หัวข้อ: เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น

[PFlove]

 

[boonpa]

  พึ่งรู้ว่าทำไมอ้นกับโจถึงมีท่าทีแปลกๆ

[PFlove]

       อ้น ผมมาเที่ยวผับและมีเรื่องเพราะเมียชาวบ้านมาจูปผมและดันติดใจแถมสามีน้องเขายังจะมากระทืบผมโทษฐานที่เมียมันจูบผมอีก ไม่ยุติธรรมเลยว่าไหม ไม่ค่อยเข้าข้างตัวเองเลย และผมก็วิ่งมาเจอคนของไอ้โจ ผมเลยหนีเข้ามานั่งดื่มกับพวกโจและอาเป้ พี่อธิคม และได้เจอ น้องแพทลูกชายคนโตของอาเปรมดิ์ แถมไอ้หมอหมาดิมดันปิ้งรักน้องแพท แพทเคยเรียนกับพวกผม แต่ตอนนั้นแพทสวมแว่นตาหนาเตอะ แพทบอกว่าไปทำเรสิกมาเลยไม่ต้องสวมแว่นตาแล้ว หล่อขึ้นด้วยเพราะไปฝึกทหารมาอีก

“โจ อากลับก่อนน่ะ มีเรื่อง”อาเป้หลังจากที่ออกไปโทรศัพท์ ดูพี่อธิคมน่าจะมีเรื่องจริงๆ

“แล้วแพทละ อาเป้”โจมันถามอาเป้

“ฝากไว้ก่อน พรุ่งนี้มันกลับไปหาอาเอง”อาเป้พูดและออกไปทันที ตอนนี้แพทออกไปโทรศัพท์ด้านนอกไปนานนะยังไม่มาแถมไอ้หมอหมาดิมหายไปอีก ผมนั่งติดกับไอ้โจ ผมหันมามอง

“มีไรอ้น”โจถามผม

“เมาแล้วหรือไง”โจถามผม

“หมับ”ผมเอาแขนสอดไปที่เอวโจ

“อ้น จั๊กจี๋ ทำบ้าอะไร”โจพูดและดันแขนผมออก

“กอดนิดกอดหน่อยไม่ได้เหรอ”ผมพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

“ไอ้อ้น”โจมันปรามผมผมก็รู้ว่าลูกคนโต ต้องเป็นผู้นำคือเอาชายไม่ใช่ให้ชายเอา ผมไม่เข้าใจเลยผมยอมรับว่าผมชอบไอ้โจมัน ชอบมาตั้งแต่ตอนที่มันเรียนที่ไทยและย้ายไปเรียนเมืองนอก ผมบอกรักมันแต่มันปฏิเสธผม หลังจากนั้นผมก็ลัลล่าตลอด จนได้ฉายา ปลาไหลตัวพ่อมาครอบครอง น่าดีใจมาก  แถมจากนิตยสารสุดฮิตด้วย

“ไปนอนที่ห้องนะ”ผมพูดกับโจ

“ไม่เอาอ้น”โจรับปฏิเสธ เพราะว่าผมเคยไปนอน หลานเดือนที่ผ่านมา ฉลองติดปีก แต่ผมดื่มกันหนักมาก มากจริงๆ ผมก็มีอะไรกับโจ ไอ้ดิมเมามากจนไม่รู้เรื่อง ตื่นมาก็เจอผมสภาพเปือยกับโจบนเตียง ผมบอกตามตรง ผมเมาก็จริงแต่ผมมีสติ ผมตั้งใจ

“จะให้ขับรถกลับเหรอ “ผมพูดตัดพอ และไอ้ดิมกับแพทก็เดินกลับมาแล้วและแพทก็มองหาอาเป้ แต่ไม่มี อาเป้และพี่อธิคม

“พี่โจ อาเป้ละ”แพทถามผม และไอ้ดิมมันก็ถามผม

“อาเป้กลับไปแล้วแพท พี่อธิคมน้องเขามีเรื่องนะ”โจพูด

“อาเป้ทิ้งแพทอีกแล้ว ประจำเลย”แพทบ่น สงสัยมีเรื่องกันบ่อยและชิ้งไปทั้งคู่

“แพทนอนห้องพี่”โจพูด แพทพยักหน้า

“ไอ้อ้น นอนห้องโจกัน”ไอ้ดิม มันรีบเลยนะที่แต่ก่อนไม่ค่อยเห็นด้วย

“ได้งั้นมรึงช่วยกรู”ผมพูด

“โจ ไอ้ดิมมันมึนวิสกี้ มันขี้เกลียดขับรถไกล กรูก็ดื่มไปเยอะนะ  “ผมพูดโจหันมามองผม พยักหน้า

“ไม่ได้หาเรื่อง จริง ถามมันดิ”ผมพูดโจมองไอ้ดิม

“เออ แม่ง ดื่มมาตั้งแต่ในผับโซนโน้นแล้ว “ได้ดิมพูด

“เออ มรึงสองตัวนี้นะ ไปแพท กลับกันดีกว่า “โจพูดและ เดินออกมา โจเดินไปหาพี่ชัชและไอ้ปีเตอร์ สั่งงาน และเดินกลับมา

“กรูขับเอง “โจพูดและแบมือขอกุลแจรถ ผมหันมาพยักหน้าให้ไอ้ดิมส่งกุลแจรถให้โจ ผมพากันเดินออกเพื่อไปรับรถด้านหน้า ระหว่างนั้น เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เจอน้องกัน และน้องเฟย์กำลังเดินวนเวียนหาผมกับไอ้ดิมแน่เลย

“ไอ้โจ อริ”ไอ้ดิม มันบอกผม

“กรูเห็นแล้ว “ผมพูดและเปลี่ยนมาเดินข้างโจทันที บังหน่อย โจหันมามองผม ไอ้ดิมมันก็เอามั้งแพทหันไปมองไอ้ดิม

“นี้เป็นอะไรกันมรึงจะมาเดินเบียดทำไม “ไอ้โจมันเม้งผม

“ อย่าขยับออกดิโจ “ดึงไว้ โจหันไปเจอสองหนุ่มที่เหมือนมองหาใครอยู่

“เด็กมรึงสองคนละซิ เรียกให้ไหมจะได้ไปนอนกับน้องเขา”โจพูด

“อย่า”ผมสองคนพูดออกมาพร้อมกัน

“หึๆ”อันนี้แพท ผมพากันเดินแอบ ออกมา และ โจส่งกุลแจรถให้พนักงานไปเอารถออกมา ผมก็มองเร็วหน่อยซิเดี่ยว ออกมา ไม่นานรถก็ออกมา ผมกำลังจะขึ้นรถกันแล้ว และ

“พี่อ้นของกันนนนนน”นั้นไงวิ่งออกมาเลย “น้องกัน พีไม่ได้ลงทะเบียนเป็นของกันซะหน่อย

“ปัง!  โจออกรถ”ผมปิดประตูรถ ก็หันไปบอกโจมองผมแต่ยังลีลาน้องเขากำลังวิ่งมาเห็นไหม

“โจ”ผมบอก โจก็มองผมและ น้องกำลังจะมาถึงแล้ว

“ปรื้น”นั้นโจก็เร่งเครื่องทำเอาควันโขมงเต็มหน้าน้องกันและน้องเฟย์ไปหมด และรีบขับออกมาอย่างแรง ผมจะขำ ก็ขำน่ะ ตอนนี้หน้าน้องเขาสองคนคงมีเขม่าควันเต็มไปหมด ฮาๆ อย่างนี้แหละที่ผมชอบ ผมหมายถึงโจนะครับ

“หัวใจจะวาย”ผมพูดหันมองโจที่ขับรถออกมา แล้วเพื่อไปที่พักของโจ โจเหล่มองผม และขับรถต่อ

“ติด ติด”มีข้อความเข้า ผมเหล่มอง เห้อย น้องบีม

“พี่โจขอบคุณสำหรับครีมนะครับ บีม”ผมก้มมอง โจมองผมก้มมองโทรศัพท์มัน และโจก็หยิบขึ้นมาดูมียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยนะ ครีมอะไร

“ไม่เป็นไรครับ พี่ยินดี อย่าลืมทาละ พี่เป็นห่วง”โจมันพูดผ่าน ซิลี่ ให้บอกน้องบีม

“นี้มรึง กับน้อง เจ้าชายน้ำแข็ง “ผมถามโจ พร้อมเหล่มอง

“น้องเขาชื่อบีม “โจพูด

“เหยือกเย็นยังกับน้ำแข็ง แถมเขาแถมจะไม่อยากจะคุยกับมรึงเลยนะโจ ไม่ซิ กรูกับไอ้ดิมด้วยมั้ง”ผมพูด

“มันอาจจะเป็น วัฒนธรรมส่วนตัว แบบว่าไม่ชอบคุยมาก”ไอ้โจพูดผมหันหน้าออกไปมองอย่างอื่น ผมมองไอ้ดิมที่นั่งมองน้องแพทแต่มันนั่งห่าง เป็นไปได้

“กรูว่าเขาเริ่มใจอ่อนให้กรูบ้างแล้วแหละไอ้อ้น”โจพูดผมทำเป็นไม่ได้ยิน

“อ้น มรึงงอนกรูเหรอ งอนทำไมวะ”โจถามผม

“ไม่นิ”ผมพูด และรถก็เลี้ยวมาที่คอนโดว์ราคาแสนแพง หลังจากที่โจส่งกุลแจรถให้เจ้าหน้าทีดูแล ผมก็เดินตามโจขึ้นห้องพัก ผมเห็นเจ้าหน้าที่ซุบซิปอะไรกันได้ยินแว้ว ๆ

“นี้ คนหล่อมาอีกแล้ว “ผมนี้ ใช่ ผมเอง หล่อมากขั้นเทพ

“ไอ้อ้น กรูอายพนักงานเขา”โจพูด

“ว่าแต่ น้องแพทนอนห้องเดี่ยวกับ ไอ้หมอดิมได้ไหมอะ “ผมพูดขึ้น น้องแพทมองหน้าผม และโจด้วย ไอ้ดิวมันแอบเยสด้านหลัง

“ทำไมอะ แพทนอนกับกรู”โจ

“โจกรูมีเรื่องปรึกษามรึงวะ “ผมหันไปกระซิบ ไอ้โจมองหน้าผม

“แต่”โจ

“แพท ผู้ชาย “ผมพูด

“ก็เพราะผู้ชายไงเลยดูอันตรายเพราะเพื่อนมรึงอิบ อิบผู้ชาย”โจพูด

“ไม่เป็นไรพี่โจแพท นอนได้ “แพทพูดและมองไอ้ดิม มันแถบอยากจะกระโดดจูปปากผมเลย

“ก็ได้ “โจพูดและไม่ได้พูดอะไร พอเดินเข้าห้องพักแสนหรูหราของโจ ผมก็ดึงโจเข้าห้องพัก และโบกมือบายให้ไอ้หมอดิม ผมรู้ว่าแพทนะ ไม่เสร็จไอ้ดิมง่ายๆ หรอกแต่ไอ้ดิมมันยังไม่รู้ สมน้ำหน้ามัน

“ไอ้อ้น”ผมดึงโจ เข้ามาในห้อง

“กรู ถามอะไรหน่อยดิ เรื่องที่ลุงภาเขาทำเด็กคนหนึ่ง หนึ่งในนั้นคือใครในรุ่นน้องเราวะ “ผมถามโจทันที โจมันเคยพูดเรื่องนี้กับผมนานมาแล้ว ผมยังบอกมันว่า มันบ้าไปแล้วไม่มีหรอก ผู้ชายท้องได้จนได้เจอกับตัวเองแล้วน้องผมเองแต่แอ้ไม่ใช่คนที่เขาเลือกนิ

“กรูไม่รู้นะว่าใช่บอยไหม นี้แหละที่กรูกับพ่อกำลังสืบหา เพราะมีเด็กอยู่ที่บ้านลุงณะ”โจพูดขึ้น ผมสะบัดหน้าไปมองมีเด็กเหรอ ชัดเลย

“ชัดเลยน้องเจ้าชายน้ำแข็งอาจจะ มีลูกมด”ผมพูดกับไอ้โจ มันหันมามองผม

“ไอ้อ้น ไม่ใช่น้องบีมแน่นอน ถ้าใช่กรูต้องรู้”ไอ้โจพูด

“มีเด็กในบ้านลุงณะ และบ้านลุงภากรูก็มีเด็กว่ะ”ผมพูดขึ้น

“อย่าบอกนะว่ามีสองคน เป็นไปไม่ได้เขาให้แค่คนเดียว และเขาไม่ยินดีให้มีการตั้งครรถ์ในผู้ชาย กรูเพิ่งได้ยินพ่อพูดเมื่อสองปีที่แล้วนี้เองว่าเขาขุดเอาเรื่องนี้ขึ้นมา “โจพูดจริงซิแต่ผมไม่รุ้เรื่องนี้เลยมิหน้า ลุงภาถึงได้ปิดพ่อผม เพราะมันจะกระทบพ่อผมนี้เอง

“ใครวะ น้องมรึงเหรอ “โจถามผม

“อืมม แต่แอ้นะ พวกกรูไม่แน่ใจ แอ้นะลุงภาเขาทำเพราะจำเป็น ต้องช่วยแอ้ แต่อีกคนที่เขาตั้งใจ เหมือนจะเป็นบอยนะ”ผมพูดกับโจ

“บอยเหรอ ถ้าเป็นบอยพวกกรูต้องรู้ซิวะ “โจพูดผมก็หลักไหล่ ไม่รู้

“เออ บางที ความจริงมันอาจจะออกมาหาเราสักวัน ตอนนี้กรูเพลียมาเลยอ้น”โจพูดและกำลังเดินเข้าห้องน้ำ

“เออ อาบน้ำแล้วกัน”ผมพูดกับโจ โจเดินเข้าห้องน้ำ และล๊อกประตู ผมก็ถอดชุดผมออกทันที ผมเดินไปขยับลูกบิด ล๊อกแต่ไม่พรรณามือผมหรอก ผมจัดการอาอุปกรณ์และ ทำการปลดล๊อก ง่ายนิดเดียว แต่มันล๊อกข้างในเพิ่ม ปกติไม่มี มีได้ไง ผมยืนโมโห และ โทรศัพท์โจดังขึ้น  น้องมันไอ้เจมส์
“โจ น้องโทรมากรูรับน่ะ “ผมตระโกน

“ว่าไงเจมส์ พี่อ้นเอง”ผมกดรับสาย

“เห้ย พี่อ้นไปอยู่กับพี่โจได้ไง”เจมส์

“เห้ย ไอ้อ้น เอามา”โจมันออกมาแล้วพร้อมนุ่งผ้าขนหนูออกมา ผมรีบส่งให้และเข้าห้องน้ำทันที โจยืนคุยโทรศัพท์กับเจมส์คงคุยงานกัน ในห้องน้ำโจนี้กระจกสุดยอดเลย สักพักโจก็คุยเสร็จผมยืนมองที่ประตุ พอโจวางส่าย ผมรีบ ไปดึงโจเข้าห้องน้ำแน่นอนไม่ได้ตั้งตัวและ ล๊อกประตูทันที่

“ไอ้อ้น “โจมองผม ผมเอาแขนล๊อกโจไว้

“ไม่เอาอ้น “โจพูดและดันผมออก

“ทำไมอะ”ผมถามโจ ผมยืนหน้าไปชิดจนลมหายใจลดกัน

“ไม่เอานะอ้น “โจห้ามปรามผม ผมเริ่มซุกไซ้ที่ซอกคอโจ

“ไม่ ... เอา ... อ้น ...อืมมม กรู ...”โจพูดเสียงขาดๆหายๆ ผมก็ดำเนินการต่อ

“มรึงก็มีเด็กของมรึงนะอ้น”โจพูดดันผมออก

“โจก็บอกดิ ว่าโจรักอ้นอะ อ้นจะได้เลิก “ผมพูดกับโจแบบจริงจังอีกครั้ง

“อ้นกรูบอกมรึงแล้วใช่ไหมว่ากรูไม่ได้คิดแบบนั้น กับมรึง และกรูก็ชอบบีม”โจพูดผมเอาแขนกั้นโจไว้ ผมมองโจ

“เจ้าชายน้ำแข็งนั้นอะนะ กรูว่าเขามีอะไรที่แอบซ้อนไว้เยอะแยะเลย “ผมพูดกับโจ

“ก็นั้นไงกรูถึงชอบ น่าค้นหา”โจพูด

“เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ถ้าค้นหากับ น้องเขานะ “ผมพูดกับโจ

“กรูยอม “โจพูด

“แต่กรูไม่ยอม คืนนี้ น่ะโจ อืมมม”ผมยังไซ้โจ โจมันพยายามดันผมออก

“ไม่เอาแล้วไอ้อ้น ไม่เอา “โจพูด

“กรูยังมีคลิปอยู่น่ะโจ “ผมพูดกับไอ้โจ

“ไอ้อ้นมรึงจะแบล๊คเมย์กรูเหรอ”โจพูด

“นะโจ อีกครั้งนะ วันก่อนสุดยอดมาก  “ผมอ้อนดีกว่า และโจมองผม

“ฟู”โจมันพ่นลมออกมาจากปาก ผมก็ค่อยๆดันโจไปที่อ่ายกุสชี

“ที่ซื้ออ่างราคาแพงมาทำแบบนี้ใช่ไหม”ผมถาม ตอนที่ผมดันโจลงไปในอ่างแล้วและผมก็เข้าไปค่อมโจ โจมองผม

“อ่างกรูราคาแพงและ เอาไว้อาบน้ำโว้ย “โจพูดกรอกหูผม

“แต่อ้นว่าเอาไว้ อิบ อิบ ดีกว่า อืมมม”ผมก้มลงไซ้โจ ไซ้ตั้งแต่ซอกคอไล้ลงมที่แผ่นอก และลงมาที่ท้องน้อน โจที่ดิ้น นี้ไม่เอานะเนี๊ยะ ดูซิ ทำหน้า

“อืมมม”มีคราง และผมก็ปลดผ้าขนหนูโจออก ผมปลด กางเกงในออก พร้อมผ้าขนหนูที่ปิดกายผมแบบหมิ่นเหมตอนนี้สองคนไม่มีอะไรปิดกั้นกันแล้ว ผมมองโจที่แดงไปหมดเพราะการไซ้ของผม

“กรูให้มรึงแค่ครั้งเดียวนะ อ้น กรูขอละ “โจพูดกับผม

“อืมม จะพยายาม”ผมพูด

“ไอ้อ้น”โจ

“เอานะ เวลาทำก็เห็นสนุกนิ ตอบรับดีกว่า เด็กๆขอบอ้นอีกนะ อืมม ว่าไหม อืมมม”ผมพูดไปกระทำไปด้วยดูท่าจะพร้อมแล้วผมก็เลยจัดการ

“พร้อมไหมจะไปสนุกด้วยกัน”ผมถาม

“สนุกมรึงคนเดียวดิ กรูเจ็บแทบตาย”โจพูด

“ปากดี เห็นคราง ซี้ด โอ้ยย ซี้ด อ้นน แถมเด้งสู้อีกต่างหาก “ผมพูดอีกคนนี้หน้าแดงขึ้นมาทันที ผมก็ดำเนินการของผมบรรเลงไปเรื่อย คนเบื้องล่างก็ตอบรับผมได้ดี โกหกชัดชัดว่าไม่สนุกด้วย ผมทำจนเสร็จก็ลุกขึ้นจากอ่าง และเดินลงจากอ่างเพื่อไปอาบน้ำใต้ฝักบัว ผมเปิดน้ำรอให้โจลุกขึ้นมา ถ้ามีอารมณ์อีกจะจัดอีกทีเลยผมคิดนะ

“หมับ”โจเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ผมหันไปมอง แสดงว่าไม่จบแต่ผมรู้สึกว่าขาไอ้โจมัน ดันขาผมแยก

“กลัวไม่เท่าเทียมกัน ขอแล้วกันนะอ้น”ไอ้โจ ผมก็จะหันแต่โจมันดันผมไว้และผมรู้สึกเหมือนมีอะไรจ่อที่ปากทางแล้วและดันเข้ามาที่จะน้อย โอ้วว shit

“โอ้ว โจ ซี้ด ไม่ใช่เสียวนะ มันโคตรจะอึดอัดเลย “ผมร้องออกมา

“เดี๋ยวเราก็สนุกด้วยกันอ้น อืมมม ฟิต มาก อ้น”โจพูด

“ก็ยังซิงนิครับ อู้ยย โจ “ผมร้องแต่คนด้ารหลังผมยังโยกไปมาก ผมปล่อยให้โจกระทำแบบนั้นไปจนเสร็จ และผมก็อาบน้ำล้างตัวกัน ผมออกมาจากห้องน้ำสวมชุดนอนของโจ และนอนลงบนเตียงนอน โจมันก็เดินมาและนอนลงอีกข้างหนึ่งของเตียงคิงไซ้ ผมพลิกมานอนตะแครง โจหยิบมือถือมาเปิดอ่าน

“ทำไมอะ น้องเจ้าชายน้ำแข็งส่งข้อความมาอีกหรือไง “ผมถามแบบหมันใส้

“เปล่า ป่านนี้เขาเข้านอนแล้ว น้องเขานอนเร็ว”โจบอกผม

“กำลังอ่าน ตารางงานนะ “โจพูดผมก็ เอามือไปลูปท้องน้อย ที่แบนราบ ไล้ซีกแพคแบบผมแต่ดูดีสมส่วน หุ่นนายแบบได้สบายเลย

“นอนได้แล้ว อยากกอด วางได้แล้วมือถืออะ พักบ้าง “ผมรีบแย้งมือถืออกจากโจและโจก็มองผม และค่อยไถลตัวลงนอนราบ ผมก็ยังคงพลิกตัวไปหาคนที่นอนข้างๆผม โจหันมาเหล่มองผม

“อ้น อย่าทำแบบนี้ได้ไหม กรูขอ กรูบอกมรึงแล้ว ว่า”โจพูด

“ว่ามรึงเป็นพี่คนโจ รุกได้อย่างเดียวรับไม่ได้ กรูเข้าใจ”ผมพูด

“แต่ถ้าจะไปเป็นรุกบอกตรงๆนะ เหมือนมีของใช้แต่ใช้ไม่ถูกวิธี”ผมพูดโจหันมามองผมและ

“โอ้ยย”มันหยิกหูกางผม

“อู้ยย โจ หยิกทำไม บอกหยิกไม่ได้ไง”ผมพูดขึ้นมา

“ทำไม”โจถามผม

“มันเจ็บ สาด! แม่งหยิกตั้งแต่ประถม “ผมบ่นและโจก็หันไปปิดไฟหัวเตียง

“นอนได้แล้วอ้น พรุ่งนี้ กรูมีงานรอ กู้ดไนท์นะ”โจพูดผมก็พลิกตัวมานอนราบ ผมเอามือก่ายหน้าผาก ผมหันไปมองคนข้างๆคงหลับไปแล้วเสียงลมหายใจดังมาเป็นจังหวะหลับง่ายดีแท้

“โจกรูยังรักมรึงนะ กรูพยายามแล้วโจ และที่กรูกระล่อน ไม่ได้ทำให้กรูมีความสุขขึ้นเลยโจ”ผมพูดผมรู้ว่ามันหลับมันไม่ได้ฟังผมหรอก



ดิม ผมเข้ามาในห้องพักอีกห้องไอ้โจ แพทหันมามองผม ผมก็เออ แอบมองบ้าง พอน้องเขาเพลอก็มอง พอมองเขามองมาก็หลบ คนอะไรน่ะน่ารักจริงๆ อาเปรมดิ์ไปทำที่ไหนมาวะ น่ารักถูกใจดิมมาก

“พี่ดิม นี้พี่จะจ้องผมทำไมเนี๊ยะ “แพทหันมาถามผมแบบ เริ่มจะโมโหแล้วนะ

“ก็น้องแพทน่ารักนี้ครับ”ผมตอบ

“ผมนะหล่อ หล่อครับ”แพทพูดและเปิดประตูเข้าห้องน้ำไป แพทเลือกชุดในตู้ไปใส่ คงรู้ว่าเลือกได้ ผมนั่งรอ ในห้อง ห้องแพทก็อาบน้ำอาบไป ผมเหลือบมอง มีข้อความเข้ามา

“แพท โทรกลับหา แพททริคด้วยนะ จ๊วบ”เห้ย มันคือใครมันเป็นใคร

“ตอนนี้ไม่ว่าง อาบน้ำกับแฟนอยู่ อืมม “ผมส่งข้อความและกดปิดเครื่องทันที ผมก็วางไว้เหมือนเดิม ว่าแต่ไอ้อ้นกับไอ้โจมันทำอะไรกันอยู่ อย่านะไอ้อ้นอย่าทำแบบวันนั้นอีกนะผมคิดในใจ ผมก็ออกไปและจะเปิดประตูแต่ประตูล๊อก มันคงอาบน้ำแต่งตัวกัน ผมเดินกลับมาที่ห้อง เห็นแพทออกมาแล้ว แพทสวมชุดวอร์ม

“ทำไมไม่ใส่ คอเต่าไปเลยละครับ”ผมถามน้องแพท

“ไม่มี ถ้ามีใส่แล้ว”แพทพูด

“เว้ยย”ผมร้อง และเข้าไปอาบน้ำบ้าง จะห่วงทำไมหนักหนาผู้ชายเหมือนกัน แค่พี่เป็นผู้ชายที่เอาชายแค่นั้นเอง ฮาๆ ผมอายน้ำขัดผิวไปด้วย ไม่เป็นไร เสื้อวอร์มดิมก็ถอดได้ อิ อิ อิ ผมใช่เวลาสักพักในการขัดสีฉวีวรรณ และออกมาก็เห็นแพทขึ้นเตียงนอนแล้วแบ่งอณาเขตให้เรียบร้อย แต่ไม่เป็นไร ดิม สามารถ

“แพท”ผมกระซิบ เงียบ

“แพท”ผมกระซิบอีก ยังเงียบได้อีก ผมก้มมองใกล้ ๆ น่ารักได้อีกน่ะ แก้มที่เนียนใส นี้เหรอที่ไปฝึกหฤโหดมา ฝึกทำไมตากแดด ตากลมผิดเสียผมด ผมก็เอานิ้งแตะที่แก้ม

“พลึบ “ผมรู้สึกว่ามือถูกจับและบิดและร่างผมก็ลอยทันที และมีคนมานั่งที่หลังผมเหตุการณ์มันไวมาก จนตั้งตัวไม่ทันเลย

“แพท”ผมร้องเพราะแพทงัดคอผมไว้ คนอะไรไวจริงๆ

“แพท เดี๋ยวคลอพี่เคล็ด”ผมร้อง

“แพทไม่ทราบมาก่อนว่าพี่ชอบเล่นโยคะก่อนนอน ได้แพทจัดให้ “แพทพูดและดัดอีกพี่

“โอ้ยยย แพท แพท พี่ไม่ชอบโยคะ โอ้ยยแพทย”ผมร้องออกมา

“ได้งั้นทำอย่างอื่น “แพทพูดและดันผมนอนหงาย ผมก็มองอย่าบอกนะว่าจะ ค่อมพี่โอ้ย พี่ชอบ ผมรีบ จัดท่านนอให้ดูสบายมาก

“ชอบให้ขึ้นใช่ไหม”นั้นถามแบบนี้

“ชอบมากแต่ ดอกกี้พี่ว่าถึงใจกว่า”ผมพูด

“ไว้ที่หลัง”แพทพูดและจับแขนผมขึง มันใช่เลย และ

“กึก”เสียงอะไรวะ ผมเงยหน้ามองกุลแจที่มือผม กับหัวเตียง และ

“กึก”เท้าผม กับขาเตียง

“ แพท พี่ไม่เอาแบบนี้ “ผมพูดออกมา

“เสียใจด้วยน่ะ พี่ไม่มีตัวเลือกอื่น พี่อยากมือไวกับแพทนิ นอนแบบนี้แหละ ตอนเช้าแพทจะ ไขให้นะ “แพทพูดและจัดท่าให้ตัวเอง พร้อมกับ

“กู้ดไนท์ “หันมากู้ดไนท์และนอนต่อ น้องแพท โหดมาจากไหนวะเนี๊ยะมีหน้า ไอ้โจมันไม่ห้ามหรือกีดกันผมเลย  แถมน้องแพทยังยินดีจะให้ผมนอนด้วยอีกแบบไม่มีเล่นตัวสักนิด ก็เพราะว่ามันเป็นแบบนี้นี้เอง ไอ้อ้นก็ไปทำอะไรก็ไม่รู้ไม่เข้ามาดูผมบ้างเลย ไอ้เพื่อนเวร  แบบว่าช่วยมาถามว่าผมนอนหลับสบายไหมนิดนุง ไม่มี เศร้าแป๊ป!!!

[PFlove]

 

[boonpa]

  ไงพี่ดิมชอบให้น้องแพทขึ้นอีกมั๊ย

[PFlove]

อ้น ผมลืมตาตื่นมาแต่ไม่มีคนนอนข้างๆแล้วผมรีบลุกขึ้น ทันทีผมเดินออกมาก็ได้กลิ่นอาหารเช้าโจ ทำอาหารเช้าให้ผมสองคนแน่นอน ผมเดินไป ยืนสูดกลิ่นที่หอมน่าทานมาก โจหันมา โจสวมผ้ากันเปื้อน โจนะทำอาหารเก่งเพราะว่าโจต้องดูแลน้องๆ และโจเป็นเด็กฝรั่งที่ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่ชอบมีคนทำให้ทุกอย่าง

“หิวแล้วเหรอ”โจถามผม

“ไอ้ดิมละ”ผมถามโจ โจหยักไหล่ ว่าไม่รู้

“แล้วน้องแพทละ”ผมถามโจ

“ออกไปแล้ว เห็นว่างานเข้าอาเปรมดิ์ให้ไปรับน้องพายด่วน”โจพูดกับผม ผมพยักหน้า และเดินตรงไปที่ห้องที่ดิมมันนอนเมื่อคืนนี้มันยังไม่ตื่นเหรอหรือว่าเมื่อคืนมันโดนน้องแพททะลวงประตูหลับ ถ้าเป็นแบบนั้นนะจะแซวแม่งทุกวันเลย ผมก็เปิดประตูเข้าไปและ

“ไอ้ดิม”ผมเรียกมัน เพราะตอนนี้มันถูกขึงผืดบนเตียง

“ไอ้อ้นกว่ามรึงจะมาดูกรูได้นะ สาด”ไอ้ดิม

“ฮาๆ โจมานี้ดิ”นั้นผมเรียกหาคนมาช่วยสมน้ำหน้ามัน

“อะไรอ้น”โจมันถามผมและเดินมา และ

“ฮาๆ ไอ้ดิม มรึงทำไมนอนแบบนั้นวะ”ไอ้โจมันถามไอ้ดิม

“นี้มรึงสองตัวเลิกหัวเราะและมาเอากรูออกจากท่านี้ดิ ตะคริวกินกรูแล้วสาด “ไอ้ดิมพูดผมก็เดินหากุลแจ น้องเขาใจดี วางกุลแจไว้ให้ด้วย ผมก็เอามาไข ไอ้หมอดิมผมเป็นอิสระ โจมันยังขำไอ้ดิมอยู่

“ไปล้างหน้าล้างตาและทานอาหารเช้าได้แล้ว”โจพูดและเดินออกไป ผมกำลังจะเดินกลับออกไปเช่นกัน

“กรูยังไม่ได้แม้แต่เบอร์โทรน้องแพทเลยสาด”ไอ้ดิมมันบ่นออกมาผมเดินออกมาและผมเห็นโจกำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ผมเลยเดินเข้าห้องนอนโจและหยิบดูมือถือ ผมรู้รหัสผ่านอยู่แล้ว และกดเปิดไล่ดูเบอร์น้องแพทและผมก็ พิมพ์เบอร์น้องแพทส่งข้อความหาไอ้ดิมจากมือถือผม

“อ้น ทานข้าว”ผมวางมือถือโจลงและเดินออกไป ผมออกมาไอ้ดิมมันออกมาพอดี ผมสองคนมองหน้ากันเป็นอันรู้กัน มันได้รับแล้ว เร็วสาดเลย

“มรึงสองคนมีอะไรกันอีก “โจถามผมกับไอ้ดิม 

“เบื่อคนรู้ทันจริงๆ “ผมพูดและนั่งลง ผมมองอาหารเช้าสไตล์อเมริกัน

“หอมนะเนี๊ยะ ไม่น่าเชื่อว่า มีโมเม้น แม่บ้านกับเขาด้วย เตรียมพร้อมเหรอ”ไอ้ดิมมันแซวโจ

“จะกินไหมไอ้ดิม “โจถามและนั่ง

“กินคร๊าฟ พี่โจ “ไอ้ดิมมันพูดผมนั่งทานอาหารเช้ากัน โจมันทำอาหารเก่งมาก ไม่น่าเชื่อเลย แถมฝีมือตกแต่งนี้ เชฟชัด ชัดเลย ผมนั่งทานได้สักพัก โทรศัพท์ไอ้ดิมมันดังขึ้น มันเอาออกมาด้วยเพราะว่ามันเช็คเมล อะไรของมัน

“ฮัลโล เออ ว่าไงดรุ๊ก อะไรนะ เมื่อวานไม่จบ สาด แล้ว จะให้ไปอีก “ไอ้ดิมผมเงยหน้ามองมันเลย

“อย่าบอกนะว่างานเข้านะไอ้ดิม”ผมถามมัน

“ถูก “ไอ้ดิมพูด ผมอยากจะ

“เออ กรูจะไปเดี๋ยวนี้  เจอกัน “ไอ้ดิมมันพูดและกดวางสายไป นี้ผมต้องไปลุยงานอีกเหรอ ผมหันมามองไอ้ดิม

“งานเข้าไอ้อ้นต้องรีบไป  “ไอ้ดิมพูดและมันก็กินอิ่มแล้วมันลุกและเข้าไปแต่งตัวทันทีผมก็ต้องเข้าไปแต่งตัวเหมือนกัน ผมแต่งตัวเสร็จไอ้ดิมมันกอ้ออกมาจากห้องแล้ว โจเก็บทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว 

“อะไรนะพ่อ จะให้ไปรับตัวดีกลับเลยเหรอ ได้พ่อ มันอยู่ไหน อ้อได้ ได้พ่อ ให้ไอ้ตุ๊มันเอามาที่บ้านมันเลยผมไปรับเอง ครับพ่อ ครับ แค่นี้ครับ”โจมันคุยกับลุงภาษญ์แต่จะไปหาไอ้ตุ๊ทำไมอะ ผมยืนมองโจหันมามองผม

“เป็นไรไอ้อ้น”โจถามผม

“ทำไมต้องไปบ้านไอ้ตุ๊ด้วย”ผมถามโจ

“อ้น น้องกรูไอ้แจ๊ค เมา และไอ้ตุ๊มันลากน้องกรูกลับมาด้วย และบ้านลุงณะมีงานกรูต้องไปกับรับน้องกรู มรึงจะงอนทำไม”โจถามผม

“ไอ้อ้นเร็ว”ไอ้ดิมมันเร่งผม

“โจไปแล้วนะ ขอบใจวะ ที่พักและอาหาร “ไอ้ดิมมันพูดและก็กำลังเดินออก ผมก็ยืนมองไอ้โจ

“เร็วไอ้พลทหารสาด “ไอ้ดิม ผมก็

“โจ”ผมเรียกโจและเดินเข้าไปหา โจหันมาหาผมพอดีและ

“อืมมมมม”ผมดึงโจมาดูดปากเลย แบบที่โจมันไม่ตั้งตัวและไอ้ดิมที่ยืนมองผมอ้าปากค้างเลย

“มันทำไป๊ได้”ไอ้ดิม

“อืมมมม”ไอ้โจมันพยายามดันผมอออก ผมจูบอยู่พักใหญ่ไม่ดูดเลยดีกว่า ฮาๆ และพอผมถอนปากออก โจมันรีบเอามือปาดริมฝีปากแต่ผมวิ่งแล้วออกวิ่งก่อนที่จะโดนด่า

“ไอ้ดิมจะรอให้มันด่าเหรอสาด”ผมบอกไอ้ดิม มันก็ออกวิ่งตามผม

“ไอ้เวร มรึงสองตัว ไปนอนข้างทางเลยนะคราวหน้า แม่งเอ้ยย!”โจด่าตามหลังผมลอยมาทันที ผมวิ่งลงมาที่ชั้นล่างและลงไปที่ลานจอดรถ เพื่อจะไปที่รถ ผมยังเลียริมฝีปากเสียดายที่รีบไม่งั้นจะเอาให้ขาดใจตายไปข้างเลย ออกข่าวไฮโซ จูบกันขาดใจตาย ฮาๆ

“มรึงทำมันอีกแล้วไอ้สาดอ้น”ไอ้ดิมมันเม้งผมทันทีที่ผมเข้ามาในรถ ผมหันไปพยักหน้า ไอ้ดิมมันรู้ว่าผมรักโจมากแค่ไหน

พี่ดิม   หลังจากที่ผมไปออกมาลุยงานผมก็เดินลำรวจ ไม่มีที่ท่าว่างานจะเข้า ผมเดินหา  พวกผมรอสแปไว้แต่มันเงียบมาก จะให้มารอทำไมนะ อยากจะกลับบ้านแย่แล้วเนี๊ยะผม

“สงสัยเหตุการณ์สงบแล้ววะ ไอ้ดรุ๊ก”ผมถามทหารที่เป็นเพื่อนฝึกรุ่นเดียวกับพวกผม มันก็พยักหน้า ตอนนี้พวกไอ้กระ และคนอื่นมาด้วยก็ยืนอยู่ ด้านหลังรถกันหมด แต่ไม่มีไอ้อ้น ไอ้หัวหน้าหน่วยชุดนี้ มันหายหัวไปไหน

“ไอ้อ้นอะ”ผมถามพวกที่ยืนอยู่แต่ละคนหันไปมองหน้ากันและ พยักเพยอไปด้านหน้ารถ นี้มันกลัวแดดอะไรตอนห้าโมงเย็นแบบนี้เนี๊ยะ

“มันกลัวแดดเหรอว่ะ”ผมถามพวกที่ยืนอยู่

“ไปดูเองแล้วกัน “ไอ้กรพูดผมก็เดินไปดูแต่เพิ่งสังเกตุ รถมันโยกเย้กเป็นจังหวะมากเหมือน เตียงโยกมากเลยนะ ผมหันมามองทุกคนแต่ละคนหยักไหล่ และผมก็จับที่จับประตูและ เปิด

“ฟัก”ผมเองสะบดออกมา  “ฟักมรึง “ไอ้อ้นมันสะบดตาม  ผมก็มองและไอ้รถที่มันโยกเยกนี้ก็เพราะมันและนั้นพาใครเข้าไปฟักกิ้ง ผมยกมือสองข้างขึ้น วาย วาย ทำไม ทำไม มันเสพติดได้ขนาดนี้แล้ว นี้ใครหามาให้มันเนี๊ยะ

“มรึงทำบ้าอะไรในรถไอ้อ้นและนั้นน้องคนนั้นอีกเข้าไปทำกับมันทำไมครับ”ผมถาม ทั้งคู่

“อู้ย  สาด ดิม ปิดประตู น้องเขาหลงทางมากรูให้ข้อมูลอยู่ อู้ยย เร็วดิวะ สาด กรูจะได้ข้อมูลแล้ว ปิด!!” ผมก็ต้องปิดประตู มันให้ข้อมูลน้องเขายังไงเนี๊ยะ ผมเดินมาด้านหลังรถ

“จำเริญ หัวหน้าหน่วยกรู “คนที่มาด้วยมันพูดขำขำ

“จำเริญมาก และเด็กนี้มาจากไหนวะ”ผมถามทุกคน และตอนนี้ไอ้อ้นมันเปิดประตูลงมาแล้ว พร้อมกับแต่งตัวเก็บอาวุธมันเข้าทีเข้าทาง หลังจากที่ถอดเกาะออกแล้วมันทำได้ไหง และตามออกมาด้วยน้องที่มันพาไปให้ข้อมูล

“ไปถูกเลยใช่ไหมครับ พี่เต็มใจบริการเสมอ  จ๊วบ”นั้นมีจูบสั่งลากันอีก และน้องเขาก็เดินไป ไอ้อ้นเดินมาด้านหลังที่พวกผมยืนอยู่

“เห็นไหมเจอข้อมูล กรูเข้าไป ไปถูกเลย”ไอ้อ้นไม่มีสำนึกเลย

“ให้ข้อมูลซะรถโย้กเย้กเชียวครับไอ้คุณอ้นครับ”ผมพูด และไอ้อ้นมันก็หยักคิ้วให้ผม ว่าของมันเด็ด 

“เออ งั้นกลับเลยก็ได้วะ  คงไม่มีอะไรแล้ว และจะได้กลับไทยได้เลย “ไอ้ดรุ๊กมันพูดพวกผมพยักหน้า ผมขึ้นรถกันและไอ้ดรุ๊กมันทำหน้าที่คนขับ ขับออกไป เพื่อพาผมไปที่สนามบิน จะได้นั่งเครื่องบินส่วนตัวกลับซะที ผมยังคิดถึงน้องแพทที่น่ารักของผมอยู่เลย น่ารักจริงๆ คนอะไรก็ไม่รู้ เมื่อเช้าดันชิ้งผมไปซะนี้

“สวัสดีครับน้องแพท  อันนี้เบอร์พี่ดิมนะครับ เมื่อเช้าไม่ จูบสั่งลาพี่ด้วยนะ ใจร้ายจริงๆ “ผมส่งข้อความหาน้องแพทจากเบอร์ที่ไอ้อ้นมันหามาให้ผม

“พี่ดิมได้เบอร์แพทมาได้ยังไง และผมก็ไม่เชื่อว่าพี่โจจะเป็นคนให้เองด้วย “น้องแพทส่งข้อความกลับมาหาผมทันที

“พี่สามารถครับน้องแพท ตอนนี้อยู่ไหนแล้วครับ ถึงบ้านหรือยังครับ พี่ดิมเป็นห๊วง เป็นหวง ครับ”ผมพิมพ์ตอบกลับทันที
  ตอนนี้พวกผมมาถึงสนามบินและพากันขึ้นเครื่องที่มารอรับ ไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงผมจะขับรถไปส่งไอ้อ้นมันก่อน เด็กมันโทรตามมาหลายรอบแล้ว น้องซอ เด็กตัวจริงของมัน มันส่งเสียเลี้ยงดูน้องซอ ตอนนี้ใกล้เรียนจบแล้ว แต่มันก็ยังลัลล่าโดยที่น้องซอไม่รู้ เพราะว่ามันเทพมาก ผมก็ช่วยมันปิด ดีไหมครับ ฮาๆ ผมเทพกว่าอีก


“ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ ผมกลับบ้านบ่อย ดังนั้น ยิ่งไม่น่าเป็นห่วง แค่นี้นะครับผมยุ่ง บายครับ”แพทส่งข้อความว่ายุ่งไม่อยากคุยก็บอกมาแต่ดิม ชอบตีหน้ามึนเข้าไว้  ฮาๆ

“พี่จะคอยส่งข้อความหาเป็นระยะๆ นะครับ จ๊วบ”ผมส่งข้อความตอบกลับไปพร้อมจูบให้ด้วย

มาสั้นนิดเดียว ตอนหน้าจะเป็นคู่รักหรือคู่ฮา คนแต่งยังคิดอยู่ พี่เอ็กซ์VS พี่เดฟ 

[PFlove]

 

[boonpa]

  พี่ดิมจะจีบน้องแพทติดมั๊ยนะ

[PFlove]

เอ็กซ์ VS เดฟ  หลังจากที่มาถึงผมลุยฝึกซ้อมนักฟุตบอลกันแล้ว วันนี้ฝึกโหดเลยเกลือบได้คลานกลับห้องพักกันเลยและพวกผมก็ปล่อยให้พวกน้องๆพักกันตามสบาย บางคนก็เล่นน้ำทะเลกัน แต่ผมหาว่านไม่เจอ ไปไหนก็ไม่รู้คงไปอยู่กับภาคินนั้นแหละ ก็รุ่นเดียวกัน ผมคงแก่แล้วมั้ง คิดแบบน้อยใจนิดหนึ่งเกิดไวไปหน่อย และผมกับเอ็กซ์ก็เดินขึ้นไปหาพีตุ๊ ผมขึ้นไปคุยกับพี่ตุ๊เรื่องจะมีคนมาขอท้าทีมพวกผม และพีตุ๊ก็เห็นด้วย พี่ตุ๊จะเตรียมสนามให้ผมอาทิตย์หน้า  พอผมคุยกันเสร็จก็ลงมาแต่ไม่เจอพวกไอ้ดิวแล้วคงขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวจะได้ลงมาทานอาหารเย็นกัน

“เดฟ ว่านนี้หว่า”เอ็กซ์พูดขึ้น

“ไหนอะ”ผมก็มองหาไม่เจออะ

“ในทะเลนั้นอะน้องเขาจะลงไปงมกุ้งปูปลาหอยหรือเปล่าวะ เดฟ “เอ็กซ์พูด น้องเขาจะลงไปงมทำไม ซื้อง้ายกว่าไหม ผมหันไปมองตามที่เอ็กซ์ชี้ ว่านจริงด้วยเดินลงไปแล้งตอนนี้เดินลงทะเลไปแล้ว ผมว่าไม่ใช่ ผมรีบวิ่งลงไปทันที

“ว่าน อย่า”ผมตะโกนแต่ว่านไม่ฟังผมเลยและตอนนี้คลื้นดูน่ากลัวมาก

“เดฟ อย่าบอกนะว่ามรึงจะลงไปนะ ดูคลื้นดิ”เอ็กซ์บอกผม ผมก็ถอดรองเท้าผ้าใบและเดินลงไปในทะเลเพื่อไปดึงว่านขึ้นมา ผมปล่อยให้เขาทำแบบนั้นไม่ได้ ผมลงไปแล้ว เอ็กซ์รู้ว่าห้ามผมไม่ได้ เอ็กซ์ก็ถอดลองเท้าผ้าใบตามผมลงไป ผมสองคนถูกฝึกมากับคลื้นที่น่ากลัวกว่านี้เยอะ ตอนนี้ว่านหายไปแล้ว ผมรีบว่ายน้ำออกไป อย่างเร็ว และ พยายามมองหาว่านแต่ไม่เห็น เอ็กซ์ว่ายไปทันผมแล้ว

“เอ็กซ์ดำหาตรงนั้น”ผมบอกและผมก็ดำน้ำลงไปหา คลื้นก็ซัดมาตลอดไม่หยุด

“ว่าน”ผมตะโกนเรียกว่าน ตอนที่ผมโผ่ขึ้นมาหายใจและเอ็กซ์ที่โผ่ขึ้นมา

“ไม่เจอวะ”เอ็กซ์พูด พวกบนฝั่งวิ่งมาดูว่าผมสองคนทำอะไรกัน

“เดฟ เอ็กซ์มรึงสองคนทำอะไร”พี่ตุ๊ พูดใส่เครื่องขยายเสียง

“ว่านพี่”ผมตะโกนไป ทุกคนตกใจ คงรู้ว่าผมหมายถึงอะไร ผมก็ดำหาอีกที ผมคลำไปเจอร่างใครว่านแน่นอนผมรีบ งัดขึ้นมาและใช่ด้วยแต่ว่านหมดสติและดูเหมือนไม่หายใจแล้ว

“เอ็กซ์”ผมเรียกเอ็กซ์ เอ็กซ์เข้ามาช่วย

“shit น้องเขาเบื่อหายใจแล้วมรึง”ไอ้เอ็กซ์ น้องเขาไม่ได้เบื่อ ผมรีบพาว่านเข้ามาที่ฟัง พีตุ๊วิ่งมาดู

“ว่ายไม่หายใจแล้วพี่”ผมพูดและตอนนี้ไอ้ภาคินมันวิ่งมาดู

“ว่าน ว่าน ทำไมทำแบบนี้ว่าน”ผมเขย่าเรียกว่าน

“ว่าน”มันจะเข้ามาแต่ผมหันไปทางพี่ตุ๊ และพีตุ๊ก็กันไอ้ภาคินไว้ ผมก็จัดการปั้มหัวใจ และเป่าปาก ว่าน

“เอ็กซ์ปั้มหัวใจ กรูเป่าปาก”ผมพูดและผมก็ทำท่าผายปอด

“แม้ทีปั้มหัวใจให้กรู เป่าปากมรึงทำเอง เริศ! “ไอ้เอ็กซ์และผมสองคนช่วยกัน แต่ว่านยังเงียบไม่มีการตอบรับ ผมมองว่าน 

“ว่าน ว่าน ฟื้นซิว่าน ว่าน”ผมเรียกว่านที่แน่นิ่ง ทุกคนยืนมอง แต่ละ พูดอะไรไม่ออก

“อีกทีเอ็กซ์ “ผมพูดและผมก็ CPR กันอีกครั้ง

“ว่าน ว่านฟื้นซิว่าน ว่าน”ผมเป่าปากและเรียกว่าน

“พล้วด”น้ำทะลักออกมาจากปอดว่าน และว่านก็สำลัก ว่านหายใจแล้ว ตอนนี้พี่ตุ๊เลยปล่อยไอ้ภาคินเข้ามา มันเข้ามากอดว่าน

“ว่านมรึงทำแบบนี้ทำไมว่าน ว่าน”ไอ้ภาคิน ผมก็นั่งหมดแรงกัน ไหนจะว่ายออกไปฝ่าคลื้นแรงออกไปและงมหาว่านและเข้ามาทำCPR กันอีก 

“เป็นไงเดฟ ไอ้ตาอยู่มันคว้าว่านไปแดก กรูกับมรึงดิ เหนื่อยหอบแดกอยู่ตรงนี้ สบายใจไหมครับ ไอ้หมอเดฟ”ไอ้เอ็กซ์มันพูด ตอนนี้ภาคินพาว่านขึ้นไป

“พี่เดฟ ผมขอบคุณครับ”ไอ้ภาคินมันหันมาบอกขอบคุณผม ผมพยักหน้า พี่ตุ๊มองผมและไอ้เอ็กซ์

“ใจวะเดฟ เอ็กซ์ทีเซฟ นักเรียนพี่”พี่ตุ๊พูด พัฒน์ ก็ยืนมองอยู่

“ว่านเดินลงไปเองเหรอเดฟ เอ็กซ์”พัฒน์ถามผมสองคน

“ใช่ว่านเดินลงไป เขามีปัญหาทางบ้าน นะครับพีตุ๊ “ผมบอกพี่ตุ๊ และผมสองคนก็ลุกขึ้นเตรียมขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าจะได้ลงมาทานอาหารเย็นกัน ผมนี้เป็นห่วงว่านมากแต่ไอ้ภาคินมันคงดูแลแล้ว หรือว่าไอ้ภาคินมันรักว่าน แต่แย้งน้องไม่ได้ เยอะนะเนี๊ยะผมในหัวผมเนี๊ยะ
       หลังจากที่ผมอาบน้ำแต่งตัวผมก็เดินลงจากที่พัก เอ็กซ์ก็แต่งตัวแบบสบายๆ ผมเดินผ่านที่พักที่ว่านพัก ผมก็มองผมควรจะเข้าไปดูเขาไหม

“พี่เดฟ ว่านเป็นไงบ้านมีคนบอกผม”ไอ้ดิวน้องชายผม ผมหันไปมองมันไปทำอะไรอยู่ถึงเพิ่งรู้

“เออ อาบน้ำกัน และพอรู้ก็ไม่ทันแล้ว “ไอ้ดิวพูด

“เราเข้าไปดูว่านกันดีกว่า “เพื่อนแอ้ที่ชื่อต้นข้าวพูด และแอ้ก็พยักหน้า พวกดิวเดินขึ้นไปที่บ้านพักทีว่านพัก ผมก็เดินตามขึ้นไป ผมยืนมองที่หน้าต่างหน้าห้อง เห็นว่านนอนอยู่โดยมีไอ้ภาคินดูแล ผมก็คงไม่ต้องแล้ว

“ไปเหอะน้องเขามีคนดูแลอยู่แล้ว พี่ชายสามี ไปหาอะไรกินดีกว่ากรูหิวมาก เดฟ”เอ็กซ์พูดผมก็พยักหน้า และเดินออกไปหาอะไรทานก็ได้วะ เขาเรียกหกหักซ้ำซ้อนหรือเปล่านะ
***********************************************************************************************************************
เอ็กซ์

       หลังจากที่ผมทานอาหารเย็นกันเรียบร้อยแล้วผมก็ขึ้นเวทีโซโล่เพลงกันกับดิว และเพื่อนมันเออ มันเจ๋งดีนะ มันทำแม่งได้ทุกอย่างเลย เล่นดนตรีก็ได้ ผมร้องเพลงสนุกไปกับเดฟ จนว่านเดินมาที่หน้าเวที เดฟมันลุกขั้นและขอตัวลงไปหาว่าน และมันก็หายไปคุยกัน ผมก็ร้องเพลงต่อ คงมาขอบคุณที่ช่วยไม่ให้กลับบ้านเก่า

“ดิวพี่พอก่อนนะเสียงไม่มีแล้ววะ”ผมพูดกับดิวและจะเดินลงไป เพื่อจะหาไอ้เดฟ จะถามว่ามันจะกลับขึ้นห้องนอนหรือยัง หรือหาอะไรดื่มกันก่อน ผมหามันไม่เจอในงาน หรือว่ามัน ไปส่งว่านกลับที่พักและมันไปรอผมที่ที่พัก ผมเลยเดินกลับไปที่ที่พัก เปิดไฟไว้ด้วย ผมก็เดินขึ้นไปและจับกลอนประตู ล๊อกนะแต่ผมมีคีย์การ์ด ผมเลยสามารถเข้าไปในห้องได้ ไม่มีในห้องนั่งเล่นคงไปที่ห้องนอน หรือว่ามันง่วงแล้ว ผมก็เดินตรงเข้าไป ภาพที่ผมเห็น เดฟกับว่านกำลังนัวเนียกันอยูบนเตียง นี้น้องเขาไวไฟขนาดนี้เลยเหรอ

“ปึก”ศอกผมไปโดนอะไรสักอย่างตก ทั้งคู่หยุดและเดฟก็หันมามองผม ว่านก็ดันตัวเองลูกขึ้น นัวเนียจนกระดุมหลุดลุ้ยเลยนะ

“เออ โทษทีวะไม่คิดว่าจะมาต่อกันที่ห้อง เออ กรูไปหาอะไรทำก่อนค่อยกลับมาแล้วกัน”ผมพูดและหันหลังออก

“พี่เอ็กซ์”ว่านเรียกผม ผมหันกลับมา มันเรียกให้ผมอยู่ต่อใช่ไหม

“เอ็กซ์ ไปหาอะไรทำก่อนแล้วกันนะ “เดฟมันลุกขึ้นมันเดินมาบอกผม มันนี้ใจร้ายโคตร ๆ ผมก็นึกว่าจะเดินมาเรียกผมไปแจมด้วยสาด!

“มรึงใจแคบวะ”ผมพูด

“อะไรนะ”เดฟ

“ที่กรูนะยังเชิญมรึงร่วมด้วยเลยนะ”ผมพูดแบบน้อยใจอะ เดฟมันก็มองว่านที่นั่งอยู่บนเตียงนอนมองผมสองคน

“นะเอ็กซ์กรูขอละ คนนี้”เดฟพูดผมก็พยักหน้าและเดินออกไปผมคงไปหาพวกไอ้ดิว หาอะไรดื่มกันและร้องเพลงกันต่อดีกว่า มันคงถึงเวลาแล้วที่ผมกับมันต้องแยกย้ายกันใช่ไหม ถ้ามันมีแฟน มันก็คงไม่อยากมีผม และคู่หูเดฟแอนด์เอ็กซ์ก็คงไม่มีอีกเหมือนกัน กาสิก กาสิก
**************************************************************************************************************************
เดฟ
      ว่านเดินมาหาผม ขอคุยกับผม ผมก็เดินออกมา และว่านก็ขอบคุณผม เรื่องที่ผมช่วยเขาช่วยชีวิตเขา ผมถามว่านว่า ทำไมทำแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงแม่ให้มาก ผมถามเขาว่านได้แต่นิ่งเงียบ ผมเลยคิดว่าปัญหาคงใหญ่พอสมควร ผมเลยพาว่านไปหาที่คุยกันสองคน แต่เพราะว่าความน่ารักเลยทำให้ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ผมกอดและจูบว่าน จนเอ็กซ์เดินขึ้นขึ้นมา และผมก็ขอให้เอ็กซ์ไปหาอะไรทำก่อน ผมเดินกลับมาหาว่าน

“ว่าน “ผมเรียกว่าน ที่นั่งอยู่บนเตียง ผมนั่งลงข้างๆ ผมเอานิ้วผมเกลี่ยที่แก้มว่านเบาๆ

“พี่เอ็กซ์เขาจะโกรธว่านหรือเปล่า”ว่านถามผม ผมก็มองว่าน

“จะโกรธว่านทำไมละ “ผมถามว่าน ผมเอนตัวลงนอนตักว่าน

“ก็ว่าน เข้ามาคุยกับพี่เดฟ สอง “ว่านพูด

“ว่าน สักวัน วันที่พี่มีแฟน เอ็กซ์ก็ตอ้งมีแฟน เราจะอยู่ด้วยกันตลอดเป็นไปไม่ได้ว่าน “ผมพูดกับว่าน

“พี่กับพีเอ็กซ์โตมาด้วยเหรอครับ”ว่านถามผม ผมพยักหน้า พี่เจอเอ็กซ์ตั้งแต่แรกเกิดแต่ที่จำความได้คือตอนสองขวบ ไอ้เอ็กซ์มัดพี่ซะจมฟันมันเลยละ ฮาๆ “ผมพูดและยังขำอยู่เลย

“พ่อพี่กับพ่อของเอ็กซ์รักกัน ไม่ได้รักธรรมดา รักกันมาก รักกันมาตั้งแต่เด็ก พ่อพี่ไวไฟดีไหม แต่ตอนนั้น ไม่มีใครยอมรับความรักชายกับชายแบบนี้หรอก “ผมพูดว่านก็เอามือท้าวคางฟังผมแบบตั้งใจ

“ส่วนพี่กับเอ็กซ์ไปเรียนด้วยกันตลอด มีช่วงที่เอ็กซ์ต้องแยกห้องกับพี่นะ มันมายืนทำหน้าหงอยทีหน้าห้องพี่ทุกวันจนครูย้ายมันกลับมา มันติดพี่ยังกับแตงเมเลยแหละ พี่ละเชื่อมันเลย “ผมเล่าให้ว่านฟัง

“ขนาดนั้นเลยเหรอครับ ผมว่ามันยากนะถ้าหากพี่จะมีแฟนและพี่เอ็กซ์เขาจะทำใจได้เหรอ”ว่านถามผม

“ว่าน มันก็ต้องมีวันนั้นสักวัน เอ็กซ์ต้องเรียนรู้”ผมพูดและมองว่านผมก้มหน้าลงจะจูบว่าน

“พี่เดฟ ว่านง่วงแล้ว ว่านไปนอนนะ”ว่านพูดและลุกขึ้นแต่งตัว แม้แค่ภายนอกผมก็เล่นซะกระดุมหลุดไปหมด

“มือพี่ไวดีนะ”ว่านเหมือนชมนะเนี๊ยะ

“ไม่นอนกับพี่เหรอ อากาศหนาวนะอยากมีคนกอด”ผมพูดผมดึงว่านเข้ามากอด

“ไม่ดีกว่า มีฮีทเตอร์เปิดฮีทเตอร์ซิพี่เดฟ”ว่านพูดและผมก็ลุกขึ้นแต่งตัวจะไปส่งว่าน

“ไม่เป็นไรพีเดฟ ไม่ไกลมากว่านเดินไปเองดีกว่า กู้ดไนท์ครับพี่เดฟ ว่านขอบคุณเรื่องวันนี้ ถ้าไม่ได้พี่ว่านคงไม่ได้ยืนตรงนี้ ว่านสัญญา จะไม่ทำแบบนี้อีก ว่านขอโทษ”ว่านพูดผมเอามือลูปหัวว่าน

“อย่าทำอีกนะครับ พีปวดใจเห็นว่านแบบนั้น “ผมพูดว่านเงยหน้ามองผมและ

“ฟ๊อด”หอมแก้มผมทีหนึ่ง พร้อมเดินออกไป และว่านก็ปิดประตูลง ผมก็ล้มตัวลงนอนที่นอน กลิ่นหอมๆของว่านยังติดอยู่เลย น่ารักจริงๆ
******************************************************************************************************************
เอ็กซ์
      ผมนั่งรอไอ้เดฟ มันทำกิจกรรมกับว่าน  ถามความรู้สึก มันบอกไม่ได้เลย มันสับสน หรือเราแค่สับสนวะเอ็กซ์ แต่มันต้องมีวันนี้สักวันวันที่เดฟจะไปมีคนแฟน มีชีวิตของมัน ผมยอมรับยังไม่พร้อมทำใจกับเรื่องตรงนี้ก็ผมอยู่กับมันมาตลอดเลย เรียกว่าขาดกันไม่ได้เลย

“พี่เอ็กซ์”ว่านเดินออกมาแล้ว

“กลับแล้วเหรอครับ”ผมถามว่าน

“ครับ กลับแล้ว พี่เอ็กซ์ว่านขอบคุณนะครับ ที่ช่วยว่าน “ว่านพูดผมพยักหน้า

“อย่าทำอีกแล้วกัน พี่ไม่รู้ว่าปัญหามันหนักแค่ไหน จนว่านต้องทำแบบนั้น ปัญหามันมีไว้ให้แก้ ถ้าแก่ไม่ได้ก็ทำให้ชินและอยู่กับมัน ว่าน”ผมพูดกับว่าน

“พวกพี่ไม่ใช่ไม่เคยเจอปัญหานะ เจอมาเยอะแยะ บางอย่างก็แก้ไขได้ บางอย่างก็ต้องช่างแม่งมันบ้างอะไรบ้าง “ผมพูดกับว่าน

“ครับว่านจะไม่หนีปัญหาแบบนี้อีก พี่เอ็กซ์เข้าไปได้แล้ว”ว่านพูดผมพยักหน้าและจะเดินเข้าห้องซะที

“พี่เอ็กซ์ “ว่านเรียกผม ผมหันมามอง

“ทำไมพี่ไม่บอกความในใจของพี่กับพี่เดฟไปละครับว่าพี่คิดยังไง “ผมหันมามองว่าน

“ผมรู้นะว่าพี่เอ็กซ์รักพี่เดฟ “ผมนี้อึ้งไปเลย เชี้ยแล้วน้องเขามีญาณวิเศษ

“ไม่เอานะ พี่กับมันเพื่อนสนิท “ผมพูด

“คิดไม่ซื่อ”นั้นรู้อีก

“บางอย่าง พูดแล้วมันทำร้ายกัน พี่ว่า ไม่ควรพูดดีกว่า พี่โอเคว่าน พี่มีเด็กเยอะ ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้จะได้ซ้อมแต่เช้า อันนี้ไม่ใช่ข้ออ้างมาเบี้ยวซ้อมได้นะ”ผมพูดและหันหลังออก

“ผมไม่เบี้ยวอยู่แล้ว กู้ดไนท์ครับ”ว่านพูดและเดินออกไป ผมก็ยิ้มนิดหน่อยนะเดินเข้ามาในห้องเห็นไอ้ตัวดีนอนอยู่บนเตียง ว่านเขาจบไปแล้วนี้มันยังไม่จบอีกเหรอ

“เดฟ มรึงไม่จบหรือไงว่านเขากลับไปห้องแล้ว สาด”ผมพูดและถอดชุดออกเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำจะได้ เตรียมตัวนอน เดฟหันมามอง

“กรูจะเอาว่านเป็นแฟนกรูให้ได้ “เดฟพูด

“เออ ขอให้มรึงทำได้ ไม่ซิ ได้แล้วมั้ง”ผมพูดและเข้าห้องน้ำนั้นทีปิดประตูลง เปิดน้ำทีอ่างน้ำ มันถึงเวลาแล้วเอ็กซ์ มันต้องมีวันที่เดฟต้องไปมีชีวิตของมัน ยอมรับมันเถอะเอ็กซ์ ผมยังคงเอามือท้าวอ่างล่างหน้า พ่นลมหายใจออกมา ภาพที่ผมกับมันอยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก จนมัธยมและมีแค่มันไปเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัย สองปีและก็มาฝึกกับผมต่อหลังจากนั้นก็อยู่ด้วยกันตลอด ต่อให้ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยผมก็ไปหามันตลอด ไปแข่งฟุตบอลผมก็ไปนั่งดูมันตลอด ไปซ้อมก็ไปดูตลอด นี้มันคิดอะไรไมได้เลยใช่ไหม เนี๊ยะไอ้เดฟ ใครจะไปเฝ้ามรึงตลอดอย่างนั้นวะ ไอ้บ้าเอ้ย! อันนี้ผมเอ

       

[boonpa]

  พี่เอ็กซ์น่าสงสาร

[PFlove]

เดฟ VS เอ็กซ์ กรูไม่อยากเสียมรึงไป

      วันนี้พวกผมซ้อมกันเรียกว่าค้อนข้างหนักและหลังจากซ้อม ทางรีสอร์ทบอกว่าจะมีคอนเสริตใกล้ๆ เกินไปสิบนาทีได้ พวกนักฟุตบอลผมก็เลยขอไปลัลล่าส่งท้ายพรุ่งนี้กลับแล้วนิ ผมก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วพร้อมกับเอ็กซ์ ผมนัดน้องว่านออกมาว่านก็โอเควันนี้คนมาค้อนข้างเยอะ ผมจึงบอกให้น้องๆระวังตัวกันด้วย

“เอ็กซ์เสร็จหรือยัง”ผมถามตัวดี มันยังแต่งองทรงเครื่องอยู่เลย หล่อแล้วจะหล่อไปไหนเนี๊ยะ

“อีกนิดหนึ่ง “เอ็กซ์ผมก็เหลือบมองเวลา จะเดินไปรับว่าน

“เอ็กซ์”ผมเรียก

“เออ เสร็จก็ได้เร่งจริงๆ เลยมรึงนิ “เอ็กซ์บ่นผม ผมและผมสองคนก็เดินออกมาจากห้องพัก ผมเดินไปทางห้องพักว่าน ผมเดินมว่านก็นั่งรอผมอยู่ด้านหน้าแล้ว

“ไปได้แล้วครับ พี่ช้านี้เพราะตัวดีนี้นะน้องว่าน”ผมพูดว่านเหล่มองเอ็กซ์

“น้องว่านพี่ต้องหล่อนะวันนี้ น้องว่านเข้าใจพี่ใช่ไหมครับ”เอ็กซ์พูด

“หึๆ ผมเข้าใจครับพีเอ็กซ์ว่านก็ไม่ได้รอนานอะไรมาก แค่สิบกว่านาทีเอง”ว่านพูด

“นานเหมือนกันเนอะ”เอ็กซ์พูดผมหันไปเหล่เป็นไงละ

“ไปครับ เราไปสนุกกันดีกว่า “ผมบอกผมสามคนเดินออกมา ผมเดินจับมือว่าน ว่านก็เงยหน้ามองผม

“ขอจับมือนะ”ผมถามว่าน

“จับไปแล้วนิพี่เดฟ”ว่านพูดใช่ผมจับมือว่านแล้วค่อยขอ เอ็กซ์มันก็เดินมองน้องๆ ไม่มีใครอยุ่แล้วคงไปกันหมดแล้วผมเดินไปเรื่อยๆเรียบไปตามชายหาด มีคนมากมายมาที่นี้ เขามีปาร์ตี้ฟูลมูนกัน เครื่องดื่มมากมายหลากหลาย เป็นผับเปิดและมีผับปิดด้านในด้วย หนุ่มสาวแต่ละคนสวมเสื้อกล้ามไฮไลน์ตัวกันเป็นสีสะท้อนแสง ทีเห็นได้ในที่มืด และบางคนสวมชุดว่ายน้ำสาวๆ นะเต้นกันใหญ่

“คนนั้นส่งยิ้มมาให้กรูวะ เดฟ ฮัลโล ฮาว อาร์ ยู”เอ็กซ์ทักทาย ฝรั่งที่ส่งยิ้มมาให้เอ็กซ์ หน้าตาดี หุ่นก็ดี และเอ็กซ์ก็เข้าไปคุยกับเขา ภาษาอังกฤษเอ็กซ์มันใช่ได้ทีเดียว ผมหันมาหาว่านที่ยืนมอง คงมองหาพวกภาคิน

“มองหาภาคินเหรอครับ หรือว่าไม่อยากอยู่กับพี่”ผมถามว่าน

“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย แค่มองหาว่าอยู่ตรงไหนเฉยๆ พี่เดฟนี้”ว่านพูด และทำแก้มป่อง

“อย่าทำแก้มป่องซิ”ผมพูดและเอานิ้วเกลี่ยผมว่านที่ปกใบหน้า

“ทำไมเหรอ”ว่านทำผม

“มันน่ารักมาก”ผมพูดว่านก็ก้มลงเขินผม ผมโอบเอวว่าน เข้าหาตัวผมและผมก็ก้มลงจูบว่าน ผมบดขยี่ริมฝีปากนั้นอย่างทนุทนอม และแรงขึ้นในบางเวลา

“ริมฝีปากว่านสวยนะ รู้ไหม พี่ไม่อยากถอนปากพี่ออกเลย “ผมพูดว่านที่หันหน้าหนีผมเขินมาก

“พี่เดฟ ว่านถามอะไรอย่างซิ พี่เดฟ เวลาที่พี่ไม่สบายใจพี่นึกถึงใครคนแรก”ว่านถามผม ผมก็นึก ว่าตอนที่ผมไม่สบายใจผมนึกถึงใคร

“เอ็กซ์ พี่มีปัญหาอะไรพี่โทรหามันตลอด และมันก็มาหาพี่ในทันทีตลอด คงเพราะเราโตมาด้วยกันนะว่าน แต่เวลามันมีปัญหาอะไรพี่ต้องคอยเค้นเอาจากปากมันนะถึงจะบอกพี่ได้”ผมพูดขึ้น

“แล้วเวลาพี่มีความสุขละพี่นึกถึงพี่เอ็กซ์ไหม”ว่านถามผม เออ จริงดิซิ นึกถึงแต่ไม่ได้ทันที

“บางครั้ง “ผมพูด

“ไม่เห็นยุติธรรมเลย “ว่านพูดกับผม

“ไม่เอานะ ว่าน เอ็กซ์มันมาคิดเล็กคิดน้อยเรื่องพวกนี้หรอก “ผมพูดและหันไปดูมันพูดคุยกับกลุ่มนักท่องเที่ยวราวกับรู้จักกันมาเป็นปี ๆ ผมก็คิดได้ว่าผมอยากมีเวลากับว่านสองต่อสอง เอ็กซ์กรูขอโทษนะทีต้องชิ้ง ผมก็จับมือว่าน ไปทางอื่น ว่านก็ชี้ไปทางเอ็กซ์

“เอ็กซ์มันโอเค มันเฟรนลี่ ไปครับไปหาที่นั่งคุยกัน พี่อยากคุยกับว่านนานๆ จัง กลับไป จะได้คุยแบบนี้ไหม ก็ไม่รู้ ถ้ายังมีไอ้....”ผมพูดกับว่าน แต่ลงไอ้ภาคีย์ว่านหันมามอง

“ภาคีย์”ผมพูด ว่านก็มองผม

“ก็เขาเป็นแฟนว่านนี้”ว่านพูดและก้มหน้าลง

“ว่าน มีอะไรที่ทำให้ว่านตัดสินใจเป็นแฟนคนแบบนั้นได้ ว่าน พี่ไม่ได้ว่าพี่ดีไปกว่ามันแต่พี่ไม่ทำร้ายคนรักแน่นอนว่าน “ผมพูดกับว่าน ว่านเงยหน้ามองผม

“ผมมีเหตุผลมากกว่าการทนให้เขาทำร้ายผม พี่เดฟ ผมขอโทษที่ มาคบกับพี่ไม่ได้จริงๆ “ว่านพูด ผมกอดว่านไว้ มันคืออะไรมันหนักหนาขนาดที่ว่านต้องทนแบบนี้ด้วยเหรอ เพื่ออะไรกัน ผมหอมหัวว่าน ผมสงสารว่าน ผมรักว่าน
**************************************************************************************************************************
เอ็กซ์        ผมเข้าไปคุยกับนักท่องเที่ยว และพวกนั้นก็ชวนผมเข้าไปด้านในกัน ผมกับไอ้เดฟ พกอาวุธมาด้วยเพื่อมีเหตุร้ายเพราะคนมากันเยอะมาก ผมสวมเสื้อเกาะด้าวยและพกปื่นไว้ด้านใน ไม่มีใครรู้ ผมรู้สึกว่าปาร์ตีคืนนี้จะจบไม่ค่อยสวย

“มากัลส์  คนส่งยามาแล้ว นายจะเข้าไปเอามาเลยไหมพวกเราได้สนุกกัน บ้ากันได้เต็มที”ผมยืนคุยอยู่ผมได้ยินคนหนึ่งบอกเพื่อนคนที่ผมคุยอยู่ ว่ามีคนส่งยามาแล้ว งานเข้ามีคนส่งยา

“เฮ้! มีของดีเหรอ ไม่บอกกันมั้ง ไอ กำลังหาอยู่เลย”ผมหันไปบอกคนที่บอกมากัลส์ คนนั้นมองหน้าผมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า มันมีเครื่องแสกนหรือไง

“นายเป็นใคร”มันถามผมแบบหน้าตาเอาเรื่องมากเลย ผมก็มองคนที่ผมเข้ามาคุยด้วย

“เพื่อนเรา เขามาเที่ยวที่นี้ “คนที่ผมเข้ามาคุยแนะนำผม

“เราชื่อเอ็กซ์”ผมแนะนำตัว และอีกคนก็ยืนมือมาจะเช๊คแฮนด์กับผม ผมยืนไปรอแล้วแต่ผมชักมือกลับและเสยผม คนนั้นก็ยื่นมือค้างและมองผมเพื่อนๆมันก็มองผม

“ไอ้นี้กวนตรีนดีวะ กรูชอบ”มันพูดและหัวเราะ ผมเดินเข้าไปกับพวกมันแต่ผมหันมาไม่เจอไอ้เดฟแล้วมันคงพาว่านไปสวีทตอนนี้เอางานก่อน ปล.ผมไม่ได้มาเปล่า มีชุดมาปฏิบัติงานด้วย ผมเริ่มใส่ที่ฟัง ซ้อนไว้ในหู

“วันนี้มียาหลายตัวเลยมรึง”พวกมันคุยกัน ผมฟังภาษาอังกฤษออก

“เฮ้ นายเราขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ผมเข้าห้องน้ำเพื่อไปส่งสัญญาณให้สายที่เข้ามารอบๆงานว่าจะมีการส่งยาให้สังเกตุคนที่ผิดปกติไว้ให้ดี

“ไอ้ข้าวหอม มรึงจะเอาน้องมรึงไปไว้ที่ไหนวะ และนั้นน้องแท้ๆมรึงเองนะ มรึงโหดวะ”ผมเข้ามาก็ได้ยินมีคนสามสีคนคุยกันในห้องน้ำ แต่ผมไม่ได้ สังเกตุหน้าตารีบเข้าห้องน้ำทันทีและ พิมพ์ข้อความส่ง สักพักข้อความกลับมาว่าโอเค ผมก็ออกมาจากห้องน้ำ ไม่มีใครอยู่แล้ว ข้าวหอม อยู่คุ้น อ้อ เพื่อนไอ้แอ้ ต้นข้าว คนละอย่างกันไม่สนใจ แต่ชื่อไทยมาก ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมเห็นมีคนลากกระเป๋า ยังกับเดินในสนามบิน แต่ผมสังเกตุมันส่งซองอะไรสักอย่างและพวกที่รับซองไปก็ส่งอะไรที่ม้วนๆให้เหมือนเงินดอลล่า อ้อมันมาไดเรกเซลนั้นเอง เห้ย! นี้มันขายตรงแบบนี้เลยเหรอ ยังกับเดินขายกะทะ เตาแกสซ์แถวบ้านเลยวะ มันพัฒนา ผมรีบเดินตามมันไป คนที่ลากระเป๋า ก็มันมามองผม ผมก็หยุดทำเป็นไม่ได้สนใจ

“เจอเป๋าหมายแล้ว มันลากกระเป๋าคิตตี้ สีชมพู คาดว่าในกระเป๋ามียา “ผมพูดส่งข้อมูลให้หน่วยที่อยู่รอบๆงาน

“รับทราบ “ตอบกรูมาแค่เนี๊ยะ

“จับตาดูต่อไป”มันบอกให้ผมจับตาดูต่อไป

“มรึงเป็นสายใช่ไหม “ผมหันมาเจอไอ้คนที่ลากกระเป๋าคิดตี้มันถามและ

“ผลั๊ก”เข้าที่ใบหน้าผม ใบหน้าไม่ว่าแต่จมูกกรูและผมก็ลุกขึ้นมาได้ก็ ถีบมันทันที

“โคล้ม”มันกระเด็นไป ผมรีบถึงกระเป๋ามาและเปิดกระเป๋าดู shit ยาทั้งนั้นเลย

“คนร้ายอยู่ด้านหลังห้องน้ำทางฝั่งซ้าย มีของกลาง เป็นยา....”ผมพูดแต่

“ผลั๊ก”มันเตะผมเข้าที่ชายโครง แต่ผมแค่ถอยไป จุกเหมือนกันแต่ทนได้ ไม่ต้องศรี แต่เอ็กซ์ทนได้ 

“ตำรวจ”ผมได้ยินได้นอก ร้องเอะอะโวยวาย ไอ้คนตรงหน้าผมมันก็มองและมันก็วิ่ง อ้าวจะหนีทำไม ผมรีบ ถอดเสื้อเจ๊คเกตออกและงัดปืนพกออกมาและวิ่งตามไอ้คนนั้นแบบไม่คิดชีวิต ผมวิ่งตามมันไอ้นี้มันเซียนนะ มันกระโดดข้ามถึงขยะ ผมก็ทำได้เฟ้ยย ผมก็ทำตามมัน มันวิ่งออกมา และมันก็กระโดดปีนรั่ว ผมก็ทำได้กระโดดปีนตามมัน

“หยุด”ผมบอกมัน

“ไม่หยุด”ไอ้นี้ดื้อวะ

“กรูบอกให้หยุด”ผมตระโกน

“หยุดหาพ่อเมริงเหรอ”ไอ้เชี้ยนี้ล้ามปรามพ่อกรู

“อย่าให้กรูจับมรึงได้นะ เดี๋ยวจะเอาตรีนยัดปากแม่งเลย สาด”ผมพูดและวิ่งตามมันออกมา ผมวิ่ง และวิ่ง มันก็ขยันปืนดีจริงอะไรจริง มันจะขยันปืนไปไหนของมันวะ นี้มันเคยเกิดเป็นลิงมาก่อนไหมเนี๊ยะ ลำบากกรูแท้วะ ผมบ่นในใจ

“เอ็กซ์อยู่ไหน”เสียงพี่ที่มาคุมพวกที่มาดักจับส่งยาถามผม   “ผมตามล่าไอ้เวรนี้อยู่พี่ แค่นี้นะพี่”ผมพูดและวิ่งตามจน มันต้องปืนขึ้นไป มันปืนยังไงผมก็ปืนตามมัน

“มรึงยังตามกรูอีกเหรอ จะตามหาพระแสงอะไรวะ”มันถามพร้อมวิ่งหนีผม

“วิ่งตามขอเบอร์โทรมรึงมั้งสาด”ผมตะโกนไป

“ก็บอกดิ 212224236248 “มันให้เบอร์มาแล้ว ผมก็รีบหยิบมือถือมาบันทึก

“เออ ก็แค่เนียะให้กรูวิ่งอยู่ได้ เห้ย ไม่ใช่เบอร์กรูจะเอาตัวมรึงต่างหาก สาด”ผมเองก็บ้าเนอะ และมันก็ออกวิ่งอีก วิ่งอีกแล้วสาด ผมวิ่งมาจน สุดทางแล้ว มันวิ่งไปไหนไม่ได้แล้ว ผมยืนอยู่ตึกล้าง มันก็หันซ้ายแลขวา ไปไหนไมได้แล้วนิ

“มรึงเสร็จกรูแน่”ผมพูด

“เอ็กซ์”ผมได้ยินเสียงไอ้เดฟ ผมจะหันไปบอกมันว่าผมจับไอ้บ้านี้ได้แล้ว แต่ผมรู้สึกว่า ไอ้เวรนั้นมัน ถีบถังออกและผมยืนอยู่บนปลายไม้แน่นอนปลายไม้มันต้องกระดก และร่างผมก็ลอยไปเลย ร่างผมลอยไปในอากาศ ผมไม่อยากคิดว่าผมจะตกลงไปสภาพไหน แต่คงไม่รอด

“หมับ”ผมรู้ว่ามีคนมากอดร่างผมและ

“โคล้ม”ร่างผมลงมาแต่ทับใคร ผมก็มอง เดฟ เดฟมันกระโดนมาคว้าร่างผม จากแรงเหวียงเลยพาให้ผมสองคน ไม่ลงพื้นแต่ลงที่กระโปรงรถ แต่รถใครวะ ผมก็มองไปในรถ

“ฟัก”ผมร้องออกมาคบงพร้อมกับคนในรถที่กำลัง อิบ อิบ กันอยู่เรียกว่ากำลังเข้าได้เข้าเสียกันอยู่เลย ผู้หญิงผู้ชายด้วย ร่างผมทีบไอ้เดฟอยู่ ผมเรียกไอ้เดฟทันที

เดฟ  เดฟ ไอ้เดฟ”ผมตกใจมาเรียกแล้วมันนิ่ง ผมยิ่งเขย่าแรงขึ้น ตอนนี้ชายในรถก็ออกมามันเปลือยช่วงล่างและมองและมองไปรอบๆ (มันมายังไงของมันวะ และมาตกที่รถกรูได้ยังไง) ผู้หญิง(บอกแล้วแทนที่จะไปเข้าโรงแรม ไอ้ง๊กเอ้ย)

“เดฟ))))”ผมตระโกนด้วยความตกใจ

“กรูยังอยู่ กรูจุก”เดฟพูดและกระดกหัวมองผม ผมมองไปรอบ ร่างผมข้ามรั่วออกมาเป็นข้างทาง ถ้าไม่ข้ามผมคงตกลงไปฝาดกับกองเสาปูนด้านล่าง นี้กระโดดมารับผมเลยเหรอ และถ้าพล้าดละ ก็จบทั้งคู่

“นี้มรึงทำบ้าอะไร เอ็กซ์ “เดฟมันถามผม ผมลงจากตัวมันลงมายืน และเดฟด้วย (เจ้าของรถเดินมาสำรวจใช่กระโปรงรถมันยุบลงไป และมันก็มองผมสองคน)

“อ้อเหรอ นี้กรูปฏิบัติหน้าที่น่ะ นี้เรียกว่ากรูทำบ้าอะไรเหรอเดฟ”ผมถามไอ้เดฟ ผมยืนเอามือท้าวซะเอว และถือปืนอยู่

“ใช่ บ้ามาก มรึงดูถ้ามรึงพลาดลงมาและกรูมาไม่มัน และกรูไม่กระโดนจากตรงนั้น ลงเพื่อมารับมรึงจะเป็นยังไง”ไอ้เดฟมันพูดและชี้โบ้ชี้เบ้มือข้างที่ถือปืน แน่นอนปืนมันก็ชี้ข้ามผ่านหัวเจ้าของรถ (เห้ย ระวังหัวกรูหน่อย เดี๋ยวก็ได้ลงหัวกรูสักนัดสองนัด อันนี้เจ้าของรถ)

“มรึงคิดว่าการกรูวิ่งมาจากโน้น วิ่งหอบแทบตายมาวิ่งเล่นเหรอสาด ใช่ซิกรูนี้ เพื่อคู่หูงี่เง่าของมรึงไงเดฟ”ผมพูด

“หยุด”เจ้าของรถพูดผมสองคนหันไปมอง ทำไม?

“ผมขอพูดหน่อย จะคุยกัน ก็คุยกันดีดี ไม่ใช่แกว่งปืนข้ามหัวผมไป ข้ามหัวผมมา ถึงผมจะมีน้อยแต่ก็กรูเสียวนะโว้ย”มันพูดผมก็มองเออ มือถือปืนอยู่เลยเก็บลงซองก่อนและหันมา

“กรู จัดสินใจเป็นทหารแล้ว กรูต้องไม่กลัวอะไรทั้งนั้นเดฟ”ผมพูด

“เออ ระหว่างที่คุณคุยกัน นี้ให้ผมโทรประกันให้ไหม แบบว่าขอเบอร์ประกันนะ”เจ้าของรถมันถามผมสองคน ผมหันไปมอง

“มรึงขอเบอร์ประกัน กรูขับรถมาเหรอ ถึงได้เอาเบอร์ประกันโทรหาประกันกรู กรูมีแต่ประกันชีวิต ซีแหงแล้วค่อยจ่าย “ผมหันไปพูด

“เออ จริงซิเนอะ พี่ไม่ได้ขับรถ แต่พี่กระโดดลงมาที่รถผมนี้ แถมหยุบไปได้ราวกับสิบล้อมาทาบทับ “มันพูดผมก็มอง แล้วไง

“เอ็กซ์อันนี้เขาเรียกบ้าระห้ำ แต่ความบ้าระหำไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น “เดฟมันพูดขึ้นเสียงกับผม

“ได้ ได้ มรึงคิดอย่างนี้ใช่ไหมได้ งั้นมรึงไปหาคู่หูที่ไม่บ้าระหำใหม่ ที่ไม่ใช่กรู”ผมพูดและเดินจะเดินออกผมหันไปส่งนิ้วกลางให้มันเลย ไอ้เดฟ

“แล้วนี้มองอะไร จะให้เรียกประกัน เพราะกรูลงมาที่รถคุณมรึง และคุณมรึงกำลังฟักกิ้งกันในรถ ใครให้มาฟักกิ้งตรงนี้หะ ไม่มีตังไปเข้าโรงแรม จะเอาเขาทั้งทีลงทุนหน่อย “ผมพูดและเจ้าของรถก็เกาหัว(กรูผิดเหรอ กรูฟั้กกิ้งในรถกรูเอง กรูประหยัดอะสาด)

“นี้คุณใครจะรับผิดชอบรถผม”เจ้าของรถมันถามไอ้เดฟ

“เอ็กซ์ จะไปไหน”เดฟมันถามผม ผมเดินออกมาแล้ว ผมเจ็บที่ตัวไม่เท่าไหร่ แต่ที่ใจนี้เจ็บมาก

“กลับไง”ผมตะโกนตอบไปไม่ได้หันไปมองมันหรอก

“กลับ ได้ แต่นั้นมันผิดทาง”ไอ้เดฟมันพูด ผมก็มองจริงวะ และหันไป ไอ้เดฟมันชี้ ให้ไปอีกทางที่ผมข้ามรั่วมากับมัน ผมเดินกลับมาและ

“และอีกอย่างนะ รถยี่ห้อนี้ขายทิ้งไปเลย บางมาก บอกเลย”ผมพูดอีกและเดินออก และเจ้าของรถก็มองผมและรถ(กรูรู้แล้วแหละสาด ว่ารถกรูบาง มรึงสองคนลงมาและหยุบไปได้ขนาดนี้น่ะสาด)ผมเดินออกมาเดฟกำลังจะหันเดินออกตามผม
เจ้าของรถได้แต่มองแบบว่างง ได้อีก และหันไปมองรอบรอบ(แทนทีมันจะเห็นใจกรูมันว่ารถกรูอีกแถบอีกคนมันมาทำหน้าตาหล่ออย่างเดียวเลยสาด มันไม่พูดอะไรเลย ให้กรูรู้สึกดีขึ้น และปัญหาคือกรูจะขับกลับไปได้ไหมสาด)
*************************************************************************************************************************
เดฟ ผมวิ่งมาวิ่งตามหาเอ็กซ์ผมเห็นหลังไว แต่มันวิ่งอีกชั้นหนึ่งผมวิ่งตามขึ้นไป ผมวิ่งตามไป จน สุดตึก แต่เอ็กซ์กับคนร้ายมันกระปืนไปอีกตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จดี ยังโล่งๆ ผมก็จะต้องลงตากตึกที่ผมวิ่งมา แต่ ผมหันมาอีกที เอ็กซ์ กำลังจะหล่นลงมา ผมมองว่าถ้าหล่นลงมานี้ลงไปที่กองเสาที่กางเกะกะอยู่ด้านล่างแน่ผมเลยกระโดด ไปทำให้แรงเหวี่ยงของผมรับร่างเอ็กซ์ไว้ได้และเบนกลับไปพร้อมกับข้ามรั่วออกไปและตกลงบนกระโปรงรถใครก็ไม่รู้ เล่นเอาผมจุกไปเลย แถมนี้ตัวดียังมางอนผมอีก ที่ผมว่ามันบ้าระหำเกินไป

“เอ็กซ์ เอ็กซ์”ผมเรียกเอ็กซ์ มันไม่หยุดผมเลยวิ่งไปหาเอ็กซ์และดึงแขนไว้ เอ็กซ์มันสะบัดมือผม

“เอ็กซ์ มันเสี่ยงเกินไป มันคุ้มเหรอ ทำไมมรึงไม่คิดถึงคนข้างหลัง อาภีม พี่อ้น พี่อั้ม พี่โอม และน้องๆมรึง เอ็กซ์”ผมถามเอ็กซ์เอ็กซ์มันหันมามันจะพูดว่ามันเลือกเป็นทหาร

“กรูรู้มรึงเลือกแล้วต้องยอมรับความเสี่ยงแต่นี้ไม่ใช่ ความเสี่ยงที่น่าภูมิใจ มันแค่พวกส่งยา เอ็กซ์”ผมชี้ เอ็กซ์มันยืนมองผม

“และกรู “ผมพูด ใช่ผมยอมรับว่าตอนที่เห็นเอ็กซ์ล่วงลงมาผมใจหายมาก และผมตัดสินใจกระโดดไปรับถ้าพลาดก็จบด้วยกัน เอ็กซ์มองผม

“กรูไม่อยากเสียมรึงไป”ผมพูดแค่นั้นและเดินเข้าห้องน้ำทันที เพื่อล้างหน้าล้างตาตัวเอง ผมใจหายแว็ปขึ้นมาเลย ผมกลัวเสียมันจริงๆ  ผมได้ยิ้นเสียงก๊อกน้ำข้างๆผมถูกเปิดโดย เอ็กซ์ เข้ามาล้างหน้าล้างตา ข้างๆผม มันสงบลงมาก ผมเอามือเท้าอ่างล้างหน้าและหันไปมองเอ็กซ์

“กรูขอโทษ เดฟ กรูรู้ กี่ครั้งแล้วที่มรึงเซฟกรู”เอ็กซ์พูดและหันมามองผม

“อืมม แต่กรูไม่รู้ว่ากรูจะได้ไปกับมรึงทุกครั้งไหม เอ็กซ์ “ผมพูด

“ใช่ มรึงต้องมีช่วงเวลาของมรึง กรูต้องเรียนรู้มันใช่ไหม”เอ็กซ์หันมาหาผม

“เอ็กซ์”ผมพูดและจับแขนมัน

“โอ้ยย”เอ็กซ์มันร้องคงตอนหล่นลงมากระแทกอะไรสักอย่าง

“เวรเลย เดี๋ยวไปหายาทา “ผมพูดและมองเอ็กซ์

“ไหนถอดเสื้อแจ็คเกตออกดิ”ผมพูดและเอ็กซ์มันก็ทำตามผมก็ ดูที่แขน

“ซีโครงด้วย”เอ็กซ์มันพูดและผมก็ ถลกเสื้อขึ้นเห็นลำตัวมีรอยเหมือนกระแทกมาและ

“ว้าย”แม่บ้านเข้ามาในห้องน้ำร้องออกมาที่เห็นผมสองคน ผมก็ตกใจ ทำไมต้องพากันมาตอนสภาพแบบนี้ด้วยนะ

“เออ ไม่มีอะไรครับ”ผมบอกแต่แม่บ้านมองผมและเอ็กซ์สลับกันไปมา

“ไม่มีอะไรแล้วครับ เพราะว่าผมเพิ่งเสร็จกันเมื่อกี้ ไปต่อข้างนอกกันดีกว่าเนอะ จ๊วบ”เอ็กซ์ไอ้บ้าเอ้ยย ผมเลยต้องเดินออกอยากเตะมันมากเลย ไอ้นี้แม่บ้านยังมองผมสองคน คิดไปถึงไหนแล้วนั้น

“ไปกลับกันดีกว่า”เอ็กซ์พูดผมเดินมา เห็นพวกดิว แอ้ และไอ้เดี่ยวยืนรอผมอยู่ แต่ไม่มีคนอื่นแล้ว

“พี่เอ็กซ์”แอ้วิ่งมาหาเอ็กซ์ แอ้มันเป็นห่วงเอ็กซ์

“พี่ เราต้องกลับแล้ว แม่ปูเสียและพี่ตุ๊ กับติ๊กและน้องพายไปแล้ว ไอ้หลุยส์มันพาไอ้แจ็คที่เมารั่วไปแล้ว “ดิวบอกผม ผมหันไปมองหาว่าน

“ว่านไปกับพวกภาคิน เพื่อนผมไอ้ต้นข้าวมันโดนลักพาตัวและเกือบถูกทำร้ายดีที่ไอ้กีต้าตามขึ้นไปช่วย และพากันไปแล้วคงไปขึ้นเครื่องบินส่วนตัวกัน เหลือแค่เรานั้แหละ และผมต้องรีบกลับ แม่ไอ้ปูแฟนไอ้เดี่ยวเสียชีวิตแล้ว”ไอ้ดิวพูดผมพยักหน้าและพากันนั่งรถที่รีสอร์ทเพื่อไปสนามบินเล็กสำหรับเครื่องบินส่วนตัวเท่านั้น ผมต้องเดินทางกลับแล้ว

 

[boonpa]

เดฟยังไม่รู้ใจตัวเองจริงๆว่ารู้สึกแบบไหน

[PFlove]

หมอโดมอีกแล้ว
   ผมกลับมาจากออกหน่วยกับไอ้โอมวันก่อน ผมไปช่วยตรวจสุขภาพชาวบ้านที่เข้าไปทางช่องเขากั้น มีเด็กที่ป่วยโรคโลหิตจาง พวกผมพาเข้ามารับการรักษาที่โรงพยาบาลในค่ายทหาร  และผมก็เดินทางกลับกัน ผมมาถึงตอนสายๆ เกือบจะเที่ยงแล้ว

“โดม ทานข้าวเที่ยงไหม “พี่ดรีมถามผม  ผมส่ายหน้าว่าไม่ละ ขึ้นห้องดีกว่า ผมได้ยินเสียงวุ่นวายดังมาจากห้องครัวหลานๆผมแน่นอน วันหยุดนิ

“ดีไม่เปลือง”พี่ดรีมพูด น่ารักมากพี่ชายคนที่สองผม 

“น้องปูตักให้พี่คนเดียวเลยนะ พ่อไม่เอาเพิ่มใช่ปะ ทำอาหารอร่อยนะเนี๊ยะ น่าจ้างมาเป็นแม่บ้านถาวร”พี่ดรีมพูดแต่พี่ดรีมบอกว่าปู หรือว่าน้องปูมา ผมรีบเดินเข้าไปในห้องครัว ภาพที่ผมเห็น คือน้องปู กำลังตักอาหาร

“ปู พี่หิวเหมือนกัน ตักให้พี่บ้างซิ”ผมรีบพูด

“เว้ยย”ร้องกันทั้งหมดทั้งพี่ดรีม  ไอ้เดย์ น้องด้าผม และหลานๆ ร้องทำไมอะ พ่อผมมองผม ผมก็ยิ้ม

“เนี๊ยะหิวมาก จะเป็นลมแล้ว”ผมพูดปูปิดปากขำผมและเดินมาตักลงจานให้ผมทันที สปาเก็ตตี้ ผัดขี้เมา ของโปรดด้วย ผมชอบทานเผ็ด ๆและมองผมหลานๆ สปาเกตตี้ ครีมเห็ด ของโปรดหลานเช่นกัน

“อู้ยย”ผมหันมามองแสบของผมเลอะเทอะไปหมด นี้เอาหน้ามุดลงชามมาเหรอ

“พอไหมพี่โดม ถ้าไม่พอปูจะทำเพิ่มให้”น้องปูพูด

“พอแล้วครับน้องปู กลิ่นหอม ต้องอร่อยแน่ๆเลย”ผมพูด

“ใช่พี่โดมอร่อยมาก “น้องหมอด้าพูด

“น้องปูจะไปโรงพยาบาลเลยไหมพี่ด้าพาไป”น้องด้าพูด

“พี่พาไปดีกว่า พี่มีธุระที่โรงพยาบาล”ผมรีบพูด พ่อก็หันมามอง

“ก็ดีงั้นโดมพาน้องปูไป วันนี้มี บรูท ขายดอกป๊อปปี้ ที่โรงพยาบาลด้วยไปดูให้พ่อหน่อย “พ่อพูดกับผมและหันไปมองน้องปู ปูยิ้มให้ ผมรีบทาน จะได้ขึ้นไปแต่งตัว พอผมทานเสร็จก็ขึ้นบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งชุดหล่อกางเกงยีนส์ขาเดฟ เสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวสวมทับด้วยสูทสีเท่าเข็ม หล่อเหมือนกันนะเนี๊ยะเรา ฮาๆ  ผมรีบเดินลงมา เห็นปูยืนรออยู่แล้ว ผมมองคนน่ารักใส่อะไรก็น่ารัก

“พ่องั้นโดมไปที่โรงพยาบาลเลยนะ พ่อ”ผมพูดและมองปู

“อืมม จะกลับมานอนบ้านหรือโรงพยาบาลละ “พ่อถามผม ผมหันไปมองปู

“นอนดิมรึง เพราะว่ามรึงบอกหลานว่าจะพาไปเที่ยวสวนสัตว์เปิดพรุ่งนี้ไอ้หมอโดม อย่าทำหลานนอยด์ “พี่ดรีมพูด เออ จริง

“พรุ่งนี้ปูไปกับพี่นะ ไปช่วยจับลูกลิงหน่อย”ผมหันไปบอกปู ปูยิ้มพยักหน้า

“ว่าโอ้เป็นมั้งกี้ อีกแล้วอะ”มาริโอ้ทำแก้มป่อง

“แต่อาปูว่าเป็นลูกลิงที่น่ารักที่สุดในโลก”ปูพูดกับมาริโอ้ ยิ้มเลิกทำแก้มป่องเลย

“งั้นไปกันเลยปู”ผมบอกปูและ

“เดี๋ยว”พี่ดรีมเบรคผมทำไมละผมหันมามองและ ผมลืมสังเกตุหลานที่ยืนแต่งชุดน่ารักสามคน พร้อมสะพายกระเป๋าเป้ลายการ์ตูนที่ทุกคนชอบ แต่อยู่บ้านไม่ใช่เหรอแต่งแบบนี้ทำไหมอะ

“ใครเขาจะให้มรึงพาน้องปูสวีทกันสองคน นี้ เอาหลานไปด้วย หลานกรูได้รับเกียรติไปยืนที่บรูทขายดอกป๊อปปี้ “พี่ดรีมพูดผมก้มมอง อะไรอะ

“หลานพร้อมไหมลูก”พี่ดรีมถามหลานๆ

“พร้อมมาก”ตอบพร้อมกันมาก

“ปูพี่ฝากหลานพี่ด้วยนะครับ “พี่ดรีมเดินเข้าไปจับมือปู ซะงั้น

“พี่ดรีม”ผมเรียกพี่ดรีมพ่อก็เหล่มองไอ้พี่ดรีมผม

“ไม่ได้ต่างกันเลยนะมรึงสองคนเนี๊ยะ ”พ่อผมพูด พี่ดรีมรีบปล่อยมือ

“มือนิ่มเนอะ ทาโลชั่นยีห้ออะไรบอกพี่มั่งนะ จะได้ซื้อบ้าง”พี่ดรีม

“แล้วนี้ล้อเล่นใช่ไหมให้เอาหลานไปด้วย”ผมถามพีดรีมกับพ่อผม และด้าที่ยืนกอดอกมอง ผมก็มองหลานๆ

“ใช่ ทำไมอะมรึงมีปัญหาเหรอ ไอ้โดม และวันนี้หลานสุดหล่อของกรู หล่อเหมือนลุงดรีมเลยเนอะ”พี่ดรีมพูด

“ช่าย”หลานผมตอบพร้อมกัน

“และวันนี้คุณครูที่ศูนย์เด็กเล็กเขาได้เป็นตัวแทนดูแลซุ้ม ขายดอกป๊อปปี้ เขาเลยเลือกหลานสุดหล่อของกรูเป็น ผีเซนเตอร์”พี่โดม

“พรีเซนเตอร์”ทุกคนเลย หลานด้วย

“นั้นแหละๆ พรีเซนเตอร์ พูดผิดนิดเดียว”พี่ดรีม

“ช่าย”หลานๆอีกพร้อมเพียงกัน

“ให้ไปทำอะไรอะ”ผมถาม ว่าจะไปสวีทกับปูซะหน่อย

“ไปขายข้าวเหนียวหมูปิ้ง”พีดรีมพูด

“ช่าย”หลายผม     “เห้ย!”ผมร้องออกมา และพ่อผมและหลานผมสะบัดหน้ามามองพี่ดรีม

“ไม่ช่าย”หลานๆผม พูดพร้อมๆกัน ฮาๆ

“ฮาๆ ลุงล้อเล่น หลานกรูได้รีบเกียรติให้ไปขายกอด “พี่ดรีมพูด

“ช่าย”หลานๆ ผม ผมนี้อยากร้อง แบบปาล์มมี อยากจะร้องดัง ดัง ว่าทำไมต้องไปกับผมวันนี้ด้วย

“ดูแลให้ดีดีนะ”พี่ดรีมพูด

“แน่นอน ไปด้วยแบบนี้ดูแลดีอยู่แล้ว”ผมพูดแอบนอยด์

“ไมได้บอกมรึง โดม  ดูแลอาปูจากลุงโดมให้ดีดีนะครับหลานลุง”พีดรีมผมสะบัดหน้าไปมอง และพีดรีมก็แปะมือกลับหลานๆ หลานวางแผนกับพีชายผมแกล้งผมนี้เอง

“พี่ดรีมนี้ไปแกล้งพี่โดม “ด้านั้นผมเห็นด้วย ปูทียืนขำ

“ใครแกล้ง พีนี้นะแกล้งน้องไม่มีอะ รักน้องจะตายไปเนอะโดมเนอะ แต่ รักและห่วงน้องปูมากกว่า พีให้หลานไปเป็นโล่ป้องกันแล้วนะปู “พีดรีมพูด ผมนี้อยากจะบ้า

“เอาละ ไปกันได้แล้ว ที่นี้ไม่ห้ามแล้ว ขอให้สนุกกันนะ โดม น้องปู และหลานๆ ลุง “พี่ดรีมพูดผมนี้เกาหัวเลย ใครคิดแผนนี้ขั้นมาเนี๊ยะ ปูก็จูงน้องไอซ์ขึ้นรถ และไอ และมาริโอ้ ทีเดินมานั่งหน้า กับผม

“ไม่ไปนั่งกับพี่ๆ ละโอ้”ผมถามมาริโอ้

“ไม่ดีกว่านั่งกับลุงดีกว่า “มาริโอ้พูด ผมก็เหล่มอง

“ลุงดรีมบอกว่า อย่าให้อาปูนั่งกับลุงโดมเพราะลุงโดม ....”มาริโอ้พูดพร้อมยกนิ้วแบบสู้ตายระดับขมับและทำท่า มันแปลว่าอิบ อิบ  หลานผมแก่แดดไปไหมเนี๊ยะ  ผมอยากจะ ร้องออกมาเลย พี่ดรีม)))))

“รู้เหรอว่ามันแปลว่าอะไร”ผมถามมาริโอ้

“ไม่รู้หรอกว่า อิบ อิบ แปลว่าอะไร “มาริโอ้พูดไม่รู้แล้วทำท่าทำไมครับหลานโอ้ ผมคิดในใจ

“งั้นจงไม่รู้ต่อไปว่า อิบ อิบแปลกว่าอะไร เพราะลุงไม่บอก”ผมพูดและทำท่าด้วย เลียนแบบหลาน

“โฮ๋!  โอ้ไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เพราะว่าผู้ใหญ่พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง”นั้นว่าผมอีก น่าจริงหลานผม

“คิก คิก คิก”ปูที่ขำและขึ้นไปนั่งด้านหลังกับหลานๆ ผม ผมจำต้องอุ้มมาริโอ้ขึ้นมานั่งหน้ากับผม แสบนะเนี๊ยะ แสดงว่าพี่ดรีมต้องสัญญาอะไรกับโอ้สักอย่าง ผมขับรถออกมาพร้อมหลานๆ และปู ผมเหลือบมองปูจากกระจกมองหลัง ปูน่ารักมากดูเข้ากับหลานผมได้ดีทีเดียว ผมขับมาถึงโรงพยาบาลปูพาหลานๆผมลงจากรถ ผมก็เอารถเข้าไปจอดที่จอดก่อน ผมเดินออกมาเจอปูที่กำลังจัดแต่งชุดให้หลานผมกลัวหลานๆผมไม่หล่อ

“พร้อมกันหรือยัง น้องลิงทั้งหลาย”ผมถามหลานๆผม

“โห่ ลุงโดม อย่าพูดว่าลิงทั้งหลายดิ ลิงนะมาริโอ้คนเดียวนะลุง”ไอพูดมาริโอ้หันมาทำหน้างอน แก้มป่องด้วย

“อุ้ย”ไอ

“โอ้จะงอนพี่ไอแล้วนะ”มาริโอ้ พูด

“แล้วนายจะงอนพี่เมื่อไหร่ละ”ไอถามน้อง

“คิก คิก คิก แต่โอ้คงไม่งอนพี่ใช่ไหมพี่ไม่ได้ว่าโอ้นะ ”น้องไอซ์ที่ขำพี่ชายกวนน้องชาย

“โอ้คิดว่าตอนนี้แหละ พี่ไอ ”มาริโอ้พูด ทำแก้มป่องพูดและสะบัดขวับเลย

“โอ้ ลุงบอกอย่าสะบัดแบบนั้นไหง ผู้ชายทีไหนเขาทำกัน”ผมพูด

“และเข้าไปด้านในกันได้แล้ว ป่านนี้ครูโมรอแล้วลูก และห้ามซนกันนะวันนี้ คนเยอะด้วย “ผมพูดแลพาหลานๆผมเข้าไปที่ซุ้มด้านใน วันนี้มี สิ้นค้าโอทอป และหัตถกรรมจากกลุ่มแม่บ้าน ผมเดินไปที่ซุ้ม กลุ่มครูพี่เลี้ยงที่ดูแล เด็กเล็กลูกหลายคนในค่ายทหาร ผมพาทั้งสามไปหาครูโม

“สวัดดีค่ะคุณหมอโดม มาแล้ว มายืนเลยครับ น้องไอ ไอซ์ และมาริโอ้ “ครูโมทักทายผม

“ปู ยืนอยู่กับหลานๆพี่แล้วกันเนอะ เดี๋ยวพี่จะขึ้นไปดูทางด้านโน้นหน่อย “ผมหันมาบอกปู

“ครูโมครับ ผมให้น้องปู เขายืนกับหลานๆผมด้วยแล้วกันนะครับ “ผมพูดกับครูโม ครูโมมองผมและปู และยิ้มให้  ผมเดินไปดูซุ้ม โปรโมชั่นตรวจสุขภาพของโรงพยาบาล มีโปรโมชั่นตรวจมวลกระดูกด้วย แต่จะมาตรวจวันอื่น วันนี้แค่แนะนำโปรโมชั่น ผมขึ้นไปดูทุกอย่างก็เรียบร้อยดี ตอนนี้หลานผมยืนอยู่ด้านหน้า เขาเรียกว่า ขายกอด คือถ้าใครซื้อดอกปอปปี้ จะได้กอดจากหลานๆผมสามคนด้วย ครูเขาก็เข้าใจคิด และเลือกแฝดสามคนของผม ผมเหลือบไปเห็น วงดนตรี ผมก็มองเห็นปูยืนอยู่กับหลานๆผม ปิ้งเดียร์ ผมเดินไปที่วงดนตรี

“พี่ครับ ผมขอร้องเพลงได้ไหมครับ”ผมถาม วงดนตรีนี้เป็นวงดนตรีมากจากค่ายฯ พี่เขาก็พยักหน้าให้ผม

“สวัสดีครับ ตอนนี้ผมได้รับเกียรติจากคุณหมอสุดหล่อ คุณหมอโดม จะขอมาร้องเพลง “พี่ที่เป็นพิธีกรพูดออกไมล์ พร้อมมีเสียงปรบมือดังสนั่นเพราะว่าผมขึ้นร้องบ่อยเวลามีงานปีใหม่โรงพยาบาล  เดินออกไปและขอโซโล เปียโนเองด้วย

https://www.youtube.com/v/0zYVkv1W4OQ  unloveable

 ระหว่างที่ผมร้องผมก็เห็นปูยืนมองผม  ผมก็เล่นเพลงของผมไปด้วย ปูยืนยิ้มมาให้ผม

“ขออีกเพลงแล้วกันนะครับ”ผมหันไปบอกพี่ทีมงาน และ

https://www.youtube.com/v/AjSb6DbH1Xwสิ่งที่มันกำลังจะเกิด   
ตอนผมร้องเพลงนี้ ตาผมยังจ้องมองปู ผมก็พยายามจะไม่อยากคิดไปมากกว่านี้แต่มันทำไม่ได้ ผมทำไม่ได้จริงๆ ผมร้องจนจบเพลง ก็เดินลงมาจากเวที พร้อมเสียงปรบมือ
**************************************************************************************************************************
   ปู   ผมยืนฟังเพลงที่พี่โดมร้อง ผมรู้ว่าพี่โดมร้องเพลงให้ผมแน่ๆ ผมรู้ความหมายของมัน แต่ผมไม่ดีพอสำหรับพี่โดมหรอก เมื่อเช้าเดี่ยวมารับผม ผมกับเดี่ยวคุยกันแล้ว ผมกับเดี่ยวจะยุติความสัมผันของเราแค่เพื่อน ผมจะปล่อยให้เขาไปทำตามหัวใจตัวเอง กับคนที่เขารัก และเดี่ยวบอกว่าขอดูแลผมต่อ เขาไมอยากให้ผมกลับไปอยู่ที่บ้านผม รอจนกว่าแม่ผมจะหาย และผมขอว่าอย่าบอกดิว เพราะผมรู้ว่าดิวจะบอกพี่โดม ผมกลัวว่าพี่โดมจะไม่ไปเรียนต่อ

“พี่สาวคนสวย ซื้อดอกป๊อปปี้ไหมคร๊าฟ  “น้องมาริโอ้ถามสาวๆที่เดินผ่านไปมา

“ถ้าพี่ซื้อแล้วพี่จะได้อะไรครับ”สาวๆ ถามมาริโอ้ และทุกคนก็มอง แฝดสองคน

“จะได้กอดจากพวกเราครับ”ไอพูดขึ้น 

“งั้นพวกพี่เอาคนละหนึ่งดอก น่ารักน่ากอดเนอะแก โตขึ้นหล่อมากแน่เลย ”ผมก็ยืนมองและยิ้ม ผมนั้อิจฉาแอ้จังเลยมีลูกที่น่ารักและดิวก็น่ารักมาก และทุกคนในครอบครัวดิวน่ารักมากที่เดียว

“ปู “พี่โดมเดินลงมาจากเวทีแล้วผมหันไปมองพี่โดม

“ปูจะขึ้นไปดูแม่ก่อนไหม ไปกับพี่”พี่โดมถามผม ผมก็นิ่ง ถ้าขึ้นไปด้วยกัน

“ขึ้นไปด้วยกัน ไม่ต้องไปกลัวว่าใครจะพูดอะไร พี่จัดการแล้ว ไปนะครับ “พีโดมพูดและจับมือผมจูงมือผมไป ผมหันมามองหลานๆพี่โดมที่กำลังวุ่นวายกับการกอดสาวๆและคนที่มาซื้อดอกไม้

“ไปเถอะ ครูโมเขาดูแลได้”พี่โดมพูดผมก็พยักหน้า ผมเดินตามพี่โดมขึ้นไปที่วอร์ด ที่แม่ผมพักอยู่ ผมเดินผ่านเคาเตอร์พยาบาล ปกติ ทุกจะชะเง้อมองผมแต่นี้ไม่มอง พี่โดมเดินเข้าไปขอชาร์ตคนไข้ที่หน้าเคาเตอร์ และเดินออกมาหาผม เดินตามเข้าไปหาแม่ผมไม่ได้มองใครคือไม่กล้ามองสบตาเขาเลย จนเข้ามาในห้องที่แม่พัก ผมเห็นแม่นอนดูแม่อ่อนเพลียมาก

“แม่”ผมเรียกแม่

“ปู มาแล้วเหรอ “แม่ถามผม

“แม่เป็นยังไงบ้าง ทานอะไรหรือยังครับแม่”ผมถามแม่ผมทันที

“คุณน้าได้รับโปรตีนเวย์นะปู “พี่โดมบอกผม ผมก็จับมือแม่ผม

“แม่ทานแล้วแหละปู แล้วนี้มาเมื่อไหร่”แม่ถามผม

“เดี่ยวมาส่งปู เดี่ยวเขาจะไปกับเพื่อนนะแม่ ปูจะมาอยู่กับแม่นะ “ผมพูดกับแม่ผม

“ปู คืนนี้จะนอนที่โรงพยาบาลเหรอ”พี่โดมถามผม ผมก็เงยหน้ามองพี่โดม

“อย่าเลยปูไม่มีที่นอน “แม่บอกผม

“ไม่เป็นไรครับ ไปนอนห้องพักแพทย์กับผมก็ได้ หรือไม่นอนที่บ้านพี่ดีกว่า พรุ่งนี้คุณน่าจะเข้ารับการผ่าตัดเนื้อเยื้ออีกครั้งนะปุ ยังไงปูก็ เข้ามาเยี่ยมไม่ได้ตอนช่วงเช้า “พี่โดมบอกผม ผมก็พยักหน้า

“อย่าทำหน้าแบบนี้ซิปู แม่ดีขึ้นแล้ว “แม่บอกผมแต่ผมรู้ว่าแม่แค่พยายามให้ผมรู้สึกดีขึ้นเท่านั้น ผมเป็นห่วงแม่มากเลย

“งั้นปูอยู่กับแม่ก่อนนะ จะกลับลงไปแล้วโทรหาพี่นะ พี่จะไปดูคนไข้วอร์ด ห้าม เกเรไปไหนนะ “พี่โดมบอกผมเชิงสั่งมากกว่า ผมพยักหน้า และนั่งอยู่กับแม่ผม ผมจับมือแม่ผมไว้ แม่ผมก็ยิ้มให้พี่หมอโดมที่เดินออกจาห้องไป

“ปู ตกลงรับยังไง “แม่ถามผม ผมเงยหน้ามองแม่

“ปูรู้ว่าปูไม่ดีพอสำหรับพี่หมอโดมแต่ปู ห้ามใจตัวเองไม่ได้ แม่”ผมพูดกับแม่ ผมรู้ว่าผมรักพี่โดม

“แล้วเดี่ยวละปู”แม่ถามผม ผมก็มองหน้าแม่

“แม่เดี่ยวไม่ได้รักปูตั้งแต่แรกแล้วเดี่ยวเขาเข้าไปช่วยปู และเขาก็สงสารปู ปูไม่อยากเห็นแกตัวรั้งเขาไว้ วันนี้ปูกับเดี่ยวคุยกัน เราจะเป็นแค่เพื่อนกัน พี่น้องกัน “ผมพูดกับแม่ผม ผมปล่อยเขาไปดีกว่า ผมว่านะ แม่เอามือมาลูปหัวผมเบาๆ ผมเพลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ

“ปู”ผมมาสะดุ้งตื่น มีมือมาแตะผมเบาๆ ผมลืมตาขึ้น พี่หมอโดมนั้นเอง

“คุณน้าจะไปทำกายภาพแล้ว ปู เรากลับบ้านก่อนไหม “พี่โดมถามผม ผมหันไปมองแม่ผม และแม่ก็พยักหน้า ผมก็หันมา

“ครับพี่โดม”ผมพูดและลุกขึ้น

“ช่วยงานบ้านและทำอาหารให้คุณท่านด้วยนะปู อย่าอยู่เฉยๆนะปู เรารบกวนคุณท่านกับลูกคุณท่านมากมากแล้ว”แม่ผมบอกผม

“ไม่เป็นไรครับคุณน้า และปูนะเขาทำอาหารได้ถูกใจหลานๆและพ่อผม เขาน่ารักมาก”พี่โดมพูดผมหันมายิ้ม และผมกับพี่โดมก็เดินออกมาด้วยกัน ผมเพิ่งสังเกตุ ทุกคน ปกติ เข้ามาจะมองตามหลังและพูดกับซุบซิบกันแต่วันนี้ไม่มีใครกล้ามองผมกับพี่โดมเลย พี่โดมจูงมือผมออกมาจนลงมาด้านล่าง ผมเห็นหลานๆ กำลังถือกล่องของขวัญ กันคนละกล่อง ได้ของขวัญกันด้วย

“เอาละกลับบ้านได้หรือยังครับหลานรักของลุง”พี่โดมถามเด็กๆ ผมก็ยื่นมือไปขอรับของขวัญเด็กๆมาถือให้

“ครับลุง แต่เรากิน เค็กก่อนได้อะเปล่า โอ้ อยากิน มากมาก โอ้เห็นแล้ว โอ้รู้ว่าลุงไม่อยากให้กินมาก”โอ้พูดและเอานิ้วชี้จิ้มกันคืออยากทานนั้นเอง ผมหันมามองปู

“โอเค ไปลุงพาไปและจะไม่บอกปู แต่อย่ากินกันเยอะนะ “ผมพูดกับหลานๆ

“รักลุงโดมที่สุด”มาริโอ้

“น้องไอซ์ไปครับ”ปูจูงน้องไอซ์ น้องไอซ์จับมือปูเดินไปด้วยกัน ผมและปูพากันไปนั่งที่มุม เบเกอรี่และกาแฟสดชื่อดังที่มาเปิดสาขาที่โรงพยาบาลพ่อผม น้องปูดูแลหลานๆผม คอยเช็ดปากให้เวลาทานกันเลอะเทอะ มาริโอ้ก็ง้วนกับเค้กช๊อคหน้านิ่มที่เขาชอบมาก

“ดูท่าจะชอบช๊อกโกแลตน่าดูนะพี่โดม”ปูพูดและยิ้ม

“ใช่ ชอบมาจนพวกพี่และพ่อพี่ต้องลิมิตการกินเลยแหละปู และนี้ต้องพยายามใจแข็งไม่ซื้อให้”ผมพูดและมอง

“พี่ไอ อย่ามาตักของโอ้ซิ ของตัวเองก็มีของเขาชิ้นเล็ก....มว๊าก”มาริโอ้พูดว่าพี่ชายที่ตักไปชิมแถมยังเอามือเล็กมาป้องปิดด้วยนะ หวงเค้กของเขาส่วนน้องไอซ์เขาชอบทานพุดดิ้ง ผมนั่งดื่มคาปูชิโน และปูผมสั่งมิลค์เช็คให้ และสั่งคัพเค้กมาทากันสองคน ผมทานกันสักพักก็กลับบ้านกัน ดูเด็กๆเหนื่อยแล้วคงได้นอนเร็วแน่วันนี้
************************************************************************************************************
         พี่โดม   หลังจากที่พาหลานๆ กลับมาบ้าน พ่อก็โทรสั่งอาหารมาจากร้านอาหารเรียบร้อยแล้ว พ่อบอกว่าไม่อยากให้ปูเหนื่อยที่ต้องกลับมาทำอาหารเย็นอีกและหลังจากรับประทานอาหารเสร็จผมก็พาปูขึ้นห้องนอนทันที ตอนนนี้หลานๆ ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเข้านอนกันแล้วแบบว่าเหนื่อยกันมาทั้งวัน แถมวันนี้พี่ดรีมอาสา เอามิ้นไปดูแลให้อีกด้วยวันนี้พี่ดรีมใจดีนะเนี๊ยะ

“ปูอาบน้ำก่อนเลยครับ”ผมบอกปู ปูพยักหน้าและเข้าห้องน้ำไป และทันทีที่ปูออกมาผมก็เข้าไปอาบน้ำด้วยจะช่วยปูอาบน้ำด้วยกันก็เกรงใจ พอผมอาบน้ำเสร็จผมก็รีบออกมาจะรีบไป นอนดูทีวีหนุนตักปูดีกว่า อิ อิ อิ

“เว้ยยย”ผมออกมาก็เจอสามหนุ่มนี้ตามมาหลอกหลอนในยามวิกาลเลยเหรอ

“พี่ดรีมบอกว่า หลานๆอยากนอนกับผมและพี่โดมอะ”ปูพูดผมนี้อยากจะ ร้องดังดังพี่ดรีมแกล้งผมอีกแล้ว

“เขาอยากนอนกับอาปูต่างหาก”มาริโอ้พูดขึ้น 

“น้องไอซ์ก็อยากนอนกับอาปู”น้องไอซ์พูดอีกคน

“พี่ไอ ด้วยใช่หรือเปล่า”ไอซ์ถามพี่ชายแฝดคนโต ผมก็เดินมานั่งที่เตียงนอน และประตูห้องนอนผมก็ถูกเปิดออกมาโดยพี่ดรีม ผมก็มองพี่ชายตัวดีผม นี้แกล้งกันชัดชัดนะ

“ไม่ได้แกล้งมรึงนะ หลานอยากนอนกอดอาปู ใช่ไหมลูก”พี่ดรีมพูดและถามเด็กๆ

“ช่ายยยย!”ตอบพร้อมเพรียงกันอีกแล้วด้วย

“นี้จะให้นอนเบียดกันเหรอพี่ดรีม”ผมถามพี่ชายทันที

“ก็เอาที่นอนเสริมออกมาดิและมรึงก็นอนข้างล่าง ปล่อยให้อาหลานๆเขากอดกันบนเตียง ส่วนคุณน้องโดมของพี่ไม่มีหมอนข้างพี่ให้ เอามาให้ด้วย .... ปึก”พี่ดรีมพูดได้น่ารักมากให้ผมกอดหมอนข้างส่วนหลานให้กอดน้องปูของผมนี้นะ แถมโยนหมอนข้างมาให้ด้วย ผมหันไปค้อนให้เลย

“กู้ดไนท์นอนหลับฝันดีนะครับหลาน ๆ มาให้ลุงหอมแก้มคนละที “พี่ดรีมหอมแก้มหลานๆ ผมก็ดึงที่นอนสำรอง ผมมีไว้เพื่อเวลามีเพื่อนมาค้างบ้านตอนที่ผมเรียนมหาวิทยาลัย

“ฟ๊อด! ฟ็อด! ฟ็อด!  ฟ๊อด!” พี่ดรีมหมอหลานๆ ผมแต่หลานผมมี3 คนทำไมเสียงดังสีฟ๊อดเลยอะ ผมเงยหน้ามอง พี่ดรีมเดินออกไปแล้ว ผมก็มอง หลานๆจับแก้มตัวเองและน้องปูด้วย พี่ดรีมหอมน้องปูของผมทำไม

“พี่ดรีม จะบอกพ่อ พี่นี้ร้ายมาก”ผมเปิดประตูไปพี่ดรีมกำลังจะเข้าห้องนอน

“มรึงทำไม่ได้ละซิ กรูเทพ ไม่ต้องออกไปลูกมิ้น เดี๋ยวเราจะเล่นสองคนในห้องนอน ไปลูกเข้าไป กรูคิดผิดหรือคิดถูกที่ให้ลูกลิงไป แต่เอาลูกสิงโตนี้ไว้ดูแลเองวะโดม ....”พี่ดรีมพูดและมิ้นที่พยายามแทรกตัวออกมา คงจะหาพี่ๆ ผมรีบปิดประตูก่อนที่ตัวดีจะเห็นผมและร้องมานอนอีกคน ไม่งั้นเต็มห้องแน่นอน 555

“อาปูเล่านิทานได้อะเปล่า โอ้อยากฟังนิทาน เอาเรื่องอะไรดี นะโอ้มีเยอะแยะเลย”มาริโอ้เอาหนังสือนิทานมาด้วย

“น้องไอซ์อยากฟังเรื่องอะไรครับ”ปูถามไอซ์

“เอาเรื่องนี้ได้หรือเปล่า อาปู ไอซ์ชอบมากมาก เออ เรื่อง ซินเดอเรล่า”ไอซ์บอกผมก็พยักหน้าดีดีหลานลุง เฮ้ย ซินเดอเรล่า ไม่น่ะ ไม่!!

“ไอซ์ทำไมไม่ชอบ นิทานอย่างอื่นลูก แบบว่าแจ็คผู้ฆ่ายักษ์หรืออะไรประมาณนี้ “ผมถามหลานชายผม

“งั้นเอาหมูสามตัวดีกว่านะพี่ไอซ์ อาปูเล่านะนะ”มาริโอ้ก็อ้อนปู ปูก็พยักหน้าและเปิดหนังสือกางออกมาเล่าให้หลานๆฟัง ผมก็นอนที่นอนเสริมของผม ผมนอนฟังนิทานไปด้วยฟังเพลินๆ จนผมผล่อยหลับไปเองซะงั้น

[sodawan1]

 

[boonpa]

สามหนุ่มน้อยแสบจริงๆ พี่โดมอด

[PFlove]

พี่โดม VS ปู ผมบอกเขาไม่ได้
         พีโดมเมื่อวานผมพาปูมานอนที่บ้าน ผมคิดไว้ว่าจะได้กอดปู บนที่นอนคิงไซน์นุ่มๆ แต่เปล่าเลยพี่ดรีมดันแกล้งให้หลานมานอนกับผมด้วย ผมเลยต้องเอาที่นอนเสริมมานอนข้างล่างแทนปูนอนกับหลานๆ ผมบนที่นอนแต่ผมยืนมือไปขอจับมือปู ปูก็ยืนมือลงมาให้ผมจับ วันนี้จะผมและปูต้องพาแสบๆไปสวนสัตว์

“คิก คิก คิก”เสียงหัวเราะใครสักคน แต่ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนแบกอะไรไว้หนักมากจนยากจะพลิกตัว ผมลืมตาเห็นคนยืนขำผมอยู่คือน้องปูนั้นเอง

“ปูขำพี่เหรอ และโอ้วว shit สองคนเลย นี้นอนกันยังไงเนี๊ยะ”ผมเหลียวมอง มาริโอ้ ดิ้นลงมานอนพาดทับผมและไออีกคน ขยับไปไหนไม่ได้เลย และผมเงยหน้าขึ้นไปมองไอซ์ที่ตื่นแล้วก้มมองผมและขำผมอีกคน

“คิก คิก คิก ลุงหนักหรือเปล่า”ไอซ์ถามผม

“หนักซิครับน้องไอซ์ สองคนเลยนะเนี๊ยะ”ผมพูด และค่อย ยืนมือไป จั๊กจี๋ไอ

“ฮาๆ ลุง อย่าแกล้งไอดิ”ไอ

“ลุกจากตัวลุงเลย นอนบนเตียงดีดีลงมาทับลุงทำไมเนียะ”ผมพูดไอค่อยลุกขึ้นนั่งขยี่หูขยีตา แต่อีกคนยังหลับปุ๋ยอยู่เลย

“แจ็ปๆๆ”เสียงดังพอสมควร

“น้ำลายไหลเปล่าเนี๊ยะ”ผมพูดและค่อยพลักอีกคนจากหลังผม ปูเดินมาอุ้มน้องไอซ์ลงจากเตียง

“ล้างหน้าแปรงฟันและอาบน้ำด้วยวันนี้ลุงโดมจะพาไปเที่ยวไม่ใช่เหรอครับ”ปูถามเด็ก ๆ แต่ละคนตาโต

“ใช่เราจะไปสวนสัตว์กันนี้พี่ไอ”น้องไอซ์พูดขึ้น

“ใครไม่ตื่นไม่ให้ไปนะ อยู่บ้าน”ผมพูดเพราะมาริโอ้ยังนอนผาดลำตัวผมอยู่  ผมพูดขนาดนี้ยังไม่ตื่นเลยมาริโอ้ หลานชายแฝดคนที่สองของผม

“มาริโอ้ เราจะไปสวนสัตว์กันนะ ลุงบอกถ้าไม่ตื่นโอ้อาจจะอยู่บ้านะโอ้ “ไอซ์แฝดคนที่สองป้องปาก บอกน้องชายแฝดคนที่สามของเขา

“ฮะ! เราจะไปสวนสัตว์แล้วเหรอ “มาริโอ้รีบผะงกหัวขึ้นมาทันที

“ลุงเราจะไปกันแล้วเหรอ โอ้พร้อมมาก”มาริโอ้ แต่เพิ่งตื่นผมยุงแบบนี้เนี๊ยะนะพร้อมมาก

“ดูสภาพเราตอนนี้ซิพร้อมตรงไหนไปล้างหน้าแปรงฟัน อาปูรออยู่”ผมพูดและมาริโอ้ก็ลุกตามพี่ๆ เข้าห้องน้ำไป ผมลุกขึ้นเก็บที่นอนให้เรียบร้อย

“อะนี้ชุดหลานลิงของพี่โดม”หมอด้าเอาชุดแสบมาให้ผมสามชุด ผมก็รับมา ปูพาแสบออกมาจากห้องน้ำและ แต่งตัวให้ด้วยผมก็จะเข้าไปอาบน้ำบ้าง

“เออ อาบน้ำให้หลานแล้ว ไม่อาบให้ลุงบ้างเหรอครับ”ผมถามและเกาหัวแบบรอคำตอบ

“พี่อาบเองซิพี่โดม”น้องปูพูด  “ช่าย ลุงอาบเองลุงโตมากมากแล้วนะ”มาริโอ้พูด ผมก็มอง ถามแบบนี้

“จับฟัดซะดีไหม “ผมเข้าไปจะฟัดหลานมาริโอ้

“คิก คิก คิก ลุงอาบเองซิลุงโตใหญ่ๆแล้วนะ คิก คิก คิก”มาริโอ้พูดไปขำผมไปด้วย และผมก็ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำ แต่งตัวออกมาปูนี้ตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้าเลย ตอนนี้หลานๆ ลงไปข้างล่างหมดแล้วปูกำลังเก็บอุปกรณ์แต่งตัวหลานๆ ผม

“หมับ”ผมเดินเข้าไปกอดปูจากด้านหลัง

“ฟ๊อด”ผมหอมแก้มปู ปูหันมามองผม ผมก้มองปู

“พี่รักปูนะ ไม่ว่าปูจะรักพี่หรือไม่ พี่ก็รักปู “ผมพูดกับปู

“ไปข้างล่างดีกว่าทุกคนรอทานข้าวอยู่ “ปูพูดผมก็เดินลงข้างล่าง วันนี้พี่ดรีมอยู่ ดูหลานแลหลานลูกชายผมแทนไอ้เจ้ามิ้น และน้องมีนทีนั่งอยู่กับพ่อผม และหมอด้า ไอ้เดย์มันยังอยู่มันนั่งอยู่กับ เป็กซ์ ผมนั่งลง วันนี้ปูต้มข้าวต้มทรงเครื่องให้พวกผมทานและไข่ม้วนให้หลานๆ แถมด้วยข้าวผัดเด็กให้น้องมิ้นและมีน

“ปูไปเอากาแฟให้นะครับพ่อ”ปูพูด

“ไม่เป็นไรปู”พ่อผมเพราะพ่อผมทานกาแฟพิเศษ แต่ถ้าแอ้อยู่แอ้จะทำให้

“ปูทำให้ได้ กาแฟดำ ไม่ใส่ครีม น้ำตาลอีควอส์ สองเม็ด”ปูพูดผมสะบัดหน้าไปมองทำได้ไง พี่ดรีมนี้วางช้อนและพี่หมอด้า พ่อยังงงเลย

“พ่อไปแอบบอกน้องเขาเหรอ”ไอ้เดย์ถามพ่อผม

“ไม่นิ “พ่อหันมาพูดกับไอ้เดย์น้องชายผม

“นีครับของพ่อ และไข่ทอดไม่ใช่น้ำมัน ใช้น้ำทอด ผมว่ามันดีต่อสุขภาพนะครับ”ปูพูดและพร้อมเสริฟ กาแฟนและไข่ พร้อขนมปังโฮส์วีทให้พ่อผมสองแผ่น พ่อผมรับมาแบบงง ผมก็ยิ้มให้ปู

“ทานกันได้แล้วจะได้ไปเที่ยวกับลุงโดมและอาปู และห้ามซนนะวันนี้ ทำตัวดีดีละ อย่าทำให้อาปูปวดหัวละ”พ่อผมพูดบอกหลานๆ หลังจากทีทานเสร็จ ผมก็พากันลุกจะได้ออกเดินทาไงปดูสวนสัตว์ซาฟารี ผมเห็นพ่อแต่งชุดจะไปโรงพยาบาล ผมแปลกใจ แต่ไม่ได้ถามเพราะปกติวันอาทิตย์พ่อจะหยุด พ่อไม่ได้พูดอะไรมากวันนี้

“ปูทำอาหารกล่องไว้ไปทานที่โน้นกันด้วย มีเป็ดลวน และก็ข้าวเหนียวกับหมูทอดและแซนวิชปูอัดและทูน่าที่เด็กๆชอบ “ปูพูด

“เหลือไว้ให้พี่ๆหรือเปล่าครับ”พี่ดรีมถามปู ปูหันมายิ้ม

“เหลือให้อยู่แล้วครับพี่ดรีม “ปูพูดและปูก็ขนของออกไปใส่ในรถผม รถครอบครัว ไม่ใช่รถผมคนเดียวหรอกรถบ้านนะครับ ผมก็กำลังจะช่วยขนของ

“โดม เมื่อคืนแม่ของปูช๊อค พ่อไปปั้มหัวใจมา”พ่อบอกผม ผมหันมามองพ่อ ตกใจมาก

“เมื่อคืน เป็นยังไงบ้างพ่อ”ตอนเช้านี้อาการไม่ค่อยดีพ่อกลัวว่าจะไปอีกครั้ง และครั้งนี้แม่ของปูบอกว่า ให้ปล่อยเขาไป เขาทรมาร”พ่อผมพูดกับผม ผมนี้ใจหายมาก

“พ่อ พยายามช่วยเขาไว้ก่อนได้ไหมพ่อ ผมสงสารปู”ผมบอกพ่อผม

“อืมม พ่อจะพยายามนะโดม วันนี้ดูแลหลานดีดีละ “พ่อผมพูด

“เป็กซ์แน่ใจนะไม่ไปกับน้องๆ “พ่อผมถามเป็กซ์ ผมหันไปมองเป็กซ์

“ไม่ดีกว่าครับ เป็กซ์จะเตรียมตัวไปเรียน เป็กซ์เคยไปมาแล้วสวนสัตว์นะครับ ปู่”เป็กซ์พูด ผมพยักหน้า ผมก็เดินออกมาหลานๆออกมายืนรอตื่นเต้นจะได้ไปส่วนสัตว์กันแล้ว ผมอุ้มทุกคนขึ้นรถและมาริโอ้

“วันนี้หนังหลังกับพี่นะมาริโอ้ “ผมบอกมาริโอ้ มาริโอ้มองผม

“นะครับ นั่งกับพี่ๆ สนุกกว่า”ผมพูดและอุ้มมาริโอ้ขึ้นรถ พร้อมคาดเข็มขัดให้ และปูที่จัดของอยู่ก็เดินมาและผมก็เปิดประตูนั่งหน้ากับผมให้ ปูเข้าไปนั่ง ผมเดินไปนั่งทำหน้าที่คนขับรถ ผมขับรถออกมา ผมเปิดการ์ตูนให้หลานๆดู

“ปู “ผมเรียกปู ปูหันมามองผม ผมเห็นหน้าปูแล้วผมก็สงสารปูมาก ผมเลยไม่กล้าบอกปูว่าเมื่อคืนแม่เขาช๊อคและพ่อผมไปปั้มหัวใจกลับคืนมาปูคงไม่กะจิตกะใจจะไปกับผมและหลานๆแน่เลย ผมจับมือปูมาบีบไว้ ปูก็มองหน้าผม

“พี่อยากจับมือปู มือปูนิ่มนะ มีคนบ้างหรือเปล่า”ผมถามปู

“มี ก็เดี่ยวไง”ปูพูดผมนี้งึดเลย

“ปูไม่เอ่ยถึงไอ้เดี่ยวสักวันได้ไหม สงสารพี่เถอะนะครับ ”ผมพูดกับปู ทำตาขอร้องได้ไหม

“ครับ พี่โดม”ปูพูด และหันไปมองเด็กที่ดูการ์ตูนและหัวเราะกันสนุกสนานในรถ

“พี่โดม “ปูแกะลูกอมส่งให้ผม ผมก็อ้าปากรับ มันน่ารักมากเลยนะ ผมหันมามองปู และหันไปขับรถต่อ เด็กๆยังคงสนใจการ์ตูนกัน ผมขับรถมาครึ้งชั่งโมงได้ ก็ถึงสวนสัตว์เปิด ปูดูหลานๆผม ตอนที่ผมไปซื้อตั๋วเข้าชม ผมเช่ารถนั่งเข้าไปเพราะต้องใช้รถของสวนสัตว์ วันนี้วันหยุดคนค้อนข้างเยอะ แต่รถที่ผมนั่งมีประมาณ ยี่สิบคนได้ ผมนั่งรถบัสของสวนสัตว์เปิด

“พีไอดูเสือซิ มันน่ารักมากเนอะ ลุงโดม โอ้อยากได้ “มาริโอ้ ตอนที่เขาจอดให้ดูเสือ โอ้อยากได้ลุงอยากบ้า

“ไว้ให้กินนายใช่ไหมโอ้ “ไอหันมาถามน้องชาย

“คิก คิก คิก โอ้ไม่มีใครเอาเสือไปเลี้ยงหรอกแต่ทีนี้เขาเลี้ยงได้เพราะว่าเขามีคนดูแลและเข้าใจเสือ แต่โอ้อาปูว่า เสืออาจจะจับกินซะก่อน นะ “ปูพูดกับมาริโอ้ ผมก็ถ่ายรูปกันสนุกสนานดี มีความสุขแบบครัวครัวเลยแหละวันนี้

“น่ารักดีเนอะ แต่ลูกเขาสองคนเหรอ ผู้ชายกับผู้ชายนี้นะ”ผมได้ยินด้านหลังผมคุยกันเหมือนชมนะแต่ชมแปลกๆ ปูหันมามองผมและมองเด็กๆ ผมขยิบตา ว่าอย่าไปใส่ใจ หลานผมยังไม่ใส่ใจหรือยังไม่เข้าใจก็ไม่รู้นะ แต่ละคนสนุกสนานกับการดูสัตว์ต่าง จนครบ ผมก็พาหลานๆลงจากรถ เพื่อจะไปหาที่นั่งทานอาหารปิกนิคที่ปูทำมาให้ ผมว่าปูนี้น่ารักมาก น่ารักเหมือน แอ้ไม่มีผิดเลยดูซิดูแลหลานๆ ผมดีมากมากเลย ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งอยากได้มาเป็นแม่ของลูก (แต่ผมจะมีลูกหรือเปล่านั้นซิฮาๆ)

“น้องโอ้ ทานเป็ดไหมครับ อาปูตักให้ ไม่เผ็ดครับ  ไม่เอาหนังเนอะ โอ้ไม่ชอบกินหนังใช่ไหมครับ”ปูถามโอ้ ผมก็มอง ทำไมรู้ใจหลานผมทุกคนเลยว่าใครชอบอะไรไม่ชอบอะไร

“อะอันนี้น้ำจิ้มน้องไอซ์ ไม่เผ็ดหวานนิดหน่อย “ปูส่งถ้วยน้ำจิ้มให้ไอซ์ไปจิ้มเป็ดที่ปูทำมาให้

“น้องไอทานเผ็ดได้เนอะ อันนี้กินได้”ปูส่งให้ไอ

“ของพี่ละครับ”ผมถามปู ปูเงยหน้ามองผมและส่งให้ผมเช่นกัน ปูก็ทานด้วยกัน ผมเหมือนครอบครัว ผมอยากมีวันนั้นกับคนที่กำลังตักอันนั้นอันนี้ให้หลานๆผมและไม่ลืมตักให้ผมที่นั่งข้างๆปู

“ปูทำไมรู้ใจหลานพี และพี่ๆ พ่อพีอีก”ผมถามปู ปูเงยหน้ามองผมและ

“แอ้เล่าให้ปูฟังบ่อยๆ นะ ปูเลยจำได้ ปูอยากตอบแทนทีดูแลแม่ปูดีมากมาก แม่บอกว่า ถ้าหายแล้ว แม่จะขอมาทำงานบ้านให้นะครับ ปูก็ว่าดีนะ “ปูพูดผมก็มองปู ผมกลืนข้าวเหนียวลงคงอย่างยากเย็น เพราะว่าผมนึกถึงที่พ่อผมบอกว่าแม่ของปู หยุดหายใจไปเมื่อคืนและพ่อไปปั้มให้ฟื้นขึ้นมาแต่เขาอาจจะไปอีก

“ปูว่าจะซื้อของฝากไปให้แม่ด้วยแม่ขอบทานกะหรี่ปั๊ปมาก”ปูพูดผมก็ยิ้ม ปูก็ตักอาหารให้หลานๆ ผมและผมด้วย อีกคน ผมนั่งทานกันจนเรียบร้อย

“ลุงโดมอยากทานไอติม”มาริโอ้พูดและโบ้ยปากไปที่ ร้านไอศรีม ผมก็พยักหน้าอนุญาติวันนี้ ผมพากันไปหาไอศรีมทานกัน หลังจากทีเอาของไปเก็บที่รถแล้ว ผมซื้อไอศครีมให้แฝดผมสามถ้วย และผมก็มองปู

“ปู เลือกซิว่ารสไหน”ผมบอกปู ปูก็มองเหมือนจะไม่เอา

“เลือกซิ พี่จะได้ทานด้วย แต่ดูหน้าพี่ซิ ไม่น่าจะถือไอศครีมน่ารักแบบนี้เลยว่าไหม “ผมพูดและชี้ให้ปูดู คือมันเป็นไอศรีมตักสีสันสวยงามน่าทานดี ปูก็หัวเราะออกมาและ เลือกรสไอศครีม

“พี่โดมทานรสผลไม้ไหม ปูชอบ”ปูหันมาถามผม ผมพยักหน้า

“เอาราสเบอรี่และสตอเบอรี่และก็เลมอนไลน์ “ปูบอกคนตักไอศครีม คนที่ตักเขาก็มองผมกับปูและมองเด็กๆ

“ไปหาทีนั่งทานกันดีกว่าครับ ไปจร๊าที่รัก”ผมพูดและดันปูกับเด็กๆออกคนขายก็มองอาปากค้างนิดหน่อยและหันไปคุยกับคนข้างๆทันที ผมไปหาที่นั่งทานอากาศวันนี้ค้อนข้างร้อน แต่ผมรู้สึกเย็นสบายมาก น่าจะเพราะว่าผมว่ากับคนที่ทำให้ผมเย็นลงได้คือปูนั้นเอง

“พี่ไอ เขาอยากกินของพี่บ้าง พี่ให้โอ้กินบ้างได้อะเปล่า”มาริโอ้อยากชิมรสที่พี่ชายซื้อมา ไอเขารักน้องอยู่แล้วก็เลยยื่นให้มาริโอ้ตักไปชิม และไอซ์ก็ยื่นให้มาริโอ้ชิ้มและมาริโอ้ด้วยมันน่ารักมาก

“พี่โดม “ผมหันมาปูตักมาป้อนผม ผมก็ทานด้วย ผมให้ปูถือ

“เปรี้ยวอะ”ผมทำตาหยีเพราะว่ามันเปรี้ยว ปูแกล้งผมนี้เอง

“คิก คิก คิก”ปูขำผม

“อะ อันนี้ดีกว่า สตอเบอรี่ “ปูป้อนผมอีกรส

“เขาอยากกินของอาปูบ้าง อาปูป้อนโอ้ได้อะเปล่า”มาริโอ้หันมาปูก็ป้อนมาริโอ้ และป้อนไอซ์กับไอ มันน่ารักมากเลยภาพนี้ หลังจากทานกันเสร็จ

“เอาละเราจะไปดูโชว์ช้างกันนะเด็กๆ”ผมบอกแฝดผม

“ลุงดรีมนั้นอะไรอะ “ผมกำลังเดินผ่านคนขายขนมไส๋ไหม ทีเป็นน้ำตาลเป็นสีสี ปกติพ่อผมไม่เคยสีให้หลานๆผมทานเลยไม่มีใครรู้จักปูหันมามองหน้าผม

“ปกติพ่อพี่ไม่ซื้อให้อยู่แล้วน้ำตาลเยอะ”ผมบอกปู

“ก็ให้ลองทานดู ถ้าได้รู้ว่ารสชาติเป็นยังไงก็อาจจะไม่ทานอีก แค่ให้รู้รสก็พอนะครับ และเวลาปูอยากกิน แม่ก็ซื้อให้แต่แค่ให้รู้ว่ามันเป็นยังไง บางอย่างก็ทานแล้วไม่คิดอยากจะร้องซื้ออีก  “ปูพูดกับผมผมพยักหน้าก็เห็นด้วยนะ

“ไปครับไปดูกันว่ามันคืออะไรเอ่ย “บอกหลานผมและพากันไป 

“เอากี่อันดีครับ”คนขายถามผม ผมหันมาและหันไปบอกคนขาย

“เอาสี่อันครับ”ผมบอกคนขาย และคนขายก็ส่งมาให้ผมสี่อัน และผมก็ส่งให้หลานๆผม และส่งให้ปูอันหนึ่ง ปูรับไปแต่มองผมแบบงง

“กินด้วยกัน “ผมกระซิบกับปู และพาหลานๆไปดูโชว์ช้าง ผมขึ้นไปนั่งดูบนที่นั่ง หลานๆผมนั่งดูและกินขนมไส้ไหมไปด้วย
ปูก็เป็นคนถือและตาก็มองโชว์ความน่รักของช้างไปด้วยผมก็ทานที่ปูถือไปด้วย ถือไปเรื่อยไม่รู้ว่าไปถึงแกนไม้พลาสติกตอนไหน มารู้ก็ตอนที่ปากผมกับปูแตะกัน ผมก็ชะงักและปู และถอยออกแบบเขินกันทั้งคู และจังหวะทีหลานๆหันมาพอดี พากันเอามือปิดตากันเป็นแถวและขำผมกับปูอีกด้วย ผมนั่งดูโชว์จนจบ

“ไปไหนกันต่อดีนะ “ผมถามเด็ก ตอนนี้บ่ายสองกว่าแล้ว

“ไปดูปลามาโล”มาริโอ้

“เว้ยย ปลาโลมา”ผมและไอกับไอซ์

“คิก คิก คิก”ปูขำหลานผม  “เอิ้กๆ”มาริโอ้ขำ และผมก็เปิดดูโปร์ชัวและพาหลานๆผมกับปูเดินลงจะพาไปดูโชว์ปลาโลมากัน ผมเดินไปพร้อมกันนักท่องเทียวคนอื่น บางคนก็หันมามองผมทั้งหมด

“น่ารักเนอะ “ผมได้ยินเขาพูดกัน ผมภูมิใจมากแต่ถ้าเด็กสามคนนี้มากับแอ้และดิวมันจะน่ารักแบบพ่อแม่ลูกเลยที่เดียว เพราะแอ้นะเวลาอยู่กับลูกนี้แอ้เขาดูแลลูกดีเท่ากับแม่ทั่วๆไปเลย ผมพาเด็กๆมาหาทีนั่งดูโชว์ปลาโลมากัน ตอนนี้คนเริ่มนั่งกันเต็มไปหมด และพี่เลี้ยงปลาโลมายืนรออยู่ทีสระน้ำแล้ว

“สวัสดีผู้ชมทุกท่าน ก่อนที่เราจะชมปลาโลมา เรามาทักทายกันด้วยเพลงสนุกกันก่อนเริ่มจาก เพลงของ Dom Omar – Danza kuduro และตามด้วยเพลงมันมัน ภาษาอินเดียร์เพราะว่ามีคนอินเดียร์เข้ามาชมด้วย ก็ลุกพากันเต้นท่าประจำชาติเขา และเพลงของคนไทย ขอใจเธอแลกเบอร์โทร เท่านั้น สามแฝด ลุกเต้น เต้นได้เหมือนในทีวีเลย ก็คงร้องคาราโอเกะของพ่อผมนั้นแหละ

“ปรบมือให้หน่อยแม่น้องสามคนนั้นเต้นได้น่ารักมาก โดนใจพี่จังเลย ชื่ออะไรค่ะ”พิธีกรเดินมาทางพวกผม

“ชื่ออะไรค่ะน่ารักมาเลยเป็นแฝดกันหรือเปล่าค่ะหน้าคล้ายๆกันหมดเลย

“ชื่อน้องไอครับ”แฝดคนโตผม

“ชื่อน้องไอซ์ ครับ”แฝดคนที่สาม

“ชื่อมาริโอ้ ....”มาริโอ้พูดพร้อมโชว์นิ้วเครื่องหมายถูกว่าหล่อมาก

“ชอบคนนี้จังเลย น่ารักและกล้าแสดงออก พี่ให้ตุ๊กตาปลาโลมา คนละตัวเลยค่ะ “พิธีกรให้ตุ๊กตาปลาโลมากับหลานๆผม ปูหันมายิ้มให้กับผม

“นี้คุณพ่อหรือเปล่าค่ะแล้ว เออ “พิธีกรถามผมกับปู คราวนี้ทุกคนมองมาที่ผมกับปูหมดเลย

“ค่ะ”พิธีกรถามผม ผมก็ลุกขึ้น ปูก็มองผม

“เป็นลุงกับป้าครับ “ผมตอบพิธีกร

“แม้น่ารักนะค่ะ ต้องแบบนี้ค่ะยืดอก ยอมรับไปเลยค่ะ น่ารักมากเลย ให้ไปอีกตัวเลยค่ะ ตุ๊กตาโลมา คนข้างๆนี้แฟนใช่ไหมค่ะ”พิธีกรชมผม ผมมองปูและยิ้ม และเขาก็ถามผมว่าปูนี้เป็นแฟนผมไหม ผมตอบเต็มปากว่าใช่ แต่ใช่แค่วันนี้ ก็เอาวะหมอโดม ผมก็ส่งตุ๊กตาปลาโลมาให้น้องปู น้องปูก็รับไป พร้อมอาการเขิน ผมนั่งดูโชว์ปลาโลมากัน และลงไปถ่ายรูปกับปลาโลมาด้วย

“วันนี้สนุกกันไหม ครับ เด็กๆ”ผมถามเด็ก ๆ แต่ละคน

“สนุกมากเลยลุงโดม “ไอพูด ผมย่อตัวลง หอมแก้มหน่อยให้รางวัล ไอก็หอมแต่หอมเร็วๆ คือไอเขาแมนมาก

“น้องไอซ์ก็สนุกมากมากเลยลุงโดม ...ฟ๊อด”ไอซ์พูดและหอมแก้มผมดังซะด้วย

“โอ้สนุกที่สุดในสามโลก”มาริโอ้ทำเอาผมก็มอง เอามาจากไหนสามโลก

“ฟ๊อด  ฟ๊อด ”เดินมาหอมแก้มผมด้วยแถมหอมแก้มซ้ายและขวาด้วย  เป็นการขอบคุณ และผมเหล่มองอีกคน ไม่หอมแก้มขอบคุณหน่อยเหรอ

“อย่าบอกนะว่าพี่จะให้ปูหอมแก้มนะ”ปูหันมาถามผม

“อืมม นะ หลานยังทำเลยนะ เร็วๆ ไม่มีใครมองหรอก เออ หลานๆ ปิดตาลูก”ผมพูดและก้มมองหลานๆที่เงยหน้ามองผม แต่ละคนก็ปิดตาตามที่ผมบอก

“ฟ๊อด”ปูหอมแก้มผมและหอมเร็ว แถมหันหน้าหนีผมด้วยแบบว่าเขินอะ

“ชื่นใจจัง “ผมพูดและ คงต้องพากันกลับบ้านแล้ว

“ไปห้องน้ำกันก่อนไหมจะได้เดินทางกลับซะที “ผมพูดกับหลานๆแต่ตายังมองปู ปูเงยหน้ามองผม

“เวลาของความสุขมันเดินเร็วนะว่าไหม”ผมพูดขึ้น ปูก็ยิ้มและจูงหลานๆผมไปเข้าห้องน้ำกัน

“กริ้ง”เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมก็รีบกดรับสายพ่อผมทันที

“ดีครับพ่อ กำลัวจะออกจาสวนสัตว์”ผมบอกพ่อ พ่อคงถามแน่ว่าอยู่ทีไหนกันแล้ว

“โดม แม่ปูเสียชีวิตแล้วนะ”พ่อผมพูดผมนี้อึงโทรศัพท์เกือบหลุดมือลงไป

“พ่อว่าไงนะ”ผมถามพ่ออีกครั้ง

“แม่ปูเสียชีวิตแล้ว แม่ปูฮาร์ดเฟล อีกครั้งตอนบ่ายกว่านี้เองและพ่อก็ CPR ไม่ขึ้นจริงๆโดม เขาไปแล้ว เขาไม่ต้องทรมารแล้วโดม”พ่อผมพูดผมนี้พ้นลมหายใจออกมาเลย ผมสงสารปูมาก ผมพูดอะไรไม่ออกเลย ตอนนี้ปูยังพาหลานผมเข้าห้องน้ำอยู่

“โดม โดม”พ่อเรียกผม

“พ่อ “ผมเรียกพ่อ

“ไม่กล้าบอกปู โดมต้องบอกปู และพ่อเลือกให้โดมบอกเองนะ โดมมันคือความจริงไม่มีใครหนีมันพ้นเราผิดมากตั้งแต่แรกที่ไม่บอกปูว่าแม่เขาไม่ได้ดีขึ้นอย่างทีปูเข้าใจ”พ่อผมพูดผม

[boonpa]

  น่าสงสารปูจังความสุขแว๊บเดียวจริงๆ

[PFlove]

“ไม่กล้าบอกปู โดมต้องบอกปู และพ่อเลือกให้โดมบอกเองนะ โดมมันคือความจริงไม่มีใครหนีมันพ้นเราผิดมากตั้งแต่แรกที่ไม่บอกปูว่าแม่เขาไม่ได้ดีขึ้นอย่างทีปูเข้าใจ”พ่อผมพูด

“ครับพ่อผมขอบอกเองนะพ่อและผมขอเป็นเจ้าภาพเองคืนหนึ่ง พ่อจะไปไว้ที่โบสถ์เลยหรือว่าไว้ที่วัด ผมถามพ่อผม เพราะว่าผมทราบมาว่า แม่ของปูและปูนับถือคริสเตียน ซึ้งเขาก็มีรดน้ำศพเหมือนกัน

“แม่ของปูเขารับถือคริสเตียนดังนั้นคงฝังนะโดมและเอาศพไว้ที่โบสถ์ ห้องทำพิธีและมีการรดน้ำศพ คงจะ 3 คืนพอนะโดม  “พ่อผมพูด

“ครับ พ่อผมกำลังจะขับรถกลับแล้ว ยังไงผมจะพาเด็กๆไป ที่บ้านเลยและผมจะพาปูไปที่โรงพยาบาล “ผมพูดกับพ่อผม

“อืมม ขับรถดีดีละโดม”พ่อผมพูดและกดวางสายไป ปูพาหลานๆผมออกมาแล้ว

“อาปู”น้องไอซ์เขาให้ปู พับแขนเสื้อให้หน่อย ปูก็ก้มลงพับให้ผมก็ยืนมองแต่ผมคิดว่จะบอกตอนไหนดีนะว่าแม่ของปูเสียแล้ว

“พี่โดมปูขอไปแวะซื้อของฝากให้แม่หน่อยนะปูเห็นของชอบแม่ตรงนั้น “ปูบอกผม ยิ่งทำให้ผมปวดใจมากขึ้น ผมพยักหน้า และปูก็เดินไป พร้อมเด็กๆ ผมเดินตามปูไป ผมได้แต่มองปูเลือกและเด็กๆที่ยืนมองปูเลือกบางก็ถามนั้นถามนี้แต่ปูไม่รู้สึกรำคาญที่อธิบายหลานๆผมเลย

“เรียบร้อยแล้วครับ เรากลับกันเลยเนอะ ปูไม่ได้อยู่กับแม่เลยทั้งที่มาหาแม่”ปูพูด ผมยิ่งบอกไม่ถูกอารมร์ผมตอนนี้ และปูก็อุ้มเด็กๆขึ้นรถพร้อมขาดเข็มขัดให้ทุกคน แต่ผมดูแล้วคงได้หลับในรถกันหมดดูเพลียกันหมดแล้ว

“พี่โดม”ปูหันมาเจอผมยืนมองปูอยู่

“หมับ”ผมกอดปู

“พี่โดมมีอะไรหรือเปล่า”ปูขอดูแลปู ถามผม

“ปู พี่รักปู ปูยังมีพี่นะ “ผมพูดกับปู ปูยืนมองผมนิ่งอึ้งไปหลายนาที และผมก็เปิดประตูให้ปูเข้าไปนั่ง ผมบอกไม่ถูกอารมณ์ผมตอนนี้ผมบอกตรง ว่าผมไม่กล้าบอกปูเลยว่าแม่เขาเสียแล้ว ผมขับรถออกมา หลานๆผมหลับกันหมดผมเปิดเพลงฟังแต่เพลงไม่ได้เข้าหูผมเลย ผมคิด คิดผมจะบอกปูยังไง แต่ยังไงเขาก็ต้องรู้

“พี่โดม พี่โอเคไหม ผมเห็นพี่เงียบมาตลอดเลย”ปูจับมือถามผม ผมหันไปจับมือปูและบีบไว้ ผมพยักหน้าว่าผมโอเค ผมสองคนจับมือกันไปตลอดทาง จนถึงบ้านผมก็ปลุกหลานๆพากันเข้าบ้าน พ่อผมออกมารับเอง พี่ดรีมกับพี่ด้าไปขึ้นเวรกัน มีเวรบ่ายดึกกันวันนี้

“ดูท่าจะนอนเร็วกันแน่วันนี้ดีเลย”พ่อผมบอกหลานๆ และแต่ละคนก็เดินตามเป็กซ์ขึ้นบ้านไปอาบน้ำกัน

“เออ ปู”พ่อผมคงจะถามเรื่องงานศพแม่เขา

“พ่อ “ผมเรียกผม ผมจะขอบอกเองแต่ตอนนี้ผมยังไมได้บอก พ่อก็มองผม

“พ่อ”ผมเรียกผม ปูยืนมองผมกับพ่อสลับกันไปมาว่าเกิดอะไรขึ้น

“พ่อจะบอกว่า อย่าเพิ่งไปดูแม่นะวันนี้แม่ของปู ต้องการพัก พรุ่งนี้ค่อยไปดูนะครับ”ผมพูดแทนพ่อผมเสร็จเรียบร้อย พ่อผมยืนงงไปเลย ผมหันไปยิ้มและพาปูออก

“มันโกหกได้เนียนกว่ากรูอีก “พ่อผมพูดตามหลังผมซะงั้น ผมพาปูออกมา ปูยังหันมามองผม

“ไปครับวันนี้ไปนอนพักที่โรงพยาบาลกันดีกว่าเนอะ “ผมพูดกับปู ปูก็พยักหน้าและผมก็พาปูขึ้นรถป ผมพ่นลมออกมาผมควรจะบอกเขาพรุ่งนี้ได้ใช่ไหม ผมเห็นเขาซื้อของให้แม่แล้วผม พูดไม่ออก ที่จะบอกว่าแม่เขาเสียแล้ว ผมพาปูมาที่โรงพยาบาลและคงจะพาขึ้นไปห้องพักเลย ผมกลัวจะเจอหมาด้าที่จะทำให้ปูรู้ความจริง ปูถือของฝากของแม่เขาทั้งที่เขายังไม่รู้ ว่าคนที่เขาซื้อให้ไม่อาจจะอยู่รับของฝากเขาได้แล้ว

“โดม”พี่ดรีม ผมเจอพี่ดรีมที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน

“พี่ดรีม”ปูทักพี่ดรีม

“ปูพี่เสีย...อุ๊บ”ผมรีบเอามือปิดปากพี่ดรีมทันที 

“ครับ”ปูที่ทำสีหน้าตกใจเล็กน้อย

“พี่ดรีม “ผมห้ามพี่ดรีม พี่ดรีมมองผม ผมขยิบตาว่าอย่าพูด

“อืมม ไอ้ แอ่ อ้วย เอา อือ อึงออก ออน อายไอ๋ อาด! ”พี่ดรีม ผมรีบเอามือผมออก

“กรูเกือบเข้าไปให้เขาซีพีอาร์กรูแทนคนในห้องแล้วกรู “พี่ดรีม ผมปิดแน่นไปหน่อย

“พี่ดรีมถามว่า เป็นไงบ้างแสบพี่เขาทำให้ปูปวดหัวไหม”ผมพูดกับปู ปูก็มองผมและพี่ดรีม

“แต่ปูได้ยินสั้นนิดเดียวเองอะพี่โดม”นั้น ผมก็หันไปเหล่มองพี่ดรีม

“แก้เองเลย โดม ทำไป๋ได้ ปรึกษากรูหน่อยนะ”พี่ดรีมพูดผมหันมา

“เออ แบบว่า พี่น้องมองตารู้ใจ น่ะ พี่เลยแปลให้ได้นะ ถามนิดเดียวแต่พี่แปลได้ยาวเลย เก่งเนอะปูเนอะ เฮอะๆ”ผมเองขำแถบไม่ออกเลย 

“พี่ว่าไป ขึ้นห้องพักดีกว่าพี่เหนื่อยมากอยากพัก นะปู ไปกันดีกว่าเนอะ “ผมรีบจับมือปูเดินไปหาลิฟท์ ลิฟท์อยู่ทางไหนนะ ทำไม วันนี้หาลิฟท์ได้นานแน่

“พี่โดม รีบเหรอเนี๊ยะ”ปูภามผม ผมหันไปมองปู ผมเดินแกมวิ่งดีกว่า

“พี่โดม”ผมได้ยินเสียงด้า ผมแถบอยากจะวิ่ง แต่ปูดึงแขนผมไว้

“วิ่งหนีทำไมอะ ด้าเรียกนะพี่โดม”หมอด้าพูดผมหันมา และ

“อุ้ยย ด้า คือพี่ เออ พี่ จะรีบขึ้นไปเข้าห้องน้ำนะ พี่รีบมาก”ผมพูดกับหมอด้า

“ข้างล่างก็มีห้องน้ำ สะอาดเหมือนกัน “ด้าพูดทำหน้าแบ้วอีก

“ปู พี่….”หมอด้า ทำท่าจะพูด

“ด้า พี่ เออ พี่ ไม่ได้ซื้อของมาฝากนะ ไม่ต้องเสียใจนะ มากอดทีหนึ่งน้องพี่”ผมรีบดึงด้ามากจากปูและกอดด้า ด้ามองผมตาโตเกิดอะไรขึ้น

“ด้า พี่จะบอกเองนะ พี่ยังไม่ได้บอก”ผมพูดให้เสียงรอดไรฟันออกมา

“อ้อเหรอ ทำไมละ”หมอด้า

“นะด้าพี่ขอ”ผมพูดกับด้า และปล่อยด้า

“เฮอะๆ ตามใจแล้วกัน เขาเรียกพระเอกหรือเปล่าด้าไม่แน่ใจนะ “ด้าพูดน่าจริงน้องคนนี้

“ปู งั้นพี่ขอบใจนะที่ดูแลหลานพี่ให้วันนี้คงซนกันน่าดูเนอะ เอ๊ะใครซื้อตุ๊กตาโลมาให้น่ารักจังเลย”หมอด้าพูดปูก็โชว์

“ผมได้เพราะว่าหลานพี่เต้นโชว์ขอใจเธอแลกเบอร์โทรนะครับ ผมเลยพลอยได้ไปด้วย “ปูพูด ด้าก็ยิ้มแหละหันมามองผม

“งั้นพี่ไปนะมีคนไข้ ไปนะ”หมอด้า ผมก็รีบดึงปูเข้าลิฟท์ก่อนดีกว่า

“ปูชักเป็นห่วงแม่ยังไงก็ไม่รู้ปูขอ”ปูพูดกับผม

“ปูพรุ่งนี้ดีกว่านะเชื่อพ่อพี่นะ และเอาของฝากไปเก็บไว้ข้างบนก่อน เพราะว่าเอาไปก็ไม่มีที่เก็บและพยาบาลจะว่าเอาด้วย เขาห้ามคนไข้ทานนะ”ผมพูดกับปู ปูก็พยักหน้าและ เดินตามผมแต่โดยดี ผมนี้พ่นลมหายใจออกมาทันทีที่ถึงห้องพัก 

“ปูอาบน้ำก่อนเลย “ผมบอกปู ปูก็พยักหน้าและ เดินเข้าห้องน้ำแต่โดยดี

“ก๊อก”เสียงเคาะประตูห้องผมเดินไปเปิดเป็นพี่ดรีมและหมอด้า

“ว่าไงพี่ดรีม “ผมถามพี่ดรีมตอนนี้ผมได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำแสดงว่าปูอาบน้ำอยู่

“ทำไมมรึบไม่บอกปูวะว่าแม่เขาเสียแล้ว”พี่ดรีมพูดแต่ไม่ดังมาก ด้าก็พยักหน้าเห็นด้วย

“มรึงไม่กล้าบอกเหรอ เรื่องนี้ไม่กล้าบอกไม่ได้นะโดม มันเป็นเรื่องใหญ่”พี่ดรีมเอ็ดผม แบบจริงจัง

“ใช่ด้าเห็นด้วยกับพี่ดรีมนะพี่โดม”หมอด้าอีกคน

“ผมจะบอกพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ผมจะบอก แต่คืนนี้ผมขอไว้ก่อนนะพี่ดรีม หมอด้า “ผมพูด

“ฟู่”พี่ดรีมพ่นลมออกมา

“มรึงรักเขามากเกินไปแล้วโดม พี่เตือน คราวนี้เตือนจริงๆ และพ่อกังวลมากกลัวมรึงไม่ไปเรียนต่อ ไม่ไปศึกษาต่อเพราะโรงพยาบาลต้องการหมอที่มีประสบการณ์ เกี่ยวกับออโธปิติกส์ “พี่ดรีมพูด ผมหันไปมองที่ห้องน้ำน้ำยังเปิดอยู่

“ผม ไม่ ได้บอกจะไม่ไปนิ”ผมพูดเสียงเบาๆ

“นั้นไง มรึงลังเล โดม “พี่ดรีมพูดผมก็ยอมรับว่าลังเล เป็นห่วงปูมาก และนี้แม่เขามาจากไปอีก ผมจะทำยังไง

“มรึงจะรักเขา มรึงจะมีความรัก ได้แต่อย่าทำให้ ทุกอย่างพัง “พี่ดรีมพูดและหันหลังออก

“พี่ต้องบอกเขานะ อย่าให้ช้าไปกว่าพรุ่งนี้เช้านะ พี่โดม ด้าคิดว่า มันอาจจะดีกว่า “หมอด้าพูด ผมก็นั่งลงที่โซฟา ยกสองมือมาปิดหน้า ผมทนไม่ได้ที่จะเห็นเขาเสียใจ และผมก็กลัวว่าไปแล้วใครจะดูแลเขา

“พี่โดมใครมาเหรอครับผมได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกัน”ปูออกมาจากห้องน้ำพร้อมสวมชุดนอนที่ปูเอามาด้วย ผมหันไปมองแบบตกใจปูได้ยินที่ผมกับพี่ดรีมและหมอด้าคุยกันเหรอ

“เออ ปู พี่ ไมได้”ผมจะอธิบาย

“ไม่ได้ว่าอะไรนี้ครับ ผมแค่ได้ยินแค่มีคนคุยกันเอง แต่นี้มันห้องพี่นี้ “ปูพูดและเดินมานั่งที่โซฟาเปิดดูรายการทีวี

“พี่โดมจะอาบน้ำเลยไหม ปูเพลียมาก ปูจะนอนเลยได้ไหมครับ ผมรู้สึกเหนื่อยๆ ยังไงก็ไม่รู้ พรุ่งนี้จะได้ตื่นไปหาแม่แต่เช้าเลย่ก่อนที่เดียวจะมารับนะครับ”ปูพูดกับผม ผมก็ค่อยโล้งอก ปูไม่ได้ยินที่ผมกับพี่ดรีมคุยกันค่อยยังชั่วหน่อย ผมก็พยักหน้าและรีบเข้าห้องน้ำ ผมเปิดน้ำเตรียมจะอาบน้ำแต่ การที่ปูให้ผมอาบน้ำหรือจะลงไปข้างล่างช่วงผมเพลอ

“ปู “ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาผมพันไว้ด้วยผ้าขนหนู

“ครับพี่โดม มีอะไรเหรอครับ”ผมลุกขึ้นมองผมและมองผ้าขนหนูที่ผมพันมาแบบหมิ่นๆ จะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่

“พี่ เออ อ้อ เจอแล้ว ไม่ต้องแล้วปู ปูหาของพี่ไม่เจอนะครับ ห้องน้ำพี่นี้เนอะ หาไม่เจอถามไปปูก็ไม่รู้เนอะ เฮอะๆ”ผมพูดและรีบกลับเข้าห้องน้ำและผมก็รีบอาบน้ำรีบมากแทบจะเดินผ่านน้ำดีกว่าและรีบเช็ดตัวและออกมาหัวผมยังเปียดน้ำอยู่เลย ผมรีบสระผม ผมก็เปิดประตูออกมาแต่ไม่มีปูที่โซฟา

“ปู”ผมเรียกปู

“ครับพี่โดม”ปูออกมาจากห้องนอนผม ด้วยอาการตกใจ ผมก็ตกใจ

“พี่โดมเป็นอะไรเนี๊ยะเรียกปู หลายรอบแล้วนะ”ปูพูด

“เออ พี่กลัวปูหายพี่ไม่กล้าอยู่คนเดียวนะ พี่ขี่กลัว”ผมพูดและปูที่มองผมแบบไม่เชื่อแน่นอน

“ปูเข้าไปเปิดแอร์ในห้องให้นะครับ พี่โดมจะได้เข้าไปนอนเย็นๆในห้องนอน ปูไมได้หายไปไหนจากพี่หรอกนะ งั้นคืนนี้หาอะไรล่ามปูไว้เลยไหมละพี่โดม”ปูพูดแบบขำขำ ผมนะไม่ขำด้วยเลยผมระแวงมาก

“ไม่ต้องขนาดล่ามหรอกให้พี่กอดก็พอ”ผมพูดและเดินมากหาปู ผมมองปู ผมเอานิ้วจับแก้มปู ผมอยากจะหอมแก้มแต่ปูมองผม

“แบบนี้พี่ชายเขาไม่ทำกันนะพี่โดม”ปูพูด ผมก็ เลยไม่กล้าหอมแก้ม ใช่ซิ เขาบอกว่าให้ผมเป็นพี่ชายนิ ผมพยักหน้าและ

“ทานนมไหมครับผม เอามาให้ ดื่มนมอุ่นๆ เพื่อว่าจะได้ไม่วุ่นวาย ดูพี่โดมกังวลยังไงก็ไม่รู้ นะครับ ปูอุ่นให้ “ปูพูดและเดินไปที่ห้องครัวผมเปิดตู้เย็นและหยิบนมมาใส่ไมโครเวฟ อุ่นให้ผม ผมก็เปิดดูทีวีไปเรื่อยตามองแต่หัวนี้ซิ ฟรุ้งฟริ้งไปหมด ยุ่งเหยิงไปหมด จะทำยังไง จะบอกยังไง จะบอกตอนไหนดี

“พี่โดมเป็นอะไรครับ”ผมสะดุ้ง ผมหันไปมองปูที่นั่งมองผม

“พี่ไม่เป็นอะไรปู”ผมพูด

“พี่กดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยเลย เปลี่ยนไม่หยุดเลยอะ”ผมหันมามองผมเปลี่ยนไปจน หมดช่องรายการ เออจริงด้วย

“และช่องนี้ก็ไม่มีอะไรเลยนะ พี่โดมทานนมและไปนอนดีกว่าเนอะวันนี้คงเหนื่อยแล้วขับรถมาทั้งวัน แถมเดินดูหลานทั้งวันเลย “ปูพูดและหยิบรีโมทตจากมือผมไปพร้อมกับกดปิดทีวี และส่งแก้วนมให้ผมดื่ม ผมก็ดื่มนมจนหมดและปูก็เอาแก้วไปล้างเก็บ

“ปูนอนห้องเดียวกับพี่นะ พี่สัญญาจะไม่ทำอะไรน้องปู น้องชายคนดีของพีนะ “ผมพูดผมไม่อยากให้ปูไปนอนอีกห้อง ผมกลัวเขาลงไปแล้วผมไม่รู้ ปูหันมามองผม

“ได้ครับ ปูจะดูซิว่าพี่โดมจะผิดสัญญาไหม “ปูพูดและผมก็จะเข้าไปกอด

“นั้นไง”ปูหันมาชี้ผม

“กอดนิดหนึ่งนะ สัญญาไว้ใช่ในห้องนอน “ผมพูดปูทำแก้มป่อง ผมเข้าไปกอด

[boonpa]

ยิ่งนานยิ่งพูดไม่ออกนะพี่โดม

[PFlove]

พี่ดิม
หลังจากที่ผมนั่งเครื่องมาลงที่สนามบินในค่ายทหาร เนื่องจากว่าพวกผมได้นั่งเครื่องบินลำเลียงกลับมาเอง  และพวกผมก็แยกย้ายกันกลับทันทีทุกคนก็คงคิดถึงคนที่บ้าน กันแล้ว แม้จะแค่ไม่กี่วันก็ตาม ผมก็ชับรถเพื่อจะไปส่งไอ้อ้นที่คอนโดมันก่อนและผมจะขับรถกลับค่ายทหารเลย เพราว่าผมต้องไปช่วยพ่อผมขึ้นเวร แต่ผมได้รับแจ้งว่าพรุ่งนี้มีสัมมนา ผมก็จะขยันขับรถมาอีก ไม่เป็นไร ตั้งใจกลับคิดถึงหลานๆ แต่ไม่บอกไอ้อ้นมันหรอกเดี๋ยวมันรู้ฮาๆ

“จร๊าน้องซอ พี่กำลังจะถึงจร๊า ไม่ได้เลทนะที่ช้าเพราะไอ้หมอดิม ต่างหาก “ไอ้อ้นดูมันพูดผมหันไปมองมาเกี่ยวอะไรกับผมครับ

“มันขับรถช้า เต่ายังแซงหน้าไปเลยนั้น มรึงดูเต่าแซงมรึงไอ้ดิม”ไอ้อ้นผมหันไปมองและหันมามองมันแว็ปหนึ่งก่อนจะกลับไปสนใจขับรถต่อ ผมรู้ว่าเต่าแซง แต่นั้นมันรถเต่ารุ่นใหม่ มันไม่แปลกที่จะแซงผมได้

“ใกล้ถึงแล้วน้องซอของพี่ แก้ผ้านอนรอพี่อ้นบนเตียงได้เลย  พอพี่ไปถึงพี่จัดให้ก่อนเลย ยกหนึ่ง “ไอ้อ้นพูด ผมพยักหน้าไอ้หื่น หื่นไม่มีหยุดหย่อนเลย ไว้นี้ ผมไปคบมันยังไงวะนี้

“ไอ้อ้นถึงแล้ว “ผมพูดและจอดรถหน้าคอนโดมัน

“ใจว่ะ และอย่าลืมเอาชุดกรูมาให้ด้วยนะ “ไอ้อ้นมันสั่งผม ชุดทหาที่ใช่ใส่ตอนไปอบรมหรือสัมนา ผมพยักหน้าและจะออกรถ

“และพรุ่งนี้กรูจะโชว์ ลิมโบกินี่ ที่พ่อกรูสั่งมาให้ จ่ายภาษีนำเข้าแพงโคตรแต่พ่อรัก เลยจัดหนักมาให้ ฮาๆ”ไอ้อ้นผมพยักหน้า กรูไม่มีบ้างแล้วไป ที่ไม่มีเพราะไม่อยากซื้อรถก็แพง ภาษีนำเข้าก็แพงโคตร ผมก็โชว์นิ้วกลางพร้อมออกรถทันที

“หมอด้า “ผมโทรหาน้องชายผม

“พี่ดิม อยู่ไหนอะ”น้องหมอด้าถามผม

“กำลังจะกลับ แล้วด้าละ “ผมถามหมอด้า

“รอกลับบ้านอยู่ รถพี่ดรีม น๊อค ไม่รู้จะซ้อมได้ไหม “หมอด้าพูด

“อ้าว รถมันเสียอีกแล้วเหรอ ให้มันซื้อใหม่เลย ไอ้ง๊กนี้ เออ พี่คงจะไปถึงอีกชั่วโมงครึ้ง พี่ไปรับแล้วกัน “ผมพูดกับหมอด้า

“ดีเลยพี่ดิม ด้ารอนะ “หมอด้าพูด

“งั้นแค่นี้นะหมอด้าพี่ขับรถอยู่ “ผมพูดและวางสายทันทีผมขับรถต่อไปเพื่อนจะได้ไปรับน้องกลับบ้าน  เส้นทางที่ผมกลับมันขึ้นมอเตอร์เวย์เลยขับไปถึงได้รวดเร็วไม่ช้ามาก คืนนี้นอนกอดหลานๆ ไปไม่กี่วันแต่ก็คิดถึง เอาลูกสาวมานอนด้วยดีกว่า ไม่ใช่ลูกสาวหรอกครับ น้องมันแต่พวกผมทะนอมราวกับหลานสาวเลยดีกว่า
***********************************************************************************
           * พี่โดม*
       ผมนอนกอดปู จนผมหลับไป  เมื่อคืนผมไม่ได้บอกปูหรอกครับว่าแม่เขาเสียชีวิตแล้ว ผมว่าจะบอกตอนเช้าและพาเขาไปหาแม่ของเขา แต่คงเป็นการไปหาที่อาจจะทำให้อีกคนใจสลายเพราะว่าคนที่เขาไปหาไม่มีลมหายใจอยู่แล้ว เมื่อคืนผมกับปูคุยถึงเรื่องวัยเด็ก มีทั้งสุขและทุกข์ผมนี้ยิ่งสงสารปูมากขึ้น  ผมคุยกันจนดึกมากและผมคงผล่อยหลับไป แต่ผมจำได้ว่าผมกอดเขาไว้ตลอด เนื้อตัวนี้นิ่มไปหมด ขอละเมอหอมหน่อยแล้วกัน

“เห้ยย”ผมรู้สึกว่ามันไม่เหมือนกอดคนเลย ผมเลยลืมตา ผมก็พบว่าที่ผมกอดนะไม่ใช่ปูแต่เป็นหมอนข้าง ผมรีบเปิดไฟหัวเตียงทันที ไม่มีน้องปูแล้ว น้องปูหาไปไหน ผมรีบลุกขึ้น ผมรีบหาชุดวอร์มสวมทันที  และรีบออกมาจากห้องนอนเปิดไฟดูก็ไม่มีเลย ห้องนั่งเล่น ห้องครัว น้องปูหายไป อย่าบอกนะว่าลงไปข้างล่าง ผมรีบออกจากห้องและ รีบตรงไปที่ลิฟท์และกดลิฟท์

“ปั๊กๆๆๆ”รัวเลยผมใจร้อนมาก ลิฟท์อันหนึ่งกำลังขึ้นมาจากชั้น 1 และอีกอันกำละจะขึ้นมากจากชั้น2 อีกด้วย ไม่ทันแน่เลยผมรีบวิ่งลงไปทันที ตักห้องพักแพทย์และพยาบาลจะแยกกัน ตึกผมมีทั้งหมด เก้าชั้น ผมวิ่งลงมาถึงทางเชื่อมชั้นที้สอง ผมวิ่งไปทางเชื่อมและรีบกดลิฟท์ขึ้นไปห้องที่แม่ปูเคยพักอยู่ ผมขอให้เจอปูทีเถอะ ผมรีบวิ่งไปที่เคาเตอร์พยาบาล

“ขอโทษนะครับ ลูกชายคนไข้  ห้อง309 เขาเข้ามาสอบถามเกี่ยวกับแม่เขาหรือเปล่าครับ”ผมถามพยาบาลและเจ้าหน้าที่ แต่ละคนมองหน้ากันและ

“ไม่มีเลยนะค่ะคุณหมอโดม และตอนนี้เรากำลังทำความสะอาดห้องคนไข้เพราะว่าเพรุ่งนี้มีคนเข้ามาแอดมิดค่ะ”พยาบาลที่อยู่เวรดึกบอกผม ผมเลยเดินเข้าไปเพื่อสอบถามคนที่ทำความสะอาดอีกทีให้แน่ใจ

“ขอโทษนะครับ”ผมเปิดประตูเข้าไป ก็เจอเจ้าหน้าที่ สามสี่คนกำลังช่วยกันทำความสะอาดห้องและเตียงนอน เปลี่ยนทุกอย่างใหม่หมดเพื่อรอคนไข้ที่จะมาใหม่

“ค่ะคุณหมอโดม”เจ้าหน้าที่อีกคนรู้จักผม

“น้องที่เป็นลูกชายคนไข้ที่เสียชีวิตวันนั้เขาเข้ามาในห้องนี้หรือเปล่าครับ”ผมถามเจ้าหน้าทื ผมดูแล้วคงทำความสะอาดกันนานแล้วเพราะใกล้จะเสร็จแล้ว

“ไม่มีนะค่ะ ไม่มีใครเข้ามาถามอะไรเลยค่ะ”เจ้าหน้าที่ตอบผม ผมก็พยักหน้า เราคงคิดมากไปเอง ปูคงลงไปหาซื้ออะไรทานก็มีเซเว่นอยู่ด้านล่างนิ ผมรีบกดโทรศัพท์หาปู เออ ทำไมเราไม่กดโทรถามตั้งแต่แรก ผมกดและรอสายแต่ปูก็ไม่รับสาย

“ผมขอโทรศัพท์ โทรขึ้นห้องแพทย์หน่อยครับ”ผมเดินไปที่หน้าเคาเตอร์อีกครั้งและขอต่อสายขึ้นห้องพักแพทย์แต่ก็ไม่มีใครรับสายอยู่ดี หรือว่าปูกำลังขึ้นไป ผมมองนาฬิกาตอนนั้ก็เกือบ สี่ทุ่มกว่าแล้วนะ ผมก็รีบขึ้นห้องพักผมดีกว่า ใจผมเต้นเร็วมาก ผมขอว่าอย่าให้ปูทำอะไรเลยนะ
*******************************************************************
พี่ดิม
        ผมขับรถกลับมาถึงโรงพยาบาลพ่อผมแล้ว ผมก็โทรหาหมอด้าให้ลงมาเลยผมมารอรับแล้ว นี้ยังไม่เปลี่ยนชุดเครื่องแบบเลยนะ มาเต็มยศเลยแหละวันนี้ ผมยืนรออยู่จน หมอด้าและไอ้เจ้าหมอดรีมเดินลงมา

“พี่ดิมดีครับ”หมอด้าพูดและเดินเข้ามากอดผมทันที

“ด้านี้พีไปกี่วันเอง คิดถึงหนักกว่าหลานอีกนะด้า”ผมพูดกับน้องชายคนที่สี่ผม จะเรียกน้องสาวดีไหมนะ

“แม้ที่พีไปมั้งไม่เห็นกอดแบบนี้เลยนะหมอด้า”ไอ้หมอดรีมน้องชายผม

“พี่ดรีมแทบจะไม่เคยไปไหนเลย “หมอด้าพูด ทำปาเหมือนหลานเลยนะผมว่า เอ๊ะ!   ผมว่าหลานทำเหมือนด้ามากกว่า  ฮาๆ

“เอาละขึ้นรถ และได้ดรีมรถมรึงไม่ต้องซ้อมแล้วขายไปเลยซื้อรถใหม่  “ผมบ่นไอ้น้องชายคนที่สองของผมทันที

“ไม่ต้องซื้อแล้วมั้ง พี่ดิมกลับมาแล้ว ดรีมก็จะกลับพร้อมพี่ทุกวัน ดีไหมหมอด้า “ไอ้เจ้าดรีมพูด ผมกลังจะขึ้นขึ้นรถ หมอด้าก็ขนของพวกนมและอาหารเสริมให้หลานๆผม ผมเหลือมองไปที่ระเบียงห้องพักผมพวกผม ผมเห็นมีใครสักคนออกมายืนและกำลังปืน

“ใครอยู่บนห้องพัก ของเราวะดรีม”ผมถามไอ้เจ้าดรีมน้องชายผม

“จะใครก็น้องปูไงพี่ และไอ้โดมพี่ไม่กลับบ้าน มันติดชดปู พี่”ไอ้ดรีมพูดผมหันไปมองน้องปูนี้

“แฟนไอ้อะไรนะ เพื่อนไอ้ดิวอะ”ผมลืมชื่อมัน เพื่อนของได้ดิวพามาบ้านครั้งหนึ่ง

“ไอ้เดี่ยวพี่ เป็นมากกว่าแฟนแล้ว แต่น้องพี่นะ มากกว่าแฟนทำแทนกันไม่ได้”ไอ้ดรีมมันพูด ผมนี้อยากจะบ้าตายคนโสดมีล้นประเทศ ทำไมไม่ไปจีบนะน้องผม

“เออ แล้วเขาออกมายืนที่ระเบียงทำไมวะ ไม่ใช่ยืนที่ระเบียงธรรมดาจะปืนออกมาที่นอกระเบียงด้วยวะ”ผมพูดและเอามือมาป้องมองให้ชัดชัด

“แม่น้องเขาเสียชีวิตวันนี้ นี้คงออกมาดูดาว นะพี่ดิม”ไอ้ดรีมพูดผมพยักหน้า

“น้องเขาสายตาสั้นไปหรือว่ายังไง ออกมาดูนอกระเบียงแล้วนั้นนะ “ผมพูดเอามือท้าวซะเอวยืนมอง

“พี่ดรีม ด้าว่าต่อให้สายตาปกติ ก็คงมองไปไม่ได้ชัดไปกว่ากันหรอกครับ “หมอด้าพูด อีกคน

“ไหนอะ”ไอ้ดรีมและผมสามคนออกมายืน ช่วยกันมอง เอามือป้องมองกันใหญ่

“ดิฉันว่าไม่ได้ดดาวแล้วแหละค่ะคุณ”ผมก็มอง เออ มีเพิ่มมาตอนไหน  มาจากไหนเนี๊ยะป้า ตอนนี้ผมมีกันสี่คนช่วยกันมอง แต่พอป้าเขาพูดเช่นนั้นผมสามคนมองป้าและมองกลับขึ้นไป

“กระโดดตึกแล้วมั้งค่ะ”อ้อ น้องเขาจะกระโดดตึกนั้นเอง

“อ้อ”ผมสามคน เฮ้ยย คนจะกระโดดตึกเหรอ เพิ่งรู้สึก

“ฮะ กระโดดตึก ไม่น่ะ พี่ดิม และถ้าน้องเขากระโดดลงมา ใครจะกล้านอนห้องนั้น เวรแล้ว ไม่ ไม่ ไม่””ไอ้ดรีมที่ร้องเดินวนไปมาก ยกมือเหมือนประมาณว่าทำไม ทำไม ผมก็ทำไมมันถึงได้แต๋วแตกแบบนี้

“แล้วเราจะทำยังไงดีละพี่ดิม นั้นน้องเขาออกมาขนาดนั้นแล้วอะ ทำไงดี  ทำไงดี ทำไงดี “อีกคนแล้ว หมอด้าของผม

“หยุด! หยุด ปรี้ด ปร้าด แต๋วแตกกันและมาคิดว่าจะทำยังไง! ดีกว่าไหม น้องหมดดรีมและน้องหมอด้า  “ผมบอกให้สองคนหยุดเดินสวนสนามซะที

“หมอด้าไปบอกให้เขาเอาที่นอนลมยางมาเป่าเลยและไอ้ดรีมขึ้นไปกับพี่ ช่วยขนอุปกรณ์ด้วย กรูได้ใช่และวันนี้ “ผมพูดและขนพวก เชือกที่ใช้โรยตัวผมมีติดไว้ที่รถเพื่อฉุกเฉินยังไม่ค่อยได้ใช้ ส่วนใหญ่ใช้ของที่ค่ายทหารเตรียมไป ผมพากันขึ้นไป

“ไอ้โดม มรึงอยู่ไหน แล้วทำไมมรึงปล่อยน้องน่ารักให้ออกไปที่ระเบียง เออ ออกไปเตรียมจะกระโดมปริงบอร์ดและคงปืนเกลียวก่อนลงมาโหม่งพื้นมั้งครับ ไอ้นี้ดูแลแบบนี้ที่หลังมรึงให้กรูดูเอง  รีบไปเลยมรึง “ไอ้เจ้าหมอดรีมผมโทรหาไอ้โดมและผมวิ่งพร้อมขึ้นลิฟท์ตอนนี้ผมได้ยินเจ้าหน้าที่วิ่งกันวุ่นวายเพื่อไปรอรับน้องน่ารัก ผมต้องขึ้นไปห้องที่อยู่ด้านล้างห้องพักผมชั้นที่ แปดและรีบไปที่ห้องหมายเลขตรงกับห้องของพวกผมแต่คนละชั้นกัน

“ดรีม มีกุลแจห้องนี้ไหมวะ”ผมถามไอ้ดรีม เพราะว่าห้องนี้เตรียมจะทำให้น้องๆผมที่จะเข้ามาเอ็กเทรนกัน

“ไม่มีอะ ดรีมจะเอามาทำไม ไม่ได้นอนห้องนี้อยู่แล้ว”ไอ้ดรีมมันพูดได้น่าให้ของสมน้ำหน้าคุณมาก

“เออ งั้นดรีมไปขอกุลแจสำรองนะ”ไอ้ดรีมไปพูด และผมดึงมันไว้ไปแล้วกลับมาจะทันไหม ผมก็หยิบปืนจากซองที่เหน็บไว้ข้างลำตัวออกมาและ

“ปัง”จบเปิดได้เลยไอ้ดรีมยืนมองอาป้างค้าง

“พี่ดิมทำลายข้าวของพ่อทำไมอะ”ไอ้ดรีม ผมอยากถามว่าใครส่งมันมาเกิดต่อจากผมเนี๊ยะ

“แล้วจะให้เปิดเข้าไปยังไง มรึงเขียนรายงานด้วย กรูเขียนไม่เก่ง ยิงเป็นอย่างเดียว โอนะ ไอ้ป๊อดเอ้ย! ไปเข้าไป”ผมเข้ามาได้ก็ต่ออุปกรณ์ เออ คิดว่า ยึดกับเตียงดีกว่าเตียงไม้ค้อนข้างหนักมาก

“ดรีมออกไปชวนน้องเขาคุยก่อนดิมรึง”ผมบอกไอ้ดรีมและผมกำลังต่ออุปกรณ์เพื่อจะยึดตัวผมไว้ และจะได้พาน้องเขาลงอย่างปลอดภัยเพื่อจะได้หอมสักฟ๊อด หรือมากกว่านั้นแล้วแต่น้องจะพิจารณา

“จะให้ออกไปคุยอะไรอะ “ไอ้ดรีมถามผม

“คุยอะไรก็ได้ ดินฟ้าอากาศ หรือ เรื่องละคร แต่อย่าชวนคุยละครดราม่านะมรึง ห้ามคุยการเมืองเพื่อว่ามรึงชวนเขาสนทนาไม่ใช่พรรคที่น้องเขาชอบ และน้องเขาจะเฮิร์ทหนักกว่าเดิม ออกไปชวนให้น้องเขาผ่อนคลายไม่ใช่เพิ่มความเครียดให้น้องเขานะมรึง”ผมพูดและไอ้เจ้าดรีมกำลังปืนออกไปผมก็ต่อนั้นต่อนี้

“เว้ยย สูง”นั้นไงไอ้นี้ผมลืมไปว่ามันกลัวความสูง

“งั้นเข้ามาไอ้ดรีม มาต่ออุปกรณ์ให้พี่ ไอ้นี้ป๊อดได้อีก” ผมก็ออกมาและปล่อยให้น้องผมงมหาว่าต่อยังไง มันน่าจะมีเซ้นบ้างนะผมว่าค่อยๆปืนขึ้นไป 

“ปูอย่า อย่าทำแบบนั้น”ผมได้ยินเสียงไอ้น้องโดมผมแล้ว มันเข้ามาแล้ว

“พี่โดมปูขอบคุณทุกอย่างที่พี่ทำให้ผม แต่ผมอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีแม่”น้องปู

“อยู่ได้ ปูยังมี ..... พี่  มีดิว แอ้ และเดี่ยว..... แฟนปู”ไอ้โดมมันพูดกับน้องปู ผมก็เลยปืนลงมาเห็นไอ้น้องดรีมงมต่อนั้นต่อนี้ให้ผมจะรอดไหมเนี๊ยะ

“พี่ดิมอันนี้ต่อไปไหนอะ”นั้นไง เวรกรรมของผม

“อันนี้สอดเข้าอันนี้ และอันนั้นสอดเข้าอันนี้และอีกอันด้วย อย่าลืมนะมรึง”ผมบอกน้องชายผม

“พี่โดม ปู รักพี่ชายที่แสนดี”ผมได้ยินบอกรักแต่ไม่ชัดมาก ผมเงยหน้ามองขึ้นไป เวรแล้วน้องดื้งพสุธาแล้ว ผมก็ ไม่รอแล้วกระโดด และคว้าไว้ทันเพราะเล็งอยู่นานมาก ผมรับน้องเขาได้กลางอากาศเลย เท่มาก ผมรู้ไม่ต้องชม ฮาๆ และกำลังดิ่งลงไป

“พี่ดิมแล้วเชือกอีกอันละไม่เอาเหรอ”ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมอง ผมกอดร่างปูอยู่ เห้ย เส้นสำคัญมันไม่ใส่ให้ผมงามเลยผมดีนะที่มีสำรองผมเลย หยิบปืนที่ยิงไปแล้วมันจะมีเหมือนสมอปักทะลุปูน และกางออกเป็น เหมือนตาข่าย

“ปัก  ปัก ปัก ปัก “สี่จุดและตาข่ายก็กลางออก  ร่างผมก็หล่นลงที่ตาข่ายพอดี แต่ที่แน่แน่พ่อคงซ้อมเพียบเลย ประตู แถมด้วยตึกที่ผมยิงสมอไปปักไว้  ตอนนี้น้องปูสลบอยู่บนอกของหมอดิมแล้ว ผมก็พลิกร่างผมและ ดูแล้วไม่สูงมาก ผมเลยเอาเชือกที่มากับตัวผูกไว้กับ ตาข่ายและค่อยๆหย่อนตัวเองที่มีน้องปูลงไปด้วย ทันทีที่ผมลงถึงพื้น ก็มีเจ้าหน้าที่มารอรับ
**********************************************************************
หมอโดม
     ผมได้รับโทรศัพท์จากพี่ดรีมผมรีบวิ่งกลับขึ้นห้องทันที ที่พี่ดรีมบอกว่าน้องปูจะออกไปกระโดดตึกห้องพักพวกผมไม่ได้ห่วงห้องพักจะนอนกันไม่ได้ผมหวงปูมากกว่าผมต้องห้ามเขา ผมรีบวิ่งให้เร็วที่สุดจนขึ้นมาและผมก็พยายามห้ามปู ผมเกลี้ยกล่อมปูสาระพัดแต่ไม่เป็นผลน้องปูกระโดดลงไปแล้ว

“ปู  “ผมทรุดเลย ผมดูแลเขาไม่ได้ น้าเทียมผมขอโทษ ผมพูดในใจ แต่

“เฮ้”ผมได้ยินเสียงเฮ แต่คนกระโดดลงไปทำไมเขาเฮกัน ผมก็ชะโงกหัวไปมอง เห็น มีตาข่ายกางออก  พี่ดิม พี่ดิมรับน้องปูไว้ได้ ผมรีบวิ่งลงมาและพี่ดิมก็เอาร่างน้องปูลงมาแล้วเจ้าหน้าที่รับและวางร่างปูไว้ที่เปลคนไข้แต่ผมเข้าไปอุ้มและผมพยักหน้าผมจะดูแลเอง ผมอุ้มน้องปูขึ้นห้อง ผมดูแล้วปูแค่สลบไป พี่ดิมยังให้สำภาษญ์กับนักข่าวอยู่

“พี่โดม “น้องหมอด้า เรียกผมและกดลิฟท์ให้ผม ผมเอามือลูปใบหน้าน้องปู

“ปู ทำแบบนั้นทำไมปู “ผมพูดกับปูที่ไม่ได้สติแล้วเพราะว่าปูสลบไปแล้ว

“พี่โดม ปูแค่สลบไปนะพี่โดม”หมอด้าพูดตอนนี้ลิฟท์พาผมขึ้นมาที่ห้องพักผมไม่อยากให้เขาพาปูไปพักที่ห้องคนไข้และคงจะเป็นที่สนทนากันว่าปูจะกระโดดตึกอีก ผมอุ้มร่างปูและวางลงที่เตียง

“เออ รีบมากรูเพิ่งช่วยไว้ได้ น้องเขาจะเล่นบันจี้จัมมั้งไอ้ดิว นี้ไอ้พระเอก พระเอกใช่ไหมวะ เออ ไม่ใช่วะ ไอ้ดรีมพี่มรึงบอก อ้อ ตัวรอง ไม่ใช่อีก ตัวประกอบ หนักกว่าตัวรองอีก  ไอ้โดมมันดูแลอยู่ เออ เจอกัน แต่พี่คงกลับก่อนวะ อืมม เจอกันที่บ้านพรุ่งนี้จะรีบไปดูแลหลานเพราะพ่อกำลังจะมา แค่นี้ไอ้ดิว บาย “พี่ดิมนั้นเอง ผมกุมมือปูไว้ พี่ดรีมรีบเอาที่ฟังปอดเข้ามาและหมอด้ากำลังวัดความดันโลหิต พี่ดิมก็หยิบไฟฉายส่องดูม่านตา

“ทุกอย่างปกติ กรูหวังว่ามรึงจะดูแลน้องเขาดีดีไม่ปล่อยให้ออกไปกระโดดอีก กรูคงมาไม่ทันแล้วละไอ้โดมรอบนี้”พี่ดิมพูดผมพยักหน้า ผมกุมมือน้องปูไว้

“ไหน ไหนพี่  อยู่ห้องนั้นเหรอพี่”เสียงไอ้ดิวนั้นเองและตอนนี้ไอ้เดี่ยวมันวิ่งมาและเข้ามาหาปู มันกอดปู ผมก็ต้องถอยหลังออกมาทันที  ผมคงได้แค่คนดูแล้วละ

“งามไส้ แล้วพระเอกตัวจริงมาแล้ว”พี่ดรีมพูด

“ปู ปู”เดี่ยวมันเรียกปู ปูลืมตาขึ้นพอดี

“ทุกทีเลย ทีพระเอกอยู่ใกล้ๆ นายเอก นางเอกไม่ค่อยจะรู้สึกพอตัวโกงเข้ามาปุ๊ป  รู้สึกตัวทุกทีและไอ้ตัวโกงก็เอาความดีความชอบไปแทน เหมือนละครหลังข่าวเลยมรึงว่าไหม”พี่ดิมพูดและหันมามองทุกคน  ผมก็ได้แต่ยืนมอง ปูกอดไอ้เดี่ยว ผมหันไปเจอไอ้ดิวและแอ้

“ไปโดม “พี่ดิมเรียกผม ผมก็ต้องหันหลังออกทันที  ผมเดินออกมาที่นั่งเล่น  พี่ดิม พี่ดรีมที่ยืนมองผม ผมนั่งลงเอามือมาประสานกัน

“โดม “พี่ดิมนั่งลงข้างๆผม ผมหันไปมองพี่ชาบ พี่ดิมก็กอดไหล่ผม

“มรึงทำดีที่สุดแล้วโดม “พี่ดิมพูดกับผม ผมพยักหน้า ว่าผมคงทำได้แค่ดูแลเขา 

“ไปเรียนซะ กรูรู้มรึงทนไม่ได้หรอก ที่เห็นแบบนี้ ไปเรียนซะดีกว่า และพ่อเครียดนะมรึง ถึงพ่อไม่พูดก็เถอะโดม” พี่ดิมพูดผมพยักหน้าผมรู้ว่าพ่อกังวลกลัวผมจะไม่ไปศึกษาต่อ  ผมเดินออกจากห้องเห็นพ่อคุยกับไอ้ดิวและแอ้อยู่ ดิวมันอุ้มน้องมีนและแอ้อุ้มมิ้น พ่อผมเอาสองคนมาด้วย

“ดิม กลับไปช่วยเดย์มันดูหลานไป คนเดียวเอาไม่อยู่หรอกและพาน้องๆกลับด้วย “พ่อผมพูด ดิวและแอ้พาลูกเข้าห้อง

“พ่อ “ผมเรียกพ่อที่จะเข้าไปดูปูอีกห้องหนึ่ง

“โดมพร้อมแล้วพ่อ “ผมพูดกับพ่อ ผมไม่ได้ให้คำตอบที่แน่นอนกับพ่อสักที

“ไปเรียนซะโดม และปูนะพ่อจะดูแลแทนให้ ไม่ว่าเขาจะให้ลูกพ่อดูแลแบบไหน พ่อก็จะดูแลให้ดีที่สุด เหมือนที่ลูกทำ”พ่อพูดผมเดินเข้าไปผมกราบพ่อ ผมทำให้พ่อต้องมาแก้ปัญหาให้ 

“พ่อโดมขอโทษ โดมรู้ว่าพ่อกังวลกลัวโดมไม่ไป”ผมพูด

“อืมม ก็มี่บ้าง รู้ว่าทุกคนพอมีความรักก็อยากจะดูแลมัน แต่นี้มันก็อนาคตนะโดม พอกลับมาแล้วค่อยมาดูแลเขาต่อถ้าเขายังรอนะ “พ่อพูดผมเงยหน้ามองพ่อ

“ พ่อจะส่งอิเมลหาเขาทันที พ่อคิดว่าคงไม่เกินอาทิตย์หน้าโดม พ่ออยากให้โดมไป เป็นหมอที่นั้นก่อน จะได้คุ้นเคยกับคนไข้ที่นั้น “พ่อผมและพ่อก็เดินเข้าห้องไปดูอาการน้องปู

“ไปกลับบ้านไอ้โดม “พี่ดรีมกอดคอผม

“ไม่มีใครรักพี่โดม ด้าก็ยังรักพี่โดมนะ”หมอด้า ผมหันม เอามือลูปหัว แม้จะห่างกันแค่ปีเดียวเอง ผมคงจะขอแค่ดูแลเขาส่งให้เขาได้เรียน ตามที่ผมสัญญากับน้าเทียมใจเอาไว้ ผมกลับพร้อมพี่ดิม พี่ดรีมและหมอด้า เพราะห้องพักนั้นผมให้เดี่ยวและปูเขาอยู่ ผมคงทนดูไม่ได้จริงๆ อย่างที่พี่ดิมพูดนั้นแหละ ใครจะทนได้ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะครับ แต่ผมคงทำอะไรไม่ได้ ผมมาที่หลังไอ้เดี่ยว แถมผมต้องไปเรียนเพิ่มเติมอีกด้วย

[boonpa]

  พี่โดมจะไปแล้ว

[PFlove]

พี่อ้น  หลังจากที่ไอ้ดิมมันมาส่งผมที่คอนโดของผม มันก็รีบกลับไปค่ายทหารทันที มันต้องรีบกลับไปเอาใจหลานผมแน่นอน คิดแล้วต่อมอิจฉามันพลุกพล้านไปหมด ผมต้องจัดการทวงสิทธิ์ในการเอาใจหลานคืนมาให้ได้แต่วันนี้ไม่มาไม่ได้ ดูซินอนรออยู่บนเตียงขนาดนี้ไม่มา คงไปวันที่ค่ายฯ ค่ายแตกแน่งานนี้ จะใครน้องซอ น้องเรียกว่าตัวจริงไหม เกือบแหละแต่ร้ายกาจกว่าตัวจริงผมเยอะ ตัวจริงของผมอยู่เมืองนอก ใกล้จะจบแล้วจะกลับมาเมืองไทยแล้วแถมตัวจริงของผมนี้ผมได้มาจากการไปล้วงคองูเห่าตัวพ่อมา ไว้พอกลับมาแล้วผมค่อยเปิดเผยแล้วกันนะครับท่านผู้ชม เชื่อผมเถอะ รักผมนี้วุ่นวายไม่ต่างกับน้องๆรักกัน ฮาๆ

   “พี่อ้น “คนที่นอนหัวหนุนไหล่ผม ถูไถไปมานี้จะเอาอีกแล้วเหรอเมื่อคืนจัดไป 3 ดอกแล้วนะ ผมลืมตามอง ก้มมองคนที่นอนหนุนผมอยู่ น้องซอ ผมเปือยเปล่ากันทั้งคู่

“ขอบคุณนะครับ เมื่อคืนแซ่บ!มาก “น้องซอ

“เยส ไอ แอม”ผมพูด ผมพูดและเหลือบมองเวลา นี้เกือบ เจ็ดโมงเช้าเองเหรอ เออ นัดรับรถตอนเก้าโมงเช้าและนัดไอ้ดิมไว้สิบโมงเช้า ผมเอื้อมมือไปคว้ารีโมทและเปิดทีวีจอใหญ่ในห้องนอนคอนโดหรูใจกลางกรุง คอนโดแบบห้องสูท มีครบทุกอย่างน้องๆผมยังชอบมานอน คอนโดผมมีสองห้องนอน ห้องนอนซอและผมและอีกห้อง น้องผมส่วนมากไอ้เอสจะมานอน ห้องครัว ห้องรับแขก มีสระว่ายน้ำชั้นบนสุด

“สวัสดี ประภาวดีรายงานข่าววันนี้  เกิดเหตุคนจะกระโดดตึกหวังฆ่าตัวตาย เหตุเกิดขึ้นในค่ายXXXXXX เป็นชายหนุ่มอายุ 16ปี คาดว่าจะเสียใจจากการจากไปของมารดา บร้าๆๆ” ผมฟังข่าว นี้มันโรงพยาบาลในค่ายลุงผมนี้ต้องแซวไอ้หมอดิมซะหน่อย

“เรามาสัมภาษโร่สุดหล่อกันหน่อยนะค่ะ แถมตอนนี้ได้คะแนนโหวตจากบรรดาสาวๆและหนุ่มๆ ว่าเป็นแพทย์ทหารที่หล่อและหุ่นเซ็กซี่แห่งปีด้วยนะค่ะ คุณหมอดิมค่ะ “ผมถึงกับวางมือถือไอ้ดิมมันออกทีวี มันเป็นฮีโร และระหว่างที่สำภาษญ์ มีโชว์ช๊อตเด็ดที่มันกระโดดรับน้องที่จะกระโดดตึกราวกับว่ามันเป็นสไปเดอร์แมน ไม่จริง ต่อมอิจฉาทำงานหนักมาก

“ไอ้หมอดิมมมมม”ผมร้องออกมา ซอกระดกตัวลุกขึ้นและดูที่จอทีวี

“พี่ดิมสุดหล่อนี้ครับพี่อ้น”น้องซอ

“พี่ว่าจะจัดก่อนออกไปสักดอก พอเลยชมมันว่ามันหล่อ”ผมพูดทำหน้างอน ที่บ้านคนเขียนเรียกอิจฉาค่ะ ฮาๆ

“แม้พี่อ้นนะทั้งหล่อทั้งแซ่บ”ซอไถผมที่แผ่นออก ผมหยิบมือถือมาและกดหาไปหาไอ้หมอดิมมันออกทีวีไม่มีชวนกรูสักคำ สาด

“ฮัลโล อ้นมรึงเป็นบ้าอะไร นอนไม่หลับเหรอ โทรหากรูแต่เช้าตรู”เสียงไอ้ดิมมันดังกรอกหูตามสายผม

“ไอ้ดิม มรึง  มรึง  มรึงทำได้ไง โดยไม่มีพระเอกตัวจริงอย่างกรู))))))”ผมกรอกเสียงไปใส่หูมัน ป่านนี้มันคงเอามือถอออกจากหูแล้งมั้ง ฮาๆ

“ดูข่าวแล้วอะดิ ฮาๆ คนมันหล่อและเท่ เอาอะไรมาฉุดก็ไม่อยู่ ฮาๆ”ดูมันพูด

“ลุงดิมตื่นแล้ว ลุงดิมเท่มากที่สุด “เสียงหลานชมมัน  อื้ยยยยยย ทนไม่ได้

“ลุงดิมเหมือนสไปเดอร์แมนเลย ไอชอบ”หลานชมอีกแล้ว

“ลุงดิมหล่อมากที่สุด โอ้ ชอบ “มาริโอ้ คนที่ผมกวนตรีนไปวันก่อนถึงจะกวนผมบ้างอะไรบ้างแต่ก็หลาน ต่อมอยากได้คำชมจากหลานทำงานพลุกพล้านแล้วตอนนนี้

“ฟ๊อด! ใช่แล้วลูก ไม่ต้องชมมาก ลุงรู้ลูก! ”ดูมันพูดให้ผมได้ยินแน่นอน  อื้ยยย อยากไปเตะมันตอนนี้แล้ววววว

“ไอ้ดิม กรูฝากไว้ก่อนและมรึงไม่ต้องกลัว เพราะว่าไม่นานนี้กรูจะตีตื้นขึ้นมาแซงหน้ามรึง ไอ้หมอหมาดิม”ผมพูดและกดวางสายทันที มันอิจฉา มันได้คำชมจากหลานๆ   ไม่นานนี้แหละมรึง ต้องไปทวงสิทธิ์ในการเล่นกับหลานคืน ไอ้หมอหมาดิม ขอเวลาคิดแผนการก่อน แผนการก่อการ(ไม่)ร้าย ของอ้น

“พี่อ้นเป็นอะไรอะ นอยด์เหรอ ไม่เห็นต้องนอยด์เลยพี่อ้นนะเป็นฮีโรของซอและพี่ต้าก็พอแล้ว โดยเฉพาะพี่ต้า “น้องซอพูด

“ห้ามไปเป็นฮีโร่ให้ใคร))))))))))))))”อันนี้ดังมาก เหมือนมีโทรโขงงงงงงงเลย ผมต้องแคะหูเอาออกบ้างอะไรบ้าง

“จร๊าน้องซอ พี่ไม่เป็นฮีโร่ให้ใครนอกจาก หวานใจพี่ สองคนก็ผลิตน้ำไม่ทันแล้ว ดีนะที่อีกคน ยังยุงกับการเรียน แต่ เอ๊ะ หรือยุงกับอะไรวะ ไม่เห็นกลับซะที จะให้จบดอกเตอร์หรือไงก็ไม่รู้”ผมพูดน้ำเสียงนอยด์

“แม้ พี่ต้าเขาตั้งเรียนนี้ ไม่นานหรอกนะ พี่ต้าสั่ง ให้จับตาดูพี่อ้นไว้ ห้าม ไปมี กิ๊ก กัก และกุ๊ก กับใครทั้งนั้น”น้องซอพูด

“จร๊าซอ แต่พี่ต้องเตรียมตัววันนี้กิจกรรมเยอะมาก”ผมลุกขึ้น ตัวเปล่าๆ ไม่แคร์สายตาคนที่นอนอยู่บนเตียงสักนิด

“แม้ก่อนไป ขอสักยกก็ดีนะ”มีส่งน้ำเสียงอ้อนวอนให้ ผมหันมา ชี้ในห้องน้ำเลย ซอก็รีบลุกออกจากเตียงนอน ทั้นที ขอมาอ้นจัดให้และก็เกิดศึกสงครามขึ้นในห้องน้ำอาวุธที่ใช้ไม่มีอะไรมาก ปืนไรเฟิลไม่ต้อง หรือรถถังประจันบานก็ไม่เอา แม้กระทั้งมิสไซล์พี่อ้นก็ไม่เอา ใช่แค่ปืนกระบอกยาวที่พ่อให้มาพกไว้ตั้งแต่เกิดก็เพียงพอ แค่นี้ก็ดังสะนั้นไปทั้งห้องน้ำแล้วครับ ห้องข้างเคียงมันคงด่าบ้างอะไรบ้างแหละครับ ฮาๆ 

“พี่อ้น ไข่ลวก”น้องซอเตรียมไข่ลวกไว้ให้เพราะรู้ว่าเสียพลังงานไปเยอะเลย ฮาๆ ผมก็นั่งทานไข่ลวกกับกาแฟร้อนและขนมปังปิ้ง ซอนะดูแลผมดีมาก แต่เหลือบไปเห็นอีกชุด ของใครละ

“เออ ซอ ของใครอะ ของซอเหรอ”ผมถามซอ

“ไม่ใช่แน่นอน พี่อ้นซอไม่ทานกาแฟ “น้องซอพูดผมก็มองชุดอาหารเช้าว่านี้ของใครกัน

“อ้อ พี่เอสนะพี่อ้น “ซอบอกผมและ

“พี่เอส อาหารเช้าได้แล้ว ออกมาทานได้แล้ว”พร้อมกับตะโกนเรียกไอ้เอส มันมานอนตอนไหน

“เสร็จแล้วหรอจร๊าน้องซอ พี่อ้นดีครับพี่ นี้ผมเพิ่งจะได้นอนไปตอนเช้ามึดนี้เองนะ “ไอ้เอสมันมาด้วยเหรอ ผมก็มอง

“ทำไมอะ มรึงพาเด็กมาเหรอ”ผมถามไอ้เอสน้องชายผม

“พี่นะยิงกันทั้งคืน ...ปั๊กๆๆ “ไอ้เอสมันว่าผมกับซอ ผมเงยหน้ามองซอ ทำหน้าเขินอายด้วยนะ

“ตอนเช้าก็ด้วยแต่ในห้องน้ำพี่เอสเลยไม่ได้ยิน”ซอไปบอกมันทำไม

“จริงดิ พี่พลาดไปได้ยังไง เนี๊ยะ”ไอ้เอส ผมหยิบแผ่นขนมปังปาใส่ไอ้เอสน้องชายผม ผมทานอาหารเช้าพร้อมกัน

“ซอ จะไปกี่โมง”ผมถามซอ วันนี้ซอมี พรีเซน สิ้นค้าซอเป็นพริ้ตตี้ ตัวพ่อ เลยที่เดียว

“ไปเกือบเที่ยงเลยอะพี่อ้น”ซอบอกผม

“เอส ขับรถไปส่งซอและไปรับด้วยนะ “ผมบอกน้องชายผม เอสพยักหน้าผมก็ทานอาหารต่อจนเสร็จไอ้เอสเดินเข้าห้องพักคงไปนอนต่อไอ้นี้ไปอดหลับอดนอนมาจากไหน ผมก็เตรียมตัวเพื่อไปรับรถแล้วไม่ลืมส่งข้อความหาไอ้หมอหมาดิมว่าอย่าลืมชุดผมและผมจะเอาลิมโบกินี่ไปล้อตาล้อใจมันฮาๆ

“พีไปนะซอ พี่ต้องไป ถอยรถใหม่ พรุ่งนี้พี่จะพาไปแว้นนะจร๊า จ๊วบ”ผมพูดและจูบปากไปที่หนึ่ง

“พี่อ้น”ซอเรียกผมและ

“จ๊วบบบบบบ”นั้นหนักกว่าผมอีกไม่ยอมปล่อยด้วย จะขาดใจตายซะก่อนผม

“อืมมมม ออ  ออ  เอียวอี อาดอาอาด อายย”ผมพูดและถอนปากออก หายใจหอบเลยกรู

“สำหรับซอต้องแบบนี้ต่างหาก พี่อ้น”ซอพูด ผมรีบสูดอากาศเข้าปอดทันทีแทบตาย

“อะไรที่มากไปไม่ดีนะจ๊ะน้องซอ เอาแต่พอดี”ผมพูดและเดินออกเพราะจะได้เวลาไปถอยรถแล้ว รถลูกรักที่พ่อซื้อให้เป็นรางวัล ไม่รู้ว่ารางวัลเรียนจบหรือรางวัล พ่อปลาไหล ที่เพิ่งได้จากนิตยสารชื่อดังก็ไม่รู้ ผมกดลิฟท์และเข้าไปในลิฟท์ทันที ผมไม่ทันได้สังเกตุมีคนอยู่ในลิฟท์กำลังกดเล่นมือถือ นี้ไม่รู้หรือแกล้งสัญญาณไม่ดีเอามากมากในลิฟท์  ผมเหลือบไปมอง

“สวัสดีคับ”เขาทักผมก่อน

“สวัสดีครับ”ผมทักตอบ

“เออ “ผมทำแบบว่าไม่คุ้นหน้าเนอะ แสดงว่าเพิ่งมาอยู่ใหม่  ดูท่าจะหนุ่มออกฟฟิต แถมใส่กางเกงสแลปฟิตมาก

“ผมเพิ่งย้ายมาอยู่ได้สัปดาห์หนึ่งครับ ยินดีที่รู้จักนะครับคุณ…..”นั้นไงหลอกถามชื่อ

“อ้นครับ ผมชื่ออ้นครับ”ผมพูด

“เป็นลูกชายคนโต แถมไฮโซ และที่มีข่าวกับดาราหนุ่มๆหรือเปล่าครับ ดังกว่าดาราชายบางคนที่มีผลงานอีกนะครับ”นั้นจำได้ซะด้วยยึดอก

“ใช่ครับ ผมกล้าทำกล้ารับ”ผมตอบกลับทันที

“เรียกว่าพอคนไหนได้ขึ้น top ten ปุ๊ป ผมส๋อยมาปั๊ป “ผมพูดเสิรมอีกเพื่อความมั่นใจในข่าวที่ออกไป ว่าจริงแท้แน่นอน ผมนะเกย์

“อย่างนี้ซิ ชอบ”โอ้วว ยิ่งมาแบบนี้มีเหรออ้นจะยอมถอย

“มีดีเยอะ อยากรู้ต้องลอง”ผมพูดหันไปหยักคิ้ว

“แน่นอนต้องลอง “อีกคนก็ตอบกับมาตอนนี้ลิฟท์มาถึงชั้นล่างแล้ว และ

“ผมธาวิน ผมเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการนิตยสาร เล่มใหม่ หวังว่าผมจะได้สัมภาษญ์หนุ่มหล่อแห่งปี กับเขาบ้างนะครับ อยากรู้ให้ลึกๆ “นั้นพูดแบบนี้อ้นจัดให้ เอาให้ลึกสุด..ใจไปเลย

“ได้ซิครับผมยินดีเปิด หมดเลย ไว้คุยกันนะครับ เตรียมคำถามไว้เยอะ ๆผมอยากตอบสัก ห้าร้อยข้อเป็นไงครับ”ผมพูดและเดินออกมาพร้อมส่งยิ้มพราวเสน่หาให้สาวๆรีเซฟชั่นคอนโด

“คุณอ้นมาพัก “สาวๆพูดและทำท่ากรี้ดกร้าด

“จะกรี้ดทำไม  เด็กเขานอนรออยู่บนคอนโด ไอ้คนที่เป็นพริตตี้ตัวพ่อนั้นไง และเขาไม่เอาชะนี!!! ”ผู้หญิงอีกคนพูด

“เออ จริงวะ “นั่นแหละใช่เลยคนมันหล่อ พ่อก็รวย เอาอะไรมาเบรคก็ไม่อยู่ ฮาๆ ผมเดินมาและโบกรถแทกซี่ เพื่อตรงไปโชว์รูมรถเพื่อไปรับลูกชายและจะได้ไปอวดไอ้ดิมมันฮาๆ ไม่กี่นาทีแทกซี่ก็มาส่งผมที่โชว์รูปผมรีบเดินเข้าไปทันที

“สวัสดีค่ะ วันนี้มาติดต่อเรื่องอะไรค่ะ”พนักงานต้อนรับ สวมชุดกระโปรงแซกสั้นได้ใจมาแถมเธอยังก้มลงโชวสองเต้ากลมกึ่งให้ดูเป็นขวัญตาแต่อ้นชอบแบนจร๊า เลยหันไปมองรถแทนดีกว่าเยอะ

“ผมมารับรถนะครับ  ลิมโบกินี่ ของ ร้อยโธศาสตราวุธนะครับ ผมจองไว้ นานแล้วและรถเพิ่งจะมาถึงน่าจะอาทิตย์ที่แล้ว”ผมบอกกับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ก็ค้นข้อมูลในคอมพิวเตอร์ ค้นหาอยู่นั้นแหละจนผมเริ่มหงุดหงิดแล้วนะ

“ถ้าค้นหานานขนาดนี้ผมกลับไปนอนที่บ้านแล้วค่อยกลับมาไหมดีไหมครับ”ผมบอกเจ้าหน้าที่ เธอก็ทำหน้าเหวอ ตกใจ

“จอยส์ พี่จัดการเอง “ผู้ชายดูท่าจะเป็นหัวหน้าเธออีกที เดินเข้ามาและนั่งลงตรงหน้าผม แต่งชุดพอดีเข้ารูป รูปร่างสูงโปรงส่งยิ้มมาให้ผม

“ขอโทษทีนะครับพอดีน้องเขาเพิ่งจะมาบรรจุใหม่ ยังไงผมขอดูแลแทน”ผู้ชายตรงหน้าผมพูด ผมก็พยักหน้า

“ขอชื่อและนามสกุลเจ้าของรถอีกครั้งหนึ่ง นะครับ”

“ผมชื่อร้อยโธศาสตราวุธ แต่ผมไม่แน่ใจว่า ชื่อคนที่จองจะเป็นชื่อพ่อผมหรือเปล่า พันเอกภีมปภพนะครับ”ผมพูดและผู้ชายตรงหน้า ผมดูจากบัตรพนักงาน ชื่อณภัทร 

“ผมชื่อณภัทร หรือเรียกว่า ภัทรก็ได้นะครับ ผมเช็คดูแล้ว รถคุณอยู่ด้านในนะครับประสงค์จะรับวันนี้เลยใช่ไหมครับ”ณภัทรแจ้งกับผมและถามผม

“ครับผม จะรับวันนี้เลย “ผมตอบ

“ได้เลยครับ งั้นผมพาไปดูและเทสรถด้านในเลยน่ะครับ อ้อ รบกวนกรอกข้อมูลในเอกสารอันนี้ให้ผมหน่อยนะครับเพื่อยืนยันว่ามีผู้มารับรถเรียบร้อยแล้วนนะครับ”ณภัทรบอกผม ผมก็กรอกข้อมูลในเอกสาร ผมมองช่องสเตตัส ณภัทรก็มองและยิ้ม

“เออ ผมโสด แต่ไม่ซิง ไม่ทราบว่าให้ทำเครื่องหมายที่ตรงช่องไหนได้ครับ”ผมถามคนตรงหน้าผม คุณภัทรก็มองผมและยิ้มๆ

“ช่องโสดเลยครับ ถือว่าโสด “อ้อ ผมก็พยักหน้า

“แต่ถ้าอยากเปลี่ยนช่องมาเป็น สมรสแล้ว อันนี้ ก็แล้วแต่นะครับ แต่ผมชอบโสด และไม่ผูกผัน “อ้อ ผมยิ่งเข้าใจแจ่มแจ้งเลยที่นี้อ้นฉลาดครับ

“อย่าลืมระบุเบอร์มือถือนะครับ บริการของเราดี มีบริการหลังการขาย”คุณณภัทรพูดและผมสังเกตุมือค่อยๆเลื่อนมาแตะมือผม

“ผมชอบครับ เพราะว่า รถผมปัญหาเยอะ แถมตัวผมก็เยอะได้อีก”ผมพูด

“ไม่เป็นไรครับ เราดูแลได้ ทุกเรื่อง!”คุณณภัทรตอบผม ผมเหลือบไปมองชะนีที่ผมไม่ค่อยปลื้มยืนกอดอก ทำท่าขนลุกขนผอง สยองเกล้า ไม่เคยเห็นเกย์จีบกันละซิ 

“ไปดูรถกันดีกว่านะครับคุณอ้น รถพร้อมแล้ว คนขับก็คงพร้อมแล้ว และคนนั่งข้างๆนี้ก็พร้อมมาก ผมยินดีจะนั่งไปทดสอบกับคุณอ้น “คุณภัทรพูดผมพยักหน้า ยินดี ทันทีที่ผมเดินไปโอ้วมายก๊อซ ลิมโบกินี่ลูกรักของผม และทันทีที่ผมรับกุลแจมาจากคุณณภัทรก็เข้าไปพร้อมสตาร์ และตุ๊กตาน่ารถผมก็เข้ามนั่งหน้ากับผม ผมหันไปมองนี้จะไปด้วยจริงๆเหรอ

“เออ ผมอยากรู้ว่า เครื่องแรงจริงสมราคาไหมเพื่อลูกค่าท่านอื่นสอบถามเพราะว่าผมก็ยังไม่เคยนั่งลิมโบกินี่มาก่อน “คุณณภัทรบอกผม ผมก็พยักหน้า และเร่งเครื่อง

“ปรื้นๆๆ”และหันไปมอง

“คิดว่าแรงดีไหมละครับ”ผมหันไปถาม

“หมับ “มือคุณณภัทรมาจับที่ต้นขาผม

“ยังไม่ได้พิสูจน์ยังไม่สามารถตอบได้หรอกครับต้องพิสูจน์ก่อน “คุณณภัทรตอบผมก็ พยักหน้าได้ ผมก็ออกรถเพื่อลองขับโชว์ก่อนแล้วกันผมขับออกมาจากบริษัทโดยมีคุณณภัทร ที่เป็นผู้จัดการสาขานั่งมาด้วยมือเขาก็จับที่ต้นขาผม และค่อยๆจะเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ  เรื่อยๆ ใกล้จะถึงแล้ว เห้ยย นั้นไง

“โคล้ม”ผมชนท้ายรถใครก็ไม่รู้และ “โคล้ม”ที่ท้ายรถของผม งามไส้เลย โดยทั้งหน้าและหลังเลยผม

“ว้ายตายแล้ว ใครมาชนรถคุณอ้นครับ”นั้นแต๋วแตกออกมาเลย ผมก็มองกระจก ข้างหลังผมเป็นรถมอเตอร์ไซด์ ส่วนข้างหน้าเป็นรถเก๋งฮอนดาสีขาว ผู้หญิงขับด้วย งามเลยผมจะเถียงกับชะนีได้ไหมเนี๊ยะ และชะนีก็ออกมาจากรถเหมือนใครไปเผาบ้านมาเลยครับ ผมลงจากรถ และคุณณภัทรด้วย

“คุณภัทรครับ ผมไม่เก่งเถียงชะนี รบกวนช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ ส่วนน้องรถมอเตอร์ไซด์ผมว่าน่าจะคุยง่ายกว่า”ผมพูดกับคุณณภัทร คุณณภัทรก็สะบัดบ๊อบและ

“ได้ครับเพื่อคุณอ้น ภัทร จัดการชะนีเองครับ “นั้นและผมก็เดินมาช่วยน้องนักศึกษาที่เอารถมาเจิมท้ายรถผม

“โอ้ยย”น้องเขาร้องออกมาเจ็บริดหน่อย ผมก็ช่วยประครอง มีมองผมด้วนนะ ดัดฟันน่ารักจริงๆ ปีไหมเนี๊ยะ แต่มาชนรถผมนี้ซิ พระเจ้ารถไม่บุ๊บแต่สีทะลอกไปแล้ว

“ขับรถยังไงครับคุณน้องครับ “ผมถามเด็กนักศึกษาที่ชับรถมอเตอร์ไซด์ ออกจะแนววินเทจ รุ่นเดียวกับรถไอ้โอมเลยมั้งนิ แต่เครื่องแรงกว่าแน่นอน

“ผมขอโทษครับผมไม่เห็นไฟเบรคพี่ และผมเพิ่งขับรถมอเตอร์ไซด์ไปมหาวิทยาลัยครั้งแรก “น้องเขาพูดผมก็พยักหน้าครั้งแรกซะด้วย มีมองผมตาปริบๆ ผมหันไปเห็นชะนีกับเก้งเถียงกันใหญ่เลย และผมเหลือบมองนาฬิกา เออ จะได้เวลาแล้วนิ 

“แล้วมหาวิทยาลัยเราอยู่ตรงไหนครับ”ผมถามน้องดัดฟัน

“อยู่ตรง xxx”ผมก็ เห้ย! ทางผ่านไปโรงแรมอาภาษญ์ที่ผมจะไปประชุมพอดีเลย ป่านนี้ไอ้หมอหมาดิมคงไปรอผมแล้วมั้ง หรือไม่ก็ใกล้ถึงเต็มที

“งั้นพี่ให้โอกาศ ไปส่งพี่ “ผมพูดและเดินไปหาคุณผู้จัดการ กำลังด่ากับคุณผู้หญิง คุณผู้จัดการแมนเหลือน้อยมาก

“คุณอ้นครับ ผมกำลังจัดการนางชะนีนี้ให้อยู่”ผมเดินไปสะกิดคุณณภัทร

“เออ ผมคงต้องรบกวนหมอบหมายให้จัดการให้ผมทั้งหมด เพราะว่าผมรีบต้องไปประชุมแล้ว ยังไงโทรหาผม และเรื่องที่ผมไปเจิมรถเขาด้วยนะครับ “ผมพูดและวิ่งมาที่รถมอเตอร์ไซด์น้องเขา และ สตาร์ทรถ

“ขึ้นรถเลยครับน้อง พี่ให้สิทธิ์กอดเอวพี่ฟรี ไม่มีบ่อยนะครับ เร็วครับ“ผมพูดน้องเขาก็กระโดดขึ้นมาทันทีผมรีบขับออกทันที คุณผู้จัดการสาขา ออกมายืนและเอามือป้องมองผม งง ละซิ ฮาๆ ผมเทพขับ ไม่เทพทำไม่ได้

“กอดแน่นแน่นนะ พี่เครื่องแรง”ผมพูดและบิดเต็มทีเลย แถมเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ตามฉายา รถมอเตอร์ไซด์ในกรุงเทพเขาต้องขับกันแบบนี้ ขับตรงๆไม่ได้ มันไม่แนว ต้องซอกแซกไปมา ผมก็ทำตามเลยเพราะรถมอเตอร์ไซด์วินข้างหน้ามันนำผมนะ ฮาๆ ผมขับและน้องดัดฟันก็กอดเอวผมไว้แน่นเลย

“มีซีกแพคด้วยเหรอครับ”น้องเขากระซิบข้างหูผม เอ๊ะรู้ได้ยังไงผมก้มมองแว็ปหนึ่งแม้เจ้าน้องเข้ากอดเข้าไปยันในชายเสื้อผมกำลังลูบคลำท้องน้อยผมใหญ่เลย

“พี่ฟิต อะนะ อย่างอื่นพี่ก็ฟิต “ผมหันไปบอก และยังคงขับรถต่อไป ผมรู้สึกถึงแรงสั้นในกระเป๋ากางเกงของผม ใครโทรมาหว่า

“น้องชื่ออะไรครับ”ผมหันไปถาม

“เฟย์ครับ”

“โอเค เฟย์ จับแฮนด์รถให้พี่หน่อยครับ พี่มีสายเข้า”ผมหันไปบอก และจับมือเฟย์มาบังคับแฮนด์รถข้างขวาให้ผม

“ฮัลโล ว่าไงไอ้หมอดิม)))”ผมตระโกนกรอกเสียงเข้าในมือถือไป

“มรึงอยู่ไหน กรูจะถึงแล้ว”ไอ้หมอดิมมันคงลงทางด่วนมาเลย ผมก็ใกล้จะถึงแล้วเช่นกัน

“ใกล้จะถึงแล้ว”ผมบอกมันไป

“เออ เร็วๆนะกรูรอ อยากเห็นลิมโบกินี่”มันพูด

“แค่นี้นะเสียงดังมาก กรูไม่ได้ยิน”ผมพูด

“ลิมโบกินี่มรึงไม่มีหลังคาเหรอวะ ฮาๆ ”ไอ้ดิมมันพูดได้ตอกยำผมมาก ผมกดวางสายและเก็บมือถือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงทันทีและจับมือน้องเฟย์มาจับเอวผมต่อผมก็บิดเลยครับ ไม่นานก็มาถึงผมเลี้ยวเข้าทางด้านหน้าโรงแรม ผมเห็นรถไอ้ดิมมันจอดยู่ทางด้านหน้า วันนี้มันเอาเบนซ์ลุงผมมาเลยครับ ทันที่ผมจอดรถมอเตอไซด์น้องเฟย์

“ไอ้อ้น นี้เหรอ ลิมโบกีนี่ รุ้นไหนวะมรึง เปิดประทุนเหรอ มิหน้าเสียงดังสาดเลยนะเวลารับโทรศัพท์”ไอ้ดิมเป็นไงละโดนมันแซวแบบเต็มๆเลยผม

“ขอบคุณนะครับที่ให้พี่ขับรถมา “ผมหันไปบอกน้องเฟย์ น้องเฟย์อะไรนี้มองไอ้ดิมตาวาวเลยนะ

“ครับ แม้อยากจะอยู่แล้วซิไม่อยากแค่มาส่ง”น้องเฟย์พูด และมองไอ้ดิม ไอ้ดิมมันก็หยักคิ้วให้

“พี่ว่าไปเรียนดีกว่าไปไหม ไว้ค่อยหาเวลามากินข้าวกันบ้างอะไรบ้าง “ผมกับน้องเฟย์ น้องเขาพยักหน้าและขึ้นไปค่อมรถมอเตอร์ไซด์

“อืมมม”ผมเลยเดินไป จัดให้หนึ่งจ๊วบ

“หมับ”มีล้วงเข้ามาในกระเป๋ากางเกงผมด้วยนะ

“ผมเมมเบอร์ผมไว้ให้ ไว้เจอกันครับ พี่”น้องเฟย์

“พี่อ้น และนี้พี่หมอดิม “ผมพูดและเดินขึ้นมาทันทีวันนี้หว่านเสน่ได้สามคนเลยผม เยส เยส ผมร้องออกมานิดหนึ่งก่อนนจะเดินขึ้นไปหาห้องพักเปลี่ยนชุดและไอ้ดิมด้วย 

“แล้วไหนรถมรึงอะไอ้อ้น”ไอ้ดิมมันถามผม ตอนกำลังก้าวเท้าเข้าไปในลิฟท์

“โดนชนตรูด และกรูก็ไปชนตรูดเขา กรูให้ผู้จัดการสาขาจัดการให้ และน้องคนที่กรูเอารถเขาขับมานี้ก็ชนตรูดกรูเอง “ผมพูด

“และสักพัก มรึงก็จะไปชนตรูดเขาแน่นอน “ไอ้ดิมพูดผมทำนิ้วเครื่องหมายถูกต้องนะครับ และ

“กริ้ง”เสียงโทรศัพท์จากผู้จัดการสาขาโชง์รูมที่ผมไปเอารถ

“ไงโทรมาเลย วันนี้กรู ได้ ผู้ช่วยบรรณาธิการนิตยสาร  ผู้จัดการสาขา และน้องมหาวิทยาลัย เป็นไงดิมทุกเพศทุกวัย”ผมพูดเยอะเย้ยมัน และ

“สวัสดีครับ”ผมกดรับสาย

“สวัสดีครับคุณอ้น ขอโทษทีนะครับเพราะวันนี้ภัทรมัวแต่ “คุณณภัทร

“มัวแต่สนใจอาวุธลับผม เลยทำให้ผมเสียสมาธิ ไม่เป็นไรครับ ถ้ายังไงลิมโบกินี่ลูกรักผมเสร็จเมื่อไหร่โทรหาผมนะครับ ว่าแต่เคลียร์ทุกอย่างโอเคนะครับ รถที่ผมชนท้ายนะครับ ส่วนรถที่ชนท้ายผม ผมเคลียร์ใกล้จะจบ “ผมพูดกับคุณณภัทร

“จบครับ แต่ไปจบที่โรงพัก เสียคนละ ห้าร้อยบาทครับ”คุณณภัทรพูด

“ขนาดนั้นเลยเหรอครับ แม้เกรงใจถ้ายังไงผมจะพาไปเลี้ยงข้าวปลอบขวัญแล้วกัน ได้ครับ เออ พรุ่งนี้เลยไหมครับ เลิกงานกี่โมงนะครับ ได้ครับเจอกันครับ ครับผม ครับ”ผมก็กดวางสาย ไอ้ดิมมองหน้าผม ผมหยักคิ้ว และตรงเข้าห้องเพื่อเปลี่ยนเครื่องแบบวันนี้มีประชุม

[boonpa]

  พี่อ้นเจ้าชู้โคตรรอตัวจริงมาปราบละกัน

[PFlove]

พี่ดิม เจอน้องแพท อีกแล้ว
   หลังจากที่ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินมาเพื่อมากเข้าประชุม วันนี้นายทหารชั้นผู้ใหญ่มากันเพียบเลย ผมเห็นลุงหนึ่งมาด้วยแน่นอน ต้องมาเพราะว่าวันนี้มีการแนะนำหน่วยงานใหม่ที่จะเข้ามาช่วยพวกผมให้เข้าถึงคนในชุมชนมากขึ้น ผมกำลังจะไปตั้งฐานบัญชาการที่ประเทศไปทางซีกตะวันออกกลาง หน่วยงานนี้ชื่อ Delta force เป็นหน่วยบัญชาการปฎิบัติการพิเศษ ซึ่งส่วนมากเป็นการปฏิบัติการลับ ส่วนพวกผมนั้นเป็นหน่วย ซีลทีมซิก (Seal  Team Six ) ดังนั้นผมจึงต้องเข้ามารับฟัง

“มรึงว่านักเรียนนายร้อยที่จบใหม่ไฟแรงก็ตั้งหน่วยงานเพื่อเข้ามาทำตรงนี้ จะเป็นยังไงวะ”ผมถามไออ้นตอนเดินขึ้น

“จะเป็นยังไงก็บ้าไง  จะบ้าเหรอจบมายังไม่ทันลุยอะไรเลย  ยังไม่มีประสบการณ์เลยนะมรึง”ไอ้อ้นมันพูดผมก็พยักหน้าท่าจะจริง ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินไปขั้นลิฟท์ ผมกับไอ้อ้นดันไปเจอเด็กเก่า แต่ไม่อยากเอามาเล่าใหม่ น้องธีระภัทร

“Oh! Shit”ไอ้อ้นมันสะบดออกมาเสียงดังมาก  ผมรีบแอบเข้ามุมทันทีน้องคนนี้ พวกผมฟันกันแล้วแถมน้องเขาพยายามจิกกัดผมสองคนไม่ปล่อยอีกด้วย ผมหนีไปได้หลายปีดีดัก ดันโลกกลม หรือกรรมลิขิต น้องเขามาทำงานให้โรงแรมอาภาษญ์ทำไมวะเนี๊ยะ

“อันนี้เรียกกงกรรมกงเกวียนไหมวะ”ไอ้อ้นมันพูดกับผม

“กรูไม่รู้ รู้แค่ว่า อย่าให้ฮีเห็น ไม่งั้น ฮีกัดมรึงกับกรูไม่ปล่อยแน่ “ผมพูดและเหลือบไปเห็น หนังสือพิมพ์แต่มีแม่งฉบับเดียวเอง แต่จะไปยังไง พอดีว่ารถที่เข็นเพื่อเอาของว่างไปรอเสิร์ฟ ผ่านมา ผมชี้ไปที่ชั้นหนังสือพิมพ์และไอ้อ้นอ่านตาผมออก พอรถเข็นผ่านมาผมสองคนก็เนียนไปยอตัวให้สูงเท่าๆรถเข็นและค่อยๆเดินตามไป ให้รถเข็นบังร่างผมสองคน

“เออ”คนเข็นมองผมสองคน

“ชู้”ผมสองคนทำนิ้วว่าอย่าส่งเสียง และผมเดินไปจนถึงชั้นหนังสือพิมพ์และหยิบมากกางเลย จัวหวะที่แขกโต๊ะข้าง เรียกน้องธีระภัทรเข้ามาพอดี อะไรจะซวยได้ขนาดนี้  ไม่มีแล้ว ผมก็กางหนังสือพิมพ์ อ่านด้วยกันประมาณนั้น

“เอาไงวะไอ้ดิมมันจะได้เวลาแล้วนะมรึง””ไอ้อ้นมันถามผม ผมจะเอายังไง ละผมก็เอานิ้วจิ้มหนังสือพิมพ์ให้เป็นรูจะได้มองเห็นทางไอ้อ้นมันมองผม

“เอาแบบนี้เลยเหรอวะ”ไอ้อ้นมันถามผม ผมพยักหน้าไม่มีแล้วต้องไปแล้วตอนนี้ ไอ้อ้นมันทำตามผม และผมสองคนสามัคคีกันมาก เดินอ่านหนังสือพิมพ์ไปด้วยกัน

“คิก คิก ดูซิ แก เขาอ่านหนังสือพิมพ์และเดินไปด้วยอะ ตลกอะ”ขอบคุณกำลังใจที่มีให้มาก แต่ผมสองคนอ่าน ระหว่างที่ผมเดินจะเข้าลิฟท์ อยู่นั้น ก็มีเสียงหนึ่งดังมาว่า “พี่อ้น พี่ดิมนิแก”มีคนเรียกชื่อผมสองคน ผมหันไปเหลียวแค่เหลียวนะยังเสียวได้ขนาดนี้ นี้ผมสองคนไม่ได้เห็นแบบเต็มๆนะ

“ไอ้ดิม วิ่ง”ไอ้อ้นมันบอกผมให้วิ่งคือไม่ไปแล้วลิฟท์ และนี้เวลานี้เขาเริ่มประชุมกันแล้ว สาดเอ้ย ผมก็ต้องวิ่ง น้องฮีเขาก็ลุกได้วิ่งออมาเลย น้องคนนี้ก็เด็กเก่าและผมสองคนได้แล้วก็ไม่เคยเอามาเล่าใหม่ เป็นเดือนมหาวิทยาลัยอีกต่างหาก แถมลูกคุณหนูไฮโซไฮซอด้วย

“อย่าหนีนะพี่อ้นนนนนน”นั้นไง เรียกไอ้อ้น

“พี่ดิมมมมมด้วย  ได้แล้วจะหนีเหรอ”นั้นไง ผลกรรมที่คนข้างมันหยัดเหยียดพาผมไปร่วมด้วย เอายังไงดี จะเข้าประชุมไม่ทันแล้วด้วย

“ไอ้ดิมปืนขึ้นช่องแอร์”ไอ้อ้นมันบอกผม จะดีเหรอ ผมหันมามองหน้ามัน

“เก้งวิ่งมาแล้ว เร็วดิ”ไอ้อ้นมันเร่งผมและมันก็ปืนขึ้นไปงัดตะแกรงออกและปืนขึ้นไปบนนั้นทันที  ผมก็ปืนตามแถมต้องคลานหมอบไปตามช่องแอร์อีกด้วย กรรมจริงๆ


“นี้ถ้าไม่ฝึกรีคอนมาทำไม่ได้นะมรึง”ไอ้อ้น มันหมอบคลานข้างหน้าผม มีคิดได้เนอะ

“มรึงฝึกมาเพื่อหนีเขานี้อะนะ สาด”ผมให้คำสมน้ำหน้ามันไปทันที  สาด !

“เออ นี้แหละที่เราเพียรไปฝึกกันมา ได้ใช้วันนี้เลยดิม “ไอ้อ้น และผมก็คลานไปตามช่องแอร์แต่ว่ามันจะไปโผ่ที่ไหนวะนี้แต่ผมก็คลานไป หมอบคลานไปเรื่อย ไม่น่าเลย จะมาประชุมแม่งก็มาแบบคนปกติไม่ได้ ก็มันหล่อขั้นเทพอะนะ

“ดิมลงตรงช่องนี้เลยว่ะ คงตามมาไม่เจอแล้วเพราะกรูก็ไม่รู้ว่าไปโผ่ที่ไหนวะ”ไอ้อ้น จำเริญผม และไอ้อ้นมันก็งัดตะแกรงออก ซ้อมอีกแล้วอาผม ฮาๆ และมันก็กระโดดลงไปทันที และตามด้วยผม แต่สิ่งที่น่าตกในกว่านั้นคือ ห้องที่ผมลงมารายล้อมด้วยสตรี และแต่ละคนกำลังแต่งหน้าทาปากอยู่ในห้อง ห้อง น้ำหญิง

“งามไส้”ไอ้อ้น ทุกคนหันมามองผมสองคนที่เป็นชาย

“ตัวเอง ...ลิปยี่ห้ออะไรอะ ....น่าใช่เนอะ ....เดี๋ยวไปส๋อยมามั้งเนอะดิม  สีสวยนะเนี๊ยะ ไปนะ เพื่อนสาว  “ไอ้อ้นมันเนียนมากสะยัดศะเหมือนเลยนะแต่ช่วยดูหุ่นหน่อย กระเทยสงครามโลกชัดชัด  ทุกคนมองผมค้างผมก็ยกมือบายบาย มันไม่รู้จริงๆด้วยว่าไปโผ่ที่ไหน ทำไมไม่เลือกลงห้องน้ำชายวะ ผมคิด

“กรี้ด!! ไอ้บ้าไอ้โรคจิต หน้าตาก็ดี บร้าๆๆ”มาเป็นชุด คำชมเชย แถมมาด้วบก้อนกระดาษชำระ 


“อ้นซ้ายมือเข้าลิฟท์”ผมพูดกับไอ้อ้นและมันก็ทำตามผม พอเข้าลิฟท์มาได้โอ้ ค่อยยังชั่วหน่อย ผมไม่อยากคิดถึงตอนที่เจอน้องธีรภัทร์เหวียงทุกคนที่เขามาเกาะแกะผมสองคนเลยมั้นแสนสยองมาก ตอนนี้ผมขึ้นมาและลงชื่อเรียบร้อยและรีบวิ่งเข้าไปในห้องประชุมทันทีทันใด  ตอนนี้เปิดการประชุมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมทันได้ฟังว่าเสียงใครบนเวที

“นั่งตรงนี้เลยไอ้ดิม “ไอ้อ้นมันบอกผม และพอผมนั่งลง

“ไอ้ดิมนั้นน้องแพทนี้หว่า”ไอ้อ้นมันพูดผมก็มองไปบนเวที ใช่จริงด้วย อย่าบอกน่ะว่าหน่วยงานที่จะเข้ามาคือน้องแพทของผม ผมก็มองแพทกำลังบรรยาโครงงานที่เขาได้ไปทำมาและไปศึกษาการชีวิตของชาวบ้านเหล่านั้นเพื่อมองหาช่องทางในการเข้าไปผูกมิตร ผมก็ฟัง ฟัง เสียงที่น่ารักของน้องแพท

“ขอบคุณ คุณแพทมากเลยนะครับ โดยส่วนตัวผม ผมคิดว่ามันเป็นการดีมากถ้าเราจะมีหน่วยงานทีเชียวชาญด้านข่าวกรอง มาร่วมกับหน่วย ซีลทีมซิกซ์ของเรา ผมคิดว่าอัตราการเกิดวินาศกรรมจะลดลงอย่างแน่นอน  “พิธีกรพูดและ

“แต่จะให้ผมแสดงความคิดคนเดียวคงจะไม่ได้ ผมเห็นแล้วครับ ผมขอเชิญคุณหมอดิมตัวแทน หน่วยซีลทีมซิกซ์ออกมาแสงดความคิดเห็นหน่อยครับ ไม่รู้ว่าจะเหมือนหรืแตกต่างกันยังไง ที่ผมไม่เรียกคุณอ้นเพราะคราวที่แล้วคุณอ้นได้แสดงความคิดเห็นปเรียบร้อยแล้ว “พิธีกรเรียกผมดีมากเรียกได้ถูกมาก

“ใช่เพราะคราวที่แล้วกรู แสดงความคิดเห็นซะเงียบไปทั้งห้องเลยเขาเลยไม่เรียกกรูอีก”ไอ้อ้น ใช่มันทำให้อึ้งกันไปหมดเลย ฮาๆ มันบ้าระหำนะครับ แต่มันไฮโซ มันบอกว่าต้องไปอยู่ต่างแดนไปใช่ชีวิตลำบากทำไมทั้งที่ปเสี่ยง ขอห้องซาวน์หน้า ขออ่างน้ำวนกุลชี ของโฮมเธียร์เตอร์ชุดใหญ่ไว้ดูหนังโป้ (อันนี้มันเน้นมาก)ทำเอา อาภีมต้องขอปี้ปคุมหัวเดินออกนะผมว่า ฮาๆ

“เชิญเลยครับคุณหมอดิม แพทย์ทหารสุดหล่อ ทั้งหล่อทั้งโหด และเก่งด้วย ”นั้นไง ผมก็ลุกขึ้นยึดอกแต่ยังไม่พกถุงคิดว่าจะเร็วๆนี้ฮาๆ

“สวัสดีครับน้องแพท ก่อนอื่นผมขอแสดงความยินดีต้อนรับ น้องแพทและทีมของน้องแพทที่จะเข้ามาร่วมปฏิบัติงานกับหน่วย ซีลทีมซิกซ์ของพวกผม  “ผมพูด

“ผมยินดีมากที่เราจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน”ผมพูด  ทุกคนหันมามองที่ผมหมดเลย น้องแพทสะบัดหน้ามามองผมด้วย

“พรึบ”มองมาที่ผมกันหมดเลย  แม้กระทั้งไอ้อ้น

“ไอ้ดิม ทองแผ่นเดียวกันเขาไว้ใช่กับคู่บ่าวสาว สาด!”ไอ้อ้นมันขียนใส่กระดาษให้ผมอ่าน

“เออ ขอโทษนะครับคุณหมอดิมอาจจะพูดผิดไปนิดหนึ่ง ผมว่าหน่วยงานเดียวกันดีกว่าไหมครับ ทองแผ่นเดียวกันฟังแล้วทะแม่ง ทะแม่งยังไงก็ไม่รู้นะครับ”พิธีกรลุกขึ้น

“สงสัยถูกเชิญไปงานแต่งบ่อยนะครับ”พิธีกรช่วยแก้ให้ แต่ผมตั้งใจครับ อยากได้มาเป็นทองแผ่นเดียวกัน

“ก็ประมาณนั้นนะครับ ผมคงตื่นเต้นไปหน่อย เออ ผมอยากให้น้องแพทเข้ามาเรียนรู้และปฎิบัติด้วยกันกับทีมผม เพราะว่าก่อนที่เราจะเข้าถึงใจคนอื่นและไปในดินแดนที่ไกลโผ้นโน้น เราลองมาเข้าถึงใจเจ้าหน้าที่ด้วยกันก่อนดีไหมครับ”ผมพูด

“fuck”เสียงแว้ว ดังแผ่วมาใกล้ๆหูผมไอ้อ้น 

“เอาอย่างนั้นเลยเหรอครับคุณหมอดิม”พิธีกรพูดและหันไปมองน้องแพทที่รักของดิมคนเดียว ตอนนี้แพทไม่ยิ้มแล้ว คงตื้นตันใจที่ผมพูด

“เออ งั้นเชิญคุณดิมนั่งลงก่อนแล้วกันนะครับ เป็นคำแนะนำที่ดีมากนะครับ มาเรียนรู้และฝึกปฎิบัติด้วยกัน เพื่อว่าจะได้เข้าใจเป้าหมายที่ตรงกัน อะไรประมาณนี้  “พิธีกรพูด

“คุณแพทมีอะไรจะพูดเพิ่มเติมอีกไหมครับ”พิธีกรถามน้องแพท แน่นอนน้องแพทคงตี้นตันจนพูดไม่ออกเลยซิท่า

“คุณแพท”พิธีกรเรียกน้องแพทอีกครั้ง น้องแพทสะดุ้งและ

“ไม่มีครับ ขอบคุณครับ”แพท ปิดแฟ้มเอกสารและเดินลงทันที่

“กรูเดาได้ว่าน้องเขาคงอยากจะเอาคอมแบท ดูแล้วคงจะซื้อมาจากอเมริกาเพราะว่าดูแข็งแรงและทนทาน เอามาปาใส่หัวมรึงไอ้ดิม”ไอ้อ้นมันหันบอกผม

“เขาจะปากรูทำไม”ผมหันไป(ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอคุณหมอดิมครับ คนแต่งถามในใจ)

“นี้ไม่รู้ตัวเลยเหรอครับ หมอหมาดิม”ไอ้อ้น 

“ถ้าจะเติมหมาให้กรูไม่ต้องมีหมอก็ได้มั้งครับ”ผมหันไปบอกไอ้คู่หูของผมไอ้อ้น พิธีกรก็พูดบร้าและบอกว่าได้เวลาทานของว่างแล้ว กาแฟ ขนมนมเนยรออยู่ด้านนอก ผมก็รีบลุกเดินไป เพื่อว่าจะไปเจอน้องแพทด้านนอก ปานนี้ไปยืนเขินที่ไหนแล้วก็ไม่รู้เนอะ ฮาๆ ผมรีบเดินออกมาและ

“ไอ้ดิม “ เสียงคุ้นหูเหมือนบิดาผมเลย 

“ไอ้อ้น”นั้นคุ้นมาเหมือนอาผมอีกเช่นกัน ผมสองคนหันไปพร้อมๆกัน พ่อกับอา

“หยุด”นั้นจะก้าวเท้าออกแต่พ่อกับอาสั่งพร้อมกันเลยและเดินมาหาผมสองคน

“ทำไมมรึงสองคนพึงมากันเนี๊ยะฮะ”อาภีมถามผมสองคน

“คือว่าเราเจอ อริเก่านะพ่อ ผมเลยเสียเวลาในการหาช่องทางเพื่อขึ้นมาประชุมนะพ่อ “ไอ้อ้นมันแก้ได้น่ารักมากแต่ผมว่าอาไม่เชื่อ

“อริหรือเด็กเก่าของมรึง นี้มรึงสองคนยังไม่เลิกอีกเหรอ จะดองไว้ทำไม นี้มีหน้าทีการงานกันแล้วนะ “อาภีมเม้งผมสองคนใหญ่เลย

“พ่อนั่งปลื้มมากเลยลูก สงสัยไปเมืองนอกนานไปหน่อย มุกอะไรของมรึงดิม ทองแผ่นเดียวกัน คราวก่อนไอ้อ้นทำเอาภีมอยากได้ปี้ป วันนี้ไอ้หมอดิมกรูทำให้กรูอยากไอ้ปี้ปเหมือนกัน”พ่อผม

“เอาไปทำอะไรพ่อ”ผมเงยหน้าถามพ่อผม

“คุมหัวไง อายเขา”พ่อผมพูด ผมเหลือบไปเห็น น้องแพทกำลังจะเข้าห้องน้ำชาย

“พ่อผมปวดฉี่อะ “ผมพูดและกุมเป้ากางเกง พ่อผมก็มอง

“งั้นมรึงรีบไป มรึงสองตัวนี้ทำเอากรูสองคน ต้องพกยาพาราติดตัวไม่ให้ห่าง “พ่อผมพูดและดึงอาภีมออกไป ผมรีบเดินเข้าห้องน้ำ ไอ้อ้นมันก็ชี้ ว่าผมจะไปห้องน้ำจริงๆเหรอ ผมรีบครับกลัวไม่ทันน้องแพท ผมรีบวิ่งและ

“น้องแพท”ผมเปิดประตูเข้ามาก็เจอน้องแพทที่ล้างมืออยู่ที่อ่าง น้องแพทหันมาเหล่และหันไปล้างมือต่อ

“พี่มีความยินดีมากมากที่น้องแพทจะมา”ผมพูด

“ผมนี้คิดผิดมาก “น้องแพทหันมามองผมพร้อมเอามือท้าวซะเอว

“อู้ยย! “ผมร้องออกมาเลย

“ผิดตกตรงไหนครับ บอกพี่เพื่อว่าพี่จะช่วยแก้ให้ถูกๆ พี่ชอบแก้.... แก้ไข สิ่งที่ผิด ๆนะครับ”ผมพูดกับน้องแพท

“ผิดที่เลือกมาหน่วยพี่ไง พี่คิดได้ยังไงที่พี่พูดวันนี้ ผมว่าต้องเสนอส่งไปเรียนสำนวนภาษาไทยใหม่ จะได้ใช้ให้ถูกๆ”แพทพูดและเดินออกทันที ผมก็ตาม

“ผิดตรงไหนพี่พูดตามที่หัวใจพี่บอก”ผมพูดกับแพท แพทหันมาเหล่ผม และเดินต่อพร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่

“ทานของว่างหรือยังครับ พี่ยังไม่ได้ทานเลย นั่งทานคนเดียวเปล่าเปลี่ยวหัวใจ”ผมพูดกับแพทที่เดินเอา เดินเอา ไม่หยุดเลย ผมก็จั้มเอา จั้มเอาตามไม่ให้ห่างเช่นกัน

“ผมทานแล้ว “แพทหันมาตอบผม ผมก็มองหาไอ้อ้นไม่เจอเลยมันหายไปไหนของมันช่างมัน

“แต่พี่ยังนี้ครับ ดูซิไอ้อ้นมันก็หายหัวไปแล้ว พี่โลนลี่นะตอนนี้อะแพท”ผมพูด และหันไปเจอ ไม่น่ะ ไอ้นี้มันภาคิไนย์ ไอ้โรคจิต นั้นหันมาเจอผมด้วย ผมรีบย้ายข้างและเดินแอบแนบแพทไว้

“คุณดิม”นั้นไงเรียกทำไม แพทหันมามองหน้าผม ผมรีบดึงแขนแพทเข้าไปด้านใน

“อะไรพี่ดิม “แพทรั้งผมไว้

“เข้าไปนั่งด้านในกันดีกว่านะแพท”ผมดึงแขน

“เด็กพี่เหรอ ถ้าอย่างนั้นพี่ก็ควรไปหาเด็กพี่ จะได้ไม่โลนลี่”น้องแพทพูดแต่ผมเหลือบมอง

“ขอโลนลี่ดีกว่าครับ ฮีน่าสยองมากแพท “ผมพูดแพทนั่งลงที่โต๊ะกลมเป็นห้องรับรอง นั้นไงเข้ามาแล้วด้วยมองหาผมใหญ่เลย โรคจิตมากผมไม่ได้ชอบตามจิก ตามจีบผมอยู่นั้นแหละ

“พลึบ”ผมตัดสินใจหมุดเข้าไปใต้โต๊ะ

“พลึบ”ผ้าคลุมโต๊ะถูกแพทเปิดเล็กน้อย

“นี้พี่ดิมจะบ้าเหรอพี่หมุดไปทำอะไรใต้โต๊ะ และอยู่ตรงหว่างขนผมนี้ ออกมาเดี๋ยวนี้”แพทพูดให้เสียงรอดไรฟันดังออกมา

“พี่ขออยู่แบบนี้ตรงนี้อุ่นใจกว่าครับ น้องแพทไอ้นี้แสนสยองมาก “ผมหมุดหัวขึ้นมามาคุยกับแพท ผมนั่งอยู่ตรงหว่างขาแพท และแพทก็ปิดผ้าคลุม

“น้องแพทไม่เคยเจอไม่รู้หรอกครับว่ามันน่ากลัวแค่ไหน เชื่อพี่”ผมหมุดหัวขึ้มาบอกแพท อุ้ยเดินตรงมาแล้วด้วย

“ขอโทษนะครับ ผมเห็นคุณดิมเดินมากับคุณ เขาไปไหนแล้ว”ไอ้ภาคินัยเดินมาถามแพทเลยเหรอ

“ไม่ทราบซิครับ เขาคงหนีอะไรสักอย่าง ผมก็ไม่ได้ถาม ไปทางโน้นอะ”แพทบอก น่ารักจริงๆ

“แน่นะ ไม่ได้ตอแหล”นั้นแรงได้อีก

“ผมไม่จำเป็นต้องตอแหล  แต่ถ้าเขาวิ่งอ้าวได้ขนาดนี้ผมว่า คุณน่าจะคิดได้นะว่าเขาวิ่งหนีอะไร ”แพทแรงได้อีก ดิมชอบมากแบบนี้ ปกป้องดิมได้แน่นอน  ผมยืนนิ้วโป้งไปแต่

“เพี๊ยะ”แพทตีมือผมให้หุบเก็บลงไป

“ปากดีเนอะ จบมาใหม่ ยังกล้าได้ขนาดนี้ สงสัยต้องได้เห็นดีกัน”ภาคิไนยพูดและเดินออกไปแล้วผมสังเกตจากเท้าที่เดินออกไปแล้ว ผมก็หมุดหัวขึ้นมาเปิดผ้าคุมโต๊ะหน้าผมอยู่ที่ซิกแพคน้องแพท

“ไปแล้วใช่ไหมครับ พี่นี้เลือกคนที่จะดูแลพี่ได้ไม่ผิดจริงๆ”ผมพูด แต่สีหน้าน้องแพทบอกว่าดีใจมาก แพททำท่าจะอ้าปากด่าผมแต่

“พลึบ”แพทปิดผ้าปูโต๊ะใส่หน้าผมและเอามือดันหัวผมให้หมุดกลับเข้ามาอีก

“คลื้น”เสียงเก้าอี้ถูกเลื่อนออกมีคนมานั่งด้วยนั้นเอง ใครกันนะ อยากรู้จังเลย ผมสังเกตุเป็นร้องเท้าคอมแบททั้งคู่

“มีอะไรแพท”เสียงว่าที่พ่อตาผมเอง อาเปรมดิ์ อยากออกไปไหว้

“ไม่มีพ่อ เออ พ่อทานอะไรหรือยัง”แพทถาม พี่ออกไปบริการให้

“ปึก”แพทดึงผมไว้ อ้อ อยากให้อยู่ตรงนี้ก่อน หว่างขาน้องแพทนี้นะ อ้อ ชอบก็ไม่บอกหมอดิม

“แพทพี่อยากไปไหว้ว่าที่พ่อตาพี่”ผมกระซิบ

“ไม่ต้อง”เสียงรอดกัดฟันออกมา

“อะไรนะแพท”เสียงพ่อตาผมถามแพท

“ไม่มีอะไรนี้พ่อ พ่อเจอลุงหนึ่งหรือยัง ลุงสามก็มาด้วย”แพทพูด

“ลุงสี่เจอแล้วแหละ เขายังชมเราเลยนะ ว่าผลงานดี “ลุงสี่แฟนอาเปรมดิ์ผม

“นี้ใครอยู่กับพายละแพท และย้ำหรือยังว่า ห้ามให้พายโทรหาใคร “อาเปรมดิ์ถามแพทแต่ผมหยุกหยิก หยิกอยู่ใต้โต๊ะนี้

“ปึก”นั้นไง เท้าใครมาเตะผมแล้ว

“อะไรอยู่ใต้โต๊ะ”เสียงลุงสี่ถามขึ้น ผมอยากตอบว่าดิมเองครับ

“พลึบ”เสียงผ้าคุมโต๊ะถูกถลกขึ้นและสายตาของอาเปรมดิ์และลุงสี่พร้อมกันแพทด้วยที่มองผมพร้อมถอนหายใจ ผมนั่งอยู่ตรงหว่างขาแพทพอดีเลย

“สวัสดีครับ อาเปรมดิ์ ที่เคารพรัก และลุงสี่”ผมยกมือไหว้

“มรึงไปทำอะไรใต้โต๊ะนะไอ้ดิม และนั่งตรงหว่างขาลูกกรูด้วย”อาเปรมดิ์พูดขึ้นผมก็จำต้องหมุดออกมาจากโต๊ะ

“คือว่าผมเข้าไป “ผมพูด

“พี่ดิมเขาหลบแฟนคลับนะพ่อ ไม่มีอะไรหรอก แฟนคลับพี่ไปแล้วนิ ไปได้แล้วมั้งครับ”แพทพูดพร้อมกอดอด

“งั้นออกมาได้แล้วมั้งดิม”ลุงสี่บอกผมผมก็ค่อยๆคลานออกมาตอนเข้ามายังไม่ค่อยมีคนเดินมานั่งแต่ตอนนี่คนเดินมานั่งกันเยอะแล้ว แต่ละคนมองผมที่คลานออกมาจากใต้โต๊ะกันหมด

“เออ คุณหมอดิม เข้าไปทำอะไรในนั้นค่ะ”เจ้าหน้าที่ห้องธุรการผมไปติดต่อบ่อยถามผม

“เออ คือผมรู้สึกหนาวนะครับเลยเข้าไปหลบหาความอบอุ่นด้านใน อุ่นดีครับ”ผมพูด และหันมองอาเปรมดิ์ และลุงสี่

“งั้นดิมขอตัวไปหาไอ้อ้นผมก่อนนะครับ อาเปรมดิ์ ลุงสี่ “ผมพูดและขอตัวออกไปก่อนดีกว่า และเดินจั้มออกมา ผมยังได้กลิ่นน้ำหอมที่น้องแพทฉีดมาวันนี้เลยหอมมาก ผมเดินออกมามองซ้ายและขวาหาไอ้อ้นและหาตัวดีท่าเจอจะได้วิ่งกลับไปหาน้องแพทให้ปกป้องผมอีก ผมเดินออกมาก็เจอไอ้อ้นจำได้ดีเลยแม้เห็นข้างหลัง ผมเดินไปก็สะกิด

“โอ๋ๆ ลูกไม่ร้องนะลูกนะ อย่ายุ่งลูกร้องอยู่”ไอ้นี้มันไปเอาลูกใครมาอุ้มเนี๊ยะ

“ไอ้อ้นกรู”ผมเรียกไอ้อ้นมันหันมามองผมและ

“”ไอ้เวรกรูนึกว่า น้องภาคิไนยอะไรนั้น โคตรน่าสยองเลย “ไอ้อ้นพูด

“มรึงเลยทิ้งกรูมาเลี้ยงลูกนี้นะ ลูกใครวะ”ผมถาม

“คนทำความสะอาด ขอเขามาอุ้ม “ไอ้อ้นพูด

“กริ้ง “พ่อโทรหาผม

“ว่าไงพ่อเดี๋ยวเข้าไปพ่อ”ผมคิดว่าพ่อโทรถามเข้าไปฟังอีกแน่เลย

“ไอ้ดิม ไปโรงพยาบาล มีอุบัติเหตุ คนไข้เยอะเลยหมอไม่พอดิม”พ่อผมโทรบอกผมให้ไปโรงพยาบาลด่วนตอนนี้

“กรูต้องไปขึ้นเวรตอนนี้วะ สงสัยอุบัติเหตุใหญ่ คนไข้เยอะหมอไม่พอ”ผมพูด

“งั้นกรูไปด้วย กรูแล้วแสนสยอง เพราะช่วงบ่ายไม่เกี่ยวกับเราเลยสักนิด”ไอ้อ้นพูดผมก็หวงน้องแพท

“ไปเหอะนะ ยังไงน้องแพทก็ต้องมาหน่วยงานเราอยู่ดี เพื่อว่าเขาจะรับข้อเสนอติ้งต็องที่ให้มาเรียนรู้ทำความเข้าใจกับมรึงก่อนอาจจะมาพรุ่งนี้เลยก็ได้วะ ฮาๆ”ไอ้อ้นมันพูดได้ตอกยำมาก ผมก็เดินลงข้างล่างและรีบตรงไปที่ผมจอดรถทันทีนี้ผมต้องไปส่งมันก่อนใข่ไหม

“เย็นนี้ไปงานศพแม่น้องปูไหมวะ “ไอ้อ้นมันมถามผม

“ถ้าไม่ยุ่งที่โรงพยาบาลกรูก็ไปที่ค่ายฯเลยกรูมีขึ้นเวรยาวเลย เพราะว่าไอ้โดมจะไปเมืองนอกแล้วอ้น”ผมพูด

“กรูว่าจะไป มะรืนวะ เพราะว่าพ่อให้กรูไปทำงานเอกสารเบื่อว่ะ นั่งโต๊ะ”ไอ้อ้น

“เออ เอาไม่น่าเบื่อหรอกมรึงเชื่อกรูเอกสารเป็นตั้ง”ผมพูดกับไอ้อ้นมัน ให้กำลังใจมันมากผมคิดว่านะ ฮาๆ

[boonpa]

  พี่ดิมนี่ขี้กลัวเน้อเจอหนุ่มๆหลบเลย

[PFlove]

        พี่โดม เฮิร์ท ผมไม่รู้ว่าผมควรจะเสียใจดีไหม หรือควรจะดีใจที่น้องปูมีคนที่ดูแลและปูเขาก็รักคนนั้น ส่วนผมเขาให้ผมได้แค่พี่ชายที่แสนดีเท่านั้นจริง ผมคงต้องยอมรับมันใช่ไหม วันนี้ผมขับรถมาที่ผับ ผมไม่ได้เข้ามาดื่มนานแล้ว มะรืนนี้ผมต้องบินไปแล้วยังไม่เรียกว่าไปเรียนหรอก ผมบินไปเพื่อไปเป็นหมอที่โรงพยาบาลที่พ่อผมมีหุ้นส่วนอยู่ด้วย และเป็นโรงพยาบาลที่มีอาจารย์แพทย์ และมีหมอเอ็กเทิร์นที่จบไหมอยากจะเข้าไปหาประสบการณ์ที่นี้จำนวน  และผมก็เปิดบัญชีเอาไว้ให้ปู ผมจะฝากไอ้ดิวไว้ให้ปูผมจะโอนเข้าบัญชีไว้ให้เขา ปูจะใช้หรือไม่แล้วแต่ปู

“สวัสดีครับ พี่โดม “ไอ้เจ้าไม้ ผมมาผับที่พี่ดิมแลพี่อ้นเป็นหุ้นส่วน เพื่อนของพี่อ้นเขาดูแลอยู่ผับที่ไว้ใจได้ไม่ และน้องที่มาทักผม ก็จำผมได้ น้องเขาทำงานที่นี้มานานแล้วตั้งแต่อายุ 18 ปีพอดี

“ไม้เอาแบล็คเลเบิล น้ำแข็งโซดา มาให้พี่ด้วย “ผมหันไปบอกไม้

“มากี่คนครับพี่โดม”ไอ้ไม้มันถามผม

“มาคนเดียวครับ “ผมพูดและไม้ก็เดินออกไป ผมนั่งฟังเพลง เพลงวันนี้ก็เศร้าได้อีก

“นี้แกหล่ออะมาคนเดียวด้วยมั้ง”ผมได้ยินโต๊ะข้างๆซุบซิบกัน ผมไม่ได้หันไปสนใจจนไม้เอาเหล้ามาให้ผมและแถมด้วยสแน็กส์ผมพยักหน้าขอบใจและผมก็ดื่มเหล้าที่ไม้มันชงให้ผม ผมดื่มรวดเดียวหมดและหันไปชงเองเลย ไม่รอไอ้ไม้

“สงสัยอกหักมาแก”โต๊ะข้างหลังผมพูดกัน เพราะว่าวันนี้มีคอนเสริตคนเลยเข้ามาเยอะโต๊ะเลยถูกวางไม่ห่างกันมาก

“ขอโทษนะค่ะนั่งด้วยคนได้ไหมค่ะ”มีผู้หญิงผมหันมาตัวเล็กๆขาวๆ ใส่เสื้อเกาะอก หุ่นดีสูงสมส่วน แต่งหน้าจัดจานก็เข้าผับต้องแต่ให้จัด จัดเข้าไว้ผมคิดว่าอย่างนั้นนะ ผมหันไปยิ้มให้

“เชิญครับ”ผมพูดและนั่งกระดกเหล้าผมต่อ

“ชื่อทรายค่ะ คุณ”น้องเขาแนะนำตัว

“ผมชื่อโดมครับ ยินดีที่รู้จักครับคุณทราย”ผมทักทาย

“มาคนเดียวเหรอค่ะ ดูท่าจะอกหักมาแน่เลย”ทรายเธอถามผม ผมก็หันไปมองพยักหน้าเล็กน้อย

“แฟนทิ้งไปเหรอค่ะ”ทรายถามผม

“เปล่าหรอกครับเขาไม่เคยทิ้งผมไป เขายังอยู่ในใจผมตลอด เขาอยู่ในใจผมข้างเดียวผมต่างหากที่ไม่เคยอยู่ในใจเขา เขามีแฟนอยู่แล้ว”ผมพูดทรายก็พยักหน้า

“แสดงว่าต้องสวยมากแน่เลยหนุ่มหล่อ ล้ำขนาดคุณโดมถึงกับเสียใจขนาดนี้”ทรายพูดผมยังคงกระดกเหล้าตามไปติดๆราวกับดื่มน้ำเปล่า

“ทรายชงให้นะค่ะ”เธอรีบลุกจากเก้าอี้และชงเหล้าให้ผมทันที

“ไม่สวยหรอกครับ แฟนผมไม่มีสวยสักคน “ผมพูดกับทราย ทรายเธอมองหน้าผม

“มีแต่หล่อกับน่ารัก”ผมพูดทรายเธอก็ผงะเล็กน้อย

“คุณเป็นเกย์เหรอค่ะ”ทรายถามผม ถามได้ตรงมาก

“ครับผมเป็นเกย์”ผมพูดกับทราย

“รังเกียจไหมคับ”ผมถามทราย

“ไม่ค่ะไม่รังเกียจค่ะ ยินดีที่รู้จักอีกครั้งนะค่ะ ทรายจะนั่งเป็นเพื่อนเออ ทรายมากับเพื่อนอีกสองคนนะค่ะ ชวนเพื่อนมานั่งดื่มเป็นเพื่อนด้วยได้ไหมค่ะ นั้นค่ะ “ทราบพูดและชี้ให้ดูเพื่อนของทรายอีกสองคน ผมพยักหน้า และทรายก็เดินไปพาเพื่อนเขามานั่งกับผม

“คนนี้ชื่อน้ำตาล และอีกคนชื่อ ปลายค่ะ”ทรายเขาแนะนำเพื่อนเขาให้ผมรู้จัก

“ชื่อโดมคับ”ผมแนะนำตัวเอง

“พี่เขาเป็นเกย์”ทรายบอกเพื่อนๆเธอ เพื่อนๆเธอก็พยักหน้ารับทราบและผมก็ดื่มเหล้าไม่รู้กี่แก้ว ต่อกี่แก้ว

“พี่โดม ไหมพี่”ไอ้ไม้เดินมาหาผม และถามผม ผมเริ่มมองเห็นไม่ชัดเพราะผมเมาแล้ว

“พี่โอเคไม้ “ผมตอบเสียงยานเล็กน้อย

“พวกเราดูแลเอง “มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งบอกไม้

“ไม่ได้ครับพี่เขาเป็นน้องชายเจ้าของผับ ผมต้องดูแลครับ”ไม้ตอบแต่ผมก็ยังดื่มอยู่

“เอ๊ะ บอกว่าพวกฉันดูแลเอง หรืออยากตกงาน นี้ แฟนยายน้ำตาลนะเป็นเพื่อนกับพี่ที่เป็นหุ้นส่วนเจ้าของผับเหมือนกันนะ”ผมได้ยินแต่ไม่สนใจผมยังคงกระดกเหล้าเข้าปากอยู่

“ผมจะไปห้องน้ำก่อนนะ”ผมพูดตาผมปรือๆ ผมค่อยๆเดินและ

“เห้ยย”ผมเหมือนจะล้มและดันไปเกี่ยวกับผู้ชายโต๊ะที่ผมเดินผ่าน

“ขอโทษพี่ขอโทษ”ผมพูดและยกมือขอโทษขอโพย และค่อยๆเดินไปห้อง

“พี่โดม”ไอ้ไม้วิ่งมาประครองผม

“พี่โดมผมว่าพีไปนั่งห้องรับรองดีกว่า ไม่งั้นชะนีกลุ่มนี้เอาไปกินแน่”ผมได้ยินเสียงกระซิบ

“ใครจะกินพี่วะไม้ไม่มีอะ ไม่มีใครกินพี่หรอก เชื่อพี่ไหม”ผมถามไอ้ไม้

“เห็นพี่หน้าตาดีแบบนี้นะ พี่ถูกทิ้ง ไม่ต้องห่วงพี่ไม้ พี่เอาอยู่ ”ผมพูดผมเดินออก แต่เซจังวะกรู ไม่ใช่ชื่อภาษาญี่ปุ่นแต่ผมเดินเซไปเซมา ทำไมที่ผับนี้ทำทางเดินไว้ได้คดไปคดมาวะเนี๊ยะ
 
“นี้บอกว่าพวกเราจะดูแลเองไง นั้นโต๊ะนั้น เขาเรียกขอบิล”เสียงใครก็ไม่รู้และรีบเดินเข้ามาประครองผม

“ไปห้องน้ำใช่ไหมค่ะ ทรายพาไปเองนะค่ะ คืนนี้เราไปสนุกกันดีกว่านะค่ะ ทรายจะทำให้ลืมไปเลยว่าชอบผู้ชาย”ผมได้ยินเสียงดังแว้ว แต่ตอนนี้ตาผมกำลังจะปิดลงแล้ว

“ปู พี่รักปู พี่รักปูมากปูรู้ไหม พี่รักปู”ผมพูดแค่นั้น

“ไม่มีแล้วปูนะ ตอนนี้มีแต่ทรายยยย”ผมได้ยินว่ามีแต่ทราย ทะเลเหรออ

“เดี๋ยวก็มีปู เดี๋ยวปูก็ขึ้นมา ปูเซฉวนไง เฮอะๆๆ”ผมพูด

“เอ๊ะ บอกว่าไม่มีปู มีแต่น้องทรายย”ถ้าจะบ้าโว้ยคนนี้ ไปห้องน้ำดีกว่า ปวดฉี่

***************************************************************************************************************************
พิเศษจากพี่โอม ผมขับรถกลับจากการไปโป้งโป้งชึ้งกับน้องกี้ หนุ่มน้อยที่ผมคั้วอยู่ แต่ไม่คิดจริงจังหรอกครับ กว่าจะได้ออกมาลัลล่าทำเอาน้องของโอมแถบเฉาตาย พ่อนะพ่อดันให้โอมไปอยู่ในป่าในเขากับพี่อั้มและเพื่อนๆพี่อัม พอหลุดมาได้ยิงไปซะห้าประตูเลยผม ฮาๆ

“กริ้ง”ใครโทรมาอย่าบอกนะว่าเด็กจะให้ไปยิงประตู ถามว่าโอมไปไหมไปครับ ยังได้อีก

“ฮัลโล”ผมกรอกเสียงตามสายไปทันที

“พี่โอมนี้ไม้นะพี่ “ผมก็ได้ยินไม้ไหนวะ

“ไม้ไหนวะ ไม้หน้าสามหรือเปล่า ถ้าใช่มรึงโทรผิดแล้วกรูไม่ถูกกับไม้หน้าสาม มันเจ็บ “ผมพูดกรอกเสียงไป

“พี่โอม ผมไม้ที่ทำงานที่ผับที่พี่อ้นพี่ดิมเป็นหุ้นส่วนอยู่นะพี่ ตลกนะพี่เนี๊ยะ!”ไอ้ไม้ที่เป็นบาร์เทนเดอร์นั้นเอง


“อ้อจำได้แล้ว โทรมามีไหร่จะให้ไปผับเหรอไม่เอาอะ กรูเพลียมากไม้ ยิงไปหลายยกวันนี้  และนี้โปรโมชั่นไหนโทรตามลูกค้าไปเที่ยวผับวะ“ผมพูดและปฏิเสธในตัว ฮาๆ มันขยันรักงานโทรตามลูกค้าให้ด้วยน่าให้เงินเดือนเพิ่มนะเนี๊ยะ

“ให้มาแต่ไม่ได้ให้มาเที่ยวผับพี่ ให้มารับพี่โดมกลับทีก่อนที่ชะนีจะกินเก้ง”ไอ้ไม้มันพูด ไอ้โดมเหรอ

“อ้าวแล้วมันทำอีท่าไหนให้ชะนีจะกินเก้ง กรูว่าชะนีจะกินกล้วยมันมากกว่า “ผมพูด

“พี่โดมเมามากเลยครับพี่ เมาจนคุมสติตัวเองไม่อยู่แล้วพี่โอมและผมก็ทำอะไรมากไม่ได้ วันนี้พี่กฤษฏาไม่อยู่ด้วยพี่ “ไอ้ไม้พูด

“เออ เดี๋ยวพี่ไปเดี๋ยวนิ้ “ผมพูดและเหลี่ยวลดกลับกลางทางด่วนทันทีทำเอา

“แป้นนนน”นั้นบีบแต่ชมเฉยให้ผมเลยขอบคุณมากผมเปิดกระจก

“ฟั้คยู”นั้นไงของสมน้ำหน้ากรูมาเลยนิ้วกลางให้ผมก็รีบตะเบะรับอย่างภาคภูมิใจ ฮาๆและผมก็ขับอย่างเร็วเลยไปที่ผับที่ไอ้ไม้มันบอกผม ไอ้โดมนะไอ้โดมมันจะไปเมาทำไมไม่ชวนกรูไปเมาฟรีเป็นเพื่อนมรึงวะ ทันทีผมเหลี้ยวรถเข้าตัวผับผมก็ส่งกุลแจให้เด็กรีบรถ และเดินเข้าไปด้านในทันทีผมโชว์บัตรว่าผม เกิน18 ปีแล้วนะ แต่ผมรู้ว่าเขารู้ดี เพราะผมมากับพี่อ้นพี่ดิมบ่อย ผมเดินเข้าไปด้านในและ

“ไม้”ผมเรียกไอ้ไม้ ไม้มันกำลัววุ่นวายเพราะว่ามีตอนเสิร์ตด้วยวันนี้

“พี่โดมอยู่ทางด้านโน้นพี่”ไอ้ไม้พูดและพาผมไปทันที ผมเดินไปแต่ที่โต๊ะไม่มี่ใครแล้ว

“อ้าวไปไหนแล้วอะ เวรแล้วพี่”ไอ้ไม้พูดผมก็มองไปรอบๆ ไม่เห็นเลย งานเข้าแล้วไอ้โอม

“แป้ง โต๊ะนี้เขาเช็คบิลไปแล้วเหรอวะใครจ่ายตัง”ผมถามแป้ง

“โต๊ะนี้ที่มีผู้ชายคนเดียวและผู้หญิงสามคนใช่ไหมพี่ไม้ เห็นผู้หญิงเอากระเป๋าตังผู้ชายและจ่ายตังค์นี้ยังให้ตริปแป้งตั้งร้อยหนึ่งเลยอะ”น้องผู้หญิงบอกไอ้ไม้

“ไปทางไหนแล้วอะแป้ง และรู้ไหมว่าผู้หญิงสามคนนี้มันจะจับผู้ชายโต๊ะนี้ เขาไม่ได้มาด้วยกัน และผู้ชายโต๊ะนี้น้องชายเจ้าของผับที่เราทำงานนี้ด้วย”ไม้พูดผู้หญิงตกใจขึ้นมาทันที

“งั้นแป้งช่วยหาให้นะพี่”น้องเขาวิ่งออกไป ผมก็เดินแทรกตามหาไอ้โดมเพื่อนผม มันจะเสร็จชะนีแล้วใช่ไหมเนี๊ยะ

“นี้แก ฉั้นเจออีทราย มันบอกว่ามันกำลังจะได้ผัวรายวะ เป็นถึงหมอ นะกำลังพากันแบกไปโน้นแล้ววะ อิจฉาวะ”ผมได้ยินเสียงผู้หญิงในผับคุยกัน และชี้ไปทาง ทางออกที่จะออกไปลานจอดรถด้านหลัง ผมก็วิ่งตามไปทันที ผมว่าใช่ไอ้โดมแน่นอนผมออกมาได้ก็เจอสาวๆกำลังช่วยกันพยุงร่างผู้ชายสูงใหญ่ แน่ละไอ้โดมมันสูงเพราะว่ามันชอบเล่นบาส ผมก็เดินลงแต่จะแย้งไอ้โดมมาได้ยังไง ถ้าผู้ชายแมน ตบกับผู้หญิงยังไงก็แพ้

“หยุดนะ”ผมทำเสียงดัดจริตให้เหมือนกระเทยนิดนึง

“ใครวะ กระเทยสงครามโลกหรือไงวะ”น้องเขาทักผมบ้าง

“ใช่เพราะฉันผ่านมาหลายสงคราวไม่ว่าจะอิสราเอล หรือว่าสงครามตะวันออกกลางและตอนนี้กำลังจะทำสงครามกับชะนี!! “ผมพูดดัดจริตและทำท่ายืนเอามือท้าวซะเอว

“ฮะ”ร้องออกมาพร้อมกันหมดเลย

“เอาผัวฉันคืนมาเดี๋ยวนี้นะ นางชะนีหน้าว้อก”ผมพูดแต่ละคนหากระจกขึ้นมาส่องหน้าตากันหมด

“เอาผัวฉันมานะ”ผมเข้าไปดึงไอ้โอม

“นี้ใครผัวเธอ คนนี้ผัวฉัน!”นั้นชะนีก็ดึงแขนไอ้โดมกลับ

“เอ๊ะ พูดไม่รู้เรื่องเหรอ บอกว่าคนนี้ผัวฉัน”ผมดึงแขนไอ้โดมมาดึงแรงมากโดมมันเลย

“หมับ”มากอดผม

“ผัวจร๊า จะงอนเขาทำไมอะ เขาก็มีตัวเองคนเดียว “ผมพูดชะนีพากันมองผม

“หน้าตาดีอะ ผัวเลยขี้หึง ขี้น้อยใจ บ้างอะไรบ้าง ผัวจร๊าผัว “ผมพูดและโอบกอดให้ดูสมจริง

“เชื่อตายเลยนี้เอาผัวฉันคืนมา”นั้นจะเข้ามาแต่ผมชี้

“นี้อยากโดนตบหนักใช่ไหม”ผมกางมือแปรเตรียมพร้อมตบ ผู้หญิงคนที่จะแย้งโดมก็กางมือแปรเหมือนกันแต่คนละไซ้กับผมแน่นอน นางก็หดมือกลับทันที

“มือมันใหญ่วะ”เพื่อนน้องเขาพูด ว่ามือกรูอีก

“อืมม ปู”โดมมันไซ้ผมด้วย

“อู้ยย ใจเย็นค่ะผัวขา “ผมครางโชว์


“อึ้ยยย “เพื่อผู้หญิงคนนั้นทำท่าขนลุกขนพอง

“ไปเถอะอีทราย ดูซิมันไซ้คอผู้ชายด้วยกันใหญ่เลยอะ ยี้ “เพื่อนน้องเขาดึงแขนน้องคนนั้นดูท่านางจะไม่อยากไป

“พี่โอมเจอไหมครับ”เสียงไอ้ไม้วิ่งมาพอดีและตามด้วยพนักงานหลานคนเลย

“เจอแล้วไม้ นื้ “ผมพูดและพยักหน้าว่าจัดการชะนีพวกนี้ที ผมก็พยุงไอ้โดมออกมา

“มันหลอกนี้หว่า “ผู้หญิงคนนั้นและพวกน้องในผับยืนขวางไว้ ผมก็พยุงไอ้โดมมาที่ด้านหน้าผับ

“พี่ขอรถพี่ด้วยครับ”ผมบอกน้องที่รับรถให้ไปเอารถมาคืนผมด้วย

“ปูพี่รักปู พี่รักปูนะปู ทำไมไม่เกิดมาเป็นของพี่ “ไอ้โดม มันละเมอหาปู ผมก็นึกอ้อน้องปู ที่แท้จะเอานี้เองถึงได้กันกรู แล้วเป็นไงไม่ได้ทั้งคู่สาด ถ้าให้ผมก็จะแบ่งให้บ้างอะไรบ้าง ผมจำได้เพราะผมไปงานศพแม่น้องเขามาด้วย ทันทีที่รถแล่นมาจอดผมก็พาไอ้โดมโดยมีเจ้าหน้าที่ช่วยผมพยุงโดมเข้าไปในรถ ผมเอามันไปไว้เบาะหลังเลยจะได้นอนไปเลย และผมก็ออกรถทันที

“พีโดมว่าไงครับ”ผมโทรหาหมอด้าทันที

“หมอด้าพี่โอมนะ หมอด้าอยู่บ้านหรือเปล่า”ผมถามหมอด้า

“อยู่ทำไมเหรอพี่โอมแล้วนี้พี่โดมอยู่กับพี่โอมเหรอ”หมอด้าถามผม

“ใช่พี่ไปลากมาจากผับ ไอ้โดมเมามากและกำลังจะเรียบร้อยชะนีเพราะมันเมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว พี่จะไปส่งที่บ้านที่นี้ก็คงจะไม่มีใครดูแลมัน งั้นพี่ขับกลับไปส่งที่ค่ายทหารเลยนะ “ผมบอกน้องหมอด้า

“ได้ครับพี่โอม ขับรถดีดีนะพี่โอม”น้องหมอด้าบอกผมขับรถดีดีเป็นห่วงโอมเหรอ

“เป็นห่วงพี่เหรอหมอด้า”ผมถาม

“ห่วงพี่และพี่โดมด้วย”หมอด้าพูดก็ยังดี

“ได้ครับเดี๋ยวเจอกันครับ จุ๊บๆ”ผมพูดและจุ๊บ ผมดูเบอร์ในเครื่องและไม่ลืมรีบเมมเบอร์น้องหมอด้าทันที ไว้ในเครื่องมือถือของโอม รักนะจุ๊บ จุ๊บ และผมก็หันมาขับรถต่อปล่อยให้ไอ้โดมมันนอนละเมอเพล้อพบหาน้องปูมันไปคนเดียว ปูจร๊าปูอยู่นั้นแหละไอ้นี้ ผมขับมาจนขึ้นทางด่วนตอนนี้จะห้าทุ่มแล้ว รถไม่ค่อยเยอะขับได้สบายๆผมขับไปจน

“อืมมม ที่ไหนวะ “ผมเห็นไอ้โดมมันลุกขึ้นนั่งแล้ว

“ห้องน้ำไปทางไหนวะ “อ้าวเห้ยย จะมาไปห้องอะไรตอนนี้ มีนทำท่าจะลุกขึ้นยืนแล้วจะยืนได้ยังไง หลังคารถ

“โป้ก”นั้นไงเสียนดัง

“ห้องน้ำทำไมมันเตี๊ยะชิพหายเลยวะ สาด “ด่ารถกรูอีก

“ ฉี่แม่งตรงนี้ก็ได้วะ”นั้นไงจะฉี่ตรงนี้อีก อย่านะโอมรถกรูเพิ่งไปลงเบาะมาใหม่ ฉีไปนี้งามเลย ผมรีบเปิดไฟขอทางและเอารถเข้าจอดข้างทางแบบรถมีปัญหาและผมก็รีบไปเปิดประตูดึงมันออกมา

“ไอ้โดม มรึงจะบ้าเหรอฉีทางนี้”ผมบอกมันและไอ้โดมมันก็งัดของมันออกมาเชี้ย 7นิ้วเลยมั้งนะ เห็นแล้วเสียวก้นเลยผม

“น้องนวดบ่าให้พี่หน่อยดิ”มันหันมาสะกิดผม อ้าวเห้ยกรูไม่ใช่เด็กในห้องน้ำนะมรึงและมันคิดได้ยังไงวะ อยู่บนทางด่วนขนาดนี้

“เร็วดิ “นั้นหันมาเอ็ดผมอีกนะ เอาวะนิดหนึ่ง ผมก็ไปยืนด้านหลังมันสับ ๆเฉาะๆ สับไปก็เด้งกันไป จน

“ปรี้นๆๆ”มีคนบีบแต่และส่องไฟมาทางผมสองคนจะและขับมาเทียบจอดด้วย

“นี้คุณมี่ยางอายหน่อยได้ไหม โรงแรมมีไปทำกันในโรงแรมโน้ย ถ้าผู้หญิงกับผู้ชายจะไม่ว่าสักคำ”อ้าวสาดกรูจำเป็นต้องไปฉี่โรงแรมด้วยเหรอครับ ผมหันมาและ

“เพื่อนผมจะฉี่ ผมต้องไปเปิดห้องเพื่อฉี่นี้นะครับคุณ คุณจะบ้าเหรอ ”ผมหันมา

“ใครวะ “ไอ้โดมมันจะหันไปแต่มันยังไม่ได้เก็บน้องเลย ผมรีบดันมันไว้ก่อน

“อย่าทำเพื่อนผมนอยด์ไอ้นี้โหดสาด”ผมพูดและชี้ไอ้โดมที่โยนโยกเยกยังไม่สุดซะทีท่อมรึงรั่วเหรอ

“ใครวะแม่ง เดี๋ยวมรึงเจอ”นั้นไงไอ้โดมของผม ผมหันไปหยักคิ้วและรถที่จอดรีบออกรถไปเลย ผมรีบเก็บน้องของมันเข้าที่เข้าทางก่อนเลย และดันมันขึ้นรถ และออกรถทันทีเกือบแล้วไงเกือบได้อนาจารบนทางด่วนแล้งไงกรู และผมก็ออกรถ

“เหมือนจะอ๊วกเลยวะ “ผมได้ยินถึงกับตาโต

“อย่าเพิ่งนะโดมที่รักของโอม อย่าเพิ่งอ๊วกเดี๋ยวหาให้เอาถุง ถุงอะไร ถุงยางไม่ได้เล็กไป ในรถก็พกแต่ถุงยาง อันไหนดี อันนี้แหละวะ ถุงขยะอันเล็กนี้แหละวะ “ผมหาจนได้ถังขยะทีไว้ใส่พวกเปือกลูกอมและผมก็เปิดไฟจะส่งให้แต่

“ไอ้โดมมรึงอ๊วกใส่รถกรูทำไม)))))”มันอ๊วกไปเรียบร้อยแล้วไอ้โดมของผม ผมก็เลยต้องจำยอมขับรถดมกลิ่นอ๊วกมันไปตลอดทางเช่นกันผมขับมาเกือบชั่วโมงครึ้งได้จนถึงบ้านลุงผม ทันทีที่รถผมมาจอดหน้าประตูรั่ว น้องหมอด้าผมก็รีบลงมาเปิดประตูต้อนรับผมทันที น่ารักจริง

“ไหนพี่โดมละพี่โอม “ผมก็ชี้ในรถและผมก็พยุงมันออกมา สภาพนี้หมอด้าเห็นยังตกใจผมเองก็ไม่เคยเห็นมันเมาสภาพนี้มาก่อนเลย เพราะว่าภาพลักษณ์มันนี้ระวังมากแต่วันนี้ไม่เหลือแล้วไอ้หมอโดมของผม ด้าก็รีบเอาแขนโดมพาดไหล่จะพาขึ้นบ้าน

“ขอบคุณนะครับพี่โอม”น้องหมอด้าพูดแค่นี้เองเหรอ ไม่มีรางวัลเหรอ ผมยืนมองเห็นหมอด้าพยุงไอ้โดมแบบเก้ๆกังๆ ผมเลยเข้าไป

“ด้าให้พี่ช่วยดีกว่าไหม ให้พี่แบกขึ้นไปดีกว่าไหม หรือไม่อุ้มไปเลยดีกว่าไหม”ผมพูดกับหมอด้า หมอด้ามองหน้าผมและพยักหน้าผมก็จัดการเอาแขนผมสอดเข้าไปที่ลำตัวบางๆและทำการอุ้มทันที

“ตุ๊บ”เสียงใครหล่นลงไปกับพื้นไม่รู้

“พี่โอม”หมอด้าเรียกผม

“พี่อุ้มผมทำไม”อุ้ยย ผมอุ้มหมอด้าแม้มิหน้าเบาจริงๆ ผมหันไปมองไอ้โดมมันกองกับพื้นนั้นเอง

“วางเลย”หมอด้า ต้องรีบวาง

“ไปพยุงพี่โดมโน้น พี่โอมนี้น่ะ มือไว้มาก ”ด้าทำท่าตีผม ผมรีบพยุงมันขึ้นและแบกมันขึ้นไปบนห้องนอนมันและพาเข้าห้องนอนมันด้วย ผมโยนมันลงที่เตียงนอนมัน หนักใช่เล่นนะเนี๊ยะ

“ปู ปู จร๊าปู อึก อึก”ทำท่าจะอ๊วกอีกแล้ว

“พี่โดมนะพี่โดมทำไมทำแบบนี้นะเมาแบบนี้น้องเขาจะรู้ไหมละ”หมอด้าบ่นโดมใหญ่เลย

“ดีนะทีไอ้ไม้มันโทรหาพี่ ไม่งั้นเสร็จชะนีจะเอาไปทำสามี”ผมพูดและเสียงแหลมตรงสามีนี้แหละ

“พี่โอมด้าขอบคุณนะครับ “หมอด้าพูดและหันไปจัดการกับไอ้โดมต่อเออผมก็ยืนมอง ไม่มีรางวัลสักฟ๊อดสองฟ๊อดเหรอ

“เออ พี่โอม ไม่กลับเหรอครับ”หมอด้าถามผม

“กลับครับ พี่ก็ยืนรอแบบรางวัลให้ชื่นใจสักฟ๊อดสองฟ๊อดอะไรแบบนี้ “ผมพูดหมอด้าหันมามองผม

“งั้นพี่ไปก็ได้เนอะ”ผมพูดและก็เดินออกมา อยากได้รางวัลอะผมคิดในใจผมเดินออกจากห้องและหมอด้าก็ออกมาส่งผมแค่หน้าประตู โบกมือบาย บายให้ผม

“ป้า “ผมก็ชะงักใครเรียกป้า ใครบังอาจมากเรียกใครวะป้า แน่นอนบ้านลุงผมไม่มีผู้หญิง ผมหันซ้ายแลขวา

“ป้า ป้า”นั้นย้ำอีกด้วย ผมเงยหน้ามาเจอหมอด้า

“ใครเรียกป้าเหรอด้า “ผมถามหมอด้า

"ใครมันกล้าเรียกป้า ถ้าเรียกหมอด้าของพี่ว่าป้า พี่นี้จะจัดการมันเอง มันหยามมากไปแล้ว "โอมของขึ้น ใครว่ะ หน้าตาน่ารักแบบหมอด้าเป็นป้าได้ยังไง ฮาๆ แต่ถ้าเป็นเมียนะได้เพราะผมรออยู่ ด้าก็มองซ้ายแลขวาและมองผมที่กำลังคิดถึงภาพสวีทกับหมอด้าที่เป็นว่าที่ภรรยาโอม

"พี่โอม"ผมสะดุ้งเลยตื่นเลย

"ไม่มีนิพี่โอม เออ พี่โอม ด้ามีรางวัลให้ เออ เราไปให้กันข้างล่างดีกว่าไหมอะ”หมอด้า

“อยากได้แบบชื้นใจเลยใช่ไหม”หมอด้าถามผม ผมก็พยักหน้ารัวเลย

“ไปรอข้างล่างเลยเนอะ”หมอด้าพูดและผมก็วิ่งเลยวิ่งลงไปรอที่หน้าประตู ยืนรอเลย ได้แน่นอนเอ๊ะ! เอาข้างซ้ายหรือขวาดีวะ หรือสองข้างเลยดี ผมก็ยืนเอียงซ้อมเอียงแก้มผมได้ยินเสียงฝีเท้าผมหลับตาพริ้มรอเลย

“เออ ดิม ไอ้นี่มีนมายืนหลับตาพริ้มหน้าบ้านเราทำไมอะ”เสียงคุ้นๆเนอะ

“เออ นั้นดิไอ้ดรีม เป็นอะไรมากไหมเนี๊ยะ”นั้นไงผมก็ค่อยๆลืมตา ลืมตาขึ้นมาสติมาเลย หน้าพี่ดิมกับพี่ดรีม

“ว๊าก”ผมร้องออกมาเลย

“เป็นอะไร จะตกใจทำไมและมรึงมายืนหน้าบ้านกรูทำไมครับ น้องโอม “พี่ดรีมถามผม

“ถามเยอะเนอะไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อนดี”ผมพูด

“งั้นไม่ต้องตอบสักถาม ไปกลับบ้านมรึง และดึกดื่นป่านนี้ไม่หลับไม่นอนหรือไงครับ”พี่ดิมถามผม

“อ้าวพี่ดิมพี่ดรีมกลับมาแล้วเหรอ อะพี่โอมนี้ด้าทำไว้เย็นชื้นใจเลยแหละ”หมอด้าออกและหยิบขวดน้ำกระเจี๊ยบ ชื้นใจมากเลย

“ให้มันทำไมอะเปลืองหมอด้า”พี่ดรีม

“ก็พี่โอมเอาพี่โดมมที่เมามาก ไปเมาที่ผับมาแถมเกือบโดนชะนี “น้องหมอด้าพูด

“พาไปกิน ตับ ตับ ตับ”ผมพูดและเต้นด้วยท่ากินตับ

“โอมไม่ต้องอธิบายจนกรูเห็นภาพขนาดนี้ กรูรู้จักกินตับ กรูกินบ่อย “พี่ดิมพูด

“งั้นก็ขอบใจมากนะ “พี่ดิมพูดผมก็ยิ้มอยากได้หอมสักฟ๊อดจากหมอด้า ทำไมได้น้ำกระเจี๊ยบแทนวะ ผมก็หยิบมาดู

“อ้าวยังไม่ไปอีก จะให้กรูหอมหน้าผากมรึงก่อนไหมแต่ไม่ใช่ปากนะปากไม่ว่าง กรูจะใช้มือ แถมมือวิเศษอีกด้วย แต่มันจะมีรอยยางจากรองเท้านิดหน่อย รับได้ไหม”นั้นไง ผมก็หันมายกมือไหว้ลาเลยแล้วกันแปลว่ารับไม่ได้ รีบกลับบ้านเลยผม เศร้าแท้โอมหนอโอม ไม่ได้แม้แต่หอมจากหมอด้าสักนิดเลย ผมจำต้องกลับบ้านไปพร้อมน้ำกระเจี๊ยบแทน ยกซดเลยเฮิร์ทมาเหมือนกัน เอาให้เมาน้ำกระเจี๊ยบไปเลย

[boonpa]

  พี่โอมเป็นฮีโร่ทั้งทีรางวัลก็ไม่ได้

[PFlove]

หมอด้าดารารับเชิญ

         หมอด้า หลังจากที่พี่โอมเอาพี่โดมมาส่งแถมยังขอรางวัลเอาแบบหวานถึงใจผมให้ไปเลยน้ำกระเจี๊ยบผมต้มไว้ให้พ่อดื่มนะ พี่ๆกับหลานด้วยจะได้ดื่มกันมันช่วยได้ดีอากาศร้อนในเมืองไทยแบบนี่้

“เฮ้อ” ผมถอนหายใจออกมาดังนิดหน่อย  “เป็นอะไรละหมอด้า” พี่ดิมพี่ชายคนโตถามผม

“เกือบไปแล้ว น้องมิ้นซิดันตะโกนเรียกป้า ป้า ในห้องนอนของด้า แถมพี่โอมยังได้ยินอีกแต่ไม่ชัดเท่านั้นเอง”ผมพูดทำแก้มป่องเดินขึ้นไปดูพี่โดมก่อนดีกว่า พี่ดรีมเดินตามผมขึ้นมาด้วย

“นี้มันเมามากเลยเหรอด้า”  พี่ดรีมถามผม ผมก็พยักหน้า

“ด้าไม่เคยเห็นพี่โดมดื่มจนหนักขนาดนี้มาก่อนเลยนะพี่ดรีม” ผมหันไปพูดกับพี่ชายตัวเอง ทันทีที่ผมเดินขึ้นมาถึงชั้นบน ผมก็พบว่าห้องนอนผมเปิดประตูทิ้งไว้และห้องนอนพี่โดมด้วแถมยังมีเก้าอี้ออกมาวางนี้แสดงว่า มิ้นนี้ปืนขึ้นไปบนเก้าอี้แน่เลย

“มิ้นพี่ดรีม”ผมบอกพี่ดรีมและรีบเข้าไปในห้องนอนของพี่โดม ก็พบว่า

“อ้าๆๆๆ”มิ้นร้องใหญ่เลยก็พี่โดมนะซิ เมากอดรัดหลานขนาดนั้น

“ปู ปู น้องปู “พี่โดม

“มันทำไปได้ นั้นมันหลานมิ้นกรู น้องปูที่ไหน ตายไอ้มิ้นตายวันนี้ลิ้นแล็ปไหมนั้นหลานกรู”พี่ดรีมและผมรีบเข้าไปแกะมิ้นออกจากพี่โดม พอผมอุ้มได้มิ้นจะหันไปตีลุงอีก

“ตี ตี ตีเลย ฮือๆๆ”นั้นร้องไห้เลยคงตกใจ

“โป้ง”หันไปโป้งลุงโดมอีกด้วยและหันมากอดผม

“มิ้นวันนี้นอนกับลุงด้าก่อนนะ ลุงโดมเมาลูก และลุงโดมทำไปลุงโดมไม่รู้ตัว อย่าโกรธลุงโดมนะลูกผมพูดกับมิ้น

“ยุงมาวเหยอ”มิ้นถามผม

“ใช่แล้วมิ้น เขาเรียกเมาเหมือนหมา”พี่ดรีมบอกมิ้น

“เอิ้กๆๆ”มิ้นขำพี่ดรีม

“พี่จัดการเองด้าเอามิ้นไปห้องเถอะ”พี่ดรีมพูดและผมหันมาเจอพี่ดิมยืนกอดอกมองพี่ดรีมกำลังจะเปลี่ยนชุดให้พี่โดม

“ยุงมาวเหมือนหมา”มิ้นบอกพี่ดิม

“เหรอ ยุงมาวเหมือนหมาเหรอ อืมมม  ฟ๊อด ฟ๊อด”พี่ดิมล้อเลียนมิ้นและหอมมิ้นด้วย

“ไปนอนได้แล้ว “พี่ดิมบอกมิ้น ผมก็อุ้มมิ้นกลับห้องนอนผม และจัดการพาไปแปรงฟันตอนนี้ฟันน้ำนมขึ้นจะเต็มแล้วเพื่อเตรียมตัวนอน มิ้นน่ารักมากก่อนนอนสวดมนต์ก่อนนอนด้วยผมก็นับมิ้นสวดมนต์ก่อนนอนเพราะว่ามิ้นยังท่องผิดท่องถูกอยู่

“ฟ๊อด! นอนหลับฟันดีครับ พรุ่งนี้ค่อยไปหาพ่อโดม”ผมพูดและมิ้นก็เค้งลงนอนข้างๆผม มิ้นนะติดพี่โดมมากและถ้าพี่โดมไปแล้วมิ้นคงงอแงมาก

“ไปนอนยุง”มิ้นพูดจะไปนอนกับพี่โดม

“ลุงโดมเมามาก นอนด้วยไม่ได้หรอกมิ้น”ผมเอามือลูบหัวมิ้นเบา ถ้าพี่โดมไปมิ้นคงเสียใจน่าดูแม้จะเล็กนิดเดียวแบบนี้ก็เถอะผมโอบกอดหลานผมไว้ พี่โดมก็เหลือเกินรักปูจนมากไป ความรักนี้บางครั้งมันก็ทำร้ายตัวเราเองได้เหมือนกัน ผมเองก็เลยไม่กล้ามีความรักกับเขาสักที
************************************************************************************************************

พี่โดม ผมลืมตาอย่างยากลำบาก เพราะตอนนี้คุณหมอโดมปวดหัวแทบจะระเบิด ผมจำอะไรไม่ได้เลยผมมองเพดานห้อง นี้มันห้องนอนผมเหรอ เออ ใช่จริงๆด้วยห้องนอนผมเอง

“พี่โดม “น้องหมอด้าเรียกผม

“นี้พี่กลับมาได้ยังไง หรือว่าเดินทะลุประตูโดเรม่อนมาหมอด้า”ผมถามหมอด้าขำขำ

“พี่ถูกลากมาต่างหาก ดีนะที่น้องที่ผับที่พีไปโทรตามพี่โอมให้ไปพาพี่กลับ ไม่งั้นพี่ได้ชะนีเป็นแม่ของลูกแน่นอน”หมอด้าพูดผมจำได้ว่ามีชะนี 3 คนนั่งโต๊ะผมแถมผมยังบอกอีกว่าผมเป็นเกย์ เป็นเกย์ชะนียังจะเอาอีกเหรอ กรรมของคนหน้าตาดี

“แถมกลับมาก็เมามากดูซิมิ้นงอนเลยไม่ได้นอนกับพี่โดม”หมอด้าพูดผมเห็นเด็กน้อยกำลังเอารถมาไถ่ไปตามขอบเตียงผมยังสวมชุดนอนอยู่เลย ตรูดก็ดุ้งๆ เพราะมีแพมเพิร์สอยู่

“มิ้นลุงโดมตื่นแล้ว “หมอด้าหันไปบอกมิ้น

“โป้ง”มิ้นพูดผมก็มองด้วยอาการงง ผมค่อยๆลุกขึ้นนั่ง

“อ้าวแล้วมาโป้งลุงทำไมอะ ลุงไม่สบายนะมิ้น มาให้ลุงกอดทีเร็ว”ผมเรียก มีส่ายหัว ส่ายหมดทั้งหัวและตรูดเลย

“ก็เมื่อคืนพี่นะกอดมิ้นและเพล้อหาปู กอดซะมิ้นแทบลิ้นแล้ปเลย มิ้นเลยโกรธนะ คิก คิก คิก”หมอด้าบอผมเพล้อหาปูแถมกอดมิ้นอีกต่างหาก โธ่เอ้ย ที่คิดว่าไซ้ปูไซ้ไอ้เจ้ามิ้นนี้เอง

“มาหาลุงเร็ว ลุงขอโทษมาเร็ว “ผมเรียกมิ้น มิ้นมองผมและเดินเข้ามาหา ด้าอุ้มมิ้นขึ้นมาบนเตียงนอนผม ผมดึงมิ้นมากอด

“ยุงเหม็นๆ”มิ้นพูดและเอานิ้วบีบจมูกตัวเองด้วย

“ด้าต้มข้าวต้มไว้ให้ อาบน้ำและลงไปทานข้าวต้มด้วยนะ”หมอด้าพูดผมมองมิ้นยังสวมชุดนอนเขาอยู่เลย

“ถ้าอย่างนั้นพี่จับมิ้นอาบน้ำให้เอง พรุ่งนี้ก็ไม่ได้อาบให้แล้ว จะคิดถึงลุงไหมเนี๊ยะ”ผมพูดและถามตัวดีของผมนอนกอดกันทุกคน

“คิดถึงแน่นอนเมื่อคืนงอนแต่ก็ยัง พูดว่าไปนอนยุง อยากมามานอนกับพี่โดม”ด้าพูดผมยิ่งใจหายห่างหลานรักอีก

“ด้าพี่ฝากเรื่อง วินให้หน่อยซิ พี่จะดูแลเครื่องค่าเล่าเรียนและอุปกรณ์ให้วิน เด็กที่แม่เข้ามาขายดอกไม้ในโรงพยาบาลเรานะและพ่อเขาเป็นคนขับรถที่โรงพยาบาลเราด้วย ลูกเขาเยอะพี่กลัววินจะไม่ได้เรียนนะ”ผมพูดกับหมอด้า ด้าพยักหน้ารับทราบ

“เอาละไปอาบน้ำกับลุงโดมดีกว่าเนอะ ไปครับ”ผมลุกขึ้นและแบกตัวแสบขึ่นบ่าเข้าห้องน้ำทันที ผมรักและเลี้ยงราวกับลูกตัวเองก็ว่าได้  หลานๆทุกคนแหละผมรักหมด แต่คนนี้สนิทกับผมมากหน่อยต่อไปจะนอนกับใครละที่นี้ ส่วนผมใครจะมานอนดิ้นอยู่บนหน้าทุกเช้าละ แค่คิดก็รู้สึกเหงาขึ้นมาแล้ว แม้ว่าที่ผ่านมาจะมีบ่นบ้าง ตีบ้างมิ้นชอบนอนดิ้นขอบมาแทกอยู่บนตัวผมและสวนมาก เอาก้นมาถูตรงหน้าผมนี้และ เรียกได้ว่าท่านอนนี้ต้องปรับปรุงก่อนเลยถ้ามีหนุ่มไหนมาชอบ ฮาๆ ผมคิดนะ
“พี่โดม เดี๋ยวด้าจัดกระเป๋าให้นะ พี่ไปนั่งเล่นกับหลานๆเถอะ “หมอด้าบอกผม เพราะว่าไปไหนด้าก็จะจัดการกระเป๋าให้พวกผมเองเสมอด้าเขาน่ารัก ผมอุ้มมิ้นที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วลงไปชั้นล่าง พ่อผมเพิ่งจะกลับมาถึง พ่อไปรับมีนกลับบ้านมาด้วย

“เป็นไงลูก เมื่อคืนเมามา”พ่อผมพูด

“ยุงมาวเหมือนหมา”มิ้น ผมมองนี้ชมลุงเหรอเนี๊ยะ

“แล้วนี้แพคกระเป๋าหรือยังละโดม”พ่อถามผม

“หมอด้าแพคให้ผมแล้วพ่อ “ผมบอกพ่อ พ่อพยักหน้า ผมเดินเข้าไปนั่งในห้องนั่งเล่นเห็นน้องมันกำลังนอนทำการบ้านอยู่ที่ครูให้มา พอมีนเห็นมิ้นลงมาก็ลุกมาปืนขึ้นไปนั่งบนโซฟาแทนเพราะกลังน้องแย้งหนังสือ

“เอานี้ของเราระบายอันนี้”ผมหยิบสมุดที่เขาระบายสีค้างไว้อยู่ ผมยังไม่ได้ขอบใจไอ้โอมเลย

“ว่าไงครับคุณหมอโดม “ไอ้โอม มันรับสายผม

“ของใจวะโอม”ผมพูดกรอกสายออกไป

“ฮาๆ ที่แบกมรึงกลับมาเหรอ นี้มรึงเต็มใจขอบใจกรูจริงเปล่าวะที่กรูขัดเพื่อว่ามรึงอยากลอง...”ไอ้โอม   


“พอ พอ ไอ้โอม กรูแค่คิดก็ขนลุกแล้ว กรูไม่เอาแบบนั้นแน่”ผมพูด

“เออ เมื่อคืนกรูเพิ่งเคยเห็นมรึงเมาแบบไม่มีสติได้แบบนี้ครั้งแรกเลยโดม “ไอ้โอมพูด

“กรูคงดูแย่มากเมื่อคืน”ผมพูด

“ก็ไม่ได้มากมายหรอกมรึงแต่คราวหน้าอยากเมาเละแบบนี้ บอกกรู กรูพาไปอาสาพากลับ”ไอ้โอมมันพูด

“ใจวะ”ผมพูด

“ในฐานะว่าที่พี่เมียในอนาคต”ดูมันพูด

“ฝันไปเถอะ ไอ้โอม”ผมพูด

“กรูฝันทุกคืนแต่มรึงเชื่อกรูสักวันความฝันจะเป็นจริง”ไอ้โอมพูด

“เออ กรูจะรอดู แต่กรูเชื่อว่าน้องกรูมีสติสัมปชัญญะมากพอที่จะไม่ตัดสินใจไปเป็นเหยื่อมรึงแน่นอนไอ้โอม “ผมพูด

“เออ ไอ้โอมพรุ่งนี้กรูจะไปแล้วนะมรึง กรูกลับมาแล้วค่อยไปดื่มกันวะ “ผมพูดกับไอ้โอม ยังไงผมก็โตมากับมัน

“เออ พรุ่งนี้กรูไปร้องให้ส่งมรึงแน่นอน ไอ้โดม แค่นี้ก่อนนะกรูมาเปลี่ยนเบาะเพราะว่ามรึงอ๊วกเต็มเบาะกรูหมดเลย “ไอ้โอมพูดว่าผมด้วย

“จริงดิ ฮาๆ เออ แค่นี้นะเจกันพรุ่งนี้นะอย่าลืมมาส่งกรูละ บายวะ “ผมพูดและกดวางสายทันที ผมกระเทิบไปนั่งกับน้องมีน

“ลุงจะไปไหนเหรอ”มีนถามผม

“ไปไกล แต่ไปไม่นานหรอกมีน”ผมพูดกับน้องมีน

“น้องมีนไม่อยากให้ลุงๆไปเลย”มีนพูดกับผม

“ลุงไปเรียนลูก และลุงก็จะกลับมาเป็นหมอที่เก่งที่สุด น้องมีนด้วยนะโตขึ้นมาต้องเป็นหมอที่เก่งๆ เหมือนลุงๆ”ผมพูดกับน้องมีม

“ยุง ยุง”มิ้นเอากระดาษมาให้ผม มิ้นวาดภาพ เหมือนภาพคนเป็นวงและมีต่อคอแขนขา

“ยุง”มิ้นวาดภาพผมนั้นเอง

“มิ้นวาดรูปตลกดีนะลุง”มีนพูดและขำน้องชาย เขา ผมก็รับรูปที่มิ้นวาดส่งมาให้ผม ผมคงพกเอาไปด้วย ในเวลาที่คิดถึงตัวแสบผม
“น้องมีนรักลุงโดม น้องมีนจะระบายรูปดอกไม้ น้องมีนจะให้ลุง”น้องมีนพูดกับผม

“น้องมีนระบายสวยมากครับ”ผมพูด ใจหายอีกแล้วผม พรุ่งนี้ต้องเดินทางแล้วซิ  ผมยังไม่ได้ส่งอิเมลไปบอกไอ้เจมส์และเบียร์เลยเพื่อจะมาหาผม ว่าผมจะไปเป็นหมอและจะเรียนต่อด้วย ไม่ได้เจอกันนานเลย ไม่รู้ว่าไอ้เจมส์มันจีบเบียร์ติดหรือยัง ถ้ายังคงเป็นจีบที่มาราธอนมาก นานเป็นปีเลย

“ลุงโดม”ผมก็ได้ยินเสียงหลานรักอีกคนของผม น้องเป็กซ์กลับจากโรงเรียนแล้ว วันนี้กลับเร็ว

“ฟ๊อด”ผมกอดหลาชายผม แม้จะไม่ใช่หลานแท้ๆแต่พวกผมรักแหมือนหลานผมแท้ไปแล้ว เพราะเป็กซ์น่ารักมากและผมก็มองคนที่เดินเข้ามาด้วย วิน

“ลุงโดมเป็กซ์บอกวินว่าลุงโดมจะไปแล้วเหรอครับ”เป็กซ์ถามผมทำหน้าเศร้าๆ ตอนนี้ผมให้เรียกลุงเหมือนเป็กซ์เลยจะได้ไม่สับสน

“ใช่วิน แต่ลุงจะดูแลเราต่อ พ่อพี่จะเป็นคนจัดการให้ขาดเหลืออะไรให้บอกทันทีเข้าใจไหมวิน”ผมพูดผมเอามือลูบหัววินเบาๆ

“ผมคงคิดถึงลุงมาก”วินพูดและเข้ามากอดผม

“ไม่ได้ไปแล้วไม่กลับ กลับแต่คงสองสามเดือน”ผมพูดกับวิน

“นั้นแหละผมก็คิดถึงแล้วพี่ปูละครับลุงโดม”วินถามถึงปู

“พี่ปูเขาสบายดี วิน แต่ตอนนี้พี่ปูเขายังเสียใจที่แม่เขาจากไปวิน แต่ถ้าวินอยากเจอพี่ปูบอกพี่ดิวนะ พ่อของเป็กซ์นะเขาเพื่อนกัน “ผมบอกกับวิน วินพยักหน้า

“วันนี้อยู่ทานอาหารด้วยกันซิวินเดี๋ยวลุงไปส่งที่บ้านเอง”บอกกับวิน วินพยักหน้ากับผม

“งั้นเราทำการบ้านด้วยกันเลยซิวิน “เป็กซ์พูดและชวนกันออกไปหาที่นั่งทำการบ้าน เพราะว่าถ้าทำในนี้ มิ้นกวนแน่นอน มิ้นกับมีนวันนี้เขาเข้าขากันได้ดีเขาวาดภาพระบายสีกันใหญ่เลย

“โดมไปรัยหลานให้พ่อหน่อยซิโดม”พ่อผมเดินเข้ามาบอกผมพยักหน้า หลานแฝดผม เลิกเรียนแล้ว ผมเดินออกไปหยิบกุลแจรถผมเอารถพ่อผมไปรับหลานๆ กลับบ้าน ผมเดินออกมา ผมคงไม่ได้อยู่ที่บ้านนี้หลายเดือนเลย และกับหลานๆด้วย ผมเข้าไปสตาร์ทรถและขับไปรับหลานแฝดผมเอง พอขับมาถึงหน้าประตูเห็นบรรดาผู้ปกครองก็มารอรับกันแล้ว

“สวัสดีค่ะคุณหมอได้ข่าวว่าคุณหมอจะไปเรียนต่อที่เมืองนอกเหรอค่ะ”ผมเจอน่าจะญาติคนไข้ผมเขาทักผมและถามถึงเรื่องที่จะไปเรียนต่อ

“ครับผมจะไปพรุ่งนี้แล้ว”ผมบอกญาติคนไข้

“แม้ เห็นแม่บ่นว่าคุณหมอไปนานซะด้วยหลายเดือนเลย แกติดคุณหมอนะค่ะและนี้แกกลัวจะไม่เจอคุณหมอที่น่ารักแบบคุณหมอโดมนะค่ะ”ญาติคนไข้พูดผมก็ยิ้ม

“ใช่คุณยายมลหรือเปล่าครับ “ผมถามเพราะหน้าเขาคุ้นคนนี้ผมเหมือนเจอตอนเขาเข้าไปตรวจกับคนไข้

“ใช่ค่ะ เป็นแม่ดิฉันเอง คุณยายมลที่พูดเก่งๆนะค่ะ นี้มาหลับหลานลูกของลูกสาวนะค่ะ”ญาติคนไข้บอกผม ผมก็พยักหน้าพอดีหลานๆผมออกมาพอดีเลย

“ลุงโดม วันนี้ลุงโดมมารับดีใจที่สุดเลย”มาริโอ้วิ่งออกมาหาผมกอดพร้อมหอมแก้มผม และไอซ์ก็ออกมาและกอดพร้อมหอมแก้ม ไอด้วยหอมแก้มผม

“หลานคุณหมอนี้น่ารักทุกคนเลยนะค่ะ “ญาติคนไข้ชมหลานผม

“ขอบคุณนะครับ งั้นผมขอตัวนะครับ”ผมพูดและพาหลานๆขึ้นรถ ไม่ลืมคาดเข็มขัดให้หลานผมและมาริโอ้นั่งหน้าไปกับผม วันนี้หลานเงียบผิดปกติ

“เป็นอะไรไปทำไมเงียบกันละครับ “ผมถามหลานๆ

“ไม่ดีใจเหรอที่ลุงโดมมารับเอง”ผมถามหลานๆผม

“ดีใจแต่พรุ่งนี้ลุงจะไปไกลๆแล้วน้องไอซ์ไม่อยากให้ไป”น้องไอซ์พูดผมก็มอง ผ่านกระจกหลังน้องไอซ์ทำท่าจะร้องไห้

“ลุงจะไปกี่วัน”มาริโอ้ถามผม

“ก็อาจจะหลายวันอยู่แต่เดี๋ยวลุงก็กลับมาหาหลานๆแล้ว ไม่เอานะ เออ วันนี้ลุงพาไปซื้อเข้าเบเกอรี่ดีกว่าใครอยากกินอะไรคิดไว้เลยนะ โอ้ละลูก “ผมพูดและเลี้ยวรถเข้าร้านเบเกอร์รี่และกาแฟสด

“มาริโอ้อยากกินเค้กช๊อกโกแลตแต่ปูบอกไม่ให้ลุงซื้อให้ โอ้ก็อาจจะเอาอย่างอื่น”มาริโอ้พูดด้วยน้ำเสียงเหมือนผิดหวังเนอะ แม้น่าสงสารจริงๆหลานผม

“วันนี้ลุงซื้อให้ ชิ้นเล็กๆนะมาริโอ้ “ผมหันไปบอกโอ้เงยหน้าขึ้นและยิ้มตาหยีให้ผม ผมก็จอดรถและพาหลานๆลงมา ผมอุ้มน้องไอซ์เขาไปซื้อพวกขนมเค้ก และดูขนมปังไว้ให้พ่อผมไปทานกับกาแฟด้ว พ่อผมชอบทานขนมปังเพื่อสุขภาพพวกโฮสวีท อะไรประมาณนี้

“โอ้เอาเค้กช๊อกโกแลต”มาริโอ้พูดและชี้ คนขายจำได้ว่ามากี่รอบร้องเอาแต่พวกผมไม่ซื้อ คนขายมองผมผมพยักหน้าว่าวันนี้ให้ คนขายก็หยิบไปใส่กล่องให้ดูมาริโอ้ดีใจเอามากมาก

“น้องไอซ์เอาเอแคร์ได้หรือเปล่าลุงโดม”น้องไอซ์ถามผม ผมพยักหน้าและชี้ที่เอแคร์หนึ่งกล่องให้น้องไอซ์

“ไอละครับ”ผมถามไอ ที่ยังยืนคิดอยู่

“ไอเอาเดนนิสดีกว่าครับลุงโดม เพราะว่าน้องไอซ์ก็ชอบจะได้กินกับน้องไอซ์ได้”ไอเขาเลือกอะไรจะเลือกเผื่อน้องทุกที มันทำให้ผมคิดถึงพี่ดิม พี่ดิมจะซื้ออะไรจะกินอะไรมักจะซื้อที่น้องๆชอบเพราะว่าน้องจะได้กินด้วย และผมก็ทำแบบนั้นเช่นกันมีอะไรนึกถึงน้องก่อนเลย

“เอาวุ้นเป็ดมาหนึ่งกล่องด้วยนะครับ”ผมสั่งอันนี้เป็กซ์เขาชอบทาน

“และก็เอาพุตดิ้งหนึ่งถ้วย”อันนี้ให้น้องมิ้นชอบพุดดิ้งมาก

“เค้กแย้มส้มหนึ่งชิ้นครับ”ผมสั่ง น้องมีนเขาชอบรสผลไม้ทุกอย่างเรียกว่าผมต้องเรียนรู้การเอาใจหลานกันทุกคน และพอผมได้ทุกอย่างผมก็จ่ายเงินและพาหลานๆกลับบ้าน

“เอาละกลับบ้านกันดีกว่า ลุงไม่ได้มารับหลานแล้วนะ ลุงกลับมาอีกทีหลานๆคงโตขึ้นอีกนิด อย่าดื้อกับลุงดิม ลุงดรีมและลุงด้ากันละ รู้ไหม “ผมถอยรถออกและพูดกับหลานๆ

“ครับลุงไอจะไม่ดื้อ “ไอเงยหน้าพูด

“น้องไอซ์ด้วยนะลุงโดมไอซ์จะไม่ดื้อ”ไอซ์พูดผมเหล่มองคนที่ถือเค้กช๊อกโกแลตและมองมันราวกับว่าจะอดใจไม่ไหว้แล้ว

“มาริโอ้”ผมเรียกมาริโอ้

“มาริโอ้ก็จะไม่ดื้อแต่ตอนนี้อยากกินเค้กช๊อกโกแลต”มาริโอ้พูดผมเอามือลูบหัวตัวแสบผม ผมขับมาจนถึงบ้านและหลานๆพากันแยกย้ายอาบน้ำจะได้ลงมาทานข้าวกัน ผมเอาพุตดิ้งมาป้อนมิ้นก่อนเลย

“ลุง “มิ้นเรียกลุง วันนี้เรียกชัดดีจัง

“มิ้นคืนเราจะได้นอนด้วยกันคืนสุดท้ายแล้วนะ “ผมพูดมิ้นเงยหน้มองผมแต่มิ้นยังไม่เข้าใจหรอกว่าคืนสุดท้ายคืออะไร

“แล้วเราจะไปนอนกับใครได้ นอนไม่ได้เรียบร้อยเอาซะเลย” ผมถามตัวแสบผม พร้อมตามป้อนพุตดิ้งไปด้วย ผมนึกขึ้นได้ว่าผมซื้อมือถือมาให้ปู ผมเอามาให้วินดีกว่าเพื่อเขาต้องใช่โทรติดต่อพ่อแม่เขา ผมเดินขึ้นไปบนบ้านและไปหยิบกล่องมือถือที่ผมสั่งซื้อมา และเดินลงมาตรงไปที่ห้องเด็กๆนั่งทำการบ้าน

“วิน”ผมเรียกวิน วินลุกและเดินมาหาผม

“วินพี่ให้เอาไว้ใช่”ผมส่งกล่องมือถือให้วิน วินมองมันด้วยความตกใจผมรู้ว่ามันราคาแพงเกินไปสำหรับเด็กรุ่นวินแต่เป็กซ์เขาก็มีแล้ว

“วินพี่ให้รับไปซิ ถือวะว่าเป็นของขวัญ ถ้าวินเรียนได้เกรด4เกินครึ้งขึ้น ทำให้ได้นะ พี่ให้รางวัลแล้ว”ผมพูด วินรับไปวินยิ้ม และเป็กซ์ก็วิ่งมาดู

“รุ่นเดียวกับเราเลยอะ”เป็กซ์พูดขึ้น

“เหรองั้นนายต้องสอนเราแล้วละ เรื่องเรียนเราโอเค แต่เทคโนยีเราไม่ค่อยรู้เรื่อง”วินพูด

“ง่ายนิดเดียว นายไม่เข้าใจตรงในถามเราเพราะว่าลุงดรีมสอนเราแล้วว่าอันไหนใช้ยังไง วิน “เป็กซ์พูดและผมก็เดินเข้าไปช่วยพี่ๆจัดโต๊ะอาหารวันนี้เป็นมืออาหารเย็นมือสุดท้าย พรุ่งนี้ต้องไปแล้ว

“พี่โดม วันนี้ด้าสั่งแต่ของชอบพี่โดมทั้งนั้นเลยนะ “ด้าพูดและผมก็มองอาหารที่ด้าสั่งมามีแต่ของชอบผมทั้งนั้นเลย ฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อน ผัดขี้เมาทะเล ไม่ใส่ปู (ก็แพ้ปูใส่ใสเคืองเพลอจะไปฆ่าพ่อครัว เพราะนี้ร้านประจำบ้านผม)และต้มยำกุ้งแม้น้ำด้วย และอาหารเด็กๆ

“หมับ “หลานรักผมเดินตรูดดุ้งๆ มาหาผม สวมแพมเพิร์สอยู่ มาจับขาผม

“อุ้ม “ให้ผมอุ้ม วันนี้ร้องให้อุ้มทั้งวันปกติ ไม่ค่อยอยากให้อุ้ม อยากเดินไปรื้อโน้นรือนี้

“ลุง น้ำ หิว”ผมก็มองตัวดี พูดสลับอยู่เรื่อยเลย

“หิวน้ำ มิ้นพูดหิวน้ำลูก”ผมสอนมิ้น

“น้ำ หิว”นั้น เออ คงต้องตามนี้ไปก่อน  ผมเหมือนช่วยด้าได้นะ แต่อุ้มแสบผมไว้ด้วย จนโต๊ะอาหารเรียบร้อย พี่ดิมพี่ดรีมเดินมาจากข้างบนแล้วเพิ่งกลับมาถึงเพราะว่าขึ้นเวรโรงพยาบาล พี่ดรีมเดินไปเรียกเด็กๆมาทานอาหารเย็น

“ฟ๊อด”พี่ดิมเดินมาหอมมิ้น

“ไงครับหมอดิม เมื่อคืนจำสภาพมรึงตอนนี้ไม่ได้เลยนะ”พี่ดิมแซวผม

“ยุงมาว”มิ้นพูด

“เหมือนอะไรมิ้น”พี่ดรีมถามมิ้น

“มาวเหมือนหมา”นั้นตัวแสบของผมนอนกันทุกคืนนะเนี๊ยะ

“ว่าลุงไม่อุ้มแล้ววางเลย”ผมพูดมีหันมากอดคอติดเลยนะ

“ลุงไม่เหมือนหมา “นั้นรีบกลับอย่างเร็ว

“เร็วมากมันกลับได้เร็วมาก ฟ๊อด”พี่ดรีมหอมแก้มและเด็กมาที่โต๊ะอาหารกันหมดแล้วบรรยากกาศวันนี้อบอุ่นถึงน้องๆจะไม่ครบก็ตามแต่พรุ่งนี้คงมากันครบเพื่อไปส่งผม บ้านผมรักกันมาก รักกันเหนียวแน่น ผมอยากให้หลานๆเป็นเหมือนพวกผม แต่ดูแล้วก็น่าจะได้อยู่เพราะเด็กๆผมก็เก้กันประจำเหมือนกัน โดยเฉพาะพี่ดรีมนี้ชอบแกล้งผม โตขึ้นมายังแกล้งอีกนะ แต่ผมรู้ว่าแกล้งเพราะรักมากกว่า ส่วนด้านี้พวกผมดูแลดียังกับน้องสาวเลย ไม่มีใครกล้ามาเกาะแกะ เลยทำให้ด้าไม่เคยมีแฟน ทำเกินไปหรือเปล่านะ ฮาๆ ส่วนเดฟนี้มันกับเอ็กซ์ตัวติดกันไปไหนมีเดฟต้องมีเอ็กซ์ มีเอ็กซ์ต้องมีเดฟ และไอ้แดนนี้เกิดมาด้าเริ่มรู้เรื่องแล้วที่จะดูแลน้องได้แล้ว ทำให้แดนติดด้ามากจนพวกผมดูออกว่าแดนรักด้าเกินพี่ไปแล้ว และเดย์อีกตอนนี้มันกลับบ้านทุกวันหยุดตั้งแต่ เป็กซ์มาอยู่มันก็จะเล่นหลานอีก พวกผมปวดหัว ส่วนไอ้ดิ๊บตอนนี้ก็เรียนหนักที่กทม เห็นว่าจะปิดเทอมจะมาช่วยพ่อ ส่วนดิวก็ติดแอ้ ติ๊ก แจ็คและพาย ความที่บ้านผมสนิทกับบ้านอ.อ่างมันจึงทำให้ แอ้และดิวสนิทกันจนรักกันไปรักกันตอนไหนพวกผมก็ไม่รู้ มารู้ตอนที่มีแฝดแล้ว และเหลือก็น้องคนเล็กสุดเดียร์ไอ้คุณอาอายุน้อย ตอนนี้จะขึ้นมัธยมปลายแล้ว ผมหันมามองพ่อผม ผมนี้โชคดีกว่าใครๆที่มีพ่อที่ไม่เคยบังคับลูกแต่ลูกทำตามเองโดยอัตโนมัติ แถมพ่อยังเข้าใจลูกทุกคนบางครั้งแถบจะไม่ต้องพูดมากเลย

[boonpa]

  ลุงโดมจะไปแล้วจะได้เจอปูก่อนไปมั๊ยนะ

[PFlove]

พี่โดม วันที่ผมต้องเดินทาง วันนี้ผมแต่งชุดกางเกงยีนส์พอดีตัวสวมเสื้อยืดพอดีตัวและสวมทับด้วยสูทผมเดินลงมาพร้อมลากกระเป๋าเดินทางมาด้วย พ่อผมยืนรอผมอยู่ด้านล่างแล้ว และพี่ดิม พี่ดรีม หมอด้าแต่หมอด้าคงไม่ได้ไปส่งผมเพราะต้องดูหลานๆที่บ้าน ส่วน เดฟและแดน เดย์และดิ๊บรอเจอผมที่สนามบินเลย ไอ้ดิวด้วยเห็นว่าจะขับตามไปที่สนามบิน ดิวบอกว่าเมื่อวานปูไปช่วยงานป้าแดงเลยไม่ได้เจอผมว่าเขาคงไม่ไปส่งผมหรอก

“พร้อมหรือยังลูก”  พ่อถามผมทันทีที่ผมก้าวลงจากชั้นบน ผมเดินตรงเข้าไปกราบพ่อผมพรที่ประเสริฐที่สุดคือพรจากพ่อและแม่

“เดินทางปลอดภัยนะโดม ตั้งในใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ส่วนเรื่องปูและวิน พ่อจะดูแลให้ช่วงที่เราไปเป็นหมอและเรียนที่นั้น “  พ่อบอกผม ผมพยักหน้า มิ้นที่ยืนมองผม มิ้นมองกระเป๋าลากใบใหญ่

“ไปไหน” มิ้นถามผมด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ เหมือนรู้ว่าผมต้องจากเขาไป ผมก็ย่อตัวลง

“ลุงไปแล้วนะ อย่าเก๊พี่ๆ นะลูก และอย่าดื้อกับป้าด้ารู้ไหม อย่างอแง เวลาเข้านอน ลุงไปไม่นานลุงก็กลับแล้ว มิ้น” ผมพูดกับมิ้น ผมไม่รู้ว่ามิ้นจะเข้าใจไหม มิ้นเข้ามากอดผมทันที

“ฮือๆ ไม่ ไป ไม่ ไป “ มิ้นพูดและร้องไห้มิ้นกอดผมแน่นเลย ไม่ยอมปล่อยมือจากตัวผมเลย จนพี่ดิมต้องเข้ามาแกะมือของมิ้นออกและอุ้มมิ้นไว้  มิ้นยังพยายยามจะคว้าตัวผมไว้ ใจผมหายก็ตรงนี้แหละ

“พี่โดม ด้าคงไปส่งพี่โดมไม่ได้นะ ต้องดูแลตัวแสบก่อน ดูท่าจะหงอยแน่วันนี้พี่โดม” หมอด้าพูดกับผม

“หมับ” ผมกอดหมอด้า ผมรู้ว่าหมอด้าทำท่าจะร้องไห้ บรรยากาศตอนนี้เหมือนตอนที่ผมกลับจากฝึกรีคอนใหม่และไปเรียนต่อเลยทันที ตอนนั้นผมไปเรียนตั้งสองปีและกลับมาก็มีหลานเลย

“พี่ไปเรียนนะด้าเดี๋ยวพี่ก็กลับแล้ว เป็นคุณป้าขี้แย้ซิ “ ผมแซวหมอด้า

“ก็ใจหายนี้ ต่อให้ไปไม่กี่เดือนก็เถอะ พี่โดมด้าเอาเสื้อกันหนาวใส่ไปให้ด้วย พวกยาแก้แพ้ต่างๆ อย่าเพลอไปกินปูละ” ด้าพูดทำเอาผมขำเลยนะ ถ้าเป็นก่อนนหน้านี้ผมคงโกรธที่แซวผมจัง ว่าผมนะแพ้ปู

“ครับแม่ด้า” ผมพูด

“พี่โดม “  หมอด้าทำแก้มป่อง น้องผมนี้เวลางอนนี้เหมือนหลานเปรี้ยบเลยนะ

“น้องมีนลุงไปแล้วนะลูกดูแลน้องนะ น้องอาจจะขี้แกล้งนิดหน่อย แต่ลุงเชื่อว่าน้องรักน้องมีนนะ “ ผมพูดและหอมแก้มน้องมีนน้องมีนมองผมตาเหยิ้มเลย น้ำตาท่วมแล้วตอนนี้ 

“ลุงโดม” หลานๆผมแฝดสามของผม เข้ามากอดผมด้วยสามคนเลย

“ฮือๆ โอ้ไม่อยากให้ลุงไปเลย ฮือๆ” มาริโอ้กอดผมไปร้องไห้ไปด้วย

“น้องไอซ์ด้วย ไอซ์อยากให้ลุงเลานิทานให้ไอซ์ฟัง” น้องไอซ์อีกคน

“ไอจะไม่ร้องไห้ ไอเป็นพี่ ถึงแม้ไอจะไม่อยากให้ลุงไปเหมือนกัน ฮึกๆ ” ไอพูดกับผมพยายามที่จะกลั้นไม่ยอมร้องไห้  ผมเอามือลูบหัวหลานที่ละคน

“ดีแล้วไอ เป็นพี่ต้องเข็มแข็ง ไม่อ่อนแอ ดูแลน้องๆช่วยป้าด้าดูแลน้องๆลิง รู้ไหม ลิงจ่าฝูง” ผมพูดและหอมแก้มหลานๆ ทุกคน

“ไปได้แล้วโดม ต้องเผื่อเวลาเช๊คอิน สองชั่วโมงนะโดม “ พ่อผมพูด ผมก็ลากกระเป๋าเดินทางออกทันที ถ้าลีลามากไปกว่านี้กลัวผมนี้แหละที่จะร้องไห้หนักกว่าหลานๆเพราะไม่อยากไปแล้วซิ 

“ฮือๆๆ”  หลานแฝดผมพากันร้องไห้  “ฮึก ฮึก ฮึก “ น้องมีนที่สะอื้น กอดพี่ๆ ผมต้องไม่หันไปมองมันจะทำให้ผมเริ่มเขวอีกครั้ง 

“ไม่ให้ ไป  ฮือๆ มา มา มา”  น้องมิ้นยิ่งร้องไห้ตอนที่เห็นผมเดินลากกระเป๋าเดินทางออกจากบ้าน วันนี้ผมไปรถพ่อผมเอง รถเบนซ์ พี่ดิมเป็นคนขับให้ส่วนผมก็เข้าไปนั่งหลังกับพ่อผม

“โดมพ่อขอบใจนะ และพ่อภูมิใจในตัวลูก  ตั้งใจทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด เพราะหน้าที่นี้ใช่ว่าทุกคนจะทำได้  และโดมก็ได้สิทธิ์ตรงนั้นแล้วเข้าใจไหมลูก” พ่อพูดและกอดไหล่ผม ผมรู้ว่าผมได้มีความสามารถแล้วควรใช่มันให้คุ้มค่า เพื่อเป็นประโยชน์แก่สังคม 

“ออกรถได้แล้วดิม”พ่อบอกพี่ดิม ผมได้แต่มองไปข้างหน้าไม่กล้าหันไปมองหลานๆที่มายืนเกาะรัวมองรถที่ผมนั่ง ผมเหลือบเห็นที่กระจกหลังเห็นมิ้นวิ่งออกมา หมอด้าพยายามยึดมิ้นไว้ มิ้นร้องไห้ใหญ่เลย ผมไม่เคยเห็นมิ้นร้องหนักขนาดนี้เลย

“กริ้งง” เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น ไอ้เจมส์ ลูกของอาภูมินทร์โทรหาผม มันรุ่นเดียวกับผม ค้อนข้างสนิทกันก่อนที่อาจะย้านมันไปเรียนที่เมืองนอก

“ว่าไงเจมส์” ผมรับสายเจมส์

“เครื่องจะลงกี่โมงโดม” เจมส์ถามผม

“เครื่องลงสองทุ่มตรงวะเจมส์ และตรวจคนเข้าเมืองก็คงอีกสิบกว่านาที ยืนรอตรงทางออกผู้โดยสารระหว่างประเทศแล้วกัน “ ผมบอกไอ้เจมส์

“รู้เรื่อง ถ้ามรึงไม่เพลียจะพาไปดื่มหน่อย “ ไอ้เจมส์พูดกับผม

“ ไอ้เบียร์มาไหม” ผมถามไอ้เจมส์

“มีเหรอ พอรู้ว่ามรึงมามั้นดีใจใหญ่เลย กรูเริ่มจะหึงแล้วนะ” ไอ้เวรเจมส์มาหึงผมทำไมของมันเนี๊ยะ ผมรู้ว่ามันชอบเบียร์ชอบมาตั้งนานแล้วแถมยังตามติดไปเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันอีก

“เลิกหึงไปได้เลย เบียร์ไม่ใช่แนวของกรูและกรูก็ไม่ใช่แนวมันแน่นอน” ผมพูดขำขำกับไอ้เจมส์

“เจอกันวะโดม เดินทางปลอดภัยเพื่อน นานมากเลยนะที่ไม่ได้เจอมรึงอะ  see you soon ” เจมส์ก็วางสายไป ผมนั่งรถไปไม่ได้พูดอะไรมาก พ่อชวนคุยบางเป็นพักๆ ส่วนใหญ่ก็เรื่องคนไข้ที่รอผ่าตัดกับผม ก่อนผมเดินทางผมให้สอบถามคนไข้ว่ารอให้ผมกลับมาผ่าให้ได้ไหม บางเครสต้องผ่าตัดด่วนอาจารย์แพทย์มาผ่าให้เอง ส่วนบางคนเป็นแฟนคลับผมก็รอผมกลับมาผ่า น่ารักจริงๆ

“เอาละ โดม เข้าไปเช็คอินก่อนเลยนะ “ พ่อบอกผม เพราะว่าตอนนี้รถได้จอดส่งผมที่ตรงประตูหมายเลข 4 ช่องเช็คอินเที่ยวบินระหว่างประเทศที่สนามบินสุวรรรภูมิ  ผมเดินเข้าไปพี่ดรีมช่วยลากกระเป๋าให้ผม

“พี่โดม” ไอ้แดนมันมาแล้ว มันยกมือไหว้ผม

“พี่โดม” น้องคนเล็กเลยน้องเดียร์มันเช้ามากอดผม

“วันนี้ไม่ไปเรียนหรือไงเดียร์” ผมถามเดียร์

“ไม่อะ อยากมาส่งพี่โดม” เดียร์พูด

“ฟ๊อด!” ผมหอมแก้มน้องชายคนเล็ก ให้รางวัลไปทีหนึ่ง เดียร์มันถูแก้มตัวเองหลังจากที่ผมหอมแก้มไปทีหนึ่ง

“พี่โดมอะ เดียร์โตเป็นหนุ่มแล้วนะหอมแบบนี้เดี๋ยว หนุ่มที่เดียร์ยืนเล็งหายหมด” ไอ้เดียร์น้องผมแก่แดดจริงๆ ไอ้เดย์และดิ๊บเดินมาหาผม มากอดผมคนละที

“ไอ้ดิวละ” ผมถามถึงไอ้ดิวเผื่อว่าปูจะมากับไอ้ดิวเหมือนกัน

“กำลังมาพี่มันส่งข้อความว่าใกล้ถึงแล้ว” ไอ้ดิ๊บบอกผม ผมพยักหน้าและเดินไปต่อแถวเพื่อรอเช็คอิน คนค้อนข้างเยอะแต่คงไม่เต็มลำเพราะว่าถ้าไม่เต็มผมอาจจะได้นั่งคนเดียว ถ้ามีที่ว่างนะ ผมยืนจนเจ้าหน้าที่เรียกผมและเข้าไปเพื่อทำการเช็คอินผมก็เลือกที่นั่งติดหน้าต่างและผมเหลือบไปเห็น เหมือนปูเลย ผมก็มองหา แต่ติดตรงที่เจ้าหน้าที่กำลังสอบถามผมและกำลังชั่งน้ำหนักกระเป๋า ผมเลยต้องสนทนากับเจ้าหน้าทีก่อนเวลาผ่านไปเกือบสิบกว่านาที และการเช็คอินของผมก็เรียบร้อยผมเดินออกมาเห็นพี่ยืนรอตรงที่จะส่งผมเข้าไปด้านในเพื่อผ่านเครื่องตรวจสัมภาระก่อน จะเข้าไป ด้านตรวจคนเข้าเมือง ผมหันไปเห็นว่ามคนแอบมองผม ปูแน่นอน ผมเดินไปทันที มันเป็นเหมือนแอร์สองตัวชนกัน และมีทางเดิน สำหรับบางคนที่กระเป๋าน้ำหนักเกินจะเข้าไปรื้อและถ่ายน้ำหนักกระเป๋าตรงนั้น ผมเดินไปใกล้และผมก็เจอ เขาปู

“หมับ” ผมกอดร่างปูไว้ทันที โดยที่ยังไม่อยากพูดอะไร ปูก็เช่นกัน ปูได้แต่มองหน้าผม

“ปูมาส่งพี่เหรอ พี่นึกว่าปูจะไม่มาซะอีก “ ผมพูดทั้งที่ผมกอดปูไว้ กอดแบบไม่อยากจะปล่อยปูไปเลย

“ปู ก็ไม่กล้ามาส่งเหมือนกันปูกลัว” ปูพูดและมองผม สายตาของปูที่ดูกังวล

“กลัวเดี่ยวเข้าใจผิดเหรอปู” ผมถามปู

“ไม่ใช่ซะหน่อย กลัวร้องไห้งอแง แล้วพี่โดมไม่ไปต่างหาก” ปูพูดเบาๆ มันทำให้ผมยิ้มได้มากขึ้น

“ฟ๊อด”  ผมหอมแก้มปูเสียงดังเชียว 

“พี่โดมคนเดินผ่านไปผ่านเยอะแยะ ไม่เอานะ “ ปูเอ็ดผมที่หอมแก้มเขาในสาธารณะแบบนี้

“ไปครับ “ ผมดึงมือปูและจับมือปูเดินไปตรงที่พ่อ พี่ๆน้องๆผมที่ยืนอยู่ ไอ้ดิวมาแล้ว แต่แอ้ไม่ได้มาก็ไม่เป็นไร และไอ้โอมก็มาแล้วด้วย พี่อ้นด้วยมาส่งผม ผมยกมือไหว้อาภีมปภพ หวานใจของพ่อผม ก็มาส่งผมด้วย

“โดมตั้งใจเรียนรู้และนำมาพัฒนาโรงพยาบาลบ้านเรานะ เดินทางปลอดภัยละ”  อาภีมปภพพูดผมยกมือรับพรจากอาผม ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เปลี่ยนจากอาเป็นพ่ออีกคนนะ

“พี่โดม”  ดิว มันเข้ามากอดผมทันที

“อ้าวปู จะมาก็ไม่บอก จะได้มาพร้อมดิวเลยและนี้มายังไง” ดิวถามปูทันที

“เออ นั่งรถไฟมา มารอตั้งแต่ เก้าโมงเช้าแล้ว “ ปูพูดเบา ๆ ปูยกมือไหว้พ่อผมและอาภีมปภพ  พี่ๆผม พี่อ้นกับไอ้โอมด้วยและน้องๆของผมทุกคน

“เดียร์นี้พี่ปู”ผมแนะนำให้เดียร์รู้จักเดียร์ยกมืไหว้   “ปูนี้เดียร์น้องชายคนเล็กของพวกพี่”ผมบอกกับปูเช่นกัน

“แฟนพี่เหรอ” ไอ้เดียร์มันรีบถามทันที 

“ไอ้เด็กแก่แดด” ไอ้แดนมันกอดคอไอ้เดียร์ ตามันดีแต่ไม่ค่อยจริงเท่าไหร่ ผมได้แต่มองน้องปู น้องปูก้มหน้าลงไม่ได้พูดอะไร

“นี้คือน้องปูที่มรึงละเมอหาวันที่มรึงเมาเหรอวะโดม” ไอ้โอมมันพูดน่าไหมละปูหันมามองผม ผมยกมือเกาหัว ปูไม่รู้ว่าผมไปเมาส่งท้ายมา เมามาทีเดียว ไอ้แดน ไอ้เดย์และดิ๊บยังมองผมเลย ผมไม่เคยดื่มจนเมาแค่มึนๆก็พอ เพราะเรื่องภาพลักษณ์นี้ผมรักษาแต่คืนนั้นเรียกได้ว่าหมดสภาพเลยดีกว่า

“น้องปู ถ้าไอ้โดมไปแล้วไม่มีใครดูแล พี่นี้พร้อมจะ” ไอ้โอมมันมองหน้ามันทันที

“พร้อมจะอะไรไอ้โอม” พี่ดิมถามไอ้โอม

“พร้อมจะยืนดู...เฉยๆ ”ไอ้โอมตอบ

“ไอ้โดมมันไปพี่ดิมมาหวงแทนมันเหรอ “ ไอ้โอมมันบ่นเล็กน้อย ผมรู้มันไม่ชอบอย่าน้องปูหรอก เข้าข้างตัวเอง 

“พ่อผมฝากปูด้วยนะพ่อ “ ผมพูดและมองหน้าปู คนที่ผมห่วงที่สุด

“ได้พ่อจะดูแลปูให้ ปูมีอะไรขาดเหลือบอกพ่อ บอกดิวนะเพราะว่าพ่อสัญญากับลูกชายตัวดีพ่อไว้แล้ว พ่อยินดีช่วยเรานะ “ พ่อพูดกับปู ปูยกมือไหว้ขอบคุณพ่อผม

“โอม ตั้งใจเรียนนะมรึง พี่เข้าใจว่าไปอยู่แบบนั้นมันเหงา แต่พี่ไปแล้วพี่ไม่เหงาเพราะว่าพี่ไปกับไอ้ดิมพี่มรึง ไม่เหงาสักนิดมันโคตร” พี่อ้นบอกผม

“และนี้พี่ให้เบอร์โทรบรรดาเด็กพี่ มีเยอะ ทุกรัฐ ไปรัฐไหนเป็นเจอ พี่ให้ไว้ยามอยากขัน” พี่อ้นส่งกระดาษให้ผม ปูที่แอบขำผม

“ผมไม่เอาอะพี่ ผมไปทำหน้าที่คุณหมอและไปเรียน ผมไม่อยากไปขัน เก็บไว้มาขันบ้านเราดีกว่า ”ผมคืนกระดาษให้พี่อ้น

“ของดีนะมรึงแล้วจะเสียใจ “พี่อ้นบ่นผมเล็กน้อยพี่ดิมแอบส่งนิ้วกลางให้พี่อ้น 

“ปูไม่เห็นหรอกใช่ไหมปู”พี่อ้นหันไปถามน้องปู

“ไม่ครับผมไม่เห็นเบอร์แต่ผมเห็นกระดาษ “ ปูพูดขำ ขำ

“ปูกลับพร้อมดิวเลยนะ พี่จะได้มั่นใจว่าปูกลับถึงปลอดภัย และจะไปไหนมาไหนบอกดิวมัน ใช่ไหมดิว”  ผมหันไปบอกไอ้ดิว ดิวมัสะบัดหน้ามามองผมและพยักหน้า

“ไปได้แล้วโดม ต้องไป ตรวจสัมภาระและตรวจคนเข้าเมืองอีกชะช้าไปตกเครื่องพอดี”พ่อผมพูดผมก็เข้าไปกอดพ่อผมยกมือไหว้ และผมก็ไหว้อาภีมที่มาส่งผม ผมกอดพี่ดิม พี่ชายคนโตผม

“โดมตั้งใจเรียนนะมรึง” พี่ดิมพูด “ ปัก ” พี่อ้นอีกคน กอดและตบไหล่ผมด้วย พี่ดรีมด้วยแม้จะกวนผมแต่ผมรู้ว่าพี่ดรีมรักผม

“กรูเป็นห่วงมรึงนะโดม “ พี่ดรีมพูดผมพยักหน้าและน้องๆผม ไอ้แดน ไอ้เดย์ และไอ้ดิ๊บ

“พี่โดม” ผมได้ยินไอ้เดฟมันวิ่งมามันมาช้านะเนียะ ผมกำลังจะไปแล้วเชียว มันเข้ามากอดผมเลย

“ผมขอโทษพี่ที่มาช้ารถติดมาก” ไอ้เอ็กซ์มันพูดวิ่งมาซะหอบเหนื่อยเลย

“หมับ” ไอ้เอ็กซ์มันกอดผม

“เออ! พี่อยากให้ผมหอมแก้มด้วยไหมพี่โดม” ไอ้เอ็กซ์มันถามผม ว่าอยากให้มันหอมแก้วด้วยไหม ขนเริ่มลุกขึ้นมาเลยผม

“ไม่ต้องเอ็กซ์ แค่นี้ก็พอแล้ว กรูซึ้ง”  ผมบอกเอ็กซ์บ้านนี้มีแต่พาสยอง บ้าน อ.อ่างนี้

“มากไปกว่านี้เดี๋ยวน้ำตากรูไหล “ผมพูดตลกๆ

“ไอ้โอม มรึงอย่าไปเมาแบบวันนั้นอีกละ ไม่มีใครไปห้ามมรึงนะโว้ย อ้อ อาจจะมีไอ้เจมส์ ไอ้เบียร์กรูลืมไป บอกมันด้วยกรูคิดถึงวะ แต่กรูเยอะ ไปหามันไม่ได้”ไอ้โอมพูดมันกอดผม

“เออ จะบอกให้ “ ผมพูดและผมก็เดินมาหยุดที่ปู

“หมับ” ผมกอดปู ผมกอดเขาไว้ผมไม่อยากจะปล่อยเขาเลยจริงๆ

“ปู รอพี่กลับมานะ รอพี่กลับมาดูแลเรานะ ไม่ว่าในฐานะอะไรพี่ก็ยอม พี่รักปูนะ ตั้งใจเรียนนะครับ “ผมพูดและมีมือมาสะกิดผม ผมก็ต้องปล่อยร่างปูออก ทุกคนมองผมกันหมด คงกอดกันนานไปหน่อย

“ปูจะรอพี่โดม “ปูพูดกับผม 

“ที่น้องปูกอดน้าน นานเชียว ที่พี่มรึงกอดไม่ถึงสิบวิ น่ารักจริงๆ”พี่ดรีมพูด และผมก็หยิบพาสสปอร์ตพร้อมตั๋วและกระเป๋าสะพายที่ผมใส่พวกเท็บเล็ด ของใช่บนเครื่องบินและหมอนไว้หนุ่นคอเวลาหลับและผมต้องไปต่อเครื่องอีก และคงจะพักสักสามชั่วโมงก่อนต่อไปอีกเครื่อง ผมเดินไปให้เจ้าหน้าทีตรวจก่อนด่านแรกและเดินขึ้นลิฟท์เพื่อไปยังจุดตรวจสัมภาระต่อ ผมมองลงมา ผมเห็นทุกคนโบกมือให้ผม ใจหายนะที่ต้องจากไป ไม่รู้ว่ากี่เดือนจะได้กับมาก่อนครั้งหนึ่ง คงสามเดือนคิดว่านะ ผมมองปูที่ยืนมองผม สายตาของเขา มันทำให้ผมแทบก้าวเท้าไม่ออกที่จะเดินไปข้างหน้า อยากหันหลังกลับมาหาเขาไม่อยากทิ้งเขาไปเลย แต่ผมจำเป็น ...ต้องไป ผมขอให้ที่พ่อบอกมันเป็นจริงด้วยเถอะ ถ้าเขาเป็นของเรา โลกกลมๆใบนี้ก็จะเหวี่ยงเขากลับมาหาผมเอง รอพี่นะปู