หัวข้อ: อิงแอบ ... แนบชิด ตอนพิเศษ....14/10/58 p.44

[donutnoi]

เป็นแฟนกันแล้ว แม้อิงจะยังงงงง  ก็ดีนะอิงมีสิทธิ์เต็มที่แล้ว

เหลือสายฟ้า ยังคงเชียร์เขื่อนต่อไป

[Yara]

สมน้ำหน้ายัยสองคนนั้น
ผู้ชายด่าไปขนาดนั้นยังกล้ามาหาเรื่องคนของเค้าอีก ทีนี้เป็นไง โดนด่าต่อหน้าคนทั้งโรงอาหาร
คราวนี้ทั้งพี่เกียร์พี่เขื่อน มีสติจัดการปัญหาซักทีนะ นอกจากจะแก้ปัญหาได้แล้ว ยังเป็นการแก้ข่าวลืออีกด้วย

[larynx]

ทีนี้จะได้พูดได้เต็มปากเต็มคำสักทีว่ามีแฟนแล้วอย่ามายุ่ง  ชะนีนี่ก็เหลือเกินอะไรมันจะหน้าด้านหน้าทนแล้วขี้มโนหนักขนาดนั้น  นั่นหนังหน้าหรือตาปลา ด้านเหลือเกิน   


ก็อย่างว่าพี่เกียร์ก็คงทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้วจริงๆนั่นแหละ คนมันมีปากมันก็พูดออกมาเหยียดคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูสูงขึ้น ซึ่งมันน่ารำคาญและน่าสมเพชมากๆ  ยื้อดูใจไปก็เสียเวลาเปล่า รวบหัวรวบหางมันนี่แหละ 

[kinjikung]

ก็เด็ดขาดแบบนี้ก็สิ้นเรื่องแล้วพี่เกียร์ หุหุ
ทีนี้อิงจะได้ลงไม้ลงมือได้หน่อย เหลือแต่พี่เขื่อนสงสัยจะต้องโดนซ้อมก่อน 555 สายฟ้าดูจะแค้นมาก

[kdds]

ผญ ในนิยายวายนี่โคตรน่าละอาย = =' อยากได้ผัวจนตัวสั่น หน้ามืดตามัวกันไปหมด

เขื่อนนี่งานหินกว่าเกียร์แน่ๆ

[pannuna]

จะมีบรรยากาศแบบนี้อีกกี่ตอนนนนนนน 55555
คือเราเป็นคนนึงที่อยากให้คืนดีเร็วๆ อาจไม่สมควรให้อภัยแต่แบบพอละมั้งงง
แต่อยากอ่านตอนหวานๆหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่ยัยเกรซละค่ะ555

[ศตรัศมี]

ก็ยังดีนะเกียร์ที่กล้าประกาศกลางโรงอาหารไปแบบนั้น แต่ว่ามันไม่สะใจเท่าไหร่ 5555 เป็นสุภาพบุรุษมากไปหน่อย ให้เกียรติคนที่ทำลายเกียรติคนที่เรารักมากไป เป็นคนเหี้_ๆด่ากราดนังผู้หญิงที่คิดจะทำความรักเราพังแบบเจ็บแสบบ้างก็ได้ เผื่อมันจะไปกระตุ้นต่อมระลึกความดีให้ชะนีนางนั้นพ่นยางอายออกมาแล้วหลีกทางไปไกลๆ

[Paparazzi]

อีเกียร์ตีเนียนเบยยยย

เขื่อนสิ...หนักแน่ คริๆ

[Viewonohm]

เกียร์จัดการอะไรไม่ได้ซักอย่าง 

[BeeRY]

อย่ามัวแต่งอนคนตัวโตเลย ร่วมมือกันจัดการพวกชะนีขี้มโนไม่ดีกว่าหรือ
อิงกับพี่เกียร์ก็คืนดีกันแบบมึนๆแล้ว แต่ฟ้ากับพี่เขื่อนนี่ยังต้องลุ้นต่อไป เพราะเดาใจฟ้ายากจังเลย ฟ้าสายโหดอ่า

[mystery Y]

น่าจะตบอิผู้หญิงขี้มโนสักทีสองที!! แต่เกียร์กับอิงก็เป็นแฟนกันซะที!?

[ReiSei]

ลุ้นสายฟ้าขาโหด งานนี้มีเฮ

[DeShiWa]

เพิ่งรู้เหรอพี่เกียร์ว่าต้องทำยังไง

จะปกป้องคนรักยังไง

และบอกคนที่มาเกะกะขวางทางยังไง

ชอบนะสำหรับความคิดของพี่เกียร์ในตอนนี้

รู้แต่ว่าพี่เกียร์ทำดีมาก

เอาใจช่วยนะพี่เกียร์ ฉุดอิงเข้าห้องเลยไหมหรือว่าต้องไปเรียนก่อน อิอิ

[КίmY]

โอ๊ยย พี่เกียร์แกขอน้องเป็นแฟนทั้งทีจะโหดไปไหนนน 
รอออออออ   

[4559]

เล่นทีเผลอนะเกียร์

[minneemint]

 
อยากอ่านอีก

[Min*Jee]

เอิ่มมมม ใจร่มๆนะฟ้านะ คราวนี้ไม่ใช่ความผิดอิพี่เขื่อนละเน้อ ชะนี่ล้วนๆไม่ปนค่างจ้าาาา คุยกันดีๆ
ลบคำนินทาว่าร้ายหน่อย

[oss_tw]

ติดงอมแงมเลย

หลงเข้ามาอ่าน

งานการไม่ได้แตะ

แต่ก็รอให้พี่เขื่อนง้อน้องสายฟ้าอยู่นะคะ

 
รอตามอ่านค่า

 

[Kelvin Degree]

สรุปว่าเป็นแฟนกันอย่างง่ายดาย

[wann]

ง่ายไปมั้ยอ่าา

แค่ระเบิดครั้งเดียวก็ มาคืนดีเลยอ่ออ

แล้วที่ผ่านมา ความรุสึกของอิงไม่มีความหมายเลยหรอ 

[มิวม๊าว]

ชะนีสองตนถือว่ามีบุญอยู่ที่ไปหาเรื่องในสถานศึกษา
เพราะถ้าอยู่ข้างนอกแล้วบอกเลยว่าศพไม่สวยแน่

ส่วนอิงก็อย่าเพิ่งไปใจอ่อนเลย กับผู้ที่ไม่เด็ดขาดอะ
มาเออออเองให้เขาตกลงเป็นแฟน
แหม๊ ไหลเนียนเลยนะ ไม่นึกถึงความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นมาเลย

[Noina_Pn]

สู้ๆเขื่อน 555 

[iamtsubame]

กร๊ากกกกกก พี่เกียร์ฮาอ่ะ โคตรเผด็จการเลย น้องอิงโดนยึดอำนาจซะแล้ว

[● MaYa~Boy ●]

แล้วไมไม่เผด็จการไปแต่แรกเลยล่ะ 5555

[why yyy]

ขอบคุณ

[ROCKLOBSTER]

26


     สายฟ้ามองตามแผ่นหลังเพื่อน หลังจากอีกฝ่ายหันมามองเขาครั้งหนึ่ง เขาส่ายหน้าสื่อว่าไม่ต้องห่วง
 ดูท่าจะจบลงด้วยดีแล้วสินะ ... ส่วนเขา หึ  มันคนละคนกัน แล้วก็แทบจะคนละเรื่องกันเลยทีเดียว

   คู่นั้นเขาเพิ่งจะคบกันจริงจัง  มันยังพอฟังกันได้อยู่  แต่ของเขามันไม่ใช่ไง
 สายฟ้าเบี่ยงตัวหลบคนที่ขวางทางอยู่ แล้วก้าวเดินโดยไม่ปริปากสักคำ

 “ฟ้า..หมับ..”

“ควับ!..วืดด!...ผัวะ!!”

“กึก!..”

เพียงชั่วพริบตาเดียว หางคิ้วของคนที่คว้าจับคนที่ทำท่าจะเดินหนีไว้
 ก็มีเลือดสดไหลอาบลงมา ตามสันกรามที่ขบกันเพราะความเจ็บ หากแต่ไม่ยอมปริปากร้องโอดโอย

  นัยน์ตาคนที่ พอถูกคว้าข้อมือไว้ก็หมุนตัวฟาดปลายเท้าขึ้นสูง
จนเป็นเหตุให้อีกคนเลือดอาบหน้าอยู่ตอนนี้ มันแค่ไหวระริกเพียงแค่เสี้ยววิเท่านั้น

 ก่อนจะหมุนร่างเดินไปยังทางเดิมอีกครั้ง

 “ฟ้า....”

  ความเร็วของฝีเท้ายังคงสม่ำเสมอ  ไม่มีแม้แต่จะชะงักเมื่อถูกเรียกชื่อ
 เมื่อเห็นว่าอีกคนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเดิน เขื่อนเลยต้องรีบวิ่งไปดักข้างหน้าอีกครั้ง

  “ กึก”
 สายฟ้ายอมหยุดเดินก็จริง แต่รอยยิ้มแสยะนั่นทำเอาคนตามง้อเหงื่อไหลเลยทีเดียว

  “ ขอโทษ..”
  รอยยิ้มเย็นถูกหุบลงความเรียบเฉยถูกนำมาแทนที่ ง่ายดีนี่

   “ ขอโทษ!..”

   เสียงทุ้มห้าวของหนุ่มวิศวะเพิ่มความดังขึ้นอีก เมื่อเห็นอีกคนยังเฉย

 ร่างโปร่งตรงหน้าค่อยๆยกมือเรียวขึ้นปลดกระดุมเสื้อนักศึกษา ลงทีละเม็ด   ที..ละ..เม็ด

   เขื่อนมองการกระทำของอีกคนอย่างไม่เข้าใจ แต่เมื่อกระดุมเม็ดที่4หลุดจากรัง

  ปลายนิ้วเรียวขาวก็ค่อยแหวกสาบเสื้อ ที่เหนียวเหนอะเพราะคราบเครื่องดื่มรสซ่าออก
 จนเห็นแต่แผ่นอกเกลี้ยงเนียนที่ซ่อนอยู่ภายใน

  เขื่อนขันณ์ยิ่งกว่าช็อค

  “ หมายความว่าไงสายฟ้า!.?”

เกียร์ไม่มี มันคือ..............





“ มึงรู้ความหมายของเกียร์นี่ไหม?”

  กว่าจะได้มันมามันลำบากยากเย็น และความหมายของมันก็มีมากเช่นเดียวกัน
 เขาร้อยเกียร์สีเงินเข้ากับสร้อยสีเดียวกัน ให้กับคนที่เขาฝากใจเอาไว้
 คนที่นั่งซ้อนตักเขาพยักหน้า ว่าพอเข้าใจความหมายของของสิ่งนี้อยู่บ้าง

   “ อย่าถอด ถ้าไม่ใช่กูเป็นคนถอด”
  เขาก้มลงจูบหลังคอคนที่ยกหัวใจให้อย่างรักใคร่

  “ แต่ถ้าพี่นอกใจล่ะ?”
  คนซ้อนตักอยู่ใช้มือข้างเดียวกับหัวใจกำสิ่งที่เพิ่งได้มาไว้แน่น

  “ กูยอมให้มึงถอด แต่เชื่อเถอะ มันจะไม่มีวันนั้น วันที่มึงต้องเป็นคนถอดมันออกด้วยตัวมึงเอง
 กูรักแค่มึง..คนเดียว”
อ้อมแขนแกร่งโอบกอดคนรักแน่น ไล่จูบไปทั่วฐานคอ

 “ จำไว้ให้ดีด้วยล่ะ”

 คนในอ้อมกอดกระซิบบอกที่ข้างหู ก่อนจะเอียงใบหน้าสวยไปประทับจูบ
 กับริมฝีปากที่ยังคลอเคลียกับลาดไหล่เนียน ที่เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด 





 
  “ ไม่!..ฟ้า..พี่ไม่เลิก!!..”

   ร่างโปร่งทำเพียงแค่เอียงคอมองอีกฝ่ายที่กำลังลนลาน
  เขาปล่อยให้น้ำตาหล่นต่อหน้าอีกคนเพียงแค่หยดเดียวเท่านั้น ไม่ได้เช็ดมันออก

 ปล่อยให้มันแห้งเหือด ไปกับอากาศที่ร้อนอบอ้าวในยามบ่ายอย่างนี้
  ให้มันเผือดหายไปเหมือนกับความเชื่อใจที่มีให้อีกคน   คำสัญญาเพียงข้อเดียว
 อีกฝ่ายยังรักษามันไว้ไม่ได้ แล้วต่อไปเขาจะฝากชีวิตไว้ด้วยได้ยังไง

แค่ก้อนเนื้อเท่ากำปั้นยังไม่มีปัญญาอย่างนี้

   “ ไม่นะฟ้า..พี่ไม่เคยนอกใจ หรือนอกกายอะไรทั้งนั้น คืนนั้นเขาแค่ติดรถไปเพราะเป็นทางผ่านเท่านั้นจริงๆ
 มันไม่ใช่อย่างที่ฟ้าเข้าใจ...โธ่โว๊ย!!..ฟ้า...พูดอะไรบ้างสิ จะด่าจะว่าอะไรพี่ก็ได้ อย่าเอาแต่เงียบแบบนี้”

  เขื่อนปากคอสั่นไปหมด คว้าจับ คนตรงหน้าก็ก้าวถอยห่างไม่ให้จับได้อีก

  “ หึๆ..”

  เสียงหัวเราะขื่นๆถูกส่งมาพร้อมกับสายตาแห่งความผิดหวัง มันกระแทกใจร่างสูงเข้าอย่างจัง
  เสียใจที่สุดในตอนนี้ ก็คือการที่ต้องเห็นคนที่รักเสียใจเพราะตัวเองนี่แหละ
   ทำยังไงดีอีกคนไม่ยอมเชื่อเขาเลย เขารู้ว่ามันเชื่อยาก แต่จะให้เขาทำยังไง
 เขากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว

  “ เชื่อพี่เถอะนะฟ้า..”

  คำขอร้องดูจะไม่เป็นผล  เมื่อสายฟ้าเอาแต่คิดว่า หากคืนนั้นเขาไม่บังเอิญไปเจออีกคนเสียก่อน
 มันจะเกิดอะไรขึ้น ก็ในเมื่อตอนที่เขาเห็นตอนนั้นคนของเขา ไม่มีทีท่ารำคาญ
 หรือคิดจะแกะคนที่ทั้งกอด ทั้งเบียดตัวเองอยู่ออกเลยแม้แต่น้อย

  แล้วก่อนหน้านั้นล่ะ พวกเขาไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว ที่อโคจรอย่างนั้น แม้แต่ใจห้องน้ำยังสมสู่กันได้
 จะนับประสาอะไรกับการนั่งควักนั่งล้วงกันในวงเหล้า

  “ ถ้าขับไม่ไหว ให้คนที่ไม่เมาขับให้....เป็นห่วง”

   ข้อความที่เขาส่งไปอีกคนได้สนใจเปิดมันอ่านไหม จำได้ว่าเขารออยู่กว่าสิบนาทีจนเป็นชั่วโมง
  อีกคนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเปิดอ่านสิ่งที่ส่งไป หรือเพราะกำลังนั่งกอดนั่งจูบกับใครอยู่หรือเปล่า
ในเวลาที่เขาห่วงหาอย่างนั้น

 บอกให้ไว้ใจก็ทำ บอกให้เชื่อใจก็ทำ ก็แล้วจะเอาอะไรจากเขาอีกเล่า
  ความกลัวที่เขานึกกลัวว่ามันจะมาถึงในสักวัน ในที่สุดมันก็มาถึงจริงๆ
   ตอนนั้นตัวเขาคิดว่าถ้าหากขาดอีกคนไปเขาจะเป็นยังไง คงยับเยินไม่มีชิ้นดี
   แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ  มันแทบขาดใจตายเสียให้ได้เลยทีเดียวเชียวล่ะ

  ที่ยังทำฝืนยืนอยู่ได้ทุกวันนี้ก็ว่าตัวเองเก่งมากแล้ว


    ใจพี่จะขาดแล้วนะฟ้า  เชื่อเถอะนะ  นะเชื่อพี่สักครั้ง

 ความในใจที่เขาถ่ายทอดไปทางสายตา เขารู้ว่าอีกคนรับรู้ความรู้สึกที่เขาส่งผ่านไปได้
 แต่จะยอมเชื่อหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง

   ร่างโปร่งที่ดูเหมือนจะบอบบางลงยิ่งกว่าเก่าเพราะพิษรัก
ค่อยๆหมุนตัวแล้วก้าวเดินออกไปอย่างเงียบๆอีกครั้ง

  นาทีนี้เขื่อนไม่แม้แต่จะกล้าแตะต้องตัวอีกฝ่าย
นัยน์ตาแดงกล่ำมองตามแผ่นหลัง  ที่ไหล่ลู่ลงทั้งสองข้างนั้น  อย่างใจหาย

   “ พี่ขอโทษ!..”
  เขื่อนขันณ์ตะโกนลั่น ไม่ต้องบอกว่ามันจะดังขนาดไหน เมื่ออดีตหัวหน้าว๊ากเกอร์ตะโกนอย่างนี้

  “ ผมขอโทษ!!...”
  อีกครั้งแต่ดังยิ่งกว่าเดิม เมื่ออีกคนยังก้าวเท้าต่อไปอีกก้าว

  “ ผมขอโทษครับ!!!...”

และอีกก้าว  สายฟ้าหยุดปลายเท้าลงในที่สุด เขาก้าวเท้าได้เพียงห้าก้าวเท่านั้น
 ร่างโปร่งถอนหายใจออกมาแผ่วเบา  ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองดวงตะวันที่กำลังเจิดจ้าเต็มที่
 กลืนก้อนน้ำตาลงในอกอย่างยากเย็น หลับตาลงรับรู้ความรู้สึกของตัวเองและของอีกฝ่าย

  “ ตุบ!..ผมขอโทษครับ!!!!.....”

  ร่างสูงใหญ่ของเขื่อนขันณ์คุกเข่าลงอย่างหมดท่า
   ตะโกนจนสุดเสียงที่มี  ย้ำความรู้สึกของตัวเองให้อีกฝ่ายรับรู้

  เขาไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีแล้ว เขาไม่รู้จริงๆ

   “......ครับ...”

ก็ได้ยินแล้วล่ะที่อีกคนด่ากราดผู้หญิงคนนั้นเสียงดัง  คงต้องกลืนน้ำลายตัวเองแล้วล่ะสายฟ้า

  อันที่จริงใจเขามันอ่อนให้อีกคนตั้งแต่เห็นคนรัก
 มานั่งเฝ้านอนเฝ้าเขาตลอดตั้งแต่ทะเลาะกันมาได้สักระยะแล้ว แต่ที่ยังทำใจแข็งอยู่ก็เพราะอยากจะพิสูจน์
   ความอดทน อดกลั้นเพราะรักเขาอย่างปากว่าจริงหรือเปล่าของอีกฝ่ายด้วย...ก็เท่านั้น


 เขื่อนเงยหน้าอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง  และถึงแม้จะแผ่วเบาขนาดไหน เขาก็ได้ยิน

  “ หมับ!..”
  เข้าคว้ากอดอีกคนจากด้านหลังทันที เมื่อคนรักยอมใจอ่อน

  “อึก..”

  “ ไม่ร้องนะฟ้า ไม่ต้องร้องแล้ว..”
เห็นมึงร้องอย่างนี้ รู้ไหมใจกูจะขาดแล้ว

   ใบหน้าคมคายซบลงกับไหล่แคบกว่า ของคนที่ตัวเองโอบกอดไว้ทั้งตัว
สายฟ้ารับรู้ถึงความชุ่มตรงหัวไหล่ หากแต่เขาไม่ได้พูดมันออกมา

  ยอมรับในที่สุดว่า  ตัวเขาเองก็ขาดอีกคนไม่ได้ แม้มันจะขัดแย้งกันอยู่ในใจของเขาว่า
เขายังอยากจะคบหาอีกคนต่อจริงๆน่ะหรือ ในเมื่อเรื่องราวในครั้งนี้
 มันสั่นคลอนความไว้เนื้อเชื่อใจอีกฝ่ายไปหมดแล้ว

   แต่ก็เพราะรักคนที่กอดเขาอยู่นี้มากเหลือเกิน  ใจเขามันถึงได้ยอมอ่อนลงมา
  บางทีเงื่อนไขที่เขาจะตั้งขึ้นนี้  อาจจะพอช่วยเรียกความเชื่อมั่นในตัวอีกฝ่ายกลับคืนมาดังเดิมบ้างก็ได้

  เงื่อนไขที่ว่า หากเขายังไม่มั่นใจตัวอีกคน เกียร์ที่เขาถอดออกนั้นเขาก็ยังจะไม่สวมมัน

 ส่วนบทลงโทษ ที่อีกคนปล่อยให้ใครก็ไม่รู้มายืนด่าเขาต่อหน้าเจ้าตัวนั้น... หึๆ

.... จะเอาให้จำลึกไปถึงกระดูกดำเลยทีเดียว...

    ส่วนคนที่ได้รับการให้อภัยนั้นกลับคิดย้ำภายในหัวว่า

ชาตินี้ใครหน้าไหนเขาก็ไม่ให้ซ้อนท้ายทั้งนั้น ... จำจนวันตาย



  “ฟู่!..เฮ้อ!!...”

 กลุ่มนักศึกษาที่พากันแอบซุ่มดู  ต่างพากันลุ้นยิ่งกว่าผลสอบปลายภาคเสียอีก
  ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องคณะวิศวะ  แทบจะเข้าไปกราบอีกคน  ให้ยอมใจอ่อนให้รุ่นพี่ที่เคารพรักของพวกเขาเสียที

  ใจหายใจคว่ำหมดตอนสายฟ้าทำท่าจะเดินหนี แต่จริงๆคงไม่เรียกว่าทำท่าหรอก
 คงจะเดินหนีไปด้วยความตั้งใจจริงๆนั่นแหละ

 ตอนคนตามง้อโดนฟาดปากด้วยปลายรองเท้าหนังมันวับ ก็พากันซี๊ดปากเจ็บแทน

 ตอนอีกคนหยุดเดินพวกเขาก็กลั้นหายใจไปด้วย ลุ้นว่าคนตัวใหญ่จะทำยังไง


 ให้ตาย...
 ทั้งสองคู่ทำเอาพวกเขาหัวใจจะวายตามซะให้ได้จริงๆ

  ไม่ใช่อะไร  หลายวันมานี้ ใครต่อใครก็เข้าหน้ารุ่นพี่ทั้งสองไม่ติด
 แม้ทั้งคู่จะไม่ค่อยมีชั่วโมงเรียนแล้วก็ตาม แต่ใช่ว่าจะไม่มี

 ไอดำทะมึนที่แผ่รอบปกคลุมบริเวณที่พวกเฮียนั่ง รุ่นน้องต้องรีบเผ่นหนีกันแทบไม่ทัน
   ปกติก็เถื่อนกันพออยู่แล้ว นี่บวกความโหดเข้าไปอีก พวกพี่ๆในกลุ่มนั้นยังบอก

  “ อยู่ให้ห่างจากไอ้สองตัวนั้น ถ้าไม่อยากโดนมันคาบหัวเอา”

   แต่ก็พอมีอยู่เหมือนกันกับบางสายตาของบางคน ที่ไม่อยากให้ทั้งสองคู่ต้องคืนดีกัน

 เหตุผลที่มีก็ไม่กี่ข้อนักหรอก อย่างที่พอจะรู้กันอยู่ว่าทำไม.....





tbc....

[Shonteen]

กรี๊ดดดดดดดด

[anterosz]

ฟ้าโหดมาก 555

[BeeRY]

จำไปจนตายนะคะพี่เขื่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก เค้าเชียร์ฟ้าให้กระทืบพี่เลยนะคะ

[TR]

โอเค ครั้งนี้คนอ่านอภัยให้ทั้งเขื่อนและเกียร์
แต่ถ้ามีครั้งหน้า ปลดจากตำแหน่งพระเอกถาวร!

เข้าใจนะว่าบางทีก็ไปบังคับนัวชะนีเกรซและอีฟให้ไม่มายุ่งด้วยไม่ได้
แต่ที่ทำได้คือพวกแกต้องไม่ยุ่งกับพวกมัน หรือเก้งกวางย่างชะนี่นไหนๆ
และต้องปกป้องคนที่พวกแกรักให้ได้ พิสูจฯให้เห็นด้วยนะ!

ฟ้า สายโหดมาก!!! ชอบ สะใจดี
คราวหน้าถ้ามีเรื่องงี้อีก จะยุให้ฟ้าเล่นเพื่อนกับอิงไปซะเลย! 555