หัวข้อ: นายเป็นต่อ กับ น้อง พลาดไปแล้ว Love-Story

[PEGIRA]

พระเอก ขี้ ม้าขาว มา ช่วย นางเอก     ชอบๆๆๆๆๆ     และพระเอก ยังคง ความ มุก เสี่ยว ไว้  ชอบๆๆๆๆๆ  น่ารักทั้งคู่  รักกันเข้าไว้ เน้อ

[PHANTOM]

  เฮ้อ... ค่อยโล่งใจหน่อย
  แต่ผมว่า (ไอ่)แบ๊งค์(ขอโทษนะ หมั่นใส้มันจิงๆ) ง่ะ คงไม่หยุดแค่นั้นหรอก
  พลาด อยู่หนายยยยยย รีบมาเขียนต่อ เร๊ว ๆ

[Hie_KunG]

......

......อ๊ากกกกกกกกกกกกก  :oหายไปนาน ติด งานกิจกรรมที่คณะ 2-3 วัน  โหยยย แง้ ๆ   เกือบ ไปแระ พี่พลาดอ๊ะ.........


.......อยากฆ่าอีแบงค์ทิ้งโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย           ยากส์ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....


.......อีนะเนี่ยยังมีพี่ต่อโผล่มาช่วยได้ทัน อีห่านแบงค์นี่เลวได้ใจ จริง ๆ น่าจะเอาให้ตายคาตรีนเรยอ่ะ พี่ต่อ หึหึ..........


.......ทีหน้าทีหลัง มีไร ไม่สบายใจบอกกันนะฮะ เปงคู่ชีวิตกันแล้ว    เหอ ๆ อย่าปิดบังกันจิ อิอิ 


........เปงกำลังใจเสมอ คับ จุ๊ฟ ๆ 

........

[The man]

เราว่า ไอ่เชี่ยแบงก์ มันคงไม่หยุดแค่นั้นหรอก.....


มันคงเซฟคลิป ไว้ในคอมแล้วหล่ะ ไอ่เลววววว


ยังงี้  ตื๊บมันเลยดีกว่า

[chutao]

นายต่อ นี่ สงสัยดื่มกระทิงแดงทุกวันแน่เลย อิอิ (ลูกผู้ชายตัวจิง)

[ozone]

ดีนะที่พี่ต่อตามไป  ไม่งั้นเเย่เลยพี่พลาด

เกลียดไอ้เเบงค์ อย่าให้เจอนะ ( จะเจอไหมเนี่ย) ...

มาต่อเร็วๆนะคร๊าบบบบ พี่พลาด 

[bigrat]

ฮึ๊ย...  หายไปนาน  เกือบ พลาด  เรื่องนี้แล้วมะล่ะ
ติดใจมุกเสี่ยวๆจังเลย  ช๊อบบบชอบบบ

[Aki_Kaze]

เบอร์ดี้หนึ่งในใจคุณ

มุขนี้ขอเรย คิดได้อ่ะ -*-


ว่าแต่พี่พลาดจะพลาดหลายรอบแระนะงิงง

[sun]

เอาและเชียว...
เกือบ "พลาด" เป็นครั้งที่สอง... (สมชื่อ)  

ดีนะ ที่มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยทัน
แต่ปีนรั้ว..ท่าไหนล่ะนั่น ได้แผลซะงั้น...
นายต่อ เป็นคนดีจริงๆนะ  
ถึงยังไง ต่อก้อไม่ปล่อย ให้ "น้องพลาด" คลาดสายตาช่ายม๊า...

หุหุ เบอร์ดี้........ หนึ่งในใจคุณ ...<<----   ฮ่าๆ มุขนี้ ได้ใจ

[FlukeHub]

อ่ะนะ...พี่ต่อเราพระเอกขี่ม้าดำ << ไม่ขาวแล้วล่ะใช้หลายครั้งแล้วตัวนี้

คุณพลาดก้อนะ  หุหุหุ  เกือบไปแล้ว

ต่อด่วนครับ

รออ่านอยู่

[มูมู่น้อย]

ต่อน่ารักจัง  น่ารักโครต ๆ  ถ้าคุณพลาดมาพลาดอีตาแบงค์อีกรอบนี่ยกต่อให้เราเลยแล้วกันนะ  หุหุ  

ระวังแบงค์เอาคืนนา  กลัวจัง  กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มดันโดนลากไปตืบนี่ไม่ธรรมดานะ  แค้นแหง่  ๆ อะ เป็นห่วง

รออ่านต่อนะค้า  

[konaun]

 :impress:อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่ารักกันเข้าไป
นั่งหัวเราะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว
ลูกค้ามองใหญ่แล้ว
อิ อิ อิ   

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

โค๊ด: [เลือก]

"อยากมีญาติเป็นสไปเดอร์แมน..." อะไรของเมิงอีกล่ะ..   

"อะไรเมิงอีก..." หันไปมองหน้ามันแบบเบื่อหน่าย 

"เราจะได้มีเยื่อใยต่อกันมากๆ..."   

"..." เบือนหน้าหนีวันนี้ไม่อยู่ในอารมณ์ที่สามารถจะขำขันได้  
อ๊ากส์สสสสสสสสสส โดนเข้าไปกลางหัวใจ 
ทำม้ายยยยยยยยยยยยยย เกิดมาชีวิตนี้ไม่เจอใครเพอเฟ็คแบบนี้ 

นายพลาดไปแล้ว นี่พลาดที่ไม่รักต่อให้มากกว่านี้ด้วยหรือปล่าวครับ 

บทเรียนที่ถ้าต่อไม่รักจริง ไม่สังเกตุ ไม่ขี่ม้าขาวเข้าไปช่วยแล้วจะเกิดอะไรขึ้น 
ถ้าต่อไม่เข้าอกเข้าจายจะเกิดอะไรขึ้น ไม่อยากจะคิดเลย 

ถ้าเรารักเขา มีอะไรในใจก็พูดไปเถอะเพราะมันเป็นตัวของเรา 
ถ้าเขาจะไม่รักตัวตนของเรา มันก็ดีกว่าที่จะฝืนแล้วมาเจ็บภายหลัง
ถ้าเขาฟังเรื่องของเราไม่ได้แล้วจะมีคนรักไว้ทำบึ้ย..........อะราย 

[ไอ้หัวแห้ว]

 

ในที่สุดก็ตามอ่านทันซะที

โฮะๆๆๆ

น่ารักมากๆ ครับ

 

พี่ต่อนี่นิสัยดีมากๆ เลย
แถมเสี่ยวได้ใจอีกต่างหาก
ไม่ว่าสถานการณ์ไหน
พี่แกเสี่ยวได้ตลอดจริงๆ = ="

 

พี่พลาด ก็อย่า "พลาด" อีกนะครับเนี่ย
ไม่รู้นายแบงค์นี่จะเซฟคลิปไว้ในคอมรึเปล่าซะด้วยดิ
หรือบางทีอาจไม่หยุดแค่นี้ก็ได้


 

รอตอนต่อไปครับ!

[Hie_KunG]

......

..... :confuse:นั่นจิฮะ อีเจี้ยแบงค์นี่ โคตรชั่ว พันธุ์นรกไม่ต้องการเลยอ่ะ   กลัวจังว่ามันจะ ไม่ยอมรามือจากนายเอกของเรา  :oแถมโดนพระเอก ตื้บซะขนาดนั้น น่ากลัวมันจะเอาคืน แง้ ๆ ๆๆ   จาทามไงดีอ่า พี่พลาด พี่ต่อ ระวังตัวมาก ๆ นะคับ เอาใจช่วยจ้า.....

.....  :untrust:อย่างว่าแหละคับ เมื่อไม่ได้กรูต้องทำลาย กลัวมันจะเซฟคลิปไว้ในคอม แล้ว แพร่กระจายดิ ทีนี้ โหยยยยยยยยย.......น่าตายนักนะแก  

.....ปล. พี่ต่อ พี่พลาด ดูแลตัวเอง และ กันและกัน ดี ๆ นะฮะ จุ๊ฟ  

......ปล. 2 เจ้าพ่อพันธุ์เสี่ยว น่าร๊ากกกกกกกก วันไหน นายเอกของเราไม่ได้เจอไร เสียว ๆ เอ๊ย มะจ้ายยย ....  เสี่ยว ๆ คง ขาดไรในชีวิต ไปอย่าง แน่ ๆ เหอ ๆ  

......ปล. 4 กระทู้นี้ ฮอตฮิต ติดชาร์ตติดต่อกันมาตลอด ตั้งแต่อยู่ปาล์มแระ เหอ ๆ  ช่วยเชียร์ ช่วยดัน ค้าบบบ

.......ปล. 5 รุสึกว่า เรื่องราวความน่ารัก กุ๊กกิ๊กของ พระเอกนายเอกของเรา ในเรื่องนี้จะดังขจรขจายไปทั่วโลกไซเบอร์แระนะฮะ จากปาล์มมา บอร์ดนี้ (ผมเองก็ตามมาจากปาล์ม อิอิ  ) และ ตอนนี้มีคนเอาไปแปะ ที่สวนลุม ฯ พันทิป เวบสุดฮิตของเทืองไทย ด้วยแหละ มีแฟน ๆ คนอ่าน ติดจาย ช่อบกันมากมาย ยินดี ด้วยค้าบบบบ....ตอนนี้ความรักของพี่ทั้ง 2 มี สักขีพยาน และคนให้กำลังใจกันเพียบเรยน๊า  สู้ ๆ คับ เอาชนะอีตัวมาร และอุปสรรคทั้งหลายให้ได้ ทุกคนคอยเชียร์อยู่นะจ๊า  

......ปล.6 (มะหร่ายเมิงจะเลิก ปล.ฟระ)    อิอิ........มาอัพ ต่อ ไว ๆ นะค้าบ ไม่ต้องรีบร้อนนะฮะ พวกเรารออยู่ หึหึ  

......

[teddiii]

  โอม่ายยยย เกือบไปแล้วน่ะคับพี่พลาด ดีนะพี่ต่อเค้าไปช่วยไว้ทัน
พลาดสมชื่อเจงๆ    ไอ้แบงค์หื่นนั่นเลวมาก แต่แบงค์แถวนี้น่ารักจังง อิอิ 
แต่ก้อนะทำเสียคนชื่อแบงค์หมดเลย ฮุ
มาต่อเร็วๆน่ะคับ ไม่ไหวแล้ว 
เรื่องราวกะลังเข้มข้น ความเสี่ยวของต่อและความรักของพลาดจะเปนยังไงต่อไป 
ต้องติดตามชม 

มีลางว่าไอ้แบงค์ต้องไม่ยอมเลิกราแน่เลย เจอไปขนาดนั้น คงแค้นน่าดู
แต่พี่ต่อก็คงเสี่ยวต่อไป ดูแลกันดีๆนะคับ
 

[maymun]

ตามอ่านมาสองวันทันแล้ว เย่ 

อ่านถึงตอนล่าสุด
เกือบต้องเป็น คุณน้อง "พลาดอีกแล้ว" นะคะ 
ดีใจด้วยที่รอดพ้นมาได้ เพราะพระเอกปีนกำแพงมาช่วยทันแท้ๆ
ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ ก็ขอให้ตาแบงค์ไรนั่นไม่มาตามราวีอีกนะคะ
แล้วก็ขอให้เลิฟ เลิฟ กะคุณน้องต่อมากขึ้นนะคะ 
ชอบมุกของคุณน้องต่ออ่ะค่ะ ขำดี 

[abcd]

  หายไป 4 วัน หุหุ ยาวได้ใจมาก เด๋วกลับมาอ่านนะจ๊ะคุณพลาด ตะแน๋วขอมาแปะโป้งลงชื่อไว้ก่อนนะ

[pandaba]

หวัดดีคับเพิ่งมาตามอ่านจนทันครับ


สนุกๆมากๆครับ

เกลียดไอ้แบ้งงงงงง

ต่อนี่โคดน่ารักเลยคับ

รักษาดีๆนะคับคนแบบนี้

[PHANTOM]

  เครียดจัง ทำงานต่อมะด้าย เพราะ พลาด ยังมะได้โพส 
  ไปตามหา พลาด กันเถอะ

[balloonza]

   อยากอ่านต่อจังเลย

[พลาดไปแล้วver.II]

เพิ่งกลับมาบ้านฮะ...เหอๆเลยมาต่อให้เลย

.
.

คืนนั้นหลังจากดูๆแล้วก็พอจะประเมินได้ว่าหลังจากนี้ไอ้ต่อคงมาค้างบ้านบ่อยๆเลยบอกให้มันกลับไปเอาชุดนักศึกษากับพวกเสื้อผ้ามาทิ้งไว้ที่นี่เลยซักสองสามชุดแต่พอมันกลับมาอีกทีก็พบว่าขนมาซะเต็มกระเป๋าเลย

.

"ใจคอเมิงกะจะย้ายมาอยู่นี่เลยใช่มั้ย..." ประชดมันไปด้วยอารมณ์หมั่นใส้

"ได้เหรอ..." มันพูดตอบส่วนมือก็เอาเสื้อผ้าจากในกระเป๋าออกมาใส่ไม้แขวนเสื้อและยัดไว้ในตู้

"เหอะ..กรูประชด.." ป่วยการจะพูดกับมัน

.

ทิ้งตัวลงนอนฟุบบนเตียงในใจก็คิดทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ซักพักหนึ่งไอ้ต่อก็ล้มตัวลงมานอนข้างๆแล้วดึงตัวไปกอดไว้

.

"คิดไรอยู่เมิง..." มันถามพลางเอามือมายีผมบนหัวเล่น

"กรูกลัวเรื่องวันนี้มันจะไม่จบง่ายๆ..." เหอๆกินตรีนไปซะอร่อยขนาดนั้นไม่แค้นก็บ้าแล้ว

"เมิงไม่ต้องกลัวหรอก...กรูไม่ได้ไปไหนซะหน่อย..ถ้ามันจะทำไรเมิงก็ต้องผ่านกรูไปก่อนน่ะ.." จ้า..พ่อพระเอก

.

ก็ปฏิเสธไม่ได้หรอกนะว่ารู้สึกสบายใจขึ้นมากเหมือนกันที่ได้ยินไอ้ต่อพูดออกมาแบบนั้น

.

"ต่อ..."

"หือ..." มันขานรับแล้วก็คลายอ้อมแขนที่กอดเอาไว้ออก

"กรูขอโทษนะ...ตั้งแต่คบกันมาเมิงเจ็บตัวเพราะเรื่องของกรูไปตั้งหลายหนแล้ว.."

"เรื่องเล็ก...เมิงเป็นแฟนกรู..ถ้ากรูไม่เจ็บเพื่อเมิงแล้วจะให้ไปเจ็บเพื่อใครล่ะ.." แหวะไอ้น้ำเน่า...เหอๆ

.

เช้าวันต่อมาก็อาบน้ำแต่งตัวออกไปมหาลัยฯพร้อมกันพอตกบ่ายเรียนเสร็จไอ้ต่อก็มาบอกให้รอมันเล่นบอลเสร็จก่อนแล้วค่อยกลับพร้อมกัน

.

"โหยเมิง...กว่าเมิงจะเลิกกรูกลับก่อนนะ.." โวยไปงั้นๆแหละรู้อยู่ว่ายังไงมันก็ทำหูทวนลุมทั้งปี..

.

สุดท้ายก็ไปนอนฟุบหลับรอมันอยู่ที่ม้าหินอ่อนหลังตึกคณะกว่ามันจะเล่นบอลเสร็จก็ปาไปเกือบห้าโมงเย็นพอกำลังเดินไปขึ้นรถกลับที่หน้ามหาลัยฯจู่ๆมันก็ชวนขึ้นมา

.

"พลาด..." มันเรียก

"หืม..."

"ไปดูหนังกัน.." ป่านนี้เนี่ยนะ...- -"

"ดูที่ไหนแล้วก็ดูเรื่องอะไรอ่ะ.." ก็รู้สึกว่าไม่ค่อยได้ไปไหนกันเท่าไหร่เลยยอมๆตามใจมันหน่อย...

.

ตัดสินใจไม่ได้สุดท้ายก็มายืนเลือกเรื่องดูกันหน้าโรงหนังที่มาบุญครองเหมือนเดิมพอซื้อตั๋วเรียบร้อยก็มีเวลาก่อนหนังจะฉายประมาณชั่วโมงนึงเลยไปหาอะไรกินกันแถวๆนั้นฆ่าเวลาสุดท้ายก็มาจบที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางหลักจากสั่งไปได้พักหนึ่งหมี่น้ำสองชามก็มาวางที่โต๊ะไอ้ต่อรีบตักกินทันที..(เมิงหิวโหยมาจากไหนเนี่ย..)

.

"เมิงค่อยๆกินก็ได้มันร้อน..." เห็นแล้วห่วง..

"ก๋วยเตี๋ยวว่าร้อนแล้ว...เจอเธอยิ่งร้อนกว่า.." ล่อซะแทบสำลัก...

"เมิงนั่งกินเงียบๆไปเลยปะ.." เหอๆ..การคุยกับมันตอนกินข้าวนำมาซึ่งภาวะเบื่ออาหารอย่างรุนแรง...(เลี่ยนจนกินอะไรไม่ลง..)

.

ไม่ถึงสิบนาทีหมี่น้ำหนึ่งชามก็ไหลลงกระเพาะไอ้ต่อไปจนหมด(ของกรูยังเหลืออีกตั้งครึ่ง...)มันนั่งมองเรากินพักหนึ่งก็พูดขึ้นมา...

.

"ขอกรูคำนึงดิ..." กำลังจะตักก๋วยเตี๋ยวเข้าปากชะงักเลย..

"เอาดิ...เมิงยังไม่อิ่มเหรอ.." ว่าแล้วก็ยื่นชามให้มันตักไปเอง

"ไม่เอาคำนี้.." ไอ้ต่อพูดแล้วส่ายหน้า..เมิงต้องการอะไรจากกรูเนี่ยเหอๆ...

"จะให้ป้อนเหรอเมิง...ไม่เอานะคนเต็มไปหมดเมิงไม่ห่วงหน้ากรูก็ห่วงตัวเองบ้างเหอะ..." พูดดักไว้ก่อน...

"กรูอยากได้คำว่ารัก..."

"..." วางตะเกียบแล้วนั่งลงมองหน้ามันอย่างสงบ...

.
.

ดูหนังเสร็จออกมาจากโรงหนังฟ้าก็มืดสนิทแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลาตอนนั้นก็สี่ทุ่มนิดๆพอลงลิฟต์มาถึงชั้นล่างเลยหันไปถามไอ้ต่อมัน

.

"คืนนี้เมิงจะค้างบ้านกรูเปล่าเนี่ย..." ความจริงไม่น่าถามนะ...เหอๆ

"ค้าง...แต่เดี๋ยวกรูจะพาเมิงไปที่ๆนึงก่อน.."

.

ถึงจะยังไม่รู้ว่ามันจะพาไปที่ไหนแต่ก็ตกลงไปกับมันแท๊กซี่วิ่งไปเรื่อยๆจนมาจอดที่คอนโดแห่งหนึ่งแถวอโศกเมื่อจ่ายเงินแล้วไอ้ต่อก็เดินนำลงมาเราก็รีบไปถามน่ะด้วยความสงสัยอย่างแรง..

.

"เมิงจะไปไหนเนี่ย...." มันไม่ตอบแต่บุ้ยใบ้ให้เดินตามไปเรื่อยๆ

.

ไอ้ต่อเดินตรงเข้าไปยังล๊อบบี้และใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปด้านใน(มันมีคีย์การ์ดได้ไงฟะ...)แล้วกดลิฟต์ไปยังชั้นบนสุดพอออกจากลิฟต์ก็ยังต้องเดินขึ้นไปอีกสองสามชั้นจนเมื่อมาสุดทางไอ้ต่อก็พูดออกมา..

.

"หลับตาไว้นะเมิง..." ก็ทำตามมันบอกไปน่ะ..

.

เสียงประตูเหล็กเปิดออกดังเอี้ยดอ้าดแขนของมันทั้งสองข้างคอยประคองให้เดินก้าวผ่านประตูที่เปิดออกไปยังข้างนอกลมแรงพุ่งเข้ามาปะทะกายจนขนลุกในแรกสัมผัสแต่เมื่อผ่านไปเพียงครู่ก็แผ่วเบาลงจนกลายเป็นเพียงสายลมเอื่อยๆ...

.

"เมิงลืมตาสิ..." ไอ้ต่อกระซิบที่ข้างหู

.

เมื่อลืมตาขึ้นก็ถึงกับอุทานออกมาเบาๆแบบลืมตัวภาพที่ปรากฎอยู่ต่อหน้าขณะนี้มันสวยงามราวกับฉากในหนังไม่มีผิด..

.
.

ทัศนียภาพของกรุงเทพในยามค่ำคืนที่สว่างไสวไปด้วยแสงไฟจากตึกรามบ้านช่องที่ทอดออกไปเป็นทางยาวจนสุดสายตาแสงไฟหลากสีส่องระยิบพรายแต่งแต้มสีสันให้เมืองที่สับสนวุ่นวายในยามราตรีรู้สึกเหมือนสายตาถูกสะกดตรึงจนละออกไปไหนไม่ได้ซักพักหนึ่งไอ้ต่อก็เดินเข้ามาโอบจากข้างหลัง

.

"สวยมั้ย..." มันกระซิบถามข้างหู

"อืม...สวยมาก..."

.

ไอ้ต่อดึงมือให้ไปยังหลังคาห้องเครื่องลิฟต์เมื่อปีนขึ้นไปบนนั้นแล้วก็นั่งลงมองออกไปอีกครั้งที่จุดนี้มันเหมือนว่าเรากำลังบินอยู่บนท้องฟ้าก็ไม่ปาน..(จะเวอร์ไปมั้ยนะ..หุหุหุ)

.

"กรูชอบมาที่นี่เวลาเครียดหรือทุกข์ใจกับอะไรมากๆ...พอได้นั่งรับลมมองท้องฟ้า..มองทิวทัศน์..ซักพักกรูก็จะสบายใจขึ้นมาเอง.." มันพูดแล้วก็เขยิบเข้ามานั่งชิดโอบไหล่เอาไว้

"เมิงมีคีย์การ์ดที่นี่ได้ไงอ่ะ..." เหอๆสงสัยอยู่ถามซะเลย...

"น้ากรูอยู่ที่นี่..เค้าไม่ค่อยได้อยู่บ้านไปต่างประเทศบ่อยๆเมื่อก่อนกรูก็มานอนค้างที่นี่บ่อยๆเค้าเลยทำคีย์การ์ดไว้ให้เลย..." อ๋อ..แบบนี้นี่เอง..เหอๆ

"แล้วเมิงพากรูมาทำไมที่นี่เหรอ..." หันไปมองหน้ามันแล้วถามจังหวะนั้นลมแรงพัดวูบมาก็เลยเผลอเขยิบตัวเข้าไปเบียดมันมากขึ้นอีกนิด...

"ก็เมิงเครียด...กรูอยากให้เมิงสบายใจขึ้นมั่ง...กรูเลยคิดว่าพาเมิงมาที่นี่ก็น่าจะดี..."

.

มันพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักก็ปล่อยมันนอนไป..(ยกให้เค้าซักวัน..)แล้วมันก็ชี้ไปทางด้านหน้าแล้วพูดขึ้น

.

"เมิงเห็นตรงนั้นมั้ย...จากตรงนี้ถ้ามองไปทางนั้นจะเห็นบ้านเมิงด้วยนะ.." ช่างสังเกตุอิ๊บอ๋าย...

.

มองตามมือมันไปก็เจออย่างที่มันบอกจริงๆมีตึกสูงที่อยู่ใกล้ๆบ้านเป็นจุดสังเกตุ..

.

"เมื่อก่อนเวลากรูตามไปส่งเมิงกลับมาแล้ว...เวลากรูคิดถึงเมิง..กรูก็จะมานั่งอยู่บนนี้มองไปที่บ้านของเมิง...นั่งคิดว่าเมิงจะกำลังทำอะไรอยู่ป่านนี้...เมิงจะนอนรึยัง.." ฟังมันพูดแล้วก็ยิ้มๆไม่ตอบอะไรมันกลับไปมือข้างหนึ่งก็ลูบหัวมันเล่นเบาๆไอ้ต่อนอนหลับตาพริ้มอย่างสบาย..(5 5 5 เคลิ้มสิเมิง..)

.
.

"เมิงรู้มั้ยตั้งแต่กรูเคยมาที่นี่ครั้งแรก..วันนี้ที่นี่ดูสวยที่สุดเลย..."

"..." ไม่รู้จะพูดอะไร..มองลงไปอีกทีก็เจอมันจ้องหน้าอยู่

"เมื่อก่อนถึงแสงไฟรอบตัวจะสว่างแค่ไหน...ในใจกรูก็มืดสนิท..จนวันนี้มีเมิงมานั่งข้างๆ...แค่นี้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวถึงแม้จะเหมือนเดิมแต่กรูรู้สึกว่ามันสวยกว่าแสงดาวซะอีก..."

.

รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวๆไม่รู้จะพูดอะไรดีแต่ภายในใจกลับเต็มตื้นไปด้วยความรู้สึกดีๆที่มีให้มันมากขึ้นทุกวัน

ไม่น่าเชื่อเลย...ระยะเวลาแค่สองสัปดาห์กว่าๆอะไรหลายๆอย่างในชีวิตจะเปลี่ยนแปลงไปได้มากมายถึงเพียงนี้...

เวลาเดียวกันนี้เมื่อสองสัปดาห์ก่อนเราคงเลิกเรียนแล้วกลับบ้านจากนั้นก็นั่งทำงานเฝ้าหน้าจอคอมเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมาหลายปีดีดัก...

คงไม่มีความคิดที่จะออกไปเดินจตุจักรในวันเสาร์เพียงเพราะว่าแดดมันร้อน...

คงไม่มีความคิดที่จะไปทะเลเพราะงานเรียนช่างรัดตัวเหลือเกิน...

เวลาเลิกเรียนก็คงไม่ต้องไปนั่งรอใครเล่นบอลจนเย็นย่ำตะวันตกดินถึงจะได้กลับบ้าน..

คงไม่มีใครมานั่งบังคับให้กินผักทีละเป็นจานๆ

และคงไม่มีคนที่ดีที่สุดมานั่งอยู่ข้างๆในตอนนี้....

ขอบคุณเรื่องในคืนนั้นเหลือเกิน...ความบังเอิญที่แสนวิเศษ..

.

"ซักวันกรูจะทำให้เมิงพูดคำว่ารักกรูออกมาจากใจจริงเลย..." คำพูดนี้ของไอ้ต่อลอยกลับมาในหัว

.

เราก้มลงไปมองหน้ามันที่กำลังเหม่อลอยทอดสายตาออกไปยังหมู่แสงไฟเบื้องหน้าราวกับต้องมนต์สะกดลมเบาๆยังคงพัดโชยมาอย่างไม่ขาดสายเมื่อตั้งสติอยู่ครู่หนึ่งจึงเอ่ยปากเรียกมันออกไปเบาๆ..

.

"ต่อ..."

"ว่าไง..." มันตอบแล้วหันมามองหน้า

.

ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงอ้ำอึ้งอยู่นานสุดท้ายเลยยกแขนไปโน้มคอมันขึ้นมาประกบปากเลย(เหอๆ...แบบนี้คงสื่อง่ายสุดน่ะ..)ไอ้ต่อดูตกใจนิดหน่อยแต่แค่ครู่เดียวกับตอบรับกลับอย่างนิ่มนวลจนผ่านไปซักพักจึงผละออกมา

.

"อารมณ์ไหนเนี่ย..." ไอ้ต่อถามตะกุกตะกักจนลิ้นพันกันหน้ามันแดงจนเห็นได้ชัด..(เหอๆ..ครั้งแรกนะเนี่ยที่เห็นมันเขิน)

"กรูรักเมิงนะ..." ก้มหน้าพูดไปเหอๆหน้าเราก็แดงพอๆกัน...

.

ไอ้ต่อเงียบไปไม่ได้โต้ตอบอะไรแต่กลับฮัมเพลงเดียวกันกับเมื่อวันลอยกระทงออกมาเบาๆ..

.
.

ถ้าหัวใจ ฉันมีปีกบิน

จะผกผิน บินไปหาเธอ

หอบความรักท่วมท้น จนล้นเอ่อ

ไปมอบให้เธอ แม้จะอยู่แสนไกล

เนตรสีดำ วับวาวดั่งนิล

จึงถวิลตราตรึงซึ้งใจ

อยากเชยชิด แนบเนื้อนอนเคียงใกล้

หวาดกลัวใคร จะคว้าเอาไปแนบครอง

ถ้าหัวใจ ฉันมีปีกบิน

จะผกผิน บินไปคว้าจอง

โอบกระซิบ แนบเนื้อร่วมหอห้อง

รักสองเรา คงสุขนิรันดร์

.
.

"เพลงบอกวัยเมิงมากเลย...5 5 5" พูดไปกลั้นหัวเราะไป..(เขินนิดหน่อยด้วย)

"เพราะมั้ยล่ะ..."มันถามแล้วผลุดลุกขึ้นมากอดเอาไว้

"เสียงไม่เพราะเท่าไหร่...แต่ความประทับใจให้เต็มสิบ.." หุหุหุ ชมมันบ้างแล้วกัน...

.

เมื่อดึกมากขึ้นอากาศก็เรี่มเย็นลงจนกระทั่งเราจามออกมาเบาๆไอ้ต่อถึงพาลงไปข้างล่าง...

.

"นอนที่ห้องของน้ากรูแล้วกันนะคืนนี้.." ได้ต่อชวนเห็นว่าดึกแล้วก็เลยตกลงไป

.

พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยออกมาจากห้องร้ำก็เจอไอ้ต่อไปยืนเหม่ออยู่ที่ระเบียงนอกห้องเลยเดินออกไปยืนข้างๆมัน

.

"คิดไรอยู่.." ถามแล้วก็มองหน้ามัน..

"ว่าจะไว้ผมยาว..." เหอๆ...คิดไรอยู่เนี่ยเมิง...

"เพื่อ..?" 

"จะได้เอาไว้มัดใจเมิงไง..." เสี่ยวส่งท้ายวัน...- -"

"...." เดินกลับเข้ามาในห้องทิ้งมันไว้ตรงระเบียงนั่นแหละ..เหอๆ

.
.

เดี๋ยวพอว่างแล้วจะมาต่อให้นะครับขอไปเคลียร์งานบ้านก่อนเยอะแยะมากมายเหอๆๆ

[anne]

   วี้ดวิ้ววว 

[oaw_eang]

หวานกันซ้า.......................................................................  เมาน้ำตาล

[craynei]

 


 


มดขึ้นจอ จนมาทำลังแล้วเนี่ย . . . . อ่านไป น้ำตาลหกเกลื่อนกลาดเลย

โหย โรแมนติกได้ใจมากๆ . . . ต่อเปนคนโรแมนติด โคตร ๆๆๆๆๆๆๆ

แหมๆ ไม่น่าเชื่อ แค่ 14 days ที่คบกัน จะทำให้ ความรัก ล้นจอขนาดนี้ วี้ดวิ้วๆ

[pim]

กี๊ดดดดดด  พี่พลาด  ในที่สุดก็ไม่พลาดละ  พูดออกไปสักที    เฮ้อ น่ารักกันจังค่ะ  แอบอิจฉาอ่ะ

"คิดไรอยู่.." ถามแล้วก็มองหน้ามัน..
"ว่าจะไว้ผมยาว..." เหอๆ...คิดไรอยู่เนี่ยเมิง...
"เพื่อ..?" 
"จะได้เอาไว้มัดใจเมิงไง..." เสี่ยวส่งท้ายวัน...- -"
^
^
หึหึหึ  พี่ต่อเนี่ย ช่างสรรหาคิดจังนะ  กล้าพูดอีกต่างหาก เฮ้อออ แต่ก็น่ารักอะ


มันพูดแล้วก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักก็ปล่อยมันนอนไป..(ยกให้เค้าซักวัน..)  <<< แหม ก็เห็นยกให้เค้าสักวัน มาหลายครั้งแล้วนะคะ หุหุ แซวเล่นน๊า

[มูมู่น้อย]

ทำไมมันโรแมนติคได้ไม่ซ้ำแต่ละวันงี้อ่ะคะ  น่ารักกันจัง  อิจฉาหง่ะ  อยากได้แบบนี้ซักคนจัง 

[peang]

ไม่ไหวแล้ว    พี่มะไหวแล้ว...............เจอมุขเสี่ยวๆแบบนี้เยอะๆ   :monkeylove2:มีโอกาสละลายได้เลยนะเนี่ย  น้องพลาด  ขอด่วนเลยค๊า...........   เย็นนี้กินกะต๋วยพี่คงไม่ต้องเคิมน้ำตาลแล้วหละ   กลายเป็นกะต๋วยเชื่อมชัวร์.....เหอๆๆๆๆ


อิจฉา....................น้องพลาด  หาให้พี่คนนึงดิ

[PHANTOM]

  อยากได้ "คำ ... " นั้น มั่งง่า... 

[konaun]

 
กะลังว่าจะไปวัดระดับน้ำตาลสงสัยจะพุ่งอย่างแรง
ว่าแต่วันนี้เดี๋ยวปัยกินแล้วก็แช่น้ำทะเลหน่อยแล้ว
แก้เลี่ยนหน่ะ   ครัยจาปายบ้างโย้กมือขื้นนนนนน