ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
18.เรื่องสั้นให้จั่วคนว่าเรื่องสั้นด้วยนะครับ และนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
ซ่อนกลิ่น...ซ่อนชู้
เสียงกริ่งหน้าห้องร้องเตือนเจ้าของห้องละมือจากการพรวนดินเช็ดมือลวกๆกับผ้ากันเปื้อนที่สวมอยู่มองลอดตาแมวก็เห็นใบหน้าคุ้นตาของเพื่อนสนิทลอยหน้าลอยตาอยู่หน้าห้อง
“จะมาทำไม่โทรมาบอกก่อน” เสียงต่อว่าดังไปก่อนที่จะเปิดประตูต้องรับเพื่อนด้วยซ้ำเจ้าของห้องชะงักเมื่อมองเลยเพื่อนตัวเองไปแล้วเห็นใครอีกคนยืนอยู่ด้านหลัง
“ถ้าโทรมาบอกจะเซอร์ไพรส์เหรอ” เพื่อนสนิทยิ้มกว้างก่อนจะคว้ามือคนที่อยู่ด้านหลังให้มายืนเคียงข้างพร้อมกับแนะนำด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“นี่แฟนพามาแนะนำให้รู้จัก” เจ้าของห้องยิ้มทักทายก่อนจะเปิดประตูให้กว้างขึ้นเชื้อเชิญแขกทั้งสองคนให้เข้ามา
“แล้วนี่ทำอะไรอยู่”
“ปลูกต้นไม้น่ะ ในตู้เย็นมีน้ำเปล่ากับน้ำผลไม้นะเลือกได้เลย” เพราะเพื่อนสนิทมาห้องอยู่บ่อยครั้งเลยไม่ต้องแนะนำกันให้มากมายอีกอย่างเขาอยากจะจัดการเอาต้นไม้ลงกระถางให้เรียบร้อยก่อนด้วย
“หล่อรึเปล่า” น้ำเสียงแจ่มใสที่กระซิบข้างหูทำเอาคนที่จดจ่อสมาธิอยู่กับต้นไม้สะดุ้งหันไปมองเพื่อนตัวเองด้วยความแปลกใจ
“อะไร”
“ก็แฟนไงหล่อรึเปล่า” พอเห็นรอยยิ้มกว้างกับดวงตาเป็นประกายตรงหน้าเขาก็ยิ้มตอบก่อนจะพยักหน้าเป็นคำตอบ
“นี่เอามาอวดวินก่อนใครเลยนะยังไม่ได้บอกคนอื่นเลย”
“ขนาดนั้นเชียว” อีกฝ่ายพยักหน้าแล้วเดินกลับไปยังโซฟากลางห้องปล่อยให้เจ้าของห้องจัดการต้นไม้อยู่ริมระเบียงเหมือนเดิม อนาวินจัดการกลบดินจนเต็มกระถางแล้วถอดผ้ากันเปื้อนแขวนไว้กับริมระเบียงจัดการล้างไม้ล้างมือให้เรียบร้อยก่อนจะเดินกลับเข้าไปหาทั้งสองคนที่นั่งรออยู่
“ได้เวลาแนะนำซะที” เพื่อนสนิทเขายิ้มกว้างทันทีก่อนจะจับมือของแฟนตัวเองกุมไว้หลวมๆแล้วหันมามองหน้าเขา
“พี่นนท์แฟนเราคบกันมาได้สามเดือนแล้ว” ยิ้มกว้างให้กับเพื่อนสนิทก่อนจะหันมามองคนรักของตัวเอง
“วินเพื่อนสนิทผมเองครับพี่นนท์”
“สวัสดีครับ” อนาวินยกมือไหว้อีกฝ่ายเพราะสรรพนามนำหน้าที่เรียกว่าพี่ คนอายุมากกว่าพยักหน้ารับมองมือเรียวสวยที่กระพุ่มไหว้เขาอยู่จนต้องจุดยิ้มมุมปากอย่างเสียไม่ได้เพื่อนสนิทท่าทางต่างกันคนละขั้วอีกคนดูเหมือนจะพูดน้อยแตกต่างจากคนของเขาที่พูดเจื้อยแจ้วได้ทั้งวัน
“เราพามาแนะนำกับวินก่อนใครเลย พี่นนท์ครับเพื่อนคนนี้สนิทที่สุดแล้วก็รักมากที่สุดเลยด้วยนะครับ”
“เชนก็สนิทกับทุกคนไปหมดนั่นแหละ”
“แต่เราสนิทกับวินที่สุดไง” บอกพร้อมกับหัวเราะร่วนตามประสาคนอารมณ์ บทสนทนาเริ่มต้นขึ้นจากการเล่าเรื่องที่เจ้าตัวหายหน้าหายตาไปหลายสัปดาห์และการแลกเปลี่ยนข้อมูลกับเพื่อนสนิทว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่นอกเหนือไปจากงานประจำดูเหมือนว่าคนกลางอย่างเชนที่คุยเก่งอยู่แล้วจะเป็นตัวเชื่อมระหว่างเพื่อนสนิทของตัวเองกับคนรักให้รู้จักมักคุ้นกันมากขึ้น เพราะอยากให้เพื่อนรักรู้จักคนรักของเขาแบบที่เขารู้จักจากตอนแรกที่เกร็งกันอยู่บ้างแต่พอนานเข้าบทสนทนาก็ราบรื่นจนตอนนี้กลายเป็นว่าเชนกำลังนั่งฟังทั้งสองคนพูดคุยกันเรื่องของเขาอยู่ติดจะไปในทางเผาเรื่องราวสมัยเรียนให้ฟังด้วยซ้ำ
"วินอย่ามั่วตอนนั้นเราไม่ได้ทำแบบนั้นซักหน่อย" เชนแย้งเสียงหลงเอื้อมมือจะไปตะครุบปิดปากเพื่อนแต่ก็พลาดเป้าจนซวนเซนั่งแปะลงกับพื้นจนเข่าชนโต๊ะเล็กตรงกลางทำให้แก้วน้ำส้มล้ม
“เลอะเลยเห็นไหม” เจ้าของห้องดุเบาๆก่อนจะจับแก้วขึ้นตั้งแล้วมองหยดน้ำหยดแล้วหยดเล่าที่หยดลงบนกางเกงของเชนด้วยความขบขันถึงแม้เจ้าตัวจะไม่ได้เจ็บส่วนใดแต่คงไม่อยากให้น้ำส้มเหล่านั้นมันหยดลงบนพื้นพรมเขาแน่ๆ
“เข้าไปเปลี่ยนชุดเลยไป” เมื่อซับน้ำเสร็จเรียบร้อยก็หันมาบอกเพื่อน
“ยืมกางเกงนะ ขอใช้ห้องน้ำด้วยจะล้างขา” ว่าจบก็รีบวิ่งเข้าห้องนอนไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้อีกสองคนยืนมองตามหลังไปด้วยความขบขัน
“ต่างกันขนาดนี้ทำไงถึงมาเป็นเพื่อนสนิทกันได้” อนาวินเงยหน้ามองคนพูดก่อนจะหลบสายตา ตั้งแต่เจอกันที่หน้าประตูไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกๆกับสายตาของคนตรงหน้านักก็ไม่รู้ถึงแม้แววตาของคนตรงหน้าจะไม่ได้มองเขาแบบจาบจ้วงแต่ตลอดระยะเวลาที่คุยกันตาคู่คมมักคอยมองมาที่เขาอยู่บ่อยๆจนรู้สึกแปลกใจ
“ก็...ไม่รู้สิครับแต่สนิทที่สุดแล้ว”
“แต่มีอย่างหนึ่งที่เหมือนกัน...” คนพูดเว้นวรรคไปจนอนาวินต้องมองอีกฝ่ายด้วยความสงสัยริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มก่อนจะเดินเข้ามาใกล้แล้วกระซิบบอก
“น่ารักเหมือนกัน” ประตูห้องนอนเปิดออกอนาวินถอยห่างจากคนตรงหน้าแล้วเดินไปหาเพื่อนสนิท
“เดี๋ยวจะซักมาคืนวันหลังนะ” เขามองถุงผ้าที่มีกางเกงเปียกน้ำส้มอยู่ในนั้นก่อนจะพยักหน้าเพราะขนาดตัวที่ใกล้เคียงกันทำให้เชนใส่กางเกงเขาได้ไม่หลวมมากเกินไป
พอกลับมานั่งอนาวินก็เอาแต่มองคนรักของเพื่อนด้วยความระแวดระวังเพราะถึงมือคู่นั้นจะกุมมือและโอบเอวเพื่อนสนิทของเขาเอาไว้แต่สายตาคู่นั้นกลับมองตรงมาที่เขาแทบจะตลอดเวลาตอนที่คุยกันมันเหมือนกับสายตาของราชสีห์ที่กำลังจ้องมองเหยื่อที่พึงใจ
ตั้งแต่วันนั้นที่เชนพาคนรักมาแนะนำให้เขารู้จักต่อมาคนทั้งคู่ก็กลายมาเป็นแขกประจำของห้องเขาทุกวันหยุดสุดสัปดาห์วันนี้ก็เช่นกันเชนบอกว่าอยากทำกับข้าวกินด้วยกันเลยซื้อของเข้ามาเขาเป็นเจ้าบ้านที่ดีก็ลงครัวช่วยกันกับเพื่อนสองคน
“ฝากล้างจานด้วยนะขออาบน้ำก่อนไม่คิดว่าทำกับข้าวกลิ่นจะติดตัวขนาดนี้” เชนดมตามเสื้อผ้าของตัวเองก่อนจะย่นจมูกแล้วเดินเข้าห้องไปทำเหมือนห้องนี้เป็นของตัวเอง
“เดี๋ยวผมจัดการเองครับพี่นนท์” อนาวินยื่นมือมารับจานจากอีกฝ่ายเอาไปรวมกันในซิงค์ล้างจานในฐานะเจ้าบ้านยังไงเขาก็ต้องเป็นคนล้างจานเองอยู่แล้ว
“วิน” เจ้าของชื่อสะดุ้งเมื่อเสียงกระซิบอยู่ใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจพร้อมกับมือทั้งสองข้างของนนท์ที่วางคร่อมบนซิงค์เหมือนเขาตกอยู่ในอ้อมกอดกลายๆ ตอนนี้เขาไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวเหลือเกินว่าเจ้าของลมหายใจร้อนที่เป่ารดต้นคออยู่จะทำอะไรมากไปกว่าที่กำลังทำ
“เชนอาบน้ำอยู่ไม่เห็นหรอกไม่ต้องกลัว” ได้ยินแบบนั้นเขาก็โมโหผลักอีกฝ่ายเต็มแรงก่อนจะหันไปจ้องหน้าทำไมคนคนนี้ถึงกล้าที่จะพูดแบบนี้กับเขาที่เป็นเพื่อนสนิทของคนรักของตัวเอง
“พี่รู้ว่าวินคิดเหมือนแบบที่พี่คิด” แววตาแบบนี้เขาไม่ชอบเลยเหมือนกับมองเหยื่อที่ไร้ทางสู้ทั้งที่เขาไม่ใช่เหยื่อของคนคนนี้เลยซักนิด
“ผมไม่ได้คิดอะไร”
“พนันกันไหมล่ะ?” มือทั้งสองข้างกางออกแล้วคร่อมมันไว้กับชอบซิงค์ล้างจานอีกครั้งแล้วยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ห่างกันเพียงแค่ปลายจมูก แววตาซุกซนรอยยิ้มที่เหนือกว่าแบบนั้นเขาไม่ชอบมันเลยซักนิด
“อย่าเสแสร้งไปหน่อยเลย” ถ้อยคำกล่าวหาทำเอาสติเขาขาดผึงยกหมัดขึ้นหมายจะต่อยคนตรงหน้าแต่ก็ช้ากว่าอีกฝ่ายอยู่ดี มือทั้งสองข้างถูกรวบเอาไว้แล้วนนท์ก็ยกยิ้มเยาะอีกครั้งก่อนจะกระซิบเสียงเบา
“อย่าแสร้งทำเป็นคนดีหน่อยเลย” ริมฝีปากที่ด่าเขาเหยียดยิ้มก่อนจะแนบจูบที่ปากเขาถึงร่างกายจะพยามปฏิเสธแต่ดูเหมือนในใจมันไม่ได้เป็นแบบนั้นเลยซักนิด
เพียงไม่นานอนาวินก็จูบตอบอีกฝ่ายเปิดริมฝีปากให้เขาคนนั้นแทรกเรียวลิ้นชื้นเข้ามาทักทายข้อมือที่เป็นอิสระยกขึ้นโอบแผ่นหลังของอีกฝ่ายเขาไว้จูบร้อนแรงที่เกิดขึ้นมันมาจากความต้องการภายในใจเขาลึกๆ...ภายในใจที่อยากจะได้คนคนนี้มาครอบครอง...คนรักของเพื่อนสนิท
เขากำลังจูบคนรักของเพื่อน
เมื่อมีครั้งแรกมันก็มีครั้งที่สอง...สาม...สี่...ห้า...ตามมา
หลังจากวันนั้นทั้งสองคนก็มาทานอาหารที่ห้องเขาบ่อยขึ้นทั้งตอนกลางวันและตอนกลางคืนมาด้วยกันทั้งสองคนแต่บางครั้งก็มาแค่คนเดียวคนที่มาก็คือ...พี่นนท์ ที่มาทานอาหารตอนกลางดึกแทบจะทุกวัน
“อื้อ...” ความคับแน่นที่เหมือนร่างกายจะปริแตกทำให้คนด้านล่างส่งเสียงประท้วงออกมามือเรียวดึงผ้าปูจนมันตึงจนแทบหลุดมุม
สัมผัสเร่งเร้าจากทั้งฝ่ามือที่กระตุ้นและท่อนเนื้อร้อนที่แทรกอยู่ภายในกายทำให้สมองของเขาขาวโพลนความรู้สึกร้อนรุ่มที่เกิดจากสัมผัสที่ลากไล้ไปทั่วสรรพางค์ราวกับจะตีตราลงบนร่างกายทำให้เขาบิดกายเสียดสีด้วยความรัญจวนสวนสะโพกตอบรับจังหวะของอีกฝ่ายอย่างไม่ยอมแพ้
ถึงแม้จะอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบแต่เขาก็ทำให้คนคนนี้หลุดเสียงครางแหบห้าวออกมาได้เหมือนกัน
“เร็วๆ” เขาเร่งเร้าเมื่อรู้สึกถึงคลื่นความปรารถนาที่มากระจุกรวมอยู่ส่วนปลายเมื่อแรงกระแทกจากด้านหลังส่งเข้ามาความปรารถนานั้นก็ถูกส่งออกมาเป็นน้ำขาวขุ่นที่กระจายอยู่บนผ้าปูเตียงสีขาวบริสุทธิ์
เสียงหายใจกระเส่าไม่เป็นจังหวะดังประสานกันจนแทบแยกไม่ออกว่าเป็นของใครดังขึ้นเมื่อกิจกรรมร้อนแรงบนเตียงผ่านพ้นไปเหมือนกับหลายคืนก่อน อาหารมื้อดึกที่มักจะยกมากินบนเตียง
กระถางต้นไม้วางเรียงอยู่เต็มไปด้วยไม้ประดับขนาดเล็กเหมาะสำหรับปลูกในพื้นที่แคบเหมือนที่ริมระเบียงห้องเขาที่ตอนนี้มีอยู่ประมานสามกระถาง อนาวินรดน้ำพรวนดินอยู่ทุกวันและในเร็ววันนี้เขาก็อยากจะหาดอกไม้มาปลูกเพิ่มอีกแต่ยังคิดไม่ออกว่าจะลงดอกอะไรดี
เสียงกริ่งหน้าห้องดังขึ้นขัดกับความคิดเมื่อมองนาฬิกาก็ต้องยิ้มจางๆเพราะรู้ว่าคนที่มากดกริ่งนั้นคือใคร
“รถติดมากหิวรึยัง” เสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยถามเหมือนทุกครั้งที่พบหน้ารอยยิ้มสดใสที่มีให้เขาเหมือนดังเคยทำให้ความรู้สึกที่แทรกขึ้นมากลางใจจนต้องส่งยิ้มจางๆเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกในตอนนี้
“ซื้ออะไรมาเหรอ” เขาไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับตั้งคำถามกับอีกฝ่ายแทน
“ขี้เกียจทำกับข้าวเลยซื้อมาจากร้านเลยกินข้าวเสร็จดูหนังกันพี่นนท์ซื้อดีวีดีมาด้วย”
“เดี๋ยวผมช่วยถือครับ” เขายื่นมือไปรอรับของแต่อีกฝ่ายทำแค่เพียงยิ้มแล้วเบี่ยงตัวหลบเดินเข้าครัวไป
“วินไม่ต้องช่วยหรอกมาเลือกดีกว่าว่าวันนี้จะดูหนังเรื่องอะไรดี” เชนลากเขามาที่โซฟากลางห้องแทนแล้ววางถุงดีวีดีลงให้เลือกแล้วเจ้าตัวก็วิ่งหนีเข้าครัวไป เขามองทั้งสองคนที่ยืนหยอกล้อกันสร้างเสียงหัวเราะให้กับห้องนี้แล้วเขาก็ต้องยิ้มตามถึงแม้รอยยิ้มที่ออกมามันไม่ได้มีความสุขเลยซักนิดที่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกทุกอย่างเอาไว้...เก็บเอาไว้ไม่ให้เพื่อนรู้
“วินมาทานข้าวเร็ว” น้ำเสียงเรียกหายังคงเหมือนเดิมรอยยิ้มสว่างไสวเหมือนกับที่ผ่านมา ทั้งที่เขาทำผิดกับเชนมากขนาดนี้โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่าความผิดบาปที่เขาทำลงไปมันร้ายแรงแค่ไหนถ้าเชนรู้รอยยิ้มแบบนั้นจะยังมีให้เขาเหมือนเดิมไหมหนอ
“ดูอะไรอยู่” เชนชะโงกหน้าเข้ามาดูใกล้ๆเมื่อเห็นว่าเขาเอาแต่สนใจไอแพดมากกว่าหนังที่กำลังจะเปิด
“จะปลูกดอกไม้กำลังเลือกอยู่ว่าจะปลูกต้นอะไรดี” รายชื่อและรูปของพรรณไม้เรียงรายอยู่เต็มหน้าจอเขาเลื่อนลงมาถึงรูปต้นที่สนใจอยากจะปลูก
“เคยเห็นบ้านคุณย่าดอกซ่อนกลิ่นใช่ไหม”
“ไม่ใช่”
“อ้าวเหรอ ที่บ้านก็ดอกแบบนี้นะคนสวนเรียกว่าดอกซ่อนกลิ่น”
“มันแค่คล้ายกันแต่ไม่ใช่ซ่อนกลิ่น ซ่อนกลิ่นน่ะเป็นดอกชั้นเดียวแต่อันนี้เป็นดอกสองชั้น...” เขาเว้นวรรคยังไม่ต่อประโยคให้จบ
“วินพูดต่อสิ” เชนสะกิดเมื่อเห็นเขาเหม่อเสียงเรียกนั้นไม่ได้ทำให้แค่เขาได้สติแต่เรียกให้อีกคนที่อยู่ในห้องมองมาทางนี้เหมือนกัน
“ดอกที่จะปลูกคล้ายซ่อนกลิ่นแต่ดอกเป็นสองชั้นเรียกว่าซ่อนชู้”
หัวข้อ: เรื่องสั้น ซ่อนกลิ่น...ซ่อนชู้ up.ch7 (อ่าน 21031 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก