หัวข้อ: Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? 彡 20/9/2558 แจ้งข่าว*

[.antiiiiquex-]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

.
.


'...... ตกลงที่ชอบถ่ายรูป เพราะอยากถ่ายเก็บความทรงจำต่างๆหรือเพราะนายแบบกันแน่หล่ะ?'

'เมื่อก่อนก็คงเป็นอย่างแรก แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นอย่างหลังแล้วหล่ะครับ : )'

“ You don't make a photograph just with a camera.
You bring to the act of photography all the pictures you have seen,
the books you have read, the music you have heard
and the people you have loved. ”
- Ansel Adams


______________________________________________________________________

LASTEST UPDATE SPECIAL 1ST
14/2/2558 -p5-
 

/ตัวละครและสถานที่ไม่ได้มีอยู่จริง ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องที่จินตนาการขึ้นมาเท่านั้น/

[.antiiiiquex-]

1st [1.1]
- Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? -
day1

05.00


วันนี้เป็นเสาร์....

วันหยุดสุดสัปดาห์ที่หลายๆคนรอคอย



วันนี้ท้องฟ้าสวย....
ฟ้าสีน้ำเงินเข้มตอนใกล้รุ่งกับก้อนเมฆหลายหลากรูปทรงสีขาวที่ตัดกันอย่างพอดี
พระจันทร์ครึ่งเสี้ยวที่ยังไม่หายไปไหน มีดาวหลายดวงกระจายอยู่บนท้องฟ้า


สวยจนอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเก็บเอาไว้..
นานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้ตื่นมาเช้าขนาดนี้...............

..

วันนี้จะดีมากและมากว่านี้

ถ้าเมื่อคืนผมไม่ได้ทำงานของคณะแล้วก็ยังไม่ได้นอนติดต่อกันมาสองคืน

และวันนี้ผมไม่ได้เป็นพี่ค่ายที่ต้องไปรายงานตัวและเตรียมตัวตอน 06.30


ผมง่วงนอนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!
มากจนผมสามารถล้มลงไปนอนอีกรอบและไม่ตื่นอีกเลยจนกว่าจะเย็น...

ผมง่วนนอนมากจริงๆให้ตาย....

zZzzzzZ


ไม่ปล่อยให้ผมได้ล้มตัวลงไปนอนอีกรอบอย่างที่คิด เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดังขึ้น ทำให้ผมเด้งตัวจากที่นอนไปรับโทรศัพท์ที่ข้างไปบนโต๊ะแทบไม่ทัน

‘เอิตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต ตื่นแล้วยังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง’ …………………. อ่า เจอแบบนี้ผมก็ตื่นเต็มตาสิครับ...

เสียงดังขนาดนี้.. ไม่ต้องถามเลยว่าใคร
น้องสาวผมเองครับ...

จะว่าเป็นน้องสาวก็ถูกแค่ครึ่งเดียว จริงๆต้องบอกว่าเป็นแฝด..   

'ถ้าจะดังขนาดนี้มาปลุกที่ห้องเลยไหม ตื่นนานแล้วเว้ย ตื่นจนมาถ่ายรูปก้อนเมฆเคลื่อนผ่านไป360องศาแล้ว'
จริงๆถึงจะถ่ายรูปได้แต่ผมก็ง่วงนะครับ ง่วงมากเลยด้วย แต่ของแบบนี้มันอยู่ในสายเลือด ถึงจะง่วงแต่ผมก็ถ่ายรูปได้นะ

‘ก็กลัวไม่ตื่น โถ่ ตื่นแล้วก็เร็วๆหล่ะ ขี้เกียจรอ หกโมงใต้หอพี่นะ’
ปลายสายตอบกลับมา แหม ผมชักสับสนว่าตกลงใครเป็นพี่กันแน่

‘เออ รู้แล้ว กำลังจะไปอาบน้ำ เคนะ’
 

ผมชื่อเอิร์ท เอิต หรือ เอิท หรือสะกดยังไงให้อ่านว่าเอิ้ต อายุ20นิดๆ เพิ่งขึ้นปีสองมาหยกๆ โปรไฟล์อย่างงามคือสูงยาวเข่าดี ดีกรีรองเดือนคณะ มีน้องสาวฝาแฝดหนึ่งคนที่หน้าตาเหมือนกันเป๊ะ (ก็เป็นแฝดกันนี่นา..) ต่างกันแค่ผมสูงกว่าและเป็นผู้ชายแค่นั้น

แต่ถึงโปรไฟล์จะสวยงามเท่ระเบิด แต่ผมก็มักจะโดนขัดอยู่เสมอว่าสูงได้แค่นี้หรอ...

ผมก็สูง 172 แล้วนะเว้ย! ไม่ได้เตี้ยขนาดนั้น แต่มันคงเป็นเวรกรรมของผมเองที่ต้องมาตกอยู่ในกลุ่มเพื่อนชายจำนวน 6 คน ที่มีสมาชิกสูง 180 เซนติเมตรขึ้นไปทั้งสิ้น..

ก็พวกมันต่างหากที่สูงเกินไป! ผมนี่มาตรฐานชายไทยละนะ!?


แต่ก็นะ... ถึงผมจะสูงไม่เท่าพวกมัน

 




แต่อย่างน้อยผมก็หล่อนะ :-)
 



ถึงแม้ว่าเพื่อนพี่น้องรวมไปถึงอาจารย์ที่คณะจะบอกว่าผมน่ารักกว่าน้องสาวที่เป็นแฝดหญิงก็ตามเถอะ.....   
 


แต่ผมหล่อจริงๆนะ
 









เชื่อผมสิ่!
 

.

..

.

วันนี้เป็นวันเสาร์...
ที่คณะของผมจัดค่ายแนะแนวความรู้เกี่ยวกับคณะให้กับน้องๆมัธยมปลายจำนวน 50 คน
และ เพราะคณะของผมเป็นคณะที่เปิดใหม่มาได้ไม่นาน เราจึงมีกันแค่ไม่กี่รุ่นเท่านั้น พอมีงานเข้ามาแบบนี้ ก็ต้องมาช่วยกันตั้งแต่ปีที่สี่ถึงน้องปีหนึ่ง พี่ๆที่จบไป ใครยังว่างก็ยังเข้ามาช่วยดู

แน่นอนหล่ะว่าเด็กปีสองอย่างผมก็ไม่รอด.... แถมไม่ใช่แค่ดูแลน้องเฉยๆ ต้องมาจับไมค์สอนน้องถ่ายรูปด้วยนะซิ!

ผมก็ไม่ใช่คนขี้อายอะไรขนาดนั้นนะ...
แต่แหม...  เด็กตั้งเยอะแยะมาจากไหนก็ไม่รู้นี่นา..

ค่ายครั้งนี้ของพวกผม เป็นค่ายค้างคืนสามวันสองคืน ในค่ายก็มีทั้งคลาสมากมายที่พร้อมจะสอนน้องๆที่มาเข้าค่าย ทั้งคลาสดีไซน์ ออกแบบ วาดรูป ถ่ายรูป ตัดต่อวิดีโอ ทำแอนิเมชั่น วนเวียนกันไปแต่ละกลุ่มแต่ละฐาน แล้วที่ขาดไม่ได้ก็เป็นกิจกรรมสันทนาการ เล่นเกม really แล้วก็อีกเยอะแยะมากมาย

ผมเองรับหน้าที่สอนน้องๆในคลาส Photography หรือเอาง่ายๆก็คลาสถ่ายรูปนั่นแหละ

จริงๆแล้วผมก็อยากถ่ายรูปเฉยๆ มากกว่ามาสอนนะ แต่เพราะโดนทั้งพี่เพื่อนน้องและอาจารย์คะยั้นคะยอชักแม่น้ำทั้งห้ามาให้ช่วย สอนคู่กับไอแทนอีกคน บอกว่าผมถ่ายรูปเก่งงั้นงี้ ทั้งๆที่จริงๆมันก็เรียนมาด้วยกันไม่ใช่หรอวะแล้วมันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรด้วย...

แล้วผมจะทำไงได้ละครับ... โดนบังคับและบีบคั้นจากทั่วทิศทางซะขนาดนี้

และด้วยเหตุผลนี้ ทำให้ผมต้องตื่นตีห้าทั้งๆที่ได้นอนไปไม่ถึงสองชั่วโมงลากสังขารออกจากหอ ถึงคณะก็หกโมงครึ่งพอดี
ผมต้องมาเตรียมงาน เช็คสไลด์ เช็คกล้อง ที่จะสอนน้องวันนี้
จริงๆ ในค่ายเราก็ไม่ได้สอนอะไรมากมาย เพราะเป็นค่ายที่มีระยะเวลาสั้นๆ แค่สามวันเท่านั้น และคลาสที่จัดขึ้นก็เป็นเพียงให้น้องที่มาเข้าค่ายได้เห็นว่าเราเรียนอะไร กันบ้างในคณะนี้เท่านั้นเอง

เนื้อหาของผมวันนี้คือหลักการถ่ายรูปพื้นฐาน  ง่ายๆก็แค่พูดตามสไลด์บวกกับความรู้ที่มีอยู่แล้วก็แค่นั้นเอง


แต่ผมก็ชักตื่นเต้นเหมือนกันแฮะ....
 

.

..

.

ขณะนี้เวลาเจ็ดนาฬิกาสี่สิบห้านาที
ผมที่ย้ายก้นตัวเองออกจากห้องคอมมานอนเลื้อยอยู่บนโซฟาเรียบร้อยแล้ว

ผมง่วงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 
‘เอิตตตตตตต ตื่นนนนน นี่กาแฟ’
เสียงทุ้มๆของไอโย่งดังขึ้นพร้อมแก้วกาแฟที่ถูกยื่นมาตรงหน้า..

‘เห้ย ไม่กินกาแฟ............... ‘
ผมพูดตอบแต่ก็รับแก้วไว้พร้อมซดเข้าไปอึกใหญ่

แอ่ะ..............
ผมไม่ถูกกับกาแฟ... หมายถึงกาแฟล้วนๆหน่ะ...
แต่ถ้าเป็นนมกาแฟ หรือขนมปังกาแฟอะไรพวกนี้ก็กิน ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่เพราะว่ามันจะจำเป็นมากๆเวลาที่ทำงานจนดึกดื่น ทำให้บางครั้งผมก็ต้องยอมฝืนกินมันเข้าไป อย่างเช่นครั้งนี้..

‘เออ รู้ แต่จะบ่นทำไม บ่นแล้วก็ต้องกินอยู่ดี กินเข้าไปซะ น้องมาแล้ว’ ไอโย่งสวนกลับมา.... เออ ก็จริงของมัน

จริงๆมันไม่ได้ชื่อโย่ง แต่ชื่อเอิร์ทเหมือนกัน แต่มันสูงกว่าผมมากมายหลายเท่านัก ทำให้คนในคณะมักจะเรียกมันว่าเอิร์ทใหญ่ หรือเอิร์ทโย่ง แล้วเรียกผมว่าเอิร์ทเล็ก...


เห้ย! แต่ผมไม่เล็กนะเว้ย!


กลุ่มของผมมีสมาชิกเพศชายรวมทั้งสิ้นแล้ว 7 ชีวิต หนึ่งในนั้นก็คือไอโย่งนี่แหละ ผมสนิทกับมันตั้งแต่เข้าปีหนึ่ง จะบอกว่าเป็นเพื่อนคนแรกที่รู้จักเลยก็ได้ นอกจากนั้นก็ตามรวมกลุ่มสนิทกันมาเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้เลยมีสมาชิกทั้งหมดคือ ผม ไอโย่ง ไออาร์ต ไอฟาร์ ไอพอสดาวคณะ ไอแอล ไอบี แล้วก็ไอแทน… แล้วก็อย่างที่ผมบอกนั่นแหละครับ ไออีกคนที่เหลือนั่นมันสูง 180+ ทั้งนั้น ทำให้ผมกลายเป็นบุคคลที่ตัวเล็กที่สุดในกลุ่มไปโดยปริยาย... ถือเป็นความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงจริงๆครับ...


แต่เหหหห... นี่มันเพิ่งเจ็ดโมงกว่าๆ? แต่เวลานัดรายงานตัวของน้องนั่นมันเก้าโมงถึงเก้าโมงครึ่ง!
แล้วน้องมาทำอะไรตอนนี้???????????? ....

หมดกันเวลาแอบงีบ.. โถ่


‘อะไร ทำหน้าแบบนั้นคิดอะไรอยู่ เสียดายเวลานอนหรือไง’

‘เออดิ่ ง่วงมากเลยเนี้ย ง่วงงงงงงงงงงงงงงงงงงงเว้ย’
ผมตอบกลับใส่ไอโย่ง ผมง่วงงงง น้องจะมาอะไรตอนนี้ครับ
แต่ไอโย่งมันสนใจซะทีไหน ส่ายหัวให้ผมแล้วเลื้อยมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกัน แย่งหมอนอิงผมไป แล้วเอาหัวมาพิงกับไหล่ผมอีกต่างหาก.... หนักกกกกกกกกกกกกกกก

‘เห้ย อิสองคนนั้น เลิกงุ้งงิ้งกันแล้วไปรับน้องหน่อยไป พี่ยังเตรียมคอมไม่เสร็จ’
เสียงของพี่ตาม พี่ปีสามตะโกนมาจากอีกฝั่ง... พี่ ผมยังไม่ทันงีบเลย

‘โถ่พี่ตาม ขัดทำไม กำลังจะถ่ายรูปพวกมันเก็บไว้เลย!’ แพรวที่นั่งอยู่บนโซฟาตรงข้ามหันกลับไปพูดกับพี่ตาม.. ไอนี่มันเป็นพวก.. อะไรนะ? สาววาย? ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันและแก๊งค์เรียกผมกับไอโย่งว่าคู่จิ้น ชอบแอบถ่ายรูปเวลาผมกับมันยืนข้างกัน แถมชอบแซวบ่อยๆ

แล้วไอโย่งนี่ก็ชอบจั๊งงงกับการมานัวเนียผม โดยไม่คิดว่าผมจะรำคาญมันบ้างเลย

แต่ก็ใช่ว่าผมกับมันจะมี Something wrong กับจริงๆสักหน่อย


ผมไม่ได้แก้ตัวนะ!


เห็นอย่างนี้ผมก็สนิทมันมาก ผมเลยรู้ว่ามันไม่มีทางชอบผมแน่นอนน
ก็มันมีตามจีบเด็กวิศวะอยู่ทุกวันนี่นา .... หึ
 

.

..

.

'เอิร์ท แอร์กับคนอื่นหายไปไหนหมดหล่ะ? มากันแล้วไม่ใช่หรอ'
เสียงอาจารย์สอนวิชาดีไซน์ดังขึ้น ดึงความสนใจไปจากแก้วกาแฟในมือ.. ผมกำลังจะหลับอยู่แล้วเชียว...

'อ่า... ผมก็ไม่แน่ใจครับ น่าจะออกไปซื้อของกัน เห็นว่าของขาดอยู่ครับ'
ก็ตั้งแต่ถึงคณะผมก็ขลุกอยู่กับไอแทนในห้องคอมตลอด ไอคุณน้องสาวฝาแฝดที่ปกติตัวติดกันตลอดผมยังเห็นหน้ามันแปปเดียวเอง
'งั้นเอิร์ทลงไปรับน้องข้างล่างหน่อยได้มั้ย? มีน้องคนนึงมาแล้ว ไม่อยากให้น้องรออยู่ข้างล่าง พาขึ้นมาทีนี่ก่อน แต่น้องขึ้นมาไม่ถูก' อ่า... ห้องที่ผมใช้อยู่ตอนนี้อยู่บนชั้น 15 ของตึกรวมครับ เป็นห้องที่เอาไว้ใช้สำรองเพราะห้องที่คณะมันไม่พอ แล้วตึกรวมก็รวมตามชื่อนั่นแหละครับ มีหลายสำนักงาน หลายภาควิชารวมกันอยู่ที่นี่ แล้วตึกนี้ก็มีตึกหลายส่วนที่เชื่อมกัน ทำให้มีลิฟท์หลายตัวมากๆ ถ้าขึ้นมาไม่ถูกก็ไม่แปลกหรอกครับ ขนาดต่อเข้ามาปีหนึ่งผมยังขึ้นลิฟท์ผิดตั้งหลายรอบ..
แล้วอาจารย์ขอช่วยมาขนาดนี้แล้วผมจะทำยังไงได้ละครับ...

'โอเคนะเอิร์ท ฝากหน่อยนะ อาจารย์ยังจัดการออกสารไม่เรียบร้อยเลย'
อาจารย์แกเป็นคนใจดีครับ เป็นอาจารย์ที่จำเด็กตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ได้เกือบหมด แกเลยสนิทกับทุกคนไปซะหมด โดยเฉพาะกลุ่มผมที่ช่วยงานคณะบ่อยๆนี่ยิ่งแล้วใหญ่เลย
 







เอาวะ.. ไหนๆก็ไม่ได้นอนแล้ว
หวังว่ากาแฟแก้วนึงเมื่อกี้จะช่วยผมไม่ให้ไปหลับต่อหน้าน้องแล้วกัน...
 
 

_______________________________________________________________
- tbc -

 
สวัสดีค่ะ~~
ขอฝากติดตามและติชมกันด้วยนะ
รักใสใส อ่านให้พอกระชุ่มกระชวยหัวใจ 55
ไม่จบในตอนเดียว แต่ก็ไม่ยาวมากแน่นอนค่ะ ฮ่า
ขอบคุณค่ะ ☺

[Baztile]

เข้ามาแบบลุ้นๆว่าจะเป็นแบบวาดรูปหรือแบบถ่ายรูป สรุปตากล้อง ชอบผู้ชายชอบถ่ายรูปจังค่ะโรแมนติกดี (ไม่ใช่อะไร แบบถ่ายรูปไม่สวย ต้องพึ่งตากล้องทุกที555)
ลุ้นต่อค่ะว่าน้องที่อุตส่าห์มาคนแรกจะใช่นายแบบของพี่เอิทรึเปล่า รอติดตามนะคะ

[Tennyo_Y]

มารอ บวกให้กำลังใจจ้า คือ พระเอก ใช่ปะต้องแบบ เฮ้ย หล่อสะพรึงใช่มะ 555

[.antiiiiquex-]

2nd [1.2]
- Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? -
day1

 
อ่า.. แล้วไหนน้องคนนั้นละนี่...

ผมลงมาชั้นล่างสุดแล้วยังไม่เห็นวี่แววของใครที่จะเป็นเด็กมอปลายได้เลย เมื่อกี้ก็ไม่ได้ถามอาจารย์ซะด้วยว่าน้องเค้าลักษณะเป็นยังไง... แล้วผมจะไปหาน้องคนนั้นจากไหนละนี่ โทรศัพท์ก็ไม่ได้เอาลงมา
 

"แชะ..."
เสียงชัตเตอร์?
 
 
ผมหันไปมองตามเสียงที่ได้ยินแล้วก็พบกับเด็กผู้ชาย?คนนึงกำลังยิ้มตาหยีให้ผม แต่ท่าทางดูหลุกหลิกเหมือนเด็กกำลังทำความผิดยังไงอย่างนั้น
ผมไม่แน่ใจว่าเรียกเขาว่าเด็กผู้ชายได้รึเปล่า เขาอาจจะรุ่นเดียวกับผมหรืออาจจะเป็นน้องปีหนึ่งก็ได้?
 
'อ่า.. ขอโทษนะครับ พี่รู้มั้ยครับว่าถ้าจะไปชั้น 15 ตึก s นี่ผมต้องขึ้นลิฟท์ตัวไหน?'  หืมม.. จะไปตึก s หรอ ตึกผมนี่นา..

'น้อง? มาเข้าค่ายรึเปล่า?' ผมถามพร้อมเลิกคิ้วตรงคำว่าน้อง.. ผมไม่แน่ใจจริงๆนะสิว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นน้องมัธยมที่จะมาเข้าค่ายที่คณะรึเปล่า
ก็คนตรงหน้าสูง... สูงกว่าผมพอสมควรเลยหล่ะ ถ้าให้เดาก็คงจะประมาณ 186 มั้ง? ในมือมีกล้องโปรตัวใหญ่ที่ถือค้างไว้ หุ่นนี่นักกีฬาชัดๆ อยู่โรงเรียนคงจะฮอตน่าดู.... เงยหน้ามองตาโตๆที่กำลังจ้องมองผมกับปากที่กำลังยกยิ้มอยู่.... โห... หล่อชิบหาย
 
'ใช่ครับ... พี่ใช่พี่ค่ายที่อาจารย์บอกว่าจะลงมารับผมรึเปล่า?'
พูดถามพร้อมยิ้มหวานใส่ผม... เวลายิ้มนี่หล่อกว่าเดิมสักสิบเท่า ผมจะไม่สงสัยเลยถ้าบอกว่ามันเป็นคนดังของโรงเรียน..
'อือ พี่เอง ไปกันเหอะ' ผมตอบรับมันสั้นๆแค่นั้น
ไม่ใช่อะไรนะครับ... ผมง่วง........
 

'พี่รีบมั้ยอ่ะ? มันยังไม่ถึงเวลารายงานตัวเลย อีกตั้งนาน ไปซื้อขนมเซเว่นก่อนได้ป่าว?'
เออ มันยังไม่ถึงเวลารายงานตัว แล้วจะรีบมาเร็วทำไม..

ใต้ตึกนี่มีเซเว่นขนาดกลางที่ช่วยนักศึกษาเวลาต้องทำงานค้างที่คณะตอนดึกๆ หรือเวลาที่ไม่มีอะไรกินเลยมานักต่อนักแล้ว ผมนี่ก็เป็นลูกค้าประจำร้านนี้เหมือนกัน


'เออๆ ไปดิ่ เร็วๆหน่อยละกัน' ผมทำหน้ามึนใส่มัน ถ้าเป็นน้องผู้หญิงหน้าตาน่ารักนี่ผมจะไม่ว่าอะไรสักคำ แต่นี่มันเด็กผู้ชายตัวเบอเริ่ม สูงกว่าผมอีกต่างหาก แล้วยังจะหล่อกว่าผมอีก ผมง่วงงงงง ผมอยากขึ้นไปนอนนน
 
'พี่ไม่ไปด้วยกันหรอ?' คนตรงหน้าถามผมกลับ พร้อมส่งสายตาแปลกๆให้ผม


'ไปคนเดียวไม่ได้หรอ?'


‘………….’


‘เออออ ไปก็ไป’


ผมกำลังจะสวนกลับ ผมไม่มีอะไรที่จะต้องไป ผมง่วง และผมอยากอยู่เฉยๆ แต่พูดไม่ทันจบประโยค ไอเด็กหน้าหล่อตรงหน้านี่ก็หันมากระพริบตาปริบๆใส่ผมซะงั้น.. เออออ ไปด้วยก็ได้วะ
 
ผมยืนรอมันที่เดินวนไปวนมา หยิบขนมนั้นขึ้นมาดู หยิบขนมนี้ขึ้นมาถือ ผมจะหลับคาตู้แช่แล้วนะ!


'พี่..... เอากาแฟหน่อยป่าว?' ไอหล่อถามผมด้วยสีหน้ากังวล.. มันคงจะเห็นสภาพผมที่แทบจะลงไปนอนซบกับตู้แช่อยู่แล้ว
'ไม่เอา ไม่เป็นไร แกจะกินอะไรก็ซื้อไป'
'แล้วพี่จะไหวมั้ยเนี้ย? ไม่เอากาแฟสักแก้วหรอ ผมซื้อให้ก็ได้นะ'
'ไม่... ไม่กินกาแฟ... ' ผมบอกมันนิ่งๆ.. สมองผมไปหมดแล้วหล่ะครับคราวนี้.. กาแฟของไอโย่งไม่ช่วยอะไร และดูเหมือนจะทำให้ผมง่วงกว่าเดิม นี่มันใส่ยานอนหลับลงไปรึเปล่าวะ
‘อ้าว ทำไมไม่กินกาแฟอ่ะ? แพ้หรอพี่?’ มันถามผมอีกครั้ง
‘ไม่ได้แพ้ แค่ไม่ชอบเฉยๆ’  ผมไม่ได้แพ้อะไรหรอกครับ แค่ไม่ชอบเฉยๆจริงๆ เพราะมันไม่ถูกปาก ขม ผิดกับไอน้องสาวฝาแฝดที่หลงไหลในกาแฟสุดๆ กินได้วันหลายๆแก้วด้วย ถึงไม่ง่วงก็กิน... นี่แหละครับ ถึงเป็นแฝดกันแต่ไม่ได้หมายความว่าจะชอบอะไรเหมือนกันเสมอไปนะครับ...
‘อ่าวว ซะงั้นอ่ะ แล้วพี่จะเอาอะไรป่าว? เดี๋ยวผมเลี้ยงมาๆๆ’ มันพยักหน้าให้ผมก่อนจะพูดต่อแล้วตบกระเป๋าตัวเองเบาๆ
‘ไม่ต้องงงง รีบซื้อเหอะ’ ผมไม่อยากได้อะไรทั้งนั้นแหละครับ ที่ต้องการมากที่สุดคือหมอน.. ผมอยากนอนนน 
‘อ่า.... ก็ได้’
หลังจากนั้นไอหล่อก็รีบถือขนมทั้งหมดที่มันซื้อซึ่งเยอะมากกกกกกไปคิดเงิน... นั่นมันซื้อขนมไปเลี้ยงคนทั้งคณะเลยรึเปล่าวะ

‘อ้าวพี่ ไม่ได้นอนอีกแล้วหรอ เอาชาหน่อยป่าว? มีชานมยี่ห้อใหม่มา อร่อยดี’ ผมเดินมารอมันหน้าแคชเชียร์ ก่อนจะได้ยินเสียงพนักงานประจำเซเว่นทักขึ้น.. มันเป็นเด็กมอหกที่มาทำงานช่วงปิดเทอมกะเช้าก่อนไปเรียนพิเศษตอนบ่าย ผมเลยเจอมันบ่อยช่วงที่ทำงานค้างอยู่ที่คณะ แล้วมันก็คงจำผมได้เพราะผมมักจะแบกขอบตาดำๆเป็นหมีแพนด้าลงมาซื้อชาทุกครั้ง...
‘ไม่เอาอ่ะ ค่อยลองแล้วกัน กินไม่ไหวจริงๆ ไม่ช่วยอะไรแล้ว กินเข้าไปเดี๋ยวก็อ้วก เสียดาย’ ผมพูดติดตลกกลับไป ผมไม่อยากกินอะไรจริงๆครับ น้ำยังไม่อยากกิน ขอแค่ได้นอนพอ ฮือ
‘อ๋อ..โอเคครับ’ มันตอบรับผมแล้วหันไปคิดเงินให้ไอหน้าหล่อต่อ
 
ผมเลยออกจากร้านเดินล่วงหน้าไปก่อน แค่นี้มันคงไม่หลงหรอกใช่ไหม?
 
 
'เห้ยพี่ รอผมก่อน! จะทิ้งกันแล้วหรอเนี่ย' ไอหน้าหล่อมันวิ่งถือถุงขนมเดินตามมา ก่อนจะมาเดินอยู่ข้างๆกัน
 
'ทิ้งอะไร ยังไม่เคยคบจะทิ้งได้ไง...' ถึงผมจะง่วงแต่ผมก็ยังเล่นมุกได้นะครับ..
 
 
'หืมมมม งั้นลองคบกันดูหน่อยมั้ยละครับ?'
 
 
 
........ ห้ะ.... อะไรนะ
 
ผมจะไม่ตกใจอะไรหรอกครับถ้าไอหล่อตรงหน้านี่ไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงแบบแปลกๆ แล้วไหนจะสายตาที่โคตรละมุน.. นี่ถ้าผมเป็นผู้หญิงก็คงละลายลงไปกองอยู่ที่พื้นแล้ว
 
 
แต่ผมไม่ใช่ไงเล่า!
 
'ขอบใจมากนะที่ช่วยต่อมุก ฮ่าๆ ไปกันเหอะ'
ผมหันไปหัวเราะมองหน้ามันแว๊บนึงแล้วหันกลับ..
แต่ไอหล่อมันดันยิ้มกลับให้ผมแบบแปลกๆนี่ซิ...
 

.

..

.

ผมพาไอหน้าหล่อที่เดินกินขนมปังอยู่เดินมาที่ลิฟท์ตัวที่จะขึ้นไปยังคณะของผม
แต่ก็ดูเหมือนวันนี้โชคคงไม่เข้าข้างผมสักเท่าไหร่
เมื่อเดินมาถึงลิฟท์ ผมก็พบกับอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมช็อกไปสามนาทีก็คงจะได้...
กระดาษสีขาวขนาดเอสี่ที่ถูกแปะไว้หน้าประตูลิฟท์ มีข้อความที่ถูกเขียนด้วยลายมือสวยๆตัวโตๆว่า..
 
‘ไฟฟ้าขัดข้อง งดใช้ลิฟท์’
 
 
 
 
ไอเอี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ผมร้องไห้ได้ไหมครับ..............................................


ลิฟท์จะไม่สำคัญอะไรกับผมหรอกถ้าห้องผมไม่ได้อยู่ชั้น 15 และผมที่กำลังง่วงแล้วก็มึนหัวสุดๆ!
ขนาดร่างกายปกติธรรมดายังไม่มีใครอยากเดินขึ้นบันไดไป แล้วผมที่อยู่ในสภาพนี้ถ้าให้เดินขึ้นไปผมคงน็อคตายตั้งแต่ชั้น 3 แล้ว


‘อ้าว.... ทำไงดีอ่ะพี่’ เด็กข้างๆถามผมขึ้นมา พร้อมกับส่งสายตาสงสาร?ผมที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่หน้าลิฟท์
‘ไม่รู้.... ไปนั่งรอกันเหอะ คงซ่อมไม่นานหรอกมั้ง ยังไม่ถึงเวลาลงทะเบียนเลยด้วย ไม่เป็นไรหรอก’ ผมตอบมันกลับ.. ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เบลอไม่หมดแล้ว
 
ผมพามันมานั่งที่ม้านั่งแถวนั้น ผมนั่งลงก่อน แล้วไอเด็กตัวสูงก็ลงมานั่งข้างๆผม วางถุงขนมไว้อีกด้านหนึ่ง



‘เอ้ออออ... แล้วนี่พี่ชื่ออะไรอ่ะ? ผมยังไม่รู้จักชื่อพี่เลย’ พอนั่งลงเรียบร้อยมันก็ถามผมขึ้นมา
 
‘เอิร์ท... ชื่อเอิร์ท..’  ผมตอบมันไปแบบมึนๆ ไม่ไหวครับ มึนหัว
‘เอิร์ทที่แปลว่าโลกหรอ?’
‘อื้อ นั่นแหละ.... แล้วนี่ทำไมมาเร็ว? ค่ายพี่ไม่หายไปไหนหรอกนะ..’ ผมถามมันกลับบ้าง ก็ผมละสงสัยจริงๆว่ามันจะรีบมาทำไมก่อนตั้งสองชั่วโมง
'ขี้เกียจอยู่บ้าน เบื่อ.... ' เออ ไม่อยากอยู่บ้านก็เลยรีบมา... แปลกคน ผมนี่อยากนอนอยู่บ้าน(หอ)ใจจะขาดดดด

‘อ่า.... แล้วพี่จะไม่ถามชื่อผมหน่อยหรอ?’ มันถามต่อเมื่อเห็นผมไม่พูดอะไรมากกว่านั้น


‘ไม่อ่ะ ไม่อยากรู้...’ พอผมพูดจบแล้วมันก็ทำหน้ามุ่ยใส่ผม... ไม่อยากจะบอกว่าหน้ามันตลกมาก  ฮ่า

ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรู้หรืออะไรหรอกนะครับ แต่ถึงผมไม่ถาม มันไม่บอก ยังไงผมก็ต้องได้รู้อยู่ดี มันต้องมาอยู่(ในค่าย)กับผมอีกตั้งสามวันเลยนะ ผมไม่รีบรู้หรอก..
‘โถ้ะ ซะงั้นอ่ะ’ มันพูดออกมา ผมเลยหัวเราะเบาๆใส่มันกลับไป
แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมาอีก...
 
 


‘นี่ นั่งรอก่อนไปได้ป่าว ของีบหน่อย ไม่ไหวแล้ว มึนหัว..’ ผมเป็นคนพูดออกมาก่อนเพราะเห็นมันเงียบไป

‘อ้าว ผมก็นึกว่าพี่หลับไปแล้ว!’ มันสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมามองหน้าผม นี่มันคิดว่าผมหลับไปแล้วจริงๆเรอะ ผมยังไม่หลับนะ แค่เคลิ้มๆ

‘ยัง.... แต่กำลังจะหลับ ไม่ไหวแล้ว... ‘ คอผมจะพับแล้วครับ ฮือ
‘ฮ่าๆ หน้าพี่ตลกอ่ะ... พี่นอนไปเถอะ เดี๋ยวผมนั่งรอเล่นเกมพลาง ถ้าลิฟท์ใช้ได้แล้วเดี๋ยวจะปลุกนะ’ มันหัวเราะผมก่อนจะพูดประโยคถัดไปออกมา... ผมคิดว่าผมไม่ได้ทำหน้าแปลกๆหรือตลกๆออกไปซะหน่อย มันขำอะไรวะ!

‘อือออออออออออ ขอบใจ’ อยากจะสวนด่ามันใจจะขาด แต่ไม่ไหวครับ ร่างกายไม่เอื้ออำนวย ขอนอนก่อนแล้วกันตอนนี้ 
 
 

.

..

.

ไม่รู้ว่าผมหลับไปตอนไหน เผลอนอนน้ำลายไหลโชว์เด็กไปรึเปล่า
รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงชัตเตอร์ดังมาจากข้างๆตัว กับเสียงงุ้งงิ้งที่เรียกชื่อผมอยู่..
จริงๆผมรู้สึกตัวสักพักแล้วแหละ แต่ขี้เกียจจะเปิดตา หูนี่ก็ยังได้ยินเสียงชัตเตอร์กล้องดังขึ้นเรื่อยๆ
มันจะถ่ายอะไรกันนักหนาวะ!
 
‘พี่เอิร์ทตื่นยัง ลิฟท์มาแล้ว’ เสียงจากคนข้างๆดังขึ้นมาอีก... จนสุดท้ายผมก็ยอมลืมตาขึ้นมา แล้วพยักหน้าเบาๆ
เบลอ............... เบลอไปหมดเลยครับ ฮือ สามวันนี้ผมจะอยู่รอดไหม

‘ลิฟท์ใช้ได้แล้วหรอ?’ ผมถามมันไป แล้วยกข้อมือมาดูนาฬิกา กำลังจะเก้าโมง... ผมหลับไปแค่ไม่นานเองนี่นา
‘อือ ไปกันเหอะพี่’ มันตอบแต่ไม่ได้หันมามองหน้าผม แต่กลับทำหน้าตากรุ่มกริ่มยิ้มกับกล้องที่กำลังพรีวิวดูรูปซะงั้น... นี่มันไปแอบถ่ายขาอ่อนหรือนมสาวที่ไหนป่ะวะ!?
‘เห้ยทำไมทำหน้างั้น แอบถ่ายขาอ่อนสาวมาหรอ? เอามาดูมั่งดิ้!’ ถ้ามันถ่ายมาจริงผมก็อยากดูเหมือนกันนะครับ... แฮ่
‘โอ้ย ผมไม่ใช่โรคจิตนะพี่! แต่ถึงใช่ผมก็ไม่ให้ดูหรอก’ มันพูดแล้วเอากล้องไปซุกไว้อีกด้านนึง
‘อะไร แค่นี้หวงหรอ’ ถ้าไม่ใช่แล้วมันถ่ายอะไรมาวะ? ทำไมทำหน้าอย่างนั้น
‘ป๊าว แต่ชื่อผมพี่ยังไม่อยากรู้เลย แล้วพี่จะมาอยากรู้อะไรกับรูปที่ผมถ่ายหล่ะ’ มันหันมายักคิ้วใส่ผมก่อนจะลุกออกไป
อะไรวะ....... นี่มันประชดผมหรอ!


จากนั้นผมก็พาไอเด็กหน้าหล่อและลากสังขารตัวเองขึ้นมาที่ห้อง ระหว่างที่ขึ้นลิฟท์มามันก็ยังไม่ได้พูดอะไรกับผม เอาแต่ยืนเล่นเกมในโทรศัพท์ พอถึงชั้นแล้วก็พามันไปส่งกับอาจารย์อาร์เรียบร้อย

'อ้าวเอิร์ทมาแล้วหรอ นึกว่าไปหลับอยู่ที่ไหนซะอีก เห็นหายไปนานเลย' อาจารย์ทักตอนนี้เห็นหน้าผมแล้วหัวเราะเบาๆ

โถ่... ก็ไอหล่อคนนี้แหละครับที่เกือบทำผมหลับคาตู้แช่เซเว่น แล้วไหนจะไฟขัดข้อง ลิฟท์ใช้ไม่ได้อีก ผมไม่นอนตายอยู่ข้างล่างก็ดีแค่ไหน...

'จารย์อย่าแซวผม อายน้อง ไฟมันขัดข้อง ใช้ลิฟท์ไม่ได้ ค้างอยู่ข้างล่างต่างหาก' อายเป็นครับอายเป็น
'สภาพขนาดนี้แล้วยังอายอีกหรอ ไม่ใช่หลับโชว์น้องเค้าไปแล้วรึไงเรา'
อาจารย์พูดแล้วหัวเราะกลับมาอีก.. ไอเด็กหน้าหล่อข้างๆนี่ก็หัวเราะไปกับเค้าด้วย เอออ ทำให้ลำบากแล้วยังมาหัวเราะกันอีก
'มาๆ น้องชื่ออะไรนะ? มาลงชื่อแล้วเข้าไปนั่งเล่นในห้องก่อน ส่วนเอิร์ทก็ไปพักเถอะ เดี๋ยวไว้ให้แอร์ไปตามนะ'

นี่แหละครับคือสิ่งที่ผมรอคอยยยยยย

ผมพยักหน้าใส่อาจารย์ไป แล้วลากสังขารตัวเองไปที่ห้อง
ก่อนออกมาได้ยินเสียงไอหน้าหล่อตอบอาจารย์เบาๆ..






'ผมชื่อดราฟท์ครับ.....'
 







เห็นไหม... ผมไม่จำเป็นต้องถามผมก็ได้รู้อยู่ดี





จะว่าไป...











ชื่อเท่ดีแฮะ....

[.antiiiiquex-]

 หลังจากที่ผมหลุดพ้นจากบ่วงกรรม?

ผมก็หลับเป็นตายอยู่ในห้อง ตื่นมาอีกทีก็โดนเพื่อนไล่ให้กลับไปที่ตึกคณะที่กำลังจะเริ่มพิธีเปิด



อ่า...... เด็กเต็มไปหมดเลยครับ



ตอนนี้น้องทุกคนมีป้ายชื่อแขวนอยู่กับตัว แต่ไม่ใช่ป้ายชื่อของตัวเองหรอกนะครับ แต่เป็นป้ายชื่อของใครสักคนในค่ายนี้นี่แหละ แต่ใช่ว่าจะมีแต่ป้ายชื่อของน้องค่าย  ป้ายของพี่ค่ายก็มี แล้วไม่ใช่พี่ธรรมดาที่จะหาตัวได้ง่ายๆ ป้ายของพี่นี่ส่วนใหญ่เป็นพี่เบื้องหลังทั้งนั้นครับ หายากพอสมควรเลยหล่ะ เอาจริงๆก็ใส่ไปแกล้งเด็กเฉยๆนั่นแหละ..


ระหว่างนี้จนกว่าจะถึงช่วงบ่ายที่ผมต้องสอน ผมก็ไม่มีอะไรทำแล้ว ถ่ายรูปเก็บภาพอย่างเดียว เป็นพวกว่างงานครับ...



สักพักพิธีเปิดค่ายก็เริ่ม มีอาจารย์ของคณะมากล่าวพิธีเปิด ตามด้วยพูดคุยกันเล็กๆน้อย ส่วนผมก็ได้แต่กดถ่ายรูปน้องๆไปเรื่อยๆ ส่องคนนู้นคนนี้ที มีน้องผู้หญิงน่ารักๆหลายคนเลยแหละครับ อิอิ



ถ่ายไปถ่ายมาก็ไปเจอกับดราฟท์... ไอเด็กหน้าหล่อเมื่อเช้านั่นแหละครับ มันนั่งอยู่แถวหน้าสุดเพราะมาก่อน มันเองก็มีป้ายชื่อที่เขียนว่า ปั้นจั่น.. แขวนอยู่....ปั้นจั่นนี่พี่ปีสี่ครับ แล้วก็เป็นพี่เบื้องหลังอย่างที่ผมบอกนั่นแหละ พี่แกอยู่ฝ่ายเอกสาร คงนั่งเตรียมงานอยู่ ไม่ก็วิ่งวุ่นอยู่แถวนี้ แล้วมันจะเจอพี่เขาได้ยังไง ขนาดผมเองวันนี้ยังไม่เห็นหน้าพี่เขาเลย... โถ่ งานเข้าแล้วซิ โชคดีนะคุณน้องดราฟท์ หึหึ


หลังจบพิธีเปิด ก็ถึงฤกษ์ของกิจกรรมแรกของค่ายครับ กิจกรรมละลายพฤติกรรมเบาๆ แลกป้ายชื่อนี่แหละ กฎกติกาของกิจกรรมนี้ก็ง่ายๆ แค่น้องต้องหาเจ้าของป้ายชื่อตัวจริงให้ได้ ภายในเวลา 10 นาที ถ้าหาเจอแล้วก็ให้พากันไปนั่งลงเป็นวงรอบนอก ส่วนใครหาเจ้าของป้ายไม่เจอก็ตามระเบียบครับ.. มีบทลงโทษเล็กๆน้อยรออยู่




ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...





สิ้นเสียงสัญญาณเริ่มเกมปล่อยตัว น้องๆก็เริ่มวิ่งวุ่นกันทั่วลานกิจกรรม ผมละกลัวน้องจะล้มทับกันตายจริงๆ  ส่วนไอพวกพี่ค่ายที่เหลือก็ร้องเพลงส่งเสียงแกล้งน้องไปเรื่อย ผมเองก็ถ่ายรูปอยู่ห่างๆ
เวลาผ่านไปแล้วเกือบ 7 นาที น้องๆส่วนใหญ่ที่หาคู่ตัวเองเจอเริ่มพากันไปนั่งเป็นวงอยู่ข้างนอก เหลือน้องๆบางส่วนไม่กี่คนยังเดินวุ่นกันอยู่ในวง บางคนนี่เดินรอบวงเพื่อดูว่าใครยังไม่มีป้ายชื่อบ้าง ส่วนใหญ่ก็เป็นน้องที่ได้ป้ายชื่อพี่นั่นแหละครับ จะเจอได้ยังไง ก็ไม่มีคนชื่อนั้นนี่!... แน่นอนครับว่าหนึ่งในนั้นก็มีไอดราฟท์ มันยืนหน้ามึนอยู่กลางวง เหมือนว่ามันจะเริ่มรู้ตัวว่าคนที่เหลือนี่ไม่มีคนชื่อ ปั้นจั่น ตามป้ายชื่อมันแน่ๆ..


มันเริ่มส่งสายตาไปรอบวง เผอิญมาป๊ะเข้ากับผมพอดี.. มันส่งสายตาขอความช่วยเหลือสุดๆมาให้ผม แต่จะให้ผมทำยังไงได้หล่ะครับ..... ผมเลยแกล้งทำหน้ามึนใส่ แล้วยกกล้องขึ้นมาถ่ายมันซะเลย



10.. 9.. 8..




เสียงนับถอยหลังหมดเวลาดังขึ้นจากรอบวง พอมันเห็นว่าผมไม่มีประโยชน์? มันก็เลยหันกลับไปเรียกอีก 5 คนที่เหลืออยู่ในวงให้มันคุยกัน ผมคงเดาว่ามันคงเรียกมาคุยว่ามีใครชื่อนี้บ้างรึเปล่า หรือไม่ก็คงหาทางออกว่าจะทำยังไงกันดีนั่นแหละครับ ทุกคนในวงดูหน้ายุ่งกันหมด คงรู้ตัวแล้วแหละว่าโดนแกล้ง ฮ่า






5.. 4.. 3.. 2.. 1..




เสียงนกหวีดหมดเวลาดังขึ้นต่อด้วยเสียงเฮดังขึ้นจากรอบวง ส่วนพวกจำเลยกลางวงนี่ก็คอตกกันเลยทีเดียว


‘เอ้าไหนน้องๆผู้โชคดี เจ้าของป้ายชื่อน้องไปไหนหล่ะ ทำไมมีป้ายชื่อสองอัน แนะนำตัวหน่อยเร็ว’
เสียงจาก พี่หวาน ปีสาม พิธีกรประจำค่ายดังขึ้นขณะที่เดินไปหาน้องๆกลางวง จากนั้นก็ส่งไมค์ให้น้องๆผู้โชคดีแนะนำตัวกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงไอดราฟท์คนสุดท้ายที่ยืนอยู่ปลายแถว




‘อ่า.. ชื่อดราฟท์ครับ อยู่มอหกครับ’




พอมันพูดจบเท่านั้นแหละ.. เสียงฮือฮาก็ดังขึ้นรอบวง

แหม ก็นั่นแหละครับ อย่างที่ผมบอกว่ามันหล่อ......




‘โอ้ยน้องดราฟท์นี่หล่อถูกใจพี่จริงๆ หลังไมค์มาคุยกับพี่ได้นะจ้ะ’ พี่หวานพูดขึ้นอีกครั้ง เรียกเสียงกรี๊ดจากทั้งพี่ทั้งน้องขึ้นมาอีก ได้ข่าวว่าพี่มีแฟนแล้วนะครับ.... พูดแกล้งน้องกันไปนั่น จากนั้นก็เริ่มเฉลยน้องๆผู้โชคดีทั้ง 5 คนว่าป้ายชื่อที่ได้นี่เป็นป้ายชื่อของพี่ในค่าย แล้วก็อัญเชิญพี่ๆเจ้าของป้ายชื่อมารับป้ายไปด้วย




และแน่นอนครับ.. มีผู้โชคดีแบบนี้ก็คงไม่พ้นบทลงโทษ





บทลงโทษเบาๆบทแรกนี่คือ .... เต้นเป็ดครับ! เป็ดนั่นแหละครับ เป็ดอาบน้ำในคลอง เดินเตาะแตะกันรอบวง ก็ฮากันไปตามระเบียบนั่นแหละ คนอื่นนี่ก็ไม่เท่าไหร่นะ แต่ผมขำไอดราฟท์มาก มันหน้าตาดีเกินไป คือหล่อแต่ชอบทำหน้ามึน แล้วยิ่งพอมาทำอะไรแบบนี้แล้วตลกมากจริงๆให้ตาย ผมนี่ถ่ายรูปจนมือสั่นเลยทีเดียว ฮ่า



ร้องเพลงให้เป็ดเดินจนหน้าชากันไปสามรอบเบาๆก็ถึงเวลาปล่อยตัวนักโทษ แต่มันไม่จบง่ายๆอย่างนั้นนะสิครับ...........





‘เอ้าเดี๋ยวๆ น้องดราฟท์มานี่ก่อนมา มาให้พี่แกล้งเล่นก่อน’
เสียงพี่เติ้ลปีสามเรียกดราฟท์ที่กำลังจะเดินตามเพื่อนออกจากวงไป พี่เติ้ลผู้ที่มีร่างกายกำยำบึกบึน แต่ใจเป็นหญิงซะงั้น...... โถ้ะ



ไอดราฟท์ก็เดินกลับเข้าไปยืนงงๆอยู่กลางวง หน้ามันนี่แบบ.. ‘จะเอาอะไรอีกวะ’ ทำหน้าตลกมากจริงๆ ผมนี่ก็กดชัตเตอร์รัวไม่หยุด



‘นี่ๆๆ พี่ชื่อพี่เติ้ลนะ ไหนลองส่องคนแถวนี้ดูซิ เลือกมาเลยสักคนพี่หรือเพื่อน ใครก็ได้ บอกรักดังๆให้ได้ยินที แต่ต้องเรียกชื่อให้ถูกนะ พี่ชื่อพี่เติ้ลนะโอเคป่ะ’ โอ้โห.......... แผนสูงครับพี่เติ้ล นี่พี่แกเล่นงี้เพราะอยากให้ดราฟท์มันบอกรักพี่แกนะสิ เพิ่งเริ่มรู้จักกันอย่างนี้ แล้วจะไปรู้จักใครหล่ะครับ เพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันเพราะต้องแนะนำตัวนี่ก็คงไม่ใช่ทางเลือกเท่าไหร่ เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวมากครับพี่น้อง


ไอดราฟท์เองก็ได้แต่ทำหน้ามึน แล้วมองไปทั่ววง..





แล้วมันก็ยกยิ้มน้อยๆเมื่อหันมาเห็นผมที่กำลังถ่ายรูปอยู่









 
 
 
 
‘พี่เอิร์ธครับ.........................’




 




ห้ะ มันเรียกผมป่ะวะ?
 












‘รักนะครับ.....................................’








 
'หูวววววววววววววววววววววว'
……………………………………………………………………………

'ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว'


เสียงฮือฮาดังขึ้นรอบวง........... ตามด้วยหลากหลายประโยคที่ดังเข้ามาในหูผม
 
‘เหย คนไหนพี่เอิร์ทอ่ะ’

'พี่เอิร์ทนี่ผู้ชายไม่ใช่หรอแก'

‘กรี๊ด ดูดิ พี่เอิร์ทน่ารักนะแก’

‘โอ้ยยยยยย น่ารักกกกกกก’
 
และประโยคเทือกๆนี่มากมาย............................. 



‘เชดโด้วววววววว เอิร์ทมึง ทำไมฮอต’



ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนผม....................
 
 
‘โอ้ยอะไรอ่ะ บอกแล้วไงว่าพี่ชื่อเติ้ล ไปรู้จักไอเอิร์ทมันได้ไง นั่นเด็กอันดับที่สามของพี่นะ’ ดูเหมือนพี่เติ้ลแกจะหัวเสียเอามากที่ผิดแผนพี่แก ว่าแต่ผมไปเด็กพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่วะครับ.........
 
 
แต่ตอนนี้จะให้ผมทำหน้ายังไงหล่ะครับ! มันเล่นผมซะขนาดนี้!
เสียงฮือฮายังดังขึ้นรอบวง พร้อมกับสายตากรุ่มกริ่มแปลกๆที่ส่งมาให้ผมจากทุกทาง

แล้วจะทำยังไงได้หล่ะครับ....
ผมก็ได้แต่รวบรวมดึงสมาธิกลับเข้าร่างแล้วหันไปค้อนใส่ไอคนที่ยืนยิ้มอยู่กลางวง!!!!!!!!!!!
 
 








ทำผมดังเลยเป็นไง!!!!!!!!!!!

_______________________________________________________________
- tbc -

 
ตู้มมมมมม....
เอาน้องดราฟท์มาปล่อยเบาๆ
เพิ่งมาก็ออกตัวแรงซะแล้ว อิอิ

จริงๆเราลงไว้ในเด็กดีแล้วบางส่วน แล้วก็เอามาลงในนี้ด้วย
แต่ก็รีไรท์ใหม่เกือบทุกตอน ยังไงก็จะทยอยลงเรื่อยๆ
ฝากติดตามและติชมด้วยนะคะ
ขอบคุณค่า ♥

[buathongfin]

ขำเอิร์ทแปบ เจอเด็กเล่นแล้วไหมล่ะ 

[Starry[Blue]]

หูยยยยยย น่ารักก อ่านแล้วเบลอตามดราฟท์เลย555

น่ารักมากๆค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ

[QueenPedGabGab]

เห้ยยยยยยย น่ารักอ่ะ 

[Baztile]

แป่ววววววววววววววววววววยาวๆ ขอเก็บเศษหน้าจากเม้นที่แล้ว สรุปใครรับบทนายแบบใครรับบทตากล้องน้อ
ขอบคุณความแผนสูงของพี่เติ้ลที่ทำให้น้องดราฟได้เนียนบอกรักพี่เอิร์ท น่ารักมากค่ะอ่านแล้วเขินแทน รอติดตามต่อนะคะ

[.antiiiiquex-]

4nd [2.1]
- Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? –
day1

หลังจากที่ไอเด็กหน้าหล่อดราฟท์มันทำผมอายแบบแทรกแผ่นดินหนีไปเมื่อเช้า ผมก็โดนทั้งสอบสวนทั้งโดนแซวโดนล้อจากทั้งเพื่อนทั้งพี่ว่าผมไปรู้จักกับไอเด็กนั่นเมื่อไหร่ แล้วมันมาบอกรักผมได้ไง ไม่เว้นแม้แต่ไอฝาแฝดผมที่ดูจะสนใจเด็กนั่นอยู่ ระหว่างที่น้องๆเข้าร่วมกิจกรรมของทางคณะในห้องประชุม พวกมันเลยมาตั้งวงสอบสวนผมซะงั้น

‘เอิร์ทบอกมาเดี๋ยวนี้เลยยยยย ไปรู้จักน้องเค้าได้ไง’ แอร์ถามผมเป็นรอบที่ห้า หลังจากที่ผมปฏิเสธไปแล้วห้ารอบเหมือนกันว่าไม่ได้รู้จัก
‘ก็บอกแล้วว่าไม่ได้รู้จักกกกกกกก อาจารย์อาร์ให้ไปรับมันตอนมันมาแค่นั้น’ ก็มันแค่นั้นจริงๆนิครับ ไอเด็กบ้านั่นมันทะลึ่งกับผมเองต่างหาก มันต้องตั้งใจจะแกล้งให้ผมอายเพราะผมไม่อยากรู้ชื่อมันแน่ๆๆๆๆๆๆ
‘โหยอะไรอ่ะ ถ้าแค่นั้นทำไมน้องถึงบอกรักเอิร์ทเล่า!’ ยังไม่หยุด
‘เอิร์ทมึง แม่ง เดี๋ยวนี้ฮอตนะเราๆๆๆๆ’ เสียงจากไอพอสเพื่อนผมดังขึ้นมาพร้อมทำหน้าล้อเลียนใส่ผม 
‘น้องเอิร์ทของเราโตเป็นสาวแล้วสินะ มีผู้ชายมาบอกรักด้วย’
‘ฮิ้วววววววววววววววว’ สมทบด้วยไออาร์ตอีกคน พร้อมด้วยเสียงฮิ้วดังขึ้นจากรอบโต๊ะ

‘ก็น้องมันไม่รู้จักใครไง! แล้วอะไร โตเป็นสาวอะไร ไม่ใช่เว้ยยยยยยยยยยย’ ผมโวยวายออกไปเสียงดัง
 ‘อะไร๊ นี่กูพูดผิดตรงไหน ดูดิ้มีผู้ชายมาบอกรักด้วย ตัดหน้าน้องสาวสุดที่รักเลยด้วย ฮ่าๆๆๆ’ ไออาร์ครับ... ยังไม่หยุดครับ

‘ไอพวกเลววววววววววววววววววววว เลิกแกล้งได้แล้ว!!!!’
!!!!!!!!!!!!!!! พวกแม่ง.............. แกล้งผม!!!!!!!!!!!!!

แต่ก็ใช่ว่าพวกมันจะสนใจกับคำโวยวายของผม หัวเราะกันขึ้นมาทั้งโต๊ะซะงั้น ไม่เว้นแม้แต่ไอแฝดของผมที่นั่งข้างๆก็ยังหัวเราะออกมาเสียงดัง

ทำไมไม่มีใครอยู่ข้างผมเลยวะ.....

ตลกกันมากไหมมมมมมมมมมมมมม
 
แล้วทำไมเป็นผมคนเดียวที่เป็นผู้ถูกกระทำ? ไอดราฟท์มันยังเลยหน้าลอยตาทำหน้าหล่อได้อยู่โดยไม่มีใครมากวนเลย!


 
‘อะไรกัน เล่นอะไรกันเสียงดัง ไปเตรียมตัวกันได้แล้ว น้องจะออกจากห้องประชุมแล้วนะ’ เสียงสวรรค์ดังขึ้นจากอาจารย์โชค พวกมันจะได้เลิกแกล้งผมสักที
‘โถ่ จารย์อ่ะ แกล้งไอเอิร์ทมันนิดเดียวเอง มันโดนเด็กจีบมาอ่ะจารย์’ ไอพอสรีบคาบข่าวไปบอกอาจารย์ทันที

แต่เดี๋ยวนะ.......... คือ............ ถึงคณะเราจะสนิทกัน.....
แต่ก็ไม่ต้องบอกทุกเรื่องก็ได้ป่ะวะ!!!!!!!!!

คิดถึงหน้ากูบ้าง............................................................................... หือ

‘อ่าวจริงหรอเอิร์ท ดีใจด้วยนะ’ อาจารย์พูดขึ้นแล้วหัวเราะเบาๆ
อะไรหล่ะครับ! ทำไมแม้แต่อาจารย์ยังเห็นดีเห็นงาม?กับพวกมันไปด้วย
‘โถ่!!! อาจารย์อ่ะ!!! มันไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย พวกมันแกล้งผม!’ พอผมพูดออกไปพวกมันก็พร้อมใจกันหัวเราะกันทั้งโต๊ะอีกต่างหาก ทำไมถึงไม่มีใครช่วยผมเลย
‘ฮ่าๆ ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ไป๊ๆ ไปประจำฐานกันได้แล้ว’ อาจารย์พูดขึ้นมาอีกพร้อมด้วยเสียงหัวเราะจากรอบโต๊ะอีกครั้ง จากนั้นก็ไล่พวกผมไปประจำฐาน


ผมรอดแล้วสินะ...........
.
.
.

ซะที่ไหนหล่ะ


‘อ้าวว่าไงครับพี่เอิร์ท ได้ข่าวว่าโดนเด็กบอกรักมาหร้อ’

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ไอแทนที่มันหลับอยู่ในห้องคอมชั้นห้าตั้งแต่เช้ามันยังรู้เรื่องนี้.....
ข่าวไวมากจริงๆให้ตาย

‘ไม่ใช่โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย พอเลย ไม่ต้องแซว ไหนเตรียมงานเสร็จยัง’ ผมโวยวายก่อนจะรีบตัดเข้าเรื่องงาน ขืนไม่เข้าเรื่องงานเดี๋ยวมันก็ได้แซวผมต่อนะสิ.....

เพราะวันนี้เป็นวันแรกของค่าย กิจกรรมส่วนใหญ่ก็เป็นกิจกรรมให้ความรู้ไปซะส่วนใหญ่ ส่วนเรื่องกิจกรรมสนุกๆทั้งหลายจะไปรวมอยู่ในวันพรุ่งนี้ทั้งหมด ส่วนคลาสถ่ายรูปของผมวันนี้เป็นกิจกรรมที่ 3 ที่น้องๆแต่ละกลุ่มจะแวะกันเข้ามา แต่ด้วยห้องคอมที่ขนาดค่อนข้างใหญ่แล้วก็เน้นปฏิบัติซะมากกว่า ทำให้รวมน้องหลายกลุ่มเข้าด้วยกัน จาก 8 กลุ่ม เลยเหลือแค่ 2 กลุ่มเท่านั้น
และก็แน่นอนครับ....... ผมต้องเจอกับไอดราฟท์อีกแน่ๆ

แต่จะเรียกว่าเป็นโชคดี?ของผมรึเปล่าก็ไม่รู้ กลุ่มของไอดราฟท์มันเป็นกลุ่มที่สองที่จะเข้ามาเรียนกับผม ทำให้ผมยังพอมีสมาธิ ไม่โดนแซวก็เลยไม่หลุดวอกแวก การสอนน้องๆกลุ่มแรกเลยผ่านไปได้ด้วยดี รอดตายไปแบบหวุดหวิด
หลังจากนี้ก็แค่ภาวนาให้กลุ่มที่สองจะไปผ่านไปได้ด้วยดีเช่นกัน.....

.
..
.

ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะยังรักผมอยู่บ้าง ทำให้การสอนภาคทฤษฎีของผมกับน้องๆกลุ่มสองผ่านไปได้ด้วยดี...
แน่นอนหล่ะว่าผมยังคงโดนแซว แต่ผมยังคงคุมสติได้ แล้วไอดราฟท์มันก็ไม่ได้พูดอะไรมาก แค่ยิ้ม?เวลาผมโดนแซวเท่านั้น มันเลยไม่มีประเด็นอะไรขึ้นมาอีก....


ฮู่ววววว นึกว่าจะงานเข้าซะแล้วผม....

_______________________________________________________________
- tbc -

สวัสดีคืนวันจันทร์ค่า : D
เอาพี่เอิร์ทมาทิ้งไว้เบาๆ ตอนนี้ยังไม่มีอะไรมาก
อยากให้เห็นชะตากรรมที่พี่เอิร์ทโดนแกล้งเท่านั้นแหละค่ะ หมันไส้ 5555

ขอบคุณทุกท่านติดตามนะคะ
ปริ่มมากค่ะจุดนี้ TuT
ขอฝากให้ติดตามกันต่อไป
แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะคะ <3
 

[Psycho]

รอตากล้อง อิอิ

[cher7343]

กรี้ดดดดชอบอ่ะ
เข้ามาลงชื่อ เห็นมาสักพักละ เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
โดนใจที่สุด รีบมาอัพนะเธอจ๋า
อิชั้นใจจะขาด ขอโมเม้นฟินๆเยอะนะ

[xeruoh]

หูยย ทุกคนรักเอิร์ทค่ะ
แหมม เด็กหนุ่มม.ปลาย กำลังน่ารักๆ ก็อ่อยเด็กมันบ้างก็ได้ ฮ่าๆๆ
สนุกดีค่ะ

[.antiiiiquex-]

4nd [2.2]
- Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? -
day1

สอนถ่ายรูป ก็ต้องมีปฏิบัติสิครับถูกไหม?


ดังนั้นงานของผมวันนี้ที่นอกจากสอนทฤษฏีให้น้องๆทั้งสองกลุ่มแล้ว ผมยังต้องพาน้องๆลงสนาม ไปลองถ่ายรูปกันอีกด้วย แต่ถ่ายนี่ก็ไม่ใช่ถ่ายเล่นๆนะครับ ถ่ายเสร็จแล้วก็ต้องมีส่งงาน เช็คความสวยงาม และหลักของการถ่ายรูปอีกด้วย
รูปที่ให้น้องถ่ายวันนี้ เป็นรูปแนว portrait ครับ.. หรือจะพูดง่ายๆก็ถ่ายภาพบุคคลนี่แหละ

เพราะน้องมีกันถึง 10 กลุ่ม เราก็เลยมีนางแบบทั้งสวยทั้งน่ารักให้น้องเลือกกันเพียบ เพราะคอนเซปประจำวันนี้คือ ‘ความสวยงาม’ ครับ การถ่ายทอดความสวยงามของนางแบบออกมา ส่วนนางแบบก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คนในคณะทั้งนั้นแหละครับ

ก็คณะผมคนหน้าตาดีทั้งนั้น  


‘ว่าไงคุณครูพี่เอิร์ท เป็นไง สนใจถ่ายเราหน่อยไหม’ เสียงใสๆของคนตัวเล็ก แฟร์ ดาวคณะถามขึ้นขณะที่ผมกำลังปรับกล้อง
‘ไม่เอาอ่ะ เบื่อแล้ว’ ผมตอบติดตลกกลับไป
‘โหย ใจร้าย ไม่คุยด้วยแล้ว’ เธอว่าจบแล้วก็สะบัดหน้าหนีไปแบบงอนๆก่อนจะเดินไปคุยกับไอแฝดของผมที่ยืนอยู่ไม่ไกล 
ก็จะไม่ให้เบื่อได้ยังไงหล่ะครับ ผมตามถ่ายเธอมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วนี่นา แล้วเห็นหน้าอย่างผมเนี่ย เคยเป็นแฟนกับดาวคณะเลยนะครับ

แฟร์เป็นคนตัวเล็ก ขาว มีตากลมดำขลับ กับปากที่พร้อมจะยิ้มได้เสมอเป็นอาวุธ.. เธอน่ารักจริงๆนะครับ เราสนิทกับตอนประกวดดาวเดือนคณะ เพราะผมลงแข่งคู่กับเธอ เลยสนิทกันมาเรื่อยๆ โดนจับให้ถ่ายรูปคู่กันบ่อยๆ โดนคนนู้นล้อ คนนี้แซวกันไปเรื่อย จนสุดท้ายก็เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้? เป็นแฟนกันทั้งๆที่ไม่มีการบอกรัก หรือขอเป็นแฟนนี่แหละครับ...

ผมไม่ได้ชอบหรือรู้สึกพิเศษอะไรกับเธอมากกว่านั้น ผมแค่รู้สึกว่าเธอน่ารัก นิสัยเหมือนเด็กๆ เป็นน้องสาวผมมากกว่า ผมก็เคยถามเธอนะ ว่าคิดยังไงที่คนอื่นคิดว่าเราเป็นแฟนกัน  แต่เธอกลับตอบผมว่า ‘ก็ไม่รู้สึกยังไง มันก็ไม่จริงถูกป่าว แล้วทั้งเอิร์ททั้งเราก็ยังไม่มีแฟน ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย.. ไว้เอิร์ทมีแฟนแล้วค่อยมาบอกเลิกเราละกัน..‘ เอ่า ได้คำตอบอย่างนี้จะให้ผมทำยังไงหล่ะ ก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นเรื่อยๆนั่นแหละ

แต่สุดท้ายแล้วผมกับเธอก็ไปไม่ได้ไกล ก็คนมันไม่ได้รักกันนี่นา เธอไปคบกับเด็กเภสัชที่ตามจีบเธอมาเป็นเดือนๆ ถึงจะได้ยินข่าวว่าผมกับเธอเป็นแฟนกัน แต่ก็ไม่ล้มเลิกความตั้งใจ จนสุดท้ายเธอก็ตกหลุมรักมันจนได้นะสิ ส่วนผมก็ได้แต่ยินดีกับเธอ แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม คุยเล่นกัน สนิทกันเหมือนเดิม แล้วหลังจากนั้นสักพัก เธอก็มาสารภาพความจริงกับผมว่าจริงๆแล้วเธอชอบผมตั้งแต่ที่เห็นครั้งแรกแล้ว แต่ผมก็ใจดีกับเธอมาตลอด กลายเป็นว่าพอสนิทกันมากๆ เธอเองก็รู้สึกกับผมแค่เพื่อน นอกจากนั้นก็ยังทิ้งประโยคที่ทำให้ผมสะเทือนใจตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ว่า...

‘เอิร์ทน่ารักนะ น่ารักเกินไป ถ้าแต่งหญิงคงน่ารักกว่าเราอีก ดังนั้นเอิร์ทเป็นแฟนเราไม่ได้หรอก เราอิจฉา...’

สตั้นสิครับ.. ใครเจอแบบนี้ไม่สตั้นหล่ะครับ แฟน(ปลอมๆ)มาบอกว่าอิจฉาที่น่ารักกว่า..



ผมเป็นผู้ชายนะเว้ย!







หลักจากตกลงกันเรื่องเวลาและเกณฑ์การให้คะแนนสำหรับกลุ่มแล้ว ผมก็พาน้องมาถ่ายรูปกันที่บริเวณหลังตึกคณะ
โชคดีมากๆที่ถึงตอนนี้จะบ่ายแล้วแต่ฟ้ายังสวยอยู่ ถ้าถ่ายได้มุมดีๆนี่รูปต้องสวยมากแน่ๆ

ผมปล่อยให้น้องๆ ถ่ายรูปกันไปตามระเบียบ น้องบางคนนี่ถ่ายสวยมั้ยไม่รู้ แต่เอาท่ายากเข้าสู้ ถ้าตีลังกาถ่ายได้ ผมว่าน้องเค้าคงทำไปแล้ว..
ฮ่า ส่วนผมเองก็ยืนถ่ายรูปห่างๆอยู่กับไอแอล บี พอส พี่ตามปีสาม กับน้องปีหนึ่งอีกสองคนที่ผมจำชื่อไม่ได้... ถ่ายรูปกันบ้าง ส่องนู่นส่องนี่ คุยกันบ้างตามประสา พวกมันขยันขุดเรื่องมาคุยกันมากครับ ยิ่งพี่ตามนี่พูดเก่งมาก พี่แกชวนคุยได้ทุกเรื่องจริงๆ ทำเอาพวกผมหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง เกือบทำกล้องหลุดมือไปหลายรอบแล้ว



‘ขอโทษนะครับ....’




เสียงคุ้นหูดังขึ้น ผมเงยหน้าขึ้นจากกล้องแล้วก็เจอกับไอดราฟท์ที่กำลังเดินมาทางที่พวกผมยืนอยู่
ผมเมินครับ..... เมินมัน ทำเป็นไม่สนใจแล้วก็ก้มลงไปดูรูปที่ถ่ายเอาไว้ต่อ
จะให้ผมหน้าทนยืนมองมันให้ไอพวกนี้แกล้งหรือไงหล่ะ!

‘แหม้........ ว่าไงน้องดราฟท์ มีปัญหาอะไรรึเปล่า? หรือมาหาใครหรอครับ’ ไอพอสเป็นคนถามออกมาด้วยน้ำเสียงล้อเลียนเต็มที
ไอเลว.......

‘อ้อ เปล่าครับ....... พี่เอิร์ท?’ มันพูดขึ้นก่อนจะเรียกชื่อผมในตอนท้าย ให้ตายสิ มันจะจองล้างจองผลาญผมไปถึงไหน
‘หือ? อะไร’ นิ่งครับนิ่ง ขรึมไว้ก่อน แล้วก็หันไปค้อนให้พอสที่ยืนกลั้นขำเต็มกำลังอยู่


‘คือ................’









‘เป็นแบบให้ผมหน่อยสิครับ............’

_______________________________________________________________
- tbc -

ตู้ม~~~~~~~~~~~
สวัสดีวันอังคารสีชมพู ♥
ตัดจบเบาๆด้วยประโยคคุ้นๆ? 5555

เฉลยสักทีสินะคะ(แม้ว่าจะรู้กันแล้วก็ตามที.. ฮ่า)

อยากจะบอกขอสารภาพตรงนี้ว่าจริงๆแล้วพี่เอิร์ท(ในความคิด)ของเราน่ารักโลกแตกมากกกกกกก
สภาพอย่างนี้ไปจีบเด็กไม่ได้จริงๆค่ะ อ่อยได้อย่างเดียวจริงๆ อิอิอิ


ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามจริงๆนะคะ
แล้วเจอกัน 5th เร็วๆนี้ค่ะ <3

[cher7343]

กดเลยๆ กรี๊ดดดด

เราอ่านเราเข้าใจที่คนเขียนสื่อนะ
เปิดมาเอิร์ธออร่าเคะมาก

[xeruoh]

ว้าย ๆ !
ถ้ายืนอยู่แถวนั้นนี่จะโห่แซวด้วยแน่ๆ
เด็กมันออกตัวแรงจริงวุ้ย !

[.antiiiiquex-]

....... เอาพี่เอิร์ทแบบครึ่งหน้ามาหย่อนเบาเบา แฮ่
 

[xeruoh]

ฮึ้ยยย น่ารักก ดูแล้วจะเคะก็ใช่ จะเมะก็ได้อยู่นะ 5555 5
รอ รอ รอ 

[k00_eng^^]

น้องดราฟท์ออกตัวแรงมากอ่ะ
ชอบอ่ะ

[Cc-kun]

แอร้ย
มาแล้วๆ
เขิลๆ

[dekfad]

เพิ่งเข้ามาอ่าน เนื้อเรื่องสนุกดีอะ หวานๆ เบาๆ อ่านเพลินๆ สำนวนลื่นดีชอบค่ะ เอิทน่ารักด้วย ติดตามนะค

[.antiiiiquex-]

5th [2.3]
- Snap! ขอโทษนะครับ เป็นแบบให้ผมหน่อยได้ไหมครับ? -
day1

‘เป็นแบบให้ผมหน่อยสิครับ............’



.
.
..




‘ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!????????????????????’

‘โหววววววววววววววววววววววววววววว’

เสียงห้ะของผมดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงโห่จากคนรอบข้าง
มาไม้ไหนของมันอีกเนี่ย?!!!!!!

‘เป็นแบบถ่ายรูปให้ผมหน่อยสิครับ’

‘ไม่เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย’ ผมได้แต่ตะโกนออกไปสุดเสียง นี่ทันคิดจะทำอะไรของมัน ผมเป็นผู้ชายนะเว้ย แล้วที่ให้ถ่ายนั่นมันคอนเซปความงาม ผมจะเอาความงามที่ไหนไปให้มันถ่าย!?


‘ไม่ได้จริงๆหรอครับ?’ ไอดราฟท์ยังถามกลับมาอีก... ก็ไม่ได้นะสิโว้ย!


‘โถ่ เอิร์ทก็ ให้น้องมันถ่ายไปเหอะ ปกติก็เป็นแต่ตากล้องไม่ใช่หรอ ลองเป็นนายแบบให้น้องถ่ายดูบ้างไง’ พี่ตามเริ่มใช้หลักประณีประนอมเข้าสู้กับผม... แต่ผมไม่ยอมหรอกนะ!!
‘ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!’ เด็ดขาดครับ ไม่มีทางซะหล่ะ เรื่องอะไรผมต้องไปเป็นแบบให้มันด้วยหล่ะ!
‘น้องก็ไม่น่ามาขอมันเลย ตอนมันเผลอๆอ่ะถ่ายไปเหอะ’
‘ไอแอล!!!!!!!!!!!!!!’
‘……………………………’

‘‘มีแบบก็ไปถ่ายแบบสิ มายุ่งอะไรกับพี่’ ฮึ่ยยยยยย โกรธครับโกรธ มายุ่งอะไรกับผม มันแค้นผมมากหรือไงแค่ผมไม่อยากรู้ชื่อมั้ยเนี้ย แล้วตอนนี้ก็รู้แล้วด้วยไง จะเอาอะไรอีก!


‘ผมแค่อยากให้พี่เป็นแบบให้...’
‘……………………………’


‘ไอเอิร์ทมันก็เป็นงี้แหละ อย่าไปสนใจมัน จะถ่ายก็ไปถ่ายไปเลยๆ’ ไอพอสพูดขึ้นหลังจากที่เห็นว่าผมเงียบไป จะให้ผมพูดอะไรหล่ะครับ.....

.............. แต่จะเข้าข้างน้องกันมากไปป่ะวะ!!! พวกมันดูพราวทูพรีเซ้นต์ผมให้ไอดราฟท์มาก ถ้ามีพานนี่มันคงจับผมใส่พานแล้วถวายน้องไปแล้วสินะ!

‘ขอโทษครั.......’


มันเงียบไปนิดนึงก่อนที่จะทำหน้าหงอยแล้วมองตรงมาที่ผมแล้วพูดขอโทษออกมา ผมยืนอยู่ตรงนั้นไม่ทันจบประโยคก็รีบเดินหนีออกมาก่อน อะไรของมันวะ มันทำอย่างนี้เดี๋ยวผมก็โดนแกล้งอีกสิ!

ผมรีบเดินออกห่างจากตรงนั้นแล้วไปนั่งที่เก้าอี้แถวหลัง เหลือบไปมองที่ที่เดินออกมาก็เห็นไอดราฟท์มันยืนคุยกับเพื่อนผมอยู่อีกสักพัก ก่อนมันจะกลับไปถ่ายรูปกับเพื่อนมันเหมือนเดิม

พอเห็นว่าระยะปลอดภัย?แล้ว ผมก็นั่งถ่ายรูปไปเรื่อยๆ สักพักก็กลับไปนั่งเล่นเดินเล่นกับเพื่อนผมเหมือนเดิม
แต่ไม่เห็นจะมีใครพูดอะไรออกมาเกี่ยวกับเรื่องไอดราฟท์อีก...
ผมนึกว่าพวกมันจะล้อผมซะอีกนะ................

แต่ก็ดีแล้วไง!



แต่ผมรู้ตัวนะครับ............. รู้ว่ามีคนมองมาทางผมบ่อยๆ
แล้วก็รู้ด้วยว่าไอดราฟท์(แอบ)ถ่ายรูปผม.............


ช่างแม่ง จะทำอะไรก็ทำ คิดว่าถ่ายได้ก็ถ่ายไป หล่อซะอย่าง แคร์อะไร

ฮึ่ยยยยยยย




เมื่อหมดเวลาตามกำหนดการณ์ พวกผมก็เรียกน้องๆกลับมานั่งรวมกันเหมือนเดิม พูดคุยกับเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับคลาสถ่ายรูปวันนี้ ถามทุกอย่างครับตั้งแต่รู้สึกยังไงบ้างจนถึงหิวข้าวแล้วยัง คิดถึงบ้านกันรึเปล่า... แล้วก็วนมาถึงคำถามที่พวกผมเตรียมไว้โดยเฉพาะสำหรับคลาสนี้ ‘ทำไมถึงชอบถ่ายรูป?’ ก็อยากให้น้องๆแสดงความคิดเห็น
วิธีเรียกคนตอบก็สุ่มเอาครับ ใครที่ชื่อแปลกๆหรือเด่นๆก็จะโดนเพ่งเล็งเป็นพิเศษ แต่ผมไม่ได้เป็นคนเรียกนะ ไอแทนต่างหาก
ก็จะให้ผมเรียกยังไงหล่ะครับ... ผมจำชื่อน้องไม่ได้....
‘มาๆๆน้องดราฟท์ ดราฟท์อยู่ไหน แสดงตัวหน่อย’ นั่นไงครับ......... ว่าแล้วไม่มีพลาด ถ้าเดาข้อสอบได้แม่นแบบนี้ก็คงจะดี   
เพราะไอแทนเรียก ไอดราฟท์ที่นั่งอยู่แถวกลางๆเลยยกมือขึ้นมาพร้อมกับหน้ามึนๆหล่อๆของมัน
‘ไหนบอกหน่อยสิ ทำไมถึงชอบถ่ายรูป เล่นกล้องอยู่ด้วยใช่ป่าว เห็นเมื่อกี้ถ่ายไปไม่หยุดเลย’ ไอแทนถามขึ้นพร้อมกับน้ำเสียงมีเลศนัยแปลกๆ นี่เมื่อกี้มันไปคุยอะไรกันมาเปล่าวะ?

‘เอ่อ.........’ ไอดราฟท์เงียบไปพักนึง นี่มันกำลังเรียบเรียงถ้อยคำให้สวยหรูอยู่หรือไง
‘ก็อยากถ่ายเก็บความทรงจำต่างๆนั่นแหละครับ เผื่อหลงลืมอะไรไป ยังไงก็มีรูปที่ถ่ายไว้’
‘แหม ตอบซะหล่อเชียวไอน้อง งั้นขอถามใหม่ๆๆ’ นี่ไอแทนมันจะเล่นอะไรวะ ไม่หยุดง่ายๆแฮะ

‘………………………………………………..’

'เอาจริงๆที่ชอบถ่ายรูปนี่... เพราะอยากถ่ายเก็บความทรงจำหรือเพราะนายแบบกันแน่หล่ะเรา?'





!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ไอแทนมึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


‘………………………………………………..’









'ถ้าเมื่อก่อนก็คงเป็นอย่างแรก แต่ตอนนี้เหมือนจะเป็นอย่างหลังแล้วหล่ะครับ : )'


มันตอบออกมาก่อนจะหันมายิ้มให้ผม…






















ไอเชี่ยน้องดราฟท์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

_______________________________________________________________
- tbc -

ประโยคสุดท้ายของน้องดราฟท์นี่คุ้นๆนะคะ อิอิ
สวัสดีคืนวันอาทิตย์ค่ะ xD
พาพี่เอิร์ทแอนด์น้องดราฟท์มาส่ง
คราวนี้มาช้าหน่อย ไม่รู้มีใครรอรึเปล่า ;u;
แต่กำลังยุ่งมากจริงๆค่ะ ถ้าใครรออยู่ก็ขอโทษด้วยนะคะ
จริงๆนี่ก็แอบหนีการบ้านกองโตมาอัพตั้งแต่ทุ่ม แต่พอกำลังจะโพส มือดีก็ไปกดปิดแท็บซะงั้น
ผลที่ตามมาคือที่พิมพ์ไว้หายหมดเลย.... TuT เลยเพิ่งได้มาอัพเอาตอนนี้นี่แหละค่ะ 

ตอนนี้แอบรู้สึกว่าสั้นๆ? เอาเป็นว่าหลังจากนี้จัดเต็มแน่นอนค่ะ 55


อยากตอบเม้นบ้างง ขอบคุณสำหรับทุกเม้นจากใจจริงเลยนะคะ : )

Baztile: เม้นแรกของเรา ตอบตอนนี้คงไม่สายไปใช่มั้ยคะ TuT ขออภัยที่ทำให้เข้าใจผิดว่าพี่เอิร์ทเมะด้วย แต่พี่เอิร์ทเคะจริงๆนะคะ xD
Tennyo_Y: ขอบคุณค่า ^^
buathongfin: พี่เอิร์ทจะโดนเด็กเล่นอีกเยอะเลยแหละค่ะ แฮ่
Starry[Blue ]: น้องดราฟท์เป็นคนมึนๆ แต่หล่อนะคะ!
QueenPedGabGab: น่ารักก็ช่วยรักเรื่องนี้ด้วยนะคะ ♥
Psycho: ตากล้องมาแล้ววว
cher7343: ไม่ต้องห่วงเลย มีฟินๆอีกเยอะค่ะ >< พี่เอิร์ทเคะมากจริงๆข่า
xeruoh: ม่ายยย ให้พี่เอิร์ทเคะเถอะค่ะ สงสารน้องดราฟท์อิอิ ขอบคุณที่เม้นด้วยนะคะ ♥
k00_eng^^ : วัยรุ่นใจร้อนก็เงี้ยยย 5555
Cc-kun: ยังเบาเบานะคะ อย่าเพิ่งรีบเขิน ^^
dekfad: ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ดีใจที่ชอบ ติดตามกันไปเรื่อยๆนะคะ

เจอกันตอนหน้า 6th
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านและติดตามกันนะคะ เยิ้ปปป <3  [/color] [/b]

[Running girl~]

งึ้ยยย มีแอบถ่ายรูปด้วยย

พึ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ^^

[dew0819516071]

 
น่ารักมาก ชอบๆ

[xeruoh]

อื้อหืออออ อยากจะเขินแทนพี่เอิร์ทซะจริง
รุกหนักเลยนะเรา แต่ก็รีบหน่อย
เดี๋ยวค่ายจบละอดฟิน

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

น่าาาาาาร๊ากกกกกกกกกกกกกกกันจังเลย รู้สึกถึงความใสๆ 555+ 

[cher7343]

ดราฟกดเลยลูกกกกก

[bankksd]

น่ารักอะ ชอบเรื่องนี้ 

[dekfad]

ประโยคสุดท้ายนี่เล่นเอาเขินเลยยยยย
ชอบถ่ายรูปเหมือนกัน แต่เหตุผลคงเป็นอย่างแรก เพราะยังหาอย่างหลังไม่เจอ 555
แต่เอิทก็น่ารักน้าาา โดนดราฟต่อย )OoO(
ชอบเรื่องละมุนๆ แบบนี้จัง )