17
พอเป็นพี่ ถึงได้รู้ถึงความยากลำบากของรุ่นพี่ ในการคิดแผนว่าจะแกล้งน้องใหม่ยังไงดี
จะต้อนรับยังไง ต้องเตรียมงานเตรียมสถานที่ อะไรต่อมิอะไรสารพัด แต่ก็ผ่านมันมาได้ด้วยดี
มีรุ่นน้องที่ชอบลองของ ทั้งที่มีคนเตือนแล้ว อย่างการที่ตามก้อร่อก้อติกรุ่นพี่อย่างอิงกับสายฟ้า
เลยได้เจอของจริงกันไปถ้วนหน้า จากหนุ่มวิศวะที่ไม่ได้ใหญ่เพียงแค่รุ่น
การรับน้อง การเข้าห้องเชียร์ก็ผ่านกันมาเรียบร้อยแล้ว
ผ่านล่วงเลยมาจนถึงมิดเทอมที่คนเรียนเอกญี่ปุ่น
เพิ่งเดินมึนๆออกจากห้องสอบ เพราะตัวคันจิ วิ่งวุ่นกันในหัวเต็มไปหมด
ยังดีที่ต่อจากนี้จะได้พักราวๆหนึ่งสัปดาห์
เพราะทางมหาลัยต้องเข้าร่วมงาน กับอีกหลายมหาลัยในเครือเดียวกัน
แต่..จะมีคู่หูปี2 ที่กำลังคิดว่าจะโดดงานนี้
“ น่าเสียดายที่เป็นหน้าฝน ไม่อย่างนั้นจะเล่นน้ำให้ฉ่ำไปเลย”
สายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด กับคนที่นั่งข้างกัน ตีไฟเลี้ยวออกจากปั๊มน้ำมันข้างทางหลวง
หลังแวะพักเข้าห้องน้ำ กับยกกาแฟซดกันคนละช็อตสองช็อต
ที่มุ่งหน้าไปทางภาคตะวันออกของไทย จุดหมายของทั้งคู่คือแหลมฉบังในชลบุรี
ที่เป็นที่ตั้งเหล่าบริษัทผลิตรถยนต์หรือชิ้นส่วนต่างๆ ที่เกียร์มาฝึกงาน
กับกลุ่มเพื่อนที่เรียนสาขาเดียวกัน แทบยกกันมาทั้งกลุ่ม
เพราะบริษัทยินดีรับนักศึกษาฝึกงานในสาขาวิชานี้
ที่กำลังเป็นที่ต้องการของตลาด เพราะขาดแคลนบุคลากรเป็นอย่างมาก
จากการขยายตัวของตลาดรถยนต์ ที่เติบโตต่อเนื่องอย่างรวดเร็ว
ส่วนเขื่อนที่เรียนสาขาไฟฟ้า ก็ฝึกงานที่มาบตาพุดในระยอง
พวกเขานัดกันว่าพรุ่งนี้จะมาเจอกันที่ชลบุรี
และแน่นอนว่า สายฟ้าตัวแสบมาก่อนล่วงหน้าหนึ่งวัน
เพราะอยากเซอร์ไพรซ์คนรักให้ตกใจเล่นก็เท่านั้น.... แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ
มรสุมที่พัดเข้าสู่อ่าวไทยที่มันเลยขึ้นฝั่งเมื่อคืน ทั้งที่พวกเขาใกล้ถึงที่หมายแล้วแท้ๆ
ฝนก็ตกอย่างหนักราวกับฟ้ารั่ว เทกันลงมาอย่างกับเหล่าก้อนเมฆ ไม่ได้เป็นแค่ไอน้ำแต่เป็นท่อประปามากกว่า
ฟ้าก็ร้องลั่นเปรี้ยงๆ แลบลิ้นแปลบปลาบ จนแม้คนที่ไม่ได้กลัวฟ้าร้องยังขวัญหนีดีฝ่อ
ท่อน้ำที่ระบายออกไม่ทันทำให้น้ำเริ่มเจิ่งนอง และในที่สุดก็ท่วม
ทั้งคู่ติดอยู่ในรถอย่างนั้นเป็นชั่วโมง เม็ดฝนก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหล่นลงมา
ระดับน้ำที่ท่วมก็มีแต่จะสูงขึ้น สูงขึ้น
เมื่อเห็นท่าไม่ดี สายฟ้าเลยพารถคู่ใจปีนเกาะกลางถนน ที่ยกสูงกว่าพื้นไม่มาก
ยอมให้รถสุดรักโดนครูด ดีกว่าจมอยู่ในน้ำถึงครึ่งคันอย่างนี้ เห็นรถยนต์อีกหลายคันก็ทำอย่างเขา
“ พวกเราลงกันก่อนเถอะฟ้า อยู่อย่างนี้กูว่าไม่ดีว่ะ อีกอย่างจำได้ว่าห้องพักพี่เกียร์ อยู่แถวนี้ อะ..นั่นไง ตรงป้ายห้างนั้นน่ะ”
เดินไปก็เห็นจะได้อยู่แม้จะเห็นป้ายที่ว่าแค่ลิบๆก็ตาม แถมยังต้องเดินเข้าซอยอีก เป็นร้อยเมตร
“ ดีเหมือนกัน ไปเถอะ”
ทั้งคู่หยิบเอากระเป๋าเสื้อผ้าท้ายรถ แล้วฝ่าลมฝนลมพายุที่ยิ่งโหมกระหน่ำ จนร่มที่กางเอาไม่อยู่
ทั้งคู่ลัดเลาะไปตามฟุตบาท ที่น้ำท่วมเกือบถึงเข่าแล้ว
กระเป๋าเสื้อผ้าที่เอามาก็เปียกปอนไปหมด รวมถึงของข้างในด้วยเช่นกัน
โทรศัพท์นี่แค่ไม่ให้เปียกก็ดีเท่าไหร่แล้ว ยังดีที่ถุงพลาสติกกันน้ำตอนที่เล่นสงกรานต์ยังติดรถอยู่
แล้วก็ปิดเครื่องตั้งแต่ฟ้าเริ่มคำรามขู่นั่นล่ะ
กว่าจะถึงหน้าห้องพักของเกียร์กับเพื่อน ก็เล่นเอาหนาวสั่นไปตามกัน
อีกทั้งเจ็บแสบไปทั้งเนื้อทั้งตัว เพราะเม็ดฝนสาดกระทบอย่างไม่ปราณีปราศรัย
อย่างไม่กลัวว่าผิวขาวๆเนียนๆนั่นจะถูกทำร้ายเลยสักนิด
คงสะใจท่านพิรุณเป็นบ้า ที่เห็นเขาต้องลูบแขนลูบหน้าอีกทั้งเนื้อตัวอย่างนี้
สายฟ้าได้แต่นึกเคืององค์เทพอยู่ในใจ หากไม่กล้าพูดออกไป กลัวฟ้าผ่าหัวเอา
เพราะตอนเดินเข้าซอยมา มีแต่กำแพงสูงโล่งๆ จะยืนแช่น้ำอยู่หน้าห้างก็เห็นทีจะไม่ไหว
เปียกซกยันกางเกงในจนน้ำหยดติ๋งๆอย่างนั้น
“ เฮ้ย!..มากันยังไง? ไหนว่าจะมากันพรุ่งนี้”
สายหมอกทักรุ่นน้องที่ยืนอยู่หน้าหอ เขาออกมาดูว่าเพื่อนกลับมากันหมดหรือยัง
เขาเร่งขับรถยนต์มาถึงก่อนกับเพื่อนในกลุ่มอีกสองคน
ส่วนนินจาสีนิลกับเคสอาร์ไวไฟ คงยังติดฝนอยู่ที่ไหนสักที่ หรือจะยังออกจากโรงงานหรือยังก็ไม่รู้
เพราะพวกเขาออกมาก่อน ที่ฝนฟ้าจะหน้ามืดตามัวหลับหูหลับตา
สาดน้ำสาดลำแสงลงมา ราวกับพิโรธโกรธกันมาเสียอย่างนั้น
สองหนุ่มรุ่นน้องที่หน้าซีด ตัวสั่นจากการเดินฝ่าสายฝน ที่ราวกับสายฟ้าจะฟาดลงกลางหัวตอนไหนก็ไม่รู้
“ เซอร์ไพรซ์...”
ปากซีดๆเอ่ยสั่นๆกับรุ่นพี่ที่คุ้นหน้ากันดี
“ เออ...เซอร์ไพรซ์โคตรๆเลยว่ะฟ้า”
สายหมอกก็รับมุกฝืดๆที่รุ่นน้องตัวดีส่งมา ก่อนจะรีบพาทั้งสองเข้าห้องพักของตัวเอง
“ ดีครับพี่ไม้ พี่เดี่ยว พี่วี..”
ยกมือที่ยังมีกระเป๋าติดอยู่ไหว้ รุ่นพี่ที่สุมหัวเริ่มตั้งวงกันเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด
เครื่องดื่มกับแกล้มจัดเต็มไม่สนฟ้าร้องฝนตกกันสักนิด น้ำจะท่วมยันหน้าแข้งก็ช่างหัวมัน ขอให้ได้เมาเป็นพอ
“ดีครับ อย่างกับลูกหมาตกน้ำเลยเนาะ กร๊ากกก”
เดี่ยวแซวรุ่นน้องที่หูหัวลู่ลีบไปตามกัน รอยเปียกลากยาวมาตั้งแต่ทางเข้าหอยันหน้าห้องเลยทีเดียว
“ ไปๆไปอาบน้ำกันก่อนเดี๋ยวได้ปอดบวมกันพอดี ปากสั่นหมดแล้วนั่น”
ไม้ไล่รุ่นน้องเข้าไปในห้องน้ำ ที่อยู่ในห้องนอน เขาพักกับสายหมอก เดี่ยวพักกับวี
ไฟก็พักกับเกียร์เหมือนเดิม ดีหน่อยที่ที่พักนี้ มีสองห้องนอนมีห้องน้ำในตัว จ่ายแพงหน่อยแต่ก็สะดวกดี
หมอกปลีกตัวจากวงเหล้าที่เพื่อนๆชักชวนกันร่ำตั้งแต่หัววัน จะบอกว่าตะวันยังไม่ตกดินก็ไม่ได้
เพราะไม่เห็นไอ้ลูกกลมๆสีส้มแดง ที่ว่านั่นมาตั้งแต่เช้าแล้ว
ร่างสูงหาเสื้อผ้ากับยาแก้ไข้ให้คนที่เพิ่งมาเซอร์ไพรซ์กิน ก่อนออกมาปล่อยให้สองหนุ่มจัดการกับตัวเอง
“ สักแก้วไหม ฟ้า อิง?”
วียกแก้วน้ำสีอัมพันใสส่งให้ทั้งสองคน อิงยังลังเลเพราะดูเหมือนว่า ตัวจะเริ่มรุมๆกับหัวเริ่มมึนๆ
แต่สายฟ้า รับแก้วนั้นมาแล้วกรอกรวดเดียวหมด ดีที่ยังไม่ได้กินยา ไม่งั้นคงตีกันยุ่ง
ฤทธิ์ร้อนแรงของน้องแอลช่วยดับ ความหนาวเหน็บได้เป็นอย่างดี
“ เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว”
ยื่นอีกแก้วให้เพื่อนที่ปากยังซีดอยู่ แม้จะอาบน้ำอุ่นแล้ว แต่ก็ยังไม่หายหนาวสักที
ยกดื่มแต่ไม่ถึงกับหมดแก้วอย่างเพื่อน แต่ก็ทำให้คนที่ท้องยังว่าง
เริ่มร้อนตั้งแต่กระเพาะ ไล่ขึ้นมายังใบหน้าและลามไปทั่วทั้งกาย
เลือดลมที่เดินเอื่อยกันก่อนหน้านี้ วิ่งกันกระฉูดจนแก้มแดงเลยทีเดียว
“แล้วมากันยังไง ฝนตกอย่างนี้ ” ไม้ถามคนที่ตาเริ่มเยิ้มทั้งคู่ไม่เจาะจงว่าใคร
“ ก็ขับรถมา แต่ตอนออกจากกรุงเทพฝนมันยังไม่ตกเลยนะ แดดก็ยังมีอยู่พอเข้าเขตชลบุรีเท่านั้นล่ะ มืดไปหมด”
“แล้วรถจอดไว้ที่ไหน เมื่อกี๊ออกไปดูน้ำท่วมถึงเข่าแล้ว”
“เกาะกลางถนนราวๆกิโลกว่าๆอะ ขับมาไม่ถึง ติดแหง็กขยับไม่ได้เลย”
“ แล้วพี่เกียร์กับพี่ไฟล่ะครับ?”
อิงถามบ้างเพราะตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นอีกคนเลย
“ ไม่รู้พวกมันออกจากที่ทำงานได้หรือยังหรอก พวกพี่มาก่อน เห็นผู้จัดการเรียกไปฝ่ายประกอบอยู่”
จากคำบอกเล่าของเดี่ยว นั่นยิ่งทำให้ห่วงอีกคนจับใจ
ภาวนาขออย่าให้ทั้งเกียร์กับเพื่อน ฝืนขับออกมาเลยจะดีกว่า
“ ขอนอนหน่อยได้ไหมครับพี่หมอก มันมึนๆหัวนิดหน่อยน่ะ”
นั่งได้ไม่ถึงห้านาที ตามันเหมือนจะหนักๆคงบวกกับอดนอนมาก่อนหน้านั้นด้วย เลยทำให้ยิ่งรู้สึกง่วง
จะไปนอนห้องของเกียร์ก็ไม่ได้ เพราะไฟก็ยังไม่กลับ กุญแจเข้าห้องก็ไม่มี
“ ห้องไหนก็ได้เลือกเอา”
“ ขอบคุณครับ”
เมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของเตียง สองคู่หูก็เลยพากันเข้าไปนอนในห้องของหมอก
เพราะตอนอาบน้ำก็อาบห้องนี้เหมือนกัน
อิงกับฟ้า รีบมุดเข้าผ้าห่มผืนหนาหลังจากกระโดดขึ้นเตียงแล้ว
เสียงฝนเสียงลม ในตอนนี้กลับกลายเป็นเพลงกล่อมชั้นเลิศให้เข้าสู่ห้วงแห่งการนิทรา
หัวข้อ: อิงแอบ ... แนบชิด ตอนพิเศษ....14/10/58 p.44 (อ่าน 295174 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก