พิมพ์หน้านี้ - อิงแอบ ... แนบชิด ตอนพิเศษ....14/10/58 p.44
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: ROCKLOBSTER ที่ 15-09-2015 13:01:47
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.เมื่อนิยายจบแล้วให้แก้ไขหัวกระทู้ต่อท้ายว่าจบแล้ว
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
-
นิยายเรื่องนี้ ผู้เขียนมีสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว ตามพ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ 2537
ไม่อนุญาตให้ผู้ใดนำไปโพสที่อื่น ยกเว้นตัวคนเขียนเองเท่านั้น
หากพบว่ามีการละเมิดลิขสิทธิ์ คนเขียนจะแจ้งดำเนินคดีตามกฏหมายทันที จะไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
เพราะได้แจ้งไว้ ณ ที่นี้แล้ว
อิงแอบ....แนบชิด
1
ในมุมหนึ่งซึ่งค่อนข้างลับตาของหอสมุดชั้น3 ของมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง อันที่จริงจะเรียกว่าลับตาเสียทีเดียวก็ไม่ได้
แต่เพราะในส่วนนี้ค่อนข้างไร้ผู้คนหรือนักศึกษามาใช้บริการเท่าที่ควร อาจจะเป็นเพราะเสียงลือเสียงเล่าอ้างเล่าขานสืบกันมารุ่นต่อรุ่นก็เป็นได้ ว่าอาถรรพ์ในโซนนี้แรงเหลือเกิน
แต่คงยกเว้น เด็กหนุ่มร่างสูงเพรียวที่เพิ่งพ้นวัยมัธยมปลายมาได้ไม่ถึงปีคนหนึ่ง ซึ่งยึดที่ตรงที่ว่านี้เป็นฐานลับในการแอบมองใครสักคนจากมุมนี้
โดยที่อีกฝ่ายไม่เคยรู้ตัวเลยสักนิด ว่ามีใครได้เฝ้ามองอย่างนี้มาได้ระยะหนึ่งแล้ว
หากมุมนี้จากชั้น1 กับชั้น2 จะมองไม่เห็นตำแหน่งนี้ที่เขาบังเอิญได้มันมา
ในครั้งแรกเขาเพียงต้องการมุมเงียบๆสงบๆสักมุมหนึ่งเป็นของตัวเอง เพื่ออ่านหนังสือ ทำการบ้าน รายงาน ทบทวนบทเรียนและหลบหลีกจากความวุ่นวายต่างๆนาๆหรืออะไรก็แล้วแต่
ซึ่งตรงส่วนนี้ รองรับความต้องการของเขาได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว
มือเรียวเสียบหูฟังสีขาวที่เข้ากันกับสมาร์ทโฟนสีเดียวกันกับใบหูทั้งสองข้าง หยิบหนังสือที่ต้องการอ่านทบทวนขึ้นมาเปิดหาหน้าที่ต้องการ
รวบรวมสมาธิแล้วตั้งใจกับการฟังเสียงบรรยายของอาจารย์ที่เจ้าตัวได้บันทึกมันมา ปลายนิ้วค่อยไล่ไปตามตัวอักษรในหน้าหนังสือเพื่อเพิ่มความเข้าใจ
และเพื่อรอเวลา ใช่...เวลา
ที่อีก2ชม.นับจากนี้ ที่ตึกเยื้องกันออกไปไม่มากนัก ตั้งอยู่ทางด้านหลังของหอสมุดแห่งนี้ ซึ่งเป็นที่ปฏิบัติการของเหล่านักศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์สาขายานยนต์ หรือที่นิยมเรียกกันว่า ช็อปวิศวะ
ปรกติวันพุธอย่างในเวลานี้ ร่างเพรียวคงกำลังนั่งในคลาสเรียน หากแต่เพราะว่าวันนี้อาจารย์ผู้สอนท่านได้ยกเลิกคลาสเพราะความจำเป็น นั่นจึงเป็นสาเหตุให้เขาว่างในตอนนี้และตลอดช่วงบ่ายของวัน
อย่างที่บอกว่าจากตำแหน่งนี้ของชั้น1กับ2 จะมองไม่เห็นตำแหน่งอีกตึกที่ว่าเพราะไม่มีหน้าต่าง เพื่อป้องกันเสียงรบกวนจากตึกข้างๆ
ชั้น3เองแม้มีหน้าต่างอยู่บ้าง แต่หากปิดบานเลื่อนแล้วก็ไร้เสียงรบกวนลงได้เช่นกัน
แต่คนแอบมองเลือกที่จะเปิดมันไว้ เพื่อที่จะได้ยินเสียงของคนที่ตนเฝ้าแอบมองอย่างเงียบๆ ตรงนี้บ้าง
แม้จะมีความเป็นไปได้น้อยเต็มที เพราะอีกคนช่างเงียบขรึมเหลือเกิน
“ ติ๊ดๆ”
เสียงเตือนจากมือถือเมื่อได้เวลาที่ตั้งไว้ พับเก็บหนังสือที่เพิ่งอ่านไป ปรับเปลี่ยนเสียงบรรยายเป็นเสียงเพลงบรรเลง ที่ฟังแล้วเบาสบายและรื่นหู แนบศีรษะกับขอบหน้าต่าง
กระจกบานเลื่อนที่คนภายในมองเห็นภายนอกชัดเจน แต่คนภายนอกกลับมองเห็นแค่เงาสะท้อนเท่านั้น
มันจึงช่วยบดบังการซ่อนตัวของเขาได้เป็นอย่างดีทีเดียว
จดจ้องไปยังกลุ่มนักศึกษา ที่กำลังทยอยเข้าไปยังสถานปฏิบัติการนั้น
คิ้วสีเข้มหากเรียวได้รูปขมวดมุ่นนิดๆ เผลอเม้มขบริมฝีปากล่างเบาๆอย่างไม่รู้ตัว เมื่ออาจารย์เรียกรวมกลุ่มนักศึกษา แต่คนที่เขามองหากลับไม่อยู่ในคนกลุ่มใหญ่นั้น
“ ไปไหนกันนะ?”
พลางขบคิดในใจมองอาจารย์ร่างท้วม ที่ถือใบรายชื่อไล่เช็คชื่อนักศึกษาไปทีละคน จนเกือบหมด
พลันคิ้วที่ขมวดมุ่นกับริมฝีปากที่ขบเม้มกันอยู่นั้นก็คลายออก แล้วเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะเบาๆแทน
เมื่อมองเห็นคนที่คอยเฝ้ามอง วิ่งกระหือกระหอบมากับเพื่อนสนิทอีกสองคน
เสียงหัวเราะของคนแอบมองยิ่งเพิ่มขึ้นอีกนิด...
เมื่อเห็น3หนุ่มยกมือไหว้ขอโทษอาจารย์ประจำวิชาแต่โดนด้ามปากกาจากมืออูมๆเคาะหัวไปกันคนละทีสองที ที่แสดงถึงความสนิทสนมของอาจารย์กับลูกศิษย์ได้เป็นอย่างดี
จากตำแหน่งนี้แล้วหากฟังจากเสียงที่พูดคุยกันจะไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่นัก เว้นแต่กรณีที่จะตะโกนคุยกันเพียงเท่านั้น
การมองเห็นถึงจะไม่ชัดเจนเหมือนอยู่ต่อหน้า แต่ใช่ว่าจะต้องเพ่งมองจนปวดตา ระยะห่างจากตึกเพียงแค่10เมตรโดยประมาณ ทำให้ยังมองเห็นรูปลักษณ์ของแต่ละคนได้ชัดพอสมควร
แต่นั่นก็เพราะเขา เคยเห็นคนที่แอบมองมาก่อนในระยะประชิดด้วยเช่นกัน
จึงจดจำรายละเอียดของอีกคนได้อย่างแจ่มชัด
ไม่ว่าจะเป็นร่างกายที่สูงใหญ่ กับน้ำหนักที่ค่อนข้างมาก แต่กลับสมส่วน แขนขาและลำตัวอัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อเครียดตึงของชายวัยฉกรรจ์
บวกกับใบหน้าคมคร้าม สันจมูกโด่งได้รูปสวยอย่างบุรุษ คิ้วหนาเข้ม ริมฝีปากกับคางที่รับกับสันกรามอย่างพอเหมาะพอดี เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบทั้งหน้าตาและมันสมองก็ว่าได้
ที่ทั้งหมดนี้เขาคนนั้นกับเพื่อนสนิทในกลุ่มมีมันครบทุกอย่าง ความมีเสน่ห์ของชายหนุ่มกลุ่มนี้ได้รับความนิยมชมชอบจากคนในและนอกคณะตัวเองเป็นอย่างมาก
เว้นเสียแต่ว่า..นิสัยของเขาคนนั้น จะค่อนข้างตรงและดุดันไปสักหน่อย จนบางทียังได้ยินมาว่ารุ่นน้องคณะนั้นพากันพูดถึงความโหดดุและเอาจริงของเขาคนนั้นอยู่เนืองๆ
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนกล้าเข้าหาเขาคนนั้นไม่ขาดสาย มองตามแผ่นหลังกว้างที่ขยับตามการเคลื่อนไหวของเจ้าตัว ที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อช็อปสีน้ำเงินเข้ม ปักตัวอักษรสีกรมขนาดใหญ่พอที่จะอ่านได้ว่า
“ เครื่องยนต์ ”
มีรหัสนักศึกษาขนาดเล็กกว่าปักอยู่ด้านบน ส่วนด้านหน้าที่อกซ้ายเหนือกระเป๋าเสื้อ ปักรหัสนักศึกษาที่อยู่เหนือนามสกุลและชื่อย่อเป็นภาษาอังกฤษอีกทีหนึ่ง ที่เขาจดจำมันได้อย่างขึ้นใจ
อีกทั้งรหัสยังเป็นรหัสเดียวกับรหัสผ่านของโทรศัพท์ เอทีเอ็ม แอคเคาท์ต่างๆ แม้กระทั่งกุญแจห้องพักแบบหมุนรหัส ซึ่งรหัสทั้ง6ตัวนั้นถูกปรับใช้ตามความเหมาะสมในแต่ละสถานะที่ต่างกันออกไป
อาจมีบางคนจะมองว่าการกระทำของเขาช่างขลาดเขลา แต่เขากลับมีความสุขและพอใจที่แค่ได้เฝ้ามองอยู่อย่างนี้มากกว่า
พวกเขาต่างกันเกินไปในความคิดของคนเฝ้ามอง รูปร่างหน้าตาของเขาที่จัดว่าอยู่ในระดับกลางๆทั้งหัวสมองก็ไม่ได้เป็นที่โดดเด่นอะไรมากนัก อาศัยความขยันอ่านขยันทบทวนเอาฐานะก็กลางๆ
พ่อแม่ทำงานบริษัทไม่ได้ขาดความอบอุ่นอะไร ถูกเลี้ยงมาอย่างดีได้รับทั้งความรักความเข้าใจ พ่อแม่พี่น้องยอมรับในสิ่งที่เป็น เพื่อนฝูงก็พอมี ไม่มากมายแต่ก็หลายคนอยู่ ไม่ได้มีจนเหลือเฟือแต่ก็ไม่เคยขาดแคลนสิ่งใด
ส่วนอีกคนน่ะหรือ จะให้บอกว่ายังไงดี หน้าตารูปร่างดีมาก ฐานะดี ได้ยินมาว่าที่บ้านประกอบธุรกิจของตัวเอง
การเรียนก็อยู่ในระดับท็อปของชั้นปี เป็นที่ชื่นชอบของคนมากมาย เพื่อนฝูงรายล้อมตัว เป็นคนดังของมหาลัย โดดเด่นด้วยการสร้างชื่อให้กับมหาลัยในการแข่งขันในสาขาที่เรียน
และที่สำคัญ ความจริงที่ว่า... เขาคนนั้นไม่ได้รักชอบเพศเดียวกันอย่างเขา
ด้วยข้อสุดท้ายนี้จึงเป็นเหตุให้เขายังหลบอยู่ในมุมเงียบๆอย่างนี้ เพราะถึงแม้จะไม่ใช่คนที่มั่นใจอะไรในตัวเองมากนักแต่ก็ใช่ว่าจะขาดความมั่นใจในตัวเองไปเสียทีเดียว
ยังจำครั้งแรกที่เจอกับเขาคนนั้นได้...
ตอนข้ามถนนเพื่อมามหาลัย ขณะที่รอจังหวะเพื่อจะข้ามอยู่นั้น เขาโดนกระเป๋าถือใบใหญ่ของผู้หญิงคนหนึ่ง เหวี่ยงกระทบแผ่นหลังตอนเธอหันไปคุยกับเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน
กระเป๋าใบหนักที่นักศึกษาสาวคนนั้นสะพายคล้องหัวไหล่อยู่ ผลักเขาให้เซไปข้างหน้าอย่างเสียหลัก บนเกาะกลางถนนที่ยานยนต์วิ่งกันขวักไขว่
เขาหลับตาทันที่เตรียมรับแรงกระแทก ที่คิดว่าจะถูกชนอย่างแน่นอน แต่ก่อนที่ตัวเขาจะคะมำลงไปนั้น กลับมีเรียวแขนแข็งแรงของใครสักคน เกี่ยวลำตัวของเขาไว้ได้ทันอย่างหวุดหวิด
จำได้ว่าหัวใจแทบหยุดเต้นในช่วงความเป็นความตายในเพียงแค่เสี้ยวเวลาระทึกขวัญอย่างนั้น
“ ระวังหน่อยสิคุณ! ”
เขาเงยหน้ามองเจ้าของอ้อมแขนทันที เสียงเข้มดุนั้นกลับไม่ได้ว่ากล่าวเขาอย่างที่เข้าใจ มองตามสายตาคมที่ตำหนิเธอคนที่ชนเขา
ใบหน้าสวยนั้นทั้งเจื่อนทั้งซีดเผือดจนแทบจะร้องไห้ กล่าวขอโทษเขายกใหญ่ จะเอาเรื่องก็ช่างกระไรอยู่ เพราะเธอเองก็ไม่ได้ตั้งใจ
เลยได้แต่บอกว่าไม่เป็นไร ทั้งที่ยังไม่หายตกใจ ขวัญยังปลิวว่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง และยังอยู่ในอ้อมกอดของอีกคนทั้งอย่างนั้น
ก่อนจะอ้อมแอ้มเอ่ยขอบคุณอีกฝ่าย เจ้าของแขนแกร่งผละออกไปแล้ว บอกไม่เป็นไร แล้วคว้ามือเขาพาข้ามทางม้าลายที่คนเดินต้องหลบรถเอาเอง
พอถึงอีกฝั่งแล้วเขากล่าวขอบคุณอีกคนอีกหลายครั้งที่ช่วยชีวิตเขาในครั้งนี้ บอกว่าอยากตอบแทนบุญคุณในครั้งนี้... แต่คนช่วยบอกดุๆว่า
“ ไม่ต้องการ ”
ร่างสูงใหญ่บอกอย่างนั้นแล้วเดินแยกจากไปอีกทาง ปล่อยให้เขามองตามรหัสที่ปักอยู่เหนือสาขาที่เรียนบนเสื้อช็อปตัวนั้น และจดจำมันอย่างขึ้นใจ
ก่อนจะหมุนตัวเดินไปทางคณะของตัวเอง กับความประทับใจอีกฝ่ายมาตั้งแต่ตอนนั้น
-
จิ้มจึกๆ
ติดตามๆ จ้า ชอบๆ
-
จิ้ม
สะดุดชื่อเรื่อง อิงแอบ...แนบชิด ใช่ไหมๆ
เริ่มจากความประทับใจ แล้วจาก แอบ(รัก) จะได้ แนบ(ชิด) กันได้ยังไง อิอิ
-
รอตอนต่อไป
-
รออ่านอีก
-
ปูเสื่อรอๆๆๆๆ
-
รอตอนต่อไปจ้า
-
รอตอนต่อไปค่ะ
-
2
“ นี่พวกแกรู้ไหม? ว่าต้นมันไปสารภาพรักกับพี่ต่อปี3เมื่อวาน ได้ข่าวว่าตอนนี้ตกลงคบกันแล้วด้วยแก”
อชิรวิชณ์เงยหน้าจากโทรศัพท์ มองฝนเพื่อนในกลุ่มที่เพิ่งมาถึง แล้วทำตัวเป็นโทรโข่งบอกข่าวกับเพื่อนๆ เขาสนใจข่าวนี้แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไร
“ หรอ!มันกล้าเนอะ” วรรณาสาวเนิร์ดในกลุ่มเงยหน้าจากวรรณกรรมแปลทำท่าสนอกสนใจข่าวที่ว่า
นั่นสิต้นช่างกล้าหาญจริงๆอย่างที่เพื่อนเขาว่านั่นล่ะ ต่างกับเขาลิบลับที่ได้แต่แอบอยู่ในมุมมืดๆอย่างนี้
“ แต่พูดก็พูดเถอะ ถ้าถูกปฏิเสธเนี่ยคงเจ็บแล้วก็อายน่าดู เขารู้ว่าเราชอบแต่เขาไม่ได้ชอบเราเนี่ย ”
น้ำฝนค้างด้ามมาสคาร่าในมือแล้วถอนหายใจราวกับว่ามันเป็นเรื่องของเจ้าตัว และทั้งที่คำพูดนั้นไม่น่าออกมาจากคนที่หัวกระไดไม่เคยแห้งเลยด้วยซ้ำ
“ แต่มันก็ดีกว่าปล่อยให้เขาไม่รู้ แล้วอาจจะพลาดโอกาสดีๆอย่างต้นมันก็ได้นะ ถ้าเขาบังเอิญคิดตรงกันไม่ใช่เหรอวะ”
อชิรวิชณ์คิดตามคำพูดของปันนภหนุ่มแว่นประจำกลุ่ม แต่กรณีนี้คงไม่ใช่กับเขา......
คนๆนั้นจะคิดเหมือนเขาได้ยังไง ในเมื่อเคยเจอหน้ากันแค่ครั้งเดียว ชื่อเสียงเรียงนามก็เป็นเขาที่รู้จักอีกคนแค่ฝ่ายเดียวเช่นกัน
“ แล้วแกล่ะอิง? ไม่คิดจะตอบรับความรู้สึกของพี่ก้องหน่อยเหรอวะ เห็นเทียวไล้เทียวขื่ออยู่นานแล้วนี่ ”
อชิรวิชณ์ไม่ได้ตอบคำถามของหนุ่มแว่น จริงอยู่ที่เขารับรู้ถึงความรู้สึกของก้องไกลที่ส่งมาให้ แต่จะให้เขารับความรู้สึกนั้นไว้ได้อย่างไร
ในเมื่อ...เขาชอบพอคนที่พูดถึงในฐานะพี่น้องร่วมสถาบันเท่านั้น
แม้ว่าเขาจะเคยปฏิเสธการคบหาแบบคนรักกับรุ่นพี่คนดังกล่าวแล้วก็ตาม แต่อีกฝ่ายยังยืนยันว่าจะจีบเขาอย่างนี้ต่อไป จนกว่าเขาจะมีใจ หรือใจอ่อนยอมคบกัน
ครั้นจะให้ฝืนใจตัวเองเพราะเกรงใจก็ไม่ใช่ตัวเขาอีก เพราะอย่างนี้เขาถึงได้แค่ส่งยิ้มเป็นคำตอบให้เพื่อนเพียงเท่านั้น
“ อย่าว่าแต่พี่ก้องเลย พี่เทน พี่เกื้อ ก็สู้วิศวะยานยนต์ปี3ไม่ได้ ใช่ไหมวะอิง?”
สายฟ้าเพื่อนคนสุดท้ายในกลุ่มเพื่อนที่สนิทที่เพิ่งมาถึง แต่คงทันได้ยินเรื่องราวที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ อิงแค่เม้มปากทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราว... แต่ใจแอบกระตุกหน่อยๆ
มองคนที่เพิ่งวางกระเป๋าแบรนด์ดังบนโต๊ะแล้วนั่งลงข้างเขา นี่เพื่อนเขารู้? คิดว่าไม่แสดงออกแล้วนะ แต่สายฟ้าเพื่อนที่เขาสนิทที่สุดเพราะคบกับมาตั้งแต่ม.ต้นกลับล่วงรู้ความลับนี้ได้
“ จริงเหรอฟ้า ใครอะอิง?บอกหน่อยสิฟ้า นะๆๆ”
เพราะรู้ว่ายังไงอย่างอชิรวิชณ์คงไม่มีทางปริปากบอกแน่ๆ เลยพากันเขย่าตัวสายฟ้าที่แกล้งทำหน้าอ้ำอึ้งเล่นตัวไม่ยอมบอกง่ายๆ ทำให้เจ้าของเรื่องพลอยลุ้นไปด้วย
“ ไม่รู้หรอกว่าใคร รู้แค่ที่บอกนั่นแหละ..กร๊ากก ฮ่าๆๆ”
คนถูกเขย่าตัวทนแรงกดดันไม่ไหว บอกความจริงที่เจ้าตัวก็รู้แค่นั้น ก่อนจะหัวเราะเสียงดังอย่างชอบอกชอบใจเพราะแกล้งความอยากรู้อยากเห็นของเพื่อนได้
“อ้าว..”
ทำหน้าผิดหวังกันหมด ก่อนจะพากันรุมแกล้งสายฟ้า จนอิงได้แต่นั่งขำ
“ ถามเจ้าตัวดูสิ..” สายฟ้าโยนให้เพื่อนรักเพื่อนสนิท หลังจากหายหอบเหนื่อยเพราะโดนจั๊กจี้
ส่วนคำตอบที่ได้ยังเป็นแค่การอมยิ้มกลับมาของอีกคนเท่านั้น อชิรวิชณ์ไม่ใช่คนพูดน้อยแม้จะไม่ใช่คนพูดมากก็ตาม แต่ถ้าเป็นเรื่องของเจ้าตัวแล้วล่ะก็แทบจะไม่ปริปากอะไรเลยล่ะ
“เฮ้ย! อย่าบอกนะว่ากลุ่มนั้นน่ะ..”
น้ำฝนบุ้ยใบ้ไปทางนักศึกษาปีสูงคณะวิสวะกลุ่มหนึ่ง ที่กำลังเดินผ่านทางที่ไกลจากพวกเขานั่งพอสมควร
อิงปลายตามองแค่แวบเดียวก็ก้มหน้าเล่นเกมในมือถือต่อราวกับไม่ใส่ใจ...
ทำเอาเพื่อนๆที่เพิ่งละสายตาจากคนกลุ่มคนดังของมหาลัย หวังจะจับผิดปฏิกิริยาของผู้ต้องสงสัย ก็ต้องผิดหวังไปตามๆกัน เพราะไม่มีสัญญาณอะไรของเพื่อนให้จับผิดได้เลยแม้แต่น้อย
แต่...ถ้ามีใครสักคนนั่งชิดเขาอยู่ตอนนี้ล่ะก็
คงได้ยินเสียงหัวใจของเขามันกระหน่ำเต้นรัวจนแทบทะลุอก เพราะร่างสูงหนึ่งในกลุ่มนั้น
อิงมักจะไม่เงยหน้ามองเลยสักครั้ง เมื่อเห็นใครคนนั้นผ่านเข้ามาในครองจักษุ ท่าทางที่เปิดหนังสือเปิดกระเป๋า หรือแม้กับสิ่งที่ไม่ค่อยชอบเป็นการส่วนตัวเช่นก้มหน้าเล่นมือถือก็ตาม
ทุกอย่างถูกทำออกมาอย่างธรรมชาติ ไม่เคยทำท่าประหม่าหรือร้อนรนให้ใครจับได้
“ แต่ว่ากลุ่มนั้นก็หล่อกันจริงๆนั่นล่ะ ดูสิชะนีกรี๊กร๊าดกันจนนอสั่น ”
“ แล้วแกไม่ใช่ชะนีหรอฝน ”
“ ไอ้ปัน! ฉันเป็นชะนีแต่ไม่มีนอย่ะ”
“ เงียบล่ะสิไม่ว่า”
อิงนั่งอมยิ้มมองเพื่อนที่เถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระ
“ ฟ้า...ทำไมถึงรู้?” ดึงข้อมือเพื่อนไว้ขณะทยอยกันขึ้นตึกเรียนเมื่อได้แก่เวลา
“ ชั้น3มุมลึกลับ ” สายฟ้ายิ้มเจ้าเล่ห์ นี่ฟ้าแอบตามเขาไปเหรอ?
“ แต่ไม่รู้ว่าใคร สบายใจได้ ไม่พร้อมก็ไม่ต้องบอกก็ได้” สายฟ้าตบบ่าเพื่อนให้สบายใจก่อนก้าวขึ้นบันไดไป ปล่อยให้อีกคนคิดอะไรคนเดียว
เขาเห็นอิงหายไปบ่อยๆ บางครั้งเหมือนจะรีบๆ เพราะเป็นห่วงเลยตามไป เลยได้รู้ว่า ที่แท้เพื่อนรักไปนั่งแอบมองใครสักคน
พอมองลงไปตามสายตาของคนแอบมอง ก็พอจะรู้อยู่บ้างว่าปีไหนคณะอะไร แต่แค่ยังไม่รู้ว่าใครเท่านั้นเอง
แค่มองอยู่ห่างๆอย่างนี้ก็พอใจแล้ว สายฟ้าไม่ชอบวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของใคร พอๆกันกับ ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของเขาเช่นกัน
ประมาณว่า “กูไม่เสือกเรื่องของใคร ก็อย่ามาเสือกเรื่องของกู”
แต่บางทีมันก็มีบ้างเพราะเป็นห่วง แต่ก็ดูอยู่ห่างๆเท่านั้นไม่ให้อีกคนต้องอึดอัดกับความห่วงใยของตัวเอง
“ ไม่คิดจะบอกพี่เขาเหรอ? ปีสุดท้ายแล้วนะนั่น” ที่จะยังเข้าม.อยู่ ปีสุดท้ายก็เข้าปฏิบัติงานของจริงที่บริษัทเลย
ฟ้ากระซิบถามหลังอิงนั่งลงข้างกันกับเขาในคลาสเรียน ระหว่างรออาจารย์เข้าสอน อิงเม้มปากมองหน้าเพื่อนรัก
“ ไม่รู้สิ...ไม่กล้าด้วย ”
คนๆนั้นเป็นคนดังแม้ไม่เท่าเพื่อนคนที่เป็นเดือน แต่ก็มีคนรู้จักกันทั้งมหาลัย คู่ควงไม่เคยว่างเว้น แต่ยังไม่เคยได้ยินว่าเคยคบกับใครจริงจังๆเหมือนกัน
“กลัวอะไร? เปิดเทอมสุดท้ายมาเดือนนึงแล้วนะ” รู้อยู่เต็มอก แต่ประสบการณ์ที่เคยได้พบเจอมา ก็ทำให้เขาไม่คิดจะบอกอีกฝ่ายให้ได้รู้
“คิดให้ดีสิอิง ปี3อย่างนั้น ลงช็อปให้แกได้ตามไปแอบมองอีกสักกี่ครั้ง เดี๋ยวก็จบ จะมานั่งเสียใจทีหลังเอานะ”
อชิรวิชณ์ไม่ได้พูดอะไรอีก เพราะอาจารย์เข้าสอนพอดี ไม่ได้คิดว่าเพื่อนก้าวก่ายที่สายฟ้าพูดก็เพราะเป็นห่วงก็เท่านั้นเขารู้ดี แล้วปกติสายฟ้าก็ไม่ใช่คนพูดมากชอบเซ้าซี้อะไรอย่างนั้นอยู่แล้วด้วย
หรือเขาจะเก็บเอาเรื่องนี้ไปคิดอีกทีดี อิงวางข้อศอกบนโต๊ะเลคเชอร์ มือที่ไม่ได้จับปากกาถูกกำหลวมๆ แล้วแตะที่ริมฝีปากเบาคล้ายกำลังยกกำปั้นปิดปาก
ดวงตาจ้องกระดานด้านหน้า มือข้างที่ถนัด จับปากกาเตรียมจดสิ่งที่อาจารย์หน้าคลาสเริ่มพร่ำสอน ทั้งท่าทางและสายตาราวกับตั้งใจฟังอยู่เต็มที่
... แต่ในความเป็นจริง ความคิดกลับล่องลอยคิดย้อนกลับไปไกลถึงเมื่อ 2ปีกว่าที่ผ่านมา....
*
*
*
*
“ ไม่เอาน่า..ไม่ร้องนะครับคนดี ”
ร่างสูงใหญ่ของนักกีฬา รร.โน้มตัวลงมาเช็ดน้ำตาให้คนตัวเล็กกว่าอย่างเบามือ ก่อนจะโอบกอดอย่างปลอบประโลม
“พี่ไม่ได้ไปเรียนที่ไกลๆซะหน่อย วันหยุดเราก็เจอกันได้จริงไหมหืม?” มือใหญ่ลูบหัวคนรักรุ่นน้อง อย่างอ่อนโยน
ยังจดจำวันปัจฉิมปีนั้นได้ดี เสียงทุ้มๆยังก้องอยู่ในหัว ที่บอกซ้ำๆย้ำๆว่าให้เชื่อใจ ให้ไว้ใจ
ช่วงเวลาที่มหาลัยของคนรักยังไม่เปิดเรียน ก็ยังเทียวรับเทียวส่งเขาไม่เคยขาดจนเพื่อนๆพากันอิจฉาไปตามๆกัน......
อิงวางโทรศัพท์ลงกับหน้าตักตัวเอง แล้วทอดถอนหายใจ กี่ครั้งแล้วที่อีกคนไม่รับสาย
นั่นไม่สำคัญเท่ากับไม่ยอมโทรกลับหรือข้อความไลน์อะไรสักอย่างเพื่อให้ทางนี้ได้สบายใจบ้างเลย
... แค่4-5นาทีต่อวันหรือแค่ต่อสัปดาห์ แค่นั้นก็ให้กันไม่ได้เชียวหรือ...
แรกๆก็พอเข้าใจ เห็นว่ามีรับน้อง ประชุมเชียร์และอีกสารพัดกิจกรรม อิงเชื่อทุกอย่างทุกคำพูด เวลาอีกคนรับสายแล้วแก้ตัว เพราะพี่ชายคนโตที่เคยเรียนคณะนี้ก็เคยบอกเหมือนกัน
แต่ยิ่งนานวันเข้า อะไรหลายๆอย่างก็ดูเหมือนจะยิ่งเปลี่ยนไป หลายสิ่งเริ่มเข้าหู และเริ่มเข้าตา
เมื่อหลายครั้งบังเอิญเห็นคนรักเดินกับผู้หญิงที่ตัวเองไม่รู้จัก
แรกๆคิดว่าไว้ใจ คิดในแง่ดี คงเป็นเพื่อนเป็นรุ่นพี่ที่ม. อาจจะมาธุระอะไรด้วยกันสักอย่างก็ได้ แม้จะพยายามบอกตัวเองอย่างนั้นแต่ใจก็อดที่จะเจ็บแปลบไม่ได้
ครั้งต่อมาเลยเดินเข้าไปทักคนทั้งคู่ เพราะอีกคนไม่ยอมติดต่อเขาในทุกทางที่ทำได้
...ไม่คิดว่าการเดินเข้าไปหาคนรักในครั้งนั้น จะเป็นการเดินเข้าไปให้อีกคนบอกเลิกความสัมพันธ์ที่มีมาเกือบ2ปีว่า
... คนรักเขาเพิ่งจะตกลงคบกับคนที่ยืนเคียงข้างกัน....
แนะนำกับเขาว่า ผู้หญิงที่ดูเพียบพร้อมคนนั้นเป็นคนรักหมาดๆพร้อมกับถ้าทีขวยอายของเธอ ที่ยังเกาะแขนร่างสูงไม่ห่าง
บอกเขาว่าวันนี้พาแฟนมาดูหนังกินข้าว ทั้งที่เขาเคยขอ เคยชวนแต่โดนปฏิเสธตลอดคงเพราะอย่างนี้ ที่อ้างว่าไม่ว่างก็คงเพราะอย่างนี้
คนรักบอกกับแฟนสาวว่าเขาเป็นเพียงรุ่นน้องที่รร.เก่าเท่านั้น
อชิรวิชณ์ไม่ใช่คนโง่หรือซื่อบื้อ ขนาดที่จะไม่รู้ว่ากำลังโดนบอกเลิกอย่างกลายๆ เข้าใจการห่างหายของอีกคนอย่างแท้จริงก็ตอนนี้
พยายามจะเข้าใจว่าคงเป็นเพราะความห่างเหินของพวกเขา บวกกับการใกล้ชิดอีกคนแทน
รวมถึงสังคมใหม่ๆ สังคมที่โตกว่าเด็กม.ปลายอย่างเขา
อาจเป็นเพราะเธอคนนั้นดูเรียบร้อยอ่อนหวาน ดูเพียบพร้อมไปทุกสิ่งด้วยทั้งฐานะและหน้าตา
และก็อาจเป็นเพราะเขาคนนั้นเป็นผู้ชายแท้ๆ ที่ไม่ได้เบี่ยงเบนทางเพศอย่างเขาแต่แรก
แต่ถึงจะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างที่ว่ามาแล้วก็ตาม...
อย่างไรก็ใช่ว่าสิ่งเหล่านั้น จะช่วยบรรเทาความเจ็บแน่นในอก ความปวดร้าวในหัวใจ ให้มันลดลงเสียเมื่อไหร่
ยังจดจำได้ดีจนทุกวันนี้ ว่าตัวเองต้องทุรนทุราย ร้องไห้คร่ำครวญอยู่นานแค่ไหนในห้องนอนของตัวเองเพียงลำพัง
ทุกครั้งที่นึกถึงก็ยิ่งตอกย้ำ ทุกเรื่องราวที่อีกคนได้สร้างไว้ในความทรงจำ
จูบแรก...
คนแรก...
ความประทับใจในหลายๆครั้งหลายๆโอกาส...
ตั้งแต่การนับถอยหลังส่งท้ายในคืนข้ามปีบนดาดฟ้าตึกรร. ที่เขาถูกพาแอบลักลอบเข้าไป
แอบอิงกันนับถอยหลังพร้อมๆกัน และจูบแรกอย่างหอมหวาน
ท่ามกลางแสงพลุและดอกไม้ไฟหลากสี ที่ถูกจุดให้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน แล้วแตกกระจายออกอย่างสวยงามตระการตา...
บทเรียนรักบทแรก...
ท่ามกลางช่อกุหลาบกับเทียนหอมในแก้วใบเล็กกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารัก กว่าครึ่งร้อย ที่ถูกจุดเต็มห้องนอนของอีกฝ่าย
ที่รอเซอร์ไพรซ์เขาทั้งวัน เทียนหอมสีแดงสดสีเดียวกันกับกุหลาบดอกใหญ่ในมือ ที่ถูกกอบกุม มือที่ครูดจิกแผ่นหลังหนาในคืน
เจ็บปวดอันแสนหวาน
อ้อมกอดที่ปกป้องเขาท่ามกลางสายน้ำ ที่ถูกสาดเข้ามาอย่างไม่ลดละ
แต่อีกคนก็กอดเขาอย่างไม่อายใครต่อใครที่มองมาไม่หยุดเช่นกัน
ในวันสงกรานต์ปีนั้นที่มากด้วยผู้คนกับสายฝนปรอยๆหลงฤดู
มือใหญ่ที่หิ้วของทำบุญเต็มสองข้างในขณะที่ตัวเขามีแค่ดอกไม้ไหว้พระช่อใหญ่เท่านั้น และธูปเทียนที่ถูกจุดในมือยามค่ำคืน
คอยเดินเวียนเทียนเคียงข้างกันในวันสำคัญทางศาสนา
ช่วยตัดปลายเล็บเล็มปลายผม ที่อีกคนหวงนักหวงหนา เพื่อปล่อยไปกับกระทงที่ซื้อตามร้านรวงที่ทำขาย
เพราะอันที่ช่วยกันทำ ล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า
กระทงใบตองสวย ที่ถูกยกจรดหน้าผากของคนทั้งคู่ เมื่อยามอธิฐานว่า...จะรักกันไม่แยกจาก
สุดท้ายยืนมองโคมลอย ที่ช่วยกันปล่อยในอ้อมกอดอุ่นๆของคนที่เพิ่งให้คำมั่นสัญญา แหงนมองโคมลอยจนลับตา ในคืนวันเพ็ญ
...ความทรงจำแสนหวาน ที่ร้าวรานทุกครั้งเมื่อนึกถึง....
-
แฟนเก่าของอิงแม่มเลว
:sad11:
ได้ใหม่ลืมเก่า น่าตบคว่ำที่สุด
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
-
ธรรมดาที่รักแรกอาจไม่สมหวังแต่สำหรับอิงมันคงรวดร้าวจนไม่กล้าเชื่อมั่นกับใครอีก
อยากรู้แล้วว่าเขาจะป๊ะหน้ากันอีท่าไหน ดูท่าทางอิงคงซุ่มนาน ...
รอ ~
-
เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงแค่แอบมอง เพราะเคยเจ็บจากผู้ชายแท้ๆนี่เอง
แล้วต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ
-
เพราะอดีตสินะ ที่ทำให้ไม่กล้าบอก
ได้แต่แอบมอง
-
ประสบการณ์ครั้งเก่ามันสอนมา
-
รักครั้งแรกของอิงมันเจ็บมากจริง ๆ
-
อ่านตอนนี้แล้ว หวังว่าอนาคต แฟนเก่าเฮงซวยจะไม่กลับเข้ามาในชีวิตอิงอีกนะ
... จบเพราะไปกันไม่รอด เจ็บน้อยกว่า เค้ามีคนใหม่...
เพราะในวันที่เราเสียใจ...เค้ากลับมาความสุขที่สุด...เข้าใจอิงเลยละ
-
ไม่เป็นไรน่ะอิง มันเป็นประสบการณ์
รออิงเปิดตัว ลุ้นๆๆๆ
-
น่าสงสารน้อง :mew6:
-
อิงสู้ๆ
-
อิแฟนเก่าแม่งเลวจริง ลืมทุกอย่างที่เคยทำร่วมกันมาเฉยเลย
อยากรู้ว่าอิงจะได้เจอกะพระเอกอีท่าไหน เพราะนางซุ่มเหลือเกิน
-
3
“อ๊ะ!”
เผลออุทานเบาๆ เมื่อปลายนิ้วของเพื่อนสนิท ค่อยๆปาดเช็ดน้ำตาที่ข้างแก้มให้
“ คิดอะไรอยู่?” สายฟ้าไม่ได้คาดคั้นเอาอะไร มีแค่ความห่วงใยที่ถ่ายทอดมาให้
“ เรื่องเก่าๆน่ะ” ยิ้มให้เพื่อนสบายใจ
ทั้งที่รู้ตัวว่ามันฝืนเต็มที คนคอยเคียงข้างไม่ว่าเมื่อไหร่ทำเพียงแค่บีบมือปลอบเขาเบาๆ พอให้รับรู้ว่ายังมีคนที่หวังดีอยู่ตรงนี้
“ มันผ่านไปแล้ว คิดซะว่าอกหัก ดีกว่ารักไม่เป็นอย่างที่เขาว่าไง ”
คนยังไม่ลืมอดีตยิ้มให้กับคำปลอบติดตลกของเพื่อนรัก ที่ผ่านช่วงเวลาเลวร้ายมาด้วยกัน แม้อารมณ์จะไม่คงที่นักแต่ก็พอฝืนได้ไม่ยากเย็นนัก
“ อืม...ไม่เป็นไรแล้ว แค่เผลอน่ะ ขอบใจนะฟ้า ”
แม้จะบอกออกไปอย่างนั้นแต่เชื่อเถอะ ว่าใครหลายๆคนคงคิดเหมือนเขา ในตอนที่ทุกข์ทรมานเพราะช้ำรักนั้น
คงมีแต่คนคิดว่า รักไม่เป็นเสียดีกว่า จะต้องมาทนทุรนทุรายจนแทบขาดใจกว่าอาการจะดีขึ้น และกว่าจะผ่านมันไปได้
บางคนก็ผ่านมันไปไม่ได้ด้วยซ้ำ ถึงกับขาดสติยั้งคิดชั่ววูบชั่วคราว แต่กลับจบชีวิตลงจริงๆเพราะทนช่วงเวลาแห่งความทรมานราวกับตกนรกหมกไหม้อย่างนั้นไม่ได้
คำว่า “ เกือบขาดใจตาย ” เขาเลยเข้าใจมันดีเลยทีเดียว'....
ไม่ต้องไปฟังจากปากใครว่ามันเป็นยังไง เพราะประสบพบเจอมาด้วยตัวของเขาเอง
แล้วอย่างนี้จะให้อชิรวิชณ์ไปเอาความกล้าหาญชาญชัยมาจากไหน ไปบอกรักคนที่แอบมองในตอนนี้
กลัวถูกปฏิเสธก็ใช่... หากเขาคนนั้นมีผู้ชายด้วยกันไปบอกรัก บางทีอาจได้หมัดรุ่นๆจากกำปั้นใหญ่ๆนั้นกลับมาก็เป็นได้
นอกจากจะไม่สมหวังแล้วยังเจ็บตัวอีกด้วย เพราะอย่างที่เคยบอกอีกคนช่างโหดดุเหลือเกิน
ในทางกลับกันแม้คนนั้นจะยอมคบกันหรือดูใจกันไปก่อน ถึงความเป็นไปได้จะน้อยเต็มทีก็ตาม
อิงคิดต่อไปอีกว่า อีกไม่นานอีกคนก็จะจบ นั่นหมายถึงการห่างกันของคนทั้งคู่ อีกคนจะก้าวไปสู่ยังอีกสังคมหนึ่ง ที่ต้องเติบโตขึ้นไปอีก
แต่เขายังเรียนอยู่ที่นี่อีกถึง3ปีกว่า แค่ไม่กี่เดือนคนเรายังเปลี่ยนกันได้ นับประสาอะไรกับเวลาตั้ง3ปีอย่างนี้ จะเอาอะไรมาเป็นหลักประกัน
แล้วตัวอิงเองยังระลึกอยู่เสมอว่า ตัวเองยังเด็กยังเล็กนักกับบทเรียนของชีวิต แม้จะเติบโตมาอีกก้าวข้ามมาอีกขั้น
แต่หนทางชีวิตก็ยังอีกยาวไกลเหลือเกิน จากคำสอนของคนเป็นพ่อเป็นแม่ที่เตือนสติเขาในเหตุการณ์คราวนั้น
อีกอย่างตัวอิงเองก็ยังไม่พร้อมที่จะเผชิญเรื่องร้ายๆในเร็ววันนี้ด้วยเช่นกัน แม้จะเรียกได้ว่าขี้ขลาด หรือหวาดระแวงไปทั่วก็ตาม
แต่ตอนนี้เขา...มีความสุขดีกับการแอบรักแอบมองใครในมุมมืดอยู่อย่างนี้ดีนี่นา
เขาเพิ่งจะ19เองเท่านั้นนะ อะไรๆก็ค่อยๆให้มันเป็นไปเถอะ
“คนนี้ก็เช้าถึงเย็นถึง”
สายฟ้าอดที่จะแซวเพื่อนสนิทที่หยุดยืนมอง รุ่นพี่ต่างคณะอย่างเสียไม่ได้
ร่างสูงหน้าตาหล่อเหลา สวมแว่นกันแดดยี่ห้อดัง ที่รับกันกับรูปหน้าเรียวของคนใส่ ปลายแขนเสื้อสักศึกษาถูกพับจนถึงครึ่งท่อนแขนแกร่ง
ฝ่ามือใหญ่ซุกซ่อนอยู่ในกระเป๋ากางเกง ยืนพิงรถยนต์คู่ใจมองตรงมาที่เขากับเพื่อน
กำลังจะก้าวขาข้ามไปอีกฝั่งที่มีคนคอยอยู่ แต่...
“บรื๊น!!!!...เอี๊ยดดด...” ต้องหยุดชะงักลงเสียก่อน
นินจาสีนิล วิ่งมาจอดตรงหน้าพวกเขาทั้งคู่ที่ล่ำลาเพื่อนคนอื่นเสร็จแล้ว สายฟ้ากรอกตาอย่างเซ็งๆ อิงแค่อมยิ้มกับนัยน์ตาวิบวับอย่างล้อเลียน
“ คนนี้ก็เช้าถึงเย็นถึง..”
สายฟ้าค้อนคนที่ยืนอยู่ข้างกันทันทีเมื่อโดนย้อนเข้าให้
“ ขึ้นมาเร็ว!”
คนขับเร่งคนที่ยังอ้อยอิ่งอยู่ แม้ว่าเสียงจะอู้อี้เพราะคนพูดสวมหมวกกันน็อคแบบเต็มใบแต่เสียงที่ลอดผ่านก็ยังดังมากอยู่ดี
“ แล้วขอให้มารับหรือไงเล่า” คนถูกเร่งสวนกลับทันที เพราะไม่ได้นัดกันไว้ล่วงหน้า ความผิดเขาที่ไหน
“ อย่าดื้อเร็วๆ” อีกคนดูท่าจะไม่สนใจหน้างอๆของคนที่มารับเลยสักนิด
“ ไปนะอิง”
“ อืม..ไปเถอะ” ฟ้าหันมาบอกลาเพื่อนก่อนก้าวขึ้นเจ้าสองล้อสีดำเงาซ้อนท้ายคนที่กำลังคบหาดูใจกัน
แต่อิงไม่ค่อยเข้าใจคนทั้งคู่มากนัก ไม่รู้ว่าจีบกันท่าไหน เห็นกัดกันตลอด
“ รอนานหรือเปล่าครับ?” เข้าไปหาคนที่ยืนคอยอยู่
“ ไม่นานครับ แล้วเมื่อเช้าทำไมไม่รอพี่ไปรับ?” เมื่อเช้าร่างสูงได้รับข้อความจากคนตรงหน้านี้ว่าไม่ต้องมารับ หรือว่าจะมีใคร
ตัดหน้าเขามาส่งอีกคนแทน
“ พอดีติดรถเพื่อนมาน่ะครับ แล้วพี่ก้องมีเรียนบ่ายด้วยใช่ไหมล่ะวันนี้?” ทั้งที่จริงเขามารถสวัสดิการของม.ต่างหาก
อันที่จริงเขายอมให้ก้องไกลที่เทียวรับเทียวส่งเพราะความเกรงใจอยู่ด้วยส่วนหนึ่ง อีกส่วนก็เห็นว่าอีกคนพอใจที่จะทำเพราะตัวเขาก็ไม่ได้เดือดร้อนออกจะสะดวกดีมากด้วยซ้ำ
แต่บางทีเขาก็ไม่ค่อยชอบให้ใครมาคอยกะเกณฑ์หรือต้องมานั่งรายงานทุกการเคลื่อนไหวเหมือนกัน
แต่ถ้าให้บอกออกไปตรงๆก็กลัวจะเป็นการทำลายน้ำใจคนตรงหน้า เลยเลี่ยงตอบไปอย่างนั้น
จากนั้นก็เหมือนกันกับทุกครั้งที่รุ่นพี่คนนี้มารับ ก็คือจะพาไปทานข้าวบางทีก็เข้าร้านอาหาร ดูหนัง หรือซื้อของที่ต้องการ
แล้วก็พามาส่งที่หอพัก หลังตะวันตกดินไม่นานทุกครั้ง
*
*
*
“ ไม่มีเรียนแล้ว ไปหาอะไรกินกันเถอะพวกเรา” ฝนเอ่ยชวนเพื่อนๆในกลุ่มหลังอาจารย์ปล่อยแล้ว
“ เอาสิ ไม่ได้ไปไหนครบกลุ่มกันนานแล้วด้วย ว่าไงอิง คิวว่างไหมวันนี้?” ปันอดที่จะหันไปเย้าคนเนื้อหอมเสียไม่ได้
“ ไม่ขนาดนั้นสักหน่อย ไปก็ไปสิ ” อิงยู่หน้าให้เพื่อน มือก็คว้าของลงกระเป๋าสะพาย แล้วลุกเดินตามเพื่อนที่ทยอยกันออกจากห้องเรียน
****
***
**
“เอาน้ำอะไรดีอิง?” สายฟ้าถามคนที่นั่งข้างตัวที่ยังเลือกเครื่องดื่มไม่ได้ พร้อมกับก้มดูเมนูเครื่องดื่มด้วยกันทั้งที่ของเจ้าตัวนั้นสั่งไปแล้ว
“แกๆ”
ทั้งคู่เงยหน้ามองฝนที่เรียกเพื่อนด้วยเสียงกระซิบกระซาบ เพื่อนในกลุ่มมองตามสายตาของเธอที่บุ้ยใบ้ให้มองออกไปนอกร้าน ที่มีเพียงกระจกใสกั้นกลาง
อิงเม้มปากนิดๆอย่างที่ชอบทำอย่างเผลอตัว บีบเมนูอาหารและเครื่องดื่มในมือแน่น
เห็นแค่เพียงเสี้ยวหน้าด้านข้าง กับลาดไหล่กว้างเขาก็จดจำได้ทันทีว่าคนๆนั้นเป็นใคร
หัวใจมันปวดหนึบขึ้นมาทันที เมื่อไล่สายตาไปตามท่อนแขนที่เขารู้ว่ามันแข็งแกร่งแค่ไหน แม้จะได้สัมผัสมันเพียงครั้งเดียวก็ตาม
ท่อนแขนที่กำลังโอบกอดรอบเอวคอดกิ่วของหญิงสาวที่เดินเคียงข้างกัน ฝ่ามือใหญ่วางที่สะโพกได้รูปสวย ได้ตำแหน่งมือพอดิบพอดี
..... ทำได้แค่เพียงอิจฉาเธอคนที่ได้รับการโอบกอดอย่างนั้นในใจเงียบๆคนเดียว
“พี่เกียร์วิศวะกับพี่เอิร์นดาวนิเทศปี2ใช่ไหม?” ฝนยังกระซิบกระซาบต่อ ทั้งที่ไม่จำเป็นเลยสักนิด
“วันก่อนยังเห็นนัวเนียกับพี่ผึ้งนิเทศปี3ในผับอยู่เลยนะเว้ย แต่...ของเขาดีจริงๆว่ะ” ปันออกแนวจะชื่นชมเสียมากกว่า
แม้ว่าจะใส่แว่น แต่ปันนภไม่ได้เป็นเด็กเนิร์ดแต่อย่างใด สถานที่ชื่นชอบอันดับต้นๆก็ผับบาร์เนี่ยแหละ
“ อ้าว..แล้วที่ยัยแก้วคณะเรา โพทะนาไปทั่วเมื่ออาทิตย์ก่อนว่าพี่เขาพาไปเปิดตัวกับพ่อแม่ถึงบ้านช่องห้องหับนี่มันยังไงกันล่ะ?” สาวเนิร์ดก็กระโดดลงวงกอสซิบกับเพื่อน
“ก็มันจิกเขาขนาดนั้น ใครเขาจะไปเอามัน เพื่อนมันว่าโทรตามยิกๆแทบไม่ให้อีกฝ่ายได้หายใจหายคอ แล้วก็ไม่รู้ข่าวที่ว่านั่นนางมโนเอาเองหรือเปล่าหรอก”
อิงทำชี้บอกสายฟ้าว่าเอาชาเขียวเย็น ทำเป็นไม่สนใจกับสิ่งที่เพื่อนๆพูดกันระหว่างรออาหาร และหัวข้อเรื่องก็เปลี่ยนไปเรื่อยจนอาหารที่สั่งมาเสิร์ฟ
.... แต่เขา...กลับสลัดภาพนั้นออกจากหัวไม่ได้...
-
ไม่เป็นไรนะอิง. ไอ้นั่นมันเลวววววว
รอพระเอกเรากันดีกว่าาาา (หวังว่าจะไม่เลวนะ) :hao7:
-
ใช่แแล้วอิง ตอนนี้เราอายุยังน้อยอยู่ อนาคตยังอีกยาวไม่ต้องรีบๆส่วนไอ้เลวนั้นดดีแล้ววที่เราจากมาได้ไม่ต้องเสียใจไปนานกว่านี้
-
น้องอิงใจบอบช้ำ เศร้าแทน
ไอ้พี่เกียร์นี่น่าโดนกระเทยร่างบึ้กจับกดนะเนี่ย หึหึ ลงโทษซะ
-
มาติดตามน้องอิงด้วยคนค่ะ :3123:
-
อย่าไปสนใจมันเลยยย
มองหาพระเอกเลยอิง
-
พี่เกียร์คือรุ่นพี่วิศวะเครื่องยนต์รึเปล่า เป็นคนที่เคยช่วยอิงแล้วอิงก็แอบชอบใช่ไหม ?
ตอนอ่านเรื่องเข้าใจแบบนั้น...แต่พออ่านคอมเมนต์ท่านอื่นแล้ว เหมือนพี่เกียร์เป็นแฟนเก่า ?
ถ้าเกียร์คือพระเอก แสดงว่าพระเอกเป็นแบดบอยแน่ๆ อ้ากกกก
:hao6:
-
พี่เกียร์คือรุ่นพี่วิศวะเครื่องยนต์รึเปล่า เป็นคนที่เคยช่วยอิงแล้วอิงก็แอบชอบใช่ไหม ?
ตอนอ่านเรื่องเข้าใจแบบนั้น...แต่พออ่านคอมเมนต์ท่านอื่นแล้ว เหมือนพี่เกียร์เป็นแฟนเก่า ?
ถ้าเกียร์คือพระเอก แสดงว่าพระเอกเป็นแบดบอยแน่ๆ อ้ากกกก
:hao6:
คนกำลังอินกับตอนที่แล้ว ที่อิงคิดถึงแฟนเก่าค่ะ จึงเข้าใจผิด (คิดว่างั้นนะ)
พี่เกียร์เป็น รุ่นพี่ ที่อิงชอบไปแอบดูนั้นละ ฮะๆๆ (ที่เราเข้าใจ)
-
ตกลงพระเอกใช่ไหม เกียร์
อิงน่ารัก มาต่อทุกวันเลยนะ จะรออ่านจ้าาา
-
มาต่อเร็วๆน้าาาาา
-
ชื่อเรื่องทำให้สะดุด แล้วเข้ามาอ่าน
ไม่ผิดหวังเลยจิงๆ ^^
อ่านแล้วคิด อินไปความรู้สึกของอินจิงๆ TT
รออ่านต่ออย่างใจจดใจจ่อจร้า อยากอ่านต่อมากๆ
อ่านแล้วมันสะเทือนในความรู้สึกดีอ่ะ 5555
-
ถึงตอนนี้แทบทุกคนมีคำถามกันทั่วหน้าว่า พี่เกียร์เป็นใคร? แฟนเก่า? หรือคนปัจจุบันที่บัวแอบชอบ?
-
อิงสู้ๆๆๆ
-
มาเฝ้าน้องอิง :mew1:
-
รอตอนต่อไปค่ะ :katai5:
-
เกียร์จะจำอิงได้มั้ย ที่เคยช่วยไว้ตอนนั้น
มาต่อไวๆนะ
-
พี่เกียร์น่าจะเป็นคนที่อิงชอบใช่ป่ะครับ???
-
4
“กินเสร็จแล้วไปเดินดูของกันไหมพวกเรา” ณาชวนเพื่อน มือก็เทผักเทเนื้อลงหม้อที่น้ำซุปกำลังเดือดพล่าน
“......” แต่ไม่มีใครตอบคำถามนั้นสักคน เพราะกำลังเคี้ยวอาหารกันตุ้ยๆ ได้แต่พากันพยักหน้าแทน เป็นอันตกลงว่าไม่มีใครปฏิเสธ
*
*
“ คนที่มึงแอบมองน่ะ พี่เกียร์เหรอวะอิง?”
“ ตุบ...”
หนังสือเล่มหนาที่อยู่ในมือ ร่วงหล่นลงทันที
“ทำไม?...มึงรู้?”
ก็เมื่อเช้าเพิ่งบอกเขาว่ายังไม่รู้ว่าเป็นใครไม่ใช่เหรอ
สายฟ้าก้มลงหยิบหนังสือเกี่ยวกับภาษา ที่อีกคนทำตกยื่นให้คนที่ยังนิ่งค้าง
เขามองสบตากับอชิรวิชณ์นิ่ง
“ นี่เป็นครั้งที่3แล้วอิง ที่มึงเผลอทำอะไร ที่ไม่ใช่ตัวมึง กูกับมึงคบกันมากี่ปีวะอิง ”
ครั้งแรก อิงมันไม่เคยก้มหน้ากับโทรศัพท์เกิน3นาที
ครั้งที่2 มันไม่เคยทำลายข้าวของ แต่เมนูที่ร้านอาหารกลับแทบยับคามือ ทั้งที่ปกติขนาดแค่เพื่อนทำหยดน้ำที่เกาะรอบแก้วหยดลงเมนู มันยังเอาทิชชู่เช็ดออกให้ด้วยซ้ำ
ครั้งสุดท้ายหมาดๆเลย อิงมันโคตรถนอมข้าวของ หนังสือที่ร่วงจากมือยืนยันได้เป็นอย่างดี เพราะถ้าปกติมันไม่มีทางเป็นอย่างนั้น
“ อืม..คนนั้นแหละ”
เผลอจนเพื่อนจับได้ แต่ก็แค่นั้นแหละ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่ได้ต้องการปกปิดคนตรงหน้านี้ แต่แค่ยังไม่พร้อมที่จะบอกเท่านั้นเอง
อิงหยิบหนังสือคืนชั้นวาง หลังเปิดดูคร่าวๆบ้างแล้ว และเห็นว่ามันไม่น่าสนใจพอที่จะซื้อ
“มึงไม่ลองบอกพี่เขาดูวะ? พี่เขื่อนมันก็พอจะสนิทกับกลุ่มนั้นอยู่เหมือนกัน เคยได้ยินมันว่าพี่เกียร์ไม่เคยคบใครจริงจัง เพราะว่าไม่ใช่คนที่ใช่เท่านั้นเอง แต่เรื่องจริงๆกูไม่รู้หรอกว่าจริงไม่จริงยังไง”
อิงมันใช่คนขี้เหร่เสียเมื่อไหร่ นิสัยก็ดีมากด้วย เขาเชื่อว่าเพื่อนเขามีเปอเซนต์สูง ที่อีกคนอาจพอใจอยู่บ้างก็ได้
“ มึงก็เห็นอยู่เต็มตา ว่าเขาควงแต่ผู้หญิง ทั้งตุ๊ดทั้งเกย์โดนตะเพิดไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ ” สายฟ้าถอนหายใจ เมื่อได้ฟังอย่างนั้น
สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วหรี่ตามองเพื่อน เขารู้ว่ามันไม่ได้มีแค่ที่เพื่อนว่ามา
มันยังมีเหตุผลมากกว่านั้น
“ กูรู้ว่ามึงเข็ดกับเรื่องพวกนี้ แต่...อิง พี่เกียร์กับพี่ทักมันคนละคนกันนะเว้ย คนมาจีบมึงเป็นกระบุง แล้วมึงชอบสักคนไหม..ก็ไม่” คนพูดกรีดนิ้วไล่ไปตามสันหนังสือที่วางเรียงรายกันบนชั้นวางในร้านหนังสือ
พวกเขาพากันแวะเขามาดูหลังจากทานอาหารกันอิ่มเรียบร้อยแล้ว อิงอยู่มุมนี้เพราะสนใจหนังสือแนวนี้
แต่สายฟ้าอยู่ เพราะต้องการพูดกับเพื่อนเพียงลำพังเท่านั้น ซึ่งมุมนี้ในตอนนี้ก็ไม่มีใครอื่นอีกด้วย
“ มึงรู้อยู่แก่ใจอิง ว่าคนที่ใช่ ไม่ใช่ว่าจะเจอกันง่ายๆ คนเรานะอิง มันก็เหี้ยเหมือนกันหมด ขึ้นอยู่ว่าจะเหี้ยมากเหี้ยน้อยเท่านั้นเองไม่ใช่เหรอวะ?”
“แต่มึงเคยบอกไม่ใช่เหรอ ว่าอีกไม่นานพี่เขาก็จบ เทอมหน้าปีสุดท้ายลุยงานเต็มตัวไม่ต้องเข้าม.แล้ว ต่อให้คบกันแล้วยังไง คนเรามันเปลี่ยนกันได้อยู่ดี ถ้าห่างกัน...”
“ แล้วมึงจะมานั่งนึกเสียใจทีหลังหรือเปล่า ว่าตอนนั้นน่าจะทำอย่างนั้น น่าจะกล้าอย่างนี้ คนเรามันเปลี่ยนกันได้อย่างที่มึงว่านั่นล่ะ บางทีพี่เกียร์อาจจะเปลี่ยนมาชอบผู้ชายอย่างมึงก็ได้ ใครจะไปรู้ คิดเอาแล้วกัน”
มึงก็รู้ว่ากูรักมึงแค่ไหน เรื่องที่น่าจะทำให้มึงเสียใจมีหรือกูจะทำ
คราวนั้นที่มึงเสียใจกูก็อยากกระทืบไอ้เหี้ยพี่ทักนั่นให้จมตีน ถ้าไม่ติดว่าเฮียเอิร์ธจัดไปแล้วโดยไม่ต้องถึงมือถึงตีนกู
สายฟ้ารู้ว่าเพื่อนเข้าใจสิ่งที่เขาไม่ได้เอ่ยพูดออกไป แม้แค่มองตากันก็ตาม ไม่มีทางที่พวกเขาจะไม่หวังดีต่อกัน
แล้วโอกาสน่ะนะ จะมัวแต่รอให้มันเกิดขึ้นเองทำไม สร้างมันขึ้นมา ขโมยมันมาสิ
คนเรามันต้องรู้จักกล้าได้กล้าเสียบ้าง เสียครั้งเดียวก็ใช่ว่าจะเสียไปทุกครั้งสักหน่อย
ล้มแล้ว..ก็ลุกขึ้นมาใหม่ก็เท่านั้น แม้แผลจะเต็มตัวก็ตาม
... คนอื่นมันทำเราเจ็บได้ไม่เท่าเราทำตัวเองหรอก...
“ อืม...จะลองคิดดู”
มันต้องอย่างนั้น สายฟ้ายิ้มร้าย.... สายตานั่นบ่งบอกว่าตัดสินใจแล้วไม่ใช่เหรอ...อชิรวิชณ์
... เพื่อนกันมันไม่ต่างกันนักหรอก...
“ เลือกได้หรือยัง ปันมันชวนไปเดินจตุจักรใต้ดิน ไปไหม?” น้ำฝนเดินเข้ามาหาพวกเขาทั้งคู่ ในมือเธอมีหนังสือ2-3เล่ม
“ อือ...ไปๆ” สายฟ้าตอบเพื่อนสาว ก่อนจะกอดคอเพื่อนรักเดินตามไป
*
*
“ เอาป่ะน้อง เดี๋ยวพี่ลดให้ ”
อิงเงยหน้ามองเจ้าของร้านมาดเซอ ที่เพิ่งลุกมาจากเก้าอี้หลังร้านกิ๊ฟช็อปแบบแผงลอย
“ มันอยู่มานานละ ไม่มีใครซื้อมันไปสักที เพราะมันหน้าบึ้งงี้ไง”
อดที่จะนึกขำเจ้าของร้านไม่ได้ นี่เป็นการเชียร์ขายของๆพ่อค้าเหรอ?
“พี่แถมไอ้ตัวจิ๋วน้องมันให้อีกตัวก็ได้ ” ลดแลกแจกแถมกันเลยทีเดียว ทั้งที่ยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ
ก้มมองตุ๊กตาหมีขนนุ่มสีน้ำตาลอ่อนในมืออีกครั้ง ปากที่คว่ำกับหางคิ้วเข้มที่กำลังชี้ขึ้น
ดวงตาหรี่ลงคล้ายกำลังโมโหอยู่ จนเรียกได้ว่าบึ้งตึงอย่างที่เจ้าของร้านว่ามาจริงๆนั่นล่ะ
แค่มองแป็บเดียวก็ทำให้นึกถึงใบหน้าคมเข้มของคนที่คอยวนเวียนอยู่ในห้วงคำนึง ที่เพิ่งทำให้หัวใจปวดแปลบเมื่อไม่กี่ชม.ก่อนนี่เอง
...ไม่หลาบจำเลยนะใจเขานี่
เจ้าหมีหน้าบึ้งสวมเพียงเสื้อยืดสีขาวอย่างน่ารักเพียงตัวเดียว
ส่วนอีกตัวที่มีขนาดเล็กกว่า ขนาดเท่าพวงกุญแจที่มีห่วงร้อยให้เรียบร้อย หน้าตาถอดแบบเจ้าตัวใหญ่มาเด๊ะๆ
ต่างกันแค่สวมเสื้อยืดสีดำเท่านั้น
ยิ่งตอกย้ำว่าเหมือนคนๆนั้นทีชอบสวมเสื้อยืดเพียงสองสีนี้แล้วทับด้วยช็อปของคณะอีกที ขาดเสื้อช็อปสินะ
“ใช่สิ!”
เหมือนนึกบางอย่างขึ้นมาได้ เลยตกลงซื้อเจ้าตัวใหญ่ที่ขนาดความสูงเท่าหมอนหนุนแล้วได้แถมเจ้าตัวจิ๋วที่ขนาดใหญ่กว่ากำปั้นมา
... ด้วยราคาที่เจ้าของร้านลดให้ครึ่งต่อครึ่งทั้งที่ไม่ได้เอ่ยปากต่อเลยสักคำ...
*
*
*
กลับมาบ้านเพราะเป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์พอดี อิงถามหาหนังสือการตัดเย็บเสื้อผ้ากับแม่
เลยได้แพทเทิร์นช็อปมา หลังจากที่เข้าไปนั่งรื้อค้นหนังสืออยู่ในห้องเก็บของอยู่เป็นนานสองนาน
เขาได้ผ้ามาจากร้านขายผ้าระหว่างทางกลับบ้าน แวะทันร้านที่กำลังจะปิดอยู่พอดี
ฝีมือการตัดเย็บของเขาไม่ได้ดีเด่อะไร เลยต้องคอยถามผู้เชี่ยวชาญอย่างแม่เขาที่ตัดได้แม้กระทั่งสูท ทักสิโด้ ชุดราตรี ยันชุดแต่งงาน
*
*
*
ตลอดวันหยุดทั้ง2วันอิงไม่ได้ออกไปไหน ค่อยๆตัดเย็บเสื้อช็อปสำหรับเจ้าหมีดุทั้งสองตัวอย่างใจเย็น
ผู้เป็นแม่คอยบอกและแนะนำอยู่ตลอดว่าต้องทำอย่างไร ทุกขั้นตอนถูกทำออกมาอย่างประณีตและตั้งใจ
เก็บทุกรายละเอียดราวกับทำให้คนสำคัญสวมใส่ ดวงใจทั้งดวงถูกทุ่มเทให้กับสิ่งที่ทำ
แม่มองลูกชายที่ยิ้มอย่างดีใจและมีความสุข เมื่อความตั้งใจของคนทำประสบผลสำเร็จในที่สุดตอนเย็นของวันอาทิตย์
.... นั่นทำให้คนเป็นแม่มีความสุขตามไปด้วย
“ครืด...ตึ๊ง..ดึง..” หยิบสมาร์ทโฟนมาเลื่อนดูข้อความทางไลน์
“(ทำอะไรอยู่ครับ คุยได้?)” จากเทนรุ่นพี่ที่คณะ
“(กำลังจะกลับหอครับ)”
“(อยู่ไหน?...บ้าน?)”
“(ครับ)”
“(พี่ไปรับไหม? ผ่านพอดี)” อืม อิงชั่งใจอยู่ชั่วครู่
“(อิง?)”
เขาคงคิดนานไปคนที่กำลังคุยด้วยเลย เช็คมาว่าอยู่ไหม
“(รบกวนด้วยครับ)”
“(พี่อยู่ไม่ไกล มารอหน้าบ้านเลย)”
“(รับทราบครับ)” ส่งพร้อมตัวการ์ตูนตะเบ๊ะท่าของทหารแนบไปด้วย เลยได้ตัวดุ๊กดิ๊กส่ายหน้าตอบกลับมาจากอีกคน
เข้าไปลาพ่อแม่แล้วหิ้วกระเป๋าใบใหญ่ที่มีพวกหมีดุอยู่ข้างใน แถมด้วยเสื้อช็อปกับเสื้อนักศึกษาชาย
เพราะบังเอิญมีเศษผ้าเนื้อดีที่เหลือจากการตัดเย็บเสื้อให้พ่อเขาแม่เลยเอามาให้เขา
แล้วยังมีเนคไทนักศึกษาฝีมือคุณแม่ให้ด้วยอีกตัวละเส้น ออกมายืนรอรถรุ่นพี่เพราะเป็นทางผ่านพอดี
อีกอย่างกระเป๋าใบค่อนข้างใหญ่ด้วย คงไม่สะดวกหากต้องขึ้นบีทีเอส แต่ถ้านั่งแท็กซี่ไปม.คงจ่ายไม่ไหว
ส่วนอุเทนนั้นที่นั่งรอเวลาอยู่ในร้านกาแฟ ไม่ไกลจากบ้านรุ่นน้องมากนัก เพราะคำนวณเวลาไว้แล้ว
ว่าอิงมักจะกลับหอเวลานี้ทุกวันอาทิตย์
มันเป็นทางผ่านบ้านเขาก็จริง แต่เรื่องเวลาไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างที่อิงเข้าใจ
*
*
*
*
*
ทุกเย็นหลังเลิกเรียน ถ้าไม่ได้ไปไหน อิงจะมีความสุขเล็กๆกับการปักเสื้อช็อปของพวกเจ้าหมีดุต่างไซร์
เดี๋ยวปักเดี๋ยวรื้อ
กว่าจะได้แต่ละตัวอักษรก็งมอยู่เป็นชั่วโมง อย่างที่บอกอิงไม่ค่อยมีฝีมือมากนักในการตัดเย็บ นั่นรวมไปถึงการปักด้วยเช่นกัน
แต่เพราะความอดทนมุมานะที่จะทำ ความทุ่มเทที่ทุ่มลงไปทั้งหัวใจ จึงเกิดเป็นความภาคภูมิใจเมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์
หากจะมีใครสักคนสังเกตนิ้วมือที่ขาวและเรียวยาวดุจลำเทียน โดยเฉพาะส่วนปลายด้านในด้วยแล้วล่ะก็
คงเห็นแต่ร่องรอยของปลายเข็มที่ถูกทิ่มตำจนนับครั้งไม่ถ้วน
เจ้าตัวใหญ่ได้ตำแหน่งประจำคือข้างหมอนที่นอนหนุนทุกวัน มันจึงได้คำทักทายทุกเช้ากับคำบอกราตรีสวัสดิ์ก่อนนอนทุกค่ำคืน
ส่วนเจ้าตัวเล็กนั่งหน้าบึ้งไม่แพ้เจ้าตัวโต บนเก้าอี้วางโทรศัพท์ดีไซน์เก๋ที่ไม่ได้ใช้แล้ว ตรงมุมคีย์บอร์ดหน้าคอม
คอยรับฟังเวลาร่างโปร่งบางเครียดตอนทำการบ้าน เป็นที่ระบายเมื่อตัดพ้อกับอีกคนที่เจ้าตัวคงไม่รู้เรื่อง
..... ถึงตำแหน่งของทั้งคู่จะไม่เหมือนกันแต่อิงก็รักพวกมันทั้งคู่ไม่ต่างกัน .....
-
พี่ทักคืออดีต ตอนนี้อิงชอบพี่เกียร์
แถมพี่เกียร์ดันเป็นพวกเจ้าชู้ซะด้วย
แอบคิดหนักแทนอิงเลย
-
อิงเอ้ยยย ถ้าจะเป็นขนาดนี้ไปบอกเจ้าตัวเขาเลยเถอะ ! !
อยากรู้จริงว่า ถ้าเกียร์รู้ว่าอิงทำขนาดนี้แล้ว...จะรู้สึกยังไง
รอ~
-
อิงโคตรพยายามอะ สู้ๆนะ :katai2-1: :hao7:
-
อิงมีน้องหมีหน้าบึ้งแล้ว อย่าลืมไปบอกพ่อหมีหน้าบึงด้วย
พ่อหมีอาจจะรออิงอยู่ก็ได้ และอาจจะคิดว่าอิงมีแฟนแล้ว
เพราะมีคนรับส่งตลอด
-
เอาใจช่วยน้องอิงนะ :3123:
-
มาเอาใจเชียร์น้องอิงงงง :กอด1: คนนั้นเค้าไปแล้วไปลับใช่ไหมค่ะ กลับมามีมวยแน่นอน
รอวันที่หนูอิงกล้านะลูก เนื้อหอมทั้งคู่เลยนะไม่ว่าจะน้องอิงหรือพี่เกียร์ :katai1:
-
จะเชียร์ดีไหมสำหรับคนที่ไม่รู้กับคนที่ตามจีบอยู่
-
อ่านสนุกดีค่ะ แต่ให้รุกผู้ชายปกติมันเหนื่อยนะ
มันจะเข้าตรรกะ รักข้างเดียว-->รุกอย่างหนัก-->ดราม่าสุดๆ = Happy or Sad Ending
++na
-
มาต่อเเล้ววว
มาถี่ๆ จะได้ไม่ลืมกัน
-
มาเป็นกำลังใจให้น้องอิงสารภาพรักกับพี่เกียร์ด้วยอีกหนึ่งคน
-
รอวันที่ เกียร์ จะรู้ว่ามีคนแอบรักน๊าาาา
ชอบตุ๊กตาหมีบึ้งจิงๆ น่าร๊าก 55555
-
นึกว่าจะเอาเจ้าหน้าบึ้งไปให้พี่เกียร์สักตัวซะอีก
อิงน่ารักอ่ะ ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ เชียร์ให้เข้าไปสารภาพรักเร็วๆนะ
-
อิงน่ารีกมากกก รอลุ้นให้ได้คู่คนที่อิงแอบชอบ
-
น้องอิงดูใสๆดีอ่ะ น่ารัก :o8:
ขอให้รักสมหวังนะลูก พี่เชียร์อยู่ :hao7:
-
ยังไปไม่ถึงไหนเลยอิง สารภาพเร็วๆเลย
-
อิงจะได้คุยกับพี่เกียร์มั้ยอ่า
-
อิงน่าร้ากก :katai5:
-
เกียจะรักน้องยังไงเนี่ย
-
5
แต่ทั้งที่บอกตัวเองว่าให้ทุกอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไปแท้ๆ
แต่เพียงแค่2อาทิตย์ ต่อมา....
อชิรวิชณ์กลับมายืนแข็งทื่อ มือไม้เย็นเฉียบ ต่อหน้าคนๆนั้นกับกลุ่มเพื่อนอยู่ตอนนี้ได้ยังไงกัน
...อาจเพราะแรงยุของเพื่อนสนิท
...อาจจะเพราะรู้มาโดยบังเอิญว่า จะไม่ได้ไปแอบมองเพราะอีกคนไม่มีชม.เรียนที่จะต้องลงช็อปนั้นอีกแล้วก็เป็นได้
... ครั้งสุดท้ายที่ตัวเองได้เฝ้าแอบมอง ก็สุดสัปดาห์ที่แล้ว อาทิตย์ นี้ทั้งอาทิตย์ไม่มีเลย
“ มีอะไรให้พี่ช่วยหรือเปล่า?”
สกินเฮดคนนี้น่าจะเป็นพี่เดี่ยว ตอนแรกที่ทำใจกล้าเดินเข้ามาหารุ่นพี่ต่างคณะแถมยังเป็นถึงปี3อย่างนี้
ก็เพราะคนที่ต้องการพูดด้วย อยู่กันกับเพื่อนแค่2คน เขาถึงกล้าเดินมา
อีกทั้งบริเวณโดยรอบ ก็ไม่มีผู้คนมากนัก นับคนได้เลยทีเดียว และโอกาสอย่างนี้ ก็ใช่ว่าจะหามันได้ง่ายๆ
....แต่พอร่างโปร่งของอิง หยุดยืนหน้าบุคคลเป้าหมายไม่ถึงนาทีเท่านั้น
กลุ่มเพื่อนที่เหลือของกลุ่มนี้ก็เดินเข้ามาสมทบกลายเป็นกลุ่มใหญ่ขึ้นทันตา
ครบจำนวนคนในกลุ่มนี้พอดิบพอดีไม่ขาดไม่เกินเลยสักคน
เป็นเหตุให้เฟรชชี่ต่างคณะอย่างอิงต้องประหม่าขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
“ คือ..ขอคุยกับเพื่อนพี่สักครู่ได้ไหมครับ?” บอกคนเอ่ยถามที่ไม่ใช่เป้าหมาย
หัวใจของอิงกระหน่ำเต้นรัวหนักจนกลัวว่ามันจะหยุดทำงานเอาดื้อๆเสียตอนนี้
แต่ถึงอย่างนั้นกลับสบตาคนถามไม่มีหลบ
“ เพื่อนพี่มีหลายคน คนไหนล่ะครับที่อยากคุยด้วย?”
คนนี้ชื่อไฟ หน้าตาดีไม่แพ้ใครในกลุ่ม แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เมื่อคนทีอยากคุยด้วย กลับไม่ยอมเงยหน้าจากเกมในมือถือเลยสักองศาเดียว
“ พี่หมอกครับ ขอคุยด้วยสักครู่ได้หรือเปล่า?”
อยากจะเอาหัวโขกกำแพงแรงๆสัก3-4ครั้ง!!
ทำไมไม่เอาอ่าวอะไรอย่างนี้ อชิรวิชณ์เอ๊ย!!
ทำอะไรลงไปเนี่ย
แต่จะให้เขาทำยังไงเล่า ยืนต่อหน้ารุ่นพี่ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเถื่อนครึ่งโหลอย่างนี้
แถมคนที่อยากคุยด้วย ทั้งที่ต้องรวบรวมความกล้าหาญออกมา จนคิดว่าการพรีเซนต์หน้าคลาสครั้งต่อไป อาการประหม่าของอิงคงไม่มีให้กังวลเลยทีเดียว
เขาคนนั้นทำเหมือนอชิรวิชณ์ไม่มีตัวตนพอให้สนใจ แต่ครั้นจะปฏิเสธว่าไม่มีอะไร เกิดพวกรุ่นพี่คิดว่าเขากวนตีนล่ะ
อิงเลยเลือกที่จะบอกชื่อคนที่มองเขาอยู่ก่อนหน้า ที่นั่งติดกับอีกคนข้างๆแทน
เพราะดูท่าทางพี่เขาเถื่อนน้อยที่สุดแล้วในกลุ่มเพื่อน แต่พอสิ้นเสียงเขาแล้วแค่นั้นแหละ
พวกรุ่นพี่ก็โอดครวญกันใหญ่...
“ กูว่าแล้ว ไม่พ้นต้องมาหาไอ้อดีตเดือนมหาลัยหรอก ”
จำได้ว่าคนนี้ชื่อวีแต่เห็นม่อไปทั่วเลย หรือเพราะพี่เขาเป็นคนคุยเก่งก็ไม่รู้ แล้วเสียงคนอื่นๆก็ตามมา จนเขาฟังไม่ทันว่าใครพูดขึ้นมาบ้าง
“ใครเค้าจะมองพวกเราวะ ไอ้เดือนมันหล่อออกขนาดนี้”
“ นี่พวกมึงยังไม่ชิน?”
“ ไม่สนใจพี่บ้างเหรอครับ? พี่เป็นคนอบอุ่นนะ”
“ อบอุ่นจนร้อนน่ะสิมึงน่ะ”
“ เฟรชชี่คณะอะไรหรอ? พี่ยังว่างนะน้อง”
แทบทุกคนที่พูดแซวพูดแกล้งรุ่นน้องกันสนุกปาก ยกเว้นก็แต่คนหัวตั้งสวมแว่นที่นั่งเท่ๆเล่นเกม
ที่แม้แต่ตัวเขาเองตั้งแต่เดินเข้ามาก็ยังไม่กล้ามองเขาคนนั้นตรงๆเลยด้วยซ้ำ
ทำหน้าดุขนาดนั้นใครมันจะกล้ามอง เลยได้แต่มองอีกคนที่อ้างชื่อไปเท่านั้น
“ พอๆพวกมึง ว่าแต่ไปคุยตรงนั้นได้หรือเปล่า เดี๋ยวพวกพี่ต้องขึ้นเรียนกันแล้ว”
พี่หมอกชี้ไปยังข้างๆต้นไม้ ต้นหนึ่งไม่ไกลจากตรงนี้มากนัก
“ ได้ครับ”
รับคำก่อนจะเดินตามร่างสูงของคนที่ไม่ได้ตั้งใจมาหาออกไป
*
*
*
“ ว่าไง?... มีอะไรก็ว่ามาเลยครับ ”
แม้จะไม่ได้ยิ้มอะไร แต่น้ำเสียงของคนตรงหน้า กลับฟังดูไม่แข็งกระด้างเท่าไหร่
แต่...เอาวะอิง จะเจ็บอีกสักครั้งจะเป็นไรไป
.... ชีวิตของเราจงใช้ซะ ไหนๆก็ตั้งใจมาแล้ว
“ ผมชอบพี่เกียร์ครับ”
เบาจนเหมือนกระซิบ แต่ว่าคนที่ยืนใกล้ที่สุดตอนนี้ก็ยังได้ยินทุกคำอย่างชัดเจน
“ หา...เอ่อ...แต่พี่ชื่อหมอกนะ?” แต่..เอ๋? เมื่อกี๊น้องคนนี้ก็เรียกชื่อเขาถูกนี่
“ ผมรู้ครับ ” นั่นยิ่งทำให้คนสมบูรณ์แบบตรงหน้า งงหนักเข้าไปใหญ่
“ แต่..ไอ้เกียร์.../ อย่าชี้สิครับ!....”
หมอกยังพูดไม่จบว่า แต่ไอ้เกียร์ก็นั่งอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่บอกมันล่ะ?
อิงก็แทบจะคว้ามือรุ่นพี่เอาไว้แทบไม่ทัน ร่างสูงที่ยังถูกกุมมืออยู่เลิกคิ้ว เป็นเชิงถาม
“ ตอนแรกก็ทำใจกล้าจะเข้าไปบอกอยู่หรอกนะครับ แต่เพื่อนพี่เขาไม่แม้แต่จะชายตามองผมเลยนี่สิ”
“ฮะๆ...ฮ่าๆๆ”
น..น่ารักว่ะ.. หมอกหัวเราะกับท่าทางหงอยๆอายๆของอชิรวิชณ์ แม้จะไม่เข้าใจก็ตามว่า แล้วเรียกเขาออกมาทำไม
“แล้วยังไงอีก?”
เหมือนเพิ่งรู้ตัวเลยรีบปล่อยมือใหญ่ที่ต้องจับไว้ถึงสองมือของเขา แล้วถอนหายใจคล้ายกำลังปลง
“ ตอนแรกก็คิดว่าจะมาบอกเจ้าตัวนั่นล่ะครับ แต่พวกเพื่อนพี่ก็มาพอดี อีกอย่างดูเหมือนแค่นี้ก็รู้แล้วล่ะครับ
เขาไม่สนใจเงยหน้ามองด้วยซ้ำ....ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้พี่เสียเวลา..สวัสดีครับ”
อิงยกมือไหว้รุ่นพี่ ที่มาสารภาพรักเพื่อนเจ้าตัวให้ฟัง ทำท่าจะผละไป
“ เดี๋ยว...ไม่คิดจะบอกมันจริงๆน่ะเหรอ?” อิงเม้มปาก ช้อนตากลมโตมองอีกคนแล้วถอนหายใจอีกครั้ง
...ที่เขาไม่ได้นับว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ของวัน
“ ให้พี่บอกมันให้เอาไหม?”
เจอท่าทางน่ารัก น่าเอ็นดูขนาดนี้ใครจะไม่ใจอ่อน แต่คนที่ไม่รู้ตัวว่าถูกชมว่าน่ารักกลับส่ายหน้าปฏิเสธความหวังดีนั้น
ยิ่งนัยน์ตาหม่นแสงลงจนรุ่นพี่ต่างคณะนึกเห็นใจ
“ เอางี้...พี่มีเบอร์มัน”
ร่างสูงควักโทรศัพท์ออกมากดเลื่อนหาเบอร์เพื่อนสนิท แล้วยื่นหน้าจอให้คนใบหน้าสวยแต่นัยน์ตาเศร้าดู
มือเรียวขาวกดหมายเลขสิบหลักบันทึกพร้อมชื่อเรียบร้อย
(หมีดุ)
อิงมองชื่อที่ขึ้นว่าบันทึกแล้ว แล้วกล่าวขอบคุณอีกฝ่ายที่ใจดียอมให้เบอร์เพื่อนสนิทกับเขา
.... ทั้งที่เบอร์นี้มีแต่คนอยากได้ และน้อยคนที่จะมี
แต่ถึงอย่างนั้นอิงก็ไม่คิดว่าจะกดโทรหาเจ้าของเบอร์นี้อยู่ดี แม้แต่หน้าเขายังไม่อยากจะมองเรา
อิงเห็นว่าเกียร์เงยหน้ามองเขาแล้วแวบหนึ่งตอนเดินไปใกล้ถึงในทีแรก ประมาณว่ารู้แล้วว่าคนที่มาเป็นใคร
แต่ก็ไม่คิดจะใส่ใจอะไร เพราะไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้วตั้งแต่แรก แล้วจะให้เขาโทรไปทำไม
“ เอาเบอร์เอาไอดีไลน์ของอิงมา เผื่อว่ามีอะไรที่พี่พอจะช่วยได้ นี่ของพี่”
อิงมัวแต่สนใจกับสิ่งที่ร่างสูงใจดีหยิบยื่นให้ เลยไม่ทันเอะใจ ว่าอีกคนรู้จักชื่อตัวเอง
ทั้งที่ยังไม่ได้แนะนำตัวเลยด้วยซ้ำ
เวลาพูดก็แทนตัวด้วยผมไม่ใช่ด้วยชื่ออีก อิงยกมือไหว้รุ่นพี่อีกครั้งพร้อมกับเอ่ยขอบคุณกับย้ำว่า
” อย่าบอกเรื่องนี้กับใคร”
ก่อนจะเดินจากไป โดยไม่มีโอกาสได้เห็นสายตาชื่นชมกึ่งเอ็นดูจากร่างสูงดีกรีอดีตเดือนมหาลัย ที่มองตามร่างโปร่งบางที่เดินไกลสายตาออกไปเรื่อยๆ
ไหนใครก็ว่าน้องอิง เริด เชิด หยิ่ง เข้าถึงยาก ถือตัวอย่างนั้นอย่างนี้....
นี่ถ้าน้องไม่บอกว่าไม่กล้าพูดต่อหน้าเพื่อนเขาด้วยตัวเอง เขาคงจะยังเชื่อตามคำล่ำลือนั้น
เพราะตอนที่ยืนอยู่ต่อหน้ากลุ่มรุ่นพี่ปี3ต่างคณะ แล้วยิ่งเป็นคณะของเขาที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดด้วยแล้ว
อย่างที่อิงทำเมื่อกี๊ บางคนคงร้องไห้ขาสั่นผับๆไปแล้ว
แต่อิงกลับยังยืนพูดกับพวกเขาโดยไร้ท่าทีเขินอาย ใบหน้าก็นิ่งเรียบ คำพูดฉะฉานไร้ความประหม่า
ทั้งที่โดนเพื่อนๆเขาพูดล้อ พูดแซวสารพัด หากหมอกไม่ได้พูดคุยกับอิงเมื่อครู่
.... ตอนนี้เขาก็คงยังคงคิดว่าอิงเป็นอย่างที่เขาว่ากันอยู่...
-
“(เราว่างไหม?)”
“(ครับ?)”
“(มาดูไอ้เกียร์ ซ้อมบาสเอาเปล่า?)”
“(ตอนนี้?)”
“(ใช่ๆ)”
“ นี่ๆพวกเราไปดูวิศวะ ถาปัตย์ซ้อมแข่งบาสกัน เห็นว่าพวกรุ่นใหญ่เขาเล่นส่งท้ายด้วย”
น้ำฝนวิ่งกระหืดกระหอบมาบอกเพื่อน อิงวางโทรศัพท์ลงกับหน้าตัก หน้าแชทกับสายหมอกยังค้างอยู่
หลังจากนั้นไม่กี่วัน รุ่นพี่ต่างคณะคนนี้ก็คอยส่งข่าวนั่นนี่ของเพื่อนในกลุ่มให้เขาอยู่เรื่อย วันนี้ก็เช่นกัน
“เร็วๆ เดี๋ยวไม่มีที่ดีๆ”
ยังไม่มีใครว่าอะไร จะปฏิเสธก็ไม่ทันเพราะฝนดึงมือเพื่อนลากไปแล้ว
ข้างซ้ายเป็นปันนภที่ทำหน้าเซ็งๆ อีกข้างเป็นสาวเนิร์ดอย่างณา ที่ไม่แสดงสีหน้าอะไร
สายฟ้ากับอิงเลยต้องลุกตาม
“(ครับ เดี๋ยวไป)”
ตอบข้อความครั้งสุดท้ายแล้วเก็บมือถือเข้ากระเป๋าสะพาย
ถึงโรงยิมกลางระหว่างสองคณะที่ว่า อิงกับเพื่อนสนิทก็หันมาสบตากันโดยไม่ต้องนัดหมาย
เสียงเฮ เสียงเชียร์ เสียงแหลมๆที่ร้องกรี๊ดๆ ที่มีทั้งของผู้หญิงและไม่หญิง
บางคนป้องปากตะโกนชื่อผู้เล่นในสนาม ที่กำลังวิ่งส่งลูกกันอยู่
ทั้งคู่ปล่อยให้น้ำฝนลากเพื่อนแว่นทั้งสองคน เข้าไปปะปนกับผู้คนกลุ่มใหญ่ที่ยืนนั่งเบียดเสียดกัน
พวกเขานั่งลงบนอัศจรรย์ชั้นบนสุด อิงหยิบหูฟังแบบครอบมาสวม แล้วเปิดเพลงป็อบร็อคเสียงดัง เพื่อกลบเสียงวี๊ดว๊ายน่ารำคาญเหล่านั้น
ชั่วโมงนี้เพลงบรรเลงหรือแม้แต่บัลลาดก็คงเอาไม่อยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะอยากเห็นหน้าใครบางคน อชิรวิชณ์ไม่มีทางมานั่งอยู่ที่ตรงนี้แน่ๆ
ส่วนสายฟ้า รายนั้นสมาธิจมลงไปกับเจ้าหนูแว่นจอมสืบ เล่มที่เท่าไหร่ไม่รู้เรียบร้อยแล้ว
อิงเท้ามือไปด้านหลัง เอนตัวในท่าสบาย สายตาไล่มองลงไปที่สนาม เหมือนไม่โฟกัสเฉพาะบุคคลใด
... ก็แค่เหมือนแต่ไม่ใช่.... ครองสายตาที่มีผู้เล่นหมายเลข11อยู่ในนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย
ช่วงเบรกในแต่ละควอเตอร์ นักกีฬาทุกคนในสนามจะมีคนคอยเตรียมน้ำเตรียมผ้าให้
รวมทั้งเบอร์11ที่ว่าด้วย...
อิงยกมือทักทายสายหมอก ที่ยกมือทักทายเขาก่อน สายตาหลายคู่มองตามการกระทำนั้นของทั้งคู่
แต่อิงก็ไม่ได้สนใจอีก ฉีกซองปลาเส้นแล้วหยิบมันเข้าปากตัวเองและคนที่นั่งข้างๆแทน
“ มาเชียร์กู?”
แม้จะฟังเพลงเสียงดัง แต่ก็พอได้ยินคำพูดนั้นอยู่ อิงแค่ยกมือเป็นเชิงทักทายคนพูดเท่านั้น
เพราะประโยคก่อนหน้าคนพูดไม่ได้พูดกับเขาแต่อย่างใด หากแต่เป็นคนข้างๆต่างหาก
คนมาใหม่ทำแค่พยักหน้าเข้มๆรับรู้เพราะค่อนข้างคุ้นกันดีอยู่แล้ว
“ เปล่า หาที่อ่านการ์ตูน” สายฟ้ายังไม่เงยหน้ามองคู่สนทนาด้วยซ้ำ
“เหอะ...ข้างสนามบาสนี่นะ?”
มือใหญ่ขยี้กลุ่มผมนุ่มของคนที่ก้มหน้าอ่านการ์ตูนเล่มโปรดอยู่ แต่โดนปัดมือออกทันทีเหมือนกัน
“ เพื่อนลากมาเหอะ..”
“ ไม่เอาน้ำกับผ้ามาให้ด้วยวะ?”
“ พรึบ” สายฟ้าปิดหนังสือในมือฉับ มองร่างสูงที่ยืนค้ำหัวเขาตาขวาง
“ ยืนแย่งกันหน้าสลอนอยู่นั่น ยังไม่พอ..?”
อ้าว...มันมองด้วยเหรอเห็นก้มหน้าก้มตา เนียนเหมือนกันนะนี่เพื่อนเขา
“ แต่อยากได้จากมึงนี่ หึงเหรอ?”
ร่างสูงในชุดกีฬาบาสของคณะแบบไม่เป็นทางการของเขื่อนขันณ์ยิ้มร้ายอย่างชอบใจ
เมื่อคนปากแข็งปลายตามองไปยังกลุ่มคนด้านล่าง ที่เข้ามารุมมาตุ้มเขาก่อนหน้า
ทั้งน้ำทั้งเครื่องดื่มสารพัดคอยบริการ แทบจะเช็ดหน้าให้ด้วยซ้ำ
แล้วคงไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขายอมรับน้ำใจพวกนั้นไว้
ขาอ่อนเมียเขาคงไม่ได้เห็นเป็นเดือนๆแน่....
“ พูดมาก น่ารำคาญ ไปได้แล้ว!”
คนโดนกล่าวหาว่าน่ารำคาญเลยก้มลงมาจุ๊บปากงอๆอย่างรวดเร็ว แม้แต่เจ้าตัวยังไม่ได้ตั้งตัวและไม่ได้คาดคิดเลยด้วยซ้ำ
...คนกระทำการอุกอาจเดินผิวปากกลับไปอย่างอารมณ์ดี คาดว่ากำลังใจเต็มเปี่ยม
“แม่ง..ทำอะไรไม่คิด ชะนีพวกนั้นจะขบหัวกูอยู่ละ”
ปากมันว่า แต่หน้ามันแดงไปยันหู มือไม้เปิดหาหน้าหนังสือที่อ่านค้างอย่างกระแทกกระทั้น คงทั้งโกรธทั้งอาย
แต่อย่างว่า สายฟ้ามันไม่ใช่คนขี้อายหรอก แล้วจริงมันก็ไม่แคร์สายตาคนที่มันไม่ไส่ใจด้วย
อ้อ..แล้วเรื่องที่มันยุให้เขาไปทำนั้น
พอกลับมาเล่าให้ฟัง ก็โดนสันมือมันฟาดกลางกระหม่อมไปทีหนึ่ง พร้อมกับด่าว่า
“ ไอ้บ้า..” ก่อนจะกอดไหล่เขาแน่นแล้วบอกว่า ถ้ามีความสุขอย่างที่ทำอยู่ก็ทำไป... มันว่าแค่นั้น
-
จิ้ม
สนุกมาก ชอบภาษาที่ใช้นะ อ่านแล้วลื่นไหลไม่สะดุดเลย
มาเมนต์สองตอนรวดเลยแล้วกัน
อิงน่ารักมากมาย ทุ่มเทมากอ่ะ แต่ยังไม่ได้แม้แต่จะคุย เวรกรรม!
เกียร์ก็ค่าตัวแพงเกิ๊น โผล่มาน้อยนิด กรั่กๆ
รอตอนต่อไปน้า
-
พี่เกียร์ทำไมเย้นชาอย่างนี้ เหมือนพระเอกเกาหลีเลย ขี้เก๊ก :laugh:
หันมาเชียร์พี่หมอกแทนได้ไหมอ่ะ หล่อ ใจดี อบอุ่น น่ารักจะตาย :impress2:
-
เอาอีกกกกกก ชอบน้องอิง
เรื่องมาต่อไวมาก ขอบคุณมากๆนะคะ
-
เขินแทนอิง เป็นเรา เราก็เรียกคนอื่นแทน5555555
-
พี่เกียร์นี่ก็เก็กจริงนะ
-
นี้ๆ ตอนที่อิงไปหาเกียร์ แล้วเกียร์เอาแต่เล่นมือถืออ่ะ..มันกิริยาคล้ายๆ เวลาเกียร์เดินผ่านอิง
แล้วอิงก็เอาแต่ก้มหน้าเล่นมือถือนะ อะเร๊ะ???? เกียร์แค่ไม่สนใจจริงๆ หรือ แกล้งไม่สนใจกันน้าาาาาาาา
-
ถ้าพี่เขารู้จักชื่ออิง ก็แสดงว่าอิงเป็นที่สนใจของพี่ๆ
อิพี่เกียร์นี่เก็กจริงๆ
-
อิงกล้ามากลูก แต่ดันไปบอกพี่หมอกซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆๆ อิงจะน่ารักไปไหน
เข้าข้างอิงนิดๆๆๆ พี่เกียร์ก็แอบชอบอิงด้วยอ่ะเปล่า มีเงยหน้ามาแว๊ปหนึ่งนิ แล้วก้มเลยเกมต่อทำไม ในเมื่อตรงนั้นมีพี่อยู่คนเดียว อิอิ
แปลว่าอิงก็ดังเหมือนกันน่ะ ขนาดพี่หมอกยังบรรยายซะ ฮ่าๆๆๆๆ
ลุ้นต่อๆๆๆๆ
-
อิงโคตรน่ารักกกกกกกกก เมื่อไหร่จะได้คุยกับเกียร์สักทีเน้อ
-
อิงฮอตไม่ใช่เล่นๆนะ :)
-
พี่เกียร์เมื่อไรจะเลิกทำหน้าดุ
ปล.คู่รองน่ารัก :hao7:
-
อ่านแล้วก็ยิ่งอยากอ่านอีก มันน่ารักอะ :impress2:
-
อิงเอ้ยยยยยเตรียมตัวอย่างดีตกม้าตายซะงั้น ถ้าพี่เกียร์ไม่แลพี่หมอกก็ดีนะ 5555
-
สู้สิน้องอิงเหลือเวลาไม่มากแล้วนะ
-
พี่เกียร์นี่แบบ เหยยยยยยย เย็นชาได้อีก
เอาใจช่วยน้องอิง
-
อ้าวกรรม รู้สึกอยากเชียร์หมอกอิง 55555555555 :o8:
-
เราว่าพี่เกียร์มันต้องสนใจอิงอยู่บ้างล่ะแต่แกล้งทำเป็นไม่มองไม่สนใจรึเปล่า ส่วนพี่หมอกเป็นกามเทพที่หล่อมากๆน่าจะหาคู่ให้พี่หมอกเนอะ โอ้ยยยยย อยากอ่านอีก :ling1:
-
ก็ยาวนะเเต่ทำไมอ่านเเล้วไม่พอ อยากอ่านอีก 5555
-
ฮึ้ย เกียร์ไม่สนจริงรึแกล้งไม่สน แบบประหม่าอยู่อะไรงี้
ขอนิดนึง
“ มาเชียร์กู?”
แม้จะฟังเพลงเสียงดัง แต่ก็พอได้ยินคำพูดนั้นอยู่ อิงแค่ยกมือเป็นเชิงทักทายคนพูดเท่านั้น
เพราะประโยคก่อนหน้าคนพูดไม่ได้พูดกับเขาแต่อย่างใด หากแต่เป็นคนข้างๆต่างหาก
คนมาใหม่ทำแค่พยักหน้าเข้มๆรับรู้เพราะค่อนข้างคุ้นกันดีอยู่แล้ว
อ่านทีแรก งง ว่าใครพูดกับใคร พออ่านไปเรื่อยๆ อ้อ... เข้าใจแล้ว
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
-
ชอบบบบบ พัฒนาความสัมพันธ์เร็วๆนะ
-
ชอบนายเอกแบบนี้อ่ะ
มีปมนิดๆ นิ่งๆ ดูเล่อค่าอ่ะ
รอตอนต่อปายย
-
อิงน่ารักมาก กลุ่มพี่เถื่อนนี่น่าสงสัยนะ ฮิฮิ :hao6:
-
รออยู่น้าาาาาาาาาาาา
-
อิพี่เกียร์เก๊กจิงๆๆ
เข้ใจผิดไปซะเหอะว่าอิง มาหาหมอก ไม่ใช้เทอออ ชิ!
-
อยากให้พี่เกียร์หันมาสนใจอิงบ้าง
:hao5:
-
ชอบอิง อิงน่ารัก พี่เกียร์ขี้เก๊กจังเลยน้าาา
ปล.ขอถามหน่อยค่าา สายฟ้านี่ผู้หญิงหรือผู้ชายอะคะ เราสับสนอะ :ling3:
-
เราว่าอิงก็ฮอตเหมือนกันนะ
-
สารภาพรักซะน่ารักเชียว
-
สนุกนะนี่เอาใจช่วยอิงนะ เมื่อไหร่จะกล้าเข้าไปพูดคุยเน้อออออออ
-
:ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
-
โด่ววววว. อิงเดี๋ยวพี่เกียร์เข้าใจผิดนะ :hao7:
-
รอมาต่อค้าาาาาาาา
-
รอคับ
-
สนุกอ่ะ รอต่อเลยจร้าาา
-
6
หลังจากวันที่ไปนั่งดูอีกคนซ้อมแข่ง ผ่านมาแล้ว2สัปดาห์...
และอีก2วัน จะถึงวันแข่งจริง
อิงยืนรอคนที่ตัวเองส่งข้อความนัดหมายให้มาพบ
ร่างสูงใหญ่บุคลิกโดดเด่น เดินแผ่ออร่ามาตั้งแต่ลงจากรถยนต์คันงาม แม้จะอยู่ในชุดลำลองสบายๆก็ตาม
ปี3ไม่ค่อยได้มาม.มากนักในเทอมนี้ ส่วนมากสุมหัวกันทำงานมากกว่า
“ รอนานไหม?”
“ ไม่นานครับ เพิ่งมาเหมือนกัน” ส่ายหัวช้าๆประกอบคำ
หยิบของในกระเป๋าสะพายที่มีถุงกระดาษใบเล็กสีน้ำตาลเข้มดูค่อนข้างหรูหรา ยื่นส่งให้คนตรงหน้า
“ ฝากให้พี่เขาหน่อยนะครับ ไม่ต้องบอกว่าจากใคร แล้วอิงจะเลี้ยงข้าวตอบแทนนะครับ”
บอกกับรุ่นพี่อย่างเกรงใจ สายหมอกรับถุงใบเล็กมาไว้ในมือ เขาไม่รู้ว่าของข้างในคืออะไร
“ แม้ว่าผลมันจะออกมายังไงอย่างนั้นเหรอ?” เขาไม่ได้อยากตัดกำลังใจรุ่นน้อง แค่พูดให้เผื่อใจไว้บ้างเท่านั้น
ในเมื่อเลือกจะเป็นเงา ก็ต้องอยู่อย่างเงา...
อิงก้มหน้าลง
“ครับ ขอแค่พี่เขารับมันไว้เท่านั้น” แค่นั้นจริงๆที่ต้องการ
“ เกียร์มันไม่ใจร้าย ขนาดโยนทิ้งถังขยะหรอกน่า สบายใจได้”
มือใหญ่วางลงบนไหล่รุ่นน้อง แล้วตบลงเบาๆอย่างให้กำลังใจ
“ ขอโทษที่รบกวนเวลาพี่นะครับ” ไม่รู้ว่ารุ่นพี่ต้องแบ่งเวลานอนมาหาเขาหรือเปล่า
.....แถมยังอยู่ในช่วงกีฬามหาลัยอย่างนี้ด้วยแล้ว
“ ไม่เป็นไรๆ อย่าลืมเลี้ยงข้าวพี่ตอบแทนแล้วกัน” สายหมอกบอกทีเล่นทีจริง เพื่อไม่ให้คนตรงหน้าต้องรู้สึกเกรงใจเขาไปมากกว่านี้
.... อีกอย่างเป็นเขาเองด้วยที่เต็มใจในการช่วยรุ่นน้องคนนี้
แต่อิงกลับคิดว่ายังไงก็ต้องทำ เพราะอย่างน้อยคนตรงหน้าก็คอยส่งข่าวของอีกคนให้เขาอยู่เรื่อยๆ
...มีทั้งรูปภาพแนบคำบรรยายขำๆตลกๆ
....คลิปเสียงเวลาพวกพี่ๆเขาอยู่ด้วยกัน วันนี้เหนื่อย....วันนี้กินข้าวกับอะไร วันไหนไม่ได้นอน
วันไหนไม่ได้อาบน้ำ อิงรู้หมดแทบจะทุกอย่าง
เพราะสายหมอกคอยส่งข่าวพวกนี้ มาทางโซเชียลให้เขาในทุกๆวัน 3เวลาหลังอาหารจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเลยก็ว่าได้
อิงก็ตอบแทนบ้างเป็นขนมกับเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆที่พร้อมกับฝากไปให้ใครอีกคนในตัวด้วย
งานพาร์ทไทม์ที่ทำหลังเลิกเรียนวันล่ะ2-3ชม. ทำให้เขาไม่เดือดร้อนอะไรมากนักในส่วนนี้
... และนี่เป็นของชิ้นแรกนอกจากของกินที่อิงฝากถึงอีกคน
นึกอยากทำให้เพราะตอนไปดูพวกรุ่นพี่ซ้อมคราวก่อน คนตัวใหญ่หัวตั้งวิ่งปาดเหงื่อบ่อย ดึงเสื้อกีฬาขึ้นมาเช็ดหน้าเช็ดตา
จนเนื้อผ้าที่ชุ่มเหงื่ออยู่แล้วยิ่งชุ่มขึ้นไปอีก
อิงกล่าวขอบคุณอีกครั้งก่อนทั้งสองจะแยกจากกัน
โดยไม่รู้ตัวว่าถูกแอบถ่ายภาพพวกเขาทั้งสองเอาไว้....
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของงานกีฬามหาลัย.....
ซึ่งพิธีเปิดได้จัดขึ้นเมื่อวาน แล้ววันนี้ก็เป็นวันปิดพิธีนั้น
แต่ก่อนจะถึงช่วงปิดงาน วันนี้ทั้งวันจะมีการแข่งขันกีฬาต่างๆ ที่แข่งรอบคัดเลือกมาแล้ว แล้วแข่งเฉพาะรอบชิงเท่านั้น
อิงใจเต้นตึกๆ เมื่อเข้าไปในโรงยิมที่เวลาการแข่งขันบาสเก็ตบอลชาย ระหว่างคณะวิศวะกรรมศาสตร์กับเกษตรศาสตร์ กำลังจะใกล้เข้ามาในอีกไม่กี่นาทีนี้
เพราะเป็นเด็กปีหนึ่งทำให้อิงกับเพื่อนได้รับมอบหมายหน้าที่นั่นนี่ จนไม่มีเวลาได้ไปดูการแข่งของคณะวิศวะในทุกๆรอบที่ผ่านมา
คณะอักษรที่พวกเขาเรียนอยู่นั้น ตกรอบแรกไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย
ตัวอชิรวิชณ์เองได้รับเกียรติจากรุ่นพี่ (บังคับ) ให้ถือป้ายคณะ เขาต้องวุ่นวายหลายอย่าง
ทั้งเตรียมตัวแต่งตัว ทั้งช่วยจัดแสตนด์เชียร์ และอีกสารพัดอย่างที่จะต้องช่วยกันทำกับเพื่อนๆ
แต่บาสรอบชิงนี้ยังไงเขาก็ต้องมาดูให้ได้
“กรี๊ดดดด!!..”
“เฮฮฮฮ!!!!...”
“กรี๊ดดด! พี่หมอกค๊า!...พี่เกียร์ขา!..โอ๊ยฉันจะเป็นลม ทำไมหล่ออะไรอย่างนี้!”
“กรี๊ดดด!..พี่ไฟ ทางนี้ค่ะ”
“พี่เขื่อน พี่ไม้ สามีค๊า ทางนี้ค่า!!”
เสียงกรีดร้องดัง ขึ้นเมื่อนักกีฬาของทางฝั่งเกษตรเดินลงไปในสนามเพื่อวอร์มร่างกาย
แต่เสียงร้องเฮที่ดังกว่า เมื่อฝั่งคู่แข่งอย่างวิศวะ ที่นำทีมโดยอดีตเดือนมหาลัย เดินเข้ามา ยังสนามฝั่งตรงข้าม
เสียงเรียกชื่อบุคคลที่ตนหลงใหลดังไม่ขาดสาย สายหมอกโบกมือให้แฟนสาวคณะนิเทศศาสตร์
ก่อนจะหันมาโบกมือทักทายกับอชิรวิชณ์
เมื่อยกมือทักทายกับอีกคนเสร็จ จะด้วยความบังเอิญหรืออะไรก็แล้วแต่
มีช่วงเวลาหนึ่งที่อิงสบตาเข้ากับร่างสูงเบอร์11 เข้าอย่างจัง
สายตาที่มองผ่านกรอบเลนส์นั้นคล้ายกำลังไม่ชอบใจอะไรสักอย่างในตัวเขา
แม้จะเพียงไม่กี่วินาทีที่เกิดขึ้น...
แต่สำหรับอิงแล้วชั่วระยะเวลาแค่นั้น ทำเอาหัวใจของเขามันทั้งตื่นเต้น ทั้งตื่นตระหนก
ทำไมอีกคนมองเขาด้วยสายตาอย่างนั้น!?
ไล่สายตาลงไปตามลำแขนล่ำสันของคนที่เพิ่งเบือนสายตาไปอีกทาง
ข้อมือตลอดทั้งลำแขนแกร่งนั้นมัน... ว่างเปล่า
หรือเพราะรู้ว่า เป็นเขาที่ให้ของสิ่งนั้น อีกฝ่ายถึงไม่พอใจเขาอย่างนี้
ที่ผ่านมาต่อให้เดินสวนกันพวกเขาก็ไม่เคยแม้แต่จะสบตากันด้วยซ้ำ
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่... มันต่างออกไป คล้ายว่าอีกคนตั้งใจมองสบตาเขาเสียเองอย่างนั้น
จะสื่ออะไร? พี่จะสื่ออะไรเหรอครับ? หรือจะบอกกันทางสายตาว่า
“อย่ามายุ่งกับกู” อย่างนั้นหรือเปล่า
ใจของคนเฝ้าแอบรักเริ่มปวดร้าว แค่จะรักยังไม่ได้อย่างนั้นหรือ
ร่างโปร่งบางนั่งก้มหน้าซ่อนดวงตาแห่งความผิดหวัง ไม่ให้ใครได้เห็น
ตอนนี้ไม่ใช่แค่มือ กับแข้งขาที่กำลังสั่นไหว แต่หัวใจเขามันยิ่งกว่าความหนักหน่วงทั้งหมดที่เคยมี
...รังเกียจกันจนต้องมองด้วยสายตาอย่างนั้นเลยเหรอครับพี่เกียร์?
... แค่รักข้างเดียวยังไม่ได้หรือครับ?
.... เกย์อย่างผมมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอ?
ยังไม่จบควอเตอร์แรกด้วยซ้ำ ที่อิงทนนั่งกลั้นหยดน้ำตาเอาไว้ต่อไปอีกแทบไม่ได้
และเขาดูการแข่งนั่นไม่รู้เรื่องอะไรเลย ว่าใครนำใครตาม ไม่ใช่ว่าดูไม่เป็น แต่ไม่มีกะจิตกะใจจะดูต่างหากเล่า
“ ฟ้ากูปวดท้อง ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเว้ย ”
ข่มเสียงที่สั่นเครือ บอกกับหนุ่มร่างโปร่งที่ตัวพอๆกันกับเขาเพราะนั่งชิดเขาที่สุด
“ เออๆ รีบมาล่ะ”
โชคดีที่อีกคนกำลังตั้งหน้าตั้งตาดูการแข่งขันตรงหน้าอย่างใจจดใจจ่อ เพราะคนรักของมันก็กำลังวิ่งพล่านในสนามอยู่
บวกกับเสียงที่ดังขึ้นไม่ขาดสายทำให้กลบเสียงสั่นๆของเขาได้เป็นอย่างดี
“ ฮึก..”
ไม่ได้ตรงไปห้องน้ำอย่างที่บอกเพื่อน แต่ตรงกลับห้องพักอย่างรวดเร็ว
....เขาขอเวลาสักหน่อย
แค่อีกไม่ถึง2ชม.ที่จะต้องไปเตรียมตัวถือป้ายคณะในพิธีปิด เขามีเวลาให้ร่ำร้องเสียใจเพียงเท่านั้นในตอนนี้
“ เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว ฮึก...”
ซบหน้ากับพุงเจ้าหมีดุตัวใหญ่แล้วพร่ำตัดพ้ออีกคน ที่ป่านนี้เสียงเชียร์เสียงเรียกชื่อก็คงจะยังไม่เบาบางลง
ปล่อยหยดน้ำให้รินรดกับเสื้อตัวเล็กๆนั่น ไม่รู้กี่หยดต่อกี่หยด.... จนสาแก่ใจ
ถึงได้ไลน์บอกเพื่อนว่า พวกพี่ๆเรียกไปแต่งตัวไม่ต้องห่วง ทั้งที่กำลังเอาน้ำแข็งประคบดวงตาบวมช้ำนั้นอยู่
ต้องมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่อให้เสียใจยังไงก็ต้องข่มเก็บมันเอาไว้ข้างใน
จากนั้นม.หยุดอีกหลายวัน จะร่ำร้องให้สาแก่ใจยิ่งกว่านี้สักกี่วันก็ทำได้
ถ้ามันทำให้เขาตัดใจจากคนๆนั้นได้สักที.....
-
จิ้มๆๆๆ :z13:
-
:ling1:
น้องอิงน่าสงสารอีกแล้ว
(ใครแอบถ่ายรูป!!! :serius2:)
-
หมอกมีแฟนแล้ว? อิงที่ติดต่อกับหมอกเลยถูกมองเป็นมือที่สามไปโดยปริยายแน่ๆ
ยังไม่ได้คุยกันเลย เมื่อไหร่เขาจะได้คุยกัน :serius2:
:กอด1:
-
อิงงงงง ไม่ร้องๆ ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยเสียใจล่วงหน้าซะแล้ว
ร้องไห้แทนได้ไหม
#อินจัดดดด
-
สั้นแต่เรียกน้ำตา
-
สนุกมากๆ พึ่งมาอ่านเป็นครั้งแรก
ติดเลย อ่านแล้วมันเพลินๆดี
ตอนนี้อ่านแล้วน้ำตาคลอเบาเบา
-
สนุก :กอด1: ชอบการบรรยายอ่านเพลินๆ ละมุนดี
ตอนนี้สงสารน้องอิงงงงง ฮือ
-
ค้างงงงงงง รออ่านต่อ!!
-
:o12:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
นู๋อิงอย่าเพิ่งเสียใจร้องไห้ดิ เดินเข้าไปถามเลย ถ้าจะร้องก้อให้ได้ร้องเพราะได้รู้จากปากของพี่เกียร์เค้าดิ
เค้าเอาใจช่วย สู้ๆ
-
คนเค้าจะมองว่าอิงจีบหมอกซะงั้นเลยดิ อยากให้อิงชัดเจนอีกนิสสสนุง ถ้าบอกไปตรงๆอาจจะไม่ต้องมานั่งดราม่าอยู่คนเดียวก็ได้เนาะ มองมุมนี้เหมือนอิงคิดไปเองฟูมฟายไปเองคนเดียวเลย เเต่ชอบค่ะ ติดตามอยู่นะเเจ๊ะคนเขียน
-
ทำไมสั้นนนนนน เมื่อไรจะได้คุยกัน
พี่เกียร์เข้าใจผิดหมดแล้ววว รอค่ะรอ
-
กอดโอ๋น้องอิง อย่าร้องไห้เลยนะ :กอด1:
โดนแอบถ่ายรูปกะพี่หมอก อาจโดนข่าวลือเสียๆหายๆ พี่เกียร์คงเข้าใจอะไรผิด อย่าเพิ่งเสียใจไปเลยนะ :hao5:
-
สงสารน้องอิง :sad4:
-
น้ำตาแทบไหลตามมม :mew2: :mew2:
-
TT น้องอิง
ใครเเอบถ่ายรูปเนี่ย??
-
:sad4: พี่เกียร์ใจร้าย ทำไมต้องมองน้องอย่างนั้นด้วย
-
พี่เกียร์เข้าใจอะไรผิดหรือป่าวถึงได้มองอย่างนั้น
อิงสปิริตสูงมาก เสียใจแต่หน้าที่มาก่อนเรื่องส่วนตัว
-
หาหนุ่มน้อยน่ารักๆสักคนมาเป็นคู่ให้หมอกหน่อยสิครับ อยากอ่านเรื่องของอดีตเดือนมหาลัย พรีส :monkeysad:
-
พี่เกียร์ต้องเห็นรูปที่มีคนแอบถ่ายอิงกับพี่หมอกแน่เลยเลยไม่พอใจงี้ กลัวอิงมาเป็นมือที่สามของเพื่อนไรงี้เปล่า
-
อย่าพึ่งคิดไปเองน้องอิง ลิงสู้ให้ถึงที่สุดดูก่อน
-
มาต่อไวๆนะะ ชอบเรื่องนี้จังเลย
อิงสู้ๆ
-
อ๊ายยยยยยยยย มาต่อไวๆๆๆๆๆน๊าาาาาาา
-
สั้นจัง
-
อิงลูกกกก คิดเองโฮเองอย่างงี้ได้ไง TT
-
เง้อออ อ อ อ ตอนที่ 6 แล้วนะคะ น้องอิงยังไม่ได้แม้แต่จะคุยด้วยเลยยยยย ย ย :katai1: :katai1: :katai1:
-
เอาใจช่วยอิงนะ
-
สงสารอิง
-
พี่เกียรมองไรอิงอ่ะ น้องเสียใจไปใหญ่แล้ว หรือว่าหึง ฮ่าๆๆๆ ยังไม่เปิดใจกันเลยนิ
-
อ้าว อิงเข้าไปคุยกับพี่เกียร์ก่อนสิ ยังไม่รู้เรื่องเลยนะ อย่าคิดไปเองสิ พี่เกียร์อาจจะเริ่มหวงก็เป็นได้
เอ๊ะ หรือยังไง
-
ฮือออออ เสียใจ น้องอิงอย่าร้องเลยนะ
อยากอ่านตอนไปแล้ว
:sad4:
-
มารอ
-
อย่าเพิ่งคิดไปเองสิหนูอิงงงงงง :katai1:
-
โอยยยย อยากอ่านตอนหน้าแล้ว เกียร์มาแบบโฉบฟิ้ว
อยากรู้ตอนหน้าจะได้คุยกันหรือยังนะ
สนุกมากๆจ้า
-
เฮ่ยยยยยยย สงสารอิง
-
:sad4: ถึงจะอยากบอกกับอิงว่าอย่าคิดไปเอง
แต่เจอทั้งสายตาไหนจะของที่ให้ใช้ก็ไม่ใส่ มันก็อดเจ็บแทนอิงไม่ได้
คิดอีกแง่เกียร์อาจคิดว่าอิงเป็นมือที่สามระหว่างหมอกกับแฟนหรือเปล่า
เลยแสดงสีหน้าท่าทางออกมาแบบนั้น
รอนะรีบมาอัพเร็วๆเถอะ อยากอ่านต่อแล้ว :mew1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสารอิง
-
อย่าเพิ่งเข้าใจอิงผิดนะ ไม่ร้องนะอิง
-
มันต้องมีอะไรผิดพลาดสิ อิงอย่าเพิ่งคิดไปไกล
-
รอฉันจะรอเธออยู่
-
พี่เขาก็มีใจให้หรือเปล่า อย่าพึ่งคิดไปเองเลยนะ
-
แอบนึกว่าจริงๆ แล้วพระเอกคือพี่หมอกหรือเปล่านะ แต่พอมาเห็นว่าพี่แกมีแฟนเป็นสาวนิเทศฯแล้ว ก็คงจะไม่ใช่ล่ะ :hao4:
ดูท่างานนี้พี่เกียร์ต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ อิงก็อย่าเพิ่งคิดมากไปก่อนเลย เรื่องนี้ต้องเคลียร์
o13
-
7
ในวันเสาร์ตอนบ่ายแก่.....
สายหมอกนั่งชันเข่าบนเตียงนอนในห้องพัก วางท่อนแขนแข็งแรงบนหัวเข่า
ลำตัวยืดตรง ใบหน้าหล่อเหลาราวรูปสลักแหงนเงยพิงศีรษะกับหัวเตียง
เปลือกตาพริ้มทั้งที่หัวคิ้วขมวด จมูกโด่งพ่นลมหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า
ริมฝีปากปิดสนิทติดจะเม้มแน่นด้วยซ้ำ เขาไม่ได้หลับ แต่กำลังรู้สึกผิด
... ใช่รู้สึกผิด ...กับการกระทำอย่างไม่เป็นลูกผู้ชายของตัวเอง
แต่ไม่ใช่เรื่องที่เขาขอเลิกความสัมพันธ์ กับแฟนสาวก่อนหน้าไม่กี่ชม.นี้
... เพราะนั่นเขาคิดว่าเขาทำดีแล้ว หากไม่มีใจจะหลอกอีกฝ่ายและฝืนตัวเองอยู่ทำไม
แต่ก็ยอมรับว่าเรื่องนี้มีส่วนทำให้เขาปวดหัวในตอนนี้ร่วมอยู่ด้วย แม้มันจะน้อยนิดก็ตาม
ความกังวลและรู้สึกไม่ดีอีกกว่า80เปอเซนต์ มันเกี่ยวกับวัตถุชิ้นเล็กบนโต๊ะข้างเตียงของเขา
ที่เพิ่งเสียมารยาทอย่างที่ไม่เคยทำ อย่างการ .... แกะมันออกมาดู
การแข่งขันบาสผ่านมาแล้วหลายวัน ยังจำใบหน้าหงอยเหงา
นัยน์ตาหม่นของรุ่นน้องต่างคณะอย่างอชิรวิชณ์ เมื่อไม่กี่ชม.ที่ผ่านมานี้ได้อย่างดี
ตอนสายๆของวันนี้อิงเลี้ยงตอบแทนเขาในร้านอาหารเล็กๆบรรยากาศดีมากแห่งหนึ่ง
หลังมื้ออาหารในตอนที่ทั้งคู่ กำลังลิ้มรสของหวานอย่างทับทิมกรอบอยู่นั้น อิงก็เอ่ยถามเขาว่า
“ พี่เขาไม่ชอบของที่ผมให้เหรอครับ ทำไมไม่เห็นพี่เขาใส่มันตอนลงแข่ง?”
เป็นเขาที่ต้องตอบคำถามนั้นอย่างอึกๆอักๆ ยังดีที่คนตรงหน้าก้มหน้าลงมองถ้วยของหวานอยู่
เลยไม่ต้องสบตาให้ยิ่งลำบากใจ
“ ไม่เห็นมันว่าอะไรนะ แต่ถ้าไม่ชอบพี่คงเห็นมันโยนทิ้งหรือให้คนอื่นไปแล้วล่ะ”
เขาพูดเหมือนให้กำลังใจรุ่นน้องหน้าหวานแต่ดูเหงาๆ
” เหรอครับ ” ช้อนในมือยังคนของหวานสีสวยไม่หยุด สายตาก็ไม่ได้ละจากมันเลยตั้งแต่เด็กเอามาเสิร์ฟให้
“ พี่คิดว่าอย่างนั้นนะ ” เขาตอบอย่างไม่เต็มปากเต็มคำนัก
เหมือนอิงจะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง ก่อนจะเงยหน้ามองสบตาเขาอีกครั้ง..
“ อิง..จะลองตัดใจดู อาจจะเก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้ในส่วนลึกแทน จากนี้พี่หมอกไม่ต้องบอกเล่าความเป็นไปของพี่เขา
ให้อิงรับรู้อย่างที่ผ่านมาอีกหรอกนะครับ แต่เรายังคุยกันได้ตามประสาพี่น้องเหมือนเดิมนะ ”
ความเด็ดเดี่ยวในการตัดสินใจถูกส่งม่านตาของเจ้าตัวมาที่เขา
สายหมอกใจหล่นวูบ แม้ไม่มีไอ้เกียร์ อีกคนก็คิดกับเขาแค่พี่น้องเท่านั้นน่ะหรือ
หลังจากทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยอิงก็ขอตัวกลับ
ส่วนตัวเขา...ก็ไปบอกเลิกแฟนสาวก่อนกลับมานั่งเครียดอยู่ตอนนี้
ดึงสติกลับมาที่ตัวเอง... หยิบของที่แกะออกมาพิศดูครั้งแล้วครั้งเล่า
อยากให้ชื่อนั้นหมายเลขนั้น เป็นชื่อเป็นรหัสของเขาเสียเหลือเกิน
เขารู้ว่ามันผิด... ใช่มันผิด...
เขาไม่ได้เอาของชิ้นนี้ให้เพื่อนรัก แต่กลับเก็บมันไว้กับตัว ในลิ้นชักข้างเตียงนอน เขาไม่ได้ลืมเอาให้
...แต่เขาตั้งใจเก็บมันเอาไว้
อิงไม่รู้ว่าของไม่ถึงมือคนที่จะให้ เพื่อนเขาก็ไม่รู้ว่ามีคนฝากของมาให้มัน
....ไม่มีใครรู้
....แต่เขารู้...
แล้วก็รู้สึกผิดอย่างท่วมท้นตลอดเวลาที่เก็บของชิ้นนี้ไว้
เก็บของสิ่งนั้นใส่กล่องกลับคืนอย่างเดิม ปิดฝากล่องสีเข้มที่ติดริบบิ้นสวยด้านบน
เอาใส่ถุงกระดาษใบเดิม ทำราวกับไม่เคยแตะต้องของภายในนั้น
วางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ป้องกันการลืม
ใช่...เพื่อที่จะไม่ลืมหยิบไปให้เจ้าของที่แท้จริง ในวันจันทร์ตอนที่มันกลับจากบ้านมา
และจะเดินยืดอกอย่างลูกผู้ชาย ไปสารภาพผิดกับรุ่นน้อง ที่ตัวเองแอบเผลอมีใจให้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
.....และตัวสายหมอกเองก็ไม่รู้จริงๆว่าตัวเองจะไม่ว่างจนพอมีเวลาที่จะกระทำอย่างที่ตั้งใจไว้ ...
ระยะกว่าเดือนที่ผ่านมาที่เขาคอยส่งข่าวให้กับอิง สายหมอกจะจุดรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก
จนเพื่อนๆมันแซวบ่อยๆ ว่าสวีทกับแฟนเหลือเกิน
กลับกันในความเป็นจริง เขาลดบทสนทนาที่เริ่มจี้เขาเพิ่มขึ้นทุกวันของครีม กับคำถามเดิมๆ อยู่ไหน ทำอะไรกับใคร
เรียกร้องจะให้ไปรับไปส่ง ทั้งที่ตัวเขาเองยังแทบไม่มีเวลาจะกินข้าวด้วยซ้ำ
ทั้งที่คนเป็นคนรักน่าจะเข้าใจเขาในจุดนี้ที่สุด แฟนเพื่อนเขาบางคนคอยส่งข้าวส่งน้ำ ถามไถ่กันอย่างห่วงใย...
แต่ของเขากลับถามไถ่กันอย่างจับผิด
เธอเง้างอนนับครั้งไม่ถ้วนในระยะเวลาแค่เดือนเดียว
ตอนตกลงคบกันแรกๆครีมวางตัวดีกว่านี้มาก พูดจากันรู้เรื่อง
ไม่ตามจี้เขาในทุกๆด้านจนน่ารำคาญใจอย่างนี้
..ในตอนที่เขาบอกเลิกความสัมพันธ์กับเธอนั้น ครีมเอารูปถ่ายของเขากับอิงโยนใส่หน้าเขา
เขาก้มเก็บรูปแอบถ่ายเหล่านั้นขึ้นมา แล้วบอกกับเธอว่า
“อันที่จริงมันไม่เกี่ยวกับอิงเลย มันอยู่ที่พี่ไม่ได้รักครีมอย่างเมื่อก่อนแล้วเท่านั้น”
ฝ่ามือเรียวเลยฟาดลงที่หน้าเขาสุดแรงของเธอ
เขายอมให้เธอทำอย่างนั้น ถ้ามันทำให้เธอไม่มายุ่งกับเขาอีก
แต่พิยดากลับบอกเขาว่า จะไม่ยอมเลิกกับเขา แล้วเขาก็จะต้องตามง้อเธอด้วย
ที่ทำให้เธอโกรธยิ่งกว่าเดิม จากเรื่องคราวก่อน ที่ไม่ได้รับไปทานข้าวด้วย
ทั้งที่เรื่องนั้นผ่านมาหลายสัปดาห์แล้วแท้ๆ...
ไม่ใช่ว่าพอเขารู้จักกับอิงเขาจะเปลี่ยนใจ แม้จะรู้สึกชอบตั้งแต่ทีแรก
แต่เขาก็รู้ว่าตัวเองมีแฟนสาวอยู่แล้ว แต่เพราะที่กล่าวมาข้างต้น
เขาจะส่งข่าวไอ้เกียร์ให้อิงรับรู้ แรกๆก็2-3วันต่อครั้ง
หลังๆเขารู้สึกว่าการเผาเพื่อนๆให้รุ่นน้องฟัง มันเป็นการผ่อนคลายที่ดีอย่างหนึ่ง
เพราะหลังๆเขาไม่ได้ส่งให้แต่อะไรที่เกี่ยวกับไอ้เกียร์คนเดียวแล้ว โดนทั้งกลุ่มเลยก็ว่าได้
เลยกลายเป็นว่าเขาส่งข้อความ อีกทั้ง พวกรูปภาพ บางทียังเป็นคลิปสั้นๆตอนเพื่อนๆเขาหลุดๆฮาๆ
...อย่างตอนไอ้วีทำหน้าหื่นๆตอนมองสาวๆต่างคณะ
...ตอนไอ้ไม้กำลังน้ำลายยืด ในท่านั่งหลับ พร้อมกับการสัปหงก
....ตอนไอ้เดี่ยวลืมเก็ก หลุดมาดด้วยหัวฟูๆตอนเพิ่งตื่นนอน เดินเกาเป้ากางเกงออกมาจากห้องนอน
และอีกสารพัดรูปที่พวกเขาตอนอยู่ด้วยกันอย่างที่ว่ามา
พอเขากดส่งสิ่งเหล่านี้ให้รุ่นน้อง เขาจะนึกถึงใบหน้าใสที่กำลังอมยิ้มกลั้นขำ นัยน์ตาสุกสกาวแวววาวอย่างเป็นสุข
นั่นทำให้เขาอดที่จะรู้สึกเป็นสุขไปด้วยไม่ได้ แม้จะมีเพียงแค่คำ
“ ขอบคุณนะครับ ที่ส่งสิ่งดีๆมาให้ดู” ส่งมาสั้นๆให้เขากับขนมเล็กๆน้อยๆ ตอบแทนเขาเพียงเท่านั้นก็ตาม
**
*
*
ในชม.เดียวกัน ที่เป็นครั้งแรกที่เขาแอบเห็นรุ่นน้องมองข้อความที่เขาส่งไปแล้วอมยิ้มอย่างนั้น
อีกข้อความที่เขาส่งไปให้อีกคน แต่ใจความเดียวกันว่า
“( กำลังจะกินข้าว)” เพราะเธอถามมาว่า ทำอะไรอยู่ และที่ใหนกับใคร
แต่สิ่งที่เขาเห็นคือ อาการกระแทกกระทั้นกระเป๋าถือใบใหม่ที่เขาเพิ่งซื้อให้เดือนก่อน
.... อย่างไม่นึกถนอมมันเลยสักนิด พร้อมกับตอบข้อความเขาว่า
“( ทำไมไม่มารับครีมไปทานด้วยล่ะคะ?)”
พร้อมกับคำบ่นพร่ำกับเพื่อนของเธออย่างหงุดหงิด เห็นอย่างนั้นเขาเลยตอบกลับไปว่า
“ (ขอโทษนะครับคนดี พี่มีเวลาพักแค่40นาที ครีมเข้าใจพี่นะ)”
แต่สิ่งที่เขาได้เห็นและได้ยินมันทำให้เขา รู้สึกเหมือนไอ้ผู้ชายโง่ๆคนหนึ่ง
ที่คอยแต่จะต้องมาตามง้องอนแฟนสาวอย่างเป็นบ้าเป็นหลังทุกครั้งที่เธอไม่พอใจ...
“ เข้าใจ? จะให้ฉันเข้าใจอะไรยัยพลอย แค่มารับไปกินข้าวแค่นี้ พี่หมอกเห็นงานดีกว่าฉันอย่างนั้นเหรอ?..ฮึ”
ครีมกอดอก ไขว่ห้างฉับ ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มจนสวย หากแต่กลับบึ้งตึงจนงอง้ำ
“ พี่เขาอาจจะไม่ว่างจริงๆก็ได้ เครื่องกลปี3เทอมสุดท้ายยุ่งพอๆกับปี4คณะเราแกก็รู้ไม่ใช่เหรอ?”
เป็นคำปลอบที่ดีจากเพื่อนสาวของเธออย่างพลอย
“ จะอะไรก็ช่าง ฉันไม่รู้หรอก คอยดูนะ.. ถ้าคราวนี้ไม่ได้ส้นสูงสีนู๊ดที่เราไปดูกันวันนั้น ฉันไม่ยอมคืนดีด้วยง่ายๆหรอก ”
ไม่ใช่แค่เพื่อนเธออีกสองคนที่มาด้วยต้องส่ายหน้า แม้แต่กับไอ้เกียร์กับพวกเพื่อนๆที่มาในกลุ่ม ที่พากันแอบฟังก็ด้วย
พวกมันพากันมองหน้าเขาแล้วก็ส่ายหัวอย่างเบื่อหน่ายให้กับเขาพร้อมๆกัน
เพราะอย่างนั้นสายหมอกเลยไม่ได้เอ่ยชวนเธอมาร่วมโต๊ะด้วยกัน
....พวกเขาไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวมากนักในทีแรก จนเมื่อรายการอาหารที่สั่งมาส่ง
เขากดถ่ายรูปแล้วส่งทางไลน์ แล้วได้ยินเสียงเตือนไลน์ดังขึ้นทั้งสองโต๊ะในเวลาไล่เลี่ยกัน
เขาถึงได้รู้ว่าอีกโต๊ะที่เพิ่งมาถึง เป็นกลุ่มของแฟนสาว ในร้านอาหารเดียวกัน และอีกกลุ่มเป็นรุ่นน้องต่างคณะ
แต่มีของตกแต่งร้านบดบังอยู่ ระหว่างแต่ละโต๊ะเพียงเท่านั้น
.... แต่ก็พอให้ได้เห็นได้ยินเสียงที่คนรักสนทนากับเพื่อนของเธอ
และคาดว่าเธอก็ยังไม่รู้ว่าวันนั้นเขานั่งอยู่เพียงแค่โต๊ะถัดไปเท่านั้น...
สายหมอกไม่เข้าใจ แค่การที่เขาไปรับมาทานข้าวด้วยไม่ได้ ทั้งที่เธอก็อยู่ที่ร้านอาหารกับเพื่อนแล้วแท้ๆ
ถึงกับต้องโกรธงอน จนเขาต้องซื้อรองเท้าคู่ละหลายพันให้เชียวหรือ... มันเกินไปไหม
ที่ผ่านมาที่เขาซื้อของให้ เพื่อไถ่โทษที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ หรือบ้างก็เป็นของขวัญในโอกาสต่างๆตามสมควร
แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้มองเห็นเขาเป็นแค่เพียงคนรักเพียงเท่านั้น คงเห็นเขาเป็นตัวเงินตัวทองไปเรียบร้อยแล้วล่ะมัง
“ กำลังจะกินข้าว” ข้อความเดียวกันส่งให้คนสองคน แต่ผลสะท้อนที่ได้ ช่างต่างกันเหลือเกิน
คนหนึ่งเห็นภาพคนแอบรักกำลังตักข้าวคำโตเข้าปาก อย่างไม่รักษาภาพลักษณ์ พร้อมกับข้อความที่ว่า
กลับมีแต่รอยยิ้มประดับบนใบหน้า นัยน์ตาส่องประกายแต่ความสุข
ส่วนอีกคนได้ภาพคนรักพร้อมจานอาหารที่ยังไม่ได้ตักกินแม้สักคำ เพราะคิดถึงเธอก่อนว่า เธอจะได้กินอะไรหรือยัง
กลับมีแต่คำพร่ำบ่นกับใบหน้าบึ้งตึงที่กำลังโกรธงอนเป็นค่าตอบแทน
ทั้งที่อยู่ในช่วงเวลาเดียวกันความรู้สึกของคน3คน ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
แต่ก็ถือว่าดี ที่วันนั้นพวกเขาเลือกที่นั่งตรงนั้น ที่ทั้งสองฝั่งหน้าหลังของเขาได้มองเห็นสิ่งต่างๆด้วยตาตัวเองได้ยินกับหู
ไม่ใช่ผ่านทางคลื่นสัญญาณอย่างที่ผ่านมา
ได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร...มากขึ้น
-
เป็นงี้นี่เองถือว่าอิงก็มีส่วนผิดนะ
-
โอ้ยตาย อีชะนีนี่ไม่ยอมไปผุดไปเกิด
ทำไมนิสัยนางช่างบัดซบเช่นนี้? อยากตบแทน
(แต่เพื่อนนางนิสัยดีนะ ถึงจะออกบทมากระจึ๊ดนึง)
-
แฟนผู้หญิงงี่เง่าเกิน
พี่หมอกทำแบบนี้ไม่ดีเลย รีบส่งของให้เกียร์นะ
รอมาต่อนะคะ ชอบมากๆๆๆๆ ขอบคุณที่มาต่อค่ะ
-
ก็คิดอยู่ว่าพี่หมอกน่าจะมีส่วน ทำอย่างนี้ไม่ดีเลยนะคะ ทรยศความไว้ใจของอิงได้ลง
ถ้าจะว่าอิงผิดไหม ก็อาจจะผิดที่กล้าชอบแต่ไม่กล้าเข้าไปหาคนที่ชอบตรงๆ ทำให้อีกคนเข้าใจผิดไปใหญ่
กล้าชอบ ก็ต้องกล้าที่จะรับความผิดหวังสิ ถึงจะคู่ควรที่จะได้รับความรักนั้นมา
-
สั้นจัง T__T
-
เวรกำ พี่หมอกอย่าทำร้ายน้องอิงงงงงง :fire:
-
พี่หมอกรีบส่งของให้พี่เกียร์เลยนะ!! :angry2:
-
อ้าว!!! เวรกรรม ไอ้เราก็คิดว่าพี่เกียร์ไม่ยอมใส่เองเสียอีก
กลับกลายเป็นว่าพี่หมอกไม่ส่งให้ซะงั้น แล้วนี่พี่หมอกยังแอบชอบอิงอีก
รักสามเศร้าซินะ ว่าแต่พี่หมอกรีบเอาของไปให้พี่เกียร์เถอะ
เดี๋ยวน้องอิงจะตัดใจจากพี่เกียร์ทั้งที่พี่เกียร์ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย
เอาไว้ถ้าพี่เกียร์ไม่รับรักน้อง จะเชียร์พี่หมอกกับน้องอิงนะ
อิงแอบ > รัก แต่ไม่รู้จะได้แนบชิดใคร :mew3:
รอๆๆตอนต่อไปนะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อิพี่หมอก ตอนแรกก็ว่านะเชียร์อยู่นะ เพราะรู้สึกว่าจะสนใจน้องอิงตั้งแต่แรก
พอมาเจออย่างนี้แบบ :katai1:
ตอนนี้พี่เกียร์คงเข้าใจผิดไปเรียบร้อยแล้วแหละ
แต่ละคน เฮ้ออ :เฮ้อ:
-
ไม่ผิดใช่ป่ะ จะเชียร์พี่หมอก
-
หมอกทุเรศว่ะ ทำแบบนี้ก็กลับไปอยู่กับชะนีงี่เง่าเถอะ
เห็นแก่ตัวจนไม่นึกถึงหรอกว่าอิงจะรู้สึกหรือคิดไปไกลแค่ไหน
ไม่เชียร์ค่ะ คนแบบหมอกนี่เกินไป พอมารู้แบบนี้สงสารอิงตอนร้องไห้กับตุ๊กตาหมีเลย
แต่คนแบบหมอกมันคงไม่รู้หรอกเพราะเอาแต่ความรู้สึกตัวเอง
-
มารอ
-
หน่วงเบาๆ
-
รอตอนต่อไปค่า
-
หมอกไปใส่กระโปรงได้เลย แหลมาก นิสัยแย่ คนแบบนี้สมควรโดนหนักๆสักที
แฟนหมอกผิดอะไรต่อให้งี่เง่ายังไงทำไมต้องนอกใจเธอด้วย
กลัวหมอกเป็นพระเอกอ่ะ เพราะถ้าฮีเป็นคงทนอ่านไม่ไหว เกลียดคนนิสัยแบบนี้
-
คสามสัมพันธ์ที่ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้
:hao5: พี่หมอก ถ้าชอบอิง ก็ควรจะเอาของที่อิงฝากไว้ไปให้พี่เกียร์นะ
แล้วก็บอกพี่เกียร์ บอกอิงในสิ่งที่พี่หมอกเผลอตัว เผลอใจทำไป จะได้ไม่เสียความรู้สึกมากกว่านี้
สงสารทั้งอิงทั้งหมอกเลย ที่ต้องมีความรู้สึกเดียวกัน แอบรัก แต่ไม่กล้าบอก
เริ่มเชียร์หมอกแล้วสิ เพราะเกียร์ไม่ค่อยมีบทบาท คนอ่านเลยเขวๆแล้วสิ :ruready
-
เจ็ดตอนแล้ว แต่เกียร์ยังค่าตัวแพงลิบลิ่วเหมือนเดิม บทน้อย ส่วนใหญ่ออกมาแต่ชื่อ วับๆแวมๆ
เลยไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าตกลงเป็นพระเอก หรือเป็นตัวหลอกกันแน่
เพราะอิงมีปมเรื่องแฟนเก่านอกใจเจ้าชู้ดูเข็ดกับความรัก ถ้าจะให้ไปรักกับเกียร์ที่เปลี่ยนคู่ควงยิ่งกว่ากกน.ขนาดนี้
มันจะดีเหรอเนี่ย อิงจะไม่ช้ำใจกระอักเลือดกว่าเดิมเหรอ สาวๆแต่ละคนของนางก็แลดูเริ่ดๆ แรงๆ และออกตัวแรงกันทั้งนั้น
แต่เห็นจังหวะเรื่องดำเนินไปอย่างช้าๆ ก็เป็นไปได้ว่าเกียร์อาจเป็นพระเอกจริงแต่ออกโรงช้าหน่อยมั้ง
ถ้าไม่ใช่เกียร์ ก็เห็นแต่หมอกอ่ะที่คุณสมบัติพอฟัดพอเหวี่ยงกันได้ ทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะ ความดัง ฯลฯ สมกับตำแหน่งพระเอก
เห็นตอนที่แล้วบอกมีแฟนแล้วเลยตัดออกไป แต่พอมาตอนนี้เลิกกับแฟนซะแล้วก็เลยมีโอกาสขึ้นมาอีก
สำหรับหมอกกับแฟนเก่า อืม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่น่ะนะ ถ้ามีแฟนอยู่แล้วแต่ดันไปเผลอใจให้อีกคน
น้อยมากที่จะไปบอกเลิกแฟนในเวลาที่รวดเร็วเหมือนหมอก ส่วนใหญ่จะคาราคาซังเก็บแฟนไว้ก่อนพร้อมๆกับแอบพัฒนากับคนใหม่ไปด้วย
สิ่งที่หมอกทำเราคิดว่ามันไม่ถูกที่เผลอใจให้คนอื่น แต่มันก็ยังพอรับได้นะ และค่อนข้างดีกว่าคนส่วนใหญ่ในสถานการณ์เดียวกัน
ตรงที่เค้ารู้ตัวเร็ว ตัดเร็ว กับอิงก็แค่ชอบยังไม่ได้เกิดอะไรเกินเลย(แม้คนอื่นจะเข้าใจผิดไปแล้วก็เถอะ)
คือมันยากมากที่จะห้ามความรู้สึกไม่ให้ถูกใจหรือรักชอบใคร สิ่งที่จัดการได้คือการกระทำของตัวเองแหละ
แต่เรื่องของที่ไม่ได้เอาไปให้เกียร์นี่สิ ถ้าจะชอบอิงก็กล้าๆหน่อย ควรจะทำให้มันถูกต้องและตรงไปตรงมากับทุกฝ่าย
อยากให้เอาของไปให้เกียร์ จะได้เคลียร์เรื่องที่เป็นจุดรู้สึกผิดนี้ให้หมดไป ไม่งั้นอนาคตกลัวจะมีดราม่าประเด็นนี้น่ะสิคะ
แต่เห็นบรรยายไว้ว่า หมอกตั้งใจเอาไปให้ แต่หลังจากนั้นหมอกจะยุ่งมากจนไม่ได้ทำตามที่ตั้งใจไว้ สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นอ่ะ
เราชอบคู่รองด้วยนะ คู่ของสายฟ้า น่ารักจัง ออกมานิดๆหน่อยๆแต่ก่ออิมแพ็คมากเลย อยากรู้เรื่องคู่นี้ค่าาา
:mew1:
-
พี่หมอกทำงี้ได้ไง เอาความไว้ใจมาทำแบบนี้
อิงจะกลายเป็นมือที่สามโดยไม่ตั้งใจ
-
หน่วงงงง แต่ชอบ รออ่านจ้าาา
-
แฟนเก่าพี่หมอกยังกะปลิงดูดเลือด น่ากลัวอ่ะ น่าจะเลิกไปตั้งนานเเล้ว ทนคบไปได้ไง :sad3:
รอตอนต่อไป ขอบคุณครับ
-
ตัวจริง ตัวหลอก?
-
ถ้าพี่เกียร์พระเอกจริงนี่อยากทราบค่าตัวเหลือเกิน กว่าจะง้างปากได้ จริงหรือหลอกกันแน่คะน่ะ เอาเป็นว่าอิงน่ารัก ปูเสื่อรอละกัน ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้อ่ะนะพี่หมอก แต่ศีลธรรมการกระทำนี่ มันควบคุมได้นะคะ
-
อ้าว พี่หมอก เสียดายความไว้ใจที่อิงมีให้
-
อ้าว เพิ่งรู้ว่าหมอกมีแฟนแล้ว
-
สงสัยตอนที่พี่เกียร์มองน้องอิงไม่ดีตอนอยู่ที่สนามบาสเพราะคิดว่าอิงมาทำให้หมอกกับชะนีแฟนมีปัญหากันรึเปล่า
-
สงสารอิงอ่ะ อิพี่หมอกกก :hao5:
-
อ่าาา พี่หมอกทำอย่างนี้ไม่ถูกนา น้องอิงเชื่อใจวางใจพี่มากนา ทำแบบนี้เหมือนทรยศความไว้ใจของน้องเลยอ่า :hao5:
แล้วทำไมอิงต้องมาโดนพี่เกียร์โกรธด้วยอ่า :mew6:
-
โธ่ หมอก =______= ทำแบบนี้ไม่ดีน้าาาา
-
เวรกรรมๆๆๆ ของไม่ถึงเกียร์ซะงั้น!!
อิงของเราก้อร้องไห้ฟรีกันไป แล้วดูท่าเกียร์น่าจะเข้าใจผิดด้วยมั้ง (เข้าข้างอิงไว้ก่อน ว่าเกียร์สนใจแร้ว 555555)
หมอกยิ่งหลงรักเลยสิ ได้มานั่งกินข้าวได้ตำแหน่งขนาดเน้
แต่ยังไงๆ ก้อควรทำให้ถูกต้องนะคะ ทำอะไรใจๆ แมนๆ เข้าใจป้ะ??
-
หมอกทำไม่ถูกน่ะ แต่ไม่สายที่จะยืดอกเอาของไปส่งให้เกียร แล้วขอเริ่มจีบพร้อมๆๆกัน ถ้าเกียรมีใจอ่ะ
อิงจะได้รู้ว่าเกียรสนใจอิงหรือเปล่า หรือแค่ชอบข้างเดียว จะได้ไม่ค้างคาใจ ถ้าอิงจะไปชอบคนอื่น เพราะหมอกว่าจะช่วยอิงนิ แล้วหมอกก็จะได้จีบอิงได้บริสุทธิ์ใจด้วยน่ะ แบบว่าตอนนี้แอบเชีนร์หมอกนิดๆๆ
เกียรยังไม่มีบทเลยอ่ะ แต่เด่นกว่าหมอกซะแล้ว ออกแนวอิงเป็นเจ้ดันให้เกียรเลยอ่ะ อิอิ
รอลุ้นใครจะเป็นพระเอกตัวจริง ฮ่าๆๆๆ
-
เชียร์เกียร์ :katai2-1:
-
คำถามคือใครเป็นพระเอกกันแน่นะ
-
ทำไมพี่หมอกทำอย่างนี้ล่ะ ไม่อยากเห็นอิงมีความสุขเหรอ แบบนี้เรียกเห็นแก่ตัวนะ
-
ที่รู้ๆคือเจ็บกันหลายฝ่ายเลยอะ
-
หมอกทำไม่ถูกเลยนะ
:serius2:
-
พ่อสื่อเป็นซะเอง หมอกจะผิดใจกับเกียร์รึป่าวนะ
เป็นกำลังใจให้อิงนะครับ
-
กรรม :katai1: พี่เกียร์ช้า :z3:
-
เมื่อไหร่จะมีโมเม้นน้องอิงกับพี่เกียร์ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
รออยู่จ้า
เราว่าเกียร์ก็พระเอกอะ คือปูเรื่องลอยมาให้เป็นพระเอก และชื่อเรื่องอิงแอบด้วย ไม่เชียร์หมอก55555
-
หมอกแย่มาก
-
กรรมๆๆ เอ็นดูพี่หมอกนะ
-
8
“ อ้าว..หายไปไหนกันหมด?”
ก้องไกล กลับมาจากสูบบุหรี่ด้านนอก ก็เห็นเพียงอิงนั่งเฝ้าโต๊ะคนเดียว
“ ฮะๆโน่นฮะ”
ร่างสูงมองตามมือของคนตาหวานเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์
ก็เห็นพวกเพื่อนๆเขาพากันชักกระแด่วๆอยู่กลางฟลอร์อย่างทุเรศทุรัง สมควรแล้วที่รุ่นน้องจะหัวเราะเอา
เขาขยับตัวนั่งชิดกับร่างบางจนไม่มีช่องว่าง ทั้งที่ส่วนที่พวกเขานั่งนั้นเป็นโซฟาชุดใหญ่รูปตัวยู
เพราะมาเป็นกลุ่มใหญ่ ที่มีทั้งเพื่อนเขาและเพื่อนของคนที่เขาเบียดกายอย่างจงใจอย่างนี้
เนื่องในโอกาสวันเกิดเจ้าตัว สองกลุ่มถึงได้มารวมตัวกันได้
“ คิดอะไรอยู่หืม?”
วาดแขนไปตามขอบพนักพิงโซฟา แล้วก้มกระซิบถามคนที่อยู่ในอ้อมกอดกลายๆ
“ เปล่าครับ”
ทั้งที่ตอบออกไปอย่างนั้น แต่อชิรวิชณ์กลับกำลังคิดอยู่ว่า หรือเขาจะหันมาเปิดใจจริงๆให้คนข้างๆ
ที่ตนรับรู้ทุกความรู้สึกที่อีกคนส่งผ่านมาทางทุกการกระทำแทน ลองตัดใจจริงๆจังๆดู
แล้วลองเริ่มอะไรใหม่ๆจะดีไหมนะ...
อย่างน้อยคนๆนี้ก็มีใจให้ตนอยู่แล้ว แล้วก็ไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไรมากมายด้วย
“ พี่ก้อง..”
ใบหน้าเรียวสวยค่อยๆหันไปหาคนที่มองตนอยู่ก่อนแล้วอย่างช้าๆ ด้วยดวงตาปรือปรอย
ยังไม่ถึงกับเมา แต่ก็มึนๆอยู่บ้างเหมือนกัน สติยังมีให้พอได้คิดถึงสิ่งที่ทำลงไปอยู่
“ ครับ...”
ก้องไกลขานรับเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน
และขาดหายไปในที่สุด เมื่อริมฝีปากบางสีสด ห่างจากริมฝีปากเขาแค่เพียงลมหายใจกั้นกลาง
ปลายจมูกโด่งที่แตะชนกันอย่างพอดิบพอดี ไม่มีคำพูดใดอีก จากคนทั้งคู่
มีแค่เสียงเพลงดังกระหึ่มที่ดังอยู่รอบทิศ ด้วยลำโพงชั้นดี กับแสงไฟสลัว มองเห็นแค่ใบหน้ากันยามชิดใกล้
ร่างสูงปรับองศาของใบหน้าให้ได้ตำแหน่งที่พอเหมาะ กดริมฝีปากได้รูปลงไปยังส่วนเดียวกันของอีกคน
เบาๆนิ่งๆ แล้วผละออก.... ราวกับเป็นคำขออนุญาต
และเมื่อเห็นร่างในวงแขนไม่ว่ากล่าวอะไร ทั้งยังพริ้มเปลือกตาลง เลยกดริมฝีปาก ย้ำลงไปอีกครั้ง และอีกครั้ง
ก่อนดูดดึงริมฝีปากนิ่มหยุ่นนั้นแล้วสอดแทรกเรียวลิ้นไปแทะเล็มตามรอยแยก
ค่อยๆสอดลึกเข้าไปข้างในเมื่อเจ้าตัวเผยอขึ้นเพื่อยินยอมให้เขาได้ล่วงล้ำได้ง่ายขึ้น
รสจุมพิตที่ร่างสูงละเลียดชิมทำให้สติของอิงยิ่งมึนเบลอเพิ่มขึ้นอีก
เมื่อสัมผัสได้ถึงรสชาดของวิสกี้ ที่เคล้ากับกลิ่นเมนทอลอ่อนๆของบุหรี่
กลบรสหวานๆของค็อกเทลดีกรีค่อนข้างแรงที่อชิรวิชณ์ดื่มเข้าไป
ดูดดื่มยาวนานกว่าทั้งคู่จะผละออก ดวงตาที่หวานอยู่แล้วยิ่งหยาดเยิ้มเป็นเท่าตัว
ก้องไกลแทบจะอดใจกับภาพตรงหน้าไม่ไหว ยังไงคืนนี้ราตรีนี้
เขาจะต้องได้ครอบครองคนที่เขาเฝ้ารักเฝ้ารับเฝ้าส่งตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอให้ได้
ก้มใบหน้าคมคายลงหมายจะดูดชิมรสอีกครั้งให้อิ่มหนำแก่ใจตัว แล้วค่อยพาอีกคน ไปให้ถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงค์ที่คอนโดหรูของเขา
จากนั้นจะถนอมคนตรงหน้านี้ให้ดี ริ้นไรไม่ให้ไต่ตอม อีกทั้งพวกแมงหวี่แมลงวันที่คอยตามเกาะแกะนั่นอีกด้วย
แต่...ความคิดทั้งหมดต้องหยุดลง....
“ ฟลึบ!...ตุบ !”
จากแรงกระชากอันรุนแรงที่หัวไหล่ จนตัวเขากระแทกกับโซฟาอีกฝั่ง
“ ผัวะ!!..”
ตามด้วยแรงหมัดที่กระแทกลงใบหน้าอย่างจัง จนใบหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงนั้น
“ เหี้ยอะไรวะ?!”
ก้องไกลสบถลั่น ความโกรธพลุ่งพรวดขึ้นทันใด เมื่ออยู่ดีๆก็โดนกระชากแล้วต่อยเต็มแรงอย่างนี้
ที่สำคัญกว่านั้น ..มันขัดจังหวะเขา
“ มึง.!..อึก.!”
ลุกขึ้นหมายจะเอาคืน แต่กลับโดนมือใหญ่พอๆกับเขา หรือ..อาจจะใหญ่กว่า คว้าหมับเข้าที่ลำคอตรงลูกกระเดือกพอดี
แรงที่บีบมันมากพอที่จะทำให้ก้องไกลขยับตัวแทบไม่ได้ ยิ่งพอเห็นคนตรงหน้าชัดๆเขายิ่งไม่เข้าใจ
เขารู้จักร่างสูงใหญ่นี้ ที่ร่างกายเขาแทบไม่เป็นรอง เรียกได้ว่าสูสีกันเลยทีเดียวก็ว่าได้
ที่ไม่เข้าใจคือเขาไม่เคยมีเรื่องกันกับรุ่นพี่ต่างคณะคนนี้ หรือจะไปทับเส้นเพื่อนในกลุ่มนั้นก็แน่ใจว่าไม่ใช่อีก
เสียงเพลงจังหวะป๊อบร็อคมันส์ๆ จากการมิกซ์ของดีเจชื่อดังที่กระหึ่มอยู่ตอนนี้
เบสหนักหน่วงขนาดไหนก็แทบไม่เข้าไปในโสตประสาทการรับรู้ของอชิรวิชณ์อีกเลย
เมื่อเห็นแค่เพียงด้านข้างของผู้มาใหม่ ในลักษณะหาเรื่องอย่างอันธพาล
“ พี่เกียร์..!?.”
เสียงเรียกชื่ออีกฝ่ายที่ไม่ได้เล็ดลอดริมฝีปากสวย แต่กลับดังก้องอยู่ในหัวเจ้าตัว
ยิ่งต้องนั่งตัวแข็งค้างกว่าเดิม เมื่อสายตาคมหันมามองอย่างดุดัน
นัยน์ตาแข็งกร้าว จนคนถูกจ้องตัวเริ่มสั่นเพราะความเกรงกลัว ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าตนทำอะไรผิด
ถึงอย่างนั้นแต่ก็ยังเก็บอาการได้อยู่
กลุ่มเพื่อนร่วมโต๊ะกลับมารวมกันทันที เมื่อเห็นว่ามีเรื่องกันที่โต๊ะของพวกเขา
มาถึงก็ได้แต่ยืนมองอย่างโกรธเคือง เพราะทำอะไรไม่ได้
...คอเพื่อนอยู่ในกำมืออีกคนอย่างนั้น...
“ พลั่ก..”
เกียรติภูมิปล่อยลำคอของคนในอุ้งมือ ด้วยการผลักให้กระแทกไปกับพนักพิงโซฟา
“ แค่กๆ!..” ก้องไกลไอโขลกอย่างหนัก แรงเยอะฉิบหาย
“ร่านเหลือเกินนะมึง...ไปกับกู! ” เสียงเหี้ยมจนคนโดนว่า สะดุ้งทั้งตัว
คว้าข้อมือที่เล็กกว่าของตัวเอง กระชากเข้าหาตัว จนคนที่ไม่ทันตั้งหลักชนเข้ากับหน้าอกแกร่งดัง
“ปั่ก!..อึก”
เล่นเอาจุกกันเลยทีเดียว แต่คนถูกกระแทกกลับไม่สะทกสะท้าน
“ อิง!”
ก้องไกลลุกพรวดทั้งที่อาการยังไม่ทุเลา หมายจะเข้าช่วยหัวใจตัวเอง
แต่โดนชี้หน้าว่า “อย่าขยับเชียวมึง!” เข้าเสียก่อน
เพื่อนอิงเองก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยเลยสักคน
สายฟ้าได้แต่ยืนกำหมัด กัดกรามกรอด จ้องคนที่ทำการอุกอาจกับเพื่อนเขา สลับกับจ้องหน้าอีกคน
ที่กำลังทำหน้าลำบากใจอย่างเขื่อนขัณฑ์ เพราะนั่นก็เพื่อนร่วมก๊วนคณะ นี่ก็เพื่อนเมียจะให้เขาทำยังไง
เลยได้แต่คุมเชิงคนของตัวเองไม่ให้ทำอะไรเท่านั้น
“ ไม่เป็นไร...”
บอกเพื่อนได้แค่นั้น ก่อนจะโดนดึงตามแรงมือใหญ่ออกไป
ทั้งที่หน้ายังไม่หายชากับคำด่าของอีกคนเลยด้วยซ้ำ...
ไม่มีใครในกลุ่มของก้องไกล กล้าขยับเลยสักคน เมื่อโดนวิศวะปี3กับปี4 ยืนคุมเชิงไว้ด้วยจำนวนคนที่มากกว่าถึง2เท่าตัว
“ เชี่ยเอ๊ย!!”
ก้องไกลได้แต่สบถลั่น ตามหลังคนที่ถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตาอย่างเจ็บแค้นใจ
ไม่ใช่ว่าเขาขี้ขลาด หากแต่พวกเพื่อนฝูงต้องมาเจ็บตัวเพราะเขามันไม่ดี
แล้วอิงเองก็จะพลอยโดนลูกหลงไปด้วย นั่นเขายอมไม่ได้
ที่ไม่ยอมสู้อย่างถึงที่สุด ก็เพราะรู้มาบ้างเหมือนกัน ว่ากลุ่มนั้นมีความเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่า
ที่สำคัญเขาไม่แน่ใจว่า อชิรวิชณ์มีความสัมพันธ์กับคนกลุ่มนั้นยังไง
เขาได้ข่าวมาบ้างเหมือนกัน ที่ว่าอิงไปยุ่งกับหมอก จนกลายเป็นมือที่สาม
แต่เขาก็ยังไม่ปักใจเชื่อเสียทีเดียว ก็ในเมื่อส่วนใหญ่เป็นเขาที่คอยไปส่งอิง
เห็นมีอีกคนก็คู่แข่ง เป็นรุ่นพี่คณะเดียวกันกับอิงก็คือไอ้อุเทน
ส่วนไอ้เกื้อที่เป็นนักศึกษาแพทย์อีกม. มันเคยมาเลียบๆเคียงๆก็จริง
แต่ช่วงนี้มันมีเวลานอนหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ แล้วจะมีเวลาที่ไหนไปโทรหาอิง
คู่แข่งหลักๆของเขา เท่าที่รู้ก็มีเท่านี้ อิงไปยุ่งกับคนกลุ่มนั้นได้ยังไงและเมื่อไหร่กัน
อิงน่าจะรู้อยู่บ้างว่า กลุ่มนั้นมันอันตราย...ทั้งกลุ่ม
**
*
*
“ ผลัก...โอ๊ย!!”
มือใหญ่เหวี่ยงข้อมือเล็กกว่าในกำมือ จากด้านหลังมาด้านหน้าอย่างรวดเร็วและค่อนข้างแรง
ร่างของอิงกระแทกกับนินจาสีนิลที่หมอบสงบนิ่งอยู่
“ เจ็บแค่นี้...หึ...สำออย!” อิงหยัดกายให้ยืดตรง เชิดหน้าขึ้นอย่างถือดี เมื่อโดนด่าว่าซ้ำอีก
“ ผมไปทำอะไรให้ ถึงต้องมาด่าแล้วฉุดกระชากลากถูกันอย่างนี้!”
แม้จะเป็นการมองผ่านเลนส์แว่น แต่นั่นไม่ได้ลดทอนความคมกล้าของสายตาร่างสูงเลยสักนิด
มองร่างตรงหน้า ที่คลำหัวไหล่กับข้อมือป้อยๆ แรงเขาเยอะเขารู้ ยิ่งดูบอบบางจนเอวแทบจะหักอย่างนี้ด้วยแล้ว
คงยิ่งเจ็บมากขึ้นเป็นเท่าตัว
... แต่แค่นี้มันยังไม่เท่าที่เขาเจ็บเลยสักนิด...
“ ไม่ได้ทำกูหรอก แต่ทำเพื่อนกูไง ด่าแค่ร่านแค่นี้มันน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่มึงกำลังทำอยู่!!”
“ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าผมไปทำอะไรให้!” อิงยืนกำหมัดข้างตัวแน่นจนตัวสั่น
ความไม่เข้าใจกระแทกเข้าเต็มอก มองคนตัวใหญ่ที่ด่าว่าคนอื่นแล้วควักบุหรี่ออกมาจุดสูบ แล้วพ่นควันใส่หน้าเขา
“ แค่กๆ..”
อิงไม่ทันตั้งตัวสูดควันเข้าไปจนสำลัก น่าแปลกทั้งที่ตอนสูบเองกลับไม่เคยสำลักเลยสักครั้ง
“ ทำอะไรน่ะเหรอ? หึ...ไปอ่อยไอ้หมอกมันท่าไหนล่ะ เพื่อนกูมันถึงได้ติดใจจนทะเลาะกับแฟนมันจนเลิกกันอย่างนั้น แต่กลับไปดูดปากกับไอ้เหี้ยนั่น ไม่เรียกว่าร่านแล้วจะเรียกว่าอะไรวะ!!”
มือใหญ่คว้าเข้าที่ต้นแขนอีกคนแล้วเขย่าจนร่างกายสั่นคลอนไปหมด
ใช่เพื่อนเขามันเจ็บที่เห็นอิงนั่งเบียดกับอีกคน ทั้งกอดทั้งซบ
หมอกมันก็ซดเหล้าอย่างกับน้ำแร่เพื่อสุขภาพ ยิ่งตอนทั้งสองเริ่มประกบปากกัน มันกรอกเพียวๆเลย
ถึงแม้มันจะบอกว่าไม่เกี่ยวกับคนในอุ้งมือเขาตอนนี้ก็ตาม แต่ใครมันจะไปเชื่อวะ ในเมื่อมันมองคนทั้งคู่ไม่วางตาขนาดนั้น
เกียร์ให้เพื่อนในกลุ่มลากมันออกไปก่อนหน้า แล้วเขาก็เดินดุ่มๆมาหาคนทั้งคู่นั่นแหละ
เสื้อคอกว้างสีดำเผยไหล่ที่ผิวเนื้อขาวๆลีนๆกระแทกเข้าตา
ยังดีที่ไอ้เวรนั่นยังไม่ทันได้ทิ้งรอยบนเนื้อเนียนๆให้เขาได้กระทืบมันยิ่งกว่าเมื่อครู่
แท้ที่จริงแล้ว....ไม่ใช่เพราะไอ้หมอกหรอก... เป็นตัวเขาเองนี่แหละที่ทนดูไม่ได้
...แม่งเอ๊ย!...ต่อหน้าต่อตากูเลย...
-
จิ้มจึกๆ
สนุกมากๆๆๆ
ดูท่าอิงจะมีหวังนะเนี่ย -.-
แต่อ่านตอนที่แล้วตกใจนึกว่าหมอกเป็นพระเอก พอมาตอนนี้เกียร์มีบทมากขึ้นสักที หลังจากค่าตัวแพงมาหลายตอนละ 55555
อิงเสน่ห์แรงมากอ่ะ ดูท่าเกียร์จะได้หึงโหดเป็นบ้าเป็นหลังแหงๆ หึหึ
-
พี่เกียร์ พออิงเริ่มตัดใจคบคนใหม่ ออกตัวแล้ว
มาว่าเขาว่าร่าน ไม่ได้รู้อะไรเลย ชิ
-
ค้างคร่าาาา พี่เกียร์เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว
อิงสู้ๆนะะะ
-
พี่เกียร์รักเพื่อนมากจนเลอะเทอะแล้วนะ ปัญหาของใคร คนนั้นต้องจัดการเองสิ
ถึงจะเป็นหมอก แต่ไม่ใช่ว่าจะไปหาเรื่องคนอื่นแบบนี้ได้
ปอลอ งานนี้หมอกเป็นต้นเหตุ = = มาเคลียร์ด้วยด่วน
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
อยู่ต่อเลยได้มั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่เกียร์จะโกรธอะไร โกรธทำมั้ย รึว่าแอบชอบน้องอิงของเราซะแล้ววววววว
-
ถ้ามาแบบนี้พี่เกียร์นี่น่าจะพระเอกแล้วล่ะ ฮ่าาาาา
ถึงจะทำเป็นบอกว่าโกรธแทนเพื่อน แต่จริงๆแล้วพี่แกโกรธเพราะอินเนอร์ตัวเองล้วนๆเนอะ
แสดงว่าต่างฝ่ายอาจต่างมองกันสนใจกันไปมานี่แหละ แต่ไม่มีใครกล้าทำอะไร เลยไม่ได้เริ่มซะที
น่าสงสารอิง คนเข้าใจน้องผิดหมดแล้ว จริงๆน้องยังไม่ตกลงกับใครเป็นตัวเป็นตน ยังมีสิทธิเลือกนะพี่เกียร์นะ
กับพี่หมอกน้องก็ยังไม่ใช่แฟน ไม่รู้น้องมันรู้ตัวหรือยังด้วยซ้ำว่าพี่หมอกชอบตัวเอง เหอๆ
อยากให้แก้ความเข้าใจผิดนี้ก่อนนน รอตอนหน้าจ้า
-
พี่เกียร์........อิจหรอ ? #โดนตบ
-
ชล็อคคคคค o22 o22 :a5: :katai1:
-
อ้าวเห้ยยยยยยยยยยยยยย
แหม่พอแฟนคลับบอกค่าตัวแพง โผล่มาทีก็พายุเข้าเลยนะคะพ่อคุณณณณณ รักเขาก็บอกเขาไปสิคะะะะ
-
แบนพี่เกียยยยยยยยยยยยยยร์ เชียร์พี่ก้อง .ชูป้าย พี่ก้องของน้องงง สู้เค้าาาน้องอิงกลับมาาาา
-
รีบทำคะแนนเลยนะพี่เกียร์ ออกตัวช้าไม่พอยังจะทำน้องเจ็บอีก หวงเขาก็บอกไปเซ่
-
อ่า พี่เกียร์ก็ชอบอิงสินะ แต่พูดแรงขนาดนี้เลย
น่าสงสารอิง พอจะตัดใจพี่เกียร์ดันเข้ามา
รออ่านต่อจ้า ชอบๆ
-
พี่เกียร์มาอย่างพายุอ่ะ :hao3:
-
โกรธมันไปนานๆๆๆ เลยนะอิง อย่าใจอ่อน อยู่ๆ มาด่าเราร่าน
-
เกียร์หวงให้เพื่อนหรือหวงให้ตัวเอง
น้องอิงคิดจะตัดใจแล้วเพราะคิดว่าเกียร์รังเกียจ
แล้วนี่ยังมาต่อว่าน้องอีก ระวังน้องจะตัดใจได้เร็วขึ้นนะ
พาพี่เกียร์กับน้องอิงมาบ่อยๆ นะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่เกียร์ อย่าออกตัวแรง ระวังเงิบ
อิพีีหมอก จะรักใครชอบใคร บอกไปตรงๆ
อย่ามายึกยัก ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าอิงมาอ่อยแก
มาเป็นมือที่สามสิ
ทั้งๆที่แกแหละ ยึกยักคนอื่นเก็บไว้กินเอง
-
เง้ อออออออ ยังไงเนี่ยพี่เกียร์
-
เกียร์หึงโหดมากกกก
อยากอ่านวันละหลายๆตอนเลย
-
แสดงว่าเกียร์ชอบอิง?
-
ว่าละ เกียร์แอบชอบทำเป็นไม่สนใจตั้งนาน
โห ซึนโพดๆ
-
มีซัมติ่ง
-
คนแต่งทำเราค้างมากเลยนะ ฮืออออออออออ เราอยากอ่านต่อ
-
หึหึหึ ทั้งหมอกทั้งเกียร์เพื่อนรักจะหักเหลี่ยมโหดไหมนะ ออกตัวเเรงเกิ๊นนะคะอิพี่เกียร์
-
ผิดไหมที่เราเชียร์หมอกอะ :mew2:
-
รอติดตามค่ะ...
สนุกๆ...พี่เกียร์ใจเย็นๆนะค่ะ
มาไวๆๆๆ..มันค้างๆ..
-
อ้าว อิพี่เกียร์ มาแนวนี้ ชอบน้องอิงใช่ไหมล่ะ กิ้วๆๆๆ หึงล่ะเซ่! :impress2:
ลุ้นแทนน้องอิง พี่เกียร์อย่าเพิ่งโมโหน้องนะ ใจเย็นๆ :hao5:
-
วุ่นวายแท้ :katai1: :katai1: ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพูดความจริงออกไป มันอาจจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น สงสารหมอกนะที่แอบรักเค้า แล้วต้องมาเห็นภาพบาดตา แต่ก็เคืองแหละ ที่ไม่ได้ช่วยอิงอย่างที่ปากบอกไว้ ของที่อิงให้ไว้ อยากรู้จริงๆว่าเคยเอาไปให้เกียร์บ้างรึป่าว
-
คืออาร๊ายยยยยยยย พี่เกียร์ชอบอิงอยู่แล้วเรอะ :katai1:
-
ได้เวลาออกโรงแล้วหรือพ่อคุณ
-
:m16: :m16:
-
โอ้โห ใครบอกเกียร์นิ่งคะ
ออกตัวแรงไปป่ะเนี่ย
-
อิพี่เกียร์ กล้ามากนะย่ะ ไปด่าเขาอีก แบบนี้ชอบเขาชัวววววววว เปิดตัวได้เถื่อนมากค้า
ส่วนอิงช้ำกว่าเดิม โดนด่าไปหนึ่งดอก เดี๋ยวไปร้องไห้น้ำตาเสียหลายถัง เชิดเข้าไว้ค่ะที่รัก
ทำไมตอนสั้น รู้สึกไม่พอ รู้สึกค้าง รู้สึกอยากอ่านต่อ รู้สึกชอบมากกก
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ วันล่ะสองตอนได้มั้ยยยย
รอตอนต่อไปค่ะ :pig4: :L1: :3123:
-
อ๊ากกกกก ยังไงๆ สั้นไปมั้ยคุณณณณณณณณ
-
อิพี่เกียร์!!!!!! สมน้ำหน้า ชักช้าลีลานัก เดี๋ยวอิงเปลี่ยนใจ :katai1: :z3: :z3: :hao7: :serius2: :angry2:
-
สงสารอิง โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง :ling2:
-
อย่างเถืีอนนนนเลยพี่เกียร์ ไม่เสียแรงที่เชียร์มานาน555
ชอบแบบนี้ อย่างนี้แหละ รักเลยยยย (แอบเป็นมาโซ555) โมโหน้องมันนักใช่มั้ย พาไปที่ห้องเลย ไปปรับความเข้าใจกานนนน5555 หวังว่าหลังจากนี้จะไม่มีหน่วงอีกกกกก
-
สงสารอิง. อุตส่าห์ไว้ใจหมอกให้เป็นพ่อสื่อ. เกียร์เอ๊ย. อโด่ ทำเพื่อเพื่อนหรือเพื่อตัวเอง. ปรับความเข้าใจกันเร็วๆ. นะ. สงสารอิง. แอบชอบมาตั้งนาน. ให้เกียร์ทั้งรักทั้งหลง. อย่าดราม่านะคะ. ได้โปรด. คนเขียนมาต่อไวไวนะคะ. ขอบคุณค่ะ
-
กดเลยๆๆๆๆ
-
อิงโดนด่าว่าร่านก็เพราะไอ้หมอกนั่นแหล่ะ เกลียดมาก
อกหักจนช้ำตายไปเลยนะ
เริ่มน่ารำคาญ ทั้งอิงทั้งไอ้หมอก โดยเฉพาะหมอกต้นเหตุชัดๆ เพราะความเห็นแก่ตัว ทุเรศ
-
อิงเอ้ย
-
อะไรยังไงคะพี่เกียร์ กริ้ดดดดดดดดดดด
-
อยากอ่านต่อแล้ววววสิ !!!!!!
คนเขียนมาต่อเร็วๆนะคะ ง่าาาาาา น้องอิงงงงงงงง
-
แหนะ พี่เกียร์ ทำเพื่อตัวเองนี่น่า หลงน้องอิงตอนไหนน้าาาา :katai2-1:
-
พี่เกียร์หึงเอง แต่อ้างเพื่อนไม่แน่จริงนิ
ถ้าชอบน้องอิงก็จีบไปเลย
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พระเอกตัวจริงออกโรงแล้วพี่น้องงงงง
เกียรชักช้านัก เป็นไงล่ะ อิงโชว์จูบเลย
รีบๆๆๆแสดงตัวให้ถูกทางเลย
ค้างอย่างแรงงงง
พรุ่งนี้ขออีกตอนน่ะๆๆๆๆ
-
:monkeysad:
-
พี่เกียร์ปากร้ายสุดๆ เดี๋ยวก็เลิกเชียร์เลยนิ
-
ต๊ายยยย พี่เกียร์ซึน
-
โอ้ชอบมาก อิพี่เกียร์ นี่ขี้หึงสุดๆ ชื่อเรื่อง คือ อิงแอบชอบ ส่วน เกียร์คือแนบชิดป่ะ?
เหมือนต่างคนจะต่างแอบชอบกันน่ะ แต่ปากแข็งทั้งคู่
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ ที่ลงให้อ่านทุกวันเลย รอตอนต่อไปแบบใจจดใจจ่อ :hao5:
-
เชียร์พี่ก้อง
-
โฮฮฮ สรุปว่าพี่เกียร์ก็รู้จักอิงใช่มั้ย
แอบมองเขาอยู่เหมือนกันอะดิ
หมอกทำไมไม่บอกความจริงไปล่ะ
:katai1: :katai1: :katai1:
-
คุยกันดีๆครับ
-
ต้นเหตุมาจากอิพี่หมอกคนเดียวเลย ไปเคลียร์ให้น้องอิงเค้าด้วยนะคะ ดูดิทำพระเอกเข้าใจผิดเลย 55
-
หึงแรงงงง จนต้องออกมาแสดงตัวเลยนะพี่เกียร์ :hao3:
แอบสงสารพี่ก้องนะ อย่างน้อยก็จริงใจกับอิง หาหนุ่มใหม่ให้พี่ก้องหน่อยเป็นไง อดีตเดือนมหาลัย ที่มาหลงรักอิงเหมือนกันก็ดีนะ ฮิๆ o18
-
อื่อหื่อ อยากอ่านต่อแบบโพดโพ :katai1:
เพิ่งรู้ว่าหมอกก็เป็นผู้ชายใจหมา :fcuk:
ฮ่วยยยย ตัดใจไป๊ สู้พี่เกียร์ไม่ได้หรอกเว้ย เหยด
-
โห ไปๆมาๆ อิงก็สเน่ห์แรงนะ แรกๆบรรยายเหมือนจะเป็นคนจืดๆ
ไปๆมาๆ คนมาชอบเยอะเหมือนกันนะ
รอตอนต่อไปจ้า
-
ตกลงเกียร์นี่ยังไงฟะ ..
-
เอาแร้วไง เป็นเรื่องใหญ่แร้วววววว
เกียร์เข้าใจผิดไปเป็นโยช อิงก้อยังสับสน
อย่างนี้แหล่ะอิง ดวงนางงามล่มเมือง มีแต่คนมาแอบรัก อิอิอิ
แต่เกียร์ทำขนาดเน้นี่ กะให้อิงเลิกแอบรักเรยไหมห๊ะ!
เบาๆหน่อย ถนอมหน่อยยยยยยย
-
ทีมน้องอิง.......อยากให้หนูกลายร่าง เป็นเคะราชินี
-
พี่เกียร์... โหดดีแท้!!!! :katai1: :katai1:
-
อิพี่เดียรแอบชอบน้องอืงอยู่นานแล้วแน่ๆแต่ก็ไม่อาจแสดงออกได้
-
พี่เกียร์ออกแล้ว ชอบๆ
แต่พี่เกียร์ไม่ผิดน่ะ
ก็มันน่าเข้าใจผิดมาก
อิง กำลังจะตัดใจ
มาเจอแบบนี้ ทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว
พี่หมอก :z6:
สนุกมากเลยค่ะ
มาต่อเร็วๆน่ะค่ะ
-
ทำไมพี่เกียร์ถึงทนดูไม่ได้ค้าาาาาาา
ปรับความเข้าใจกันเร็ววววว
-
9
“ เฮ้ย..กูไปก่อนนะเว้ยพวกมึง”
ร่างสูงใหญ่ของเกียรติภูมิ ลุกขึ้นท่างกลางกลุ่มเพื่อน ด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างหงุดหงิดและคุกรุ่น
“ มึงจะรีบไปไหนวะเกียร์ อีกตั้งชม.”
เขาไม่ตอบเพื่อนแต่สาวเท้าก้าวยาวๆออกมา ด้วยใบหน้าติดจะบึ้งตึง
พวกเพื่อนเขาไม่ค่อยติดใจสงสัยกับท่าทีของเขามากนัก ปกติก็ไม่ใช่คนพูดมาก ไม่ค่อยยิ้มแย้มอะไรอยู่แล้ว
“ ปึก!...แม่งเอ๊ย!”
หมัดหนักๆ ถูกปล่อยเต็มกำลังลงกับกำแพงตึกด้านหลัง
เพื่อระบายอารมณ์ที่มันทั้งเจ็บทั้งหนักหน่วงอยู่ภายใน
ก้มหน้าลงปล่อยให้หยาดเหงื่อแห่งความรุ่มร้อน หยดลงกระทบพื้นซีเมนต์ ไม่สนใจข้อมือที่แยกยับ
ในหัวเฝ้าแต่สมน้ำหน้าตัวเองอยู่ซ้ำๆในความขี้ขลาดของตัวเอง
เกียร์เฝ้ามองคนๆหนึ่งมาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่บังเอิญได้ช่วยร่างโปร่งนั้นไว้
จากพวกผู้หญิงที่เป็นฟนคลับบ้าบออะไรก็ไม่รู้ พอเห็นเขาก็หันไปแอบกรี๊ดกร๊าดกัน
จนเป็นเหตุทำให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆเขาเซไปข้างหน้า จนเกือบโดนรถชน
เขาหันไปว่า เพราะต้นเหตุส่วนหนึ่งก็มาจากเขา
แม้จะไม่เคยชอบเคยเข้าใจแฟนคลับอะไรนั่นนัก เขาไม่ใช่ไอดอล ไม่ใช่ดารา นักร้องนี่ยังห่างไกล
ไม่รู้ใครเป็นคนคิดตั้งมันขึ้นมา.....
แต่ครั้งนี้เขาคงนึกขอบคุณพวกเธอในใจ เพราะเป็นเหตุให้เขาได้พบกับคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอง่ายๆ
คนที่ทำให้ก้อนเนื้อในอกมันสั่นมันร่ำร้องว่าคนนี้แหละ... ใช่เลย
แม้จะไม่กี่นาทีหรืออาจะไม่ถึงหนึ่งนาทีเสียด้วยซ้ำที่ได้ใกล้ชิด
แต่รอยสัมผัสและกลิ่นกายหอมๆนั้นกลับตรึงใจเขามาจนทุกวันนี้
แต่นั่นยังไม่ทำให้เขาได้หลงชอบอีกคนเท่ากับการที่
คนๆนั้นมองเห็นแม่หมา กับพวกลูกๆของมันที่กำลังนอนดูดนมแม่ที่ผอมแห้งลงจนเห็นแต่ซี่โครง
ใต้ตึกที่ก่อสร้างยังไม่แล้วเสร็จ แต่คนงานได้หยุดงานไประยะหนึ่งแล้ว
ตอนแรกที่ขับมอร์ไซค์ผ่านมา เขาแค่สะดุดตาคนในห้วงคำนึง
ที่ยืนมองเศษซากปูนซากไม้ที่กองสุมกันอยู่ไม่ไกลจากข้างทางเดินมากนัก
แต่หากไม่เพ่งมองก็จะไม่มีใครเห็น คนเดินผ่านไปผ่านมาเป็นสิบเป็นร้อยไม่มีใครเห็น
หรือว่าเห็นแล้วแต่ไม่สนใจก็ตาม
แต่คนๆนั้นกับยืนมองอยู่อย่างนั้นชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินผ่านไปอย่างคนอื่นๆ
เขาก็ไม่ได้คิดอะไรในตอนนั้น ก็แค่ขับเจ้าสีนิลตามดูอีกคนตามเสียงหัวใจมันสั่งการก็เท่านั้น
อีกคนเดินไปได้ไกลราวๆกว่าร้อยเมตร ก็แวะเข้าร้านสะดวกซื้อ
ก่อนจะกลับออกมาซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้ง ตับย่าง จำนวนหนึ่ง
กับพวกฮอทด็อกลูกชิ้นปิ้งอีกจำนวนหนึ่งไม่มากเช่นกัน ที่วางขายกันด้านหน้าร้านสะดวกซื้อ
แล้วเดินย้อนกลับมาในระยะทางเท่าเดิม
เห็นร่างโปร่งนั้น แกะนมกล่องแล้วเทใส่ขันที่คาดว่าจะซื้อมาพร้อมกับนม
รูดไม้ที่เสียบพวกของปิ้งย่าง วางไว้ไม่ไกลจากแม่หมามากนักด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่ยินดียินร้ายแล้วเดินออกมา
ไม่นานแม่หมาก็ลุกขึ้นโซซัดโซเซมาดมๆกลิ่นอาหารแล้วก็กินอย่างตะกรุมตะกราม
นาทีต่อมาพวกตัวเล็ก4-5 ตัวก็พากันสุมหัวลงในขันสีชมพูใบเดียวกัน
ถึงตอนนั้น เขาถึงเห็นรอยยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยว ของคนที่แอบมองแม่หมา กับลูกหมาตัวเล็กตัวน้อยเป็นครั้งแรก
และนั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียว ที่เห็นอีกคนยิ้มหัวเราะจนเห็นฟันเขี้ยวที่เรียงตัวสวย
เป็นคนฟันสวยมาก ยิ้มสวยมาก
แต่น่าแปลก....ที่กลับไม่ค่อยยิ้มกว้างหรือหัวเราะให้ใครได้เห็นความมีเสน่ห์ตรงนั้น
แต่ก็ดีด้วยอีกอย่างเขาจะได้เก็บรอยยิ้มกว้างๆนั้น... เอาไว้ดูคนเดียว
แม้จะผ่านไปนานจนกลายเป็นหลายเดือนแล้วก็ตาม รอยยิ้มนั้นก็ยังตรึงตาตรึงใจเขาอยู่
หลังจากเหตุการณ์นั้นเพียงแค่ห้าวัน
เขาก็ได้รู้ว่ารุ่นน้องคนนั้นชื่อว่าอะไร เรียนอยู่คณะไหน ข้อมูลพื้นฐานเหล่านั้นเขาหาได้ไม่ยากเย็นเลยสักนิด
เมื่อเพื่อนฝูงในกลุ่มหรือแม้แต่ในคณะต่างพูดถึงเฟรชชี่คนดังกันให้ว่อน
แค่เปิดเทอมไม่เท่าไหร่ ก็ทำหนุ่มหล่อเดือนบริหารเดินตามได้ต้อยๆ
นั่นไม่รวมรุ่นน้องคณะเขากับคณะข้างๆอีกด้วย เห็นว่าแย่งกันตามรับตามส่งจนถึงขั้นเขม่นกัน
ส่วนเขาได้แต่ตามไปแอบมองอยู่ห่างๆ คอยดูอยู่ไกลๆ ไม่ใช่ว่าเขาขี้ริ้วขี้เหร่หรือไร้เสน่ห์แต่อย่างใด
ที่สู้พวกนั้นไม่ได้คงเป็นเรื่องของฐานะที่ไม่ได้ร่ำรวยอย่างพวกนั้น
..... กับความขี้ขลาดของเขาเองก็เท่านั้น
.. เขามีตารางเรียนของร่างโปร่งในมือ
.. มีรูปแอบถ่ายเต็มฮาร์ดดีส
.. รู้ว่าอีกคนชอบกินผักกับอาหารทะเล
.. รู้ว่าชอบดอกแก้วดอกโมก
..รู้แม้กระทั่งไซร์รองเท้า ยันไซร์กางเกงใน
ในตอนแรกก็แค่ชอบ.... ก็แค่คิดว่าชอบ
คิดว่าอีกไม่นานความรู้สึกคงจะค่อยๆจางไปเหมือนความรักความชอบในวัยประถม
แต่กลับกัน ความรู้สึกทุกอย่างกับเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นทุกวัน
เวลาว่างของปี3ที่ไม่ค่อยมีเรียนในคลาสแต่จะมีลงช็อปกับโปรเจคนั่นนี่มากกว่า
เวลาว่างอันน้อยนิดที่พอมี จะหมดไปกับการแอบเนียนทำเป็นไปส่งสาวคณะนั้นกับคณะข้างเคียง
เพื่อโฉบไปมองหน้าอีกคนให้พอชื่นใจ
ช่วงปิดเทอมทุกวันตอนค่ำๆ เขาจะพายานพาหนะคู่กาย ไปจอดที่สวนสาธารณะตรงข้ามบ้านอีกคนประจำ
หลังเลิกช่วยงานอู่ซ่อมรถที่บ้าน แม้บางวันไม่เห็นหน้าแค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี
ไม่กล้าเข้าไปพูดคุยหรือเข้าไปจีบอะไรทั้งนั้น สาวๆที่เข้ามาส่วนมากจะมีสะพานทอดมาให้แล้วทั้งนั้น ที่ทำก็แค่เดินข้ามไป
แต่กลับคนที่ชอบมากจริงๆกลับขี้ขลาดจนประหม่าจนน่าหัวเราะ เขาเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ที่ยังวางใจก็คือยังเห็นอีกคนยังไม่ตกลงปลงใจคบกับใครเลยสักคน เห็นบ้างที่พากันไปกินข้าวดูหนังธรรมดาอะไรพวกนั้น
..... เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ แน่นอนถ้าเขาไม่ยอมปริปากออกไป... ใครมันจะไปรู้
ในตอนเช้าวันหนึ่งระหว่างรอขึ้นเรียน เขากลับต้องร้องในใจดังๆว่า
“ เชี่ย!..มาได้ไงวะ..”
แม่งเอ๊ย..มือไม้สั่นไปหมด แทบทำเนียนควักโทรศัพท์ออกมาทำทีเป็นเล่นเกมแทบไม่ทัน
มองเห็นตั้งแต่ระยะ30เมตรแล้ว ไม่เงยหน้าไม่ทักทายอะไร จะว่ากูหยิ่งหรือเสียมารยาทก็ยอม
ดีกว่าเผลอทำอะไรเปิ่นๆต่อหน้าอีกคน
มีแต่ไอ้เพื่อนสนิทที่การันตีความหล่อของมันด้วยตำแหน่งเดือนมหาลัย
และความเป็นคนอัธยาศัยดีของมันก็ถามไถ่รุ่นน้องคนดังว่าจะให้ช่วยอะไรไหม
(ที่จริงเดี่ยวเป็นคนถาม แต่เกียร์มันตื่นเต้นจนหูอื้อ จำสับสน )
คนที่แม้ไม่ได้เงยหน้ามอง ก็ยังรู้ได้ถึงความงดงามบนใบหน้าเกลี้ยงเนียน
และร่างโปร่งบางที่ความสูงเหลื่อมล้ำกับเขาแค่ 7-8 เซนต์เท่านั้น ทั้งที่ตัวเขาสูงถึง187เซนต์
บอกกับเพื่อนเขาว่าต้องการพูดคุยกับใครสักคนในกลุ่มนี้ เขาไม่ได้โง่พอที่จะไม่รู้ว่าการมาในลักษณะนี้
จะมีอยู่กี่อย่างกันเชียวนอกเสียจากว่ามาบอกรัก บอกชอบอะไรเทือกนั้น
หัวใจเขาเต้นโครมคราม รอฟังคำตอบว่าอีกคนต้องการมาหาใครระหว่างเขากับเพื่อน
ตื่นเต้นจนไม่มีสมาธิกับสิ่งในมือ ปล่อยให้ไอ้ตัววิ่งเก็บห่วง วิ่งชนนั่นชนนี่ ครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่แค่เพียงได้ยินคำตอบจากคนที่แอบรักแอบเฝ้ามองว่ามาหาใคร
อัตราการเต้นของหัวใจเขา มันกลับลดฮวบฮาบลงจนเบาบางราวกับจะหยุดเต้นได้ทุกเมื่อ
หน้าเขามันรู้สึกด้านชาแทบไร้สีเลือด ท่ามกลางคำโห่แซวของพวกเพื่อนๆที่เหลือ ที่แม้ไม่ตั้งใจฟังก็ยังเข้าหูและเข้าใจ
พวกมันแกล้งถามโน่นนี่นั่น ทั้งๆที่รู้จักคนตรงหน้าอยู่แล้วว่าเป็นใคร มาจากไหนคณะอะไร พักอยู่หอไหน
รู้กระทั่งว่าตอนนี้เหลือใครบ้างที่ยังคอยวนเวียนอยู่ใกล้เลยด้วยซ้ำ
เขามันบ้าที่คิดไปตั้งความหวังให้ตัวเอง ทั้งที่น่าจะรู้
ว่าใครมันจะมารักมาชอบเขามากกว่าไอ้เพื่อนหน้าหล่อ นิสัยดี มีรถขับอย่างมันกัน
ตลอดมาตั้งแต่รู้จักกับมันมา ไม่เคยที่จะรู้สึกอิจฉามันเลยสักครั้ง มีคนเข้าหาเขาพอๆกับมัน
เพียงแค่สบตา คนเหล่านั้นก็พร้อมจะพลีกายให้เขาได้เชยชมแทบจะในทันทีที่เขาต้องการ ไม่ว่าหญิงว่าชาย
หัวใจกลับมารุ่มร้อนอีกครั้งเมื่อเห็นร่างบางๆนั้นคว้าจับมือเพื่อนเขา พร้อมกับคำพูดอะไรก็ไม่รู้ที่พวกเขาไม่ได้ยิน
ท่าทีอายๆกับรอยยิ้มของเพื่อนเขา แล้วยังมีการเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแลกอะไรๆกันอีก
แค่นี้พวกเขาก็พอจะเดาอะไรๆได้บ้างแล้ว
ทั้งที่ไอ้หมอกมันมีแฟนอยู่แล้ว อีกคนไม่รู้หรือยังไง หรือว่ารู้แล้วแต่ก็ยังมายุ่งกับมัน
นาทีนั้นเขาทนนั่งต่อไปอีกไม่ไหว ถึงต้องออกมายืนระบายอารมณ์กับกำแพงตึกอยู่ตอนนี้ไง
แล้วพอต่อมาเขาก็เห็นหมอกมันคอยแต่จะคุยไลน์กับคนที่มาหามันวันนั้น เดี๋ยวถ่ายรูป เดี๋ยวอัพนู่นนี่คุยกัน
ตอนมาดูเขาซ้อมบาสกับพวกสถาปัตย์ก็เห็นยกมือทักทายกัน
แม่งเอ๊ย!..สนิทกันแล้วเหรอวะ
พอวันชิงแฟนไอ้หมอกก็เอารูปถ่ายของอิงกับหมอกที่ยืนคุยกันอย่างสนิทสนม
แถมยังมีให้ของขวัญอะไรๆกันอีกมาให้เขากับเพื่อนดู
เขาไม่ได้พูดอะไร แต่มันเจ็บใจ ทำไมล่ะอิง คนอื่นที่เขายังไม่มีเจ้าของ ทำไมไม่ไปยุ่ง มายุ่งกับเพื่อนเขาทำไมกัน
ด้วยความที่ไม่ทันได้สงบสติอารมณ์ พอเดินลงสนาม ก็ยังเห็นทั้งสองยกมือทักทายกัน
โดยไม่เกรงสายตาจิกกัดของแฟนไอ้หมอก
หรือจะบอกว่า ฉันไม่แคร์ขอแค่ให้ได้มา อย่างนั้นหรือเปล่า
เขามองตามสายตาเพื่อนตอนมันทักทายอีกคน แล้วเขาก็ได้สบตาเข้ากับอิงอย่างที่ตั้งใจ
ทำไมอิง เป็นคนเชี่ยๆอย่างกูก็ได้ ทำไมต้องเป็นไอ้คนที่มันมีเจ้าของแล้วอย่างนั้นวะ
กูไม่เข้าใจจริงๆบอกกูทีว่าทำไม?!!!
***
**
*
*
“ พี่หมอกทะเลาะหรือเลิกกับแฟน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ แล้วผมจะจูบกับใครมันก็เรื่องของผม
ผมไม่ได้ไปจูบไปเอากับผัวใครนี่!”
อชิรวิชณ์จ้องตากับคนตรงหน้าเขม็ง ไม่ลดละสายตาลงเช่นเดียวกันกับอีกคนที่มาหาเรื่องเขา
“ แล้วที่ไปหามันวันนั้นนั่นอะไร ถ้าไม่ใช่ไปอ่อยไปให้ท่ามันน่ะห๊า!?”
ดูเหมือนจะมีการเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า
หรือคนตรงหน้าคิดว่าเขากับพี่หมอกเป็นอย่างข่าวลือ เป็นเพื่อนกันไม่ได้คุยกันหรอกหรือ
“คิดว่าผมเข้าไปสารภาพรักกับพี่หมอกรึไง?” จะไปบอกพี่ต่างหากล่ะ!
ท้ายประโยคนั่นได้แต่ตะโกนบอกคนตรงหน้าในใจ อิงเอียงคอถามอย่างไม่เข้าใจจริง
“ แลกเบอร์แลกไลน์กันขนาดนั้นยังจะมาแก้ตัวอีก”
“ แต่ผมไม่ได้ทำอย่างที่พี่คิด”
“ เหอะ เห็นไลน์หากันบ่อยๆ คิดว่ากูโง่เหรอ?” ดูเหมือนเกียร์จะไม่ยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ
อิงมองร่างสูงตรงหน้านิ่งหาทางออกให้ตัวเอง
เขาเชื่อแน่ว่าเกียร์จะไม่ปล่อยเขาให้เดินลอยนวลออกไปแน่ๆ
ก็คนกลุ่มนี้ถือกันว่า เพื่อนเจ็บกูก็เจ็บ ต่อให้บอกว่ารักเจ้าตัวจะตายก็คงไม่เชื่อ
คงถูกหาว่าร่าน ตอแหลเอาตัวรอดอีกล่ะมัง
อิงค่อยๆผ่อนลมหายใจออกช้าๆให้อารมณ์เย็นลง
น่าจะรู้แต่แรกคนอารมณ์ร้อนยิ่งกว่าไฟอย่างเกียร์ ถ้าเขาร้อนไปด้วยมันจะยิ่งไปกันใหญ่
“ ถ้าพี่ไม่เชื่อผม จะเรียกพี่หมอกมาคุยด้วยก็ได้” ตอนนี้เขาคิดได้เท่านี้จริงๆ
“ มันเมาเป็นหมา เพราะเห็นมึงกัดปากกับไอ้เหี้ยนั่น กูเพิ่งให้เพื่อนหิ้วมันกลับ...ครืดๆ..”
ยังพูดไม่จบดีโทรศัพท์ของร่างสูงก็สั่นครืด
“ เออ...ว่าไง?”
“(เมียไอ้หมอกมาอาละวาดที่ห้องมันเนี่ย!)”
“ แล้ว?” ไม่มีปัญญาจัดการกันเหรอวะ
“(มึงมาช่วยเคลียร์หน่อยดิ๊ เชี่ยหมอกแม่งเมาแล้วเพ้อหาแต่ไอ้เด็กอิงอะไรนั่น
หูกูจะแตกเพราะเสียงกรี๊ดเมียมันอยู่แล้วเนี่ย...กรี๊ดดดด...)”
แล้วเสียงเล็กแหลมของผู้หญิงก็หลุดลอดออกมา จนเกียร์ต้องดึงโทรศัพท์ออกห่างจากหู
“ ไม้!..มึงทำให้สัดหมอกสร่างซะ เดี๋ยวกูไป!”
พอวางสายก็ตวัดสายตาคมๆมองฉับจน อีกคนสะดุ้งโหยง
“ อ..อะไร!?”
“ หึ..มึงได้เคลียร์แน่ มากับกู.!.”
-
จิ้มมมมมม :z13:
-
หูวววว พี่เกียร์ป๊อดตัวจริง
ไปสืบไซส์กกน.น้องทำไมคะนั่น 55555+
งานนี้หมอกตายแน่ :p
-
พี่เกียร์ก็แอบชอบ
ใจตรงกันนน :hao3: :-[
-
ถ้าเกียร์รู้ความจริงจะเป็นไงนะ. อิงเล่นตัวหน่อยนะ ให้เกียร์ตามง้อให้เช็ด. มาต่อเร็วๆ นะคะ. อยากเห็นเกียร์หน้าแตก
-
ไอ้สาดดด เกือบจะดีอยู่แล้วถ้ากล้าๆกันหน่อย นี่แม่ง...ไอ้พี่หมอกนี่ก็เหลือเกิน ดุ้ยเอ้ย สร่างแล้วบอกความจริงไปซะ เขาจะได้ชอบๆกันสักที ฟากเย่
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดสั้นมาก อิชั้นลุ้นมาก
-
สั้นอะ มาต่ออีกสักตอนเถอะ ขอร้องเถอะ สงสารคนอ่านตาดำๆ นะ อีกสักตอนให้ชุมชื่นหัวใจ
-
เคลียร์กันไปเลย พี่เกียร์จะได้รู้สักทีว่าคนที่น้องอิงแอบชอบคือใคร ติดนิยายเรื่องนี้งอมแงม คนแต่งก็น่ารักมากมาต่อทุกวันเลย o13
-
รอลุ้น
-
งื้ออออออออออค้างอย่างแรงงงงง :katai1: รอออออออออออ :katai2-1:
-
หมั่นไสอิงอ่ะ ตอนแรกก็สงสารอยู่หรอก ไปๆมาๆชักหมั่นนางซะแล้ว ถ้านางกล้ามากกว่านี้เรื่องคงไม่วุ่นอย่างนี้หรอกกก ทำให้หมอกเลิกกะแฟนเอย แต่หมอกก็ผิดส่วนนึงนะ ทำให้เกียร์เข้าใจผิดคิดว่าชอบหมอกเลยไม่กล้าหนักกว่าเก่า พอไม่ได้ในสิ่งที่หวังทั้งที่ไม่ลงมือทำอะไรให้ชัดเจนก็ก็เปิดใจให้คนใหม่ ส่วนตัวเราชอบนิยายเรื่องนี้มากกกกก เราแค่หมั่นไส้นายเอกเฉยๆ ไม่มีไรหรอก
ตอนนี้ค้างงงงงมากกกก ปล.เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดมากอ่เรื่องนี้ ยอมรับว่าปล่อยผ่านสายตาไปหลายครั้งมากๆ ชื่อเรื่องดูเอื่อยเฉื่อยจัง. พอเมื่อวานบทที่แปดเข้ามาซักหน่อยล่ะกันบทที่แปดแล้ว พอเข้ามาอ่านเฮ้ยเขียนดีจังลื่นไหลมาก อ่านมากลางๆเฮ้ยมันไม่เอื่อยและนะแทบไหม้มันส์ดีชอบๆเช้ามาวันนี้ได้อ่านบทที่9สวรรค์เลย ไวมาก
-
ค้างงงงงงงงงง รอนะคะะะะะะ แงง :z3:
-
ดูท่าจะวุ่นวาย เข้าใจผิดมากมาย
-
ว๊ากกกกกกกก เคลียร์กันเลย พี่เกียร์จะได้อึ้ง!!!
รู้สักทีคนที่ อิงชอบน่ะใคร แล้วอย่ามาง้อนะ
-
:katai1: :katai1:
ค้างงงงงงง เอาเลยแก ให้รู้ดำรู้แดงไปเลย
แบบเราว่าอิงไม่รู้อิงไม่น่าผิดนะ หมอกผิดที่รักคนที่ไม่ควรรัก
สงสารหมอกนะ แต่เชียร์เกียร์ง่ะะ
-
กลัวว่าหมอกจะโกหกว่าอิงมาสารภาพรักอะดิ
-
ค้างกว่าเดิมอีกกกก!!!!
อิหมอกตื่นมาเคลียร์เลย!!!
-
กลัวอิพี่หมอกไม่พูดความจริง แล้วเรื่องมันจะบานปลายมากกกกกกกกกกก ค้างมากค่า รอตอนต่อไปนะคะ :katai1:
-
ถ้าทุกคนพูดความจริงทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้
-
เรื่องนี้สนุกจริงอะไรจริง อ่านแล้วก็ลุ้นกับอิง ว่าจะสมหวังหรือเปล่าเนี่ย แต่พระเอกอย่างพี่เกียร์ดูยังเรียกคะแนนให้ตัวเองไม่ค่อยได้เลย
-
อยากอ่านต่อเร็วววววๆ :katai1:
-
หอยทอด ใจตรงกันนี่หว่า แต่ไม่กล้าทั้งคู่ 555+
ตอนนี้ทะเลาะไปก่อนเดี๋ยวจะขอบคุณหมอกที่ทำให้ได้คุยกัน
มองผ่านเรื่องนี้ไปหลายรอบ พอได้เข้ามาอ่านเท่านั้นหล่ะ ตอนต่อไปมาเหอะ ลุ้นจะแย่แล้ว
-
ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ อัพบ่อยๆ นะ
ทั้งสองคนใจตรงกัน แต่อิพี่เกียร์แม่งป๊อดกว่า 5555
ที่รู้ไซส์กางเกงในนี่หวังอะไรอยู่รึเปล่าจ๊ะ? -.,- 5555555
รอน้า
-
ป๊อดขนาดนี้เมื่อไหร่จะได้เขาละพี่ ถถถ
-
:ling1: มันสั้น
:katai4: มันค้าง
:katai1: มันคาใจ
:z3: มันอยากอ่านต่ออีกอ่ะะะะะะะะะะะ
มาต่อเร็วๆนะ หวังว่าหมอกจะไม่ทำให้มันแย่ไปกว่าเดิมนะ
เกียร์อิงอุตส่าห์ใจตรงกันแล้ว รอแค่เคลียร์ให้เข้าใจเท่านั้นเอง
-
:katai1: จะเอาอีกกกกกกก
-
น้องอิงจะซวยมั้ยล่ะนิ
-
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกว่ามันสั้น :z3: :z3: :z3: :z3:
กำลังลุ้นๆเชียวว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป :katai1: :katai1:
มันค้างคาสุดๆ อยากอ่านต่อๆๆๆๆ :ling1: :ling1: :ling1:
ตอนหน้าแล้วใช่ไหมที่ทุกอย่างจะเคลียร์แล้ว รึป่าว?
จะสมหวังรึป่าวก็อยู่ตอนหน้าสินะ
สงสสรหมอกเหมือนกันนะ แม้ทุกอย่างจะเริ่มที่หมอก แต่ก็ยังรู้สึกเศร้าไปกับหมอกเหมือนกัน :hao5: :hao5:
-
เคลียร์ๆไปเลย อิงก็บอกรักไปซะทีสิ อมไว้ทำไม น่าเบื่อนะ ถ้ากล้ากับคนอื่นก็กล้ากะเกียร์ด้วยสิ บอกไปจะได้จบๆ
-
ฉันรอเธอเคลียร์กันอยู่นะ
-
เเหมมม ใจกล้าจูบกับคนอื่นขนาดนี้เเล้วก็กลั้นใจบอกความจริงไปเถ๊อะเเม่คุณ เริ่มหมั่นหน้าอิงเล็กๆเหมือนกัน อิน เกียร์ หมอก ขี้ป๊อดกันหมดเลย
-
เฮ้ยยยยยย ทำไมชอบมีคนขัดจังหวะ
พี่หมอกแมร่งงง เป็นไงล่ะ วุ่นวายเลย
พี่เกียร์ใจเย็นดิ ค้างอย่างแรงววว
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
-
รีบๆเคลียร์เลยยยยยยยย วุ่นวายไปหมดละ
-
งานเข้าหลาวนิ้
-
ไปห้องหมอกจะเจอ กล่องของขวัญที่ฝากไปให้ เกียร์ไหม?
แต่เห็นด้วยกับเม้นบนๆว่า กล้าตัดใจกล้าจูบกลับคนอื่น ก็บอกๆความจริงไปเถอะ
ในเมื่อจะตัดใจแล้ว จะกลัวว่าเค้ามาเกลียดทำไม ในเมื่อคิดว่าเค้าเกลียดตัวเอง
บอกความจริงไป มันก็อาจจะทำให้เค้าเกลียดมากขึ้น หรือเข้าใจความจริงมากขึ้นเท่านั้น
(กรณียังไม่รู้ว่า เกียร์ก็คิดตรงกัน)
-
ภาษาสวย อ่านแล้วลื่นไหล ที่สำคัญ สนุกอ่ะ
รอตอนต่อไปค่ะ :3123:
-
:mew2:
-
เกียรรรรรรร์ พระเอกของฉานนนน ป๊อดได้ใจมากอ่ะ
-
ค้างมากแงงงงงงงงงงงง น้องอิงของพี่ หนูซวยเพราะความกากของอิพี่หมอกแท้ๆ
-
กรี้ด ค้างงงง
เย้ เกียร์ เชียร์เกียรรรร์
ตอนนี้ถูกใจเกียร์มาก :hao6:
-
เชียร์พี่เกียร์ สู้ๆ เป็น ผู้ชาย อย่าป๊อดดดด :mc4: :mc4: :katai1:
-
ค้างแรงงงงงง :ling1:
-
:katai1: ถ้าหมอกบอกความจริงแล้ว หวังว่าทั้งอิงทั้งเกียร์จะเคลียร์ความรู้สึกที่มีต่อกันซะทีนะ ใจตรงกันขนาดนี้แล้ว แต่แอบกลัวหมอกตุกติกจัง...คงไม่นะ :ruready
-
แอร๊ยย อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจัง คนเขียนน่ารัก มาลงทุกวันเลย :กอด1:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงง สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
อั๊ยยะ คดีพลิก หวังว่าตอนหน้าคงจะได้รู้ความจริงกันทั้งหมดนะ
-
นั่นนนนนนนนน อิพี่เกียร์แอบชอบอิงเหมือนกัน!!!)
เรื่องจะง่ายกว่านี้นะ ถ้หมอกไม่เมาขนาดเน้ -*-
-
พี่เกียร์ ...ทำโหด กลบ ความป๊อด 555+
รอติดตามนะคะ :mew1: :mew1:
-
ค้างอย่างแรง อีพี่หมอกก็เพ้อไปอีก
-
บอกๆไปเลยอิง
-
"ผมไม่ได้ไปจูบไปเอากับผัวใครนี่!”
เริ่มจะไม่ชอบอิงล่ะ ถ้ามันตัดใจง่ายขนาดถึงต้องพูดแบบนี้ก็แล้วแต่เลย
สรุปอ่านไปอ่านมาเริ่มจะเกลียดอิงพอๆกับหมอก (แค่เริ่ม) รู้สึกว่าบางทีก็ปล่อยตัว
ดูใจง่าย ไม่รู้สิคนอื่นอาจไม่คิดแต่การกระทำมันทำให้รู้สึก
แล้วหมอกถ้าจะเป็นขนาดนี้ขอให้ช้ำกว่าเดิมนะ รู้สึกว่าจะเลือกเอง
ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆก็ขอไม่อ่านต่อ ไม่มีบทพระ-นางเลย
รออ่านอีกตอน สองตอนถ้ายังยืดเยื้อก็ขอบาย เสี่ยงว่าจะน้ำเน่า
-
น้องอิงกับพี่เกียร์ใจตรงกันด้วย
รอตอนต่อไปนนะคะ
-
ลุ้นๆ ขอให้รู้ความจริงเร็วๆน่ะ
พี่หมอก รีบสารภาพเลย
โทษหนักจะได้เป็นเบา
-
:angry2: สำหรับพี่เกียร์
:เฮ้อ: สำหรับน้องอิง
ส่วนเรา :m31:
-
ตอนหน้าเกียร์จะรู้ความจริงรึยัง
หมอกรีบๆบอกไปเลยนะ!
-
ค้างๆๆๆๆๆ. อิงตะโดนอะไรมั้ย
แล้วจะเข้าใจกันมั้ยอ่ะครับ
-
ต่างคนต่างแอบชอบกันหรอเนี่ย เมื่อไรจะรู้ตัวกันสักที ลุ้นๆๆ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
#ทีมเกียร์
-
รอๆๆๆ
-
“ ไม้!..มึงทำให้สัดหมอกสร่างซะ เดี๋ยวกูไป!”
พอวางสายก็ตวัดสายตาคมๆมองฉับจน อีกคนสะดุ้งโหยง
“ อ..อะไร!?”
“ หึ..มึงได้เคลียร์แน่ มากับกู.!.”
10
ยังไม่ได้เอ่ยคำอุธรณ์อะไร หมวกกันน็อคก็ถูกสวมกับศีรษะของอิงทันที
แล้วยังใจดีล็อคให้เรียบร้อยด้วย ทั้งที่คนขับน่าจะใส่เองมากกว่า
“ ขึ้นมา!”
จะดุไปไหนเนี่ย แค่นี้ขาก็สั่นไปหมดแล้วนะ
สิ้นคำสั่งคนทีคร่อมเจ้านินจาอยู่แล้ว อิงก็คว้าหมับเข้าที่หัวไหล่หนาเพื่อเป็นหลักยึด
ขาซ้ายยกเหยียบที่พักเท้าสำหรับคนซ้อน ยืดตัวขึ้นวาดเรียวขาอีกข้างไปด้านหลัง
คว้าหมับเข้าที่เอวคนขับในท่าเตรียมพร้อม
เชื่อเถอะจากที่เฝ้าดูเฝ้าเก็บข้อมูลมา ความเร็วจากนี้คงไม่ต่ำกว่า90แน่ๆ ในตอนถนนโล่งๆยามดึกอย่างนี้
“ หึ..”
ดูคล่องเหลือเกิน คงเคยซ้อนใครต่อใครมาแล้วสิแบบนี้
ไอ้เหี้ยนั่นมันเป็นใครกัน! เกียร์ได้แต่ค่อนขอดคนที่กำลังซ้อนท้ายเขาอยู่ในใจ
แต่สำหรับอิงแล้วการที่ต้องซ้อนมอร์ไซค์พวกพี่ๆ ไปกลับรร. ทุกวันนั้นถือเป็นเรื่องปกติของเจ้าตัว
เสียงเฉพาะของเจ้าความเร็วดังไปตามถนนสายหลักเพียงไม่นาน ก็ถูกบังคับเลี้ยวเข้าถนนสายรอง
เลี้ยวเข้าซอยอีกทีก็ถึงทีหมาย เครื่องยนต์ถูกดับที่หน้าคอนโดแห่งหนึ่ง อิงก้าวลงอย่างคล่องแคล่ว
ถอดหมวกกันน็อคยื่นคืนแก่เจ้าของ ที่รับไปล็อคเก็บกับตัวรถ ก่อนจะหันมาบอกทั้งที่ขายาวๆก้าวพรวดๆไปแล้ว
“ ตามมา”
อิงเดินตามร่างสูงเข้าไปในตัวอาคารหลายชั้น ขึ้นลิฟท์จนถึงหน้าห้องๆหนึ่งบนชั้น12
ตลอดทางที่เดินมามือซ้ายของอิงถูกมือขวาของอีกคนกุมไว้ไม่ยอมปล่อย คงจะกลัวเขาหนีล่ะมั๊ง
ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองให้เจ็บหัวใจเล่นๆ
“ พามันมาทำไมคะพี่เกียร์!?”
รุ่นพี่สาวคนสวยแม้จะอยู่กันคนละคณะ แต่เขาก็เคยเห็นผ่านตาอยู่บ้าง
เธอพุ่งตัวเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว แต่ช้ากว่าอีกคนที่เอาตัวใหญ่ๆบังเขาไว้จนมิด
“ ปกป้องมันทำไม!? มันแย่งพี่หมอกไปจากครีมนะ!! หลีกไปเดี๋ยวนี้!!”
มือใหญ่ผลักไหล่หญิงสาวตรงหน้าเขาให้ออกห่างจากตัว เกียร์ไม่ได้สนิทสนมอะไรกับเธอ
รู้จักก็แค่ในฐานะแฟนเพื่อนเท่านั้น จะมาเรียกจิกหัวอย่างกับออกคำสั่งแบบนี้เขาไม่ชอบ
แววตานิ่ง มองคนตรงหน้าที่กระเซอะกระเซิงจนหาเค้าความสวยแทบไม่เจอ อย่างไม่ใส่ใจนัก
“ มันสร่างยัง?”
หันไปถามเพื่อนๆที่อยู่กันครบกลุ่มเมื่อเขาเข้ามาแล้ว
ยังไม่ทันมีใครได้ตอบ ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก
พร้อมร่างของหมอกที่ใบหน้าเปียกซก นัยน์ตาแดงก่ำเดินออกมา
“ เอ้า...เคลียร์ซะ!”
เกียร์ผลักคนที่เอาตัวบังไว้ออมมาข้างหน้าไม่แรงนัก
“ อิง!”
หมอกนิ่งค้างไปชั่วครู่
“ หึ..พูดมาสิว่าเป็นเพราะมัน พี่หมอกถึงบอกเลิกครีม!”
เหมือนทุกคนจะเงียบ รอฟังคำตอบจากหมอก ห้องทั้งห้องเงียบกริบไร้คำพูดใด ไร้การเคลื่อนไหวใดๆเช่นกัน
ทั้งที่อยู่กันเกือบสิบชีวิต
“ ไม่เกี่ยวกับอิงหรอก พี่ไม่ดีเอง”
ใช่เป็นเขาที่ไม่ดีเอง ที่แบ่งปันใจไปให้อิงจนแทบหมด ทั้งที่อีกคนไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลย
“ พี่หมอกปกป้องมัน เข้าข้างมัน ... บอกมานะว่าแกทำอะไรพี่หมอกถึงไปชอบไอ้วิปริตผิดเพศอย่างแกได้น่ะห๊า!”
หญิงสาวถลาเข้ามาหาอิงพร้อมกับคำผรุสวาท
ฝ่ามือเรียวหมายจะฟาดลงมาที่ใบหน้างดงามเกินชายนั้น ให้สาแก่ใจกับความเจ็บปวดของเธอ
“ หมับ!”
อิงเร็วพอที่จะรับข้อมือรุ่นพี่สาวไว้ได้ทัน ก่อนจะผลักเธอจนร่างเพรียวบางถอยกระเด็นไปหลายก้าว
“ เพราะขี้โวยวายน่ารำคาญอย่างนี้ไง ผู้ชายเขาถึงไม่เอาไปเป็นแม่ของลูก ”
อิงเหยียดริมฝีปาก มองเธอด้วยสายตาดูแคลนเต็มทน
ก่อนจะกวาดสายตาแบบเดียวกันไปรอบตัว ดวงตาหวานที่ถูดกรีดวาดจนดูเฉี่ยว
กอปรกับต่างหูนิลเม็ดจิ๋ว ยิ่งเสริมให้คนร็อคเล็กๆดูดุยิ่งขึ้นไป
จิกมองอย่างเหยียดๆไล่ไปโดยรอบ ทีละคน ที.. ละ.. คน ..
จน...คนสุดท้าย ที่ยืนอยู่ข้างเขา
คน ทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ตอนนี้ ยกเว้นแค่สายหมอก กำลังมองว่าเขาเป็นพวกชอบแย่งผัวชาวบ้าน
..พวกที่ชอบคิดไปเอง ..
ดูเหมือนความหมายของสายตาที่ส่งไป จะเข้าถึงหัวกะโหลกรุ่นพี่ที่ตัวเท่ายักษ์ปักหลั่นทั้งหลาย
ถึงได้พากันหลบตาเขากันหมด แต่ก็ยังมีคนที่ต้องยกเว้น
“ อย่ามามองฉันอย่างนี่นะ อีเกย์ร่าน!”
ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมเข้าใจอะไรเลยจนมาถึงตอนนี้ อชิรวิชณ์กรอกตาอย่างหน่ายๆ
“ ภาพลักษณ์ที่เคยสร้างไว้ล่อพวกผู้ชายรักษามันไว้บ้างก็ดีนะครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมอายแทนน่ะ
ถ้าต้องบอกใครต่อใคร ว่าคุณเรียนที่เดียวกัน แถมยังเป็นถึงดาวคณะซะด้วย
เดี๋ยวใครต่อใครจะหาว่าคนคณะนั้นเลือกดาวกันแค่ที่หน้าตา แต่ลืมเรื่องของปัญญากับมารยาทไปเสียสิ้น..น่ะครับ”
อชิรวิชณ์ซุกมือเข้ากับกระเป๋ากางเกงมองคนถูกว่ากลับบ้าง ที่เริ่มดิ้นเร่าๆ กลีบปากเคลือบสีสวยอ้าพะงาบๆ
ปลายนิ้วเรียวชี้ตรงไปที่สีหน้าเรียบๆของคนที่เธอเข้าใจว่า เข้ามาแย่งคนรักไปจากอก
“ แก!.../พาครีมเข้าไปที่ห้องกูก่อนไฟ”
ยังไม่ทันที่เธอจะได้พรั่งพรูวาจาที่ไม่น่าฟัง ให้ต้องอับอายขายขี้หน้าเพื่อนเขากว่าที่เป็นอยู่อีก
สายหมอกก็บอกคนที่อยู่ใกล้ที่สุด ให้พาอดีตแฟนสาวเข้าไประงับสติในห้องนอนของเขา
เพราะประตูอยู่ตรงด้านหลังพอดี
“ พี่ไฟปล่อยครีมนะ! มันด่าครีมไม่เห็นเหรอ พี่หมอก!.../..ปึง!”
ความเงียบงันเข้าคลอบคลุมในห้องนั้นอีกครั้ง ไฟออกมาแล้วหลังจากเหวี่ยงแฟนเก่าของเพื่อนลงกับเตียงนอน
ไม่ได้สนใจว่าเธอจะเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำ เสียงแหลมๆทำเขาปวดหูมานานละ
เพื่อนของหมอกเริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่เข้าใจกันมาก่อนหน้าบ้างแล้ว
คนที่แย่งแฟนคนอื่น จะกล้ามายืนหน้าด้านอยู่ อย่างไม่กลัวเกรงอย่างนี้น่ะหรือ
“ ผมว่าพี่หมอก บอกกับพวกเพื่อนๆพี่ให้เข้าใจถูกต้องกันจะดีกว่านะครับ”
คนที่ตัวเล็กที่สุดในเวลานี้ จ้องคนที่เพิ่งสร่างเมานิ่ง
“ เพื่อนพี่จะได้ไม่ต้องเที่ยวไปชกต่อยใคร แล้วก็ด่าว่าใครต่อใครว่าร่าน เพียงเพราะเข้ามาคุยกับพี่”
ท้ายประโยคปลายหางตามองคนที่ยืนข้างๆพร้อมคำกระแทกแดกดัน
“ พี่ขอโทษ...”
“ ผัวะ..ปึง”
“ วืดดด...ปึก...ตุบ”
ก่อนที่หมอกจะทันพูดบอกอธิบายเรื่องราว รวมทั้งข่าวลือที่ทำให้รุ่นน้องเสียหาย
ประตูห้องนอนของหมอกก็ถูกกระชากเปิดออกอย่างรุนแรงตามอารมณ์คนข้างใน ที่เธอไม่คิดจะกดจะข่มให้มันเย็นลงสักนิด
อะไรบางอย่างกระแทกเข้าที่หน้าอกของอชิรวิชณ์ก่อนที่จะร่วงลงกับพื้น
อิงแค่คันๆเพราะน้ำหนักของสิ่งนั้นไม่ได้มากพอที่จะทำให้เขาถึงกับรู้สึกเจ็บ
มองสิ่งของบนพื้น ก่อนจะใช้มือซ้าย ที่ข้อมือเรียวสวมปลอกหนังสีดำตอกหมุดปลายแหลม
ก้มลงหยิบกล่องของขวัญที่เล็กเท่าฝ่ามือ
ที่ของ2ชิ้นหลุดกระเด็นออกมา เพราะฝากล่องโดนกระแทกจนกระเด็นไปคนละทาง
เก็บรวบทุกชิ้นที่กระจัดกระจายขึ้นมาไว้ในมือทั้งหมด อิงจำสิ่งของตรงหน้าได้อย่างดี
“ นี่ไงหลักฐาน ไอ้ของขวัญกระจอกๆที่แกแอบเอาให้พี่หมอกวันนั้น หรือจะเอารูปถ่ายด้วยก็ได้นะ หึ ยังจะแก้ตัวอยู่อีกไหม อีหน้าด้าน!”
อิงไม่สนใจคำพูดที่ไม่ได้คิดไตร่ตรองก่อนของรุ่นพี่สาวสักนิด ก้มมองของในมือ
ก่อนจะเงยหน้ามองรุ่นพี่หนุ่มที่เขาทั้งเชื่อใจและทั้งไว้ใจ ตามด้วยคำถาม
“ หมายความว่าไงครับ?”
“เอ่อ..อิง..คือพี่..” กลายเป็นสายหมอกที่ต้องอึกอักเสียเอง
“ ทำไม?”
เป็นคนที่ยืนข้างๆอิงแทนที่ถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ
เขาเห็นหมายเลยที่ถูกปักบนผ้ารัดข้อมือ หรืออันที่จริงน่าจะรัดตรงท่อนแขนมากกว่าทั้งสองอัน
สีน้ำเงินเข้มปักอักษรสีขาวอันหนึ่ง กับอีกอันสีขาวปักสีน้ำเงินเข้ม เกียร์ไม่แน่ใจ เลยดึงมาจากมือของอิงมาดูให้ชัดๆ
“นี่มันรหัสกับชื่อกู?”
เกียร์พลิกของชิ้นเล็กในมือ เพื่อดูให้ดีอีกครั้ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม
คือ ด้านหนึ่งริมผ้าปักเลขรหัสของเขาที่มีสัญลักษณ์เกียร์อยู่ด้านท้าย
ตรงกลางของอีกด้านปักชื่อเล่นเขาเป็นภาษาอังกฤษด้วยตัวพิมพ์ใหญ่
ไม่ใช่แค่เกียร์ที่ไม่เข้าใจ คนที่เหลือทั้งหมดก็ด้วยเช่นกัน
แต่ยังไม่ทันมีใครได้พูดอะไรอีก อิงก็คว้าของในมือใหญ่มายัดใส่กล่องปิดฝา
แล้วยัดเข้ากระเป๋ากางเกงทันที โดยที่เจ้าของชื่อบนผืนผ้าชิ้นเล็กนั้นไม่ทันได้ตั้งตัว
ก่อนมองสายหมอกอย่างต้องการคำตอบ
“ ผมฝากของนี้ไปก่อนแข่งกีฬามหาลัย2วัน แต่นี่มันผ่านมาเดือนกว่าแล้ว พี่ก็บอกว่าเขาได้รับแล้ว แต่ไม่เห็นพูดอะไร พี่บอกผมอย่างนั้นนี่ครับ?”
แถมยังพาไปเลี้ยงตอบแทนแล้วด้วยซ้ำ สายตากดดันหลายคู่ถูกส่งให้เดือนมหาลัยแทน
“ พี่ชอบอิง..”
ทุกคนนิ่งค้างกับคำตอบนั้น แต่คนที่ช็อคที่สุด ก็คงจะเป็นหญิงสาวคนเดียวที่อยู่ในห้องนั้น
“ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้...”
คงเริ่มตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำล่ะมั๊ง และคงจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
จากที่อิงไลน์มาหาเขาเพื่อถามไถ่ ถึงอีกคน ครั้งนี้ครั้งเดียวที่เขาต้องโกหก
แต่....หลายครั้งที่เขาต้องแอบเจ็บแปลบๆอยู่คนเดียว
“ ทั้งที่พี่ก็รู้ว่าผมชอบใครอย่างนั้นเหรอครับ?”
อชิรวิชณ์ไม่ได้ตะคอกไม่ได้อะไรเลย แต่เขาเริ่มไม่แน่ใจ ว่าตอนไหนบ้างที่คนๆนี้โกหกเขา
“ พี่ขอโทษ แต่พี่ยังยืนยันว่าพี่รักอิงจริงๆ”
จะโกรธเขาก็ได้ ที่ผ่านมาใช่ว่าสิ่งที่เขาทำจะมีความสุข
“ ต้องขอโทษด้วยที่ อิงตอบรับความรู้สึกนั้นของพี่ไว้ไม่ได้”
ใจอิงอ่อนยวบลง ไม่ใช่เพราะสงสาร แต่เพราะเข้าใจต่างหากล่ะ ว่าคนหัวอกเดียวกัน
“ ครับ พี่รู้ ไม่ต้องย้ำก็ได้..”
สายหมอกว่าเสียงเบา ก้มหน้าลง ไม่หันไปมองอดีตแฟนสาวที่กำลังโกรธเกรี้ยว
ทั้งที่เขาเพิ่งจะสารภาพรักกับคนอื่น ต่อหน้าเธอ แต่ทำไมเขากลับไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด
สายตาหลายคู่เบนไปหาอิงกับเกียร์แทนอย่างไม่อยากจะเชื่อ
แต่คนที่ไม่อยากเชื่อที่สุด ก็คงเป็นเจ้าของเรื่องที่ไม่เคยรู้เรื่องห่าอะไรเลย
จนเหมือนถูกสารภาพรักแบบกลายๆเมื่อครู่นี้
“ ของนี่ผมทำมาให้พี่เกียร์ ฝากผ่านพี่หมอกไป ถ้ายังจำครั้งแรกที่ผมไปหาพี่หมอกได้ จริงๆผมจะไปหาพี่เกียร์ แต่ดันป๊อดเลยบอกว่าไปหาพี่หมอกแทน
ผมคอยถามความเป็นไปของพี่เขาผ่านทางพี่หมอกก็เท่านั้น ขอโทษพี่ครีมด้วย ถ้าทำให้พี่เข้าใจผิด ที่ผมไปกินข้าวกับพี่หมอก ก็เพื่อเลี้ยงตอบแทนเท่านั้น
ถ้าเข้าใจกันดีแล้วว่าอะไรเป็นอะไร ผมก็คงหมดธุระแล้ว ขอตัวเลยละกันนะครับ..”
เขาไล่มองสบตาทุกคน ก่อนเอ่ยลา แล้วหมุนตัวทำท่าจะผละจากไป
“ ของนั่นจะให้กูไม่ใช่เหรอ?”
เกียร์คว้ามือคนที่เพิ่งบอกว่ารักเขาหมาดๆไว้ได้ทัน ปลายตาไปที่ของที่ว่านั่น
ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของคนที่เขากระชากตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
ร่างสูงเพิ่งรู้สึกตัว หลังจากนิ่งค้างตะลึงงัน กับคำบอกว่ารักโต้งๆของอีกฝ่าย ท่ามกลางหมู่เพื่อนฝูงของเขาอย่างเมื่อสักครู่นี้
“ ครับ...ก่อนหน้าน่ะอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ผมว่าผมไม่คิดว่าพี่สมควรจะได้มันแล้วล่ะครับ
และบางทีผมอาจจะอ่อยเพื่อนพี่แทนก็ได้นะ ก็อย่างที่ถูกตราหน้าว่าร่านไงล่ะครับ”
คำกระแทกแดกดันถูกสาดเข้าเสียเต็มหน้าหล่อๆของคนหัวตั้งสวมแว่น แต่ก็นะ คนอย่างเกียรติภูมิสะทกสะท้านเสียทีไหน
คิดซะว่าโดนเมียในอนาคตด่าก็แล้วกัน
“ ถ้าอย่างนั้นกูก็จีบมึงได้น่ะสิ ก็เห็นบอกปาวๆว่าโสดนี่นะ ใช่ไหม?”
ร่างสูงยิ้มร้าย เมื่อคิดว่าตัวเองได้เปรียบ ยังไงซะคนตรงหน้าก็ยังมีใจให้เขาเห็นๆ ทำปากเก่ง แต่หูนี่แดงเถือกเชียว เขินกูล่ะสิ
“ อ่า...จะว่ายังงั้นก็ได้นะครับ ก็อย่างที่บอก ก็ผม..ยังโสด” อชิรวิชณ์แสยะยิ้มยั่วไม่ต่างกัน
ก่อนจะเปิดประตูห้องแล้วก้าวออกไปตามระเบียงทางเดิน
จากใบหน้ายั่วยวนเมื่อนาทีที่ผ่านมา กลับกลายเป็นใบหน้าราบเรียบ ติดจะบึ้งตึงด้วยซ้ำ
เขาปอดแหกอะไรอยู่ได้ตั้งนาน ช่างน่าขำจริงๆ
ทั้งที่แค่พูดก็ไม่เห็นจะยากเย็นอะไรเลยสักนิด ถึงแม้ว่าสถานการณ์ จะบีบบังคับให้ต้องพูดก็ตาม
แล้วทำไมเขาไม่รู้สึกดีใจเมื่อได้ยินคำว่าจะจีบเขาเท่าที่ควรกันล่ะ
หรือเพราะยังรู้สึกโมโหที่โดนด่าก็ไม่รู้
แต่ที่แน่ๆ รู้สึกแย่ชะมัด จำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าเคยไปทำอะไรให้รุ่นพี่มาหลงชอบ
จนต้องเลิกกับแฟนสาวอย่างนั้น อยู่ๆก็กลายเป็นมือที่สามโดยไม่รู้ตัว
เขาไม่นึกโกรธรุ่นพี่สาวเลยในตอนนี้ ที่อาละวาดกับเขาขนาดนั้น
รักมากก็เจ็บมาก ยิ่งเป็นคนมีหน้ามีตาในม.ด้วยแล้ว ยิ่งไปกันใหญ่
แต่นั่นก็ใช่ว่าอชิรวิชณ์จะปล่อยให้อีกคนมายืนด่าตัวเองปาวๆทั้งที่ไม่มีความผิด
ไม่ค่อยพูด ใช่ว่าจะตอกกลับไม่เป็นหรอกนะ
ให้หลังคนที่ตอกหน้ารุ่นพี่อย่างพวกเขา จนพูดกันไม่ออกแล้ว
ภายในห้องก็ยังไม่มีใครพูดอะไรอีก จนกระทั่ง
“ เกียร์ มึงตามไปดูอิงหน่อยได้ไหม ไม่รู้น้องมันจะกลับยังไง”
หมอกอยากจะไปส่งเองด้วยซ้ำ แต่ติดที่ว่าเขายังรู้สึกผิดมากอยู่ ตอนนี้แม้แต่หน้าเขาอิงคงไม่อยากมองด้วยซ้ำล่ะมั๊ง
แต่คนที่เพิ่งรู้ว่าใจมันตรงกันกับคนที่ออกจากห้องไปแล้ว ไม่คิดว่าต้องให้อีกคนบอก
เขาก็ไม่คิดว่าจะปล่อยให้คนของเขากลับเองอยู่แล้วล่ะ
แล้วคิดว่าเขาจะอยู่รออะไรล่ะ รีบตามสิครับ...
“ นี่พี่หมอกเป็นห่วงมันมากกว่าครีมหรอ! นังเกย์นั่นมันมีดีกว่าครีมตรงไหน
พี่หมอกถึงต้องไปชอบมันจนมาบอกเลิกครีมอย่างนี้ ” คนถูกถามทำได้แต่เบือนหน้าหนีเท่านั้น
“ ขอโทษนะ ถ้าจะหาว่าเสือก พี่ก็เสือกล่ะน้องเอ้ย ไอ้ที่น้องงอนเพื่อนพี่ เรียกร้องจะเอานู่นเอานี่
แล้วยังเอาแต่ใจเอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่อย่างที่ทำอยู่เนี่ย เป็นพี่นะ บอกตรงๆ
คงไม่ทนขนาดนี้หรอก เดือนนึงงอนเกิน3ครั้งก็ไม่เอาแล้ว”
ไม้เป็นคนเอ่ยสิ่งเหล่านั้นที่ทำให้ใบหน้าสวยที่เลอะสารพัดคราบนั้นถึงกับชาไปทั้งแถบ
ราวกับโดนตบด้วยฝ่ามือใหญ่ๆของคนพูด
“ แต่พี่หมอกเป็นแฟนครีมนะ ถ้ารักครีมก็ต้องง้อครีมสิ”
เธอเชิดหน้าเถียงคนที่ยืนอยู่ข้างสายหมอก คนที่เธอไม่คิดจะเลิกรากับเขาง่ายๆ
“ ไม่ได้อยากจะรุมหรอกนะ เห็นว่าเป็นผู้หญิง แต่ถ้าจะงอนงี่เง่าเพราะไม่ไปรับมากินข้าวเพราะไม่มีเวลา แล้วต้องง้อด้วยรองเท้าคู่เกือบหมื่นนี่ เป็นพี่ๆก็ไม่เอาน้องว่ะ”
หญิงสาวคนเดียวในกลุ่มหน้าซีดลงทันตา เมื่อเดี่ยวพูดจบ
“ นี่พี่หมอกเล่าเรื่องของครีมให้เพื่อนฟังเหรอ!?”
เธอคล้ายจะไม่พอใจขึ้นมาอีก ตวัดสายตาจิกมองร่างสูง ที่ยืนนิ่งไม่หือไม่อืออะไร
จะมีอะไรให้เขาสนใจ ได้เท่าคนที่เพิ่งเดินออกไปจากห้องนี้อีก
“ ไอ้หมอกมันไม่ได้บอกอะไรหรอกน้อง พวกพี่ได้ยินกันทั้งกลุ่มนี่แหละ
แล้วไอ้ที่มาแว้ดๆกับพวกกูที่เป็นรุ่นพี่เนี่ย พอเห็นว่าไม่ถือสาเพราะเป็นแฟนเพื่อนก็เอาใหญ่เลย
คิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอ?”
เดี่ยวยืนล้วงกระเป๋ากางเกง หรี่ตามองอีกฝ่าย ราวกับจะข่มให้อีกฝ่ายให้เล็กลงยิ่งกว่ามดปลวก
พิยดาเพิ่งสำนึกสำเหนียกกับตัวเองว่า กลุ่มคนเหล่านี้น่ากลัวขนาดไหน
ถ้าไม่มีหมอกคุ้มกะลาหัวอยู่ เธอคงโดนหนักยิ่งกว่านี้
ในตอนที่เธอเอารูปหมอกกับอิงไปฟ้องคนกลุ่มนี้ แล้วบอกให้จัดการเตือนคนรักเธอให้ ราวกับออกคำสั่งเพราะได้ใจ
กลุ่มเพื่อนของแฟนเธอก็ไม่ได้ดูเดือดร้อน หรือแยแสเธอเลย
ถ้าเธอจะก้มหน้าที่เชิดอยู่ตลอดเวลาลงมาดูสักนิด
“ เรื่องของเรามันจบแล้วครีม พี่คิดว่าพี่พูดกับครีมให้เข้าใจดีแล้วไม่ใช่เหรอ...ว่าทำไม กลับเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
แววตาไร้ซึ่งความรู้สึกอย่างเก่าก่อนมองตรงมาที่เธอ
“ แต่ครีมไม่ยอม! พี่หมอกจะทิ้งครีมอย่างนี้ไม่ได้!”
ยังไงเธอก็ไม่ยอม ในเมื่อคนๆนี้ไม่เคยขัดใจเธอเลยสักครั้ง แล้วที่สำคัญเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
ถ้าใครๆรู้ว่า ถูกผู้ชายทิ้ง เพราะทนความเอาแต่ใจของเธอไม่ได้
“ มันจบแล้วครีม!!!”
นัยน์ตาที่เคยอ่อนโยนทอแต่แสงอบอุ่นมาให้ กลับลุกโชนขึ้นทันตา เสียงโหดๆที่เธอไม่เคยได้รับ
พร้อมดวงตาแข็งกร้าว บ่งบอกถึงการเอาจริงของคนอย่างสายหมอก
พิยดาถึงกับเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ ได้แต่เก็บความคับแค้นความเสียใจลงในอก เดินตามร่างสูงใหญ่ที่บอกว่าจะไปส่งเธอเท่านั้น
ทำอะไรไม่ได้อีกแล้วจริงๆ เธอหลงระเริงเกินไป
ยิ่งคบกันนาน คนที่เธอได้แต่มองแผ่นหลังในเวลานี้ ยิ่งเอาใจเธอสารพัด
จนเป็นเธอเองที่ได้ใจจนคิดว่า จะเอาแต่ใจตัวสักเท่าไหร่ก็ไม่เป็นไร
ยังไงคนรักก็ต้องยอมเธอทุกอย่างอยู่แล้วแน่ๆเพราะเขารักเธอ
และเพราะเป็นอย่างนั้น พิยดาถึงต้องมานึกเสียใจทีหลังอยู่อย่างนี้ เพราะมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
... อีกคนหมดรักเธอแล้วอย่างสิ้นเชิง...
-
สงสารเธอนะ
ขอให้ไปดีพ้นๆจากคน
หลายใจขี้เบื่อเร็วๆนะ
ปรับปรุงนิสัยด้วยละหล่อน
-
มาทันใจจจจจ ต่อเลยๆ ฟัดเลยพี่เกียร์
-
ต่อไปก็ไม่ต้องคอยแอบมองแล้วนะอิง
-
เกิ๊นนนน นางร้ายเกินไปปป
เอ่อกลายเป็นสารภาพรักง่ายๆไปเลย จากที่เฝ้ามองมาตลอด ต้องขอบคุณพี่หมอกมั้ย5555
-
เกียร์จะจีบอิงแล้วววว... รอตอนต่อไป
-
เพราะเราคู่กัน~~~ เพลงนี่มอบให้เกียร์และอิง5555
-
เห็นเค้ารักเลยได้ใจ... ไม่นึกถึงวันที่เข้าหมดรักสินะ
คงจะพูดอะไรไม่ได้นอกจากสมน้ำหน้า...แค่ให้ง้อด้วยรองเท้า คู่ละหมื่นนี้
ก็อุบาทมากพอแล้วนะ เอาแต่ใจจนหน้าเกลียดแล้วยัง เห็นแก่ได้อีก
ขนาดเป็น ผญ. ด้วยกันยังรู้สึกเอียนเลย พอเค้าขอเลิกก็ไม่ยอมอีก
โธ่วๆๆๆ
-
มาต่อเร็วๆนะ. ไม่อยากรอนานแล้ว.
ขอยาวๆหน่อยได้ไหม. สั้นมากๆเกินไป
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบอ่ะ นายเอกสู้คนดี แม้ว่าพระเอกค่าตัวแพงเพิ่งได้ออกมาก็เถอะ :laugh:
-
คือ คนเขียนไม่เข้าใจค่ะ ว่ะทำไมเนื้อหาอีกส่วนมันถึงลงไม่ได้
พยายามลงหลายทีแล้วแต่มันไม่ขึ้น มันขึ้นรีใหม่แต่ ตรงเนื้อหามันว่างไปเลย
ตอนนี้มันยังไม่จบ มีต่ออีกหน่อยหนึ่ง ใครรู้ช่วยบอกที
ถ้าลงได้จะลงที่รีนี้นะ
ถ้ามันยังไม่จบตอน ก็ขึ้นตอนที่ 11 ต่อเลยก็ได้ค่ะ...เพราะเม้นปาดไปเยอะแล้ว แฮะๆๆ
-
คือ คนเขียนไม่เข้าใจค่ะ ว่ะทำไมเนื้อหาอีกส่วนมันถึงลงไม่ได้
พยายามลงหลายทีแล้วแต่มันไม่ขึ้น มันขึ้นรีใหม่แต่ ตรงเนื้อหามันว่างไปเลย
ตอนนี้มันยังไม่จบ มีต่ออีกหน่อยหนึ่ง ใครรู้ช่วยบอกที
ถ้าลงได้จะลงที่รีนี้นะ
ถ้ามันยังไม่จบตอน ก็ขึ้นตอนที่ 11 ต่อเลยก็ได้ค่ะ...เพราะเม้นปาดไปเยอะแล้ว แฮะๆๆ
พออ่านเม้นท์ของแต่ละคนแล้ว เลยรู้ว่ามันลงตอนที่10ไปครบแล้ว แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่า
มันขึ้นไม่หมดตอนคนเขียนอ่านดูน่ะค่ะ แต่ตอนแสดงตัวอย่างมันก็ขึ้นครบนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
-
“ ภาพลักษณ์ที่เคยสร้างไว้ล่อพวกผู้ชายรักษามันไว้บ้างก็ดีนะครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ผมอายแทนน่ะ
ถ้าต้องบอกใครต่อใคร ว่าคุณเรียนที่เดียวกัน แถมยังเป็นถึงดาวคณะซะด้วย
เดี๋ยวใครต่อใครจะหาว่าคนคณะนั้นเลือกดาวกันแค่ที่หน้าตา แต่ลืมเรื่องของปัญญากับมารมาทไปเสียสิ้น..น่ะครับ”
พิมพ์ผิด 1ที่ค่ะ กำลังอิน ฮาก๊ากกเลย
-
เอ้าแงะ น้องอิงดูเหมือนจะเงียบ ๆ เรียบร้อย แต่ใส่ต่างหู ข้อมือหนังมีหนาม เฮ้ย แกแอบร็อคนี่หว่าอิง 555+ ผิดคาด
แบบนี้เรียกว่าสารภาพรักกันแบบแมน ๆ ชอบหว่ะ พี่เกียร์แม่งก็เปลี่ยนสีไวเกินตอนแรกโกรธเค้าตอนนี้จะจีบซะแล้ว
เห็นว่าใจตรงกันนะจะเชียร์ ป้ายไฟพร้อม
-
พี่เกียร์จีบเลยยยยยยยยย
-
ครีมนี่อยากมีแฟนหรืออยากได้ธนาคารเคลื่อนที่
ต้องง้อด้วยรองเท้าคู่เกือบหมื่นนี่หัวสูงเท่าตึกใบหยกแล้วมั้ง
ถ้าจะเอาแต่ใจขนาดนี้ขอมอบสัมปทานคานทองให้เลยผู้ชายที่ไหนจะทนไหวกัน
โดนบอกเลิกแบบนี้นางคงไม่ยอมจบคงหาเรื่องให้อิงอีกแน่ๆ
พี่เกียร์รีบจีบรีบเคลียร์กับอิงเร็วนะ ด่าน้องว่าร่านอีกต่างหากนะพี่เกียร์ตบปากตัวเองเลย
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สมน้ำหน้า มีแฟนเห็นแฟนเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ เป็นเราก็รำคาญ ผญ.แบบนี้
พี่เกียร์คะ จีบเลยค่ะ อย่าได้อาย น้องแมนกว่าอีกดูสิ น้องบอกรักก่อนแล้วนะถึงจะบอกอ้อมๆก็เถอะ
-
เสร็จพี่เกียร์แน่ๆ 555555
-
อิงอย่าเพิ่งใจ อ่อนนะ หายโกดไอ้เกียร์นะ
-
สะใจดี
-
ถึงเวลาเถื่อนจีบน้องล่ะ
รุกเลยลวกเพ่555
..
ที่ลงไม่ได้เพราะตัวอักษรเกินหรือเปล่าคะ
เราไม่เคยลงนิยายเหมือนกัน
แต่มันมีกำหนดตัวอักษรอยู่ ถ้ายาวไปก็ต้องต่ออีกรีนึง
-
ครีมร้ายแบบนางร้ายจริงๆ
พี่เกียร์ด่าอิงไว้เยอะ หน้าแหกเลยซิ
-
หมอกจ๋าาาา ไม่เป็นไรนะ มามะ มาซบที่อกชั้นเถอะ :oo1:
เกียร์ ไม่ค่อยเลยนะ รีบจัง :hao7:
ชะนี!!!!! กลับไปที่ชอบๆเถอะ อย่ามาละลานมนุษย์คนอื่นอีกเลย แล้วอย่าเสล่อ!!!ไปทำสันดานแบบนี้กับใครอีกล่ะ เหอะ!!!! :z6: :z6:
-
ชอบเหลือเกิน ร้ายได้ใจจริงๆ อิงดูต่างไปจากเกิม ส่วนพี่หมอก :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
จีบเลยๆๆ :hao7:
-
บทจะป๊อดก๊ป๊อดเกิ๊น พอเวลากล้าก็โคตรกล้า 555 เป็นคนสุดโต่งใช่ป่ะเนี่ยอิง
-
:o8:
พี่เกียร์ทำไงต่อเนี่ย จะจีบน้องไหมมมม
-
กระชับฉับไวเป็นบางเรื่องนะต้องยืดเนื้อหาออกไปให้พระเอกเกลียดนางเอกเยอะๆก่อน คนอานก็ลุ้นน้ำลายยืด (พิษสุนัขบ้ารึป่าวนั่น) 555
ชอบๆ ไม่อยากให้ยืดมากแต่ไม่อยากให้จบไวอีกเช่นกัน555 ขออีกยาวๆนะคะ
ปล.ตอนที่11 จงมาบัดเดี๋ยวนี้
-
:mew1:จีบให้ติดนะ
-
ทำไมเราสงสารหมอก :hao5:
-
สมน้ำหน้าชะนีหน้าโง่
พี่เกียร์ต่างก็แอบชอบน้องอิงก็ต่างฝ่ายต่างป๊อด
แต่ก็ขอบคุณนะคะ ชะนีหน้าโง่ ที่ทำให้ทั้งสองคนได้รับรู้ความจริง :katai2-1:
-
อยากจะขำ
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
นึกว่าอิงจะไม่สู้คน ที่ไหนได้ อิอิ แบบนี้ดีแล้ว ชะนีจะได้ไม่กร่าง 555
-
บุคลิกอิงดูเเปลกๆจากที่คิดไว้ ตอนเเรกนึกว่าขี้อายเเบบเนียมๆไปเลย คือจะว่าสู้คนก็ไม่เเปลกหรอก เเต่นี้ดูฉีกดูเเตกไปหน่อย เเต่ยังไงก็รออ่านต่อนะจ้ะ
Edit
เรางงตรงเเสยะยิ้มยั่ว นิเเหละ ดูไม่ใช่อิงเลย
-
อิง เล่นตัวให้หนักเลย หมันไส้อิพี่เกียร์ :hao3: :hao3:
-
ทีนี้อิงก็เล่นตัวเยอะๆเลย หมั่นไส้พี่เกียร์จริงๆ :m16:
ถ้าว่าเราแรงขนาดนั้น มีงอนอ่ะ o18
-
ตอนนี้หมอกอ่วมมาก 5555
ศึกภายในภายนอกเต็มไปหมด
-
เดินหน้าเต็มกำลังเลย เชียร์เกียร์ๆ :impress2: :mew1:
-
เป็นการสารภาพรักที่ไม่ทันตั้งตัวมาก
ถึงเวลาเล่นตัวแล้วอิง
-
กลับกันซ่ะงั้น
อย่าลืมหาคู่ให้หมอกด้วยนะ
-
อยากอ่านตอนต่อไปแล้ววว
เกียร์ได้เวลาเดินหน้าลุยจีบเต็มที่สินะ
-
เกียร์ทำไงล่ะ
-
สมน้ำหน้า 'ครีม' คนนี้จิงๆ
ทำตัวได้สมควรโดนทิ้งมากๆ แล้วยังมีหน้ามาถามอีกว่าเพราะอะไร โดนผู้ชายเค้าตอกหน้าเข้าไป ชาไปเลยยยยยยยย หึๆๆ
พี่เกียร์คะ รีบๆเลย ไปปรับความเข้าใจกันซะ
ก่อนที่อิงจะตัดใจไปจิงๆ หึหึ
-
บุคลิกอิงดูเเปลกๆจากที่คิดไว้ ตอนเเรกนึกว่าขี้อายเเบบเนียมๆไปเลย คือจะว่าสู้คนก็ไม่เเปลกหรอก เเต่นี้ดูฉีกดูเเตกไปหน่อย เเต่ยังไงก็รออ่านต่อนะจ้ะ
Edit
เรางงตรงเเสยะยิ้มยั่ว นิเเหละ ดูไม่ใช่อิงเลย
บางทีคนเขียนอาจจะเขียนให้เข้าถึงอารมณ์ในตอนนั้นของอิงได้ไม่ดีนัก จึงทำให้คนอ่านอาจจะสับสนอยู่บ้าง
แสยะยิ้มยั่ว ในความคิดของคนเขียนคือ ช่วงนั้นอิงแค่ทำคล้ายประชดเกียร์มากกว่า แล้วบุคลิกของอิง คงจะเป็นเพราะตอนเริ่มต้นเรื่องหรือเปล่า ทำให้มองว่าภาพลักษณ์อิงดูเรียบร้อย อิงไม่ได้เรียบร้อย แค่ไม่ค่อยพูด ถ้าไม่ใช่กับสายฟ้า อิงขี้ขลาดอยู่เรื่องเดียวคือเรื่องความรัก อิงก็เป็นเด็กหนุ่มทั่วไป ฟังเพลงได้หลายแนว ตามห้วงอารมณ์ แล้วการไปเที่ยวของวัยรุ่นที่ไม่ได้เฉิ่มเชยอย่างอิงก็ได้รับอิทธิพลมาจากเพื่อนอย่างสายฟ้าด้วยเช่นกัน
-
หมั่นไส้อิพี่เกียร์ด่าน้องดีนัก น้องอิงเล่นตัวนิดนึงนะลูก :katai2-1: คนเขียนคะหาคู่ให้พี่หมอกด้วย :pig4:
-
ต้องอย่างนี้ซิเร็วทันใจ งานนี้เกียรได้เปรียบอ่ะรู้ว่าอิงชอบมานานแล้ว รีบๆๆทำคะแนนเลยเกียร
ลุ้นๆๆๆๆ
-
วู้ รำชะนีจริงๆ :katai1:
-
ตัวละคร ครีม นี่ไดอะล็อกบทพูดจะออกไปทางนางร้ายละครไทยไปหน่อยเนอะ
อยากให้นางมีเหตุผลและสติมากกว่านี้อะ
-
อิงมั่นมาก
-
อิงควรจะโกรธนานๆ
ให้เกียร์ตามง้อนานๆเลยนะครับ
-
พี่เกียร์จะเดินหน้าจีบอิงแล้ว
:katai2-1:
-
11
ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์เมื่ออยู่ในลิฟท์ แม้จะใช้บริการหลายจีก็ตาม
กดโทรออกทันทีเมื่อก้าวออกกจากลิฟท์
“ อยู่ไหนครับ!?” ก้องไกลรับสายแทบจะในทันที น้ำเสียงดูร้อนรนเต็มที
หยุดสนีคเกอร์ดำน้ำเงินเบอร์39 ที่หน้าคอนโดที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากนัก แต่ก็ใช่ว่าจะเก่าทรุดโทรมแต่อย่างใด
“ อิงไม่แน่ใจอะพี่ก้อง”
จำได้ว่าตอนขามาเข้าถนนสายรองแล้วก็เข้าซอยอีกที ที่โทรหาก้องไกลก็เพราะจะให้อีกคนมารับ
แล้วพาไปส่งหอใน แม้จะต้องเซ็นชื่อเสียประวัติก็ไม่เป็นไร แค่ครั้งเดียวเท่านั้น
“ เราปลอดภัยใช่ไหม?” ความเป็นห่วงเป็นใยถูกส่งมาตามสาย
อิงกวาดสายตาไปรอบๆ เห็นป้อมยามเล็กๆ
“ ครับ อิงไม่เป็นไร แค่มาเคลียร์อะไรนิดหน่อยเท่านั้น เดี๋ยวอิงลองถามยามดูว่าที่นี่ที่ไหน ”
หวังว่าเขาจะไม่รบกวนการนอนของพี่ยามมากนัก ที่พักแห่งนี้ไม่มีประชาสัมพันธ์อย่างที่คอนโดหรูๆมี
มีเพียงอินเตอร์โฟนที่แผงปุ่มกดกับรายชื่อคนในที่พักเต็มไปหมด
ถ้ามาโดยไม่รู้ชั้นรู้เลขห้อง คงได้ไล่หากันจนตาแฉะ
แต่ก่อนที่อิงจะได้สะกิดปลุกพี่ยามเพื่อถามที่ตั้ง อย่างที่ตั้งใจ
“ อ๊ะ!..”
กลับมีมือปริศนาจับทับมือข้างที่ถือโทรศัพท์แนบใบหูอยู่ แต่ไม่ได้ดึงออก
มืออีกข้างของคนที่เข้ามายืนซ้อนหลัง กระชับกอดที่เอวจนแผ่นหลังชิดกับอกแข็งๆ
สมองรีบสั่งการประเมินกำลังของอีกฝ่าย ตัวใหญ่กว่า และแน่นอนพละกำลังย่อมมากกว่าด้วย
“ อิงเป็นอะไรหรือเปล่า!?” ปลายสายคงได้ยินเสียงอุทานของเขา อิงยืนตัวแข็งทื่อ
“ บอกมันว่าไม่ต้องมารับ..”
เสียงทุ้มห้าวที่ฟังไม่กี่ครั้งกลับจดจำมันได้อย่างดี กระซิบเบาๆที่ข้างหูอีกข้าง
อิงพรูลมหายใจ อย่างน้อยก็ไม่ใช่มิจฉาชีพ
“ พอดีอิงเจอคนรู้จักน่ะครับ เดี๋ยวให้เค้าไปส่งก็ได้ ขอโทษพี่ด้วยที่รบกวน บายครับ”
อิงรีบกดสายวางทันที โดยที่อีกฝ่ายไม่ทันได้ตอบกลับอะไร ก้องไกลคงกำลังเป็นห่วงเขาอยู่เป็นแน่
เพราะรู้อย่างนี้อิงเลยลองคิดทบทวนดู ว่าจะลองยอมเปิดใจคบกับอีกฝ่ายดูอย่างที่ว่ามา
อยากคุยอยากถามเหมือนกันว่าอีกคนเป็นอย่างไรบ้าง ที่โดนไปเต็มๆขนาดนั้น ก็เพราะเขาเป็นต้นเหตุ
แต่เหมือนสถานการณ์ตอนนี้จะไม่เป็นใจให้ทำอย่างนั้น
“ปล่อย..”
อิงหันกลับมามองความจริงตรงหน้า ที่เหมือนเป็นความฝันด้วยครึ่งหนึ่ง
บิดตัวไม่แรงมากนัก อีกฝ่ายก็ยอมคืนอิสรภาพแก่เขาโดยง่าย
“ จะไปส่งผม?”
“ เปล่า..”
อิงขมวดคิ้วฉับ เมื่อได้รับคำปฏิเสธที่มาพร้อมกับท่าทางแบมือยักไหล่อย่างให้นึกหมั่นไส้นั่น
“แล้ว?”
ต้องการอะไร มีเรื่องอะไรให้ต้องคุยอีก
ดึกขนาดนี้ต่อให้เป็นเรื่องรักๆใคร่ๆเขายังไม่มีอารมณ์จะพูดด้วยซ้ำ
เพราะความคุกรุ่นยังตกค้างอยู่จากเรื่องเมื่อครู่ใหญ่ก่อนหน้านี้
“ ติ๊ดๆ..ติ๊ดๆ”
เสียงเตือนเวลาจากนาฬิกาข้อมือแบบสปอร์ต ของร่างสูงดังขึ้นบอกเวลาครบชั่วโมง
“ ตีสอง..หอในคงปิดไปนานแล้ว”
อิงรู้ดีที่สุด ถึงได้โทรหาก้องไกลแทนที่จะโทรหาเพื่อนสนิทของเขานี่ไง
ถ้าโทรหาสายฟ้าป่านนี้คงอยู่กับพี่เขื่อน เพราะวันหยุดฟ้ามันจะนอนค้างกับแฟน
ไม่อยากรบกวนเวลาของคนรักกัน ส่วนอีกสองสาว ปันนภคงดูแลพาไปนอนบ้านตัวเองแล้ว
นี่ยังไม่ได้โทรบอกพวกเพื่อนๆที่กระหน่ำโทรเข้ามาก่อนหน้านี้ให้หายเป็นห่วงเลยด้วยซ้ำ
“.....”
เกียร์ทำหน้าดุยิ่งขึ้น เมื่ออีกฝ่ายทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ
“ ดึกแล้ว คืนนี้ค้างที่นี่ ”
“ห๊า”
อิงหน้าเหวอ จะให้ค้างกับคนตรงหน้านี่นะ เพิ่งคุยกันกี่คำเอง จะค้างด้วยได้ยังไง
“ ไม่เอา!...ผมจะกลับ” คุยกันดีๆยังไม่ถึงสิบคำด้วยซ้ำ มันไม่แปลกๆไปหน่อยเหรอ
“ อย่าดื้อ”
“ ไม่ได้ดื้อ” ก็คนมันทำตัวไม่ถูกนี่ จะให้ทำตัวยังไง
“ ดื้อ!”
เกียร์คว้าข้อมือที่เล็กกว่าตัวเอง แล้วทั้งดึงทั้งลากเข้าไปยังส่วนที่พัก
สวนทางเข้ากับสายหมอกที่เดินคู่กับอดีตแฟนสาวพอดี
“กูไปส่งครีมก่อน” หมอกบอก แล้วหันไปมองรุ่นน้องที่ยืนอยู่ข้างหลังเพื่อนเขา
“ เออ “ ห้วนๆ
“ แล้ว?”
สายหมอกพยักเพยิดไปยังอชิรวิชณ์ที่ หน้าตาติดจะงอง้ำ พอๆกับหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเขา
“ กูจะให้นอนนี่”
“ เหรอ? อืม..กูไปส่งครีมเดี๋ยวกลับ”
“ เออ”
พวกเขาแยกกันตรงนั้น อิงมองตามเลขชั้นของลิฟท์ที่ถูกกด ชั้นเดียวกับห้องพี่หมอก
อย่าบอกนะว่าพักห้องเดียวกัน บทสนทนาเมื่อครู่นี้อีก
อิงเกร็งข้อมือมากขึ้นเมื่อยิ่งเดินเข้าไปใกล้ห้องนั้น
แต่อีกคนเพิ่มแรงกระชับ แล้วก้าวเดินต่อถัดไปอีกห้องที่อยู่ติดกัน
กุญแจถูกนำมาใช้ทำหน้าที่ ก่อนบานประตูจะถูกผลักให้เปิดกว้างออก
“ อ้าว ไมมาไววะ ส่งน้อง...อ้าว?..”
อัคคีหยุดคำถามเมื่อเห็นคำตอบยืนอยู่ข้างๆเพื่อนสนิท
เหล่ตามองมือที่จับกันไม่ยอมปล่อยของทั้งคู่ มันไม่ยอมวางเลยแฮะตั้งแต่เห็นลากออกจากผับแล้ว
หรี่ตามองเพื่อนสนิทที่พักห้องเดียวกัน สงสัยไม่ใช่ว่าน้องมันรักมึงข้างเดียวหรอกมั๊ง ใช่ไหมไอ้เกียร์...
“ จะให้ค้างนี่”
มึงจะว่าอะไรไหม ก็เกรงใจมันอยู่บ้าง เพื่อนกันใช่ว่าจะทำอะไรก็ได้ตามใจตัวเองเมื่ออยู่ร่วมกัน
“ อือฮึ...จะเป็นไร”
ใช่ว่ามันจะเคยพาใครเข้ามาในห้องเสียเมื่อไหร่
เพราะเกียร์ไม่เคยพาใครมาที่ห้องนี้เลย เขาเลยเกรงใจมันไม่พาใครมาเหมือนกัน
แล้วก็ในกรณีของอิง ก็ถือว่าไม่ได้น่าเกลียดอะไร
เพื่อนเขาไปลากน้องมันมาเองเพราะเข้าใจผิดด้วยส่วนหนึ่ง เพราะอย่างนั้นก็ต้องรับผิดชอบเป็นธรรมดา
ว่าแต่น้องมันหายโกรธเพื่อนเขาแล้วอย่างนั้นเหรอ แต่ตาขวางกับไอ้เกียร์อย่างนั้น มันใช่เหรอวะ
“ รบกวนพี่ไฟด้วยครับ”
ก้มหัวให้เขาอย่างเกรงใจ ยังมองหน้ากันไม่สนิทนัก ยังออกจะกระดากกันอยู่บ้าง
แต่นี่น้องมันรู้จักเขาด้วยเหรอเนี่ย
“ ไม่เป็นไรๆ ไปพักผ่อนเถอะดึกแล้ว ราตรีสวัสดิ์”
อัคคีเข้าห้องอีกห้องไปแล้ว พร้อมแก้วนมอุ่นๆในมือ ขัดกับภาพลักษณ์ของเจ้าตัวอย่างสิ้นเชิง
ถ้าในมือใหญ่นั่นเป็นกระป๋องเบียร์ อิงจะไม่แปลกใจเลยสักนิด
“ ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวหาเสื้อผ้าให้เปลี่ยน”
เกียร์ยื่นผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ซักสะอาด ให้กับคนที่ยืนเคว้งอยู่กลางห้องนอนตัวเอง
อิงเดินออกไปเข้าห้องน้ำข้างนอก เพราะห้องพักนี้มีขนาด2ห้องนอน1ห้องน้ำ
กับห้องรับแขกและส่วนครัวเล็กๆที่เป็นเพียงเคาท์เตอร์เท่านั้น
ในห้องพักตกแต่งโทนสีเข้ม ตามแบบฉบับผู้ชายทั่วไป
ถ้าเป็นสีหวานแหววคงแปลกพิลึก สำหรับห้องพักของผู้ชายตัวใหญ่ๆ2คน
“ เสื้อผ้าอยู่นั่น ขออาบน้ำก่อน”
เกียร์ปลายตาบอกตำแหน่งเสื้อผ้าที่วางไว้ที่ปลายเตียง แล้วเดินดุ่มออกไปพร้อมผ้าเช็ดตัวในมือ
ไม่อยากจะอยู่จ้องมองเรือนร่างขาวกระจ่าง แม้ตอนที่ไฟในห้องสลัวอย่างในตอนนี้นัก
โดยเฉพาะคนที่ชอบด้วยแล้ว ไม่รู้จะอดใจกดอีกคนได้สักแค่ไหน
กลิ่นสบู่กลิ่นแชมพูหอมฟุ้งไปทั่วกายขนาดนั้น
เขาไม่ได้แยกแยะว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง กะเทยหรือทอม คนที่ชอบก็คือคนที่ชอบเท่านั้น
ต่อให้เป็นทอมเป็นกะเทย เขาก็เอาเป็นเมียได้ทั้งนั้นถ้าถูกใจ
แล้วยิ่งคนที่มีใจให้เขาบ้างด้วยแล้ว...
อิงไม่ได้ขวยอายอะไรมากนัก ถึงจะนุ่งแค่ผ้าขนหนูพันเอวต่อหน้าคนที่ชอบก็ตาม
อีกอย่างอีกฝ่ายก็ไม่ได้มองเขา ด้วยสายตาโลมเลียพอให้ได้กระดากอายอีกด้วย
เอวกางเกงเป็นยางยืดมีเชือกผูก เลยดูไม่หละหลวมมากจนน่าเกลียด
เสื้อยืดคอกลมสีขาวตัวใหญ่แต่เหมาะแก่การใส่นอน
อิงลากเท้าที่มีปลายขากางเกงที่ถูกพับถึงสองทบ เลื่อนประตูกระจกระเบียงเอาผ้าเช็ดตัวออกไปตาก
เหม่อมองออกไปไกล ท่ามกลางแสงไฟเมืองกรุงยามค่ำคืน
มือเรียวดึงคอเสื้อที่สวมใส่จรดปลายจมูกลง
สูดหายใจเข้าลึกเอากลิ่นเฉพาะของเจ้าของเสื้อเข้าไปเต็มปอด เผลอกัดริมฝีปากใบหน้าเห่อร้อน
พลางนึกในใจ
“ อย่างกับโรคจิตแน่ะอิง”
ทั้งที่ดึกมากแล้วอีกไม่กี่ชม.ตะวันคงโผล่ขึ้นมาทักทายในเช้าวันใหม่ แต่อิงกลับไม่รู้สึกง่วงเลยสักนิด
อาจเป็นเพราะกับเรื่องที่เพิ่งเกิด กับคนที่ไม่เคยคิดว่าจะได้มาหลับนอนด้วยอย่างนี้
กลับเข้ามาในห้อง นั่งลงปลายเตียง
หยิบเครื่องมือสื่อสารมาพิมพ์ส่งข้อความบอกเพื่อนๆให้สบายใจ
พอดีกับที่เจ้าของห้องเปิดประตูเข้ามา
“ ทำไมยังไม่นอน?”
เกียร์เปิดตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อยืดที่เขาใส่นอนประจำมาสวมใส่
ตามด้วยบ็อกเซอร์ลายสก็อตสีขาวกรม โดยไร้ชั้นในชาย
ต่อหน้าต่อตาคนที่ไม่กล้ามองทุกการกระทำ อันเป็นธรรมชาติของเขา
แล้วก็ต่อให้มีใครร่วมเตียงนอนกับเขา ร่างสูงก็ไม่สน
ใครมันจะไปนอนหลับทั้งที่อึดอัดเพราะใส่ชั้นในนอนกันวะ
ไอ้ความใหญ่โตของส่วนนั้น เขาควรภูมิใจกับมันสิ จะมามัวเหนียมอายทำไม
“ จะให้นอนฝั่งไหน?” ถามทั้งที่ไม่มองหน้าเจ้าของเตียงขนาดควีนไซร์เลยสักนิด
ถ้าไม่ใช่เพราะไฟในห้องนี้ เปิดไว้เฉพาะโคมไปหัวเตียงแล้วล่ะก็
คงเห็นใบหน้าเห่อร้อนที่คงแดงเถือกไปเรียบร้อยแล้ว คงประจานเจ้าตัวไอ้เป็นอย่างดี
ว่าแค่มองใบหน้าเรียวได้รูปกับสายตาคมที่ไร้กรอบแว่น ที่คงไม่ค่อยได้เห็นมากนักนั้นน่ามองขนาดไหน
ยิ่งเส้นผมสีกานั้นที่เคยตั้งชันตลอดเวลา เวลานี้กับลู่ลงเพราะเปียกชื้น
อิงไม่รู้จะบรรยายความเซ็กซี่ตรงหน้าว่าอย่างไรดี
ถึงจะบอกได้ว่าทำไมตัวเองถึงได้เขินมากมาย จนแก้มมันตึงร้อนไปหมดอย่างนี้
แล้วก็บอกไม่ได้ด้วยว่าชอบลุคนี้หรืออีกลุค มากกว่ากัน มันบอกไม่ได้จริงๆ
“ขวา”
บอกแล้วเดินเอาผ้าเช็ดตัวไปตากข้างๆกับอีกผืนที่ตากอยู่ก่อนแล้ว
เดินกลับมาก็เห็นคนที่เขาบอกให้นอนฝั่งขวา เพราะตัวเขาถนัดซ้ายสอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนโต
แล้วล้มตัวนอนตะแคงข้าง หันหลังให้เขาเรียบร้อยแล้ว
เกียร์ทำตามบ้าง สอดตัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันอีกฝั่ง
เอนหลังพิงหัวเตียง เอื้อมมือหยิบนาฬิกาปลุกบนหัวอีกคนมากดยกเลิกการปลุก
ไหนๆพรุ่งนี้ก็วันหยุด ขอเขาตอนเต็มๆสักวันเถอะ กว่าจะจบโปรเจคที่แล้ว แทบลากเลือด
วางนาฬิกาลงที่เดิม มองอีกคนที่ซุกตัวนอนอยู่ข้างเขาในตอนนี้
มันเหนือความคาดหมายของเขาไปไกล ที่มีอีกคนมานอนข้างกันอย่างนี้
... แล้วอย่าคิดว่าเนื้อทรายที่อยู่ตรงหน้าเสือโคร่งอย่างเขาจะรอดพ้นกรงเล็บนี้ไปเสียได้ล่ะ
-
“อะ!”
ร่างโปร่งบางของอิงที่กำลังคิดถึงเรื่องที่เพิ่งผ่านมา ต้องสะดุ้งเพราะสัมผัสหวามหวิวตรงซอกคอ
“ ชู่ว”
ราวกับบอกว่าอย่าได้ตกใจไป พร้อมกับฝ่ามืออุ่นลูบไล้หนักมือจากบั้นเอวลงไปตามแนวสะโพก
“หมับ..” ฝ่ามือเล็กกว่าตะปบลงหลังฝ่ามือใหญ่ที่ไวกว่าปรอทนั้นทันที
“ทำอะไร!?” แต่อีกคนดูจะไม่ยี่หระกับคำถามห้วนๆนั่น
“ยังโกรธอยู่เหรอ? ขอโทษที่เข้าใจผิด” เอ่ยปากบอกอีกคนกบตรงท้ายทอย ที่เจ้าของมันไม่ยอมหันหน้ามา
หน้าเขาก็ไม่ยอมมองตั้งแต่โดนลากมาแล้ว คงโกรธจริงๆ
“ขอโทษที่ว่าตอนอยู่ที่ผับ”
ก็คนมันหึงมันหวงนี่หว่า ไม่ทันได้คิดด้วยซ้ำว่าไม่มีสิทธิ์ มือกับตีนก็ไปก่อนแล้ว
รู้ตัวอีกทีก็ตอนผลักคนที่นอนประกบอยู่ตอนนี้ โดนเหวี่ยงไปชนเจ้าสีนิลนั่นล่ะ
“จะยกโทษให้ได้หรือเปล่า?”
จูบลงตรงท้ายทอยที่เขาพูดกับมัน โดยไม่รอว่าคนที่กำลังโกรธอยู่จะให้อภัยหรือเปล่า
ฝ่ามือที่อีกคนจับยึดไว้ ก็เริ่มเคลื่อนไปยังหน้าท้องราบเรียบ เลยขึ้นไปถึงยอดอกแล้วสะกิดมัน
จนคนที่เพิ่งในอ่อนเพราะคำขอโทษ เริ่มจะคิดได้ว่า ตัวเองนอนอยู่กับเสือ
แม้จะเป็นเสือผู้หญิงก็ตาม แต่ก็ไม่เคยรู้เหมือนกัน ว่าอีกละเว้นผู้ชายหรือเปล่า
หรือถ้าแค่ถูกใจ จะหญิงจะชายก็ได้หมด
ที่เขาได้ยินมาว่าอีกฝ่ายไม่ชอบกะเทย ไม่ชอบเกย์มันไม่ใช่อย่างที่ได้ยินมาอย่างนั้นหรือ
“ พี่เกียร์...”
คนถูกเรียกรับรู้ถึงความตื่นตระหนก เลื่อนจูบจากฐานคออันน่าทำรอยตีตราเป็นเจ้าของ ขึ้นไปกระซิบพร่า
“ แค่จูบ..ได้ไหม...?”
ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ แค่ใบหน้าสวยกลับผินมาสบตาคมในความสลัวของแสงไฟ
... ถ้าแค่จูบคงไม่เป็นไร
อย่างน้อยก็บ่งบอกว่าคนตรงหน้านี้ ไม่ได้รังเกียจเขาแต่อย่างใด อย่างที่เข้าใจก่อนหน้า
แต่ราวกับร่างสูงใหญ่ล่วงรู้ความรู้สึกนึกคิดของอิง ถึงได้แนบ ริมฝีปากลงมา
แล้วดูดกลืนเขาราวกับกระหายอยากมานาน ไม่มีความอ่อนหวานละมุนละไมในรสจุมพิตนี้
มีแต่ความรุ่มร้อน ดุดัน เอาแต่ใจ ฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้สลับกับบีบเค้นไปทุกสัดส่วน
ยิ่งกระตุ้นเร้าอารมณ์ของทั้งคู่ให้ลุกโชน
ปลายนิ้วเรียวครูดจิกตามกลุ่มผม กับบ่ากว้างของคนที่ทาบทับบนร่างเพรียวบางกว่า
ปลายลิ้นที่ตวัดตอบรับยิ่งเป็น เชื้อเพลิงชั้นดี ที่ยิ่งให้ไฟในกายใหญ่โตเร่าร้อนดั่งสุมฟืน และเนิ่นนานกว่า
ไฟสวาทในห้องนั้นจะจบลง...
“ อือ..”
อิงครางออกมบางเบา พยายามลืมเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้น เอื้อมคว้าโทรศัพท์ข้างเตียงมาดูเวลา
08.30น.
เขายังไม่อยากตื่นหรือลุกออกไปจากอ้อมกอดนี่เลยสักนิด แต่ปวดฉี่จัง หิวน้ำด้วย คอแห้งไปหมด
คงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์เมื่อคืน คงยังตกค้างอยู่ในร่างกายกระมัน อิงบ่นกับตัวเองอย่างนั้นในใจ
พิศมองใบหน้าคมคายที่อยู่ห่างจากเขาไม่ถึงคืบมือด้วยซ้ำ ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ
ยังมีเสียงกรนเป็นเครื่องยืนยันว่าคนที่กอดเขาแทบจมกับอกในตอนนี้ กำลังหลับลึกแค่ไหน
“ อิง..อิง...ซี๊ด..”
เสียงแหบพร่าที่กระซิบเรียกเขาดังอยู่ข้างหูไม่ขาด ฝ่ามือใหญ่สะเปะสะปะกลางแผ่นหลังเขา
ตอนที่ลูบไล้ความเป็นชายใหญ่โตตามสภาพกายของเจ้าตัว
“ พ..พี่เกียร์...”
หยุดมือที่กำลังเล้าโลมอีกฝ่ายเพราะถูกบังคับกึ่งร้องขอ
เมื่อรู้สึกถึงความร้อนของฝ่ามือหนาติดหยาบกร้าน ที่เริ่มเคลื่อนตัวไปยังส่วนบั้นท้าย
ก่อนจะแทรกปลายนิ้วร้ายเข้าไปยังร่องหลืบ แล้วกดส่วนปลายนิ้วกับจีบพับนุ่มหยุ่น
ไหนว่าแค่จูบไง นี่ก็เลยเถิดมามากแล้วด้วย
“ อิง...ก..กูไม่ไหว ..ช่วยหน่อย...นะ...”
ใจอ่อนยวบก็กับคำว่า นะ...ที่ติดจะออดอ้อนเหลือเกินนั่นล่ะ
แต่เขายังไม่พร้อมที่จะถวายตัวให้อีกคนตอนนี้หรอกนะ
“ แค่ข้างนอก อ๊ะ...”
ได้ฟังแค่นั้นอีกคนก็ตะโบมจูบเขาอีกไม่ยั้ง มือเขาที่หยุดค้าง
อีกฝ่ายก็รวบทับมือ แล้วรูดรั้งอย่างรัวเร็วอีกครั้ง
“ อ๊ะ..พี่เกียร์?..”
ท้วงอีกครั้งเมื่ออีกคนคล้ายอารมณ์ทะยานสูงแต่ไม่ถึงฝั่งสักที
ร่างโปร่งเพรียวที่ถูกจับให้อยู่ในท่า กึ่งคว่ำกึ่งตะแคงจึงระแวงเป็นธรรมดาว่า
เจ้าของแก่นกายใหญ่ที่เวลานี้ ตั้งแข็งเต็มที่จะไม่หยุดแค่ภายนอก อย่างที่เขาบอกเสียแล้ว
“ แค่ข้างนอกจริงๆ....”
คงรับรู้ความตระหนกนั้นได้ ร่างสูงใหญ่ถึงได้ก้มลงกระซิบปลอบอย่างนั้น
น้ำลายที่ถูกชโลมลงกับร่องสวาทจนเปียกแฉะ เพราะคว้าหาโลชั่นไม่ทันใจ
มันช่วยหล่อลื่นให้ส่วนนั้นถูไถได้สะดวกยิ่งขึ้น
“ อ่า.... เสียวสัดๆเลยอิง ”
เสียงครางต่ำอย่างพอใจของคนที่สวนกายเข้าออก นี่แค่ภายนอกยังเสียวซ่านได้ขนาดนี้
แล้วถ้าข้างในล่ะ...จะขนาดไหน แต่ตอนนี้ได้แค่นี้ก็บุญหัวเท่าไหร่แล้ว
แล้วดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่ร่างสูงเท่านั้นที่สุขสมกับรสสวาทในครั้งนี้
เรียวหน้าขึ้นริ้วแดง กับดวงตาหยาดเยิ้ม ริมฝีปากที่กำลังเผยอหอบนั้น
ยิ่งทำให้ไฟอารมณ์เขามันกำลังจะระเบิดออกมา
“อิง...อ่า!!..”
“ อ๊า..อื้อออ”
สายตาไม่ละจากดวงตาคมกริบ ที่ขบกรามจนขึ้นสัน สีหน้าที่บ่งบอกความกระสันของอีกคน
ทำให้คนใต้ร่าง เผลอร้องครางลั่นเมื่อถึงฝั่งฝัน
พร้อมๆกับอีกคน ที่ก้มลงมากดริมฝีปากเพื่อปิดกั้นเสียงของเขาไม่ให้ใครได้ยิน นอกจากเจ้าตัว
เสียงเนื้อกระทบกันอย่างถี่รัวไม่ถึงนาทีต่อมา ร่างสูงใหญ่ก็หยัดกายล่ำสันแหงนเงยใบหน้า
สูดลมหายใจเข้าลึก เมื่อยามปลดปล่อยเมือกคาวสีขุ่น ที่รินรดตามเรียวขากับร่องสวาทให้ยิ่งกว่าชุ่มโชก
ทั้งคู่เฝ้าคลอเคลียกันอยู่นานกว่าจะเข้าถึงห้วงแห่งนิทราในเวลาต่อมา
-
พี่เกียร์ แกไวมากเลยนะ คุยกะน้องอิงไมากี่ประโยค แกก็จะจับกินเสียแล้ว น้องอิงอย่าไปยอมนะ
-
โอ๊ย อิพี่เกียร์เอ๊ย เพิ่งด่าว่ากระชากลากถูเค้าอยู่แหม่บๆ ไม่ทันข้ามคืนนี่จัดการไปถึงขั้นนี้แล้ว
พี่แกออกโรงช้าแต่เคลมไวมากข่า ไม่พูดไม่บอกซักคำว่ารู้สึกยังไงกับน้อง ตัวเองรู้อยู่ฝ่ายเดียวว่าน้องรู้สึกยังไง
ในมุมมองของคนอ่านหรือของพี่เกียร์มันก็เหมือนสองคนนี้รู้สึกตรงกันแล้วล่ะนะ
แต่ในมุมมองของอิงที่ยังไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเกียร์ก็ชอบตัวเองเหมือนกันจะคิดยังไงหว่า
คือถ้าเป็นเรา เราคงงงตาแตกอ่ะ คนอะไรมือไม้ไปไวมากกก หื่นไปม้ายยยย พี่เค้าเก็บกดอัดอั้นมานานจริงๆสินะ
พี่เกียร์รีบตื่นมาเคลียร์เลย ให้ไวๆ หวั่นเกรงจะมีเหตุการณ์ใดๆมาแทรกแซงมาก
ตอนที่แล้วไม่ได้เม้นต์ พูดถึงตอนที่แล้วหน่อย
เราชอบที่ตอนก่อนหน้านี้อิงบอกความรู้สึกไปและได้เคลียร์กันจบเรื่องเข้าใจผิดไวดีนะ
คือตอนแรกจินตนาการไว้เล่นๆว่าประเด็นนี้อาจถูกเล่นลากยาวเป็นมาม่าแบบท้องอืดอ่ะ แบบนี้กระชับฉับไวเรื่องไม่ยืดดีค่ะ
ส่วนคาแรคเตอร์อิง เอาจริงๆเราก็แอบตกใจตั้งแต่น้องพูดอะไรผัวๆซักอย่างตอนที่พี่เกียร์ไปลากมาจากผับแล้วล่ะ
แค่คิดไม่ถึงเท่านั้นเอง คิดว่าน้องจะแบบเรียบร้อยแบบเงียบๆไรงี้ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าที่ดูไม่กล้าเพราะเป็นเรื่องความรักน่ะเอง
-
อร๊ายยยยย บิดตัวเขินอาย :-[ :-[ :-[
-
:hao6:
พี่เกียร์ ทำให้ ฉันฟินมากๆอ่ะ อ่านแล้ว จิกแขนๆไป น้องอิงเป็นแฟนพี่เกียร์เร็วๆเหอะ ขอร้อง
:mew1: :hao7:
-
เกือบไปแบ้ว :haun4: :pighaun: ถือว่าเกียร์ยังมีความเป็นสุภาพบุรุษ ที่ยังไม่ทำอะไรขืนใจอีกฝ่าย
-
อะไรอ่าาาาา
นี่มันก้าวกระโดดมากๆเลย ทั้งๆที่ยังไม่เคลียร์อะไรเลยด้วยซ้ำ
หรือเคลียร์แล้วแต่เรายังรู้สึกไม่เคลียร์????
-
อยากบอกว่า ผิดหวังอิงมาก เรานึกว่าจะรักคัวเองมากกว่านี้ แต่นี่กลับยอมเขาทุกอย่าง เข้าใจว่าชอบเกียร์ แต่เกียร์ไม่เคยบอกความในใจ ว่าชอบตัวเองเลยนะ แค่เขาบอกขอโทษ ก็ยอมทำตามเขาทุกอย่างแล้ว แถมเพิ่งได้คุยกัน ไม่ถึงวัน ยอมเขาสะแล้ว มันเกินไปเหมือนอิง ไม่คิดอะไรเลย สักแต่คิดว่าชอบ จะต้องยอมอย่าลเดว ผิดหวังอิงจิงๆๆนะ มากด้วย อ่านแรกๆ คิดว่าอิงคงไม่ง่าย แต่กลับ ง่ายมาก
-
อืม. อึ้ง. รวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม. พี่เกียร์ทำไรให้ชัดเจนนะ. ตกลงเป็นแฟนกันไปเลย.อิงเคลียร์กับพี่ก้องด้วยนะ ถึงจะน่าสงสาร ดีกว่ามีปัญหาทีหลัง. คนเขียนน่ารักจังมาต่อสม่ำเสมอดี. ขอบคุณค่ะ
-
พี่เกียร์มักน้อยยย555 เดี๋ยวนี่โดนแค่ด้านนอกใช่มั้ย
ทำไมอ่านเม้นเหมือนโดนแล้วจริงๆ
เราชอบตอนนี้นะ แบบพี่เกียร์เหมือนทนมานาน อิงก็ไม่ใช่คนสงวนตัวกับใครตั้งแต่แรกแล้ว ในความคิดเรา
-
อ่า ตามอารมณ์ไม่ทันจริงๆ :katai1:
-
เอิ่มมมม รู้สึกขัดใจ
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ รอค่ะ
-
ไวไฟชะมัด
-
พี่เกียร์ ฉันเขินอ่ะแก 555555555555555555555
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
มาทำให้ฟินแล้วก้อจากไป :hao6: :hao6: :hao6:
-
พี่เกียรรรรรรรรรร์ แอร๊ยยยยย เขินนนน
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :katai3: :katai3: :katai3: :o8: :o8: :pighaun: :haun4:
-
ฟินไปอีกกก -.,-//
เพิ่งได้คุยกันจริงๆ จังๆ ไม่ทันไร อิพี่เกียร์แม่งแทบจะจับน้องกินละ ก็นะ...ความรู้สึกของสองคนนี้มันชัดเจนตั้งแต่แรกแล้วนี่ สปาร์กกันไวจริงๆ เลย หึหึ
-
อีพี่เกียร์แกไม่คิดจะคุยกันให้ยาวและเข้าใจกันกว่านีี้เหรอ แค่นีีก็จะปล้ำน้องแล้ว
-
เดี๋ยวนะ อิตอนล่าสุดนี่มัน อื้มมมมมมมมมม
พี่เกียร์เคลมเร็วจริงๆ นี่จีบน้องให้มันถูกต้องด้วยละ
-
พี่เกียร์แกไวมาก เกือบหมดตัวแล้วอิง
ถ้าได้เป็นแฟนเมื่อไร คงกินกลางตลอดตัว
:hao6: :hao6:
-
ประมาณ อิงเองก็ไม่ใช่ หนุ่มซิงอะไรอยู่แล้ว เคยมีแฟน เคย xx มาก่อน
ดูจากตอนที่ จูบกับก้องไกลก็ยอมจูบง่ายๆนะ
แล้วตอนล่าสุดประมาณ แค่ถูไถข้างนอกก็ ไม่มีอะไรเสียหาย บวกกับอิงคิดมาตลอด
ว่าเกียร์ไม่ชอบผู้ชายด้วยกัน แล้วอยู่ๆมาทำแบบนี้ ก็คงแอบดีใจที่คน ที่ตัวเองแอบชอบ
ไม่ได้รังเกียจตัวเองอย่างที่เข้าใจมาก่อน...
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
นี่ขนาดยังไม่เป็นอะไรกันนะ...
-
อื้อฮื้อ พี่เกียร์ รวดเร็วมากกกกกก
ไรเนี่ย ได้ข่าวว่ายังไม่ได้พูดได้คุยอะไรกันเลย ลงมือเลยย๋อ :-[ ชอบบบ
-
พี่เกียร์ รุกไวมากค่ะ
คือตามจิกกลับมาแถมลวนลามต่ออีก
คือคุณพี่มั่นใจแล้วลุยสุดๆ
น้องอิงเอ๋ย ถ้าสงสัยความรู้สึกของพี่โหดก็อย่าเงียบนะ
ถามเลย จะได้รู้ว่าใจตรงกัน เดี๋ยวจะเอาไปคิดมากอี๊ก
ปล.อยากเห็นตอนเป็นแฟนว่าจะหวานกันซะขนาดไหน อิอิ
-
พี่เกียร์ :z1: มาเร็วเครมเร็วมาก
ยังไม่พ้นคืนเลยอิงโดนจับกินซะแล้ว
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
:jul1:
ถ้าตกลงเป็นแฟนกันแล้ว จะจัดเต็มกว่านี้ใช่ไหมฮะ :haun4:
-
น้องอิงเคยมีแฟนมาก่อนแล้วถูกทิ้งเนี่ย มันจะเป็นปมทำให้นิสัยเปลี่ยนได้ไหม น้องแอบยั่วอ่ะ กรีดร้อง เกียร์คงอดทนแบบเกินขนาด
-
เกียร์หื่น
-
ไวมากกกกกก อิพี่เกียร์คร้า~~!!!!
ขอโทษไป ลวนลามไปขนาดเน้
ดีที่อิงมันมีใจนะเนี่ย ไม่งั้นผลคงไม่..-.,-..ขนาดเน้!
-
เกือบแล้วนะอิง
-
ไวกว่าจรวด ก็พี่เกียร์หละครับ 55555 :hao6:
-
เป็นแฟนกันเลย รีบๆคุยให้เข้าใจ
เรื่องนี้รู้สึกจะเป็นแม่ยกเกียร์ ส่วนอิงเริ่มไม่ชอบตั้งแต่จูบกับก้องไกล(ใช่มั้ย)
ตอนนี้รู้สึกเฉยๆกับอิง
2คนนี้ถ้าเป็นแฟนกันคงจะไฟลุกน่าดู :hao7:
-
มาเร็ว เคลมเร็วมากข่าาา :ling1:
-
พี่เกียรไวมากสุดยอดดดดดดด งานนี้อิงไม่น่ารอดนาน ได้เป็นเมียพี่เกียรเร็วๆๆนี้แน่ ฮ่าๆๆๆ อยากเห็นมุมหวานๆๆหึงๆๆๆจังเลย ลุ้นๆๆๆต่อ
อยากให้ทั้งกลุ่มนี้มีคู่ทุกคนเลย อิอิ
-
อ่านตอนนี้แล้วตกใจมาก ไม่คิดว่าอิงกับเกียร์จะไวขนาดนี้ ตอนแรกลุ้นให้ได้คุยกันตั้งนาน พอบทจะไวก็ไวมากยังกะไฟลามทุ่ง รออ่านตอนต่อไปมากจ้า
-
o22 o22 :a5: อะไรมันจะสายฟ้าแลบขนาดน้านนนนนน
-
โอ้ว~ เขิน
-
นี่ใช้เชื้ออะไรคะ จุดติดไวเฟอร์~~ อะ :hao7: :hao6: :-[
-
หลังจากที่ป๊อดกันไปกันมาอยู่นานนนน ทุกอย่างก้าวกระโดดอย่างรวดเร็วภายในคืนเดียว :hao7:
-
ขออิงเป็นแฟนด้วยเลยนะ!
-
ใจร้อนไปไม่ดีนะพี่เกียร์สงสารน้องอิงบ้างงงงง
-
เข้ามารออิงงงงงงงงงงง :katai2-1: :katai2-1:
-
12
แอบมองคนหลับจนหนำใจแล้ว อิงก็ค่อยๆปลดพันธนาการของอีกคนออก
ค่อยๆแตะปลายเท้า แล้วก้าวเดินอย่างเงียบเชียบไร้เสียง เพื่อไม่ให้รบกวนคนบนเตียง
ไปเข้าห้องน้ำด้านนอก ทำธุระในห้องน้ำเสร็จพร้อมกับล้างหน้าล้างตา
เดินไปยังส่วนครัวทั้งที่ใบหน้ายังพราวไปด้วยหยดน้ำทั้งอย่างนั้น
ขอแค่น้ำสักแก้วคงไม่ว่ากันหรอกนะ
“ อะ..อรุณสวัสดิ์”
คำทักทายอย่างตะกุกตะกักของเจ้าของห้องอีกคน ที่มาพร้อมอาการงอตัว
ฝ่ามือใหญ่กดตรงส่วนลำตัวที่งองุ้ม ที่หน้าตู้เย็น
“ พี่ไฟเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?”
ปรี่เข้าไปหาคนที่ทำท่าจะทรุดตัวลงอยู่รอมร่อ
“ พี่ปวดท้อง..”
อิงเข้าไปพยุงคนป่วยที่ตัวใหญ่กว่าตัวเองมาก ให้ไปนั่งในส่วนรับรองแขก
เพราะส่วนนี้ ไม่มีที่ให้นั่งแถมยังคับแคบอีก
ร่างสูงเหงื่อซึมใบหน้าแต่เนื้อตัวกลับเย็นเฉียบ
“ มียาไหมครับ?” คนป่วยพยักหน้า
“ ยาหลังอาหารพี่ต้องกินข้าวก่อน โรคกระเพาะน่ะ”
อัคคีทั้งพูดทั้งกัดฟันข่มความเจ็บ ที่ผุดขึ้นมาเป็นระรอก
“ พี่จะกินอะไรครับ ถ้าไม่ใช่ ต้ม ผัด แกง ผมพอทำได้อยู่”
แม้ไม่สันทัดในเรื่องอาหารการกินแต่ก็พอเอาตัวรอดได้อยู่ บางอย่างง่ายๆไม่ยุ่งยากก็พอจะทำได้
“ พี่ไม่รู้ว่าในตู้เย็นมีอะไรบ้าง อึก!..”
ไฟสูดหายใจเข้าลึก เมื่อความเจ็บปวดวิ่งมากระทบอีก เหงื่อกาฬแตกพลั่กยิ่งกว่าเดิม
สันกรามได้รูปถูกบดกัดจนขึ้นสันนูนเพื่อบรรเทาอาการ
“ เดี๋ยวอิงดูให้นะครับ”
เห็นอย่างนั้น อิงก็ผละเข้าครัวไปทันที เปิดตู้เย็นก็ไม่มีอะไรมากนัก มีนมมีไข่ กับแฮมไม่กี่แผ่น
เปิดชั้นเก็บของแบบแขวน ก็มีแต่มาม่า
จะใจร้ายเกินไปไหม ถ้าจะให้คนป่วยโรคกระเพาะ ต้องกินมาม่ารสต้มยำอย่างนี้
โผล่หน้าออกไปกะจะถามไถ่ว่า กินอะไรได้บ้าง ของมีอยู่เท่านี้ แต่ต้องรีบกลับมาตัดสินใจทำอาหาร
เพราะอาการของอัคคีท่าจะหนักยิ่งกว่าเดิม
ทอดแฮม ปิ้งขนมปังที่เหลือคู่สุดท้าย ตีนมผสมไข่ ทำแพนเค้ก เพราะเห็นมีเศษเนยกับน้ำผึ้งป่าอยู่ในตู้
จัดอาหารใส่จานใบใหญ่ ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายอยู่กัน2คน จะมีจานชามมากมายหลายใบอย่างนี้
หรือแฟนพวกพี่เขาจะมาทำให้กินกัน พลันความวูบโหวงก็เกิดขึ้นในอก
แต่อิงรีบสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกไป แล้วตั้งหน้าตั้งตาจัดอาหารใส่จาน
นมสดที่อุ่นด้วยไมโครเวฟ รินน้ำส้ม กับน้ำเปล่าอย่างละแก้วเล็ก ใส่ถาดยกออกไปให้คนป่วย
“ พี่ไฟ...”
อิงแต่ปลายมือลงที่หัวไหล่รุ่นพี่ แล้วเรียกเบาๆ คนที่นอนงอตัวหลับตาแน่นบนโซฟาตัวยาว
“ อืม..หอมจัง”
ครางรับเสียงเบา ก่อนลืมเปลือกตาขึ้น พึมพำออกมาเมื่อได้กลิ่นอาหารตรงหน้า
“ ลุกมากินก่อนครับ แล้วยาพี่อยู่ไหน?”
คนป่วยตัวเท่าตึกยันตัวลุกขึ้น มีไม้ซีกอย่างอิงช่วยงัดขึ้นอีกแรง
“ ในห้องพี่ ลิ้นชักบน ข้างเตียง”
บอกพร้อมกับพิจารณาอาหารตรงหน้า แล้วลงมือทานทันที
ปล่อยให้รุ่นน้องเข้าไปหยิบยามาให้ เขาจัดการไข่ดาวที่โรยพริกไทยเมื่อเหยาะซอสแล้ว กับแฮมแผ่นบางก่อน
กัดขนมปังที่เหลืองเกรียมกำลังดี จิบน้ำส้มช้าๆหลายอึก จนมันพร่อง
แล้วค่อยหั่นแพนเค้กเนื้อนุ่มราดน้ำผึ้งที่คนทำเทใส่แก้วเล็กๆมาให้ หอมนมเนย
ที่เขาไม่แน่ใจว่าห้องเขามันมีตั้งแต่เมื่อไหร่
กว่าจะเงยหน้ามองอีกคน ที่นั่งมองเขาจัดการกับอาหารของฝีมือของเจ้าตัว
ก็ตอนที่เขาดื่มนมกับน้ำส้มหมดแก้วแล้ว
“ พอทานได้ไหมครับ?” ที่จริงไม่น่าจะถามก็ได้ เกลี้ยงยังกับจานเพิ่งล้างขนาดนั้น
“ อ..อร่อย”
ความเจ็บเริ่มทุเลา หลังจากทานอาหารเข้าไป
อัคคีพูดได้แค่นั้น ก่อนจะรับยาจากพยาบาลจำเป็น มากรอกเข้าปากพร้อมกับดื่มน้ำตามจนหมดแก้ว
“ ปกติพี่ปวดท้องอย่างนี้ประจำเหรอครับ?” คนป่วยส่ายหัวด็อกแด็ก
“ เปล่าหรอก พอดีวันนี้ตื่นสายน่ะ มันเลยเลยมื้อเช้ามาชั่วโมงกว่าแล้ว”
ปกติเขาทานมื้อเช้าตอน 07.00น. หรือเลทกว่านั้นอีกไม่นาน
“ แล้วไอ้เกียร์มันก็เป็นคนทำมื้อเช้าด้วย พี่ทอดไข่ดาวยังไม่เป็นไข่ดาวเลย ติดกระทะหมด ต้มได้แต่มาม่า ฮ่าๆๆ”
เขาหัวเราะกับความไม่เอาไหนของตัวเอง ถ้าจะหาเมีย สิ่งแรกเลย คือคนๆนั้นต้องทำอาหารเป็น
เพราะเขาทำได้แค่ไข่ต้มกับอีกอย่างที่ว่ามาแล้วเท่านั้นจริงๆ
“ ผมก็ทำได้แค่ง่ายๆอย่างนี้เหมือนกัน...แล้วทำไม ไม่ปลุกพี่เกียร์ล่ะครับ?”
อาการป่วยไข้มันรอกันไม่ได้หรอกนะ อิงคิดว่าอย่างนั้น
“ ไอ้เกียร์มันความดันต่ำ ถ้านอนดึกตื่นเช้า หรือนอนไม่พอ มันจะหงุดหงิดตาขวางทั้งวัน ขี้เกียจรบกับมัน
แล้วอีกอย่างพี่ก็ตื่นสาย เลยเวลากินข้าวจนมันปวดขึ้นมานี่แหละ”
เขาหายใจได้เป็นจังหวะมากขึ้น เมื่ออาการปวดทุเลาลง
อิงมองไปที่ประตูห้องนอนของคนที่กำลังโดนนินทาอยู่ กว่าเกียร์จะได้นอนก็ตอนเกือบตีสี่เข้าไปแล้ว
ต่อให้ปลุกอีกคนจะลุกขึ้นมาไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้
“ เอ่อ..พี่ไฟครับ..”
เมื่ออาการของคนป่วยดูท่าว่าจะกลับมาปกติแล้ว อิงถึงได้เอ่ยปาก
“ว่า?”
“ ผมอยากกลับหอแล้ว แต่ไม่รู้จะไปยังไง ตรงปากซอยมีวินหรือเปล่าครับ?”
จำได้ว่าจากผับมาที่นี่เมื่อคืนไม่ไกลมาก ฉะนั้นก็คงไม่ไกลจากม.ด้วยเช่นกัน
“ ไม่รอให้ไอ้เกียร์ไปส่งล่ะ มันคงตื่นไม่เกินเที่ยงหรอก”
เหตุการณ์เมื่อครู่ที่ผ่านมา ทำให้พวกเขาดูจะคุยกันไม่กระดากเท่าเมื่อคืน
อัคคีมองคนตรงหน้าที่ส่ายหน้าดิก ถ้าเป็นรุ่นน้องคณะเขาเอง
คงไม่มานั่งพูดคุยแล้วแทนตัวว่าพี่อย่างนั้นอย่างนี้หรอก มึงกูอย่างเดียว
ผู้หญิงยังเถื่อนกว่าพวกเขาก็มี แต่ไฟก็ไม่แน่ใจอีกนั่นแหละ ว่าถ้าอิงเป็นรุ่นน้องคณะเขาจริงๆ
เขาจะยังกล้าพูดกูมึงด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้
“ ผมอยากกลับตอนนี้ ถ้ายังไงฝากบอกพี่เกียร์ว่าผมกลับหอแล้วนะครับ”
อิงฝากคำถึงอีกคนกับรุ่นพี่ตรงหน้าพร้อมกับลุกขึ้นยืน กะว่าจะเข้าไปเอาของๆตัวเองแล้วกลับเลย
“ ไม่เป็นไร ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง จะไปซื้อของสดพอดี ไม่งั้นกลางวันได้ปวดท้องอีกแน่ ร้านข้าวข้างล่างหยุดหลายวันเลย”
ได้ฟังดังนั้นต่างคนเลยต่างแยกย้ายกันไปเอาสิ่งที่ต้องการ อิงยืนมองคนที่กกกอดเขาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
ที่ยังหลับใหลในท่าเดิม ค่อยๆก้มลงจุมพิตบางเบาจนแผ่วผิวที่ริมฝีปากได้รูปของอีกฝ่าย
ตัวอิงเองก็ง่วงงุนเต็มที แต่เขาจะหลับไม่สนิทหากไม่ใช่ที่ๆตัวเองคุ้นเคย
และอาการปวดหัวอย่างชวนหงุดหงิดก็จะตามมา ถึงได้เข้าใจสิ่งที่ไฟบอกว่าถ้าเกียร์นอนไม่พอจะเป็นอย่างไร
ในตอนแรกอิงเข้าใจว่ารุ่นพี่จะเข้ามาส่งแค่ปากทาง แต่กลับมาส่งถึงหน้าหอ
“ ค่าทำมื้อเช้าช่วยชีวิตพี่”
อัคคีบอกเขาอย่างนั้น ก่อนจะวนมอร์ไซค์คันใหญ่กลับไป เมื่อเขากล่าวขอบคุณอีกครั้ง
อิงไลน์บอกเพื่อนๆตั้งแต่เมื่อคืนแล้วตอนเกียร์อาบน้ำ ว่าเขาสบายดี โดยเฉพาะสายฟ้า
ดีไม่ดีถ้าบอกมันช้ากว่านั้น เรื่องเมื่อคืนอาจถึงหูพวกพี่ๆของเขาก็เป็นได้
แล้วก็โชคดีอีกอย่างที่พี่เอิร์ธพี่ชายคนโตเลือกหอในแต่เป็นห้องเดี่ยวให้กับเขา
ไม่อย่างนั้นอาจมีคนรู้เพิ่มขึ้นอีกว่า เมื่อคืนเขาไม่ได้ค้างที่หอตัวเอง
อาบน้ำก่อนเข้านอน ดวงตาหวานหรี่ปรือ แต่รสสัมผัสของอีกคนยังตราตรึง
ความเร่าร้อนยังผะแผ่วทั่วผิวกาย เสียงครางกระเส่ายังก้องในโสตประสาท
แม้จะแค่เพียงภายนอก แต่เขากลับมีความสุขอย่างล้นเหลือ
ร่างโปร่งบางยินดีให้อีกคนล่วงล้ำหากมีใจให้กัน ไม่ใช่แค่ให้เอาเพราะว่าตัวเองมีใจ
แล้วอีกฝ่ายสนองเพราะอยาก เขาไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องก็จริง แต่ก็ไม่ได้ง่ายกับใครไปทั่ว
แต่ไม่ได้หมายถึงว่าคนที่ทำอย่างนั้นจะเป็นคนไม่ดี อิงคิดว่ามันเป็นที่ความพอใจของแต่ละคนมากกว่า
ที่จูบกับก้องไกลเมื่อคืนก็เพราะคิดว่าจะลองตกลงคบกับก้องไกลดู แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้ว
คิดอีกสารตะในหัว ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างแท้จริง
-
เห็นเพื่อนสนิทตัวเองเดินสลึมสลือออกมา
ตอนที่อัคคีเก็บข้าวของที่ซื้อมามากมาย จนแทบขนมากับเจ้าไวไฟสองล้อคู่ใจของเขาแทบไม่ไหว
กว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทาง ก็เกือบจะเลยมื้อกลางวัน
เขารีบล้างมือแล้วแกะข้าวกล่องที่ซื้อมา ทำเผื่ออีกคนในห้องด้วย
คนกลัวปวดท้องอีกรอบ รีบยกน้ำยกข้าวไปที่โซฟาหน้าทีวี
“ หอม..”
คนที่ยังหัวฟู ดูท่าเหมือนจะยังไม่ตื่นดี บ่นงึมงำแล้วนั่งแหมะลงข้างเพื่อน
“ กะเพราทะเล”
ไฟเลื่อนจานที่ยกมาเผื่อไปใกล้เพื่อนกว่าเดิม มันยังเมาขี้ตาอยู่เป็นแน่
“ เปล่า หอมเนย” อ้อ...อีกคนเข้าใจในทันที
เพราะตอนเข้ามากลิ่นหวานๆ ของแพนเค้กยังลอยตลบอบอวลในห้องอยู่เลย
“ ใช่กลิ่นเนย จากแพนเค้กที่อิงทำน่ะ”
เขาว่าแล้ว ตักข้าวเข้าปาก จะได้กินยา เมื่อเช้าจะตายซะให้ได้จริงๆ
“ อิง?...ใช่!...อิง!”
คนก้มหน้าก้มตากินข้าว มองเพื่อนที่ทะลึ่งลุกพรวด เปิดประตูห้องนอนตัวเองดังผัวะ
ก่อนจะออกมาหน้าตื่น ทำยังกับเมียหาย
“ ไปไหน?”
“ อะไรไปไหน?”
“ ก็อิงไง”
“ อ้อ...กูไปส่งแล้ว ไม่ต้องห่วง ถึงหอเลย”
ข้าวคำโตถูกยัดเข้าปากอีก มองเกียร์ที่มองเขาอย่างกับไม่เคยเห็น
“ แล้วทำไมมึงไม่ปลุกกู?”
เกียร์หัวเสีย เขาไม่น่าหลับสนิทขนาดนั้น ที่ตื่นขึ้นมานี่เพราะนมเนยล้วนๆ
แต่เพราะขี้เกียจลุกหัวมันก็หนักๆด้วย เมื่อคืนดื่มไปเยอะเหมือนกัน
“ ปลุกให้มึงลุกขึ้นมาเหวี่ยงให้กูกับน้องมันน่ะเหรอ?”
หึ..ไม่ล่ะ ไฟส่ายหัว รู้จักกับมันมาตั้งแต่ม.ต้น จนจะขึ้นปีสี่ กี่ปีแล้ววะเนี่ย มันยังเหมือนเดิม
“ แล้วอิงบอกอะไรอีกหรือเปล่า?”
เกียร์เสยผมตัวเองแรงๆอย่างหงุดหงิด ถ้าตื่นมามีอีกคนในอ้อมกอดอย่างเมื่อคืน
เขาคงไม่เบลอเดินออกมาถึงโซฟาอย่างนี้หรอก
“ บอก”
ลีลาอยู่ได้ จะพูดทีเดียวให้มันจบไม่ได้รึไงวะ เกียร์มองข้างๆอย่างหน่ายๆ ที่มัวแต่เล่นตัว
“ บอกพี่เกียร์ว่าผมกลับหอแล้วนะครับ” ไม่ตกหล่นเลยสักคำนะนี่
“เฮ้อ...” เกียร์ถอนหายใจเสียงดัง
แล้วเขาหวังอะไรอยู่วะเนี่ย จะให้อิงบอกกับคนที่เพิ่งรู้จักว่ายังไง
เขาก้มหน้าก้มตากินข้าว ทั้งที่ยังไม่ล้างหน้าแปรงฟันอย่างนั้นแหละ
เพราะเลยมื้ออาหารมานานมากแล้ว ที่หงุดหงิดคงเพราะความหิวด้วยส่วนหนึ่ง
อีกส่วนที่ใหญ่กว่า ก็คงเป็นเพราะตื่นมาแล้วไม่เจออีกคน โดยที่ไม่คิดว่าอิงจะหนีกลับก่อนเขาอย่างนี้
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไปส่งด้วยตัวเองแท้ๆ
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไปส่งด้วยตัวเองแท้ๆ
ตอนนี้ในห้องพักของสองหนุ่ม มีกลิ่นฉุนเผ็ดร้อนของกะเพราทะเล
เข้ามากลบกลิ่นเนยหอมหวานของแพนเค้กที่ว่านั่นแล้ว
แต่เดี๋ยวนะ...
“เมื่อกี๊มึงว่าอิงทำแพนเค้ก อยู่ไหนวะ?”
“ หมดแล้ว”
ไฟวางแก้วน้ำดื่มหลังจากกินยาหลังอาหาร แล้วเลยเล่าเรื่องเมื่อเช้า ว่าเกิดอะไรขึ้นให้เพื่อนขี้เซาฟัง
***
**
*
“ก๊อกๆ...”
ไฟละสายตาจากหน้าหนังสือสีสันสดใส ที่มีสาวตัวเล็กทรงโต
โพสท่าวาบหวิวชวนผู้ชายสุขภาพดีอย่างเขาใจสั่น
แล้วเดินไปเปิดประตูห้อง ทั้งที่หนังสือยังคามืออยู่อย่างนั้น เมื่อได้ยินเสียงเคาะ
“ ไอ้เกียร์อยู่ไหม?”
มองสีหน้าที่ดูจะอิดโรยมากกว่าที่ควรของเพื่อน อัคคีก็ได้แต่นึกเห็นใจ เขาก็พอเดาเรื่องทั้งหมดได้อยู่
“มันกำลังอาบน้ำอยู่ อีกเดี๋ยวคงเสร็จแล้วล่ะ เข้ามาดิ”
เปิดประตูให้กว้างขึ้นกว่าเดิม เรียกเพื่อนให้เข้าห้องมารอคนที่กำลังอาบน้ำ
อัคคีไม่ได้เอ่ยปากถาม ว่าที่จริงแล้วเรื่องมันเป็นยังไง พวกที่เหลือก็ด้วย
เมื่อคืนก็แยกย้ายกันไปนอน หลังจากไอ้หมอกมันพาแฟนเก่าไปส่ง
พวกเขาก็แค่มองหน้ากันแล้วต่างคนต่างแยกย้าย ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรกันอีก
แล้วอีกอย่างหนึ่ง พวกเขาเชื่อในตัวเพื่อนคนนี้ ว่ามันทำไปหรืออะไรก็แล้วแต่
จะต้องมีเหตุมีผลอยู่บ้าง พวกเขาจะรอให้เจ้าตัวพูดมันออกมาเอง มากกว่าจะมานั่งซักไซ้กัน
“ กูขอโทษนะเว้ย ที่ของขวัญนั่นมันไม่ถึงมือมึง”
เกียร์เงยหน้าที่มีผ้าขนหนูคลุมหัวอยู่ เพราะหัวยังเปียกซก มองเพื่อนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ ว่ามา”
สองมือใหญ่ขยี้หัวตัวเองแรงๆไม่กี่ทีหัวก็แห้งหมาด
คนมีชนักติดหลังได้แต่ทอดสายตาเหม่อไปไกล ก่อนเปิดปากสารภาพบาปที่ได้ก่อไว้
“ อย่างที่อิงว่าเมื่อคืนนั่นแหละ วันนั้นอิงจะไปหามึงแต่มึงไม่มองน้องมันเลย
อิงมันก็ป๊อดด้วยกลัวมึงจะไม่ชอบกลัวมึงรังเกียจ ก็เลยเรียกกูออกไปแทน
แล้วก็อย่างที่พวกมึงเห็นกูคุยกับอิงบ่อยๆ ก็มีแต่เรื่องของมึง ก่อนแข่งอิงฝากของขวัญมาให้มึง
แต่กู...แต่กูดันเก็บไว้เอง เพราะคิดแค่สั้นๆว่า ถ้ามึงไม่สนใจอิงตอบ อิงอาจจะมองกูบ้างก็ได้
กูเริ่มชอบอิงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่กูรู้สึกแย่มาก เลยกะจะเอามาให้มึง แต่ก็อย่างที่มึงเห็น
พวกเรานอนกันวันละไม่กี่ชม.ของขวัญนั่นเลยยังอยู่ที่กู ทั้งๆที่กูรู้ว่าอิงชอบมึง แต่กูห้ามใจไม่ได้ กู..”
เขาซบหน้ากับฝ่ามือแล้วถูมันแรงๆ ให้บรรเทาความรู้สึกย่ำแย่ที่มีอยู่ ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ช่วยอะไรเลย
“ กูไม่โทษมึง แต่มีอยู่อย่างที่มึง...ยังไม่รู้ กูชอบอิงก่อนหน้านั้นอีกว่ะหมอก กูเฝ้าดูเด็กนั่นมานานกว่ามึง
ถ้าอิงชอบมึงหรือกูไม่ได้ชอบอิง กูก็จะหลีกทางให้ แต่มันไม่ใช่ อิงไม่ได้ชอบกูข้างเดียว
อย่างที่มึงกับอิงเข้าใจ กูก็ขอโทษมึงว่ะ ที่คนนี้ กูยกให้ไม่ได้จริงๆต่อให้เป็นมึงก็ตาม”
ไม่ใช่ว่าไอ้หมอกมันพระเอกอะไรหรอก ลองถ้าเด็กคนนั้นชอบมัน
ต่อให้เป็นเขาหรือเพื่อนคนหนึ่งคนใดในกลุ่ม มันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
คิดว่ามันร้ายน้อยกว่าพวกเขาอย่างนั้นหรือ คิดใหม่ได้เลย
“ อืม..กูเข้าใจแล้ว”
ยอมรับอย่างลูกผู้ชาย ความรู้สึกหนักอึ้งเริ่มเบาบางลง .. แต่ไม่ทั้งหมด
“ แต่ที่มึงยังรู้สึกติดค้างอยู่ เพราะมึงคิดว่ามึงทำลายความไว้ใจของอิงจนหมดหมอก นั่นคือสิ่งที่มึงติดค้างในใจจริงๆ”
เพราะพวกเขารู้ดี ในกลุ่มนี้มีอะไร ก็มาบอกมาคุยกันตรงๆ
ต้องยอมรับการตัดสินใจของกันและกันด้วย ส่วนนี้หมอกมันก็รู้ดี
แม้รู้สึกผิดในส่วนนี้ แต่ไม่มากเท่าอีกส่วน
“ ไปคุยกับมันซะ อย่าให้ค้างคา”
ตอนแรกเขากับพวกเพื่อนๆ คิดว่าที่หมอกมันเหม่อๆลอยๆอย่างที่ไม่เคยเป็น
คงเพราะเรื่องแฟนมัน มันไม่ได้พูดได้เล่าอะไรมากนัก แต่ก็พอจะดูรู้อยู่ ว่ามันกับแฟนคงไปกันไม่รอด
หมอกมันมีแฟนมาแล้วสองคน ครีมเป็นคนที่สอง
คนก่อนบอกว่ามันดีเกินไป ให้ทุกอย่างไม่ขัดใจ ไม่อะไรเลย
เธอเลยคิดว่ามันน่าเบื่อเลยทิ้งมันไปหาคนที่เลวกว่ามัน แต่ที่มันทำอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าไม่มีหัวคิด
แต่เพราะตัวมันคิดว่า สิ่งที่แต่ละคนทำ แต่ละคนต้องการ แล้วบอกแล้วเรียกร้องออกมานั้ ต่างคิดกันดีแล้ว
ซึ่งมันคิดผิดมันไม่ใจเข้าว่า บางทีบางครั้งคนเราจะทำอะไร ก็ไม่ได้นึกได้คิดไปเสียทุกครั้งหรอก
บางครั้งที่เธอต้องการจากมัน อาจจะเป็นความคิดเห็น ที่แตกต่างออกไป
หรือเห็นว่าเป็นยังไงในความคิดมัน ไม่ใช่อะไรก็เออออไปหมด แค่เธอบอกว่าดี บอกว่าอยากได้
หรือบางครั้งก็มีแต่อารมณ์กับนิสัยเสียๆนำพาเท่านั้น มันถึงทนครีมไม่ได้
เพราะแฟนคนนี้คิดว่ามันรักมันหลงก็ทำตามแต่ใจ ทำตามแต่นิสัยของตัวเอง ลืมคิดหน้าคิดหลังให้ดี ความรักถึงล่มไม่เป็นท่า
แล้วตัวมันเองก็คงลืมคิดว่าสิ่งที่มันทำ จะมีผลกระทบเป็นวงกว้างขนาดนี้
กับแค่ส่งของไม่ถึงมือผู้รับ ก็เพราะมันลืมคิดส่วนนี้
แต่เพราะนิสัยที่ไม่ใช่คนขี้โกงอยู่แล้ว เลยยิ่งกว่ารู้สึกผิดก็เท่านั้น
สายหมอกไม่ใช่คนขี้ขลาดอย่างเขา แต่เพราะรู้เห็นจุดยืนของอิงอยู่แล้ว มันเลยไม่บอกออกไปก็เท่านั้น
ลองอิงบอกว่าชอบมันสิ
ป่านนี้หัวหางก็ไม่เหลือถึงมือเขาหรอก...เชื่อเถอะ
แล้วตอนนี้ก็ไม่ต้องมาถามคำถามโง่ๆ อย่าง
“ มึงจะคบกับอิงหรือเปล่า?” หรอกนะ
ก็ของมันแน่อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เมื่อคืนนั่นมันก็แค่มัดจำ
เพราะสงสารลูกแมวที่ยังไม่มั่นใจในตัวเขาเท่านั้นหรอกนะ ถึงได้รอดจากเขี้ยวเล็บเขาไปได้น่ะ
“ กูว่าละ“ ไฟส่ายหัว
เมื่อคืนหมอกมันยังไม่ดูโมโหโทโสเท่าเชี่ยนี่ ขนาดชอบน้องมันข้างเดียวยังขนาดนี้
ถ้าเป็นแฟนกันเมื่อไหร่ คงยิ่งกว่านี้ ไอ้ก้องกังวานไกลนั่นคงคอหักคามือมันจริงๆ
เมื่อคืนพอมันลากน้องมันปลิวไปแล้ว เขาก็ขับรถพาคนเมากลับหอ
เพราะเห็นว่าเกียร์มันคงไม่ทำอะไรมากกว่านั้น แล้วก็พอดีเลย
นางยักษ์มายืนรออยู่ หน้าประตูหออยู่ก่อนหน้านั้น
แล้วคงไม่ต้องบอกว่า เขาปวดหัวยันตับไตไส้พุงขนาดไหน
กับเสียงบาดแก้วหูของคุณเธอที่หวีดร้องออกมา ยามไม่ได้ดั่งใจนั่น
-
จิ้มจึกๆ
ตลกที่บอกว่าหน้าตาตื่นยังกะเมียหาย
ซึ่งเราก็ว่าเมียหายจริงๆ นั่นแหละ 5555555
-
วรั้ยยย น่ารัก รอเกียร์ขออิงคบยุนะจ้ะ
-
รอพี่เกียร์ขาโหดจะจัดการเรื่องต่อยังไง :z2:
-
รักคนเขียนมากกกกกกกก อัพทุกเช้าเลยยย :mew1:
-
มาไวมากๆๆๆชอบๆๆๆๆๆ
กระจายแล้วน่ะ พี่เกียรได้เวลาลุยได้แล้ว
ด่านพี่ๆๆของอิงไม่น่าเบาน่ะ ไหนจะด่านเพื่อนๆๆๆอิงอีก
รุ้ว่าพี่เกียรร้ายไม่เบา มือไวมากกกก อิอิ
-
สนุกมากๆ :katai2-1:
-
ชอบเดอะแก๊งค์ ทำแล้วรับผิดชอบ
แมนหลายยยย
-
รอพี่เกียร์ขอคบน้องอิง
รอพี่หมอกเคลียร์กับน้องอิง
และรอสุดท้ายคือ รอตอนต่อไปนะ :mew1: :mew1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:hao6: :hao6: :hao6:
-
มาต่อไวววว เราชอบบบบบบบ รอตอนต่อไปนะคะ
-
พี่เกียร์โครตเท่โอ้ยยยยยยย ยอมรับว่าชอบอิงแบบแมนๆเลย :katai3:
-
เคลียร์กันได้ไวๆ พี่เกียร์เดินหน้าจีบอิงเป็นแฟนสักที
คนขี้หวงออกฤทธิ์
-
อิอิ :hao6:
-
ต่อไวมากชอบบบบ
-
อิงไม่ง่ายน้า พี่เกียร์จีบให้ไว
-
เชียร์พี่เกียร์ รู้ว่าใจตรงกันแล้ว จะเดินหน้ายังไงต่อ
-
พี่เกียร์เริ่มจีบน้องอิงได้แล้ว ณ บัดนาวค่ะ :hao6:
-
:katai5: :katai5: โอยๆๆๆๆๆ ทำไมอิงนางน่ารักขนาดนี้~~~ ทำตัวเป็นน้องสะใภ้ได้ดีมาก มามะ มาให้เค้าจุ๊ปหน่อย :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
เกียร์เดินหน้าเร็วๆหน่อยนะ
หมอกขอให้เจอคนที่ดี คนที่ใช่ในเร็ววันน้าาา :katai2-1:
ปล.คนแต่ง จะมีคู่อื่นอีกไหมอ่ะ อยากอ่าน
-
:z6: หมอกกกกกกกกกกก แต่นั่นแหละก็ดีที่เคลียแบบแมนๆไม่ทำตัวแย่ไปกว่านี้ แต่ก็ยังไม่โอกับหมอกอยู่ดี มันไม่แฟร์กับตัวอิงและเกียร์ ถ้าหมอกทำตามที่พูดว่าจะเป็นผู้ส่งสารที่ดีเรื่องก็ไม่เกิดเลย
หมอกหาเมียหรือปั๋วใหม่นะ :m19: เอาให้ไฉไลกว่าครีมจะ ญ ชตามแต่เลยจ่ะ
ในส่วนตัว นี่คิดว่าหมอกคงไม่ได้รักได้ชอบอิงอะไรมากเท่าเกียร์ที่มองมานานจองทางสายตามานาน อาจจะแค่เห็นว่าน่าเอ็นดูประจวบเหมาะกับแฟนแย่เลยมีคนเข้ามาทำให้ปันใจ(จึ๊ก!!ประสบการณ์ตรง) แต่ถ้าเจอคนที่ทำให้ใจเต้นคนนั้นคงเป็นรักที่แท้จริงมากกว่า
ส่วนเกียร์อิงต่างคนต่างป๊อดต่างคนต่างคิดว่าตัวไม่ดีพอซึ่งตามชีวิตจริงที่แบบนี้เยอะอยู่
แต่ก็ยังฮาเรื่องว่าที่เมียในอนาคตด่ากับเมียหาย 5555
ที่ไม่ชอบใจคงเรื่องที่อิงไปจูบง่ายๆ คืออยากจะลองเปิดใจก็ไม่จำเป็นต้องจูบกันแต่ก็เข้าใจฟิวว่ามึน+เฮิร์ทเลยคิดว่ามาทางนี้ดีกว่า อีกอย่างที่ไม่โออิงขึ้นรถกับคนตามจีบอีกคนตามดูมีความหวังอะ
แต่เชื่อว่าพอคบกันจะเป็นคู่ที่น่าอิจฉามากคะ :m11:
เห็นอิงผิดหวังกับแฟนเก่ามาเลยอยากให้รักครั้งใหม่เป็นรักที่ดีเพื่อลบอดีตที่แย่ไปจากใจ
เกียร์รุกจีบอิงได้เลย #ทีมอิงเกียร์เกียร์อิง
บ่นมาซะยาว แฮ่ ฮาาาาาาาา ก็มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะ รอติดตามจ้า
-
คือดีอะ
-
แอบสงสารหมอก :hao5:
-
กว่าอิงกับเกียร์จะได้เข้าฉากร่วมกันแต่ละฉากเนี่ยยากจริงๆเนอะ 5555
-
คบกันเลยยยยย แม่ยกพี่เกียร์ค่ะ
-
รอจ้าาาาาาา สนุกกกก ขอยาวๆๆๆ
-
เราพลาดเรื่องนี้ได้ยังไง
สนุกมากเลยอะ
พี่เกียร์หึงแรงนะเนี่ย
รอตอนต่อไปค่ะ
-
เอร้ยยยยย ชอบเรื่องนี้้ที่สุด o13
-
มาแรง มาไวจริงๆนะครับ พี่เกียร์
-
จะดีใจหรือสงสารอิงดี
-
เมียพี่เกียร์หาย :m20:
-
เกียร์ต้องเดินหน้าจีบบบ
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆขอยาวๆๆๆน้า :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
จีบน้องเลยยย :hao6: :hao6: :hao7:
-
ไปสิคะเกียร์ นั่งอยู่ทำไม??!!
ไปจีบน้องให้ไวเรยครัช ชิ่วๆๆๆๆ
-
ฮาพี่เกียร์ ตื่นมาเพิ่งนึกได้ว่าเมียหาย
ดีแล้ว ที่พี่หมอกกับพี่เกียร์เคลียร์กันได้
-
ว่าที่เมียหนีกลับบ้านไปแล้ว 555 เคลียร์แล้วจากนี้ก็เดินหน้าให้เต็มที่นะเกียร์ ใจตรงกันแล้ว
มัดจำก็ทำไปแล้ว เอิ๊กๆๆ
-
รอเคลียร์
-
รู้สึกได้ว่าอิงทุนหายกำไรหด :hao3:
-
เมียหาย....ก็ตามสิคะพี่เกียร์ พี่จะรออะไรล่ะ :z1:
-
เข้ามาติดตามด้วยคนค่ะ
พี่เกียร์มาไวเคลมไวจริงๆ 5555
ขอบคุณคยเขียนนะคะ
-
อิงคนฮอต พี่เกียร์ต้องเคลียคนจีบอิงหลายคนเลยยย
-
เชียร์พี่เกียร์ รู้สึดละมุนมาก :hao6:
-
เกียร์เริ่มจีบอิงได้แล้ว
-
ซักที อิอิ
-
เดินหน้าลุยเต็มที่เลยเกียร์
-
13
“ ตกลงมันยังไงกันแน่อิง เรื่องคืนนั้น ”
เขามีสิทธิ์จะรู้ไม่ใช่หรือ เขาเฝ้าตามคนตรงหน้ามา กว่าจะได้จูบก็เกือบหนึ่งปีเต็มอย่างนี้
แม้จะมีนอกลู่นอกทางบ้าง ก็เพื่อระบายความอัดอั้นตามประสาผู้ชายเท่านั้น
“ มันไม่เกี่ยวกับมึง แล้วต่อจากนี้ ไม่ต้องมาวอแวคนของกูอีก รู้ไว้แค่นั้นก็พอ”
หลังผู้มาใหม่จบประโยค ก้องไกลก็หันไปมองร่างโปร่งบาง ที่ยืนคุยอยู่กับเขาก่อนหน้าทันที
แม้จะยังโกรธที่โดนชกที่รอยช้ำยังไม่จางหายด้วยซ้ำ แต่ถ้าจะเอาคืนคนๆนี้คงยากอยู่
อีกฝ่ายคงไม่ยืนเฉยๆให้เขาเอาคืนหรอก แล้วพอได้ฟังอย่างนี้แล้ว ก็เข้าใจในทันทีว่าทำไม
ตัวเองถึงได้โดนบีบคอแทบหักอย่างนั้น....
“ อิงขอโทษครับพี่ก้อง ที่ ตอบรับความรู้สึกดีๆของพี่ไม่ได้ ขอโทษนะครับ...”
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ลำบากใจ ที่ต้องปฏิเสธคนที่พร้อมจะรักเขาตลอดเวลาอย่างนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ก้องไกลไม่เคยล่วงเกินเขาเลยด้วยซ้ำ แต่เป็นเขาที่ไม่ดีเอง
ที่ไปรักใครอีกคนแทน....
“ ฮะๆ เข้าใจแล้ว พี่เข้าใจแล้ว อย่าทำหน้าอย่างนั้น พี่ไม่เป็นไร”
มือใหญ่ยกขึ้นลูบหัวอีกคนเบาๆ เขาดันทุรังมาจนถึงขนาดนี้เอง
ทั้งที่อีกคนก็บอกอยู่บ่อยๆว่า เขาเป็นได้แค่พี่ชายเท่านั้น
แต่เป็นเขาเอง ที่ฝืนความเป็นจริงโกหกตัวเองอยู่ทุกวันว่า อีกหน่อยอีกคนก็ต้องใจอ่อน
“ ขอโทษนะครับ ขอโทษจริงๆ”
ก้องไกลฝืนยิ้ม มองคนลำบากใจก้มหน้าลง บอกขอโทษเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก
บนหัวไหล่แคบกว่าของเขานั้น มีมือใหญ่ของอีกคนวางอยู่ บ่งบอกถึงสถานะได้เป็นอย่างดี
เพราะอิงเป็นคนอย่างนี้ เพราะคิดถึงจิตใจคนอื่นแต่ไม่ฝืนใจตัวเองอย่างนี้
มันจึงเป็นอีกเสน่ห์ในหลายอย่างของอิง ที่ทำให้เขาหลงรักหลงชอบจนไปไหนไม่ได้
“ ผมจะไม่ฝากอิงไว้กับคุณ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่อิงเสียใจ ผมจะมาทวงตำแหน่งนี้คืน”
เกียรติภูมิแสยะยิ้มทันที เมื่อได้ฟังอย่างนั้น
“ ไม่มีวัน ”
เขาบอกแค่นั้น ก่อนจะไล่อีกคนด้วยสายตา และดูเหมือนคนโดนไล่เอง ก็พอจะเข้าใจความหมายนั้น
“ ถ้ามีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดนะ ไม่ต้องเกรงใจ”
มันคงถึงเวลาไปของเขาจริงๆแล้วสินะ
“ ขอบคุณนะครับ พี่ก้อง..”
สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา พี่ชายคนนี้ดีกับเขามากจริงๆ
ก้องไกลแค่ยิ้มให้อีกคนสบายใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไปอย่างเจ็บๆ
ไหนใครหน้าไหนมันบอกวะ ว่าตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
เขาเฝ้าตื้อเฝ้าตามอีกคนมาตั้งเท่าไหร่ หมาคาบไปแดกเฉยเลย
แถมยังเป็นฮัสกี้ไซบีเลียนม้ามืดจอมดุอีกต่างหาก
แค่โกลเด้น ตัวใหญ่ใจดีอย่างเขาคงต้องหลีกทางให้
ขอให้มีความสุข ให้สมกับที่เขาหลีกทางให้ก็แล้วกัน.. อชิรวิชณ์
หลังจากก้องไกลขับรถออกไปแล้ว อิงหันกลับมามองคนที่เมื่อเย็นวานมาหาเขาที่หอ
แล้วตอนเช้าวันนี้ก็มารับเขาไปม.อีก ทั้งที่ตัวเองไม่มีเรียน และแน่นอนคนที่ส่งงานจนหมดแล้ว
ในคืนที่เกิดเรื่อง ถึงได้ไปฉลองแล้วปะกันกับพวกเขาจนเกิดเหตุนั้น
เมื่อเย็นวาน คนที่เดินจับมือเขาไปที่เจ้าสีนิล ที่จอดรออยู่ไม่ไกล
ท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็น ของคนทั้งหอพักที่กำลังเดินเข้าเดินออก
ก็พูดกับเขาตอนมาส่งหลังจากพาไปกินข้าวแล้ว
“คบกับกูไหม?”
หือ...อะไร? ยังไง?
อิงถือหมวกกันน็อค ที่ยื่นส่งให้เจ้าของค้างอยู่อย่างนั้น เพราะอีกคนไม่ยอมรับมันไปสักที
หมวกใบใหม่ที่เพิ่งซื้อสดๆร้อนๆ แกะกล่องแกะพลาสติก
ก็ตอนมายืนต่อหน้าเขา แล้วบอกว่าจะพาไปกินข้าวนั่นละ
“ ชอบกูไม่ใช่เหรอ?”
กูก็ชอบมึงมาตั้งนาน แค่ตอบรับง่ายๆ ยังมีอะไรให้ต้องคิดอีก
แต่ร่างสูงคงลืมไปว่า ตัวเองบอกแค่ว่าจะจีบอีกคนเท่านั้น ยังไม่เคยได้บอกว่ารักว่าชอบเลยสักที
“ ไม่รู้สิครับ..”อิงใช้นิ้วเกาที่ขมับเบาๆ
อย่ามามองว่า เขาเล่นตัวปัญญาอ่อน ที่ตอบไปอย่างนั้นเหตุผลมันมีเป็นกระบุงเชียวล่ะ
แรกเลยคือ พี่เกียร์ชอบเขาอย่างนั้นเหรอ แล้วถามต่ออีกว่า เพราะอะไรถึงชอบเขากันล่ะ
เพราะเขาบอกรักอย่างนั้นหรือ จำได้ว่ามีคนบอกรักอีกคนเป็นสิบเป็นร้อย
สอง เพราะอยากลอง? หรือคิดว่าเพราะเห็นว่าเกย์อย่างพวกเขาพอรักอีกคนแล้ว
พอเขาขอลองเอาเป็นหนูทดลองเรื่องรักๆใครๆ ก็รีบตกปากรับคำ โอเค เซเยส
อย่างคนใจง่ายอย่างนั้นหรือเปล่า ทั้งๆที่คนๆนั้นคบแต่ผู้หญิงมาตลอดอย่างนั้นน่ะนะ
แล้วตอนนี้เหล่าสาวๆในสต็อก คนตรงหน้าเขาเคลีร์ยหมดแล้วอย่างนั้นเหรอ
ที่ไม่เห็นควงใครนานแล้วเพราะแค่ไม่ว่างเท่านั้นหรือเปล่า
สาม เพราะเพื่อนเขาชอบ ก็เลยเกิดหวงก้างขึ้นมาอย่างไม่คิดอะไร เพื่อนกูว่าดีกูก็ว่าดีตาม
ไหนๆมันก็รักก็ชอบกู จะปล่อยมันไปให้เสียดายทำไมอย่างนั้นใช่ไหม
เพราะคนตรงหน้า ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยสักอย่าง มีแต่เขาเท่านั้นที่รู้จักอีกฝ่าย อยู่ข้างเดียวที่เท่าผ่านมา
“ คิดนานไปละ..ป๊อก!”
ร่างสูงที่ยังคร่อมยานยนต์ขนาดสองล้ออยู่ ดึงหมวกกันน็อคไปจากมืออิง แล้วเคาะหัวเขาเบาๆ
“ ไม่แน่ใจ..” และไม่เข้าใจด้วยเลยต้องคิดนานไง
“ มึงไม่แน่ใจอะไร? ไหนบอกมาซิ”
กอดอกหน้าเข้ม จ้องเอาคำตอบที่จะต้องได้ในเดี๋ยวนั้น
“ ไม่แน่ใจว่าจะคบกัน หรือจะแค่ดูๆกันไปก่อนดีน่ะครับ”
แม้มันจะไม่ตรงกับความสนเท่ห์ในใจก็ตาม
แต่หากมีโอกาสดีๆที่อีกคนหยิบยื่นให้ เขาก็อยากจะลองคว้ามันเอาไว้ดู
“ ทำไมต้องดูๆกัน มึงไม่แน่ใจในตัวกู?”
“ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ พี่ไม่คิดว่าการคบกันเป็นแฟน มันดูจริงจังมากไปหรือไง ผมกับพี่เพิ่งรู้จักกัน
ผมชอบพี่ ก็อยากจะคบหาดูใจกันเป็นธรรมดา แต่ถ้าพี่เกิดคิดว่า การลองคบกับเกย์อย่างผมเล่นๆดู
แล้วมันไม่ใช่ขึ้นมา ยังไงคนถูกทิ้งก็ต้องเจ็บต้องเสียใจอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ”
และเปอร์เซ็นต์การถูกทิ้ง มันเอนเอียงตราชั่งมาที่เขาเห็นๆ
เหมือนเกียร์ก็อึ้งๆไปเหมือนกัน เมื่ออีกคนว่ามาก็มีส่วนถูก
พวกเขาแอบรักกันมาแล้วก็จริง แต่ได้พูดคุยกันยังไม่ถึง24ชม.เลยด้วยซ้ำ
ตอนกินข้าวก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก เพราะไม่ค่อยชอบคุยทั้งคู่
“ แค่ลองดูๆกันอย่างมึงว่าก็ได้ แต่ถ้ามึงแรดเมื่อไหร่มึงเจอกูแน่”
อิงยืนมองตามเลขทะเบียนท้ายเครื่องยนต์ ที่เจ้าของมันบิดคันเร่งจากไปโดยไม่เอ่ยลาสักคำ
คำตกลงก็รวบรัดให้เขาในทีเดียว โดยไม่ต้องเอ่ยปากตอบให้เสียน้ำลาย
แต่อย่างน้อยอิงก็ไม่เสียโอกาสดีๆไป
จากนี้ก็ขึ้นอยู่กับกาลเวลา ที่จะพิสูจน์พวกเขาทั้งสองคนแล้วว่า จะไปกันได้ไกลแค่ไหน
จะจบลงแค่ลองดูๆกัน หรือจบตอนคบกันเป็นแฟนแล้ว หรือถ้าโชคดีมีชะตาร่วมกันจริง
อาจจะได้อยู่เคียงคู่กัน ไปจนหมดลมหายใจเลยก็ได้
หากจะถามว่าทำไมถึงต้องดูๆกันก่อน ก็อย่างที่บอกอีกคนไป ถ้าตกลงคบกันเมื่อไหร่
นั่นหมายถึงว่าคนๆนั้นได้พิสูจน์ให้เขาเห็นแล้วว่า เขาจะไม่ต้องมานั่งระแวงถามโน่นนี่บ้าบอ
งี่เง่าทั้งกับตัวเองและอีกคน
อชิรวิชณ์ก็หวังไว้ว่า ถ้าต้องจบความสัมพันธ์ในช่วงที่ดูๆกันมันอาจจะ เจ็บน้อยกว่าการตกลงคบกันแล้ว
แล้วในช่วงเวลาที่ว่านี่หากอีกคนเผลอไปมีใคร เพราะความมั่นคงในใจมีไม่พอ
มันจะได้ไม่เรียกว่าการนอกใจ คำว่านอกใจ สำหรับอิงมันเป็นอะไรที่สาหัสสากรรจ์มาก
ฉะนั้นเขาเลยต้องการดูให้แน่ใจก่อน แล้วมันยังเป็นการทดสอบความอดทน
ความซื่อสัตย์ของพวกเขาทั้งคู่อีกด้วย ต่างคนต่างต้องพิสูจน์ตัวเองให้อีกฝ่ายได้เห็น
ได้มั่นใจในกันและกัน เมื่อต้องเอ่ยปากขอคบกันอีกครั้ง
เชื่อเถอะมันไม่ง่ายนักหรอก ที่คนปากหนักอย่างนั้น จะเอ่ยปากกับเรื่องอย่างนี้กับใครบ่อยๆ
เขาถึงต้องคว้าโอกาสที่แสนจะหายากนี้ เอาไว้แบบครึ่งทางยังไงล่ะ
-
“ รายงานมาเลยค่ะ คุณอชิรวิชณ์ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ห้ามมีหมกเม็ดเด็ดขาด!”
น้ำฝนกดตัวจำเลยให้นั่งลง ที่ประจำ ที่มี วรรณา ปันนภ
แล้วก็สายฟ้าที่นั่งกอดอกแสยะยิ้ม มองเพื่อนรักที่กำลังจะถูกเพื่อนๆซักฟอกอย่างถูกอกถูกใจอยู่
“ ก็ไม่มีอะไร จำข่าวมือที่สามที่ปันเอามาบอกได้ใช่ไหม จริงๆแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้น....”
อิงจำต้องเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น พร้อมกับสาเหตุที่มาให้เพื่อนได้เข้าใจกันถ้วนหน้า
แบบไม่ลงรายละเอียดมากนัก เพราะตอนข่าวลือไปทั้งม.ว่าเขาเป็นมือที่สามออกมา
ตัวอิงเองก็ไม่ได้พูดแก้ตัวอะไรมาก บอกกับเพื่อนแค่ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่เขาลือกัน
ทั้งสามก็ไม่ถามอะไรอีก เพราะเชื่อตามคำบอกเขา
ส่วนสายฟ้ารายนั้นได้รับการรายงานสถานการณ์ไปก่อนหน้าแล้ว แต่ก็ยกเว้นเรื่องที่อิงค้างกับเกียร์คืนนั้น
“ แต่ตอนนั้นพี่เกียร์โคตรน่ากลัวเลยนะเว้ย”
สาวเนิร์ดยังจำได้ เธอยืนกอดกันกับสาวสวยลุคเซ็กซี่อย่างน้ำฝนที่สั่นพั่บพอๆกันกับเธอ
หนุ่มล่ำๆเยอะแยะมันไม่ไปซบ มันมากอดเธอที่ถ้าเกิดตีกันยกกลุ่มขึ้นมาจริงๆ
เธอคงจะช่วยกันได้อย่างนั้นล่ะ
ปันมันก็ยืนดูท่าทีอยู่ข้างไอ้ฟ้า ที่สายฟ้าฟาดลงเปรี้ยงๆเป็นเส้นเป็นสายจากสายตามัน
ก็เคยบอกแล้ว ฟ้ามันน่ากลัว มันไม่สนใจหรอกว่าตัวมันจะเจ็บขนาดไหน
ถ้าเห็นเพื่อนเจ็บ พี่เกียร์ก็พี่เกียร์เถอะ สู้ได้ไม่ได้มันกระโจนใส่หมดอะ เธอล่ะกลัวใจมันที่สุด
ถ้าอิงไม่บอกว่าไม่เป็นไรซะก่อน แฟนมันคงได้โดนเผาด้วยสายตายิ่งกว่านั้นแน่ๆ
“ แล้วยังไงอีก? ก็เลยคบกันแล้วว่างั้น“ ฝนยังฟอกอีกคนต่อ
“ เปล่า ตกลงว่าจะดูๆกันไปก่อน ยังไม่ทันได้คุยกันเกินสองวัน จะให้ตกลงคบกันเลยคงไม่ใช่อะ”
“ เออ ก็จริงของแก แล้วงี้พี่ก้องของฉันก็แห้วของจริงแล้วสิ น่าสงสารจัง”
ฝนทำท่าโอดครวญจนปันนึกหมั่นไส้
“ แกก็ไปปลอบขวัญพี่เขาสิ”
“ ไม่เอาอะ ฉันอยู่ของฉันเฟี้ยวๆอย่างนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะหาห่วงมาผูกคอทำไม”
สาวสวยแบมือยักไหล่ด้วยท่ามั่นๆของตัวเอง จริงๆก็ไม่ใช่อะไรหรอก
ความรักมันคงไม่ถูกชะตากับเธอมากกว่า เลยยังไม่เจอคนที่ถูกใจจริงๆ
“ ว่าแต่จะสอบแล้ว จะติวกันวันไหนก็จัดมาเลยละกัน”
สายฟ้าเปลี่ยนเรื่อง เพื่อไม่ให้อิงโดนเพื่อนซักมากกว่านั้น ที่พูดๆมานั้นอิงก็เล่าให้ฟังเกินจำเป็นมากแล้ว
หลังจากนั้นพวกเขาก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนกัน
และอีกไม่นานพวกเขาก็กำลังจะหมดวัยของเฟรชชี่กันแล้ว หลังจากผ่านการสอบครั้งนี้ไป
-
ก้องไกลลลลล
ขอคนมาดามใจโกลเด้นทีเถอะค่ะ หงอยๆเลยงานนี้
-
FCพี่เกียร์โหด :z2:
-
หาคู่ให้พี่ก้องด้วยนะ
-
เกียร์ ปากหนักนักนะ. ระวังเหอะ. มือที่สาม สี่ ห้า. รอเสียบ. ห่วงว่าจะมีชะนีฝ่ายเกียร์มากวนใจอิง
-
พี่ก้องงงงงง :m3: มามะ เดี๋ยวปลอบใจเอง
-
พี่เกียร์อ่าาา ปากไม่ดีเลย น้องอิงไม่ได้แรดซักหน่อย มาขู่น้องทำไมเนี่ย :m16:
ถ้าน้องใจง่ายจริง ก็คงตกลงยอมคบกับพี่ทันทีแล้วล่ะ ดูสิ น้องขอดูใจก่อนซะงั้น แต่เหตุการณ์ในห้องนอนพี่เกียร์ไม่นับนะ :haun4:
ถ้าเอาคำพูดที่พูดในใจกัน เปิดเผยให้อีกฝ่ายรู้ ทุกอย่างเคลียร์ ชัด กระจ่างแจ้งเลยทีเดียวเชียว :laugh:
-
เรารอเรื่องนี้อัพทุกวันเลยนะรู้มั้ยย ><
อิพี่เกียร์ทำไมแกไม่พูดว่าชอบน้องเขามานานแล้วหาาา!
พอพูดถึงนอกใจนี่กลัวเลยนะเนี่ย อย่าน้าาา TT
-
แสดงคะแนเร็วน่ะๆๆพี่เกียร์
หาคู่ให้พี่ก้องด้วยจิ หรือจะให้พี่ไฟ ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
:katai2-1: พี่เกียร์ปากแข็งไปนะ
-
เทียบพี่เกียร์เป็นไซบีเรียนฮัสกี้ไม่ได้นะคะ พันธุ์นี้มันติ๊งต๊อง อย่างพี่เกียร์ต้องร๊อตไวเลอร์
ชอบนิสัยอิงอิง เงียบๆแต่ไม่ใส
-
พี่เกียร์แสดงความจริงใจ และอย่าปาก......เกินไปนะ
เห็นใจคนฟังบ้าง
อิงขอดูๆกันไปกับพี่เกียร์ก่นก็ดีนะ ได้พิสูจน์ตัวพี่เกียร์
ได้ไปเคลียร์ตัวเองด้วย พอคบกันจะได้ไม่ระแวง อิงมีบาดแผลมาก่อน ย่อมต้องป้องกันหัวใจตัวเองบ้างเป็นธรรมดา
-
ชอบอิงนะ มีเหตุผลดี :katai2-1:
-
รอ
-
สงสารก้องจังงงงงงง
-
อยากเลี้ยงโกลเด้น มาม่ะ มาหาเจ้มา :กอด1:
-
สงสารก้องไกล
-
ก้องเปรียบตัวเองซะน่ารักเชียวโกลเด้น จะมีใครมาดามใจเจ้ายักษ์ใจดีนี้บ้างไหม ชอบความคิดของอิงอะเหตุผลแต่ละอย่างรองรับดีมาก เหนื่อยใจกับอีพี่เกียร์ปากหนักไปถึงไหน เปิดปากบอกเล่าความรู้สึกกันบ้างสิให้น้องมันรู้มันเห็นหน่อย
-
พี่เกียร์เคลียร์ตัวเองด่วนๆเลยนะคะ อิอิ
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
โกลเด้นนนนนน่าฉงฉาน หาคนมาดามใจทีเถอะะ ตามจีบเขามาเป็นปีแระ แต่แห้วซะงั้น
-
สงสารโกลเด้นจัง :hao5:
ให้คนอกหักมาป๊ะกับคยอกหักดีไหม เก๋ๆ :katai3: :katai3:
-
น้องอิงน่ารัก ติดตามนะค่ะ ชอบมากๆเลยค่ะ
-
ไหนๆพี่ก้องกับพี่หมอกก็อกหักจากอิงทั้งคู่ คุณนักเขียนก็จับมาให้กันเองซะเลยดีมั้ย(มโนไปเรื่อยเปื่อย)
-
รออ่านการดูกันไปเรื่อยๆของเกียร์อิง
พร้อมกับการรอคนดามใจหมอกก้อง
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
แหม่~~ ชอบเรื่องนี้จริงๆ บรรยายไม่ถูกแต่แบบว่าชอบเรื่องนี้มาก!
-
หาคู่ให้พี่ก้องที คนดีของบ่าววว :ling1:
-
ก้องหมอกเลยค่ะ ง่ายดี 55555555555555555
-
นี่มันไม่ใช่ฮัสกี้แล้วค่ะนักเขียน นี่มันบางแก้ว 555555555555555555555555555555555 :laugh:
โยนคุณก้องมาทางนี้ทีค่ะ จะดามใจให้ :hao6:
-
ความโรแมนติกของทั้งสองคนอยู่ไหน :katai1:
-
gear ก็ตรงเกิิ๊น
-
ฮา น่ารักดีอะ หมีดุ
-
อิพี่เกียร์โหด!!!!!! อิงน่ารักอ่ะ :mew1:
-
พี่ก้องงง คนนิสัยดีๆมักได้เป็นพระรอง ต้องอัพความดิบอีกนิดนึงนะพี่อาจจะเข้าทางพระเอกบ้าง 555
ในที่สุดอิงก็จะได้แนบชิดแบบไม่ต้องแอบแล้ว <3
-
ถถถ พี่ก้องคนดีจริงๆ
เห็นด้วยกับเม้นที่บอกว่าให้ช่วยหาคนดามใจพี่ก้อง
หาให้พี่แกสักคนนึงเถอะ
-
สงสารก้อง
-
พี่ก้องโกลเด้นสนใจจะฟีทกับบางแก้วปากเปราะอย่างน้องมั้ยคะ :m13:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:ruready ข้ามขั้นตอนไปหน่อยนะพี่เกียร์ อยู่ๆ มาชวนเป็นแฟน...จีบน้องก่อนน่ะ ทำให้อิงมั่นใจในตัวนายซะก่อน :hao3:
-
14
“บรื๊นน...”
“เอี๊ยดดด..”
2ล้อคันใหญ่2คัน จอดลงตรงหน้าเป้าหมาย ที่ไม่ได้นัดหมาย พร้อมๆกัน
อิงกับสายฟ้ามองหน้ากัน ก็พวกเขาจะไปติวอิ๊งกันที่บ้านปัน ก็บอกไปแล้วนี่นา
ต่างคนต่างเดินไปหาคนของตัวเอง ที่เปิดหน้ากากหมวกกันน็อคขึ้นรออยู่แล้ว
“มีอะไรหรือเปล่าครับ?”
อิงไม่สนใจสายตาอยากรู้อยากเห็นของใครๆ ที่ต่างพากันชี้ชวนให้กันดู ถามคนที่ควรจะใส่ใจ
“จะพาไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวไปส่งก็ได้” ไม่ใช่อะไรก็แค่อยากเห็นหน้า อยากกินข้าวด้วยเท่านั้น
“ก็ได้ครับ เดี๋ยวไปบอกเพื่อนก่อน”
ดูท่าเหมือนจะปฏิเสธไม่ได้ เลยเดินกลับไปหากลุ่มเพื่อนที่รออยู่ไม่ไกล
ก่อนกลับมาซ้อนท้าย แล้วก็ทะยานตีคู่กันออกไปกับรถอีกคัน
เมื่อไปถึงร้านอาหารที่อีกคนพาไป ก็พบว่าสายหมอกมารออยู่ก่อนแล้ว
เกียร์เดินนำเข้าไปก่อน ในมือหนาใหญ่ที่ทั้งกร้านทั้งสากมีมือของอีกคนอยู่
“ มันอยากคุยด้วย จะคุยหรือเปล่า ?”
หันมาถามความพอใจของอีกคน เพราะถ้ายังลำบาใจหรือยังไม่อยากคุย เขาก็ไม่บังคับ
“คุยได้ครับ ถ้ายังไงตรงนั้นดีไหมครับพี่หมอก”
อิงชี้ชวนไปที่ระเบียงริมน้ำ ที่ตรงนั้นเป็นแค่ระเบียงโล่ง ลมโกรกสบาย
“ ตรงนั้นก็ได้” จะตรงไหนก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่ให้ได้คุยก็พอ
ทั้งสองเลยเดินตามกันออกไป ปล่อยให้อีกสามคนสั่งอาหารรอไปก่อน
“ มีอะไรจะคุยกับอิงเหรอครับ?”
บอกอีกคนด้วยการเรียกชื่อแทนตัวอย่างเมื่อก่อน เมื่อเห็นสีหน้าไม่สู้ดีนักของคนตรงหน้า
ก็พอจะรู้อยู่ว่าอีกฝ่ายจะคุยอะไร.....
“ เรื่องคืนนั้นพี่ขอโทษนะ แล้วก็เรื่องของขวัญด้วย พี่...คงไม่แก้ตัว พี่แค่อยากให้อิงยกโทษเรื่องของขวัญเท่านั้น
พี่ไม่เคยโกหกอะไรเลยสักครั้ง นอกจากเรื่องนี้ ขอโทษที่ทำลายความไว้ใจความเชื่อใจที่อิงมีให้
ขอโทษนะครับ”
นัยน์ตาของคนสำนึกผิด เสหลบสายตาอีกฝ่ายมองลงบนผืนน้ำเบื้องหน้า
สายลมแรงพัดผ่านจนเสื้อผ้าสะบัดตามแรงลม เสียงลมกระทบสายน้ำจนเกินเสียงคลื่น
แต่น่าแปลกสายลมนั้น กลับยังไม่พัดพา ความหนักอึ้งในใจของร่างสูงไปสักที
อชิรวิชณ์ทอดถอนหายใจ วันนี้แค่วันเดียวเขาต้องลำบากใจ กับการปฏิเสธความรู้สึกดีๆที่มีมาให้ถึงสองคน
ไม่ได้ดีใจเลยสักนิดที่มีคนมารักมาชอบ แล้วตอบรับไม่ได้อย่างนี้
“ พี่หมอกคงไม่รู้ว่า วันที่พวกพี่แข่งรอบชิง อิงถูกคนที่ตัวเองแอบรักมองราวกับเกลียดชังขนาดไหน
เพราะเขาคิดว่าอิงเป็นคนแย่งพี่มาจากอกใคร พี่คงไม่รู้ว่าอิงต้องกล้ำกลืนน้ำตาขนาดไหน
ตอนแบกรับความรู้สึกแย่ๆอย่างนั้น ปั้นหน้ายิ้มตอนเดินในขบวนพิธีปิด
อิงต้องตอบคำถามของใครต่อใคร ว่าได้ไปแย่งของๆใครหรือเปล่า
ตอนที่โดนตราหน้าว่าร่าน เพราะแค่จูบกับคนที่คิดว่าจะตกลงปลงใจ
มันทั้งเจ็บทั้งชาไปทั้งหน้าเลยล่ะครับ พี่รู้หรือเปล่า?”
ได้ยินอย่างนั้น ความหนักหน่วงในหัวใจของร่างสูงมันยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ
มือใหญ่กำหมัดแน่นจนขึ้นข้อ สิ่งที่อิงเพิ่งบอก เขาไม่เคยได้รู้และไม่เคยนึกถึงเลยจริงๆ
อิงเว้นช่วงแค่อึดใจ ก่อนจะเอ่ยต่อ
“ แต่ก็ต้องขอบคุณพี่หมอกเหมือนกันนะครับ ที่ทำให้เรื่องมันง่ายขึ้น ถ้าตอนนั้นพี่เอาของให้พี่เกียร์ไปแล้ว
แล้วไม่บอกว่าใครให้อย่างที่อิงบอก ตอนนี้อิงก็ยังคงปอดแหกอยู่อย่างเดิม กับพี่เกียร์ก็คงไม่ได้มีโอกาส
แม้แต่จะคุยด้วยซ้ำละมังครับ แม้จะตอบรับความรู้สึกดีๆของพี่กลับไม่ได้ แต่ตอนนี้อิงก็ไม่ได้โกรธ
ไม่ได้อะไรแล้วจริงๆ อย่าคิดมากเลยนะ หากไม่มีพี่หมอกเรื่องราวดีๆบางเรื่องก็คงไม่เกิดขึ้นกับอิง
ขอบคุณนะครับกับเรื่องราวและความรู้สึกดีๆที่มีให้”
อิงจับมืออีกฝ่ายมาบีบแล้วยิ้มให้ด้วยไมตรีจิต พอเห็นรุ่นพี่ส่งยิ้มมาให้อย่างไม่ได้ฝืน ก็เบาใจขึ้น
สายหมอกมองมือที่กอบกุมมือเขาไว้ แล้วกุมทับมือเล็กกว่านั้นอีกที กับรอยยิ้มที่ส่งให้อีกคน
กลับทำได้ง่ายกว่าที่คิด ทำไมกัน?
ทำไมเขาไม่รู้สึกเสียใจเท่าที่คนอกหักควรจะเป็น อย่างตอนที่เขาเลิกกับแฟนคนแรก
พอได้รับการให้อภัยจากคนที่ เขาคิดว่าเขารักเขารู้สึกดีๆกับคนๆนี้
แต่ทำไมเขามีแค่ความรู้สึกเบากับสบายใจเท่านั้น
แม้จะใจหายหน่อยๆ แต่ความรู้สึกกลับไม่หนักหน่วงเท่าที่คิดไว้ก่อนหน้า
มือนี้ที่จับอยู่ก็มีแต่ความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจเพียงเท่านั้น .... ทำไมกัน
หากแต่คนที่นั่งเฝ้าสถานการณ์กับคิ้วกระตุกหงึก
นึกถึงวันที่คนที่ตัวเองแอบมอง เดินเข้าไปหาพวกเขาตอนนั้น
ยังจำความรู้สึกอัดอั้นตันใจจนเก็บเอาไว้ไม่อยู่ ในตอนนั้นได้อย่างดี
แต่วันนี้มันต่างกัน....
อีกคนมีใจให้กัน ไม่ต้องมองด้วยความรู้สึกอย่างเดิมอีกต่อไปแล้ว
เมื่อเห็นเพื่อนยิ้มอย่างดีใจก็โล่งใจไปด้วย คงเคลียกันแล้ว
.... แต่มือน่ะ จะจับกันอีกนานไหม...หา?
“ คุยเสร็จยัง? อาหารมาแล้ว”
เดินเข้าไปขัดบรรยากาศแห่งมิตรภาพนั้นอย่างใจคิดทันที หมอกได้แต่ส่ายหัว อย่างรู้ทันเพื่อน
จากนั้นจึงพากันเดินกลับโต๊ะที่มีเขื่อนกับสายฟ้านั่งรออยู่ แต่อาหารยังไม่มีมาเสิร์ฟสักจาน.....
-
“กลับตอนไหน?”
ส่งอีกคนถึงหน้าบ้านเพื่อนที่บอกว่าจะมาติวหนังสือกัน เพราะสัปดาห์หน้าก็เริ่มสอบกันแล้ว
สัปดาห์นี้ต้องเร่งอ่านกันแล้ว ถ้าคนที่ยังไม่ได้มีตัวหนังสือในหัวสักตัว
แต่อชิรวิชณ์คล้ายแค่ทบทวนความรู้มากกว่า เพราะก็เข้าใจบทเรียนดีแล้ว
อ่านมาเรื่อยๆด้วย ไม่ต้องมาก้มหน้าก้มตา เร่งอ่านเอาตอนใกล้สอบอย่างนี้
“ คงจะดึกเลย ไม่แน่ว่าจะค้างที่นี่หรือเปล่าน่ะครับ”
บอกคนที่จะต้องกลับไปอ่านหนังสือเหมือนกัน
ที่จริงเขาจะมาเองก็มาได้ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาให้คนขับ ต้องวนไปวนมาอย่างนี้
แต่เกียร์กลับไม่ยอมจะพาเขามาส่งให้ได้
“ อือฮึ ..แล้วแต่ละกัน แต่ถ้าจะกลับโทรบอกกูด้วย ดึกขนาดไหนก็ต้องโทร เข้าใจใช่ไหม?”
บังคับให้เข้าใจมากกว่ามั๊ง อิงได้แต่คิดในใจ ขืนพูดออกไปสิ จะโดนเขกหัวเอา
“ เข้าใจแล้ว กลับไปได้แล้วครับ เดี๋ยวก็อ่านหนังสือไม่ทันกันพอดี”
ไม่ได้อยากจะไล่หรอกนะ แต่แค่ไม่อยากให้อีกคนต้องขับรถแบบรีบๆก็เท่านั้น มันอันตราย
“อิง...”
“ครับ....”
“พรึบ..”
“ อื้อ....อือ........อื้มมม...”
แจ็กเก็ตหนังที่อีกคนสวมทับเสื้อกล้ามมา ถูกตวัดคลุมลงบนหัวเขาจนมิด
ก่อนคนที่ยังคร่อมเจ้าสีนิลอยู่จะรั้งต้นคอเขาให้เข้าใกล้เจ้าตัว แล้วกดแนบริมฝีปากลงมาจนชิดกัน
จูบหนักๆซ้ำๆอยู่หลายที จึงแทรกเรียวลิ้นเข้าไป ควานหาความหวามหวานอยู่ในนั้นเป็นนานสองนาน
“ พี่เกียร์..ครับ..พอ..อื้อออ”
ร่างโปร่งที่เริ่มระทวยอ่อน เอ่ยปรามกระท่อนกระแท่น เมื่อกลัวว่า คนที่ไล่จูบไปทั้งใบหน้า
ที่เลื่อนลงไปจนถึงลำคอ จะเผลอทำรอยเอาไว้
อีกทั้งที่ตรงนี้มันก็เกือบหน้าประตูหน้าบ้านเพื่อนเขา แม้ว่าไฟส่องสว่างจะแค่สลัว
แต่ถ้าใครมาเห็นเข้ามันคงไม่ดีแน่ แม้จะอยู่ในซอยที่ไม่ค่อยมีใครผ่านไปผ่านมาสักเท่าไหร่ก็ตาม
แต่ร่างสูงกลับวกมาปิดปากเขาอีกครั้ง แล้วดูดเอาดูดเอา จนเขาสั่นไปทั้งร่าง
“แม่งเอ๊ย.....อิง..”
เกียร์สบถทั้งที่ริมฝีปากยังชิดกันอยู่ หน้าผากที่แนบชนยังไม่อยากห่างไปไหน
เขาแทบคลั่งเมื่อคนในมือ ตวัดเกี่ยวปลายลิ้นตอบอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กัน
ยิ่งดวงตาหยาดเยิ้มเมื่อโดนจูบอย่างนั้น เกียร์แทบคุมตัวเองไม่ได้ ฝ่ามือยังเค้นก้นอีกคนค้างอยู่
อิงเอื้อมจับเอามือใหญ่ๆ ที่ทั้งขยำทั้งขยี้เจ้าซาลาเปาสองก้อนนั่นออก
“ กลับได้แล้ว.. นะครับ”
ของหวานก็ทานแล้ว สมควรแก่เวลาแล้วล่ะ ป่านนี้เพื่อนเขาคงรอกันแล้วด้วย
ดึงเสื้อที่คลุมหัวตัวเองอยู่ เอื้อมตวัดคลุมหัวไหล่ให้ร่างสูง ที่สอดมือเข้ากับแขนเสื้อ
เลยกลายเป็นว่าอิงสวมเสื้อให้อีกคนโดยปริยาย
“ ก็ได้..จุ๊บ”
ก้มลงฉกจูบลาคนริมฝีปากเจ่อที่ตัวเองทำไว้เร็วๆ
เมื่อเห็นว่าเพื่อนพาอิงเข้าบ้านไปแล้ว จึงได้บิดเจ้าสีนิลกลับหอตัวเอง
พร้อมกับรอยยิ้มที่ซ่อนเอาไว้ภายใต้หมวกกันน็อคลายดุนั่น.....
-
กรี๊ดดดดดดด
-
อิพี่เกียร์มือไวชะมัดดด
จูบกันแป๊บเดียว สะโพกหนูอิงไม่เหลือ T.,T
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ
รอน้า
-
พี่เกียร์นี่หึงดะเลย น่ารักกกก
-
นี่ถ้าพี่เกียร์ได้อิงเป็นเมียเมื่อไหร่ คงได้มีการหวงขั้นสุดกันแน่ๆ
-
ขนาดหื่นยังเท่สัดอ่ะพี่เกียร์ :z10:
-
อิพี่เกียร์มือไวใจเร็ว
กำไรลอดเลยนะ 5555
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
พี่เกียร์รู้เลยว่าหื่นมาก555
-
พี่เกียร์ใจเย็นนนนนนน 555555555
-
พี่เกียร์คนขี้หึง แถมหื่นอีกต่างหาก
พ่อจอมฉก ฉกปากอิงอีกแล้ว
:hao6: :hao6:
-
มาสั้น ๆ แต่พี่เกียร์ได้กำไรเพียบ 555+
-
พี่เกียร์~~~~~~~~~`~`~~~~ :katai2-1: o13 :hao6:
-
พี่เกียร์หื่นนนน
:pig4:
-
ตลอดดดดดดด ไม่เน้นพูด เน้นมือถึงตลอดอ่ะ
55555 -.,-
-
เป็นพระเอกที่ออกตัวช้าแต่เคลมเร็วมาก
-
ที่แท้พี่เกียร์ก็เป็นพวกปากหนัก หึงเขา ชอบเขา ตามดูอยู่ห่างๆ แต่ก็ไม่รู้จักพูดไม่รู้จักบอก ไม่งั้นนะป่านนี้ได้เป็นแฟนกันละ
พี่เกียร์นี่นะเป็นพวกทำมากกว่าพูดสินะ อิงคงต้องสังเกตจากการกระทำเอาแล้วล่ะ รอให้พูดคงไม่รู้เรื่องกัน
-
สโลแกนนาง "ถึงจะช้า แต่ก็เคลมเร็วนะเฟ้ย"
พี่เกียร์ตัวอันตรายนะนั่น ระวังตัวนะอิง
-
โอ้ยยยย พี่เกียร์ถ้าจะขนาดนี้พาอิงกลับบ้านด้วยเลยค่าา :ling1:
-
อิงไม่รอดแน่. ได้เป็นเมียเกียร์ในเร็วๆ. นี้แน่ๆ. อิงชัดเจนมาก. เกียร์ก็เลิกปากหนัก. รีบบอกรักอิงได้แล้ว.
เชียร์หมอกกับก้องนะ. แต่ยังสงสัยใครจะได้อยู่บน
-
พี่เกียร์นี่ยิ่งกว่าเสือร้ายชัดๆ
-
เอ่ออออออ ก้นนี่ต้องช้ำแน่ๆเลย :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
เกียร์ปากไวมือไวจัง แบบนี้อีกไม่นาน อิงไม่รอดแน่ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
พี่เกียร์มือไวจริงๆเลย
หนูอิงจะรอดไปได้อีกนานแค่ไหน เฮ้อออออ
-
ทั้งหึงทั้งหื่น 555555
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
พี่เกียร์มือหรือหนวดหมึก....!!!!
-
ไม่มีไรมาก แค่ :-[
-
นี่แค่กำลังดูๆกันอยู่นะเนี่ย แอร๊ยยย พี่เกียร์ ปากว่ามือถึงจริงๆ ถนอมน้องหน่อยเซ่ :o8:
-
พอมีโอกาศก็เอาใหญ่เลยนะพี่เกียร์
-
พี่เกียร์ทั้งขี้หึง ทั้งหื่นน
อิงจะรอดไปได้ซักกี่ตอนนะ
-
รู้เลยว่าพี่เกียร์หื่น อิอิ เชียร์ให้ได้ เอ้ย เป็นแฟนกะนสักที
-
อืมหืมมมม จัดว่าเด็ด :hao7:
-
:m3: :m3: :m3: :m3:
-
:z1: แอบฟินเบาๆ
-
พี่เกียร์ได้ใจคนอ่านมากตอนนี้
-
พี่เกียร์ทั้งหวง ทั้งหึง ทั้งหื่น
จูบซะไม่กลัวว่าปากน้องจะบวมให้อายเพื่อนเลยนะ
ดีแล้วที่พี่หมอกเคลียร์กับน้องเข้าใจยังไงก็ขอให้เจอรักแท้เร็วๆนะ
จะได้หวานแข่งพี่เกียร์น้องอิง
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่เกียร์นี่ มือไวใจเร็วจริงๆ :katai2-1: รอวันน้องอิงยอมรับเป็นแฟนจริงๆเสียที
-
จะทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง ค่อยๆเป็นค่อยๆไปค่ะพี่ :z1:
-
แหมๆๆๆ บทจะหวานก็นะพี่เกียร์ทำจนอิจฉาเลย
-
แหม่ ขนาดนี้ เอากันหน้าบ้านเลยเถอะ 555555555555
-
ชอบเวลาพี่เกียร์ หึง และ หื่น ฮ่าๆๆๆๆๆ
สงสัยสอบเสร็จเมื่อไรอิงโดนกินแน่ ฮ่าๆๆๆ
-
พี่เกียร์คนบ้าาาา~~ ฉวยโอกาสสสสส~~~(แบบสมยอม) :-[ :hao7:
-
พี่เกียร์อดทนไว้นะเคอะ^^
-
น่ารักอ่า พี่เกียร์ชอบอิงมากเลยใช่มั้ย :hao3:
-
เคลียร์กันลงตัว เพราะอิงมีเหตุผล
พี่เกียร์รุกเร็วมากๆ
หลังสอบมีได้มีเสียแน่ๆ
-
หมอกก้องก็ดีนะคนอกหักมาปะกันแหฮม เกียร์หื่นมากกกกกก
-
แอบมาตามพี่เกียร์กับน้องอิงด้วยคนค่ะ :m1:
:katai4: สู้ๆนะคะ... พรุ่งนี้คงได้อ่านตอนใหม่เนอะ
-
:katai2-1:
-
ิีอีกไม่นาน5555555 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
15
เสียงจ็อกแจ็ก จอแจของเหล่านักศึกษา ที่ทยอยกันออกมาจากห้องสอบในวิชาสุดท้าย
ต่างโอดครวญกันราวนกกระจอกแตกรัง ข้อนั้นอย่างนั้นข้อนี้อย่างนี้ ทั้งที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
กลุ่มของอิงออกมากันครบแล้ว และแน่นอนสภาพขอบตาคล้ำ
กับหน้าซีดๆราวกับโปะด้วยบีบีเบอร์อ่อนสุด
บ่งบอกถึงเทศกาลนี้ได้เป็นอย่างดี ไม่ใช่แค่เพียงแต่กลุ่มนี้เท่านั้น
แต่ฮิตเป็นกันทั้งมหาลัย ทุกชั้นปีเลยทีเดียว
“ กลับกันเลยหรือเปล่าเนี่ย หรือแวะทีไหนกันก่อน?” ปันนภถามทั้งที่ถอดแว่นแล้วกำลังขยี้ตา
“ ใครจะไปไหนก็ไปเถอะ ยังไงฉันต้องได้นอนก่อน”
คนสวยที่ขี้เกียจท่องหนังสือ เดินสะโหลสะเหลตามเพื่อน เพราะต้องอ่านหนังสือโต้รุ่งแล้วเข้าสอบเลย
ยังไม่ได้นอนสักงีบ ได้ทำข้อสอบนี้ก็บุญเท่าไหร่แล้ว
“ กูกับอิงก็คงกลับหอเหมือนกัน ไม่ไหวว่ะเพลียชะมัด”
เมื่อตกลงกันได้ ต่างคนเลยต่างแยกย้ายกันไป อิงไปที่ห้องสายฟ้าเพราะเมื่อคืนค้างที่นั่น
จริงๆก็ค้างตั้งแต่เริ่มสอบนั่นล่ะ
กับคนที่ตกลงว่าดูๆกันอยู่ ก็เห็นว่าสุมหัวกัน จนแทบจะขบหัวกันอยู่แล้ว เพราะเครียดจริงเครียดจัง
ขนาดที่ว่าอิงได้คลิป ที่รุ่นพี่สุดเนี๊ยบอย่างไม้วิ่งเข้าไปอ้วกในห้องน้ำ เพราะเมาสูตร เมาเลขกันเลยทีเดียว
“ Rrrr….”
มือเรียวควานหา โทรศัพท์ที่สั่นครืด
แล้วตามด้วยทำนองเพลงที่บรรเลงด้วยเสียงขลุ่ยผสมเปียโน ที่แผดเสียงดังลั่นห้อง
“ อือ...อิงพูดครับ”
รับสายโดยไม่ได้ดูชื่อดูเบอร์คนโทรมา อีกทั้งเสียงยังงัวเงียเต็มที
“ อยู่ไหน?” อ่า..แค่เสียงก็จำได้แล้วว่าใคร แล้วยังห้วนๆอย่างนี้
“ ห้องฟ้าครับ”
“ เพิ่งตื่น?”
“ครับ..”
“ ลุกไปล้างหน้าล้างตาแล้วปลุกเพื่อนด้วย เดี๋ยวกูกับไอ้เขื่อนไปรับ..”
วางไปแล้ว ไม่มีล่ำลาอะ ถ้ามีนี่คงเป็นใครสักคน ปลอมตัวโทรมาแน่ๆ
“ ฟ้าๆ ตื่น เดี๋ยวพี่เขื่อนมารับ”
หันไปปลุกเพื่อนที่ขยับตัวยุกยิก ตอนเสียงโทรศัพท์ดังรบกวน แล้วหลับต่ออีก
“ ไปไหน ...?”
เสียงที่แทรกผ่านหมอนหนุน ที่อีกคนมุดหัวอยู่นั้นมันอู้อี้ จนฟังแทบไม่ออก
“ ไม่รู้ พี่เกียร์ไม่ได้บอก”
“......” เงียบ มันหลับต่ออีกแหงๆ
“ อิงงงง....ปล่อยยยย”
เมื่อเห็นท่าว่าเพื่อน จะไม่ลุกไปล้างหน้าล้างตาแต่อย่างใด
เลยลากขาคนที่นอนต่อได้อีก จนเกือบตกเตียง ถึงได้ยอมปล่อย
ทั้งคู่แกล้งกันไปแกล้งกันมาอย่างนั้น แม้กระทั่งในห้องน้ำ
ที่จากจะแค่ล้างหน้าล้างตา กลับกลายเป็นว่าต้องอาบน้ำกันทั้งคู่ แต่ก็สดชื่นตื่นเต็มตาแล้วล่ะนะ
“ บรื๊นนน..เอี๊ยดด”
เสียงนินจาตีคู่กันมาหยุดลงตรงหน้าหอตรงหน้าของคนที่จะมารับพอดี
เกียร์มองคนที่ไม่ได้เจอกันเลยทั้งอาทิตย์ ผ่านหมวกกันน็อคที่ไม่ได้ถอดออก
อิงกับสายฟ้าแต่งตัวคล้ายกัน ไม่ได้หวือหวาอะไรหรอก
แค่เสื้อยืดสีขาวลายการ์ตูนดิสนีย์ กับกางเกงยีนต์ขากระบอกเล็ก
สวมรองเท้าผ้าใบธรรมดาๆอย่างนั้นแหละ
แต่แม่ง มันน่ารักเชี่ยๆเลยไง
ทั้งคู่ไม่เตี้ยหรอกนะก็บอกแล้วว่าเตี้ยกว่าเขาแค่7-8เซนต์เท่านั้น
ซึ่งที่จริงก็เกือบๆ180เลยทีเดียว แต่ตัวโคตรบาง
แต่ไม่ได้แบบขี้ก้างอะไรอย่างนั้น ผอมแต่ก็ดูดีทีเดียว
ยิ่งผมที่สไลด์จนได้ตามแบบนิยม แล้วมัดด้านหน้าขึ้นเป็นจุก
แม่ง อยากจะกัดมันตรงนี้เลยด้วยซ้ำ .... เปลี่ยนใจไม่ไปแล้วได้ไหมวะเนี่ย
แล้วไม่ต้องบอกก็รู้ใช่ไหมว่าทำไม ไอ้เขื่อนมันโคตรรักโคตรหวงของมันอย่างนั้น
ต่างคนต่างสวมหมวกนิรภัย ให้กับคนของตัวเองแล้วล็อคให้เรียบร้อย
วันนี้กลุ่มของเกียร์กับกลุ่มเพื่อนสนิทของเขื่อน จะเลี้ยงชาบูส่งท้ายสอบเสร็จกัน
เพราะจากนี้ต้องแยกย้ายกันไป กว่าจะเจอกันอีกทีก็ธีสีสจบตอนปลายเทอมสองนู่นเลย
พอไปถึงก็ไม่ต้องแนะนำกันมากมายนักเพราะคุ้นหน้ากันดีอยู่แล้ว
มีแค่บางคนเท่านั้น ที่ต้องเอ่ยแนะนำกัน
โต๊ะใหญ่สุดที่ถูกจองไว้ล่วงหน้า ถูกครอบครองพื้นที่จนเต็มจำนวน
***
-
“ ไม่คิดว่า พวกพี่จะตาต่ำ คบกับเด็กขาย ออกหน้าออกตาอย่างนี้นะ ไม่อายใครเขาหรือครับ?”
กว่าสิบชีวิตเงยหน้าจากของกินบนโต๊ะ มองกลุ่มชายหนุ่ม 4-5คน
ที่พากันยืนอยู่ด้านหลังคนนั่งหัวโต๊ะชาบู อย่างสายหมอกกับอัคคี
รุ่นพี่ที่กำลังจะขึ้นปีสุดท้าย เพราะสอบวันสุดท้ายแล้วจำนวน10คน กับเด็กปีหนึ่ง2คน
มองไปยังพวกเขาเป็นตาเดียว
ไม่มีคำทักทาย หรือเกริ่นกล่าวใดๆที่ควรจะให้เกียรติรุ่นพี่เลยสักนิด
หลายคนเริ่มวางตะเกียบทั้งที่เพิ่งลงมือได้ไม่นาน
“ มึงพูดกับใคร แล้วหมายถึงใครที่ว่าเด็กขาย”
เขื่อนที่นั่งตรงมุมติดกับหมอก ถามคนที่ยืนค้ำหัวตัวเองเสียงเข้ม ไม่แม้แต่จะมองหน้าคนถูกถามด้วยซ้ำ
“ ก..ก็อิงไง ใครๆก็รู้ หึ..นี่พวกพี่โดนมันแอ๊บใสหลอกล่ะสิ?”
ในตอนแรกเสียงสั่น คำพูดติดขัดเพราะเริ่มกลัวท่าทางของรุ่นพี่
แต่พอคิดว่าคนกลุ่มนี้ อาจจะไม่มีใครรู้ถึงข่าวลือที่ว่าก็ได้ใจ พูดมันออกมาอย่างถือดี
เพราะคิดว่าอย่างน้อยตนก็เป็นที่รู้จักของคนในกลุ่มนี้อยู่บ้าง
คนถูกกล่าวหาว่าเป็นเด็กขาย เริ่มลงมือกินต่ออย่างไม่ใส่ใจ ยื่นถ้วยไปรับของโปรดจากเพื่อนสนิท
“ พวกกูโง่ว่างั้น?”
เขื่อนถามอีก เขาหมดอารมณ์ในการกินจริงๆ
“ เปล่านี่ ผมไม่ได้ว่าพวกพี่โง่ บางที่พวกพี่อาจจะแค่ไม่รู้ หรือรู้ไม่ทัน ก็เท่านั้น”
เขายังว่าต่อไปอีก ทั้งที่โดนเพื่อนสะกิดให้หยุดหลายทีแล้ว
ตอนแรกที่เดินมาด้วยก็นึกสนุกด้วยอยู่หรอก ที่เพื่อนเขาจะฉีกหน้าคนที่พวกตนหมั่นไส้
แต่ตอนนี้เหมือนกับว่า กลายเป็นพวกเขาเสียเองที่จะถูกเล่นงาน
แต่ถึงสะกิดจนแทบถลอกเพื่อนเขาก็ยังไม่รู้ตัว
“ นายต้องการอะไรเหรอเคน?”
สายหมอกพูดกับน้องชายอดีตแฟนสาวอย่างใจเย็น
ถ้าไม่โง่นัก ก็คงจะถือโอกาสบอกว่าไม่มีอะไร และขอตัวเดินหนีออกไปแล้ว ในสภาวะมาคุทั้งโต๊ะเช่นนี้
แต่เคนกลับคิดว่าอีกคนให้โอกาสตนได้พูด
“ ก็ต้องการให้ทุกคนที่นี่รู้น่ะสิ ว่าคนที่พวกพี่ไปหลงชอบมันเหลวแหลกขนาดไหน แล้วผมก็อยากรู้ว่า
เพราะอะไรพี่หมอกถึงต้องทิ้งพี่ครีม ที่ทั้งสวยทั้งเก่งไปหาเด็กขายอย่างมัน ถ้าไม่ใช่เพราะได้มันไม่รู้กี่ท่าต่อกี่ท่าแล้วน่ะ หึ!..”
ถ้อยคำดูถูกดูหมิ่นถูกพ่นออกมา ด้วยความเจ็บแค้นแทนพี่สาว
ที่ต้องเสียใจนอนร้องไห้ เป็นบ้าเป็นหลังอยู่ที่บ้าน
“ แล้วนายเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้?”
หมอกวางถ้วยแบ่งอาหารลงบนโต๊ะ ที่ตอนนี้ทุกคนที่ร่วมโต๊ะต่างหยุดกินกันทุกคนแล้ว
เพราะคิดว่าคงไม่จบเรื่องง่ายๆอย่างที่คิด หากพวกเขาไม่ทำให้มันจบเสียเอง
“เพราะพี่ครีมเสียใจจนแทบบ้าอยู่แล้วน่ะสิ ผมเป็นน้องก็ต้องเจ็บแทนเป็นธรรมดาอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”
เสียงดังไม่ยอมลดละของเคน เรียกสายตาของคนทั้งร้านได้ไม่ยากเย็นนัก
เพราะเป็นนักศึกษากลุ่มใหญ่ แต่ละคนก็ท่าทางโหดเถื่อน
ผู้จัดการร้านก็ยืนเก้กัง ยังตัดสินใจทำอะไรไม่ได้ เพราะพวกเขายังไม่ถึงกับที่จะเรียกว่าทะเลาะวิวาท
และที่สำคัญหนึ่งในคนบนโต๊ะนั้นอย่างไม้ เป็นถึงลูกชายของเจ้าของสาขานี้
“ ไม่ใช่เพราะว่าพี่หมอกเขามาชอบอิงที่ทั้งสวยทั้งเก่ง แทนที่จะเป็นนาย เพราะเป็นผู้ชายเหมือนกันอย่างนั้นหรอกเหรอ?”
สายฟ้าอดไม่ได้ที่จะต่อปากต่อคำกับอีกฝ่ายแทนเพื่อนรัก
ท่าเท้าคางกับโต๊ะ แล้วหรี่ตามองขณะพูด แสดงถึงความกวนได้เป็นอย่างดี
“ ไม่จริงนายพูดอะไร!?” เคนหน้าเหรอหราเมื่อถูกคำพูดจี้จุดเข้าให้
“ นายต่างหากมั๊งที่แอ๊บใส ที่นี่ไม่มีใครเขาโง่กันหรอกนะ”
ฟ้าแค่ปลายตามองอีกฝ่าย เสียงไม่ได้ดังหรือตะคอกอะไร ราบเรียบราวกับเรื่องบอกเล่า
คนหาเรื่องใส่ตัวเริ่มเต้นเร่า ยืนกำหมัดแน่นนัยน์ตาแข็งวาวโรธ
“แก!”
เคนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน เพราะเถียงได้ไม่เต็มมากปากนัก ว่าตัวเองไม่ได้คิดไม่ซื่อกับแฟนเก่าพี่สาว
“ พอได้แล้วมั๊งไอ้น้อง หน้าตาก็ดี แต่มีมารยาทหน่อยก็ได้ พวกกูเนี่ยรุ่นพี่มึงนะ หัดเกรงใจกันบ้าง”
ลูกบ้านนี้เป็นเหมือนกันหมดหรือยังไงกันนะ อัคคีคิดในใจหลังประโยคตัดรำคาญนั่น
เขาเริ่มทนไม่ได้ มันยืนค้ำหัวขัดจังหวะกูกินนานไปละ
“ ฮึ่ย..ฝากไว้ก่อนเถอะ”
เมื่อเห็นว่าตนเริ่มสู้ไม่ได้เลยล่าถอย แต่ยังไม่วายทิ้งท้าย
“ เดี๋ยว!”
แต่ต้องหยุดเดินตามแรงดึงของเพื่อนในกลุ่ม เพราะเสียงเรียกของเกียรติภูมิ
ที่จะไม่หยุดก็ไม่ได้ เพราะนั่นราวกับคำสั่งมากกว่า
ทุกคนหันมองคนที่นั่งเงียบมาตลอด
“ มึงไม่ต้องฝาก กูตามไปเล่นพวกมึงเร็วๆนี้แน่!”
เขาหมายถึงอย่างนั้นจริงๆ จะรักษาคำพูดนั้น ราวกับเป็นคำสัญญาสำคัญเลยทีเดียว
ทั้งหมดในกลุ่มนั้น ต่างกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก รีบจากไปพร้อมกับขวัญที่กำลังบินหนีหาย
อยู่ดีๆก็มาหาเรื่องใส่ตัว...
“จัดวันไหนอย่าลืมบอกกู จะเอาให้ปากพล่อยๆนั่นพูดไม่ได้ไปหลายวัน”
อัคคีกระแทกปลายตะเกียบกับโต๊ะเสียงดัง ก่อนคีบอาหารเข้าปากอย่างเซ็งๆ
“ โทษนะเว้ย ”
หมอกอดที่จะเอ่ยขอโทษคนทั้งโต๊ะออกมาไม่ได้ แม้จะคุ้นเคยกันดีอยู่แล้วก็ตาม
เป็นเพราะเขาด้วยส่วนหนึ่ง ที่ทำให้บรรยากาศการกิน กร่อยลงไปกว่าในตอนแรก
“ ไม่ใช่ความผิดมึง”
เสียงของเดี่ยวถูกส่งมาจากท้ายโต๊ะ และทุกคนก็คิดเหมือนเขา
“ มึงโอเคไหม?”
อิงมองหน้าคนถามที่นั่งข้างๆ
“ ทำไมหรือคิดว่าผมขาย?” เลิกคิ้วมองคนที่นั่งเบียดตัวเอง จนแทบจะเอาเขาเกยตักอยู่แล้ว
แล้วก็ดูเหมือนว่า ทุกคนจะเงียบฟังบทสนทนากันของคนทั้งคู่ด้วยเช่นกัน
“ ต่อให้พี่เริ่มทำงานแล้ว ถ้าผมจะขายจริงๆเงินเดือน เด็กจบใหม่อย่างพี่สองเดือน ไม่รู้จะพอซื้อหรือเปล่าหรอก”
ว่า แล้วค่อยๆเป่ากุ้งตัวอวบให้คลายร้อน ก่อนจุ่มน้ำจิ้มแล้วเอาเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยว
“ หมายความว่าไง?”
ไม่ใช่แค่คนถามอย่างเกียร์ที่รอฟัง แต่เป็นแทบทุกคนบนโต๊ะ
แต่อิงไม่ได้รีบร้อนค่อยๆกินอาหารบนโต๊ะอย่างช้าๆราวกับไม่มีเรื่องราวใดๆเกิดขึ้น
ทั้งที่คนรอฟังหยุดมือกันหมด ทีเรื่องอย่างนี้ล่ะหูตั้งกันเชียว
แต่ก็เชื่อว่าข่าวลือนั่น คงไปเข้าหูบ้างแล้วไม่มากก็น้อย
ทั้งที่เหตุเพิ่งเกิดวันนี้เองแท้ๆ ยิ่งกว่าไฟลามทุ่งเสียอีก
อิงไม่เข้าใจทำไม่ใครๆถึงชอบกันนัก ข่าวเสียๆหายๆอย่างนี้
“ มีเสี่ยที่ไหนไม่รู้มาขอซื้อมันถึงหน้าคณะ มันบอกไม่ได้ขายพ่อกับแม่ให้เงินพอใช้อยู่
คงเห็นมันทำงานพิเศษด้วยล่ะเลยคิดว่าอยากได้เงิน ไอ้เสี่ยนั่นคงกลัวเสียหน้าเลยปล่อยข่าวว่ามันขาย ได้มันแล้ว
ทั้งที่ขนหน้าแข้งยังไม่ได้เห็นสักเส้น... ก็เท่านั้น”
สายฟ้าบอกแทนเพื่อน ที่ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้นักแล้วยักไหล่ เหมือนเล่าเรื่องไร้สาระ ข่าวลือก็คือข่าวลือ
ลูกคนเล็กของซีอีโอบริษัทยักษ์ใหญ่น่ะหรือจะกระเป๋าแห้ง
แค่เงินเดือนที่เฮียเอิร์ธกับเฮียอิทให้มันใช้ ยังไม่รวมของพ่อแม่ที่ให้อีกเดือนนึงตั้งเท่าไหร่
แต่อิงมันใช้เท่าที่จำเป็นเท่านั้น พวกพี่ให้มันก็เก็บหมด แค่เงินเก็บมันก็ไม่รู้ตั้งกี่แสนเข้าไปแล้ว
เกียร์คิ้วกระตุกหลังฟังจากสายฟ้าเล่า ไอ้เหี้ยนั่นมันเป็นใคร?
แล้วไอ้ที่ว่าขนหน้าแข้งยังไม่เห็นสักเส้น ก็รู้อยู่หรอกว่าสายฟ้ามันแดกดัน
แต่เอาจริงๆแล้ว ขนหน้าแข้งคนที่นั่งข้างเขาตอนนี้ มันมีด้วยเหรอ
เท่าที่จำได้ เขาก็ยังไม่เคยเห็นสักเส้นเหมือนกัน ไม่อยากบอกว่า....โคตรจะเนียน
“ ไม่พูดต่อล่ะว่าน้องชายเสี่ยจะเอาแกด้วยน่ะ”
อิงไม่ยอมถูกเล่นคนเดียว คนนั่งข้างสายฟ้าตีนเริ่มคันๆบ้างเหมือนกัน แต่สายฟ้ากลับลอยหน้าลอยตากิน
“ เท่าไหร่?”
สองหนุ่มถามขึ้นพร้อมเพรียงกัน
“ อะไรเท่าไหร่?” สายฟ้าเลิกคิ้ว ตะเกียบยังคาปาก
“ ไอ้เสี่ยเหี้ยนั่นมันให้เท่าไหร่?” สองเสียงแทบจะกลายเป็นตะคอก
เพราะท่าไม่มายด์ของคนชอบยียวนอย่างสายฟ้า
“ แสนนึง ทำไมจะซื้อเหรอ?” แต่เป็นอิงที่ตอบคำถามนั้น
“ ห๊า!” ทั้งโต๊ะ
เดี๋ยวนี้เขาซื้อผู้ชายกันราคาขนาดนี้แล้วเหรอ เรทหญิงซิงๆยังไม่ถึงขนาดนั้นเลย
“ ไม่บอกต่ออีกล่ะว่า นั่นแค่คืนเดียว รถยนต์จะตามมาถ้าพวกมันติดใจ”
สายฟ้าใส่ไฟต่อทั้งที่เป็นเรื่องจริง เห็นหน้าพี่เกียร์ที่คิ้วเข้มๆนั่นแทบจะชนกันแล้ว มันสนุกยังไงไม่รู้
คนเคยถูกเสนอราคาวางตะเกียบลง จิบชาเย็น แล้วเริ่มทานต่อเรื่อยๆ
เพราะเป็นคนกินช้าและกินคำละน้อยๆ แต่ดูเหมือนว่าจะนิ่งค้างกันไปทั้งโต๊ะ
ยกเว้นเพื่อนสนิทเขาที่คีบโน่นคีบนี่ ให้เขากับคนรักตัวเองไม่หยุด
“ เชี่ย!” เกียร์ได้แต่สบถดังก้องในหัวตัวเอง
สีนิลกู แสนกว่ายังผ่อนตั้ง2ปี คงต้องรวบหัวรวบหางซะแล้วอย่างนี้
เกียร์ปลายตามองร่างโปร่งข้างตัวอย่างมาดหมาย... โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องอะไรเลย
-
พี่เกียร์คิดจะทำไรรรร :hao3:
-
กรี๊ดดดดด
-
กูอยากจะเอาเปือกทุเรียน :pig2: สองพี่น้องนั้นจริงๆ ..
-
ยิ่งอ่าน ยิ่งคอนเฟิร์มว่า เกียร์หื่น
-
พี่เกียร์จะรวบหัวรวบหางน้องเมื่อไหร่บอกเจ๊ด้วย เจ๊จะไปนั่งเป็นสักขีพยานข้างๆเตียงเลย :hao6:
-
กรี๊ดดด หน่องอิงงง นี่ไม่มีใครรู้ใช่มั้ยว่าบ้านน้องรวย 555555555555555555555555
-
พี่เกียร์ น้องอิงเขาฮอตจริงอะไรจริง
จะทำไรก็รีบๆเข้านะ
-
พี่เกียร์ใจเย็นๆน้าาาา น้องอิงนี่ก็ไม่รู้ตัวว่าจะโดนขย้ำเลยยยย :haun4:
-
หมายมาดแล้วก็ต้องทำให้ได้นะพี่เกียร์ :hao6:
อิพี่เกียร์แม่งหื่นอ่ะ ชอบบบ กรั่กๆๆๆ -.,-//
-
เพิ่งรู้ว่าบ้านอิงรวยมากกกก
-
เล่นของสูงซะแล้วพี่เกียร์
-
พี่เกียร์ วางแผนกดน้องอิงด่วนนนนนนน
:hao7:
-
แหมพี่เกียร์ แสนเดียวจิ๊บๆๆ :katai3:
-
ขอเชียร์พี่เกียร์ อย่าลืมตามไปเอาคืนน่ะ อยากเห็นมากอะ
-
ค่าตัวคืนเดียวของน้องอิงตั้งแสนพี่เกียร์ขนหน้าแข้งคงหมดตัว :mew1:
คิดจะรวบหัวรวบหางน้องนี่คบกันไม่กี่วันเองนะพี่เกียร์ แต่เราก็จะรอ
พี่เกียร์กินหัวกินหางกินกลางตลอดตัวของน้องอิงนะ :impress2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
นี่อิงหรืออั้มพัชราภาค่าตัวเป็นแสนอย่างกะออกอีเว้น
-
โอ๊ยยยยยยยยยย ชอบๆๆๆๆๆๆ
พี่เกียร์ ทำใจนะพี่ เก็บตังเข้าเลี้ยงอิงไม่ใช่ง่ายนะ555555
-
โอย ชอบบบ ดูพี่เกียร์คิดดิ น่ารักโพดดดด
-
อิพี่เกียร์หื่นตลอดดด
-
ดอกฟ้าเเล้วไหมละ 555
-
พี่เกียร์ใจเย็นนะ :katai3: :katai3:
-
รวบเลยพี่เกียร์^^
-
หมั้นเลยพี่ รออะไรรรรร
-
ทำไมเกียร์น่ารักอะ ตลกความคิดเกียร์น่ารักไปไหนคะ
เกียร์อิง นี่มันพี่หน้าโหดกับน้องน่ารักใช่ไหมมมม
น่ารักไปอี๊กก
พี่น้องครีมเคน อิจฉาสินะ :z6:
ไอ้เสี่ย ปั๊ด :z6:
ยิ่งอ่านยิ่งเห็นอีกมุมของเกียร์อิง o13
-
เกียร์ ใจเย็นนนนนนนนดิ
รอตอนต่อไป กิกิ
-
อิอิ พี่เกียร์ จะรวบหัวรวบหางเลยเหรอ
-
รวบเลย :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
แบบว่าพี่เชียร์เต็มที่ 555
-
รวบคืนนี้เลย
-
ทำไมชอบทำให้เราค้างงงงงงง
อัพเยอะกว่านี้ไม่ได้หรออออออออ
-
กรี๊ดดดดด ชอบอ่ะ ชอบทั้งอิง ชอบทั้งเกียร์
-
อิง. เธอสวยและรวยมาก. เสน่ห์เธอแรง!!!
-
พี่เกียร์มีแผนอะไรใช่มั้ยเนี่ย จะเป็นอย่างที่คิดหรือเปล่าน้า หุหุหุ
-
เชียร์พี่เกียร์ :katai2-1: อิอิ
-
รอ!!!!!
-
นั่นแน่ะ คิดจะทำไรอ่ะ
-
พี่เกียร์คิดอะไรรรรรรรร เรารู้ทันหรอกนะ หึหึหึ o13
-
งานนี้พี่เกียร์หมดตูดแน่ :pigha2:
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รอพี่เกียร์รวบหัวรวบหางจับกินอยู่จร้า อิอิ
-
รีบทำคะแนนเลยพี่เกียร์
-
ทำไมหลังๆนี่เราเริ่มรู้สึกสงสารพี่เกียร์ 5555
ขอบคุณคนเขียนค่าาา
-
ทำเลยพี่เกียร์555555555
-
อ่านทันล่ะ!เห็นชื่อเรื่องนึกว่าจะหวานแหววโรแมนติกไรงี้?
-
พี่เกียร์จะทำอะไรอะ กริ้ดดดดดดด ขอกริ้ดล่วงหน้าก่อนเลยนะ อิอิ
-
พี่เกียร์คิดอะไร ตั้งสตินะ
:o8:
-
เป็นการแก้ไขปัญหาได้อย่างชาญฉลาดมากนะพี่เกียร์ หึหึ
-
เดี๋ยวๆๆใจเย็นนะพี่เกียร์ 555
-
นี่บอกเลยคำเดียวว่าโพดโพ พี่เกียร์นี่คิดหนักกกก :hao7:
-
มาอ่านตอนเก่ารอ นี่อยากรู้แผนพี่เกียร์ :haun4: 55555
รวบเลยๆๆๆๆ :hao7:
-
คือนึกว่าพี่เกียร์จะแค้นโหดไอ้เสี่ยนั้น ไหนกลายเป็นวางแผนเผด็จศึกไปได้อ่ะ :m12:
-
น้องอิง หาเรื่องใส่ตัวแล้ว 55555
-
16
“ สวัสดีครับ ” ร่างสูงพนมมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองตรงหน้า
“สวัสดีจ่ะ” หญิงสูงวัยหากแต่ยังดูสวยรับไหว้เขาพร้อมกับกล่าวทักทาย
ส่วนชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาบุคลิกดูสุขุม ที่ยืนอยู่ข้างเธอทำแค่เพียงยกมือรับไหว้เขาเท่านั้น
ก่อนจะยืนล้วงกระเป๋ากางเกงมองเขา อย่างพินิจพิจารณาแบบถี่ถ้วน
“ นี่น่ะเหรอต้นแบบพวกเจ้าหมีดุ ดูท่าจะร้ายไม่เบานะอิง”
คุณสุชาดาเอ่ยแซวลูกชายทันทีหลังจากแนะนำกันเรียบร้อย
“ หือ ..หมีดุ?”
อิงทำนิ้วจุ๊ปากกับแม่ทันที เมื่ออีกสองหนุ่มทำท่าสงสัย
“ อ้าว..ความลับหรอกเหรอ คิกๆ”
คนอายุมากที่สุดในกลุ่มยกมือปิดปากขำคิก
ยิ่งเพิ่มความสงสัย ให้กับสองหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ด้วยกัน
แต่สองแม่ลูกไม่คิดจะบอกเล่า สองหนุ่มร่างสูงต่างสถานะ เลยไม่เซ้าซี้อะไรอีก
จากนั้นอชิรวิชณ์จึงเป็นคนแนะนำทั้งสองฝ่ายให้รู้จักกัน
“ไปนั่งตรงนั้นกันดีกว่านะ แดดกำลังดี” คนสวยใจดีชี้มือไปที่ศาลาเล็กที่มีซุ้มไม้ดอก
ที่เลื้อยพันตามไม้ระแวงชูช่ออวดกลีบใบส่งกลิ่นหอมไปทั่วบริเวณ ยิ่งยามดึกดื่นราตรียิ่งโชยกลิ่นหอมไกล
“ เหลนไอ้เน่หรือเปล่า? ถ้าจำไม่ผิดน่ะนะ” คิดว่าเคยเห็นตอนเขาไปหาเพื่อนที่กำลังเทคน้องอยู่พอดี
เอิร์ธพี่ชายคนโตของอิง เอ่ยปากเป็นคำแรก หัวคิ้วของเกียร์ย่นเข้าหากันนิดหน่อย
“ รู้จักเฮียเน่ด้วยเหรอครับ?” ไม่ใช่แค่แขกของบ้านเท่านั้นที่สงสัย คนในบ้านก็ด้วยเช่นกัน
“ อืม...รุ่นเดียวกัน” เขาทำเรื่องจบตอนเกียร์ยังไม่ขึ้นปีสองด้วยซ้ำ
มิน่าล่ะ เขาก็ว่าพอคุ้นอยู่บ้าง แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอหรือรู้จักมาก่อนหรือเปล่า
“ อาจารย์วิรัชยังสอนอยู่หรือเปล่า?”
“ ครับ ยังสอนอยู่” จากนั้นทั้งคู่ก็สนทนากันต่ออย่างถูกคอ
และแน่นอนบทสนทนาดังกล่าว อิงกับแม่ไม่เข้าใจมันเลยสักอย่างที่ทั้งคู่พูดกัน
“ อึดอัดหรือเปล่าครับ? พี่เอิร์ธกับแม่แค่ห่วงอิงน่ะ ทั้งที่บอกแล้วว่าแค่ดูๆกันอยู่ ยังไม่ได้คบกัน ขอโทษนะครับถ้าอิงทำให้พี่รู้สึกไม่ดี”
อิงมายืนส่งอีกคนที่เจ้าสีนิลคันใหญ่ จอดอยู่ใกล้ประตูอัลลอย
แม่กับพี่อยากรู้จักคนที่ ลูกชายคนเล็กกำลังสนิทสนมอยู่ว่าเป็นคนอย่างไร น่าไว้ใจขนาดไหน
ข่าวนี้ได้รับการรายงานตรงจาก หน่วยสืบราชการลับอย่างสายฟ้า
ที่รายงานความเป็นไปของเพื่อนอันเป็นที่รัก ให้แก่ไอดอลในดวงใจอย่างพี่เอิร์ธฟัง
“ คิดมากน่า....มึงก็เห็นว่ากูคุยถูกคอกับพี่มึง แม่มึงก็ไม่ได้อะไรไม่ใช่เหรอ ออกจะน่ารักดีด้วยซ้ำ”
เกียร์กำกำปั้นหลวมๆ เคาะหัวคนคิดมากเบาๆ
อีกอย่างทุกคนในบ้านนี้กลับไม่มีใครเอ่ยถามอะไรให้เขาลำบากใจเลย
เรื่องครอบครัวก็ถามแค่ว่าพ่อแม่ยังอยู่สุขสบายดีหรือเปล่าเท่านั้น
เขารู้ว่าอิงลำบากใจ ที่จะต้องบอกเขาว่าแม่กับพวกพี่ๆอยากรู้จัก
ส่วนตัวเขาก็ไม่ได้คิดอะไร มาก็มาแค่นั้น แต่ปกติเขาห่วงลูกชายกันขนาดนี้หรือเปล่า
ถึงจะเป็นคนเล็กแล้วก็เป็นเกย์ก็เถอะ
“ เคยมีคนทำให้มึงเสียใจเหรออิง?” แม่กับพี่ชายถึงต้องรีบสแกนกันขนาดนี้
“...ครับ”
นัยน์ตาหม่นแสงหลุบเปลือกตาลง ตอบอย่างแผ่วเบา
“ อืม... อย่างนี้เอง” เกียร์คิดเงียบๆคนเดียว ไม่ได้เอ่ยให้คนที่เอาแต่มองปลายเท้าเขาได้ยิน
ถ้าพวกเขากลัวว่าเขา จะมาทำให้บุคคลอันเป็นที่รักของบ้าน ต้องมาเจ็บช้ำน้ำใจก็ไม่แปลกนักหรอก
และเพราะอย่างนี้หรือเปล่า อิงเลยไม่กล้าบอกเขาในทีแรก เพราะคงไม่ใช่แค่ไม่กล้าบอก
ขนาดเขาขอคบแล้วแท้ๆอิงกลับขอแค่ดูๆกัน
ยังกลัวอยู่สินะ...กลัวจะเจ็บจะผิดหวังเพราะความรักอีก
“ กับข้าวแม่มึงอร่อยดี ลูกสาวก็หัดทำไว้บ้าง เผื่อออกเรือนไป จะได้ทำให้ผัวอย่างกูกิน”
เขาเปลี่ยนเรื่อง เพราะไม่อยากเห็นสีหน้าหม่นๆนั่น
“ พี่เกียร์.!.”
ขายาวก้าวคร่อมยานพาหนะสุดรักสุดหวง หยิบหมวกนิรภัยมาสวม
มองอีกคนที่ทำท่าพะงาบๆ พูดได้แค่เรียกชื่อเขาเท่านั้น
คงกลัวว่าคนในบ้านจะได้ยินที่เขาพูดพอๆกับความอาย
ถ้าไม่ใช่ตอนโกรธๆอย่างตอนที่โดนเขาว่าคราวนั้น แล้วพูดเรื่องผัวๆเมียๆ อีกคนหน้าบางนักล่ะ
“หึๆ ถ้าไม่เกรงใจแม่กับพวกพี่ๆมึง กูจับจูบไปแล้วนะเนี่ย..ไปล่ะ”
ทำหน้าน่ารักขนาดนั้น ถ้าไม่มีใครให้ต้องเกรงใจกัน คงเสร็จเขาไปแล้วแน่ๆ
“ พ..พี่เกียร์!”
อชิรวิชณ์ก็ยังคงทำได้แค่ เรียกชื่ออีกฝ่ายเพียงเท่านั้นจริงๆ ลองพี่อิทมาได้ยินสิ หัวจะได้แตกกันจริงๆ
จะว่าอิทธิพลหัวโบราณก็ไม่ใช่ พี่ชายคนรองเพียงแค่ไม่ชอบที่จะพูดเรื่อง
ที่ดูเหมือนจะทำให้น้องเขาถูกคนมองไม่ดีเท่านั้น จะกอดจะจูบหรือจะอะไรกันยันขั้นไหนเขาไม่ว่า
แต่ไม่ใช่เอามาพูดเอาเล่าแจ้งให้ใครต่อใครได้ยินก็เท่านั้น มันเหมือนไม่ให้เกียรติกับคนที่คบหาด้วย
แม้ว่าคนๆนั้นจะเป็นผู้ชายก็ตาม
“ บรื๊นนน..”
อมยิ้มมองตามแผ่นหลังกว้างๆนั่นจนลับตา อย่างน้อยแม่กับพี่ๆเขาดูท่าจะพอใจ คนที่เขาพามาอยู่ล่ะนะ
พี่เอิร์ธกับพี่อิทน่ะโหดจะตายใครๆก็รู้ ผ่านด่านนี้ได้ก็ฉลุยแล้วล่ะสำหรับทางฝั่งนี้
พี่อัคก็ไม่เท่าไหร่ เพราะอายุห่างกันไม่มาก เลยเหมือนเพื่อนกันมากกว่า
แต่จะบอกว่าอรรถพลโหดอย่างไม่ใช้ความคิดก็ไม่ใช่ ตอนเรื่องพิทักษ์เขายำมันด้วยตัวเอง
ข้อหานอกใจแล้วปล่อยให้น้องเขาคิดมาก บอกเลิกก็ทำอย่างไม่คิดถึงใจน้องเขา
บอกเลิกกันดีๆเพราะไม่รักแล้วเขาก็ไม่ว่า เพราะใจคนมันฝืนกันไม่ได้ แต่ไม่ใช่อย่างที่มันทำ
พ่อเขาเจ้าระเบียบเข้มงวดกับลูกเรื่องการเรียนก็จริง แต่วิสัยทัศของผู้บริหารในเรื่องของความรัก
ท่านมองว่าถ้าไม่มีปัญญาหาดีๆได้ ก็แล้วแต่เถอะ ตัวใครตัวมัน ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่เท่านั้น
ท่านว่าอย่างนั้น ท่านไม่มายุ่งด้วย แล้ววันนี้บังเอิญท่านก็ไม่อยู่ด้วยเช่นกัน
อีกคนเลยได้เจอแต่กับแม่กับพวกพี่ๆเท่านั้น
แต่คนอื่นๆที่เข้ามาอย่างก้องไกล หรืออุเทนที่มารับกลับบ่อยๆเมื่อก่อนก็ไม่พามารู้จักกันอย่างนี้
แต่ก็บอกที่บ้านอยู่ว่าคนนี้มารับมาส่ง คนนี้ยังงี้ยังงี้นะมากกว่า
พอพูดถึงอุเทน อีกฝ่ายก็หายหน้าหายตาไปเลย หรือจะเพราะเป็นช่วงปิดเทอมอย่างนี้ด้วยก็ไม่รู้
ช่วงนี้อชิรวิชณ์ ก็กำลังทำงานพิเศษในบริษัทที่พ่อบริหารงานอยู่
ทำคู่กับลูกเจ้าของบริษัทอย่างสายฟ้านั่นล่ะ เป็นการฝึกงานไปในตัวด้วย
งานที่ร้านกาแฟที่เคยทำ ก็ลาออกตั้งแต่ก่อนสอบแล้ว จะกลับไปทำอีกก็กระไรอยู่ เข้าๆออกๆ
แม้ว่าเจ้าของร้านจะใจดีมากก็ตาม แต่เพราะอย่างนั้นเขาเลยยิ่งต้องเกรงใจ
เลยยกให้คนที่เขาต้องการเงินจริงๆ ที่ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยดีกว่าไปแย่งงานเขา
เกียร์ก็เห็นว่าช่วยงานที่บ้าน แต่เขายังไม่เคยไปเห็นเลยสักที
เพราะอีกคนไม่เคยเอ่ยปากชวนเลย ไม่เคยเล่าอะไรเกี่ยวกับครอบครัวให้ฟังด้วย
แต่อิงก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพิ่งจะดูกันไม่กี่เดือนเอง
ทุกวันหยุดตอนเย็น เจ้าสีนิลจะพาเจ้าของมันมาหาเขาที่สวนสาธารณะที่หน้าบ้านเขา
ส่วนวันธรรมดาก็ไปรับทุกวันหน้าที่ทำงาน แต่วันนี้ครอบครัวเขาอยากเจออีกฝ่าย
เลยไม่ได้แค่คุยกันที่ม้านั่งริมสระ อย่างเคยก็เท่านั้น
พอใกล้เปิดเทอม ก็ต้องเตรียมตัวเป็นพี่
ต้องเข้าม.ก่อนเปิดเทอมเพื่อเตรียมรับน้อง ที่จะเกิดขึ้นอีกไม่กี่วันหลังจากนี้
พวกเขาจะเป็นรุ่นพี่กันแล้ว ยิ่งขึ้นปีสูงไปเรื่อยๆยิ่งเห็นว่ายิ่งเรียนหนักขึ้นไปอีก
คงไม่มีเวลาว่างเท่าที่เคย
แถมอีกคนยังต้องเริ่มไปฝึกงาน ที่บริษัทผลิตรถยนต์ที่ชลบุรีตั้งแต่อาทิตย์หน้าอีก
เกียร์กับเพื่อนๆย้ายออกจากหอเดิมกันแล้ว ตั้งแต่สอบเสร็จเลยก็ว่าได้
เพราะไม่ได้อยู่นานเลยทีเดียว ค่อยมาหาห้องกันเทอมสุดท้ายก่อนจบโน่นเลยล่ะ
ส่วนตัวเขาก็ย้ายออกจากหอใน มาอยู่หอนอกแล้ว ตั้งแต่หมดสัญญา
หอพักที่ว่าก็ไม่ไกลจากม.มากนัก ใกล้ๆกันกับคอนโดของสายฟ้าแต่ไม่ได้หรูหราเท่า เท่านั้นเอง
-
จอง
เด๋ยวมาเมนท์ :)
-
เปิดตัวพี่เกียร์กับครอบครัวซะแล้ว :mc4:
-
อะรายกันวันนี.......
-
จบแล้วเอ๋อ ตอนนี้ สั้นจัง ฮืออออออ
-
สั้นจัง
-
โอ้สั้นมาก :ling2:
-
จบแล้วเอ๋อ ตอนนี้ สั้นจัง ฮืออออออ
ตอนนี้อาจจะสั้นหน่อย แต่มันเป็นตอนที่ต้องลงเพราะปูทางเท่านั้น ขอโทษด้วยที่วันนี้มาสั้นๆอย่างนี้นะคะ
-
เปิดตัวแล้ววว :ling1:
-
พามาทำความรู้จักกับครอบครัวแล้ว
นี่พี่เกียร์ต้องไปฝึกงานห่างกันแล้วสินะ อย่างนี้
-
เจอพ่อแม่แล้ว ขั้นต่อไปพี่เกียร์จะทำอะไรล่ะทีนี้
-
ปูทางอะไร ก็ขออย่าเจอดราม่าหนักแค่นั้นพอ
-
แสดงว่าต่อไปเรื่องจะเข้ม้นกว่านี้สินะคะ อิอิ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
ครอบครัวไฟเขียวแล้ว ลุยเลยพี่เกียร์ รวบหัวรวบหาง :z2: :laugh:
-
ครอบครัวไฟเขียวผ่านตลอดเลยแฮะ~
งี้ก็หวานอิพี่เกียร์ดิ กรั่กๆ
รอตอนต่อไป~
-
ดูแล้วก็ราบรื่นดี แต่ไอ้เงียบๆแบบนี้ พอมีเรื่องจะยาวล่ะสิ
รึว่าฝั่งที่มีปัญหา จะเป็นครอบครัวของพี่เกียร์รึป่าว
-
พี่เกียร์ก็พาอิงไปแนะนำบ้างสิ แต่ตอนนี้รู้สึกสองคนไม่ค่อยมีเวลาให้กันเลยนะ
เลยไม่เห็นพี่เกียร์หื่นเลย :hao7:
-
รอพี่เกียร์พาน้องอิงไปเปิดตัวนะค่ะ^^
-
อะไรก็ได้ แค่อย่าให้ไอ้เวรนั่นกลับมาพอ :beat: พี่เกียร์รวบหัวรวบหางน้องได้แล้วค่ะ อย่าปล่อยนาน 55555555555555 :laugh:
-
สั้นลงๆ
-
แหม~มีพาไปเจอครอบครัวนะอิง
-
ฝั่งอิงดูแล้วน่าโอหมอ รอลุ้นฝั่งเกียร์ อิงไปนึงถึงอุเทนทำไหมหรือว่าจะมีบทด้วย เกียร์ก็ไปฝึกงาน อิงเรียนก็จะหนัก จะใดล้ชิดกันเยอะขึ้นไหมเนี่ย แต่ว่าอิงย้ายหอแล้วนิ พี่เกียร์รู้ยัง อิอิ
-
อิงพาพี่เกียร์ไปที่บ้านรู้จักด้วย
เป็นน้องคนเล็กที่พี่ชายห่วงมาก
-
น้องอิงพาว่าที่เขยเข้าบ้านแล้ว แต่ต้องมาห่างกันนี่ซิขัดใจ
-
ตอนต่อไปคงไม่ดราม่าหรอกเนอะ ห่างกันอย่างนี้
-
ขอยาวๆๆๆๆๆง่าา
-
ผ่านเ่านแม่กับพี่แล้ว.
-
เปิดตัวแล้วววว :hao6: :hao6: :hao6:
-
17
พอเป็นพี่ ถึงได้รู้ถึงความยากลำบากของรุ่นพี่ ในการคิดแผนว่าจะแกล้งน้องใหม่ยังไงดี
จะต้อนรับยังไง ต้องเตรียมงานเตรียมสถานที่ อะไรต่อมิอะไรสารพัด แต่ก็ผ่านมันมาได้ด้วยดี
มีรุ่นน้องที่ชอบลองของ ทั้งที่มีคนเตือนแล้ว อย่างการที่ตามก้อร่อก้อติกรุ่นพี่อย่างอิงกับสายฟ้า
เลยได้เจอของจริงกันไปถ้วนหน้า จากหนุ่มวิศวะที่ไม่ได้ใหญ่เพียงแค่รุ่น
การรับน้อง การเข้าห้องเชียร์ก็ผ่านกันมาเรียบร้อยแล้ว
ผ่านล่วงเลยมาจนถึงมิดเทอมที่คนเรียนเอกญี่ปุ่น
เพิ่งเดินมึนๆออกจากห้องสอบ เพราะตัวคันจิ วิ่งวุ่นกันในหัวเต็มไปหมด
ยังดีที่ต่อจากนี้จะได้พักราวๆหนึ่งสัปดาห์
เพราะทางมหาลัยต้องเข้าร่วมงาน กับอีกหลายมหาลัยในเครือเดียวกัน
แต่..จะมีคู่หูปี2 ที่กำลังคิดว่าจะโดดงานนี้
“ น่าเสียดายที่เป็นหน้าฝน ไม่อย่างนั้นจะเล่นน้ำให้ฉ่ำไปเลย”
สายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด กับคนที่นั่งข้างกัน ตีไฟเลี้ยวออกจากปั๊มน้ำมันข้างทางหลวง
หลังแวะพักเข้าห้องน้ำ กับยกกาแฟซดกันคนละช็อตสองช็อต
ที่มุ่งหน้าไปทางภาคตะวันออกของไทย จุดหมายของทั้งคู่คือแหลมฉบังในชลบุรี
ที่เป็นที่ตั้งเหล่าบริษัทผลิตรถยนต์หรือชิ้นส่วนต่างๆ ที่เกียร์มาฝึกงาน
กับกลุ่มเพื่อนที่เรียนสาขาเดียวกัน แทบยกกันมาทั้งกลุ่ม
เพราะบริษัทยินดีรับนักศึกษาฝึกงานในสาขาวิชานี้
ที่กำลังเป็นที่ต้องการของตลาด เพราะขาดแคลนบุคลากรเป็นอย่างมาก
จากการขยายตัวของตลาดรถยนต์ ที่เติบโตต่อเนื่องอย่างรวดเร็ว
ส่วนเขื่อนที่เรียนสาขาไฟฟ้า ก็ฝึกงานที่มาบตาพุดในระยอง
พวกเขานัดกันว่าพรุ่งนี้จะมาเจอกันที่ชลบุรี
และแน่นอนว่า สายฟ้าตัวแสบมาก่อนล่วงหน้าหนึ่งวัน
เพราะอยากเซอร์ไพรซ์คนรักให้ตกใจเล่นก็เท่านั้น.... แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ
มรสุมที่พัดเข้าสู่อ่าวไทยที่มันเลยขึ้นฝั่งเมื่อคืน ทั้งที่พวกเขาใกล้ถึงที่หมายแล้วแท้ๆ
ฝนก็ตกอย่างหนักราวกับฟ้ารั่ว เทกันลงมาอย่างกับเหล่าก้อนเมฆ ไม่ได้เป็นแค่ไอน้ำแต่เป็นท่อประปามากกว่า
ฟ้าก็ร้องลั่นเปรี้ยงๆ แลบลิ้นแปลบปลาบ จนแม้คนที่ไม่ได้กลัวฟ้าร้องยังขวัญหนีดีฝ่อ
ท่อน้ำที่ระบายออกไม่ทันทำให้น้ำเริ่มเจิ่งนอง และในที่สุดก็ท่วม
ทั้งคู่ติดอยู่ในรถอย่างนั้นเป็นชั่วโมง เม็ดฝนก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหล่นลงมา
ระดับน้ำที่ท่วมก็มีแต่จะสูงขึ้น สูงขึ้น
เมื่อเห็นท่าไม่ดี สายฟ้าเลยพารถคู่ใจปีนเกาะกลางถนน ที่ยกสูงกว่าพื้นไม่มาก
ยอมให้รถสุดรักโดนครูด ดีกว่าจมอยู่ในน้ำถึงครึ่งคันอย่างนี้ เห็นรถยนต์อีกหลายคันก็ทำอย่างเขา
“ พวกเราลงกันก่อนเถอะฟ้า อยู่อย่างนี้กูว่าไม่ดีว่ะ อีกอย่างจำได้ว่าห้องพักพี่เกียร์ อยู่แถวนี้ อะ..นั่นไง ตรงป้ายห้างนั้นน่ะ”
เดินไปก็เห็นจะได้อยู่แม้จะเห็นป้ายที่ว่าแค่ลิบๆก็ตาม แถมยังต้องเดินเข้าซอยอีก เป็นร้อยเมตร
“ ดีเหมือนกัน ไปเถอะ”
ทั้งคู่หยิบเอากระเป๋าเสื้อผ้าท้ายรถ แล้วฝ่าลมฝนลมพายุที่ยิ่งโหมกระหน่ำ จนร่มที่กางเอาไม่อยู่
ทั้งคู่ลัดเลาะไปตามฟุตบาท ที่น้ำท่วมเกือบถึงเข่าแล้ว
กระเป๋าเสื้อผ้าที่เอามาก็เปียกปอนไปหมด รวมถึงของข้างในด้วยเช่นกัน
โทรศัพท์นี่แค่ไม่ให้เปียกก็ดีเท่าไหร่แล้ว ยังดีที่ถุงพลาสติกกันน้ำตอนที่เล่นสงกรานต์ยังติดรถอยู่
แล้วก็ปิดเครื่องตั้งแต่ฟ้าเริ่มคำรามขู่นั่นล่ะ
กว่าจะถึงหน้าห้องพักของเกียร์กับเพื่อน ก็เล่นเอาหนาวสั่นไปตามกัน
อีกทั้งเจ็บแสบไปทั้งเนื้อทั้งตัว เพราะเม็ดฝนสาดกระทบอย่างไม่ปราณีปราศรัย
อย่างไม่กลัวว่าผิวขาวๆเนียนๆนั่นจะถูกทำร้ายเลยสักนิด
คงสะใจท่านพิรุณเป็นบ้า ที่เห็นเขาต้องลูบแขนลูบหน้าอีกทั้งเนื้อตัวอย่างนี้
สายฟ้าได้แต่นึกเคืององค์เทพอยู่ในใจ หากไม่กล้าพูดออกไป กลัวฟ้าผ่าหัวเอา
เพราะตอนเดินเข้าซอยมา มีแต่กำแพงสูงโล่งๆ จะยืนแช่น้ำอยู่หน้าห้างก็เห็นทีจะไม่ไหว
เปียกซกยันกางเกงในจนน้ำหยดติ๋งๆอย่างนั้น
“ เฮ้ย!..มากันยังไง? ไหนว่าจะมากันพรุ่งนี้”
สายหมอกทักรุ่นน้องที่ยืนอยู่หน้าหอ เขาออกมาดูว่าเพื่อนกลับมากันหมดหรือยัง
เขาเร่งขับรถยนต์มาถึงก่อนกับเพื่อนในกลุ่มอีกสองคน
ส่วนนินจาสีนิลกับเคสอาร์ไวไฟ คงยังติดฝนอยู่ที่ไหนสักที่ หรือจะยังออกจากโรงงานหรือยังก็ไม่รู้
เพราะพวกเขาออกมาก่อน ที่ฝนฟ้าจะหน้ามืดตามัวหลับหูหลับตา
สาดน้ำสาดลำแสงลงมา ราวกับพิโรธโกรธกันมาเสียอย่างนั้น
สองหนุ่มรุ่นน้องที่หน้าซีด ตัวสั่นจากการเดินฝ่าสายฝน ที่ราวกับสายฟ้าจะฟาดลงกลางหัวตอนไหนก็ไม่รู้
“ เซอร์ไพรซ์...”
ปากซีดๆเอ่ยสั่นๆกับรุ่นพี่ที่คุ้นหน้ากันดี
“ เออ...เซอร์ไพรซ์โคตรๆเลยว่ะฟ้า”
สายหมอกก็รับมุกฝืดๆที่รุ่นน้องตัวดีส่งมา ก่อนจะรีบพาทั้งสองเข้าห้องพักของตัวเอง
“ ดีครับพี่ไม้ พี่เดี่ยว พี่วี..”
ยกมือที่ยังมีกระเป๋าติดอยู่ไหว้ รุ่นพี่ที่สุมหัวเริ่มตั้งวงกันเพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุด
เครื่องดื่มกับแกล้มจัดเต็มไม่สนฟ้าร้องฝนตกกันสักนิด น้ำจะท่วมยันหน้าแข้งก็ช่างหัวมัน ขอให้ได้เมาเป็นพอ
“ดีครับ อย่างกับลูกหมาตกน้ำเลยเนาะ กร๊ากกก”
เดี่ยวแซวรุ่นน้องที่หูหัวลู่ลีบไปตามกัน รอยเปียกลากยาวมาตั้งแต่ทางเข้าหอยันหน้าห้องเลยทีเดียว
“ ไปๆไปอาบน้ำกันก่อนเดี๋ยวได้ปอดบวมกันพอดี ปากสั่นหมดแล้วนั่น”
ไม้ไล่รุ่นน้องเข้าไปในห้องน้ำ ที่อยู่ในห้องนอน เขาพักกับสายหมอก เดี่ยวพักกับวี
ไฟก็พักกับเกียร์เหมือนเดิม ดีหน่อยที่ที่พักนี้ มีสองห้องนอนมีห้องน้ำในตัว จ่ายแพงหน่อยแต่ก็สะดวกดี
หมอกปลีกตัวจากวงเหล้าที่เพื่อนๆชักชวนกันร่ำตั้งแต่หัววัน จะบอกว่าตะวันยังไม่ตกดินก็ไม่ได้
เพราะไม่เห็นไอ้ลูกกลมๆสีส้มแดง ที่ว่านั่นมาตั้งแต่เช้าแล้ว
ร่างสูงหาเสื้อผ้ากับยาแก้ไข้ให้คนที่เพิ่งมาเซอร์ไพรซ์กิน ก่อนออกมาปล่อยให้สองหนุ่มจัดการกับตัวเอง
“ สักแก้วไหม ฟ้า อิง?”
วียกแก้วน้ำสีอัมพันใสส่งให้ทั้งสองคน อิงยังลังเลเพราะดูเหมือนว่า ตัวจะเริ่มรุมๆกับหัวเริ่มมึนๆ
แต่สายฟ้า รับแก้วนั้นมาแล้วกรอกรวดเดียวหมด ดีที่ยังไม่ได้กินยา ไม่งั้นคงตีกันยุ่ง
ฤทธิ์ร้อนแรงของน้องแอลช่วยดับ ความหนาวเหน็บได้เป็นอย่างดี
“ เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว”
ยื่นอีกแก้วให้เพื่อนที่ปากยังซีดอยู่ แม้จะอาบน้ำอุ่นแล้ว แต่ก็ยังไม่หายหนาวสักที
ยกดื่มแต่ไม่ถึงกับหมดแก้วอย่างเพื่อน แต่ก็ทำให้คนที่ท้องยังว่าง
เริ่มร้อนตั้งแต่กระเพาะ ไล่ขึ้นมายังใบหน้าและลามไปทั่วทั้งกาย
เลือดลมที่เดินเอื่อยกันก่อนหน้านี้ วิ่งกันกระฉูดจนแก้มแดงเลยทีเดียว
“แล้วมากันยังไง ฝนตกอย่างนี้ ” ไม้ถามคนที่ตาเริ่มเยิ้มทั้งคู่ไม่เจาะจงว่าใคร
“ ก็ขับรถมา แต่ตอนออกจากกรุงเทพฝนมันยังไม่ตกเลยนะ แดดก็ยังมีอยู่พอเข้าเขตชลบุรีเท่านั้นล่ะ มืดไปหมด”
“แล้วรถจอดไว้ที่ไหน เมื่อกี๊ออกไปดูน้ำท่วมถึงเข่าแล้ว”
“เกาะกลางถนนราวๆกิโลกว่าๆอะ ขับมาไม่ถึง ติดแหง็กขยับไม่ได้เลย”
“ แล้วพี่เกียร์กับพี่ไฟล่ะครับ?”
อิงถามบ้างเพราะตั้งแต่เข้ามายังไม่เห็นอีกคนเลย
“ ไม่รู้พวกมันออกจากที่ทำงานได้หรือยังหรอก พวกพี่มาก่อน เห็นผู้จัดการเรียกไปฝ่ายประกอบอยู่”
จากคำบอกเล่าของเดี่ยว นั่นยิ่งทำให้ห่วงอีกคนจับใจ
ภาวนาขออย่าให้ทั้งเกียร์กับเพื่อน ฝืนขับออกมาเลยจะดีกว่า
“ ขอนอนหน่อยได้ไหมครับพี่หมอก มันมึนๆหัวนิดหน่อยน่ะ”
นั่งได้ไม่ถึงห้านาที ตามันเหมือนจะหนักๆคงบวกกับอดนอนมาก่อนหน้านั้นด้วย เลยทำให้ยิ่งรู้สึกง่วง
จะไปนอนห้องของเกียร์ก็ไม่ได้ เพราะไฟก็ยังไม่กลับ กุญแจเข้าห้องก็ไม่มี
“ ห้องไหนก็ได้เลือกเอา”
“ ขอบคุณครับ”
เมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของเตียง สองคู่หูก็เลยพากันเข้าไปนอนในห้องของหมอก
เพราะตอนอาบน้ำก็อาบห้องนี้เหมือนกัน
อิงกับฟ้า รีบมุดเข้าผ้าห่มผืนหนาหลังจากกระโดดขึ้นเตียงแล้ว
เสียงฝนเสียงลม ในตอนนี้กลับกลายเป็นเพลงกล่อมชั้นเลิศให้เข้าสู่ห้วงแห่งการนิทรา
-
“ มายังไงมึงถึงไม่เปียก”
ไม้ถามสองหนุ่มที่เพิ่งเคาะประตูแล้วเขาเปิดต้อนรับ
“ติดรถเฮียเอ็มมา กูต้องทิ้งสีนิลไว้ที่ทำงาน”
เกียร์หัวเสีย เขาไม่อยากให้ลูกรักห่างหูห่างตา แม้จะรู้ดีว่าความปลอดภัยที่บริษัทนั้นมีมากขนาดไหนก็ตาม
ต้องยอมมากับพี่ที่เป็นวิศวกรที่ทำงานที่นั่น ที่ขับโฟร์วิลฝ่าน้ำท่วมมาส่งเขากับเพื่อนถึงที่พัก
ที่ไม่อยากรบกวนเพราะรู้ว่าเฮียแก รีบกลับบ้านทุกวันเพราะมีลูกน้อยกลอยใจรออยู่ที่บ้าน
แต่มันจำเป็นก็เลยต้องมาตามการคะยั้นคะยอเพราะความมีน้ำใจของเฮียแก
“ อิงกับฟ้ามาแล้วนะเว้ยเกียร์ นอนหลับอยู่ในห้องน่ะ”
หมอกบอกคนที่มัวแต่หัวเสีย เลยไม่ทันมองว่า
มีรองเท้าเปียกๆที่ไซร์เล็กกว่าของพวกเขาสองคู่ วางอยู่บนชั้นวางรองเท้า หน้าห้อง
“ ทำไมกูไม่เห็นรถสายฟ้า?”
“ รถขับมาไม่ถึงนี่ เห็นน้องมันว่าจอดไว้บนเกาะกลางถนน แล้วเดินมา เปียกอย่างกับลูกหมา หมอกมันเลยให้อาบน้ำนอนไปแล้ว”
คำบอกจากปากไม้ยิ่งทำให้คนหัวเสียหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
เดินฝ่ามาได้ยังฝนตกหนักฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงๆแทบจะลงกลางกระหม่อมอย่างนั้น
“ กูรู้ว่ามึงห่วงน้องมัน แต่มึงจะให้พวกมันทำยังไง แค่ลงจากรถคงเปียกยิ่งกว่าโดดลงคลอง
แล้วยิ่งกว่านั้นน้ำก็ท่วม มึงจะให้น้องมันยืนรอให้ฝนที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหยุดอย่างนั้นเหรอ ใจเย็นดิวะ”
ไฟตบลงบนไหล่เพื่อนดังปุๆ มือหนักจนอีกคนไหล่แทบทรุด
“ เออๆ โทษว่ะ กูแค่กลัวว่าสองคนนั่นจะไม่สบายแค่นั้น กูขอเข้าไปดูก่อน”
ค่อยๆเปิดประตูเข้าไปอย่างเงียบเชียบ เหยียบย่องปลายเท้าอย่างไร้เสียง
เพราะกลัวจะรบกวนการนอนของสองคู่หูเพื่อนซี้
ที่คนของเขาถูกอีกคนกอดจากด้านหลัง ภายใต้ผ้าห่มนวมผืนใหญ่
ที่คลุมทั้งสองร่างจนเหลือแค่ส่วนหัวเท่านั้น ย่อตัวคุกเข่าลงข้างหนึ่ง
เกลี่ยปอยผม ที่ปรกหน้าผากเกลี้ยงเนียนนั้นออกอย่างเบามือ เท่าที่คนแรงควายอย่างเขาจะทำได้
กดแนบริมฝีปากตัวเอง กับริมฝีปากรูปกระจับหยักสวยนั่นค้างไว้แค่ชั่วอึดใจ
ไม่อยากรบกวนการนอนของคนที่ใบหน้าเรื่อแดง ใช้หน้าผากอังหน้าผากอีกฝ่ายวัดไข้
ไม่ร้อนแค่อุณหภูมิอุ่นกว่าปกติก็โล่งใจ ที่หน้าขึ้นริ้วฝาดคงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอร์ล่ะมั๊ง
ได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆจากลมหายใจอีกคน ที่ผสมเคล้ากับกลิ่นสบู่แชมพู แล้วยังกลิ่นกายของเจ้าตัวอีก
ทำเอาเขาหัวหมุนไปหมด... อยากจูบ..
แต่ก็ต้อง ปล่อยให้นอนกันอย่างนั้นไปก่อน เขากลับออกมาร่วมวงกับเพื่อนด้านนอก
ที่ล่วงหน้าเขาไปนานหลายขวดแล้ว...
เวลาล่วงเลยมาหลายชั่วโมง....
เสียงที่ลอดผ่านประตูที่ปิดไม่สนิท เพราะยิ่งดึกก็ยิ่งเมา ยิ่งเมาเสียงก็ยิ่งดัง
คนที่นอนกอดเพื่อนอยู่เริ่มขยับตัวยุกยิกๆ เสียงพูดคุยกันด้านนอกที่ยังจับใจความไม่ได้
แต่ก็พอทำให้คนที่หลับๆตื่นๆอย่างสายฟ้า รู้ว่าหนึ่งในนั้นเป็นเสียงของคนที่เป็นจุดหมายที่เขาถ่อมาถึงที่นี่
เสียงฝนเสียงลมเงียบไปแล้ว แต่เสียงท้องกลับเริ่มมาร้องแทน
แสงไฟที่ลอดผ่านบานประตูเข้ามา ทำให้พอมองเห็นอะไรได้อยู่
เอื้อมมือเปิดไฟที่หัวเตียงที่พวกเขายึดครองราวกับเป็นเจ้าของเสียเอง แสงไฟสาดส่องสว่างไปทั้งห้อง
มองคนที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น เพราะความหิวอย่างตนก็นึกหมั่นเขี้ยว
“ หลับได้หลับดี”
ว่าเพื่อนทั้งที่ตัวเองก็เพิ่งตื่นเหมือนกัน เอานิ้วจิ้มแก้มนุ่มๆเนียนๆนั่นก็แล้ว เขี่ยกลีบปากหยุ่นๆนั่นก็แล้ว
อีกคนก็แค่ขยับนิดหน่อยอย่างรำคาญเท่านั้น เมื่อเห็นอย่างนั้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก็ผุดขึ้นตรงมุมปากทันที
“ อื้อออ...อะ!”
อิงถึงกับแทบตื่นเต็มตา เมื่อโดนฟันคม ของคนขี้แกล้งไล่งับ แค่ให้พอเจ็บๆคันที่หัวไหล่
“ ไม่ตื่นใช่ไหม? หือ..”
ฟ้าตวัดผ้าห่มผืนหนาออกพรึบ คร่อมทับหน้าท้องคนที่ตัวพอๆกัน แล้วจี้เอวคนใต้ร่างด้วยนิ้ว
“ อ๊ากก..ฮ่าๆ ฟ้า..ฮ่าๆ พ..พอ”
หัวเราะจนน้ำตาคลอ เมื่อเห็นว่าเพื่อนยอมแล้วสายฟ้าเลยผ่อนแรงลง
แต่กลายเป็นว่า คนที่คอยท่าเอาคืนอยู่แล้ว พลิกตัวทับเขาแล้ว เริ่มจี้เอวเขาเช่นกัน
ทั้งคู่ผลัดกันแกล้งกันไปแกล้งกันมาอยู่อย่างนั้น โดยที่ไม่รู้ว่าเพราะเสียงหัวเราะ คิกคักของพวกเขา
เลยทำให้คนที่นั่งหลังชนประตูอย่างเขื่อน อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งสองทำอะไรกัน
เขาเพิ่งมาถึงได้ไม่ถึงชั่วโมง เพราะเพื่อนโทรบอกว่าคนของเขามาถึงแล้ว
พอฝนซาเขาก็รีบบึ่งรถมาทันที โชคดีทางระยองจนใกล้ถึงน้ำไม่ท่วม
ลำบากหน่อยตรงที่พวกเพื่อนเขาพักนี่แหล่ะ ต้องค่อยๆคลานมา
“ สายฟ้า!”
-
Wooo
-
หืมมมมมมม :katai5:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
รู้สึกเองรึเปล่านะว่ามันน้อย -..- แต่น่ารักกกมากก
-
เขื่อนท่าทางจะโหด หื่น พอๆกันนะเนี่ย
-
สงสัยจะหยอกกันจนงานเข้าล่ะทีนี้
-
อิอิอิ
-
:mew1:
-
เขื่อนเจออะไรเข้าน้ออออ :hao3:
-
เล่นเบี้ยนหรือไง 55555 :hao6:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
อยู่ต่อเลยมั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อย่าปล่อยให้ตัวฉันปายยยยยยยยยยยยยยยย
-
หยอกกันจนได้เรื่องเลยไง 5555
บรรดาคุณสามีก็อยู่กันให้พรึ่บ เมียๆ ซวยแหงแซะ 55
รอน้า
-
55555
-
ค้างคาใจ ฮื่อออออออ เดี๋ยวพี่เขื่อนก็โกรธหรอก 55555
-
ใจเย็นพี่เขื่อนนนนน 5555555
-
นึกว่าเล่นเบี้ยนกันหรือไงเขื่อน
-
เคะ เขาเล่นกัน น่ารักอ่ะ อ้ายๆๆ ชอบจังเลย น้องอิงกะสายฟ้า
เฮียเขื่อนกับพี่เกียร์ อย่าชะล่าใจนะ เค้าแอบเชียร์ เคะ-เคะ ฮ่าฮ่า
:katai2-1:
-
อย่าเบี้ยนนะเห้ย :katai4:
-
เล่นอะไรกันนนน อิงสายฟ้า จนพี่เขื่อนต้องเรียกเสียงเข้มเบยยยยย
-
โอ๊ะโออออ งานจะเข้าหรือเปล่าเนี่ย
-
ค้างงงงงง :katai1: :katai1: :katai1:
-
อ่านแล้วยิ้มแป้นนนนนน
สายฟ้าทำพี่เพ้อออออ ชอบๆๆๆ
เพื่อนสองสาวดูร๊ากกกก รักกันเนอะ
เล่นกันแบบจิ้นนะเนี้ย 5555555
คนเขียนอัพเยอะกว่านี้ได้ไหมมมมม มันน้อยอ่า
-
เขาแค่หยอกกันน่า อย่าคิดมาก!
-
:hao6: เดี๋ยวมีเรื่อง
-
เอิ่ม จะเบี้ยนกันเหรอลูกเอ๊ยยยยย
-
พี่เขื่อนใจร่มๆ เคะกับเคะเค้าหยอกกันไม่ต้องหึง :laugh:
-
ขอบคุณ :)
-
โดนแน่
-
อย่าเล่นกันเองค่ะหนูๆ :hao7:
-
พี่เขื่อนเรียกน้องสายฟ้า แล้วจะยังไงอ่ะ อิอิ
-
แล้วตัดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ......
รออออออออออออออ :pig4:
-
สัมผัสได้ถึงรังสีความหัวร้อนของฝ่ายรุกค่ะ :hao6: :hao6: :hao6:
-
คู่เคะเค้าเล่นกันเฉยๆเนอะ :katai2-1:
-
:o8: งานเข้าสองเคะ เอาน่าเขาหยอกกันเฉยยย หราาา55
-
แอร๊ยยยย สาวๆเอ้ย คนน่ารักเค้าเล่นกันน่ารักก อิอิ
แต่ว่าพวกแฟนๆจะเข้าใจผิดมั้ยเนั่ย
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
อิงควรไปเล่นต่อกับพี่เกียร์นะ รอดูเขาเล่นกัน :hao6:
-
นั่น หยอกกันจนหึงเลย 555
-
ยังกะเลส555
-
“ สายฟ้า!”
18
ภาพที่เห็นทำให้เขาต้องเรียกอีกคนเสียงดัง หลังจากมองอยู่ครู่หนึ่ง
ไม่ใช่หึงหวงเพราะเล่นกันกับคู่ซี้
แต่เพราะตอนนี้ทุกสายตา กำลังจับจ้องไปที่คนทั้งคู่
สายตาที่ไม่ใช่แค่เพื่อนในกลุ่ม แต่ยังมีเพื่อนที่มาฝึกงานเหมือนกัน
ที่มาจากมหาลัยอื่นด้วยอีกหลายคน เสือสิงห์กระทิงกระซู่กันทั้งนั้น
แม่ง...ยังไม่รู้ตัวกันอีก ว่าโดนสายตาวาวๆพวกนั้นมองอยู่
หรือต่อให้มีแต่เพื่อนในกลุ่มก็ตาม เขาก็ยังจะเรียกอีกคนด้วยเสียงอย่างนั้นอยู่ดี
เรียวขาเนียนที่โผล่พ้นปลายขากางเกงบอลตัวใหญ่
ที่ทั้งกว้างแล้วยังร่นขึ้นไป จนแทบเห็นยันชั้นในอย่างนั้น
ยิ่งตอนทั้งคู่ถีบขาดิ้นไปดิ้นมาเพราะจั๊กจี้ด้วยแล้ว เห็นถึงไหนต่อไหนเลยคราวนี้
ไหนจะชายเสื้อที่เลิกขึ้น จนเห็นทั้งหน้าท้องกับหน้าอกนั่นอีก สายตาทุกคู่จับจ้องที่ภาพนั้นไม่วางตา
ใบหน้าที่ดุอยู่แล้วของเขื่อนกับเกียร์ ยิ่งกว่าดุในตอนนี้ ไม่ใช่แค่ที่เห็น
แต่ความหึงหวงมันวิ่งเข้ากระแทกอกเกียร์เต็มๆ
เมื่อคนที่ใครๆก็เคยเห็นแค่เพียงรอยยิ้ม ที่ยกยิ้มเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
หรือแม้แต่ยามจะหัวเราะพอให้ได้เปิดปาก
ก็จะมีกำปั้นที่กำพอหลวม หรือฝ่ามือของเจ้าตัวปิดบังอยู่เสมอนั้น
ในตอนนี้กลับหัวเราะเสียงดัง ริมฝีปากฉีกกว้างกว่าที่เคย
จนเห็นไรฟันเรียงตัวสวยมีเขี้ยวเล็กๆเพิ่มเสน่ห์เสริมให้เพิ่มความน่ารักขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
รอยยิ้มที่เขาไม่เคยทักท้วงถามว่าทำไมอีกคนถึงไม่ยิ้มหัวเราะอย่างเปิดเผย
เพราะรอยยิ้มที่เขาเคยเห็นนั้นเขาจะเก็บไว้ดูคนเดียว ถ้าจะยิ้มจะหัวเราะจนใครๆมองค้างอย่างนี้
ก็ทำได้...แต่ต้องเฉพาะต่อหน้าเขาเท่านั้น
“ มากับกู!”
ก้าวพรวดๆไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวคนของตัวเอง อิงแทบถลาตามมือใหญ่ที่ฉุดดึงอย่างแรงแทบไม่ทันตั้งตัว
เร่งสาวเท้าตามขายาวกว่านั่น ทั้งที่ยังไม่เข้าใจมากนัก
ถูกลากเข้าห้องของเจ้าตัว ที่อยู่คนละชั้นกับห้องที่เพิ่งออกมา ทั้งที่รองเท้าไม่ทันได้สวม
“ ถอดออกเดี๋ยวนี้!” นี่ก็อีกอย่างที่ทำให้สติเขาขาดผึงลงเช่นกัน
อิงไม่เคยใส่กางเกงขาสั้นเลยต่อหน้าใครๆ แม้จะเลยเข่าอย่างตัวที่ใส่อย่างนี้ก็ตอนอยู่บ้านหรืออยู่ห้องพักเท่านั้น
อิงมองคนที่ดูจะโกรธเกรี้ยวราวกับเขาทำอะไรผิดหนักหนา ยิ่งงงกับคำสั่งที่ไม่เข้าใจ ทั้งยังถูกตะคอกซ้ำอีก
“ อะไรครับพี่เกียร์ โกรธอะไร? ทำไมต้องตะคอก พูดกันดีๆก็ได้ แล้วจะให้ถอดอะไร อิงไม่เข้าใจ”
ลูบใบหน้าคมคาย ที่ไรหนวดเคราเริ่มครึ้มที่เสริมใบหน้านั้นให้ดูเข้มขึ้นไปอีก
เผื่อมันจะทำให้คลายความร้อนของอารมณ์เจ้าตัวให้เบาบางลงบ้าง
“ชุดที่ใส่อยู่ถอดออกซะ!”
ไม่พูดเปล่า มือใหญ่ๆดึงชายเสื้อสีน้ำเงินขาวเข้าชุด กับกางเกงนั่นออกจากตัวอีกฝ่าย
แล้วโยนเสื้อทีมดังลงบนเตียงอย่างไม่ใยดี ชุดที่ทั้งคู่ใส่อยู่นั่น มันชุดบอลของสายหมอก
รู้....รู้ดีว่ามันอาจจะจำเป็นเพราะคนของเขาไม่มีเสื้อผ้าใส่ แต่..เหี้ยเถอะ เขาคุมตัวเองไม่ได้
“ พี่เกียร์!..เดี๋ยวอิงถอดเอง”
คว้ามือที่ไวกว่าปรอทนั้นทันที ที่มันกำลังดึงกางเกงที่เขาผูกเชือกไว้
แต่อีกคนฟังที่ไหน พอดึงเชือกที่ผูกอยู่ให้คลายแล้ว ก็ดึงพรวดเดียวถึงตาตุ่มเลย
แล้วกางเกงก็ปลิวไปกองรวมกับเสื้อบนเตียง ที่เขาเคยมานอนแล้วหลายครั้งทันที
“ ขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่ แต่กู..”
ทั้งบ้า ทั้ง งี่เง่าชิบหาย แค่เห็นอีกคนใส่เสื้อผ้าของผู้ชายคนอื่น
กับท่วงท่าที่คล้ายจะยั่วยวนต่อสายตาหลายคู่อย่างนั้นก็ทำเอาเขาหน้ามืด
ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าอีกคนแค่เล่นกันกับเพื่อน
แล้วเรื่องเสื้อผ้าเขาก็เห็นอยู่เต็มตาว่ามันเปียก เพราะตากอยู่ราวระเบียงห้องเพื่อนเขา
แต่อย่างนั้นเขาก็ถึงได้เป็นได้ขนาดนี้
“ พี่เกียร์..”
เรียกอีกคนเสียงอ่อนพอจะเข้าใจอาการของคนตรงหน้าบ้างแล้ว ดึงมือคนที่ขยี้หัวตัวเองแรงๆมากอดที่เอวตัวเอง
ถอดแว่นกรอบเหลี่ยมเท่ๆนั่นออก เอื้อมมือที่ยังมีแว่นติดอยู่คล้องคอหนา
แล้วเกี่ยวให้คนขี้หวง ลงมาแนบริมฝีปากจนชิดกัน
ก่อนกลีบนิ่มๆ จะเผยอออกเมื่อเรียวลิ้นที่ติดกลิ่นเหล้า ผสมเคล้ากับกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ
จะแทรกเข้ามาตวัดเกี่ยวทั้งดุนดัน ดูดดึง จนเกิดเสียงเฉอะแฉะอย่างยั่วไฟราคะ
สองอาทิตย์ที่ไม่ได้เจอหน้ากัน มันยิ่งกว่าคิดถึง
ร่างสูงใหญ่กว่าทั้งกอดทั้งรัดอีกร่างแทบจมไปกับอก
ตวัดลิ้นไล่ดูด ไล่จูบทั้งขบกัดไปทั่วเนื้อเนียนตรีตราเป็นเจ้าของ
“...พี่ .. เกียร์...อืม...อื้อออ..”
ครวญเรียกคนที่กำลังดูดเลียยอดอกสีสดนั่น แผ่นหลังแอ่นไม่ติดเตียง มือร้อนๆลากลูบไปทั่วทั้งเนื้อตัว
“อื้ม.”
ยกมือปิดเสียงไม่ให้เล็ดลอด ยามเรียวขาถูกยกสูงแล้วคนขี้หวงก้มดูดเม้มจนขึ้นรอย
มือสากกร้านกอบกุมรูดรั้งแก่นกายคนถูกโลมเล้าเพียงไม่นาน
กายบางก็หอบสะท้านไปทั้งร่าง เพราะน้ำในฉีดพ่นยามเสร็จสม
แม้จะต้องหักห้ามใจไม่สอดใส่ ที่ยิ่งกว่าความทรมานใด
แต่ตราบใด ที่ยังไม่พิสูจน์ความมั่นใจในตัวเขา ให้อีกฝ่ายได้เห็นเพียงพอจนยอมรับ
เกียร์จะไม่ฝืนใจอีกคนจนเอาแต่ใจตัว ที่คนในอ้อมอกเขาตอนนี้ ยอมให้กอดจูบลูบคลำขนาดนี้
อีกฝ่ายก็ยอมเขามากแล้ว แม้จะบอกว่าแค่ดูๆกัน แต่ในความคิดของเขาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา
เขาคิดว่าอีกคนเป็นเมียเขา เป็นของเขา ตั้งแต่คืนแรกที่อิงค้างที่ห้องเขาแล้ว
เลื่อนใบหน้าสากคายหากหล่อเหลากลับมายังกลีบปากนิ่มนุ่มอีกครั้ง เฝ้าจูบอย่างดูดดื่ม
“ อู้วว...ซี๊ดดด”
ใบหน้าคมเงยขนานกับฝ้าเพดาน เมื่อท่อนเนื้อที่ถูกมือนิ่มลูบคลำ
ก่อนเจ้าของมือจะจับแท่งขืนแข็งนั้น ดูดอมทั้งตวัดปลายลิ้นไล้เลียจนเขาครางฮึ่มต่ำในลำคอ
สูดปากราวเผ็ดร้อน คงจะร้อนจริงดังว่า... หากแต่ร้อนเพราะไฟสวาทที่ลุกโชนอยู่ตอนนี้
-
กว่าไฟหึงหวงจะลดความคุกรุ่นลง
ก็ตอนน้ำแข็งในแก้วเหล้าที่ชงทิ้งไว้ ละลายจนเหลือแต่น้ำสีชาที่ต้องเททิ้งเพียงเท่านั้น
อิงนั่งชันเข่าเล่นเกมในไอแพด ตรงระหว่างขาของอีกคนที่นั่งซ้อนหลังเขาอยู่
เอนหลังทับอกหนาที่แผ่นหลังนั้นพิงผนังห้องอีกที
หลังจากลงมาจากห้องของเกียร์ ที่หาเสื้อผ้าให้เขาเปลี่ยนแล้ว
ร่างสูงก็ไม่ยอมให้เขาเปลี่ยนท่านั่งอีกเลย เขาต้องกินข้าวทั้งที่อีกคนนั่งกางคร่อมไว้อย่างนั้น
แต่ก็ดีใจอยู่ล่ะนะที่อีกคนหวงเขาอย่างนี้ อย่างน้อยคนหวงกันก็ย่อมมีใจให้กันบ้างอยู่แล้ว ไม่มากก็น้อย
กางเกงผ้ายืดเนื้อนิ่ม ที่ขายาวปกปิดร่องรอยสีกลีบกุหลาบ ตรงเนื้ออ่อนๆบริเวณโคนขาได้เป็นอย่างดี
มือหนาทั้งสากกร้าน ไม่ห่างจากรอบเอวเขาเลยด้วยซ้ำ
บางครั้งก็ก้มลงมาคลอเคลียกับต้นคอด้านหลัง ให้ซ่านสยิวจนขนลุกเล่น
อิงยังไม่รู้ว่ามีอีกสาเหตุที่ทำให้ คนที่แทบกลืนร่างเขากับตัวใหญ่ๆของเจ้าตัวอย่างตอนนี้
ต้องหน้ามืดอย่างนั้น เพราะการที่เขาเผลอยิ้มหัวเราะกับเพื่อน
เพราะคิดว่าอยู่กันแค่สองคนไม่รู้เลยว่าประตูเปิดอยู่ ที่จริงแล้วก็ไม่ได้มีอะไรซับซ้อนนักหรอก
มันเป็นเพียงปมด้อยที่ติดอยู่ในใจของอิงเพียงเท่านั้น
สาเหตุที่อชิรวิชณ์ไม่กล้าโชว์ฟันทั้งที่พอยิ้มหรือยามหัวเราะจะน่ามอง
จนคนมองไม่อาจละสายตา แล้วยังต้องเผลอยิ้มตามรอยยิ้มสว่างไสวนั่นก็ตาม
เพราะอิงไม่เคยมั่นใจในรูปฟันของตัวเองมาตั้งแต่เด็กก็ว่าได้
ยังจำได้ตอนอนุบาลอิงเป็นเด็กที่ยิ้มเก่งมาก ทั้งร่าเริงสดใสตามวัยเด็ก
แต่เพราะพวกเด็กชายทั้งต่างห้อง และห้องเดียวกันชอบมาแกล้งมาว่าอิงอยู่บ่อยๆ
โดนหาว่ายิ้มแล้วขี้เหร่ก็ยังจะยิ้ม กับอีกสารพัดคำตามแต่จะถูกว่า ถูกล้อเลียน
ตอนเด็กฟันน้ำนมของเขามันทั้งเล็กแล้วยังห่างมากอีกด้วย
แต่พ่อแม่กับพี่ๆก็ปลอบใจว่า มันเป็นแค่ฟันน้ำนมเท่านั้นเดี๋ยวฟันแท้ขึ้นก็ดีเอง
เด็กชายอชิรวิชณ์ก็เริ่มสบายใจ กลับมายิ้มได้อีกครั้งแม้ความมั่นใจในการยิ้มจะลดลงไปมากก็ตาม
พอตอนประถมฟันน้ำนมเริ่มหลุด แล้วดันหลุดพร้อมกันหลายซี่ โดยเฉพาะด้านหน้าบน
ก็โดนล้อว่าฟันหลออีก ทำเอาหมดความมั่นใจลงไปอีก เพราะนานมากกว่าฟันแท้จะขึ้นมาใหม่
แล้วก็หมดความมั่นใจในการยิ้มไปจนหมดสิ้นในที่สุด
เมื่อฟันแท้ขึ้นมาเป็นฟันกระต่ายคู่ใหญ่ขึ้นมาก่อน มันดูใหญ่มากจนเหมือนจอบ
เพราะโครงหน้าเจ้าตัวเรียวเล็กและยังเด็กมาก สัดส่วนบนใบหน้าเลยยังไม่สมส่วน
อิงไม่เคยกล้ายิ้มต่อหน้าใครอีกเลยนอกจากสายฟ้ากับคนในครอบครัว ตั้งแต่นั้นมา
แม้ว่าพ่อแม่พวกพี่ๆกับสายฟ้าก็บอกอยู่เสมอว่าอิงยิ้มกว้างๆแล้วสวยมาก น่ารักมากขนาดไหน
ก็ไม่ทำให้ลดปมด้อยส่วนนั้น..ที่ฝังหัวลงได้เลย
เคยไปหาทันตแพทย์เพื่อจัดฟันตอนม.ต้น คุณหมอสองท่านพูดเหมือนกันว่าไม่ทำให้
เพราะรูปฟันสวยมากอยู่แล้ว ฟันกระต่ายก็กำลังดีไม่ใหญ่อะไรเลย
แต่อิงกลับคิดว่ามันเป็นแค่คำปลอบของหมอกับคนในครอบครัวเท่านั้น
เพราะพวกพี่ๆไม่ต้องการให้เขาเจ็บตัวตอนจัดฟัน กลัวว่าจะเห็นน้องคนเล็กอย่างเขาร้องไห้
ทั้งที่ความจริงไม่ใช่อย่างที่อิงเข้าใจเลย
ตอนนี้สายฟ้าก็ไม่ต่างกัน อยู่ในท่าเดียวกันเด๊ะๆต่างกันแค่ยังอยู่ในชุดเสื้อผ้าของสายหมอกเท่านั้น
กลางวงเหล้าที่เริ่มเมาเริ่มเลื้อยกันแล้ว แต่อิงกับสายฟ้ากลับดวงตาใสแจ๋วเพราะเพิ่งตื่นนอน
อีกไม่นานพวกเขาก็จะไม่ต้องเทียวมาหากันอย่างนี้แล้ว เพราะใกล้ครบกำหนดการฝึกงานที่นี่แล้ว
ไม่ต้องทนคิดถึงกัน....เพราะไม่ได้เจอหน้ากันนานๆอย่างนี้อีกต่อไป
-
เคะเล่นกันมันน่ารักนะเนี่ย หึ้ยๆๆๆๆๆๆๆ
หมั่นเขี้ยว
-
:mew1: :mew1:
-
ฟินมากกกก พี่เกียร์หึงโหด
-
หมีดุหึงอย่างแรง
-
อิงบริการพี่เกียร์อย่างดีเลย555
-
5555 เกียร์หึงขึ้นหัว
-
อะไรจะน่ารักน่าฟัดขนาดนี้ :katai5: :katai5: :katai5: บอกเลย อิจเเรงมาก นาทีนี้อ่ะ
-
ขี้หวงทั้งคู่ พี่เขื่อน พี่เกียร์อย่างดุ 555
-
ฟินแรงมาก หึงแบบหน้ามืดตามัวสุดดดอ่ะ
-
:hao7:
พี่เกียร์ใจเย็น เดี๋ยวอิงก็ช้ำหรอก และวฝั่งน้องสายฟ้าอะ เป็นไงบ้าง :mew2:
-
รักมากพี่เกียร์ก็หึงมาก ขนาดเสื้อผ้ายังไม่ยอมให้ใส่ของพี่หมอก
-
กลืนอิงลงท้องได้อิพี่เกียร์คงทำแระ :laugh:
-
พี่เกียร์ขี้หวง หวงอิงแม้กระทั่งเสื้อผ้าไม่ให้ใส่ของคนอื่น
-
เกียร์ขี้หึงปรอทแตกเลยนะเนี่ยะ
-
ชอบๆ เมื่อไหร่อิงจะขยับฐานะให้พี่เกียร์เสียที :katai2-1:
-
พี่เกียร์หึงดุได้ใจมาก o13
-
เขินพี่เกียร์ -//- หึงน่ารักดีอ่ะ
รอน้า
-
พี่เกียร์นี่ไวมากอ่ะ
แอบรักกันทั้งคู่เลยชอบมาก รักเด็กวิศวะจริงๆๆ
หาคู่ให้พี่หมอกบ้างดิ อัคคีน่าจะคู่กะสายหมอกอิอิ
-
โอ๊ยย อีพี่เกียร์คนขี้หวงงงง
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
น่ารักอ่า
-
ยังไม่ได้เป็นแฟนกันอีกเหรออออออ
พี่เกีร์ยก็ช่างอดทนได้จริง จริ๊งงงง
น้องน่าฟัดขนาดนั้น :hao6:
-
หวงแรงงงนะพี่เกียร์ :hao3:
-
แหม่ๆ พี่เกียร์หึงแรงไปอีก :ling2:
-
รอเวลาจัดเต็มของทั้งคู่ คงจะเผ็ดร้อนน่าดูชม
-
อยากฟัดอิงเหมือนกันนะ น่ารักซะขนาดนี้ :man1:
-
คบกันเมื่อไหร่พี่เกียร์มีทบต้นทบดอกแน่นอน 55555555555555555555 :laugh:
-
โอ๊ยยยยย พี่เกียร์ของน้อง
-
หึงแรงมากนะพี่เกียร์
-
ยิ่งพี่เกียร์หึงเท่าไร ยิ่งหื่นขึ้นเรื่อยๆๆๆ ชอบอ่ะ อิอิ
แอบอยากรู้พี่เขื่อนเวลาหึงจะเป็นแบบไหน ฮ่าๆๆ
-
อิงเนี่ยน่ารักจังเลยนะ ยิ้มเยอะๆสิ
:กอด1:
-
น้อวอิงน่ารักแบบนี้พี่เกียร์ก็ยิ่งหวงแย่ ถอดออก!! แหม่ ตกใจหมดเลยเพ่
ตอนเล่นกันโคตร X
ขอบคุณค่ะ
-
อิงมีฟันกระต่ายด้วย
-
น่ารักกระจุ๋งกระจิ๋มจิงๆ
ไม่ได้เขเามาแวบเดียว อัพสามตอนเรย ดีใจๆๆ ^^
-
เรื่องสนุกจังค่ะ o13
เห็นชื่อเรื่องมาพักนึงแล้วแต่ไม่เข้ามาอ่าน ไม่รู้ทำไม 5555
ฟ้ากับอิงน่ารักมากๆ อยากหยิกแก้ม :laugh:
-
19
“ จะตวาดทำไมเนี่ย ก็แค่เล่นกัน”
สายฟ้าลุกนั่งทั้งที่หัวฟูๆอย่างนั้น หลังเพื่อนรักถูกเจ้าหัวใจฉุดกระชากลากถูกันไปแล้ว
“ปึง!”
เขื่อนผลักบานประตูปิดเสียงดัง จนคนที่ยังนั่งบนเตียงสะดุ้ง
“มันจะไม่ใช่แค่เล่นกันฟ้า ถ้าพวกข้างนอกนั่นเกิดอยากได้พวกมึงขึ้นมา มึงรู้ดีที่สุด”
ร่างสูงยืนตระหง่านอยู่ข้างเตียงมองคนถูกดุที่ดูจะไม่สลดเลยสักนิด
“ ก็ใครใช้ให้เปิดประตูเล่า นึกว่าอยู่กันแค่สองคนน่ะสิ ...โอ๋ๆ สุดหล่อ ไม่โกรธ ไม่งอแงน๊า รู้น่าว่าห่วง”
ร่างเล็กกว่าคลานเข่ามาตรงหน้าคนที่ยืนหน้าเหี้ยมอยู่
แค่ปกติหน้ามันก็โหดอยู่ละ ยังจะทำขึงขังอีก เด็กเล็กๆมาเห็นคงร้องกันลั่นไปหมดแหง
นั่งคุกเข่าแล้วแหงนเงยใบหน้าใสมองอีกคนตาแป๋ว
“ เฮ้อ..กูผิดเองก็ได้ที่เปิดประตูค้างไว้ ว่าแต่ ว่าใครงอแงวะ..หา...โป๊ก!”
มองหน้าทะเล้นหากแต่น่ารักนักหนานั้นแล้วอดใจอ่อนไม่ได้ทุกที เขื่อนได้แต่ถอนหายใจ
นั่งลงบนขอบเตียง หันหลังให้อีกคนที่พอแค่ก้นเขาติดเตียงก็โอบกอดเขาจากด้านหลังทันที
ใบหน้าเกลี้ยงเนียนซุกกับซอกคอเขาอย่างที่เจ้าตัวชอบทำ
โดนเขาเขกหน้าผากไปทีนึง ข้อหาหมั่นเขี้ยวปากเล็กๆนั่น ช่างพูดดีนัก
เวลาอยู่กับเขาช่างออดช่างอ้อนนักล่ะ ต่อหน้าคนอื่นน่ะเหรอ เหอะ ถ้าไม่ใช่เขาที่จับมือถือแขน
หรือดึงลากอีกฝ่ายก่อน ไม่มีทางอะ ที่จะมาพูดจาหยอกล้อหรือถึงเนื้อถึงตัวเขาขนาดนี้
“ แล้วทำไมถึงมากันวันนี้ ไหนตอนโทรมาบอกว่าจะมาพรุ่งนี้ไง?”
ถามคนที่ยังกอดเขาแล้วไล่ดมไล่หอมเขาทั้งที่มีแต่กลิ่นเหงื่อ แม้จะอาบน้ำมาแล้วก็ตาม
“ ก็คิดถึงนี่น่า ไม่อยากให้มาเร็วๆเหรอ?”
หันหน้าไปหาคนที่กระซิบอยู่ข้างหู มือใหญ่จับมือเรียวไว้ทั้งสองข้าง
“ มึงก็รู้ว่ากูแค่ห่วง เกิดรถเป็นอะไรขึ้นมากลางทางจะทำยังไง แล้วยิ่งฝนตกอย่างนี้ด้วย”
แม้รถจะหรูจะแพงขนาดไหนมันก็มีโอกาสเสียกันทั้งนั้น
ไม่ใช่เรื่องดีเลยสักนิด ถ้ารถเสียช่วงถนนเปลี่ยวๆจะทำยังไง
ฝนตกหนักอย่างนี้ มิจฉาชีพมันไม่เลือกเวลาลงมือหรอกนะ
สบโอกาสมันก็ทำเลยพวกมันคงไม่มานั่งนึกว่า วันนี้ฝนตกแล้วงดทำชั่วกันหรอก
“ ขอโทษครับ คราวหลังจะบอกก่อน.. จะไม่ทำอีก....แต่ฟ้าคิดถึงพี่จริงๆ”
ปลายจมูกโด่งเขี่ยชนกันเพียงไม่กี่ครั้ง ริมฝีปากที่ชิดกันจึงบดเบียดแล้วกลืนกินกันและกันอย่างไม่คิดจะห้ามใจ
ไม่ใช่แค่สายฟ้าที่คิดถึงเขาฝ่ายเดียว หากชั่งน้ำหนักอาจจะเป็นเขาเองก็ได้ที่คิดถึงอีกฝ่ายใจแทบขาด
ขนาดที่ว่ายามจะข่มตาหลับ ยังต้องเอาเสื้อแสงของอีกคนมากกกอดกับอกตัวถึงนอนได้
ปากเล็กๆนั่นดูดปลายลิ้นเขาจนเสียวไปถึงกลางลำตัว บวกกับฤทธิ์สุราเลยทำให้ส่วนนั้นมันตั้งชันขึ้น
“ไม่ได้...ที่นี่ไม่ได้”
เสียงหอบกระเส่าบอกห้ามเขาที่เริ่มห้ามใจไม่ไหว กับสิ่งยั่วกิเลสตรงหน้า หากแต่ต้องสะกดกลั้นมันไว้
เพราะไม่สมควรเกิดขึ้นบนเตียงของเพื่อนอย่างนี้
หากเป็นเขามีคนอื่นมานอนเอากันบนเตียงเขาก็คงไม่ชอบเช่นกัน
เลยหักดิบลุกเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาพร้อมอีกคน ที่บอกว่าหิวจนจะกินเขาได้ทั้งตัวอยู่แล้ว
พวกเขาออกไปร่วมวงเพื่อนข้างนอก
ไม่ต้องแนะนำอะไรกันมากมายกับพวกที่เหลือ เพราะก็เคยเจอกันครั้งก่อนบ้างแล้ว
ดึงคนของตัวเองให้นั่งลงตักเขาที่ขัดสมาธิโดยไม่ต้องอายใคร พวกมันรู้กันดีอยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร
ปล่อยให้คนบนตัก นั่งกินอาหารไป นานกว่าไอ้เกียร์จะจูงมือคนของมันมานั่งลงข้างเขา
แล้วก็ให้คนของมันนั่งอย่างคนของเขาอย่างนั้นทั้งคืนจนเลิกกินกันนั่นล่ะ
เกือบรุ่งสางเขาพาคนที่ได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงไปเอารถ ตอนน้ำลดลงบ้างแล้วแต่ยังท่วมอยู่
ดีที่รถยังสตาร์ทติดอยู่ เขาให้เพื่อนที่มากับเขาขับนินจา
ส่วนตัวเขาขับรถยนต์กลับระยองด้วยกันกับสายฟ้า
แล้วความคิดถึงของพวกเขา ก็ถ่ายทอดมันออกมากับรสสัมผัส
ที่ไม่ต้องบอกว่ามันจะยาวนานและหรรษาขนาดไหน
๑๑๑๑๑๑
๑๑๑๑
๑๑๑
๑๑
๑
“ ฟ้ามึงดูตรงสรุปให้หน่อยสิ กูว่ามันยังไม่ใช่ว่ะ เหมือนมันยังขาดๆอะไรไปก็ไม่รู้”
อิงหน้านิ่วคิ้วขมวด จ้องแผ่นสรุปรายงานอยู่หน้าแลปท็อป ที่เปิดหน้าเวิร์ดแล้วพิมพ์ค้างไว้
คู่หูทั้งสองกำลัง หลังขดหลังแข็งกับการทำรายงานคู่ ชิ้นนี้ก็เป็นชิ้นสุดท้ายแล้วด้วย
ที่ก่อนหน้านั้น งานหลายตัวที่อาจารย์สั่งได้เสร็จสิ้นไปหมดแล้ว
“ ไหนดูดิ๊?....เออว่ะ..”
สายฟ้าหยิบกระดาษในมือเพื่อน ไปอ่านดูอย่างถี่ถ้วนอีกที
แล้วเริ่มอ่านข้อมูลในรายงาน ที่เสร็จแล้วเพื่อหาผลสรุปที่ต้องการ
“ หิวเปล่าวะฟ้า?”
มือลูบหน้าท้องแบนราบ ที่มันราบเกินเพราะอาหารมื้อสุดท้ายของวัน ย่อยไปหลายชม.แล้ว
“ เซเว่นไหมมึง? พักสายตา สูดอากาศเย็นๆข้างนอกด้วย หัวกูเริ่มตื้อๆละ”
ฟ้าวางแผ่นงานลง ก่อนเอนตัวนอนราบไปกับพื้นหินอ่อน มีหมอนอิงใบใหญ่หนุนรองหัวแล้วเรียบร้อย
“ ดีเหมือนกัน”
สองหนุ่มเลยพากันหยิบแค่กระเป๋าสตางค์กับมือถือ แล้วขับรถยนต์ของสายฟ้า
เปิดกระจกกินลมยามดึกกันเต็มที่ หากแต่สาขาที่ใกล้ที่พักกลับปิดปรับปรุง
เลยต้องพากันมาอีกสาขาหนึ่ง ที่ไกลพอสมควร
พอได้ที่จอดรถสองหนุ่มหากแต่ไลฟ์สไตล์คล้ายกัน ที่สวมชุดนอนสีเข้มหากเนื้อผ้านั้นเบาสบาย
เป็นกางเกงนอนขายาวเข้าชุดกับเชิ๊ตแขนสั้น สวมทับด้วยแจ็คเก็ตมีฮู้ดตัวใหญ่
ลากแตะเข้าไปในร้านที่ไม่เคยหลับใหล
ทั้งคู่ไม่สนใจคำกล่าวทักทายตามมารยาท ของพนักงานกะดึกเท่าไหร่นัก
เดินเลือกหยิบของที่ต้องการอย่างไม่เร่งรีบ
“ กาแฟหน่อยไหมวะอิง?”
ถามคู่หูที่ยืนเลือกเครื่องดื่มในตู้แช่อยู่ไม่ไกล
อิงพยักหน้ารับ สายฟ้าเลยจัดการสั่งกาแฟสดเป็น2แก้ว
ถ้าคืนนี้ทำงานเสร็จทั้งหมด พวกเขาจะมีเวลาว่างทำอย่างอื่นอีกหลายวัน
ดินพอกหางหมูไม่ใช่นิสัยของทั้งคู่
จ่ายเงินเรียบร้อย เดินกลับรถยนต์ที่แต่งรอบคันจนสวยติดฟิล์มทึบ
หากแต่ยังไม่สตาร์ทเครื่อง กลับได้ยินเสียงมอร์เตอร์ไซค์คุ้นหูกลุ่มใหญ่
เข้ามาจอดห่างไปอีกหลายเมตร เพราะมีรถยนต์กับรถเครื่องจอดคั่นอยู่หลายคัน
... แม้จะมองจากที่จอดริมสุดอีกฝั่งไปยังอีกฝั่ง
...แม้แสงไฟนีออนจะส่องสว่าง ไม่เท่าดวงอาทิตย์
...หากแต่อิงกับสายฟ้ากลับจำสองคนในกลุ่มคนคุ้นตาได้อย่างดี
ทั้งสองจะไม่อะไรเลย หากทั้งหมดมากันเพียงกลุ่มเพื่อน ที่บอกแค่ว่า
จะไปกินเหล้ากันทั้งรุ่น ... เพราะเพิ่งต่างคนต่างเพิ่งกลับมาจากฝึกงาน เพิ่งสบโอกาสได้กินเที่ยวกัน
แต่..... ไม่ได้บอกว่าจะเคล้านารีด้วยอย่างนี้
-
พวกเขาติดงาน เลยไม่ได้ไปตามคำชวนของคนที่คิดมาเสมอว่า.... ไว้ใจและเชื่อใจได้
สองเพื่อนรัก ยกแก้วกาแฟที่เหลือเพียงครึ่งแก้ว เทลงคอรวดเดียวจนหมด
คิดซะว่าเป็นวิสกี้ดีกรีแรงรสขมบาดคอแทนก็แล้วกัน.....
“ มันคงบอกกูไม่หมด ว่าไม่ใช่แค่กินเหล้า ถ้ากูไม่เห็นเอง กูคงไม่รู้ว่ามันจะกินนมด้วย เชี่ยเอ๊ย!”
ส่วน อิงไม่มีคำพูดใดหลุดจากปาก ฟังแค่เสียงสบถจากคนที่นั่งหลังพวงมาลัย
ดวงตาทั้งสองคู่ไม่ละไปจากภาพบาดใจตรงหน้า
สองในแปดคันของกลุ่มมอร์เตอร์ไซค์คันใหญ่ มีคนของพวกเขาอยู่
ทั้งคู่ไม่ได้ฉายเดี่ยว
แต่กลับมีสาวสวยทรงโต ในชุดรัดรูปเน้นทรวดทรงองค์เอว
ที่วาดขาลงจากที่ ที่เคยคิดว่ามีแต่พวกเขาที่ควรมีสิทธิ์ในตอนนี้
แขนเรียวขาวรีบเข้าเกาะเกี่ยว เบียดเนื้อตัวอวบอัด กับร่างสูงใหญ่ของเจ้าของนินจาทั้งสองคัน
ที่เมื่ออีกฝ่ายจอดแล้วล็อครถเรียบร้อย พากันเดินผ่านประตูอัตโนมัติ ที่มีเสียงดนตรีคอยต้อนรับ
คนในรถคันสวยผลักประตูรถให้เปิดออกแล้วก้าวลง อย่างข่มอารมณ์คุกรุ่นในอก
ที่คิดว่ามีกองฟืนกองใหญ่เป็นเชื้อเพลิงชั้นดี
ออกไปยืนพิงกระโปรงหน้ารถ ที่ตอนนี้เย็นเฉียบเพราะน้ำค้างลงยามดึกดื่นค่อนคืนอย่างนี้
สายฟ้ายกมวนบุหรี่จรดริมฝีปาก ก่อนคาบเกี่ยวไว้แล้วจุดไฟ
ส่งอีกมวนให้เพื่อนที่กึ่งนั่งกึ่งยืนท่าเดียวกัน
อิงคาบเอามวนสลิมนั้นจากมือเพื่อน ที่จ่อให้ถึงปากอย่างรู้ใจ
จุดต่อไฟให้เรียบร้อย สูดควันที่ไหม้ส่วนปลายจนแดงวาบ
ไร้คำพูดใดๆจากคนทั้งคู่ ริมฝีปากเม้มสนิทแน่น
รอคอยทุกช่วงนาทีด้วยหัวใจอันปวดหนึบ ที่ปะปนกับความว้าวุ่นจนแยกไม่ออกว่าเป็นความรู้สึกไหน
สายตาไม่ละจากประตูเลื่อนอัตโนมัติเลยสักวินาที
จนเกือบหมดมวนที่สอง... คนในกลุ่มนั้นจึงเริ่มเดินออกมา
สายหมอกเดินถือถุงมีโลโก้ร้านออกมา แล้วค้นหาของในนั้น
ตามมาด้วยเดี่ยว ไฟ และคนอื่นๆที่เริ่มทยอยกันออกมาจากร้าน
แล้วยืนเกาะกลุ่มคุยกันใกล้ทางเข้า
น่าแปลกที่คนเหล่านั้น กลับยังไม่เห็นพวกเขาสองคน
ทั้งที่ตอนนี้ รถยนต์ที่จอดคั่นบังก่อนหน้านี้... ไม่เหลือแม้สักคัน
“ ชิบหายแล้วพวกมึง!”
เดี่ยวที่บังเอิญกวาดสายตามาสบกับรุ่นน้องที่คุ้นเคยกันดี มองค้างพวกเขาอยู่อย่างนั้น
ก่อนจะโพล่งอุทานออกมา
คนทั้งกลุ่มหันมองพวกเขาตามสายตาเพื่อน ก่อนจะมีท่าทีไม่ต่างกัน
ยกเว้นเหล่าสาวสวย3-4คน ที่ยังเกาะแขนควงคนที่มาด้วยกันไม่ยอมปล่อย
“ กูว่างานเข้าพวกมึงละ!”
ไฟย้ำกับเพื่อนให้ยิ่งกว่ารู้ตัว มองสองรุ่นน้องเพื่อนรัก
ที่ดูดเอาควันเฮือกสุดท้าย ก่อนพ่นกลุ่มควันให้พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
แล้วทิ้งก้นกรองติดรอยไหม้ลงกับพื้นซีเมนต์ ใช้ปลายเท้าขยี้มันจนบี้แบน
ทั้งที่ไม่เคยมีนิสัยทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้น หากแต่คราวนี้กลับไม่ใส่ใจกับวินัยที่เคยทำมานัก
สายตาไม่ละจากคนที่คิดว่าเป็นของตัว ที่เพิ่งมองสบเลยสักนิด
“ งานที่ไหนเชี่ยไฟ นรกชัดๆ ไม่เห็นเหรอ!?”
เกียร์กับเขื่อนรีบแกะมือเรียว ที่เกาะอย่างเหนียวแน่นออก รีบสาวเท้าเข้าไปหา
ใจเริ่มไม่ดีทั้งกลุ่ม แต่อิงกับฟ้ากลับก้าวเปิดประตูขึ้นรถ ก่อนที่ร่างสูงทั้งคู่จะเดินมาถึงตัว
“ เอี๊ยดดดดดด...!!!”
เสียงกระชากออกตัวของรถยนต์ดังสนั่นไปทั่วบริเวณนั้น ราวกับบ่งบอกอารมณ์คนขับได้เป็นอย่างดี
สีหน้าของคนขับราบเรียบราวกับไร้ความรู้สึกใดๆ พอๆกับคนที่ข้างๆที่ประสบชะตาเดียวกัน
หากแต่นัยน์ตาของทั้งคู่กลับแข็งกร้าว
ไม่มีใครปริปากไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา...แม้สักคำ
ต่างคนต่างจมอยู่กับความาคิดของตัวเอง
เสียงโทรศัพท์หวีดร้องลั่น ในท่วงทำนองเพลงโปรด หากกลับไม่น่าฟังในเวลานี้
สมาร์ทโฟนสองเครื่องถูกถูไถพร้อมแตะจอสกรีนไม่กี่ที เครื่องก็ดับมือลงปิดการใช้งานในนาทีต่อมา
“ ปริ๊นนนน ...ปริ๊นนน..”
ปลายเท้าของสายฟ้ากดคันเร่งขึ้นอีกจนเกือบมิด
เมื่อเสียงแตรจากสองล้อคันใหญ่คุ้นตา ที่บิดเร่งความเร็วตามมาขนาบข้าง
ยิ่งดึกบนถนนสายหลักยิ่งเปิดโล่ง ยิ่งเลยเข้าวันใหม่มาเกือบ2ชม.อย่างนี้ ยิ่งไร้ซึ่งยวดยานต์พาหนะ
“ จะเคลียกับกูยังต้องเอาคนอื่นแนบหลังมาด้วย ได้จะเอาอย่างนั้นก็ได้”
อิงไม่ค้านสักคำ เมื่อเห็นเพื่อนเร่งความเร็ว จนมิดคันเร่ง จนเริ่มหลุดห่างออกมาจากการถูกประกบ
กอปรกับกำลังของสีนิลกับอีกคันเริ่มผ่อนแรงลง จนขับช้าลงในที่สุด
เพราะเห็นว่ายิ่งตาม รถยนต์คันงามยิ่งเร่งความเร็ว
“ มึงจับดีๆนะอิง”
คนถูกกำชับทำตามแต่โดยดี
ทันทีที่เห็นเพื่อนเตรียมพร้อม สายฟ้าก็ถอนคันเร่ง ดึงเบรกมือหัก พวงมาลัยจนเกือบรอบในคราวเดียว
“เอี๊ยดด!!!”
เสียงยางรถบดเบียดกับพื้นถนนดังก้องทั้งแถบนั้น ท้ายรถถูกปัดโค้ง180องศา
“บรื๊นนนน!!”
ก่อนเบรกมือจะถูกปลด แล้วคันเร่งถูกเหยียบลงอีกครั้ง
ไฟหน้ารถยนต์สาดส่องสู้แสงไฟจากยานยนต์2ล้อคันใหญ่
“ เอี๊ยดดดด...”
รถแต่งคันสวยถูกเบรกลง แล้วจอดตรงหน้านินจาทั้งสองคันที่จอดคู่กัน
หันหน้าเผชิญกับ4ล้อ ไม่ห่างกันมากนัก
“ มึงจะทำอะไรวะฟ้า!?”
อิงหน้าตื่น เมื่อเห็นเพื่อนรักเอื้อมมือหยิบไม้เบสบอลเหล็กเคลือบสีเจ็บ ที่สอดไว้ใต้เบาะคนขับ
“ กูจะเคลียไงอิง”
ปล.เจอกันวันจันทร์ในตอนหน้า...
-
:z2:
สองหนุ่มงานเข้าแล้ววว เพิ่งจะเคลียร์กันแปปปปปปเดียว
เขื่อนน่าจะศพเละกว่าเกียร์นะ ฮุฮุ
-
ตัดได้ค้างมาก กรี๊ด :ling1:
เกียร์ซวยแล้ว 5555555555555555555
-
น้องฟ้าเจ็งอ่ะ แมนมากๆๆ
-
เละตุ้มเปะละละเละตุ้มเปะ
-
ค้างอย่างแรง
มาเตอะๆๆ
-
อิงก็อย่ายอมนะ ยังไม่ตกลงเป็นแฟน หลับหลังเราก็ทำแบบนี้แล้ว
-
ฟ้าแซ่บอ่ะ ชอบอ่ะ เขื่อนเละแน่!!!!
รอดูอิงว่าจะทำยังไงกับเกียร์
-
เคลียร์กันดีๆนะ กำลังไปได้สวยแท้ๆ
-
เมื่อวานยังหวานกันอยุ่เลยนะ~~
วันนี้งานเข้าเต็มๆเลย o18
:katai1: :mew1:
-
งานเข้าแล้ววววววววววววว งื้อออ ค้างงงงงง
-
5555555555
เขื่อนนี่สงสัยจองวัดรอได้เลย
-
ชอบน้องฟ้าอ่ะ แร๊งส์
-
ขอเคลียร์แบบเน้นๆนะ ถ้าเลือดไม่ตกยางไม่ออกไม่ให้ผ่าน อ่านแล้วแม่งขึ้นชิบหาย
โครตค้างอ่ะ ลุ้นว่าฟ้าจะเอายังไง จะแน่แค่ไหน อย่ามาตกม้าตายเพราะความใจอ่อนล่ะ ไม่รู้ว่าพวกแม่งจะมีเหตุผลอะไร แต่ที่เอาคนอื่นยิ่งเป็นชะนีมาทับที่นี่ ยังไงก็ไม่ยอมอ่ะ โมโหเว้ยยยยยยยยยยยยยยยย
อิงด้วย ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันอยู่ในช่วงดูความประพฤติมันยังกล้าทำขนาดนี้ ยืดเวลาออกไปยาวๆเลยนะ เอาให้หลาบจำไปเลย โอ๊ย แคร้นนนนนนนนนนนนนนน :katai1:
-
จันทร์หน้า!!! นานนนนปายยยยยย
ค้างมากกกกก อยากเห็นคนหื่นเลือดอาบหัว 5555
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านต่อแรกค่ะ (แอบอ่านในเวลางาน 5555)
โทนเรื่องน่ารักดีค่ะ เดวกลับบ้านแล้วจะตามอ่านตอนต่อๆ อีกด้วย
^^
-
เดี๋ยวจะเรียกรถพยาบาลรอ เก็บซากหนุ่มฮอต
-
สันดานเลวๆ
ชอบสายฟ้ามากอะ โคตรเท่ห์เลย
-
หุหุ แสบอะ
-
ฟ้าโหด เขื่อนตายแน่ เอาจริง ๆ รอฟังเหตุผลหรือแถก่อนแล้ววิธีการเอาคืนที่เจ็บคือไม่ต้องพูดด้วยทำหมือนอากาศธาตุไปเลยก็ได้ปลาอยให้ไอ้พี่ 2 คนนั่นทรมาณไปเลย
-
อ้าวๆ ดีกันไม่ทันไรก้งานเข้าซะละ
เง้ออออ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
โหววววววว จองศาลาไว้รอแปบ o18
-
งานนี้ต้องมีคนตาย ว๊ากกกกกกกก..
ขอบคุณ :)
-
เลวมากจิงๆ
-
โห ให้รอถึงจันทร์ไม่ไหวเลยยย
-
ค้างงงงง
ทำไมอิพวกนั้นมันทำเชี่ยงี้วะ! -_-^^^
ฟ้าอย่าไปยอมมม เชียร์นาง นางแซ่บมากกก
อ่านแล้วอารมณ์ขึ้น!! -_-^^
-
อ่าว ชิบหายยย 55555555555 :laugh: :laugh: :laugh: :m20:
-
เอาเลยฟ้า แมนๆคุยกัน o13 เละแน่ๆ
-
พี่เขื่อนกับพี่เกียร์ เละแน่ๆ o22
-
เอาแล้วๆ
-
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
อธิบายมาให้ดีๆนะ ถ้าเป็นเรื่องเข้าใจผิดยังพออภัย
แต่ถ้าเป็นความตั้งใจจะกินนมหนองโพจะยุให้ อิงกับฟ้าหาคนใหม่
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ไหนว่ารักนักรักหนา. สันดานผู้ชาย. ถึงไม่คิดอะไรแต่จะให้มานั่งซ้อนท้าย นั่งเบียดกัน. มันก็ไม่ควร. รักกันก็ควรให้เกียรติกัน ถ้าอิงกับฟ้าไปกับคนอื่น จะยอมมั้ยล่ะ นึกถึงใจเขาใจเรา. ฟ้าอัดเขื่อนให้เละ อิงก็อย่ายอมเกียร์. เราต้องมีศักดิ์ศรี
-
ฟ้าแมนโคตร :katai2-1:
ส่วนอิพี่เกียร์ยังไม่ทันคบก็เป็นงี้ละ อิงอย่าไปยอม เอาให้หนัก
-
รอ วัน จันทร์
-
เดินเรื่องฉับไว เร้าอารมณ์สุดๆ
-
บร๊ะะะ ฟ้าโหดมาก ถูกใจจริงๆ จัดการเลยเอาให้หัวแบะ ฮ่าาาา
คือนี่กำลังพยายามคิดข้อแก้ตัวให้อิสองคนนี่อยู่นะ แต่คิดไม่ออกอ่ะ
เห็นตำๆตาว่าให้หนองโพมานั่งทับที่ไม่พอ ลงจากรถยังปล่อยให้มาเกาะมาสิงร่างอีกเนอะ
ตอนนี้คิดได้อย่างเดียวคือตั้งแต่มาฝึกงานตจว.อยู่ห่างกัน ได้ฟาดเด็กที่นี่ไปเป็นเมียกี่คนแล้วอ่ะคะคุณพี่ทั้งสอง -_-;
รอเคลียร์ตอนหน้า ถ้าเหตุผลเลวๆนี่คือแบบแล้วอิงมันจะไว้ใจเกียร์ได้อีกม้ายยย สงสารน้องงง
ดีนะที่แค่ดูๆกันอยู่ ถ้านิสัยจริงๆออกมาแล้วไม่เป็นอย่างที่คิดไว้จะได้ถอยได้แบบไม่เจ็บเท่ากับเวลาผูกมัดแล้วเนอะ
:mew5:
ปล.เมื่อกี้ไปอ่านอีกรอบตรงที่ขับรถไล่ตามกัน
ฟ้าพูดว่าจะเคลียร์กันยังต้องพาคนแนบหลังมาด้วย
หมายความว่าสองหนุ่มนั่นพาหนองโพเจ้าปัญหาพ่วงซ้อนท้ายไล่ตามฟ้ากับอิงด้วยเหรอคะ
ถ้ากล้าถึงขนาดพาซ้อนท้ายมาเคลียร์ด้วยขนาดนี้ อาจมีเหตุผลก็ได้มั้งนะ
เดาๆเอา ไม่งั้นไม่น่าจะพามาด้วยอ่ะ อันนั้นก็กล้าเกิ๊น
-
ขอเถอะ จะลงแดงตายยยยยยยย :katai1:
อยากรีบๆเคลียร์ o8
-
:z6: :z6:
-
บอกได้คำเดียวว่า"เละ"อยากให้อิงกับฟ้าจัดหนักๆเลย!!
-
ไม่น่าอ่านตอนนี้เลยยยยย
-
เคะน่ารัก มักนางพญา 5555 เอาแล้วๆๆ ลูกแมวก็กลายเป็นเสือได้ถ้าหึง
งานเข้าแล้วฮะสองหนุ่ม
ขอบคุณค่ะ
-
สถานะติดลบไปแล้วค่ะพี่เกียร์ พี่เขื่อน ทำแบบนี้ทำไมอ่า :katai1:
แต่ก็ยังเชื่อใจอยู่นะ หวังว่าคงไม่ได้นอกใจ นอกกายอะไรฟ้ากับอิงนะ
ไม่งั้นเค้านี่แหละจะเข้าไปช่วยฟ้าหวดพี่ๆซ้ำเข้าให้อ่ะ :m16:
-
ตบให้ตาย :katai1: :katai1:
-
:hao7:
-
พี่เขื่อนรับมือไกวไหมงานนี้
ใครผิดก่อนรับผิดชอบนะ
-
ของคู่ฟ้าเขื่อนเยอะๆน๊า เก๊าชอบ อิอิ
-
:katai4:+
เรารู้สึก อยากต่อย เกียร์กับเขื่อน ให้ คว่ำไปเลย
เสียแรงที่เชียร์ หมดกันเลย ร้องอิงกับสายฟ้า จัดให้หนักๆ เอาให้เข็ดเลยนะ
:z6:
-
มาเคลียร์....ด่วนๆๆๆเลย :katai4: :katai4:
-
รอดูบทลงโทษเคอะพูดเลอออออ
-
ไม่ใช่เเค่ซ้อมมันนะฟ้า ต้องห่างมันเลย ถอยออกมา ให้มันรู้สึก ไอ้พวกสันดารรรรรรรรรรรร :z6:
-
โคตรชอบนิสัยฟ้าเลย แบบแซ่บเวอร์อ่ะ พี่เขื่อนตายแน่ๆ
ส่วนพี่เกียร์อิงอย่าไปยอมนะ ถ้ายอมซักครั้งต้องมีครั้งต่อไปแน่ๆ
ถึงจะตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจก็อย่ายอมนะทั้งคู่เลย
-
เกลียดว่ะ พวกนอกกายนอกใจเนี่ย รู้ทั้งรู้ว่าอิงมีอดีตกับความรักที่ไม่ดีก็ยังจะทำ จิตใจทำด้วยอะไรถามจริง ถ้าอิงให้อภัยง่ายๆ นี่ก็ไม่รู้จะยังไงแล้ว
-
-
จัดไป
-
มาให้กำลังใจจ้า
ยังอ่านไม่ทัน
เรื่องสนุกๆมากๆ
-
กำลังมันลุ้นสุดๆ แบบว่าเหยียบเบรกไปพร้อมกับฟ้าเลยเนี่ย :really2:
ตัดซะ!ค้างเลยอ่ะ :mew3:
วันอาทิตย์ไม่ว่างเหรออออออ 55555
-
บวกเป็ดให้ครับ
-
คิดเหมือนกันว่าฟ้าโคตรเท่เลย
-
งานเข้าของจริง
-
ค้าง!!! มากๆ มาต่อเร็วๆ
-
เอาให้หนัก
-
เพิ่งอ่านจบ ชอบๆๆสนุกค้า o13
รอดูอิงกับฟ้าเก็บศพอี 2 หนุ่ม :hao7:
-
มันเป็นความเคยชินที่ตื่นมาแล้วต้องได้อ่าน
-
รออออออออออ
-
ตกใจแรง :a5: :a5: ที่ตื่นมาเเล้วคนเขียนยังไม่ได้อัพนิยาย :ling1: :ling1: :ling1:
-
เที่ยงกว่าแล้วววววววว! เป็นไปได้ไง
-
มาให้กำลังใจจ้า
-
ค้าง....คืนไปไหม? กรี๊ด!!!
-
ฟ้า แมร่งสายโหดอ่ะ ว่าแต่อิชะนีที่เกาะหลังมาด้วยนี่ยังไง พี่สาว?
-
วันจันทร์แล้ว ฮู่เล่ รออ่านน
-
“ กูจะเคลียไงอิง”
20
สายฟ้าที่ฟาดลงเปรี้ยงๆในสายตาคู่เฉี่ยว แสยะยิ้มกระชับไม้เหล็กกลมในมือ
ก่อนลงจากรถก้าวไปเผชิญหน้า คนที่คิดมาตลอดว่าไม่เคยนอกลู่นอกทาง
อิงรีบลงไปยืนเคียงข้างเพื่อน แม้จะผิดหวังแต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนทำอะไรอย่างคนไร้สติ
“ มึงจะเอายังไงว่ามา!”
ใบหน้าเรียวเชิดขึ้นอย่างถือดี มือข้างขวากำท่อนเหล็ก
ส่วนปลายอีกด้านที่ใหญ่และหนักกว่า วางบนไหล่ที่ตั้งตรง
“ มันไม่มีอะไรนะเว้ยฟ้า ไม่ใช่อย่างที่มึงคิด..”
กูไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้จะทำอะไรกับผู้หญิงคนนี้
“ เลยต้องเอาแนบหลัง มายืนกอดกันเป็นปลิงอย่างนี้ ตอนจะมาเคลียกับพวกกูว่างั้น?”
ทั้งเกียร์ทั้งเขื่อนชักเริ่มไม่สบอารมณ์
กับคำพูดที่ดูไม่ให้เกียรติ อย่างคนอายุมากกว่าของสายฟ้าขึ้นมาบ้าง
แม้ตอนนี้เหตุการณ์จะชวนให้อธิบายยากก็ตาม
“ พูดให้ดีๆสายฟ้าพวกกูเป็นพี่มึงกี่ปี!?”
หากแต่เขื่อนขันณ์ลืมไปว่า ตอนนี้สถานะของตนเป็นรองอยู่มาก
การขึ้นเสียงใส่อีกคนอย่างนั้น ...ไม่ใช่เรื่องดีเลย
“ อ้อ..อย่างนั้นเหรอครับ ถ้าอย่างนั้นพวกคุณต้องการอะไรก็ว่ามาสิครับ..รุ่นพี่”
อยากเป็นอย่างอื่นก็ได้ จัดให้เลย ต้องการอะไรยังไงก็ว่ามาได้ทันที
อิงยืนสบตากับร่างสูงใหญ่ ที่ยังมีหญิงสาวกอดแขนอยู่ไม่ห่าง
ทั้งสองคู่ยืนเผชิญหน้าราวกับคน...เป็นศัตรูกัน
บรรยากาศมาคุ แผ่ไอควันดำไปโดยรอบ ในยามดึกสงัดไร้ผู้คนสัญจร
“ อย่ามาประชดกูนะฟ้า”
เขื่อนกัดกรามกรอด ไอ้คำพูดราวกับแค่คนรู้จักกันนั่นมันอะไร
แม้จะรู้ดีว่าอีกคนแค่ประชด แต่มันก็อดใจกระตุกไม่ได้
แกะมือเหนียวๆออกจากท่อนแขนจนสำเร็จ กำลังจะก้าวไปหาคนตรงหน้า
หากแต่เสียงที่ไม่คาดว่าจะได้ยินก็เปล่งออกมา
“ จะกลัวไอ้เกย์พวกนี้ไปทำไมคะพี่เกียร์พี่เขื่อน ตบปากสั่งสอนไปคนละทีสองที ขี้คร้านจะกลัวจนตัวสั่น”
คนที่ยืนอวดเรียวขาสวย ที่โผล่พ้นยีนส์สั้นๆตามแฟชั่นนิยม ที่ยังกอดแขนเกียร์ไม่ห่าง
เอ่ยว่าราวกับมีสิทธิ์มีเสียงออกความเห็นในเรื่องนี้ ทั้งทีไม่รู้ความสัมพันธ์ของพวกเขา
“ นั่นสิพี่เขื่อน คนพวกนี้ทำอีฟกลัวนะคะ”
สาวสวยอกสะบึมอีกคน ที่ถูกแกะมือออกจากลำแขนล่ำๆแล้ว
กลับเข้ามารั้งแขนเขื่อนขันณ์ด้วยท่าทีหวาดกลัว
เธอเข้าใจเหมือนกับเพื่อนว่า รุ่นน้องตรงหน้าเป็นอริกับร่างสูงทั้งสอง
นัยน์ตาอิงไหวระริก เมื่อคนที่ตกลงว่าคบหาดูใจกัน ปล่อยให้คนอื่นมาว่าตัวเองต่อหน้าเจ้าตัวอย่างนี้
ไม่ได้อยากร้องไห้ หากแต่เจ็บใจจนน้ำตาเอ่อคลอต่างหาก
ต่างกับสายฟ้าที่ดวงตายิ่งแข็งกร้าวกว่าเดิม เพราะความโกรธปะทุขึ้นยิ่งกว่าเก่า
“ จะเงียบอยู่ทำไม จะเอายังไงก็ว่ามา หรือจะสั่งสอนผม อย่างที่คนของพวกคุณบอกก็ได้นะครับ
แต่พวกผมคงไม่งอมืองอตีนให้ทำอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ”
“วืดด....ขวับ!”
เหล็กในมือถูกเหวี่ยงวืด เฉียดผ่านหน้าคนที่ได้ขึ้นชื่อว่ารักกันไม่ถึงคืบ เขื่อนหลบได้ทันอย่างเฉียดฉิว
“ มึงฟังกูฟ้า มันไม่มีอะไร น้องอีฟเขาแค่ติดรถมาด้วย กูแค่จะไปส่งเพราะมันทางผ่านเท่านั้น”
เขื่อนเห็นท่าไม่ดีรีบอธิบาย ร้อนรนจนลิ้นแทบจะพัน ไม่ได้คิดก่อนพูดด้วยซ้ำ
หากแต่สายฟ้ากลับเอามือข้างที่ว่างกุมท้องหัวเราะลั่น ทั้งที่ไม่มีอะไรน่าขำสักนิด
เหอะ..น้องอีฟ
ทีกับเขา กูอย่างนั้น มึงอย่างนี้ จะเสียงอ่อนเสียงหวานก็ตอนจะเอากูแค่นั้น
มันน่าปลื้มใจจริงๆสายฟ้า....
ลับตาเขาจะออดจะอ้อนกันขนาดไหน ขนาดต่อหน้าเขายังกลัวอีกคนเสียหน้าเสียขนาดนี้
“ ฮ่าๆ ผมต้องเชื่อไหม บอกว่าส่งกันขึ้นเตียงยังจะน่าเชื่อกว่าซะอีก นะครับคุณรุ่นพี่”
ยิ่งท่าทางของสายฟ้าเป็นแบบนี้ ทั้งเขื่อนทั้งเกียร์ยิ่งเริ่มหนักใจมากขึ้น
หากไม่รีบอธิบายเรื่องจะยิ่งแย่ไปกันใหญ่ เพราะแค่นี้ดูเหมือนคนตรงหน้าจะไม่ยอมเชื่อทั้งคู่
“ เกรชกับอีฟ เป็นเพื่อนไอ้ครัช พวกกูแค่จะพาไปส่งแค่นั้น มันไม่มีอะไรมากกว่านั้น”
เกียร์เอ่ยสำทับคำเพื่อนหลังจากที่เพิ่งได้โอกาสพูด
“ ใครหรือครับครัชที่ว่า?”
อิงถามทั้งที่ใจสั่นรัวไม่เป็นจังหวะ
แต่เกียร์กลับรู้สึกว่าเขาพลาด คล้ายกำลังขุดหลุมฝังตัวเอง ยังไงไม่รู้
“ อะไรกัน ไม่รู้จักน้องชายพี่เกียร์เหรอ ยังมาทำอวดดีใส่รุ่นพี่อีกต่างหาก
จะบอกให้รู้นะว่าฉันกับพี่เกียร์น่ะคบหากันมานานแล้ว เคยเห็นพวกที่ทำอวดเก่งอย่างนี้
โดนพี่เกียร์สั่งสอนจนสลบคาตีนมาแล้วนะ”
“ เกรชหุบปาก!”
ใบหน้าสวยที่แต่งแต้มโทนสีเข้มให้เข้ากับยามท่องราตรี เหยียดเย้ยพร้อมน้ำเสียง
จากที่ฟังเธอก็พอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร จึงรีบประกาศตัว
หากแต่โดนอีกคนหันมาตวาดก้องจนเธอสะดุ้ง
เกียร์หันกลับมาก็เจอแต่สายตา ที่บ่งบอกถึงความผิดหวังของคนตรงหน้า
และนั่นหมายถึงเรื่องมันจะยิ่งแย่ลงไปกว่า ที่แย่อยู่แล้ว
“ ถ้าอย่างนั้นในเมื่อพวกรุ่นพี่ว่าอย่างนั้น เห็นทีแค่รุ่นน้องอย่างพวกผม
คงไม่กล้ามายุ่งเกี่ยวกับรุ่นพี่อย่างพวกคุณอีกแล้วล่ะครับ เรื่องของพวกเราขอให้มันจบลงแค่นี้ ชัดนะครับ มึงว่าไงอิง?”
ถามเพื่อนรักที่ยืนอยู่ข้างกัน ฝ่ามือกระชับมือสั่นๆของคนที่ประวัติศาสตร์คล้ายจะซ้ำรอย
เข้มแข็งไว้อิง กูจะพามึงออกไปจากคนพวกนี้ สื่อความในใจผ่านสัมผัสนั้น
หากแต่สายตากลับไม่ลดละ ที่จะฟาดสายฟ้าเปรี้ยงๆลงกับคนตรงหน้า
ที่ใบหน้าเริ่มถอดสียิ่งกว่าเมื่อครู่
“ ผมก็คงจะไม่มาอวดดีกับพวกพี่อย่างนี้อีกเหมือนกันล่ะครับ..กลัวว่าหากทำอะไรให้พวกพี่ไม่พอใจแล้ว
อาจจะสลบคาตีน พี่ได้.. ”
น้ำเสียงเด็ดเดี่ยวถูกเค้นเปล่งออกมา ทั้งยังสบตากับคนที่รักจนหมดใจ แค่นี้ก็รู้แล้วล่ะ
ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขา จะจบลงที่สถานะใด แม้สถานะจะต่างกันกับเมื่อ3ปีก่อน
แต่ทำไมความเจ็บปวดมันไม่ได้ลดทอนลงมาบ้างเลยเล่า อชิรวิชณ์
“ นี่หลงตัวเองไปหรือเปล่า ทำอย่างกับเป็นเมียพวกพี่เขา ที่พูดออกมาคิดว่าพี่เขาจะง้อเหรอ?”
อีฟยื่นหน้าออกมาเย้ยหยัน ก่อนจะหดกลับไปแอบอยู่หลังเขื่อนอย่างเดิม
เมื่อเห็นสายฟ้าทำท่าจะกระโจนใส่
“ กลับเถอะฟ้า สรุปรายงานกูยังค้างอยู่”
อิงดึงมือคนตาขวาง คล้ายกับบอกว่า
กูไม่ไหวแล้วฟ้า ไปจากตรงนี้กันเถอะ
แม้จะใช้คำพูดราวกับเรื่องตรงหน้านี้ ไร้สาระอย่างหาความสำคัญไม่ได้ก็ตาม
“ อือ..ไปเถอะ”
สายฟ้ารับคำ กระชับดึงมือคนที่ทำท่าจะไร้เรี่ยวแรงแม้จะก้าวเดิน
เขาก็ไม่ต่างกันนักหรอก แต่จะมาล้มพับอยู่ตรงนี้ให้ถูกเย้ยหยันอีกไม่ได้
“ เดี๋ยวอิง!!/เดี๋ยวฟ้า!!”
เหมือนเพิ่งได้สติ หลังช็อคค้างกับคำพูดนั้น คำพูดที่ว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกันอีก
รีบเข้าคว้าข้อมือคนของตัวเองเพื่อเหนี่ยวรั้งไว้ทันที แต่..
“ ผัวะ!..ตุบ!..อย่าเอามือที่เที่ยวไปกอดใครต่อใครมาถูกตัวผมอีก จำไว้!!”
แม้จะสวมแค่รองเท้าแตะ แต่แรงถีบอย่างเต็มเหนี่ยวก็ทำให้ร่างสูงใหญ่กว่า
ล้มกระแทกพื้นเสียงดังได้เหมือนกัน
สายฟ้าเค้นเสียงลอดไรฟัน บอกอีกคนให้เข้าลึกถึงแก่นกะโหลก ว่า....เขาเอาจริง
-
อิงกระตุกแขนเพื่อนให้ใจเย็น แล้วถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน หันมาพูดกับคนที่จับแขนเขาอีกข้าง
“ ปล่อยผมเถอะนะครับ ขนาดจะแก้ตัวพี่ยังไม่ปล่อยมือจากเขาเลย
ผมไม่ยอมดักดานอยู่กับคนที่ไม่คิดจะจูงมือใครต่อใครไว้อีกข้าง ทั้งที่อีกข้างยังจับมือผมอยู่หรอกนะ
ให้มันจบแค่นี้เถอะ แล้วก็ผมขอเถอะนะ ถ้ายังไม่หย่านม
ก็อย่าเที่ยวไปให้ความหวังใครต่อใครเขาอย่างที่ทำกับผม สงสารกันบ้างเถอะนะครับ”
มือเรียวขาวแกะมือใหญ่กว่าเบาๆก็หลุดออกอย่างง่ายดาย ในหัวเกียร์มันตื้อไปหมด
ลิ้นมันก็แข็ง พูดอะไรไม่ออกทั้งนั้น มันคิดหาคำจะอธิบายให้น่าเชื่อกว่าสิ่งที่อีกคนเห็น ก็นึกไม่ออก
ได้แต่ยืนมองรุ่นน้องเจ้าหัวใจตัวเอง ปลดพันธนาการจากพวกเขาแล้ว กลับไปขึ้นรถ
“ ฟ้า! ฟ้า! โธ่โว๊ย!”
เขื่อนเรียกรั้งอีกคนเสียงดัง เจ้าของชื่อไม่แม้แต่จะหันกลับมา
ร่างโปร่งที่ปล่อยไอมาคุไปรอบตัว ราวกับมีเปลวไฟแดงฉาน
ที่พร้อมจะเผาไหม้ทุกสิ่งใกล้ตัวลุกโชนไปทั่วร่าง โยนไม้เหล็กในมือเข้าไปในรถ
ส่วนคนที่เดินคู่กันไป คล้ายมีแต่เปลวเพลิงสีน้ำเงิน
ที่องศารอบตัวกลับติดลบ จนเย็นยะเยือกราวกับเกล็ดหิมะ นัยน์ตาหาได้แต่ความหม่นหมอง
เปิดประตูข้างคนขับขึ้นไปนั่งเคียงกัน หลับตาลง เพื่อหนีจากภาพตรงหน้า
สายฟ้าติดเครื่องยนต์แล้วเคลื่อนตัวจากไปอย่างเร็วแรง
จนคนที่ยืนมองจนลับตาเป็นห่วงจับใจ
แต่จะให้ฝืนดันทุรัง ตามไปทั้งที่ยังมีตัวปัญหาเกาะอยู่อย่างนี้ สิบชาติก็ง้อไม่สำเร็จ
แต่เชื่อได้เลย จากนี้ลากเลือดแน่ๆ
ยิ่งของเกียร์ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ใช่แค่เรื่องเกรช
แต่ยังรวมไปถึงเรื่องของครอบครัวเขา ที่ไม่เคยได้เล่าบอกกับอีกฝ่ายเลย
อิงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามีน้องชาย เขาไม่ได้บอกเล่าอะไรเกี่ยวกับตัวเขา ให้อีกคนรู้มากนัก
เพราะคิดไว้แล้วว่ายังไงซะ เขาก็ต้องพาคนๆนี้เข้าบ้านอยู่แล้ว รอแค่อีกคนมั่นใจในตัวเขาก่อนก็เท่านั้น
แต่เห็นท่าตอนนี้ อิงคงไม่หลงเหลือความมั่นใจใดๆในตัวเขาอีกแล้วล่ะมัง
ส่วนเกรชเขารู้จักกับเธอที่เป็นเพื่อนรุ่นพี่ของน้องชายเขา
เมื่อตอนน้องชายเขาอยู่ม.5 จนตอนนี้อยู่ปี2 พาพวกเพื่อนมาวันเกิดที่บ้าน
เกรชพยายามเข้าหาเขาเรื่อยมา แสดงออกชัดเจนว่าชอบเขา
หากแต่เขามองเธอเป็นแค่เพื่อนน้องเท่านั้น
ก่อนหน้านั้นเขายอมรับว่าเขาเคยมีอะไรกับเธอ แต่นั่นก็นานมาแล้ว
เรื่องถึงเนื้อถึงตัวเขาบอกเขาห้าม จนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เธอก็ยังไม่ยอมปล่อยสักทีจะด่าก็ผู้หญิง
อีกอย่างผิดที่ก่อนที่จะเจอและตกลงดูใจกันกับอิง เขาก็ไม่ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก
เลยกลายเป็นว่าอีกคนเคยตัวไปแล้ว ที่เที่ยวไปบอกใครต่อใครว่าคบหากับเขา
ทั้งที่ตอนนั้นกับตอนนี้เขาก็พูดก็บอกชัดเจนแล้วว่า เขาให้เธอได้แค่สถานะคู่นอนเท่านั้น
ที่ตอนนั้นเธอก็ยอมเข้าใจแต่โดยดี แต่ก็นั่นล่ะ ไม่ใช่เขาไม่รู้ ว่าเมื่อใดก็ตามที่เขาควงใคร
เกรชจะไปวีนกับผู้หญิงทุกคนที่เขาควงด้วย
เขาไม่ใส่ใจเรื่องนี้ เพราะยังไงเขาก็บอกกับทุกคนที่ควงอยู่แล้ว
ว่าแค่ควงไม่มีการขยับสถานะให้เป็นได้มากกว่านั้น
เกียร์กับเขื่อนพาคนที่ขอร้องให้ไปส่ง ไปส่งถึงหน้าหอพักอย่างที่ตกลงกันก่อนหน้า
“ พี่เกียร์กับพี่เขื่อนจะไม่ขึ้นไปดื่มน้ำสักหน่อยหรือคะ?”
เกรชเชิญชวน ทั้งยังเอาหมวกกันน็อค ของทั้งสองหนุ่มแอบไว้ ข้างหลังตัวเองกับเพื่อน
ก่อนเอ่ยพร้อมกับท่วงท่า ที่คิดว่าน่ารัก ที่ใครๆเห็นก็ต้องยอมใจอ่อนทั้งนั้น
“ เอาของพี่คืนมาน้อง!”
ใบหน้าบึ้งตึงของเขื่อนกระชากเสียงเหี้ยมบอกจนคนถือใบของเขาไว้หน้าซีด ต้องคืนให้อย่างจำใจ
“ แล้วทีหลังไม่ต้องไปพูดกับเมียกูอย่างนั้น เข้าใจนะ!”
กระชากหมวกกันน็อคในมืออิศรา ที่ยืนทำท่าจะร้องไห้เต็มแก่มาสวม แล้วบิดคันเร่งรถออกไป
โดยไม่บอกกล่าวล่ำลาใคร แม้แต่กับเกียร์
“ เกรชอาจจะเคยตัว ที่มากอดมาเกี่ยวแขนพี่อย่างนี้ แต่ขอให้จำไว้ให้ดี ว่าครั้งนี้มันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ที่พี่จะยอมให้ทำอย่างนี้ แล้วอย่าเที่ยวไปบอกคนโน้นคนนี้ว่าคบกับพี่ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ใช่
แล้วพี่ก็ไม่ชอบด้วย เข้าใจใช่ไหม!?”
ไม่รอให้อีกฝ่ายได้เอ่ยพูดอะไรอีก คว้าหมวกกันน็อคในมือเธอมาสวม
แล้วเร่งความเร็วตามเพื่อนร่วมชะตาออกไปทันที
ไม่สนใจสายตามาดร้ายของเกษศิรินทร์ ที่มองตามเขาอย่างแค้นเคือง
เพราะโกรธแค้นอีกคนที่เธอคิดว่า มาแย่งคนของเธอเลยสักนิด
“ แม่งเอ๊ย!!...เหี้ยอะไรวะ!!”
เขื่อนฟาดงวงฟาดงา จนเพื่อนๆมองหน้ากัน
อีกคนก็เอาแต่กรอกเหล้าเข้าปาก จนต้องพากัน ดึงขวดเหล้าออกจากมือ
อาการอย่างนี้เคลียไม่ได้ชัวร์
“ ได้คุยกับน้องมันหรือเปล่า?”
เดี่ยวถามอย่างอยากรู้ อย่างน้อยบางทีพวกเขาอาจจะไปช่วยพูดให้อิงกับสายฟ้า เข้าใจบ้างก็ได้
“ คุยแล้ว มันบอกไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก”
หนักจริงแฮะคราวนี้ แต่จะว่าเกียร์กับเขื่อนผิดเสียทีเดียวก็ไม่ได้
ผู้หญิงที่ติดหนึบพวกมันไม่ยอมปล่อย ตั้งแต่ที่ผับแล้ว พวกเขาก็พากันคิดแต่ว่า
แค่ไม่ได้นอนด้วยกัน ก็ไม่เป็นไรเท่านั้น....
ไม่ได้คิดไปไกลว่า ไม่ว่าใครเจออย่างนั้นก็ไม่เชื่อทั้งนั้น แล้วก็คงไม่มีใครชอบหากถูกทับที่
“ จบเหี้ยอะไร!!...กูไม่จบเหี้ยอะไรทั้งนั้น”
เขื่อนที่เริ่มเมาเริ่มโวยวาย หากเพื่อนฝูงกลุ่มใหญ่กลับไม่ถือสาหาความ
พวกเขาตามไปถึงหอพักของสายฟ้า หากแต่ยามไมให้เข้า
แม้ว่าจะพยายาม จนยกมือกราบไหว้ และอ้อนวอนอยู่เป็นนานสองนานก็ตาม
เพราะสายฟ้าบอกกับรปภ.ว่า หากมีคนมาหาพวกเขา ให้ไล่กลับไปได้เลย
แต่ก็ยังสบายใจได้เปราะหนึ่ง อย่างน้อยทั้งสองคนก็ปลอดภัยถึงที่พัก
เกียร์ไม่คิดว่า สายฟ้าจะขับรถขนาดดริฟได้อย่างนั้น นึกว่ารถคันหรูแต่งเอาเท่เท่านั้น
จนทำให้อดเป็นห่วงคนที่นั่งคู่คนขับไปด้วยไม่ได้
“แล้วพวกมึงจะทำยังไงต่อวะ?”
ไฟอดที่จะถามบ้างไม่ได้ ทำไมสีหน้าพวกมัน ทำยังกับหมดปัญญาแล้วอย่างนั้น
ทั้งที่พวกมันขึ้นชื่อเรื่องพวกนี้จะตาย
“ เมียกูก็ต้องเป็นของกูสิ คิดว่ากูจะฟังปากเล็กๆนั่นพูดเหรอ ไม่มีทางอะ ฟ้าแม่ง...โว๊ย!! กูจะทำไงดีวะ!!”
คนที่มีสติดีมองหน้ากัน ตกลงมันก็ยังไม่รู้ใช่ไหมว่าจะต้องทำยังไง
เขื่อนโมโหมาก เขาผิดก็จริง ที่ยอมให้ใครก็ไม่รู้ซ้อนท้าย ทั้งที่รู้ว่ามันไม่ชอบ
แต่เขาสลัดยัยน้องอีฟนั่นหลุดเสียที่ไหน เกาะอย่างกับปลิง
ขนาดตอนจะขับตามเมีย แม่คุณยังกระโดดเกาะหลังเขา อย่างกับตุ๊กแกเกาะผนัง
ไล่ให้ลงก็ไม่ลง หาว่าเขาจะทิ้งเธอ เขาก็กลัวจะตามเมียไม่ทัน กลัวไม่ได้คุย
เพราะถ้าถึงหอแล้ว ยังไงสายฟ้าก็ไม่มีทางยอมลงมาคุยแน่ๆ
แล้วเขายิ่งคิดยิ่งเดือด ฟ้ามันแบกไม้มาหาเขาอย่างกับจะฟาดให้หัวแบะสักทีสองที
รู้ดีที่สุดยิ่งมันเข็งต่อหน้าเขาเท่าไหร่ ลับหลังมันก็ร้องมากเท่านั้น
ยิ่งคิดยิ่งเครียด ยิ่งเครียดยิ่งดื่ม สุดท้ายหัวทิ่มไม่รู้ตัว
จนเพื่อนต้องช่วยกันลากเข้าห้องนอน
อาการหนักพอๆกับอีกราย ที่ในหัวมันตื้อ มันตันจนหาทางออกไม่ได้สักที
สายตาแห่งความผิดหวังของอีกคน มันยังติดตาเขาไม่จางหาย
จะหลับจะลืมตาก็ยังเห็นอยู่อย่างนั้น
สุดท้ายสติเขาก็ดับตามคนก่อนหน้าแค่ไม่กี่นาทีให้หลัง
ต่อให้คอแข็งยังไง ถ้าเพียวๆทั้งขวดก็น็อคได้อยู่ดี
-
ทำไมมมมไม่บอกพวกผู้หญิงต่อหน้าอิงละสายฟ้าเลยว่านี่เมียพี่
แบบอ้ำอิ้งอะไรกันนนนนรน
-
บอกได้คำเดียวเลยว่า สมน้ำหน้า และสะใจมาก เกียร์กับเขื่อนมีดีร่างกายที่แข็งแรงจริงๆ แต่ใจมดมาก ทำไมถยอมให้อิชะนีเด็กมายืนด่าคนที่ตัวเองรักปาวๆ ได้แบบนี้ เกลียดอ่ะ ปล่อยๆ ควายสองตัวนี้ไปเถอะ
ปล. รอตอนต่อไปค่า
-
ค้างอีกแล่ววววววว :ling3:
ยากละ เกียร์ ไปจี้จุดอิงเขาเลย
-
อ้ากกกกกกกกกก
สายฟ้าสุดยอดดดดด
ราชินีเคะจริงแท้ :-[
แต่พี่เกียร์กับพี่เขื่อนทำแบบนี้ไม่ถูกจริงๆ (แถมเอาความเป็นรุ่นพี่จะมาข่ม....กรูขรรม)
งานนี้มันส์ อยากให้ฝั่งสายฟ้ากับอิงวางแผนรับมือเยอะๆ เพราะอิพี่เกียร์กับพี่เขื่อนต้องมารุนรานแน่แท้ :angry2:
-
อิงกับฟ้าอย่ายอมนะ จะมาบอกว่า สลัด ผู่หญิงไม่ออกมันเกินไป พูดไปสิว่ามีแฟนแล้ว ปากอมอะไรอยู่ให้มันเจ็บสะบ้าง ไม่งั้นมันจะได้ใจ อย่ายอมนะ ขอรีองละ อิงฟ้า
-
ไม่อยากจิบอก :m26: สมน้ำหน้าจริงจริ๊งงงง :z2:
ฟ้าเท่สุดๆ หาเมียดีก่า o13
-
สมน้ำหน้า
-
สมน้ำหน้า ใจไม่แน่จริงก็เชิญกลับไป
-
เหอะ สมควรแล้วแหละที่เขื่อนกับเกียร์จะโดนอย่างงี้
หวังว่าฟ้ากับอิงคงไม่ยอมคืนดีง่ายๆนะ ขอคืนเอาหนักๆนะ
-
:mew1: :mew1:
-
โคตรจะสมน้ำหน้า ทำเป็นข่มเมียต่อหน้าชะนี งั้นคุณมึงก็เป็นได้แค่รุ่นพี่น่ะดีแล้ว :m16:
-
ชอบสายฟ้าอ่ะ ชอบบบบบบบบบบ 555555 อย่ายอมง่ายๆนะฟ้าาาาาา
ส่วนอิงก็เข้มแข็งเข้าไว้นะ หมั่นไส้อิพี่เกียร์กับอิพี่เขื่อนมากกกกกก
-
อ่านไปขึ้นไปมือสั่นเลยแม่งโมโห!!!!
อย่ายอมพวกแม่งง่ายๆนะพวกใจอ่อนกะชะนีเนี่ย โดยเฉพาะอิเกียร์ ยิ่งเคยมีอะไรกันแล้วแบบนี้ด้วย รู้ว่าแม่งต้องมีปัญหาแต่ก็ยังยอมให้มาเกาะแกะไม่เด็ดขาดนี่หว่า โลเลใจอ่อนแบบนี้เอาให้หนัก
อิเขื่อนเมียก็มีอยู่แล้วยังมายอมให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้มาทับที่ ถ้าจะโทษก็โทษที่ความใจไม่แข็งพอของมึงละกัน
เคืองแม่งทั้งสองคนเลยเว้ยยยยยย ฆ่ามานนนนนนนน!!!
-
ค้างงงงงงงงงง
สายฟ้ามาเปนสามีเราเถอะ เท่ห์อ้ะ
-
แค่จะบอกผู้หญิงว่า นั่นเมียกรู ยากตรงไหน ทำอย่างกับมีใครเย็บปากไว้
จะสลัดผู้หญิงที่มาเกาะออก ยากตรงไหน ถ้าเด็ดขาดจริง
ก็แค่ผู้ชาย ใจปลาซิว สุภาพบุรุษไม่เข้าเรื่อง
ชอบฟ้า ...สนับสนุนให้อิงกับฟ้าได้กันเอง พวกตัวเมะมันไม่ได้เรื่อง
-
เดือดแทน เป็นใครใครก็โกรธว
-
เอาคืนให้หนัก
-
งี่เง่าทั้งเขื่อนทั้งเกียร์. พูดมาได้สลัดผู้หญิงไม่ออก.ปล่อยให้ชะนีมาเกาะอยู่ได้. สะบัดทีเดียวก็หลุดแล้ว. โคตรทุเรศ. บอกต่อหน้าไปสิว่าฟ้ากับอิงเป็นเมีย. ตัวใหญ่ทำท่าว่าข้าแน่. แค่นี้จัดการไม่ได้. เชื่อสิ เดี๋ยวชะนีต้องมารังควานฟ้ากับอิงอีก. เซ็งพระเอกปัญญาอ่อน
-
ชอบที่อิงด่าเกียร์นะ ไปหย่านมก่อน 555+ เจ็บอ่ะประโยคนี้
สายฟ้าเท่ห์มากตอนนี้ รอดูสองหนุ่มตามง้อเมีย แต่สงสัยงานนี้จะยาก
สายฟ้าดูเป็นคนที่ใจแข็งมาก ส่วนอิงนี้คงเข้าขั้นติดลบเลย ยิ่งมีความหลังอยู่แล้วด้วย
ตอนนี้พระเอกมันดูงี่เง่ามากเลย สายฟ้าน่าจะฟาดหัวซักทีสองที 555+
-
สมควร
-
ผิดเต็มๆ สมน้ำหน้าจริงๆ
ทีต่อหน้าทำไมไมพูดให้ชัด!!!
-
อิงกะฟ้าทำถูกแล้ว อย่าไปยอม!!
อยากตบชะนีสองตัวนั้นมาก -_-^^
แต่อิพวกพระเอกแม่งก็ไม่พูดออกมาตั้งแต่แรกล่ะวะว่านั่นน่ะเมีย สมควรละโดนเงี้ย
แต่ชอบประโยคหย่านมมาก เด็ดอ่ะ 5555
-
บทเรียนสำหรับเขื่อนและเกียร์
ความผิดมันแบ่งเป็น2ส่วนนะ
ความตั้งใจทำให้เกิดรึเปล่า กับการแสดงออก
ถึงแม้เขื่อนและเกียร์จะไม่ตั้งใจทำ
ที่ปล่อยนังชะนีมาซ้อนท้ายนมแนบหลัง มาพันแข้งพันขา เพราะปฏิเสธไม่ได้ ปฏิเสธแล้วแต่ชะนีมันติดหนึบ
อันนี้ก็พอเข้าใจได้นะ
แต่อย่างว่า ความผิดส่วนการแสดงออกอ่ะ รับไปเต็มๆ!
มาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ไม่กล้าด่าผญ.
คือ อันนี้มันถูกถ้าชะนีนั้ามาดี
แต่นี่ชะนีมันมาด่า 'เมีย' ตัวเองปาวๆ
สุภาพบุรุษคือควรให้เกียติคนใกล้ตัวที่สุดก่อนมั้ย
ควรปกป้องคนใกล้ตัวก่อนมั้ย
นี่คืออะไร ปล่อยให้คนอื่นมาด่าเมียตัวเองอย่างนี้
เมียคนเดียวดูและไม่ได้ ก็ไม่ต้องมีแล้ว!!!!
สิ่งที่เขื่อนกับเกียร์ควรทำแต่แรกเลย คือเถียงกลับเพื่อปกป้งแฟนสิ
ตอนที่ชะนีเย้ยหน้าถามว่า พวกอิงกับฟ้าเป็นเมียเหรอไง ทำไมไม่ตอบไปแทนล่ะว่านั่นเมียกรู
ยืนนิ่งเป็นสากทำไม โอ๊ยยยย อารมณ์ขึ้น
อิงกับฟ้าเอาให้จำ เอาให้ไอ้สองหน่อนี้มันจดและจำไปนานๆ
-
อ่านมาตั้งนาน
เข้าใจว่าสายฟ้าเป็นผู้หญิง
55555555
-
ทำตัวเองน้าทั้งสองคน
สะใจแล้ว
-
มาลิ้นพันกันอะไรตอนที่จะแก้ตัวห๊ะ เกียร์ เขื่อน :hao4:
จะเป็นไงต่อไปเนี่ย :katai1:
-
จะไม่ให้ผิดหวังได้งัยอะ แทนที่จะพูดดีด้วยกลับไปพูดดีกับคนอื่น แบบนี้โกรธให้นานๆเลย
-
สม น้ำ หน้า
ทั้งเขื่อนทั้งเกียร์แค่ผู้ชายอื่นมองอิงกับฟ้าตัวเองยังหวงจะเป็นจะตาย
นี่ถึงขนาดพานั่งซ้อนท้ายมาด้วย คิดซิว่าฟ้ากับอิงจะรู้สึกยังไง
ยิ่งชะนีนางสตอเบอรี่ว่าเป็นแฟนด้วยแล้ว ซ้ำเขื่อนกับเกียร์ยังปากหนัก
ไม่แก้ตัวอะไรเลยยิ่งแล้วไปใหญ่ ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ก็ดีแล้วที่ฟ้ากับอิงจะเลิกยุ่ง
อิงคงไม่ต้องการความมั่นใจแล้วล่ะ ขนาดความเชื่อใจในตัวเกียร์อิงจะมีให้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย
ถ้าเกียร์กับเขื่อนไม่เด็ดขาดแบบนี้ จะรอตอนที่อิงกลับไปสนิทสนมกับก้องเหมือนเดิม
ส่วนฟ้าขอให้มีคนเข้ามาจีบเยอะๆ อย่ายอมคืนดีง่ายๆ ยิ่งอิงยิ่งต้องเอาคืนให้หนัก
ในฐานะที่เกียร์มีอะไรกับนังสตอร์และดูท่าทางนางจะไม่ยอมปล่อยมือง่ายๆด้วย
ริจะเป็นสุภาพบุรุษกับผู้หญิงต่อหน้าคนรักก็เป็นแค่รุ่นพี่ไปเถอะนะ เกียร์เขื่อน
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
มาต่อเร็วนะ อยากอ่านตอนเกียร์เขื่อนหาทางง้ออิงฟ้า
-
ผิดหวังในตัวพวกเธอสองคนมากกกกกก o18
ที่ยอมให้ชะนีด่าคนของตัวเองต่องหน้าตัวเอง
แล้วยังวางท่าใส่เพราะอีกคนเป็นรุ่นน้อง
งั้นก็อยู่ในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องเถอะ สบายดี
เพราะแค่ความรู้สึกยังรักษาให้มั่นคงไม่ได้ ก็ไม่ต้องคิดที่จะรักใครเลย เพราะรังแต่จะทำให้อีกคนเสียใจ!!!!!!
แด่สายฟ้ากับอิง ทำถูกแล้ว~ ที่เธอเลือกเค้า แล้วทิ้งชั้นไว้ตรงกลางทาง :laugh:
ฟ้าทำดีมาก แค่ความเด็ดขาดมันยังให้ไม่ได้
ก็กลับไปสู่ฐานะเดิมดีกว่า เรื่องแบบนี้คงจะเกิดขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าเขื่อนยังมีนิสัยแบบนี้อยู่ ส่วนเกียร์ก็ปบ่อย ให้มันได้แค่นี้แหละ ปกป้องคนที่ตัวเองรักจากขี้ปากคนอื่นยังไม่ได้ ก็ปล่อยมันไว้แบบนั้นแหละ
อิงเข้มแข็งไว้นะ :hao5: หมุ่นน้อยผู้อ่อนโยนของช้านนนนนน
-
บทเรียนสำหรับเขื่อนและเกียร์
ความผิดมันแบ่งเป็น2ส่วนนะ
ความตั้งใจทำให้เกิดรึเปล่า กับการแสดงออก
ถึงแม้เขื่อนและเกียร์จะไม่ตั้งใจทำ
ที่ปล่อยนังชะนีมาซ้อนท้ายนมแนบหลัง มาพันแข้งพันขา เพราะปฏิเสธไม่ได้ ปฏิเสธแล้วแต่ชะนีมันติดหนึบ
อันนี้ก็พอเข้าใจได้นะ
แต่อย่างว่า ความผิดส่วนการแสดงออกอ่ะ รับไปเต็มๆ!
มาทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ไม่กล้าด่าผญ.
คือ อันนี้มันถูกถ้าชะนีนั้ามาดี
แต่นี่ชะนีมันมาด่า 'เมีย' ตัวเองปาวๆ
สุภาพบุรุษคือควรให้เกียติคนใกล้ตัวที่สุดก่อนมั้ย
ควรปกป้องคนใกล้ตัวก่อนมั้ย
นี่คืออะไร ปล่อยให้คนอื่นมาด่าเมียตัวเองอย่างนี้
เมียคนเดียวดูและไม่ได้ ก็ไม่ต้องมีแล้ว!!!!
สิ่งที่เขื่อนกับเกียร์ควรทำแต่แรกเลย คือเถียงกลับเพื่อปกป้งแฟนสิ
ตอนที่ชะนีเย้ยหน้าถามว่า พวกอิงกับฟ้าเป็นเมียเหรอไง ทำไมไม่ตอบไปแทนล่ะว่านั่นเมียกรู
ยืนนิ่งเป็นสากทำไม โอ๊ยยยย อารมณ์ขึ้น
อิงกับฟ้าเอาให้จำ เอาให้ไอ้สองหน่อนี้มันจดและจำไปนานๆ
โดนใจมากกกกก กดไลค์ล้านกีบ
-
ตอนแรกเชียร์เกียร์ ออกตัวแรงมาก แต่มาถึงตอนนี้ขอลา
ถ้าจะใจมด ปากหนัก กาก แบบนี่ก็พอเถอะ ไม่ต้องไปขอคืนดีหนอกถ้ายังเป็นแบบนี้
ไม่เข้าใจว่าตอนอีชะนีพูดแบบนั้น ไม่บอกความจริงไปเลย
อ่ะนะ เพลีย
-
ตอนนี้มาทำเป็นคร่ำครวณปากดีจริงน่ะ ไอ้ตอนเขาให้พูดให้แก้ตัวยืนเป็นสากกระเบืออยู่ทำซาก ให้เขาจับให้เขากอดกลัวสะบัดแล้วจะเสียความเป็นสุภาพบุรุษ ส้นตรีนซิ!!!!!!! ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ยืนด่าเมียตัวเองป่าวๆยังยืนนิ่งกันไม่เห็นจะทำอะไรเลย บอกเลยตอนนี้โกรธพวกแกสองคนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
สนับสนุนฟ้าอ่ะ ชอบเคะแบบนี้มาก แมนๆดี จัดให้หนักทีกับเราพูดมึงกู ทีกับปลิงพูดน้อง
ฟ้าเท่โคตร น้องอิงใจแข็งไว้ รอต่อปาย รู้สึกสะใจอ่ะ
-
พี่หมอกยังชัดเจนกับอิงมากกว่าพี่เกียร์อีกนะ พอรู้ตัวพี่หมอกก็ขอเลิกกับแฟนเพื่อมาจีบอิง
ไม่เหมือนพี่เกียร์ความชัดเจนไม่มีเลยเหมือนของที่ได้มาง่าย พี่เกียร์เลยทำแบบนี้ รู้ว่าอิงชอบแถมอิงยังยอมให้กอดขนาดนั้น
แม้จะไม่ได้ถึงขั้นเสียตัว แต่ก็เต็มที่พี่เกียร์ก็ได้ใจสิ อ่านมาอิงยอมพี่เกียร์ตลอด
-
ทำไมไม่อธิบายให้ชัดเจนอ่ะ สมนำ้หน้าจริงๆ!!
-
สมน้ำหน้าทั้งคู่ ทำตัวเองทุกอย่าง :katai2-1:
-
จะอึ้งอะไรกันนักหนา ปากมีก็ไม่ยอมพูดไป สมน้ำหน้า
อิงฟ้าอย่าไปใจอ่อน น่ารำคาญพวกพระเอกแบบนี้
-
สมควร สมน้ำหน้า ไม่รู้จะหาคำใดมาเทียบให้อิพี่เขื่อนกะอิพี่เกียร์
ถึงจะไม่ตั้งใจ แต่ก้อไม่ปฎิเสธ สมควรโดนน้องโกรธ โกรธนานๆเลยนู๋ฟ้ากะนู๋อิง
สงสัยหนุ่มๆคงต้องซื้อรถใหม่แล้วล่ะ 555
-
สมน้ำหน้าล่ะ
ยิ่งอีพี่เกียร์ยิ่งหนัก เพราะงานนี้โดนพี่ๆของอิงเล่นแน่
-
ถึงจะบอกว่าทิ้งไม่ได้ต้องไปส่งที่หอพัก แต่ทำไมไม่บอกต่อหน้าผู้หญิงพวกนั้น
ไปเลยตรงๆ ว่าอิงกับฟ้าเป็นเมียต่อหน้าไปเลยล่ะ ปากอมอะไรไว้ทำไมไม่พูด
สมควรแล้วที่จะโดนพวกอิงกับฟ้าทิ้งนะ อยากจะบอกเหลือเกินว่า#เมียมีไว้เทิดทูนและให้เอาใจใส่
เข้าใจตามนี้นะ เกียร์ เขื่อน
-
พูดแก้ตัว แต่ก็ยังมีคนอื่นควงแขนนะ!!!!! :m31: :m16:
-
:z6: :beat:
น้องอิง น้อง ฟ้า อย่าไปสนใจไอ้บ้าสองตัวนี้เลยให้มันง้อให้เข็ด ถ้ายังสลัดนังชะนีสองตัวนี้ไม่ได้
ไม่ต้องมายุ่ง เกลียดชะนีสองนางจัง :katai1:
-
สะใจที่สุด! โมโหแทน :fire:
รักฟ้าเลย อิงก็ต้องสู้นะ เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่
อึเขื่อน อีเกียร์ ไปไกลๆเลย :z6:
-
คืออยากให้นิยายและชีวิตจริงเลิกให้เกียรติผู้หญิงที่ไม่สมควรสักที แบบ :เฮ้อ: บางที่อะไรที่ควรพูดก็พูดอะไรที่ควรด่าก็ด่า เข้าใจอารมณ์พูดไม่ออกตอนโดนเมียด่าแตาเรื่องนี้อีสองพระเอกก็เลวนะไม่น่ามาสุภาพบุรุษตอนนี้ #หาพระเอกใหม่ค่า #เลิกเลย
-
ฟ้าเท่มากๆๆๆๆๆๆ
ชอบฟ้า o13
-
แค่พูดว่า เมียกู มันยากตรงไหน
มีแต่ข้ออ้าง อ้างนู่นอ้างนี่ เหอะ
แค่นี้ยังปกป้องคนที่ตัวเองบอกว่ารักนักรักหนาไม่ได้เลย
พอกันทั้งคู่ ห่วยแตกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
สายฟ้ายังคอยปกป้องอิงรู้ใจอิงมากกว่าพวกแม่งอีก
เอาแต่อ้างนู่นอ้างนี่ เป็นผู้หญิงมั่งล่ะ ติดหนึบมั่งล่ะ
น้องเพื่อนมั่งล่ะ โหยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เก็บข้อแก้ตัวแบบนี้ไปเหอะ ยิ่งฟังยิ่งอยากจะเอาไม้เบสบอลตีให้หัวแบะ
ตัวใครก็ตัวมันดิวะ ยอมให้คนอื่นทำเอง สุดท้ายก็มาหาข้ออ้าง
แมนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พระเอกเรื่องนี้!!!!
เบะปากกกกกกกกกกกกกกกก
-
ถ้าไม่จริงอย่าที่อิงและฟ้าคิด ต่อหน้าเขาพวกคุณอำอึ้งทำไม
ทำไมไม่พูดอย่างที่คิดละ อย่าบอกว่าตั้งตัวไม่ทัน
ในตอนที่20 พวกคุณไม่น่าสงสารสักนิดนะคุณพระเอก
ปล.สนุกมาก อยากให้อิงกับฟ้าเอาจริงกว่านี้อีก
ทำไงก็ได้ให้พวกพระเอกคิดได้
-
พี่เขืีอนใจเย็นๆค่อยพูดกันนะ
-
ผิดตั้งแต่เริ่มต้นละ ให้อภัยยากส์ พูดเลอออออ
-
คือทั้งเกียร์กับเขื่อนไม่ควรนิ่งตั้งแต่ผู้หญิงว่าอิงกับฟ้าแล้ว ถ้าออกปากว่าไปบ้างเรื่องมันคงดีกว่านี้ :เฮ้อ:
-
เอาแล้วววว ไปง้อเมียเลย :angry2:
-
เลิกเอาคำที่ว่าเพราะเป็นผู้หญิงเลยไม่ด่า ไม่ผลักออกเถอะ มันเหมือนคนไม่มีสมองไม่มีหัวคิด ทีอิงเล่นกับฟ้าพวกเเกยังหึง
เเต่นี้พวกเเกปล่อยให้ชะนีเกาะ เเถมยังมีหน้าทำราวกับไม่มีอะไร คือถ้าไม่โดนจับได้ พวกเเกคงปล่อยไว้ยังงั้น
ไม่จัดการให้ชะนีเลิกตามเกาะเเกะสินะ ทั้งๆ ที่มีเมียเเล้ว ก็ควรด่ามันให้ไปไกลๆ ส่วนอิเกียร์ มัวเเต่เเคร์ว่าอินี้เป็นน้อง
เเล้วเป็นไงคะ อิดอกกกกกก โง่ดีนัก ชะนีสองตัวยังไม่มีปัญญาจัดการให้มันมาเลิกตอเเย เเหม เเล้วบอกชะนีเกาะเเน่นมาก
ได้ข่าวว่าเมิงเป็นตัวผู้นะคะ เเรงเยอะ เเต่เลือกที่จะไม่ผลักมันออกมากกว่า ทีนี้ก็อย่ากระเเดะไปใช้กำลังบังคับให้เขามาคืนดีล่ะ
ฟ้ากะอิงอย่าไปรีบใจอ่อนนะ เอาให้มันสำนึกว่าอะไรควรไม่ควร สำนึกว่าตัวเองผิด ไม่ใช่เพราะโดนจับได้
จะได้เลิกเป็นสุภาพบุรุษเรี่ยราด :z6:
อินจัด 555555 :katai4:
-
แอ่ะ แต่ก่อนเคยเรียกพี่เกียร์ เปลื่ยนใจไอ้สมถุยอย่างมึงน่ะไปไกลๆตีนไป๊ คือแบบ เผื่อยังไม่รู้ เดี๋ยวนี้ผู้ชายด่าชะนีได้นะคะ ผู้ชายแมนๆด้วยค่ะ บางทีชะนีก็โง่ค่ะบอกดีๆไม่ชอบ ชอบแบบให้ด่าให้อับอายก่อนน่ะค่ะถึงได้หลุด เปรียบชะนีสองตัวนั่นเป็นปลิง ก็เอาเกลือโรยสิคะโกลด์เด้นเฟาว์เวอร์ พระเอกนี่ก็โง่ ชะนีนี่ก็ปัญหาจริงเชียว อิงอย่ายอมง่ายๆนะคะลูกสาว อยากเห็นคนแมนด่าชะนีต่อหน้าเมียจังค่ะ
-
ทั้งสงสารที้งสมน้ำหน้า
-
สม น้ำ หน้า สะใจที่สุด สอบตกทั้้งเกียร์ทั้งเขื่อน ความประทับใจที่เคยมีหมดความหมาย
แค่จะสลัดผู้หญิงออกยังทำไม่ได้ ปล่อยให้ยืนด่าแฟนตัวเองอีก ไม่ยอมปกป้อง ของแบบนี้ไม่ได้มากะสัญชาตญาณเหรอถ้ารักชอบเขาจริงๆน่ะ อ้างอะไรมากมายก็ไม่รู้ ใครจะไปรู้กะแกหา ไม่งั้นก็อ้างอะไรก็ได้อะสิเพราะถือว่าบริสุทธิ์ใจ ทุ๊ย ต้องรอให้ถึงเตียงก่อนเหรอคะถึงจะคิดได้ว่าไม่ควร จะดูแลอิงได้จริงๆเหรอ ไม่น่านะ สมควรปล่อยอิงไป อิงเจ็บมาพอแล้ว สายฟ้าจะดูแลอิงเอง อร๊างงง จิ้นคู่นี้อะ สายฟ้าแมนโคดๆ หมายถึงนิสัยนะ แมนกว่าเพศคิงอย่างสองคนนั้นอีก เข้มแข็งนะอิง อย่าไปใจอ่อนง่ายๆ รักส่วนรัก แต่ความไว้ใจเชื่อใจได้มันคนละเรื่องกัน
-
โอ้โห คือแบบพวกคุณยืนเฉยๆให้คนอื่นมาด่าแฟน/ว่าที่แฟนตัวเองอยู่ปาวๆ โดยไม่ทำอะไรเลยเนี่ยนะ
ปล่อยปลิงทั้งเกาะแขนพันแข้งขา ไม่มีปัญหาสลัดออก อ้างเรื่องกลัวที่จะต้องด่าผู้หญิง ลิ้นพันกัน คิดไม่ออก
โอ๊ยยย คนดี๊คนดี ดีกว่านี้มีอีกมั้ย รออะไรคะ ปรบมือสิคะปรบมือ คนอย่างนี้น่าสรรเสริญจริงๆ *แปะๆๆๆ*
อย่ามาอ้างคิดไม่ออกลิ้นพันกันแขนขาเปลี้ยล้านแปด เรื่องแบบนี้คุณไม่ต้องคิดเยอะหรอกถ้ามันอยู่ในจิตสำนึกจริงๆอ่ะนะ
เราเข้าใจเรื่องที่ผู้หญิงก็เป็นคนรู้จักมาก่อน ไม่อยากห้ามแบบรุนแรง แต่ถ้าเค้ายังดื้อด้านเกินเลย คุณก็ต้องจัดการให้จบสิ
จะมาอ้างไม่อยากด่าผู้หญิง เพื่ออะไรเหรอ เพื่อความเป็นสุภาพบุรุษเหรอ สุภาพบุรุษที่แม้แต่แฟนตัวเองก็ปกป้องไม่ได้ น่าขำสิ้นดี ถุ้ย
มาทำเก่งเด็ดขาดเอาอีตอนมันสายไปแล้ว ฟ้ากับอิงเค้าไปนู่นแล้ว ความรู้สึกก็เสียไปแล้ว
ณ จุดเวลาที่มันยังแก้ได้ก็ไม่รู้จักจะทำเนอะคนเรา รอใครมาตัดริบบิ้นเปิดพิธีก่อนเหรอคะ ถึงเพิ่งนึกได้ว่าควรจะทำอะไรไม่ควรทำอะไร
ผิดหวังกับอิสองคนนี่จริงๆ คือบุคลิกภายนอกและตอนที่ผ่านๆมา ทำให้เราเข้าใจไปว่าเค้าพร้อมสู้พร้อมปกป้องแฟนแบบทุ่มเทมากๆอ่ะ
หลังจากนี้อยากให้ฟ้ากับอิงตัดพวกปลวกนี่ไปเถอะนะ สามปีที่ผ่านมามันคือมายา อิงก็แค่แอบมองวาดภาพฝันว่าเค้าจะเป็นแบบนั้นแบบนี้
วันนี้สิของจริง เห็นแล้วใช่ไหม ทั้งๆที่เกียร์ก็รู้อยู่แก่ใจว่าอิงมีอดีตไม่ดีเรื่องนี้กลัวเรื่องนี้มากๆ แต่ก็ยังทำ คุณทุเรศมาก จบกันไปเถอะ
คนเราจะให้โอกาสในเรื่องซ้ำรอยเดิมได้ซักกี่ครั้งเชียว บางคนแค่ครั้งเดียวที่ทำผิดอาจไม่มีโอกาสแก้ตัวอีกแล้วนะ
ทีกับเค้าล่ะหึงเค้ายังกับหมาบ้าไม่ได้รับวัคซีน พอทีตัวเองทำมั่งก็ปล่อยจนเกือบจะเกินเลย ไม่คิดถึงใจอีกฝ่าย
แค่ก่อนเป็นแฟนยังขนาดนี้ ถ้าเป็นแฟนไม่อยากจะคิด อื้อหือ
ปล.เปลี่ยนมาเชียร์ ฟ้าอิง แทนได้ไหม ครุคริ
:katai3:
-
ไม่เข้าใจจะเกรงใจพวกชะนีหน้าโบกปูนสองนางนั่นทำไม
ไงล่ะ สุภาพบุรุษ? โดนเมียทิ้งก็คราวนี้หล่ะ
-
รำคานชะนีอยากบอกผู้ชายประเภทนี้ว่าผู้หญิงบางคนก็ไท้ควรจะให้เกรียติในฐานะเพศแม่หรอกนะสวยเขื่อนกับเกียร์เก่งแต่กับคนอื่นปล่อยให้ชะนีด่าแฟนตัวเองโดยไม่ปกป้องสมควรที่อิงกับฟ้าจะทำแบบนี้
-
:z6: โมโหแทนอิงกะสายฟ้า น่าจะฟาดสักทีสองที ง้อเถอะจร้าชาติเศษเขาจะหายป่าวเหอะ สมน้ำหน้าอิพี่เขื่อนกะพี่เกียร์
-
สมน้ำหน้าอิพี่เกียร์ อิพี่เขื่อน น้องอิงกับน้องฟ้าทิ้งไปเลย คนแบบนี้ ชิๆ :m16:
ยิ่งของพี่เกียร์เคยน้องกับยัยเกรซอะไรนั่นด้วย โหยยย แล้วดูจะไม่ยอมเลิกง่ายๆด้วยนะนั่น :katai1:
งอนยาวๆเลยค่ะแบบนี้ :m31:
-
ไม่มีอะไรจะพูดเลยเหรอ
ปล่อยให้อีตุ๊กแกว่าคนรักตัวเองขนาดนั้น
ไม่ใช่มัวแต่อึ้ง(อีดอก)
สมแล้วที่อิงกับฟ้าจะโกรธ
เพราะพวกคุณไม่ทำหน้าที่ของแฟนที่ควรกระทำเลย
ต่อไปอิงอย่าไปยอมง่ายๆนะ
และคิดอยู่ว่าคนอย่างอิงคงไม่ให้อภัยง่ายๆ
ทีนี้อย่างหนักอยู่ที่พระเอกแล้วละ
-
ฟ้าลูกกกก หนูสนใจเปลี่ยนสายมั้ยลูก เมะขึ้นมากเลย
ไอ้2คนนั้นมันไม่รักดีก็ทิ้งๆมันไปอย่าได้เสียดาย มาเล่นเพื่อนดีกว่าลูก /เป่าหูสุดกำลัง
-
สม น้ำ หน้า
-
สุภาพบุรุษส้น...
ขอบคุณ :)
-
สมน้ำหน้านะ
-
ชีวิตคู่มันมีสีสันตลอดนิเนอะ
งานนี้อิงกับฟ้า จัดให้หนักเลย
ให้รู้จักซะบ้างว่าต้องทำตัวอย่างไร ถ้าจะเดินไปพร้อมกัน ฮ่าๆๆๆๆ
-
เอิ่มม มีปากไว้ทำอะไรกันคะคุณผู้ชายทั้งสอง
อ่านแล้วขัดใจเจ้จริงๆ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
สมน้ำหน้าเขื่อนเกียร์
สุดยอดราชินีเคะฟ้า
อิงสู้ๆนะ
-
เป็นใคร ใครก็โวย
เลิก!! อย่างเดียว ไม่ชัดเจนอย่างนี้
-
เรตติ้งตกฮวบเลยจ้า คนแบบนี้สมควรเอามาเป็นแฟนไหมอ่ะ แค่จะสลัดผู้หญิงคนอื่นออกยังทำให้ไม่ได้
เชิญง้อให้ตาย สาวๆ อย่ายอมง่ายๆ นะคะ ใจแข็งไว้ ดัดสันดาน
ขอบคุณค่ะ
-
สนุกอยากอ่านอีก
:pig4:
:L2:
-
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียนและเขื่อนกับเกียร์เลยค่ะ
หวังว่าสองหนุ่มจะหาทางแก้ปัญหานี้ได้นะคะ
ไม่อยากให้ทั้งฟ้าและอิงเจ็บเลยให้ตาย
รอติดตามค่ะ ^ ^
-
หาผัวใหม่เลยลูกสาวทั้งสอง
-
เข้ามารอทุกเช้า อิอิ
-
21
“ เขาบอกว่าเขาคบกันนานแล้ว แล้วมาขอกูคบทำไมวะฟ้า?”
ที่ผ่านมาทั้งหมดมันคืออะไร ที่ทำเหมือนว่ามีใจให้กัน ที่ทำเหมือนหวงแหนเขานักหนานั่นอีก
เสียงแหบโหยอย่างไร้เรี่ยวแรง
เอ่ยถามคนขับที่ยังไม่ลดความเร็ว ที่เกินลิมิตกฎหมายกำหนดลงเลยสักนิด
“...............”
พอไม่ได้ยินเสียงตอบรับจึงหันไปมองหน้าคนที่ยังเงียบอยู่
ก่อนจะยื่นมือแล้วใช้นิ้วกรีดเช็ดใต้ดวงตากับแก้มใสๆของเพื่อน อชิรวิชณ์ไม่น่าลืมเลยว่า
ไม่ใช่แค่เขาที่เจ็บ คนข้างๆก็เจ็บไม่แพ้กัน จนเอามาวัดกันไม่ได้...ว่าใครเจ็บกว่า
“ มันว่ากูต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น มันยอมให้เขาด่ากูต่อหน้ามัน อึก!...คิดว่ากูจะง้อเหรอวะ
คิดว่ากูโง่จนต้องยอมเหรอวะ!!...เชี่ยเอ๊ย!!”
สายฟ้าทุบพวงมาลัยอย่างเจ็บแค้น นี่ไงความไว้ใจที่มีให้
พอลับหลังก็เป็นอย่างนี้ จะให้ไว้เนื้อเชื่อใจอะไรได้อีก
ทั้งคู่ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ แม้ว่าตอนที่เอารถเข้าจอดที่ประจำ
เสียงล้อที่ลากกับพื้นซีเมนต์จะสนั่นสั่นไหว จนพี่ยามกะดึกต้องสะดุ้งตื่นกันก็ตาม
สั่ง ร.ป.ภ.หน้าคอนโดอย่างเด็ดขาดว่า ถ้าบุคคลลักษณะนี้มาหาตน
ไม่ต้องโทรเรียกตาม และห้ามให้เข้าไปหาเขาโดยเด็ดขาด
ถึงแม้ว่าคนๆนั้น จะเป็นคนที่เทียวเข้าเทียวออกที่นี่เป็นว่าเล่นอย่างเขื่อนขันณ์
ที่คุ้นเคยกับยามมากก็ตาม
พอถึงห้องพักอันเป็นคอนโดหรูของสายฟ้า ความหมองเศร้าอึมครึม
ที่เกาะไหล่ทั้งสองเข้ามา ก็ลอยฟุ้งปรกคลุมไปทั่วทุกตารางเมตรของห้อง
ทั้งสองไม่พูดคุยอะไรกันอีก หลังจากประโยคสุดท้ายบนกลางถนนนั่น
ตั้งหน้าตั้งตาทำงานให้แล้วเสร็จ ดั่งที่ตั้งใจไว้
น่าแปลกที่งานที่คิดว่า ต้องโต้รุ่งกลับถูกทำจนเรียบร้อยในอีกเพียงไม่นานในเวลาต่อมา
ทั้งที่มีเรื่องมารบกวนจิตใจทั้งคู่มากขนาดนี้ หากแต่กลับทำให้สมาธิถูกกดลงไปกับเนื้องาน
จนแล้วเสร็จในคราวเดียว เพราะทั้งสองรู้ดีว่า
หากงานนี้ไม่เสร็จสิ้นในคืนนี้ พวกเขาจะไม่มีแรงลุกขึ้นมาทำมันอีกเลย
และไม่รู้ด้วยว่าเมื่อไหร่จะได้ทำมันต่อจนเสร็จ พวกเขาไม่รู้จริงๆ
“ กูขอนอนหน้าทีวีนะฟ้า”
อิงบอกเพื่อนที่รับคำเขาเพียงแค่
“ อือ”
ที่มาพร้อมหมอนกับผ้าห่มให้เขา ต่างคนต่างอยากอยู่คนเดียวในเวลานี้
พวกเขารู้ดีต่างไม่อยากเห็นน้ำตาของกันและกัน เพราะนั่นมันจะยิ่งทำให้ดูน่าสงสารเข้าไปอีก
ซึ่งพวกเขาไม่ต้องการมันเลยในเวลาอย่างนี้
เพียงแค่ต่างคนต่างล้มตัวลงนอน ต่างก็ปล่อยหยาดน้ำใสรินรดหมอนจนเปียกชุ่ม
ที่ทนอดกลั้นมันมาตั้งแต่เดินหันหลังให้กับอีกคน
จมจ่อมอยู่กับความคิดกับคำพูดกับภาพการณ์ ที่เพิ่งประสบมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า
หากแต่ร้องได้ไม่นานอย่างที่ตัวเองคาดคิด ด้วยร่างกายที่ฝืนความอ่อนล้าไม่ไหว
จึงทำให้ทั้งคู่ไม่ต้องเสียน้ำตามากมายเท่าที่คิดว่า จะต้องเสียในค้ำคืนนี้
สติรับรู้ปิดการใช้งาน หลับลึกจมสู่ห้วงแห่งความเพ้อฝันอันมีความเศร้าตามติดไปถึงในนั้น
@@@@@@
@@@
@
“ ปกรายงานเอาไงดีฟ้า ใส่ลายคลาสสิคๆตรงมุมซ้ายบนกับขวาล่างดีเปล่าวะ?”
สายฟ้ายื่นหน้าเข้ามามองจอแลปท็อป ที่อชิรวิชณ์ทำตัวอย่างค้างไว้
“ เออ...เข้าท่าว่ะ เลือกฟร้อนท์แบบโรมันโบราณๆ เล่นสีให้ดูเก่าๆหน่อย ..ว๊าว..อย่างนั้น โอเคเลย”
อิงทำตามคนข้างๆที่จับคู่กันทำรายงานบอก ก่อนจะหันมาแทคมือกันอย่างถูกใจ
“ เอาไปปริ๊นท์เลยนะ?”
อิงขอคำยืนยันจากคู่หู
“ อือ..ปริ๊นท์เลย...อ่า..ตัวสุดท้ายเสร็จจริงๆแล้ว โคตรโล่งเล๊ย”
สายฟ้าประสานมือเหยียดแขนขึ้นเหนือศีรษะ คล้ายบิดขี้เกียจยืดเส้นสาย
“ ถ้าอาจารย์ไม่สั่งงานเพิ่มอีกอะนะ”
อิงอมยิ้มกับสีหน้าที่ หันมาค้อนประหลับประเหลือกให้ตัวเอง
หลังอีกคนฟังคำพูดดับความคิดสุนทรีนั่น
“ นี่พวกแกทำเสร็จหมดทุกตัวแล้วเหรอเนี่ย?...ได้ไงอะ ฉันยังเหลืออีกบานเลย”
สาวสวยประจำกลุ่มอดที่จะโอดครวญกับเพื่อนไม่ได้ งานหลายวิชาหลายตัวยังไม่ไปไหนเลยด้วยซ้ำ
“ แกก็วางด้ามมาสคาร่าลง แล้วหยิบด้ามปากกาซะบ้างสิ งานมันจะได้เสร็จเหมือนคนอื่นเขา”
หนุ่มแว่นกัดเพื่อนสาว ทั้งที่ไม่เงยหน้าจากเกมในสมาร์ทโฟนเลยด้วยซ้ำ
“ อย่าบอกนะว่าแกก็ทำเสร็จหมดแล้วน่ะปัน แกด้วยเหรอณา งานทั้งหมดอาจารย์สั่งยังไม่ถึงสามวันเลยนะ
แล้วกำหนดส่งก็อีกเกือบสองอาทิตย์โน่นไม่ใช่เหรอ?”
น้ำฝนแย้งทั้งที่ยังถือด้ามมาสคาร่าค้างไว้อย่างที่เพื่อนจิกกัดทั้งอย่างนั้น
“ นั่นล่ะที่ทำให้ผมมีเวลาเล่นเกมมากขึ้นไงคนสวย แล้วคิดเหรอว่าพวกอาจารย์ จะไม่สั่งงานเพิ่มจากของเดิมน่ะหา
จบคลาสทีไร เห็นจ้องแต่จะเพิ่มงานให้ตลอดอะ”
สายตากับนิ้วมือยังไม่ละจากการ ฟาดฟันดาบลงผลไม้เลยสักครั้ง
ปันนภผู้เสพติดเกม ที่ชอบเล่นเฉพาะเกมพื้นๆในแอพของมือถือที่ให้โหลดมาเล่นฟรีเท่านั้น
เกมที่ต้องเสียกะตังค์จ่ายเขาไม่นิยมเท่าไหร่ ด้วยความงกเป็นการส่วนตัวก็เท่านั้น
“ หิวแล้วว่ะ ไปหาอะไรกินกันเถอะพวกแก”
วรรณาออกปากชวนเพื่อนหลังจากเงียบมาโดยตลอด เธอเพิ่งตัดใจวางนวนิยายแปลลง
เพราะทนเสียงเรียกร้องของท้องตัวเองไม่ไหว
“ ไปสิ รู้สึกหิวๆแล้วเหมือนกัน”
อิงเห็นด้วยกับความคิดเพื่อน
จากเรื่องเมื่อหลายคืนก่อน ไม่ใช่ว่าเขากับสายฟ้าจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร
แต่แค่ไม่แสดงออกต่อหน้าคนอื่นก็เท่านั้น แล้วเมื่อวานพวกเขาตื่นกันสายมาก ดีที่มีเรียนบ่ายแค่ตัวเดียว
ทั้งคู่เมินคนที่มารอรับไปส่งตอนออกจากหอพัก จริงๆจะเรียกว่ามารอเสียทีเดียวก็ไม่ได้
หลังจากคืนนั้นอีกสองคนก็มาเฝ้าพวกเขาแทบตลอดก็ว่าได้
สายฟ้าเอารถของตัวเองมาเรียนเป็นครั้งแรก ตั้งแต่เปิดเทอมหลังจากเหตุคืนนั้น
แม้เพื่อนในกลุ่มอีกสามคนจะสงสัยมากขนาดไหนก็ตาม แต่กลับไม่กล้าเอ่ยปากถาม
ด้วยเพราะสีหน้าของสายฟ้ากับอิงนั้น แม้จะดูราบเรียบไม่ได้บ่งบอกภาวะอารมณ์ใดๆ
หากแต่กลิ่นไอความมาคุที่แผ่อยู่รอบตัวทั้งสองนั้น ทำเอาทั้งสามมองหน้ากันแล้วปิดปากเงียบสนิท
เลิกคลาสทั้งสองเพื่อนซี้ก็ขอตัวกลับทันที
เห็นคนที่เคยมารอรับประจำ ยืนเก้ออยู่ข้างยานพาหนะคู่กายอย่างน่าเห็นใจ
หลายวันมานี้ ทั้งอิงทั้งสายฟ้าคล้ายจะดีขึ้น แต่ก็แค่คล้ายเท่านั้น
เมื่อหน่วยกล้าตายอย่างน้ำฝน เอ่ยสะกิดถามก็ได้คำตอบแค่ว่า
“ กูไม่อยากพูดถึงมัน”
จากสายฟ้า พร้อมกับองศารอบกายที่ลดลงฮวบฮาบจนเย็นเยือก ขัดกับอากาศที่ร้อนจนแทบสุกไหม้
หลังมื้อกลางวันเมื่อวาน คู่หูทั้งสองก็มีเพียงน้ำเปล่าที่กรอกลงท้องหล่อเลี้ยงกระเพาะ
จริงๆก็แทบไม่มีอะไรจะตกไปถึงท้องเพราะกลืนไม่ลง คำพูดที่ร่วงออกจากปากก็เพิ่งมีเมื่อครู่นี้เท่านั้น
ทั้งวันทั้งคืนต่างคนต่างเงียบ ทั้งในห้องเรียน หรือแม้แต่ในรถที่สายฟ้าขับไปส่งเพื่อนรักที่หอก็ตาม
บางครั้งคนทั้งคู่มองตากันแล้วก็ได้ยิ้มเศร้าๆให้กันเพียงเท่านั้น
พวกเขาต่างเข้าใจกันดี ไม่ต้องการคำพูดใดๆทั้งนั้น
-
“ พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม?”
ทุกคนในกลุ่มเงยหน้ามองรุ่นพี่ต่างคณะ ที่คนที่นั่งโดยรอบมองกันไม่วางตา
สายหมอกสบตากับสายฟ้า และอิงแทนการบอกระบุตัวคนที่ต้องการจะคุยด้วย
“ เรื่องอะไรครับ?”
อิงถามทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก สายฟ้าถอนหายใจเฮือก
ราวกับเบื่อหน่ายกับเรื่องที่คนที่ยืนอยู่อยากจะรื้อฟื้นเอามาพูด
“ เรื่องเพื่อนพี่...ได้ไหม?”
พอจบคำขอของรุ่นพี่ คนที่เหลือที่อยู่ในเหตุการณ์ตอนนี้ต่างพากัน
ลุ้นว่าสายฟ้าจะทำให้บรรยากาศตรงนั้นต่ำลงหรือไม่ ก่อนจะพากันลอบถอนหายใจหลังจาก
ที่สายฟ้าแค่นิ่งฟังเท่านั้น
พี่เขามาดีหากจะทำไม่ดีไม่มีเหตุผลคงไม่เข้าท่า ทั้งสองคนเลยขอตัวลุกออกจากกลุ่มเพื่อน
เดินตามร่างสูงใบหน้าหล่อเหลา อดีตเดือนมหาลัยไปอย่างเงียบๆ
“ พี่ไม่รู้ว่า พวกฟ้าคุยกับเพื่อนพี่ยังไง พวกมันถึงได้เมาเละเทะ แล้วก็นั่งเป็นหมาหงอยกันอย่างนั้นหรอกนะ
จริงอยู่ที่พวกมันอาจผิดที่มีผู้หญิงติดรถไปด้วย แต่คืนนั้นพวกฟ้าก็เห็นว่าพวกพี่ก็ไปด้วย”
ในร้านกาแฟไม่ไกลจากม.มากนัก เมื่อสั่งรายการเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้ว
หมอกถึงได้เอ่ยปากพูดกับรุ่นน้อง ต่างคณะหากกลับคุ้นเคยกันดีทั้งสองคน
“ ไม่ใช่ว่าจะแก้ตัวแทนเพื่อนหรืออะไรหรอกนะ แต่ว่าคืนนั้นพวกพี่แค่จะขับไปส่งเกรชกับเพื่อน
แล้วก็จะเลยไปต่อที่บ้านไอ้เกียร์กันอีกทีแค่นั้นจริงๆ”
อัคคีช่วยเพื่อนอธิบายบ้าง เขามารอที่ร้านอยู่ก่อนแล้ว
หลายวันแล้วที่เพื่อนซี้เขากันเพื่อนร่วมก๊วนอีกคนอย่างเขื่อน มากันตามง้อคนรักที่นั่งตรงหน้าเขาอยู่ตอนนี้
แต่กลับ ไม่ได้พูดคุยหรือยอมให้พวกมันได้แก้ตัวอะไรเลย
เรียกก็ไม่หัน ไม่หือไม่อือ โดนบล็อกการติดต่อทุกทางที่มากมายเหลือเกิน แต่กลับทำไม่ได้สักทาง
สถานะที่สายฟ้าตั้งไว้ในเฟซตอนนี้คือ “ผมโสดแล้ว ..จีบได้”
แล้วคงไม่ต้องบอกเมื่อเจ้าตัวประกาศอย่างนั้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพจมหาลัยแทบล่ม
ลือกันทั่วรู้กันแทบทุกคนว่า พวกมันขาเตียงหักแล้ว
แม้ว่านานๆทีจะได้เข้าม.เพื่อติดต่องานกับอาจารย์ แต่แค่เหยียบย่างเข้าเขตม.เท่านั้นล่ะ
เรื่องนี้ก็เข้าหูทันที การวิพากษ์วิจารณ์ก็แล้วแต่จะสรรหามาพูดกัน ถูกบ้างผิดบ้างว่ากันไป
ทั้งที่คนใกล้ชิดทั้งสองฝ่ายอย่างพวกเขา ยังไม่รู้แน่ชัดด้วยซ้ำว่ารายละเอียดเรื่องราวมันเป็นยังไง
รู้แค่สาเหตุเพียงเท่านั้น
“ มันคงไม่บังเอิญเกินไปด้วยใช่ไหมครับพี่ไฟ ว่าถ้าแค่คนรู้จักกันไปส่งกันเนี่ย
จะต้องทั้งกอดทั้งแนบจนจะรวมร่างกันอยู่รอมร่ออย่างนั้น ผมเข้าใจนะว่าพวกพี่เข้าข้างเพื่อนตัวเอง
แต่ว่าตอนตามมาเคลียเนี่ย เพื่อนพี่ไม่ได้มาคนเดียว เกาะกันมาอย่างกับลิงเกาะผัว พอพวกผมยอมคุยด้วย
ก็เอาแต่ตะคอกขึ้นเสียงใส่ บอกแต่ว่าไม่มีอะไรๆ มันคืออะไรหรือครับบอกพวกผมทีสิ เผื่อพวกผมอาจจะโง่จนเข้าใจอะไรผิดไป”
สายฟ้าเอนตัวพิงพนักพิงเก้าอี้ในร้าน ที่บรรยากาศชวนให้ผ่อนคลาย
เหมาะแก่การนั่งจิบเครื่องดื่ม ที่ตัวเองโปรดปรานเคล้าเสียงเพลงบรรเลง มองเหล่ากระถางดอกไม้
กับพวกกระบองเพชรจุ๋มจิ๋มน่ารักน่าชัง ที่โรยด้วยกรวดหลากสีสันรอบโคนต้น
แต่..คงไม่ใช่กับโต๊ะนี้ และเวลานี้
“ อิงไม่รู้ว่า พวกพี่จะเข้าใจความรู้สึกของพวกเราไหมหรอกนะครับ แต่การที่พวกพี่เขาทำเหมือนกับว่าพวกอิงเป็นของตาย
ที่แค่บอกว่าไม่มีอะไร ทั้งที่การกระทำตรงข้ามกันอย่างนั้น แล้วจะให้หลับหูหลับตาเชื่อ
เพราะเคยเชื่ออย่างนั้นเหรอครับ ความรู้สึกที่มีให้ที่มันเสียไป จะมีค่าอะไรล่ะครับ ถ้าคราวต่อไป
เจออย่างนี้อีกก็แค่บอกว่าไม่มีอะไรอีกก็จบอย่างนั้นหรือเปล่าครับ”
คล้ายกับความอัดอั้นตันใจที่สะสมมาตลอดหลายวันมานี้ มันกำลังทะลักทะลาย
ระบายความเจ็บปวดทั้งหมดทั้งมวลที่มี ให้คนตรงหน้านี้ฟัง แทนอีกคนที่เขายังไม่อยากเจอหน้าในเวลานี้
“อิงกับฟ้าไม่ไว้ใจ ไม่เชื่อใจพวกมันเลยเหรอ? ที่ผ่านมาก็เห็นอยู่นี่ว่าพวกมันไม่ได้มีใครอื่นอีกเลย”
แม้เขาจะชอบอิง ถึงความชอบที่ว่าจะลดทอนลงมาเหลือแค่ความห่วงใยก็ตาม
แต่หมอกก็รู้ว่าอันไหนควรไม่ควรตอนนี้ เขาก็พูดในฐานะเพื่อนก็เท่านั้น
แต่คนตอบกลับเป็นสายฟ้าที่นัยน์ตาเฉี่ยวนั้นยังคมกร้าวอยู่
“ ไม่ใช่เพราะไว้ใจ เพราะเชื่อใจเหรอครับพี่หมอกเรื่องมันถึงได้เป็นอย่างนี้”
ไม่โทรจิก ไม่โทรตาม ไม่เคยตามไปดูว่าอีกคนไปทำอะไร แค่บอกว่าไปกินเหล้ากับเพื่อน
เขาก็..เออไปสิ คนเรามันต้องมีเพื่อนมีฝูง มีสังคมกับเขาบ้าง เป็นคนรักกันก็ไม่เห็นว่าตัวจะต้องติดกัน
เคยสักครั้งไหมที่จะยืนแว๊ดๆตามจิกหัว ตามเหวี่ยงตามวีน
แล้วเป็นยังไงล่ะไอ้ความไว้ใจความเชื่อใจที่ให้น่ะ ถ้าไม่บังเอิญไปเห็นเอง คงยังนั่งโง่อยู่อย่างนั้น
“ ลองคุยกันดีๆอีกทีไหมฟ้าอิง บางทีถ้ามันไม่เป็นอย่างที่พวกเราคิด พวกมันไม่เท่ากับโดนโกรธฟรีหรือไง?”
หมอกยังคงเกลี้ยกล่อมต่อไป ยิ่งนึกถึงหน้าพวกมันที่นั่งมองแต่จานข้าวแล้วก็สงสาร
“พวกพี่จะเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเขาทำไมครับ ตัวเขาเองยังไม่เห็นจะพูดจะบอกอะไรให้มันน่าเชื่อมากกว่านี้”
สายฟ้าหันออกไปมองนอกร้านหลังพูดจบ สายตาไม่โฟกัสที่จุดใด
“ แล้วถ้าพวกมันมาเองจะยอมคุยหรือเปล่าล่ะ โทรศัพท์ก็ปิดเครื่องใช่ไหม?”
ไฟดักทางอย่างรู้ทันรุ่นน้องตัวดีอย่างสายฟ้า ที่เม้มปากแน่นเพราะเถียงข้อนี้ไม่ได้
เขายังทำใจไม่ได้ที่จะรับฟังคำพูดแก้ตัวใดๆก็ตาม ของคนที่เขาทุ่มเทหัวใจให้ทั้งสี่ห้องที่มี
“ พี่หมอกพี่ไฟรู้ใช่ไหม ว่าอิงแค่ดูๆกันอยู่กับพี่เกียร์ ยังไม่ได้ตกลงคบกัน
ฉะนั้นที่อิงบอกกับพี่เขาว่าจบก็คือจะไม่มีการดูใจศึกษานิสัยใจคออะไรกันอีกแล้วเท่านั้น
มันไม่ใช่การเลิกกันของคนเป็นแฟนกันหรือเป็นคนรักกันหรอกนะครับ”
ทั้งที่ตัวเขาเองรักอีกคน จนไม่รู้ว่าจะรักยังไงแล้ว ที่ทำที่ให้ก็แทบจะได้เสียกันอยู่แล้ว
แล้วอีกคนมีใครอยู่ก่อนแล้วทำไมไม่บอกกันบ้าง ทำไมต้องทำอย่างกับให้ความหวังกัน
ทำราวกับว่า... รักกัน
“ จะว่าพี่เขานอกใจก็ไม่ได้ เพราะอิงกับพี่เกียร์ยังไม่ได้คบกันเลย พี่เขาไม่ผิดที่ไปกับใครต่อใคร
ดีซะอีกนะครับอิงจะได้ถอนตัวถอนใจออกมาทัน”
อันที่จริงมันก็ไม่ทันแล้วล่ะ ปากดีไปอย่างนั้น เพื่อให้ดูคล้ายกับว่าตัวเองเข้มแข็งบ้างก็เท่านั้น
มือเรียวหมุนแก้วชาเขียวที่หยดน้ำเกาะพราวอยู่โดยรอบ เพราะน้ำแข็งเริ่มละลาย
แม้สายตาจะจดจ้องแก้วเครื่องดื่มรสโปรดปราน ที่มือจับหมุนไปเรื่อยๆอยู่อย่างนั้น
... แต่ใจกลับล่องลอยไปไกล
ความรักที่เกิดขึ้นในชีวิตตั้งแต่รู้จักกับมันมา เขาก็ผิดหวังเพราะอีกคนมีผู้หญิงเข้ามาเกี่ยวทั้งสองครั้ง
พอนึกพอตรองดูดีๆแล้ว มันมีอยู่จริงหรือ คนที่คิดจะคบหาและใช้ชีวิตร่วมกับเกย์อย่างเขาไปนานๆ
หรือบางทีอิงเองควรเปลี่ยนทัศนคติเป็นแบบคบไปเรื่อยๆ ไม่ต้องหวังถึงชีวิตคู่หรือครอบครัวดี
“ ถึงจะบอกว่าแค่ดูใจกัน แต่อิงกลับคิดไปไกล ถึงขนาดพาไปให้ที่บ้านรู้จักแล้วเลยนะครับ
บ้านช่องอยู่ไหนอะไรยังไงพี่เขารู้หมด แต่พวกพี่เชื่อไหมว่าอิง ไม่รู้แม้กระทั่งว่าพี่เกียร์มีน้องชาย
หรือว่ามีพี่น้องกี่คน บ้านอยู่แถวไหนทำอะไร เชื่อไหมว่าอิงรู้แค่ชื่อนามสกุลจากอกเสื้อของพี่เขา
รู้วันเกิดจากในเฟซ รู้ว่าชอบมอร์เตอร์ไซค์ ชอบรถยนต์ รู้อีกแค่ไม่กี่อย่างเท่าที่พี่เขาอยากให้รู้
แล้วก็รู้ดีที่สุดว่าพี่เขาเปลี่ยนคนควงบ่อยแค่ไหน แต่ก็ยังหลงตัวเอง
คิดว่าเราคงจะปรับตัวและคบหากันเป็นคนรักในสักวัน แต่มันไม่ใช่เลย
อิงคิดไปเองคนเดียว วาดฝันไปเองคนเดียวทั้งนั้น”
คงหมดแล้วจริงๆสิ่งที่ต้องเก็บกักมันไว้ก่อนหน้า ที่ไม่เคยบอกเล่าให้ใครได้รู้
แม้แต่กับเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างกันตอนนี้.....
-
ตอนนี้อึมครึม :hao5:
แต่ชอบแปลกๆ 55555
-
สงสารอ่ะ อิงกับฟ้า นะ ไม่ใช่เควี่ย 2 ตัวนั่น
-
สายหมอกมาทำอะไร~
มาแก้ต่างให้เพื่อนตัวเอง??
-
จะว่าไปมาเคลียร์กันให้ชัดๆมันก็ดีอยู่หรอก แต่แล้วยังไงล่ะ ถึงจะแก้ตัวให้ตาย
มันก็ลบความจริงที่ว่าทั้งเขื่อนและเกียร์ยืนง่อยๆปล่อยให้ชะนีของตัวเองมายืนด่าฟ้ากับอิงปาวๆไม่ได้อยู่ดี
ไม่สามารถปกป้องคนที่บอกว่ารักได้ ไม่สามารถปกป้องความไว้เนื้อเชื่อใจและความรู้สึกของเค้าได้
แม้แต่ตัวเองยังแก้ปัญหาปลิงเกาะไม่ได้เลย การยอมแบบนี้มันก็เหมือนให้ความหวังน้องนีเค้าแหละ
เรื่องนอกกายกันไม่มีก็จริง แต่มันไม่ได้มีแค่เรื่องนอกกายนอกใจเรื่องเดียวซักหน่อยที่จะทำให้คนเราเลิกกันได้
เรื่องอื่นๆ เช่น การปฏิบัติต่อกันอย่างให้เกียรติ สร้างความสบายใจให้กัน พร้อมดูแลปกป้อง อะไรพวกนี้คุณๆก็ทำลายมันไปหมดแล้ว
เข้าใจว่าเป็นเพื่อนกันมันก็ต้องมีใจที่เอนเอียงอ่ะนะ แต่อยากให้เพื่อนๆเกียร์กับเขื่อนลองมองในมุมของน้องๆบ้าง
บางเรื่องมันก็มีคำตอบในตัวของมัน การกระทำก็แสดงให้เห็นชัดเจน พูดอ่ะใครๆก็พูดได้ทั้งนั้นแหละ
คำพูดสวยหรูคำแก้ตัวด้วยเหตุผลมากมายจะไปสู้การกระทำที่เห็นอยู่ตำตาได้ยังไงกันคะ
ตอนนี้มีเรื่องเดียวที่ฟ้ากับอิงเข้าใจผิด คือเกียร์กับเขื่อนไม่ได้นอกใจนะ อ่ะค่ะ รู้แล้ว แล้วยังไงอ่ะ
เรื่องอื่นๆที่เหลือนี่เรื่องจริงทั้งนั้น มันคงไม่ได้เข้าใจอะไรผิดแล้วหรอกค่ะ
ชอบที่ตอนนี้ให้ทั้งสองคนได้พูดได้ปล่อยความรู้สึกนึกคิดที่อัดอั้นออกมา รักมิตรภาพของทั้งคู่จัง
เป็นกำลังใจให้ทั้งตัวละคร ทั้งคนเขียนเลยยย
:mew1:
-
อารมณ์หม่นดีจริงๆแต่ชอบ เจ็บลึกสะใจดี เพราะจนถึงตอนนี้กูก็ยังไม่รู้ว่าทำไมต้องเป็นไอ้สองคนนี้ที่ให้ชะนีควงแล้วทำไมต้องเป็นมันสองคนอีกที่ต้องเอาซ้อนท้ายไปส่ง คันอื่นที่ไม่มีเมียไม่มีหรอ แล้วมันมากันยังไงถึงกลับเองไม่ได้ ถึงต้องให้คนมีเมียแล้วไปส่ง ขอเหตุผลดีๆซิ มานั่งนึกๆดูถ้าเห็นผัวกูเอาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ส่งเพราะว่าแม่งกลับเองไม่ได้นี่กูต้องทำยังไง...
-
:mew1: :mew1:
-
อิงกะฟ้าใจแข็งไว้นะ คนดีมีอีกมาก
-
เกียร์กับเขื่อนมันไม่ใช่พระเอกใช่ป่ะ จะได้หันไปเชียร์คนอื่น 555+
ในมุมของอิงกับฟ้า มันต้องการคำอธิบาย ณ เหตุการณ์ตอนนั้นมากกว่า
มาอธิบายตอนที่อิงกับฟ้าตัดสินใจแล้วเกียร์กับเขื่อนจะได้ไปต่อไหมหล่ะเนี่ย
-
อย่าใจอ่อนง่ายๆนะ อิงกะฟ้า ให้มันรู้สึกสะบ้าง แล้วบอก หมอกกะไฟ ว่า อย่าเสือก อิงเด็ดขาดนะ
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
อ่านจบท้ายตอนเรานี่แบบสงสารอิงมากๆ :ling2: :ling2: :ling2:
-
สมน้ำหน้านะ ถึงตอนนี้ยังเหมือนไม่เคลียร์ อยากให้มาคุยกันว่าทำไมจำเป็นต้องไปส่งผญอื่นด้วย นี่แบบจำเป็นต้องไปส่งจริงๆหรอ งง
แต่อยากให้คืนดีกันละไม่อยากให้เป็นแบบนี้หลายตอนอะ
-
เบ่ะปากใส่พวกมันรัวๆ ลอกดูกลองทูง ยี๋~บักสุภาพบุรุษ บักผู้ชายแมน ถ้ามึงจะรับผู้หญิงขอไปนั่นไปนี่ด้วยทุกคนนะ ผมบอกเลย ใช้คำว่า ผู้ชายสาธารธณะ ตรงกับพวกแม่งดี แค่นี้ต้องให้เพื่อนมาช่วย แน่จริงโผล่หนังหน้ามาแล้วตื้อมากกว่านี้ดิวะ นี่แค่น้องเขาแค่ทำเมินมึงยังถอดใจ มึงก็เลิกๆไปเถอะ สงสารน้องเขาว่ะ คนที่ชอบ ไม่มีความพยายาม
-
ขอบคุณ :)
-
ระบายออกมาเลยอิง :mew2:
-
กลับไปก็คงไม่เหมือนเดิม....หรือเปล่า :mew2:
ต่อให้รู้ความจริงทั้งหมด แต่ความรู้สึกของอิงกับฟ้ามันเสียไปแล้วเนอะ เอากลับมาได้หรือเปล่าล่ะพี่เกียร์ พี่เขื่อน :katai1:
-
รำคาญหมอกกับไฟ สงสารเพื่อนอ่ะแล้วเคยหันมาดูบ้างไหม ว่าอิงกับฟ้าก็น่าสงสารเหมือนกัน เพื่อนพวกแกน่าสงสารอยู่ฝ่ายเดียวหรอ ตลก
-
งื้ออออ
สงสารทั้งคู่
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
เชียร์อิงกับฟ้าค่ะ สู้นะ
-
อย่าไปให้อภัยง่ายๆ นะ
ให้สำนึกไปนานๆ เลย
-
นั่งจ้องจานข้าวแก้วเหล้าต่อไปเถอะค่ะ ถ้าเจอแค่นี้แล้วจอดแล้วก็รอให้เพื่อนมาช่วยคุยให้ ใช้ความพยายามที่มีให้มันมากกว่านี้หน่อยสิ ถ้าอยากจะให้เขาฟังเขายอมยกโทษให้ แหม่ หมั่นใส้แอนด์สะใจโว้ย
-
ฟ้าอิงอย่าใจอ่อนง่ายๆนะ จัดการเลย :beat:
-
ลองฟังในมุมสองหนุ่มเกียร์กับเขื่อนก่อนไหม ถ้าความรู้สึกว่ารับในเหตุผลไม่ได้จริงๆก็ค่อยเลิก
การพูดการคิดในตอนโกรธมันไม่ได้ดีกับใครหรอก :เฮ้อ:
-
คือแบบว่ามีคำว่า สมน้ำหน้า ตัวใหญ่เท่าบ้านไหมอยากมอบให้เขื่อนกับเกียร์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เขื่อนกับเกียร์เมาเละเทะนั่งหน้าเศร้าเป็นหมาหงอย ในขณะที่ฟ้าถึงกับขึ้นสถานะประกาศโสด
ถ้ายังไงฝากพี่หมอกกับพี่ไฟถ่ายทอดคำพูดทุกคำของอิงกับฟ้าให้สุภาพบุรุษปกป้องชะนีทั้งสอง
ได้รับรู้ทุกคำนะ อย่าบอกแค่ว่าอิงกับฟ้าไม่ยอมหายโกรธ
บอกไปเลยว่าอิงออกปากว่าจะไม่มีการศึกษาดูใจเกียร์อีกแล้ว อยากรู้ว่าถ้าเกียร์ได้ฟังแล้วจะเป็นยังไง
มาอัพต่อเร็วนะอยากรู้ว่าสุภาพบุรุษหมาหงอยเป็นยังไง
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ให้เพื่อนมาพูดแทนเหรอ!? ขี้ขลาดว่ะไม่มีความพยายามเอาซะเลย!!
-
สรุปคือ ไม่ได้นอกใจ แต่ในเมื่อก็คบกันอย่างเปิดเผยแล้ว ก็ควรบอกให้ชัดเจน
ไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นมีความหวัง แถมยังปล่อยให้ผู้หญิงพูดต่อหน้าขนาดนั้น ใครจะไปทน
ที่คราวนี้ถูกตัดความสัมพันธ์มันก็ควรแล้ว
-
เจอแบบนี้ใครจะเชื่อว่าไม่มีอะไร แต่ถึงไม่มีอะไรก็ควรนึกถึงฟ้ากับอิงบ้างสิ ว่าจะรู้สึกยังไง ตอนนี้ยังไงสองคนนั้นก็ผิด ใช้ว่าจะไม่ให้อธิบาย อีกอย่างเพื่อนไม่ควรยุ่งป่ะ คือรู้เรื่องหรอมาเถียงแทน อีกอย่างถ้าเขาดีกันเพื่อนเป็นหมานะคะ ถ้าชีวิตจริง นิ่งๆนะคะหมอกไฟ
-
ห่างกันสักพักดีไหม?
-
อึมครึม
-
อีพี่เกัยร์กับพี่เขื่อนยังคงงี่เง่าอย่างต่อเนื่อง. ไม่รีบเคลียร์. หมอกพูดมาได้ไงว่าถ้าฟังความจริงแล้วสองคนนั้นโดนโกรธฟรี. เห็นแก่ตัวอย่างที่สุด. ปล่อยให้คนของตัวเองโดนด่าต่อหน้า. ไมพูดเถียงแทนไรเลย. มาพูดทีหลัง. ใครเค้าจะรับได้. แก้วร้าวแล้วยังไงก็ร้าวอยู่อย่างนั้น. สงสารทั้งอิงทั้งฟ้า. เบื่อพระเอกงี่เง่า. กินเหล้ามันจะช่วยแก้ปัญหาไรมั้ย. ยิ่งถ้าเมาแล้วไปได้กับชะนีอีกนะ. โอ๊ย. น้ำเน่าสุดๆ
-
อิงกับสายฟ้าอย่าไปยอม คนที่ยอมให้คนอื่นมาด่าคนที่ตัวเองบอกว่ารักไม่ต้องเก็บมันไว้หรอก
-
อิงกับฟ้าทำดีมาก ไม่ต้องไปคุยนั่นแหละดี ใครจะว่าไม่มีเหตุผลก็ช่าง แต่แล้วไงอะ ตอนให้อธิบายก็ไม่พูดกันเองนี่ จะมาแก้ตัวอะไรตอนที่อิงกับฟ้าตัดสินใจไปแล้ว มันไม่ใช่โว้ย
-
กูยังไงก็ไม่เห็นทางที่จะแก้ตัวได้เลย อิงกะฟ้าอย่าไปยอมง่ายๆ สำหรับเราอ่ะ เรื่องอื่นไม่ติดใจ ติดใจอยู่เรื่องเดียวคือยอมให้ผู้หญิงมายืนด่าแฟนตัวเองเสียๆหายๆอยู่ปาวๆ โดยที่ตัวเองไม่ทำอะไรเลย ยืนนิ่งเฉยฟังเค้าด่า อันนี้รับไม่ได้สุดๆ :fire: :katai1:
-
ดึมาก อิงฟ้า ใจแข็งไว้
-
คนเขียนดาเมจเรารุนแรงมาก
ดราม่าน้ำตาไหล
กลับมาต่อเร็วๆเลยน้า
ค้างอะ ถ้าทำแบบนี้ทั้งพี่ก้อง พี่หมอก เข้ามาหาอิงแย่เลย
-
ยังเหมือนเดิม
-
งานด่ามาเพียบ 5555
-
สายฟ้าแรงดี ชอบ 55555
-
อึมครึมๆ อยากอ่านต่อแล้ว
-
อิงระบายออกมาให้หมดเลย อย่าใจอ่อนนะ อิงฟ้า
-
อยากรู้จริงจำเป็นนักเหรอที่ต้องไปส่งพวกผญพวกนั้นอ่ะ ถ้าเป็นเราคงทิ้งไว้ตรงนั้น
หรือไม่ก็เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งแทนและก็ไปง้ออิงกับฟ้าแทน ไม่ไปส่งพวกนั้นหรอก
-
หน่วง
-
ติดตามค่ะ
-
ถ้าเราเป็นเกียร์ที่ฟังประโยคสุดท้ายจากอิง
คงเจ็บน่าดู
-
เกียร์กะเขื่อน ก็คิดง่ายไง. พูดแต่ไม่มีอะไรๆ เหอะถ้าเจออิงกะฟ้าทำแบบนั้นบ้าง
คงกระทืบคู่กรณีแบบไม่ต้องถามเลย ใจเขาใจเราดิว๊า. หาใหม่เหอะอิงฟ้า สวยเลือกได้#ขอบอก
มาต่อไวๆจ้า รออย่างใจจดจ่อมาก
-
เจ็บแทนอิงกับฟ้าเลย
เขื่อนไม่น่าพูดแรงๆแบบนั้น
หาวิธีคุยกันดีๆให้ได้ก่อนนะ
จะเอาความเชื่อใจกลับมา
อาจต้องใช้เวลาและดูที่การกระทำ
-
บรรยากาศมาคุมากๆ อึมครึม
-
อิงกะฟ้าสู้ๆๆๆ
-
เอาอีกอะ อยากอ่านอีก
-
โอ้ยยย อึดอัดแทน รู้สึกสงสารฟ้าอิง
พี่เกียร์นี่ก็ผิดเต็มๆ ไม่คิดถึงจิตใจอิงบ้างเลยว่ารู้สึกยังไง
คิดแต่ว่าเดี๋ยวค่อยบอกทีเดียว คือระ?
พี่เขื่อนนี่ก็ใช้แต่อารมณ์คุยแล้วจะได้เรื่องไหม
ไม่เอาไหนทั้งคู่
คือถ้าสองคนนั้นไม่คิดจะมาพูดมาเคลียให้ดีๆก็จบๆไปเถอะ สงสารฟ้าอิง
-
ทำไม เสียใจต้องกินเหล้า สมองก็ไม่ค่อยมีอยู่แล้ว ยังจะทำให้มันง่าวลงไปอีก
ประเด็นคือ ปล่อยให้ชะนียืนด่าเมียตัวเองฉอดๆไม่แก้ตัวตั้งแต่ตอนนั้น แถมขึ้นเสียงใส่อีก เพื่อ? ข่มเมียให้ชะนีดูเหรอ
สนับสนุนให้อิงกับฟ้า เบี้ยนกันเอง
-
22
วางมือจากแก้วเครื่องดื่มเงยหน้ามองรุ่นพี่ทั้งสอง
แววตาที่ทอดส่งไป คงมีแต่ความร้าวรานฉายชัดอยู่ในนั้น
ใจรุ่นพี่กระตุกไหวคลอน คนที่เจ็บที่สุด คงจะเป็นรุ่นน้องสองคนตรงหน้านี้มากกว่าเพื่อนเขา
สายหมอกอยากจะปลอบ คนตรงหน้าขนาดไหนเขาก็ทำไม่ได้ ไม่ใช่เวลาอย่างนี้
ที่อีกคนทั้งอ่อนแอแล้วก็ทั้งอ่อนไหวอีกด้วยอย่างนี้
“ แต่ยังไงพี่ก็ยังยืนยันนะเว้ยอิง ว่าไอ้เกียร์มันมีแค่อิงคนเดียวในใจตอนนี้จริงๆ”
แม้จะเข้าใจความรู้สึกของรุ่นน้อง แต่ไฟก็เข้าใจและรู้ใจเพื่อนเขาเช่นกัน
“ จะให้อิงเชื่อพี่ทั้งที่ๆพี่เกียร์ไม่ปฏิเสธ ตอนที่คนชื่อเกรชอะไรนั่น บอกว่าคบกันมานานแล้วอย่างนั้นเหรอครับ?”
หมอกกับไฟมองหน้ากันอย่างหนักใจ พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้นบ้าง
“ เรื่องเกรชพี่ว่าให้ไอ้เกียร์มันคุยกับอิงเองดีกว่า เว้นแต่ว่าอิงจะฟังมันหรือเปล่าเท่านั้นเอง”
นั่นสินะ เขายังอยากจะฟังเรื่องของผู้หญิงคนนั้นอยู่อีกหรือไง
พวกพี่เขาก็เหมือนจะรู้จักผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำ นั่นยิ่งแสดงว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้โกหก..ไม่ใช่เหรอ?
“ ยังไงก็ตามแต่ใจของทั้งสองคนล่ะนะ พี่ไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายอะไรทั้งนั้น ที่มานี่ก็ในฐานะคนคุ้นเคยกัน
แต่ถึงจะเลิกกับพวกมันจริงๆแล้ว ยังไงพวกพี่ก็ยังถือว่าอิงกับฟ้าเป็นน้องเป็นนุ่งอยู่นะ
มีอะไรให้ช่วยก็บอกพวกพี่ได้”
ไฟเห็นว่าเท่าที่จะต้องพูดต้องทำก็พูดก็ทำไปหมดแล้ว ก็อย่างที่บอกเขามันคนนอก
รุ่นพี่ทั้งสองล่ำลารุ่นน้องอีกสองคนที่ยังนั่งอยู่ แล้วเดินจากไป
ปล่อยให้ทั้งคู่ได้คิดไตร่ตรองอีกครั้ง...
“ไม่ใช่ว่ากูอยากจะเล่นตัวหรือทิฐิอะไรหรอกนะอิง แต่ที่กูยังไม่อยากคุยกับพี่เขื่อนตอนนี้
เพราะกูยังลืม ความเจ็บปวดในหัวอกตอนที่มันยืนทึ่มให้เขาด่ากูกับมึง เห็นมันเต็มใจยืนให้เขากอดอยู่อย่างนั้นไม่ได้
กูยังรับไม่ได้ที่มันยอมให้คนอื่นซ้อนท้ายมันในแบบนั้น กูคิดไปอีกว่าถ้าคืนนั้น กูไม่เห็นเขา เขาก็ไม่เห็นกู
เขากับผู้หญิงคนนั้นจะไปถึงไหนต่อไหนกัน”
เขาไม่ใช่แค่ยังดูใจกันอย่างอิง หากแต่มันลึกซึ้ง ถึงขั้นที่อีกฝ่ายเรียกเขาว่าเมียยามอยู่ด้วยกันตามลำพัง
แม้ไม่ได้ป่าวประกาศ แต่ใครๆก็รู้กันดีในหมู่เพื่อนฝูง ว่าพวกเขาคบกันอยู่
ตั้งแต่พี่มันไปแนะแนวตอนม.หก จนขึ้นปี2จะปี3แล้ว ที่พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน
เพราะพี่มันเป็นคนตรงๆทื่อๆ เขาถึงได้เชื่อทุกคำพูดของอีกฝ่ายเรื่อยมา
หากแต่ครั้งนี้มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น ใจเขามันไม่ยอมเชื่อเลยสักนิด
แม้สมองมันจะพยายามสั่งให้เชื่อมากเท่าไหร่ก็ตาม
ดูเหมือนอิงจะเข้าใจเพื่อนดี ยังไงก็แล้วแต่การตัดสินใจเพื่อนเขา
แต่ถึงแม้ว่าเขาจะแค่ดูๆกัน แต่หากอีกคนมีคนอื่นอยู่อย่างนี้จะให้เขาทำอย่างไร
เช้าวันนี้ก็เหมือนเช่นหลายวันที่ผ่านมา ที่สายฟ้าขับรถมารับเพื่อนสนิทอย่างเคย
ออร์ดี้คันงามจอดเทียบข้างนินจาสีดำเมี่ยมที่จอดอยู่ก่อนหน้า มีร่างสูงของเกียร์ยืนพิงรถตัวเองอยู่
ต่างคนต่างแค่ปรายตามองกันเท่านั้น ไม่มีคำกล่าวทักทายใดๆจากรุ่นน้อง
ที่ไม่ยอมแม้กระทั่งลดกระจกลงมากล่าวคำว่าสวัสดี
สายฟ้ายอมรับกับตัวเองว่าเสียมารยาทจริงๆ แต่จะให้ฝืนใจทำมันก็ไม่ใช่อีก
“ บรื๊น..”
ไม่อีกกี่อึดใจต่อมา เสียงนินจาอีกคันที่ขับตามเขามาก็จอดเทียบเขาอีกข้าง.. อย่างทุกวัน
อิงชะงักปลายเท้าเมื่อมองเห็น คนที่ยืนพิงเจ้าสีนิลตรงด้านหน้าทางเข้า
อิงเพิ่งกลับมานอนห้องพักตัวเองได้ไม่กี่วัน อีกคนก็มานั่งเฝ้าเขาที่หน้าประตูห้อง
เขาเลยบอกอีกคนว่าอย่าทำให้เขาลำบากใจไปมากกว่านี้เลย
เกียร์เลยเปลี่ยนมารอข้างล่างแทนอย่างตอนที่เขานอนอยู่ที่ห้องสายฟ้า
ในมือใหญ่นั้น มีเจ้าหมีดุตัวจิ๋วสวมช็อปอยู่
ใบหน้าคมคายที่หนวดเครารกครึ้ม ก้มลงต่ำมองของในมืออยู่อย่างนั้น
ขาที่เริ่มสั่นก็เริ่มก้าวออกเดินตรงไปที่รถเพื่อนอย่างที่เคยทำได้
เมื่อเห็นคนที่ตัวเองมาคอยมาเฝ้า ร่างสูงใหญ่รีบเดินมาหาอีกคนทันที
ยังไงคราวนี้ก็ต้องบอกก็ต้องแก้ตัวกับอีกคนให้เข้าใจเขาให้ได้ ปรี่เข้าคว้าคนที่กำลังจะเดินผ่านไป
“ อิงคุยกันหน่อยได้ไหม? นะ...ขอร้องล่ะ...”
พี่กำลังจะเป็นบ้าแล้วอิง รู้แล้วว่าผิด แต่ช่วยคุยกันสักหน่อยได้ไหม
สายฟ้านั่งมองเพื่อนที่ถูกมือใหญ่คว้าต้นแขนรั้งไว้ จากในรถยนต์ที่เพิ่งสตาร์ทอีกครั้ง
หลังจากเห็นเพื่อนเดินออกมา เขาเคารพการตัดสินใจของเพื่อนเสมอ
ถือคติว่าเรื่องหัวใจ ไม่มีใครตัดสินใจแทนกันได้ก็เท่านั้น...
อชิรวิชณ์ไม่ได้สะบัดแขนให้หลุด หรือกระทำการต่อต้านแต่อย่างใดในครั้งนี้ อย่างเมื่อหลายวันก่อน
ที่ไม่ยอมให้อีกคนแม้แต่จะเข้าใกล้หรือแตะต้องตัว เพียงแค่หยุดยืนนิ่งแล้วหันไปสบตาร่างสูงใหญ่กว่าตัวเอง
แล้วเปิดปากพูดกับเจ้าของมือที่เขายอมให้รั้งไว้
“ ผมมีเรียนครับ ตอนนี้ก็รีบมากด้วย ถ้าจะคุยไว้ทีหลังได้ไหม?”
เกียร์ปล่อยมือตัวเองลงอย่างช้าๆ เมื่ออีกคนว่าอย่างนั้น สะท้อนใจไม่น้อยเลยทีเดียว
เมื่อมองอย่างใกล้ชิดแล้ว ก็ยิ่งเห็นความล้าในแววตากับสีหน้า
ที่ถูกแต่งแต้มเพื่อกลบเกลื่อนร่องรอยต่างๆบนใบหน้าสวยหากแต่ซีดเซียวนั้น
“ ถ้าอย่างนั้นเลิกเรียนแล้ว พี่ไปรับ โทรไปรับสายด้วย”
จำยอมต้องปล่อย คนที่อยากกอดให้จมไปกับอกแทบขาดใจ
ถ้ายังฝืนดันทุรังจะไปส่งทั้งที่อิงยังไม่พร้อม มันคงไม่เป็นผลดีเท่าไหร่
อีกคนยอมพูดกับเขาก็ดีเท่าไหร่แล้ว...
ตอนนี้เลยได้แต่ยืนมองแผ่นหลังอีกฝ่าย ที่ขึ้นรถไปกับเพื่อนสนิทเพียงเท่านั้น
ก่อนดวงตาคมจะมองเพื่อนร่วมชะตา ที่มองตามท้ายรถตาละห้อยอย่างน่าสงสารพอๆกับเขา
วันนี้เขาคงไม่ขับตามอย่างทุกวัน ขอไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเพื่อจะได้มารับอีกคนไปคุยกันให้รู้เรื่อง
ยังไงคราวนี้เขาต้องได้พูดได้บอกกับอีกคน จะเอาอะไรยังไงเขายอมหมดแล้ว
ส่วนอีกคันก็ตามท้ายรถคันหรูไปติดๆ
ทั้งที่ระยะทางจากหอพักไม่ไกลเท่าไหร่นักจากมหาลัย แต่ต้องใช้เวลานานกว่าที่ควรจะเป็นเพราะรถติด
คนที่นั่งข้างคนขับจึงมีเวลาจมลึกกับความคิดความทรงจำ
“ เข้ามาก่อนครับ”
เขาเชื้อเชิญคนที่เพิ่งได้เข้ามาในห้องเขาเป็นครั้งแรก
หลังจากย้ายออกมาจากหอในที่คนนอกห้ามเข้า
ส่วนมากเมื่อก่อนเลยเป็นเขาที่ต้องไปที่ห้องของร่างสูงแทน
“ หึๆ..”
กลับออกมาหลังจากเข้าไปล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเสื้อผ้าให้อยู่ในชุดสบายๆแล้ว
กลับต้องหยุดชะงักมองคนที่ถือวิสาสะนอนเอนบนเตียงเขา
ที่บนหน้าตักเจ้าตัวนั้นมีเจ้าหมีดุทั้งสองตัวนั่งซ้อนตักกันอยู่
เสียงหัวเราะในลำคอที่คล้ายจะพออกพอใจนักหนา ทำเอาเขารู้สึกเขินขึ้นมาบ้างเหมือนกัน
“ ทำเองหรือเปล่า?”
ถามทั้งที่ไม่ละสายตาจากเจ้าพวกหน้าดุ ที่มีต้นแบบมาจากเจ้าตัว
“ ครับ”
เดินไปนั่งลงข้างกัน ที่มืออีกฝ่ายก็รวบกอดเอวเขาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว
อีกข้างยังไม่ละจากเจ้าพวกตัวเล็ก ที่ถูกพลิกไปพลิกมา
ดูรหัสกับชื่อตัวเอง ที่ถูกปักลงบนคล้ายตำแหน่งในของจริง ที่เขาสวมมันบ่อยๆ
“ ที่แม่มึงพูดถึงวันที่ไปที่บ้านมึงวันแรก ก็เจ้าพวกนี้หรือเปล่า?”
“ ครับ..”
มือใหญ่กดตัวเขาให้เอนพิงกับอกหนาของตัวเอง กระซิบลงข้างหูเบาๆว่า
“ หมีดุอย่างนั้นเหรอ..เข้าใจตั้งชื่อนี่ อชิรวิชณ์”
ไม่มีคำพูดใดอีก เมื่อทั้งสองร่างต่างเฝ้าคลอเคลียบดจูบกันอย่างดูดดื่ม อยู่อย่างนั้น
หลังจากนั้น เจ้าหมีดุตัวจิ๋วก็ห้อยติดกับกุญแจรถ ที่อีกฝ่ายรักยิ่งกว่าข้าวของสิ่งใด
เพราะเป็นของสำคัญ... พวกมันจึงสมควรต้องอยู่ด้วยกัน อีกคนบอกเขาอย่างนั้น
ส่วนเจ้าตัวใหญ่ก็คงยังอยู่กับเขาอย่างเดิม... คอยซับน้ำตาเขาอย่างที่มันเคยทำมาเช่นกัน
-
“ อิง..”
“ หือ..?”
ขานรับคนเรียก ที่ยังนั่งหลังพวงมาลัยที่ขับผ่านไฟแดงสุดท้ายมาแล้ว
สายตาของสายฟ้ายังมองตรงไปยังถนนด้านหน้า
“ ดีแล้วล่ะที่ยอมคุยกับพี่เกียร์ มันอาจจะเป็นอย่างที่พี่หมอกกับพี่ไฟพูดก็ได้”
ก็เพราะอย่างที่เพื่อนว่ามานั่นล่ะ บางทีถ้าลองได้คุยกันโดยที่ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย
พวกเขาอาจจะได้พูดกันให้กระจ่างแจ้งแก่ใจกันไปเลยก็ได้ ว่าที่อีกคนทำอยู่นี่มันคืออะไร
บอกความต้องการของกันและกัน ตอนที่ต่างคนต่างเย็นลงกันแล้ว
“ แล้วแกล่ะฟ้า...จะเลิกกับพี่เขื่อนอย่างนี้จริงๆน่ะเหรอ?”
แม้ว่าเลือกที่จะถามแทนคำตอบ แต่ก็รู้อยู่ว่าเพื่อนอาจจะรู้อยู่แล้วว่าเขาคิดยังไง คงไม่ต้องตอบอะไรอีก
“ กู..ไม่รู้”
เขาหมายถึงอย่างนั้นจริงๆ สายฟ้าไม่รู้จริงๆว่าจะไปต่อยังไง หรือจะถอยหลังก็ไม่รู้อีกเช่นกัน
บางคนอาจจะบอกว่าแค่ซ้อนท้าย จะมางอแงงี่เง่าเหมือนพวกผู้หญิงทำไม
เขาขอบอกเลยว่าเขาไม่ได้งี่เง่าแล้วงอน แต่เขาแน่ใจว่ามันคือความโกรธกับความผิดหวังเสียใจ
แล้วสำหรับเขามันไม่ใช่แค่การซ้อนท้ายด้วย เขาคิดลึกคิดมากกว่านั้น
เขาไม่ใช่ประเภทคิดเล็กคิดน้อย ไอ้ที่ซ้อนท้ายกันอย่างที่เพื่อนๆของเขื่อนซ้อนเขาก็ไม่ได้อะไร
บางครั้งยังบอกให้คนรักไปส่งเพื่อนของเขื่อนเอง ที่เป็นผู้หญิงในคณะเดียวกัน
เพราะเป็นผู้หญิงแม้จะห้าวจะเก่งขนาดไหน ก็ผู้หญิงอยู่วันยังค่ำเขาคิดอย่างนั้น
บางครั้งต้องยืนรอเป็นชั่วโมง เพื่อรอคนรักวนกลับมารับตัวเอง
กับไอ้ประเภทที่แค่เดินข้างกันก็ตีโพยตีพายก็ไม่ใช่นิสัยเขาอีก
เพราะอย่างนั้นเขาถึงบอกเพื่อนไม่ได้ว่าเขาจะทำยังไงต่อไปดี
แม้จะกลับไปคืนดีเพราะความรักที่มีให้กับอีกคนมันมากมายจนล้นอก
แต่แล้วความเชื่อใจที่เขาเคยมีให้อีกฝ่าย มันจะยังคงอยู่อย่างเดิมหรือเปล่า
คำถามนี้เขายังเฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกค่ำคืน....
-
สายฟ้าใจแข็งมาก ชอบบบบบ
อ่านแล้วอยากอ่านอีกทุกวันเลย ตื่นเช้ามาได้อ่านตลอด เป็นกำลังใจให้คนเขียน รอตอนต่อไปนะคะ
-
เฮ้อ ตอนนี่เบาลงมาหน่อย แต่เข้าใจทุกฝ่ายว่ารู้สึกยังไง เราก็ทำได้แต่ตามอ่าน5555
-
สงสารฟ้าาาา เออเนอะ ฟ้ากับเขื่อนนี่ก็พัฒนาไปไกลแล้ว คงมีความทรงจำร่วมกันเยอะพอควร
เพราะงั้นถึงได้เจ็บมากที่ถูกทำอย่างนี้ เห็นโหดๆควงไม้เบสบอลอย่างนั้นแต่จริงๆคงช้ำเหมือนถูกตีซะเอง T_T
เรื่องให้ผู้หญิงซ้อนท้ายเราคิดเหมือนฟ้านะ คือไม่ได้หวงห้ามขนาดนั้น ถ้าเป็นเพื่อนผู้หญิงปกติไม่คิดมากหรอก
แต่ที่โกรธเพราะยอมให้ผู้หญิงที่ดูยังไงๆก็รู้ว่าชอบตัวเองซ้อนท้ายน่ะ มันเหมือนให้ความหวังเค้าชัดๆ
นี่เหมือนคุณช่วยแง้มประตูให้มือที่สามที่จ้องอยู่หน้าประตูเตรียมฝ่าเข้ามาทำลายความสัมพันธ์เลยนะ
รอดูและให้กำลังใจทั้งสองคนตอนเคลียร์กันจ้า
-
ตามลุ้นต่อไป...
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:-[
สายฟ้าาาาาาาาาาาาา
เลิฟยูว o13
-
อิงกะฟ้า อย่าใจอ่อนนะ เปิดใจคบ คนใหม่บ้างเถอะ จะได้ไม่ต้องมานั่งเป็นของตาย แบบนี้ รู้ว่าเราแอบชอบ เลยตะทำไงกะเราก็ได้งั้นหรอ คำว่าไม่มีอะไร ของพวกมันยิ่งฟังยิ่งน่าหมั่นไส้ อย่ายอมนะ อิง ฟ้า สู้ๆ ใจแข็งไว้นะ
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
.....ไม่มีคำบรรยายใดๆ
-
อิงฟ้าสู้ๆ ใจแข็งเอาไว้ค่ะ เอาให้กระอักไปเลย หมั่นไส้มากกกก
-
เฮ้อออ เห็นใจทั้งสองฝ่ายนะ ยิ่งฟ้านี่ยิ่งเห็นใจใหญ่ คือถ้ายอมคืนดีคงต้องให้เขื่อนตามจีบใหม่
สร้างสัมพันธ์ใหม่เพื่อสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจใหม่ แต่คงจะไม่เหมือนเดิมแล้วถึงจะเชื่อใจแต่ก็คงมีระแวงแน่ๆ
เพราะมันมีประวัติแล้วไงเวลาจะทำอะไรฟ้าก็ต้องระแวงไว้ก่อนว่ามันจริงมั้ย และมันก็จะวนมาแบบเดิมๆ อีกคือไม่เชื่อใจ
มันคงยากแต่ถ้าเขื่อนรักจริงก็ต้องอดทนล่ะ งานนี้บอกได้เลยว่าเขื่อนเหนื่อยกว่าเกียร์แน่ๆ
-
เคลียร์กันซักทีเถอะ ถึงจะอยากให้พวกนั้นสำนึกแต่ก็คุยกันบ้างเถอะ555
-
เอาที่เราสบายใจดีกว่านะอิง ฟ้า
-
ยังคงอึมครึมกันต่อไป เง้ออออ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
รักมาก เจ็บมาก
-
อิงแค่ไปคุยก่อนนะอย่าเพิ่งยอมคืนดีง่ายๆ ห้ามเด็ดขาดเลยนะ
อิงอย่าลืมนะว่าเกียร์เคยด่าอิงตอนเกิดเรื่องหมอกว่าอิงร่าน
แต่กลับยืนปากหนักเป็นสุภาพบุรุษไม่กล้าเอ่ยปากแย้งอะไรชะนี
ยอมให้ชะนีว่าอิงกับฟ้า คือปล่อยให้ คนอื่น
ว่าคนที่ตัวเอง รัก มันไม่ใช่ว่ะ จะบอกว่าสลัดชะนีไม่หลุด
สลัดชะนีไม่หลุดหรือสลัดเสื้อผ้าชะนียังไม่หลุดกันแน่ เลยไม่กล้าทำอะไรเด็ดขาด
ได้แต่ยืนปากหนักให้หนอนแดกปากอยู่ได้ ถ้ายังเป็นแบบนี้อีกหน่อยชะนีกลับมายุ่งวุ่นวายด้วย
เกียร์เขื่อนก็คงเป็นแบบนี้อีกเพราะฉะนั้นอย่ายอมดีด้วยง่ายๆ
ว่าแต่อยากอ่านพาร์ทเกียร์เขื่อนหลังเกิดเรื่อง ทุรนทุรายจะเป็นจะตายยังไงบ้างไหม
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อิงกับพี่เกียร์เคลียร์ดีๆน้าาา :mew1:
-
มาถึงตอนนี้ที่ใจเย็นลงบ้างแล้ว
ก็ลองคุยดูก็ดีนะคะ
ถ้าพอเข้าใจเหตุผลก็ลดสถานะ เพื่อความสบายใจไปก่อนก็ได้ อย่างน้อยอย่าทำให้ผู้หญิงพวกนั้นดีใจที่เลิกกันเลย
-
บางทีก็รู้สึกว่าไม่อยากให้คืนดีกันง่ายๆ เลย
-
ฟ้าาาาาาาาาา รักมากอะ ชอบๆ
-
เศร้าใจ น้ำตาท่วมจอ...
-
คุยกันให้เข้าใจนะเกียร์กับอิง เกียร์ก็เคลียร์ให้หมดนะ อิงให้โอกาสแล้ว
รอตอนต่อไปนะคะ
-
อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากกกก ตั้งแต่อิงแอบรักแล้วค่ะ
ตอนนี้สงสารฟ้ามากเลย แต่เราว่าฟังหน่อยก็ดีนะ ไอ้คนอ่านอย่างเราที่รู้ดีน่ะลุ้นจนใจจะขาดละ
รอตอนต่อไปน้าาาา
-
สงสารอะ ฟ้ากับอิงอะ
-
ใจแข็งนะดีแล้ว ถ้าไม่เผาผีชะนีทั้งหลายไปก่อน ชีวิตไร้สุขแน่นอน
-
เคลีร์ยไปเลย ทั้งอิงทั้งฟ้า
ไม่พูดก็ไม่เข้าใจ จะเอายังไงก็ตัดสินใจไปเลย
-
:mew1: :mew1:
-
วันนั้นก็ไปกับเพื่อนตั้งหลายคน ทำไมไม่ให้ชะนีไปขึ้นรถของคนอื่นล่ะ รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว แล้วก็รู้ว่าชะนีมันอยากได้ตัวเองเป็นผัวจนตัวสั่นก็ยังไม่รู้จักระวังตัวอีกนะ แหม่ อ่านแล้วอารมณ์ขึ้น :m16:
-
งื้อออ ค่อยๆเคลียกันน้า :mew2:
-
ชอบสายฟ้า
-
เข้าใจสายฟ้านะ มันคือความไว้ใจที่เสียไปยากที่จะกลับมา
อิงสู้ๆนะ
-
เขื่อนเจอศึกหนักกว่าเกียร์ :hao3:
-
ตอนมีโอกาสอธิบายละไม่พูด
แล้วอยากจะมาอธิบายอะไรตอนนี้
ตอนที่อิงคิดไปไกลและโกรธไปแล้ว
ที่เกียร์ทำอยู่ในตอนนั้นก็แสดงให้เห็นแล้วว่า
แคร์อีตุ๊กแกนั่นมากกว่าแคร์ความรู้สึกของอิง
-
หน่วงต่อ
-
:sad11:
-
สมแล้ว :m16:
-
เอาใจช่วย
-
นานๆ ขอนานๆ :m14:
-
เข้าใจทุกฝ่าย แต่ก็จริงที่ฟ้ากับอิงบอกว่าความรู้สึก ความเชื่อใจมันเสียไปแล้วเอากลับคืนมายาก
ยังไงก็รออ่านน้า อยากให้คืนดีกันเร็วๆ อ่านช่วงนี้แล้วปวดใจ สงสารทุกคน
-
อิงกะฟ้าสู้ๆ
ต้องเอาให้พวกนั้นสำนึกซะมั่ง -^-!
-
ฟ้าต้องเจ็บมาก อย่างที่บอกคบมาตั้งนาน ส่สนอิงยังถอยทันถ้าไม่เวิร์ค
แต่พี่เกียร์ก็คงไม่ยอมหรอก มาเห็นเจ้าหมีแล้วเหรอ ปลื้มอ่ะดิ คนทำให้เพราะชอบ
ใจแข็งต่อไปจ๊ะอิงกับฟ้า สู้ๆ คนอ่านใจแข็งกว่า เมื่อเคะถูกทำร้ายจิตใจ จะได้รับการเข้าข้างเสมอ มันเป็นกฎค่ะ 5555
ขอบคุณค่ะ
-
ขอบคุณ :)
-
ใจแข็งทั้งคู่
-
สงสารสายฟ้ามาก เฮ้อ ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ขอยืนเคีนงข้างฟ้าที่จุดนี้
-
ฟ้าพูดถูกกกกกกก
ความเชื่อใจยังจะมีอยู่อีกไหม
-
ไม่น่าเข้ามาเลยยยยย
ค้าง อึมครึ้ม หายใจติดขัด สุดท้ายนอนไม่หลับ
อารมณ์ค้างง แต่ก็จริงนะตรงที่ขี่รถไปง้อแล้วตอนโดนด่าอีก
ทำไม่พระเอกทั้งสองไม่แก้ต่างหรือช่วยอะไรเลย จะว่าเป็นสุภาพบุรุษเหรอ
โอ้มันน่าจะยกพวกให้ไปกระทืบซ้ำเอาให้หน้าศัลยกรรมไม่ได้เลย
-
หน่วงมากกกกก
-
ปูเสื่อรอ อิอิ
-
มานั่งงรอด้วยคน
-
รอค่าาา
-
23
ก่อนเที่ยงหลังอาจารย์ปล่อยแล้ว วิชาหลักตอนบ่ายกลับถูกอาจารย์ยกเลิกกะทันหัน
เป็นเหตุให้อิงกับเพื่อนว่างกันทั้งบ่าย กำลังจะไปกินข้าวกับเพื่อน
อิงก็เช็คข่าวสารกับโทรศัพท์ในโซเชี่ยลต่างๆ ที่ไม่ได้เข้าไปดูหลายวันแล้ว
พอเปิดเครื่องปุ๊บเหล่าเสียงเตือนต่างๆก็พากันร้องระงมไม่หยุด
จนต้องปิดเสียงไว้กันการรบกวนคนอื่น ไล่ดูไปเรื่อยๆ
ของครอบครัวไม่มี เพราะเขาก็กลับบ้านทุกอาทิตย์อยู่แล้ว เลยไม่ต้องรายงานความเป็นอยู่มากนัก
ตอนเย็นของทุกวันก็โทรหาแม่อยู่แล้วด้วย พอโทรเสร็จก็ปิดเครื่องอย่างเดิม
ปลายนิ้วรูดไล่หน้าจอไปเรื่อย สะดุดกับสเตตัสที่ว่า
“ หิวโคตรๆกินแต่ข้าวเซเว่น จนจะได้แฟนเป็นแคชเชียร์อยู่แล้วเนี่ย”
พร้อมกับรูปประกอบเป็นกองหนังสือพะเนินเทินทึก ที่วางระเกะระกะ
ปะปนกันกับขวดเปล่าของเครื่องดื่มชูกำลัง ทั้งพวกกาแฟทั้งหลายทั้งมวลสารพัดยี่ห้อ
ในเฟซของอัคคีที่อัพเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้า
ถ้าอัคคียุ่งจนแทบไม่มีเวลาหาของกินอย่างนี้ อีกคนก็คงไม่ต่างกัน
แต่อย่างนั้นก็ยังเอาเวลามีค่าพวกนั้น มาตามเฝ้าเขาเช้ายันเย็น สายที่ไม่ได้รับก็เป็นร้อยๆสาย
อย่างนี้ธีสีสจบก็คงยังไม่ไปถึงไหนกันพอดี
“ ฟ้า..”
เรียกคนที่เดินอยู่ข้างหน้า แล้วบอกความต้องการของตัวเอง
ก่อนจะปลีกตัวไปยังจุดหมายที่คิดไว้ทันที
@@@@@
@@@
@@
@
.. เพราะคิดว่าตัวเองอาจจะงี่เง่าเกินไปหรือเปล่า ที่ไม่ยอมฟังยอมคุยกับอีกคนดีๆ
..หรืออาจจะเป็นเพราะคำพูดทั้งของรุ่นพี่กับเพื่อนรัก ที่บอกเขาว่าให้ลองพูดกับอีกคนอีกครั้ง
เผื่อจะเข้าใจอะไรผิดแผกไป
.. อาจจะเพราะความห่วงใย ที่เขายังมีให้อีกคนอย่างเต็มเปี่ยม
กลัวว่าคนที่ตัวเองรักจะอดอยากปากแห้ง เพราะไม่มีเวลาไปหุงหาหรือหาซื้อของดีๆมากินก็เป็นได้
... หรือจะเพราะอะไรก็แล้วแต่
เลยเป็นเหตุให้เขาหิ้วอาหารหวานคาว เต็มสองมือมายืนนิ่งค้าง
มองร่างสูงใหญ่ ที่แง้มประตูเปิดทิ้งไว้
..อาจจะเพราะลมพัดหรือด้วยปัจจัยอะไรก็ตามแต่ ที่ทำให้บานประตูเปิดกว้างขึ้นกว่าเดิม
หญิงสาวคนเดียวกันกับคืนนั้น ในชุดเสื้อผ้าน้อยชิ้นอย่างเคย
สายเดี่ยวแบบผูกคอที่โชว์แผ่นหลังเนียนขาว กับเรียวขาสวยที่โผล่พ้นชายกระโปรงสั้น
ที่นั่งทับขาข้างหนึ่งของคนที่นั่งขัดสมาธิกับพื้น
ตรงหน้าโต๊ะเตี้ย ที่เต็มไปด้วยแผ่นกระดาษ เอกสารต่างๆทั้งหนังสือมากมายเต็มไปหมด
ลำแขนเรียวที่คล้องกอดคอร่างสูง ที่เธอกำลังออดอ้อนอยู่นั้น มีกำไลเงินกระทบกันดังกรุ๊งกริ๊ง
เห็นเต็มสองตาว่าเธอคนนั้นจูบลงที่ข้างแก้มอีกฝ่าย ที่ใช้มือใหญ่จับที่เอวคอดทั้งสองข้างไว้
ก่อนที่น้ำตาเขามันจะเอ่อท่วม จนภาพที่เคยชัดเจนมันเบลอจนมองไม่เห็นอะไรอีก
หูอื้อตาลายไปหมด... ไม่รับรู้อะไรกับภาพตรงหน้าอีก
“ ทำไมไม่เข้าไปล่ะ....อิง!?”
อัคคีเพิ่งเดินออกจากลิฟท์ ก็ทักคนที่ยืนอยู่หน้าห้องเขา ที่จำได้ว่าไม่ได้ล็อคประตู
หรือถ้าเคาะเรียก ไอ้เกียร์ก็คงมาเปิดให้
พออีกคนเบือนใบหน้ามาหาเขา ถึงกับต้องตกใจเป็นอย่างมาก
ใบหน้าที่รุ่นน้องที่เขาคุ้นเคย เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลพรากอาบเต็มสองแก้มเนียน
“ พ..พี่..ฮึก..พี่ไฟ..”
เร่งฝีเท้าเข้าไปใกล้คนที่ของร่วงหลุดมือไม่รู้ตัว
ร่างโปร่งบางโผเข้าซบอกเขา ที่ยืนนิ่งค้างเพราะทำอะไรไม่ถูก
มือที่หิ้วของกินกับเครื่องดื่มอยู่ไม่ว่างพอ ที่จะยกมันขึ้นมาลูบปลอบอีกคน
มือหนาที่ถือถุงหิ้วกำหมัดแน่น เมื่อมองเข้าไปยังภาพต้นเหตุ
เพื่อนเขามันกำลังยกตัวหญิงสาวออกจากตัก แล้วผลักออกจากตัวพอดี
นี่เองสินะ..สาเหตุที่ทำให้อีกคน ร้องไห้ตัวสั่นอยู่อย่างนี้
อิงโทรหาเขาบอกว่าอยากจะมาคุยกับเพื่อนเขา
แบตมือถือไอ้เกียร์มันหมด เพราะเอาแต่โทรหาคนที่กำลังร้องห่มร้องไห้อยู่ตอนนี้
น้องมันเลยโทรหาเขาแทน แต่พอดีว่าเขาลงมาซื้อของข้างล่าง แต่พอกำลังจะขึ้นมาด้วยกัน
ป้าที่ดูแลหอพักก็ทักเขาเรื่องจ่ายค่าห้อง เห็นว่าแกจะไม่อยู่อีกหลายวันเลยให้จ่ายก่อนกำหนด
เขาเลยให้อิงขึ้นมาก่อน เพราะคนที่อิงมาหาก็อยู่บนห้อง กองกระดาษยังทับหัวมันอยู่
เพราะมันเอาแต่เทียวไปเฝ้าอีกคน
แล้วก็ไม่รู้ว่าเกรชมาได้ยังไง มาตั้งแต่เมื่อไหร่ด้วยซ้ำ
หอที่เขาพักอยู่นี้ก็หอเดิมที่เคยอยู่นั่นล่ะ กลางเก่ากลางใหม่ไม่แยกชายหญิง แล้วก็ไม่ได้หรูหราอะไร
เรื่องว่าใครเข้าออกเลยไม่ใช่เรื่องยากเย็นนัก หากบอกคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ว่าลืมคีย์การ์ด
เจอคนใจดีก็เข้าได้แล้ว แล้วยิ่งเป็นสาวสวยๆด้วยแล้ว คงไม่ต้องบอกหรอกใช่ไหมน้ำใจคนไทยน่ะ
ไม่ต้องไปว่าใคร ... เพราะเขาก็เป็นเช่นอย่างที่ว่ามาเหมือนกัน
“ปึง!”
เสียงลมพัดปิดประตูที่เปิดอยู่ให้ปิดสนิทด้วยเสียงค่อนข้างดัง
เลยทำให้คนที่กำลังกอดเขาอยู่สะดุ้งตามไปด้วย
“ ขอโทษครับ...”
เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าทำอะไร พอผละจากอกแกร่งเลยได้แต่ก้มหน้าขอโทษอีกฝ่าย
ที่ตอนนี้ตรงหน้าอกมีวงเปียกๆเป็นด่างดวงเต็มไปหมด
“ อิง..อยากกลับ..”
เงยหน้าบอกคนที่ยืมหน้าอกซับน้ำตา ด้วยเสียงแหบแห้ง แข้งขามันอ่อนแรงจนก้าวต่อไม่ไหว
...ช่วยพาอิงออกไปจากที่นี่ทีเถอะนะครับ...
ราวกับอ่านสายตาเศร้าระทมนั้นออก
อัคคีถึงได้วางข้าวของในมือไว้หน้าห้องรวมกับของที่อีกคนตั้งใจ หาซื้อมาฝากคนที่ทำให้ต้องเจ็บช้ำน้ำใจ
จับจูงมือรุ่นน้อง ที่ตอนนี้เขานึกสงสารจับใจ ตั้งใจพาไปส่งให้ถึงที่พัก
“ อ้าวไอ้ไฟ..แล้ว อิง?.. ทำไม?”
พอเห็นคนในลิฟท์ที่เพิ่งเปิดออก สายหมอกก็แปลกใจ
แต่พอมองอีกฝ่ายที่หลบอยู่หลังเพื่อนเขาดีๆ ก็ยิ่งทำให้แปลกใจ
ดูยังไงก็รู้ว่าอีกคนเพิ่งร้องไห้อย่างหนักมา
“ พอดีเลยว่ะหมอก มึงไปส่งน้องมันหน่อยได้ไหม? กูมีอะไรต้องเคลียสักหน่อย..”
ฟังเพื่อนที่ยังจับมือรุ่นน้องให้ก้าวตามออกมาพูดแค่นั้น เขาก็พอจะเข้าใจอะไรๆอยู่เหมือนกัน
แต่แค่ยังไม่รู้รายละเอียดทั้งหมดที่เกิดขึ้นเท่านั้น
“ อืมได้..อิงไม่ว่าอะไรใช่ไหมถ้าพี่จะไปส่ง?”
คนที่ขาอ่อนเปลี้ยพร้อมจะล้มพับทุกเมื่อ ทำได้แค่ส่ายหน้าบอกว่าไม่เป็นไร จะใครพาไปส่งก็ได้
ขอแค่พาเขาไปจากที่นี่เร็วๆก็พอ...
“ ถ้าอย่างนั้นก็ไปครับ รถพี่จอดอยู่ตรงนั้น”
ยื่นมือที่ค่อนข้างอุ่น ไปรับเอาข้อมือเล็กกว่าจากมือเพื่อน แล้วพาเดินไปที่รถยนต์ของเขา
อัคคีมองตามหลังคนที่เพิ่งจะกลับเข้ามา
แตะเอวพาคนที่เอาแต่เดินก้มหน้าไปที่รถยนต์คันหรู ที่จอดนิ่งอยู่ที่ประจำ
เขากดลิฟท์ขึ้นไปที่ชั้นที่พักอีกครั้งหนึ่ง ที่เขาไม่ไปส่งอิงเองก็เพราะมีบางอย่างต้องเคลียก็หนึ่ง
อีกหนึ่งคือ เขาไม่กล้าให้อิงซ้อนท้ายเจ้าไวไฟ ในสภาพที่พร้อมจะหล่นร่วงอยู่ตลอดอย่างนั้นแน่ๆ
เขารวบรวมถุงข้าวของ ที่วางกองอยู่หน้าห้องพักของตัวเอง
“ ผัวะ!!”
ไฟเปิดประตูเข้าไปอย่างรุนแรง
จนคนที่กำลังกอดแขนล่ำๆ กับเอาหน้าอกเบียดแขนเพื่อนเขาอยู่สะดุ้งเฮือก
แต่ก็แค่นั้น เกรชไม่คิดจะปล่อยแขนกำยำนั่นสักนิด
ไอ้เพื่อนเขามันก็นั่งให้เขากอดเขาเกยไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่ได้
แต่มึงได้หนาวจริงๆแน่ไอ้เกียร์
“ ทำไมไปนานนักวะ ไหนว่าแค่ไปซื้อข้างล่างเองไม่ใช่เหรอ แล้วนั้นถุงอะไรเยอะแยะ”
เกียร์มองคนที่ยังหน้าบึ้งที่ยืนอยู่หน้าประตู มันไปมีเรื่องกับใครมา
“ ตุบ..โครม!”
อัคคีโยนโครมข้าวของทั้งหมดในมือลงต่อหน้าเพื่อน
ทับกองกระดาษงานเอกสารต่างๆที่อีกคนทำค้างอยู่
เผลอๆทับของตัวเองด้วยซ้ำอย่างโมโห
“ เฮ้ย!..อะไรวะไอ้ไฟ!?”
เกียร์ถึงกับเลือดขึ้นหน้าเมื่อเพื่อนรัก ทำเหมือนเอาเรื่องไม่พอใจที่มันเผชิญมา มาพาลลงกับเขา
“ ของชอบมึงทั้งนั้น ดูเอาสิ อิงมันซื้อมาให้”
คนยืนอยู่ไม่สะทกสะท้านหรือสนใจ คนที่ทำสีหน้าไม่พอใจอยู่ข้างๆเพื่อนเขา ที่หน้าตาเหรอหรา
ราวกับไม่อยากจะเชื่อว่านั่นเป็นความจริง
“ อิงมาเหรอวะ!? ตอนไหน!? แล้วทำไมมึงไม่รีบบอกกู!!”
นัยน์มันแทบลุกเป็นเพลิง ตะคอกเขาเสียงดังลั่น แต่เขาสนที่ไหน
“ กูให้ไอ้หมอกไปส่งแล้ว มึงไม่ต้องห่วง”
“ มึงว่าไงนะ!!”
ไฟแสยะยิ้มมองคนที่ทำท่าเป็นเดือดเป็นร้อน โกรธจนเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาเพิ่งบอก
“ หมับ!!”
“ ว๊าย!!..พี่ไฟปล่อยพี่เกียร์เดี๋ยวนี้นะ../หุบปากของเธอซะ!!”
กระชากคอเสื้อคนที่ตัวใหญ่พอๆกับเขา ที่ลุกพรวดขึ้นเพราะไม่พอใจกับสิ่งที่เขาทำ
แล้วหันไปตวาดคนที่เขาไม่ชอบหน้าที่แส่เข้ามายุ่ง
เกรชสะดุ้งตกใจจนหน้าเผือดสี เพราะปกติอัคคีก็ไม่ค่อยเสวนากับเธออยู่แล้ว
“ อิงมันมาตอนไหนน่ะเหรอ? ก็มาตอนที่มึงกำลังกอดกับผู้หญิงอยู่น่ะสิ!”
เกียร์หน้าซีดลงทันใด หัวใจล่วงหล่นลงกับพื้นเย็นชืดทันที
“ โครม!”
ไฟมันผลักเขาที่ไร้เรี่ยวแรง จนเซล้มลงไปข้างหลัง
“ หร..หรือว่า....”
อิงจะเห็นตอนเกรชนั่งตักเขาพอดี...ไม่นะ
“ มึงเห็นนี่ไหมเชี่ยเกียร์ นี่เหรอคือสิ่งที่กูกับไอ้หมอกลงทุนไปพูดกับน้องมันให้มึง เห็นไหม?...ห๊า!!”
เขากระตุกดึงเสื้อ ที่ยังคงชุ่มอยู่ตรงอกเสื้อให้อีกคนดูให้เต็มๆตา
“ แต่กูไม่ได้ทำอะไรอย่างที่มึงว่าเลยนะเว้ย อิงเข้าใจผิด../ โครม!!”
ไฟยันโต๊ะที่ข้าวของยังวางเต็มอยู่ดังโครมใหญ่
จนมันไถลไปติดขาคนที่ยังเค้เก้อยู่ ตอนที่มันยังแก้ตัวไม่จบด้วยซ้ำ
“ เข้าใจผิด? ว่ารอยลิปสติกที่แก้มกับที่คอมึง ว่ากูเป็นคนทำอย่างนั้นสิ เฮอะ! พอเถอะเกียร์
กูเป็นคนอื่นแต่ต้องมาเช็ดน้ำตาน้องมัน กูรู้สึกแย่ว่ะบอกตรงๆ ถ้าไม่มีปัญญาดูแลน้องมัน
ก็ปล่อยให้ไอ้หมอกมันรับไปดูแลเถอะ อย่ากั๊กน้องมันไว้เพราะเสียดายเลยว่ะ กูสงสารอิงมัน
แล้วของพวกนี้ มึงไม่สมควรได้แดกหรอก ดูดนมไปเถอะมึงน่ะ”
ไฟรวบของทั้งหมดที่ซื้อมา รวมกับของรุ่นน้องที่มีแก่ใจนึกถึงพวกเขา เดินเข้าไปในครัว
ไม่สนใจคนทีเพิ่งโดนเขาแทบถีบกระเด็นเมื่อครู่ มองถุงข้าวของที่อีกคนซื้อมาแล้วก็ต้องถอนหายใจ
ขนมเค้กกับอาหารคาวพวกนี้ ต้องถ่อไปซื้อตั้งไกล ทั้งแดดร้อนรถก็ติดมากในย่านนั้น
คนเยอะต้องเข้าคิวรออีก
“ น่าสงสารฉิบหาย”
ภาพใบหน้าสวยที่มีแต่รอยน้ำตากับความผิดหวังเสียใจ ที่ซ้ำลงบนแผลที่ยังไม่หายดีนั่นอีก
มันยังติดตาเขาอยู่ ถ้าเขาเจออย่างที่อิงต้องเจอ ต่อให้ตัวใหญ่ขนาดไหนเขาก็คงไปไม่เป็นเหมือนกัน
tbc.
-
ไปตายไป๊เกียร์
ไม่ทำแต่ก็ไม่ปฏิเสธ พ่องตายยยยยยยยยยย
-
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
เกือบจะได้เคลียร์กับอิงแล้วนะ
เกี่ยร์เอ้ยเกียร์ ทำตัวเองอีกแล้วววว :angry2:
-
ขออนุญาติ แนะนำนิดนึงนะคะ เวลา จบตอนช่วยระบุหน่อยได้ไม๊คะว่า To be continue หรือ จบตอนก็ได้ค่ะ
คือ พอไม่แจ้งเราอดลุ้นไม่ได้ว่า เอ๊ะจบตอนหรือยัง ถ้าเมนท์ตอนนี้จะปาดหรือเปล่า ยังไงรบกวนคุณคนเขียนพิจารณาด้วยนะคะ
-
เกียร์นี่ทำผิดซ้ำซาก ผิดแล้วผิดอีก
เห้อ..... ไอ้ที่สต๊อกเกอร์น้องมานี่ ......ผิดหวังอย่างแรง นึกว่าจะไม่มีพลาดเหมือนคนอื่น
การที่ใจดีกับผญมากเกินไป เป็นผลเสียต่อคู่รักฝ่ายชาย มันเป็นเรื่องน่าคิดจริงๆ เพราะเกียร์ก็ไม่ได้เป็นเกย์แต่แรก ถ้ามีนมมาลอยตรงหน้ายังไงก็ได้เสียกัน
อิงไม่ผิดที่ใจอ่อน แต่ดันมาหลงรักผิดคนเข้าแล้วล่ะมั้ง
งี้ถ้าหมอกมาขอจีบอีก อยากให้อิงเปิดใจอ่ะ
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
-
เกลียดอิพี่เกียร์
พี่แม่งไม่ปฏิเสธอ่ะ
-
โว้ยยยย นั่งเป็นพระอิฐพระปูนไปได้ ทำไมไม่ปฏิเสธไล่ๆมันไปซะ สมควรแล้วที่อิงจะทิ้ง อิงไปเริ่มใหม่กับหมอกเหอะ
ทิ้งไอ้พี่เกียร์ไปซะ ถ้ายังจัดการอิชะนีตัวนี้ไม่ได้แบบเด็ดขาดก็อย่ามายุ่งกับอิงอีกแค่นี้มันก็เจ็บแบบไม่ต้องพูดถึงแล้ว
-
อ้าววว เรื่องนี้หมอกเป็นพระเอกเหรอ
ดีๆ คือเราเจอแบบนี้เราก็ไม่เอาเกียร์แล้วนะ
ถึงจะรักแค่ไหนก็เถอะ ... นี้ขนาดว่าตามง้อเราอยู่
ยังมาให้ ผญ. นัวเนียแบบนี้ ปากมีไหม? ไล่กลับเป็นไหม
หรือทำอะไรให้เซฟตัวเองเป็นไหม? แต่เหี้ยนี้ไม่ทำ
เพราะอะไร? เพราะเนื้อนมไข่ มันมาสีก็พร้อมจะกระโจนลงไป กินละ
พระเอกที่ไม่ใช่เกียร์เรารับได้นะ...เพราะเราดูที่เหตุและผลเป็นอย่างแรก
แต่นี้บอกเลยว่า เกียร์ไม่ผ่าน
-
ถ้าอีพี่เกียร์มันจะ...ขนาดนี้ขอเปลี่ยนพระเอกเถอะค่ะ
ทำน้องอิงร้องไห้หลายรอบแล้วนะคะ มันเป็นสิ่งที่คนที่บอกว่ารักกัน
สมควรทำหรอคะ?????? ตอบสิคะพี่เกียร์ตอบบบบ :z3:
-
คราวนี้ อิงตัดใจจิงๆ สักทีนะ คนห่าอะไร ปฏิเสธ อะไรไม่ได้เลย คงชอบให้ ผญ มานัวเนียด้วยแหละ รำคานไอ้เกียเกลียดฉิบหายเปลี่ยนพระเอกเถอะ สงสารอิงเจ็บอยู่คนเดว เอาคืนให้สาสมนะ ขอร้องเถอะ อ่านแล้วหงุดหงิดมาก อยากตบไอ้เกีย
-
ขออนุญาติ แนะนำนิดนึงนะคะ เวลา จบตอนช่วยระบุหน่อยได้ไม๊คะว่า To be continue หรือ จบตอนก็ได้ค่ะ
คือ พอไม่แจ้งเราอดลุ้นไม่ได้ว่า เอ๊ะจบตอนหรือยัง ถ้าเมนท์ตอนนี้จะปาดหรือเปล่า ยังไงรบกวนคุณคนเขียนพิจารณาด้วยนะคะ
ใช่ๆ หรือเขียนย่อๆว่า tbc. ก็ได้ค่ะ เพราะเรานึกว่า มันมีต่อล่างๆ
-
โอ๊ยยย ขัดใจอ่ะ อิพี่เกียร์ อิ... โอ๊ยยย ไม่รู้จะหาคำไหนมาสรรเสริญ :ling1: :m16: :m31: :fire: :angry2: :angry2:
-
เราเชียร์หมอกเป็นพระเอกนะ ดีกว่าเหี้ยเกียร์เยอะ ทำห่าอะไรให้ชัดเจนก็ไม่เคยทำ เนี่ยหรอคิดจะดูแล ไหนบอกจะไม่ทำให้เสียใจเหมือนคนก่อนไง แล้วดูทำตัว ไปตายซะเหอะไป๊ พี่หมอกยังดีกว่าเลย :z6: ไม่เอาอิเกียร์เป็นพระเอกได้ไหม ไม่ชอบเลยพระเอกโง่เนี่ย น่ารำคาญ กะอีแค่ผู้หญิงคนเดียวยังจัดการไม่ได้ิ อย่าเอาเรื่องอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงมาอ้าง มันขึ้นอยู่กับว่าแคร์ความรู้สึกใครมากกว่า เกียร์แม่งเห็นแก่ตัวนี่ กลัวว่าทำผู้หญิงแล้วจะโน่นนี่นั่น งั้นก็เชิญจมอยู่กับความโง่ของตัวเองไปเหอนะ คนที่ดีพร้อมจะทำเพื่ออิงมีอีกเยอะ อิงไม่ใช่ตัวเลือกใครนะอิเกียร์ หึ๋ยยยย :fire: :m16:
-
เรื่องเหี้ยไรเนี่ยยยยย สัดเอ้ย!!!!! โมโหจนอยากจะฆ่าแม่งจริงๆ อะไรของมันวะ ปากบอกขอโอกาสแต่การกระทำมึงนี่มัน!!! วันนั้นด่าอีผู้หญิงไปว่าอย่าทำอีก วันนี้ปล่อยให้มันมาหาถึงห้องขึ้นนั่งตักจูบแก้มจูบคอ? สมองมึงมีปัญหาหรอห๊ะ!!!! แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้ทำอะไร ต้องรอให้อิงมาเจอตอนมึงปี้กันรึไงถึงจะบอกว่ามีน่ะไอ้สัด!!!
พิมพ์ไปมือสั่นไป เกลียดแม่งโครตๆ จะรอดูว่าอิงจะเอายังไง ถ้ายังใจอ่อนได้นี่เตรียมแดกน้ำตาแทนข้าวเลยนะ คนสันดานแบบนี้มันเปลี่ยนไม่ได้หรอก เข้าใจอยู่หรอกว่าแม่งไม่ได้คิดอะไรถึงได้ปล่อยให้ผู้หญิงมันทำตามอำเภอใจไม่ห้ามจริงจัง แต่ถ้าในฐานะที่มึงกำลังจะจริงจังกับใครซักคน การทำแบบนี้มันโครตไม่จริงใจต่ออีกฝ่ายเลยว่ะ คิดไม่ได้ก็อย่ามีเลยเมียน่ะ
ปล.ตอนนี้พี่ไฟเอาใจไปเลย โดยเฉพาะฉากถีบโต๊ะเนี่ย อยากไปช่วยถีบซ้ำจริงๆ
-
เห็นด้วยค่ะ เรื่อง tbc
นี่นั่งรีเฟรชเรื่อย กลัวมีมาต่ออีกครึ่ง เห็นสั้นๆ
-
เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...เปลี่ยนพระเอกเหอะ ............
รับไม่ได้เลย พระเอกทุเรศแบบนี้
-
เกียร์มันไม่ใช่พระเอกใช่ไหมหรือคนแต่งแกล้งมัน โถน้องอิงอุตส่าห์จะให้โอกาส
อิเกียร์แม่มไม่มีดวงด้านนี้ กินนมหนองโพต่อไป 555+ ขำหว่ะ 2 ครั้งเลยนะเฟ้ย
เกียร์ถ้าอิงมันไม่ใช่ทางก็ปล่อยให้คนอื่นเค้าดูแลเหอะหว่ะ พี่ก้องกลับมาลงสนามด่วน
-
มาแบบสั้นๆ แต่สะเทือนใจจจจจ
ทำไมไม่พูดไม่ปฏิเสธไปล่ะเกียร์!!!!!! ให้ชะนีมันโหนอยู่ได้
นี่แกไม่เคยดูละครบ้างรึไง นางเอกชอบโผล่มาตอนนางร้ายกำลังจะซั่มพระเอกน่ะ!!!!!! ง่าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m31: :z6:
จะยกให้พี่ไฟละนะ!!!!!
-
ทำใจเชียร์พี่เกียร์ไม่ลงจริงๆ กลับไปดูดนมเถอะ
-
โอ๊ย !!!!!! ไอ้เชี่ยเกียร์เลิกตามไปง้อขอคืนดีน้องอิงเลยนะ
นั่งเอานมอีเกรซอุดปากให้หนอนแดกตายไปเถอะ
ไม่ต้องคิดสลัดอีชะนีแล้วล่ะมึงสลัดผ้ามันให้หมดแล้วจะไปกินตับกันที่ไหนก็ไป
เข้าใจผิดพ่อง ถ้าจะเข้าใจผิดมึงจะโอบเอวชะนีไว้ทำเชี่ยอะไร
ผลักมันออกจากตักมันคงไม่ตายเหมือนผลักมันตกตึก 18 ชั้นหรอกไอ้ควายยยยยยย
น้องอิงแอบรักไอ้เชี่ยเกียร์ได้น้องอิงก็ตัดใจเลิกรักมันซะเถอะ
เปลี่ยนพระเอกเถอะอย่าใจร้ายกับอิงโดยเอาไอ้เชี่ยเกียร์เป็นพระเอกอีกเลย
มันไม่เด็ดขาดที่จะเคลียร์เรื่องผู้หญิงอิงก็ต้องเสียใจอีกอยู่ดีพี่หมอกยังดีซะกว่าอีก
ขออภัยอินจนต้องหยาบคาย
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สั้นเนอะแถมไม่เคลียร์อีกหลายตอนแล้วยังไม่เห็นจะได้คุยกันซักที. หรือว่าอิงกับเกียร์จะเลิกคุยกันไปเลย. น่าสงสารอิงจัง :mew2:
-
โอ๊ยยย เกลียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คนเราไม่ได้คิดอะไรจะปล่อยให้ผู้หญิงมานั่งตักลูบไล้อยู่ทำไม ใครเห็นก็เข้าใจผิดทั้งนั้นแหละ อิงอย่าไปยอม ปล่อยไปเถอะ ผู้ชายห่วยๆแบบนี้อ่ะ
-
สั้นๆแต่ปวดใจ
เกียร์นอกจากจะขี้ป๊อด แล้วยังไม่ชัดเจน
ทำไมไม่ปฎิเสธนังเกรซไปแบบเด็ดขาดเลขเซะ!!!!!
ชอบพี่ไฟมาก โหดๆ ตรงๆ แบบนี้ โดนใจใจน้องฝุดๆเลยคุณเพ่!!!
ปล.ถ้าเกียร์ไม่เป็นพระเอกแล้ว ขอเป็นพี่ไฟ ไม่ก็ พี่ก้องได้ป่ะ เพราะเชียร์พี่หมอกไม่ลง
-
ทนไม่ไหวละขอเม้นท์หน่อย
ผู้ชายอย่างเกียร์นี่สมควรได้เป็นพระเอกแล้วหรอ ผู้ชายทุเรศๆแบบนี้เนี่ยนะ :เฮ้อ:
1.อิงบอกว่าชอบ ว่ารัก มันเคยตอบไรกลับไปมั่งมั้ย เห็นตอนแรกก็เอาแต่บอกในใจ แล้วอิงมันจะไปรู้ป้ะ เคยบอกแบบผู้ชายแมนๆมั้งมั้ย พูดตรงๆอะ
2.เห็นว่าเคยชิน เลยปล่อยให้อิเกรสกอด จูบ จะทำไรก็ตามใจ ไม่สน คือแบบ..บ้าป้ะ ต่อไปถ้าอิเกรสมันเข้าจังหวะ เอ็งก็จะไม่สนใจปล่อยเลยตามเลยไปอีกมั้ย
ต่อไปอย่ามาอ้างนะ ว่านอกกายแต่ไม่นอกใจ มันทุเรศอะ
ไม่เคยเจอพระเอกแบบเกียร์ ที่ทำเหมือนตัวเองเป็นคนดีมาก ไม่ได้ทำไรผิด แต่ทุกอย่างที่มันเป็นอะ เลวไปหมด
3.ตอนแรกไม่ชอบพี่หมอกนะ เพราะพี่แกก็ทำไม่ดี แต่ยอมเลยตอนนี้ จะเป็นพี่หมอกหรือพี่ไฟก็ได้อะ. ดูแลอิงหน่อยเถอะ
ถ้าเกียร์กลับมาคืนดีกับอิงแล้วอะ เราก็คงไม่อินมากแล้วแหละ เพราะสิ่งที่เกียร์ทำมันแย่อะ
บอกเลยว่าอิงแล้วก็คนอ่านไม่มีความเชื่อใจเหลือให้เกียร์แล้ว ต่อให้เกียร์มาพยายามทำดีแค่ไหน มันก็เชื่อใจไม่สุดอยู่ดี
อย่างที่สายฟ้าบอกแหละ มันจะคอยคิดอะ ว่ามันขะมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นอีกมั้ย
เชื่อใจกันมากเกิน สุดท้ายเป็นแบบนี้ :z6:
คนเขียนแต่งดีมากค่ะ ไม่ได้เม้นท์นานแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ไหว เกลียดนิสัยผู้ชายแบบเกียร์อะ
-
คือน่าจะคุยๆแล้วเข้าใจกัน จบกันไป เอาอินี่มาอีกทำไม ปล่อยให้อุปสรรคอื่นเข้ามาพิสุจน์รักแร้ เอ้ย รักแท้บ้างเถ๊อะ ที่ไม่ใช่เรื่องอินี่น่ะนะ รู้สึกว่าอินี่จะสำคัญเกินไปแนะ
-
เกลียเกียร์ว่ะพูดเลยยยยยยย
-
:a5:
-
เปลี่ยนพระเอกค่ะจบ ผิดหวังมาตั้งแต่ต้นเรื่อง เอาแต่ใจ ไร้เหตุผล นี่ยังมาทำเบลอนั่งโง่ให้อีชะนีมาจับจูบลูบคลำอีก จบแยก เพลีย :ling2:
-
เปลี่ยนพระเอกเหอะ อนาทใจเหลือเกิ๊นนนนนน :katai1:
-
อื้อหือ มันใช่หรอ บายนะเกียร์ :beat:
-
ขอให้เกียร์สำลักนมตาย จะได้เปลี่ยนพระเอกสักที
-
พี่อัคคี มาเป็นพระเอกเถอะค่ะ
เกียร์แกควรนั่งสำนึกผิดได้ละว่าทำอะไรลงไปบ้าง
-
ไม่ได้ทำอะไร. แต่ก็ไม่ปฏิเสธ. เกียร์มันพูดง่ายเนอะ. อิงก็ตัดใจจากมันไปง่ายๆ. เลยเหอะ. รำคาญอีชะนีจริงๆ. ถ้ามาโวยวายอิงนะ. ให้ฟ้ายำให้ตายเลย. อยากมีผัวจนตัวสั่น. ไฟเห็นยังคิดได้แต่เกียร์มันยังกินหญ้า. ปล่อยมันไปเถอะ
-
ไป ตาย ซะ :fire: :fire: :fire:
-
:z6: :z6: :z6: :z6:
-
อ่าาาา ไม่น่ามาอ่านเลยน่าจะปล่อยไว้สักเดือนต่อจะเข้ามาอีก คือมันค้างและจะทำให้หงุดงิดทำอะไรก็มัวแต่คิดว่ามันจะทำยังไงต่อ
จะดีกันเมื่อไหร่ สงสารอิงนะ แต่หมั่นใส้อีเกรชจังมันคงไม่ใช่บังเอิญแน่นอนใช่ไหมที่อิงมาเห็นภาพบาดตาแบบนั้น
ส่วนเกียร์ถีบโต๊ะแค่นั้นไม่พอหรอกมันต้องกระทืบซ้ำ ถ้าให้ดีคงต้องให้พี่อิงคนที่สองมาจัดการ
ส่วนอิเกรชจ้างนักเลงรุมโทรมเม่งเลยเอาให้ฉีก เอาให้มดลูกเม่งแตกไปเลย อ่านแล้วหมั่นใส้
ขอบคุณคนแต่งน่าาที่มาต่อ แต่ตอนหน้าขอยาวๆๆหน่อยนะ เอาแบบเคลียร์ ๆ ซักนิด
ขอบคุณครับ
ปล.ถ้าเปลี่ยนพระเอกขอเป็นพี่ไฟได้ไหม ชอบตั้งแต่ตอนที่อิงทำกับข้าวให้กินแล้ว
อันนี้สงสัยสุดฟ้านี่ผู้ชายใช่ไหมคืออ่านตอนแรกนึกว่าเป็นผู้หญิงเพราะบางตอนคำอธิบายหรือบริบทมันเหมือนกับฟ้าเป็นผู้หญิง
-
เชียร์หมอกแทนเกียร์
-
คนเขียนต้องการสื่ออะไรเรอะ ทำไมแปลกๆ แบบว่าเกียร์ปฏิเสธคนไม่เป็นเรอะ อ่านแล้วเหนื่อยไม่ชอบม่าม่า ถ้าม่าม่าเยอะค่อยเข้ามาอ่านหลังจบม่าม่าแล้วกัน
-
ตั้งแต่ต้นจนจบอิงง่ายเกินไปกับเกียร์ ยอมง่ายๆ เดี๋ยวเกียร์ไปง้อก็คงยอมคืนดีเพราะรักเขามากกว่ารักตัวเองนะ
ส่วนเกียร์จะพระเอกหรือไม่ก็ไม่รู้คงจะพระเอกตามท้องเรื่อง อ่านแล้วยังไม่เห็นความพยายามเลย
ถ้าจะขนาดนี้ดึงดันให้เกียร์ได้เสียกับผู้หญิงขนาดนี้ ชัดเจนมากสำหรับรสนิยมของเกียร์
ตอนแรกอ่านสนุกนะแต่เราไม่รู้สึกถึงความเป็นพระเอกของเกียร์ตั้งแต่รู้ว่าอิงรักมานานแล้ว
ถ้าคนเขียนพยายามจะให้เกียร์เลวตามสไตล์พระเอกเลว แต่อ่านไปเกียร์เหมือนหุ่นใครอยากจะลากไปไหนก็ไป
สาวๆอยากจะได้ครอบครองก็ได้ ไม่รู้ว่าต้องการจะสื่ออะไร ไว้จบเมื่อไรค่อยกลับมาอ่านอีกทีแล้วกันนะ
เพราะอ่านไปมองไม่ออกเลยว่าพระเอกอย่างเกียร์ที่ดูเหมือนปูพรมมาเพื่อเป็นพระเอกไม่มีบทบาทอะไรเลย
เพื่อนๆพระเอกยังดูมีบทบาทและมิติมากกว่า ตอนที่มีพาร์ทเกียร์ที่แอบชอบอิงแต่อ่านไปพฤติกรรมดูสวนทางนะ
บทสรุปอิงก็คงยอมรับรักเกียร์ในตอนจบตามสไตล์ เหมือนจะยื้อพยามยามสร้างดราม่านะ สู้ต่อไปนะ
-
อ่า แบบนี้เกียร์ก็ตายไม่ฟื้นเลยสิ ถูกสหบาทาของบรรดาแม่ยก
ถ้าพฤติกรรมไม่เปลี่ยน ง้อให้ตายก็ไม่ได้อิงกลับคืนมา นอกจากอิงจะดักดานอ่ะนะ
คนเขียน ๆ ได้ดีมาก ทำให้คนอ่านเกลียดตัวละครได้ขนาดนี้
อย่างที่หลายคอมเม้นท์ได้พูดไป ความผิดของเกียร์ไม่ใช่การนอกกายนอกใจ
แต่การนิ่งเฉยปล่อยให้เกิดเรื่องเดิม ๆ ซ้ำซากก็ถือเป็นความผิดเช่นกัน
แนะนำอิงว่าหาผู้ชายคนใหม่เหอะ เกียร์เนี่ยเกินเยียวยาแล้ว
-
เชียร์พี่ไฟแทนละกัน เท่ห์โครต
#ไฟอิง
-
อ่านแล้วหงุดหงิด คนเขียนแกล้งรึเปล่าเนี้ย อ้ากกกก
-
พระเอกยังไม่ได้ลงมือทำห่าไรเลยนะคะเท่าที่อ่านมา
เพื่อนวิ่งเต้นให้ตลอด เลิกก็ดีแล้ว...
-
:m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:
ถึงไม่ได้ตั้งใจ แต่ไม่ห้าม อิพี่เกียร์ สมควรล่ะ
สงสารอิงอ่ะ โกรธไปนานเลยนู๋อิง
-
กร๊ากๆๆๆๆๆ กุขรรม!! สมน้ำหน้ามึงค่ะ อิเกียร์ :katai2-1: :katai2-1:
มึงแย่แน่ค่ะ อิเกียร์ ขนาดเพื่อนมึง ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าข้างมึงเลยค่ะ
พูดเลยทำตัวเองนะคะ
เอาจริงๆ ตอนนี้ก็ไม่มีใครผิดนะ ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ผิดนะตามความคิดเรา เค้าก็แค่รักมึง
แล้วก็เลยแสดงความรักออกมาเท่านั้นเอง
แต่มึงไม่ได้รักเค้าตอบ ก็ไม่ปฏิเสธเค้าไปละคะ พูดดีๆ ภาษาคนเค้าก็น่าจะเข้าใจนะ อิเกียร์~~ :beat:
-
ความผิดของหมอกตอนนั้น เทียบไม่ติดกับความผิดของเกียร์ตอนนี้เลย :เฮ้อ:
อย่างน้อยหมอกก็ยอมจบกับแฟนเพื่อที่จะรักอิง แต่เกียร์นี่ไม่เคลียร์อะไรซักอย่าง :m31:
ถ้าคิดว่าน้องเป็นแค่ของตาย ก็ปล่อยน้องไปเหอะ คนที่พร้อมจะดูแลน้องมีเยอะแยะ รักได้ก็เลิกรักได้เหมือนกันนะจ๊ะ
เบื่อเกียร์บอกตรงๆ เปลี่ยนพระเอกด่วนค่ะ :m16:
-
ตอนแรกก็เชียร์เกียร์นะ
แต่ตอนนี้อยากให้หมอกได้ดูแลอิงแทนมากกว่า
เพราะหมอกคงไม่ทำแบบนี้ ยอมเลิกกับแฟนเพื่ออิงด้วยซ้ำ
แถมยังปกป้องอิง แต่กับคนที่อิงเปิดใจให้กับทำตัวแบบนี้ ไปตายซะไป!!
เปลี่ยนพระเอกด่วนๆ เลย :fire: :angry2:
-
ถึงขนาดต้องล๊อคอินเข้ามาเม้นเลย
ไม่รู้จะสรรหาคำต่อว่า กับผู้ชายคนนี้แล้ว "เกียร์" ความเคยชินมันก็ไม่สมควรถึงขนาดขึ้นมานั่งตัก ออมแก้มกันป่ะ
นี่แค่กอดแขนยังพอเข้าใจ แต่นี่อะไร ปัญหาเก่าก็ยังเคลียร์ไม่จบ ยังทำตัวแบบนี้อีกหรอ คิดว่าคงไม่เหมาะกับพระเอกแล้วหล่ะเน๊อะ
ปล่อยให้อิงไปตามทางที่มันดีกว่านี้เถอะนะ ไม่ต้องมาจมปลักกับคนอย่างนี้
ไม่สนับสนุนให้เกียร์ เป็นพระเอกอีกต่อไป เราไม่เอา ไม่ต้องการคนนิสัยแบบนี้เลย
รู้ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าอิงมีปมเรื่องแบบนี้มาก่อน ก็ยังทำให้อิงกลับไปเจ็บเหมือนเดิม ไม่คิดบ้างเลยหรอ ว่าอิงจะเจ็บมากแค่ไหน ที่ต้องเห็นแบบนี้ เป็นกำลังใจให้อิง สงสารอิงมากทั้งที่เหมือนจะไม่ร้องให้แล้วยังมาเสียน้ำตาให้คนแบบนี้อีก เกียร์แม่งแย่หว่ะ ถ้ามันชินมากนักก็ไปเอากันเลย เพราะนายไม่คู่ควรอีกต่อๆป ปล่อยให้คนที่ดีกว่ามาดูแล อ่านแล้วยิ่งเครียด ตอนนี้ไกล้สอบกลางภาคแล้วด้วย เดี๋ยวไว้หลังสอบเสร็จจะกลับมาดูแล้วกันว่าจะเป็นยังไงต่อไป ถ้ายังเป็นแบบนี้ก็ลาก่อย
-
คนดีชอบแก้ไข คนจัญไ_ ชอบแก้ตัว
เกียร์คงเป็นประเภทหลังสินะ
ตั้งแต่เกิดเรื่องมาก ไม่เห็นแก้ไขอะไรสักอย่าง
แทนที่จะลากยัยเกรซมาด่า หรือมาตัดสัมพันธ์ให้ชัดเจนต่อหน้าอิง
แทนที่จะพยายามทำให้อิงเห็นถึงว่าจริงใจ
เกียร์ไม่ทำสักอย่าง
สิ่งที่เกียร์ทำคือเอาแต่แก้ตัวกับตัวเอง แก้ตัวกับเพื่อนๆจนเพื่อนนึกว่าน้องแม่งคิดมากไปเอง
ถ้าคิดได้แค่นี้ ก็พอเหอะ เปลี่ยนพระเอกยังทัน
เกียร์ทำตัวอย่างนี้ ไม่แปลกที่ยัยเกรซจะมโนบอกใครต่อใครว่าคบกับเกียร์
เกียร์ไม่ปฏิเสธ เกียร์ชอบให้จับ จูบ ลูบคลำ
ถ้าวันนึง้กรซหรือชะนีคนอื่นขอให้เกียร์เอา เกียร์ก็คงเอาสินะ
ถ้ามีแฟนอย่างนี้ช้ำใจตาย อย่ามีเลยดีกว่า
อย่างน้อยๆถ้าเกียร์รักอิงจริง เกียร์น่าจะลองนึกนะว่าถ้สอิงทำอย่างนี้บ้างเกียร์จะเจ็บมั้ย
ถ้าอิงยอมให้คนอื่นมากอด มาจูบ มายืนด่าเกียร์ต่อหน้าปาวๆแล้วอิงไม่ปกป้อง เกียร์คงโอเคสินะ
งานนี้แทบจะกราบไฟ ไฟเด็ดสุดละ พูดได้กระแทกใจมาก
ถึงเป็นเพื่อนก็ใช่ขะต้องเข้าข้างกันทุกเรื่อง
ขนาดไฟยังคิดได้ แล้วเกียร์แม่งควายเหรอไง
-
ไม่มีอะไรจะพูนอกจากสมน้ำหน้าเกียร์
เปลี่ยนเถอะค่ะพระเอกไม่เอาคนนี้เกลียดด
-
แม่งงง ทำไมถึงทำผิดซ้ำอีก ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันจะส่งผลเสียแค่ไหน -_-^^^
เรื่องยิ่งไปกันใหญ่เพราะอิเกียร์เลย อิชะนีนั่นก็ไม่ไหวนะ อยากอะไรขนาดนั้นวะ -_-^^
แต่ชอบที่ไฟเคลียร์มาก อ่านแล้วนึกภาพออกได้เป็นช็อตๆ เลย แต่งเก่งอ่ะ ชอบๆ
-
เปลี่ยนพระเอกได้มั้ย พระเอกที่จัดการปัญหาของตัวเองไม่เคยได้ต้องให้คนอื่นช่วยอยู่เสมอเเบบนี้น่ารังเกียจจริงๆ
อิงอย่าไปเอาผู้ชายแบบนี้เลย ไปหาคนอื่นดีกว่าปล่อยมันกินนมต่อไปเถอะ
-
ไม่ได้ดั่งใจ ทำอะไรไม่เคยชัดเจน เหมือนจะดีแต่ก็ดีไม่สุด ทำร้ายอิงซ้ำๆซากๆ
ปลดออกจากตำแหน่งพระเอกเถอะค่ะ มีคนดีๆทีเหมาะสมกับอิงอีกเยอะ ขนาดยังไม่คบกันยังทำอิงเสียใจได้ขนาดนี้ ถ้าคบกันไปไม่หนักกว่านี้เหรอ ไม่เคลียร์กับตัวเองก็อย่าพึ่งไปเคลียร์กับอิงเลยนะ :beat:
-
งานนี้เชียร์พี่ไฟเลย แมนมาก ถ้าเป็นพี่ไฟคงไม่มีเหตุการณ์อย่างนี้แน่
พี่เกียร์ก็รู้ว่า ปัญหาเกิดเพราะไปยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ ก็ยังไม่ตัดให้ขาด สมควรเลิกแล้วล่ะ
-
เราหวังว่าอิง คงไม่โง่ มากจนเพ้อไปกับคำว่ารักนะ ไม่ใช่ขามาพูดดีหน่ย ก็ใจอ่อนยอมมันสะละ อย่างนั่น จะโง่มาก พระเอกก็เหมือนตัวเหี้ยอะไรไม่รู้ ปากอมตืนรึงัย ถึงไม่ไล่อีเกรซอะไรนั่น อยากถามคนแต่งว่า บทเกียคือไม่มีปากพูดอะไรเลยหรอ ถึงพูดไล่อะไรอีเกรซไม่ได้ ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิดนะ พูดตรงๆ คือจะดึงดร่ามา หรืออะไรงง ตอนทีแล้ว บอกจะขอเคลีย มาตอนนี้ มาให้ อีเกรซนั่งตักอีกแล้ว ยังไงก็แล้วแต่คนแต่งนะ เราเป็นแค่คนอ่าน ก็อ่านกันไป
-
แน่ใจว่าเกียร์คือพระเอก
-
เปลี่ยนพระเอกกกกก อ๊ากกกกก :o12:
ครั้งแรกพอว่า ครั้งที่สองไม่มีแล้ว พอออออ
-
ตอนแรกเป็นแม่ยกเกียร์มาตลอด พอมาถึงตอนนี้ขออยู่เป็นกลางละกัน จะรอดูว่าจะมาแก้ตัวอะไรเรื่องอีชะนีคนนั้นอีก
ในเมื่อตัดไม่ขาดเอง ถ้าเป็นอิงจะไม่เดินจากไปง่ายๆหรอก จะเอาคืนแม่งก่อนเลย เสียความรู้สึก
แหม๋ แรกๆก็ปูมาแบบเกียร์โหด ยังงั้น ยังงี้ พออ่านถึงตอนล่าสุด ตอนปัจจุบัน เกียร์มันก็คนไม่สนใจความรู้สึกคนอื่น
ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง ตามชะนีทันแต่ก็จัดการอะไรไม่ได้ บอกตรงๆ เจอคนแบบนี้ในนิยายแล้วรำคาญ+เกลียดมาก
เอาไฟเป็นพระเอกแทนเถอะ เพราะยังไงเราก็ไม่เชียร์หมอก คนแบบนั้นถึงจะมาทำดีแค่ไหนก็ไม่อยากจะเชื่อ
สรุป ไฟนี่เหมาะ ถ้าหมอกไม่มีเรื่องตอนแรกๆคงเชียร์ไปแล้ว ส่วนเกียร์ ถ้าจะกลับมาทวงคืน กรุณาปรับปรุงตัวและตัดอีชะนีนั่นให้ขาดด้วย ถ้าเป็นแบบนี้ก็ตรอมใจตายเถอะมึง
-
ไม่ต้องคืนดีเลย โกรธไปนานๆ เลย
-
แปลกที่ปล่อยให้ผู้หญิงเข้ามาใกล้ตัวอีก
ทั้งๆ ที่รู้ว่าปัญหาเกิดจากอะไร เห้อออออ
-
สงสารอิงอะ เปลี่ยนใจไปชอบพี่หมอกดีกว่าหรือไม่ก้อพี่ไฟอะ เกลียดอิพี่เกียร์ละ ทำอิงร้องไห้
-
:monkeysad: :monkeysad:
-
ขัดใจเกียร์มากๆ โอ้ย :katai4:
-
:z6: :z6: :z6:
เราอ่านหลาย ข้อความที่ด่าพี่เกียร์ เราเห็นด้วยอย่างยิ่งเลย เปลี่ยนพระเอกเหอะ สงสารน้องอิง
ดูดิ อิพี่เกียร์บอกนังชะนีวันเกิดเรื่องว่าจะไม่ให้กอด ทำไมวันนี้ยังมากอด ยังนัวเนียได้ แม่ง !!!
พี่ไฟ ขา กระทืบแรวๆเลยอิพี่เกียร์ เอาให้มันฉลาดๆหน่อย โง่ๆ แม่งไปแดกนมแล้วกัน ส่วนน้องอิง เราเชียร์พี่่หมอก
หันมารักพี่หมอกเหอะ พี่แกยังเลิกกับชะนีครีม เพื่อเคลียร์ตัวแกเองเรียบร้อย
แต่อิพี่เกียร์นี่ ยังไม่จัดการอะไรสักอย่าง คาราคาซัง อยู่แบบนี้ น้องอิงมีแต่ช้ำใจค่ะ
-
โอ้ย!นึกว่าจะดีขึ้น เริ่มเซ็งพี่เกียร์แล้วไม่เคลียร์อิากรชซะที!!
-
วู้ว โมโหเกียร์อ่ะ อารมณ์ขึ้นปรี๊ดเลย หึหึ ขอเปลี่ยนข้างเป็นหมอกแทน ไม่เอาแล้วเกียร์อ่ะ
โคตรไม่ขัดเจน อิงจ๋า. เลิกรักเหอะคนพันนั้นอ้ะ
-
แต่ละตอนมันสั้นมากอ่ะค่ะสั้นจนเราคิดว่ารวมเป็นตอนเดียวเลยยังได้คนแต่งมาลงทุกวันมันก้ดีค่ะแต่มันสั้นอ่านแล้วมันค้างคารวมทั้งเรื่องก้ยังไม่ได้เดินหน้าไปไหนเกียร์ไม่น่าเป็นพระเอกแล้วนะเราว่าถ้านักเขีบนจะแต่งให้มันโง่และไม่มีปัญญาจัดการปัญหาต่างๆขนาดนี้บอกว่าให้เกรชเลิกยุ่งแต่ยังปล่อยให้มาหาถึงห้องการกระทำมันสวนทางกันเนอะและดูเหมือนไม่พยายามอย่างจริงจังในการตัดชะนีตัวนี้เลยจริงๆสุดท้ายถ้าจะให้เกียร์เป็นพระเอกอยู่เราก้คงไม่ซาบซึ้งกะความรักของมันเท่าไรเทียบกับหมอกแล้วเกียร์ชัดเจนไม่ถึงครึ่งเลย
-
เป็นอีกเสียงที่อยากให้เกียร์เป็นแค่คนที่ผ่านมาแล้วผ่านไปสำหรับชีวิตอิง
เป็นผู้ชายที่ห่วยแตกมาก เบะปากรัวๆ
-
ไม่โอกะพระเอก
ถ้าเกียร์เป็นพระเอกจริงๆ
เราคงไม่อ่านต่อแล้วล่ะ
-
แต่ละตอนมันสั้นมากอ่ะค่ะสั้นจนเราคิดว่ารวมเป็นตอนเดียวเลยยังได้คนแต่งมาลงทุกวันมันก้ดีค่ะแต่มันสั้นอ่านแล้วมันค้างคารวมทั้งเรื่องก้ยังไม่ได้เดินหน้าไปไหนเกียร์ไม่น่าเป็นพระเอกแล้วนะเราว่าถ้านักเขีบนจะแต่งให้มันโง่และไม่มีปัญญาจัดการปัญหาต่างๆขนาดนี้บอกว่าให้เกรชเลิกยุ่งแต่ยังปล่อยให้มาหาถึงห้องการกระทำมันสวนทางกันเนอะและดูเหมือนไม่พยายามอย่างจริงจังในการตัดชะนีตัวนี้เลยจริงๆสุดท้ายถ้าจะให้เกียร์เป็นพระเอกอยู่เราก้คงไม่ซาบซึ้งกะความรักของมันเท่าไรเทียบกับหมอกแล้วเกียร์ชัดเจนไม่ถึงครึ่งเลย
7
เห็นด้วยหมดเลยค่ะ
-
เอิ่มเคลียเสร็จเมื่อไหร่บอกด้วยจะกลับมาอ่าน
-
เหอะ ก็จิง ถ้าไม่มีปัญญาดูแลก็ปล่อยน้องไปเถอะ :z6:
รอออออออออ :katai5:
-
บอกมาได้ว่าอิงเข้าใจผิด
ถามหน่อยเพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่หรือไง
ที่เป็นปัญาหาอยู่ตอนนี้
ถามหน่อยทำไมยังให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาอยู่ในห้อง2ต่อ2แบบนี้อีก
แถมยังนั่งตักกันแบบนี้ เพราะทำอย่างนี้ไงถึงยังไม่เคลียร์
เอาจริงๆนะอีดอก(เกียร์)ช่อยเคลียร์กับยายผู้หญิงคนนี้ให้ดูหน่อยซิ
เสียแรงอุตส่าไว้ใจอุตส่าเชียร์ตั้งนาน
เอางี้ก่อนที่จะไปตามตื้ออิงไปง้ออิง
ช่วยเคลียร์เรื่องผู้หญิงคนนี้ให้ได้ก่อนเถอะ
เอาแบบเคลียร์ให้กระจ่างแดงแจ๋หน่อยนะ
แล้วค่อยไปง้ออิง
นี่อะไรเรื่องเก่ายังไม่เข้าใจกัน
เอาเรื่องใหม่มาซ้ำเติมอีก บอกเลยคราวนี้คนอ่านจะไม่ทน(อิงด้วย)
ตอนหมอกว่าหมอกไว้เยอะ เมื่อเทียบกับที่เกียร์ทำ
บอกเลยหมอกยังชัดเจนกว่าอีดอกเกียร์ตั้งเยอะ
ปล คนเขียนคงไม่ว่าใช่ไหมที่มีคำไม่สุภาพ ความจริงอยากด่ากว่านี้นะ ช่วยส่งเทวดามาดามใจอิงหน่อย เอาให้อีเกียร์ลงแดงเล่นนะคนเขียน
-
:beat: :angry2: :z6: :z6: :z6: ขอยกมือเปลี่ยนพระเอก อีพี่ไฟถีบแค่นั้นยังไม่พอเลย. เอาให้หนักกว่านี้. แหมกว่าเขาจะใจอ่อนยอมง้อตัวแต่ใงมาทำนิสัยแบบนี้ว่ะอิพี่เกียร์โกรธยาวโลดดด อย่าไปยอมมัน มีปากแต่ไม่พูด. ชิชิหมั่นใส้
-
จบเห่ละเกียร์จริงๆ
รอบนี้ต่อไม่ติดแหงๆ :katai5:
-
พอเหอะ หยุดซะ อย่าดันทุรังเลย...
-
คือน่าจะคุยๆแล้วเข้าใจกัน จบกันไป เอาอินี่มาอีกทำไม ปล่อยให้อุปสรรคอื่นเข้ามาพิสุจน์รักแร้ เอ้ย รักแท้บ้างเถ๊อะ ที่ไม่ใช่เรื่องอินี่น่ะนะ รู้สึกว่าอินี่จะสำคัญเกินไปแนะ
เห็นด้วยกับอันนี้ คือเราว่าเมื่อไหร่จะหมดโหมดแบบนี้ซักที แบบหน่วงทั้งเรื่องนึกว่าตอนนี้จะเคลียร์กันแล้ว ปรากฎว่าไม่ และเกียร์เป็นอะไรแรกๆก็เชียร์นะ แต่ตอนนี้แบบ อะไรรร..... เราว่ามันยืดเกินไปอ่ะค่ะ รวมตอนนี้ไปอีกกว่าจะคืนดีกันอีก เรื่องนี้นี่สมหวังมั้ยคะ จริงๆแล้วอยากฟังเหตุผลของเกียร์มากกกกกกกกกกกกกว่าจริงๆแล้วนางเป็นไร ต้องการอะไรจากสังคม เป็นพระเอกจริงหรอ ชอบอิงจริงหรอ
-
มันจะดีอยู่แล้วววววววว
ทำไมถึงเป้นแบบนี้ไปอีก!!!
เข้าใจผิดอะไรไม่สนหรอกนะ! รู้แต่เฮียมาก!!!!
และอยากจะบอกอีกอย่างหนึ่งนะ!!
ค้างงงงงงงงงงงง คนเขียนชอบทำค้างตลอดดดด
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
กับคนที่รักเนี่ย เป็นเราเราจะมองเฉพาะคนๆนั้นน่ะ ใครที่ไม่สมควรมาทำให้คนที่เรารักเจ็บนี่ เราเดือดน่ะ
-
:z6:
-
เกียร์เกินไปจริงๆ
-
ขอบคุณพี่ไฟที่กระทืบนางค่ะ สมควรโดนและโดนหนักๆด้วย ไม่รู้ตอนนี้เลือดโง่จะออกจากหัวรึยัง
แล้วยังจะมีหน้ามาโมโหอีกนะ ชีวิตนี้เคยทำอะไรให้มันชัดเจนแล้วจริงจังบ้างไหม เห็นใจอีกฝ่ายคิดถึงความรู้สึกหรือให้ความสำคัญบ้างรึยัง ขนาดนี้มันยังไม่คิดจะทำอะไรเลย ไร้น้ำยาสุด กระจอก แค่ผู้หญิงคนเดียวก็ทำอะไรให้มันเด็ดขาดไม่ได้ไม่ต้องนึกถึงเรื่องอื่นเหตุการณ์ข้างหน้าเลย โง่จนดักดาน รู้ทั้งรู้ว่าจะมีปัญหาตามมาก็ยังปล่อยให้เค้าเข้าใกล้ ทำตามอำเภอใจไม่ปัดไปด่าหรืออะไร น่าหงุดหงิดชิบหาย หรือว่าตัวเองชอบแบบนี้กันแน่
ไม่อยากเชียร์หมอกด้วย เกียร์ก็เอือม ตอนนี้จะใครเป็นพระเอกก็สงสารอิงอยู่ดี
-
ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิด
อารมณ์มันดิ่งลงเหว โอ้ยยย
ขัดใจจจจจ
-
สงสารอิงจับใจ,,,
-
ดึมาก อิงฟ้า ใจแข็งไว้
-
โอ้ยยยยยยยยยย หงุดหงิดดดดดด
ไม่ต้องกลับไปคบมันละอิง เสียเวลา!!!!
นี่เรียกว่าสุภาพบุรุษสินะให้ชะนีมาเอานมเบียดแถมจูบแก้มจูบคอโดยไม่ขัดขืน
เชิญไปเสวยสุขกันสองคนเถอะ เรื่องนี้เกียร์น่าจะไม่ใช่พระเอกละ
ขอยกอิงให้ไฟเลยแล้วกัน ยังดูมีความรู้ผิดรู้ถูกมากกว่าอีก จบบบบบบบบบบบบ
-
เปลี่ยนพระเอกเถอะ คนนี้ไม่ไหวละ อ่านแล้วอารมณ์ขึ้นสุด คงต้องพอกันที
อิงๆ เข้มแข็งนะลูก ฮือ สงสารน้องมาก
ขอบคุณค่ะ
-
โอ้โห ตอนแรกกะว่าจะช่วยเป็นกำลังใจให้พี่เกียร์ไปง้ออิงไวๆ
แต่ตอนนี้เลิกคิดล่ะ ชอบอิงจริงป่ะเนี่ย ถามจริงเหอะ
ทำไมไม่รีบเคลียร์อะไรๆให้มันจบๆไป ปล่อยให้คนอื่นมายุ่งกับตัวเองอยู่ได้
เปลี่ยนใจไปเชียร์หมอกล่ะนะ โมโห!
:z6: :z6: :z6:
-
หลายครั้งแล้วนะเกียร์ สะใจตอนอัคคีพูด
คราวนี้คงไม่ได้ความเชื่อใจจากอิงง่ายๆแล้วล่ะ เอาให้กระอัก
ผิดซ้ำผิดซาก ไม่แก้ไขสักที แล้วจะขอโอกาสเขา สงสารอิง
นี่แค่ดูใจกันนะ อย่าให้อภัยเกียร์ง่ายๆนะอิง
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน อ่านทีเดียวรวดเลยค่ะ เราชอบพี่ไฟนะตั้งแต่แรกเลยนางน่ารัก(อยากดูแลผช.เป็นโรคกระเพาะ55)
เป็นเพื่อนที่ดีมากอ่ะ แอบคิดว่าคงเป็นแฟนที่ดีด้วย #เชียร์สุดใจ 55ส่วนพี่เกียร์นี่ เฮ้อออออ ทำเราเสียความรู้สึกมากอ่ะ
พี่เกียร์ดูไม่คิดถึงใจใครเลยนอกจากตัวเอง แบบก็กูเป็นของกูอย่างงี้เค้ารักกูก็ต้องเข้าใจกูไรงี้ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของอิงเลย
เป็นผช.ที่น่ารำคาญมากนะ แต่เป็นพระเอกก็ได้เพราะพระเอกมักโง่และเลว55เอาเป็นว่าจะใครก็ได้ แค่ดูแลอิงให้ดีไม่ให้เสียใจก็พอให้สมกับการที่อิงรักและทุ่มเทให้คนที่รักขนาดนั้น ไม่อยากให้คนดีๆต้องผิดหวังกับความรักจนกลายเป็นกลัวที่จะรักเลย
เอาใจช่วยค่ะ มาอัพเร็วๆน้าเค้าติดดดดด :mew1:
-
ระวังตายเพราะนมบูดนะเกียร์
ขอบคุณ :)
-
ตลาดวายหรือยังเนี่ย อ่านทีเดียวมัน 23 ตอนเลย ขอแจมด้วยคนแล้วกันนะ
อ่านตอนแรกๆมีงงนิดๆ เราต้องกลับไปอ่านซ้ำใหม่
คุณคนเขียนแทรกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆไปในคำบรรยาย
ต้องคอยเก็บรายละเอียดไม่งั้นก็พลาดไปเลย
นอกจากรายละเอียดแล้วยังมีความโมเอะกับความฟินแทรกตลอดเรื่อง
เป็นความฟินที่อธิบายไม่ถูกแต่ถูกจริตเรามากๆ
มันทำให้อยากตาม เกิดอาการค้างอย่างรุนแรงเพราะอยากอ่านต่อ
มาตอนที่อิงจูบกับก้องแล้วก็มีเซ็กส์ภายนอกกับเกียร์นั้น
สำหรับเราเฉยๆ ตอนนั้นอิงโสด อิงเจ็บ อยากตัดใจจากเกียร์
ไหนจะเจ็บจากการโดนลือว่าเป็นมือที่สามกับคู่หมอก-ครีมอีก
ก้องก็ไม่ใช่วันไนท์แสตนด์หรือคนที่ไม่รู้จักสักหน่อย
เกียร์เป็นคนที่แอบรักอยู่
มาสมหวังแบบไม่คาดฝันแบบนี้เราเข้าใจความรู้สึกของอิงนะ
จะหญิงจะชายเราไม่เอาตรงนี้มาตัดสินว่าคนนั้นคนนี้ร่านหรือไร
ชีวิตตัวเองรับผิดชอบให้ดีก็แล้วกัน เท่านั้นเอง
สงสัยต้องมาลงขันถล่มเกียร์สักหน่อย
คือถามตัวเองว่าเกียร์มีคุณสมบัติที่ดีตรงไหน?
ที่(น่าจะ)เป็นพระะเอกมาได้จนถีง 2 ตอนที่ผ่านมานี้ก็แค่ที่ว่าอิงรักเกียร์
โอเคเกียร์ก็รักอิง แต่น้องเข้าใจได้ขนาดไหนล่ะ?
มาเจอเกรซนี่น่าจะเป็นความเคยชินที่มีสาวมาสอยห้อยตามแบบนี้
จากที่ไม่พยายามปกป้องคนที่บอกว่ารัก ไม่พยายามอธิบาย
ลำบากเพื่อนที่ต้องลากสังขารไปตามขอน้องให้มาคุยด้วย
เกียร์เองก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรจากคืนนั้นเลย
รู้ทั้งรู้ว่ามีชนักติดหลังอยู่
ยังปล่อยให้เกรซเข้ามาในห้องมานั่งตัก มาเกาะ มาจูบตัวเอง
ทำให้เรามานั่งนึกถึงตอนที่ให้น้องนั่งตักตอนกินเหล้า
นี่คือ accessory ที่ต้องมีหรือไง?
ถ้าเราเป็นชะนีเราก็ไม่ไปไหนหรอก
เอาตรงๆบอกตัดมากี่รอบแต่ก็ยอมให้เข้าห้องไปเกาะแกะตลอด
ถ้านี่คือความรักของเกียร์นะ อิงอย่าทนเลยดีกว่า
ตัวอิงเองก็มีคนที่ชอบอิงอยู่หลายคน
ยิ่งตอนนี้ไฟกำลังออกตัวแรงด้วย
เพื่อนตัวเองแท้ๆออกตัวปกป้องน้องมากกว่าเกียร์เยอะ
หมอกเองก็ยังมีความพยายามที่จะทำอะไรบ้าง
มีแต่เกียร์ที่ไม่เห็นทำ 5 (- ้ + ่) อะไรเลย
นั่งให้ชะนีเกาะรอให้คนอื่นวิ่งงกๆไปอัญเชิญอิงให้มาหา
ถ้าเป็นพระเอกแล้วแค่ทำท่าหื่น + ยืนเท่ห์ข้างนินจาก็รับประทานนมบูดต่อไปเถอะค่ะ นายไม่คู่ควรกับอิงแม้แต่น้อย
คู่ฟ้าเราว่าฟ้าเอาเขื่อนอยู่ค่ะ โง่มากนักก็มองดูเมียโดนคนอื่นจีบไปดีกว่า
ป.ล ถึงจะเถื่อน แต่ก็ควรรู้นะว่ากับเพศตรงข้ามควรจะทำยังไง ไม่จำเป็นต้องกาก แต่อย่างน้อยก็รู้ว่าควรทำตัวยังไง คืนนั้นที่แฟนไปเจออยากรู้ว่าทำไมถึงไม่ให้อิสองตัวนั่นไปซ้อนท้ายคนอื่น? รถคนอื่นก็มี อย่ามาบอกเลยว่าสลัดไม่อยู่ จริงๆก็อาจจะรู้สึกดีก็ได้เพราะเป็นของที่เคยกิน มารออ่านตอนต่อไปค่ะ
-
24
“ พี่เกียร์จะมาเสียใจอะไรนักหนาคะ กับอีแค่เกย์คนเดียว เกรชรักพี่ขนาดไหนพี่ก็น่าจะรู้
เกรชมาก่อนด้วยซ้ำ แล้วทำไมถึงเป็นเกรชไม่ได้ล่ะคะ เกรชแย่กว่าเด็กนั่นตรงไหน
มีตรงไหนที่เกรชสู้เกย์อย่างนั้นไม่ได้กัน?”
เกษศิรินทร์ยืนตัวสั่นต่อว่าคนที่เอาแต่นิ่งเงียบ หลังจากถูกเพื่อนรักด่าสาดใส่โครมใหญ่
“ มันไม่เกี่ยวว่ามาก่อนมาหลังหรอกเกรช แต่เพราะพี่ไม่ได้รักเกรชไง ไม่เคยรัก เข้าใจไหม! แล้วก็กลับไปได้แล้วไป!”
ร่างสูงบอกอย่างหมดอาลัยตายอยาก เรื่องครั้งก่อนก็ยังไม่ได้เคลีย ดันเกิดเรื่องแย่ยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
“ พี่เกียร์ไล่เกรช...? แต่ เกรชเป็นเมียพี่นะ”
เธอเสียงสั่น หากนัยน์ตากลับแข็งกร้าว ความคับแค้นในอกมันปะทุเดือดยิ่งกว่าครั้งไหน
เมื่อโดนชายหนุ่มเอ่ยไล่ซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างนี้
“แล้วก็เป็นเมียคนอื่นด้วยใช่ไหม? ไม่เอาน่าเกรช เรื่องคราวนั้นพี่ก็พูดชัดแล้ว”
เกียร์มองเธออย่างเหนื่อยหน่าย ที่จะต้องพูดเรื่องอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก
เขายังนึกเสียใจจนทุกวันนี้ ว่าเมื่อสามปีก่อนเขาไม่น่าพลาดเลยจริงๆ
“ เกรช พี่ว่าพี่เคยพูดกับเกรชชัดแล้วนะ แล้วครั้งนี้พี่จะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ว่า อย่ามายุ่งกับพี่อีก
อย่ามาวุ่นวายกับชีวิตพี่!! แล้วก็ออกไปได้แล้ว!”
ใครจะว่าเขาเหี้ยก็ช่าง เคยคิดว่าที่ยุ่งกับคนที่รักสนุกเท่านั้น
ไม่ไปยุ่งกับประเภทเรียบร้อยที่คนเขาจะเอาไว้เทิดทูน มันคงไม่มีเรื่องยุ่งยากตามมา เขาคิดผิดจริงๆ
อีกอย่างเขาไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้นในเวลานี้ สนใจแต่คนที่เขารักเพียงเท่านั้น
“ พี่เกียร์จะต้องเสียใจ!”
เธอแทบจะกรีดร้องออกมา ให้สมกับที่ความแค้นเคืองมันมากจนทะลักอก
มองนิ้วมือร่างสูงที่ชี้ไปยังประตูทางเข้า ไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอด้วยซ้ำ
ริมฝีปากอิ่มที่ยังคงสีสวยถูกขบกัดจนเลือดแทบไหล
หึ อีเด็กนั่นมันมาเห็นตอนที่เธอกำลังกอดร่างสูงอยู่พอดีล่ะสิ เกรชก้าวเท้าออกจากห้องอย่างเจ็บแค้น
“ ปึง!!”
บานประตูถูกกระแทกปิดอย่างแรง อย่างไม่เกรงอกเกรงใจผู้ใดทั้งสิ้น
ร่างสูงใหญ่ทิ้งตัวนั่งลงกับโซฟา ยกมือทั้งสองข้างกุมหัว ทำยังไงดีล่ะทีนี้
เรื่องมันแย่ลงยิ่งกว่าเดิมเสียอีก ทั้งที่เขาไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ
ตอนที่เขากำลัง นั่งทำงานอยู่นั้น หลังจากไอ้ไฟมันออกไปซื้อเครื่องดื่มกับอาหารที่เซเว่นใต้หอไม่นาน
กำลังคิดว่าจะลุกขึ้นไปเปิดโทรศัพท์ที่ชาร์จไว้ในห้อง ก็พอดีกับเสียงเคาะประตูดังขึ้น
เขาเปิดประตูยังไม่ได้มองว่าเป็นใคร คนมาเคาะห้องก็ผลักประตูเข้ามาแล้วกอดเขาแน่น
แล้วพร่ำขอโทษขอโพยเรื่องคืนนั้น ที่เขาบอกเธอว่าไม่ให้กอดเกี่ยวอีก
เพราะคิดว่าเขาแค่อารมณ์ไม่ดีเพียงเท่านั้น เพราะรู้ดีว่าเกรชไม่ใช่คนโง่
ที่จะไม่เข้าใจเหตุการณ์คืนก่อเหตุ เธอทำเหมือนไม่รู้ไม่เข้าใจก็เท่านั้น
เกียร์ไม่มีอารมณ์จะมาต่อล้อต่อเถียงกับเธอ เลยดันร่างเพรียวบางนั้นออกจากห้องไปแล้วปิดประตู
เดินเข้ามานั่งตรงที่งานยังสุมหัวอยู่ แทบจะยังไม่ได้เริ่มเลยด้วยซ้ำ
เพราะไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรทั้งสิ้น เทียวมองแต่เวลาซ้ำแล้วซ้ำอีก
คิดว่าอีกหน่อยค่อยไปคอยคนที่เพิ่งจะยอมคุย ไปนั่งรอก่อนสักหนึ่งชั่วโมง
เกรชกลับเปิดประตูตามเขาเข้ามาทั้งที่เขาไม่ได้เชิญ แล้วนั่งเบียดนั่งแซะเขาจนไม่รู้จะบอกยังไงแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วของเกรชไม่ได้เข้าหูเขาเลยสักคำ รู้สึกเหมือนแค่มีใครสักคนมาบ่นอยู่ข้างๆเท่านั้น
ไม่ใช่ว่าเขาไม่กล้าเอ่ยปากไล่ แต่เขาเอ่ยมันไม่รู้กี่ครั้งแล้ว
พอเขาไม่สนใจ อีกคนเลยเรียกร้องความสนใจจากเขา ด้วยการมานั่งเกยบนขาเขาข้างหนึ่ง
โอบกอดรอบคอเข่าแล้วจูบลง ที่ข้างแก้มกับที่คอเร็วๆอย่างที่เขาไม่ทันตั้งตัว
“ พี่เกียร์ยังโกรธเกรชอยู่อีกเหรอคะ?”
เขามองหน้าเธอที่เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่าทำในสิ่งที่ไม่ควร ถ้าเป็นแต่ก่อนเขาคงไม่ถือสา
แต่ตอนนี้.. มันไม่ใช่ เพราะความไม่เด็ดขาดของเขา เลยทำให้ต้องมานั่งเป็นบ้าอยู่อย่างนี้
“ นะ...พี่เกียร์นะ...ยกโทษให้เกรชน๊า..”
เกียร์ไม่รู้ว่าเธอพูดถึงเรื่องอะไรเลยด้วยซ้ำ เขาวางมือที่เอวคอดกิ่วของเธอ
แล้วกำลังจะยกตัวเธอออกจากท่าทางล่อแหลมอย่างนี้ กลับโดนแขนเรียวเกี่ยวลำคอ
แล้วเธอก็จูบลงที่แก้มอีกข้างของเขาอีกครั้ง
“ เกรช!พอได้แล้ว!... / ปึง!!”
เขาบอกคนที่เขาเพิ่งยกร่างออกจากตักเขา พร้อมกับเสียงดังสนั่นของประตูที่ถูกลมพัด
เมื่อกี๊เกรชไม่ได้ปิดประตู? เพราะคิดว่าเดี๋ยวไอ้ไฟก็คงขึ้นมาเขาเลยไม่ใส่ใจจะปิดล็อคก็เท่านั้น
อีกอย่างเดี๋ยวเขาก็ต้องออกไปหาอีกคนอยู่ดี
“ พี่เกียร์อะ ทำไมคะ? เมื่อก่อนก็ยอมให้เกรชทำอย่างนี้นี่ หรือเพราะไอ้เด็กเกย์คนนั้น”
เธอว่าหน้างอกระเง้ากระงอด กระฟัดกระเฟียดได้สักครู่ ก็เข้ามากอดเกี่ยวเบียดกายกับเขาอีกอยู่ดี
“ขอร้องล่ะเกรช ขอร้องจริงๆ อย่ามาวุ่นวายกับพี่อีกจะได้ไหม!!”
ร่างสูงปล่อยให้ คนที่พร้ำเพ้ออะไรต่อมิอะไรคนเดียวโดยไม่ใส่ใจอีก
เมื่อครู่ก่อนหน้านี้เขาจะลุกไปทำอะไรนะ ช่างหัวมันก่อนเถอะ
งานตรงหน้านี้ก็ไม่รู้มันจะยากไปไหน นั่งทำตั้งนานก็ยังไม่คืบหน้าไปไหนเลย
คิดถึงอีกคนก็คิดถึง ป่านนี้คงกำลังนั่งเรียนอยู่
คำพูดจะไปแก้ต่างให้ตัวเองนั้นไม่มี เขาผิดที่ไม่ได้เอ่ยปากว่าเกรชในคืนนั้น เขาผิดเขารู้
อีกไม่กี่สัปดาห์ก็สอบเทอมสุดท้ายแล้ว ร่างโปร่งนั่งจะอ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว
เพราะปกติเห็นต้องอ่านอยู่เรื่อย คงไม่ต้องห่วงเท่าไหร่ แต่จะไม่ห่วงเลยก็ไม่ได้
ก็เขาทำให้อีกคนผิดหวังอย่างนั้น จะมีแก่ใจอ่านหนังสือหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
ห้วงความคิดเขามันถึงแค่ตรงนั้น ก่อนที่ไอ้ไฟจะกระแทกประตูเปิดเข้ามา
พร้อมกับเรื่องที่ไม่คาดคิด ที่ทำให้เขานั่งกุมขมับอยู่ตอนนี้
ไม่ใช่ว่าเขาไม่คิดจะตามอิงไปตอนนี้ แต่เพราะตัวมันหนักพอๆกันกับหัวจนลุกไม่ขึ้น
ในหัวมันตื้อไปหมดคิดอะไรไม่ออกเลย นี่เขาทำอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม
“ แม่ง..หมดสภาพเลยเพื่อนกู ทุเรศจริงๆ”
ไอ้เพื่อนรักมันยืนถือแก้วน้ำผลไม้แล้วยกดื่ม หลังเยาะเย้ยเขาแล้ว สภาพเขาคงทุเรศจริงๆอย่างมันว่า
ขนาดงานที่ว่าหนักหนาสาหัส ไม่ได้กินไม่ได้นอนเขายังไม่เคย ต้องมานั่งกุมขมับอย่างนี้เลยสักครั้ง
ไม่นึกโกรธเลยสักนิดที่โดนมันว่า
“ กูจะทำยังไงดีวะไฟ?”
ทั้งที่อยู่เฉยก็มีคนมาจัดอีเว้นท์ให้อย่างใหญ่โตอย่างนี้
“ ง้อสิวะ ไอ้นี่หนิ”
ถามมาได้ยังไง ไม่สมกับเป็นมึงเลยเกียร์ หมดทางขนาดนั้นเลยเหรอวะ
“ กูก็คงช่วยไม่ได้แล้วว่ะคราวนี้ ถ้าหมดปัญญาขนาดนั้น บอกแม่มึงมาขอน้องมันแลยดีไหม”
มึงทำตัวเองทั้งนั้น ก็รู้อยู่ว่ายัยน้องเกรชอะไรนั่น ชอบมานัวเนียจะตาย ยังให้เข้าห้องมาอีก
ตัวผู้หญิงเองก็นะ ไม่คิดถึงความเสียหายของตัวเองบ้างเลยหรือยังไงกัน
เป็นน้องเป็นนุ่งจะตีให้ก้นลายเลยเชียว...
เห็นไม่มาวุ่นวายกับมันนานนึกว่าเลิกยุ่งกับมันไปแล้ว
หรือเพราะเกียร์มันบล็อกเบอร์เกรชไว้ เลยติดต่อมันไม่ได้ก็ไม่รู้ ตอนไปฝึกงานมันก็คงไม่คิดบอกด้วยล่ะมั๊ง
ถ้าคืนนั้นเธอไม่บังเอิญมาเจอกลุ่มพวกเขา ก็คงยังไม่รู้จะติดต่อมันยังไงด้วยซ้ำ
ต่อให้ไปถามเบอร์เอากับไอ้ครัช ถ้าไอ้เกียร์บอกว่าไม่ให้ก็ไม่มีใครกล้าให้ทั้งนั้น
“ มึงว่ายังงั้นเหรอวะ?”
มันเงยหน้าจากฝ่ามือมามองเขา อย่างกับสิ่งที่เขาบอกมันจะเอาไปทำจริงๆ
“ เฮ้ยๆ กูประชดเฉยๆ ห่านี่ ใจคอมึงจะให้แม่มึงไปขอน้องมันจริงๆหรือไง”
มันบอกที่บ้านมันหรือยังเหอะ
ร้อยวันพันปีมันเคยพาใครไปให้พ่อแม่มันรู้จัก แล้วบอกว่าเป็นแฟนเสียที่ไหน
มีแต่พวกผู้หญิงที่ไปหามันถึงบ้านกันเอง หัวกระไดบ้านไม่เคยแห้ง ทั้งพี่ทั้งน้องมันนั่นแหละ
อัคคีไม่มีความเห็นให้เพื่อนอีก เกิดมันบ้าทำตามคำเขาบอกจะทำยังไง
เลยปล่อยให้มันจมกับความคิดของมันไป
“ ปัง...”
ไม่นานเสียงประตูเปิดปิดก็ดังขึ้น ไฟชะโงกหน้าออกมาดู
“ เพิ่งคิดได้เหรอมึง...เฮ้อ..”
ไม่ต้องเดาก็รู้ ว่ามันจะไปที่ไหน มันลบรอยลิปหรือยังก็ไม่รู้
ก็ภาวนาขอให้คนตัดสินคดีความครั้งนี้ ยอมลดโทษลงบ้างก็แล้วกัน
เขาก็หวังไว้อย่างนั้นน่ะนะ...
-
ยังไม่เข้าท่าเหมือนเดิมนะพี่เกียร์ :z6:
-
“ ขอบคุณพี่หมอกมากนะครับที่มาส่ง”
เสียงแหบแห้งถูกส่งมา หลังจากเขาจอดรถยนต์ลงตรงหน้าหอพัก ของคนที่นั่งข้างกันมา
“ ให้พี่เดินขึ้นไปส่งไหม”
ไม่ใช่จะฉวยโอกาสอะไร แต่ที่ถามเพียงเพราะเห็นว่า อิงดูอ่อนแออย่างมากราวกับจะล้มพับ
หรือแตกสลายได้ทุกเมื่อในตอนนี้
ตลอดทางที่ผ่านมาจากหอพักพวกเขา จนถึงที่พักของอีกคน
อิงเอาแต่เงียบกับหันมองไปนอกหน้าต่างรถ ปากเม้นติดกันแน่น
น้ำตาหยดลงจากตาบวมๆนั่น เจ้าตัวก็เช็ดออกอย่างเร็วๆแรงๆ คงกลัวว่าเขาจะเห็น
ถ้าคิดจะฉวยโอกาสเขาคงทำตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่เขาทำไม่ลง
มองตามร่างที่ไอรอบตัวหม่นหมองอย่างเห็นได้ชัด เดินเข้าไปในส่วนตึกแล้วเขาถึงได้วนรถกลับออกมา
คงต้องไปถามไอ้ไฟดู ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนตัวเล็กกว่านั่น
ทั้งที่ตอนเขากับไฟไปคุยกับน้องมัน ยังไม่มีทีท่าแย่มากเท่าตอนนี้เลย
ไม่ใช่ก่อนหน้าว่าท่าทางดีอะไรหรอกนะ
แต่เพียงแค่อาการตอนนี้ มันดูแย่มากที่สุดของคนๆหนึ่งเลยเท่านั้นเอง
ไม่รู้ว่ามาถึงห้องได้ยังไง ไขกุญแจเข้ามาเมื่อไหร่
เรี่ยวแรงของวัยหนุ่มสาว ก็ไม่รู้ว่ามันหดหายไปไหนจนหมด ความหิวก็อย่าได้ถามหา
ตอนนี้ทั้งตัวทั้งใจจนจิตวิญญาณของอชิรวิชณ์ มันเหนื่อยมันล้า เสียใจผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก
มันท้อแท้ปะปนระทมขื่น จนไม่สามารถหยัดยืนได้อีกต่อไป
เก่งนี่อิง ยังเดินมาถึงห้องของตัวเองได้ โดยที่ไม่ล้มลงที่ไหนซะก่อน
แล้วก็คงจะลุกไม่ขึ้นอีกเลย อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้
ร่างทั้งร่างถูกทิ้งลงบนเตียงกว้าง ที่เคยกกกอดกับคนที่บีบคั้นหัวใจกันเล่น
เคยคลอเคลียหยอกเย้ากันบนเตียงนี้ ไม่หันไม่มองเจ้าหมีดุ เพราะพาลโกรธตัวแทนมัน
หมอนหนุนใบใหญ่ดูดซับน้ำตาได้เป็นลิตร ไม่ต้องคว้าหากระดาษหรือผ้าเช็ดหน้าให้ยุ่งยาก
อยากไหลให้มันไหลไป ไม่ต้องเช็ดไม่ต้องซับ
หัวปวดจนระเบิดออกมาก็ไม่เป็นไร ยาอะไรก็คงช่วยไม่ได้ทั้งนั้นในตอนนี้
เสียงสะอื้นไม่มีเล็ดลอด ไร้สักคำก่นด่า ว่าทอหรือตัดพ้ออีกฝ่าย
มีแต่กายสั่นๆกับน้ำตาเงียบๆเท่านั้น ที่แสดงถึงความเสียอกเสียใจนี้
ทำได้แค่นี้ ทำได้แต่เสียใจร้องห่มร้องไห้อย่างนี้ ก็แล้วจะให้ทำอะไรได้อีก
“ ก๊อกๆ”
เงียบ
“ ก๊อกๆ”
เงียบอีก
คนเคาะห้องกระวนกระวายร้อนรนยิ่งกว่าเดิม เดินวกไปวนมาหน้าห้องนั่นราวกับหนูติดจั่น
“ ปึงๆ...อิง...อิง..”
เคาะเรียกอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม ขานชื่อคนในห้องที่เขาแน่ใจว่ายังไงก็ต้องอยู่ข้างใน
ซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้กี่สิบเที่ยว
เพราะตอนสวนกันระหว่างทางกับสายหมอก มันบอกเขาว่าอิงเพิ่งขึ้นห้องไปไม่นาน
คนที่ร่างยังไม่ขยับเขยื้อนบนเตียงได้ยินเสียงนั้นชัดเต็มสองหู
ยิ่งเสียงที่เรียกชื่อเขา ยิ่งทำให้น้ำตาพรากไหลยิ่งกว่าเก่า เขาจะเรียกอีกคนด้วยน้ำเสียงอย่างนี้ไหม
หรือจะมาบอกมาย้ำว่า พวกเขาหวานชื่นกันกว่าที่เห็น
“ อิง...คุยกับพี่หน่อย นะ”
หน้าผากของร่างสูงแนบลงกับบานประตู หลับตาคมลงอย่างหมดหนทาง
เขามีกุญแจแต่ไขเข้าไปไม่ได้ เมื่ออีกคนล็อคกลอนด้านใน ที่เขาเป็นคนทำให้เองอย่างแน่นหนา
เพราะห่วงความปลอดภัยของคนรัก ยังมีโซ่คล้องเส้นใหญ่อีกด้วยซ้ำ
“ อิง..พี่ขอโทษ มันไม่ใช่อย่างที่เห็น พี่ไม่ได้มีอะไรกับเขาไม่ได้รักเขานะอิง ออกมาคุยกันหน่อยเถอะ”
สันกำปั้นใหญ่ทุบลงบานประตูข้างหน้าเขาดังปึง ทั้งที่หน้าผากยังกดนิ่งค้างอยู่อย่างนั้น
“...ไป..ได้ไหม ...กลับไป”
แม้จะแหบแห้งเพียงใด คนที่ยืนติดกับประตูอยู่ก็ยังได้ยิน
“ ไม่อิง! พี่ไม่กลับ! ฟังกันหน่อยได้ไหม พี่มีอิงคนเดียว../ได้โปรด กลับไป..ไป ฮึก..”
ไม่อยากฟังคำโกหกหลอกลวงอะไรอีกทั้งนั้น
ถ้ามีเขาคนเดียว แล้วทำไมถึงยอมให้อีกคนกอดจูบอย่างนั้น
ทำไมถึงปล่อยให้เขาลูบคลำ อย่างไม่สงวนตัวไว้เลยอย่างนั้น
ไม่ใช่แต่คนไล่ที่ใจแทบขาด.. คนถูกไล่นั้นหัวใจสะบั้นขาดจากขั้วเลยเชียว
“ ไม่..อิง อย่าไล่กันอย่างนี้...”
เข่าที่เคยยืนหยัดอย่างแข็งแกร่งทรุดพับลงกับหน้าประตูนั้น
“ ขอร้องที่รัก อย่าไล่กัน...”
ผิดไปแล้ว ผิดที่ไม่เด็ดขาด ผิดที่เงียบไม่บอกกล่าวความคิดเพราะเห็นว่าคงไม่เป็นไร
พี่ผิดทุกอย่างคนดี ให้อภัยกันเถิดนะ จะตายอยู่แล้ว พี่จะตายอยู่แล้ว
หากมีสักคนมาเห็นภาพการณ์ในตอนนี้ คงทั้งสมเพชทั้งเวทนา
ที่ไหล่หนาหดลู่ลง คุกเข่ากับประตูอ้อนวอนคนรักอย่างไร้ศักดิ์ศรีเช่นนี้
“ อิงครับ..เปิดประตูให้พี่ นะคนดี...อิงครับ..”
เสียงสั่นๆราวกับระฆังโดนไม้เคาะ ที่เฝ้าเรียกชื่อคนรัก ที่ยังหมกตัวอยู่ด้านในเป็นสิบเป็นร้อยครั้ง
ใจเอยไม่ใช่แต่คนที่อยู่หน้าประตูนั้นที่หลุดลิ่ว หากแต่คนที่ฟังนั้นสะอื้นกว่าไม่รู้กี่เท่า
หยาดน้ำพรากไหลไม่มีท่าว่าจะหยุด แม้จะเจ็บแสบปวดร้อนรอบดวงตานั้นขนาดไหน
ก็ไม่อาจห้ามธารนั้นทะลักรินได้เลยสักนาที...
“พี่รักอิงคนเดียว ได้ยินไหม พี่รักอิง... ที่รัก ..ขอร้องล่ะ”
พร่ำบอกรักบอกความในใจกับอีกคนซ้ำแล้วซ้ำเล่า วกวนไปมาแต่กับคำๆเดียว
แต่...ช่างน่าเสียดาย ที่คนที่อยู่หลังประตูนั่น กลับทนความบอบช้ำไม่ไหว
สติดับการรับรู้ทั้งมองเห็นและได้ยิน
จมลึกเข้าสู่ห้วงแห่งความฝันไปก่อนหน้า......เพียงไม่นาน
เนิ่นนานอย่างไม่รู้เวล่ำเวลา ที่เกียรติภูมินั่งหันแผ่นหลังหนาชนประตู
ซบใบหน้าคมหากเศร้าหมองลงกับท่อนแขน ที่วางพาดหัวเข่าที่ชันขึ้น
ผู้คนที่พักกันตรงชั้นนั้นต่างมองกันอย่างฉงนสงสัย
เหตุใดหนุ่มคนดังแห่งวิศวะ ถึงได้มานั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่หน้าห้องรุ่นน้องต่างคณะเช่นนี้
บางคนที่พอจะรู้เรื่องได้ยินข่าวบ้างก็คงจะพอเดากันได้อยู่ว่า โดนเมียโกรธแน่ๆอาการอย่างนี้
“ เฮ้ย!...เกียร์....ไอ้เกียร์! มึงมานอนอะไรตรงนี้ แล้วน้องกูไปไหน?”
อิทธิพลใช้ปลายเท้าเขี่ยปลุกคนที่ซบหน้ากับท่อนแขนของเจ้าตัว
เกียร์ยืดแผ่นหลังที่ยึดพิงประตูไว้ขึ้น อย่างเมื่อยล้า
“ อิงอยู่ข้างในพี่อิท”
หัวคิ้วเข้มย่นเข้าหากันทันทีเมื่อได้ฟัง
“ เกิดอะไรขึ้น?”
ตาคมกร้าวแข็งขึ้นทันใด อย่างนี้มันคงมีไม่กี่อย่างกันหรอก
แล้วที่มาหาน้องวันนี้ก็เพราะแม่กับพี่ชายให้มาดูน้องให้หน่อย
เมื่อวันหยุดที่แล้ว อิงก็รีบกลับมาทั้งที่อยู่บ้านไม่ถึงวัน แม่บอกว่าเห็นน้องสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ทุกคนเป็นห่วงเลยให้เขามาดูแทนให้
“ผม ทำน้องเสียใจครับ ผัวะ!!”
ยังไม่ทันจบคำดีหมัดหนักๆก็ซัดเข้ามุมปากอีกคนทันที
คนที่นั่งเฝ้าคนรักมาตั้งแต่บ่ายเมื่อวานเซติดกำแพงเสียงดัง
“ ปึงๆ!! อิง นี่พี่เอง เปิดประตูหน่อย”
อิทชี้หน้าคาดโทษ คนที่เพิ่งโดนต่อยมัดจำ ที่เอาแต่ก้มหน้าอย่างสำนึกผิด
เสียงกรอกแกรกไม่นาน คนด้านในห้องก็เปิดประตูออกมา พร้อมกับใบหน้าอิดโรย
“มันทำอะไรอิง บอกพี่มา!”
เขากระชากคอเสื้อร่างสูงที่ตัวพอๆกันกับเขาออกมาจากข้างประตู
“ พี่เกียร์.....”
นั่งอยู่นี่ตลอดทั้งคืนเลยเหรอ อิงได้แต่อ้ำๆอึ้งๆ ไม่ใช่ว่าอยากจะปกป้องคนที่ทำร้ายหัวใจกัน
หากแต่ถ้าบอกออกไป พี่ชายคนรอง คงได้ส่งอีกคนเข้ารพ.แน่ๆหลังรู้เรื่อง
แค่เห็นที่มุมปากอีกคนมีเลือดซึมอิงก็ใจไม่ดีแล้ว
“ ผมทำอิงร้องครับ เพราะความไม่เด็ดขาดของผมเอง”
จำเลยรับสารภาพแต่โดยดี เพราะ รู้ว่าโจทย์จะต้องลำบากใจที่จะพูดออกมา
“ ก็แล้วมึงทำอะไรล่ะวะ!?”
“ ผมไม่ได้ปกป้องน้องตอนน้องถูกคนที่มายุ่งกับผมว่าครับ
แล้วอีกครั้งเมื่อวานอิงเห็นผมอยู่กับผู้หญิงครับ..”
“ ไอ้เหี้ย! ไหนมึงบอกว่ารักน้องกูนักหนา แล้วมึงทำอย่างนี้เหรอห๊ะ!!”
สิ้นเสียงคำรามก้องทางเดิน อิทธิพลก็ลากคออีกคนเข้าห้องน้องชายตัวเอง
“ผัวะๆ! ....พลัก! … ตุบ!.. อึก!..”
“ผลัวะๆ!!... อัก!!”
“วืด... ผลัก!... ตุบ!.... อั่ก!!”
แล้ว ประเคนทั้งหมัด ศอกเข่ายันฝ่าเท้า ให้อีกคนจนสาแก่ความผิดที่ได้ก่อ
“ พี่อิท..พอเถอะนะ”
ทนดูพี่ชายซ้อมอีกคน ที่ไม่ยอมตอบโต้กลับเลยสักหมัด ต่อไปอีกไม่ไหว
“ แต่มันทำอิงเจ็บ พี่ไม่ยอม”
จะหันไปซ้ำร่างที่งอก่องอขิงอยู่กับพื้น แต่ถูกมือน้องรั้งไว้ทั้งน้ำตา
“ อิงขอ.. นะครับพี่อิท พี่เกียร์กลับไปเถอะนะ เรื่องของเราให้มันจบแต่เพียงแค่นี้เถอะ
ถือว่าสงสารอิงก็แล้วกัน”
มือสั่นๆกอดรั้งพี่ชายเอาไว้ หันไปบอกคนที่กำลังกระอักเลือดอยู่
“ พี่ขอโทษอิง แต่พี่ไม่มีอะไรกับเกรชทั้งนั้น ที่เห็นเมื่อวานมันไม่ใช่อย่างที่อิงคิด
ถ้าอิงเห็นตอนที่เกรชนั่งตักพี่ อิงก็น่าจะเห็นว่าพี่ก็ผลักเขาออกเหมือนกัน เรื่องคราวก่อน
พี่ผิดเองที่ไม่ได้ว่าเกรชมากกว่านั้น เพราะพี่พูดไม่ออก กลัวว่าอิงจะเข้าใจผิด กลัวว่าพูดไปแล้วอิงจะไม่เชื่อ พี่ขอโทษ”
เกียร์รีบพูดรีบบอก เขากลัว กลัวว่าจะไม่มีโอกาสให้ได้พูดอย่างนี้อีก
กลัวว่าโอกาสจะแก้ตัวให้ตัวเองจะไม่มีมาอีกครั้ง
“ แล้วอิงจะเอายังไง มันยอมรับผิดขนาดนี้แล้ว หรือจะไล่มันไปไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีก”
อิงกำเสื้อพี่ชายแน่น เขารักอีกคน แต่ก็เจ็บมากเช่นกัน เขายังเลือกไม่ได้ ว่าจะให้อีกคนหายหน้าไปเลย หรือว่าจะยังดูกันไปอีก
“พี่เกียร์กับคนชื่อเกรชเป็นอะไรกันเหรอครับ?”
แม้คำถามนี้คนถามจะกลัวคำตอบเสียเอง หากแต่ไม่เอ่ยถามออกไป
มันก็ยังจะเป็นเสี้ยนหนามทำตำใจให้คิดอยู่อย่างนี้
“ เกรชเป็นเพื่อนน้องชายพี่ จริงๆแล้วพี่เคยมีอะไรกับเธอเมื่อสามปีก่อน แต่ก็แค่ครั้งสองครั้ง
พี่ก็หลีกออกมาเพราะเกรชตามติดพี่มาก ทั้งที่เราตกลงกันแล้วว่าเรื่องคราวนั้น
ให้เป็นแค่ความพอใจของทั้งสองฝ่าย จะไม่มีการผูกมัดหรือมาเรียกร้องเอาอะไรทีหลังกันทั้งนั้น
แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น เกรชเฝ้าตามมาวุ่นวายกับพี่ กับคนที่พี่ควงด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่พี่ไม่ไล่
แต่ไล่ยังไงเธอก็ยังมาอีกอยู่ดี”
เกียร์นั่งพิงกับเตียงนอนของเจ้าของห้อง เขาเงยหน้าอย่างนึกหยันตัวเอง
กับอีแค่การไล่คนๆหนึ่งให้ออกจากชีวิตยังทำไม่ได้ น่าสมเพชสิ้นดี
“ พี่ไม่จำเป็นต้องมาอธิบายอะไรมากขนาดนั้นก็ได้นะครับ อันที่จริงผมกับพี่ก็แค่ดูๆกันอยู่เท่านั้น
ต่อให้พี่มีคนชื่อเกรชอะไรนั่น หรือจะมีใครอีกเยอะแยะ ผมก็ไม่มีสิทธิ์อะไรไปว่าทั้งนั้น”
“แล้วทำไมตอนพี่ขอเป็นแฟนอิงถึงปฏิเสธพี่ แต่ถึงบอกว่ายังไม่เป็นแฟนกัน อิงก็น่าจะรู้ว่าพี่ยอมให้อิงมีสิทธิ์ในตัวพี่ขนาดไหน”
“ แค่ดูใจกันพี่ยังทำให้ผมเชื่อใจไม่ได้ จะนับประสาอะไรกับให้ผมเป็นแฟนพี่ มันจะต่างกันตรงไหน
ถ้าคบกันแล้วพี่ยังจัดการคนที่เข้าหาอยู่อย่างนี้ไม่ได้ พี่รู้ไหมแค่ดูๆกันผมยังเจ็บแทบตาย
ตอนเห็นตำตาว่าพี่ทั้งกอดทั้งจูบกับคนอื่น ทั้งที่เปิดประตูทิ้งไว้ คงไม่กลัวว่าใครจะมาเห็นด้วยซ้ำ
แล้วถ้าคบกันแล้วต้องเจออย่างนี้อีก พี่คิดว่าผมควรจะทำยังไงกับหัวใจตัวเองดี
ไม่ให้มันเจ็บปวดไปมากกว่านี้”
ถ้าจะต้องให้วิ่งตามความรัก เขาไม่เอาแล้ว มันเจ็บมันเหนื่อย
ชีวิตเขาไม่ได้เกิดมาเพื่อจะมีแต่เรื่องงี่เง่าพวกนี้ มีอะไรอีกเยอะแยะมากมายที่รอเขาอยู่ข้างหน้า
ไม่ใช่มีแต่เรื่องราวความรัก ที่มีแต่ความเจ็บปวดอย่างที่ผ่านมานี้ แล้วทำไมเขายังต้องสิ้นคิด
มาวิ่งไล่ตามสิ่งที่คิดว่ามันเริ่มไม่เหมาะกับตัวเองแล้ว อย่างคนตรงหน้านี่ด้วย
อชิรวิชณ์เริ่มเข้าใจบ้างแล้วว่า ของบางสิ่งมีไว้ให้มองเพราะชื่นชอบเพียงแค่นั้น
ไม่จำเป็นเลยสักนิดที่จะมีมาไว้ในครอบครองก็ได้
“แล้วใจพี่ล่ะอิง? คิดว่าพี่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยหรือไง อิงเจ็บแล้วพี่ไม่เจ็บว่างั้น
เออ..พี่ผิดที่ปล่อยให้เขาว่าอิงต่อหน้าอย่างนั้น แต่มันมากที่ขนาดให้อภัยกันไม่ได้เลยเหรอ
พี่รู้พี่ผิดอะไร ผิดมากขนาดไหนที่ให้เขาจับเขากอดทั้งที่ไม่ได้ตั้งตัว แต่ขอร้องเถอะอิง
ยกโทษให้กันได้ไหม พี่จะไม่ยอมให้ใครมาทำอย่างนั้นได้อีกแล้ว นะ ขอโอกาสให้พี่อีกสักครั้ง”
เขารู้ว่าอิงเจ็บ แต่เขาก็เจ็บไม่ต่างกันนักหรอก เขารู้เขาผิดที่ ไม่ปฏิเสธเกรชอย่างเด็ดขาดตั้งแต่ทีแรก
เพราะคิดแต่ว่าตัวเองไม่คิดอะไรกับอีกฝ่ายก็ไม่เป็นไร แต่เขาคิดว่าความผิดเขามันยังไม่มากถึงขนาดที่
เรียกได้ว่านอกกายหรือนอกใจอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ ใช่เขาสมควรโดนอิงโกรธ
แต่จะโกรธเขามากขนาดไหนก็ได้ จะตบตีชกต่อยยังไงก็ได้หากยอมใจอ่อนยกโทษอภัยให้เขา
เขายอมทั้งนั้น ถ้าความผิดเขามันมากขนาดที่ว่าเขาไปหลับนอนกับเกรช หรือใครต่อใครก็ว่าไปอย่าง
หลังจากบอกว่าจะดูใจกัน เขาก็ไม่เคยไปนอนหรือข้องแวะกับใครอีกเลย
“ ผมไม่เข้าใจ พี่ต้องการอะไร รักผมเหรอ หรือแค่เสียดาย หรือแค่จะเอาชนะ ผมไม่เข้าใจจริงๆ”
เขาเป็นคนที่รักอีกคนข้างเดียวแท้ๆ
“ อย่ามาทำเหมือนว่ารักกันจะได้ไหม”
“ ก็รักน่ะสิ ถึงได้จะเป็นบ้าเพราะพูดกันไม่รู้เรื่องอยู่อย่างนี้ไง”
“ ล...ล้อเล่นอะไรอีก..”
“ ล้อเล่นที่ไหนอิง พี่พูดจริง ก็เคยบอกไปแล้วนี่ ถ้าไม่รักไม่ชอบ คิดว่าคนอย่างพี่เนี่ยจะไปขอคบกับใครเขาไปทั่วหรือไง”
ยิ่งเห็นสีหน้าที่แสดงออกอย่างโจ่งแจ้งว่าไม่เชื่อ ร่างสูงยิ่งหงุดหงิดตัวเองมากกว่าเดิม
ที่ทำให้อีกคนเชื่อตัวเองไม่ได้ แล้วสีหน้ากึ่งยิ้มกึ่งร้องไห้นี่มันอะไร
“ ก็แล้วจะไปรู้ไหมล่ะ ไม่เคยบอกกันเลยนี่ แล้วถ้ารักกันแล้วทำไมถึงยอมให้
ใครเขากอดเขาจูบไปทั่วอย่างนั้น ก็น่าจะเข้าใจบ้างสิ ว่าใครมันจะชอบจะไม่เสียใจที่คนที่ตัวเองรักไปกอดไปจูบกับคนอื่นอย่างนั้นน่ะ”
ร่างโปร่งโผล่หน้าออกมาจากแผ่นหลังพี่ชาย ที่ยืนกั้นกลางระหว่างพวกเขาอยู่
เกียร์ขมวดคิ้วมุ่น แล้วไอ้ที่เขาพร่ำบอกเป็นร้อยๆครั้ง อีกคนไม่ได้ยินได้ฟังมันหรืออย่างไรกัน
“อิง ตั้งแต่เมื่อบ่ายวานนี้ จนเลยเที่ยงคืน อิงไม่ได้ยินที่พี่บอกว่ารักอิงสักครั้งเลยเหรอ”
หรืออีกคนเผลอหลับไป ตอนที่เขาเพ้อพร่ำอย่างกับคนบ้าอย่างนั้น
“ จ..จริงเหรอ... คือ..อิงหลับน่ะครับ เลยไม่ได้ยิน”
จริงๆด้วย เขาถอนหายใจ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ว่าทำเป็นไม่รับรู้ล่ะนะ
“แต่พี่ขอเถอะนะอิง อย่าไล่กันเลย ขอโทษที่ทำให้ร้องไห้อย่างนี้ พี่ขอโทษ”
แววตาละห้อยมองคนที่ ทำแค่เบี่ยงหน้าจากตัวพี่ชายมาสบตากับเขา
เห็นอีกคนเม้มริมฝีปากแน่นราวกำลังคิดหนัก
อิทธิพลไม่พูดอะไรอีก ไอ้ที่สั่งสอนไปก็พอสมควรแล้ว อีกอย่างไม่ใช่ว่าตัวเขาไม่เคยเจอกับคนประเภทนี้
ซ้ำที่เขาเจอก็ไม่ต่างกันกับที่คนถูกซ้อมว่ามามากนัก รุ่นพี่สาวที่ทำงานนั่นล่ะ
ตอนแรกก็บอกว่าแค่สนุกกัน แต่ไปๆมาๆ กลับทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา
แค่เขาคุยงานกับผู้หญิงคนอื่นเธอยังตามวีนไปทั่ว บอกกับคนโน้นคนนี้ไปทั่วว่าเป็นเมียเขา
ทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่นอนด้วยไม่กี่ครั้ง จะให้เอามาเป็นเมียเขาก็ไม่เอาเหมือนกัน
“แล้วเรื่องที่บ้านพี่ที่อิงเคยพูดกับไอ้ไฟมัน ที่จริงก็กะไว้ตั้งนานแล้วว่าถ้าอิงยอมเป็นแฟนแล้ว
ค่อยพาไปที่บ้านเลยไปบอกกับพ่อกับแม่ ว่านี่แฟนพี่ อิงก็รู้ว่าพี่ไม่เคยมีแฟน
แล้วอีกอย่างฐานะบ้านพี่ก็ใช่ว่าจะดีเหมือนบ้านอิง เข้าใจใช่ไหมที่พูดอย่างนี้”
เสียงเขาหงอยลงในตอนท้าย พ่อแม่เขาคิดว่าคงไม่มีปัญหาเท่าไหร่
จะต่างก็แค่ฐานะที่ว่าเขากำลังเอื้อมมือขึ้นสูงก็เท่านั้น
“เออๆ ไม่ต้องพูดแล้วกูพอเข้าใจอยู่ แต่ว่า มันก็ขึ้นอยู่กับอิงเหมือนกัน ว่าจะเอายังไง”
มือใหญ่โบกไหวๆทำนองว่ามึงไม่ต้องเล่าอีกก็ได้กูก็พอเข้าใจอยู่อะไรทำนองนั้น
มาจีบน้องกูต่อหน้ากูเนี่ยนะไอ้เกียร์
“เรากลับไปเป็นแค่คนรู้จักกันก่อนดีกว่าไหมครับ.. พี่เกียร์
ถ้าพี่จัดการเรื่องของพี่ได้เมื่อไหร่ ค่อยมาดูกันอีกทีดีไหมครับ”
จะว่าเขาใจง่ายหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ว่าตั้งแต่ดูกันมาจะเกือบปีแล้ว
อีกคนเพิ่งทำให้เขาผิดหวังเป็นครั้งแรก แล้วโอกาสที่เขาหยิบยื่นให้อีกครั้ง
เขาก็หวังว่าอีกฝ่ายจะรักษามันไว้ให้ดีกว่าเดิม
หัวใจคนได้ยินแทบฟีบแฟบ เมื่อถูกลดสถานะ แต่ก็ต้องก้มหน้ายอมรับสิ่งที่ตัวเองก่อไว้
“ก็ได้..”
อิงว่ายังงั้นก็ต้องว่าตามล่ะนะ เขามันคนผิดคงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้แล้วล่ะ
แต่ก็ยังดีกว่าที่อีกคนจะไม่ให้เขาโผล่หน้ามาให้เห็น อย่างนั้น...เขาได้ตายจริงๆแน่
tbc...
-
ว้าา พี่เกียร์ถูกลดเป็นแค่คนรู้จักซะแล้ววว :hao3:
พี่อิทซ้อมหนักจริงๆ :mew1: ส่งกำลังใจให้อิง :mew1: :mew1:
-
ณ ตอนนี้ เรากำลังจิ้นว่าเราเป็นอิทธิพลค่ะ
ไม่ต่อยหรอกจะกระทืบเลยค่ะ
จริงเป๊ะเลยตามที่เราว่า เกียร์เคยนอนกับเกรซมาแล้วจริงๆ
ยังไม่สะใจค่ะ เพราะเกียร์ยังไม่ได้พิสูจน์อะไรเลย
ตอนนี้มีแต่ลมปาก แล้วนี่เกรซมันจะทำอะไรงี่เง่าอีกก็ไม่รู้
รอดูว่าเกียร์จะแก้ปัญหายังไงค่ะ ขอบคุณที่มาอัพเร็วค่ะ
-
:ruready.
-
งานนี้นังชะนีวางแผนสูงมาแน่แท้
ถ้าพี่เกียร์ไม่เคลียร์ปัญหานี้เอง งานนี้จะยอมให้พี่อิทซ้อมต่อนะเคอะ ไม่บอกให้หยุดด้วย 5555+
ถึงพี่เกียร์.......ไปเริ่มต้นตั้งแต่ -100 ละกันนะ จะทำให้น้องกลับมาเป็นเด็กอิงน่ารักคนเดิมนี่อีกนาน
ไม่รุ้ตอนนี้ทางสายฟ้ากับเขื่อนจะเป็นยังไงบ้าง :serius2:
-
ทีมอิงค่ะ ทำดีแล้วอิง เกียร์นี่ดูดีแต่ปากจริงๆ คนอ่านยังไม่ไว้ใจเลยอะ พฤติกรรมที่ผ่านมามันบอก อิงพูดโดนใจที่สุด
-
คนเขียนขอทำความเข้าใจกับคนอ่านนิดนึงนะคะ ว่า
คนเขียน เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาด้วยความสุข ด้วยจินตนาการ ซึ่ง คนเขียนคิดว่าแต่งวันละตอนที่ได้เขียนพล็อตจนเสร็จแล้ว
ค่อยเอาลง คือจริงๆก็ยังแต่งไม่เสร็จ เพราะต้องมานึกหาคำบรรยายในฉากนั้นๆ เพื่อให้คนอ่านเข้าใจกันมากขึ้น
ตามที่หลายท่านเม้นท์มานั้น ว่ามันสั้น มันค้าง ก็ให้เข้าใจอย่างที่บอกข้างต้นไปแล้วนะคะ
แล้วที่หลายท่านบอกว่า คนเขียนดึงดราม่านั้น มันไม่ใช่เลย เพราะคนเขียนไม่มีปัญญาหรอกค่ะ แค่ดราม่าตอนเดียวก็ยังแย่แล้วค่ะ
เพราะคนเขียนมือใหม่ค่ะ ที่มีคนอ่านคนเม้นท์ก็ดีใจจะตายแล้วล่ะค่ะ
ทีนี้จะพูดถึงเหตุ ที่ว่าทำไมเกียร์กับเขื่อนถึงปล่อยให้เขาว่าคนของตัวเองต่อหน้า อันนี้ผู้เขียนเอามาจากประสบการณ์ตรงค่ะ ผู้เขียนอยู่ในตำแหน่งเดียวกับเกียร์เขื่อนแต่เป็นคนซ้อน แค่ติดรถพี่คนหนึ่งที่สามีไม่คุ้นหน้ากลับบ้าน แต่บังเอิญเจอสามีที่มาเติมน้ำมันรถเหมือนกัน
ตอนนั้นเราก็มีอาการเหมือนกับสองหนุ่มนั่นล่ะค่ะ มันพูดไม่ออก แต่ก็โมโหที่มันว่า มึงมากับใคร เราก็บอกว่าอีกคนเป็นพี่ที่รู้จัก เลยติดรถมา เท่านั้นมันไม่มีอะไร คือที่เล่ามาเนี่ยแค่อยากให้เข้าใจ ว่า เวลาที่เรากลัวคนที่เรารักเข้าใจผิดเนี่ย มันคิดหาคำพูดลำบาก
แล้วมาถึงตอนนี้ อยากให้เข้าใจว่คนเราบางทีพอเป็นเรื่องของตัวเองก็จนปัญญา คิดหาทางแก้ไม่ได้ ทั้งที่ถ้าจากสายตาคนอื่นจะบอกว่าเรื่องแค่นี้ ก็จัดการไม่ได้ แล้วจะบอกว่าพรุ่งนี้งดค่ะ มันเขียนไม่ทัน
มีบางท่านยังสงสัยว่าสายฟ้าเป็นผช. หรือผญ. สายฟ้าเป็น ผช. นะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
-
สมน้ำหน้า อิพี่เกียร์ พิสูจน์ตัวเองได้เมื่อไหร่จะกลับมาเชียร์นะ :laugh:
-
สมพี่เกียร์ วะฮะฮ่าๆๆ
แต่ตอนอ่านนี่น้ำตาคลอไปด้วยเลยอ่ะ T^T
คนเขียนสู้ๆ น้า เรารอได้จ้า ขอบคุณมากที่ขยันอัพ ><
-
:mew1: :mew1:
-
มา!!!!! อยากกระทืบชะนี มาเลยอิองุ่นเน่า บักสมถุยนี่ก็อีกคนปากบอกว่ารักแล้วไง บอกไปตอนนี้ได้เริ่มใหม่เลยไงห่า สม-ถุย! จริงๆ
-
เกลียดใจตัวเอง
55555
-
พี่อิทคนโหด :pig4:
-
เออ ไปทำตัวใหม่ไป๊ รักใครให้คนไหนสำคัญก็ต้องแสดงออก
ใช่ไม่ใช่ต้องวางตัวให้ชัดเจน
ไอ้ความคิดว่าตกลงกันก่อน แล้วพอเค้ามาดันทำเฉยๆ นี่ไม่ไหวนะ เข้าขั้นโง่
ขอบคุณพีีอิทที่ต่อยค่ะ ฝากไปซัก10แข้ง
-
เหมือนง่ายเนาะเกียร์ คิดถึงใจอิงบ้างไหม ยังจำวันที่อิงจูบกับก้องได้ดี วันนั้นมึงโมโหด่าเขาเสียๆหายๆทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน วันนี้อยู่ในสถานะดูใจกัน แล้วอิงมาเจอแบบนี้ ยังมีหน้ามามาเหวี่ยงอิงกลับอีกว่าผิดถึงขนาดยกโทษให้ไม่ได้เลยหรอ มึงมองแต่มุมของตัวเอง คนโดนความรู้สึกมันเสียไปแล้วนะ ความเชื่อใจจะเอามาจากไหนอีก ปกติก็มีไม่พออยู่แล้วเพราะเพิ่งเริ่มดูใจกันเอง มาแตกซะละ
แค่ผู้หญิงกากๆคนนึงมึงยังสลัดไม่ได้ แล้วจะไว้ใจให้นำทางชีวิตได้หรอคนแบบนี้ ผัวทั้งคนนะคนที่จะอยู่ด้วยไปทั้งชีวิต จะเลือกคนแบบนี้หรอ
เห็นบอกลดสถานะ แต่ไม่ใช่ใจง่ายให้เค้ากอดจูบอีกนะ เจ็บแล้วจำมั่ง แค่ดูใจยังยอมให้เค้าทำซะขนาดนั้นเลยเหลือแค่เสียบมึงก็ไม่เหลือไรละ ไม่ไว้ใจอิงเลยว่ะ กลัวผิดหวัง
เห้อ....โครตอิน ถึงขั้นเก็บไปนอนคิดเป็นเอามากเลยกรู!!!
:seng2ped:
-
ขอให้ผ่านเรื่องครั้งนี้ไปให้ได้นะอิงกะพี่เกียร์ เห้ออ
-
เอาจริงๆเรายังเชียร์พี่เกียร์อยู่นะ เพราะไหนๆก็เป็นพระเอกแล้ว
-
ดีแล้วที่อิงตัดสิใจลดความสัมพันธ์
ถ้าเกียร์รักจริง ก็ต้องแก้ไขปัญหาให้ได้ และทำให้อิงกลับมาเชื่อใจ
เพราะดูท่าแล้ว นังเกรซคงไม่ยอมง่ายๆ
ถ้าน้องดึงดันคบเกียร์ต่อทั้งๆที่ยังมีปัญหาคาราคาซังอย่างนี้
ยังไงน้องต้องเจ็บอีกแน่
รอดูว่าเกรซจะทำเรื่องอะไรอีก และดูว่าเกียร์จะเด็ดขาด จะปกป้องคนที่ตัวเองบอกว่ารักได้รึเปล่า
งานนี้ นอกจากชมพี่ไฟ ก็ขอปรบมือให้พี่อิท
สะใจเจ้จริงๆ! ทั้งด่าทั้งต่อย ระบายความแค้นแทนคนอ่าน 555
เอาจริงๆนะ ถ้าเกียร์เป็นคนไม่มีพันธะ เรื่องนี้เกียร์จะไม่ผิดเลน
ก็ไม่ได้คิดอะไรด้วย ไม่คิดว่าชะนีเกรซจะมากอดจูบลูบคลำ (คิดน้อยนั่นเอง)
แต่ในฐานะคนกำลังจะมีพันธะ ถ้ายังไม่แก้นิสัยนี้ ยังไงก็ผิดชัวร์
จัดการตัวเองซะเกียร์ จัดการได้แล้วค่อยมารับตำแหน่งพระเอกคืน
-
สมน้ำหน้า โดนลดสถานะซะ 5555
-
กับผญ บางประเภทก็ไม่ต้องเป็นสุภาพบุรุษมากนักหรอก =_="
ไงล่ะ ไม่เด็ดขาด เชื่อเหอะ เดี๋ยวนางก็ต้องมาป่วนให้อิงเสียใจอีก
เห็นเกียร์เจ็บ ก็สะใจดีนะ แต่อิงเสียใจด้วยนี่แย่จัง
-
เชียร์ไฟอยู่ดี
-
ยังดีนะ. ที่อิงไล่แล้วเกียร์ยังรอ. เคลียร์ได้แค่นิดนึงก็ยังดี. ระวังชะนีไม่ยอมหยุดแน่ๆ. ชอบไฟกับพี่อิจ. จับคู่กันไปเลยดีมั้ย. ฟิน
-
ต่อไปรอดู อิเขื่อน กะ สายฟ้า ว่าจะยังไง
-
คนเขียนขอทำความเข้าใจกับคนอ่านนิดนึงนะคะ ว่า
คนเขียน เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาด้วยความสุข ด้วยจินตนาการ ซึ่ง คนเขียนคิดว่าแต่งวันละตอนที่ได้เขียนพล็อตจนเสร็จแล้ว
ค่อยเอาลง คือจริงๆก็ยังแต่งไม่เสร็จ เพราะต้องมานึกหาคำบรรยายในฉากนั้นๆ เพื่อให้คนอ่านเข้าใจกันมากขึ้น
ตามที่หลายท่านเม้นท์มานั้น ว่ามันสั้น มันค้าง ก็ให้เข้าใจอย่างที่บอกข้างต้นไปแล้วนะคะ
แล้วที่หลายท่านบอกว่า คนเขียนดึงดราม่านั้น มันไม่ใช่เลย เพราะคนเขียนไม่มีปัญญาหรอกค่ะ แค่ดราม่าตอนเดียวก็ยังแย่แล้วค่ะ
เพราะคนเขียนมือใหม่ค่ะ ที่มีคนอ่านคนเม้นท์ก็ดีใจจะตายแล้วล่ะค่ะ
ทีนี้จะพูดถึงเหตุ ที่ว่าทำไมเกียร์กับเขื่อนถึงปล่อยให้เขาว่าคนของตัวเองต่อหน้า อันนี้ผู้เขียนเอามาจากประสบการณ์ตรงค่ะ ผู้เขียนอยู่ในตำแหน่งเดียวกับเกียร์เขื่อนแต่เป็นคนซ้อน แค่ติดรถพี่คนหนึ่งที่สามีไม่คุ้นหน้ากลับบ้าน แต่บังเอิญเจอสามีที่มาเติมน้ำมันรถเหมือนกัน
ตอนนั้นเราก็มีอาการเหมือนกับสองหนุ่มนั่นล่ะค่ะ มันพูดไม่ออก แต่ก็โมโหที่มันว่า มึงมากับใคร เราก็บอกว่าอีกคนเป็นพี่ที่รู้จัก เลยติดรถมา เท่านั้นมันไม่มีอะไร คือที่เล่ามาเนี่ยแค่อยากให้เข้าใจ ว่า เวลาที่เรากลัวคนที่เรารักเข้าใจผิดเนี่ย มันคิดหาคำพูดลำบาก
แล้วมาถึงตอนนี้ อยากให้เข้าใจว่คนเราบางทีพอเป็นเรื่องของตัวเองก็จนปัญญา คิดหาทางแก้ไม่ได้ ทั้งที่ถ้าจากสายตาคนอื่นจะบอกว่าเรื่องแค่นี้ ก็จัดการไม่ได้ แล้วจะบอกว่าพรุ่งนี้งดค่ะ มันเขียนไม่ทัน
มีบางท่านยังสงสัยว่าสายฟ้าเป็นผช. หรือผญ. สายฟ้าเป็น ผช. นะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
ตอนนี้ก็พอใจ ในเนื้องเรื่องระดับ หนึ่งที่เกียร์ถูกลดขั้น เพราะที่เค้าดูใจกัน
ถ้ามองในมุมนอก เพราะอิงสารภาพรัก เกียร์เลยฉวยโอกาส เข้าตีสนิท
ทั้งที่ยังไม่ได้จีบหรืออะไรกันเลย...การถูกลดขั้นมันเป็นการให้เกียร์ได้มีโอกาสตามจีบอิงบ้าง
ในแบบที่เราเข้าใจนะ
....
ส่วนเรื่องสั้น เอาตรงๆเราไม่ซีเรียสเลย รู้ไหมเพราะอะไร เพราะคนเขียนพยายามที่จะลงทุกวัน แค่นั้นเราก็ดีใจมากแล้ว
ดีกว่าอ่านยาวๆแล้วรอ 2-3 อาทิตย์หรือรอเป็นเดือนๆ สั้นๆแต่บ่อยก็ดีกว่าไหนๆ ดีกว่าไม่มีให่อ่านหรือต้องรอนาน
-
ไม่ชอบไอ้เกียร์แล้ว อิงอย่าใจอ่อนนะเปิดใจคบคนิอื่นไปด้วยเลย เราต้องเห็นแก่ตัวบ้าง นะ เปลี่ยนพระเอกได้ยิ่งดีเลย ลดสถานะเป็นแคาคนรู้จักมันยังน้อยไปไอ้เกียร์ เกลียดวะ อิงน่าจะคัดขาดไปเลย รอคู่ ฟ้ากับไอ้เขื่อน
-
ยังไม่สงสารเกียร์นะบอกเรย แต่พุ่งนี้ไม่มาต่อเหรอออออออ :katai4:
-
จริงๆเกียร์ยังเจ็บไม่สะใจ
เป็นคนแรกเลยมั้งที่เวลาเจ็บแล้วไม่รู้สึกสงสาร
อันนี้คอมเม้นให้เกียร์อย่างเดียว
ถ้าคนมันจริงใจ ไม่จำเป็นต้องมานั่งคิดประดิษฐ์ประดอยกังวลนั่นนี่หรอก แต่มันมีชนักติดหลังไง เคยได้กันมาก่อนอย่างว่า ถ้ากลัวเขาเข้าใจผิด ก็รีบทำเลยสิ อะไรก็ได้ที่แสดงให้เห็นว่าเราอยู่ข้างเขา ปฏิเสธอีกคนให้หนักแน่น ชัดเจน อ้ำอึ้งอย่างนั้นก็สมน้ำหน้าไปเถอะ อิเกียร์ คิดว่าแค่นี้มันจะจบหรอ ถ้าไม่เด็ดขาด ชัดเจนกว่านี้ คนที่เสียใจก็คืออิง
-
จะรอดูพี่เกียร์แก้ปัญหาเรื่องเกรซว่าจะเด็ดขาดแค่ไหน เราว่าเกรซต้องมายุ่งวุ่นวายกับอิงแน่ๆ
แต่หวังว่าคงไม่ถึงกับให้ใครมาฉุดกระชากข่มขื่นอิงหรอกนะ เพราะถ้าทำแบบนั้นตัวเกรซเองอาจจะโดนหนักกว่าแน่ๆ
ส่วนทางเขื่อนเราว่าคงโดนลดสถานะเหมือนเกียร์ชัวร์ๆ ไม่มั่วนิ่มแน่ๆ เพราะความไว้ใจเชื่อใจมันหมดไปแล้ว
และถ้าจะให้มันกับมาเป็นเหมือนเดิมมันคงยาก คงได้แต่ตามจีบฟ้าใหม่และทำตัวให้เด็ดขาดไม่ให้ชะนีหน้าไหน
มาเกาะแกะอีกนั้นคงเป็นอีกทางที่เขื่อนจะทำให้ฟ้ากับมาคบและเชื่อใจใหม่อีกครั้ง
-
ถึงจะไม่อยากให้ไอ้โง่เง่าเต่าตุ่นเกียร์เป็นพระเอกต่อ
แต่ในเมื่ออิงที่ยังคงมีใจให้แม่งอยู่เลือกที่จะมอบโอกาสให้
ก็คงต้องรอดูว่ามันจะเคลียร์เรื่องชะนีให้เด็ดขาดได้ไหม
ยิ่งเป็นเพื่อนกับน้องตัวเองด้วยแล้วโอกาสที่จะเจอชะนียิ่งมีบ่อย
นางคงไม่ยอมจบง่ายๆ อาจจะหาทางเข้ามาวุ่นวายผ่านทางน้องชายเกียร์
ถ้ายังปล่อยให้มาวุ่นวายได้แบบนี้ต้องมีสักวันที่เกียร์จะพลาดกับนาง
อาจโดนวางยาจัดฉากหรืออาจได้เสียกันจริงๆ ในสักวัน
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
หวังว่าเกียร์กับเขื่อนจะไม่โง่อีก
เพราะโอกาสมันไม่ได้มีให้ได้ตลอด
ถ้าไม่คิดจะรักษาไว้ ก็ช้ำใจตายไปซะเถอะ
-
อยากรู้ว่าฟ้าจะเป็นไงบ้างค่ะ คู่นี้ดูท่าจะเบาลงแล้ว รอติดตามและเป็นกำลังมจให้คนเขียนค่า
พรุ่งนี้จะไม่ได้อ่าน จะบอกคนเขียนว่าเราเสียใจมากเลย :hao5:
-
ขอบคุณคนเขียนนะครับที่มาต่อ
อืมถ้าให้เดาต่อ คิดว่าเกรซคงจะน่าไม่จบ คงไปวางแผนมาแน่ ครั้งนี้หากเกียร์ไม่เด็จขาดคงกู้ไม่กลับ
ส่วนคู่ฟ้ากับเขื่อนคงมีฉาก SM ใช่ไหม 5555 กว่าจะคืนดีกันเพราะคู่นี้เหมือนจะเคยบอกว่าเป็นคู่กัดกันมาก่อน
แล้วที่ผ่านมาคู่นี้มักแสดงความรู้สึกออกมาเถื่อนๆหน่อย
ขอบคุณอีกครั้งนะครับตอนนี้เหมือนจะเคลียร์ไปภายในตอนเลย
ไว้จะรอติดตามตอนต่อ ๆ ไปอีกนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
ปล.แนะนำหากมีเรื่องอะไรน่าจะแจ้งตอนท้ายเรื่องหลังจบนะครับคนอ่านจะได้เห็นทำตัวอักษรเป็นสีแดงก็ได้ เพราะคิดว่าถ้ามาโพสตอนหลังคนอ่านอาจจะไม่รู้ก็ได้ครับ เพราะอาจมีบางคนที่ไม่อ่าน comment นะครับ
-
รอๆตอนต่อไปน้า :katai5:
-
เป็นกำลังใจให้นักเขียนค่ะ
-
ได้โอกาสอีกครั้งแล้วนะพี่เกียร์ รักษาไว้ให้ดีๆละ
-
สมน้ำหน้าพี่เกียร์ ถูกลดสถานะเลย ดีมากน้องอิงนู๋ทำดีมากลูก^^
-
:katai2-1:
-
พี่อิทธิพลคนโหด!!! ทีมพี่อิทค่าาาาาาาาา :mew1:
ฝากถึงอิคุณเกรท คุณมึงโกรธได้แค้นได้ แก้แค้นก็ได้ แต่ทำให้ถูกคนด้วยนะคะคุณมึง
มายุ่งกับน้องอิงล่ะก็ ศพไม่สวยนะคะ กูบอกเลย :beat:
ถึงสิ่งที่คุณมึงทำกับเกียร์ ไปนัวเนียเค้า กอดจูบเค้ามันจะไม่ผิด แต่มันก็เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ
เค้าพูดเค้าบอกปฏิเสธแล้วก็หัดเข้าใจอะไรง่ายๆ ด้วยโอเค๊
น้องอิงทำถูกแล้วทำดีที่ซู้ดดดดดดดดด :L2: :L2:
-
เริ่มต้นจีบอิงใหม่ก็ดีนะเกียร์ ให้อิงได้เห็นถึงความพยายาม!!
-
เกียร์ต้องระวังยัยเกรซมาป่วนนะ
เพราะดูแล้วมันมาแน่ๆ
-
เมื่อไหร่จะผ่านมรสุมดราม่า :a5:
-
คงใกล้จบแล้วแน่ๆคับ
-
ค่อยเริ่มใหม่นะพี่เกียร์
-
ตามๆๆๆ
มาต่อไวๆน่ะ
-
ก็เหมือนจะน่าสงสารนะ
-
มันดูยืดจริงๆนั่นแหล่ะ
-
สมควรแล้วเกียร์
ดีแล้วที่อิงไม่ใจอ่อนง่ายๆ
-
อิงดีมากลูกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
เราไม่ตำหนิว่าคนเขียนลงสั้นนะคะ >< เพราะตอนๆ นั้นถ้านำเสนอสิ่งที่อยากนำเสนอครบแล้วก็ถือว่าโอเคค่ะ สั้นๆ แต่ได้ใจความอะไรทำนองนั้นค่ะ ได้นั่งรอดักคนเขียนทุกวันก็สนุกไปอีกแบบค่ะ 55555 บางวันเดาใจเวลาคนแต่งจะลงออกยิ่งสนุก
มาที่นิยายดีกว่า :katai5:
อ่านไปอ่านมาเริ่มจะไม่อยากเชียร์เกียร์สักเท่าไหร่ ยังดูไม่ชัดเจนพอสำหรับอิง
แต่ไม่เชียร์เกียร์แล้วจะเชียร์ใครหนอ :really2:
-
:z6: :beat:
สมน้ำหน้าอิพี่เกียร์ ไม่ยอมทำอะไรให้ชัดเจน ปัดมั่งก็ได้เวลาชะนีเกาะ
ปล่อยให้นมเบียดอยู่ได้่่ ปัญหามันถึงไม่จบ ชะนีบางตัวอะทำให้มันกลัวจนไม่ต้องมายุ่งกับเราไปเลย
เพราะชะนีสายพันธ์นี้ทั้งด้านทั้งหนา มันไม่ค่อยรู้สึก
น้องอิง เอาให้เกียร์มันเข็ดเลยนะ ถ้ายังทำไม่ได้ เปลี่ยนพระเอกใหม่
:z3:
-
สมน้ำหน้าเกียร์ เพราะความไม่คิดไง
ถ้าอิงทำบ้างจะรู้สึก :hao4:
-
ตอนแรกสงสัยว่าทำไมน้องอิงถึงเป็นคนที่เข้าใจอะไรยากจัง แต่พอมาตอนนี้เริ่มรู้แล้วว่าน้องคิดอะไรอยู่ และเห็นด้วยกับอิงมากที่ว่าพี่เกียร์ควรเคลียตัวเองให้ดีก่อน ไม่อย่างนั้นปัญหาก็จะวนมาลูปเดิมอีก :เฮ้อ:
ปล.ใครก็ได้ช่วยเอานังน้องเกรชไปฝังดิบให้ทีจะขอบคุณมาก :call:
รอตอนต่อไปนะคะ
:katai3:
-
สมน้ำหน้าอิพี่เกียร์ ถูกลดตำแหน่งไปเลย :laugh:
-
ทีนี้ก็รู้เเล้วนะไอ้เกียร์ การนั้งเป็นหุ่นให้ชะนีเกาะเนี่ย มันสิ้นคิด
มีมือมีเท้าก็จับมันโยนไปไกลๆ ตัว ไม่ใช่นั้งเหมือนคนไร้สมอง
เเค่ชะนีตัวเดียวยังกันมันออกไม่ได้ ก็อย่ากระเเดะทำมาเป็นร้องเรียกขอความรักจากอิง
ตอนนี้ยาวจุใจ ขอบคุณคนเขียนมากๆ ค่ะ :L2:
-
ไม่รู้ทำไมหรือเราลำเอียงหรือเปล่าไม่รู้
เกียร์ทำขนาดนี้แล้ว ก็น่าจะให้อภัยนะ
ก็อย่างว่าความผิดท่วมหัว
ให้อภัยง่ายๆไปก็ยังไงอยู่
ตอนนี้เหลือแต่พี่เกียร์ว่า
จะเคลียร์ตัวเอง และจะอดทนมากขนาดไหน
กะอยู่แล้วว่าอิงไม่ให้อภัยและไม่ยอมง่ายหรอก
อิงให้ขนาดนี้ก็ถือว่าดีมากแล้ว
พี่เกียร์สู้ๆน้า...อย่ายอมแพ้ไปซะก่อนละ
ปล +1สำหรับตอนยาวๆตอนนี้(ตั้งแต่อ่านมาตอนนี้ยาวสุด)และความขยันที่มาต่อให้ทุกวันเลย
-
ขอบคุณ :)
-
ง้อเกือบสำเร็จ สมน้ำหน้าโดนต่อย สะใจไปเลย
อะไรเอ่ยหัวเน่า พี่เกียร์ไง 5555
ขอบคุณค่า
-
เกียร์โดนน้อยไปหน่อยนะพี่อิท น่าจะเอาให้กระดูกแตกทั้งตัวไปเลย อิงให้โอกาสแล้วก็จัดการให้มันเรียบร้อยซะ ถ้าไม่มีปัญญาทำอะไรให้มันเด็ดขาดก็หายานอนหลับกินซักกระปุกแล้วหลับไปตลอดกาลเถอะอย่าอยู่เลย ภายนอกดูโหดดิบเถื่อน แต่ภายในเหลาะแหละ ปวกเปียก ใจเสาะเหลือเกิน เหมือนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เสียทีที่ได้บทพระเอกจริงๆ
-
เป็นอิงคงเจ็บมากอะครับ
-
โธ่ โดนพี่อิทตื๊บแถมโดนน้องลดสถานะอีก
ชีวิตอยู่ยากละพี่เกียร์
รอตอนต่อไปเนาะ
-
มองแค่คนที่เรารัก แคร์แค่คนที่เรารัก ปกป้องแค่คนที่เรารัก เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อผ่านอุปสรรคไปได้ ความหอมหวานมันรอเป็นรางวัลให้เราอยู่ ถ้าท้อแต่ตอนนี้ เราก็จะไปไม่ถึงจุดนั้น สู้ๆน่ะ
-
คนเขียนสู้ๆค่ะ บางทึก้อไม่เข้าใจคนว่าคนเขียนว่าสั้นเหมือนกันนะคะ มาทุกวันขนาดนี้ ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะ
ป.ล.ส่วนคนที่ว่าคนเขียนว่าแต่งสั้นอะไรนั่น ทุเรศนะคะ
-
วันนี้ไม่มาเหรอ
-
มารอพี่เกียร์น้องอิง :3123:
-
เอาให้หนักจ้า :mew1:
-
ยอมง่ายจัง โหดไม่จิงนิหว่าพี่เกียร์ :mew5:
-
อิพี่เกียร์ จั๊ดง่าววววววว ง่าวปะล่ำปะเหลือ :เฮ้อ:
ต้องมาเริ่มตั้งต้นใหม่ ดูซิ! สมน้ำหน้ามันมะ!!! :angry2:
คนเขียนไม่ต้องเครียดมากนะ จบค้างบ้างไรบ้าง มันเรื่องปกติ เค้าบ่นกันไปงั้นแหละ
คนเขียนอัพเกือบทุกวัน น่ารักจะตาย สู้ๆนะ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆค่ะ :กอด1: :pig4:
-
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
ไม่ชอบพระเอกตั้งแต่แรกๆละ
เก๊กเกิน แล้วก็ไม่ชัดเจนกับอิง
ขอเอาพี่ก้องกังวาลไกลมาให้อิงแทนได้ป่าว
ส่วนน้องสายฟ้าเดี๋ยวป้าดูแลเอง
ชอบสายฟ้า ใจแข็งดี เจ็บแล้วต้องจำ
-
25
เช้าวันนี้ อิงก็ยังอาศัยรถของเพื่อนสนิทมาอย่างเคย
แล้วก็มีรถมอร์ไซค์ของพี่เขื่อนขับไล่ตามมาอย่างเคยอีกเช่นกัน
อิงบอกเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดแก่เพื่อนสนิท ตอนที่สายฟ้ามาหาเขาที่ห้องเพราะไม่ไปเรียน
เกียร์ขอมารับมาส่งอย่างเคย แต่อิงปฏิเสธ เพราะอยากให้อีกคนทุ่มเทเวลากับเรื่องสำคัญ
ที่จะทำให้อีกฝ่ายจบพร้อมเพื่อนเสียก่อน
พี่อิทกลับไปพร้อมกับอีกหมัด ที่ต่อยท้องอีกคนจนตัวงอ บอกว่าอย่าทำให้กูผิดหวังอีกเท่านั้นแล้วก็ไป
สองสามอาทิตย์มานี้เขาดีขึ้นมาก มันปลอดโปร่งขึ้น แม้ว่าเขาจะลดสถานะให้อีกฝ่าย
แต่ดูเหมือนใครๆก็ยังคิดว่า เขากับอีกคนยังคงสถานะดังเดิม
เพราะถึงแม้ว่าเกียร์จะไม่ได้มารับมาส่งเขา แต่กลับขอมากินข้าวด้วยทุกวัน และแทบทุกมื้อเลยก็ว่าได้
“กินข้าวที่ไหน?”
ข้อความไลน์เด้งขึ้นมา ตอนที่เขากำลังเก็บเครื่องเขียนใส่กระเป๋า หลังเลิกเรียน
“โรงอาหารกลางครับ”
เพราะคุยกับเพื่อนก่อนหน้านั้นแล้วว่าจะพากันไปกินที่นั่น
ก่อนจะเก็บเครื่องมือสื่อสารลงกระเป๋าหลังอีกคนส่งมาว่า
“เดี๋ยวจะไปกินด้วย”
อย่างทุกครั้งที่เกียร์มักจะมากับเขื่อน เพราะสายฟ้ายังไม่ยอมยกโทษให้
แต่อิงรู้ดีว่าเพื่อนสนิทเขาใจอ่อนลงมามากแล้ว เพราะยิ่งเย็นลงยิ่งได้คิดถึงความผิดอีกฝ่าย
ได้ไตร่ตรองมากขึ้น แม้จะทำท่าว่าไม่สนใจอีกฝ่ายก็ตาม เขาก็หวังว่าคนตามง้อไม่ท้อถอยไปซะก่อนเท่านั้น
กลุ่มของอิงแยกกันไปซื้ออาหารกับเครื่องดื่ม เมื่อเดินเข้ามายังเขตโรงอาหารกลางของมหาลัย
ที่เลือกที่นี่เพราะของกินมีให้เลือกเยอะแยะมากมาย
สายฟ้าที่รับหน้าที่ซื้อเครื่องดื่ม เดินถือถาดน้ำสีต่างๆทั้งห้าแก้วมาหาวรรณา
ที่รับหน้าที่เฝ้าโต๊ะกับกระเป๋าให้เพื่อนในวันนี้
วางถาดแก้วน้ำลงตรงหน้า แล้วนั่งลงข้างสาวเนิร์ดที่หยิบแก้วน้ำลำใยของตัวเองมาดื่มแก้กระหายทันที
สายฟ้าหยิบแก้วของตัวเองจะยกดื่มบ้าง
“หมับ..วืด..ซ่า!!”
แต่โคล่าในน้ำแข็งแก้วใหญ่กลับถูกมือปริศนา จับทับมือของเจ้าของเครื่องดื่ม
แล้วกดเทราดลงบนตัวของสายฟ้า จนเปียกชุ่มไปทั่วทั้งแผ่นอกยันหน้าท้อง
อารมณ์ที่เอาแน่เอานอนยังไม่ได้ของสายฟ้า ก็ถูกกระตุ้นให้เดือดพุ่งทะลุขีดแดงในเดี๋ยวนั้น
“ เป็นไงเย็นพอไหม!? เผื่อมันจะดับความร่านร้อนในตัวไอ้เกย์แรดๆอย่างนายลงได้บ้างยังไงล่ะ”
“ ปึง!”
แก้วเปล่าในมือสายฟ้าถูกกระแทกลงกับโต๊ะเสียงดัง
บวกกับเสียงแหลมๆอย่างหาเรื่องของรุ่นพี่ต่างมหาลัย
ยิ่งเรียกความสนใจจากเหล่านักศึกษา และพวกแม่ค้าได้เป็นอย่างดี
นึกว่าเหตุการณ์อย่างนี้ จะมีให้ดูให้ชมแต่ในละครหลังข่าว กับคลิปที่หลุดว่อนเน็ทเสียอีก
ตอนนี้ได้ดูกันจะๆไม่ต้องผ่านจอแก้วกันเลยทีเดียว
สายตามากกว่าร้อยคู่ที่โรงอาหารกลาง กำลังจับจ้องมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างอยากรู้อยากเห็น
ฟันกรามของสายฟ้าขบกันจนขึ้นสันนูนชัดเจน
บ่งบอกการข่มโทสะของเจ้าตัว ที่มีมากจนทะลุเพดานไปแล้วได้เป็นอย่างดี
อิศราหรืออีฟ เหยียดปากอย่างเยาะหยันรุ่นน้อง คณะเดียวกับตัวเองหากแต่คนละมหาลัยเท่านั้น
มีเกรชที่เรียนที่เดียวกับเธอ กับเพื่อนสาวอีกคนของพวกเธอที่เรียนอยู่มหาลัยแห่งนี้ แต่คนละคณะกัน
เพื่อนสาวทั้งสอง ยืนเป็นแบล็กเพิ่มความเชื่อมั่นให้เธอเป็นอย่างดี
เธอแค้นเคือง คนที่เธอเพิ่งราดน้ำจนเปียกชุ่มนี้เพราะทำให้ เธอโดนคนที่เธอหมายตาไว้เนิ่นนาน
ด่าใส่อย่างนั้น อย่างที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหน กล้าด่าว่าเธออย่างนั้นมาก่อน
และเมื่อไม่กี่วันก่อนเธอทำใจกล้าเข้าไปหาอีกฝ่ายที่บังเอิญเจอ ก็โดนไล่ยิ่งกว่าหมูหมาเสียอีก
ทั้งที่กว่าจะเข้าหาเขื่อนขันณ์ได้นั้น ยากเย็นเต็มที
เธอลงทุนจนเปลืองเนื้อเปลืองตัวตั้งเท่าไหร่ อีกฝ่ายก็ไม่คิดแยแสสิ่งที่เธอเอามาอวดมาโชว์เลยด้วยซ้ำ
คืนนั้นกว่าเธอกับเพื่อนๆ จะขอร้องอ้อนวอนจนให้คนกลุ่มนั้นไปส่งได้
ก็งัดเอามารยาสารพัดเล่มเกวียนออกมาใช้ หากไม่เจอกับตัวปัญหานี่ซะก่อน เธออาจจะสมใจแล้วก็ได้
แม้ว่าสิ่งที่เธอคิดอาจจะแทบเป็นไปไม่ได้เลยก็ตาม
เพราะดูร่างสูงใหญ่ ที่เธอเอาเนื้อเอาตัวเบียดบังขนาดไหน อีกฝ่ายก็ยังเฉยเมยอยู่ได้
เธอต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ขนาดไหน ตอนที่อีกฝ่ายแกะมือเธอครั้งแล้วครั้งเล่า มันน่าเจ็บแค้นน้อยเสียเมื่อไหร่
วันนี้เธอกับเพื่อนรักมาที่นี่ ตามการสืบของเพื่อนที่เรียนอยู่ที่แห่งนี้ให้
ความตั้งใจก็เพียงแค่ มาทำให้มารหัวใจของเธอนั้น ต้องอับอายขายหน้าคนทั้งมหาลัย
จนไม่กล้าโผล่หน้ามาเรียนเลยทีเดียว
“ มาด่าตัวเองให้ผมฟังทำไม จะพูดจะจาอะไร ใช้สมองกลวงๆของรุ่นพี่อย่างคุณ คิดให้มากๆหน่อยก็ดีนะครับ
คนเขาจะได้ไม่คิดว่า ‘การศึกษามันไม่ช่วยให้สันดานคนดีขึ้นเลยสักนิดจริงด้วยสินะ แม้ว่าจะร่ำเรียนกับมหาลัยมีชื่อก็ตาม’
อย่างนั้นครับรุ่นพี่”
ถ้อยคำสุภาพหากเจ็บแสบราวกับราดทิงเจอร์ลงบนแผลสด
เล็ดลอดไรฟัน กับริมฝีปากที่ขบกันแน่นเมื่อครู่ของสายฟ้า
อชิรวิชณ์ที่เพิ่งมาถึงวางถาดอาหารของตัวเองกับเพื่อนลงอย่างรีบๆแล้ว
ไปยืนข้างสายฟ้าจับแขนเพื่อนราวกับจะสื่อว่า “ใจเย็นนะมึง”
ปันนภมาถึงพร้อมกับน้ำฝน ก็มายืนข้างสาวเนิร์ดอีกฝั่งที่เธอทำอะไรไม่ถูกเมื่อเจอเข้าเหตุการณ์อย่างนั้น
น้ำฝนก้าวมายืนข้างสายฟ้าอีกข้างด้วยท่าทางเอาเรื่อง เธอไม่ยอมแน่ๆ
แม้จะรู้ดีว่าคนอย่างสายฟ้ามันเคยกลัวใครทีไหน และคิดว่าสถานการณ์ตอนนี้สายฟ้าเอาอยู่
คนที่เคยมาลวนลามเธอยังโดนมัน กระทืบจนกระอักเลือดมาแล้วเลย
“ แก!!”
รุ่นพี่สาวต่างมหาลัยยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันจนใบหน้าสวยบิดเบี้ยว
หน้าอกหน้าใจ ที่ล้นทะลักจนกระดุมเสื้อนักศึกษา ที่เธอสวมอยู่นั้นกระดุมตึงเปรี๊ยะแทบขาดกระเด็น
กระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักเพราะความคับแค้นใจ จากคำด่าของคนที่เธอเกลียดขี้หน้า
ไม่ได้สำนึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเรื่องอีกคนถึงมหาลัยอย่างนี้
โทสะที่ข่มไว้ไม่อยู่ ทำให้เธอขาดสติยั้งคิด ยกมือเรียวที่ปลายเล็บตกแต่งลวดลายสวย
ง้างมันขึ้นสูงก่อนตวัดฉับลงมาอย่างเร็วและแรง
“ เพี๊ยะ!!”
หากแต่กลับพลาดเป้าหมายที่เป็นส่วนใบหน้าของรุ่นน้องหนุ่ม ที่ยกท่อนแขนขึ้นมารับทัน
ฝ่ามือเธอกระทบลงบนผิวเนื้อ ที่โผล่พ้นแขนเสื้อนักศึกษา ที่ถูกพับขึ้นมาจนถึงข้อศอกเพราะอากาศร้อน
เสียงดังขนาดนี้ต่อให้ไม่ใช่ที่ใบหน้า ก็เจ็บได้ไม่น้อยเช่นกัน
“ หยุดบ้าได้แล้ว เป็นรุ่นพี่แล้วคิดว่ากูกลัวเหรอ! บอกมาซิ ว่าที่ทำสันดานถ่อยๆอยู่นี่ต้องการอะไรจากกูหา!?”
สายฟ้าตะคอกจนอีกฝ่ายสะดุ้งตกใจ หากไม่ใช่ในสถานศึกษา คอขาวๆนั่นคงอยู่ในกำมือเขาทันที
แม้จะนึกหวั่นกับท่าทีคุกคามของอีกคน หากแต่อิศราก็ยังอวดดีข่มความกลัว เพราะอย่างไรเสียความเป็นผู้หญิงของเธอ ก็คงทำให้อีกคนไม่กล้าลงมืออะไรมากอยู่แล้ว
เลยเชิดหน้าบอกความต้องการของตัวเอง อย่างชัดถ้อยชัดคำ
“ เลิกยุ่งกับพี่เขื่อนของฉันซะ แกมันก็แค่ของเก่า ที่คนของฉันเขาเบื่อแล้วทิ้งก็เท่านั้นแหละ จะบอกให้เอาบุญ”
เสียงที่ซุบซิบกันดังรอบทิศ ยิ่งดังขึ้นเรื่อยหลังจากเสียงตบที่พลาดเป้าหมาย
กับคำพูดของคนที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่า ไม่อย่างนั้นคงไม่กล้าบุกมาถึงอีกมหาลัยอย่างนี้
คนที่ยืนดูบ้างก็ว่า “ที่เห็นไม่ไหนมาไหนด้วยกัน นี่พี่เขื่อนมีคนใหม่ไปแล้วเหรอวะ?”
“มิน่าเห็นประกาศโสด โดนทิ้งนี่เอง” และอีกคำติฉินนินทาอีกมากมาย
ที่พ่นออกมาจากปากผู้คนที่ยืนอยู่โดยรอบ
เมื่อเห็นอย่างนั้นอิศรากับเกษศิรินทร์ก็ได้ใจยิ่งกว่าเดิม ต่างพากันเชิดหน้าเหยียดหางตามองอย่างดูแคลน
พวกเกย์พวกของปลอมมันจะมาสู้ผู้หญิงจริงๆอย่างพวกเธอได้ยังไง
ต่อให้คนที่ตัวเองหมายปอง มาหลงรักหลงชอบคนพวกนี้อย่างไร
ก็ต้องกลับไปหาผู้หญิงอย่างพวกเธออยู่ดี แล้วถ้าวันนี้พวกเธอจัดการตัวปัญหาเหล่านี้ให้พ้นทางได้
คนที่พวกเธอหมายปอง ยังไงก็ต้องหันกลับมามองพวกเธอบ้างอยู่แล้ว
เพราะพวกเธอมองไม่เห็น ความต่างจากอีกคนเลยนอกจากเรื่องเพศ
หน้าตาหรือฐานะพวกเธอไม่น้อยกว่าสองคนนี้แน่
สายตาของเธอกับเกรชจิกกัดทั้งสายฟ้าและอชิรวิชณ์
สายฟ้ามองผ่านไปด้านหลังกลุ่มคนที่มาหาเรื่องตัวเอง ก่อนจะเบนสายตากลับมาสบตาคู่อริตรงหน้า
อารมณ์เดือดยังไม่ลดลงแม้แต่จุดเดียว เขาแสยะยิ้มเย็นๆให้
ก่อนเอ่ยปากตอบโต้คนที่คิดว่าตัวชนะแล้วในเกมนี้
“ เนื้อที่กูเผลอวางทิ้งเอาไว้ แล้วหมามันคาบไปแดก คิดว่าคนอย่างสายฟ้า ฟ้าคำรามคนนี้
ยังอยากจะแย่งจากปากหมามากินต่ออยู่หรือไง เปื้อนน้ำลายที่สกปรกขนาดนั้น
โน่น สดๆใหม่ๆเยอะแยะ จะกลัวอะไรกูเลือกได้ ไม่ต้องเที่ยวไปตบตีแย่งเขามาอย่างคุณทำอยู่หรอกนะ”
คำพูดที่บางประโยคสายฟ้าจ้องตากับร่างสูงใหญ่อีกคน
ที่เพิ่งเบียดคนที่มุงอยู่มาหยุดยืน อยู่ข้างหลังอิศรากับเพื่อนเธอที่มองพวกเขาอย่างแข็งกร้าว
“ จำคำพูดตัวเองไว้ด้วยล่ะ แล้วก็ฝากบอกเพื่อนนายด้วยว่า อย่ามาหน้าด้านแย่งของคนอื่นเขาอย่างที่กำลังทำอยู่”
เกรชดึงแขนเพื่อนที่ดูท่าจะทำอะไรไม่ยั้งคิดอีกไว้
แล้วกดเสียงขู่ทั้งสายฟ้าและอิงที่ใบหน้าไม่แสดงอารมณ์อะไร ยืนมองพวกเธอราวกับธาตุอากาศ
ทุกสายตาที่อยู่โดยรอบนั้นมองมุ่งตรงมาที่อชิรวิชณ์แทนทันที
คงไม่ต้องบอกว่าเธอสื่อถึงใคร บ่งบอกชัดเจนเสียขนาดนั้น
“ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าน้อง กูไปเป็นคนของน้องตั้งแต่เมื่อไหร่ แค่ผ่านไปส่งทีเดียวสถาปนาตัวเองเป็นเจ้าของกูเลย?
เคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่ามาพูดกับเมียกูอย่างนี้อีก ไอ้ที่พวกกูทะเลาะกันอยู่เนี่ยก็เพราะน้องเป็นต้นเหตุไม่ใช่เหรอ?
อย่าให้ถึงกับต้องเกลียดขี้หน้ากันไปมากกว่านี้เลยนะน้อง”
เขื่อนที่ก้าวมาจากด้านหลัง มาเผชิญหน้ากับหญิงสาว
คนที่ทำให้ทุกอย่างมันยุ่งยากยิ่งกว่าเดิมในตอนนี้ ร่างสูงโน้มตัวยื่นใบหน้าเข้าใกล้คนต้นเรื่อง
สายตาคมดุดัน พร้อมกับเสียงเหี้ยมเกรียมห้วนโหด ที่แม้พวกที่ยืนดูอยู่ยังขยาด
ทำให้เธอหวาดกลัวจนตัวสั่น ต้องเอนกายหลบไปด้านหลัง
และที่สำคัญ เธออับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหนจนต้องร้องไห้ออกมาอย่างไม่ตั้งตัว
เมื่อคนที่เธอกล่าวอ้างถึง มายืนด่าว่าอย่างไม่ไว้หน้าเธอเลยสักนิด
เกียร์ที่ก้าวมายืนข้างเพื่อนพร้อมกัน ในลักษณะใช้แผ่นหลังบังอิงกับสายฟ้า
“เกรช อย่ามาหาเรื่องคนของพี่อย่างนี้อีก เกรชกับพี่ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น
แล้วเลิกเที่ยวไปประกาศกับใครต่อใครว่าเป็นเจ้าของพี่สักที อย่าให้ต้องหมดความอดทนไปกว่าที่เป็นอยู่นี้
ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีก ไปให้พ้นได้แล้ว!!”
เขาจ้องหน้าเกรชไม่วางตา กดเสียงต่ำลอดไรฟัน ให้รู้ว่าครั้งนี้เขาเอาจริงยิ่งกว่าครั้งสุดท้ายที่เธอก่อเหตุนั่น
เขาจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างคราวก่อนนี้เด็ดขาด จะถูกใครต่อใครหาว่าหน้าตัวเมียที่ด่าผู้หญิงก็ยอม
ขอแค่คนที่เพิ่งจะให้โอกาสเขาอีกครั้งไม่รู้สึกแย่ไปมากกว่านี้
และ ต่อให้เธอเป็นใครเขาก็ขย้ำเธอไม่ให้เหลือชิ้นดีได้ หากเธอยังสร้างเรื่องให้เขาไม่จบไม่สิ้นอยู่อย่างนี้
ยิ่งสายตาคมกดข่ม จนเธอไม่อาจสู้หน้าได้
เขาไม่ได้ปริปากเอ่ยว่าเธออีก ให้ต้องอับอายขายหน้าไปมากกว่าที่เป็นอยู่
แค่นี้ก็คงอับอายมากพอที่จะไม่กล้ามายุ่งกับคนของเขาอีกแล้ว
ส่วนคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาตอนนี้ เขาไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยชื่อหรือต้องเนื้อตัวอีกฝ่าย
สายตาแบบเดียวกับที่มองเกรชนั้น ทำอกเขามันสั่นจนแทบจะขาดจากขั้วอยู่แล้ว
“ ไปเถอะแก..”
เพื่อนสาวคนที่พาคนอื่นมาหาเรื่องรุ่นน้องในมหาลัยตัวเอง
รีบดึงแขนเพื่อนออกมาจากที่อันตรายตรงนั้น สายตาที่มองมายังพวกเธอจากรุ่นพี่หนุ่มทั้งสอง
ราวกับจะเชือดคอกันให้ตายได้เสียเดี๋ยวนั้น
ทำเอาเธอเพิ่งรู้ว่าตัวเองคิดผิดถนัดกับสิ่งที่ทำลงไป
ในใจนึกหวั่นกับอนาคตตัวเองว่า จะได้รับผลกรรมอย่างไรด้วยซ้ำ
แผ่นหลังทั้งหนาทั้งกว้างของเกียร์กับเขื่อนหันมาอีกที ก็พบแต่ความว่างเปล่าที่รออยู่ มองตามรอบๆ
เห็นรุ่นน้องคณะเดียวกับพวกเขา ชี้มือชี้ไม้อึกๆอักๆพูดไม่เป็นคำ ได้แต่มองตามมือพวกมันไป
ถึงได้เห็นหลังกลุ่มคนของตัวเองไหวๆอยู่ไกลลิบโน่น
“ แม่ง...เดินเร็วจังวะ!?”
เขื่อนสบถเสียงดังอย่างไม่เกรงไทยมุงที่รายรอบอยู่
วิ่งตามร่างที่เปลวไฟลุกท่วมไปในทันที พร้อมกับเพื่อน
ทิ้งไว้แต่เรื่องราว ที่คงเป็นที่ล่ำลือกันให้คนข้างหลัง ได้นินทาบอกเล่ากันสนุกปาก
พรุ่งนี้คงลือกันให้แซดกันทั้งมหาลัย หรือไม่ต้องรอนานขนาดนั้น
คงไม่ถึงชั่วโมงข่าวนี้คงแพร่สะพัดไปทั้งโลกโซเชียลแน่ๆ ดีไม่ดีอาจมีคลิปลงประกอบด้วยก็ได้
-
“ ฟ้า!!...สายฟ้า!!..โธ่โว๊ย!!”
เขื่อนตะโกนตามหลัง คนที่เอาแต่สาวเท้าอย่างเร็ว ไม่มีเหลียวหลังกลับมามอง
แม้จะเห็นแค่แผ่นหลังนั่น แต่เขากลับรู้ดี ว่าสายฟ้ากำลังโกรธ โกรธมาก
รู้ดีที่สุด ว่าต่อให้ตอนนี้เขายืนขวางต่อหน้า อีกคนก็จะไม่ปริปากพูดคุยด้วยอยู่ดี
แต่ถึงจะรู้อย่างนั้น แต่เขากลับหยุดเท้าตัวเองไม่ให้วิ่งตามไม่ได้
เขากับเกียร์วิ่งคู่กันมาจนเข้าใกล้เป้าหมายทั้งสองคน
“ อิง!!”
“ ฟ้า!!”
เพื่อนทั้งสามคนของทั้งคู่หยุดเดินกันแล้วอย่างเก้กัง อย่างพากันทำตัวไม่ถูก
แต่คนถูกเรียกทั้งสองกลับยัง คงความเร็วในการเดินอย่างสม่ำเสมอ ไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย
“ ฟังก่อนได้ไหม?..”
ทั้งเกียร์ทั้งเขื่อนเร่งฝีเท้าที่ยาวกว่ามาดักหน้าจนคนทั้งคู่ต้องหยุดเดิน
สองร่างสูงใหญ่ต้องกลืนน้ำลายอย่างฝืดเคืองลงคอ เมื่อเห็นแววตาขวางๆของทั้งสองคน
“ กูว่าพวกเราแยกกันไปก่อนเถอะ”
ปันนภบอกกับเพื่อนสาวทั้งสองคน ที่ไม่ได้รับคำ แต่กลับพากันดึงมือเขาแยกไปอีกทางทันที
ไอมาคุแผ่ออกมาขนาดนั้น เปลวไฟโหมกระหน่ำแต่เย็นเยียบอย่างนั้น
ใครมันจะไปอยู่รอให้โดนลูกหลงวะ
พวกเขาคิดผิดที่เคยคิดว่าแค่สายฟ้าคนเดียวที่น่ากลัว
อีกคนที่น่ากลัวไม่ต่างกันเลยในเวลานี้ก็คืออชิรวิชณ์
เห็นแค่ด้านหลังนะ ถ้าเห็นด้านหน้าพวกเขาคงสั่นกันไปแล้ว
ไอ้ความรู้สึกที่ว่าทั้งคู่กำลังหน้ามืด หากมีใครสักคนมาสะกิดสิ่งที่กำลังปะทุอยู่นั้น
คู่หูคู่ซี้คงกระโจนใส่อย่างไม่กลัวตายกันเลยทีเดียว แม้ว่าอีกฝ่ายจะเก่งกาจกว่าก็ตาม
พวกเขาก็หวังว่ารุ่นพี่ทั้งสอง จะไม่สาหัสไปมากกว่าที่เป็นอยู่นี่ก็แล้วกัน
“..............”
“...............”
“...................”
“..................”
แม้ว่าบริเวณนั้นจะมีพวกเขาเหลือแค่เพียงสี่ชีวิตแล้วก็ตาม
แต่กลับไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาสักคำ คนที่มาขวางทางไว้ยังคิดหาคำพูดมาไม่ทัน
ถ้าเผลอพลั้งปากพูดไม่คิด พวกเขาคงได้ตายอนาถอย่างสนิทจริงๆแน่
เกียร์จ้องคนตรงหน้าไม่วางตา อิงไม่สบตากับเขาเลย นัยน์ตามันว่างเปล่า
ว่างเปล่าเกินไปจนเขากลัว ว่าในเงาตานั้นจะไม่มีเขาอยู่อีกต่อไปแล้ว
แม้ว่าระดับสายตาคู่หวานหากดุคมนั้น จะมองตรงมาที่หน้าอกเขาก็ตาม
เขื่อนกำหมัดแน่น เมื่อมองเห็นเสื้อนักศึกษาของคนรัก ที่ทั้งสีทั้งคราบเหนียวติดอยู่เป็นบริเวณกว้าง
มันเปียกแฉะไปถึงส่วนกางเกงเลยด้วยซ้ำ
ถ้าเป็นเขา ไม่แน่ว่าไอ้คนที่ราดน้ำหวานรสซ่าใส่นั้น
ป่านนี้คงไปนอนอยู่ห้องฉุกเฉินของ รพ.มหาลัยรอแอดมิทแล้วแน่ๆ
เขื่อนแอบกลืนน้ำลายอีกครั้ง สายฟ้าไม่คนใจเย็น แล้วก็ไม่ใช่ประเภทที่ยอมให้ใครมาทำอยู่ฝ่ายเดียว
แต่เพราะทำไม่ได้นั่นล่ะที่ยิ่งกว่าน่ากลัว
ตอนนี้ข้างในอกนั้นคงเดือดปุดๆ ยิ่งกว่ากระทะทองแดงในขุมนรกขุมไหนอยู่เป็นแน่
แต่ก็ยอมรับว่าสายฟ้ามีสติมากอยู่ ที่ไม่ทำร้ายผู้หญิงในมหาลัยอย่างนี้ แม้ว่าจะเป็นการเอาคืนก็ตาม
แต่ที่ทำให้เขาใจเสียยิ่งกว่าเดิมคือ ไอ้ที่บอกว่าเขาเป็นเนื้อที่หมามันคาบไปแดกแล้วนี่สิ
“ จะไม่เดินหนีพี่แล้วจะยอมคุยพี่แล้วใช่ไหมอิง?”
เกียร์ไม่รูว่าจะต้องเริ่มพูดยังไง แต่เรื่องเมื่อครู่เขาก็ไม่ผิดอะไร จะผิดก็เรื่องก่อนหน้านั้น
เขาคิดว่าอย่างนั้นน่ะนะ
อิงหลับตาลงชั่วครู่ครั้งหนึ่ง คล้ายกับข่มอารมณ์และรวบรวมสติ สบตาแน่วแน่กับคนตรงหน้านิ่ง
มองชั่วอึดใจหลังจากลืมเปลือกตาขึ้นแล้ว ตัดสินใจพูดคุยกันให้เด็ดขาดรู้เรื่องกันไปเลย
“ พี่เกียร์จัดการเรื่องของตัวเองแล้วอย่างนั้นเหรอครับ ”
เกียร์กวาดตามองโดยรอบ จะยืนคุยกันอย่างนี้? แต่ดีกว่าไม่ได้คุยล่ะนะ จะมาเลือกมากอะไรได้
“แล้วอิงจะให้พี่ทำยังไง ว่าก็แล้วอะไรก็แล้ว พี่ห้ามเขาไม่ได้เพราะเขาไม่ใช่คนของพี่
ก็ตั้งแต่วันนั้นพี่ก็ไม่ได้เจอเขาอีก เพราะพี่บอกกับเขาก่อนไปหาอิงวันนั้นแล้วว่า
ให้เลิกวุ่นวายกับชีวิตพี่ แล้วพี่เองก็ไม่เคยคิดจะติดต่อไปหาเขา”
เขาห้ามเกรชได้ที่ไหน เขาจะรู้หรือว่าอีกคนคิดจะทำอะไรบ้าง เพราะเขาไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธอแล้ว
“แล้วอิงจะรู้กับพี่ไหม รู้ไหมหัวใจผมมันเจ็บหน้าก็ชาขนาดไหน
ที่มีใครก็ไม่รู้มายืนด่าปาวๆว่าแย่งของๆคนอื่น พี่รู้หรือเปล่า..ห๊า!!?”
มือเรียวกระชากคอเสื้อร่างสูงอย่างไม่นึกหวั่นเลยสักนิด ตะโกนใส่หน้าคมๆที่หนวดเคราครึ้มนั้น
เขาต้องมาตบตีแย่งชิงผู้ชายอย่างนั้นหรือ ต้องไปสู้รบปรบมือกับใครอีก
ถ้าจะต้องเผชิญปัญหางี่เง่า ปัญญาอ่อนที่น่ารำคาญใจพวกนั้นเพื่อคนที่รัก สู้ไม่มีจะดีกว่าไหม
ร่างสูงเบือนสายตาหนีจากคนตรงหน้า ที่มือเล็กกว่าของเขายังดึงคอเสื้อเขาไม่วาง
สายตาคมมองต่ำลงกับพื้นหากแต่ไม่มีจุดตก
“แล้วพี่ต้องทำยังไงหรออิง พี่ไม่ได้ชอบเลยสักนิดที่เขามาด่ามาว่าอิงอย่างนั้น ที่ต้องพูดต้องทำพี่ก็พูดก็ทำไปทุกอย่างแล้ว”
หรือต้องให้เขาตบตีผู้หญิง นั่นมันยิ่งกว่าเหี้ยไม่ใช่เหรอ
แล้วถ้าเขาเหี้ยจนลงมือทำจริง คนตรงหน้าก็คงยิ่งไม่ชอบใจเข้าไปใหญ่ ไม่ใช่เหรอ
“แต่ผมไม่อยากยุ่งยากอีก ไม่เอาแล้วได้ยินไหม?”
ปล่อยมือจากคอเสื้อที่จับค้างอยู่ด้วยการผลักอย่างเต็มแรงที่มี
แต่ร่างสูงกลับไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย
“ แต่กูจะเอาอิง กูไม่ยอมปล่อยมึงไปให้ไอ้เหี้ยตัวไหนทั้งนั้น”
ลำแขนกำยำรวบกอดคนที่เขากลัวว่าจะผละหนีทันที รัดไว้ด้วยแรงและหัวใจทั้งหมดที่มี
อิงเบิกตาโต ทันทีที่ได้ยิน ถูกรัดจนหายใจแทบไม่ออก ร่างสูงตรงหน้านัยน์ตาขวาง
เสียงโหดๆนั่น ทำเอาอิงหวั่นใจอยู่เหมือนกัน
ว่าอีกคนจะทำอะไรเขากลางที่สาธารณะอย่างนี้ ด้วยความไม่พอใจหรือเปล่า
เพราะเคยมาแล้วที่อีกฝ่ายหวงเขา แล้วจับเขาจูบกลางร้านอาหารกันเลย
สายฟ้ายังนิ่งมองคนทั้งคู่ ที่ไม่ขยับตัวทำอะไรไม่ใช่ว่ามีเขื่อนยืนประกบอยู่
หากเขาจะทำอีกคนก็ห้ามไม่อยู่หรอก แต่เพราะรู้ดีว่าตอนนี้อิงยังไม่อยากให้ไปยุ่ง
เพราะตัวเขาเองก็เช่นกัน เรื่องของเขา เขาจะจัดการมันเอง ไม่ให้ใครหน้าไหนยื่นมือเข้ามาแส่ทั้งนั้น
ถ้าไม่อยากโดนลูกหลงก็เชิญเข้ามาได้เลย.....
“ พี่เกียร์..ผมเจ็บ.”
เหมือนกับเพิ่งรู้ตัว เจ้าของอ้อมกอดถึงได้คลายวงแขนลง หากยังไม่ยอมคืนอิสรภาพให้อีกฝ่ายโดยง่าย
ก้มลงใบหน้าแทบจะชิดกับคนในอ้อมกอดตัว
“กูไม่ยอมหรอกนะอิง ไม่ยอมถอยไม่ยอมห่างอะไรอีกแล้วทั้งนั้น แล้วถ้าตอนนี้มีไอ้เหี้ยหน้าไหนมันมาเกาะแกะ กูเอามันตายแน่”
เหอะ..คิดว่า คนอย่างไอ้เกียร์จะยอมปล่อยอีกคนไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ
รักมากขนาดนี้มันยอมกันได้ง่ายๆเลยหรือไง ไม่มีทาง
“...............”
อิงถึงกับหมดคำพูด เหมือนกับพูดอะไรไปอีกคนก็ไม่ยอมเข้าใจอะไร จะเอาแต่ใจตัวอย่างเดียว
แล้วอย่างนี้จะให้เขาทำอย่างไรดี
แต่เหตุการณ์เมื่อครู่นี้ เขาแค่โมโหผู้หญิงคนนั้นเท่านั้น อันที่จริงก็รู้ก็เข้าใจอยู่บ้างเหมือนกันที่
เกียร์ห้ามอีกคนไปหาเรื่องคนอื่นอย่างนั้นไม่ได้
แล้วก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอที่คนตรงหน้านี้ไม่ให้ผู้หญิงคนนั้นมาข้องแวะอีก
ที่เกียร์พูดว่าอีกฝ่ายเขาก็ได้ยินเสียเต็มสองหูอย่างนั้น
ถ้าจะโกรธคนที่ยอมเขาขนาดนี้แล้วอีก ก็ดูจะงี่เง่าไม่มีเหตุผลเกินไป
“ เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่แล้วกัน แต่ต่อจากนี้อิงเป็นแฟนพี่ ห้ามปฏิเสธอะไรทั้งนั้น
จะไม่มีการดูใจอย่างที่ผ่านมาอีกด้วย หรือถ้าจะยังไม่ยอมอยู่อีก จะให้แม่พี่ไปขอก็ได้”
อชิรวิชณ์อ้าปากค้างทันที เมื่ออีกคนก็มัดมือชกกันอย่างนั้น
“ ไปกันได้แล้ว ปล่อยให้ไอ้เขื่อนมันคุยกับเมียมันไป”
ไม่ได้ปล่อยให้อีกคนทักท้วงอะไรอีก เกียร์รวบข้อมือของแฟนหมาดๆที่หน้าตายังดูอึ้งๆอยู่
แล้วดึงไปอีกทางทันที
ถ้าร่างสูงหันหน้ากลับมามองคนที่ตัวเองจูงมืออยู่สักนิด
เขาจะต้องนึกขอบคุณ ความอดทนตลอดระยะเวลาเกือบเดือน
ที่เขาไม่แตะต้องอีกฝ่ายตามคำขอของเจ้าตัว เพราะการพิสูจน์ตัวเองให้อีกฝ่ายได้เห็นนั้น
มันได้สัมฤทธิ์ผลแล้ว.....
tbc....
-
จิ้ม
มัดมือชกเอาน้องเป็นแฟนเลยนี่หว่าอิพี่เกียร์ -..-
เหลือเขื่อนกะสายฟ้าสินะ
รอน้า
-
:really2:
สรุปว่าคู่เกียร์อิงก็จบไปด้วยฉะนี้แล
เหลือเขื่อน.......สายฟ้า
:hao7:
คู่นี้มันส์มาก
-
:z1:
หมั่นไส้ชะนี 2ตัว อย่างจะไปตบแทน สายฟ้ากะน้องอิง
อิพี่เกียร์ อิพี่เขื่อน อย่าทำให้น้องเสียใจนะ
พี่เกียร์ชั้นจะดูแกว่าจะ จัดการชะนีออกจากวงจรแกได้ไหม
:hao7:
-
พี่เขื่อนกับสายฟ้า งานนี้มันแน่ แรงทั้งคู่ด้วย หึหึ
-
เออดี จะมาดูจงดูใจไร รวบรัดตัดความไปเลยจบๆ พี่เกียร์ตอนนี้ดีแฮะ
ส่วนพี่เขื่อนก็อดทนต่อไปค่ะ กรรมยังไม่หมดแต่ก็ใกล้ละ
อีสองคนนั่นด้านมากกกกกกกก ก ร้อยตัว สมน้ำหน้า จบไหมยะหล่อน น่าตบเนอะ
ขอบคุณค่ะ
-
อยู่ๆ นึกจะยอมก็ยอม อิงเฮ้อ
-
หุหุ แล้วสายฟ้าจะเอางัยเนี้ย
-
เอาแล้วซิ เขื่อนจะจัดการยังไงเพราะสายฟ้าตอนนี้คงเดือดน่าดู คงได้มีเลือดตกยางออกกันบ้างล่ะงานนี้
-
อย่าให้มีอีกนะเกียร์. วันนี้ค่อยเข้าท่าหน่อย. ไม่งี่เง่าอ้ำๆอึ้งๆ. มัดมือชกไปเลย. เกียร์พาอิงไปแนะนำกับที่บ้านด้วย. อิงจะได้สบายใจ
เขื่อนหนักหน่อยนะ ฟ้าคงไม่ยอมง่ายๆ. หวังว่าคงจะเคลียร์ได้ในไม่ช้า
เกียร์กับเขื่อนจัดการชะนีสองตัวให้เรียบร้อย. อย่าให้ก่อเรื่อง. คนเขียนมาต่อให้บ่อยๆ. ขอบคุณมากนะคะ.
-
อ่านตอนนี้แล้วอยากขำ อิงไม่เอาเกียร์ แต่เกียร์ไม่ยอม 55555 :hao3:
-
รอคอยยยยย ตอนต่อไป :hao7: :hao7: :hao7:
-
เมื่อนั่งรอไม่มา วันนี้มาแล่ว :katai2-1:
พี่เกียร์ทำตัวดีๆ ล่ะ เดี๋ยวอิงเขาจะงอนอีก
-
ตอนนี้นะเราอยากเอาน้ำผึ้งหรือน้ำเชื่อมไปราดชะนีสองตัวนั้น ตามด้วยยางมะตอย
แล้วเอาไปมัดติดต้นไม้แถวๆรังมดคันไฟค่ะ ถึงจะหายแค้น
เกียร์ทำได้แค่นี้เนอะ หักหาญใจน้องแล้วก็ลากน้องไป sum? อิงอย่ายอมนะลูก
รอดูคู่เขื่อนกับสายฟ้าค่ะ เอาจัดการให้หนักๆเลยนะคะฟ้า
-
:mew1: :mew1:
-
เขื่อนฟ้า -..-
-
อีชะนีสองตัวนี้มันโดนเลี้ยงให้โตมาด้วยอะไรวะเนี่ย มันถึงได้หน้าด้านหน้าหนาเหลือทน ผู้ชายไม่เอาก็ยังจะอยากได้จนตัวสั่นขนาดนี้ :m31:
-
อิงงงงงงงงงงง ทำไมใจง่ายอย่างนี้ล่ะใจอ่อนซะแล้ว
มั่นใจได้ยังไงว่าเกรซจะหยุดมาวุ่นวายด้วยน่ะ
ยังไม่พอ ความพยายามของเขื่อนกับเกียร์ที่จะตามง้อฟ้าอิง
สำหรับเรายังมีไม่มากพอเลย :katai1: :katai1:
เนื้อที่หมามันคาบไปอิงกับฟ้ากำลังได้มันกลับมา ถึงจะล้างคราบน้ำลายหมาออกแล้วแต่มันก็ยังมีรอยฟันหมาอยู่ดี
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
กร๊ากกกๆๆๆ กูขรรมอีกแล้ว แก๊งชะนีเกรซคะ พวกมึงดูละครน้ำเน่ามาแล้วปรับใช้ใช่มั้ยคะ
แล้วทำไมไม่ทำแบบนางเอก แบบนี้เค้าเรียกนางร้ายนะ o18
แรกๆยังไม่เท่าไหร่นะ มาถึงตอนนี้เกินไปแล้วจริงๆ
ไม่รู้จักคำว่า "ไม่ผิด แต่ก็ไม่ควร" หรอ
ไม่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่าบ้างหรอ ฮ่าๆๆๆ กูขรรมจริงๆ :laugh: :laugh:
สำหรับเกียร์และเขื่อน ไม่มีอะไรอยากบอก แต่ยังสมน้ำหน้าพวกมึงอยู่นะ กร๊ากๆๆๆ :laugh:
คนเขียนสู้นะคะ มันส์มากเลยค่าา :L2: :L2:
-
แลดูวุ่นวายอ่ะ
-
เห้ออออ ดีกันแล้วหนึ่งคู่ ถึงอิงจะยอมแบบงงๆ ก็ตาม
อิพี่เขื่อนนี่บทจะตีหน้ามึนก็มึนได้โล่จริงๆ
มาลุ้นสายฟ้าดีกว่าว่าจะยังไงต่อ
-
สุภาพบุรุษเกินไป ไม่เด็ดขาดปัญหาแบบนี้ก็ไม่จบ
ปกป้องกันไม่ได้ ก็จะมีแต่ปัญหาที่เป็นแฟน
ผู้หญิงประเภทนี้ถ้ายังด่าแบบสุภาพอยู่
เขาไม่รู้สึกหรอก เขาคิดว่ายังให้เกียรติให้โอกาสอยู่
ชอบพระเอกที่ยอมเ- ี้ยเพื่อคนที่รักมากกว่า
#รอเชียร์สายฟ้าทลายเขื่อน
-
ชัดเจน เขื่อนกับเกียร์ชัดเจน จริงๆอ่านตอนนี้แล้วก็รู้ได้ว่าทั้งคู่ไม่เคยวอแวน่ะ ผู้หญิงเผยออกมาแล้วว่าใช้มารยาขนาดไหนเขาก็ไม่สน เพียงแต่ตอนแรกไม่ชัดเจนแค่นั้น
-
พอง้อไม่ได้ก็มัดมือชก จะบอกอะไรให้นะเกียร์ ถ้าคนที่เรารักโดนใครก็ไม่รู้ทำร้าย ไม่ว่าจะเพศไหน อายุเท่าไร ไม่สนทั้งนั้น จะมาปกป้องคนที่ไม่รู้จักอยู่ทำไม :mew5:
-
มัดมือชกงี้เลยนะพี่เกียร์ o13 :mew1:
-
:mew6: คราวนี้ก็เหลือแต่พี่เขื่อนกับสายฟ้าแล้วนะ ดีกันไวๆนะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
:hao6:
-
แค่เนี๊ยยยยย????!!!! แค่เดือนเดียวแค่เนี๊ย?? แถมยังจัดการเหี้ยไรไม่ได้ ยังปล่อยให้มันมาด่าประจานอิงให้อายคนกลางโรงอาหารกลางแล้วว่าไปไม่กี่คำ แค่เนี๊ย??? ใจอ่อนแล้วหรออิง?? คือคิดว่ามันจะจบหรอ คิดว่าอีชะนีผีพวกนั้นจะไม่กล้าทำอีกหรอ? ไหนว่าพวกอิเกียร์มันโหดเถื่อนนักหนา แค่นี้เอาไม่อยู่? อยากเป็นสุภาพบุรุษ? ยอมให้เมียโดนด่าซ้ำด่าซากทั้งปีทั้งชาติเพราะอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงไม่กล้าทำอะไร? คือลองคิดดูนะว่าถ้าอิงไม่ใช่ผู้ชายเป็นผู้หญิงจริงๆ แล้วโดนอีพวกนี้มาตบ มึงก็จะบอกเมียมึงว่าช่วยตัวเองนะ ตบกันเองนะ พี่ทำไรผู้หญิงไม่ได้เพราะพี่เป็นผู้ชาย แค่นี้หรอ? คือถ้าอย่างนี้นะ กูขอมีผัวเหี้ยๆที่ช่วยกูได้เหอะ ผัวสุภาพบุรุษแบบนี้ไม่เอาว่ะ ไม่ผ่านอย่างแรง!!!
-
ผญนี่มันหน้าด้านจริงๆนะ :fire: :fire: :fire: ห่วงก้อแต่สายฟ้านี่แหละ
-
เครียร์ให้จบก่อนไหมพี่เขื่อน
-
เขื่อนสายฟ้า
-
ฟ้าเอ๊ย ทั้งเจ็บทั้งอาย
-
เป็นแฟนกันแล้ว แม้อิงจะยังงงงง :katai2-1: ก็ดีนะอิงมีสิทธิ์เต็มที่แล้ว
เหลือสายฟ้า ยังคงเชียร์เขื่อนต่อไป
-
สมน้ำหน้ายัยสองคนนั้น
ผู้ชายด่าไปขนาดนั้นยังกล้ามาหาเรื่องคนของเค้าอีก ทีนี้เป็นไง โดนด่าต่อหน้าคนทั้งโรงอาหาร
คราวนี้ทั้งพี่เกียร์พี่เขื่อน มีสติจัดการปัญหาซักทีนะ นอกจากจะแก้ปัญหาได้แล้ว ยังเป็นการแก้ข่าวลืออีกด้วย
-
ทีนี้จะได้พูดได้เต็มปากเต็มคำสักทีว่ามีแฟนแล้วอย่ามายุ่ง ชะนีนี่ก็เหลือเกินอะไรมันจะหน้าด้านหน้าทนแล้วขี้มโนหนักขนาดนั้น นั่นหนังหน้าหรือตาปลา ด้านเหลือเกิน :beat:
ก็อย่างว่าพี่เกียร์ก็คงทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้วจริงๆนั่นแหละ คนมันมีปากมันก็พูดออกมาเหยียดคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูสูงขึ้น ซึ่งมันน่ารำคาญและน่าสมเพชมากๆ ยื้อดูใจไปก็เสียเวลาเปล่า รวบหัวรวบหางมันนี่แหละ
-
ก็เด็ดขาดแบบนี้ก็สิ้นเรื่องแล้วพี่เกียร์ หุหุ
ทีนี้อิงจะได้ลงไม้ลงมือได้หน่อย เหลือแต่พี่เขื่อนสงสัยจะต้องโดนซ้อมก่อน 555 สายฟ้าดูจะแค้นมาก
-
ผญ ในนิยายวายนี่โคตรน่าละอาย = =' อยากได้ผัวจนตัวสั่น หน้ามืดตามัวกันไปหมด
เขื่อนนี่งานหินกว่าเกียร์แน่ๆ
-
จะมีบรรยากาศแบบนี้อีกกี่ตอนนนนนนน 55555
คือเราเป็นคนนึงที่อยากให้คืนดีเร็วๆ อาจไม่สมควรให้อภัยแต่แบบพอละมั้งงง
แต่อยากอ่านตอนหวานๆหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่ยัยเกรซละค่ะ555
-
ก็ยังดีนะเกียร์ที่กล้าประกาศกลางโรงอาหารไปแบบนั้น แต่ว่ามันไม่สะใจเท่าไหร่ 5555 เป็นสุภาพบุรุษมากไปหน่อย ให้เกียรติคนที่ทำลายเกียรติคนที่เรารักมากไป เป็นคนเหี้_ๆด่ากราดนังผู้หญิงที่คิดจะทำความรักเราพังแบบเจ็บแสบบ้างก็ได้ เผื่อมันจะไปกระตุ้นต่อมระลึกความดีให้ชะนีนางนั้นพ่นยางอายออกมาแล้วหลีกทางไปไกลๆ
-
อีเกียร์ตีเนียนเบยยยย :laugh:
เขื่อนสิ...หนักแน่ คริๆ :hao7:
-
เกียร์จัดการอะไรไม่ได้ซักอย่าง :katai2-1:
-
อย่ามัวแต่งอนคนตัวโตเลย ร่วมมือกันจัดการพวกชะนีขี้มโนไม่ดีกว่าหรือ :hao7:
อิงกับพี่เกียร์ก็คืนดีกันแบบมึนๆแล้ว แต่ฟ้ากับพี่เขื่อนนี่ยังต้องลุ้นต่อไป เพราะเดาใจฟ้ายากจังเลย ฟ้าสายโหดอ่า :hao5:
-
น่าจะตบอิผู้หญิงขี้มโนสักทีสองที!! แต่เกียร์กับอิงก็เป็นแฟนกันซะที!?
-
ลุ้นสายฟ้าขาโหด งานนี้มีเฮ
-
เพิ่งรู้เหรอพี่เกียร์ว่าต้องทำยังไง
จะปกป้องคนรักยังไง
และบอกคนที่มาเกะกะขวางทางยังไง
ชอบนะสำหรับความคิดของพี่เกียร์ในตอนนี้
รู้แต่ว่าพี่เกียร์ทำดีมาก
เอาใจช่วยนะพี่เกียร์ ฉุดอิงเข้าห้องเลยไหมหรือว่าต้องไปเรียนก่อน อิอิ
-
โอ๊ยย พี่เกียร์แกขอน้องเป็นแฟนทั้งทีจะโหดไปไหนนน :laugh:
รอออออออ :katai5:
-
เล่นทีเผลอนะเกียร์
-
:pig4:
อยากอ่านอีก
-
เอิ่มมมม ใจร่มๆนะฟ้านะ คราวนี้ไม่ใช่ความผิดอิพี่เขื่อนละเน้อ ชะนี่ล้วนๆไม่ปนค่างจ้าาาา คุยกันดีๆ
ลบคำนินทาว่าร้ายหน่อย
-
ติดงอมแงมเลย
หลงเข้ามาอ่าน
งานการไม่ได้แตะ
แต่ก็รอให้พี่เขื่อนง้อน้องสายฟ้าอยู่นะคะ
o13
รอตามอ่านค่า
-
สรุปว่าเป็นแฟนกันอย่างง่ายดาย
-
ง่ายไปมั้ยอ่าา
แค่ระเบิดครั้งเดียวก็ มาคืนดีเลยอ่ออ
แล้วที่ผ่านมา ความรุสึกของอิงไม่มีความหมายเลยหรอ :mew2: :mew2:
-
ชะนีสองตนถือว่ามีบุญอยู่ที่ไปหาเรื่องในสถานศึกษา
เพราะถ้าอยู่ข้างนอกแล้วบอกเลยว่าศพไม่สวยแน่
ส่วนอิงก็อย่าเพิ่งไปใจอ่อนเลย กับผู้ที่ไม่เด็ดขาดอะ
มาเออออเองให้เขาตกลงเป็นแฟน
แหม๊ ไหลเนียนเลยนะ ไม่นึกถึงความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นมาเลย
-
สู้ๆเขื่อน 555 :hao7: :hao7:
-
กร๊ากกกกกก พี่เกียร์ฮาอ่ะ โคตรเผด็จการเลย น้องอิงโดนยึดอำนาจซะแล้ว :m20:
-
แล้วไมไม่เผด็จการไปแต่แรกเลยล่ะ 5555
-
ขอบคุณ :)
-
26
สายฟ้ามองตามแผ่นหลังเพื่อน หลังจากอีกฝ่ายหันมามองเขาครั้งหนึ่ง เขาส่ายหน้าสื่อว่าไม่ต้องห่วง
ดูท่าจะจบลงด้วยดีแล้วสินะ ... ส่วนเขา หึ มันคนละคนกัน แล้วก็แทบจะคนละเรื่องกันเลยทีเดียว
คู่นั้นเขาเพิ่งจะคบกันจริงจัง มันยังพอฟังกันได้อยู่ แต่ของเขามันไม่ใช่ไง
สายฟ้าเบี่ยงตัวหลบคนที่ขวางทางอยู่ แล้วก้าวเดินโดยไม่ปริปากสักคำ
“ฟ้า..หมับ..”
“ควับ!..วืดด!...ผัวะ!!”
“กึก!..”
เพียงชั่วพริบตาเดียว หางคิ้วของคนที่คว้าจับคนที่ทำท่าจะเดินหนีไว้
ก็มีเลือดสดไหลอาบลงมา ตามสันกรามที่ขบกันเพราะความเจ็บ หากแต่ไม่ยอมปริปากร้องโอดโอย
นัยน์ตาคนที่ พอถูกคว้าข้อมือไว้ก็หมุนตัวฟาดปลายเท้าขึ้นสูง
จนเป็นเหตุให้อีกคนเลือดอาบหน้าอยู่ตอนนี้ มันแค่ไหวระริกเพียงแค่เสี้ยววิเท่านั้น
ก่อนจะหมุนร่างเดินไปยังทางเดิมอีกครั้ง
“ฟ้า....”
ความเร็วของฝีเท้ายังคงสม่ำเสมอ ไม่มีแม้แต่จะชะงักเมื่อถูกเรียกชื่อ
เมื่อเห็นว่าอีกคนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเดิน เขื่อนเลยต้องรีบวิ่งไปดักข้างหน้าอีกครั้ง
“ กึก”
สายฟ้ายอมหยุดเดินก็จริง แต่รอยยิ้มแสยะนั่นทำเอาคนตามง้อเหงื่อไหลเลยทีเดียว
“ ขอโทษ..”
รอยยิ้มเย็นถูกหุบลงความเรียบเฉยถูกนำมาแทนที่ ง่ายดีนี่
“ ขอโทษ!..”
เสียงทุ้มห้าวของหนุ่มวิศวะเพิ่มความดังขึ้นอีก เมื่อเห็นอีกคนยังเฉย
ร่างโปร่งตรงหน้าค่อยๆยกมือเรียวขึ้นปลดกระดุมเสื้อนักศึกษา ลงทีละเม็ด ที..ละ..เม็ด
เขื่อนมองการกระทำของอีกคนอย่างไม่เข้าใจ แต่เมื่อกระดุมเม็ดที่4หลุดจากรัง
ปลายนิ้วเรียวขาวก็ค่อยแหวกสาบเสื้อ ที่เหนียวเหนอะเพราะคราบเครื่องดื่มรสซ่าออก
จนเห็นแต่แผ่นอกเกลี้ยงเนียนที่ซ่อนอยู่ภายใน
เขื่อนขันณ์ยิ่งกว่าช็อค
“ หมายความว่าไงสายฟ้า!.?”
เกียร์ไม่มี มันคือ..............
“ มึงรู้ความหมายของเกียร์นี่ไหม?”
กว่าจะได้มันมามันลำบากยากเย็น และความหมายของมันก็มีมากเช่นเดียวกัน
เขาร้อยเกียร์สีเงินเข้ากับสร้อยสีเดียวกัน ให้กับคนที่เขาฝากใจเอาไว้
คนที่นั่งซ้อนตักเขาพยักหน้า ว่าพอเข้าใจความหมายของของสิ่งนี้อยู่บ้าง
“ อย่าถอด ถ้าไม่ใช่กูเป็นคนถอด”
เขาก้มลงจูบหลังคอคนที่ยกหัวใจให้อย่างรักใคร่
“ แต่ถ้าพี่นอกใจล่ะ?”
คนซ้อนตักอยู่ใช้มือข้างเดียวกับหัวใจกำสิ่งที่เพิ่งได้มาไว้แน่น
“ กูยอมให้มึงถอด แต่เชื่อเถอะ มันจะไม่มีวันนั้น วันที่มึงต้องเป็นคนถอดมันออกด้วยตัวมึงเอง
กูรักแค่มึง..คนเดียว”
อ้อมแขนแกร่งโอบกอดคนรักแน่น ไล่จูบไปทั่วฐานคอ
“ จำไว้ให้ดีด้วยล่ะ”
คนในอ้อมกอดกระซิบบอกที่ข้างหู ก่อนจะเอียงใบหน้าสวยไปประทับจูบ
กับริมฝีปากที่ยังคลอเคลียกับลาดไหล่เนียน ที่เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด
“ ไม่!..ฟ้า..พี่ไม่เลิก!!..”
ร่างโปร่งทำเพียงแค่เอียงคอมองอีกฝ่ายที่กำลังลนลาน
เขาปล่อยให้น้ำตาหล่นต่อหน้าอีกคนเพียงแค่หยดเดียวเท่านั้น ไม่ได้เช็ดมันออก
ปล่อยให้มันแห้งเหือด ไปกับอากาศที่ร้อนอบอ้าวในยามบ่ายอย่างนี้
ให้มันเผือดหายไปเหมือนกับความเชื่อใจที่มีให้อีกคน คำสัญญาเพียงข้อเดียว
อีกฝ่ายยังรักษามันไว้ไม่ได้ แล้วต่อไปเขาจะฝากชีวิตไว้ด้วยได้ยังไง
แค่ก้อนเนื้อเท่ากำปั้นยังไม่มีปัญญาอย่างนี้
“ ไม่นะฟ้า..พี่ไม่เคยนอกใจ หรือนอกกายอะไรทั้งนั้น คืนนั้นเขาแค่ติดรถไปเพราะเป็นทางผ่านเท่านั้นจริงๆ
มันไม่ใช่อย่างที่ฟ้าเข้าใจ...โธ่โว๊ย!!..ฟ้า...พูดอะไรบ้างสิ จะด่าจะว่าอะไรพี่ก็ได้ อย่าเอาแต่เงียบแบบนี้”
เขื่อนปากคอสั่นไปหมด คว้าจับ คนตรงหน้าก็ก้าวถอยห่างไม่ให้จับได้อีก
“ หึๆ..”
เสียงหัวเราะขื่นๆถูกส่งมาพร้อมกับสายตาแห่งความผิดหวัง มันกระแทกใจร่างสูงเข้าอย่างจัง
เสียใจที่สุดในตอนนี้ ก็คือการที่ต้องเห็นคนที่รักเสียใจเพราะตัวเองนี่แหละ
ทำยังไงดีอีกคนไม่ยอมเชื่อเขาเลย เขารู้ว่ามันเชื่อยาก แต่จะให้เขาทำยังไง
เขากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
“ เชื่อพี่เถอะนะฟ้า..”
คำขอร้องดูจะไม่เป็นผล เมื่อสายฟ้าเอาแต่คิดว่า หากคืนนั้นเขาไม่บังเอิญไปเจออีกคนเสียก่อน
มันจะเกิดอะไรขึ้น ก็ในเมื่อตอนที่เขาเห็นตอนนั้นคนของเขา ไม่มีทีท่ารำคาญ
หรือคิดจะแกะคนที่ทั้งกอด ทั้งเบียดตัวเองอยู่ออกเลยแม้แต่น้อย
แล้วก่อนหน้านั้นล่ะ พวกเขาไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว ที่อโคจรอย่างนั้น แม้แต่ใจห้องน้ำยังสมสู่กันได้
จะนับประสาอะไรกับการนั่งควักนั่งล้วงกันในวงเหล้า
“ ถ้าขับไม่ไหว ให้คนที่ไม่เมาขับให้....เป็นห่วง”
ข้อความที่เขาส่งไปอีกคนได้สนใจเปิดมันอ่านไหม จำได้ว่าเขารออยู่กว่าสิบนาทีจนเป็นชั่วโมง
อีกคนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเปิดอ่านสิ่งที่ส่งไป หรือเพราะกำลังนั่งกอดนั่งจูบกับใครอยู่หรือเปล่า
ในเวลาที่เขาห่วงหาอย่างนั้น
บอกให้ไว้ใจก็ทำ บอกให้เชื่อใจก็ทำ ก็แล้วจะเอาอะไรจากเขาอีกเล่า
ความกลัวที่เขานึกกลัวว่ามันจะมาถึงในสักวัน ในที่สุดมันก็มาถึงจริงๆ
ตอนนั้นตัวเขาคิดว่าถ้าหากขาดอีกคนไปเขาจะเป็นยังไง คงยับเยินไม่มีชิ้นดี
แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ มันแทบขาดใจตายเสียให้ได้เลยทีเดียวเชียวล่ะ
ที่ยังทำฝืนยืนอยู่ได้ทุกวันนี้ก็ว่าตัวเองเก่งมากแล้ว
ใจพี่จะขาดแล้วนะฟ้า เชื่อเถอะนะ นะเชื่อพี่สักครั้ง
ความในใจที่เขาถ่ายทอดไปทางสายตา เขารู้ว่าอีกคนรับรู้ความรู้สึกที่เขาส่งผ่านไปได้
แต่จะยอมเชื่อหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง
ร่างโปร่งที่ดูเหมือนจะบอบบางลงยิ่งกว่าเก่าเพราะพิษรัก
ค่อยๆหมุนตัวแล้วก้าวเดินออกไปอย่างเงียบๆอีกครั้ง
นาทีนี้เขื่อนไม่แม้แต่จะกล้าแตะต้องตัวอีกฝ่าย
นัยน์ตาแดงกล่ำมองตามแผ่นหลัง ที่ไหล่ลู่ลงทั้งสองข้างนั้น อย่างใจหาย
“ พี่ขอโทษ!..”
เขื่อนขันณ์ตะโกนลั่น ไม่ต้องบอกว่ามันจะดังขนาดไหน เมื่ออดีตหัวหน้าว๊ากเกอร์ตะโกนอย่างนี้
“ ผมขอโทษ!!...”
อีกครั้งแต่ดังยิ่งกว่าเดิม เมื่ออีกคนยังก้าวเท้าต่อไปอีกก้าว
“ ผมขอโทษครับ!!!...”
และอีกก้าว สายฟ้าหยุดปลายเท้าลงในที่สุด เขาก้าวเท้าได้เพียงห้าก้าวเท่านั้น
ร่างโปร่งถอนหายใจออกมาแผ่วเบา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองดวงตะวันที่กำลังเจิดจ้าเต็มที่
กลืนก้อนน้ำตาลงในอกอย่างยากเย็น หลับตาลงรับรู้ความรู้สึกของตัวเองและของอีกฝ่าย
“ ตุบ!..ผมขอโทษครับ!!!!.....”
ร่างสูงใหญ่ของเขื่อนขันณ์คุกเข่าลงอย่างหมดท่า
ตะโกนจนสุดเสียงที่มี ย้ำความรู้สึกของตัวเองให้อีกฝ่ายรับรู้
เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีแล้ว เขาไม่รู้จริงๆ
“......ครับ...”
ก็ได้ยินแล้วล่ะที่อีกคนด่ากราดผู้หญิงคนนั้นเสียงดัง คงต้องกลืนน้ำลายตัวเองแล้วล่ะสายฟ้า
อันที่จริงใจเขามันอ่อนให้อีกคนตั้งแต่เห็นคนรัก
มานั่งเฝ้านอนเฝ้าเขาตลอดตั้งแต่ทะเลาะกันมาได้สักระยะแล้ว แต่ที่ยังทำใจแข็งอยู่ก็เพราะอยากจะพิสูจน์
ความอดทน อดกลั้นเพราะรักเขาอย่างปากว่าจริงหรือเปล่าของอีกฝ่ายด้วย...ก็เท่านั้น
เขื่อนเงยหน้าอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง และถึงแม้จะแผ่วเบาขนาดไหน เขาก็ได้ยิน
“ หมับ!..”
เข้าคว้ากอดอีกคนจากด้านหลังทันที เมื่อคนรักยอมใจอ่อน
“อึก..”
“ ไม่ร้องนะฟ้า ไม่ต้องร้องแล้ว..”
เห็นมึงร้องอย่างนี้ รู้ไหมใจกูจะขาดแล้ว
ใบหน้าคมคายซบลงกับไหล่แคบกว่า ของคนที่ตัวเองโอบกอดไว้ทั้งตัว
สายฟ้ารับรู้ถึงความชุ่มตรงหัวไหล่ หากแต่เขาไม่ได้พูดมันออกมา
ยอมรับในที่สุดว่า ตัวเขาเองก็ขาดอีกคนไม่ได้ แม้มันจะขัดแย้งกันอยู่ในใจของเขาว่า
เขายังอยากจะคบหาอีกคนต่อจริงๆน่ะหรือ ในเมื่อเรื่องราวในครั้งนี้
มันสั่นคลอนความไว้เนื้อเชื่อใจอีกฝ่ายไปหมดแล้ว
แต่ก็เพราะรักคนที่กอดเขาอยู่นี้มากเหลือเกิน ใจเขามันถึงได้ยอมอ่อนลงมา
บางทีเงื่อนไขที่เขาจะตั้งขึ้นนี้ อาจจะพอช่วยเรียกความเชื่อมั่นในตัวอีกฝ่ายกลับคืนมาดังเดิมบ้างก็ได้
เงื่อนไขที่ว่า หากเขายังไม่มั่นใจตัวอีกคน เกียร์ที่เขาถอดออกนั้นเขาก็ยังจะไม่สวมมัน
ส่วนบทลงโทษ ที่อีกคนปล่อยให้ใครก็ไม่รู้มายืนด่าเขาต่อหน้าเจ้าตัวนั้น... หึๆ
.... จะเอาให้จำลึกไปถึงกระดูกดำเลยทีเดียว...
ส่วนคนที่ได้รับการให้อภัยนั้นกลับคิดย้ำภายในหัวว่า
ชาตินี้ใครหน้าไหนเขาก็ไม่ให้ซ้อนท้ายทั้งนั้น ... จำจนวันตาย
“ฟู่!..เฮ้อ!!...”
กลุ่มนักศึกษาที่พากันแอบซุ่มดู ต่างพากันลุ้นยิ่งกว่าผลสอบปลายภาคเสียอีก
ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องคณะวิศวะ แทบจะเข้าไปกราบอีกคน ให้ยอมใจอ่อนให้รุ่นพี่ที่เคารพรักของพวกเขาเสียที
ใจหายใจคว่ำหมดตอนสายฟ้าทำท่าจะเดินหนี แต่จริงๆคงไม่เรียกว่าทำท่าหรอก
คงจะเดินหนีไปด้วยความตั้งใจจริงๆนั่นแหละ
ตอนคนตามง้อโดนฟาดปากด้วยปลายรองเท้าหนังมันวับ ก็พากันซี๊ดปากเจ็บแทน
ตอนอีกคนหยุดเดินพวกเขาก็กลั้นหายใจไปด้วย ลุ้นว่าคนตัวใหญ่จะทำยังไง
ให้ตาย...
ทั้งสองคู่ทำเอาพวกเขาหัวใจจะวายตามซะให้ได้จริงๆ
ไม่ใช่อะไร หลายวันมานี้ ใครต่อใครก็เข้าหน้ารุ่นพี่ทั้งสองไม่ติด
แม้ทั้งคู่จะไม่ค่อยมีชั่วโมงเรียนแล้วก็ตาม แต่ใช่ว่าจะไม่มี
ไอดำทะมึนที่แผ่รอบปกคลุมบริเวณที่พวกเฮียนั่ง รุ่นน้องต้องรีบเผ่นหนีกันแทบไม่ทัน
ปกติก็เถื่อนกันพออยู่แล้ว นี่บวกความโหดเข้าไปอีก พวกพี่ๆในกลุ่มนั้นยังบอก
“ อยู่ให้ห่างจากไอ้สองตัวนั้น ถ้าไม่อยากโดนมันคาบหัวเอา”
แต่ก็พอมีอยู่เหมือนกันกับบางสายตาของบางคน ที่ไม่อยากให้ทั้งสองคู่ต้องคืนดีกัน
เหตุผลที่มีก็ไม่กี่ข้อนักหรอก อย่างที่พอจะรู้กันอยู่ว่าทำไม.....
tbc....
-
กรี๊ดดดดดดดด
-
ฟ้าโหดมาก 555
-
จำไปจนตายนะคะพี่เขื่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก เค้าเชียร์ฟ้าให้กระทืบพี่เลยนะคะ :m20:
-
โอเค ครั้งนี้คนอ่านอภัยให้ทั้งเขื่อนและเกียร์
แต่ถ้ามีครั้งหน้า ปลดจากตำแหน่งพระเอกถาวร!
เข้าใจนะว่าบางทีก็ไปบังคับนัวชะนีเกรซและอีฟให้ไม่มายุ่งด้วยไม่ได้
แต่ที่ทำได้คือพวกแกต้องไม่ยุ่งกับพวกมัน หรือเก้งกวางย่างชะนี่นไหนๆ
และต้องปกป้องคนที่พวกแกรักให้ได้ พิสูจฯให้เห็นด้วยนะ!
ฟ้า สายโหดมาก!!! ชอบ สะใจดี
คราวหน้าถ้ามีเรื่องงี้อีก จะยุให้ฟ้าเล่นเพื่อนกับอิงไปซะเลย! 555
-
:mc4: ฉลองฟ้ากับเขื่อนดีกันแล้ว
ตอนต่อไปคงจะหวานแล้วนะ :mew1:
-
เคลียร์กันซักที :heaven
-
ใครที่ไม่อยากให้ทั้งสองคู่ต้องคืนดีกัน :z6: :13223:
จำไว้ให้ขึ้นใจเลยนะทั้งเขื่อนทั้งเกียร์อย่าให้ชะนีที่ไหนมาเกาะแกะอีก
สายฟ้าโหดมากกกกกกกกล่อซะเขื่อนได้เลือดเลย
อยากเห็นอิงโหมดดาร์คแบบสุดๆเหมือนกัน
แต่เจอเกียร์มันเล่นมัดมือชกให้คืนดีนี่อดเลย
หลังจากนี้จะเป็นยังไงนะอาจจะหวานก่อนมีมรสุมเข้ามาอีกหรือเปล่า
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สายโหดของแท้
-
คืนดีกันแล้วววว ลุ้นจนน้ำตาไหลลลล
ขอบคุณสวรรค์ ขอบคุณพระเจ้า กีสสส
ขอบคุณรักเขียนนน
-
ทิ้งท้ายเหมือนจะมีใครจ้องจะมาเป็นมือที่สามของสองคู่. ฟ้าโคตรแมน. ชอบมากกก. เขื่อนคงจำไปจนวันตาย
เกียร์กับเขื่อนจัดการชะนีที่มาก่อเรื่องด้วย. ให้หลาบจำด้วย. อย่าให้มาลอบกัดอิงกับฟ้าอีก
ขอหวานกันมั่งนะคะ. ตามลุ้นเครียดกันมาหลายวันแล้ว. ขอบคุณค่ะ
-
.หมดท่าว๊ากเกอร์เลย 555 สายฟ้าเท่ห์มากนึกว่าจะไม่ใจอ่อนแล้ว
-
คืนดีกันแล้ว ต่อไปคงไม่มีแบบนี้อีกนะ
-
ขอบคุณ :)
-
จิกหูอีพี่เขื่อนให้มันกลับไปซักผ้าให้ด้วย
ยังเจ็บใจชะนีไม่หาย ไม่น่ากลับไปตัวเปล่า
เจอกันคราวหน้าแนะนำให้สายฟ้าพกหมามุ่ยไว้ยัดปากมันนะ
แล้วพาไปล้างด้วยน้ำกรด เอาให้สะอาด
-
ถ้าฉันไม่เห็นด้วยกับการคืนดีของพวกเธอแปลว่าฉันเป็นนางมารร้ายสินะ เอาเถอะคืนดีกันได้ก็ดีแล้ว ทะเลาะกันเมื่อไหร่ ฉันจะมารุมด่ามันใหม่
-
เอาให้จำไปจนวันตายเลยยยย :3125: :laugh:
-
อ้าววว เค้าคืนดีกันแล้ว ปรบมือ!!!
อีพวกขี้อิจฉา ตาร้อน ที่รอจังหวะแทรกแซงอยู่ ถอยไปนะจ๊ะ
ส่วนเกียร์และเขื่อน กูยังคงรอสมน้ำหน้าพวกมึงอยู่เสมอ กร๊ากกกๆๆๆๆ :laugh:
-
สายฟ้าาาาาาาาา
เลิฟฮิม
เป็นเคะที่น่ารักมาก แมนมากกกกกกกกกก
-
เท่ไปเลยค่ะพี่เขื่อน แต่ก็นะผิดเองก็ต้องโดนแบบนี้
-
พี่เขื่อน อย่าทำให้สายฟ้าเสียใจอีกนะ!!!! #ทีมสายฟ้าสายโหด :hao3:
-
เรารับรูุ้ว่าเขื่อนสำนึกผิดนะ แต่อิพระเอกเนี้ยดิ
-
สายฟ้าโคตรโหดเลยอ่ะ อย่าว่าแต่รุ่นพี่รุ่นน้องวิศวะลุ้นให้เค้าคืนดีกันเลย เราคนอ่านยังลุ้นไปด้วยจนลืมหายใจ :เฮ้อ: ดีใจอ่ะ เค้าคืนดีกันแล้ว :katai2-1:
-
ลุ้นแทบหยุดหายใจ คืนดีกันแล้วววว เย้ๆๆ :mew1: :katai2-1:
-
เฮ้ออออ คืนดีกันซะที หวังว่าคงจะไม่มีคราวหน้าหรอกนะ เขื่อน เกียร์
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
นึกว่าจะไม่ยอมซะแล้วววววว
-
:mew1: :mew1:
-
ชอบตอนนี้มากไม่อ่อนจนเกินไปและไม่แข็งจนเกินไป o13
ชอบสายฟ้ามากกกกก :-[
-
กว่าจะคืนดีกันได้นะเนี่ย เฮ้ออออออออออออออออออ
-
ฟ้าโหดมากกกก
-
ทำไมเดี๊ยนน้ำตาจิไหลลลลลล สงสารทั้งคู่ :hao5:
รอดูสายฟ้าเอาคืน!!!!!
-
หวังว่านัง ชะนี 2ตัว คงจะเข็ดนะ
สายฟ้านี่ ราชินีเคะจริงๆ โหดมาก เขื่อน อย่าพลาดให้ชะนีอีกละ
-
เฮียสายฟ้าาาาาาา เฮียโคตรเท่อ่ะ
-
เท่มากกกกกกกกชอบสายฟ้าเหลือเกิน
-
เพื่อให้ยุติธรรม พอเกียร์ เขื่อน ประพฤติตัวดี เรียกความเชื่อมั่นกลับคืนมาจากสองเมียได้แล้ว น่าจะให้มีตัวผู้มาติดพันอิงกับฟ้า เอาแบบหน้าด้านหน้าทนไล่ไม่ไปยิ่งกว่าชะนีนั่น แถมให้อยู่ในสถานะที่สองเมียปฏิเสธความใกล้ชิดไม่ได้อีก จะได้แฟร์ๆ เข้าใจความรู้สึกกัน น่าจะสนุกดี
-
:try2: :try2: :try2: :try2:
ลุ้นมากอ่ะ
เหนื่อยเลย
ดีใจด้วยนะพี่เขื่อน
รอตามอ่านจ้า
ติดเลย อิอิ
o13
-
สั้นอ่าาาา
-
สนุกมากกกกกกกกก บอกตรงๆ อ่านแล้วอยากอ่านเรื่องของสายฟ้าเลย เฮียแกอย่างเท่ :กอด1:
ชอบมากๆ เป็นกำลังใจให้ :L2:
-
เกือบไปแล้วพี่เขื่อน ลุ้นแทน
-
เอาล่ะ ต้องคุมความประพฤติตัวเองแล้วนะเขื่อน
ถึงจะคิดว่าไม่มีอะไร แต่บอกเลยใจตัวเองนี่แหละที่เชื่อไม่ได้ คิดเหมือนสายฟ้าทุกประการ ถ้าคืนนั้นไม่ไปเจอกันซะก่อนจะเป็นยังไง อะไรๆมันก็เกิดจากที่ว่าไม่มีอะไรเนี่ยแหละ
-
คืนดีกันก็ดีแล้ว ต่อไปก็เป็นฉาก :pighaun: :haun4:
-
ต่อไปนี้กราบเมียเช้า-ก่อนนอนด้วยนะเขื่อน :hao7:
-
อ๊ายยยยยยยยยย~ อยากได้สายฟ้าเปนฝาชีอ้ะ อยากได้ๆ :ling1:
-
สถานการณ์เข้าสู่สภาวะสงบสุข :hao3:
-
เฮ้ออออออ..... :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ลุ้น...ซะ..!!!
-
ยังไม่สมใจเล้ยยยย :katai1:
-
+1 ให้กับความกล้า....
-
ดีแล้วที่คืนดีกัน อย่าให้ความหวังผู้หญิงอื่นเลย
แล้วก็สมควรที่จะสั่งสอนผู้ชายให้สำนึก แต่ก็ต้องไม่ทำร้ายหัวใจตัวเองด้วยนะ
-
สายฟ้าของเจ้เด็ดจริงๆ >..<
ชอบมากกกก <3
รอน้าาา
-
สานฟ้าสุดยอดๆๆๆๆๆเขื่อนจำให้ขึ้นใจเลยน่ะ
-
ฟ้าสายแข็ง
-
ดี๊ดี
-
เขื่อนท่าจะได้เป็นผุ้นำคนต่อไปของสมาคมพ่อบ้านวิศวะใจกล้าแล้วมั๊งนี่
ใจฟ้าเองก็รักแฟนมากๆนะ ใจอ่อนไปตั้งนานแล้วแต่ยังอยากจะให้เขื่อนได้รับบทเรียน มาเจอชะนีตามมาหาเรื่องแบบนี้ก็ลำบาก
ถึงต่อให้ไม่มีอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นแต่เล่นมาตามราวีออกตัวแรงแบบนี้เป็นใครๆก็คิดมากเข้าใจผิดอยุ่ดี มีใครที่ไหนที่แค่ตามหนีบหนุ่มยังไม่ได้ซั่มก็ตามมารังควาญเมียเขา
เขื่อนฟ้าเราไม่ห่วงนะ ฟ้าแกร่งพอที่จะจัดการกับเขื่อนได้ เขื่อนเองก็น่าจะสำนึกแล้ว
เหลือแต่เกียร์แหละที่มั่วนิ่ม พาลพาเลแล้วก็ลากน้องไปจัดการ เจ็บตรงที่เกียร์ว่าตัวเองคงจัดการกับเกรซได้แค่นี้
ให้เกียรติผู้หญิงเป็นเรื่องที่ดีค่ะ แต่ต้องดุด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่น่าได้เกียรติหรือเปล่า อย่างฟ้ากับอินก็เหมือนกันโดนหาเรื่องนะคะ จะกลับไปซัดชะนีสองคนนั้นเราคิดว่าไม่ผิดค่ะ เพราะว่านางมาหาเรื่องก่อน ต่อให้ชะนีสองคนนั้นเป็นลูกสาวเราๆก็จะด่าว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง เพราะไปเริ่มราวีเขาก่อน
จากตอนนี้ก็พากันเอาคืนนังสองตัวนั่นดีกว่าค่ะ น่าจะเอาคลิปลงโซเชี่ยล คนจะได้รู้ว่าทั้งนี้ทั้งนั้นเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากพวกนางมาหาเรื่องก่อน ขนาดโดนผู้ชายด่าแล้วยังไม่วาย
-
นึกว่าฟ้าจะไม่ยอมลงให้ซะอีก เพราะยังดูมีอารมณ์คุกรุ่นกับผู้หญิงคู่กรณีอยู่ แต่ตามความคิดของเราคิดว่าฟ้ากับพี่เขื่อนคบกันมานานแล้ว เพียงคำพูดของคนอื่นแค่นี้ไม่น่าจะมีผลอะไรกับความสัมพันธ์ของทั้งสองมากนัก แต่ฟ้าก็ดูจะโกรธมาก บางทีก็งง สับสน ว่าตกลง ฟ้าโกรธเรื่องมีคนมานั่งทับที่ หรือโกรธที่เค้าว่าต่อหน้าแล้วแฟนไม่ปกป้อง หรือคิดว่าเขื่อนนอกใจ หรือทั้งหมด :really2: แต่ไม่ว่ายังไงก็ดีใจกับพี่เขื่อนด้วยนะคะที่คืนดีกันได้
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
รักสายฟ้าาาาาาาาาาาาาา
ทีมสายฟ้าาาาาาาาาาาาา
-
สายฟ้าาาาาา เท่มากกกก :mew1: :mew1:
-
ไม่เข็ดคราวนี้จะเข็ดคราวไหน หึๆๆ น้องเคะเรื่องนี้ชนะเลิศทุกคนเลยค่า จัดว่าเด็ด
ขอยคุณค่ะ
-
สายฟ้าขาโหดดด ดีแล้วที่คืนดีกันได้
-
สุดยอดเลยครับ หน่วงและเศร้ามาก
-
ดีใจที่กดเข้ามาอ่าน เพราะเห็นชืีอเรื่องมาสักพัก
วันนี้อยากรู้ว่าจะเป็นความรักแบบไหนกันนะ
พอได้อ่านเท่านั้นแหล่ะ อ่านรวดเดียวทันเลย
จะบอกว่า ภาษาเขียนดีมาก อ่านลื่นไหลมาก
นิสัยตัวละครแต่ล่ะตัวก็มั่นคงกันดีมาก
่สองคู่นี้เขาเป็นคู่ที่เหมาะกันนะ
คือไม่มากไปไม่น้อยไป
สรุปคือชอบอ่ะ
มาต่ออีกนะ
-
เย้!คืนดีกันแล้ว~ ^^
-
27
“พ่อ...”
ร่างสูงเรียกผู้ให้กำเนิด ขณะท่านนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รอกินข้าวเช้าอยู่ เขานั่งลงไม่ห่างจากท่านมากนัก
เสียงแม่เขาทำอะไรก๊องแก๊งเคร๊งคร๊างอยู่ในครัว
“หือ?..”
ช่างเครื่องมากอายุรับคำลูกชายคนโต แต่ยังไม่เงยหน้าละสายตาจากหน้ากีฬาแต่อย่างใด
“พ่อ...”
คนที่มีเรื่องจะพูดด้วยเรียกอีก เมื่อเห็นท่าว่าพ่อยังไม่สนใจตัวเองเท่าที่ควร
“ บ๊ะ..ไอ้นี่ มีอะไรก็พูดมาสิวะ อ้ำๆอึ้งๆ ยังกะไปทำใครเขาท้องมายังงั้นล่ะ”
คนแก่ปิดหนังสือพิมพ์ในมือฉับ มองหน้าเข้มๆของลูกชาย ปกติมันไม่ค่อยทำตัวมีพิรุจอย่างนี้
“ ใครทำใครท้องยะ?”
คนมีอำนาจมากที่สุดในบ้านถือถ้วยกับข้าวมาวางบนโต๊ะ ยืนเท้าเอวถามหลังจากได้ยินเสียงสามี
พูดกับลูกชายแว่วๆ
แต่คำพูดที่คนเป็นแม่ถามมานั้น ทำให้ชายหนุ่มอดคิดในใจไม่ได้ว่า
สงสัยพ่อกับแม่เขาต้องผิดหวังแล้วล่ะ ก็ในเมื่อแฟนเขา.. มันท้องไม่ได้
“ ผมมีแฟนแล้วนะ จะพามาให้รู้จัก”
เกียร์ทำหน้าบอกไม่ถูก หลังจากบอกพวกท่านแล้ว
“ คนนี้เอาจริงเหรอวะ ทุกทีเห็นแต่ควงไปควงมา”
คนควงมันเยอะแยะกิ๊กกั๊กอะไรก็มีให้เพียบ แต่ไม่เคยเห็นบอกว่าเป็นแฟนเลยสักคน
แต่ก็ไม่เห็นสาวมาตามมันที่บ้าน นานแล้วเหมือนกันนะนี่
แต่ก็นะ....นึกว่าเรื่องอะไร คนเป็นพ่อเปิดหนังสือพิมพ์อ่านต่อ
แต่ไหนแต่ไรมาเรื่องคนรักเรื่องหัวใจของลูก พวกท่านก็ไม่ได้เข้มงวดอะไรอยู่แล้ว
ในเมื่อพวกท่านเองก็หนีตามกันมา เพราะปู่ย่าตายายของพวกมัน ไม่ยอมให้พวกท่านรักกัน
ห้ามคนรักกัน ก็เหมือนกับฆ่ากันนั่นล่ะท่านคิดอย่างนั้น
ในเมื่อไม่มีหัวใจ มันก็เหมือนกับตายทั้งเป็นไม่ใช่หรือ
“ ก็แค่มีแฟน แล้วทำไมต้องทำหน้าหนักอกหนักใจอย่างนั้นเจ้าเกียร์?”
นางพิมลวรรณ เดินเข้ามาจ้องใบหน้าคมสันของลูกชาย ที่นั่งอยู่ข้างคนเป็นพ่อแต่เก้าอี้คนละตัว.. หรือว่า
“ นี่แกไปทำใครท้องมาจริงๆเหรอเจ้าเกียร์ แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครลูกเต้าเหล่าใคร โอ๊ย..ฉันจะเป็นลม”
ถ้าเป็นลูกคุณหนูผู้ดีนี่ นางคงไม่มีปัญญาหาค่าสินสอดไปสู่ขอ ไปขอขมาลาโทษฝ่ายนั้นแน่
“ ไปกันใหญ่แล้วแม่ ไม่มีใครท้องทั้งนั้น แฟนผมเป็นผู้ชายพ่อแม่ มันท้องไม่ได้ เกย์น่ะรู้จักไหม?”
เมื่อเห็นว่าแม่ตัวเองจะคิดไปเตลิดถึงไหนต่อไหน เขาเลยตัดสินใจรีบบอก เพราะยังไงก็ต้องบอกอยู่ดี
แม้จะรู้ว่าพ่อกับแม่คงพอยอมรับได้ แต่มันก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้อยู่ดี
“ตุบ..ห๊ะ!?”
“ห๊ะ /ห๊ะ”
พ่อทำหนังสือพิมพ์หล่นลงบนตัก แม่กับน้องชายที่กำลังจะลงมาจากบนบ้านอ้าปากาค้าง
“วะ..ว่าไงนะ!?”
แม่เขาทำท่าจะเป็นลม ร่างสูงเลยรีบลุกไปพยุงท่านมานั่งแทนที่ตัวเอง
“ ยะ..อย่าบอกนะว่า..พี่ไฟเป็นผัวพี่!?”
ที่เห็นกอดคอโอบไหล่กันบ่อยๆ ที่ไม่เห็นพี่เขามันควงผู้หญิงนานแล้วก็เพราะอย่างนี้ใช่ไหม? ไม่นะ..
ไอ้ครัชน้องชายเขามันชี้มือสั่นๆมาที่เขา แล้วอ้าปากพะงาบๆ
“ นะ...นี่แกเป็นตุ๊ดเหรอเจ้าเกียร์!?”
พ่อเขาก็ไม่ต่างจากน้องชายเท่าไหร่นัก แม่เขาได้ฟังพ่อกับน้องชายว่าอย่างนั้น
อาการยิ่งแย่ลงถึงขั้นเรอเอิ้กๆกันเลยทีเดียว แต่มันชักจะไปกันใหญ่ละ เขากับไอ้ไฟเนี่ยนะ คิดได้ไงเนี่ย
เกียร์หรี่ตาลงพร้อมส่ายหน้าช้า อย่างรับไม่ได้ เมื่อคิดสภาพเขากับเพื่อนสนิทมานั่งจูบปากกัน
“ ผมมีเมียพ่อ ไม่ได้เป็นเมียใคร วู้ คิดได้ไงเนี่ย กับไอ้ไฟเนี่ยนะ? มึงก็คิดได้นะไอ้ครัช”
เขามองแม่เขาที่ดูท่าอาการหนักสุดกว่าใครแล้ว
“ แม่ว่าไง รับได้หรือเปล่าถ้าผมจะไม่มีหลานให้แม่เลี้ยง?”
นี่แหละที่เขาหนักใจ กลัวพวกท่านรับไม่ได้ กลัวเรื่องลูกเต้าสืบสกุลนี่แหละ
” ตกลงแกไม่ได้มีผัวใช่ไหมเจ้าเกียร์ เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว ฉันนึกไม่ออกจริงๆถ้าแกจะเป็นเมียใคร คงสยองพิลึก
แล้วเรื่องลูกหลานนะ แค่เลี้ยงพวกแกมาฉันก็เหนื่อยจะตายแล้ว ญาติพ่อแก ก็ออกกันมาเต็มไม่เห็นเหรอ?”
มือเหี่ยวๆลูบอกตัวเองเบาๆ เอนหลังพิงโซฟาไม้ขัดเงา ทำท่าโล่งอกโล่งใจขึ้นมาหน่อย
ที่จริงนางก็ว่าไปอย่างนั้นเอง ให้ลูกสบายใจ คนแก่ที่ไหนจะไม่ชอบถ้ามีหลานตัวเล็กๆน่ารักๆมาให้เลี้ยง
“ ว่าแต่ผมรู้จักหรือเปล่าพี่?”
“ นั่นสิ ลูกเต้าเหล่าใครล่ะฮึเจ้าเกียร์?”
พอหายตกใจก็ทำท่าสนอกสนใจกันขึ้นมาทันที
น้องชายเขาที่ความสูงกับความหนาไล่เลี่ยกัน กับพี่ชายซอยเท้าลงมาจากบันไดที่มันยืนนิ่งค้างก่อนหน้า
“ รุ่นน้องที่ม.คนละคณะ มึงไม่รู้จักหรอก”
ก็น้องเขามันเรียนคนละที่กับเขา คงจะไม่รู้จักอิงหรอก คงไม่เคยเจอกัน
“ ผมจำชื่อพ่อกับแม่เขาไม่ได้ แต่พ่อแม่เขาก็ดีอยู่ เดี๋ยววันหยุดจะพาแฟนผมมาแล้วกัน
ส่วนเรื่องฐานะเขาก็ดีกว่าเรามากอะแม่”
นี่ก็อีกเรื่องที่เขาหนักใจ ถ้าเกิดพ่อแม่อิงเรียกค่าสินสอดแพงๆเขาจะทำอย่างไร
“ แล้วถ้าเขาให้ไปขอลูกเขาเราสู้เขาไหวเหรอลูก”
นั่นล่ะที่กำลังคิดอยู่พอดี แม้ว่าทุกคนในครอบครัวอิงจะ ไม่ได้ดูเขาที่ฐานะเลยก็ตาม
“ ไม่รู้สิแม่ คงต้องทำงานหาเงินมาแต่งจนได้นั่นล่ะ”
เกียร์จับมือแม่ให้ลูกขึ้น ไปนั่งข้างกันกับผู้เป็นพ่อที่โซฟาไม้ตัวยาวเคียงข้างกัน
คุกเข่าลงต่อหน้าท่านทั้งสอง ที่ผ่านทุกข์ผ่านสุขผ่านร้อนหนาวมาด้วยกัน
ฝ่ามือที่บัดนี้ใหญ่หนากว่าผู้ที่อุ้มท้องจนเบ่งคลอดเขาออกมา
พนมแนบชิดอกแกร่งแล้วก้มลงกราบกับตักท่าน
“ ผมขอโทษนะแม่ ถ้าผมทำให้แม่ต้องผิดหวัง แต่คนนี้ผมรักของผมจริงๆครับ”
แล้วหันไปก้มกราบแทบเท้าผู้เป็นบิดา ผู้ที่เลี้ยงดูเสี้ยมสอนเขามาด้วยความรักความเข้าใจที่สุด
ฝ่ามือเหี่ยวย่นตามอายุขัยของท่านทั้งสอง วางลงบนไหล่หนาของลูกชาย
“ แกจะเป็นอะไร ยังไงแกก็เป็นลูกแม่ ความรักบางทีมันก็เลือกไม่ได้ว่าเราจะรักใคร
ดูอย่างแม่สิยังมาตกหลุมรักพ่อแกได้เลย”
นางปรายตามองคู่ชีวิตที่เคยหนีตามกันมา กว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะให้อภัยก็ตอนลูกๆโตกันหมดแล้ว
น้ำตาคนเป็นแม่เอ่อคลอหากแต่ไม่หยดไหล ไม่ใช่เพราะผิดหวัง
เพราะพวกท่านไม่เคยหวังอะไรจากตัวลูกเลย แค่ให้ความรักความอบอุ่น ให้เอาตัวรอด ไม่ให้เห็นแก่ตัว
ไม่เอาเปรียบคนอื่น นั่นคือสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนกันมา
“ ขอบคุณพ่อกับแม่มากเลยนะครับที่เข้าใจ”
รวบกอดเอวอวบๆของสตรีที่เขารักที่สุดในชีวิตแน่น ซุกใบหน้ากับอกที่เขาได้รับแต่ความอบอุ่นมาตลอด
เกียรติคุณยืนน้ำตาซึมอยู่ไม่ไกล พลางคิดว่าพวกเขาช่างโชคดีอะไรอย่างนี้
จะมีสักกี่คนที่คิดจะยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็นอย่างพ่อแม่เขา เพราะอย่างนี้พอมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
พวกเขาสองพี่น้องเลยไม่คิดจะปิดบังพวกท่านเลยสักอย่าง ปัญหาเล็กใหญ่มากน้อยช่วยได้ไม่ได้
พวกเขาก็เอามาเล่าสู่พวกท่านฟังหมด ไม่เคยคิดว่าพ่อกับแม่เป็นคนแก่ล้าหลังเลยสักครั้ง
และนี่คือครอบครัว ที่เขากับพี่ชายเติบโตมา
“ แล้วน้องเป็นคนยังไง เล่าให้ฟังหน่อยสิ”
หลังจากนั้นเกียรติภูมิ ก็เริ่มเล่าเรื่องราวของคนรักของเขา ให้ทุกคนในครอบครัวได้ฟังกัน
แล้วก็ไม่ลืมเล่าเรื่อง ที่เขาทำให้อีกคนต้องเสียใจผิดหวังในตัวเขา
จนโดนมะเหงกจากมืออูมๆของมารดาไปทีสองที เพราะหมั่นไส้ลูกชายตัวเอง
ครัชมองใบหน้าคมสันของพี่ชาย ที่นัยน์ตาแสดงออกแต่ความสุขออกมา เมื่อพูดถึงคนที่รัก
พี่ชายที่ห่างจากเขาแค่สามปี แต่ดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่มากกว่านั้นในสายตาเขา
พี่ชายเขาเป็นคนเก่ง ทั้งด้านเรียนและกีฬา เป็นคนมีเสน่ห์ในตัวเองอย่างไม่ต้องปรุงแต่ง
เป็นพี่ชายที่ดี เป็นฮีโร่สำหรับเขาอีกคนนอกจากพ่อ
ก็คนที่ยอมซ้ำชั้นตอนประถมต้น เพื่อที่จะได้ดูแลน้องชายอย่างเขาที่เพิ่งพ้นวัยอนุบาล
ไม่ยอมย้ายไปแผนกประถมปลายที่อยู่กันคนละตึก
ทั้งที่พี่เขาเข้าก่อนเกณฑ์ แล้วเขาเข้าช้าหนึ่งปีเพราะเป็นเด็กขี้โรค
คนที่ยอมกินผักขมๆแทนเขา ยอมกินนม รร.คาวๆ แทนเขา
คนที่ให้เขาขี่หลังไปถึงตึกเรียนตอนน้ำท่วม คนที่รับผิดแทนเขาตอนขโมยเงินแม่ไม่ซื้อลูกแก้ว
ที่ตั้งแต่พี่โดนไม้เรียวแม่หวดก้นครั้งนั้น เขาก็ไม่เคยทำอีกเลย
และอีกเรื่องราวสารพัดที่พี่ชายคนนี้ทำเพื่อเขา
ฉะนั้นจะแปลกอะไร ถ้าเขาจะมองว่าพี่เขาดีเลิศประเสริฐศรี
เรื่องที่จะไม่ยอมรับในสิ่งที่คนที่เขาเอาเป็นแบบอย่างเท่ๆอย่างนี้ มันจึงไม่มีทางเกิดขึ้น
แม้ตอนแรกที่ได้ยินจะตกใจบ้างก็ตาม แต่ก็แค่ตกใจ...เท่านั้นจริงๆ
@@@@
@@@
@@
@
“ มันตาถึงว่ะ”
“ แม่ก็ว่างั้น”
คนสูงอายุมากประสบการณ์สองคนนั่งคุยกัน
สายตาทั้งสองคู่ที่ยังไม่ถึงกับฝ้าฟาง มองเด็กหนุ่มที่ลูกชายพวกท่านบอกว่าเป็นคนรัก
“ ตอนแรก แม่นึกว่า จะได้ลูกสะใภ้สาวๆปากแดงๆเหมือนเจ้านิดซะอีก”
“ ฮ่าๆ”
คนเป็นสามีถึงกับหัวเราะลั่น เมื่อนึกถึงหลานแท้ๆของภรรยาตัวเอง เจ้านิดที่ว่าเพิ่งจะ16เท่านั้นเอง
เป็นเกย์ออกสาวมาก กรีดมือกรีดนิ้วยิ่งกว่าผู้หญิง ตัวผอมๆหน้าขาวจนวอก ทาปากแดงๆเป็นสก๊อย
สะดีดสะดิ้งเป็นที่สุด แต่พวกท่านก็ไม่นึกรังเกียจอะไร แค่มองแล้วตลกดีก็เท่านั้น
คนเรามันเลือกเกิดเลือกเป็นไม่ได้ในบางครั้ง ไม่ใช่ว่าอยากเป็นอย่างนี้แล้วจะได้เป็นเสียเมื่อไหร่
“ แฟนพี่เกียร์..แม่ง.. น่ารักว่ะ”
นี่ก็ชมไม่ขาดปากตั้งแต่เจอหน้ากันแล้ว แซวแฟนพี่จนโดนไล่เตะเอา
“ ทำไม? อยากลองมีแฟนเป็นผู้ชายอย่างพี่เขาว่างั้น”
แม่เขาใช้พัดกระพือพัดเบาๆคลายร้อน หรี่ตามองลูกชายคนเล็ก
“ มีปัญญาหาได้เหมือนพี่เขาหรือเปล่าหรอก น่ารักๆอย่างนี้น่ะ”
คนเป็นแม่ยังค่อนขอดไม่เลิก
“ ถ้ามีอย่างอิงอีกคนก็ไม่แน่หรอกแม่ เตรียมแห้งเหี่ยวไม่มีหลานให้เลี้ยงได้เลย โธ่..ดูถูกครัชคนนี้ซะแล้ว”
ลูกชายคนเล็กของบ้านกอดอกยักคิ้ว ทำท่ากวนๆผู้ให้กำเนิดทั้งสอง
ที่แม่เขาบอกว่าน่ารักๆนั้นไม่ได้หมายถึง แค่หน้าตาของอีกคนเท่านั้น
แต่นิสัยของคนที่พูดถึงกันอยู่นั้นก็ค่อนข้างดีมากทีเดียว อิงไม่ใช่คนเรียบร้อยอะไรขนาดนั้น
แต่ก็ไม่ใช่ประเภทแรงๆด้วยเช่นกัน สัมมาคารวะกับผู้ใหญ่ก็พอดิบพอดี ไม่หงอจนเกินไป
ไม่แกล้งถ่อมตัวไปเสียทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้ยินคำโม้โอ้อวดเลยสักคำ
อย่างนี้ล่ะที่พวกท่านหมายถึงคำว่าพอดิบพอดี
คนเราอ่อนมากก็ไม่ดี แต่แข็งมากทำเป็นเก่งมากก็ไม่ดีอีกเช่นกัน
-
“ ครอบครัวพี่น่ารักดีนะครับ”
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากเลยทีเดียว ไม่คิดว่าพวกท่านจะหัวสมัยใหม่กันมากขนาดนี้
อชิรวิชณ์ถูกต้อนรับอย่างดี ด้วยกับข้าวฝีมือแม่ของคนรัก
ที่กำลังแทบจะจูบกับเจ้าสีนิลลูกรักอยู่ขณะนี้
“ บ้านมึงก็เป็นอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ?”
คนสวมเพียงชุดบอลที่เคยให้เขายืมใส่ ลากแตะ ก้มๆเงยๆ ขัดๆถูๆเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยากของตัวเอง
จนฟองฟอดเต็มไปหมดทั้งคัน
“ พวกเราโชคดีจังนะครับ ที่ผู้ใหญ่รับเรื่องของเราได้”
ไม่ต้องฝ่าฟันกับครอบครัวฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือทั้งสองฝ่ายอย่างนี้
เกียร์ยืดตัวขึ้น ในมือยังมีฟองน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำยาล้างรถ
มองหน้าหวานของคน ที่พับกางเกงจนถึงครึ่งหน้าแข้ง ในมือมีสายยางเตรียมฉีดน้ำล้างช่วยเขาอยู่
ใบหน้าติดสวยมีเหงื่อซึมเล็กน้อย เพราะอากาศค่อนข้างร้อน
“ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้วนะอิงว่าจะไปกันได้ขนาดไหน กูไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นอีกบ้าง
กับพวกเรา กูบอกไม่ได้ สัญญาไม่ได้ บางทีกูอาจจะเลวจนพี่อิทต้องมากระทืบซ้ำอีกก็ได้
หรือบางทีอาจจะเป็นมึงเองก็ได้ ที่ต้องทำให้กูเสียใจ ฉะนั้นคำสัญญาห่าเหวอะไรพวกนั้นกูไม่มีให้หรอก”
เขาไม่ใช่ประเภทโรแมนติกอะไรพวกนั้น อีกคนน่าจะรู้ดี
อิงแค่ยิ้มรับคำพูดอีกคน ฉีดน้ำเปล่าล้างฟองแชมพูออกจากนินจาคันดำเมี่ยม
คำสัญญาอะไรพวกนั้น อชิรวิชณ์ไม่เคยนึกอยากได้มันเลย เพราะรู้รสชาติของการผิดสัญญากันดี
ดีแล้วที่อีกคนพูดอย่างนี้ ไม่ต้องยึดมั่นกันด้วยคำสัญญาใด หากแต่อยู่ด้วยใจที่ยึดมั่นต่อกันแทน
“ไปเถอะ”
หลังจากล่ำลาพ่อแม่ของคนรักแล้ว อิงก็วาดขาเรียวขึ้นซ้อนท้ายรถมอร์เตอร์ไซค์คันใหญ่
ที่ช่วยกันเช็ดช่วยกันขัดจนเงาวับไปทั้งคัน แนบลำตัวคนขับจนไร้ช่องว่างเว้นระหว่างกัน
สองมือโอบกอดเอวสอบ ของคนที่กำลังจะพาเขาพุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยกัน
มือใหญ่ละจากแฮนด์จับ มากอบกุมทับมือเรียวของอีกคน ประสานนิ้วครอบเกี่ยวกันแน่น
ฝ่ามือเขาข้างนี้ จะพยายามประคองมือที่กุมอยู่นี้ไปด้วยกัน ตราบเท่าที่จะทำได้
ราวกับรับรู้ความรู้สึกที่ส่งผ่านฝ่ามือใหญ่กว่า อชิรวิชณ์แย้มยิ้มภายใต้หมวกนิรภัยที่สวมทับปิดใบหน้า
อย่างไรเสียห้วงเวลาความสุขนี้ก็กำลังเป็นของพวกเขา ให้ได้นึกถึงมันเมื่อเวลาผ่านไปอีกเท่าใดก็ตาม
... หรือบางที....ความสุขนี้จะคงอยู่กับพวกเขาตลอดไปจนตายจากกัน.....ก็เป็นได้
END.
จบแล้วนะคะ บางท่านอาจจะบอกว่าทำไมมันจบเร็วจัง คือจริงๆคนเขียนก็แต่งพล็อตไว้ประมาณนี้แหละค่ะ
ต้องขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่เผลอกดเข้ามาอ่านมาเม้นท์ให้ ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างว่ากันไป
ขอบคุณพื้นที่บร์อดที่ให้คนเขียนได้สิงได้ลงนิยายหลังจากเป็นผู้อ่านมานาน
พรุ่งนี้ จะลงตอนพิเศษให้จากนั้นก็คงจะจบลงจริงๆ มีคนเดาถูกด้วยล่ะ
ปล. ลืมแนะนำตัวคนเขียนชื่อกุ้งค่ะ อยากจะเปลี่ยนชื่อยูสเซอร์ไม่รู้ต้องแจ้งที่ไหน ขนาดตอนลงนิยายแรกๆ ยังนั่งงมอยู่ตั้ง3ชั่วโมง
ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามจนจบค่ะ
-
เดี๋ยวนะ เหมือนเห็นคำว่า end
นี่จบแล้วเหรออออออ ฮืออออออ คู่สายฟ้าหละ ขอคู่สายฟ้าด้วยยยยยยยยยยยย
มันยังไม่จบหรอกใช่ไหม งื้อออออออ :ling1:
-
ห๊ะ o22 จบแล้วจริงหรอ
รอตอนพิเศษแล้วกันนนน :mew1: :mew1:
-
##%&*-#-#*@@@*@**%
บอกทีว่าฉันตาฝาดไป
END นี่คืออะไร~ :serius2:
-
เดี๋ยวนะ END คืออะไร
ไม่นะ ม่ายยยยยยยย
-
จบแบบไม่ทันตั้งตัวเลย ฮื้ออออออ :ling1: :ling1: :ling1:
-
เดี๋ยวๆๆๆๆๆ อย่าเพิ่งจบ กลับมาก่อนนนน :katai1: :ling1:
แต่ยังไงก็ขอบคุณนะฮะ สำหรับนิยายดีๆ ชอบเรื่องนี้มากเลย :mew1: :mc4: :seng2ped:
-
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ :)
-
เป็นคู่ที่มีความเรียลดีมาก
เนื้อเรื่องดีมากเลย
ขอบคุุณมากๆนะที่เขียนมาให้อ่าน
-
พอเรามาคุณก็ไป 555
ดีใจกีบทั้งคู่ที่ไม่มีปัญหาเรื่องครอบครัว
ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับความมั่นคงของทั้งคู่แล้วนะ
รอตอนพิเศษ เพื่อความสมบูรณ์ทางอารมณ์ของคนอ่าน อิอิ
-
เย้ยย!!!จะรีบจบไปหนายยยยย :ling1:
คู่สายฟ้ายังไม่มาเลยอ่ะ :z3:
แงๆๆๆ รอตอนพิเศษนะ :mew1:
-
กี๊ซซซซ เห็น END ล่ะงง
น้องอิงงงงง กลับมาก่อน
-
ครอบครัวน่ารักอ่ะ
-
:mew1: :mew1:
-
:a5:
-
จบแล้วววว รอตอนพิเศษค่ะ ฮาเค้าคิดว่าเกียร์เป็นเมียไฟนี้ละ ฮ่าๆๆๆ
เราชอบเรื่องนี้นะ แบบไม่ยืดจนเกินไป แล้วจบแบบให้คิดตาม
เหมือนชีวืตคนจริงๆมากอ่ะ จบแต่เรื่องราวเค้าไม่มีจุดสิ้นสุด (พูดไม่ถูกเหมือนกัน)
แอบเสียดายเหมือนกันที่ ต่อไปจะไม่ได้ มารอเรื่องนี้ทุกเช้า
-
อ้าว!จบแล้วเหรอ!? ไม่จริงใช่ไหม T^T
-
นึกว่าตาฝาด เห็นคำว่า END แทบดิ้นลงกับพื้น :katai1:
ใจหายมากๆ เราชอบคนเขียนมากเลย มาต่อนิยายทุกวัน ทำให้เรามีความหวังว่าจะได้อ่านตอนต่อไปพรุ่งนี้แล้วล่ะ :o8:
มีตอนพิเศษเยอะๆนะคะ แล้วก็มีงานเขียนเรื่องใหม่ด้วยนะ เราจะติดตามทุกเรื่องเลยค่ะ :กอด1:
-
:a5: จบเร็วมาก
รอตอนพิเศษนะคะ :L2:
-
จบแล้วหรือยังไม่อยากให้จบเลย นะ :hao7:
-
หะ หา?
จบแล้ว? ไม่เข้าหอก่อนเหรอ? ไหนๆก็ที่บ้านก็รับได้
ขอตอนพิเศษหลายๆตอนค่ะ
เรื่องเปลี่ยนชื่อยูสเซอร์นี่พอถึงเวลาที่เปลี่ยนได้ทางเล้าจะมาลงประกาศให้เราไปลงชื่อหรือเปล่าคะ? ตอนเราเปลี่ยนก็แบบนี้เลย
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
ไม่อยากให้จบเลยยยยย :katai1: :katai1: รอตอนพิเศษนะคะ
-
หลังจากดราม่าคลายนี่จบเลยหรอคะะะ :ling3:
เห็นคำว่า END นี่ห้ะเลย
โอเคค่ะมีตอนพิเศษก็โอเค
ว่าจะรอตอนพี่เกียร์ได้กินน้อง55555
-
เย้ยยยย จบแล้วจริงๆหรอค่ะ ><
-
ไหนๆก็จบแล้ว ให้ครัชไปเป็นเมียไฟละกัน
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
ตาเราฝ้าฟางไปใช่ไหมถึงเห็นคำว่า End ยังไม่อยากให้จบเลย
เรายังอยากรู้ว่าฟ้าจะทำอะไรให้เขื่อนจำเข้ากระดูกดำ
รอตอนพิเศษก็ได้นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงจะขัดใจกับการที่เกียร์ไม่ค่อยเด็ดขาดเรื่องเกรซ
แต่เมื่อเกียร์พาอิงไปแนะนำกับพ่อแม่เรายอมหยวนๆให้ก็ได้
ถ้ายังไงมีเวลาว่างและแรงบันดาลใจเมื่อไหร่มาเปิดเรื่องใหม่ให้อ่านอีกนะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อารายยยยยยคะ อะไรคือจบ
:serius2: :serius2: :serius2:
-
ห๊ะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แฮปปี้เอนดิ้งก็พอแล้ว อิอิ
น่ารัก
-
ห๊ะ (แอบร้องเหมือนตอนพ่อแม่เกียร์รู้เรื่องอิง)
จบแล้ว แบบไม่รู้ตัวเลย
รอตอนพิเศษค่ะ
-
ตกใจแหะ
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :z3: :z3: :z3:
ช๊อคมากกกกเจ้าค่ะ
-
จบได้ยังงายยยยย :ling1: รอตอนพิเศษนะคะ :กอด1:
-
ขอพื้นที่ช็อคแปปนึง โอ้วม่ายยยย
รอตอนพิเศษนะคะ
เขียนดีมากเลยอ่ะ แต่จบเร็วมาก :heaven
-
ขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายเรื่องนี้
ยังไงก็รอตอนพิเศษที่จะทำให้พวกเราฟินได้ยิ่งกว่านี้นะคะ ^^
-
จบแล้วววว
รอตอนพิเศษน๊าาา
-
ยอมรับเลยว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ตกใจที่เห็นคำว่าend
แบบว่าไม่ทันตั้งตัวอะค่ะ55555 เดินเรื่องได้กระชับฉับไวดีมาก ชอบค่ะ
-
จบซะแล้วววววว
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้น้าาาา :mew1:
-
จบแบบไม่ทันได้ตั้งตัว :a5:
-
ขอบคุณนิยายสนุกๆ เรื่องนี้ ช๊อบชอบ
-
ตกใจมากที่จบ 5555555
ขอคู่พี่ไฟต่อได้มั้ยค่ะ อยากให้พี่ไฟมีคู่ 5555555
คู่พี่หมอกก็ได้ๆๆๆๆๆๆ
-
:a5: จบแล้ววว! ยังคิดถึงอยู่เลย
-
เฮ้ยได้ไง จบไวไปอ่ะ
-
หะ จบแล้ว 5555555
ฮืออ หนูงง
แต่จบแบบนี้ก็ถือว่าดีแล้วค่ะ :D
เคลียร์ปมเรียบร้อย
-
หืมมมมมมมมมมม จบแล้วจริงดิ๊ เงิบนิดนึง :a5:
แต่นิยายคือดีงามค่ะ อ่านแล้วมีความสุข
รอตอนพิเศษนะคะ :กอด1:
-
ตอนแรกนึกว่าเรื่องจะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ. มีตัวละครอื่น. บททดสอบอื่นเข้ามาอีก. เห็นว่าจบเลยงง. แต่ก็ชอบนะ
เหมือนเราจะกลัว. ไม่อยากให้ดราม่า. ไม่อยากเห็นอิงกับฟ้าเสียใจ. กลัวจะรับความงี่เง่าของเกียร์กับเขื่อนไม่ไหว
อ่านบางเรื่องเศร้าปวดใจมาก. น้ำตาไหลพราก. อินจัด. ทำใจนานมาก. จนคิดว่าจะไม่อ่านต่อจนกว่าจะเขียนจบ
ยอมรับว่าอ่อนไหวกับเรื่องดราม่า. น้องเขียนดีมากค่ะ. การบรรยาย. สำนวนในเรื่องทำให้นึกภาพแล้วคล้อยตาม
ตามมาอ่านทุกวัน. มาต่อตอนพิเศษบ้างนะคะ. รอตามเรื่องใหม่ด้วยค่ะ. เป็นกำลังใจและขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ. ค่ะ
-
o13
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆค่ะ
รอติดตามผลงานต่อไปนะคะ
:L2:
-
บอกเลยตั้งแต่อ่านนิยายมาเป็นสิบๆปี(เวอร์ไป)
ไม่เคยอึ้ง ช็อค ขนาดนี้มาก่อน นี่เป็นเรื่องแรกที่จบแบบไม่มีบอกกล่าวล่วงหน้า อิอิ
เอาเป็นว่าจบแบบนี้ก็ดี คือจบแบบhappy อะ
รออ่านตอนพิเศษจ้า
-
จบแล้ว
-
ขำที่ครัสคิดว่าไฟเป็นผัวเกียร์
ดีใจที่ครอบครัวทั้งสองฝ่ายเข้าใจ อิงเกียร์
แต่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตกใจที่จบแล้ว ซิกๆๆๆๆ
รอตอนพิเศษ ขอเยอะๆน่ะ
คู่เกียร์อิง คู่ฟ้าเขื่อน ไหนจะบรรดาเพื่อนๆๆของเกียร์ เนอะๆๆๆ
-
รอพิเศษใส่ไข่เยอะๆ
-
END. คืออาร้ายยย T[]T!
แงๆๆๆ เราติดเรื่องนี้งอมแงมเลยน้าาา
ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ TT
-
พึ่งได้อ่าน จบแล้ว!!
ขอตอนพิเศษ ยาวๆ สัก 10 ตอนก็คงจะดี
บ่นๆ เผื่อคนเขียนได้ยิน :mew2:
-
ใจหายวาบเลยนี่จบแล้วหรอ. แงงงง
น่าจะส่งเข้าหอก่อน 5555555555
อย่าลืมตอนพิเศษน๊าาา :mew1:
-
ห๊ะ!! อะไรนะ จบแล้วววววว :serius2:
-
:pig4:
-
จบแล้วววว จบทำไมมม ทำไมจบเร็วขนาดนี้ ฮือออออ :sad4:
สนุกกก ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกก จะรอตอนพิเศษน้าาาา :impress2: :impress2:
-
จบจริงดิ ? นึกว่าอำเล่น เงิบเบาๆ กำลังหวานได้ที่เลยอ่ะ :ling1:
รอตอนพิเศษก็ได้ ขอเยอะๆยาวๆนะจ๊ะ :bye2: :pig4:
-
จบแล้วเหรออยากอ่านต่อจัง
:pig4:
-
กำลังมันส์เบยยย จบเร็วจังค้า ขอตอนพิเศษน้าาา :impress2:
-
อ้าว จบแล้วเหรอ ขอบคุณนะคะ
-
จบแล้ว :bye2: เปิดตัวกับครอบครัวได้ราบรื่นอย่างนี้น่าจะมีพิธีฉลอง หรือทริปสร้างความแน่นแฟ้นระหว่างพี่เกียร์กับน้องอิงหน่อยนะคะ จะรอลุ้นในตอนพิเศษละกันเนอะ :L2:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
เคยเห็นจอทีวีดับวูบป่ะครับ นั่นเลยหล่ะ
อยู่ๆก็จบ แต่จบแบบนี้ก็โอเคนะครับ
-
ห้ะด้วย :a5: :a5: :a5:
-
ตอนพิเศษ...
ร่างสูงที่ดูซูบลงไปบ้างของเขื่อนรีบจอดรถคู่ใจ ข้างรถยนต์คันหรูของคนรัก
แล้วก้าวเท้ายาวๆเดินตามอีกคนขึ้นไปยังตึกสูง ที่เป็นคอนโดหรูทันที
ต่างจากที่ทุกวันเขาได้แต่นั่งเฝ้าอยู่แค่ชั้นล่างเท่านั้น
เมื่อลับแผ่นหลังของคนทั้งคู่ ทั้งพนักงานต้อนรับที่อยู่หลังเคาท์เตอร์ กับลุงยามมองหน้าแล้วยิ้มให้กัน
คุณสายฟ้าคงหายโกรธแล้วล่ะมัง ถึงยอมให้อีกคนตามขึ้นไป แบบที่ตัวแทบจะติดกันอย่างนั้น
ในลิฟท์โดยสารที่ปลอดผู้คน เพราะไม่ใช่ชั่วโมงเร่งด่วนที่ทุกคนต้องใช้พร้อมๆกัน
เขื่อนยืนหลังชิดกำแพง แล้วดึงคนที่ยืนอยู่ข้างหน้ามาโอบรอบเอวไว้
ก้มลงซุกปลายจมูกโด่ง กับซอกคอขาวที่เขาเฝ้าคิดถึงทุกค่ำคืน
กว่าหลายเดือนที่ผ่านมา ที่เขาไม่ได้ใกล้ชิดกกกอดคนรักอย่างนี้
เขาคิดถึงจนมันอธิบายความรู้สึกออกมาไม่ได้ รู้แต่มันมาก มากกว่าทุกครั้งที่ต้องห่างกันก็ว่าได้
เมื่อก่อนถึงพวกเขา ไม่ค่อยพูดกันอย่างหวานเลี่ยน มีกัดกันบ้าง จิ๊จ๊ะบ้าง
แต่ ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะทะเลาะกันอย่างครั้งนี้ จริงๆก็ไม่เรียกว่าทะเลาะหรอก
เป็นเขาเองที่ทำให้อีกคนเสียใจ เขารู้ว่าเขาผิดในส่วนหนึ่ง
แต่ในอีกส่วนที่เหลือที่อีกคนผิดหวังในตัวเขานั้น เขาไม่เคยมีความคิดที่จะทำ
....หรือเผลอที่จะทำเลยแม้แต่น้อย
เดินตามหลังคนที่เงียบมาตลอดทาง เข้าไปในห้องที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี
อยู่ๆสายฟ้าก็หยุดยืนที่กลางห้องรับแขก และหันมามองเขาด้วยสายตาที่ค่อนข้างจะจริงจัง
“ ฟ้ามีอะไรจะตกลงกับพี่สักหน่อย เรื่องของเรา”
ใจเขาสะดุดวูบ แม้จะพอรู้สึกได้อยู่บ้างว่ามันคงไม่ง่ายอย่างที่คิด
ว่าแค่คนๆนี้ยอมใจอ่อนให้เขาแล้วก็จบ
“ ฟ้ามีอะไรก็ว่ามาเลย ขอแค่อย่าให้ห่างกันอย่างที่ผ่านมาก็พอ”
มองคนที่กอดอกด้วยหัวใจที่เต้นตุ้มๆต่อมๆ
“ ฟ้ามีเงื่อนไข อยู่สองข้อที่เราจะกลับมาเป็นอย่างเดิม พี่จะว่ายังไง?”
ทำไมต้องมีเงื่อนไข นี่เขายังทำให้คนรักกลับมาเชื่อใจไม่ได้อีกอย่างนั้นเหรอ
อีกคนถึงต้องหาเงื่อนไขมายื่นเสนอเขาอย่างนี้
“ อืม..ได้ ว่ามาสิ เงื่อนไขที่ว่านั่น”
“ เกียร์ที่ฟ้าถอดออก ฟ้าจะไม่ใส่อีกจนกว่า ความเชื่อใจความไว้ใจที่ฟ้ามีต่อพี่มันกลับมาแล้วเท่านั้น”
ร่างสูงแอบน้อยใจอยู่ลึกๆเหมือนกัน ที่สายฟ้ายังคลางแคลงใจเขาอยู่อย่างนี้
เขามันแย่มันเลว ขนาดที่จะไม่มีความไว้ใจให้กันอีกแล้วใช่ไหม นัยน์ตาเขามันสั่นไหว
แต่ก็แค่เล็กน้อยเท่านั้น
“ แล้วอีกข้อล่ะ?”
“ พี่ต้องโดนลงโทษ ที่เอาแต่ยืนบื้อให้ผู้หญิงคนนั้นด่าฟ้าต่อหน้าพี่”
เขื่อนขนลุกขึ้นมาทันทีเมื่อแววตาเจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจนั่น มองตรงมาที่เขา
“ จะลงโทษพี่ยังไง?”
สายฟ้าไม่ตอบ หากแต่เพียงแสยะยิ้มมุมปากเพียงเท่านั้น ก่อนจะดึงมือเขาเข้าไปยังห้องนอนตัวเอง
“ พี่ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ค่อยมารับบทลงโทษจากฟ้า”
เขายังไม่กล้าขัดคำสั่งเมียในตอนนี้ เลยได้แต่รับผ้าเช็ดตัวที่เขาใช้ประจำมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนนั้น
อันที่จริงสภาพเขามันคงโทรมสุดๆเลยก็ว่าได้ ไม่ได้โกนหนวดโกนเครา
คราบเลือดคงเกรอะกรังติดไปทั้งหน้า พวกพี่ยามถึงได้ทำหน้าแหยงๆกัน
ตอนเขาเดินตีคู่เข้ามากับเจ้าของห้อง น้ำท่าตอนเช้าก็ไม่ได้อาบเพราะรีบแหกขี้หูขี้ตาตื่นมาเฝ้าอีกคน
เมื่อชำระล้างเนื้อตัว อีกทั้งโกนหนวดเคราออกจนเกลี้ยงเกลาแล้ว
ร่างกำยำที่ดูเซียวลงไปบ้างหากแต่ยังดูดีอยู่ก้าวออกมาจากห้องน้ำ
นุ่งแค่ผ้าขนหนูสีขาวสะอาดเพียงผืนเดียว เตรียมใจรอรับโทษทันฑ์ที่อีกคนจะจัดสรรให้
ปราณีพี่บ้างก็ดีนะสายฟ้า เดินเข้าไปหาคนที่ยืนรอท่าอยู่แล้ว
ในมือคนรัก มีเนคไทราคาค่อนข้างแพงอยู่สองเส้น
“ ขึ้นไปนั่งคุกเขาบนปลายเตียงครับ คุณนักโทษ”
คนถูกย้ำสถานะ ก้าวขึ้นเตียงสี่เสาไม้สักที่สลักลวดลายวิจิตรและแน่นอนโคตรแข็งแรง
แต่อย่างนั้นก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร พอร่างสูงนั่งคุกเข่าที่ตำแหน่งปลายเตียง
แล้วหันหน้าไปทางหัวเตียงเรียบร้อยแล้ว เนคไททั้งสองเส้นก็ถูกหยิบมาผูกลงที่ข้อมือหนาที่สองข้าง
ก่อนจะมัดแขนแต่ละข้างกับเสาเตียง
ตอนนี้เขื่อนเลยได้อยู่ในท่าคุกเข่ากางแขนออกทั้งสองข้าง ที่ถูกพันธนาการไว้อย่างแน่นหนา
“ ฟ้าจะทำอะไร?”
ไม่รู้ว่าสายไปแล้วหรือเปล่า ที่มาถามเอาตอนนี้
“ เดี๋ยวก็รู้...”
ร่างโปร่งว่าแค่นั้น แล้วก้าวลงจากเตียงใหญ่ ยืดตัวขึ้นตรง
ค่อยๆแกะกระดุมเสื้อนักศึกษา ที่เลอะคราบเหนียวจากน้ำหวาน
ที่ปะปนกับคราบเลือดหัวของคนรัก ที่ตัวเองเป็นคนเอาออก
ทีละเม็ดจนเกือบหมด เหลือไว้แค่เม็ดสุดท้ายเม็ดเดียวเท่านั้น ที่รั้งเกี่ยวชายเสื้อไว้ด้วยกัน
กางเกงแสล็คถูกถอดตามมา หลังจากปลดเข็มล็อคเข็มขัดแล้ว
ท่วงท่าที่ตั้งใจยั่วยวนคนที่ไร้อิสระตอนนี้ เป็นไปอย่างเชื่องช้า
กว่าจะถอดแต่ละชิ้นแต่ละอันได้ คนที่มองก็ได้แต่กัดฟันมองคนตั้งใจยั่วเพียงเท่านั้น
“ ฟ้าขออาบน้ำเดี๋ยวนึงนะ มันเหนียวตัวไปหมด..”
เดินอ้อยอิ่งไปยังส่วนของห้องน้ำ ด้วยเสื้อนักศึกษาติดกายเพียงตัวเดียวอย่างหมิ่นเหม่
หากจะนิยามสภาพกายของสายฟ้าในตอนนี้ ก็คงเรียกได้ว่า
เซ็กซี่แบบดิบๆติดซาดิสหน่อยๆอะไรทำนองนั้น
“ ตายแน่กู..”
เขื่อนบ่นกับตัวเอง หากเป็นอย่างที่เขาคาดการณ์ไว้ เขาได้อกแตกตายจริงๆแน่
ลองกระตุกข้อมือแรงๆดูแล้ว แม่ง...เสาไม่ขยับเลยด้วยซ้ำ
เพียงไม่นานเกินรอ คนตัวขาวนวลก็นั่งลงบนเตียง ใกล้กับคนที่ตัวเองลงมือมัดไว้
ด้วยชุดคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาด ผูกช่วงเอวแค่พอหลวม เผยช่วงบนที่กล้ามเนื้อแบบบุรุษนูนเด่นขึ้นมา
เห็นยอดอกสีสดแต่พอรำไร ยิ่งช่วงขาเรียวที่ทั้งขาวทั้งเนียน เพราะได้รับการดูแลอย่างดี
ยิ่งวับๆแวมๆให้คนมองใจกระตุกเล่น คนช่างยั่วเปิดลิ้นชักข้างเตียงนอน
ที่อีกคนรู้ดีว่ามีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง ขวดเจลคุ้นตาถูกหยิบเอามาวางตรงหน้าคนที่คุกเข่าอยู่
ร่างเพรียวสมส่วน กระเถิบนั่นพิงหัวเตียง แยกปลายเท้าออกแต่เพียงเล็กน้อย
ให้แค่พอเหมาะกับสิ่งที่จะทำ
“ อึก..ฟ้า..”
นักโทษกลืนน้ำลาย เรียกผู้คุมเสียงสั่น หากแต่คนคิดแผนการร้าย กลับยิ้มหวานหยดส่งมาให้
“ ในเมื่อพี่ชอบดู ฟ้าก็จะให้ดู...ไงครับ”
พอจบคำ ปลายนิ้วเรียวก็สอดเกี่ยวกับริมฝีปากเจ้าตัวทันที
ปลายมืออีกข้างตวัดชายผ้า ให้เผยส่วนลับอย่างมีจังหวะ รูดรั้งส่วนกลางกายนั้นอย่างช้าๆ
ให้อีกคนกัดฟันดังกรอดๆเล่น ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วกายเนียน ก่อนจะเทเจลใสลงปลายนิ้ว
แล้วแตะมันกับส่วนคับแคบที่ตอนนี้ปิดสนิท กดนิ้วนวดรอบบริเวณ สุดท้ายนิ้วนั้นก็หายไปในที่สุด
“อือ..”
“ ฟ้า...กรอดดด”
สันกรามบดเบียดกันดังสนั่น เมื่อปากเล็กเผยอแล้วครางแผ่ว ฝ่ามือหนากดกำจนขึ้นข้อ
กระตุกดึงสุดแรงจนนับครั้งไม่ถ้วน ยิ่งเห็นชัดๆเต็มสองตา ว่านิ้วที่สองนั่นกำลังมุดตามนิ้วแรกไป
พวกมันผลุบๆโผล่ๆ เคล้ากับเสียงหอบครางของเจ้าของมัน
จุดสำคัญอีกจุดที่ยอดอกทั้งสองข้าง ก็ถูกปลายนิ้วของมือที่ว่างเขี่ยวนไปมาจนตั้งชันแข็งเป็นไต
“ ฟ้า ปล่อยพี่!...ฟ้า!...”
ยิ่งเสียงคนรักครางดังเท่าไหร่ กระเส่าหอบถี่ไม่รู้กี่ครั้งกี่หน ยิ่งทำเอาร่างสูงที่ทำได้แต่มองแทบบ้าคลั่ง
“ อยากจูบจัง..”
คนร้ายกาจไม่ฟังคำอุธรใดๆทั้งสิ้น เปลี่ยนท่าเป็นคลานเข่า
แล้วยื่นแค่ส่วนใบหน้าเข้าหาอีกคน ที่ดูดกลืนเขาทันทีเมื่อริมฝีปากแตะสัมผัสกัน
“ อืม อ๊า..”
ร่างสูงไม่ได้หลับหูหลับตา เอาแต่จูบแต่ดูดปากอีกร่างท่าเดียว
สายตาคมยังมองมือที่เอื้อมไปด้านหลังของเจ้าของมัน ที่บังอาจทำหน้าที่แทนส่วนของเขา
มือเรียวยังโยกเข้าโยกออกไม่ขาดจังหวะ
“ อา..จะไม่ไหวแล้ว..”
เสียงแหบพร่าของคนที่ชุดคลุมอาบน้ำหลุดลุ่ย ดังชิดกับใบหูเขา
เปลี่ยนอิริยาบถอีกครั้ง มาเป็นนั่งพิงอิงอกเขาที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนัก
แผ่นหลังเนียนที่เขาชอบทิ้งรอยเอาไว้ กำลังเสียดสีหน้าอกหนากับท่อนลำเครียดตึงของเขาอย่างจงใจ
กลิ่นเหงื่อ ผสมกลิ่นกายคนตัวขาว อีกทั้งเหล่าน้ำหอมที่อยู่ในแชมพูกับครีมอาบน้ำอีก
สิ่งที่ว่ามานั้นเป็นตัวเร่งกำหนัดให้เขา เป็นอย่างดี
นัยน์ตาฉ่ำหวานปรือปรอยนั่นอีก ทำเอาเขาคลั่งจนสั่นไปหมด
ใบหน้าใสขึ้นสีเรื่อ เอียงมาจูบกับเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก
เขาก็สนองอีกฝ่ายเพราะความต้องการของตัวเองด้วยเช่นกัน
เสียงน้ำลายเสียงดูดปากดังอย่างไม่เกรงใจใคร
มือที่ย้ายมาจากการส่วนสวาทนั้น ถูกเอื้อมมาเกี่ยวกอดสันคอเขาแล้วจิกรั้ง
ส่วนอีกมือก็รูดรั้งส่วนแข็งชัน ที่ใกล้ทะลุจุดแล้วเต็มที
เข่าที่เขากางมันออก ยิ่งทำให้คนที่เอาแผ่นหลังถูไถกับอกเขา
ทำการทรมานเขาซ้ำด้วยการส่ายก้อนกลมนิ่มกับ ส่วนแข็งๆของเขาที่ยามนี้ผ้าผ่อนหลุดหายไปแล้ว
“อืมมม....อื้อออออ”
ริมฝีปากที่เขายังดูดดุนอยู่ครางออกเสียงสั่น เมื่อน้ำคาวฉีดพ่นรินรดเต็มมือเจ้าของมัน
....ต่อหน้าต่อตาเขา...
.
บทลงโทษที่แสนจะโหดร้ายทารุณ ของคนเป็นเมีย....
-
“ จัดการตามที่กูบอก แค่นั้นที่กูต้องการ”
ปลายบุหรี่แดงวาบ ที่อยู่ในมุมมืด ของร่างสูงใหญ่ทั้งสามมวน ที่ระยะของดวงๆไฟจุดเล็กไม่ห่างกันมากนัก
“ เชื่อมือกูได้ รับรองไม่เกินเที่ยงพรุ่งนี้ กูจัดให้ตามคำขอมึงเลย”
“ เท่าไหร่ว่ามา กูจ่ายไม่อั้น แม่ง..ทำกูเจ็บนัก”
เสียงทุ้มห้าวของชายหนุ่ม พูดคุยกันไม่ดังมาก หากไม่ได้ยืนชิดในกลุ่มวงคงได้ยินไม่ถนัดนัก
ประโยคสุดท้ายนั้น ออกมาจากปากคน ที่เคยโดนลงโทษอย่างสาหัสสากรรณ์
ด้วยวิธีที่ยิ่งกว่าโดนฉีดสารเสพติด แล้วปล่อยให้ลงแดงตาย อย่างไรอย่างนั้น
คนที่ทำให้เขาต้องพบเจอเหตุการณ์อย่างนั้น มันรนหาที่เอง ยิ่งคิดยิ่งแค้น
ดวงตาคมวาวโรจน์ในความมืด ยิ่งเมื่อนึกถึงบทลงโทษที่เพิ่งได้รับมาหมาดๆ
เมื่อตลอดบ่ายยันเย็นย่ำของวันนี้
พูดแค่ก็เข้าใจใช่ไหม ว่าเขาไม่ได้รับบทลงโทษนั้นเพียงแค่ครั้งเดียว
ยิ่งตอนสะโพกกลมๆหันมาให้เขาเห็นจะๆห่างจากสายตาแค่ราวสามนิ้ว แต่กลับแตะต้องไม่ได้นั่น
จำได้ว่าเขาตะโกนลั่นห้องอย่างคับใจ เพราะนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เขาระบายออกมาได้
“ สัด...เพื่อนกัน แค่กูกระดิกปลายนิ้วไม่กี่ทีเท่านั้นที่พวกมึงต้องการ ง่ายดายจะตาย
กูว่าจะจัดให้สักดอกสองดอกอยู่ หมั่นไส้แม่ง”
กล้ามาหาเรื่องรุ่นน้องเขาถึงที่ เลือดรักพวกพ้องของแฮคเกอร์มือดีอย่างเขามันยอมไม่ได้
“ เรื่องนั้นแล้วแต่มึง กูไม่ยุ่ง”
คนหัวตั้งใส่แว่น พ่นควันพวยพุ่งออกมา
ก่อนจะทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้น ที่มีแต่ก้อนกรวดทราย ไม่ห่างจากปลายเท้ามากนัก
ที่รอบบริเวณนั้น มีแต่ก้นกรองสารพัดยี่ห้อกลาดเกลื่อนไปหมด
“ กูรู้น่า ไม่เดือดร้อนพวกมึงหรอก”
และเมื่อคุยธุระกันเสร็จพอดีกับที่บุหรี่หมดมวน
ทั้งสามร่างทะมึนเมื่อครู่ ก็ค่อยก้าวออกมาสู่แสงไฟด้านนอก สาวเท้าตามกันเข้าไปยังสถานบันเทิง
ที่มีคนของตัวเองอยู่ในนั้น หนึ่งหนุ่มแยกไปคนละทาง กับอีกสองคนที่เดินตามกันมา
ร่างสูงใหญ่ที่เหลือเดินคู่กันไปหา คนที่กำลังโยกย้ายร่างอยู่กลางฟลอร์กับกลุ่มเพื่อน
“ กลับยัง?”
ต่างกระซิบถามกับข้างหูของคนของตัวเอง แทนการตะโกนพูดคุย
เพราะเสียงบีทอันหนักหน่วง ดังกระหึ่มจนกระแทกหัวใจยังหัวสมองนั่น
ได้รับแต่การพยักหน้ารับกลับ จึงเดินจูงมือของคนรักที่ทำท่าว่า เริ่มจะเมาไปที่สองล้อคู่ใจ
แล้วพากันทะยานกลับสู่รังรักคนละที่กัน
ขอพวกเขานอนเต็มอิ่ม โดยมีคนที่รักสุดหัวใจ ในอ้อมกอดตลอดจนพ้นราตรีนี้...สักคืนเถอะนะ
แม้จะสายจนตะวันโด่งแล้ว ถึงดวงตะวันดวงเดียวกันนั้น จะเปล่งแสงแรงกล้าขนาดไหน
ความร้อนแรงที่ว่า ก็ไม่สามารถทอทะลุผ่านม่านผ้าผืนหนาหนักสีทึบ ในคอนโดหรูแห่งนี้ได้
“Rrrr....”
สายฟ้าขยับตัว ให้พอวาดแขนไปควานมือหาโทรศัพท์ ที่ตอนนี้ทั้งสั่นทั้งร้องลั่นห้องอยู่ตอนนี้
ทั้งตัวถูกแขนขาของอีกคน พันไว้ทั้งร่างจนแทบขยับไม่ได้
ก่อนหน้านั้นร่างโปร่งได้ยินเสียงเตือนไลน์ เตือนเฟซดังแว่วๆในความฝัน
แต่แค่ไม่คิดจะใส่ใจลืมตาตื่นลุกขึ้นมาดูก็เท่านั้น
“ ฟ้าพูดครับ...”
ไม่ได้มองว่าเป็นเบอร์ใคร ไม่ใช่เสียงเรียกเฉพาะที่ตั้งไว้ ให้สายสำคัญเร่งด่วนเท่านั้นด้วย
“ แกได้ดูคลิปที่ฉันส่งไปให้หรือยัง!?”
อือ..เสียงแบบนี้คงจะเป็นน้ำฝน มีอะไรน่าตื่นเต้นล่ะนี่
“ หึ..ยังเลย กูเพิ่งตื่นตอนมึงโทรมาเนี่ย มีอะไร?”
เสียงงัวเงียคุยกับเพื่อน ก็ขอให้ปลายสายเข้าใจถ้อยคำสนทนาของเขาก็แล้วกันล่ะนะ
“ เมื่อคืนหนักหรือไงยะ ฉลองคืนดีกันเต็มที่ล่ะสิ..เชอะ”
สาวสวยแกล้งว่าให้ ทั้งที่ใจจริงอยากให้เพื่อนดีกันเร็วๆจะตาย
“ ไม่หรอก เมื่อคืนกรึ่มๆกำลังหลับสบายเลย”
เขาไม่ได้โกหก เมื่อคืนพอกลับมาถึงที่พัก พออาบน้ำอาบท่าเสร็จ ก็กระโดดขึ้นเตียงจมไปกับอกอีกคนตลอดคืนที่ผ่านมา
“ เออๆไม่กวนแกแล้ว แล้วรีบๆดูซะคลิปน่ะ บาย”
เพื่อนสาวาชิงวางสายไปเสียแล้ว ทิ้งแค่ความสงสัยไว้ให้เขาเท่านั้น
เมื่อสงสัยก็ต้องทำให้หายข้องใจ นิ้วเรียวของคนที่ไม่เคยได้หยิบจับงานหนัก
กดรูดหน้าจอไปมาจิ้มเบาๆไม่กี่ที สิ่งที่เพื่อนย้ำนักย้ำหนาว่าให้ดูนั้นก็ปรากฏขึ้นต่อสายตาเจ้าตัว
“ ลูกสาวอธิบดีม.ดัง บุกตบเกย์แย่งผู้ชายถึงอีกม.”
นั่นเป็นหัวข้อคลิปที่ว่า ไม่รอช้าจิ้มปุ่มเพลย์ทันที มีกูเป็นนักแสดงนำแน่ๆ สายฟ้าประชดตัวเองในใจ
แล้วก็เป็นจริงดังคาดเขาเป็นตัวเอกของเรื่อง แต่ไม่ค่อยเห็นหน้าเขากับเพื่อนชัดนัก มันเบลอๆมากกว่า
ถึงถ่ายจากด้านหลังเขาก็เถอะ ใครมันมือไวถ่ายได้ทันตอนเขาโดนตบวะ
แค่นึกถึงตอนโดนฟาดลงมาเต็มแรงอย่างนั้น ท่อนแขนส่วนล่างตรงที่ว่านั่นก็รู้สึกปวดหนึบขึ้นมาเฉยๆ
มันยังคงรอยช้ำจางๆให้เห็นอยู่ จำได้ว่าตอนนั้นมันชามากเลยทีเดียว
เขาถึงได้โมโหมากแล้วไปลงกับอีกคนแทนอย่างนั้น
กระแสการวิพากษ์วิจารณ์ เป็นไปในทางเสียๆหายๆต่อคนที่มาหาเรื่องเขา
ก็เห็นหน้าชัดเสียยันเส้นอายไลน์เนอร์ขนาดนั้น คนเขาก็รู้สิว่าเป็นใคร
พ่อแม่ก็มีหน้ามีตาอยู่พอสมควร ถูกด่ายันโคตรบิดามารดากันเลยทีเดียว
“ สมควรแล้ว นอนต่อเถอะพี่ยังง่วงอยู่”
เขาหันไม่มองหน้า คนที่ไม่รู้ว่าลืมตาตื่นมาดูคลิปดังกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
สายฟ้าไม่สนใจสิ่งที่ว่าอีก พลิกตัวกลับไปกอดก่ายคนที่ตัวใหญ่กว่าแล้วหลับตาลงอีกครั้ง
เพิ่งจะสิบโมงเช้า ขอนอนอีกหน่อยนะ ถ้าหิวค่อยตื่นแล้วกัน......
เกียร์หันแต่เพียงใบหน้ากลับไปมองคนที่ยังหลับอยู่บนเตียงเขา ร่างโปร่งตะแคงมาทางนี้พอดี
กดปิดเสียงโทรศัพท์ของอีกคนและของตัวเอง หลังจากเห็นสิ่งที่ต้องการแล้ว
เขาไม่ต้องการให้เสียงรบกวนใดๆ ก็แล้วแต่รบกวนการนอนของคนรัก
ที่เขาเรียกได้เต็มปากแล้วว่าคนรักหรือแฟน ไม่ใช่แค่ดูๆกันอย่างแต่ก่อน
หวนนึกถึงคลิปที่เพิ่งได้ดูไป ก็ทำให้โล่งใจไปเยอะทีเดียวที่มันออกมาอย่างที่ต้องการ
ก่อนหน้านั้น มันมีคลิปที่คนอื่นถ่ายแล้วอัพลงโซเชี่ยลแล้ว ตั้งแต่เขาหันหลังออกมาตามอีกคน
พอพาอิงกลับมาถึงที่พักได้แล้ว เขาก็ปลีกตัวโทรหาเพื่อนต่างคณะ หากแต่ก็พอคุ้นกันอยู่มาก
พอจบม.ปลายมาจากที่เดียวกัน
เขาเห็นแล้วว่าเพื่อนเขามันยกมือถือราคาแพงขึ้นถ่าย ตั้งแต่เขายังเดินไปไม่ถึงตัวต้นเรื่องแล้ว
เขาชี้มือไปที่มันแล้วชี้เข้าที่ตาตัวเอง ทำนองว่า มึงถ่ายไว้นะ เอาให้ชัดๆ
เห็นแค่รอยยิ้มแสยะของมัน เขาก็รู้แล้วว่านั่นคือการรับคำ
เขาโทรบอกมันว่าเขายังไม่สะดวกคุยมากนัก คืนนี้เลยนัดเจอกันที่ผับ
เขาเรียกไอ้เขื่อนออกมาด้วยกัน เพื่อนเขามันบอกว่า มันแฮคเข้าไปลบคลิปก่อนหน้านั้นหมดแล้ว
แต่ที่มันถ่ายได้มันยังไม่ได้ทำอะไร มันว่าค่อนข้างดีมากทีเดียว
นั่นเป็นสิ่งที่เขาจัดการอย่างไม่ให้อีกคนรู้ บางทีจะทำชั่วไม่ต้องเปิดเผยก็ได้ มันไม่ใช่สิ่งที่น่าภูมิใจ
หากแต่เขาทำเพื่อ ถอนรากถอนโคนความไม่สบายใจของคนรัก
และไม่ต้องถึงมือเพื่อนคนรัก ที่จะต้องตามไปเอาคืนให้เสียมือด้วย
เมื่อคืนกลับมาเขาก็แค่กอดแค่หอมกับจูบอีกฝ่ายเท่านั้น
ให้อีกคนเต็มใจยินยอมเองดีกว่า ที่เขาจะดึงดันเอาแต่ใจอยู่ฝ่ายเดียว
ที่รวบรัดตัดความอย่างมัดมือชกเอาอีกคนมาเป็นแฟนนี่ก็หน้าด้านพอแล้ว
อย่าให้คนที่เขารักต้องถึงกับหมดความวางใจในตัวเขาเลย เขาตื่นมามุทำงานที่ยังไม่สำเร็จลุล่วงต่อ
ปล่อยอีกคนนอนหลับอย่างสบายไป ตอนแรกอิงก็เสนอตัวจะช่วยเขาทำงานให้เสร็จเร็วขึ้น
ตั้งแต่เห็นกองหนังสือของเขาเมื่อบ่ายวานแล้ว แต่พออีกคนเห็นสูตรการคำนวณต่างๆ
อีกทั้งกลไกเครื่องยนต์ กับพวกศัพท์เฉพาะก็ได้แต่ยิ้มแหยๆให้เขา
แล้วบอกอ่อยๆว่าคงช่วยอะไรเขาไม่ได้แล้ว เขาหันไปมองหน้าอีกคนบ้างบางครั้ง
บางครั้งอดใจไม่ไหวก็จูบปากหยัก ที่เผยอน้อยๆอย่างน่าหมั่นเขี้ยวนั่น
เพื่อนเป็นแรงใจให้ฮึดสู้กับกองงาน ธีสีสจบเมื่อไหร่เขาจะรีบพาคนรักไปหาครอบครัวทันที
ไปยืนยันว่าเขารักอีกคนมากกว่าที่เห็นมากแค่ไหน ตอนนี้ขอทำสิ่งที่ต้องทำเพื่ออนาคตของตัวเขาเอง
และทั้งกับของอีกคนที่ยังนอนซุกตัว อยู่บนที่นอนเขาตอนนี้ด้วยเสียก่อน.....
ตอนพอเศษมีให้ตอนเดียวนะคะ
ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ ขอบคุณมากจริงๆ
-
จิ้ม
สายฟ้าเจ๋งเสมอเลยยย >.,<
สมน้ำหน้าเขื่อนมาก อด 55555
อิพี่เกียร์กะอิงก็น่ารักดีอ่ะ
ขอบคุณมากเลยนะคะ สนุกมากๆ ติดงอมแงมอ่ะเรื่องนี้ อิอิ
-
จัดการได้ดีมากกก :katai2-1: o13
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ตอนพิเศษตอนเดียวเองอ่ะ งื้ออออออออออ
ใจหาย จบแล้วเหรออออ อยาหอ่านอีกกๆๆๆๆ
//สายฟ้านายเด็ดจริง จะสงสารพี่เขื่อนดีไหม5555555555555
-
:pig4: :3123:
-
เป็นการลงโทษที่โหดมากกกก ฟ้านี้เคะราชืนีชัดๆ
-
:กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่าาา :กอด1:
แต่เหมือนเราก็โดนลงโทษเป็นเพื่อนพี่เขื่อนไงไม่รู้ ได้อ่านตอนพิเศษตอนเดียวเอง :mew6:
รอติดตามเรื่องต่อไปน้าาา :katai2-1:
-
อิงเกียร์พลีสสสส :ling1:
-
สุดยอด
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
อาจมีบางคนจะมองว่าการกระทำของเขาช่างขลาดเขลา แต่เขากลับมีความสุขและพอใจที่แค่ได้เฝ้ามองอยู่อย่างนี้มากกว่า
พวกเขาต่างกันเกินไปในความคิดของคนเฝ้ามอง รูปร่างหน้าตาของเขาที่จัดว่าอยู่ในระดับกลางๆทั้งหัวสมองก็ไม่ได้เป็นที่โดดเด่นอะไรมากนัก อาศัยความขยันอ่านขยันทบทวนเอาฐานะก็กลางๆ
พ่อแม่ทำงานบริษัทไม่ได้ขาดความอบอุ่นอะไร ถูกเลี้ยงมาอย่างดีได้รับทั้งความรักความเข้าใจ พ่อแม่พี่น้องยอมรับในสิ่งที่เป็น เพื่อนฝูงก็พอมี ไม่มากมายแต่ก็หลายคนอยู่ ไม่ได้มีจนเหลือเฟือแต่ก็ไม่เคยขาดแคลนสิ่งใด
ส่วนอีกคนน่ะหรือ จะให้บอกว่ายังไงดี หน้าตารูปร่างดีมาก ฐานะดี ได้ยินมาว่าที่บ้านประกอบธุรกิจของตัวเอง
:really2: :really2:
อ่านจนจบเเล้ว
สรุปว่ากลายเป็นบ้านอิงรวยบ้านเกียร์จน
-
:ling1:
อยากได้ spin-off เป็นคู่สายฟ้า-เขื่อนอ่ะค้าาาาาาาาา ทำเป็นเรื่องแยกออกมาเถิด สายฟ้าแซ่บมว้ากกกกกกกกกกกก :katai1:
-
สายฟ้าแซ่บมว้ากกกก มีตอนพิเศษอีกไวๆนะค่ะ อยากอ่านอีก ชอบมากค่ะ
:katai2-1:
-
อาจมีบางคนจะมองว่าการกระทำของเขาช่างขลาดเขลา แต่เขากลับมีความสุขและพอใจที่แค่ได้เฝ้ามองอยู่อย่างนี้มากกว่า
พวกเขาต่างกันเกินไปในความคิดของคนเฝ้ามอง รูปร่างหน้าตาของเขาที่จัดว่าอยู่ในระดับกลางๆทั้งหัวสมองก็ไม่ได้เป็นที่โดดเด่นอะไรมากนัก อาศัยความขยันอ่านขยันทบทวนเอาฐานะก็กลางๆ
พ่อแม่ทำงานบริษัทไม่ได้ขาดความอบอุ่นอะไร ถูกเลี้ยงมาอย่างดีได้รับทั้งความรักความเข้าใจ พ่อแม่พี่น้องยอมรับในสิ่งที่เป็น เพื่อนฝูงก็พอมี ไม่มากมายแต่ก็หลายคนอยู่ ไม่ได้มีจนเหลือเฟือแต่ก็ไม่เคยขาดแคลนสิ่งใด
ส่วนอีกคนน่ะหรือ จะให้บอกว่ายังไงดี หน้าตารูปร่างดีมาก ฐานะดี ได้ยินมาว่าที่บ้านประกอบธุรกิจของตัวเอง
:really2: :really2:
อ่านจนจบเเล้ว
สรุปว่ากลายเป็นบ้านอิงรวยบ้านเกียร์จน
คนเขียนถือว่าดีมากนะคะที่มีคนเมนท์อย่างนี้ คือในความคิดของคนเขียนนะ ที่เขียนตอนนี้ออกมาอย่างนี้คือ
คนที่แอบรักมักจะไม่ค่อยมองว่าตัวเองดีกว่า มีกว่าหรือ เก่งกว่าคนที่แอบรักหรอกค่ะ
อย่างที่บอกตั้งแต่ต้น อิงไม่เคยคิดว่าตัวเองเด่นดัง เพราะถ้าเทียบตัวเองอย่างสายฟ้าแล้ว
พ่ออิงเป็นผู้บริหารก็จริงแต่ก็เป็นลูกจ้าง ของพ่อสายฟ้าที่เป็นเจ้าของอยู่ดี ฉะนั้นอิงเลยเทียบฐานะบ้านตัวเองกับสายฟ้าค่ะ
ความกล้าแสดงออก ความมั่นใจในตัวเองก็มีไม่มากเท่าเพื่อนสนิท ถึงจะไม่ได้ขาดความมั่นใจเสียทีเดียวก็ตาม
ส่วนเรื่องฐานะของเกียร์ ที่ตอนแรกบอกว่าฐานะดี นั้นคือมาจากปากต่อปาก ของเหล่าสาวๆที่เทียวกันไปหาเกียร์
แล้วการคุยทับถมกัน การพูดปากต่อปากความจริงย่อมบิดเบือนไป
พออิงได้ยินที่เขาพูดมาถูกบ้างผิดบ้างย่อมเป็นธรรมดา ที่จะยังไม่รู้เรื่องส่วนตัวจริงๆของเกียร์ จะเห็นได้จากตอนต่อๆมา
บ้านเกียร์ทำธุรกิจอู่ซ่อมรถยนต์ ซึ่งก็ไม่ได้ยากจนข้นแค้นเสียทีเดียว
แต่หากเทียบกับสายหมอกที่ขับรถหรู มันก็ต่างกันใช่ไหมล่ะคะ
เรื่องการทำมาหากินของบ้านเกียร์คนเขียนเคยเขียนแล้วลบออกค่ะ
พอคุณทักมาอย่างนี้เราเลยเพิ่งรู้ว่าคนเขียนลืมลงอาชีพของบ้านเกียร์ บอกแต่ว่าพ่อเป็นช่างเครื่องเท่านั้น
อันนี้ต้องขอโทษจริงๆที่ทำให้เข้าใจผิด
คนเขียนยังมือใหม่ ยังไงก็หยวนๆให้หน่อยนะ ถ้าจะมีบางตอนทำให้คนอ่านไม่เข้าใจหรือไม่สมเหตุสมผลบ้าง
ขอบคุณที่เม้นท์ให้ค่ะ
-
ฟ้าโคตรแซ่บ!!!!!!
โคตรเคะในดวงใจ
-
สายฟ้าลงโทษได้หนักมาก สงสัยพี่เขื่อนคงเข็ดไปอีกนาน :laugh: :laugh:
ตอนเดียวเองเหรอออ :hao5:
-
แหม๋ นึกว่าฟ้าจะรุกพี่เขื่อนเป็นการลงโทษ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
บทลงโทษของฟ้าทำเอาเขื่อนถึงกับร้องโหยหวล o13 o13 o13
ชะนีเกรซกับอีฟเจอคลิปเข้าไปแบบนั้นอยากถามว่า รับปี๊บคลุมหัวสักใบไหม
หน้านี่คงหายด้านแล้วล่ะเนาะ :kikkik: :kikkik: :kikkik: :kikkik:
ถือว่าเขื่อนเกียร์ทำได้ดีคืนคะแนนพระเอกให้ :katai2-1: :katai2-1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ฟ้าSexy!!!!!
-
สะใจกับบทลงโทษ. ชอบฟ้ามาก ปฏิวัติวงการฝ่ายรับ. ไม่ยอมเป็นรองใคร. อยากรู้จังเขื่อนจีบฟ้ายังไง
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ. สนุกมากค่ะ
-
ฟ้านี่สุดยอดจริงๆ ราชินีมากๆๆๆๆ รักเลย
-
สายฟ้าร้อนแรงมาก
-
ฟ้าแสบมากกกกกก
-
ขอบคุณ :)
-
สายฟ้าแซ่บมากค่ะ คนอ่านช๊อบชอบ
คู่หลักก็ละมุนละม่อมกันไปเนอะ
-
บทลงโทษของพี่เขื่อนสุดๆๆๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษน้าาาา :impress2: :-[ :impress2: :-[
-
อยากให้มีตอนพิเศษอีกอ่ะ~
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ o13
-
นี่ช็อคกับ endมาก ถึงกับฮะ อะไรนะ เอาจริงดิ ขอบคุณนะคะ สำหรับเรื่องนี้
-
:L2: :L2:
-
ขอบคุณมากค่ะ :pig4:
-
เขื่อนใจจะขาด ฟ้าลงโทษได้แสบมากกกกก
น่าจะมีอีกตอนน่ะ ยังไม่เห็นหมวดหื่นของเกียร์เต็มขั้นเลย อิอิ
-
ถึงพี่เขื่อน น่าสงสารเขานะคะ 5555555555555555
-
แอบตกใจ จบแล้วเหรอคะเนี่ย ไม่ทันตั้งตัวเลย
ระหว่างอ่านตั้งแต่ตอนก่อนจบจนถึงตอนพิเศษ เราก็มีคำถามในใจมาเรื่อยๆ
ทั้งเรื่องผู้หญิงสองคนนั่น ทั้งเรื่องที่เกียร์มัดมือชกเป็นแฟนกับอิง ส่วนตัวคิดว่าเร็วไปหน่อย
คืออยากเห็นช่วงเกียร์จีบอิงบ้างไง ฮ่าาา เหตุผลง่ายๆแค่นี้เลย เพราะก่อนหน้านี้ตอนที่จะมาดูๆกันเกียร์ก็ไม่ได้ทำอะไร
แต่ตอนท้ายที่เกียร์พูดเองว่ารู้ตัวว่ามัดมือชกเป็นแฟนกับอิงเลยพยายามทำตัวดี อันนี้ก็เคลียร์ประเด็นนี้ในใจเราไปได้แล้วนะ
ชะนีสาวทั้งสองก็ถูกเอาคืนไปแล้ว ในชีวิตจริงได้ติดตามเวลามีดราม่าต่างๆเห็นพิษโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คแล้วคิดว่าน่ากลัวเหมือนกันนะ
เสียดายเนอะที่มีตอนพิเศษแค่ตอนเดียว แอบอยากเห็นช่วงหวานๆของทั้งสองคู่อีก หลังจากช้ำใจกินน้ำใบบัวบกมาหลายตอน
สายฟ้านี่ทั้งโหด ทั้งแซ่บมากมาย โดนใจ๊โดนใจ ขอชูป้ายไฟค่ะ
ฮาบ้านเกียร์ นึกว่าเกียร์เป็นเมียพี่ไฟ กร๊ากกกกก คือหมีชนหมีเรอะ ฮ่าาาาาา
น้องชายเกียร์ก็น่ารักนะ ไม่รู้จะหาสะใภ้ให้ที่บ้านเป็นหญิงหรือชาย แต่ครอบครัวเกียร์ก็ดีนะ ให้อิสระลูก เข้าใจ ไม่บังคับ
ประทับใจที่พ่อแม่เกียร์บอกว่า ถึงเกียร์จะไม่มีทายาทแต่ญาติคนอื่นๆก็มีลูกหลานกันเยอะแยะแล้ว
คือตอนแรกเราคิดว่าครอบครัวจะพูดว่าถึงเกียร์ไม่มีทายาทให้ก็ยังมีครัชเป็นความหวัง
ซึ่งถ้าพูดแบบนี้เท่ากับฝากความหวังไว้ที่ครัช ครัชก็ต้องแบกรับความคาดหวังของทุกคนต่อไป
แต่พ่อกับแม่ไม่ได้กดดันลูกๆเลย ต้องแบบนี้สิ เริ่ดมากค่ะ
เอ้อ อีกคนในเรื่องที่เราชอบมากๆนะ คือพี่ไฟ พี่ไฟขาาา *เข้าไปกอดขาพร้อมชูป้ายเอฟซี* ฮ่าๆๆๆ
ดูเป็นคนที่มีเหตุผล เท่ระเบิดระเบ้อ นิสัยดี คนเขียนสนใจเขียนเรื่องพี่ไฟด้วยไหมคะ สบตาปิ๊งๆ *-*
ตอนที่อิงทำกับข้าวให้เราก็แอบคิดว่ามีเคมีกันอยู่นะ แหม่ ว่าจะเชียร์ซะหน่อย แอบลุ้นไม่ขึ้นเลย
ขอบคุณคนเขียนมากๆนะคะสำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้ คนเขียนมีวินัยมากๆ มาลงนิยายแทบทุกวันเลย
ส่วนตัวชอบนะ มันทำให้เรารอคอยอย่างมีจุดหมายในระยะเวลาไม่นาน
อ่านแล้วรู้สึกต่อเนื่อง ช่วงไหนว่างๆนี่เราตื่นมารออ่านเลยแหละ
:mew1:
-
ดีจริง
ชอบสายฟ้าจัง
โดนใจมากๆ
ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ
-
รู้สึกเหมือนจบแบบไม่สุด :katai1: ถ้ามีตอนพิเศษอีกสักหน่อยจะขอบคุณมากเลยค่ะ :laugh:
:katai3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เฮือก ..... นึกว่าเสาเตียงสี่เสาของฟ้าจะล่มเสียแล้วเพราะเขื่อนกระชาก
กราบกรานขอตอนพิเศษเกียร์-อิงได้ไหมคะ? :katai4:
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับตอนพิเศษ
-
อยากให้มีตอนพิเศษต่ออีกจังเลยค่ะ :hao5: ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายสนุกๆ ให้อ่าน :mew1:
-
ตามมาอ่านจนจบ เนื้อเรื่องกระชับดี น่ารัก ชอบครับ ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่าน สร้างตัวละครได้เจ๋งขนาดนี้ จะรอเรื่องหน้าน๊าค้าบบบ
-
ตามอ่านจนทันทั้งหมด
แอร๋ยยยยยยยยยยยย ชอบมากกกกกกกกกกกก :hao7: :hao7:
หน่วงและเสียน้ำตาไปก็หลายตอนน
คือแบบ อ้าววว ฟ้ากับเขื่อนนิลงเอยละ แล้ว nc ของเกียร์กะอิงละเจ้าคะ :hao6:
แบบว่ารอออออออ 555555 :hao7:
ขอบคุณเจ้าคะ o13
-
ติดตามจนจบ ขอบคุณมากกับเรื่องราวดีๆ สนุกมากเลย ครบรส ^ ^
-
อ๋อยยย จบซะแล้ววว :กอด1:
:L2: :pig4: :pig4: :L2:
-
สายฟ้าโคตรแซ่บ ขอได้ไหม กร้ากกก :hao6:
-
ทำโทษอย่างนี้ครั้งเดียวไม่พอ
ต้องเอาให้กระอักเลือดไปเลย
แต่ก็กลับมาใส่สร้อยเกียร์เร็ว ๆ นะ
ครอบครัวพี่เกียร์ดีขนาดนี้
ถึงพี่เกียร์ต้องเป็นเมียใครก็คงรับได้
คู่นี้ค่อย ๆ คบกันไปแล้วกันเนอะ
ยังต้องเรียนรู้กันอีกเยอะ
อยากให้หมอกมีคู่บ้าง จะมีโอกาสอ่านเรื่องต่อไปไหมนะ :mew2:
-
ขอแปะ :pig4:
-
:hao7: :hao7: :hao7: อ่านรวดเดียวจบ สนุกดี ขอบคุณมากที่แต่งให้อ่าน :hao7: :hao7: :hao7:
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน แต่โดยรวมแล้วน่าสนใจ ขอตัวไปอ่านต่อก่อนน๊า :bye2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
อ้าววว...จบพอดี
เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่อ่านแล้วสนุกดี
หลายรสชาติ..ครบหมด
อ่านเพลินเลยตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนจบ
+1 กับคำขอบคุณ
ป้อล่อ...อ่านหลายๆเม้นท์แล้วโล่งใจ ไม่เห็นมีใครจะขอคนนี้
งั้นขอเลยแล้วกัน....พี่สายหมอก จะเอาคนนี้อ่ะ
หมอก..หมอก..หมอก..หมอก
อิอิ
-
ตอนพิเศษคู่เกียร์-อิงมีน้อยจัง เสียใจอ่ะ อยากอ่านอีก ตอนหวานๆน้อยมากๆ :mew2:
-
ยิ่งอ่านยิ่งปวดใจ :hao5:
ถึงความเป็นจริงจะไม่ใช่อย่างที่เห็นก็เถอะ :o12:
-
สนุกครับผม
-
อ่านรวดเดียวจบ สนุกมากค่ะ ไม่อยากให้จบเลยยย
ถูกใจ + เป็ดให้คนเขียนไปเลยยย :mew1:
-
กว่าจะได้คบกับ ลุ้นจน! :ling1:
-
เจ็บหน่วงๆ จะร้องไห้ตามอิงกับสายฟ้าอยู่แล้วนะ
ฝ่ายชายก็ผิดที่ไม่เด็ดขาดจริงจัง ฝ่ายหญิงเองก็ด้านเกินตามตอแยเขาอยู่นั่นแหละ
ลงเอยกันด้วยดีก็ดีแล้วล่ะ...ลุ้นเหนื่อยเลย 555
-
อย่างเกียร์เนี่ย ถ้ายังไม่ได้ขอ
อิงห้ามเผลอตัวไปเด็ดขาด! 555555555555
-
ขอบคุณคนเขียนมากเลยนะคะ รู้สึกอินตามตัวละครมากกก
โดยเฉพาะอิง กับ สายฟ้า ตอนที่ดราม่ากัน
แต่มันงงๆๆ ตอนที่อยู่ๆตัดจบ ฉับ นี้แหละ 55555555
ถ้าจะมีเรื่องต่อไป ขอเรื่องของพี่หมอก พี่ไฟกับน้องครัช น๊าาาาา
-
เรื่องนี้ทั้งสนุกทั้งปนดราม่านิดหน่อยของชอบเลย ถึงแม้จะหมั่นไส้ปนหงุดหงิดเล็กๆกับพฤติกรรมพระเอกทั้งสองคนก็เถอะ แบบอ่านแล้วมันน่ายันโครมจริงๆ
-
o13
-
:mew1:ขอบคุณมากค่าาา
สนุกมากกก ชอบฟ้า ดูแข็งๆ แต่ขี้ยั่วอ่ะ
-
สนุกมากอ่ะ ชอบสุดๆๆๆๆๆ แต่งดีมาก ติดตามเรื่องต่อไปเลยนะ ชอบการเขียนแบบนี้
-
คือแค้นฝังหุ่น ถ้าเป็นเรา เราไม่ให้อภัยนะ
หลายครั้งและ ปล่อยให้เค้ามาด่า ไม่เคยปกป้องอะไรเราเลย
เลิกจริงๆ อ่ะ รักก็ส่วนรัก แต่ไม่ทนแน่นอน
ปล่อยให้ความรู้สึกีักเป็นความทรงจำดีๆ แค่นั้นพอ
เอาจริงๆ ถ้าแคร์เรามาก คงจะพูดปกป้องเราตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว
ไม่ใช่ปล่อยให้มันเลยเถิดมาขนาดนี้
พอผู้หญิงมาหายังให้เข้าห้องอีก
คือ ถ้าจะขอโทษให้พูดแค่หน้าประตูแล้วให้มันกลับไปเลยอ่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ และตอนพิเศษนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อร๊ายยยยย ฟินเหล่อออออออ!! :hao7: ชอบมากกกก พี่เกียร์กะน้องอิง
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ แอบน้ำตาปริ่มตอนดราม่า :katai1:
น่ารักดีอ่ะ อยากเห็นตอนพิเศษตอนมุ้งมิ้งของพี่เกียร์กะน้องอิงอีกจุงเบย คนแต่งว่างๆก็มาช่วยแต่งตอนพิเศษเพิ่มความฟินให้คนอ่านตาดำๆหน่อยนะคะ
ฮาพี่เขื่อนอย่างถื่อนน้องฟ้าก็แบบฮาร์ตคอร์มาก 5555 เพื่อนๆและครอบครัสก็ดีทุกคนเลย ชอบมากกกกก
-
แรกๆ ไม่ชอบอิงนะ การที่มีใครหลายๆ คนเข้ามาเสนอ ไม่จำเป็นต้องรับความหวังดีของเขาเสมอไป
การไปไหนมาไหนสองคนบ่อยๆ ถึงจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไร อีกฝ่ายก็แปลความว่าเราทอดสะพานได้เสมอ
ตอนอิงเรียกหมอก ก็ว่าท่าทีหมอกแปลกๆ แล้วก็จริงด้วย พ่อสื่อคิดไม่ซื่อ
ตอนมีสองสาวเข้ามาเกี่ยวพัน คือเซ็งสองหนุ่มมาก เหมือนหลายๆ คนจะเม้นต์ไปแล้ว ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ
เป็นพระเอกละครไป ก็อย่าหวังจะได้คืนดีกับคนที่คุณรักเลย
ตอนแรกรู้สึกว่าคู่เขื่อนฟ้าน่าจะคู่ดีกันได้ง่ายกว่าคู่เกียร์อิง เพราะของเกียร์มันมีความหลังกันมาด้วย
แต่ไปๆ มาๆ ยากทั้งสองคู่
ขำวิธีการเอาคืนของฟ้า จัดไป นี่สินะเคะราชินี
-
เพิ่งอ่านครั้งแรกรอบเดียวจบเลย สนุกอ่ะ ชอบจัง ชอบจนเสียดายว่าจบเร็วจัง 5555
-
ชอบนิสัยสายฟ้าจัง
แมนๆคุยกันครัชมากกก 555+
เด็ดขาด ชัดเจน. เจ้ปลื้มแรงงง
:L1:
-
ขอบคุณมากค่า สนุกดี
-
สนุกมากครับ ตัวร้ายในเรื่องทำได้ดีครับ คนเกลียดกันทั้งบ้านทั้งเมือง
เอาคืนเบาไปหน่อย แต่คิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วคนเราสมควรได้รับการอภัย เอาคืนเท่านี้ก็คงพอละครับ
สนุกมากครับ ขอบคุณผู้แต่งสำหรับเรื่องดีๆ หวังว่าจะได้อ่านผลงานอื่นๆอีก
สำนวนการเขียน อ่านง่าย เพลินดีครับ
แนะนำคนอื่นๆให้อ่านเรื่องนี้ครับ สนุกจริงๆ
-
ขอบคุณค่ะ
-
จะบอกว่า...เพิ่งอ่านตอนที่ 8 นะคะ แต่ขอเม้นก่อน เดี๋ยวลืม :hao7:
งานนี้อิพี่เกียร์ไม่ผิด อิงไม่ผิด ผิดที่อิหมอกคนเดียวนะคะ
-
ขอบคุณนะค่ะ ^^
-
ชอบทั้ง2คู่เลยอะ น่าร๊าก ชอบวิธีลงโทษของฟ้าอะคึคึ
-
งือออชอบมากพูดเลยย ขอบคุณที่ทำนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ :pig4: :กอด1:
-
อยากจะกระโดดขาคู่ถีบยอดหน้าอีเกรซกับอีอีฟแล้วกระทืบตีนใส่รัวๆ และอยากเบิร์ดกระโหลกไอ้เกียร์กับไอ้เขื่อนที่มัวเลือกจะเป็นสุภาพบุรุษไม่เลือกเวลาไม่กล้าทำร้ายผู้หญิง เป็นกูนะตบอีชะนีสองตัวเลือดกลบป้าไปละมาก่อปัญหาให้ตั้งหลายครั้ง คนเรามันควรจะเป็นสุขภาพบุรุษกับคนที่ควรเป็นเท่านั้นแหละ สมควรแล้วอิงกับฟ้าจะโกรธเป็นวรรคเป็นเวร
:z6: :z6: :z6:
-
สนุกมาก แต่บางประโยคก็งงๆ ชอบแทรกคำช่วย วลีช่วย ประโยคช่วย มาทีเดียว มันเลยเบลอๆเวลาอ่าน ต้องกลับไปอ่านใหม่อีกรอบตลอดเลยค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ
o13 o13 o13 o13 o13
-
อ่านรวดเดียวเลย ชอบมากกก ขอบคุณนะคะ
-
น้องอิง คนแอบรักที่น่าสงสาร ลุ้นๆให้เค้าตนนั้นหันมามองเร็วๆนะค่ะ
-
อารมณ์แอบรักกำลังครอบงำ แถมพี่หมอกนี่เหมือนจะมีอาการนะ ชอบพี่เขื่อนน้องฟ้านะ แซ่บๆ
-
สงสารอิง และคิดอยู่แล้วว่าพี่หมอกต้องคิดอะไรแน่ๆ
-
อุ๊ยๆ ยังไง พี่เกียร์ค่ะ อย่าบอกนะว่าที่เงียบๆนะ เก๊กอยู่
-
ว่าแล้วว่าพี่เกียร์ขี้เก๊กนี่เอง ลุ้นๆให้รักกัน
-
พี่เกียร์ขราาา แบบว่ามาช้า แต่ชนปุ๊บ เคลมปั๊บเลยนะค่ะ ท่าทางเกียร์จะใหญ่มากกกกก :haun4: :haun4:
-
สมแล้วที่พระเอกชื่อเกียร์ ใส่เกียร์เดินหน้าไวมากกกกก หื่นมากกกกก หวงก็มากกกกด้วย :hao7:
-
ขอมอบสิ่งให้ไอ้พี่เกียร์ แม่งมึงจะมาสุภาพบุรุษอะไรเวลานี้ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
โอ้โหหหหห ฟ้าเผ็ชมากกกก มาตอนจบทีเดียวชนะคู่หลักใสๆไปเลย :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
สนุกนะ เขียนอ่านได้ลื่นไหล เเต่ไม่ค่อยชอบพระเอก เก่งจริงกับคนที่รัก เเต่ผู้หญิงคนเดียวจัดการห่าอะไรไม่ได้
-
:pig4: ชอบทั้งสองคู่เลย แต่สายฟ้านี่แสบกว่าอิงมากลงโทษได้ใจสุดๆ
-
ย่องมาอ่านอีกรอบ
ก็ยังสนุกเช่นเดิม
-
ดีมากจริงๆ
-
ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านอีก...ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆมาให้อ่านกันนะคะ
เราว่าการใช้ภาษา ถ่ายทอดเรื่องราว คุณผู้แต่งทำได้ดีเลยค่ะ ถึงแม้จะมีบางคำพูดที่งงๆไปบ้าง แต่ก้พอเดาๆได้นะ
เราชอบช่วงดราม่าของเรื่องนี้มาก อ่านแล้วแบบหน่วงใจสุดๆกันไปเลย โดยเฉพาะคู่ของสายฟ้า โหดดี555
เราพึ่งมาเจอนิยายเรื่องนี้ ไม่รู้ว่าคุณผู้แต่งมีผลงานเรื่องอื่นๆด้วยรึเปล่า เดี๋ยวจะลองไปหาอ่านดู
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับนิยายนะคะ :mew1:
-
แฟนคนแรกของน้องอิงใจร้ายมาก สมควรโดนตื้บ :beat:
พี่ก้องน่ารักดี มีน้ำใจนักกีฬา โถ มาซบอกแบนๆของเจ๊ดีกว่า มามะๆ
เรื่องราวตอนหลังๆช่วงที่ทะเลาะกัน อยากจะบอกว่า น้องอิงน้องฟ้าใจแข็งดีค่ะ ช๊อบ ชอบ o13
แต่ที่พี่เกียร์พี่เขื่อนไม่สามารถจัดการกับผู้หญิงที่มาเกาะแกะได้ ...เอิ่ม... พี่ขราาาา ตัวเองยังเอาไม่รอดเนี่ย อนาคตจะไปดูแลใครได้คร๊าาาา :เฮ้อ: ดีนะที่เคลียร์ไปในตอนพิเศษ ไม่งั้นคงถูกคนอ่านปาขวดน้ำใส่ 555 :mc4:
ป.ล. น้องอิงพูดเพราะ อ่านแล้วรู้สึกดี
-
นี่คือนิยายแอบรักเรื่องแรกที่อ่านที่เวปนี้
ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นสมาชิกเลยค่ะ
ขออ่านซ้ำอีกรอบตาม+เปิดให้ทุกตอน
แล้วจะมาเม้นท์นะคะ^^
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ ชอบภาษามากเลยค่ะ แต่จบเร็วไปหน่อย มีข้อสงสัยนิดนึงตรงเรื่องฐานะของทั้งคู่ อิงกับพี่เกียร์ คือในบทแรกเลยอิงบรรยาว่าพี่เกียร์ฐานะดี ไปๆมาๆกลายเป็นอิงมีฐานะดีกว่าซะงั้น มันเลยดูขัดๆนิดนึง แต่โดยรวมนิยายสนุกดีค่ะ ส่วนตัวชอบแนวแอบรัก 55555 :hao7:
-
มาอ่านรอบสองละค่าาา สายฟ้าแซ่บมากจริ่มๆๆๆ :katai2-1:
อยากให้มีตอนพิเศษอีกง่าาาาา :กอด1:
-
ปูทางมาดีแล้วค่ะ ฝึกเขียนเยอะๆนะคะ แล้วก็ละครไทยก็เลิกดูไปเถอะค่ะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนมากๆ คือตอนแรกๆมันดีมากเลยพอกลางๆเรื่องเราก็ว่าแปลกๆละเหมือนคนเขียนจะลืมคาแรกเตอร์ตัวละครหรือเปล่า บางทีพล็อตอาจจะหลวมไปไม่ชัดเจนเรื่องเลยค่อนข้างออกอ่าวไปหน่อย พระเอกเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องมีเลยไร้ประโยชน์มากเหมือนว่าทั้งชีวิตจะเอาเป็นอย่างเดียว การแก้ปัญหาแย่มาก สิ่งที่ฉุดเรื่องนี้ขึ้นมาเรามองว่าเป็นคู่รองที่มีความชัดเจนทั้งพระและนายประทับใจส่วนนี้ ในเมื่อเราเป็นผู้หญิงมาเขียนนิยายวายก็ต้องศึกษานิสัยผู้ชายให้มากกว่านี้ค่ะ จะรออ่านเรื่องต่อไป
-
อ่านรวดเดียว หมั่นนังชะนีที่มาเกาะแกะมาก แต่เรื่องนี้สนุกอ่านเพลิน อ้าวจบซะแล้ว ชอบอิงมาก พี่เกียร์ดูแลอิงดีๆ นะ
-
ชอบคู่สายฟ้ากับพี่เขื่อนมากค่ะ
-
:pig4: :pig4:
-
ชอบความราชินีของฟ้ามาก โง้ยยย อิพี่เขื่อน สมน้ำหน้าเลยข่ะ
ชอบง่า ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ท้ายเรื่องห้วนไปนิดแต่ก็โอเคอยู่ ชอบอิงค่ะ :) แต่ตัวละครเยอะมาก น่าจะตัดคนบทน้อยออกไปบ้างตั้งแต่แรก
-
:katai2-1: :katai2-1: ขอบคุณครับ ชอบ ๆ ตอนพิิเศษ ก็โดนใจ :katai2-1: :katai2-1:
-
เรื่องนี้สนุกกกกกก
-
อ่านรอบสองแล้วว การันตีความสนุกค่า o13
-
สุดยอดจริงๆ 555+
-
อ่านรอบสองแล้วว ฟินแล้วฟินอีก 555 :pighaun:
-
ที่ด่าๆอิงเนี้ยคือหึงใช่มั้ย
-
ชอบทั้ง 2 คู่เลย :กอด1:
-
เสียใจหน่อยๆไม่มีฟาดปากชะนี แต่ก็สาสม ประจานในโซเซียลยิ่งกว่าอะไร
-
พึ่งกลับมาอ่านและพึ่งรู้ว่าเรื่องนี้จบแล้วที่สำคัญมันเกือบจะสองปีแล้วเหรอเนี่ยขอบ
คุณนะคะ
-
สนุกมากเลยค่ะ ชอบบบบบบ :กอด1:
-
อ่านเพลินดีทีเดียวค่ะ ตอนแรกๆสนุกมากเลย วางพล็อตได้ดีวิธีการนำเสนอก็โอเคนะ แต่ก็แอบขัดใจนิดนึงเรื่องผู้หญิงที่เข้ามามีบท เข้าใจคุณนะคะว่าจะสื่อถึงอะไรแต่เราว่ามันยืดเยื้อเกินไปน่าจะกระชับได้มากกว่านี้นะ แล้วก็จบห้วนไปหน่อยนะคะมันไม่สมูทค่ะ ครึ่งแรกคุณปูเรื่องมาดีมากๆเลย เราชอบนะก็หวังว่าคุณจะไม่ท้อแล้วเขียนเรื่องใหม่ๆมาลงอีกนะเราเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณค่ะ :mew1:
-
สนุกมากๆเลยค่ะ
-
ตอนท้ายลุ้นมาก :impress2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ถึงจะดูห้วนๆไปบ้างแต่โดยรวมดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
-
สนุกมากกกกกกกกกก ชอบบบบบบบบบบบบบบ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ไรท์ออกตัวว่าเป็นนักเขียนมือใหม่
แต่การวางพล็อตดี สำนวนลื่นไหล
ขัดใจตรงที่แต่ละตอนสั้น ค้างงงงงง อยากอ่านอีกกกกกก
แล้วคู่หลักไปช้ากว่าคู่รอง :z3:
รออ่าน nc ไม่มีเลย :serius2: :hao5: :sad4:
อยากให้ฟ้าเอาคืนชะนีอีฟ แบบสาดน้ำหวานใส่ฟ้า
ฟ้าก็สาดกาแฟเย็นใส่นางบ้าง เอ่อ.....แฟร์ๆไง
กรรมใด ใครก่อ ก็รับผลกลับคืน โกงมา ก็โกงไป :hao3:
เกียร์ อิง :กอด1: :กอด1: :กอด1:
เขื่อน สายฟ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ขอบคุณไรท์มาก
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณคะ
-
กลับมาอ่านอีกรอบ ชอบๆๆๆ
-
:pig4:สนุกมากค่าชอบๆ :mew1:
-
ติดหนึบ สนุกมาก ไม่เวิ้นเว้อ เสียดายที่จบเร็ว เขียนดีอย่างไม่น่าเชื่อว่าเป็นมือใหม่
-
สนุกค่ะ ชอบบุคลิกสายฟ้ามากๆ น้องอิงก็น่ารัก :กอด1:
ส่วนพระเอกทั้งสองไม่เข้าท่าเลย ความเด็ดขาดไม่มี :serius2:
ปัญหาเรื่อง ผญ ก็จัดการไม่ได้ ขัดใจจริงๆ :angry2:
แอบเชียร์ให้สายฟ้าเอาไม้เบสบอลฟาดให้ยับทั้งสี่คนตั้งแต่วันนั้นละ o18
แต่วิธีลงโทษของสายฟ้าก็สุดดีอ่ะ :laugh: :laugh:
:pig4: :pig4:
-
ขอบคุณนะค่ะ สนุกมากเลย
:pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
กลับเข้ามาอ่านรอบที่ 2 ค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
กลับมาอ่านอีกรอบนึง แอบอ่านคอมเม้นท์ตัสเองด้วย5555
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกนะคะ
-
ทำไมบทของนายเอกเปลี่ยนงงมากจ้าตอนแรกบอกครอบครัวนายเอกสถานะทางบ้านกลางๆพ่อแม่ทำงานบริษัท?พระเอกรวย?พอมีบทพระเอกบทกลับจน งงค่ะ o22
-
ตกใจ ที่มันขึ้น End อ่ะ เพิ่งคืนดีกัน อยากให้หวานกันอีกหน่อย อยากให้เรื่องยืดไปอีก แง้ แต่ก็ขอขอบคุณเรื่องสนุกๆแบบนี้ค่ะ
-
คืองงเว้ยเฮ้ย ตอนแรกบอกว่า อิงมีพ่อแม่ทำงานบริษัทฐานะกลางๆไม่ได้รวย แล้วบอกว่าพระเอกหล่อรวยเก่ง แต่อ่านไปอ่านมา ทำไมกลายเป็นว่าอิงรวย ซะได้ ดอกฟ้ากับหมาวัดไรงี้ ตกลงมันคืออีหยั่งวะ
-
อ่านถึง38ละ อยากบอกว่าไร้น้ำยาดีค่ะพระเอกเรื่องนี้ ผู้หญิงมายุ่งกับคนของตัวเองก็พูดเป็นอย่างเดียวว่าทำแล้ว แก้ไขแล้ว แต่ผมเปล่าน้าเค้ามาเอง ก็คุณไม่เด็ดขาดไงล่ะไอ้ง่าวเอ้ย
Edit///เปิดไปอีกสองสามหน้าจบละ ก่อนอื่นขอบคุณคนเขียนก่อนค่ะ เราชอบช่วงต้นเรื่องมากๆ รู้สึกว่ามันน่าติดตามดีและหลังจากอ่านจบเราคิดว่ามันก็ทำได้ที่จะจบแค่นี้เห็นว่าคนเขียนบอกว่ามีพลอตมาแค่นี้ เราขอเดาว่าพลอตที่ว่าคือน่าจะเป็นช่วงต้นเรื่องแหละเพราะมันดูมีรายละเอียดเยอะ
สุดท้ายขอบคุณที่เขียนนิยายให้อ่านค่ะ^^
-
ขอบคุณค่ะ
-
:pig4:
-
o13
-
ชอบมากกกก สนุกมาก