ตอนที่ 22.3คุณหยกยกเลิกแผนนั่นแล้ว
ทั้งๆที่อีกนิดก็จะสำเร็จ
บอกตัวเองไม่ได้ชัดๆว่า เป็นเพราะเป็นหลักหรือคิดเช่น
แรกทีเดียว เธอไม่สนใจว่าใครจะรู้สึกอย่างไร
แต่เด็กนั่นเปราะกว่าที่คิด
เรื่องเซ็กส์สำหรับผู้ชาย ไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้
แต่เด็กกลับสั่นงันงก
เธอจึงได้คิดว่า
การถูกคุกคาม ลวนลาม ไม่ว่ากับใคร หรือเพศไหน ก็ไม่ควรจัดเป็นเรื่องธรรมดาสินะ
คิดเช่นก็ไม่เห็นจะต้องเดือดเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้น
และคำว่า “แม่” นั่นด้วย
ที่ผ่านมาคุณหยกไม่เคยสะทกสะท้านกับการเหยียบย่ำ
มันเป็นกฏการอยู่รอดพื้นฐาน
ถ้าอ่อนแอกว่า ก็ต้องถูกคัดออก
คุณหยกผ่านมาทุกยก สำเร็จมาแทบทุกอย่าง
ถ้าไม่แน่จริง คงอยู่ในวงการนี้ไม่ได้
ถ้าเปรียบเทียบด้านมูลค่า ธุรกิจอื่นทำกำไรให้มากกว่าหลายเท่า
แต่มันเป็น ศักดิ์ศรี
เป็นการเล่นกับอำนาจ
ที่คุณหยกสนุก
และปรารถนาจะขึ้นไปยืนบนยอดสูงสุด
แต่เพียงข้ามคืน
การร้องไห้ของผู้ชายสองคน กลับทำให้คุณหยกหันกลับมามอง
อะไรบางอย่างยิ่งใหญ่กว่าอำนาจ
ละเอียดอ่อน เหนียวแน่น
สิ่งที่เป็นหลักมี คิดเช่นมี แต่คุณหยกไม่มี
ครั้งนี้เธอยอมถอย
แต่ยังไม่แพ้หรอกนะ
คุณหยกแค่ตั้งใจจะโทรไปถามอาการ ว่าดีขึ้นหรือยัง
และสั่งให้ชะลอเรื่องนี้ไว้ก่อน
แต่คิดเช่นกลับเป็นถึงขนาดนั้น
อะไรกันนักหนา
คืนให้
คนของคิดเช่นน่ะ
คุณหยกจะไม่ยุ่งอีกก็ได้
.
.
.
คิดเช่นกลายเป็นแม่แมวที่หวงลูกหมาอีกครั้ง
คืนนั้นเขานอนกอดเป็นหลักไว้ทั้งคืน
แถมยังละเมอเรียกชื่อออกมาเบาๆ
รักแท้คิดไม่ถึงว่า
การหลบฝนในตู้โทรศัพท์กับเด็กคนหนึ่ง
และช่วยเลือกซอสมะเขือเทศให้กับคนอีกคนหนึ่ง
จะพาเขามาถึงจุดนี้
กลายเป็นคนยอมทำเรื่องยุ่งยากตั้งแต่เมื่อไหร่
ความรัก ที่เคยคิดว่าเป็นภาระ
วันนี้เขารู้แล้วว่าไม่ใช่
เพราะคนเราไม่ปกป้องภาระหรอก เราปกป้องของสำคัญ
และเมื่อเขายอมรับว่าเขารัก มันก็เป็นหน้าที่ของเขาโดยอัตโนมัติ ที่จะต้องปกป้องสองคนนี้
ตัวปัญหาเอ้ย
ร้องไห้กันขนาดนั้น เห็นใจเขาบ้าง
แทบทำอะไรไม่ถูก แต่ต้องนิ่งไว้
รักแท้ถอนหายใจ
นวดคลึงรอยช้ำที่หน้าแข้งของเป็นหลักไปเรื่อยๆ ตอนที่กระชากเข้าไปอาบน้ำคงใช้แรงมากไปหน่อย เป็นหลักคงตามไม่ทัน เดินชนอะไรเข้าสักอย่าง
เขาทอดสายตามองสองคนที่หลับสนิท
ชั่งใจอีกครั้ง ก่อนหยิบมือถือ เดินออกไปนอกห้อง โทรหาใครคนหนึ่ง
ต้องพึ่งพาอีกครั้ง
ไม่ชอบใจตัวเองนัก แต่รักแท้ก็ต้องยอม
เพื่อสองคนในห้องนอนนั่น
ทำให้ได้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ
เชื่อเถอะ
รักแท้จะทำให้ ทุกทาง ทุกอย่าง
คุณดิษย์เข้าใจอะไรง่ายเสมอ ไม่ซักถามมากความ ไม่ย้อนถามหรือล้อให้รักแท้รู้สึกเสียฟอร์มไปมากกว่านี้
“จะดูให้”
นั่นคือการรับปาก
.
.
.
ทั้งสามตื่นสายเอาการ
กว่าจะได้เข้าไปที่ค่ายมวยก็เกือบบ่าย
มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นที่ค่ายแน่ๆ
คนในค่ายทุกคนมองมาด้วยสายตาแปลกๆ
เป็นหลักรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย
มีคลิปหนึ่งส่งมาในมือถือของคิดเช่น
คนที่ไม่ค่อยชอบจับโทรศัพท์
กำมันแน่น
~โปรดติดตามตอนต่อไป~