ตอนแรกนึกว่าเรื่องจะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ. มีตัวละครอื่น. บททดสอบอื่นเข้ามาอีก. เห็นว่าจบเลยงง. แต่ก็ชอบนะ
เหมือนเราจะกลัว. ไม่อยากให้ดราม่า. ไม่อยากเห็นอิงกับฟ้าเสียใจ. กลัวจะรับความงี่เง่าของเกียร์กับเขื่อนไม่ไหว
อ่านบางเรื่องเศร้าปวดใจมาก. น้ำตาไหลพราก. อินจัด. ทำใจนานมาก. จนคิดว่าจะไม่อ่านต่อจนกว่าจะเขียนจบ
ยอมรับว่าอ่อนไหวกับเรื่องดราม่า. น้องเขียนดีมากค่ะ. การบรรยาย. สำนวนในเรื่องทำให้นึกภาพแล้วคล้อยตาม
ตามมาอ่านทุกวัน. มาต่อตอนพิเศษบ้างนะคะ. รอตามเรื่องใหม่ด้วยค่ะ. เป็นกำลังใจและขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆ. ค่ะ