❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59||
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ❥Close Friend :: เพื่อนสนิท ||เรื่องเล่าระหว่างทาง 8 ||P.45||12-12-59||  (อ่าน 255889 ครั้ง)

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
มาอัพตอนดึกๆ พอดีเพิ่งเคลียร์ที่บ้านเสร็จค่ะ : )
ตอนนี้มาต่อจากตอนที่แล้วนะค่ะ
ยังไงมีคำผิดตรงไหน สะดุดยังไงขออภัยด้วยน่ะ
แนะนำติชมได้เต็มที่เลยนะคะ
เจเปิดใจยินดีรับฟังค่าา ^__^

แล้วมาติดตามตอนหน้ากันน๊า
ฝันดีค่ะ

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
ในฐานะแม่นะ  ไม่รู้สิผิดปกติอ๊ะ สำหรับคนที่ผิดคำพูดกับลูกแบบแม่ไม้ หรือคนที่ซัดลูกกับแหนลูกจนเป็นแผลแบบแม่ปั้น   น่าจะมีแผนสูงไปกว่านั้น  บีมมี่เป็นเด็กรุ่นใหม่แต่การเข้ามาของบีมมี่จะทำให้ไม้เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ขนาดเราคนอ่านยังตะหงิดๆใจชอบกลที่บีมมี่ซื้อเครื่องคิดเลขให้ปั้นแล้วก็ขอเบอร์มือถือ    คิดว่าสองแม่มีแผนสูงกว่านั้น ไม่ก็อาจจะคิดว่ารักวัยรุ่นหรือรักชองเพศที่สามไงก็ไม่ยืด


ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
ยังงายกานละนี่

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :mew5:    จ้ะ. ถ้าคิดว่าชะนีเปลี่ยนเกย์ได้ก็ทำไปเลยค่ะคุณแม่ๆ
สงสารแต่น้องบีม. สรุปก็เป็นเพียงเครื่องมือ

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
จะอัพเมื่อคืน แต่โดนแม่แย่งชิงคอมไปเล่นเกมส์เรียงเพชรราตรี 1001
แม่บอกว่า ..

แม่ :: เจไปอาบน้ำปะ เดี๋ยวแม่เล่นแป๊บเดียว
เจ :: อะเคแม่

อาบน้ำเสร็จมายืนกดดันแม่ต่อ
แม่ :: กินยายังอะ ไปกินยาก่อน เดี๋ยวจะจบเกมส์แล้ว
เจก็เดินไปกินยา หยอดยา เล่นกับแมวรอ


จนสี่ทุ่ม
เจ :: แม่ๆ เจขอใช้คอมบ้าง
แม่ :: แม่จะเล่นบ้างไม่ได้เลยหรือไง แล้วไม่สบายหายดีละหรอ
รีบไปนอนพักเลยนะ นอนดึกทุกวัน จะหายไหม


แล้วแม่ก็นั่งเล่นเกมส์ของแม่ต่อจนเที่ยงคืน ...

ไม่สามารถแย่งคืนมาได้จริงๆค่ะ ตอนนี้ใช้คอมที่ทำงานอัพก็ได้ 555
เดี๋ยวเจอกันช่วงบ่ายน๊าา :)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-08-2015 11:28:45 โดย moujay »

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
Ch 53  แม่ของผม || ไม้ฉาก





“แม่ครับ  แม่พอจะมีเวลาคุยกับไม้หน่อยไหมครับ”
หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จแล้ว ผมก็หันไปถามแม่ ที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โซฟา

“อื้ม มาสิ”
พอแม่พูดเสร็จ แม่ก็พับหนังสือพิมพ์วางไว้บนโต๊ะ
ก่อนจะบอกให้ไม้ทีไปเตรียมกระเป๋า เพื่อที่จะไปเรียนพิเศษ
ผมเดินเข้าไปนั่งโซฟาใกล้ๆกับแม่

“คือ ไม้จะบอกแม่นะครับ ว่าไม้คบกับปั้นสิบอยู่”
พอผมพูดจบ แม่นิ่งไปเลยครับ

เออคือ ,, ผมพูดตรงไปใช่ไหม?
ต้องอ้อมค้อมก่อนหรือป่าว?
คงไม่ต้องหรอกมั้งนะ ,, ผมว่าแม่เองก็คงรู้อยู่บ้างแล้วละ
ก็ตอนที่แม่ไปรอรับผมที่สนามบินกับพี่อุ้ม
ตอนนั้นใจผมนี้ไปละครับ โดนด่าแน่ๆ
แต่แปลกครับ แม่ไม่ด่าเลย
แถมยังพาผมไปวัด ไปทำบุญพร้อมๆกับครอบครัวพี่อุ้มด้วย
จะว่าแม่ไม่รู้ก็คงไม่ใช่ จดหมายลับจากปั้นสิบก็ไม่ได้ยากอะไร
ถ้าลองมองดีๆก็รู้ครับว่าเป็นจดหมายนัดให้มาเจอกัน
ผมว่าแม่ผมฉลาดอยู่นะ : )


“หึ พูดชัดถ้อยชัดคำดีจริงๆเลยนะภาคิน”
แม่หัวเราะในลำคอนิดหน่อย
เอาจริงๆ ผมไม่ชอบเสียงหัวเราะแบบนี้เลยครับ
มันดูฝืนๆ ดูแบบเหมือนมีเลศนัยบางอย่าง
แล้วมาชื่อเต็มยศขนาดนี้ ,, โกรธหนักชัวร์

“คือ ไม้ไม่อยากโกหกแม่ แล้วไม้ก็อยากไปไหนมาไหนกับปั้นแบบสบายใจ
ถ้าต้องมาคอยโกหกแม่ทุกๆครั้งที่อยากไปหาปั้น  อืมมม ไม้ว่ามันไม่ใช่อะครับ
แม่สอนไม้มาตลอดว่า อย่าเป็นเด็กขี้โกหก เพราะถ้าเราโกหกไปแล้ว 1 ครั้ง
ต่อจากนั้นถึงจะพูดความจริงแค่ไหนก็ไม่มีใครมาเชื่อเรา  ไม้เชื่อในคำสอนของแม่ทุกอย่างครับ
 ไม้เลยอยากบอกแม่ อยากให้แม่รับรู้ว่าตอนนี้ไม้คบกันปั้นอยู่ครับ”

ผมตอบแม่ไปด้วยเสียงที่มั่นคงชัดเจนครับ
ไม่มีเสียงสั่นเพราะกลัว ถึงแม้ตอนนี้จะกลัวอยู่จริงๆก็ตามเถอะ T^T

“แค่จะบอกให้แม่รับรู้  ก็หมายความว่าแม่ไม่จำเป็นจะต้องเข้าใจในสิ่งที่ไม้เป็นก็ได้ใช่ไหม”
แม่ตอบเสร็จก็หันมามองหน้าผม …
สายตาแม่ตอนนี้เอาจริงๆนะ จ้องเด็กที่ไหนก็ร้องไห้อะ
ขนาดผมยังอยากจะหลบสายตาเลย

“อยากให้แม่เข้าใจด้วยครับ”

“ไม้ฉาก .. รู้ไหมว่าแม่คาดหวังอะไรในตัวเราบ้าง”

“ทราบครับ”

“ที่ทราบนะ ทราบอะไรบ้าง ตอบแม่มาสิ”

ถามเสียงแบบนี้ ,, ก็คงต้องตอบใช่ไหม??

“แม่อยากให้ไม้รับราชการ แม่อยากให้ไม้เป็นคนเก่ง เป็นคนดี
แม่อยากให้ไม้เชื่อฟังแม่ ทำตามที่แม่สั่งทุกอย่าง แม่อยากให้ไม้เป็นพี่ชายที่ดีของที
และแม่อยากให้ไม้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีเมียมีลูก”

ผมหยุดพูดก่อนจะมองหน้าแม่อีกครั้ง

“แม่ต้องการแบบนี้ใช่ไหมครับ”


“ใช่ แม่ต้องการแบบที่ไม้พูด ไม้ก็รู้ดีทุกอย่าง ทำไมไม้ยังเลือกที่จะขัดใจแม่”
แม่พูดเสียงเรียบๆครับ ไม่ได้มีเสียงโวยวาย
แต่แม่แสดงออกทางสีหน้าแทนทุกอย่างครับ
ตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าเสียงผมจะหายไป
รู้สึกหัวใจมันโหวงๆ แปลกๆ

“ไม้ทำให้แม่ได้ทุกอย่างครับ แต่ตอนนี้ไม้รักปั้น แม่ก็รู้จักปั้น รู้จักครอบครัวปั้น
เค้าก็ดีนะครับ ครอบครัวเค้าก็พร้อมและเทียบเท่าบ้านเราทุกอย่าง
ปั้นก็เรียนเก่ง มารยาทก็ดี แม่ก็เคยชอบปั้นไม่ใช่หรอครับ ทำไมตอนนี้แม่ถึงไม่ยอมให้ผมคบกับปั้นละ”

เมื่อก่อนปั้นนี้เหมือนลูกรักของแม่เลยครับ 
ถ้าพวกผมรวมกลุ่มกันทีไร ปั้นสิบจะเป็นลูกรักที่แม่ต้องหาขนมมาแบ่งไว้ให้
เพราะมันจะแย่งขนมพวกผมไม่ทัน

“ใช่ แม่ชอบปั้นสิบ แม่ชอบครอบครัวปั้นสิบ เค้าพร้อมทุกอย่างทั้งฐานะ ชาติตระกูล และการศึกษา 
แต่ปั้นสิบเป็นเมียที่ดีไม่ได้ และปั้นสิบไม่สามารถคลอดหลานให้แม่ได้ ...
ปั้นสิบเป็นผู้ชายนะไม้ เป็นเหมือนไม้ฉากทุกอย่าง  ตรงไหนหรอไม้? ที่ไม้อยากให้แม่เข้าใจ”



เพราะปั้นสิบเป็นผู้ชาย ,, ทุกอย่างที่ปั้นสิบมี จึงเท่ากับศูนย์ใช่ไหมครับแม่?



“แม่อยากให้ไม้พูดว่า ,, แม่ครับ ไม้เป็นเกย์ .. แบบนี้ใช่ไหมครับ
แม่ถึงจะเข้าใจว่าทำไมไม้ถึงชอบปั้นสิบ ทั้งๆที่ปั้นสิบเป็นผู้ชาย”

“ไม้ฉาก!!!! อย่าพูดคำนี้ให้แม่ได้ยินนะ ,, แกไม่ใช่เกย์ และจะไม่มีวันเป็น!!”

ในที่สุด แม่ก็ระงับอารมณ์ไม่ได้ เผลอขึ้นเสียงใส่ผมจนได้ครับ

“ครับ ไม้ไม่ใช่เกย์ ปั้นสิบก็ไม่ใช่เกย์ แต่แค่ตอนนี้พวกผม 2 คนรักกัน
อนาคตผมไม่รู้ครับ แม่เข้าใจไม้เถอะ ไม้ทำเพื่อแม่ได้ทุกอย่างจริงๆ นะครับแม่
ไม้รักแม่ ไม้รักพ่อ และรักทีมากเหมือนเดิมทุกอย่าง ,, แต่ตอนนี้ไม้รักปั้นด้วย แม่เปิดใจให้ไม้นะครับ”

อึดอัด อยากร้องไห้มากครับ ,, เหมือนยิ่งผมอธิบายไปมากแค่ไหน
แม่ก็ไม่ยอมเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็นซะที T__T



แม่เงียบไปสักพักก็เอื้อมมือมาจับมือผม

“เอาละไม้ฉาก แม่อาจจะยอมรับตอนนี้ไม่ได้
ไม้ให้เวลาแม่หน่อยละกันนะ แม่จะพยายามเข้าใจเรื่องของไม้กับปั้น”



ห๊ะ ,, ผมฟังไม่ผิดใช่ไหม??


“แม่ เออคือ แม่พูดจริงๆใช่ไหมครับ”

“อืมม แม่พูดจริงๆ แม่จะพยายามเข้าใจ ไม้อย่าเพิ่งเร่งรัดอะไรแม่เลยนะ ให้เวลาแม่ด้วย”

“ขอบคุณครับแม่ ขอบคุณครับ ไม้เชื่อว่าแม่ต้องรักปั้นแน่ๆ “

ผมพูดเสร็จก็ขยับไปกอดเอวแม่ไว้เลยครับ
เย้ ,,, ในที่สุดแม่ก็ยอมที่จะเข้าใจแล้ว


“แม่ครับๆ งั้นถ้าไปกรุงเทพไปนอนที่ห้องปั้นกันนะครับ”

ผมเงยหน้ามามองหน้าแม่ แต่ก็ยังกอดเอวแม่ไว้

“จ๊ะ แต่ถ้าไม้จะไปเที่ยวหาปั้นก่อน ก็อย่าลืมซื้อผลไม้เข้าไปฝากป๊าม๊าของปั้นด้วยละ
ไปรบกวนเค้าบ่อยๆ เกรงใจเค้านะ”

แม่พูดเสร็จก็ยิ้มให้ผม  แล้วยังเอามือมาลูบหัวของผมด้วย  >///////<


“แม่จะให้ไม้ไปหาปั้นได้หรอครับ? แม่พูดจริงๆนะ”

เห้ยยย แม่โคตรน่ารักเลย ,,โอ้ยยยย คิดไม่ผิดแล้วที่บอกแม่ไปตรงๆ


“อืมม แม่ให้ไป แต่ไม้ต้องขับรถให้แม่ก่อนนะ คืนนี้แม่จะไปบ้านพ่อ แล้วไปโคราชกัน ถ้าทำธุระที่โคราชเสร็จแล้ว
ไม้จะไปอยู่กับปั้น จนถึงวันรายงานตัวเลยก็ได้  เดี๋ยววันรายงานตัวเข้าโรงเรียน พ่อกับแม่จะตามไป”


นาทีนี้บอกได้เลยครับว่าสุขใจมากๆ แม่ผมน่ารักมากๆครับ
ถึงแม่จะดุ จะบ่นผมมากแค่ไหน แต่สุดท้ายแม่ก็เข้าใจผม : )



พอคุยกับแม่เสร็จ แม่ก็ขอตัวไปทำธุระข้างนอก และพาไม้ทีไปเรียนพิเศษ
ผมก็เลยไปเก็บหนังสือเรียนลงกล่อง เพื่อที่จะเอาไปเก็บไว้ที่ห้องหนังสือ
เผื่อไม้ทีจะเรียนเหมือนผม
พอเก็บหนังสือเสร็จก็โทรไปหาปั้นสิบ
แต่ดูเหมือนมันจะอยู่กับม๊าบนรถครับ 55555

พอผมเล่าเรื่องแม่ของผมให้มันฟัง
มันก็ยังแปลกใจที่แม่ผมยอมเข้าใจง่ายๆ
แล้วมันยังบอกอีกนะว่าม๊ามันก็แปลกๆเหมือนกัน แต่ไม่ทันได้ถามครับ
มันไม่สะดวกจะพูด เพราะอยู่กับม๊าบนรถ
ผมก็แกล้งๆจะให้มันบอกว่ารักผม 555555555
แต่มันไม่ยอมบอกครับ ผมก็ไม่อยากแกล้งมันละ
เดี๋ยวม๊ามันด่า


พอวางจากปั้นสิบเสร็จ ผมก็เตรียมเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
แบ่งเป็น 2 กระเป๋าเลยครับ กระเป๋าไปอยู่กับปั้นสิบ 1 กระเป๋า
แล้วกระเป๋าสำหรับไปธุระกับพ่อแม่ที่โคราชอีก 1 กระเป๋า

พอเตรียมของเสร็จแล้วก็มาเก็บของในห้องให้เข้าที่
เพราะผมเป็นคนที่ชอบเก็บของไว้ที่เดิมครับ ไม่ชอบให้ใครมาหยิบจับของๆผมไป
เดี๋ยวคืนนี้จะเดินทางแล้วด้วย แล้วอีกหลายเดือนกว่าจะกลับมาบ้าน

กว่าจะทำอะไรเสร็จแม่ก็กลับมาพอดีครับ เลยไม่ได้โทรหาปั้นสิบ
จะได้โทรหาปั้นสิบอีกทีก็ 5 ทุ่มละครับ
แต่ก็แค่ได้บอกมันว่าจะไปหาพ่อ แล้วให้มันนอนก่อนได้เลย
มันก็ยังกำชับอีกด้วยว่า ถึงแล้วให้ส่ง SMS ไปบอก
แล้วบอกให้ผมขับรถดีๆ เดินทางปลอดภัย
เอาจริงๆอยากคุยอีก ,, คิดถึงมันมากกกกก
แต่เดี๋ยวรอก็ได้ครับ อีกไม่กี่วันก็จะได้อยู่กับมันแล้ว ^///////^


คืนนั้นผมมาถึงบ้านพ่อเกือบๆ ตี 3
ส่ง SMS รายงานตัวเสร็จแล้วผมก็นอนหลับเลยครับ
วันนี้ทั้งเก็บของ ทั้งขับรถ เพลียมากๆ


ตื่นมาอีกที 7 โมงเช้า แม่ปลุกให้รีบไปอาบน้ำ
เพราะจะเดินทางกันแล้ว
พอผมอาบน้ำเสร็จแล้ว กำลังว่าจะลงไปทานข้าว
หันไปเห็นไม้ทียังนอนหลับอยู่เลยครับ
ไหนแม่บอกว่าจะเดินทาง????
ไอ้อ้วนทียังหลับอุตุอยู่เลย  - -‘


“แม่ครับ แม่ แม่ ทีมันยังไม่ตื่นเลย แม่จะไปแล้วหรอครับ”
ผมเดินลงมาหาแม่ ที่ตอนนี้นั่งดื่มกาแฟ และดูข่าวอยู่กับพ่อ

“ใช่ ทีไม่ไป มีแค่ไม้กับแม่ แล้วก็พ่อไป
เดี๋ยวทีจะอยู่กับคุณปู่คุณย่าที่นี้ เตรียมตัวเสร็จหรือยังละ”

“อ่อครับ ไม้ยังไม่ได้ทานข้าวเลยครับแม่”

พอตอบแม่เสร็จ ผมก็เดินเข้าไปในห้องครัว แต่ห้องครัวไม่มีอะไรเลยครับ


“แม่ครับ แม่ไม่ได้ทำกับข้าวหรอครับ” ผมเดินออกมาหาแม่อีกรอบ

“แม่ไม่มีเวลาเตรียมนะ เราไปทานโจ้กที่ตลาดก็ได้ แล้วรีบไปรีบมาละไม้ฉาก”
แม่พูดเสร็จก็หันไปดูข่าวกับพ่อต่อ … เออคือ แม่ครับ แล้วแม่จะรีบผมทำไมละครับ - -‘


ผมขี่มอเตอร์ไซต์มากินโจ้กร้านเปา แน่นอนครับ เจ้ายูโรช่วยเปา กับแม่ของเปาเสริฟโจ้กอยู่

“อ้าวเห้ย มาได้ไงวะ” ยูโรหันมาเห็นผม มันก็ร้องทักครับ

“เออมาบ้านพ่อนะ เอาโจ้กใส่ไข่ที่หนึ่งนะเปา”
ผมหันไปสวัสดีแม่ของเปา แล้วก็สั่งโจ้ก

“โอเคไปนั่งรอได้เลย ยูกินพร้อมไม้ฉากเลยป่ะ”
ยูโรมันหันไปพยักหน้าให้กับเปา ก่อนจะเดินไปตักน้ำแล้วเดินมานั่งกับผม

“ไม่โดนแม่ด่าใช่ปะวะ” พอมันนั่งเก้าอี้ปุ๊บ ก็ถามถึงแม่ผมเลยครับ 555

“ไม่ด่าวะ แม่กูแปลกๆ” ผมหยิบน้ำมาดื่ม ก่อนจะหันไปมองหน้ามัน

“แปลกไงวะ แม่มึงมีปีกหรอ?” ดูมันสิครับ - -

“กวนตีนละนะ กูหมายถึงแม่กูอะเค้าดูแปลกๆ ไม่ด่ากูเรื่องไปเที่ยวกับปั้น
แล้วกูบอกว่ากูคบกับปั้นอยู่ เค้าก็ไม่ด่า แล้วนี้นะไปธุระกับเค้าเสร็จ
เค้าให้กูไปอยู่ กทม. กับปั้นก่อน จนกว่ากูจะไปรายงานตัวอะมึง”

“เห้ยยย แม่มึงผีเข้าแน่ๆไม้ฉาก”


“ผีบ้านพ่องงงสิครับ” พูดเสร็จผมก็ตบหัวยูโร
มันไม่ร้องเจ็บนะครับ  แต่มันหัวเราะ ..
สงสัยโดนเปาตีบ่อย มันเลยชินมือ 5555


“ไม้ กูว่านะแม่มึงอาจจะใจอ่อนแล้วก็ได้ แบบว่าไงอะ
ไม่รู้จะห้ามยังไงแล้วหรือป่าว”

เปาที่เอาโจ้กมาเสริฟก็เสนอความคิดเห็น
ซึ่งเอาจริงๆนะ เปายังดูมีความคิดกว่ายูโรครับ ไอ้นั่นมันติดจะเล่นซะเยอะไปหน่อย

“อืมม กูก็ขอให้เป็นแบบนั้นวะ” ผมรีบหยิบโจ้กมาทาน เพราะแม่บอกให้รีบกลับ

“เออแล้วนี้มึงจะย้ายไปขอนแก่นวันไหน” ผมกินไปคุยกับเปาไป
เพราะคิดว่าคุยกับยูโรคงจะได้ด่ากันก่อนจะคุยรู้เรื่องแน่ๆ

“ก็อาทิตย์หน้าแหละ เพราะอีก 3 อาทิตย์จะเปิดเทอมแล้วอะ”
เปาเห็นยูโรสำลักโจ้ก ก็ยื่นน้ำไปให้ดื่ม แล้วก็บ่นตามไปด้วย 5555

“ส่วนกูอะนะ ได้ภาคพิเศษที่เดียวกับมัน 5555 ไม่ต้องไปพิดโลกแล้วเว้ยย”
อ่อที่มันสำลักเมื่อกี้ เพราะมันรีบจะเล่าครับ 5555
ยูโรมันก็ตามเปาทุกที่จริงๆ
ขนาดว่าแอดมิดชั่นติด มน. มันยังไม่ไปเรียนเลยครับ
อิจฉาพวกมัน ได้อยู่บ้านเดียวกัน ช่วยกันทำงาน แล้วยังได้ไปเรียนที่เดียวกันอีก
และที่สำคัญพ่อแม่พวกมันเข้าใจครับ : )


“อืมมดีวะ ยังไงขอให้พวกมึงโชคดีนะเว้ยย แล้วยังไงถ้ากูรายงานตัวแล้วยังไม่ต้องเข้าโรงเรียน เดี๋ยวกูไปหาที่ขอนแก่น”
พอพูดจบผมก็หยิบเงินค่าโจ้กให้เปา ตอนแรกมันจะไม่รับครับ แต่ผมก็ยัดใส่มือมันจนได้
คือมากินบ่อยมาก แล้วมันก็ชอบให้กินฟรีตลอด

“รับๆไปเถอะ มึงอะให้พวกกูกินฟรีจนแม่มึงจะหมดตัวแล้ว”
เปามันหัวเราะนิดหนึ่งครับ ก่อนจะฟาดมือมาตีแขนผมซะดังเลย “เพี๊ยะ!!!”

“ปากมึงมงคลจริงๆนะ ร้านกูขายดีจะตาย ยังจะบอกว่าแม่กูจะหมดตัว รีบๆไปเลยมึง อิ่มแล้วก็ลุกไปเลย”
5555555 โดนมันไล่ละครับ
แต่มัน 2 คนนี้ปากพอๆกันจริงๆ รู้แล้วว่าทำไมอยู่ด้วยกันได้

“เออๆกูไปก่อนนะ แล้วยังไงเจอกัน โชคดีเว้ยๆ”
ผมโบกมือลายูโรกับเปา แล้วก็รีบขี่รถกลับบ้าน

กลับมาถึงแม่ก็บ่นนิดหน่อยครับที่ไปนานเกิน แต่พ่อก็ช่วยเบรกแม่ไม่ให้บ่นผม
แล้วก็พากันออกจากบ้านไปโคราช
ผมมาถึงโคราชเกือบๆเที่ยงครับ
ซึ่งเท่าที่พ่อบอกมาตอนเดินทาง
ว่ามาโคราชนี้ มาหาเพื่อนพ่อครับ เค้าได้สัมปทานเรื่องที่ดินของหลวง
แล้วจะให้พ่อผมช่วยจัดการเรื่องไม้ ต้นไม้
เค้าต้องตัดไม้ และบางต้นก็ต้องขุดเพื่อย้ายไปปลูกที่อื่น
ซึ่งพ่อผมเรียนจบด้านต้นไม้มาโดยตรงครับ
เค้าเลยโทรให้พ่อเข้ามาหา มาประเมินราคาค่าแรงต่างๆ


ตอนนี้พวกผมมาอยู่ในรีสอร์ทแห่งหนึ่งในโคราช
บรรยากาศดีมากๆครับ แต่ไม่ใช่รีสอร์ทที่ใหญ่อะไร เหมือนเป็นไร่ของครอบครัวมากกว่า

“อ้าวว ว่าไงเพื่อน ขับรถเหนื่อยไหม”
พอพวกผมจอดรถ ก็มีลุงคนหนึ่ง รูปร่างสูงใหญ่
ใส่แว่นตา ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาว และกางเกงยีนส์เดินเข้ามาทักทายพ่อผม

“ไม่เหนื่อยๆ ไม่ได้ไกลมากเลย เป็นไงวะพล ไร่มึงอากาศดีมากเลยวะ วิวก็สวย”

“เรื่อยๆวะ นี้ก็เก็บเงินสะสมมาตั้งแต่เรียนจบ กว่าจะได้มาเลือดตาแทบกระเด็น 555
อ้าวว นั้นน้องหน่อยใช่ไหม ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ”


“กูก็มีเมียคนเดียวนี้แหละนะ ทักแบบนี้เมียกูได้ตบกูตายแน่ๆ” พ่อผมรีบร้องท้วงเลยครับ
555+ ก็แม่ผมเริ่มหันไปมองพ่อนิดๆละครับ ที่น้าพลเค้าถามว่านี้หน่อยใช่ไหม
คงประมาณคิดในใจว่า ไอ้แก่ ,, เคยพาสาวไหนมาหรือป่าว 555

“หน่อยก็คิดว่ามีสาวคนอื่นมาที่นี้กับพ่อตาไม้ก่อนหน้าหน่อยแล้วซะอีก”
แม่ยกมือไหว้ลุงพล ก่อนที่ลุงพลจะหัวเราะชอบใจ

“นี้ไม้ฉากสินะ หล่อเอาเรื่องนะเรา” ผมเลยหันไปยกมือสวัสดีลุงพลอีกครั้ง
ตอนลงรถมาผมยกมือไหว้ไปแล้วครับ แต่เหมือนลุงพลจะมองไม่เห็น

“เอาเรื่องมากเลยละ 555 “ พ่อผมตอบไปก็หัวเราะไป

“เข้าบ้านกันก่อนเถอะ อากาศเริ่มร้อนแล้ว”
ลุงพลพาผมกับพ่อและแม่เข้าไปในบ้าน
ผมยอมรับเลยครับ บ้านนี้สวยมาก ตกแต่งข้างในสวยมากจริงๆ แล้วไหนจะวิวตรงระเบียงอีก

“แล้วอรไปไหนวะ ทำไมไม่เห็นเลย” พ่อผมถามถึงน้าอร เมียของลุงพลครับ

“ไปรับยายหนูพิมที่ขนส่งในเมืองนะ ไม่ไหวๆเด็กสมัยนี้ ดื้อมาก ฉันละปวดหัวจริงๆ”

“บ่นเป็นคนแก่ไปได้ แกยังมีลูกสาวแค่คนเดียว ฉันนี้ลูกชาย 2 เลยนะ”
พ่อผมได้ทีครับอวดเลยว่ามีลูก 2

“แต่สมัยนี้ผู้หญิงเลี้ยงยาก ปล่อยไปไม่สนใจเดี๋ยวก็ท้องไม่มีพ่อกลับมา
บางทีก็เอาแฟนแว้นซ์ๆกลับมาบ้าน โอ้ยยยย ฉันละนะยกหน้าที่ให้แม่อรคนเดียวเลย
ฉันหนีเข้าป่าเลยละ ไม่ไหวละ ฟังมันพูดทีนะ ฉันละอยากจะตีจริงๆ”

ลุงพลยังบ่นเรื่องลูกสาวต่อไปนิดหน่อย
ซึ่งในช่วงที่ลุงพลพูดเรื่องลูกสาว แม่ผมก็หันมามองหน้าผมเป็นระยะครับ
เหอๆ แม่จะนินทาอะไรผมครับบบบบ - -‘

“ลูกชายก็เหนื่อยคะพี่พล ยิ่ง 2 ไม้ไปอยู่กับหน่อยด้วย ยิ่งต้องบ่นมากเป็น 2 เท่า” แม่ผมเริ่มละครับ 55

“เออแม่ครับ ไม้ขอไปเดินตรงระบียงบ้านนะครับ” ผมขออนุญาตแม่ออกไปนั่งรับลมด้านนอก
ถ้ายังนั่งอยู่ สงสัยโดนแม่เผาจนหนังเกรียมแน่ๆ

“ไปสิลูก ลมเย็นกำลังดีเลยละ” ลุงพลยิ้ม แล้วบอกให้ผมออกไปนั่งรับลมได้
ผมเลยเดินออกมานั่งที่ระเบียงดูวิวข้างนอกแทน


ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
เออนี้ไม่ได้โทรหาปั้นเลยนิหว่า
ว่าแล้วก็หยิบมือถือมาโทรหาซะหน่อย ,, ยิ่งเตี้ยๆอยู่ เดี๋ยวคิดมากได้เตี้ยกว่าเดิมแน่ๆ 5555

ปั้นสิบ :: ฮัลโหลลลลล
5555 โหลยาวเลยนะไอ้เตี้ยเอ้ยยย!

ผม :: ทำไรอยู่

ปั้นสิบ :: นอนอะ

ผม :: ไม่สบายหรอ นี้มันก็บ่ายๆละนะ ทำไมยังนอนอยู่ละ

ปั้นสิบ :: ตื่นแต่เช้าแล้วละ ม๊าพาไปซื้อของเข้าห้อง จัดห้อง เพิ่งเสร็จเนี้ยแหละ เลยเข้ามานอน

555 โดนแม่ใช้ทำงานบ้านนี้เอง

ผม :: ดีแล้วๆ เดี๋ยวมะรืนนี้ไม้ไปหา ห้องจะได้สะอาดๆ

ปั้นสิบ :: เห้ยยมามะรืนหรอ เย้ ,, ,มาจริงๆนะมึง ห้ามโกหกนะ

เสียงร่าเริงเชียวนะมึง 5555

ผม :: อืมม ไปแน่นอน มีไรให้ปะละ

ปั้นสิบ :: หึ ไม่มี

ผม :: อุตส่าห์ไปหา ไม่ให้อะไรหน่อยหรอ

ปั้นสิบ :: ถ้าใช้คำว่าอุตส่าห์ ก็อย่ามาเลย หึหึหึ

อ้าวววว ,, กูพูดอะไรผิดวะ - -‘

ผม :: อะไรอะ โกรธอะไร กูพูดอะไรผิด อย่า หึหึ ดิ ไม่ชอบ

ปั้นสิบ :: ป่าวว จะนอนต่อละนะ แค่นี้นะ



แล้วมันก็วางสายใส่ผมครับ
เออคือ ,, ผมพูดอะไรผิดอะ?
ก็แค่กำลังจะอ้อนไหม?
แบบว่าอยากให้ตอบว่า มาสิจะให้กอด
มาสิจะหอมไรงี้ T^T
ทำไมไม่เป็นแบบที่คิดวะเนี้ยย ดันงอนใส่ผมอีก


ผมกำลังจะกดโทรกลับไปหาปั้นสิบ แต่แม่ผมกับน้าอรก็เดินเข้ามาหา


“ไม้ฉาก สวัสดีน้าอรเค้าสิลูก”

“สวัสดีครับน้าอร”
น้าอรเดินเข้ามาโอบกอดผม แล้วก็ผละออกไป

“หล่อมากเลยตาไม้ฉาก พี่หน่อยคะ เราไม่ได้เจอกันนานจนลูกเราโตขนาดนี้แล้วหรอเนี้ย เด็กสมัยนี้โตไวจริงๆคะ”
น้าอรหันไปคุยกับแม่ผมต่อ

“ใช่ค่ะ โตไว และเลี้ยงยากด้วย”

“ท่าทางไม้ฉากจะไม่ดื้อนะคะ ดูกิริยามารยาทแล้ว อรละชื่นชมพี่หน่อยจริงๆคะ
เลี้ยงลูกชายได้สงบนิ่ง สุขุม มากๆเลย ผิดกับยายหนูพิมของอร
อ้าวว แล้วนี้ไปไหนแล้ว บอกให้เดินตามมาแท้ๆ พี่หน่อยดูสิค่ะ จะไม่ให้อรโมโหได้ยังไง”

น้าอรหันไปมองรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นวี่แววของยายหนูพิม

“เดี๋ยวพี่หน่อยรอสักครู่นะค่ะ  อรขอเดินไปตามยายหนูพิมก่อน”
พูดเสร็จน้าอรก็เดินเข้าไปในบ้าน แม่ก็เลยเดินเข้ามานั่งข้างๆผม

“พ่อกับลุงพลไปดูที่นะ พรุ่งนี้จะได้กลับบ้านไวๆ “
แม่หันมาตอบผม ก่อนจะนั่งนิ่งมองเหม่อออกไปข้างนอก
สักพักน้าอรก็เดินเข้ามา พร้อมๆกับเด็กผู้หญิง น่าจะวัย 16-17

“นี้พี่ไม้ฉาก สวัสดีพี่เค้าสิยายหนูพิม”
ยายหนูพิมยกมือขึ้นสวัสดีผม ก่อนจะเดินไปนั่งตรงที่นั่งว่างๆ
แล้วหยิบมือถือมาเล่นต่อ

“พี่หน่อยดูสิค่ะ แล้วจะบอกให้อรใจเย็นกับลูกได้ยังไง”
น้าอรเริ่มบ่นอีกละครับ จริงๆผมก็พอเข้าใจน้าอรนะ
เพราะยายหนูพิมทำท่าทางไม่สนใจคนรอบข้างเลยครับ
แม่ผมเห็นท่าทางของน้าอรแล้วว่าคงไม่สงบแน่ๆ เลยพาน้าอรเข้าไปคุยในบ้าน

“ไม้ฉาก นั่งคุยกับน้องพิมไปนะ แม่กับน้าอรจะไปเตรียมอาหารเย็น”
ผมหันไปตอบรับแม่ ก่อนจะมองออกไปตรงที่น้องพิมนั่ง
สักพักน้องพิมก็หันมามองหน้าผม

“ไปได้ซะที เห้อออ พี่ไม่เบื่อหรอ ที่แม่บ่นขนาดนี้อะ”
น้องพิมเก็บมือถือลง แล้วหันมาคุยกับผม

“ไม่เบื่อหรอก เพราะที่แม่เค้าบ่นไปก็เพราะเราทำผิดจริงๆ

“เหอะ ผิดตรงไหน พี่นี้น่าเบื่อกว่าที่คิดนะ”

น้องพิมทำหน้าเบื่อๆใส่ผม ก่อนจะหยิบมือถือมาเล่นต่อ

“ผิดตรงที่พิมไม่สนใจในสิ่งที่แม่พูดยังไงละ
อีกอย่างนะพิมอยู่กับวิวสวยๆแบบนี้ น่าจะอารมณ์ดีๆสิ
ทำไมทำท่าทางเบื่อหน่ายชีวิตขนาดนั้นละ”
ผมหันไปถามน้องพิม
ที่ตอนนี้กำลังนั่งจิ้มๆมือถือ

“ผู้ชายน่าเบื่อจัง พี่ดูสิ พิมบอกว่าพิมกลับบ้านๆ มันไม่เชื่อพิม ชวนพิมทะเลาะอีกละ”
พิมพูดเสร็จก็เดินเข้ามาหาผม แล้วยื่นมือถือให้ดู
สงสัยทะเลาะกับแฟนครับ ผมไม่ได้อ่านตามที่พิมบอก แต่หยิบมือถือพิมมาเก็บไว้

“ก็อย่าเพิ่งคุยกัน คนอารมณ์ร้อนๆคุยกัน คุยยังไงก็ไม่เข้าใจหรอก”

“อ้าวพี่ เอามือถือพิมมา เดี๋ยวพอพิมไม่ตอบ มันก็โทรมาหาเรื่องพิมอีก พิมรำคาญ”

พิมพูดจบก็แย่งมือถือคืนไปครับ
คนเราก็แปลกนะ รู้ว่ายังไงต้องทะเลาะ ก็ยังจะคุยด้วย
ผมว่าเงียบๆไปก่อน พอใจเย็นค่อยมาอธิบายกันไม่ดีกว่าหรอ?
ปากบอกว่ารำคาญว่าเบื่อ แต่ก็ยังคุยต่อ - -‘
ผมไม่เข้าใจเลยครับ


ผมนั่งมองพิมที่ทำหน้าหงุดหงิด บางทีก็น้ำตาคลอ ไปเกือบ 30 นาที
เอาจริงๆนะเด็กคนนี้นั่งบังวิว นั่งบังธรรมชาติตรงหน้าผมมาก - -‘


“โอ้ยยยช่างมึงเถอะไม่สนใจแล้ว”
พิมโวยวายขึ้นมา ก่อนจะเหวี่ยงมือถือใส่กับผนังบ้าน

“อ้าววพิม ทำไมทำแบบนั้นละ มือถือมันแพงนะ”
ผมเดินไปเก็บมือถือพิมมาดู แต่มันพังไปละครับ
ไอโฟนกระแทกกับผนังอย่างแรง ไม่เหลือ - -‘

“พ่อพิมมีเงิน ช่างมันเถอะนะ”
พิมพูดแบบไม่แยแสครับ สงสัยจะทำพังไปหลายอัน

“เออพี่ชื่อพี่ไม้ฉากใช่ไหม พี่เรียนที่ไหนอะ”
เริ่มหันมาสนใจผมละครับ แต่ผมไม่ชอบ - -‘
พูดจาไม่เพราะ มารยาท กิริยาไม่ดี

“พี่เพิ่งสอบติดโรงเรียนนายสิบนะ”

“เห้ยย พี่เป็นตำรวจหรอ อร๊ายย เท่ห์อะพี่”

น้องพิมทำหน้าตื่นเต้นดีใจ  แล้ววิ่งมานั่งข้างๆผม

“เพื่อนพี่หล่อๆมีไหม? หล่อๆแบบพี่อะ”

“อืมม มีสิ หล่อๆแบบดารา หล่อๆน่ารักๆแบบเกาหลีๆก็มี”

ไนซ์ กับ พู่กันและจานสีครับ 555
ไนซ์มันดาราแน่นอน ส่วนเกาหลีๆให้พู่กันกับจานสีมันละกัน

“ขอเฟสเพื่อนพี่หน่อย อะอ้าวว มือถือพัง - -“
น้องพิมทำท่าหยิบมือถือขึ้นมา แต่คงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามือถือพัง 55555555

“ก็ทำพังเองเมื่อกี้ จำไม่ได้หรือไง”

“จำได้ดิพี่ โห้ยยย เซ็งเลยอะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้พี่แอดเฟสหาพิมด้วยนะ”

คือเราเพิ่งเจอกันปะครับ ทำไมพูดจาเหมือนสนิทกัน - -‘

“อะครับๆ”
ผมก็ตอบตามมารยาทแค่นั้นแหละครับ
พรุ่งนี้มะรืนนี้ผมก็จะไปหาแฟนแล้ว : )

“พี่มีแฟนแล้วหรอ” อยู่ๆน้องพิมก็ถามขึ้นมา
ผมหันไปมองหน้าน้องพิม ก่อนจะยิ้มให้

“ครับมีแล้ว”

“หึ ว่าแล้วเชียว หล่อๆแบบพี่ไม่น่าจะเหลือ”

น้องพิมเบะปากใส่ผม ก่อนจะเดินหนีเข้าไปในบ้าน

เห้ออ ผมเข้าใจแล้วครับว่าทำไมน้าอร กับลุงพลถึงเครียด
ผมได้คุยได้เห็นแค่ไม่กี่นาที ผมยังเครียดเลย


วันนั้นพ่อกับลุงพลกลับเข้ามาบ้านเกือบๆ 2 ทุ่ม
แล้วก็นั่งคุยนั่งดื่มกันต่อจนเกือบๆ ตี 2 ถึงแยกย้ายกันไปพัก
ส่วนแม่กับน้าอรก็นั่งดูซีรี่เกาหลีด้วยกัน
แล้วก็คุยกันเรื่องลูกๆไปจนเกือบๆ 5 ทุ่มก็แยกย้ายกันไปพัก
น้องพิมไม่ได้ออกมาทานข้าวกับพวกผม
แต่ออกมาให้ผมจดชื่อเฟสให้ แล้วก็แอดเฟสผมมาจริงๆครับ


Pim Pim ::
แต๊งรับแอดค่ะพี่ไม้สุดหล่อ


เป็นข้อความแจ้งเตือนในเฟสครับ น้องพิมทักผมมา - -‘
แต่ผมไม่ได้ทักตอบครับ

คืนนั้นผมนอนกับแม่  และที่สำคัญไม่ได้ชาร์ตแบตครับ
แม่ไม่ยอมให้ชาร์ตในห้องพัก ผมเลยไม่ได้ตามไปง้อปั้นสิบเลย
เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยง้อก็ได้ : )



วันต่อมา

พ่อกับลุงพลคุยธุระกันต่อในห้องทำงาน แม่กับน้าอรพากันไปเดินดูสวนรอบๆบ้าน
ผมนั่งอ่านหนังสือรอครับ  ส่วนน้องพิม ผมไม่เห็นเลยครับ

จนเกือบๆเที่ยงครับ พ่อก็บอกให้ผมเตรียมตัวเอาของขึ้นรถ
ผมเก็บของขึ้นรถตามคำสั่งพ่อ
ส่วนพ่อแม่ผมก็กำลังพูดลากับลุงพลและน้าอร
พอผมเก็บของเสร็จก็เดินเข้าไปยืนข้างๆแม่

“โชคดีนะนายตำรวจ แล้วมาเที่ยวหาลุงอีกนะครับ” ลุงพลเอื้อมมือมาตบบ่าผม
ผมก็ยกมือสวัสดีลุงพล แล้วยิ้มตอบกลับไป

แล้วเราก็ออกเดินทางกันตอนบ่าย 2
ระหว่างนั่งมาในรถ พ่อก็บอกกับแม่เรื่องงานที่ทำร่วมกันกับลุงพล
ส่วนแม่ก็เล่าเรื่องที่น้าอรเล่าให้แม่ฟัง เรื่องน้องพิม เรื่องคนงาน เรื่องที่ทางต่างๆ
จน 1 ทุ่มครับพวกผมก็กลับมาถึงบ้าน

“ไม้ฉาก พรุ่งนี้จะไปกรุงเทพหรอ”
ระหว่างที่ผมกำลังขนของลงจากรถ
พ่อก็หันมาถามผม

“ครับพ่อ” ผมวางกระเป๋าลงแล้วหันไปคุยกับพ่อ

“อืมม วันที่ไม้เข้าโรงเรียนพ่ออาจจะไม่ได้ไปส่ง
แต่ยังไงก็ตั้งใจเรียนนะลูก ทำตัวดีๆ ที่ผ่านมามันดีอยู่แล้วละ
ขอให้รักษาความดีนั้นไว้ตลอดนะไม้”

พูดเสร็จพ่อก็ดึงผมเข้าไปกอด
ผมก็กอดพ่อกลับไป

“ครับพ่อ ไม้จะไม่ให้ทำให้พ่อเสียใจครับ”
พ่อยิ้มให้ผมนิดหนึ่ง ก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

ผมเก็บของทุกอย่างลงจากรถ แล้วขับรถไปเก็บ
ทำอะไรเสร็จหมดแล้วผมก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำ พักผ่อน

“แม่ครับ ไม้เอาของไปเก็บหมดแล้ว รถก็เก็บเข้าโรงรถแล้ว เดี๋ยวไม้ไปอาบน้ำนอนแล้วนะครับ”

แม่หันมามองผมนิดหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าให้ แล้วหันไปดูทีวีต่อ


ผมเดินขึ้นมาบนห้อง แล้วรีบชาร์ตแบต
ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ
พอแต่งตัวเสร็จแล้วก็รีบโทรไปง้อแฟนเลยครับ
55555+ เดี๋ยวพรุ่งนี้มันไม่ยอมให้นอนด้วย >//////<

ผม :: ปั้น ปั้น ปั้นสิบ
มันรับสายแต่ไม่ยอมพูดครับ

ปั้นสิบ :: ว่ามา
เสียงมึงโหดมากกกไอ้เตี้ย

ผม :: งอนหรอ 55555555555

ปั้นสิบ :: ไม่ขำเว้ยย ทำไมเพิ่งโทรมา

ผม :: แบตหมดอะ นี้เพิ่งถึงบ้าน เลยเพิ่งได้ชาร์ต

ปั้นสิบ :: เหอๆ หรอ

อ้าวว ,, มันเป็นไรของมันวะ - -

ผม :: ปั้นเป็นไรครับ บอกไม้สิ

ปั้นสิบ :: สาวที่ไหนมาโพสให้ในเฟสอะ ดูยัง

ผม :: ก็บอกว่ามือถือแบตหมด จะรู้ได้ไงละ

ปั้นสิบ :: แล้วกดรับแอดได้ไง ตอบบบ

ปั้นสิบมึงเริ่มจะกวนตีนละนะ ..

ผม :: ก็กดแล้วก็ไม่ได้สนใจอะ แบตจะหมดอยู่กับแม่ด้วย ใครจะเล่นมือถือ

ปั้นสิบ :: อืมมมหรอออออ  ไปสอนอะไรคนที่ชื่อพิมมา เห็นมาขอบใจ
มาโพสให้เป็นสิบๆโพสเต็มหน้าวอลไปหมดละ แม่งงง หมั่นไส้วะมึง นิสัยเลวมาก

ผม :: เดี๋ยวๆดิ กูไม่ได้ทำไรเลยนะ พิมก็ลูกของเพื่อนพ่อกู

ปั้นสิบ :: แล้วมึงบอกกูยังว่าไปนอนบ้านที่มีผู้หญิงอะ???

ผม :: ไม่ได้บอก ก็เห็นว่ามันไม่สำคัญอะไรไง

ปั้นสิบ :: เออกูไม่สำคัญไง



ตู๊ดดด ตู๊ดดดด



เออแฟน .. แฟนเป็นไร??
มาอารมณ์หงุดหงิดใส่ กดวางสายใส่
นี้เริ่มตามอารมณ์ไม่ทันละนะครับไอ้เตี้ย TT


ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
มาแล้วจ๊า ,, อาการดีขึ้นแล้วจ๊า
หูติดเชื้อนี้หนักใช่เล่นนะคะ ปวดหูนี้ทรมานกว่าปวดท้องอีก
ตอนนี้สุขภาพพร้อมแล้วคะ :)


เอาตอนไม้ฉากมาฝากละนะ
อุ้ยยย มีสาวๆโผล่มาตั้ง 2 คน
จะวุ่นวาย จะยุ่งแค่ไหนกัน
จะป่วนแบบมายด์ไหม หรือยังไง
ติดตามอ่านตอนหน้านะคะ ^^

ขอบคุณทุกๆคอมเมนต์ ทุกๆคำแนะนำนะคะ
และหากมีคำผิดยังไงเจต้องขออภัยด้วยน๊าา : )

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
ได้แต่หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องยุ่งๆ ตามมานะ

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
รักทางไกลอะเนาะเด็กๆ ไหนจะพ่อแม่แปลกๆอีกไม่รู้วางแผนอะไรกันลับๆหรือเปล่า  :hao3:

ขอบคุณจ้า ดูแลสุขภาพด้วย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
เมนนางไม่มาสินะ5555

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
รุมกระหน่ำ พาซ้ำเติม เริ่มจะเยอะ
คิดไปเถอะ คิดจะแยก คนทั้งสอง
คิดหาสาว ให้ยาวไกล ไว้คู่ครอง
คิดจับจอง มองให้ลูก ผูกไม่คลาย

ถ้าเป็นหวัด คัดจมูก พาราแก้
ถ้าเป็นแผล แน่ด้วยยา ทาก็หาย
แต่เป็นเกย์ เร่หาสาว ให้ลูกชาย
แก้ให้ตาย จะหายหรือ คืออะไร
ฮ่าฮ่า


แต่งกลอนให้(ก่อน)วันแม่
หุหุ

ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
555  ไอ้เตี้ย 

 o13 o13

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
สวัสดีวันแม่ค่าา :)

สัมภาษณ์สองหนุ่มกันดีกว่าค่ะ

Q :: พูดถึงคุณแม่ให้ฟังหน่อยได้ไหมค่ะ?

ไม้ฉาก :: แม่ผมหรอครับ เป็นแม่ที่ค่อนข้างเจ้าระเบียบ  ชอบให้ทำตามกฎกติกาที่ตกลงกันไว้ ไม่ชอบให้คุยโทรศัพท์ ไม่ชอบให้ติดพวกโซเชียลเท่าไหร่ แล้วก็ชอบให้ใช้เวลาไปกับกีฬา ดนตรี ผมเรียนพิเศษหมดแทบทุกอย่างครับ เรียนกีฬา ไปแข่งกีฬา ไปเรียนดนตรี เล่นกีต้าร์ แล้วก็แม่ชอบให้ไปวัดครับ ถ้ามีวันหยุดยาวๆแม่ชอบให้ไปปฏิบัติธรรม  อืมมม .. ผมว่าแม่ผมน่ารักน่ะ เป็นแม่ที่ใส่ใจลูกมากๆ และอดทน ยอมทำให้ผมทุกอย่าง  ไปรับไปส่งทุกที่ที่ผมต้องไป ไปนั่งรอนานๆก็ไปครับ  ผมอยู่กับแม่ตลอดครับ เว้นระยะแค่ตอนที่ผมไปเรียน นอกนั้นผมกับแม่อยู่ด้วยกันตลอด

ปั้นสิบ :: ม๊าของผมก็คล้ายๆแม่ของไม้ฉากครับ ม๊าของผมใจดีครับ ไม่ค่อยห้ามอะไรมาก อยากเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนๆก็ให้ไป ไม่อยากเรียนพิเศษก็ไม่ต้องเรียน อยากกินอะไรก็จะพาไปกินครับ ไม่ค่อยตามเฝ้าผมเท่าไหร่ แต่ขอให้กลับบ้านตรงเวลา จะไปไหนให้บอกไม่ใช่หายไปเฉยๆ ส่วนเรื่องมือถือนี้อิสระครับ เล่นได้เต็มที่ ม๊าผมเล่นเฟสด้วยครับ บางทีก็มาเม้นต์แซวๆผมในบางโพสที่ผมโพสไป



Q :: แล้วเคยโดนคุณแม่ตีกันไหมค่ะ?

ไม้ฉาก :: ไม่เคยครับ แม่ผมจะบอกเหตุผลมากกว่า แล้วจะมึนตึงใส่ 555+

ปั้นสิบ :: ใช่ๆ ไม่ตีครับ ม๊าบอกสมัยนี้คุยด้วยเหตุผลดีกว่า



Q:: โอเคที่พูดมาคือแม่ตอนที่ยังไม่ทราบเรื่องที่ไม้ฉากปั้นสิบคบกันใช่ไหม  แล้วตอนนี้ละแม่เป็นยังไงบ้าง

ไม้ฉาก :: อืมม ก็ยังเป็นแม่ที่ยังทำทุกๆอย่างเพื่อความมั่นคงในชีวิตผมในอนาคตข้างหน้า

ปั้นสิบ :: ครับ ก็คงคล้ายๆกัน ม๊าก็ยังคงเป็นม๊าคนเดิม ถึงจะไม่ยิ้มแบบก่อนๆ แต่ม๊าก็ยังเป็นม๊าที่คิดถึงอนาคตของผม .... ครับ


Q:: เออคือ .. พี่ถามอะไรผิดไหม?? งั้นเอาคำถามนี้ละกันนะ
ถ้าแม่บอกให้ไม้กับปั้นเลิกกันละ  เลือกได้แค่จะเลือกแม่ หรือ แฟน
เราจะเลือกอะไร


ไม้ฉาก :: เอ๊ะ ,, ปั้น เดี๋ยวมีธุระต่อใช่ไหม เราต้องไปซื้อของใช้เข้าห้องนิ

ปั้นสิบ :: อืมม นั้นดิ งั้นไปเลยไหม

ไม้ฉาก :: ไปกันเหอะ .. เออพี่ครับ กลับละนะครับ สวัสดีครับ

ปั้นสิบ :: บายยยย


/// แล้วก็เดินจากไป โดยไม่หันกลับมามองอีกเลย  5555+





แต่เจเชื่อนะคะ ,, ว่าแม่ทุกคนรักลูกของตัวเองแน่นอน
อาจจะคิดแทนลูกไปบ้าง แต่ทุกสิ่งที่แม่ทำ .. แม่ทำเพื่อลูกจริงๆค่าา


ขอให้คุณแม่ทุกๆคนสุขภาพแข็งแรงนะค่าา :)
สุขสันต์วันแม่ค่ะ




ปล. อัพพรุ่งนี้นะคะ



ด้วยรัก.
mynameis.

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
Ch 54  ก่อนวันพรุ่งนี้ ... || ไม้ฉาก



ตื่นเช้ามาผมก็รีบนั่งรถเข้ากรุงเทพเลยครับ
แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่บอกว่าอีก 3 วันแม่จะตามมาหา
ระหว่างนั่งรถทัวร์เข้ากรุงเทพ ผมก็กดโทรหาปั้นสิบ
แต่มันก็ยังปิดเครื่องเหมือนเดิม - -
โกรธอะไรขนาดนี้ครับแฟนนนนน ,, โอ้ยย ยัง งง อยู่เลยว่าทำอะไรผิด
เห้อออ  ,, พูดอะไรก็ผิดตลอดเลยจริงๆ
เดี๋ยวเหอะนะ ขอให้ได้เจอก่อนเถอะ ,, จะทำให้งอนต่อไม่ได้เลยละ ^__^


ผมเลยเปิดเฟสดูว่าปั้นสิบโพสอะไรบ้างไหม
คือ ปกติผมจะไม่เปิดเน็ตครับ ถึงจะจ่ายรายเดือนแล้วก็เถอะ
แต่แม่บอกว่าถ้าเปิดเน็ตไว้ตลอดจะทำให้สัญญาณมือถือของเราไม่ดี
ทำให้คนโทรเข้ามาหาไม่ติด ผมเลยไม่ค่อยเปิดทิ้งไว้ครับ

พอเปิดเน็ตเท่านั้นแหละ ,, แจ้งเตือนเข้ามาเพียบ
แต่มีเฉพาะของเฟสนะครับ  ผมยังไม่ได้เล่นไลน์ 555+
มีแต่แจ้งเตือนมาจากของน้องพิม แล้วก็ปั้นสิบที่มาถูกใจทุกโพสที่น้องพิมโพส - -‘


Pim Pim ::
กลับแล้วก็ไม่บอกอะ

Pim Pim ::
แล้วมาหาพิมอีกนะคะพี่ไม้



แล้วก็อีกเยอะครับ ,, ซึ่งทุกอันพิมโพสหน้าวอลเลย ไม่ได้แชตเฟสมาคุย
ก็ไม่แปลกใจแล้วครับ ทำไมปั้นสิบถึงโกรธ 55555

ผมเลยกดไปดูที่หน้าเฟสของปั้นสิบบ้าง
มันโพสมาแค่อันเดียวครับ แต่ทำให้ผมอดจะขำออกมาไม่ได้ 55555



ปั้นสิบ สิตางค์ ::
เกลียดตัวเองชิบหายยยย ,, ทำไมอ่อนแอแบบนี้วะ?
แล้วคนอีกคนอะ มันจะรู้ไหมว่ากูรอมันอธิบายเรื่องบางเรื่องอยู่
ไม่รู้มีมือถือไว้อวดชาวบ้านหรือไง? ไม่โทรมาหา ติดต่อไม่ได้
มีเฟสก็เสือกไม่เล่น แล้วปล่อยให้ใครไม่รู้มาโพสเต็มหน้าวอล

แคร์กูบ้างไหม??
โอ้ยยยยย !!!



พี่ปั้นของผมจัดเต็มครับ 555555555
แล้วคือคอมเมนต์ของพวกเพื่อนๆผมนี้ฮากว่าครับ


Niceboy ‘ :: ยังว่างๆอยู่นะจ๊า 555 ถ้าผัวไม่รัก ทักแชตมา

Y u R o r o :: หงุดหงิดมีรอบเดือนหรอครับ ใส่แบบมีปีกไหมพี่จะไปซื้อให้

จ. จ า น :: ต้องจุดธูปเรียกมัน หรือไม่ก็ส่งกระแสจิตเอาอะ รับรองมันจะรีบติดต่อมา

พี่พู่สุดหล่อ :: กูว่ามีคนอื่นชัวร์ มันนอกใจมึงแน่ๆ อันนี้กูสัมผัสได้เลยละ ว่ามันมีชู้ 
(สร้างความร้าวฉานคืองานของเรา)



ดูพวกมันแต่ละตัว ,, ช่วยปั้นสิบได้เยอะเลยนะ - -‘
ผมเลยตอบกลับไปบ้างครับ



ภาคิน ตระกูลไม้ :: ตอนนี้จะถึง กทม. แล้ว ไปที่คอนโดไม่เป็น ไม่รู้จักทาง
เงินเอามาไม่พอค่ารถกลับบ้านด้วย แบตมือถือก็จะหมด อยากกอดแฟน อยากกินข้าวกับแฟน
อดนอนมาหลายคืน เหมือนจะไม่สบาย ปวดหัว มึนๆไงไม่รู้ สงสัยต้องนอนรอให้แม่มารับอยู่หมอชิตแน่ๆ
กว่าแม่จะตามมารับไม่รู้จะทำยังไงเลย ไข้จะขึ้นไหม? อืมมมม ไอตลอดเลยอะ เจ็บคอ T^T



แล้วก็อมยิ้มนิดๆกับข้อความที่ตัวเองตอบไป มาลองวัดใจกันดู ,,
ว่ามันจะอ่านไหม หรือจะโทรมาหาผมไหม 5555
แต่ยูโรมันมาตอบเม้นต์แล้วครับ 5555

Y u R o r o :: มาเหนือเลยครับ กูยอม ./|\.

5555555555555555555  แล้วเตี้ยของพี่จะยอมไหมครับ?
ผมปิดสัญญาณเน็ตแล้วก็นั่งรอเวลาต่อไป อีกไม่กี่ชั่วโมงจะถึง กทม. ละ
เตี้ยครับบ ,, ยกโทษให้พี่ด้วยนะ 555 ติดต่อมาเถอะ
ถ้าไม่ติดว่าคนบนรถเยอะ แล้วผมนั่งหน้าด้วยแล้วนะ
จะเอามือถือมายกขึ้นไหว้ บนบานศาลกล่าว
ให้ปั้นสิบโทรมาหาแล้วครับ 555+



ผมมาถึง กทม. เกือบหนึ่งทุ่มครับ นั่งรถเกือบ 9 ชั่วโมง T^T
ปั้นสิบก็ไม่โทรมาหาครับ ไม่มีมาแม้แต่สายเดียว
เห้ออ ,, งอนไรเยอะแยะวะเนี้ยย
แล้วเอาไงต่อดีละ ,, จะไปหามันเลย หรือจะรอให้มันง้อดี?
ผมเดินลงมาจากรถทัวร์ แล้วก็ยังยืนคิดอยู่ว่าจะเอาไงต่อดี

“บอกว่าลงหมอชิต .. นี้เค้าเรียกหมอชิตหรือไง?”

เสียงนี้มัน ….
ผมรีบหันไปดูเลยครับ ,, ปั้นสิบมารอรับ >/////<
แต่ทำไมทำหน้าบึ้งจังละ 555+


“ทำไมไม่โทรมาหาอะ?”
ผมเดินเข้าไปขยี้ผมของปั้นสิบเล่น ตอนนี้ผมมันเริ่มยาวละครับ

“แล้วทำไมมึงไม่โทรมา ต้องรอกูโทรหาตลอดเลยหรือไงละ”
มันปัดมือผมออก แล้วก็ทำหน้าบึ้งๆใส่ผม
หึหึ ยังไงก็น่ารักกก 555555+
แต่เริ่มหมั่นไส้ละครับ

“ก็โทรแล้วมึงปิดเครื่องอะ” คราวนี้ผมดึงแก้มมันเลยครับ 555  ทำหน้าบึ้งดีนัก ,,

“โอ้ยยจะดึงทำไม มันเจ็บ” มันรีบเอามือมาจับแก้ม แล้วผลักไหล่ผม

“ก็ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย ทำหน้าบึ้งอยู่ได้ เมื่อยแก้มไหมละ”
ยิ่งมันด่า ผมก็ยิ่งขำครับ 555

“ทำตัวดีนักนิ หึ ไหนบอกไม่สบายไง ยังทำหน้าระรื่นอยู่เลย” เอาแล้วไง ,, หาเรื่องละไง 555

“ก็เพิ่งลงรถ แอร์มันเย็น ตัวก็ยังเย็นดิ แล้วอีกอย่างนะเห็นหน้าปั้นแล้วด้วย เลยสดชื่นไง”
ผมนี้ยิ้มไว้ก่อนครับ ยิ้มอ้อนไว้ก่อนเลย

“แถได้ตลอดอะนะ  จะไปยังอะ แล้วทำไมเอาเงินมาน้อย ปกติมึงมีเงินในบัญชีตลอดนิ แม่ยึดหรอ?”

“กดมาน้อย ที่เหลือก็ยังอยู่ในบัญชี แม่ไม่ได้ยึด  ATM อยู่ในกระเป๋าตังค์นี้แหละ”

ผมพูดเสร็จก็ดึงแขนปั้นสิบให้เดินไปที่อื่น เพราะตรงนี้กลิ่นควันรถมันเยอะ

“อ่ออ นี้กูลืมคิดไปได้ไงวะ ว่ามึงจะมาได้ไงถ้าไม่มีเงิน แม่งงงง ,, ไม่น่ามารอรับเลยวะ”
ปั้นสิบบ่นไปก็ทำหน้าบึ้งใส่ผมไปด้วย 555+

“ห่วงกูก็บอกเถอะนะ นี้มารอนานยัง หิวข้าวไหม? “
ผมอยากจะกอดมันใจจะขาด ทำตัวแม่งงง น่ารักมากกก >////<

“มาตั้งแต่หกโมงละ วนไปหมอชิต วนมารอที่นี้อีก หิวจะตายละเนี้ย”
คือ บริษัทรถที่ผมนั่งมาเป็นของเอกชนครับ มันจะจอดอีกทีที่ไม่ใช่หมอชิต

“โอเคๆ งั้นไปทานข้าวกัน ไม้เลี้ยงเองนะ อย่าทำหน้าบึ้งดิ ยิ้มให้หน่อย ยังไม่เห็นปั้นยิ้มให้เลยอะ”
ผมหยุดเดินแล้วยืนจ้องหน้าปั้นสิบ มันก็ไม่ยอมยิ้มครับ

“ใครจะยิ้มสวยแบบน้องพิมละ เหอๆ”

พูดเสร็จมันก็เดินนำหน้าผมไปเรียกแท็กซี่เลยครับ
พอขึ้นมาบนแท็กซี่ได้ ปั้นสิบก็บอกทางไปคอนโด

“หึงหรอ?” ผมถามปั้นสิบที่นั่งเงียบๆมาตั้งแต่ขึ้นรถละครับ

“อือ ได้ไหมละ มีสิทธิ์หรือป่าวละ?”
โอ้ยยยยยยย ,, มันตอบแล้วทำเสียงเบาๆ
คือแบบ ถ้าไม่ติดว่านั่งแท็กซี่นะ จะดึงมันมากอดแน่นๆเลยครับ

“มีสิ หึงได้เลย แต่จริงๆแล้วนะกูก็รักมึงคนเดียวนะ มีมึงแค่คนเดียวด้วย ไม่ต้องคิดว่ากูจะมีใครหรอก”
ผมพูดเสร็จก็เอื้อมมือไปจับมือมันไว้
ปั้นสิบหันไปมองนอกหน้าต่าง
แต่ก็ยอมให้ผมจับมือไปจนถึงคอนโดเลยครับ


พอลงจากแท็กซี่  ปั้นสิบก็เดินเข้าไปในคอนโด
แต่ผมเรียกปั้นสิบไว้ก่อน

“ปั้นๆ ยังไม่ได้ทานข้าวเลย ไปทานข้าวก่อนดิ ไหนบอกว่าหิวไง”

“กูเตรียมไว้รอมึงตั้งแต่เช้าละ ขึ้นห้องเถอะเดี๋ยวไปอุ่นข้าวให้”

พูดเสร็จมันก็รีบเดินนำผมเข้าไปในคอนโดเลยครับ
5555 แล้วทำเป็นงอน เป็นหน้าบึ้งใส่
แต่ก็เตรียมกับข้าวรอเนี้ยนะ ,, หึหึ ทำไมมึงน่ารักวะ ^//////^


พอเดินขึ้นมาบนห้อง ,, ปั้นสิบมันก็แยกไปที่ห้องครัว
ผมเลยเดินเข้ามาเก็บของในห้องคุมะของผม
ปั้นสิบเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้แล้วครับ เป็นลายคุมะลายใหม่
หื้มมม ,, หอมน้ำยาปรับผ้านุ่มด้วย กลิ่นเดียวกับของปั้นสิบเลย
คือ มันใช้ยี่ห้ออะไรไม่รู้ครับ มันหอมแบบเป็นกลิ่นเฉพาะของมัน

ผมรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกมาหาปั้นสิบ
แต่ไม่เจอปั้นสิบในห้องครัว หน้าทีวีก็ไม่มี
สงสัยมันจะไปอาบน้ำครับ
ผมเลยเดินไปที่ห้องปั้นสิบ แต่พอจะเปิดประตูห้อง มันดันล๊อคห้องครับ
อะไรของมันวะ ,, ปกติก็ไม่เคยล๊อคนี้หว่า??

“ปั้น เปิดประตูหน่อยดิ ปั้นสิบ”
ผมก็เคาะๆประตูเรียกมัน แต่มันก็ไม่ออกมาซะที
เห้ออ ไม่ง้อละนะ จะงอนก็งอนต่อเถอะ


ผมเลยเดินมานั่งรอมันที่โซฟาหน้าทีวีแทนครับ
เปิดทีวีดูเรื่อยๆ สักพักปั้นสิบก็เดินออกจากห้องนอนมา
กลิ่นสบู่อ่อนๆ หื้มมม ,, หอมอะ
ผมเลยเดินเข้าไปหาปั้นสิบ ก่อนจะดึงมันเข้ามากอด

“คิดถึงมึงนะ เลิกงอนได้แล้ว”
ปั้นสิบไม่ได้ผลักผมออกครับ แต่กอดผมกลับมา

“อืออ ไม่ได้งอนแล้ว คิดถึงมึงเหมือนกัน”
พอมันตอบเสร็จผมก็ยิ่งกอดมันแน่นกว่าเดิม 55555
คิดถึงแบบ .. คิดถึงมากก กอดยังไงก็ไม่หายคิดถึงซะที

“พอๆ กอดแน่นไปแล้ว โอ้ยยย ไม้ มึงอย่าแกล้งดิวะ”

ผมกอดมันแน่นๆครับ พอมันจะผลัก ผมก็ยิ่งออกแรงกอดมัน 5555
สุดท้ายมันก็โวยวายใส่ผม

“โอเคๆไม่แกล้ง กินข้าวกันเถอะ ,,หิวแล้วๆ”
พูดจบผมก็เดินมานั่งกินข้าวที่ปั้นสิบเตรียมไว้ให้
เราก็นั่งทานข้าวไป คุยกันไป
ปั้นสิบให้ผมเล่าเรื่องไปโคราชกับพ่อแม่ ผมก็เล่าให้ปั้นสิบฟัง
ส่วนปั้นสิบก็เล่าเรื่องที่ไปทานข้าวกับแม่ แล้วเจอบีมมี่ให้ผมฟัง

“ทำมาเป็นงอนกูเรื่องพิม แล้วมึงอะ บีมมี่ อะไรยังไง มีไลน์กันอีกด้วย”
ผมล้างจานไปก็บ่นมันไปครับ
คือมันบอกว่ามันทำแล้ว อุ่นแล้ว ผมต้องล้างจาน
ผมก็เลยต้องมายืนล้างจาน แล้วบ่นๆมันไปด้วย

“อย่ามาบ่น บีมมี่อะลูกเพื่อนแม่ แล้วกูบอกเค้าละด้วยว่ากูมีแฟน หึ ,, แฟนกูหล่อด้วย
ไม่น่าพูดเลยแม่งงง,,, หล่อตรงไหนวะ”

ปั้นสิบมายืนปลอกผลไม้ใกล้ๆผม ปลอกไปด้วยก็บ่นผมไปด้วย

“หล่อ กูอะหล่อ มึงดูดีๆ แบบนี้เรียกว่าหล่อ”
ผมก็ยื่นหน้าไปแทบจะชิดหน้ามันละครับ 5555+

“โอ้ยย เดี๋ยวกูตกใจเอามีดแทงมึงทำไงละ อย่าเล่นแบบนี้ดิวะ”
ปั้นสิบรีบวางมีดในมือลง ก่อนจะผลักตัวผมออก
เออก็จริง เมื่อกี้ถ้ามันตกใจเอามีดในมือมาแทงผมทำไงวะ - -‘
อยากจะแกล้งมัน จนลืมไปเลยว่ามันถือมีด
(เด็กๆไม่ควรทำตามนะคะ ห้ามแกล้งคนที่ถือมีดอยู่ อันตรายเกิดได้ทุกที่นะ)


พอผมล้างจานเสร็จ ก็ถือจานผลไม้ที่ปั้นสิบทำไว้มานั่งกินที่หน้าทีวี
สักพักปั้นสิบก็เดินมานั่งข้างๆผม


“มึงว่าแม่เราแปลกๆไหมวะ”
อยู่ๆปั้นสิบก็ถามผม

“อืม กูว่าเค้าปล่อยเราง่ายไป” อันนี้ผมก็คิดมาตลอดครับ
ว่านิสัยแม่ผมไม่น่าปล่อยผมมาง่ายๆแบบนี้

“ม๊ากูถามว่ามึงจะมาหาหรอ พอกูบอกว่ามา ม๊ากูก็บอกว่าจะไปนอนบ้านลุงธีระ
แล้วบอกกูว่าถ้าไม้มาก็พากันไปไหว้พระเดี๋ยวไม้ไปเรียนตำรวจจะไม่มีเวลา”

ฟังปั้นสิบเล่าแล้วแบบ ,, หื้มมม ม๊ามึงบอกจริงหรอ??
วันนั้นยังไล่ทุบตีกูอยู่เลย

“เออมึง ,, เป็นแบบนี้กูกลัววะ ถ้าด่าแบบก่อนมันยังดีกว่านี้อะ” ผมบอกกับปั้นสิบ

“อืมม  นั้นดิ แล้วแม่มึงอะก็แปลกเหมือนกันใช่ปะ  หรือว่าแม่เราจะคุยกันวะ?”
พอปั้นสิบพูดแบบนี้ผมยิ่งคิดหนักเลยครับ
แม่จะมีแผนหรอ? ทำอะไรกันอีกเนี้ยย?

“มึงอย่าคิดมากเลยวะ ถ้ามันเป็นแผนของเค้าก็ดีนะ อย่างน้อยๆเรา 2 คนยังได้ใช้เวลาด้วยกันตั้งหลายวัน จริงปะ”
ผมพูดเสร็จก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักปั้นสิบ  มันก็รู้หน้าที่ครับ ขยับให้ผมได้นอนสบายๆด้วย

“ก็จริงอะ งั้นพรุ่งนี้เราไปไหว้พระกันดีไหม มึงจะไปรายงานตัวเรียนแล้วนิ”
ปั้นสิบมองเหม่อไปข้างหน้า แล้วก็เอามือมาเล่นผมของผม

“ครับ แล้วนี้ปั้นรายงานตัววันไหนอะ”
ผมหยิบมือถือปั้นสิบมาดู 555 ต้องเช็คกันหน่อย ,, มันก็สาวๆเยอะนะครับ
เห็นเงียบๆแบบนี้ แชตพี่ปั้นไม่เคยเงียบครับ -_-‘

“ก็มะรืนนี้อะ ตื่นเต้นวะ กลัวเจอเพื่อนตัวใหญ่ๆ”
นี้มึงกลัวอะไรของมึงเนี้ยเตี้ย - -

“ผู้ชายก็ตัวใหญ่ทั้งนั้นแหละ แล้วพวกเรียนวิศวะ
ก็คงดำๆถึกๆ 55555555 ”

ผมเลื่อนๆแชตเฟสมันดู แล้วก็พูดกับมันไปด้วย
โหววแม่ง ,, คนทักแชตอย่างเยอะ
ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชายอะ แชตมันค้างเป็นร้อยครับ มันไม่ได้กดอ่าน

“ไม่นะมึง กูลองดูจากเฟสละ คณะกูหล่อๆใสๆเพียบ”
หึหึ ,, หล่อๆ ใสๆ นี้มันหาข้อมูลมาแล้วด้วย –“-
ผมวางมือถือลงเลยครับ

“นี้มึงจะไปเรียนหรือไปทำไร แล้วหาข้อมูลอะไรของมึง ให้ดูคณะ ดูสถานที่ เสือกจะดูผู้ชาย ห๊ะไอ้เตี้ย”
ผมนอนมองหน้ามัน แล้วมันก็กวนตีนนะครับ ก้มลงมามองหน้าผม
แล้วยิ้มเย้ยๆใส่ ,, เดี๋ยวมึงเจอหึงโหดดด !!

“ก็ต้องดูไว้ดิวะ รุ่นพี่หน้าตาแบบไหน เวลาเจอจะได้ยกมือไหว้ได้ไง 
มึงเหอะเจอตำรวจหุ่นดีๆ แมนๆ ก้นแน่นๆ
กูยังสงสัยจะใส่กางเกงฟิตก้นกันทำไมวะ”

พอมันพูดจบ มันผลักผมตกโซฟาเลยครับ 5555+ ผมว่าสติมันไปละแน่ๆ
ดึงสติหน่อยไหมมึง???
ตำรวจใส่กางเกงฟิตก้น โอ้ยยยย ,, ไอ้เชรี้ยปั้น อะไรของมึง


“55555 มึงคิดอะไรของมึงเนี้ย แล้วไปดูก้นคนอื่นทำไม”
ผมลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาอีกรอบ แล้วก็ขำกับความคิดมัน

“มึงไม่ต้องมาขำเลย เดี๋ยวมึงก็ต้องใส่ ไม่ชอบอะ ไม่อยากให้ใส่”
คราวนี้มันเอาหัวมาถูๆกับไหล่ผมครับ
งื้อ ,,, แฟนอ้อน >/////<

“หวงกูหรอ ไหนตอบป๊าให้ชื่นใจหน่อยสิ”
ผมดึงตัวมันมากอด มันก็ยังเอาหัวมาถูๆกับไหล่ผมครับ

“อืออ หวงอะ ไม่อยากให้สาวๆมองหุ่นมึง ทำไมต้องใส่เข้ารูปอะ
มึงไปกินให้อ้วนๆเลย ไม่เอาแล้วซิ๊กแพ๊คมึงอะ
กูไม่ให้มีแล้ว กูเห็นมีเรียนว่ายน้ำด้วยอะมึง มึงต้องโชว์หุ่นมึงอะดิ ไปอ้วนเลยนะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปตะเวนกินกัน เยาวราชนะ ไหว้พระละกินซาลาเปา ติ่มซำ บัวลอย กินให้หมดเลยนะมึง”

โหยยยย คราวนี้มันเงยหน้ามามองหน้าผม แล้วบอกแผนเพิ่มน้ำหนักของมันใหญ่เลยครับ
คือถ้ากินตามที่มันบอกอะ ไม่ต้องได้อ้วนแล้ว ได้เข้า รพ. แน่ๆ
กินขนาดนั้น 555+ นี้สรุปได้แฟน หรือได้ลูกเนี้ยย ,, งอแงมากกก


“ครับๆ ไม่โชว์ๆ กินไรก็กินอะ ได้ทั้งนั้น แต่ตอนนี้กินข้าวปั้นก่อนได้ไหม”
ผมดึงมันมาหอมแก้มเบาๆ  ถึงอยากจะฟัดแก้มมันแรงๆก็เหอะนะ
แต่ขอหอมเบาๆไปก่อน ตอนนี้สติมันไม่ค่อยมี 5555 เดี๋ยวมันจะบ้าใส่ผม

“มึงจะมากินอาหารญี่ปุ่นอะไรตอนนี้เนี้ยย ปิดหมดละมั้ง แต่แถวเอกมัยมีนะ เปิดทั้งคืนไปกินปะละ”
ปั้นสิบทำท่าทางนึกถึงร้านอาหารญี่ปุ่น ที่น่าจะเปิดดึกๆ

“มานี้ๆ เดี๋ยวกูพาไปกิน กูรู้ที่กิน”
ผมลุกขึ้นยืนแล้วจับมือปั้นสิบ เดินพามันไปที่หน้าห้องนอนมัน

“อือ งั้นไปเอากระเป๋าตังค์ก่อน ไปชุดนี้เลยนะ ขี้เกียจเปลี่ยน”
ยังครับ ยังไม่รู้ตัว 5555 มาถึงหน้าห้องนอนขนาดนี้ละ
ถ้าเป็นคนอื่นผมคงด่าว่ามันแอ๊บแบ้วละครับ ทำตัวใสซื่อ
แต่กับปั้นสิบที่ตอนนี้สติมันไม่ค่อยดี ,, ผมว่ามันซื่อใสจนอยากจะฟัดมันแรงๆ 5555

“อือๆ เข้าไปเหอะนะ ไม่ต้องเอาเงินไปซื้อหรอก ในห้องนี้ก็มีกิน”
พูดจบผมก็ผลักมันเข้าห้องเลยครับ
มันยังยืนทำหน้า งงๆ อยู่ 555+ อย่าให้เสียเวลาเลย
กว่ามันจะรู้ตัวว่าข้าวปั้นที่ผมอยากกินคืออะไร
ผมก็กินจนอิ่มละครับ : )




เช้าวันต่อมา


“ปั้น ปั้น ตื่นเถอะครับ”
ผมมาปลุกปั้นสิบ ที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียง
ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้วครับ ผมตื่นมาอาบน้ำ
แล้วไปเตรียมข้าวเช้าให้ปั้นสิบเรียบร้อยแล้ว
ปลุกมันมาเกือบ 5 นาทีละครับ
ยังไม่ตื่น และไม่ตอบอือ ออ อะไรด้วย


“ปั้น ตื่นเถอะ ถ้าไม่ตื่นจะกินอีกรอบละนะ”
พอพูดจบปุ๊บ มันลืมตามองผมเลยครับ
ส่งสายตาดุๆมาให้ 555+ คิดว่ากลัวไหมละ??
บอกเลย ,,, ไม่กลัว ;p


“กินอะไรอีก กูนอนนิ่งๆนี้เพราะใคร?
ไอ้เชรี้ยยย บอกว่าเบาๆ ใส่ซะแรง แล้วนี้กูจะลุกไหวไหม? ตอบกูสิ”

ตื่นละบ่นเลยครับ 5555555+ โอ้ยยย สติมึงมายังครับเตี้ย?

“ก็ไม่ต้องลุกไง กูเอาข้าวมาให้ เดี๋ยวกูเช็ดหน้าให้ด้วย”
มันมองผมแบบโคตรแค้นอะครับ 5555+
แต่ผมเห็นแล้วหมั่นเขี้ยว เลยก้มลงไปฟัดแก้มมันแรงๆ
คราวนี้มันลุกมานั่ง แล้วถีบผมซะแรงเลยครับ

“ไม้ กูบอกว่ากูเจ็บ อย่าหอมแรงๆดิวะ ดูปากกูดิ เป็นแผลหมดแล้ว เหล็กมันเกี่ยวปากกู”
มันยื่นหน้า แล้วอ้าปากให้ผมดู อืมม มันมีแผลจริงๆครับ
แล้วคือที่มันงอแงมากๆ เพราะมันเป็นไข้ - -‘

“มึงตัวร้อนอะ เห้ยย กูขอโทษๆนะ ป่ะ   ๆ กูพาไปห้องน้ำ แล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกันนะครับ”
ผมประคองปั้นสิบให้ลุกจากเตียง แต่มันไม่ยอม

“เดินไหว ไปกินข้าวเหอะ เดี๋ยวตามออกไป”
พูดเสร็จมันก็ค่อยๆเดินเข้าห้องน้ำไป ผมไม่อยากขัดใจครับ
เลยมานั่งรอที่โต๊ะทานข้าว
สักพักปั้นสิบก็เดินออกมา แล้วเดินมากอดผมจากด้านหลัง

“กูขอโทษที่งอแง คือ กูเครียดเรื่องม๊า แล้วก็กลัวว่ามึงจะเปลี่ยนไป อืมมม ขอโทษนะ”
โอ้ยย ,, กลับไปกินข้าวปั้นต่อได้ปะ? 5555+

“ไม่ต้องห่วงนะ มาๆกินข้าวจะได้กินยา”
พาดึงมือมันให้มานั่งที่โต๊ะทานข้าว
กว่ามื้อเช้าของพวกผมจะเสร็จ ก็ปาไปเกือบจะสิบเอ็ดโมงแล้วครับ

“ไปไหว้พระไหม?” ผมถามปั้นสิบที่นอนอยู่บนโซฟาหน้าทีวี

“ไปดิๆ พรุ่งนี้กูจะได้เจอรับน้องไม่โหดมาก”
ปั้นสิบตอบเสร็จแล้วก็ลุกมานั่ง
ก่อนจะยื่นมือให้ผมดึงมันลุกขึ้น
ผมก็ดึงมันลุกขึ้น มันก็ทำตัวอ่อนๆ มายืนซบตัวผม

“ไหว้พระแล้วไปกินติ่มซำนะ อยากกินอะ เยาวราชๆ”
เออคือ สงสัยสติยังไม่มา จะพาไปกินเพิ่มน้ำหนักอีกละครับ 555+

“ครับๆ กินไรก็ได้ ไปกันเหอะ”
พูดเสร็จปั้นสิบก็เดินหายเข้าไปในห้องนอน
ผมก็เดินเข้ามาในห้องคุมะ หยิบกระเป๋าเงินกับมือถือ
ก่อนจะเดินออกจากห้องมาเจอปั้นสิบที่เตรียมตัวพร้อมแล้วเหมือนกัน


วันนั้นผมตะเวนไหว้พระกันที่วัดหัวลำโพง ก่อนจะเดินเล่นที่เยาวราช
และก็กินทุกอย่างตามที่ปั้นสิบต้องการ
อิ่มจนแน่นครับ - -‘’

กลับมาถึงห้องเกือบๆสามทุ่มแล้วครับ
ก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ ผมอาบน้ำห้องคุมะ ส่วนปั้นสิบอาบที่ห้องของตัวเอง
พอผมเดินออกจากห้องมา ก็เจอปั้นสิบกำลังเอาผ้าห่มมาปูนอนหน้าทีวี

“ไม่นอนในห้องอะปั้น” ผมไปช่วยปั้นสิบถือหมอนกับผ้าห่ม

“ไม่เอานอนนี้แหละ นอนในห้องเดี๋ยวเจ็บตัวอีก พรุ่งนี้จะตื่นเช้า”
มันตอบแล้วก็มองหน้าผม 5555+
เออคือนอนไหนก็เจ็บตัวหมดแหละนะ คิดเป็นเด็กไปได้
นอนข้างนอกห้องนอนแล้วยังไง?
ในห้องมีใครนอกจากเราสองคนอีกไหม?
โอ้ยยย ,, ใครเอาสติมันไปวะเนี้ยย 55555+


“ครับๆ ไม่ทำอะไรแล้วนะ มานอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไปมหาลัยเช้า”
ผมเดินไปปิดไฟ แล้วก็มานอนข้างๆปั้นสิบ
ทั้งผมกับปั้นสิบ ต่างนอนเงียบๆ ฟังเสียงรายการทีวีที่เปิดทิ้งไว้
จนปั้นสิบพูดขึ้นมาก่อน

“พรุ่งนี้จะมีอะไรเปลี่ยนไปไหมวะ?”
ผมก้มลงไปมองหน้าปั้นสิบ ที่ตอนนี้นอนตะแคงมามองหน้าผม

“มึงก็เป็นเด็กมหาลัย แล้วอีกวันจากนั้นกูก็จะเป็นนักเรียนตำรวจ”

“มึงว่าแม่พวกเราจะยอมรับได้จริงๆไหม”

“อย่าเพิ่งคิดเลยมึง ทำหน้าที่ของมึงให้ดี เข้าเรียนแล้วก็ตั้งใจเรียนให้เต็มที่
จะตามหาหลานก็ทำ กูก็จะตั้งใจอบรมให้ดี อีก 1 ปีกูก็จะรับราชการจะติดยศแล้ว
วันนี้เค้าอาจจะไม่ยอมรับเรื่องกูกับมึง เพราะเรายังเด็กด้วยกันทั้งคู่ แต่อีก 1 ปี หรืออีก 2 ปี
เค้าต้องยอมรับเราสองคนได้แน่ๆ มึงแค่เชื่อในตัวกูก็พอ … นะปั้นสิบ”


อ้าวว ,, มันร้องไห้ -_-‘

“มึงร้องทำไมเนี้ย”
ผมรีบดึงมันมากอด ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้มัน


“ก็มึงอะ ,, ฮึกก ,, เชรี้ยยทำไมชอบทำตัวหล่อวะ เกลียดมึงวะ”
อ้าวว 5555+ ปากบอกว่าเกลียดกู แต่กอดกูนี้ยังไงวะ?
ใครเอาสติแฟนผมไปครับ ,, ส่งคืนด่วนนนน !!
คืนนั้นกว่าปั้นสิบจะหายสะอื้น กว่าจะหลับ ,, เกือบจะเที่ยงคืนละครับ



พรุ่งนี้พวกผมกำลังจะโตขึ้น ,, พรุ่งนี้พวกผมจะแข็งแกร่งขึ้น
พรุ่งนี้ .. มึงจะตื่นขึ้นมาแล้วเจอกูยิ้มให้มึงเหมือนทุกๆวันแน่นอน : )

รักมึงนะ,, ไอ้เตี้ยของป๊าไม้’

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
พรุ่งนี้ของเด็กน้อยทั้ง 2 จะเป็นยังไงต่อไปนะ?
แม่ๆกำลังคิดทำอะไรกันอยู่?
มาติดตามและเป็นกำลังใจให้เด็กๆกันนะคะ

ถ้ามีคำผิดเจขออภัยด้วยนะคะ และขอขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเมนต์
ยังไงแวะไปคุยกันได้ที่เพจน๊า : )

ปล. รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ช่วงนี้เดี๋ยวฝน เดี๋ยวร้อน

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
มาไกลจริงๆคู่นี้ ผ่านอะไรต่อมิอะไรมาเยอะพอตัว
เจออุ้มเข้าไปก็กระอักแล้วเราว่า

แม่ๆอาจจะแค่รอให้เวลาแยกกันไปเองหรือเปล่า
ยังเด็กกัน แถมแยกกันด้วย ชีวิตจริงมันก็มีอะไรอย่างอื่นในชีวิตอีกเยอะ
แต่ถ้าหากว่าได้รักกันแล้วก็ให้รักกันไปนานๆนะ  (ทุกคู่ในโลกนี้แหละ   เราอยากให้โลกสวย)

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
ไม่มั่นคง ไม่มั่นใจ ไม่..ทุกเรื่อง
ไม่ต่อเนื่อง ไม่ชัดเจน ไม่..ไม่ไหว
ไม่ปลอดโปร่ง ไม่โล่งล้วน ไม่..ไม่ไป
ไม่มีใคร มีแต่ไม้ ใช่..ใช่เรา

+1 มูเจ
 :L2:

ออฟไลน์ Grey Twilight

  • Moderator
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 392
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-17
ปกติผมจะไม่ค่อยนิยมพูดอะไรซ้ำๆสักเท่าไหร่ แต่บางกรณีก็ยกเว้นนะครับ เพราะบางทีผมอาจจะแสดงทัศนะได้ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่

ผมไม่แน่ใจว่านี่เรื่องนี้อิงเรื่องจริงรึเปล่า แต่ที่จะเมนท์ต่อจากนี้ ผมใช้สมมุติฐานว่ามันอิงเรื่องจริงละกันนะครับ

ผมไม่รู้ว่าคุณแม่ของไม้ฉากและปั้นสิบจะได้อ่านรึเปล่านะครับ แต่ผมก็ยังยืนยันสิ่งที่เคยเขียนไปนะฮะ ว่าการทำให้คนมี self-esteem เป็นสิ่งที่ควรทำ การสร้างความหวังลมๆแล้งๆแล้วปิดบังสิ่งที่ทำไว้จริงๆ มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่นัก

ผมเข้าใจนะ ในมุมมองของแม่ ของคนที่ดูแลและเลี้ยงลูกมาทั้งชีวิต การที่เค้าจะทำอะไรที่ผิดกรอบสังคม มันดูยอมรับได้ยาก ไม่ใช่เฉพาะแค่กับเขา แต่ทั้งกับเราและสายตาที่คนอื่นมองเขาและมองเรา ถึงกระนั้น มันก็มีบางสิ่งที่ผมอยากให้ลองมองดู...

เราอาจจะเห็นแล้วสำหรับเคสที่ผ่านมาของกรณีศึกษา 'คาร์เมน' ว่ากระแสของคู่รักชายกับชาย ยังคงมีประเด็นที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในสังคมได้อยู่ ในฐานะของแม่หรือผู้เลี้ยงดู ผมเข้าใจเต็มร้อยเลยครับว่ามันดูไม่ดี ไม่มีใครอยากให้ลูกตัวเองต้องรับความกดดันแบบนั้น ไม่มีใครอยากให้คนมองลูกเราไม่ดี และอาจเอามาเป็นจุดที่จะสร้างปัญหาให้ลูกเราในอนาคต

ซึ่งความคิดนี้อาจจะถูกก็ได้ ถ้าความรักของเด็กสองคนนี้เป็นแบบ eros หรือรักวัยรุ่นโรแมนติก ซึ่งมันสามารถจืดจางได้ มันสามารถเบื่อได้ เลิกได้ การสร้างความรักที่ไม่ยั่งยืนแบบที่ผิดมาตรฐานสังคมจะทำให้เกิดการดิสเครดิตในภาพลักษณ์ อันนี้ผมเข้าใจครับ

....แต่ถ้าเกิดมันไม่ใช่ล่ะ....

ถ้าเกิดว่าความรักที่สองคนนี้มีให้กัน มันลึกซึ้งและเกิดจากความผูกพันที่ถักทอขึ้นจากเวลาที่ใช้ร่วมกันมานานล่ะครับ... ถ้าเกิดมันเป็นความรักแบบ agape ล่ะ...

คุณจะรู้สึกดีไหม ถ้าในตอนที่เราแก่ชราลง แล้วลูกของคุณต้องพบเจอกับปัญหา หรือมรสุมชีวิต โดยที่คุณไม่สามารถที่จะเติมความเข้มแข็ง แก้ไขปัญหา และเคียงข้างเขาไปได้....
คุณจะรู้สึกดีไหม ถ้าในยามนั้น คนที่อยู่เคียงข้างเขา เป็นคนที่เราพยายามทำให้เขายอมรับ เป็นคนที่เขาอาจจะไม่ได้เกลียด แต่ก็ไม่ได้รักและสามารถพึ่งพิงได้อย่างสุดหัวใจ...
คุณจะรู้สึกดีไหม ถ้าลูกคุณต้องพยายามเก็บความรู้สึกเสียใจ เศร้า ทรมาน และปวดร้าวเอาไว้ โดยไม่มีคนที่เข้าใจและช่วยแบกรับมันไปได้.....
และคุณจะรู้สึกดีไหม ถ้าลูกของคุณ ต้องนอนร้องไห้หรือหยิบรูปถ่ายเก่าๆของใครบางคนออกมาดู เพียงเพื่อที่จะเติมกำลังใจให้ตัวเอง.....

มนุษย์เราผิดพลาดได้นะครับ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่คนเราทำกันทุกวัน แต่การเรียนรู้จากข้อผิดพลาดในอดีต รวมถึงประสบการณ์ของประวัติศาสตร์ที่มีมายาวนาน นั่นทำให้เรา 'หลีกเลี่ยง' ข้อผิดพลาดที่มีซ้ำๆซากๆได้

สิ่งหนึ่งที่ผมมองว่าเราควรมีไว้ติดตัว คือความตรงไปตรงมา ถ้าเราตัดสินใจที่ 'เลือก' เราต้องเคารพการตัดสินใจของเรา เราต้องยอมรับผลที่เกิดขึ้น เราไม่สามารถจะไปร้องไห้หรือระบายความอัดอั้นอะไรได้ เพราะนั่นคือสิ่งที่คุณได้ 'เลือก' แล้ว

เด็กสองคนนี้ตัดสินใจแล้ว ในแง่มุมของผู้ใหญ่ มันอาจเป็นการตัดสินใจที่ขลาดเขลา มันอาจเป็นการตัดสินใจที่ยังไม่รู้แน่ชัดว่าผลจะลงเอยอย่างไร แต่อย่างน้อย มันก็เป็นการตัดสินใจที่จะตรงไปตรงมากับความรู้สึกของเขา เขากล้าที่จะยอมรับผลที่จะเกิดขึ้นจากการตัดสินใจนี้ แล้วถ้าเช่นนั้น เราในฐานะผู้ใหญ่ เราในฐานะผู้ที่มีคุณวุฒิสูงกว่า ทำไมเราถึงไม่ให้โอกาสเขาพิสูจน์ในการตัดสินใจของเขาล่ะครับ ทำไมเราถึงจะไม่ให้ 'เวลา' ช่วยในการตัดสินใจผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น?

ถ้ามันเป็นความรักแบบอีรอส มันอาจจบลงในขณะที่คุณยังมีเรี่ยวแรง มีพลัง มีความสามารถที่จะประคับประคองและทำให้อนาคตของเขาสดใสได้ คุณยังสามารถทำให้เขาได้เรียนรู้จากข้อผิดพลาดของตนเองได้ คุณยังมีโอกาสที่จะ 'สอน'เขา

ในขณะเดียวกัน ถ้ามันเป็นความรักแบบอะกาเพ ในที่สุด ลูกของคุณจะมีที่พึ่งพิงที่เขาตามหา เลือดเนื้อเชื้อไขของคุณจะมีคนที่ให้ยึดเหนี่ยวและพักพิงนอกจากคุณ ในยามเหงา เศร้า หรือแม้แต่ท้อถอย เขาจะไม่ไร้ซึ่งกำลังใจ ความหวัง และเจตนารมย์ที่จะผลักดันให้เขากลายเป็นคนที่ดี ความรักจะพยายามทำให้เขาเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่ดีขึ้น แน่นอน คู่รักคนนั้นอาจไม่ได้ดีที่สุดเท่ากับเรา แต่อย่างน้อย สิ่งที่เขาจะทำให้ลูกของเรา และสิ่งที่ลูกของเรารู้สึกตอบกลับไป นั่นเป็นเรื่องจริง และเป็นสิ่งที่ยั่งยืน

นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้คุณวางใจได้ในที่สุดหรือครับ....

สำหรับไม้ฉากและปั้นสิบ (ผมเดาว่าคุณมูเจย์ต้องมีคอนแทค) ผมมีคำแนะนำให้เพียงข้อเดียวครับ

จงเข้มแข็งไว้...

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เปราะบางครับ โดยเฉพาะยามเมื่อถูกความรู้สึกเข้ามากระทบ ยิ่งกับความสัมพันธ์ของพวกคุณที่ค่อนข้างละเอียดอ่อน ไม่ใช่คนทุกคนจะเปิดใจยอมรับได้ และผมเองก็ไม่สามารถที่จะพูดให้คนทั้งโลกฟังในแบบนี้ได้ ดังนั้นจงเข้มแข็งครับ จงเชื่อใจในกันและกัน มองให้เห็นว่าความรักที่เกิดขึ้นมันมีพื้นฐานมาจากอะไร และต้องเติมอะไรเข้าไปเพื่อให้มันยั่งยืน อย่าให้ความรู้สึกที่ฉาบฉวยมาทำให้ด้ายที่พยายามถักทอมานานต้องขาดสะบั้น ถ้าความรักที่พวกคุณมีให้กันนั้นไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ความเข้มแข็งจะเป็นสิ่งที่พวกคุณไม่จำเป็นต้องแสวงหาเพิ่มเติมเลย

ความสัมพันธ์ของคุณที่เมื่อยั่งยืน และกลายเป็นความผูกพันที่แข็งแกร่ง มันจะเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าสังคมที่ดีควรขับเคลื่อนไปเช่นไร คุณจะมีส่วนช่วยเหลือและสร้างรากฐานของทัศนะที่ควรจะเป็นไปของสังคม เพื่อลดความเหลื่อมล้ำ เพื่อสร้างความเชื่อใจ และเพื่อทำให้ทุกชิ้นส่วนของสังคมพัฒนาจนเกิดเป็นสังคมที่ดีในที่สุด

อย่าหมดหวังกับตัวเอง และอย่าหมดหวังกับอีกคน เพราะพวกคุณมาได้ไกลมากแล้ว มาได้ไกลในแบบที่คนทั่วๆไปอาจคิดได้ไม่ถึงเสียด้วยซ้ำ ขอให้พยายามต่อไปนะครับ สร้างแสงสว่างและทำให้สังคมเห็นเสียที ว่าสิ่งที่เราควรจะมอง คือสิ่งที่อยู่ลึกและต้องสัมผัสได้ด้วยใจ ไม่ใช่เพียงแค่สิ่งที่จับต้องได้ด้วยตาเปล่าและกระแสสังคม....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-08-2015 17:37:17 โดย Grey Twilight »

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
หวังว่สถ้าพวกแม่ๆมีแฟนอะไร
ก็ขอให้ล้มเลิกโดยไวนะ  :hao5:
อย่าขัดขวางความรักลูกๆอีกเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
สู้ๆน้า

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
 :L2:  เอาใจช่วงทั้งไม้ทั้งปั้นเลยนะ เวลาที่อยู่ด้วยกันรักกันมันมีค่า อย่าเพิ่งไปคิดว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง
ขอแค่เชื่อในความรักที่มีให้กันและเข้มแข็งไว้ก็พอ
ตอนนี้พวกแม่ๆคงแค่อยากให้ลูกรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ โตแล้ว ไม่ใช่รักกันแบบเด็กๆไม่สนใจโลก
ต้องรู้ตัวแล้วว่าจะต้องเผชิญอะไรบ้าง พ่อแม่คงคอยดูว่าจะคบกันได้นานแค่ไหน คบแล้วส่งเสริมกันให้ดีหรือพากันเสีย
เราเดาใจแม่ๆว่าไม่อยากไปขัดขวางตอนนี้เพราะกลัวลูกจะเสียผู้เสียคนจนเสียการเรียนไป
ถ้าหันไปคบผู้หญิงได้ก็ดีไปแต่ถ้าไม่เวิร์คพ่อแม่คงทำใจแล้วล่ะเรื่องเกย์น่ะ ถึงตอนนี้จะยังแสลงอยู่ว่าลูกโตมากลายเป็นเกย์เฉยเลย แต่ถ้าปั้นและไม้พิสูจน์ตัวเองได้เราเชื่อว่าพ่อแม่จะเข้าใจเพราะไม่อยากใจร้ายจนต้องทนดูลูกเจ็บปวด

อืม ว่าแล้วก็คิดถึงทีชเชอร์นะ ปั้นเข้าปีหนึ่งแล้วคงได้เจอกับหลาน  :mew1: มูเจสู้ๆจ้า ขอบคุณ

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
“รับน้องเสร็จยังอะปั้น ไปทานข้าวกัน?”
เสียงบีมมี่ตะโกนถามผม พร้อมๆกับเจ้าตัวที่กำลังวิ่งมาหาผมที่ใต้ตึก

“เสร็จแล้วละ ค่อยๆวิ่งเดี๋ยวก็ล้มหรอกบีม”
ผมรีบร้องเตือน เพราะใส่คัทชู แล้วก็วิ่งอีกนะ - -‘

“ถามกูก่อนไหม? ว่าอยากให้บีมมี่ไรนั้นไปกับเราหรือป่าวอะ”
เออคือ ,, เสียงป๊าครับ ป๊าไม้ มานั่งเก็กหน้าหล่อรอผมทั้งวันแล้ว
ผมหันไปมองหน้าไม้ฉาก ที่ตอนนี้เปลี่ยนโหมดจากยิ้มๆอยู่ มาทำหน้าโหดละครับ

“เอ้ยย กูลืมเลยอะ กูขอโทษนะ เดี๋ยวกูบอกบีมเองๆ”
ผมรีบยกมือไหว้ขอโทษเลยครับ
แต่ไม่ทันที่ไม้ฉากจะพูดอะไร บีมก็วิ่งมาถึงผมแล้ว

“โอ้ยยเหนื่อย เราโทรหาปั้นละทำไมไม่รับ”
มาถึงก็บ่นเลยครับ หายใจก่อนดีไหมบีม?

“อ่อ มือถือปั้นอยู่กับเรานะ พอดีเราไม่รู้ว่าใครโทรมาเลยไม่รับ”
ไม้ฉากยกมือถือของผมให้บีมดู ก่อนจะยิ้มออกมา
แต่ยิ้มของไม้ฉากนี้คือ .... หึหึ เชือดเฉือนผมมาก T^T

“ปั้น ไม่ได้เมมเบอร์บีมไว้หรอไง ไหนบอกว่าเมมแล้ว?”
อ้าวว ยายบีมเอ้ยย ยังจะมาถามอีก ไม่ดูหน้าพี่ไม้เลยนะเว้ยยย !

“อ่อ เมมแล้วครับ แต่พอดีไม้ไม่รู้ว่าบีมไหน เลยลบทิ้ง มีอะไรหรือป่าวครับ”

อะครับ ,, พี่ไม้ครับ ใจเย็นครับ ใจเย็น T^T


ตอนหน้าพี่ไม้มาโหดค่ะ ,, เดี๋ยวติดตามตอนหน้านะคะ
เอามาสปอยไว้ก่อน 55555+

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
Ch 55  วันที่ไกลห่าง || ปั้นสิบ



“น้องเรียนคณะไหนค่ะ”
เสียงจากพี่ๆสาวๆ  คอยถามผมมาตลอดทาง ตั้งแต่หน้าประตูมหาลัยแล้วครับ

“วิศวะครับ”
ผมตอบออกไป พร้อมกับเดินไปตามทางที่พี่เค้าชี้ให้ไป


“คนเยอะวะ แล้วมึงจะเจอคณะมึงไหมเนี้ยปั้น”
ไม้ฉากเดินตามผมมา แล้วก็คอยถือแฟ้มเอกสารให้ผม

“เจอดิ นั้นไงๆ มีป้ายแปะหน้าโต๊ะแล้ว” ผมมองเห็นโต๊ะรายงานตัวแล้วครับ
ผมรีบเดินให้เร็วขึ้น จนตอนนี้ผมมายืนหน้าโต๊ะรายงานตัว

“ชื่ออะไรครับ” รุ่นพี่ที่หน้าตาออกจะหล่อเข้มๆ (เข้มมาก) ถามผม

“สิตางค์ครับ” รุ่นพี่หล่อเข้มก็ก้มหน้าหารายชื่อผม
แต่ไม่ต้องหานานครับ ชื่อผมคือชื่อแรกของคณะเลยครับ 555
เรียงรายชื่อกันยังไงเนี้ย - -‘

“อ่อ เรานั้นเอง สิตางค์ เซ็นชื่อตรงนี้เลยครับ
แล้วเดียวเอาเอกสารรายงานตัวเดินตามพี่อ้วนๆคนนี้เข้าไปในหอประชุมเลยนะครับ”

พี่หล่อเข้มบอกกับผม ก่อนจะชี้ให้ดูเพื่อนที่นั่งข้างๆ
คือ พี่คนนั้นขาวมากครับ และก็อ้วนมากเช่นกัน

“ครับ ขอบคุณครับ”
ผมเซ็นต์ชื่อเสร็จแล้วก็ยกมือขอบคุณพี่หล่อเข้ม
ก่อนจะหันไปเอาแฟ้มเอกสารกับไม้ฉาก

“ไม้จะรอตรงไหน เดี๋ยวปั้นเข้าไปในหอประชุมอะ”
ไม้ฉากยื่นเอกสารให้ผม ก่อนจะมองไปรอบๆ

“อือ งั้นเดี๋ยวไม้ไปรอที่ใต้คณะก็ได้ เดี๋ยวเค้าคงให้ไปรวมกันที่คณะแหละมั้ง”
มันตอบเสร็จแล้วก็มองรอบๆตัว เพื่อจะหาคณะวิศวะ

“เออพี่ครับ เดี๋ยวรายงานตัวเสร็จแล้วไปที่คณะใช่ไหมครับ”
ไม้ฉากมันเดินเข้าไปถามพี่หล่อเข้มครับ

“ใช่ครับ เรามารายงานตัวด้วยหรอ ทำไมใส่ชุดไปรเวทละ”

“ไม่ใช่ครับ มารอไอ้เตี้ยนี้อะครับ ขอบคุณมากครับพี่”

ไม้ฉากตอบเสร็จแล้วก็เดินกอดคอผมมาที่หน้าหอประชุม

“เดี๋ยวๆไม้ รุ่นพี่กูละ เค้าบอกจะให้พี่อ้วนๆคนนั้นไปส่งกูอะ”
ผมหันกลับไปมองพี่อ้วนๆที่เหมือนจะนั่งรอผมอยู่
แต่คือ พี่เค้าทำแค่โบกมือบ๊ายบายให้ผมเท่านั้นครับ
สรุปพี่มานั่งอ้วนๆเฉยๆใช่ไหมมมมมม - -‘

“ให้พี่เค้านั่งเหอะ สงสารพี่เค้า มึงโตแล้วเข้าไปทำเรื่องเองไม่ได้หรอไง”

เอาละครับ ป๊าผมเริ่มบ่นละครับ เดี๋ยวนี้มันชอบบ่น
อะไรนิดหน่อยก็บ่น 5555 ไอ้หน้าแก่ !

“ทำได้ครับทำได้ งั้นมึงไปนั่งรอที่ใต้คณะเลยนะ เดี๋ยวกูตามไป”
ผมก้มมองซองเอกสารในมืออีกรอบ เรียกความมั่นใจก่อนจะเดินเข้าไปในหอประชุม
คือเอาจริงๆ ตื่นเต้นครับ รุ่นพี่เยอะแยะเลย
แล้วไหนจะเพื่อนใหม่อีก ใส่ชุดนักเรียนยืนเก้ๆกังๆกันเพียบ

“เอานะ มึงเก่งอยู่แล้วปั้น อย่ากลัวๆ เดินเข้าไป ยิ้มเยอะๆ ถ้ามีไรก็โทรมาหากูนะ”
ไม้ฉากมันเอามือมาตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะดันหลังผมให้เดินเข้าไปในหอประชุม
แค่ก้าวขาเข้ามาแค่นั้นละครับ รุ่นพี่จากไหนไม่รู้เดินมารุมผมใหญ่เลย

“น้องคณะไหนคะ”

“น้องน่ารักจังเลย”

“ถ่ายเอกสารมาหรือยังค่ะ”

โอ้ยยย เหม็นน้ำหอมครับพี่ ฉีดหรืออาบเนี้ย?
ผมหันไปมองไม้ฉากที่ตอนนี้มันยืนขำผมอยู่หน้าหอประชุม
แล้วยกมือบ๊ายบายให้ผม ก่อนมันจะเดินหายไปครับ T^T 


“ปล่อยๆน้องเค้าสิครับ พวกคุณๆรุมขนาดนี้น้องจะเดินถึงโต๊ะรายงานตัวไหมละครับ”
มีพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยละครับ เป็นรุ่นพี่หน้าตาดีคนหนึ่ง
เดินแทรกกลุ่มพี่ผู้หญิงเข้ามาจับข้อมือผมไว้ ก่อนจะดึงผมให้เดินตามเข้าไป

“คณะไหนละ พี่จะพาไปรายงานตัว”
พี่พระเอกคนนั้นถามผม แต่ไม่ได้หันมามองหน้าผม

“วิศวะครับพี่ เดี๋ยวผมเดินไปเองก็ได้ครับ พี่แค่บอกทางผมก็พอครับ”

“อ่อออ คณะเดียวกันนี้หว่า พี่ชื่อเชน  เป็นพี่ปี 4 เรียนวิศวะ
โน้นนโต๊ะพวกเราสีแดงเลือดหมูตรงนั้น เดินไปรายงานตัวซะ
อย่ามัวแต่เดินหล่อให้สาวๆที่ไหนมารุมทึ้งละ”

โอ้ยยพี่เชน พูดเหมือนผมเป็นตัวอะไรซะอย่าง ,, โดนสาวๆรุมทึ้ง - -‘


ผมเดินไปรายงานตัวที่โต๊ะตามที่พี่เชนบอก
กว่าจะตรวจเอกสารอะไรเสร็จก็เกือบๆ 1 ชั่วโมงละครับ

“น้องปั้นสิบใช่ไหมครับ เดี๋ยวเอาป้ายชื่อห้อยคอไว้แบบนี้นะ แล้วเดินไปรอพวกรุ่นพี่ที่คณะเลย”
คือพี่ครับ - - ป้ายสีเจ็บปวดมาก
สีเขียวสะท้อนแสงอะครับ ,, ห้อยคอนี้นะ
เอิ่มมคือ ก็ต้องห้อยสิครับ เดี๋ยวโดนด่า
เห็นเค้าว่ากันมาว่าคณะวิศวะ รุ่นพี่รับร้องโหด
ไม่อยากโดนแกล้งต้องอย่าทำตัวเรื่องมาก


ระหว่างที่ผมกำลังเก็บเอกสารใส่แฟ้ม แล้วเอาป้ายชื่อมาห้อยคอ
ก็ได้ยินเสียงโวยวายดังมาจากโต๊ะรายงานตัว

“เห้ยยอย่าแกล้งดิพี่ ผมชื่อแฟรงค์ ครับ ไม่ได้ แฟ-รงค์
คนที่ไหนชื่อแฟ-รงค์ ลบขีดๆออกดิพี่อะ”


แฟรงค์??


ผมหันไปก็เจอแฟรงค์ที่ผมตามหามานานมากกพอดีครับ
กำลังยื้อแย่งป้ายห้อยคอกับรุ่นพี่อยู่

“มึงอย่ามาใช้สิทธิ์ผัวไอ้เจมาเหนือกว่าคนอื่นนะเว้ยย
ดูน้องคนนั้นดิยังยอมทำตามง่ายๆเลย รีบๆห้อยป้าย แล้วพาน้องใหม่ไปที่คณะ
เดี๋ยวกูตามไปไม่เจอมึงนะ มึงโดนสั่งซ่อมแน่ๆ”

พี่เชนเดินมาโบกหัวแฟรงค์เต็มแรงเลยครับ ก่อนจะชี้หน้าให้แฟรงค์หยุดงอแง

“เออก็ได้ๆ แม่งง จะฟ้องพี่เจคอยดูดิ ฟ้องไอ้แบงค์ด้วย แม่งง ทำร้ายร่างกายวะ นิสัยไม่ดี”
แฟรงค์พูดเสร็จก็เดินเข้ามาหาผม ก่อนจะยิ้มหล่อๆมาให้

“สวัสดี  นายชื่ออะไรอะ อ่อออ ,, ปั้นสิบ เออชื่อน่ากินวะ เราแฟรงค์นะ ไปคณะด้วยกันปะ”
หื้มมมม ทักทายกันครั้งแรกก็มากวนตีนละ - -‘
อยากกินกูจริงอะ 5555+ ป๊ากูดุนะมึง ( นี้ก็อ่อยเหลือเกิน ! )
แล้วถามเองตอบเองแล้วก็ลากมือผมเดินตามออกไปที่คณะด้วยอีก
เออคือ ,, มึงบังคับกูอยู่ไหมวะแฟรงค์??


ผมเดินตามแฟรงค์มาที่คณะวิศวะ
มองเห็นไม้ฉากนั่งอ่านหนังสือรออยู่ตรงโต๊ะใต้คณะ
มันก็หันมามองผมกับแฟรงค์ที่เดินมาด้วยกัน
มันเริ่มชักสีหน้าโหดใส่ละครับ T^T

“เออนายเราขอไปหาเพื่อนก่อนได้ไหม เพื่อนเรารออยู่อะ”
แฟรงค์หันมามองหน้าผมเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าให้ผม
แล้วมันก็เดินเข้าไปหาพวกรุ่นพี่ ส่วนผมก็เดินเข้ามาหาไม้ฉาก

“ใคร”
เดินเข้ามาหาปุ๊บ ถามโหดปั๊บ –“-

“ก็นั้นแฟรงค์ไง คนที่เอาทีชเชอร์หลานปั้นไปอยู่ด้วยไง”
ไม้ฉากหันไปมองแฟรงค์อีกครั้ง ก่อนจะพยักหน้าให้ผม

“แล้วนั้นที่หัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่กับพวกรุ่นพี่นั้นก็หลานปั้นปะ”
ผมหันไปมองตามที่ไม้ฉากบอกก็เห็นทีชเชอร์เล่นอยู่กับพวกรุ่นพี่ครับ

“เห้ยย ตัวจริงน่ารักวะ อยากฟัดอะมึง”

เด็กอ้วนเอ้ยย ผิวขาวด้วย อยากอุ้มบ้างอะ
จะเนียนเข้าไปอุ้มดีไหมวะ? หรือยังไงดี?

“เดี๋ยวก็คงได้เจอบ่อยๆแล้วละ อดใจไว้หน่อย แล้วจะไปรับน้องหรือยัง”
ไม้ฉากดึงแฟ้มเอกสารของผมไปถือไว้ก่อนจะถามผม

“จะไปแล้วละ เค้าให้ไปนั่งรวมตัวกันอะ”
ผมทำท่าจะเดินไปรวมกับพวกเพื่อนๆที่เริ่มเดินมาที่ใต้คณะ
แต่ไม้ฉากมันดึงแขนผมไว้ก่อน

“เป๋าตังค์กับมือถืออะ เอามานี้ดิ เดี๋ยวเค้ารับน้องไปกลิ้งกับพื้น ให้ลงบ่อน้ำทำไงละ”
หื้ออ ทำไมรับน้องมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอวะ??

“ขนาดนั้นเลยหรอวะไม้”
ผมหันมามองหน้ามันอีกรอบ ก่อนจะถอดนาฬิกา หยิบกระเป๋าเงินกับมือถือมายื่นให้มัน

“ก็เท่าที่เคยอ่านเรื่องเล่ามาก็ประมาณนั้นอะ  รีบไปได้แล้ว กูนั่งรอตรงนี้นะ”
ไม้ฉากยื่นมือมารับของจากมือผม ก่อนจะขยี้หัวผมเล่น แล้วมันก็ลงไปนั่งที่เดิม

“อืมม เดี๋ยวมานะ”
พูดเสร็จผมก็เดินกลับเข้าไปรวมกับเพื่อนๆ

ตอนนี้พี่เชนที่ผมเจอที่ห้องรายงานตัวกลับมารับน้องที่คณะละครับ
ทีชเชอร์ก็ไปกับพี่เจแล้ว ซึ่งพี่เจมารับไปจากพวกพี่ๆครับ
พี่เจตัวจริงขาวๆตัวเล็กๆ น่ารักดีครับ ผมมองแล้วยังคิดในใจเลยว่า
คนพวกนี้หรอ,, ที่กล้าจะแย่งลูกไปจากโชกุน??
ไม่น่าเป็นไปได้เลย - -‘


กว่าจะรับน้องเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบ 4 โมงเย็น
ผมนั่งฟังพี่ๆบอกวันเวลาที่จะนัดมาทำกิจกรรมเสร็จแล้ว
ก็เดินกลับมาหาไม้ฉากที่นั่งอ่านหนังสือรออยู่
มันรอเก่งมากครับ ผมหันมากี่รอบๆมันก็นั่งอยู่ที่เดิมตลอด

“น้องปั้นๆครับ” เสียงรุ่นพี่ปี 2 เรียกผมไว้

“ครับพี่” ผมหันไปหารุ่นพี่ที่เรียกผม

“อาจารย์อยากพบนะ ไปหาที่ห้องพักอาจารย์เลยนะ”
พอรุ่นพี่บอกผมเสร็จก็เดินกลับไปหากลุ่มพี่เจ
เพราะเพื่อนพี่เจเรียกให้พี่ปี 2 เข้าไปหา


ผมเดินกลับมาหาไม้ฉากที่โต๊ะ

“ไม้รออีกแป๊บนะ  อาจารย์เรียกพบอะ เดี๋ยวมาหา”

“ให้ไปด้วยปะ”

“อืมม ไม่เป็นไรรอที่นี้แหละ เดี๋ยวมานะ”

พูดเสร็จผมก็เดินไปทางห้องพักอาจารย์
อาจารย์เรียกไปเจอเฉยๆครับ
เพราะผมมีผลคะแนนเป็นอันดับ 1 ของคณะ
เลยได้เป็นเลขที่ 1 ของคณะเลยครับ 5555+


ระหว่างที่ผมยืนคุยกับอาจารย์อยู่
พี่เจกับแฟรงค์ก็เดินเข้ามารับทีชเชอร์
แต่ตอนนี้หนูทีชเชอร์ไปเล่นอยู่กับอธิการที่ห้องพักโน้นครับ
สุดยอดเลยจริงๆหลานผม  เล่นกับอธิการเลย 555

พอผมคุยกับอาจารย์เสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องพักอาจารย์
แต่พี่เจกับแฟรงค์ยังไม่เดินออกมา  ผมเลยยืนรออยู่แถวๆหน้าห้อง
ถ้าเราสนิทกับแฟรงค์ เราก็คงเข้าใกล้ทีชเชอร์ได้
ไหนๆก็เรียนด้วยกัน ,, ผมว่าผมทักทายแฟรงค์กับพี่เจหน่อยก็ดีนะครับ : )

พอพี่เจเดินออกมา ผมก็ยกมือสวัสดีพี่เจ
พี่เจก็หยุดทักทายผมครับ

“ อ่อ สวัสดีครับ เด็กใหม่วิศวะหรอ“
เสียงพี่เจโคตรจะนุ่มๆอะครับ

“ ครับผม “ ผมตอบกลับพี่เจไป แล้วหันไปยิ้มให้แฟรงค์ที่อุ้มทีชเชอร์อยู่

“ ชื่ออะไรละเรา แนะนำตัวหน่อยสิ“

“ผมชื่อ ปั้นสิบ สิตางค์ครับ ฝากตัวด้วยนะครับพี่เจ =) “

พี่เจทำหน้า งงๆ ที่ผมรู้จักชื่อพี่เจ

“อ้าวว รู้จักพี่ด้วยหรอ“

“รู้สิครับ ผมติดตามพี่มาตั้งแต่มีน้องทีชเชอร์นะครับ “

พูดจบผมก็หันไปมองทีชเชอร์ แล้วยิ้มให้แฟรงค์ครับ

“ครับๆ ยินดีต้อนรับเข้าคณะวิศวะนะ มีอะไรถามพี่ได้ “
พี่เจท่าทางเป็นมิตรมากครับ คนแบบนี้ทำร้ายโชกุนจริงๆงั้นหรอ
ผมเข้าใจอะไรผิดหรือป่าว?
หรือพี่เจเสแสร้ง??

“ขอบคุณครับพี่“

“งั้นพี่ขอตัวก่อนนะ“

พี่เจยิ้มให้ผม แล้วก็ขอตัวจะกลับก่อน
แต่ผมรีบร้องทักขึ้นมา เพราะสังเกตทีชเชอร์แล้วดูเหมือนหน้าจะแดงๆ

“เอ่ออ พี่ครับ แล้วทีชเชอร์สุขภาพเป็นไงบ้างครับ
มีหายใจเหนื่อยหอบง่ายอยู่ไหมครับ“

“ไม่มีนะ ร่าเริงปกติดีครับ“
ตอบเสร็จพี่เจหันไปมองทีชเชอร์เล็กน้อย

“ไปเถอะพี่เจ มืดแล้วเดี๋ยวยุงกัดลูก
เออ ปั้นสิบเรากลับก่อนนะ แล้วเจอกันตอนเปิดเทอม เราก็เรียนวิศวะ“

กูจำได้ครับ ก็มึงลากแขนกูมานี้ครับคุณแฟรงค์ - -‘

“ครับ “ พอผมตอบรับเสร็จ
พี่เจกับแฟรงค์ก็พาทีชเชอร์กลับบ้านไป


ผมเดินกลับไปหาไม้ฉากที่นั่งรออยู่
ก็มีเสียงโวยวายดังมาแต่ไกลเลยครับ

“รับน้องเสร็จยังอะปั้น ไปทานข้าวกัน?”
เสียงบีมมี่ตะโกนถามผม พร้อมๆกับเจ้าตัวที่กำลังวิ่งมาหาผมที่ใต้ตึก

“เสร็จแล้วละ ค่อยๆวิ่งเดี๋ยวก็ล้มหรอกบีม”
ผมรีบร้องเตือน เพราะใส่คัทชู แล้วก็วิ่งอีกนะ - -‘

“ถามกูก่อนไหม? ว่าอยากให้บีมมี่ไรนั้นไปกับเราหรือป่าวอะ”
เออคือ ,, เสียงป๊าครับ ป๊าไม้ มานั่งเก็กหน้าหล่อรอผมทั้งวันแล้ว
ผมหันไปมองหน้าไม้ฉาก ที่ตอนนี้เปลี่ยนโหมดจากยิ้มๆอยู่ มาทำหน้าโหดละครับ

“เอ้ยย กูลืมเลยอะ กูขอโทษนะ เดี๋ยวกูบอกบีมเองๆ”
ผมรีบยกมือไหว้ขอโทษเลยครับ
แต่ไม่ทันที่ไม้ฉากจะพูดอะไร บีมก็วิ่งมาถึงผมแล้ว

“โอ้ยยเหนื่อย เราโทรหาปั้นละทำไมไม่รับ”

มาถึงก็บ่นเลยครับ หายใจก่อนดีไหมบีม?

“อ่อ มือถือปั้นอยู่กับเรานะ พอดีเราไม่รู้ว่าใครโทรมาเลยไม่รับ”
ไม้ฉากยกมือถือของผมให้บีมดู ก่อนจะยิ้มออกมา
แต่ยิ้มของไม้ฉากนี้คือ .... หึหึ เชือดเฉือนผมมาก T^T

“ปั้น ไม่ได้เมมเบอร์บีมไว้หรอไง ไหนบอกว่าเมมแล้ว?”
อ้าวว ยายบีมเอ้ยย ยังจะมาถามอีก ไม่ดูหน้าพี่ไม้เลยนะเว้ยยย !

“อ่อ เมมแล้วครับ แต่พอดีไม้ไม่รู้ว่าบีมไหน เลยลบทิ้ง มีอะไรหรือป่าวครับ”
อะครับ ,, พี่ไม้ครับ ใจเย็นครับ ใจเย็น T^T

“อ่อไม่มีอะไรค่ะ ไม่ทราบว่านี้ใช่ไม้ฉากหรือป่าวค่ะ”
บีมหันไปยิ้มให้ไม้ฉาก

“ครับ ทำไมหรอครับ” โอ้ยย เค้ายิ้มให้ก็ตอบๆดิสิวะไม้ฉาก

“ปั้นเคยบอกว่ามีแฟนหล่อ ตอนนี้บีมเชื่อแล้วค่ะว่าหล่อจริงๆ”
บีมพูดเสร็จก็หันมามองผมแล้วยิ้มแบบแซวๆ

“ครับ ขอบคุณครับ”
แหม่ ,, พอบอกว่าหล่อ มันยิ้มเลยครับ หึหึ มั่นมากครับ - -‘

“เมื่อกี้บีมแค่แกล้งเล่นนะคะ อยากเห็นไม้ฉากหึงเฉยๆ อย่าถือสาบีมเลยนะค่ะ”
บีมยังหันไปคุยเล่นกับไม้ฉากต่อ
หื้มม ล้อเล่นแบบเมื่อกี้บ่อยๆไม่ดีนะบีม
ไม่ดูหน้าไม้ฉากเลยอะ ,, กูจะโดนมันเตะก้านคออยู่แล้วเว้ยยย

“ครับ เออเดี๋ยวผมขอพาปั้นสิบกลับเลยได้ไหมครับ
พอดีผมต้องไปเตรียมตัวรายงานตัวพรุ่งนี้เหมือนกันนะครับ”

เป็นการปฏิเสธการไปทานข้าวด้วยกันอย่างสุภาพมากครับ
บีมหันมายิ้มให้ผม แล้วก็ตอบไม้ฉากไป

“อ่อได้สิค่ะ ยังงั้นบีมกลับก่อนก็ได้ค่ะ หวังว่าโอกาสหน้าคงได้ไปทานข้าวด้วยกันนะคะ”
บีมพูดเสร็จก็หันมาโบกมือบ๊ายบายให้ผม ก่อนจะเดินออกไป
แต่ก่อนจะไปก็ยังไม่วายจะยิ้มแซวๆอีกนะครับ - -‘

“จบเรื่องนะ กลับได้ยัง?”
หื้ออ ทำไมต้องโหดวะ เมื่อกี้ยังสุภาพบุรุษใส่บีมอยู่เลย
พอบีมเดินออกไปมาโหดอีกละครับ

“มึงจะโหดเพื่อ?” ผมหันไปมองหน้ามัน แล้วก็ส่งยิ้ม
ยิ้มที่คิดว่ามันน่าจะยิ้มตามผมนะครับ 5555

“ก็มึงอะลืมนึกถึงกู กูนั่งข้างๆมึงแท้ๆ ข้าวยังไม่ได้กินทั้งวัน
พอผู้หญิงชวนไปกินข้าวมึงก็ตอบกลับเฉยเลย ถามกูบ้างไหมละ?
ว่ากูอยากไปไหม ไอ้เชรี้ยย พรุ่งนี้กูต้องไปรายงานตัวละนะ
มึงอะไม่อยากอยู่กับกูเหมือนที่กูอยากอยู่กับมึงเลยใช่ไหม?”

โหววว วันนี้พี่ท่านคงเก็บกดครับ ใส่มาเต็มเลย - -‘

“ขอโทษครับ ไปทานข้าวกันนะ”
ผมหยิบแฟ้มเอกสารมาถือ ก่อนจะดึงแขนไม้ฉากให้เดินตามผมออกมา

“กินแถวคอนโดนะ อยากกลับไปนอนละอะ ปวดหลัง”
โอเคเลยครับ ไม้ฉากว่างั้นว่าตามมัน
เพราะวันนี้มันมานั่งรอผมเกือบๆ 8 ชั่วโมง
โคตรจะอดทนมากๆ ,,

ผมกับไม้ฉากเลยมาทานข้าวแถวๆคอนโด ก่อนจะแวะซื้อของที่ซุปเปอร์ใกล้ๆ
ตอนที่ซื้อของอยู่ ผมเห็นรุ่นพี่ผมมาเดินซื้อของด้วยครับ
เป็นเพื่อนๆในกลุ่มของพี่เจ สงสัยวันนี้จะมาที่ห้องนี้แน่ๆ

ผมกับไม้ฉากซื้อของเสร็จแล้วก็เดินกลับมาที่ห้อง
ตอนเดินผ่านห้องพี่เจกับแฟรงค์ ไม่เห็นแม่กุญแจล๊อคไว้แบบทุกทีครับ
วันนี้ทีชเชอร์มานอนใกล้ๆผมแล้ว >////<
ขอให้ผมมีโอกาสได้อุ้มทีชเชอร์บ้างนะครับบ ‘


กลับมาถึงห้องพวกผมก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ
พอผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็มานั่งเปิดทีวีรอไม้ฉาก
อืมม ,, ทำไมมันยังไม่ออกมาวะ??
ปกติมันอาบน้ำไวกว่าผมอีกครับ
ผมเลยเดินไปเคาะห้องไม้ฉากดู
แต่เคาะตั้งนานมันก็ไม่ตอบ เลยเปิดประตูเข้าไป
ไม้ฉากอาบน้ำเสร็จแล้ว เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว
กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง - -‘
สงสัยจะเหนื่อย มันไปนั่งรอตั้งนานนี้ครับ
สงสารเลยอะ T^T


ผมเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆไม้ฉาก ก่อนจะบีบนวดที่ไหล่ให้มัน
มันลืมตามามองหน้าผม ก่อนจะยิ้มให้ผม

“ทำไรอะเตี้ย” หื้มม มึงตื่นมาก็เรียกกูเตี้ยเลยสินะ - -‘

“นวดให้ไง มึงเมื่อยใช่ปะละ ไปรอกูตั้งหลายชั่วโมง”
พอผมตอบเสร็จมันก็ยิ้มให้ผมใหญ่เลยครับ
มึงยิ้มทำไม ,, กูจะละลายแล้วไอ่เชรี้ยยย ^/////^

“ปวดหลังอะ ขึ้นมานั่งแล้วนวดให้หน่อย”
พอมันพูดเสร็จมันก็นอนคว่ำเลยครับ
เออคือ ,, พอบอกจะนวดให้เอาใหญ่เลยนะเว้ยย
ผมขึ้นไปนั่งบนหลังไม้ฉาก ก่อนจะนวดต้นคอ นวดไหล่ นวดหลังให้มัน
มันก็สบายใหญ่เลยครับ บอกว่าดีๆ ตรงนั้นสิ ตรงนี้สิ
หึหึ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ
ผมก็เลยไม่นวดให้มันครับ นั่งทับหลังมันนิ่งๆ
จนสักพักมันพลิกตัวกลับมานอนหงาย แล้วผมยังนั่งทับตรงหน้าท้องมัน

“อืมม จะว่าไปท่านี้ยังไม่เคยนะ”
พูดเสร็จก็ส่งสายตาวิ้งวั๊บมาให้ผม หื้มมม มึงนี้มัน ……. ^////^

“อย่ามาทะลึ่ง ลุกมานั่งเลย มึงเตรียมของเสร็จยังเนี้ย”
ผมกำลังจะลุกออกจากตัวมัน มันก็ไม่ยอมครับ
เอามือจับเอวผม แล้วกดให้นั่งเหมือนเดิม
พอผมส่งสายตาดุๆให้มัน มันก็ยิ้มๆแล้วก็ยอมปล่อยตัวผม

“เตรียมเสร็จแล้วอะ มึงว่ากูจะได้ฝึกที่ กทม. ปะวะ?”
มันลุกขึ้นมานั่ง แต่ก็ดึงตัวผมไปกอด แล้วเอาคางมาเกยที่ไหล่ผมไว้

“ฝึกที่ไหนก็ฝึกเถอะนะ ไหนบอกให้ตั้งใจเรียนไง มึงก็ต้องตั้งใจฝึกด้วย”

“แต่กูกลัวไม่ได้กลับมาหามึงตอนวันหยุดอะ”

พูดเสร็จก็เอาหน้ามาซุกกับหลังผม แล้วทำเสียงงอแงๆ

“อย่างอแงดิวะ มึงมาไม่ได้ กูก็ไปหามึงได้ไง เป็นไรเนี้ย งอแงทำไม”
ผมดึงมันออก แล้วหันไปมองหน้ามัน

“ก็ไม่รู้ดิ แม่พวกเราแปลกๆอะ แล้วกูก็กลัววะ
กลัวอะไรๆมันเปลี่ยนไป กูอยากมีมึงอะเตี้ย กูไม่อยากไปไหนแล้วอะ”

โอ้ยย ไม้ฉากโหมดงอแงครับ
เมื่อวานมันบอกผมเองว่าอย่ากลัวอะไร
วันนี้มันกลับมางอแง 55555+ ไอ้บ้า !

“งอแงอะไร ไหนบอกให้ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเอง
ไหนบอกให้เชื่อในตัวมึงไง มึงก็ต้องเชื่อในตัวกูด้วยนะรู้ป่าว”

ไม้ฉากก็ยังทำหน้างอแงอยู่ครับ จนผมต้องดึงมันมากอด

“นี้ไงกอดจากกูนะ ,, กอดนี้จะมีแค่มึง รู้ใช่ไหม?”
พอผมพูดไปแบบนี้ มันก็ยิ่งกอดผมแน่นเลยครับ
555+ ไอ้เด็กหน้าแก่


“มึงอะ ,, อย่ามาพูดแบบนี้กูจะร้องไห้นะเว้ย”

อ้าววว ดูมันดิครับ มางอแงอะไรเนี้ย 555

“ไม่เอาดิอย่าร้อง มาๆเดี๋ยวกูร้องเพลงให้ฟังเอาไหม”
คราวนี้มันเงยหน้ามามองผมเลยครับ

“เพลงไรๆ ร้องมาดิ มึงไม่ร้องเพลงให้กูฟังนานละ”
มันมองหน้าผมตาแป๋วเลยครับ 555+
มึงคาดหวังว่าเพลงกูจะเพราะมากใช่ไหม?

“กูแต่งเองเลยนะ แต่ยังไม่จบ แต่งได้ 3 ท่อน 55+ จะฟังไหม?”

“ฟังดิ เดี๋ยวๆก่อนนะ กูไปปิดไฟก่อน คืนนี้นอนกับกูห้องนี้นะ”

หื้อออ มึงบอกให้กูนอนด้วย แต่กูยังไม่ทันตอบเลย
มึงวิ่งไปปิดไฟข้างนอก ปิดประตูห้อง
แล้วมาปิดไฟในห้องนอน เปิดแต่โคมไฟหัวเตียงแล้ว
คือกูยังปฏิเสธได้ไหมวะ?


“555+ ถามหาพ่องงง ถ้ามึงจะปิดไฟขนาดนี้”
มันก็หัวเราะครับ แล้วดึงให้ผมนอนลงข้างๆมัน

“ไหนร้องเพลงมาดิ”
เอาจริงๆนะผมแต่งเนื้อแล้วละ แต่คือเป็นอะไรที่แบบว่ามันไม่น่าร้องเป็นเพลงได้ครับ
มันเหมือนเรียงความมากว่า 5555+

“จะฟังจริงๆหรอ เอาจริงๆกูให้มึงตัดสินใจอีกที”
มันทำหน้าคิดนิดหนึ่งก่อนจะส่ายหัวให้ผม

“งั้นไม่ฟังละก็ได้ นอนเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยร้องให้กูฟังตอนนั่งรถไปรายงานตัวละกัน”
แม่งง ,, ไม่แน่จริง 5555+ ฟังตอนนี้คงกลัวนอนไม่หลับอะดิ

“โอเค งั้นมึงนอนนะ พรุ่งนี้ไปรายงานตัวกัน”
ไม้ฉากยิ้มให้ผมแล้วดึงผมเข้าไปกอด

“ฝันดีนะปั้นสิบบบบบบ” มึงจะยานตรงชื่อกูทำไมเนี้ยยย 5555+

“อือ ฝันดีๆ”
พอผมพูดเสร็จ มันก็เอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง
ก่อนจะดึงผมไปกอดไว้หลวมๆ
เป็นการนอนกอดกัน ,, คืนสุดท้าย
ก่อนที่เรา 2 คนจะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของใครของมัน



เช้าวันต่อมา


“ตื่นสิไม้ ไปอาบน้ำเร็วเดี๋ยวนั่งรถไปรายงานตัวไม่ทัน”
ผมปลุกไม้ฉากที่ยังนอนหลับอุตุอยู่เลยครับ
มันขยับตัวนิดหนึ่ง ก่อนจะลืมตามองผม

“งั้นกูไปอาบน้ำที่ห้องโน้นนะ เร็วๆละนี้มันแปดโมงแล้ว”
พอไม้ฉากได้ยินคำว่าแปดโมง มันรีบลุกมานั่งเลยครับ
ก็มันต้องรายงานตัวตอน9 โมงครึ่งอะครับ
ป่านนี้แม่มันมารอแล้วละนะผมว่า

“โอเคๆเดี๋ยวเจอกันข้างนอกนะ”
พูดเสร็จมันก็รีบเข้าไปอาบน้ำเลยครับ
ผมเลยรีบกลับไปอาบน้ำแต่งตัว
ก่อนจะเดินออกมาเจอไม้ฉากกำลังชงโอวัลตินให้ผม

“ปั้นๆมากินขนมปังกับโอวัลตินก่อน ไม้ชงไว้ให้แล้ว”
โห้ยยมึง เวลาจะไม่พออยู่แล้วยังจะมาทำให้กินอีก
แล้วเดี๋ยวพอมึงไปเรียน กูจะทำยังไงวะเนี้ยย T^T

“อือ “

ผมตอบเสร็จแล้วก็ไปนั่งกินขนมปังกับโอวัลตินที่ไม้ฉากเตรียมไว้ให้


พอพวกผมทานมื้อเช้าเสร็จหมดแล้ว
ก็ลงมาขึ้น Taxi ไปโรงเรียนของไม้ฉาก
ระหว่างที่นั่งอยู่บน Taxi เราสองคนนั่งจับมือกันไปตลอดทาง
เพราะพวกเรารู้ว่าหลังจากไม้ฉากรายงานตัววันนี้
ไม้ฉากอาจจะต้องกลับไปกับแม่ และไม่รู้อีกกี่เดือนถึงจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง


“ร้องเพลงสิ อยากฟัง” ไม้ฉากพูดกับผม

“จะฟังจริงๆหรอ” ผมถามมันอีกครั้ง 555+
ขนาดผมยังไม่แน่ใจเลยว่ามันจะออกมาดี?

“อือ ร้องเถอะนะ ใกล้จะถึงโรงเรียนแล้ว ร้องให้ฟังหน่อย”
พูดเสร็จแล้วไม้ฉากก็บีบมือกระชับมือผมเข้ามาอีก
ผมเลยตัดสินใจร้องเพลง ที่เนื้อร้องและทำนองมันค่อนข้างจะ
เอ่ออ .. เพี้ยนมากครับ T^T


“ขอแค่เธอบอกกับฉัน
ว่าวันนี้ยังรักกัน
ขอแค่เธอบอกกับฉัน
ว่าเราจะกอดกันเมื่อพบกัน
ขอแค่เท่านั้น ,, เท่านั้นพอ”

พอผมร้องจบก็หันไปมองหน้าไม้ฉาก
คือตอนที่ผมร้องอะผมไม่กล้ามองหน้ามันครับ
กลัวตัวเองหลุดขำ 555+ เพราะมันเพี้ยนมาก

พอผมเงยหน้าขึ้นไป ไม้ฉากก็เอามือมาปิดตาผมไว้

“เสียงโคตรเพี้ยนอะไอ้เตี้ยเอ้ยย”
ว่ากูเสียงเพี้ยน แต่มึงเสียงสั่น คืออะไร?

“ร้องไห้ทำไมละ ซึ้งมากใช่ไหมกูตั้งใจร้องเลยนะ”
ผมดึงมือไม้ฉากออก ก็เห็นตามันแดงๆครับ
โคตรงอแงเลย แล้วมาว่าผม ,, โธ่เอ้ยยย ป๊าไม้หน้าแก่ ;p


“กูรักมึงนะปั้น”

“อืมม กูก็รักมึง”


เรานั่งจับมือกันไปแบบนั้น จนรถ Taxi มาจอดที่หน้าโรงเรียนของไม้ฉาก
และแม่ของไม้ฉากยืนรอพวกเราอยู่ที่หน้าโรงเรียนแล้วครับ.
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-08-2015 06:41:24 โดย moujay »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
 :hao5:

หม่ามี๊ออกมาแล้ว แล้วจะพาตัวพระเอกเราไปด้วยยยย

ปั้นสิบทนเหงาอีกแล้วง่ะ แง่มมมม

ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996

เจลงเพลงที่ปั้นแต่งในเพจนะ ไม่กล้าเอาลง youtube
มันเพราะมากกกก! 555555+
แต่เป็นเวอร์ชั่นผู้หญิงร้องนะค่ะ
ก็อย่าคาดหวังอะไรเลยค่ะ ถ้าปั้นเพี้ยน
เจว่าเวอร์ชั่นที่เจลง โคตรเพี้ยนค่ะ >/////<


ตอนนี้เด็กๆเริ่มเข้ามหาลัยกันแล้ว
จะต้องเจออะไรกันอีกบ้าง ก็อยากฝากทุกๆคนให้กำลังเด็กๆด้วยนะคะ
มีคำผิดยังไงเดี๋ยวเจตามแก้ให้ค่า
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นต์นะคะ :)

เจจะพยายามทำให้ดียิ่งขึ้นค่ะ '



จับมือกันก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีกนาน.

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
รักกานนนนน

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นนะเรื่องนี้

เหมือนจะไม่มีอะไรแต่แฝงไว้ในความมี

น่ากลัววว่ะ
แม่..แม่

มั่นคงอย่างเดียว
ท่องไว้ๆๆๆ
ไม้+ปั้น

กอดดดดด..เจ
 :กอด1:

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
อ้างถึง
ผมเดินไปรายงานตัวที่โต๊ะตามที่พี่ยิมบอก
กว่าจะตรวจเอกสารอะไรเสร็จก็เกือบๆ 1 ชั่วโมงละครับ
ปั้นคุยกับพี่เชนไม่ใช่หรือ? ไหงกลายเป็นยิม?

ใจเรายังห่วงสองคนนี้มากๆนะ  อย่าได้วางใจแม่ไม้เลยนะ  สงบเกินไป


ออฟไลน์ moujay

  • ◕‿◕mynameis
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 621
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Mynameis/1394215804239996
อ้างถึง
ผมเดินไปรายงานตัวที่โต๊ะตามที่พี่ยิมบอก
กว่าจะตรวจเอกสารอะไรเสร็จก็เกือบๆ 1 ชั่วโมงละครับ
ปั้นคุยกับพี่เชนไม่ใช่หรือ? ไหงกลายเป็นยิม?

ใจเรายังห่วงสองคนนี้มากๆนะ  อย่าได้วางใจแม่ไม้เลยนะ  สงบเกินไป

ขอบคุณค่า,, แก้ไขแล้วค่า :)
พิมพ์ไปก็นึกถึงตอนเปิดเทอมใหม่ๆ
ว่าช่วงนั้นยิมเริ่มนอกใจน้องอุ่นแล้ว
5555 มือก็พิมพ์ชื่อพี่ยิมไปด้วยเลย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-08-2015 08:07:08 โดย moujay »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด