...จันทร์จ้าว...บทพิเศษ Christmas…again and again. (๒๔ ธ.ค. ๖๔/หน้าที่ ๖๙)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ...จันทร์จ้าว...บทพิเศษ Christmas…again and again. (๒๔ ธ.ค. ๖๔/หน้าที่ ๖๙)  (อ่าน 742624 ครั้ง)

ออฟไลน์ Dezair

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1543/-8
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

...................................................
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2021 23:09:46 โดย Dezair »

ออฟไลน์ Dezair

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1543/-8
จันทร์จ้าว
By: Dezair
…………………….

บทที่ ๑


กันยายน พ.ศ. ๒๔๙๖



บ้านเรือนไทยที่กินอาณาเขตกว้างขวางของพลตำรวจโท เดชและคุณหญิงผกา รักษพิพัฒน์นั้นออกจะครึกครื้นกว่าทุกวัน คนรับใช้วิ่งกันให้ขวักเพื่อจัดแจงบ้านช่องให้สะอาดเอี่ยมเป็นที่สุดเพื่อรอรับการกลับมาของ ‘คุณ’ ที่มีกำหนดจะเดินทางถึงเมืองไทยในวันนี้ คนที่ชี้นิ้วสั่งทุกอย่างไม่ใช่ใครที่ไหน คุณหญิงผกาผู้เป็นนายของเรือนนั่นเอง



“ถ้าฉันกลับมาทุกอย่างต้องเรียบร้อย เข้าใจไหมแม่จรวย กับข้าวกับปลาอย่าให้ขาดเชียว” คุณหญิงผกาผู้อยู่ในชุดผ้าลูกไม้เนื้อดีเข้าคู่กับซิ่นผืนงามและเครื่องประดับที่ประโคมลงบนกายหันมาสั่งกับแม่บ้านที่คอยดูแลรับใช้มาตลอด จรวยรับคำอย่างนอบน้อมพอดีกับที่ธิดาฝาแฝดของคุณหญิงเดินขึ้นเรือนมาตาม



“คุณแม่คะ คุณพ่อให้มาตามค่ะ”



“ไปเดี๋ยวนี้ล่ะจ้ะ” คุณหญิงว่าอย่างนั้น ก่อนจะรีบก้าวเท้าลงจากเรือนไปอย่างว่องไว



รถโฟล์คคันใหญ่สีดำมันปลาบจอดรอที่หน้าเรือนอยู่แล้ว ปกติจะใช้คนรถอย่างตาพ่วง ทว่าวันนี้ครอบครัวรักษพิพัฒน์อันประกอบด้วยท่านนายพล คุณหญิงและบุตรธิดาอีก ๓ คนจะเดินทางไปด้วยกัน ซ้ำขากลับจะต้องรับบุตรอีกคนของท่านนายพลและคุณหญิงกลับมาด้วย คนรถอย่างตาพ่วงจึงได้พักงาน ส่วนคนขับจะเป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่อาทิตย์ บุตรคนใหญ่นั่นเอง



“คุณแม่ลงมาแล้วครับคุณพ่อ” ชายหนุ่มร่างสูงในชุดไพรเวทชะโงกหน้าเข้าไปบอกบิดาที่นั่งรออยู่ในรถก่อนแล้ว คุณหญิงผกาผู้มีรูปร่างอวบท้วมก้าวเท้าไวตรงมาที่รถแล้วเปิดประตูตอนหลังพลางออกตัวกับสามี



“ขอโทษค่ะคุณพี่ บนเรือนยังไม่เรียบร้อยเสียที ดิฉันก็ไม่กล้าทิ้ง นี่กำชับแม่จรวยเอาไว้แล้วว่าถ้ากลับมาทุกอย่างต้องพร้อม ถ้าเมื่อวานไม่ต้องไปงานเลี้ยงที่วังคุณชายฉัตรก็คงจะจัดแจงเรือนได้เรียบร้อยกว่านี้”



“ช่างเถอะคุณหญิง รีบขึ้นมาเสียที ป่านนี้ไม่ใช่เรือเทียบท่าไปแล้วหรือ” ท่านนายพลก็ร้อนใจไม่แพ้กัน แม้จะเป็นนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่ออกจะเคร่งขรึมยามอยู่ในที่ทำงาน แต่ในใจท่านกระตือรือร้นกับการเดินทางกลับของบุตรชายคนรองไม่น้อยไปกว่าภริยาเลย



คุณหญิงผกากำลังจะขึ้นรถ เบื้องหลังคือธิดาฝาแฝดอย่างนภาสรวงและดารารัษมีที่รอขึ้นรถตาม ทว่าไม่ทันที่ร่างอวบของคุณหญิงจะผลุบหายเข้าไปในรถดี เสียงตะโกนจากหน้าประตูรั้วก็ดังขึ้น



“จะไปไหนกันหรือครับ”



เสียงนั้นทำให้คุณหญิงผกาชะงักค้าง ก่อนจะชักขากลับออกมาจากรถแล้วหันไปมองยังต้นเสียง



ประตูรั้วอยู่ห่างจากรถที่จอดอยู่หน้าเรือนไทยพอสมควร แต่ก็ไม่ห่างเกินไปที่จะมองเห็นว่าใครมายืนคอยอยู่อีกฟากฝั่งของรั้วนั้น



ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งในชุดไพรเวท ผู้มีดวงหน้าปาน ‘รูปหล่อ’ คิ้วเข้มพาดเฉียง ดวงตากลมใหญ่ จมูกโด่งและริมฝีปากบางสีแดงจัดที่ขยับแย้มยิ้มจนเห็นลักยิ้มบุ๋มที่แก้มซ้าย ทั้งหมดทั้งมวลนั้นแม้จะเป็นคนที่ห่างสายตาคุณหญิงไปถึง ๖ ปี แต่ให้อย่างไรก็ไม่มีวันลืม!


...ดวงหน้าอย่างนี้ รอยยิ้มอย่างนี้...ไม่มีอีกแล้วจะมีใครเหมือน...


“พ่อจันทร์!! คุณพี่คะ! พ่อจันทร์ค่ะ!!” คุณหญิงผการ้องด้วยความปรีดี ทำเอาท่านนายพลที่นั่งอยู่ในรถต้องรีบลงมาดูให้เห็นกับตา และเพียงแค่เห็นร่างแต่ไกลๆ ท่านนายพลก็ถึงกับร้องสั่งให้ลั่นไป



“เปิดประตูให้คุณจันทร์!” ตาพ่วงที่ยืนอยู่ไม่ไกลรีบตรงดิ่งไปที่ประตูรั้วแล้วปลดสลักกลอนให้ชายหนุ่มผู้มาเยือน


ร่างสูงโปร่งก้าวเท้าเดินตามถนนโรยกรวดที่ทอดตัวยาวมายังเรือนไทย รอยยิ้มกว้างยังคงประดับที่ใบหน้า ดวงตากลมใหญ่มองตรงไปที่ท่านนายพลและคุณหญิง เขาก้าวเท้ามาจนหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าบิดาและมารดา ก่อนจะยกมือประนม



“สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่...ผมกลับมาแล้ว”



“พ่อจันทร์!” คุณหญิงผกาครางอย่างปลื้มปิติ มืออูมจับเข้าที่ดวงหน้าขาวของบุตรชายด้วยความรักความคิดถึง จันทร์จ้าวเป็นบุตรชายคนรองของท่านนายพลและคุณหญิง จากเมืองไทยไปเรียนต่อที่อเมริกาอยู่ ๖ ปีเต็ม ตอนที่ไปนั้น คุณหญิงผการ้องไห้คิดถึงบุตรผู้เป็นที่รักอยู่ ๓ คืน ๓ วัน และพอตอนจะกลับ คุณหญิงก็นับวันนับคืนรอด้วยความคิดถึง บัดนี้บุตรชายหัวแก้วหัวแหวนกลับมาอยู่ในอ้อมอกหล่อนแล้ว และคงจะไม่จากไกลให้ต้องคิดถึงเช่นนั้นอีก



“เป็นอย่างไรลูก ทำไมกลับมาเร็วยังนี้ นี่พวกเรากำลังจะออกไปรับที่ท่าเรือ”



“คิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่นี่ครับ เลยเร่งกัปตันให้ไว” จันทร์จ้าวกล่าวติดตลกทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว หากเขาคิดถึงอย่างจริงจังคงนั่งเครื่องบินกลับมาแทนที่จะนั่งเรือเดินสมุทธมาขึ้นท่าที่สิงคโปร์แล้วต่อเรืออีกทอดมาที่กรุงเทพฯ แต่เพราะตระหนักเสมอว่าช่วงเวลาเดินทางที่ยาวนานบนสถานที่ปิดอย่างเรือเดินสมุทธย่อมทำให้เขาได้รู้จักสตรีงามหลายคน ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะเดินทางด้วยเรือ



เขาหันไปทางบิดา พลตำรวจโทเดชดูจะไม่แก่ลงเลย แม้ว่าจะไม่ได้เห็นกันมาถึง ๖ ปีก็ตาม เขาตรงเข้าสวมกอดบิดาด้วยความคิดถึง ฝ่ามือหนักๆของพ่อตบลงบนหลังเขาราวกับจะต้อนรับการกลับมา



ชายหนุ่มคลายกอดออกมาส่งยิ้มให้บิดา แล้วจึงหันไปสนใจพี่ชายอย่างอาทิตย์และน้องสาวแฝดอย่างนภาสรวงและดารารัษมี



“พี่อาทิตย์ดูเท่ขึ้นจม รูปถ่ายตอนใส่เครื่องแบบทหารที่ส่งไปให้ไม่ยักดูดีเท่าตัวจริง นภากับดาราก็สวย หากเจอกันข้างนอกก่อน พี่คงได้เดินตามถามชื่อถามบ้านให้รู้แล้วรู้รอดไป” จันทร์จ้าวชวนคุยอย่างเป็นกันเอง เขาเป็นเช่นนี้เสมอ อัธยาศัยดี มีไมตรี และมีรอยยิ้มแจกคนรอบข้างอย่างเหลือเฟือ



“แกก็ดูดีขึ้นเยอะ ไม่เก้งก้างเหมือนเมื่อครั้งตอนไป” อาทิตย์ชมจากใจ ลูบศีรษะน้องชายอย่างคิดถึงไม่แพ้ใคร



“นั่นซีคะ พี่จันทร์รูปงามอย่างนี้ เห็นทีคุณแม่จะกลุ้มหนัก ทั้งพี่จันทร์ทั้งพี่อาทิตย์ บ้านรักษพิพัฒน์คงหัวกระไดไม่แห้ง” ดารารัษมีเอ่ยปาก ในขณะที่นภาสรวงผู้เป็นแฝดพี่ได้แต่พยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย จันทร์จ้าวหัวเราะเบาๆ ไม่ตอบกระไร ท่านนายพลเห็นว่าลูกมาพร้อมหน้าแล้วก็ตั้งใจจะชวนกันขึ้นเรือนไปคุยต่อให้หนำ ทว่าเสียงนายพ่วงจากหน้าประตูรั้วดังขึ้นมาเสียก่อน



“เอ้อ...คุณจันทร์ขอรับ...” จันทร์จ้าวหันกลับไปมอง พาเอาทุกคนในครอบครัวรักษพิพัฒน์มองตาม



“เอ้อ...คุณผู้หญิงท่านนี้...” ตาพ่วงพูดละล่ำละลั่กพลางหันไปมองสตรีผู้มีดวงหน้าเหมือนชาวตะวันตก ผมสีน้ำตาลเข้มและผิวขาวตกกระในชุดเสื้อกระโปรงเข้าชุดที่ยืนถือกระเป๋าอยู่ตรงหน้าประตูนั้นเอง เธอมองตรงไปที่จันทร์จ้าวราวกับรอคอยอะไรบางอย่าง



“อ้อ...” ชายหนุ่มครางรับเสียงไม่ดังนัก ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้บิดาและมารดา แต่สายตาจับจ้องที่มารดามากเป็นพิเศษ



“ผมลืมแนะนำไป...ผมพาคู่รักกลับมาด้วย...” เขาพูดเช่นนั้นแล้วหันกลับไปมองยังหน้าประตูรั้ว


คุณหญิงผกามองตามบุตรชาย รอยยิ้มยังค้างอยู่บนใบหน้าอูมแต่ดวงตาของหล่อนเบิกโพลงเมื่อเห็นสตรีต่างชาติส่งยิ้มกลับมาให้จันทร์จ้าวอย่างสนิทสนม



...ผู้หญิง...ผู้หญิงฝรั่ง...ผู้หญิงฝรั่งคนนี้น่ะหรือลูกสะใภ้ของหล่อน!!!...



“ฝ...ฝรั่ง...” คุณหญิงผกาครางหน้าซีดเผือด ในขณะที่จันทร์จ้าวยกยิ้มมุมปากอย่างนึกสนุก



“ไม่ใช่ฝรั่งครับคุณแม่ เป็นครึ่งไทยครึ่งอเมริกัน”



“อ...อเมริกัน...” คุณหญิงครางได้เพียงเท่านั้น ร่างก็ร่วงผล็อยลงกับพื้นเพราะสิ้นสติ สองแฝดอย่างนภาสรวงและดารารัษมีถึงกับกรีดร้องลั่นด้วยความตกใจ



“คุณแม่!!! คุณแม่เป็นลม!!!!!”



แล้วหลังจากนั้นความโกลาหลก็ตามมายกใหญ่ในบ้านรักษพิพัฒน์



……………………………………



บนเรือนไทยที่มีลมพัดเอื่อยนั้นไม่ร้อนมากนักพอจะทำให้ใบหน้าซีดขาวของคุณหญิงผกาดีขึ้นบ้าง ยิ่งเมื่อมียาหอมที่แม่จรวยต้มมาให้คอยยกจิบ ก็ดูเหมือนร่างอวบที่นั่งอยู่บนเบาะกลางเรือนจะพอรู้สติขึ้นมาบ้าง หล่อนได้ยินเสียงอื้ออึงดังอยู่รอบตัว เสียงที่ดังกว่าใครเป็นของดารารัษมีธิดาคนเล็กกำลังดุพี่ชายคนรองอย่างจันทร์จ้าว



“พี่จันทร์น่ะบ้า! เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง!”



“อย่าไปดุพี่เลยดารา คุณแม่ดูท่าทางจะดีขึ้นแล้ว” เป็นท่านนายพลที่ห้ามปรามแล้วชี้ชวนให้ธิดาดูแลคุณหญิงซึ่งเริ่มขยับแข้งขยับขา



“อย่าว่าพี่เขา...เรื่องเป็นอย่างไร จันทร์ เล่าให้แม่ฟังที ไปรู้จักกันมาอย่างไร ทำไมถึงได้...” พอคิดถึงคำว่าคู่รักของบุตรชาย คุณหญิงผกาก็รู้สึกคล้ายจะลมใส่ขึ้นมาอีก หล่อนต้องยกยาหอมขึ้นจิบเพื่อให้คลายอาการ



“รู้จักกันบนเรือที่มาจากสิงคโปร์ครับ...”



รู้จักกันบนเรือที่มาจากสิงคโปร์?!! แค่รู้จักกันบนเรือไม่กี่วันก็เป็นคู่รักแล้วหรือ?!! คุณหญิงผกาทำท่าจะลมใส่ซ้ำอีกรอบ ดารารัษมีเลยต้องรีบแหวว



“พี่จันทร์พูดความจริงกับคุณแม่เดี๋ยวนี้นะ!” ท่าทางเอาเรื่องของน้องสาวนั้น จันทร์จ้าวรู้สึกเหมือนเห็นมารดาสมัยยังสาวอย่างไรอย่างนั้น เขาก้มลงกราบมารดาอย่างขอลุแก่โทษด้วยเพราะรู้สึกผิดจริง



“ผมขอโทษครับคุณแม่ แหม่มคนเมื่อกี้ เป็นครูที่จะมาสอนที่โรงเรียนสตรีกัลยาณี พอดีลงเรือลำเดียวกันมาจากสิงคโปร์ คุยไปคุยมารู้เข้าว่าหล่อนต้องไปรายงานตัวที่โรงเรียน ผมจำได้ว่าโรงเรียนอยู่ใกล้บ้านเรา ก็เลยชวนมาด้วยกัน”



“หมายความว่าไม่ใช่คู่รักของพ่อจันทร์ใช่ไหม...” คุณหญิงผกาตั้งคำถามอย่างหวาดหวั่น จันทร์จ้าวส่งยิ้มจาง



“ไม่ใช่ครับ”



“พ่อจันทร์ยังไม่มีคู่รักแน่นะ?”



“แน่ครับ” เพียงเท่านั้นคุณหญิงก็ถอนหายใจพรูอย่างโล่งอก ยกมือไม่รับยาหอมเพิ่มจากธิดาแฝดพี่



“พอแล้วแม่นภา แม่ไม่รับยาหอมแล้ว”



“คุณแม่ดีขึ้นแล้วหรือคะ จะให้นภาตามสมฤดีมาดูอาการไหมคะ” นภาสรวงยังคงห่วงใยมารดา แม้จะเคืองพี่ชายคนรองที่กลับมาถึงก็ทำคุณแม่เป็นลม แต่เธอก็เรียบร้อยอ่อนหวานกว่าแฝดน้องอย่างดารารัษมี เมื่อเห็นอาการคุณหญิงไม่เป็นอะไรมากแล้ว จึงไม่นึกโกรธนึกเคืองพี่ชายเสียเท่าไร เพราะรู้ดีว่านิสัยเขาก็อย่างนี้



“ไม่ต้องหรอก”



“สมฤดี? หนูสมน่ะหรือ...เอ เพิ่งรู้ว่าหนูสมดูอาการได้ด้วย” จันทร์จ้าวถามไถ่ถึงชื่อที่ออกมาจากปากของน้องสาว



“ดูได้ค่ะ สมฤดีเรียนจบพยาบาล” สมฤดีเป็นสาวน้อยข้างบ้านอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแฝด แต่สนิทสนมกับนภาสรวงมากกว่า



“อ้อ เห็นทีคงต้องไปเยี่ยมเยียนเสียหน่อย” จันทร์จ้าวรับคำพลางนึกไปถึงเด็กสาวข้างบ้านผู้มีเปียสองข้าง ดารารัษมีหันขวับมองพี่ชายทันที



“จะไปก็ไม่ว่าหรอกค่ะ แต่สมฤดีแต่งงานแล้วนะคะ!” ชายหนุ่มมองน้องสาวแล้วได้แต่ยิ้มกว้าง ดารารัษมีคล้ายมารดามากนัก โดยเฉพาะการขัดคอเขาเรื่องผู้หญิง



“ดาราดุจริง คนบ้านใกล้เรือนเคียง พี่ก็แค่จะไปทักทาย” จันทร์จ้าวแก้ตัว แต่คนเป็นน้องตั้งท่าจะเถียงต่อ ทว่าคุณหญิงผกายกมือห้ามเสียก่อน



“พอเถอะ แล้วนี่...ยายแหม่มนั่นไปไหนเสียแล้วล่ะ ให้ใครไปส่งที่โรงเรียนแล้วหรือยัง” แม้จะเป็นต้นเหตุให้หล่อนเป็นลมในคราแรก แต่เมื่อรู้ว่าอะไรจริงอะไรไม่จริง คุณหญิงผกาก็มีน้ำใจเอื้อเฟื้อพอจะถามถึง



“อยู่ข้างล่างครับคุณแม่ ประเดี๋ยวผมจะไปส่งหล่อนเอง ตอนแรกว่าจะให้ตาพ่วงไปส่ง แต่กลัวว่าจะคุยกันไม่รู้เรื่อง” ส่วนคนที่สั่งให้สตรีต่างชาติคอยอยู่ใต้ถุนเรือนไม่ใช่ใครที่ไหน ดารารัษมีจอมบงการนั่นเอง หล่อนเกรงว่าหากมารดาลืมตาขึ้นมาเห็นแหม่มผมทองบนเรือน ลมก็จะจับอีก จึงสั่งให้รออยู่ข้างล่างแทน



“ถ้าอย่างนั้นก็ไปส่งเถอะไป เขาจะคอยเอา” จันทร์จ้าวรับคำ ก่อนจะเดินหายลงจากเรือนไป ทิ้งให้ทุกคนในครอบครัวรักษพิพัฒน์มองตาม ก่อนที่เสียงดารารัษมีจะดังขึ้นมา



“ไปอเมริกามาตั้ง ๖ ปี พี่จันทร์นิสัยไม่เปลี่ยนเลยสักนิด เห็นทีกลับมาอยู่เมืองไทยคราวนี้ คุณแม่ได้ปวดหัวแน่ค่ะ” เรื่องที่คุณหญิงผกาจะปวดหัวมีเพียงเรื่องเดียวสำหรับจันทร์จ้าวผู้นิสัยดี การศึกษาดี หน้าตาดีและคารมดี นั่นคือจันทร์จ้าวผู้มีดีทุกอย่างแสนจะคลั่งไคล้ผู้หญิงเป็นที่สุด เจ้าตัวบริหารเสน่ห์ตลอดเวลา และช่างน่าประหลาดที่มีเสน่ห์ให้บริหารอย่างเหลือเฟือ



คุณหญิงผกาได้แต่นิ่งคิดตามที่ธิดาคนเล็กพูด หล่อนรู้ดีว่าเหตุการณ์เฉกเช่นวันนี้อาจจะกลายเป็นจริงในเบื้องหน้าได้ทุกเมื่อ จันทร์จ้าวทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยลอยตามลมมาตั้งแต่ครั้งยังอยู่เมืองไทยเมื่อ ๖ ปีก่อน กลับมาครั้งนี้เห็นทีจะหนักข้อขึ้นเพราะมีพร้อมทั้งรูปทรัพย์และทรัพย์สมบัติติดไปกับชื่อและสกุลด้วย หนำซ้ำยังเป็นถึงนักเรียนนอก ผู้หญิงทั้งกรุงเทพฯคงมองกันเหลียวหลังซ้ำแล้วซ้ำอีก



...ถ้าได้ผู้หญิงดีๆ คุณหญิงก็ไม่มีเรื่องให้หนักอก แต่ถ้าได้ผู้หญิงเลวๆ เห็นที...ลมจับคราวหน้า คงพึ่งยาหอมไม่ได้ ต้องพึ่งโรงหมอสถานเดียว!...




……………………………………


แม้ว่าเมื่อวานบุตรชายคนรองผู้ซึ่งกลับจากอเมริกามาหมาดๆจะสร้างเรื่องให้คุณหญิงผกาลมจับไปรอบหนึ่ง แต่คนเป็นมารดานั้นต่อให้โกรธคนทั้งโลกก็โกรธบุตรโกรธธิดาตัวเองไม่ลง เช้าตรู่วันต่อมา คุณหญิงจึงรีบลุกตั้งแต่ฟ้ายังไม่แจ้ง จัดแจงสั่งให้คนไปซื้อของมาปรุงอาหาร โดยหล่อนเป็นแม่ครัวเอก



โมงตรง ทุกอย่างก็พร้อมที่โต๊ะเตี้ยบนยกพื้นกลางเรือน สมัยนี้นิยมบ้าน ๒ ชั้น หลังคาซ้อนมีหน้าต่างบานเกล็ดและกระจกสีแบบฝรั่งกันหมดแล้ว แต่ที่รักษพิพัฒน์ยังคงความดั้งเดิมเอาไว้ทุกกระเบียด แม้จะมีเครื่องใช้ตามสมัยนิยมอย่างวิทยุเอย โทรศัพท์เอย เครื่องเล่นแผ่นเพลงเอย แต่หากอะไรยังคงความโบราณเอาไว้ได้ มันก็จะอยู่อย่างนั้น ท่านนายพลนิยมชมชอบเรือนไทยมาตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม จึงสั่งให้ปลูกสร้างอย่างใหญ่มาตั้งแต่เมื่อครั้งแต่งงาน เพราะหวังจะมีบุตรธิดามากๆนั่นเอง



คุณหญิงผกาเดินสำรวจความเรียบร้อยรอบโต๊ะเสียทีหนึ่ง ก็พอดีบุตรชายคนรองผู้เป็นดังแก้วตาดวงใจก้าวเท้าออกจากห้องพักผ่อนส่วนตัว



“ตื่นไวจริง พ่อจันทร์”



“ตั้งใจว่าจะออกไปเยี่ยมเยียนเพื่อนเก่าๆเสียหน่อยน่ะครับ เมื่อคืนนัดกับพี่อาทิตย์เอาไว้ ว่าจะขอติดรถไปด้วย” จันทร์จ้าวว่าอย่างนั้นแล้วมองไปทั่วเรือนหมายจะหาพี่ชาย ที่บ้านรักษพิพัฒน์นั้นมีรถ ๒ คัน คันหนึ่งเป็นของท่านนายพล อีกคันเป็นของอาทิตย์ คุณหญิงกำลังจะสั่งซื้อมาอีกคันหนึ่งแล้ว ไว้สำหรับบุตรชายคนรองโดยเฉพาะ แต่จันทร์จ้าวยังเลือกไม่ได้เสียที ช่วงนี้จึงต้องอาศัยรถพี่ชายไปก่อน หรือไม่อย่างนั้นก็เรียกสามล้อ หรือใช้รถรางเอา



อาทิตย์ผู้พี่ในชุดเครื่องแบบนายทหารก้าวเท้าออกมาจากห้องพอดี จันทร์จ้าวจึงรีบปรี่เข้าไปชวนคุย ทว่าสำหรับคุณหญิงผกาที่รับฟังคำว่าเยี่ยมเยียนเพื่อนเก่าๆจากปากบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนนั้น กลับใจคอไม่สู้ดี เกรงว่าจันทร์จ้าวจะไปเยี่ยมเยียนเพื่อนผู้หญิงที่ไม่ถูกใจหล่อนเข้า



“คุณแม่เป็นอะไรไปหรือครับ” อาทิตย์หันมาเห็นมารดายืนนิ่งงันอยู่กลางเรือนจึงเอ่ยปากถาม จันทร์จ้าวจึงหันมาดูด้วย และสีหน้าหวาดวิตกของคุณหญิง ก็ทำให้เขายิ้มจางแล้วเดินไปโอบร่างท้วมอย่างเอาใจ



“เพื่อนที่ว่าน่ะ คุณพงศ์ บุตรชายของคุณชายฉัตรอย่างไรล่ะครับ ผมจะให้พี่อาทิตย์ไปส่งที่วังฉัตร นัดกับคุณพงศ์เอาไว้แล้วว่าจะอยู่คุยด้วยจนเย็น แล้วให้พี่อาทิตย์แวะไปรับกลับพร้อมกัน” เขาเล่าเป็นฉากถึงกำหนดการในวันนี้ และพอคุณหญิงผกาได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก



“ก็ดี พ่อจันทร์จะได้ไปกราบคุณชายด้วย” คุณชายฉัตร หรือหม่อมราชวงศ์ฉัตรสนิทสนมกับบ้านรักษพิพัฒน์อย่างแน่นแฟ้น เพราะคุณประกายภริยาของคุณชายเป็นเพื่อนสนิทของคุณหญิงมาตั้งแต่สมัยเด็ก แม้บัดนี้คุณประกายจะไม่อยู่แล้ว แต่ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่รักษพิพัฒน์และวังฉัตรมีต่อกันก็ยังสม่ำเสมอ



“แล้วนี่ สาวๆเขาไปกันอย่างไร พี่อาทิตย์ก็ไปส่งหรือ” จันทร์จ้าวหันไปถามพี่ชายพลางจับจูงมารดามานั่งที่โต๊ะเตี้ยเพื่อรับข้าวเช้า อาทิตย์ทรุดตัวลงนั่งตาม คนรับใช้จึงยกอาหารมาวาง



“ดารานั่งสามล้อไป ส่วนนภาไปพร้อมกับคุณพ่อ”



ดารารัษมีเป็นครูที่โรงเรียนสตรีกัลยาณีที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนัก ส่วนนภาสรวงเป็นเลขานุการในบริษัทร่วมทุนฝรั่ง คุณหญิงผกาออกจะไม่ชอบใจที่ธิดาออกไปทำงานนอกบ้าน แต่ก็ขัดสามีที่เห็นชอบไม่ได้ว่าสมัยนี้สตรีทำงานนอกบ้านกันเกลื่อน



...จะเกลื่อนอะไร้! คุณหญิงได้แต่เถียงในใจ แต่ก็ไม่กล้าขัดท่านนายพล...



“แล้วจันทร์อยากจะทำอะไร หากอยากทำงานในกรม พี่จะลองถามดูให้” อาทิตย์ถาม แต่ยังไม่ทันที่น้องชายจะตอบ คุณหญิงผกาก็ร้องขัด



“แม่ไม่ให้ทำงานในกรม! บ้านเมืองเป็นอย่างนี้ ยังริจะเป็นทหาร...” นับตั้งแต่จบสงครามโลกครั้งที่ ๒ สถานการณ์การเมืองในประเทศไทยค่อนไปทางสุ่มเสี่ยง บ้างก็แสดงตัวแบ่งฝักแบ่งฝ่ายชัดเจน บ้างก็ทำเป็นขบวนการใต้ดิน มีกบฏเกิดขึ้นแทบไม่เว้นแต่ละปี แค่ท่านนายพลเป็นตำรวจ บุตรคนใหญ่เป็นทหาร คุณหญิงผกาก็หวั่นทุกค่ำเช้าที่สามีและลูกออกจากเรือนไป



จันทร์จ้าวหันไปส่งยิ้มให้มารดาเพื่อให้สตรีผู้เป็นเดือดเป็นร้อนกับอาชีพการงานของเขาได้สบายใจ ก่อนจะหันไปทางพี่ชาย



“ผมเรียนจบเศรษฐศาสตร์ จะให้ไปทำงานในกรมคงไม่เหมาะ แล้วอีกอย่าง ผมก็ร่วมหุ้นกับเพื่อนฝรั่งเปิดบริษัทนำเข้าหนังสือมาตั้งแต่ตอนอยู่อเมริกาแล้ว ที่คุณพงศ์ร่วมด้วยแน่ะครับ ตั้งใจว่ากลับมานี่ก็จะมาทำอย่างเต็มตัวเสียที” อาทิตย์พยักหน้ารับรู้ ในขณะที่คุณหญิงผกาเบาใจไปเปลาะ เป็นว่าเรื่องงานไม่ขัดใจมารดาแล้ว คราวนี้ก็เหลือเพียงแค่เรื่องคู่ครองเท่านั้น



๒ พี่น้องรับข้าวเช้าและพูดคุยสัพเพเหระไปได้ครู่หนึ่ง ธิดาแฝดของคุณหญิงก็ออกจากห้อง และปิดท้ายด้วยท่านนายพลที่แต่งเครื่องแบบเตรียมไปทำงาน



และเช้านี้ ก็เป็นเช้าแรกในรอบ ๖ ปี ที่ตระกูลรักษพิพัฒน์พร้อมหน้าพร้อมตาที่โต๊ะอาหาร



……………………………..
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-11-2015 19:29:00 โดย Dezair »

ออฟไลน์ Dezair

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 533
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1543/-8


วังฉัตรของคุณชายฉัตร ฉัตราภาสนั้นเป็นวังเก่า เร้นอยู่เบื้องหลังกำแพงสูงและร่มไม้น้อยใหญ่ ด้วยความสนิทสนมคุ้นเคย แค่อาทิตย์โผล่หน้าออกไปให้คนเฝ้ายามเห็น ก็เปิดประตูรั้วให้รถโฟล์คของเขาแต่โดยดี ชายหนุ่มขับรถไปตามถนนทรงกลมที่วนไปยังหน้าตึกสีขาวสะอาดตา มีร่างสูงสง่ายืนรออยู่ที่บันไดเตี้ยหน้าตำหนักอยู่ก่อนแล้ว


“สวัสดี คุณพงศ์” จันทร์จ้าวลงจากรถก็รีบส่งเสียงทักทายเพื่อนรักอย่างสนิทสนม แม้เขาจะไปเรียนที่อเมริกาถึง ๖ ปีเต็ม แต่เพื่อนผู้เป็นทายาทวังฉัตรอย่างหม่อมหลวงพงศ์ภราธรผู้นี้ก็ไปเยี่ยมเยียนเขาอยู่เนืองๆ ครั้งล่าสุดที่ได้พบกันคือเมื่อปีที่แล้วนี้เอง ความสนิทสนมจึงแนบแน่นไม่ต่างอะไรกับการที่เขายังอยู่เมืองไทย


คนถูกทักยิ้มกว้างแล้วสวมกอดเพื่อนรักด้วยมิตรไมตรี ก่อนจะหันไปหยอกอาทิตยบ์ผู้รับหน้าที่สารถี



“สุดท้ายก็พึ่งคุณอาทิตย์จนได้ ผมบอกจันทร์แล้วว่าจะส่งรถไปรับ แต่เจ้าตัวว่าอยากลองฝีมือขับรถของคุณมากกว่า”



อาทิตย์ยิ้มจางอย่างสุภาพ แม้อีกฝ่ายจะมีอายุน้อยกว่าเขาแต่ก็เป็นราชนิกูล



“หลังจากนี้คงไม่กล้านั่งรถผมอีก”



“ว่าไปพี่อาทิตย์ เอาล่ะ ไปทำงานได้แล้ว แล้วเย็นนี้แวะมารับผมด้วย” จันทร์จ้าวรีบไล่พี่ชายทันควัน หากอาทิตย์และหม่อมหลวงพงศ์ภราธรอยู่พร้อมหน้ากันเมื่อไร กลายเป็นเขาถูกหยอกเรื่อย ๒ คนนี้แม้จะไม่ได้สนิทสนมกัน และอาทิตย์เป็นคนเงียบขรึม แต่เรื่องร่วมมือกันล้อเลียนเขานั้นดูจะประสานสามัคคีกันเหลือเกิน



“ผมฝากจันทร์ด้วย คุณพงศ์ แล้วตอนเย็นจะรีบมารับ วังฉัตรจะได้ไม่เสียหายไปมากกว่านี้” เห็นไหมเล่า นี่ขนาดจะไป อาทิตย์ยังเล่นงานจันทร์จ้าวอีกรอบ หม่อมหลวงพงศ์ภราธรหัวเราะแทนคำตอบเรื่องรับฝาก ก่อนที่อาทิตย์จะขับรถออกจากอาณาบริเวณของวังฉัตรไป เมื่อเหลือกันเพียงแค่ ๒ เพื่อนสนิท ชายหนุ่มผู้เป็นทายาทวังแห่งนี้จึงหันมามองเพื่อนรักเต็มตา ไม่ได้พบกัน ๑ ปีเต็ม จันทร์จ้าวกลับดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นผิดหูผิดตาได้อย่างไม่น่าเชื่อ



...จะว่าอย่างไรดี...จันทร์จ้าวเป็นชายหนุ่มมากเสน่ห์ เมื่อครั้งก่อนจะไปอเมริกานั้นเป็นเพียงเด็กหนุ่มแขนขายาวเก้งก้าง แต่เจ้าตัวก็รุ่มรวยไปด้วยคารมและรอยยิ้มหวาน บัดนี้ ๖ ปีผ่านไป จันทร์จ้าวไม่ใช่เด็กหนุ่มคนเดิมแล้ว แต่กลายเป็นชายหนุ่มเต็มตัว ร่างสูง ไหล่ผายสง่า ดวงหน้าปานรูปหล่อดูดีไปเสียหมด...แม้แต่เขาซึ่งเป็นชายหนุ่มเฉกเช่นเดียวกัน ก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากเกิดเป็นหญิง ก็คงไม่รอดพ้นเสน่ห์ของเพื่อนรักคนนี้แน่...



“มองผมแบบนี้ จะชมอะไรก็ว่ามา” คำพูดยกยอตัวเองนั้นทำเอาคนฟังหัวเราะพรืด



...มากเสน่ห์ มากคารม รูปร่างหน้าตาดี การศึกษาดี ฐานะดี...มีเพียงอย่างเดียวที่คนที่มีดีทุกอย่างอย่างจันทร์จ้าวยังขาด ซึ่งก็คือ ‘คนรัก’...



“แกนี่เหลือร้ายจริงจันทร์ กันละอยากรู้นักว่าใครจะเป็นเจ้าของจันทร์จ้าวผู้สมบูรณ์พร้อมคนนี้ได้” จันทร์จ้าวเลิกคิ้ว ก่อนจะยกยิ้มที่มุมปาก



“ไม่รู้ รู้แต่ถ้าหาคนที่ Perfect เท่าผมไม่ได้ ผมก็ไม่แต่งด้วย...ก็เท่านั้น” เขาทิ้งท้ายอย่างถือดี ก่อนจะถามหาคุณชายฉัตรผู้เป็นบิดาของหม่อมหลวงพงศ์ภราธร ชายหนุ่มร่างสูงผู้เป็นเจ้าบ้านจึงหมุนตัวพาเดินเข้าไปพบบิดาแล้วทิ้งเรื่องคู่ครองของจันทร์จ้าวไว้แต่เพียงเท่านั้น



...........................................



จันทร์จ้าวรู้ว่าตัวเองมีดีที่ตรงไหนบ้าง เขาหน้าตาดี รูปร่างดี แม้กระทั่งเมื่อครั้งอยู่อเมริกาก็ไม่ได้เตี้ยกว่าฝรั่งไปมากเท่าไร ซ้ำยังสูงกว่าฝรั่งบางคนด้วยซ้ำ ที่สำคัญเขายังมีการศึกษาที่ดี เรียนจบจากเมืองนอก ฐานะทางบ้านก็ร่ำรวย นอกจากนั้นเขายังนิสัยดี เรื่องนี้ไม่เคยมีใครบอกเขา แต่เขาก็ประมาณตัวเองเอาจากการที่มีเพื่อนสนิทคบหาอยู่หลายคน หากเขานิสัยเลว ก็คงไม่มีเพื่อนทั้งที่เมืองไทยและอเมริกาหรอก



เพราะฉะนั้นแล้ว...เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองมีดีถึงเพียงนั้น จึงไม่ใช่เรื่องแปลก ที่เขาจะตั้งความคาดหวังเอาไว้กับคู่ครอง ผู้หญิงที่จะเป็นภรรยาของเขาต้องหน้าตาดี มีการศึกษา เข้าสังคมเก่ง ฐานะพอไปวัดไปวา ไม่จนกว่าเขามากไป และไม่รวยกว่าเขามากไป ที่สำคัญไปกว่านั้นคือต้องทนกับความเรื่องมากของเขาได้ด้วย



...และตอนนี้...จันทร์จ้าวกำลังต้องตาต้องใจกับธิดาของหม่อมราชวงศ์ฉัตร ผู้เป็นน้องสาวของหม่อมหลวงพงศ์ภราธรเพื่อนรักของเขานั่นเอง...



“น่าเสียดาย ยายพิมไปสอนหนังสือแต่เช้า เลยไม่ได้พบเธอ” คุณชายฉัตรว่าอย่างนั้นหลังจากบรรยายสรรพคุณของธิดาให้ฟังเสียวรรคใหญ่ๆ ก่อนจะสั่งให้บุตรชายไปหยิบรูปในกรอบที่วางอยู่บนเปียโนหลังใหญ่มาให้จันทร์จ้าวดูต่างหน้า



“พ่อจันทร์คงจำหน้าน้องไม่ได้แล้วซี เมื่อตอนที่พ่อจันทร์จะไปอเมริกา ยายพิมก็ไปส่ง แต่บัดนี้โตขึ้นมาก” คุณชายฉัตรสำทับ ทว่าคำพูดเหล่านั้นแทบจะลอยผ่านหูของจันทร์จ้าวไป ชายหนุ่มได้แต่นิ่งงันกับรูปภาพที่อยู่ในกรอบสวย



รูปสตรีแบบครึ่งตัวในกรอบฉลุลายบรรจงนั้นเป็นสตรีไทยผู้มีผมลอนวางบนบ่าทั้งสองข้าง ดวงหน้าหวานด้วยรอยยิ้มจางยิ่งทำให้น่าเอ็นดู จันทร์จ้าวจำได้ว่าเมื่อ ๖ ปีก่อน ก่อนที่เขาจะเดินทางไปเรียนต่อนั้น น้องสาวของหม่อมหลวงพงศ์ภราธรไม่ได้รูปงามอย่างนี้



...๖ ปี ทำให้เด็กหญิงกลายเป็นสาวแรกรุ่นได้อย่างไม่น่าเชื่อ...



“คุณพิม...เธอไปเรียนที่ยุโรปมาใช่ไหมครับ” ชายหนุ่มถาม จำได้ลางๆว่าคุณพงศ์เขียนจดหมายไปเล่าเรื่องน้องสาวให้ฟังอยู่เหมือนกัน แต่ยามนั้นเขาไม่ได้สนใจนัก หากรู้ว่าโตขึ้นมาแล้วจะงามปานนางฟ้าเช่นนี้ เขาคงสนใจเรื่องของหล่อนมากกว่านี้



“ใช่ แต่กลับมาก่อนเธอสักเดือนหนึ่งเห็นจะได้ ตอนนี้เป็นครูอยู่ที่โรงเรียนสตรีกัลยาณี”



“อ้อ...โรงเรียนเดียวกับดารารัษมีน้องสาวผมเลย”



“๒ คนนั้นเขาสนิทสนมกันเพราะสอนที่โรงเรียนเดียวกันนี่ล่ะ แต่เห็นว่าน้องสาวของพ่อสอนภาษาไทยใช่ไหม ยายพิมสอนภาษาอังกฤษ”



“คุณพิมคงจะพูดภาษาอังกฤษได้น่าฟังนะครับ ผมชักอยากสนทนากับเธอเสียแล้ว” จันทร์จ้าวพูดคุยอย่างสุภาพพร้อมรอยยิ้มบาง ทว่าในใจกำลังหาทางเกลี้ยกล่อมยอมให้ดารารัษมียินดีให้เขาแวะไปที่โรงเรียนบ้าง แต่ดารารัษมีผู้หัวแข็งกับพี่ชายคนนี้จะยอมไหมหนอ?



“คงจะคุยภาษาฝรั่งปร๋อกันทั้งคู่ ฉันคงจะไม่อยู่ฟังด้วยหรอก” คุณชายฉัตรกล่าวติดตลก แล้วพูดต่อ “ตอนแรก เห็นว่ายายพิมจะไปเที่ยวอเมริกา แต่ไม่ทราบนึกอย่างไร สุดท้ายก็กลับเมืองไทยเลย คงจะคิดถึงบ้านกระมัง”



“น่าเสียดายนะครับ” เขาเอ่ยปากด้วยนึกเสียดายจริง วันนี้ก็เสียดายที่มาแล้วไม่ได้พบหน้า แต่ไม่เป็นไร...เขากับหม่อมหลวงพงศ์ภราธรเป็นเพื่อนรักกัน จะไปมาหาสู่ก็เป็นเรื่องปกติ หนำซ้ำ ‘คุณพิม’ ยังทำงานที่เดียวกับดารารัษมีน้องสาวของเขาด้วย เหมาะเจาะขนาดนี้ เห็นทีจะเป็นคู่สร้างคู่สมของเขาเสียแล้ว



บทสนทนานดำเนินต่อไปได้อีกหน่อย ก่อนที่คนรับใช้จะเข้ามารายงานว่ามีนายแพทย์มาขอพบคุณชาย หม่อมหลวงพงศ์ภราธรจึงพาเพื่อนออกมาจากห้องนั่งเล่นของบิดา



“คุณชายไม่สบายหรือ” จันทร์จ้าวตั้งคำถามเมื่อเดินพ้นออกมาจากหน้าห้อง เขายังมองเหลียวกลับไปด้วยความห่วงใย เพราะรู้จักคุ้นเคยกันมานาน วันนี้ถึงกับต้องเรียกหมอมาหาที่วัง ก็ทำเอาใจหาย



“เปล่า...คุณพ่อเรียกมาดูตัวน่ะ...”



“หืม?!” จันทร์จ้าวร้องในคออย่างตกใจ แต่ไม่มีเสียงตอบใดๆจากเพื่อนรัก เพราะคนรับใช้พาใครอีกคนเดินตรงมาเสียก่อน



“คุณหมอภวัตมาแล้วเจ้าค่ะ” คนรับใช้เอ่ยอย่างนอบน้อม หม่อมหลวงพงศ์ภราธรส่งยิ้มให้ชายหนุ่มผู้ที่เดินตามหลังคนรับใช้มา ก่อนจะค้อมศีรษะแล้วเอ่ยปากทักทาย



“สวัสดีครับ คุณหมอ” ชายร่างสูงใหญ่ในชุดสูทแบบตะวันตกหยุดอยู่ตรงหน้าหม่อมหลวงพงศ์ภราธรแล้วค้อมศีรษะตอบพร้อมรอยยิ้มบาง



“สวัสดีครับ คุณพงศ์ ผมมาพบคุณชายฉัตร” ผู้มาใหม่เอ่ยความจำนงค์ด้วยน้ำเสียงทุ้มสุภาพ



“เชิญด้านในเลยครับคุณหมอ คุณพ่อรออยู่แล้ว” ทายาทวังฉัตรว่าอย่างนั้นก่อนจะผายมือไปที่ห้องด้านหลัง นายแพทย์หนุ่มเพียงค้อมศีรษะให้เขาอีกครั้งแล้วหันมาส่งยิ้มจางให้กับจันทร์จ้าวแล้วจึงเดินเข้าห้องไป พ้นหลังคนแปลกหน้า จันทร์จ้าวก็ขยับเข้าไปยืนชิดเพื่อนรักทันที



“ที่ว่าเรียกมาดูตัวน่ะ หมายถึงดูตัวเพื่ออะไร”



“จะดูเพื่ออะไร ก็ดูเพื่อน้องกันน่ะซี!” คนฟังหันขวับมองคนพูดอย่างคาดไม่ถึง ดวงตากลมใหญ่เบิกโตอย่างตกใจ



“น้อง?! หมายถึงคุณพิมรึ?!!”



“แล้วกันมีน้องคนอื่นอีกหรือ? ก็ต้องยายพิมน่ะซี นี่น่ะ ถ้าคุณหมอเห็นดีด้วย กันคงได้น้องเขยในเร็วนี้” จันทร์จ้าวอ้าปากค้าง รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจ้องมะม่วงแล้วมีคนมาฉกไปต่อหน้าต่อตาอย่างไรอย่างนั้น!



ยังไม่ทันจะได้เห็นหน้า คนที่อุตส่าห์ต้องตาต้องใจไว้เมื่อครู่ก็ถูกคนอื่นฉกไปเสียแล้ว คุณชายฉัตรก็เหลือเกิน...เขาเป็นคนใกล้แท้ๆ พ่อแม่ก็รู้จักคุ้นเคย ตัวเขากับคุณพงศ์ก็เป็นเพื่อนรักกัน กับน้องสาวของคุณพงศ์ก็รู้จักกันมาก่อน จะรอให้เขากลับมาพบหน้าเรียนรู้นิสัยใจคอก่อนก็ไม่ได้ จะเร่งรีบดูตัวไปทำไมกัน!



จันทร์จ้าวนึกเจ็บใจคุณหมอหนุ่มผู้ที่ถูกคุณชายฉัตรเรียกมาดูตัว แต่พอเพื่อนรักชักชวนออกไปที่สโมสรเทนนิส เขาก็ตัดใจจากน้องสาวของหม่อมหลวงพงศ์ภราธรได้อย่างว่องไว



...ไม่ใช่แค่ ‘ถ้าหาคนที่ Perfect เท่าผมไม่ได้ ก็ไม่แต่งด้วย...’ เพียงอย่างเดียว แต่เขายังติดนิสัยไม่คิดจริงจังกับผู้หญิงด้วย...



จันทร์จ้าวจึงไร้คู่รักเรื่อยมา จวบจนอายุ ๒๔ ปีนี่เอง



ติดตามตอนต่อไป (อาทิตย์หน้าค่ะ)

สวัสดีค่ะ

เรื่องใหม่ ไม่ได้ลงเรื่องใหม่มานานมากกกกกกก(ถ้าไม่นับถ้วยฟูตอนโตเกียวเมื่อปัที่แล้ว ก็คือไม่ได้ลงเรื่องใหม่มาเป็นปีล่ะ)

แล้วรอบนี้ก็เป็นแนวใหม่ด้วย ไม่เคยเขียนแนวนี้ เกร็งๆมั่งอะไรมั่ง ติชมกันได้ค่ะ

บอกก่อนว่าเรื่องนี้ยาวมากกกกกกกกกก แต่ถ้าใครถามหาความดราม่า (พีเรียดต้องมาพร้อมความดราม่าใช่มั้ย) บอกเลยว่าไม่มี (ที่เขียนอยู่ตอนนี้ ยังไม่มี และคิดว่าไม่มี) เพราะว่าบัวอยากเขียนแนวลูกกวาด เป็นพีเรียดลูกกวาด ฮ่าฮ่า

ขอบคุณพื้นที่บอร์ด คนอ่าน คนเม้นท์ คนติดตาม และทุกๆกำลังใจเช่นเคย

เจอกันอาทิตย์หน้าค่ะ (ลงได้อาทิตย์ละตอน แต่รับรองไม่ดอง เพราะตอนนี้เขียนถึงตอนที่ 10 ล่ะ...คุณพระ!!)

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-11-2015 19:30:37 โดย Dezair »

ออฟไลน์ boboman

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
ติดตามจ้า

ออฟไลน์ larynx

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 822
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
หูยยยย นักเขียนบอกว่าไม่มีดราม่าเราก็สบายใจ  :hao6:

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6284
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
มาๆๆๆ ต้อนรับเรื่องใหม่
ดูท่าคุณจันทร์คงจะได้คนเฟอร์เฟ็กที่เป็นหมอแหงๆ

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
เจอหน้ากันแค่แวบเดียวก็วางคุณหมอไว้ในฐานะของศัตรูเสียแล้วเหรอคะจันทร์เจ้า น่ารักจริงๆ เลยน้า~~ :m3: ติดตามจ้า ^^

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3593
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
บ่าวมารอเฝ้าจันทร์จ้าวด้วยเจ้าค่ะ

ออฟไลน์ Foggy Time

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 900
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-1
ภาษาสวยยย  :katai2-1:

ปูเสื่อรอเนื้อคู่ด้วยคนค่ะ

ออฟไลน์ badbadsumaru

  • ♡ caramel macchiato
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2461
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
เจิมเรื่องใหม่พี่บัวค่ะ
5555 รอดูว่าใครจะมาเป็นคู่คุณชายค่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
« ตอบ #9 เมื่อ: 13-09-2015 21:12:30 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ narunarutoboyz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 595
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +108/-2
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #10 เมื่อ13-09-2015 21:16:36 »

ยินดีต้อนรับเรื่องใหม่ของคุณบัวค่าาาาาา
แต่ว่า.....อ่านมาตั้งนาน คิดว่าจันทร์เป็นเมะ.....แต่พอเจอคุณหมอ รู้สึกตะหงิดยังไงก็ไม่รู้
แถมนิยายที่คุณบัวแต่ง...ชื่อนิยายมักเป็นชื่อของเคะเสมอ
งื้ออออ :ling1: ศึกกล้ามชนกล้ามจริงๆนะเหรอออออ
ไม่ๆๆๆๆๆๆ เพิ่งตอนแรก เค้าจิไม่ตีโพยตีพาย

แต่ต่อให้ผลออกมาเป็นไง เค้าก็จะอ่านนนนนน
ชอบภาษาคุณบัวค่ะ เป็นกำลังใจเสมอค่ะ

ปล.รอรูปเล่มด้วยพันธะบรรณาการ....อยู่นะคะ เมื่อไหร่น้าาา
 :L2: :กอด1:

ออฟไลน์ bigbeeboom

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-0
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #11 เมื่อ13-09-2015 21:43:58 »

รออยู่จ้า เรื่องใหม่มาแล้ว ติดตามแน่นอน อยากรู้เนื้อคู่จันทร์เจอกันแต่ตอนแรกป่าว ^ ^

ออฟไลน์ bpyt

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #12 เมื่อ13-09-2015 21:45:13 »

พีเรียดย้อนยุดนิดๆ ศัตรูหัวใจเดี๋ยวก็ได้กันเอง 555

ออฟไลน์ PAiPEiPEi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 459
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-3
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #13 เมื่อ13-09-2015 21:46:50 »

ตามมาเกาะติดชิดขอบสนาม  ยาวก็จะอ่านค่าาา ถ้าคุณบัวบอกว่ายาวกว่าจอมร้ายอีกนี่ตื่นเต้นเลยนะคะ  เพราะจอมขวัญนี่ที่หนึ่งในใจอะ  ไม่รู้เจอเรื่องราวของคุณจันทร์เข้าไปจะตีโค้งมาเสมอสูสีรึเปล่า  รอค่ะรอ  สัญญาว่าไม่ดองจริงๆใช่มั้ยคะ 10 ตอนก็หมดได้นะแต่งตุนเยอะๆนะคะคุณบัว


ปล.ถึงคุณบัวจะบอกว่าเขียนเกร็งๆแต่เราชอบนะคะ  ภาษาอ่านแล้วก็ดูพีเรียดดีอ่าา  ชอบๆส่วนตัวก็ไม่มีความรู้ด้านนี้ว่ายุคนั้นคุยประมาณไหน  แต่จากที่อ่านไปตอนแรกเราว่ากลิ่นอายมันก็มาเต็มอยู่นะคะชอบค่ะ   เป็นกำลังใจให้ค่าาาตั้งใจเเต่งนิยายสนุกๆมาให้ได้ติดตามกันตลอดๆนะคะ

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2384
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #14 เมื่อ13-09-2015 21:56:15 »

อยากจะร้องไห้ด้วยความดีใจ ในที่สุดก็ได้อ่านเรื่องใหม่แล้วค่ะ แม้จะเป็นแนวใหม่ (สำหรับคุณบัว) แต่ก็ทำได้ดีมากๆ ภาษาลื่นไหล สำนวนคุ้นเคย และสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของครอบครัวจันทร์จ้า โดยเฉพาะคุณหญิงแม่ ดูท่าเรื่องนี้คุณหญิงจะเป็น 'สายวาย' ในยุคนั้นหรือเปล่าคะ (ฮา)

ได้อ่านเพียงตอนแรกก็รู้สึกเอ็นดูจันทร์จ้าวเสียแล้วค่ะ ถูกล่ะ, จันทร์จ้าวชอบผู้หญิง และไม่จริงจังกับผู้หญิง แต่เขา "รัก" ผู้ชายใช่ไหมคะ ฮ่าๆ ดูท่าคนที่จะมาเป็นหวานใจของจันทร์จ้าวคงต้องปราบพยศเขาให้ได้ทีเดียว แต่แอบเล็งคุณหมอไว้เป็นตัวเลือกพระเอกคนหนึ่งแล้วนะคะ เพราะคิดว่าจันทร์จ้าวน่าจะเป็น "ตัวนาย" เอ...หรือไม่ใช่

คุณบัวบอกเรื่องนี้ไม่มีดราม่า ดิฉันออกจะปลื้มใจ นิยายลูกกวาดเราก็ชอบค่ะ โดยเฉพาะนิยายเรื่องนี้ยาวมากกกกกกกกกกกกกกกกด้วยแล้ว อิอิ หวังว่าจะยาวกว่าเรื่องจอมร้ายนะคะ จะได้อ่านอย่างจุใจ (แล้วก็กระซิบเบาๆ ว่าหลังจากจบแล้วขอรวมเล่มด้วยเน้อ เพราะตอนนี้มีนิยายคุณบัวทุกเล่มเลยค่ะ จุ๊บๆ)

 :mew1:

ออฟไลน์ KMprince

  • kyumin QingYu
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #15 เมื่อ13-09-2015 21:59:35 »

คุณจันทร์คะ ขอให้เจอคนที่ถูกใจในเร็ววัน
แต่คิดว่าจะเจอคนที่เขาถูกใจคุณก่อนแน่ๆ 55
อยากจะเห็นคนที่มั่นใจตัวเองแบบนี้ถูกรุกถูกจีบจริงๆ
 :mew1:

ออฟไลน์ goosongta

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-6
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #16 เมื่อ13-09-2015 22:05:20 »

ชอบแนวพีเรียดลูกกวาดค่ะ คงไม่เครียดดี
รอดูว่าใครจะมาคู่จันทร์จ้าว

ออฟไลน์ Noostar

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 87
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #17 เมื่อ13-09-2015 22:06:34 »

ไม่ดราม่าถูกใจที่สุด จันทร์หลงตัวเองสุดๆไปเลยต้องเจอคนมาปราบซะ ชอบๆๆๆๆ

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #18 เมื่อ13-09-2015 22:09:53 »

 o13

ออฟไลน์ aiyuki

  • รักแท้ไม่แบ่งแม้เพศพันธุ์
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2636
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-6
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #19 เมื่อ13-09-2015 22:12:10 »

ปักรอตอนต่อไปค่า สนุกมากๆเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
« ตอบ #19 เมื่อ: 13-09-2015 22:12:10 »





ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #20 เมื่อ13-09-2015 22:30:32 »

เข้ามาเจิมเรื่องใหม่ของคุณบัว ตอนเห็นโพสต์เรื่องใหม่ในเฟซนี่เรากรีดร้องด้วยความดีใจเลยจริงๆ คุณบัวบอกเรื่องนี้เป็นพีเรียดแนวลูกกวาดไม่มีดราม่าถ้าเป็นจริงจะดีใจมากเพราะช่วงนี้อยากห่างจากดราม่าสักพัก และเราชอบภาษาที่คุณบัวใช้นะอ่านแล้วนึกถึงสมัยนั้นได้เป็นฉากๆเลย อยากรู้จริงว่าจันทร์จ้าวจะโดนจีบหรือไปจีบเค้ากันนะ แต่แอบเล็งคุณหมอนะ ฮา รอตอนต่อไปและยินดีต้อนรับการกลับมาค่ะ

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #21 เมื่อ13-09-2015 22:33:50 »

เรื่องใหม่มาแล้วว นายเอกถ้าจะแซ่บอยู่

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #22 เมื่อ13-09-2015 22:48:13 »

คุณหมอ เป็นพระเอกเหรอคะ
อ่านไปลุ้นไปว่าพระเอกจะโผล่มาเมื่อไหร่ สุดท้ายก็มา(ตอนท้ายนิดเดียวเองอ่ะ)
ดีใจที่คุณบัวเขียนเรื่องใหม่แล้ว...ตามมาจากจอมร้ายเลยค่ะ :D

ออฟไลน์ EverGreen™

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-1
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #23 เมื่อ13-09-2015 22:49:42 »

อู้ยยยยย
น่าติดตามมากกก  :hao7:

ออฟไลน์ ❝CHŌN❞

  • เหงา เหงา :(
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-3
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #24 เมื่อ13-09-2015 22:54:00 »

พีเรียดลูกกวาด ถูกใจมากค่ะคุณบัว
ช่วงนี้กินมาม่าอืดท้องมากจริงๆ

ออฟไลน์ imymild

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #25 เมื่อ13-09-2015 23:15:45 »

ดีใจที่ไม่มีดราม่า  :mc4:

ออฟไลน์ rivayu

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 21
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-1
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #26 เมื่อ13-09-2015 23:32:48 »

คิดถึงจัง ได้อ่านเรื่องใหม่แล้ว ดีใจ อิอิ o13

ออฟไลน์ Starry[Blue]

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #27 เมื่อ13-09-2015 23:37:49 »

เอาจริงๆคุณบัวเขียนอะไรมาเราก็อ่านค่ะ555แต่ดีใจมากๆที่ไม่ดราม่า ช่วงนี้ต้องการอะไรละมุนๆกุ๊งกิ๊งๆ
จันทร์นี่เฟลิทจริงๆ ที่บอกว่าไร้คู่มาตลอด24ปีนี่กลายเป็นว่าทำเป็นโชกโชนนะคะ? แต่ยังไงก็เถอะ นางดูมีกลิ่นของถ้วยฟูเล็กๆ รักค่ะ รออ่านตอนต่อไปนะคะ  :katai4:

ออฟไลน์ stickyyrice

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #28 เมื่อ13-09-2015 23:45:39 »

อย่างจันทร์ต้อง(หล่อ)ขนาดไหนเนี่ย ๕๕๕๕๕๕๕๕

ออฟไลน์ nu-tarn

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 801
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-6
Re: ...จันทร์จ้าว...บทที่ ๑ (๑๓ ก.ย. ๕๘)
«ตอบ #29 เมื่อ14-09-2015 00:00:04 »

ที่บอกว่าไม่มีดราม่านี่ดีมากๆเลยค่า
เพราะช่วงนี้เรื่องเบื่อนิยายดราม่าหนักๆมากเลย อ่านไปเครียดไปอ่ะ

พอเห็นคุณบัวมาลงนิยายเรื่องใหม่เรานี่รีบเลย
อยากลิ้มรสลูกกวาดหวานๆแล้ว :-[
ติดตามจันทร์จ้าวอยู่นะค้า

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด