8th [4.1]
- Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? -
day1
โอเคครับ...
มันจะเล่นอย่างนี้กับผมใช่ไหม...
ก็ไม่ต้องถามหรอกนะว่าใครจะกวนตีนส่งขนมกับมุกเกรียนๆแบบนั้นมาให้ผม
ทั้งค่ายนี้ก็มีมันแค่คนเดียวนั่นแหละที่จ้องจะแกล้งผมอยู่เรื่อย
ผมก็ไม่เข้าใจนะ ผมว่าเราก็เจอกันด้วยดี แล้วไหงไปๆมาๆมันถึงเอาแต่แกล้งผมแบบนี้หล่ะ? - -
'เอาละครับน้องๆ ตอนนี้ก็ถึงฤกษ์งามยามดีที่ตะได้เริ่มกิจกรรมการแสดงของเรากันสักที ขอให้น้องทุกกลุ่มนั่งกันให้เรียบร้อยด้วยนะ พร้อมกันรึยังครับ..' เสียงประกาศของพี่ปอปีสามดังขึ้น ก่อนที่เสียงฮือฮาของน้องๆจะค่อยๆเงียบลง
จากนั้นก็มีการส่งตัวแทนออกไปจับฉลากเพื่อสุ่มว่ากลุ่มไหนต้องขึ้นแสดงก่อน
กลุ่มขอไอดราฟท์แสดงเป็นกลุ่มสุดท้าย....
อะไร..
ถามว่าทำไมผมต้องสน..
ผมไม่ได้ใจร้ายขนาดจะเบี้ยวมันหรอกนะ
ก็บอกแล้วว่าจะดู...
นี่ผมเป็นคนดีนะเนี้ย รักษาคำพูดไง!
ผมเดินถือกล้องเข้าไปในลานกิจกรรมที่ตอนนี้น้องกลุ่มแรกกำลังแสดงกันอยู่ กลุ่มแรกนี่เปิดกันด้วยแสดงละครเลยครับ.. เจ้าชายนินทรา.. จากที่เจ้าชายต้องฝ่าฝันอุปสรรคเข้าไปหาเจ้าหญิง กลายเป็นเจ้าหญิงตบกับเจ้าชาย? เพื่อไปแย่งเจ้าชายซะงั้น...
เอ่อ ก็เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบันดีนะครับ
ผมกดชัตเตอร์ถ่ายรูปน้องๆไปเรื่อยๆ
เดินไปมุมนั้นที มุมนี้ที
ถ้าได้จับกล้องถ่ายรูป ผมไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยจริงๆ
ผมแค่คิดว่า มันเป็นเรื่องดีที่สุดแล้ว ที่เราสามารถจะเก็บเกี่ยวความทรงจำครั้งนึงไว้ให้ได้มากที่สุด เพราะเราไม่มีทางรู้เลย ว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น วันนึงเราอาจจะหลงลืมหรือทิ้งใครไว้ข้างหลังบ้างก็ได้...
'กินขนมยัง..' เสียงคุ้นๆดังขึ้นข้างตัวขณะที่ผมกำลังยืนถ่ายรูปอยู่ด้านหลังของลาน
หันไปก็เจอกับไอตัวดี ที่ตอนนี้หน้าหล่อๆเต็มไปด้วยแป้งเด็กขาวๆ แถมยังเผื่อแผ่ไปถึงผมที่ถูกมัดไว้เป็นจุกเล็กๆด้วยยางสีชมพูแสบตา
ผมที่หันไปเห็นก็ถึงกับหลุดขำหัวเราะใส่หน้ามัน
'ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ขาวจัง ใช้ครีมอะไรหรอน้อง เอิ๊กก'
'ขำอะไรเล่า ผมหล่อก็บอกมาเหอะ' น่าน... ไปเอาความมั่นใจผิดๆแบบนี้มาจากไหนวะ
'มั่วเหอะ ผีจีนแบบนี้อ่ะนะหล่อ' เพราะมันตัวสูงกว่าผม ทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นไปเมื่อจะคุยกับมัน ปกติมันก็ขาวอยู่แล้ว ถึงจะหล่อแต่ก็เกือบตี๋ พอโปะแป้งเข้าไปเต็มหน้าแบบนี้แล้วเลยเหมือนผีจีนเข้าไปใหญ่
'เอ้าก็เห็นมองผมนาน...' เสือกรู้ตัวอีก.. ผมแค่มองมันนิดเดียวเองเหอะ
'นานอะไร แปปเดียวเองเว้ย'
'ตกลงจ้องจริงดิ่?' อ้าวไอนี่
'......เชี่ย กวนตีน!' ผมหันไปค้อนใส่มันแต่ก็โดนมันทำหน้ากวนตีนกลับมา
ผมก็เลยเลิกสนใจมันแล้วหันกลับมาถ่ายรูปน้องๆที่กำลังแสดงอยู่ต่อ
‘เหย พี่โกรธผมหรอ?’ มันถามขึ้นอีกเมื่อเห็นผมไม่พูดอะไรต่อ
‘………………’ ผมเหนื่อยจะคุยกับมันแล้ว กวนตีนตลอด
‘เห้ยย โกรธจริงอ่ะ.... พี่เอิร์ท?’ มันพูดพร้อมกับดึงแขนเสื้อผมไปมา คิดว่าน่ารักมากป่ะวะ...?ง
‘เปล่า...........’ เอ่อ...
‘ไม่โกรธจริงอ่ะ?’
‘อือ..’
พอเห็นผมตอบแต่ยังไม่หันไปคุยกับมัน มันเลยย้ายตัวเองมายืนอยู่ข้างหน้าผม บังเลนส์กล้อง ทำให้ผมต้องเงยหน้าจากกล้องไปคุยกับมัน
’อะไร........’
‘ไม่โกรธจริงๆนะ?’ ‘เออดิ่’ ผมก็ไม่โกรธอะไรมันนะ แค่ขี้เกียจจะคุยด้วยเฉยๆ
‘งั้นยิ้มให้ก่อน..’ มันคงรู้ว่าผมจะไม่ยิ้มให้มันแน่ๆ มันเลยเอื้อมมือมาดึงแก้มสองข้างของผมแล้วขยับไปมาเอง
‘อื้ออออ ปล่อยยย’ ดึงครับ.. มันดึงจริงๆ ไม่ได้จับเล่นๆ เจ็บจริงด้วย..
‘แก้มพี่นิ่มอ่ะ น่าฟัด ฮึ่ยยย’ มันตอบกลับมาแต่ก็ยังไม่ยอมเอามือออกจากแก้มผม ผมทั้งแงะทั้งดึงมือมันออกจากแก้มแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อย
‘ฟัดบ้าอะไรเล่า ปล่อย!’
‘ม่าย...’
‘ปล่อยได้แล้ว คนอื่นมอง...’ ผมไม่รู้หรอกว่าสภาพผมกับมันตอนนี้เป็นยังไง แต่ถึงอย่างนั้นก็ผู้ชายทั้งคู่นะครับ.. แล้วมายืนใกล้กันแถมจับแก้มกันแบบนี้ ผมว่ามันคงไม่ใช่ภาพที่น่าดูเท่าไหร่.. มั้ง
‘ไม่มีคนมองหรอก’ มันพูดก่อนจะเม้มปาก มือก็ยืดแก้มผมไปมา
‘งั้นก็ปล่อยดิ่’
‘อยากกัด...’ ไม่ตอบ ไม่ปล่อย แถมยังพูดออกมาได้ว่าอยากกัด
‘เห้ย บ้าหรอ ปล่อยย เจ็บแก้มแล้ว’ กัดบ้าอะไร มันโรคจิตป่ะวะ
‘เอ่อ... ขอโทษนะคะ.. ดราฟท์’ผมกับมันหันไปมองแล้วก็พบกับน้องผู้หญิงคนเดิมคนที่เอาถุงขนมมาให้ผม
เห็นน้องผู้หญิงนี่ผมไม่อะไรหรอกนะครับ แต่มือไอดราฟท์ที่ยังคาอยู่บนแก้มผมนี่สิ...
‘ดราฟท์.. ปล่อย...’ ผมพูดเสียงนิ่งๆก่อนจะดึงมือมันออก.. ผมก็อายเป็นนะครับ
‘ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะคะ แต่ปลาคงต้องขอยืมตัวดราฟท์ก่อน’ น้องผู้หญิงพูดขึ้นก่อนจะดึงแขนไอดราฟท์ไว้
‘เห้ย ขัดจังหวะอะไร เอามันไปเลยๆ’ ขัดจังหวะอะไรวะ แล้วทำไมน้องเขาต้องมาขอผมด้วยหล่ะ?
‘อะไรอ่ะ นี่ไม่คิดจะรั้งผมเลยหรอ’ พอได้ยินผมพูดแบบนั้นไอตัวดีเลยพูดขึ้นมาบ้าง
‘รั้งทำไม ทำไมต้องรั้ง ไปไกลๆเลยไป’
‘โอ้ย เราเสียใจอ่ะปลา’ มันตีหน้าเศร้าก่อนจะหันไปเรียกคะแนนสงสารจากเพื่อนมัน
‘พอเลยดราฟท์ๆ เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จแล้วจะให้มาหาอีกแล้วกัน โอเค๊?’ เอ่อ น้องปลาที่ผมเพิ่งรู้จักชื่อเมื่อกี้ก็ยังไปเล่นกับมันอีก
พาไปแล้วไปเลยก็ได้ ไม่ต้องให้มันมาหาผมหรอก
พอไอดราฟท์โดนเพื่อนลากหายไป ผมเลยได้กลับเข้าสู่โหมดปกติสุขอีกครั้ง
.
..
แต่เคยได้ยินรึเปล่าครับ ว่าความสุขมักจะอยู่กับเราไม่นาน?..
ตอนนี้เป็นการแสดงของน้องกลุ่มที่ 5 เหลืออีกแค่ 3 กลุ่มก็จะครบหมดทุกกลุ่ม
ผมที่ถ่ายรูปมาตั้งแต่กลุ่มแรกก็โคตรจะเมื่อย จนตอนนี้เลยลงมานั่งแหมะกับพื้นข้างๆน้องที่นั่งดูกันอยู่ เสียงหัวเราะเฮฮาดังขึ้นตลอดไม่ขาดสาย คือน้องแต่ละกลุ่มนี่คิดกันได้ครีเอทสุดๆ ว่างๆนี่ไปเล่นตลกคาเฟ่กันได้เลย
‘แฮ่!’ ผมที่กำลังจะลุกขึ้นยืน ก็โดนขัดเสียงเดิมๆที่ดังขึ้นพร้อมกับมือสองข้างที่จับไหล่ของผมไว้ก่อนจะขยับไปมา
พอเห็นไม่ว่าอะไรนี่ชักจะเอาใหญ่ละนะ.....
‘เล่นอะไรเป็นเด็ก’
ผมหันไปจะค้อนไอตัวดีที่เล่นอะไรเป็นเด็กๆ ไม่ได้ดูหน้าตัวเองที่เกือบจะแก่กว่าผมอีกเหอะ..
‘ก็เค้าน่ารักป่ะหล่ะ’ มีคงมีเค้า.. ไม่พูดอย่างเดียวมียกมือขึ้นมาชูสองนิ้วเป็นหูกระต่ายอีกต่างหาก.. มันคิดว่ามันน่ารักมาจากไหนวะนั่น?
‘นี่ใครสอนมา?! คิดว่าน่ารักมากป่ะ! ฮ่าๆๆๆๆๆๆ’ ผมนี่ถึงกับขำแบบหยุดไม่ได้ หน้าหล่อๆของมันไม่ได้ทำให้น่ารักขึ้นมาเลยให้ตาย
‘โหย เสียเซลฟ์เลยอ่ะ’ พอเห็นผมหัวเราะมากเข้าเลยทำมันเสียเซลฟ์ แต่ทำไงได้หล่ะครับ มันตลกมากจริงๆ ผู้ชายตัวสูงๆ สะพายกล้องไว้บนคอ ใส่ชุดนอนแขนยาวขายาวสีชมพู(ที่ผมเพิ่งสังเกตเห็นว่ามันไปเปลี่ยนมา) หน้านี่ก็เต็มไปตัวแป้ง (ที่ตอนนี้เริ่มจางไปบ้างแล้ว) แถมบนหัวยังมีจุกสีชมพูอีก แล้วมายืนทำตัวแบ๊วๆ ชูสองนิ้วเป็นหูกระต่าย สำหรับผมมันไม่ได้น่ารักเลยจริงๆนะ ให้ตายสิ่
‘เอ้อ.. พี่ถ่ายรูปให้ผมบ้างดิ่’ ว่าแล้วก็ยื่นกล้องในมือมาให้ผม ผมก็กำลังคิดอยู่ว่ามันเอากล้องมาทำไม
‘ถ่ายแกคนเดียว?’ ผมรับกล้องมันเอาไว้ เลิกคิ้วก่อนจะถามมันออกไป
‘ป่าว ถ่ายใครก็ได้ พี่อยากถ่ายอะไรก็ถ่ายเลย’
‘อ่อ....’ ผมพยักหน้ารับแล้วก้มเล่นกล้องของมันในมือ กล้องมันคนละยี่ห้อกับของผม
‘แต่ถ้าพี่อยากถ่ายผมคนเดียวก็ไม่ว่าอะไร.... มีข้อแม้อย่างเดียว..’
‘หือ?’ ข้อแม้อะไรของมันวะ ให้คนอื่นถ่ายให้แล้วยังจะมีข้อแม้อีก
‘อย่าตกหลุมรักแล้วกัน...’ มันพูดแล้วก็ยักคิ้วใส่ผม...
ไอบ้านี่..........
‘เรื่องดิ่!’
‘หึหึหึ ระวังไว้นะครับ’ ยักคิ้วหลิ่วตาอยู่นั่น.. กวนตีนจริงๆให้ตาย
ผมก้มปรับตั้งค่ากล้องของมันไปเรื่อยๆ เพราะค่าที่มันตั้งไว้ยังเป็นของตอนกลางวันอยู่ เลยต้องปรับซะก่อน ส่วนมันก็ยืนหัวเราะการแสดงบนเวทีอยู่ข้างๆ
‘เห้ย ปรับ speed shutter ตรงไหนอ่ะ ทำไมปรับแล้วมันไม่เห็นเปลี่ยนเลย’ ผมว่าผมก็ปรับหลายรอบแล้วนะ ทำไมมันไม่เปลี่ยนเลยวะ สั่นอยู่นั่น หรือปรับผิดที่
‘หื้ม..’ มันหันกลับมาหาผม
ก่อนจะขยับตัวมายืนซ้อนหลัง เอาหน้าเกยบนคางผมแล้วเลื่อนมือไปอีกด้านมาปรับกล้องที่ผมถืออยู่ จนเหมือนมันโอบผมอยู่ยังไงอย่างนั้น.. แถมก้มหน้าเข้ามาใกล้จนหน้าผมกับมันอยู่ในระดับเดียวกัน
นี่มันใกล้เกินไปรึเปล่าวะ...
ใกล้จนผมได้กลิ่นแป้งที่อยู่บนตัวมัน ใกล้จนผมแอบคิดว่าถ้าขยับนิดเดียวปากบนจะไปชนแก้มมันรึเปล่า..
‘อ่ะ ได้แล้วแหละ พี่ลองถ่ายดูว่าได้ยัง’ มันปรับนู่นนี่สักพักก่อนจะเลื่อนแขนออกไป ทำให้ผมหายใจสะดวกขึ้นหน่อย...
ผมเลยยกกล้องขึ้นมาลองถ่ายแล้วปรับค่าไปเรื่อยๆ จริงๆมันก็แทบไม่ต้องปรับอะไรแล้วครับ แต่ตอนนี้ผมกำลังทำตัวไม่ถูกเอามากๆ ผมรู้สึกหน้าร้อนแปลกๆซะแล้วซิ..
‘นี่.. ผมไปละนะพี่’ มันบอกผม ทำเอาผมต้องเงยหน้าขึ้นมาจากกล้อง หันไปหามันก็เจอน้องปลายืนกวักมือเรียกมันอยู่อีกด้าน
‘อื้อ ไปดิ่’
‘ขอกำลังใจหน่อย...’‘ไม่ให้’ เยอะ.. นี่เยอะไปละนะ
‘โถ่ ใจร้าย... งั้นไปและ’ มันตีหน้าเศร้าฉบับบปลอมๆของมัน ก่อนจะเอื้อมมือมาหยิกแก้มผมอีกรอบก่อนจะรีบวิ่งไปหน้าน้องปลาที่ยืนอยู่
ลองไม่รีบวิ่งสิ่.. ผมไปขวางกล้องมันทิ้งก็คราวนี้แหละ..
แล้วสุดท้ายก็มาถึงการแสดงชุดสุดท้ายของน้องๆวันนี้จนได้
กลุ่มไอดราฟท์นั่นแหละครับ..
น้องกลุ่มนี้เลือกจะทำเป็น mv เพลง น่ารักและแบ๊วโคตรๆ
ด้วยความที่กลุ่มนี้น้องเกินครึ่งเป็นผู้ชายหมดเลย มีน้องผู้หญิงอยู่ไม่กี่คน งานนี้เลยเรียกเสียงฮือฮาจากคนดูได้ไม่น้อยเลย เพราะแต่ละคนก็หน้าตาดีใช่ได้ ตอนจับกลุ่มนี่มันจับกันยังไงวะ นี่คัดหน้าตากันหรอ
เอาจริงๆการแสดงของพวกมันไม่ได้มีอะไรมากเลยครับ เอาหน้าตาเข้าสู้ล้วนๆ มันเลือกเพลงแบ๊วๆ แล้วใส่ชุดนอนลายน่ารัก ผูกจุกกันคนละจุกสองจุก หน้าก็เต็มกันด้วยแป้ง แถมตอนนี้ยังมีลิปสีแดงสดมาทาปาก บ้างก็เอามาขีดหน้า ไอดราฟท์ตอนนี้ก็กลายร่างกลายเป็นแมวผีไปแล้ว เต้นดุ๊กดิ๊กสายก้นไปมาด้วยความที่คิดว่าน่ารักเต็มที่
เอ่อ... คือมันก็น่ารักนะครับ แต่มันฮามากกว่าจริงๆ
ผมที่กดชัตเตอร์ถ่ายรูปไปยังมือสั่น หยุดหัวเราะไม่ได้
ก็ไม่รู้ว่าคุณทำบุญด้วยอะไร
ถึงดูดีอย่างนี้
ก็ไม่รู้ว่าคุณทาครีมอะไร ผิวคุณจึงดีแบบนี้
ก็ไม่รู้ว่าคุณน่ะมากับใคร ขอเข้าไปจอยได้มั้ย
แต่ที่รู้คือคุณได้ใจไปหมดแล้วเพลงแฟนดังขึ้นก่อนที่น้องบนเวทีจะวิ่งกรูกันลงมาข้างล่าง
เล่นอะไรกันวะ
แล้วผมก็ไม่รู้ว่ามันตั้งใจหรืออะไร
ไอน้องดราฟท์มันวิ่งมายืนอยู่หน้าผมซะงั้น
อยากจะได้คนนี้เป็นแฟน
ก็ฉันนั้นอยากจะได้คนนี้เป็นแฟน
ถ้าหากได้คนนี้เป็นแฟนก็ดี
อยากจะได้คนนี้เป็นแฟน
ก็ฉันนั้นอยากจะได้คนนี้เป็นแฟน
ถ้าหากได้เธอนั้นเป็นแฟนก็ดี
มันยืนเต้นท่าเด็กอนุบาลอยู่หน้าผม ชี้ไม้ชี้มือมาที่ผม ทำมือรูปหัวใจ ทำหน้าแป้นแล้นเต็มที่
ผมก็ได้ยืนดูมันเต้นนั่นแหละ กดถ่ายรูปไปก็ขำไป
ก็พยายามจะไม่สนใจเนื้อเพลงอยู่นะ...
อยากจะได้คนนี้เป็นแฟน
ก็ฉันนั้นอยากจะได้คนนี้เป็นแฟนไม่นานเพลงก็กำลังจะจบพร้อมกับที่มันขยับเข้ามาใกล้ผมก่อนจะคุกเข่าลงไป
แล้วหยิบแป้งที่เหน็บไว้ข้างตัวมาเปิดแล้วบีบกระป๋องใส่ผม...
ไอพวกเด็กบ้า!!!!!!!!!!!
เพราะไม่ใช่แค่ไอดราฟท์คนเดียวที่เล่นแบบนี้ แต่เป็นพวกมันทั้งกลุ่ม แถมตอนนี้มันลามไปถึงพี่ค่ายแทบทุกคนที่เริ่มละเลงแป้งเล่นกันแล้ว นี่ผมสงสัยจริงๆมันหมดแป้งกันไปกี่กระป๋อง ตอนนี้ลานกิจกรรมเลยคละคลุ้งไปด้วยฝุ่นแป้งเต็มไปหมด
โดนเฉพาะหน้าผมนี่แหละครับ...
‘แค่กๆๆๆ เล่นอะไรวะเนี้ย’ ผมนี่ถึงกับสำลักฝุ่นแป้ง เต็มๆหน้าผมเลยแม่ง
‘ฮ่าๆๆๆ ผมน่ารักป่ะหล่ะ’ ไอตัวดียังยืนหัวเราะอยู่นั่น ไม่ได้สนใจอะไรเลย
‘น่ารักกับผีนะสิ’ ผีจีนซะด้วย...
‘โถ่ มามะ แป้งหอมนะครับ เดี๋ยวน้องดราฟท์ทาแป้งให้นะ’ ผมที่กำลังจะด่ามันก็ได้แต่ปิดปากแน่นเพราะมันพูดพร้อมกับหยิบกระป๋องแป้งขึ้นมา เทแป้งใส่เต็มมือแล้วละเลงใส่หน้าผมแบบให้ผมได้เตรียมใจแค่สองวินาที...
‘ไอดราฟท์!!!!!!!’
‘น่ารักจังเยยยย’ ละเลงเสร็จก็มาดึงแก้มผมต่อ มันเป็นอะไรกับแก้มผมมากป่ะวะ
ผมบีบแป้งใส่มือตัวเองแล้วตะบปใส่แก้มมันสองข้าง พร้อมๆกับที่มันดึงแก้มผมไปมา
เลยกลายเป็นว่าแขนผมกับมันไขว้กันไปซะอย่างนั้น..
‘โอ๊ะโอ ขอโทษที่ขัดเวลาสวีทนะ.. แต่เอิร์ทครับ กูรักมึงนะ’ เสียงของไอพอสดังขึ้นข้างหลัง แต่ไม่ทันที่ผมจะหันไปหามัน ก็โดนมือใหญ่ของมันละเลงแป้งขาวๆใส่ผมแล้วก็หน้าซะก่อน
‘ไอเชี่ยพอสสสสสสสส’ แล้วผมจะยอมหรอครับ..
'เห้ยดราฟท์ช่วยกูหน่อยดิ่' ไอพอสตะโกนหาพรรคพวก นี่มันไปสนิทกันตอนไหนวะ..
ผมคว้ากระป๋องแป้งในมือดราฟท์แล้ววิ่งไล่เอาแป้งไปป้ายมันบ้าง แต่ก็ไอดราฟท์ดึงเสื้อไว้ พอเห็นว่าผมไม่ยอมมันเลยคว้าเข้าที่เอวก็ผมแล้วรัดไว้แน่นๆ สุดท้ายเลยกลายเป็นผมที่ได้แต่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของมันซะงั้น..
นี่มันเริ่มแปลกๆแล้วป่ะวะ...
'ไอดราฟท์ ปล่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!'_______________________________________________________________
- tbc -
สวัสดีวันหยุดค่ะ~~~~~~~~~~~
มาแล้วค่ะ
ขออภัยที่หายไปนาน ทั้งป่วยการบ้านและป่วยกาย นอนซมอยู่หลายวันเลยไม่ได้มาอัพสักที
หวังว่าตอนนี้พอจะไถ่โทษได้บ้างนะคะ..
น้องดราฟท์มาแล้วค่ะ ถ้าใครสังเกตจะเห็นว่านางเริ่มเอาสกินชิฟเข้าสู้..
แล้วพี่เอิร์ทก็ดันหลงกล(เอ๊ะหรือยอมเอง..)ให้น้องด้วย
ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ติดตามกันเช่นเคยนะคะ
ขออภัยสำหรับตอนที่แล้วที่โดนท้วงกันมาว่าสั้นด้วย คือตอนแต่งก็ว่ายาวแล้วนะ ทำไมพอลงจริงๆแล้วสั้นอ่ะ.. 55555
พยายามจะแต่งให้ยาวขึ้นแล้วนะคะ อิอิ
ยังไงก็ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกัน ขอบคุณสำหรับทุกเม้นนะคะ
แล้วเจอกันเร็วๆนี้ ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีสำหรับทุกคนนะคะ <3