หัวข้อ: Mpreg ´•* เชิงชาย…ให้ชายชม *•´THE END *•´ แจ้งข่าวจ้าโปรดอ่าน หน้า.18(25.10.60)

[TOY_SKY]

ป่องจนได้   

[bulldog17]

สภาพจิตใจของคุณแม่เป็นเรื่องสำคัญเลยนะ
คุณพ่อดูแลดีดีล่ะ!!!

[AutumnWind]

เป็นกำลังใจให้คุณแม่มือใหม่อย่างกี้นะ
ช่วงสองสามเดือนนี่อารมณ์แปรปรวนหนักเลยทีเดียว
ต้องดูแลทั้งสุขภาพร่างกายและสุขภาพจิตให้ดีนะ

รอตอนต่อไปค่ะ 

[่jum]

  ท้องแล้ว เย้  ตอนต่อไปมาด่วน 

[Maytbb]

คุณแม่มือใหม่   

[fannan]

ท้องแล้วๆๆๆๆๆ



แล้วเอาไงละทีนี้



รออ่านตอนต่อไปค้าบ

[sanri]

  กี้จ๊ะ ทำใจไว้ดีๆนะจ๊ะ อย่าพึ่งสติแตกน๊าาาา

[Toon_TK]

เด็กน้อยต้องช่วยให้ผ่านเรื่องราวต่างๆไปได้นะ

[cavalli]

 

[B52]

เอาเหลนมามัดใจคุณทวด

[Rabity]

รอครึ่งหลัง

[omuya]

ยังงี้คงผ่านด่านคุณแม่ได้แน่นอนเลย

[magarons]

ปักเสารออ่านด้วยคนนนนนนนนนนน
รอๆๆๆๆตอนต่อไปจ้า
รอคุณทวดมาเจอกี้ท้อง หิหิหิ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

รอลุ้นเอาใจช่วยกี้
คุณชายสมใจได้รับผิดชอบกี้ที่ท้อง 555+

[coolmaoil]

ดีใจกับเธอด้วยนะกี้ ในที่สุดก็มีหลานให้ฉันอุ้มซะที
#ร้องไห้หนักมาก 

[BoolinMini]

  ติดตามนะคะ พึ่งได้เข้ามาอ่าน รอตอนที่เหลือนะคะ

[yuyie]

  ท้องแล้ว

[Aokuro137]

.
.
ผมมองถุงข้าวของ ..เยอะเหมือนกันถือคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ

ผมโทรไปหาคุณชายบ้านั่น

"ครับกี้" ทำเสียงตื่นเต้นเกินเหตุ

"มาช่วยผมถือของหน่อยสิ เร็วๆด้วยไมาอยากรอนาน"ผมพูด แน่นอนว่าไอ้คุณชายต้องรีบแจ้นมา

"ครับผม เดี่ยวผมรีบไปครับที่รัก"
แหวะ ที่รัก ชักไปกันใหญ่แล้ว

"เร็วๆล่ะ ผมเหนื่อยแล้ว"ผมบอกก่อนจะวางสายแล้วลงจากรถแล้วค่อยๆทะยอยเอาของออกจากเบาะหลัง ไม่นานไอ้คุณชายก็วิ่งเหยาะๆมาหาผม

"ดีเลยกี้ ไอ้ภูมิเพือนผมมาพอดี มันอยากคุยกับกี้เรื่อง...ท้องอ่ะ"คุณชายพูดเบาๆแล้วเดินมาช่วยผมถือ ผมขมวดคิ้ว

"งั้นเหรอ... "ผมพึมพำ เจอก็ดี จะได้จัดการซะหน่อย ผมถือแค่ของเบาๆนอกนั้นให้คุณชาบ้านั่นถือมาเอง แต่ท่าทางของเขาเต็มใจซะยิ่งกว่าเต็มใจ

"กี้...เรื่องลูกของเรา ..ควรจะบอกผู้ใหญ่ดีไหมครับ"คุณชายถามขณะอยู่ในลิฟต์ ผมถอนหายใจแรงๆ

"อย่างคุณแม่คุณน่ะเหรอ หึ คงช็อคแล้วก็รับไม่ได้เสียมากกว่า"ผมพูดด้วยอารมณ์ พอนึกถึงเรื่องนี้แล้ว ผมก็เหนื่อยๆขึ้นมาซะงั้น

"ท่านจะใจร้ายไม่รักหลานได้ยังไงกัน " คุณชายพูดเสียงสดใส ผมเบ้ปาก อะไรจะดีไปกว่านี้กัน ผมเชื่อว่าเขาคงดีใจตื่นเต้นซะยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง

ผมเดินมาถึงหน้าห้องแล้วปลดล็อครหัสเข้าไปข้างในห้อง คุณชายรีบเดินแทรกตัวเข้าไป

"นี่ไง กี้ คนที่ฉันพูดถึง..."คุณชายเดินไปพูดกับผู้ชายหน้าตาดี สะอาดสะอ้านที่ยืนสำรวจรูปภาพในห้องผม

"สวัสดีครับ ดีใจนะครับที่เจอคุณ"ผู้ชายหน้าคุ้นตาเดินเข้ามาจับมือทักทายด้วยความตื่นเต้น...




ผมจำเขาได้แล้ว! คนที่พาผมไปห้องตรวจนั่นเอง

"อ้อ คุณนี่เอง ที่พาผมไปห้องตรวจน่ะ! ยังมีหน้ามาดีใจกับผมอีกหรอ ...หนอย.."ผมมองหาอะไรที่พอจะเป็นอาวุธไว้ระบายอารมณ์ได้ ไอ้คุณชายกับเพื่อนทำหน้าตกใจ คงไม่คิดว่าผมจะอาละวาด

"ใจเย็นหน่อยนะ"คุณชายเดินเข้ามาปรามผมก่อนจะแย่งถุงในมือไปเก็บ

"...เอ่อ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ แต่ตอนนั้นผมแค่ทำตามที่หมอสั่งเท่านั้นเอง....ตอนนั้นทางศูนย์วิจัยต้องการจำนวนคนสมัครให้บรรลุตามเป้า.."เพื่อนของคุณชาย จำได้ว่าชื่อภูมิเห็นทำหน้าเจื่อนๆ

"ก็เลยหลอกลวงคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวให้มาสมัคร คุณไม่คิดบ้างหรือครับว่าอาจจะเกิดผลร้ายแรงต่อตัวผม..."ผมชักอารมณ์เสียขึ้นมาอีกรอบ

"...ผมเองก็กังวลไม่น้อย ทางศูนย์วิจัยเองก็ได้ติดตามสุขภาพความปลอดภัยของคุณหลังจากนั้นเป็นต้นมา... ทางเราเลยทราบว่า คุณเองก็ผ่านการสร้างครรภ์เทียมในระยะแรกได้... เราได้พยายามติดต่อคุณ แต่คุณเปลี่ยนที่อยู่หลังจากเรียนจบก็เลยไม่สามารถเข้าชี้แจงให้ทันเวลา...."พูดจบก็เหลือบมองไปที่คุณชาย ที่ทำตาปริบๆมองผม

"ในเมื่อแก้ไขอะไรไม่ได้ ...ผมก็คงต้องยอมรับสภาพ"ผมพูดอย่างเหนื่อยล้า วันทั้งวันผมเสียพลังงานไปเยอะเลย ผมเดินไปนั่งที่โซฟาโดยมคุณชายตามประกบราวกับว่าผมเดินไม่ได้ ทำตัวน่ารำคาญอีกแล้ว

ผมกับคุณชายนั่งลงที่โซฟาตัวตรงข้ามกับหมอภูมิที่มีเอกสารหลายฉบับวางอยู่บนโต๊ะ เขาเหลือบมองผมเหมือนระแวง อืม น่าจะปาไข่ใส่หน้าสักสองสามฟอง

"ไม่ต้องห่วงนะกี้ ไอ้ภูมิมันจะดูแลการตรวจครรภ์ของกี้เอง แล้วก็พร้อมจะรับผิดชอบถ้าหากเกิดเรื่องไม่ดี.... แต่ผมก็ไม่อยากให้เกิดอะไรร้ายกับกี้แล้วก็ลูกด้วย...ผมมั่นใจว่าไอ้ภูมิมันจะไม่ทำผิดพลาด"คุณชายพูดกับผมด้วยท่าทีจริงจังเป็นรอบที่สามของวันนี้ แหม ปลื้มจริง

"อืม ว่ามา"ผมพูดแล้วรอฟังหมอ

"..จากการติดตามครรภ์ของคุณแล้วเนี่ย ...เป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ คุนกี้มีสภาพร่างกายที่สมบูรณ์และแข็งแรงทำให้ในระยะแรกของการสร้างครรภ์เทียมไม่มีปัญหาอะไร...."หมอภูมิยื่นเอกสารฉบับหนึ่งมาให้ผม เดาว่าต้องเป็นรายละเอียดของการสร้างครรภ์เทียมนั่นแน่ๆ ผมเปิดอ่านดูผ่านๆ ก็เห็นว่าทางศูนย์วิจัยได้รวบรวมภาพการเจริญเติบโตของครรภ์เทียม

"มิน่าล่ะ ผมถึงปวดท้องน้อยมาก ตอนนั้นนึกว่าท้องผูกซะอีก"ผมบอก

"นั่นล่ะครับ.. จากนี้ผมอยากให้คุณเข้ารับการดูแลจากศูนย์วิจัย...เพื่อความปลอดภัยของเด็กในครรภ์และผู้ตั้งครรภ์ เรียกง่ายๆว่า ฝากครรภ์ไว้กับทางศูนย์ฯจะสะดวกและง่ายต่อการดำเนินการในขั้นตอนต่อไป..."หมอภูมิยื่นเอกสารแผ่นหนึ่งมาให้... เหมือนต้องการให้ผู้ตั้งครรภ์เซ็นรับรอง แต่ในกระดาษแผ่นนี้เขียนไว้ว่า...
'ลายมือชื่อมารดา'
....
เฮ้อ ผมยื่นไปให้คุณชายอ่านดู สีหน้าของเขาดูสดใสระรื่น

"ผมว่าทำตามที่เพื่อนผมบอกเถอะ โรงพยาบาลปกติ อาจจะเสี่ยงต่อการเป็นข่าวหรือเหตุขัดข้องอย่างอื่น กี้ว่าไงครับ แต่ผมโอเคนะ"คุณชายบอกแล้วหยิบปากกามาเซ็นชื่ออย่างไม่ลังเล อืม มีอะไรบ้างที่คุณไม่โอเค

"...ก็ตามนั้นนั่นแหละ...จะมีอะไรที่แย่ไปกว่านี้ล่ะ.."ผมพึมพำ แต่ก็เห็นด้วยกับหมอภูมินะ เพราะโรงพยาบาลปกติอาจต้องผ่านเรื่องเอกสารมากและคงเป็นที่ประหลาดใจแน่นอน อีกอย่าง ทางศูนย์วิจัยฯสามารถรักษาและดูแลได้มากกว่า

ผมเซ็นชื่อลงไป...

"ส่วนกำหนดการอื่นๆผมชี้แจงไว้ในเอกสารฉบับนี้แล้วครับ.. คุณสามารถอัลตร้าซาวได้เพื่อเช็คว่าตั้งท้องมากี่สัปดาห์แล้ว แต่ให้ผมเดานะ...น่าจะได้2สัปดาห์แล้ว... แต่อาการคุณแม่นี่แพ้ท้องชัดเจนดีนะครับ"ผมแทบกระอักเลือด

คุณแม่....

ช่างทำใจได้ยาก

"เออ ไอ้ภูมิ แล้วฉันต้องเจอกับอารมณ์แปรปรวณของเมียไปนานแค่ไหน"คุณชายถาม ผมเหลือบมองหน้าเขานิ่งๆ

"เอ่อ... แค่ช่วงสามเดือนแรกแหละว่ะ... ยังไงก็ ต้องอดทนอย่างเดียว ฮ่ะๆ ...แล้วคุณกี้สามารถติดต่อผมได้ตลอดเวลาครับ หากมีเหตุฉุกเฉิน.."หมอภูมิยื่นนามบัตรให้ผม ผมรับมาเก็บไว้

"ผมเองก็ดีใจด้วยนะครับ เรื่องคุณกับไอ้ชายในฐานะเพื่อนของไอ้ชาย ผมว่าคุณโชคดีแล้วล่ะครับ.."
เอาอะไรคิดว่าโชคดีกัน ผมหัวเราะในใจ

"ถึงมันจะแปลกไปบ้าง แต่ว่ารักใครแล้วมันรักจริงนะครับ อีกอย่างตอนนี้คุณก็กำลังจะมีลูก รักลูกอย่างเดียวคงไม่ได้ ต้องรักพ่อมันด้วยนะครับ ฮ่าๆ"หมอภูมิพูดแล้วหัวเราะ ผมแค่เบ้ปาก ใครใช้ให้พูดแบบนี้กัน คุณชายยิ้มแล้วเข้ามาออเซาะเกาะแกะ

"ใช่ เพื่อนคุณมันประหลาด ไว้ผมมีเรื่องสงสัยหรือไม่เข้าใจผมจะติดต่อไปนะครับ"ผมบอก แล้วขอตัวไปพักเพราะเหนื่อยๆ

"เดี่ยวผมพาไปครับ มาๆ"คุณชายยิ้มแล้วเข้ามาใกล้เหมือนประคอง

"ไม่ต้องหรอก ไม่ได้เป็นเปี้ยเป็นง่อยเสียหน่อย อยู่คุบกับเพื่อนคุณไปเถอะ" ผมบอก คุณชายหัวเราะ แล้วดึงแก้มผม

..ผมกระพริบตามองนิ่งๆ

ทำบ้าอะไร ผมอายนิดหน่อยเพราะหมอภูมินั่งมองอยู่

"พักผ่อนนะครับ ส่วนอาหาร ผมว่าผมทำให้กี้เองดีกว่า "คุณชายยิ้มแล้วเอื้อมมือมาตีก้นผมเบาๆไม่แรง

"นี่ คุณชาย"ผมมุ่ยหน้า

"แกก็อย่าไปกวนคุณกี้สิ ...คุณพักผ่อนเถอะครับ ออกไปข้างนอกมาด้วย เสียพลังงานไปด้วยเหมือนกัน พักผ่อนไม่พอ เดี๋ยวจะเหนื่อยเพลียเอาง่ายๆ ผมเองก็ไม่อยู่รบกวนนาน"หมอภูมิยิ้มแล้วหันไปทำหน้าตำหนิเพื่อนตัวเอง ที่ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรอยู่แล้ว ผมเดินไปเข้าห้องนอน เห็นสองคนนั้นคุยอะไรกันยิ้มแย้ม ผมล่ะหมั่นไส้หน้าตาท่าทางของคุณชายบ้านั่นจริงๆ

ผมเดินไปล้างหน้าให้สดชืานแล้วเตรียมตัวนอนพัก การจะเป็นแม่คนนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...

โอย พูดเรื่องแม่แล้วก็หวนคิดถึงคุณแม่ผู้น่ารักของผมจริงๆ ไว้ค่อยบอกเรื่องนี้ด้วยตัวเองจะดีกว่า บอกผ่านโทรศัพท์ก็กลัวว่าจะเป็นลมไปซะก่อน


...


ผมหลับตา...
พอมาคิดพิจารณาเรื่องของผมกับคุณชายแล้ว ผมก็เห็นว่าเขาก็เป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง ถึงแม้จะชอบกวนประสาทผมบ่อยๆก็เถอะ ส่วนเรื่องของพลอย ทางครอบครัวของคุณชายได้ไปคุยกับฝ่ายนั้นแล้ว ซึ่งแน่นอนเป็นใครๆก็ต้องไม่พอใจและอาจถึงขั้นสาปแช่ง ผมไม่รู้ว่าพลอยจะรู้เรื่องของผมกับคุณชายหรือยัง แต่ถ้าเธอรู้คงต้องมาต่อว่าผมแน่นอน

ส่วนเรื่องการสู้รบตบมือกับเหล่าวงศ์ตระกูลของฝ่ายคุณชาย ผมยังมองไม่ออกว่าคุณแม่เธอจะซ่อนพิษสงอะไรไว้หรือเปล่า แต่เท่าที่ผ่านมาเธอก็ไม่ได้มาวุ่นวายอะไรกับผมและคุณชายเลย

ฝ่ายคุณพ่อ แน่นอนว่าอยู่ข้างคุณชาย และคุณอรรถพล คุณอาของคุณชายที่ใจดีเหมือนๆท่าน ง่ายๆก็คือญาติทางฝ่ายคุณพ่อน่าจะเทเอียงมาทางผมและคุณชาย..

ส่วนปราการหลัก คุณทวด ผมเห็นแค่รูป ท่าทางใจดีไม่น้อยเลย คุณชายก็เอาแต่พูดว่าสบายหายห่วง แต่ท่าทางก็สนิทกับคุณทวดเหมือนกันเพราะคุณชายเอาอัลบั้มรูปมาให้ผมดู สมัยเด็กๆก็ไปอยู่กับท่านที่นั่น

....

คิดอะไรไปเพลินๆ ผมก็ค่อยๆผล่อยหลับไป....



.

.

.

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เมื่อผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งในห้องก็มืดสลัวมีเพียงแสงจากโคมไฟข้างเตียงสว่างมัวๆ

ผมขยับตัวได้ไม่ถนัดเพราะคนข้างๆที่นอนก่ายผมไว้

"นี่..คุณ.. ทำไมตัวหนักแบบนี้วะ"ผมบ่นเบาๆแล้วจับแขนที่กอดพาดมาที่เอวของผมออกไปข้างๆ

ไอ้คุณชายท่าทางจะหลับลึกจริงๆเสียด้วย ผมดันตัวคุณชายให้ออกห่าง นอนซะใกล้ ถ้าสิงร่างผมได้คงเข้ามาแล้วมั้ง ผมเตรียมจะลุกแต่แขนของคนที่ผมคิดว่าหลับไปแล้วเอื้อมมากอดเอวผมไว้รั้งให้ผมนอนลงไปตามเดิม

"นอนด้วยกันก่อนสิครับ "คุณชายพูดแล้วกอดผมไว้อีก ผมหันหน้าไปมองเขา

"ผมหายง่วงแล้ว แล้วนี่เพื่อนคุณกลับไปแล้วหรอ"ผมถามไปแบบนั้น อายที่ถูกกอดมากกว่า คุณชายยิ้ม

"กลับไปแล้วล่ะ บอกว่าอยากให้เราอยู่กันสองต่อสองมากกว่า..เอ๊ะ ไม่สิ มีอีกคนนึงนี่นา ใช่ไหมครับ" คุณชายหัวเราะเบาๆก่อนเอามือมาวางไว้ที่ท้องของผม ซึ่งคงมีก้อนเนื้อที่มีชีวิตอยู่... ผมหน้าแดงขึ้นมา พูดจาเพราะๆแบบนี้ผมก็เขินได้ง่ายๆ

"พอเลย ทำอะไรเลี่ยนๆทำไมครับ"ผมอาย... ว่าแล้วก็ดึงมือคุณชายออกไป

"ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ผมแสดงความรักผิดด้วยเหรอครับกี้ ..."คุณชายพูดเสียงอบอุ่น ไม่มีความกวนประสาทเหมือนอย่างเคย

"...ก็ไม่ได้บอกว่าผิด แค่ไม่ชิน"ผมบอก ไม่ได้มองหน้าคุณชายต่อไป แต่รู้สึกได้ถึงสายตาที่มองผมไม่กระพริบ

"งั้นผมจะแสดงความรักบ่อยๆ กี้จะได้ชินไงครับ"พูดจบก็หอมแก้มผมซะงั้น ผมจะทำอะไรได้ล่ะ มาถึงขั้นนี้แล้วจะขัดขืนทำไม

[Aokuro137]

"...ไม่ต้องหรอกน่า ไม่อายบ้างหรือไง"

"แหม ที่แท้กี้อายผมนี่เอง แสดงว่ารักผมแล้วสิเนี่ย ฮ่ะๆ"คุณชายยิ้มอารมณ์ดี ผมทำหน้าบึ้งตึง

"..พูดมากจริง ตกลงจะนอนใช่ไหม ผมจะได้ออกไปนั่งเล่นด้านนอก "ผมบอก แล้วผละออกมาจากอ้อมกอดของคุณชาย

"ยังกอดกี้ไม่อิ่มใจเลย .."ทำหน้างอนให้ผม แล้วก็ลุกตาม

"ยังไงก็มีเวลากอดอีกตั้งเยอะ"ผมพูด คงหนีไม่พ้นคุณชายไปไหนรอดหรอก คุณชายทำหน้าดีใจ

"ตั้งแต่รู้ว่ามีท้องก็หวานขึ้นเยอะ รู้แบบนี้ทำให้ท้องตั้งนานก็ดี"ยังมีหน้ามาพูดเล่นอีก ผมได้แค่ส่งสายตาเอือมๆไปให้แล้วเดินออกไปที่ห้องนั่งเล่น

"ผมมีอะไรให้กี้ด้วยนะครับ มาดูสิ"คุณชายรีบเดินมาที่โต๊ะตัวเตี้ยหน้าโซฟา ผมมองอย่างสงสัย อยากรู้ว่าคืออะไร

"หืม..อะไรกันครับ"ผมเดินเข้าไปดูเห็นเป็นกล่องสีน้ำตาลใหญ่เท่าA4 วางอยู่

"เปิดดูสิครับ"คุณชายบอก

ผมมองกล่องนั่น ในใจเต้นรัว จะทำเซอร์ไพร์อะไรหรือเปล่า

ผมเปิดออกแล้วมองสิ่งที่อยู่ข้างใน...........

...


ไอ้!!



..


"ชอบไหมกี้"เสียงคุณชายถาม

ผมระงับอารมณ์ไม่ให้เอาของในนี้มาฟาดใส่หน้าเขา ...มันเป็นหนังสือสองสามเล่ม


'คู่มือคุณแม่มือใหม่'

จะตอกย้ำไปถึงไหนกันนนน!
ตอนแรกนึกว่าจะทำโรแมนติกให้แหวนซะอีก ก็เห็นทำท่าตื่นเต้น...


"...เออ ชอบมาก! "ผมคว้าหนังสือนั่นมาเตรียมจะขว้างใส่ไอ้คุณชายที่ยิ้มอยู่ เหมือนเขาจะเดาสิ่งที่ผมคิดได้

"กี้คิดว่าเป็นอะไรหรอครับ ถ้าอยากได้แหวนก็บอกผมสิ...ฮ่าๆ"ตอนแรก อารมณ์ดีๆอยู่แล้วเชียว ตอนนี้ผมอารมณ์บูดเหมือนเดิม

ผมขว้างหนังสือไปใส่คุณชายนั่นสองเล่มติด

"ไอ้ชาย ! ไอ้กวนตีน ไปให้พ้นเลยไป๊"

"โห่ หนังสือนี่ดีจะตาย ผมเองก็อยากได้สักเล่ คุณพ่อมือใหม่ เป็นไง ฮ่ะๆ ลูกต้องมีพ่อนะกี้ จะให้ผมไปไหนได้ ใจเย็นๆ calm down please" ผมอยากพ่นไฟใส่หน้าเขาจริงๆ จะมีสักครั้งไหมที่เขาไม่กวนประสาทผมแบบนี้

"ยังไม่หยุดพูดอีก"

ผมเตรียมลุกไปจัดการเขาให้ได้ แต่ว่าเสียงออดดังจากหน้าประตูหลายครั้ง ทำให้คุณชายรอดตาย ผมชี้นิ้วคาดโทษเขาแล้วเดินไปดูที่จอมอนิเตอร์เล็กๆปรากฏภาพผู้มาเยือน..

เสียงออดดังขึ้นเรื่อยๆ

นั่นมัน..!!!


"คุณแม่!" ผมอุทานทันที่เห้นว่าใครยืนอยู่หน้าประตู นั่นแม่ผมเอง ทำไมถึงมาที่นี่ได้ ผมยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยนะ ทำยังไงดีล่ะเนี่ย  งานนี้ตายแน่ๆ! ไอ้กี้

"คุณชาย ๆ ตายแน่เลย ทำยังไงดีเนี่ย"ผมรีบวิ่งมาหาเขาหน้าตาตื่น ตอนนี้ผมกลัวแม่ผมมากกว่าอะไรทั้งมวล

"มีอะไรครับ..ใครมากัน"คุณชายทำหน้ามึนๆ

"..คือว่า คุณแม่ผมมา"ผมหน้าซีด

"ตอนนี้เนี่ยนะ!"ผมมองหน้าคุณชายที่ดูหวาดหวั่น อย่าบอกนะว่าเขากลัวคุณแม่ผมน่ะ

"ก็เออน่ะสิ...."


งานนี้ไม่ใครก็ใครที่ต้องตายกันไปข้างนึง !

@@@@@@@@@ TBC @@@@@@@@@

มาต่อครึ่งหลังแล้วค่ะ
ขอให้สนุกไปกับนิยายเรื่องนี้แล้วกันน้า
แน่นอนว่ายังยืนยันเหมือนเดิมว่า ไม่มีมาม่าแน่นอนค่ะ

ขอบคุณค่ะ
 

[Mouse2U]

เราชอบกี้ตอนเหวี่ยงๆ วีนๆ มากเลยค่ะ
น่าร๊ากกกกก~ มีการจะเอาไข่ปาใส่หน้าของหมอภูมิด้วยน่ะ ฮ่าๆ น่าเอ็นดูจริงๆ เลยน้า~ >\\< คนอื่นเขายังมีหวั่นๆ บ้าง แต่คุณชายนี่ไม่มีสะเทือนอะไรกับเขาเลยเนอะ อยากให้กี้จัดหนักคุณชายเขาสักทีก็ดีเหมือนกันนะคะเนี่ย ..แต่ไหนๆ คุณแม่ยายก็มาให้เห็นตัวเป็นๆ แบบนี้ด้วยแล้ว รบกวนช่วยแก้แค้นแทนน้องกี้ด้วยนะคะคุณแม่~ ^^

[BlueCherries]

ขอให้แม่กี้แกล้งลูกเขยเยอะๆเลยนะค้าาา คุณชายมีความสุขเกินหน้าเกินตาไปละ

[Kokyo]

คุณแม่มาแสดงความยินดีกับคุณกี้แน่ๆเลย

[B52]

คงไม่ใจร้ายหรอกมั้งถ้ารู้ว่าจะได้หลาน

[Chrysan]

เป็น MPREG ที่เฮฮาปาจิงโกะดี
อยากให้ฮาอย่างนี้ต่อไป
คุณทวดกับคุณแม่ที่เพิ่งมา ก็ไม่ต้องเอามาม่ามาฝากนะ
อยากรู้ว่าสองคนนี้จะเลี้ยงลูกยังไง
เราชอบอ่านโมเม้นที่พระเอกคอยดูแลช่วงนายเอกท้องมากกว่า
หลาย ๆ เรื่องพระเอกไม่รู้ว่านายเอกท้อง
บางเรื่องก็ตัดไปตอนคลอดเลย
ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไงแต่ก็จะคอยติดตามไปเรื่อย ๆ นะ
             

[Min*Jee]

พูดถึงคุณแม่ คุณแม่ก็มาค้าาาาาาาาา
เอาตัวรอดเรอะ อย่าเลย สารภาพดีกว่า โทษจะได้ลดลง
รอตอนต่อไปน้าาาาาาา

[Jibbubu]

อยากให้คุณชายกวนน้อยกว่านี้นะ คนกำลังท้องกำลังไส้ไปกวนมากๆเข้า เด็กในท้องเกิดมาจะอารมณ์ร้ายนะคุณชาย ทางที่ดีกวนให้น้อยๆลงหน่อยนะ

[brookzaa]

แม่มา พ่อมามั๊ย กี้ไม่ให่เข้าบ้าน

[ekuto]

คุณชายจะทำไงน้าาาาา

เจอแม่เมียก่อนแม่ผัว....เอาล่ะสิ

[minenat]

คุณย่ารู้จะทำยังไงคะ 

[black sakura]

อยากให้แม่กี้ดุๆจะได้ไปไฝ้วกะแม่คุณชายเค้า