ซ่อนกลิ่น...ซ่อนชู้ 6
เสียงน้ำไหลดังลอดมาจากห้องน้ำเสียงรายการโทรทัศน์ที่เปิดทิ้งไว้ยังคงดังอย่างต่อเนื่องแต่จิตใจของคนที่เปิดกลับไปไม่ได้จดจ่ออยู่กับเสียงพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย
“...น...วิน” เจ้าของชื่อสะดุ้งทั้งเสียงเรียกและสัมผัสที่แตะลงบนไหล่ อนาวินหันไปมองอีกคนก่อนจะเบือนหน้ากลับไปมองโทรทัศน์ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายเรียกตัวเองทำไม
“ทำไมต้องเมินเชน”
“เราเปล่า” อนาวินว่าแค่นั้น แรงยวบจากโซฟาทำให้เขาเริ่มหายใจไม่ถนัดไม่ใช่เพราะอีกคนที่นั่งลงข้างๆแต่เป็นฝ่ามือเย็นๆที่วางลงบนต้นขาและเริ่มลูบไล้มันเบาๆ
“เชนปล่อย”
“แล้วทำไมวินไม่คุยกับเราล่ะ” อนาวินหันมามองอีกฝ่ายก่อนจะเม้มปาก หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมาตลอดช่วงเช้าเขายังไม่คุยกับเชนเลยก็นะ...เขาก็ไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
“วินอายเหรอ” เขาหลบสายตาพยามสะบัดมือของเชนออกแต่อีกฝ่ายก็ยื้อมือเขาไว้แล้วยังชะโงกหน้ามามองเขาที่เบือนหน้าหนีอีก
“เชนมาถามอะไรแบบนี้”
“วินจะอายทำไมเราแก้ผ้าอาบน้ำมาด้วยกันตั้งแต่เด็กแล้ว”
“เชน!” เขาตะโกนเสียงดังขัดกับเสียงทะเล้นของอีกฝ่าย เชนไม่เขินแต่เขาเขินหนิ เขายังไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมันถึงกลายมาเป็นแบบนี้ไม่เข้าใจเชนด้วยว่าทำไมยังใจเย็นเรื่องของเขากับพี่นนท์ได้ขนาดนั้น
“เชนอย่าลูบ” เขาหันมาปรามอีกฝ่ายทันที
“วินเชนอยากอีกแล้ว”
“นี่!....” แววตาซุกซนกับมือที่สัมผัสสูงขึ้นเรื่อยๆทำให้เขาตกใจ
“วินน่ารักไปทั้งตัวเชนอยากเห็นอีก”
“เชนจะบ้าเหรอ!” เขาผลักเชนออกไปก่อนจะลุกหนีไปอีกฝั่งของโซฟา
“ก็เชนอยากอ่ะดูดิแข็งไปหมดแล้ว” เขาหน้าแดงตอนที่เชนจับส่วนนั้นของตัวเองผ่านร่มผ้า ก็ไม่เคยคิดว่าเพื่อนสนิทจะเป็นคนแบบนี้นี่มันอีกมุมที่เขาไม่เคยเห็นเลย
“อยากมากก็ไปบอกพี่นนท์เลยไม่ต้องมาบอกเรา” เขาวิ่งหนีตอนที่อีกฝ่ายทำท่าจะโดดตะครุบตัวเขา
“บอกได้ที่ไหนพี่นนท์หายไปไหนยังไม่รู้เลย”
“ทำไมไม่โทร.ตามล่ะ”
“จะโทร.ตามทำไมเราไม่อยากเจอพี่นนท์”
“แล้วเชนไม่โกรธเราเหรอ” เขาหยุดเดินหนีแล้วหันมาถามอีกฝ่าย เชนทำท่านึกก่อนจะยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มร้ายๆที่เขาไม่ค่อยได้เห็นบ่อยๆ
“โกรธสิ...โกรธมากด้วย”
“...” ไม่น่าถามให้ตัวเองดูโง่เลย
“ถ้าพี่นนท์กลับมา...”
“ทำไมเหรอ วินจะแย่งพี่นนท์จากเราอีกเหรอ”
“ไม่ได้จะแย่งซะหน่อย”
“วินนี่เด็กขี้อิจฉาจัง ไม่ได้อยากแย่งพี่นนท์แล้วอยากแย่งอะไร?”
“...”
“อยากแย่งเราคืนจากพี่นนท์เหรอ?”
“...” เขาไม่ตอบคำถามนั้นทำได้แค่หลบสายตาแล้วมองออกไปด้านนอกแทน
“ถ้าไม่บอกว่าชอบพี่นนท์เราจะคิดว่าวินชอบเราแล้วนะ”
“เราเปล่า”
“ไม่ชอบเชนจริงๆเหรอ” เขาก้าวถอยหลังตอนที่เชนเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจ ริมฝีปากของเราอยู่ห่างกันแค่นิดเดียว ปากของเชนเป็นสีชมพูตรงขอบปากสีคล้ำนิดๆ
“วินเชนอยากจริงๆนะ” เสียงกระซิบเชิญชวนเขาขนลุกซู่ตอนมือของเชนจับที่บั้นท้ายแล้วลูบมันเบาๆ
“เชนแข็งจริงๆนะไม่เชื่อลองจับดูสิ” แล้วมือของเขาก็วางลงบนส่วนนั้นที่เชนบอกว่า ‘แข็ง’ เขาเริ่มลูบมันเบาๆราวกับจะทนุถนอม เชนยืนนิ่งๆให้เขาลูบมันผ่านร่มผ้าจนมันแข็งสู้มือจนถึงที่สุด
“ทำอะไรกัน” เสียงทักของคนเข้ามาใหม่ทำให้เขาสะดุ้งสุดตัวจนปล่อยมือออกจากส่วนนั้นของเชน
“พี่นนท์” เชนเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงเบาเมื่อเห็นว่าคนมาใหม่เป็นใคร
ในส่วนของสามพีน้านนนนนนนนนนนน ยังไม่เคยแต่งนะคะ แต่โพซิชันชัดเจนขนาดนี้ ว้าาาา ถ้าสามพีก็ไม่ตื่นเต้นสิ 5555555
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคะเราอ่านทุกอันเลยเนอะแต่ไม่ค่อยถนัดตอบนะคะ แต่ขอบคุณมากๆที่คอมเม้นต์เห็นละชื่อนใจแทนน้องวิน อิอิ
หัวข้อ: เรื่องสั้น ซ่อนกลิ่น...ซ่อนชู้ up.ch7 (อ่าน 21034 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก