หัวข้อ: นายเป็นต่อ กับ น้อง พลาดไปแล้ว Love-Story

[craynei]

    แหมๆ น้องต่อเนี่ย แซ่ เสี่ยวป่ะนี่ เสียวจิงๆๆ

น่ารัก จิงๆ . . . แต่ ต่อนี่ใจกล้ามากเปฮะ พระเอกสุดชีวิต

น้องพลาด คุม ต่อดีๆ หน่อยนา ระวังเกิดเรื่องยุ่งๆ ขึ้นคับ

[tamjai_sengped]

อยากมีแฟนนนน (แบบนี้) จัง 

มาต่อเร็ว ๆๆๆ น๊า 

[lovely_combination]

แหะๆ ตื่นมาก็ไม่ได้ทำไรเลยอ่านข่าวในเน็ตแล้วก็เข้ามาตามเรื่องน้องพลาดฯ ติดงอมแงมเหมือนเซ็งเป็ด อะไรจะน่ารักจนน่าอิจฉามากมายขนาดนั้นนี่

ยังไงก็รีบมาอัพเดทนะครับ จะติดตามอ่านต่อปายคร้าบบ

[มูมู่น้อย]

มุขกระจาย  แต่ละมุขก็นะ  โดนโครต ๆ เสี่ยวใช่เล่นเลยนะคุณต่อเนี่ย   คุณพลาดก็น่ารักซ้า  อายได้ตรงเวลาดี  น่ารักอะ  อิจฉาชะมัด   อยากมีคนมาหยอดแบบนี้บ้างอะ   

[Hie_KunG]

เอ่อ... มารอ คุณพี่ต่อ กะ คุณพี่พลาด ฮะ  มะไหร่ จะมาอัพต่อ อ่ะ แง้ ๆๆ รอให้กะลังจายยยอยุ่เสมอ    เอิ๊ก ๆ  ๆ   

[PEGIRA]

มา ... ตีตั๋ว รอ คุณ พลาด     

   ปล.  เพื่อการเพิ่มอารมณ์ ในการ อ่าน ให้ มีอรรถรส ยิ่งขึ้น ควร เปิดเพลง ที่ ผมไป อัพ โหลดมา เปิดฟัง ประกอบ การอ่านตั้งแต่ ตอน ที่ เริ่ม หยอดมุข กันครับ  .........  เพลงอะไร ไป ฟังกันเองครับ  ..........อิอิอิ


  http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=843409374BD1A1F9

[PmPZKungZaaa]

ตามมาเชียร์ครับผม  (อยากมีแฟนแบบนี้มั่งจัง)     

[Aki_Kaze]

โอ้วว แต่ละมุข หยอดซะ งิงงงง

[munoi_ew]

ยังไม่มาอีกหรอ มารอตั้งแต่เช้าแย้วนะ

[momoki]

น้อง พลาด ยังไม่มาอีกเหรอจ้ะ

หุหุ..... .เอา เสื้อ เอาหมอนมารอแหละ

ส้มตำ ไก่ย่างก็พร้อม . ..น้ำ ก็พร้อม อุอุ....

อยู่เป็นได้อาทิตย์อิอิ.... ...ไม่ต้องรีบมาก็ได้นะจ้ะ น้องพลาด

อิอิ พี่ปักหลักรอ  :laugh:แหละจ้าๆ หุหุ

[Hie_KunG]

.........อ๊า ๆๆ  ไม่ต้องรีบครับ คุณพี่พลาด กองเชียร์ รออยู่ครับ หึหึ ......

[kirati69]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน

เสี่ยวมากมาย คล้ายจะเป็นลม

แต่ชอบนะเนี้ย 

[พลาดไปแล้วver.II]

มาละครับเหอๆเพิ่งเคลียร์งานที่มหาลัยเสร็จ

เช้าวันต่อมาก็ออกมามหาลัยพร้อมกับไอ้ต่อโดนตามแจทั้งวันตามเคยแต่ก็ดีเหมือนกันเหอๆ...เพราะดูสายตาไอ้แหม่มแล้วรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินอย่างน้อยมีไอ้ต่ออยู่ใกล้ๆเกิดอะไรขึ้นมันก็ยังพอช่วยได้มั่งถ้าไปเจอคนเดียวก็ยืนนิ่งให้เค้าซ้อมเป็นกระสอบทรายแหงแซะ

.
.

"เรียนเสร็จไปดูหนังเนอะ.." มันพูดตอนเดินลงจากตึกเรียน

"ไม่เอา..จะกลับไปทำงาน..งานเยอะแยะเมื่อคืนเมิงมานอนด้วยก็ไม่ได้ทำเลย..." เหอๆ...เมิงไปคนเดียวสิ

"อืม..ไม่ไปก็ไม่ไป..." ทำไมมันว่าง่ายผิดปกติฟะ..

"เก็บเงินไว้ส่งMMSรูปให้เพื่อนๆดูดีกว่าเนอะ.." ไอ้เลว... T-T

".....เมิง..." พูดอะไรไม่ออก

"ครั้งละ 5 บาทดูหนัง 100 นึงก็ส่งได้ 20 คนเนอะ.."

"ทำไมเมิงต้องบังคับกรูด้วยอ่ะ.." พูดสวนออกไปอย่างเหลืออด

.

ไอ้ต่อดูตกใจนิดๆกับท่าทีและน้ำเสียงเมื่อกี้

.

"เมิงไม่แคร์กรูเลยใช่มั้ย...กรูจะเหนื่อย..กรูจะทำงานไม่เสร็จ กรูจะมีธุระอะไรมั้ย..มึงชวนกรูต้องไป พอกรูไม่ไปเมิงก็ขู่ก็หาทางบังคับ.." ใส่ยาวเลย..รู้สึกน้ำตามันเอ่อออกมาปริ่มๆ...

"พลาดกรู..." ไอ้ต่อทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่ช้าไปเราใส่มันก่อน..

"เมิงไม่ได้แคร์กรูเลย...เมิงใช้กรูหาความสุขให้ตัวเมิงเองน่ะ..แล้วเนี่ยเหรอที่เมิงบอกว่ารักกรู..กรูว่าเมิงรักตัวเองมากกว่า !!! " พูดไปน้ำตามันก็ไหลออกมาเองเลยเอามือป้ายๆออก (เขินนิดหน่อย..เหอๆ)

"เมิง...กรูไม่ได้ตั้งใจแบบนั้น.." ไอ้ต่อพยายามอธิบายแต่ในอารมณ์นั้นมันไม่ฟังอะไรแล้ว

"เมิงไม่ต้องพูดพอแล้วกรูไม่อยากฟังอะไร...กรูอยากอยู่คนเดียวก่อน..ไว้เจอกันวันหลัง.."

.
.

พูดแล้วก็เดินออกมาทิ้งมันไว้คนเดียวพอมาถึงป้ายรถเมล์หน้ามหาลัยฯก็ยืนสับสนชีวิตอยู่ครู่หนึ่งคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดีรู้สึกแค่ว่าไม่อยากกลับบ้านตอนนี้สุดท้ายก็นั่งรถเมล์ไปเรื่อยๆจนมาสุดสายที่ท่าเรือริมแม่น้ำแถวๆปากคลองตลาด...

.

บรรยากาศรอบตัวตอนนั้นเกือบจะห้าโมงเย็นแล้วยิ่งเป็นหน้าหนาวมันยิ่งมืดเร็วท้องฟ้าเลยเริ่มจะสลัวลงเดินเกร่ดูดอกไม้ใบหญ้าที่วางๆขายได้พักนึงก็ไปหยุดนั่งพักที่ริมท่าเรือ..

.

นั่งมองเรือโดยสารวิ่งผ่านไปผ่านมาบ้างก็มาจอดเทียบท่าบรรดาผู้โดยสารคนแล้วคนเล่าเดินผ่านตัวเราที่นั่งเหม่อลอยอยู่ทั้งเด็กนักเรียนที่กลับจากโรงเรียนคนทำงานและนักศึกษาแต่ตอนนั้นเหมือนว่าสติไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวสายตามันมองทอดยาวออกไปเรื่อยๆเหมือนกับไม่มีจุดสิ้นสุดและเมื่อแสงสุดท้ายจากดวงอาทิตย์ลาลับไปจากฟ้าที่เริ่มสลัวก็กลับกลายเป็นมืดสนิทเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นปลุกให้สติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา...

.
.

"ฮัลโหล..." เมื่อเห็นว่าเบอร์ไม่คุ้นตาเลยรับสาย

"ว่าไงนาย...วันนั้นไม่เห็นโทรกลับเลย.." เมื่อได้ยินเสียงนี้ก็ตกใจจนแทบร้องเลยเค้าใช้เบอร์ใหม่โทรมาเหรอเนี่ย...

"..เอ่อ..คือเราไม่สะดวกจะโทรกลับน่ะ...นายมีอะไรเหรอ.." ก็ถามกลับไป

"นายอยู่ไหนเนี่ยตอนนี้.." แบ๊งค์ไม่ตอบคำถามเมื่อครู่แต่ถามกลับมา

"เรา..อยู่แถวปากคลองตลาดน่ะ.." ก็ตอบไปตามตรง

"อืม..กินข้าวด้วยกันหน่อยสิ.."

"เอ่อ...คือ.." ไม่อยากไปน่ะ..แต่จะบอกยังไงไม่ให้น่าเกลียด..

"เพื่อนกันไง...มากินข้าวด้วยกันไม่ได้หรือไง..." ให้มันจริง...

"อืมๆ..นายอยู่ที่ไหนล่ะ.." ตกลงไปจนได้

.

หลังจากวางสายไปไม่กี่นาทีรถโตโยต้าสีดำคันนึงก็มาจอดรับพอกระจกหน้าต่างเลื่อนลงมาก็เจอแบ๊งค์นั่งอยู่ตรงเบาะคนขับ..

.

"ขึ้นมาดินาย..."

.

นั่งรถไปได้พักหนึ่งก็เริ่มรู้สึกแปลกๆเลยถามออกไป

.

"จะไปกินที่ไหนน่ะนาย.."

"เดี๋ยวแวะไปเอาของที่บ้านเราก่อนน่ะ...แล้วค่อยไปหาอะไรกิน.." เขาตอบโดยที่ไม่ได้หันมามองหน้า

.
.

ตัวเราเองไม่ใช่คนไร้เดียงสาอะไรเรื่องแบบนี้ก็เคยผ่านมาแล้วพอจะรู้จุดประสงค์ของคนๆนี้ดีแต่ด้วยตอนนั้นอารมณ์หลายๆอย่างมันปนเปกันไปหมดจนทำให้เราเลือกที่จะนิ่งเฉยปล่อยให้เหตุการณ์มันเลยเถิดไปเรื่อยๆจนกระทั่งรถมาจอดที่บ้านของเขา

.

"ลงมาดินาย..ไม่มีคนอยู่หรอกเข้ามากินน้ำก่อน.." แบ๊งค์พูดแล้วเดินไปไขประตูบ้าน

.

เมื่อเข้ามาในบ้านก็ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาหนังแก้วตัวใหญ่ที่ห้องรับแขกสายตาก็มองสำรวจไปรอบๆตัวบ้านโดยทั่วก็ดูเป็นบ้านของคนมีฐานะดีพอสมควรนั่งไปได้แป๊ปนึงแบ๊งค์ก็มานั่งข้างๆและโดยไม่ทันจะตั้งตัวเขาก็เข้าสวมกอดทันทีและเริ่มซุกไซร้ที่ซอกคอ

.

"ฮึ้ยยย...นายอย่าไม่เอาทำไรเนี่ย..." พยายามดิ้น

.

แบ๊งค์เอามือจุ๊ปากทำท่าประมาณว่าให้อยู่เงียบๆแล้วก็พยายามผลักให้เรานอนราบลงกับโซฟาและเอาตัวเองทาบทับลงมามือก็ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเราออกแล้วเริ่มไซร้ต่ำลงมาที่ช่วงหน้าอก...

.

ปล่อยไปแบบนี้จะดีเหรอ.... แน่ใจแล้วเหรอว่าต้องการแบบนี้.... คำถามสองคำนี้มันดังวนเวียนไปมาอยู่ในใจซ้ำๆราวกับเปิดเทปตลอดเวลาที่แบ๊งค์เริ่มลงมือซุกไซร้ไปทั่วทั้งร่างจนในที่สุดเสียงของคนๆหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัว...

.

"กรูรักเมิงนะ..."

.

สิ้นเสียงนั้น..ภาพเหตุการณ์ที่ระยอง ภาพที่มันห่มผ้าให้ในรถ ภาพที่มันเข้ามาขวางไอ้แหม่มไว้... ต่างพากันกลับเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็วราวกับฉายสไลด์ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนหน้ามืดหมดสติรับรู้ไปพักใหญ่เมื่อรู้ตัวอีกทีคือเราผลักนายแบ๊งค์ออกอย่างสุดแรงจนแยกออกมาได้

.

"โทษทีนะนาย...เราทำไม่ได้จริงๆว่ะ.." พูดพลางติดกระดุมจัดเสื้อผ้าแล้วเปิดประตูบ้านออกมา

.

เดินมาจนถึงถนนใหญ่ก็รีบโบกแท๊กซี่กลับบ้านทันทีเมื่อมาถึงบ้านจ่ายเงินลงจากรถแล้วกำลังจะเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงคนเดินออกมาจากมุมมืดข้างบ้าน

.
.

"พลาด..." ไอ้ต่อนั่นเอง

"เมิงมีไร.." ตอบไปมือก็ยังล้วงหากุญแจบ้านในกระเป๋า

"เมิงไปไหนมา..กรูมารอตั้งแต่เมื่อตอนเย็นแล้ว.." มันพูดแล้วเดินมาจับแขน

"เรื่องของกรู...เมิงปล่อย.." พูดแล้วก็สะบัดๆมือมันออก

"กรูไม่ปล่อยอ่ะ.. กรูขอโทษกรูจะไม่ทำอีกแล้ว...เมิงหายโกรธซักทีได้มั้ยกรูเครียดจนจะบ้าอยู่แล้ว..." กรูก็เครียด...(เพราะเมิงน่ะ)

"เมิงไม่เคยรักษาสัญญาอ่ะ..ตอนไประยองเมิงก็สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก...เมิงไม่ต้องมาพูดอีกแล้วกรูเบื่อฟัง...เข้า..."

.

พูดได้แค่นั้นพอหันไปมองหน้ามันก็ชะงักไปเมื่อเห็นน้ำตาที่ไหลอาบแก้มสองข้างของมันข้างหนึ่งนั้นบวมจากเรื่องเมื่อวานและปิดผ้าก๊อสไว้

.

"กรูขอโทษ...กรูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ...กรูอยากอยู่กับเมิงตลอดเวลา...กรูลืมคิดไปว่าเมิงก็ต้องการชีวิตส่วนตัว...กรูมันเห็นแก่ตัวแบบที่เมิงว่าจริงๆอ่ะ.." ไอ้ต่อพูดพลางเอาหลังมือปาดน้ำตาออก

"เมิงรู้ตัวก็ดีแล้ว..." หยิบกุญแจออกมาได้และไขประตูเข้าบ้านไปทันที...

.
.

เมื่อบานประตูปิดลงเรายืนพิงมันไว้แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปหาน้ำกินที่ตู้เย็นและสังเกตุเห็นสร้อยข้อมือเงินเส้นนั้นที่วานให้แม่เอาไปทำให้เล็กลงจะได้ใส่ได้พอดีวางอยู่ที่โต๊ะ

.

ความรู้สึกในใจตอนนั้นเหมือนคนที่เพิ่งนึกออกว่าตัวเองลืมอะไรที่สำคัญเลยเดินกลับไปมองดูที่หน้าต่างก็เห็นมันนั่งอยู่ที่หน้าบ้านไม่นานก็ได้ยินเสียงมันเดินไกลออกไปยืนชั่งใจอยู่แป๊ปนึงจึงเปิดประตูวิ่งตามออกไปเห็นมันกำลังก้มหน้าก้มตาเดินอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก

.

"ไอ้ต่อ..." ร้องเรียกมัน

.

ไอ้ต่อหยุดเดินแล้วหันมามองก่อนจะพูดออกมาเสียงอ่อย

.

"เมิงจะด่าอะไรกรูอีก..."ทำหน้าตาซะน่าสงสารเชียวนะเมิง..

"ดึกแล้ว..เมิงมีรถกลับเหรอ..."

.

มันส่ายหัวไปมาเราก็คิดอยู่พักใหญ่จนในที่สุดก็บอกไป..

.

"คืนนี้เมิงนอนกับกรูก็ได้.."

"จะดีเหรอ..กรูไม่อยากทำให้เมิงลำบากใจหรืออึดอัดแล้ว..." ดูมันทำมาน้อยใจ

"อืม....มานอนเถอะ.." เหอๆก็ยอมๆมันหน่อย..ให้มันสำคัญวันนึง 5 5 5

"ไม่เอาอ่ะ...กรูจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วกรูไม่อยากทำให้มึงเสียใจ..."

"เอองั้นเรื่องของเมิง.." เหอๆกรูขี้เกียจง้อแล้ว...

.
.

พอหันหลังเดินกลับมาแป๊ปเดียวไอ้ต่อก็รีบวิ่งโถมมากอดจากด้านหลังจนเกือบล้มทั้งคู่พอเข้ามาในบ้านมันก็เริงร่าจ้อกับคุณนายน้ำไหลไฟดับเหมือนเคยผิดกับไอ้ที่น่าสงสารๆเมื่อกี้นี้เป็นคนละคน(ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองคิดถูกมั้ยที่สงสารมัน...)พอมันอาบน้ำเสร็จเราก็นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะมันก็เดินมาหยิบพจนานุกรมที่วางอยู่แล้วพูด

.

"พจนานุกรมเล่มนี้ไม่มีชื่อเมิงอ่ะ.." แล้วเมิงจะหาไปทำไมล่ะ...

"รู้ได้ไงลองหาแล้วเหรอ.."

"หาก็ไม่เจอหรอก..เพราะเมิงมาอยู่ในใจกรูแล้ว..."

"....." เป็นแบบนี้ล่ะสิ...ถึงโกรธมันไม่ลง... - -"

.
.

วันนี้ขอเข้านอนก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อให้นะครับ...

[Aki_Kaze]

โอ้วว มาอ่านรอบดึก คืนนี้คงฝันดี คริๆๆๆ


วันไหนไม่หยอดคงไม่ใช่พี่ต่อแฮะ เหอๆๆๆ

[momoki]

วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

นาย ต่อ  เสี่ยวได้ทุกสถานการณ์จริงๆๆ  :myeye:ไม่เจียมเร้ย ต่อเอ้ยๆๆๆ

...น้องพลาดคร้าบ  ..ทำพี่ ใจหายหมดหง่ะ อย่าทำแบบนี้อีก หน้า

สงสาร เจ้าต่อ มาน . ...หงึหงึ

อย่าตามคนแปลกหน้าไปอีกนะคร้าบป๋ม.. ...

[tamjai_sengped]

นัยแบ็งค์ บังอาจจจจจจจจจจมากกก 

เสียวใจแทบขาด ลุ้น ๆ สุด ๆ 

สงสารนัยต่อ เนาะ แต่บางครั้งก้อเสี่ยวซะเนาะ อิอิ 

ติดต่อหนึบเลยยยย มาต่อเร็ว ๆนะ 

[Hie_KunG]

อ๊ากกกกกกกก นึกว่าพี่พลาดจะโดนอีนังแบงค์จอมหื่นนั่นโซ้ยเอาซะแล้ว ลุ้นตัวโก่งเลยอ่ะ ดีนะ ที่คำพูดของพี่ต่อมาช่วยไว้ทัน (ถึงตัวมาไม่ได้ ส่งใจมาช่วยก้ยังดี คริ ๆ  )

ที่หลังพี่พลาดอย่าไว้ใจมันอีกน๊า  เห็นมั้ย มันแสดงกำพรึดระยำของมันออกมาแล้ว มันคงต้องการแค่ตัวพี่พลาดสนองตัณหาของมันตอบแทนที่เก็บกระเป๋าตังค์และโทรศัพท์ไว้ให้เท่านั้นแหละ.......อย่าทำให้พี่ต่อ เสียใจอีกล่ะ อิอิ 

โหย ฉุน อีแบงค์นี่ว่ะ แมร่ง สัตว์เลวโคตร รู้อยู่ว่าพี่มีเจ้าของแล้ว  ยังจะฟันให้ได้อีก น่าจะให้พี่ต่อ ตื้บมันให้หลาบจำอ่ะ 555+ (ยินดีช่วยรุมสหบาทา คับ เหอๆ  ) (แค่นี้ถ้าพี่ต่อรู้เรื่องมันคงโดนตีนจนหมอบราบคาบเลยล่ะ แหม บังอาจมาหลอกไซร้ หลอกซุก ล่วงเกิน สุดที่รักของพี่ต่อ นิ โฮะ ๆ แถมกำลังจะอึ๊บแระด้วย....ขนาดมีคนมาคุยเจ๊าะแจ๊ะ ก็คงหึงตายแระ นี่ถึงขนาด...โหยยไอ่เจี้ยยยยย  )

แต่....พี่ต่อก็คงโกรธพี่มากอยู่ล่ะ ที่ยอมไปกะมัน และยอมให้มันทำซะขนาดนั้น เหอ ๆ  น่าเห็นใจพี่ต่อนะ เปงใคร ๆ ก็หวงล่ะ ของ ๆ ตัวนี่นา ของรักของหวงมากด้วย   ดั๊นโดนคนอื่นมาทำแบบนี้ซะ

เปงกะลังใจให้ฝ่าฟันอุปสรรคและเรื่องร้าย ๆ ได้เสมอ ค้าบ รักทั้ง 2 คน จุ๊ฟ / ไฮย....

ปล. เน่ะเพ่ จะเข้านอนเนี่ย กะพี่ต่อ ใช่ป่ะ  อร๊าย มะอยาก เซด    ยังไงก็เห็นใจคนอ่าน อย่าโค้ดกล้องไปที่โคมหัวเตียงอีกเรยนะคับ อิอิ คราวหน้ามาต่อไว ๆ นะฮะ รอลุ้นระทึกกับบทเลิฟซีนอันแสนหวาน + รุ่มร้อนของพี่พลาดกะพี่ต่ออยู่ โฮะ ๆ ๆ   (อย่าทำให้รอเก้ออีกล่ะ มะงั้นงอลเจง ๆ ด้วย ชิส์)

[hippoworld]

คนจะงอน งอนได้ 3 จังหวะ
มากกว่านั้นคนเค้าเลิกง้อแล้วจะซวย กร้ากกกกก เอิ้กๆๆๆ

[chutao]

 :love2:ทามไหมน่ารักทั้งคู่จังเลย อิอิอิ  :angellaugh2:อยากมีแบบนี้บ้างอ่ะ  :pigha2:กลับมาเขียนต่อเร็วๆๆนะ  :really2:รอนะคัรบผม 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ความไม่เข้าใจกันนี่สร้างปัญหามาหลายราย
ทำไมไม่คุยกันดีๆหวา 

[munoi_ew]

แหมมมม...ลุ้นแทบแย่ ต้องระวังนายแบงค์ให้ดีนะ ขนาดรู้ว่าพลาดมีแฟนแล้วยังจะมายุ่งอีก  

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะอะ

[PHANTOM]

   วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ในที่สุดก็ตามทันแย้ว (เค้าไปไกลกัน เป็นล้านปีแสงแล้ว ไอ้PHANTOM เอ๊ย...)
  อิจฉาๆๆๆๆๆ   
  ทะมาย เรามะเจอแบบนี้มั่งนะ อยากโดนโกรธมั่งง่ะ แล้วก็อยากโดนง้อมั่งด้วย    เง้อ......

[PmPZKungZaaa]

ลุ้นแทบแย่เลย  แบงค์นี่ก็ยังไงนะ รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วก็ยังจะมายุ่งด้วยอีก 

[PEGIRA]

ถ้า นาย เป็นต่อ เค้า รู้ ว่า พลาด ไป โดน นาย แบงค์ ลวนลาม เนี้ย คุณ พลาด ไม่แย่ เหรอ เนี้ย ( ระวัง นาย แบงค์ เอา เรื่อง ไป แกล้ง บอก นาย ต่อ ล่ะ )  แก้ตัวดีๆๆๆๆๆล่ะ ไม่งั้น ทะเลาะ ยาว กัน แน่นๆๆๆๆๆ     

[PHANTOM]

  ช่าย ๆ นึกออกเลยอ่ะว่า ถ้านายแบ๊งค์ เอาเรื่อง พลาด ไปเป็นข้อต่อรอง เหมือน ต่อ ชอบขู่ พลาด จะทำไงเนี้ย     (ฆ่ามานนนนนนนน.......)

[Tantalum]

 :confuse:มันก็น่าคิดนะเรื่องแบงค์อะ แต่ว่าเค้าไม่มีหลักฐานนิว่าทำอะไรพลาด ถึงขู่ไปแล้วถ้าคุณพลาดบอกว่าไม่จริงสักอย่าง เค้าจะทำไรต่อได้อีก นอกจากว่าคนที่ชื่อแบงค์เค้าจะมีแผนการณ์อย่างอื่นอีกอะนะ

[PHANTOM]

   โหย Tantalum ก็คิดดูดิ่ ตอนที่ เป็นต่อ คุยกะแฟนเก่าของ พลาด ตอนที่เจอกันโดยบังเอิญ ตอนนั้นอ่ะ เรื่องมันก็เกิดขึ้น แล้วอย่างงี้ถ้าเกิด นายแบ๊งค์ มาพูดแบบที่ เป็นต่อเคยพูดกับ แฟนเก่า พลาด ล่ะ      :pigangry2
อืม....แต่ก็ไม่รู้ดิ่ แล้ว พลาดคิดว่าไงอ่ะคับ Tantalum ด้วย ... ส่วนตัวผมนะ ผมว่าเป็นต่อ น่าจะเข้าใจและหนักแน่นนะ      โอ๊ย นายแบ๊งค์ อย่ามาทำอะไรให้สั่นคลอนนะ (ไม่อยากให้เหมือนเรื่องของตัวเอง )

[Felm]

  ตกใจ เจ๊พลาด โดนโซ้ยย...

พี่ต่อเสี่ยวได้ใจ มั๊กๆ  อ๊วกแตก อ๊วกแตน 55+

[Junrai_Hyper™]

มาเอาใขช่วยน้องพลาดครับ


พี่พูห์

[sun]

  นั่นปะไร เกือบแล้ว 
เกือบกลายเป็นน้องพลาด สมชื่อ แล้วมั๊ยล่ะ
ทำอะไร ...ไม่คิดก่อน...
จำไว้..ว่า "พลาดได้ กับ นายเป็นต่อ "  ได้คนเดียว   


แต่นายเป็นต่อ ก้อนะ "สลดได้ไม่ค่อยนานเล้ย "
กลับมา หยอดมุขเสี่ยว เสี่ยว... ได้ อีกแล่ะฮ่าๆ
สมชื่อเจงๆ
มุขเสี่ยว ๆ ขนมาไม่หวาดไม่ไหว
ซินก้อนั่งเก็บๆๆ ( เจ้าของบอก ไม่ สงวนลิขสิทธฺ อิอิ)