**หลุดจอง1ชุด** {ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู} ลูกหมู & ลีโอ......[31/1/60]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: **หลุดจอง1ชุด** {ปาฏิหาริย์รักของลูกหมู} ลูกหมู & ลีโอ......[31/1/60]  (อ่าน 240122 ครั้ง)

ออฟไลน์ GUNPLAPLASTIC

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 494
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-1
ความลับของลูกหมูเนี่ยท้องได้ใช่ไหมค่ะ ตามชื่อเรื่องปาฏิหาริย์รักเลยเนอะ อย่าปล่อยให้เราดีใจเก้อนะค่ะคุณณณณณ
เเนะนำให้พี่ลีโอกับหมูน้อยหันหน้าคุยกันอย่างจริงจังคะ! อ่านพี่ลีโอตอนลูกหมูตอน รู้สึกความคิดสองคนนี้จะสวนทางเลย
พี่ลีโอบอกน้องได้เเล้ว อย่ามาอมพะนำไม่พูดอะไรอยู่เลย นี้น้องคิดมากเเบบมากๆไปถึงไหนก็ไม่รู้เนี่ย! :katai1: :katai1:
คนหนึ่งก็รุกเอาๆอีกคนก็คิดลบเกิ๊น ดิฉันเพลียยย นี้เพิ่งได้เข้ามาอ่านนะค่ะคุณมิสยู รอตอนต่อไปค่ะ สู้ๆค่ะ รอเขาหวานกันนะค่ะ!

ออฟไลน์ วัวพันปี

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-3

ออฟไลน์ Pumpkin

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +163/-8
โลกของลูกหมูหมุนรอบตัวลีโอ ส่วนโลกของลีโอก็หมุนรอบตัวลูกหมูเช่นกัน(แต่ออกจะหมุนรุนแรงไปซะหน่อย)

น้องฟื้นมาคราวนี้ลีโอแกจะทำตัวดีๆแมะ? ขอถามหน่อย หึหึหึ  o18

ออฟไลน์ minneemint

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-0
ลูกหมูหนูท้องได้ใช่ไหมละ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
ลูกหมูมีไรพิเศษทั้งร่างกายและชาติกำเนิดด้วย. อิอิ

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
ภายในของลูกหมูเป็นเพศหญิงเหรอ แล้วความฝันนั้นหมายถึงอะไร เมอคิวรี่ หมายถึงอะไร


ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
แอร๊ย เค้าหลงรักลูกหมูน้อยตั้งแต่ตอนแรกแล้วแหละ ไม่ใช่แค่ตอนนี้หรอกค่ะ :o8:
แต่ที่คุณหมอพูด เหมือนลูกหมูจะท้องได้เลยง่า มันเข้ากับชื่อเรื่องด้วยอ่ะ ปาฏิหารย์รักของลูกหมู :-[
แต่พี่ลีโอแต๊ะอั๋งน้องตลอดเลยนะ :impress2:

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ premierfour

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 62
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ DarkAki

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-1
ลูกหมูจ๊าาาาาาาาาาาาา

ถ้าอิพี่เลโอมันใจร้ายกะหนูมากไป

ก็วิ่งมาซบอกป้าไปนะลูก

ป้าจะปลอบหนูเอง หึหึ // แอ๊ะ เหมือนมีอะไรมาทิ่มหลัง

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2

ออฟไลน์ QXanth139

  • ♡동해 #Always13
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
เรื่องนี้น่ารักพึ่งได้เข้ามาดีนะผ่านไปแค่4ตอน ติดตามต่อเลยแหละชอบ :mew1:
ลูกหมูน่ารักน้องเจียมเนื้อเจียมตัวมากอ่ะเพราะพี่ลีโอเลยไซโคน้องเรื่องความขี้เหร่ตั้งแต่เด็ก รู้ว่าหวงแต่สงสารหมูน้อยของแกบ้างน้องขาดความมั่นใจหมดต่อไปเลิกไซโคน้องได้ละ:katai1:

ออฟไลน์ yuyie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2112
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-5
นั่นไง ท้องได้จริงด้วย  :hao3:

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
ลูกหมูมีมดลูกช่ายป่าวอะ อิอิ อิพี่ลีโอกำลังจะลวนลามลูกหมูแว้ววว

ออฟไลน์ NewYearzz

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2544
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +346/-2
เรื่องนี้เป็นแฟนตาซี? ตอนหลังลูกหมูจะกลายเป็นแม่หมู?

เดาจ้าเดา  :hao7:

ออฟไลน์ marine893

  • >ชะนีไทยผู้เต็มใจไร้ที่ยืน<
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 39
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
มองจากมุมลูกหมูแล้วพี่ลีโอโคตรเทพบุตรเลยค่ะ น้องยกย่องบูชาพี่มาก (แต่เราไม่ 555)
น้องน่ารักมากกก หลงรักตั้งแต่ตอนแรกแล้วล่ะค่ะ มากขึ้นเรื่อยๆด้วย
ตอนนี้อิพี่ก็ดูจะชัดเจนขึ้นแล้วนะ ค่อยๆแสดงให้น้องรู้เนอะ
ว่าแต่ความลับของลูกหมู คือภายในน้องเป็นผู้หญิงเหรอคะ  :hao3:
รอติดตามต่อค่าาา  :กอด1:

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ืทำไมลูกหมูคิดมากอย่างนี้ น่าสงสารจังเป็นเพราะลีโอพูดบอกน้องตั้งแต่เด็กแน่เลย
เราว่าลูกหมูน่ารักนะ  ปูนก็ช่างเป็นเพื่อนที่ดีจัง

ออฟไลน์ HanATarO

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2141
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-2
เฮ้อ!! เราว่า ลูกหมู ต้องปรับตัวไม่ทันแน่ๆ กับการเปลี่ยนแปลงของ ลีโอ แบบนี้น่ะ

คงต้องพยายามกันหน่อยล่ะนะ

ออฟไลน์ k_keenny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 5

ลีโอ

“เราว่าเนื้อหาตรงนี้ใช้เล่มนี้ดีกว่านะ  มันน่าจะครอบคลุมมากกว่า...ปูนว่าไง”  ถามอย่างเดียวก็ได้  ทำไมลูกหมูต้องยื่นหน้าเข้าหาไอ้เด็กปูนใกล้ขนาดนั้นด้วย 

ไอ้คนโดนถามเองก็เอนหัวเข้ามา  มีก้มหน้าก้มตาสนใจหนังสือเล่มที่ลูกหมูยื่นให้  จนหัวของคนทั้งคู่แทบจะชนกัน  พร้อมๆกับขีดความอดทนของผมก็แทบจะทะลุขีดสุดเอาด้วย

“อืม  จริงอย่างที่ลูกหมูว่า  ส่วนเนื้อหาตรงนี้เราว่าตัดออกหน่อยมั้ย  เดี๋ยวจะเกินจำนวนหน้ารายงานที่อาจารย์กำหนดไว้  ลูกหมูว่าไง” 

ทั้งคู่ยังคงไม่รู้ตัวว่าภาพความใกล้ชิดนี้  ทำให้คนที่นั่งสังเกตการณ์อยู่ไม่ห่างอย่างผมใกล้ระเบิดเต็มทน

“เราเห็นด้วย  ถ้างั้นเอาตามที่เราคุยกันวันนี้ทั้งหมดนะ  อ๊ะ!  พะ...พี่ลีโอมีอะไรครับ”  หมูน้อยมีอาการตกใจทันทีที่ผมวางมือลงบนหัวไหล่นุ่มนิ่มของน้อง

ไอ้ปูนก็เงยหน้าขึ้นสบตาผม  ด้วยแววตาสงสัยผสมด้วยความไม่พอใจ  เหมือนว่าผมมาขัดจังหวะคนทั้งคู่อย่างไม่ถูกเวลา  แต่ความอดทนของผมมันหมดไป  ตั้งแต่เห็นแก้มของไอ้เด็กปูนมันแทบจะแนบไปกับแก้มคนของผมแล้ว  ดีที่เด็กในบ้านเอาเครื่องดื่มและของว่างมาเสิร์ฟพอดี  ผมจึงใช้มันเป็นข้ออ้างเข้ามาขัดจังหวะคนทั้งคู่

“พี่เอาของว่างมาให้  ทำมาตั้งนานยังไม่เสร็จอีกเหรอ  จะได้เวลาทานกลางวันแล้ว  ลูกหมูต้องทานยาก่อนอาหารอีกนะ”  จะว่าผมกดดันก็ได้  เพราะผมตั้งใจให้ทั้งคู่รู้สึกแบบนั้น 

‘อะไรกัน!?  ทำรายงานมาร่วมสองชั่วโมงยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ  มันจะอะไรกันนักหนา’

“สะ..เสร็จแล้วครับ  ปูนช่วยพิมพ์ตามที่เราคุยกันไว้ทั้งหมดทีนะ  เราต้องรบกวนปูนแล้ว  ความจริงแขนกับมือเรายังพอใช้ได้  แบ่งมาให้เราพิมพ์บ้างก็ได้นะ”

“ไม่ได้!...ไม่ต้องเลย!!”  เสียงของผมและนายปูนดังขึ้นพร้อมกัน  ทำเอาคนที่นั่งอยู่บนรถเข็นสะดุ้งสุดตัว  มองผมทีมองไอ้ปูนที  ก่อนลูกหมูจะก้มหน้าลงอย่างทำอะไรไม่ถูก 

ผมถือสิทธิ์เอามือวางลงบนกลุ่มเส้นผมนุ่มๆของน้อง  ด้วยความรู้สึกผิดที่เผลอใช้เสียงดังไปหน่อย  แต่ก็เป็นไปด้วยความเป็นห่วงแทบทั้งสิ้น  ซึ่งคงรู้สึกไม่ต่างจากอีกคน  ส่วนนายปูนก็มองมาทางเราตาละห้อย  มันสบตาผมนิดก่อนจะเบือนหน้าเศร้าๆหนีสายตาผมไป

“เราทำได้  ลูกหมูก็รู้ว่าเราพิมพ์เร็ว  แป๊บเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว  สำคัญคนป่วยไม่ควรทำงานหนัก  ลูกหมูควรจะได้พัก  จะได้หายเร็วๆ”  หัวกลมใต้ฝ่ามือผมพยักหน้าน้อยๆ  พร้อมรับคำเพื่อนสนิทชนิดที่เสียงแทบไม่หลุดออกมาจากลำคอ  ก่อนจะช้อนตาคู่เรียวขึ้นมองผมอย่างหวาดๆ 

ผมถอนใจอีกหน่อยด้วยรู้สึกโกรธตัวเอง  ที่ทำให้น้องตกใจพาลเข้าใจผิดว่าผมไม่พอใจ  แต่การกระทำของผมกลับทำให้หมูน้อยยิ่งเข้าใจผิดขึ้นไปอีก  ดวงหน้ากลมๆของน้องห่อเหี่ยว  ปากซีดแก้มเซียวพร้อมแววตาสั่นไหวขึ้นมาทันที

“นายกินของว่างไปก่อน  หมูน้อยพี่พาเข้าห้องน้ำนะครับ  ล้างหน้าสักหน่อยจะได้สดชื่นขึ้น”  ผมต้องคุยกับคนของตัวเองก่อน  ขืนปล่อยให้เข้าใจผิดต่อไป  มีหวังลูกหมูตัวกลมคงได้หลั่งน้ำตาอย่างแน่นอน 

ผมไม่คิดจะเคลียร์กับหมูน้อยต่อหน้าไอ้เด็กปูนหรอก  กลัวว่ามันจะช้ำใจชักดิ้นชักงออยู่ตรงนี้ไปเสียก่อนน่ะสิครับ  นี่ผมใจดีกับมันมากแล้วนะ  เพราะถือว่าปูนก็ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีของลูกหมู  ช่วยน้องเรื่องเรียนและช่วยเป็นธุระให้ที่โรงพยาบาล  ผมจึงไม่คิดขัดขวาง  เมื่อรู้ว่าทั้งคู่ต้องเจอกันเพื่อทำรายงาน  แต่ผมเลือกที่จะให้น้องอยู่ในสายตา  ด้วยการเสนอให้นายปูนมานั่งทำรายงานกับลูกหมูในวันนี้

หลังจากผมเข็นรถพาหมูน้อยเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ  ตามข้ออ้างที่จงใจแยกน้องออกจากเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ  ผมก็ยืนรอน้องอยู่หลังบานประตู  เมื่อได้ยินเสียงกดน้ำจากด้านใน  ผมเลือกที่จะเคาะประตูและหมุนลูกบิดก่อนเปิดเข้าไปทันที  แต่ผมคงใจร้อนไปหน่อย  เพราะหมูน้อยเพิ่งจะจับขอบกางเกงยังดึงขึ้นไม่ถึงเอวด้วยซ้ำ  จนทำให้ผมได้เห็นหนอนน้อยขาวอมชมพูของน้องวับแวม 

ผลกระทบจากการกระทำของผมกลับยิ่งใหญ่มากนัก  ด้วยหมูน้อยตกใจเบิกตากว้างนิ่งค้างไปชั่วขณะ  ก่อนจะขยับและเซจนเกือบล้มด้วยยืนขาเดียวทำธุระ  ดีที่ผมก้าวยาวๆไม่กี่ก้าวก็ถึงร่างอวบ  และรับร่างน้องมาไว้กับอกได้ทัน  ทำให้ใบหน้าผมกับน้องแทบจะชนกัน  และเราใกล้กันชนิดที่ว่าผมรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆที่เป่ารดแก้มของกันและกันทีเดียว  ผมจ้องลึกเข้าไปในแววตาตื่นตระหนกของหมูน้อย  ก่อนจะย่นระยะห่างระหว่างใบหน้าให้มากขึ้น  กระทั่งปลายจมูกเราชนกัน  ริมฝีปากสีสดที่ผมรู้ว่านิ่มและหวานเพียงใด  อยู่ห่างจากริมฝีปากผมไม่ถึงคืบ

ผมกลั้นลมหายใจเพื่อสะกดอารมณ์ไว้  ก่อนจะพยุงร่างหมูน้อยให้ยืนดีๆ  โดยที่ผมช้อนมือเข้าที่ใต้ท่อนแขนและจับน้องให้หันไปที่หน้าอ่างล้างมือ  ประคองร่างอวบให้เอนน้ำหนักมาที่แผ่นอกผม  ก่อนจะเลื่อนมือลงเพื่อประคองเอวนิ่มไว้  ผมจึงเพิ่งรู้ว่าขอบกางเกงยังไม่ได้อยู่ในที่ที่ควรอยู่  และอะไรๆที่ต้องอยู่ข้างในก็ออกมาโชว์สายตา  เหมือนว่าสิ่งเหล่านี้กำลังทดสอบความอดทนของผมอยู่  ทำเอาผมถึงกลับสะดุดลมหายใจ  ลำคอแห้งผากขึ้นมาเสียเฉยๆ  ซึ่งเจ้าของความยวนตาก็เหมือนจะเริ่มรู้ตัว  หมูน้อยรีบดึงขอบกางเกงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ความเงียบปกคลุมไปทั่วห้องน้ำ  มีเพียงเสียงหัวใจในอกสองดวงที่แข่งกันเต้น  และลมหายใจหนักๆของผมที่เป่ารดต้นคอขาวๆอยู่ในระยะประชิด  ชนิดที่เห็นขนอ่อนๆลุกเกรียวอย่างน่ามอง  ผมเบนสายตาไปตรงหน้า  จึงพบกับภาพสะท้อนในกระจก  และได้เห็นว่าตัวเองกำลังโอบรอบเอวน้อง  โดยตัวผมนั้นซ้อนอยู่ด้านหลังร่างนุ่มนิ่ม  ใบหน้าก็แทบจะฝังเข้ากับซอกคอขาวๆ 

ขณะที่หมูน้อยยืนเอนพิงอก  และมือทั้งคู่จับแน่นที่ข้อมือผม  พร้อมก้มหน้าพยายามซ่อนแก้มแดงๆที่ผมเห็นอยู่รำไรนั่นไว้  แต่ก็ไม่พ้นสายตาผมอยู่ดี  ในเมื่อผิวแก้มระเรื่ออยู่ห่างจากสายตาผมไม่ถึงคืบ  ครั้งนี้ผมอดใจไม่อยู่กดจมูกสูดกลิ่นแก้มกลมเสียฟอดใหญ่

“พะ...พี่ลีโอ~”  เสียงแผ่วหวิวของคนที่เอาแต่ก้มหน้า  และจับข้อมือผมแน่นกว่าเดิมดังขึ้น 

ผมผละหน้าออกจากผิวแก้มหอมๆที่ขึ้นสีจัดกว่านาทีก่อน  ก่อนจะออกแรงกอดรัดร่างนุ่มนิ่มให้มากขึ้น  ด้วยทั้งรักทั้งหวงและรู้สึกมันเขี้ยวอยากฟัดร่างในอ้อมกอดยิ่งกว่าใคร

“หมูน้อย  ให้รู้ไว้พี่ไม่ได้ตั้งใจตะคอกใส่เรา  คนป่วยไม่ควรหักโหม  ดีเท่าไหร่แล้วที่พี่ยอมให้นายปูนนั่น  มาทำรายงานที่บ้านเรา  ถ้าทานของว่างเสร็จพี่จะให้นายนั่นกลับเลย  หมูน้อยจะได้มีเวลาพักผ่อน  และ...มีเวลาให้พี่เยอะๆ”

“คะ...ครับ!  อะไรนะครับ!?”  ผมแน่ใจว่าหมูน้อยได้ยินคำพูดของผมครบถ้วนและชัดเจน  แต่น้องคงไม่เชื่อหูกับประโยคสุดท้ายเสียมากกว่า 

ผมจึงจงใจย้ำประโยคเดิม  ในเมื่อตั้งใจไว้ตั้งแต่รู้ว่าน้องเกิดอุบัติเหติแล้ว  ว่าผมจะเปิดหัวใจรักให้หมูน้อยได้รู้ว่าผมรักน้อง  ด้วยไม่อยากเสียใจและเสียเวลามากไปกว่านี้  แต่จะให้พูดทื่อๆเลยก็คงไม่ดี  เพราะหมูน้อยคงคิดว่าผมล้อเล่นมากกว่าจะจริงใจ  ด้วยก่อนหน้าผมฝืนปฏิบัติตัวกับหมูน้อยในสถานะน้องมาตลอด  แถมยังเห็นแก่ตัวสร้างความเชื่อผิดๆให้น้องด้วย  ผมจึงเลือกวิธีที่จะให้น้องค่อยๆซึมซับความรักของผมในแบบคนรักไปเรื่อยๆ  พร้อมๆกับกีดกันตัวอุปสรรคทั้งหลายให้ไปไกลๆ  สุดท้ายถึงจะรวบรัดเอาน้องมาเป็นของตัวเอง

“พี่อยากให้หมูน้อยพักผ่อน  และให้เวลากับพี่มากๆหน่อย  พี่คิดถึงหมูน้อยนะครับ  เพิ่งกลับมาเรายังไม่ได้คุยกันเลย”  สิ้นคำผม  แก้มน้องยิ่งขึ้นสีจัด  แววตาที่ผมสบด้วยสั่นไหวฉายแววเขินอายชัดตา  ก่อนน้องจะก้มหน้างุดอีกครั้ง  พร้อมหัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนผมสัมผัสได้

อาการของหมูน้อยทำเอาผมฉีกยิ้มกว้างอย่างถูกใจ  หากน้องจะเงยหน้ามาดูสักนิด  เจ้าตัวคงยิ่งเขินหนัก  ขนาดผมเองยังรู้ตัวเลยว่ากำลังใช้สายตาหลงใหลและอยากครอบครองมองน้องอยู่  ลูกหมูของผมน่ารักเสมอยามออกอาการเขินอาย  เพราะไม่เพียงแค่แก้มที่แดง  แต่ทั่วทั้งผิวกายขาวผ่องของน้อง  กลับระเรื่ออมชมพูเปล่งปลั่งไปทั่วร่าง 

ผมตัดสินใจจับมือน้องไปล้างมือให้  หมูน้อยสะดุ้งนิดหน่อยและเงยหน้าสบตาผมผ่านกระจก  ก่อนจะก้มหน้างุดตามเดิม  ซึ่งผมก็ทันเห็นว่ามุมปากน้องยกยิ้มน้อยๆ  จนอยากจะก้มจูบดูดดื่มความหวานจากกลีบปากน้องให้รู้แล้วรู้รอด  แต่สิ่งที่ผมทำคือประคองร่างนุ่มนิ่มให้กลับไปนั่งยังรถเข็นตามเดิม  ก่อนจะย่อตัวนั่งทับส้นเท้าอยู่ต่อหน้าน้อง  และบรรจงใช้ผ้าเช็ดมือที่เปียกของหมูน้อย

“พี่ลีโอ...หายโกรธลูกหมูรึยังครับ  ลูกหมูขอโทษที่ดื้อกับพี่  ต่อไปลูกหมูสัญญาว่าจะไม่ดื้อกับพี่อีก  พี่ยกโทษให้ลูกหมูได้มั้ยครับ”  เสียงหวานๆเอ่ยถามผมแบบไม่มั่นใจนัก  พร้อมกับแววตาสั่นๆที่น้องใช้มองผม  ยามที่เอ่ยขอโทษพร้อมอ้อนวอนออกมา  ทำเอาผมรู้สึกผิดและเอ็นดูหมูน้อยจับใจ 

ผมกุมมือทั้งคู่ของน้องไว้  และจ้องเข้าไปในดวงตาคู่เรียวที่เริ่มมีน้ำใสๆมาล่อเลี้ยงมากกว่าปกติ  ขืนผมช้ากว่านี้น้ำใสๆคงกลายเป็นหยดน้ำร่วงรินลงมาตามข้างแก้ม  ให้ผมได้เจ็บใจในตัวเองเพิ่มขึ้นแน่ๆ

“พี่ไม่โกรธหมูน้อยแล้วครับ  ขอโทษที่เอาแต่ใจ  ตอนนั้นพี่แค่น้อยใจ  เพราะรู้สึกว่าหมูน้อยเห็นคนอื่นดีกว่าพี่”

“ไม่นะครับ!  ลูกหมูไม่มีทางเห็นใครดีกว่าพี่ลีโอ  ปูนเป็นแค่เพื่อนสนิทที่ลูกหมูมีอยู่แค่คนเดียว  พอได้ยินพี่สั่งให้เลิกคบ  ลูกหมูเลยพูดแบบนั้นออกไป  แต่ถ้าตอนนี้พี่ลีโอสั่งให้ลูกหมูเลิกคบกับปูน  ลูกหมูก็จะทำตามที่พี่ต้องการ”  หมูน้อยแสนน่ารักทำหน้าเศร้าประกอบเสียงแผ่วๆในท้ายประโยค  และมองมาที่ผมด้วยสายตาละห้อยแฝงแววออดอ้อน

“หมูน้อย...ไม่ต้องเลิกคบนายปูนนั่นหรอก  แต่สัญญากับพี่ข้อหนึ่งได้มั้ย”  ใบหน้ากลมๆฉีกยิ้มกว้างทันทีที่ผมอนุญาตให้น้องคบเพื่อนได้  จนผมเองแทบอยากจะกลับคำในสิ่งที่พูด  แต่แววตาสดใสและอาการพยักหน้ารับข้อเสนอของผมจากน้อง  ทำให้ผมเดินหน้าต่อที่จะขอคำสัญญา

“หมูน้อยห้ามคิดกับปูนเกินเพื่อน  และไม่ว่ากับใครที่เข้ามา  ก็ห้ามคิดทั้งนั้น...สัญญากับพี่สิ”  น้องมีสีหน้าแปลกใจและมองมายังผมด้วยแววตาสับสนเกินพิกัด  แต่ก็ยอมเอ่ยคำสัญญาออกมาเป็นคำพูดจนได้

“ครับ  ลูกหมูสัญญา”  ผมส่งยิ้มถูกใจใส่ตาหมูน้อย  ก่อนจะเอ่ยชมว่าน้องเป็นเด็กดี  จนเด็กดีของผมถึงกลับอมยิ้มเอียงอาย  หน้าชื่นตาใสเหมือนตอนเด็กๆที่น้องมักทำเสมอ  ยามที่ผมชมน้องด้วยประโยคนี้ 

‘ลูกหมูเด็กดีของพี่ลีโอ’

“ดีมากเด็กดี...เพราะคนที่จะมีสถานะมากกว่าเพื่อนสำหรับลูกหมู  เป็นพี่ได้แค่คนเดียว”  ผมจงใจกอดร่างอวบบนรถเข็น  และกระซิบถ้อยคำสุดท้ายข้างๆใบหูหอมกรุ่น  ที่ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีระเรื่ออมชมพูในเวลาต่อมา

ผมเลือกที่จะลูบหัวหมูน้อย  ก่อนจะยืนขึ้นเพื่อเดินอ้อมไปหลังรถเข็น  และค่อยๆเข็นลูกหมูสีชมพูของตัวเองออกมา  หมูน้อยเองก็เอาแต่ก้มหน้าไม่มีพูดกับผมสักแอะ  น้องคงคิดอะไรๆมากมายอยู่ในหัวจากคำพูดแฝงนัยของผม  ผมจงใจไม่บอกสถานะที่ผมจับจองไว้  ด้วยอยากให้น้องได้แต่คิดถึงคำพูดนั้นของผม  จนไม่มีเวลาไปคิดถึงใครอื่น  เพราะผมมันก็แค่ผู้ชายขี้หวงแสนเอาแต่ใจนี่ครับ

“เอาอีกมั้ย  เดี๋ยวพี่เรียกเด็กเอามาเพิ่มให้”  คนที่ผมถามส่ายหัวจนเส้นผมกระจาย  พร้อมเคี้ยวของว่างแก้มตุ่ย  มีหันมาอมยิ้มถูกใจใส่ตาผมด้วย

“ไม่ครับ  แค่ในส่วนของพี่ที่ยกให้  ลูกหมูก็อิ่มแล้ว  ปูนล่ะเอามั้ย  แบ่งของเราไปก็ได้นะ”  น้องละสายตาจากผมไปให้ความสนใจเพื่อนสนิท 

ผมเหลือบมองนายปูนชั่วแวบก็เห็นว่ามันส่ายหน้าส่งยิ้มอ่อนๆให้น้อง  แถมจะยกของว่างของตัวเองที่แทบไม่ได้แตะตักใส่จานน้องอีก  แต่หมูน้อยก็เลื่อนจานหนีและบ่นแบบไม่จริงจัง  ว่ากินแค่ของตัวเองกับของผมก็อิ่มตื้อแล้ว  ไม่อยากได้ของนายปูนเพิ่มอีก  ก่อนน้องจะก้มหน้าก้มตากินแบบไม่ได้สนใจอะไร 

แต่คำพูดแบบไม่ตั้งใจของหมูน้อย  ทำเอานายนั่นหน้าจ๋อย  ด้วยฟังกลายๆเหมือนโดนปฏิเสธความหวังดี  ทั้งๆที่เป็นแค่เรื่องขนมของว่างเท่านั้น  แต่พอมันเห็นว่าผมมองอยู่ก็ตีหน้าขรึมหลบตา  ผมเองก็เลิกสนใจมันเช่นกัน  เดี๋ยวจะโดนกล่าวหาว่าเป็นผู้ใหญ่ทับถมเด็ก

มีต่อ^^
.
.
.

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
อ่านต่อเลยค่ะ^^
.
.
.


“ครับ...พี่ลีโอจะทานเหรอ  เดี๋ยวลูกหมูแบ่งให้”  ผมจ้องน้องอยู่นานด้วยความเอ็นดูคนกินเก่ง  จนเผลอยื่นมือไปลูบหัวน้องเข้า  จึงเป็นที่มาของประโยคดังกล่าว  ด้วยลูกหมูที่เห็นผมมองอยู่  ก็คงนึกว่าผมเปลี่ยนใจอยากกินขึ้นมาก็ได้ 

น้องไม่ได้ถามอย่างเดียว  แต่เลือกที่จะยื่นช้อนมาจ่อปากผม  ขนมน่ะผมไม่นึกอยากกินหรอก  ด้วยใจจริงผมอยากกินคนป้อนมากกว่า  แต่ผมก็เปิดปากรับขนมคำนั้นจนได้  หมูน้อยเองพอป้อนผมเสร็จก็อมยิ้มเขินๆหลบตา  ก่อนจะเสดูดเครื่องดื่มแก้เขินหนีสายตาผม  ส่วนนายปูนก็นั่งเงียบไม่หลุดคำพูดใดๆอีกเลยตลอดการทานของว่าง  ก่อนมันจะขอตัวกลับอย่างเงียบๆ  จนเหลือแค่ผมกับหมูน้อย 

คราแรกผมก็นึกดีใจที่จะได้ใช้เวลาอย่างเต็มที่กับน้อง  เพราะเชื่อได้ว่าหากน้องไม่เจ็บตัว  เวลานี้ผมคงได้นั่งเหงาอยู่บ้านเพียงลำพัง  เพราะว่าที่เภสัชกรหนุ่มน้อยของผมนั้นเรียนหนักเหลือเกิน  แต่แล้วความดีใจของผมมีอันต้องเสียเปล่า  เมื่อมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาหาถึงบ้าน

“อะไรกันลีโอ  แทนที่จะดีใจที่ได้เจอดาด้า  ทำไมถึงนั่งทำหน้าบึ้งไม่รับแขกแบบนี้  คิกๆ”  คนนี้แหละครับแขกที่ไม่ได้เชิญ 

ดาด้าเป็นนักร้องสาวค่ายดัง  เราอยู่ค่ายเพลงเดียวกัน  ซึ่งเป็นค่ายเพลงต้นสังกัดในไทยของผม  เรารู้จักกันตั้งแต่ผมเข้าวงการเพลงใหม่ๆ  ด้วยถูกทางค่ายจับมาฝึกร้องฝึกเต้นพร้อมนักร้องในรุ่นคนอื่นๆ  หนึ่งในนั้นคือดาด้าหญิงสาวที่มากความสามารถทางดนตรี  ก่อนจะต่างฝ่ายต่างแยกย้ายทำเพลงของตัวเอง  เรื่องความสนิมสนมคงไม่ต้องพูดถึง  เพราะสำหรับผมถือว่าเธอเป็นเพื่อนสนิท  ไม่ต่างจากเพื่อนที่เรียนหนังสือมาด้วยกัน 

แม้รูปลักษณ์ภายนอกของดาด้าเป็นสาวสวยติดหรูดูคุณหนูหน่อยๆ  แต่นิสัยกลับไม่เป็นอย่างที่เห็น  ด้วยดาด้าเป็นคนอยู่ง่ายกินง่าย  จริงใจกับเพื่อนฝูง  และอยู่ข้างเพื่อนในทุกสถานการณ์  แมนอย่างคาดไม่ถึงเชียวล่ะ  แต่เธอก็มีมุมหวานและใส่ใจรายละเอียดในบางเรื่อง  ตามลักษณะนิสัยทั่วไปของผู้หญิงอยู่เหมือนกัน 

ผมจึงสนิทใจที่จะคบกับเธอและไปไหนมาไหนด้วยในฐานะเพื่อนสนิท  แม้ดาด้าจะอายุน้อยกว่าผมหนึ่งปีก็ตาม  ทำให้ช่วงหนึ่งมีข่าวซุบซิบว่าเราแอบคบกัน  แต่ในความเป็นจริงมันเป็นแค่ความสนิทสนมของเพื่อนเท่านั้น  ที่สำคัญดาด้ารู้ว่าผมมีใครบางคนแอบซ่อนไว้ในหัวใจอยู่แล้ว  เธอจึงมักจะแซวผมทุกครั้งที่มีโอกาส  และครั้งนี้ก็ไม่เว้น

“อ้อ  รู้แล้ว  เพราะดาด้ามาขัดจังหวะลีโอกับน้องลูกหมูใช่ม้า  แต่เด็กอะไรไม่รู้เนอะ  น่ารักเป็นบ้า  ยิ้มทีละลาย  จนอยากขโมยตัวกลับไปนอนกอดที่บ้าน  ลีโอมีเด็กแบบนี้อีกสักคนให้ดาด้ามั้ย”  แม้ผมจะเขม่นในคำพูดของยัยดาด้า  จนต้องหันไปมองตามสายตาของเธอ 

ผมจึงได้เห็นคนน่ารักนั่งส่งยิ้มมาให้เราอยู่ไม่ไกล  ซึ่งผมเองยังอดเห็นด้วยกับดาด้าไม่ได้  ด้วยเวลาหมูน้อยระบายยิ้มแบบนั้น  มันชวนมองจนไม่อยากละสายตา  ถึงแม้เจ้าตัวจะไม่รู้ตัวเลยก็ตามว่าตัวเองมีเสน่ห์มากแค่ไหน  ยามที่ระบายยิ้มเช่นนี้

“มีอยู่คนเดียวไม่ยกให้หรอกนะ  แล้วก็ให้มันน้อยๆหน่อยดาด้า  ตกลงมีอะไรถึงมาหาที่บ้าน  โทรศัพท์ก็มีทำไมไม่โทรมาล่ะ”  ผมเลือกที่จะดึงความสนใจของดาด้ามาที่จุดประสงค์ของการมาหาผม  แทนที่จะปล่อยให้เธอชื่นชมคนของผมต่อไป  ซึ่งดาด้าเองก็หันมาย่นหน้าใส่ผมอย่างรู้ทัน

“มองแค่นี้ก็ต้องหวงด้วย  ชิ!  อย่าให้เผลอนะ  ดาด้าจะขโมยหอมสักฟอด”  เอาใหญ่แล้วยัยคนนี้

“ดาด้า!...ถ้าไม่คุยธุระก็กลับไปเถอะ  เสียเวลาชะมัด”  ต้องขู่ครับ  ไม่เช่นนั้นยัยดาด้าอาจจะลามปามทำจริงๆขึ้นมาก็ได้  คนของผมผมหวง  ไม่อยากให้น้องโดนลวนลามแม้แต่ทางความคิด

“ค่ะๆ  ค่า  ใครจะกล้าทำจริง  เจ้าของหวงซะขนาดนั้น...ดาด้ามาหาลีโอวันนี้ก็เพราะเป็นห่วง  ตกลงเรื่องจริงๆมันเป็นยังไงแน่  วง  Chic  ถึงแตกกระเด็นเซ็นซ่านไปคนละทางขนาดนี้”  ดาด้าเปลี่ยนสีหน้าและแววตาขี้เล่นมาเป็นจริงจังขึ้นมาทันที  ที่เอ่ยวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการมาหาผม

ผมถอนใจเฮือกใหญ่และจ้องสายตาค้นหาของดาด้านิ่งนาน  ก่อนตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง  สาเหตุของการโดนพักวงมีกลุ่มคนที่รู้เรื่องจริงๆอยู่ไม่กี่คน  มีเจ้าของค่ายเพลงอย่างคุณโจเซฟ  พี่ชุนผู้จัดการวง  สมาชิกในวง  Chic  ทั้งสามคน  และผู้ที่ได้รับผลกระทบจากพฤติกรรมสิ้นคิดของซีอาร์  นอกนั้นไม่มีใครรู้เรื่องจริงๆสักคน  แม้แต่คุณพ่อและคุณแม่ผมก็ยังเล่าไม่ละเอียดเท่าที่เล่าให้ดาด้าฟัง  ยิ่งกับลูกหมูผมไม่คิดจะเล่า  ด้วยไม่อยากให้น้องคิดมากแทนคนว่างงานอย่างผม

เรื่องมีอยู่ว่าหนึ่งในสมาชิกวงอย่างซีอาร์  ดันไปถูกตาต้องใจมาเฟียใหญ่ของฮ่องกงที่มีคนรักอยู่แล้ว  แต่นายนั่นกลับคิดอะไรตื้นๆ  อย่างการพยายามทำร้ายเพื่อนสนิทของคนรักมาเฟียใหญ่  ด้วยหวังให้คนๆนั้นปวดใจและเจ็บปวดเหมือนความรู้สึกที่ตัวเองโดนปฏิเสธ  จากการได้รู้ว่าเพื่อนถูกทำร้ายเพราะโดนข่มขืน  แม้ไม่ได้โดนกระทำโดยตรงแต่ก็รับผลกระทบไปเต็มๆ  ซึ่งในความเห็นของผม  ผมคิดว่าการรับรู้ว่าเพื่อนโดนทำร้ายโดยมีสาเหตุมาจากตัวเรา  มันคงเจ็บเสียยิ่งกว่าเราโดนเสียเอง 

โชคดีที่ความคิดร้ายๆของซีอาร์ไม่ประสบผลอย่างที่นายนั่นต้องการ  เพียงเพราะอเล็กซ์อีกหนึ่งในสมาชิกวงเรา  ดันเข้ามาช่วยเธอคนนั้นอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่  แต่เรื่องมันก็พัวพันและตีกันจนยุ่งเหยิง  เมื่ออเล็กซ์ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนทำร้ายเธอคนที่ชื่อนลิน  จนอเล็กซ์โดนจับตัวไปและถูกซ้อมให้ยอมรับสารภาพ  แต่เรื่องร้ายก็กลายเป็นดี  เมื่อแพะอย่างอเล็กซ์เจ็บตัวแลกกับการพบรักแท้  คือคนที่มันช่วยไว้จากแผนของซีอาร์นั่นแหละ 

ช่วงนี้อเล็กซ์เองก็อยู่เมืองไทย  เพราะว่างงานไม่ต่างจากผม  แต่เหตุผลหลักคือตามมาเฝ้าคนของตัวเองที่เรียนจบและต้องกลับมาอยู่บ้านเกิด  ซึ่งผมก็ได้ข่าวว่ามันจะจับสาวเจ้าหมั้นหมายอย่างเป็นทางการในเร็ววันนี้แล้วด้วย

ส่วนคนคิดแผนชั่วร้ายอย่างซีอาร์  เมื่อความจริงเปิดเผยย่อมไม่รอดพ้นจากความผิดที่ตัวเองก่อไว้  คราแรกผมก็นึกว่าทางแก๊งมาเฟียจะจัดการมันขั้นเด็ดขาด  ชนิดที่ให้หายสาบสูญไปจากฮ่องกงเสียแล้ว  ด้วยผมมีโอกาสได้เห็นบาดแผลของอเล็กซ์  หลังจากเพื่อนถูกปล่อยตัวออกมา  ก็ให้เดาว่าซีอาร์คงต้องโดนหนักกว่านั้น  ที่ไหนได้ซีอาร์กลับไร้ซึ่งร่องรอยบาดแผล  แต่ก็อยู่ในสภาพของคนที่จิตใจโดนทำร้ายอย่างหนัก  อยู่ด้วยอาการหวาดกลัวและเอาแต่เก็บตัวเงียบไม่สุงสิงกับใคร 

ผมว่าคงเป็นเพราะคุณโจเซฟที่เป็นเพื่อนสนิทของมาเฟียใหญ่เอ่ยขอไว้  มันถึงโดนทางแก๊งลงโทษเท่านั้น  แต่บทลงโทษที่นายซีอาร์ได้รับจริงๆจากทางค่าย  ก็เหมาะสมกับสิ่งที่นายนั่นได้ทำไว้ล่ะครับ  เพราะซีอาร์ถูกฉีกสัญญาทิ้ง  และถูกปรับให้ต้องชดใช้ความเสียหายที่ไม่อาจทำผลงานให้กับค่ายเพลงได้  เรียกว่ารายได้จากการทำเพลงที่ผ่านๆมาของมัน  ก็แทบไม่พอชดใช้ค่าปรับที่ทางค่ายเรียกร้อง  แน่นอนว่าเส้นทางของการเป็นนักร้องดับวูบแบบไม่ต้องคิดจะหวนกลับมาอีกเลย  เพราะไม่มีทางที่นายนั่นจะไปเป็นนักร้องให้ค่ายไหนได้อีก  ด้วย  AJ  Music  Record  ยักษ์ใหญ่แห่งวงการเพลง  หมายหัวใครไว้ก็ไม่มีค่ายไหนรับซีอาร์ไปเป็นนักร้องอีกอย่างแน่นอน

แม้ผมจะนึกเห็นใจซีอาร์อยู่บ้าง  แต่พอคิดถึงสิ่งที่เพื่อนร่วมวงทำ  ผมก็ได้แต่ปลดปลง  เพราะบทลงโทษนั้นเหมาะสมแล้วกับแผนการร้ายๆของซีอาร์  จากแผนชั่วๆของเพื่อนร่วมวงทำให้ผมและอเล็กซ์ได้รับผลกระทบไปด้วย  เพราะทางค่ายสั่งพักงานเป็นการชั่วคราว  แต่ก็กำลังเตรียมโปรเจ็คใหม่สำหรับเราทั้งคู่อยู่ 

ท่ามกลางเรื่องร้ายๆกลับเป็นเรื่องดีๆสำหรับผม  เพราะผมได้มีโอกาสกลับบ้านและอยู่ยาวในรอบหลายเดือน  ที่สำคัญผมหวังใช้โอกาสนี้เร่งทำคะแนนกับคนที่ผมยกหัวใจไปให้แล้วทั้งดวง  และตั้งเป้าหมายไว้แล้วว่าก่อนกลับไปทำงาน  ผมต้องได้หัวใจรักของหมูน้อยมาเป็นของตัวเองให้จงได้ 

สิ่งที่ผมคิดในช่วงท้ายไม่ได้เป็นแค่ความคิดของผมเสียแล้ว  เพราะไอ้คนที่ฟังผมเล่าเรื่องราวยุ่งๆในวงมาตลอดอย่างยัยดาด้า  กลับยื่นหน้ามากระซิบประโยคความในใจของผมออกมา  เหมือนว่าเจ้าตัวได้แอบเข้ามานั่งในหัวของผม

“ถ้างั้น  ลีโอก็หวังใช้ช่วงเวลานี้พิชิตใจน้องลูกหมูแสนไร้เดียงสาล่ะสิ  ใช่มั้ย  ดาด้าก็ว่าดีนะ  ขืนปล่อยให้นานไป  มีหวังน้องลูกหมูคนน่ารักได้โดนคนอื่นแย่งไปก่อนน่ะสิ”  ผมเหลือบตามองเข้าไปในแววตาระยิบระยับส่อแววซุกซนของดาด้านิด  ก่อนจะส่ายหัวพลางถอนใจบางเบาอีกหน่อย  ให้กับความเจ้าเล่ห์ของแม่นักร้องสาวแสนรู้มาก 

ผมลืมนึกถึงภาพความใกล้ชิดระหว่างผมกับเพื่อนคนสนิทไปเลย  ด้วยหากคนที่ไม่เข้าใจความรู้สึกที่เรามีให้กันได้เห็นเข้า  เขาคนนั้นอาจจะเข้าใจผิดคิดไปไกล  ว่าผมกับดาด้ามีความรู้สึกพิเศษต่อกันเกินเพื่อน  แต่ผมมารู้ตัวอีกทีก็สายเกินไปเสียแล้ว

“ขะ...ขอโทษครับ  คุณป้าแม่บ้านจัดมื้อกลางวันลงโต๊ะแล้ว  ลูกหมูแค่อยากมาบอก  เพราะไม่อยากให้พี่ลีโอกับพี่ดาด้าทานข้าวผิดเวลา  ตะ...แต่ถ้าพี่ลีโอจะคุยธุระกับพี่ดาด้าต่อ  ก็ตามสบายนะครับ”  หมูน้อยพูดประโยคยาวๆนี้โดยที่ไม่มองหน้าผมสักนิด  แถมน้ำเสียงที่ใช้ก็ตะกุกตะกักขาดความมั่นใจอย่างเห็นได้ชัด  ที่สำคัญพอจบประโยคดันไม่อยู่รอคำตอบ  แต่น้องเลือกที่จะหมุนรถเข็นและไสออกไปด้วยตัวเอง

“อุ๊ย!  น้องเข้าใจเราผิดแน่ๆเลยลีโอ”  ดาด้ามีสีหน้าตกใจไม่แพ้น้ำเสียงที่ผมได้ยิน

ไม่ต้องรอดาด้าบอกหรอกครับ  ผมรู้ตั้งแต่จับสังเกตน้องได้แล้ว  แถมแววตาน้อยใจผสมเศร้าสร้อยที่ผมแอบเห็นชั่วแวบนั่นอีก  หมูน้อยเข้าใจผมผิดเสียแล้ว 

ผมรีบสาวเท้าตามรถเข็นก่อนจะยึดมันไว้  ทำให้หมูน้อยตกใจและเงยหน้าขึ้นมามอง  เมื่อน้องเห็นว่าเป็นผมก็ก้มหน้าหนี  ด้วยใบหน้าซีดเซียวแววตาสั่นๆเหมือนคนน้อยใจเต็มขั้น  แต่พยายามอดกลั้นไม่ให้ผมได้รู้  อาการน้องทำเอาผมใจหาย  ด้วยใจจริงไม่อยากให้มีอะไรกระทบกระเทือนความรู้สึกของน้องเลย  ผมวางมือลงบนกลุ่มผมนุ่ม  ก่อนเอ่ยข้อความต่อไป

“ขอโทษที่ปล่อยให้ลูกหมูอยู่คนเดียวเสียนาน  พี่นี่ใช้ไม่ได้เลยที่มัวแต่คุยเรื่องงานกับดาด้า  แต่ตอนนี้พี่หมดธุระกับดาด้าแล้วครับ  เราไปทานข้าวกันเถอะ  ดีมั้ย”  ก่อนผมจะเอ่ยจบประโยค  ดวงตาคู่เรียวที่มีแววเศร้าจางๆก็เงยขึ้นมาสบตาด้วย

เมื่อผมส่งยิ้มพร้อมเอ่ยชวนน้องไปทานข้าว  หวังให้ความเศร้าสร้อยนั้นจางหายไป  แต่ผลคือน้องก้มหลบตาผมเช่นเดิม  จนผมเริ่มทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะพูดแก้ความเข้าใจผิดของน้องอย่างไร

“นั่นสิจ๊ะ  ทานข้าวกันเถอะ  พี่ดาด้าหิวม้ากมาก  ต้องขอบใจน้องลูกหมูนะที่เข้ามาชวน  ไม่งั้นพี่คงเป็นลมไปซะก่อน  ลีโอน่ะชวนคุยอะไรก็ไม่รู้เครียดมาก  แถมคุยเรื่องงานทีไรกินพลังงานในตัวพี่แทบหมดตัวทุกครั้งเลย”  งานนี้คงต้องขอบใจดาด้าที่เข้ามาช่วยกู้ชีวิตรักของผม 

ทันทีที่ดาด้าเข้ามาย้ำว่าเราคุยกันเรื่องงาน  หมูน้อยของผมก็เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง  และอมยิ้มน้อยๆไปกับคำพูดเกินจริงของเธอ  แต่กลับเป็นผลดีแก่ผม  ด้วยน้องหันมามองผมอย่างกล้าๆกลัวๆ  แต่มุมปากก็พยายามยกยิ้มอย่างน่าเอ็นดู  น้องคงกลัวโดนผมโกรธล่ะมั้งนะ  ก่อนหมูน้อยจะเอ่ยชวนเราสองคนไปทานข้าวอีกครั้ง

“ถ้างั้นเชิญพี่ดาด้าที่ห้องอาหารเลยครับ  พี่ลีโอทานข้าวกันนะครับ”  เจ้าตัวจะรู้มั้ยว่าเพียงแค่รอยยิ้มและเสียงนุ่มๆแสนอาทรนี้  ทำให้ผมยอมจำนนและเชื่อฟังน้องอย่างง่ายดายแล้ว

..................................................

โปรดติดตามตอนต่อไป^^

‘เด็กดี’  คนนี้ช่างน่าเอ็นดูซะจริงเนอะ   อ๊ายยย  อยากหอมสักฟอด   :laugh:
ส่วนไอ้ผู้ชายขี้หวงแสนเอาแต่ใจก็น่าหมั่นไส้เหมือนเดิม  แต่ดีขึ้นหน่อย
ที่พยายามปรับตัวและทำตัวชัดเจนขึ้น 
ตอนนี้เปิดตัวละครใหม่ด้วย  ดาด้าจะมาสร้างสีสันให้คู่นี้ค่ะ
ซึ่งถ้าไม่ได้ดาด้า  ลีโอคงจ๋อยไปอีกนาน  รู้งี้ปล่อยให้จ๋อยซะก็ดีเนอะ   o18
ใครเป็น FC ปูนคงยิ่งหมั่นไส้ลีโอมากยิ่งขึ้นแน่ๆ  แต่ไม่ต้องห่วงปูนเสียใจไม่นานหรอกค่ะ

ติดตามตอนต่อไปได้ในวันพุธนะคะ

+1และเป็ดสำหรับทุกเม้นท์  ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ

ปล.3เม้นท์ต่อจากนี้รอการติดต่อกลับเพื่อรับ magnet ค่ะ
(ของดให้กับผู้ที่ได้รับไปแล้วนะคะ)

 :pig4:   :กอด1:

ออฟไลน์ k_keenny

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
มาอ่านก่อนไปสอบบบบบ

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
น่ารัก :o8: :o8:  ลีโอเกือบทำให้น้องลูกหมูเข้าใจผิด อุตส่าห์จัดการให้นายปูนหนีออกไปแล้ว
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-03-2015 10:32:52 โดย gookgik »

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
อยากจะจับมาฟัด~~~~~

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ลูกหมูน่าร้ากกกกกเกินไปแล้วน้า~  :-[
อยากจับมาฟัดแก้มสักทีสองทีจังเลย. :man1:
อรั๊ยย~ พี่ลีโอหลงน้องมากเลยเน้อ

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
แหม่ จะมีใครมาดามใจน้องปูนหรอคะ? รอฮิมโชว์ตัวอยู่นะ

(ดาด้าโอเคเลยนะเนี่ย กอบกู้ชีวิตพี่ลีโอไว้ 55555)

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ badbadsumaru

  • ♡ caramel macchiato
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2458
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
อยากกอดและฟัดลูกหมู
น่ารักอ่ะะะะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด