-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมและเกิดความขัดแย้ง
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
.::.กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่ .::. (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
เนื้อเรื่อง โดย คุณ พลาดไปแล้ว ( จาก เว็บ ปาล์ม พลาซ่า)
สงวนลิขสิทธิ์
ห้ามทำการดัดแปลง คัดลอก ทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใด
รวมทั้งนำไปเผยแพร่ต่อ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของเรื่อง (คุณ พลาดไปแล้ว) เป็นลายลักษณ์อักษร
หมายเหตุ : เจ้าของเนื้อเรื่อง อนุญาติแล้วน่ะครับ
"ทำไงดีเมาจนขาดสติเผลอไปมีอะไรกับคนที่เกลียดขี้หน้ามากๆๆๆๆๆ เขม่นกันมานานแล้ว"
เมาอ่ะแล้วก็ไม่รู้อีท่าไหนจำได้รางๆล่ะว่ามีคนพากลับห้องแล้วก็เวิร์คกันสุดเหวี่ยงพอหายเมาก็เจอไอ้เพื่อนที่เกลียดมากๆๆๆๆๆมันนอนอยู่ข้างๆเปลือยทั้งคู่เลยทั้งเราทั้งมัน
พูดไรไม่ออกอ่ะรีบใส่เสื้อผ้าแล้วก็เดินหนีออกมาเลยทำไงดีอ่ะเราทะเลาะกับมันมาตั้งแต่ปีหนึ่งเกลียดขี้หน้ามันมากความเห็นไม่เคยลงรอยกันเลยเคยแกล้งมันเจ็บๆแสบๆไป
หลายทีด้วยกลัวมันจะแบล๊กเมล์จังเลย
เรียนคณะเดียวกันต้องเจอกันแทบทุกวันด้วยโอ้ย..แล้วจะมองหน้ามันยังไงเกิดมันเอาไปเล่าให้ใครฟังซวยเลยซวยแน่ๆแย่แล้ววววว...ใครก็ได้ช่วยด้วย :serius2:
คือคนมันไม่พูดกันมาตั้งเกือบสองปีแล้วอ่ะขนาดมีเรื่องสำคัญยังวานเพื่อนคนอื่นไปบอกเลยความจริงน่ะไอ้โกรธมันอยู่มั้ยเรื่องที่เคยทะเลาะกันจะเป็นจะตายขยุ้มคอเสื้อมา
จะวางมวยกันกลางสนามบอลน่ะไม่โกรธ
แล้วเพียงแต่เหลือแค่ความหมั่นใส้ที่มันขี้เก๊กมั่นใจในตัวเองแบบโอเวอร์เกินเหตุแล้วก้ไม่รู้ดิไม่อยากจะเป็นฝ่านที่จะไปคุยกับมันก่อนเองอ่ะรู้สึกเสียหน้า
เรื่องคืนนั้นก็ถามเพื่อนแล้วว่ารู้ว่าเราไม่ถูกกับมันทำไมยังชวนมันมาอีกเพื่อนก็บอกว่าตอนแรกชวนมันแต่มันบอกว่าไม่มาก็เลยชวนเราพอตกหัวค่ำมันดันโทรมาถามเพื่อน
อีกรอบว่ามีใครไปมั่งพอบอกไปหมดทุกคนจู่ๆมันก็โผล่มาเอง
แล้วเรื่องที่ทำให้ทะเลาะกันเมื่อก่อนก็มาจากนิสัยส่วนตัวของทั้งสองคนอื่คือมันก็ร้ายกะล่อนเราก็ไม่ยอมคนก็เลยยากที่จะคบกันแม้แต่ในรูปแบบง่ายๆอย่างเพื่อน
เพราะฉะนั้นถ้าจะให้ซับซ้อนถึงขนาดเป็นผัวเป็นเมียก็เดาไม่ออกเหมือนกันว่าอนาคตจะขลุกขลักขนาดไหน
เฮ้ออออ...
จริงอยู่นะที่ในคณะมันไม่มีใครรู้อ่ะว่าเราเป็นเกย์แต่ไอ้นี่มันเสือกรู้อยู่คนเดียวเหอๆแล้วนิสัยมันก็ไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องกลัวมันจะคิดอุตริทำอะไรพิเรนๆอ่ะดิ..
ส่วนมันรู้ได้ไงเรื่องมันมีที่มาอ่ะยาวมั่ก!!พิมพ์ตอนนี้คงไม่จบไว้เรียนเสร็จกลับบ้านจะมาเล่าแล้วกัน
วันนี้พอเรียนเสร็จก็กะว่าจะลองเข้าไปเคลียร์กับมันตรงๆอ่ะอุตส่าห์ทำทีเป็นนั่งอ่านหนังสือลอกเลคเชอร์เพื่อนรอจนมันแยกกับเพื่อนเดินตามมันไปถึงหลังมหาลัย
(มันอยู่หอหลังมหาลัย)แล้วสบโอกาสกำลังจะอ้าปากเรียกมันเพื่อนมันโผล่มาซะงั้นไว้วันหลังดีกว่าเหอๆๆๆ
อ้อ ติดเรื่องที่จะเล่าไว้นี่นะเรื่องที่ว่ามันรู้ได้ไงว่าเราเป็นเกย์ทั้งที่แอ๊บออกจะสนิทเนียนจนคนเค้าไม่รู้กันทั้งคณะ
ก็ตอนนั้นเนี่ยเป็นช่วงหลังจากที่ทะเลาะกันจนเกือบชกกับมันไปได้ประมาณเกือบๆเดือนนึงน่ะก็อย่างที่บอกคือไม่พูดกันเลยหน้าก็ไม่มองเรียกว่าต่างคนต่างอยู่ชีวิตกู
มึงอย่าเสือกประมาณนั้นแล้วตอนนั้นเราก็คบกับรุ่นพี่คนนึงที่เรียนต่างมหาลัยอยู่ก็วันนั้นนัดกับพี่เค้าว่าจะไปดูหนังกันอ่ะที่เมเจอร์เวิร์ลเทรด(ตอนนั้นยังเป็นเวิร์ลเทรดอยู่น่ะ)
เราก็เรียนเสร็จก็รีบออกมาเลยนะรู้สึกน่ะว่าเหมือนมีคนตามมาคิดว่าคงเคยเป็นกันนะแบบประมาณว่าถามว่าเห็นตัวมั้ยว่าใครไม่หรอกแต่เหมือนมีจิตสังหารสะกดรอยตาม
เรามาตลอดทางเลยตั้งแต่ที่มหาลัยจนถึงเวิร์ลเทรดไม่ได้ระแวดระวังตัวอะไรเท่าไหร่
ก็ดูหนังเสร็จเรียบร้อยพี่เค้าก็พาไปส่งบ้านมันก็ดึกแล้วอ่ะเกือบเที่ยงคืน(ดูหนังรอบดึก)ก็แบบซอยบ้านมันก็เปลี่ยวไงก็มันไม่มีคนใช่มั้ยล่ะก็เลยหยวนๆยอมทำนั่นทำนี่กัน
ตรงหน้าบ้านนิดนึง(แค่กอดแค่ไรเทือกนั้นล่ะยังไม่ถึงขั้นควักอะไรออกมาดูดมาอมกัน)พอพี่เค้าขึ้นรถขับออกไปเราหันกลับไปจะไปเปิดประตูรั้วบ้านแวบนั้นล่ะ
มึงเอ้ยยยย........... :oใจหายไปเลยหายไปในอากาศเห็นหลังใครบางคนใส่ชุดนักศึกษายืนมองมาแล้วพอเห็นเรามองกลับไปมันก็วิ่งไวๆออกไปแบบใส่เกียร์หมาเลยนะ
ตอนนั้นคิดเลยคิดทันทีเอาไงดีวะกู...สุดท้ายคิดอะไรไม่ออกก็เลยวิ่งตามออกไปแบบไร้จุดหมายเข้าใจป่ะมันไม่รู้จะทำไงขอดูหน้าหน่อยละกันว่าใครมาเห็นวิ่งตามไป
แต่หายไปละตามไม่ทันเราก็หยุดหอบๆอยู่น่ะเหนื่อยมากๆแล้วตอนนั้นน่ะที่มันเข้ามาล๊อกคอข้างหลัง
ตกใจโครต :pigscare2:ตอนแรกคิดว่าเจอพวกโจรหรืออะไรแล้วเพราะซอยบ้านมันเปลี่ยวอ่ะพงหญ้าสูงๆเต็มไปหมดเลยโดนฆ่าหมกไป :pigangry2:นี่กว่าจะมีคนมาเจอศพคงกลายเป็นอาหารปลาไปแล้วครึ่งตัวแน่ๆ
"เฮ้ย นาย เราเห็นนะนายทำไรกับใครน่ะเมื่อกี้น่ะ"
ได้ยินเท่านั้นน่ะใจร่วงจากหน้าอกไปกองที่ปลายตีนเลย :sad5:ทำไมหนอแอ๊บอยู่ทุกวันนี่ก็ไม่อยากให้ใครรู้นะแล้วทำไมพอจะต้องมีใครซักคนมาล่วงรู้ต้องมาเป็นอีคนที่ไม่อยากให้รู้ที่สุดคนนี้ด้วย
หลังจากเงียบไปพักนึงมันก็ปล่อยแขนมันออกจากคออ่ะเราก็ผลักมันล้มเลยแล้วรีบเดินกึ่งวิ่งกลับเข้าบ้านเลยปล่อยมันนั่งกองอยู่บนถนนกลางซอยนั่นล่ะพูดอะไรไม่ออกไม่รู้
จะทำไงต่อดีในใจก็คิดนะคนเพิ่งจะมีเรื่องกันมามันต้องเอาเรื่องนี้ไปพูดต่อแน่ๆเลยคิดจนแบบฝันร้ายอ่ะ:sad5:ว่าโดนเพื่อนในคณะตลอดจนหญิงที่เคยไปจีบบังหน้า
จับเราขึ้นตรึงกางเขนแล้วเผาทั้งเป็นโทษฐานลวงโลก
แต่จนแล้วจนรอดอ่ะก็เหมือนมันจะลืมๆเรื่องนั้นไปไม่เคยเห็นมันพูดถึงอีกเลยจนเราวางใจแล้วความสัมพันธ์ก็ดำเนินไปตามปกติคือต่างคนต่างอยู่นานๆทีก็ทะเลาะกับมัน
ซักครั้งนึงแต่ก็ไม่เคยรุนแรงเท่ากับครั้งแรกจนถึงระยะนึงที่มันเริ่มทำตัวแปลกๆใส่
ไอ้เรื่องต่อจากนี้นี่ก็ยาวอ่ะไว้ตอนเที่ยงๆจะแอบมาพิมพ์ต่อที่เครื่องในม.แล้วกันตอนนี้ขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกไปเรียนละ
ง่ะ..เลิฟซีนละเอียดยิบคงไม่ไหวอ่ะคืนนั้นเมาเอากันท่าไหนเริ่มกันยังไงยังจำไม่ได้เลยมันลางๆเลือนไปหมดแต่จะพยายามนั่งทางในระลึกมาเขียนให้แล้วกันเท่าที่จำได้นะ
เอ๊ะ..นี่มันไม่ใช่เซ็กส์สตอรี่นะ -*-
วันนี้ตอนเจอหน้ามันตอนเช้าก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเหอๆ..เพื่อนอยู่เยอะหาโอกาสคุยไม่ได้จนตอนเย็นนี่แหละถึงลากตัวมันออกมาคุยเป็นการส่วนตัวสำเร็จ
เป็นการพูดคุยที่ลำบากมากนะไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงก็เลยถามไปห้วนๆเลยว่าคืนนั้นนายทำอะไรเรามั่งมันบอกว่าทำหมดแหละตามแบบที่คนอื่นๆเค้าทำกัน...
(กรูจะรู้มั้ยน่ะว่าคนอื่นๆเค้าทำกันยังไงมั่ง)ก็เลยถามไปอีกว่าตกลงจะเอายังไงแล้วก็ขอร้องแกมบังคับมันอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดมันยิ้มๆ
:kikkik: (แบบสยองๆหน่อย )แล้วก็บอกว่าถ้าเราไม่ทำตัวมีปัญหามากมันก็ไม่บอกใคร
อ๊ากกกก.............:serius2:พูดแบบนี้มันหมายความว่าไงเนี่ยยยยยย
ส่วนคนที่บอกว่ามันจะกลายเป็นนิยายซะงั้นน่ะ .. ยังไม่ถึงขั้นจะเรียกว่าเป็นนิยายหรอกเอาเป็นว่าไหนๆทุกคนก็รู้ถึงสถานการณ์ล่าสุดแล้วก็เลยอยากจะขยายให้รู้ถึงที่มาที่ไปและเหตุการณ์ประหลาดผิดธรรมชาติที่เกิดขึ้น
มาก่อนหน้านี้ไปด้วยเลยไง
เผื่อว่าพอทุกคนรู้เรื่องมากจนเท่าหรือเกือบเท่าที่เรารู้แล้วมันอาจจะช่วยให้ประเมินสถานการณ์ตอนนี้ได้ดียิ่งขึ้น
ก็เมื่อเช้าเล่าไปถึงตอนที่มันไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้นใช่มั้ยจนเราวางใจอืม..ก็ต่อจากนั้นหลังจากคืนที่เกิดเรื่องในซอยประมาณเกือบสองเดือนมันก็เริ่มออกอาการแปลกๆ
เริ่มเข้ามาตีสนิทกับเพื่อนกลุ่มเรา(รุ่นเดียวกันจะแบ่งเป็นสองกลุ่มน่ะไม่ค่อยยุ่งกันเท่าที่ควร)เมื่อก่อนนี่มาถึงมหาลัยยังโล่งใจที่ไม่เห็นมันนะเพราะกลุ่มมันจะไปนั่งกันที่อื่น
แต่เดี๋ยวนี้มาถึงก็เจอมันนั่งหน้าแหลมส่งสายตากวนตีนให้ตั้งแต่เช้าเลยจะพูดจะคุยอะไรกับเพื่อนก็ไม่ถนัดปากออกจะตะขิดตะขวงใจไปซะหมด(ก็มันนั่งฟังอ่ะ)
แล้วอยู่ๆวันนึงตอนกำลังจะกลับบ้านกำลังเดินไปที่ป้ายรถเมล์ตอนนั้นก็ดึกแล้วล่ะอยู่เตรียมงานกิจกรรมอะไรนิดหน่อยป้ายรถเมล์หน้ามหาลัยนี่ก็ไม่มีคนยืนรออยู่เลยซักคน
ก็ไม่เป็นไรวะไม่ใช่ชะนียืนรอคนเดียวคงไม่มีใครมาฉุดไปทำอะไรรอกตัวก็ไม่ใช่เล็กๆพอยืนไปได้พักนึงตัวอันตรายยิ่งกว่าโจรฆ่าข่มขืนก็โผล่ออกมาจากเงารั้วประตู
มหาลัย...
"กลับแล้วเหรอ.." มันทัก
ออกจะอึ้งนะ:oไม่คิดว่ามันจะมาเริ่มคุยด้วยก่อนก็เลยไม่รู้จะตอบอะไรก็พยักหน้าไปทีนึงแล้วก็ทำเป็นชะเง้อดูรถเมล์ว่ามารึยัง(รถเมล์กลางคืนนี่มันก็มาช้าจริงๆเลยแม่เอา..)
มันก็เดินมาขนาบข้างไอ้เราก็กระเถิบๆหนีทีละนิดๆมันก็ขยับตามมาถ้าใครมองจากบนสะพานลอยข้างๆมาเจอก็คงงงน่ะว่าอีสองตัวนี้เล่นบ้าอะไรกันดึกๆดื่นๆพักนึงมันก
็โอบไหล่ทันทีตกใจมากผลักมันออกจนตัวเองเกือบล้มไปด้วย
"เล่นบ้าไรวะ !!" :angry2:ตะโกนถามออกไปแบบลิ้นพันกันสุดชีวิตหน้าแดงเลยแหละไม่รู้ว่าโกรธหรืออายตอนนั้นคงสองอย่างปนๆกัน
ตัดสินใจไม่รอแล้วรถเมล์โบกแท๊กซี่ทันทีได้คันโกโรโกโสน่าเอาไปปลูกผักสวนครัวมากๆแต่อารมณ์นั้นไม่มีเวลาเลือกแล้วคันไหนก็ขึ้นๆไปเถอะพ้นจากไอ้เวรนี่ได้เป็นพอ
เปิดประตูรถได้กำลังจะโดดขึ้นไปมันยังอุตส่าห์ตามมาคว้าแขนอีก
"นายรอก่อนดิ..เรามีอะไรจะบอก" ทำหน้าซีเรียสด้วยนะ..
"มีอะไรอีก.." ถามแบบไม่มองหน้าเลย
"กลับบ้านดีๆนะ.." อ๊วกกกกกกกกกกกก~ :oak:ตายห่าละ นี่ชั้นกำลังเผชิญกับอะไรเนี่ย
สะบัดแขนมันหลุดออกมาได้ก็รีบขึ้นรถแล้วเร่งโชเฟอร์ให้ขับออกไปทันทีมองกลับไปเห็นมันโบกมือหยอยๆอยู่พอหันกลับมาโชเฟอร์แท๊กซี่มองหน้าด้วยสายตากรุ้มกริ่ม
ยิ้มๆแล้วถามด้วยเสียงออกสาวมั่กๆ.. "แฟนเหรอจ๊ะน้องงง~"
"เหอะๆ...เปล่าครับพี่ แค่คนรู้จัก..." :amen:ตอบไปกดโทรศัพท์เขียนsmsเลขทะเบียนแท๊กซี่กับชื่อคนขับ(ติดสติ๊กเกอร์ไว้หลังเบาะ)ส่งให้แม่โดยด่วนเผื่อกลับไม่ถึงบ้าน :sad4:
พอกลับมาถึงบ้านอาบน้ำนอนก็คิดถึงไอ้คำสุดท้ายนั่นน่ะคิดไปคิดมาสุดท้ายก็สรุปให้ตัวเองไปว่ามันรู้นี่ว่าเราเป็นอะไรมันก็คงคิดจะแกล้งเราเล่นๆน่ะแหละเพราะเท่า
ที่ดูมันก็ไม่น่าจะมีจุดประสงค์อื่นๆเลย
หลังจากวันนั้นไม่ว่าจะกลับบ้านเวลาไหนก็ต้องเจอมันที่ป้ายรถเมล์แทบทุกครั้งและสิ่งที่ต้องโดนประจำคือพอยืนไปได้พักนึงถ้ารถมาเร็วก็ดีไปถ้ามาช้าการ
โอบไหล่ตามประสาเพื่อนสนิท!! ( มันว่างั้นน่ะว่าแต่กรูไปสนิทกะมรึงตอนไหนนี่..? :confuse: ) ก็จะเกิดขึ้นทุกที
บางทีขนาดแอบหนีกลับออกมาแบบไม่ให้ใครรู้แล้วนะลงทุนฝากสมุดอะไรไว้กับเพื่อนกะว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเอาคืนแล้วก็บอกคนอื่นๆว่าจะไปเข้าห้องน้ำจากนั้นก็ชิ่งกลับบ้าน
เลยพอไปถึงป้ายรถเมล์ยืนรอไปได้พักนึงมันก็มาละ...เดินมาละ...เออกรูเหนื่อยโกหกเพื่อนแทบเป็นแทบตายเมื่อกี้เพื่ออะไรเนี่ย...
แล้ววันนึงเราก็ทะเลาะกับแฟนน่ะแหละด้วยที่ว่าแฟนเราจู่ๆก็ดันมาไม่ไว้วางใจในตัวเราซะงั้นอยู่ๆก็มาพูดประมาณว่าแอบคบใครอยู่ใช่มั้ยที่มหาลัยอย่างงั้นอย่างงี้
ี้สารพัดที่เราไม่รู้เรื่องเลยว่าเค้าเอาอะไรมาพูดสุดท้ายก็ทะเลาะกันใหญ่โตเพราะเค้าจะให้เรายอมรับสิ่งที่เค้ากล่าวหาให้ได้แต่จะมาให้เรายอมรับอะไรกับสิ่งที่มันไม่จริง
ล่ะตอนนั้นคิดว่าเค้าก็คงจะมีคนอื่นน่ะแหละเลยจะหาเรื่องเลิกกับเราเหอๆๆ
วันต่อมาก็หน้าโทรมมามหาลัยเลยเครียดปวดหัวเรื่องแฟนนอนไม่หลับเกือบทั้งคืนพอมาเจอหน้ามันที่คณะยิ่งเครียดไปกันใหญ่เลยเดินหนีแอบไปนั่งฟุบที่โต๊ะเล็กๆ
หลังตึกจนเกือบจะหลับเสียงที่ไม่พึงประสงค์ก็ดังขึ้น
" เลิกเห้อ..."
"อะไรของมรึง.." เด้งตัวขึ้นจากโต๊ะหันไปถามมันอย่างสุภาพทันที
"ทะเลาะกับแฟนมานี่ทนไม่ได้ก็เลิกเห้อ..." มันรู้ได้ไงวะ...
"เสือก.." แม่ไม่ปลื้ม จบ...
"โอเค๊...โอเค๊...นี่เห็นว่านายอึดอัดใจปรึกษาใครก็ไม่ได้นะเรื่องนี้เลยมาให้คำแนะนำ..ไปละ.."
มันพูดสาแก่ใจแล้วมันก็ไป...ทิ้งเกย์คนนึงไว้กับความมึนงงและสงสัย :confuse:...ตกลงมันรู้ได้ไงฟะ..ว่าตรูทะเลาะกับแฟนมา...
อืมวันนี้เอาแค่นี้ก่อนเดี๋ยวจะนอนละพรุ่งนี้เรียนเช้าเรื่องต่อจากตรงนี้ก็คือตอนที่เลิกกับแฟนแล้วก็บังเอิญได้รู้ถึงวีรกรรมบางอย่างของมันจนเกือบจะวางมวยกันรอบสองไง
เดี๋ยวตื่นตอนเช้าจะมาเล่าก่อนไปแล้วกันนะ.. :bye2:
-
เหอเหอ
ยินดีต้อนรับ writer คนใหม่สู่ :seng2ped:
ปล.
มาปาดก่อนครับ
ถ้าว่างแล้วจะมาอ่านต่อให้จบนะครับ :yeb:
นายพูห์ครับ
-
อิอิ มันๆๆ ต่อเยย
:piglove2:
-
โอ้ววว แอบติดใจ คริๆๆๆ :kikkik:
-
555+ เพื่อนคนนั้นคงกะเสียบแน่เลย
ยุให้เขาเลิกกันซะงั้น หุหุหุ
กะลังมันส์เลยครับ
ต่ออย่างด่วน
-
คุณ หมู พูห์ ครับ ก่อนอื่นต้อง บอก ก่อนน่ะครับ ว่า ผมไม่ได้เป็นคนเขียน แต่ได้ไปเอาเนื้อเรื่อง ของ คุณ " พลาดไปแล้ว " ( จาก เว็บ ปาล์ม พลาซ่า ) ขออนุญาติเจ้าของเรื่องแล้วด้วย มา โพส ให้ อ่านกันอีกที่หนึ่ง พอดี เห็น เนื้อเรื่อง มัน สนุก สนาน น่ารัก ดีนะครับ อยากให้ เพื่อนๆๆๆที่นี้ได้อ่านกันน่ะครับ
เดียวเจ้าของเค้าเข้ามาดู เดียวจะเข้าใจผมผิด หาว่า ฉวยเอาผลงานเค้าไป เลย มาบอกให้ทราบน่ะครับ
เอาละ มาต่อให้น่ะครับ
..................................................................................................
เพิ่งตื่นน่ะเลยมาต่อตามสัญญา
ได้คำแนะนำเยอะแยะเลยขอบคุณมากๆแต่บางอันมันก็สายเกินไปนิด..เหอๆ
ที่คุณโดโรธีถามไว้อ่ะว่าแอบชอบใครอยู่มั้ยถึงไม่สนใจเค้าเลยก็ไม่มีนะเรียกว่ารู้สึกเฉยๆกับมันโดยไม่มีปัจจัยอื่นใดสนับสนุน
ส่วนเรื่องชื่อก็จะไม่รู้จะตั้งว่าอะไรดีตอนนี้เพิ่งตื่นสมองส่วนสร้างสรรค์ไม่ทำงานขนาดของตัวเองยังตั้งว่า พลาดไปแล้ว เลยเอาเป็นว่าอยากให้ชื่ออะไรก็ลองเสนอมาดูแล้วกันน่ะ
เมื่อคืนเล่าถึงตอนที่ทะเลาะกับแฟนใช่มะ..เรื่องต่อจากนั้นน่ะเหรอก็ระหองระแหงกับแฟนแบบนั้นกินเวลาประมาณเกือบสองสัปดาห์
ที่ความสัมพันธ์เป็นไปแบบอึมครึมจนตัวเราเองก็รู้สึกน่ะว่าต้องจบแน่ๆหลายๆอย่างมันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้วสุดท้ายก็เลยเป็น
ฝ่ายบอกเลิกเค้าเองทุกอย่างก็เป็นไปอย่างเรียบง่ายนะคนสองคนนัดเจอกันบอกลาแยกทางกันกลับบ้าน
จำได้เลยว่าวันนั้นเกือบสี่ทุ่มที่เดินเข้าซอยบ้าน(มอเตอร์ไซค์รับจ้างไม่มี อยากทำตัวเป็นพระเอกMV)พอมาถึงหน้าบ้านเสียงแตรรถมอเตอร์ไซค์ก็ดังไล่หลังมาพอจอดปุ๊ปคนที่ไม่อยากเจอที่สุดในอารมณ์นี้ก็จ่ายเงิน
คนขับแล้วลงมาจากรถ(ทำไมตอนตูมาไม่มีมอเตอร์ไซค์ฟะ)เราก็อารมณ์ทั้งมึนทั้งงงนะเลยถามไปห้วนๆ
" มาทำไม.."
มันไม่ตอบแต่หยิบเอาสมุดของเราออกมาจากเป้มันแล้วบอกว่า
"เอามาคืน..ยืมจากไอ้เอ๋ไปลอกเมื่อตอนกลางวันมันบอกให้มาคืนนายด้วย" เราก็รับมาแบบงงๆนะคือมันรู้ได้ไงว่าเราจะกลับมาตอนนี้
"เลิกแล้วสิท่า" มันถาม
"เลิกอะไร"
"เลิกกับแฟนไง"
"ไม่ใช่เรื่องของนาย"
" เลิกก็ดีแล้ว.. "
"แล้วมันเรื่องอะไรของนายไม่ทราบเนี่ยถึงต้องมาวุ่นวายกับชีวิตเราแบบนี้หา?"
เมื่อหมดความอดทนเส้นอารมณ์ก็ขาดผึงเราตวาดออกไปอย่างลืมตัว :3125:
มันมองหน้าเราพลางส่ายหัวแล้วเดินตรงเข้ามาผลักอกจนเราเซไปข้างหลังเล็กน้อย
"อย่าโง่นักเลยวะ..แฟนนอกใจเข้าให้แล้วยังไม่รู้อีกเหรอ" นี่มันรู้อะไรมาเนี่ย :eek:
" มึงพูดไรของมึง..มึงพูดอะไรของมึง"สรรพนามแทนตัวของเราเริ่มเปลี่ยน
"ก็แฟนมึงอ่ะแอบไปกิ๊กกับเด็กมหาลัยXXกูเห็นมากับตา"
เราพูดอะไรไม่ออกก็ยืนนิ่งปล่อยให้มันพูดต่อ
"วันที่มันมาหามึงไม่ได้น่ะมันเลื่อนนัดมึงน่ะกี่ครั้งๆมึงรู้มั้ยว่ามันไปกับใคร..มันโกหกมึงน่ะรู้มั่งมั้ย"
"แล้วไง..แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึง"เราถามแล้วนั่งลงพิงกำแพงเพราะขามันสั่นจนเหมือนไม่มีแรงแล้ว :impress3:
"ก็วันนั้นที่มันมารับมึงน่ะ..กูเจอมัน"
"แล้วไง"เริ่มรู้สึกถึงอะไรแย่ๆที่มันกำลังจะพูด :monkeysad:
" กูเลยบอกมันไปว่ามึงเป็นแฟนกู "
ตอนนั้นเราหัวหมุนไปเลยช๊อคจนพูดอะไรไม่ออกรู้สาเหตุทันทีว่าทำไมเค้าถึงหาว่าเรามีคนอื่นทำไมจู่ๆท่าทีถึงได้เปลี่ยนไปแบบนั้น
พอลืมขาขึ้นมาก็เจอมันยืนก้มหน้าอยู่รู้ตัวอีกทีก็คือกระโจนเข้าไปกระชากคอเสื้อมันแล้ว
" มึงทำไปทำไมน่ะ..มึงทำไปทำเหี้ยอะไร!! มึงเกลียดอะไรกูนักหนาเหรอ " :monkeyangry3:
มันนิ่งเงียบไม่ตอบอะไรซักคำเราก็เงื้อหมัดจะชกอยู่พักนึงแต่ก็ลดมือลง(เกิดมายังไม่เคยชกใครนี่นา)เก็บสมุดบนพื้นแล้วเปิดประตูรั้วเข้าบ้าน
บันดาลโทสะ :3125:ถอดรองเท้าปาไปที่ผนังอย่างแรงจนบังเกิดเป็นรอยteenดำๆบนผนังบ้าน...ไม่รู้อ่ะไม่สนก็ปาไปแล้วนี่ :-X
กว่าอารมณ์จะสงบก็ปาไปเกือบเที่ยงคืนครึ่งพอมองออกไปนอกหน้าต่างห้องก็เห็นมันยังนั่งพิงประตูรั้วบ้านอยู่แต่ไมได้สนใจอะไรอารมณ์โกรธ
มันมากกว่าก็นอนหลับไปตื่นมาดูอีกทีตอนตีสี่ก็หายไปแล้ว
หลังจากวันนั้นมาความสัมพันธ์ก็ดิ่งลงเหวและดำเนินไปในทางที่แย่ลงๆจนกลายเป็นต่างคนต่างอยู่ไม่มองหน้ากันไม่พูดกันเลยแม้กระทั่งเรื่อง
สำคัญๆก็ยังฝากเพื่อนไปบอกจนถึงคืนที่เกิดเรื่องคืนนั้น
เอาเป็นว่าเดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนละกันถ้าไงเดี๋ยวจะมาเล่าถึงเรื่องคืนเกิดเหตุ..( หุหู รู้น่ะว่าหลายคนรอตอนนี้ ) :give2:
-
วุ้ยๆลุ้นๆๆจะทนไม่หวายแล้ว
มันสะเด็ดต่อด่วนๆ
ทำไมหนอ คนเราถึงได้ปากแข็งกันจังเลย
:monkeysad:
-
เพื่อนคนนั้นแอบรักคุณพลาดไปแล้วข้างเดียวแหง๋มๆ ชิ ชิ ทำเปงหาเรื่องชวนทะเลาะบังหน้า ที่แท้ก็อยากอยู่ใกล้ๆอ่ะดิ :kikkik:
ถ้าไม่รัก ไม่จ้อบ ไม่ตามติดพิชิตสถานการณ์ขนาดนี้ร้อก คิกคิก หนุกดี จ้อบๆ ขอบคุณคุณPEGIRAมากเรยนะที่เอามาลงให้อ่านกัน
คุณบลูจ้อบอ่ะดิ สโลแกนตบจูบ ตบจูบ เอิกๆๆๆๆๆ :monkeylaugh2:
-
ขอโทษทีที่มาช้าไปนิด(เกือบครบ24ชั่วโมงละ)อ่ะโดนหาว่าตายคาห้องน้ำเลย -*-
ก็เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะก็อย่างที่เล่าๆไปเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทำให้ความสัมพันธ์ของเรากับมันดิ่งลงเหวไปแตะขอบนรกถึงขั้นไม่พูดไม่จา
ไม่มองหน้าไม่สุงสิง
แต่ไม่รู้ทำไมหลายครั้งที่ยืนรอรถเมล์อยู่ที่หน้ามหาลัยสายตามักจะมองหาใครซักคนหนึ่งไปโดยไม่รู้ตัว
แทบทุกครั้งที่เดินเข้าซอยบ้านเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเดินตามหลังก็มักจะหันกลับไปมองอย่างมีหวังในใจลึกๆ
แต่ทุกอย่างก็ราบเรียบปกติไม่มีเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตวุ่นวายเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้วจนกระทั่งถึงวันอังคารที่ผ่านมาวันธรรมดาๆวันนึง
เพื่อนในคณะก็โทรมาชวนไปงานวันเกิดของเพื่อนอีกคนนึง(ซึ่งโดนไทร์ไปแล้ว..แล้วจะบอกทำไมเนี่ยเผาเพื่อน!!!)ก็ไปกันกินดื่มหนุกหนาน
ตัวเราเองปกติก็ไม่ค่อยได้กินเหล้าเยอะนักหรอกแต่วันนั้นเผลอตัวเพื่อนมาชนก็ชน...เพื่อนชงมาให้ก็กินพอรู้ตัวอีกทีก็เมาจนเดินไม่ตรงแล้ว :really2:
"เฮ้ย..กลับไหวเปล่าเนี่ย"โดนถามด้วยความเป็นห่วงหลังจากเพื่อนดูสารรูปแล้ว
"ไหว!! " อวดเก่งเป็นคำตอบสุดท้าย
งานยังไม่ทันเลิกแต่ก็ขอตัวกลับมาก่อนเพื่อนก็ไม่ได้ว่าอะไรปล่อยกลับมาโดยดี(มันคงเห็นสภาพแล้วสงสาร)ก็เลยเดินตุปัดตุเป๋:really2:ออกไป
โบกแท๊กซี่ที่หน้าร้านพอขึ้นไปนั่งกำลัง จะบอกว่าให้ไปที่ไหนก็มีคนเปิดประตูขึ้นตามมาด้วยตอนนั้นตาจะปิดแล้วไม่รู้เลยว่าเป็นใครถ้าเป็นโจรก็ตายไปละไม่รู้จะโดนพาไปฆ่าหมกไว้
ที่ไหน :pigangry2:
"ซอยXXXครับ" ....... :eek: รู้บ้านตูด้วยเว้ยไอ้นี่บอกให้เสร็จสรรพเลย
"มึงนอนไปเดี๋ยวถึงแล้วจะปลุก"เสียงคนนั้นบอกเราก็เชื่อฟังดีเหลือเกิน"อืมๆๆ..."ก็ตอบอือๆอาๆไป
หลังจากนั้นก็หลับไป :sleep3:ไม่รู้เรื่องอะไรเลยมารู้สึกตัวรางๆอีกทีตอนที่รู้สึกเหมือนมีใครมากอดแล้วก็ไซร้ๆซอกคอเหอๆ :laugh3:
ลืมตาปรือๆขึ้นมาแล้วก็มองไปในความมืดเห็นคอมพิวเตอร์เห็นตู้ก็เออห้องตูนี่หว่าตูมาถึงบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยแล้วใครมันมานอนข้างๆฟะ..
อารมณ์ตอนนั้นยังเมาอยู่ถึงจะลดลงไปกว่าเดิมซักเกือบครึ่งแต่มันก็ยังมึนๆประกอบกับการไซร้การกอดลูบคลำที่ไม่หยุดหย่อนความหน้ามืดจึง
บังเกิด(เล่าไปก็อายตัวเองพยายามลำดับเหตุการณ์สุดๆว่าทำอะไรมั่ง):-[ในที่สุดก็อดไม่ไหวเผลอครางออกไปเบาๆเจ้าของปากเจ้าของมือที่
ไซร้ๆอยู่ได้ยินก็คงได้ใจจับเราพลิกกลับมาจูบปากแลกลิ้นกันนัวเนียเลยตอนนี้ใครนอนกะตูๆไม่สนแล้วอารมณ์มันกระเจิดกระเจิง
(หารู้ไม่ตื่นตอนเช้ามันจะมีอาถรรพ์และอาฆาตตามมา :pigangry2:)เผลอแป๊ปเดียวผ้าผ่อนก็หลุดหมด
เราก็นะปล่อยเค้าทำให้ฝ่ายเดียวมาตั้งนานจะบริการตอบแทนซะหน่อยกำลังจะก้มไปทำให้เค้าก็ดึงขึ้นมาแล้วกอดเอาไว้แน่นมากๆ
(จนอึดอัดนิดๆ)ลมหายใจอุ่นๆพ่นออกมารดข้างๆหูจนขนลุกซํกพักนึงก็ปล่อยแขนออกพอเป็นอิสระแต่อารมณ์มันยังค้างอยู่ก็เลยลงไปใช้ปาก
ให้เค้าซักพักไม่นานเค้าก็ผละออกไปหยิบบางอย่างในกระเป๋ากางเกงที่หล่นอยู่ข้างๆเตียงก็คงเดาออกกันนะว่ามันจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอก
ซะจาก..
:laugh:ถุงยาง
(แหมมึ้งงง...เตรียมพร้อมจริงๆ)เหอๆต่อจากตรงนี้ไม่เล่าละเขินเอาเป็นว่าตัดให้กล้องแพนไปที่โคมไฟหัวเตียงแล้วกัน :o(อ้าวไม่มีนี่หว่า..)
หลังจากเสียน้ำกันไปเป็นที่เรียบร้อยก็เหนื่อยๆเพลียๆเลยหลับไปแบบสนิทมากๆจนเมื่อแสงแดดมันลอดผ้าม่านมาแยงตาเลยรู้สึกตัวก็รู้สึกถึง
แขนใครบางคนที่โอบเอาไว้น่ะ
ถามว่าจำได้ไหมว่าเมื่อคืนมีอะไรกับใครจำได้...มีคนพามาส่งบ้านจำได้...และก็มีอะไรกับคนที่มาส่งน่ะแหละ..จำได้..
..................................ว่าแต่เค้าเป็นใครล่ะ..? :confuse:.................................... :untrust:
ทำใจ:try2:เผื่อเอาไว้แล้วว่าอาจจะหน้าตาไม่ดียังไงก็ช่างเพราะมันก็คงแค่ความสัมพันธ์ข้ามคืนจะพยายามไม่คิดอะไรมากแต่ใครเลยจะรู้
ความเป็นจริงมันเลวร้ายกว่านั้นมากพอยกแขนของเค้าท่พาดตัวเราออกก็ยันตัวลุกขึ้นนั่งขอบเตียงแล้วค่อยๆหันไปดูโฉมหน้า... :3122:
หึ...หึ...เหี้ยแล้วไง.... :sad5:
ตกใจมากเหมือนเห็นไมเคิลแจ๊คสันนอนอยู่ข้างๆรู้สึกเหมือนโดนไฟช๊อตอ่ะนิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่ๆมือไม้นี่สั่นไปหมดเกิดคำถามขึ้นใน
ใจชั้นทำอารายลงปายยย.................... ชั้นทำอารายลงปายยยยยยย.... :sad5:
ตัวเราก็ไม่มีเสื้อผ้าลองแง้มผ้าห่มเปิดดู...แมร่งก็เปลือย...ไม่ต้องสืบเลยแบบนี้มองดูนาฬิกาเกือบจะเที่ยงแล้วไปเรียนก็ไม่ได้ไปเวลาป่านนี้แม่ก
็คงออกไปทำงานแล้วเลยหยิบเอาเสื้อผ้าล๊อกประตูห้องขังมันเอาไว้ก่อนแล้วลงไปอาบน้ำข้างล่างพอแต่งตัวทำอะไรเสร็จก็ขึ้นมาเปิดล๊อคเห็นยัง
นอนหลับไม่ตื่นก็เลยหนีไปหาอะไรกินที่ร้านแถวๆนั้นพอกลับมาก็ไม่เจอแล้วคาดว่าน่าจะปีนรั้วออกไป(ตำรวจน่าจะผ่านมาเจอนะคดีเด็ดเลยเนี่ย)
เพราะเราล๊อกกุญแจบ้านไว้
และแล้วมหกรรมเกมกวนประสาทก็เริ่มจากวันนั้นอย่างที่เล่าไปในรีพลายข้างบนๆการวางท่าเหมือนตัวเองถือไพ่เหนือกว่าของมันการทำ
ล้อเลียนหลากหลายรูปแบบที่มันสรรหามาเล่น
จนกระทั่งเมื่อวานนี้ตอนสิบโมงเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น(ใช้ตู้โทรมาด้วยนะมรึงฉลาดจริงๆ)พอรับสายก็เจอคำชวนกึ่งคำสั่งของมันให้
้วันอาทิตย(ก็คือวันนี้) ให้ออกไปเดินจตุจักรกับมันนี่คือบทสนทนาที่เกิดขึ้น
" ไปเดินJJพรุ่งนี้.. " ..........ชวนหรือสั่งวะเนี่ย ???
"ไม่ว่าง แดดร้อน ไม่ไป" ...............ปฏิเสธแบบไร้เยื่อใย :cute_021:
"ไม่ไปเรื่องแดงแน่".............. แน๊ะะะะะะ...ดูมันพูด :o
"นี่มรึงขู่กรูเหรอ" ........................พยายามทำเก่งเฮือกสุดท้าย :-X
" ไม่ได้ขู่ตรูทำจริง " ...............ตายห่าละ... :sad5:
นี่คือตรูตกเป็นเบี้ยล่างมันไปแล้วใช่มั้ยเนี่ย :monkeysad:
ก็ดี..จะได้ถือโอกาสเคลียร์ๆให้รู้เรื่องไปซะที เดี๋ยวไปกลับมาแล้วจะเล่าให้ฟังแล้วกันว่าคืบหน้าไปยังไงบ้าง...อวยพรให้ด้วยนะ T^T
-
โคตรๆๆตื่นเต้น มันๆ ต่อด่วนทนไม่ไหวแล้ว
:pigha2:
-
วู้วๆๆๆ ต่อๆๆๆ :like2:
-
ถามว่าตอนนี้รู้สึกยังไงกับเค้าน่ะเหรอถ้าอ่านที่เพิ่งโพสไปล่าสุดก็คงจะพอเข้าใจนิดๆ แต่ไม่รู้สินะเหมือนใจมันยังไม่อยากให้ใครเข้ามามั้ง
หลายๆอย่างที่แสดงออกไปมันเหมือนเป็นการปฏิเสธเค้าไปโดยไม่รู้ตัวพอมานั่งคิดย้อนดูก็เสียใจนิดๆในหลายอย่างที่ทำๆไปแล้ว
ไงเดี๋ยวขอดูเหตุการณ์วันนี้ก่อนคิดว่าคงได้รู้อะไรในใจตัวเองมากขึ้นคับ
เพิ่งมีโอกาสได้จับคอมตั้งแต่กลับมาตกลงว่าได้ชื่อแล้วใช่มะเนี่ย เป็นต่อกับน้องพลาด............-*-
ก็ตอนเช้าเมื่อวานนัดไอ้ต่อ(เรียกแบบนี้ละกันสั้นดี)ไว้ตอนสิบเอ็ดโมง(มันจะรีบแหกไปทำไมแต่หัววันไม่รู้)กว่าเราจะอาบน้ำเสร็จทำไรเสร็จก
็สายละ ความจริงนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปแป๊ปเดียวก็ถึงแต่ช่างมันปล่อยมันรอไปก่อนนั่งรถเมล์ไปดีกว่าไม่เปลือง
พออยู่บนรถเมล์กำลังจะเคลิ้มๆหลับ :3126:(รถมันติด)เสียงโทรศัพท์ก็ดังเหอๆมันโทรมาจิกอีกนั่นแหละ
"อยู่ไหนแล้วเนี่ย" ..................อย่างที่คิดจริงๆ :tired:
"กรูอยู่บนรถจะถึงแล้วรถติดอยู่" ความจริงอีกห้าหกป้ายแน่ะ :P
"แล้วทำไมไม่นั่งรถไฟฟ้ามา" ..........................แน๊ะะะะ รู้ดี :o
"เปลือง" ................................สั้นๆง่ายๆได้ใจความ :cute_021:
"เร็วๆนะรออยู่ตรงMRTกำแพงเพชร" ..........ไปรออะไรตรงนั้นฟะ :untrust:
"เออๆๆๆๆ" ..................................พูดแบบตัดรำคาญแล้ววางสาย :tired:
พอมาถึงที่นัดก็กวาดสายตามองหามันไปรอบๆตัวจนแล้วจนรอดก็ไม่เจอจนกระทั่งมันมาสะกิดข้างหลัง
พอหันไปก็เจอชายวัยรุ่นร่างสูงสะพายเป้ใส่เสื้อยืดสีแดงกางเกงยีนต์รองเท้าผ้าใบเน่าๆหน้าตากวนประสาทบอกบุญไม่รับ :e21:
"มาสายนะเมิง.."....................... พูดเสียงเคืองๆ
"รอนิดรอหน่อยไม่ได้รึไง"......................... เหอๆรู้สึกสะใจเล็กๆ :kikkik:
แล้วก็เดินดูหมาดูแมวดูเสื้อผ้าอะไรไปพักนึงเจอกระเป๋าตังค์โครตชอบอ่ะแต่เห็นราคาละ..เหอๆไม่ไหวแม่ไม่ปลื้มแน่ๆตัดใจวางลงที่เดิม
จะว่าไปของจตุจักรเดี๋ยวนี้เริ่มขายซ้ำๆกันละกลัวจังเลยว่าอีกไม่นานมันจะกลายเป็นเหมือนสะพานพุทธปัจจุบันที่มีร้านติดกันเป็นพรืดแต่ของที่
ขายเหมือนกันเด๊ะๆแทบทุกร้าน พอเดินไปได้พักนึงมันก็พาไปกินก๋วยเตี๋ยวเออก็ดีถือโอกาสตอนกินเนี่ยล่ะคุยกับมันให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่า
"เมิง..กูถามไรหน่อยดิ" ......................พักตะเกียบบนชามแล้วเริ่มยิงคำถามเลย
"ว่ามาดิ๊.."..................... เส้นเต็มปากแมร่งยังพูดได้นับถือจริงๆ
"เมิงเป็นเกย์เหรอ.." .....................เอาตรงๆงี้ล่ะฟะ
"เปล่า..แต่กรูชอบมึง" ..........เจี๊ยกกกก..!!! :sad5:
"...." .....................นิ่งไปพักใหญ่
"แต่กรูไม่ชอบเมิงอ่ะ" พูดตรงๆแบบนี้ทำร้ายจิตใจมันหน่อยแต่คงดีกับมันมากกว่า
"เรื่องของเมิง แต่กรูจะทำให้เมิงชอบกรูเอง.." ....พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียจะดีกว่า
หมดคำถาม...ต่างคนต่างกินจนมันกินหมดก็ขอตัวไปห้องน้ำเราก็นั่งกินน้ำรอมันกลับมาคิดถึงคำพูดของมันเมื่อกี้เหอๆ..มันหมายความว่าไงฟะ
คิดจะทำอะไรกับตรูเนี่ย :confuse:พักนึงมันก็กลับมา
"ไปดูหนัง" ............................นี่คือประโยคคำสั่ง :cute_021:
"เหอะ..ไม่ไปอ่ะไม่มีเงิน" ........นี่คือข้ออ้าง :-X
"ไป .." ..............ดูมัน
"ไม่เอา.." .................................กรูไม่ไปซะอย่าง :no2:
"ไม่ไปกรูแฉ"............................... น๊านนนนน...เชี่ยนี่ :monkeyangry3:
"เอาซี๊ตัวมึงก็เสีย"......................... 5 5 5 คำแนะนำจากในกระทู้นี้ได้ใช้ซักที :laugh3:
"กรูไม่แคร์อย่างน้อยกรูก็ไม่เคยไปหลอกจีบไอ้แหม่มแต่ถ้าเป็นเมิงโดนพวกไอ้แหม่มรุมตบแน่" เจี๊ยกกกกกกกกกกก...!!!
:sad5:
"คิดว่ากรูกลัวเหรอ" ......................ใจดีสู้เสือ :-X
"คิด" .......................มันตอบแบบมั่นใจม๊ากกก... :serius3:
"...ดูที่ไหน" .............เสียงอ่อยหมดลาย :sad4: :freeze:
ไปหยุดยืนหน้าโรงหนังที่MBKเลือกๆหนังไม่รู้ว่าจะดูเรื่องอะไรดีพอหันมาหามันอีกทีมันซื้อตั๋วเรียบร้อยแล้ว
"เรื่องไรอ่ะ"................. ถามมัน :confuse:
"เปนชู้กับผี"..................... เมิงไม่มีอะไรจะดูแล้วเหรอกรูแพ้หนังผี...T^T
"เท่าไหร่" .........................ปากถามมือก็หยิบเงินในกระเป๋าจะเอาให้
"ไม่ต้องหรอกเมิงบอกไม่มีเงินนี่กรูเลี้ยง" .........................เออมันก็นิสัยดีแฮะ.. :impress:
"เฮ้ย กรูเกรงใจเมิงเอาไปเหอะ" .........................อ่ะๆรั้นซะหน่อยเดี๋ยวมันจะหาว่าเราเห็นแก่ของ
"ไม่เป็นไรเมียกรูคนเดียวกรูเลี้ยงได้" ....ขอถอนคำพูดข้างบนที่ว่ามันนิสัยดี... :angry2:
สองชั่วโมงแห่งความทรมานผ่านพ้นไปหนังบ้าอะไรไม่รุ้ผีกระโดดหน้าต่างกลัวมากๆ
ดีนะที่นั่งข้างๆว่างเลยเถิบหนีมันไปเบาะนึงกันมันฉวยโอกาสเวลากลัวก็เกาะขอบเบาะแทน
เหอๆขอไปใส่บาตรกับแม่ก่อนเดี๋ยวมาเล่าต่อถึงเหตุการณ์ช่วงลอยกระทงและหลังจากนั้น.. :bye2:
-
ฮาโคตรๆ หัวเราะท้องแข็ง รอไม่ไหวแล้ว ต่อด่วนๆ
:pigha2:
-
สาหนุกคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :angellaugh2: ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เหอๆๆๆๆ หนุกดีอ่ะเรื่องนี้ ช้อบชอบ
:like2: :like2: :like2:
-
=_= BeBe =_= ตามมาแล้วหรือครับ ช้าเชียว เอิ้กๆ
-
=_= BeBe =_= ตามมาแล้วหรือครับ ช้าเชียว เอิ้กๆ
ก้อตามคุณ Blue มาอ่ะ ก้อ อดคิดถึงมะได้อ่ะ คริ คริ
ความจริงก้อมานานแล้วนะแต่มะค่อยได้ออนอ่ะช่วงนี้ มะค่อยว่างเยย
:monkeysad: :monkeysad:
-
จะได้รู้จักกันไว้=_= BeBe =_= ตามมาแล้วหรือครับ ช้าเชียว เอิ้กๆ
ก้อตามคุณ Blue มาอ่ะ ก้อ อดคิดถึงมะได้อ่ะ คริ คริ
ความจริงก้อมานานแล้วนะแต่มะค่อยได้ออนอ่ะช่วงนี้ มะค่อยว่างเยย
:monkeysad: :monkeysad:
เข้าไปแนะนำตัว ที่ห้องสีชมพูก็ได้นะครับ
เพื่อนๆรออยู่กันเพียบ
ไม่ว่างนี่ มัวแต่อ่านนิยายอยู่ป่าว เอิ้กๆ :3043:
-
เหอๆๆ rep ข้างบนอ่ะ
ไม่ลองเอาเรื่องตัวเองมาเล่าบ้างล่ะครับ
อย่ามัวแต่มาหยอดกันเอง << ....ผมอยากมีส่วนร่วม -*-
เหอะๆๆ เป็นกันเริ่มต้นที่น่ารักดี ชอบคุณเป็นต่อจังเลย
ต่อไวๆครับ ประชาชีรออ่านอยู่
-
:really2:
-
หวาๆๆ ตายละๆ :o
เค้าห้ามลงลิงค์นี่หว่า :pigscare2:
จาซวยปะนี่ :sad5:
ง่า ขอโต้ดดดดด ค้าบบบบบ :monkeysad:
-
ระวังหน่อยนะครับreenasase อย่าเอาลิงค์มาลง ถ้าคนลงเรื่องยังลงไม่จบนะครับ
เด่วเขาไม่มาต่อผมอดอ่านพอดี :yeb:
ผมรออ่านอยู่นะครับ ต่อด้วยนะครับ
-
:love2: มาต่อไวๆนะ รอๆๆๆๆ รออย่างใจจดใจจ่อ :3129:
-
:impress:
มารอด้วยคนครับ....
เข้าปาล์มไม่ได้ T___T
อยากกลับบ้านไปอ่าน...แงๆๆ
:seng2ped:
-
มาแว้วววววววว คร้าบบบบบบบบบ มาต่อให้แล้ว หลังจาก เข้าไม่ได้มา เกือบๆๆ 2 วัน ครับ เดียวจะพยายามลง ให้ตามทัน ตอนล่าสุด ของ บอร์ด โน้น จะว่าไป 2ตอนล่าสุด เนี้ย หุหุหุ ..................หวาน ซึ้ง ระทึก ฮา กระจาย อ่าน แล้ว ยิ้มแก้มปริ แทบแตก เลย :)
.........................................................................................................................
กลับมาแล้วอ่ะ......................
ก็พอดูหนังเสร็จมันก็เกือบสองทุ่มแล้วยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าฝั่งโรงแรมฟ้าก็เริ่มมืดเราก็อยากกลับบ้านแล้วล่ะเลยหันไปบอกมัน
ด้วยควมหวังว่าเวรกรรมในวันนี้จะหมดลงซักที
"กรูกลับแล้วนะ" ...................พูดแล้วยิ้มขอความเห็นใจจากมันสุดๆ :myeye:
"อย่าเพิ่งเด่ะ ........................วันนี้วันลอยกระทงนะเนี่ยไปลอยกระทงกันก่อน" นั่น..กรูว่าแล้ว :-X
"โห เหนื่อยอ่ะ"............ไว้วันหลังนะวันนี้กรูเดินกับเมิงมาตั้งแต่เที่ยงแล้ว" อันนี้จากใจเลยอ่ะ :(
"ไม่ได้ว่ะเมิงต้องไป" ........................เป็นต่อ = เจ้านาย สมการใหม่ :pigscare2:
"เออ..กรูรู้ถ้าไม่ไปเมิงจะแฉกรู..กรูไปก็ได้" ...................พูดเสียงเหมือนจะร้องให้ :monkeysad:
อารมณ์ตอนนั้นอยากจะร้องให้ออกมาจริงๆน่ะปกติเราไม่ค่อยออกไปไหนไงไปก็แป๊ปๆกลับไม่เคยเดินมาราธอนแบบวันนี้ที่สวนจุตจักรแล้ว
แถมยังลากมาดูหนังต่ออีก
แล้วคือเราไม่ได้อยากไปอ่ะนึกโกรธมันขึ้นมาจริงๆแวบนึงแต่ก้ตัดๆใจคิดเอาว่าไปก็ได้ฟะคงไม่นานหรอกก็เลยหันไปบอกมัน
"ไปป้ายรถเมล์ดิจะได้รีบไป" ..................พูดเสียงเคืองๆ :cute_021:
"ขึ้นตรงนี้แหละ"
มันโบกแท๊กซี่แล้วก็บุ้ยหน้าให้เราขึ้นไป
"ไปม.เกษตรครับ" .................ถ่อไปซะไกล ???
"เฮ้ยจะดีเหรอรถติดนะเมิงเปลืองนะเนี่ยนั่งแท๊กซี่"..................... ดูเงินในกระเป๋าอย่างกังวล
"ก็มรึงบอกเหนื่อยนี่นาขึ้นรถเมล์ตอนนี้มันก็คนแน่นไม่ได้นั่งหรอกนั่งแท๊กซี่ไปแหละกรูออกเอง" ...
ไม่รู้สินะความรู้สึกแวบแรกที่ได้ยินประโยคเมื่อกี้รู้สึกหัวใจตัวเองเต้นไม่เป็นจังหวะเลย:piglove2:ในใจมันสั่นๆบรรยายความรู้สึกไม่ถูก.......รู้สึกดีมั้ง............... :cute_010:.................รู้สึกดีที่มีใครซักคนแสดงออกว่าเค้าแคร์เรา
แอบเหลือบมองไปทางมันก็เห็นมันนั่งเหม่อออกไปนอกกระจกหน้าต่างรถพึมพัมฮัมเพลงอะไรไม่รู้เบาๆพอมันหันกลับ
มาเราก็หันหน้าหนี..........เหอๆ
พอมาถึงม.เกษตรก็นะตามธรรมเนียมแหละซื้อกระทงมาแล้วก็ลอยเราเองก็ไม่เคยได้ลอยกระทงกับเค้าซักปีก็เลยไม่รู้ว่าต้องทำไงมั่ง
เหลือบหันไปมองทางไอ้ต่อ..มันก็คงไม่ต่างกันน่ะดูเงอะๆงะๆแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
แสงเทียนจากกระทงส่องสว่างไปทั่วสระเลยถึงจะจ้าแต่ก็สบายตาไม่รุนแรงเหมือนแสงจากหลอดนีออนยืนดูกระทงตัวเอง
อยู่พักนึงก็ปวดฉี่เลยจะไปหาห้องน้ำเข้า
"ไปฉี่ก่อนนะเดี๋ยวมา" บอกมัน
"อืมกรูรออยู่นี่อ่ะรีบมานะ"
ก็ฉี่อะไรเรียบร้อยละตอนล้างมือทำน้ำเปียกกางเกงแฉะเลยต้องเอาโทรศัพท์กระเป๋าเงินออกมาแล้วถือไว้ไม่งั้นเดี๋ยวชื้นไปหมด
พอตอนเดินจะกลับไปหาไอ้ต่อก็นึกขึ้นได้ใจหายแวบเลยลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องน้ำเลยรีบวิ่งกลับไปมองหาอยู่พักใหญ่ก็ไม่เจอก็นะคนเข้า
ออกเยอะแยะคงมีใครเก็บไปแล้วพอกำลังจะเดินออกมาก็เจอผู้ชายคนนึงผมสั้นๆเสื้อยืดสีน้ำตาลกางเกงยีนต์รองเท้าแตะอายุน่าจะพอๆ
กับเราแหละยืนอยู่หน้าห้องน้ำท่าทางคงดูเราตอนหาของอยู่ตลอด
"หาของอยู่เปล่าครับ" ...............เค้าถาม
"อ่า..ใช่ครับลืมโทรศัพท์ไว้" ...................ก็ไม่รู้จะปฏิเสธทำไมนี่นะ
"อันนี้รึเปล่า ?".......................... เค้าหยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกงให้
"หะ..คุณเก็บได้เหรอ...ขอบคุณมากๆครับ"
ผมพูดแล้วก็ยื่นมือไปรับกลับมา ขอบคุณสวรรค์ N72 ของลูกยังอยู่ดีไม่บุบสลาย.............. :cute_032:
"ทีหลังระวังๆนะนาย..ไปละ" .................คนดีแฮะ...เหอๆ :impress:
ขอบคุณนายคนนั้นอีกครั้งด้วยนะครับที่เก็บโทรศัพท์ไว้ให้ถ้านายได้เข้ามาอ่าน(ไม่รู้จะรู้จักเวปปาล์มมั้ยเหอๆ)
ก็รีบๆกลับมาเจอไอ้ต่อยืนกินลูกชิ้นรอพอมันเห็นหน้าก็เอาเลย.....................
"นึกว่ามรึงโดนฉุดไปแล้ว" .................ปากเรอะนั่น... :cute_021:
"เออลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องน้ำดีนะมีคนเก็บไว้ให้..กลับกันยัง" ตัดบทชวนกลับทันทีเหนื่อยมากไม่ไหวแล้ว
ก็ตกลงกลับมันก็พาขึ้นแท๊กซี่อีก
"ซอยXXXครับ" ........................แหมมันบอกแทนเลยวุ้ย........
"แล้วมรึงกลับไงอ่ะคนละทางกับบ้านกรูเลยนะ"................. ไม่ได้เป็นห่วงนะแค่สงสัย
"เออน่ะ มึงหลับไปก่อนเลยก็ได้เดี๋ยวถึงแล้วกรูปลุก" ประโยคนี้มันชวนแสลงใจให้คิดถึงเรื่องคืนนั้นจริงๆ
พอมาถึงบ้านเราก็ลงจากรถคิดว่ามันคงนั่งไปต่อเลยกำลังจะชะโงกหน้าไปบอกมันให้กลับบ้านดีๆที่ไหนได้ดันจ่ายเงินแล้ว
เปิดประตูลงตามมา
"เมิงลงมาทำไมเนี่ย..." ...............มีโวยสิแบบนี้ :3125:
"ใจคอจะไม่ชวนกรูเข้าบ้านเลยเหรอไง" .................สำคัญเหรอ?
"เชี่ยยย..แม่กรูอยู่"....................... อันนี้เรื่องจริง
"กรูแค่ไปกินน้ำไหว้แม่มึงเข้าห้องน้ำแล้วก็กลับ..ไม่ได้เหรอไง" ...........ให้มันจริงเถอะมึ๊งงงงง
"เออๆๆแค่นั้นแน่นะ" .....ตัดปัญหา
พอมันเข้ามาในบ้านปุ๊ปแม่กำลังนั่งดูทีวีอยู่รอลูกชายกลับมาหันมาเจอก็ดีใจเจอเพื่อนลูก...เหอๆแม่จ๋าลูกกดดันมากๆ... :freeze:
"ไงลูกวันนั้นขอบใจนะพาไอ้พลาดมันมาส่งบ้าน..มันก็เมาจนไม่รู้เรื่องเลยถ้าไม่ได้หนูก็ไม่รู้จะไปตกหล่นทีไหนแล้ว"
ตกลงวันนั้นแม่กรูสมรู้ร่วมคิดเหรอเนี่ย........... ???
"วันนี้ไปลอยกระทงมาครับแม่"............................. มันก็ว่าไปเราก็เดินไปเทน้ำกิน
"ไงคืนนี้ไม่มีรถกลับแล้วต่อขอนอนนี่ได้มั้ยครับ" พรวดดดดดดดดด!!! สำลักน้ำทันที :oak:
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก.......... :sad5: แมร่งมัดมือชกนี่หว่า แม่จ๋าแม่ปฏิเสธทีช่วยลูกด้วย :dont2: ส่งสายตาวิงวอนแม่สุดชีวิต
"เอาสิจ๊ะลูกดึกแล้วกลับลำบากนอนนี่ไปก่อนแหละ..." ...................T^T แม่นะแม่..... :sad4:
เดี๋ยวขอตัวไปกินข้าวก่อนแม่ค้อนใส่แล้วไงเดี๋ยวมาเล่าต่อนะคับ
-
ต่อด่วนเลยไม่ได้อ่านหลายวัน ผมก็จะลงแดงตายเหมือนกัน คิกคิก
ทำสีกับใส่อีโม ทำได้อ่านง่าย ได้ความรู้สึกมากๆเลยครับ :pigha2:
ขอบคุณ PEGIRA
ผมจะรออ่านที่นี่แหละ เอิ้กๆ
:myeye:
-
เหอๆๆๆๆ งั้นเดียววันนี้ จะ เบิ้ล ลงให้อีกตอนละกันครับ ไหนๆๆก็เข้าไม่ได้มา เกือบๆๆ 2วัน จะได้พอไล่ทันตาม ที่ บอร์ด โน้น ครับ
ขอขอบคุณ ทุกความคิดเห็นที่ตอบเข้ามาน่ะครับ อยากให้ เจ้าของ เนื้อเรื่อง( คุณ พลาดไปแล้ว) เข้ามาเห็นจัง ไม่รู้คุณพลาดเข้ามาดูบอร์ดนี้มั้งรึยัง เดียวว่าจะชวนคุณพลาดให้เข้ามาคุยที่ บอร์ดนี้มั้ง อืม ไม่รู้กลับมาจากเที่ยวระยองรึยังไม่มาต่อ เนื้อเรื่องใหม่สักที่........(ลงแดง เหมียนกัลย์) เดียวขอเวลาลงเนื้อเรื่องสักแปป น่ะครับ
................................................................................................................
-
ผมเห็นคุณพลาดไปแล้วสมัครเป็นสมาชิกวันที่ PEGIRA เอาเรื่องมาลงครั้งแรกแล้วนะครับ
แต่ไม่รู้ว่าแวะมาอีกหรือปล่าวครับ
:3129:
-
ออกไปเรียนกลับมาก็เคลียร์งานเพิ่งได้เข้ามาอ่ะเหอๆ
ขอบคุณหลายๆคนนะที่ติดตามอัพเดทเหตุการณ์ประจำวันและยังให้กำลังใจต่างๆมากมายต่อไปนี้ก็คิดว่าคงจะมารายงานสถานการณ์ให้รู้ทุกวันในกระทู้นี้แหละเพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกว่ามีเพื่อนคุยไม่ต้องมานั่งอึดอัดอยู่
ตัวคนเดียวแถมยังได้คำแนะนำดีๆจากหลายๆท่านไปปรับใช้ในชีวิตด้วย อ่ะไงก็ต่อเรื่องคืนวันลอยกระทงเลยแล้วกันนะ
หลังจากที่โดนมัดมือชกจนมันได้นอนค้างที่บ้าน(ร้ายนักนะเมิง)ก็หมดทางขัดขืนมันเล่นเข้าทางแม่นี่หว่าจะไปสู้อะไรมันได้ขืนไล่มันกลับไป
แล้วบอกเหตุผลกับแม่ไปตรงๆก็กลัวจะกำพร้าแม่กระทันหัน
"นอนเหอะเมิง..กรูง่วงแล้ว" .....................มันพูดแล้วดึงแขนให้พาขึ้นห้อง
"เมิง..เมิงนอนบนห้องไปนะเดี๋ยวกรูนอนโซฟาข้างล่างเอง"............. ทางรอดสุดท้าย :amen:
"จะมานอนโซฟาทำไมล่ะเอ๊ะลูกนี่..เพื่อนมาก็นอนกับเพื่อนไปสิจะเรื่องมากทำไมนักหนาใช่มั้ยลูกต่อ"
เหอะ..แม่กรู..รักกันมากใช่มั้ยยยย..เอามันเป็นลูกเลยซี๊...T^T :sad4:
"ใช่ครับแม่งั้นเดี๋ยวต่อกับพลาดขึ้นไปนอนแล้วนะครับเดี๋ยวตื่นไปเรียนพรุ่งนี้ไม่ไหว"
พอมันพูดจบเราก็โดนกึ่งดึงกึ่งลากขึ้นบันใดไป :dont2:
พอประตูห้องปิดลงเท่านั้นแหละมันกดล๊อกแถมลงกลอนอีกต่างหาก
"อึ้ยยย..เมิงจะล๊อกทำไม"................ :o ต้องโวยแล้วล่ะ..
มันไม่ตอบแต่เดินมาโถมกอดแล้วล้มตัวลงไปนอนทับเราบนเตียงเลย
"เฮ้ย..อย่านะเมิงกรูร้องจริงๆนะ" .......................ดิ้นสุดชีวิต :serius2:
"อย่าดิ้นดิเมิงนอนคุยกันดีๆได้มั้ย" มันถามหมือนกับที่มันทำอยู่เนี่ยเรียกว่านอนคุยดีๆ..
"เมิงปล่อยกรูดี้..กรูอึดอัดไม่ชอบนะเว้ยแบบนี้" ยังดิ้นไม่เลิกแต่แรงแมร่งโครตเยอะ เหอๆ ไม่รอดแน่กรู :sad2:
"เมิงสัญญาก่อนว่ากรูปล่อยแล้วเมิงจะไม่ลุกหนี" .........................จำเป็น ?
"เออๆๆๆ กรูไม่หนีๆ"
พอพูดแล้วมันก็ปล่อยไหลตัวลงไปนอนข้างๆรู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันที(ตัวหนักอิ๊บอ๋าย)ตอนแรกกะจะลุกพรวดแล้ววิ่งหนีลงไปข้างล่าง
เลยแต่คิดดูดีๆแล้วขืนมันจับได้นี่เสียตัวแน่ๆเลยนอนต่อไปแบบเกร็งๆ
"เมิงกรูให้" ......................มันหยิบกล่องเล็กๆออกมาจากเป้มัน
รับมาแบบงงๆ :confuse:อ่ะพอเปิดดูก็เจอกระเป๋าตังค์ที่ยืนดูอยู่เมื่อตอนกลางวันที่จตุจักรแต่ปลงด้วยราคาเลยไม่ได้ซื้อ
"เมิงอยากได้นี่กรูรู้..เห็นเมิงจดๆจ้องๆอยู่ตั้งนานกรูเลยซื้อให้"
รู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอน่ะพูดอะไรไม่ออกเลยได้แต่นิ่งอึ้งไป.................................
มันก็พูดอะไรมาอีกหลายอย่างนะแต่ฟังไม่ได้ศัพท์เลยในหูในหัวมันมีแต่ประโยคเมื่อครู่ของมันก้องอยู่ตลอดพอตั้งสติได้ก็เอากระเป๋า
ใส่กล่องแล้วยื่นคืนมัน
"เมิงเอากลับไปเถอะ..กรูรับไว้ไม่ได้หรอก"............................ ยื่นคืนให้มัน
"ทำไม..กรูชอบเมิง กรูซื้อให้เมิง ทำไมเมิงจะรับไว้ไม่ได้" ........มันไม่ยอมรับกลับไป
"เพราะกูไม่ได้ชอบเมิง..กรูไม่อยากจะเอาเปรียบเมิง" ............ยังยืนยันเหมือนเดิม
มันเงียบไปนานทีเดียว..เป็นความเงียบที่อึดอัดมากเราก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไปดีน่ะเพราะประโยคสุดท้ายมันก็มีความหมายเบ็ดเสร็จ
ในตัวมันแล้ว
"เมิงไม่ต้องซื้ออะไรให้กรูหรอกเมิงเองก็ไม่ได้บ้านรวยอะไร" ..........บอกมันด้วยความหวังดี
"กรูรักเมิงน่ะอะไรที่ทำให้เมิงมีความสุขกรูก็ทำให้ได้.." .....................ว่าแล้วเมิงต้องตอบแบบนี้
"งั้นถ้ากรูบอกให้เมิงเลิกยุ่งกับกรูอ่ะ.." อ่ะ..กลั้นใจทำใจร้ายอีกหน่อย
....เงียบไปนานพอควร.....
"กรูไม่ดีตรงไหนเหรอ.." .......เสียงของมันที่ถามคำถามนี้ออกมามันฟังดูต่างไปจากทุกทีที่เคยได้ยิน
"มรึงไม่ได้มีอะไรไม่ดีอ่ะ.."............................ ก็ตอบไปตามจริง
"แล้วทำไมเมิงไม่ชอบกรูล่ะ" ............................พูดไม่ออกเลย.......... .... ... ... . . . .
.............................. นั่นสิ..ทำไมเราถึงไม่ชอบมัน
ถ้าเป็นเพราะเรื่องราวในอดีตมันก็ผ่านพ้นไปหมดแล้วตัวเราเองก็ลืมไปหมดจนไม่รู้สึกอะไรแล้ว ชอบใครอยู่มั้ยตอนนี้..ก็ไม่มี
แล้วทำไมกันล่ะ..ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
"ต่อ..ทำไมเมิงชอบกรูล่ะ" ...................................ถามมันดูแค่อยากรู้น่ะ...
"กรูไม่รู้.. กรูไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนเลยนะ จนมาเจอเมิง" ......ได้ยินแบบนี้ก็เขินไปสิ...เหอๆ :-[
"เมิงคงลืมไปแล้วมั้ง..วันแรกที่เจอกันน่ะ กรูนั่งอยู่ข้างๆเมิง กรูไม่มีปากกาเลคเชอร์ไม่ได้ เมิงเห็นเลยให้กรูมาแท่งนึง"
โห..มันยังจำเนอะ..........
"ตอนนั้นน่ะกรูยังไม่สนิทกับใครซักคนพอเห็นเมิงมีน้ำใจให้แบบนั้นกรูก็พยายามจะตีสนิทด้วยกรูพยายามมองหามึง
ในคลาสแล้วไปนั่งข้างๆทุกครั้ง กรูแอบนั่งกินข้าวอยู่ข้างหลังเมิงแทบทุกวัน และเมิงคงไม่รู้หรอกว่ากรูแอบตามไปส่งมึงถึงบ้านทุกวัน"
เหอๆพูดตามตรงว่าไม่เคยสังเกตุเลยนะนั่น.............
"จนรู้ตัวอีกที..กรูก็ขาดมรึงไม่ได้แล้ว"
"แต่เมิงก็ไม่เคยสนใจกรูเลย..เมิงทำเหมือนไม่มีกรูในสายตา กรูเลยพยายามหาเรื่องเมิงจนเมิงเกลียดขี้หน้า แต่อย่างน้อยกรูก็ดีใจลึกๆที่คราวนี้เมิงจะจำกรูได้ซักที"
มันพูดจบแล้วห้องก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้งเราก็พูดอะไรไม่ออก
หลายสิ่งหลายอย่างมากมายที่อยากจะพูดอยากจะถามไอ่ต่อแต่สิ่งเหล่านั้นกลับตีกันวุ่นวายอยู่ในหัวจนลำดับออกมาเป็นคำพูดไม่ได้
นี่เรากำลังสับสนอะไรอยู่กันแน่.................
"พลาด..กรูกอดเมิงได้มั้ย" .............มันพูดแล้วเขยิบมาชิดทันทีเหอๆ.. ปากว่ามือถึงดีจริงๆ :laugh:
"เหอะกูกลัว..เดี๋ยวเมิงปล้ำกรูอ่ะกรูสู้แรงเมิงไม่ได้หรอก"............ รู้สึกงั้นจริงๆนะ :monkeylike3:
"กรูไม่ทำกรูสัญญา.." ...........แหม๊...เมื่อตอนอยู่หน้าบ้านเมิงก็สัญญาอะไรไว้..ไอ้เด็กเลี้ยงแกะ
"เออๆ..เมิงไปปิดไฟก่อนดิกรูอยากนอนแล้ว" ..................ยอมๆมันหน่อยก็ได้ฟะ..
พอไฟมืดลงพักนึงก็รู้สึกถึงไออุ่นของตัวมันที่ล้มตัวลงนอนข้างๆแขนข้างนึงของมันสอดเข้ามาใต้ลำตัวส่วนอีกข้างก็พาดไว้
บนอกเราแล้วกอดกระชับเอาไว้ลมหายใจอุ่นๆของมันกระทบต้นคอเบาๆจนขนลุก.. :give2:
:cute_010: อุ่นดีนะในคืนอากาศเย็นๆอย่างคืนนี้.. :cute_010:
"กรูดีใจนะที่เมิงยอมออกมากับกรูวันนี้" .........................มันกระซิบข้างหู
"ก็เมิงขู่กรูนี่" .........................ก็มันจริงนี่หว่า..
"งั้นวันหลังกรูจะขู่เมิงอีก.." เวร...T^T.................... :sad4:
หลังจากนอนไปได้พักนึงไอ้นี่เริ่มไซร้ซอกคอแถมมือเป็นปลาหมึกอีกเลยอัปเปหิมันไปนอนพื้นจนเวลาประมาณตีห้ามันก็มาปลุก..
"กรูกลับก่อนนะ..เดี๋ยวต้องกลับไปเตรียมเสื้อผ้าไปเรียนวันนี้"
ลงมาเปิดประตูรั้วส่งมันพอขึ้นมาบนห้องก็ตาสว่างนอนไม่หลับละกำลังจะเปิดคอมก็เจอกล่องกระเป๋าตังค์วางอยู่บนโต๊ะคอม
มีโน๊ตเล็กๆแนบไว้ด้วย
"เอาไปแหละ กรูให้เมิง" นึกว่ามันจะเขียนอะไรน่าประทับใจกว่านี้ได้ซะอีก เฮ้อออ....
สำหรับใครที่อ่านเรื่องตอนนี้แล้วคิดว่าไอ้ต่อจะประพฤติตัวดีขึ้น..เดี๋ยวจะมาเล่าวีรกรรมที่มหาลัยเมื่อวานนี้ให้ฟังบางทีอาจจะเปลี่ยนความคิด..เหอๆ
-
เครียดๆๆ ยิ่งอ่านยิ่งมันจะหยุดไม่ได้แล้ว :piglove2:
ทำไมชีวิตตรูไม่เจอคนดีๆแบบนี้บ้างหวา :-[
หลงรักเต็มหัวจาย ทำไมตรูจายง่ายอย่างนี้ เอิ้กๆ :really2:
-
:yeb: ตามทันแร้ว
-
อ่าาาาา พอดีอยากหั้ยทูกคนด้ายอ่าน reply D D อ่าาคับ อย่างเจ๊ฉอด กับโดโรธี อ่าาา
ชอบท้างสองโคนมั่กๆๆ เล้ย อ่านแล้วด้ายอาราย D D แยะเลยอ่าาาา
พลาดไปแล้ว :
ทำไงดีเมาจนขาดสติเผลอไปมีอะไรกับคนที่เกลียดขี้หน้ามากๆๆๆๆๆ เขม่นกันมานานแล้ว
ความจริงมันก็หน้าตาดีนะติดที่ไม่ชอบนิสัยมันเท่านั้นเองอ่ะลีลาก็โอเคอ่ะใช้ได้ขนาดเมาๆยังแทบสร่าง
โอ้ยยย อย่าเพิ่งนอกเรื่องดิเอาที่ถามก่อน
HUGH :
นี่แสดงว่าโดนเขาเสียบใช่ม่ะ ? โถ พลาดจริง ๆ
อีเราก็นึกว่าไปเสียบเขา
พลาดไปแล้ว :
ก็พลาดไปแล้วดิเมานี่หว่าไม่รู้เรื่องขี้เกียจขัดขืนก็เลยปล่อยเลยตามเลยถ้ารู้ว่าเป็นมันนะจะยันหน้าให้หล่นไปข้างเตียงเลย
Diorellaมันรักตรงไหนน่ะดูยังไงนั่นไม่ใช่สายตาของคนเริ่มรักกันเลยนะมันมองประมาณว่า
"ทีกูมั่งละมึ้งงงง..."
ประมาณนั้นน่ะกลัวมากๆเลยรู้สึกชีวิตและสถานะทางสังคมเริ่มไม่ปลอดภัยแล้วจริงๆนะเนี่ย
นี่ยังไม่มีใครให้คำแนะนำเลยเหรอโอยย
กลุ้มใจมากๆเลยถ้าเป็นยังงี้ต่อไปต้องประสาทกินแน่ๆ..ตายแล้วว ตายๆๆๆ
จุ๊บจิ๊บ :
แนะนำว่ารอดูท่าทีเค้าไปก่อนค่ะ เป็นกระเทยร่าเริงเข้าไว้นะค่ะ
ถุย :
กระเทยแบบมึงไปล้วงอมเค้าก่อนใช่ไหมล่ะ
แล้วกลัวโดนกระชากหน้ากากกระเทยออกมา
น้องขาว :
รีบนรู้ดีจังนะคะท่าทางจะเคยบ่อยๆ
เจ๊ฉอด คลื่น 94 อีดอกเอฟเอ็ม :
เขาชอบเธอค่ะ..ไม่เห็นเหรอ ทีแรกจะไม่มางาน พอโทร. มาเช็คว่าใครมามั่ง พอรู้ว่าเธอมา เขาก็มาด้วย ยังงี้มันชัดแจ้งค่ะ
อีกอย่าง ถามใจเธอเองสิคะ เธอก็ชอบเขา ..ไม่งั้นไม่มาบอกว่า เขาหล่อ เขาน่ารักกว่าต๊ะ วริษฐ์ หรอก
เขาน่ะ อยู่ในห้วงคำนึงคุณตลอด คุณน่ะ อย่าปฎิเสธใจตัวเองสิคะ ..หาโอกาสคุยกันสิคะ
เจ๊ว่าน่าจะเป็นคู่รักที่น่ารักมาก ๆ นะคะ ...อย่ากลัวในเรื่องที่เราคิดไปเองค่ะ...ความรักหายากนะคะ
แล้วเรื่องของคุณเหมือนนิยายแบบนี้ โรแมนติคดีออก..เห็นมั้ยคะ ใคร ๆ ก็ออกมาเชียร์คุณ.....เฮ้อ
ทำไมเรื่องแบบนี้ไม่บังเกิดกับเจ๊มั่งนะคะ
โดโรธี :
สิ่งที่น่าคิดที่สุดในตอนนี้ก็คือ
1 . คุณจะติดโรคอะไรมาหรือเปล่า ------เพราะคุณเองก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดอะไรมากนัก
...อ้าาา..อยากรู้รายละเอียดจัง (ไม่ได้คิดลามกน้าาา....เชื่อสิคะ )
2 . เขาต้องการอะไร ---อืมมมม นั่นสิ!?
A ) เงินของคุณ ------------- อ้าว...พี่ผมบริการซะเต็มที่แล้วไม่คิดให้ติ๊ปผมบ้างเหรอ
B ) แก้แค้นคุณ --- -----------------ให้จำฝังใจ(ในลีลา)ไปจนตาย
C ) แกล้งคุณเล่น ---
แถมได้เล่นกับคุณจนสนุกกันไปเลย
D ) ตัวคุณ ------------ ส่วนจะต้องการหัวใจคุณด้วยหรือเปล่านั่นยังไม่แน่ใจค่ะ
3 . จะทำยังไงต่อไปดี
อันนี้ยังคิดไม่ค่อยออกค่า (ท่านใดมีวิธีการดีๆ ก็ช่วยๆกันด้วยนะคะ )
อ้อ! คุณก็ตั้งสติให้มั่นคง ทำจิตใจสงบไปก่อนก็แล้วกันค่ะ (จริงๆแล้วมันต้องทำเป็นสิ่งเลยนะนี่ ..แต่เพิ่งนึกได้น่ะค่ะ อิอิ)
แล้วค่อยๆคิดว่าจะพูดคุยกับเขายังไง
จะถามเขายังไงให้ได้คำตอบที่แท้จริง
ถ้าถามแบบนี้แล้วเขาตอบมาแบบนี้ๆๆ เราจะทำยังไง
ตอนนี้คิดอะไรในแง่ดีไว้ก่อนค่ะ ..ยิ้มไว้ค่ะ ยิ้ม (^_^)
ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะถ้าเขาอยากทำให้คุณอับอาย ตอนที่คุณกลับไปถามเพื่อนเรื่องคืนนั้น
เพื่อนคุณก็คงพูดเรื่องนี้แล้วล่ะค่ะ...และเขาเองก็คงไปเล่าให้ใครฟังหรอกค่ะเรื่องนี้
เพราะจากที่คุณเล่ามา ดูเหมือนเขาเองก็ปกปิดตัวเองเช่นเดียวกับคุณ.เขาคงไปหาเรื่องให้ตัวเองถูกเปิดเผยหรอกค่ะ
ถ้าเขาเจตนาจะแบล๊กเมล์จริงๆ อย่างที่คุณกลัว เขาคงพูดกับคุณตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำแล้วล่ะค่ะ
แต่ก็ไม่เห็นว่าเขาจะพูดอะไรเลย นอกจากตามเข้ามาบีบก้นทำหน้าล้อเลียนแลบลิ้นเลียปาก
.เขาอาจทำเพราะสะใจที่ได้ตัวคุณ เรียกร้องความสนใจในตัวคุณ (เขาสนใจคุณ?)
อย่างน้อยก็แสดงว่าเขาไม่ได้รู้สึกรังเกียจหรือรู้สึกแย่ๆที่มีอะไรกับคุณ (เขาชอบ!?)
เอ่อ..ว่าแต่ว่า ตกลงคืนนั้น....ที่ห้องคุณใช่ไหมค่ะ?
PLOY ไล่ล่า :
อร้าย~เพิ่งมาอ่านชอบค่ะชอบพ่อแง่แม่งอนแบบนี้มาเล่าต่อนะคะขอฉากเลิฟซีนแบบละเอียดยิบๆด้วยค่ะ
พลาดไปแล้ว :
ง่ะ..เลิฟซีนละเอียดยิบคงไม่ไหวอ่ะคืนนั้นเมาเอากันท่าไหนเริ่มกันยังไงยังจำไม่ได้เลย
มันลางๆเลือนไปหมดแต่จะพยายามนั่งทางในระลึกมาเขียนให้แล้วกันเท่าที่จะจำได้นะ
เอ๊ะ..นี่มันไม่ใช่เซ็กส์สตอรี่นะ -*-
โดโรธี :
ไม่เป็นไรค่ะถ้าตอนนี้ยังนึกไม่ค่อยออก ก็ลองอีกรอบดูไหมคะเผื่อจะฟื้นความจำได้
( แฮะ ๆ ..ล้อเล่นค่า ล้อเล่น โปรดอย่าถือโทษโกรธเคืองกันนะคะ )
ตอนนี้คิดอะไรได้อีกนิดนึงค่ะ
ก่อนอื่นคุณต้องคิดแบบชายปกติก่อนนะคะ ( เอ๊ะ! ยังไง )
คือคุณอย่าไปแสดงอาการหวาดวิตกให้เขาเห็น
เดี๋ยวเขาจะยิ่งได้ใจแล้วเรื่องจะยิ่งไปกันใหญ่
เพราะผู้ชาย โดยปกติถ้าโดนอย่างนี้เขาจะโมโหค่ะ
แบบหยามศักดิ์ศรีลูกผู้ชายเลยนะคะนั่น
ถามไปเลยว่า .................ว่าแต่คุณอยากรู้อะไรคะ?
แต่ถ้าเก็บอาการไม่อยู่ แล้วโดนเขาทักเอาก็บอกเขาไปว่าที่คุณกลัวน่ะคือ
"กูกลัวติดโรคจากมึงต่างหาก "แถมยังเป็นข้ออ้างในการสนทนาได้อีกด้วยนะนี่
ได้ความยังไงก็มาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ
/ me หยิบชุดยุวกาชาดมาสวม " แนวหลังพร้อมแล้วค่า "
ว่าแล้วก็ผลักแนวหน้าไปสู่สมรภูมิ
HUGH :
เฮ้อ ห้ามหาว่าผมด่านะเพราะผมปล่าว .............คบ ๆ ขำ ๆ
ไปเหอะคับ จะมาเอาศักดิศรีอะไรกับความเงี่ยนชั่วขณะ
เป็นผู้ชายปกติจริง ๆ จะมามัวดัดจริต
จะเป็นจะตายให้ได้กับเรื่องแค่นี้อะนะ .....ในชีวิตไม่มีเรื่องเรียน
สาระอย่างอื่นให้ทำแล้วเหรอ มา หมกมุ่นกับเรื่องแค่นี้
กลัวโดนเม้ากับอีเรื่องมีเซ็กซ์เวลาเมา เนี่ยนะ
รื่องแค่นี้คือเรื่องโครตเบสิคสำหรับชีวิตเกย์มาก...ไม่ใช่ผู้หญิงนะที่โดนปี้จะท้องแล้วกลัวอีตัวพ่อไม่รับผิดชอบ
ถ้าคุณเริ่มรู้สึกชอบเขาขึ้นมาจริง ๆ..จะมามัวปฏิเสธความจริงว่ากูเกลียด ๆ ๆ ทำไม
เพราะนั้นมันนิสัยเด็กมันทำกัน..ถ้าไม่ชอบเขาก็ทำเป็นเฉย ๆ
ใช้ชีวิตปกติไปถ้ามันแอบเอาเราไปเม้าใส่ไข่เมื่อไหร่ค่อยด่าพ่อมัน..
ผู้ชายปกติธรรมดาที่เขามีความคิดแบบผู้ชายปกติจริง ๆ เขาไม่มามัวนินทาเรื่องที่ผ่านไปแล้ว
คิดเรื่องเล็กเรื่องน้อยในให้ชีวิตมันวุ่นวายไม่เข้าเรื่องหรอกนะจ้ะ..มีแต่ ตุ๊ด เท่านั้นอะจ่ะ ที่เป็น
พลาดไปแล้ว :
แล้วฮิวจ์คิดว่าคนที่เข้ามาในบอร์ดปาล์ม-พลาซ่ามันมีผู้ชายแท้แบบที่ว่ามาเหรอ..?ฮิวจ์เองยังไม่ใช่เล้ยยย...
มิโตะ :
น้องพลาด กลับมาเล่าต่อนะค่ะ อยากฟังต่อค่ะ
ปล่อยอีฮิวมันเหวี่ยงไปคนเดียวค่ะ สงสัยขี้ไม่ออกมาหลายวัน
Pasword :
เชื่อปะ เรื่องแต่ง..อยากดังเหมือนเซ็งเป็ดอะดิ
ขาวอมชมพู :
เบื่อคนประเภทรีบนน่ะค่ะที่พอเห็นใครทำอะไรก็มาขัด
..เค้าจะแต่งไม่แต่งก็เรื่องของเค้ามีคนอื่นๆรออ่านอยู่หล่อนจะมาพูดดักคอทำไมยะ
ทำเหมือนว่าถ้าเค้าแต่งเนี่ยมันจะเดือดร้อนอะไรชีวิตหล่อนงั้นล่ะไม่ชอบก็ไม่ต้องเข้ามาอ่านจบ
พอใครเล่าเรื่องอะไรก็เอาไปเทียบเอาไปหาว่าอยากดังเหมือนเซ็งเป็ดอย่างนี้ใครเล่าเรื่องสตอรี่แต่งนิยายอะไรมาก็คืออยากดังเหมือนเซ็งเป็ดทั้งนั้นสิ
เรื่องของเซ็งเป็ดกับพระอ้อยน่ะเคยอ่านนะไม่ใช่ว่าไม่เคยแล้วชั้นก็ชอบมันก็สนุกดีได้หลายอารมณ์
แต่ก็ไม่ได้ดีมากมายถึงขนาดที่จะยกขึ้นหิ้งบูชากราบสักการะและกล่าวหาว่าเรื่องแนวเดียวกันที่เกิดตามมาเป็นของลอกเลียนแบบ
การแต่งนิยายหรือสตอรี่ถือเป็นศิลปะอย่างนึงคำว่าศิลปะน่ะมันไม่มีคำว่าลอกเลียนแบบถ้าไม่ถึงขนาดว่าเนื้อเรื่องเหมือนเด๊ะแต่เปลี่ยนชื่อตัวละคร
พลอตเรื่องของบางเรื่องอาจจะคล้ายกันแต่แนวทางในการเดินเรื่องตลอดจนลักษณะนิสัยของตัวละครอาจจะต่างกัน
สำหรับชั้นเรื่องแต่งหรือเรื่องจริงไม่สำคัญถ้าชั้นอ่านแล้วชอบชั้นก็อ่านถ้าอ่านแล้วไม่ชอบต่อให้จั่วหัวว่าเขียนจากชีวิตแม่มันชั้นก็ไม่อ่านต่อ
ว้ายเหมือนเป็นอีขี้บ่นเลยแต่โทษทีแล้วกันนะคะคุณน้องเจ้าของกระทู้พี่เก็บกดมาจากกระทู้อื่นด้วยเผอิญเจอคนแบบนี้บ่อยเห็นแล้วมันรำคาญ
พี่เองก็เคยเขียนเล่าเรื่องพวกนี้น่ะค่ะแล้วก็โดนหาว่าอยากดังทำนองเดียวกับคุณน้องน่ะแหละ
ขอร้องเถอะนะคะในฐานะที่ตัวเองก็เป็นนักเขียนคนนึงการที่เราเขียนเรื่องออกมาซักเรื่องสิ่งที่เราต้องการมันก็แค่กำลังใจไม่ใช่ถ้อยคำเสียดสี
ถ้าคุณอ่านแล้วชอบก็อ่านต่อไปให้กำลังใจคนเขียนนิดๆหน่อยๆแต่ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบมันจะยากอะไรปิดหน้าต่างนี้ไปเงินคุณก็ไม่ได้เสียค่าอ่านคุณไม่เสียอะไรเลย
อาจจะเสียแค่เวลานิดเดียวอย่าบั่นทอนทำลายน้ำใจของคนเล่าเรื่องด้วยวาจาส่อเสียดเลยคะมันไม่ดีหรอก
.แม้แต่ตัวคุณเซ็งเป็ดเองเมื่อมาอ่านเจอดิชั้นเชื่อค่ะว่าเค้าไม่ปลื้มหรอกที่มีคนพาดพิงถึงเค้าในแนวนี้..
แค่ 1 ความเห็นจากคน 1 คนค่ะ ขอบคุณมาก
ปล. คุณน้องพลาดไปแล้วคะพี่ตามอ่านเรื่องของน้องอยู่ถ้าไม่มาต่อพี่จะเคืองมากๆค่ะ
โดโรธี :
**มองในแง่ร้าย..อย่างที่คุณพยายามบอก **
คุณพลาดไป(อีก)แล้วค่า...การที่คุณไปบอกเขาว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟัง
มันทำให้เขายิ่งรู้สึกว่าตอนนี้เขาเป็นต่อคุณ
( ทั้งที่จริงแล้วหากเขาเล่าไป มันก็เสียด้วยกันทั้งคู่นั่นล่ะ แล้วคุณคิดว่าเขาอยากจะเสียไปด้วยเหรอคะ)
ต่อไปถ้าเขาขู่คุณเรื่องนี้เพื่อ แช-แด-แด็บ กับคุณอีก คุณจะยอมเขาไหมคะ?..แล้วถ้ายอม..จะยอมไปถึงเมื่อไหร่คะ?ยอมจนกว่าเขาจะเบื่อคุณหรือจนกว่าคนอื่นจะจับได้เหรอคะ?
จริงๆแล้ว ถ้าความมันจะแตกเพราะเขาไปเล่าให้ใครฟัง..คุณก็ไม่ต้องคิดมาก
ว่าคนอื่นจะคิดว่าคุณเป็นเกย์หรอกค่ะ (ถ้าที่ผ่านคุณไม่ทำตัวให้น่าสงสัย)
คนเขาจะคิดว่าหมอนั่นเป็นอีแอบแล้วดันมา แช-แด-แด็บ กับคุณตอนเมาก็แค่นั้นเอง
( คุณคิดว่ามีแต่เกย์เท่านั้นหรือคะที่เป็นฝ่ายโดน แช-แด-แด็บ แล้วผู้ชายปกติไม่มีใครเคยโดนบ้างเลยสักคนเหรอคะ)
เพื่อนรักหนูซึ่งเป็นชายแท้ ยังเคยโดนเลยค่ะ
แต่พอสร่างเมาเท่านั้นล่ะค่ะมันตามไปกระทืบเขาจมกองเลือดเลยค่ะ (เขาคนนั้นที่ว่า ไม่ใช่หนูน้า )
ถ้าเพื่อนมาถามคุณจริงๆ คุณก็ตอบไปแบบหัวเสียว่า "เมาเหล้าเลยโดนมัน.." ก็แค่นั้นค่ะ(ไม่ต้องลงรายละเอียดมาก)
จากนั้นก็ไปกระทืบปากหมอนั่นค่ะ
เราโดนแช-แด-แด็บ ไม่น่าสงสัยเท่ากับเราไปแช-แด-แด็บ
เขาหรอกค่ะ..ก็เราเมาไม่รู้เรื่องนี่คะ
-----------------------------
คราวนี้ก็ลองมองในมุมของคนนอกนะคะ..ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะมาเปิดเผยตัวจริงของคุณหรอกคะ
เพราะถ้าเขามีเจตนาคิดร้ายต่อคุณ เรื่องที่คุณเป็นเกย์คงรู้กันทั่วแล้วล่ะค่ะ
(และคุณก็คงจะแก้แค้นเขาให้รับผลเช่นเดียวกับคุณเหมือนกันใช่ไหมคะ)
เขาน่ะ คงสนใจคุณเลยชอบแหย่คุณเล่น แต่คุณอาจมองว่าเขาตั้งใจหาเรื่อง
ดูเหมือนที่ผ่านๆมาเขาพยายามผูกมิตรกับคุณ (ด้วยวิธีแปลกๆ)ซึ่งคุณพยายามหลีกเลี่ยงการสานสัมพันธ์มาโดยตลอด.
เขาเองก็คงรู้สึกอึดอัดกับการที่ต้องคอยปกปิดตัวเองเหมือนคุณ
ที่ผ่านมา เมื่อเขารู้ว่าคุณเป็นเกย์ เขาเคยพูดจากระแทกแดกดัน
ดูถูก หรือล้อเลียนคุณเรื่องนี้บ้างไหมคะ ?..
ทำใจเป็นกลาง แล้วอ่านสิ่งที่คุณเองเล่ามาทั้งหมดซะใหม่ ในฐานะคนนอกที่ไม่มีอคติดูสิคะ
สมมุติเอาว่าคุณกำลังอ่านเรื่องราวของคนอื่นอยู่ ..ลองนึกดูว่า
" ถ้าเราเกลียดใครสักคนเราจะทำอย่างนี้กับเขาไหม
แล้วถ้าเราชอบใครสักคนเราจะทำยังไงกับเขา " เลิกหงอได้แล้วค่าคุณ
แล้วถามเขาไปเลยว่า
" มึงชอบกูใช่ไหม? " ( เตรียมรับมือกับคำตอบที่จะตามมาด้วยนะคะ)
ขอโทษค่า พอดีนึกอะไรขึ้นมาได้
..ว่าจะถามหลายครั้งแล้วแต่ก็ลืม
ตอนนี้คุณแอบชอบใครคนอื่นอยู่หรือเปล่าคะ?
ถึงได้ทำเหมือนกับไม่ค่อยสนใจ"เขาคนนั้น"เลย แ ค่ อยาก รู้... แค่ ถาม ดู
ปล. ช่วยตั้งชื่อตัวละครที่เล่ามาให้หน่อยได้ไหมคะ ( ชื่อที่สมมุติขึ้นมาก็ได้ค่า หนูจะได้เรียกถูก )
-
พลาดไปแล้ว :
เพิ่งตื่นน่ะเลยมาต่อตามสัญญา ได้คำแนะนำเยอะแยะเลยขอบคุณมากๆแต่บางอันมันก็สายเกินไปนิด..เหอๆ
ที่คุณโดโรธีถามไว้อ่ะว่าแอบชอบใครอยู่มั้ยถึงไม่สนใจเค้าเลยก็ไม่มีนะเรียกว่ารู้สึกเฉยๆกับมันโดยไม่มีปัจจัยอื่นใดสนับสนุน...
ส่วนเรื่องชื่อก็จะไม่รู้จะตั้งว่าอะไรดีตอนนี้เพิ่งตื่นสมองส่วนสร้างสรรค์ไม่ทำงานขนาดของตัวเองยังตั้งว่า พลาดไปแล้ว
เลยเอาเป็นว่าอยากให้ชื่ออะไรก็ลองเสนอมาดูแล้วกันน่ะ..บราๆๆ
เจ๊ทู่ คลองเตย :
พ่อแง่แม่งอนกันสุดฤทธิ์เลยค่ะ
ถ้าจะเล่นตามบทแล้วหนูจะต้องทำเป็นงอนๆเชิดๆไม่แคร์แล้วก็เกลียดขี้หน้ามันเหมือนเดิมค่ะ
เสร็จแล้วมันก็จะมาง้อๆๆๆๆๆ
หนูก็ต้องอย่าใจอ่อนนะคะ
เล่นตัวพอเป็นพิธีสักพักจะต้องมีเรื่องใหญ่ให้เข้าใจผิดกัน หรือไม่ก็เกิดเรื่องร้ายแรงกับพระเอกค่ะ
ต่อมาหนูต้องเห็นใจเค้านะคะ
เพราะนางเอกที่ดีควรเป็นเช่นนั้นค่ะสักพักนิสัยเดิมเค้าจะออก เค้าจะเหยียบย่ำน้ำใจหนู เอาหนูมาย่ำยีอีกรอบ หนูต้องพยายามปัดป้อง
ตอนนี้กล้องจะแพลนในที่แผ่นหลังพระเอกนะคะ หนูต้องทุบๆๆๆ สักพักก็อ่อนแรงแล้วก็กอดค่ะ
ตอนจบก็แฮปปี้เอนดิ้งนะคะ จะมีปี้แถมอีกรอบเจ๊ก็ไม่ว่าค่ะ
umm :
เริ่ดค่ะ การเล่าเรื่องเหมือนหนังฝรั่งเลย เริ่มจากจุด peek เล่าถึงต้นเรื่องสืบสาว มาจนให้คนดูเข้าใจถึงจุด peekแล้วก็ดำเนินเรื่องต่อจนถึงจุดที่ peek ยิ่งกว่ารอตอนจบ
เจ๊ฉอด คลื่นอีดอกเอฟเอ็ม ในเวอร์ชั่นอิจฉาตาร้อนแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดี :
คุณน้องเจ้าของกระทู้คะ..เจ๊ฉอดในฐานะที่ก็แก่ตัวแล้ว ผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มามากมาย..เจ๊ขอให้คุณน้องฟังเจ๊นิดนะคะ
คุณน้องคะ ความรักบนโลกนี้ไม่ว่าเพศใด เชื้อชาติใด
มันเกิดง่ายนะคะ แต่จะบังเกิดกับใคร เมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้
หากในวันนี้
ความรักที่ว่ามันได้เข้ามาเยี่ยมเยือนคุณน้องถึงหน้าบ้าน คุณน้องจะใจดำไม่เปิดประตูรับเชียวหรือคะ
คุณน้องก็เป็นถึงนิสิตนักศึกษา สติปัญญาก็มากมาย
หัวใจของตัวเอง ความต้องการของตัวเองแท้ ๆ คุณน้องไม่รู้เชียวหรือคะ
ไมตรีที่เพื่อนคุณน้องหยิบยื่นให้มันมีค่ามากนะคะ
ใครไหนคะจะยอมลงทุนติดตามเป็นวัน ๆ
เพียงเพื่ออยากรู้เรื่องราว อยากใกล้ชิดคนที่เขารักเขาชอบ
ใครไหนคะจะยอมตามมาถึงหน้าบ้านแล้วยืนอยู่ตรงนั้นเป็นนานสองนาน
ตั้งแต่เจ๊อ่านมา เขาไม่เคยเรียกร้องอะไรเลยนี่คะ
เขาน่ารักในรูปแบบของเขา คนเรามีวิธีการแสดงออกทางความรัก ( หมายถึงการจีบ การเข้าหา)
แตกต่างกันค่ะ ทั้งนี้ด้วยสถานภาพทางสังคม และลักษณะนิสัย ฯ ล ฯ
คุณน้องไม่มีใคร เขาไม่มีใคร แต่หัวใจทั้งสองดวงกำลังทรยศต่อเจ้านายนะคะ
เจ้านายปากบอกปฏิเสธ หากแต่หัวใจมันเรียกร้อง
คุณน้องคะ คนเราชีวิตแสนสั้น
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะยังมีชีวิตอยู่ดูโลกอีกไหมขณะที่ยังมีลมหายใจ ความรักเท่านั้นนะคะที่ทำให้คนเรามองโลกใบนี้สวยและสดใส
รักเถอะค่ะ รักเขาสักครั้ง รักในรูปแบบของคุณน้อง
แม้ว่าอนาคตจะต้องพลัดพราก แตกแยก หรือต้องเลิกรากันไป
ก็เป็นเรื่องไม่น่าวิตก เพราะคนเรา มนุษย์เรานั้นพบกันเพื่อจากทุก
คนเราเกิดมาชาติหนึ่ง พยายามกันนักที่จะหาความรัก..บางคนโชคร้าย
หาไม่ได้แม้สักหนึ่งรัก..หลายคนโชคดี มีรักมากมาย
คุณน้องโชคดี มีความรักวิ่งเข้ามาหา เพื่อนคุณน้องโชคดี มีคนให้เขารัก
แล้วทำไมคุณน้องไม่เปิดประตูให้ดวงใจรักสองดวงได้พบเจอกันเล่าคะ
เจ๊ฉอดชื่นชมและศรัทธาในความรักค่ะ เพราะเจ๊มีความเชื่อว่า คนเรานอกจากมีความหวังแล้ว
คนเราย่อมต้องมีความรักด้วย ถึงจะเป็นคนโดยสมบูรณ์ ขออวยพรให้คุณน้องมีความรักที่งดงามค่ะ
ด้วยความปรารถนาดีจากคนแก่คนหนึ่งที่ไม่เคยสมหวังในความรัก!
พลาดไปแล้ว :
ขอโทษทีที่มาช้าไปนิด(เกือบครบ24ชั่วโมงละ)อ่ะโดนหาว่าตายคาห้องน้ำเลย -*-
ก็เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะก็อย่างที่เล่าๆไปเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทำให้ความสัมพันธ์ของเรากับมันดิ่งลงเหวฯลฯ
อ่านรีพลายของพี่ฉอดแล้วก็พูดอะไรไม่ออกอ่ะ..มันเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอ
ถามว่าตอนนี้รู้สึกยังไงกับเค้าน่ะเหรอถ้าอ่านที่เพิ่งโพสไปล่าสุดก็คงจะพอเข้าใจนิดๆ
แต่ไม่รู้สินะเหมือนใจมันยังไม่อยากให้ใครเข้ามามั้ง
หลายๆอย่างที่แสดงออกไปมันเหมือนเป็นการปฏิเสธเค้าไปโดยไม่รู้ตัวพอมานั่งคิดย้อนดูก็เสียใจนิดๆในหลายอย่างที่ทำๆไปแล้ว
ไงเดี๋ยวขอดูเหตุการณ์วันนี้ก่อนคิดว่าคงได้รู้อะไรในใจตัวเองมากขึ้นคับ
โดโรธี :
เป็นไปตามที่หลายคนคาดการณ์จริงๆด้วย (โอ๊ย!!! สงสัยต้องลองซื้อหวยดูแล้วมั้งค่ะนี่)
ขอให้เดทกันให้สนุกเหมือนที่คุณ Ploy LaiLa บอกนะคะ
เดินเสร็จ ก็ กินข้าวดูหนัง จากนั้นก็ลอยกระทง
ลอยเสร็จก็...อะจึ๋ย ไม่อยากจะคิด (ว่าแต่คราวนี้ก็ถือโอกาส เอาคืนซะเลยสิค่ะจะได้หายกัน..ฮิฮิ )
แล้วฝ่ายนั้นจะแอบมอบอะไรให้ไหมนี่ (แอบลุ้นจนตัวโก่งเลยเรา)
ยังไงก็ก็ให้โชคดีนะค้า เอาใจช่วยค่าาาา
ปล.ว่าแต่ตานั่น(คิดชื่อไม่ออกค่า) จะแอบอ่านกระทู้นี้อยู่หรือเปล่าคะ
ปล.อีกที อิจฉาค่าาาาาา (อุ๊ย! ลืมตัวอีกแล้วค่า)
โดโรธี :
แนะนำว่าคงต้องปรึกษา คุณเจตนา ณ เด็กช่างรักจริง ,คุณต้น(น่ารัก)กับคุณ พลจักร ณ ยอดรัก...นักเลง และ คุณอ๋อง ณ เด็กหอ แล้วมั้งค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ
เข้าใจและเห็นใจทั้งสองฝ่ายค่ะ..คุณในตอนนี้คงยังเครียด และวิตกกังวลอยู่ ว่าจะเอายังไงต่อไปดี
เขาเองก็ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว ถึงขู่คุณแบบนี้ แต่ก็เอาเถอะ..เพราะที่ผ่านมาเขาเคยขอโอกาสจากคุณมาหลายครั้ง
คุณก็ไม่เคยเปิดใจให้เขาเลย
คุณพลาดคะ ตอนที่คุณบอกเขาว่าคุณไม่ชอบเขา
แล้วเขาบอกว่าจะทำให้คุณชอบเขาน่ะ ..
ถึงเขาจะพูดได้หน้าตาย แต่ในใจคุณคิดว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเชียวหรือคะ
เขาคงเตรียมใจไว้นานแล้วถึงพูดกับคุณได้แบบนั้น
(หากคุณเป็นเขา แล้วลองได้ชอบใครสักคนจนสุดหัวใจ ถึงจะปวดใจที่อีกฝ่ายไม่มีเยื้อใย..คุณคิดว่าจะยอมแพ้ง่ายๆเหรอคะ)
คงให้กำลังใจตัวเองว่า
" ไม่เป็นไร..ถึงตอนนี้เขายังไม่ชอบเรา แต่อย่างน้อยวันนี้ก็ดียังกว่าวันก่อนๆ และพรุ่งนี้มันคงจะดีกว่านี้แน่ๆ.. (ถึงมันจะก้าวไปอย่างช้าๆก็ตาม) "
" 30 ลิขิตฟ้า.. 70 ต้องฝ่าฟัน ต้อง สู้ ต้องสู้จึงจะชนะ..." ฮิ ฮิ ฮิ
คบๆกับเขาไปก่อนเถอะค่ะ คุณไม่เสียหายอะไรหนิคะ .. จริงไหม?
ก็ตกลงกับเขาว่าเวลาอยู่กับเพื่อนๆ อยากให้เขาทำตัวแบบไหน (
อืมมม ตอนนี้ยังไม่ค่อยรู้เรื่องคุณแหม่มเลย ก็ไม่รู้ว่าจะว่าไงดี)
บอกกับเขาว่า....ไม่บอกดีกว่าเดี๋ยวต่อรู้ก่อนแล้ว จะจัดการลำบาก( ฮั่นแน่! แอบอ่านอยู่หรือเปล่าคะคุณต่อ )
เอาเป็นว่าตอนนี้บอกกับเขาว่า
ตัวคุณเครียดและกังวลเรื่องอะไรอยู่ มากน้อยแค่ไหน
แล้วก็รอฟังคำตอบของเขาดีๆ
เอาไว้ลองหาโอกาสดีๆ ถามเขาดูไหมคะว่า
" ต่อ ..ถึงตอนนี้กูจะยอมคบกับมึง..แต่ถ้าวันนึง กูไปรักใครสักคนที่ไม่ใช่มึง แล้วเขาคนนั้นก็รักกูจริงๆ กูขอให้มึงปล่อยกูไปได้ไหมวะ ? นะกูขอร้อง.. "
แล้วลองดูว่าเขาจะแสดงอาการและตอบคุณยังไง (โอ๊ย !! ขนาดอ่านเองยังปวดใจบักคัก บักคักๆๆๆ...)
โดโรธี :
เคยมีใครสักคน ได้บอกฉันมา
ว่า เวลาใครกับเราให้เจ็บช้ำใจ... เฮ่ย! ไม่ใช่ค่ะคนละเรื่องแล้ว ( เผลอเคลิ้มไปหน่อยค่ะ)
คือว่า เคยมีใครสักคน(อีกละ)เล่านิทานให้หนูฟังว่า
ที่เมืองๆหนึ่ง...มีชายหนุ่มที่หล่อเหลาเอาการ(เอางาน?)อยู่คนนึง
(ทั้งเมืองมีคนหล่ออยู่คนเดียว?)
..............ซึ่งเป็นที่หมายปองของสาวๆทั้งหลายในเมือง
แต่เขาคบกับใครได้ไม่นานก็ต้องเลิกลา คนแล้วคนเล่า
พ่อของหนุ่มคนนั้น ด้วยความอยากให้ลูกชายของตนมีครอบครัวเสียที
วันนึง(อีกละ)พ่อของหนุ่มคนนั้นจึงถามด้วยความเป็นห่วงลูกชายว่า
"ลูกเป็นเกย์เหรอลูก?" (แน่ะ!..เข้าใจถามนะคะ)
"ไม่ได้เป็นครับ" (แน่ใจนะคะ)
"หรือผู้หญิงในเมืองนี้ไม่มีใครสวยพอที่ลูกต้องการเหรอ"
"เปล่าครับ พ่อ"
"แล้วทำไม ถึงไม่เลือกใครสักคนเป็นภรรยาเสียทีล่ะ"
"ผมยังไม่เจอคนที่ใช่สำหรับผมครับ"
จากนั้นไม่นานชายหนุ่มก็บอกกับพ่อเขาว่า
ขอออกไปตามหาคนที่ใช่สำหรับเขา และจะไม่กลับมาจนกว่าจะเจอ
หลังจากที่ชายหนุ่มจากไป ปล่อยให้พ่อเขาเฝ้ารอวันที่ลูกชายจะหวนกลับมาอยู่เนิ่นนานหลายสิบปี
แล้วในที่สุดลูกชายเขาก็กลับมา แต่เขาเห็นเพียงลูกชายเพียงคนเดียวจึงถามลูกชายว่า
"ไหนว่าจะกลับว่าพร้อมกับคนที่ลูกต้องการไง แล้วทำไมลูกถึงกลับมาคนเดียว ?หรือในโลกนี้ไม่มีคนที่เจ้าต้องการเลย?? "
" เปล่าครับพ่อ ผมเจอแล้ว "
" หรือว่า..เขาตายไปแล้ว?"
"เธอยังอยู่สุขสบายดีครับ"
"งั้นทำไมเขาไม่มาด้วยกันกับลูกล่ะ?
"เธอมาไม่ได้ครับ"
"ทำไมล่ะ?"
"เธอรอ คนๆนึงอยู่ครับ"
"รอ ..รอใคร?"
"คนที่ใช่ สำหรับเธอครับ"
"เขาคือคนที่ใช่สำหรับผม แต่ผมไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขา.."
-----------------------------------------------------------
.
..
....
.....
หลังจากนั้น...ชายคนนั้นก็ได้ตัดสินใจหันมาชอบผู้ชายด้วยกันเอง
แล้วช่วยกันทำมาหากินจนร่ำรวยตลอดมา
แล้วนิทานเรื่องนี้ก็จบลงอย่างมีความสุข ฮิ ฮิ ฮิ
****หมายเหตุ
เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในนิทานเรื่องนี้เป็นสิ่งที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้นผู้เล่าไม่ขอมีส่วนร่วมรับผิดชอบกับการกระทำใดๆที่อาจก่อให้เกิดปัญหาตามมาในภายหลัง
จบข่าวค่าาาา
โดโรธี :
>"ไม่ไปกรูแฉ" น๊านนนนน...เชี่ยนี่
>
>"เอาซี๊ตัวมึงก็เสีย" 5 5 5
คำแนะนำจากในกระทู้นี้ได้ใช้ซักที
>
>"กรูไม่แคร์
อย่างน้อยกรูก็ไม่เคยไปหลอกจีบไอ้แหม่มแต่ถ้าเป็นเมิงโดนพวกไอ้แหม่มรุมตบแน่"
เจี๊ยกกกกกกกกกกก...!!!
>
เอ่อรู้ไหมคะว่า พอหนู(กลับมา)อ่านแล้ว
หนูกลับรู้สึกเห็นใจคุณต่อแทนที่จะเป็นคุณพลาดค่ะ
(อ๋าาา อย่าน้อยใจนะคะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณเสมอค่าาาา)แล้วก็นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาค่าา
" ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน "
เจ้าไม้ขีดไฟ ก้านน้อยเดียวดาย..แอบรักดอกทานตะวัน..แรกแย้มยามบาน อวดแสงตะวัน..ช่างงดงามเกินจะเอ่ย
ดอกเหลืองอำพัน ไม่หันมามอง..แม้เหลียวมา ยังไม่เคย.....ไม้ขีดเจ้าเอ๋ย เลยได้แต่ฝัน ข้างเดียว
ดอกไม้จะบาน และหันไปตาม แต่แสงจากดวงอาทิตย์
จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟ ขึ้นมา..เพียงปรารถนา ให้มีลำแสง สีทอง
จุดตัวเองก็ยอมทันใด ให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา เพียงปรารถนา ดอกทานตะวัน หันมอง..สักครั้ง
เขายอมทำทุกอย่าง(โดยไม่นึกถึงผลเสียที่ตัวเองอาจได้รับ)ไปเพื่ออะไร
คุณเองก็คงพอจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
เขาน่ะ เห็นอะไรดีๆหลายอย่างในตัวคุณ แล้วคุณล่ะคะ
เห็นสิ่งดีๆในตัวเขาหรือยัง ??
ทุกคนมีทั้งด้านบวกและลบในตัวกันทั้งนั่นแหละค่ะ
มากบ้างน้อยบ้างก็ว่ากันไปแต่คุณเลือกที่จะมองได้หนิคะ ว่าจะมองเขาในแง่ไหน
พลาดไปแล้ว :
ออกไปเรียนกลับมาก็เคลียร์งานเพิ่งได้เข้ามาอ่ะเหอๆ
ขอบคุณหลายๆคนนะที่ติดตามอัพเดทเหตุการณ์ประจำวันและยังให้กำลังใจต่างๆมากมาย
ต่อไปนี้ก็คิดว่าคงจะมารายงานสถานการณ์ให้รู้ทุกวันในกระทู้นี้แหละเพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้สึกว่ามีเพื่อนคุยไม่ต้องมานั่งอึดอัดอยู่ตัวคนเดียว
แถมยังได้คำแนะนำดีๆจากหลายๆท่านไปปรับใช้ในชีวิตด้วย
อ่ะไงก็ต่อเรื่องคืนวันลอยกระทงเลยแล้วกันนะ ฯลฯ
เจ๊ฉอด ดีเจแก่ ๆ แห่งคลื่น อีดอก เอฟเอ็ม 94 MHz สถานีที่มีแต่เรื่องมัน ๆ :
น้องเอ๊ย รักในวัยรุ่นน่ะ
เป็นประสบการณ์ชีวิตที่หาไม่ได้อีกแล้วนะ....พอหนูแก่ตัวไปอย่างเจ๊
แล้วมานั่งย้อนถึงวันวาน หนูจะรู้สึกดีกับชีวิต
ตอนนี้หนูยังเด็ก อายุแค่ยี่สิบนิดๆ ยังสนุกตามประสา
ยังไม่คิดอะไรโดยไตร่ตรองอย่างละเอียดพอหนูโตขึ้น
อายุมากขึ้นอย่างเจ๊สิ..หนูจะโหยหาวัยเยาว์และความรักที่มันผ่านมาไวเหลือเกิน
วัยและเวลามันแป๊บเดียวนะจ๊ะ พระท่านถึงบอกว่าจงมีชีวิตด้วยความไม่ประมาทเถิด
กรณีของน้องเนี่ย ยังวัยรุ่นทั้งคู่ ทั้งน้องและเพื่อนน้อง (ต้องเรียกว่าเพื่อน เพราะน้องยังเล่นตัว ไม่ยอมรับไมตรีจากเขาเสียที)
ทีนี้ไอ้วัยรุ่นเนี่ย มันก็ห่าม บุ่มบ่าม เอาแต่ใจ เหมือน ๆ กันหมด
เขาทำอะไรขวางหูขวางตา ทำอะไรโดยไม่ยั้งคิด
หรือน้องเองก็เถิด ทำอะไรลงไปเพราะอารมณ์ เพราะความรู้สึกต่อต้านจากภายในลึก ๆ
ก็อย่าเอามาเป็นตัวตัดสินว่าใครจะเลวจะดีไปเสียทีเดียวนะจ๊ะ
เพราะบางทีเราก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าเราทำไปลงไปเพื่ออะไร
ประสาอะไรกับคนอื่นที่ยังไม่บรรลุนิพพานเหมือนเรา
เจ๊ยังเชื่อมั่นนะคะว่าความรักเป็นสิ่งสวยงามและเป็นพรอันประเสริฐที่พระเจ้าประทานให้มนุษย์โดยเฉพาะ
( หมายถึงมีรักที่หลากหลาย ดูดดื่ม มีความซับซ้อนทางอารมณ์ และความละมุนละไมของเยื่อบาง ๆ ในหัวใจ บางครั้งเต็มไปด้วยความหวามไหว รัญจวน และซาบซ่านทุกขณะจิต)
ความรักไม่ได้ห่อขายข้างถนนให้ซื้อเป็นของกินเล่นเหมือนตะโก้แห้วหรือถั่วแระในกระจาด
ความรักหายากเหมือนแจ๊คพอตรางวัลหวยบนดิน เพราะบางงวดก็ไม่ออก
แต่สำหรับคนเฮง ความรักวิ่งมาชนเหมือนถูกแจ๊คพอตโครมเบ้อเร่อ
คุณน้องไม่ได้ซื้องวดนี้หรอกค่ะ เพราะคุณน้องไม่เล่นหวยอีก
คุณน้องไม่เชื่อมั่นในหวย เพราะคุณน้องผิดหวังจากงวดที่แล้วที่โดนกิน (แฟนคนแรกนอกใจ)
พอมางวดนี้มีแม่ค้าจับยัดใส่มือให้ บอกว่าเอาไปเถอะ
คุณน้องก็ยังลังเลอยู่ดีพอหวยออก ปรากฎว่าเลขที่เขียนบนหวยไม่ถูก
แต่มันดันไปถูกเอาแจ๊คพอตเข้า คุณน้องก็ทำตัวไม่ถูก
เพราะการถูกแจ๊คพอตแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวแบบนี้มันธรรมดาซะที่ไหน
ต้องค่อย ๆ ทำใจยอมรับและมีความสุขกับเงินรางวัลหลักล้านที่ได้มาแบบฟลุคๆเจ๊จะบอกว่า ความรักน่ะ
ไม่ได้เหมือนหวยทุกครั้งไปที่ซื้อแล้วจะต้องถูกแต่ความรักมีโอกาสถูกแจ๊คพอตค่ะ
แล้วไอ้แจ๊คพอตเนี่ย ไม่ว่าหวยหรือความรัก
มันเป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็ต้องการไม่ใช่เหรอคะเด็กโง่ อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย
พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า แต่งตัวทาแป้งฉีดน้ำหอมให้หล่อเลยนะคะ
แล้วนั่งรถไปมหาวิทยาลัยไปรับแจ๊คพอตรักแหม้ เจ๊ก็ซื้อทุกงวดนะ ถูกแค่สองตัวล่าง อยากจะกรี๊ด
เปกีร่า :
ขออนุญาติคุณ พลาดไปแล้ว นำ link นี้ ไปแป็ะ เว็บ ของคุณเซ็งเป็ด แฟนคลับ ได้รึป่าวครับอยากให้ เพื่อนๆๆๆ ที่บอร์ดโน้นได้อ่านด้วยครับ เรื่องน่ารักมากๆๆๆเลย อ่ะ
พลาดไปแล้ว :
เพิ่งอ่านเจอรีพลายของน้องคนที่จะเอาเรื่องไปโพสเหอๆ..
ก็เอาไปโพสต์ได้ครับอนุญาตไม่มีปัญหาเลยแต่อย่าเอาไปพิมพ์ขายก็พอนะยังไม่อยากเป็นคนของประชาชนขนาดนั้น
ไงถ้าเอาไปลงก็ขอลิงค์ให้ด้วยแล้วกันนะ
-
เข้ามาให้กำลังใจคุณ PEGIRA จ้าาา :impress:
ขยันจังเลยนะจ๊ะ เห็นแล้วก็อดที่จะชมไม่ได้ค่ะ ( จริงๆก็ เข้ามาอ่านตั้งแต่วันแรกแล้วค่ะ อย่างที่ได้เคยบอกไป )
ว่าจะอ่านอยู่เงียบๆ แล้วเชียว แต่ก็อดใจไว้ไม่ไหว(อีกละ) แฮะ ๆ ๆ :myeye:
อ่านสบายตามากๆ เลยค่ะ ( แถมมีภาพน่ารักๆ อีก ) ชอบมากๆๆๆๆๆ เลยค่าาา ฮิฮิฮิ :yeb:
ยังไงก็อย่าเพิ่งคิดเบื่อ หรือท้อไปก่อนนะคะ ( ไม่งั้นหนูจะเคืองคุณPEGIRA จริงๆด้วย เอ้า! )
เผื่อคนที่ยังไม่ได้อ่านน่ะค่ะ :monkeysad:
อยากให้ได้อ่านกันเยอะๆ เรื่องน่ารักๆ แบบนี้
-------------------------------------------------
รักๆ กันไว้นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่าาา
เอ่ออออ.... :try2:ขอบคุณค่ะ คุณ reenasase
-
ตามทันแย้ว งิงง
***ไปลอยกระทงที่ม.เกษตร โอ้ววววเหตุใดใยข้าไม่ไปหนอ (ทำอย่างกะจะเจอ)***
-
เรายังไม่ได้อ่าน เหอะๆ เพราะต้องรีบไปแล้ว ขออนุญาติก๊อบเอาไปไว้ในเครื่องของเราเองนะคะ แหะๆ
ีรับรองว่าเราไม่เอาไปลงที่ไหนแน่นอน เพราะเราไม่มีเวลา เหอะๆ และเรารู้ว่ามันไม่ดี
ก๊อบเอาไปเก็บไว้อ่านเองให้อมยิ้มคงไม่ผิดช่ายม้าาตัวเอง :monkeysad2:
-
ขอบคุณทุกกำลังใจที่ยังตามลุ้นและเชียร์ไอ้ต่อ (T^T)อย่างอุ่นหนาฝาคั่งนะครับ (ตกลงมันกลายเป็นพระเอกไปแล้วเหรอ..ฮึ?)
ก็ตามที่ค้างเอาไว้เมื่อวานนี้น่ะถ้าใครเห็นว่าไอ้ต่อดูเหมือนจะทำตัวดีขึ้นน่าสงสารซะเหลือเกิ๊นน..หึหึ คุณคิดผิด
หลังจากมันกลับไปตอนตีห้าเราก็เปิดเน็ทเช๊คเมล์แล้วก็มาอัพกระทู้อะไรไปตามเรื่องอ่ะ(แอบย้ายของจากกระเป๋าตังค์ใบเก่าเข้าใบใหม่ด้วย..เหอๆ แอบเห่อนิดนึง)พอประมาณซักเกือบๆแปดโมงก็ได้เวลาออกไปมหาลัยฯ
พอถึงมหาลัยฯกำลังเดินไปที่ตึกคณะเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น..(เอาเข้าจริงก็พอเดาออกล่ะว่าใครโทรมา)พอหยิบมาดูเหอๆ.......
เช้าๆแบบนี้ขอตรูอยู่อย่างสบายๆหน่อยนะโทษทีไอต่อตรูไม่รับสายเอ็งหรอกว่าแล้วก็กดตัดสายทิ้งสบายใจไปได้แป๊ปเดียวก็มีข้อความเข้ามา
"ถ้าเมิงไม่รับสายนะกรูจะส่งแมสเซจเล่าเรื่องคืนนั้นไปให้คนทั้งคณะเลยไม่เชื่อเมิงลองดูสิ"............
.........: ไอ้..ไอ่..ไอ้นิสัยไม่ดี...T^T
แป๊ปเดียวมันก็โทรมาอีกคราวนี้ก็จำใจรับสายน่ะนะปุ่มโทรศัพท์ดูมันจะแข็งเหลือเกินกว่าจะกลั้นใจกดลงไปได้
"ฮัลโหล มีเชี่ยอะไรครับ"..................... :tired: ทักทายพอเป็นพิธี
"มาหากรูหน่อยดิที่โรงอาหาร"........................... เนี่ยนะธุระ ? :untrust:
"ไปทำไม.. ไม่เอ๊ากรูจะไปฟุบงีบหน้าคณะ" :no2: ......................ง่วงอ่ะนอนน้อยเมื่อคืน :sleep3:
"จะมาไม่มา ............:..." ...............น้ำเสียงบ่งบอกเป็นนัยยะว่าอย่าขัดขืนนะเมิง :pigangry2:...T^T
กดวางสายไปแบบเหนื่อยอกเหนื่อยใจสุดท้ายก็ต้องพาตัวเองมายืนสะโหลสะเหลอยู่ที่หน้าโรงอาหารจนได้กวาดสายตา
มองหา :3129:อยู่ครู่นึงก็เจอมันนั่งอยู่ที่โต๊ะท้ายสุดในมุมหลืบเร้นลับมาก(ไปทำไรตรงนั้นฟะ) :confuse:เลยก้าวเท้าเดินไปหามัน
"มีไรเมิง"..............ยืนค้ำหัวมันแล้วถาม
"นั่งเด่ะ.."................มันพูดแล้วก็บุ้ยหน้าให้นั่งลง..แหมมึงไอ้ผู้มีอิทธิพลนอกรัฐธรรมนูญ :cute_021:
ก็นั่งแบบงงๆว่ามันเรียกมาทำไมมองสำรวจไปบนโต๊ะมีข้าววางอยู่จานนึงราดผัดผักกับไข่ดาวและน้ำหนึ่งขวด
"ข้าวใคร..?" ...............ถามมันหน่อยดิ๊
"ของเมิงอ่ะกินซะกรูรู้เมิงไม่ค่อยกินข้าวเช้า" .............. :e3:อ้าว..อ้าว...
"ไม่อ๊าวว..กรูไม่หิว" :serius2: .....................ความจริงเกลียดผักมากๆไม่กินผักเลย
"เมิงต้องกินว่ะ.." :mad: .........................ดูมัน
"ม๊ายยย...!!!":serius2:
ก็เกลียดผักอ่ะตั้งแต่เล็กจนโตแม่ก็ไม่เคยบังคับให้กินแล้วนี่เขียวมาเต็มจานเลยจะกินเข้าไปได้ยังไงฟะเนี่ย.............
"เมิงจะกินไม่กิน"...................... พอได้ยินคำนี้แล้วรู้สึกถึงลางร้าย :o
มันพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงเปิดหน้าจอโชว์ให้ดูแสดงให้เห็นถึงข้อความเตรียมพร้อมส่ง
จ่าหน้าหมายเลขถึงเพื่อนๆนับสิบคน...ฉิบหายแล้วไง... :sad5:
แค้นจนตัวสั่น:3125:แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้จำใจตักผักเข้าปากพยายามเคี้ยวแบบไม่หายใจไม่ให้ได้กลิ่นกลั้นใจกินจนผ่านไป
เกือบครึ่งรู้สึกเหมือนจะอ๊วกออกมาซะให้ได :oak:้ ทรมานมากๆน้ำตาคลอมองหน้ามันแบบขอความเห็นใจสุดๆ :monkeysad:
"กรูกินไม่ไหวแล้ว..พอเถอะนะ..ขืนกินอีกกรูแหวะแน่เลย"
ฟังดูน่าสงสารมะพูดไปน้ำตาก็ปริ่มๆ:impress3:
"ถ้าเมิงแหวะกูจะสั่งมาใหม่อีกจานเลยเอาสิ" ............ไอ้เจี้ย !! T^T.............. :angry2:
ยี่สิบนาทีแห่งความทรมาน :freeze:ผ่านพ้นไปในที่สุดผัดผักนรกก็ผ่านคอลงกระเพาะไปจนหมดซัดไข่ดาวล้างปากแล้วกระดกน้ำจน
เกือบหมดขวดก่อนจะมองหน้ามันด้วยสายตาพยาบาท :mad:อย่างแรงมันมองแบบไม่ยี่หระแล้วพูดออกมาหน้าตาเฉยมาก
"เมิงไม่ชอบกินข้าวเช้าอ่ะ..เลยเป็นโรคกระเพาะกรูเห็นขวดยาในห้องเมิง.." .....ตาดีนักนะเมิง..
"เมิงเลยมาบังคับให้กรูกินงั้นเส่ะ..บังคับกันไม่พอเมิงยังไม่สนเลยเหรอว่ากรูชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไรอ่ะ..หรือเห็นกรูทรมานแล้วเมิงสะใจหา..?"
อารมณ์เสียจริงๆนะเนี่ย :3125:
"กินของพวกนี้แหละดีแล้วเมิงไม่ยอมกินผักเดี๋ยวก็ไม่สบายง่าย".........ตกลงเมิงเป็นพ่อกรูแล้วใช่มะเนี่ย.. :untrust:
"ก็กรูไม่ชอบ" ...............ไงล่ะ..ปากยังเก่งเหมือนเดิม :laugh3:
"เดี๋ยวเมิงชอบแน่เพราะกรูจะให้เมิงกินแบบนี้ทุกวันเลย" ใครก็ได้ช่วยตรูด้วยยยย :dont2:
วันจันทร์ทั้งวันมันก็ตามติดแจแทบจะเหมือนตัวติดกันขนาดไปฉี่มันยังตามไป(จะบ้าตาย):sad4:จนแอบหนี
มันมาอยู่เงียบๆคนเดียวได้(เข้าเพลงพี่เบิร์ดเลยนะเนี่ย หุหุหุ)ครู่หนึ่งตอนเที่ยงๆอ้างว่าอาจารย์เรียกพบเลยหลบออกมาสำเร็จ :yeb:
มานอนฟุบอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหลังคณะเช่นเคยเหนื่อยง่วงมากตาปรือจนจะลืมไม่ขึ้นพอกำลังจะเคลิ้มๆหลับ :sleep2:เสียง
โทรศัพท์ก็ดังอีก..(คิดในใจเมิงเอาอีกแล้ววว...) :pigscare2:แต่พอดูเบอร์ไม่ใช่เบอร์มันแฮะ..เบอร์ตู้ก็ไม่ใช่เลยกดรับสาย
"ฮัลโหล.." .................พูดไปแบบงัวเงีย :onion_asleep:
"ฮัลโหลนาย..นี่เราคนที่เก็บโทรศัพท์นายได้น่ะ" O_๐!!! :eek:
สะดุ้งเฮือกผลุดจากที่ฟุบๆอยู่เป็นนั่งตัวตรงทันที..เอาเบอร์กรูมาจากไหนฟะ.. ........... :untrust:
"ขอโทษนะเราแอบยิงเบอร์นายเข้าเครื่องมาตอนดูนายหาโทรศัพท์อยู่ในห้องน้ำน่ะ" อ่ะนะ..คนเรา ???
"อ่า ครับ..แล้วมีอะไรให้ช่วยเหรอครับ" ..............จะมาขอค่าน้ำใจไม่ม :no2:ีนะเฟ้ยจน..
"เปล่าหรอกลองโทรมาเฉยๆนายชื่ออะไรน่ะ..แล้วเรียนที่ไหนเหรอ" ไรฟะถามไมเนี่ย... :confuse:
"พลาดครับเรียนที่XXX" ..................บอกก็ได้ :yes2:
"เราแบ๊งค์ (นามสมมุติ) อืม..วันพฤหัสนายว่างมั้ย"
"เราเรียนอ่ะครับจนถึงบ่ายสอง".................... ก็ตอบไปตามจริง
"อืมงั้นบ่ายสามเจอกันนะที่เมเจอร์รัชโยธิน"............. :oเฮ้ยย..ง่ายๆเงี้ยเลยเหรอ
"เอ้ยย..เดี๋ยวๆครับ จะไปทำไมเหรอ".................... :really2: มึนมากๆตอนนี้
"อุตส่าห์เก็บโทรศัพท์ไว้ให้นายก็เลี้ยงหนังเราซักเรื่องดิ" :(เอ่อ..เอาเงินไปได้มะ150แล้วไปดูเอง.
"คือ.." .........................พูดไม่ออก ???
"โอเคนะเจอกัน" ;)
แล้วสายก็ตัดไปทุกอย่างตกอยู่ในความสงบเหลือเกย์คนนึงกับลมหนาวเบาๆที่พัดใบไม้แห้งปลิวผ่านตัวไป... :undecided:
แป๊ปเดียวโทรศัพท์ก็ดังอีกด้วยอารามคิดว่าคนชื่อแบ๊งค์เมื่อซักครู่โทรมาเลยรีบรับสายจะพูดให้รู้เรื่องแต่ทว่าคำแรกที่ได้ยิน..
"เมิงอยู่ไหน..".....................ซวยละตรู :-X
เย็นวันนั้นตอนกลับมามันก็ทู่ซี้ตามมาส่งตอนนั่งบนรถเมล์กระเป๋ามาเก็บเงินมีการทำฟอร์มจะออกให้แต่ไม่มีเศษตังค์สุดท้ายก็
ให้เราออกให้พอหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาไอ้นี่หน้าบานเลย :cute_010:
"เอามาใช้ด้วยเหรอ" :laugh2:.................ปากยื่นปากยาวมาเชียว
"อืมดีกว่าทิ้งไว้ให้ฝุ่นจับ".......................... ความจริงก็ชอบอ่ะ..เหอๆ :laugh3:
"ดีๆ..เวลาเมิงหยิบมาใช้คิดถึงกรูด้วยนะ"
หลุดขำ :3063:ออกมาเลยนิดนึง...ไอ้เสี่ยวเอ้ย... ............ :P
อมยิ้ม:cute_010:กับคำพูดมันไปตลอดทางบนรถพอหันไปมองมันก้เจอว่าสัปหงก:sleep2:ไปซะแล้วตัวมันเอง
ก็คงจะเพลียไม่แพ้เราล่ะมั้งนอนดึกพอกันแถมยังตื่นเช้าอีกนี่นาแอบมองหน้ามันตอนหลับประกอบกับนึกถึงคำพูดคำจากวนประสาทของ
มันเมื่อกี้นี้แล้วก็รู้สึกว่าบางทีมันก็ดูน่ารักดีเหมือนกันนะ ::)(แค่น่ารักนะ.เหอๆ) :laugh3:
พอมาถึงหน้าบ้านไอ้นี่เริ่มมาไม้เดิม.................
"กรูขอเข้าไปเข้าห้องน้ำหน่อยดิ" ...................... :oนั่น..เอาแล้วไง
"ไม่..เมิงเยี่ยวข้างทางเนี่ยล่ะ.." .....................กรูไม่หลงกลเมิงรอบสองหรอกเฟ้ย.. :bleh:
"กรูหิวน้ำด้วย..นะเมิงนะ" :monkeylike3:...........................อ้างอีก
"เดี๋ยวกรูเอาน้ำออกมาให้เมิงแดกหน้าบ้านเนี่ยล่ะ" .........เอาสิไงกรูก็ไม่ให้เมิงเข้า :serius3:
เสียงประตูบ้านเปิดเริ่มสังหารณ์ใจไม่ดีและมันก็เป็นความจริง................
"อ้าวมายืนคุยกันทำไมหน้าบ้านลูกแดดร้อนเข้ามาก่อนมา..มาๆ.." แม่อ๊ะออกมาทำไม!!! T^T :o
:teach:"ดีค้าบแม่วันนี้แม่แต่งตัวสวยจังเลยจะไปงานไหนเหรอคับ" ระบบสอพลอ ออโต้ทำงานทันที :tired:
"อู้ย..อย่ามาแกล้งยอคนแก่เลยแม่ก็แต่งแบบนี้อยู่บ้านเนี่ยล่ะสวยตรงไหน" :D
คำพูดกับสีหน้ามันไม่ตรงกันเลยนะเจ๊.. :tired:
:impress2:"ก็แม่สวยอยู่แล้วจะแต่งไงก็สวยครับ..บลาๆๆ" สารพัดมันจะหามาพูด
ปล่อยสองคนนั้นเค้ามีความสุขกันไปเราก็เดินไปเทน้ำกินมองไปทางมันแบบหมั่นใส้ไหนเมิงบอกปวดฉี่ไงไอ้เวง...จ้อลืมโลกเลยนะเมิง
"แม่คับเดี๋ยวต่อไปให้พลาดมันสอนใช้โปรแกรมพิมพ์งานหน่อยนะครับ..ไปเว้ยกรูอยากเรียนแล้ว"
มันหันมาพยักหน้าหา..เหอๆสำลักน้ำเลยเชี่ยนี่เอาอีกแล้ว :-X
โดนกึ่งลากกึ่งดึงมาบนห้องพอประตูปิดก็เตรียมใจแล้วล่ะว่าโดนแบบคราวที่แล้วแหงๆหลับตาปี๋ตัวเกร็งเลยแต่ก็นะเกร็งตัว
ตั้งนานทำไมมันไม่โถมมาซักทีเนี่ย..พอลืมตามองก็เจอมันยืนยิ้มอยู่ :cute_010:
"เมิงไม่ต้องกลัวขนาดนั้น..กรูไม่ทำอะไรเมิงหรอก กรูแค่อยากอยู่กับเมิงแบบส่วนตัวบ้างเท่านั้นเอง"
อืมดูจากสีหน้าท่าทางแล้วไม่มีแววหื่นพอจะไว้วางใจได้เลยเดินเอาหนังสือไปวางไว้ที่โต๊ะกำลังจัดๆอยู่มันก็เดินมากอดจากข้างหลัง
แล้วเอาจมูกมาหอมไปที่ผมกลางหัว
"ทะลึ่งแล้วเมิง..ปล่อยเลย" ต้องตัดไฟแต่ต้นลม..เหอๆ :laugh3:เดี๋ยวเกิดอารมณ์ตามแล้วจะยุ่ง
"กรูไม่ปล่อย.." ..................กอดแน่นกว่าเดิมอีก
"ปล่อยย..กรูอึดอัดจะจัดของ" :serius2:ดิ้นอ่ะแต่สู้แรงมันไม่ได้
"เมิง..กรูมานั่งเล่นห้องเมิงบ่อยๆได้มั้ย" ............พูดเหมือนเป็นห้างเลยนะเมิงมานั่งลงนั่งเล่น
"มาทำเจี้ยอะไร.. บ้านเมิงก็มี" ........................ออกแนวไล่ :cute_021:
"คือเมิงจะมาบ้านกรูเหรอ" เจี๊ยกกกกก ........................ :sad3: เข้าใจไรผิดมั้ยเอ่ย
"...."........................... พูดไรไม่ออก :sad4:
"นะ..กรูอยากอยู่กับเมิงกอดเมิงได้แบบไม่ต้องกลัวใครเห็นแบบนี้น่ะ" พูดแล้วก็เอาจมูกมาดุนๆไซร้ที่ผม
"เมิงไม่ใช่แฟนกรูนะ.."........................ อาจจะดูโหดร้ายแต่ต้องพูดให้มันรู้สึก
"กูรู้.." ............................เสียงอ่อยไปทันที
"เมิงต้องสัญญาว่ามาแล้วจะไม่ทำอะไรกรู..แบบคืนนั้น"................. เฮ้อ...ใจอ่อนน่ะ
หน้ามันยิ้มทันทียิ้มกว้างมากๆ:cute_010:เหมือนเด็กดีใจที่ได้ของเล่นยังไงอย่างงั้นเรามองแล้วก็รู้สึกดีนะแล้วก็นึกตลกตัวเอง
ในใจว่าทำไมต้องไปแคร์ไปยอมใจอ่อนอะไรกับมันขนาดนั้นด้วย.....................
วันนั้นไอ้ต่อกินข้าวเย็นด้วยแล้วก็นั่งเล่นอยู่ในห้องจนถึงสองทุ่มกว่าๆก็กลับไป
(โดนสารพัดทั้งกอดทั้งหอมพอลามปามจะไซร้ก็ถีบออกจนรู้สึกขึ้นมานิดๆว่ากรูคิดผิดมั้ยเนี่ยที่อนุญาติให้มันมา)..
วันอังคารที่เพิ่งผ่านไปที่มหาลัยฯค่อนข้างวุ่นวายน่ะและมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นนิดหน่อยไว้เดี๋ยวจะมาเล่าต่อเหอๆ..เครียด... :(
-
โอ๊ย!!~ๆๆๆ โรคหัวใจกำเริบ
คุณเป็นต่อน่ารักจริงๆให้ดิ้นตาย
ต่อไวๆครับ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
-
กลับจากระยองมาแล้วครับเพิ่งถึงบ้านเมื่อซักครู่ใหญ่ๆเอง
เลยแวะมาดูในนี้หน่อย
ขอโทษผู้ดูแลด้วยนะครับที่สมัครสมาชิกซ้ำซ้อนเผอิญโง่ลืมพาสเวิร์ด... :monkeysad2:
-
มาให้กำลังใจครับ
สู้ๆ :yeb:
ปล.
น้องครับ พี่ชอบสีชมพุนะครับ
แต่ม่ายอาวตัวหนังสือสีชมพูได้บ่
แก่แล้ว ตาลายอะ
555555 :kikkik:
พุห์ :teach:
-
:o โอ้วววววววววว เจ้าของเรื่อง เค้า มาแว้ววววว คุณพลาดครับเป็นไงบ้าง ไป เที่ยว ระยองกับ นาย เป็นต่อ สนุก บ่ อิอิๆๆๆๆ :kikkik: ท่าทาง สวีทหวาน แน่นๆๆๆ 55555+ อย่าลืมมาเล่าให้ฟังด้วยน่ะครับๆๆๆๆๆๆๆ
-
อิอิ คุณพลาดไปแล้วมาแล้วจริง ๆ ดีจัง เราก็เคยลืม password เหมือนกันเลย 5555 มะแปลก มะแปลก เรื่องธรรมชาติ แต่เรามั่วได้ทีหลังอะ คิก คิก :-[
-
โอ๊ะๆ คุณพี่พลาดมาแว้ว คริๆๆ
-
ดีจายจังเลยได้เห็นคุณพลาดไปแล้วด้วย
กำลังสนุกถึงพริกถึงขิง
ต่อทำมายน่ารักด้ายจายขนาดนี้
ขำคุณพลาดเจงๆ หลุดออกมาแล้วนิว่าเป็นเกย์ รับรักต่อเตอะน้า คิกคิก
ปล.ใครจะให้ผมลบ user ไหน pm มาบอกด้วยนะครับ
โดยแจ้ง email ที่ใช้สมัครครั้งแรก คิกค พร้อมเหตุผล
ผมจะส่งเมลยืนยันไปอีกทีนะครับ เพื่อป้องกันความผิดพลาด
คิกคิก
-
คุณพลาด ไม่กินผักเหมือนกันเลยค่ะ :yeb:
อิจฉาคนได้ไปเที่ยวจังน๊า
-
มาช่วยหมูพูห์ยืนยันด้วยอีกคน แสบตากะสีจมพูมาก เพ่งซะตาแทบถลน
สวัสดีค่ะคุณพลาด :yeb: น่าอิจฉาจัง ชีวิตมีสีสัน ตกลงว่าชอบคุณต่อยังคะ :myeye: อ๊ะถ้ามะชอบคงไม่ไปเที่ยวกะเค้าหรอกเน๊อะ คิกคิก
-
:fire: โอ้ว......อ่านแล้วรู้สึกถึงพลังเจง (เวอร์นิดนึง)
แต่ชอบมากๆเลย อยากให้มา up ไวๆ ตอนนี้ก็แทบจะไม่เป็นอันทำการทำงานแล้ว :yeb: เหอๆ(report ตั้งแต่เช้ายังมะเสร็จเรย)
มานั่งอ่านย้อนๆดู วุ้ยๆๆๆๆ สนุกๆ ลุ้นๆ ดูท่าทางนายต่อ จะเป็นพระเอกไปซะแล้ว แล้วก็กะลังจะมีชายชู้โผล่มา :interest:(คนที่เก็บโทรศัพท์)
โอ้ว........เห็นภาพเลยนะเนี่ย (จินตนากาสูงส่ง :kikkik:)
มาต่อไวๆนะจ้ะ คาดว่าคงมีอีกหลายๆคนเลยแหละที่กะลังตกอยู่ในอาการลงแดงแบบเรา
-
อ่านจบแย้ววววว
มาต่อไวๆ เลยนะครับ
ให้กำลังใจ ทั้ง คุณพลาด กะ คุณPEGIRA
สู้ต่อไป นักรบวาย
55555 :laugh3:
พูห์ :teach:
-
ประชาชนเรียกร้องขนาดนี้
ต่อช้าระวังโดนประชาทัณฑ์นะครับ <<..หรืออาจกลายเปงสหบาทาได้
รออ่านอยู่ฮับ ต่อด่วน
-
:yeb:
มาต่อไวไวนะครับ
อยากอ่านมากกกกก
ถ้าเล่นที่บ้านนี่ เข้าอ่านในปาล์มไปแล้วววว แงๆๆ
:pigha2:
-
:serius2: จะอ่านอ่ะ :serius2:
-
:angellaugh2:หง่ะ หนุก หนุก
จ๊อบๆๆๆๆ :pigha2:
มาต่อ ด้วยนคร้าบป๋ม รออยู่ หุหุ :laugh:
-
ไม่รู้เป็นอะไรครับ เครื่องผมเข้า เล้าเป็ดไม่ได้อ่ะ ( เน็ท ADSL ทีโอที 256) เข้าเว็บอื่นได้หมดเลย ยกเว้นเว็บเนี้ยอะ นี้ อยู่ร้านเน็ท ถึงเข้าได้ครับ เดียวผมจะลองกลับบ้านไป ดูอีกที่น่ะครับ ว่าเข้าได้หรือยัง ถ้าเข้าได้จะรีบมาต่อให้ด่วนเลยครับ ทนๆๆๆกันหน่อย น่ะครับ อย่าพึ่งลงแดง ตายกันก่อนละครับ
-
:monkeylaugh2: ชอบจังเลยคับ เพิ่งเข้ามาอ่าน อยากอ่านต่อจังเลยคับ....มาเร็วๆนะครับ
-
มาแว้ว ครับ ขอโทษที่ มาช้าครับ (ดีกว่าไม่มา) คือ เครื่องผมตอนนี้ สัญาณมัน บอด สนิทเลยครับ เหอๆๆๆๆ ลงแดง เลยต้องมาเล่นเครื่องที่ร้านแทนครับ เข้าไม่ได้ตั้งแต่ เมื่อ วานแล้ว เอาเป็นว่าผมเอามาต่อให้แล้วนะครับ
.......................................................................................................................................................
มาต่อละนะ
คราวที่แล้วเล่าไปจนถึงเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา
วันอังคารที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบหนึ่งสัปดาห์ที่เกิดเรื่องคืนนั้นขึ้นพอดีน่ะนะไม่คิดเหมือนกันว่าอะไรๆหลายๆอย่างจะเปลี่ยนแปลงไปได้มากขนาดนี้ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ
ในเช้าวันอังคารหลังจากยันตัวลุกจากที่นอนได้ก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปมหาลัยฯพอขึ้นรถเมล์ได้ที่นั่งปุ๊ปเสียงโทรศัพท์ก็ดังทันทีพอดูเบอร์ก็พอคุ้นๆว่าเป็นของคนชื่อแบ๊งค์อะไรนั่นเลยรับสายกะว่าจะคุยให้รู้เรื่องน่ะ
"ฮัลโหล.." ......................รับสาย
"ตื่นเช้านะนาย" .............เค้าตอบกลับมา
"อืม..มีธุระอะไรเปล่าครับโทรมาแต่เช้าเลย" :confuse: ถามดูก่อนเป็นมารยาท
"ไม่มีอะไรหรอกโทรมาหาเฉยๆ.." ว่างมากเหรอไงหา :untrust:?
"ครับเออนายคือเรื่องวันพฤหัสอ่ะครับที่นายนัด" อืม..เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
"ทำไมเหรอ" โดนถามกลับแบบทันควันเลย
"คือว่า.." จะพูดไงดีฟะ
"เอ้ย...นายแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวเราต้องออกไปวิ่งแล้วอ่ะไว้คุยกัน.." ว่าแล้วก็ตัดสายไป..
พูดกันไม่ทันรู้เรื่องเล้ยยย..พอเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงแล้วก็อดไม่ได้ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่......
วันนี้ก็ต้องเผชิญนรกที่โรงอาหารเหมือนเดิม(คราวนี้ผัดผักบุ้งเขียวมาเต็มจานเลย)นึกถึงวันต่อๆไปแล้วก็อยากจะร้องให้ :impress3:..นี่แม้แต่ความสุขในการกินของตรูก็จะหดหายไปด้วยเหรอเนี่ย T^T............ :monkeysad2:
"หมดแล้ว..พอใจเมิงยัง" พูดหลังจากกระเดือกคำสุดท้ายลงคอไปอย่างยากลำบาก :try2:
"ดีแล้วเมิงหัดกินไว้..กินน้ำซะ" มันยื่นขวดน้ำให้
รับขวดน้ำจากมันมาอ่ะกระดกกินไปได้นิดนึงสายตาก็ดันไปสะดุดกับกลุ่มนศ.หญิงรุ่นน้องที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้ๆถัดออกไปสองโต๊ะกำลังมองมาทางไอ้ต่อที่นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่พอเห็นเรามองกลับไปก็รีบพากันหลบสายตามองไปทางอื่น
"ต่อเมิงรู้จักน้องกลุ่มนั้นมั้ยอ่ะ.." ลองถามมันดูซิ๊
" รู้จักคนเดียวที่สวยสุดน่ะน้องแอม(นามสมมุติ)ดาวคณะบริหาร" มิน่าหน้าตาน่ารักดี
นั่งอยู่ในโรงอาหารอีกครู่นึงก็ได้เวลาเข้าเรียนวันนั้นก็โดนตามแจทั้งวันเหมือนเคยจนตอนเที่ยงถึงได้เป็นอิสระเพราะมัน
โดนอาจารย์เรียกไปด่า 5 5 5 :yeb:(แอบสะใจ)พอนั่งคุยกับเพื่อนไปได้พักนึงก็เกิดหิวน้ำเลยเดินไปซื้อพอจ่ายเงินอะไรเสร็จกำลังจะหันกลับก็เจอน้องแอมคนเมื่อเช้ายืนยิ้มอยู่..(แมร่งน่ารักฟ่ะ ขนาดตรูเป็นเกย์ยังแอบใจสั่นเลยเหอๆ..) :piglove2:
"หวัดดีค่ะพี่" พูดแล้วก็ไหว้มารยาทดีแฮะ..
"หวัดดีคับ" รีบรับไหว้แทบไม่ทันเหอๆ..
"พี่สนิทกับพี่ต่อเหรอคะ..เห็นนั่งกินข้าวด้วยกัน" ................ จะว่าสนิทก็ไม่เชิงน่ะ - -"
"อืมก็ธรรมดาครับเรียนด้วยกันเฉยๆ" ความจริงมันมีอะไรลึกซึ้งกว่านั้นน้องแต่พี่บอกไม่ด๊ายย.. :-[
"ค่ะ..พี่คะหนูฝากนี่ให้พี่ต่อเค้าหน่อยนะคะ" พูดแล้วก็ยื่นถุงกระดาษใบเล็กๆให้
"อ่ะ..ได้ครับ" ก็รับมาอ่ะนะไม่รู้จะปฏิเสธน้องเค้ายังไง
"ขอบคุณมากค่ะพี่..ส่งให้ถึงมือพี่ต่อเลยนะคะ"
พูดจบน้องแอมก็เดินไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่แล้วก็พากันเดินหายไปจากตรงนั้นเหลือเกย์คนนึงกับถุงกระดาษยืนมึนงงอยู่..:confuse:ระหว่างทางเดินกลับก็แอบแวะไปที่โต๊ะหินอ่อนหลังตึกคณะที่เดิมแล้วก็นะ..ขอดู(เจือก)นิดนึงอ่ะว่ามันมีอะไรข้างในนั้นพออ้าถุงออกดูก็เจอกล่องของขวัญเล็กๆกล่องนึงกับการ์ดสีชมพูหวานแหววหนึ่งใบเลยหยิบการ์ดขึ้นมาอ่านดูข้างในมีลายมือของน้องแอมเขียนชื่อแล้วก็เบอร์โทรเอาไว้..เหอๆไอ้ต่อมันเนื้อหอมวุ้ย...แต่ถึงจะคิดแบบนั้นในใจก็ยังรู้สึกแปลกๆ
นั่งมองการ์ดใบนั้นอยู่นานเลยทีเดียวล่ะ..ความรู้สึกในใจสับสนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวเองคิดอะไรอยู่กันแน่ตอนนี้
"ถ้าไอ้ต่อเป็นแฟนกับน้องแอม.." ในหัวเราตอนนั้นมันมีแต่คำนี้ดังก้องซ้ำไปซ้ำมา
ชั่วแวบหนึ่งก็เหมือนเห็นภาพตัวเองเอาของไปให้ถึงมือมัน อีกวูบหนึ่งก็เห็นภาพตัวเองทิ้งของลงถังขยะไป
อะไรกันแน่ที่ใจเราอยากทำตอนนั้น
ไม่รู้ตัวเองทำไมต้องคิดมาก
แค่เอาของไปให้มันก็จบแล้วนี่.......................
ดีซะอีกถ้าเค้าเป็นแฟนกันมันจะได้เลิกมายุ่งกะเราซักที
แต่ถึงอย่างนั้นทำไมถึงมีความคิดบ้าๆว่าไม่อยากเอาไปให้มัน.................. :undecided:
จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาตกใจมากสะดุ้งสุดตัวเลยพอดูเบอร์..เหอๆมันโทรมาจิกอีกแล้วเลยรับสายแล้วก็เดินไปหามันที่โต๊ะหน้าคณะ
"ถุงไรอ่ะ..."มันถามตอนเห็นเราเดินมา :untrust:
หยุดคิดไปพักหนึ่งในที่สุดก็ตอบมันไป
"ไม่มีอะไรหรอกของคนเค้าฝากไว้" เหอๆ..ทำไมถึงพูดไปแบบนั้นนะ...ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ.. :undecided:
เย็นวันนั้นมันก็มาขลุกอยู่ในห้องเหมือนเคยเราก็นั่งเช๊คอีเมล์ที่หน้าคอมมันก็นอนกลิ้งไปมาอ่านการ์ตูนบนเตียงเราก็เหลือบมองไป
ทางมันเป็นระยะๆนะด้วยความที่อยากจะพูดเรื่องบางเรื่องด้วยแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง..............................
"เมิงมานอนกะกรูดิ.." มันเรียก.................
"อืม.." ก็ลุกไปนอนข้างๆมัน
"ทำไมวันนี้เมิงว่าง่ายจังเนี่ย.." มันทำหน้าแบบงงมากๆแต่ก็เหมือนเดิมตะแคงตัวมากอดไว้ทันที
ก็นอนนิ่งให้มันกอดไปพักนึงนะในที่สุดก็ตัดสินใจเรื่องบางเรื่องได้
"ไอ้ต่อ..เมิงเคยบอกกรูว่าเมิงไม่ได้เป็นเกย์ใช่มั้ย..." เหอๆกรุยทางไปก่อนแล้วกัน
"...อืม ไม่ได้เป็นกับผู้ชายคนอื่นกรูก็เฉยๆกรูชอบเมิงคนเดียว" บ้า..กรูเขินนะ(หน้าแดงเลย) :-[
"งั้นเมิงก็ยังชอบผู้หญิงใช่มั้ย.." เริ่มเข้าเรื่อง
"ก็ชอบ..ชอบดูชอบมองถ้าน่ารักๆสวยๆทำไมวะ.."
"คือว่า.." พูดแล้วก็ลุกจากเตียงไปหยิบถุงกระดาษที่วางไว้บนโต๊ะมาให้มัน
"น้องแอมเค้าฝากมาให้เมิง.."
มันผลุดลุกจากเตียงมารับถุงไปแล้วก็เอาของข้างในออกมาดูเปิดการ์ดอ่านแล้วก็เก็บลงถุงเหมือนเดิม..
"เมิงรับฝากเค้ามาทำไม.." มันถามเสียงเครียด :mad:
"..ก็เค้ามาฝากกรูให้เอามาให้เมิงนี่" กรูทำไรผิดเหรอ...
"เมิงรู้ว่ากรูชอบเมิง..แต่เมิงก็ยังทำตัวเป็นพ่อสื่อพยายามจะผลักกรูไปให้คนอื่นอีกเหรอ.." มันขึ้นเสียงใส่
"ก็ถ้าเมิงมีแฟนเป็นผู้หญิงเมิงได้ใช้ชีวิตแบบผู้ชายธรรมดาเมิงน่าจะมีความสุขมากกว่าต้องมาคบหลบๆซ่อนๆกับกรูนี่..."
เอาสิกรูก็ขึ้นเสียงกลับ
"เป็นเกย์น่ะ..มันลำบากนะเมิงถ้าเลือกเกิดได้กรูก็ไม่อยากจะเป็นแบบนี้..กรูอยากรักใครได้เปิดเผยไม่ต้องมาหลบๆซ่อนๆแล้วกรูก็ไม่อยากจะเป็นคนที่ทำให้เมิงต้องมาเจอชะตากรรมแบบนั้นด้วย" มันเงียบฟังเราก็ใส่ยาวเลย
"เมิงเป็นผู้ชาย..เมิงก็ไปมีชีวิตแบบผู้ชายเหอะ..อย่ามาจมกับกรูเลย.."
วินาทีที่พูดคำนี้ออกไปไม่รู้ทำไมในหัวใจเหมือนโดนบีบมันปวดจนขาแทบจะทรงตัวยืนไม่ไหวเลย...
ห้องตกอยู่ในความเงียบไปพักใหญ่
"แต่กรูเต็มใจ.." มันตอบกลับมา
[/size]
"หา....................." มันว่าไงนะ.. :eek:
"กรูไม่แคร์หรอก..ใครจะมองว่ากรูเป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว เมิงไม่ได้บังคับให้กรูมาชอบเมิง เมิงไม่ผิดอะไร กรูเลือกเอง"
มันพูดแล้วเดินมากอดเหอๆ..ดิ้นนิดนึง :serius2:แต่สุดท้ายก็ยอมให้มันกอดไป
"กรูไม่สนสายตาใครหรอก..แค่เมิงเข้าใจกรูก็พอ..."
มันกอดเราแน่นชิดเข้าไปอีกรู้สึกได้ว่าตัวมันสั่นเล็กน้อย
"เมิงไม่ชอบกรู..กรูไม่ว่าแต่เมิงอย่าบอกให้กรูไปชอบคนอื่นได้มั้ย...เมิงไม่รู้หรอกว่ากรูปวดใจแค่ไหน.."
จากตัวที่สั่นเบาๆเมื่อกี้มันมากขึ้นจนกลายเป็นสะอื้นน้ำตาของไอ้ต่อสองสามหยดตกลงบนบ่าจนเสื้อเปียกเราก็นิ่งอยู่แบบนั้นความรู้สึกผิดถาโถมเข้ามาในใจจนเมื่อเวลาผ่านไปครู่นึงก็ดันตัวไอ้ต่อออกมาและหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าให้มัน
"เมิงเช็ดซะ..ผู้ชายบ้าอะไรร้องให้" ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
มันนั่งลงบนขอบเตียงเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาที่เปียกบนแก้มของมันเฮ้อ..เมิงนี่นะเหมือนเด็กมากๆ
"กรูขอโทษ..กรูจะไม่ทำอีกแล้ว" อ่ะยอมรับผิดก็ได้ฟะ
มันมองหน้าแล้วไม่พูดอะไรแต่อ้าแขนออกสองข้างพยักเพยิดให้เข้าไปหามัน..ไอ้นี่ได้ทีเอาใหญ่เหอๆ..ยอมๆไปก็ได้ฟะ
พอมันกอดได้ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงเลยหน้าเราแนบอยู่ระดับอกมันพอดีเลยได้ยินเสียงหัวใจมันเต้นออกมาเบาๆใจเราตอนนั้นก็เต้นเร็วไม่แพ้กันน่ะเหอๆ...
"แล้วเมิงจะเอาไงกับของๆน้องเค้าอ่ะ.." พูดแล้วก็มองไปที่ถุงกระดาษบนเตียง
"กรูเอาไปคืนน้องเค้าเอง" รู้สึกสงสารน้องเค้าอ่ะบอกไม่ถูก..
มันนอนกอดไปมือก็เอาลูบหัวเราไปเรื่อยจนหัวยุ่งไปหมดจนพักนึงมันก็ดึงให้เขยิบขึ้นมาให้หน้าตรงกับมันเหอๆไม่กล้ามองหน้ามันน่ะ..เลยหลับตาซะรู้สึกหน้าแดงใจสั่นไปหมดแล้วมันก็พูดเบาๆข้างหู
" พลาด..กรูขอนะ.." เหอๆ..มึงขอของปลอบใจราคาแพงจังเลยนะ
"อืม..เมิงจะทำไรก็รีบทำเหอะ" เหอๆอารมณ์มันไปแล้วนี่..
มันขยับตัวขึ้นคร่อมอ่ะแล้วก็ไซร้ๆคอ(เล่าไปก็อายนะเนี่ย)เราก็นอนตัวเกร็งเลยน่ะ(ไม่ได้เคยบ่อยนี่หว่า)...มันไซร้ไปพักนึงก็เลื่อนมาจูบปากมือมันก็ปลดกระดุมเสื้อนศ.ของเราไปด้วย(ชำนาญมากกก....)และแล้ว
"กินข้าวได้แล้วลูกแม่ทำเสร็จหมดแล้ว..."
เสียงคุณนายร้องเรียกพร้อมเคาะประตูแบบรัวไม่นับ
"ค้าบบบบแม่.." ตะโกนตอบไปตัวเด้งออกจากเตียงมือรีบติดกระดุมจัดเสื้อผ้า
หันไปมองเจอไอ้ต่อนอนคว่ำฟุบหน้าบนเตียงดิ้นพลาดๆไปมาส่งเสียงฟึดฟัดแบบขัดใจ..เหอๆไว้วันหลังปลุกอารมณ์กรูใหม่นะเมิงวันนี้ไฟราคะกรูมอดละ.....................
เช้าวันพุธ..เมื่อวานหลังจากมันบังคับเรากินข้าวเสร็จก็เอาถุงของขวัญไปคืนให้น้องแอมดูท่าทางเธอก็ไม่ได้รู้สึกเฮิร์ทอะไรมาก(ก็นะดาวคณะนี่พลาดไปหนึ่งคงยังมีดีๆกว่าไอ้ต่ออีกเยอะแยะ)สรุปก็เลยผ่านไปได้ด้วยดี.......
ยังเหลือเรื่องคนชื่อแบ๊งค์ว่าจะเป็นยังไงต่อไปวันนี้คือวันที่นัดแล้วด้วยยังไงรอดูก่อนว่าเค้าจะโทรมามั้ยแล้วค่อยหาทางอีกทีแล้วไงจะมาเล่าให้ฟังแล้วกัน..
-
เข้ามาดู..
ที่นี่ตามอยู่เยอะเหมือนกันน่ะเนี่ย แหะ แหะ แหะ...
เร่งหน่อยๆ...5 5 5 :ped150:
-
เหอๆๆๆ
เจ้าตัวเขาเร่งเองเลยนะนั่น
ลงตัวด่วนนะคุณ PEGIRA
คุณพลาดมารีเควสเองแล้วครับ
ผมรออ่านอยู่นะ
-
:laugh: เอ้า ด่วนๆๆๆๆๆๆ
-
ต่อๆๆ โธ่คุณแม่น้อ ไม่รู้เวล่ำเวลาเล้ย :3125:
คนกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม ดูดู
นานๆที นายพลาดจะพลาด :-[
เพราะรู้ใจตัวเอง เมื่อกำลังจะเสียของรักไป
:yeb:
-
เหอๆๆๆๆ คุณ พลาด มาเร่ง เลย อ่ะ งั้นอยู่เฉยม่ะได้แล้ว ใจเย็นๆๆๆ น่า เฮียๆๆ ทั้งหลาย พยายามอยู่ (เครื่องผม เพิ่งเข้าเล้า เป้ดได้เนี้ย ไม่รู้เป็นไร 3วันดี 4 วันไข้ จริงๆๆๆ ไอ้ เน็ท ADSl ทีโอที เนี้ย ไป ต่อ เน็ท บ้าน เพื่อน 56เค ยังเข้าได้เลย เนี้ย ลุกมา ตี 5 กว่าๆๆๆ มาอ่านหนังสือ สักพัก แล้วลอง เข้ามาดู ....เออ เว้ย เข้าได้แว้ววว 555555+ คนเอาลง จะลงแดงตายเหมือนกัน.................
ปล. ช่วงนี้ จ้องคอม มากไป ปวดตาเลย ตาแห้ง อ่ะ เหอๆๆๆ กลัวตาบอด
........................................................................................................................................................
มาต่อเรื่องของวันนี้น่ะ.....................
ตื่นสายมากกว่าจะฝ่าดงรถติดไปถึงมหาลัยฯก็เกือบได้เวลาเข้าเรียนแล้ว(ซื้อนมในเซเว่นกินแล้ววิ่งเข้าคลาสเลยวันน
ี้รอดมื้อเช้านรกของไอ้ต่อได้วันนึง) :try2:
พอเข้าคลาสไปกำลังมองหาที่นั่งก็เจอมันนั่งอยู่ท้ายห้องและส่งสายตามองประมาณว่า
"เมิงมานี่เลย"
จำใจเดินไปนั่งข้างๆมัน..(ความจริงอยากนั่งกับเพื่อนอีกคนมากกว่าอ่ะ..T^T)
"ทำไมมาสาย" มันถาม :untrust:
"กรูตื่นสาย..รถติดด้วย" ก็ไม่ได้โกหกนะ
"แล้วเมิงกินอะไรมารึยัง" นั่น..นั่น.. :-X
"กินแล้ว..กรูซื้อขนมปังกับนมในเซเว่นกินแล้ว" ความจริงแค่นมอย่างเดียวน่ะ....... :P
"งั้นกลางวันเมิงต้องกินเยอะๆนะ.." นี่เมิงเป็นพ่อกรูเรอะ..? :untrust:
"ค้าบ ค้าบ..กรูจะเรียนแล้วเลิกคุย" :yes2:เหอๆ ตัดบท
นั่งฟังบรรยายไปพักใหญ่ๆหันไปอีกทีก็พบไอ้ต่อจากไปเฝ้าพระอินทร์อย่างสงบเรียบร้อย:sleep3:เสียงหายใจมันดังจนเกือบเหมือนกรน
ออกมาเบาๆมองมันแล้วก็นึกขำน่ะ:meaw:พอจบคลาสมันก็ยังไม่ตื่นอาจารย์ก็เหมือนจะเห็นนะแต่คงชินซะแล้วเรื่องปกติของมันนี่นาสำหรับ
อาจารย์แค่มันมาเข้าเรียนก็นับว่าบุญมากๆแล้ว(ตอนปีหนึ่งมันโดดกระจาย..) :try2:
เพื่อนๆออกไปหมดแล้วในห้องตอนนี้มีเราที่กำลังเก็บของกับมันที่ยังหลับไม่ตื่นพอเก็บของเสร็จก็ยืนมองมันหลับคิดอยู่ครู่นึงว่าจะปลุก
มันยังไงดีสุดท้ายเลยเอาหนังสือฟาดไปบนโต๊ะที่มันฟุบแรงๆเลยได้ผลแฮะ..สะดุ้งสุดตัวแบบกระเด้งขึ้นจากโต๊ะเลยหน้าตาเหรอหรา:e6:
มากพอมันเห็นเรายืนหัวเราะอยู่มันก็อายหน้าแดง ::)แล้วก็ทำเป็นบิดขี้เกียจแก้เขิน(เอาน่ากรูรู้ว่าเมิงเขิน..) :-[
"เมิงเล่นไรเนี่ย.." มันถามไปเอามือเกาหัวแกรกๆไป :onion_asleep:
"เปล่ากูตบแมงขี้เกียจให้เมิงเห็นมันบินมาเข้าตัวเมิงเป็นฝูงเลย.." หลอกด่า :laugh3:
"มันมาตอมดอกรักที่กรูปลูกให้เมิงไง"
อ๊วกกกกกกกกก.. :oak:ไอ้เจี้ยนี่คิดได้ไงฟะ...เน่ามาก
เหอๆหน้าแดงพูดไรไม่ออกเลยเดินหนีมันออกมาเลยพอกำลังจะลงจากตึกเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นหยิบขึ้นมาดูเบอร์ก็เห็นว่าเป็นคนชื่อแบ๊งค์
โทรมาเหอๆเอาไงดีฟะ :confuse:ไอ้ต่อก็เดินตามมาจะทันแล้วไม่รู้จะเอาไงดีปล่อยไว้แบบนั้นเสียงเพลงเรียกเข้าก็ดังไปเรื่อยๆ
"เมิงไม่รับโทรศัพท์อ่ะ.." มันถามตอนเดินมาทันพอดี
หันไปมองหน้าไอ้ต่อไม่รู้จะตอบไงดี..เลยกดตัดสายไปซะงั้นตัดปัญหา
"อ้าว..เมิงไม่รับสายล่ะเผื่อเค้ามีธุระ.." ธุระเจี้ยไรล่ะ..ช่างไม่รู้เลยนะเมิงนะ..
"ช่างเหอะ..ไม่สำคัญหรอก.." กดปิดเครื่องแล้วเก็บลงกระเป๋ากางเกง
ไอ้ต่อทำหน้างงๆแต่ก็ดูเหมือนมันจะไม่ได้ใส่ใจอะไรมากพอเราเดินลงบันใดไปมันก็รีบวิ่งตามลงมากอดคออย่างแรงจน
เกือบหน้าทิ่ม..(เมิงทำอะไรเบาๆไม่เป็นเลยใช่มะ..) :cute_021:
"ไปกินข้าวได้แล้วเมิง.." :oนั่น..กรูอุตส่าห์เงียบแล้วนะ
"กรูจะไปกินกับพวกไอ้เอ๋..เมิงก็ไปกินกับเพื่อนเมิงเด๊ะ.."
เหอๆไล่เล็กน้อย :cute_021
"เมิงจะมามั้ย.."
มันพูดพลางล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมา(หากสงสัยว่าทำไมต้องล้วงโทรศัพท์ออกมาอ่านได้ตอนบนๆ..T^T)
"ไปก็ได้.." ไอ้นิสัยไม่ดี... :3125:
อาหารเที่ยงวันนี้คือนรกของแท้แตงกวาผัดบ้าบอคอแตกอะไรไม่รู้..รู้แต่ว่าเหม็นมากกก...
(คนอื่นอาจจะไม่เหม็นแต่ข้าพเจ้าเกลียดกลิ่นแตงกวา)กินไปได้สามคำต้องวิ่งไปแหวะที่รางก๊อกน้ำข้างๆโรงอาหารพอกำลังเดินกลับมา
ก็เจอน้องแอมยืนยิ้มอยู่..(เหอๆอะไรอีกฟะเนี่ย..) :confuse:
"พี่ก็ไม่บอกหนู.." น้องเค้าพูดแล้วยิ้มๆ
"บอกไรอ่ะครับ" กรูงงครับ :confuse:
"ถ้าพี่บอกหนูนะว่าพี่คบกับพี่ต่ออยู่..หนูจะได้ไม่ต้องทำให้พี่ลำบากใจเรื่องเมื่อวานซืนไง"
อ๊ากกกกกกกกก... :sad5:ไอ้ต่อมันไปพูดไรกับน้องเค้าฟะเนี่ยยยยยยย
"เอ่อ...น้องแอมพูดถึงเรื่องอะไรอยู่คับเนี่ย..":try2:แอ๊บแบ๊วไปก่อน..เนียนไว้เดี๋ยวดีเอง..
"โห..พี่ไม่ต้องทำไก๋แล้ว..ไงไม่ต้องห่วงอ่ะหนูไม่ไปบอกใครหรอกถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะพี่..ไปละ"
และแล้วเธอก็จากไปปล่อยให้เรายืนงงอยู่คนเดียว.. :confuse:
พอกลับมาถึงโต๊ะก็เจอไอ้ต่อจัดการข้าวจานนั้นไปแล้วและมีข้าวผัดจานใหม่วางอยู่..
"เมิงกินซะกรูซื้อใหม่มาให้แล้ว.." อ่ะนะ.. ???
"เมิงไปพูดไรกับน้องแอม" ต้องมีเคลียร์หน่อยละ.. :cute_021:
"เปล่านี่ก็แค่พูดไปตามจริง" จริงพ่-เมิงเด่ะ... :eek:
"ไอ้...ห่า.." หมดคำจะด่ามัน :sad3:
"เอาน่าเมิงน้องเค้าไม่บอกใครหรอกแล้วอธิบายไปแบบนั้นมันดีกว่าน่ะน้องเค้าเข้าใจง่ายดี" ใช่สิ..เมิงมันด้าน..
หลังจากเรียนเสร็จตอนบ่ายสองก็โดนไอ้ต่อสั่งให้นั่งรอมันเล่นบอลเสร็จก่อนแล้วจะไปส่งบ้าน(กรูกลับเองได้..ปล่อยกรูไปเถอะ..T-T)
ตอนนั้นลืมเรื่องนัดอะไรไปหมดแล้วพอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่องได้แป๊ปเดียวก็มีสายเข้าทันทีหลังจากชั่งใจอยู่นานก็ตัดสินใจรับสาย
พูดกับเค้าให้รู้เรื่องไป
"นายไม่รับสายเลยอ่ะ ปิดเครื่องด้วย.." เหอๆ..ก็จริงของเค้า
"โทษที..เราเรียนน่ะ" ก็ว่ากันไป..
"แล้วทำไมนายไม่มาตามนัดอ่ะ.." เข้าประเด็นเร็วดีจัง :pigscare2:
"เอ่อ..เรามีธุระนิดหน่อยน่ะ..โทษทีนะ" ดูนาฬิกาก็บ่ายสามกว่าแล้ว :try2:
"เราไม่เห็นนายทำธุระอะไรเลยนะ" ..เห ..ว่าไงนะ :o
หันไปมองรอบตัวและแล้วก็เจอใครบางคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้างสนามบอลผู้ชายผมสั้นคนเมื่อคืนนั้น..ตามมาถึงนี่เลยเหรอฟะเนี่ย...
เค้าวางสายแล้วเดินมาหาเราที่นั่งอยู่อีกฝั่งตอนนั้นอารมณ์อึ้งมากพูดอะไรไม่ออกเลยพอเค้าเดินมาถึงก็ลงนั่งข้างๆเราก็กระเถิบหนีออกห่างมานิดนึง
"ว่าไงอ่ะนาย..ไม่เห็นทำธุระอย่างที่ว่าเลย" ตายๆๆๆเอาไงดีฟะเนี่ย.. :sad4:
"คือนาย..คือ.." พูดไม่ออก บอกไม่ถูก :-X
"หืมม์.." ยื่นหน้าเข้ามาใกล้
ในขณะที่คิดว่าจนหนทางแล้วตอนนั้นเสียงใครบางคนที่เหมือนสวรรค์ส่งมาช่วยก็ดังเข้ามา :impress:
"พลาดกลับบ้านเว้ย.." ไอ้ต่อวิ่งเหงื่อซ่กเข้ามาและหยุดมองดูอยู่อย่างงงๆ
"เออนาย..นี่แฟนเราอ่ะ.."
ยันตัวลุกไปกอดคอไอ้ต่อทันที..เอาวะขายผ้าเอาหน้ารอดไปก่อน :try2:
"จริงเหรอ.." แบ๊งค์ทำหน้าตาเหมือนไม่ค่อยเชื่อ.. :untrust:
"ก็จริงดิแล้วนายเป็นใครอ่ะ" ไอ้ต่อรับมุขทันที..ได้โอกาสเลยสิเมิง -_-"
"เราไม่เชื่ออ่ะ..พิสูจน์ให้ดูหน่อยดิ" จะให้พิสูจน์ไงฟะ..... ???
"นาย...#%$@" :o
กำลังจะพูดก็พูดไม่ออกถึงกับร้องออกมาแบบไม่เป็นภาษาเลยเพราะไอ้ต่อคว้าคอไปจูบซะงั้น :sad3:
ผลักมันออกได้รีบมองไปรอบๆตัวเลยตายห่าแล้วกรูไอ้ต่อนะไอ้ต่อเมิงเล่นกลางแจ้งแบบนี้เลยเหรอ...แต่มุมที่ยืนเป็นมุมอับมีต้นไม้ใหญ่บังพอ
ดีดูแล้วก็พอโล่งใจไปได้ว่าน่าจะไม่มีใครเห็นหันไปมองหน้าแบ๊งค์ดูเหมือนจะอึ้งๆไปนิดๆเหมือนกัน(เป็นไงล่ะเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับ
ไอ้ต่อเหอๆ..อึ้งไปสิ) :eek:
"อื้มม..งั้นเราไม่กวนละ..ไว้คุยกันวันหลังแล้วกัน"
แล้วแบ๊งค์ก็เดินออกไปจากสนามเรื่องจบลงง่ายกว่าที่คิดไว้เยอะ..
พอแบ๊งค์ลับสายตาไปก็ถึงเวลาสะสางไอ้ตัวแสบที่ยืนอยู่ข้างๆ
"เมิงทำเฮรี้ยอะไร..เมื่อกี้หา" พูดแล้วยกขาจะถีบมันแต่มันหลบได้ไวเป็นลิงเลยไอ้นี่
"เอาน่าเมิงมุมนี้ไม่มีคนเห็นหรอก..ว่าแต่เมื่อกี้ใคร เมิงนอกใจกรูเหรอ"
แล้วเมิงเป็นอะไรกะกรูล่ะ..
"เอาน่าเมิง ช่างแมร่งเหอะ.." พูดแล้วก็หยิบหนังสือแล้วก็หันไปหามัน
"เมิงจะกลับได้ยัง"
มันรีบวิ่งตามมากอดคอแล้วก็พาเดินไปป้ายรถเมล์หน้ามหาลัยฯปากก็ฮัมเพลงๆ:music:เดียวกับที่มันฮัมในแท๊กซี่วันลอยกระทงออกมาเบาๆ
ถ้าหัวใจฉันมีปีกบิน จะผกผินบินไปหาเธอ หอบความรักท่วมถ้นจนล้นเอ่อ ไปมอบให้เธอแม้จะอยู่แสนไกล
เพลงอะไรของใครนึกไม่ออกแต่ฟังจากทำนองที่มันฮัมออกมาน่าจะเก่าพอควรเหอๆ..
หลังจากมายืนที่หน้าป้ายรถเมล์ได้ครู่หนึ่ง..
"วันนี้ไปบ้านเมิงหรือบ้านกรูดี.." จำเป็นต้องเลือกเหรอฟะ.. :untrust:
"ไปทั้งสองบ้านเลยอ่ะ เมิงไปบ้านเมิง กรูก็ไปบ้านกรู..โอเคมะ" เหอๆ..ขอเสนอ
ถามไปก็เท่านั้นสุดท้ายมันก็มานอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงในห้องเราอยู่ดีวันนี้ต้องเอาเสื้อผ้าให้มันเปลี่ยนเพราะตัวเหงื่อเต็มไป
หมดเลยไล่มันไปอาบน้ำด้วย
"พลาด.." เรียกไมฟะ...........
"หืม..มีไร" ปากตอบมือยังพิมพ์คุยเอ็มเอสเอ็นกับเพื่อน
"เป็นแฟนกรูนะ.."
บ้า..เมิงถามไรแบบนี้กรูเขิน. :-[.
"ไม่.." :no2:ตอบไปแต่ก็หน้าแดง เหอๆ :give2:
"น่า........................" :impress2:
มันพูดยานคางแล้วก็เลื้อยมาแหงนจ้องหน้าเรา เหอๆพยายามหลบสายตามันสุดๆ
"ไม่ใช่ตอนนี้..." :no2:ปัดๆไปก่อนแล้วกันน่ะ..
"งืม..งั้นกรูจะรอ" เหอๆ เชิญ..
เย็นวันนั้นบนโต๊ะอาหาร(พักนี้มันมากินข้าวเย็นทุกวันเลยน่ะ)ขณะที่กำลังกินๆอยู่จู่ๆไอ้ต่อก็พูดขึ้นมา......
"แม่ครับ..วันเสาร์อาทิตย์นี้พลาดกับต่อจะไประยองแม่เอาอะไรเป็นของฝากมั้ยครับ"
สำลักข้าวทันที :oak:...ไอ้เลวเอาอีกแล้วนะเมิง...T^T
แต่ฝันไปเถอะคุณนายเค้าไม่นิยมให้ลูกไปไหนไกลๆเนอะๆหันหน้าไปมองหน้าแม่ตัวเองด้วยความหวังแรงกล้าแต่ทว่า...
"ไม่เอาอะไรหรอกลูกลำบากเปล่าๆเที่ยวให้สนุกน่ะแม่ฝากมันด้วย.."
แม่..ไม่น๊าาาาาาาาาาาาา.... :dont2:
"ค้าบแต่เดี๋ยวต่อจะหาของสวยๆเหมาะกับแม่มาฝากแล้วกันครับ" :impress2:
ซื้อผ้าดิบมาห่อศพตรูด้วยนะ..ตรูจะโดดผาตาย :sad2:
พอกลับขึ้นมาบนห้องก็ได้เวลาระบายสิ่งที่อัดอั้นมานาน
"เมิง!!! กรูไม่ไปกะเมิงนะ" เอาสิคราวนี้ตรูไม่ยอมจริงๆอ่ะ
"ไม่ได้นะเมิงกรูขอแม่เมิงให้แล้ว" เกี่ยวไรล่ะ เจี๊ยยย!!! :laugh:
"ไม่ไปเมิงกรูมีงานทำเยอะแยะเลย" ..ข้ออ้าง
"เอาไปทำที่นั่นด้วยก็ได้ไง..เมิงอยู่กับสองคนที่ทะเลโรแมนติกออก" :give2:โรแมนติกกะผีน่ะสิ.. :sad4:
"ไม่..ไงกรูก็ไม่ไปเมิงอย่ามากล่อมกรูให้ยาก" ฟังดูเด็ดเดี่ยวมะ
"เหรอ.." พูดแล้วก็ล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกง...
"...." เงียบไว้ก่อนคุมเชิง
"แน่ใจนะ.." มันกดโทรศัพท์จึ๊กนึงคงเข้าเมนูSMS
"...." ยังคงเงียบ
"ไม่ไปแน่นะ.." กดโทรศัพท์อีกจึ๊กนึงคงเข้าตรงเมนู Draft
"....เอ่อ.." เริ่มทำใจนิ่งไม่ไหว. :pigscare2:.
"แน่น๊ะ..." กดอีกจึ๊กนึง..
"ไปยังไงอ่ะ..." หนอย..แพ้มันอีกแล้ว...T^T :sad4:
"ก็เดี๋ยวกรูเอารถพ่อไปไม่ต้องห่วงกรูไม่ให้แฟนกรูลำบากหรอก.." ใครแฟนมึงไม่ทราบ.. :untrust:
"อย่ามาทะลึ่งเมิง..."
พูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนฟุบลงที่นอนแบบหมดอาลัยตายอยาก...เฮ้ออ...นึกว่าสุดสัปดาห์จะได้อยู่บ้านสบายๆซะอีก..
มันล้มตัวลงมานอนข้างแล้วก็สอดแขนลอดใต้ตัวเข้ามากอดไว้..แล้วเอาจมูกมาดุนๆไซร้บนหัวแล้วกระซิบข้างหู
"กรูดีใจนะที่มึงบอกคนนั้นว่ากรูเป็นแฟนเมิงน่ะ.." :cute_010:
"ก็แค่พูดเอาตัวรอด..ไม่ได้จริงซะหน่อย" เหอๆ..พูดไม่มองหน้ามัน :give2:
"กรูจะทำให้ซักวันนึงมึงพูดแบบนั้นออกมาจากใจจริงเลย.." ........
กว่าจะถึงวันนั้นกรูคงตายเพราะเมิงก่อนน่ะ... :sad2:
วันนี้เดี๋ยวเตรียมตัวออกไปเรียนแล้วไงเดี๋ยวจะมาเล่าเหตุการณ์ส่วนของวันนี้วันก่อนไประยองให้ฟังแล้วกันน่ะ... :bye2:
-
:myeye: เข้ามาตามอ่านเป็นวันที่สอง มาทำงานวันนี้ง่วงมากๆๆ เปิดมาอ่านเรื่องนี้ค่อยตาสว่างขึ้นเยอะเลย สนุกน่าติดตามมากมาย เป็นต่อน่ารักจังเลยค้าบบบบ.............อิจฉาคุณพลาดจริงๆเลย
-
เหอๆๆๆ เน็ท ADSl เข้าเล้าเป็ด ไม่ได้ แต่ เน็ท บ้าน 56 เค เข้าได้ เวงกำ แสดงว่ามันเป็นที่ ISP อย่างที่คุณ บูล บอกละมั้งเนี้ย
อืม .......แวะไป ดู พันทิพ มา มี คนเอาเรื่องนี้ ไปลง ที่โน้น ด้วย อีกหน่อยสงสัยเรื่อง คุณ พลาด ต้อง Hot แน่นๆๆๆๆ 555555+..........
ปล.เรื่องราวตอนหน้าเนี้ย น้ำตาลยังเรียก พี่ เลย 555555+............................... :monkeylaugh2:
.......................................................................................................................................................................................
กลับมาแล้วน่ะ..ความจริงก็มาถึงตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นๆอย่างที่คุณPloy LaiLaไปเจอที่บอร์ดโน้นน่ะแหละแต่เหนื่อยๆเพลียกะว่าจะหลับซักงีบแล้วมาเล่าแต่ดันหลับยาวเลยเพิ่งตื่นเนี่ย.. -.-"
คืนวันศุกร์ไอ้ต่อก็มานอนค้างบ้านอ้างว่าตอนเช้าจะได้ออกไปได้เลยไม่ต้องมารอกัน...
"เมิงนอนข้างล่างนะ.." ตัดไฟแต่ต้นลม
"โห..ทำไมอ่ะ" เมิงไม่ต้องโวยเลย
"กรูไม่ไว้ใจเมิง..นอนข้างล่างแหละดีแล้ว" พิจารณาจากความประพฤติแล้ว
"พื้นมันแข็งนะเมิง..หนาวด้วย" ทำเสียงน่าสงสาร :e9:
"เมิงก็กลับไปนอนบ้านเมิงสิเตียงอุ่นๆน่ะ.." ไปซี๊...
จะว่าไปนอนบนเตียงก็ไม่ได้เป็นสุขนักหรอกหลับๆตื่นๆต้องคอยดูเป็นระยะๆถ้ามันจะเลื้อยขึ้นมาตอนไหนก็เอาหมอนฟาดไล่ลงไปจนประมาณตีสองตื่นไปเข้าห้องน้ำกลับมาก็เจอมันปีนขึ้นมานอนอยู่บนเตียงแล้วเลยเอาหมอนข้างกั้นไว้ก่อนจะนอนต่อ ไม่รู้อีท่าไหนตื่นมาตอนเช้าโดนมันกอดไว้ซะแน่นจนแทบกระดิกกระเดี้ยไม่ได้เลยหมอนข้างก็หล่นไปอยู่ข้างเตียงเลยเอามือไปดันๆผลักๆมันออกจะไปเข้าห้องน้ำก็พลาดไปโดนเป้ามันเต็มๆเลยเหอๆ..ตอนเช้าๆมันจะเป็นไงคงรู้นะ :e21:(ไอ้นี่มันไม่ใส่กางเกงในนอน...บ้าที่สุด!) :give2:หน้าแดงทำอะไรไม่ถูกผลักมันออกได้ก็รีบไปเข้าห้องน้ำเลย
พออาบน้ำแต่งตัวกินข้าวเช้าเสร็จก็ออกจากบ้านประมาณเก้าโมงนิดๆพอขึ้นรถได้ก็ตั้งท่าจะหลับทันที(เมื่อคืนหลับๆตื่นๆตลอดเลย)พอกำลังเคลิ้มจะหลับก็รู้สึกมีอะไรมายุกๆยิกที่ตัวเลยแอบหรี่ๆตาดูก็เห็นไอ้ต่อกำลังเอาเสื้อมาห่มให้..(เหอๆ..ขอบใจ)แต่ก็แกล้งทำเป็นหลับต่อไม่สนใจ 5 5 5 :monkeylaugh2:
ตื่นมาอีกทีสิบเอ็ดโมงกว่าๆก็ถึงที่หมายแล้วบ้านของญาติไอ้ต่อท่าทางจะร้างคนอยู่มานานพอควรเลยแฮะ...ดูจากหญ้าในสนามแทบจะสูงท่วมหัวแล้วฝุ่นกับหยากไย่ที่พร้อมจะถล่มลงมาทับคอหักตายได้ทุกวินาทีแต่พอเปิดเข้าไปข้างในกลับดูสะอาดกว่าที่คิดคงจะมีคนมาทำความสะอาดอยู่เรื่อยๆ
"เมิง..มีห้องนอนสองห้องแน่ะ..แยกกันนอนนะ" พูดไปก็เท่านั้นแหละมันทำหูทวนลมตลอด :worried:
วันนั้นทั้งวันก็ใช้ชีวิตอยู่ริมหาดแม่รำพึงเราก็นอนสลบไสลส่วนไอ้ต่อก็นั่งกินอะไรไปเรื่อยชายหาดวันนี้คนน้อยจนบางตาดูสงบเงียบนอนฟังเสียงคลื่นแว่วมาเป็นระยะๆแล้วเรื่องที่เครียดที่หนักใจมันก็เหมือนจะละลายหายไปกับสายลมทะเลที่พัดมาเบาๆ :undecided:
"ต่อ..." เรียกมันทั้งยังหลับตาอยู่น่ะ
"หืมห์.." มันหันมาปากยังเคี้ยวปลาหมึกตุ้ยๆ
"ขอบใจนะที่พากรูมา.." ตอนแรกก็ไม่ได้อยากมาหรอกนะ..
"วันหลังมากันอีกมั้ย.." มันถามแล้วจิ้มปลาหมึกมาป้อน
"อืม..เอาสิ" ตอบเสร็จปากก็งับปลาหมึกกิน 5 5 5 :meaw:
ตกเย็นแดดร่มลมตกก็เลยเดินเลียบหาดไปเรื่อยๆพอกลับมาอีกทีไอ้ต่อก็ไปเล่นบอลกับพวกเด็กๆแล้วจนเวลาหกโมงกว่าๆก็กลับที่พักกัน
กำลังอาบน้ำอยู่ก็ได้ยินเสียงล๊อกลูกบิดประตูเปิด :laugh:(ประตูห้องน้ำไม่มีกลอนมีแต่ล๊อกที่ลูกบิด)ใจหายวาบเลย :pigscare2:จะวิ่งไปดันไว้ไม่ทันแล้วไอ้ต่อเปิดเข้ามาแก้ปัญหาเฉพาะหน้าตอนนั้นหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่งเอาไว้ก่อนเลย
"เมิงเล่นเจี้ยยยไรเนี่ย!!!" โมโหสุดๆ :3125:
"กรูอาบด้วย" :niko: พูดได้หน้าตาเฉยมาก
"ไม่!!" :no2:เหอๆเรื่องนี้ยอมไม่ได้
"เอาน่าเมิงจะอายอะไรเห็นกันมาหมดแล้ว" มันไม่เกี่ยวเลยน๊ะ..!!!
"ไม่เอา..งั้นเมิงอาบไปกรูพอละ.." จะเดินออกมามันก็ดึงผ้าเช็ดตัวไว้อีก :-X
"โห...เมิงอ่ะ..ทีเมื่อเช้ามาจับอะไรกรูๆยังไม่ว่าเลยนะ" กรูอยากจับของเมิงนักนี่...T-T :sad4:
"น่า..เมิงแค่อาบน้ำด้วยกันเอง..ถ้าเมิงอายเดี๋ยวกรูไปเอากางเกงขาสั้นมาให้ใส่ก็ได้" มันยังกล่อม..
"เมิงใส่ด้วย..กรูไม่อยากมองน่าเกลียด" เหอๆ..ความจริงมันเขินน่ะ :-[
"จ้าๆ.." มันพูดแล้วก็เดินออกไปเราก็อาศัยจังหวะนั้นรีบหนีไปแต่งตัวทันทีเหอๆ :yeb:
ออกมานั่งนอกชานบ้านอยู่ครู่หนึ่งไอ้ต่อก็เดินตามมานั่งข้างๆ
"เมิงหนีกรู.." เหอๆ..จะอยู่ทำไมล่ะ..
"เห็นมะเมิงอาบคนเดียวก็อาบได้.." แอบสะใจ :laugh3:
ท้องฟ้าวันนี้เปิดเห็นดาวส่องแสงระยิบระยับเต็มไปหมดนานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้มองดาวสวยๆแบบนี้นานเท่าไหร่ที่ตกอยู่ใต้หมอกควันของเมืองหลวงบรรยากาศรอบตัวเงียบสงบมากๆเรายืดตัวสูดหายใจเอาอากาศยามค่ำคืนเข้าไปจนเต็มปอดและตอนนั้นไอ้ต่อก็ล้มตัวนอนเอาหัวมาหนุนตัก.. .............. :nohon-l:
"เมิง..." เหอๆ ตกใจอ่ะ
"กรูขอแค่คืนนี้น่ะ..อย่าไล่กรูนะ.."
น้ำเสียงที่มันพูดดูผิดจากคนเดิมไปเป็นคนละคนจนเรายังชะงัก
ลมหนาวเบาๆพัดผ่านมาเมื่อก้มลงไปมองที่หน้าตักไอ้ต่อนอนหลับตานิ่งอยู่ตรงนั้น
"...ก็ไม่ได้จะไล่ซักหน่อย.." ใจดีกับมันมั่งแล้วกัน... :cute_010:
"พลาด..." มันเรียก
"อะไร.." :confuse: ก้มลงไปมองเจอมันกำลังจ้องขึ้นมาพอดี..
"กรูรักเมิงนะ.." ...
"กรูรู้.." ตอบมันไป
"เมิงรักกรูได้มั้ย.." มันพูดแล้วยันตัวลุกขึ้นมานั่งมองหน้า
"................กรู" ไม่รู้จะพูดยังไงดี ::)
"ถ้าเมิงไม่รักกรูก็ไม่เป็นไรนะ..แต่กรูก็จะรอถ้าวันไหนเมิงไม่มีใคร..กรูยังเป็นคนของเมิงตลอดเวลา"
"ไอ้ต่อ.."
"จากวันนี้ไปกรูจะไม่บังคับอะไรเมิงอีกแล้ว..กรูจะกลับไปเป็นแบบเดิมเหมือนที่เคยเป็นมาแต่แรก..เฝ้ามองมึงห่างๆ.. เป็นห่วงมึงห่างๆ จะไม่ให้ชีวิตของเมิงต้องวุ่นวายเพราะกรูอีกแล้ว"
"...................................................." พูดอะไรไม่ออกมันจุกอยู่ในลำคอแน่นไปหมด
"ตลอดเวลาที่ผ่านมากรูมีความสุขมากที่กรูได้กอดมึง ได้อยู่ใกล้ๆ.. ได้ไปไหนมาไหนกับเมิง ถึงแม้มันจะเป็นผลจากการที่กรูขู่เมิงเอาไว้"
ไอ้ต่อหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วกดลบข้อความที่เซฟไว้ทิ้ง
"จะไม่มีใครได้รู้..เรื่องคืนนั้นกรูจะเก็บไว้เป็นฝันดีของกรูทั้งชีวิตเลย.."
อยู่ดีๆน้ำตามันก็เอ่อล้นมาเต็มจนกลั้นไม่อยู่...
แพ้ซะแล้ว... ..................................
จากที่เคยคิดจะไม่รักใครอีก..
จากที่ไม่เคยคิดจะสนใจ
วันนี้กำแพงเหล่านั้นมันพังทลายหมดแล้ว
วันพรุ่งนี้จะเป็นยังไงก็ช่างมัน แค่เรามีความสุขก็พอแล้วไม่ใช่รึไง
เพลงๆนึงที่เคยฟังเมื่อก่อนแต่ไม่ได้รู้สึกประทับใจอะไรมันกลับแวบเข้ามาในหัว
ถ้าเป็นเมื่อก่อน.. ที่เราเพิ่งเจอ ชั้นคงเห็นเธอเป็นคนไม่น่าสนใจ..
ถ้าเป็นเมื่อก่อน.. ชั้นคงเฉยใส่ ไม่มีเยื่อใยไม่มีใจให้เธอ..
ก็เธอในวันนั้น.. ไม่ถูกใจ ไม่ใช่ที่วาดไว้.. อย่างในฝัน
ไม่เห็นว่าเธอจะดี ไม่เห็นว่าเราจะเข้ากัน ไม่ตรงใจ ที่ต้องการ ไม่ใช่เลย...
ถ้าเป็นเมื่อก่อน.. ชั้นคงไม่แคร์ ไม่ไปเหลียวแล ไม่เห็นว่าเธอสำคัญ
ถ้าเป็นเมื่อก่อน.. ต้องมาใกล้กัน ฉันคงต้องการอยากให้เธอหายไป
ไม่ใช่ชายในฝัน ในวันนั้น... แต่อยู่ในใจชั้นในวันนี้
ชั้นแพ้ที่เธอใจดี และแพ้รักจริงที่เธอมี อยากให้รู้ว่าวันนี้ชั้นรักเธอ.. ....................
เธอเท่านั้น ที่ทำเพื่อชั้นทุกวัน และเธอเท่านั้นที่รักและคอยเป็นห่วง ไม่ห่างเลย... ...........
ถ้าเป็นเมื่อก่อน.. ชั้นคงมั่นใจว่าไม่เสียดาย ถึงแม้เธอไม่รักกัน
ถ้าเป็นเมื่อก่อน.. ที่ไม่ต้องการ ไม่ยอมรักกันวันนี้คงเสียดาย
ที่สุดเลย... ....................... :music:
"ต่อ.." ทำเป็นขยี้ตาแล้วเรียกมัน
"
หืม?" มันเงยหน้าขึ้นมามอง
"เมิงห้ามนอกใจกรูนะ.." พูดออกไปแล้ว........ :-[
ขาดคำไอ้ต่อโถมเข้ามากอดจนแทบล้มไปนอนบนพื้นชานบ้านพอหายตกใจก็ค่อยๆยกแขนขึ้นไปกอดมันไว้เหมือนกัน....
"ถ้าเมิงนอกใจกรูจะเอาให้ตายเลย.." แหะ แหะ .. โหดมั้ย :P
"กรูไม่ทำ..กรูสัญญา..สาบานเลยก็ได้เอ้า!! " มันรีบตอบตกลงใหญ่
เมื่อดึกมากขึ้นยุงก็เริ่มมารุมกินโต๊ะเลยพากันเข้าบ้านแล้วคืนนั้นเหอๆ..ไม่เล่าละตัดไปโคมไฟหัวเตียงแล้วกัน... :give2:(หุหุหุ..ทำร้ายจิตใจคนอ่านนิดๆ)
เดี๋ยววันนี้ออกไปเรียนกลับมาจะเล่าส่วนของวันอาทิตย์ให้ครับ :bye2:
-
เหอเหอ :untrust:
อิจฉาจังเยยคับ
แฟนอยู่ไกล ไม่มีโอกาสจะได้ไปไหนด้วยกันเลย
ถึงตัวไกล แต่ใจเราอยู่ใกล้กันคับ
พูห์ :confuse:
-
น่ารักอะ น่ารักกันโครต ๆ อิจฉาคุณพลาดอะ ทำไมคุณต่อน่ารักอย่างงี้อะ กรี๊ดดดดดดดด :serius2:
ของี้คนดิ ชอบ ชอบ อิอิ ต่อเลยน้า จะรออยู่ที่เวปนี้แล้วกัน เวปนู้นทำไมมันเข้ายากมะรู้ :yeb:
-
:impress: ในที่สุด ในที่สุด :piglo
อยากจะร้องดังๆ แบบสะจายอ่ะ ในที่สุด พระเอกกะนางเอกก็ร้ากกานนนนนนนนนน ลงเอยด้วยดี :yeb:
มาต่อไว้ๆนะ อยากอ่าน อยากอ่านมากกกกกก เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาทำงานแต่เช้าเลย :pigwrite: จะมาดูข้อความก่อนเลย
มา up ไวๆน๊า........จาลงแดงตาย
-
มันๆๆ ต่อฉลาดเจงๆ คนเราจะเห็นค่าก็ต่อเมื่อจะเสียมันไป
:kikkik:
-
ตอนนี้ผมไม่ได้โพสที่บอร์ดนั้นแล้วครับเพราะเน็ทที่บ้านบล๊อก T-T :monkeysad2:
เดี๋ยวรอให้คุณ PEGIRA มาลงจนทันบอร์ดนั้นก่อนแล้วผมจะมาโพสต์ต่อให้รายวันที่นี่นะครับ
-
555+..เสร็จพี่ต่อเราซะละ
หุหุหุ ต่ออย่างด่วนครับ
กะลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย
-
:yeb: ยังไงก็ได้ค่ะ ขอให้ได้อ่านก็แร้วกัน ม่ายงั้นลงแดงแน่ ติดหนึบแย้ว :like2:
-
โอ้วๆๆๆ
รออ่านๆๆ :myeye:
-
รับทราบ ครับ คุณ พลาด
555555+ ในที่สุดก็ ลงทัน ตาม ต้นฉบับจริง จนได้ ไม่เสียแรงเลยเรา เฮอ หมดหน้าที่เสียที่เรา ต่อไปนี้ ให้ คุณพลาด เจ้าของ ตัวจริงเค้าทำหน้าที่ฉายหนังต่อละกันครับ ( 55555+ :yeb: สบายละตรูที่นี้ ตามนั้งดูหนังฉายอย่างเดียว)
ปล... นั้งอ่าน ตอน นี้ รู้ อย่าง กะ อ่านบันทึกของคู่รัก ข้าวใหม่ปลามัน ที่พึ่ง ไปฮันนีมูน กัน หวาน น้ำตาล น้ำผึ้ง ยังเรียกพี่ :angellaugh2:
..........................................................................................................................................................
เมื่อคืนคอมโดนไวรัสต้องมานั่งฟอร์แมตล้างเครื่องน่าเบื่อมากๆ T๐T
คราวที่แล้วเล่าค้างไว้ถึงวันอาทิตย์นะครับวันนั้นกว่าจะตื่นนอนก็ปาไปเกือบสิบโมงเช้าตื่นมาก็ไม่เจอไอ้ต่อแล้วพออาบน้ำแต่งตัวเสร็จเดิน
ออกไปดูหน้าบ้านก็เจอมันกำลังเช็คเครื่องรถอยู่
"ไม่ปลุกเลยนะเมิง..." เหอๆ..อายตัวเองเหมือนกันตื่นสายมาก :-[
"ก็เห็นหลับสนิทเลยไม่อยากปลุกน่ะ.."
มันพูดแล้วก็เดินมากอดเหอๆ..มองดูรอบตัวไม่เห็นมีใครเลยปล่อยให้กอดไป :give2:..........
"เมื่อเช้าตื่นมากรูหยิกตัวเองด้วยนะ..เมื่อคืนกรูนึกว่ากรูฝันไปซะอีก..."ไอ้ต่อเอามือลูบผมยุ่งๆบนหัวเราเล่น
"เหอๆ..กรูหิวข้าวแล้ว.."
พยายามดิ้นๆแต่มันกอดแน่นจนดิ้นไม่หลุดเลยเดินลากมันเข้าบ้านไปทั้งแบบนั้นเลย
.
.
ไอ้ต่อตื่นแต่เช้าขับรถเข้าเมืองไปซื้อของกินมาแล้วกำลังจะเดินไปดูในครัวว่ามีอะไรกินมั่งมันก็บอกให้ไปนั่งรออยู่ที่โต๊ะพักนึงมันก็
เดินออกมาจากครัว
"มีไรกินมั่งอ่ะ.." ถามมันดู..หิวจะแย่ละ :monkeylike3:
"ข้าวหุงรัก..." ยกจานข้าวมาวาง
"..." พูดไรไม่ออก :eek:
"ผัดผักห่วงใย" ยกจานมาวาง :e2:
"..." อึ้งกว่าเดิมอีก :e3:
"แกงจืดใส่ใจ..." ยกถ้วยมาวาง........... :e6:
"แล้วก็น้ำใสใจจริง.." รินน้ำให :e7:้
"......" เอ่อ............ :try2:
หายหิวเลย..อิ่มความเสี่ยว.. ???
หลังจากกินข้าวเสร็จก็เก็บข้าวของใส่รถแล้วก็ออกจากบ้านไปแวะซื้อของฝากที่ตลาดบ้านเพซื้อพวกปลาหมึกแห้ง(ไม่รู้จะซื้ออะไร-*-)
ไปฝากคุณนายที่บ้านไอ้ต่อที่เกลียดกลิ่นพวกของทะเลแห้งเดินเป๋ไปเป๋มา :really2:ทำท่าเหมือนจะเป็นลมเอาซะให้ได้
"เมิงกรูเมื่อยแล้ว..ขอไปรอในรถนะ" ไอ้ต่อพูดแล้วทำหน้าเบ้.. ... :sick:
"เพิ่งเดินไม่ถึงสิบนาทีเมิงอย่ามา..กรูยังไม่เมื่อยเลย"เมิงอย่ามาอ้างช่วยกรูถือของก่อน...เหอๆ
"เดินบ้านเพแค่ไม่กี่นาที..แต่กูวิ่งในหัวใจเมิงมาหลายปีแล้วนะ..."
"..........................." ใบ้กินไปเลย..- -"....... :e2:
หลังจากออกจากบ้านเพไอ้ต่อพาขับรถไปที่หาดพลาก่อนที่จะกลับกรุงเทพเมื่อเข้าถึงเขตชายหาดก็เห็นแนวต้นสนเรียงรายเต็มไปหมด
แสงแดดส่องลอดผ่านช่องว่างของใบไม้ลงมาเป็นจุดเล็กๆกระจายไปทั่วพื้นถนนยางมะตอย
ไอ้ต่อกดเปิดหน้าต่างรถเพื่อรับลมทะเลที่พัดเข้ามาเราสูดหายใจอย่างสดชื่นเต็มปอดและรู้สึกแปลกใจตัวเองว่าเรื่องวุ่นวายมากมาย
ที่รบกวนจิตใจตลอดมาทำไมมันจึงหายไปได้หมดในเวลาเพียงแต่วันเดียว..............
เมื่อรถจอดเรานั่งมองออกไปนอกหน้าต่างทอดสายตาไปยังชายหาดสีขาวและน้ำทะเลสีฟ้าครามจ้องมองทุกเกลียวคลื่นที่สาดเข้ามา
กระทบฝั่งและพยายามจดจำความรู้สึกดีๆและทุกสิ่งที่เกิดขึ้นไว้ให้มากที่สุด
"พลาด..." ไอ้ต่อเรียก
"หืม..ว่าไง" ถามมันกลับไปแต่ตายังมองไปนอกหน้าต่าง
"กรูมีความสุขมากเลยรู้มั้ย.." มันพูดแล้วก็เอื้อมมาจับมือ :cute_010:
"อืม..กรูก็มีความสุข" :cute_010: หันมามองหน้ามัน
ไอ้ต่อถอดสร้อยข้อมือเงินเส้นที่มันใส่อยู่ออกมาแล้วสวมให้หลวมไปหน่อยนะ..เหอๆแต่เดี๋ยวไปให้ร้านเค้าแก้ให้เอาก็ได้..
"สร้อยเส้นนี้ของแม่กรู..แม่กรูให้ไว้ก่อนจะเสีย..กรูใส่ไว้ไม่เคยถอดเลยสามปีกว่าแล้ว..กรูให้เมิงนะ.."
"เฮ้ย..บ้าเหรอของสำคัญแบบนี้เมิงเอามาให้กรูทำไม.."
ตั้งท่าจะถอดคืนให้มันไม่ได้หรอกของสำคัญแบบนี้รับไว้ไม่ได้...
"เมิงรับไว้เถอะ..ของสำคัญที่สุดของกรู..กรูอยากให้มันอยู่กับคนที่สำคัญที่สุดเหมือนกัน.."
มันพูดแล้วก็บีบมือที่จับเอาไว้แน่นขึ้น..
ต่างคนต่างก็เงียบไปพักใหญ่จนมันพูดต่อขึ้นมา
"สัญญากับกรูสิ..ว่าเมิงจะเก็บมันไว้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น.."
"อืม..กรูจะรักษาไว้ดีๆเลย.."
เหอๆ..ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ปกติซุ่มซ่ามขี้ลืมมากๆแต่จะพยายาม :P..
ไอ้ต่อดึงมือให้ตัวเข้ามาชิดแล้วกอดกดหัวเอาไว้ที่หน้าอกมันจนได้ยินเสียงหัวใจเต้น :piglove2::เบาๆ..มือข้างหนึ่งของมัน
ลูบไปมาบนหัวอย่างเบามือนิ่งอยู่ท่านั้นซักครู่หนึ่งก็คลายออกและเริ่มเดินทางกลับเข้ากรุงเทพ...
ขับรถไปได้พักนึงไว้ต่อก็เลือดกำเดาไหลเลยแวะพักที่ปั๊มน้ำมันซื้อน้ำแข็งมาประคบให้มันก่อน..
เหอๆไม่รู้ไหลเพราะอากาศร้อนหรือในหัวมันคิดอะไรอยู่ :laugh3:...
"เมิงนอนเฉยๆเด๊ะ..กรูประคบให้"สั่งมันนอนที่เบาะหลังแล้วเอาน้ำแข็งห่อผ้าเย็นประคบให้
"เมิง..." มันเรียก
"อะไรอีก..?" ถามมันกลับไปมือยังประคบน้ำแข็งอยู่
"ช่วยไรหน่อยดิ" อะไรอีกล่ะ..ไอ้นี่ :confuse:
"อะไรอ่ะ..?" :untrust:
"ช่วยไปน่ารักไกลๆหน่อย.."
รู้สึกข้าวเช้าที่กินไปมันจะแห่กันออกมาที่คอแล้ว... :oak:
ด้วยความหมั่นใส้เลยให้มันประคบเองแล้วก็ไปนั่งรอมันที่เบาะหน้าแป๊ปนึงมันก็เลือดหยุดแล้วจึงได้เดินทางต่อซักที
กลับมาถึงกรุงเทพลงจากรถแบกของฝากเข้ามาให้แม่ไอ้ต่อนั่งพักกินน้ำกินท่าอยู่พักนึงก็กลับไป
"แม่..มีไรกินมั้ยหิวข้าว.." ถามไปเปิดตู้กับข้าวหาไป
"ไม่มีเลยกินไรล่ะเดี๋ยวแม่ทำให้.."
คุณนายตอบแต่สายตายังไม่ละจาก คิม ซัน ซุง ในจอทีวี
(เพิ่งโหลดจากบิทมาแล้วไรท์ลงแผ่นให้...แม่ติดซีรีย์เกาหลีมากดูทุกเรื่องเลยอินเทรนด์มั้ยล่ะ.. ;))
"ไรก็ได้อ่ะ..อาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวมากิน.." ว่าแล้วก็หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป...
กำลังอาบๆอยู่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือตัวเองดังแต่กะว่าเดี๋ยวอาบเสร็จค่อยออกไปโทรกลับเลยไม่สนปล่อยให้ดังไปทั้งอย่างงั้น
พออาบน้ำออกมาแต่งตัวเรียบร้อยเดินไปหยิบโทรศัพท์มาดูเบอร์ก็ถึงกับอึ้งไปนิดๆ.. :eek:
คนชื่อแบ๊งค์โทรมา
มีหนึ่งmiss callกับหนึ่งsmsว่ามีธุระด่วนจะคุยด้วยให้โทรกลับ
ธุระอะไรล่ะ..
ใจตอนนั้นสับสนว่าจะโทรกลับไปดีมั้ยพอตัดสินใจได้กำลังจะโทรกลับไปแม่ก็มาเคาะประตูเรียกไปกินข้าวพอดีเลยวางโทรศัพท์
ไว้แล้วจนกินข้าวเสร็จไอ้ต่อก็โทรมาหยอดมุขเสี่ยวสารพัดใส่อีกจนลืมเรื่องโทรกลับไปเลย...
"1วันมี24ชั่วโมง..." มันจะมาไม้ไหนอีกล่ะ.. :confused:
"อืม.." เออ ออไป.. :worried:
"1ชั่วโมงมี60นาที"
"อือฮึ.." แล้วไงต่อ.. :un:
"1นาทีมี60วินาที" จะมาสอนกรูนับเลขเร๊อะ.. :untrust:
"แล้ว..?" :confuse:
"แต่หนึ่งใจนี้มีเธอคนเดียว..." ;D
"..." เอ่อ... :try2:พูดอะไรไม่ออกเลย ???
.
.
เดี๋ยวออกไปเรียนก่อนนะครับไงกลับมาจะมาเล่าส่วนของวันจันทร์ต่อให้ครับ :bye2:
-
เหอๆ หุๆ หึๆ
บลูอ่า บอกแล้วว่าจะเอาอีโมหน้าหื่นๆ หื่นๆ
แบบว่า อ่านแล้วเลือดพุ่ง
-
:-[ ถึงว่าระดับน้ำตาลในเลือดไม่ยอมลงซะที เพราะอย่างงี้นี่เอง คิกคิก หยอดหวานๆ
-
ช่วงนี้ บริโภคน้ำตาลกันบ่อยเจงๆ :monkeylove2:
ตามอ่านในบอร์ดปาล์ม
แต่ไม่ได้เป็นสมาชิก เลยอดเม้น แฮ่ๆ
มาเม้นในเล้าเราดีกว่าฮี่ๆ :yeb:
เหอๆ มะระต้องการอีโม่ หื่นๆ เรย์ จัดให้เร๊ว เอิ้กๆ
เอ? แล้วคุณพลาด จะมาลงต่อ เมื่อไหร่ ล่ะเนี่ย..
ทันในบอร์ดปาลม์แย้วล่ะน๊า...
ยังไงก้อจะรออ่านคับป๋ม .. :-[
ซินชอบ น้ำตาล ..ไม่กลัวเบาหวาน อิอิ :3063:
-
ชอบๆๆ มุกเสี่ยวๆแบบนี้ เสียวดี :-[
ปล. เพื่อนๆอยากได้อีโมไหน ช่วยหามาแปะไว้ที่นี่ทีนะครับ :impress:
http://thaiboylovestory.ueuo.com/webboard/index.php?topic=137.0
-
เสี่ยว แต่ก็น่ารักคับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :myeye:
พูห์ :teach:
-
.
.
.....อพยพโยกย้าย ติดตามคุณพี่ต่อ กับ คุณ พี่พลาดมาจากบอร์ดปาล์ม ค้าบบบบบบบบ........ตามมาเปงกะลังใจจ้ะ (สอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านมากกว่า อิอิ)....... :kikkik:
.
.....มะไหร่จะมาอัพ น๊า :monkeysad: มารี รอให้กำลังใจทั้ง 2 คน จ้า จุ๊ฟ ๆ..... :yeb:
.
.
-
ยังไม่มาอีกหยอ พี่ต่อ กะน้องพลาด อุอุ :angellaugh2:
มาปู เสื่อ รอดีก่า :like2: อุอุ
มาเร็วๆๆนะคร้าบป๋ม :-[
-
โอ้ว....มาให้กะลังใจน้องต่อกะน้องพลาดอีกคนค๊า............ :yeb:
ขอไปนั่งรอบนเสื่อกะน้อง momoki ด้วยคนนะค๊า........ :love2:........คนแก่รอนานเริ่มเมื่อย
คว้าขนมมานั่งกินรอไปก่อน รอหนังฉาย..................................
-
:o อพยพมาจาก บอร์ด ปาล์ม มา ลงหลักปักฐานรอ น้องพลาด . . . . ด้วยอีกคนฮะ
เอาที่นอน มาปูรอและ (เสื่อนั่งไม่สบาย. . . มีใครสนใจมานั่งกะผมมั่งมะ อิอิ ยังกะรอดูหนังแน่ะ)
-
วันนี้พอมาถึงมหาลัยตอนเช้าก็แวะเอาหนังสือไปคืนที่ห้องสมุดก่อนเลยและก็กะว่าจะหาข้อมูลทำรายงานด้วยพอกำลังหาๆหนังสืออยู๋โทรศัพท์ก็มีสายเข้า(เปิดระบบสั่นไว้..)ไอ้ต่อโทรมานั่นแหละ..
.
.
"อยู่ไหนที่รัก..." พูดมาได้เนอะเมิง...
"อยู่ห้องสมุดอ่ะหาหนังสือทำรายงาน.." ก็ว่าไป
"เดี๋ยวกรูไปช่วยหา.." ความหวังดีที่ไม่มีใครต้องการ
"เหอๆ..เมิงไม่ต้องมาอ่ะเดี๋ยวกรูก็เสร็จแล้ว.." ถ้าเมิงมากรูไม่ได้หาอะไรซักอย่างแน่ๆ..
.
.
พอวางสายไปก็ลงมือหาต่อเวลาผ่านไปซักครู่พอดึงสารานุกรมขนาดสามคนโอบออกมาจากชั้นวางได้ก็เจอหน้ามันยืนยิ้มอยู่ฝั่งตรงข้าม...
.
.
"อะไรของเมิง.." ปากถามมือก็อุ้มหนังสือ(หนักมาก..)
มันจ้องหน้า...ก็เลยจ้องหน้ามันกลับ ต่างคนต่างจ้อง เงียบไปพักใหญ่..แล้วมันก็ร้องออกมา...
"ตือ ตื้อ ดือ ดืด ตืด ตื้ด..." น้องบอล ซีซันเชนจ์มาเองเลยนะเนี่ย... - -"
รู้สึกอายแทนมันเลยเอาสารานุกรมวางอุดรูเดิมแล้วเดินหนีไปอีกล๊อกมันก็ตามมาอีก..
"ตือ ตื้อ ดือ ดืด ตืด ตื้ด..." มันยังไม่เลิก...หันไปมองข้างๆพวกนศ.ที่นั่งอยู่เริ่มมองกันแล้วว่าไอ้สองคนนี้มันทำอะไรกันอยู่ในซอกในหลืบ
"เมิงเล่นไรเนี่ย..." พูดแล้วก็เดินหนีมันไปอีกล๊อกนึง..
หาหนังสืออยู่พักหนึ่งคราวนี้เงียบหายไปเลยชะโงกออกไปดูเจอมันกำลังโดนบรรณารักษ์ลากออกไปอยู่... :try2:
.
.
หลังจากหาหนังสือได้แล้วพอออกมาหน้าห้องสมุดก็เจอมันนั่งหน้ามุ่ยอยู่ตรงม้านั่งที่ระเบียงตึก
.
.
"ไงล่ะป้อมซัง...ตือ ตื้อ ดือ ดืด ตืด ตื้ด.." เหอๆ ทำท่าล้อเลียนมัน
"เหอะ..เมิงนะเมิงไม่ช่วยกรูเลยนะ" ดูมันทำเคือง...น่าหมั่นใส้มาก
"เออน่าๆๆๆ....เลิกงอนได้แล้ว..ไปกินข้าวปะ..."
.
.
กำลังนั่งๆกินข้าวอยู่(โดนให้กินผัดพริกแกง..ใส่ถั่วฝักยาวมาทั้งไร่เลยมั้งหาหมูไม่เจอซักชิ้น...)ไอ้นี่ก็โพล่งขึ้นมา...
.
.
"ท้องฟ้านี่มันแคบจังเนอะ..." วันนี้มาแนวปรัชญาแฮะ..
"ทำไมล่ะ.."
"ก็เขียนคำว่า "รักเธอ" ยังไม่พอเลยอ่ะ..."
"..." กินไม่ลงแล้วอ่ะ...
.
.
หลังจากเรียนเสร็จพวกคนอื่นๆก็ทยอยออกจากห้องบรรยายไปจนหมดเหลือไอ้ต่อนอนฟุบเฝ้าพระอินทร์อยู่เหมือนเดิม...
.
.
"เมิงตื่น..เลิกเรียนแล้ว" พูดแล้วก็เอาปากกาเขี่ยๆมัน
มันยืดตัวบิดขี้เกียจก็มองดูมันน่ะนะตั้งแต่ไหนแต่ไรมามันก็เป็นแบบนี้มาตลอดโดดเรียนเรื่อยๆถ้าเข้ามาเรียนก็แอบหลับปล่อยไว้แบบนี้ก็คงไม่ดีเลยคิดว่าต้องพูดอะไรกับมันซักหน่อย
.
.
"เมิง..กรูคุยไรด้วยหน่อยสิ..." พูดแล้วก็นั่งลงข้างๆมัน
"อะไรอ่ะ.." มันถามแล้วก็บิดตัวไปมาเสียงกระดูกลั่นดังจนได้ยิน
"เมิงตั้งใจเรียนหน่อยได้ป่ะ... ไม่ใช่ว่าเข้ามานั่งเฝ้ากรูแล้วก็หลับอย่างเดียว.."
"เมิงห่วงกรูเหรอ..." พูดแล้วทำตาหวาน..
"เหอๆ..กรู.." พูดไม่ออก
"หืมม์..ห่วงกรูเหรอ" มันพูดแล้วยืนหน้ามาใกล้ๆ
"ห่วงดิ..." ตอบไปแบบอ้อมแอ้ม..ก็เขินนี่หว่าจ้องหน้าอยู่ได้
.
.
มันดึงตัวเข้าไปกอดไว้แล้วเอาจมูกมาไซร้ๆบนหัวแบบที่มันชอบทำประจำ
.
.
"กรูจะตั้งใจเรียนก็ได้แต่ก่อนอื่น..." เริ่มมีลางไม่ดี
"อะไรอีกล่ะ.." นั่นปะไร...
.
.
มันไม่ตอบแต่เอานิ้วจิ้มๆไปที่ปาก..เหอๆ ไอ้นี่เอาใหญ่..
.
"...ไม่เอาเมิง..เดี๋ยวมีคนมาเห็น.." เหอๆ ..มันจะใจกล้าไปหน่อยมั้ง
"แป๊ปเดียวเมิง...ไม่อยากให้กรูตั้งใจเรียนเหรอ.." มันไม่เกี่ยวกันเลยน๊ะ!!!
"เออ...นิดเดียวนะ.."
.
พูดขาดคำไอ้ต่อคว้าคอเข้าไปจูบทันทีและในตอนนั้นเองเสียงชัตเตอร์กล้องมือถือดังขึ้นตกใจมากคิดในใจซวยแล้วรีบผลักมันออกแต่ปรากฎว่ามันดังมาจากมือถือในมือไอ้ต่อเอง...
.
"เรียบร้อย..." ได้ต่อพูดพลางเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า...
"เมิงเล่นเจี้ยไรเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~!!! " โมโหมาก
"น่า..เก็บไว้เมิงไม่ค่อยยอมถ่ายรูปกับกรูเลยอ่ะ.." เมิงเอาซะคุ้มเลยนะทีเดียว... T-T
"...."
.
พูดไรไม่ออกเลยหยิบของแล้วเดินออกมาพอออกมานอกห้องสมุดเล่มนึงก็ปลิวมาเข้าหน้าเต็มๆพอหันไปดูก็เจอกับคนที่ไม่อยากให้เจอเวลานี้มากที่สุด...
.
.
"แหม่ม..." พูดอะไรไม่ออกเลย....(อ่านตอนแรกๆจะรู้ว่าทำไมถึงเป็นคนที่ไม่อยากเจอที่สุด)
"แบบนี้เองเหรอพลาด...แบบนี้เองเหรอ.." แหม่มทำเสียงเหมือนจะร้องให้พอมองไปก็เห็นตามันแดงๆ
"เอ่อ...แหม่ม..คือ" ไม่รู้จะแก้ตัวอะไรได้ทุกอย่างมันชัดซะขนาดนั้นแล้ว
"ทำไมตอนนั้นต้องทำแบบนี้น่ะ...หลอกเราทำไมน่ะ หา..." พูดไปมือก็กระหน่ำฟาดหนังสือใส่ไปตอบโต้อะไรไม่ได้ก็ได้แต่เอามือปัดป้องไป
.
ไอ้ต่อสิ่งเข้ามาจับมือให้แหม่มหยุดฟาดแหม่มหันไปมองแล้วแล้วสะบัดจนหลุด
.
"อยากตีๆต่อนี่...เอาให้สะใจเลย.."
.
ไอ้ต่อพูดยังไม่ทันขาดคำแหม่มฟาดกระเป๋าถือลงหน้ามันโครมเบ้อเริ่มเลย..ไอ้เราก็จะเข้าไปแยกไอ้ต่อผลักออกมาแล้วดึงไอ้แหม่มเข้าไปในห้องบรรยายแล้วปิดประตูล๊อคเข้าไปไม่ได้ก็ได้แต่เดินกระวนกระวายอยู่หน้าห้องจนผ่านไปเกือบๆสิบนาทีไอ้แหม่มก็เปิดประตูแล้ววิ่งออกมาเลยรีบเข้าไปข้างในดูไอ้ต่อก็เจอมันนั่งฟุบอยู่ที่เก้าอี้ตัวในสุดโหนกแก้มข้างนึงโดนกระแทกจนบวมขึ้นมาเลย
.
.
"เมิง...เป็นไรมากเปล่า.." รีบวางของแล้วนั่งลงข้างๆมัน
"ไม่เท่าไหร่หรอก..แต่แหม่มแมร่งมือหนักอิ๊บอ๋ายเลย..." ไอ้ต่อพูดแล้วเอามือจับๆแก้มที่บวม
"แล้วกรูจะเอาไงต่อดีฟะเนี่ย..." เหอๆ กลุ้มจริงๆอ่ะ..
"ไม่ต้องห่วงหรอก...กรูบอกไอ้แหม่มแล้ว...โกรธอะไรลงกับกรูซะให้จบแล้วอย่าทำอะไรเมิงอีก.." อู้ยยย...พระเอก
"ทำยังกับมันจะเชื่อเมิงงั้นล่ะ..."
"มันรับปากแล้วก็ซัดกรูจนหน้าบวมแบบเนี้ยอ่ะ...ลองไม่ทำตามดิกรูจะจับล่ามแล้วเอาไฟช๊อตให้" อ่ะนะ
.
.
วันนั้นเลยพามันขึ้นแท๊กซี่มาที่บ้านก่อนแล้วก็ทายาให้มัน(ตอนแรกจะพาไปหาหมอแต่มันไม่ยอม..กลัวหมอ)พอเข้ามาในห้องอยู่กันสองคนได้มันก็เริ่มเสี่ยวทันที..
.
"พลาดคอมฯเมิงมีโปรแกรมพาวเวอร์พอยต์มั้ยอ่ะ..."
"มีดิทำไมอ่ะ..." ดีใจนิดๆคิดว่ามันจะทำงานส่ง
"กรูจะได้พรีเซนต์ความรักที่มีให้เมิงได้ไง..."
"...."
.
ทายาอะไรให้เสร็จก็ปล่อยมันนอนอ่านการ์ตูนแล้วก็ไปอาบน้ำกำลังอาบๆอยู่ไอ้นี่ก็มาเคาะประตูอีก.
.
"อะไรเมิง..." ตอบไปสระผมไปฟองไหลเต็มหน้าไปหมด..
"ในนั้นมีกระจกมั้ย..."
"มี..ทำไม ?"
"เมิงเดินไปส่องแล้วบอกคนในนั้นทีว่ากรูคิดถึง......" หลุดหัวเราะจนฟองเข้าปากเลย...
.
หลังจากกินข้าวเสร็จมันก็ขึ้นมานอนกลิ้งอยู่บนห้อง(แม่รีบถามใหญ่ว่าลูกต่อไปโดนอะไรมา..อู้ยยย..ห่วงกันจริงคู่นี้..)เราก็นั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะพอแป๊ปนึงมันก็เลื้อยมาหา
.
.
"กรูค้างด้วยนะคืนนี้.." เหอะ..มันจะตลกไปแล้วเมิง..
"ฝันเหอะ...เมิงกลับบ้านเมิงไปเลย.." เหอๆเมิงนอนนี่กรูก็เจ็บตัวสิ...
"กรูเจ็บแผลอ่ะ.. กลับไปก็ไม่มีใครดูแล.. กรูขอนอนด้วยนะ..." ดูมันอ้าง..
"ไม่อ๊าววว...เมิงไม่ต้องแหลเลย..แผลนิดเดียว"
"เหรอ..งั้นก่อนกลับเดี๋ยวกรูเอามือถือไปอวดแม่เมิงก่อนนะว่ามันถ่ายรูปชัดขนาดไหน...กล้องตั้ง 2 ล้านพิกเซล..ชัดถึงรูขุมขนเลยและเมิ้งงงงง" ไอ้ปีศาจ...
"ไหนเมิงบอกว่าจะไม่บังคับกรูแล้วไง..." กำลังพยายามบีบน้ำตา..แต่ดันไม่ออก -*-
"กรูไม่ได้บังคับไง...กรูไม่ค้างก็ได้..แค่ก่อนกลับขออวดมือถือให้แม่เมิงดูก่อนเอง.." ไอ้นิสัยไม่ดี.. T^T
"เออ..จะค้างก็ค้าง..ไปอาบน้ำก่อนไปเมิง.." เหอะ..ช่วยไม่ได้
.
คืนนั้นเลยจับมันสอนเลขซะเกือบเที่ยงคืนถึงได้เข้านอน
.
"เนี่ยตรงนี้เมิงก็ถอดสมการออกมา...บลาๆ บลาๆ.." ก็ว่าไปเรื่อย
"ยากว่ะ.." มันบ่น
"เออน่ะ..ถ้ามันง่ายใครก็ทำเป็นสิ.."
"ถอดสมการข้อนี้ว่ายากแล้วนะ..."
"หืมม์" ฟังมันไปเก็บหนังสือเข้าที่ไป
"ถอดเธอออกจากใจยิ่งยากกว่า..."
"...." เข่าอ่อนเพราะความเสี่ยวหนังสือที่ถือหล่นหลุดมือหมด..
.
.
เหอๆวันนี้พอแค่นี้ก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อให้ครับ
-
ทำมายน่ารักขนาดนี้ :-[
"เมิงเดินไปส่องแล้วบอกคนในนั้นทีว่ากรูคิดถึง......"
เก็บไปใช้มั่ง ชอบๆๆ :piglove2:
ว่าแต่เมื่อไหร่จะเสร็จสักทีเนี่ยะ :serius2:
-
"ตือ ตื้อ ดือ ดืด ตืด ตื้ด..." น้องบอล ซีซันเชนจ์มาเองเลยนะเนี่ย... - -" <<<<<< 55555+ :angellaugh2:ชอบอย่างแรง เลย
อย่างงี้ คุณ พลาด ก็ เป็น น้อง ต่าย อะดิ 55555+ ( ว่าแต่ เพื่อน สาว รู้ความลับ แล้วเนี้ย สังหรณ์ ตอนต่อไป เนี้ย เมฆฝน เริ่ม ตั้งเค้าแน่นๆๆ เลย )
-
หุหุหุ น่ารักอย่างแรง
น่ารักมากๆๆๆๆ คนไรว้า...
ต่อๆๆๆด่วนครับ
-
:-[.........อร๊ายยยยยยย โอ๊ยยยยย ช่อบมากมาย ขยันหามุขมาหยอดได้ทุกเวลาไม่ว่างเว้น แบบนี้ รักตายเรยอ่ะ ...ดูแลกันดี ๆ น๊า :impress3: น่ารักกันทั้ง 2 คน เรย อิอิ :myeye:
:untrust:.ปล...นั่นสิฮะ โหย ยัยแหม่มนี่โคตะระ ซาดิส มาก ๆ เรยอ่ะ ผุหญิงรายฟระ แมร่งโหด โคตร น่ากลัว.... :monkeysad2:
..... :serius2:.......มีนายแบงค์ แล้ว ยัง มียัยแหม่มเข้ามาอีก เฮ่อ เปงห่วง คู่พระ นาย ของเราจัง :try2:...เอาใจช่วยคับ จุ๊ฟ :yeb:
-
ตามมาเก็บมุข...ของนายเป็นต่อ..... :kikkik:
(เอาไปขายให้ ก่ะ "ขายหัวเราะ" อิอิ)
ท่าจะได้หลายตังค์ :yeb:
เรย์ อย่ามัวแต่เขิลจิ..(เก็บมุขๆ) เร๊ววววววววว.. :3063:
เอ? ..ว่าตะเรย์จะเก็บไปใช้ก่าใครหว่า?..( ทำท่าคิด) :untrust:
ก่า....... คนน้านป่ะ อิอิ :confuse:
สงสัย น้องพลาด จะพลาดทั้งเรื่องป่ะเนี่ย..เอิ้กๆ สมชื่อจริงๆ
จะคอยตามมาเก้บมุขเรี่อยๆก๊าบป๋ม .. :impress3:
-
เอ้อ ต่อจ้ะ :impress:
ต่อจะ โม ขอ อะไรหน่อยได้ไหมจ้ะ . :myeye:.....ช่วยไปน่ารัก ไกลๆ หน่อยได้ไหมจ้ะ ฮิ้ววววววววว :laugh:
อ๊อกกกกกกกกโดน :sad5:น้องพลาด ถอดกำปั้นเขวี้ยง ........
-
จดๆๆๆๆ เอาไปเล่นมั่ง
-
| น่ารักทั้งคู่เลยอ่ะ นี่ ถ้าทามเป้นละครเรตติ้งต้องคู่กับละครเกลาหลีแน่ๆๆอิอิอิ น่ารักทั้ง2คนเลยอ่ะ ชอบๆๆๆจะตามอ่านไปเลยๆๆนะ :like2: :like2: :like2: :like2: นายต่อโรแมนติกมากกอ่ะเดียวจะลองไปทามแบบนายต่อดูบ้างอ่ะ อิอิ[/b][/color] |
-
เสี่ยวมากมาย :kikkik:
แต่ก็น่ารักครับ :yeb:
พูห์ :teach:
-
:-[ แหมๆ น้องต่อเนี่ย แซ่ เสี่ยวป่ะนี่ เสียวจิงๆๆ
น่ารัก จิงๆ . . . แต่ ต่อนี่ใจกล้ามากเปฮะ พระเอกสุดชีวิต
น้องพลาด คุม ต่อดีๆ หน่อยนา ระวังเกิดเรื่องยุ่งๆ ขึ้นคับ
-
อยากมีแฟนนนน (แบบนี้) จัง :myeye:
มาต่อเร็ว ๆๆๆ น๊า :yeb:
-
แหะๆ ตื่นมาก็ไม่ได้ทำไรเลยอ่านข่าวในเน็ตแล้วก็เข้ามาตามเรื่องน้องพลาดฯ ติดงอมแงมเหมือนเซ็งเป็ด อะไรจะน่ารักจนน่าอิจฉามากมายขนาดนั้นนี่ :myeye:
ยังไงก็รีบมาอัพเดทนะครับ จะติดตามอ่านต่อปายคร้าบบ :seng2ped:
-
มุขกระจาย แต่ละมุขก็นะ โดนโครต ๆ เสี่ยวใช่เล่นเลยนะคุณต่อเนี่ย คุณพลาดก็น่ารักซ้า อายได้ตรงเวลาดี น่ารักอะ อิจฉาชะมัด อยากมีคนมาหยอดแบบนี้บ้างอะ :serius2:
-
เอ่อ... :monkeysad: มารอ คุณพี่ต่อ กะ คุณพี่พลาด ฮะ :monkeysad2: มะไหร่ จะมาอัพต่อ อ่ะ แง้ ๆๆ รอให้กะลังจายยยอยุ่เสมอ :impress: เอิ๊ก ๆ ๆ :yeb:
-
มา ... ตีตั๋ว รอ คุณ พลาด
ปล. เพื่อการเพิ่มอารมณ์ ในการ อ่าน ให้ มีอรรถรส ยิ่งขึ้น ควร เปิดเพลง ที่ ผมไป อัพ โหลดมา เปิดฟัง ประกอบ การอ่านตั้งแต่ ตอน ที่ เริ่ม หยอดมุข กันครับ ......... เพลงอะไร ไป ฟังกันเองครับ ..........อิอิอิ :D
http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=843409374BD1A1F9
-
ตามมาเชียร์ครับผม (อยากมีแฟนแบบนี้มั่งจัง) :myeye:
-
โอ้วว แต่ละมุข หยอดซะ งิงงงง
-
ยังไม่มาอีกหรอ มารอตั้งแต่เช้าแย้วนะ
-
น้อง พลาด ยังไม่มาอีกเหรอจ้ะ :untrust:
หุหุ..... :yeb:.เอา เสื้อ เอาหมอนมารอแหละ
ส้มตำ ไก่ย่างก็พร้อม . :angellaugh2:..น้ำ ก็พร้อม อุอุ....
อยู่เป็นได้อาทิตย์อิอิ.... :impress:...ไม่ต้องรีบมาก็ได้นะจ้ะ น้องพลาด
อิอิ พี่ปักหลักรอ :laugh:แหละจ้าๆ หุหุ
-
.........อ๊า ๆๆ ไม่ต้องรีบครับ คุณพี่พลาด กองเชียร์ รออยู่ครับ หึหึ ...... :laugh:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
เสี่ยวมากมาย คล้ายจะเป็นลม
แต่ชอบนะเนี้ย
-
มาละครับเหอๆเพิ่งเคลียร์งานที่มหาลัยเสร็จ
เช้าวันต่อมาก็ออกมามหาลัยพร้อมกับไอ้ต่อโดนตามแจทั้งวันตามเคยแต่ก็ดีเหมือนกันเหอๆ...เพราะดูสายตาไอ้แหม่มแล้วรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินอย่างน้อยมีไอ้ต่ออยู่ใกล้ๆเกิดอะไรขึ้นมันก็ยังพอช่วยได้มั่งถ้าไปเจอคนเดียวก็ยืนนิ่งให้เค้าซ้อมเป็นกระสอบทรายแหงแซะ
.
.
"เรียนเสร็จไปดูหนังเนอะ.." มันพูดตอนเดินลงจากตึกเรียน
"ไม่เอา..จะกลับไปทำงาน..งานเยอะแยะเมื่อคืนเมิงมานอนด้วยก็ไม่ได้ทำเลย..." เหอๆ...เมิงไปคนเดียวสิ
"อืม..ไม่ไปก็ไม่ไป..." ทำไมมันว่าง่ายผิดปกติฟะ..
"เก็บเงินไว้ส่งMMSรูปให้เพื่อนๆดูดีกว่าเนอะ.." ไอ้เลว... T-T
".....เมิง..." พูดอะไรไม่ออก
"ครั้งละ 5 บาทดูหนัง 100 นึงก็ส่งได้ 20 คนเนอะ.."
"ทำไมเมิงต้องบังคับกรูด้วยอ่ะ.." พูดสวนออกไปอย่างเหลืออด
.
ไอ้ต่อดูตกใจนิดๆกับท่าทีและน้ำเสียงเมื่อกี้
.
"เมิงไม่แคร์กรูเลยใช่มั้ย...กรูจะเหนื่อย..กรูจะทำงานไม่เสร็จ กรูจะมีธุระอะไรมั้ย..มึงชวนกรูต้องไป พอกรูไม่ไปเมิงก็ขู่ก็หาทางบังคับ.." ใส่ยาวเลย..รู้สึกน้ำตามันเอ่อออกมาปริ่มๆ...
"พลาดกรู..." ไอ้ต่อทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่ช้าไปเราใส่มันก่อน..
"เมิงไม่ได้แคร์กรูเลย...เมิงใช้กรูหาความสุขให้ตัวเมิงเองน่ะ..แล้วเนี่ยเหรอที่เมิงบอกว่ารักกรู..กรูว่าเมิงรักตัวเองมากกว่า !!! " พูดไปน้ำตามันก็ไหลออกมาเองเลยเอามือป้ายๆออก (เขินนิดหน่อย..เหอๆ)
"เมิง...กรูไม่ได้ตั้งใจแบบนั้น.." ไอ้ต่อพยายามอธิบายแต่ในอารมณ์นั้นมันไม่ฟังอะไรแล้ว
"เมิงไม่ต้องพูดพอแล้วกรูไม่อยากฟังอะไร...กรูอยากอยู่คนเดียวก่อน..ไว้เจอกันวันหลัง.."
.
.
พูดแล้วก็เดินออกมาทิ้งมันไว้คนเดียวพอมาถึงป้ายรถเมล์หน้ามหาลัยฯก็ยืนสับสนชีวิตอยู่ครู่หนึ่งคิดไม่ออกว่าจะไปไหนดีรู้สึกแค่ว่าไม่อยากกลับบ้านตอนนี้สุดท้ายก็นั่งรถเมล์ไปเรื่อยๆจนมาสุดสายที่ท่าเรือริมแม่น้ำแถวๆปากคลองตลาด...
.
บรรยากาศรอบตัวตอนนั้นเกือบจะห้าโมงเย็นแล้วยิ่งเป็นหน้าหนาวมันยิ่งมืดเร็วท้องฟ้าเลยเริ่มจะสลัวลงเดินเกร่ดูดอกไม้ใบหญ้าที่วางๆขายได้พักนึงก็ไปหยุดนั่งพักที่ริมท่าเรือ..
.
นั่งมองเรือโดยสารวิ่งผ่านไปผ่านมาบ้างก็มาจอดเทียบท่าบรรดาผู้โดยสารคนแล้วคนเล่าเดินผ่านตัวเราที่นั่งเหม่อลอยอยู่ทั้งเด็กนักเรียนที่กลับจากโรงเรียนคนทำงานและนักศึกษาแต่ตอนนั้นเหมือนว่าสติไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวสายตามันมองทอดยาวออกไปเรื่อยๆเหมือนกับไม่มีจุดสิ้นสุดและเมื่อแสงสุดท้ายจากดวงอาทิตย์ลาลับไปจากฟ้าที่เริ่มสลัวก็กลับกลายเป็นมืดสนิทเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นปลุกให้สติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา...
.
.
"ฮัลโหล..." เมื่อเห็นว่าเบอร์ไม่คุ้นตาเลยรับสาย
"ว่าไงนาย...วันนั้นไม่เห็นโทรกลับเลย.." เมื่อได้ยินเสียงนี้ก็ตกใจจนแทบร้องเลยเค้าใช้เบอร์ใหม่โทรมาเหรอเนี่ย...
"..เอ่อ..คือเราไม่สะดวกจะโทรกลับน่ะ...นายมีอะไรเหรอ.." ก็ถามกลับไป
"นายอยู่ไหนเนี่ยตอนนี้.." แบ๊งค์ไม่ตอบคำถามเมื่อครู่แต่ถามกลับมา
"เรา..อยู่แถวปากคลองตลาดน่ะ.." ก็ตอบไปตามตรง
"อืม..กินข้าวด้วยกันหน่อยสิ.."
"เอ่อ...คือ.." ไม่อยากไปน่ะ..แต่จะบอกยังไงไม่ให้น่าเกลียด..
"เพื่อนกันไง...มากินข้าวด้วยกันไม่ได้หรือไง..." ให้มันจริง...
"อืมๆ..นายอยู่ที่ไหนล่ะ.." ตกลงไปจนได้
.
หลังจากวางสายไปไม่กี่นาทีรถโตโยต้าสีดำคันนึงก็มาจอดรับพอกระจกหน้าต่างเลื่อนลงมาก็เจอแบ๊งค์นั่งอยู่ตรงเบาะคนขับ..
.
"ขึ้นมาดินาย..."
.
นั่งรถไปได้พักหนึ่งก็เริ่มรู้สึกแปลกๆเลยถามออกไป
.
"จะไปกินที่ไหนน่ะนาย.."
"เดี๋ยวแวะไปเอาของที่บ้านเราก่อนน่ะ...แล้วค่อยไปหาอะไรกิน.." เขาตอบโดยที่ไม่ได้หันมามองหน้า
.
.
ตัวเราเองไม่ใช่คนไร้เดียงสาอะไรเรื่องแบบนี้ก็เคยผ่านมาแล้วพอจะรู้จุดประสงค์ของคนๆนี้ดีแต่ด้วยตอนนั้นอารมณ์หลายๆอย่างมันปนเปกันไปหมดจนทำให้เราเลือกที่จะนิ่งเฉยปล่อยให้เหตุการณ์มันเลยเถิดไปเรื่อยๆจนกระทั่งรถมาจอดที่บ้านของเขา
.
"ลงมาดินาย..ไม่มีคนอยู่หรอกเข้ามากินน้ำก่อน.." แบ๊งค์พูดแล้วเดินไปไขประตูบ้าน
.
เมื่อเข้ามาในบ้านก็ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาหนังแก้วตัวใหญ่ที่ห้องรับแขกสายตาก็มองสำรวจไปรอบๆตัวบ้านโดยทั่วก็ดูเป็นบ้านของคนมีฐานะดีพอสมควรนั่งไปได้แป๊ปนึงแบ๊งค์ก็มานั่งข้างๆและโดยไม่ทันจะตั้งตัวเขาก็เข้าสวมกอดทันทีและเริ่มซุกไซร้ที่ซอกคอ
.
"ฮึ้ยยย...นายอย่าไม่เอาทำไรเนี่ย..." พยายามดิ้น
.
แบ๊งค์เอามือจุ๊ปากทำท่าประมาณว่าให้อยู่เงียบๆแล้วก็พยายามผลักให้เรานอนราบลงกับโซฟาและเอาตัวเองทาบทับลงมามือก็ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาเราออกแล้วเริ่มไซร้ต่ำลงมาที่ช่วงหน้าอก...
.
ปล่อยไปแบบนี้จะดีเหรอ.... แน่ใจแล้วเหรอว่าต้องการแบบนี้.... คำถามสองคำนี้มันดังวนเวียนไปมาอยู่ในใจซ้ำๆราวกับเปิดเทปตลอดเวลาที่แบ๊งค์เริ่มลงมือซุกไซร้ไปทั่วทั้งร่างจนในที่สุดเสียงของคนๆหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัว...
.
"กรูรักเมิงนะ..."
.
สิ้นเสียงนั้น..ภาพเหตุการณ์ที่ระยอง ภาพที่มันห่มผ้าให้ในรถ ภาพที่มันเข้ามาขวางไอ้แหม่มไว้... ต่างพากันกลับเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็วราวกับฉายสไลด์ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนหน้ามืดหมดสติรับรู้ไปพักใหญ่เมื่อรู้ตัวอีกทีคือเราผลักนายแบ๊งค์ออกอย่างสุดแรงจนแยกออกมาได้
.
"โทษทีนะนาย...เราทำไม่ได้จริงๆว่ะ.." พูดพลางติดกระดุมจัดเสื้อผ้าแล้วเปิดประตูบ้านออกมา
.
เดินมาจนถึงถนนใหญ่ก็รีบโบกแท๊กซี่กลับบ้านทันทีเมื่อมาถึงบ้านจ่ายเงินลงจากรถแล้วกำลังจะเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงคนเดินออกมาจากมุมมืดข้างบ้าน
.
.
"พลาด..." ไอ้ต่อนั่นเอง
"เมิงมีไร.." ตอบไปมือก็ยังล้วงหากุญแจบ้านในกระเป๋า
"เมิงไปไหนมา..กรูมารอตั้งแต่เมื่อตอนเย็นแล้ว.." มันพูดแล้วเดินมาจับแขน
"เรื่องของกรู...เมิงปล่อย.." พูดแล้วก็สะบัดๆมือมันออก
"กรูไม่ปล่อยอ่ะ.. กรูขอโทษกรูจะไม่ทำอีกแล้ว...เมิงหายโกรธซักทีได้มั้ยกรูเครียดจนจะบ้าอยู่แล้ว..." กรูก็เครียด...(เพราะเมิงน่ะ)
"เมิงไม่เคยรักษาสัญญาอ่ะ..ตอนไประยองเมิงก็สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก...เมิงไม่ต้องมาพูดอีกแล้วกรูเบื่อฟัง...เข้า..."
.
พูดได้แค่นั้นพอหันไปมองหน้ามันก็ชะงักไปเมื่อเห็นน้ำตาที่ไหลอาบแก้มสองข้างของมันข้างหนึ่งนั้นบวมจากเรื่องเมื่อวานและปิดผ้าก๊อสไว้
.
"กรูขอโทษ...กรูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ...กรูอยากอยู่กับเมิงตลอดเวลา...กรูลืมคิดไปว่าเมิงก็ต้องการชีวิตส่วนตัว...กรูมันเห็นแก่ตัวแบบที่เมิงว่าจริงๆอ่ะ.." ไอ้ต่อพูดพลางเอาหลังมือปาดน้ำตาออก
"เมิงรู้ตัวก็ดีแล้ว..." หยิบกุญแจออกมาได้และไขประตูเข้าบ้านไปทันที...
.
.
เมื่อบานประตูปิดลงเรายืนพิงมันไว้แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปหาน้ำกินที่ตู้เย็นและสังเกตุเห็นสร้อยข้อมือเงินเส้นนั้นที่วานให้แม่เอาไปทำให้เล็กลงจะได้ใส่ได้พอดีวางอยู่ที่โต๊ะ
.
ความรู้สึกในใจตอนนั้นเหมือนคนที่เพิ่งนึกออกว่าตัวเองลืมอะไรที่สำคัญเลยเดินกลับไปมองดูที่หน้าต่างก็เห็นมันนั่งอยู่ที่หน้าบ้านไม่นานก็ได้ยินเสียงมันเดินไกลออกไปยืนชั่งใจอยู่แป๊ปนึงจึงเปิดประตูวิ่งตามออกไปเห็นมันกำลังก้มหน้าก้มตาเดินอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
.
"ไอ้ต่อ..." ร้องเรียกมัน
.
ไอ้ต่อหยุดเดินแล้วหันมามองก่อนจะพูดออกมาเสียงอ่อย
.
"เมิงจะด่าอะไรกรูอีก..."ทำหน้าตาซะน่าสงสารเชียวนะเมิง..
"ดึกแล้ว..เมิงมีรถกลับเหรอ..."
.
มันส่ายหัวไปมาเราก็คิดอยู่พักใหญ่จนในที่สุดก็บอกไป..
.
"คืนนี้เมิงนอนกับกรูก็ได้.."
"จะดีเหรอ..กรูไม่อยากทำให้เมิงลำบากใจหรืออึดอัดแล้ว..." ดูมันทำมาน้อยใจ
"อืม....มานอนเถอะ.." เหอๆก็ยอมๆมันหน่อย..ให้มันสำคัญวันนึง 5 5 5
"ไม่เอาอ่ะ...กรูจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้วกรูไม่อยากทำให้มึงเสียใจ..."
"เอองั้นเรื่องของเมิง.." เหอๆกรูขี้เกียจง้อแล้ว...
.
.
พอหันหลังเดินกลับมาแป๊ปเดียวไอ้ต่อก็รีบวิ่งโถมมากอดจากด้านหลังจนเกือบล้มทั้งคู่พอเข้ามาในบ้านมันก็เริงร่าจ้อกับคุณนายน้ำไหลไฟดับเหมือนเคยผิดกับไอ้ที่น่าสงสารๆเมื่อกี้นี้เป็นคนละคน(ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองคิดถูกมั้ยที่สงสารมัน...)พอมันอาบน้ำเสร็จเราก็นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะมันก็เดินมาหยิบพจนานุกรมที่วางอยู่แล้วพูด
.
"พจนานุกรมเล่มนี้ไม่มีชื่อเมิงอ่ะ.." แล้วเมิงจะหาไปทำไมล่ะ...
"รู้ได้ไงลองหาแล้วเหรอ.."
"หาก็ไม่เจอหรอก..เพราะเมิงมาอยู่ในใจกรูแล้ว..."
"....." เป็นแบบนี้ล่ะสิ...ถึงโกรธมันไม่ลง... - -"
.
.
วันนี้ขอเข้านอนก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อให้นะครับ...
-
โอ้วว มาอ่านรอบดึก คืนนี้คงฝันดี คริๆๆๆ :kikkik:
วันไหนไม่หยอดคงไม่ใช่พี่ต่อแฮะ เหอๆๆๆ :yeb:
-
วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:
นาย ต่อ เสี่ยวได้ทุกสถานการณ์จริงๆๆ :myeye:ไม่เจียมเร้ย ต่อเอ้ยๆๆๆ
...น้องพลาดคร้าบ :o..ทำพี่ ใจหายหมดหง่ะ อย่าทำแบบนี้อีก หน้า
สงสาร เจ้าต่อ มาน . :monkeysad:...หงึหงึ
อย่าตามคนแปลกหน้าไปอีกนะคร้าบป๋ม.. :impress:...
-
นัยแบ็งค์ บังอาจจจจจจจจจจมากกก :pigangry2:
เสียวใจแทบขาด ลุ้น ๆ สุด ๆ :monkeysad:
สงสารนัยต่อ เนาะ แต่บางครั้งก้อเสี่ยวซะเนาะ อิอิ :laugh:
ติดต่อหนึบเลยยยย มาต่อเร็ว ๆนะ :yeb:
-
:serius2: อ๊ากกกกกกกก นึกว่าพี่พลาดจะโดนอีนังแบงค์จอมหื่นนั่นโซ้ยเอาซะแล้ว ลุ้นตัวโก่งเลยอ่ะ ดีนะ ที่คำพูดของพี่ต่อมาช่วยไว้ทัน (ถึงตัวมาไม่ได้ ส่งใจมาช่วยก้ยังดี คริ ๆ :laugh:)
ที่หลังพี่พลาดอย่าไว้ใจมันอีกน๊า :impress: เห็นมั้ย มันแสดงกำพรึดระยำของมันออกมาแล้ว มันคงต้องการแค่ตัวพี่พลาดสนองตัณหาของมันตอบแทนที่เก็บกระเป๋าตังค์และโทรศัพท์ไว้ให้เท่านั้นแหละ.......อย่าทำให้พี่ต่อ เสียใจอีกล่ะ อิอิ :-[
:o โหย ฉุน อีแบงค์นี่ว่ะ แมร่ง สัตว์เลวโคตร รู้อยู่ว่าพี่มีเจ้าของแล้ว :sad5: ยังจะฟันให้ได้อีก น่าจะให้พี่ต่อ ตื้บมันให้หลาบจำอ่ะ 555+ (ยินดีช่วยรุมสหบาทา คับ เหอๆ :kikkik:) (แค่นี้ถ้าพี่ต่อรู้เรื่องมันคงโดนตีนจนหมอบราบคาบเลยล่ะ แหม บังอาจมาหลอกไซร้ หลอกซุก ล่วงเกิน สุดที่รักของพี่ต่อ นิ โฮะ ๆ แถมกำลังจะอึ๊บแระด้วย....ขนาดมีคนมาคุยเจ๊าะแจ๊ะ ก็คงหึงตายแระ นี่ถึงขนาด...โหยยไอ่เจี้ยยยยย :pigangry2:)
แต่....พี่ต่อก็คงโกรธพี่มากอยู่ล่ะ ที่ยอมไปกะมัน และยอมให้มันทำซะขนาดนั้น เหอ ๆ :untrust: น่าเห็นใจพี่ต่อนะ เปงใคร ๆ ก็หวงล่ะ ของ ๆ ตัวนี่นา ของรักของหวงมากด้วย :monkeysad2: ดั๊นโดนคนอื่นมาทำแบบนี้ซะ :monkeysad:
เปงกะลังใจให้ฝ่าฟันอุปสรรคและเรื่องร้าย ๆ ได้เสมอ ค้าบ รักทั้ง 2 คน จุ๊ฟ / ไฮย.... :yeb:
ปล. เน่ะเพ่ จะเข้านอนเนี่ย กะพี่ต่อ ใช่ป่ะ :kikkik: อร๊าย มะอยาก เซด :-[ ยังไงก็เห็นใจคนอ่าน อย่าโค้ดกล้องไปที่โคมหัวเตียงอีกเรยนะคับ อิอิ :myeye: คราวหน้ามาต่อไว ๆ นะฮะ รอลุ้นระทึกกับบทเลิฟซีนอันแสนหวาน + รุ่มร้อนของพี่พลาดกะพี่ต่ออยู่ โฮะ ๆ ๆ :impress3: (อย่าทำให้รอเก้ออีกล่ะ มะงั้นงอลเจง ๆ ด้วย ชิส์) :untrust:
-
คนจะงอน งอนได้ 3 จังหวะ
มากกว่านั้นคนเค้าเลิกง้อแล้วจะซวย กร้ากกกกก เอิ้กๆๆๆ
-
:love2:ทามไหมน่ารักทั้งคู่จังเลย อิอิอิ :angellaugh2:อยากมีแบบนี้บ้างอ่ะ :pigha2:กลับมาเขียนต่อเร็วๆๆนะ :really2:รอนะคัรบผม :like2:
-
ความไม่เข้าใจกันนี่สร้างปัญหามาหลายราย
ทำไมไม่คุยกันดีๆหวา :try2:
-
แหมมมม...ลุ้นแทบแย่ ต้องระวังนายแบงค์ให้ดีนะ ขนาดรู้ว่าพลาดมีแฟนแล้วยังจะมายุ่งอีก :pigangry2:
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะอะ
-
:laugh: วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ในที่สุดก็ตามทันแย้ว (เค้าไปไกลกัน เป็นล้านปีแสงแล้ว ไอ้PHANTOM เอ๊ย...)
:monkeysad: อิจฉาๆๆๆๆๆ :monkeysad: :monkeysad:
:monkeysad2: ทะมาย เรามะเจอแบบนี้มั่งนะ อยากโดนโกรธมั่งง่ะ แล้วก็อยากโดนง้อมั่งด้วย :serius2: เง้อ...... :serius2:
-
ลุ้นแทบแย่เลย แบงค์นี่ก็ยังไงนะ รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วก็ยังจะมายุ่งด้วยอีก :pigangry2:
-
ถ้า นาย เป็นต่อ เค้า รู้ ว่า พลาด ไป โดน นาย แบงค์ ลวนลาม เนี้ย คุณ พลาด ไม่แย่ เหรอ เนี้ย ( ระวัง นาย แบงค์ เอา เรื่อง ไป แกล้ง บอก นาย ต่อ ล่ะ ) แก้ตัวดีๆๆๆๆๆล่ะ ไม่งั้น ทะเลาะ ยาว กัน แน่นๆๆๆๆๆ
-
:sad5: ช่าย ๆ นึกออกเลยอ่ะว่า ถ้านายแบ๊งค์ เอาเรื่อง พลาด ไปเป็นข้อต่อรอง เหมือน ต่อ ชอบขู่ พลาด จะทำไงเนี้ย :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: (ฆ่ามานนนนนนนน.......)
-
:confuse:มันก็น่าคิดนะเรื่องแบงค์อะ แต่ว่าเค้าไม่มีหลักฐานนิว่าทำอะไรพลาด ถึงขู่ไปแล้วถ้าคุณพลาดบอกว่าไม่จริงสักอย่าง เค้าจะทำไรต่อได้อีก นอกจากว่าคนที่ชื่อแบงค์เค้าจะมีแผนการณ์อย่างอื่นอีกอะนะ
-
:pigscare2: โหย Tantalum ก็คิดดูดิ่ ตอนที่ เป็นต่อ คุยกะแฟนเก่าของ พลาด ตอนที่เจอกันโดยบังเอิญ ตอนนั้นอ่ะ เรื่องมันก็เกิดขึ้น แล้วอย่างงี้ถ้าเกิด นายแบ๊งค์ มาพูดแบบที่ เป็นต่อเคยพูดกับ แฟนเก่า พลาด ล่ะ :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2
อืม....แต่ก็ไม่รู้ดิ่ แล้ว พลาดคิดว่าไงอ่ะคับ Tantalum ด้วย ... ส่วนตัวผมนะ ผมว่าเป็นต่อ น่าจะเข้าใจและหนักแน่นนะ :serius2: :serius2: :serius2: โอ๊ย นายแบ๊งค์ อย่ามาทำอะไรให้สั่นคลอนนะ (ไม่อยากให้เหมือนเรื่องของตัวเอง :monkeysad:)
-
:pigangry2: :pigangry2: ตกใจ เจ๊พลาด โดนโซ้ยย... :like2: :like2:
พี่ต่อเสี่ยวได้ใจ มั๊กๆ อ๊วกแตก อ๊วกแตน 55+ :seng2ped:
-
มาเอาใขช่วยน้องพลาดครับ
พี่พูห์ :teach:
-
:o นั่นปะไร เกือบแล้ว
:try2: เกือบกลายเป็นน้องพลาด สมชื่อ แล้วมั๊ยล่ะ
ทำอะไร ...ไม่คิดก่อน... :piglove2:
จำไว้..ว่า "พลาดได้ กับ นายเป็นต่อ " ได้คนเดียว :laugh:
แต่นายเป็นต่อ ก้อนะ "สลดได้ไม่ค่อยนานเล้ย "
กลับมา หยอดมุขเสี่ยว เสี่ยว... ได้ อีกแล่ะฮ่าๆ
สมชื่อเจงๆ
มุขเสี่ยว ๆ ขนมาไม่หวาดไม่ไหว
ซินก้อนั่งเก็บๆๆ ( เจ้าของบอก ไม่ สงวนลิขสิทธฺ อิอิ) :yeb:
-
มา นั่งรอ น้องพลาด ที่ เสื่อ ผืน เดิม หุหุ..... :monkeysad:.....
มาอัพด้วยนะคร้าบน้อง... :impress:.พี่ รออยู่คร้าบบบบบบบบ :laugh:
-
:try2: อันตรายนะครับ น้องพลาด ถ้าหากแบงค์ มานไม่ยอมปล่อยให้ออกจากบ้านมา
มันจาเป็นไงเนี่ย ต่อไปทำไร ให้ ไตร่ตรองดีๆ นะครับ ยอมเสียเวลาอีกนิด ดีกว่า ก้าวพลาดนะครับ
คนรักกัน ต้อง ทำความเข้าใจ กันนะครับ
ลองหาเวลา คุย กะต่อ ดูนะ คุยกันเรื่อง ว่า พลาดต้องการยังไง ต่อต้องการยังไงคับ
จาได้เข้าใจกันมากขึ้น ฟังกันมากขึ้น รักกันมากขึ้น....
เอาใจช่วยครับ
-
เกือบพลาดจริง ๆ แล้วดิ พลาดไปละแย่เรยย อีตาแบงค์จะกลายมาเป็นต่อโครต ๆ เลย มะเอา มะเอา ผิดคอนเซปต์นะตัวเอง อย่างอนกันบ่อยน้า เอาใจช่วยอยู่ค่ะ :yeb:
-
ปูเสื่อ รออ่าน งิงงง
-
มานอนรอเลยอ่ะ :-[
จะมาม่ะ...คืนนี้ :impress:
-
:sleep2:มานอนรอเป็นเพื่อนอีกคนแหละกันคับ แต่ท่าทางจะยังไม่ได้อ่านแน่เลย งั้นตอนเช้าค่อยตื่นมาอ่านแหละกันนะคับ
-
หลังๆเริ่มคิดว่ามันเป็นเรื่องแต่งแล้วอะดิ :confuse:
-
โทษทีวันนี้มาซะดึกเลย..แหะๆ
.
คืนนั้นที่มาค้างมันก็กลับไปตอนประมาณตีห้าได้มั้ง(รถเมล์เริ่มวิ่งแล้ว)เพราะต้องกลับไปเตรียมเสื้อผ้าไปเรียนต่อตอนสายพอลงไปเปิดประตูบ้านให้มันแล้วก็เดินกลับขึ้นมานอนต่อหลับสนิทมากจนเกือบๆเก้าโมงเช้าไอ้ต่อถึงโทรมาปลุกเลยตื่นมารับสายด้วยความรู้สึกปวดหัวสุดๆ
.
.
"ตื่นได้แล้ว..เมิงจะมาเรียนมั้ยเนี่ย กรูอุตส่าห์ตั้งใจมาเรียนเต็มที่เมิงจะตื่นสายเหรอ" เออพูดมากจริง ชิ...
"อืม..เดี๋ยวกรูอาบน้ำแต่งตัวแล้ว..เมิงไม่หลับไม่นอนเหรอไงเนี่ย.." นับๆเวลาแล้วมันหลับไปไม่ถึงสามชั่วโมงเลย
"กรูหลับไม่ลง.." พูดเสียงอ่อย
"ทำไมเหรอ.." ก็นึกเป็นห่วงน่ะคิดว่ามันยังคิดมากเรื่องเมื่อคืนอยู่
"แค่นึกหน้ามึงขึ้นมาโลกของกรูก็สว่างไสวแล้ว..." กรูคงผิดเองที่คิดว่าเมิงจะสลด.. - -"
.
.
กำลังจะลุกไปอาบน้ำเตรียมไปเรียนแต่พอยันตัวยืนขึ้นก็ถึงกับต้องลงไปนั่งตั้งหลักบนเตียงใหม่เพราะหน้ามืดจนแทบยืนทรงตัวไม่อยู่นั่งนิ่งตั้งสติรวบรวมลมปราณอยู่นานพยายามฝืนสังขารตัวเองลองยืนขึ้นอีกแต่ก็ไม่ไหวต้องกลับมานั่งเหมือนเดิมเหลือบมองนาฬิกาเวลาตอนนั้นก็เก้าโมงกว่าแม่ก็ออกไปทำงานแล้วทั้งบ้านก็อยู่คนเดียวตายขึ้นมากว่าจะมีคนมาเจอก็คงเน่าเป็นอาหารหนอนไปแล้ว...
.
พอกำลังจะล้มตัวเองลงนอนอีกรอบเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกก็ตามที่คิดไอ้ต่อโทรมาตามอีกรอบจริงๆเลยรับสายแล้วนอนหลับตาคุยไป
.
.
"เมิงยังไม่มาเหรอเข้าเรียนแล้วนะ.." จ้าพ่อคนขยัน..เอาให้มันได้แบบนี้ทุกวันนะ..
"กรูคงไม่ไปแล้วอ่ะ...ปวดหัวอยากนอนพัก.." ก็บอกมันไปตามตรงน่ะ
"เมิงเป็นไรอ่ะ...แล้วมีใครดูแลรึเปล่า" มันรีบถามกลับมา
"ไม่เป็นไรๆแค่ปวดหัวกินยาแล้วนอนเดี๋ยวก็หาย"
"เหอะ..ไม่อ่ะเดี๋ยวกรูไปหา..เมิงนอนรอที่บ้านนะ"
.
.
ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อมันก็ตัดสายไปเวลาผ่านไปซักพักใหญ่ๆมันก็มากดกริ่งหน้าบ้านพอจะเดินลงไปเปิดประตูรั้วให้มันก็มาเคาะประตูด้านในได้แล้ว...
.
.
"เมิงเข้ามาได้ไงเนี่ย.." ถามมันเสียงเนือยๆ..
"ปีน..ถ้าเมิงไม่มาเปิดกรูจะพังเข้าไปอีกบานเลยด้วย.." เมิงไม่ใช่จาพนมนะ..เหอๆ..
"เวอร์ไปเมิงกรูแค่ปวดหัวไม่ได้ถูกยิงไม่ต้องรีบขนาดนั้น.."
.
ไอ้ต่อเงียบไปแล้วเดินไปเปิดตูเย็นดูของข้างในก่อนจะตะโกนถามมา.."เมิงยังไม่ได้กินอะไรใช่มั้ย.."
.
"อืมยัง..กรูไม่หิวอ่ะ..ไม่อยากด้วย.." พูดพลางตะเกียกตะกายขึ้นบันไดไปห้องนอนตัวเองด้วยความยากลำบากราวกับปีนขึ้นเขาเอเวอร์เรสต์
.
.
กว่าจะมาถึงเตียงนอนได้เหนื่อยพอๆกับดำนากำลังล้มตัวลงนอนได้ต่อก็เปิดประตูเข้ามากุลีกุจอประคองลงนอน..(เอ่อ..กรูปวดหัวไม่ได้อัมพาต..เมิงจะเวอร์ไปละ)แล้วเอาหลังมือมาแตะหน้าผาก
.
"กรูไม่เป็นไรมากหรอกน่า..เมิงไม่ต้องห่วงมากหรอก"
"ไม่เป็นไรมากไรเมิง..ตัวร้อนจี๋เลยเนี่ย"
.
แอบลืมตามองดูสีหน้าของไอ้ต่อตอนนี้ดูมันเป็นห่วงกังวลมาก..(จนเกินเหตุไปนิด..5 5 5 )เดินกระสับกระส่ายไปมาเหมือนทำอะไรไม่ถูกไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดีแล้วมันก็หยุดนั่งลงที่ข้างเตียงอีกรอบ
.
"เมิงนอนไปนะเดี๋ยวกรูทำอะไรให้กินแล้วค่อยกินยา" มันพูดแล้วก็ห่มผ้าให้
.
ถึงตอนนี้ก็ไม่มีแรงจะพูดแม้กระทั่งตายังแทบจะลืมไม่ขึ้นได้แต่พยักหน้าหงึกหงักเออ ออไปซักพักหนึ่งก็ได้ยินเสียงมันปิดประตูห้องแล้วเดินลงไปข้างล่างหายไปพักใหญ่ก็กลับมาพร้อมกับข้าวต้ม(มั้ง...)ชามเบ้อเริ่ม
.
ไอ้ต่อมาช่วยประคองให้นั่งพิงหัวเตียงแล้วก็หยิบชามข้าวมาตักจะป้อน
.
"เดี๋ยว...ทำไมสีช้ำเลือดช้ำหนองขนาดนี้เมิงใส่อะไรไปมั่งเนี่ย..."ดูจากสีและหน้าตามันเหมือนอาวุธชีวภาพมากกว่าอาหารคนป่วย..
"สาหร่าย..ไข่ ผัก..หมู ไก่ มีอะไรในตู้กรูใส่หมดเลยเดี๋ยวเมิงได้ไม่ครบห้าหมู่..." กินหมดนี่กรูคงได้วิตามินตั้งแต่เอถึงแซดเลยล่ะ...
"กินแล้วจะคุ้มค่ายามั้ยอ่ะ..." รู้สึกว่าถ้ากินเข้าไปความรู้สึกคงทรมานกว่าอาการป่วยตอนนี้
.
แต่พูดไปก็เท่านั้นสุดท้ายมันก็จับเอายัดปากให้กินอยู่ดี..หลังจากคำแรกผ่านไป..อืม..รสชาดก็เข้าท่าแฮะ...เหอๆ..
.
ไอ้ต่อค่อยๆตักจากชามเป่าให้เย็นแล้วก็ป้อนทีละนิดจนพร่องไปได้ครึ่งหนึ่งก็รู้สึกว่ากินต่อไม่ไหวแล้วเลยพอจากนั้นจึงกินยาและนอนพักด้วยอาการป่วยและฤทธิ์ยาทำให้นอนหลับไปอย่างไม่ยากไม่เย็นนักจนมาตื่นอีกทีเมื่อแสงสีส้มของอาทิตย์ยามอัสดงสาดส่องเข้ามาในห้องแล้วอาการปวดหัวดีขึ้นมาก(ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับข้าวต้มแปลงพันธุกรรมชามนั้นรึเปล่า)
.
.
บ้านยังคงเงียบสนิทบ่งบอกว่าแม่ยังไม่กลับมาจากข้างนอกเรากวาดสายตามองไปรอบๆห้องราวกับว่าตื่นมาในที่ๆไม่คุ้นเคยในสมองนั้นโล่งไปหมดเหมือนถูกล้างเอาสิ่งเก่าๆออกไปจนเบาโหวงจนเมื่อมองมาข้างๆก็เจอไอ้ต่อนอนฟุบอยู่ข้างเตียงจ้องมองหน้ามันตอนหลับอยู่ซักครู่หนึ่งเหมือนมันจะรู้ตัวเลยลืมตาตื่นขึ้นมาพอเห็นเรานั่งอยู่ก็รีบทำทีเป็นว่าไม่ได้หลับ(แต่กรูเห็นหมดแล้ว...เหอๆ)
.
.
"เมิงตื่นแล้วเหรอ..." มันถามมือข้างหนึ่งก็ขยี้ตา
"ตื่นพักใหญ่แล้ว..เมิงสิเพิ่งตื่นเหรอ..." เห็นท่าทางมันแล้วก็อดขำไม่ได้
"ดีขึ้นรึยัง.." ไม่ถามเปล่าแต่เอามือมาจับหน้าผากดูเลย..
"ดีขึ้นละ.."
.
.
พูดไม่ทันจะขาดคำไอ้ต่อก็สวมกอดโถมเข้ามาจนล้มลงไปนอนบนเตียงอีกรอบมันเอามือลูบหัวไปมาเบาๆแล้วก็หอมไปที่แก้มซะฟอดใหญ่..(เหอๆ..กรูเขินนะ)
.
"ดีขึ้นก็ดีแล้ว...กรูเป็นห่วงเมิงมากนะรู้เปล่า.." พูดไปก็หอมแก้มซ้ายทีขวาทีจนแทบจะหลุดติดจมูกมันออกมา
"กรูไม่เป็นไรแล้วไง..."
"เมิงหิวมั้ย..เดี๋ยวกรูทำไรให้กิน..." มันพูดแล้วก็ผละออกมาเตรียมจะลงไปที่ครัวข้างล่าง
"อื้ม..หิวแล้ว"
.
ไอ้ต่อหันมายิ้มให้ก่อนจะเปิดประตูออกไปจากห้อง
.
.
บานประตูปิดลงแต่ภาพรอยยิ้มเมื่อครู่ยังคงติดตรึงอยู่ในใจและทุกประสาทความรู้สึกน้ำในตามันค่อยๆเอ่อท้นออกมาทีละนิดจนในที่สุดก็ล้นออกมาเป็นหยดไหลลงมาตามแก้ม
.
.
นานเท่าไหร่แล้วที่ไอ้ต่อคอยอยู่เคียงข้างมาตลอด...ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ว่าเราจะทำตัวเลวร้ายใส่ยังไงมันก็ยังอดทนอยู่ไม่ไปไหน...
นับตั้งแต่วันแรกที่มือของเราสองคนสัมผัสกันตอนส่งปากกาในห้องเรียนถึงเวลานี้ไอ้ต่อไม่เคยปล่อยมือมันออกไปไหนเลย...
มือนั้นยังคอยห่วงใยอยู่เสมอแม้ในยามที่เราไม่เหลือใครซักคน...
มือที่คอยประคับประคองอยู่ห่างๆในยามที่ชีวิตมันดูยากลำบากเกินกว่าจะผ่านไปโดยลำพัง...
อ้อมแขนที่มองไม่เห็นของมันโอบกอดเราไว้ตลอดเวลาที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้
จากวันนี้ไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...มือคู่นี้ของเราก็จะจับมือมันไว้เช่นกัน
ไม่ว่าเส้นทางข้างหน้าจะโรยด้วยกลีบดอกไม้ หรือ รายล้อมไปด้วยขวากหนาม
และไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง...จะดี จะร้าย... ที่ต้องเจอ
ขอเพียงแค่ให้มือของเราสองคนจับไว้ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปก็พอ...
.
.
ประมาณครึ่งชั่วโมงได้ไอ้ต่อก็ขึ้นมาพาลงไปกินข้าวข้างล่างบนโต๊ะมีกับข้าวอยู่สองสามอย่างที่พอจะดูออกว่าคืออะไรมีไข่เจียวอย่างเดียว...
.
"อร่อยป่ะ.." ปากมันถามแต่หน้าตานี่แสดงออกถึงความมั่นใจในฝีมือเต็มที่
"ก็ดี...กันตายได้..." เหอๆ..แกล้งพูดไปงั้นล่ะความจริงก็ใช้ได้อยู่ถึงหน้าตามันจะเหมือนขยะเปียกมากกว่าอาหารเย็น...
.
กินไปได้ซักพักจู่ๆมันก็ถามขึ้นมา...
.
"พลาด..บ้านเมิงมีแก้วใบใหญ่ๆมั้ย"
"ใหญ่สุดก็แก้วเบียร์...เอาไปทำไมอ่ะ..." จะทำไรอีกล่ะเมิง..
"กรูจะได้เทใจไว้ให้เมิงไง..."
"......" เอ่อ..รู้สึกเหมือนไข้จะกลับ...
.
วันนี้ยุ่งๆมากเลยมาดึกไปหน่อยขอโทษด้วยนะครับแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อให้อีกครับ
-
อิอิ มารออ่านต่อ ทำไปเป็นต่อน่ารักงี้เนี่ย อยากได้ไว้ซักคนอะ :impress:
-
อ่านแล้วจะละลายทุกฉากทุกตอน :piglove2:
นับตั้งแต่วันแรกที่มือของเราสองคนสัมผัสกันตอนส่งปากกาในห้องเรียนถึงเวลานี้ไอ้ต่อไม่เคยปล่อยมือมันออกไปไหนเลย...
ยิ่งอ่านยิ่งทนไม่ได้ มีแต่คนโยนปากกาให้ นี่หมายฟามว่าไงหรือ :monkeycry2:
คงเป็นความดีที่สามารถพิสูจน์รักได้ โดยเฉพาะทำลายกำแพงที่พลาดตั้งไว้ซะสูงตะหง่าน
:impress3:
-
อ่าน รับ ความสุข เช้าๆๆๆ ยังไง ก็ รักษา ความ สัมพันธ์ อันมีค่าไว้ดีๆๆๆล่ะ
-
ว่ะฮ่าฮ่าฮ่า
ในที่สุดก็ตามมาเม้นท์ได้ซะทีหลังจากพยายามมาตั้งนาน
แหม..................
น่ารักกานเจง
อุจฉาวุ้ย.... :-[
-
เหอะๆๆ
เสี่ยวได้เสี่ยวดี เสี่ยวไม่เว้นวันหยุดราชการจริงๆ
นับถือๆๆ
ต่อไวๆนะครับ รออ่านอยู่
เปงคู่ที่น่ารักจริงๆให้ดิ้นตาย 555+
-
น่ารักอ่ะ :myeye:
ความรักเป็นอย่างนี้นี่เอง :monkeylove2:
-
:monkeysad: แฟนดีๆ แบบนี้ หาได้ ที่ไหนเนี่ย . . อยากได้ไว้สักคนจังเลย...
:like2: น่ารักกันจิงๆ อ่านแต่ละครั้งนี่ ยิ้มแก้มปลิเลย . . . . ให้ตายเถอะ โอ้มาย เกด้า . . . .
:monkeylove2: อิจฉา ฟามรักแบบนี้จัง . . . .
ความผูกพันธ์ แบบที่ประทับจาย . . . ง :-[ :-[ :-[
-
โอยย......อยากได้แบบเป็นต่อซักคน ไว้นอนกอดอ่า........ :laugh:
จาเอา เป็นต่อ จาเอาเป็นต่อ
-
อ๊ายยย อิดฉาพี่พลาดจางเรย~
พี่ต่อเสี่ยวได้จัยมากก
หายไวๆนะคะ
-
น้องพลาดคร้าบบบบบ
ถามไรหน่อยจิ :try2:
เวลาโดนบอกรักเสี่ยวๆ :untrust:
น้องพลาดทำงัยอะ :serius2:
อิอิอิอิ อยากรู้อะ :kikkik:
พี่พูห์
-
อิจฉาจังเลย อิอิอิ รักกันนาน นะคับผม :like2:ทามดีดีกับต่อเขานะครับผม รักต่อไห้มากกนะ :monkeysad: ชอบที่พลาดพูดว่าจะจับมือกับต่อตลอดไปไม่ว่าข้างหน้าจะโรยด้วยดอกกุหลาบ หรือหขากหนาม :angellaugh2:ชอบมากก ทามไห้ได้นะครับผม เอาใจซ่วยยย :love2: :love2: :love2:
-
อ่านละ รู้สึกดีจัง
นายต่อนี่ดีเนาะ ว่ายังไง ก้อไม่มีสลด อ่ะ เอิ้กๆ
อ่นแล้ะก้อซึ้งๆๆ
กะลังซึ้งอยู่ดีนี่จิมาเจอคำนี้เข้า...
v
v
v
"พลาด..บ้านเมิงมีแก้วใบใหญ่ๆมั้ย"
"ใหญ่สุดก็แก้วเบียร์...เอาไปทำไมอ่ะ..." จะทำไรอีกล่ะเมิง..
"กรูจะได้เทใจไว้ให้เมิงไง..."
"......" เอ่อ..รู้สึกเหมือนไข้จะกลับ...
.
เหอ..เหอ... เอากะนายต่อเขาจิ ฮ่าๆ :laugh:
โอย..ขำขำขำ... :pigha2:
แม้แต่ตอนทานข้าว ก้อยังไม่วายหยอดมุข เสี่ยว..เสี่ยว.. :try2:
ถ้าเป็นน้องพลาด ...ซินก้อคงอิ่มข้าว ทันทีทันใด :kikkik:
-
:like2: :like2: :like2: :like2:
พี่ต่อน่ารักมาก ไม่ไหวแล้ว ชอบบๆๆๆๆๆ พี่ต่อน่ารักมากนะคับรู้ป่าว :monkeysad:
รักกันดีๆ รักกันนานๆนะคับ
รู้สึกว่ามารผจญเยอะมาก น่าเปนห่วง เปนกำลังใจห้ายน่ะคับ :impress: :impress:
-
:monkeysad:
ขอจบแบบHAPPY ENDING บ้างซักเรื่องเห๊อะ น้าพี่นะ :like2:
:monkeysad:
-
อิอิ... :-[ ไม่เอา ไม่พูด
:laugh:ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
:kikkik: ถ้าอยากให้เรื่องจบแบบ แฮปปี้ พวกเราก็ต้องหาทางช่วยกันกำจัดนายแบงค์ซะก่อน 5555+ :pigangry2:
:oโหดไปป่าวเนี้ยเรา หุหุ
-
มาดึกอีกเช่นเคยวันนี้เผอิญว่าช่วงนี้งานเยอะน่ะครับเลยทำงานอะไรเสร็จแล้วถึงมาอัพก่อนเข้านอนไงก็ขอโทษหลายๆคนที่มารอด้วยนะครับ...
.
.
วันนั้นพอแม่กลับมาถึงบ้านไอ้ต่อก็นั่งคุยอยู่อีกพักหนึ่งถึงได้ขอตัวกลับไป..แปลกใจนิดๆที่มันไม่ทู่ซี้ขอนอนค้างเหมือนทุกครั้งตอนหลังถึงรู้ว่าเสื้อผ้าไม่มีจะใส่แล้วเลยต้องกลับไปซักไปรีดเหอๆ..
.
หลังจากเก็บล้างถ้วยชามจนหมดแล้วอาบน้ำนิดหน่อย(ดองมาทั้งวันเหอๆ...)แล้วถึงกินยาเตรียมเข้านอนพอกำลังจะเคลิ้มๆหลับเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเลยเอื้อมือไปคว้าสะเปะสะปะมารับสายโดยไม่ได้ดูเบอร์แต่คนที่โทรมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน..
.
"ฮัลโหลนาย..." เสียงปลายสายทักทายมาก่อน..
"....." อึ้งไปเลย..ไม่คิดว่าจะกล้าโทรมาอีก..
"วันนั้นกลับไปเฉยเลยนะ.." เหอๆจะอยู่ทำไมล่ะ..
.
ถ้าเป็นเมื่อวันสองวันก่อนเราคงจะอ้ำอึ้งพยายามหาคำพูดที่ถนอมน้ำใจและตอบไปแบบนิ่มนวลแต่วันนี้มันไม่ใช่แล้วถึงเวลาต้องจัดการอะไรให้เด็ดขาดไปเสียที...
.
"นาย..เลิกยุ่งกับเราเหอะ.." กลั้นใจพูดออกไปตรงๆ
"ทำไมล่ะ..." ยังต้องถามรึไงเนี่ย...
"เรามีแฟนแล้ว...และก็ไม่คิดอยากจะนอกใจไปมีใครด้วยน่ะ.." กลัวจะได้ไปปีนต้นงิ้วเล่น..
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราล่ะ..." เฮ้ย!! เมิงนี่วุ้ย...
"..นายพูดไม่รู้เรื่องน่ะ...แค่นี้แล้วกันไม่ต้องโทรมาอีกแล้วนะ.." ยิ่งพูดมากก็ยิ่งวุ่นวายตัดปัญหาซะแบบนี้ดีกว่า
.
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งแบ๊งค์ยังโทรมาอีกรอบเรากดไซเลนต์ให้เสียงเงียบแล้วก็ปล่อยไปอย่างงั้นจนสายตัดไปเมื่อคิดว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยแล้วและล้มตัวลงนอนไปได้ซักพักหนึ่งจึงมีข้อความMMSส่งเข้ามาพอเปิดดูก็พบว่าเป็นคลิปสั้นๆแต่ทำเอาใจหล่นไปถึงตาตุ่ม...
.
ภาพในคลิปคือเหตุการณ์ที่บ้านของแบ๊งค์วันนั้นถึงแม้สิ่งที่ปรากฎให้เห็นมันจะไม่ได้วาบหวิวอนาจารมากมายเทียบเท่าหลายๆคลิปที่ออกมาในปัจจุบันแต่ก็ดูออกได้ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่โดยไม่ต้องคิดมากนัก
..
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งรีบกดรับสายทันทีโดยไม่รีรออะไรทั้งสิ้น
.
"อ้าว..รับสายแล้วเหรอนาย..." น้ำเสียงของแบ๊งค์แสดงถึงความมั่นใจอยู่ในที
"หมายความว่ายังไง..." ถามกลับไปเสียงเครียด..
"อะไรหมายความว่ายังไงเหรอ..." แบ๊งค์ถามกลับด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยกลายๆ
"คลิปบ้าเนี่ย...มันหมายความว่ายังไง.." เริ่มเหลืออด
"หมายความว่ายังไงดีล่ะ... หมายความว่านายคงต้องยอมเราแล้วมั้ง..." เสียงพูดกลั้วหัวเราะของมันทำให้แทบจะกลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่
"จะเอายังไง..ว่ามา" อยากจะปิดเรื่องนี้ให้จบๆไปโดยเร็วที่สุดเพราะถ้าขืนปล่อยให้ยืดเยื้อไปสิ่งที่จะตามมันไม่มีอะไรที่ดีแน่นอน..
"อืม..ถามตรงประเด็นดีจัง...แล้วจะเอายังไงดีนา...."
"เมิงเลิกกวนประสาทได้แล้วจะเอายังไงก็ว่ามา..!!!" ตะโกนใส่โทรศัพท์ไปอย่างสุดจะทนแล้ว
"พรุ่งนี้..หลังเลิกเรียน..นายมาหาเราที่บ้านสิ..."
"ไปทำไม.." ถามออกไปทั้งที่ในใจก็พอรู้คำตอบ
"เราจะได้สานต่อเรื่องที่ติดค้างกันไว้คราวที่แล้วไง.." และมันก็เป็นไปตามที่คิดจริงๆ
"ถ้าเราไม่ยอมล่ะ..."
"นายก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่ว่ามันจะเป็นยังไง..และไม่ต้องห่วงนะรับรองได้ว่าแฟนนายจะได้ดูเป็นคนแรกๆแบบรอบปฐมทัศน์เลยล่ะ.."
.
หัวสมองตอนนั้นตื้อตันไปหมดคิดอะไรไม่ออกเลยมันเลวร้ายกว่าวันที่ตื่นนอนสร่างเมามาแล้วเจอไอ้ต่อนอนอยู่ข้างๆ
เพียงเพราะวันนี้เรามีคนที่ต้องแคร์...จะให้เค้ารู้เรื่องนี้ไม่ได้...
.
"ตกลง...เรียนเสร็จแล้วจะไปแต่พอไปแล้วนายต้องลบทิ้งทั้งหมดนะ.." ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว
"ว่าง่ายๆแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อยสินาย..ไว้เจอกันน่ะรับรองว่าสนุกจนลืมไม่ลงเลยแหละ..."
.
แบ๊งค์วางสายไปนานแล้วแต่เรายังนั่งเหม่อลอยมองไปยังผนังสีขาวของห้องนอนราวกับว่ามันมีอะไรให้จดจ้องยาที่กินไปเริ่มออกฤทธิ์มากขึ้นความมึนง่วงเริ่มเข้ามารุกรานจนในที่สุดก็ล้มตัวลงนอนหลับไปทั้งความคิดที่สับสนเครียดจนวุ่นวายในใจ...
.
วันต่อมาทั้งวันเรียนไม่รู้เรื่องเลยในหัวนั้นเฝ้าแต่คิดเรื่องเมื่อคืนซ้ำไปซ้ำมาและคิดฟุ้งซ่านกังวลถึงสิ่งที่กำลังจะมาถึงในเย็นวันนี้ข้าวปลาอาหารก็กินได้น้อยมากจนไอ้ต่อสงสัยเมื่อกินข้าวเสร็จก็แอบมาฟุบหลับที่ม้าหินอ่อนหลังตึกคณะที่เดิมซักพักหนึ่งไอ้ต่อก็มานั่งข้างๆ
.
"อยากมีญาติเป็นสไปเดอร์แมน..." อะไรของเมิงอีกล่ะ..
"อะไรเมิงอีก..." หันไปมองหน้ามันแบบเบื่อหน่าย
"เราจะได้มีเยื่อใยต่อกันมากๆ..."
"..." เบือนหน้าหนีวันนี้ไม่อยู่ในอารมณ์ที่สามารถจะขำขันได้
.
เมื่อมุขกระตุ้นอารมณ์ขันใช้ไม่ได้ผลอย่างทุกครั้งที่ผ่านมาไอ้ต่อคงเริ่มผิดสังเกตมากขึ้น
.
"เมิงเป็นอะไร..ไม่สบายอีกแล้วเหรอ..." มันถามแล้วก็เอามือมาจับๆที่หน้าผากวัดไข้
"ไม่เป็นไรหรอก...กรูง่วงนอนเฉยๆ.." แกล้งทำเป็นบิดขี้เกียจหาวนอนให้มันเห็น
"กรูไม่เชื่อ...เมิงต้องคิดเรื่องอะไรอยู่แน่ๆ..กรูทำอะไรให้เมิงไม่สบายใจอีกเหรอเมิงบอกมาสิกรูจะได้ไม่ทำอีก..." ฟังมันพูดแล้วก็ปวดใจจนน้ำตาจะไหล
.
อย่าโทษตัวเองเลยต่อ... เมิงดีกับกรูมาตลอด กรูสิที่มันไม่ดี...ทำผิดกับเมิงจนได้... ในใจอยากจะพูดคำนี้กับมันใจแทบขาดแต่ก็ต้องกลั้นเก็บไว้และฝืนยิ้มกลับไปให้มันเห็น
.
"กรูไม่เป็นไรแล้ว...เห็นมั้ย..." พูดแล้วก็ลุกขึ้นยืน
"เมิงอ่ะ...มีอะไรไม่สบายใจเมิงต้องบอกกรูนะ...กรูไม่อยากให้เมิงต้องมาเครียดแบบนี้..." เหอๆ..เรื่องนี้กรูบอกไม่ได้จริงๆ
"ไม่มีไรแล้ว...ไปเรียนกัน" ว่าแล้วก็เดินนำมันออกไปไอ้ต่อดูงงๆแต่ก็รีบเดินตามมาและเข้าห้องเรียน
.
วันนี้เวลาเรียนที่ปกติดูแสนจะยาวนานกลับหมดไปอย่างรวดเร็วลงไปนั่งเล่นหน้าคณะอยู่พักหนึ่งก็หาทางหนีไอ้ต่อออกมาจนได้พอมาถึงหน้ามหาลัยฯก็รีบโบกแท๊กซี่แล้วขึ้นไปทันที...
.
"ไปไหนครับ.." โชเฟอร์แท๊กซี่ถาม
"แป๊ปนึงนะครับพี่.." ไม่รู้ว่ามันที่ไหนเหมือนกันเลยรีบกดโทรศัพท์หาแบ๊งค์พอเค้ารับสายก็ส่งให้บอกทางโชเฟอร์..
.
รถวิ่งมาได้เกือบสิบห้านาทีก็มาถึงบ้านของแบ๊งค์หลังจากจ่ายเงินเสร็จก็ลงมายืนจดๆจ้องๆอยู่ที่หน้าประตูรั้วบ้านลังเลว่าจะกดกริ่งดีไหมและในตอนนั้นเองที่เขาเปิดประตูบ้านออกมาและเดินมาเปิดล๊อกรั้วให้เราเข้าไปข้างใน
.
เมื่อเข้ามาถึงและนั่งลงที่โซฟาตัวเดิมแบ๊งค์ก็ลงมานั่งข้างๆแล้วก็เริ่มทำเหมือนเมื่อคืนนั้นทันทีแต่สติยังพอมีอยู๋จึงรีบห้ามและบอกออกไป
.
"ลบคลิปนั้นก่อน..."
.
แบ๊งค์ยักคิ้วแล้วหยิบเอาโทรศัพท์ออกมาและกดลบทิ้งให้ดูแม้จะไม่แน่ใจว่าเค้าจะสำรองเอาไว้ที่ไหนรึเปล่าแต่ก็สบายใจขึ้นกว่าเมื่อกี้นิดนึงเมื่อลบเสร็จก็วางโทรศัพท์ลงข้างๆโซฟาและเริ่มเข้ามาปลดกระดุมถอดเสื้อนักศึกษาเราออกและก้มลงไปไซร้ๆที่หน้าอกความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้มีอารมณ์ต้องการอะไรเลยอยากให้เสร็จๆพ้นๆไปเร็วๆแม้ว่าในใจจะขยะแขยงจนอยากร้องจะโกนออกมาดังๆกัดฟันทนเอาไว้
.
ทั้งที่พยายามไม่คิดถึงแต่ใบหน้าไอ้ต่อมันกลับวนเวียนไปมาอยู่ในหัวสลัดออกไปเท่าไหร่ก็ไม่หลุด
ช่างมันเถอะ...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป...เฝ้าบอกตัวเองไปอย่างงั้น
แต่กลับห้ามน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ได้...
มือของแบ๊งค์ยิ่งสัมผัสลงไปบนร่างกายเรามากแค่ไหนภายในใจก็ยิ่งเจ็บมากขึ้นเท่านั้น..
เจ็บจนเหมือนหัวใจจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
หลับตา... ไม่อยากมอง...
หลับตา... ไม่ขอรับรู้...
หลับตา... และหวังว่าเมื่อลืมตามาอีกทีฝันร้ายบ้าบอนี่คงผ่านพ้นไป...
.
ซักพักหนึ่งในขณะที่แบ๊งค์กำลังพยายามถอดเข็มขัดและกางเกงออกอยู่นั้นก็มีเสียงเหมือนของหนักหล่นดังมาจากทางหน้าบ้านเขารีบผละออกไปดูและหลังจากนั้นไม่ถึงนาทีก็ได้ยินเสียงประตูบ้านเปิดออกอย่างแรงเรายันตัวหันไปดูก็เจอไอ้ต่อยืนหอบอยู่เสื้อนักศึกษาสีขาวของมันเลอะดินจนดำไปแถบหนึ่ง..
.
"ไอ้ต่อ...เมิงมาได้ไง..." พูดออกไปแบบไม่ได้สติเลยงงมากๆ...
"เดี๋ยวเมิงกับกรูค่อยคุยกัน...ขอกรูเล่นไอ้เชี่ยนี่ก่อน"
.
พูดเสร็จไอ้ต่อก็เดินไปหาแบ๊งค์แล้วกระชากคอเสื้อดึงออกไปหน้าบ้านเรารีบติดกระดุมเสื้อแล้ววิ่งออกไปดูก็พบว่าแบ๊งค์นอนกองอยู่กับพื้นแล้วและไอ้ต่อกำลังเตะซ้ำอย่างไม่ปราณีปราศัยขืนปล่อยเอาไว้วันรุ่งขึ้นคงได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ๆ...
.
"เฮ้ย..เมิง...พอแล้วเดี๋ยวมันตาย" พูดแล้วก็วิ่งไปดึงไอ้ต่อให้แยกออกมา
"เมิงจำใส่กะโหลกไว้..อย่ามายุ่งกับแฟนกรูอีก...ถ้ากรูพูดภาษาคนกับเมิงไม่รู้เรื่องคราวหน้ากรูจะเอาให้เมิงได้ไปเกิดใหม่เลย"
.
พูดจบมันก็ดึงแขนพาเราออกจากบ้านมาปล่อยแบ๊งค์นอนกองอยู่แบบนั้นจนเจอแท๊กซี่ก็โบกเรียกบรรยากาศตลอดทางต่างคนต่างก็เงียบจนน่าอึดอัดเมื่อมาถึงบ้านมันก็จ่ายค่าโดยสารแล้วกึ่งดึงกึ่งลากลงจากรถไขกุญแจเข้ามาในบ้าน
.
แม่ยังไม่กลับมาเรานั่งลงบนเก้าอี้ตรงโต๊ะกินข้าวไอ้ต่อมาหยุดยืนอยู่ข้างๆเมื่อแหงนมองขึ้นไปก็เห็นว่าแขนข้างหนึ่งของมันมีแผลถลอกแผลใหญ่เป็นทางยาว
.
"เมิงเป็นแผล...กรูใส่ยาให้นะ.." พูดแล้วก็ดึงแขนเสื้อมันเบาๆให้มันนั่งลงที่เก้าอี้
"เมิงไม่ต้องยุ่ง.." มันพูดแล้วสลัดแขนออก
"โกรธกรูเหรอ..." ไม่น่าถามเนอะ...เหอๆ
"กรูไม่โกรธ...กรูไม่เคยโกรธเมิงเลย...กรูทำใจให้โกรธเมิงไม่ได้...แต่กรูเสียความรู้สึก... ทำไมเมิงไม่บอกกรู.." มันพูดแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆ
"กรู...ไม่อยากนอกใจเมิงเลยนะ...กรูไม่ได้ตั้งใจ.." รู้สึกพูดไปน้ำตาก็จะไหล..
"กรูรู้...กรูดูออกว่ามันบังคับเมิง...เมิงร้องให้...แต่ทำไมเมิงมีปัญหาอะไรแบบนี้ทำไมไม่บอกกรู ...จะได้ช่วยกันหาทางแก้ " สีหน้าของมันตอนนี้ดูเป็นผู้ใหญ่จนน่ากลัวทิ้งความเป็นเด็กๆแบบที่เคยมีไปจนหมด
"กรูไม่อยากให้เมิงรู้..กรูกลัวเมิงเสียใจ กลัวเมิงโกรธ.." พูดไปก้มหน้าไปไม่กล้ามองหน้ามัน
"เมิงคิดว่าเมิงยอมมันแล้วมันจะจบเหรอ...ถ้ามันเรียกเมิงไปอีกครั้งที่สองที่สามล่ะ..." ก็จริงของมันนะ...
"ดีนะที่กรูสังเกตุท่าทางเมิงมาตั้งแต่เช้าว่ามันผิดปกติไปเมิงเครียดเหมือนกลุ้มใจอะไรมาพอเลิกเรียนยังหนีกรูไปอีก..." เหอๆ...มันรู้ได้ไง
"เมิงรู้ได้ไงว่ากรูจะหนี.."
"ก็แล้วเมิงเคยหนีกรูสำเร็จซักครั้งมั้ยล่ะ..." ก็จริงของมัน
.
ไอ้ต่อหยิบเอากระดาษชำระมาซับๆเลือดที่แขนแล้วก็พูดต่อ...
.
"ถ้ากรูไม่นั่งแท๊กซี่ตามไป..เมิงจะเป็นยังไงล่ะป่านนี้..."
.
พูดอะไรไม่ออกได้แต่ก้มหน้าฟังมันอย่างเดียว...
.
"ถ้ามันเป็นไปแบบนั้นกรูคงทนไม่ได้...กรูทนเห็นคนที่กรูรักโดนมันทำแบบนั้นไม่ได้...เมิงเข้าใจมั้ย..."
.
ต่างคนต่างก็เงียบไปจนพักหนึ่งเราก็ลุกไปเอาส้ำลีกับแอลกอฮอล์แล้วก็ยาใส่แผลมาทำแผลให้เมื่อสำลีชุบแอลกอฮอล์โดนปากแผลไอ้ต่อสะดุ้งเล็กน้อย..
.
"แสบเหรอ..." ถามมันไปแต่มือก็ยังเช็ดแผลอยู่เอาเศษดินเศษกรวดออกให้หมด
"อืม.." มันพูดออกมาเบาๆ
.
พอล้างแผลใส่ยาเสร็จก็เอาผ้าก๊อซปิดแผลมันเรียบร้อยก็ตัดสินใจพูดออกไป(ความจริงไม่เห็นจะต้องคิดมาก)
.
"กรูขอโทษ..."
.
ไอ้ต่อยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินมากอดคอจากข้างหลังแล้วกระซิบเบาๆ
.
"สัญญากับกรูสิ..จะไม่ทำแบบนี้อีก..."
"อืม...สัญญา" ก็ตอบไปเบาๆ...
"มีอะไรจะต้องบอกกรูด้วย ห้ามเก็บงำไว้คนเดียว..." มันพูดต่ออีก
"อืม..." รับปากไปแบบไม่เต็มปากเต็มคำ...
"รักกรูมั้ย.." บ้าาาาา...เมิงถามไรเนี่ย...
"..." เหอๆไม่ตอบ...
"รักกรูมั้ยยย..." มันถามซ้ำแล้วก็เอาจมูกมายีๆที่หัว
"รัก..." ตอบมันเบาๆ (มากๆ..เหอๆ...)
"ไม่เอาแบบเนี้ยอ่ะ...บอกดิ รักต่อครับ พูดดังๆ..." เหอๆ..เมิงมันบ้าไปแล้ว....
"ไม่...เหอๆ" เดินหนีมันไปเข้าห้องน้ำ
.
หลังจากอาบน้ำล้างตัวจนสะอาดแล้วก็เจอได้ต่อเปลี่ยนเสื้อผ้านอนกลิ้งอยู่บนเตียงเรียบร้อย..
.
"ใครบอกว่าจะให้เมิงค้างอ่ะ..." ไอ้นี่ชักมั่ว...
"กรูเจ็บแขนนะ...ปีนรั้วไปช่วยเมิงตกลงมาเจ็บจะตาย..." จะสมน้ำหน้าดีมั้ยอ่ะ..
"เออๆ...นอนไปไม่ต้องพูดมาก.." ได้ทีลำเลิกบุญคุณใหญ่
.
นั่งๆทำงานอยู่ไอ้ต่อก็นอนอ่านหนังสือไป(โดนบังคับถ้าไม่อ่านก็ไล่กลับบ้าน 5 5 5)พักนึงมันก็โพล่งขึ้นมา..
.
"อยากเป็นเบอร์ดี้..." เริ่มไร้สาระอีกแล้ว..
"เป็นทำบ้าไร..เบอร์ดี้" เหอๆ..ไม่เก็ต
"จะได้เป็นหนึ่งในใจคุณ..."
.
ห้องตกอยู่ในความเงียบและต่างคนก็แยกย้ายกันทำงานตัวเองต่อไป....
.
.
ง่วงนอนมากๆครับเดี๋ยวพรุ่งนี้เลิกเรียนจะมาต่อให้ครับ
-
:oและแล้วก้อเกิดขึ้นจนได้ ดีนะที่พระเอกเรารู้ทัน ตามไปช่วย เห็นไหมหละ ต้องรีบหาทางกำจัดเจ้าแบงค์ซะนะ ว่าแต่ว่าจะมีคลิปโผล่ตามมาอีกหรือป่าวเนี้ย
-
:3061: เย่ ในที่สุดก้อมาต่อแล้วหลังจากที่ไม่ยอมนอน เพราะเชื่อลึก ๆ ว่าเด๋วเจ้าของกระทู้ต้องมาต่อแน่ ๆ (แต่ไม่ทันคนแรกอ่ะ นิสเดียวจริง 555)
:monkeylove2: ตามอ่านมาตั้งแต่วันศุกร์แล้วครับ ชอบมาก ๆ ครับ แอบทึ่ง ๆ นายต่อเหมือนกันนะครับ คราวนี้ โตเกินตัวจริง ๆ คนอื่น ๆ ที่คาดเดาเรื่องของนายแบงค์และกังวลใจเรื่องที่นายต่ออาจจะโกรธคงจะได้ทราบกันแล้วนะครับว่าจริง ๆ แล้วมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง (ผมก้อคนหนึ่งและที่แอบเครียดไปเหมือนกันว่า มันต้องมีประมาณถ่ายร่งถ่ายรูปกะที่จะแบ๊คเมย์ชัวร์) :pigangry2:
แต่ผมก้อสบายใจครับที่เห็น "maturity" ของนายต่อในครั้งนี้ ผมว่า หลังจากนี้ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น มันก้อไม่น่าจะเลวร้ายเกินรับมือแล้วหล่ะครับ :monkeylaugh2:
:angellaugh2: ดีใจด้วยจริง ๆ นะครั บ :love2:
แล้วก้อน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา............ มาต่อเร็ว ๆ นะครับ อย่าทำให้ต้องรอจนเกือบเช้าอีกเลยนะคร้าบบบบบบบบบ :impress:
-
:myeye: หาได้ที่ไหนเนี่ย ผู้ชายอย่างนายเป็นต่ออะ จะซื้อซักคน เฮอ... น่ารักจิง ๆ เล้ย!!!
นายพลาดมีอะไรก็คุยกับนายเป็นต่อเถอะ ดูเค้าจะเข้าใจและรักนายมากนะ...อิจฉาวุ้ย!!!
-
:o :sad5: รายกานเนี่ย ดีนะเนี่ยที่ ต่อไปทัน ไม่ง้าน แย่เลย . . . .
คนดีๆ อย่างต่อเนี่ย หาที่ไหนได้มั่งอ่า อยากหาไว้สักคน
เสดเรื่องนี้ พลาด คงรักต่อ มากโขเลยอ่ะดิเนี่ย . . รักกัน นานๆ นะ
(เอ. . . ทำไม เรื่องจิง มัน ยังกะ หนังเลยหว่า . . . ชีวิต น้องพลาด นี่น่าติดตามจิงๆๆ )
เป็นกำลังใจให้ผ่าน อุปสรรคต่างๆ ไปได้นะคับ
-
นายต่อนิสัยดีกว่าที่คิดใช่มั้ยละ น้องพลาด
เอาใจช่วยนะครับ
มีอารายก็คุยกัน
เอาใจช่วยครับ
พี่พูห์ :teach:
ปล.
ยังไม่ตอบคำถามพี่เลยนะน้องพลาด
-
พระเอก ขี้ ม้าขาว มา ช่วย นางเอก :angellaugh2: ชอบๆๆๆๆๆ และพระเอก ยังคง ความ มุก เสี่ยว ไว้ ชอบๆๆๆๆๆ น่ารักทั้งคู่ รักกันเข้าไว้ เน้อ
-
:try2: เฮ้อ... ค่อยโล่งใจหน่อย
:untrust: แต่ผมว่า (ไอ่)แบ๊งค์(ขอโทษนะ หมั่นใส้มันจิงๆ) ง่ะ คงไม่หยุดแค่นั้นหรอก :confuse:
:3129: พลาด อยู่หนายยยยยย รีบมาเขียนต่อ เร๊ว ๆ
-
......
......อ๊ากกกกกกกกกกกกก :oหายไปนาน ติด งานกิจกรรมที่คณะ 2-3 วัน โหยยย แง้ ๆ :monkeysad: เกือบ ไปแระ พี่พลาดอ๊ะ......... :serius2:
.......อยากฆ่าอีแบงค์ทิ้งโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ยากส์ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.... :pigangry2:
.......อีนะเนี่ยยังมีพี่ต่อโผล่มาช่วยได้ทัน อีห่านแบงค์นี่เลวได้ใจ จริง ๆ น่าจะเอาให้ตายคาตรีนเรยอ่ะ พี่ต่อ หึหึ.......... :laugh:
.......ทีหน้าทีหลัง มีไร ไม่สบายใจบอกกันนะฮะ เปงคู่ชีวิตกันแล้ว :myeye: เหอ ๆ อย่าปิดบังกันจิ อิอิ :kikkik:
........เปงกำลังใจเสมอ คับ จุ๊ฟ ๆ :impress3:
........
-
เราว่า ไอ่เชี่ยแบงก์ มันคงไม่หยุดแค่นั้นหรอก.....
มันคงเซฟคลิป ไว้ในคอมแล้วหล่ะ ไอ่เลววววว
ยังงี้ ตื๊บมันเลยดีกว่า :angry2:
-
นายต่อ นี่ สงสัยดื่มกระทิงแดงทุกวันแน่เลย อิอิ (ลูกผู้ชายตัวจิง)
-
ดีนะที่พี่ต่อตามไป ไม่งั้นเเย่เลยพี่พลาด :monkeysad2:
เกลียดไอ้เเบงค์ อย่าให้เจอนะ ( จะเจอไหมเนี่ย) ...
มาต่อเร็วๆนะคร๊าบบบบ พี่พลาด :impress:
-
ฮึ๊ย... หายไปนาน เกือบ พลาด เรื่องนี้แล้วมะล่ะ :try2:
ติดใจมุกเสี่ยวๆจังเลย ช๊อบบบชอบบบ :angellaugh2:
-
เบอร์ดี้หนึ่งในใจคุณ
มุขนี้ขอเรย คิดได้อ่ะ -*-
ว่าแต่พี่พลาดจะพลาดหลายรอบแระนะงิงง
-
เอาและเชียว... :piglove2:
เกือบ "พลาด" เป็นครั้งที่สอง... (สมชื่อ) :try2:
ดีนะ ที่มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยทัน
แต่ปีนรั้ว..ท่าไหนล่ะนั่น ได้แผลซะงั้น...
นายต่อ เป็นคนดีจริงๆนะ :impress3:
ถึงยังไง ต่อก้อไม่ปล่อย ให้ "น้องพลาด" คลาดสายตาช่ายม๊า... :yeb:
หุหุ เบอร์ดี้........ หนึ่งในใจคุณ ...<<---- :pigha2: ฮ่าๆ มุขนี้ ได้ใจ
-
อ่ะนะ...พี่ต่อเราพระเอกขี่ม้าดำ << ไม่ขาวแล้วล่ะใช้หลายครั้งแล้วตัวนี้
คุณพลาดก้อนะ หุหุหุ เกือบไปแล้ว
ต่อด่วนครับ
รออ่านอยู่
-
ต่อน่ารักจัง น่ารักโครต ๆ ถ้าคุณพลาดมาพลาดอีตาแบงค์อีกรอบนี่ยกต่อให้เราเลยแล้วกันนะ หุหุ :kikkik:
ระวังแบงค์เอาคืนนา กลัวจัง กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มดันโดนลากไปตืบนี่ไม่ธรรมดานะ แค้นแหง่ ๆ อะ เป็นห่วง
รออ่านต่อนะค้า :impress:
-
:impress:อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่ารักกันเข้าไป
นั่งหัวเราะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว
ลูกค้ามองใหญ่แล้ว
อิ อิ อิ :-[
-
"อยากมีญาติเป็นสไปเดอร์แมน..." อะไรของเมิงอีกล่ะ..
"อะไรเมิงอีก..." หันไปมองหน้ามันแบบเบื่อหน่าย
"เราจะได้มีเยื่อใยต่อกันมากๆ..."
"..." เบือนหน้าหนีวันนี้ไม่อยู่ในอารมณ์ที่สามารถจะขำขันได้
อ๊ากส์สสสสสสสสสส โดนเข้าไปกลางหัวใจ :-[
ทำม้ายยยยยยยยยยยยยย เกิดมาชีวิตนี้ไม่เจอใครเพอเฟ็คแบบนี้ :serius2:
นายพลาดไปแล้ว นี่พลาดที่ไม่รักต่อให้มากกว่านี้ด้วยหรือปล่าวครับ :pigangry2:
บทเรียนที่ถ้าต่อไม่รักจริง ไม่สังเกตุ ไม่ขี่ม้าขาวเข้าไปช่วยแล้วจะเกิดอะไรขึ้น :monkeysad:
ถ้าต่อไม่เข้าอกเข้าจายจะเกิดอะไรขึ้น ไม่อยากจะคิดเลย
ถ้าเรารักเขา มีอะไรในใจก็พูดไปเถอะเพราะมันเป็นตัวของเรา :yeb:
ถ้าเขาจะไม่รักตัวตนของเรา มันก็ดีกว่าที่จะฝืนแล้วมาเจ็บภายหลัง
ถ้าเขาฟังเรื่องของเราไม่ได้แล้วจะมีคนรักไว้ทำบึ้ย..........อะราย :seng2ped:
-
:-[
ในที่สุดก็ตามอ่านทันซะที
โฮะๆๆๆ
น่ารักมากๆ ครับ
:like2:
พี่ต่อนี่นิสัยดีมากๆ เลย
แถมเสี่ยวได้ใจอีกต่างหาก
ไม่ว่าสถานการณ์ไหน
พี่แกเสี่ยวได้ตลอดจริงๆ = ="
:piglove2:
พี่พลาด ก็อย่า "พลาด" อีกนะครับเนี่ย
ไม่รู้นายแบงค์นี่จะเซฟคลิปไว้ในคอมรึเปล่าซะด้วยดิ
หรือบางทีอาจไม่หยุดแค่นี้ก็ได้
:seng2ped:
รอตอนต่อไปครับ!
-
......
..... :confuse:นั่นจิฮะ อีเจี้ยแบงค์นี่ โคตรชั่ว พันธุ์นรกไม่ต้องการเลยอ่ะ :sad5: กลัวจังว่ามันจะ ไม่ยอมรามือจากนายเอกของเรา :oแถมโดนพระเอก ตื้บซะขนาดนั้น น่ากลัวมันจะเอาคืน แง้ ๆ ๆๆ :monkeysad: จาทามไงดีอ่า พี่พลาด พี่ต่อ ระวังตัวมาก ๆ นะคับ เอาใจช่วยจ้า..... :yeb:
..... :untrust:อย่างว่าแหละคับ เมื่อไม่ได้กรูต้องทำลาย กลัวมันจะเซฟคลิปไว้ในคอม แล้ว แพร่กระจายดิ ทีนี้ โหยยยยยยยยย.......น่าตายนักนะแก :pigangry2:
.....ปล. พี่ต่อ พี่พลาด ดูแลตัวเอง และ กันและกัน ดี ๆ นะฮะ จุ๊ฟ :myeye:
......ปล. 2 เจ้าพ่อพันธุ์เสี่ยว น่าร๊ากกกกกกกก วันไหน นายเอกของเราไม่ได้เจอไร เสียว ๆ เอ๊ย มะจ้ายยย .... เสี่ยว ๆ คง ขาดไรในชีวิต ไปอย่าง แน่ ๆ เหอ ๆ :kikkik:
......ปล. 4 กระทู้นี้ ฮอตฮิต ติดชาร์ตติดต่อกันมาตลอด ตั้งแต่อยู่ปาล์มแระ เหอ ๆ ช่วยเชียร์ ช่วยดัน ค้าบบบ :impress3:
.......ปล. 5 รุสึกว่า เรื่องราวความน่ารัก กุ๊กกิ๊กของ พระเอกนายเอกของเรา ในเรื่องนี้จะดังขจรขจายไปทั่วโลกไซเบอร์แระนะฮะ จากปาล์มมา บอร์ดนี้ (ผมเองก็ตามมาจากปาล์ม อิอิ :laugh:) และ ตอนนี้มีคนเอาไปแปะ ที่สวนลุม ฯ พันทิป เวบสุดฮิตของเทืองไทย ด้วยแหละ มีแฟน ๆ คนอ่าน ติดจาย ช่อบกันมากมาย ยินดี ด้วยค้าบบบบ....ตอนนี้ความรักของพี่ทั้ง 2 มี สักขีพยาน และคนให้กำลังใจกันเพียบเรยน๊า สู้ ๆ คับ เอาชนะอีตัวมาร และอุปสรรคทั้งหลายให้ได้ ทุกคนคอยเชียร์อยู่นะจ๊า :impress: :yeb:
......ปล.6 (มะหร่ายเมิงจะเลิก ปล.ฟระ) :o อิอิ........มาอัพ ต่อ ไว ๆ นะค้าบ ไม่ต้องรีบร้อนนะฮะ พวกเรารออยู่ หึหึ :kikkik:
......
-
:o โอม่ายยยย เกือบไปแล้วน่ะคับพี่พลาด ดีนะพี่ต่อเค้าไปช่วยไว้ทัน :really2:
พลาดสมชื่อเจงๆ :try2: ไอ้แบงค์หื่นนั่นเลวมาก แต่แบงค์แถวนี้น่ารักจังง อิอิ
แต่ก้อนะทำเสียคนชื่อแบงค์หมดเลย ฮุ :pigangry2:
มาต่อเร็วๆน่ะคับ ไม่ไหวแล้ว :like2:
เรื่องราวกะลังเข้มข้น ความเสี่ยวของต่อและความรักของพลาดจะเปนยังไงต่อไป :monkeysad:
ต้องติดตามชม :confuse:
มีลางว่าไอ้แบงค์ต้องไม่ยอมเลิกราแน่เลย เจอไปขนาดนั้น คงแค้นน่าดู
แต่พี่ต่อก็คงเสี่ยวต่อไป ดูแลกันดีๆนะคับ
:impress:
-
ตามอ่านมาสองวันทันแล้ว เย่ :3061:
อ่านถึงตอนล่าสุด
เกือบต้องเป็น คุณน้อง "พลาดอีกแล้ว" นะคะ :serius2:
ดีใจด้วยที่รอดพ้นมาได้ เพราะพระเอกปีนกำแพงมาช่วยทันแท้ๆ
ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ ก็ขอให้ตาแบงค์ไรนั่นไม่มาตามราวีอีกนะคะ
แล้วก็ขอให้เลิฟ เลิฟ กะคุณน้องต่อมากขึ้นนะคะ :-[
ชอบมุกของคุณน้องต่ออ่ะค่ะ ขำดี :monkeylaugh2:
-
:try2: หายไป 4 วัน หุหุ ยาวได้ใจมาก เด๋วกลับมาอ่านนะจ๊ะคุณพลาด ตะแน๋วขอมาแปะโป้งลงชื่อไว้ก่อนนะ :yeb:
-
หวัดดีคับเพิ่งมาตามอ่านจนทันครับ
สนุกๆมากๆครับ
เกลียดไอ้แบ้งงงงงง
ต่อนี่โคดน่ารักเลยคับ
รักษาดีๆนะคับคนแบบนี้ :-[
-
:serius3: เครียดจัง ทำงานต่อมะด้าย เพราะ พลาด ยังมะได้โพส :3060:
:ped150: ไปตามหา พลาด กันเถอะ
-
:myeye: อยากอ่านต่อจังเลย
-
เพิ่งกลับมาบ้านฮะ...เหอๆเลยมาต่อให้เลย
.
.
คืนนั้นหลังจากดูๆแล้วก็พอจะประเมินได้ว่าหลังจากนี้ไอ้ต่อคงมาค้างบ้านบ่อยๆเลยบอกให้มันกลับไปเอาชุดนักศึกษากับพวกเสื้อผ้ามาทิ้งไว้ที่นี่เลยซักสองสามชุดแต่พอมันกลับมาอีกทีก็พบว่าขนมาซะเต็มกระเป๋าเลย
.
"ใจคอเมิงกะจะย้ายมาอยู่นี่เลยใช่มั้ย..." ประชดมันไปด้วยอารมณ์หมั่นใส้
"ได้เหรอ..." มันพูดตอบส่วนมือก็เอาเสื้อผ้าจากในกระเป๋าออกมาใส่ไม้แขวนเสื้อและยัดไว้ในตู้
"เหอะ..กรูประชด.." ป่วยการจะพูดกับมัน
.
ทิ้งตัวลงนอนฟุบบนเตียงในใจก็คิดทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ซักพักหนึ่งไอ้ต่อก็ล้มตัวลงมานอนข้างๆแล้วดึงตัวไปกอดไว้
.
"คิดไรอยู่เมิง..." มันถามพลางเอามือมายีผมบนหัวเล่น
"กรูกลัวเรื่องวันนี้มันจะไม่จบง่ายๆ..." เหอๆกินตรีนไปซะอร่อยขนาดนั้นไม่แค้นก็บ้าแล้ว
"เมิงไม่ต้องกลัวหรอก...กรูไม่ได้ไปไหนซะหน่อย..ถ้ามันจะทำไรเมิงก็ต้องผ่านกรูไปก่อนน่ะ.." จ้า..พ่อพระเอก
.
ก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะว่ารู้สึกสบายใจขึ้นมากเหมือนกันที่ได้ยินไอ้ต่อพูดออกมาแบบนั้น
.
"ต่อ..."
"หือ..." มันขานรับแล้วก็คลายอ้อมแขนที่กอดเอาไว้ออก
"กรูขอโทษนะ...ตั้งแต่คบกันมาเมิงเจ็บตัวเพราะเรื่องของกรูไปตั้งหลายหนแล้ว.."
"เรื่องเล็ก...เมิงเป็นแฟนกรู..ถ้ากรูไม่เจ็บเพื่อเมิงแล้วจะให้ไปเจ็บเพื่อใครล่ะ.." แหวะไอ้น้ำเน่า...เหอๆ
.
เช้าวันต่อมาก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปมหาลัยฯพร้อมกันพอตกบ่ายเรียนเสร็จไอ้ต่อก็มาบอกให้รอมันเล่นบอลเสร็จก่อนแล้วค่อยกลับพร้อมกัน
.
"โหยเมิง...กว่าเมิงจะเลิกกรูกลับก่อนนะ.." โวยไปงั้นๆแหละรู้อยู่ว่ายังไงมันก็ทำหูทวนลุมทั้งปี..
.
สุดท้ายก็ไปนอนฟุบหลับรอมันอยู่ที่ม้าหินอ่อนหลังตึกคณะกว่ามันจะเล่นบอลเสร็จก็ปาไปเกือบห้าโมงเย็นพอกำลังเดินไปขึ้นรถกลับที่หน้ามหาลัยฯจู่ๆมันก็ชวนขึ้นมา
.
"พลาด..." มันเรียก
"หืม..."
"ไปดูหนังกัน.." ป่านนี้เนี่ยนะ...- -"
"ดูที่ไหนแล้วก็ดูเรื่องอะไรอ่ะ.." ก็รู้สึกว่าไม่ค่อยได้ไปไหนกันเท่าไหร่เลยยอมๆตามใจมันหน่อย...
.
ตัดสินใจไม่ได้สุดท้ายก็มายืนเลือกเรื่องดูกันหน้าโรงหนังที่มาบุญครองเหมือนเดิมพอซื้อตั๋วเรียบร้อยก็มีเวลาก่อนหนังจะฉายประมาณชั่วโมงนึงเลยไปหาอะไรกินกันแถวๆนั้นฆ่าเวลาสุดท้ายก็มาจบที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางหลักจากสั่งไปได้พักหนึ่งหมี่น้ำสองชามก็มาวางที่โต๊ะไอ้ต่อรีบตักกินทันที..(เมิงหิวโหยมาจากไหนเนี่ย..)
.
"เมิงค่อยๆกินก็ได้มันร้อน..." เห็นแล้วห่วง..
"ก๋วยเตี๋ยวว่าร้อนแล้ว...เจอเธอยิ่งร้อนกว่า.." ล่อซะแทบสำลัก...
"เมิงนั่งกินเงียบๆไปเลยปะ.." เหอๆ..การคุยกับมันตอนกินข้าวนำมาซึ่งภาวะเบื่ออาหารอย่างรุนแรง...(เลี่ยนจนกินอะไรไม่ลง..)
.
ไม่ถึงสิบนาทีหมี่น้ำหนึ่งชามก็ไหลลงกระเพาะไอ้ต่อไปจนหมด(ของกรูยังเหลืออีกตั้งครึ่ง...)มันนั่งมองเรากินพักหนึ่งก็พูดขึ้นมา...
.
"ขอกรูคำนึงดิ..." กำลังจะตักก๋วยเตี๋ยวเข้าปากชะงักเลย..
"เอาดิ...เมิงยังไม่อิ่มเหรอ.." ว่าแล้วก็ยื่นชามให้มันตักไปเอง
"ไม่เอาคำนี้.." ไอ้ต่อพูดแล้วส่ายหน้า..เมิงต้องการอะไรจากกรูเนี่ยเหอๆ...
"จะให้ป้อนเหรอเมิง...ไม่เอานะคนเต็มไปหมดเมิงไม่ห่วงหน้ากรูก็ห่วงตัวเองบ้างเหอะ..." พูดดักไว้ก่อน...
"กรูอยากได้คำว่ารัก..."
"..." วางตะเกียบแล้วนั่งลงมองหน้ามันอย่างสงบ...
.
.
ดูหนังเสร็จออกมาจากโรงหนังฟ้าก็มืดสนิทแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลาตอนนั้นก็สี่ทุ่มนิดๆพอลงลิฟต์มาถึงชั้นล่างเลยหันไปถามไอ้ต่อมัน
.
"คืนนี้เมิงจะค้างบ้านกรูเปล่าเนี่ย..." ความจริงไม่น่าถามนะ...เหอๆ
"ค้าง...แต่เดี๋ยวกรูจะพาเมิงไปที่ๆนึงก่อน.."
.
ถึงจะยังไม่รู้ว่ามันจะพาไปที่ไหนแต่ก็ตกลงไปกับมันแท๊กซี่วิ่งไปเรื่อยๆจนมาจอดที่คอนโดแห่งหนึ่งแถวอโศกเมื่อจ่ายเงินแล้วไอ้ต่อก็เดินนำลงมาเราก็รีบไปถามน่ะด้วยความสงสัยอย่างแรง..
.
"เมิงจะไปไหนเนี่ย...." มันไม่ตอบแต่บุ้ยใบ้ให้เดินตามไปเรื่อยๆ
.
ไอ้ต่อเดินตรงเข้าไปยังล๊อบบี้และใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปด้านใน(มันมีคีย์การ์ดได้ไงฟะ...)แล้วกดลิฟต์ไปยังชั้นบนสุดพอออกจากลิฟต์ก็ยังต้องเดินขึ้นไปอีกสองสามชั้นจนเมื่อมาสุดทางไอ้ต่อก็พูดออกมา..
.
"หลับตาไว้นะเมิง..." ก็ทำตามมันบอกไปน่ะ..
.
เสียงประตูเหล็กเปิดออกดังเอี้ยดอ้าดแขนของมันทั้งสองข้างคอยประคองให้เดินก้าวผ่านประตูที่เปิดออกไปยังข้างนอกลมแรงพุ่งเข้ามาปะทะกายจนขนลุกในแรกสัมผัสแต่เมื่อผ่านไปเพียงครู่ก็แผ่วเบาลงจนกลายเป็นเพียงสายลมเอื่อยๆ...
.
"เมิงลืมตาสิ..." ไอ้ต่อกระซิบที่ข้างหู
.
เมื่อลืมตาขึ้นก็ถึงกับอุทานออกมาเบาๆแบบลืมตัวภาพที่ปรากฎอยู่ต่อหน้าขณะนี้มันสวยงามราวกับฉากในหนังไม่มีผิด..
.
.
ทัศนียภาพของกรุงเทพในยามค่ำคืนที่สว่างไสวไปด้วยแสงไฟจากตึกรามบ้านช่องที่ทอดออกไปเป็นทางยาวจนสุดสายตาแสงไฟหลากสีส่องระยิบพรายแต่งแต้มสีสันให้เมืองที่สับสนวุ่นวายในยามราตรีรู้สึกเหมือนสายตาถูกสะกดตรึงจนละออกไปไหนไม่ได้ซักพักหนึ่งไอ้ต่อก็เดินเข้ามาโอบจากข้างหลัง
.
"สวยมั้ย..." มันกระซิบถามข้างหู
"อืม...สวยมาก..."
.
ไอ้ต่อดึงมือให้ไปยังหลังคาห้องเครื่องลิฟต์เมื่อปีนขึ้นไปบนนั้นแล้วก็นั่งลงมองออกไปอีกครั้งที่จุดนี้มันเหมือนว่าเรากำลังบินอยู่บนท้องฟ้าก็ไม่ปาน..(จะเวอร์ไปมั้ยนะ..หุหุหุ)
.
"กรูชอบมาที่นี่เวลาเครียดหรือทุกข์ใจกับอะไรมากๆ...พอได้นั่งรับลมมองท้องฟ้า..มองทิวทัศน์..ซักพักกรูก็จะสบายใจขึ้นมาเอง.." มันพูดแล้วก็เขยิบเข้ามานั่งชิดโอบไหล่เอาไว้
"เมิงมีคีย์การ์ดที่นี่ได้ไงอ่ะ..." เหอๆสงสัยอยู่ถามซะเลย...
"น้ากรูอยู่ที่นี่..เค้าไม่ค่อยได้อยู่บ้านไปต่างประเทศบ่อยๆเมื่อก่อนกรูก็มานอนค้างที่นี่บ่อยๆเค้าเลยทำคีย์การ์ดไว้ให้เลย..." อ๋อ..แบบนี้นี่เอง..เหอๆ
"แล้วเมิงพากรูมาทำไมที่นี่เหรอ..." หันไปมองหน้ามันแล้วถามจังหวะนั้นลมแรงพัดวูบมาก็เลยเผลอเขยิบตัวเข้าไปเบียดมันมากขึ้นอีกนิด...
"ก็เมิงเครียด...กรูอยากให้เมิงสบายใจขึ้นมั่ง...กรูเลยคิดว่าพาเมิงมาที่นี่ก็น่าจะดี..."
.
มันพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักก็ปล่อยมันนอนไป..(ยกให้เค้าซักวัน..)แล้วมันก็ชี้ไปทางด้านหน้าแล้วพูดขึ้น
.
"เมิงเห็นตรงนั้นมั้ย...จากตรงนี้ถ้ามองไปทางนั้นจะเห็นบ้านเมิงด้วยนะ.." ช่างสังเกตุอิ๊บอ๋าย...
.
มองตามมือมันไปก็เจออย่างที่มันบอกจริงๆมีตึกสูงที่อยู่ใกล้ๆบ้านเป็นจุดสังเกตุ..
.
"เมื่อก่อนเวลากรูตามไปส่งเมิงกลับมาแล้ว...เวลากรูคิดถึงเมิง..กรูก็จะมานั่งอยู่บนนี้มองไปที่บ้านของเมิง...นั่งคิดว่าเมิงจะกำลังทำอะไรอยู่ป่านนี้...เมิงจะนอนรึยัง.." ฟังมันพูดแล้วก็ยิ้มๆไม่ตอบอะไรมันกลับไปมือข้างหนึ่งก็ลูบหัวมันเล่นเบาๆไอ้ต่อนอนหลับตาพริ้มอย่างสบาย..(5 5 5 เคลิ้มสิเมิง..)
.
.
"เมิงรู้มั้ยตั้งแต่กรูเคยมาที่นี่ครั้งแรก..วันนี้ที่นี่ดูสวยที่สุดเลย..."
"..." ไม่รู้จะพูดอะไร..มองลงไปอีกทีก็เจอมันจ้องหน้าอยู่
"เมื่อก่อนถึงแสงไฟรอบตัวจะสว่างแค่ไหน...ในใจกรูก็มืดสนิท..จนวันนี้มีเมิงมานั่งข้างๆ...แค่นี้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวถึงแม้จะเหมือนเดิมแต่กรูรู้สึกว่ามันสวยกว่าแสงดาวซะอีก..."
.
รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวๆไม่รู้จะพูดอะไรดีแต่ภายในใจกลับเต็มตื้นไปด้วยความรู้สึกดีๆที่มีให้มันมากขึ้นทุกวัน
ไม่น่าเชื่อเลย...ระยะเวลาแค่สองสัปดาห์กว่าๆอะไรหลายๆอย่างในชีวิตจะเปลี่ยนแปลงไปได้มากมายถึงเพียงนี้...
เวลาเดียวกันนี้เมื่อสองสัปดาห์ก่อนเราคงเลิกเรียนแล้วกลับบ้านจากนั้นก็นั่งทำงานเฝ้าหน้าจอคอมเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมาหลายปีดีดัก...
คงไม่มีความคิดที่จะออกไปเดินจตุจักรในวันเสาร์เพียงเพราะว่าแดดมันร้อน...
คงไม่มีความคิดที่จะไปทะเลเพราะงานเรียนช่างรัดตัวเหลือเกิน...
เวลาเลิกเรียนก็คงไม่ต้องไปนั่งรอใครเล่นบอลจนเย็นย่ำตะวันตกดินถึงจะได้กลับบ้าน..
คงไม่มีใครมานั่งบังคับให้กินผักทีละเป็นจานๆ
และคงไม่มีคนที่ดีที่สุดมานั่งอยู่ข้างๆในตอนนี้....
ขอบคุณเรื่องในคืนนั้นเหลือเกิน...ความบังเอิญที่แสนวิเศษ..
.
"ซักวันกรูจะทำให้เมิงพูดคำว่ารักกรูออกมาจากใจจริงเลย..." คำพูดนี้ของไอ้ต่อลอยกลับมาในหัว
.
เราก้มลงไปมองหน้ามันที่กำลังเหม่อลอยทอดสายตาออกไปยังหมู่แสงไฟเบื้องหน้าราวกับต้องมนต์สะกดลมเบาๆยังคงพัดโชยมาอย่างไม่ขาดสายเมื่อตั้งสติอยู่ครู่หนึ่งจึงเอ่ยปากเรียกมันออกไปเบาๆ..
.
"ต่อ..."
"ว่าไง..." มันตอบแล้วหันมามองหน้า
.
ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงอ้ำอึ้งอยู่นานสุดท้ายเลยยกแขนไปโน้มคอมันขึ้นมาประกบปากเลย(เหอๆ...แบบนี้คงสื่อง่ายสุดน่ะ..)ไอ้ต่อดูตกใจนิดหน่อยแต่แค่ครู่เดียวกับตอบรับกลับอย่างนิ่มนวลจนผ่านไปซักพักจึงผละออกมา
.
"อารมณ์ไหนเนี่ย..." ไอ้ต่อถามตะกุกตะกักจนลิ้นพันกันหน้ามันแดงจนเห็นได้ชัด..(เหอๆ..ครั้งแรกนะเนี่ยที่เห็นมันเขิน)
"กรูรักเมิงนะ..." ก้มหน้าพูดไปเหอๆหน้าเราก็แดงพอๆกัน...
.
ไอ้ต่อเงียบไปไม่ได้โต้ตอบอะไรแต่กลับฮัมเพลงเดียวกันกับเมื่อวันลอยกระทงออกมาเบาๆ..
.
.
ถ้าหัวใจ ฉันมีปีกบิน
จะผกผิน บินไปหาเธอ
หอบความรักท่วมท้น จนล้นเอ่อ
ไปมอบให้เธอ แม้จะอยู่แสนไกล
เนตรสีดำ วับวาวดั่งนิล
จึงถวิลตราตรึงซึ้งใจ
อยากเชยชิด แนบเนื้อนอนเคียงใกล้
หวาดกลัวใคร จะคว้าเอาไปแนบครอง
ถ้าหัวใจ ฉันมีปีกบิน
จะผกผิน บินไปคว้าจอง
โอบกระซิบ แนบเนื้อร่วมหอห้อง
รักสองเรา คงสุขนิรันดร์
.
.
"เพลงบอกวัยเมิงมากเลย...5 5 5" พูดไปกลั้นหัวเราะไป..(เขินนิดหน่อยด้วย)
"เพราะมั้ยล่ะ..."มันถามแล้วผลุดลุกขึ้นมากอดเอาไว้
"เสียงไม่เพราะเท่าไหร่...แต่ความประทับใจให้เต็มสิบ.." หุหุหุ ชมมันบ้างแล้วกัน...
.
เมื่อดึกมากขึ้นอากาศก็เรี่มเย็นลงจนกระทั่งเราจามออกมาเบาๆไอ้ต่อถึงพาลงไปข้างล่าง...
.
"นอนที่ห้องของน้ากรูแล้วกันนะคืนนี้.." ได้ต่อชวนเห็นว่าดึกแล้วก็เลยตกลงไป
.
พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยออกมาจากห้องร้ำก็เจอไอ้ต่อไปยืนเหม่ออยู่ที่ระเบียงนอกห้องเลยเดินออกไปยืนข้างๆมัน
.
"คิดไรอยู่.." ถามแล้วก็มองหน้ามัน..
"ว่าจะไว้ผมยาว..." เหอๆ...คิดไรอยู่เนี่ยเมิง...
"เพื่อ..?"
"จะได้เอาไว้มัดใจเมิงไง..." เสี่ยวส่งท้ายวัน...- -"
"...." เดินกลับเข้ามาในห้องทิ้งมันไว้ตรงระเบียงนั่นแหละ..เหอๆ
.
.
เดี๋ยวพอว่างแล้วจะมาต่อให้นะครับขอไปเคลียร์งานบ้านก่อนเยอะแยะมากมายเหอๆๆ
-
:-[ วี้ดวิ้ววว :impress:
-
หวานกันซ้า....................................................................... :really2: เมาน้ำตาล
-
:-[ :-[ :-[ :like2: :like2: :like2:
:really2: :really2: :really2: :really2:
มดขึ้นจอ จนมาทำลังแล้วเนี่ย . . . . อ่านไป น้ำตาลหกเกลื่อนกลาดเลย
โหย โรแมนติกได้ใจมากๆ . . . ต่อเปนคนโรแมนติด โคตร ๆๆๆๆๆๆๆ
แหมๆ ไม่น่าเชื่อ แค่ 14 days ที่คบกัน จะทำให้ ความรัก ล้นจอขนาดนี้ วี้ดวิ้วๆ
-
กี๊ดดดดดด พี่พลาด ในที่สุดก็ไม่พลาดละ พูดออกไปสักที :monkeylove2: เฮ้อ น่ารักกันจังค่ะ แอบอิจฉาอ่ะ :like2:
"คิดไรอยู่.." ถามแล้วก็มองหน้ามัน..
"ว่าจะไว้ผมยาว..." เหอๆ...คิดไรอยู่เนี่ยเมิง...
"เพื่อ..?"
"จะได้เอาไว้มัดใจเมิงไง..." เสี่ยวส่งท้ายวัน...- -"
^
^
หึหึหึ พี่ต่อเนี่ย ช่างสรรหาคิดจังนะ กล้าพูดอีกต่างหาก เฮ้อออ แต่ก็น่ารักอะ
มันพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักก็ปล่อยมันนอนไป..(ยกให้เค้าซักวัน..) <<< แหม ก็เห็นยกให้เค้าสักวัน มาหลายครั้งแล้วนะคะ หุหุ แซวเล่นน๊า :kikkik:
-
ทำไมมันโรแมนติคได้ไม่ซ้ำแต่ละวันงี้อ่ะคะ น่ารักกันจัง อิจฉาหง่ะ อยากได้แบบนี้ซักคนจัง :monkeylove2:
-
ไม่ไหวแล้ว พี่มะไหวแล้ว...............เจอมุขเสี่ยวๆแบบนี้เยอะๆ :monkeylove2:มีโอกาสละลายได้เลยนะเนี่ย น้องพลาด ขอด่วนเลยค๊า........... เย็นนี้กินกะต๋วยพี่คงไม่ต้องเคิมน้ำตาลแล้วหละ กลายเป็นกะต๋วยเชื่อมชัวร์.....เหอๆๆๆๆ
อิจฉา....................น้องพลาด หาให้พี่คนนึงดิ
-
:lovetoyou: อยากได้ "คำ ... " นั้น มั่งง่า... :really2: :really2: :really2: :really2:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
กะลังว่าจะไปวัดระดับน้ำตาลสงสัยจะพุ่งอย่างแรง
ว่าแต่วันนี้เดี๋ยวปัยกินแล้วก็แช่น้ำทะเลหน่อยแล้ว
แก้เลี่ยนหน่ะ ครัยจาปายบ้างโย้กมือขื้นนนนนน
-
:angellaugh2: โอยยยยยย หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เหมือนโดนบีบรัดด้วยความน่ารัก
-
โห้ยยยยยยยยยย........เลี่ยน :laugh:
ความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ อยากมีความรักแบบนี้จัง :myeye:
รักพี่พลาด กะพี่ต่อมั๊กกกก รักกันนาน ๆๆๆๆๆๆ นะ :yeb:
-
:impress:รู้สึกจะมีความสุขกันเลยนะวันนี้ หวานกันซะ แต่อย่าลืมนะ ลืมไรอะหรอ ไม่รู้เหมือนกัน
-
เหอๆๆ อ่านไปเติมน้ำปลาไป
หวานกันซะจริงนะ อิจฉาๆๆๆ
ผมยิ่งเป็นโรคหัวใจอยู่ <<..โรคหัวใจกำเริบ...เลิฟ 555
พี่ต่อ..เสี่ยวได้ทุกที่ 24 ชั่วโมงจริงๆ
ต่อไวๆครับ รออ่านอยู๋
-
:like2: น่ารักกกทั้งต่อ และพลาด เลยอ่ะ รักกันนานๆๆนะครับผม :really2: :really2:
-
:like2:
หวาน โครตๆ น้ำตาลนี่แทบจะทะลักออกจากหน้าจอ
เหอๆ
ได้ใจจริงๆ ครับ
เห่อๆ
ส่วน "มุขเสี่ยว" อันสุดท้าย
ทำเอาอึ้งไปเลย
เพราะตอนแรกนึกว่าพี่ต่อจะบอกว่า "เนี้ย จะได้หล่อๆ"
หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่ที่บอกว่า "ไว้มัดใจ"
ทำเอาผมเอ๋อแดรกไปเลย
:piglove2:
-
พูดคำว่า รักกกกกกกกกกกกกกกก ไปแร้ววววว
ดีใจด้วยนะครับ :myeye:
-
อ๊ากกก.... :angellaugh2:น่ารักมากอ่า ทั้งพี่ต่อ พี่พลาดเลย
เดี๋ยวจะไว้ผมยาวมั้ง ดีมั้ยพี่พลาดดด
ดีเเล้วที่พี่พลาดบอกรักพี่ต่อมั้ง :-[ ตอนนั้นคงยิ้มไม่หุบเเน่ๆเลย (ขนาดคนอ่านยังดีจัยเเทนเลย)
เหอๆๆ
ฝันดีไปอีกคืนเเล้วเรา...
ฝันดีนะครับ พี่ทั้ง 2 คน
ป.ล. ขอบคุณที่สละเวลาเขียนมาให้ทุกคนอ่านนะฮับ....
รอต่อปายยยยย
-
มาลงชื่อ ติดตามความหวานด้วยคนค่ะ :impress:
-
:try2: ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน
นายต่อนี่หยอดหวานได้ใจจริงๆ :kikkik: คุณพลาดอย่าปล่อยให้หลุดมือนะ คนดีๆ น่ารักๆแบบนี้ยิ่งหายากอยู่
ดูดิ๊ คนแถวนี้จ้องรองาบอยู่ตาเป็นมัน :pigha2:
ปล. ยินดีต้อนรับเหล่าแฟนคลับของคุณพลาดจากบอร์ดปาล์มทุกคนนะจ๊ะ :yeb:
-
......
.....อร๊ายยยย :-[ น่ารักกันมากมายอีกแล้ว :myeye: โหยอิจฉาแล้วนะคับ :kikkik: อยากมีแบบนี้มั่งจังอ่า :untrust: ........
.....ประคับประคอง ความรัก ช่วยกันฝ่าฟันอุปสรรค และกำจัดอีตัวมาร ทั้งหลาย ไปให้ได้ นะค้าบบบ.... :impress:
ขอให้มีแต่ความสุข กันมาก ๆ จ้า เห็นพี่ 2 คน รักกัน มีความสุขกัน พวกเรา ก็สุขใจด้วยอย่างล้นเหลือ แบบบอกไม่ถูกแล้วล่ะฮะ ...... :impress3:
.....เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน เสมอ จุ๊ฟ :yeb:
.......
-
Love ur online diary. sorry i cant type in thai na. but i soo envy you and ur bf. plz continue.
-
:like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2:
:like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2:
:like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2:
ไม่ไหวแล้ว โรแมนติกที่สุดเลยตอนนี้อ่า :monkeysad: ซึ้ง
ดีใจจังยังมีคนมีมุมมองความรักดีๆแบบนี้ :impress:
มาต่อเร็วๆนะคับ ผมจารอ :confuse:
-
หากหยุดเวลาไว้ได้ ผมขอหยุดไว้ที่ตักของพลาด
นอกจากจะเป็นวันที่ดวงดาวสวยสดที่สุดแล้ว ยังเป็นวันที่ผมอบอุ่นในหัวใจที่สุดด้วย
:monkeylove2: :monkeylove2: :monkeylove2:
-
มุกคำว่ารัก ได้ใจมาก!!! :like2:
ชอบมุกเสี่ยวๆ ของน้องต่อจริงๆ
อ่านแล้วทั้งขำ ทั้งเขิน :laugh:
น่ารักอ๊ะ ทั้งคู่เลย :monkeylove2:
-
ขอเกาะขอบจอ ด้วยคนจิ เมามันส์กะความหวาน :laugh:
-
เพิ่งกลับมาน่ะครับวุ่นวายมากๆเลยมาช้าไปนิด
.
.
วันรุ่งขึ้นหลังจากตื่นนอนมาก็อาบน้ำอาบท่าหาอะไรกินเป็นมื้อเที่ยงเพราะตื่นสายมาก..(นอนดึกน่ะอย่าคิดเยอะ..หุหุหุ)เสร็จแล้วเลยกลับบ้านมาเคลียร์งานบ้านและอะไรอีกหลายๆอย่างที่คั่งค้างหมักดองพอกเอาไว้จนหางหมูแทบจะขาดหลุดลงมาตามแรงโน้มถ่วงจนเมื่อตกเย็นทุกอย่างถึงเริ่มเข้าที่เข้าทางจัดการงานบ้านอะไรหลายๆอย่างได้เรียบร้อยไปจนเกือบหมดแล้วที่เหลือเอาไว้วันหลัง...เหอๆ
.
คืนนั้นพออาบน้ำเสร็จกำลังจะเตรียมตัวเข้านอนไอ้ต่อก็โทรมาเสี่ยวใส่จนแทบหายง่วง...
.
"พรุ่งนี้เดี๋ยวกรูซื้อกรรไกรไปฝากเมิงนะ..." เอาไว้แทงเมิงเหรอ..
"เพื่อ..?" บางครั้งก็ไม่เข้าใจจริงๆว่ามันคิดอะไรอยู่..
"ให้เมิงเก็บเอาไว้..เราจะได้ไม่ห่างกันไกล(กรรไกร)..ไง"
"..." คิดว่าอีกไม่นานคงเริ่มชินกับความเสี่ยว..
.
วันต่อมาพอไปถึงมหาลัยฯก็แวะเข้าห้องน้ำที่ตึกคณะบัญชีก่อน(ทางผ่าน..)พอออกมาก็เจอน้องแอม(หากจำไม่ได้ว่าใครย้อนไปอ่านได้ตอนต้นๆ)ยืนดักอยู่หน้าห้องน้ำ
.
"พี่พลาด...หนูมีอะไรจะคุยด้วยหน่อย.."
.
เธอว่าแล้วก็จับแขนลากไปหลบตรงซอกบันไดเราก็งงๆอยู่ว่ามีอะไรพอตั้งสติได้ก็ถามออกไป
.
"มีอะไรเหรอแอม..ทำซะลึกลับเชียว.." พูดแล้วก็เสียวสันหลังจนต้องมองไปรอบๆตัวเหมือนกันเหอๆ..
"พี่ไปมีเรื่องอะไรกับใครไว้รึเปล่า..."
"เหอะ..ทำไม..มีอะไรเหรอ.." ยังไม่ยอมรับหรือปฏิเสธขอรู้ก่อนว่ามีอะไร..
"มีรึเปล่าล่ะ.." น้องแอมถามย้ำ
"อืม..จะว่ามีก็คงมีแหละ...แล้วมันมีอะไรเหรอแอมถึงมาถามแบบนี้" เริ่มรู้สึกไม่สบายใจ
"ก็ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นหนูนั่งอยู่ที่หน้าคณะก็มีคนแปลกหน้าเหมือนเป็นเด็กมหาลัยอื่นสองสามคนมาถามหาพี่น่ะ..." แอมเล่าสีหน้าดูขัดข้องใจนิดๆ
"เหรอ..พวกนั้นดูท่าทางเป็นไง.."
"เอาเรื่องอยู่..หนูเลยตอบปัดไปว่าไม่รู้จัก.." แอมพูดออกมาฟังแล้วพอรู้สึกโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง..
"ดีแล้ว..ขอบใจแอมมากนะ.."
"พี่พลาดบอกพี่ต่อด้วยนะ..หนูหาพี่เค้าไม่เจอ.." แอมพูดขณะที่เรากำลังเดินออกมาจากตรงนั้น..
"อืม..บอกแน่ล่ะ.."
.
รีบเดินมาที่ตึกคณะนั่งรอไอ้ต่อที่เดิมจนได้เวลาเข้าเรียนมันก็ยังไม่โผล่มากระวนกระวายใจจนเรียนแทบไม่รู้เรื่องพอเรียนช่วงเช้าเสร็จเลยตัดสินโทรหามันเมื่อกดโทรออกไปเสียงเพลงรอสายของมันก็ดังขึ้น..แต่ไม่มีคนรับ...เลยลองโทรไปเบอร์ห้องของมันดูก็ไม่มีคนรับสายเช่นกัน..ด้วยความร้อนใจเลยโทรเข้ามือถือมันไม่หยุดและเดินหาไปด้วยจนกระทั่งมีคนรับสายในที่สุด..
.
"ฮัลโหล..เมิงอยู่ไหนน่ะ..ทำไมรับสายช้าจัง.." ใส่เป็นชุดทันที
.
แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากปลายสายมีเพียงเสียงลมพัดเบาๆแว่วออกมาเท่านั้น..
.
"เมิง...เมิงตอบกรูหน่อยสิ...ไอ้ต่อเมิงได้ยินกรูมั้ยเนี่ย..." แทบจะตะโกนใส่หูโทรศัพท์อยู่แล้ว
"พูดดังแค่ไหนแฟนนายก็ไม่ได้ยินหรอก..." เสียงที่ตอบกลับมาทำให้ช๊อคจนแทบจะปล่อยโทรศัพท์ให้หลุดจากมือ...
"เมิง.. เมิงเอาไอ้ต่อไปไว้ที่ไหน..." ถามออกไปตอนนั้นโกรธจนเสียงสั่นเลย...
"จะมารับแฟนกลับบ้านเหรอครับ...รีบมาสิเร็วเพราะตอนนี้แฟนนายก็ดูท่าทางจะกลับเองไม่ไหวแล้วมั้งง..."
"เมิงทำอะไรมัน.." หัวหมุนไปหมด
"น่า..หนุกๆเอง..ขำๆ"
"ไปขำกับพ่อเมิงเส่ะ !!! ...กรูถามว่าเมิงทำอะไรมัน.." เหลืออดตะโกนออกไปจนคนที่เดินผ่านหันมามอง
"อ่ะๆ..ไม่ขำแล้วก็ได้..เอาเป็นว่านายอยากช่วยแฟนนายมั้ยล่ะ.."
"เมิงต้องการอะไร.." คำตอบมันพอรู้อยู่แล้ว
"มารับแฟนนายกลับสิครับ...แต่ก่อนกลับเรามาเล่นอะไรหนุกๆกันหน่อยแล้วกันตกลงมั้ย.." กรูว่าแล้ว...
"เมิงหาคนระบายแล้วไม่ได้หรือไง..ทำไมต้องมาเจาะจงจะเอากรูด้วย.."
"อันนั้นมันเรื่องของกรูครับ..รู้แค่ว่ากรูจะเอาอะไรกรูต้องเอาให้ได้..เมิงรู้เอาไว้ด้วยนะครับ"
"..ไอ้ชั่วเอ้ย.." พูดออกมาได้แค่นั้นแล้วก็ทรุดลงนั่งบนฟุตบาทข้างทาง..
"เอาเป็นว่ารีบๆมาแล้วกันนะครับที่เดิมหวังว่าคงมาถูกนะ.."
.
พูดจบมันก็วางสายไปตัวเราก็นั่งเครียดอยู่ตรงนั้นซักครู่หนึ่งก็ตัดสินใจจะไปพอกำลังจะลุกขึ้นยืนเสียงเรียกก็ดังมาจากข้างหลัง
.
"พี่พลาด...เจอพี่ต่อรึยัง.." น้องแอมเดินมาทัก
"ยังเลยอ่ะ...พี่มีธุระต้องรีบไป..ขอตัวก่อนนะ.." วันนี้ต้องขอเสียมารยาท
.
ว่าแล้วก็ทิ้งแอมมันไว้ตรงนั้นแล้วก็เดินไปพอถึงหน้ามหาลัยฯก็เรียกแท๊กซี่และบอกที่หมายไปรถวิ่งไปประมาณยี่สิบกว่านาทีก็มาจอดยังบ้านหลังเดิมที่มีความทรงจำไม่น่าประทับใจอัดแน่นเต็มไปหมดพอจ่ายเงินค่าโดยสารเรียบร้อยก็มายืนตั้งสติอยู่ครู่หนี่งแล้วจึงตัดสินใจกดกริ่งที่รั้วบ้าน
.
เสียงกริ่งดังขึ้นจนได้ยินออกมาข้างนอกไม่ถึงนาทีประตูบ้านก็เปิดออกไอ้แบ๊งค์ก็เดินยิ้มออกมาใบหน้ามันยังมีร่องรอยฟกช้ำจากฝีมือไอ้ต่อคราวที่แล้วอยู่..
.
"มาเร็วดีจังเลย.." มันพูดแล้วเปิดประตูก่อนจะจับแขนลากเข้าไปข้างใน..
"ปล่อยกรู...กรูเดินเองได้.." ว่าแล้วก็สะบัดแขนมันออกแต่ไม่หลุดมันยิ่งบีบแน่นขึ้นจนรู้สึกเจ็บขึ้นมา
.
พอเข้ามาในตัวบ้านบรรยากาศยังคงมืดทึบน่ารังเกียจเหมือนเดิมแต่วันนี้ไม่ได้หยุดอยู๋ที่โซฟาไอ้แบ๊งค์กระชากแขนดึงขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านและเข้าไปในห้องเล็กๆห้องหนึ่งและที่นั่นเราก็ได้พบไอ้ต่อที่นอนกองอยู่กับพื้นและมีคนอีกสองสามคนนั่งอยู่ในห้องนั้นด้วย..
.
"เฮ้ย...ต่อ...เมิงเป็นไรเปล่าอ่ะ.." วิ่งไปหาไอ้ต่อที่นอนกองอยู่บนพื้นห้องตามตัวและใบหน้ามีรอยฟกช้ำทั่วไปหมดปากมันขมุบขมิบราวกับอยากจะบอกอะไรแต่เหมือนมันจะพูดไม่ไหวเลยทำได้แค่เพียงมองหน้าเท่านั้นเอง..
"เมิงทำอะไรมันน่ะ..!!! " หันไปตะคอกใส่ไอ้แบ๊งค์ที่ยืนทำหน้าเป็นอยู่
"ก็แค่สั่งสอนเบาะๆเอง...แต่ไอ้เชี่ยนี่ก็อึดใช้ได้นะโดนไปขนาดนั้นยังไม่ร้องซักแอะ.."
"เมิงปล่อยมันไปสิ...กรูมาแล้วไง..ไม่ได้พาใครมาหนีเมิงไม่ได้อยู่แล้ว"
"ไม่ได้สิ..นายต้องพาแฟนนายกลับไปเอง..หลังจากที่เราสนุกกันก่อนแล้วไง...ใจคอนายจะสนุกคนเดียวไม่แบ่งให้แฟนนายดูมั่งเหรอ.." เมิงคิดได้ไงเนี่ยไอ้ระยำ..
"...." พูดอะไรไม่ออกทั้งอึ้งทั้งโกรธ...
.
ไอ้แบ๊งค์เดินมาผลักเราลงนั่งบนขอบเตียงแล้วเดินมาหยุดยืนชิดตรงหน้าก่อนจะปลดซิปกางเกงยีนต์ของตัวมันเองออกและเอามือข้างหนึ่งจับหัวดันเข้าไปหาเป้ามันหันไปมองทางไอ้ต่อมันนอนหลับตามือกำเกร็งแน่นเหมือนแค้นใจมากๆในตอนนั้นเลยปัดมือไอ้แบ๊งค์ออกแล้ววิ่งไปนั่งลงข้างๆตัวไอ้ต่อก่อนจะเอามือจับมือมันไว้และบีบเบาๆแล้วกระซิบข้างหูมัน
.
"เมิงเจ็บเพื่อช่วยกรูมาเยอะแล้ว...ครั้งนี้กรูจะยอมเจ็บเพื่อช่วยเมิงบ้าง...เมิงหลับตาเอาไว้อย่ามองนะถ้าไม่อยากเห็น..แป๊ปเดียวมันก็ผ่านไปแล้ว..."
.
เมื่อพูดจบที่ใบหน้าไอ้ต่อปรากฎหยาดน้ำตาใสๆหยดเล็กๆไหลลงจากดวงตาอาบลงมาที่แก้มเราเอามือปาดออกเบาๆแล้วลุกขึ้นยืนเดินกลับไปหาไอ้แบ๊งค์ที่ยืนเปลือยท่อนล่างอยู่มันรีบกระชากแขนเหวี่ยงจนเราล้มลงไปบนเตียงและเอามือกดให้หัวเข้าไปชิดกับตัวมัน
.
ในตอนนั้นขณะที่คิดว่าไม่มีอะไรหรือใครจะมาช่วยได้แล้วนั้นก็มีเสียงโครมครามเอะอะดังมาจากชั้นล่างพวกของไอ้แบ๊งค์สองสามคนที่นั่งอยู่ในห้องรีบวิ่งลงไปดูส่วนไอ้แบ๊งค์ก็รีบใส่กางเกงและวิ่งตามลงไปทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วจนแทบตั้งสติรับมันไม่ทันแต่ก่อนอื่นใดเวลานั้นก็วิ่งไปหาไอ้ต่อที่นอนอยู่กับพื้นแล้วรีบพยุงมันขึ้นมา...
.
"เมิงไหวมั้ย...พอเดินไหวมั้ย..." มันไม่พูดตอบแต่พยักหน้าเบาๆเป็นเชิงว่าไหวเลยพามันออกมาจากห้อง..
.
พอลงมาถึงชั้นล่างก็พบว่าพวกไอ้แบ๊งค์นั่งอยู่กับพื้นมีพวกเด็กอาชีวะกลุ่มใหญ่กับนศ.ชายอีกสองสามคนยืนคุมไว้ไม่ให้ไปไหนในตอนนั้นเองน้องแอมกับไอ้แหม่มก็รีบวิ่งมารับตัวไอ้ต่อไปยัดรถที่จอดรออยู่ไอ้แหม่มวิ่งไปที่เบาะคนขับแล้วสตาร์ทเครื่องส่วนน้องแอมก็ผลักตัวเราขึ้นรถก่อนจะปิดประตูไปนั่งข้างหน้าข้างๆไอ้แหม่ม...
.
"..." งงจนพูดอะไรไม่ออก
"กิ๊กกับเพื่อนๆของกิ๊กไอ้แอมมัน...เรียกมาช่วยงานนี้โดยเฉพาะ.." ไอ้แหม่มตอบราวกับรู้ว่าจะถามอะไร
"แอมรู้ได้ไง..." มันก็ยังงงๆ
"ก็พี่พลาดน่ะโกหกคนเป็นที่ไหน..แถมตอนคุยโทรศัพท์ยังตะคอกกันเสียงดังขนาดนั้นหนูยืนฟังห่างๆก็รู้หมดแล้ว.."
"ไอ้แอมมันได้ยินแล้วก็รีบวิ่งมาตอนแรกกะจะมาเกณฑ์พวกเพื่อนๆเรามาช่วยแกสองคนน่ะแหละแต่เผอิญว่าจะให้รู้กันทั่วก็คงไม่ดี..เผอิญไอ้ต่อเคยบอกแอมมันว่าชั้นรู้เรื่องแกสองคนมันก็เลยมาปรึกษาชั้นเนี่ยแหละ.."
.
นั่งฟังทั้งสองนางพูดแล้วก็อ้าปากหวอ...
.
"พี่แหม่มก็เลยขับรถตามแท๊กซี่พี่พลาดไปส่วนหนูก็โทรเรียกปั๊มพ์(ชื่อกิ๊กน้องแอม)มันให้พาเพื่อนมาช่วยทีจนมาถึงแบบที่เห็นเนี่ยล่ะ..." น้องแอมพูดปิดท้าย..
.
เมื่อพาไอ้ต่อไปถึงโรงพยาบาลที่เหลือก็ต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอไปจนเวลาผ่านไปพักใหญ่ๆหมอก็มาบอกว่าอาการบาดเจ็บส่วนมากมีแต่รอยฟกช้ำดำเขียวธรรมดาภายในไม่มีอะไรกระทบกระเทือนมากยังไงก็รับยาแล้วพากลับบ้านได้ห้ามให้ซนให้นอนพักเฉยๆซักสองสามวันพอหันไปมองก็เห็นพยาบาลเข็นรถพามันออกมาจากห้อง...
.
"เมิงเป็นไงบ้าง...พูดไหวมั้ย...บอกกรูสิ.." เหอๆวิ่งเข้าไปถามแบบลืมอายพยาบาลเลยตอนนั้น...
"โห่...สบาย.." เอออวดเก่งเข้าไปเมื่อกี้จะเดินยังไม่ไหวเลย..
.
ไอ้แหม่มกับน้องแอมขอตัวกลับไปก่อนส่วนพวกไอ้แบ๊งค์นั้นเห็นน้องแอมบอกว่าจะให้พ่อที่เป็นตำรวจจัดการเรื่องดำเนินคดีให้รับรองว่าเรื่องจะไปได้ถึงที่สุดโดยไม่ยาก(เหอๆ..อย่าให้มันออกมาอีกนะกลัว...)
.
ตัดสินใจให้ไอ้ต่อมานอนที่บ้านในช่วงที่เจ็บและวันนั้นระหว่างทางบนแท๊กซี่ก็นั่งเล่าเหตุการณ์ช่วงที่มันแทบไม่ได้สติให้ฟัง...
.
"แล้วแอมมันก็ให้กิ๊กเด็กช่างของมันพาพวกมารุมตรีมพวกไอ้แบ๊งค์เลยไงเมิง..." เรื่องเล่าจบลงตรงนี้
"เมิงก็เด็กช่างนะ.." ช่างอะไรอีกล่ะ..
"ช่างอะไรของเมิง...กรูเรียนสายสามัญมาตลอดฟ่ะ.." เหอๆอย่ามาตู่..
"ช่าง น่ารักอะไรแบบนี้...." คนขับแท๊กซี่หลุดขำออกมาก๊ากใหญ่เลย..
"...." ขนาดเมิงเจ็บตัวมาหนักนะเนี่ย...
.
พอมาถึงบ้านแม่ก็ตกใจใหญ่ถามว่าต่อไปโดนอะไรมาลูกอย่างงั้นอย่างงี้(กับลูกตัวเองนี่ไม่เคยเล้ยยยยยย...)เลยอ้างแม่ไปว่ามันโดนลูกหลงเด็กช่างตีกันจากนั้นก็พามันขึ้นมาบนห้องก็จัดการเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันแล้วก็หาข้าวปลาให้กินจนตกดึกเราก็นั่งอ่านหนังสือเตรียมเทสต์อยู่ที่โต๊ะส่วนไอ้ต่อก็นอนทำตัวอย่างข้อสอบที่เราไปเสาะหามาให้อยู่บนเตียงพักนึงมันก็โยนปากกาให้มาตกข้างๆโต๊ะที่นั่งอ่านหนังสืออยู่...
.
"เมิง..หยิบปากกาให้หน่อยสิ..." เมิงเป็นไรมากป่ะเนี่ย..สมองกระทบกระเทือนเหรอ...
"อะ...นี่" ขี้เกียจมากมายกับมันเลยหยิบๆให้
"หยิบหัวใจเราที่หล่นอยู่ข้างปากกามาให้ด้วยสิ..."
"..." สมาธิอ่านหนังสือหลุดกระเจิงทันที...ถ้ากรูเทสต์ไม่ผ่านกรูจะโทษเมิงคนเดียว...T^T
.
.
วันนี้ขอตัวไปนอนก่อนนะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อให้ครับ
-
เฮ้อ! ในที่สุดก็อ่านจบรวดเดียว อยากบอกว่าหนุกมาก
ลุ้นด้วย ครั้งแรกเห็นที่บอร์ดปาล์ม แต่ไม่สนใจเลย
กดเข้าไปดู 2 ครั้ง แต่ครั้งนี้ทำเอาติดลมเลยอ่ะ
อ่านทุกตัวอักษรไม่มีข้ามตั้งแต่ 6 โมงเย็น ยัน ตี 2.57 น.
จะตามอ่านทุกครั้งที่โพสเลย หนุกมาก :impress3:
อ่านตอนล่าสุดตกใจหมดเลย เกลียดเชี่ยเเบงค์มาก
อยากด่า แต่เอาไว้ก่อน เหอ ๆ ๆ :pigangry2:
-
"เมิงก็เด็กช่างนะ.." ช่างอะไรอีกล่ะ..
"ช่างอะไรของเมิง...กรูเรียนสายสามัญมาตลอดฟ่ะ.." เหอๆอย่ามาตู่..
"ช่าง น่ารักอะไรแบบนี้...."
เฮ้อ.......... หยอดมุก(หวาน) เสี่ยวได้ทุกสถานการณ์เรยจริงๆนะพ่อคู้น :try2:
ปล. คุณพลาดน่าจะมาบอกคนในเล้ากันบ้างนะ ในเล้านี้รวมกันก็ได้เท้า(ตรีน)หลายคู่อยู่นะ :3125: จะช่วยรุมตื้บไม่ให้หยอดน้ำข้าวต้มเรย :pigangry2:
แล้วพวกมันจะเข็ดมั๊นเนี่ย มันต้องกลับมาอีกแน่เรย(แค้นฝังหุ่น) ระวังตัวด้วยนะคุณพลาด แน๋วว่าอย่าไปไหนมาไหนกัน2คนเรยอันตราย
ไปกันเป็นกลุ่มๆอ่ะน่าจะปลอดภัยกว่า หรือไม่ก็แสตนบายกำลังเสริมไว้ เผื่อฉุกเฉิน จะได้ช่วยกันทัน
อีกวิธีนึง โหดไปหน่อย สั่งเก็บเรย คิกคิก ล้อเล่นนะคุณพลาด (เด๋วหุ้นกันลงขันในเล้านี่แหล่ะ)
-
ไม่ไหวแล้วกะจะไม่เม้นท์แล้วเชียว แต่ทนไม่ไหวแล้ว อ้ากกกกกกกกกกกก.........
ทำไมช่างหวานกันได้ไม่เลือกเวลา สถานที่ และสภาพร่างกาย ฮือ ๆ ๆ ๆ T_T
ฝากน้องพลาด ถามน้องต่อเสี่ยว ว่า มีน้องชาย หรือ พี่ชาย รึเปล่า ได้ความแล้ว
หลังไมค์มาหาพี่นะ จะรอ หึหึหึ.....
ป.ล.ความรักที่น้องพลาดได้จากน้องต่อมีใครหลาย ๆ คน รวมทั้งพี่ด้วย ไม่เคยได้สัมผัสเลย น้องพลาดดูแลรักษาความรักรวมทั้งเจ้าของความรักดี ๆ นะครับ พี่เป็นกำลังใจให้นะ
-
แค้นแทน กอดคอตะแน่วถือสปาต้า :pigangry2: หนอยรู้จักแก๊งเซ็งเป็ดน้อยปายซะแล้ว :5780:
เอาอีกแล้ววันหลังทำอะไรนะคิดให้รอบคอบ :really2:
พลาดแล้วก็พลาดอีกสมชื่อพลาดเจงๆ :seng2ped:
ต่อนี่ก็หวานแล้วก็หวานอีก สมชื่อต่อจริง :kikkik:
"พรุ่งนี้เดี๋ยวกรูซื้อกรรไกรไปฝากเมิงนะ..." เอาไว้แทงเมิงเหรอ..
"เพื่อ..?" บางครั้งก็ไม่เข้าใจจริงๆว่ามันคิดอะไรอยู่..
"ให้เมิงเก็บเอาไว้..เราจะได้ไม่ห่างกันไกล(กรรไกร)..ไง"
"..." คิดว่าอีกไม่นานคงเริ่มชินกับความเสี่ยว..
ทำม้ายทำมาย มุกมันสะเด็ดเจ็ดย่านน้ำขนาดนี้
:like2:
-
:really2: พี่ต่อโดนซัดไปขนาดนั้นยังไม่ลืมเสี่ยวอ่ะ เหอเหอ :o
มาต่อเรวๆนะคับ สงสารเดกตาดำๆ รออ่านอยู่นะเนี่ยรุป่าว :monkeysad:
-
โห ทำกันขนาดนี้ สงสัยแค้นจัดโดนตืบ วันหลังนะคุณพลาดเอาพวกเด็กกิ๊กน้องแอมอะ แก้แค้นมันซะเลย เอาพวกตุ๊ด แต๋ว อะไรที่เค้าสมยอมอะ จัดการอีตาแบงค์ให้เดินขาถ่างไปสิบวันเลยนะ หุหุ :laugh:
ต่อน่ารักจัง ชอบมุกเสี่ยว ทำไมไม่มีใครมาใส่มุขเสี่ยว ๆ งี้บ้างฟะ หลงตายเลย ชอบเสี่ยว ๆ เอิ้ก ๆ :monkeylove2:
-
สาดดดดดดดดดดดดดดดด
เลวมั้กมัก
เชี้ยเรียกแม่เจงงงงง
ทำไมมันเลวขนาดนี้ว่ะ ไอ้เชี้ยแบงค์
เอามจช่วยน้องพลาดกะนายต่อนะครับ
พูห์ :o
-
โอ๊ยยยยยยยยยย...แล้วมันจะโผล่อีกป่าวเนี่ยะ ...เชี้ยแบ็งค์ :pigangry2:
พี่ต่อ พี่พลาด ระวังตัวด้วยน๊า....เป็นห่วง ... :impress:
-
:pigscare2: :pigscare2: :pigscare2: :pigscare2: :pigscare2: :pigscare2:
โล่งอก....อก แฟบๆ ของเจ้ :-[
-
โอ้ววว ... นี่ถ้าไม่ได้ แอม กะ แหม่ม จะเป็นยังไงเนี่ยยย :serius2:
-
.
....( :o เกิดอาการเซ็งอย่างใหญ่หลวง (เซ็ง ห่าน เลยล่ะ เป็ด ตัวเล็กปายยย)... :untrust:.เนทใน ม. แมร่งเน่าโคตร แอดรีพลาย ตั้ง ยาวเหยียด เริ่ดหรู อลังการ งานสร้าง กลั่นกรองจากมันสมองน้อย ๆ ของนู๋ :monkeysad: เจือก เอ๋อเร๋อ Error ซะ ฟายนิ หายม๊ดดดด :sad5: )...เลยไปก็อป รีที่ปาล์ม มาลงให้กะลังใจแทนฮะ :kikkik:
.... :serius2:อ๊ากกกกก อยากร่วมสหบาทาอีแบงค์โว้ยยยยย :pigangry2: (พี่พลาด นะ พี่พลาด (n.) พลาด(v.) อีกแล้ว) เกือบเสียทั้งบน ทั้งล่างแล้วมั้ยล่ะ :untrust:
.... :try2:โหย ลุ้นตัวโก่งอีกแล้งอ่ะ ว่าแล้ว อีแบงค์ระยำนี่มันต้องไม่หยุดง่าย ๆ แง้ ๆ ๆๆ :monkeysad:พระเอกของเราโดนตรีนซะน่วม แถมนายเอกเกือบจะโดนปล้นรูบนซะแล้ว :try2:(อาจจะโดนล่าง ด้วยล่ะ ถ้า 2 สาวนั่นพาเพื่อนมาช่วยไม่ทัน)..... :untrust:
.... ....งานนี้ยกเครดิตให้น้องแอม ผู้น่ารัก :impress3: (ที่ดีมาแต่ต้นเลย) และ ยัยพี่แหม่ม (คนที่โดนพี่พลาดหักอกมา แต่ก็เป็นเพื่อนสาวที่แสนดีกันอยู่) .........สองสาวน่ารักมากมาย ขอบคุงคับที่ช่วย 2 หนุ่ม ขวัญใจของพวกเราไว้ได้ อีกครั้ง :myeye:(รอดปากเสือปากตะเข้ มากี่ครั้งแล้วมะรุนะเนี่ย).... :untrust:
....เปงกะลังเสมอ คับ จุ๊ฟ ๆ :yeb:......ขอให้หายพลาด(v.) เร็ว ๆ นะคับ :kikkik:
.
-
โดน อัด เข้าไป ซะเยอะ แต่ ดีกรี ความ เสี่ยว+หวาน กลับ พุ่งพรวด ( เช่นเดียวกับ ยอด reply ของเรื่องนี้ ) 55555555+
รักษา ตา เป็นต่อ ให้ดีๆๆๆล่ะ 55555+ ไม่งั้น จะโดนคนแถวๆๆๆ นี้ ( หลายคนซะด้วย ) รับไป โฉบ มาเป็น แฟน ( คนรักจิง หายาก)
-
รออยู่เน้อ มาต่อเร็ว ๆ นะ
อ่านจนติดเลย 55+
ตั้งหน้าตั้งตารอ พลาดกะต่อ
:impress: :impress: :impress: :impress:
-
ฟิ้ว . . . :monkeysad: :impress: ค่อยยังชั่ว นึกว่า คุณพลาด จะ พลาดอีกรอบซะแล้ว . . .
อย่าง ไอ้แบงค์เนี่ย สั่งเก็บไปเลยฮะ . . . .ไม่ ต้องเอาไวเจี๋ยน ทิ้งให้ เป็ดกินเลย (โหด มะ . . . )
ดีนะนี่ที่มี พันธมิตรดี มาช่วยได้ ทันเวลา . . .
น้องต่อกะ พลาด ไปเรียน มวยไทยเลย ครับ . . . เอาไว้ สู้กะคนที่เข้ามาทำร้าย (เอาให้ ตาย . . . . แขนหัก ขาหัก ก้อพอ เอ . . . รุนแรงไป ป่าวหว่า )
น้อง ต่อ รักษาตัวดีๆ นะครับ เจ็บตัวบ่อยเหลือเกิน
น้องพลาด ก้อให้ ต่ออยู่ด้วยจนกว่าจาหายเลยดิ (มาอยู่ด้วยกานเลย . . . อิอิ จาได้ดูแลต่อเค้า...)
-
:o
มันน่านัก
ถ้าบอกกันนะ
อีแบ้งค์ไม่ได้อยู่เป็นผู้เป็นคนแน่ๆ
:pigangry2:
-
:serius2:
ไอ้แบงค์นี่เลวได้จิตมากๆ
แง่งๆ
แล้วตอนอ่านๆ กำลังเครียดๆ
เจอมุขพี่ต่อเข้าไป บนรถแท็กซี่
ขำก๊ากออกมาเลย ดีเพื่อนนั่งข้างๆ ไม่หาว่าบ้า
เหอๆ
เสี่ยวได้ตลอดจริงๆ
:yeb:
-
เครียดแค่ไหนเจอมุขเสี่ยวพี่ต่อยังชิดซ้าย เอิ๊กๆๆ
-
น้องพลาดเกือบไปอีกแล้ว :try2:
แต่ยังไงก็ผ่านมาได้แล้วล่ะนะ โชคดีจริงๆ :sad4:
ว่างๆ ทำบุญกรวดน้ำไปให้ไอ้แบงค์มันบ้างละกันนะ
ให้มันไปที่ชอบๆ อ่ะ ไม่ต้องมาเจอกันอีก
มุกน้องต่อเสี่ยวได้ใจอีกแล้ว :like2:
อยากได้อย่างงี้ซักคนเหมือนกันอ๊ะ :-[
-
เข้ามาอึ้งกับมุขพี่ต่อ
:pigha2:
มุขเด็กช่าง.....ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ เล่นไปได้ไม่อาย taxi ผมเป็นพี่พลาดนี่โบกเอาให้เจ็บกว่าเดิมแล้วนะหนิ
คนอะไรหยอดได้ทุกเวลา แค่ผมอ่านนี่ หน้าแดงแทบจะระเบิดอยู่ละ 555 :impress3:
ไปละ เอาปากกามาให้พี่พลาด เพราะว่าหัวใจอยุ่ใกล้ปากกา.....เอิ๊กๆ
-
เพิ่งเข้ามาวันนี้...เกลียดไอ้เชี่ยแบงก์เหมือนเดิม
-
เหอๆๆ
เกือบไปแล้วคุณพลาด หุหุหุ
แบงก์นี่เลวเนอะ แต่ท่าทางจะน่ารัก 555+
ต่อๆครับ...คุณต่อยังเสี่ยวไม่หยุด เสี่ยวทุกที่ทุกเวลาจริงๆให้ดิ้นตาย
-
:like2:อุแหม่.... ยังมีแอบหยอดมุกเสี่ยวประจำวัน ขนาดเจ็บปางตายนะนั่น :haun5:
เกือบ พลาด สมชื่อละมั้ยล่ะ :monkeysad: ถ้าแบงค์มารังควานอีก วันหลังจะเกณพวก(?) ไปช่วยรุมมม :laugh:
-
:impress: เฮ่อ เหนื่อยใจจัง...ได้ไหม ช่วยไปน่ารักไกล ๆ หน่อย...
-
โหหห
น่าตกใจนะนี่ เราก็ลุ้นซะ
ดีใจด้วยนะครับที่รอดมาได้ครับ :kikkik:
-
สมาชิกใหม่คร้าบ
:impress2: ชอบมากเลยครับ ตอนแรกเพื่อนส่งมาให้ลองอ่านเพราะเหงว่าผมชอบ
อ่านแล้วมานหยุดไม่ได้เลยอ่ะ :yeb: ชอบมาก :like2:
หาอยากน่ะคนมีประสบการณ์ความรักแบบนี้
อยากให้คนที่มีรักษารักนี้ไว้ให้ดีแล้วกันครับ :myeye:
จะเป็นกำลังใจให้
สุดท้ายขออวยพรนิดน่ะ สู้ สู้ :yeb: ณเป็นต่อกับน้องพลาด :yeb:
-
นอนก่อนแล้วอ่ะ :impress:
ดึกจังเลยยยย :monkeysad2:
ราตรีสวัสดิ์ :myeye:
-
อ้าว น้องพลาดยังไม่มาอัพเลยเหรอเนี่ย
อ๊ะ งั้นปูเสื่อรอละกันนะ
-
:monkeylove2: พลาดครับ มาเล่าต่อด้วย วันนี้ยังไม่ได้อ่านมุขชวนอ๊วกของนายต่อแล้ว ไม่เป็นอันทำงานเลย คนอารายเซี้ยวเจงๆ :like2: :like2: :like2: :like2: :like2:
-
เบี้ยวนัดลูกค้า เพื่อมานั่งไล่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบนะเนี๊ยะ
ลงทุนสูงจังเลยกรู...............
-
หึหึ พี่ต่อ ขนาดเจ็บหนักนะนั่น
ทำไมช่างคิดได้ขนาดนี้นะ แต่ละประโยค :myeye:
พี่พลาดอะ เวลามีเรื่องอะไรแต่ละที ชอบเครียดอยู่คนเดียว
เด๋วหัวระเบิดไม่รู้ด้วยนะคะ ปรึกษาคนอื่นบ้างเถอะนะคะ
ครั้งนี้ยกให้น้องแอม เป็นนางเอกขี่ม้าขาว เลย :yeb:
-
ชอบครับ ถึงกับต้องสมัครสมาชิก :interest:เลยนะครับนี่ เพื่อจะมาบอก ว่า มารออยู่นะครับ :monkeylove2:
ขอบคุณครับที่มีเรืองดีๆมาบอกกัน มาอีกนะครับ :really2:
-
สมัครสมาชิกด้วยคน แบบมารอวันละหลาย ๆ รอบ มาไว ๆ นะ น้องพลาดกะน้องต่อ ตอนนี้ก็ขอปูเสื่อกางมุ้งนอนรอล่ะกัน
-
เพิ่งมีเวลาจับคอมอ่ะครับโทษทีที่มาช้ามากๆ....
.
.
วันนี้ก็ไม่ได้ไปเรียนโดดมาอยู่ดูแลไอ้ต่อมันที่บ้านก่อนซักวันนึงเพราะมันคงทำอะไรเองยังไม่สะดวก(เป็นครั้งแรกที่อยู่กับมันสองต่อสองแล้วไม่ต้องระแวงหลังเหอๆ..)
.
"หิว...หิวแล้ว..." ตื่นมาก็เอาเลยนะเมิง...
"เออ..เดี๋ยวลงไปเอาข้าวมาให้รอก่อน" เหอๆพูดไปก็แต่งตัวไปอาบน้ำเพิ่งเสร็จหมาดๆ
.
ในตู้มีกับข้าวอยู่สองสามอย่างแม่คงทำเอาไว้เผื่อไอ้ต่อมันด้วยก็ตักๆใส่จานแบ่งมาอย่างละนิดละหน่อยแล้วเอาขึ้นมาให้มันกินข้างบน...
.
"เอ้า...กินซะ..." ว่าแล้วก็เลื่อนเก้าอี้มาวางถ้วยจานไว้ข้างๆมัน
"ป้อนด้วยดิ..." เหอๆ..กำเริบเสิบสาน
"เกินไปเมิง...มือไม่ได้เจ็บตักกินเองไป.." ว่าแล้วก็หยิบหนังสือมาแล้วนั่งลงอ่านกับพื้นหลังพิงกำแพงไว้
.
ไอ้ต่อหยิบจานข้าวมาตักกินปากก็บ่นอุบอิบแต่ก็ทำเป็นไม่ได้ยินไปซะ 5 5 5 พอกินไปได้พักนึงมันก็ทำหน้าเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้
.
"พลาด..." จู่ๆก็เรียกขึ้นมา..
"อะไรเหรอ.." ละสายตาจากหนังสือไปมองหน้ามัน..
"เอาเก้าอี้มาแทนโต๊ะให้กรูเมิงเลยต้องนั่งพื้นเลย.." อู้ยยย... เมิงจะเวอร์ไปมั้ย
"แป๊ปเดียวเองเมิงกินเสร็จก็ไม่ได้ใช้แล้ว..." ไม่เข้าใจจริงๆว่ามันคิดอะไร..
"งั้นเมิงมานั่งในหัวใจกรูไปพลางๆก่อนนะ..." คือเมิงจะหาเรื่องโยงมานี่เองใช่มะ... - -"
"เข้าไปนั่งยังไงอ่ะไหนเมิงลองมานั่งในใจกรูให้ดูก่อนสิ.." ตอบมันกลับไป 5 5 5 +.. วันนี้เราจะไม่นั่งอึ้งฝ่ายเดียวแล้ว
"ในใจเมิงกรูนั่งไม่ได้อ่ะมันมีรู.." มันยังไปได้ต่อวุ้ย...- -"
"เมิงรู้ได้ไงว่ามีรู.."
"ก็กรูเติมรักเข้าไปเท่าไหร่ก็ไม่เต็มซักทีนี่..."
"...." สุดท้ายเรื่องก็จบลงแบบเดิมเหมือนทุกครั้ง...แพ้มันอีกแล้ว T-T
.
เนื่องจากเสียเวลาไปกับการเล่นมุขเป็นส่วนมากกว่าจะกินข้าวเสร็จก็ปาไปสิบโมงกว่าๆจากนั้นก็จับมันเช็ดตัวทำความสะอาดทายาแก้ฟกช้ำแล้วก็ให้กินยาที่ได้จากโรงพยาบาล(รู้สึกเหมือนมีลูกเลยอ่ะ...)ซํกพักหนึ่งอาจจะด้วยฤทธิ์ยาไอ้ต่อก็หลับไปตัวเราก็นั่งอ่านหนังสือเคลียร์งานอยู่ที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ข้างๆเตียงนั่นแหละ(แอบแว่บมาดูในนี้แป๊ปนึงด้วย..หุหุหุ)เผื่อมีอะไรหรือต้องการอะไรมันจะได้ไม่ต้องเรียกนาน
.
แสงแดดจากภายนอกสาดส่องเข้ามาทางช่องว่างของผ้าม่านกลายเป็นเส้นสายรายริ้วพาดผ่านไปบนพื้นห้องเป็นลายดูแปลกตาบรรยากาศในห้องตอนนั้นเงียบสนิทมีเพียงเสียงนกร้องดังแว่วมาจากต้นไม้ภายนอกเป็นระยะๆและเสียงเครื่องยนต์ของยวดยานพาหนะที่ผ่านมานานๆทีเหลือบมองไปดูนาฬิกาที่หัวนอนเวลาตอนนี้เกือบบ่ายโมงแล้วมัวแต่นั่งเคลียร์งานวุ่นวายจนลืมเวลาไปเลย
.
หันไปมองบนเตียงไอ้ต่อนอนหลับสนิทอยู่ได้ยินเสียงกรนลอดออกมาเบาๆเมื่อมองดูใบหน้ามันขณะนั้นมันช่างดูสงบไร้พิษภัยผิดกับยามตื่นราวกับคนละคน(ตอนตื่นมองหน้าแล้วรู้สึกว่าอยู่ร่วมห้องกับตัวอันตราย)รู้สึกเหมือนกับกำลังจ้องมองใครซักคนที่เราไม่คุ้นเคยพอกำลังมองเพลินๆจู่ๆมันก็พลิกตัวสะบัดเอาผ้าห่มหล่นไปกองข้างเตียงเลยต้องลุกไปหยิบเอามาห่มกลับคืนให้และนั่งลงดูหน้ามันต่อที่ขอบเตียง
.
นั่งดูอยู่นานพอควร(ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน..แค่อยากมองมั้ง..)เอามือลูบหัวไอ้ต่อมันเบาๆผ่านเรื่อยมายังใบหน้าที่ร่องรอยฟกช้ำจากเหตุการณ์เมื่อวานยังคงปรากฏให้เห็นอยู่อย่างชัดเจนซักครู่ต่อมาเหมือนมันจะละเมอบ่นอะไรพึมพำออกมาเบาๆจนฟังไม่ได้ศัพท์เลยเอาหูไปแนบฟังใกล้ๆและตอนนั้นแขนข้างนึงก็ยกมากดหัวเราไปหาหน้ามันแล้วหอมไปฟอดใหญ่...
.
"อึ้ยยยย...เมิงทำไรเนี่ย..." ตกใจอ่ะเหอๆ..เด้งตัวออกมาเลย
"เมิงแหละจะแอบทำไรกรูตอนหลับ..." อู้ยย...น่าทำตายล่ะเมิง..
"ก็เมิงละเมอ..กรูจะฟังว่าละเมอหาใครเท่านั้นเอง.."
"หึงสิท่า...กลัวกรูละเมอหาคนอื่นใช่มั้ยล่ะ.." สำคัญตัวเองผิดไปมั้ยเมิง..-..-"
"เปล่า..ถ้ารู้ว่าเป็นใครจะรีบเอาไปส่งให้เลย.." เหอๆ..ก็พูดไปเล่นๆไม่ได้คิดอะไร
"เมิงยกกรูให้คนอื่นได้ง่ายๆแบบนั้นเลยเหรอ.." ดูมันทำมาน้อยใจ
"กรูพูดเล่นเอง..เมิงจะน้อยใจทำไมเนี่ย.." ว่าแล้วก็กลับไปนั่งลงที่ข้างขอบเตียงเหมือนเดิม
"...." มันเงียบแล้วพลิกตัวหันหน้าหนีไปอีกทาง...
.
นิ่งไปพักหนึ่งไม่รู้จะง้อมันยังไง(เหอๆ..ไม่ค่อยจะได้โดนใครงอนซักเท่าไหร่)เลยเปิดผ้าห่มแล้วเข้าไปนอนข้างๆมันข้างในไอ้ต่อเขยิบตัวหนีห่างออกไปอีก..
.
"อืม..ถ้าเมิงไม่อยากให้กรูนอนด้วย...งั้นกรูไม่นอนก็ได้.." ว่าแล้วก็ผลุดลุกขึ้นนั่งเตรียมจะลงจากเตียง..(เหอๆ..หมั่นใส้นัก)
.
ไอ้ต่อรีบหันมาดึงตัวกลับลงไปนอนเหมือนเดิมแล้วกอดเอาไว้ซะแน่นจนแทบกระดิกตัวไม่ได้เลย
.
"ปล่อยกรูดิ๊...เมิงไม่อยากนอนกับกรูไม่ใช่เหรอ.." ทีกรูมั่งล่ะเมิง...
.
มันไม่ตอบอะไรแต่เอาจมูกมาดุนๆหัวเล่นเหมือนเคยอย่างที่มันชอบทำทุกครั้ง
.
นอนให้มันกอดอยู่อย่างนั้นซักพักใหญ่ๆก็ได้ยินเสียงกรนเบาๆดังมาอีกครั้งไอ้ต่อคงนอนหลับไปอีกรอบแล้วเวลานั้นตัวเองก็รู้สึกว่าหนังตามันหนักๆจนจะปิดซะให้ได้เลยงีบหลับไปในอ้อมกอดมันทั้งอย่างนั้น
.
หลับไปนานเท่าไหร่ก็ไม่ทราบจนมารู้สึกตัวอีกทีเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องปิดสติยังไม่กลับมาเต็มที่ก็เหลียวมองไปรอบๆตัวท้องฟ้าภายนอกมืดแล้วไอ้ต่อก็ยังนอนหลับอยู่ข้างๆแขนสองข้างของมันยังกอดรัดอยู่รอบตัวเมื่อเงี่ยหูฟังดูก็ได้ยินเสียงโทรทัศน์ดังมาจากชั้นล่างแม่คงกลับมาแล้ว
.
พอตื่นเต็มที่ตั้งสติได้ก็เกิดรู้สึกหิวน้ำขึ้นมาอย่างแรงเลยหยิบเอาแขนไอ้ต่อที่พาดอยู่บนตัวออกมาแล้วลงจากเตียงเดินออกจากห้องไปข้างล่างแม่กำลังนั่งดูข่าวในโทรทัศน์อยู่ที่โซฟาพอเห็นเราเดินลงไปก็หันมามองอยู่แป๊ปนึงก็กลับไปสนใจภาพข่าวในโทรทัศน์ต่อไป
.
"แม่มานานยังครับ.." ถามไปมือก็เปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมา
"นานแล้วล่ะลูก..กินข้าวเย็นกันรึยังล่ะเห็นนอนหลับกันอยู่.." แม่ถามกลับมา
"ยังเลยครับแม่..มีอะไรกินมั้ย.." ตอบกลับไปอย่างไม่ทันคิดอะไร
.
แต่เหมือนมีอะไรสะกิดในใจและเมื่อคิดทบทวนคำถามเมื่อซักครู่ของแม่ดูก็ถึงกับเกิดอาการสะท้านไปทั้งตัว
.
"แม่เห็นเหรอครับ..."
.
แม่จะรู้ได้ไงว่านอนหลับอยู่ด้วยกันถ้าไม่เปิดประตูห้องเข้าไปดูตอนอยู่กันสองคนกับไอ้ต่อตอนกลางวันก็ไม่ได้ล๊อกประตูห้องเพราะไม่มีใครอยู่ในบ้านเลยไม่ได้คิดกังวลว่าใครจะมาเห็นและตอนที่นอนงีบหลับไปนั้นก็ลืมล๊อกประตูห้องและเมื่อนำเหตุการณ์ทั้งหมดที่ว่ามาแต่แรกมาประกอบกับเสียงปิดประตูห้องที่ทำให้เราตื่นนอนขึ้นมาเมื่อซักครู่ทุกอย่างก็ถึงบางอ้อ..
.
"แม่เห็นแล้วเหรอครับ.." วางแก้วน้ำแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาตัวข้างๆ..
"...." แม่นิ่งเงียบไม่ตอบอะไรจนรู้สึกอึดอัด..
"แม่..." พูดอะไรไม่ออกแล้วได้แต่ยื่นมือไปจับมือแม่
"เลิกได้มั้ยลูก.." แม่ถามออกมาเพียงสั้นๆแต่น้ำเสียงกลับสั่นเครือราวกับจะร้องให้..
"แม่ครับ.." รู้สึกกระอักกระอ่วนไปหมดการจะพูดอะไรออกไปแต่ละคำตอนนี้มันดูยากลำบากเหลือเกิน
.
แม่หันมามองหน้า..ใบหน้าแม่ยังยิ้มใจดีเหมือนเดิมทุกครั้งที่เคยเห็นแต่ทว่ารอยยิ้มนั้นกลับไม่ช่วยทำให้สภาพภายในจิตใจที่ย่ำแย่ตอนนี้ดีขึ้นมาได้เลย.. มือของแม่วางลงบนมือของเราที่วางอยู่แล้วบีบกระชับเบาๆ
.
"แม่รู้ว่ามันยาก...แต่พลาดจะทำเพื่อแม่ได้มั้ย..คบกับต่อแบบเพื่อนอย่ามากไปกว่านั้น..."
.
นั่งนิ่งก้มหน้ารับฟังสิ่งที่แม่พูดออกมาอย่างไม่รู้จะโต้แย้งอะไร...
.
"แม่จะไม่สั่งให้เราสองคนเลิกติดต่อกันหรอกนะแค่ขอให้ลดระดับความสัมพันธ์ลงเท่านั้นเอง..."
"ผมรักเค้านะ.." พูดไปตอนนั้นก็รู้สึกว่าตาตัวเองพร่ามัวไปด้วยน้ำตาที่รื้นขึ้นมาเต็มเบ้า
"แต่มันไม่ถูกต้อง.." แม่พูดออกมาสั้นๆ
"แม่เอาอะไรมาวัดล่ะครับว่าอันไหนคือถูกต้อง..อันไหนคือไม่ถูกต้อง" ถามแม่กลับไป
"แกยังเด็ก..ยังไม่รู้หรอกว่าอะไรถูกไม่ถูก.." เสียงของแม่สั่นหนักขึ้นจนดูเหมือนสะอื้น
"งั้นก็ให้ผมเรียนรู้เองไม่ได้เหรอ.."
"ถือว่าแม่ขอร้องเถอะ..ตลอดชีวิตแกแม่ไม่เคยบังคับขู่เข็ญอะไรแกเลย..แต่แม่ขอเรื่องนี้เรื่องเดียวเถอะนะ.."
.
พูดจบแม่ก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในครัวเรานั่งสายตาเหม่อลอยอยู่ตรงนั้นอีกซักพักใหญ่จึงพาตัวเองกลับไปที่ห้องเมื่อเปิดประตูเข้าไปไอ้ต่อยังคงนอนหลับอยู่บนเตียงในสมองตอนนั้นสับสนวุ่นวายไปหมดตัดสินใจไม่ได้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดี
.
และในตอนนั้นเองภาพเหตุการณ์เมื่อสิบปีก่อนก็หวนกลับเข้ามาในหัว
ภาพพ่อที่นอนอยู่ในห้องผู้ป่วยฉุกเฉินมีสายระโยงระยางไปทั่วทั้งตัว..
เด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งที่พยายามยื่นเขย่งมองลอดช่องกระจกของประตูเข้าไปดูข้างใน...
แม่ที่คุยกับหมอแล้วร้องให้ออกมาอย่างมากมาย...
เมื่อประตูห้องเปิดออก..เด็กคนนั้นวิ่งนำหน้าแม่เข้าไปยืนข้างๆเตียงที่พ่อของตนเองนอนอยู่พ่อหันหน้ามาให้และยิ้มอย่างเหนื่อยอ่อน
.
"ต่อไปนี้พลาดเป็นผู้ชายคนเดียวในบ้านแล้วนะลูก...ดูแลแม่เค้าให้ดีๆ..อย่าทำให้แม่เค้าเสียใจล่ะ" พ่อพูดพลางยื่นมือที่สั่นเทามาลูบหัว
.
เมื่อหันกลับไปหาแม่..แม่กำลังร้องให้อย่างหนักพ่อพยักหน้าเรียกแม่เข้าไปหาเด็กคนนั้นถอยห่างออกมาและยืนมองดูพ่อพูดคุยอะไรกับแม่..มันเบาจนแทบจะถูกเสียงสะอื้นกลบหมดและหลังจากนั้นไม่นานพ่อก็จากไป...
เด็กคนนั้นนั่งเหม่อลอยที่เก้าอี้เหล็กตัวเล็กในห้องคำพูดสุดท้ายของพ่อยังติดตรึงอยู่ในหัว
.
.
ในวันนี้เด็กคนนั้นโตขึ้นแล้วเค้านั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องนอนของเค้าเองและกำลังเฝ้าครุ่นคิดถึงคำสัญญาที่ได้ให้ไว้กับพ่อของตัวเอง
ตลอดสิบปีที่ผ่านมาเราตั้งใจเรียนพยายามทำหน้าที่ทุกอย่างของตัวเองให้ดีที่สุดเพื่อไม่ให้แม่ต้องเสียใจ..ไม่ให้แม่ต้องร้องให้เหมือนอย่างวันนั้นอีก...
แต่วันนี้แม่ร้องให้แล้ว...แม้ท่านจะพยายามหลบไม่ไห้เห็นแต่ก็กลบเกลื่อนเสียงสะอื้นที่ดังแว่วออกมาไม่ได้...
อาจจะถึงเวลาที่ต้องเลือกซักที...
ช่วงเวลาแห่งความสุขผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอมันขึ้นอยู่กับว่าเราจะตักตวงมันมาได้มากพอมั้ย...
.
ในห้องตอนนี้มืดสนิทมีเพียงแสงจากไฟข้างทางส่องลอดเข้ามาเท่านั้นเรามองดูไอ้ต่อที่นอนหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเดินขึ้นไปนอนข้างๆสอดแขนลอดตัวไปกอดมันไว้น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างกลั้นเอาไว้ไม่ได้จนต้องปล่อยให้มันไหลจนกว่าจะสาแก่ใจ
.
"เมิงเป็นอะไรไป.." ไอ้ต่อตื่นขึ้นมาแล้วพลิกตัวหันมาหา
"ไม่มีไรหรอกเมิง..." ว่าแล้วก็ปาดๆน้ำตายิ้มกลบเกลื่อนแต่ก็หลุดสะอื้นออกมาจนได้
"เมิงร้องให้ทำไมอ่ะ..เมิงบอกกรูมาใครทำไร.." แม่กรูทำอ่ะ..เหอๆ
"ไม่มีอะไรจริงๆ...กรูดีใจไง..ดีใจที่ได้เจอเมิง.."
.
ถึงแม้จะไม่ใช่สาเหตุหลักของน้ำตามากมายที่ไหลออกมาแต่มันก็เป็นความรู้สึกที่เป็นจริง..
ดีใจเหลือเกินที่ได้รู้จักกับมันบนโลกใบที่กว้างใหญ่นี้..
ดีใจเหลือเกินที่ได้รักมันและเป็นคนที่มันรัก...
ถึงแม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ...
มันก็สวยงามจนใจดวงนี้จะจดบันทึกทุกชั่วโมงวันเวลาเหล่านั้น..
เก็บมันให้อยู่ลึกๆในใจตลอดไป...
หากวันใดที่เหงา..หรือเศร้าใจเพียงนั่งคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา...
คิดถึงรอยยิ้มของมันที่ไม่เคยจะจางหายไปไม่ว่าเวลาไหน...
คิดถึงท้องฟ้ายามค่ำคืนบนดาดฟ้าคอนโด..คิดถึงชายหาดที่แสนสงบ... คิดถึงวันแสนวุ่นวายที่จตุจักร... และคืนวันลอยกระทง
คิดถึงวันเวลาดีๆที่เราเคยมีด้วยกันในที่เหล่านั้น...
คิดถึงมุขเสี่ยวๆที่มันหามาให้ท้องใส้ปั่นป่วนได้แทบทุกวัน...
แล้วรอยยิ้มที่หายไปก็คงจะกลับมาได้อย่างแน่นอน
.
.
ตั้งแต่ครั้งที่เราจากกันแสนไกล
เหตุและผลมากมายไม่เคยสำคัญ
เท่ากับความรู้สึกที่ใจของฉันนั้นเก็บให้เธอ
แต่ละครั้งที่เราผ่านมาพบกัน
อาจบังเอิญได้ยินข่าวคราวของเธอ
นั่นคือความรู้สึกที่ฉันคอยอยู่เสมอ
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
หยิบเอาภาพที่เรากอดคอด้วยกัน
ได้แต่ยิ้มกับมันด้วยความชื่นใจ
และก็ยังเสียดายกับการสูญเสียเธออยู่เรื่อยมา
ได้ยินเสียงบทเพลงที่เธอชอบฟัง
และทุกครั้งยังแอบมีน้ำตา
ยิ่งเวลารู้สึกไม่มีไม่เหลือใครอยู่ตรงนี้
ขอบฟ้าที่เรานั่งบอกคราวนั้นยังมีความหมาย
ต้นไม้ลำธารยิ่งมองยิ่งคิดถึงเธอมากมาย
ชีวิตที่มันขาดเธอวันนี้ยังเดินต่อไป
แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจ
และจะคิดถึงเธอตลอดไป
.
.
อ้อมแขนของตัวเรากอดรัดมันแน่นขึ้นและในที่สุดภายในใจก็ตัดสินใจได้ว่าควรจะทำยังไงและเลือกทางไหน...
.
"ต่อ.."
"หืม..ว่าไง" มันพูดแล้วมองหน้า
"เราเลิกกันเถอะ.."
.
วินาทีที่พูดออกไปรู้สึกเหมือนหัวใจทั้งดวงโดนบีบขยี้จนแหลกเละไม่มีชิ้นดีทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบไอ้ต่อนิ่งอึ้งไปสีหน้ามันตอนนั้นดูตกใจและงุนงงดูราวกับจะรอให้คำพูดที่ตามมาบอกว่าเป็นเรื่องล้อเล่นแต่ด้วยสีหน้าของเราตอนนั้นมันคงคิดหวังอะไรแบบนั้นไม่ได้...
.
"ทำไม...ทำไมล่ะ.." มันถามออกมาเสียงแผ่วเบา
"อย่าถาม..เมิงเคยบอกกรูนี่ว่าถ้ากรูต้องการอะไรเมิงทำให้ได้ทุกอย่าง.." ความจริงคือไม่รู้จะบอกกับมันยังไง
.
ไอ้ต่อผลุดลุกจากเตียงเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีจังหวะที่มันเดินนั้นเสียหลักจนจะล้มลงกับพื้นเรารีบวิ่งไปประคองเอาไว้
.
"เมิงนอนพักไปก่อนสิ..เป็นแบบนี้เมิงจะกลับได้ไง.."
"เมิงต้องการให้กรูไปจากเมิง..กรูก็ทำให้แล้วไง.." มันพูดแล้วสลัดจนหลุดจากแขนเราได้
"กรูไม่ได้..." พูดอะไรไม่ออก
"เมิงไม่ต้องอธิบายหรอก..กรูเข้าใจ...คำตอบทุกอย่างมันชัดเจนในคำพูดเมิงหมดแล้ว..."
.
ไอ้ต่อพูดแล้วเปิดประตูเดินลงไปข้างล่างเรายืนมองจากหน้าต่างลงไปพักหนึ่งก็เห็นมันปีนรั้วออกไปได้แล้ว...
.
คืนนั้นได้แต่นั่งจ้องมองโทรศัพท์หวังว่ามันจะโทรกลับมาหาซักครั้งครั้นจะโทรหามันเองก็กดเบอร์แล้วลบทิ้งวนไปเวียนมาอยู่ไม่กล้าจะโทรไปซักทีจนกระทั่งประมาณตีหนึ่งแม่ก็มาเคาะประตูห้อง
.
"ยังไม่นอนเหรอลูก.." แม่ถามและนั่งลงบนเตียง
"แม่ยังไม่นอนเหรอครับ..ดึกแล้วนะ.."
"คือว่า..แม่มาคิดๆดูแล้ว...ตอนนั้นแม่ยังงงยังตกใจอยู่กับสิ่งที่เพิ่งได้รับรู้น่ะ...แม่ขอโทษนะที่พูดกับพลาดไปแบบนั้น"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ...ผมรู้ว่าแม่หวังดีกับผม.."
"เรื่องต่อน่ะ..ถ้าลูกจะคบกับเค้าแม่ก็ไม่ว่าหรอกนะ..เท่าที่แม่เห็นและรับรู้เค้าก็เป็นคนดีอยู่...แต่พลาดสัญญากับแม่ได้มั้ย...ว่าต้องอย่าให้เสียการเรียนแล้วก็ต้องไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน.." ง่ะ! ! !
"แม่มาบอกอะไรป่านนี้อ่ะครับ..." T^T
.
หลังจากสัญญากับแม่เรียบร้อยแล้วก็ตกลงวางแผนอะไรนิดหน่อยก็ลุกพรวดพราดหยิบกระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์มือถือวิ่งออกไปปากซอยเรียกแท๊กซี่ทันที
.
"พี่..ไปหลังมหาลัยฯXXXครับ"
.
ระหว่างทางบนรถก็โทรหามันเป็นระยะๆแต่ไม่มีคนรับสาย...(แน่สิใครจะรับ)จนกระทั่งรถมาจอดที่หน้าหอของมันก็รีบวิ่งขึ้นไปพอไปถึงหน้าห้องก็พบว่าห้องยังปิดล๊อกกุญแจอยู่...
.
ยืนคิดอยู่หน้าห้องว่ามันจะไปไหนได้มั่งจนในที่สุดที่ๆหนึ่งก็ลอยปรากฏเข้ามาในหัวสิบกว่านาทีต่อมาตัวเราก้มายืนอยู่หน้าคอนโดของน้าไอ้ต่อแล้ว..
.
ต้องรอที่ล๊อบบี้อยู่พักหนึ่งพอมีคนเดินเข้าออกก็รีบเดินตามเค้าเข้าไป(ไม่มีคีย์การ์ด - -"...)กดลิฟต์ชั้นบนสุดแล้วเดินขึ้นบันใดไปยังดาดฟ้ากลั้นใจอยู่ครู่หนึ่งจึงเอื้อมมือไปเปิดประตูออกและเมื่อบานประตูอ้าออกไปนั้นใครบางคนกำลังนั่งเหม่ออยู่บนดาดฟ้าห้องเครื่องลิฟต์เมื่อได้ยินเสียงประตูคนๆนั้นหันกลับมามองและปีนลงมา
.
"ไอ้ต่อ.." ร้องเรียกมัน
"เมิงมาที่นี่ทำไม.." ไอ้ต่อพูดแล้วตั้งท่าจะเดินออกจากดาดฟ้ากลับลงไปข้างล่าง
"มาหาเมิงไง..."
.
ปากพูดมือก็กดโทรศัพท์ไปด้วยจนเมื่อมีคนรับสายก็ยื่นให้..
.
"อ่ะ..แม่กรูเค้าอยากคุยกับเมิง..."
.
ไอ้ต่อรับโทรศัพท์ไปแบบงงๆแล้วก็เดินหลบแอบไปคุยหลังห้องเครื่องหายไปนานเลยก็เดินหน้าบึ้งกลับมายื่นโทรศัพท์คืนให้
.
"...ว่าไงบ้าง" รับโทรศัพท์กลับมาแล้วถามมัน
.
ไอ้ต่อไปตอบแต่คว้าตัวไปกอดอย่างแรง(เหอๆ..ซี่โครงลั่นเลย..)จนพักหนึ่งก็รู้สึกตัวมันสั่นเลยดึงหน้ามาดูมันรีบปาดน้ำตาใหญ่...
"ทำไมเมิงไม่บอกกรู..." มันพูดเสียงสั่นเลย..
"ก็กรู.." เหอๆ..ไม่รู้จะพูดไงเหมือนกัน..
"ช่างเหอะๆๆๆๆๆ....เมิงรู้ไว้ก็พอว่ากรูรักเมิงมากให้แม่เมิงสบายใจได้เลย..." มันพูดแล้วก็กอดเหวี่ยงตัวไปมา..
"อืม..กรูก็รักเมิงนะ.." 5 5 5+ พูดแล้วก็เขินๆนิดหน่อยไม่ค่อยได้พูดบ่อยนัก...
.
คืนนั้นก็นั่งอยู่บนดาดฟ้าจนถึงเช้าได้เห็นดวงอาทิตย์ขึ้นถึงแม้มันจะมีเมฆหมอกมาบดบัดไปบ้าง...แต่กลับรู้สึกว่ามันสวยกว่าภาพเขียนสีของจิตรกรคนไหนๆที่เคยเห็นมาซะอีก
.
"วันเสาร์อาทิตย์ไประยองกันนะ.." เอาอีกละ..
"ไปอีกแล้วเหรอ..." เหอๆเพิ่งไปมา
"คราวนี้ฮันนีมูนเต็มรูปแบบ.." พูดแล้วทำหน้าหื่นกามใส่
"เหอะ..งั้นกรูไม่ไปละ.." ไปก็เจ็บตัวสิ..หุหุหุ
.
เล่นตัวไปก็เท่านั้นสุดท้ายก็ตกลงไปกับมันจนได้แดดเริ่มแรงเลยเดินลงจากดาดฟ้ามา
.
"พลาดแวะซื้อน้ำมันก่อนเข้าบ้านนะ.." จะทำอะไรอีกล่ะ..
"ซื้อไปทำไมอ่ะ.." ของที่บ้านก็มีน่ะ...
"จะได้เอาไปทอดสะพานรักของเราสองคนไง..."
"..." อ๊วกในลิฟต์จะโดนคนดูแลด่ามั้ยเนี่ย...
.
.
เดี๋ยวขอตัวเคีลยร์งานก่อนนะครับดึกๆว่างแล้วจะมาเล่าต่อให้
-
ใจหายใจคว่ำหมด :haun1:
อืมมม
ขอบคุณแม่น้องพลาดนะครับ
เอาใจช่วยน้องพลาดกะนายต่อ
หมูพูห์ :haun5:
-
ดีน๊าที่แม่เข้าใจ ดีใจด้วยนะคุณพลาด :impress2:
-
:-[ :-[ ตอนแรกเกือบร้องไห้แล้วนะครับ เราเลิกกันเถอะ......
ถึงกับอิ้งอะ น้ำตามันจะไหลออกมา พออ่านไปเรื่อยๆ
มาถึงซื้อน้ำมันปุ๊บ........ฟิวส์ที่เกิดขึ้นมาเมื่อกี้หายไปทันทีเลยอะ :seng2ped:
ไอพี่ต่อ เสี่ยวได้ใจจริงๆ..........พี่พลาดอย่ายอมแพ้นะฮ้าบบบบ
ปล. ยินดีด้วยนะครับพี่พลาด ที่คุณแม่เข้าใจ คุณแม่ของพี่พลาดน่ารักจังเลย
-
so happy that u and ur mom understand each other now. so sweet. me and my boyfriend just went to rayong. :haun6:
-
:really2: :really2: :really2: ลุ้นแทบตาย นึกว่าคุณแม่จะไม่ปลื้ม เหอๆ ใจหายใจคว่ำ
ในที่สุด คุณแม่ก็เข้าใจ :angellaugh2: :angellaugh2:
ดีใจจังที่แม่พี่พลาดเข้าใจ :monkeysad:
ซึ้งงง ซึ้ง ซึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงแงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :sad4: :sad4:
-
คุณแม่น่ารักจังอ่า :impress2:
คุณพลาด หลังจากนี้ต้องเตรียมมุขไว้สู้กับต่อแล้วนะ คิดมุขสดไม่ทันการณ์ เตรียมมุขจดใส่กระดาษเลย ซ้อมพูดก่อนนะ เมื่อสบโอกาสใส่มุขเลย สู้เค้า เดี๋ยวโดนหยอดอย่างเดียว อิอิ รออยู่ รออยู่ :impress:
-
5555555555
คิดได้ไง ซื้อน้ำมันไปทอดสะพานรัก
-
:sad4: อย่านะ ๆ ห้ามทะเลาะกันเหมือนคู่อื่นเขานะ นะนะ ขอร้องล่ะ
:monkeysad: อย่าให้เหมือนเรื่องของคนอื่นะ
:monkeysad2: ทำใจมะได้อ่ะ ถ้า พลาดต้องเลิกกะต่อ จริงมะพวกเรา
-
:haun5:อย่างนี้สิ แม่ปลื้ม จบ
-
:try2: นึกว่าจะจบตอนซะแล้ว ดีนะที่แม่ปลื้ม
-
.
......อร๊าย :-[ ........ขอเรียงลำดับ ความรู้สึก เปงขั้นตอนก่อนนะฮะ รู้สึกว่าตอนนี้จะมู๊ด หลากหลายเหลือเกิน ครบทุกรสชาติ เหอ ๆ :haun5:..........
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สเต็ป 1 : คิกขุ น่ารักกานมากมาย :myeye: อ่านไปอินไป (โหย นั่งยิ้มหน้าคอมอยู่คนเดียว เอิ๊ก ๆๆๆ ) :impress2:
สเต็ป 2 : เริ่มที่จะลุ้นระทึก หัวใจเริ่มเต้นเป็นจังหวะอย่างตื่นเต้น !!! :sad5: ว่าคุณ แม่จะพูดอะไร และแล้ว :sad4: (ถึงจะพอคาดเดาได้ว่าต้องแบบนี้
เพราะ มันสัจจธรรม แต่นู๋ก็ :monkeysad:) ...."พลาดทำเพื่อแม่ได้มั้ย" (เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่อ่ะ :monkeysad2:) เเซดมาก ๆ .........
ยิ่งตอน กลับขึ้นมา ทอดสายตามองคนที่เรารักที่นอนทอดกายสงบนิ่งหายใจสม่ำเสมออยู่บนเตียง.. :monkeysad:... แต่ต้องตัดสินใจเลือก ระหว่าง
ความรัก และ ความถูกต้อง :sad4:
"ต่อ.....เราเลิกกันเถอะ" :sad4: ม่ายยยยยยยยย บ่อน้ำตาทะลักแล้ว :monkeysad: ทำไมความรักของพวกเรามักจะลงเอย แบบนี้ สังคม ?
ความถูกต้อง ? ครอบครัว ?(ภาพและคำสั่งเสียของพ่อในอดีต) :monkeysad: ....นอนกอดเธอทั้งน้ำตา ที่รินไหล ด้วยิลัยความสัมพันธ์ของ 2 เรากำลังจะจบลง :sad4: ความรู้สึกที่กำลังจะเสียเธอไป :monkeysad:
(โคตรเศร้าเลย :monkeysad2: ละครชีวิต :monkeysad:)
สเต็ป 3 : แต่......เมื่อแม่ เข้าใจ .........เย้ !!!! :laugh: โอ๊ยยย ดีจาย จนแทบกระโดด (รักแม่ที่สุดเรย จุ๊บ :haun6:) .......แม่คือคนที่เข้าใจลูกเสมอ :angellaugh2:
เป็นปลื้มมากมาย เหอๆ :myeye: แล้วก็ ลุ้น ๆ ๆ ให้นายเอกของเรา ตามหาพระเอกของเรา เพื่อง้อและขอคืนดี :impress:
และ ผล จบลงที่....แฮปปี้เอนดิ้ง :impress3: อร๊ากกกกกกกกกกกกก น่ารักกันมากมาย :-[
สเต็ป 4 : ปิดท้าย ด้วยความเสี่ยวของพระเอกของเรา เช่นเคย เหอๆ :laugh:
...............เป็นกำลังใจให้ 2 หนุ่ม พี่ต่อ กับพี่พลาด ฝ่าฟันอุปสรรค และประคับประคองความรักไปด้วยกันให้ถึงฝั่งฝัน รักกันตลอดไป น๊า :impress: ในเมื่อคุณแม่ (คนสำคัญของบ้าน) รับรู้ เข้าใจ และยอมรับแล้ว พี่ 2 คน ก็สามารถเปิดตัวได้แล้ว สิฮะ เหอ ๆ :kikkik:ทีนี้ ทุกอย่างก็คงราบรื่นขึ้นเยอะ :yeb:..........
.................ปล. หลายหลายอารมณ์ครบทุกรสชาติ โหด มันส์ ฮา น่ารัก คิกขุ ......ขาดอย่างเดียว (เสียวสุด ๆ) :kikkik: แต่ไอ้เสี่ยวนี่กระจายอยู่แล้ว เหอ ๆๆ :laugh:........มาอัพต่อไวไว (มาม่า ยำยำ ไม่ต้อง โดยเฉพาะ FF....นู๋มะอาว :untrust: ) นะคับ เปงกะลังใจเสมอ จุ๊ฟ :yeb: ............
.
-
แง่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เมื่อไหร่จะมาอีกน้อ................
-
:like2: :interest: แม่ใจดีมากมายอ่า . . . ยินดีด้วยนะครับ ที่ ความลับถูกเปิดเผยแก่สายตาท่านแม่ และ ท่านแม่รับรู็ พร้อมยอมรับ . . . แม่จะได้มี ลูกชายเพิ่มขึ้นอีก หนึ่งคน . . . . .
แต่นี่ เปงเรื่องจิง แน่นอน ป่ะนี่ . . . . ให้ตายเถอะ นี่มาน ชีวิต ในฝัน ชัดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณพลาด ชาย คอนเฟิม หน่อยจิ ว่ามันเป็็นเรื่องจิง . . . . นะค้าบ
-
คุณแม่ใจดีมากกก :impress:
เป็นกำลังใจให้พี่ต่อ กะพี่พลาด นะงับ :yeb:
ปล. พ่อแม่ผมยังไม่รู้เลยอ่ะ อึดอัดจริง ๆ :monkeysad2:
-
:monkeysad: โหย..ทำเอาซึ้งเลยอ่ะ
ว่าและทำไม ช่วงนี้ ซินน้ำตาไหลบ่อยจัง
คุณแม่ น้องพลาด น่าร๊ากเนาะ....
จริงๆตอนนั้นที่แกพูด แกคง กำลังช็อค ..กับสิ่งที่แกเห็นอ่ะ
เลยพูดก่ะพลาดไปแบบนั้น
แต่ในความเป็นแม่ ใช่มะต้องห่วงลูกตัวเองอยู่แล้ว
แต่สุดท้ายแม่ ก้อเข้าใจเนาะ
นายต่อก้อเป็นคนดีนี่นา..เนาะๆ :monkeylove2:
เจอมุขแต่ละมุขอของนายต่อ
ละนับถือเจงๆ
ขยันขนมาจริ๊งงงงงงง.... แต่ชอบนะ อิอิ :yeb:
เถิงจะเสี่ยว..แต่ก้อได้ใจ น้องพลาดเต็มๆจ้ายป่ะ อิอิ :kikkik:
-
:sad4: :haun1: :sad4: :sad4:
อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
โอย.................นั่งยิ้มอยู่คนเดียะใกล้บ้าแล้ว
-
เหอะๆๆ..พี่เป็นต่อ
แม้แต่อกหักก้อยังเสี่ยว :seng2ped:
เฮ้อ!~..นึกว่าจะต้องเลิกกันซะแล้ว
กะแล้วว่าแม่พี่พลาดต้องเข้าใจ
สู้ๆ ต่อไปครับ
แล้วก้อต่อด่วนๆด้วยนะ หุหุหุ
-
สรุป..................แม่ ปลื้ม แล้ว ..... 5555555+
-
กึ๋ยๆๆ แม่น้องพลาด น่ารักจังเว้ยยยยยยยย....
:kikkik:
-
ดีจังที่แม่พี่พลาดเข้าใจ งิงง
ว่าแต่พี่ต่อมีมุขมาเสี่ยวได้ทุกสถานการณ์จิงๆแฮะ
-
:like2: แม่พี่พลาดดีจังเลยอ่ะ :haun6:
เข้าใจลูก อยากได้บ้างจัง หวังว่า แม่เราจะเปงอย่างนั้นบ้างจัง :monkeysad:
:-[ เป็นกำลังใจให้น่ะครับ รักกันให้นาน ๆ เลยน่ะ :-[
:interest: จะได้รู้ไปเลยว่า อย่างพวกเราก้อมีรักที่ยั้งยืนได้เหมือนกัน :interest:
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
เห้อ ลุ้นซะแทบแย่
ดีจังนะครับที่คุณแม่เข้าใจครับ
แบบว่าซึ้งมากๆเลยครับ :haun5:
-
เฮ้ออออ..... ตอนนี้เล่นเอาใจหายใจคว่ำหมดเลยค่ะ น้องพลาด
แต่สุดท้ายแล้วก็แฮปปี้เอนดิ้งเนาะ ยินดีด้วยค่ะ
รักษาความรักไว้ให้ดีๆ น๊า :impress:
ปล: ขอสมัครเป็นแฟนคลับน้องต่อได้ป๊ะ มุกเสี่ยวได้ใจจริงๆ อ่ะ ช้อบ ชอบ :-[
-
:try2: :try2: :try2:
โล่งอกไปที
ดีนะที่คุณแม่ปลื้ม
-
:monkeysad: รีบ ๆมาต่อน่ะครับ จะกางเต๊นท์คอยน่ะครับ :monkeysad:
ชอบทั้งพี่ต่อ ทั้งพี่พลาดเลย น่ารัก เหมาะสมกันดี :haun5:
-
:impress: แม่น่ารักจัง ที่เข้าใจลูก :monkeysad:
-
:impress:WOW WOW WOW WOW :impress:
หวาหวา.......เกือบปายแระ
เจ้าเก็ทค๊าบ
-
รู้สึกความรักและความไว้ใจที่พลาดมีให้ต่อจะน้อยเกินไปนะ
ถึงได้มีเรื่องให้หายใจไม่ออกเรื่อยๆเลย
ดีนะที่ต่อยังรักจริงหวังฟันอยู่
เลยให้อภัยและเข้าใจทุกอย่าง
"ในใจเมิงกรูนั่งไม่ได้อ่ะมันมีรู.." มันยังไปได้ต่อวุ้ย...- -"
"เมิงรู้ได้ไงว่ามีรู.."
"ก็กรูเติมรักเข้าไปเท่าไหร่ก็ไม่เต็มซักทีนี่..."
:like2: ชอบเจงๆ ชอบเจงๆ
น่ารักได้ทุกวัน :haun2:
-
ตกใจหมดเลยอ่ะ :try2: นึกว่าแม่ไม่ปลื้มซะอีก :sad5:
ไม่รู้ว่าจะมีแม่ที่ไหนเข้าใจลูกได้แบบนี้บ้าง :myeye:
ส่วนต่อว่าง ๆ ก็เอามุขไปพิมพ์ขายมั้งก็ได้นะ :yeb:
เด๋วพลาดจะกระอักมุขตายซะก่อน :haun1:
-
:impress2: มาต่อเร็วน่ะครับ คอยอยู่น่ะ :impress2:
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ทหารอะไรใช้น้ำมันเปลืองสุด?
เฉลย....ทหารเรือ เพราะชอบทอดสมอ อิอิ เสี่ยวพอๆ กับมุกทอดสะพานรักมะคร้าบบบบบบบบบบบบบบ น้องพลาด :haun5:
-
ว๊า ยังไม่มาอีกเหรอ
รอนานแล้วคับ
แหะๆๆๆๆๆๆๆ
:haun1:
-
:interest: oaw_eang เมื่อคืนดู เป็นต่อ ใช่ม้า...ตะเอง :haun2:
-
รออ่านต่อครับ
สนุกๆๆ :haun5:
-
มีเรื่องให้ใจหายใจคว่ำตลอดเลยนะครับ :sad4: คู่นี้ ลุ้นมากๆเลย
สุดท้ายก็มีฟามสุขกานเหมือนเดิม รอติดตามเรื่องราวต่อไปนะครับ เอาใจช่วยนะ
ชอบมุขเสี่ยวๆของนายต่อด้วยอ่ะ ไม่เห็นมีใครมาพูดแบบนี้กะเรามั้งเลยอ่า อยากด้ายยยย อิอิ :myeye:
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ยังคงยืนที่เก่า ยังทำตัวเองเหมือนเก่า
ชีวิตไม่เปลี่ยนไปไหนเลยสักที
ตื่นมายังมองหาเธอ แต่มองยังไงก็ไม่มี
ก็ยังจะทำไปอยู่อย่างนั้น
จบไปแล้วก็รู้ แต่เหมือนคนจำไม่ได้
เหตุผลเธอรู้ใช่ไหมมีอย่างเดียว
ก็ใจมันยังรักแค่เธอ เอะอะก็พร่ำเพ้อไม่รู้จักจบไป
ยังมีแต่คำว่าเธอไม่ยอมเปลี่ยนไป ไม่ลืมสักที
ก็อยากจะหยุดฝันถึงเธอ แต่ทุกค่ำคืนก็เจออย่างเดิมทุกที
ขอโทษที่ความรักมันยังมี ก็ฉันมันลืมไม่เป็น
ยังคงดูรูปถ่าย ข้อความไม่เคยลบไป
วันไหนวันเกิดเธอฉันจำได้ดี
มันจะนานเท่าไร ก็ยังจะรอเธอทุกที
จิตใจมันวนเวียนอยู่อย่างนั้น
จบไปแล้วก็รู้ แต่ฉันยังลืมไม่ได้
กี่คืนกี่วันผ่านไปไม่ต่างกัน
ก็ใจมันยังรักแค่เธอ เอะอะก็พร่ำเพ้อไม่รู้จักจบไป
ยังมีแต่คำว่าเธอไม่เคยเปลี่ยนไป ไม่ลืมสักที
ก็อยากจะหยุดฝันถึงเธอ แต่ทุกค่ำคืนก็เจออย่างเดิมทุกที
ขอโทษที่ความรักมันยังมี ก็ฉันมันลืมไม่เป็น
ขอโทษที่ยังคิดถึงเธอ มันรักแล้วลืมไม่เป็น
ที่มา:: http://www.ethaimusic.com
ลอกเค้ามีอีกทีนุง แฮะ แฮะ แฮะ
-
ยังไม่มา
รอรอรอ
เอ... หรือว่าเขาไประยองกันหวา :untrust:
ฟิ้ววววววววววววววววววววววววววววววว :yeb:
พูห์ :kikkik:
-
:pigangry2: :pigangry2: ตามล่าหาพี่พลาด :pigangry2: :pigangry2:
หายไปไหนแล้วค้าบบ ใจจะขาดแล้วนะเนี้ย :sad4:
แต่เอ๊ะ!!! หรือว่าเขาไป ฮันนีมูนกันหว่า :haun1:
ว่าแล้วแอบตามไปดูเขาฮันนีมูนกันดีกว่า :haun6: :haun6:
กรี๊ดดดดดดดดด พี่ต่อจะทำอะไรพี่พลาดอะ :interest:
ยังไงก็มาต่อไวๆ นะค้าบบบ รออยู่นะ :impress2:
คิดถึงนะ จุ๊บๆๆๆ :kikkik: :kikkik:
-
โดนล๊อกตัวมาทำรายงานอยู่บ้านเพื่อนง่ะ... :monkeysad2:
เดี๋ยวดึกๆกลับไปบ้านจะต่อให้คับ
-
จะมาดึกๆเหรอคับ ขอนอนรอเลยแล้วกานนนน :piglove2:
-
มานั่งรอนายพลาด (http://i117.photobucket.com/albums/o59/tanaew/emotion-dukdik/girl15.gif) มาดึกๆช่ายป่ะ จะได้ตุนเสบียงไว้รอ หุหุ รีบทำรายงานให้เสร็จนะ
-
หลับรอไปหลายงีบ แล้ว เด้อ
-
:piglove2: นานแค่ไหนก้อจะรอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักของคู่นี้จะเป็นยังไงต่อไปน๊า
:pigha2: ลุ้นๆๆๆ
-
พี่พลาดทำรายงานตั้งใจนะครับ
เดี๋ยวมารออ่านต่อครับ :kikkik:
-
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
สู้ สู้
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
.
........ไปงานเลี้ยงพึ่งมา โหย พุงกางเลย :try2: (ของฟรี พี่ที่สำนักเลขาฯ คณะ เลี้ยง 555+ ยีดซะเต็มที่เลย เหอ ๆ :haun5:) ...........
........งั้นเอาเป็นว่า พรุ่งนี้เย็น ๆ ผมจะมาอ่านนะครับ ขอมารี ให้กำลังใจไว้ก่อนละกัน .... :monkeysad:....พรุ่งนี้มีเรียน ทั้งวันเลยอ่ะ 8 โมงเช้า - 5 โมงเย็น :sad4:.......
........นอนดึกมะได้ เดี๋ยวตื่นมะไหว :seng2ped: .........เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คน คับ จุ๊ฟ :yeb:
.
-
:pigha2:รออยู่ครับ มาเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มามะ :angellaugh2:
-
where is my favorite writer?? im waiting.. :monkeysad2: hah.
-
:pigscare2: :monkeysad: :serius2: ยังไม่ได้อ่านมุขน้องต่อเลย แล้วคืนนี้จานอนหลับป่ะเนี่ย
โอมมมมมมม.... กะลังส่งพลังจิตไปช่วยน้องพลาดทำรายงานเสร็จไวๆ :yeb: :yeb:
-
มาต่อเร็ว ๆน้าครับบบบบบบบบบบบบบบบบบ :-[
ผมจะบ้าตายอยู่แล้วที่ไม่ได้อ่าน :serius2:
-
:confuse: ทำรายงานวิชาอะไรน้อ
เกี่ยวกับอินทีเรียป่าว...จาได้ไปช่วยให้เสร็จไวไว
:impress:เห็นเพื่อนๆหาวแล้วหาวอีก สงสารหง่ะ
ช่ายมั๊ยคับ โคนันคุง หุหุหุ :interest:
อ้อ มีใครเรียนศิลปากรมั่งป่าว อยากรู้ สถาบันเดียกัน :confuse:
โอยเม้นจนเมื่อยนิ้วแล้ว :sad5:
เจ้าเก็ทค๊าบ
-
:impress: มาปูเสื่อรอ จนจาหลับอยู่แล้ว . . . . .
น้องพลาดทำรายงาน วิชารายเนี่ย . . . .
เรียนพวก ไบโอแหงมๆ เลย ทำ แล็ปแบบเนี้ย
-
เข้านอนแย้ววน๊า :monkeysad2:
พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาอ่าน
รออยู่นะพี่พลาด :yeb:
-
ง่วงแล้วนะครับ :try2:
-
ยังมะมาอีกหยอครับ :monkeysad:
งั้นไปนอนแย้วนะคร้าบ กางเสื่อ จองไว้ก่องหุหุ :impress:
-
เพิ่งจะว่าง..-*-
.
.
วันนี้แม่หยุดงานพอดีเลยออกมาเรียนได้แล้วก็ทิ้งไอ้ต่อไว้ให้แม่ดูแลให้วันนึง..(แม่รู้เรื่องแล้วมันก็ดีไปอย่าง)แต่ก็อดห่วงไม่ได้(ห่วงแม่น่ะ..)เลยต้องโทรกลับไปตรวจสอบความเรียบร้อยเป็นระยะๆจนเมื่อเลิกเรียนกำลังจะกลับบ้านก็โดนล๊อกคอให้ไปทำรายงานต่อที่บ้านเพื่อนทันที...
.
"ฮัลโหล..กรูต้องไปทำงานบ้านไอ้เอ๋นะ..กลับมืดๆหรืออาจจะดึกเมิงนอนไปเลยไม่ต้องรอกรู.." โทรไปบอกไอ้ต่อ
"โห..กรูช่วยแม่เมิงทำกับข้าวไว้เผื่อเยอะแยะเลยนะ..เมิงจะไม่กลับมากินเหรอ.." ได้ยินแบบนี้แล้วไม่อยากนึกสภาพครัวเลย...
"ก็กรูต้องทำงานอ่ะ..จะส่งแล้วช่วงที่ผ่านมาก็ยุ่งๆทั้งเรื่องเมิงเรื่องตัวเองเลยหมักไว้เต็มเลย.."
"ของกรูก็ยังไม่ได้ทำเมิงมาทำคู่กับกรูนะ..นะๆ" เมิงยังจำได้อยู่เหรอว่าตัวเองยังเรียนอยู่
"ไม่..ทำกับเมิงก็ไม่ต่างอะไรกับทำคนเดียว..ต่างกันตรงไหนกรูทำกับไอ้เอ๋น่ะดีแล้วเมิงหาทางเอาตัวรอดเองแล้วกันวิชานี้.." เหอๆ.. ตัวใครตัวมันเถิดที่รัก...
"เมิงอ่ะ...ไม่เอานะ..ทำกับกรูดิ..เมิงแฟนกรูนะ.." เกี่ยวไรล่ะไอ้นี่นิ...
"ไม่!! เมิงฟังดีๆนะ..ไม่!! อย่ามาทำตัวติงต๊อง.." ตอบไปอย่างเด็ดขาดมาก..
"ใครว่าติงต๊อง...ติงกิ้งออฟยู(Thinking of you)ต่างหาก.." เรื่องแบบเนี้ยล่ะหัวไวนักนะเมิง...
.
ยื้อยุดฉุดกระชากกันผ่านทางโทรศัพท์อยู่พักนึงก็เลยตัดบทมันวางสายไปเลยเหอๆไม่งั้นก็คงไม่ได้ไปทำอะไรแน่วันนี้พอไปถึงบ้านไอ้เอ๋นั่งๆทำงานกันไปได้พักนึงเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นไอ้แหม่มโทรมา..
.
"ฮัลโหล.." มือนึงรับสายอีกมือก็ทำงานต่อไปเรื่อยๆ
"พลาด..ต่อมันโทรมาถามชั้นว่าบ้านไอ้เอ๋อยู่ไหน.." นั่น..ไอ้นี่เอาแล้วไง
"อ่ะ..แล้วแหม่มบอกมันไปรึเปล่าอ่ะ.."
"ไม่ได้บอก..ชั้นโทรมาถามแกก่อนเนี่ยมีปัญหาอะไรกันรึเปล่า.."
"ไม่มีอะไรหรอก..ไม่ต้องบอกมันนะเรามาทำงานเฉยๆเดี๋ยวมืดๆก็กลับ.."
.
วางสายจากไอ้แหม่มไปพักหนึ่งไอ้ไอซ์ก็มาถึงบ้านไอ้เอ๋มันเป็นเพื่อนคนละกลุ่มกันแต่สนิทกับไอ้เอ๋เห็นว่าเรียนมาด้วยกันตั้งแต่ตอนม.สี่กับไอ้ไอซ์นี่ปกติก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่นักรู้สึกว่ามันเป็นคนแปลกๆดูลึกลับยังไงชอบกลรู้แต่เพียงว่ามันเปิดตัวว่าเป็นเกย์มาตั้งแต่ตอนเรียนปีหนึ่ง(ถ้าแค่ดูภายนอกก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็น..ถ้ามันไม่บอกเองกับเพื่อนๆก็คงไม่รู้เลย..)หลังจากนั่งทำงานไปได้อีกพักใหญ่แฟนไอ้เอ๋ก็โทรมามันเลยออกไปยืนคุยที่ระเบียงทิ้งเราไว้กับไอ้ไอซ์สองคนก็นั่งเงียบๆไปได้ซักพักจู่ๆไอ้ไอซ์ก็พูดถามขึ้นมา..
.
"พลาด..นายดีกับต่อมันแล้วเหรอ.." ตกใจนิดๆตอนได้ยินไม่คิดว่าจะมีคนสังเกตุ
"อะ..อืมก็ดีแล้วอ่ะ..เรื่องมันนานมาแล้วไม่รู้จะโกรธกันไปทำไม.." ความจริงมันมีเหตุผลอื่นแต่บอกไม่ได้..เหอๆ
"แต่เราว่านายดูสนิทกับต่อมันมากกว่าเดิมอีกนะ.." เมิงจะสังเกตุมากไปแร้ววววว...
"อ่า...ก็.." จะพูดไงดีฟะ...
"หรือว่านายกับต่อ..." พูดทิ้งหางเสียงยาวๆแบบมีเลศนัย
"เฮ้ย..บ้าสิไม่ใช่แบบนั้น.." เหอๆ...โทดนะถึงจะไอ้ต่อรักเมิงแค่ไหนเจอแบบนี้กรูต้องปฏิเสธไปก่อนอ่ะ...
"เหรอ..อืมๆ..เราว่าต่อมันก็หล่อดีนะ..น่ารักด้วยถ้ามันเป็นเกย์เราคงจีบไปละ.." ไอ้ไอซ์พูดออกมาหน้าตาเฉย..
"อืม..เหรอ..ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย..
.
ฟังแล้วก็ได้แต่กลืนน้ำลายลงคอด้วยความแสลงในสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจพอค่ำลงท้องก็เริ่มหิวไอ้เอ๋อาสาออกไปซื้อข้าวให้เลยฝากเงินมันไปเลยพอกำลังจะเก็บกระเป๋าตังค์ไอ้ไอซ์ก็ร้องทักขึ้นมาทันที..
.
"เฮ้ย..ดูหน่อยสวยดี..ชอบๆๆซื้อที่ไหนอ่ะ.."
"จตุจักรอ่ะ.." พูดแล้วก็ยืนส่งให้มันอย่างไม่ทันคิดอะไร
.
ไอ้ไอซ์รับไปแล้วเปิดดูข้างในทีละช่องๆแล้วหยุดค้างอยู่ที่ช่องหนึ่งตัวเราก็นั่งทำงานต่อไม่ได้รู้สึกอะไรจนในที่สุดก็นึกขึ้นได้ว่าเอารูปไอ้ต่อใส่ไว้ในกระเป๋าตังค์แถมหลังรูปยังมีคำหวานเลี่ยนนรกแตกเขียนไว้อีกพอกำลังจะหันไปขอคืนมาก็พบว่าไม่ทันซะแล้ว...
.
"อื้ม..แบบนี้เอง.." ห่ะ..ตายแล้วกรู...
"เอ่อ..นายเราขอคืนนะ.." พูดไรไม่ออกแล้ว..คิดอะไรไม่ออกด้วย..
"แบบนี้คงไม่ใช่แค่เพื่อนแล้วมั้งนาย.." ไอ้ไอซ์พูดแล้วมองหน้าด้วยสายตาแปลกๆ..
"...." ไม่ได้ยอมรับหรือปฏิเสธแต่เอื้อมมือไปหยิบเอากระเป๋าตังค์กลับมา
"คบกันนานรึยังล่ะ.." เห้อออ...สุดท้ายก็มีคนรู้เพิ่มจนได้
"เกือบเดือนแล้ว.." ก็ตอบไปตามตรง
"หืม..ก็ยังไม่นาน..งั้นคงไม่ยากเท่าไหร่.." ไอ้ไอซ์บ่นพึมพำออกมาเบาๆ
"อะไรไม่ยาก.." ถามสวนกลับไปทันทีเพราะรู้สึกตะหงิดๆกับคำพูดนี้
"เปล่า..ไม่มีอะไรหรอกทำงานต่อกันเถอะ..." มันพูดแล้วก็ยิ้มให้แต่ไม่รู้ทำไมจึงเกิดรู้สึกขึ้นมาว่ามันเป็นรอยยิ้มที่ไม่น่าอภิรมณ์เอาเสียเลย..
.
กว่างานจะเรียบร้อยก็ปาไปเกือบห้าทุ่มเลยนั่งเล่นเกมกับไอ้เอ๋อยู่อีกครู่นึงก็เกิดนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เลยบอกมันไป..
.
"เอ๋..ตอนปรินท์เมิงปรินท์ให้กรูสองชุดนะ.."
"เมิงจะเอาไปเผื่อใครเหรอ.." ไอ้เอ๋ถามด้วยความสงสัย
"เออน่ะ..เมิงทำมาเหอะเดี๋ยวกรูจ่ายเพิ่ม.." เรื่องบางเรื่องพวกเมิงไม่ต้องรู้กันหรอก...เหอๆ
"พลาดเค้าทำไปเผื่อ...มั้งเอ๋.." ไอ้ไอซ์พูดแล้วละชื่อไว้..
.
เรารีบหันไปมองหน้าไอซ์ทันทีแต่มันกลับทำลอยหน้าลอยตาแล้วนั่งเล่นเกมต่อไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
.
ขณะที่เล่นเกมติดพันและดูมีท่าทีว่าจะยาวถึงเช้าอีกวันนั้นเสียงกริ่งประตูบ้านก็ดังขึ้นพอชะโงกลงไปมองก็เจอไอ้ต่อยืนอยู่หน้าบ้านไอ้เอ๋เดินลงไปเปิดประตูไม่กี่นาทีต่อมามันก็เดินยิ้มแฉ่งมานั่งข้างๆ
.
"เมิงมาทำไมเนี่ย..." แอบกระซิบถามมันเบาๆ
"มาตามหาหัวใจ.." เลิกเสี่ยวซักวันได้มะ... - -"
.
นั่งอยู่แป๊ปนึงก็เลยบอกไอ้เอ๋ว่าจะกลับพอลงมาชั้นล่างกำลังใส่รองเท้าจะออกจากบ้านไปนั้นไอ้ไอซ์ก็เดินลงมาแล้วมาหยุดยืนตรงหน้าไอ้ต่อที่กำลังรอเราใส่รองเท้าเก็บของอยู่
.
"หน้าไปโดนอะไรมาเหรอต่อ.." ไอซ์ถาม
"โดนแฟนชกคับ...แฟนดุมาก..." ไอ้ต่อตอบไปตามสไตล์มัน..
"โห..ใจร้ายจัง..เป็นเรามีแฟนน่ารักๆแบบนี้ต่อยไม่ลงหรอก.." ไอ้ไอซ์พูดแล้วเหลือบสายตามองมาทางเราที่เงยหน้าขึ้นมาพอดี
"ร้ายก็รักครับ...รักมากด้วย.." รู้สึกสะใจเล็กๆนะที่ไอ้ต่อตอบไปแบบนั้น..
"5 5 5 .. รักกันให้ดีๆแล้วกันไปละ..." ไอ้ไอซ์พูดทิ้งท้ายไว้ด้วยคำพูดที่ชวนสงสัยแล้วก็เดินกลับขึ้นไปชั้นสองของบ้าน
.
ตอนออกจากซอยไอ้เอ๋ขี่มอเตอร์ไซค์มาส่งที่ปากซอยแล้วจึงโบกแท๊กซี่ขึ้นต่อกลับมายังบ้าน
.
"เมิงมาถูกได้ไงเนี่ย...ไอ้แหม่มบอกทางเมิงเหรอ.." สงสัยนิดๆ
"เปล่ากรูโทรถามไอ้เอ๋เลย.." ตอนลงไปซื้อข้าวแหง...
"แล้วเมิงมาทำไมเนี่ย..บอกให้อยู่บ้านเฉยๆฝากดูแลแม่ด้วย.." เหอๆ..ก็บ่นมันบนแท๊กซี่น่ะแหละ..
"ก็กรูเห็นว่าดึกแล้วเมิงกลับคนเดียวอันตราย..เกิดพวกไอ้เชี่ยแบ๊งค์ยังไม่ยอมเลิกอ่ะใครจะมาช่วยเมิงได้.." ถึงจะมีเมิงแต่ถ้ามันยกมาแบบวันนั้นกรูก็ไม่แน่ใจว่าจะรอดอ่ะ..
"กรูไม่ใช่ผู้หญิงนะ..เมิงไม่ต้องห่วงมากมายหรอก.." ถ้ามันร่างกายปกติไม่ได้เจ็บตัวอยู่ก็คงไม่ว่าอะไรมันหรอก..
"ไม่เกี่ยวกับหญิงหรือชายหรอก...รู้แค่เมิงเป็นคนสำคัญก็พอ" มันพูดออกมาคุณป้าคนขับแท๊กซี่มองผ่านกระจกส่องหลังแล้วยิ้มๆ...(เขินเลยอ่ะ..)
.
พอมาถึงบ้านก็รีบไปหาน้ำกินทันที(หิวน้ำมาก..)พอกินแล้วก็นั่งพักเหนื่อยอยู่บนเก้าอี้โต๊ะกินข้าวเวลานี้ทั้งบ้านเงียบสนิทแม่คงเข้านอนแล้วไอ้ต่อเดินหายเข้าไปในครัวพักหนึ่งก็ออกมาพร้อมจานกับข้าวสามสี่อย่าง..
.
"อะไรเมิงอีก.." มาวางๆบนโต๊ะนี่มันหมายความว่าอะไร...
"กิน..กรูอุตส่าห์ให้แม่เมิงสอนทำ..." นั่น...ลำบากกรูอีก..
"ตลกเหอะ..กินป่านนี้กรูไม่ต้องนอนแล้ว.." ปกติหลังเที่ยงคืนจะไม่กินอะไรแล้ว
"ไม่นอนเราก็มาหาอะไรทำกันไง.." สีหน้าและวาจาเริ่มออกแนวกามแล้ว...
"ไม่อ๊าวว..กรูกินมาแล้ว.." ว่าแล้วก็ลุกเดินเตรียมไปอาบน้ำ
"กินเหอะ..." มันยังตื้อ..
"ไม่.." ปฏิเสธไม่มองหน้าพลางถอดเสื้อแล้วหยิบผ้าเช็ดตัว..
.
ไอ้ต่อเงียบไปพักหนึ่งก็ลุกขึ้นเก็บจานกลับเข้าไปในครัวจังหวะที่มันเดินผ่านไปนั้นก็เพิ่งสังเกตเห็นพลาสเตอร์ปิดแผลที่มือมันเต็มไปหมด...
.
"เมิงไปโดนอะไรมา.." ถามแล้วก็ฉวยแขนมันไว้
"มีดบาดตอนทำกับข้าว.." ฟังแล้วใจแป้วเลย..
"เมิงน่ะ..จะลำบากทำไมหาเรื่องเจ็บตัวไม่เข้าท่า.."
"ก็กรูอยากทำให้เมิงนี่...เผื่อกรูจะได้มีข้อดีอะไรให้เมิงเห็นมั่ง..." ดูมันทำมาน้อยใจ...
"ถ้าเมิงไม่ดีกรูจะเป็นแฟนเมิงเหรอ.." เหอๆ ง้อก็ได้..
"อืม...เดี๋ยวกรูเอากับข้าวไปเททิ้งแล้วล้างจานก่อนเมิงอาบน้ำไปเหอะ...." นี่เมิงไซโคกรูเรอะ...
"ทิ้งทำไม..กรูกินละ...หิวพอดีเลยกินหน่อยดีกว่า.." ความจริงอิ่มจนล้นกระเพาะมาอยู่ที่คอแล้ว
.
ไอ้ต่อยิ้มออกทันทีรีบไปตักข้าวแล้วเอามาให้ที่โต๊ะอย่างรวดเร็วหลังจากทำใจสวดภาวนาถึงพ่อแก้วแม่แก้วอยู่พักหนึ่งข้าวคำแรกก็เข้าปากไป
.
"หืม..อร่อยนี่.." เหอๆ..ไม่ได้แกล้งชมนะวันนี้อร่อยจริงๆ...
"เห็นมะกรูบอกแล้วว่ามันต้องอร่อย..." ยืดเชียวนะเมิง...
.
พอกินไปพักหนึ่งมันก็ตักโน่นตักนี่ใส่จานมาให้กินจนในที่สุดกับข้าวสี่จานก็ถูกยัดลงท้องไปหมดจนได้...(ไม่น่าเชื่อเลย..แต่มันเกิดขึ้นแล้วซาร่า..)พออิ่มแล้วก็ถึงกับขยับตัวไม่ได้ต้องนั่งนิ่งๆไม่งั้นที่กินเข้าไปมันอาจจะแห่กันออกมาเรี่ยราดไปหมดในตอนนั้นเสียงโทรศัพท์ไอ้ต่อก็ดังขึ้นมันรับสายแล้วเดินไปคุยในครัวแป๊ปนึงก็วางสายแล้วกลับมานั่งที่โต๊ะกินข้าวเหมือนเดิม....
.
"ใครโทรมาอ่ะ.." ไม่ได้หึงนะ...แค่ถามดู
"ไอ้ไอซ์อ่ะ..โทรมาถามว่าถึงบ้านรึยัง.." ไอ้ต่อตอบกลับมาอย่างไม่คิดอะไร
.
ได้ฟังแล้วก็รู้สึกแปลกๆร้อยวันพันปีก็ต่างคนต่างอยู่มาตลอดจู่ๆวันนี้มันก็ดันเกิดมาเป็นห่วงเป็นใยกันซะงั้นแต่ก็พยายามไม่คิดอะไรมากแล้วก็เก็บจานบนโต๊ะเอาเข้าไปล้างในครัวกำลังล้างอยู่ไอ้ต่อก็ตะโกนเข้ามา..
.
"เมิงเดินในครัวระวังลื่นนะ.." ทำไรหกไว้อีกล่ะ..ทำกับข้าวทีไรครัวเละทุกที
"ทำอะไรหกไว้อ่ะ.." มองดูแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรเลยถามมันดีกว่า
"ใจกรูละลายอยู่แถวนั้น.."
"..." จานหลุดมือเลยดีนะที่ไม่แตก... - -"
.
.
ก่อนเข้านอนก็เลยตกลงกับไอ้ต่อว่าเรื่องไปทะเลเลื่อนไปก่อนเพราะงานทับงานถมเยอะมาก(โดยเฉพาะของมัน)ไว้หลังมิดเทอมค่อยว่ากันอีกทีน่าแปลกใจที่มันยอมรับฟังโดยดีไม่งี่เง่า..(อุตส่าห์เตรียมคำพูด..ข้ออ้าง และ ฯลฯ ไว้เยอะแยะ5 5 5)
.
.
เข้านอนก่อนนะครับ..ง่วงมากๆเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อให้
-
ง่ะ !!!!! ไอ้ไอซ์ ตัวมารความรักมาแว้ววว :pigangry2:
ต้องหาวิธีรับมือกับไอซ์ดีๆนะพลาด :3125:
อย่าให้พลาดพลั้งอีกล่ะ :pigscare2:
ปล. ขอบคุณพลาดมากนะที่มาต่อเรื่องให้ :impress: งานก้อเยอะไม่ค่อยมีเวลา ดึกแล้วยังมาต่อให้อีก น่ารักจัง
-
คุณพลาดน่ารักจัง บอกว่าจะมาต่อให้ก็มาต่อ อิอิ มีตัวละครเพิ่มมาอีกหนึ่งแล้ว นอกจากแบงค์ แล้วก็ไอซ์ คนนี้จะมาแนวร้ายลึกเปล่าเนี่ย สู้สู้นะคุณพลาด อย่าปล่อยให้ต่อหลุดมือละ น่ารัก น่ารักแบบนี้หายากนา :impress2:
-
นะ ไอ้ไอซ์
แก :pigangry2: :pigangry2:
ว่าแต่ว่ามาอ่านเรื่องนี้ก่อนนอนได้ขอบคุณพี่พลาดนะครับที่เขียนก่อนนอนนะครับ :impress2:
-
ท่าทางแบงค์คงจะได้คู่เร็วๆๆนี้ 555+
-
ได้ใจ (และสะใจ) มากครับคุณ Tantalum 555 ให้ไปอยู่ด้วยกันเลย สาธุ
คุณพลาดครับ อย่าชะล่าใจไปนะ จริง ๆ ก้อเล่าให้คุณต่อฟังไปเลยก้อดีนะ (เค้าก้ออยากให้เล่าให้ฟังทุกเรื่องอยู่แล้วไม่ใช่หรอ จะได้ช่วยกันหาทางแก้ไข ตัวอย่างมีอยู่ถึง 2 ครั้งแล้วนะ)
จะกบดาน (อย่างกระชั้นชิด) คอยดูความเป็นไปต่อไปครับ :yeb:
-
:interest: ในที่สุดน้องพลาดก็มาตามสัญญา แต่แบบว่าหลับไปหลายยกแล้ว อิอิ
ตื่นเช้ามาดูPrincess Hours เลยแวะมาอ่านด้วย น่ารักเหมือนเดิมเลยครับคุ่นี้
แต่ดันมีแววมารผจญอีกแล้วอ่ะครับ :pigangry2:
ยังไงก็ระวังๆ ไว้นะครับ เอาใจช่วย แต่รักกันแบบมี เข้าใจกันต่อให้มีมือที่ สาม สี่ ห้า ก็Happy Ending เสมอแหละครับ :yeb:
โอ๊ยยยย......เดินหกล้มอ่ะ พื้นลื่นอ่ะ สงสัยหัวใจนายต่อมาละลายอยู่แน่เลย อิอิ ...............ช้อบชอบบบบบ คิดได้ไงนี่ หุหุ :haun6:
-
ฆ่ามันนนนนนนนนนนนนนนนนน ฆ่ามันลูกทุ่ง ฆ่านอนมุ้ง 4 สาย สู้ ๆๆๆๆๆๆ :pigangry2:
-
ในที่สุดก็ตามอ่านทันแล้ว เย้
หลังจากตามอ่านเกือบ 4 วัน
ขอบคุณนะครับที่มาลงเรื่องให้อ่าน เห็นไม่ค่อยว่าง
เป็นกำลังใจให้ในทุกๆเรื่องนะครับ สู้ๆ :yeb:
-
:amen: เผาพริกเผาเกลือ สาปแช่ง ไอ้เชี่ยแบ๊งค์ และ ทำเสน่ห์ให้ไอ้ไอ๊ซ์ไปหลงรัก ไอ้เชี่ยแบ๊งค์ ดีมะเพื่อนๆ
-
มาอีกแหละ ไอ้ไอซ์ ฆ่ามานนนนนนนนนนนน :pigangry2:
แบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ววว :serius2:
อย่าไว้ใจนะ พี่พลาด ผมว่าคนนี้น่ากลัว :3125:
รักกันนานนนน นะ :yeb:
-
:pigscare2: ร้ายลึกนะคนเนี่ย มาแนวนางอิจฉาในละครเลยอ่ะ :o
พี่ว่ายังไงน้องพลาดก้อเปิดใจเล่าให้น้องต่อฟังเลยละกัน :yeb:
จะได้คอยระวังมารยาร้ายเล่มเกวียนของไอซ์ :3063: :kikkik:
เป็นกำลังใจให้นะค้า ทั้งเรื่องงาน เรื่องสอบ ละก้อเรื่องหัวใจ :yeb: :yeb: :yeb:
ปล. ความสุข..ไม่ว่าใคร นั้นต้องเริ่มต้นจากหัวใจ :lovetoyou:
-
:pigangry2: มาแล้วซินะ นางร้ายของเรื่อง
-
เอี๊อกกกกกกกกก
กลืนน้ำลายลงคอ...................
ไม่มีใครมาทำใจละลายให้กรูลื่นม่างเลยฟร่ะ...........
(((((((((((((เดินไป เดินมา เผื่อเจอสักคน)))))))))))))))))))))
-
มาอ่านแล้ว
หุหุหุ...ตัวมารตัวใหม่ออกมาอีกแล้ว
รู้สึกคุณไอซ์อะไรเนี่ยจะไม่จบง่ายๆเหมือนนายแบงค์อ่ะดิ
มันต้องมีอะไรลึกซึ้งแน่นอน 55+
ค่อๆครับ กะลังลุ้น
-
:confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse:
:confuse:ไม่แน่นะไอซ์อาจจะเป็นตัวทำให้ความรักของสองคนเข้มข้นขึ้นก็ได้นา :confuse:
:confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse: :confuse:
-
ประทับใจในความผูกพันของเขาทั้งสองจริงๆ
:impress:
-
.
...เหอ ๆ :haun5: พี่ต่อนี่น่ารัก จริง ๆ :myeye: แหม เป็นห่วงพี่พลาด ถึงขนาดตามถึงที่เลยอ่ะ แถม ทำกับข้าว ไว้รออีก พ่อครัวหัวป่าก์ รักตายเรย (แต่นายเอกของเราเรื่องเข้าครัวอย่าหวัง ให้ คุงแม่ทำให้กินตลอด แบร่ ๆ :laugh:) .....
...อืม :confuse: นังร้าย ตัวจริง โผล่มาแล้วอ่ะ ท่าทางจะร้ายลึกนะเนี่ย อย่างที่ แฟน ๆ หลาย ๆ คนว่าอ่ะคับ :sad5: ถ้ามันไม่มีพิษสง ไม่ห่วงนะ เพราะพี่ต่อ คงไม่สนใจไยดีมันอยู่แล้ว (มีพี่พลาดคนเดียว :haun6:) .......แต่กลัวมันหาแผนการร้าย มาต่อรองนี่ดิ :sad4: พี่ต่ออ่ะ ไม่ห่วงเท่าไหร่ (เพราะอีนังไอซี่มันช่อบพี่ต่อ)ไม่ใช่ อีเจี้ยแบงค์ (ที่ช่อบพี่พลาด) :pigangry2: ........คราวนี้ เป้าหมายที่มันจะต้องเล่นงานคือ พี่พลาดโดยตรงเลยล่ะ :monkeysad: ระวังตัวด้วยนะครับ :untrust: (บอกพี่ต่อ ไปเลยพี่) :kikkik: ......จะได้ตัดลมตั้งแต่ต้นไฟ .........
...เปงกะลังใจ คับ จุ๊ฟ :yeb:
.
-
:impress: ตามมาล้นแล้วเป้นกำลังใจให้ครับ
มาโพสต่อเร้วๆนะครับ :3125:
รออยู่ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :pigangry2:
-
คืนนี้ อาบน้ำเสร็จ นอนรอเลย... :laugh:
อิอิ :yeb:
-
ความรักมักมีอุปสรรค
เอาใจช่วยเน้อ
พูห์ :teach:
-
:3125: กินข้าวก้อแร้ว
นอนรอก้อแร้ว
แม่ใช้ไปตลาดก้อแล้ว :3063:
ดูAF ก้อแล้ว
คร๊อก..ฟี้ :really2: เฮ้ย ม่ายช่าย
เฮ้อ เพิ่งรู้ว่าตัวเองความอดทนเป็นเลิศ :3061:
มาซะทีเห๊อะคับ
-
พี่พลาดครับ พี่อยู่หนาย
สงสัยงานเยอะ ตั้งใจทำงานนะครับ :try2:
-
รู้นะ ว่าพลาดมาแย้วววว ไม่ต้องซ่อนเรย ออกมาซะดีๆ อย่าให้ต้องใช้กำลัง :pigangry2: คิกคิก ล้อเล่นนะตะเอง
:confuse: อืม....พึ่งนึกขึ้นได้ นี่ก้อใกล้วันเกิดนายต่อแล้วนี่นา พลาดคิดไว้ยังว่าจะให้ไรเป็นของขวัญวันเกิดต่อ :interest:
-
แหะๆอุตส่าห์มาเงียบๆ..มีคนจับได้ด้วยแฮะ... :try2:
.
.
เช้าวันต่อมากว่าจะตื่นนอนก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้ว..(เหอๆ..กินบ้านกินเมืองกันดีแท้)พอลงมาข้างล่างแม่ออกไปทำงานเรียบร้อยเลยเดินไปดูในครัวแล้วก็พบว่าไม่มีอะไรอยู่ในตู้เลย..
.
"ไม่มีอะไรกินเลยแม่ไม่ได้ทำไว้..จะกินอะไรเดี๋ยวจะออกไปซื้อปากซอย.." เดินขึ้นมาถามไอ้ต่อที่ยังนอนพลิกไปพลิกมาบนเตียงไม่ยอมขยับไปไหน..
"ร้านปากซอยมีข้าวมั้ย.." ถามแปลกๆไอ้นี่นิ..- -"
"มีจะกินกับอะไร.." มีข้าวไม่มีกับก็เหมือนมีรถขับแต่ไม่มีน้ำมัน..
"กินกับเมิง.."
"..." เดี๋ยวกรูก็เอาคลุกน้ำปลาให้กินซะนี่...
.
ตัดใจได้ว่าซื้ออะไรมามันก็คงกินได้หมดเลยหยิบกระเป๋าตังค์โทรศัพท์แล้วเดินออกไปร้านข้าวหน้าปากซอยคงเป็นเพราะถึงเวลาพักเที่ยงของบรรดามนุษย์เงินเดือนทั้งหลายพอดีในร้านจึงแน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่กำลังหิวโหยราวกับช่วงสงครามโลกครั้งที่สองหลังจากฝ่าฟันจนเข้าไปถึงป้าเจ้าของร้านได้ก็จึงสั่งของเดิมๆที่เคยกินแบบทุกครั้งไป..
.
"กระเพราหมูกรอบสองกล่องป้าไข่ดาวเอาสุกๆนะ.."
.
สั่งแล้วก็ยืนรออยู่ข้างๆกลิ่นฉุนของใบกระเพราและพริกเวลาลงกะทะมันแสบจมูกจนต้องเบือนหน้าหนีและเผลอไอออกมาเบาๆและเมื่อเวลาผ่านไปสักครู่ข้าวสองกล่องก็มาอยู่ในมือหลังจากจ่ายเงินเรียบร้อยแล้วก็รีบเดินกลับเข้าบ้านเพื่อให้ทันถึงบ้านก่อนฝนจะเทลงมา..(ดูจากท้องฟ้ามันน่าจะเริ่มถล่มลงมาใส่หัวในไม่ช้านี้แล้ว)พอมาถึงบ้านก็เอาข้าวไปเทใส่จานวางไว้บนโต๊ะและเดินขึ้นไปเรียกไอ้ต่อลงมากินเมื่อเดินมาถึงหน้าประตูห้องหูก็ได้ยินเสียงมันคุยโทรศัพท์กับใครบางคนแว่วออกมา
.
"...คับไม่เป็นไรแล้ว..ไม่ได้เจ็บอะไรมากมายหรอก..เมื่อกี้พลาดกลับมาแล้วเดี๋ยวลงไปกินข้าวก่อนนะคับ.." แล้วเสียงก็เงียบไปมันคงวางสายไปแล้ว..
.
ประตูห้องเปิดออกเราก็เหวอไปพักหนึ่ง(เหอๆ..มันจะรู้มั้ยนะว่าแอบฟัง)ทำอะไรไม่ถูกมือไม้เกะกะไปหมดไม่รู้จะเอาไปไว้ตรงไหนสภาพลนลานมากมีพิรุธสุดๆเลยรีบเดินนำมันลงไปข้างล่างพอมานั่งที่โต๊ะกินข้าวไปได้สองสามคำจู่ๆไอ้ต่อก็พูดขึ้นมา
.
"ไอ้ไอซ์โทรมา.." เหอๆ ลองแบบนี้รู้แหงว่าเราแอบฟัง...
"เหรอ..ว่าไงล่ะ.." แกล้งทำไม่รู้เรื่องไป..
"ไม่บอก..จนกว่าเมิงจะยอมรับว่าแอบฟังกรูคุยโทรศัพท์เมื่อกี้เพราะหึงกรู.." หนอย....ไอ้นี่ได้ทีนะเมิง...
"งั้นเมิงก็ไม่ต้องบอก..." เหอๆ..เท่าที่ได้ยินแค่นั้นก็พอจะเดาออกอยู่..
"เมิงง้อกรูหน่อยดิ...กรูอยากเล่า.." อ่ะโธ่...นึกว่าจะแน่..
"เมิงจะเล่าก็เล่ามาไม่ต้องเรื่องเยอะ.." พูดไปก็ตักข้าวเข้าปากไปทำทีเป็นไม่ใส่ใจ(แต่จริงๆอยากรู้จะตายอยู่แล้ว..เหอๆ..)
"ก็ไม่มีอะไรมาก..มันก็โทรมาถามว่ากรูเป็นไงมั่งยังเจ็บยังปวดอะไรมั้ย...เออแล้วเมิงบอกมันเหรอว่ากรูคบกับเมิงอยู่.." เปล่าหรอกจำนนด้วยหลักฐาน
"อืม..ก็สถานการณ์บังคับน่ะมันเห็นรูปเมิงในกระเป๋าตังค์..." ก็ว่าไปตามตรง
"เหรอ..อืมๆๆก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะมันก็บอกแค่ว่าถ้ามีอะไรให้มันช่วยหรืออยากปรึกษาอะไรมันยินดีก็เท่านั้น..." ไอ้ต่อพูดเพียงเท่านั้นแล้วก็ตักข้าวกินต่อไป...
.
ถ้ามันแค่นั้นจริงก็ดีน่ะซี๊...คิดในใจหลังจากฟังไอ้ต่อพูดจบรู้สึกในหัวมันหนักอึ้งด้วยความรู้สึกแปลกๆแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน...
ไม่ไว้ใจ....แต่ไม่ไว้ใจใครล่ะ...ไอ้ต่อ ไอ้ไอซ์...หรือตัวเราเอง..
รู้สึกไม่อยากให้ไอ้ต่อไปยุ่งกับไอ้ไอซ์ไม่ว่าจะพูดคุยหรือพบปะ...
แบบนี้เรียกว่าหึงมั้ง...เหอๆ...
.
"ไอ้ต่อ..." พักการกินวางช้อนส้อมลงบนจานแล้วเรียกมัน
"หืม..มีไร" มันพูดปากยังเคี้ยวข้าวตุ้ยๆเต็มพุ้งแก้ม..
"ไอ้ไอซ์น่ะมันเป็นเกย์เหมือนกรู..เมิงก็รู้ใช่มั้ย.." เหอๆ...ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าคิดอะไรอยู่ตอนนั้นถึงพูดเรื่องแบบนี้ออกไป
"อืม..รู้สิมันบอกเองตั้งกะตอนปีหนึ่งแล้ว.." ไอ้ต่อพูดเหมือนไม่รุ้สึกประหลาดใจอะไรนัก..
"อื้ม...ก็มันเป็นเกย์แล้วมันก็มาคุยกับเมิง..โทรหาเมิงทั้งที่ไม่เคยโทรแต่กลับโทรหลังจากที่รู้ว่าเมิงเป็นเกย์แล้ว..." ก็ว่าไปเรื่อยๆไอ้ต่อก็ฟังไปพยักหน้าหงึกๆไป
"เมิงหึงกรู..ใช่มะ.." มันพูดแทรกขึ้นมาหน้าตายิ้มอย่างผู้ชนะมากๆ..
"ไม่ใช่...กรู.." มันพูดมาแบบนี้พูดอะไรไม่ออกเลยอ่ะรู้สึกตัวเองหน้าแดงมากๆ..
"ยอมรับมาเหอะน่า..ท่าทางเมิงมันฟ้องมากๆ...ปิดไม่มิดแล้วหึงกรูใช่มั้ย..รักกรูมากแล้วล่ะสิ..ใช่มะๆ" อึ้ยยยยยยยยย....พูดไรไม่ออกตอบโต้ไม่ได้...T^T
.
สุดท้ายก็ทนอยู่มองหน้ามันไม่ได้ต้องหยิบจานข้าวลุกหนีมันไปกินในครัวพักหนึ่งไอ้ต่อก็เดินตามเข้ามา..
.
"แน่ะๆ..อายจนต้องหนีมานี่เลยเหรอเมิง.." ไอ้นิสัยไม่ดี..กรูเกลียดเมิง..T^T
"เปล่า..เห็นหน้าเมิงแล้วกินข้าวไม่ลง.." เหอๆ..ขอหน่อยเถอะหมั่นใส้..
"สายตาแห่งรักของกรูมันทำให้เมิงอิ่มอกอิ่มใจได้ขนาดนั้นเลยเหรอ.." แหวะ..น้ำเน่า..
.
ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงเลยเดินหนีออกมานั่งดูทีวีที่โซฟาห้องรับแขกไอ้ต่อก็เดินตามมานั่งข้างๆอีกแล้วก็หยิบรีโมทของเครื่องรับสัญญาณยูบีซีไปดูอย่างสงสัย..
.
"ทำไมปุ่มมันเยอะแยะจัง..ถ้าจะกดเปลี่ยนช่องกดตรงไหนอ่ะ.." มันถาม
"ตรงนี้..อันนี้เลื่อนขึ้นอันนี้เลื่อนลง.." ก็สอนๆมันไป..
"แล้วถ้าจะดูช่องหนังต้องกดช่องไหนอ่ะ.." เมิงมาสนใจใคร่รู้อะไรตอนนี้เนี่ย..
"ถ้าHBOก็ช่อง12" ตอบไปตาก็มองดูในทีวีไป..
"แล้วถ้าจะดูบอลอ่ะ" ยังถามต่อ
"ก็ช่อง 38" ไม่เคยดูอ่ะแต่พอจำได้ไม่รู้ถูกมั้ย..
"แล้วถ้าจะดูในใจเมิงอ่ะ..กดช่องไหน..."
".........." เล่นซะเงียบพูดอะไรไม่ออกเลยมีแต่เสียงรีโมทตกพื้นแตกกระจายดังตามมา...
.
พอตกเย็นแดดร่มลมตกฟ้าฝนหายไปแล้วก็เลยพามันออกไปที่ห้างแถวบ้านไปซื้อพวกของกินมาติดตู้เย็นไว้เพราะที่บ้านหมดไม่เหลือหรอ..(สังเกตจากแม่ไม่ทำกับข้าวเผื่อไว้)พอไปถึงซุปเปอร์มาร์เก็ตไอ้ต่อก็ตรงดิ่งไปหยิบตะกร้ามาบอกให้ยืนรอแล้ววิ่งหายไปพักใหญ่ก่อนจะกลับมาพร้อมของในตะกร้าสาม-สี่ชิ้น..
.
"ซื้อไรอ่ะ.." ถามพลางชะโงกหน้าไปดู
"รองเท้า กล่องพลาสติก เชือก แล้วก็พลาสเตอร์ยา..ของจำเป็นทั้งนั้นเวลาอยู่กับเมิง.." อะไรของเมิงเนี่ย..
"มันจำเป็นตรงไหนเนี่ยหา..." ขอกรูโวยหน่อยเหอะ..
"จำเป็นสิ..รองเท้า..เอาไว้ใส่ลุยขวากหนาม กล่อง..เอาไว้เก็บรักษาหัวใจของเมิง เชือก..เอาไว้ไต่ขึ้นจากหลุมรัก.. ส่วนพลาสเตอร์ก็เอามาแปะแผลใจ.." เออมุขมันนี่ทุ่มทุนสร้างดีเนอะ..กว่าจะหาครบวิ่งตาแหก.. - -"
.
ทำเมินเฉยต่อความเสี่ยวแล้วหยิบตะกร้าใบใหม่เดินตรงไปแผนกของสดทันทีของที่หยิบๆมาก็ของเดิมๆเหมือนเวลาที่มาซื้อกับแม่พอได้เรียบร้อยก็เดินไปจะหยิบโค๊กขวดใหญ่มาแช่ไว้กินซักขวดที่บ้าน(ติดน้ำอัดลม..เหอๆ)พอเอาลงตะกร้าไอ้ต่อก็หยิบออกไปวางไว้ที่เดิม..
.
"อะไรเมิงเนี่ย.." พูดแล้วก็หยิบเอามาลงตะกร้าอีกที..
"กรูไม่ให้กิน.." มันพูดแล้วก็หยิบออกไปอีกรอบ...
"เมิงเป็นพวกนาซีรึเปล่าเนี่ย...อย่ามาบังคับกรูนะ.." ว่าแล้วก็หยิบมาใส่อีกรอบ
"กรูต้องบังคับ..เมิงเป็นโรคกระเพาะนะกินน้ำอัดลมได้ไง" และมันก็หยิบออกไปวางไว้ที่เดิม...
.
การโต้เถียงดูจะไม่จบง่ายๆโค๊กขวดเดียวโดนหยิบเข้าหยิบออกไม่รู้กี่รอบจนพนักงานเริ่มมองการกระทำชำเราขวดโค๊กด้วยความสงสัยว่ามันสองคนกำลังเล่นอะไรกันอยู่พอเห็นดังนั้นเลยตัดปัญหา
.
"เออๆ..ไม่กินก็ได้.." ว่าแล้วก็เดินหนีไปจากตรงนั้น..เดี๋ยวกรูไปซื้อกินเองแถวบ้านก็ได้..เหอๆ
"ดีมาก..ว่าง่ายๆแบบนี้ดิ" เมิงเป็นพ่อกรูใช่มะตกลง.. - -"
.
พอกลับมาถึงบ้านก็เจอแม่กำลังไขประตูบ้านอยู่พอดีซื้อกับข้าวนอกบ้านมาเยอะแยะไปหมดและหัวค่ำคืนนั้นขณะกำลังนั่งกินข้าวบนโต๊ะจู่ๆแม่ก็พูดขึ้น...
.
"ต่อพักอยู่หอใช่มั้ยลูก.." ทีกับมันนี่ลูกทุกคำเลยนะแม่..ชิส์..
"ครับแม่...บ้านอยู่ไกลมหาลัยมาลำบากน่ะครับ" บ้านกรูก็ไกลมหาลัยนะกลับไปห้องเมิงซะทีสิ...
"เหรอ..ค่าเช่าแพงมั้ยหอพักสมัยนี้.." แม่จะอยากรู้อะไรนักหนานี่..เริ่มรู้สึกไม่ดีเหอๆ...
"ก็เดือนละสี่พันห้าครับบวกค่าน้ำค่าไฟเดือนนึงก็ไม่หนีห้าพันกว่าๆ..." ก็เพิ่งรู้เหมือนกันแฮะ...
"อืม..งั้นต่อมาอยู่ที่นี่ดีมั้ย..จะได้ประหยัดเงินไงลูก..บ้านนี้แม่ก็อยู่กับพลาดมันสองคนเท่านั้นแหละต่อก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลก็มาอยู่ด้วยกันซะเลย" อึ้ยยยย...!!! แม่พูดอะไรออกไปรู้ตัวมั้ยยย..!!!
"เอ่อ..จะดีเหรอครับแม่..ต่อเกรงใจจังเลย.." มันพูดแล้วหันมามองหน้าเราที่นั่งเอาหัวกระแทกโต๊ะด้วยความเก็บกด...เหอๆสีหน้ากับคำพูดเมิงมันคนละอารมณ์กันเลยนะไอ้มารร้าย...
"ดีสิลูก..พลาดมันจะได้มีเพื่อนด้วย..." เพื่อนลูกมีเยอะแล้วจ๊ะแม่..T^T
"ครับต่อขอบคุณแม่มากนะครับงั้นเดี๋ยววันไหนสะดวกต่อจะไปเก็บของมาแล้วกันครับ.."
.
ถึงจะรู้สึกแย่ๆนิดหน่อยที่ได้รู้ว่าต้องอยู่กับมัน24ชั่วโมงไปอีกนานแต่ในใจกลับโล่งใจแปลกๆที่อย่างน้อยมันก็อยู่ในสายตาเราได้ตลอดเช่นกัน..คืนนั้นตอนก่อนเข้านอนเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ไอ้ต่อก็ดังขึ้นมันหยิบมาดูเบอร์ก่อนจะตัดสายทิ้งไป..
.
"ไม่รับสายเหรอ.." ถามมันดู
"ไอ้ไอซ์โทรมา..เมิงไม่อยากให้กรูคุย..กรูก็ไม่คุยไง..เดี๋ยวเมิงจะหึงกรูอีก..หุหุหุ" หึ...ไอ้เวรนี่...
"กรูไม่ได้บอกให้เมิงไม่คุยกัน.." ก็นะ..แต่ก็รู้สึกดีอีกแหละที่ได้ยินแบบนั้น...
"กรูไม่โง่หรอกพลาด..กรูรู้ว่ามันต้องการอะไรจากกรู..แต่กรูไม่เล่นด้วยซะอย่างมันจะทำไรได้.. " ไอ้ต่อพูดแล้วก็เอื้อมมือมาดึงตัวไปกอดไว้
"กรูไม่รู้..มันก็หน้าตาดีนี่..เผลอๆดีกว่ากรูเยอะด้วยเมิงอาจจะชอบมันก็ได้.." เหอๆเหมือนตัวเองงี่เง่ายังไงไม่รุ้..
"เคยบอกเมิงแล้วไง..กรูเป็นเกย์เพราะเมิง..เพราะฉะนั้นผู้ชายคนเดียวที่เข้ามาในใจกรูได้ก็มีแต่เมิงเท่านั้นแหละ..." บ้า...กรูเขินนะ..
"อืมๆๆๆ..กรูจะนอนละ.." หุหุ สบายใจขึ้นนิดหน่อย..
"สรุปคือเมิงยอมรับแล้วใช่มะ..ว่าหึงกรู.."
.
ด้วยประโยคสุดท้ายคืนนั้นมันเลยได้ลงไปนอนข้างเตียงแต่พอหลับไปตื่นมาอีกทีมันก็เจอมันเลื้อยขึ้นมานอนอยู่ข้างๆแล้วแถมกอดรัดตัวไว้ซะแน่นจนแทบหายใจไม่ออกเลยแต่ช่างเหอะ..
.
มันก็อุ่นดีกว่านอนคนเดียวนี่เนอะ...
.
.
ไปนอนก่อนเน้อ...เดี๋ยวตื่นมาว่างๆจะมาต่อให้ครับ..
-
อ่านตอนนี้แล้วอยากจะละลาย :impress2:
ทำไมน่ารักกันแบบนี้ มีหึงกันด้วย และก็สุดแสนจะเพอร์เฟ็คมีปัญหาอะไรก็เปิดใจคุยกัน
อย่างดีต่อบอก เมิงคิดอะไรมีหรือกรูจะไม่รู้
อ๊ากสสสสสสสสสสสส ต่อมอิจฉาแตกซ่าน
:sad5: :sad5: :sad5:
-
ใครใช้ให้เธอ น่ารัก หา หา หา...................... ตอน นี้ ถูกใจ ฉัน เหลือเกิน
55555+ ในที่สุดคุณแม่ยาย ก็ ต้อนรับ ลูกเขย ให้ย้ายมาอยู่ ด้วย แว้ว วี้ด วิว ๆๆๆๆๆๆๆ
-
:-[ วี๊ดดดดวิ้วววววว หึงก้อยอมรับว่าหึงสิ พลาดอ่ะ :kikkik: ต่อออกจะน่ารักขนาดนี้ อยู๋ด้วยแล้วชีวิตมีสีสันดีออก ดูดิ๊มีมุกมาหยอดได้ทุกวัน :impress2:
ขนาดคุณแม่ยายยังยอมรับแล้วเรย :haun5:
-
:like2:
ปลื้มแม่ยายแทนพี่ต่อ :impress:
อยู่ด้วยกันชนาดนี้แล้ว ใช้ชีวิตคู่แล้วมีอาไรก้อคุยกันน่ะคับ :myeye:
พี่พลาดหึงแล้วก้อยอมรับไปซะคับ พี่ต่อน่ารักออก ใครจาไม่หึง
ว่าแต่แต่งกันวันไหน แจกการ์ดด้วยนะคับ :kikkik: หุหุหุ
-
เฮ้ออ...น่ารักกันจังเลยค่ะ
อยากให้พี่พลาดกะพี่ต่อมีความสุขกันแบบนี้ทุกวัน
อย่าให้เกิดปัญหาไรตามมาเลย สาธุ!!
-
:yeb: โห คุณแม่สุดยอดมาก ๆ เป็นปลื้ม แทนเจง ๆๆ
-
ตอนนี้น่ารักจังเลยค้าบ :impress2:
ดีใจด้วยนะครับที่คุณแม่ให้พี่ต่อมาอยู่บ้านแต่ว่าเจอกันตลอดระวังจะเบื่อกันนะครับ :confuse:
เรื่องไอซ์ก็ถ้าเรามั่นใจในคนที่เรารักซะอย่างเราก็สบายใจไปเองเนาะครับพี่พลาดครับ :like2:
-
.
........แอร๊ยยยยยย :-[ เอาอีกแล้ว :impress2: น่ารักกันอีกแล้ว :myeye: .....ช่อบตอนนี้มากมาย.....อิอิ :kikkik:........
........เหอ ๆ ฮิ๊วววววววววว คุงแม่ยาย เปิดประตูบ้านต้อนรับลูกเขยสุดที่รักอย่างเต็มตัว อิอิ :haun5:.......
........เปงกำลังใจเสมอคับ จุ๊ฟ ๆ ......... :yeb:...
....ปล. ระวังอีไอซ์ดี ๆ นะคับ พี่พลาด อย่าให้พี่ต่อคลาดสายตาล่ะ :untrust: (อยุ่ด้วยกันตลิด 24 ชม. แล้ว อิอิ :haun6:)....อย่าเบื่อหน้ากันล่ะ ไม่งั้นงอล ชิส์ :monkeysad2:
.
-
:myeye: :myeye: :myeye:รู้ละว่าน้องพลาดได้ความน่ารักมาจากใคร...................คุณแม่นั่นเอง :impress2:
เมื่อรู้ว่าน้องต่อมั่นคงขนาดนี้ น้องพลาดก้อไม่ต้องกลัวเจ้าไอซ์แระ :kikkik: :3063:
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
น่ารักจังเลยคู่นี้ แอบอิจฉน หุหุ :-[ :-[ :-[
-
:-[ :-[
-
:like2: คุณแม่ร้ายกาจมาก :haun5:
เอาลูกเขย มาอยู่ในสายตาดู พึดติกรรม แถมจายกว้าง ใ้ห้พิสูจน์ตัวเองอีกตะหาก . . .
จากฮันนีมูน แล้ว ก้อมาใช้ชีวิต ครอบครัวซะและ . . . หุหุ
น่าอิจฉาซะจริง . . . . . :kikkik:
คราวนี้น้องพลาดก้อหนีไปไหนไม่รอดแล้วจิ โดนกอดทุกคืนแน่ๆ . . . อิอิ :yeb: :haun6:
-
น้องต่อย้ายมาอยู่ด้วยกันเง้ ก็กลายเป็นข้าวใหม่ปลามันน่ะสิ :haun5:
ต้องมีเรื่องเลิฟ เลิฟ (หรือจะเลี่ยน เลี่ยนหว่า?? <-- แต่ถึงเลี่ยนก็ชอบนะ :-[ ) มาเล่าให้ฟังเยอะแยะแน่เรย :like2:
เรื่องไอซ์ไรนั่น ถ้าสองคนเชื่อใจกันก็ไม่น่าจะมีปัญหานะ
ไงๆ ก็เป็นกะลังใจให้ค่ะ :piglove2:
-
หุหุหุ
อ่ะนะ...แม่ท่านช่างรู้ใจ
อย่างงี้ก้อเสร็จคุณเป็นต่ออ่ะดิเนี่ย
น่ารักๆๆๆ มีแบบนี้ซักคนรักตายเลย
คุณพลาดก็ปากแข็งจังนะ หึหึหึ
-
:haun6:อิอิ อ่านแล้วก็ยิ้มไป อะไรจะแฮปปี้ปานนั้น ขอให้ราบรื่นแบบนี้ต่อไป
-
โฮ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ :laugh:
คุณแม่ใจดีอ่ะ :myeye:
พี่ต่อ มั่นคงแบบนี้ ไม่ต้องห่วงแหละ :yeb:
ปล. แต่รู้สึกหวิววว ยังไงมะรู้ กลัวจะเกิดเรื่องขึ้นอีก :serius2:
-
ตามอ่านมาตั้งกะบอร์ดปาล์มแล้วครับ...
น้องต่อกับน้องพลาดน่ารักมาก...
คุณแม่ก็น่ารัก...
ผู้ชายอย่างนายต่อเนี่ย... หาได้แถวไหนครับ?
บีมจะได้ไปตามหาได้ถูกที่ 555++
ปล. เท็ดดี้... แอ๊บแบ๊วนะเธอ...
-
เชียร์นางร้าย ได้ป่ะอะ??? :impress2: เหอๆ ล้อเล่นน่า :haun5:
รักกันขนาดนี้ พี่ไอซ์อ่ะขำๆ
แต่กลัวพี่ไอซ์จะใช้คอนเซป
"ใจไม่ใจไม่เกี่ยว อาศัยทางเปลี่ยวและพละกำลัง" :try2:
-
:impress:] แม่น่ารัก ใจดีจัง :myeye:
-
:-[
หวานแก้มแทบจะปริเป็นเสี่ยงๆ
เย้ย...
น่ารักมากครับ
ก็ดีแล้วอ่า...ที่พูดๆ กันไปเลย
จะได้รู้ว่าคิดอะไรยังไง
นายไอซ์นี่น่ากลัวอยู่(นิดนึง)นะ
พี่พลาดระวังดีๆ ล่ะ
พี่ต่อรู้ แต่บางครั้งนายไอซ์อาจจะมีแผนร้ายก็ได้
หุหุ
แม่พี่พลาดก็นะ...มีการชวนให้มาอยู่ด้วยกันด้วย
อ่ะ...ไหนๆ ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล ฮ่าๆๆ
:haun6:
-
โอ้ว!!!แม่เจ้า แม่นายพลาดก็น่ารักจิง ๆ เป็นกำใจให้ค่า :impress:
-
:impress: มาดันให้ครับ ชอบอ่านมากเลยครับ อ่านวันเดียวตามทันแล้ว เย้ๆๆ
T^T นั่งอ่าน ตั้งแต่ บ่าย 2 - 5 ทุ่ม
รอตอนใหม่นะครับ :myeye:
รักพี่พลาดมากมาย :myeye:
-
:myeye: รู้สึก ตะหงิดๆ ว่า พี่พลาดเข้ามาแล้วแฮะ
สงสัยกำลังเขียนอย่างเมามัน ^^
ติดตามมุข เสี่ยวๆ ของพี่ต่อ กันดีกว่า :myeye:
-
อะ ๆๆๆ online รอกันเลยเหรอ :laugh:
นอนแถวนี้ระวังน๊า ๆ คิคิ :haun1:
รู้ด้วยว่าพี่พลาดเข้ามาออนแล้ววว :yeb:
-
อิจฉาจังเยย :like2: ถ้าคนที่ผมชอบเป็นแบบนี้บ้างก็ดี เฮ้อ....... ทามมายควมรัก กับความเข้าใจไม่ ไปด้วยกันนะ :monkeysad:
-
พิมพ์มาตั้งนานเครื่องค้างหายหมดเลย T^T
มีคนแอบรู้ด้วยแฮะ..ว่าเรามา...เซนส์แรงกันจริงๆแบบนี้ถึงมีผีมีสางแอบอยู่ก็รู้กันหมด...หุหุหุ
.
.
หลังจากที่เมื่อวานแม่อนุญาตให้ไอ้ต่อมาอยู่ด้วยแล้วตัวเราก็หมดข้อโต้แย้งใดๆทั้งสิ้น(คำสั่งผู้บังคับบัญชาถือเป็นสิ้นสุด)วันนี้ว่างพอดีเลยพาไอ้ต่อไปเก็บของจากที่ห้องมันมาไว้ที่นี่ซะเลยหลังจากกินข้าวเช้ากันเสร็จก็ออกจากบ้านกว่าจะมาถึงหน้าหอของไอ้ต่อเวลาก็ปาไปเกือบเที่ยงแล้วมันทักทายรปภ.ที่ยืนอยู่ชั้นล่างแปปนึงก็กดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นเจ็ดก่อนจะเดินมาหยุดยืนที่ห้องริมสุดทางเดินแล้วหยิบกุญแจออกมาไขเปิดประตูเข้าไปในห้อง...
.
กลิ่นหอมบางๆคล้ายแป้งเด็กแบบเดียวกับที่ได้กลิ่นเสมอเมื่ออยู่ใกล้ๆตัวไอ้ต่อลอยปะปนอยู่กับอากาศภายในห้องบรรยากาศข้างในมืดทึมจนเมื่อไอ้ต่อเดินไปเปิดผ้าม่านที่ระเบียงออกแสงแดดจากภายนอกจึงค่อยสาดเข้ามาในห้องจนสว่างขึ้นเป็นลำดับ
.
"นี่เหรอ...ห้องเมิง.." พูดถามมันออกไปเบาๆ..ที่ผ่านมาอย่างมากสุดก็อยู่แค่หน้าห้องไม่เคยได้เข้ามาซักครั้ง..
"อือฮึ.." มันพยักหน้าหงึกหงักแล้วเริ่มลงมือเก็บเสื้อผ้าที่กองๆสุมๆไว้ตามมุมห้องใส่ถุง
.
เราเดินเลี่ยงลงไปนั่งที่เตียงเล็กๆขนาดพอนอนคนเดียวที่อยู่มุมห้องพลางกวาดสายตามองไปรอบๆรู้สึกว่าตัวเองกำลังเปิดประตูเข้าไปในโลกส่วนตัวของมันและเริ่มทำความรู้จักกับอีกด้านหนึ่งของมันที่เราไม่เคยได้เห็น
.
หนังสือมากมายที่วางกองๆไว้บนโต๊ะ..เสื้อผ้าใช้แล้วที่ถอดกองและพาดเอาไว้ตามตู้ตามพื้น...เตียงนอนที่เละเทะราวกับมีหมาทั้งฝูงวิ่งขึ้นไปฟัดกันบนนั้น...เห็นแบบนี้แล้วก็อดถามมันออกไปไม่ได้..
.
"เมิงอยู่ได้ไงเนี่ย.." เหอๆ...รกยังกับรังหมาบ้า
"เงี้ยแหละ..ห้องชายโสด.." มันเงยหน้ามาตอบแล้วยักคิ้วให้
"จ้าๆ..แล้วนี่ถ้าเมิงมาอยู่กับกรูห้องกรูจะกลายเป็นแบบนี้มั้ยเนี่ย.." คิดแล้วกลุ้มใจ.. - -"
"ไม่หรอก..ก็ตอนนี้กรูไม่โสดแล้วนี่นา.." พูดพลางยิ้มกรุ้มกริ่มน่าขนลุกมากๆ...
.
ยันตัวลุกจากเตียงมาช่วยมันเก็บเสื้อผ้าที่อยู่ในตู้ออกมาใส่กระเป๋าจนเมื่อหยิบเอาบรรดาเสื้อผ้าที่พับกองไว้ในตู้ออกมาจนหมดก็พบกรอบรูปเก่าๆอันหนึ่งวางอยู่ข้างล่างเมื่อหยิบขึ้นมาดูก็เจอรูปถ่ายเก่าๆใบหนึ่ง
.
"รูปกรูกับแม่..." ไอ้ต่อพูดแล้วก็หยิบเอากรอบรูปไปจากมือ..
"อืม..กรูหยิบขึ้นมาดูเฉยๆเห็นวางอยู่.." กลัวมันไม่พอใจที่ไปยุ่งกับของส่วนตัว..
"ดูได้..ไม่เป็นไรหรอกกรูก็หาไม่เจอน่ะ.." ในขณะที่พูดมือมันก็เอาผ้ามาเช็ดๆฝุ่นออกจากกรอบรูปไปด้วย
"แล้วแม่เมิงไปไหนแล้วล่ะอยู่ที่บ้านเหรอ.." จะว่าไปก็ไม่ค่อยรู้เรื่องทางบ้านมันมากเท่าไหร่เลยนี่นะ..
"แม่กรูเสียไปตั้งสามปีกว่าแล้วไง.." ว่าแล้วมันก็นั่งลงบนเตียงดวงตาที่จ้องมองดูรูปนั้นฉายแววเศร้าอย่างประหลาด
"เมิงเคยบอกกรูแล้วนี่นะ..กรูขอโทษที..เสียใจด้วยนะ" นั่งลงข้างๆมันแล้วยื่นมือไปจับมันไว้..
.
ไอ้ต่อวางกรอบรูปลงข้างๆแล้วล้มตัวลงไปนอนบนเตียงก่อนจะพูดออกมา
.
"ไม่เป็นไรหรอก..กรูไม่เป็นอะไรแล้ว..เรื่องมันก็นานมาแล้วเสียใจพอแล้วมั้ง..." น้ำเสียงมันฟังแล้วไม่ชวนให้รู้สึกอย่างที่พูดออกมาเลยซักนิด..
"แล้วพ่อเมิงล่ะ.." ก็ถามมันต่อไหนๆก็คุยเข้าเรื่องครอบครัวแล้วรู้เอาไว้ก็คงไม่เสียหาย..
"หลังแม่ตายไม่ถึงปีพ่อก็มีเมียใหม่...อายุมากกว่ากูไม่ถึงสองปีเลย..เมิงรู้มั้ยว่ากรูทำใจเรียกเค้าว่าแม่ยังไม่ได้เลย.." มันตอบกลั้วหัวเราะแต่เสียงหัวเราะนั้นราวกับกำลังค่อนแคะตัวเองอยู่ก็ไม่ปาน..
"..." นิ่งเงียบฟังมันพูดต่อ..
"จนเมื่อวันที่กรูสอบเอ็นท์เสร็จกลับมาบ้านพ่อกรูออกไปทำงานเค้าก็เข้ามาหากรูในห้อง..." ปากยังขยับพูดต่อแต่ดวงตากลับปิดลงราวกับมันกำลังนึกถึงภาพเมื่อวันนั้น
"แล้ว.." รู้สึกหัวใจตัวเองเต้นไม่เป็นจังหวะ..
"อย่าคิดเยอะเมิง...กรูไม่ยอมเค้าหรอกและเรื่องนี้มันก็ควรจะจบลงตรงนั้นถ้าหากพ่อกรูไม่บังเอิญกลับมาเห็นพอดี.."
.
เราล้มตัวลงนอนข้างๆมันไอ้ต่อพลิกตะแคงเอาแขนมากอดพาดเอาไว้และพูดต่อ..
.
"และเค้าก็เลือกจะเชื่อผู้หญิงคนนั้นมากกว่ากรูที่เป็นลูก..กรูต้องออกมาอยู่กับน้าพักใหญ่ๆกว่าพ่อกรูจะรู้ความจริงทุกอย่างก็เมื่อผู้หญิงคนนั้นพาผู้ชายคนอื่นเข้ามาในบ้านนั่นแหละ..."
"อืม...แล้วเมิงดีกับพ่อรึยัง.." รู้สึกแขนมันเริ่มกอดรัดแน่นขึ้น..
"กรูไม่คุยกับพ่อมาตั้งแต่วันนั้นแล้ว...จะว่าไปทุกวันนี้กรูก็เหมือนตัวคนเดียวแหละ..เค้าก็ไม่พูดกับกรูเหมือนกันแต่ก็ส่งเสียกรูตามปกตินะค่าใช้จ่ายอะไรทั้งกินอยู่แล้วก็เรื่องเรียน...ครั้งล่าสุดที่กรูยอมคุยกับเค้าก็ตอนไปขอยืมรถแต่ก็พูดกันแค่ไม่กี่คำ..." มันร่ายมาซะยาวเหยียดเหมือนอัดอั้นตันใจมานาน
"เมิงมีกรูนะ.." เหอๆ...เขินนิดนึง..แต่พูดก่อนก็ได้...
"อือ..อืม.." ดูท่าทางมันก็เขินๆคงไม่คิดว่าจู่ๆเราจะพูดออกไปแบบนั้น...
.
ซักพักต่อมาก็เก็บเสื้อผ้าและของเล็กๆน้อยมาจนหมดและตกลงใจว่าพวกของใหญ่ๆไว้ค่อยเอารถมาขนวันหลังพอมันปิดล๊อกประตูห้องเสร็จเราก้ก้มลงไปจะหยิบถุงเสื้อผ้ามาช่วยถือไอ้ต่อรีบชิงหยิบไปก่อนทันที..
.
"กรูถือเองแหละ..เดี๋ยวเมิงหนัก.." โห...สุภาพบุรุษที่สุด..
"ตั้งถุงเบ้อเริ่ม..กรูช่วยถืออันนึงดีกว่า.." พูดแล้วก็เอื้อมมือไปหยิบถุงที่มันถืออยู่
"งั้นเมิงถืออันนี้..เบาๆ" มันยื่นถุงที่เล็กกว่ามาให้
"ทำไมมีเสื้อกันหนาวเยอะจังเลย.." แงะๆถุงดู
"หมดนั่นจะเอาไปบริจาคอะ.."
"ทำไมอ่ะ..ไม่ใช้แล้วเหรอ.." ยังใหม่ๆอยู่หลายตัวเลยแฮะ..
"ไม่ต้องใส่หรอก..อยู่ใกล้เมิงก็อุ่นใจพอแล้ว..." โดนจนได้... - -"
.
กลับมาถึงบ้านก็จัดแจงเอาเสื้อผ้าที่ใช้แล้วใส่เครื่องซักผ้าส่วนตัวไหนที่ยังไม่ได้ใช้ก็เอาใส่ไม้แขวนแล้วเข้าตู้เสื้อผ้าไปขณะรอผ้าปั่นเสร็จก็เลยไปนั่งดูทีวีฆ่าเวลาในตอนนั้นเองที่เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของไอ้ต่อดังขึ้น..
.
"ไอ้ไอซ์โทรมา..ให้รับมั้ย.." มันหันมาถามหลังจากดูเบอร์โทรเข้าแล้ว..
"รับก็ได้..มันอาจจะมีธุระ.." ก็ไม่อยากจะทำตัวให้ดูงี่เง่ามากเกินไปน่ะ..
.
ไอ้ต่อได้ยินอย่างงั้นก็กดรับสายหลังจากคุยไปแป๊ปนึงมันก็ลุกเดินหนีออกไปคุยที่หน้าบ้านประมาณห้านาทีต่อมาจึงวางสายแล้วกลับมานั่งที่เดิม
.
"คุยไรกันเหรอ..ต้องออกไปหน้าบ้านด้วย.." ก็สงสัยน่ะ..ถามเฉยๆไม่ได้หึงนะ..
"ไม่มีอะไรหรอก..สัญญาณมันไม่ค่อยดีเลยออกไปคุยหน้าบ้าน.." มันว่างั้นก็ต้องเชื่อตามมันว่าแหละ..
"อืมๆ.." ก็เออออไปแล้วหันไปสนใจหน้าจอทีวีต่อเหมือนไม่คิดอะไรมากแต่ในใจสับสนวุ่นวายสุดๆ..
.
นั่งอยู่ได้พักหนึ่งไอ้ต่อก็พูดขึ้นมาเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้
.
"กรูลืมของไว้ที่ห้อง...เดี๋ยวกรูไปเอาก่อนนะ.."
"ให้กรูไปด้วยมั้ย.." คิดว่าคำตอบคงเหมือนทุกครั้งที่ต้องหนีบเอาเราไปไหนมาไหนด้วยตลอดแต่กลับผิดคาด..
"ไม่ต้องหรอก..เดี๋ยวกรูก็มาแป๊ปเดียวเมิงอยู่บ้านรอผ้าปั่นเสร็จแล้วเอาตากดีกว่า.."
.
มันพูดแล้วก็ลุกลี้ลุกลนออกไปอย่างรีบร้อนส่วนตัวเราเองแม้จะรู้สึกแปลกๆอยู่บ้างแต่ก็พยายามคิดในแง่ดีว่าคงลืมของสำคัญไว้จริงๆถึงต้องรีบขนาดนั้นจนเมื่อเสื้อผ้าเก็บตากเรียบร้อยล่วงเลยจนได้เวลาแม่กลับมาแล้วแต่ไอ้ต่อก็ยังไม่กลับมาเลยลองโทรเข้าเครื่องมันก็ติดต่อไม่ได้จนเกือบๆสองทุ่มมันก็กลับมาถึงบ้าน...
.
"ทำไมกลับช้าจังเลยล่ะ.." ถามขณะที่มันเดินเข้าบ้านมาอย่างอิดโรย
"อืม..เพื่อนข้างห้องมันชวนคุยน่ะ..." มันตอบแต่ไม่มองหน้า..ภายในใจตอนนั้นเริ่มรู้สึกว่ามันแปลกๆไป
"เหรอ...เมิงกินข้าวมารึยัง.." อย่าคิดมาก...บอกตัวเองไว้เท่านี้ก็พอ..
"ยังเลย..มีอะไรกินมั่งหิวมากกกกก.." มันตอบเสียงยานคางแล้วหันมายิ้ม
.
ความรู้สึกตอนนั้นโล่งใจขึ้นนิดหน่อยรู้สึกเหมือนได้เห็นไอ้ต่อคนเดิมอีกครั้งเลยเดินไปหยิบจานข้าวในครัวออกมาให้พอกลับมาที่โต๊ะก็เจอมันนอนฟุบหน้าอยู่จนเราวางจานลงมันก็สะดุ้งขึ้นมา
.
"เหนื่อยอะไรมานักหนาเมิง...แล้วไปเอาของอะไรทำไมไม่เห็นได้อะไรกลับมาเลย.." ถามไปด้วยน้ำเสียงปกติเหมือนที่คุยกันทุกครั้ง
"หาไม่เจอ...เมิงอย่าถามมากได้มั้ยน่ารำคาญ.." ไอ้ต่อตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดจนเกือบจะเป็นตวาดอย่างที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนจนรู้สึกตกใจ
"อืม...ไม่ถามแล้ว..เมิงกินข้าวไปนะกรูไปอ่านหนังสือก่อน.." อึ้งไปนิดๆแต่พยายามทำน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุดแล้วเดินขึ้นห้องไป
.
เมื่อประตูห้องปิดลงเราเดินไปนั่งที่เก้าอี้และหยิบหนังสือออกมาสองสามเล่มพลิกไปยังหน้าที่อ่านค้างไว้และเริ่มลงมืออ่านต่อแต่ทว่า..สมาธิกลับไม่มีเลยภายในหัวมีแต่น้ำเสียงหงุดหงิดของไอ้ต่อเมื่อซักครู่ดังก้องไปมาอยู่ตลอดเมื่อรู้ตัวอีกทีน้ำตาหยดหนึ่งก็ไหลหยดลงบนหนังสือจนเปียกเป็นดวงเล็กๆขึ้นมา
.
ทุกครั้งเลย...เวลารักใครเราก็มักจะทำตัวน่าเบื่อหน่ายแบบนี้ตลอด..
ถามมาก พูดมาก ซักไซร้ไล่เรียงไม่เข้าเรื่อง...
มันคงน่ารำคาญมากเลยสินะ...
.
วางหนังสือกลับไปบนโต๊ะแล้วฟุบหน้าลงปล่อยให้น้ำตาไหลสักพักหนึ่งเสียงประตูห้องเปิดออกไอ้ต่อเดินเข้ามาเรารีบเช็ดปาดน้ำตาออกแล้วทำทีหยิบหนังสือมาอ่านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนไอ้ต่อเดินมาเอาแขนกอดจากข้างหลังแล้ววางหน้าซบหัวไว้พูดเบาๆ
.
"กรูขอโทษ..."
"ไม่ต้องขอโทษกรูหรอก..กรูงี่เง่าเองแหละไม่น่าไปถามอะไรเมิงมาก..ถ้าเมิงอยากจะบอกก็คงพูดเอง.." ถึงจะพยายามทำน้ำเสียงให้เป็นปกติแต่ก้ยังเผลอสะอื้นออกมาเบาๆ
"ไม่..กรูผิดเอง..กรูหงุดหงิดแล้วมาลงกับเมิง.." มันพูดแล้วกอดแน่นขึ้น
"อืม..ไม่เป็นไร.." ก็ไม่อยากจะให้เป็นเรื่องมากมายอะไรนัก..
"ต่อไปจะไม่มีแบบนี้อีกแล้ว..กรูสัญญา.." มันพูดแล้วเอาจมูกดุนๆหัวเล่นเหมือนที่ชอบทำทุกครั้ง
.
กว่าจะได้นอนก็เกือบๆเที่ยงคืน(อ่านหนังสืออยู่..)พอกำลังจะเตรียมตัวเข้านอนไอ้ต่อก็พูดขึ้นมา..
.
"มีเข็มกับด้ายมะ.."
"มี..อยู่ข้างล่างจะเอามาทำไมอ่ะ...ถ้าจะซ่อมเสื้อผ้าให้แม่ทำให้พรุ่งนี้ก็ได้นะวันนี้ดึกแล้ว.."
"ไม่ได้รอไม่ได้แล้ว..ต้องเย็บวันนี้" เร่งด่วนปานนั้นเชียว..
"จะเย็บอะไร.."
"เย็บใจ..เห็นหน้าเมิงแล้วใจจะขาด.."
"..." ไม่โต้ตอบแต่ปิดไฟและเดินขึ้นเตียงไปนอนหลับอย่างสงบ...
.
.
วันนี้เดี๋ยวเตรียมตัวไปเรียนก่อนนะครับเดี๋ยวกลับมาจะมาต่อให้...
-
โห โพสต์ตอนตี 5 ครึ่ง ได้นอนเนี่ยยังครับ :o
ระวังไปแอบหลับในห้องนาครับ
-
:o โพสตอน ตี 5 ครึ่ง คงไม่ใช่เพิ่งจะตื่นแน่ๆเลย
อย่าหักโหมนะครับ :impress: มีคนเป็นห่วงนะครับ
-
"จะเย็บอะไร.."
"เย็บใจ..เห็นหน้าเมิงแล้วใจจะขาด.."
"มีตู้เย็นไหม"แววตาใสๆของผมจ้องไปที่พลาด
"ทำไมจะแช่อะไร"พลาดมันคงงุนงง ไม่เห็นจะซื้ออะไรมา
"แช่หัวใจกรู ใจกรูมันจะละลาย" ตอบไปโดยไม่ทันได้คิด
"...................." อึ้งกิมกี่
:haun6:
-
นั่นจิ น้องพลาดนอนมั่งป่าวเนี่ย เห็นมาโพสดึกๆ ดื่นๆ ทุกวันเลย
พักผ่อนบ้างนะ ร่างกายเราต้องถนอมๆ ไว้นะจ๊ะ
ยังต้องใช้อีกหลายปีเน้อ
ตอนนี้ เห็นเมฆดำๆ ตั้งเค้าอีกแล้ว :serius2:
ตั้งรับดีๆ อย่าให้พลาดนะ มีอะไรก็คุยกันนะ น้องพลาด
เป็นกะลังใจให้ค่ะ
-
เอ ท่าทางของต่อ เริ่มไม่น่าไว้วางใจ แระ
ไม่นะ ไม่ ........
-
:serius2: ทำไมน้องต่อทำงี้ล่ะ กลับมาในสภาพ อิดโรย หมดแรง..............ไปทำอะไรมาเนี่ย..... :o
น้องพลาดใจเย็นๆนะ....(แต่ตอนนี้พี่ไม่เย็นละ).........แต่ละคนก็มีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น........อย่าเพิ่งไปคิดมาก......
(แต่ตอนนี้พี่คิดไปไกลแล้วน้องเอ้ย :sad5:)
มาต่อเร็วๆนะ อยากรู้ๆๆๆๆๆ หวังวาคงไม่ใช่อย่างที่คิดนะ :sad4:
:interest: นังไอซ์นี่แสบนัก.......จะไปดักตบที่ไหนบอก เดี๋ยวพี่ขนพลพรรครักน้องพลาดไปช่วยเอง :yeb:
-
:serius2:
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.... น้องต่อไปทำอะไรมา...
พี่ไม่ยอมนะพี่ไม่ยอม... :sad4:
คอยดูนะนัดกันไปตบอีไอซ์เมื่อไร พ่อจะบึ่งรถลงไปตบด้วยคนเลย... เอาสิ... หึ หึ หึ
ปล. เท็ดชั้นรู้ถ้าเขานัดกันแกต้องมาด้วย... ใช่ไหม?
-
ชักจะยังไง ๆ แหละ :confuse:
สถานการณ์ไม่น่าไว้ใจ แต่ถามมากก้อไม่ได้.. :monkeysad:
เอาน่า...คิดในแง่ดี...แต่ก้อน่าสงสัย
หรือว่าเป็นเพราะนังไอซ์.... :serius2:...ไม่นะ... :pigangry2:
มาต่อเร็ว ๆ นะ... :like2:
-
:monkeysad: แนะนำว่า อย่ายึดติดครับ
หากใจเขาอยู่กับเรา เขาก้อไม่ไปไหนหรอกครับ
หากเขารักเรา เขาย่อมไม่อยากที่จะทำร้ายจิตใจเราครับ
แต่นัง ไอซ์ นี่มาน . . . :pigangry2: . . .
ต่อเอง มี พิรุจน์นะเนี่ย . . . . . เอ ไปทำไรมาหว่า . . . หวังว่าคงไม่มีเีรื่องมาอีกนะ.
ความรักที่ดี รักแล้วอย่า หึงหวงคับ
-
ทุกครั้งเลย...เวลารักใครเราก็มักจะทำตัวน่าเบื่อหน่ายแบบนี้ตลอด..
ถามมาก พูดมาก ซักไซร้ไล่เรียงไม่เข้าเรื่อง...
มันคงน่ารำคาญมากเลยสินะ...
อ่านประโยคนี้เข้าไป มันจิ๊ดๆ จังเลย ประมารแทงใจดำ แบบว่าตอนนี้ผมก็อารมร์นี้อยู่เลย :serius2:
ว่าแต่นายต่อนี้คราวนีน้มาแปลกๆแฮะ ไม่ผิดหรอกที่เราสงสัย แต่มองในแง่ดีไว้ก่อนดีกว่า อาจจะไม่มีไร แต่ก้ต้องคอยดุห่างๆ คุมเชิงไปก่อน จะเอาใจช่วยครับผม :yeb:
-
บางทีนะคนเราเป็นแฟนกันผมว่าการที่เข้ามาใกล้กันเกินไปเนี่ยครับ
จะมีปัญหาเข้ามามากกว่าอยุ่ไกลกันนะครับ
เรื่องนี้อยากให้พี่พลาดคิดดีๆก่อนนะครับ
เพราะใกล้กันเราก็ย่อมที่จะรู้อะไรจากเค้ามากขึ้น เช่น รู้ในสิ่งที่มันไม่จริงแต่เราดันคิดไปเองอะครับ
เพราะว่าคนเราชอบคิในแง่ไม่ดีก่อนอยู่แล้วอะครับ
ยังไงการเชื่อใจและไว้ใจกันก็เป็นทางดีที่สุดครับ :haun5:
-
ง่ะ :o โพสต์ตอน ตี 5 ครึ่ง
นั่งกดเอฟ5รอ จนตี 4 ครึ่ง ไม่ไหวเลยนอน
ตื่นขึ้นมาอีกที โอ้แม่เจ้า :sad5: นี่กรูโดดเรียนแล้วหรือนี่
แต่มะเป็นไรตื่นขึ้นมาแล้วได้อ่านเรื่องนี้ต่อ ก็ลืมเรื่องเรียนไปแล้วล่ะ :kikkik:
ไงคุณพลาดก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ นอนเช้าจัง แล้วไหนต้องเรียนอีก
เป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้นะครับ :yeb:
-
อ่านแล้วก็ลุ้น อุปสรรคมากมายจริงๆ
-
:impress: แย่แล้ววววววว
นายต่อ...ทำมัยลับๆล่อๆอย่างนี้ละหว่า
รีบกลับมาต่อเร็วๆนะจ้า อิอิๆ :impress2:
-
โอ้ยไม่ไหวแล้ว :serius2:จาไปดักตบอีไอซ์วันไหนเรียกเราด้วยหงุดหงิดมาก :pigangry2:
เหอๆ เราตามอ่านมาตั้งแต่บอร์ดปามและ เปนกำลังใจใท้งคู่เลยน้า เอ้ แลวต่อเค้รู้ป่าวว่าพลาดเอาเรื่องมาโพสอะสงสัยอะ :confuse: อีไอซ์ :o ตาย........ :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
เอาใจช่วยคร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาบ
หมูพูห์ :haun5:
-
มาต่อเร๊วววนะค๊าบบ
เอิ๊กส์ๆๆๆๆๆ
^-^
-
จะคลั่งอยู่แล้ว :pigangry2:
รับด่วนเลยครับ
-
:try2: ใจเย็นๆกันหน่อยนะครับ
ตอนนี้ พี่พลาดเค้ากำลังหลับอย่างสบายใจบนตักพี่ต่อ ครับ :myeye:
*** จับยามสามตา ดูเอา อิอิ
-
:impress: อ่านตอนนี้เหมือนพี่ต่อมีพิรุธ อ่า :interest:
ผมก็เป็นนะ ถามทุกเรื่อง เซ้าซี้ แล้วชวนทะเลาะ สงสัยจะน่ารำคาญเหมือนกัน
อ่านแล้วได้ feel ร้องไห้ซะงั้น :sad4: :sad4: เหอๆ
เฮ้อ!!! พูดไม่ออก
เอาของในตู้เย็นพี่บลู มาให้พี่พลาดอ่า
ก็ใจพี่บลูละลายแช่เย็นอยู่ในตู้ ป๋มเลยหยิบมาพร้อมกับของผมมาให้ไงค้าบบ :haun6: :haun6:
-
เฮ้ย..... งงครับ :confuse:
ไหนบอกว่าพ่อต่อตายแล้วงัย ทิ้งสร้อยข้อมือให้เป็นต่อเส้นนึง
แล้วเป็นต่อ ก้อเอามาให้พลาด มะใช่เหรอ........
แล้วทีแรก ไประยอง หรือชลบุรีหว่า
ก้อยืมรถพ่อ เป็นต่อไป.....แล้วบอกว่าไม่ได้เจอกันเลย
งงอีกแล้วค้าบบบบ :untrust:
-
แก้ไขส่วนที่เพี้ยนไปเรียบร้อยแล้วนะครับ
ยอมรับข้อผิดพลาดคร้าบขออภัยด้วย... :monkeycry4:
ปล. ขอบคุณ The man ด้วยนะครับที่ช่วยสังเกตุข้อผิดพลาดไม่งั้นก็คงผิดค้างคาอยู่แบบนั้นคนตามมาอ่านคงงงแย่ แฮะ แฮะ
-
:confuse: :confuse: ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วอย่างนี้
แล้วน้องพลาดยังจะปิดเรื่องที่นี่เป็นความลับได้อีกปะ :pigscare2:
แล้วที่มาโพสตอนเกือบเช้าเนี่ย ต้องรอให้น้องต่อหลับก่อนป่าว :o
แล้วจาเอาเวลาที่ไหนมานอนอ่ะ
แล้ว....................... โป๊ก (เคาะหัวตัวเอง 1 ที )
เอาเป็นว่า ยังเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะค้า :ped149: :loveu:
-
นังไอซ์นี่แสบนัก.......จะไปดักตบที่ไหนบอก เดี๋ยวพี่ขนพลพรรครักน้องพลาดไปช่วยเอง
เห็นด้วยอย่างยิ่ง ไปวันตบไหนอย่าลืมบอกนะ จะได้ด้เตรียมเท้าไว้อ่ะ ชอบเรื่องแบบนี้อ่ะ
ขออยู่ชมรมด้วยนะคับผม
-
:impress: รอพี่พลาดครับ :impress:
สงสัยต้องรอเช้าแน่ๆเลย
แต่ก็จะรอนะครับ :yeb:
-
....>>>> เฮ้ย..... งงครับ
ไหนบอกว่าพ่อต่อตายแล้วงัย ทิ้งสร้อยข้อมือให้เป็นต่อเส้นนึง
แล้วเป็นต่อ ก้อเอามาให้พลาด มะใช่เหรอ........
แล้วทีแรก ไประยอง หรือชลบุรีหว่า
ก้อยืมรถพ่อ เป็นต่อไป.....แล้วบอกว่าไม่ได้เจอกันเลย
งงอีกแล้วค้าบบบบ <<<<<
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
....... :haun5: หึหึ ใช่ แระ อ่านแล้ว ทะแม่ง ๆ ยังไงช่อบกล ว่าทำไมมันแปลก ๆ วะ เหอ ๆ........ :kikkik:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
..
..........ง่า !!!!!!!! :sad5: พี่ต่อ มีพิรุธอย่างแรง :untrust: อ๊ากกกกกกกกกกก :serius2:..............โหย สงสารพี่พลาดอ่า :monkeysad: เข้าใจหัวอก ของพี่พลาดเรยคับ กินใจอย่างแรง :monkeysad2: ......
.......... :o เมิง....... อีไอซ์ ย๊ากกกกกกกกกกกกกก :pigangry2: 555+ สหบาทามันเรย (หลายตรีนน่าดู หึหึ แฟน ๆพี่พลาด รอดักตบเพียบ เหอ ๆ :kikkik:) .......อย่าลืมเรียกผมด้วยนะคับ ขอเปงแนวร่วมพิทักพี่พลาด ด้วยคน เหอ ๆ ....เปงกะลังใจจ้า..... :yeb:
............ปล. พี่พลาดฮะ ถ้า ไอพี่ต่อ ไม่ซื่อ เจง ๆ นะ ตัดให้เป็ดกินไปโลด โฮะ ๆๆ ๆ.. :haun5:...........
.
-
นั่นอะดิ ผมว่า งง ๆ ตั้งแต่เรื่องที่เอารถไปทะเลแระครับ
แต่ว่าไม่กล้าถามอะคับ
:try2:
-
ตอนแรกก็ไม่งงหรอกนะแต่พอคนถามกันเยอะเริ่มงงด้วย :confuse:
คุณพลาดยังไม่ตอคำถามผมเลยอะว่าต่อเค้ารู้ป่าวที่พลาดเอามาโพสอะคับ :confuse:
:impress: อยากเจอรัยแบบนี้บ้างอะ
-
:impress: มาดันให้ก่อนนอนครับ :impress:
รักพี่พลาดครับ
-
:confuse: มาดันด้วยได้ป่าว :confuse: ดันๆๆๆ
-
:try2:ท่าทางจะคุณพลาดจะพลาดบ่อยนะ ระวังไอซ์ไว้ให้ดีนะ และการที่นายต่ออิดโรยมา ต้องเกี่ยวกับบุคคลดังกล่าวแน่นอน
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ ยังไงก็ใกล้จะสอบกลางภาคแหละ อย่ามีปัญหาไรเลยนะ สาธุ ขอให้โชคดี และสามารถฝ่าฟันอุปสรรคกับคุณต่อตลอดไป อิอิ
-
ใครนัดตบนังไอซ์เหรอ ไปด้วยดิ :pigangry2: ร้ายลึกนะ นังนี่ .... :3125:
เห็นใจพี่พลาดนะ มันอึดอัดใจ บอกไม่ถูก :monkeysad:
ขอให้ผ่านอุปสรรค ทั้งหลาย ครองรักยั่งยืน :haun6:
-
รอๆๆๆๆๆ...อ่านวันพรุ่งนี้
ไม่ไหวอ่ะไม่อยากโดดเรียนอีกอ่ะ
อย่าลืมมาต่อนะครับ :impress:
เป็นกำลังใจให้นะครับ :yeb:
-
ง่า...ไม่ได้เข้าวันเดียวมีนัดมีทติ้งสหบาทากันแล้วเหรอ ดีๆชอบๆ ไปนัดกินโต๊ะI ไอซ์กัน :pigangry2:
ต่อ อ่ะมะน่าทำตัวมีพิรุธเร้ย อุตส่าห์เชียร์ ฮึ่ม :serius2:
-
วันไหนเพลียๆเบลอๆจะไม่ฝืนสังขารแล้วเหอๆ..เนื้อเรื่องผิดเพี้ยนสับสนไปหมดเลยดีนะที่มีคนสังเกตุเห็นแล้วมาบอกให้เลยแก้ไขทันท่วงที... :monkeysad2:
.
.
วันรุ่งขึ้นมาพอตื่นนอนก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปมหาลัยฯเหมือนปกติแต่วันนี้ไอ้ต่อกลับไม่ยอมลุกจากที่นอนยังฟุบอยู่แบบนั้นจนเราต้องเดินไปสะกิดปลุก..
.
"เมิง..ตื่นได้แล้วไม่ไปเรียนเหรอไงกรูแต่งตัวเสร็จแล้วเนี่ย.." พูดไปมือก็เขี่ยๆตัวให้มันตื่น
"อือ....กรูปวดหัวมากเลย..เมิงไปเรียนเถอะถ้ากรูลุกไหวเดี๋ยวกรูตามไป.." มันตอบกลับมาทั้งหน้ายังฟุบอยู่กับหมอนน้ำเสียงงัวเงียสุดๆ
"ไปหาหมอมั้ย..กรูพาไป.." คิดเอาเองว่าถ้าพูดแบบนี้มันคงยอมไปหาหมอดีๆ
"ไม่ๆ...ไม่เป็นไรกรูขอนอนเท่านั้นแหละ..เมิงไปเรียนเถอะ.."
.
มันพูดจบแล้วก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงตัวเราเห็นแบบนั้นก็ป่วยการจะพูดต่อเลยเดินลงไปข้างล่างก่อนออกจากบ้านก็ฝากแม่ดูแลไอ้ต่อมันด้วยเผื่อมันจะเป็นอะไรมาก(ดีที่วันนี้แม่หยุดงานพอดี)พอมาถึงมหาลัยเรียนไปจนหมดช่วงเช้าแบบไม่ค่อยจะสบายใจเท่าไหร่นัก(เป็นห่วงมัน)พอช่วงเที่ยงๆจึงโทรกลับไปหาแม่ที่บ้านกะจะถามอาการไอ้ต่อดูซักหน่อยเสียงสัญญาณรอสายดังอยู่สี่ครั้งแม่ถึงมารับ
.
"แม่เหรอ...ต่อมันเป็นไงบ้างอ่ะครับ..ดีขึ้นมั้ย.." ก็ถามไป
"อ้าว..ไม่ได้เจอกันเหรอ..แม่เห็นพอเราออกไปซักชั่วโมงกว่าๆเค้าก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกจากบ้านตามไปบอกว่าจะไปมหาลัยฯ" หา...ไหนมันว่าไม่สบายไง..
"อ้าวเหรอ...ไม่เจอครับ..มันหายแล้วเหรอเห็นบอกปวดหัวหนักตื่นไม่ไหว.." รู้สึกหวิวๆในใจนิดหน่อยเมื่อรู้ว่าไอ้ต่อโกหก
"เค้าก็คงดีขึ้นแล้วมั้งแม่ก็เห็นเค้าเหมือนจะไม่เป็นอะไรแล้วนะตอนออกไป..." มันคงไม่รู้ว่าเราฝากแม่ดูมันไว้เลยไม่ได้แกล้งทำไม่สบายตอนออกไป
"ครับแม่..ขอบคุณมากครับแค่นี้ก่อนนะ.."
.
กดวางสายแล้วเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าก่อนจะนั่งลงบนม้านั่งตัวที่อยู่ใกล้ๆอย่างมึนงงไปหมดหลังจากนั่งคิดอยู่ซักครู่หนึ่งก็เลยลองกดโทรศัพท์โทรเข้าเครื่องไอ้ต่อดูเสียงเพลงรอสายดังขึ้นแต่ไม่มีคนรับเรารอจนสายตัดเข้าวอยส์เมลบอกซ์แล้วจึงต่อสายใหม่อีกครั้งแต่คราวนี้กลับเปลี่ยนเป็นปิดเครื่องติดต่อไม่ได้ในหัวตอนนั้นคิดอะไรเลวร้ายวุ่นวายไปหมดเฝ้ากดโทรซ้ำไปนับครั้งไม่ถ้วนทั้งที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไรมันปิดเครื่องไปแล้วและในตอนนั้นเองก็เกิดนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เลยรีบเดินกลับไปหาไอ้เอ๋ที่นั่งลอกเลคเชอร์อยู่ม้าหินอ่อนหน้าคณะทันที..
.
"ไอ้เอ๋...ไอซ์มาเรียนมั้ยวันนี้.." เดินไปนั่งลงแล้วยิงคำถามทันทีจนไอ้เอ๋สะดุ้งด้วยความตกใจ..
"เปล่า..ไม่ได้มานี่.." มันตอบแล้วก้มหน้าลอกเลคเชอร์ต่ออย่างขยันขันแข็ง...
"แล้วมันไปไหนบอกเมิงมั้ย.." ยังซักต่อจนไอ้เอ๋หันมามองหน้าแบบงงๆ
"ไม่ได้บอก..มันจะมาบอกกรูทำไมล่ะ.." เสียงมันเริ่มรำคาญๆ
"งั้นบ้านไอ้ไอซ์อยู่ไหนเมิงบอกทางมา.." เหอๆ..เอางี้เลยแล้วกัน
"อะไรของเมิงเนี่ย.." ไอ้เอ๋ปิดหนังสือแล้วหันมามองทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก
"เออน่ะเมิงไม่ต้องถามมากบอกกรูมาจบ..."
.
ในที่สุดก็เค้นเอาที่อยู่ไอ้ไอซ์จากปากไอ้เอ๋มาจนได้พอกำลังจะเดินออกไปก็เจอไอ้แหม่มพอดีเลยขอร้องแกมบังคับให้มันไปเป็นเพื่อน(จะได้ใช้รถมันด้วยเดินทางสะดวกหน่อยเหอๆ..)ระหว่างทางการจราจรบนท้องถนนค่อนข้างติดขัดขณะที่รถติดไฟแดงอยู่กลางสี่แยกนั้นไอ้แหม่มก็พูดขึ้นมา..
.
"แกแน่ใจแล้วเหรอว่ามันอยู่ด้วยกัน...ไปหาแล้วไม่เจอนี่หน้าแหกนะ.." ถ้ากรูแหกเมิงก็แหกด้วยแหละ...เหอๆ
"ไม่รู้อ่ะ..คิดอะไรไม่ออกแต่รู้สึกว่าถ้าเจอไอ้ไอซ์ก็เจอไอ้ต่อ.." รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
.
ไอ้แหม่มเงียบไปไม่พูดอะไรต่อเพียงครู่หนึ่งรถก็เคลื่อนตัวออกจากสี่แยกไฟแดงขับไปตามเส้นทางที่ไอ้เอ๋บอกมาประมาณสิบนาทีรถก็มาจอดที่หน้าบ้านหลังหนึ่งหลังจากดูว่าบ้านเลขที่ตรงกับที่ไอ้เอ๋บอกมาแล้วจึงเปิดประตูลงไปก่อนจะยืนลังเลอยู่หน้ากริ่งประตูเมื่อเหลียวหลังกลับไปมองไอ้แหม่มยืนพิงรถแล้วพยักเพยิดให้กดกริ่งประตูซะในที่สุดก็ตัดสินใจกดไปเสียงกริ่งดังจนได้ยินออกมาถึงข้างนอกไม่นานนักไอ้ไอซ์ก็เปิดประตูออกมา
.
"มากันได้ไงเนี่ยทั้งสองคนเลย.." ถึงจะถามอย่างนั้นแต่น้ำเสียงของมันดูไม่ค่อยประหลาดใจเท่าใหร่นัก
"คือ.." จะพูดไงดีล่ะ
.
อ้ำอึ้งอยู่นานไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดีไม่ให้น่าเกลียด
.
"เอาตรงๆแล้วกันไอซ์..ไอ้ต่อมันอยู่ที่นี่มั้ย.." ไอ้แหม่มคงทนรำคาญไม่ไหวเลยเดินมาพูดเอง
"มันจะมาอยู่นี่ได้ไง..ไม่อยู่หรอก.." ไอ้ไอซ์ปฏิเสธแต่ไม่รู้ทำไมตัวเรากลับรู้สึกมั่นใจมากขึ้นว่าไอ้ต่อต้องอยู่ที่นี่แน่นอน
"เหรอ..แล้วนายพอรู้มั้ยว่าเค้าไปไหนเห็นพลาดมันบอกว่านายคุยโทรศัพท์กับไอ้ต่อมันเมื่อวานนี่" พกมันมาด้วยก็ดีแฮะ..ยิงคำถามได้ตรงประเด็นทุกเม็ด..
"เราจะไปรู้ได้ไงแหม่ม..ถ้ารู้เราก็บอกไปแล้ว.." ไอ้ไอซ์พูดยิ้มๆบรรยากาศรอบตัวตอนนี้กดดันมากราวกับมันสองคนกำลังเล่นสงครามประสาทกันอยู่..
"โอเค๊..ไม่รู้ก็ไม่เป็นไรเอาเป็นว่าถ้าติดต่อไอ้ต่อได้ก็ช่วยบอกพลาดมันด้วยแล้วกันนะ..เค้าเป็นห่วงแฟนเค้า.." ไอ้แหม่มพูดแล้วดึงแขนเราพาให้กลับไปที่รถ
.
ขณะที่กำลังหันหลังจะเดินกลับไปนั้นพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นรองเท้าผ้าใบเน่าๆของไอ้ต่อที่มันใส่ประจำวางหลบอยู่ตรงมุมประตูวินาทีนั้นโดยไม่ทันได้คิดอะไรทั้งสิ้นเราสะบัดแขนไอ้แหม่มจนหลุดแล้วเดินไปหยุดที่ประตูรั้ว..
.
"ไอ้ไอซ์..เปิดประตู.." พยายามข่มตัวเองไม่ให้เสียงหลุดสั่นออกมา..
"อะไรของนายเนี่ย..ก็บอกแล้วว่าไม่มีๆจะเอาอะไรอีกเหรอ.." ไอ้ไอซ์พูดแล้วหันหลังทำท่าจะเดินกลับเข้าบ้านไป
.
ในตอนนั้นเองรู้สึกควบคุมตัวเองไม่อยู่ยกขาขึ้นเตะประตูรั้วอย่างแรงจนเสียงดังลั่นไอ้ไอซ์หันกลับมาอย่างตกใจ
.
"จะเปิดหรือไม่เปิด.." ก้มหน้าพูดมือกำแน่นอะไรหลายๆอย่างในอกมันจวนเจียนจะระเบิดออกมาอยู่รอมร่อ..
.
ไอ้แหม่มรีบเดินมาจับแขนรั้งเอาไว้เมื่อไอ้ไอซ์เดินมาเปิดประตูให้เมื่อบานประตูเปิดอ้าออกเราสะบัดแขนไอ้แหม่มแล้วเดินตรงดิ่งเข้าไปในตัวบ้านทันทีเดินเข้าห้องนั้นออกห้องนี้แต่ก็ไม่เจอไอ้ต่อ..
.
"เป็นไงล่ะ..ก็บอกแล้วว่าไม่มีๆ.." ไอ้ไอซ์พูดพลางนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องรับแขก
.
หันไปมองหน้าไอ้แหม่มมันส่ายหัวเบาๆเหมือนกับจะบอกว่า.."เมิงไม่น่าเลย.." ขณะที่กำลังจะกลับออกไปแต่แล้วในตอนนั้นก็ได้ยินเสียงจามที่คุ้นหูของใครบางคนดังแว่วมาจากห้องนอนชั้นสองไอ้ไอซ์หน้าซีดทันทีและวิ่งตามมาในขณะที่ตัวเราวิ่งขึ้นบันไดนำหน้าไปก่อนแล้วและเมื่อประตูห้องนอนเปิดออกแม้จะเตรียมใจเอาไว้แล้วก็ยังอดจะตกใจกับสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้าไม่ได้...
.
"ไอ้ต่อ...เมิงมาทำอะไรที่นี่.." ถามอะไรโง่ๆ..ใช่มั้ย..
"พลาด..เมิงมาได้ไง.." ไอ้ต่อยันตัวผลุดลุกขึ้นจากเตียงแล้วถามสีหน้ามันตอนนั้นดูตกใจกับการปรากฏตัวของเรากับไอ้แหม่ม..
"กรูจะมายังไงก็เรื่องของกรู..กรูถามมึง!!! ว่ามึงมาทำอะไรที่นี่..." สิ่งที่อดกลั้นไว้เริ่มล้นออกมาทีละนิดน้ำเสียงของเราเริ่มสะกดกลั้นไว้ไม่ไหวและเปลี่ยนเป็นตะโกน..
"กรู.." ไอ้ต่อพูดได้เท่านั้นก็เงียบไป..
"ไหนเมิงบอกกรูว่าเมิงไม่สบายไง..กรูเป็นห่วงเมิงช่วงเช้าแทบเรียนไม่รู้เรื่อง..โทรกลับไปหาแม่ตอนเที่ยงถามอาการเมิงกะว่าถ้าไม่ดีขึ้นจะไม่เรียนช่วงบ่ายแล้วกลับไปพาเมิงไปหาหมอ..แล้วไงล่ะ..เมิงโกหกกรู..ทีนี้เมิงตอบกรูมาสิว่าเมิงมาทำอะไรที่นี่.."
.
ตะโกนใส่หน้าไอ้ต่อออกไปเสียยาวเหยียดมันไม่พูดหรือโต้เถียงอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวกลับก้มหน้ารับฟังราวกับยอมรับในสิ่งทั้งหลายทั้งปวงที่เราพูดออกไปในที่สุดไอ้แหม่มก็พูดออกไปอย่างทนไม่ได้
.
"ต่อ..แกก็บอกพลาดมันไปสิ..ว่าแกมาที่นี่ทำไม..แกไม่บอกมันก็ไม่รู้มีอะไรจะอธิบายก็บอกมันไปอย่าให้มันคิดไปเองคนเดียวแบบนี้" มันพูดแล้วเดินมาจับแขนเราไว้
"กรูบอกไม่ได้..." ไอ้ต่อพูดออกมาเพียงเท่านี้
"บอกไม่ได้ใช่มั้ย.." พอกันที...
.
ยกแขนขึ้นปลดสร้อยข้อมือออกมากำไว้แน่นไอ้ต่อมองดูแล้วทำสีหน้าราวกับจะเอ่ยปากห้ามแต่ช้าไปแล้วเราขว้างออกไปใส่หน้ามันสร้อยเงินกระทบหน้าผากจนได้แผลเลือดออกซิบๆมันก้มลงเก็บสร้อยที่หล่นไปอยู่บนพื้นขึ้นมาแล้วมองหน้าเราด้วยแววตาราวกับจะร้องให้
.
"กรูก็ไม่อยากฟังเมิงโกหกแล้วเหมือนกัน.."
.
พูดเพียงเท่านั้นแล้วก็เดินลงบันไดลงมาไอ้แหม่มรีบเดินตามมาอย่างรวดเร็วเราหยุดเดินกลางคันและหันมองย้อนกลับไปก็เห็นไอ้ไอซ์กำลังยืนมองกลับมาเช่นกันบนในหน้ามันมีรอยยิ้มเล็กๆที่ไม่น่าพิศมัยปรากฏอยู่เช่นเคยไอ้แหม่มจูงแขนกึ่งดึงกึ่งลากจับยัดขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องขับออกไปบรรยากาศในรถเงียบสนิทดูเหมือนไอ้แหม่มอยากจะพูดอะไรแต่ก็ยังลังเลและในที่สุดมันก็พูดออกมา
.
"แล้วแกจะเอายังไงต่อไปล่ะ..." มันถามพลางเลี้ยวรถออกจากซอย
"ไม่รู้เลย..อย่าเพิ่งถามคิดอะไรไม่ออก.." พูดตอบมันไปและเอาหัวแนบกระจกรถเบาๆ
"ชั้นว่าแกรอให้ตัวแกเองอารมณ์เย็นลงกว่านี้แล้วคุยกับไอ้ต่อมันดีๆอีกทีดีกว่ามั้ย..มันอาจจะมีเหตุผลของมันนะ..ไม่แน่เรื่องมันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้เราเองก็ไม่ได้เห็นว่าเค้าทำอะไรกันไม่ใช่เหรอ.." แนะนำดีนักนะ..ทีตอนนั้นเมิงยังไม่ฟังเหตุผลกรูเลยฟาดเอาๆ..
"อืมๆ..กรูขออยู่เงียบๆซักพัก.."
.
พูดแล้วก็หลับตาพยายามทำจิตใจให้สงบเมื่อรู้ตัวอีกทีรถก็มาจอดที่หน้าบ้านแล้ว
.
"ไม่ว่าแกจะตัดสินใจยังไง..ขอให้แกมั่นใจนะว่าตัวเองจะไม่เสียใจภายหลัง.." ไอ้แหม่มพูดทิ้งท้ายก่อนที่เราจะเปิดประตูรถลงมา..
.
เปิดประตูเข้าบ้านมาในบ้านไม่มีใครอยู่เวลานี้แม่คงออกไปคุยกับคุณป้าบ้านใกล้ๆเหมือนเคยเราเดินขึ้นไปยังห้องนอนตัวเองล๊อกห้องแล้วล้มตัวลงนอนฟุบหน้าลงบนเตียงก่อนจะเริ่มร้องให้ออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่จนหลับไปทั้งอย่างนั้น...
.
นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ที่หลับไปจนมาสะดุ้งตื่นเอาตอนได้ยินเสียงคนไขกุญแจประตูห้องและเดินขึ้นมานอนบนเตียงสอดแขนเข้ามาสวมกอดเอาไว้..
.
"เมิงปล่อย.." พูดแล้วก็เอามือไปยันผลักมันออกอย่างแรง
"ไม่..ไม่ปล่อย.." ไอ้ต่อยิ่งกอดแน่นขึ้น..
"ปล่อย!! " สั้นๆคำเดียวด้วยน้ำเสียงที่กร้าวจนตกใจตัวเอง..
.
ไอ้ต่อเหมือนจะตกใจนิดหน่อยเช่นกันมันปล่อยแขนออกเราดีดตัวเขยิบหนีออกมานั่งที่ขอบเตียงมันรีบตามมานั่งข้างๆ
.
"ทีนี้เมิงจะบอกได้รึยังว่าไปทำอะไรบ้านไอ้ไอซ์.." ให้โอกาศสุดท้าย
"คือกรู.." มันพูดอ้อมๆแอ้มๆ
"ยากไปเหรอคำถาม..งั้นเอาง่ายๆแล้วกัน..เมิงมีอะไรกับมันรึยัง.." ถามออกไปใจก็เจ็บขึ้นมาจนแทบทนไม่ได้
"อย่าถามกรูแบบนั้นได้มั้ย....กรูขอร้อง.." มันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงคับใจสุดจะทน
"ทำไม..ทำไมถึงจะถามไม่ได้.." ถามมันกลับไป
"มันเหมือนที่พ่อกรูเคยถาม..ตอนนั้น.." มันตอบแล้วเม้มปากมือกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูด..
"แล้วมีรึยัง..กรูต้องการรู้เท่านั้น.." ต้องการเพียงคำตอบเท่านั้นในเวลานี้
"กรูขอโทษ.." มันพูดออกมาเบาๆ
"มีรึยัง..." ที่พูดมาเมื่อครู่ไม่ใช่คำตอบที่ต้องการเราถามกลับไปและพยายามกลั้นน้ำตา..
.
ไอ้ต่อนิ่งเงียบไปพักใหญ่จึงค่อยพยักหน้ายอมรับในความรู้สึกแรกเมื่อได้รับรู้ในตอนนั้นเหมือนไฟทั้งโลกดับมองไม่เห็นอะไรรอบกาย..ไม่เห็นแม้แต่ตัวเอง....จนเมื่อรู้สึกอีกทีจากเสียงกำปั้นกระทบใบหน้าและความรู้สึกปวดที่ข้อนิ้วเมื่อมองไปข้างหน้าไอ้ต่อหน้าหันไปอีกทางโหนกแก้มข้างหนึ่งบวมแดงขึ้นมามันหันกลับมาและพูดคำๆเดิมซ้ำๆเบาๆราวกับท่องจำ..
.
"กรูขอโทษ...กรูขอโทษ.." มันพูดแล้วฉวยเอาตัวไปกอดไว้แน่น
"เมิงทำๆไม.." ถามออกไปน้ำเสียงเลื่อนลอยราวกับสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว..
"ถ้ากรูไม่ทำ..เมิงก็เดือดร้อน..." เริ่มรู้สึกตัวมันสั่นๆ..
"เดือดร้อน..?" พูดออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัยในสิ่งที่เพิ่งได้ยินเมื่อครู่..
"มันให้กรูเลือก..ว่าจะเลิกกับเมิงแล้วไปคบมัน..หรือไปหามันทุกครั้งที่มันเรียก...ถ้าไม่อย่างงั้นมันจะเอาคลิปของเมิงกับกรูไปปล่อยให้คนในคณะ"
"หา...แล้วมันไปเอาคลิปมาจากไหน...มันเพิ่งรู้ว่ากรูคบกับเมิงสองสามวันนี้เองนะ.." ไอ้ไอซ์มันเพิ่งรู้ว่าเราคบไอ้ต่อเมื่อสองสามวันก่อนนี่เองแล้วเราก็ไม่ได้ไปประเจิดประเจ้อที่ไหนด้วยมันจะมีได้ไง....
"มันไม่ได้เพิ่งรู้...มันรู้นานแล้ว.." ว่าไงนะ...
.
ไอ้ต่อหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดให้ดูคลิปภาพที่เห็นนั้นเป็นเหตุการณ์ที่นานมาแล้วตั้งแต่ก่อนไประยอง..ภาพเหตุการณ์ริมสนามฟุตบอลวันนั้น...วันที่แบ๊งค์มาที่มหาลัยฯ(หากจำไม่ได้ย้อนไปอ่านตอนแรกๆครับ)ทั้งที่วางใจแล้วว่าไม่น่าจะมีใครเห็นแต่ก็มีขึ้นจนได้...
.
"กรูไม่อยากเลิกกับเมิง..แล้วกรูก็ไม่อยากให้เมิงเดือดร้อน..ตัวกรูๆไม่แคร์หรอกว่าใครจะมองยังไง..แต่กรูทนไม่ได้ถ้าหากว่ากรูจะเป็นต้นเหตุให้คนอื่นๆมารังเกียจเมิง..เป็นต้นเหตุที่ทำให้เมิงมองหน้าคนอื่นๆไม่ได้.." ไอ้ต่อพูดแล้วเริ่มร้องให้ออกมาอย่างไม่อาย..
"ทำไมไม่บอกกรูล่ะ..." ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่ความโกรธมากมายเมื่อซักครู่มันจางหายไปหมดแล้ว...
"กรูไม่อยากบอก...กรูไม่อยากให้เมิงไม่สบายใจ.." งี่เง่าเอ๊ย...
"ไหนเมิงบอกไง..เรามีอะไรต้องพูดกันทุกเรื่อง.." ว่าแล้วก็ยกแขนขึ้นกอดมันไว้แล้วลูบหัวมันเบาๆ
"กรูขอโทษ.." ขอโทษอีกแล้ว...พูดคำอื่นมั่งก็ได้..เหอๆ
"ช่างมันเถอะ..ไม่ต้องขอโทษแล้ว...แต่ต่อไปนี้มีอะไรต้องบอกกรูตรงๆนะ..อย่าให้กรูคิดมากไปเองคนเดียว..กรูเครียดมากกว่าเมิงบอกตรงๆซะอีก"
"แล้ว..เรื่องคลิปที่อยุ่กับไอ้ไอซ์ล่ะจะเอาไง.." มันถามน้ำเสียงดูเป็นกังวล..
"ช่างมัน...ถ้ามันจะแพร่ก็แพร่ไปเมิงไม่อายกรูก็ไม่อาย....." ตัดสินใจได้แล้ว..
"เมิงไม่อายเหรอ..เมิงปิดบังมาตลอด.." น้ำเสียงมันฟังดูประหลาดใจ..
"เป็นแฟนเมิงไม่เห็นน่าอายอะไรนี่นา.." 5 5 5 เขินนิดหน่อยแต่ก็พูดไปจนได้..
.
ไอ้ต่อยิ้มแล้วกระโจนเข้าใส่จนลงไปนอนบนเตียงทั้งคู่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อแล้วเลยปล่อยให้มันนอนกอดเล่นอยู่พักหนึ่งมันก้หยิบเอาสร้อยข้อมือออกมาจากกระเป๋าแล้วใส่กลับให้
.
"เมิงอย่าถอดมันทิ้งอีกนะ.." มันกระซิบเบาๆที่ข้างหูในขณะที่มือใส่สร้อยให้..
"อืม.." ถ้าเมิงไม่วอนหาเรื่องก็จะไม่ถอดน่ะ..หุหุหุ..
.
นอนไปอีกซักพักแม่ก็ขึ้นมาเรียกไปกินข้าวเลยพากันลงไปข้างล่างวันนี้แม่ซื้อกับข้าวนอกบ้านอีกเช่นเคยเนื่องด้วยกลับมาถึงบ้านช้ามัวแต่ไปเมาท์แตก...
.
"ไงต่อ..ได้ข่าวว่าป่วยการเมืองเหรอลูก.." แม่พูดขึ้นมากลางโต๊ะอาหาร..หุหุ.. มีกัดนิดๆด้วยนะคุณนาย..
"หายแล้วค้าบ..." ไอ้ต่อตอบหน้าชื่นตาบานพลางตักข้าวกินเคี้ยวตุ้ยๆ
.
แม่หันมามองหน้าด้วยสายตาราวกับจะถามว่า.."ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะ.." เลยเขยิบไปกระซิบที่ข้างหูแม่เบาๆ..
.
"ครับแม่..หนักกว่านี้ก็ผ่านมาแล้ว.."
.
หลังจากกินข้าวเสร้จก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าพอออกมาจากห้องน้ำก็เจอไอ้ต่อนั่งเล่นเกมในคอมอยู่ก็เกิดนึกอะไรขึ้นมาได้เลยบอกมันไป
.
"เมิง..ลบคลิปนั่นทิ้งด้วยเกิดหลุดไปให้ใครอีกแล้วจะยุ่ง.." กันไว้ดีกว่าแก้..ขี้เกียจมาปวดหัวทีหลัง..
"ลบทำไมอ่ะขอเก็บไว้นะ....เมิงไม่แคร์แล้วนี่นาว่าใครจะรู้.." ดูมันพูด
"ก็ไม่ได้หมายความว่ากรูจะประกาศให้เค้ารู้นะ..หมายถึงถ้าใครจะรู้กรูก็ไม่อายเท่านั้นเองจะให้กรูเดินไปบอกเองกรูไม่ทำหรอก..." อธิบายหน่อยรู้สึกมันจะเข้าใจอะไรผิดๆ..
"เออน่ะ...ลบก็ได้.." ไอ้ต่อลบแบบเสียไม่ได้
.
เราเดินไปนั่งลงขอบเตียงข้างๆโต๊ะคอมแล้วมองหน้ามัน..
.
"มองไร...เดี๋ยวมีเรื่องหรอกเมิง.." จ้า..พ่อนักเลงโต..
"มองฟายยย...5 5 5...ทำเรื่องง่ายให้ยากเสียตัวให้คนอื่นเลย..ฟายยย" ขอกัดหน่อยเหอะ...อดไม่ได้..
"กรูก็เป็นควายมานานแล้ว..." มันตอบกลับมาเสียงเบื่อๆ
"หมายความว่าไง.." พูดให้ดีๆนะเมิง...
"ถึงได้จมปลักรักมึงถอนตัวไม่ขึ้นนี่ไง.."
"...." พออารมณ์ดีขึ้นก็เอาเชียวนะเมิง..
.
.
เตรียมตัวไปเรียนก่อนนะคับเดี๋ยวคืนนี้จะมาต่อให้...
-
มาลงชื่ออ่านคนแรก หุหุ :yeb:
ว่าแต่ตี 5 กว่าๆอีกแล้ว
อย่าหักโหมมากนาครับ มีคนแถวนี้เป็นห่วง :impress:
-
จะใช้คำว่าอะไรดีละ ถ้าเจอจะตืบให้สลบคานิ้วทั้งห้าด้านล่างของผมเลย
ชิงสุนัขมาเกิดเจงๆเจ้าไอซ์
โทษทีครับ แต่อยากฆ่ามันเจงๆ
:3125: :3125: :3125: :3125: :3125:
-
:o คิดไว้ในใจแล้วมันต้องออกมาแนวนี้ แล้วมันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ :3125:
:sad4: รักพี่พลาดครับ
-
ไม่น่าเลยอ่ะ ถึงมันจะขู่ก็เหอะ ต่อน่าจะบอกกับพลาด ดีๆ
ทำแบบนี้ มันแค้น แค้น แค้น :pigangry2:
-
อยากรู้จังครับ
ความรักผิดตรงไหน??
เจ็บใจ ก็บอก ว่ารักมากไป...............น้อยใจก็บอกว่าคงรักเค้าน้อยไป
แล้วตกลง เท่าไหร่ที่จะพอ
(((((((((((((((((((((((((((((ยืนมองหน้าที่รถไฟฟ้าเสาวรีย์แทบทุกวัน สะพายกระเป๋าโน๊ตฯ เอเซอร์ อยากรู้จักจังครับ รู้แต่ว่าทำงานอโศก))))))))))))))))))))))))))))))))))
(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((กรูอยากรู้จักเมิงว่ะ น่ารักดี)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
-
เฮ้อ มีเรื่องจนได้นะคนเรา
จะเป็นกำลัง
ใจให้ครับ :try2:
-
โหย...............เกือบอดใจไม่ไหวแล้วนะเนี่ย ดีที่ยังมีสติอ่านจนจบ ไม่งั้นคงจะได้ร่วมวง ตืบนังแบ็งชั่วร้ายแน่ๆ น้องพลาดจะไปจัดการ นังเลวนี่วันไหนบอกเจ๊เลย :interest: เจ๊จะกรี๊งกร๊างพลพรรคคนรักน้องพลาดไปช่วย ไม่เกิน 5 นาทีเจอกัน พร้อมอาวุธเสร็จสรรพ :pigangry2:
อ่านไปอ่านมา เกิดอาการทนไม่ด้าย..............โหย......คลิปอะไรนั่น ปล่อยๆมันออกไปเหอะ คนไทย เดี๋ยวเดียวก็ลืม แล้วเดี๋ยวนี้เค้าก็ไม่ปิดกั้นเรื่องเพศกันแล้ว สบายใจได้น้องพลาด ดีเหมือนกัน มันจะได้รู้ๆกันไปเลย
ถ้านังแบ๊งมันกล้าทำนะ พลาดก็บอกไปเลย นังแบ็งมันก็เป็นเหมือนกัน มันทำเราเจ็บ เราก็ต้องทำให้มันเจ็บซะบ้าง หมดยุคนางเอกน้ำเน่าเลยน้องพลาด ถ้าคนไปช่วยไม่พอ เรียกเจ๊ เจ๊จะลางานไปช่วย :yeb:
-
ไอ้ไอซ์ เมิงตาย... :pigangry2:
จะไปรุมตื้บวันไหนบอกด้วยเน้อ เดี๋ยวไปด้วย
-
ไอ้ไอซ์นี่มันร้ายจริงๆเลยนะ :pigangry2: คิดแล้วก้แค้นแทนนนน
แต่ในที่สุดเรื่องก็จบลงและผ่านไปด้วยความเข้า แต่นายต่อต้องไปเสียตัวให้ไอ้ไอวืมานอ่ะ ไม่ยอม คิดแล้วหวงแทนอ่า... แต่ไม่เป็นไร มันมีหตุผล คนรักกันให้อภัยกันได้เสมอ...
ขอให้รักกันนานๆ นะครับ :angellaugh2:
ที่สำคัญเวลาผ่านไป ขอให้ปฏิบัติต่อกัน รักกัน เข้าใจกัน เหมือนอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ อย่าต้องเจออะไรแบบผมเลย :sad4:
-
อะเจ้ยยย :o นั่นไง...ทำไมต้องสร้างความร้าวฉานให้คนอื่น...
นังไอซ์ ตายยยยยยยยยยยยย :pigangry2:
พี่ต่อ ก้อเหลือเกิน เรื่องคลิปมันซิว ๆๆๆ ถ้าเสียพี่พลาดไปจริง ๆ
แล้วจะหนาวววว :kikkik: :sad4:
ว่าแต่ว่าตอนนี้ ไม่ไหวแหละ งัวเงียเหลือเกิน :really2:
ปล. นัดกันไปตบนังไอซ์ บอกด้วยนะ ปล่อยไว้แบบนี้ คุณแม่ไม่ปลี้ม :seng2ped:
-
:pigangry2: กะแล้ว I ไอซ์ มานต้องมีแผนชั่ว แต่มันก้ออาจจะเป็นบทพิสูจน์ความรักที่ทำให้พลาดกะต่อยิ่รักกันมากยิ่งขึ้นก้อได้นะ
ปล. น้องpeang พิมพ์ชื่อผิดป่ะคะ มันต้องเป็นไอซ์สิคะ มะจ้ายแบ็ง รึตะแน๋ว งง เอง?
-
:pigangry2: ฮึนังไอซ์ :pigangry2:แกตาย........ :pigangry2:
-
ไอ่ไอซ์นี่ ร้ายกว่าที่คิดไว้อ่ะ
ไม่รู้จะว่ามันยังไงดี
แต่ถ้าพลาดไม่ถามต่อให้รู้เรื่องนะ
ป่านนี้คนอ่านคงเศร้าแล้วพลาดก็เศร้าด้วย
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ติดตามมาเอาใจช่วยตลอดครับ
ไง รักกันมากๆนะครับ จะผ่านอุปสรรคต่างๆได้เองครับ :yeb:
-
:sad5: โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย... แงๆๆๆๆๆๆๆ :sad4:
น้องต่อทำไปได้ ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ระดมพลไปกระทืบอีไอซ์กันเถอะ.... ทนไม่ไหวแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววว
ปล. เท็ดดี้ - ด๊อกแด๊ก... อยู่แถวนี้ส่งเสียงด้วย... ชั้นอยากจะฆ่าคน...
-
ทำไมต้องมีคนแบบไอซ์และแบงค์เกิดมาด้วยนิ ชั่วร้ายมั่กๆ
เป็นกำลังใจให้ต่อกับพลาดนะค๊าบบบบบ :yeb:
-
.
...........อ่านะ ผุชาย ข้ออ้าง (รึเปล่า ?) :untrust: มีแต่ได้ กับได้นิ ชิส์ :o ใครจะว่ายังไงก้ชั่ง ไม่เชียร์พี่ต่อ แระ งอล ....... :monkeysad2: สงสารพี่พลาดอ่า แง้ ๆๆ :monkeysad: .........ไอพี่ต่อ ใจร้าย ไปยอม นังร่าน ไอซ์นั่นทำไม :sad4:....(รึว่าได้กินของฟรี ยังไงก็มะเสียหาย :untrust:).......
......พี่พลาดนะ พี่พลาด น่าจะงอลไปซัก 3 วัน 7 วัน ให้ตามง้อให้หงอไปเรย จะได้รู้สึก ยอมง่ายไปอ่ะ เดี๋ยวได้ใจกันพอดี หึ :o.........เปงกะลังใจจ้า พี่พลาด จุ๊บ ๆ :yeb:......
............แต่ ฟิวเดียวกับทุกคน คือ ！！！ อ๊ากกกกกกกกกกก :serius2: อีไอซ์ อีเจี้ยสาระเลว เเย่งผัวชาวบ้าน เมิงตายยยยยยยยย :pigangry2: .....ขอเป็นแนวร่วมด้วยคนพี่ ที่ไหน มะไหร่ เรียกได้ งานนี้มีเอี่ยว 555+ :kikkik:
ปล. จับ คู่ให้ อีไอซ์ กะ ไอแบงค์ เป็นคู่ขาโฉดชั่ว มั่วราคี ไปเรยฮะ :laugh:
.
-
:haun5:ว่าแล้วไง "ใจไม่ใจไม่เกี่ยว อาศัยทางเปลี่ยวและพละกำลัง"
-
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คุณแม่ได้ปลี้มเรย น่าโดดตีบขาคู่เจงๆ
:pigangry2:
-
I dont like Ice at all.. :monkeysad2:
he's soo low na si.. but Tor be strong ok?? Love your diary... :yeb:
-
เซ็ง
พี่ต่อก็ปันยาอ่อน ปากมีไม่พูด
รักกัน ความรู้สึกก้อต้องแบ่งกันคนละครึ่ง ไม่มีใครแบกไว้ได้ทั้งหมดหรอก
เซ็งคนที่บอกว่าคนเป็นแฟนกันแล้วต้องเชื่อใจกัน
แล้วชอบทำแบบนี้อะ ต่อหน้าอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง
แล้วจะเอาอะไรไปเชื่อใจอ่ะ
ปล...โทดทีเก็บกด
-
......... :o ช่าย ๆ ดูสิ แฟนคลับ ที่ บอร์ดปาล์ม เห้นด้วย กะเรา ๆ ตรึม เรย พี่ต่อทำไรของพี่ ห๊า :serius2:.........
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Saku 28-Nov-06, 09:41 AM (SE Asia Standard Time)
77.
โอย...ท่าทางผมเองก็ "จมปลัก" รักเรื่องนี้เข้าแล้วดิครับ
Remove | Report Abuse แจ้งลบข้อความนี้ Edit | Reply | Reply With Quote | Top
badboy 28-Nov-06, 10:32 AM (SE Asia Standard Time)
78.
อะไรกันนี่ ทำไมสองคนนี้เจอแต่คนร้ายๆ เดี่ยวคนนั้นก้ออยากได้พลาด เดี่ยวอีกคนก้ออยากได้ต่อ เฮ้อ กลุ้มใจแทน อิอิอิ แต่เอ๊ะ สงสัยจังว่า ไอ้ห่านั่นไปเอาคลิปมาจากไหน ก้อไประยองกันสองคนนี่นา แล้วตอนที่ไปช่วยพลาดที่กะลังจะดดนรุมโทรม ไอซ์ก้อไม่ได้ไปด้วยนิ ผมงงค้าบบบบบบบ หุหุหุ
Remove | Report Abuse แจ้งลบข้อความนี้ Edit | Reply | Reply With Quote | Top
เจ๊กิมฯ 28-Nov-06, 11:40 AM (SE Asia Standard Time)
79.
ไม่ปลื้มเลย ต่อ หาเรื่องบริหารอวัยวะ ซะมากกว่า
ไล่ออกจากบ้านไปเลย
ของอยู่ในเครื่องตัวเองเอาไปให้คนอื่นซะนี่
แถมอัดมันแล้วลบภาพเอาก็ได้
ไม่เห็นต้องไปมีอะไรเลย
เจ้าชู้ อยากมีไรกะไอส์มากกว่า
Remove | Report Abuse แจ้งลบข้อความนี้ Edit | Reply | Reply With Quote | Top
ali 28-Nov-06, 01:26 PM (SE Asia Standard Time)
82.
เกลียดไอ้ต่ออ่ะ ปัญหาเล้กน้อยแค่นี้ แก้ไม่ได้ คิดได้ไงยอมนอนกับคนอื่นเพื่อแก้ปัญหา ควาย..จริงๆ
Remove | Report Abuse แจ้งลบข้อความนี้ Edit | Reply | Reply With Quote | Top
Rabbit Hunt 28-Nov-06, 12:08 PM (SE Asia Standard Time)
80.
ไม่มีเลิฟซีนเหรอ
จะได้ครบทุกรสไง
สุข เศร้า เหงา และ รัก และ รักแบบลึกซึ้ง อิอิ
อยากอ่านอีก
อย่าลืมเลิฟซีนนะ
Remove | Report Abuse แจ้งลบข้อความนี้ Edit | Reply | Reply With Quote | Top
-
เจ็บใจ เจ้า ไอซ์ จริงๆ อยาก ให้มัน เจอ teen ถีบซักเปรี้ยง
ร้ายกาจจริงๆ
เอาใจช่วยครับ
-
จะใช้คำว่าอะไรดีละ ถ้าเจอจะตืบให้สลบคานิ้วทั้งห้าด้านล่างของผมเลย
ชิงสุนัขมาเกิดเจงๆเจ้าไอซ์
โทษทีครับ แต่อยากฆ่ามันเจงๆ
:3125: :3125: :3125: :3125: :3125:
เพิ่งรู้ว่าหนูบลูมีนิ้วเท้าแค่ห้านิ้ว
อีกห้านิ้วหายไปไหนอะ
เหอเหอ ประหลาดจัง :untrust:
ปล.
เอาใจช่วยน้องพลาดกะนายต่อ
ความรักย่อมมีอุปสรรคครับ
นายพูห์ :yeb:
พุห์ :yeb:
-
:3125: :3125: ไอไอซ์ :3125: :3125: :3125:
มาแค่เนี้ย เอากำลังใจมาให้พี่พลาดอะ
เรื่องพี่ต่อผมเข้าใจ ว่าเรื่องบางเรื่องมันยากที่จะพูดไป
ช่ายป่ะพี่พลาด พี่ก็เคยโดนอีแบงค์มาแล้วหนิ พูดออกไปยากจะตายเน๊อะ
เอาเป็นว่าเอา กำลังใจ มาส่งให้แล้วกันคับ :seng2ped:
-
ไอ สัดไอซ์ อ่าไห้กูรู้นะว่าบ้านอยู่ไหน เจอตีนกูแน่ :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
สู้สู้ นะ น้องพลาด
จาก สมาชิกชมรม คนรักน้องพลาด
-
แล้วนี่ ถามจริง เหอะ ๆๆ :pigangry2:
นังไอซ์ มันจะไม่ถ่ายคลิป ตอนเอากะพี่ต่อ ไว้เหรอ
คลิปที่เอามาขู่ เป็นแค่คลิปจูบกัน ในมหาลัย ยังขนาดนี้
(ไม่อยากคิด...เลย :monkeysad2: ... ไม่นะ )
พี่ต่อเกินไปแหละ ยอมเอาร่างกายไปแลกกะเรื่องไร้สาระ
ถ้าบอกพี่พลาดก่อน พี่เค้าคงบอกว่า ให้มันรุ้ไปสิ ก้อคนรักกัน
:like2: :like2: :like2: :like2: :like2: :like2:
-
:-[มาดันรออะ :-[
:confuse:
-
รุมกระทืบไอ้ไอซ์ ดีกว่าไม๊พวกเรา :pigangry2:
ก่อนอื่นต้องกระทืบไอ้แบงก์ก่อน
แล้วกระทืบไอ้ไอซ์ต่อ
:angry2: ไอ้สาดดดดดดด.....
-
:o :sad5: :serius2: เกลียดอีอ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยซ์
ขอตัวเก็บเงินจ้างนักสืบเอกชนตามหาอีนี่ก่อน ถ้าเจอตัวจริงจะรุมดักบีบคอตายทันที ไม่ไหวแล๊ววววววว...ว :angellaugh2:
อารมณ์เสียๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. ป้าบีม อีเท็ด ส่งเสียงต่อด้วย หุหุหุ
-
รออยู่นะครับ มาเป็นกำลังใจให้ ติดตามมาตลอดครับ :yeb:
-
:serius2:
อิไอซ์แสบมาก
น่าจับตบยิ่งนัก
:pigangry2:
พี่ต่อก็นะ...ทำไมไม่ยอมบอกพี่พลาดเนี่ย
เกือบเลิกกันแล้วไหมล่ะเนี่ย
เซ็งเป็ดๆ
:seng2ped:
-
เรื่องกำลังสนุกเลยครับ หุหุ รอดูต่อไปนะครับ อิอิ :o :-[ :laugh: :impress: :impress:
-
:interest: ระวังไว้นะไอซ์ :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
อุปสรรค มีไว้ให้ก้าวข้าม และความยากลำบาก คืออาภรณ์ประดับความสำเร็จ
อย่าเป็นคนโกหก เพราะเมื่อใดก้อตาม...ที่เอ่ยคำโกหกคำแรกไปแล้ว ก็จะนำมาซึ่งเหตุแห่งการต้องพูดโกหกอีกมากมาย
จะทำอะไรให้คิดถึงผลดี..ผลเสีย คิดให้รอบคอบ ทบทวน และเมื่อคิดดีแล้ว ให้ลงมือทำอย่างจริงจัง ไม่ว่าผลของการกระทำนั้นจะออกมาเป็นเช่นไร ก็ควรทำใจยอมรับการตัดสินใจของตนเอง
-
:confuse:แล้วไอซ์จะไม่ถ่ายรูปตอนมีอะไรกับนายต่อไว้หรอ อิอิ แล้วถ้าคลิปของพลาดกับต่อโดนเผยแพร่ จะเป็นไปได้ไหมที่จะเอาคลิปไอซ์มาเผยแพร่กลับ
แต่อย่างว่าแหละ ไอซ์มันคงไม่รู้สึกอะไรหรอก ก็ดูจากนิสัยที่แสดงให้เห็นอะนะ
-
ไอ้ เซี่ยไอซ์ มันยิ่งกว่าชิงหมามาเกิดนะ ไอ้ควายยยยยยยยยยยยยยยไอซ์อ่ยยยยย แค้นอยากถีบมันอ่ะ :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
เอาใจซ่วย พลาดกับต่อ นะคัรบผม
จาก สมาชิก ชมรมคนรักน้องพลาด
-
:3125: ยิ่งอ่าน..ยิ่งเหมือน
:3063: พลาดรักต่อ...
:3061: มากกว่าต่อรักพลาด...:ซะงั้น
แบบนี้มะแนวเลยอ่ะ :seng2ped:
เก็ทคับ ESP.Ryukun อยู่ปีกะคณะไร
-
อ่า .... รู้สึกว่าพี่พลาดเข้ามาแล้วอ่ะ :impress:
ถึงจะไม่เห็น Online ก็เถอะ แต่ใจมันจับกระแสจิตได้ ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึป่าว :try2:
ไปนอนล่ะครับ
รักพี่พลาดครับ
-
พี่พลาดนอนเร็วๆหน่อยนะครับ
นอนดึกเกินไม่ดีนะครับ
:haun5:
-
จะใช้คำว่าอะไรดีละ ถ้าเจอจะตืบให้สลบคานิ้วทั้งห้าด้านล่างของผมเลย
ชิงสุนัขมาเกิดเจงๆเจ้าไอซ์
โทษทีครับ แต่อยากฆ่ามันเจงๆ
:3125: :3125: :3125: :3125: :3125:
เพิ่งรู้ว่าหนูบลูมีนิ้วเท้าแค่ห้านิ้ว
อีกห้านิ้วหายไปไหนอะ
เหอเหอ ประหลาดจัง :untrust:
พุห์ :yeb:
อีกห้านิ้วไว้ตืบคนหลายใจ :3061:
-
พักนี้คอมรวนๆแฮะพิมพ์ๆอยู่บางทีหน้าต่างก็ปิดไปเฉยๆซะงั้น..สงสัยจะโดนพวกสปายแวร์หรือไม่ก็ไวรัสเหอๆ..ไม่เชี่ยวชาญด้วยสิ
เกลัยดพวกทำสปายแวร์ทำไวรัสยิ่งเรียนจิตสำนึกยิ่งหดหายพวกนี้เอาวิชามาสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นเค้า.. T^T
เอาเป็นว่าเข้าเรื่องของเราต่อแล้วกันครับ..(พิมพ์ใหม่ก็ได้..T-T)
.
.
วันรุ่งขึ้นพอลืมตาตื่นนอนหันไปมองข้างๆก็ไม่เจอไอ้ต่อแล้วพอนั่งให้หายสลึมสลืออยู่ข้างเตียงรอให้ตื่นเต็มที่ได้พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงก๊องแก๊งดังมาจากครัวข้างล่างเลยเดินลงบันไดไปดูก็เจอไอ้ต่อกำลังวุ่นวายทำกับข้าวอยู่ในชุดนักศึกษา(มันคงอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว)และผูกผ้ากันเปื้อนสีชมพูลายดอกไม้ของแม่ไว้..(โหวตคอสตูมยอดแย่แห่งปีได้ที่ไหนเนี่ย..- -")
.
"ตื่นแต่เช้าเลยนะเมิงวันนี้ไม่ปวดหัวแล้วเหรอ..." เหอๆ ท่าทางเรื่องนี้จะเอามากัดมันได้อีกนาน...
"เมิงไปอาบน้ำแต่งตัวดิวันนี้จะได้กินข้าวเช้าก่อนไปไม่ต้องไปกินที่มหาลัยฯ" มันทำเป็นไม่ได้ยินที่แขวะแล้วไล่เราไปอาบน้ำ
"จะเรื่องมากทำม๊ายยย...ไปกินที่โน่นก็ได้.." พูดแล้วก็เดินขึ้นไปข้างบนห้อง
.
ไอ้ต่อพูดอะไรมาอีกสองสามคำแต่ไม่ได้สนใจจะฟังเท่าไหร่จนเมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จลงมาก็เจอมันนั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้วพร้อมกับข้าวสองสามอย่าง(หน้าตาดูดีเป็นอาหารคนกินมากขึ้นกว่าที่เคยทำมาตอนแรกๆ..)..
.
"วันนี้ตอนเย็นกลับมาบ้านเมิงเอาเพลงลงโทรศัพท์กรูให้หน่อยสิ.." ไอ้ต่อพูดขึ้นมาเหมือนจะนึกขึ้นได้
"อืม..แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่เมื่อวาน" พูดไปก็กินไป (วันนี้ทำอร่อยแฮะ..)
"เพลงเมิงเยอะอ่ะ..ไปเอามาจากไหน.." เมื่อก่อนเยอะกว่านี้อีกแต่ฮาร์ดดิสเจ๊ง..
"ก็โหลดตามเว็บอ่ะ..ไม่ก็ตามบิท" ของผิดกฎหมายนั่นเอง..
"เหรอๆ..แล้ว โหลดหนังได้มั้ยต้องไปเวปไหน.." อันนี้มันคงไม่ได้แกล้งโง่เพราะเอ็มเอสเอ็นมันยังเล่นไม่เป็นเลย..
"หนังโหลดบิทเอาสะดวกกว่า.." เหอๆ..พูดไปมันจะรู้จักมั้ยน่ะ..
"แล้วถ้าจะโหลดความรักเมิงอ่ะ..โหลดได้จากที่ไหน.."
"...." เพียงประโยคเดียวทำให้ทั้งบ้านตกอยู่ในความเงียบ...
.
วันนั้นพอไปถึงมหาลัยก็สอดส่ายสายตามองหาไอ้ไอซ์แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาถามไอ้แหม่มมันก็บอกว่าไม่เห็นเหมือนกันจนเมื่อเรียนช่วงเช้าเสร็จกำลังเดินลงจากตึกเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นโดยไม่ทันได้คิดอะไรก็กดรับสายไปโดยไม่ได้ดูเบอร์ก่อน
.
"นึกว่านายจะไม่รับสายซะอีกนะเนี่ย..." เสียงที่ตอบกลับมาก่อให้เกิดความรู้สึกทั้งตกใจและไม่ปลอดภัยได้ในเวลาเดียวกัน
"แบ๊งค์..." เผลอพูดชื่อมันออกมาเบาๆอย่างลืมตัว..
"โอ้โห..ยังจำได้ด้วย..เก่งมากปรบมือให้แบ๊งค์ก็ไม่ลืมพลาดหรอกนะครับ..เล่นแบ๊งค์ไว้ซะอ่วมแบบนั้นคงจะทำใจลืมไม่ลง.." น้ำเสียงที่แบ๊งค์ตอบกลับมามันดูราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นครั้งนั้นมันลบเลือนไปจากสมองหมดแล้ว..
"เมิงยังต้องการอะไรอีก.." พูดตอบกลับไปพลางหันมองรอบตัวแต่ก็ไม่เจอไอ้ต่อ..(เวลาแบบนี้หายไปไหนนะ..)
"ไม่น่าถาม..กรูก็บอกเมิงแล้วไงว่าถ้ากรูจะเอาอะไรกรูจะไม่เลิกจนกว่าจะได้.." มันพูดเสียงเย็นๆฟังดูน่าขนลุก
"งั้นเมิงก็คงต้องพยายามไปทั้งชาติแหละ..เพราะฆ่ากรูให้ตายก็ยังดีกว่าให้กรูไปเอากับเมิง.." เดินหลบเข้าไปคุยที่มุมบันไดหนีไฟ..
"เมิงนี่น่าจะว่าง่ายๆแบบแฟนเมิงนะ..รับข้อเสนอง่ายๆเรื่องของเรามันคงจบง่ายกว่านี้เยอะ.." ไอ้แบ๊งค์พูดกลั้วหัวเราะ..
"หมายความว่ายังไง.." ฟังแล้วไม่เคลียร์อย่างแรง..
"สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น...เมิงรอรับสื่อประกอบการเรียนการสอนแล้วดูเอาเองแล้วกัน.."
.
มันพูดแล้ววางสายไปไม่นานก็มีMMSส่งเข้ามาเลยรีบเปิดดูอย่างใจร้อนภาพที่ส่งมาเป็นเพียงคลิปสั้นๆของไอ้ต่อกับไอ้ไอซ์แต่มันก็มากพอจะทำให้รู้สึกแย่จนแทบหายใจไม่ออกไม่นานไอ้แบ๊งค์ก็โทรกลับมาอีกครั้ง
.
"นี่มันหมายความว่ายังไง..." รีบถามมันกลับไปทันที
"ก็แค่เพื่อนคนนึงของเมิงเค้าเกิดเห็นอกเห็นใจในความรักแท้ของกรู...เค้าเลยอาสามาช่วยเหลือให้ความร่วมมือนิดหน่อย..ตอนแรกกรูก็งงๆน่ะนะแต่ไปๆมาๆไอ้ห่านี่เก่งใช้ได้เลยหาวัตถุดิบชั้นดีขนาดนี้มาให้กรูได้.." มันตอบกลับมาซะยาวเหยียด
"ไอ้ไอซ์อยู่กับเมิงเหรอ.." ที่แท้ก็อย่างงี้นี่เอง..
"เปล่า...มันได้ของที่มันต้องการแล้ว...ทีนี้ก็เป็นส่วนของกรูมันไม่เกี่ยว..."
.
ถ้าไอ้ไอซ์มีคลิปจูบที่สนามบอลวันนั้นไว้มัดมือบังคับไอ้ต่อแสดงว่ามันกับไอ้แบ๊งค์ก็คงติดต่อกันมาตั้งแต่วันนั้นแล้วโดยที่เราไม่ได้เฉลียวใจเลยแม้แต่น้อย..
.
"เมิงจะเอายังไง.." แม้จะรู้ตัวว่าสถานการณ์กำลังย้อนรอยเข้าสู่รูปเดิมแต่ก็กลับต่อต้านอะไรไม่ได้...
"เมิงไม่น่าถามแล้วนะ.." เท่านี้ก็แทนคำตอบทั้งหมด
"เมิงอย่าหวังเลย..คลิปน่ะจะแพร่ก็แพร่ไปกรูสองคนไม่แคร์แล้ว.." จะไม่ยอมให้มันข่มเหงเล่นอีกแล้ว..
"งั้นเมิงก็คงไม่แคร์อีนี่ด้วยสิ.."
.
มันพูดจบก็มีเสียงร้องให้เบาๆที่ฟังดูคุ้นหูดังแว่วมาและเมื่อจำได้ว่าเป็นเสียงใครมือก็สั่นขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้
.
"เมิงทำอะไรแอม.." ถามออกไปเสียงสั่น..
"ใจเย็นๆ..กรูยังไม่ได้ทำหรอก...แต่พวกเพื่อนๆกรูมันอยากจะทำกันใหญ่แล้ว..เมิงจะมาโดนทำแทนมันมั้ยล่ะ..."
"เมิงห้ามทำอะไรน้องกรูนะ..ไม่งั้นกรูไม่เอาเมิงไว้แน่..." ทรุดลงนั่งพิงกำแพงอย่างหมดแรง
"คร้าบ...กลัวแล้ว...เอาเป็นว่าถ้าไม่อยากให้อะไรๆของน้องเมิงมันช้ำมันเสียไปมากกว่านี้ก็ที่เก่าเวลาเดิมนะ..รีบๆมา..แล้วก็ไม่ต้องคาบข่าวไปบอกเพื่อนสาวกับแฟนสุดที่รักของเมิงล่ะถ้าไม่อยากให้น้องสาวสุดสวยคนนี้ต้องมีผัวทีละห้าหกคน.." เลวไม่มีที่ติ...
"อือ...อืม.." ก็รับปากเออออไปก่อนเดี๋ยวค่อยไปบอกไอ้ต่อกับไอ้แหม่มให้หาทางช่วยอีกที..
"อย่าตุกติกนะครับทำอะไรอย่าคิดว่ากรูจะไม่รู้...แล้วก็ลุกขึ้นได้แล้วอย่ามัวแต่นั่งกองกับพื้น.."
.
ขาดคำเรารีบผลุดลุกขึ้นและมองไปรอบตัวทันที..
.
"ไม่ต้องมองหากรูหรอก...แค่รู้เอาไว้ว่าหน้าต่างมีหูประตูมีช่องตอนนี้คนของกรูจับตาเมิงไว้ทุกฝีก้าว..รายงานความเคลื่อนไหวให้กรูรู้ตลอดเวลา..ถ้าเมิงฉลาดพอก็รีบเดินตรงออกจากมหาลัยฯขึ้นรถมาโดยไม่วอกแวกไปที่อื่นจะดีที่สุด..." หมดทางแล้ว..
พอวางสายก็เลยรีบเดินลงมาข้างล่างและเดินออกไปหน้ามหาลัยฯโดยไม่ให้ใครที่รู้จักเห็นโบกแท๊กซี่ไปทันทีพอขึ้นมาบนรถไอ้แบ๊งค์ก็โทรมาอีกครั้ง
.
"เมิงมีอะไรอีก.." ถามมันทันที
"เมิงเปิดสายทิ้งไว้แบบนี้แหละ..ห้ามวางสายกรูจะฟังเมิงเดินทางกันเมิงเล่นตุกติก...แล้วแฟนเมิงจะได้โทรมาหาไม่ได้ด้วย..." มันสั่งยาวเหยียด
.
หลังจากนั่งไปได้สิบกว่านาทีรถก็มาจอดที่หน้าบ้านหลังเดิมที่ให้ความรู้สึกน่ารังเกียจได้อย่างไม่เปลี่ยนแปลงหากแต่วันนี้ไม่ต้องกดกริ่งไอ้แบ๊งค์ยืนรออยู่หน้าบ้านแล้วเมื่อเห้นเราลงจากรถมันเดินมาเปิดประตูรั้วแล้วล๊อกคอเดินเข้าไปข้างในทันทีผ่านห้องรับแขกขึ้นไปชั้นสองก่อนจะเข้าไปยังห้องมืดๆห้องเดิมที่เคยมาเมื่อครั้งที่แล้วในนั้นน้องแอมนั่งอยู่มุมห้องมีผู้ชายสี่ห้าคนนั่งคุมไว้
.
"เมิงปล่อยน้องกรูไปสิ.." หันไปบอกไอ้แบ๊งค์
"เมิงคิดว่าเมิงมีสิทธิ์มาต่อรองกรูรึไง.." มันตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยอยู่ในที
"เมิง..ปล่อยน้องกรูไปเดี๋ยวนี้.." ตวาดมันกลับไปอย่างสะกดกลั้นไม่อยู่
.
ขาดคำรู้สึกถึงของแข็งที่กระทบบนใบหน้าดังพลั่ก!! มันรุนแรงจนล้มลงไปกองกับพื้นได้ยินเสียงน้องแอมกรี้ดออกมาอย่างตกใจก่อนที่ความรู้สึกปวดหนึบๆจะแผ่ขยายไปทั่วทั้งใบหน้าและยังไม่ทันจะได้ตั้งตัวไอ้แบ๊งค์ก็เตะอัดเข้ามาที่ท้องอีกครั้งจนตัวงอ...
.
"ไงล่ะเมิง..กรูขอดีๆไม่ชอบ..ชอบแบบนี้ใช่มั้ย...แบบนี้แบบที่พวกเมิงทำกรูคราวที่แล้วไง..สะใจมั้ย.."
.
มันพูดแล้วเตะเข้ามาอย่างไม่ยั้งเท้ารู้สึกถึงของเหลวขมปี๋ที่มาจ่ออยู่ตรงลำคอความรู้สึกจุกจนบรรยายไม่ถูกเจ็บปวดไปทั่วทั้งตัวได้ยินเสียงน้องแอมร้องบอกให้หยุดแว่วมาแต่มันช่างแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยินสายตาที่มองออกไปตอนนี้มันช่างพร่ามัวราวกับมีม่านหมอกหนาทึบมาบดบังทัศนวิสัยเอาไว้และในที่สุดไอ้แบ๊งค์ก็หยุดเตะแล้วก้มลงมากระชากคอเสื้อดึงให้ลุกขึ้นแล้วเหวี่ยงให้ล้มลงบนเตียงนอนเล็กๆสกปรกๆที่อยู่มุมห้องติดกับประตู
.
"พวกเมิงเอาอีนี่ออกไปไว้อีกห้อง..กรูขอจัดการที่รักของกรูก่อนแล้วใครจะเอาก็ค่อยเข้ามา.."
.
หลังจากสิ้นเสียงมันแอมก็ถูกพาออกไปข้างนอกตัวเราได้แต่มองดูไม่มีเรี่ยวแรงแม้จะขยับมือจนเมื่อประตูห้องปิดลงไอ้แบ๊งค์เดินไปกดล๊อกแล้วกลับมานั่งลงที่ข้างเตียง..
.
"ทีนี้เราก็อยู่กันสองคนแล้วนะที่รัก.." มันพูดแล้วเอามือมาลูบหัวเบาๆ
"เมิงมันบ้า.." กัดฟันรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายพูดออกไป
.
จากมือที่ลูบหัวเปลี่ยนมาเป็นกระชากเส้นผมดึงขึ้นมาทันที
.
"เมิงอย่าปากดีให้มากนัก...เชื่อฟังกรูดีๆแล้วจะได้ไม่ต้องเจ็บตัวเพิ่ม.."
.
พูดจบมันก็ปล่อยหัวเราลงกับที่นอนอย่างแรงจนดูเหมือนปาลูกบอลให้กระทบพื้นก่อนจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดจนหมด..
.
.
ยังอีกยาวเลยอ่ะแต่ต้องเตรียมตัวไปเรียนแล้วเดี๋ยวคืนนี้กลับมาจะมาต่อให้นะครับ...
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำยังไงดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :sad5: :monkeysad: :pigangry2: :pigscare2:
-
ง่ะ...อึ้งรับประทาน
:serius2: :serius2: :serius2:
โอ้ยยยย...เครียดวุ้ย!!! :pigangry2:
-
he should be killed :pigangry2:
I wonder if Tor will come to the rescue again. hah.
-
มาอีหรอบเดิมอีกละ แล้วยังงี้เมื่อไรจะจบจะสิ้นซะทีเนี่ย อยากได้ก็ไปจับคนโน้นมาขู่ จับคนนี้มาขู่
เฮ้อ
-
คนอย่างงี้น่าจับตอน :pigangry2:
ไม่ก็ตอนที่มันให้โมกก็กัดให้ขาดเลย :haun5:
-
เออ....................................................
....................................................
.........................................
.........................
..........
บอกไม่ถูกอะ
เอาเปงว่า รอแล้วกัน
พูห์ :monkeysad:
-
:pigangry2: อารายยยยของมันนี่...ที่แท้ไอ้สองตัวนั้นก้รวมหัวกันนี่เอง โฉดชั่วพอกันเลย
แล้วนี่จาเกิดอะไรกะพลาดอีกนี่ ไม่อยากคิด......ขอให้ปาฏิหารย์มีจริง พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยทันด้วยเถอะ..............อย่าให้พลาดต้องเสียอะไรไปอย่างที่นายตอเสียไปให้ไอ้ไอซ์มันเลย...... :monkeysad:
น้องแอมอีก หวังว่าคงไม่โดนทำอะไร น้องเค้าเป็นผู้หญิงนี่ เสียหายอย่างแรงงงง เครียดดดดด....... :seng2ped:
มาต่อไวๆ นะครับ ลุ้นๆๆๆ :like2:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ....... :serius2: ทำไงดี
ใครก้อได้ช่วยที :pigscare2: ขยับตัวไม่ได้...ทำไรไม่ถูก.. :monkeysad2:
เพื่อน ๆ ชมรมว่าไง....เอาไง... :o
-
นี่ๆ ถ้านี่มันเรื่องจิงอะ เราว่าเรารวมตัวเป็น gangs ไว้ก็ดีแล้วเวลาคุณพลาดมีปัญหาเราก็ไปช่วยการไง :interest:
แล้วคนอื่นคิดว่าไงบ้าง :confuse:
-
:serius2: :serius2: อารายกานเนี่ย :sad5:
มันร่วมมือกันแล้ว :3125: นางฟ้าของเราก้อโดนจับตัว :monkeysad2: แล้วครายจามาช่วยได้ล่ะทีนี้
เอาเป็นว่าเพื่อนๆคนไหนเก่งเทคโนโลยี ก้อช่วยหา ไวรัส โหลดลงโทรศัพท์ ของไอแบงค์กะไอซ์ ทีเหอะ :yeb: :yeb:
-
อึ้งไปด้วยคนครับ
.....
...
...
...
อยากบอกว่าอย่าทำร้ายจิตใจคนอ่านมากเกินไปนะครับ
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
:sad5: :sad5: ง่ะ ............. คุณพลาด จะพลาดไหมเนีย เกียจไอ แบ็งค์&ไอซ์ :pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
มาต่อเร็วๆ นะครับ.............................. :3125: :3125:
-
มันจะเหี้ยมาก ไปแล้ว ไอพวกสัตย์นรกส่งมาเกิด ทนไม่ไหวแล้ววุ้ย
(ไหนคราวก่อน น้องแอม บอกจะให้พ่อที่เป็นตำรวจจัดการพวกไอเหี้ยแบงค์มันไง ไหงยังลอยนวล มาก่อการระยำได้อยู่อีกล่ะนี่)
ขอเดาล่วงหน้า ว่า...คราวนี้ โน ก๊อต น๊อต ซูเปอร์แมน แอนด์ อัดซะวิน ขี่หมาดำ มาช่วยได้ แน่ ๆ
อย่าหวังปาฏิหาริย์กันให้เหนื่อยเปล่าเรย เสร็จแน่ ๆ เลย เชื่อดิ คงไม่รอดเสมอไปล่ะ นายเอกของเรา
แถมบักฟายแบงค์ มันจะให้เพื่อนมันเข้ามาโทรมนายเอกของเราอีก โอยยยย คราวนี้ เละ แน่ ๆ
(แต่ใจลึก ๆ ผม ก็หวังปาฏิหาริย์เหมือนกันนะ แต่ที่ คิด แบบนี้ไว้ก่อน เพื่อปลอบใจตัวเองให้ทำใจได้น่ะ จะได้ ไม่สติแตกตอนนายเอกของเราโดนเอาจริง ๆ เพราะขณะที่อ่านผ่านมานี้ ยังนั่งลุ้นใจเต้นตุบ ๆ จนแทบคลั่งอยู่แล้ว......ถ้า คุณพลาด ไม่เบรค ให้เวลาผมมานั่งสงบสติอารมณ์ ทำใจยอมรับในสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปก่อนนะ มีหวัง ปล่อยโฮ แถม อาละวาด ได้เลยล่ะ) ถ้าออกมาอย่างที่คิดก็จะได้ไม่เศร้ามาก แต่ ถ้า ผิดคาด ก็จะได้ดีใจสุด ๆ ไปเลย 555
เฮ้อออออออออออออ เป็นกำลังใจครับ...
ปล.ว่าแต่โดนหนักสบักสะบอมขนาดนั้น รอดมานั่ง พิมพ์ ให้ แฟนคลับ อ่านกันได้ยังไงเนี่ย น่าจะนอนพักฟื้นให้หายดีมากกว่า
ผมว่า ถ้าเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้ น่าจะนอนหยดน้ำข้าวต้มอยู่เป็นอาทิตย์เลยนะครับ นั่น
-
เอาใจช่วยตลอดเลย มาต่อเร้วๆนะครับ :impress:
-
:o :serius2: :sad5: :sad4: :pigangry2: :3125:เกิดเรื่องไม่ดีไม่งามอีกจนได้ แล้วเอาตัวรอดได้มั๊ยอะคับ เป็นห่วงมากเลย
ไอ้ชาติชั่วไอซ์-แบงค์ แกต้องชดใช้เวรกรรม ฮึ่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้วโว้ย .....................................
บ้านมันอยู่ไหน ...................ไป ....พวกเราไปซัดมันห้ตายคาteen เลย ไม่งั้นลงขันจ้างมือปืนมาชำระแค้นให้น้องพลาดด่วน
พลาดคับ มาเล่าอีกให้ไวๆพี่ใจร้อน
-
...........
........โหย อ๊ากกกกกกกกกกก :sad5: ม่ายยยยยยย :serius2: ...........
........พี่พลาด () พลาด () อย่างใหญ่หลวงเลย คคราวนี้ แง้ :sad4:........
.........ฮือ ๆ :monkeysad: ขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดเรย แม่จ๋า ช่วยพี่พลาด กะน้องแอมนู๋ด้วย โฮ ๆ ๆๆ :monkeysad2:........
......... :oไอสัดแบงค์ อีเหี้ยไอซ์ เมิงตายยยยยยยยยยยยยยย :pigangry2: พี่น้องชมรม เรา รวมพลกันที่ไหน คับ นักสืบเอกชนได้เรื่องว่าไง ที่ไหนบ้าง จะลงมือปฏิบัติการเมื่อไหร่ ส่งข่าวด้วย.... แนวหน้า พร้อมเต็มสตรีม แล้ว ย๊ากกกกกกกกกกกกกกก :3125:.........
..............
-
นี่ๆ ถ้านี่มันเรื่องจิงอะ เราว่าเรารวมตัวเป็น gangs ไว้ก็ดีแล้วเวลาคุณพลาดมีปัญหาเราก็ไปช่วยการไง :interest:
แล้วคนอื่นคิดว่าไงบ้าง :confuse:
yes yes let's do hha...
me ->> :seng2ped:
-
:serius2:
ไอ้เหี้ยแบงค์ อิเลวไอซ์
แม่ง เลวสุดๆ ไม่ไหวแล้ว
ระยำมากๆ ไอ้พวกสัตว์นี่
ดอกจริงๆ
(ขอโทษครับ ถ้าแรงไป แต่โมโหจริงๆ)
:pigangry2:
อยากฆ่ามันให้ตายคาทีน แง่งๆ
โมโหๆ อ่ะ
จะไปฆ่าพวกมันมะไหร่เรียกผมด้วยละกัน
(ตัวเท่าลูกหมา จะทำให้เค้าได้วะ :o )
รอตอนต่อไปครับ
-
รออ่านค้า อยากรู้ตอนต่อไปละ สู้สู้ คุณพลาด :yeb:
-
:3125: พ ลา ด N E V E R D I E 5 5 5 5 5 5 5 :3125:
Get Get
-
:pigangry2: สุดยอดเจงๆๆ อยากนี้เรียกว่าฝนตกขี้หมูไหลคนจัญไรมาพบกันนี่หว่า :3125: :fire:
บ้านแบงค์มันอยู่ไหนเนี่ยจะส่งของขวัญปีใหม่ไปให้ ซะหน่อย :ped151:
พลาดรีบๆมาต่อเรยนะ อยากรู้ตอนต่อไปแล้วอ่ะ :impress:
-
มารออ่านตอนต่อไปฮะ ^^ :impress:
ขอให้อย่าเกิดเรื่องร้าย(มากไปกว่านี้)เลยนะ :dont2: :dont2: :dont2:
-
im waiting for u na ja... so anxious to read ur next post..
-
รออ่านนะคับ
มาต่อไวๆๆ นะค๊าบบ
-
รออยู่ รออยู่ มาต่อไวๆ
-
เรื่องต่างๆมันชักจะเน่าขึ้นทุกวันแล้วนะครับ
เฮ้อ อะไรมันจะวุ่นกันขนาดนั้นฟระ
พี่พลาดสู้เค้านะครับ
พูดได้แค่นี้เพราะเรื่องที่อ่านมาเล่นเอา ก่ง ก๊ง เลยครับ
:try2: :monkeysad:
-
:sad4: มาต่อยังครับ รออยู่ นะครับ
:impress:
-
:o จน เครียด รออ่าน
:sad4:
-
สนุกๆๆๆ รีบมาต่อไวๆนะครับ
-
ไม ไอ้ 2 ตัวนี่มันเลวแบบนี้
เครียด ๆ ๆ ๆ เป็นห่วงพลาดจัง:pigangry2: :pigangry2: :pigangry2:
-
มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแต่เข้าบอร์ดไม่ได้.. - -"
.
.
ในตอนนั้นถึงแม้ว่าสติจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวซักเท่าไหร่แล้วแต่หูก็ยังพยายามเงี่ยฟังเสียงจากข้างนอกอยู่ตลอดเวลา(หวังลมๆแล้งๆ)
.
"กรูว่าเมิงปล่อยน้องเค้าไปดีกว่ามั้ง...ถ้ายังไม่อยากให้ตัวเองเดือดร้อนมากกว่านี้เป้าหมายของเมิงมีแต่กรูไม่ใช่รึไง.." แข็งใจพูดออกมาเสียงอู้อี้จากความจุกเสียดที่ช่องท้อง
"ห่วงตัวเองก่อนเถอะเมิง..ค่อยไปห่วงคนอื่น.." มันพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงเดินไปค้นหาอะไรบางอย่างที่ในลิ้นชักโต๊ะตัวเล็กอีกฝั่งหนึ่งและกลับมาพร้อมถุงยางกล่องนึง
"เมิงทำอย่างงี้จะดีแล้วเหรอไง..เมิงคิดดีๆนะ.." พยายามโน้มน้าวในนาทีสุดท้าย
"หุบปากมึงไปเลยเก็บไว้ใช้ทำอย่างอื่นดีกว่า" มันพูดพลางถอดเสื้อตัวเองออก
.
ในตอนนั้นเองเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นไอ้แบ๊งค์ส่ายหัวอย่างขัดใจก่อนจะตะโกนถามออกไป
.
"มีไรวะ.." พูดแล้วก็ลุกขึ้นไปยืนตรงประดู
"กรูเอง..เมิงเปิดดิ๊.." เสียงไอ้ไอซ์ตอบกลับมา..
"ไหนเมิงบอกวันนี้จะอยู่บ้านไง.."
.
ไอ้แบ๊งค์พูดได้เท่านั้นเพราะเมื่อมือมันปลดกลอนออกบานประตูทั้งบานก็ถูกผลักสวนเข้ามาที่หน้ามันอย่างแรงจนล้มคว่ำและสิ่งที่ปรากฎต่อหน้ามันก็ไม่ต่างอะไรกับของขวัญเซอร์ไพรซ์ในวันเกิดนายตำรวจสองนายวิ่งเข้ามาล๊อกตัวไอ้แบ๊งค์ไว้และตามมาด้วยไอ้ต่อที่วิ่งหน้าตาตื่นตามเข้ามา
.
"เมิงเป็นไรมากมั้ยเนี่ย..." ไอ้ต่อวิ่งเข้ามาและรีบสำรวจดูร่องรอยบาดเจ็บบนเนื้อตัวอย่างร้อนใจ
"เมิง..มาได้ไงเนี่ย.." เหอๆ..งงยิ่งกว่าตอนสติเบลอๆเมื่อกี้ซะอีก...
"เดี๋ยวค่อยเล่า..กรูพาเมิงไปหาหมอก่อน.." มันรีบพยุงตัวให้ลุกขึ้นทันที
"เฮ้ย..เดี๋ยวแอม..แอมมันอยู่ในบ้านนี้ด้วย.." เกือบลืมไปแล้ว..
.
ไอ้แหม่มเดินเข้ามาหยุดพิงอยู่ที่บานประตูและยิ้มเล็กๆก่อนจะพูดรายงานสถานการณ์เบื้องต้น
.
"จะรักกันอีกนานมั้ยคะสองคนนั้น..ตำรวจเค้าจับพวกที่เหลือได้หมดแล้วนะ...ไปกันได้แล้ว.." ไอ้แหม่มพูดพลางเอาแขนพาดบ่าไอ้ไอซ์ที่ยืนหน้าเจื่อนอยู่ข้างๆ..
.
20.00 น. ออกจากโรงพยาบาลได้ยามาเป็นกระบุงพร้อมรอยฟกช้ำตามตัวอีกนับสิบ(ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าแม่เห็นจะเป็นยังไง)ไอ้ต่อรีบเดินพยุงขึ้นบนรถไอ้แหม่มที่จดคอยอยู่...
.
"เมิงมากันได้ไง...ยังไม่บอกกรูเลย.." ถามไอ้ต่อขณะที่รถกำลังแล่นออกจากเขตโรงพยาบาล..
"กรูเก่งไง.." ไอ้ต่อตอบแล้วยักไหล่แบบกวนประสาทเล็กน้อย
"คืองี้...เรื่องมันเริ่มจากไอ้ต่อมันหาแกไม่เจอเลยเดินมาถามชั้น..ชั้นก็ไม่รู้เลยเดินหากันจนเจอพวกเพื่อนไอ้แอมมาถามหาแอมมันเหมือนกันเลยเริ่มรู้สึกว่ากลิ่นมันแปลกๆ.." ไอ้แหม่มอธิบายราวกับกำลังอ่านหนังสือนิยายนักสืบ
"จนกระทั่งพวกกรูเห็นไอ้ไอซ์มันทำลับๆล่อๆอยู่ตรงบันใดหนีไฟแถมยังได้ยินเสียงเมิงคุยโทรศัพท์ไม่หยุดเลยลากตัวมันมารีดความลับซักหน่อยส่วนไอ้แหม่มก็รีบตามเมิงไปพร้อมๆกับโทรไปบ้านไอ้แอมบอกให้พ่อมันรู้จะได้ช่วยเหลืออะไรได้.."
"ไอ้ไอซ์พวกกรูไม่ได้เอาเรื่องอะไรกับมันแค่ให้พาตำรวจมาบ้านไอ้แบ๊งค์เท่านั้นเองแต่ถึงอย่างงั้นคิดว่าต่อไปมันคงไม่กล้าทำอะไรอีกแล้วล่ะ...และทุกอย่างก็...จบอย่างที่เห็น.." ไอ้แหม่มพูดปิดท้าย
.
ความรู้สึกในขณะนั้นมันผสมปนเปกันไปหมดจนบรรยายไม่ถูกว่ารู้สึกอะไรบ้างจนเมื่อมาถึงบ้านไอ้ต่อก็รีบประคองลงจากรถและพาเข้าบ้านไปและก็เป็นไปตามคาดแม่ตกใจจนเผลออุทานออกมายาวเหยียดเชียวเมื่อเห็นสภาพของลูกชาย
.
"ตายๆๆๆเป็นอะไรเนี่ยไปตีกับใครมา..ทำไมถึงเละตุ้มเป๊ะขนาดนี้.." คุณนายว่าแล้วก็รีบมาประคองอีกแรง
"ยังไม่ตายแม่..เผอิญเจอเพื่อนเก่าเลยทักทายกันแรงไปหน่อย.." ทำตลกไปซธแม่จะได้ไม่ต้องคิดมากกว่านี้แค่นี้ก้บ้านจะแตกแล้ว...
"ตายแล้วดูสิดู..เดี๋ยวกินข้าวกันนะแม่ทำให้แล้ว..ต่อดูแลมันดีๆนะลูก.." มอบหมายใครไม่มอบ...ชิ T-T
.
เมื่อประตูห้องนอนปิดลงตัวเราค่อยๆลงนอนบนเตียงอย่างระมัดระวังและเมื่อหันมองกลับไปไอ้ต่อยืนหน้าบึ้งอยู่ที่ประตู..
.
"อย่ามาหาเรื่อง...เมิงก็รู้ว่ากรูไม่มีโอกาสไปบอกใคร.." เหอๆ..กรูรู้นะว่าเมิงคิดจะโวยเรื่องอะไร..
.
ไอ้ต่อไม่ตอบอะไรกลับมาแต่กลับเอาหัวกระแทกประตูอย่างแรงอยู่หลายครั้งตอนนั้นด้วยความตกใจเลยรีบวิ่งเอามือไปรั้งหัวมันไว้ให้หยุด(ลืมเจ็บไปเลย..)มันหันหน้ามามองที่หน้าผากมีเลือดซึมออกมาจากแผลแตกเป็นทางยาว
.
"เมิงเป็นบ้าอะไรเนี่ย.." พูดไปก็มองหน้ากระดาษทิชชู่หรือผ้าสะอาดๆมาซับเลือด
"กรูเป็นแฟนที่แย่มากเลยสินะ.." มันพูดออกมาเสียงสั่น...
"ไม่เอาๆ..เมิงอย่าร้องให้ดิ..ขี้แยเป็นเด็กๆแบบเนี้ยกรูไม่ชอบนะ" ยกแขนขึ้นกอดมันเบาๆให้มันรู้สึกดีขึ้น..
"กรูปกป้องเมิงไม่ได้เลย..เมิงเจ็บขนาดนี้.." มันซบหน้าลงบนไหล่เราแล้วพูดกลั้วสะอื้น
"บ้า..แล้วสุดท้ายใครล่ะที่ช่วยกรูออกมา.."
.
จูงมือพาไอ้ต่อมานั่งลงที่ขอบเตียงหยิบกระดาษทิชชู่มาซับเลือดที่หน้าผากออกและพูดออกไปเบาๆ
.
"ขอบคุณนะ..."
"หืม.." มันพูดไม่มองหน้า..
"ขอบคุณที่เมิงดูแลกรูมาตลอด.."
"ก็กรูรักเมิง..กรูก็ต้องดูแลสิ.." ตอบพลางหันมามองหน้าแผลที่หน้าผากไม่ลึกมากเลือดเริ่มหยุดแล้ว
"อืม...กรูก็รักเมิงมาก..ต่อไปกรูก็จะดูแลเมิงด้วยนะ.." นับเป็นครั้งแรกที่พูดคำนี้ออกไปโดยไม่รู้สึกขัดเขิน...แต่กลับอิ่มใจอย่างที่สุดที่ได้พูดอออกไป..
"อืม...ครับ.." สะดุดกับคำว่าครับของมันมาก...ตั้งแต่รู้จักกันมานี่ครั้งแรกที่มันครับใส่...แถมพอมองหน้ายังมาทำตาเยิ้มใส่อีก...
"อย่าครับดิ..กรูไม่คุ้นน.." เมิงจะมาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษอะไรเอาตอนนี้..
.
ไอ้ต่อยกแขนมากอดเอาไว่พักหนึ่งก็คลายออกแล้วชี้ไปที่นาฬิกาบนกำแพง..
.
"ตอนนี้สี่ทุ่มเมิงจำเอาไว้นะ.."
"เพื่อ...?" อะไรของเมิงอีก..
"จะได้ไม่ลืมเวลาที่เราอยู่ด้วยกันไง..."
"........"
.
เฮ้อ...ต่อจากวันนี้คงต้องเจอแบบนี้ทุกวันแล้วสินะ...
.
.
.............................................................................................................................................................................
ขอบคุณทุกๆคนนะครับที่ติดตามเรื่องราวมาโดยตลอด
จนถึงตอนนี้ผมก็มีสิ่งสำคัญบางอย่างอยากจะบอกแก่ผู้อ่านทุกๆท่านไว้(คงต้องบอกแล้วล่ะได้เวลาซักที)..
เรื่องทั้งหมดที่ท่านได้รับรู้ไปนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อในช่วงระยะเวลานี้เมื่อ 1 ปีที่ผ่านมา...
การนำเสนอที่ผ่านมาที่ดูเหมือนเป็นการรายงานเหตุการณ์วันต่อวันนั้นเป็นวิธีการนำเสนอที่ผมได้ลองนำมาใช้ดูเพื่อให้ผู้อ่านหลายๆท่านได้แสดงความคิดเห็นและรู้สึกว่ามีส่วนร่วมไปพร้อมๆกับการอ่านเนื้อเรื่องด้วย
ตัวละครทั้งหมดในเรื่องนี้มีตัวตนจริง...เหตุการณ์ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น...ใน 28 วันของเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว
เรื่องบางเรื่องที่ได้สัมผัสในการอ่านนั้นอาจจะดูเกินจริงอาจจะดูดรามาเกินเหตุ(แน่นอนผมต่อเติมบางส่วนเพื่อให้น่าติดตามและคนอ่านจะได้ไม่เบื่อแต่ความเสี่ยวของต่อน่ะเรื่องจริงล้วนๆ..จนทุกวันนี้ก็ยังเสี่ยวเหมือนเดิม..)แต่ขอให้ทุกท่านได้รับรู้ไว้ว่าชีวิตจริงของคนเรามันเป็นไปได้มากกว่าในนิยายบางเรื่องเสียอีก..
เดิมทีผมเริ่มเล่าเรื่องนี้ด้วยจุดประสงค์บางอย่าง(จะบอกในตอนท้ายครับ)แต่ทว่าผมกลับได้รับสิ่งดีๆเหนือความคาดหมายมากมายจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหลายท่านที่เข้ามาอ่านและแชร์ความคิดเห็น...
ผมได้รับรู้ถึงความห่วงใยและน้ำใจไมตรีที่คนเรามีให้กันในสังคมไซเบอร์แม้มันจะเป็นเพียงแค่ตัวอักษรแต่ทว่ากลับส่งผ่านความรู้สึกได้มากเหลือล้นจนเกินจะบรรยาย
ผมได้รับคำแนะนำดีๆมากมายที่จะได้นำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันที่แสนจะยุ่งเหยิง...
และที่สำคัญ..ผมได้เพื่อนที่ผมรู้ว่าในยามที่เราท้อแท้หมดหวังไร้ซึ่งกำลังใจก็จะยังมีเค้ายืนอยู่ข้างกายเสมอ...
เพื่อนของผมเหล่านั้นคือพวกคุณครับ...
.
.
ผมเริ่มเอาชีวิตตัวเองมาลงเผยแพร่ทำไมน่ะเหรอครับ...
วันที่สองธันวาคมที่จะถึงนี้เป็นวันอะไรคนที่ตามอ่านมาตลอดคงจะพอจำกันได้...
สิ่งนี้คือของขวัญวันเกิดของเค้าที่ผมบรรจงรังสรรค์ให้ครับ
เพื่อให้รู้ว่าผมไม่เคยลืมทุกสิ่งดีๆที่เค้าได้ทำ...
เพื่อให้เค้าได้รู้ว่าผมไม่เคยลืมวันแรกที่เราพบกัน...
เพื่อให้ได้รู้ว่า..ช่วงเวลาที่มีเค้าคือความทรงจำที่มีค่าที่สุดในชีวิตของผม
วันที่สองธันวาคมผมจะเปิดกระทู้นี้ให้ต่อได้เข้ามาอ่านเป็นครั้งแรก(หลังจากหลบๆซ่อนๆทำอยู่นาน)
ให้เค้าได้รับรู้ถึงความรู้สึกดีๆที่ทุกคนมีให้กับเรื่องราวของเราสองคนอย่างที่ผมได้รับรู้...
ต่อจากวันนี้กระทู้นี้จะไม่มีเรื่องเล่าตอนใหม่มาลงต่อไปแล้วเพราะตัวผมเองก็คงต้องตั้งใจกับหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่เสียที
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมาตลอดครับ ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณทุกเสียงตอบรับ ขอบคุณทุกคำแนะนำ
ขอบคุณจริงๆครับ..
ปล. ถ้าใครอยากจะบอกอะไรไอ้ต่อก็บอกไว้ในรีพลายได้เลยนะครับรับรองมันได้อ่านทุกตัวอักษรแน่วันที่สองนี้...อยากถามอยากสัมภาษณ์อะไรจะให้มันตอบไขข้อข้องใจให้หมดเลย...
แล้ววันที่สองเราเจอกันอีกครั้งครับ...
-
thank you na krub. good luck with school la. i should start studying too hah. :yeb:
-
ที่เข้าบอร์ดไม่ได้คงเพราะเรื่องของพลาดนี่แหละที่ทำให้ bandwidth เกินเพราะคนเข้ามาดูกันเยอะ คิกคิก :kikkik:
สงสัยจะ f5 รอ แต่ตอนนี้ทางโฮสเขายอมปรับให้เป็น 1000 mb ต่อวันแล้ว
วานเพื่อนๆระหว่างรอคุณพลาดช่วยคลิ๊กโฆษณาวันละครั้งก็ยังดีนะครับ :monkeysad:
"เมิงเป็นบ้าอะไรเนี่ย.." พูดไปก็มองหน้ากระดาษทิชชู่หรือผ้าสะอาดๆมาซับเลือด
"กรูเป็นแฟนที่แย่มากเลยสินะ.." มันพูดออกมาเสียงสั่น...
"ไม่เอาๆ..เมิงอย่าร้องให้ดิ..ขี้แยเป็นเด็กๆแบบเนี้ยกรูไม่ชอบนะ" ยกแขนขึ้นกอดมันเบาๆให้มันรู้สึกดีขึ้น..
"กรูปกป้องเมิงไม่ได้เลย..เมิงเจ็บขนาดนี้.." มันซบหน้าลงบนไหล่เราแล้วพูดกลั้วสะอื้น
"บ้า..แล้วสุดท้ายใครล่ะที่ช่วยกรูออกมา.."
อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมเลย :impress3:
นอกจากต่อแล้วคุณยังโชคดีจริงๆที่มีเพื่อนที่รักคุณมากๆ อย่าลืมพวกเขานะครับ
ถ้าจะฝากต่อและพลาดคงอยากฝากให้
มีอะไรก็ปรึกษากันนะครับ ความรักเป็นเรื่องของคุณสองคน ไม่ใช่ของคนอื่น :monkeysad:
ถ้าคุณไม่ได้ขอเขากินก็ไม่ต้องไปแคร์มาก :3061:
ส่วนเรื่องพ่อแม่นั้น เขาไม่ได้อยู่กับเราตลอดชีวิตนะ ถ้าเราอยู่ส่วนของเรา ไม่เดือดร้อนเขาแล้วจะไปบอกทำไม :seng2ped:
เราไม่พูด ใครจะพูดก็เรื่องของเขา
เกิดความไม่เข้าใจอย่าสรุปไปเองฝ่ายเดียว ลองคุยหาหนทางแก้ไขด้วยกัน
ไม่ใช่แก้ตัวนะครับ เวลาคุยลองนึกหาทางออกว่าจะแก้อย่างไรต่อไป
ไม่ใช่มัวแต่คิดว่าเพราะอะไร :o
เอาสั้นๆก่อนละกัน อิอิ เด่วจะขี้เกียจอ่าน
:yeb:
-
แอบอ่านมานาน ขอโพสหน่อยละกัน :cute_010:
สมน้ำหน้า ตาแบงค์ โดนซะเมิง :angry2:
เอาล่ะ อยากจะบอกว่าชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ติดตามรออ่านมาตลอด พี่พลาดไม่เล่าต่อแล้วเหรอ เสียดายจัง :dont2:
แต่สุดท้ายเรื่องนี้ก็จบลงด้วยดี นึกว่าจะมีอะไรเลวร้ายซะอีก :o
ก็ขอให้พี่ทั้งสองรักกันนานๆนะคะ ดูแลกันดีๆล่ะ ฝากบอกพี่ต่อว่ามุขเสี่ยวของพี่ได้ใจเจรงๆ :laugh:
พี่พลาดก็อย่าพลาดสมชื่อนักนะคะ :try2: เป็นห่วงจัง
พี่พลาด หลังจากวันที่2 เป็นยังไงมาเล่าให้ฟังด้วยนะจ้ะ อยากรู้ว่าพี่ต่อจะว่าไงอ่ะ อิอิ :interest:
พี่ต่อ พิมตอบพวกเราบ้างก็ดีนะคะ
ถึงเรื่องนี้จะจบไปแล้วแต่ก็เข้ามาทักทายกันบ้างนะจ้ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆอีกเรื่องนึงที่มาอยู่ในความทรงจำของเราค่ะ :monkeycry2:
รักพี่พลาดและพี่ต่อค่ะ :impress:
-
วันนี้มีคนมารอคุณพลาด post ตอนเช้าเต็มเลยแฮะ ^^
ในที่สุดก็จบแบบ happy ending จนได้ :-[
ไม่เสียแรงที่ตามอ่านมาจนจบจริงๆ
ถ้าคุต่อเข้ามาอ่าน อยากจะถามว่าถ้าเอามุขเสี่ยวไปใช้ต่อนี่ไม่คิดลิขสิทธิ์ใช่มะครับ :haun5:
แบบว่าแต่ละประโยคนี่โดนใจมากมาย
ที่จริงน่าจะรวบรวมมุขเสียวไป pocket book ขายเนอะ ท่าจะขายดี
(ว่าแต่คุณพลาดจะยอมรึเปล่า ^^ แบบว่าเก็บมุขเสี่ยวของนายต่อไว้ฟังคนเดียว)
-
ขอบคุณนายพลาดมาก ๆ ที่นำเรื่องราวของนายสองคนมาลงให้อ่าน ติดตามมาตั้งแต่ในปาล์ม จนย้ายมาในเว๊ปนี้
อยากจะบอกว่าความรักของนายสองคน เป็นความรักที่ผมและเพือน ๆ หลายคนอยากจะให้เกิดกับตัวเองบ้าง
ความรักที่มีการเสียสละ การแบ่งปัน ความเข้าใจ การเรียนรู้ ฯลฯ คุณแม่นายพลาดท่านน่ารักมากนะคับเข้าใจและยอมรับลูกได้
เพือน ๆ นายก้อคงจะรักนายมาก ๆ ที่ไม่ทิ้งให้นายโดดเดี่ยว คอยช่วยเหลือตลอดมา ขอให้นายสองคนเก็บสิ่งดี ๆ ไว้กับนายทั้งสองตลอดไป
ต่อจากนี้ไปคงมีแต่อนาคต และนายสองคน ก้อต้องร่วมฝ่าฝัน และเดินไปยังเป้าหมายร่วมกันนะคับ ........ life goes on
++++ รักนายสองคนมาก ๆ ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่ นะคับ ++++ จะรอติดตามและเป็นกำลังใจให้นายสองคนเสมอคับ
-
เป็นเรื่องจริงที่เหมือนนิยายคับ...อ่านแร้วรู้สึกดี ๆ ทุกครั้ง...อยากมีความรักแบบนี้มั่งจังคับ มีคนที่เค้ารักเรา และเรารักเค้า เอาใจใส่ ดูแลกัน...ขอหั้ยรักกันไปนาน ๆ นะคับ... :impress:
-
:angellaugh2:เราติดตามเรื่องของพลาดกับต่อมาตั้งนานแล้วละแต่ไม่ได้รีพลายไปแต่อยากจะบอกว่าเรื่องของพลาดกับต่อน่ารักมากและมันบอกถึงความสัมพันธ์ดีๆอยากจะบอกว่าเป็นกำลังในให้เสมอนะและขอให้รักกันไปนานๆมีความสุขมากๆนะทั้ง2คน(แต่พลาดถ้าจะโพสเรื่องหลังจากนี้อีกก็ดีนะเรายังรออ่านอยู่) :impress:
:like2:เออคุณพลาดเราขอเอาสิงค์เรื่องนี้ไปแปะที่บอร์ดของ aoikyosuke นะเพื่อที่อยากให้คนบอร์ดนู้นได้อ่านสิ่งดีๆและเรื่องน่ารักๆกันอะ :yeb:
-
ตั้งแต่อ่านมา ไม่เคยคิดเลยว่าวันนึงจะไม่มีให้เราได้อ่านต่ออีกแล้ว
พอมาถึงตอนนี้ก้อเศร้าใจเล็กน้อย :impress:
แต่ความรู้สึกดีๆของเรื่องราวทั้งหมดนี้ก้อได้ทำให้เราได้รู้ว่า
....
"คงต้องออกไปตามหาความรักกะเค้าบ้างแว้ววววววว อิอิๆๆ" :impress2:
ปล. เจออย่างไอ้แบงค์ กะไอ้ไอซ์ ไม่อาวนะ........กัว
-
"งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา" ในที่สุดเรื่องก้ดำเนินมาถึงตอนจบแล้วสินะ แต่ในชีวิตจริงของพลาดกับต่อก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป
น้อยคนนักที่จะมีโอกาสได้เจอรักแท้ แต่การถนอมรักแท้ไว้ให้นานที่สุดเป็นสิ่งที่ยากกว่า
ขอเป็นกำลังใจให้คุณทั้งคู่รักกันอย่างนี้ไปนานๆนะ :yeb:
อยากจะบอกต่อว่ามุกคุณเสี่ยวได้ใจชาวเล้ามากๆ :laugh:
ปล. ถ้าคุณ2คนว่างๆ ก็แวะมาเที่ยวเล้านี้บ้างนะ :impress:
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนครับ
ชอบมุกเสี่ยวๆ
อ่านแล้วแอบอมยิ้ม
ลุ้นเวลาต้องมีเรื่องให้แก้ปัญหา
ขอให้รักผูกพันทั้งสองคนตลอดไป
คนในเล้า เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
นายพูห์ ณ :seng2ped:
-
:sad4: :sad4: :sad4:
ขอบคุณพลาดมากที่เอาเรื่องในชีวิตของเองมาให้อ่าน
อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขจริง ๆนะ รักอย่างของต่อกับพลาด :angellaugh2:
หายากจริง ๆ จะจำเรื่องนี้ตลอดไปเลย :monkeysad: ไว้วันที่สองจะเข้ามาอีกที :yeb:
-
:serius2: :serius2: ม่ายยยยยยยย จบแล้วเหรอเนี้ย :serius2: :serius2:
แล้วต่อไปจะอ่านอะไรดีหล่ะเนี้ย ง่า......... :sad4:
ไม่อยากให้จบเลยอะ เรื่องออกจะน่ารักขนาดนี้ ต่อไปใครจะมาหยอดมุขเสี่ยวให้ฟังเนี้ย :monkeysad:
คิดแล้วเศร้าใจ ร้องไห้อีกยก :sad4: :sad4: :sad4:
---*----*----*----*----*----*----*----*----*----*----*----*----*----*----*
เอาเป็นว่าขอบคุณพี่พลาดนะครับ ที่นำเรื่องดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง
แล้ววันที่ 2 จะมารอพี่ต่อครับ จุ๊บๆๆ
ก่อนไปฝากเพลงนี้ไว้นะครับ
ต่อจากวันนี้---The star 3
เพียงแค่มองสบตา
น้ำตามันก็จะไหล
กลั้นมันเท่าไหร่ ก็เก็บไว้ไม่อยู่
ทั้งที่เคยตั้งใจ จะไม่อ่อนแอให้ดู
ให้เธอหดหู่ เมื่อยามจากกัน
ฉันก็เหมือนกับเธอ หัวใจเราไม่ต่างกัน
เพราะยังผูกพัน อยู่กับฝันของเรา
เราจะเป็นอย่างไร หากไม่มีกันเหมือนเงา
ทุกคืนมันคงเงียบเหงาเดียวดาย
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ร้องเพลงให้ฉันนอนฟังทุกคืน
แล้วใครจะปลุก ทุกวันให้ตื่นเหมือนเดิม
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ที่คอยปลอบใจไม่เคยซ้ำเติม
เหมือนวันเดิมๆ ที่เคยมีเราด้วยกัน
วันและคืนเหล่านั้น ฉันจะเก็บมันเอาไว้
เหงาใจเมื่อใด ก็จะคิดถึงเธอ
ยามที่เราห่างไกล ไม่รู้เมื่อไรได้เจอ
ฉันยังมีเธอเสมอในใจ
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ร้องเพลงให้ฉันนอนฟังทุกคืน
แล้วใครจะปลุก ทุกวันให้ตื่นเหมือนเดิม
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ที่คอยปลอบใจไม่เคยซ้ำเติม
เหมือนวันเดิมๆ ที่เคยมีเราด้วยกัน
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ร้องเพลงให้ฉันนอนฟังทุกคืน
แล้วใครจะปลุก ทุกวันให้ตื่นเหมือนเดิม
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ที่คอยปลอบใจไม่เคยซ้ำเติม
เหมือนวันเดิมๆ ที่เคยมีเราด้วยกัน
ต่อจากวันนี้จะมีผู้ใด
ที่คอยปลอบใจไม่เคยซ้ำเติม
เหมือนวันเดิมๆ ที่เคยมีกันและกัน
-
นายต่อคือ ลูกผู้ชายตัวจิงครับผม พลาดก็ดีดีที่สุดดดดด
ขอบคุณที่เอาเรื่องขอลทั้งนาย2คนมาไห่อ่านนะคัรบผมมันทามไห้ผมได้มองเห็นๆๆไรเกี่ยวกับความรักมากกขึ้นครับผม ขอบคุณจิงๆๆครับผม
ขอไห้ความรักทั้ง2คนรักกันยาวนานตลอดไปและอยู่คู่กันตลอดไปนะคัรบผม
จาก สมาชิกชมรมรักน้องพลาดและนายต่อครับผม
-
เฮ้อ ต่อไปนี้จะไม่มีเรื่องพี่พลาดให้เราคอยตามแล้วเหรอครับ
เรื่องโปรดเลยนะครับ
แต่ว่าไม่เป็นไรครับมีเริ่มมีจบเป็นเรื่องธรรมดาครับ
ตอนนี้พี่ทั้งสองคนรักกันดีใช่มั้นครับ
ดีใจด้วยนะครับที่หาส่วนเติมเต็มของกันและกันเจอครับ
ขอให้เข้าใจกันนะครับ
เรื่องอะไรไม่เข้าใจก็พูกคุยกันนะครับ แต่ว่าคบมาช่วงนึงแล้วคงเข้ากันได้แล้วสิครับ
พี่ต่อครับดูแลพี่พลาดดีๆนะครับ
จริงๆแล้วไม่อยากเรียกว่าพี่ต่อกับพี่พลาดแล้วอะครับ
เพราะตอนนี้พี่พลาดก็ไม่ได้พลาดแล้วนี่ครับ พี่ต่อก็ไม่ได้เป็รต่อแล้วด้วย
ตอนนี้พี่สองคนคงจะเสมอกันแล้วสินะครับ
ฝากบอกพี่ต่อว่าดีใจด้วยนะครับที่ทำให้พี่พลาดมาชอบพี่ได้
ฝากบอกพี่พลาดด้วยนะครับว่าดีใจด้วยนะครับที่เจอคนที่ใช่ครับ
ตอนนี้พวกพี่ๆคงใกล้จะเรียนจบแล้วสิครับ
รักกันนานๆนะครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับเรื่องราวดีๆ ดีมากๆเลยครับ
เพราะเรื่องนี้ทำให้ผมหายเบื่อมหาลัยไปพักนึง
เพราะเวลาขี้เกียจไปเรียนก็โดดมานั่งอ่านเรื่องนี้ครับ
โชคดีนะครับ
มีอะไรก็มาเล่าได้เสมอนะครับ :monkeylike3:
-
ถึงคุณต่อ และ คุณพลาด ครับผม HAPPY HAPPY ครับ
:sad4: :sad4: รู้สึกเศร้า ๆ พิกลๆ พอรู้ว่าจะไม่มีเรื่อง ของคุณพลาด กับ คุณต่อ :sad4: :sad4:ให้ผมได้อ่านแล้ว คงคิดถึง คุณพลาด กับคุณต่อ อะครับ แต่ผมก็ดีใจนะครับ ที่รู้ว่า ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ คุณพลาด กับคุณต่อ ยัง Happy :yeb: กันอยู่อิอิ
ยังไงผมก็ต้องขอบคุณ :
ขอบคุณ คุณพลาด ที่รัก คุณต่ออยู่
ขอบคุณ คุณต่อ ที่รัก คุณพลาด
ขอบคุณ ทุกๆ เรื่องราว ที่ได้สร้างร้อยยิ้ม :yeb: เสียงหัวเราะ :kikkik:น้ำตา หน่อยๆ :sad4: เสียวนิดๆ :pigangry2: ให้ผม และเพื่อนๆ ในบอร์ด ได้รู้สึกร่วมกัน
:angellaugh2:สักวันผม จะต้องตามหา สายฝน ที่ตกลงมาแล้วทำให้ผม ชุ่มช่ำ และรู้สึกสดชื่น :angellaugh2: เหมือนที่ คุณพลาด กับ คุณต่อ ทำให้กัน และกันมาถึงทุกวันนี้ ขอให้รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะครับ :like2: :like2:
(http://thaiboylovestory.ueuo.com/webboard/index.php?action=dlattach;attach=419;type=avatar)หมาน้อยที่กลัวฝน ตอนนี้ไม่กลัวฝนแล้ว แต่ ดันไม่มีสายฝนตกลงมาให้ใจได้ชุ่มช่ำบ้างเลย เฮอ :sad4:
-
ในที่สุดเรื่องราวก็จบลงอย่างมีความสุข :interest:
แต่เสียดายที่ต่อไปจะไม่ได้อ่านเรื่องราวของคุณทั้งสองอีก..... :myeye:
อยากบอกน้องพลาดว่า น้องโชคดีมากนะ ที่ได้เจอคนที่รักนายอย่างนายต่อ
นายต่อ พี่ก็ขอชื่นชมกับความรักที่มีให้น้องพลาดอย่างมั่นคง
ขอให้ทั้งสองคน รักกัน ดูแลกันและกันไปตลอดนะครับ.....การที่เราจะเจอ "คนที่รักเราและเรารัก" เป็รสิ่งที่วิเศษมากเลย ....ขอให้รักษาความรักนี้ให้ได้ตลอดไปนะครับ มีอะไรก้พูดคุยกันนะครับ...
อ่อ สิ่งที่น้องพลาดทำให้นี้ คงเป็นของขวัญให้นายต่อ ที่นายต่อคงไม่ลืมเลยหล่ะ........... :impress3:
-
:impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:
อ้าว จบลงซะแล้ว เมื่อวานก้อเข้าบอร์ด ไม่ได้เหมือนกัน :sad5: เศร้ามาก
ขอบคุณคุณพลาดมากเลยนะคะที่เอาเรื่องดี ชีวิตที่สวยงามอย่างนี้มาให้พวกเราได้อ่านกัน (ถึงแม้บางครั้งจะสับสนขึ้นมาบ้างว่า เรื่องจิง หรือเรื่องแต่ง :try2: แต่ตอนนี้ตาโบ๋ก้อได้คำตอบแระ)
อยากจะฝากบอกน้องต่อกะน้องพลาดไว้ด้วยนะคะ ว่า ทั้งสองได้ผ่านอุปสรรคต่างๆมาก้อมากทั้งจากแม่ และจากเพื่อนๆ แต่ด้วยความรักความเข้าใจของทั้งสองคน การหันหน้าเข้าหากัน การยอมรับซึ่งกันและกัน การมีเพื่อนที่ดี และมีคนที่เข้าใจ ทำให้ทั้งสองผ่านเรื่องราวต่างๆมาได้ ขอให้รักษาสิ่งดีๆเหล่านี้ไว้ตลอดไปนะคะ จะคอยเป็นกำลังใจให้ตลอดไปค่ะ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
ปล. แล้วพบกันวันที่2 ค่า :interest: :interest:
-
อยากจะบอกว่า พลาดกับต่อเป็นคู่ที่น่ารักมากๆเลย :-[
อ่านแล้วแบบติืดตามทุกวันเลย.. ตั้งแต่วันแรกที่ได้อ่านจากหน้าแรกจนถึงสุดท้ายนี้แค่3-4 วันที่ผ่านมา :myeye:
ปลื้มกับนายต่อมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วอยากมีแฟนอย่างนี้บ้าง ฮ่าๆ :kikkik:
คุณพลาดนี่เขียนเรื่องได้น่ารักและชวนติดตามมากเลย อ่านแล้วซึ้งใจ ยิ้มอยู่คนเดียว เหอๆ
ขอให้คุณพลาดกับคุณต่อมีความสุขมากๆนะคะ อย่าให้เจอใครเหมือนนายแบงค์อีกเลย.. หรือ ไอซ์ อ่านแล้วโมโหแทน ทำอย่างนี้ได้ยังไง
มุขเสี่ยวๆเนี่ย ตลกดีค่ะ.. ^^ :impress:
-
พี่เป็นอีกคนนึงที่ติดต่อเรื่องของน้องพลาด ชอบมากๆ อ่านทุกวันก่อนทำงาน
ปกติไม่เคยโพสต์ในเวบไหนเลยนะ อ่านอย่างเดียว อิอิ
อาจจะใช้คำ-ใช้ภาษาไม่เก่งเหมือนคนอื่น
ผิดพลาดอ่านไม่รู้เรื่องก็ต้องขอโทษด้วยจ้าาา
แม้ว่าเรื่องที่จะนำมาเล่าจบแล้ว แต่ชีวิตจริงก็ยังดำเนินต่อไป ยังมีอุปสรรคมากมายรออยู่ข้างหน้า
พี่ขออวยพรให้น้องพลาดและน้องต่อผ่านพ้นสิ่งต่างๆไปด้วยกันนะ
ไม่ว่าใครจะคิดยังไง มันไม่ได้มีความหมายเท่าคนที่เรารักจะคิดยังไง
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร มันไม่ได้สำคัญเท่าคนที่เรารักจะพูดอะไร
มีคนมากมายบนโลกใบนี้
บางคน ผ่านมาแล้วก็ผ่าน
บางคน ผ่านมาแล้วก็เอาทุกข์ เอาสุขมาฝาก
แต่จะมีสักกี่คนที่จะมาอยู่เคียงข้างกัน
จะมีสักกี่คนที่อยากเข้ามาช่วยเช็ดน้ำตา
จะมีสักกี่คนที่อยากเข้ามาแบ่งปันทุกข์และสุข
คนๆนั้นหายากจังเลย (ไอ้คนที่อยู่ข้างๆนี่ก็เริ่มไม่แน่ใจแล้ว ว่าจะใช่)
จะมีคนแบบนั้นสักกี่คน
ถ้าคิดว่าเจอแล้ว ก็รักษาเค้าไว้ดีๆ
อย่าให้สูญเสียไปง่ายๆ
อดีตเป็นบทเรียนอันมีค่า ควรจดจำ
เพื่อทำให้อนาคตมั่นคง และแข็งแกร่ง
( เริ่มทำตัวเป็นคนแก่ขี้บ่นอีกแล้ว )
ความรักนานๆไป อาจจะจืดไปได้บ้าง
แต่เมื่อนึกถึงอดีต มันจะช่วยเติมเต็มความรู้สึกได้
Happy Happy Ja
* ชอบมุขของน้องต่อมากๆเลย อยากให้คนข้างๆเป็นแบบนี้บ้างจัง
( จริงๆแล้ว ไม่ควรคาดหวัง ให้คนนี้เป็นแบบคนนั้น แต่ก็อดคิดไม่ได้)
-
น้องพลาดอยู่ไหน เป็นต่ออยู่นั่น..:yeb:
ไปช่วยได้ทัน เหมือน พระเอก ขี่ม้าขาวไปช่วยนายเอก อิอิ :haun5:
ชอบความคิดเห็น ของคุณ 5577 (ไม่ใช่แม๊กเจ็ดเจ็ด) จังเลยค่ะ :-[
v
v
มีคนมากมายบนโลกใบนี้
บางคน ผ่านมาแล้วก็ผ่าน
บางคน ผ่านมาแล้วก็เอาทุกข์ เอาสุขมาฝาก
แต่จะมีสักกี่คนที่จะมาอยู่เคียงข้างกัน
จะมีสักกี่คนที่อยากเข้ามาช่วยเช็ดน้ำตา
จะมีสักกี่คนที่อยากเข้ามาแบ่งปันทุกข์และสุข
^
^
ในเมื่อหากันจนเจอแล้ว...
ก้อรักษากันและกันให้ดีๆนะคะ
ชีวิตที่เราดำเนินไปทุกวัน...
มันต้องเจอะเจอกับอุปสรรค และบททดสอบ
ต่างๆมากมาย
จากสองคน..แล้วรวมเป็นหนึ่ง
พลังใจพลังกาย เหลือเฟือ
ที่จะฝ่าฟัน อุปสรรค และสิ่งต่างๆ ไปได้
จำไว้ว่า...."จุดหมาย"....
ของ.... น้องต่อ กับ น้องพลาด
"แค่หันมามองข้างๆก้อเจอแล้ว "
ขอให้มีมีความสุขกะการใช้ชีวิตนะคะ
อวยพรด้วยใจคับป๋ม :seng2ped:
-
:angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
พี่พลาด พี่ต่อ น่ารักม๊ากกกกกกกกกก เลย :haun6:
ติดตามมาตั้งหลายวัน มาถึงตอนจบแล้วก้อห่วงหา จริง ๆ นะ :monkeysad:
ไหนจะมุขเสี่ยว ๆ ของพี่ต่อ :laugh: (คิดได้ไง :confuse:)
ไหนจะอุปสรรค ต่าง ๆ (คิดแล้ว แค้นไม่หาย :pigangry2:
ไหนจะความน่ารักของพี่พลาด :-[
ว่ากันว่า เวลาเป็นเหมือนสายน้ำ ไหลมาแล้วก็ไหลผ่านไป...ไม่ย้อนกลับ
แต่ทุกครั้งที่ไหลมา ได้นำพาบางสิ่งบางอย่าง...ผ่านมา
และทุกครั้งที่ไหลผ่านไป ได้พาบางสิ่งบางอย่าง...หายไป
กระนั้นเอง แม้เวลา...ได้พาเอาบางสิ่ง...ผ่านมา แต่หาอาจนำพาสิ่งนั้น...ให้หายผ่านไป
สิ่งนั้นคือ...ความทรงจำที่ตราตรึง รักพี่พลาด พี่ต่อ มากกกกเลย :impress3:
ปล. ว่าง ๆ ก้อมาป่วน ๆ ในเล้ามั่งนะ :impress:
-
.
........อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[ ดีใจอย่างมโหฬาร :myeye: จบลงด้วยดี .....ขอบคุณพี่พลาดมากนะครับ.....รักพี่ 2 คนจัง ขอให้ ทั้ง 2 คน มีความสุข มาก ๆ นะคร้าบบบบบบบบบ............
.......ผมเป็นกำลังใจให้เพี่ มาตลอดเลย ให้ ให้พบเจอแต่สิ่งดี ๆ รักกันนาน ๆ ดูแล คุณแม่ด้วยนะครับ ท่านน่ารักมาก ๆ เรย........................
........วันที่ 2 ธันวา ที่จะ ถึง นี้ ผมก็ขอ ให้ พี่ ทั้ง 2 คน มีความสุขมาก ๆ นะครับ จะมีของขวัญ ชิ้นใหญ่ มอบให้กันน๊า เหอ ๆ........ :kikkik:
........จะเป้นแรงใจ ให้ทั้ง 2 คน ต่อ ไป นะคับ จุ๊บ ๆๆ ๆ :yeb:................
.
-
:impress: คุณต่อครับรักคุณพลาดมากๆนะครับ
:impress: คุณพลาดก็รักต่อมากๆด้วยนะครับ
เวลามีปัญหาอะไรก็คุยกันนะครับ :impress:
ขอให้ความรักของคุณสองคนดำเนินต่อไปเรื่อยไม่มีวันสิ้นสุดนะไม่ว่าจะเกิดรัยขึ้นก็ขอให้รักกันเข้าไว้ :impress:
ไม่รู้จาเขียนรัยแล้วอะ ผมตามอ่านมาตั้งแต่เริ่มตั้งกรัทู้ที่ ปาล์มเลยอะ ชอบมากมาย อ่านแล้วมีความสุขรู้สึกว่าชีวิตยังมีหวังเหมือนว่าวันนึงเราอาจได้เจอคนที่รักเราจนหมดหัวใจบ้าง แต่ถึงจะไม่เจอก็ไม่เปนรัย อย่าน้อยผมก็ได้รูว่าสิ่งที่ผมฝันถึงนั้นมีอยู่จริง แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วสำหรับผม ขอบคุณ คุณพลาดมากๆที่นำเรื่องราวดีๆแบบนี้มาแบ่งปันกัน และก็ขอบคุณต่อด้วยที่รักพลาดทำให้มีเรื่องราวดีๆแบบนี้ให้อ่าน :impress3:อย่างน้อยที่สุด เรื่องของคุณทำให้ผมมองโลกนี้งดงามขึ้นมาบ้าง :impress3:
-
:impress: ก็ต้องบอกไว้เลย อะครับ ที่สมัคร สมาชิก ก้เพราะ นายต่อ นี่แหละ :haun6:
แอบอ่านแอบรักนายต่อ ซะแล้วดิ มีแม่ที่น่ารักแล้วอะนะ ยังขาดแฟนที่น่ารักอย่างนายต่อ อะ :really2:
ถ้าเป้น ไอซ์ มั่งคงดีสินะ ได้มีอะไรกับต่อด้วย อิจฉาจัง ล้อเล่นนะครับ (แอบหวังลึกๆ ฮิ) :yeb:
เป้นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะครับ รักกันมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆยังมีพวกเรารออยู่นะ มีอะไรมาบอกกันมั่งนะครับติดตามเสมอ อยากถามต่ออะครับ ว่ามีอย่างต่อ เหลืออยู่ อีกไหม อะจะได้เริ่มหามั่ง :impress2:
มีอะไรมาอัพ ต่อนะครับ ติดตามตลอด ใจหายเหมือนกัน นายพลาดไง มาบ่อยๆนะ ดูแลต่อให้ดีๆด้วยอะ
อย่าทำอะไรให้นายต่อ เสียใจล่ะ (เอะกรูเป้นอะไรกับเขานี่ ฮิๆ) ขอบคุณครับ ขอบคุณ สำหรับเรื่องดีๆ
ไงขอต่อภาคสองนะ พลาดนะ เอาเรื่องปัจจุบันอะ
มาเล่าต่อนะ อยากรู้อะ อย่าหายไปไหนเลย นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขอร้อง :impress: :monkeysad:
-
เป็นของขวัญวันเกิดที่น่ารักมั่กๆ ค่ะ พี่ต่อดีใจแย่เลยสิเนี่ย หุหุ
กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ก็ผ่านอะไรมาเยอะใช่มั๊ยคะ
หนูเชื่อว่าพี่คงเก็บมันเป็นความทรงจำเตือนใจไว้นะคะ
ไม่ว่าวันหน้าจะมีปัญหาอะไรหรือไม่ก็ตาม ขอให้พวกพี่ทั้งสองคนรักกันมั่นคงตลอดนะคะ
อย่าได้มีอุปสรรคใดมาทดสอบความรักอีกเลยนะ
ขอบคุณพี่พลาดนะคะ ที่แชร์ประสบการณ์ดีๆ ให้พวกเราด้วย
(บอกอีกที พี่พลาดเซอร์ไพรส์ได้แบบว่า ลงทุนความพยายามมากๆๆ อะค่ะ ขนาดหนูไม่ใช่คนรับยังปลื้มแทนเลย)
ไว้วันที่ 2 จะมาใหม่
-
:myeye: :myeye: :myeye: :myeye: :myeye:
อ่านะ แฮปปี้ซ้ากที
ลุ้นกันตัวโกร่งเรยอ่ะ
แบบนี้สิ คุณแม่ปลื้ม
ว่าแต่จะไม่อยู่ตั้ง 4 วัน
งี้ก็สัมภาษณ์ม่ะได้อ่ะจิ
งัยก็ฝากหวัดดีคุณต่อด้วยนะ
ไว้เด๋วกลับมาแร้วจะมาตามต่อ
รักกันให้น้อยๆ
แต่ขอให้รักกันนานๆ
นะคร้าบบบบบบบบบบบพี่น้อง
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ต่อนแรกก็ว่าจะไม่ Reply แล้วนะครับ แต่อ่านมาแล้วเจอบอกว่าจะไม่มีอัพเรื่องให้อ่านอีกแล้วเลยขอ Reply หน่อยละกัน
ก่อนอีกต้องขอขอบคุณ คุณพลาด มากที่สระเวลามาพิมพ์เรื่องให้อ่าน
เมื่อก่อนก็ติดตามเรื่องของอ๋อง และ หมดเรื่องอ๋องมาระยะหนึ่งก็คิดว่าคงไม่ได้อ่านเรื่องของใครอีกแล้ว
แต่สุดท้ายก็มาติดเรื่องของคุณนี้แหละครับ ทุกวันจะต้องเข้ามาเน็ต ตั้งแต่เช้า ก่อนไปมหาลัยและต่อนเลิกเรียนก็ต้องมาตรวจดูอีกว่าคุณมาต่อให้อ่านยัง
แต่ต่อไปนี้คงเหงาแย่เลย และก็คงคิดถึงแน่ๆ เพราะยังคงอยากติดตามเรื่องของคุณพลากกับคุณต่ออยู่
ผมยอมรับเลยว่าอิจฉาความรักของพวกคุณมากๆ ผมเองคบกับแฟนมา3ปีแล้ว แต่ความโรแมนติกเทียบกับของพวกคุณไมได้เลย
ยิ่งนานวันความโรแมนติกและความรักมันก็เหมือนจะเริ่มจืดจางไปตามการเวลา ผมก็เองก็ไม่รู้เพราะอะไร
บางครั้งก้เพราะผมที่ขี้งอน ขี้หึงมั่งจนเหมือนบางทีโดนเขาบ่นว่าผมงี่เง่า คิดมาก
แต่บางทีมันก้น่าน้อยใจที่เขาไม่สนใจเลยและไม่เข้าใจด้วย มันเลยกลายมาเป้นเรื่องให้มีปากเสียงกัน
ผมก็อยากบอกว่า การที่คนสองคนตัดสินใจมาร่วมใช้ชีวิตคู่กันมันย่อมจะต้องมีอะไรมาขัดขวงและมาทดสอบอยุ่แล้ว
อยากให้คุณพลาดและคุณต่อค่อยๆพูดคุยกัน มีไรก็ต้องหันหน้าเข้ามาคุยกันนะครับ
และต้องเป็นกำลังใจให้กัน จูงมือกันร่วมเดินไปในทางข้างหน้า แล้วสิ่งต่างๆมันจะแพ้พวกคุณไปเอง
เมื่อคนหนึ่งร้อนเหมือนไฟอีกคนก็ต้องเย็นไว้เหมือนน้ำนะครับ อย่าร้อนใส่กันนะครับ (ยกเว้นเรื่องบนเตียง 55555)
เมื่อมีปัญหาทะเลาะกันก็ขอให้คิดถึงช่วงที่รักกันที่มีความสุขด้วยกันไว้นะครับ
ผมเองก็คงไม่มีไรมากแล้วละ คงมีแค่คำขอบคุณจากใจจริงและขออวยพรให้คุณทั้งสองรักกันไปแบบนี้ตราบนานเท่านาน
ขอให้อุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงจนพายแพ้ความรักของคุณทั้งสองนะครับ
ปล. ฝาก Happy Birthday คุณต่อด้วยนะครับ ขอให้สมหวังทุกสิ่งที่หวังไว้และมีสุขภาพที่แข็งแรงนะครับ
ฝากคุณต่อช่วยดูแลคุณพลาดด้วยนะครับ และฝากคุณพลาดช่วยดูแลคุณต่อด้วยนะคัรบ ขอให้มีความสุขมากๆนคะรับ
-
:yeb:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆน่ะครับ
ขอให้มีความสุขมากๆครับ
-
ติดตามอ่านมานานแล้วคับ
ไม่เคยโพสท์ซักข้อความเดียวเพราะเพิ่งสมัครล็อคอิน
แต่พอรู้ว่าพี่ต่อจะเข้ามาอ่านก้อเลยอยากจะมาโพสท์อ่ะครับ
555+เรื่องราวชีวิตคู่นี้ดูๆแล้วมีความสุขดีนะคับ
มีเรื่องต่างๆมากมายให้ได้พิสูจน์กันอ่ะว่ารักกันจริงแค่ไหน
ชอบมากๆๆๆๆๆครับ
ปล..ถ้าพี่พลาดไม่อัพแล้วให้พี่ต่อมาอัพแทนก้อได้นะ5555+
-
ตามอ่านทุกวันเลยอ่ะครับ แบบว่าไปเรียนแทบไม่ทัน
ถึงจะไปเรียนทันบ้างไม่ทันบ้างก็ตาม แต่ยังไงก็แอบเศร้านิดหน่อยอ่ะนะ
เพราะคงไม่ได้ตามอ่านเรื่องน่ารักๆอีก 1 เรื่องที่ทำให้ผมได้ยิ้มได้หัวเราะและได้เศร้าทุกครั้งที่ได้อ่านอย่างเรื่องของคุณพลาด
ขอบคุณนะครับ ที่ทำให้ผมได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นระหว่างคุณทั้งสอง มันถือเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยาก
ขอให้คุณทั้งสองเก็บรักษามันไว้ให้ดีนะครับ รักกันนานๆ เก็บความทรงจำดีๆไว้เพื่อเป็นทางออกยามไม่เข้าใจกัน
สู้ๆนะครับ คุณต่อ+คุณพลาด
ผมขอเป็นกำลังใจให้กับคุณทั้งสองและความรักของคุณครับ :yeb:
-
เอ่อ...พลาดคะ
คืออออ...หนูอยากให้คุณช่วยกลับไปที่บอร์ดปาล์มแล้วอ่านกระทู้
"ผมเอาเรื่องของพลาดกับเป็นต่อที่เค้าไปลงไว้บอร์ดโน้นมาลงต่อให้ที่กระทู้นี้นะครับ" DDT มาลงแทนนายพลาดครับ
แล้วอยากให้คุณได้กล่าวอะไรกับเจ๊ฉอดสักนิดก็ยังดีค่ะ (คงยังไม่ลืมพวกเรานะคะ)
ยังรักและเป็นห่วงคุณเสมอค่ะ
-
อ่า......จบแล้วเหรอ เหมือนมันยังไม่อิ่มอ่ะ อยากให้มีตอนหวาน ๆ กันซัก 2-3 ตอนส่งท้ายจะดีมาก ๆ เลยครับ
ชอบพลาดมากครับ พอ ๆ กับที่ชอบต่อเลย เอ๊ะยังไง.....อิอิอิ เรื่องของพลาดทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า มันมีอะไรมาก
ไปกว่าแค่คำว่ารักกัน..........ความเสี่ยวของต่อนี้ละครับที่ผมว่ามันเป็นเสน่ห์ที่ร้ายเหลือ มากกว่า หน้าตาที่หล่อเหลา
ของต่อซะอีก ถึงพลาดจะอึ้งไปทุกครั้งก็เหอะ แต่ในใจจริง ๆ ก็ชอบไช่ไหมละ เหอ ๆ ๆ มีอะไรก็คุยกัน บอกกัน นะครับ
ต้องทำนะครับ จะได้เข้าใจตรงกันทั้ง 2 ฝ่าย เพราะไม่อยากให้มีอะไรร้าย ๆ เกิดขึ้นกะพลาดและต่อ อีกเลยจริง เป็น
กำลังใจให้นะครับ
ป.ล.ต่อมีน้องชาย หรือ พี่ชาย ป่ะครับ คิกคิก ๆ
-
ฝาก hbd ด้วยคนนะครับ เสียดาย วันเพราะว่า คืนนี้ ก็จะเดินทางไป แม่ฮ่องสอน ปาย แล้ว คงไม่ได้เข้าบอร์ดอีกหลายวัน เรื่องนี้ สนุกมาก ๆ ขอบคุณที่มีเรื่องดี ๆ นำมาให้อ่านนะครับ ขอให้ความรักของสองคนนี้อยู่นานเท่าไหร่ (ขอให้พรนี้คืนสนองผมด้วยเถ๊อะ สาทุ ๆๆ เอิ๊ก แบบเลิกลากะแฟนไปนานแล้ว ก็ยังไม่มีใหม่เรยเส้า)
-
แอบซุ่มอ่านตลอดค่ะ
เสียดายที่เรื่องจบเร็ว ยังอยากทราบเรื่องราวต่ออีกนะคะ
ถ้าให้ดี ให้คุณต่อมาเล่าเรื่องของปีนี้ต่อ ดีไหมคะ
เป็นการ update เพื่อให้คนอ่านได้ชุ่มชื่นใจอีกสองสามตอน
เชื่อแน่ค่ะ ว่าคุณต่อต้องมีเรื่องราวน่ารัก ดี ๆ สนุกๆ มาให้อ่านอีกแน่
เป็นสมาชิกบอร์ดนี้มานาน เป็นหญิงแท้ด้วยค่ะ แต่ไม่เคย post เลย
ครั้งนี้เป็นครั้งแรก อยากจะ post เพื่อขอบคุณน้องพลาด
และสุขสันต์วันเกิดคุณต่อนะคะ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง
ชีวิตรักร่มเย็นยั่งยืนตลอดไปนะคะ
จะคอยเป็นกำลังใจ รอลุ้นให้ตลอดค่ะ
รักทั้งสองคนเลยค่ะ
-
ขอบคุณน้องพลาดกับคุรต่อ สำหรับเรื่องราวดีๆ
ขอบคุณที่เรื่องนี้ทำให้ลูกเป็ดของเรา ยอมเปิดเผยตัวซะที
ขอบคุณครับ
หมูพูห์ ณ :seng2ped:
-
พี่ต่อครับแฮปปี้เบิร์ธเดย์ครับ พอดีลืมบอกไปครับ
ขอให้มีความสุขมากมากนะครับ
รักกันนานๆนะครับ :loveu:
ขอให้ทุกคนในเรื่องนี้มีความสุขด้วยครับ
แต่ว่าไม่อยากให้เรื่องจบเลยครับ :pigcry3:
สวัสดีครับ :bye2: :dont2: :laugh3:
-
ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากเลยหรอเนี่ย เข้ามาอีกทีก็หน้า 48 แล้ว วันนั้นยังเห็น 18 อยู่เลย
ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ ต้องรีบไปเรียนแล้ว ยังไงขออนุญาตเซฟไปอ่านนะคะ
จุ๊บๆ :-[
-
เมื่อไรจะมาเขียนอีก เราชอบอ่านมากเลย สนุกมาก ไม่อยากให้จบเลย อยากรู้ว่า นายต่อ กับ น้องพลาด หน้าตาน่ารักหรือเปล่าเห็น มีแต่คนมาจีบ อยากรู้ เสียดาย :sad4:หาจะเขียนต่อนะ เหมือนการเขียนบันทึกส่วนตัว สนุกมากๆ และขอให้รักกันตลอดไปนะ :yeb:
-
เฮ้อ.... Happy จาก เป็นต่อ 5 5 5 +
วันเกิดก็ขอให้มีความสุขมากๆ เหมือนที่คุณกำลังทำให้ผมมีความสุขอยู่ตอนนี้นะครับ
special thanks -
- พี่พลาด และ พี่ต่อ :yeb:
- คุณแม่พี่ต่อ
- พี่แหม่ม
- น้องแอม
- และอีกหลายๆคน ที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น นะคร้าบ :yeb:
-
HAPPY BIRTHDAY นายต่อด้วยนะครับผม
น้องพลาดเขียนต่อนะอยากอ่านอีกอ่ะ นะนะนะ เขียนเรื่องนะปัจจุบันนี้ก้ได้พี่ติดแล้วอ่ะเฝ้ารอทุกวันอ่ะ
ใครอยากอ่านต่อซ่วยข้อร้องน้องพลาดกับผมด้วยคับผม :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :monkeysad: :monkeysad:
จาก สมาชิก ชมรมคนรักน่องพลาดและนายต่อ
-
ขอบคุณคุณพลาดมากเลยนะฮะ ที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราว ประสบการณ์ต่างๆที่ทำให้พวกเราได้รับรู้อะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ความสนุกสนาน ความเศร้า ความรู้สึกดีๆที่มีให้กันระหว่างเพื่อน แฟน หรือแม้แต่คุณแม่ของคุณพลาด รวมทั้งยังให้แง่คิดที่มีประโยชน์อีกหลายอย่างเลยทีเดียว :yeb:
ขอบคุณคุณพลาดมากเลยนะฮะที่ทำให้ผมมั่นใจว่าความรักของ ช-ช ไม่ได้มีแค่เพียงชั่วคืนเท่านั้น ยังมีคนที่รักจริงอยู่ด้วย ถึงแม้ผมจะยังไม่เคยมีประสบการณ์ตรง :monkeysad:แต่ก็รู้สึกดีที่ยังมีคนอื่นโชคดีที่ได้รับความรักจริงนี้ :impress3:ขอบคุณจากใจจริงเลยฮะ ^^
ฝากความคิดถึงไปถึงเพื่อนคุณพลาดด้วยดีกว่า โดยเฉพาะคุณน้องแอมกับคุณแหม่ม :-[ คุณพลาดโชคดีมากเลยนะฮะที่มีเพื่อนที่น่ารักขนาดนี้ แม้อาจจะเคยทะเลาะกัน มีปัญหากันบ้าง(ตอนแรกนึกว่าคุณแหม่มจะเป็นนางร้ายซะอีก เพราะดูคุณเธอรุนแรงมากเลย อิอิ)แต่สุดท้ายก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ :lovetoyou:
พรุ่งนี้วันที่ 2 แล้ว วันเกิดคุณต่อ ก็ขอให้คุณต่อมีความสุขมากๆนะฮะ พยายามอดทนกับคุณพลาดเค้าหน่อย อิอิ ล้อเล่น :kikkik: ถึงแม้คุณพลาดจะไม่ค่อยพูดจาหวานๆเท่าไร แต่คุณพลาดก็คงไม่ได้รักคุณต่อน้อยกว่าที่คุณต่อรักคุณพลาดหรอก จริงไหมฮะคุณพลาด :-[
ไม่อยากให้เรื่องนี้จบลงเลยฮะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะให้คุณพลาดเขียนต่อจัง ไม่ต้องเล่าทุกวัน นานๆมาเล่าทีก็ได้นะฮะ อิอิ :interest:
ถ้าคุณต่อได้อ่านแล้วก็อยากทราบเรื่องในมุมมองของคุณต่อบ้างจังเลย ว่าฉากแต่ละฉากที่ได้เกิดขึ้น คุณต่อรู้สึกอย่างไรบ้างฮะ จะรู้สึกอย่างเดียวกับที่คุณพลาดรู้สึกรึเปล่าหนอ
พิมพ์ยาวจังแฮะ จบดีกว่า :impress: ขอบคุณคุณพลาดอีกครั้งนะฮะ ^^
ปล. คุณพลาดอย่าลืมเอากระทู้ในบอร์ดปาล์มให้คุณต่ออ่านด้วยนะฮะ จำได้ว่ากระทู้นั้นมีหลายคนเป็นกำลังใจคุณพลาดอย่างมากเลย และมีหลายๆความคิดเห็นที่ให้แง่คิดที่ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเลยฮะ อย่างเช่น คุณเจ๊ฉอดน่ะฮะ ผมอ่านความคิดเจ๊ฉอดทีไรผมรู้สึกซาบซ่านทุกทีเลยล่ะ ^^
ปล2.อยากรู้ว่าตอนนี้นายแบงค์กับนายไอซ์เป็นไงบ้างจัง โดยเฉพาะนายแบงค์ อยู่ในบ้านเมตตารึเปล่าเอ่ย หึหึ
ปล3.กว่าคุณต่อจะอ่านเรื่องนี้จบคงใช้เวลาหลายวันเหมือนกันนะฮะ (ก็แน่สิ กระทู้ยาวมากๆ) แต่ก็จะแวะมารอคุณต่อนะฮะ อยากเจอพระเอกอะ :angellaugh2:
-
อ่านจบด้วยความซาบซึ้ง :myeye:
ขอบคุณค้าบ ที่เล่าเรื่องดี ๆ ให้อ่าน
พรุ่งนี้ วันที่ 2 วันเกิดคุณต่อขอให้ happy ๆ ๆ มีความสุข อย่าให้มีอุปสรรคอะไรมาทำให้ชีวิตวุ่นวายอีกนะเลย....เพี้ยง!!!!
:like2: :like2: :like2:
-
:haun6: :angellaugh2: :impress3: มา Happy Birthday คุณต่อครับ มีความสุขมากๆนะครับ ทั้งคุณต่อและคุณพลาดนะครับ ให้ความรักยั่งยืน มีอะไรต้องพูดคุยปรึกษากันนะครับ แล้วเข้ามาทักทายกันบ่อยๆนะครับ อย่าปล่อยให้เพื่อนๆคิดถึงนานนะครับ Bryan
-
วันนี้วันที่ สอง ธันวา แร้ว อิอิ :-[
ก่อนอื่นขอบคุณ คุณพลาดสำหรับเรื่องดีๆๆๆๆๆๆ ค่ะ ติดตามอ่านตลอดเรย
สุดท้าย ก็ขอให้ทั้งสองคน รักกันไปนานๆๆๆๆๆ รักกันตลอดไปค่ะ :impress2: ชื่นชมคุณทั้งสองคนมากค่ะ
เป็นต่อ กะ น้องพลาด อิอิ :monkeylove2:
-
มารอเป็นต่อครับ
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
Happy Birthday คุณเป็นต่อ น่ารักจังเลย หลงรักความเสี่ยวของต่อแล้วนะเนี่ย :-[
-
ของขวัญที่สำคัญที่สุดในตอนนี้นายก็ได้มาแล้ว ยังไงก็ขอให้รักษาความรักนี้ไว้ตราบนานเท่านานนะคะ
ความจริงก็อยากเสนอตัว เป็นของขวัญให้นายอยู่หรอกนะคะ :-[
แต่กลัวคนที่อยู่ข้างๆ นาย (และเหล่าแฟนคลับ) จะจับหนูนั่งยางซะก่อนน่ะค่ะ :sad5:
แหะ ๆ ( ล้อเล่นนะจ๊ะพลาด..เชื่อใจกันนะจ๊ะ) :try2:
-
แอบแว่บมาบอกเวลาสั้นๆ.. 22.00 โดยประมาณเจอกันครับ :yeb:
-
ติดตามมาตลอดเลยคับ :yeb:
สนุกมากๆๆ
แต่ว่า พี่พลาด เรียนไหนอ่ะ ทำไมเกย์ เยอะจัง งง :try2:
-
แอบแว่บมาบอกเวลาสั้นๆ.. 22.00 โดยประมาณเจอกันครับ :yeb:
:myeye: 4 ทุ่มเจอกันนะคร้าบบบบ :myeye:
-
แน่นอนครับ สี่ทุ่มเรามีนัดที่นี่ อิอิ
เดี๋ยวสี่ทุ่มมาแจมแน่นอนครับ ไม่พลาด
HappyBirthday To PenTor NaKub Chubzz.....
-
ครับ
สี่ทุ่ม เจอกันที่นี่ครับ
แหะๆ
-
Happy Birth Day ครับ คุณต่อ :ped149:
ขอให้มีความสุขกับน้องพลาดนะครับ
จะเอาใจช่วย มีอะไรไม่เข้าใจกัน ค่อยๆ คุยกันนะครับ
คนหนึ่งร้อนเป็นไฟ อีกคนต้องเป็นน้ำเย็นนะครับ
อย่าเป็นน้ำมันสาดเข้าใส่ไฟ ไม่งั้นมันจะพังนะครับ
เหอเหอ กะจะมาอวยพรวันเกิด ทำไมกลายเป็นอวยพรวันแต่งงาน (ฟ่ะ)
เอิ๊กๆๆๆ :angellaugh2:
นายพูห์ ณ :seng2ped:
-
4 ทุ่มหรอฮะ :like2:
แต่กว่าคุณต่อจะอ่านเสร็จคงอีกหลายชั่วโมงแฮะ
ยังไงก็จะรอพระเอกฮะ อิอิอิ :-[
สุขสันต์วันเกิดคุณต่อนะฮะ :impress:
-
Happy BirthDay นะครับคุณ ต่อ
ขอให้ทั้งสองคนรักกันนานๆนะ ครับ :-[
-
:piglove2:สุขสันต์วันเกิด คุณเป็นต่อ ด้วยคนครับ ขอให้มีความสุข และรักคุณพลาดให้มากๆๆ
-
แวบมาบอกว่า สุขสันต์วันเกิดนะคะ พี่ต่อ :yeb:
ขอให้อยู่กันด้วยความเข้าใจ มีไรใช้ใจคุยกันนะคะ (ห้ามบอกว่าใช้ใจคุยก็ไม่ได้ยินเดะ)
ยังไงก็ขอให้รักกับพี่พลาดไปนานๆ ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชรน๊า หุหุ
ปล.สี่ทุ่ม มาไม่ได้หงะ เป็นเด็กดีต้องรีบเข้านอน (เหอๆ)
-
สุขสันต์วันเกิดนะต่อ เกิดวันเดียวกับแฟนเก่าเราเลย จริงๆนะนี่ เพิ่งโทรไปอวยพรวันเกิดมา
ถ้าเขาทำตัวน่ารักอย่างนายก้ดิสินะคงไม่ต้องห่างกันอย่างนี้ :impress2:
(ยังบอกเหมือนเดิมอะอยากเป้นนายไอซ์สักหน ตอนที่มีอะไรกับ ต่ออะ ฮิๆ) :impress2:
ไง นายพลาดรักต่อมากๆนะ มีคนในห้องนี้รออยุ่เยอะเลยนะ อย่าทำไรให้ต่อต้องเสียใจอะ
เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน :pigangry2: อยู่ข้างต่อตลอด ฮิๆ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องดีๆที่มีมาให้อ่าน :yeb:
ไง พลาดมาอัพ บ่อยๆๆนะครับ คิดถึงตลอด มีกำลังใจทำให้เข้ามาอ่านเลยนะนี่ :angellaugh2: :angellaugh2:
มาบ่อยๆนะพลาด ไม่งั้นบังคับให้ต่อมาเล่ามั้งเลย นะ
-
:angellaugh2: HBD ค๊าบบบบบบบ พี่ต่อ :angellaugh2:
ฝากพี่พลาดไปบอกด้วยว่า ขอให้ดูแลพี่พลาด แล้วก็ดูแลตัวเองดีดีด้วย
รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาแบบว่าจะแต่งงานกันเลยนะพี่ :haun5:
ปล. อยากรู้อ่ะว่า อตนนี้พี่ต่อยังอยู่กะพี่พลาดเหมือนเดิมรึปล่าว บอกหน่อยน๊า...
-
เดี๋ยวงั้นคืนนี้จะมารอครับ :like2:
-
:-[
อยากเซฟเรื่องนี้เก็บไว้บ้างอ่าครับ เพื่อน ๆ พี่ ๆ คนไหนรวบรวมเปง doc ไว้บ้างอ่าครับ... รบกวนช่วยแบ่งให้บ้างได้ไหมครับ ^^?
ช่วยส่งทางเมลล์ให้หน่อยนะครับ...
ขอบคุณล่วงหน้าครับผม
:impress:
-
พี่พลาดจะมาสี่ทุ่ม :o จิ๊บคงไม่ได้ออนแล้วล่ะค่ะ ยังไงจะเขียนบอกความรู้สึกไว้ตอนนี้เลยแล้วกันนะ
ทีแรก พอจิ๊บมีโอกาสก็เข้ามาเล่นในบอร์ดตามปกติ แล้วก็เจอกระทู้ที่ PEGIRAซังมาโพสไว้พอดี
ก็เข้ามาอ่านสิคะ แหม ชอบเรื่องแบบนี้อยู่แล้วนี่ พออ่านก็สะดุดตั้งแต่แรกๆเลย น่าสนใจอยู่ไม่น้อยนะเนี่ย
ลองคิดดูสิ มีอะไรกับคนที่ไม่ชอบหน้างั้นหรอ อืมม อ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มเดาออกแหละว่าจริงๆพี่ต่อต้องคิดอะไรกับพี่พลาดมากไปกว่าการแกล้งเล่นแน่ๆ
เพราะถ้าแค่เผลอมีอะไรกันล่ะก็คงจะไม่ยอมเจอหน้ากันอีกตลอดชีวิตแน่ๆ555+ แต่นี่ ตามตื้อเกาะติดหนึบขนาดนั้น
อีกอย่าง ผู้ชายที่ไหนจะไปยอมมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน ถ้าไม่ได้รัก
อ่อ กับเรื่องที่พี่ต่อชอบบังคับพี่พลาดให้ไปนู้นมานี่ด้วยตลอดเวลาแล้วไอ่เรื่องขู่แบล็กเมนั่นด้วย จิ๊บว่าน่ารักดีนะ (อ้าว) ก็มันให้บรรยากาศประมาณว่า
ประมาณว่านะ ว่าพี่ต่อเนี่ย เห็นบังคับๆแบบนั้น พอเอาเข้าจริงถ้าพี่พลาดต้องการอะไร พี่ต่อก็ยอมพี่พลาดอยู่แล้ว ดังนั้น
พอมีอะไรที่ทำให้พี่ต่อรู้สึกว่า พลังสามารถต่อกรหรือเอาแต่ใจกับพี่พลาดได้ก็เลยขอนิดนึงน่ะ อะไรประมาณนี้อ่ะ
มันก็คงเป็นวิธีการอ้อนแบบแปลกของพี่ต่อเค้าล่ะมั้ง คนเรามันก็ต้องมีบ้าง ที่อยากให้คนรักตามใจ จริงมะพี่ต่อ
รักกำลังกุ๊กกิ๊กวัยใสอยู่แล้วเชียวก็ดันมีมารเข้ามาผจญจนได้ ทีแรกจิ๊บอ่านแล้วเหมือนจะข้ามๆ เลยอ้าว งงเลย ไอ่เชี่/ยแบงค์นี่เป็นใคร
กลับไปอ่านใหม่ก็อืมมนะ นึกว่าจะแค่โผล่มาแป๊บๆแล้วก็ปิ๋วออกไปตั้งแต่ที่พี่ต่อจุ๊บพี่พลาดโชว์มันไปแล้ว นี่อะไรยังจะหน้าด้านอยู่ให้คนอ่านรำคาญใจอยู่ได้
มารตัวที่สองอีคุณเชี่/ยไอซ์นี่ก็เหมือนกัน คิดได้เนอะที่ทำน่ะ คำว่าเพื่อนน่ะ สะกดเป็นมั้ย ละอายบ้างรึเปล่ายะ ยังจะมาฮั้วกันให้ปวดหัวอีกนะ
จะจับพี่พลาดปล้ำหลายทีก็ไม่สำเร็จ ก็อย่างว่าคนมันไม่ใช่พระเอก นี่ก็น่าจะพิจารณาตัวเองได้แล้วนะ หรือว่ายังไม่สำนึกอีก
ว่าแต่ พี่พลาดนี่ดวงดีสุดยอดเลย จะโดนทำมิดีมิร้ายตั้งหลายครั้งก็มีคนมาช่วยทันทุกครั้งเลย ครั้งสุดท้ายนี่แบบ จิ๊บคิดแล้วน้าว่าพี่พลาดไม่รอดแน่
โดนไอ่มารนั่นขืนใจแน่ๆ แต่พี่ต่อก็มาช่วยไว้ทัน ได้ใจจริงๆเลย
แต่สำหรับพี่ต่อ ตอนที่ตวาดพี่พลาดที่ถามเรื่องกลับไปเอาของที่หอนั่น นิสัยไม่ดีเลย น่าสงสาร จะร้องไห้ตามพี่พลาดแล้ว :monkeysad2:
ตอนที่พี่พลาดตามไปเจอที่บ้างอีคุณเชี่/ยไอซ์นั่นอีก จิ๊บเจ็บจริงๆนะ เจ็บตามพี่พลาดไปด้วยเลย โกรธพี่ต่อด้วยตอนอ่าน
ก็เรื่องแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องแก้ไขด้วยวิธีนี้นี่นา แล้วเป็นไงล่ะทำไปแล้วน่ะ สุดท้ายก็ทำให้พี่พลาดต้องเสียใจ แล้วก็ร้องไห้อีกอยู่ดี
โอ้วว..โอ... อย่าเพิ่งรู้สึกไม่ดีกับจิ๊บนะคะ มันเป็นแค่ความรู้สึกตอนที่อ่านเฉยๆ ยังไงเรื่องมันก็ผ่านมา(นาน)แล้ว อีกอย่างพี่ต่อก็ไปขอโทษพี่พลาดแล้ว
พี่พลาดก็ให้อภัยพี่ต่อแล้ว คนอ่านอย่างจิ๊บก็ให้อภัยด้วยเหมือนกัน อิอิ รู้อยู่แล้วล่ะค่ะ ว่าที่พี่ต่อทำไปก็เพื่อพี่พลาด ไม่อยากให้พี่พลาดลำบากใจ
แล้วก็รู้ด้วยว่าพี่ต่อรักพี่พลาดมาก ฮิ้ว~
เขียนความรู้สึกตามลำดับเหตุการณ์แล้วคราวนี้แยกเขียนหน่อยละกันเนอะ
พี่แหม่มเท่ห์มากขอบอก ทั้งที่น่าจะโกรธหรือแค้นพี่พลาดไปเลยแต่ก็ไม่ ยังกลับกลายมาเป็นเพื่อนทุกข์ในยามยากอีก ใจมากๆเลยค่ะ
น้องแอมที่น่าจะเป็นพี่แอมของจิ๊บนะ Perfect Girl มากอ่ะ หน้าตาดี กิ๊กได้ใจ(ตอนมาช่วยพี่พลาด) พ่อเป็นตำรวจอีก ครบสูตรเพื่อนนายเอกจริงๆ ค่ะ
คุณแม่ของพี่พลาดค่ะ คุณแม่เป็นคุณแม่ที่เข้าใจลูกเยี่ยมยอด ทั้งที่น่าจะกังวลหรือขัดขวางทุกวิถีทาง เพราะพี่พลาดเองก็เป็นลูกผู้ชายคนเดียวด้วย
แต่ก็ไม่ คุณแม่เลือกความสุขของลูกมากกว่า น่ารักที่สุด ยกนิ้วให้เลยค่ะ อิอิ
ไอ้อีเชี่/ยสองตัวนั่น ทำตัวเลวไม่มีที่ติจริงๆ เสียสถาบัน Y หมดเลย ทำอย่างนี้ได้ยังไง ไม่มีใครสั่งสอนเรื่องมนุษธรรมเลยรึยังไงนะ :angry2:
เรียนมาถึงระดับมหาวิทยาลัยได้ยังไงกันทำตัวแบบนี้ สัน_ _นที่สุด
(ขอโทษพี่พลาดด้วยที่จิ๊บไม่ค่อยสุภาพและใช้คำหยาบเล็กน้อยกับสองคนนี้ ไม่ไหวแล้วค่ะ เก็บกดมานาน)
จริงๆแล้วพออ่านมาใกล้จะจบ จิ๊บคิดอยู่เลยนะว่าเป็นเรื่องแต่งหรือเปล่า ทำไมทุกอย่างมันบังเอิญขนาดนี้ แต่ก็อย่างที่พี่พลาดบอกแหละค่ะ
ชีวิตคนเรามันเป็นยิ่งกว่านิยายอีก เนอะ
- พี่พลาดกับพี่ต่อชื่อจริงๆว่าอะไรอ่า บอกหน่อยจิคะ (ถ้ามันไม่เป็นการรบกวนเกินไปนะ)(ถ้าไม่สะดวกก็ไม่ต้องก็ได้ค่า)
- อยากเห็นหน้าคาดตาพี่สองคนที่ซู้ดเลย.. :impress:(นี่ถ้าข้อแรกที่ถามชื่อไม่ผ่าน ข้อนี้ก็คงแห้วเหมือนกัน)(เงื่อนไขเดิมเลยค่าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร)
- ที่บอกว่าจะไม่มีเรื่องราวของพี่สองคนมาเล่าอีกแล้ว ไม่เห็นจำเป็นนี่นา พี่เอาเรื่องน่ารักๆของกันและกันมาเล่าก็ได้ อย่างโอกาสพิเศษๆอย่างวันนี้(2ธ.ค.)
หรือว่าอืมม ที่พี่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน แค่นี้มันก็น่าอ่านแล้วน้า ถือว่ากระทู้นี้เป็นเหมือน Diary ออนไลน์ไปเลยก็ได้ พวกเราจะได้เหมือนติดต่อกันอยู่ตลอดไงคะ
ไว้ถ้านึกอะไรออกจะมา Reply อีกละกันนะคะ
อ่อ Happy BirthDay พี่ต่อด้วย มีความสุขมากๆนะคะ มากๆๆๆเลยจนมันล้นไปถึงพี่พลาดด้วย พี่สองคนจะได้มีความสุขด้วยกัน อิอิ
ขอบคุณค่า..........
จิ๊บ
ปล. จริงๆแล้วนั่งพิมพ์รอบนี้เป็นรอบที่สี่แล้ว เมื่อกี้คอมมันเป็นบ้าอยู่ๆก็ดับ ไม่ได้เซฟอย่างงี้อยู่หลายรอบเลย อยากร้องไห้อย่างแรง แต่ไม่เป็นไรสู้ตายอยู่แล้วค่า
-
:angellaugh2: สุขสันต์วันเกิดนาคับเฮียต่อ
รักพี่พลาดให้มากๆ
รักกันด้วยเหตุผลนาคับ :impress:
กลัว 4 ทุ่มเข้ามามะได้ เด๋วเวปล่ม
อวยพรล่วงหน้าคับ
( โกหก พี่ที่คณะจาพาไปเลี้ยงเหล้า หุหุ ชอบ เมาจังตังค์อยู่ครบ )
-
HBDนะคุณต่อ
4 ทุ่มเจอกันนะจ๊ะ :yeb:
-
เดี๋ยว 4 ทุ่มกระทู้ระเบิดแหงเรย :haun5:
ว่าแต่ที่จะมาตั้ง 4 ทุ่มนี่เพราะแอบไปสวิทที่ไหนมากันก่อนอ๊ะป่าวว :kikkik:
Happy Birthday นายต่อด้วยคนครับ
-
เพิ่งจะมาตามเก็บคับยังไม่ได้อ่านเลยกะว่าจะอ่านรวดเดียวจบอ่ะคับ
เห็นเขาอวยพรให้คุณต่อกัน งั้นขอฝากอวยพรให้ด้วยนะคับ
ขอให้รักกันนานๆนะค๊าบบบ มีความสุขมากๆ :yeb:
-
HBD คุณต่อนะคับ
มีความสุขกันมากๆนะคับ
ขอบคุณสำหรับความสุขดีๆที่แบ่งปันกันคับ
จาก แฟนคลับ
ปล.ลงแดงไม่ได้อ่าน ฮือ
ยังไงมาต่อวันละนิดก็ยังดีน๊า :monkeysad2:
-
ยินดีด้วยกับความรักของทั้งคู่นะครับ
ติดตามอ่านมานานแร้ว เคยไป reply ในปาล์มทีนึง
ปกติเป็นคนไม่ค่อย reply อ่ะ แต่อันนี้คุณพี่ปลื้มมมมม (อิอิ) :impress2:
น้องพลาดกับน้องต่อ ถ้าได้มาอ่าน ขอให้รู้ไว้ว่า การได้ความรักมาไว้ในมือไม่ใช่เรื่องยากเลย แต่การรักษาความรักที่มีอยู่ เป็นเรื่องที่ยากลำบากเหลือเกิน ความรักของน้องสองคน อยู่ที่เราสองคนเท่านั้นนะครับ
ขอแอบกล่าวถึงคุณ(นาย)แม่ของน้องพลาดหน่อยนะคับ ฝากเรียนคุณแม่ด้วยว่า พี่ชื่นชมในการตัดสินใจของคุณแม่มาก การที่เข้าใจ และยอมรับในตัวตนของลูกได้ขนาดนี้ ถือเป็นเรื่องประเสริฐยิ่ง (ปล. ขอไปเรียนทำกับข้าวกับคุณแม่ซักคอร์สได้มะคับ แหะๆๆๆ)
พี่เองเคยมีความรักที่เป็นรักแท้ แต่สุดท้ายก้อไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะเค้าไม่เข้าใจ และรับไม่ได้กับสังคมของเราที่ต้งมีเพื่อนฝูง มีนัดไปเจอกันบ้าง เค้าไม่เข้าใจว่าทำไมต้องไปเจอแทนที่จะไปอยู่กับเค้า ไม่เข้าใจงานของเรา
(เพิ่งเลิกกันครบ 2 อาทิตย์เนี่ย) :monkeysad:
ทุกวันนี้ไปเที่ยวทีไร เจอเพื่อนฝูงก้อยังยิ้มได้ แต่พอร้านเลิก ยืนคุยกับเพื่อนได้ซักพัก พอโดนทักว่าเป็นอะไร ไมหน้าเศร้า เหมือนไม่หนุก น้ำตาไหลทุกทีเรย (เมื่อคืนก้อเพิ่งไปกอดคอพี่ที่ร้านแอบน้ำตาไหลอ่ะ อายจังแฮะ :-[)
ไงก้อขอให้รักกันมากๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้ ได้เจอรักแท้แบบนี้เห็นแล้วชื่นใจไปด้วยเรย
หมายเหตุ :
ถ้าไอ้แบงค์กับไอซ์มันยังตามมาราวีอยู่ บอกเพื่อนๆ พี่ๆ ในบอร์ดได้นะคับ พี่เชื่อว่าทุกคนยินดีช่วยเหลือ (ไปเรียงคิวตบมันคนละที มันก้อเสียโฉมแร้ละน้อง :kikkik:) ขอให้เห็นพวกเราเปนเพื่อน เปนพี่ เปนน้อง มีไรก้อเล่าได้ คุยกันได้ ถ้าแมร่งยังไม่เลิกมาทำระยำตำบอนมาก พี่ว่าคงได้มีรายการอุ้มแม่งไปเที่ยวต่างจังหวัดม่างแน่ๆ (หรือเอามันไปเที่ยวยมโลก หรือวังบาดาล ผ่านถังน้ำมันโบกปูนดีกว่านะ) :interest:
ขอให้รักกันมากขึ้นตามวันเวลาที่เพิ่มขึ้นนะคับ นายต่อก้อเอาใจเค้ามากๆ หน่อยละ ส่วนน้องพลาดก้อแคร์ๆ เจ้าต่อมากๆ นะคับ เห็นพี่เป็นแบบอย่างแล้วอย่าพลาดไปแล้วเหมือนพี่ละครับ ^_^
-
มานั่งรอ น้องพลาด ครับผม
รีบๆๆนะ :really2: :really2:
จาก สมาชิกชมรมคนรักน้องพลาดและนายต่อ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านจนจบก็เมื่อกี้นี้แหละคับ
เหมือนเจอแจ๊คพอต :o ที่วันนี้ได้อ่านตั้งแต่ต้นๆจนจบ ถึงได้รู้ว่า วันนี้เป็นวันที่พลาด จะมอบเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกันนี้ในปีที่แล้วให้กับต่อ เป็นของขวัญวันเกิด
ขอบคุณที่เอาเรื่องดีดีมาแบ่งปัน ที่ทำให้เราต้องลุ้นทุกบรรทัดเสมอมาอย่างเงียบๆ :impress:
อ่านไปอินไป ยิ่งอ่านยิ่งอยากจะติดตามต่อไปเรื่อยๆ :laugh:
ขอบคุณต่อ ที่รักพลาด และทำให้คนอ่านอย่างเราฮากับมุขเสี่ยวๆ แม้ว่าจะเสี่ยว แต่จริงใจดีคับ^^ :like2:
สุดท้ายสุขสันต์วันเกิด เคยได้ยินหมอดูบอกว่าเนื้อคู่เวลาพบกันแล้ว มันจะมีอุปสรรคมาขัดขวางรักแท้ แต่ตอนนี้พวกคุณก็ผ่านมันไปแล้ว อวยพรให้รักกันไปนานๆ และขอให้คุณทั้งคู่มีความสุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนาตลอดไปนะครับ
เด๋ว4ทุ่มจะแวบเข้ามาอีก อิอิ :yeb:
-
อีกแค่ชั่วโมงเดียวเอง
ใกล้จาถึงเวลาแล้ว :-[
-
ตื่นเต้นจังเลย
แต่กลัวบอร์ดจะล่มจังเลย :serius2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด...
:laugh:
วันนี้วันที่ 2 ธันวาคม พอดีเลย
ดีนะวันนี้ได้เข้ามาอ่าน
แล้วก็เจอกับตอนจบพอดี
หวังว่า "พี่ต่อ" คงจะได้อ่านรีฯ ของผมนะครับ
:myeye:
ผมติดตามเรื่องของ "พี่พลาด" มาตั้งแต่บอร์ดปาล์มแล้ว
เหอๆ แล้วก็ชอบมากๆๆ ครับ ดีนะที่มีพี่เค้าเอามาโพสที่บอร์ดนี้
ไม่งั้นถ้าโพสเฉพาะที่บอร์ดปาล์ม ผมต้องไปไม่ได้อ่านต่อแน่ๆ
ผมอยากจะบอกว่า ชอบเรื่องของพี่พลาดมากๆ นะฮะ (น่าจะบอกไปหลายรอบแล้วด้วย)
ได้หลากหลายรสชาติดี อ่านไปก็ยิ้มได้ เศร้าได้ ขำได้ สนุกได้ ทุกข์(ตาม)ได้
ผมเป็นว่า ผมยินดีกับความรักของพี่พลาดกับพี่ต่อนะครับ ขอให้รักกันแบบนี้ไปนานๆ
อ่านจากคอมเมนท์บนๆ คือ พี่ต่อ จะเข้ามาตอน 4 ทุ่มเหรอครับ?
แสดงว่า ก็ทันอ่านเมนท์ผมอ่ะดิ...ดีใจๆ อิอิ
:yeb:
Happy Birthday นะครับพี่ต่อ
มีความสุขมากๆ นะครับ
คิดอะไรก็ขอให้สมปรารถนาทุกประการเน้อ...
จุ๊บๆ ฮะ
พี่ต่อน่ารัก ได้ใจผมมาก...อิอิ
อยากได้แฟนแบบนี้สักคน ฮ่าๆๆ (ฝันไปแล้วกู)
ขอบคุณพี่พลาดอีกครั้งครับสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาให้เราได้อ่านกัน
ทำให้ผมได้รับรู้ว่า...
ความรักสวยงามแบบนี้ยังมีอยู่
แต่...เฝ้ารอคอยให้เราค้นหามัน
มีความสุขกับมัน...
คอมเมนท์ได้ไม่ดีเท่าคนอื่น...
แต่ทั้งหมด มันมาจากใจ...จากความรู้สึกของผมครับ
รักพี่พลาดกับพี่ต่อครับ
:impress2:
ป.ล. ถ้าพี่ต่อมาอ่านแล้ว ก็เมนท์ให้พวกเรา(คนอ่าน)รู้ด้วยนะครับ
ว่าได้เข้ามาแล้ว...หุหุ
ตามด้วย :seng2ped: :seng2ped: :seng2ped: ครับ อิอิ
-
เพิ่งจะได้อ่านก้อวันนี้อ่ะคับ
ตอนนี้ก็กะลังพยายามตามไห้ทันอยุ่
อยากเจอทั้งพี่พลาดแล้วก้อพี่ต่อตัวเปนๆ (ดิ้นได้) จัง ฮี่ๆ
อีกม่ะถึงคึ่ง ชม. ฮ่าๆๆๆๆ
รออยุ่นะค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เริมเองคับผม`,,
-
:impress: มานั่งรอพี่พลาดครับ :myeye:
คงไม่ลืมกันก่อนนะครับ
-
.
.........สุขสันต์วันเกิด คับ พี่ต่อ จุ๊บ ๆ :-[ (แอบขโมยจุบ พี่พลาดมองตาเขียวปั๊ดเชียว 555+ :kikkik:).........
........อ๊ะอ๊า ผมเตรียม ของขวัญวันเกิด ไว้ให้แล้วนะครับ เปง ของโปรด พี่ต่อเรย รับรองพี่ต่องช่อบแน่ ๆ หึหึ :yeb:.....
............นั่นไง อาหารรสเลิศ พร้อมเสิร์ฟ บนเตียง พี่พลาด แต่งตัวหล่อสุดฤทธิ์ (ในชุดวันเกิด) รอแฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทูยู........... :haun5:
...........พร้อม พลีกายถวายร่าง มามะ ที่รัก :haun6: ของขวัญสุดพิเศษ พร้อมแล้ว (ส่งสายตา ยั่วยวนสุดฟทธิ์ :impress2:)
.........อร๊ายยยยยยยยย... :myeye:..พี่ต่อฮะ กินให้ หมดทั้งตัวเรยนะฮะ อย่าให้เหลือซาก มะงั้น งอล หึหึ........ :untrust:
...........ส่วนพวกเราเหล่าแฟนคลับทั้งหลาย จะคอยนั่ง เชียร์ให้ กะลังใจ ที่ข้างขอบเตียง เอิ๊ก ๆ ๆ :haun1:.....
...........(ส่งสายตาหิวโหย อยากร่วมวงไพบลูย์ เอ๊ย โต๊ะอาหาร เมนู สุดพิเศษนี้จังอิอิ :haun6:)
.
-
:-[รอด้วยคนคับ
-
เฮ้ยไหนบอกมา 4 ทุ่ม :o
นี่ปาไป 4 ทุ่มกว่า ยังไม่มาอีก
หมายความว่างัยฟะ
-
สงสัยนายต่อกับนายพลาดไปแอบทำอะไรกันจนเลยเวลาแน่ๆเรย :kikkik:
-
รออยุ่น๊าค๊าบบบบบบบบบบบบบบบ
อยากคุยกะพี่ทั้ง 2 คนเลย ฮี่ๆ
-
เอ่อ..จะเริ่มยังไงดีล่ะ..ยังอึ้งไม่หาย
.
.
โดยปกติแล้วคอมพิวเตอร์กับผมจะเป็นของต้องห้ามระหว่างกันและกันแตะเมื่อไหร่มันต้องมีปัญหาเมื่อนั้นตัวผมจึงไม่เคยมานั่งพิมพ์ตอบอะไรในอินเตอร์เน็ทแบบนี้เลยซักครั้งเดียวMSNยังไม่เคยเล่นเลยแต่ในวันนี้เมื่อเห็นอะไรหลายๆอย่างที่เข้ามาสู่สายตาโดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้ก็ต้องขอลองเสี่ยงมาทำสิ่งที่ตัวเองไม่ถนัดดูซักครั้งนึงล่ะ..
.
.
ในเมื่อไม่รู้จะเริ่มยังไงงั้นผมไล่ตอบคำถามที่หลายๆคนถามเอาไว้ก่อนดีกว่าฮะ
.
.
A : ชื่อเล่นจริงๆของทั้งสองคนชื่ออะไร...
Q : ชื่อเล่นผมจริงๆชื่อ อาร์ท ฮะหรือที่ทุกคนเรียกมาตลอดว่า เป็นต่อ หรือ ต่อ นั่นเองส่วนเจ้าพลาดเนี่ยจริงๆชื่อ โบ ฮะชื่อเหมือนผู้หญิงเนอะ..หน้าก็เหมือนแต่ตอนนี้เค้าไปตัดผมสั้นแล้วหน้าเป็นผู้ชายขึ้นเยอะ :kikkik:
Q : เรียนที่ไหน..
A : บอกไปกลัวเสียชื่อสถาบันน่ะฮะมีนักศึกษาแบบผมเรียน ..
Q : ต่อมีพี่ชายน้องชายมั้ย..
A : มีน้องชายฮะแต่คงให้ไม่ได้เดี๋ยวไอ้โบไม่มีอะไรเล่น... :haun5:
Q : นายต่อ กับ พลาด หน้าตาน่ารักหรือเปล่าเห็น มีแต่คนมาจีบ
A : ไม่เอาไม่พูด :-[
Q : อยากรู้ว่าตอนนี้นายแบงค์กับนายไอซ์เป็นไงบ้างจัง โดยเฉพาะนายแบงค์ อยู่ในบ้านเมตตารึเปล่าเอ่ย
A : ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่เจอไอ้แบ๊งค์อีกเลยฮะ ส่วนอีกรายนึงก็อยู่ห่างๆไม่ได้ยุ่งกันจนทุกวันนี้
Q : ตอนนี้ยังอยู่ด้วยกันมั้ย..
A : อยู่ครับทุกวันนี้ก็โดนไอ้โบมันใช้ทำงานบ้านแทนค่าเช่าบ้านฮะ :monkeysad2:
Q : มาตอนสี่ทุ่มนี่แอบไปไหนมากันก่อนรึเปล่า
A : ตอนเช้าไปทำบุญทำกุศลมาฮะนานๆเข้าวัดทีรู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆพอออกจากวัดก็ไปหาไรกินกันดูหนังเรื่องนึงเพิ่งกลับมาบ้านตอนทุ่มกว่าๆนี่เอง
Q : ตอนนี้ต่อยังเป็นต่อนายพลาดอยู่มั้ย..
A : ทุกวันนี้ไม่เป็นต่อแล้วฮะเป็นลูกไก่(หน้าตาดี)ในอุ้มมือมาร(หน้าตาน่ารัก)จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด...ไอ้โบมันเอาแต่ใจอิ๊บอ๋ายเล่ยย!!! :monkeysad:
.
.
ตอนนี้เนื้อเรื่องผมยังไม่ได้อ่านเลย..ยาวมากคนอ่านหนังสือช้าแบบผมคงต้องใช้เวลาไม่ต่ำว่าสามวันฮะถึงจะอ่านหมดเลยนั่งไล่อ่านคอมเมนต์มาเรื่อยๆแทน
อยากบอกทุกคนว่าขอบคุณมากฮะนี่เป็นของขวัญวันเกิดชิ้นที่สองที่ผมได้ในชีวิตนี้ชิ้นแรกได้จากไอ้โบเมื่อปีที่แล้วก็ดีใจมากแล้วแต่ชิ้นที่สองนี้กลับให้ความรู้สึกที่ต่างออกไป
สิ่งแรกที่ได้สัมผัสคือความประหลาดใจและดีใจต่อมาเมื่อเปิดอ่านทีละหน้าผมรู้สึกถึงความหวังดี ความอบอุ่น ความรักที่อัดแน่นอยู่ในทุกหน้าของกระทู้นี้มันมากมายจนขนาดผมซึ่งเป็นคนซื่อบื้อยังรู้สึกได้ไม่ยากเย็น
ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรนะฮะหากจะมีอะไรที่ผมอยากจะได้ในวันเกิดสิ่งนั้นก็คงเป็นการขอให้ทุกคนมีความสุขเช่นกัน
ขอให้ทุกคนได้มีวันพรุ่งนี้ที่สดใส
ได้พบกับความรักที่สวยงามไม่ว่ามันจะเป็นความรักแบบไหน
ได้ออกเดินทางไปบนถนนสายหัวใจเพื่อพบหน้าคนที่รอคอยมาทั้งชีวิต
ได้นอนหลับไปด้วยกันและตื่นมาด้วยกันในทุกๆวันที่ยังหายใจอยู่
และหากวันใดที่มันจะต้องจบลงก็ขอให้มันเป็นการจากลาด้วยความเข้าใจ
อย่าเสียดายกับความรักที่หลุดลอยไป..จงจดจำด้านดีของมันเอาไว้เพื่อเป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจในวันที่ชีวิตดูยากลำบากเกินจะฝ่าฟัน
ขอให้ทุกคนเชื่อในทางเดินแห่งรักฮะ..
.
.
สำหรับเมิงนะไอ้โบ...
วันแรกที่กรูรู้จักกับเมิง..กรูชอบ
เมื่อเวลาผ่านไปกรูผูกพัน
พอนานวันกรูก็รักเมิง..
ถ้าไม่เจอเมิงในวันนั้น..ถ้าไม่ได้รักเมิง..วันนี้ชีวิตกรูจะเป็นยังไงก็คงไม่รู้
รู้แค่ว่ากรูมีวันนี้เพราะมีเมิง..
ขอบคุณที่สอนการบ้านกรู...
ขอบคุณที่เจ้ากี้เจ้าการให้กรูอ่านหนังสือเตรียมสอบ ให้กรูทำงานส่ง
ขอบคุณที่ให้อภัยกรูทุกครั้งไม่ว่ากรูจะทำผิดต่อเมิงมากแค่ไหน
ขอบคุณที่อยู่กับกรูเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
และขอบคุณที่ให้โอกาสกรูเป็นคนที่รักเมิง...
คำบอกรักอะไรก็คงไม่จำเป็นแล้วในตอนนี้เมิงเองก็คงฟังจนเบื่อจะแย่..
แต่วันนี้กรูขออีกครั้งนะ..
เมิงเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของคนบ้าๆอย่างกรู..
กรูเคยสัญญากับเมิงเอาไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกรูก็จะอยู่กับเมิงเสมอ..
เพื่อตอบแทนที่เมิงให้ความรัก.. ตอบแทนที่เมิงไม่มองข้ามคนธรรมดาคนนึงที่รักเมิงสุดหัวใจ
คำๆนี้ที่เมิงฟังจนเบื่อแต่วันนี้เมิงต้องฟังอีกครั้งแล้วล่ะ...
ไอ้โบ..กรูรักเมิงนะ...
.
.
ปล. ยังอยู่หน้าคอมฮะสัมภาษณ์อะไรเชิญได้เลย
-
:kikkik: ไม่รุจะสัมภาษณ์ไรอ่ะ ยังคิดไม่ออก แต่เราชอบนายทั้ง2คนมากเรยนะ น่ารักดี
อ้อ นึกออกแระ อยากถาม(อาร์ท)ต่อว่า มุกเสี่ยวๆอ่ะ คิดสดทุกครั้งเรยเหรอ คิดได้ไงอ่ะ :laugh:
-
พี่ต่อมาแล้ว พี่ต่อมาแล้วววววววววววว
คิดไม่ออกอ่ะคับว่าจะถามว่าไรดีง่ะ - -*
ถามว่าไรดีๆ???
คิดไม่ออกอ่ะคับ?
อ้อออ ตอนนี้พี่ต่อกะพี่พลาดอยุ่ด้วยกันป่าว? (หมายถึงตอนนี้เวลานี้อ่ะคับ?)
ฮี่ๆ
แล้วก้อพี่ต่อจะไปนอนตอนกี่โมงคับ ถ้านอนเรวจะได้รีบๆคิดคำถาม แล้วก้อยิงเลย
อีกข้อๆ
พี่ต่อไปหามุขเสี่ยวๆ มาจากไหนคับ?
หรือทั้งหมดนั่นมาจากใจ
(ฮิฮิ้วววววววววววววววว)
แหม พี่แน๋วมาเรวเชียวน๊า~
-
เบิร์ธเดย์ น้องต่อด้วยนะคะ ของขวัญที่อยู่ข้างตัว เก็บรักษา และทนุถนอมไว้ให้ดีนะ :loveu:
ถึงเราจะไม่รู้จักกัน แต่ก้อขอส่งกำลังใจให้ทั้งสองคน ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ :ped149: :ped152:
ปล.กดโพสต์ ตั้งแต่ยังไม่มา จนมาแล้วก้อยังโพสท์ม่ายได้ :monkeysad:
-
มุขสดมั้ย...มันอยู่ในใจตลอดเวลาอ่ะฮะ..
เห็นหน้าไอ้โบมันแล้วอารมณ์ดีก็เลยหัวแล่นคิดออกมาได้เรื่อยๆ..
ยอมรับว่าเสี่ยวฮะแต่ทำไปเพราะใจมันเรียกร้อง..ฮิ้วววว
.
.
อยู่ด้วยกันมั้ย..
อยู่ครับตอนนี้เปลี่ยนสถานภาพเป็นทาสในเรือนเบี้ยไปแล้วทำงานบ้านแลกค่าเช่า.. :monkeysad2:
-
อยากเห็นหน้าพี่ต่อกะพี่พลาดอ่ะ งิงิ :myeye:
อยากถามว่าทุกวันนี้ยังเล่นมุขเสี่ยวอยู่ป่าวคะ :laugh: แล้วพอเล่นมุขแล้วพี่พลาดทำไง เห็นเงียบทุกที :try2:
แบบว่า มุขเสี่ยวพี่ได้ใจมากเลยอ่ะ :give2:
ขอให้รักกันนานๆนะคะ เข้ามาในเล้าบ่อยๆน๊าา :impress2:
รักมากมาย :yeb:
-
:sad4: น่าสงสารโน๊ะ ทาสรักในเรือนเบี้ย ฮิ้ววววววว
:untrust: น่านจิ เวลาต่อเล่นมุกเสี่ยวอ่ะ พลาดทำหน้ายังไงเหรอ
-
หมายถึง ณ นาทีนี้เลยน๊า?
โหยยยยยยย อิจฉาอ่ะ มีแฟนอยุ่ข้างๆ
(ว่าแล้วก้ออยากมีคนมานั่งข้างๆด้วยจัง)
อ้ออออ Happy Birthday ด้วยน๊ะค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบ
ขอไห้ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก กานนานๆเลยน๊ะคับผม
:yeb:
-
เวลาเล่นมุขไปแล้วเป็นไง...
โบมันจะหน้าแดงอ่ะฮะ..ส่วนมากก็จะเดินหนีไม่ก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปเลย
.
.
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรฮะ.. :myeye:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตื่นเต้นๆ พระเอกมาแล้ว กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
/me ดีใจจนนึกคำถามไม่ออกเลย :like2: :like2: :like2:
-
ในที่สุดนายต่อ (อาร์ท) ก็มาแล้ว เย้ๆๆ :like2:
มีการสารภาพรักกันซึ่งๆหน้าด้วย
ตอนพิมพ์ไปนี่คนนั่งอ่านข้างๆมืละลายไปเลยเหรอเนี่ย
ถามๆๆมั่ง
อยากถามว่ารู้สึกยังไงตอนที่โบเค้ามาบอกว่าเอาเรื่องของอาร์ทกับโบมาโพสให้คนอื่นอ่านในเน็ตครับ
-
พี่ต่อไปไหนแล้วววววววววง่ะ???
-
สวัสดีคับ โบ และ อาร์ท
สงสัยที่ว่า ต้องจ่ายค่าเช่าบ้านอะ คือ ไม่ได้อยู่บ้านของโบแล้วหรอ หรือว่า มาเช่าบ้านอยู่กับโบสองคนหรือครับ
แล้วๆ แม่ของโบ เป็นไงบ้างคับ อยากรู้ว่า ตอนนั้นที่โบยื่นโทรศัพท์ให้อาร์ทคุยกับแม่ของโบอะ แม่ว่ายังไงหรอครับ
ขอบคุณสำหรับความรักที่สวยงามนะคับ ขอให้มั่นคงยืนนานตลอดไปนะครับ :angellaugh2:
-
:like2: :like2: :like2: น่ารักมากเรยทั้ง 2 คน
อยากถามน้องต่ออ่ะ ว่าคืนดีกะพ่อแล้วยัง นี่ก้อใกล้วันพ่อแระ (ยังไงๆเค้าก้อเป็นพ่อเรานี่นา//ส่วนตัวไปป่ะ ไม่อยากตอบก้อไม่ต้องตอบนะ แต่อย่าโกรธ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:)
:sad4: :sad4:ส่งโพสท์ไม่ได้อีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรจะพยายามต่อไปค่ะ :yeb:
เรามานับกันดีกว่าว่าต้องส่งกี่ครั้งถึงจะได้ ..........ส่งครั้งนี้จะเป็นครั้งที่5 :really2: :really2:
-
รู้สึกยังไงตอนที่รู้ว่าเรื่องของเรากลายเป็นนิยายรักขนาดยาวเหรอฮะ...
.
.
ตกใจก่อนไม่คิดว่าโบมันจะกล้าขนาดนั้น...แล้วก้พออ่านความเห็นตอนแรกๆก็หวั่นๆว่าจะมีมาว่าอะไรมั้ยแต่พอได้อ่านไปเรื่อยๆก็สบายใจฮะที่ทุกคนชอบและมีความสุขไปกับเรื่องราวเสี้ยวเล็กๆในชีวิตของคนธรรมดาสองคน
.
.
ตอนนี้ก็อยู่ที่บ้านโบมันแหละฮะแต่ที่ว่าทำงานแลกค่าเช่าบ้านก็พูดไปงั้นแหละแซวๆเล่นมันชอบใช้ให้ล้างจาน...ไปซื้อโน่นซื้อนี่ให้...(เอาแต่ใจที่สุด)
.
.
ตอนที่คุยโทรศัพท์กับแม่โบวันนั้นก็ไม่มีอะไรมากฮะตอนแรกคุณแม่ก็อธิบายเรื่องให้เราเข้าใจเพราะเค้ากลัวว่าถ้าโบมาพูดเองเราจะไม่ฟังฮะแล้วก็บอกให้ดูแลมันดีๆเค้าฝากลูกเค้าด้วยอ่ะฮะ..
.
.
ตอนนี้คุยกับพ่อมากขึ้นแล้วฮะแล้วก็บอกพ่อไปแล้วเรื่องของโบมันท่านก็ดูจะไม่ได้คิดอะไรมากเลยโล่งใจไปอีกเปลาะวางแผนเอาไว้ว่าวันพ่อจะมาโบไปหาท่านฮะ...
-
ไม่เคยโพสมาก่อนเลยอ่ะ ตามอ่านตั้งแต่ที่ปาล์มแล้ว...
Happy Birth Day น้องอาร์ทด้วยนะ
รักโบให้มากๆนะ ขอให้รักกันไปนานๆๆๆๆๆๆๆ ตลอดไปเลย :yeb:
ชอบมุขเสี่ยวของอาร์ทจริงๆเลย เสี่ยวได้ใจเจงๆ ชอบๆๆๆๆ :like2:
-- คนบางคนใช้เวลาทั้งชีวิตตามหาความรัก ตอนนี้อาร์ทกับโบก็เจอคนของตัวเองแล้ว ก็ขอให้รักกันและดูแลกันให้ดีๆอย่างนี้ไปตลอดนะ :monkeylove2:
ป.ล. รู้สึกดีและมีความสุขมากจริงๆที่ตามอ่านเรื่องนี้มาจนถึงวันนี้ ....
น้องโบ อย่าลืมให้อาร์ทไปอ่านที่ปาล์มด้วยน้า ที่มีคนดูดวงให้ แล้วบอกว่า ดวงอาร์ทกับโบเป็นเนื้อคู่กันน่ะ :impress2:
-
Happy Birthday Na Ka :monkeylove2:....
แอบอ่านมานานแล้ว ชอบมากมาย :impress: ได้แต่สงสัยว่าทำไมแฟนเราไม่น่ารักเหมือนนายอาร์ท ฝากความคิดถึงถึงโบด้วย
ไม่ได้ติดตามอ่านเรื่องของโบแล้วเหงา ๆ ไงไม่รู้...สุดท้าย มีความสุขมาก ๆ แล้วก็ถนอมรักกันให้ดีนะอะ...
-
ขอบคุณฮะกับทุกความรู้สึกดีๆที่มีให้และคำอวยพรมากมาย..
ตอนนี้โบมันจะมายึดคอมคืนแล้วเห็นมันว่าจะมีอะไรบอกทุกคนอีก...(ข่าวดีมั้ง)
ยังไงรอฟังจากมันเองแล้วกันนะฮะ... :yeb:
-
นึกคำถามออกแย้ว อิอิ
- ตอนนี้คุณพลาดยอมกินผักรึยังฮะ ^^
- ทำไมคุณต่อ(ขออนุญาตเรียกแบบนี้แล้วกันนะฮะ) ถึงชอบคุณพลาดล่ะฮะ
จำได้ว่าตอนแรกที่รู้จักกัน คุณพลาดให้คุณต่อยืมปากกา เลยสงสัยน่ะฮะว่าน่าจะมีอะไรมากกว่านี้รึเปล่า ที่ทำให้คุณต่อรักคุณพลาด (ส่วนตัวไปเปล่าง่ะ ไม่ตอบก็ได้นะฮะ T_T)
-
Happy birthday มีความสุขมากๆในทุกๆวันนะครับ ทั้ง2คนเลย
ว่าแต่จะมีฮันนีมูนรอบ2หรือป่าวคับ^^
-
รักโบ กะอาร์ท มากมาย
แต่เรื่องของเรื่อง มันยังทะแม่งๆ อยู่นะ
ไม่ได้จับผิด แต่ช่างมันเหอะ เราก้อไม้ได้สนใจไรแบบนั้นอยู่แล้วนะ
เอาแค่ว่า โบ และ อาร์ท
ทำให้เราได้สุขใจ แค่นี้เราก้อรักนายสองคนมาแล้วนะ
ฝันดีคัย
-
ยังไม่เคยโพสเลย ครั้งแรกตื่นเต้นนิดหน่อย ตามอ่านเรื่องราวของน้องทั้งสองคนมาตั้งแต่ต้นก็ขอให้รักกันตลอดไปนะจ๊ะ...นึกคำถามไม่ออกติดไว้ก่อนนะ ฮ่าๆๆๆ
-
อ้าว คุณต่อจะไปแย้วหยอ :sad5:
แล้วแวะมาอีกนะฮะ
รอคุณโบต่อปายยยยยยยย :-[ :impress:
-
มาแอบแปะ link ไปกระทู้บอร์ด palm ที่คุณ tarako พูดถึงคับ :impress2:
1. ผมเอาเรื่องของพลาดกับเป็นต่อที่เค้าไปลงไว้บอร์ดโน้นมาลงต่อให้ที่กระทู้นี้นะครับ (http://www.palm-plaza.cc/CCforum/DCForumID3/8447.html?r=137)
2. ทำไงดีเมาจนขาดสติเผลอไปมีอะไรกับคนที่เกลียดขี้หน้ามากๆๆๆๆๆ เขม่นกันมานานแล้ว (http://www.palm-plaza.cc/CCforum/DCForumID3/8014.html?r=415)
เอาคำทำนายมาแปะให้ชาวบอร์ดเซ็งเป็ดอ่านกันด้วย :yeb:
บ่อเช้ง
11-Nov-06, 09:19 AM (SE Asia Standard Time)
293. "RE: ทำไงดีเมาจนขาดสติเผลอไปมีอะไรกับคนที่เกลียดขี้หน้ามากๆๆๆๆๆ เขม่นกันมานานแล้ว "
ผลคำทำนายนะค่ะ(เฉพาะด้านเนื้อคู่)
พลาด = วันอาทิตย์ที่ 20 เดือนตุลาคม พ.ศ. 2528 ค.ศ. 1985 ขึ้น 7 ค่ำ เดือน 11 ปีฉลู
ต่อ = วันอาทิตย์ที่ 2 เดือนธันวาคม พ.ศ. 2527 ค.ศ. 1984 ขึ้น 10 ค่ำ เดือน 1 ปีชวด
กรี๊ดดดดดดดดดดด นี่มันดวงเนื้อคู่กันนี่
ถ้าไม่โกหกเจ๊ หรือ หลอกกันเล่น
ดวง 2 คนคือเนื้อคู่กันนะไม่มุก ไม่ได้เชียร์ นะ
ดู นะจ๊ะ
ตามตำราเจ๊นะ
ดวงทั้งคู่มีเกณฑ์(ถ้าใครดูกราฟชีวิตเป็นไปพิสูจน์นะค่ะ) จะได้เพื่อนเป็นคู่ครอง หรือได้คนรู้จักกันมาก่อนเป็นคู่
ฟันธงนะค่ะเพื่อนๆว่ เรื่องนี้ ถ้าแต่งคนแต่งก็เก่งมาก
แต่เช้งดูดวงแล้วเชื่อหมดใจเลยว่าตามนั้น(ไม่ได้แต่งแต่อย่างใดเรื่องจริงล้วน)
นิสัยต่อเป็นคนชอบจีบคนอื่นก่อน และจะมีนิสัยการจีบแบบหน้ามึน รักใครรักจริง ขี้หึงมากด้วย ไม่ชอบให้ใครมาดุ มาว่า
ส่วนพลาดนะน้องรัก เธอเป็นเด็กเอาแต่ใจไม่ชอบให้ใครบังคับ รักภาพลักษณ์เป็นชีวิตจิตใจ ประมาณ ฆ่าได้หยามไม่ได้
พิ้นดวงถูกต้องเลย พลาดเป็นแม่โดนเสียบทั้งชาติ ต่อเป็น พ่อเสียบตลอด
อยู่ไปนานๆระวังความร้ายกาจด้าน ขี้หึง ขี้ระแวงของต่อด้วยนะจ๊ะ
ฟันธงเนื้อคู่ค่ะ ทุกท่านไม่ต้องคิดมากกกก
เอ้า เฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. อันนี้ฝากบอกต่อนะค่พลาด "ต่อจะพลาดเค้าเป็นคนรักใครไม่ค่อยพูดดวงแบบผู้ร้ายปากแข็งแต่ใจจริงรักมากต่อไม่ต้องน้อยใจนะ และ เจ๊รู้ว่าต่อชอบให้คนแสดงว่ารักมากแต่ต่อต้องทนกะการแสดงออกของพลาดนิดนึงนะ แต่ยังไงพลาดก็รักต่อจ๊ะ"
-
ทันตอบอีกคำถามพอดี
ตอนนี้กินบ้างแล้วฮะ..แต่มันจะไม่ยอมกินผักที่มีกลิ่นแรงๆเลยอย่างพวกต้นหอม ผักชี คึ่นช่าย แตงกวา..กินได้ก็พวกผักกาดขาวอะไรแบบนั้นอ่ะฮะ..
อยากให้มันกินอะไรได้เยอะกว่าทุกวันนี้ฮะ..มันกินอะไรได้น้อยมากกินซ้ำๆไม่กี่อย่างตัวเองก็ยิ่งขี้โรคอยู่..
.
.
ทำไมถึงชอบเหรอฮะ...
คำถามนี้ตอบยากนะมันมีหลายอย่างนะฮะที่ทำให้เราเกิดความรู้สึกดีๆกับใครคนนึง...
ในช่วงแรกๆบางวันที่ผมแอบตามโบมันกลับบ้าน..พอผมกลับมาก็มักจะมานั่งเหม่ออยู่คนเดียวว่าเราทำไปทำไม..ไม่เข้าใจตัวเอง
ในบางอารมณ์ก็ถึงกับคิดว่าตัวเองเป็นบ้า..เป็นโรคประสาท...เป็นผู้ชายทำไมมาชอบผู้ชายด้วยกัน...
แต่ไม่ว่าจะรู้สึกยังไงความรู้สึกที่เด่นชัดในใจที่สุดก็คือ...ชอบ..อยากอยู่ใกล้ๆ..อยากดูแล..ไม่อยากให้มันเสียใจ
ผมชอบตรงที่.. เค้าเป็นตัวเค้าแล้วกันครับ..ชอบเค้าคนที่เอาแต่ใจดื้อนิดๆในบางครั้ง..ชอบเค้าคนที่ไม่กินผัก...ชอบเค้าคนที่นั่งอ่านหนังสือหัวฟูไม่กินข้าวกินปลาเวลาใกล้สอบ..
จะเรียกว่า love at first sight(เขียนถูกมั้ยเนี่ย) ก็ไม่ผิดมั้งฮะ..
.
.
ทายนิสัยตรงมากๆฮะ...ถ้าเพิ่มของไอ้โบว่าเอาแต่ใจ ดื้อ ขี้บ่นไปด้วยนะ...ตรงสุดๆ :kikkik:
ปล.มันเห็นคนมารอคิวสัมภาษณ์เลยไม่ยึดคอมคืนแล้ว...
-
ดีใจที่เจอตัวพี่อาร์ทนะครับทำยังกะรายการนายกพบประชาชน :kikkik:
แต่ว่าอยากเห็นจัง ฮ่าๆๆ
เรียนคณะอะไรครับ :haun5:
-
อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค...ค
พี่ต่อๆๆๆๆๆๆ เอ๊ย...ลืม :confuse: พี่อาร์ทททททททททททททททท...ท
พี่โบว์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รักพี่ๆ 2 คนจัง หุหุหุหุ
อยากเห็นหน้าพี่ๆ จัง ขอเห็นหน่อยน๊า นะนะนะนะนะนะนะนะนะนะนะ
แล้วอยากถามว่าพี่ๆ เรียนปีไหน คณะไหนกันหรอครับ อยากรู้ๆๆๆๆๆ ไม่สืบหรอก จริงๆ น๊า
-
โอย อ่านที่คุณต่อตอบว่าทำไมถึงชอบคุณพลาดแล้วจะละลายเลยฮะ :impress3:
-
ตอนนี้ปีสี่ปลายๆฮะ..
เรียนคณะที่ไม่จบในสี่ปีอ่ะฮะ...ใบ้แค่นี้พอ(ไม่รู้ว่าจบมั้ยด้วยล่ะ) :try2:
ปล. เห็นหน้าไม่อ๊าว..เขินน๊ะ
-
โหยยยย เรียนแพทย์ทั้งคุ่ ท่าทางจะหัวดีพอตัวนะเนี่ยะ
อิจฉาอ่ะ มีความรักแล้วยังได้คู่ที่ดี+ฉลาดอีก
อะไรมานจะperfectปานน๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
อิจฉาๆๆๆๆๆ
ปล. want to see both of u guys's pic, too. Hehehe :kikkik:
-
หวานซะ สงสัยยาฆ่ามดแถวนั้นราคาคงถูกเนอะ
-
ในคำทำนายบอกว่าคุณต่อจะขี้หึงมากๆ
จริงรึเปล่าฮะ
แล้วเคยหึงคุณพลาดแรงๆมั่งยังฮะ :pigangry2:
-
แล้วที่อาร์ทบอกว่า "โบมีอะไรจะมาบอก(ข่าวดีมั้ง??)" ตกลงไม่บอกแล้วเหรอ :monkeysad:
แล้วตอนนี้โบก็ใช้กระเป๋าตังค์ที่อาร์ทเอาให้อยู่ใช่ป่าวคะ ???
(ไม่ตอบก็ได้นะคะ ถ้าละลาบละล้วงมากไป) คือว่า คิดว่าน่ารักดีตอนที่โบต้องจ่ายเงินค่ารถแล้วอาร์ทเห็นกระเป๋า ก็เลยแซว :-[
-
เด๋วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อย่าเพิ่งไป
มีคนฝากมาถามว่า
"ผู้ชายแบบพี่อาร์ทจะหาได้อีกที่ไหนครับ"
อยากได้อีกๆๆๆๆๆ
-
หวัดดีคับ (สมัครสมาชิกเพื่อการนี้โดยเฉพาะเรยนะเนี้ย)
น่ารักจังทั้งคู่เรยคับ
สุขสันต์วันเกิดนะคับ
1 ปีกว่าที่คบกันมาเนี้ย มีเรื่องอะไร น่ารักๆ หรือน่าประทับใจอีกไม๊คับ อยากรู้จัง
-
ปฏิบัติการ F5 บังเกิดขึ้นอีกแล้วคับ ทั่นผู้อ่านทั้งหลายยย~ย
อยากถามคำถาม แต่คิดไม่ออกอ่ะคับ?
อ้ออออ ม่ะไหร่ะโบจะมาซักทีอ่ะ งุงิ
ยังไม่ได้เบื่อพี่อาทนะ แค่อยากคุยกะพี่โบมั่ง แค่นั้นเองค๊าบป๋ม
-
ขี้หึงมั้ย..
ไม่ขี้หึงหรอกฮะแต่เคยหึงก็เรื่องปกติเพราะไอ้โบก็ไม่ใช่ย่อย..เผลอไม่ค่อยจะได้เหมือนกัน
แต่ถ้าหึงแรงๆยังไม่เคยฮะเพราะพอมันเห็นเราง่องแง่งใส่นิดนึงมันก็รีบมาวอแวใกล้ๆแหย่ให้หายแล้ว...
.
.
เดี๋ยวหลังนายก(สมาคมตลก)พบปะประชาชนเสร็จแล้วโบมันจะมาบอกข่าวดีของมันต่อให้ฮะ
.
.
ตอนนี้ก็ยังใช้ฮะกระเป๋าใบนั้นดูท่าทางคงจะอยู่ด้วยไปอีกนานเพราะขนาดวางลืมไว้ในร้านอาหารวิ่งกลับไปเอายังอยู่ที่เดิมไม่มีใครมาแตะเลย..ของเค้าแรง..
.
.
ผู้ชายแบบนี้หาได้ที่ไหนอีก..คงไม่มีแล้วฮะ มีแต่คนที่ดีกว่านี้ที่กำลังรอพวกคุณไปพบเจอฮะ.. :yeb:
.
.
มีมากมายหลายเรื่องฮะที่ประทับใจ
1ปีที่คบกันมันสอนอะไรเราสองคนมากมายเลยทั้งเรื่องการปรับตัวการยอมรับข้อดีข้อเสียกันและกันและการเรียนรู้ที่จะแบ่งปันชีวิตตัวเองให้คนอื่นไปครึ่งหนึ่งและรับผิดชอบชีวิตเค้าครึ่งหนึ่งเช่นกัน
เอาไว้ให้โบมันเล่าดีกว่านะฮะผมพรรณนาไม่เก่งเท่ามัน..
-
เฮ้อออ เพิ่งได้จับคอม กลับมาก็เจอเรื่องที่ดีๆเลย
Happy birthday นะครับพี่อาร์ท ( ไม่ค่อยชินกลับชื่อนี้เลย) :untrust:
- อยากรู้ว่าเวลางอนกันใครง้อใครก่อน ส่วนมากง้อยังไงหรอ ....
-เเล้วพอหลังวันนี้ไปจะได้เจอพี่ทั้งสองคนเข้ามาในบอร์ดนี้อีกป่าว :monkeysad:
ก็รู้ว่าพี่สองคนเรียนหนักเเต่ถ้าว่างๆๆๆๆเข้ามาเหอะน้า เล็กน้อยก็ยังดี
รู้ป่าวเรื่องของพี่สองคนกลายเป็นชีวิตประจำวันไปเเล้ว ตามอ่านมาตั้งเเต่บอร์ดปาล์มมาถึงบร์ดนี้
หนังสือหนังหาไม่ยอมอ่านเลยนะ :monkeysad2: ( น่าภูมิใจมั้ยเนี่ย)
ขอให้พี่ทั้งสองคน พี่โบ(พลาด)เเละพี่อาร์ท(ต่อ) มีความสุข รักกันนานๆๆๆๆๆนะคร้าบบบบ
เอ้าชนเเก้ว ไชโยๆๆๆ :bye2:
-
กระทู้นี้ไหลไวมากๆ :try2:
สงสัยนายอาร์ทกับนายโบจะไม่ได้นอนแน่ๆเลยคืนนี้
ถามต่อๆ :yeb:
อยากรู้ว่าตอนนี้ได้คิดถึงเรื่องอนาคตแล้วรึยังครับ พวกสู่ขอแล้วก้งานหมั้นอะไรเทือกนั้นอ่ะครับ ....เอ๊ย ม่ายช่ายย แบบว่าเรียนจบแล้วจะทำยังไงกับความสัมพันธ์ต่อไปอ่ะครับ เพราะเรียนสายแพทย์ (ที่เรียน 6 ปีก็น่าจะมีมีหมอ หมอฟัน และก้อสัตวแพทย์ คิดว่านะ) แต่ละอันตอนจบไปทำงานก็งานหนักกันทั้งนั้นเลย เวลาที่มีให้กันอาจจะน้อยลง
หรือว่าจาไปทำงานด้วยกัน ตัวติดกัน 24 ชั่วโมงเรย :-[
-
.
.......อ๊ากก :sad5: มาไม่ทัน (ป่ะ) ทำไม สเตตัส มัน โชว์ ออฟไลน์ แง้ ๆๆๆๆ...... :monkeysad: (รึว่า ไม่ล๊อคอิน :untrust:)........
.......รึว่า......... :kikkik: แอบไปเสิร์ฟ ของขวัญสุดพิเศษ กัน 2 คน บนเตียง (โอ๊ย โต๊ะ ? ) แล้วอ่า หึหึ..... : :haun1:
.......ขอให้ พี่อาร์ท กะ พี่โบ รักกันมาก ๆ ค้าบบบบบ เปงกะลังใจเสมอ มีความสุขจังที่เห็นพี่ 2 คน รักกัน จุ๊บ ๆ..... :myeye:
..............จะรอ อ่านรีพลาย ตอบคำถาม รายการชูรักชูรส จาก แฟนคลับ จ้า อิอิ :impress3:
....................................................................................................................................................................
..........อร๊าย แอบซ่อน ตัว เจง ๆ ด้วยนิ หึหึ :untrust: ....ผมว่า ไม่แพทย์ ก็สายแพทย์ล่ะ (ทันตะ เภสัช) เหอๆ :yeb:
.
.
-
สมัครสมาชิกสดๆร้อนๆ เลยครับ มาถามคร้าบ
+แม่แฟนใจดีป่าวครับ เข้ากันได้กับต่อไหม
+อยากทราบส่วนสูง นน. ของอาร์ทกับโบครับ
แค่นี้ก่อนครับ
-
ดีจายมากคับ ที่นายอาร์ทมาตอบกระทู้ด้วยตัวเอง อิอิ ขอให้ความรักของนาย กับนายโบ สดใส ราบรื่น และก้อยั่งยืน ๆ นะคับ
เปนกำลังใจให้ นายสองคนจะเป็นตัวอย่างของความรักที่มีแต่ให้ ขอให้สุขภาพแข็งแรง และมีความสุขมาก ๆ นะคับ
-
เภสัชก็เรียนห้าปีนี่ครับ
ว่าแต่ว่าผมต้องไปเดินหน้าคณะแพทย์บ่อยๆแล้ววุ้ย
ขอโทษนะครับถ้าจะถามว่าทำไมตอนเริ่มความสัมพันธ์นี่กลายเป็นเรื่องที่ออกจะเอ่อร้อนไปนิดอะครับ
ตอนนั้นเหตุการณ์พาไป หรือว่าพี่ต่อคิดพไว้แล้วอะครับว่า
พี่จะเข้าหาพี่พลาดแบบนี้อะครับ
จะไม่ตอบก็ได้นะครับ
แต่ว่าเป็นวิธีที่สุดยอดมากๆ
เพราะว่าถ้าทำไปแล้วพี่พลาดดันเกลียดพี่ขึ้นมานี่แย่เลยนะครับ
พี่คิดยังไงบ้างครับที่ทำแบบนั้นครับ :try2:
เรียนมัธยมที่ไหนกันครับ
จะได้ไปเดินหน้า รร ครับ :confuse:
-
โอ้ว เรียนแพทย์ ด้วย
ใบ้ หน่อยนะค้าบ ว่าเรียนรัฐหรือ เอกชน แล้วก็ย่านไหนด้วย
จะได้จินตนาการว่าที่นี้ๆเป็นที่นี้
เดี้ยวจะอ่านใหม่ตั้งเเต่เเรก
อ่านจบไปแล้วรอบนึงครับ
จะได้นึกโลเคชั่น
แหะๆๆ :yeb:
-
"ไม่ขี้หึงหรอกฮะแต่เคยหึงก็เรื่องปกติเพราะไอ้โบก็ไม่ใช่ย่อย..เผลอไม่ค่อยจะได้เหมือนกัน" ===> ที่บอกว่าคุณโบก็ไม่ใช่ย่อยนี่ยังไงหรอฮะ อิอิ
เผาคุณโบเลยฮะๆๆ :kikkik: :kikkik: :kikkik:
-
มาร่วมยินดีกับ ความรัก และความผูกพันของ ทั้ง อาร์ท และ โบครับผม และไห้ รักกันตลอดไปนะ :impress2: :impress2:อยู่คู่กันแบบนี้ไห้ยาวนานนะขอรัป่ม :monkeylove2:
จาก สมาชิกชมรมคนรักน้องพลาด(โบ)และนายต่อ(อาร์ท)
-
ขอให้รักกันนาน ๆ นะครับ อ่านแล้วเมื่อไหร่เราจะเจอ ความรัก อย่างนี้มั้งน่า อิอิ ขอบคุณครับ ที่สละเวลามาเล่าเรื่อง ดีๆ ให้พวกเราได้เก็บเป็นความทรงจำไปอีกนานแสนนาน ตลอดไป ขอบคุณจากใจครับ
ปล. อ่านตอนแรกก็นึกว่าเรื่องแต่งอะ ครับ แต่ถ้าคุณโบ เจอเหตุการณ์อย่างนั้นจริง แสดงว่า ต้องน่ารักมาก ๆ
ไม่งั้น คุณอาทจะประทับใจเมื่อแรกพบ อิ
-
คณะที่เรียน 5-6 ปี เท่าที่นึกออกก้อมี คณะแพทย์ศาสตร์ (คิดว่าไม่น่าจะใช่อ่ะ) คิดว่าน่าจะเป็น คณะ เภสัชฯ สถาปัตย์ฯ เทคนิคการแพทย์ ประมาณนี้อ่ะ เพือน ๆ คิดว่าไงคับ
-
เวลางอนกันใครง้อใครก่อน..
ส่วนมากจะเป็นผมง้อนะ... :monkeysad2:
ง้อยังไง..
ถ้าเป็นผมก็จะทำตลกกลบเกลื่อนไปเรื่อยๆพยายามให้เค้าอารมณ์ดีให้ได้ฮะ..แต่โบมันก็ไม่เคยงอนนานหรอกแป๊ปเดียวก็หาย..(มันได้อ่านแล้วต่อไปจะง้อยากขึ้นมั้ยเนี่ย..เดี๋ยวค่อยมาแก้แล้วกัน..)
แต่ถ้าโบมันง้อก็จะออกแนวมาสะกิดๆคำประจำของมันก็.."ลุงๆ..อย่างอนนานลุง.." แต่ส่วนมากแค่เค้ามาง้องแง้งด้วยแปปนึงผมก็หายงอนแล้วฮะ..ไม่เคยโกรธมันแบบจริงๆจังๆซักที
.
.
วางแผนชีวิตหลังเรียนจบไว้ยังไง..
ทุกอย่างคุยกันไว้ว่าคงต้องดูความเหมาะสมในตอนนั้นน่ะฮะว่าจะยังอยู่ด้วยกันบ้านเดิมหรือแยกกันต้องอยู่ดูว่าแต่ละคนมีทางที่จะไปมีหน้าที่การงานรองรับยังไงเวลาที่มีให้กันแน่นอนมันย่อมน้อยลงแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะรักกันน้อยลงตามเวลา
ที่แน่ๆเราจะยังรักกันเหมือนเดิมฮะ..
.
.
คุณแม่ใจดีมากครับรักผมยังกับลูกแท้ๆแม่เบ่งเอง...ปลื้มที่สุด :monkeylove2:
.
.
ส่วนสูงน้ำหนักเหรอฮะ..
ผมตอนวัดครั้งสุดท้ายสองเดือนก่อนสูง 182 หนัก 69 ฮะ (นายแบบ นายแบบ โอ้..พระเจ้า...)
ส่วนโบก็น่าจะ(ประมาณนะฮะผมไม่แน่ใจเท่าไหร่ขี้เกียจถามมันลงไปข้างล่าง)สูงซัก 178 หนักก็ 60 ได้ครับ(ไม่ค่อยกินอะไรก็แบบนี้ล่ะ..)
.
.
ตอนที่เริ่มความสัมพันธ์แนวนั้นไม่ได้คิดหวังอะไรเลยฮะ..แค่อยากให้เค้าจำเราได้เท่านั้นเอง
.
.
เรียนรัฐบาลฮะพ่อไม่รวย... :sad4:
.
.
"ไม่ขี้หึงหรอกฮะแต่เคยหึงก็เรื่องปกติเพราะไอ้โบก็ไม่ใช่ย่อย..เผลอไม่ค่อยจะได้เหมือนกัน" ===> ที่บอกว่าคุณโบก็ไม่ใช่ย่อยนี่ยังไงหรอฮะ อิอิ
ไม่เอาไม่เผาแฟนฮะ...ไม่ดีเดี๋ยวเกิดความร้าวฉาน...เดี๋ยวเจ็บตัวด้วย.. :monkeysad2:
.
.
ขอบคุณทุกคำอวยพรฮะ..สนองคืนๆทุกคนเลย..
-
ดีใจจังที่นายอาร์ทและนายโบ ยังตอบคำถามอยู่ ขอสักคำถามนะคับ ....นายสองคนมีวิธีถนอมความรักที่มีให้กันยังไงบ้างคับ ช่วยแนะนำให้คนอื่น ๆ หรือคู่อื่น ๆ บ้างนะคับ ขอบคุณคับ
-
.
..........เหอ ๆ ม. ผม เภสัช เรียน 6 ปี เท่า แพทย์ ทันตะ เรยอ่ะ............(ทะมายตัวเลือกมานเยอะขึ้นฟระ เอ๊ะ รึจะมีหลักสูตร พิเศษ 5 ปี 6 ปี คณะสายวิทย์ โผล่มาอีกอ่า....เพราะ ม. ผมมี หลักสูตรพิเศษ คู่ขนาน อะไรอีกมากมายที่เรียนมากกว่า 4 ปี ....กำ)..........เพราะในเรื่องมีสอนเลข ถอดรูท กันด้วย อิอิ....(แต่ถอดเสื้อผ้า คงมะต้องสอนมั้ง ชิมะ เพ่ เหอ ๆ :haun1:).......
........ปล. หื่นทุกรีฯ เรียตรู กำ :untrust:......
.
-
"ผู้ชายแบบนี้หาได้ที่ไหนอีก..คงไม่มีแล้วฮะ มีแต่คนที่ดีกว่านี้ที่กำลังรอพวกคุณไปพบเจอฮะ.. " ===> อ่านประโยคนี้แล้วหลงรักคุณต่อเลยฮะ :like2: :like2: :like2:
-
ถามมั่งคับ
แล้วตอนนี้ที่ม.นี่ รุ้กานหมดยังอ่าคับว่า พี่2คนคบกัน ไม่ซิ เปนแฟนกัน?
โหยยยย ตัวสุงทั้งคุ่เล๊ยยยยยยยย
ปรอทอิจฉาพุ่งปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล.พี่อาทกะพี่โบจะนอนม่ะไหร่อ่ะคับ? อยากไห้อยุ่นานๆอ่า น๊าๆๆ ฮี่ๆ ไหนๆพุ่งนี้ก้อวันอาทิตและคับ (หรือว่ามีเรียน???)
หรือจัด meeting พุ่งนี้เลยดีก่าม๊ะ? (อ่ะๆ อันนี้ก้อเว่อร์ไปแระ)
-
:try2: ดูน้ำหนักส่วนสูงของทั้งสองคนแล้วแอบงีดตัวเองนิดๆ
ทั้งอาร์ทกับโบหุ่นดีละนะคร้าบ ผมหนักเท่าโบแต่สูงกว่า 12 เซ็นแน่ะ
ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังนั่งอ่านไปด้วยกันใช่มะครับเนี่ย
กำลังนั่งนึกจินตนาการสภาพสองคนนี้นั่งแย่งกันอ่านกระทู้หน้าจอคอมพ์แล้วกิ๊บกิ๊วที่สุดเลย :-[
คิดแล้วก็ยังอิจฉาสองคนนี้ไม่หาย :monkeylove2:
ขอให้ความรักของทั้งคู่แปรผันตรงกับกาลเวลาที่ผ่านไปอย่างที่คุณอาร์ทว่านะครับ :like2:
-
วิธีถนอมความรักเหรอฮะ..
ก็คงจะเป็นเรื่องความเสมอต้นเสมอปลายน่ะฮะ..เรื่องของเรื่องถ้าคนสองคนจริงใจให้กันมาแต่เริ่มความรู้สึกมันไม่มีเปลี่ยนแปลงหรอกหากเราเฟคใส่กันสินานวันความจริงก็ยิ่งเปิดเผยแล้วรักก็จะน้อยลงเมื่อเราเห็นว่าเค้าไม่เป็นอย่างที่เคย
สำหรับผมวิธีที่จะทำให้ให้รักคงที่ไม่ลดลงก็คงต้องเริ่มจากความจริงใจตั้งแต่วันแรกที่เจอกันน่ะครับอย่างที่ว่าไป :yeb:
เรื่องที่ขาดไม่ได้คือความเข้าอกเข้าใจเราต้องเอาใจเขามาใส่ใจเราเสมอ(แม้ว่ามันอาจจะยากไปบ้าง)เท่านี้แหละครับเวลาเราจะทำอะไรไม่ดีเราก็จะรู้สึกว่าไม่อยากทำเอง
.
.
ตอนนี้ที่มหาลัยไม่ได้ปิดบังครับแต่ก็ไม่ได้เปิดเผยก็คือใครจะคิดยังไงก็คิดไปเพราะเราไปเปลี่ยนแปลงความเชื่อของเค้าไม่ได้อยู่แล้ว...
ถ้าเป็นเพื่อนๆที่สนิทก้จะรู้หมดแล้วครับ :myeye:
.
.
อีกนานครับกว่าจะนอนตอนนี้คุณโบลงไปทำกับข้าวกินเองอีกรอบแล้ววันนี้ปอบลงกินเยอะมาก...
.
.
ไอ้โบเสด็จลงไปสิงครัวหาอาหารกินฮะ..บอกว่ากลัวพิมพ์ไม่สะดวกใจเลยไม่ดูดีกว่า
-
วันที่คุณพลาดเมาแล้วคุณต่อมาส่งคุณพลาดที่บ้านแล้วคุณต่อก็...กับคุณพลาดน่ะฮะ ทำไมคุณต่อถึงทำแบบนั้นหรอฮะ ไม่กลัวว่าผลที่เกิดขึ้นตามมาจะเลวร้ายกว่าที่เป็นอยู่หรอฮะ (อันนี้ถามซีเรียสมาก+ส่วนตัวมากเลย ถ้าไม่สะดวก ไม่ตอบก็ได้นะฮะ)
-
น่ารักมากมายอะคู่นี้ อยากรู้อะว่าเรียน มหาลัยย่านไหน ใบ้ซักนีส นึงน้าๆๆๆ :o
แล้วเรียนคณะไรกานอะ อยากรู้เจง เลือกตอบซักคำถามก็ได้น้า แต่ถ้าผมถถามมากไปก็ไม่ต้องตอบก็ได้นะคร้าบ :sad4:
ขอให้รักกันตลอดไป..............สาธุ :myeye:
-
อารมณ์พาไปฮะ..ไม่ทันคิดเลยว่าพรุ่งนี้จะเป็นไง..ต้องแกล้งหลับรอมันออกไปแล้วถึงปีนรั้วกลับ
พอวันต่อมาเห็นว่าท่าทีมันยังปกติแถมยังออกแนวหวาดกลัวเรานิดๆเลยเริ่มรู้สึกมีอำนาจและคุกคามมันได้มากขึ้น... :kikkik:
.
.
ไม่อ้าวบอกไปก็รู้ดิ...ทิ้งไว้ให้ทายกันเล่นๆดีกว่า.. :yeb:
-
งั้นถามอีกนีสนะ...อยู่แถวสามย่านปะ มหาลัยอะ
-
.
.......โหย สุดยอด ปกติ พี่โบ ไม่ทำกับข้าว กินเองนี่คับ แต่ พี่อาร์ทมาอยู่ด้วย เข้าครัวเป็นแระ โฮะ ๆๆๆ.......... :kikkik: นับถือ พี่อาร์ท อ่ะ บังคับกินผักได้แล้ว ยังทำกับข้าวเป็นอีกนะ หึหึ :yeb:.......
........ :serius2:...อ๊ากกกก อยากคุยเอ็มด้วย จัง ง่า :monkeysad: จะได้ คุย แบบเรียลไทม์ แต่กลัวรบกวน พี่โบ อ่ะคับ (เดี๋ยวพี่อาร์ทหึงเอา เหอ ๆๆ :kikkik:) เรยมะกล้า แอด ไป :monkeysad2:
.
-
ง่าๆๆ คุณต่ออย่าบอกใบ้มหาลัยนะฮะ ผมกลัวจะอดใจไว้ไม่ไหว แอบไปดูคุณต่อกับคุณพลาดอะ :angellaugh2: :like2:
-
อารมพาไป?
แล้วก่อนที่พี่อาทจะเจอพี่พลาดแล้วเมาแล้วก้อ.....อ่ะคับ
พี่อาทรุ้ตัวว่าเปนเกย์มาก่อนหรือเปล่า?
หรือแค่เมาแล้วอารมพาไปจริงๆ?
แล้วถ้าอารมพาไปจิงๆ?
แล้วทำไมถึงชอบเค้าจิงๆจังๆหลังจากนั้นอ่ะคับ?
(ม่ะกี๊จะถามอะไรอีกข้อ ลืมเลย - -*)
เอาข้ออื่นก่อนละกัน
แล้วก้อ เวลาเรียกสรรพนามแทนตัว ตอนนี้เรียกว่าไรกันอ่ะคับ? มีแบบว่า ที่รัก หรือ Darling อะไรแบบนี้มั่งป่าว? (อ่ะ อันนี้ก้อเว่อร์ไปอีกและ)
เหนเวลาpost ก้อเรียกพี่โบว่า ไอ้โบ นี่นา
รอคำตอบอยุ่คับ
ปล. แหม วันเกิดพี่อาททั้งที แทนที่เจ้าของวันเกิดจะกินเยอะๆ แต่กลายเปนพี่โบปอบลงซ๊ะงั้นนนนน
-
ไม่บอกแล้วๆ...เดี๋ยวคุณ duntey อดมาแอบส่องดูไม่ได้
.
.
ตอนนี้ไอ้โบเก่งขึ้นฮะ..ต้มมาม่าแบบใส่ไข่กินเองได้แล้ว..
.
.
ก็ตอนก่อนจะมามีอะไรกันคืนนั้นก็ยังสับสนฮะแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากแล้วคือชอบก็ชอบไม่อยากฝืนตัวเองจะเป็นเกย์เป็นกะเทยก็ช่างมันตัวเราของเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน...
.
.
สรรพนามแทนตัวก็ตามที่ไอ้โบมันเขียนในเรื่องเลยฮะเคยจะลองพูดดีๆแบบแฟนกันดูครั้งสองครั้งก็ทนขำกันเองไม่ได้ซะก่อนเลยล้มเลิกไป....
-
ไม่รู้จะถามอะไรแล้ว แจกการ์ดเมื่อไหร่ ผมจะไปกินนะ
ผมว่า คืนนี้ผมต้องฝันถึงแฟนเก่าผมแน่เลย เพราะความรู้สึกผม มันมีทั้งดีใจที่ได้รับรู้เรื่องราวของอาร์ทกับโบมาตลอด จากเรื่องที่โบเขียนเป็นเรื่อง และจากการรับรู้ชีวิตจริงตอนนี้ของคนทั้งคู่
ผมขอโหวต (รายการไหนว่ะเนี่ย) ให้เป็นคู่แห่งปี ที่ประทับใจของผมและเพื่อนๆ (เพื่อนๆ ว่าม่ะ)
แต่ก่อนที่ผมจะไปนอน ผมขอ...อวยพร (ผมกำลังจะร้องไห้) ผมอิจฉาว่ะ --->รักกันมากๆนะครับ และมีอะไรก็คุยกันนะครับ ฝากถึงคุณแม่กับคุณพ่อของโบและอาร์ทด้วย
รักลูก มันต้องให้ได้อย่างนี้สิ (ก็ลูกๆ มันรักกันนิ..) ใจดีที่สุดในโลกเลย..
้HAPPY BIRTHDAY ให้กับอาร์ทนะครับ
อยากกอดทั้งสองคนสักครั้งหนึ่ง ร่วมพลคนรักอาร์ทกับโบคร้าบบ..
-
สับสน?
สับสนมาตั้งแต่ม่ะไหร่อ่ะคับ?
หมายถึงก่อนที่จะมาเจอพี่โบอ่ะหรอ?
ถ้าใช่, นานยังอ่ะคับ?
ลองพูดหวานๆดูซิคับ แหม ก้อขนาดหยอดได้หวานขนาดนั้น ลองพูดหวานอีกนิด จะได้เลี่ยนขึ้นไง เอ๊ยยยยยยย ไม่ช่ายยย ดูรักกานขึ้นอีกไงค๊าบบบบบบ ฮี่ๆ
จัด meeting กันเลยดีก่างั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
แสดงว่าคุณต่อก็ไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อนอะจิ
แล้วคืนนั้นคุณต่อรู้ได้ยังไงอะฮะว่าต้องทำอะไรยังไงอะ ยิ่งเป็นแบบ ช-ชด้วยอะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ถามไปหน้าแดงไป :like2:
-
เพิ่งสมัครสามชิกก้อมารีพลายให้เลยงับ ขอให้พี่อาทกับพี่โบรักกันนานนะคับ
อยากมีแบบนี้บ้างจัง(5555+) :myeye: :yeb:
-
ก็สับสนมาตั้งแต่รุ้สึกว่าชอบมันอ่ะฮะ..ก็สองปีได้มั้ง
.
.
รู้ได้ไงว่าต้องทำอะไรบ้างแบบชาย - ชาย
ถูๆไถๆเดี๋ยวมันก็หาทางไปได้เองแหละฮะมีช่องมีทางตรงไหนก็จัดการลองซะ... :impress2:
.
.
ขอบคุณกับคำอวยพรฮะ..ขอให้สิ่งดีๆกลับไปหาตัวคุณเช่นกัน
-
ถ่ายรูปให้ดูหน่อยค๊าบ
-
โอ้ยยยย อ่านแล้วจะละลาย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
งั้นก้อแสดงว่า พี่อาท ไม่ได้เปนเกย์ มาก่อนหน้าที่จะเจอพี่โบอ่ะซิงั้นก้อ???
สงสัยจะแพ้ความหล่อของพี่โบเข้าจิงๆแล้วม้างงงงงงงงเนี่ยะ อิอิ
แหมๆ พอถูๆไถๆ จิงๆอ่ะหรอก๊าบบบบบบบบบบบ??? (ล้อเล่นน่ะคับ)
พี่โบตกท่อประปาไปแล้วมั้งคับ ล้างจานไป ลื่นความรักของพี่โบ ( ที่ละลายอยุ่ [เอามาชั้ยมั่ง] ) เลยหัวทิ่มคาอ่างล้างจาน ถูกดุดไปท่อน้ามทิ้งแล้วมั้งคับบบบบบบบ
-
ถ่ายรูปให้ดูหน่อยค๊าบ
:impress: อย่าเล้ยยยย... ไม่ดีร๊อกกกกก... :impress:
-
ถ่ายรูปให้ดูหน่อยค๊าบ
:impress: อย่าเล้ยยยย... ไม่ดีร๊อกกกกก... :impress:
เอาแค่เศษเสี้ยวก้อยังดี ฮ่าๆๆๆๆ (เว่อร์ไปและ)
-
.
โหย แฟนคลับ เพื่อนฝูง แขกเหรื่อ ดาหน้าเรียงคิวสัมภาษณ์ และอวยพร กันมากมายขนาดนี้ คู่บ่าวสาว เอ้ย คู่รัก 2 หนุ่ม ของเราจะได้เข้าห้องหอ (ขึ้นเตียง) ในคืนพิเศษนี้มะเนี่ย........ :haun6:
นอนพักผ่อนน่ะ หึหึ :kikkik: รู้นะคิดรายอยู่ แต่ แหม.....คืนพิเศษงี้ ต้องมีไรพิเศษ ๆ มอบให้กันเปงของขวัญชินโบว์แดงบ้างล่ะ ใช่มะคับ พี่ เหอ ๆ :myeye:
........หื่นอีกแล้วตรู ฝังลึกในสายเลือด :haun1: (แบบนี้ พี่โบ เหวอเรย มะกล้าคุยกะเราแน่ แถมพี่อาร์ทคงสั่งห้าม เดี๋ยวไปหื่นใส่ สุดที่รัก ของพี่เค้า :haun5:)
.
-
งั้นก้อแสดงว่า พี่อาท ไม่ได้เปนเกย์ มาก่อนหน้าที่จะเจอพี่โบอ่ะซิงั้นก้อ???
สงสัยจะแพ้ความหล่อของพี่โบเข้าจิงๆแล้วม้างงงงงงงงเนี่ยะ อิอิ
ผมว่าหน้าโบมันเหมือนผุ้หญิงมากเลยนะ..ไม่สิเหมือนทอม !! :o
-
ไม่เคย post เลย ครั้งแรกครับ ช้าไป สามสิบหกนาที ที่จะ happy birthday น้องต่อ เอ่อ อาร์ท ครับ มีความสุขมากๆครับ สมหวังกับความรักแล้ว ก็ถนอมความรักที่มีให้อยู่กับเราตลอดไปนะครับ ประคองกันไปให้นาน เรียนรู้กันและกันครับ ไม่มีคำว่านานเกินไปสำหรับความรักครับ รักกันก็จะมีอะไรใหม่ๆให้กันเสมอ เช่น มุกเสี่ยวๆเป็นต้น มีความสุขมากๆนะครับ
อวยพรวันเกิด หรือ แต่งงานวะกู
ว่าแต่ เรียนคณะที่เค้าเดากันจริงๆเหรอครับ งั้นก้อดีสิครับ ฮ่าๆๆ มีเพื่อนร่วมอาชีพ ในบอร์ด เพิ่มอีกคู่แย้ว อิอิ ไม่ถามหรอกครับว่าเรียนที่ไหน แต่ ตั้งใจเรียนไว้ครับ ปีหลังๆเหนื่อยโคตร แต่ที่ยิ่งกว่าคือเรียนต่อครับ เหนื่อยสุดๆ เป็นกำลังใจให้กันไปนานๆนะครับ
ถามอย่างเดียวครับ เข้าหาแม่ไงดี ไม่โดนฆ่า ของพี่เอง นี่ พ่อเป็นนายพลด้วย กลัวโดนลูกซอง ชะมัด
-
แหม.....คืนพิเศษงี้ ต้องมีไรพิเศษ ๆ มอบให้กันเปงของขวัญชินโบว์แดงบ้างล่ะ ใช่มะคับ พี่ เหอ ๆ :myeye:
.
ของมันแน่ไอ้น้อง... :haun6:
-
:impress: :impress: ข้างหลังก็ได้ น๊า..... :impress: :impress:
-
ถามอย่างเดียวครับ เข้าหาแม่ไงดี ไม่โดนฆ่า ของพี่เอง นี่ พ่อเป็นนายพลด้วย กลัวโดนลูกซอง ชะมัด
ผมว่าเข้าหาแม่ง่ายกว่าทางพ่อเยอะฮะตีซี้บ่อยๆทำตัวน่ารักๆเดี๋ยวเค้าก็เอ็นดูแล้วเราก็จะได้ดูเอ็นลูกเค้าฮะ...
-
แหม.....คืนพิเศษงี้ ต้องมีไรพิเศษ ๆ มอบให้กันเปงของขวัญชินโบว์แดงบ้างล่ะ ใช่มะคับ พี่ เหอ ๆ :myeye:
.
ของมันแน่ไอ้น้อง... :haun6:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณต่อรู้ไหมฮะ ตอนคุณพลาดเล่าเรื่องอะ ชอบตัดภาพไปที่โคมไฟหัวเตียงเรื่อยเลย :like2:
-
เอ็นลูกหน่ะ ดูมา 5 ปีแล้วคร้าบ ฮ่าๆๆๆ :yeb:
ตอนนี้ เข้าหาตอนลูกป่วยครับ ดูแล take care สุดๆครับ พยายามทำคะแนน เผื่อคุณแม่จะปราณี
แล้วน้องโบจะมีข่าวดีนี่ จะแจกการ์ดเชิญ พี่ๆเพื่อนๆ ในบอร์ดเหรอคร้าบ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณต่อรู้ไหมฮะ ตอนคุณพลาดเล่าเรื่องอะ ชอบตัดภาพไปที่โคมไฟหัวเตียงเรื่อยเลย :like2:
งั้นแสดงว่าคุณๆก็พลาดเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจไปเยอะเลยนะเนี้ย... :kikkik:
-
แหม.....คืนพิเศษงี้ ต้องมีไรพิเศษ ๆ มอบให้กันเปงของขวัญชินโบว์แดงบ้างล่ะ ใช่มะคับ พี่ เหอ ๆ :myeye:
.
ของมันแน่ไอ้น้อง... :haun6:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณต่อรู้ไหมฮะ ตอนคุณพลาดเล่าเรื่องอะ ชอบตัดภาพไปที่โคมไฟหัวเตียงเรื่อยเลย :like2:
เด๋วพี่อาทก้อผูกโบที่ตัวเองแล้วก้อไห้พี่โบไง
ส่วนพี่โบก้อใจตรงกัน ผูกโบที่ตัวเองแล้วเอาไห้พี่อาท
ก๊ากกกกกกก
อ่า ม่ะอยากเหนโคมไฟแล้วอ่ะ เบื่ออออออออออออ ฮี่ๆๆๆๆ
ยิ่งพี่อาทพุดเปนนัยๆ ก้อยิ่งอยากเหนหน้าของพี่ทั้ง 2 อ่ะ
หน้าเหมือนทอม ว่าไปนั่นนนน ม่ะวานก้อเจอทอมคนนึง เท่มากกกกกกกกกกกกกกกก
หล่อด้วย
ฮี่ๆๆๆ
ชั่ยคับ ทุกคนในบอร์ดนี้ "พลาด" ฉากเด็ดทุกคั้งเลย
อยากได้คำบรรยายฉากเด็ดคืนนี้จังงงงง
(ว่าไปนั่น - -*)
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pigscare2:
อาร์ทพูดไรอ่า.... มิน่าโบถึงชอบตัดฉับไปที่โคมไฟทู้กที เหอ เหอ :haun5:
-
พี่ต่อ เอ้ยยย พี่อาร์ทดิลืมๆ เเฮะๆๆ
ตอบคำถามอันเมื้อกี้โน้นนนน หน่อยสิครับ ที่ถามว่า
" หลังจากวันนี้ จะได้เจอพี่สองคนในบอร์ดอีกป่าว "
ตอบหน่อยเถอะ อยากรู้ ๆ:monkeysad2:
ป.ล. รอคอยด้วยใจระทึก....
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณต่อรู้ไหมฮะ ตอนคุณพลาดเล่าเรื่องอะ ชอบตัดภาพไปที่โคมไฟหัวเตียงเรื่อยเลย :like2:
งั้นแสดงว่าคุณๆก็พลาดเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจไปเยอะเลยนะเนี้ย... :kikkik:
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาพูดยั่วให้อยากแล้วจากไปแบบนี้ เอาไม้มาตีหัวผมเลยดีกว่า กี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
/ me แค่กๆ กรี๊ดจนเจ็บคอ
-
พี่ต่อ เอ้ยยย พี่อาร์ทดิลืมๆ เเฮะๆๆ
ตอบคำถามอันเมื้อกี้โน้นนนน หน่อยสิครับ ที่ถามว่า
" หลังจากวันนี้ จะได้เจอพี่สองคนในบอร์ดอีกป่าว "
ตอบหน่อยเถอะ อยากรู้ ๆ:monkeysad2:
ป.ล. รอคอยด้วยใจระทึก....
อันนี้ให้โบเค้ามาบอกเองดีกว่าเนาะ...(ข่าวดี ข่าวดี)
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pigscare2:
อาร์ทพูดไรอ่า.... มิน่าโบถึงชอบตัดฉับไปที่โคมไฟทู้กที เหอ เหอ :haun5:
งั้นเดี๋ยวจะเอาโคมไฟไปทิ้งให้ฮะ...แต่มันมืดจะมองอะไรเห็นมั้ยอ่ะ.. :haun5:
-
อาทก็เล่าฉากเผด็จศึก สักฉากนะครับ
:kikkik:
-
ผมก็เป็นคนนึงที่คอยอ่านเรื่องราวที่โบ เขียนครับ ติดตามทุกวันเลยครับ
หลังจากนี้จะเข้ามาคุย มาเล่าอะไรอีกหรือเปล่าครับ HBD นะครับอาร์ท
ขอให้มีความสุขมากๆๆครับ รักกันนานๆๆ อ่านแล้วซึ้ง ยกนิ้วให้เลยครับกับความรักที่มีให้กันครับ ขอบคุณครับ
-
พี่เรย์แย่งพูดง่ะ เสีย self เลย (เกี่ยวกันไหม?)
-
โอ้ๆ จะมีข่าวดีๆ :impress:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาพูดยั่วให้อยากแล้วจากไปแบบนี้ เอาไม้มาตีหัวผมเลยดีกว่า กี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
/ me แค่กๆ กรี๊ดจนเจ็บคอ
ยาแก้ไอมั้ยฮะ..ไม่แพงรายได้สมทบทุนนักศึกษาหาเลี้ยงแฟน... :teach:
ผมก็เป็นคนนึงที่คอยอ่านเรื่องราวที่โบ เขียนครับ ติดตามทุกวันเลยครับ
หลังจากนี้จะเข้ามาคุย มาเล่าอะไรอีกหรือเปล่าครับ HBD นะครับอาร์ท
ขอให้มีความสุขมากๆๆครับ รักกันนานๆๆ อ่านแล้วซึ้ง ยกนิ้วให้เลยครับกับความรักที่มีให้กันครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณฮะ..ขอพรดีจงกลับคืนแก่คุณเช่นกันฮะ
อาทก็เล่าฉากเผด็จศึก สักฉากนะครับ
:kikkik:
กลัวเล่าแล้วจะไม่ได้อยู่ดูโลกพรุ่งนี้จังเลยฮะ... :monkeysad2:
ตามอ่านเรื่อยๆ
เฮียอาร์ตกะเฮียโบเรียน ม ปลายที่ไหนอะคับ
ตอบได้มั้ยครับ
ตื่นเต้นครับ
น่ารักทั้งคู่เลยครับ นิสัยนะครับ :impress2:
ผมเรียนที่โรงเรียนวัดแห่งหนึ่งย่านอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยฮะ..ใบ้แค่นี้พอ
ส่วนของไอ้โบถามมันเอา :yeb:
-
ตามอ่านเรื่อยๆ
เฮียอาร์ตกะเฮียโบเรียน ม ปลายที่ไหนอะคับ
ตอบได้มั้ยครับ
ตื่นเต้นครับ
น่ารักทั้งคู่เลยครับ นิสัยนะครับ :impress2:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :pigscare2:
อาร์ทพูดไรอ่า.... มิน่าโบถึงชอบตัดฉับไปที่โคมไฟทู้กที เหอ เหอ :haun5:
งั้นเดี๋ยวจะเอาโคมไฟไปทิ้งให้ฮะ...แต่มันมืดจะมองอะไรเห็นมั้ยอ่ะ.. :haun5:
5555 ตลกดีครับ เชื่อแล้วครับ ว่าทำไมพูดประโยค เสี่ยวๆๆ ได้ครับ (ล้อเล่นนะครับ)
-
ข่าวดี หรอฮะ งั้นก็รอต่อปาย :impress2:
ง่วง จน หายง่วงเเล้วววว งั้นก็จะพยายามรอจนพี่โบจามาบอกเเล้วกาน :yeb:
หัน ซ้าย ขวาหม่ามี๊ ที่รักจะมาตอนไหน....
-
พี่อาร์ทกะพี่โบเรียนหมอไม่กลัวเลือดเหรอครับ
ผมไม่กล้าเรียนเพราะกลัวเลือดนี่แหละครับ :try2:
-
ข่าวดี หรอฮะ งั้นก็รอต่อปาย :impress2:
ง่วง จน หายง่วงเเล้วววว งั้นก็จะพยายามรอจนพี่โบจามาบอกเเล้วกาน :yeb:
หัน ซ้าย ขวาหม่ามี๊ ที่รักจะมาตอนไหน....
หายง่วงแล้วเหมือนกันฮะ..เห็นทุกคนต้อนรับดีขนาดนี้ :interest:
พี่อาร์ทกะพี่โบเรียนหมอไม่กลัวเลือดเหรอครับ
ผมไม่กล้าเรียนเพราะกลัวเลือดนี่แหละครับ :try2:
ตอนแรกก็กลัวๆฮะตอนนี้ชินแล้ว
ส่วนไอ้โบมันคงไม่กลัวหรอกฮะ..ทุกวันนี้มันก็จ้องจะเอาเลือดพี่ออกมาดูทุกวันแล้ว
รออยู่นะครับ รอให้ทั้ง 2 คนมาประกาศวันแต่งครับ อิอิอิอิ รอฟังข่าวดีอยู่นะครับ
อยากแต่งฮะ..แต่เจ้าสาวเล่นตัว :sad4:
พูดแบบนี้ต้องมีคนอยากซื้อ.......เยอะแน่ๆ (หมายถึงยาแก้ไอนะ) :haun5:
อย่างอื่นไม่ซื้อเหรอ .. :confuse:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาพูดยั่วให้อยากแล้วจากไปแบบนี้ เอาไม้มาตีหัวผมเลยดีกว่า กี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ
/ me แค่กๆ กรี๊ดจนเจ็บคอ
ยาแก้ไอมั้ยฮะ..ไม่แพงรายได้สมทบทุนนักศึกษาหาเลี้ยงแฟน... :teach:
พูดแบบนี้ต้องมีคนอยากซื้อ.......เยอะแน่ๆ (หมายถึงยาแก้ไอนะ) :haun5:
-
รออยู่นะครับ รอให้ทั้ง 2 คนมาประกาศวันแต่งครับ อิอิอิอิ รอฟังข่าวดีอยู่นะครับ
-
พี่ๆ 2 คนเรียนเก่งจัง อิจฉาอ่า...
แล้วตอนนี้พี่โบไปไหนแล้วครับ น่าจะมานั่งให้สัมพาดด้วยกันทั้งคู่
-
พี่อาร์ทกะพี่โบเรียนหมอไม่กลัวเลือดเหรอครับ
ผมไม่กล้าเรียนเพราะกลัวเลือดนี่แหละครับ :try2:
ตอนแรกก็กลัวๆฮะตอนนี้ชินแล้ว
ส่วนไอ้โบมันคงไม่กลัวหรอกฮะ..ทุกวันนี้มันก็จ้องจะเอาเลือดพี่ออกมาดูทุกวันแล้ว...
คนทำความผิดมักจะร้อนตัวไปก่อนนะฮะ
คุณต่อแอบไปทำตัวเจ้าชู้ใส่ใครรึเปล่าล่ะ คุณพลาดเลยจ้องแบบนั้น...อิอิ :haun5:
-
รออยู่นะครับ รอให้ทั้ง 2 คนมาประกาศวันแต่งครับ อิอิอิอิ รอฟังข่าวดีอยู่นะครับ
อยากแต่งฮะ..แต่เจ้าสาวเล่นตัว :sad4:
อ้าวทำไมโบเล่นตัวอ่ะครับ อาร์ทก็รวบหัวรวบหาง บ่อยๆๆเลยครับ เดี๋ยวก็ยอมเองครับ อิอิอิอิ
-
พี่ๆ 2 คนเรียนเก่งจัง อิจฉาอ่า...
แล้วตอนนี้พี่โบไปไหนแล้วครับ น่าจะมานั่งให้สัมพาดด้วยกันทั้งคู่
นอนอยู่บนเตียงฮะ..งั้นให้โบมันมาคุยบ้างแล้วกันเนาะ.. :monkeylove2:
-
พี่ต่อ อย่าบอกนะว่าเรียนหมอที่เดียวกะพี่พลาด โอ๊ย คณะนี้นี่สามคู่แล้วนะครับ เยอะจังวุ๊ย รู้งี้ตอนเอ็นท์เลือกหมอดีกว่าวุ้ย หุหุ
แต่คงไม่ติดเพราะคะแนนชีวะไม่ถึงเกณฑ์ :yeb:
ถ้าเรียนที่เดียวกะพี่พลาดจริงนี่เด๋วผมตามไปลงเรียนGenEdของคณะแพทย์มั่งดีกว่า
เผื่อจะเจอซักคน อิอิ
-
อ้าวทำไมโบเล่นตัวอ่ะครับ อาร์ทก็รวบหัวรวบหาง บ่อยๆๆเลยครับ เดี๋ยวก็ยอมเองครับ อิอิอิอิ
อย่าชี้โพรงให้กระรอกดิครับ..เหอๆ
โบเองครับ :music:
-
พี่โบมาแว้วๆๆๆๆๆๆ
เย้ๆๆๆๆ
แต่พี่อาทอย่าเพิ่งไปไหนนะ ค๊าบ นั่งไกล้กัน มันอุ่นดีไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
-
ถ่ายรูปๆๆๆๆๆ โชว์หน้าหน่อยน๊า
ทุกๆ คนช่วยส่งเสียงเหมือนผมด้วย
-
อ้าว คุณโบมาๆๆ นึกว่ากินอิ่มจนหลับไปแล้วซะอีก :kikkik:
มีข่าวอะไรจะบอกหรอฮะ :myeye:
อยากรู้ๆ
-
รอฟังข่าวดีนะคับ (พรุ่งนี้มีสอนตอนเช้า ยังรอ ๆ ) แถลงข่าวดี ได้แล้วค้าบบบบบบบบบ
-
:interest: ในที่สุดโบก้อมา
-
หวัดดีครับ โบ หลังจากอ่านเรื่องราวติดตามมาตลอด วันนี้ก็ได้เจอคนเขียนแล้ว ดีใจมากครับ
ขอให้รักกันกับอาร์ทมากๆๆนะครับ
-
คุณโบ บอกข่าวดีมาเถอะคับ จะได้ไปมอบของขวัญพิเศษ ๆ กับนายอาร์ทอ่ะ เด๋วเช้าก่อนนะ อิอิ :haun1:
-
โบมีข่าวไรจะบอกเหรอคะ ..
อยากรู้จัง :confuse:
คือว่า ตอนนี้เริ่มง่วงแล้วอ่า แหะ แหะ :try2:
-
หวัดดีครับพี่โบว์
ต้องหวัดดีเป็นทางการสักหน่อยนึง
ตะกี้ถาม ม ปลายพี่อาร์ทไปแระ แต่เหลือพี่โบนี่สิครับ
เรียนที่ไหนเอ่ย
จริงๆมีตีเทนนิสเช้านะเนี่ย แต่ว่าไม่ตีแระมานั่งคุยกับพี่โบว์พี่อาร์ทดีกว่าครับ :-[
-
เอาข่าวดีก่อนเลยแล้วกันครับ
ด้วยแรงยุจากไอ้อาร์ทและกำลังใจบวกเสียงเรียกร้องของหลายๆคนทำให้มีแรงลุกมาเขียนต่อครับ
แต่เนื้อเรื่องคงจะไม่ใช่แนวไดอารี่บันทึกเหตุการณ์ประจำวันต่างๆแบบเดิมแล้วนะครับแต่จะเป็นการหยิบเอา Event ต่างๆเช่นเหตุการณ์ตอนไปเที่ยววันสำคัญต่างๆในรอบปีที่ผ่านมาๆเล่าแทน
คิดว่าหลายๆคนคงมีความสุขกับมันนะครับ
ส่วนข่าวดีที่สองไอ้อาร์ทเรียนดีขึ้นครับ..(สำเร็จในที่สุด) :try2:
-
งืมมม ข่าวดีจริงๆด้วยครับ
ชอบครับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :like2: :like2:
พี่โบคับ ใบ้รุ่น ที่เรียน จบมาหน่อยน้า
ขอแค่เลขรุ่นก็พอครับ
ขอบคุณครับ :serius3:
-
โอ้ย..จะหลับสักหน่อย เกิดปวดอึขึ้นมาเสียนิ
.....
.....
.....
ตอนนี้เสร็จแล้ว
...
...
อ้าว..โบมาตอบแล้วหรือครับ
ผมน่ะ..อ่านเรื่องที่โบเขียนกว่าจะจบตั้งหลายชม.แนะ ปกติไม่เคยอ่านหนังสือยาวๆแบบนี้เลย แต่อ่านก็เพลินดีนะ
ผมทำงานเป็นผู้ช่วยแพทย์อยู่ แต่เป็นหมอสัตว์นะ เรื่องผ่าตัดนี่ทำทุกวัน เห็นเลือด ตับ ไต ไส้พุงทุกวัน (ของจริงๆนะ สดๆ เป็นๆ )
ว่างๆ เอาสัตว์เลี้ยงมาให้ดูได้ ..ฮิ ฮิ
-
:interest: :interest: :interest: :interest: เย้ๆๆๆ เขียนต่อแล๊ว ดีจายๆๆๆๆๆๆ
อยากเห็นหน้าพี่โบ กะพี่อาร์ทอ่า...
(ขอรอบที่ 4 แย๊วน๊า ใจอ่อนหน่อยน๊าพี่)
-
เอาข่าวดีก่อนเลยแล้วกันครับ
ด้วยแรงยุจากไอ้อาร์ทและกำลังใจบวกเสียงเรียกร้องของหลายๆคนทำให้มีแรงลุกมาเขียนต่อครับ
แต่เนื้อเรื่องคงจะไม่ใช่แนวไดอารี่บันทึกเหตุการณ์ประจำวันต่างๆแบบเดิมแล้วนะครับแต่จะเป็นการหยิบเอา Event ต่างๆเช่นเหตุการณ์ตอนไปเที่ยววันสำคัญต่างๆในรอบปีที่ผ่านมาๆเล่าแทน
คิดว่าหลายๆคนคงมีความสุขกับมันนะครับ
ส่วนข่าวดีที่สองไอ้อาร์ทเรียนดีขึ้นครับ..(สำเร็จในที่สุด) :try2:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ความหวังของผมก้อเปนจิง
ถึงแม้มันจะไม่ชั่ยdiaryแบบทุกวันก้อตาม แต่ก้อยังดีกั๊บ ยังอยากรุ้ความเปนไปของพี่ทั้ง 2 คนอยุ่
(ไม่ชั่ยไรหรอก อิจฉาอ่ะ แหะๆๆๆ)
รักพี่อาทกะพี่โบ มากนะคับ
รักกันนานๆนะ
ว่างๆก้อเอาความรักของพี่มาแบ่งปันคนในบอร์ดบ้างก้อดีเน้อออออ
(ว่าแล้วก้อหยอดดดดด)
(พลั่ก!!! เจี๊ยกกกกกกกกกกก!!! เสียงรองเท้าพี่อาทลอยมาสั่ยกะบาลผมอย่างจัง - -*)
ฮ่าๆๆ
หวัดดีครับพี่โบว์
ต้องหวัดดีเป็นทางการสักหน่อยนึง
ตะกี้ถาม ม ปลายพี่อาร์ทไปแระ แต่เหลือพี่โบนี่สิครับ
เรียนที่ไหนเอ่ย
โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งครับบอกเท่านี้ที่เหลือเดาเอา :-[
แฮ่~ ชายล้วนที่ว่านี่ ขึ้นต้นด้วย ส ป่าว หรือ ซ หรือ ท หรือ อ ฮ่าๆๆๆ เอามาเกือบหมด เลือกซักอันนะค๊าบบบบบ
-
ดีใจมาก ๆ คับที่จะมาเขียนเล่าเรืองราวของนายสองคนต่อ ขอบคุณนะค้าบ :sad4: :monkeylove2: :monkeylove2:
จะมาติดตามเป็นประจำและจะเป็นกำลังใจให้นายสองคนตลอดไปคับ
ดีใจกับโบและความพยายามของนายอาร์ทด้วยนะ ที่ช่วยกันจนผลการเรียนดีขึ้น อย่างนี้สิที่เขาบอกกันว่า ความรักทำให้ทุกสิ่งดีขึ้น น่ารักมาก ๆ
แล้วนายสองคน เรียนฝั่งคลินิกกันรึยังคับ งัยก้อเป็นกำลังใจให้นะคับ จะได้มีคุณหมอเก่งๆ นิสัยดี และก้อน่ารัก ๆ มาทำงานเพื่อสังคมต่อไปค้าบ
-
เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจมากมาย จะได้อ่านต่อแล้ว :like2:
คุณโบไม่ต้องเข้ามาโพสทุกวันเหมือนเคยก็ได้ แค่แวะมาเล่าเรื่องบ้างแค่นี้ก็ดีใจแล้วฮะ :sad4:
ขอบคุณคุณโบกับคุณอาร์ทมากเลยนะฮะ ^^
-
อ๋าาาา... ดีใจจังจะได้อ่านเรื่องของโบกับอาร์ทต่อแล้ว :like2:
ขอบคุณนะคะ
หวัดดีค่ะโบ วันนี้ได้เจอโบซะที ดีใจจัง
ขอให้รักกับอาร์ทนานๆน้า :yeb:
อาร์ทเรียนดีขึ้นไม่ใช่เพราะโบหรอกเหรอ หุหุ :-[ :-[
อิจฉาๆๆๆๆๆ ตาลุกเป็นไฟแล้ว :haun6:
ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ไม่ไหวแล้ว มึนๆๆๆๆ
:impress2: โบกับอาร์ท น่ารักที่สุดเล้ย กรี๊ดดดดดดด :impress2:
-
หวัดดีครับ โบ หลังจากอ่านเรื่องราวติดตามมาตลอด วันนี้ก็ได้เจอคนเขียนแล้ว ดีใจมากครับ
ขอให้รักกันกับอาร์ทมากๆๆนะครับ
ขอบคุณมากครับยังไงก็ลองอ่านเรื่องราวตอนต่อไปด้วยนะครับชอบไม่ชอบบอกได้ครับ
ครับ ขอบคุณมากครับ ผมจะคอยติดตาม เหตุการณ์ที่ โบ มาเล่าให้ฟังครับ ชวนๆๆ อาร์ท เข้ามาคุยมาเล่ากันบ้างนะครับ
-
พี่โบยังไม่ได้ตอบเลยว่าเรียนที่เดียวกะพี่พลาดอ๊ะปล่าว (แถวสามย่านอ่ะ) :confuse:
-
แง้ววววววววววววว
งั้นจะเรียกว่าเดาเหรอครับ
มี รร ชายล้วนเยี่ยงร้อย เดาไม่สนุกอะสิเฮียก็ จายร้ายยยยยยยยยยยยยยยย :monkeysad:
ซค
สก
อสช
อสธ
ซด
กท
เทพ
สธ
มก
บลาๆๆๆ
พี่คนที่เป็นผู้ช่วยครับ
ตอน ม ปลายผมต้องเดินผ่านสัตว จุฬาบ่อยครับ
เคยเจอผ่าซากอะไรไม่รู้ครับ
แบบว่าต้องล้างเลือดเยอะมาก
แบบว่าหลังจากนั้นสยองไปเลยครับ
เหม็นแทบจะอ้วกครับ
-
เดี๋ยวผมไปนอนมั่งดีกว่า แต่ไม่ใช่เพราะง่วงนะ เป็นเพราะไม่อยากขัดเวลา....ของคุณพลาดกับคุณต่อต่างหาก (เวลาพักผ่อนนะ อย่าคิดมาก อิอิ)
ขอให้หลับอย่างสนุกนะฮะ :kikkik:
-
:impress3: โบน่ารัก เจง ๆ มิน่าล่ะ นายอาร์ทถึงได้หลงรักมาก ๆ อิอิ อิจฉาค้าบ :haun1:
โบคับ ถามเรือ่งการเรียนได้ป่าว ตอนนี้ข้ามมาเรียนคลินิกรึยัง แล้วในอนาคตอยากต่อด้านไหนคับ :impress: เด็ก :pigangry2: ศัลย์ :yeb: สูติ หรือว่า ฯลฯ :angellaugh2: บอกหน่อยนะค้าบ อยากรู้ ๆ จะได้เตรียมตัวไปเปนคนไข้อ่ะ อิอิ
-
คนทำความผิดมักจะร้อนตัวไปก่อนนะฮะ
คุณต่อแอบไปทำตัวเจ้าชู้ใส่ใครรึเปล่าล่ะ คุณพลาดเลยจ้องแบบนั้น...อิอิ :haun5:
ใช่เลยครับ ใช่เลย....ถูกมากๆ :laugh2:
โบเองครับ :music:
อ้าว คุณโบมาๆๆ นึกว่ากินอิ่มจนหลับไปแล้วซะอีก :kikkik:
มีข่าวอะไรจะบอกหรอฮะ :myeye:
อยากรู้ๆ
เกือบหลับครับ :confused:
หวัดดีครับพี่โบว์
ต้องหวัดดีเป็นทางการสักหน่อยนึง
ตะกี้ถาม ม ปลายพี่อาร์ทไปแระ แต่เหลือพี่โบนี่สิครับ
เรียนที่ไหนเอ่ย
โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งครับบอกเท่านี้ที่เหลือเดาเอา :-[
หวัดดีครับ โบ หลังจากอ่านเรื่องราวติดตามมาตลอด วันนี้ก็ได้เจอคนเขียนแล้ว ดีใจมากครับ
ขอให้รักกันกับอาร์ทมากๆๆนะครับ
ขอบคุณมากครับยังไงก็ลองอ่านเรื่องราวตอนต่อไปด้วยนะครับชอบไม่ชอบบอกได้ครับ
พี่โบคับ ใบ้รุ่น ที่เรียน จบมาหน่อยน้า
ขอแค่เลขรุ่นก็พอครับ
ขอบคุณครับ :serius3:
ไม่เอา...บอกรุ่นก็รู้เลยดิ...อย่ามาหลอกถามเลย 5 5 5 :laugh:
โอ้ย..จะหลับสักหน่อย เกิดปวดอึขึ้นมาเสียนิ
.....
.....
.....
ตอนนี้เสร็จแล้ว
...
...
อ้าว..โบมาตอบแล้วหรือครับ
ผมน่ะ..อ่านเรื่องที่โบเขียนกว่าจะจบตั้งหลายชม.แนะ ปกติไม่เคยอ่านหนังสือยาวๆแบบนี้เลย แต่อ่านก็เพลินดีนะ
ผมทำงานเป็นผู้ช่วยแพทย์อยู่ แต่เป็นหมอสัตว์นะ เรื่องผ่าตัดนี่ทำทุกวัน เห็นเลือด ตับ ไต ไส้พุงทุกวัน (ของจริงๆนะ สดๆ เป็นๆ )
ว่างๆ เอาสัตว์เลี้ยงมาให้ดูได้ ..ฮิ ฮิ
เอาตัวนี้มั้ยครับชื่ออาร์ท..ผ่าเอาตัวขี้เกียจในไขสันหลังออกให้มันหน่อย
ดีใจมาก ๆ คับที่จะมาเขียนเล่าเรืองราวของนายสองคนต่อ ขอบคุณนะค้าบ :sad4: :monkeylove2: :monkeylove2:
จะมาติดตามเป็นประจำและจะเป็นกำลังใจให้นายสองคนตลอดไปคับ
ดีใจกับโบและความพยายามของนายอาร์ทด้วยนะ ที่ช่วยกันจนผลการเรียนดีขึ้น อย่างนี้สิที่เขาบอกกันว่า ความรักทำให้ทุกสิ่งดีขึ้น น่ารักมาก ๆ
แล้วนายสองคน เรียนฝั่งคลินิกกันรึยังคับ งัยก้อเป็นกำลังใจให้นะคับ จะได้มีคุณหมอเก่งๆ นิสัยดี และก้อน่ารัก ๆ มาทำงานเพื่อสังคมต่อไปค้าบ
ขอบคุณครับ.. :impress:
ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ไม่ไหวแล้ว มึนๆๆๆๆ
:impress2: โบกับอาร์ท น่ารักที่สุดเล้ย กรี๊ดดดดดดด :impress2:
ฝันดีครับ :yeb:
แฮ่~ ชายล้วนที่ว่านี่ ขึ้นต้นด้วย ส ป่าว หรือ ซ หรือ ท หรือ อ ฮ่าๆๆๆ เอามาเกือบหมด เลือกซักอันนะค๊าบบบบบ[/center]
:29: ไม่รู้ไม่ชี้ 5 5 5
:interest: :interest: :interest: :interest: เย้ๆๆๆ เขียนต่อแล๊ว ดีจายๆๆๆๆๆๆ
อยากเห็นหน้าพี่โบ กะพี่อาร์ทอ่า...
(ขอรอบที่ 4 แย๊วน๊า ใจอ่อนหน่อยน๊าพี่)
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
พี่คนที่เป็นผู้ช่วยครับ
ตอน ม ปลายผมต้องเดินผ่านสัตว จุฬาบ่อยครับ
เคยเจอผ่าซากอะไรไม่รู้ครับ
แบบว่าต้องล้างเลือดเยอะมาก
แบบว่าหลังจากนั้นสยองไปเลยครับ
เหม็นแทบจะอ้วกครับ
ใหม่ๆก็เงี้ยะแหละครับ นานไปก็ชิน
เดี๋ยวผมไปนอนมั่งดีกว่า แต่ไม่ใช่เพราะง่วงนะ เป็นเพราะไม่อยากขัดเวลา....ของคุณพลาดกับคุณต่อต่างหาก (เวลาพักผ่อนนะ อย่าคิดมาก อิอิ)
ขอให้หลับอย่างสนุกนะฮะ :kikkik:
ฝันดีคร้าบ :fox2:
-
ส่วนผมไม่นอน
เพราะจะขอดูหน้าพี่โบ กะพี่อาร์ทให้ได้ หุหุหุ
-
สรุปว่าที่เขียนไปนี่มีสัก รร มั้ยเฮีย :untrust:
-
:impress3: โบน่ารัก เจง ๆ มิน่าล่ะ นายอาร์ทถึงได้หลงรักมาก ๆ อิอิ อิจฉาค้าบ :haun1:
โบคับ ถามเรือ่งการเรียนได้ป่าว ตอนนี้ข้ามมาเรียนคลินิกรึยัง แล้วในอนาคตอยากต่อด้านไหนคับ :impress: เด็ก :pigangry2: ศัลย์ :yeb: สูติ หรือว่า ฯลฯ :angellaugh2: บอกหน่อยนะค้าบ อยากรู้ ๆ จะได้เตรียมตัวไปเปนคนไข้อ่ะ อิอิ
สัตว์แพทย์ครับ...มาเป็นผุ้ป่วยคนแรกเลยมั้ยครับ 5 5 5 :haun5:
ล้อเล่นนะครับคิดว่าคงต่อด้านศัลยครับ :yeb:
-
แฮ่~ ชายล้วนที่ว่านี่ ขึ้นต้นด้วย ส ป่าว หรือ ซ หรือ ท หรือ อ ฮ่าๆๆๆ เอามาเกือบหมด เลือกซักอันนะค๊าบบบบบ
:29: ไม่รู้ไม่ชี้ 5 5 5
อย่าทำเปนไม่รุไม่ชี้ซิก๊าบบบบบ เลือกมาอันเดว มันไม่ยากเท่ากะถอดรูทหรือถอดสมการไรนั่นหรอก ฮ่าๆๆๆๆๆ
(ล้อเล่นน่ะคับ)
แง้ววววววววววววว
งั้นจะเรียกว่าเดาเหรอครับ
มี รร ชายล้วนเยี่ยงร้อย เดาไม่สนุกอะสิเฮียก็ จายร้ายยยยยยยยยยยยยยยย :monkeysad:
ซค
สก
อสช
อสธ
ซด
กท
เทพ
สธ
มก
บลาๆๆๆ
พี่คนที่เป็นผู้ช่วยครับ
ตอน ม ปลายผมต้องเดินผ่านสัตว จุฬาบ่อยครับ
เคยเจอผ่าซากอะไรไม่รู้ครับ
แบบว่าต้องล้างเลือดเยอะมาก
แบบว่าหลังจากนั้นสยองไปเลยครับ
เหม็นแทบจะอ้วกครับ
รุ้จักหมดเลย เว้น 2 อันสุดท้าย - -*
ดีแล้วคับที่ผมไม่เลือกเรียนแพทย์ ไม่งั้นมีหวังตายก่อนเปนแพทย์พอดี
งั้น,,,
ขอแค่เปนคนไข้ของพี่อาทกะพี่โบละกันนะคับ
(เว้นแต่เสียว่า พี่ทั้งสองคนเปน สัตวแพทย์ อันนี้ผมก้อขอลาล่ะคับ ฮ่าๆๆๆ)
-
ส่วนผมไม่นอน
เพราะจะขอดูหน้าพี่โบ กะพี่อาร์ทให้ได้ หุหุหุ
งั้นคงไม่ได้นอนแล้วล่ะน้องเอ้ย... :try2:
-
สรุปว่าที่เขียนไปนี่มีสัก รร มั้ยเฮีย :untrust:
มีครับแต่ไม่บอกว่าอันไหน... :kikkik:
-
[ดีแล้วคับที่ผมไม่เลือกเรียนแพทย์ ไม่งั้นมีหวังตายก่อนเปนแพทย์พอดี
งั้น,,,
ขอแค่เปนคนไข้ของพี่อาทกะพี่โบละกันนะคับ
(เว้นแต่เสียว่า พี่ทั้งสองคนเปน สัตวแพทย์ อันนี้ผมก้อขอลาล่ะคับ ฮ่าๆๆๆ)[/center]
ทันมุขเราอีก...T^T
-
[ดีแล้วคับที่ผมไม่เลือกเรียนแพทย์ ไม่งั้นมีหวังตายก่อนเปนแพทย์พอดี
งั้น,,,
ขอแค่เปนคนไข้ของพี่อาทกะพี่โบละกันนะคับ
(เว้นแต่เสียว่า พี่ทั้งสองคนเปน สัตวแพทย์ อันนี้ผมก้อขอลาล่ะคับ ฮ่าๆๆๆ)
ทันมุขเราอีก...T^T
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ถูกต้องครับ ใหม่ๆยังใจไม่กล้าพอ บ่อยๆก็รู้สึกธรรมดาครับ กลับมานั่งกินข้าวสบาย ทั้งๆที่เมื่อกี้นี้ ขวักลูกกระตาหมาอยู่ (สยองไปไหม)
ผมก็ว่า บางทีผมไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้สัตว์เหล่านี้บ้างดีกว่า
คืนนี้ขอส่งโบกับอาร์ทเข้านอนนะ พรุ่งนี้ผมต้องไปแข่งวิ่งมินิมาราธอน วันนี้ซ้อมวิ่งมาเหนือยแล้ว บ๊ายบายครับ
แล้วจะตามอ่านเรื่องที่โบจะเขียนนะ ตอนนี้ผมเซฟเรืองไว้ใน pocketpc แล้ว จะได้เอาไปอ่านที่ๆทำงาน
good night คร้าบบบ..
-
ขอบคุณค้าบที่มาตอบ แต่ กกกก กลัวแล้วก๊าบบบบบ กลัวปากนายโบแล้วอ่ะ ม่ะถามแล้วดีก่า :pigha2: ช่างน่าเห็นใจนายอาร์ทเจงๆ อิอิ
ดีใจจังที่นายโบจะเรียนศัลย์ จะได้มีหมอศัลย์เก่ง ๆ เพิ่มขึ้นอีกคนอ่ะคับ (ผมทำงานด้านการแพทย์ เจอหมอศัลย์เป็นเกย์หลายคนแล้วอ่ะ อิอิ)
แล้วนายอาร์ทล่ะคับ อยากเรียนต่อด้านไหน ถ้าเปนอายุรกรรม น่าจะดีนะ คนไข้จะได้ฮาเฮ ไม่เศร้าซึม เวลาเจอมุขนายอาร์ทอ่ะ :yeb:
ผมไปนอนมั่งดีก่า จะได้ไม่กวนเวลาแห่งความสุขของนายสองคน มีความสุขมาก ๆ นะคับ ++++++ Life goes on........................ :monkeylove2:
-
ส่วนผมไม่นอน
เพราะจะขอดูหน้าพี่โบ กะพี่อาร์ทให้ได้ หุหุหุ
งั้นคงไม่ได้นอนแล้วล่ะน้องเอ้ย... :try2:
ใจร๊าบยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ย :pigha2:
-
เอาล่ะ ไปนอนจริงๆละ
ฝันดีนะฮะ คุณโบกับคุณอาร์ท :yeb:
-
ถูกต้องครับ ใหม่ๆยังใจไม่กล้าพอ บ่อยๆก็รู้สึกธรรมดาครับ กลับมานั่งกินข้าวสบาย ทั้งๆที่เมื่อกี้นี้ ขวักลูกกระตาหมาอยู่ (สยองไปไหม)
ผมก็ว่า บางทีผมไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้สัตว์เหล่านี้บ้างดีกว่า
คืนนี้ขอส่งโบกับอาร์ทเข้านอนนะ พรุ่งนี้ผมต้องไปแข่งวิ่งมินิมาราธอน วันนี้ซ้อมวิ่งมาเหนือยแล้ว บ๊ายบายครับ
แล้วจะตามอ่านเรื่องที่โบจะเขียนนะ ตอนนี้ผมเซฟเรืองไว้ใน pocketpc แล้ว จะได้เอาไปอ่านที่ๆทำงาน
good night คร้าบบบ..
โชคดีในการแข่งนะครับ ฝันดีด้วยครับ :yeb:
-
ลุงโบจายร้ายที่สุด
เดาแบบฟันธงมั่วๆเลยว่ารุ่น 121 :pigangry2:
-
เอาล่ะ ไปนอนจริงๆละ
ฝันดีนะฮะ คุณโบกับคุณอาร์ท :yeb:
คร้าบ ฝันดีครับ :yeb:
-
เย้ๆๆๆ เขียนต่อหรอฮะ ดีจังจะได้มีอารายอ่านเเก้เหงา
อ่านไปยิ้มไปเยี่ยงคนบ้า :myeye:
พี่อาร์ทได้คะเเนนดีขึ้นก็ฝากดีใจกับพี่เค้าด้วยนะฮะ
ส่วนเราเองก็ต้องพยายามบ้างเเล้ว จะเอ็นเเล้ว สู้ๆๆๆๆ( เพิ่งสำเนียกตัว) :try2:
ไปนอนก่อนดีกว่า กู๊ดไนท์นะฮะ พี่ๆ หอมเเก้มพี่โบ ซ้าย ขวา
ตามมาด้วยเท้าพี่อาร์ท อ๊ากกก น่ากัวจังไปดีฝ่า ..... :laugh:
-
ขอบคุณค้าบที่มาตอบ แต่ กกกก กลัวแล้วก๊าบบบบบ กลัวปากนายโบแล้วอ่ะ ม่ะถามแล้วดีก่า :pigha2: ช่างน่าเห็นใจนายอาร์ทเจงๆ อิอิ
ดีใจจังที่นายโบจะเรียนศัลย์ จะได้มีหมอศัลย์เก่ง ๆ เพิ่มขึ้นอีกคนอ่ะคับ (ผมทำงานด้านการแพทย์ เจอหมอศัลย์เป็นเกย์หลายคนแล้วอ่ะ อิอิ)
แล้วนายอาร์ทล่ะคับ อยากเรียนต่อด้านไหน ถ้าเปนอายุรกรรม น่าจะดีนะ คนไข้จะได้ฮาเฮ ไม่เศร้าซึม เวลาเจอมุขนายอาร์ทอ่ะ :yeb:
ผมไปนอนมั่งดีก่า จะได้ไม่กวนเวลาแห่งความสุขของนายสองคน มีความสุขมาก ๆ นะคับ ++++++ Life goes on........................ :monkeylove2:
กลัวคนไข้จะอาการแย่ลงจากความเลี่ยนของมันสิครับ... :untrust:
ฝันดีนะครับ :yeb:
-
ลุงโบจายร้ายที่สุด
เดาแบบฟันธงมั่วๆเลยว่ารุ่น 121 :pigangry2:
เดาโลด...5 5 5 :kikkik:
-
วันนี้ไปนอนก่อนนะครับ หลับฝันดีทั้ง โบ และ อาร์ท ครับ มีความสุขมากๆๆนะครับ รักกันมากนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ตลอดไปครับ
-
พี่โบๆๆๆๆๆ
แล้วพี่อาร์ททำอะไรอยู่อ่ะ
-
เย้ๆๆๆ เขียนต่อหรอฮะ ดีจังจะได้มีอารายอ่านเเก้เหงา
อ่านไปยิ้มไปเยี่ยงคนบ้า :myeye:
พี่อาร์ทได้คะเเนนดีขึ้นก็ฝากดีใจกับพี่เค้าด้วยนะฮะ
ส่วนเราเองก็ต้องพยายามบ้างเเล้ว จะเอ็นเเล้ว สู้ๆๆๆๆ( เพิ่งสำเนียกตัว) :try2:
ไปนอนก่อนดีกว่า กู๊ดไนท์นะฮะ พี่ๆ หอมเเก้มพี่โบ ซ้าย ขวา
ตามมาด้วยเท้าพี่อาร์ท อ๊ากกก น่ากัวจังไปดีฝ่า ..... :laugh:
หอมได้ครับไม่กัด 5 5 5
ฝันดีนะครับ
ส่งทุกคนหมดแล้วเดี๋ยวผมก็จะเข้านอนแล้วเหมือนกันนะครับ
Good Night ครับทุกท่าน... :yeb:
-
พี่โบๆๆๆๆๆ
แล้วพี่อาร์ททำอะไรอยู่อ่ะ
นอนทำตาเซ็กซี่จะหลับแล้วครับ..
-
ย๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อย่าเพิ่งส่งทุกคนนอน
ผมรอดูรูปพี่อาร์ทกะพี่โบอยู่ หุหุหุ
-
วันนี้ไปนอนก่อนนะครับ หลับฝันดีทั้ง โบ และ อาร์ท ครับ มีความสุขมากๆๆนะครับ รักกันมากนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ตลอดไปครับ
ขอบคุณมากครับ ฝันดีด้วยนะครับ :yeb:
-
ย๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อย่าเพิ่งส่งทุกคนนอน
ผมรอดูรูปพี่อาร์ทกะพี่โบอยู่ หุหุหุ
ช้าไปแล้วหนู... :kikkik:
-
งอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เชร๊อะไปนอนแระ
พี่อาร์ทครับขอหอมแก้มหน่อยคับ กู๊ดไนท์คิสครับ คริ คริ :kikkik:
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
เฮ้อ แพ้ลุงโบจายร้ายแระ โหดจริงๆ :pigcry3: :seng2ped:
-
:pigangry2: จะสืบๆ :pigangry2: จะสืบๆ :pigangry2: จะสืบๆ :pigangry2: จะสืบๆ :pigangry2: จะสืบๆ :pigangry2: จะสืบๆ :pigangry2:
งั้น กู้ดไนท์คิสพี่อาร์ทดีกว่า งอนพี่โบแล้ว ไม่ยอมให้ดูรูป งอนๆๆๆๆๆๆๆ (ง้อด่วนนนน!!! :monkeysad:)
-
ไม่ตอบแบบนี่เรียนแถว สามย่านแน่เลยเหอๆ เดวเราจาไปแอบดู อิอิ
ดูเฉยๆไม่ทำไรหรอก แค่อยากเห็นว่าตัวจิวจาสวีทกันขนาดไหน หุหุ
:-[
-
.
เอ้า เลย เลิก เอ๊ย ฤกษ์ยาม มานานแระ (ดี ๆ มันเลยเลิกมาแล้ว แสดงว่า ไม่มีเลิก อิอิ :kikkik:)....
เดี๋ยว พี่อาร์ท งอล เอาน๊า ....ผมไปนอนละค้าบ พี่โบ อย่าลืมให้ของขวัญชิ้นพิเศษ กับ พี่อาร์ทล่ะ คับ รอมานานแล้วมั้ง ระวังพี่เค้างอลล่ะ หึหึ...... :haun1:
เดี๋ยวจะถูกลงโทษเหมาจ่าย รวดเดียว ทีนี้ล่ะ พี่เอ๋ย เหอ ๆ ฟ้าเหลืองแน่ ๆ 555.+.........ฝันดีค้าบ ตั้ง 2 คน ฝากราตรีสวัสดิ์ พี่อาร์ทด้วยนะคับ พี่โบ จุ๊บ ๆ :impress3:
.
................ปล. ปล่อย พี่อาร์ทนอนทำตาเซ็กซี่รอนานแระน๊า ไปให้ของขวัญพี่เค้าสิคับ หึหึ :haun1:..........
.
-
หวัดดีคับ
ติดตามมาตั้งแต่บอร์ดปาล์มแล้วอะคับ
ผมก็เรียนหมออยู่อะคับ แต่อยู่ปี 3 ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคับ
-
ไปนอนบ้างดีกว่า พุนี้มีงานแต่เช่าเรามัวมานั่งทำไรอยู่เนี่ย :confuse:
ปล เอะ หรือว่าเรียนแถวสวนลุม เหอๆ แต่ก็ที่เดียวกานอะแหละ
-
เย้ๆๆๆ เขียนต่อหรอฮะ ดีจังจะได้มีอารายอ่านเเก้เหงา
อ่านไปยิ้มไปเยี่ยงคนบ้า :myeye:
พี่อาร์ทได้คะเเนนดีขึ้นก็ฝากดีใจกับพี่เค้าด้วยนะฮะ
ส่วนเราเองก็ต้องพยายามบ้างเเล้ว จะเอ็นเเล้ว สู้ๆๆๆๆ( เพิ่งสำเนียกตัว) :try2:
ไปนอนก่อนดีกว่า กู๊ดไนท์นะฮะ พี่ๆ หอมเเก้มพี่โบ ซ้าย ขวา
ตามมาด้วยเท้าพี่อาร์ท อ๊ากกก น่ากัวจังไปดีฝ่า ..... :laugh:
หอมได้ครับไม่กัด 5 5 5
ฝันดีนะครับ
ส่งทุกคนหมดแล้วเดี๋ยวผมก็จะเข้านอนแล้วเหมือนกันนะครับ
Good Night ครับทุกท่าน... :yeb:
งั้นพี่โบก้อรอต่อไป เพราะผมยังไม่ไปง่ายๆ ฮ่าๆๆๆๆ
รอดูรูปแทนคุณ dogdag อยุ่ (ล้อเล่นนนนนคับ)
ยังไม่นอนหรอกคับ กะลังจะดูหนังต่อ
สืบสานความรักของพี่ทั้ง 2 ก้อต้องงง
"Brokeback Mountain"
(ฮ่าๆๆๆๆ)
ที่ว่าพี่อาททำตาsexyนี่ กะลังจาหลับหรือคับ?
ว้า อย่าเพิ่งหลับซิ เด๋วม่ะมีฉากโคมไฟ ไห้ระทึกใจหรอก ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก - -*
ว่าไปแล้ว ก้อไปแถวๆสามย่านมั่งดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
ถ้าเป็นอย่างmokungพูดก็ถามไรนิดน้า
ว่างานปาร์ตี้ที่เพิ่งจัดไปพี่โบแสดงอะไรรึป่าวครับ
พอดีไปมาด้วยครับ
หรูดีนะครับ
พี่โบแสดงอะไรในงานป่าวครับ
-
อ่านเรื่องพี่ 2 คนแล้วมีความสุข
อยากมีแบบนี้บ้างจัง
ขอให้พี่สองคนมีความสุข และรักกันมากๆนะคับ
วันหลังถ้าเรียนไม่รู้เรื่องให้พี่ 2 คนสอนได้ป่าวคับ
:impress:
-
ตกลงจะได้ดูเห็นหน้าค่าตานายโบกับนายต่อเปล่าอ่ะ ฮิๆๆ
ปล.ถึงผมไม่ได้ชอบผู้ชายหรือมีแฟนเป็นผู้ชาย
แต่ก็ชอบในความรักของพวกคุณนะ
แบบว่าฮาดีอ่ะ ชอบๆ จะติดตามอ่านต่อไป
-
มารอคำตอบค่ะ พลาด
-
.
....อ๊ะอ๊า พี่อาร์ท เอาโคมหัวเตียงไปทิ้งแระ หึหึ ทีนี้ มาต่อคราวต่อไป คงเล่าบทอัศจรรย์ ได้แล้วสินะคับ เหอ ๆ :haun6: ถ้าพี่โบ เขิน ก็ให้ พี่อาร์ท เล่าก็ได้ อิอิ :kikkik:
(โผล่ มาแซว) :laugh:
...........ปล. รร.ชายล้วน -----> ซค. สก. อสช. อสธ. ซด. กท. เทพ. สธ. มก. ทภ. >>> ฟันธง ! ...... สธ. สถาบันผลิตเกย์แห่งประเทศไทย เหอๆ ...........555+ :haun5: อ๊ะ ล้อเล่งงงงงงงงงงงงงง :yeb:
.
-
พี่อาทกะพี่โบไปนอนแล้วมั้ง
งั้นผมขอดูหนังต่อละกัน
คัยจะมาปูเสื่อก้อได้นะ
รอบนี้ฉาย,,,
Brokeback Mountain นะคับ
ฮี่ๆ
-
โฮกกกกกกกกกกกกก
สถานการณ์สงบแล้วใช่มั้ยเนี่ย
ชั้นนึกว่าเล้าจะแตกซะแล้ว ให้ตายเหอะ
:serius2: :serius2:
ลงชื่อลาไปนอน จุ๊บๆ 2 ที (จุ๊บใคร???)
-
มาช้าไปอ่ะเรา ตั้ง5ชั่วโมงกว่าๆแหนะ
แต่ยังไงก็ขอแฮปปี้วันเกิดนะครับ มีความสุขมากๆเน้อ :impress:
อ่านแล้วอิจฉาจัง ยิ้มแก้มปริเป็นคนบ้าอยู่คนเดียว :haun6: รักกันนานๆนะครับ
ขอขอบคุณคุณโบด้วยนะครับ ที่จะกลับมาเล่าเรื่องราวของคุณทั้งสองคนต่อ ผมมีกำลังใจที่จะกล้าเป็นผู้ชายที่รักผู้ชายต่อแล้วครับ :yeb:
ว่าแต่เรียนที่ไหนเนี่ยอยากรู้อ่ะ ถ้าสามย่านจิง เดือนหน้างานบอลประเพณีผมจะต้องมองหาให้ได้เลยว่าเป็นคนไหน อิอิ (ว่าแต่จะเจอมั้ยเนี่ย คนเยอะซะ :really2:)
-
ว่าแต่ โบจัง อายุเท่าไหร่แระเหรอ เรียนหมอปีไหนแล้วว -*- บอกทีอยากรู้อ่า :monkeysad:
อ่านแล้ว อิจฉาจังเลย :impress2:
-
HaHaHa ดีจายจัง เมื่อคืนได้พูดคุยกับนายอาร์ท + นายโบ น่ารักทั้งคู่เลยค้าบ ถามไรก้อตอบ(เกือบหมด) อิอิ :monkeylove2:
ป่านนี้คงยังไม่ตื่นหรอกมั่ง ก้อกว่าจะตัดไปที่ฉากโคมไฟ ก้อเกือบ 02.00 น. คงยังไม่หายเพลียมั่ง :pigha2:
เข้ามาขอบคุณและเป็นกำลังใจให้นายทั้งสองนะคับ น่ารัก ๆ อย่างนี้ไปนาน ๆ (ตลอดไป) นะค้าบ จะได้เปนกำลังใจให้ผม(และเพื่อนคนอื่น ๆ)
หาคนรักหรือมีคนรักบ้างนะค้าบบบบบบบบบ :impress2:
นายอาร์ทอ่ะ น่ารักกว่าที่คิดไว้เยอะนะ(ดูจากการตอบคำถาม) :like2: ถ้ามีโอกาสก้อแวะมาทักทายกันเรื่อย ๆ นะคับ
ผมเดา ๆ เอานะ ว่าบางที่อาจะไม่ใช่ ม.แถวสามย่านหรอกคับ น่าจะเป็น ม. แถวสุขุมวิท 23 หรือป่าวนะ :untrust:
ถ้าใช่ก้อดีนะ คงจะได้มีโอกาสเจอะเจอกันบ้าง :yeb:
มีความสุขคับผม Life goes on........................ :impress3:
-
มะวานตอนผมแอบหนีไปนอนจำนวนหน้ายังอยู่ที่ 59 อยู่เลย
ตื่นมาตืนเช้าเห็นมี 72 หน้าละแอบตกใจเล็กน้อย :try2:
ไปๆมาๆกลายเป็นกระทู้เดาโรงเรียนคุณโบกะคุณอาร์ทไปซะงั้น
:impress2: ที่จริงน่าจะมาเฉลยไปเลยเนอะ พวกเราจาได้มะต้องเดาต่อ (ล้อเล่นคับ เดี๋ยวมีไทยมุงไปแอบดู อดสวีทกันพอดี)
-
:-[ :yeb:
-
พี่ frank ครับ ถ้าเป็น ม แถว สุขุมวิท 23 นะครับ
คระแพทย์นี่เรียนที่นครนายกนี่ครับ
แต่ดูๆแล้วจากเรื่องที่เล่ามานี่น่าจะอยู่ในเมืองกันนี่ครับ
เหอๆ เอ๊ะ รึป่าวหว่า :untrust:
-
:o
โฮกกกกกก ... ในที่สุดก็ถึงหน้าล่าสุด
เหนื่อยๆ แฮ่กๆ
อดสัมภาษณ์สดเลยอ่ะมะคืน
:seng2ped: :seng2ped: :seng2ped:
อยากคุยกะพี่อาร์ทบ้างๆ
พี่อาร์ทน่ารักอ่ะ
ตกลงพี่สองคนเรียนสัตวแพทย์เหรอครับ?
งิงิ ที่ถามไม่ได้จะไปเป็นคนไข้นะคร๊าบ = ="
:pigscare2:
แห่ะๆ แล้วตกลงม.แถวสามย่านอ่ะป่าวเนี่ย?
อยากรู้ เหอๆ
(รู้ไปก็เท่านั้นครับ ไม่ได้เรียนที่นั่น ฮ่าๆ)
อยากเห็นหน้าพี่โบ กับพี่อาร์ทด้วยคนง่ะ
งืดดดด...นะคร๊าบๆๆ (อ้อนๆ ต่อไป)
จะรอติดตามเรื่องของพี่โบกับพี่อารท์ต่อครับ
แล้วก็...น่าจะเปลี่ยนสลับให้พี่อาร์ทเล่าบ้างนะครับ
จะได้อ่านในมุมมองอีกด้านบ้าง หรือถ้าให้ดี (ถ้าว่าง) ก็ให้พี่อารท์เล่าเรื่อง
ที่พี่โบเล่าไปแล้ว แต่ในมุมกลับกันฮะ ไม่ต้องทุกตอนหรอกฮะ เอาตอนสำคัญๆ ไรเงี้ย
รู้สึกจะมีคำว่า "พี่อาร์ท" มากมาย
พี่โบ จะงอนไหมเนี่ย?
เหมือนได้ใหม่ แล้วลืม เก่า เย้ยยย...
:serius2:
รักพี่โบ กับพี่อาร์ทครับ
จุ๊บๆๆ
:haun6:
-
เมื่อวานเซ็งม่าก ต่อเนทไม่ได้เลย อดมา HBD เลยอ่ะคับ :serius2:
ยังไงก็ Happy Belated Birthday นะครับน้องอาร์ท...
นี่ตื่นกันหรือยังเอ๋ย สงสัยเมื่อคืนรับส่งของขวัญกันจน :haun6: 555+
จะรอติดตามอ่านเรื่องของทั้งสองต่อไปนะครับ.... :impress3:
-
เสียดายอ่ะ ออนตอนกลางคืนไม่ได้(ไม่มีเน็ทใช้เป็นของตัวเอง55+)
มาอ่านที่คุยกันตอนนี้แล้วอิจฉาง่ะ อยากคุยมั่ง หนุกหนานกันน่าดูเลย ฮิ้ว~
ดีใจที่พี่โบจะเล่าเรื่องต่างๆของพี่ๆให้ฟังอีก อิอิ
ไปละค่ะ จุ๊บๆน้า
-
อยากเป็นอย่างงี้บ้างครับ
มีแฟนที มีง่ายเหลือเกิน ไม่มีอุปสรรคอะไรสักอย่างเลย
อยากมีอุปสรรค
แปลกมั้ยว่ะ เรา :pigha2:
รักพี่2คนนะ น่าร๊ากกกกกกกก
-
:myeye:
อดเลยเมื่อคืน ..... ฮือๆๆๆๆ
ในที่สุดก็รู้ว่า ชื่อพี่โบ กับ พี่อาร์ต
แต่สำหรับผมแล้ว จะรักพี่พลาด คนนี้ตลอดไป
-
:monkeylove2: :monkeylove2:
พี่อาร์ทกะพี่โบ(ไม่ค่อยคุ้นปากแฮะ) น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จริงๆ นะ (เสียดายเมื่อคืนออนไม่ได้ เป็นเด็กดีไง เหอๆ)
ไม่รู้จะพูดไรได้มากกว่านี้ละค่ะ
ไงๆ ก็รออ่านไปเรื่อยๆ นะคะ
ปล.ชื่อพี่โบ เนี่ย ย่อมาจากอะไรรึป่าวคะ?
-
เป็นเรื่องที่ไม่มีฉากเลิฟซีนเลย
ตัดไปที่โคมไฟตลอด ( เมื่อไหร่โคมไฟจะพัง555)
แต่ สนุก อิ้บฮ่าย เลยค้าบ ชอบที่สุดดด
ปล่อยมาบ้างนะคับ เลิฟซีน แง่มๆๆ :haun6: :haun6:
เดี้ยวตัดไปที่ อ่าง ปลาทอง อีก แงงะ เลย ตู
-
Re: นายเป็นต่อ กับ น้อง พลาดไปแล้ว Love-Story
« Reply #715 on: Today at 11:40:26 AM » Quote
--------------------------------------------------------------------------------
พี่ frank ครับ ถ้าเป็น ม แถว สุขุมวิท 23 นะครับ
คระแพทย์นี่เรียนที่นครนายกนี่ครับ
แต่ดูๆแล้วจากเรื่องที่เล่ามานี่น่าจะอยู่ในเมืองกันนี่ครับ
คณะแพทยศาสตร์ ของ มศว เรียน พรีคลินิก(ปี1-3)ที่ฝั่งประสานมิตรคับ
ส่วน ปี 4 - 6 เรียนคลินิก ที่ มศว องครักษ์ (รพ.ศูนย์การแพทย์ ฯ ) คับผม
-
คณะแพทยศาสตร์ ของ มศว เรียน พรีคลินิก(ปี1-3)ที่ฝั่งประสานมิตรคับ
ส่วน ปี 4 - 6 เรียนคลินิก ที่ มศว องครักษ์ (รพ.ศูนย์การแพทย์ ฯ ) คับผม
.......อื้ม งั้นก็เดาได้แคบลงแล้วละคับ หึหึ.......
.......พี่อาร์ท กะ พี่โบ เรียนที่เดียวกัน พี่อาร์ทตอบคำถามไปเมื่อคืนแล้วว่า...>>> อยู่ ปี 4 กว่า ๆ แระ....<<< งั้นตัดตัวเลือก ม. สุขุมวิท 23 ไปได้เรย เพราะ พี่ แฟรงค์ บอก แพทย์ ปี4-6 ม. สุขุมวิท 23 ไป เรียน นครนายก เหอ ๆ .........
........งั้นเหลือไรล่ะ ม.สามย่าน ? (% ตอนนี้มากสุด).... ม. ท่าพระจันทร์ ? ....หึหึ....... :kikkik:
........ปล. เดาได้วงแคบลงแระ แฟนคลับ เข้ามาโหวต และลงความเห้นกันด้วยค้าบ อิอิ :yeb:........
........ปล.2 มะคืน เสิร์ฟของขวัญสุดพิเศษ กันไปกี่รอบน๊า เอิ๊ก ๆๆ ๆ :haun1:........
.
-
สามย่านไม่น่าจะใช่นะ ไม่เห็นพี่เค้าเอ่ยชื่อถึงสถานที่แถวๆนั้นเลยอ่ะ ผมก็เรียนอยู่ อ่านแล้วหนวดไม่กระตุกเลยครับว่าอยู่แถวสามย่านกัน
อาจจะเป็น รามาฯ พระมงกุฏ ศิริราช หรืออะไรอีกอ่ะ นึกไม่ออกและ แต่ธรรมศาสตร์นี่เรียนที่รังสิตไม่ใช่เหรอครับ หุหุแคบลงอีกมะอะ
-
HBD อาร์ทย้อนหลังฮับ (ความจิง HBD ล่วงหน้าไปแหล่ว)
ดีใจฮะที่จะมาเล่าต่อวันละนิดวันละหน่อยก็ยังดีอะ
แฟนคลับจะได้ชุ่มชื้นหัวจายยยยยยยยยยย :myeye:
แต่ก็กลัวรบกวนคนเรียนหนักอะชั้น clinic แย๊ว
ยังไงก็เอาใจช่วยทั้ง 2 คนนะค๊าบบบบบบบบ
ปล.เห็นด้วยที่ตัดมศว.ฮะ น่าจะสามย่านน๊า
(หรืออยู่กับนายน้ำแนวอ๊ะป่าว อิอิ)
-
เดากันใหญ่เลย
ถ้าเป็นสามย่านจะไปแอบดูจริงๆด้วยล่ะ :interest:
-
เอางี้ละกันครับ
เรื่องสถานที่ที่จะพอตัดไปได้นั้นตามที่พี่โบบอกมานั้นตามเนื้อเรื่องเกิดเมื่อปีที่แล้วใช่มั้ยครับ ตอนนั้นปีสามนี่ครับ
เหตุการณ์ก็ส่วนใหญ่เกิดในเมืองนี่ครับ ไปลอยกระทงที่เกษตรกัน แต่ว่าตอนนี้ปีสี่แระ
ถ้าเป็น มศว เรียนที่สุขุมวิท 23 ก็พอเป็นไปได้ครับ
แต่ว่าปีสี่แล้วพักบ้านพี่พลาด แต่ มศว ต้องเรียนไกลถึงองครักษ์ แต่เห็นยังพักที่บ้านกันเลยผมว่าไม่น่าจะใช่ มศว นะครับ
ส่วนใหญ่ก็ขึ้นแท็กซี่กันใช้เวลาเดินทางไม่นาน ดูหนังที่มาบุญครองก็บ่อย ส่วนใหญ่เหตุการณ์เป็นเรื่องที่นัดเจอกันในเมืองด้วยนี่ครับ
อีกทั้งคอนโดน้าพี่ต่ออยู่อโศกด้วย ถ้าเรียน มศว งั้นพี่ต่อก็น่าจะพักที่คอนโดน้าสิครับ
ส่วน มธ รังสิต นี่ผมเรียนอยู่ครับ แต่ว่าปีหน้าจะไปท่าพระจันทร์แระ
ผมว่าไกลเกิน ค่าแท็กซี่เข้าเมืองนี่บานแน่ๆครับ
เคยนั่งมาแล้ว ถ้าพี่เค้าเรียนที่นี่ เค้าน่าจะพูดเรื่องหอนี่ครับ แต่นี่ไม่พูดเรื่องนี้กันเลยครับ พี่พลาดก็อยู่บ้านด้วย
อีกอย่างนึง ถ้าคนจะเดินทางออกจากที่นี่ส่วนใหญ่นี่จะใช้รถตู้กันนะผมว่า
ส่วนสามย่าน อังรีดูนังต์ อ่านไปไม่น่าจะใช่นะ เพราะไม่เห็นพูดเรื่องงาน at home ที่ผ่านไปเลยนี่ครับ
ถึงแม้ว่าปีสี่จะไม่ต้องจัดงานแสดงอะไรมากมาย
รู้แต่ว่าปีห้าเป็นผู้จัดแสดงจะเป็นปีห้านี่นาครับ แต่ปีสี่ก็มีแสดงด้วยบางคน แต่ผมว่าไม่น่าจะที่นี่อะครับ
เพราะว่าไปลอยกระทงไกลถึงเกษตรทั้งๆที่ตอนก่อนลอยกระทงเพิ่งดูหนังที่มาบุญครองเสร็จนี่ครับ
ซึ่งถ้าเรียนที่นั่นไปลอยที่สามย่านไม่ดีกว่าเหรอครับ
ส่วนพระมงกุฎนี่ตอนที่เปิดรับผู้หญิงมาเรียนปีหนึ่งนี่จะมีผู้หญิงน้อยมากนะครับแต่ผมเห็นเรื่องนี่มีผู้หญิงหลายคนนี่ครับ
คงไม่น่าจะใช่ที่นี่มั้งครับ
ส่วนศิริราช รามา และแพทย์วชิระ ผมก็เกินจะเดาได้แระครับ
เพราะพี่เค้าไม่กล่าวเรื่องตอนปีหนึ่งไว้เลย เพราะถ้ากล่าวมานั้นจะทำให้สรุปได้ง่ายขึ้นครับ
เพราะว่าศิริราชและรามาเรียน ปีหนึ่งที่ศาลายาครับ
แต่ปีสองขึ้นมาก็เรียนที่วังหลังกับอนุสาวรีย์ตามลำดับครับ
ถ้าเดานะผมว่าคงศิริราชมั้งเพราะศิริราชมีเรียนเลขอะครับ
มีเรียนฟิสิกส์ด้วยนี่
นะแล้วก็ยังเป็นสถานที่ในเมืองด้วยครับ
ขอโทษนะครับที่ยาวไปหน่อยครับ :untrust:
-
.
.........เหอ ๆ เดากันมันหยด 555+ นักวิเคราะห์ตัวจริง โผล่มา กระจ่างเรย เหอ ๆๆ :haun5: ..ช่วยกันวิเคราะห์ ด้วยค้าบบบบบ แคบลงมาอีกเยอะ เรย อิอิ :kikkik:
.........ปล. ขอยิง อีกซัก คำถาม เกี่ยวกะ รร.เก่าพี่โบนะคับ ว่า............รร. ชายล้วนทั้ง 10 โรงที่ยก มานี่ พี่โบบอกมี ในนั้น ชัวร์ แต่ ขอถามอีกติ๊ดส์นึง :monkeysad:........ว่า....
.........เอกชน หรือ รัฐ คับ ? ช่วยตอบด้วยยยยยยยยยยยย :monkeysad2: จุ๊บ ๆ รัก พี่ 2 คน ฮะ :-[
.
-
เดากันไปต่างๆนานา แล้วส่ง sms ไปตอบได้ที่เบอร์ไหนอ่าครับ ตอบถูกมีรางวัลป่าว :haun5:
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่ต่อชื่อเหมือนผมเลย 5 5 5 + :laugh:
-
โทด ฮะ คือ อันนี้อยากรู้เปงการส่วนตัว......ไอ้ไอซ์.......นี่คือชื่อ จิงๆๆๆๆ ของมานหรื่อเปล่า คับ ถ้าใช่ก็ไม่เปงราย
แต่ถ้าไม่ใช่ช่วยบอกชื่อ มันมาหน่อยได้มั้ยคับ.... ถ้าไม่ได้เอาอักษร ย่อก็ได้อ่า นะคับ ขอร้อง :monkeysad:
ความแค้นสุมอก :pigangry2:
-
ตอนแรกๆผมก็ว่าน่าจะเป็นมหิดลนะ แต่พอนึกถึงเนื้อเรื่อง ผมก็เลยคิดว่าน่าจะเป็นสามย่าน
เพราะเห็นว่าไปดูหนังกันที่มาบุญครอง(ถ้าผมไม่ปลาทอง รู้สึกจะไปดูบ่อยนะ แทบทุกครั้งมั้ง)
ซึ่งถ้าหากว่าเป็นมหิดลแล้วทำไมไม่ดูแถวๆเมเจอร์ปิ่นเกล้าล่ะ ใกล้กว่าอีก จะถ่อไปทำไมตั้งสามย่าน
แล้วอีกอย่างในฉากตอนเรียนอยู่ก็มีน้องชื่อแอมเข้ามาเกี่ยวข้องซึ่งน้องเค้าก็เรียนบริหาร
ถ้าเป็นมหิดลก็ไม่น่าจะได้เจอกันนะครับแพทย์กับบริหารเนี่ย เพราะเรียนกันคนละที่แถมอีกอย่างยังไม่ได้อยู่ปีเดียวกันด้วย
แล้วไอ้ตอนที่ขึ้นรถเมล์ไปเรื่อยๆจนมาหยุดปลายทางที่ท่าเรืออะไรซักอย่างเนี่ย(จากนั้นก็เจอไอ้แบงค็ :pigangry2:) ยิ่งทำให้ผมไม่เชื่อว่าจะเป็นมหิดลครับ ผมเลยตัดประเด็นไปที่สามย่านครับ ซึ่งมีเหตุผลในการช่วยเดาที่สนับสนุนคือ ในตอนแรกๆที่พี่ต่อโทรชวนแกมขู่พี่พลาดให้ไปจตุจักร แล้วพี่พลาดก็ออกไปโดยรถเมล์ พอพี่ต่อโทรมาก็เลยถามพี่พลาดไปว่า "ทำไมไม่นั่งรถไฟฟ้า" ซึ่งอาจฟังไม่ค่อยขึ้นแต่ไอ้ที่อยู่ใกล้ๆรถไฟฟ้าผมก็เห็นแต่ม.สามย่านนี่แหละครับ ผมก็เลยเดาเอาอ่ะนะครับว่าน่าจะเป็นสามย่าน อ้ออีกอย่างก็คือไม่เห็นเค้าพูดถึงไปเรียนศูนย์นั้นศูนย์นี้เลยอ่ะ ก็เลยคิดว่าน่าจะเป็นมหาวิทยาลัยที่มีเพียงแค่ศูนย์เดี่ยว ซึ่งนั่นก็คือ
"มหาวิทยาลัยสีชมพู" นั่นแหละครับ...จบ!!! :yeb:
-
ครับใช่ ผมจำคณะน้องแอมไม่ได้ว่าเรียนคณะอะไร เรื่องรถไฟฟ้าเราก็ลืมสนิทเลยครับ
แต่ถ้าเรียนบริหารจริงตามที่พี่ข้างบนพูดก็ หึหึ ครับ
แต่สามย่านอะ คณะหมอมันแยกออกมาต่างหากเลยอะครับ มาตั้งอยู่หลังฝั่งอังรีดูนังต์
ซึ่งการจะได้เจอคณะบริหารนั่นนี่ยากอยู่ประมานนึงเลยครับ
แต่ถ้าน้องแอมไรนี่จะมาที่คณะแพทย์บ่อยๆก็คงแปลกๆไปนิดนึงมั้งครับ
เดินไกลเลยอะครับ
งั้นถ้าเป็นตามนี้แล้วเราเดาตามมหาลัยที่มนีรถไฟฟ้า
กับมีคณะบัญชีด้วยดีกว่ามั้ยครับ
ซึ่งไปๆมาๆ
มีสามย่าน
มธ
มศว นี่ มี รึป่าวอะครับ ผมไม่รู้เรื่อง มหาลัยนี้เท่าไหร่ :untrust:
-
ความจริงคณะบริหารกะแพทก็ไม่ไกลกันนะครับ (หุหุผมอยู่คณะแถวนั้นยังเคยมีแฟนเปน คุณหมอเลยอิอิ)
แล้วอีกอย่างแถวแพทก็มีวิชาเลือกให้คณะอืนๆลงตั้งมากมายนะครับ หุหุ :untrust:
-
:o น้องpandaba ครับ มธ.นี่ไม่มีรถไฟฟ้านะครับน้อง
พี่อยู่มา3ปีแว้วทั้งรังสิต-ท่าพระจันทร์ได้ขึ้นแต่รถเมล์อ่ะ :seng2ped:
-
.
....... :o...ฟันธง ! สามย่าน ! ตราพระเกี้ยว.......(เพราะนักวิเคราะห์หลายท่านเห็นตรงกันว่า ข้อมูล มีน้ำหนักที่สุด อิอิ)................ :laugh:
.........ปล. ปี 4 กว่า กัน แระ พี่ 2 คน ขึ้นบอร์ดกัน รึยังคับ ........... :confuse:
.
-
เฮ่ย
ลืมเรื่องรถไฟฟ้าไปซะสนิทเลยอืมม
งั้นก็คงอังรีแล้วสิครับ
ว่าแต่ว่าทั้งสองคนนี้บังเอิญดีนะครับ ถ้าเรียนที่นี่จริงๆอะนะ
งืม อะไรกาน จะมีแต่เรื่องแบบนี้ เหรอครับ ที่คณะนี้ ฮ่าๆๆ
แต่ว่าก็อดสงสัยไม่ได้อยุ่ดีว่า พี่โบ ไม่เคยพูดเรื่องงาน at home เอ๊ะ หรือว่าเคยแต่ผมไม่รู้
กับตอนนั้นอยู่มาบุญครองจะไปลอยถึงเกษตรทำไมกันเนี่ย ไกลจัง
นะจากที่นี่เดินทางไปปากคลองตลาดก็ไม่ไกลเท่าไหร่ด้วย
ตอนวันที่ไปบ้านตาตัวโกงนั่นนะครับ :untrust:
-
เมื่อคืน..ได้ข่าวว่าเล้าเกือบแตก หุหุหุ
ที่แท้..ก้อสองหนุ่มนี่เอง ....มาให้สัมภาษณ์
HBD.ย้อนหลังนะคะน้อง(ต่อ) อารท์
เอาเป็นว่าขอให้ทั้ง โบ ทั้ง อาร์ท ประสบความสำเร็จ
ทั้งในด้านการเรียน...ทั้งในหน้าที่การงาน ในอนาคตข้างหน้านะคะ
มีความสุขกับทุก..ทุก..วันค่ะ
และจะรอติดตามผลงานต่อไปนะคะ
เจอน้องๆเพื่อนๆสัมภาษณ์กันใหญ่ เอิ้กๆ
เอาแต่ พองามนะค๊า สนุกๆ เด๋ว พี่พลาด พี่ต่อ..จะกลัวซ้าก่อน ^____^*
-
สวัสดีคับ
ผมเริ่มอ่านตั้งแต่หน้าแรกแบบมาราธอนตั้งแต่ 5 ทุ่ม มาถึงตอนนี้เลยอ่า
รู้สึกประทับจัยมาก ๆคับ :impress: จนตอนนี้รู้สึกว่า แก้มจาบวมถาวร (ยิ้มม่ายด้ายหุบเลย)
ขอโทดพี่สุดต่อด้วยนาคับที่มาดูบอดนี้ช้าไปหน่อยเลย อดเบิด เดย์เลย :sad4:
งั้นขอ เบิร์ด เดย์ แฮปปี้ ย้อนหลังแว้วกันนะคับ :haun5:
ขอฝากตัวเปนรุ่นน้องด้วยแล้วกันนะคับ :myeye:
(เผื่อผลบุญจากาเดนมาหาผมบ้าง จาด้ายเจอคน ๆนั้นซะที) :haun2:
ขอบคุณที่ทำหั้ยชีวิตของผมตั้งแต่วันนี้สดใสขึ้นไปอีกเยอะเลยนะคับ :impress:
หวังว่าจะมีโอกาสได้อยู่ร่วมกันตลอด :monkeysad:(ปามานว่าขอได้มีโอกาสคุยด้วยก้อยังดี)
-
ปล.ชื่อพี่โบ เนี่ย ย่อมาจากอะไรรึป่าวคะ?
ไม่ได้ย่อนะครับแต่เคยเปิดดิคฯดูคำแปลชื่อตัวเองมันแปลว่า คนเจ้าสำอาง คนเจ้าชู้.. - -"
-
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่ต่อชื่อเหมือนผมเลย 5 5 5 + :laugh:
เหมือนแค่ชื่อก็พอนะครับ 5 5 5
-
โทด ฮะ คือ อันนี้อยากรู้เปงการส่วนตัว......ไอ้ไอซ์.......นี่คือชื่อ จิงๆๆๆๆ ของมานหรื่อเปล่า คับ ถ้าใช่ก็ไม่เปงราย
แต่ถ้าไม่ใช่ช่วยบอกชื่อ มันมาหน่อยได้มั้ยคับ.... ถ้าไม่ได้เอาอักษร ย่อก็ได้อ่า นะคับ ขอร้อง :monkeysad:
ความแค้นสุมอก :pigangry2:
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรครับตอนนี้เค้าก็ไม่มายุ่งกับชีวิตเราแล้วก็ปล่อยเค้าไปตามทางดีกว่า
ถือว่าปล่อยนกเข้าป่าปล่อยปลาลงน้ำ
ไม่เหนื่อยได้บุญแถมไม่ต้องกลัวเค้าจะมาแก้แค้นอีกด้วย :yeb:
-
.
.........ปล. ปี 4 กว่า กัน แระ พี่ 2 คน ขึ้นบอร์ดกัน รึยังคับ ........... :confuse:
ตอนนี้ขึ้นคลินิกแล้วครับที่เห็นตื่นมาตีสี่ตีห้าทุกวันนี่ก็ต้องเตรียมตัวไปออกroundเข้าวอร์ดครับแต่ไม่บอกหรอกนะว่าที่ไหน :kikkik:
เหนื่อยมากๆแทบไม่มีเวลาว่างเลยยิ่งช่วงใกล้ๆสอบนี่อ่านหนังสือกันทั้งคืนเลยครับไม่ได้นอนเลยเพราะสอบติดๆกันมาก
แต่ก็รู้สึกดีครับยิ่งเวลาเข้าวอร์ดศึกษาเคสต่างๆเราได้เห็นคนไข้ในเคสต่างๆบางทีก็แปลกๆมันเป็นประสพการณ์ที่ดีนะถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้ไปทำการรักษาอะไรเค้าได้แค่สังเกตุอาการเฉยๆ(ออกแนวเป็นผู้ช่วยหมอนิดๆ)ซักประวัติสัมภาษณ์จดบันทึกทำรีพอร์ตส่งหรือเตรียมพรีเซนต์
แหม่...แต่รุ้สึกเหมือนเป็นหมอใหญ่ก็ไม่ปาน 5 5 5(คนมันไฟแรง)
-
เมื่อคืน..ได้ข่าวว่าเล้าเกือบแตก หุหุหุ
ที่แท้..ก้อสองหนุ่มนี่เอง ....มาให้สัมภาษณ์
HBD.ย้อนหลังนะคะน้อง(ต่อ) อารท์
เอาเป็นว่าขอให้ทั้ง โบ ทั้ง อาร์ท ประสบความสำเร็จ
ทั้งในด้านการเรียน...ทั้งในหน้าที่การงาน ในอนาคตข้างหน้านะคะ
มีความสุขกับทุก..ทุก..วันค่ะ
และจะรอติดตามผลงานต่อไปนะคะ
เจอน้องๆเพื่อนๆสัมภาษณ์กันใหญ่ เอิ้กๆ
เอาแต่ พองามนะค๊า สนุกๆ เด๋ว พี่พลาด พี่ต่อ..จะกลัวซ้าก่อน ^____^*
ขอบคุณมากครับ :yeb:
-
สวัสดีคับ
ผมเริ่มอ่านตั้งแต่หน้าแรกแบบมาราธอนตั้งแต่ 5 ทุ่ม มาถึงตอนนี้เลยอ่า
รู้สึกประทับจัยมาก ๆคับ :impress: จนตอนนี้รู้สึกว่า แก้มจาบวมถาวร (ยิ้มม่ายด้ายหุบเลย)
ขอโทดพี่สุดต่อด้วยนาคับที่มาดูบอดนี้ช้าไปหน่อยเลย อดเบิด เดย์เลย :sad4:
งั้นขอ เบิร์ด เดย์ แฮปปี้ ย้อนหลังแว้วกันนะคับ :haun5:
ขอฝากตัวเปนรุ่นน้องด้วยแล้วกันนะคับ :myeye:
(เผื่อผลบุญจากาเดนมาหาผมบ้าง จาด้ายเจอคน ๆนั้นซะที) :haun2:
ขอบคุณที่ทำหั้ยชีวิตของผมตั้งแต่วันนี้สดใสขึ้นไปอีกเยอะเลยนะคับ :impress:
หวังว่าจะมีโอกาสได้อยู่ร่วมกันตลอด :monkeysad:(ปามานว่าขอได้มีโอกาสคุยด้วยก้อยังดี)
อ่านเร็วเหมือนกันนะเนี่ยไอ้อาร์ทตั้งแต่เมื่อวานจนตอนนี้ยังอ่านได้ไม่ถึงครึ่งเลย - -"
ไงก็ติดตามตอนต่อๆไปด้วยนะครับครับชอบไม่ชอบก็ติชมได้ :yeb:
-
เป็นเรื่องที่ไม่มีฉากเลิฟซีนเลย
ตัดไปที่โคมไฟตลอด ( เมื่อไหร่โคมไฟจะพัง555)
แต่ สนุก อิ้บฮ่าย เลยค้าบ ชอบที่สุดดด
ปล่อยมาบ้างนะคับ เลิฟซีน แง่มๆๆ :haun6: :haun6:
เดี้ยวตัดไปที่ อ่าง ปลาทอง อีก แงงะ เลย ตู
ไม่ได้อะไรนะเขียนฉากแบบนั้นไม่เป็นจริงจริ๊ง...(ถึงเขียนเป็นก็ไม่เขียน..อาย)
ปล.เปลี่ยนโคมไฟใหม่ให้แล้วนะจะได้หายเบื่อกันครับ
-
ว่าแต่ โบจัง อายุเท่าไหร่แระเหรอ เรียนหมอปีไหนแล้วว -*- บอกทีอยากรู้อ่า :monkeysad:
อ่านแล้ว อิจฉาจังเลย :impress2:
ตอนนี้อายุ 21 ครับอยู่ปีสี่แล้ว :impress2:
-
รู้สึกจะมีคำว่า "พี่อาร์ท" มากมาย
พี่โบ จะงอนไหมเนี่ย?
เหมือนได้ใหม่ แล้วลืม เก่า เย้ยยย...
เอามั้ยยกให้..5 5 5
-
นี่ตื่นกันหรือยังเอ๋ย สงสัยเมื่อคืนรับส่งของขวัญกันจน :haun6: 555+
:confuse: ไร้เดียงสา :confuse: พูดไรอ่ะไม่เข้าใจ :confuse:
-
อยากเป็นอย่างงี้บ้างครับ
มีแฟนที มีง่ายเหลือเกิน ไม่มีอุปสรรคอะไรสักอย่างเลย
อยากมีอุปสรรค
แปลกมั้ยว่ะ เรา :pigha2:
รักพี่2คนนะ น่าร๊ากกกกกกกก
ตอนอุปสรรคมันมาถึงตัวก็ปวดหัวไปเป็นแถบๆครับ
แต่พอมันผ่านไปแล้วมานั่งนึกย้อนดูมันก็เป็นสีสันของชีวิตดีเหมือนกันนะ 5 5 5 :yeb:
-
เสียดายอ่ะ ออนตอนกลางคืนไม่ได้(ไม่มีเน็ทใช้เป็นของตัวเอง55+)
มาอ่านที่คุยกันตอนนี้แล้วอิจฉาง่ะ อยากคุยมั่ง หนุกหนานกันน่าดูเลย ฮิ้ว~
ดีใจที่พี่โบจะเล่าเรื่องต่างๆของพี่ๆให้ฟังอีก อิอิ
ไปละค่ะ จุ๊บๆน้า
ถ้ามีเวลาว่างจะมาคุยด้วยบ่อยๆครับตอนนี้ยุ่งมากจริงๆกลับมาถึงบ้านแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงทำอะไรเลย
-
วันหลังถ้าเรียนไม่รู้เรื่องให้พี่ 2 คนสอนได้ป่าวคับ[/color]
:impress:
เอาตัวเองยังจะไม่รอดกันทั้งคู่เลยครับ :try2:
-
ลงชื่อลาไปนอน จุ๊บๆ 2 ที (จุ๊บใคร???)
นั่นสิจุ๊บใคร :confuse:
-
:myeye:
อดเลยเมื่อคืน ..... ฮือๆๆๆๆ
ในที่สุดก็รู้ว่า ชื่อพี่โบ กับ พี่อาร์ต
แต่สำหรับผมแล้ว จะรักพี่พลาด คนนี้ตลอดไป
ดีครับเราสนับสนุนให้ชายไทยรักกัน 5 5 5 :haun5:
-
อ้อนวอนบรรดาสิงห์นักสืบรุ่นจิ๋วและไม่จิ๋วทั้งหลายครับ..
อย่าสืบเล้ยยยย :sad4:
แค่นี้ก็วิตกจริตจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอนแล้ว
บางทีการมีปริศนามีปมนั่นนิดนี่หน่อยก็ถือเป็นเสน่ห์ของเรื่องนะครับเปิดเผยหมดเปลือกเรื่องก็ไม่น่าสนใจสิ
ใช่มะๆๆๆ :haun5: (หาพวกสุดชีวิต)
.
.
ส่วนเรื่องตอนใหม่ผมจะเริ่มเอามาลงให้วันอังคารที่จะถึงนี้นะครับ
.
.
สำหรับคนที่อยากเจอพระเอกของเราแต่ไม่ได้เจอพรุ่งนี้ถ้ากลับมาเร็วประมาณทุ่ม-สองทุ่มจะลากอาร์ทมันให้มานั่งคุยด้วยครับ(ตัวมันก็ติดใจครับ)
.
.
ฝนเริ่มตก(ในเดือนธันวาคม?)อีกแล้วพักนี้ดุแลสุขภาพด้วยนะครับ... :yeb:
-
:angellaugh2:หวัดดีครับ ตามอ่านมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ไม่เคยได้มาเจอตัวเป็นๆเลย อิอิ อยากเจอจัง ชอบเรื่องของโบกะอาร์ตมากๆ สนุกดี มียิงมุขเสี่ยวบ่อยๆ ไม่เหมือนใคร :kikkik: แล้วก็ให้ข้อคิดอะไรดีๆหลายอย่าง ..เอ่อ อะไรอีกไม่รุ้แระ ก็ขอให้ทั้ง2คนครองรักกันนานๆนะ ฮิ้ว
-
แหม่ .... น่ารักกานจิงน้อ .... คู่นี้เนี่ย :-[
วันนี้ไปเที่ยวกลับมา เกิดอาการนอนไม่หลับ เรยมาอ่านเรื่องของสองคนนี้ซ้ำอีกรอบ (เหมือนดูหนังรอบสอง) :try2:
อ่านๆแร้วก้อหนุกเหมือนอ่านรอบแรกเรยอ่ะ :like2:
จิงอย่างน้องโบว่าแหละคับ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร :myeye:
แต่ถ้ามันโผล่มาอีกมะไหร่ รีบมาบอกพี่ๆ น้องๆ ในบอร์ดละคับ :pigangry2:
รับรอง มีอาสาสมัครดักตบไม่ต่ำกว่าร้อย :interest:
รักกันมากๆ นะค้าบบบ ไงก้อมาเยี่ยมๆ พี่ๆ น้องๆ ในบอร์ดเหมือนเดิมละ :monkeysad:
ปล. นี่ถ้ามีนัด meeting เนี่ย สงสัยคงต้องเปิดห้องบอลรูมโรงแรมไว้รับแขกแน่เรยน้องเอ้ยยยยยยย :kikkik:
ว่าแต่ ........ แต่งมะไหร่พี่จองการ์ด 1 ใบนะน้อง :yeb:
ปล2. เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนสาวฟัง มันพูดถึงอยู่สองอย่างอ่ะ
- อีสองตัวนั่นมันจะเสี้ยนอยากได้น้องเค้ามากมายนักหนาวะเมิง กะเลวกะราด(ไม่รู้สะกดงี้ป่าวนะ)หยั่งงี้มันมีอยู่จริงเหรอวะเนี่ย ?? (หน้าแม่งอย่างโหดเรยตอนพูดเนี่ย)
- แก ...... (ลากเสียงซะกรูเสียวหลังวาบเรย) ช้านอยากได้แฟนแบบไอ้น้องคู่นี้ม่างว่ะ แต่ขอเข้าศูนย์(แปลว่าต้องปรับปรุงน่ะจ้า)สองเรื่องว่ะ คือลดเน่า กะขอผู้ชายแท้ว่ะ (หลังจากน้าน เสียงหัวเราะสนั่นห้างของมันก้อแผดออกมา กรูละเซงเพื่อนสาวจิงๆ แม่ง หัวเราะอย่างกะจิ๊กโก๋ปากซอย) :try2:
ปล3 ประท้วงๆๆๆๆ เอาโคมไฟออกแร้วมีการเอามาตั้งใหม่อีก ...... :untrust: เปิดไฟไปเรยดีก่าน้อง .... 5555 เห็นชัดดี (ขอพวกพี่ดูด้วยคน เอิ้กๆๆๆ) :yeb: :impress: :haun5:
-
ดีคับนายโบ นายอาร์ท แล้วก้อพี่ ๆ น้อง ๆ (ทักทายยังกับจะมาหาเสียงเลยเนอะ หุหุ)
:try2: ก่อนอื่นต้องบอกว่ารู้สึกเสียใจและก้อขอโทษ นายโบ กับ นายอาร์ท นะคับ
ผมคงคิดน้อยไปนิด(หรือไม่ได้คิดเลยอ่ะ) ที่เป็นส่วนหนึ่งไปล่วงล้ำความเปนส่วนตัวของนายสองคนเรื่องที่เรียน
พอกลับไปอ่านที่โพสต์ ๆ กันไปแล้วก้อรู้สึกอย่างที่บอกไปข้างต้นอ่ะคับ(เสียใจและขอโทษมาก ๆ ) นายสองคนคงให้อภัยนะคับ :monkeysad:
จะพยายามไม่ล่วงล้ำความเปนส่วนตัวของนายสองคนนะคับ และคิดว่าเพือน ๆ ที่เข้ามาอ่านก้อคงจะรุ้สึกเช่นเดียวกัน(แต่ผมอ่ะ คิดช้าไปนิดนะ อย่าว่ากันนะ) :haun5:
นายสองคนอย่าเพิ่งโกรธ หรือหวาด ๆ จนหายหน้าหายตาไปจากบอร์ดนะคับ ผมรู้สึกสำนึกผิดจริง ๆ แล้วคับ
จะรออ่านเรืองราวของนายและติดตามอย่างห่าง ๆ อ่ะคับ
เปนกำลังใจให้นายสองคนตลอดไปนะคับ อีกสองปีข้างหน้าจะเรียนหนักมาก ๆ พอขึ้นปี6 คงต้องออกตรวจคลินิก แล้วต้องเวียนตามสาขาอีก
สู้ ๆ นะคับ ท้อได้ แต่อย่าถอยนะคับ อนาคตข้างหน้ารอนายอยู่นะคับ จับมือไว้แล้วก้าวไปด้วยกันนะ (มีมือให้จับไว้ ก้อจับกันให้มั่น ๆ นะคับ)
Life goes on.........................................
สู้ ๆ นะคับ
+++++++++++++++++++++++++++
Before reaching the star,
before getting your dream.
U had to drive all of your efforts.
Today , it's your reward.
++++++++++++++++++++++++++
-
:impress2: โบน่ารักจังเลย มาตอบคำถามของแฟนๆย้อนหลังให้ด้วย ใครไม่รักก้อบ้าแล้วเน๊อะ
จะมาต่อเรื่องวันอังคารช่ายมะ เราจะรอนะ :myeye:
ที่ว่าเปลี่ยนโคมไฟหัวเตียงอ่ะ เปลี่ยนให้มันสว่างขึ้น จะได้เห็นไรๆชัดๆ หรือเปลี่ยนให้มันแสงน้อยลงจ๊ะ (จับๆลูบๆคลำๆ คิกคิก) :kikkik:
ปล. ในห้องนี้มีคนอยากเปลี่ยนอาชีพเป็นนักสืบเยอะเหมือนกันนะนี่ :laugh:
-
พี่โบจ๋า เผอิญว่าด็อกแด็กทำการสืบเรียบร้อยแล้วอ่ะ เหอๆ สายไปแย๊ววววว หุหุ
((ไม่ยอมให้เราดูรูปเอง เรางอนแย๊ว สืบเองก็ได้ โหะๆ :interest:))
-
รู้สึกจะมีคำว่า "พี่อาร์ท" มากมาย
พี่โบ จะงอนไหมเนี่ย?
เหมือนได้ใหม่ แล้วลืม เก่า เย้ยยย...
เอามั้ยยกให้..5 5 5
เอา
:laugh:
ตอบแบบม่ายคิดเลยคับ หามาผมซักคนก้อดีนะคับ อย่างพี่อาทเนี่ย ^^
ปล.จำได้นอนตอนตี 4 กว่า ๆอยู่ 74 ตื่นมา 77 ไปแล้ว
ไม่หลับไม่นอนกันหรองัยคับ พ่อแม่พี่น้อง
-
:try2:อะอะ ไม่สืบแล้วก็ได้ แอบสงสารเหมือนกานอะ ไม่ต้องกังวลกานแล้วน้าอยู่กันให้มีความสุขเถอะ
จาได้มาเล่าเรื่องต่อ เหอๆ อย่างเพิ่งหนีไปไหนหละ :sad4:
:yeb:
-
พี่โบ ก่า พี่อาร์ท
รออ่าน events พี่เศษของพี่ทั้ง 2 คนอยุ่นะค๊าบบบบบบ
ปล. พี่แน๋ว งั้นผมขอเป็นนักสืบอีกคนละกัน (อ่ะ ล้อ เล่งงงงงงง)
รออยุ่นะก๊าบบบบบบบบบบ
RrMz`,,
-
จริงๆแล้วไม่อยากจะสืบอะไรหรอกนะครับ
แต่ว่าคำตอบที่โบพูดกลับมาประมานว่า ...............บอกแค่นี้แหละ เดาเอาเองนะครับ...........
แบบนี้หละที่ไปสะกิดต่อมอยากรู้ คือว่า ถ้าเป็นแบบนี้ มันก็เลยอยากรู้ใช่มั้ยละครับ
เรื่องสืบไรนี่ ผมว่าคงไม่มีใครโรคจิต สืบไปทำอะไรหรอกครับ
แค่พอเห็นเรื่องออกมาแบบนี้ก็แค่อยากรู้ว่า เฮ่ย คนแบบนี้มีที่ไหนนะเนี่ย น่ารัก จัง จะได้ไปหาบ้าง
ก็เลยอยากรู้ขึ้นมาแค่นั้นเองครับ
ไม่สืบไปทำมิดีมิร้ายหรอกครับ
นะอีกอย่างก้แค่ถามไปเรื่อยๆ อยากรู้ก็ถามแต่ว่าพอใบ้ๆมาเราก็อยากเดาไง
ไม่ต้องหวาดกลัวขนาดนั้นหรอกโบ
เฮ้อออออ
พ้มไม่ใช่โรคจิตนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
:seng2ped:
-
รอ อ่านอยู่นะครับ
ยังไงก้ยังอยากเป้นไอซ์ตอนที่มีไรกับนายอาร์ท ดู (จะโดนคนห้องนี้ตืบป่าวอะ ฮิๆขอแค่ตอนเดียวเอง)
โบ วันเกิดอาร์ท แล้ว ก้อย่าขี้บ่นมากนะ อย่าเอาแต่ใจมากนัก เราอยู่ฝ่าย อาร์ทนะ อาร์ทสู้ๆ
ไงโบ มาต่อบ่อยๆนะ คิดถึง
ให้อาร์ทมาคุยบ่อยๆด้วยอะ
-
อ้อนวอนบรรดาสิงห์นักสืบรุ่นจิ๋วและไม่จิ๋วทั้งหลายครับ..
อย่าสืบเล้ยยยย :sad4:
แค่นี้ก็วิตกจริตจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอนแล้ว
บางทีการมีปริศนามีปมนั่นนิดนี่หน่อยก็ถือเป็นเสน่ห์ของเรื่องนะครับเปิดเผยหมดเปลือกเรื่องก็ไม่น่าสนใจสิ
ใช่มะๆๆๆ :haun5: (หาพวกสุดชีวิต)
.........หึหึ แหม มันเป็นสายงานอาชีพของผมอยู่ด้วยสิ...ขนาด ร.ร. ที่เป็นปริศนา ในเรื่อง "ผมไม่ใช่เด็กขายน้ำโว้ย" ของ พี่ Sorrow ที่โพสต์ในปาล์ม ผมยังใช้ข้อมูลที่ให้มา จากเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยในเรื่อง สืบ จนรู้แล้วว่า ร.ร. ไร โฮะ ๆๆๆๆ......... :kikkik:
.........แต่ ....เพื่อ ความเป็นส่วนตัว และ ความสบบายใจของพี่ 2 คน และความปลอดภัย(จากปาปารัสซี่ ทั้งหลาย เหอ ๆ)........ผมขอยุติบทบาท เพียงเท่านี้ และขออภัย ที่ผ่านมา เคยละลาบละล้วง พี่ 2 คน ไว้ ณ ที่นี้ ด้วย นะครับ ......... :monkeysad2:
.........หวังว่า คง ไม่โกรธพวกเราน๊า........(พี่เปิดประเด็นเองนินา มากระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็น (เจือก)ของแฟนคลับทั้งหลาย 555)........ :laugh:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
..........จะรอ พี่โบ มาลงตอน พิเศษ นะค้าบ ...อย่าลืม เปลี่ยนให้พี่อาร์ตมาเล่าบ้างล่ะฮะ อยากอ่านใน 2 มุมมอง อิอิ :yeb:.../ รัก พี่ทั้ง 2 คน จุ๊บ ๆ :-[
.
-
โห อะไรเนี้ย ไม่ได้เข้า เล้า มา อาทิตย์หนึ่ง เกิดอะไรกับ เล้า เป็นต่อ -พลาด เนี้ย เหอๆๆๆๆมหกรรม เล้า แตก
( ไม่ได้เข้ามาติดตามตั้งแต่ วัน อาทิตย์ ที่แล้ว เพราะ เข้ากรุงไปงาน รับ ปริญญา ที่ มหาลัย แล้วก็เลยไปอยู่เที่ยวค้างบ้านเพื่อน ต่ออีก4-5 วัน กลับบ้านมาวัน ศุกร์ ก็เข้าเล้าไม่ได้เนี้ย พึ่งเข้าได้วันเนี้ย) ยังไง ก็ HBD ย้อนหลัง ละกันน่ะ นาย อาร์ท มุขแป้ก มีความสุขกันมากๆๆๆๆๆ เด้อ
ปล. ไปงาน รับปริญญา ที่ มหาลัย ได้เห็น เจ้าชายจิกมี่ ตัวเป็นๆๆๆ ด้วย หล่อ ขาว สูง แบบว่า ไม่เหมือนคนสามัญชน ธรรมดา จริงๆๆๆอ่ะ
-
อืมม จริงๆแล้วจิ๊บสงสัยตั้งแต่อ่านถึงช่วงที่ไปดูหนังด้วยกันแล้วแหละ ว่าจะเรียนสามย่านจริงป่าว :confuse:
วันนี้อ่านข้อมูลของพี่ๆที่เอามาวิเคราะห์กันนี่สุดยอดไปเลยค่ะ (ได้ข่าวว่าไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่นัก ก็เรามันอยู่เชียงใหม่ เหอะๆ)
ขอบคุณพี่โบนะคะ มาตอบด้วย อิอิ ไว้ถ้าได้กลับไปเล่นที่บ้านคงมีโอกาสเจอกันตอนที่พี่ออนเนอะ(ตีสี่เนี่ยนะ 55+)
สู้ๆนะคะพี่ๆทั้งสองคนเลย รู้ว่าเรียนหนัก ฟิตปั๋งนะเพคะ 55+ :-[ จิ๊บไม่ได้เรียนหมอยังมึนๆเลยตอนนี้ จะพยายามเหมือนกันเจ้าค่ะ :impress:
จุ๊บๆ
-
ขอโทษนะ ว่าจะไม่สมัครสมาชิก แล้วก็ตอบกระทู้อะไรแล้วนะ
ก่อนอื่น ไหนๆก็ไหนๆ แล้ว
HBD น้องอาร์ท นะครับ ขอให้มีความสุข ละก็รักกับน้องโบ ไปนานๆนะ (พี่หวังจะเห็นอย่างนั้น)
ละก็ขอเข้าเรื่องหน่อยนะ ที่ผมตัดสินใจโพสต์ ก็เพราะว่า
ไม่อยากจะให้คนในบอร์ดไปตามหาตัวจริงของเค้า เพราะว่าถ้าได้พบ จะมีกี่คนที่ทำใจให้ยืนมองห่างๆได้
อาจจะมีบางคนที่เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของพวกเค้า และอาจจะกลายเป็นบุคคลที่แทรกเข้าไปแล้ว ชีวิตเค้าไม่สงบสุขขึ้นมาก็ได้
คือ นี่เป็นแค่สิ่งที่อยากเตือนนะ เพราะว่า มนุษย์มันบังคับควบคุมไม่ได้ และอนาคตก็เราก็ไม่รู้
ถ้ารักเค้าจริงอย่าไปคุ้ยหาเลยนะว่าเค้าหน้าตายังไง อยู่ที่ไหน ไม่แน่ หนึ่งในบอร์ดนี้ อาจจะกลายเป็น นายแบงค์ หรือนายไอซ์ รายใหม่ก็ได้
แค่อยากเตือนสติ ถ้าอยากให้เค้าน่ารักกันอย่างนี้ ก็อย่าเข้าใกล้มากไปกว่านี้เลยนะ
ใทกอย่างมันเป็นไปตามทางของมัน ถ้าจะได้รู้จัก เพราะชะตากรรม ก็ให้เป็นไปแบบนั้นดีกว่า
ขอโทษด้วยนะคับที่โพสต์ครั้งแรกก็ อาจจะไม่ถูกใจหลายๆคนซะแล้ว แต่ว่าอยากให้ใช้สติกันมากกว่านี้อ่ะนะยังไงก็มาจากความปรารถนาดีนะคyบ ^_^
-
ขอโทษนะครับ :impress: ที่จริงผมไม่ได้สืบอะไรนะ เพียงแค่อ่านๆไปแล้วก็นึกภาพตามอ่ะ
แล้วมันก็ออกมาเป็นฉากๆ แล้วพอเห็นเค้าคุยกันผมก็เลยเสนอความคิดเห็นบ้างอ่ะครับ
แต่ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะครับ ไม่เคยคิดที่จะไปแอบดูหรือก้าวก่ายใดๆเลยนะครับ
ผมก็เดาๆไปงั้นแหละ ถูกบ้างผิดบ้าง ให้อภัยผมด้วยนะครับ :impress:
ด้วยเกียรติของลูกเสือสำรอง ผมขอสัญญาว่า จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วนะคร้าบบบบบบ!!!
-
ก้อยังดีที่มีแต่คนเค้าอยากค้นหาแหละนะค๊าบบ ท่านพี่ :haun5:
ผมยังสนจัยเลย เพราะว่าเรื่องที่ดี ๆแบบนี้แทบจะไม่เกิดขึ้นเลยในชีวิต
ของปุถุชนคนธรรมดา คิดแล้วก้อเศร้าจิต :sad4:
-
หยุดวันพ่อ อังคารนี้ คุณโบกับคุณอาร์ทมีโปรแกรมไปไหนกันฮะ :impress:
/ me อยากรู้ อยากเห็น (เจือก) :like2:
-
มารอติดตามตอนใหม่นะค๊าบบบบบ
ปล.ปี 4 ยังชิวๆนิ :kikkik:
-
ปล.ชื่อพี่โบ เนี่ย ย่อมาจากอะไรรึป่าวคะ?
ไม่ได้ย่อนะครับแต่เคยเปิดดิคฯดูคำแปลชื่อตัวเองมันแปลว่า คนเจ้าสำอาง คนเจ้าชู้.. - -"
แหม ทำไมเค้าเอานิสัยพี่โบไปเขียนล่ะเนี่ย :untrust:
-
วันนี้ไปเที่ยวกลับมา เกิดอาการนอนไม่หลับ เรยมาอ่านเรื่องของสองคนนี้ซ้ำอีกรอบ (เหมือนดูหนังรอบสอง) :try2:
อ่านๆแร้วก้อหนุกเหมือนอ่านรอบแรกเรยอ่ะ :like2:
ยกผลประโยชน์ให้คนเขียนฮะ...
จิงอย่างน้องโบว่าแหละคับ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร :myeye:
แต่ถ้ามันโผล่มาอีกมะไหร่ รีบมาบอกพี่ๆ น้องๆ ในบอร์ดละคับ :pigangry2:
รับรอง มีอาสาสมัครดักตบไม่ต่ำกว่าร้อย :interest:
เอาเลยฮะ..ถ้าแตกแอนตาซิลจ่ายเข็มละ 500
รักกันมากๆ นะค้าบบบ ไงก้อมาเยี่ยมๆ พี่ๆ น้องๆ ในบอร์ดเหมือนเดิมละ :monkeysad:
ปล. นี่ถ้ามีนัด meeting เนี่ย สงสัยคงต้องเปิดห้องบอลรูมโรงแรมไว้รับแขกแน่เรยน้องเอ้ยยยยยยย :kikkik:
ว่าแต่ ........ แต่งมะไหร่พี่จองการ์ด 1 ใบนะน้อง :yeb:
อยากให้เมืองไทยผ่านร่างกฎหมายเรื่องนี้เหมือนกันฮะ
คิดจริงๆนะเพราะว่าคนจะได้เลิกมองความรักแบบนี้เป็นเรื่องหลักลอยไม่มีแก่นสารซะที :impress:
ปล2. เอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนสาวฟัง มันพูดถึงอยู่สองอย่างอ่ะ
- แก ...... (ลากเสียงซะกรูเสียวหลังวาบเรย) ช้านอยากได้แฟนแบบไอ้น้องคู่นี้ม่างว่ะ แต่ขอเข้าศูนย์(แปลว่าต้องปรับปรุงน่ะจ้า)สองเรื่องว่ะ คือลดเน่า กะขอผู้ชายแท้ว่ะ (หลังจากน้าน เสียงหัวเราะสนั่นห้างของมันก้อแผดออกมา กรูละเซงเพื่อนสาวจิงๆ แม่ง หัวเราะอย่างกะจิ๊กโก๋ปากซอย) :try2:
:myeye: :myeye: ลองเลี้ยงมั้ยฮะ..เลี้ยงไม่ยาก... :myeye: :myeye:
ปล3 ประท้วงๆๆๆๆ เอาโคมไฟออกแร้วมีการเอามาตั้งใหม่อีก ...... :untrust: เปิดไฟไปเรยดีก่าน้อง .... 5555 เห็นชัดดี (ขอพวกพี่ดูด้วยคน เอิ้กๆๆๆ) :yeb: :impress: :haun5:
แอบตั้งกล้องแล้วไรท์ขายเลยดีกว่า ท่าทางจะขายดี...5 5 5 (แต่กลัวไม่ได้อยู่ใช้เงินจังเลยฮะ.. :amen:)
-
ปล.ชื่อพี่โบ เนี่ย ย่อมาจากอะไรรึป่าวคะ?
ไม่ได้ย่อนะครับแต่เคยเปิดดิคฯดูคำแปลชื่อตัวเองมันแปลว่า คนเจ้าสำอาง คนเจ้าชู้.. - -"
แหม ทำไมเค้าเอานิสัยพี่โบไปเขียนล่ะเนี่ย :untrust:
ใช่เลยฮะ...ไอ้โบเนี่ยตัวเจ้าชู้ชอบทำให้แฟนหน้าตาดีๆของตัวเองน้ำตาตก :monkeysad2:
-
มารอติดตามตอนใหม่นะค๊าบบบบบ
ปล.ปี 4 ยังชิวๆนิ :kikkik:
ชิวๆยังแทบตายฮะ..ถ้าหมดเวลาชิวเมื่อไหร่ก็ไม่อยากคิดเลย... :impress:
-
หยุดวันพ่อ อังคารนี้ คุณโบกับคุณอาร์ทมีโปรแกรมไปไหนกันฮะ :impress:
/ me อยากรู้ อยากเห็น (เจือก) :like2:
พรุ่งนี้ตอนเช้าไปวัดฮะทำบุญให้คุณพ่อไอ้โบแล้วสายๆก็จะพามันไปหาพ่อที่บ้านฮะแล้วก็คงพาท่านออกมากินข้าวที่บ้านไอ้โบตอนเย็นๆ(แม่เค้าทำเลี้ยงฮะถือว่าเป็นการ meet the parent)
-
ก้อยังดีที่มีแต่คนเค้าอยากค้นหาแหละนะค๊าบบ ท่านพี่ :haun5:
ผมยังสนจัยเลย เพราะว่าเรื่องที่ดี ๆแบบนี้แทบจะไม่เกิดขึ้นเลยในชีวิต
ของปุถุชนคนธรรมดา คิดแล้วก้อเศร้าจิต :sad4:
เดี๋ยวถึงเวลามันก็มาฮะ...
ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าหรอกว่ามันจะมาเมื่อไหร่ผมเองก็ไม่เคยคิดเหมือนกัน
ไม่แน่ถึงเวลาของพวกคุณมันอาจจะดีกว่าที่ผมได้รับก็ได้ฮะ :yeb:
-
รอ อ่านอยู่นะครับ
ยังไงก้ยังอยากเป้นไอซ์ตอนที่มีไรกับนายอาร์ท ดู (จะโดนคนห้องนี้ตืบป่าวอะ ฮิๆขอแค่ตอนเดียวเอง)
อย่าไปอยากเป็นมันเลยฮะ. สิ่งที่ทำวันนั้นผมเชื่อว่าคงไม่ใช่ความทรงจำที่ดีของมันนักหรอก...
หาแบบเต็มใจทำดีกว่าเยอะฮะ.. :kikkik:
โบ วันเกิดอาร์ท แล้ว ก้อย่าขี้บ่นมากนะ อย่าเอาแต่ใจมากนัก เราอยู่ฝ่าย อาร์ทนะ อาร์ทสู้ๆ
เรื่องขี้บ่นของมันคงสายเกินแก้ฮะ...เหมือนมีแม่อีกคนเลย :monkeysad2:
-
..........จะรอ พี่โบ มาลงตอน พิเศษ นะค้าบ ...อย่าลืม เปลี่ยนให้พี่อาร์ตมาเล่าบ้างล่ะฮะ อยากอ่านใน 2 มุมมอง อิอิ :yeb:.../ รัก พี่ทั้ง 2 คน จุ๊บ ๆ :-[
คงไม่ไหวเขียนอะไรแบบนี้ไม่เก่งอ่ะฮะ.. แต่ถ้าไอ้โบมันเขียนเข้าข้างตัวเองเมื่อไหร่จะตามมาแฉฮะ...
-
อืมม จริงๆแล้วจิ๊บสงสัยตั้งแต่อ่านถึงช่วงที่ไปดูหนังด้วยกันแล้วแหละ ว่าจะเรียนสามย่านจริงป่าว :confuse:
วันนี้อ่านข้อมูลของพี่ๆที่เอามาวิเคราะห์กันนี่สุดยอดไปเลยค่ะ (ได้ข่าวว่าไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่นัก ก็เรามันอยู่เชียงใหม่ เหอะๆ)
ขอบคุณพี่โบนะคะ มาตอบด้วย อิอิ ไว้ถ้าได้กลับไปเล่นที่บ้านคงมีโอกาสเจอกันตอนที่พี่ออนเนอะ(ตีสี่เนี่ยนะ 55+)
สู้ๆนะคะพี่ๆทั้งสองคนเลย รู้ว่าเรียนหนัก ฟิตปั๋งนะเพคะ 55+ :-[ จิ๊บไม่ได้เรียนหมอยังมึนๆเลยตอนนี้ จะพยายามเหมือนกันเจ้าค่ะ :impress:
จุ๊บๆ
ดีจังอยู่เชียงใหม่อากาศกำลังดีเลยช่วงนี้
ช่วงปีใหม่ผมก็ว่าจะไปงานพืชสวนโลกอยู่ฮะ...
ตั้งใจเรียนนะฮะ.. สู้ๆ เรียนอะไรก็ต้องตั้งใจทั้งนั้น (ไอ้โบพูดกรอกหูมา) :monkeylove2:
-
โห อะไรเนี้ย ไม่ได้เข้า เล้า มา อาทิตย์หนึ่ง เกิดอะไรกับ เล้า เป็นต่อ -พลาด เนี้ย เหอๆๆๆๆมหกรรม เล้า แตก
( ไม่ได้เข้ามาติดตามตั้งแต่ วัน อาทิตย์ ที่แล้ว เพราะ เข้ากรุงไปงาน รับ ปริญญา ที่ มหาลัย แล้วก็เลยไปอยู่เที่ยวค้างบ้านเพื่อน ต่ออีก4-5 วัน กลับบ้านมาวัน ศุกร์ ก็เข้าเล้าไม่ได้เนี้ย พึ่งเข้าได้วันเนี้ย) ยังไง ก็ HBD ย้อนหลัง ละกันน่ะ นาย อาร์ท มุขแป้ก มีความสุขกันมากๆๆๆๆๆ เด้อ
ปล. ไปงาน รับปริญญา ที่ มหาลัย ได้เห็น เจ้าชายจิกมี่ ตัวเป็นๆๆๆ ด้วย หล่อ ขาว สูง แบบว่า ไม่เหมือนคนสามัญชน ธรรมดา จริงๆๆๆอ่ะ
อยากเห็นมั่ง :myeye:
-
ใช่เลยฮะ...ไอ้โบเนี่ยตัวเจ้าชู้ชอบทำให้แฟนหน้าตาดีๆของตัวเองน้ำตาตก :monkeysad2:
>> 555+ พี่โบนี่ไม่ไหวเลยเนอะ ทำให้แฟนหน้าตาดีๆ ของตัวเองน้ำตาตก
ระวังนะคะแถวนี้นี่มีคนอยากซับน้ำตาให้พี่อาร์ทเพียบเลยนะเนี่ย
พี่อาร์ทมาเร็วจัง พี่โบนะ ชอบมาก่อนไก่ขันทุกทีเลย ตื่นเช้า หรือยังไม่ได้นอนคะเนี่ย
พักผ่อนบ้างนะคะ
ปล. มีการ meet the parent ละ เด๋วต้องมีการแจกการ์ดแน่นอน หุหุ
-
รู้สึกจะมีคำว่า "พี่อาร์ท" มากมาย
พี่โบ จะงอนไหมเนี่ย?
เหมือนได้ใหม่ แล้วลืม เก่า เย้ยยย...
เอามั้ยยกให้..5 5 5
เอา
:laugh:
ตอบแบบม่ายคิดเลยคับ หามาผมซักคนก้อดีนะคับ อย่างพี่อาทเนี่ย ^^
ปล.จำได้นอนตอนตี 4 กว่า ๆอยู่ 74 ตื่นมา 77 ไปแล้ว
ไม่หลับไม่นอนกันหรองัยคับ พ่อแม่พี่น้อง
มารับได้เลยฮะ.. เบื่อเจ้านายคนนี้แล้ว หาบ้านใหม่ หาบ้านใหม่ :impress:
-
อาร์ท พอเป็น extern จะกลายเป็นยอดมนุษย์ไง ไถนาได้ด้วย 555
ปล.ต้องมีซักวันที่กล้องตัดภาพมาโผล่ที่กลางเตียงบ้างแหละฟะ :like2:
-
ใช่เลยฮะ...ไอ้โบเนี่ยตัวเจ้าชู้ชอบทำให้แฟนหน้าตาดีๆของตัวเองน้ำตาตก :monkeysad2:
>> 555+ พี่โบนี่ไม่ไหวเลยเนอะ ทำให้แฟนหน้าตาดีๆ ของตัวเองน้ำตาตก
ระวังนะคะแถวนี้นี่มีคนอยากซับน้ำตาให้พี่อาร์ทเพียบเลยนะเนี่ย
จริงเหรอ จริงเหรอ จริงเหรอ :monkeylove2:
พี่อาร์ทมาเร็วจัง พี่โบนะ ชอบมาก่อนไก่ขันทุกทีเลย ตื่นเช้า หรือยังไม่ได้นอนคะเนี่ย
พักผ่อนบ้างนะคะ
มันตื่นมาปลุกไก่ฮะ...
ปล. มีการ meet the parent ละ เด๋วต้องมีการแจกการ์ดแน่นอน หุหุ
ตอนนี้มีแต่แจกซองผ้าป่าฮะ...
-
อ่านกระทู้ครั้งสุดท้าย อยู่หน้า 35 ไม่เข้าไม่กี่วัน พระเจ้าช่วย มันเพิ่มมาเป็น 70 กว่าแล้ว แถมมีถ่ายทอดสดอีก พลาดไปแล้ว เจงๆ
ดีนะที่มีสายลับมาบอกอ๊ะ ไม่งั้น อาจจะพลาดแล้วพลาดเลย :sad4:
***
สวัสดี น้องอาร์ท กะ น้องโบ (<-- สายลับบอกมา ยังอ่านตามไม่ทันเลย T_T) นะคะ
พี่สมัครเป็นแฟนคลับน้องอาร์ทอีกคน ชอบมุกน้องอาร์ทมากเลย เน่าได้ใจมากค่ะ ฮ่าๆๆ
-
อาร์ท พอเป็น extern จะกลายเป็นยอดมนุษย์ไง ไถนาได้ด้วย 555
:try2:
ปล.ต้องมีซักวันที่กล้องตัดภาพมาโผล่ที่กลางเตียงบ้างแหละฟะ :like2:
เดี๋ยวติดสินบนตากล้องให้ฮะ :impress2:
-
อ่านกระทู้ครั้งสุดท้าย อยู่หน้า 35 ไม่เข้าไม่กี่วัน พระเจ้าช่วย มันเพิ่มมาเป็น 70 กว่าแล้ว แถมมีถ่ายทอดสดอีก พลาดไปแล้ว เจงๆ
ดีนะที่มีสายลับมาบอกอ๊ะ ไม่งั้น อาจจะพลาดแล้วพลาดเลย :sad4:
***
สวัสดี น้องอาร์ท กะ น้องโบ (<-- สายลับบอกมา ยังอ่านตามไม่ทันเลย T_T) นะคะ
พี่สมัครเป็นแฟนคลับน้องอาร์ทอีกคน ชอบมุกน้องอาร์ทมากเลย เน่าได้ใจมากค่ะ ฮ่าๆๆ
ใต้น้ำเน่าก็ยังมีเงาจันทร์นะฮะ... :haun5:
-
อ่านกระทู้ครั้งสุดท้าย อยู่หน้า 35 ไม่เข้าไม่กี่วัน พระเจ้าช่วย มันเพิ่มมาเป็น 70 กว่าแล้ว แถมมีถ่ายทอดสดอีก พลาดไปแล้ว เจงๆ
ดีนะที่มีสายลับมาบอกอ๊ะ ไม่งั้น อาจจะพลาดแล้วพลาดเลย :sad4:
***
สวัสดี น้องอาร์ท กะ น้องโบ (<-- สายลับบอกมา ยังอ่านตามไม่ทันเลย T_T) นะคะ
พี่สมัครเป็นแฟนคลับน้องอาร์ทอีกคน ชอบมุกน้องอาร์ทมากเลย เน่าได้ใจมากค่ะ ฮ่าๆๆ
ใต้น้ำเน่าก็ยังมีเงาจันทร์นะฮะ... :haun5:
แอ่ะ เชื่อแล้วว่าน้ำเน่าจริง อิอิ
แต่ถึงน้ำเน่าก็รักจ่ะ ฮ่าๆๆ
-
อ่านกระทู้ครั้งสุดท้าย อยู่หน้า 35 ไม่เข้าไม่กี่วัน พระเจ้าช่วย มันเพิ่มมาเป็น 70 กว่าแล้ว แถมมีถ่ายทอดสดอีก พลาดไปแล้ว เจงๆ
ดีนะที่มีสายลับมาบอกอ๊ะ ไม่งั้น อาจจะพลาดแล้วพลาดเลย :sad4:
***
สวัสดี น้องอาร์ท กะ น้องโบ (<-- สายลับบอกมา ยังอ่านตามไม่ทันเลย T_T) นะคะ
พี่สมัครเป็นแฟนคลับน้องอาร์ทอีกคน ชอบมุกน้องอาร์ทมากเลย เน่าได้ใจมากค่ะ ฮ่าๆๆ
ใต้น้ำเน่าก็ยังมีเงาจันทร์นะฮะ... :haun5:
มุกนี้เน่าสะจายแฟนคลับมั่กๆ วิ๊ดวิ่วววววววววว :laugh:
-
อ่านกระทู้ครั้งสุดท้าย อยู่หน้า 35 ไม่เข้าไม่กี่วัน พระเจ้าช่วย มันเพิ่มมาเป็น 70 กว่าแล้ว แถมมีถ่ายทอดสดอีก พลาดไปแล้ว เจงๆ
ดีนะที่มีสายลับมาบอกอ๊ะ ไม่งั้น อาจจะพลาดแล้วพลาดเลย :sad4:
***
สวัสดี น้องอาร์ท กะ น้องโบ (<-- สายลับบอกมา ยังอ่านตามไม่ทันเลย T_T) นะคะ
พี่สมัครเป็นแฟนคลับน้องอาร์ทอีกคน ชอบมุกน้องอาร์ทมากเลย เน่าได้ใจมากค่ะ ฮ่าๆๆ
ใต้น้ำเน่าก็ยังมีเงาจันทร์นะฮะ... :haun5:
แอ่ะ เชื่อแล้วว่าน้ำเน่าจริง อิอิ
แต่ถึงน้ำเน่าก็รักจ่ะ ฮ่าๆๆ
:impress2: ส่งสายตาออดอ้อนพ่อยกแม่ยก :impress2:
-
ใช่เลยฮะ...ไอ้โบเนี่ยตัวเจ้าชู้ชอบทำให้แฟนหน้าตาดีๆของตัวเองน้ำตาตก :monkeysad2:
>> 555+ พี่โบนี่ไม่ไหวเลยเนอะ ทำให้แฟนหน้าตาดีๆ ของตัวเองน้ำตาตก
ระวังนะคะแถวนี้นี่มีคนอยากซับน้ำตาให้พี่อาร์ทเพียบเลยนะเนี่ย
จริงเหรอ จริงเหรอ จริงเหรอ :monkeylove2:
หุหุ ถามคนแถวนี้ดูอะค่ะ :kikkik:
พี่อาร์ทมาเร็วจัง พี่โบนะ ชอบมาก่อนไก่ขันทุกทีเลย ตื่นเช้า หรือยังไม่ได้นอนคะเนี่ย
พักผ่อนบ้างนะคะ
มันตื่นมาปลุกไก่ฮะ...
ทำไงให้ตื่นได้บ้างอะพี่โบ อยากตื่นมาอ่านหนังสือ กะสูดอากาศยามเช้าบ้างอะ (อันนี้ซีเรียสนะ) ทุกวันนี้ตื่นเที่ยงแล้วเนี่ย
ปล. มีการ meet the parent ละ เด๋วต้องมีการแจกการ์ดแน่นอน หุหุ
ตอนนี้มีแต่แจกซองผ้าป่าฮะ...
ซองผ้าป่าก็เอาค่ะ อยากทำบุญ เผื่อจะได้เจอคนดีๆ (+น่ารัก) บ้าง หุหุ :-[
-
ใช่เลยฮะ...ไอ้โบเนี่ยตัวเจ้าชู้ชอบทำให้แฟนหน้าตาดีๆของตัวเองน้ำตาตก :monkeysad2:
>> 555+ พี่โบนี่ไม่ไหวเลยเนอะ ทำให้แฟนหน้าตาดีๆ ของตัวเองน้ำตาตก
ระวังนะคะแถวนี้นี่มีคนอยากซับน้ำตาให้พี่อาร์ทเพียบเลยนะเนี่ย
จริงเหรอ จริงเหรอ จริงเหรอ :monkeylove2:
หุหุ ถามคนแถวนี้ดูอะค่ะ :kikkik:
ไอ้โบกรูไม่ง้อเมิงละ... :impress2:
พี่อาร์ทมาเร็วจัง พี่โบนะ ชอบมาก่อนไก่ขันทุกทีเลย ตื่นเช้า หรือยังไม่ได้นอนคะเนี่ย
พักผ่อนบ้างนะคะ
มันตื่นมาปลุกไก่ฮะ...
ทำไงให้ตื่นได้บ้างอะพี่โบ อยากตื่นมาอ่านหนังสือ กะสูดอากาศยามเช้าบ้างอะ (อันนี้ซีเรียสนะ) ทุกวันนี้ตื่นเที่ยงแล้วเนี่ย
อันนี้ถ้าปกติไม่ใช่คนตื่นเช้าก็คงยากนิดนึงนะครับต้องค่อยๆปรับตัวเองทีละนิดแบบค่อยๆตั้งนาฬิกาปลุกให้เร็วขึ้นๆทุกวันจนกว่าจะถึงเวลาที่เราต้องการ
แต่ยังไงเราก็ต้องตั้งใจตื่นด้วยนะไม่ใช่ว่าพอนาฬิกาปลุกก็กดปิดแล้วนอนต่อแบบนั้นไม่ไหวนา..
โบเองครับ :music:
ปล. ไอ้ไม่ง้อเมื่อกี้น่ะจะไปก็รีบไปซักทีเห็นพูดมาหลายเดือนแล้ว
-
พี่โบ มาเเล้วๆ
เข้ามาสงสารพี่อาร์ท :try2:
ปล. ไอ้ไม่ง้อเมื่อกี้น่ะจะไปก็รีบไปซักทีเห็นพูดมาหลายเดือนแล้ว
ไม่น่าเลยพี่ พี่โบงอนเเล้วเห็นป่าว รีบๆง้อกันซะนะ
เดี๋ยวเเฟนคลับเเถวนี้เสียจัย :sad4:
-
ดีใจจัง มาทันนั่งดูอีกแล้ว อิอิ
ขอดูอยู่ห่าง ๆ ล่ะกัน เพือความเปนส่วนตัวเนอะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคับ
พรุ่งนี้ไปเที่ยวไหนกันรึป่าวคับ .............
ส่วนผม นอนอยู่บ้านดีกว่า สัปดาห์ที่แล้วเรียนหนักมากอ่ะ เฮ้อ เมื่อไหร่จะจบซะทีอ่ะ
นายโบ กับนายอาร์ท คงเรียนหนักมากเลยนะคับ เบือ่ป่ะ
-
พี่โบ มาเเล้วๆ
เข้ามาสงสารพี่อาร์ท :try2:
ปล. ไอ้ไม่ง้อเมื่อกี้น่ะจะไปก็รีบไปซักทีเห็นพูดมาหลายเดือนแล้ว
ไม่น่าเลยพี่ พี่โบงอนเเล้วเห็นป่าว รีบๆง้อกันซะนะ
เดี๋ยวเเฟนคลับเเถวนี้เสียจัย :sad4:
ง้อแล้วฮะ... :try2:
-
ดีใจจัง มาทันนั่งดูอีกแล้ว อิอิ
ขอดูอยู่ห่าง ๆ ล่ะกัน เพือความเปนส่วนตัวเนอะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคับ
พรุ่งนี้ไปเที่ยวไหนกันรึป่าวคับ .............
ส่วนผม นอนอยู่บ้านดีกว่า สัปดาห์ที่แล้วเรียนหนักมากอ่ะ เฮ้อ เมื่อไหร่จะจบซะทีอ่ะ
นายโบ กับนายอาร์ท คงเรียนหนักมากเลยนะคับ เบือ่ป่ะ
พรุ่งนี้ไปทำบุญฮะแล้วก็พาพ่อมากินข้าวที่บ้านไอ้โบ :impress2:
เรียนหนักฮะแต่ก็พอทนไหว เรื่องความเบื่อตอนนี้ยังไม่มีฮะได้เข้าวอร์ดไปศึกษาคนไข้เคสต่างๆสนุกดี :yeb:
-
:sad5: มีตอบสดอีกแล้ววววววว ไม่เคยทันใครเลย เฮ้อ :monkeysad:
พี่โบกับพี่อาร์ต รักกันดูแลกันให้ดีดีน้า :yeb:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป :myeye:
-
:sad5: มีตอบสดอีกแล้ววววววว ไม่เคยทันใครเลย เฮ้อ :monkeysad:
พี่โบกับพี่อาร์ต รักกันดูแลกันให้ดีดีน้า :yeb:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป :myeye:
ไม่รักพี่ต่อมั่งเหรอ... :myeye:
-
:sad5: มีตอบสดอีกแล้ววววววว ไม่เคยทันใครเลย เฮ้อ :monkeysad:
พี่โบกับพี่อาร์ต รักกันดูแลกันให้ดีดีน้า :yeb:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป :myeye:
ไม่รักพี่ต่อมั่งเหรอ... :myeye:
ผมรักที่พี่พลาด เชื่อใจพี่ต่อ
และจะรักพี่ต่อ ก็ต่อเมื่อ พี่ต่อรักและดูแลพี่พลาด ให้สมกับที่พี่พลาดเชื่อใจ
มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม
-
:sad5: มีตอบสดอีกแล้ววววววว ไม่เคยทันใครเลย เฮ้อ :monkeysad:
พี่โบกับพี่อาร์ต รักกันดูแลกันให้ดีดีน้า :yeb:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป :myeye:
ไม่รักพี่ต่อมั่งเหรอ... :myeye:
ผมรักที่พี่พลาด เชื่อใจพี่ต่อ
และจะรักพี่ต่อ ก็ต่อเมื่อ พี่ต่อรักและดูแลพี่พลาด ให้สมกับที่พี่พลาดเชื่อใจ
มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม
งั้นรักพี่ต่อได้เลยเพราะทำตามที่ว่ามาครบหมดแล้ว :yeb:
-
:sad5: มีตอบสดอีกแล้ววววววว ไม่เคยทันใครเลย เฮ้อ :monkeysad:
พี่โบกับพี่อาร์ต รักกันดูแลกันให้ดีดีน้า :yeb:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป :myeye:
ไม่รักพี่ต่อมั่งเหรอ... :myeye:
ผมรักที่พี่พลาด เชื่อใจพี่ต่อ
และจะรักพี่ต่อ ก็ต่อเมื่อ พี่ต่อรักและดูแลพี่พลาด ให้สมกับที่พี่พลาดเชื่อใจ
มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม
งั้นรักพี่ต่อได้เลยเพราะทำตามที่ว่ามาครบหมดแล้ว :yeb:
:myeye: ผมไม่มีความรักแบบนี้ อยากเห็นและดูอยู่ตลอดไป :impress:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป
รักพี่ต่อคนนี้ที่ดูแลพี่พลาดตลอดไปเช่นกัน
-
กร๊าก ระวังนะอาร์ทมาเน่ากับคนในบอร์ด
เด่วคนข้างๆจะงอน ตุ๊บป่องไปอีก
หรือเป็นแผน
อย่าลืมเอาโคมไฟไปทิ้งด้วยนะ
:kikkik:
-
โบเองครับ[/b] :music:
ปล. ไอ้ไม่ง้อเมื่อกี้น่ะจะไปก็รีบไปซักทีเห็นพูดมาหลายเดือนแล้ว
:like2: พ่อแง่ แม่งอน กันจิงๆ อิจฉาอะ
ปล.มุ่งมั่น ท่องไว้ในใจละ จะพยายามค่ะ เมื่อเช้าก็ตั้งตี 5 ครึ่ง แต่ตื่น เก้าโมง - -*
ปิดไฟนอนตั้งแต่สี่ทุ่มนะคะ แต่กว่าจะหลับนี่ ประมาณตี 1 ปวดตรงแถวๆ สะบักหลัง (เค้าเรียกงี้ปะคะ?)
นั่นแหละค่ะ ปวดๆ จนหลับไปเลย
edit : เง้อออ กว่าจะโพสต์ติด ออฟไลน์ไปซะแร้ว
-
:sad5: มีตอบสดอีกแล้ววววววว ไม่เคยทันใครเลย เฮ้อ :monkeysad:
พี่โบกับพี่อาร์ต รักกันดูแลกันให้ดีดีน้า :yeb:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป :myeye:
ไม่รักพี่ต่อมั่งเหรอ... :myeye:
ผมรักที่พี่พลาด เชื่อใจพี่ต่อ
และจะรักพี่ต่อ ก็ต่อเมื่อ พี่ต่อรักและดูแลพี่พลาด ให้สมกับที่พี่พลาดเชื่อใจ
มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม
งั้นรักพี่ต่อได้เลยเพราะทำตามที่ว่ามาครบหมดแล้ว :yeb:
ดิ้นพราดๆด้วยความแอบอิจฉานิดนึง :pigha2:
รักทั้งสองคนนะสำหรับความรักที่ดีๆที่แบ่งปัน
มาให้แฟนคลับ ตาร้อนผ่าวววววววว :monkeylove2:
ตั้งใจเรียนนะฮะ ตอบเพลินเด๋วลืมอ่านหนังสือน๊า :impress:
ปล.โคมไฟโยนทิ้ง ตอนนี้ใช้เทียนไขละม๊าง :kikkik:
-
อ่านเรื่องของพี่อาร์ท กับ พี่โบ แล้วคิดถึงคนที่ผมเคยรักมากที่สุดจังเลย
อยู่ด้วยกันทุกวัน เรียนก็เรียนที่เดียวกัน ก่อนนอนก็ต้องเจอหน้ามัน ตื่นมาก็ต้องเจอหน้ามัน
เฮ้อ................ :sad4:
-
อาร์ทยังอยู่ป่ะคับ มีเรือ่งจะถามนิดนะคับ
ในครั้งแรก ๆ ที่นายเริ่มประทับใจนายโบ นายประทับใจอะไรคับ
หน้าตา บุคลิก หรือ ฯลฯ............
-
ผมอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่เริ่มเลยก้อว่าได้น่ะคับ แต่ไม่เคยโพสตอบเลย วันนี้เห็นเจ้าของกระทู้ตอบคนอ่านกันสดๆ เลยลองโพสดูบ้าง
ตั้งแต่ตอนแรกเลยผมเชื่อว่าเรื่องนี้เค้าโครงเรื่องจริงอยู่น่ะคับ แต่ก้อทราบว่าเจ้าของกระทู้เติมแต่งบ้างเพื่อให้เกิดความน่าติดตาม เอาเป็นว่าหาเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงตามที่ผมรู้สึกอยู่ ผมขออวยพรให้ทั้งคู่รักกันตลอดไปน่ะคับ อยากให้นายอาร์ทรักโบเหมือนวันแรกที่รักกัน ส่วนนายโบก้อให้รักนายอาร์ทมาก ๆนะคับ
ปล. ผมขอแนะนำนิดนึงนะคับ "ระวังว่าบุคคลภายนอกจะมีผลกระทบต่อความรักของพวกคุณนะคับ อย่างการโพสเรื่องส่วนตัวตอบกับคนอ่านเนี้ย หากบางคำพูดเล่นกันแล้วมันไม่เข้าหูกัน เกิดความรู้สึกคับข้องใจ ไม่รู้ว่าพูดเล่นพูดจริงไรเงี้ย ก้ออยากให้ระมัดระวังได้น่ะคับ แล้วก้อรักกันให้มาก ๆนะคับ ให้อภัยกัน ผมเป็นคนนึงที่เฝ้าดูความรักของพวกคุณนะคับ อย่าทำให้ฟ้าผิดหวังนะคับผม"
-
อาร์ทยังอยู่ป่ะคับ มีเรือ่งจะถามนิดนะคับ
ในครั้งแรก ๆ ที่นายเริ่มประทับใจนายโบ นายประทับใจอะไรคับ
หน้าตา บุคลิก หรือ ฯลฯ............
ครั้งแรกที่เจอกันเลยตอนนั้นยังไม่เคยคุยกันก็สะดุดกับบุคลิกมันฮะ
ดูเงียบๆ เดินไปไหนมาไหนก็ฉับๆๆๆ ไม่ค่อยรอใคร 5 5 5
แต่ที่ชอบที่สุดก็คงจะเป็นเวลามันยิ้มล่ะฮะ..เสียแต่ว่ามันยิ้มยากซะเหลือเกิน :try2:
-
อาร์ทอยากเป็นแพทย์สาขาไรคับ วันก่อนนายโบบอกว่าอยากเป็นศัลยแพทย์ (น่ากลัวสำหรับนายอาร์ท อ่ะนะ.....หุหุ)
แล้วที่เข้า ward ชอบสาขาไหนบ้างคับ แล้วเรียนด้วยกันกับนายโบรึป่าวคับ
-
อาร์ทยังอยู่ป่ะคับ มีเรือ่งจะถามนิดนะคับ
ในครั้งแรก ๆ ที่นายเริ่มประทับใจนายโบ นายประทับใจอะไรคับ
หน้าตา บุคลิก หรือ ฯลฯ............
ครั้งแรกที่เจอกันเลยตอนนั้นยังไม่เคยคุยกันก็สะดุดกับบุคลิกมันฮะ
ดูเงียบๆ เดินไปไหนมาไหนก็ฉับๆๆๆ ไม่ค่อยรอใคร 5 5 5
แต่ที่ชอบที่สุดก็คงจะเป็นเวลามันยิ้มล่ะฮะ..เสียแต่ว่ามันยิ้มยากซะเหลือเกิน :try2:
งั้นก้อแสดงว่า พี่โบยิ้มหวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อ่ะเด๊ พี่อาทถึงหลงงงงง ฮี่ๆ
(เกือบมาไม่ทันตอบสดแล้วมั๊ยล่ะ ตรู~)
-
หวาดเดคับ พี่โบกะพี่อาร์ท ผมตามอ่านตั้งแต่วันแรกที่พี่โพสเลยอ่ะ อ่านแล้วสนุกดีคับ วันที่ 2 ธ.ค. เสียดายมากอ่ะคับที่ไม่ได้มีโอกาสมาตามสดๆๆ ตอนแรกตั้งใจว่าจะรอพี่โบกะพี่อาร์ทแต่อยู่ดีๆบิดามารดาก็พาไปเที่ยวเลยอดเลย ยังไงก็ขอให้พี่โบกะพี่อาร์ทรักกันนานๆๆนะคับ
ปล. Happy birthday ย้อนหลังนะคับพี่อาร์ท (คงไม่สายไปนะคับ อิอิ) :yeb:
-
:serius2: พึ่งมาอ่ะ มาไม่ทัน ตลาดวายยัง :serius2:
หวัดดีนะโบ+อาร์ท (แพคคู่) พึ่งมาอ่ะยังคิดคำถามไม่ออก ขอผ่านก่อนละกัน แวะเข้ามาทักทายเฉยๆ :yeb:
สบายดีเน้อ
-
หวัดดีทุกคนฮะ :impress:
-
ติดตามอ่านมาตั้งแต่บอร์ดปาล์มแล้วครับ แต่ยังไม่เคยโพสตอบเรยยย (ว่าแต่เอาใจช่วยอาร์ตตลอดเรยย <---- สงสาร) หุหุ
อ่านเรื่องของโบกะอาร์ตแล้ว รู้สึกดีมากๆๆเรยยย ตอนแรกไม่คิดว่าความรักระหว่างผู้ชายกับผู้ชายจะดูเป็นเรื่องยั่งยืน หรือดูเป็นจริงเป็นจังเหมือนชาย-หญิง แต่พออ่านแล้วก็รู้สึกว่าสักวันเราคงเจอเรื่องแบบนี้บาง หุ หุ (หวังมากไปป่าว)
ไงจะติดตามเรื่องราวต่อๆไปนะครับหวังว่าจะยังคงมีเรื่องราวดีๆมาให้อ่านอีกนะ
ปล.ว่าแต่ปีใหม่หยุดยาววางแผนไปไหนด้วยกันอะเป่า
-
รักน้า จุ๊บๆ :-[
-
ตามอ่าน :try2:
-
กว่าจะตามอ่านจนครบ :really2:
พรุ่งนี้ เอ๊ะ มันวันนี้แล้วนี่เนอะ... อ่า วันนี้ไป meet the parents ก็ขอให้ทุกอย่างราบรื่นนะคะ น้องอาร์ท น้องโบ ^^
แล้วตกลงวันนี้ น้องโบ กะ น้องอาร์ท จะมาถ่ายทอดสดอีกป่าวคะ :impress:
เห็นเมื่อวานก็แอบถ่ายทอดสดไปจึ๋งๆ อ่ะ
ปล ขอโหวตโคมไฟออกด่วนๆ คุณพี่ไม่ปลื้มฮ่ะ!! :pigangry2:
-
.
.......รักพี่ทั้ง 2 คน จังคับ น่ารักกันมากมาย........ :myeye:
...../me ความไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกัน และกัน คือเกาะป้องกันความร้าวฉานของชีวิตคู่ คับ :yeb:.......
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เมื่อวานมีหนังสด เอ้ย สัมภาษณ์สดด้วยอะ :monkeysad:
วันนี้นี่ meet the parent ใช่ไหมฮะ ^^
อย่าลืมมาเล่าด้วยนะฮะว่าเป็นไงมั่ง :like2: :like2:
/ me อยากรู้ทุกเรื่องราว
-
\" Long Live The King \"
\"วันนี้วันพ่อค่ะ...ขอให้พ่อมีความสุขค่ะ\"
\"เห็นสองหนุ่ม โบ + อาร์ท ช่วยกันทำมาหากิน ดีจังเลย\"
แบบนี้แล่ะ รวยเร็วดี อิอิ
ช่วงนี้เป็นสัมภาษณ์สดรายวัน(บันเทิง)ไปแย้ว ชอบๆ
แต่พี่ซิน ชอบมาตอนตลาดเขาวายทุกที ฮ่าๆ
ไม่เป็นไรค่ะ ยังไง ยังไงก้อตามอ่านค่ะ
เชื่อแล่ะว่านายอาร์ท เขียนไม่เก่งจริงๆ(กัดฟันพูดนะเนี่ย อิอิ)
แต่มุขหยอดกระจาย เอิ้กๆ ลองเขียนดูสิคะ
แต่ระวังหน่อยน๊า..หนุ่มๆแถวนี้ (จ้องตาเป็นมันเลย) เอิ้กส์...(เจ้ย...น้องโบถือมีดมาแล่ะ)
[attachment deleted by admin]
-
น่ารักจริงคู่นี้ ตามอ่านมาตั้งแต่บอร์ดนู้นแล้ว ทั้งลุ้นทั้งซึ้ง :impress3: เสียดายที่หลังๆ น้องโบไม่มาโพสท์เอง
แต่ก็ต้องขอบคุณคนที่เอาไปโพสท์ให้อ่านที่นู่นด้วย วันนี้เลยตามมาบอร์ดนี้
น้องแหม่มนี่ก็น่ารักนะ มาคอยช่วยเหลือตลอด นึกว่าจะเกลียดโบไปแล้วนะเนี่ย
คนน่ารักคงไม่มีใครเกลียดลงหรอดนิ :impress2:
-
น่ารักกันทั้งคู่เลยอ่ะ ไม่แปลกใจเล้ยที่รักกันขนาดนี้
ดูแลกันและกันดีๆนะครับ ถนอมน้ำใจกันให้มากๆเน้อ
วันนี้วันอังคาร จะได้อ่านเรื่องของพี่ทั้งสองต่อแล้วอ่ะดิ :like2: รีบมาต่อนะครับ :yeb:
เป็นกำลังใจให้เสมอเน้อ :yeb:
-
ตามอ่านจนปวดตาเรยอ่ะ :try2: เหอๆๆๆๆๆ อ่านสุดท้ายอยุ่ที่ 71
ทำไมทั้งคุ่น่ารักกันอย่างงี้ อิจฉาๆๆๆๆๆๆ
เราอยุ่ที่สวีเดนอ่ะ ตอนนี้ :really2:เรื่องความรักของ ช กะ ช เป็นเรื่องปกติมั่กๆๆๆๆ บ้างคุ่ก็จุ๊บ กันตามรถไฟก็มี อิอิ :interest:
มาเล่าต่อน่าจะตัดฉากโคมไฟ ทิ้งอ่ะ แหะๆๆๆๆ เอาแบบไม่มีโคมไฟได้ป่ะ เหอๆๆๆๆ เข้าขั้นโรคจิต แล้วไหมเรา :haun6:
มาไม่ทันน้องๆๆๆๆๆ มาตอบอ่ะ พี่ทำงานค่ะ (คิดว่าน่าจะเป้นพี่ ก็เมิงแก่ แร้วอ่ะ)
:monkeysad2:
แต่มาตามอ่านตลอดนะจ๊ะ ถ้าว่าง
ขอให้ประสบความสำเร็จในทุกสิ่งที่หวังนะจ๊ะ
รักนะ แหะๆๆ (คนแก่แอบแป๋ว เอิ้กๆๆ) :impress3:
เรื่องตามสืบ ไม่ต้องห่วงพี่อยุ่ไกล แระ กทม พี่เข้าก็คงหลง เหอๆๆๆ บ้านนอกจิ็งๆๆๆๆ
ไปก่อนดีก่า ขอให้ทุกท่านมีความสุขค่ะ :yeb:
-
ไม่ต้องเสียเวลาพูดพล่ามทำเพลงครับเริ่มภาคสองกันต่อเลยแล้วกัน(ทำเหมือนหนังเลยเนอะ..เหอๆ)..
.
.
หลังจากจบเรื่องของไอ้แบ๊งค์ไปได้ทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปกติตัวเราเองเมื่ออาการดีขึ้นก็กลับไปเรียนเหมือนเดิม(พร้อมกับตามเก็บงานมากมายที่สุมสะสมไว้ตอนนอนเดี้ยงอยู่ที่บ้าน)เพื่อนในคณะไม่มีใครได้รู้เลยว่าเรื่องวุ่นวายได้เข้ามาเยี่ยมเยือนคนสองคนมากมายขนาดไหนในช่วงเวลาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาและในเย็นวันหนึ่งหลังจากเลิกเรียนแล้วจึงเดินไปห้องพักอาจารย์เพื่อเอางานพรีเซนต์ส่วนตัวที่ดองไว้ไปวางส่งที่โต๊ะเวลาตอนนั้นประมาณห้าโมงเย็น(ไอ้ต่อคงเล่นบอลเสร็จพอดี)อาคารเรียนก็เริ่มร้างแล้วเลยรีบวางแล้วรีบออกมาจะได้กลับบ้านไม่ค่ำมากพอลงมาถึงชั้นล่างก็เจอไอ้ไอซ์ยืนรออยู่
.
"มีอะไร.." ถึงจะลังเลนิดๆว่าควรเสวนาด้วยดีมั้ยแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจพูดกันให้รู้เรื่องไป
"อยากคุยด้วยหน่อย.." มันพูดไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไหร่นัก
"ว่ามาสิ.." เอาสิวะ..ตอนนี้ยังพอมีคนเดินผ่านไปมาบ้างมันจะกล้าทำไรตรงนี้ก็ลองดู...(กรูจะแหกปากให้ลั่นเลยเหอๆ...)
"ไปคุยกันหลังตึกได้มั้ย.." หื้มมมม...ว่าไงนะ
"เหอะ..ไม่ มีอะไรจะพูดก็ว่ามาตรงนี้เลย" คิดว่ากรูฉลาดน้อยเรอะ..
.
ไอ้ไอซ์ไม่ตอบแต่ล้วงมือไปหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากถุงกระดาษใบที่วางอยู่ข้างๆตัวแล้วยื่นให้
.
"เสื้อของต่อ..เค้าลืมทิ้งไว้" มันจงใจรึเปล่าไม่รุ้..แต่รู้สึกเจ็บแปรบขึ้นมานิดๆเหมือนกันเมื่อภาพเหตุการณ์ในวันนั้นย้อนกลับมาในหัว
"อืม..ขอบใจที่เอามาให้.." รับคืนมาแล้วก็ม้วนๆหนีบเอาไว้ที่แขน
"ฝากบอกเค้าด้วยว่าเราขอโทษ.." เพิ่งนึกได้เหรอ...
"อืม..จะบอกให้" บอกไม่บอกก็ค่าเท่ากันนะความจริง
.
หลังจากฟังไอ้ไอซ์พูดจบแล้วเราก็ออกเดินต่อแต่ออกมาได้ไม่กี่ก้าวมันก็เรียกอีกครั้ง...
.
"พลาด..."
"หือ...มีอะไรอีก.." เอี้ยวคอหันกลับมามองหน้ามัน
"เราขอโทษนายด้วย" ไอ้ไอซ์พูดแล้วเดินเข้ามาประชิด
"..." บอกตามตรงว่าไม่เคยคิดว่าจะได้คำนี้จากมันเลย...พอได้ยินก็ถึงกับอึ้งไปนิดๆ
"เราไม่คิดว่าพวกนั้นจะทำนายขนาดนั้น.." มันพูดพลางเอามือมาแตะๆรอยช้ำบนหน้าที่ยังปรากฏให้เห็นจางๆ
"ช่างมันเหอะ.." เค้าขอโทษมาก็คงต้องรับไว้ล่ะ...
.
ในตอนนั้นเองไอ้ต่อเดินกลับมาถึงบริเวณหน้าตึกคณะพอดีและเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น(โดยไม่ละเอียด)
.
"เมิง..ไปห่างๆเลย.." ไอ้ต่อทิ้งของลงกับพื้นแล้วเดินดิ่งเข้ามาทันที
"เฮ้ย..ไม่มีอะไร..ไอซ์นายไปเหอะเดี๋ยวเราจะบอกมันให้..." พูดแล้วก็บุ้ยหน้าให้ไอ้ไอซ์รีบไปจากตรงนั้นซะส่วนอีกมือก็รั้งตัวไอ้ต่อไว้ไม่ให้ตรงเข้าไปคลุกวงใน
.
ไอ้ไอซ์พยักหน้าหงึกหงักแล้วรีบเดินออกไปจากที่ตรงนั้นจนเมื่อมันเดินหายไปแล้วถึงได้ปล่อยแขนพ่อนักเลงของเราออกได้
.
"นักเลงจริง...เค้ายังไม่ได้ทำอะไรเลย" พูดแล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนเดินไปช่วยมันหยิบสมุดหนังสือที่หล่นบนพื้น
"ไว้ใจได้ที่ไหน...มันมาพูดไรกับเมิงน่ะ..." ไอ้ต่อถามพลางหยิบเอาสมุดจากมือเราไปถือไว้เอง
"มีอะไรที่ไหน...มันเอาเสื้อมาคืนเมิงนี่..." ว่าแล้วก็ยื่นให้มันไป
"แค่นั้นเหรอ.." ไอ้ต่อถามเสียงแบบไม่ค่อยเชื่อ
"มันมาขอโทษเมิงกับกรูด้วยกับเรื่องที่เกิดขึ้น" ก็ว่าไปตามจริง
"หืม...จริง" เหอๆตอนแรกกรูก็ไม่อยากเชื่อ...
"จริงสิ..กรูจะโกหกทำไม...แล้วเมิงล่ะยกโทษให้มันได้มั้ย.." ถามแล้วก็ออกเดินต่อไม่งั้นวันนี้คงไม่ได้พ้นรั้วมหาลัยฯซักที
"ไม่..." แค้นฝังหุ่นวุ้ย...
"กรูเป็นคนโดนซ้อมนะ..กรูยังยกโทษให้มันได้เลย.." ก็ว่ากันไป..
"เมิงจะยกโทษก็ยกโทษไป...กรูไม่.." ดื้อจริงว่ะ...
"งั้นก็ไม่ต้องมายุ่งกับกรู...กรูเกลียดคนเจ้าคิดเจ้าแค้นไม่เข้าท่า..อยู่ด้วยแล้วกรูไม่มีความสุข..." เหอๆ...ปกติไม่ชอบวิธีการแบบนี้หรอกนะ..
"เมิงอ่ะ.." มันตัดพ้อ
.
เร่งฝีเท้าเดินเพื่อทิ้งห่างมันให้มากขึ้นจนกระทั่งถึงป้ายรถเมล์ระหว่างยืนรอมันก็เดินมาทัน..
.
"รีบเดินไปไหน..." ถามแล้วก็มากระแซะ
"ห่างๆ..ไปไกลๆ.." พูดไปเอามือผลักๆมันให้ออกไปห่างๆ
"หูยยย เมิงอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย...จะมาโกรธกรูทำไมเนี่ย.." ไอ้ต่อพูดเสียงดังจนต้องรีบหันไปมองรอบตัว..โชคดีที่ไม่มีคนยืนรอรถเมล์อยู่...
"กรูไม่ชอบคนเจ้าคิดเจ้าแค้นบอกแล้วไง...ไปห่างๆกรูไม่ต้องมาใกล้"
.
ยิ่งไล่ไอ้ต่อยิ่งวิ่งเข้าหาเอาแขนมาคล้องเกาะดึงไปโอบพอดิ้นหลุดได้ก็มาจับไปอีกจนสุดท้ายเลยเอาส้นรองเท้ากระทืบเท้ามันหนักๆไปทีนึงถึงได้หายบ้าเงียบไปพักใหญ่ถึงเดินเข้ามาหาอีกครั้งแล้วพูดเบาๆเสียงอ่อยๆ
.
"กรูขอโทษ..." พูดไปก็กระแซะๆไป
"ไม่ให้อภัย..แล้วเมิงออกไปไกลๆเข้ามาใกล้ทำไมอยากโดนกระทืบตรีนอีกเหรอ.."
"เมิงจะโกรธอะไรนักหนาเนี่ย...มีเหตุผลมั่งได้ป่ะ..เรื่องของมันไม่เห็นจะเกี่ยวกับเราสองคนเลย.." เหมือนจะฟิวส์ขาดไอ้ต่อพูดออกมาซะยาวเหยียด..
"แล้วไง..เมิงรู้รึยังล่ะว่ารู้สึกยังไงเวลาที่ขอโทษใครไปแล้วเค้ายังไม่ยอมยกโทษให้ยังรั้นหัวแข็งไม่มีเหตุผล..."
"....." ไอ้ต่อเงียบไปบ้างคราวนี้
"เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว..ผ่านไปแล้ว..ตอนนี้มันก็ไม่ได้มายุ่งมาวอแวด้วยเมิงจะผูกใจเจ็บมันไปเพื่ออะไรล่ะ..รกสมองเปลืองหัวใจ..สู้ให้อภัยมันไปซะมันจะไม่ดีกับทุกฝ่ายกว่ารึไง.."
"แต่เมิงเจ็บตัวเพราะมัน.." มันยังดื้อไม่เลิก...
"งั้นเมิงก็ยิ่งต้องให้อภัยมัน..ต้องนึกขอบคุณมันเลยด้วยซ้ำ..."
"ทำไม..." ไอ้ต่อถามกลับทันที
"ก็ถ้าไม่มีเรื่องพวกนั้น...กรูก็คงไม่รู้ว่าเมิงรักกรูแค่ไหน.." นานๆทีพูดหวานๆกับมันบ้างแล้วกัน
.
ได้ผลเกินคาดไอ้ต่อออกอาการเขินอย่างเห็นได้ชัดรีบหลบสายตาหันไปมองทางอื่นแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีจนเมื่อรถเมล์และกลับมาถึงบ้านขณะกำลังเราที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่นั้นมันก็พูดขึ้นมา
.
"เอาเป็นว่ากรูยกโทษให้มันก็ได้..." ถึงจะฟังดูพูดไม่ค่อยเต็มปากนักแต่ก็โอเค..พอกล้อมแกล้ม...
"ได้อย่างงั้นก็ดี...กรูก็รู้สึกดีด้วย.." อนุโมทนาเถอะโยม...
"แต่..." ทำไมต้องมีแต่ฟะ...- -"
"อะไรเมิงอีก..." วางหนังสือลงบนโต๊ะแล้วหันไปมองหน้ามัน
"เมิงต้องไม่ไปสุงสิงกับมัน...แล้วมันก็ห้ามมายุ่งกับเมิงด้วย.." ไม่ต้องห้ามกรูก็ไม่คิดจะยุ่งอยู่แล้ว - -
"เออๆๆ..ไม่ยุ่งด้วยแน่ๆล่ะพอใจรึยัง.." เรื่องเยอะจริง..
"อีกเรื่องนึงด้วย.."
.
ไอ้ต่อพูดแค่นั้นแล้วผลุดลุกขึ้นนั่งเอื้อมมือมาฉุดเราลงจากเก้าอี้ไปนอนบนเตียงแล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมทับเอาไว้ไม่ให้ดิ้นแล้วเริ่มซุกไซร้ที่ข้างๆใบหูเบาๆลมหายใจอุ่นๆไหลรดต้นคอจนรู้สึกจั๊กจี้ขึ้นมา
.
"เมิงจะทำไรเนี่ย..ไม่อ๊าววว.." ทั้งดิ้นทั้งผลักออกแต่สู้แรงมันไม่ได้ :monkeysad:
.
มันไม่พูดอะไรออกมาซักคำแต่กลับลงมือไซร้ไล่ลงมาที่คอหนักขึ้น(ตอนนั้นตัวอ่อนปวกเปียกแล้ว...)มือข้างหนึ่งของมันล้วงเข้าไปในเสื้อแล้วลูบตามตัว
.
"ไม่เอาเมิง..อย่านะ..กรูจั๊กจี้..." ไม่เอาอ่ะ...ไม่อยากทำตอนนี้กำลังอ่านหนังสืออยู่เดี๋ยวขาดตอนต้องกลับไปอ่านใหม่แต่ต้น... :monkeysad2:
"เมื่อตอนเย็นเมิงทำกรูอารมณ์เสีย...ตอนนี้เมิงต้องทำให้กรูอารมณ์ดีก่อน.." ไอ้...ไอ้หื่น...ทั้งหน้าตาทั้งน้ำเสียงเลยน่ากลัวที่สุด
"ไม่เอา...เมิงไม่เอาตอนนี้กรูอ่านหนังสือก่อน.." ทั้งดิ้นทั้งถีบสุดชีวิตแต่ไม่มีประโยชน์เลยถึงตอนนั้นไอ้ต่อก็ถลกเสื้อยืดขึ้นมาและเริ่มไซร้ลามลงมาที่ตัวแล้ว
.
และในวินาทีที่อธิปไตยกำลังจะถูกรุกล้ำนั้นเองเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น(ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนคนที่เรือแตกลอยอยู่กลางทะเลแล้วเห็นเรือชูชีพลอยมารับ)รีบสปริงตัวขึ้นหมายจะไปรับสายทันทีแต่ทว่าไอ้ต่อกดตัวเอาไว้อย่างแรงจนขยับไม่ได้...
.
"อึ้ยยยยย...ปล่อยกรูจะไปรับโทรศัพท์.." ตะเกียกตะกายสู่ทางออกสุดท้ายของอันตรายครั้งนี้
"ไม่..." สั้นๆคำเดียวแล้วมืออีกข้างมันก็เริ่มล่วงละเมิดกางเกง(อย่างทะลักทุเลเพราะเราก็ดิ้นรนเอาตัวรอดอย่างไม่ลดละ..)
.
ในที่สุดเสียงโทรศัพท์ก็เงียบไป...เลิกดิ้นรนแล้วนอนนิ่งอย่างหมดหวังยอมรับในชะตากรรมตัวเองและปลงกับการต้องเริ่มอ่านหนังสือใหม่แต่ต้นและไม่กี่นาทีต่อมาเสียงเคาะประตูแบบรัวไม่นับก็ดังขึ้นพร้อมเสียงเรียกจากคุณแม่(สุดที่รัก..รักที่สุด สวรรค์ส่งมาช่วย..)
.
"แหม่มโทรมาลูกลงมารับสายเร็วทำไมเค้าโทรเข้ามือถือแล้วไม่รับสายล่ะเมื่อกี้.."
"คร้าบแม่...จะลงไปรับเลยครับ.." อาศัยจังหวะไอ้ต่อตกใจไม่ทันตั้งตัวผลักมันตกเตียงแล้วจัดเสื้อผ้ารีบเปิดประตูลงไปรับโทรศัพท์ข้างล่างทันที
.
ไอ้แหม่มโทรมาชวนออกไปเที่ยวกลางคืน(ในช่วงใกล้สอบ...)มันคงไม่เหมาะจะออกไปเท่าไหร่นักเลยปฏิเสธไปแล้วเดินกลับขึ้นมาบนห้องก็เจอไอ้ตัวแสบนั่งเล่นเกมในคอมอยุ่..(เออก็ดีเมิงจะได้ไม่ต้องระรานกรู..)หลังจากสงบอยู่ได้พักนึงมันก็เริ่มอีก...
.
"แตกไฟล์เพลงที่โหลดมาใส่พาสเวิร์ดอะไร.." มันถามพลางคลิกเข้าไปยังไฟล์ .rar ที่ยังไม่ได้แตกไฟล์บนเดสทอป
"พาสเวิร์ดเค้าบอกไว้ในชื่อไฟล์แล้วน่ะ..." ก็บอกมันไปแต่ตายังไม่ละจากหนังสือ..
"แล้วถ้าจะเข้าไปในใจเมิงใช้พาสเวิร์ดอันนี้ได้มั้ย..."
"...." พูดไม่ออกเลย...
.
ละสายตาขึ้นมามองหน้ามันด้วยอารมณ์เลี่ยนที่บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ก่อนจะหันหนีไปอีกทางและอ่านหนังสือต่อ
.
"เมิงเคยอยากลองเปลี่ยนศาสนามั้ย...ความจริงกรูเคยอยากนับถือคริสต์นะ..." มันยังชวนคุยไม่เลิกแต่คราวนี้ดูมีสาระขึ้นนิดนึง...
"แล้วทำไมไม่นับถือล่ะ...กรูน่ะนับถือพุทธตามที่บ้านมาแต่เกิดแล้วเลยไม่รู้สึกอะไร.." ก็ตอบมันพลางย้อนถามไปด้วย
"ก็ศาสนาคริสต์เค้าสอนให้รักทุกคน..แต่กรูทำไม่ได้กรูรักเมิงคนเดียว..."
"....." เอ่อ....ขอถอนคำพูดที่ว่ามีสาระ
.
ทั้งห้องเงียบสงัดหลังจากจ้องหน้ากันด้วยความมึนจนพูดอะไรไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งมันก็หันไปเล่นเกมต่อส่วนเรากลับไปอ่านหนังสือเหมือนเหตุการณ์เมื่อสักครู่ไม่เคยเกิดขึ้น...
.
.
เดี๋ยวขอตัวไปอาบน้ำเตรียมตัวลงไปเตรียมของทำบุญก่อนนะครับเดี๋ยวคืนนี้ถ้าสะดวกจะมาต่อให้
-
:laugh: ขำวุ๊ย ตลกกว่าตลกคาเฟ่อีก :laugh:
-
อยากจะกรี๊ดสลบ ตื่นขึ้นมากรี๊ดสลบกันสองมุกนี้
\"แล้วถ้าจะเข้าไปในใจเมิงใช้พาสเวิร์ดอันนี้ได้มั้ย...\"
\"ก็ศาสนาคริสต์เค้าสอนให้รักทุกคน..แต่กรูทำไม่ได้กรูรักเมิงคนเดียว...\"
สงสัยต้องรวบรวมมุกเสี่ยวของนายเป็นต่อ ขายแล้วถ้าจะได้หลายตังค์ คิกคิก
ว่าแต่ว่าการงอนโดยไม่มีเหตุผลนี่ถ้าเก็บไว้นานๆสักวัน เป็นต่ออาจระเบิดขึ้นมาได้นะครับ
ถึงตอนนั้นแล้วผมไม่อยากจะคิดเลย ไม่แน่นะการที่พลาดใช้เหตุผลคุยกับต่อตลอดเวลา
รู้จักที่จะให้อภัย จะทำให้ความรักนี้มั่นคง
-
:impress: ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆสองคนเช่นกานค่า ชอบเรื่องของน้องมากเลย น่ารักมากๆ รักกันนานๆ มีความสุขมากๆนะคะ
ps. รักษาสุขภาพด้วยนะ ตั้งใจเรียนดีค่า แต่สุขภาพของน้องโบก้อสำคัญนะ น้องอาร์ทดูแลดีๆด้วยนะ :yeb:
แล้วจารอเรื่องต่อไป (ชอบมุขมากเลยน้อง แฟนพี่แพ้ราบคาบ 555 :like2:
-
:dad4: วันนี้วันพ่อแห่งชาติ วันแห่งความรักอีกวันหนึ่ง
:dad1: :myeye: ขอให้ในหลวงทรงสุขภาพแข็งแรงนะครับ
..........................................................................
ไปทำบุญตอนเช้ามาสบายใจดีจัง :yeb:
กลับมาได้อ่านตอนใหม่ด้วย :like2: ขอบคุณ พี่พลาดมากๆครับ :myeye:
พี่ต่อ " นี่ๆพลาดจ๋า รู้มั้ยความรักคืออะไร ... " ทำหน้าตาจริงจัง
พี่พลาด " ไม่รู้สิคิดว่าไงล่ะ " นั่งอ่านหนังสือ ตอบโดยไม่มองหน้า
พี่ต่อ " ความรักคือ .... ผมไม่รู้ รู้แต่ว่าเคยมี แต่ให้คุณไปหมดแล้ว ... "
พี่พลาด "...."
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป
รักพี่ต่อคนนี้ที่ดูแลพี่พลาดตลอดไปเช่นกัน
..... อยากให้คุณนัท กลับมาจังเลย .....
-
ขอบคุณนายโบนะ สำหรับตอนใหม่ล่าสุด อิอิ
อ่านไป ก้อหัวเราะกับมุขนายอาร์ท :pigha2:
เปนคนที่ครีเอทมุขได้น่ารักดีคับ :angellaugh2:
จะเข้ามาติดตามและเป็นกำลังใจให้เรือ่ ๆ นะคับ
++++++++++++++++++++
บอกซิบอกว่ารัก ๆ มันพูดไม่ยากเท่าไหร่
บอกก่อนที่จะสาย หากต้องจากกันไป
วันนี้คุณบอกรัก "คุณพ่ฮ" รึยัง
ผมรักพ่อ(และแม่)คับ
++++++++++++++++++++
:dad4:
-
ขำอะแต่ละมุก กล้าเล่นเนาะต่อ คิ คิ :pigha2:
-
:oak:อ่านไปกินข้าวไป เจอมุขพี่อาร์ททีอิ่มเลย เลี่ยนไม่ไหวเเล้ว....
ที่พี่โบผอมก็คงเป็นเพราะพี่อาร์ทนั้นเเหละ เลี่ยนจนไม่อยากกินอะไร ( ช่ายม่ะ) :yes2:
:serius3:ต่อไปนี้คงต้องพังโทรศัพท์ด้วยเเละ ขัดอารมณ์คนอ่านชิ
****************************************************************
ดูเเลสุขภาพด้วยนะฮะ พี่โบ อากาศเริ่มเย็นเเล้วนิ๊ด นึง :music:
-
สงสัยต้องรวบรวมมุกเสี่ยวของนายเป็นต่อ ขายแล้วถ้าจะได้หลายตังค์ คิกคิก
ทำเมื่อไหร่ จอง 3 เล่มค่ะ จะเก็บไว้อ่านเองเล่มนึง ขึ้นหิ้งเล่มนึง กับเอาไปเผยแพร่อีกเล่มนึง เผยแพร่ลัทธิเสี่ยว ฮุฮุ :haun5:
:serius3:ต่อไปนี้คงต้องพังโทรศัพท์ด้วยเเละ ขัดอารมณ์คนอ่านชิ
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ กะลังลุ้นเชียว หึยยยย น้องแหม่มอ๊ะ โทรมาไม!!!! >_<
ฝากบอกน้องอาร์ท คราวหน้าช่วยเอาทอสับไปซ่อนด้วยนะ :interest:
-
.
.........อ๊ากกกกก :serius2: โหย กะลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ยัยพี่แหม่ม นะ ชิส์ ๆๆๆ :untrust: มะย๊อม ๆ ๆๆ :sad4: เหงมะ พี่อาร์ทบิ๊วด์รมณ์ต่อมะได้เรย ฮือ ๆๆ :monkeysad: ขนาดพี่โบ หมดทางรอดแล้วนะเนี่ย :haun1: 555+ คุงแม่ก็อีกคน แต่โทษท่านมะได้หรอก ยัยพี่แหม่มล่ะ หึ :o.....
........เห็นด้วยกะทุกคนค้าบ เอาโคมไฟไปทิ้งแระ ให้พี่อาร์ทเอาโทรศัพท์ไปซ่อนอีก ดึงสายเบอร์บ้านออกด้วยเรย 555+ :yeb:
.......PS. มุข ยังเสี่ยวได้ใจเหมือนเดิม เรยนะคับ เหอ ๆ รักพี่ 2 คนมากมาย จุ๊บ ๆ :-[
-
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขจังเลยฮะ :impress:
นายไอซ์ก็คงจะไม่นึกว่านายแบงค์จะทำอะไรรุนแรงขนาดนี้ล่ะมั้ง
ชื่นชมที่เค้ามาขอโทษนะฮะ ทำผิดแล้วขอโทษแบบนี้ค่อยเกลียดน้อยลงหน่อย (เอ...เราใจดีไปเปล่า) :confuse:
อยากจะกรี๊ดให้ดังลั่นไปสามบ้านแปดบ้าน ฉากเลิฟซีนกำลังเข้าได้เข้าเข็มสุดๆ แถมดีใจที่ยังไม่มีวี่แววจะตัดฉากไปที่โคมไฟ ดั้นมีโทรศัพท์มาช่วยชีวิตซะนี่
คุณโบบอกคุณแหม่มเลยนะฮะ ว่าทีหลังถ้าโทรเข้ามือถือแล้วไม่รับแสดงว่ากำลัง...กับคุณอาร์ทอยู่ จะได้ไม่โทรเข้าบ้านมากวนอีก :haun6:
ถ้าคืนนี้คุณโบยังไม่เพลียจะเกินไปก็อย่าลืมมาต่อด้วยนะฮะ :yeb:
อยากรู้จังเลยว่า meet the parent จะเป็นไง เคยทราบแต่เรื่องทางคุณแม่ของคุณโบ อยากรู้เรื่องทางคุณพ่อของคุณอาร์ทบ้างฮะ :impress:
/ me ขอให้วันนี้คุณโบทำให้คุณอาร์ทอารมณ์เสีย ตอนกลางคืนคุณโบจะได้ต้องรับผิดชอบทำให้คุณอาร์ทอารมณ์ดีขึ้น :like2: :kikkik: :like2: :kikkik: :like2:
:dad1: :dad4: :dad3: :dad2:
-
:dad1:
ตามอ่านตลอดค้าบ :myeye:
มุขนายต่อนี้ได้ใจจริง ๆ :like2: :like2: :like2:
-
มาต่อเร็วๆน้า......รออยู่ครับ.. :yeb:
-
มาต่อเร๊วๆๆ นะค๊าบบ
-
ตามอ่านๆๆ
มาต่อไวๆเน้อ :yeb:
-
:dad4:
:myeye: มารอแย้วนะ รีบมาต่อไวๆนะตะเอง
-
มารอคร้าบบบบบบบบ :yeb:
:dad1: :dad4: :dad3:
-
:o
รู้สึกจะมีคำว่า "พี่อาร์ท" มากมาย
พี่โบ จะงอนไหมเนี่ย?
เหมือนได้ใหม่ แล้วลืม เก่า เย้ยยย...
เอามั้ยยกให้..5 5 5
ไม่เอาค๊าบ ฮ่าๆๆ
ตามมาทันตอนใหม่พอดี...
เหอๆ
:yeb:
น่ารักมากมาย
อ่านไปก็ยิ้มไป แก้มจะปริแล้ว
แถมมุขก็นะ...ทำเอาฮาแตก
ดีนะไม่หัวเราะออกมา
(อยู่ในร้านเน็ต เด๋วโดนหาว่าบ้าแน่ๆ อยู่ๆ หัวเราะ)
:kikkik:
หุหุ
รักพี่พลาดกับพี่ต่อคร๊าบ...
จุ๊บๆๆ :dad3:
-
กลับมาแล้นนนนน....ดีใจจังเลย :yeb:
-
ขอบคุณ โบ มากคร้าบบ มาเขียนต่อภาค 2 เรื่องสนุกดี และขออาร์ทด้วยนะ ผมขอยืมมุกเสี่ยวๆ ของอาร์ทไปจีบ.......... (หนุ่มเหนือ ละอ่อนแถวบ้าน)......หน่อยนะครับ
-
น้องโบ หนายว่าดึกๆ จะมา รอจนง่วงงุนแล้วน๊า *ฮ้าวววววว แหงบๆๆ*
:dad1:
-
เลิฟซีนคราวหน้าเอาแบบไม่มีขัดจังหวะนะฮับ แหะๆ :laugh:
-
ง่า :serius2: กลับบ้านมาไม่ทันตอบวันพ่อเลยคับ :impress:
ปล.ตื่นมาอัพตอนตี 4 ก่า ๆอีกแล้ว ทำไปได้เฮ้ออ
ปล.2 วันนี้มีมิตติ้ง แพเร้นนิรู้สึก เปนงัยมั่งเล่าหั้ยฟังบ้างน้าค๊าบบบบ
บลา ๆ บลา...
:dad2:
-
:try2: นับถือพี่อาร์ทจิงๆ นะ แบบว่า กล้าพูดได้ไงอะ หุหุ แซวเล่นอะค่ะ ความจริงคือน่ารักดี ^^
ดีแล้วอะค่ะ ที่อภัยให้กันไป เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรเนอะ
อย่างที่พี่โบว่าล่ะคะ โกรธเขา เราเองนั่นล่ะที่ทุกข์
รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ(พูดเหมือนตามละครซะงั้น)
ปล.อยากรู้ด้วยคนว่า meet the parents ส่งผลยังไงบ้าง เอาโดยสรุปก็ได้อะค่ะ
-
วันนี้ยุ่งๆมากมายแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี...แต่ก่อนอื่นเข้าเรื่องของเราก่อนเลยดีกว่าครับ(เรื่องในวันนี้ยกยอดไปเล่าตอนท้ายๆเลยนะครับเพราะผมไม่อยากเล่าเรื่องให้เหตุการณ์มันสลับช่วงเวลาไปมากลัวจะสับสนกันทั้งคุ่ทั้งคนเขียนคนอ่าน..อีกอย่างยังเรียบเรียงไม่ทันด้วย - -")
.
.
หลังจากวันนั้นไอ้ไอซ์ก็ไม่ได้เข้ามายุ่งวุ่นวายอะไรกับชีวิตเราอีกต่อไปส่วนไอ้ต่อถึงปากจะบอกว่าให้อภัยแต่จนแล้วจนรอดก็ยังระแวงคอยจ้องสังเกตุพฤติกรรมไอ้ไอซ์ไม่เลิกจนเหนื่อยจะพูดเลยปล่อยตามสบายอยากจะทำอะไรก็ทำไป
.
เหตุการณ์ในชีวิตเริ่มกลับเข้าสู่สภาวะปกติเหมือนที่ผ่านมามันดูเรียบร้อยและเป็นปกติสุขราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องบ้าบอพวกนั้นเกิดขึ้นมาก่อนจนกระทั่งเย็นวันหนึ่งหลังจากเรียนเสร็จก็เอางานไปแก้ไขที่ห้องของไอ้เต้(ใกล้มหาลัยฯสุดแล้ว)ส่วนไอ้ต่อบอกว่าจะเล่นบอลรอที่มหาลัยฯถ้ามันเลิกแล้วเรายังไม่เสร็จจะตามไป(งานเมิงไม่ทำใช่มะ...)พอมาถึงห้องไอ้เต้ก็เริ่มทำงานทันทีไม่ให้เสียเวลาผ่านไปเพียงชั่วโมงกว่าๆทุกอย่างก็เรียบร้อยเหลือบดุนาฬิกาเพิ่งจะสี่โมงเย็นไอ้ต่อคงยังไม่เลิกเลยนั่งพักที่ห้องไอ้เต้ไปก่อนขณะที่กำลังดูทีวีอยู่นั้นไอ้เต้ก็ลุกจากหน้าคอมมานั่งที่โซฟาตัวข้างๆ
.
"กรูได้ข่าวมาว่าเมิงกับไอ้ต่ออยู่ด้วยกัน..จริงเปล่าวะ..." ไอ้นี่ไม่มีอ้อมค้อมเข้าประเด็นทันทีเลย...
"เออ...มันมาอยู่บ้านกรูได้ระยะนึงแล้ว..ใครบอกเมิงวะ.." ถึงจะอึ้งนิดๆแต่ก็ตอบไปตามจริง...ลองมันมาถามแบบนี้แสดงว่ารู้อะไรมาเยอะเหมือนกัน...โกหกไปก็เท่านั้น
"ก็มันน่ะบอกกรูเอง.." นั่น...ไอ้นี่เอาแล้วไง...
"หา...มันบอกเองเหรอ.."
"เออ..ก็กรูเห็นมันกรอกในเอกสารเบอร์โทรที่ติดต่อได้ในกรณีฉุกเฉินมันเขียนเบอร์บ้านเมิงกรูก็เลยถามมันดู..." อ่อ..แบบนี้พอรับได้...
.
พยักหน้าหงึกหงักเป็นเชิงว่ารับรู้แล้วก็หันกลับไปมองทีวีต่อไอ้เต้เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะถามต่อ..
.
"แล้วกรูได้ยินมาอีกว่าเมิงคบกับมันมากกว่าเพื่อน...จริงมั้ย.."
.
วินาทีนั้นใจหล่นไปกองที่เท้าเลย..นี่เรื่องมันแพร่กระจายไปได้ไกลขนาดนี้แล้วเหรอ..โดยธรรมชาติแล้วไอ้เต้เป็นคนที่ไม่สนใจพวกข่าวกอสซิปแต่นี่ถึงขนาดมันยังรู้ก็แสดงว่าต้องพูดกันหนาหูพอสมควรในตอนนั้นคิดไม่ออกว่าจะตอบมันไปยังไงดีได้แต่นั่งเงียบไปไอ้เต้คงพอดูออกเลยพูดขึ้นมาต่อ..
.
"เมิงจะเป็นอะไรกันกรูก็ไม่สนใจหรอกนะ...เรื่องของพวกเมิงไม่ได้เกี่ยวอะไรกรูก็เป็นเพื่อนเมิงเหมือนเดิมน่ะแหละ..."
"อือ...อืม.." ได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกเบาใจลงไปเยอะ..
"หลายคนในคณะเค้าก็เชื่อไปตามข่าวลือแล้ว...มีไม่กี่คนหรอกจะเป็นแบบกรูที่จะมารอฟังจากปากเมิงแล้วถึงเชื่อ...พวกเมิงจะทำอะไรก็ระวังตัวหน่อยแล้วกันตอนนี้ชีวิตเมิงสองคนตกอยู่ในสายตาของใครหลายๆคนเค้าจะมองกันยังไงกรูก็ไม่รู้...โดยเฉพาะถ้าถึงหูพวกอาจารย์มันก็คงต้องมีปัญหาเกิดขึ้นบ้างไม่มากก็น้อยแหละ.." มันพูดต่อออกมายาวเหยียด
"อืม..ขอบใจเมิงน่ะ.."
.
ไอ้เต้ยิ้มแล้วเดินกลับไปนั่งหน้าจอคอมฯเหมือนเดิมตัวเราก็นั่งเล่นคิดถึงคำพูดของมันอยู่ครู่หนึ่งจนเมื่อมองนาฬิกาอีกทีเวลาก็เกือบห้าโมงเย็นไอ้ต่อคงเล่นบอลเสร็จแล้วจึงรีบนั่งรถกลับไปยังมหาลัยฯแต่พอเดินไปถึงสนามบอลก็ไม่เจอใครซักคนมันคงเล่นเสร็จแล้วเลยเดินไปตามหาที่หลังตึกคณะ(ที่ประจำในการงีบหลับรอ)พอไปถึงก็สายตาก็สะดุดเข้ากับอะไรบางอย่างทันที
.
ภาพที่เห็นอยู่ข้างหน้าไอ้ต่อกำลังนั่งคุยกับใครบางคนเห็นเข้าแบบนั้นตัวเราก็เผลอหลบเข้ามุมแอบดูไปโดยไม่รู้ตัว(มันเป็นไปโดยสัญชาตญาณ..เหอๆ..)ด้วยระยะทางที่ห่างพอสมควรทำให้ไม่สามารถได้ยินเสียงพูดคุยของทั้งคู่ซักเท่าไหร่นักในขณะที่กำลังเงี่ยหูฟังสุดชีวิตนั้นเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็ดันดังขึ้นมา(ตกใจมาก)ทั้งไอ้ต่อและอีกคนนึงหันมามองที่ต้นเสียงพร้อมกันเลยต้องทำเนียนเหมือนว่าเพิ่งมาถึงรับสายแล้วเดินคุยเข้าไปคนๆนั้นลุกเดินออกไปอีกทางส่วนไอ้ต่อก็รีบลุกมาหาทันที
.
"ใครเหรอเมื่อกี้.." ถามพลางกดวางสายโทรศัพท์และเก็บเข้ากระเป๋ากางเกง
"ทำไมมาช้าจังเลิกเล่นตั้งนานแล้ว.." มันไม่ตอบแต่กลับเบี่ยงประเด็นไปถามเรื่องอื่นเสีย
"อ้าว..ก็เมิงไม่โทรไปบอกล่ะ...ก็บอกเองว่าเสร็จแล้วจะโทรไป"
.
ไอ้ต่อแค่นหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะยกแขนขึ้นมาพาดกอดคอพาเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราเหลียวกลับไปมองก็ยังเห็นคนๆนั้นยืนมองมาจากมุมตึกอยู่เมื่อสบสายตากันเค้าก็รีบหลบเดินหายไปไอ้ต่อเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นจนเราต้องรีบเดินตามแต่ก็ยังเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจอยู่ลึกๆ
.
.
จนกระทั่งกลับมาถึงบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากินข้าวเสร็จแล้วเราก็ขึ้นมานั่งเคลียร์งานบนห้องสักพักหนึ่งไอ้ต่อที่เพิ่งล้างจานในครัวเสร็จก็เดินตามเข้ามาในห้องแล้วสวมกอดจากข้างหลังก่อนจะลากตัวลงไปนอนกอดบนเตียงแล้วเริ่มออกอาการมือปลาหมึกล้วงไปทั่ว
.
"ไม่เอา...กรูทำงานค้างไว้..ต้องส่งแล้วเมิง.." พูดไปดิ้นไป
"นิดเดียว...แป๊ปเดียว..." ทำแป๊ปเดียวอย่าทำเลยเมิง...เหอๆ
.
ดิ้นรนไปได้พักหนึ่งก็ดันเริ่มเคลิ้มตามเกิดมีอารมณ์ร่วมเลยปล่อยเลยตามเลยยอมให้มันทำตามใจชอบไปแล้วในตอนนั้นเองเสียงโทรศัพท์ของมันก็ดังขึ้นไอ้ต่อรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปรับสายทันทีก่อนจะเดินออกไปคุยนอกห้องผ่านไปซักพักใหญ่ๆก็ยังไม่กลับเข้ามาเลยลุกขึ้นจากเตียงแล้วนั่งหน้าคอมทำงานต่อ(หงุดหงิดนิดๆ..)หลังจากนั้นไม่นานมันก็เปิดประตูห้องกลับเข้ามาแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง
.
"ใครโทรมาเหรอ.." ก็ถามดูปกติเวลาแบบนี้เห็นโทรศัพท์จะดังก็ปล่อย...อะไรจะเกิดก็ไม่สน...ต่อให้เกิดสงครามยังไม่ยอมหยุดเลย
"เมิงสอนตรงนี้กรูหน่อยสิกรูไม่ได้ฟังตอนบรรยายอ่ะ..." พูดแล้วก็ยันตัวลุกขึ้นมาสนใจหน้าคอม...เหมือนเมื่อตอนเย็นอีกแล้ว...ไม่ยอมตอบเบี่ยงประเด็นไปเรื่องอื่นซะอย่างงั้น..
.
อารมณ์ตอนนั้นประหลาดใจที่มันสนใจการเรียนขึ้นมาเลยอธิบายให้มันฟังไปจนเมื่อพูดจบก็ลืมเรื่องเมื่อครู่ไปหมดแล้ววันนั้นกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสองพอกำลังจะปิดไฟก็เกิดนึกอะไรขึ้นมาได้เลยบอกไอ้ต่อมันไป..
.
"พรุ่งนี้ก่อนไปดูหนังกรูแวะเอางานไปส่งที่มหาลัยฯก่อนนะ.." ไหนๆก็ออกไปแล้ว..
.
ไอ้ต่อเงียบไปพูดอะไรแต่สีหน้าเปลี่ยนไปดูลำบากใจเหมือนกำลังจะบอกอะไรบางอย่างและในที่สุดมันก็พูดออกมา
.
"พลาด.." มันเรียกเสียงอ่อยๆ
"ว่าไง..." ตอบกลับไปพลางเดินไปส่องกระจกดูความเรียบร้อยก่อนเข้านอน..
"เรื่องดูหนังพรุ่งนี้กรูเลื่อนไปก่อนนะ.." ซะงั้น...
"เอ๊า...ก็เมิงนัดกรูเองนะเนี่ย..." ขอโวยหน่อยเหอะ..
"คือกรูติดธุระด่วนจริงๆอ่ะ...ต้องเอาของจากพ่อไปให้ญาติ.." กรูก็รีบเคลียร์งานแทบตาย..
.
ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะคิดให้ตัวเองสบายใจไปว่าเมื่อกี้คงเป็นพ่อมันโทรมาบอกเรื่องธุระนี้ดีซะอีกไม่ต้องออกไปข้างนอกจะได้มีเวลาจัดการเรื่องเรียนให้หมดๆไปซักที
.
"อืม...ก็แล้วแต่เมิงแล้วกัน..ดูหนังไว้วันหลังก็ได้ไปทำธุระก่อนเถอะ.." ก็ไม่อยากจะทำตัวงี่เง่าเหมือนกัน...
.
ไอ้ต่อยิ้มกว้างออกมาอย่างหมดกังวลจนเราอดแอบยิ้มตามมันไปด้วยไม่ได้พอกำลังจะปิดไฟเข้านอนจู่ๆมันก็โพล่งขึ้นมา
.
"อย่าเพิ่งปิด...กรูลืม.."
"ลืมอะไรอีกล่ะ...รีบๆจะปิดไฟแล้ว" อยู่ตั้งนานก็ไม่ทำ...
"ลืมเธอไม่ได้..." พูดพลางทำตาหวานกรุ้มกริ่ม...
"........" คิดว่าวันนี้จะไม่โดน...เอาจนได้นะเมิง... - -"
.
พูดอะไรไม่ออกไม่รู้จะตอบโต้ยังไงได้แต่ปิดไฟแล้วเดินกลับไปนอนที่เตียงอย่างเงียบๆแต่ในใจก็ยังอดคิดถึงอาการแปลกๆของไอ้ต่อทั้งตอนเย็นและช่วงหัวค่ำไม่ได้ถึงจะพยายามคิดในแง่ดีแต่ลึกๆมันก็ยังคลางแคลงใจอยู่ดี........
.
.
ไปเรียนก่อนนะครับ...เดี๋ยวกลับมาจะต่อให้...
-
รักแท้ก็ย่อมต้องมีอุปสรรคบ้าง
ขอให้เราเชื่อใจและไว้ใจกัน ถ้าเราคู่กัน ยังไงก็ต้องกลับมาอยู่ด้วยกันหล่ะครับ
:dad4:
:dad2:
-
เง้อออ สงสัย สงสัยด้วยคน :untrust:
ทำอะไรลับๆ ล่อๆ อยู่เรื่อยเลยพี่อาร์ทเนี่ย
-
แง่ะ มาทำให้สงสัยอีกแระ :untrust: ไม่อยากคิดไปเองอีกง่ะ โปรดติดตามตอนต่อไป
:yeb:
-
:serius2: นายต่อนี่อีกแระมาลับๆล่อๆให้คิดมากอีกแล้วอ่า....เค้าคนนั้นเป็นใครน้า0..แล้วโทรศัพท์สายนั้น ใช่พ่ออ่ะป่าววว แอบสงสัยด้วยคน
หวังว่าคงไม่มีไรนะคร้าบบบ..... :teach:
-
ง่ะ :o มีเรื่องอีกแล้ววววววววววว :serius2: :serius2: :serius2:
เหนื่อยแทนจังครับ ...แต่ช่างมันเหอะ เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ :yeb:
-
:serius2: ม่ายยยยย อย่าเกิดปัญหาเลย หนูไม่ชอบ คุณแม่ไม่ปลื้มด้วยน่ะ
:try2: ออกอาการมากปายไหมเนี่ย
:myeye:
รักพี่พลาดคนนี้ตลอดไป
รักพี่ต่อคนนี้ที่ดูแลพี่พลาดตลอดไปเช่นกัน
ดูแลหัวใจกันดีดีนะครับ
-
:o อะไรกานเนี่ยน้องต่อ(ขอเรียกงี้ได้ป่ะ ชื่อจิงแบบว่าไม่ค่อยชิน :really2:)
เฮ้อ ถึงจะรู้ว่าเรื่องเกิดมาเป็นปีแระ แต่ก้อยังอินอยู่
ไหนว่ามีไรให้พูดกันไง :3061: :3061:
:pigha2:รออยู่น้า :like2: :like2:
-
:serius2: ทำไมคณต่อชอบ ทำลับๆล่อำ อะ :untrust:
ไม่ปรื้มอย่างแรง :serius2:
แต่ยังไงก็เอาใจช่วยอยู่น้า..... :myeye:
-
ง่า ค้างคา ๆ :serius2:
มาต่อไวไวนะคับท่าน :sad4:
:like2: รักกันไว้เถิดเราเกิดร่วมแดนไทย ~~~
:dad2:
-
.
.....น่าน.ว่าแระ ต้องมีเรื่องมาขัดจังหวะ ทำให้รมณ์ค้าง จนได้...........ชิส์ ๆ........ :untrust:
.....ว่าแต่ว่า พี่อาร์ท มีเลศนัย อ่ะ ส่อแวว พิรุธ มาแบบ ตอนเรื่องอีนังไอซ์เลย .....กามมมมม :o
.
-
น้องอาร์ท ขยันมีเรื่องลับลมคมในจริงๆ (--"--)
ถ้าไม่รู้ว่าเป็นเรื่องย้อนหลังเมื่อปีที่แล้ว แล้วตอนนี้ทั้งคู่ลัลล๊ากันดี จะเกิดอาการไม่ปลื้มอย่างแรงนะเนี่ย :pigangry2:
แต่ตอนนี้รู้ละ ไม่เคืองก็ด๊ะ รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
หุหุ เวลา....แล้วมีโทรศัพท์เข้ามาขัด คุณพลาดรู้สึกยังไงล่ะ อิอิ :kikkik:
มาจบค้างๆแบบนี้ :monkeycry2:
คงจะไม่ใช่เรื่องอะไรร้ายแรงนะฮะ :monkeysad:
-
Hope nothing strange happen, though
cuz i dont want to be so serious anymore, hahaha
but well, hope met the parents went good enough, and hope P'Tor's dad liked P'Plaad, too, hehehe
see ya around then
take care*
RrMz`,,
ps. be right back*
-
น่าสงสัยเจงๆเป็นเราคงอึดอัดอะ :serius2:
แล้วทามมายอาร์ทไม่บอกไปเลยว่าคนที่มาคุยเป็นญาติกันใช่มะๆๆๆๆ :untrust:
แอบเดาแหลก อยากอ่านต่อใจจะขาด ดิ้นพราดๆ :like2:
แล้วมีอะไรให้คุยกันเยอะๆนะคับก่อนที่จะคิดมากกันไปเปล่าๆ :confuse:
ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเกิดขึ้นในชีวิตฮะ :impress:
-
ต่อ จะนอกใจเหรอ
จัดการเลยน้องพลาด :o
-
:angellaugh2:ทำไมนายต่อเป็นคนที่น่าค้นหาอะไรเช่นนี้ มีความลับให้นายพลาดได้ค้นตลอด จนไม่น่าไว้วางใจเลย อิอิ
-
สงสัยอาเฮียมาอัพตอนตี 4 - 5 อีกแน่ เลย :try2:
ขยันกานจิงจิ๊ง ผมรออยู่นะท่าน ๆ :yeb:
-
มาทำให้อยากแล้วก้อจากไป :sad4:
ชอบมุขเสี่ยวๆของนายต่อจริงๆ
เป็นจุดขายเลยนะเนี่ย
อยากรู้จังว่าถ้าอยากได้แบบนี้มั่งต้องใช้อะไรซื้อ :like6:
-
ไอ้โบฝากขอโทษทุกคนที่รออ่านอยู่มานะครับมันคงมาเขียนต่อไม่ได้ซักระยะเพราะตัวมันเพิ่งแอดมิดเข้าโรงพยาบาลไปเมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมา(โรคประจำตัวกรรมพันธุ์จากพ่อครับ)
ตอนนี้อาการดีขึ้นได้สติพูดคุยได้แล้วแต่หมอยังให้อยู่รอดูอาการก่อนและรอผลตรวจเลือดก่อน
วันพรุ่งนี้ผมคงอยู่ที่โรงพยาบาลทั้งวันแล้วกลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าช่วงเวลาประมาณนี้ถ้ามีอะไรคืบหน้าผมจะมารายงานนะครับ
-
...ไม่รู้จะโพสต์ติดหรือเปล่า...เพราะกว่าจะเข้าบอร์ดนี้ได้ก็ต้องอาศัยวิชามารแบบเดียวกับที่ใช้หลอกโฮสต์เวลาโหลดไฟล์...ฮ่า ๆ ๆ ๆ...อะฮือ...รันทจริงชีวิตตู...
ดีเลย์เล็กน้อยเพราะกว่าจะรู้ว่า ip ตรูถูกบลอกก็ผ่านไปแล้วสองสามวัน....แต่พรจะอวยให้กันตอนไหนก็ไม่สายหรอก ความปรารถนาดีมันให้กันเมื่อไหร่ก็ได้จริงไหม ^ ^ เพราะงั้นก็ขออวยพรวันเกิดให้...จำไม่ได้แล้ว ^ ^\" ...ง่วงจัดจนเบลอว่าอ่านอะไรไปแล้วมั่ง....เอาเป็นว่าอวยพรให้ทั้งคู่มีความสุขมาก ๆ ....คุณแม่ของพลาดจะได้ปลื้ม....^ ^....
ตอนนี้อยู่ไกล...หอบของไปเยี่ยมไข้ไม่ได้ ก็ขอส่งใจไปเยี่ยมไข้แทนก็แล้ว หายเร็ว ๆ นะโบนะ
//ว่าแล้วก็หลบกลับเข้าเสาน้ำมันสิงสถิตย์อยู่เงียบ ๆ ตามประสาผีบอร์ดอย่างเดิม ^ ^\"....ก็พูดไม่เก่งอ่ะนะ - - แต่รักหมดใจ...แต่จะรักใครนั้น - - ยังไม่รู้เเรยย์....//
-
ตาโบเป็นอะไร??
รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆนะคะ หายไวๆ พักผ่อนเยอะๆ ที่สำคัย อย่าหักโหมนะคะ
-
โบ เป้นไรอ่ะ :confuse:
หายเร็วๆๆๆๆๆๆๆ นะ :impress:
-
:confuse: นายโบเป็นยังงัยบ้างคับ ฝากเยี่ยมไข้ด้วยนะ นายอาร์ทเองก้อต้องดูแลตัวเองด้วยนะ
ห่วงใยสุขภาพกายและใจของนายทั้งสองคนนะคับ Take care
-
น่าเป็นห่วง :monkeysad:
ต่อไปคงต้องหมั่นไปออกกำลังกายนะครับ
มันไม่เห็นผล แต่ระยะยาวมันจะดีขึ้นนะครับ
บางคนเป็นภูมิแพ้ โรคหัวใจ แค่ไปเดินรอบสวนสาธารณะทุกวันเฉยๆ โรคกลับทุเลาจนไม่มีอาการอีกเลย
ลองดูนะครับ
:teach:
-
ขอให้พลาดหายเร็วๆนะครับ :myeye:
คุณต่อก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับเดี๋ยวป่วยไปอีกคนแล้วลำบากแย่อะ :impress:
-
หายไว ๆ นะค่ะ
จะรออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
เอ่อม เล่นท่าไรพิสดารป่ะเนี่ย ตาโบถึงกับเข้า รพ. เอิ๊กกกกกกก แซวเล่นครับ หายไว ๆ นะคับ รออ่านต่อ
-
น้องพลาดของเราเข้าโรงพยาบาลซะแร้ววว...............เห็นว่าดีขึ้นแล้ว ยังไงก็ขอให้หายเป็นปกติไวๆนะครับ :yeb:
มีสุดที่รักอย่าน้องต่อไปคอยดูแลเดี๋ยวคงดีวันดีคืน... :angellaugh2:
-
:sad5: เฮ้ย...เป็นไรมากรึป่าวอ่ะ เป็นห่วงจัง
:monkeysad: นายอาร์ท เป็นช่วงทำคะแนน ละนะ :yeb:
-
:o ป่วยเหรอ...............โรคพันธุกรรมที่ว่าเนี่ยคือโรค "น่ารักลงตับ" :haun5:หรือเปล่า หายไวๆ นะ รออยู่
-
ฝากคุณเป็นต่อ ดูแลน้องพลาดด้วยนะครับ :yeb:
นายพูห์ ณ :seng2ped:
-
ไงก้รักษาตัวเองด้วยนะ โบ :yeb:
อาร์ท ก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะเดี๋ยวป่วยไปอีก เป้นห่วงแย่เลย :monkeylove2:
เป้นกำลังใจให้นะครับ
-
.
............เป็นห่วงพี่โบ จัง :sad4: เป็นกำลงใจให้หายไวไว ค้าบบบบบบ :yeb:........
...........พี่อาร์ทดูแล พี่โบดี ๆ นะคับ :monkeysad2: ...แบบนี้ต้องให้กินผักเยอะ ๆ ดูแลสุขภาพ ดี ๆ อย่าให้นอนดึกอีกเลย นะคับ จะได้หายป่วย.....ยิ่งมีโรคประจำตัวอยู่ พี่อาร์ท ยิ่งต้องทะนุถนอมมาก ๆ น๊า :yeb:........
.
-
ซึ้งใจ ตัวเองไม่สบายยังห่วงแฟนๆ ที่ตามอ่านอีก :impress: ขอบคุณน้องอาร์ทที่มาโพสบอกด้วยค่ะ
น้องโบ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงอ่ะ :monkeysad:
น้องอาร์ทดูแลน้องโบแล้วก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ ถ้าน้องอาร์ทป่วยไปอีกคนแย่เรย ไม่มีใครดูแลน้องโบนะ (ถึงพี่ๆ อยากไปดูแลใจจะขาดก็ไปไม่ได้อ๊ะ :monkeycry2:)
หายไวๆ นะคะ น้องโบ
-
รักษาสุขภาพดีๆนะครับ
แต่เดี๋ยวคงหายแล้วม้างงง...เพราะมีกำลังใจดีๆ จากคนที่เรารักและรักเราอย่างล้นหลาม :myeye:
เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆขอให้หายไวๆ :yeb:
-
เป็นโรคทางพันธุกรรมเหรอ
น้องอาร์ท ดูแลและรักษาทั้งร่างกายและ ความรู้สึกน้องโบให้ดีๆนะ
ตัวเองเคยรู้จักน้องคนนึง ชื่อน้องเฮกซ์ เค้าเคยเขียนไดฯลงเรื่องน่ารักๆของเค้า
ที่ตอนแรกมีแฟนเป็นหญิงแต่ต่อมา กลับมารักกันกับเพื่อนสนิทที่เป็นชายของตัวเอง ชื่อน้องโอ๊ต
ซึ่งก็มีแฟนเป็นหญิงเหมือนกันแหละ แต่โชคชะตาคงเล่นตลก ทำให้เค้ารักกัน
แต่ที่เล่นตลกมากกว่านั้น ก็คือ ภายหลังน้องเฮกซ์ ป่วยด้วยโรคประหลาด คลื่นหัวใจเต้นไม่ปกติ
(มีนักแบตมินตันทีมชาติ น้องแมน อาการเป็นเหมือนกันเลยน่าเป็นห่วง)
จนต้องเข้าโรงพยาบาล น้องโอ๊ต ก็คอยดูแลและอัพเดทอาการ ให้ทุกคนทราบผ่านไดฯของน้องเฮกซ์
และท้ายที่สุด น้องเค้าก็ทนไม่ไหว สิ้นใจไปในคืนที่สาม หลังจากเข้าโรงพยาบาล ก่อนตายน้องเค้ายังบอกลา น้องโอ๊ตคุณแม่น้องสาว
และทุกคนที่ติดตามไดฯของเค้าด้วย เราผูกพันธ์กันมากจริงๆ
พี่ไม่อยากให้ อะไรแบบนี้เกิดขึ้นกับใครอีก ตอนนี้น้องโอ๊ตก็หายตัวไปแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นยังไง ไดฯน้องเฮกซ์ ก็ถูกปิดไปแล้ว
น้องอาร์ท ดูแลหัวใจตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้นะ ยิ่งน้องโบไม่แข็งแรงแล้ว พี่รู้สึกหวั่นใจจริงๆ
อย่างน้อย เมื่อถึงเวลานั้น เราจะได้ไม่เสียใจกับเวลาที่เราได้ใช้ด้วยกัน มันจะได้คุ้มค่าที่สุด และมีความสุขมากที่สุด
ปล.คิดถึงน้องเฮกซ์คนดีนะครับ แม้เราจะไม่เจอกันแต่พี่ก็ยังมีความทรงจำขอน้องเสมอนะ RIP ครับ
-
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: hope p' Bo will be fine very very soon na krub. :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
I miss you guys... come back soon! :myeye:
-
เป็นห่วงโบจัง ขอให้หายเร็วๆนะคะ ... :impress:
อาร์ท ดูแลโบให้ดีๆด้วยน้า แล้วก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ เดี๋ยวจะไม่สบายไปอีกคน
เฮ้อ!!! เป็นห่วงโบจริงๆนะเนี่ย :sad5:
-
ขอไห้ โบหายเร็วๆๆนะคับผม อาร์ทดูแลโบดีดีนะคับผม อาร์ทก็ดูสุขภาพด้วยนะ เป็นห่วงน้องทั้ง 2คนนะคับผม
จาก สมาชิ ชมรมคนรักน้องพลาด(โบ)รักอาร์ทด้วยคับมผม
-
โบไม่สบายหายไวๆนะ ส่วนอาร์ทดูแลโบดีๆนะคับ
เอาใจช่วยแล้วกันนะน๊า หุหุ :like2:
ไว้จะมาตามใหม่นะคับ
-
เป็นห่วงคุณโบจังเลย :monkeysad:
ขอให้คุณโบหายไวๆนะฮะ :yeb:
คุณอาร์ทฮะ ตอนนี้คุณอาร์ทก็ต้องดูแลคุณโบให้ดีๆนะฮะ แล้วอย่าลืมดูแลตัวเอง กับดูแลคุณแม่ด้วยนะฮะ
จะเป็นกำลังให้เสมอฮะ :yeb:
-
ดูแลสุขภาพด้วยครับ ผมเองก็มีโรคประจำตัวเหมือนกัน ก็ดูแลตัวเองอยู่ตลอด
ขอให้พี่พลาดกลับมาแข็งแรงดั่งเดิม ขอให้พี่ต่อดูแลพี่พลาดด้วยครับ
พวกเราทุกคนที่นี่จะช่วยส่งแรงใจให้หายดีไวๆครับ
-
น้องพลาด หายไวๆนะ
น้องต่อ ดูแลน้องพลาด แล้วก้อดูแลตัวเองด้วย เด่วไม่สบายไปอีกคนล่ะแย่แน่ๆเลย :monkeysad2:
-
เป็นห่วงคุณโบจังเลยฮะ
หายไวๆนะฮะ
-
หายเร็ว ๆ นะโบ
อาร์ทดูแลโบด้วยนะ :dad4:
-
:impress2: ตามมาจากบอร์ดปาล์มคับ
เป็นกำลังใจหายไวๆน่ะ
-
กรำ แล้วเปนอารัยมากมั้ยอ่ะคับนั่น
ถ้าเปนมากก้ออยู่ดูแลไปก่อนก้อด้ายนะคับไม่ต้องรีบมารายงานทางนี้
ห่วงทางนู้นก่อนดีกว่านะคับ ยังงัยก้อจาส่งจัยไปช่วย
แล้วคืนนี้จาสวดมนต์ขอคุณพระรัตนตรัยส่งไปหั้ยพี่โบหายวัยวัยแล้วกันนะคับ
จะส่งจัยไปให้เสมอนะคับ
..รักพี่ทั้งสองจากจัย...
อาเฟิง
-
น้องอาร์ท ยังมะมาอัพเดทเรยอ่ะ :monkeysad:
รอน้องอาร์ทมาอัพเดทอาการน้องโบนะคะ แล้วก็น้องอาร์ทอย่าลืมบอกน้องโบด้วยน๊า ว่าพี่ๆ น้องๆ ในนี้เป็นห่วงอ๊ะ
น้องโบจะได้มีกำลังใจ หายวัน หายคืน
-
ฟังดูร้ายแรงจังค่ะ โรคทางกรรมพันธุ์ แถมยังต้องรอดูอาการอีก
ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ?
ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งความเป็นห่วงไปให้ เฮ้ออ
อยากบอกว่า พี่อาร์ทดูแลพี่โบดีๆ นะ แต่ถึงไม่บอก
พี่อาร์ทก็ทำแน่นอนอยู่แล้วใช่ปะคะ
Get well soon นะคะ
-------------------------------------------------
ปล. คุณพี่ somtamman รู้จักพี่เฮกซ์ด้วย? พี่ใช้ชื่อไรเม้นไดฯ ตอนนั้นอะคะ เผื่อหนูจะรู้จัก (+จำได้) เพราะนานแล้วอะ
edit : คุณ Ryukun ก็อ่าน เหอๆ มีคนในเล้าอ่านอีกเยอะปะคะ (ถามยังกะจะสำรวจไรเลยเนอะ) แค่ดีใจน่ะ เหมือนได้เจอคนคุ้นเคย หุหุ
-
:o
พี่โบ หายไวไวนะฮะ
พี่อาร์ทดูแลพี่โบดีๆ เน้อ...
จุ๊บๆๆ
"นิดเดียว...แป๊ปเดียว..." ทำแป๊ปเดียวอย่าทำเลยเมิง...เหอๆ <<< แอบฮา ฮ่าๆๆ แสดงว่า ว้อนท์นานๆ -_-"
ป.ล. เคยอ่านเรื่องของพี่เฮกซ์เหมือนกันฮะ
น่าสงสารอ่า...เฮ้อๆๆ เศร้าๆ
:monkeysad:
-
ขอให้โบหายเร็วๆนะคับ
คุณพระคุ้มครองฮะ
-
เง้อ มาตามอ่านอีกรอบตาโบป่วยเข้าโรงพยาบาลไปแร้วววว
เป็นอะไรมากรึป่าวอะครับ
พอฟังที่พี่อาร์ทบอกว่าโรคพันธุกรรม ใจแป้วเลยเรา
นี่ยังต้องดูอาการอีกเหรอครับ
งืมๆๆ เป็นห่วงหวะ :try2: เป็นไงมั่งครับนี่
ขอให้สุขภาพดีหายไวๆนะครับ :confuse:
-
อาร์ทดูแลโบด้วยนะครับ เป็นห่วงครับ ขอให้โบหายไวๆๆ นะครับ กลับมาเล่าเรื่องให้พวกเราฟังกันอีกครับ ทุกๆๆคนรออยู่ครับ หายไวๆๆนะครับ
-
ขอให้น้องโบหายไวไวนะ เป็นกำลังใจให้จ้า อาร์ทก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยล่ะ
-
:monkeysad: ดูแลกันและกันให้ดีๆนะ เปงห่วงอ่ะ
-
ตอนนี้ผมกำลังรอคุณแม่แต่งตัวกำลังจะออกไปโรงพยาบาลอีกรอบ
ตั้งแต่เช้าจนเย็นอาการไอ้โบทรงตัวครับพูดคุยได้ตามปกติจนมาถึงช่วงหัวค่ำหลังจากผมพาคุณแม่กลับมาที่บ้านเพื่อนที่คอยอยู่โรงพยาบาลก็โทรมาแจ้งว่าอาการกำเริบจนช๊อคไปอีกรอบจนถึงเวลาขณะนี้ยังอยู่ในห้อง ICU
ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วผมเบื่อเกลียดเครียดกับการที่ได้แต่นั่งรอจ้องกำแพงจ้องประตูว่าเมื่อไหร่หมอจะออกมาเมื่อไหร่มันจะออกมาอย่างเมื่อวานได้แต่ดูมันเจ็บแต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย
ที่ผมพอจะทำได้ก็คงมีแต่นั่งภาวนาให้มันไม่เป็นอะไร ให้มันหาย ให้มันกลับมาเป็นคนเดิมเหมือนเมื่อไม่กี่วันก่อนจะให้ผมทำอะไรแลกผมก็ยอม
ผมเขียนอะไรไม่เก่งแต่ที่ดีที่สุดที่จะเขียนขอร้องทุกคนในตอนนี้ก็คงจะเป็นเพียงแค่ขอให้ทุกคนให้กำลังใจมันด้วยนะครับ
ขอบคุณมากครับ
-
:monkeysad: ส่งกำลังใจมาให้นายโบ นายอาร์ท คุณแม่น้องโบ ขอให้นายโบอาการดีขึ้น ออกจากห้อง icu เร็วๆ
นายอาร์ท นายต้องเข้มแข็ง มีสติ และก้อดูแลคุณแม่น้องโบด้วยนะคับ Life goes on .........................
-
ขอบคุณน้องอาร์ทที่มาแจ้งข่าวให้ทราบนะคะ
ตอนนี้ เป็นห่วงน้องโบจริงๆเลย...
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองโบ ขอให้โบหายไวๆ เป็นกำลังใจให้ทั้งอาร์ท,โบและคุณแม่นะคะ
-
ขอบคุณพี่อาร์ตนะครับที่มาแจ้งข่าว
ขอให้พี่โบหายไวๆนะครับ เป็นกำลังใจให้พี่โบและครอบครัว
เชื่อผมเหอะ ได้รับกำลังใจจากคนที่รักขนาดนี้ ไม่นานหรอกครับ เดี๋ยวเดียวก็แข็งแรงแล้ว :yeb:
ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะครับ :impress:
-
:monkeysad: หายไวๆนะครับ............ทุกคนเป็นกำลังใจให้นะครับ
-
:myeye: มาเป็นกำลังใจครับ
-
:sad5: :sad5: :sad5: เข้า ICU เชียวเหรอ..............................................................
.............
................
:monkeysad:
ตกใจทำไรม่ายถูกเลย
อาร์ต เข้มแข็งไว้นะ โบต้องหายดีแน่ๆ เพราะเราภาวนา เอาใจช่วย
เพื่อนๆที่เล้าทุกคนก็เป็นกำลังใจให้
อยู่โรงบาลก็อ่านหนังสือไปพลางๆด้วยนะ การเรียนจาได้ไม่เสีย เดี๋ยวโบจะพลอยเป็นห่วง
โบเขาคงไม่อยากให้อาร์ตเสียการเรียนเพราะนั่งเฝ้าเขาแน่ๆ
ดูแลตัวเองและคุณแม่ของโบให้ดีด้วยนะ
สู้ๆ :yeb:
-
มาให้กำลังใจอีกคนครับ
ขอให้หายไว ๆ นะครับ
-
.
...........เฮ่อ...... :sad5:...............
..........พี่โบ สู้โว้ยยยยยยยยยย..0...พี่อาร์ต คุณแม่ สู้ ๆ ......พวกเรา ทุกคนเป้นกำลังใจอยู่คับ อย่ายอมแพ้ เราต้องชนะ มัน ...........
.
-
ตกใจเลยอ่ะ ยังไงทั้งอาร์ททั้งโบ
ก็ต้องแข็งแรงไว้ล่ะ ยังไงเพื่อน ๆ
ในนี้ก็จะเป็นกำลังใจให้นะ
โบหายเร็ว ๆ นะ เป็นห่วง :impress:
-
หายไวๆนะโบ เป็นห่วง+ตกใจมากมาย :monkeysad:
อาร์ทก็ดูแลโบให้ดีนะครับ สู้
เป็นห่วงจัง :monkeysad:
-
ถึงขั้นเข้า icu เลยเหรอคะ เป็นห่วงอ๊ะ :monkeycry2:
เป็นกำลังใจให้น้องโบนะคะ
น้องอาร์ทใจเย็นๆ ไว้นะคะ ดูแลคุณแม่ และ ตัวเองด้วย นะคะ
-
:o ตกใจ ไม่ได้เล่นเน้ตมาสองอาทิตย์ เด้งพรวดไปหน้า90 ก่าๆ
พี่โบป่วยหรอคับ หายไวๆนะ :like6:
-
:serius3: เฮ้อ...พอยิ่งรู้ข่าวแบบนี้ก็ใจคอไม่ดีเลยครับ
:undecided: ห้องเงียบเหงาอ่ะ หายป่วยไวๆนะครับ :fear:
:3130: เป็นกำลังใจให้ ... :undecided:
-
เครียดตามเลยอ่ะค่ะ พี่โบไม่สบายเป็นอะไรอ่ะคะ จิ๊บไม่ได้เข้ามาแป๊บเดียว เหมือนทุกอย่างดูผ่านไปผ่านมารวดเร็วไปหมด
โอยย... ปวดใจ พี่โบสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้พี่อาร์ทกันคุณแม่ด้วยค่ะ
พี่โบต้องหายไวๆน้า จะได้มาเที่ยวราชพฤกษ์ที่เชียงใหม่ไงคะ
อากาศยังเย็นสบายอยู่ตอนนี้ ถ้าไม่ชินต้องเอาเสื้อกันหนาวมาด้วยแล้วแหละ :yes2:
ถ้าพี่ๆมาตอนปีใหม่คงไม่ได้เจอกัน ^^ จิ๊บกลับบ้านที่เชียงรายพอดีช่วงนั้น
พี่โบต้องหายไวๆนะคะ ต้องหายไวๆ :cute_010:
-
บังเอิญว่าเช้าวันนี้ผมได้ทำบุญตักบาตรกับคุญแม่ผม ในงานๆ หนึ่งที่จังหวัดผม และเพิ่งมาอ่านเวบ และทราบข่าวโบไม่สบาย เอาเป็นว่า
ผมขอให้ผลบุญที่ผมทำในวันนี้ส่งผลบุญให้โบหายเร็วๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ คุณโบ หวังว่าสิ่งดีๆ จะเกิดขึ้นกับคนดีๆ ด้วยนะครับ
รักโบกับอาร์ทครับ
-
ไม่นะ อีกแล้วเหรอ
ทำมันเข้าห้องนั้นเร็วแบบนี้ล่ะ
----------------------------------------------------
"ผมขออธิษฐาน ต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งพระยม ผู้กำหนดชีวิตมนุษย์
ขอให้ท่านโปรดเมตตา เอาอายุขัยของผม 5 ปี นำไปให้น้องโบด้วยเถิด
หากทรงเมตตาโปรดทำคำขอของผมให้เป็นจริง และขอให้น้องโบแข็งแรง กลับมามีความสุขเหมือนเดิมด้วย สาธุ"
พี่หวังว่าแรงจิตแรงใจ ของทุกคนที่นี่จะมีพลังพอที่จะทำให้น้องโบแข็งแรงขึ้น จนหายเป็นปกติและกลับมาเป็นน้องโบที่น้ารักของพวกเราอีกในที่สุดนะคับ
-
พี่จำได้ว่า พี่เข้ามาอ่าน ตอบน้องๆตอบจดหมายกัน
พี่ยังกลับออกไปละยิ้มอย่างมีความสุข
กับความน่ารักของน้องอาร์ท กับน้องโบอยู่เลยค่ะ
แล่ะหลังจากนั้นก้อเข้าเล้าไม่ได้แหะๆ :try2: เส้าใจก่ะเน็ต
วันนี้เข้าได้ล่ะ ดีใจ หลั่นล้า รีบเปิดมาอ่านเลยง่ะ...
อ่านแล้วพี่ซิน เข้าใจความรู้สึกตอนนี้นะ...
แต่...
v
v
"ชีวิตคนเราอยู่ได้ด้วย ความหวัง ค่ะ"
"ความรัก...จะนำพาไปสู่ความเชื่อมั่น..และความศรัทธา"นะคะ
....อาร็ทและโบ ต่างก้อเป็น ความหวังของกันแล่ะกันน๊า...
ขอให้อาร์ทเชื่อมั่นในความรัก และคนที่เรารัก ..อย่าละทิ้งความศรัทธา...
ทุกอย่างมันก้อจะผ่านไปด้วยดี.. น้องโบ ก้อคงไม่อยากเห็น
น้องอาร์ทมานั่งทุกข์ใจเหมือนกันนะคะ
ตอนนี้กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญนะ
ให้กำลังใจโบเยอะๆ...การเจ็บป่วยไข้
ถึงจะได้ยาดีแค่ไหน...แต่ถ้าขาดกำลังใจ
คนป่วยก้อจะหายช้านะคะ..... :yeb:
คิดซะว่าตอนนี้... น้องโบ ใช้ร่างกายหนักไปหน่อย
ร่างกายเลยขาดการบำรุง.. ตอนนี้ก้อแค่เข้าไป
ให้คุณหมอ เสริมแคลเซียม...ธาตุเหล็ก..วิตามิน รวม....แล่ะก้อซ่อมแซม...บำรุง
(แหะๆไม่เคยเรียนหมอซะล่วย มั่วๆเอา ปลอบใครม่ายเก่งด้วยจิเรา )
ส่วนที่สึกหลอ...อีกไม่นานก้อจะได้กลับมาเป็นโบ ที่ สดใสร่าเริงของอาร์ทเหมือนเดิมงัยคะ
ขอให้น้องโบ หายเร็วๆน๊าค๊า...
ขนาดไม่สบายยังห่วงเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆที่กระทู้อีก
รักษาร่างกายตัวเองให้แข็งแรงก่อนนะคะ
เรื่องอื่นๆ เอาไว้ทีหลังเน้อ.... อย่าคิดมาก
พักผ่อนเยอะๆนะคะ .."ขอพระคุ้มครองค่ะ " :love2:
*น้องอาร์ท ด้วยนะ พักผ่อนบ้างเน้อ รักษาสุขภาพนะคะ
เด๋วคนเฝ้า... จะพาลป่วยไปอีกคน ไม่ดีนะคะ...
เพื่อนๆ ชาวเล้า เป็นห่วงนะคะ.... :seng2ped:
-
ตกจายอะเข้า ICU
ขอให้โบดีขึ้นไวๆนะคับ เป็นห่วงมากมายเลยอะ
-
หายเร็วๆๆเน้อฝากดูแลน้องพลาดด้วยนะจ๊ะ :impress:
-
:pigscare2: อาร์ทมาโป๊ดบอกหลังจากเราโป๊ดเสร็จเมื่อคืน เหอเหอ (ไม่ได้สังเกตุ) ตกจายมาก โบถึงขั้นเข้าไอซียูเลยเหรอ
เปงห่วงจัง อาร์ทนายต้องมีสติให้มากๆนะ ทุกคนในเล้ารวมถึงคุณแม่ของโบหวังพึ่งนายอยู่นะ สู้สู้ :yeb:
-
อ๋า เข้า ICU เลยเหรอเนี่ย
นอยด์ไปด้วยเลย _ _
(*/\*)
หนูคงทำได้แค่ ส่งแรงใจพร้อมคำอธิษฐานอย่างมุ่งมั่นว่า
ขอให้พี่โบ Get well soon เถอะนะ
ขอให้อาการดีขึ้น ดีขึ้น เรื่อยๆ นะคะ
-
เชื่อว่ายังไงโบก็ต้องหายแน่นอนคับ
ทำอะไรไม่ได้แต่ก็คอยให้กำลังใจนะคับ
อาร์ตก็ต้องเข้มแข็งไว้ล่ะ เพราะจะได้เป็นแรงใจให้กับโบไง
สู้ๆนะคับ Take care
-
:impress:
หายไวๆนะ
นายโบ
:yeb:
-
พี่โบต้องหาย เชื่อเเน่ๆว่าพี่โบต้องกลับมาคุยเล่นได้เหมือนเดิม
พี่อาร์ทกับคุณเเม่ต้องเข้มเเข็งนะฮะ เพราะกำลังใจจากคนรอบข้างจะทำให้คนป่วยหายไวๆ
ไม่รู้จะเขียนอะไรเหมือนกัน รู้สึกไม่ดีเลย.....ทุกๆคนเป็นกำลังใจให้อยู่นะ
ยังรอพี่โบคนเดิม เสมอครับ
-
หา ตามมาอ่านอีกทีนี่พี่โบเข้าไอซียูไปแล้วนี่นะ
เฮ่ยยยย อึ้งไปเลยอะ เหอๆ เครียดๆ
ว่าแต่ว่าโรคนี้คือโรคอะไรอะครับพี่ :serius2:
ขอให้อย่าเป็นอะไรเลยนะครับ
พี่ก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะครับ คนเฝ้าก็เหนื่อย คุณแม่พี่โบอีกคนก็เหนื่อย
พักผ่อนด้วยนะครับ :pigscare2:
-
:o :o :o :o
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคะ แล้วก้อน้องอาร์ทอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ
:yeb: :yeb: :yeb: :ped152:
-
มาแล้วค่ะ ทันเหตุการณ์กะเค้าซะที ปุยเพิ่งจะได้อ่านเมื่อวาน
ไม่ได้คลิกหน้าสุดท้ายก่อน แต่วันนี้ไม่ไหว ขอดูข้อความอัพเดทหน่อย
แต่กลับเจอข้อความว่าคุณพลาด..ขอเรียกคุณโบดีกว่า
เจอข้อความที่ว่าคุณโบเข้าโรงพยาบาล
เพิ่งจะเมื่อวานนี้เองที่ปุยเริ่มอ่าน
แล้วบอกว่าคุณโบเข้าห้อง ไอซียู ...
หวังว่าตอนนี้คงจะออกจากห้องนั้นได้แล้วนะคะ
อาการดีขึ้นแล้วรึยังคะ แล้วคุณเป็นต่อกับคุณแม่หล่ะคะ?....ยังไหวมั้ย
ปาฏิหารย์มีจริงเสมอค่ะ
ตอนนี้เป็นห่วงความรุ้สึกของคุณเป็นต่อ..ขอเรียกว่าคุณอาร์ทนะคะ
เป็นห่วงความรู้สึกของคุณอาร์ทมากเลย แล้วก็คุณแม่ของคุณโบด้วย
เข้มแข็งไว้นะคะ คุณโบเค้าต้องไม่เป็นอะไรแน่ค่ะ
จากผักที่คุณอาร์ทให้คุณโบกินทุกวัน มันต้องช่วยได้แน่ ๆ เลยค่ะ
เชื่อได้ว่าทุกคนที่รับรู้เรื่องราวของคุณทั้งสองคน
จะเป็นกำลังใจและส่งแรงใจไปช่วยคุณทั้งสองคนนะคะ
-
เข้มแข็งนะฮะ คุณอาร์ท ^^
ฝากดูแลคุณโบ คุณแม่ และตัวคุณอาร์ทเองด้วยนะฮะ ^^
ฝากบอกคุณโบด้วยฮะว่าตอนนี้สนใจเรื่องสุขภาพก่อน เรื่องอื่นไว้ค่อยคิดทีหลังนะ พักผ่อนเยอะๆ (แต่คุณอาร์ทก็คงบอกแล้วล่ะ...เนอะ ^^)
ทุกคนเป็นกำลังใจให้คร้าบบบบบ ^^
-
:monkeysad:
หายไวไวนะครับ
-
สู้เค้านะ :piglove2:
คับรู้ว่าพี่โบทำได้
พี่อาร์ทเข้มแข็งนะคับ พี่โบต้องการกำลังใจจากพี่อาร์ทมากที่สุด :impress:
-
ฝากถึงอาร์ทก็แล้ว โบอยู่ในมือของหมอผู้เชี่ยวชาญแล้ว แน่ใจว่าจะต้องได้รับความเอาใจใส่ดูแลรักษาเป็นอย่างดี อยากให้อาร์ททำใจให้ดี เข้มแข็งเอาไว้ ดูแลรักษาตัวเองให้ดี อย่าให้ป่วยลงไปอีก ระหว่างที่โบไม่สบาย...คนที่ไม่สบายกว่าโบก็คือคุณแม่ของโบ - - ให้อาร์ทแข็งใจเอาไว้ ช่วยดูแลคุณแม่ด้วยนะ...โบคงไม่อยากหายป่วยแล้วออกมาเห็นคนอื่นป่วยตามหรอก...จริงป่าว ^ ^
เอาน่ะ...อย่าไปมัวแต่วิตกจริตกับคำว่า ICU นักเลย มันก็แค่ห้องพยาบาลห้องหนึ่งเท่านั้นเองน่ะอาร์ท ถ้ามัวแต่คิดแต่เร่องเดียวซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ มาก ๆ ....เดี๋ยวก็หลอนตัวเองไปเปล่า ๆ
เชื่อสิ...คิดดี ๆ ทำใจให้สบาย ๆ ดูแลแม่ ดูแลตัวเองให้แข็งแรง โบออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่จะได้ออกไปเที่ยวไปกินข้าวกัน ^ ^
แล้ววันนี้ก็มี \"กำลังใจ\" มาให้อาร์ทอีกหนึ่งแรงนะ...เข้มแข็ง ๆ ^ ^
-
:myeye:สู้นะครับ เป็นกำลังใจให้น้า....
:myeye:รักนะ ทั้งสองคนเลย
-
กำลังทำการบ้านอยู่ เพื่อนส่งเรื่องมาให้อ่านอ่าคับ
ชอบนะคับ เปงกำลังใจให้คับ :yeb:
-
ขอให้โบหายเร็วๆนะส่วนฮาร์ทเราก็เป็นกำลังใจให้ยังไงโบก็ต้องหายเร็วๆนี้แน่เพราะคนในบอร์ดส่งกำลังไปให้โบขอให้หายเร็วๆนะเพราะทุกคนในบอร์ดรอและเป็นห่วงโบมากสู้ๆๆๆๆๆนะรักและเป็นห่วงที้งโบและฮาร์ทเลย แล้วฮาร์ทอย่าลืมดูแลสุขภาพของตัวเองด้วยนะ :myeye:
-
:sad5: ม่ายย คุณโบต้องไม่เป็นอะไรน้า
ยังมะได้ไปฮันนีมุนกับคุณอาร์ทเลย :sad4:
-
ตั้งแต่ปลายเดือน พ.ย. งานยุ่งมากไม่มีเวลามาอ่านเลย
พอว่างก็เข้าไม่ได้ เห้อ อด HBD พี่อาร์ทเลย :sad4:
ขอ HBD ย้อนหลังน่ะคร้าบบ :impress:
ชอบพี่ทั้งสองคนมาก อยากให้รักกันไปนาน :impress2:
วันนี้เข้ามานั่งอ่านตั้งแต่เที่ยวคืน จนถึงปัจจุบันนี้แหละ(จากหน้า 22-95)
พี่โบตอนนี้เปงงัยบ้างครับ ผมเชื่อว่าต้องหายแน่นอนครับ ผมจะเอาใจช่วยเป็ฯกำลังใจให้อีกแรงครับ
เพราะอยากเห็นและรับรู้ว่าความรรักที่พี่ทั้งสองมีให้กันนั้น ยังอยู่ยืนยาว :monkeylove2:
อยากให้ทั้งพี่โบ พี่อาร์ท และคุณแม่ดูแลสุขภาพให้มาก ๆ ครับ :teach:
แล้วว่าง ๆ ผมจะเข้ามาใหม่
สู้ สู้ น่ะครับ :yeb:
-
ตอนนี้ไอ้โบออกจากห้อง ICU แล้วครับเมื่อเวลาประมาณ03.00แต่ยังหลับไม่ได้สติเลย
ตัวผมเองมาส่งคุณแม่ที่บ้านแล้วอีกซักครู่ก็คงจะกลับไปอยู่เฝ้าที่โรงพยาบาลต่อ
ถ้ามีอะไรคืบหน้ามากกว่านี้เกี่ยวกับอาการของมันผมจะมารายงานให้ทราบนะครับเพราะยังไงก็ต้องกลับมาดูแลคุณแม่และมารับ-ส่งท่านไปกลับโรงพยาบาลอยู่แล้ว
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงและให้กำลังใจไอ้โบมันด้วยนะครับ
-
อืมม ดีจัง ออกจากICUแล้ว แต่ก็ยังน่าเป็นห่วงอยู่ดี :serius2:
ถ้าพี่โบฟื้นแล้ว บอกพี่เค้าด้วยนะคะว่าทุกคนที่นี่เป็นห่วง :monkeysad:
ขอให้หายเร็วๆค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ :ped149:
พี่อาร์ทก็พักผ่อนนะคะ เดี๋ยวเป็นไรไปอีกคนละยุ่งเลย :try2:
-
นายอาร์ทคับ ฝากเยี่ยมไข้และขอให้นายโบอาการดีขึ้นและหายป่วยไว ๆ นะคับ ฝากส่งกำลังใจให้คุณแม่นายโบขอให้ท่านเข้มแข็งและมีสุขภาพดีนะคับ
สำหรับนายอาร์ทเอง ก้อต้องดูแลตัวเองและก้อเข้มแข็งไว้นะคับ ผมและเพื่อน ๆ ทุกคนในบอร์ด เป็นกำลังใจให้นาย นายโบ และครอบครัวนายทั้งสองเสมอนะคับ
ชอพระเจ้าคุ้มครองนะคับ take care / Life goes on.........................................
-
คุณเป็นต่อ ต้องเข้มแข็งไว้นะครับ
ตอนนี้ คุณเป็นหลักของครอบครัวนะครับ
ฝากดุแลคุณแม่ด้วยนะครับ
ทุกคนที่นี้เอาใจช้วยคุณทั้งสองนะครับ
นายพูห์ :myeye:
-
เย้ๆๆ ออกจากห้องนั้นแล้วนะคะ
เมื่อคืนก่อนนอนก็ไหว้พระขอพรให้ คุณโบหายๆไว ด้วยค่ะ :yeb:
ตอนนี้คุณอาร์ทคงต้องดูแลคุณโบมาก ๆ หน่อย แต่อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ
เดี๋ยวจะทรุดไปอีกคน คุณแม่สบายดีนะคะ
คอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ผมติดตามอ่านเรื่องของคุณ 2 คนมาตั้งแต่เวป palm-plaza แล้วครับ เพิ่งจะมีโอกาสมาตอบกระทู้
เอาใจช่วยให้คุณโบ หายเป็นปกติเร็วๆ นะครับ คุณอาร์ทก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะครับ เดี๋ยวจะป่วยไปอีกคน
ปล.เป็นไปได้มั้ยครับถ้าจะบอกว่าพักอยู่ที่โรงพยาบาลไหน ผมว่าเพื่อนๆ ในนี้ต้องอยากไปเยิ่ยมให้กำลังใจเยอะแน่ๆ ครับ
-
หายไวๆนะครับ :myeye:
เป็นกะลังใจให้ครับ
-
ดี จังเลย ออกจาก ICU แล้ว ขอให้น้องพลาดหายไวๆ นะคะ
แล้วก้อน้องต่อ พักผ่อนบ้างนะ อดนอนอย่างนี้เวลาขับรถก้อระวังให้มากกว่าเดิมนะ เป็นห่วงค่า
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
:myeye: ดีจังเลยคับ
เป็นกำลังใจเสมอนะคับ :impress:
-
.
.....พี่โบ พี่อาร์ต คุณแม่ สู้ว้อยยยยยยยยยย สู้ต่อไป พวกเราเป็นกำลังให้เสมอครับ........ :angellaugh2:
....ขอให้พี่โบ หายเร็ว ๆ นะคับ ...... :yeb:
.
-
เย้ๆๆ ดีใจจังนายพลาดออกจาICU แล้ว หวังว่าคงดีวันดีคืรนะครับ
น้องต่อดูแลน้องพลาดกะคุณแม่ดีๆนะครับ เอาใจช่วย :teach:
-
:impress: น้องโบออกจากห้อง "ไอซียู" แล้ว
ดีใจค่ะ...ปลอดภัยแล้วเนาะ
ป่านนี้น้องคงดีขึ้นเป็นลำดับ..แล้วล่ะน๊า...(ส่งกำลังใจให้น้องโบหายเร็วๆค่ะ)
ยังงัย น้องอาร์ท ก้อ ดูแล ตัวเองด้วยน๊า ..
เพราะ น้องโบอยู่กับหมอ แบบนี้..
ก้อสบายใจขึ้นล่ะเนอะ...
รักษาสุขภาพนะคะ ..ทั้งน้องอาร์ท คุณแม่ ด้วยนะคะ
สู้ๆค่ะ :yeb: :yeb: :yeb: กำลังใจล้นหลามนะคะ
-
ขอให้หายป่วยไวๆ นะ นายโบ
-
ไม่ได้เข้ามาหลายวัน ตกใจเลยอ่ะ ไงก็ขอให้น้องโบหายไวๆๆนะครับ เข้มแข็งไว้ หวังว่าอีกไม่นานจะได้เข้ามาเห็นน้องโบกลับมาตอบกระทู้อีกนะ เอาใจช่วยนะครับ
สู้เค้านะครับน้องต่อ ไงก็มีกำลังใจมากมายจากคนในกระทู้อยู่แล้ว ขอให้สามารถผ่านอุปสรรคไปได้นะ ดีใจแทนน้องโบที่มีคนดีๆๆคอยอยู่เคียงข้าง เชื่อว่าสวรรค์คงมีตา กว่าน้องทั้งสองจะผ่านเรื่องราวต่างๆๆมาได้ ไงความสุขคงรอยู่ข้างหน้า สู้ต่อไปนะครับ
God Bless You all นะครับ
-
สวัสดีคะ ต่อกับพลาด
อ่านเรื่องคุณ2คนมาตั้งแต่ที่ปาล์มละ
แต่ยังไม่ได้เมนท์ มาเป็นกำลังใจให้คะ
ขอให้หายไวๆนะ
ตัวคุณต่อก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ
-
เข้ามาอีกที เผื่อคุณอาร์ทจะได้กลับมาบอกอาการบ้าง
อาการคงดีขึ้นแล้วใช่มั้ยคะ ขอให้ดีขึ้นและหายไว ๆ นะคะ
คุณโบรีบ ๆ หายนะ ถ้าไม่อยากให้คุณแม่แล้วก็คุณอาร์ทเหนื่อยไปมากกว่านี้อ่ะ
ทุกคนเป็นห่วงคุณโบมาก ๆ นะคะ หายเร็ว ๆ นะคะ
-
เป็นกำลังใจให้ต่อไป
Get well soon น๊าคะ
-
สวัสดีครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดตามอ่านเรื่องของคุณพลาด (โบ) กับ เป็นต่อ (อาร์ท) มาตั้งแต่บอร์ด Palm แต่ไม่เคยได้ reply เลยครับ เรื่องของคุณโบกับคุณอาร์ทน่ารักมากเลยครับ ตอนนี้คุณโบไม่สบายขออวยพรให้หายเร็วๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เป็นกำลังใจให้อีกคนคับ ขอให้หายวันหายคืน
นะคับ
สู้ต่อไป
-
พอรู้ว่าโบออกจากห้องไอซียูแล้วก็โล่งใจขึ้นมาเยอะเลยก็ขอให้หายเร็วๆนะแล้วฮาร์ทก็รักษาสุขภาพด้วยนะเป็นห่วงทั้งสองคนเลยสู้ๆๆๆๆ :yeb: :yeb:
-
ดีใจจังที่คุณโบอาการดีขึ้น ^^
แต่ถึงยังไงคุณโบก็ต้องระมัดระวัง แล้วก็ต้องพักผ่อนมากๆก่อนนะฮะ ^^
เป็นกำลังใจให้ฮะ ^^
-
P'Art krub, dont forget to take care of yourself and momma too ok?? P' Bo is in good hands now. get well real soon na. :yeb:
-
ยังไงก็อย่าวางใจนะ :try2:
ดูแลสุขภาพด้วยนะ :yeb:
ทั้งโบทั้งอาร์ทรวมคุณแม่ด้วย :love2:
เป็นห่วงจัง :monkeysad2:
-
ออกมาแล้วก็ดีครับ :impress:
แต่อยากให้หายไว ๆ มากกว่า
สู้สู้น่ะคร้าบบบบบบบ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
พักผ่อนให้มากๆนะครับทั้งโบและอาร์ท อาร์ทก็อย่าอดนอนมากนะครับ เฝ้าไข้มันเป็นอะไรที่หนักทั้งกายและใจ สถานะการณ์แบบนี้ผมก็เคยอยู่ในช่วงนั้น ตอนพ่อป่วยเข้าร.พ.รักษาโรคหัวใจ ใจเราก็ห่วงแต่คนป่วยที่อยู่บนเตียง แต่ก็ต้องหาอะไรกินไปด้วย (ช่วงนี้เบื่ออาหารเฉพาะกิจ)
ส่งแรงใจให้หมดตัวเลยคร้าบบ..
รักโบและอาร์ทครับ...
:yeb:
-
หายเร็วๆน้าคร้าบ พี่โบ
พี่อาร์ท ก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เด๋วจะไม่สบายไปอีกคน :yeb:
-
ขอให้น้องพลาด หายไว ๆ นะคับ ส่วนน้องต่อ ก้อดูแลน้องพลาดด้วยนะคับ พวกเราทุกคนในบอร์ดส่งกะลังใจให้ทั้งสองคนคับ
-
ดีใจที่ได้ยินว่าน้องโบออกจาก ICU แล้วค่ะ โล่งใจไประดับนึง
ส่งกำลังใจ ขอให้น้องโบหายเร็วๆ ดีวันดีคืนนะคะ
ให้น้องอาร์ท กับ คุณแม่ด้วยนะคะ
-
เข้ามาติดตามข่าวน้องโบ ขอให้อาการดีขึ้น ๆ และออกจากโรงพยาบาล กลับมาพักผ่อนที่บ้านได้เร็ว ๆ นะคับ
ฝากเยี่ยมไข้นายโบด้วยนะคับนายอาร์ท แล้วนายเองก้อดูแลสุขภาพด้วยนะคับ ต้องหาเวลานอนหลับพักผ่อนบ้าง ทานเยอะ ๆ นะคับจะได้มีแรงดูแลนายโบ
ฝากสวัสดีคุณแม่น้องโบ และก้อเป็นกำลังใจให้ท่านเข้มแข็งนะคับ
ส่งกำลังใจมาให้นายทั้งคู่ และก้อคุณแม่นายโบ นะคับ
Life goes on.....................
-
เป็นกำลังใจให้สุดตัวเลยฮะ :yeb:
-
เข้ามาดูความคืบหน้าของคุณโบ กะ คุณอาร์ทอีกทีค่ะ
ขอให้หายไว ๆ นะ :yeb:
-
มาเป้นกำลังใจให้โบ หายแล้วๆนะครับ :yeb:
มาเป้นกำลังใจให้ อาร์ท เข้มแข็ง รักษาสุขภาพดีๆด้วยนะครับ :like6:
มาเป้นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยนะครับ :teach:
รอ อาร์ทมาโพสบอกอาการของ โบ อยู่ นะ ไงก็พักผ่อนมั่ง นะครับ อย่าเครียดล่ะ :monkeysad:
-
ขอให้โบหายป่วยไวไว และสุขภาพแข็งแรงทุกๆวันนะครับ
-
อาการดีขึ้นเเล้ว ดีใจด้วยครับ ^^
เเต่ยังไงก็ต้องพักผ่อนมากๆนะ
จะเป็นกำลังใจให้นะคับ
ทุกๆคนจะช่วยดูเเลบอร์ดนี้ให้นะฮะ ช่ายมั้ยคับบบบ(ช่ายยยย)... :yeb:
-
อาการตอนนี้ดีขึ้นแล้วครับได้สติแล้วแต่ยังพูดอะไรไม่ค่อยไหว
เดี๋ยวอีกซักครู่ผมคงออกไปโรงพยาบาลเพราะตั้งแต่เมื่อคืนตอนเที่ยงคืนกว่าๆกลับมาก็หลับเป็นตายเพิ่งตื่นเมื่อซักครู่นี่เอง..เพลียไปหน่อย
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ
-
:yeb: ดีจายด้วยนะ สู้สู้นะ นายโบ นายอาร์ท แล้วก้อคุณแม่โบดวยนะ :yeb:
-
พอรู้ว่าโบค่อยยังชั่วแล้วสบายใจขอให้หายเร็วๆๆๆนะขอให้ออกจากโรงพยาบาลเร็วๆๆนะ :yeb: :like2:
-
ยินดีด้วยครับที่โบอาการดีขึ้นแล้ว ขอให้กลับมาแข็งแรงไวๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
-
พี่โบเป็นโรคอะไรเหรอครับ
ดีใจด้วยครับที่ดีขึ้นแล้วครับ วู้ๆๆๆๆๆ :haun5:
-
เย้ๆๆ ดีใจด้วยนะคะ อย่างน้อยก็รุ้สึกตัว และดีขึ้นมาแล้ว
อาการดีขึ้นเรื่อย ๆ จนหายเป็นปกตินะคะ คุณโบ
คุณอาร์ทก็ดูแลตัวเองนะคะ กลับมาก็หลับเป็นตาย แต่ยังห่วงพวกเราที่นี่ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ
ขอให้หายเร็ว ๆ สุขภาพแข็งแรงทั้งคู่นะคะ^_^
-
ดีใจด้วยค่ะ ที่น้องโบรู้สึกตัว และปลอดภัยแล้ว
ค่อยโล่งใจหน่อย...
อีกไม่นาน ก้อคงออกมา ร่าเริงได้เหมือนเดิมล่ะ
ขอให้หายป่วยไวๆค่ะ
ทั้งคนป่วย ทั้งคนดูแลคนป่วยนะคะ (อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยเน้อ)
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :impress3:
-
ง่า ผมปายต่างจังหวัดมาอ่า ม่ายด้ายติดตามเลย
เปนห่วงมากเลยคับ แต่ด้ายยินว่าดีขึ้นบ้างแล้วก้อสบายจัยขึ้นเยอะเลย
ขอหั้ยหายวัยวัยนะคับ
รักมาก รักเสมอ อาเฟิงเน้อ
-
หวัดดีคับ
เพิ่งได้วันนี้ปกติก็โต๊ไปเต๊มา(ไม่ log in) แถว ๆเนี่ย (ไม่ได้อ่านกลัวติดงัย)
ก็จนได้ตั้งแต่ 07.30 แบบรวดเดียวจบอ่ะ
กำลังยิ้ม ๆ อยู่ดี ๆ เข้าโรงบาลไปตกใจหมดเลย :o
โรคตามกรรมพันธ์เหรอ ไม่น่าเชื่อถึงขนาดนอนห้อง icu :sad4:
ขอให้หายป่วยเร็ว ๆ และออกจากโรงบาลไวๆ สุขภาพแข็งแรง ๆนะคับ
ผู้ดูแลก็รักษาสุขภาพด้วยนะคับ
(กระผมก็ว่าพรุ่งจะกินผักบุ้งเหมือนกันคับ รู้สึกตาแห้ง ปวดตามาก ไม่ไหวกินยาวิตตามินบำรุงสายตาก่อนดีก่า)
-
ประทานโทด พิมพ์ผิด ตั้งแต่ 19.30 ต่างหากคับ
-
:-[ get well soon naaa......
-
อาการดีขึ้นแล้ว เย่ ดีใจจัง :yeb:
พักผ่อนมากๆ หายไวๆนะฮะ คุณโบ ^^
ฝากคุณอาร์ทดูแลคุณโบ คุณแม่ แล้วก็สุขภาพคุณอาร์ทเองด้วยนะฮะ ^^
-
แข็งแรงไว ๆ น่ะครับ
พี่อาร์ทก็รักษาสุขภาพด้วย
สู้สู้ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
อือ สอนผมจีบ สาวหน่อยจิ ผมรุกไปแล้ว แต่เค้าไม่มีประฏิกิริยาไรเลยอ่ะ เเต่ไม่ด่าผมนะ ไปหาถึงที่บ้านเลย เค้าก็ยอมคุยกะผมตั้ง ชม กว่า เลยไม่รู้ว่าเค้าคิดไร
พี่ต่อ สอนจีบหน่อยนะครับ :impress:
-
วันนี้สบายใจขึ้นมากแล้วครับเพราะหมอบอกว่าอาการคงที่แล้วเหลือก็แค่พักพื้นให้ร่างกายแข็งแรงแล้วก็ระวังโรคแทรกซ้อนที่เหลือไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วครับ
อย่างที่เคยออกตัวไปแล้วว่าผมเป็นคนเขียนอะไรไม่เก่งแต่ตลอดสอง-สามวันที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ตอนนี้ผมเห็นถึงน้ำใจของหลายๆคนที่มีให้เราสองคนอีกครั้งหนึ่งหลังจากเมื่อครั้งแรกในวันเกิดของผมเอง
ถ้าหากจะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้ไอ้โบรอดจากช่วงวิกฤติมาได้ผมขอยกความดีให้ทุกๆคนครับที่ส่งกำลังใจให้มันตลอด
ตั้งแต่กลับถึงบ้านมาตอนสี่ทุ่มผมก็นั่งอยู่หน้าจอคอมอ่านเรื่องที่ไอ้โบเขียนเป็นแบบอย่างแล้วลองเขียนบรรยายเล่าเรื่องราวในช่วงตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าไอ้โบเข้าโรงพยาบาลมาจนถึงวันนี้ที่มันพ้นขีดอันตรายพิมพ์แล้วก็ลบพิมพ์แล้วก็แก้ไขอยู่หลายทีจนกระทั่งได้บทความขาดๆเกินๆออกมาเรื่องหนึ่ง..
มันอาจจะไม่ได้อ่านแล้วสนุกแบบของไอ้โบแต่อยากให้ทุกคนลองอ่านดูครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7 ธันวาคม 2549
เช้าวันนี้ไอ้โบดูไม่สดชื่นเท่าที่ควรนักผมซึ่งอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วต้องเป็นฝ่ายปลุกและลากมันลงมาจากเตียงแทนที่จะเป็นมันปลุกผมเหมือนทุกวัน
เมื่อโดนปลุกโดนเขย่ามากเข้ามันก็ค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วยันตัวลุกเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างกระปลกกระเปลี้ยเหมือนคนไม่มีแรงแต่ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากอาจจะเพราะมันพักผ่อนน้อยเกินไปเลยออกอาการแบบนั้น
หลังจากเก็บจัดที่นอนเรียบร้อยผมลงมานั่งรอไอ้โบที่โต๊ะกินข้าวชั้นล่างราวๆสิบห้านาทีมันก็เดินลงมาก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้มองกับข้าวบนโต๊ะด้วยสายตาอ่อนแรงและไม่มีทีท่าจะเริ่มกินจนผมต้องพูดออกไป
"กินสิเมิงเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะ"
มันพยักหน้าแล้วก็เริ่มหยิบช้อนส้อมแต่กินไปได้นิดเดียวก็วิ่งไปอาเจียนออกหมด
"ไม่สบายรึเปล่าเนี่ย" ผมพูดไปลูบหลังมันไป
"ไม่เป็นไรหรอกนอนน้อยมั้งมันเลยคลื่นใส้เวียนหัว"
น้ำเสียงที่มันตอบกลับมาก็ฟังดูไม่ค่อยสู้ดีนักผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ถึงกับต้องออกปากให้มันนอนพักอยู่บ้านไปอย่าเพิ่งไปเรียนแต่มันก็ยืนยันนักหนาว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไรมากจนต้องยอมปล่อยให้ไป
ช่วงเช้าผ่านพ้นไปพักกลางวันไอ้โบยังคงกินได้นิดเดียวเหมือนเช่นเคยแม้แต่น้ำมันก็จิบไปเพียงแค่สองสามครั้งและไม่แตะต้องอะไรอีกเลยไม่ว่าผมจะซื้ออะไรมาล่อให้กินหน้าของมันตอนนั้นซีดจนเหมือนกระดาษผมเริ่มรู้สึกไม่ดีมากขึ้นทุกทีจนถึงจุดที่จะปล่อยให้มันอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว
ขณะที่กำลังจะบอกว่าจะพามันไปหาหมอมันก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะล้มลงกระแทกกับพื้นโรงอาหารอย่างแรงและหมดสติไปเมื่อผมพยุงตัวให้ลุกขึ้นเลือดกำเดาสองสามหยดไหลหล่นลงที่พื้นผมเอาแขนเสื้อเช็ดออกให้และพามันออกไปโรงพยาบาลทันทีดีที่แหม่มอยู่แถวนั้นจึงได้อาศัยรถมันโดยสารไประหว่างทางก็โทรบอกให้คุณแม่ทราบท่านบอกว่าจะลางานออกมาทันที
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลก็พบคุณแม่ยืนรออยู่แล้วบุรุษพยาบาลสองสามคนกุลีกุจอมานำร่างไอ้โบขึ้นเตียงและเข็นเข้าห้องฉุกเฉินไปทันทีเวลาล่วงเลยไปจนเกือบหกโมงเย็นพยาบาลก็เข็มเตียงไอ้โบออกมาพร้อมกับคุณหมอที่มาแจ้งว่าอาการตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้วแต่ยังต้องอยู่ดูอาการที่โรงพยาบาลอีก
ขณะคุณแม่จัดการเรื่องเอกสารตัวผมก็รีบไปยังห้องที่มันอยู่เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่ามันยังนอนนิ่งอยู่บนเตียงที่แขนมีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยางอยู่ใบหน้าของมันซีดจนเหมือนไม่มีเลือดซักพักคุณแม่ก็เข้ามาเรานั่งคุยกันคลายความกังวลจนผ่านไปหลายชั่วโมงไอ้โบก็ได้สติพูดคุยได้นิดหน่อยก่อนจะหลับไปอีกรอบด้วยความเพลียผมจึงตัดสินใจพาคุณแม่กลับมาพักผ่อนที่บ้านแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาหามันแต่เช้า
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
8 ธันวาคม 2549
วันนี้ผมตื่นแต่เช้าอาบน้ำเตรียมตัวจะออกไปโรงพยาบาลคุณแม่ก็เช่นกันและเมื่อไปถึงไอ้โบดูดีขึ้นกว่าเมื่อวานมากพูดคุยได้มากขึ้นสีหน้าดูดีขึ้นผมรู้สึกสบายใจขึ้นมากพอตกเย็นพวกเพื่อนที่มหาลัยหลายคนก็พากันมาเยี่ยมดูท่าทางไอ้โบมีความสุขมาก
จนถึงตอนหกโมงเย็นคุณแม่ก็ต้องกลับมาทำงานที่ค้างไว้ที่บ้านจึงขอตัวกลับก่อนผมอาสาไปส่งและคิดว่าจะกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านด้วยเหมือนกันเมื่อมาถึงที่บ้านอาบน้ำแต่งตัวกำลังจะออกไปเพื่อนที่อยู่กับไอ้โบที่โรงพยาบาลก็โทรมาบอกว่าอาการกำเริบเข้าห้อง ICU ไปอีกรอบหนึ่งแล้ว
บ้าน่ะ...ก็ตอนเย็นก่อนกลับมายังคุยกันดีๆอยู่เลย..
มือกดวางสายไปแล้วแต่สติยังไม่กลับมาต้องอาศัยเวลาพักใหญ่ถึงจะตั้งตัวได้และรีบลงไปบอกคุณแม่ท่านตกใจมากเช่นกันแต่อะไรหลายๆอย่างยังคงวุ่นวายท่านยังเคลียร์ไม่เสร็จจึงให้ผมล่วงหน้าไปโรงพยาบาลก่อนจนเวลาผ่านไปเกือบตีสามผมจึงกลับไปรับคุณแม่ที่บ้านอีกครั้ง
เข็มนาฬิกาหมุนผ่านไปเรื่อยๆแต่ไม่มีที่ท่าว่าประตูสีขาวบานนั้นจะเปิดออกมาซักทีมีแต่เพียงหมอและพยาบาลวิ่งเข้าวิ่งออกเป็นระยะๆเท่านั้นไม่วายที่จะถามความคืบหน้าอย่างไรแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากใครทั้งสิ้นทั้งหมดที่ทำได้จึงมีแต่รอ..และรอ...
ผมเดินไปซื้อของกินมาให้คุณแม่แต่ตัวเองกลับกินอะไรไม่ลงแม้แต่น้ำซักหยดก็ไม่มีความรู้สึกกระหายในใจมันกระวนกระวายจนแทบอยากจะเปิดประตูห้องเข้าไปดูซะตอนนั้นแต่ถึงทำไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมารังแต่จะรบกวนการทำงานของหมอเปล่าๆจึงสงบใจและนั่งลงรอที่เดิม
12 ชั่วโมงแห่งการรอคอยอย่างกระวนกระวายผ่านพ้นไปในเวลานั้นผมเริ่มคิดถึงวันต่อไปที่จะอยู่โดยไม่มีไอ้โบ..
ใจผมสงบลงอย่างประหลาด... แต่มันก็กลั้วปนไปกับความรู้สึกใจหายและเสียดายเหลือเกิน...
เสียดายเวลาที่เคยทะเลาะกัน...
เสียดาย...ที่มันน่าจะใช้สร้างความทรงจำดีๆด้วยกันให้มากกว่านี้...
ก่อนที่ความรู้สึกของผมจะเลวร้ายลงกว่านั้นประตูห้องเปิดออกพร้อมๆกับหมอที่เดินออกมาแจ้งข่าวดีที่สุดในชีวิตว่าพ้นขีดอันตรายแล้ว
ในห้องพักเดิม...ถึงแม้ว่าไอ้โบจะยังไมได้สติแต่ผมก็รู้สึกอุ่นใจที่ได้ดูมันอยู่ในสายตาไม่ต้องมีกำแพงหนาหรือประตูสีขาวมากั้นอีกแล้ว
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9 ธันวาคม 2549
ผมนั่งเฝ้าดูมันอยู่อย่างนั้นจนเช้าไม่อยากจะละสายตาไปไหนซักนิดเดียว...
กลัวเหลือเกินว่าหากผมหันหน้าผละออกไปแม้แต่นิดเดียวผมจะไม่มีโอกาสได้เห็นมันอีก...
เมื่อคิดแบบนั้นก็ไม่กล้าแม้แต่จะกระพริบตา...
เวลาผ่านไปเรื่อยๆไอ้โบยังคงนอนหลับสนิทไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นผมเริ่มรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมานิดหน่อยและในที่สุดเมื่อเวลาห้าโมงเย็นมันก็ลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นผมมันส่งเสียงออกมาเบาๆคล้ายๆจะเรียกแต่เสียงนั้นค่อยและอ่อนแรงจนฟังไม่ได้ศัพท์
แต่แค่นั้นผมก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้นไม่รู้เท่าไหร่แล้ว...
ไอ้โบหลับไปอีกครั้งตอนสองทุ่มด้วยฤทธิ์ยาผมกับคุณแม่อยู่ที่นั่นจนเกือบเที่ยงคืนจึงกลับมาที่บ้าน
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาเวลาก็เกือบสี่โมงเย็นแล้วผมรู้สึกราวกับเหตุการณ์ที่ผ่านมามันเป็นฝันร้ายที่ยาวนาน...
เวลาเพียงสามวันผมกลับได้เรียนรู้และรับรู้ถึงอะไรหลายๆอย่างมากเหลือเกิน...
เรียนรู้ถึงสัจธรรมของความ "ไม่แน่นอน"
เรียนรู้ที่จะเตรียมใจลาจาก...
เรียนรู้ที่จะทำดีกับใครซักคนให้มากเพราะเวลาของคนเราแต่ละคนมันช่างสั้นเหลือเกิน....
รับรู้ถึงน้ำใจของคนที่เรียกว่าเพื่อน...
รับรู้ถึงความรักมากมายเหลือเกินที่แม่มีต่อลูก...
รับรู้ถึงน้ำใจของคนในสังคมที่เป็นห่วงเป็นใยกันมากมายโดยที่ไม่ต้องรู้จักเห็นหน้าพบเจอและไม่หวังผลตอบแทนใดๆ...
ขอบคุณทุกๆคนที่ไม่ทอดทิ้งไอ้โบมันนะครับ...ขอบคุณมาก
-
ยินดีด้วยน่ะครับที่อาการดีขึ้น ผมติดตามอยู่และจะเป็นกำลังใจให้พี่โบหายวันหายคืนน่ะครับ
พี่อาร์ท กับคุณแม่ ก็รักษาสุขภาพ พักผ่อนด้วยน่ะครับจะได้ช่วยกันดูแลพี่โบ
ที่พี่บรรยายออกมา ผมว่าดีน่ะครับ ใช้คำได้ดีครับ ดูเป็นธรรมชาติ
สู้สู้น่ะครับ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
อย่าตัดใจถ้าไม่ได้พยายามทุกทาง
อย่าวางใจถ้าไม่ได้เห็นกับตา
อย่าระอากับสิ่งที่เจอ
เพราะเธอยังจะต้องรับรู้และเรียนชีวิตอีกเยอะ...อนาคตที่คิดว่าแน่นอน ไม่จำเป็นที่จะแน่นอนอย่างที่คิด
-
ขอบคุณพี่อาร์ทมากนะครับ ที่แวะมาเล่าอาการของพี่โบให้ชาวเล้าฟัง
ผมเป็นอีกคนที่ติดตามเรื่องของพี่ทั้งสองคนมาโดยตลอด และรู้สึกตกใจ+เป็นห่วงมาก เมื่อได้รับรู้ข่าวของพี่โบ
และก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ที่พี่โบอาการดีขึ้นบ้างแล้ว ผมดีใจแทนพี่อาร์ทและคุณแม่ของพี่โบจริงๆเลย ผมเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ อย่าพึ่งท้อไปก่อนล่ะ
และที่สำคัญจากการอ่านโพสต์ของพี่อาร์ท มันทำให้ผมได้รับรู้ว่า พี่ทั้งสองคนรักกันด้วยใจบริสุทธิ์และรักกันมากจริงๆ
ผมขอเป็นกำลังใจให้กับพี่ทั้งสองนะครับ สู้ๆ :yeb:
-
เข้ามาอ่านอย่างเดียว ไม่เคยได้ตอบซักครั้ง
พอรู้ว่าโบไม่สบาย ก็รู้สึกไม่ค่อยดี :o
ตอนนี้ดีใจกับโบด้วย ที่อาการดีขึ้นมากแล้ว
ขอให้หายไวๆ น่ะ :teach:
-
ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับที่โบฟื้นแล้ว อาร์ทก็อย่าลืมดูแลตัวเองให้ดีนะครับเดี๋ยวจะเป็นอะไรไปอีกคน และก็ขอบคุณมากเข้าที่มาเล่าอาการของโบให้ฟัง ขอให้โบหายไวๆแล้วกันนะครับ
-
เพิ่งมาอ่านย้อนหลัง แหะๆ
เวบค้างตลอดเลย คอมม่ายดี :monkeycry2:
ยังไงหายไวๆๆนะคับ ออกจาก โรงบาลแล้วๆๆ :angellaugh2:
ใกล้จะปีใหม่แล้ว สิ่งไม่ดี สุขภาพไม่ดี ความทุกข์ หมดไปๆๆๆๆนะคับ
สิ่งดีๆๆเข้ามาในปีใหม่ๆๆนะครับ มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆ
ม่ายเจ็บ ไม่ป่วย ร๊ากกันตลอดไป ชั่วฟ้าดินสลาย จุ๊กกรู่................... :yeb:
-
ยินดีด้วยคับ ที่อาการพี่โบดีขึ้นมากแล้ว :impress:
พี่อาร์ทก็รักษาสุขภาพนะคับ
เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ คับ :yeb:
-
ดีใจจัง โบอาการดีขึ้นแล้ว
หายป่วยเร็วๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยจ้า :yeb:
-
ขอบคุณพี่อาร์ท นะครับที่มาเล่าในช่วงหลายวันที่ผ่านมา
ตอนนี้เท่าที่อ่านพี่อาร์ทก็ดูเข้าเเข็งขึ้นนะฮะ ดีเเล้วพี่โบจะได้มีกำลังใจ :yeb:
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับทั้งคุณเเม่ พี่อาร์ทเองด้วย
-
ค่อยโล่งใจขึ้นหน่อย อาการดีขึ้นแล้ว เย้ เย
เป็นกะลังใจให้ครับ
คนเรานี่ไม่มีแน่นอนจริงๆ แสดงความรู้สึกที่ดีๆให้กันให้ดีที่สุดนะครับ :try2:
-
ความเห็นเหมือนคุณ pandaba เลยครับ คนเราไม่แน่ไม่นอน ใครจะรู้ครับ ว่าคุณโบอยู่ๆก็ไม่สบายหนัก ทั้งๆที่ยังมาเขียนมาคุยกับเพื่อนๆในเวบอยู่เลย
ผมก็มาเป็นกำลังใจให้เรื่อยๆครับ จริงๆอยากส่งการ์ด ส่งดอกไม้ หรือของบำรุงไปให้เหมือนกันครับ แต่....
มิตรภาพไม่เสื่อมครายครับ ถึงผมและเพื่อนๆในเวบ รวมทั้งโบและอาร์ท จะไม่เคยรู้จักกันเลย (อาจจะเว่อร์ไปหน่อยนะ จากจริงใจครับ)
รักโบและอาร์ทครับ
-
เอาใจช่วยให้คุณโบ หายเป็นปกติเหมือนเดิมเร็วๆ นะครับ....
เป็นกำลังให้ทั้งคู่นะครับ
-
ขอให้หายไวๆ คับ
ส่งแรงใจไปอีกรอบ
-
ได้ฟังอย่างนี้ก้ออุ่นใจมาบ้างแหละคับ
อยากหั้ยทั้งสองคนกลับมามีความสุขเหมือนเดิมไวไว
แล้วก้ออยู่ด้วยกันไปนานที่สุดเท่าที่จาทำได้
รักพี่ ๆทั้งสองคนมาก ๆนะคับ........ อาเฟิง
-
ดีใจที่ได้ยินว่าน้องโบปลอดภัยแล้วค่ะ ^^
ขอบคุณน้องอาร์ทที่มาเล่าให้ฟังนะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
พี่ๆ น้องๆ ในนี้ยินดีเป็นกำลังใจให้น้องอาร์ทกะน้องโบเสมอนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ^^
-
ขอบคุณคุณอาร์ทจากใจจริงเลยฮะที่ได้แจ้งข่าวคราวอาการของคุณโบให้ทราบ ทำให้รู้สึกสบายใจขึ้นที่ตอนนี้คุณโบปลอดภัยแล้ว ^^
พักผ่อนเยอะๆเลยนะฮะ ทั้งคุณโบ ทั้งคุณแม่ และก็คุณอาร์ทเลย ^^
-
so glad u guys are doing ok now.. :impress:
we'll be here waiting to talk to p'art when he gets out, which is very soon i hope. :myeye:
-
แสดงความยินดีด้วยนะที่โบอาการดีขึ้นมากแล้วก็ขอให้หายเร็วๆนะโบแล้วฮาร์ทก็ดูแลตัวเองดีๆละเพื่อนๆเป็นกำลังใจให้เสมอ :yeb: :yeb:
-
:impress: ฮือๆๆๆ พี่พลาดอาการดีขึ้นแล้ว ดีใจจริงๆ แม้เราจะไม่เคยได้พบกัน
ไม่เคยที่จะได้คุยกัน แต่เรื่องราวทุกอย่างที่ผ่านตัวอักษรมากมาย ทำให้มีความสัมพันธ์
เหมือนเพื่อนคนนึง เหมือนญาติคนนึง
พอรู้ว่าเข้าโรงพยาบาลก็รู้สึกใจหายวาบ ไม่เคยแม้จะคิดว่าเรื่องอย่างนี้จะเกิดขึ้น
ก็ได้แต่ภาวนาให้พี่พลาดหายดีและเป็นปกติอีกครั้ง จะได้กลับมาอยู่กับพวกเราเหมือนเดิม
:myeye: :myeye: :myeye: :myeye:
:yeb:
-
ขอบคุณน้องอาร์ทนะ ที่มาเล่า อาการให้ฟัง ยังไง ก้ออย่าลืมดูแลตัวเอง แล้วก้อพักผ่อนให้พอด้วยนะ
ขอให้น้องโบออกจากโรงพยาบาลไวๆ นะ เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะ :yeb:
-
ค่อยโล่งใจที่ น้องโบ อาการดีขึ้นอ่ะคับผม ขอบคุณอาร์ทมากกนะที่ดุแลโบอย่างดี ครับผม อาร์ทก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคับผม ขอไห้น้องทั้ง2คน สุขภาพแข็งแรงนะครับผม รักกันยาวนาน
จาก สมาชิกชมรมคนรักน้องพลาด(โบ)และนายต่อ(อาร์ท)
-
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
ขอบคุณนะค๊า น้องอาร์ท... :impress:
ที่คอยส่งข่าว ตลอดเวลา
น้องโบ ปลอดภัยแล้ว..ก้อดีใจล่ะค่ะ
ขอให้น้องโบ ฟื้นตัวเร็วๆค่ะ
ฝากบอกน้องโบ รักษาสุขภาพตัวเองดีๆนะคะ
ทุกคนในเล้า เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้หายเร็วๆ
ขนาดไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน..ก้อยังมาโพส
บอกข่าวคราว..ให้เพื่อนๆพี่ๆ ทราบอีก
อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะค๊า... ทุกคนเป็นห่วงค่ะ
สู้ๆนะคะ ทั้งสองหนุ่ม :yeb:
-
วันนี้เป็นวันหยุดค่ะ
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะขอลงมาเข้า เล้า เพื่อติดตามอาการคุณโบ
พอรู้ว่าทุกอย่างดีขึ้นอย่างที่ทุก ๆ คนรอคอยแล้ว รู้สึกโล่งไปด้วยเลยนะคะ
คุณอาร์ทพยายามมากมายเพื่อคน ๆ นึง ได้ขนาดนี้ สิ่งดี ๆ คงไม่จางหายไปไหนนะคะ
สิ่งดี ๆ จะอยู่กับคุณทั้งสองคนตลอดไปแน่นอนค่ะ
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ รู้อย่างนี้แล้ว อย่าท้อแท้นะคะ พวกเราทุกคนจะคอยเป็นกำลังใจ และคอยเติมกำลังใจให้คุณทั้งคู่ค่ะ
ดีใจจริง ๆ นะเนี่ย เป็นข่าวดีประจำวันหยุดนี้จริง ๆ ค่ะ
-
ดีใจมากที่โบอาการดีขึ้น :impress3:
อ่านอาการของโบที่อาร์ทเขียนแล้ว
เป็นห่วงโบมาก ถ้าโบหายเป็นปกติแล้ว
ต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ ส่วนอาร์ทก็เหมือนกัน
แข็งแรงเร็ว ๆ นะ :yeb:
-
คิดถึงพี่โบจังเลยยยยยย :monkeysad:
:myeye: ขอหั้ยกลับมาเฮฮาเหมือนเดิมวัยวัยทีเถ้อออ สา~~~~ ธุ
:myeye:
-
มาให้กำลังใจคร้าบบบบบบบบ :yeb:
-
เฮ่อ!
ค่อยสบายใจหน่อย
ขอให้แข็งแรงเร็ว ๆ นะคับ :yeb:
แล้วออกจากโรงบาลไว ๆ นะพี่อาร์ทเขาเป็นห่วงจะแย่หล่ะ
อย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคับ พี่อาร์ทพยายามพักผ่อนมาก ๆ ฝากบอกคุณแม่พี่โบด้วยคับ
เอ๊ะ!!! บอกได้มั้ยเนี่ย :untrust:
-
:myeye: ยังเปนกะลังใจให้เมือนเดิมน้า.....สู้ๆ :3059:
-
ดีใจที่โบอาการดีขึ้นแล้วนะคับ ไงก็หายเร็วๆนะ เป็นห่วง
และอาร์ทกับคุณแม่น้องโบขอให้รักษาสุขภาพด้วยคับ
-
ดีใจที่โบมีอาการดีขึ้น ขอให้หายไวไวนะครับ แล้วก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะ ทุกๆคนเลย
-
เคยนั่งนึกเหมือนกันนะครับ ว่าถ้าตอนที่โบป่วย โบและแม่ไม่มี อาร์ท คงแย่เหมือนกัน :monkeysad:
อาร์ท กับครอบครัวโบ และคุณแม่ คงทำบุญร่วมกันมามาก นะครับถึงได้อยู่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไงก็อย่าทิ้งกันนะครับ เป็นกำลังใจให้ผ่านอุปสรรคที่ผ่านเข้ามา ขอให้อาร์ทรักษาสุขภาพนะครับ เพราะตอนนี้แม่ก็คงได้อาศัยอาร์ทนี่แหละครับ
ขอให้โบหายไวๆนะครับ โบเป็นหนี้อาร์ทเขาอยู่นะครับครั้งนี้ :monkeylaugh2: หายแล้วก็ทำตัวดีๆอย่าดื้อกับอาร์ทล่ะ รู้ไว้นะว่าอาร์ทเป้นห่วงแค่ไหน เชื่อฟังอาร์ทเขานะ ไงอาร์ทมาเล่าด้วยนะครับมีอะไรคืบหน้า อาร์ทเล่าได้ดีเลยอะครับ เล่ามาอีกนะครับ ฟังง่ายเข้าใจด้วย :teach:
-
ขอบคุณอาร์ทมากนะคะที่มาแจ้งข่าว....
ดีใจมากๆๆๆๆเลยที่ตอนนี้โบอาการดีขึ้นแล้ว
เป็นกำลังใจให้อาร์ท โบและคุณแม่เหมือนเดิมค่ะ :myeye:
ขอให้โบหายไวๆนะคะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก หายไปม่ะแค่กี่วัน 87หน้า เปน 103 หน้าแว้วววว
พี่โบเปนไรๆๆๆๆๆๆ???
หายดียังงงงงงงงง่ะ???
อ๊ากกกกกกกกกกกก รีบอ่านดีก่า
ขอไห้พี่โบหายเรวๆนะคับบบบบบบ
RrMz`,,
-
:impress: ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน......ขอเป็นกำลังใจให้หายไว ๆ นะค้าบบบ :yeb:
-
หายไวน่ะคร้าบ :yeb: :yeb: :yeb:
เข้ามาดูความเคลื่อนไวทุกวันครับ :kikkik:
สู้สู้ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
:impress: ขอบคุณนายอาร์ท ที่มาเล่าอาการและข่าวคราวของนายโบให้เพือน ๆ ในบอร์ดฟังนะคับ ดีใจคับ :impress3: ที่นายโบอาการดีขึ้นมากตามลำดับ
ขอให้อาการดีขึ้น ๆ ได้กลับมาพักฟื้นที่บ้านไว ๆ และหายป่วยเร็ว ๆ นะคับ ผมขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นายโบ นายอาร์ท และคุณแม่นายโบนะคับ
นายอาร์ทเองก้อต้องดูแลให้ตัวเองเข้มแข็ง จะได้ดูแลคุณแม่น้องโบ และสุดที่รักของนายได้อย่างเต็มที่นะคับ เป็นกำลังใจให้คับป๋ม :yeb:
-
ดีใจจัง นายโบอาการดีวันดีคืน
อาร์ทอย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ
-
มาให้กำลังใจรายวันฮะ :yeb:
-
น้องพลาด น้องต่อ พักผ่อนเยอะๆนะ จะได้แข็งแรงไวๆ
คุณแม่ด้วยนะค่ะ สู้เค้าค่ะ :yeb:
-
ดีใจด้วยที่น้องพลาด อาการดีขึ้นแล้ว ยังไงก็ขอให้หายไวๆ กลับไปพักผ่อนต่อที่บ้านนะครับ :pigscare2:
อ่อ ขอบใจน้องต่อด้วย ที่ยังอุตสาห์มีเวลาแงมาเล่นเรื่องราวต่างๆๆ ยังไงก้เอาใจช่วยนะครับ.....
เวลาไม่มีสบาย ตื่นขึ้นมา มีคนที่เรารักอยู่ข้างๆ ไม่ทิ้งเราไปไหน....มันช่างเป็นยาที่วิเศษ จริงๆเลย.... :piglove2:
-
ดีใจจริงๆเลย อาการพี่โบดีขึ้นแล้ว พี่อาร์ทเข้มแข็งมากนะ เข้าใจค่ะ และมันดีแล้วเพราะต้องดูแลคุณแม่ด้วย :teach:
แต่บางครั้ง พี่อาร์ทจะอ่อนแอบ้างก็ได้นะ ^^ คิดเอาแต่ใจบ้างก็ได้ ว่าชีวิตวันพรุ่งนี้ ยังไงก็ต้องมีพี่โบอยู่
ไม่เอาแล้วดีกว่า พี่โบอาการดีขึ้นแล้ว เป็นเรื่องที่น่ายินดี ยังไงขอให้หายไวๆ ทันมาเที่ยวราชพฤกษ์ตอนปีใหม่นะคะ (ยังไม่เลิกๆ) 55 :confuse:
แอบบอกนิดนึงว่าคนเยอะมาก ที่ว่าอากาศเย็นนี่อาจจะเป็นที่อื่นในเชียงใหม่ ไม่ใช่แถวนั้น 55
ได้ข่าวว่าร้อนเอาการเหมือนกัน ไม่รู้จะเอาเสื้อกันหนาวไปทำไม
เป็นกำลังใจให้พี่โบนะคะ หายไวๆ แข็งแรงๆ
-
.
.........เย้ พี่โบ ดีขึ้นแล้ว เป็นกำลังใจ ต่อไปคับ ทั้ง พี่โบ พี่อาร์ต และ คุณแม่ ด้วยยยยยยยย.............
.
-
ตอนนี้อาการดีขึ้นมากครับพูดคุยได้กินอะไรได้เยอะแล้วลองๆคุยกับหมอดูก็บอกว่าถ้าฟื้นตัวได้ในระดับนี้และไม่มีโรคแทรกซ้อนอะไรไม่เกินสองสัปดาห์ก็กลับบ้านได้ครับ
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ
-
เอาใจช่วยนะครับ
คุฯเป็นต่อพักผ่อนบ้างนะครับ เดี๋ยวจะล้มไปอีกคน
เป็นห่วงมากมายครับ
พูห์ :teach:
-
:like2: เย้ๆๆ โบใกล้หายแย้ววว พักผ่อนเยอะๆนะ ทั้งคู่เรย :monkeylove2:
-
เย้ๆๆๆ ดีใจน้ำตาไหลพราก ๆ ค่ะ :sad4: ปลื้มปิติสุด ๆ
อีกสองสัปดาห์เลยเหรอคะ นานเหมือนกัน แต่ก็เพื่อสุขภาพที่แข็งแรง ดูอาการก่อนก็จะได้ปลอดภัยนะคะ
อย่างนี้เรื่องเรียนคงลำบากน่าดูเลย แต่ตอนนี้ห่วงสุขภาพก่อนนะคะ
:like2: :like2:
มีความสุขจริง นะคะเนี่ย ดีใจด้วยจริง ๆ ที่ผ่านมาได้แล้ว
สู้ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :yeb: :yeb:
-
ยินดีกับคุณแม่และพี่อาร์ทด้วยนะครับ
อีกไม่นานก็หายเป็นปกติแล้ว ยังไงทั้งคุณแม่พี่โบกับพี่อาร์ทก็อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองด้วยนะครับ
เป็นห่วงครับ :yeb:
-
เย้ๆ หายเร็วนะๆครับ
-
เย้ ๆๆๆๆ :like6: พี่โบจากลับบ้านด้ายแล้วว
ดีจัยจัง ได้ยินงี้แล้ว วันนี้ถือเปนเรื่องที่ดีที่สุดของวันเลยนะคับ :sad4:
:yeb: ดีจัยอีกรอบคับ ขอหั้ยหายวันหายคืนน้าค๊าบบบ
Love พี่ชายทั้งสอง......... อาเฟิง
-
เฮ้อ.........โล่งอกแล้ว
รักกันมากๆนะน้องนะ ^_^
-
มาติดตามอาการของโบว่าเป็นไงบ้าง :love2:
ยังไง ๆ ก็ต้องดูแลสุขภาพดี ๆ นะ :yeb:
แข็งแรงไว ๆ ด้วย ขอบใจอาร์ทด้วย :like2:
ที่บอกอาการของโบตลอดเวลา :impress:
-
หายเร็วๆนะจ๊ะ เป็นห่วงจากใจจริงจ้า :myeye: :impress:
-
หายเร็ว ๆ ด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ สู้สู้ :yeb:
-
เย่ ดีใจมากมายเลยฮะ :like2:
แต่ถึงยังไงคุณโบก็ยังต้องพักผ่อนมากๆนะฮะ ตอนนี้ต้องรักษาสุขภาพก่อน แล้วเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง :yeb:
ฝากคุณอาร์ทด้วยนะฮะ ถ้าคนไข้ดื้อ คุณอาร์ทลงโทษเลยนะฮะ :kikkik:
-
^^ เข้ามายิ้มให้
ได้ยินแบบนี้ ก็วางใจได้ในระดับหนึ่ง
แต่ก็อย่านิ่งนอนใจ
เรื่องแบบนี้ กำลังใจสำคัญมาก
พี่อาร์ท อย่าเพิ่งท้อนะ แล้วก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
ฝากบอกพี่โบด้วยว่า สู้ๆ นะคะ อะ Fighto Fighto!!!!
หายเร็วๆน๊า
จะได้มาคุยกันอีกไงคะ ^^
-
:angellaugh2:เย้ๆๆๆๆโบอาการดีข้นเป็นลำดับขอให้หายเร็วๆๆนะจ๊ะโบแล้วอาร์ทก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะขอให้โบกลับมาบ้านไวๆๆนะ :impress3:รักและเป็นห่วงทั้งโบและอาร์ทนะ :impress:ขอบคุณมากนะจ๊ะที่อาร์ทเอาข่าวของโบมาแจ้งเป็นระยะๆ :like2: :yeb: :yeb:
-
เห็นน้องโบ ดีขึ้นๆ ทุกวันแบบนี้
ละโล่งใจจังเลยเนอะ
ยังงัยก้อพักผ่อนเยอะๆนะค๊า.. ทั้งโบ ทั้ง อารท์ นะคะ
หายไวๆค่ะ :impress3:
-
ดีใจจังเลย โบ ใกล้หายแล้ว อาร์ทจะได้สบายใจสักที :monkeylove2:
หายไวๆนะครับ
กลับมาเขียนให้อ่านกันเร้วๆ :impress3:
-
มาอวยพรพี่โบก่อนไปนอนคับ :myeye:
หายวัยวัยนะพี่โบจัง พี่อาทก้อพักผ่อนบ้าง อย่าให้พี่โบเค้าเปนห่วงมากนะ
ฝันดีนะพี่ ๆทั้งสอง .....อาเฟิง
-
:-[ :-[กลายเป็นสิ่งแรกที่ต้องทำหลังจากตื่นเช้า และก่อนเข้านอน ต้องแวบเข้ามาติดตามอาการน้องโบ :angellaugh2:
ดีใจจังที่อาการดีขึ้นมากแล้ว คนเฝ้าทั้ง2ก้อดูแลตัวเองด้วยนะคะ (ทั้งน้องอาร์ทแล้วก้อคุณแม่)
ยังคงเป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอนะ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
ดีใจด้วยครับ นับว่าเป็นข่าวดีมากๆ
เหมือน ->เฆมฝนดำได้ผ่านพ้นไป ฟ้าหลังฝนมันสดชื่นมากเลยนะ -ขอให้โบเป็นเช่นนี้นะครับ (สำนวยเห่ย...ไปป่าวเนี่ย)
ก็ผมมันเด็กบ้านนอกนิ :teach:
รักโบกับอาร์ทครับ
-
เป็นกำลังใจให้โบ อาร์ท และคุณแม่ด้วยครับ
ขอให้หายไว ๆ นะครับ ดีใจด้วยครับที่ โบ อาการดีขึ้น
โบ สู้ ๆ :yeb:
ตามอ่านมาจากในพันทิพอ่าครับ ใช้เวลา 2 วันก่าจะอ่านมาร้อยก่าหน้านี้จบ หุหุ
หลายอารมณ์มาก แอบอ่านแล้วนั่งยิ้มจนเพื่อนมานแซว!! เฮอ ๆ
(แถมแอบเอาเก็บไปฝันด้วย ตรู - -") ... :try2:
ปอรอ. ไว้จะเอาคำเสี่ยว ๆ ของอาร์ทไปใช้กะแฟนม้าง ขอยืมนะครับ (-/\-) คงไม่ว่ากัน คิกคิก ...
-
มาส่งแรงใจเหมือนเดิมครับ..... :myeye:
หายไวๆนะครับ :myeye:
:myeye:
-
ขอให้พี่โบหายดี แล้วได้กลับบ้านเร็วๆนะคับ
ทุกคนเป็นกำลังใจให้นะค๊าบบบบบบบบบ
RrMz`,, คับบบบบ
-
ขอให้โบหายไวๆ นะครับ สู้ๆนะครับ ขอให้ได้กลับบ้านไวๆๆ
อาร์ทด้วยครับ สู้ๆครับ
-
:sad4: ดีใจและโล่งใจแล้วอ่ะคับ ที่นายโบอาการดีขึ้น และจะได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านเร็ว ๆ นี้
ส่งกำลังใจมาให้นายโบหายป่วยเร็ว ๆ นะคับ ขอให้สุขภาพแข็งแรงมาก ๆ คับผม
:yeb: ส่งกำลังใจมาให้นายอาร์ท และคุณแม่นายโบด้วย
Life goes on................................
-
มาอวยพรตอนเช้าคับ
หายวัยวัยน้า พี่โบ
เปนห่วงนิพี่อาต
รักพี่ ๆทั้งคู่เลย............ เฟิงน้อย
-
:teach: ด้วยอำนาจแห่งเวทมนต์มายาของเซลเลอร์มูน......ม่ายช่าย....ทูตเป็ดพิทักษ์เล้า.....โบจาหายแล้ว :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
ขอบใจอาร์ทที่คอยอยู่เคียงข้างโบนะคับ คนเรามันจะเห็นใจกันก็ยามยากนี่ล่ะ
คิดแล้วเริ่มขอบตาร้อนผ่าวด้วนเพลิงริษยา..................... :haun6:
จะรักกันอะไรนักหนาฟะ.............................................. :monkeylove2:
.......................................
............................
................
:like6:
-
.
.............แวะ เอากำลังใจ มาส่งให้ พี่โบ พี่อาร์ต แล้วก็คุณแม่ ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ จุ๊บ ๆ.......... :yeb:.........
.
-
ขอไห้โน้องบหายเร็วๆๆนะสุขภาพแข็งแรงนะคับผม และอาร์ทก็ดูแลสุขภาพนายด้วยละดูแลคุณแม่ของน้องโบดีดีด้วยนะ เป็นห่วง ทั้ง3คนนะคับผม และห่วงสมาชิกบอร์ดทุกคนด้วยคับผม
จาก สมาชิก ชมรมคนรักน้องพลาด(โบ)และนายต่อ(อาร์ท)
-
แวะมาเยี่ยมครับผม หายไวๆนะ :impress3:
-
congrats on the good news krub. :ped149:
-
มาแว็บก่อนไปทานข้าวเย็นคับ :like2:ขอหั้ยพี่พลาดหายไวไวน้า
:interest:พี่อาตก้อทานข้าวหั้ยครบ 3 มื้อ ด้วยนะคับ เปนรัยมาคัยจาดูแลพี่โบอ่า
ห้ามลืมดูแลตัวเองด้วย :pigangry2:
แล้วจาทานเผื่อน้า :pigha2: หั้ยอ้วน กันไปข้างเลย.....อาเฟิง
-
เพื่อนๆครับ วันนี้ผมก็ต้องไปนอนค้างที่ร.พ.เหมือนกัน หลานชายผมไม่สบาย อ๊วกและท้องเสีย ผมคิดว่าคืนนี้ผมไม่ได้นอนแน่ๆ (แปลกที่แล้วนอนไม่หลับ) ก็กะว่าจะเอา notebook ก๊อปเรื่องพลาดกับต่อไปอ่านด้วย ผมว่าอ่านจบทั้งเรื่องต้องอย่างน้อย 4 -5ชม.แน่เลย แล้วพรุ่งนี้จะมาตามข่าวโบอีกทีครับ คืนนี้ส่งใจไปนอนข้างๆโบกับอาร์ทด้วยคน ที่ต้องนอนร.พ.
รักโบกับอาร์ทครับ
:yeb:
-
เอากำลังใจมาให้คุณโบ คุณแม่ แล้วก็คุณอาร์ทฮะ :yeb:
ครั้งนี้เอามาเผื่อคุณk change to ram ด้วยแหละ :like2:
ขอให้หลานชายหายไวๆนะฮะ :yeb:
-
ดีใจด้วยนะครับอาการดีขึ้นแล้วครับ :laugh:
-
ดีใจด้วยครับพี่โบอาการดีขึ้น :love2:
จะเข้ามาอัพเดตให้บ่อยเท่าที่ทำได้เลยครับ
สู้ ๆ น่ะครับ ทั้งพี่โบและพี่อาร์ท :yeb: :yeb:
ผมเป็นกำลังใจให้ครับ
-
มารอฟังข่าวนายโบนะคับ มีกำลังใจมาให้นายโบและนายอาร์ทด้วยคับ ขอให้หายป่วยไว ๆนะคับ :teach:
-
เป็นไงบ้างครับ รอฟังข่าวจาก อาร์ทอยู่นะครับ :teach:
ไงก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยอะ เดี่ยวป่วยอีกคนแย่เลย :haun6:
โบหายไวๆนะ :yeb:
-
:impress: เป็นไงมั่งคะ คุณอาร์ทสบายดีนะคะ :impress:
ตอนนี้คุณโบอาการเป็นยังไงบ้าง.............ดีขึ้นมากแล้วใช่มั้ยคะ :impress2:
อย่างน้อย ๆ ขอให้ได้ออกจากโรง'บาล ก่อนปีใหม่นะคะ จะได้ฉลองปีใหม่ที่บ้าน :like6:
รักษาสุขภาพและขอให้อาการป่วยดีขึ้น ๆ จนหายเป็นปกติในเร็ววันนี้นะคะ :yeb:
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :like2: :like2: :like2:
-
ออกจาก รพ. เรวๆนะครับบบ :yeb:
-
ว่าจะแอบติดตามและเป็นกำลังใจให้กับความรูสึกดี ๆ ของน้องโบพลาดและน้องอาร์ทเป็นต่ออย่างเงียบ ๆ แล้วเชียว แต่พอรู้ว่าน้องโบไม่สบายกาย น้องต่อกับคุณแม่ไม่สบายใจ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เลยออกมาส่งกำลังใจให้ :yeb: หายป่วยเร็ว ๆ นะจ๊ะน้องโบ อาร์ทกับคุณแม่ และทุกคนในห้องนี้เป็นห่วงน๊า อีกอย่างทุก ๆ คนในห้องนี้ก็ดูแลสุขภาพกันด้วยนะจ๊ะ ใกล้เทศกาลสนุกสุขสันต์กันแล้ว :angellaugh2: ถ้าไม่สบายละก็ คง :seng2ped:น่าดู
ติดตามตั้งแต่ต้นจนถึงทุกวันนี้ เลยทำให้รู้สึกรักและสนิทกับทุก ๆ คนในห้องนี้เลยนะเนี่ย :like6:
-
แวะมาบอกข่าวดีแป๊ปนึง
วันเสาร์นี้ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วครับ
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ
-
:o กรี้ซซซซซซซซซ เหอๆๆ เป็นครั้งแรกค่ะที่เข้ามาที่เล้าแล้ว ห้องนี้ยังอุ่น ๆ ........ประมาณว่าคุณโบ หรือ คุณอาร์ทเพิ่งมานั่นเอง...... :like6:
:monkeysad:อารมณ์ซึ้งจัด:monkeysad:
:piglove2: :piglove2: :piglove2:.........ใจมันเต้นเร็วเป็นพิเศษ ฮ่าๆๆๆๆ :monkeylaugh2: :monkeylaugh2:
แต่เหนือสิ่งอื่นใด คือ คุณโบจะออกจากโรง' บาลแล้ว เย้ๆๆ :yeb: :yeb:
แข็งแรง ๆๆนะคะ
-
:angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
ดีใจจังน้องโบจาออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาแล้วก้อพักผ่อนให้มากๆนะ
น้องอาร์ทก้ออย่าลืมดูแลตัวเองด้วยละกันน้า :teach: :yeb: :yeb: :yeb:
-
:like2:ดีจัยจังโบจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว :like6:
-
ออกจาก รพ.ได้แล้ว ก็ให้น้องโบพักผ่อนมากๆนะ
ดูแลกันให้ดีๆ และขออย่าให้เรื่องไม่ดีแบบนี้มีอีกเลยนะ
ปล.ว่าแต่..........ไม่นึกว่าจะมีคนบ้าชื่อส้มตำซ้ำกะผม(ปกติใช้ชื่อส้มตำ ไม่ก็ส้มตำแมนเกือบทุกที่อยู่แล้ว)แถมคิดจะอ่านเงียบๆ เหมือนกันอีกแฮะ
นายเป็นใครเนี่ย เป็นฝาแฝดเราที่หายไปรึเปล่า ดูแก้มก้นหน่อยว่ามีปานแดงรูปหัวใจไม๊ เผื่อจะใช่ :kikkik:
-
i love good news. you guys are soo cute together. take care of each other ok?
-
:angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
ดีใจมากที่โบจะออกจากโรงบาลแล้ว :impress3:
ยังไงก็รักษาสุขภาพดี ๆ นะ :yeb:
:angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
-
:myeye: พี่พลาดจะกลับบ้านแล้ว ดีใจจริงๆ
-
^^
ยินดีด้วย จริงๆ นะคะ :yeb:
-
ดีใจด้วยค้าบบบบ ที่คุณพลาดจะได้ออกจากโรงพยาบาล แล้ว :like2:
ขอเป็นหนึ่งแรงใจให้หายไว ๆ นะคับ :monkeylove2:
-
งืมงำ ๆๆๆๆๆ ตอบสั้น ๆแต่รู้สึกดีที่สุดในรอบสัปดานี้เลยคับ :like2:
:myeye: กลับมาบ้านแล้วก้อขอหั้ยหายขาดเลยนะคับ
ขออย่าหั้ยอาการกำเริบอีกเลยสาธุ ๆๆ :myeye:
-
ดีคับนายอาร์ท ขอบคุณมากที่แวะมาบอกข่าวดี เป็นข่าวที่ทำให้กำลังใจของผมและเพือน ๆ ในบอร์ดดีขึ้นมากเลยล่ะคับ
ผมและทุก ๆ คนในบอร์ด ช่วยกันส่งกำลังใจให้นายโบ นายอาร์ท และคุณแม่นายโบอยุ่ตลอดเวลานะคับ
กลับมาบ้านแล้วก้อขอให้อาการดีขึ้น ๆ และหายเป็นปกติเร็ว ๆ นะคับ :impress2:
-
ขอบคุณที่มาบอกข่าวดี ขอให้หายเป็นปกติไวไวนะครับ
-
พี่โบจะได้กลับบ้านแว้ว เย้ๆๆๆๆ
ดีจัยด้วยคับ
กลับถึงบ้าน กุ้อดุแลตัวเองดีๆด้วยนะคับ
พี่อาร์ทด้วย คงจะเหนื่อยและล้าอ่ะนะ
แต่เพื่อพี่โบ พี่อาร์ททำได้อยุ่แร๊ววววว
get well soon and also have a good life na, both of u guys!!!
take care!
RrMz`,,
-
ดีใจครับที่โบจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วครับ ไงกินข้าวเยอะ พักผ่อนมากๆๆ แข็งแรงไวๆๆ มาคุยกันได้อีกนะครับ
ฝากอาร์ทดูแลโบด้วยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ หายไวๆๆครับ
-
:haun5:หลังจากแอบอ่านอยู่นาน :serius2: ตกใจเมื่อได้ข่าวว่าน้องพลาดไม่สบาย :try2: แต่ก็โล่งใจเมื่อน้องพลาดปลอดภัย :teach: เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้น้องพลาดหายไว ๆ แข็งแรงเร็ม ๆ นายต่อ..นายก็ต้องดูแลน้องพลาดดี ๆ นะ :yeb: เป็นกำลังใจให้นายทั้งสองคน :like6: ............
-
แวะมาบอกข่าวดีแป๊ปนึง
วันเสาร์นี้ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วครับ
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับ
^
^
^
เป็นข่าวดีจริงๆค่ะ
ในที่สุดน้องโบ ก้อจะได้ออกจากโรงบาลซะทีเนาะ
ขอให้น้องรักษาตัวให้แข็งแรงไวๆค่ะ
ขอบคุณน๊า น้องอาร์ท ที่มาบอกข่าวคราวตลอดเวลาค่ะ
รักษษสุขภาพ ด้วยนะคะ
-
:like2:เย้ :like2: เย้ :like2: เย้ :like2:
:monkeylaugh2: ขอแสดงความดีใจด้วยน่ะครับ ที่จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว :monkeylaugh2:
แต่ยังก็ยังคอยเป็นกำลังใจให้อยู่น่ะครับ
:yeb:สู้ :yeb: สู้ :yeb: สู้ :yeb:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด :like6:
ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :angellaugh2:
คุณโบกำลังจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว แสดงว่าใกล้หายแล้ว :yeb:
แต่ถึงยังไงก็ยังต้องดูแลสุขภาพตัวเองก่อนนะฮะ รวมถึงสุขภาพของคุณอาร์ทและคุณแม่ด้วยนะ :teach:
ดีใจจริงๆนะฮะ ^^
-
พรุ่งนี้น้องพลาดก็จะกลับบ้านได้แล้ว..... :teach:
นายต่อดูแลดีๆนะครับ ให้พักผ่อนเยอะๆๆ อ่อ อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะครับ.... :yeb:
ขอให้ทั้งสองคน รักกัน ดูแลซึ่งกันและกัน แบบนี้ตลอดไปนะครับ.... :angellaugh2:.........
หวังว่าผมคงจะเจอคู่แท้ของผมบาง.....คนที่คิดว่าใช่แต่ตอนนี้ชักจะไม่แน่ใจ...... :monkeysad2:
-
:like2: :like2:ดีใจด้วยนะที่วันเสาร์โบจะออกจากโรงพยาบาลแล้วขอให้สุขภาพแข็งแรงเร็วนะเป็นห่วงขอบคุณอาร์ทมากเลยที่มาส่งข่าวของโบ :angellaugh2: :angellaugh2:
-
เป็นข่าวดีจริง ๆ ด้วยที่โบจะได้กลับบ้านแล้ว แต่ยังไงต่อไปก็ดูแลสุขภาพกาย สุขภาพใจกันดี ๆ เน้อ ยังงี้ต้องฉลอง :monkeylaugh2:
ปล.ว่าแต่..........ไม่นึกว่าจะมีคนบ้าชื่อส้มตำซ้ำกะผม(ปกติใช้ชื่อส้มตำ ไม่ก็ส้มตำแมนเกือบทุกที่อยู่แล้ว)แถมคิดจะอ่านเงียบๆ เหมือนกันอีกแฮะ
นายเป็นใครเนี่ย เป็นฝาแฝดเราที่หายไปรึเปล่า ดูแก้มก้นหน่อยว่ามีปานแดงรูปหัวใจไม๊ เผื่อจะใช่ |
^
^
^
อย่างน้อยในโลกนี้ก็มีเราสองคนเนี่ยแหล่ะบ้าที่ดันใช้ชื่อเหมือนกันอีก ถ้านายเป็นส้มตำแมน เราขอเป็นส้มตำปูละกัน จี๊ดดดดดดดดดดดดี ส่วนเรื่องปานแดงรูปหัวใจที่แก้มก้นหน่ะเหรอ :untrust: อืมมมมม..... มองไม่เห็นอ่ะ หรือว่า...ว่า..นายจะเป็นฝาแฝดที่หายไปของเรา อย่างที่เจ้าคุณปู่บอกไว้จริง ๆ ละเนี่ย :impress:
-
:impress: ดีจัยกับพี่โบ ด้วยนะ คับ ของให้หายเป็นปกติเร็ว
แล้วมาอัพให้ผมอ่าน เรื่อยๆ นะคับ
-
ดีใจจังอ่ะน้องโบหายดีแย้วอ่ะ เย้เย้เย้เย้ :love2: :love2: :love2: :love2: :teach: :teach:
จาก สมาชิกชมคนรักน้องพลาด(โบ)และนายต่อ(อาร์ท)
-
พรุ่งนี้แล้วสินะ
ยินดีด้วยนะคะ
-
จะได้ออกจาก รพ แร้ววววว
ดีใจด้วยนะครับ
ดูแลกันดีๆนะครับ :yeb:
-
พรุ่งนี้ก้อจาด้ายกลับบ้านแล้วววววว :3059:
ดีจังเลยคับ ฟื้นตัวไวไวแล้วกัน คนแถวนี้คิดถึงใหญ่แล้ว :myeye:
-
โอ้..ดีใจด้วยครับ โบจะได้กลับบ้านแล้ว คงคิดถึงบ้านน่าดูนะ นอนบ้านยังไงก็สบายกว่านอนโรงบาล ผมอะ..ไปนอนเฝ้าหลานที่โรงบาลมา มันทรมานมากเลยจ้า
อาร์ทไม่หาเมนูเด็ดทำให้เจ้าโบกินมั่งดิ ไข่ต้ม ไข่เจียว ไข่ตุ๋น อันนี้พื้นฐานทำให้อร่อยทำยากนะ ฮิ ฮิ ๆๆ ล้อเล่นคร้าบบ...
ปล.ขอบคุณ คุณduntey ด้วยนะครับ ที่ฝากความห่วงใยมาให้เจ้าหลานชายผม ตอนนี้เค้าหายแล้ว วิ่งเล่นอยู่ที่โรงเรียนแล้ว ฝากจุ๊บๆมาทีนึง หรือจะให้น้าชายจุ๊บๆ แทนก็ได้นะ เดี๋ยวไปแปรงฟันก่อน 555
รักโบกับอาร์ทครับ
:yeb:
-
:impress2:
ได้อ่านเร่องนี้ที่ Siam Boy ชอบมาก
รัก ต้นเรื่องทั้งสองมากๆ ขอให้ทั้งคู่โชคดีนะคร๊าบ
:haun6: :love2:
-
:laugh:มาโพสอีกรอบรอบหลังจากที่ทราบข่าวล่าสุด :laugh:
อยากเห็นคนรักกันมีความสุข อยู่กันไปนาน ๆ
:like6:รักพี่ทั้งสองคนมาก ๆ :like6:
:teach: จะเป็นกำลังใจให้น่ะครับ :teach:
:yeb: สู้ :yeb: สู้ :yeb:
-
:laugh: ดีใจด้วยนะครับในที่สุดก็ออกจากโรงพยาบาลซักที อาร์ทต้องช่วยแม่ดูแลโบดีๆนะครับจะได้ไม่ต้องกลับไปโรงพยาบาลบ่อยๆ ขอให้โบกลับมาแข็งแรงไวๆนะครับ
-
วันนี้ไอ้โบดูร่าเริงมากครับเหมือนปลาได้น้ำพอรู้ว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้แล้ว
ส่วนคนที่รออ่านเรื่องที่เล่าค้างเอาไว้คงต้องขอรบกวนให้รอต่อไปอีกนิดนะครับเพราะผมอยากให้โบมันหายดีก่อนแล้วจึงค่อยมาเขียนต่อไม่อยากให้มันใช้สมองหรือคิดอะไรมากในช่วงที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลครับ
ยังไงก็ลองอ่านอีกเรื่องหนึ่งรอไปก่อนก็ได้ครับฆ่าเวลาอาจจะดูเป็นคนละแนวกับเรื่องนี้ไปเลยแต่ผมว่าหลายๆคนคงชอบนะครับ :monkeylove2:
-
:angellaugh2:
ยินดีกับโบด้วยครับ จะได้ออกจะโรง'บาลแล้ว
ัจะรออ่านต่อน่ะครับ ถึงจะต้องรอ
ขอแค่ให้โบหายเป็นปกติก่อนครับ :impress2:
-
ดีคับนายอาร์ท และก้อนายโบ ดีใจจังที่นายโบจะได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านแล้ว
พักผ่อนเยอะ ๆ นะคับ ขอให้สุขภาพแข็งแรงและกลับมาเรียนและใช้ชีวิตได้ตามปกติ
อานุภาพของความรักของนายสองคน มีผลทำให้นายโบหายป่วยไวขึ้นรึป่าวนะ อิอิ
เรือ่งเขียนต่อให้พวกเราในบอร์ดอ่าน ไม่ต้องรีบร้อนเลยคับ พักผ่อนไปก่อนเถอะ พักผ่อนเยอะ ๆ
นายสองคนทำให้พวกเรามีความสุขมามาก และความรักของนายก้อเป็นกำลังใจให้พวกเราอยู่แล้ว
พักผ่อนและให้เวลาซึ่งกันและกันเยอะ ๆ คับ จิตใจและร่างกายจะได้เข้มแข็งและมีพลังไว้ดำเนินชีวิตต่อไปนะคับ
มาส่งกำลังใจให้นายสองคน และคุณแม่นายโบ ฝากสวัสดีท่านด้วยนะคับ ท่านเลี้ยงลูกได้ดีมาก นายโบเก่งและน่ารักมากคับ
Life goes on..................
-
yey yey yey!!! take good care of him now na krub
-
วันนี้ไอ้โบดูร่าเริงมากครับเหมือนปลาได้น้ำพอรู้ว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้แล้ว
:haun1: ได้น้ำไรเหรอ...... :haun5: แข็งแรงไว ๆ นะคับ :yeb:
-
:interest:พวกเรารอได้ขอให้โบหายดีชะก่อนค่อยมาเขียนต่อก็ได้รักษาสุขภาพเยอะๆๆนะ :angellaugh2:อีกเรื่องก้น่ารักดีนะ :like2:
-
ใช่คับ
ได้เหนพี่โบกลับมามีความสุขด้ายอีก เหมือนเดิมก้อดีจัยกว่าเปนไหน ๆแล้วคับ
ไม่ต้องรีบร้อนหรอกคับเรื่องงเรื่องต่อจากนี้อ่ะคับ
เรายังมีเวลาอยู่ด้วยกันไปอีกนานคับผม :like2:
-
ไม่ต้องรีบนะ รอให้หายสนิทก่อน :yeb:
เด๋วมันกลับมาอีก กลัวแทน :pigscare2:
-
:like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:
ดีจายจังเรย ออกจากโรงพยาบาลแระ ยังไงก้อพักผ่อนต่ออีกสักพักน้า
:yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
ใกล้จะวันเสาร์แล้ว คุณโบจะได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านซะที :yeb:
แต่ถึงยังไง ตอนนี้คุณโบก็ต้องคำนึงถึงสุขภาพก่อนเลยนะฮะ แล้วเรื่องนิยายนี่ไม่ต้องคิดมากเลยฮะ ไม่รีบร้อนเลย ดีซะอีกที่จะได้คุยกับคุณโบคุณอาร์ทไปนานๆ :impress:
ฝากคุณอาร์ทด้วยนะฮะ ^^
ปล. คุณk change to ram ฮะ แน่ใจว่าจะจุ๊บหรอ ผมมีใบหน้าเป็นอาวุธนะ :kikkik:
-
จะวันเสาร์แล้ว ดีใจด้วยนะครับ
เรื่องที่อ่านค้างไว้ รอได้อยู่แล้ว ไว้โบแข็งแรงดีแล้ว และพร้อมที่จะเล่าต่อ ก็โอเคแล้วล่ะครับ
-
ยินดีด้วยนะคับที่ได้กลับบ้านแล้ว
-
เย้ๆๆๆ
ดีใจด้วยนะครับ ได้กลับบ้านซะที
ยังไงก็อย่าลืมพักฟื้นให้หายดีเป็นปลิดทิ้งก่อนนะครับ
แล้วค่อยมุ่งงานราษงานหลวงต่อ
เป็นกำลังใจให้นะครับ :yeb:
-
มาเยี่ยมไข้นายโบนะค้าบบบบบบบบบ :angellaugh2:
ดีใจจัง วันนี้นายโบจะได้กลับบ้านแล้วอ่ะ :really2:
นอนหลับ พักผ่อนเยอะ ๆ ทานอาหารเยอะ ๆ ด้วยนะคับ (เรืองอาหารการกินคงต้องฝากนายอาร์ทซะแล้ว ....หุหุ คงจะมีแต่เมนูผัก แง่ม ๆ ) :serius2:
ยังไม่ต้องห่วงเรือ่งอารายทั้งน้านนะนายโบ ดูแลตัวเองให้แข็งแรง ๆ นะคับ
นายอาร์ทเองก้อต้องดูแลตัวเองด้วยนะคับ จะได้มีแรงมีพลัง ดูแลซึ่งกันและกันต่อไป
ฝากสวัสดีคุณแม่นายโบด้วยนะ ขอให้ท่านแข็งแรง และ มีกำลังกายกำลังใจที่ดีนะคับ
:yeb: :yeb: :yeb:
-
:like2: เฮ้ ๆๆๆ นัยที่สุดวันเสาร์ก้อมาถึงซะที
วันนี้จามีเรื่องดี ๆอารัยมาเล่าสู่กันฟังมั่งน้าพี่อาทท
ดีจัยมาก ๆค๊าบบบบบบบบบบบบบบบ ปายชะแว๊บทำงานก่อนล่ะ
เฟิง ๆ
-
วันนี้แล้วนะคะ :like6: :like6: ที่คุณโบได้ออกจากโรง'บาล กรี้ดด ๆๆ
ขอให้สุขภาพดีขึ้น ๆ เรื่อย ๆ นะคะ ต่อไปนี้ก็ขอให้แข็งแรง อย่าได้เข้าไปนอนแบบนั้นอีกเลย มันไม่สบายเหมือนนอนอยู่บ้านหรอกเนอะ :laugh:
คุณโบรู้รึป่าว ว่าคุณอาร์ทอ่ะ เป็นห่วงคุณโบมาก ๆ เลยน้า :serius2:
ขนาดเพิ่งกลับมาจากโรง'บาล แต่คุณอาร์ทก็จะคอยมาบอกความคืบหน้าของอาการคุณโบให้พวกเราฟัง :impress: :impress:
พวกเราก็เป็นห่วงเหมือนกัน เป็นห่วงคุณ ๆ ทั้งสองคนเลย :yeb: :yeb:
หายไว ๆ นะคะ
-
วันนี้แล้วสิ ที่พี่โบ จะออก ถ้ากลับมา ก็เข้ามาทักทาย คนในบอร์ดบ้างนะคับ :teach:
-
กลับมาแล้ว เข้ามาทักทายบ้างนะครับ งัยก้อรักษาสุขภาพด้วยครับ... :yeb:
(รออ่านตอนต่อไปอยู่ครับ คิกคิก หายดีแล้วกลับมาต่อนะครับ ตอนนี้อ่านเรื่องที่อาร์ทเอามาลงให้อยู่...)
-
ตอนนี้คงได้ออกจาก รพ แล้วใช่มั้ยครับ..... ยังไงก็หายเร็วๆนะครับผม
เพื่อนๆที่นี่ให้กำลังใจ และรออยู่นะครับ :yeb:
-
:angellaugh2:;วันนี้โบกลับบ้านแล้วดีใจด้วยนะที่ได้กลับบ้านแล้วรักษาสุขภาพดีๆๆนะเป็นห่วง :yeb: :like2:
-
ไม่ได้เข้ากระทู้หลายวัน มาปุ๊บก็เจอข่าวดี น้องโบออกจากโรงพยาบาลวันนี้ใช่มั้ยคะ
ยินดีด้วยนะคะ ดีใจสุดๆๆ เลยนะเนี่ย :angellaugh2:
ออกมาแล้วก็รักษาสุขภาพนะคะ จะได้ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาล้ำกลายอีก ฝากน้องอาร์ทดูแลน้องโบด้วยนะคะ
(จริงๆ ไม่ไต้องฝากก็ได้เนอะ น้องอาร์ทต้องดูแลน้องโบอย่างดีอยู่แล้ว ^^)
เรื่องกระทู้ ยินดีให้น้องโบพักจนกว่าสุขภาพจะแข็งแรงเหมือนเดิม (ยิ่งกว่าเดิมได้ยิ่งดีนะ น้องโบ)
ตอนนี้ก็รออ่านอีกเรื่องนะคะ
อ้อ ถ้าว่างๆ และไม่รบกวนสุขภาพเกินไป น้องโบก็แวะมาทักทายพี่น้องในนี้หน่อยน๊า
จะได้หายคิดถึงกันค่ะ :teach:
-
คิดถึงพี่โบมาก ๆๆๆๆๆๆเลยค๊าบบบ
ด้ายกลับบ้านซะทีน้า ยินดีต้อนรับกลับสู่เล้านะคับโผมมมม :haun6:
-
พากลับมาแล้วครับเพิ่งถึงบ้านหมาดๆเลยเดี๋ยวคงให้นอนพักไปก่อนช่วงค่ำๆจะพามาคุยด้วยครับ
ปล. แอบดีใจวันนี้อากาศเย็นพอดีไม่ต้องนอนคนเดียวแล้ว :monkeylove2:
-
จะมารอนะครับ
-
:yeb:อิอิ แล้วจะมาต้อนรับคับ ขอให้สุขภาพแข็งแรงไวๆนะ
-
:monkeylove2: แวะมาต้อนรับกลับบ้านค้าบ หายไว ๆ น๊า :yeb:
-
:yeb: แวะมาต้อนรับด้วยเช่นกันจ้า
-
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
พี่โบกลับบ้านแล้ววววววววว
ดีจัยๆๆๆๆ
สงสัยคืนนี้ไม่ได้มานั่งปูเสื่อรอพี่อาร์ทกะพี่โบแน่เลยอ่า~
เพราะต้องไป Home Coming - -*
แล้วจารออ่านละกานนะคับ*
RrMz`,,
-
พากลับมาแล้วครับเพิ่งถึงบ้านหมาดๆเลยเดี๋ยวคงให้นอนพักไปก่อนช่วงค่ำๆจะพามาคุยด้วยครับ
ปล. แอบดีใจวันนี้อากาศเย็นพอดีไม่ต้องนอนคนเดียวแล้ว :monkeylove2:
"Okaerimus "
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะพี่โบ"
ได้กลับบ้านแล้ว ดีใจด้วยจริงๆ ค่ะ
มาต้อนรับล่วงหน้า ตอนค่ำๆคงมาไม่ได้
ดีใจกะพี่อาร์ทด้วย จะได้นอนแบบอุ่นๆ แระนะคะ :-[
-
Finally Pe Art has someone to hug at night. :haun6:
-
ยังไงช่วงนี้ก้อยังเป็นช่วงพักฟื้นของน้องพลาดนะจ้ะน้องต่อ :kikkik:
-
:yeb: ดีใจด้วยคับ ในที่สุกก็ได้มานอนบ้านสะที พี่อาร์ท คงอุ่น :kikkik:
-
ดีใจๆๆๆๆ โบกลับมาบ้านแล้ว เย้ เย้ :angellaugh2:
ต้อนรับกลับบ้านค่ะ ขอให้หายเร็วๆน้า ดูแลตัวเองดีๆนะคะ
อาร์ทก็ดูแลโบดีๆน้า
คืนนี้ คงอุ่นสินะ หุหุ :impress2:
-
:confuse:
-
ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะฮะ (ทำอย่างกับเป็นบ้านตัวเองเลยเนอะ :haun5:)
ไม่มีที่ไหนจะน่าอยู่เท่าบ้านใช่ไหมฮะ คุณโบ ^^
แล้วก็คงไม่มีที่ไหนจะอุ่นเท่าได้นอนเตียงเดียวกับคุณโบใช่ไหมฮะ คุณอาร์ท :kikkik:
ยังไงก็ยังคงต้องพักผ่อนให้มากๆนะฮะ :yeb:
ปล. เรื่องนิยายหอพักคนเพี้ยนที่คุณโบแต่ง สนุกมากๆเลยฮะ :yeb:
-
เย้โบกลับมาแล้ว
:impress:
:impress3:
-
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะครับตอนนี้ผมสบายดีแล้วกลับมาบ้านได้ซะที (เบื่อโรงพยาบาลมาก แฮะ แฮะ...)
ลองอ่านย้อนๆดูที่ทุกคนให้กำลังใจแล้วรู้สึกดีมากเลยครับดีขึ้นมากกว่ากินยาซะอีก
อาจจะยังพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องก็ขอโทษทีนะครับยังมึนฤทธิ์ยาอยู่บ้าง -*-
เอาเป้นว่าขอบคุณทุกๆคนที่เป็นห่วงนะครับต่อไปจะรักษาสุขภาพตัวเองให้ดีๆครับจะได้ไม่ต้องเป็นแบบนี้อีก... :yeb:
-
ตกใจเลยเห็นโบมาโพส :like2:
อย่านอนดึกมากนะ
เป็นห่วงๆๆๆๆๆ คิดถึงโบจังเลย :impress2:
-
เย้ๆๆๆๆ โบมาแล้ว :yeb: พักผ่อนเยอะๆนะ หายดีแล้ว ค่อยแวะมาทักทายใหม่ก้อได้ :3059:
-
กลับมาแล้วรึคะ ดีใจด้วยคะ พักผ่อนเยอะๆนะ หลายคนเป็นห่วง
และก็ ดีใจกับคุณเป็นต่อที่สุดเลยคะ หมอนข้างกลับมาแล้ว :yeb:
-
:impress: ดีใจจัง นายโบหายป่วยแล้ว แต่อย่าเพิ่งหักโหมนะคับ พักผ่อนเยอะ ๆ ทานอาหาร ดูแลร่างกายให้แข็งแรงนะคับ
มาเยี่ยมเยียน แล้วก้อส่งกำลังใจให้นายทั้งสองคนนะคับ สู้ ๆ นะค้าบ :yeb: :yeb: :yeb:
-
ดีใจด้วยนะ ได้กลับบ้านแล้ว หายไวๆล่ะ รออ่านอยู่ :impress2:
โบรู้สินะว่าอาร์ทเป็นห่วง โบมากแค่ไหน ไงต่อนี้ไปก็อย่าดื้อ อย่าบ่นเก่งนักล่ะ สงสาร อาร์ท มัน :monkeysad:
ยังเคยคิดอยู่เลย ถ้าไม่มีอาร์ท โบ กับแม่ จะเหนื่อยแค่ไหน ไงก็ อย่าดื้อมากนักเชื่ออาร์ทนะ
รออยู่ นะแข็งแรงเร็วๆล่ะ :impress:
เออ ที่อาร์ทว่าโบเหมือนปลาได้น้ำนี่ น้ำไร อะ ฮิๆบอกมาดีๆ สงสัยวันนี้คงได้น้ำอย่างอาร์ท ว่าล่ะสิ :monkeylove2:
อย่าดื้อนะเดี๋ยวหมออาร์ทฉีดยา :yeb:ทำตัวดีๆจะได้หายไวๆ :monkeylaugh2:
-
ง่า พี่โบจ๋า เฟิงคิดถึงพี่โบเปนที่ซู๊ดดดดเลยง่า หายปายซะนาน
รักษาตัวหั้ยหายดีก่อนแล้วค่อยมาว่ากานใหม่น้า จาด้ายสุขภาพแข็งแรง :yeb:
-
:impress: :impress: :impress: :impress:
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
:interest: :interest: :interest: :interest:
-
YEY!!!! P' Bo is finally back.. miss you na krub.
-
:angellaugh2:โบรักษาตัวดีๆๆล่ะหายไวๆๆนะ ดีใจที่กลับบ้านได้แล้วคิดถึงนะ :impress3: :like2: :myeye:
-
ดีใจด้วยน่ะครับที่ได้กลับบ้านแล้ว :love2:
สุขภาพแข็งแรงขึ้นไว ๆ น่ะครับ
ไม่รู้ว่าจะอวยพรยังไง
แต่ก็เป็นกำลังใจให้น่ะครับ
:yeb:สู้ :yeb:สู้ :yeb:
-
กลับบ้านแล้วดีใจจัง :angellaugh2: แล้วก็ดีใจด้วยที่บอกว่าจะรักษาสุขภาพ
กลัวจริง ๆ เลย กลัวว่าโบไม่สบายอีก ยังไงพักให้หายสนิทก่อนนะ
แข็งแรงเร็ว ๆ นะ :yeb:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด คุณโบมาแล้วววววววววว
คิดถึงคุณโบมากมายฮะ :like2:
ตอนนี้พักผ่อนมากๆนะฮะ รักษาสุขภาพดีๆ อย่าทำให้คุณอาร์ทกับคุณแม่ต้องเป็นห่วงนะฮะ
ถ้าคุณโบดื้อ เดี๋ยวโดนหมออาร์ทฉีดยาไม่รู้ด้วยนะ :laugh: :laugh: :laugh:
-
:yeb: ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะครับ น้องโบ ไงก็กลับมาบ้านแล้วก็พักผ่อนเยอะๆๆนะครับ ไม่ต้องหักโหมมาก ดูแลตัวเองมากๆนะครับ กลับมาแข็งแรงไวๆๆ คนที่คอยให้กำลังใจข้างๆๆ จะได้มีความสุขคับ
ไว้หายดีแล้วก็แวะเข้ามาบ้างนะครับ แฟนคลับคิดถึงนะคร้าบบบบบบ :impress:
-
กลับมาที่บ้านแล้ว ดีใจด้วยนะคับคุณลุงพี่โบ :teach: :teach:
พักผ่อนเยอะๆนะครับ หนาวๆด้วยช่วงนี้
ว่าแต่ว่ายังไม่มีคนตอบเลยว่าพี่โบป่วยเป็นอะไรอะคับ :confuse:
-
:teach:หายไว ๆ นะคับ....สู้ ๆ สู้ตาย....รออ่านผลงานอยู่คับ :-[
-
ดีใจด้วย ที่หายและได้กลับบ้านแล้ว
-
ดีใจด้วยนะครับ ได้กลับบ้านแล้ว
ยังไงก็อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพตัวเองดีๆด้วยนะครับ
ประเดี๋ยวได้กลับโรงบาลอีกไม่รู้ด้วยน๊า
-
ดีใจครับ พักผ่อนมากๆๆ นะครับ แข็งแรงแล้ว เข้ามาคุยกัน นะครับ ทั้งโบ และอาร์ทครับ
-
รักษาสุขภาพด้วยน๊าครับ โบ หายดีแล้วเข้ามาอีกน๊า
ปล. ดีจายด้วยน๊าอาทเมื่อคืนมีคนนอนด้วยแว้ว อุ่นอ่าเด่ะ... คริคริ~ :like2:
-
กลับมาบ้านแล้ว ยังไงก็พักผ่อนเยอะๆนะครับ
นายต่อดูแลดีๆนะครับ :monkeylove2:
-
ดีใจด้วยนะคะ ^^ ได้ข่าวว่าจิ๊บก็ดีใจที่พี่โบหายแล้ว กลับบ้านแล้วด้วย แอบเครียดตามพี่อาร์ทอยู่ตั้งนาน
ช่วงนี้ไม่ได้เข้ามาเลย สอบ เฮ้อ อ่านไม่ทัน อ๊ากกกกกก
จะได้เล่นอีกทีก็ปีใหม่ จะมาแฮปปี้นิวเยียร์ พี่โบพี่อาร์ทและเพื่อนๆนะคะ
-
งืมงำ ๆๆๆ คิดถึงพี่โบจังเลยยย กลับบ้านมมาแล้วก้อคงอบอุ่นเลยสิท่า
มีพี่อาทกอดอยู่ทั้งวัน
:impress: ม่ายเหมือนเฟิงเลย หนาวยังงัยก้อหนาวต่อไป :sad4:
-
แล้วพักผ่อนเยอะๆ นะคะ
อย่าเพิ่งฝืนทำไรนะคะ ^^
-
กลับมาแล้วเหรอคะ :angellaugh2: :angellaugh2:
เป็นยังไงบ้างคะคุณโบ ตอนนี้คงดีขึ้นมากแล้ว
รักษาสุขภาพดี ๆ นะคะ จะได้ไม่ต้องเข้าไปนอนแบบนั้นอีก :yeb: :yeb:
เป็นห่วงคุณทั้งสองคนนะคะ :-[
-
กลับมาแล้วเหรอเนี่ย ดีใจจังๆๆ รักษาสุขภาพนะครับ
-
:myeye: ดีใจมากครับ
-
มาเยี่ยมไข้โบ จ้า หายป่วยเร็ว ๆ นะ :monkeylove2: แล้วก็พยายามออกกำลังกายบ้างนะจ๊ะ ร่างกายจะได้แข็งแรง
รักนะ....จุ๊บ จุ๊บ :3063:
-
ดีค้าบ นายโบ นายอาร์ท สบายกันดีนะคับ หายป่วยหายไข้แล้ว ดีใจจัง แต่ไงก้อพักผ่อนเยอะ ๆ นะคับ
อากาศเริ่มเย็น ดูแลตัวเองกันด้วยนะ แต่ไม่หน้าเป็นห่วงนายโบแล้วอ่ะ มีนายอาร์ทอยุ่ข้าง ๆ ก้ออุ่นอยุ่แล้วนี่นา อิอิ :haun6:
เป็นกำลังใจ และรอติดตามข่าวคราวของนายทั้งสองคนอยู่นะคับ :myeye:
take care :impress3:
-
take care to each other na P'Beau 'n P'Art
hope u guys r doin great!!!
c ya!
still waitin for ur story na!
RrMz`,,
-
ไม่ค่อยได้เข้ามาตอนนี้จัดการอะไรหลายเรื่องทั้งเรื่องเรียนและเรื่องส่วนตัวยุ่งพอสมควรเลย
ยังไงก็ชอบคุณทุกๆคนที่เป้นห่วงและให้กำลังใจนะครับอากาศหนาวแล้วกอดคนข้างๆเอาไว้ดีๆล่ะจะได้ไม่เป็นหวัด :monkeylove2:
แวะมาดูวันนี้เพิ่งเห็นว่ามีที่แชทอยู่ข้างล่างด้วยเจ๋งๆๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่างๆจะลองมาใช้งานดูครับวันนี้ลองไปนิดนึงไม่มีใครตอบกลับมาเลยสงสัยจะนอนหมดแล้ว :monkeysad2:
-
ดีคับนายโบ แวะมาทักทายนายทั้งสองคน ดีใจนะ ที่เห็นนายหายเป็นปกติแล้ว
ไงก้อจัดการกับภารกิจของนายไปก่อนเถอะ แล้วอย่าหักโหมนะ พักผ่อนและดูแลตัวเองด้วยนะคับ
-
แหมม ตี 4 ครึ่งแล้วนะคับพี่ จาหั้ยคัยมาเล่นอยู่ล่ะคับ
ปล.ใช่ซี่ มีคนหั้ยนอนกอดแล้วนี่นา เศร้าจิต :impress:
-
ม่ะมีคนให้กอด อิจฉา ๆ :like2:
:interest: หาคนแถวนี้ดีก่า มีใครอยากให้ป๋มกอดบ้างไหมค๊าบ แฮะ ๆ
ว่างเมื่อไหร่ก้อเข้ามาโพสต่อนะครับ อย่าลืมอ่าครับโบ รออ่าน ๆ :yeb:
-
กลับมาแล้ว ดีใจจังคับ จัดการเรื่องต่างๆเรียบร้อยแล้ว ว่างๆก็เข้ามาบ้างนะคับ :yeb:
-
:myeye: อากาศหนาวแล้วดูแลสุขภาพด้วยน่ะ ทุกคนเลย
-
ในที่สุด ก็ตามทัน ดีใจมากกกกกก ใช้เวลาแค่ 4 วัน
ตามอ่านเรื่องของทั้ง 2 คน
ทั้งงอนกัน ผ่านเรื่องร้ายๆกันก้อเยอะ
รักกันมากๆนะคับ ดีใจที่เห็น 2 คนนี้รักกัน
ทำใจตั้งนาน เห็น 118 หน้า งงอยู่ว่าทำไมฮิตจัง ไม่แปลกใจแฮะ เรื่องมันน่ารักยังงี้เอง :myeye:
อ่านแล้วเขินแทนเลย มุขเสี่ยวแบบนี้ ชอบ เหอ เหอ ยืมไปใช้มั่งนะ :yeb:
รักเรื่องนี้จัง :haun6:
-
มาเป็นกำลังใจให้น่ะคับ แล้วกลับมาไวๆๆๆๆๆๆๆๆ :like6:
-
เข้ามาเยี่ยมเยียน ทำไมดูเงียบ ๆ จังเลยอ่ะ :haun2:
เพือน ๆ ไปไหนกันหมดแล้วนะ :monkeysad2:
อากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคับ
นายโบ กับนายอาร์ทก้อเช่นกันนะคับ
Take care
-
.
.......หายไป นานเรย กลับมาแล้ว จ้า ดีใจจังพี่โบ ออกจาก รพ. แล้ว พี่อาร์ตมีคนให้นอนกอดซะที หึหึ..............
......ปล. ยุ่ง ๆ เรื่อง เตรียมงานรับ ปริญญา ที่ ม. น่ะครับ พักนี้เลย หาย ๆ ไปเลย เนี่ย รับปริญญาเสร็จ ก็สอบมิดเทอมต่อเลย อ๊ากกกกกกก เซ็งชะมัด เฮ่อ.....
.
-
วันนี้เงียบจัง นายต่อกะนายพลาดหายไปไหนกานคร้าบบบบ.... :teach:
-
ชาวสยามบอยก็เป็นห่วงนะ
ดูแลตัวเองนะครับ :monkeysad:
-
:yeb:หายไว ๆ น้าคับ....เป็นห่วงคับ...แล้วก็รออ่านผลงานอย่างใจจดใจจ่อ(ทำสีหน้าจริงจัง) :try2:
-
ตามมาดูครับ :really2:
-
ตามดูด้วยค๊าบบ เอิ้กส์ๆ
-
ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้า ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง ไม่มีโรคภัยอะไรมาเบียดเบียนนะจ๊ะ
ดูแลกันดีๆนะจ๊ะ อิจฉาจังเลยยยยยย :impress2:
-
:yeb:แวะมาเยื่ยมเป็นไงบ้างสบายดีขึ้นบ้างหรือยังรักษาสุขภาพด้วยนะโบกับอาร์ทเป็นห่วงเพราะช่วงนี้อากาศหนาวนะ(คงไม่หนาวแล้วสิมีคนให้นอนกอดข้างๆๆๆหุหุ :like2:) :angellaugh2: :angellaugh2:
-
แวบมาเยี่ยมฮะ ^^
ช่วงนี้ก็ใกล้สอบแล้ว คงจะไดเข้ามาน้อยลงหน่อย :monkeycry2:
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะฮะ :monkeylaugh2:
-
ยินดีด้วยค่ะ หายแย้ว รอติดตามผลงานการเขียนต่อนะค่ะ
รักและดูแล กันและกันค่ะ :impress:
-
หนาวจังเล้ยยยยยย :myeye:
-
หาใครกอดเดะ
หุหุ
-
แอบอ่านเงียบ ๆ มานานล่ะ
เลยมาร่วมลงชื่อรอ จ้า
-
:impress3: กว่าจะเข้าเล้าเป็ดได้
เกือบ แย่ แหะๆ
แวะมาติดตาม ข่าวคราวนะคะ
น้องโบน้องอาร์ท สบายดีเน้อ...
น้องโบ สุขภาพแข็งแรงขึ้นแล้วนะคะ
ยังไงก้อดูแลตัวเองดีๆนะค๊า ...
อ่าเล่าเถิงตอนหนายล่ะเนี่ย...
เด๋วพี่ซัน ย้อนอ่านก่อน...หรือว่าไปขึ้น กระทู้ใหม่หรือเปล่า เหะๆ :teach:
-
เงียบเชียบจังคับ :really2:
-
:confuse: แว๊ปมาแอบดูนายโบกะนายอาร์ท ยังไม่มาอีกเหรอ เป็นไงกานบ้างครับ ส่งข่าวด่วน ^^
-
ช่วงนี้ยุ่งมากๆเลยครับทั้งสองคนเพราะว่าต้องตามงานส่วนที่เราพลาดไปตอนที่ไม่สบายเลยแทบไม่มีเวลากระดิกกระเดี้ยไปทำอะไรเลย
ต้องขอโทษหลายๆคนที่รออ่านเรื่องด้วยนะครับสัญญาว่าว่างเมื่อไหร่จะมาต่อให้ทันทีเลยครับ :try2:
-
ดีคับนายโบ นายอาร์ท ดีใจนะคับที่นายมาแจ้งข่าวคราว
ทำหน้าที่ของนายไปก่อนเถอะคับ แต่ก้อดูแลสุขภาพและร่างกายให้แข็งแรงด้วยนะ
อากาศเย็น ๆ หนาว ๆ นายโบต้องดูแลตัวเองดี ๆ นะคับ
เป็นห่วงที่นายหายไปหลายวัน(หลังกลับมาจาก รพ.) แต่พอรู้ว่าติดธุระ ก้อสบายใจแล้วล่ะคับ
take care
-
:angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
-
หุหุ...
-
ห่วงเรื่องเรียนก่อนดีกว่ามั้ยคับ :try2:
เรื่องทางนี้มายต้องเปงห่วงหรอกคับ สบาย ๆ :yeb:
-
:myeye: รอพี่พลาดน่ะคร้าบบบบ
-
ยังคอรออยู่นะคร้าบบบ น้องพลาดนายต่อ :angellaugh2:
-
สุขสันต์วันคริสมาส คุณพลาดกะคุณต่อ และแฟนคลับทุกคน ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค้าบ :yeb:
-
ดีค้าบ นายโบ นายอาร์ท เป็นยังงัยกันบ้างคับ
คงจะยุ่ง ๆ กับเรื่องเรียนใช่ป่าว หายเงียบกันไปเลยอ่ะ
แวะมาทักทาย ส่งข่าวคราวกันบ้างนะคับ หายไปหลายวันก้อเป็นห่วงนะคับ
take care
-
แวะมาทักทายวัน X'Mas คับ
โบ อาร์ท เป็นไงกันมั่งเนี่ย หายไปเลย
มีความสุขมากๆนะคับ ทุกคนด้วย :yeb:
-
พี่โบ พี่อาท ค๊าบบบบบบบบบ
Merry X'Mas น้าคร๊าบบบบบบ
-
Merry x'Mas
นะค๊าบบบ
-
............แวะมา.....สุขสันต์วันคริสต์มาส พี่โบ พี่อาร์ต และ ทุก ๆ คน ค้าบบบบบบบบบบบบบบบ จุ๊บ ๆ......................
-
ยังรอ น้องโบ ต่อไปนะคะ
ไม่รู้เป็นไงบ้างหายดีรึยัง น้องอาร์ทมาส่งข่าวหน่อยซิจ๊ะ
:angellaugh2:
-
น้องโบอย่าโหมงานจนป่วยไปอีกรอบน้า............................................. :love2:
สวัสดีปีใหม่ ทุกคนนะ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
-
:serius2:พี่โบกะพี่อาร?หายไปไหนอะนานจัง ไม่ส่งข่าวกลับมาบ้างเลย รออ่านอยู่นะคร๊าบบบบบบ
-
:serius2:พี่โบกะพี่อาร?หายไปไหนอะนานจัง ไม่ส่งข่าวกลับมาบ้างเลย รออ่านอยู่นะคร๊าบบบบบบ
ใช่ ๆ น่าจะมาส่งข่าวกันมั่งนะ :monkeylove2:
-
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :really2:
มากๆๆๆๆเลย :monkeylove2:
รออยู่ :yeb:
-
ทุกคนรออยู่นะคับ คิดถึงมุขเลี่ยนๆ ของอาร์ทจัง
-
:impress: เพิ่งมาใหม่ครับ :-[ พอดีได้อ่านเรื่องของ P'อาร์ท กะ P' โบ แล้วติดใจสนุกมากๆ เลย ชอบสุดๆ :like6: แต่พอได้ข่าวว่าไม่สบายก็อดห่วงไม่ได้ :serius2: ตอนนี้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ก็สบายใจขึ้นมา
แต่ก็เป็นห่วงอยู่ดี จากที่เป็นหนุ่มที่มีความคิดที่กว้างไกลเกินผู้เกินคน :-[ (ชมตัวเองก็เป็นนะคนเรา :laugh: ) ผมอาจจะคิดมากเกินไป
แต่ก็อยากจะให้ตรวจสุขภาพบ่อยๆนะ ครับ สำหรับโรคประจำตัวน่ะ ผมก็ไม่อยากพูดอะไรมาก ก็แค่ประทับใจในความรัก
อยากจะให้พี่ 2 คน มีความสุขกันมากๆก็เท่านั้น ( :confuse: แล้วเมิงเกี่ยวไรกะเค้าเนี้ย) ก็เป็นกำลังใจล่ะกันครับ
ผมอาจจะคิดมากไปเองก็เท่านั้น เป็นกำลังใจให้นะครับ เด็กใหม่... :try2:
-
หวัดดีค่ะ อ่านเรื่องของอาทกับโบ ทั้งหมดภายในสองวัน เหลือเชื่อเลยนั่น แต่ก็สามารถ รวมทั้งได้รับรู้อาการป่วยของน้องโบด้วย เป็นห่วงมาก ทั้งๆที่เราไม่เคยคุยกัน ไม่เคยพบกัน แต่เหมือนเราได้รู้จักกันมานานยังงั้นละ :myeye:
มารอทักทายทั้งสองคนเลยค่ะ เข้าใจว่าช่วงนี้คงต้องเคลียร์เรื่องเรียนกันอยู่ ถ้าเข้ามาได้เมื่อไหร่ก็ทักทายพี่ด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้กับความรักของเราทั้งสองคนเลยค่ะ :teach:
แล้วจะเข้ามาเยี่ยมน้องทั้งสองคนบ่อยๆ จนกว่าจะเบื่อกันไปข้างละกัน :kikkik:
แล้วคุยกันค่ะ
-
:
:impress:
หวัดดีคับทุกทั่นไม่ใช่คนใหม่อ่ะคะ
แต่ก็หายไปพักใหญ่ๆพอดีมีเรื่องต้องจัดการ
บวกกับใช้ เซิร์ชเอนจิ้นเก่าแล้วโหลดช้ามาก
ถึงไม่ได้เลยก็เลยหายไป
ก็ไม่มีไรมากแค่มาให้กำลังใจคนป่วยอ่ะจ๊ะ
ขอให้หายไวๆละกันนะ
: :impress:
-
:sad4: ยังไม่หายดีรักษาสุขภาพให้มากๆ นะครับ P'อาร์ท กะ P'โบ นี้เรียนอยู่ชั้นปีอะไรครับ หรือว่าทำงานแว้ว
(แล้วเมิงไปเจือกอะไรกะเค้าเนี้ย :try2: ) เป็นห่วงจากใจ ความรักที่จะสมหวังได้อย่างนี้ ต้องผ่านอุปสรรคที่หนักหนา :impress:
รักษาความรักที่มีไว้ อย่าให้อุปสรรคใดๆ ทำลายความรู้สึกของ P' ทั้งสองคนนะครับ :teach:
-
จัดการเรื่องเรียนให้เรียบร้อยก่อนนะฮะ แล้วค่อยมาสนุกกันใหม่ :yeb:
รอได้อยู่แล้วฮะ ^^
-
รออ่านอยู่นะครับ แล้วก็Happy New Year 2007 นะครับ
-
อิอิ แอบมาให้กำลังใจนะคร้าบ เพิ่งเข้ามาอ่านได้ไม่นานแต่ชอบเรื่องของพี่ๆมากเลยอะเพิ่งอ่านจบ เลยมาโพสต์เปนครั้งแรก ผมก็เรียนแพทย์อยู่ปีสามแล้วอะ รักษาสุขภาพด้วยนะครับทั้งสองคนเลย
hapy new year มีความสุขมากๆนะครับเพื่อนๆ
-
อ่านทันแล้วคับ ^ ^
ความรู้สึกของผมคงเหมือนๆกับหลายคนที่นี่
ที่รู้สึกว่ารักพี่โบกับพี่อาร์ทมากๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
ข้อความที่พี่อาร์ทเขียนตอนพี่โบไม่สบาย
ผมอ่านแล้วกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่จิงๆ T T
เวลาเพียงสามวันผมกลับได้เรียนรู้และรับรู้ถึงอะไรหลายๆอย่างมากเหลือเกิน...
เรียนรู้ถึงสัจธรรมของความ "ไม่แน่นอน"
เรียนรู้ที่จะเตรียมใจลาจาก...
เรียนรู้ที่จะทำดีกับใครซักคนให้มากเพราะเวลาของคนเราแต่ละคนมันช่างสั้นเหลือเกิน....
เป็นสัจธรรมที่เจ็บปวดจิงๆคับ
ขอให้พี่ทั้งสองรักกันมากๆนะคับ(จิงๆก้อมากอยู่แล้ว ^ ^)
ขอให้พี่โบแข็งแรงๆนะคับ
ขอให้พี่ต่อหล่อวันหล่อคืน
ชอบคำพูดพี่แหม่มอยู่คำนึงคับ "ไม่ว่าแกจะตัดสินใจยังไง..ขอให้แกมั่นใจนะว่าตัวเองจะไม่เสียใจภายหลัง.."
ขอให้ทุกวันที่พี่มีกันและกัน เป็นวันแห่งความสุขทุกๆวันนะคับ
ps. happy new year คับทุกคนนน
ขอตามอ่านเรื่องของพี่โบกับพี่อาร์ทด้วยคนนะค้าบ...
-
แวะมาสวัสดีปีใหม่ครับผม..... :impress3:
คราวนี้หายไปนานเลย ผมและคนอื่นๆรออยู่นะครับ
-
แวะมาดู นายโบกะนายอาร์ท หายไปไหนแว้ว คริคริ~
แอบไปนับถอยหลังเข้าปีใหม่กานแหง่ม ๆ ฮิฮิ
happy new year คร้าบ... :yeb:
-
แวะมาสวัสดีปีใหม่ นายโบ นายอาร์ท และคุณแม่นายโบ รวมถึงเพือน ๆ ในบอร์ดนะคับ
มีความสุข สมหวัง สุขภาพแข็งแรง และมีความรักความเข้าใจให้กันและกัน
ปีหมูทอง ขอให้เจอะเจอแต่สิ่งดี ๆ ทำไรก้อขอให้หมู ๆ นะคับ
life goes on.........
take care
-
:yeb: Happy New Years :yeb:
สวัสดีปีใหม่นะคะ ปีหมูแล้วมีความสุขมาก ๆ ทั้งสองคนเลยนะคะ :angellaugh2:
สุขภาพแข็งแรง ๆ นะคะ
ว่าแต่หายไปนานเลย ยุ่งเรื่องเรียนอยู่ใช่ป่าวเอ่อย :untrust: สู้ ๆ นะคะ
มีเวลาไปฉลองปีใหม่กันที่ไหนบ้างมั้ยเนี่ย..??
อยู่เป็นกำลังใจให้นะคะ :teach:
-
โหตั้งร้อยกว่าหน้าแล้วผมจะอ่านจบได้รึเปล่าเนี่ย :really2: :serius2:
-
:confuse: หายไปนานเลย...ไม่สบายอีกหรือเปล่าคับ...ปีใหม่นี้ก็ขอให้นายโบ นายอาร์ต แล้วก็เพื่อน ๆ ทุกคน มีความสุขมาก ๆ นะคับ...อย่าเจ็บ อย่าจน :like6:
-
สวัสดีปีใหม่นะฮะ :yeb:
-
:monkeylove2:หวัดดีปีหมูนะนายโบกะนายอาร์ท :love2:
-
โหหายไปข้ามปีเลยนะเนี่ย น้องอาร์ท กะ น้องโบ
ไม่รู้ว่าโบหายดีรึยัง น่าจะมาส่งข่าวมั่งนะ ให้คนรอเป็นห่วง บาปนะเนี่ย :myeye: :myeye:
-
:love2:สวัสดีปีใหม่ครับพี่อาร์ท กะพี่โบ :love2:
สุขภาพแข็งแรงทั้งคู่น่ะครับ :yeb:
มาส่งข่าวคราวบ้างน่ะครับ ถึงไม่ค่อยว่างได้เข้ามาดูบ่อย ๆ แต่เข้ามาแล้วจะอ่านให้ครบตามที่ขาดไปเลย :teach:
-
:haun2: ซา...ซาหวัดดีค้าบ ม่ะทราบว่า เค้าหายไปไหนกันหมดแล้วอ่ะค้าบ
ไปอยู่ที่ไหนกันก้อบอกกันมั่งนะคับ จาได้ตามไปอ่านด้วย :angellaugh2:
นายโบกับนายอาร์ทเป็นงัยมั่งคับ สุข ทุกข์ยังงัยก้อแจ้งข่าวคราวกันมั่งนะ เป็นห่วงค้าบ :impress:
เพือน ๆ ล่ะค้าบ สบายกันดีป่ะคับ :teach:
-
สวัสดียามเช้านะฮะ ^^
-
หาย(หัว)ไปแบบข้ามปีเรย.....คิดถึงนะคับ กลับมาupdateสุขภาพนิดนึงก็ยังดี :love2:
-
หายไหนกันทั้งคู่เลยอ่ะคร้าบนี่....มาส่งขาวคราวบ้างก็ยังดีนะครับ
-
มาเยี่ยมฮะ ^^
-
หวายยยยยยยยยยยย คนหายไปไหนโม้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
:impress:ยังไม่มาอีกเหรอรออยู่นะโบกับอาร์ท :impress3: :impress3: :myeye:
-
ร้องเพลงรอ :impress3:
-
ในที่สุดภารกิจการงานทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยซักทีครับ(ที่หายไปนี่เคลียร์งานเรื่องเรียนนะยังไม่โดนระเบิดตาย) :try2:
ตอนแรกยังคิดอยู่ว่าจะได้มาเล่าเรื่องต่อเมื่อไหร่..
แล้วพอกลับมาจะยังมีคนรออยู่มั้ย..แต่พอเห็นแบบนี้แล้วก็รู้สึกดีจริงๆ
ย้ำอีกรอบว่ารู้สึกดีจริงๆและขอบคุณมากครับที่ยังคิดถึงกันเสมอ :impress:
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
.
.
วันรุ่งขึ้นตื่นมาตอนเช้าไอ้ต่อก็ออกไปข้างนอกแล้วแต่ก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรเลยเพราะเชื่อไปตามเหตุผลที่มันบอกเมื่อวานก็อาบน้ำแต่งตัวลงมากินข้าวแล้วออกไปส่งงานที่มหาลัยฯ
.
กว่าจะไปถึงมหาลัยฯก็เกือบๆเที่ยงส่งงานอะไรเรียบร้อยบังเอิญเจอไอ้เต้กับไอ้แหม่มพอดี(มาส่งงานเหมือนกัน)เลยโดนลากไปหาอะไรกินมื้อกลางวันที่มาบุญครอง(กรูเพิ่งฟาดข้าวเช้ามาเนี่ย - -*)พอก้นแตะเก้าอี้สั่งอาหารเรียบร้อยก็โดนยิงคำถามทันที
.
"พ่อคุณของแกไม่มาด้วยเหรอปกติเห็นตามต้อยๆๆนี่" ดูไอ้แหม่มมันถาม
"ไม่มาอ่ะมันไปทำธุระให้พ่อ" ตอบมันไป
"แน่ใจเหรอเมิง..ไม่ใช่ว่ามันแอบไปกับกิ๊กที่ไหนเหรอ" ดู..คำพูดเพื่อนแต่ละคน..
"ช่างมันดิ๊..จะไปกับใครก็ไปเหอะ" ปากดีไปงั้นแหละในใจก็กลัวๆเหมือนกัน..
.
พออาหารมาก็นั่งกินไปคุยเรื่องสัพเพเหระกันไปเรื่อยๆไอ้เรื่องที่กังวลๆเมื่อครู่ก็ค่อยๆละลายหายไปช้าๆจนลืมไปแล้วอยู่ๆไอ้เต้ก็ถามขึ้นมาอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว
.
"ทำไมเมิงกับไอ้ต่อถึงคบกันแบบนั้นได้วะ" นิสัยพูดตรงๆถามตรงๆมันก็ดีหรอกนะแต่บางทีมันก็เล่นคนฟังสะอึกได้เหมือนกัน
"เออนั่นสิชั้นก็ไม่เคยถามพวกแกเลย.." เสริมกันดีจริง..
"ไม่มีอะไรมากนี่ก็..ก็.." จะให้ตอบยังไงล่ะบอกตามตรงก็ละอายแก่ใจยังไงไม่รู้
.
ยิ่งเราอึกๆอักๆมันยิ่งเงียบกดดัน(นิสัย!)วินาทีนั้นอึดอัดมากอยากจะวิ่งออกไปตะโกนหน้าร้านว่า"ปล่อยกรูไปเห้อออออ~!!"แต่ก็เท่านั้นเพราะยังไงพวกมันก็ไม่เลิกจนกว่าจะได้คำตอบอยู่ดี
.
"ก็..ไม่มีอะไรนี่นาผู้หญิงผู้ชายเค้าจีบกันยังไงมันก็แบบนั้นแหละ" แถๆไปก่อน
"เหอะ..ไม่เชื่อตอนแรกเห็นเกลียดกันจะเป็นจะตาย" ความจำดีนักน๊ะ!
"ไม่รู้เว้ย..ไปห้องน้ำก่อนนะ.." ชิ่งหนีไปซะกลับมาหวังว่าคงหายบ้ากันแล้วนะ
.
ออกจากห้องน้ำมาก็เลยเดินไปซื้อยาร้านที่อยู่ใกล้ๆด้วยเลยจะได้ไม่ต้องเดินมาอีกตอนที่กำลังรอให้เภสัชจัดยาตามใบสั่งแพทย์อยู่ก็มองดูคนเดินผ่านไปมาเรื่อยเปื่อยไปจนเห็นหลังใครบางคนท่าทางคุ้นๆเดินหายเข้าไปในซอกแต่จะวิ่งตามไปก็ไม่ได้เพราะรอยาอยู่พอจ่ายเงินอะไรเสร็จรีบตามไปดูก็ไม่เจอใครแล้ว(ใครจะไปอยู่รอเอ็งล่ะ)เลยเดินกลับไปหาไอ้เต้กับแหม่มที่ร้านพอเดินเข้าไปปุ๊ปยังไม่ทันจะได้พูดอะไรมันรีบมาฉุดดึงลงนั่งจนเกือบหัวทิ่ม
.
"นี่เมิง..เมิงบอกว่าไอ้ต่อไปธุระให้พ่อใช่มั้ย" ไอ้เต้ถามทันที
"เออสิทำไมเหรอ" คือลางสังหรณ์มันก็บอกน่ะนะว่าต้องมีอะไรบวกกับไอ้ที่เพิ่งเห็นแว่บๆมาเมื่อกี้อีก
"เมื่อกี้ตอนแกไปห้องน้ำชั้นกับเต้เห็นต่อมันเดินไปกับใครก็ไม่รู้" ได้ยินแล้วก็ใจเต้นแรงนิดๆ
"จำคนผิดรึเปล่า..มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก" ปลอบตัวเองด้วยนะเนี่ย..
"ไม่ผิดชัวร์พอมันหันมาเห็นพวกกรูมันก็รีบเดินหลบหายไปเลย" ย้ำทันที..ไอ้เรื่องที่จะเออออตามเพื่อนนี่ไม่มีหรอก..
.
หลังจากนั้นตลอดช่วงเวลาที่นั่งอยู่ในร้านพวกมันสองตัวก็คุยกันแต่เรื่องนี้วิเคราะห์กันไปต่างๆนาๆชนิดที่ว่าออกรสออกชาดมากจนลืมเห็นหัวเจ้าทุกข์ที่นั่งหัวโด่อยู่เลยจนมารู้สึกตัวอีกทีตอนมันเห็นเราตาแดงๆถึงได้ยอมเลิกพูดกันไปได้ไอ้แหม่มรีบปลอบทันที(หรือที่ภาษาชาวบ้านเรียกว่าตบหัวแล้วลูบหลัง)
.
"เฮ้ย..อย่าคิดมากสิแกมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้" แล้วเมิงมาบอกอะไรป่านนี้..(เหมือนดากานดามั้ย)
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมมันต้องหลบล่ะ" คือนี่คิดในแง่ร้ายไปแล้วไง
"มันอาจจะไม่ได้หลบก็ได้พวกกรูอาจจะคิดไปเอง" ตอนแรกกรูก็เชื่อแบบนั้นน่ะนะพวกเมิงน่ะแหละพูดซะจนกรูคิดในแง่ดีไม่ออกเลย
.
สุดท้ายพวกมันเลยอาสาจะเลี้ยงหนังเผื่อว่าอารมณ์จะดีขึ้นตัวเราก็ไม่อยากจะกลับบ้านไปตอนนี้เพราะขืนกลับไปอยู่คนเดียวมีหวังฟุ้งซ่านคิดมากเกินกว่าเหตุแน่ๆพอขึ้นนไปถึงชั้นโรงหนังกำลังจะเดินไปซื้อตั๋วคราวนี้เจอจังๆหน้าห้องน้ำเลยไอ้ต่อกำลังยืนรอใครบางคนอยู่ด้านหน้าทางเข้าห้องน้ำเราก็ยืนจ้องมันเขม็งเลยอารมณ์ตอนนั้นคือไม่อยากเชื่อมากกว่าไม่คิดว่ามันจะโกหกยังภาวนาในใจนะให้มันมีเหตุผลที่ดีพอมาอธิบายเช่นมาแวะซื้อของเดี๋ยวจะไปอะไรแบบนั้นแต่พอมันหันมาตาสบตามองเห็นกันเท่านั้นแหละทำหน้าตกใจมากแล้วตั้งท่าจะเดินหนีแต่เสียใจไม่ปล่อยให้รอดหรอกแทบจะกระโดดไปคว้าตัวเอาไว้พร้อมกับลากไปตรงที่ๆปลอดคนโดยมีไอ้เต้กับไอ้แหม่มตามมาติดๆ
.
"ไหนว่าไปธุระให้พ่อ.." เปิดฉากการเฉ่งทันที
"...." เงียบไม่มีคำอธิบาย
.
ไอ้แหม่มตั้งท่าจะพูดอะไรแต่เราโบกมือห้ามเอาไว้ขอเคลียร์เองมันเลยเงียบไปแล้วนั่งดูอยู่ห่างๆกับไอ้เต้
.
"แล้วมาทำอะไรที่นี่เนี่ย" ไม่ตอบกรูก็จะถาม
"แล้วเมิงล่ะมาทำอะไรที่นี่" แน๊ะ..มันย้อน
"ส่งงานที่มหาลัยฯแล้วเลยแวะมากินข้าว..จะดูหนังด้วย" กรูตอบแล้วนะ..
"ทำไมไม่กลับบ้านล่ะไหนว่าจะไม่ไปไหนไงวันนี้" ดูมันพยายามโวยเรากลับ..อย่ามาเบี่ยงประเด็น
"กลับจะได้มาเห็นเหรอว่ามีคนโกหกน่ะ"
.
ยังไม่ทันจะได้ชำระสะสางกันให้เสร็จสิ้นดีเสียงโทรศัพท์ไอ้ต่อก็ดังขึ้นอีกมันรีบรับอย่างรวดเร็วแล้วทำท่าจะเดินไปคุยที่อื่นแต่เราดึงเสื้อเอาไว้มันก็เลยหยุดยืนคุยตรงนั้นคุยอยู่ไม่นานก็วางสายไปก็เลยถามย้ำคำถามเดิมไปอีกด้วยอารมณ์เกือบจะหมดความอดทนอยู่รอมร่อละ
.
"แล้วมากับใครไอ้เต้กับไอ้แหม่มมันเห็นอยู่"
"โน่นไง.." ตอบแล้วพยักเพยิดให้หันไปมองด้านหลัง
.
พอหันกลับไปก็เจอคนที่คุยกับมันเมื่อวานที่มหาลัยฯผู้ชายอายุน่าจะเท่าๆกันมาในชุดที่เกือบจะเหมือนเดิมคือเสื้อเชิ๊ตกางเกงยีนท์แต่ที่เด่นสะดุดตามากที่สุดก็คงจะเป็นแว่นกันแดดสีดำที่ขนาดอยู่ในห้างยังไม่ยอมถอดำแดนมาเห็นเราก็ยิ้มให้แต่ในอารมณ์นั้นไม่มีกะจิตกะใจจะยิ้มตอบหรอกก็มองหน้ากลับไปเขาก็หน้าเจื่อนๆไปนิดแล้วก็หันไปถามไอ้ต่อ
.
"นี่เหรอคนที่บอกน่ะต่อ"
"อืมนี่แหละ..ผิดจากที่พูดให้ฟังมั้ยล่ะ" แกแอบไปคุยอะไรกันมา
"ดีแล้วแหละ..แบบแกเจอแบบนี้ก็คงดี" แบบไหนไม่ทราบ - -*
.
ปล่อยให้เรายืนงงอยู่พักใหญ่ไอ้ต่อถึงเพิ่งจะอธิบายให้ฟังอย่างนึกขึ้นได้
.
"เนี่ยเพื่อนกรูตอนเรียนมัธยมชื่อเอสมันเพิ่งกลับมาจากออสเตรเลีย"
.
ไอ้ต่อพูดแค่นั้นเอสก็สะกิดให้หยุดเป็นนัยๆว่าจะอธิบายต่อเองโดยเริ่มจากการถอดแว่นตาดำออก
.
"ก็อย่างที่ต่อบอกน่ะเรารู้จักกันมาตั้งแต่ม.ปลายแล้วสนิทกันมากเรียกว่าซี้เลยแหละแล้วพอจบม.6ก็แยกย้ายกันไปเราก็เลยห่างๆไปพอมีโอกาสกลับมาเลยอยากจะเจอมันซักหน่อยเมื่อวานก็ไปหามันที่มหาลัยฯว่าจะชวนออกมาดูหนังกินข้าวคุยตามเรื่องแต่เค้าบอกว่าต้องรอนายก็เลยเปลี่ยนเป็นวันนี้แทน.." อธิบายซะยาว
"แล้วทำไมไม่บอกกันตรงๆล่ะ" หันไปถามไอ้ต่อที่ยืนยิ้มอยู่
"ก็เป็นซะแบบนี้อ่ะ..บอกไปจะเชื่อหรือไงว่าแค่เพื่อน" ชั้นผิดใช่มั้ย..
.
หันไปหาเพื่อนรักทั้งสองที่นั่งอยู่เมื่อครู่กะจะเฉ่งที่เป่าหูยุแยงตะแคงรั่วสารพัดก็หนีหายกันไปหมดแล้วหลังจากนั้นวันนั้นทั้งวันก็เลยไปกับไอ้ต่อแล้วก็เอสทั้งวันจนเรียกว่าสนิทกันไปเลยแล้วก็ถึงได้รู้ว่าที่ต้องใส่แว่นกันแดดตลอดเวลาเพราะตาของเค้าแพ้แสงอย่างมากทั้งจากหลอดฟลูออเรสเซนต์หรือแสงอาทิตย์ถ้าสว่างจ้ามากๆน้ำตาจะไหลไม่หยุดและเคืองมากพอดูหนังเสร็จก็ดึกมากแล้วตอนจะแยกกันกลับก็เลยเดินไปส่งเค้าขึ้นแท๊กซี่
.
"แล้วจะอยู่ที่ไทยอีกกี่วันล่ะ" ก็ถามไป
"พรุ่งนี้ค่ำๆก็บินกลับแล้ว.." มิน่าล่ะไอ้ต่อถึงต้องมาวันนี้ให้ได้
.
พอหันไปมองก็เห็นไอ้ต่อยืนอยู่ห่างๆออกไปรถแท๊กซี่มาพอดีก็เลยส่งขึ้นรถไปจังหวะที่รถกำลังจะเคลื่อนตัวออกกระจกหน้าต่างก็เปิดเอสยื่นหน้าออกมาและกวักมือเรียกเหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้
.
"มีอะไรเหรอ.." ทำไมไม่เรียกเพื่อนนายล่ะ - -*
"ฝากดูแลเพื่อนเราด้วยนะ..อย่าให้เค้าเสียใจล่ะ"
"อืม..ครับ" หน้าแดงเลย..บ้าที่สุด..
.
เสียงแตรรถคันหลังบีบไล่ทำให้แท๊กซี่คันของเอสต้องรีบเคลื่อนตัวออกไปพอรถออกไปแล้วก็เลยเดินกลับไปหาไอ้ต่อที่ยืนเต๊ะจุ๊ยอยู่
.
"กลับยัง.." มันถาม
"อืม.." พูดอะไรไม่ออกรุ้สึกแย่ที่ไปสงสัยอะไรมันแบบนั้น
"เป็นอะไรอีกล่ะทำหน้าแบบนั้น" มันถามเสียงเป็นห่วง (ยิ่งรู้สึกแย่ไปใหญ่เลย)
"กรูขอโทษนะที่คิดสงสัยอะไรแบบนั้น" ผิดก็ต้องยอมรับผิด
"ไม่เป็นไรหรอก..อารมณ์คนหึงน่ะกรูเข้าใจ" ได้ทีนะเมิง..
"ใครหึงเมิงไม่ทราบ"
"ไม่หึงเหรอ..ก็ด๊าย..ไม่หึงก็ไม่หึง" มันไซโคสุดชีวิต "งั้นกรูก็เปลี่ยนคำพูด..กรูโกรธมึงน่ะที่เมิงไม่ไว้ใจกรู"
"ไม่ใช่ว่ากรูไม่ไว้ใจนะแต่เห็นแบบนั้นน่ะ.." พยายามบีบน้ำตาทำไมมันไม่ออกไม่รู้ "จะให้กรูทำไงล่ะขอโทษก็ขอโทษแล้ว.."
"เมิงพูดดิ..ว่าที่ทำไปเพราะหึงกรู.." หนอย..
"ไม่.." ไม่พูดซะอย่าง
"โอเค๊..จะได้รู้ไว้ว่าคนเราน่ะมันไม่เคยให้ใจกันเลย.." ดู..ดูมัน
"โอ้ย.." ปวดหัวตุ๊บๆ "ถ้าไม่ให้ใจจะยอมอยู่ด้วยทั้งวันทั้งคืนงี้เหรอวะ.."
.
ไอ้ต่อทำเป็นไม่ได้ยินที่พูดแล้วเดินนำลิ่วๆไปเราก็รีบเดินตามสุดๆเหมือนเด็กที่โดนทิ้งน่ะ(เข้าข้างตัวเองให้ดูน่ารักนิดนึง)บทมันจะใจแข็งขึ้นมาก็ใจแข็งได้ดีจริงๆไม่หันมามองไม่สนใจเลยสุดท้ายเลยกลั้นใจพูดไป
.
"เออ..กรูหึงเมิง.."
"หือ..บ่นอะไรอ่ะไม่ได้ยินเลย" ชิ...ได้ทีขี่แพะไล่
"กรูเหิงเมิงงงง..~!" ก้มหน้าพูดแล้วลากเสียงย้ำๆ
"ดังๆ.." สั่งเป็นเจ้านายเลย
"กรูหึงเมิง..ได้ยินมั้ย..หึงมากด้วยคิดมากจนนอนไม่หลับทั้งคืนเลย..ได้ยินรึยังพอใจรึยัง !" หลับหูหลับตาตะโกนออกไปเลย
.
โชคช่วยที่ไม่มีใครอยู่ตรงที่กำลังเดินแต่ถึงยังไงพอตะโกนออกไปแล้วมันก็อายอยู่ดีถึงกับไม่กล้าเงยขึ้นมามองหน้าไอ้ต่อเลยได้แต่ก้มนิ่งอยู่อย่างนั้นซักครู่หนึ่งก็เดินมาหยุดตรงหน้าแล้วเอามือลูบผมอย่างที่เคยทำทุกที
.
"กรูก็แค่อยากให้เมิงพูดให้ฟังมั่งเท่านั้นแหละว่ารู้สึกยังไง..ไม่ใช่มีอะไรก็คิดไปคนเดียว" มันพูดเสียงเบาเหมือนกระซิบ
"ก็เมิงทำอะไรชอบไม่บอกนี่..ไม่ให้กรูคิดได้ยังไง" รู้สึกเหมือนจะร้องให้แฮะ
"ครับ..ต่อไปจะบอกหมดเลยแต่พลาดก็ต้องบอกต่อหมดทุกอย่างเหมือนกันรู้มั้ย" มาทำเสียงนุ่มนิ่มเรียกชื่อแทนตัวฟังแล้วจั๊กจี้ยังไงไม่รู้..
"อืม.." พยักหน้าหงึกหงัก "แล้วก็ไม่ต้องมาครับ..จั๊กจี้หู"
.
ไอ้ต่อหัวเราะอย่างอารมณ์ดีแล้วก็เดินกอดคอฮัมเพลงๆเดิมที่มันเคยฮัมทุกครั้งจนขึ้นรถกลับมาถึงบ้านก็นึกอะไรขึ้นมาได้เลยบอกมันไป
.
"นี่งานน่ะยังไม่ส่งไม่ใช่รึไง..ไฟล์น่ะมีอยู่นะเอาไปดัดแปลงเอา" ว่าแล้วก็กดเปิดคอม
"เก็บไว้ในไหนอ่ะไฟล์.." ถามแล้วก็กระโดดลงไปเกลือกกลิ้งบนเตียง..น้ำก็ยังไม่อาบเสื้อผ้าก็ยังไม่เปลี่ยน
"ไดรฟ์ซีมายด๊อกหาเอาชื่อไฟล์ตั้งเป็นชื่อเมิงไว้น่ะ" นี่ขนาดงานมันเองนะเนี่ย - -"
"แล้วความรักของเราเธอเก็บเอาไว้ตรงไหน.."
.
ยืนจ้องหน้าไอ้ต่อไว้อาลัยมุขสามสิบวินาทีแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างเงียบเชียบ...
.
.
เดี๋ยวจะมาต่อให้เน้อ :yeb:
-
ว้าวววๆๆ ในที่สุดก็กลับมาแล้ว .... :angellaugh2:
ไม่ผิดหวังกับที่รอคอยเลยครับ ยังน่ารักกันเหมือนเดิม :like6:
อ่านแรกๆ เอ๊ะยังไง แต่ในที่สุดก็แค่เข้ใจผิดกัน.... :impress3:
อ่อ โบคับที่ไม่สบายอ่ะ หายดีแล้วใช่ป่าวครับบบ...ได้อาร์ทดูแลอย่างดีเลยใช่มั้ย...
คิดถึงทั้งสิงคนเลยนะคร้บบ อย่าหายไปนานๆอีกน้า :interest::
-
ขอโทษทีครับที่หายไปนานหน่อยแต่ก็ไม่ได้ลืมนะยังบ่นๆตลอดว่ากลัวทุกคนจะรอนาน
เรื่องไม่สบายตอนนี้ก็คิดว่าตัวเองเต็มร้อยแล้วนะครับ พยามายามออกกำลังกายเรื่อยๆถ้ามีเวลานอนมากขึ้นกินอะไรที่ให้ประโยชน์กับร่างกายตัวเองแล้วก้หมั่นไปเช็คร่างกายเรื่อยๆ
บวกกับกำลังใจจากทุกคนครับตอนนี้แข็งแร้งงแข็งแรงมั่กๆ :yeb:
-
สวัสดีค่ะน้องโบ
ติดตามอ่านเรื่องนี้มาตลอด เห็นน้องโบมาต่อให้ก็ดีใจ แสดงว่าน้องโบคงหายดีแล้ว
ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ อย่าประมาท ถึงจะคิดว่าตัวเองเต็มร้อยแล้ว ก็หมั่นดูแลร่างกาย พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารที่มีประโยชน์
ส่วนน้องอาร์ทคิดว่าคงสบายดี ดูแลน้องโบดี ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนเลยค่ะ :yeb:
-
:like2:โอว...........ดีใจนำตาแทบร่วง พลาดกลับมาแว้ววววววววววววววววววววววว :yeb: รอทุกวันเลยเป็นห่วงมากๆๆๆๆๆๆ ตั้งใจเรียนเข้านา....รีบมาpostอีกนะคับ คราวนี้ขอแบบเยอะๆหน่อย ชดเชยที่หายไปซะนาน okมะ
-
ฮิฮิ มุขเสี่ยวของนายอาร์ทกลับมาแล้ว ช๊อบ ๆ :like2:
นายโบหายดีแล้ว ดีจัง แต่อย่าเพิ่งประมาณนะครับ เพิ่งหายป่วย ดูแลสุขภาพด้วย
เด๋วรอนาน ม่ะได้อ่านอีก :laugh: ...
-
ดีใจด้วยครับ กับสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ แม้เราจะอยู่ห่างไกลกัน (ผมอยู่ ตจว.แสนไกล ไก้ล ไกล) ใช้ดาวเทียมเล่นเน็ตด้วยแหละ...
รักโบกับอาร์ทครับ...
-
ดีใจจนน้ำตาแทบร่วงเหมือนกัน ที่น้องโบมาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (เสียงดีใจ) :angellaugh2:
-
:yeb:หวัดดีคับ
เพิ่งได้อ่านเมื่อวานเองคับ น่ารักมากๆ ทั้งสองคนเลย
อวยพรวันเกิดย้อนหลังนานหน่อยนะคับ :like6:
ขอให้มีความสุขกันมากๆ
น่ารักแบบนี้ตลอดไป ชอบทั้งสองคนมาก :impress:
-
:monkeycry2: ดีใจมาก ๆ เลยคับ ที่โบ กับ อาร์ท กลับมาแล้ว เป็นห่วงอ่ะคับ
เห็นบอกว่าสุขภาพแข็งแรงแล้ว ก้อดีใจด้วยนะ รักษาสุขภาพให้ดีนะคับ ฝากความคิดถึงให้นายอาร์ท และคุณแม่โบด้วยคับ
-
ง่า :serius2:
พี่โบหายดีแล้วก้อดีแล้วล่ะคับ งืมงำ ๆๆๆ คิดถึงแทบแย่
แล้วก้ออย่าลืมปายอัพ หอเพี้ยนคนพักด้วยน้า
เอามาโพสหั้ยผมติดงอมแงมแล้ว จาชิ่งงั้นหลอออออ
:pigangry2: :pigangry2: ม่ายยอม ๆๆๆ :pigangry2: :pigangry2:
-
ในที่สุดคุณโบก็กลับมาแล้ว คิดถึงเรื่องของพลาดกับต่อมากๆเลย กลับมาเล่าต่อก็ยังมีเรื่องน่ารักๆให้อ่านแล้วยิ้มตามไปได้ตลอดเลย ถึงแม้โบจะหายแล้วก็อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีๆนะครับ เดี๊ยวจะไม่สบายอีก......เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
อ่า..ตามอ่านเรื่องนี้มาเมื่อคืน..แต่ว่าไม่ได้ล็อคอิน..(อยู่ในมุมมืด) :myeye:
อา...เรื่องจริงส่วนใหญ่ก็เหมือนนิยายนะคะว่ามั้ย?
แต่ว่าดีใจจริงๆที่เห็นโบกับอาร์ทฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆแล้วก็ได้รักกันจนมาถึงทุกวันนี้ :impress2:
รักกันให้นานๆนะคะ...เชื่อค่ะว่าคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันหรอก... :teach:
นิสัยโบกับอาร์ทน่ารักดีนะ...ชอบบบบบบ :haun6:
อยากมีเป็นตัวเป็นตนบ้างจางรุย :monkeylove2:
เอาใจช่วยกับความรักของทั้งคู่นะ...รักษาสุขภาพด้วยนะโบเดี๋ยวทรุดอีกจะแย่ เป็นห่วง อิอิ
-
คิดถึงจังคับ รอทั้งสองคนอยู่เลย มาต่อได้ก็หายป่วยดีแล้วช่ายมะ งั้นจะได้แวะมาเยี่ยมบ่อยๆ นะคับ สู้ๆ นะโบ :yeb:
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :o
พี่โบกลับมาแร๊ววววววววววววววววว :like6:
ดีใจจังเลยก๊าบบบบบบบบบบบบบบ :impress2:
คิดถึงพี่โบกะพี่อาร์ทมั่กๆๆๆ
ดีจัยมากมาย เหะๆๆ
(พุดซ้ำไปซ้ำมาเพื่อ???)
ที่บอกว่าหาย 100% แล้วอ่ะ
อย่าเพิ่งวางใจน๊าคับ
รักษาสุขภาพด้วยน๊า~
รอพี่โบกะพี่อาร์ทอยุ่นะคับผม
RrMz`,,
-
คนข้างบนออกอาการมากปายป่าว :try2:
แหะ ๆๆ ล้อเล่งน้า :impress:
-
:laugh:ดีใจจัง.....ที่น้องโบกลับมาแล้ว....ขอบคุณนะที่มาเขียนเรื่องให้อ่านต่อ....อ่านไป ยิ้มไป อิอิอิ (อุ๊ยเขิลลล) :-[
-
เข้ามาทักทาย ส่งเสบียงอ่ะ :like2: มาส่งกำลังใจให้นายทั้งสองคน
หายเหนื่อย ๆ ว่าง ๆ ก้อมาอัพต่อนะคับ รอติดตาม
-
:angellaugh2:ดีใจจังเลยที่โบกลับมาแล้วรออ่านอยู่อะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะแล้วก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงๆนะแล้วจะรอตอนต่อไปนะ :like2: :yeb:
-
been waiting for like forever... so happy for u guys na krub. :monkeylove2:
-
คนข้างบนออกอาการมากปายป่าว :try2:
แหะ ๆๆ ล้อเล่งน้า :impress:
อะไรอ่ะ เฟิง???
-
เย่ โบกลับมาแล้วๆๆ :like6:
-
กลับมาเล่าต่อไวๆนะครับ กำลังอยากรู้อยากเห้น อิอิ :yeb:
-
อ้า มาแล้วๆ มาทักก่อน ยังไม่ได้อ่าน เหอะๆ หวัดดีที่โบกะพี่อาร์ท จุ๊บๆ
-
ดีคับนายโบนายอาร์ท สบายกันดีป่าว ห่างหายกันไปอีกแล้วนะ เปนงัยก้อส่งข่าวคราวกันบ้างนะคับ เปนห่วงเปนใยอ่ะ
-
:o ตอนแรกเห็นจำนวนหน้าลดลง กรี้ดดดดดด เกิดอะไรขึ้นนนนน
แต่พอเจอว่าคุณพลาดกลับมาแล้ว ก็นะ :like6: :like6: ดีใจสุด ๆ เลยค่ะ
เรื่องเข้าใจผิดกัน ตอนนี้คงไม่มีแล้วนะ คุณต่อน่ารักออกอย่างนี้ :-[
สุขภาพดีขึ้นแล้วนะคะ ยังรออยู่เสมอค่ะ :yeb:
-
กลับมากเล่าต่อไวๆ นะครับ
ไงก็ดูแลสุขภามด้วยนะครับ โบ รวมถึงอาร์ทด้วยนะครับ
-
เง้อออออออ
เพิ่งอ่านถึงตอนที่ พลาดกะแอมโดนจับอะ :3128:
แต่ต้องออกละ โดนพ่อไล่
อยากอ่านต่อจังเลยยยยยยยย
ลุ้นๆๆๆๆๆๆ :monkeysad:
-
กลับมาเล่าต่อไวๆนะครับ รออยู่นะครับ
-
:haun5:รออ่านอยู่นะงับ
-
miss you. :give2:
-
ไม่ได้เข้ามานาน ยังไม่มาอัอีกเหรอ สงสัจายุ่งแฮะไงก็ สู้ๆนะ (ทุกเรื่องแหละ) :yeb:
-
รออยู่ครับ โบ กับ อาร์ท หายไปไหนแล้วครับ
-
:myeye: สวัสดีค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้วันแรก
ตั้งใจอ่านตั้งแต่ต้น รู้สึกชอบมากๆเลย กลายเปงหลงรักพลาด(โบ)กะต่อ(อาร์ท)ซะแร้วสิ อ่านไปก้อยิ้มไป(ถ้าเพื่อนเหงคงคิดว่าบ้าอ่ะ) :-[
เริ่มอ่านมาตั้งแต่สามทุ่มครึ่ง จนตอนนี้จะตีสี่แล้ว ยังอ่านไม่จบเลย :try2: อ่านได้แค่สี่สิบกว่าหน้าเอง
มัวแต่การอ่านซ้ำไปซ้ำมา :like2: ในตอนที่ประทับใจอ่ะ :like6:
ยังไงก้อขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ :impress: จะติดตามและรออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
:like2: :like2: :like2: :like2: :like2:
ตื่นมาก้อกลับมาอ่านต่อจากเมื่อคืน..อยากบอกว่าอ่านจบแร้ววววววววววอ่ะ :impress2:
:impress:ยังไงก้อยังรอพี่โบ กะ พี่อาร์ท อยู่นะค่ะ :impress:
-
ตามอ่านจนทันแย้ววววววว น่ารักดีค่ะคู่นี้
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
รอ ร้อ รอ...รีบมาต่อเร็วๆนะค่ะ :teach:
-
:-[ เพิ่งตามอ่านจนจบ
พี่โบกับพี่อาร์ทน่ารักจังเลยอะ
เขิลๆๆๆ :myeye:
พี่โบดูแลตัวเองดีๆนะค่ะ ละก้พี่อาร์ทดูแลพี่โบด้วยหล่ะ
จะได้มาต่อ
รออ่านอยู่นะค่ะ
++ พี่โบนี่หน้าเหมือนโบที่เล่นเก๋าๆรึป่าวอะ = = เวลาอ่านแล้วชอบจิ้นหน้าพี่โบหยั่งงั้นอะ
-
โบ อาร์ท ครับ ทุกคนรอกันอยู่ครับ มาต่อไวๆๆ นะครับ :impress:
-
miss you guys, hurry back. :like6:
-
เฝ้ารอ อย่างใจจด ใจจ่อ :impress:
-
สวัสดีครับ :kikkik:
-
โบ พาร์ท มาต่อไวๆๆ นะครับ รออยู่ครับ :impress:
-
อืมมมมมม
เพิ่งสังเกตเหมือนกัน
ว่า,,,
หน้ามันหายไปได้ยังไง?
ตัดอะไรออกไปหรือเปล่าคับ?
ชี้แจงด้วยฮะ
RrMz`,,
-
หุหุ เพิ่งสังเกตเหมือนกัน
แต่เช็คดูแล้ว 1 หน้า มี 49 รี
เมื่อก่อนนู้น 1 หน้า มี 10 รี มีประมาณ 130 กว่าหน้า
ต่อมาเรย์ตั้งใหม่ 1 หน้า มี 20 รี ก็ลดไปเหลือ 60 กว่าหน้า
ตอนนี้ 1 หน้า มี 49 รี หน้าก็คงลดลงเหลือเท่านี้แหละ
คิดว่าเนื้อหาคงไม่หายหรอกนะ (ยังไม่ได้เปิดเช็คดูทุกหน้าเหมือนกัน ดูเฉพาะหน้าแรก)
เดี๋ยวรอเรย์มาชี้แจงอีกทีละกันค่ะ
-
ตั้งหน้าตั้งตารอ ร้อ รอ
พี่โบหายดีรึยังอะ จาได้มาต่อ
-
:like6: อ่านรวดเดียวสี่ชั่วโมงตั้งแต่เที่ยงคืนยันตีสี่ :like6:
:-[ อ่านไปยิ้มไป :impress3:....เรื่องน่ารักมากๆเลย...เสียดายที่ได้อ่านช้า..
หวังว่าพี่โบจะหายดีแล้วนะครับ... :like2:
จะรออ่านตอนต่อไปครับ :yeb:
-
นายโบ กะ นายอาร์ท หายไปไหนน่ะ นานเป็นเดือนแล้วนนะเนี่ย :monkeycry2:
-
ใช่ครับ โบกับอาร์ทหายไปไหนแล้วครับเนี่ยย รออยู่นะครับ
-
มารอด้วยคนคับ :impress: :impress:
-
กว่าจะอ่านมาถึงนี่ เล่นเอาปวดตาเลย... :really2:
แต่ที่แน่ๆ ปวดใจมาก ตอนที่อ่านถึงตอนที่น้องโบเข้าโรงบาลน่ะ
ใจหายแว้บ
แต่ตอนนี้คงดีขึ้นแล้วใช่ป่ะ
ยังไงก็รออ่านตอนต่อไปน้า :myeye:
-
มาแล้วจ้า........ คิดถึงคุณต่อกะคุณพลาดจังเลย :haun6:
หาทางเข้ามาไม่ถูกเกือบเดือนแน่ะ :confuse:
แวะมาทักทายก่อน เด๋วจะย้อนไปอ่านของเก่าก่อนจ้า :monkeylove2:
-
โบกับอาร์ทเมื่อไหร่จะเข้ามาครับ รออยู่นะครับ :confuse:
-
คิดถึงเหมือนกันครับ รีบๆ มานะครับ
ป.ล.ผมได้แนะนำให้เพื่อนสาวอ่านดู มันอ่านแล้วชอบมาก บอกว่าชาติหน้าขอเกิดเป็นเกย์ เหอๆๆ :o
-
เพิ่งจะติดตามเหมือนกันครับ ตอนแรกก้อเอ๊ะใจว่าทำไม กระทู้นี้มีคน view+reply เยอะ ไหนๆ ลองอ่านมั่ง โอ้โห ติดเลยครับ ยิ่งช่วงสอบแทบไม่จับหนังสือ นั่งอ่านๆๆๆ แต่ไม่กลัวว่าทำข้อสอบไม่ได้ เพราะคะแนน midterm ดีเป็นทุนเดิม (ประมาณว่าเอาตัวรอดได้) ฮ่าๆๆ :laugh3:
ขอบคุณจริงๆ ที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ เพราะช่วงนี้ผมก้อทุกข์ใจกับเรื่องต่างๆ ในชีวิต แต่พอมาอ่านเรื่องนี้แล้ว รู้สึกหัวใจมันพองโต มีความสุขไปกับพวกคุณด้วย แล้วก้อลืมทุกข์ของตัวเอง (อิจฉาจังฟร๊าา อายุก้อไล่ๆ กันทำไมเราอาภัพ หรือคนอื่นมีความสุข เลยเอามาเทียบกับตัวองก้อไม่รุ ฮ่าๆ) =_=" :dont2:
ปล. ผมว่าคุณพลาดโชคดีมากครับ ที่มีแหม่มกับเต้เป็นเพื่อน เพราะพวกเค้าก้ออยู่เป็นเพื่อนคุณในยามที่คุณกังวล แม้ว่าพวกเค้าจะยุแยงตะแคงรั่ว แต่จริงแล้วคงไม่เจตนาหรอกครับ อีกอย่างผมว่าพวกเค้ารู้จังหวะดีนะครับ ปล่อยให้คุณพลาด clear กับคุณต่อเอาเอง พอเห็นว่าคุณหมดเรื่องแล้วปล่อยไปมากกว่า พวกเค้ารู้ใจคุณมากครับ จริงๆ นะ ว่าแต่คราวนี้หายไปเป็นเดือนแฮะ ท่าทางไปฉลองวาเลนไลน์แหงมๆ :give2:
-
:impress:ยังรอต่อไปโบกับอาร์ทมาช่วยดันนะ :impress: :call: :call: :call: :angellaugh2: :monkeysad2:
-
โหล...เทสๆ
:โหลๆ:ประกาศ
ผู้ใดพบเห็นคุณโบ และคุณอาร์ท...
กรุณาแจ้งเหล่าเป็ดๆ ในเล้าด่วน
ไม่มีรางวัลอะไรให้...
แค่จะบอกว่าคิดถึง :monkeysad2:
-
คิดถึงเหมือนกัน
อ่านแล้วเป็นปลื้มมากมาย :myeye:
-
คิดถึงอ่ะ โบว์กะอาร์ทหายไปหนายยยยยยยย :dont2:
คนแถวนี้คิดถึงงงงงงงงงงงงงง กันเป็นแถวๆ
มาตอบเร็วๆนะคับ :loveu:
-
โบกับอาร์ทหายไปไหนครับ ทุกๆ คนรออยู่นะครับ มาต่อไวๆๆ นะครับ :impress: :monkeycry4:
-
:โหลๆ:แวะมาบอกว่าคิดถึงคุณต่อกะคุณพลาดจ้า :myeye: :เฮ้อ:
-
สงสัยจะยุ่ง :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เรียน 6 ปีก้อเปนแบบนี้แหละมั้ง
ยุ่งมากมาย เน๊าะ?
คิดถึงจังงงง
-
ไม่ได้เข้าซะนาน
คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :เศร้า2:
ดีใจ(ช้าไปหน่อย)ที่เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันเฉยๆ
ว่าแต่จบบริบูรณ์ไปแล้วหรอฮะ :monkeycry2:
ไม่เห็นบอกเลย
ถ้าไม่บอกถือว่าไม่จบนะ :kikkik:
ว่าแต่เรียนแพทย์นี่เค้าปิดเทอมเท่าๆกับคณะอื่นเปล่าหว่า
-
:dont2: กลับมาเท้อออออ
คิดถึงจาแย่แล้วอ่า :monkeycry4:
-
:เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1: :เศร้า1:
-
รอ โบ กับอาร์ทอยู่นะครับ กลับมาเล่าต่อไวๆๆ นะครับ :call: :monkeycry4:
-
:impress:ยังรออยู่นะคิดถึงโบกับอาร์ทนะ :monkeysad2:
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
ยังรออยู่นะค๊า
คิดเถิงงงงง :impress:
-
มาบอกว่า "คิดถึง" พลาดกะต่อ เหมือนกัน :myeye: :give2:
-
เฮ่อๆๆๆๆ ขอโทษคร้าบ
พอดีว่าต้องกลับไปอ่านที่บ้านเพราะไม่มีเวลาเลย
แต่แค่เห็นชื่อเรื่องก็น่าสนใจแล้วคร้าบบบบ
-
โบกับอาร์ท รออยู่นะครับ เข้ามาต่อไวๆๆ นะครับ หายไปไหนครับ :โหลๆ: :monkeycry4: :monkeycry2:
-
หวัดดีคร้าบพี่ๆน้องๆทุกคนนนนนนนน เป็นน้องใหม่บอร์ดนี้ฮะ เพิ่งเป็นสมาชิกเมื่อวานเอง เลยเพิ่งได้อ่านเรื่องของพี่โบกับพี่อาร์ทเมื่อวานนี้เองด้วยเหมือนกัน (ก่อนหน้านั้นอยู่หลังเขาง่ะ :monkeycry4:)...อยากบอกว่าเรื่องของพี่ๆน่ารักมั่กม๊ากกกกกกกกกกก : 222222: :loveu: มีหลากหลายอารมณ์ ทั้งขำ ทั้งเขิน :-[ ทั้งลุ้น ทั้งแค้น :angry2: ทั้งอยากกระทืบคน :serius2:(แต่พี่โบบอกให้อภัย You know who ทั้ง 2 แล้ว งั้นป๋มให้อภัยด้วยคน : 222222:) ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายเนอะ :impress:
นั่งอ่านลุกไปไหนไม่ได้จนถึงตี 3 แล้วก็เพิ่งสำเหนียกได้ว่ามีเรียน 7 โมง :o วันนี้เรียนเสร็จมาอ่านต่อเจอตอนที่พี่โบเข้าโรงพยาบาลพอดี สกิมอ่านตาแทบไม่กระพริบจนเจอประโยคว่าพี่โบออกจากรพ.แล้วค่อยโล่งใจหน่อย :monkeysad: ขอโทษที่ไม่ได้ร่วมเป็นกำลังใจให้พี่ๆนะคับ แอบรู้สึกผิด :dont2:
ไล่อ่านจนจบแล้วก็ประเดิมเรปแรกของตนไว้ที่ทู้นี้ซะเลย แหะๆๆ :yeb:
ขอบคุณพี่โบที่นำเอาเรื่องราวความรักดีๆของพี่กะพี่อาร์ทมาเล่าสู่กันฟังนะฮะ รักแท้ของจริงปลื้มแทนจริงๆให้ดิ้นตาย :impress: ขอให้พี่ๆรักษาความรักดีๆแบบนี้ไว้จนถือไม้เท้ายอดทองตระบองยอดเพชรกันเลยนะคับ :loveu: (เหมือนอวยพรแต่งงานเลย กร๊ากกกกก :laugh3:)
พี่ๆเรียนหมอ (โว้วววว หัวดีดูโอ้ :call:) ถีงมันจะหนักแต่ก็พยายามเข้านะฮะ สู้ๆๆ (พักนี้ไม่ค่อยเข้ามาแสดงว่าเรียนหนักมากๆอยู่แน่เลย) ป๋มเป็นกำลังใจให้อนาคต 2 หมอใจดีของเมืองไทยอยู่นะคับ ป๋มเองก็จะพยายามด้วย ปีนี้จะเอนท์แล้ว :monkeycry4:
รอพี่โบมาเล่าต่ออยู่นะเอ้อ : 222222:
ปล. ถึงแม้จะไม่ค่อยอยากให้พูดถึง แต่อยากแอบบอกอะ ว่าถ้าพี่ๆเรียนอยู่ม.แถวสามย่านจริง...รร.ป๋มกับม.พี่รั้วติดกันเลยอะ ฮี่ๆๆ :kikkik:
-
มาลงชื่อรอคับ หายไปนานมากแระ
-
ลงชื่อรอด้วนคน
หายไปนานมากมายเลยนะ คิดถึงๆๆๆ :impress:
-
รอด้วยคนครับ เมื่อไหร่จะมาต่อครับโบ กับ อาร์ท :call: :call:
-
:monkeysad:
คิดถึงจัง
:monkeysad:
-
ยังคอยอยู่นะค้า
โบ กะ อาร์ต กรุณากลับมาด่วน :โหลๆ:
-
สองคนไปไหนกันเนี่ย ตั้งเป็นเดือนแล้วนะ ไม่เข้ามาบอกสารทุกข์สุขดิบกันมั่งเลย เป็นห่วงโบอ่ะ สบายดีอ๊ะป่าว บอกมามั่งซี
-
ติดถึงง่ะ พี่โบจะมาต่อมั้ยเน้อ :seng2ped:
-
คิดถึงอ่า เมื่อไหร่จะมาต่อ อยากอ่านแล้ววววววว :monkeysad:
-
เราจะเฝ้ารอท่าน
-
เนื้อหาไม่หายไปไหนครับ อย่างที่ทิพย์บอกมีการปรับจำนวนโพสต่อหน้าให้มากขึ้น
จะได้ไม่เสียเวลาเปลี่ยนหน้า เพราะโพสเยอะจริงๆ เรื่องนี้
ยังหาวิธีแก้ บ่ ได้เยย
:yeb:
-
เพิ่งได้อ่าน
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคร้าบ
และ ลงชื่อรอด้วยคนครับ :fox2:
-
:impress: ในที่สุดก็ตามทันจนได้ ใช้เวลาอ่านตั้งแต่หน้าแรกไป 5 ชั่วโมงกว่า
บอกได้คำเดียวพี่ต่อขา ช่างเสี่ยวได้ใจจริงๆ :kikkik:
ตอนที่อ่านไปจนเจอตอนพี่พลาดป่วยตกใจแทบแย่ค่ะ :monkeysad: แต่ก็ดีแล้วที่ผ่านมาได้
จากนี้ไปก็รักษาตัว กินอาหารที่มีประโยชน์ โดนเฉพาะผักที่พี่ต่อให้กิน :kikkik:
แต่ว่าหายไปนานเลยนะค่ะ ยังไงก็กลับมาต่อไวๆนะคะ คนที่เล้าเป็ดปูเสื่อรอจนราขึ้นแล้ว :monkeycry4:
แต่ยังไงก็อย่าหักโหมดีที่สุดค่ะ เป็นห่วง อ่ะ เรื่องเรียนก็พยายามเข้านะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :yeb:
-
เข้ามาปูเสื่อรออีกวันค่ะ :myeye:
-
รออยู่นะครับ โบ กับ อาร์ท มาต่อไวๆๆ นะครับ :call: :call:
-
รออ่านอยู่นะครับ :myeye:
มาต่อเร็วๆ นะ :yeb:
-
เพิ่งได้อ่าน เรื่องของ พี่โบ กะพี่อาร์ท มะวานตอน ตี1 ยัน 7โมงเช้า แบบว่า มันติดมากๆไลยอ่ะคับ ขนาดมีเรียนตอน 8โมงนะเนี่ย เหอะๆ สรุปว่าเมื่อคืนเลยไม่ได้นอน เลย T T พอกลับมาบ้าน ก็เลยมา โพส ให้กำลังใจ พี่ๆ 2คนซะหน่อยอิอิ พี่2คน หายไปไหนกานน้า นานแล้ว ยังไม่มาซักที T T สงสัย เรียนหนัก ยังไง ก็ขอให้พี่ทั้ง2คน รักกันนานๆนะคับ (แต่ก็แอบเปงห่วงน้า หายไปนานเลย)
ปล. ถ้าว่าง พี่ๆ แวะมา บอกข่าว กับ พวกเราบ้างนะคับ
-
:monkeysad:
คิดถึงมากมายอ่ะ
:monkeycry4:
-
ทั้งสองคนหายไปไหนน่ะ รู้ม่ะคนแถวนี้ตั้งหน้าตั้งตารอกันเต็มไปหมดเลย
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
คิดถึง
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
คิดถึงพี่โบ กะ พี่อาร์ตมากมายอ่ะ
ไปไหนกันหมดน๊า ฮือๆๆ
มาส่งข่าวคราวกันบ้างก้อดีนะค๊าบบบ
จากแฟนคลับตาดำๆคนนึง
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
-
:โหลๆ: ประกาศๆ ใครรู้ตัวว่าชื่อน้องพลาด ได้โปรดกลับมารายงานตัวด่วน คนรออ่านจะกลั้นใจตายแล้วววววววววว :3024:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
เพิ่งได้อ่าน... เลือดกำเดาไหลทะลัก อิจฉาๆๆๆ :fox2:
ชีวิตคนเรานี่ก็เหมือนนิยายจิงเนาะ....
อยากมีแฟนแบบนี้กะเค้าซักคน :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011: :เชิป2: :110011:
สู้ต่อไปนะ ทาเคชิ :yeb:
-
หายไปนานมากๆ เลยครับ โบ กับ อาร์ท มาเล่าต่อไวๆ นะครับ :โหลๆ: :monkeycry4: :เศร้า1: :monkeycry2: :call:
-
มาปูเสื่อรอจนแงะเสื่อไม่ขึ้นแล้วนะเนี่ยยย :dont2:
เพราะงั้นก็ต้องรอต่อปายยยย :เศร้า1: :เศร้า1:
คิดถึงพี่โบกะพี่อาร์ทหลาย :give2:
-
:3024: :3024: :3024:
พี่พลาดขา อย่าปล่อยให้ลูกเป็ดรอเก้อน้า
-
ยังอ่านไม่จบค่ะ แต่แอบมาโพสก่อน ตกลงจบยังนี่ กลับมาเถิด รักรออยู่ ฮูๆๆๆ :monkeysad:
-
รออยู่นะครับ โบ กับ อาร์ท :monkeycry4: :monkeycry2: :เศร้า1:
-
มารอหมอโบกะหมออาร์ทจ้า :yeb:
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องยี้ในวันนี้ค่ะ ประทับใจมั่กมากเลยที่ได้อ่าน เราอ่านวันเดียงจบเลยล่ะ หน้างี้มันแผล่บเลยอิอิ
อยากบอกว่าเห็นกระทู้เพื่อนๆก็รู้ว่าไม่ได้มาต่อกันนานมากแล้ว แลยอยากบอกว่า เข้ามาบอกข่าวคราวก็ดีนะคะ ไม่ต้องมาต่อก็ได้หายไปแบบนี้เลยกลัวว่าพั้โบเป็นไรไปอีกหรือป่าวหว่า เลยเงียบกัยไปทั้ง สองคนเลยยังเป็นกำลังใจให้ค่ะ o15
-
..........
P'โบ กะ P'อาร์ท..หายไปนานจังเลยอ่ะคับ.. o9
ไงก็รอติดตามนะคับ...
รู้ว่าเรียนแพทย์เรียนหนักนิ.... :try2:
รออยู่นะค้าบ........
(เดี๋ยวก็เปิดเทอมละกลัวไม่มีเวลาจัง... :serius2:)
-
คิดถึงทั้งสองคนมากๆ นะค้าบบ ส่งข่าวหน่อยก้อดี o15
-
รอเช่นกัน รอต่อไป o8
[attachment deleted by admin]
-
วันนี้ก็เข้ามารออีกเช่นเคย :undecided:
ใครรู้จักทั้ง สองคนบ้างช่วยลากมาให้หน่อยนะคะ o14
-
เข้ามารอเช่นกันครับ โบ กับ อาร์ท :impress: :sad4: :sad4: :dont2:
-
:sad2:
รอต่อไป
o7
ซักวันต้องมาแน่
-
....................
:undecided:
..... :sad2:..แวะมารออีกค้าบ
:เฮ้อ:
-
มารอทุกวันเลย :amen:
เมื่อไหร่จะกลับมาหนอ :serius2:
เอาใจเราไปทั้งใจแย้วน้า :impress:
อย่าทำอย่างงี้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง o9
-
พี่งได้มาอ่านเรื่องของพี่ๆค่ะ
น่ารักมากๆจริงๆ ถ้ามีแฟนก็อยากได้แบบพี่ๆ(พี่โบหรือพี่อาร์ทก็ได้^^)
ชอบความเป็นตัวของตัวเองของพี่โบมากๆ แล้วก็ความเสี่ยวของพี่อาร์ทด้วย อิอิ
ตอนที่อ่านตรงที่พี่โบไม่สบายก็มีแอบเศร้านะคะ แต่มันผ่านไปแล้วนี่
อยากให้พี่ดูแลสุขภาพกันมากๆ ทุกคนในบอร์ดด้วย
พออ่านเรื่องของพี่ๆแล้วก็ได้รับความรู้สึกเหมือนพี่ๆเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปซะแล้ว
เพราะฉะนั้นรีบกลับมาทักทายทุกๆคนในบอร์ดนะคะ
เพราะทุกคนทั้งรักพี่ๆ และรอคอยพี่ๆอยู่เสมอ
-
พี่ๆ จะไม่มาต่อแล้วเหรอค่ะ :sad5:
หายยยยยยยยไปปปปปปปปหนายยยยยยยย :serius2:
กลับมาเตอออออออออออออออออออออออะ :dont2:
-
มารอ โบ กับ อาร์ท ครับ เมื่อไหร่จะเข้ามาครับ :impress: o7
-
ขอให้รักกันนานๆ อยู่กันด้วยความรักและเข้าใจหนักนิดเบาหน่อยอภัยให้กันนะค่ะ กว่าจะฝ่าฟันมาถึงวันนี้ได้ต้องผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะเลยใช่มั้ยค่ะ เพราะงั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าทิ้งกันไปนะค่ะ
-
รอพี่โบ กะ พี่อาร์ท เสมอนะค้าบ.. :undecided:
นานแค่ไหนก็จะรอ...แวะมาเยี่ยมบ้างนะค้าบ o14
-
ในฐานะที่เรียนแพทย์เหมือนกัน แต่ต่างมหา :try2:ลัย
คือว่าแพทย์โดยส่วนใหญ่จะไม่มีปิดเทอมตั้งแต่ปี3เป็นต้นไปอ :sad2:ะครับ และเวลาว่างค่อนข้าง o2น้อยครับ เพราะต้องเข้าเวรและราววอดด้วย บางวันก็ไม่ได้นอน(เข้าเวรและราววอดปี4ขึ้น :dont2:ไปนะ) จึงไม่แปลกที่คุณพลาดและเป็นต่อจะไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ(แค่เวลานอนก็หายากแล้วค้าบบบบบบ พี่น้อ :impress:ง)
-
รอโบ กับ อาร์ท ครับ :impress: :เศร้า1: :monkeycry4: :monkeycry2: :โฮๆ1: :เศร้า2: :3024: :call: :call:
-
:sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
รอ
-
พี่พี่คร๊าบบ ถ้าเรียนจบแล้วหรือมีเวลาว่างก็เข้ามาบอกข่าวคราวกันมั่งเน้อ :o11:
-
มารอจ๊ะ รอมานานแล้วก็จะรอต่อ :undecided:
-
มารอ โบ กับ อาร์ท ครับ เมื่อไหร่จะเข้ามาคร๊าบบบบบบบบ :impress: :impress:
-
ในที่สุดเราก็ตามอ่านเรื่องนี้จนทันซักที..
เหอๆชอบมากๆๆๆๆๆๆๆน่ารักอ่ะ...
-
เราเป็นสมาชิกใหม่ เพิ่งเข้ามาเยี่ยมบอร์ดนี้เมื่อสองสามวันก่อน ตอนแรกกะแค่ว่าจะมาขออนุญาติแอบอ่านเรื่องราวดีดี ของคนดีๆน่ารักๆโดยที่ยังไม่ได้สมัครเป็นสมาชิก
แล้วเราก็ตกหลุมรักความอบอุ่นของบอร์ดนี้ไปเต็มเปา โดยเฉพาะเรื่องราวของคุณโบกับคุณอาร์ท
จึงขอเป็นสมาชิกของสังคมอันอบอุ่นนี้ด้วยคน เพื่อจะได้มีโอกาสส่งข้อความบอกคุณโบกับคุณอาร์ทว่า
ท่ามกลางกำลังใจของเพื่อนๆทุกๆคนที่ส่งให้คุณทั้งสอง เราขอแจมเป็นกำลังใจ ขอให้คุณทั้งคู่มีความสุข ขอให้สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ เรียนสำเร็จดังที่ตั้งใจ ดูแลทั้งกายและใจของกันและกันให้ดี ตลอดไปนะคะ
ปล. เห็นคุณโบกะคุณอาร์ทหายไปนานหลายเดือนแล้ว (หลังจากลองไล่อ่านกระทู้เก่า) ก็รู้สึกเป็นห่วงพวกคุณทั้งคู่มาก แต่คาดว่าคงจะเรียนกันหนักมากๆจึงไม่มีเวลา แต่ยังไงก็ดูแลสุขภาพนะคะ คุณโบ คุณอาร์ท
-
:sad2: :sad2:
-
เข้ามาช่วยดันกระทู้นี้ ฮืออออออ :m2:พี่แกดูเหมือนจะไม่เข้ามาแล้วอ่ะ อยากอ่านต่ออ่ะ :m5:
-
ในปาล์มได้ข่าวว่ากลับมาแล้วครับ
เขากำลังจะต่อ"หอพักคนเพี้ยน" อีกครั้ง แต่... เป็นเนื้อเรื่องอีกแบบจากที่ควรจะเป็นเพราะเขาได้ขายลิขสิทธิ์เรื่องให้ทำเป็ฯการ์ตูนแล้วครับ
ลองเข้าปาล์มแล้วค้นหาดูครับผมไม่นานมานี้นี่เอง (แต่มาแค่ข่าวจากเจ้าตัว นิยายยังไม่มา)
-
ขอบคุณ คุณกระต๊อบค่ะ สำหรับข่าวอัพเดทของคุณโบคุณอาร์ท
นิยายยังไม่มาไม่เป็งราย แค่แว่วข่าวคราวของพวกเขาบ้าง ว่ายังอยู่ดี ก็โอเคแล้วแหละค่ะ :m4: :m4: :m4:
-
พี่ๆอาจจะเรียนหนัก แต่เอาใจช่วยนะคะ ไว้มาทักกันมั่งหน้า
คิดถึงมากๆ :m15:
-
ตามไปหาที่ ปาล์มโดยด่วน
-
อ๊ากกกกก ไปด้วย ไปด้วยน๊า :m4:
เค้าไปอ่านด้วย
-
เราเข้าบอร์ดปาร์มไม่ได้ เข้าแล้วเครื่องแฮงค์ทุกที :m8:
ฉะนั้นขอรบกวน เพื่อนพ้องผู้ใดมีข่าวคราวอัพเดทของคุณโบคุณอาร์ท ช่วยเผื่อแผ่ให้ข้าเจ้าทราบจะเป็นพระคุณอย่างแรงเน้อ o1
-
คิดถึงพี่ๆทั้งสองคนจังคับ กลับมาต่อเร็วๆนะจะนานแค่ไหนก็จะรอ :m5:
:impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:
:m13:คิดถึงนะครับ :m13:
:undecided:
-
:try2: ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน
นายต่อนี่หยอดหวานได้ใจจริงๆ :kikkik: คุณพลาดอย่าปล่อยให้หลุดมือนะ คนดีๆ น่ารักๆแบบนี้ยิ่งหายากอยู่
ดูดิ๊ คนแถวนี้จ้องรองาบอยู่ตาเป็นมัน :pigha2:
ปล. ยินดีต้อนรับเหล่าแฟนคลับของคุณพลาดจากบอร์ดปาล์มทุกคนนะจ๊ะ :yeb:
ขอบคุณค้าบ ผมเด็กใหม่หวัดดีทุกคนด้วย o18 เอ้ยไม่ใช่ ผมเป็นคนยังงี้ตังหาก :teach: หวัดดีค้าบ
-
เพิ่งมาตามอ่านเมื่อเช้ารวดเดี๋ยว ตอนนี้ก็ปาเข้าไปจะตี 3 ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกผูกพันกับโบและอาร์ต :-[ ตอนนี้คงเรียนหนักมาก ยังไงก็พยายามนะ สู้ๆ
ไม่เคยคุยกัน แต่ตอนนี้ก็คิดถึงแฮะ :m15:
-
:impress: :impress:กลับมาเร็วๆนะคับมีคนรออ่านอยู่เป็นกองทัพเรย :impress: :impress:
-
พยายามอ่านอยู่เป็นวันๆ พึ่งอ่านได้ถึงหน้า 27 เองอ่ะ o2 :try2:
-
ดันอีกคน ชอบมากๆ รออ่านอยู่นะคับบ :m1: :m1:
-
มารออีกหนึ่งวัน :undecided: :undecided:
-
เป็นกำลังใจทั้งคู่เลยนะค๊าบ
-
:undecided:วันนี้ก็มารออีกเหมือนเดิม :undecided:
-
วันที่12 แล้ว ก็.... รอต่อไป :undecided: :undecided: :undecided:
-
:undecided: อ่ะ มารอเป็นเพื่อน Love Space โตย
-
วันที่13 แล้ว ... ก็รอต่อไป... :undecided: :undecided: :undecided:
-
ถึงยังไงก็จะรอ :o11:
-
:o10:มารอเป็นเพื่อนคับ...รอๆๆ
รอด้วยคน
-
อบอุ่นจัง คนรอเพียบเลย งั้นแช่น้ำรอแล้วกัน o4
-
จะรอจนกว่าจะมา :m7: :m7:
-
ได้ข่าวว่าไม่ต่อแล้วอ่า :sad4: :sad4: :sad4: แต่ก้อรอ... ต่อไป.... :undecided: :undecided: :undecided:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านวันนี้ อ่านรวดเดียวตั้งแต่กระทู้แรกเลย จนมาถึงหน้าสุดท้าย
หายไปไหนทั้ง2คนเลยอ่า
ช่วยแวะเข้ามาบ้างซีค๊าบบบ
ยังมีคนคิดถึงแล้วรออยู่น๊า o9
-
รอคับ :m4:
-
:undecided: มารอด้วยคน
:impress: ถึงยังไงก็จะรออออออออออออออออออ
-
ยังมะมาอีกหรอเนี่ย แต่ก็จะรอต่อไป
ยังไงก็จารออออออออ :amen: :amen:
-
รอ :undecided: :undecided:
-
:impress: :impress: :impress:
เป็นน้องใหม่ครับผมเพิ่งมาอ่านครับผม
มาต่อให้หน่อยนะครับมีคนมารอเต็มเลยครับผม
:impress: :impress: :impress:
-
:m1: เข้าช่วยดัน...พี่แสบชอบเรื่องนี้ที่สุดตั้งแต่อ่านนิยายในบอร์ดนี้
เรื่งนี้เป็นแรงผลักดันพี่แสบ เขียนเรื่องราวต่างๆ
... :m4: ชอบมากๆ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
เข้ามาบอกว่า
รู้สึกเหมือนกันรีบน คร้า.... :m1:
-
หนูก็รู้สึกเหมือนเจ๊กะพี่แสบเลยค่า เรื่องนี้ชอบมากเลย ชอบมากที่สุด :m3:
-
:undecided:มารออีกวัน :undecided:
-
รอคอย แม้ว่าความหวังจะเลือนลาง
แต่เราก้อจะยังรอคอยเรื่อยไป............................ :undecided:
-
จะรอจนกว่าจะมา :m2: :m2:
-
เอาด้วยคน รอด้วยรอด้วย เรื่องเนี่ยตามมานานมากกกแต่พี่เค้าก็ยังเค้าก็ยังไมม่อ่ะ แต่ไม่เป็นไรเราจะทำตัวเสมือน อาตมะคานธี อิอิ ที่เอาความสงบสยบความเคลื่อนไหว ไม่มาก็จะรอ สักวันเค้าอาจจะมา :m2:
-
รออีกซักปีสองปีจะเป็นไรไป รอ รอ รอ รอ และก็รอ
:o11: :o11:
-
:undecided: มารอด้วยคน นานแค่หนายก็จารอออออออออออออออออออออออออ :sad2:
เรามาเป็นสมาชิกเล้าเป็ด เพราะอ่านกระทู้นี้อ่ะแหละ เรื่องนี้เป็นที่หนึ่งในใจเราจิงๆ :m1:
-
มาลงชื่อรอด้วยอีกคน
มาต่อทีเถอะ พรีสสสสสสสสสส :m5:
-
:undecided: :undecided: :undecided: :undecided: :undecided:
...
..
.
รอ....
-
มารอเป็นเพื่อน... :m21:
-
:m7: แหะ ๆ เพิ่งอ่านจบได้มะนาน ตอบกันมากมาย
ต้องบอกว่าเรื่องนี้ยิ่งก่านิยายอีก มีตัวร้าย ตัวเอก
ดำเนินเรื่องกันหนุกหนาน
อยากคุยกับพี่โบมั่งอะ คนที่มีชะตาแบบเดียวกับผม
คนก็บอกว่าผมเหมือนทอม :sad4:
-
คนเข้ามารอกันเพียบเลย มารอด้วยคน :undecided:
-
พูดแบบนี้ต้องมีคนอยากซื้อ.......เยอะแน่ๆ (หมายถึงยาแก้ไอนะ) :haun5:
อย่างอื่นไม่ซื้อเหรอ .. :confuse:
ให้ซื้อก็เอาฮะ :m11:
เย้ๆ ดีใจจัง ตอนนี้อ่านมาถึงหน้า 22 แล้ว
ชอบมากมายคับเรื่องของโบกะอาร์ตเนี่ย :m3: อ่านแล้วมีความสุข รื่นเริงอารมณ์ดี ได้บุญเยอะนะเนี่ยโบอ่ะ ทำให้คนหลายคนในที่นี้มีความสุขและความหวังกะชีวิต
ขอให้รักกันนานๆมีความสุขมากๆนะคร้าบบ o18 เอ้ยไม่ใช่... (ถึงจะอิจฉาจริงๆก็เถอะ o17 ) :give2: มีความสุขมากๆนะ
แล้วก็กะลังตามอ่านเรื่อยๆ อ่านไปตอบไปอาจจะช้าไปบ้างไม่ทันเหตุการณ์ 5555 แต่ก็หวังว่าทุกอย่างจะยังดำเนินไปในทางที่ดียิ่งๆขึ้นนะคร้าบบบ
-
หวัดดีครับพี่โบว์
ต้องหวัดดีเป็นทางการสักหน่อยนึง
ตะกี้ถาม ม ปลายพี่อาร์ทไปแระ แต่เหลือพี่โบนี่สิครับ
เรียนที่ไหนเอ่ย
โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งครับบอกเท่านี้ที่เหลือเดาเอา :-[
โรงเรียนชายล้วนเครือจตุ... หรือ เครือคริสต์ครับ :m12:
-
:impress3: โบน่ารัก เจง ๆ มิน่าล่ะ นายอาร์ทถึงได้หลงรักมาก ๆ อิอิ อิจฉาค้าบ :haun1:
โบคับ ถามเรือ่งการเรียนได้ป่าว ตอนนี้ข้ามมาเรียนคลินิกรึยัง แล้วในอนาคตอยากต่อด้านไหนคับ :impress: เด็ก :pigangry2: ศัลย์ :yeb: สูติ หรือว่า ฯลฯ :angellaugh2: บอกหน่อยนะค้าบ อยากรู้ ๆ จะได้เตรียมตัวไปเปนคนไข้อ่ะ อิอิ
ถ้าบอกว่า สูติฯ จะไปเป็นคนไข้ได้เหรอคับคุณ frank o17
-
รู้สึกจะมีคำว่า "พี่อาร์ท" มากมาย
พี่โบ จะงอนไหมเนี่ย?
เหมือนได้ใหม่ แล้วลืม เก่า เย้ยยย...
เอามั้ยยกให้..5 5 5
หึหึหึ พูดงี้ระวังนะคร้าบบบบ คนมารอรับอยู่มากมาย :m18:
-
หยุดวันพ่อ อังคารนี้ คุณโบกับคุณอาร์ทมีโปรแกรมไปไหนกันฮะ :impress:
/ me อยากรู้ อยากเห็น (เจือก) :like2:
พรุ่งนี้ตอนเช้าไปวัดฮะทำบุญให้คุณพ่อไอ้โบแล้วสายๆก็จะพามันไปหาพ่อที่บ้านฮะแล้วก็คงพาท่านออกมากินข้าวที่บ้านไอ้โบตอนเย็นๆ(แม่เค้าทำเลี้ยงฮะถือว่าเป็นการ meet the parent)
อ๊ากซซซซซซซซซซซซซซซซซ์ อิจฉาเฟร้ยยยยย o9 ทามมายมันดียางงงงงงงงี้
พ่ออาร์ทกะแม่โบ กะโบกะอาร์ทมาเจอกันหมด กินข้าวร่วมกันพร้อมหน้าพร้อมตา happy family ครอบครัวสุขสันต์สุดๆ
ดีจังทุกฝ่ายยอมรับได้หมด คบกันโดยที่พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรู้และไม่ขัดขวางอะไร (แถมแม่ของโบยังเป็นใจให้ด้วย อิอิอิ o13 )
เฮ้อ .... นี่ถ้ากม.เปลี่ยนไปจริงๆนะ นี่ถือเป็นการให้พ่ออาร์ทมาสู่ขอโบแม่ของโบแล้วนะ อิอิอิ :m3:
มีความสุขมากๆนะคร้าบบบ
-
เข้ามารอ โบ กับ อาร์ท ด้วยครับ รอๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้เมื่อไหร่จะเข้ามาครับ :impress: :impress: :sad2: :sad2:
-
มาอ่านเรื่องนี้ตอนยังไม่เป้นสมาชิกอ่ะ
ชอบมากครับๆ อิอิ
-
เข้ามาเด่ง เด่ง แล้วจะไป นอนแย้วววว :a2:
ยังรออยู่น๊า ไม่รู้ลืมเค้าไปยังอ่ะ ไม่เข้ามาเลยอ่ะ มาทักทายบ้างจิ ชิชิ :m16:
-
เข้ามารอด้วยคน :impress:
-
มาเหอะคร้าบบบบพี่ รอนานแล้วนะคร้าบบบบ :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
มารออ่านต่อคับ
-
o15 หวัดดีคับพี่โบ พี่อาร์ท และFC ทุกท่าน
ทู้นี้ก็เป็นอีกกระทู้ ทำลายสถิติ อ่านข้าใวน ข้ามคืน 55
นี่ขนาดเราง่วงตั้งแต่ 5 โมงเย็น แต่ก็บ้าพลังอ่านตั้งแต่ 9ทุ่มที่โพสข้อความนี้ก็เพิ่งจะอ่านจบนี่แหละคับ
:a12: ว่าแล้วก็ขอตัวไม่นอนก่อนนะคับ ง่วง จริงจัง(แต่เรื่องของพี่ 2 คน ทำให้ตาสว่างมาค่อนคืนเลยนะเนี่ย)
ต่อไปนี้จะแวะเข้ามารอตอนต่อไปเรื่อยๆ นะคับ :m22:
น่าสงสารเด็กแพทย์จิงๆ สงสัยจะround ward ทั้งคู่แน่ๆ เลยวุ่นขนาดนี้
ยังไงก็สู้ๆ นะครับ
ปล.นับวันแฟนคลับ ก็ยิ่งมากขึ้นนะเนี่ย หนึ่งในนั้นก็เรานี่แหละ :m3:
-
เย้...... อ่านจบแล้วถึงหน้า 48 ซะที :m11:
อืมๆๆๆ เห็นทุกคนรออาร์ทกะโบมาหลายเดือนแล้วนะ :m12: ถ้ามีช่วงไหนว่าง อย่าลืมเข้ามา update ให้แฟนๆด้วยนะคร้าบบบบ :m5:
อวยพรให้รักกันยืดยาวยืนนานต่อไปครับ :give2: โชคดีคับบ แล้วจะรออยู่น้า
-
อารายอ่ะ ดูดิ๊ :o11:
(ขอต่อว่าก่อนนะ) เราเพิ่งจะมาอ่านนะเนี่ย จำได้ว่าเคยอ่านในปาล์มอยู่พักนึง แต่ไม่ได้เข้าปาล์มนานแล้ว :try2:
อีกอย่างตอนนี้ก็เข้าไม่ได้แล้วด้วย แล้วดูดิ๊ อุตสาห์มาเจอเรื่องนายเป็นต่อกะน้องพลาดไปแล้วที่เล้านี้ โบกะอาร์ทดั๊นหายไปซะอีก :m17:
กลับมาเถอะนะ อยากอ่านมั่กมาก อยากอ่านมากมาย ของเรียกนายโบกะนายอาร์ทล๊ะกันนะ เพราะว่าเราแก่กว่าอ่ะ อุ๊ยไอยากใช้คำว่าแก่ เอาเป็นว่าสูงวัย :try2: มันก็เหมือนเดิมนี่หว่า ออนึกออกล๊ะ เรียกว่าเราเกิดก่อนนะ เหอะๆๆ รอดตัวปาย
ดีใจครับ ที่ได้อ่านเรื่องนี้ เรียกว่ามีสาระเลยนะ สำหรับผมอ่ะ เพราะอย่างน้อย ก็จะได้รู้ว่า ความรักในหใชยรักชาย หาได้จริง
อีกอย่าง ประทับใจอยู่ประโยคนึงครับ แต่จำไม่ได้ครับว่าใครพูดเอาไว้ในเล้านี้แหละ(ผิดเพี้ยนหน่อยนะ มันจำมะค่อยได้อ่ะ) ที่บอกว่า "เมื่อเลิกกันด้วยดี ก็ให้จำความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้กัน เพื่อเอาไว้เป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจ ในวันที่ท้อแท้" มันเห็นภาพมากๆ เพราะว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็แบบนี้เลยอ่ะ คิดถึงอดีตแล้วก็มีความสุขจังเลย
ส่วนนายอาร์ทกะนายโบ ก็รีบๆกลับมานะครับ เป็นห่วงมากมาย เห็นว่าหายไปนานแล้วด้วย เกิดอะไร มีอะไรก็มาบอกกล่าวกันบ้างนะครับ ทุกคนเป็นห่วงอยู่นะ
กลับมาไวๆนะครับ
รักนายอาร์ทกะนายโบ มากมาย (รักเหมือนนาย 2 คนเป็นน้องเราเลยนะ)
-
ยังรอพี่โบ กับพี่อาร์ทอยู่ตรงนี้ ที่เดิมค้าบบบ
ยังไงก็อย่าทิ้งให้เราใจหาย ส่งข่าวคราวมาบ้างนะคับ
ปล. รักกันนาน นานนะค้าบบบ
-
:undecided:
พอดี กุเพิ่งมาอ่าน(รุ่นเดียวกันเป็นเพื่อนกัน กุเมิงได้ :laugh: โมเมเอาเลยน่ะ อย่าว่ากันน่ะเพื่อน)
เป็นครังแรกที่คิดจะโพส แต่สงสัยไม่ได้โพสต่อล่ะ เพราะโดนแบน ข้อหาเล่นของที่รักของเพื่อนๆ
ที่โพสแค่อยากจะบอกว่า เก็บรักษาสิ่งที่มีอยู่ให้ดีๆน่ะ
อย่าปล่อยให้มันหลุดมือ เหมือนไม่มีค่าเหมือนกะที่กุทำมา
เพราะไม่อยากให้เพื่อนต้องเป็นเหมือนกุ
ที่ไม่มีแม้แต่เวลาที่จะยืนดูคนที่เรารู้สึกดีด้วย
บอกเพื่อนๆทุกคนด้วยน่ะคับ อย่ามัวแต่คิดว่า เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวค่อยคิด เดี๋ยวค่อยบอก ยังมีเวลาอีกนาน
ความแน่นอนของชีวิต ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเราคับ
เพลงมัน ตรงดี
..... เหลืออีกกี่วัน..อีกกี่คืน ที่จะมีเธอ เหลืออีกกี่ลมหายใจ ที่จะได้เจอ...กับความสดใส
เวลามีน้อย...เหลือเกิน ที่ให้ฉันได้เตรียมหัวใจ ว่าภาพที่เคยเห็น..ไม่นาน จะเป็นแค่ความหลังไป...
~ต่อจากนี้...นาทีนี้ จะนับทุกลมหายใจ เก็บเอาวัน...เวลา แต่ละหยดหยาดไว้...ข้างใน
จากวันนี้...คนๆนี้ จะรักเธอสุดหัวใจ และจะย้ำซ้ำๆ จากวันนี้..จนถึงวันไกล...ว่ารักเธอ....
.....เสียไปมากมาย..กับเวลา ที่มันเลยผ่าน เสียดายที่วันเมื่อวาน ที่ทำให้เธอ...มันยังน้อยไป
เวลาที่เหลือ...ทุกนาที จากวันนี้จนวันสุดท้าย ฉันจะเฝ้าทำ...ทุกทาง ทุ่มเทให้สุดหัวใจ.......
(ซ้ำ~)
ถึงแม้ในวันนั้นที่เราไกลห่าง ในคืนที่อ้างว้างก็จะมีแต่เธอ...................
เพียงแต่ไม่มีใคร เพราะคำว่าเดี๋ยว
-
ท่าทางชีวิต lightning จะเจอเรื่องเศร้าๆมาเหมือนกันนะเนี่ย :undecided:
ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แต่เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะ o13
-
:m2: :m2:ผมมาอ่านตั้งนานแล้วครับ อยากให้คนเขียนมาเขียนต่ออ่ะครับ เพราะอ่านแล้วสนุกดีครับไม่เครียดอ่ะ ....คนแต่ง แต่งได้ดีอ่ะครับ ชอบ ชอบ ถึงขั้น มากที่สุด...555+ :m2: :m2:
:m3: :m3:ผมจะรอนะครับ รอมาต่อให้นะครับ :m3: :m3:
[attachment deleted by admin]
-
คิดถึงโบกะอาร์ทเช่นกันนะครับ .... ถ้าป่วยขอให้หายป่วยเร็วๆ ถ้ายุ่งขอให้เคลียร์งานเสร็จเร็วๆ ....
ขอให้เราได้มาเจอ มาคุยกันอีกครั้งนะครับบบ แฟนๆคิดถึงนะ :give2:
-
:m13:
คิดถึงจางเรยยยยยคับผม
-
:undecided:
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องราวความรักของต่อกับพลาดหรือจะอาร์ทกับโบก็ตาม ต้องยอมรับนะครับว่าชีวิตของคุณ
ทั้งสองคนทำให้คนที่รับรู้เรื่องราวประทับใจ ทำให้ได้เห็นว่าความรักที่สวยงามยังมีอยู่บนโลกนี้จริง ๆ ใช้เวลา
อ่านทั้งหมดเกือบสองวันทีเดียว ช่วงหลัง ๆ เห็นทั้งสองคนหายไปก็ยิ่งใจหาย เข้าใจดีทีเดียวว่าแฟนคลับของ
คุณทั้งสองรู้สึกยังไง ก็คงได้แต่หวังให้ชีวิตของคุณทั้งสองยังคงมีความสุขอยู่ด้วยกันอย่างสวยงามเช่นเดิม
แต่ถ้าหากไม่เป็นเช่นนั้น ก็คงทำได้แค่เพียงส่งกำลังใจช่วย ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นก็ขอให้เข้มแข็ง
และใช้ชีวิตที่เหลือต่อไป กับความทรงจำที่ดีของความรักของคุณทั้งสอง รวมทั้งมิตรภาพที่คุณได้รับจาก
เพื่อนๆ ในบอร์ดนี้ครับ........
:amen:
อ่านมาทั้งวันประทับใจอาร์ทนะที่กล้ารับว่ารัก แม้คนที่ตัวรักจะเป็นผู้ชายด้วยกันก็เถอะ แต่ก็มีข้อตินิดหน่อยที่
มักจะทำอะไรไม่บอก ทำให้โบเข้าใจผิดเรื่อย ๆ ต้องคุยกันให้มากกกก ทุกเรื่องนะคับ ไม่เฉพาะเรื่องความรัก
การคุยกัน ทำความเข้าใจกัน จะทำให้สามารถแก้ไขปัญหาไปด้วยกันได้
สำหรับโบการไว้เนื้อเชื่อใจจำเป็นมากนะคับ เข้าใจว่าโบรู้สึกยังไง เพราะคงเกิดเดือนเดียวกันมั้งครับ เพิ่งจะรู้
เหมือนกันว่าคนเกิดเดือนตุลาไม่ชอบแตงกว่า (เหมือนผมเลย) และพวกเราก็high sensitive และฉลาด
เป็นกรด ที่สำคัญต้องรักษาสุขภาพนะครับคนที่คุณรักและรักคุณเป็นห่วง.....
: :a2::
สุดท้ายก็คงหวังเหมือนเพื่อน ๆ ในบอร์ดคนอื่น ๆ ทุกคนที่ยังหวังและรอเวลาที่พวกคุณจะกลับมาส่งข่าวคราว
ให้ได้รับรู้กันซักนิด.... เพื่อนๆ ทุกคนในบอร์ดก็เข้มแข็งและส่งกำลังใจให้เส้นทางรักของทั้งสองคนราบรื่นนะ
เอาใจช่วยทุกคนครับ อยากให้ทุก ๆ คนมีความสุขบนเส้นทางสายนี้นะครับ... แม้ว่ามันจะยากเย็นนักก็ตาม
:bye2:
-
เพิ่งได้อ่านเมื่อวัน 2 วันนี้เอง
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 ฝ่าฟันอุปสรรคไปจนประสบความสำเร็จในการศึกษา การงาน
ส่วนความรัก คุณทำได้ดียิ่งแล้ว
ช่วงนี้เรียนหนักมั้งคับ..
...........................................รอด้วยคน................................... :a1:
-
มารอนายโบกะอาร์ทเหมือนเดิมคร้าบบบบ
อย่าว่างั้นงี้เลยนะ ระหว่างรอขอหาอะไรทำหน่อย ....
:undecided:
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องราวความรักของต่อกับพลาดหรือจะอาร์ทกับโบก็ตาม ต้องยอมรับนะครับว่าชีวิตของคุณ
ทั้งสองคนทำให้คนที่รับรู้เรื่องราวประทับใจ ทำให้ได้เห็นว่าความรักที่สวยงามยังมีอยู่บนโลกนี้จริง ๆ ใช้เวลา
อ่านทั้งหมดเกือบสองวันทีเดียว ช่วงหลัง ๆ เห็นทั้งสองคนหายไปก็ยิ่งใจหาย เข้าใจดีทีเดียวว่าแฟนคลับของ
คุณทั้งสองรู้สึกยังไง ก็คงได้แต่หวังให้ชีวิตของคุณทั้งสองยังคงมีความสุขอยู่ด้วยกันอย่างสวยงามเช่นเดิม
แต่ถ้าหากไม่เป็นเช่นนั้น ก็คงทำได้แค่เพียงส่งกำลังใจช่วย ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นก็ขอให้เข้มแข็ง
และใช้ชีวิตที่เหลือต่อไป กับความทรงจำที่ดีของความรักของคุณทั้งสอง รวมทั้งมิตรภาพที่คุณได้รับจาก
เพื่อนๆ ในบอร์ดนี้ครับ........
:amen:
อ่านมาทั้งวันประทับใจอาร์ทนะที่กล้ารับว่ารัก แม้คนที่ตัวรักจะเป็นผู้ชายด้วยกันก็เถอะ แต่ก็มีข้อตินิดหน่อยที่
มักจะทำอะไรไม่บอก ทำให้โบเข้าใจผิดเรื่อย ๆ ต้องคุยกันให้มากกกก ทุกเรื่องนะคับ ไม่เฉพาะเรื่องความรัก
การคุยกัน ทำความเข้าใจกัน จะทำให้สามารถแก้ไขปัญหาไปด้วยกันได้
สำหรับโบการไว้เนื้อเชื่อใจจำเป็นมากนะคับ เข้าใจว่าโบรู้สึกยังไง เพราะคงเกิดเดือนเดียวกันมั้งครับ เพิ่งจะรู้
เหมือนกันว่าคนเกิดเดือนตุลาไม่ชอบแตงกว่า (เหมือนผมเลย) และพวกเราก็high sensitive และฉลาด
เป็นกรด ที่สำคัญต้องรักษาสุขภาพนะครับคนที่คุณรักและรักคุณเป็นห่วง.....
: :a2::
สุดท้ายก็คงหวังเหมือนเพื่อน ๆ ในบอร์ดคนอื่น ๆ ทุกคนที่ยังหวังและรอเวลาที่พวกคุณจะกลับมาส่งข่าวคราว
ให้ได้รับรู้กันซักนิด.... เพื่อนๆ ทุกคนในบอร์ดก็เข้มแข็งและส่งกำลังใจให้เส้นทางรักของทั้งสองคนราบรื่นนะ
เอาใจช่วยทุกคนครับ อยากให้ทุก ๆ คนมีความสุขบนเส้นทางสายนี้นะครับ... แม้ว่ามันจะยากเย็นนักก็ตาม
:bye2:
...... พ่อหมอ nartch คร้าบบบบ แล้วคนเกิดวันศุกร์ เดือนกันยาหล่ะครับ เป็นยังไงบ้าง?
-
มารอนายโบกะอาร์ทเหมือนเดิมคร้าบบบบ
อย่าว่างั้นงี้เลยนะ ระหว่างรอขอหาอะไรทำหน่อย ....
:undecided:
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องราวความรักของต่อกับพลาดหรือจะอาร์ทกับโบก็ตาม ต้องยอมรับนะครับว่าชีวิตของคุณ
ทั้งสองคนทำให้คนที่รับรู้เรื่องราวประทับใจ ทำให้ได้เห็นว่าความรักที่สวยงามยังมีอยู่บนโลกนี้จริง ๆ ใช้เวลา
อ่านทั้งหมดเกือบสองวันทีเดียว ช่วงหลัง ๆ เห็นทั้งสองคนหายไปก็ยิ่งใจหาย เข้าใจดีทีเดียวว่าแฟนคลับของ
คุณทั้งสองรู้สึกยังไง ก็คงได้แต่หวังให้ชีวิตของคุณทั้งสองยังคงมีความสุขอยู่ด้วยกันอย่างสวยงามเช่นเดิม
แต่ถ้าหากไม่เป็นเช่นนั้น ก็คงทำได้แค่เพียงส่งกำลังใจช่วย ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นก็ขอให้เข้มแข็ง
และใช้ชีวิตที่เหลือต่อไป กับความทรงจำที่ดีของความรักของคุณทั้งสอง รวมทั้งมิตรภาพที่คุณได้รับจาก
เพื่อนๆ ในบอร์ดนี้ครับ........
:amen:
อ่านมาทั้งวันประทับใจอาร์ทนะที่กล้ารับว่ารัก แม้คนที่ตัวรักจะเป็นผู้ชายด้วยกันก็เถอะ แต่ก็มีข้อตินิดหน่อยที่
มักจะทำอะไรไม่บอก ทำให้โบเข้าใจผิดเรื่อย ๆ ต้องคุยกันให้มากกกก ทุกเรื่องนะคับ ไม่เฉพาะเรื่องความรัก
การคุยกัน ทำความเข้าใจกัน จะทำให้สามารถแก้ไขปัญหาไปด้วยกันได้
สำหรับโบการไว้เนื้อเชื่อใจจำเป็นมากนะคับ เข้าใจว่าโบรู้สึกยังไง เพราะคงเกิดเดือนเดียวกันมั้งครับ เพิ่งจะรู้
เหมือนกันว่าคนเกิดเดือนตุลาไม่ชอบแตงกว่า (เหมือนผมเลย) และพวกเราก็high sensitive และฉลาด
เป็นกรด ที่สำคัญต้องรักษาสุขภาพนะครับคนที่คุณรักและรักคุณเป็นห่วง.....
: :a2::
สุดท้ายก็คงหวังเหมือนเพื่อน ๆ ในบอร์ดคนอื่น ๆ ทุกคนที่ยังหวังและรอเวลาที่พวกคุณจะกลับมาส่งข่าวคราว
ให้ได้รับรู้กันซักนิด.... เพื่อนๆ ทุกคนในบอร์ดก็เข้มแข็งและส่งกำลังใจให้เส้นทางรักของทั้งสองคนราบรื่นนะ
เอาใจช่วยทุกคนครับ อยากให้ทุก ๆ คนมีความสุขบนเส้นทางสายนี้นะครับ... แม้ว่ามันจะยากเย็นนักก็ตาม
:bye2:
...... พ่อหมอ nartch คร้าบบบบ แล้วคนเกิดวันศุกร์ เดือนกันยาหล่ะครับ เป็นยังไงบ้าง?
อยากรู้จริงเหรออออ :m12:
สุภาพ จู้จี้ เจ้าระเบียบ อนามัย และที่สำคัญ ขี้งก :laugh:
อาจจะมีพ่วงกะล่อนด้วยนะเนี่ยยยยยย (อันนี้สำหรับนายโดยเฉพาะ)
:a14:
-
...... พ่อหมอ nartch คร้าบบบบ แล้วคนเกิดวันศุกร์ เดือนกันยาหล่ะครับ เป็นยังไงบ้าง?
อยากรู้จริงเหรออออ :m12:
สุภาพ จู้จี้ เจ้าระเบียบ อนามัย และที่สำคัญ ขี้งก :laugh:
อาจจะมีพ่วงกะล่อนด้วยนะเนี่ยยยยยย (อันนี้สำหรับนายโดยเฉพาะ)
:a14:
:o .... จะ...จะ...จริ...จริง...เหรอครับพ่อหมอ .... :try2:
-
:laugh: :laugh: :laugh:แวะมาขอบคุงกับ เรื่องดีๆ มีไว้ให้ปาทับจัยอิกละ o7
-
อ่าว กลายเป็นกระทู้ดูหมอกันไปซะงั้น :m21:
-
อ่าว กลายเป็นกระทู้ดูหมอกันไปซะงั้น :m21:
ก็ดูฆ่าเวลา รอโบว์กะอาร์ท จองไว้ที่ต้นมะขามต้นที่ 57 สนใจมาลงคิวได้นะครับบบบบบ :bye2:
-
ในที่สุดก็ตามมาทันแล้ว แล้วมาต่ออีกนา :a9:
-
เย้~~~ ในที่สุดก็อ่านทันส้ากกกกที
รัก พี่โบ ก่ะ พี่อาร์ตมาก มาก มาก มาก >>> จาแอบเป็นชู้ทางใจ 5555+
มาสมัครเป็นโบอาร์ตแฟรคลับเพิ่ม อิอิ คิดถึงน่ะคร๊าบ มาต่อเร็วๆเน้อ :m4:
-
หวัดดรครับผมพึ่งได้อ่านเรื่องนี้ปฌนครั้งแรก พี่โบกับพี่อาร์ตน่ารักมากๆเลยครับ :m1:
-
:o11:อยู่ไหน อยู่ตรงไหนกัน
แอบอ่านมาตั้งนาน :m13:
:m3:เป็นกำลังใจให้นะทั้งสองคน
รักและเข้าใจกันมากๆๆ :m3: :m26:คุยกันให้มากๆๆๆ
แล้วน้องพลาด(โบ) ก็ให้รักษาสุขภาพสุดๆๆๆๆๆ ด้วย
:m5:กินผักเยอะๆ (มีคนคุมอยู่แล้วใช่ปะ) :m12:
:impress:ทุกคนในเล้า เป็นห่วงนะ
สู้ๆๆๆๆๆ
อย่าลืมมารายงานความคืบหน้า :sad2: :sad2:
พลพรรคเค้ารอกันอยู่ เล้าจะแตกอยู่แล้น :bye2:
-
ยังรอโบกะอาร์ตเหมือนเดิมเน้อ o13
-
อ่านจบแล้ว
เป็นคู่ที่น่ารักมากเลยค่ะ
เสียดายช่วงที่อาร์ทกับโบมาตอนเม้น
ตอนนั้นยังไม่รู้จักบอร์ดนี้เลย
เลยไม่ได้มาร่วมถามด้วย..
ว่าแต่ว่า..
ตอนนี้คู่นี้เป็นยังไงบ้างแล้วเนี่ย
อยู่ๆก็หายไปเลย
อยากให้กลับมาเขียนต่อจัง
หรือเรียนหนักกันคะ??
ยังไงก็จะรอต่อไปค่ะ o15
-
มารอเช่นเคยครับ :m23:
-
อ่า ~ เพิ่งอ่านจบวันนี้แหละ o14
น่ารัดจิงๆ เลยอ่ะคุ้นี้ :m1: อยากได้แบบพี่อาร์ทสักคน :m3:
ตามมาอ่านแล้วเสียดาย อยากอยุ่ในช่วงที่มี HBD พี่ต่อมั้งจัง :o12:
แล้วตอนนี้พี่ๆทั้งหายไปไหนแย้วเนี่ยยย มารอด้วยคนนะงับ :m11:
-
:undecided:
:o11:
ยังรอเสมอ
:sad2:
-
:m15:..มีคนมารอกันเต็มเลยนะครับ ผมเห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะเป็นกำลังใจให้มาต่ออีกคน ยังไงขอให้มาต่อนะคร้าบ
-
ง่า :undecided: พี่โบหายไปไหนเนี่ยยย :sad2:
ยังรออยุ่เหมือนกันนะเงิบบ :impress:
-
เรื่องนี้เพิ่งอ่านจบเมื่อเช้าเลยครับนี่...อิอิ :m23:
อ่านแล้วตาร้อนกันเลยทีเดียวครับ :m25:
ไงก็ให้พี่สองคนมีความสุขกับความรักมากๆนะครับแล้วให้พี่โบมีสุขภาพแข็งแรงครับ :m5:
ว่าแต่หายไปไหนนานเหมือนนะครับดูจากการโพสล่าสุด รออยู่นะคร้าบบบบ :m13:
-
ยังคิดถึงอยู่เหมือนเดิมนะคับ :bye2:
-
เพ่ิงอ่านจนทันกับเพื่อนๆ ขอบอกว่าชอบเรื่องนี้มากมาย
พออ่านจบความรู้สึกที่ได้รับคืออิ่มใจ อบอุ่น ยิ้มจนแก้มปริ
จนคนข้างๆถามว่านี่เพี้ยนเหรอ นั่งอมยิ้มอยู่ได้ อ่านนิยายตลกอยู่เหรองัย
น้องอาร์ท และ น้องโบ น่ารักกันมากๆ
ความรักที่ทั้งคู่มีให้กัน มันซื่อตรง บริสุทธิ์ ได้ใจมากค่ะ
ถ้าคู่รักหลายๆคู่คิดและเป็นอย่างคู่นี้คงไม่มีข่าวรักคุดทำร้ายกันให้เห็น
เรื่องนี้ก็คงเป็นอีกเรื่องที่ต้องขออนุญาติเก็บไว้ (จริงๆทำเป็น pocket book จำหน่ายเลยก็ดีนะคะ)
ชอบมุขน่ารักๆ ของอาร์ทมากค่ะ กุ้งว่าสิ่งนี้น่าจะกลายเป็นเสน่ห์ของอาร์ท ที่ทำให้โบรักก็ได้นะ
โอ๊ย ชอบอ่ะ น่ารักจริงๆเลย
ขอโหวตให้ทังคู่ค่ะ อิอิอิ
-
อ่านแล้วชอบเรื่องนี้มากๆ เลยคับ
-
อ่านมาจนจบแล้ว มีทั้งเรื่องเศร้า ซึ้ง และความน่ารักของน้องโบและน้องอาร์ทอย่างมากมาย
ขอบคุณที่มาเล่าและแบ่งปันความรู้สึกดีให้อ่านกัน เดือนนี้เป็นเดือนเกิดของน้องอาร์ทด้วยนี่เนอะ
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ย้อนหลังด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆและรักกันตลอดไป
และไม่ว่าน้องทั้งสองคนตอนนี้จะเป็นอย่างไร เพราะหายจากหบอร์ดไปเลย
ขอให้รับรู้ว่าพี่เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองคนเสมอนะคะ ^^
-
เพิ่งอ่านจบเมื่อสองวันก่อนเองครับ
ชอบเรื่องราวของทั้งสองคนมากเลย
ยังไงก้อกลับมาบอกเล่าเรื่องราวกันบ้างนะครับ
เปนกำลังใจให้นะ
-
เวลาก็ล่วงเลยมานานแล้วนะครับ แต่พี่ทั้งสองก็ยังไม่มาเลย คิดแล้วก็เศร้านะที่จะไม่ได้อ่านเรื่องของพี่ๆเค้าอีก ยังไงก็มาเร็วๆนะครับ ผมมารอเหมือนทุกๆคนนั่นแหละ ...
-
เป้นความสุขเล็กๆที่เก้บเกี่ยวได้จากในบอรดนี้
:m1:
ขอบคุนที่นำเรื่องดีๆ น่ารักๆมาลงนะงับ :oni2:
o13
กลับมาเมื่อไรเม้นป๋มด้วยนะ :m4:
ล่วงหน้าเลย เมอรรี่คริสมาสต์ กะสุขสันต์ปีใหม่งับ :mc3: :mc2:
-
รักกันมากๆนะงับ
:m1:
-
มาเร็วๆนะครับ :mc4:
-
เป็นกำลงใจให้
รักกันมาๆนะคะ :o8:
-
:mc2:
อิอิ
เหมือนหลายๆคนอะครับ เคยเห็นจากในปาล์มแต่มาอ่านในนี้
ขอให้ทั้งคู่ยุ่งกับการเรียน (จะได้ไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องอื่น ตอนแรกยังหวั่นๆเลยว่าเขียนเหมือนไดอารี่นี่ไม่ใช่ตอนหลังมีเศร้าเคล้าน้ำตานะ) ตอนนี้ปี 5 กะเตรียมขึ้น6 เหอๆๆๆๆ ไม่อยากจะคิดว่าจะยุ่งขนาดไหน ขนาดคนที่เที่ยวเก่งมากกกกกกกกกกยังไม่ได้นอนเลยอะ
แต่ถ้ามีอะไรจริงๆก็ขอให้ย้อนมาอ่านนะว่าความรักของทั้งคู่ไม่ได้มาโดยง่ายๆเลยนะ และถือว่าเป็นคู่แท้ไปแล้วด้วย (พ่อแม่และพยานรู้เห็นครบ) ฉะนั้น รักกันให้นานๆๆๆนะ เพ่งผ่านวันเกิดอาร์ทมาด้วยนี่นา จุ๊บๆๆๆ อิอิ เด๋วจะแอบไปงานรับปริญญาดีก่า อิอิ
-
เพิ่งผ่านวันเกิดใครไปเอ่ย คริคริ
มีความสุขมากๆนะคับ :mc4: :mc4: :mc4: :mc3: :mc3: :mc3:
-
พึ่งมาอ่านเรื่องนายต่อกับนายพลาดน่ารักมากเลย :oni2:
เป็นกำลังใจให้ทั้ง2คนรักกันนานนนนนนนค่ะ :m13:
-
ติดตาม ตามติด ชอบ น่ารักดี :m4:
-
ทำไมเราผมถึงหาคนดีๆ แบบ พี่อาร์ท ไม่เจอ อ่า......
ไม่เคยเจอใครที่บอกว่ารักเรา แล้วทำเพื่อเราขนาดนี้........
รักกันมากๆ นะครับ....
โลกของความรักยังจะเรืองรองและงดงามเสมอ ไม่ว่าโลกภายนอกจะเป็นเช่นไร
....นักร้องรับจ้าง.... o13
-
รู้สึกเชยจังที่เพิ่งเข้ามาอ่านจนจบ :a6: แต่รู้สึกดีมาก ๆ ที่ได้อ่านเรื่องของทั้งสองคนนะครับ :a1: ตอนนี้คงใกล้จบทั้งคู่ นายโบ+นายอาร์ตคงขมักเขม้นเต็มที่ สู้ ๆ คับ :a2: ขอให้จบได้เกรดดี ๆ รวมถึงคะแนนรักให้หมั่นเติมแต้มกันและกันทุกวันนะครับ จะรออ่านความคืบหน้าต่อไป :a11:
-
:m1:
รอบแรกอ่านในปาล์ม ชอบมากครับ
รอบสองมาอ่านที่นี่ ก้อยังคงน่ารักอยู่
ขอมาเมนต์ให้ครั้งแรกนะครับ
:m23:
-
มารออ่านอยู่นะครับ........... :m22:
...นักร้องรับจ้าง
-
หวัดดีค่ะ
เพิ่งอ่านจบเอง ช้าไปปีกว่าๆแน่ะ
จะขึ้น extern แล้วใช่มั้ย...ปีเดียวกันเลย
ต่อไปคงไม่ว่างแล้ว :sad2:
:a2: สู้ๆนะ
-
นายพลาด กะนายต่อ ว่างๆก็มาส่งข่าวให้พวกผมหายคิดถึงบ้างนะครับ
จะรอนายพลาดกะนายต่อแวะมาครับ :m13:
-
เอ่อมาอ่านช้าไปมั้ยนี่ :m23:
แต่ว่าหลังจากอ่านเรื่องของพี่โบกับพี่อาร์ทจบแล้วโคดประทับใจมากมายเลย
ไม่ว่าจะเป็นความรัก หรือจะเป็นมุขสุดเสี่ยวของพี่อาร์ท :m14:
ว่างจากเรื่องเรียนก็แวะมาทักทายกันบ้างนะคร้าบ :m13:
-
มารอด้วยคน ...........
พี่โบกะพี่อาร์ท คงยุ่งมากๆ เลยไม่มีเวลาเนอะ :m13:
อย่าลืมนะว่ามีคนรอ และเป็นห่วงมากมาย
คิดถึงพี่โบกะพี่อาร์ท
-
พี่คงยุ่งมากแน่เรยอ่าคับ
ผมอยู่ปีสองก็เรยยังมะค่อยยุ่งทะไหร่ :m4:
ตอนขึ้นชั้นคลีนิกคงไม่มีเวลากระดิกตัว
แถมต้องตื่นเช้าด้วยอ่ะ
คิดแร้วก็นะ :เฮ้อ:
ยังงัยก็ส่งข่าวกันบ้างนะคับว่ายังสบายดี
ยังรักกันดีป่าว หวังว่าปิดเทอมคงมีเวลามากขึ้นนะคับ
จะแวะมาทักทายบ่อยๆละกัน
เนี่ยก็ใกล้สอบแระ จารอดมั๊ยตรู
ยังเล่นเน็ตวันละ24hrอยู่เรย
:sad2:
-
สู้ๆ.... :a2:
จะมาแบบนานๆครั้ง....หรือมาบ่อยๆ....
ยังไงก็ยังตามอยู่นะ........... :m1:
-
พึ่งมาอ่านครับแล้วก็รูสึกประทับใจมากเลย
บางเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราก็ควรจดจำไว้
ไม่ว่ามันจะดีหรือร้าย ไม่ว่ามันจะน้อยนิดแค่ไหน
แต่ถ้ามันทำให้เราเห็นค่าของคนสำคัญของเรา
ก็ขอให้จำเรื่องนั้นเอาไว้นะครับ
จะเห็นว่าคำว่ารักมันมีค่าแค่ไหน...ไปตลอด :m4:
-
มารอค๊าบบบบบบบบบบบบ
:a4: :a3: :a11: :a2:
-
วันนี้เข้ามาอ่านอีกรอบด้วยความคิดถึง
ว่างๆ ก็แวะเข้ามาบ้างนะคะ
-
:m23: อ่านจากปาล์ม แล้วก็มาต่อหุหุ
สนุกมากครับ
-
:mc2:
-
:m13:คิดถึงพลาด-ต่อ จังเยย
ตอนนี้คงอยู่ปีสุดท้าย เรียนใกล้จบงานคงหนักมาก
แต่หวังว่าทั้งสองคงคงสบายดีน้า :a9:
-
พึ่งอ่านได้นิดเดียวเองอะ
เดียวมาอ่านต่อ
พระเอกทำไม หวานเลียน จังอะ
อยากมีคนมาดูแลแบบนี้บางจัง
อิอิ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
Pueng keay ma read for the 1st time but finished it in 2 days ka, chob mak mak leoy ka. Pen couple tee narak dee, mai mak mai noi gern pai :pig3:
-
วันนี้นั่งอ่านตั้งแต่แรกเลยค่ะ
อ่านตั้งแต่ตอนเย็นๆๆๆ เพิ่งจบ
(เชยไปไหมมมมม555)
ประทับใจมากๆๆๆ
แบบพี่พลาดเล่าเรื่องได้น่ารักมากๆๆ
เกลียดดไอ๊ซ์ กับแบงค์สุดๆๆๆๆ:" (
อยากรุบกระทืบบบ
แล้วยิ่งตอนที่พี่อาทมาตอบคำถาม อ่าน แล้วยิ้มตามตลอดลเยค่ะ
น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่อาทแบบ พูด ฮะ
ตอนที่พี่โบป่วย แอบใจหายเลย
อ่านกระทู้ที่พี่อาทอัพแล้วแบบ เศร้ามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้มาอัพเดทบ้างนะค่ะ : )
-
นานมากแล้วที่ไม่ได้เข้ามาเลย
ตอนแรก คิดว่าบอร์ดตายไปแล้ว
แต่ดูแล้วท่าทางแฟนๆ จะเหนียวแน่นเหมือนเดิม
แต่ไม่แวะมาทักทายกันเลยอย่างนี้ ไม่ใจร้ายไปหน่อยหรอ
-
ยังคงคิดถึงเรื่องนี้อยู่นะฮะ ^^
ลัลลา~ :oni1: :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
กำลังจะได้เริ่มอ่าน ซะงั้น :m23: อีกนานแน่ตรู
-
หนุกๆๆ มาอ่านรอบเดียวจบเลย :m4:
-
ดีคับ พี่โบ กับ พี่อาร์ท พึ่งเข้ามาอ่านคับ
รู้สึกจะเข้ามาช้าไปนะเนี่ย :m23:
อ่านแล้วประทับใจโคตรรรรรรรรรร :m1:
พี่ 2 คน น่ารักมากกกกกกกเลย :o8:
แต่อ่านไปสะดุ้งไปอ่ะคับ ไมไอ้ตัวร้ายมันชื่อเหมือนผมอ๊า :o12: :o12:
มีคนด่าทีจิ้มใจจึ้ก ๆๆ เลยอ๊า :sad2: :sad2:
แต่ผมก็เกลียดมันนะ :angry2: เลวสุด ๆ :เตะ1:
อย่าลืมเข้ามาทักทายกันบ้างนะคับ :กอด1:
-
ทั้งสองคนหายไปหนายยยยย :sad2:
-
สนุกมาก อ่านแล้วขำตลอด กลั้นหัวเราะไม่อยู่เลย
ยังอ่านไม่จบเลย เพิ่งได้ 10 หน้าเอง
แต่เด๋วจะมาต่อให้จบตอนนี้ไม่ไหวแล้ว
ไปนอนดีกว่า
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
ชอบเรื่องของ ต่อกับพลาดมากเลย ถ้าว่างแล้วก้อมาเล่าสู่กันฟังอีกนะ
คิดถึงเน้อ
-
ตามอ่านทะนแล้วครับ แหะๆ
มารอด้วยคนนะ มาบอกข่าวคราวมั้งนะครับ ^^
-
อ้า ชอบ เรื่องนี้มากกมายงับ ได้ทุกรส ซาดดดดดด
แล้วพวกพี่ๆ ไปไหน เอ่ย มาสมัคเปน Fc อีกคนครึครึ
สงสัย เรียนหนัก ง้าบบ
เป็นกำลังใจช่วย พี่ น้างับ
อย่าลืมมาอัพเดท ให้หน่อย น้า Thx for U kub ^^
-
:m13: :m13: :m13: ชอบเรื่องนี้มาก ยังติดต o13ามอยู่นะจ๊ะ
-
:โหลๆ: :call:
คิดถึงโบกะอาร์ท มากมายเลย :กอด1:
เมื่อไหร่จาว่างมาต่อคร้าบบ
รออยู่นะคร้าบบบ :a4:
-
โบกะอาร์ท จะไม่มาต่อแล้วหรอ :serius2:
คิดถึงจังเลย ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยเต๊อะ :กอด1:
แล้วถ้าว่างอย่าลืม มาต่อด้วยนะคร้าบบบบ
บะบาย จุ๊ฟฟฟฟฟฟ :bye2:
-
ตามมาเม้นค้า อ่านจบแย้วแหละ :a11: :a3: :a4:
เปงอีกคู่ที่น่าร้ากมากมาย
ชอบตอนที่ต่อจีบพลาดด้วยมุกเสี่ยวอะช้อบชอบ :laugh: :laugh:
เสียดายมะด้ายมีโอกาสถามในบอร์ดตอนที่ต่อมาตอบคำถามอะ :เฮ้อ:
มะรู้ว่าตอนนี้ทั้งสองคนเปงงัยบ้าง
งัยก้อขอให้มีความสุข และมีสุขภาพแข็งแรงน้าจ้าโบ (พลาด)
มีความสุขทุ้นวันนะคะ
:pig4:
-
อ่านจนจบแล้วแหละ..น่ารักดีค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทั้ง 2 คนนะ
ให้ทายตอนนี้คงเรียนปีสุดท้ายอยู่..งานคงหนัก
เอาไว้เรียนจบค่อยต่อภาค2 ก็ได้แฟนๆรอไหว
-
พี่ ถ้าที่พี่เรียนตรงกับที่ผมคิด
เค้าบอกที่นั่น หมอหล่อขั้นเทพเลยอ่ะ555+
อานนี้มะล้อเล่นนะ ถ้า 2 เทพ เจอกานจาเปนงัยหว่า เหอะๆๆ
โชคดีพี่
ถามไรพี่หน่อยดิถ้าพี่มาอ่าน ที่นั่นรับ new track ป่าว
-
ใครทราบข่าวของทั้งคู่บ้างคะ แค่ช่วยแจ้งข่าวให้ทราบหน่อยว่าสบายดี เป็นห่วงจริง ๆ ค่ะ
:L2: :L2: :L1: :c5:
-
ย่องมาแอบดู :m32:
-
ขอบคุณครับ น่ารักจริงๆๆคู่นี้ มาต่ออีกนะคร๊าบบบบบบบบ :oni2: :oni2: :oni2: :t2:
-
ดีๆค้าบ
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องของ พี่อาร์ต กะ พี่โบ วันนี้อะ แบบว่ารวดเดียวจบ
ชอบมั่กๆเรย น่ารักทั้งคู่เรยง่า
อิจฉาๆอะคับ อยากมีแฟนแบบพี่อาร์ตบ้างอะ :oni2:
ไม่เหนจาได้แฟนดีๆแบบนี้มั่งเรยยย
:o7:
ถ้าว่างแย้วมาต่อให้ด้วยนะง๊าบบบ อยากอ่านอีกชอบมั่กๆเรย
รักกานนานๆเน้อ พี่อาร์ต พี่โบ
แบบว่าขอเปน fc ด้วยอีกคนนะคร๊าบบบบ :m23:
^^!
-
ดีคับ
เข้ามาอ่านเมื่อวานนี้และเพิ่งอ่านจนครับ
อยากบอกว่าชอบเรื่องราวในความรักของทั้งคู่มากๆในการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะครับ :L2:
-
:o8: :o8: :o8:
อิจฉา อะ รักกันๆๆ อ๊ากกกกกก :o8: :o8: :o8:
รักกันนานๆ มั่นคงๆ น๊ะค๊าบบบบ :t2: :t2: :t2: :t2:
-
หายไปไม่บอกไม่กล่าว .
หอพักคนเพี้ยนก็ไม่มาต่อให้จบอะ .
ค้าง ค้าง ค้าง !!!
พี่โบ พี่อาร์ทค้าบบ บ .
สงสารเด็กตาดำๆเห๊อะ !!
TT^TT
:m5: :m17: :m5: :m17:
-
คู่พี่สองคนน่ารักมากกกก อ๊ากกกกกกกกกกกก
ไล่ไปดูหน้าแรกๆ โพสไว้ตั้งแต่ 2006 ตอนนี้ก็ 2008 แล้ว พี่ๆยังรักกันดีใช่มั๊ยค้า ???
เห็นหลังๆหายไปแลย ง่า แอบเป็นห่วง T^T
ใครพอรู้ข่าวมาบอกที แงแง ชอบคู่พี่ๆมากกกกก
เอาใจช่วยนะค่ะ ขอให้ผ่านอะไรหลายๆอย่างในภายภาคหน้าไป
หายไปเลย เป็นห่วง T T
-
:m29: ตะลุยอ่านจนจบภายในวันเดียว คู่คุณโบกับคุณอาร์ท เป็นอีกคู่ที่น่ารักมากๆเลย ชอบๆ :m1: แต่ไม่รู้ว่าเจ้าของเรื่องเข้ามาโพสต์ต่อหรือเปล่า ถ้าเข้ามาแล้ว ฝากคนใจดี ช่วยบอกเราด้วยนะ :m13: :m13: เราอยากอ่านต่อมากๆเลย ฮือ ๆ :m15: :m15: ขอบ่นหน่อยอ่ะ ตั้งแต่เกิดมา เหล้า บุหรี่ไม่แตะ ไม่เคยติดยา ไม่ลอง แต่ พอมาเจอเล้าเป็ด เนี่ย ต้องอ่านทุกวัน ว่างไม่ได้ต้องอ่าน ยิ่งกว่า สารเสพติดอีก คิดว่าถ้าอาการหนัก กว่านี้อีกหน่อย จะไปถ้ำกระบอกและ :bye2: :bye2:
ปล. อยากบอกอีกอย่าง ที่ทำให้ติดใจอีกอย่าง ไม่รู้ว่าใครคิดเหมือนเราหรือเปล่า จากการที่อ่านโพสท์ ของแต่ ละคน อ่ะ ทำให้รู้สึกว่าที่นี่อบอุ่นจังเลย
-
อ่านจบจนได้ ตั้งแต่หน้าแรก จนหน้า 50 นี้ o7
ชอบทั้ง 2 คนมากๆเลยค่ะ :m1: น่ารักกันมากๆเลย
แต่ว่านะคะ ทั้งสองคนหายไปนานเลยน้า~ ปีกว่าแล้วซิเนี่ย ที่ไม่ได้มาต่อเลย
ก็....คาดว่าคงเรียนกันหนักอ่ะนะ ปีสุดท้ายแล้วรึเปล่าคะ?
จะมาต่อ หรือไม่มาต่อก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่อยากให้เข้ามาทักทายกันนิดนึงอ่ะค่ะ คือ....เป็นห่วงทั้งคู่ โดยเฉพาะคุณโบ ยังสุขภาพแข็งแรงดีใช่มั้ยคะ
ถ้ายังไง พอมีเวลาซักเล็กน้อย เข้ามาทิ้งข้อความสั้นๆก็ยังดีนะคะ ทั้ง 2 คน
คิดว่าคงมีอีกหลายคนที่คิดถึงทั้งคู่เลยค่ะ
ขอให้ทั้งคู่ยังรักกันดี และสุขภาพแข็งแรงดีนะคะ :bye2: แล้วจะเข้ามาดูเรื่อยๆค่ะ :laugh:
-
อ่านจบแล้วฮับบบบบ ชอบฮับน่ารักทั้งสองคนเลย โดยเฉพาะมุขเสียวๆๆ 5555
อ่านแล้วอิจฉาเลย รักกันมากๆๆๆ เข้าใจกันตลอดเลย อิจฉาวุ้ยยยยย
เป็นกำลังใจให้ฮับบ มีความสุขมากๆๆๆ พักผ่อนเยอะๆๆๆนะ ว่างๆๆเมื่อไหร่ก้อเข้ามาต่อได้นะ รออ่านอยู่ฮับ
o13 o13 o13
-
ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ :sad2: แต่อยากมาเมนท์ก่อน :m23: แบบว่า..พี่ต่ออย่างเสี่ยวอ่ะ :laugh: :laugh:
-
:a2:ทันแล้ว
คิดว่าตอนนี้คงจะ extern กัน(เขียนผิดก็ขอโทษด้วย)
พยายามเข้านะคะ
สู้ สู้ สู้ตาย
-
สนุกและประทับใจทั้งคู่มากครับ :t4:
-
:call: สงสัยตอนนี้คงน่าจะยุ่ง ปีสุดท้ายแล้ว ยังไงก็จะรอ รักษาสุขภาพด้วนนะ :impress3:
-
:L2: พี่โบกะพี่อาร์ทเรียนหมอเหรอคะ ตอนนี้ปีสุดท้ายแล้วใช่มั๊ยคะ
ช่วยหนูด้วยToT....หนูจะบ้ากับAnatomyแล้วอ่าT^T ช่วงนี้สอบมิดเทอมอยู่ :a5:
พี่ๆอ่านกันยังไงให้จำได้ง่ายๆอ่ะ ขอสูตรด่วน>^< เพิ่งเข้ามาอ่านอ่า รวดเดียวจบเลยชอบพวกพี่มากๆ><
รักกันมากๆนะคะ>w< :L1:
-
o18 เพิ่งอ่านครับ ตั้งแต่ 5 โมงเย็น - 5 ทุ่ม เป็นเรื่องที่ครบรสจริงๆครับ ชอบมากมายย o13
ปล. ยังรอการกลับมาอยู่นะครับบ :sad11:
ปล2. HBD ย้อนหลัง (ไม่รู้ว่าทันหรือเปล่า) :o8: ให้พี่อาร์ท ด้วยนะครับ :bye2:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
(http://img100.imageshack.us/img100/9721/hnyltahsetgp1.gif)
รักมากมาย
^^
-
โบกับอาร์ทไปไหนอ่ะ
ไม่มาแล้วหรอ
:m15:
:m15:
:m15:
[attachment deleted by admin]
-
อ่านจบแล้วเหมือนกันคับ
ประทับใจมากๆ
ช่วงนี้เป็นเทศกาลสอบไฟนอล
ไม่รู้โบกับอาร์ทสอบเสร็จยัง(ผมกลายสภาพเป็นศพไปแล้ว :a5:)
ขอให้รักกันตลอดไปเลยนะคับ :กอด1:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
ใช้เวลา2วันอ่านจบ
สนุกมากๆ น้อง2คนน่ารักมากๆเลย
ถ้ามีเวลาว่างก็อย่างลืมมาต่อนะคะ
แฟนๆรออยู่เยอะเลย
ขอให้รักกันตลอดไปนะคะ
:L2:
-
สรุปแล้วจบยัง
-
ขอมาลงชื่อไว้ในเรื่องนี้ด้วยคน ถือเป็นตำนานแห่งเล้าได้เลยนะ
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องราวชีวิตของน้องหมอ อาร์ท กะโบ
ประทับใจทั้งสองคนมากครับ
ขอบคุณมากนะครับ :กอด1:
-
:กอด1: :L2: :กอด1: :L2: :กอด1: :L2:
-
อ่านจบแล้ว ประทับใจสุดยอด :o12:
คิดถึงพี่ทั้งสองจัง
สองปีผ่านมาแล้ว จะเป็นไงบ้างน้อ
สบายดีรึป่าว ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมาทักทายแฟนคลับบ้างนะ :กอด1:
-
ประทับใจสุดๆ เลยคับ ถึงจะผ่านมา3-4ปีแล้ว
ไม่อยากคิดว่า่จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นเลย
แต่ก็อดคิดไม่ได้ที่ไม่มาส่งข่าวเลยนี่ไม่ใช่นิสัยของพี่ๆ ทั้งสองคนเลยคับ
แล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอให้รู้ไว้นะคับว่า
ประสบการณ์ของพวกพี่ๆ เป็นแรงกำลังใจให้ผมคนนึงล่ะคับ
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันสิ่งดีๆ นะคับ :bye2:
ปล.ขอให้พี่ๆ ฝ่าฟันอุปสรรคต่อๆ ไปให้ได้เหมือนที่เคยฝ่ามาได้นะคับ เป็ำนกำลังใจเสมอคับ
-
ชอบ เพลง หัวใจมีปีก ง่ะ เพราะดีคับ ^^
ขอให้พี่พลาดกับพี่ต่อ รักกันไปเรื่อยๆนานๆนะคับ
อ่านละมีความสุขแทนเลย^^
-
เป็นอีกเรื่องที่น่ารักมากๆ
มากถึงขั้นมากที่สุดเลยนะค่ะ
ชอบนิสัยพี่อาร์ทมากๆเลย
พี่อาร์ทเอาใจใส่พี่โบทุกรายละเอียก
พี่โบโชคดีจัง
แอบฮาตัดไปที่โคมไฟ
555+
พี่ก็คิดได้เนาะ
กะอีกมุขเสียว
นับถือพี่อาร์ทมากๆเลยค่ะ
แล้วก็จิตตกมากๆเลย
ที่พี่อาร์ทมาบอกว่าพี่โบเข้าโรงพยาบาล
หนำซำมีบอกว่าไปไอซียูอีกแล้ว
ตอนนั้นก็ถือว่าฟาดเคราะห์ไปเนาะ
ขอให้พี่รักษาความรักของพี่สองคนไปนานๆนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองเลยค่ะ
ถ้ามีเรื่องราวดีๆก็อย่าลืมเอามาแบ่งปันบ้างนะค่ะ
รอพี่เสมอ.... :L1:
-
เพิ่งมีโอกาศได้อ่านเรื่องนี้ เฮ้อไปอยู่ที่ใหนมานะช้าน
อ่านจบแล้วก็อยากอวยพรให้โบกับอาร์ท รักกันนานๆนะ
ขอให้อาร์ทดูแลโบดีดี ขอให้โบอยากเจ็บอย่าป่วยอีกเลยนะฮับ
ถ้ามีเวลาหรือคิดถึงเพื่อนๆในเล้าก็แวะมาทักทายกันบ้างนะฮับ :กอด1:
-
:pig4: เคยได้อ่านในภาคแรกครับ นึกว่าจะจบแล้วแต่พอมาอ่านอีกรอบเห็นมีตอบปัญหาด้วยไม่รู้ไปทำอะไรอยู่ คิดถึงคุณพลาด(โบ)และคุณต่อ(อาท) นะครับ ยิ่งตอนที่ต้องเข้าโรงพยาบาลก็นึกเป็นห่วงเหมือนกัน แต่พอหายและออกมาได้ก็ดีใจด้วยนะครับ นี่ก็หายไปเกือบ3ปีได้แล้วมั้ง ถ้ามีโอกาสก็แวะมาทักทายกันบ้างนะครับ มีหลายคนยังคิดถึงและเป็นห่วงนะครับ ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวให้ได้อ่านกันครับ
-
คิดถึง :impress: เป็นต่อกับน้องพลาด
รออยู่เสมอนะคะ... :กอด1:
-
:laugh:คุณ หมอ อาร์ท หมอต้นค๊าบบบ :laugh:
รีบๆมาต่ด้วยนะค๊าบบ
นี่ก็ 2 ปีละ น่าจามีเรื่องมาเล่าให้ฟังมากมายแล้วนะครับ :serius2: :serius2: :serius2:
งืมๆ รับมาต่อนะครับ มีคนรออ่านอยู่ๆ :กอด1:
-
รอรอพี่ทั่ง2อยู่ค่ะ :L2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน อยากจะบอกว่า
พี่ทั้งสองคนน่ารักมากๆเลยค่ะ
กะว่าจะอ่านซักพักแล้วไปนอน
ไปๆมาๆ ดันเล่นอ่านเสียจนจบเลย
เล่นเอาเกือบสว่าง....
พี่อาร์ท เสี่ยวได้ใจมากค่ะพี่
บ้างมุกอ่านแล้ว ขำพรืดด คิดได้เนอะคนเรา กร๊ากๆๆ
พี่โบก็นะ ทนกับความเสี่ยวของพี่อาร์ท จนชิน คิกๆๆๆ
ผ่านไปสองปีแล้ว พี่ๆ จะเป็นยังไงบ้างค่ะ
สบายดีหรือเปล่า รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ คุณหมอทั้งสอง
-
ทำไมพอเรามาละเค้าก้ไปล่ะ..?
:sad2:
-
สวัสดีค่ะน้องโบ กับน้องอาร์ท
เพิ่งเข้ามาอ่านวันนี้
อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
ชอบมากกกก น่าติดตามมากเลยค่ะ
เป็นห่วงน้องโบจังเลย
ยิ่งอ่านตอนที่น้องโบเข้า รพ ยิ่งเป็นห่วงมั่กๆๆเลย
ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ
นี่ก้อผ่านไป 2 ปีแล้ว
น้องๆทั้งสองคนจะเป็นอย่างไงกันบ้าง
ว่างๆแวะมาอัพเดทก้อดีนะค่ะ :กอด1: คิดถึงๆๆๆๆ
ขออวยพรวันเกิดน้องอาร์ทย้อนหลังนะค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆๆ คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนา
ขอให้รักและ ดูแลซึ่งกันและกันตลอดไปนะจ๊ะ :L2:
-
หวัดดีคะ พี่โบ กับ พี่อาร์ท เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้เมื่อวานนี้เอง (รวดเดียวจบเลย)
อ่านไปก็ยิ้มไป บางครั้งก็เศร้ามากมาย ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกรัก พี่โบ กับ พี่อาร์ท มากมาย
ตกใจมากคะ ตอนที่พี่อาร์ทมาโพสต์บอกว่าพี่โบเข้าโรงพยาบาล และก็ดีใจที่พี่โบหายแล้ว
แต่ว่าทำไมตอนนี้พี่โบถึงไม่ส่งข่าวมาบ้าคะ เป็นห่วงมากมายเหลือเกิน
อย่างน้อยส่งข่าวมาให้รู้บ้างก็ยังดี ว่าเป็นยังไงกันบ้าง อย่าหายไปอย่างนี้สิคะ
เป็นห่วงและคิดถึงมากเลย นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ก็ยังไม่เห็นพี่โบกับพี่อาร์ทส่งข่าวมาบ้างเลย
Mize และเพื่อนแฟนคลับพี่โบกับพี่อาร์ท คิดถึงมากนะ
ยังไงก็ยังหวัง ให้พี่โบกับพี่อาร์ทแวะเข้ามาบ้างนะคะ
ปล. คิดถึงพี่โบและพี่อาร์ทเสมอ และยังรอคอยอยู่เสมอนะคะ :monkeysad: :m15:
-
:L2: :L2:
-
เรื่องราว ดีๆที่มอบให้ ขอบคุณที่ได้แบ่งปันให้รับรู้และเข้าใจ
ถึงความรู้สึกดีๆที่มอบให้กัน
ราวกับว่าคนอ่านได้เป็นพยานรักเลยฮะๆ
น่ารักมากคะ
ถึงจะหายไปไม่ได้ตอบอะไรกลับอีก
ก็ขอให้สบายดีนะคะ ^^
สุขภาพดูแลกันดีๆนะคะ กำลังใจให้
:monkeysad:
:bye2:
-
อ่านสองวันจบ
เสียดายแฮะ น่าจะเข้ามาอ่านให้เร็วกว่านี้T^T
ชอบพี่โบกับพี่อาร์ทมากๆเลย
:กอด1: :กอด1:
ดูจากรีที่ผ่านๆมาดูเหมือนว่าจะรอกันมานาน
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
:"))
:L2:
-
แฮะๆ เพิ่งเข้ามาอ่าน ใช้เวลาสองวันเหมือนรีบนเลยอ่า :-[
ตอนนี้พี่หมอโบกะพี่หมออาร์ทคงจะยุ่งๆแน่เลยเนอะ
แต่เรื่องพี่สองคนน่ารักมากมายเลย มันมีทุกอารมณ์เลยค่ะ ชอบๆ
ชอบที่พี่อาร์ทปล่อยมุกเสี่ยวๆใส่พี่โบ น่ารักดี อ่านแล้วอมยิ้มตลดเลยย
ขอบคุณนะคร้าที่มาแบ่งปันเรื่องดีๆในเล้า
ว่างๆมาเยี่ยมเด็กๆในเล้าบ้างนะคร้า (แอ๊บเด็กได้อีก :laugh:)
-
:sad4: เราน่าจะรู้จักเล้าให้เร็วก่านี้
เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากคับ หายไปนานเลยทั้งสองคน
สงสัยคงจะยุ่งๆ ยังไงถ้ามีเวลาว่างๆก้อเข้ามา บอกข่าวคราวกันบ้างนะคับ
ชอบโบกะอาร์ทมาก (ชอบมุขเสี่ยวๆ :laugh:)
ปล. รักกันนานๆนะค้าบ :L2: มีความสุขเยอะๆด้วยนะ ^^ :o8:
ปอรอลิง. :sad2: (ยังเสียดายนิดๆมาอ่านช้าไป T^T)
-
:3123: :L2:
-
เพิ่งจะมีโอกาสได้มาตามอ่านเรื่องนี้นะฮะ
รู้สึกเสียดายมาก ๆ เลยที่มาไม่ทันตอนที่โบยังคงลงเรื่องนี้อยู่
แต่็อยากจะบอกว่า รู้สึกดีใจและมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องนี้นะ
มันทำให้เรารู้ว่าอย่างน้อรักแท้ก็ยังมีอยู่ในโลกนี้จริง ๆ
ไม่ว่าจะเป็นรักในรูปแบบไหนก็ตาม แค่เรารักใครสักคนอย่างหมดหัวใจ
แล้วใครคนนั้นก็รักเราตอบเช่นกัน แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขในการดำเนินชีวิตนะฮะ
ถ้าได้เข้ามาอ่านในบอร์ดนี้อีกครั้งก็อยากจะบอกว่า
คุณทั้งคนโชคดีมาก ที่ได้เจอกันและกัน และสามารถอยู่ด้วยกันได้มาจนถึงทุกวันนี้
อย่าลืมถนอมความรู้สึกของกันและกันนะฮะ...เพราะกว่าที่คนเราจะเจอคนที่รักเราจริง ๆ นั้น
มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย...หวังว่าทั้งสองคนจะเป็นคู่แท้ที่จะอยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปนะฮะ ^^'
-
พลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไงกัน มาอ่านช้าไปตั้งสี่ปี เสียดายจัง
อยากรู้ว่าตอนนี้พวกพี่เป็นยังไงบ้าง สบายกันดีไหม งานยุ่งกันรึเปล่า
ถ้าพวกพี่ได้แวะเข้ามาอ่าน อยากบอกว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในภาคภาคหน้า
ไม่ว่ามันจะเลวร้ายเท่าไหร่ เชื่อว่าพวกพี่ต้องผ่านมันไปได้แน่นอน
เพราะสิ่งทีพวกพี่ได้ผ่านมาด้วยกัน มันพิสูจน์ได้แล้วว่าพวกพี่คงไม่ทอดทิ้งกันถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมาในชีวิต :L2:
รักยิ่งใหญ่จากชายคนหนึ่ง ให้ชายคนหนึ่ง มันทำให้ผู้หญิงคนนี้อิจฉาจริงๆ :o12:
ขอให้พวกพี่รักกันแบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ จะเป็นกำใจให้อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ
อยากให้พวกพี่แวะเข้ามาทักทายคนที่ยังรอพวกพี่อยู่จัง คิดถึงนะคะ :o8:
-
:L2: :3123: :L1: :กอด1:
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้อะ สนุกมากคะ
ว่าแต่หายเงียบกันไปเลยอะ เค้าอยากอ่านต่ออะ :impress3:
ปล.รักกันนานๆ มีความสุขเยอะๆ นะคะ และขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ
-
แต้งครับๆผมๆ
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
อ่านวันหนึ่งจนจบ
ก่อนอื่นเลยก้อขอสวัสดีพวกพี่ทั้งสองคน
พี่พลาด และ พี่เป็นต่อ
พวกพี่ทั้งสองคนสบายดีปะครับ
ยังไงผมและเล้าเป็ดก้อขอเอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้ผ่านเรื่องร้ายๆๆไปได้นะครับ
ผมเชื่อเสมอว่า ฟ้าหลังฝน ยังไงก้อย่อมสวยเสมอ
พี่พลาดเป็นไงบ้างครับ หายดีหรือไงเอย แล้วพี่เป็นต่อ อ่า รักพี่พลาดแล้วดูแล้วพี่พลาดดีปะ
พออ่านเรื่องราวของพวกที่ทั้งสองแล้วรู้สึกประใจนะครับ
ชอบมากๆๆเลย ( อยากมีแบบนี้บ้างอ่า หาคนแบบพี่ต่อให้ทีสิ หลบตีนพี่พลาด่วน :z6: :z6: อย่าโกรธนะพี่พลาด เค้าล่อเล้น555
ขอให้พี่สองคนรักกันนานๆๆนะ ขอให้พี่ทั้งสองมีความสุขมากๆๆนะครับ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุนมากๆๆๆ และก้อคนโพสที่อุตสาห์เสียสละเวลานำเรื่องราวๆๆมาถ่ายทอดให้ได้อ่านกัน
ขอขอบคุนอีกครั้งครับ
-
สวัสดี คับ พี่ๆ ทั้ง2 คน
ผมเคยอ่าน ผ่านๆ มาแล้วครั้ง 1 นะครับ แบบ ผ่านๆ แต่ตอนนั้น ยังอ่านไม่ จบ (เมื่อ3ปีที่แล้ว)
..
....และแล้วก็ได้เข้ามาอ่าน อีก ครั้ง นึง.. :sad4: แต่พี่2 คนก็ไม่ม่า ต่อ แล้ว อะ :sad4: :sad4:..รู้สึก พลาดไปแล้ว
น่าจะอ่าน ตั้งแต่ตอนนั้น ให้จบ จะได้ มาเม้น คุยกับ พวกพี่ๆ ด้วย รู้ สึกว่าตัวเอง อ่านเรื่องไหน ก็จะเป็นแบบนี้ :sad4: :sad4:
คิด ถึง พี่ๆ เสมอนะคับ อยากให้พี่ๆ มาเม้น ต่อ จังงเลย :call: สาธุๆๆ ป่านี้ พี่ๆ คงเรียนจบ ทำงานกันแล้ว....ขอเป็นกำลังใจให้นะคับ
-
สวัสดีคะ พี่อาร์ท น้องโบ.....อ่านจบแล้ว มาอ่านช้ามากๆๆๆๆๆ หลายปี 555....ตลาดวายไปหมดแย้ววววว
ป่านนี้ น้องทั้ง 2 คงจบแล้ว....
อ่านแล้วประทับใจในความมั่นคงของอาร์ทคะ...รักเค้าตอนแรกๆ แสดงออกแบบว่าตามเค้าไปตลอด
ถ้าไม่เผด็จศึกคืนนั้นเนี่ย จะเป็นยังไงบ้างน้า น้องโบน่ารักคะ....จากเกลียดกลายมาเป็นรัก :กอด1:
อ่านตรงมาเจออุปสรรคนี่ดิ เป็นการพิสูจน์รักแท้ได้เนาะั อยากเจอรักแท้บ้างจัง...
ประทับใจความรักที่มีต่อกันของทั้งคู่คะ ขอให้รักกันนานนนนนนนนนนะคะ
ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องให้ได้รับรู้กัน ขอบคุณคะ :L1: :L1: :call:
-
ผ่านไป 5 ปี ผมเพิ่งได้มีโอกาศมาอ่านเรื่องนี้อีก
-
หมอคงงานยุ่ง ลืมพวกเราไปแล้ว
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณนะคะที่มาเล่าเรื่องความรักที่น่ารักให้พวกเราได้รับรู้
หมอโบว์+หมออาร์ท
ขอให้รักและดูแลกันตลอดไป
:mew1:
:L2:
-
อ่านมานานจบจนได้...อ่านเม้นต่อมาอีกลายหน้า ...
แต่ทำใจรับไม่ได้ที่ ต่อ ยอม ไอ้ไอซ์ ..
ถ้าไม่รัก และรู้แก่ใจว่าโดนบังคับ ยังมีอารมณ์ร่วมแล้วเรื่องบังคับเป็นเรื่องที่เอามาปรึกษากันได้ด้วย...แม่ง..
เป็นผมรับไม่ได้แน่ๆๆ อย่างน้อยก็เป็นปีกว่าจะหายโกรธ เรียกได้ว่าเริ่มจีบกันใหม่เลยทีเดียว
-
ดีใจจังที่มีโอกาสได้อ่านเรื่องราวชีวิตรักของนายเป็นต่อและน้องพลาด...
เป็นเรื่องราวที่เข้มข้นมาก เรียกว่ามีครบทุกรสชาติกันเลยทีเดียว
นับถืออาร์ทที่แอบชอบ (ถึงจะสับสนอยู่ก็ตาม) โบมาตั้ง 2 ปี
ลงทุนให้โบเกลียดขี้หน้า เพื่อที่จะได้อยู่ในความคิดของโบ
นับถือโบในเรื่องของการให้อภัยอาร์ทได้อย่างหมดจด
เพราะการอภัยให้อย่างหมดจด นั่นหมายถึงเรื่องเก่าๆ
จะไม่มีอิทธิพลพอมาทำให้อนาคตของทั้งคู่สั่นคลอน
แต่แอบเสียดาย ที่ทั้งคู่เงียบหายไปนานหลายปี
ในโอกาสที่ได้อ่านเรื่องของทั้งคู่ช่วงตรงกับช่วงปีใหม่ 2557 พอดี เลยถือโอกาสสวัสดีปีใหม่อาร์ทกับโบ
ขอให้ทั้งคู่มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน และหวังว่าทั้งคู่จะยังเป็นคู่รักที่น่ารักอยู่จนถึงปัจจุบันและตลอดไปนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปั่น นะค่ะ อ่านแล้ว มีความสุขมากค่ะ :mew3:
-
ขอบคุณนะคะคุณหมอโบกับคุณหมออาร์ทมากๆนะคะ
ที่เขียนเรื่องราวน่ารักๆน่าประทับใจ ว่างๆมาเขียนตอนพิเศษ
ให้แฟนๆที่ยังคิดถึงบ้างนะคะ
ขอให้รักกันและดูแลกันตลอดไปนะคะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆนะคะ
:mew1: :bye2:
-
เป็นเรื่องราวที่ดีมากเลยครับ ขอบคุณ พี่โบ พี่อาร์ท มากนะครับ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสองนะครับ
นี่แหละ ที่เค้าเรียก รักแท้ในหมู่เกย์
พี่รู้ไหม พวกพี่ทำให้ผมศรัทธาในความรักมากขึ้น
ถึงผมไม่ได้โชคดี เจอคนรักดีๆแบบพี่ทั้งสอง จนผมหมดศรัทธาในความรักในหมู่เกย์
พวกพี่ทำให้ผม มีศรัทธานั้นอีกครั้ง ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ
-
o22 o13. สวัสดีค่ะ
-
สวัสดีค่ะ พี่โบ พี่อาร์ท เพิ่งได้โอกาสมารู้จักเรื่องนี้
แล้วม่นั่งอ่านทั้งวันตั้งแต่ต้นจนจบ
มีคำพูดมากมายที่อยากจะบรรยาย เป็นเรื่องที่ประทับใจมากๆค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นความรักของพวกพี่ มุขเสี่ยวๆของพี่อาร์ท อุปสรรคขวากหนานมที่ทำให้น้ำตาแตกและเครียดตาม
ความรักของเพื่อนๆ และความสุดท้ายคุณแม่ที่น่ารักของพี่โบ สิ่งเหล่านี้มีค่าจริงๆค่ะ
ซึ้งกับเรื่องที่พี่อาร์ทเล่าตอนพี่โบอยู่ โรงพยาบาลมากๆเลย รับรู้ได้ว่าพี่รักกันมากๆจริงๆ
ตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่ทั้งสองจะมีโอกาสเข้ามาในเล้าอีกมั้ย แต่ถ้าผ่านมาแวะมาบอกเล่าเรื่องสั้นๆให้ฟังบ้างน่ะค่ะว่าพวกพี่แข็งแรงดี
สุขภาพคุณแม่เป็นอย่างไรบ้าง และพี่ๆมีความสุขดีใช่มั้ยค่ะ
สุดท้ายเป็นห่วง และคิดถึงพี่ทั้งสองค่ะ :L1: :L2: :กอด1:
-
ป่านนี้คงเรียนจบไปแล้วเนอะ
เพิ่งๆได้เข้ามาอ่าน ถึงจะหลายปีแล้วก็ตาม อิอิ
ชอบความรักของ คุณโบ-คุณอาร์ท มากๆค่ะ
รักกันนานนนนนนน นะค่ะ
-
สนุกๆมากเลยครับ
-
พี่โบกับพี่อาร์ท จะเป็นไงมั่งน้าตอนนี้ นี่ก็ปี2015แล้ว จะคิดถึงเล้ามั่งไหมน่า ได้มาอ่านเรื่องนี้เพราะมีเรื่องเล่าจากเรื่องจริงแบบทั่งคู่ เขาบอกอ่านเรื่องนี้ ตอนว่างแล้วเอามาปรับใช้
ในเรื่องขาใจเรื่องไอช์สุดๆเลย เราขะแยง กับไอช์มากๆเลยมันแบบน่าเกลียดง่ะ รู้สึกไม่ได้ดีเยย
ยังไงก็คิดถึงพี่ต่อน้องพลาดจิงๆน่ะ มาให้หายจะดีใจมากเยย :ling3:
-
:กอด1:
-
ขอบคุณเรื่องราวความรักดีดี
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
:L2: :L2:
-
ช่วงนี้นึกๆอยากอ่านเรื่องเล่า ก็เลยมาตามอ่านๆไปหลายเรื่อง และหลายเรื่องก็มักทำให้กินข้าวไม่ลงไปหลายวันทีเดียว จนได้มาเจอเรื่องจากคุณโบเรื่องนี้ ค่อยยังชั่ว กินข้าวกินปลาลงซะที ฮ่าๆๆ แต่ทีแรกก็คิดอยู่ว่าการเดินเรื่องอะไรมันจะวันต่อวันหวือหวานิยายไปไหม แต่สำหรับตัวผมเองน่ะ ไม่ซีเรียสหรอกว่าจะยังไงขอแค่สนุกก็พอใจที่จะอ่านแล้ว อ่านไปๆ จนคุณโบเฉลย ก็ได้ถึงบางอ้อ และรู้สึกซาบซึ้งใจกับความรักของคุณทั้งคู่ อ่านไปจนคุณอาร์ทเข้าบอร์ด เหอๆๆ จากเป็นคนไม่ชอบนั่งอ่านรีพลาย แต่สำหรับเรื่องนี้ ไล่เกือบทุกช่องเลยล่ะ แม้ว่านั่นจะไม่ใช่นิยายไม่ใช่เรื่องเล่าจากคนเล่า แต่สำหรับผมรู้สึกไม่ต่างกันยังไงไม่รู้
ถึงวันนี้คุณอาจจะไม่ได้มาต่อเรื่องเล่าเรื่องนี้แล้ว ผมก็เข้าใจครับ เพราะเรื่องจริงมันไม่ใช่นิยาย ที่รักกันแล้วจะจบ จะไม่มีปัญหา คนเล่าอาจจะไม่มาเขียนต่อ หรืออะไรต่างๆไม่เป็นไปอย่างที่คิด ผมก็ทำใจแล้วล่ะว่าเราไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าตอนจบจะเป็นยังไง แต่แค่ได้รับรู้ความรู้สึกดีๆที่ได้อ่าน แค่นี้ผมก็ขอบคุณมากแล้ว เพราะอย่างนี้ไง ผมถึงหลงเสน่ห์เรื่องเล่า (แลดูตัวเองมาโซเหมือนกันนะเนี่ย555)
สุดท้ายนี้ผมขอบคุณคุณทั้งคู่ที่มาแบ่งปันเรื่องราว แม้จะไม่ได้รู้จักกัน แต่ก็ได้รู้จักพวกคุณผ่านเรื่องเล่านี้ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วครับ ยินดีที่ได้รู้จัก และไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง ก็ขอให้พวกคุณและคนที่พวกคุณรักมีความสุข :bye2:
-
:L2:
-
มาช้าไป 10 ปี ชอบอ่านแนวเรื่องเล่าเรื่องจริงมันให้เราจินตนาการตามได้ มีเหตุมีผล
บางเรื่องก้จบแฮปปี้ บางเรื่องเศร้า มีหลายๆคู่ที่ยังคบกันอยู่ อย่างน้อยๆก้ยังมีรักแท้ใน
ชายรักชาย
โบไม่ได้กลับมาเขียนเรื่องต่อ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า เนื่องจากน้องโบเหมือนจะ
ไม่ค่อยสบายด้วยช่วงที่กลับมาต่อตอนล่าสุด ได้แต่ภาวนาใหัอาร์ทกับโบ
เป็นคู่รักที่มีแต่ความสูขอยู่ด้วยกันตราบนานเท่านาน
ปล.ถ้ามีพี่ๆน้องๆในเล้าทราบข่าวช่วยอัพเดทจะเป็นพระคุณอย่างสูง
:pig4: :pig4: :n1:
-
:-[