ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
"Walker_ใครว่าผมไม่มีหัวใจ..."<Short Story ติดเรท NC 18+>(อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ)
by #Pop
.
.
.
.
.
...ขอต้อนรับเข้าสู่ปี 2560 โลกที่เต็มไปด้วย...'ซอมบี้'
.
.
.
.
.
...ที่นี่เต็มไปด้วยความตายหากแต่สิ่งที่ตายนั้นมันหาได้ตายสนืทไม่ คนตายลุกเดินไล่กัดกินคนที่ยังมีชีวิตจนมนุษย์ใกล้จะสูญสิ้น คนที่รอดใช้ชีวิตเร่ร่อนไม่มีหลักแหล่งเพราะถ้าหากปักหลักอยู่ที่ใดที่หนึ่งนาน ๆพวกมันจะตามมา...แรก ๆแค่สองสามตัว แต่หลังจากนั้นพวกมันจะแห่กันมาเป็นฝูง ฉะนั้นหากพวกคุณต้องการจะอยู่รอด พวกคุณก็ต้องเร่ร่อนกันต่อไป...
อ๊ะ ๆ! สงสัยล่ะสิว่าใครกำลังบรรยายเรื่องราวต่าง ๆให้คุณฟังอยู่ ผมมีชื่อว่า 'ซี' ผมเองก็เคยเป็นคนเหมือนพวกคุณ ๆทุกคนนะแต่ตอนนี้ผมน่ะไม่ได้แตกต่างอะไรจากคนที่ตายเลยสักนิด แน่นอนว่าผมเป็น 'ผีดิบ' หรือถ้าจะเรียกให้หรู ๆหน่อยก็คือ 'ซอมบี้' ที่พวกคุณรู้จักนั่นเอง...
อย่าถามนะว่าทำไมผมถึงได้กลายเป็นผีซอมบี้ หึหึหึ...เพราะด้วยรูปร่างที่แสนจะบอบบางกว่าผู้ชายทั่ว ๆไปแถมหน้าตาผมตอนก่อนตายมันยังหวานซะจนผู้หญิงบางคนยังอายเลย อีกทั้งผมมันก็ตัวเล็กและเตี้ย ! นั่นจึงเป็นเหตุผลหลัก ๆที่ทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้(พูดแบบหน้าไม่อายเลยคือผมวิ่งหนีไม่ทัน) จากรอยกัดแค่รอยเดียวในวันนั้นทำให้ชีวิตของผมต้องกลายเป็นอยู่ทุกวันนี้ คิด ๆแล้วมันก็เศร้านะที่ต้องกลายเป็นคนตายแต่ไม่ยอมตายแบบนี้แถมยังต้องใช้ชีวิตเดินไปเดินมาหาเหยื่อไปวัน ๆแบบนี้มันก็เหงาจริง ๆน้า...
...อยากมีเพื่อนจัง
.
.
.
.
.
ณ วันหนึ่ง...
ผมกำลังเดินเตร็ดเตร่อยู่หน้าโรงเรียนแห่งหนึ่งอันเป็นที่ ๆผมได้อยู่มานานตั้งแต่เป็นซอมบี้ ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงได้อยู่แต่ที่นี่นะแต่คงเพราะตอนก่อนตายผมเคยเรียนอยู่ล่ะมั้ง แต่ช่างเหอะ ! อยู่ที่นี่มานานน้านนานเหยื่อมันก็เริ่มลดน้อยลงทุกที ๆ สงสัยผมคงต้องออกไปหาเหยื่อที่อื่นแล้วมั้ง...
ปัง ! ปัง !
อา...ราวกับสวรรค์ทรงโปรด(?)อยู่ ๆก็มีเสียงปืนดังไม่ไกลจากที่นี่ เสียงดังแบบนี้แสดงว่ามันจะต้องมีเหยือแน่ ๆ(สงสัยล่ะสิว่าทำไมผมถึงไม่กลัวปืน หุหุหุ ! เชื่อสิว่าถ้าคุณเป็นเหมือนผมเสียงปืนที่น่ากลัวมันจะกลายเป็นเสียงเรียกไปกินอาหารจานอร่อยเลยล่ะ) ผมรีบเดินตามเสียงนั้นไปอย่างไว(เท่าที่สองขาสั้น ๆของผมจะไปได้)จนไปเจอบรรดาพวกเพื่อน ๆของผมกำลังวิ่งไล่ตามเหยื่อผู้ชายสองคนอยู่ ผู้ชายสองคนที่ดูตัวใหญ่กว่าผมกำลังวิ่งหนีพร้อมยิงพวกเพื่อน ๆของผมไปด้วย คนหนึ่งผิวขาวผมสั้นรองทรง(นี่สมองซอมบี้ของผมมันยังจำทรงได้ดวยเหรอนี่ !?)ส่วนอีกคนดูจะตัวเล็กกว่าแถมยังขาวพอ ๆกันอีกด้วย
'หูว์ ! ดูจากรูปร่างของสองคนนี้ถ้าได้กัดสักคำคงจะอิ่มไปอีกนานเลยล่ะ'
เมื่อความกระหายเริ่มมีมากผมจึงลากสังขารที่ตายไปแล้วให้ไล่ตามคนสองคนนั้นและพวกเพื่อน ๆของผมไป...
ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง !
เท่าที่ดูแล้วพวกเพื่อน ๆของผมก็โดนกระสุนเจาะกะโหลกล้มตายกันไปมากจนเหลือไอ้ที่วิ่งตามเหยื่อไปแทบไม่กี่ตัว แต่ก็ช่างมันสิถึงเพื่อน ๆของผมจะพากันตายไปมากมายจนกระทั่งเหลือแค่ผมคนเดียวที่วิ่งตามแต่ผมก็ไม่สนใจหรอก ตอนนี้ผมแค่หิวและหิวมากกกก แต่ทว่า...
"เฮ้ยไอ้คิมมึงดูไอ้ผีตัวนี้ดิวะ !" อยู่ ๆผู้ชายคนที่ตัวเล็กกว่าตะโกนพูดพร้อมกับชี้ปืนมาทางผม
"แม่งเหลือแค่ตัวเดียวแถมยังตัวเล็กแบบนี้ยังจะเสือกวิ่งตามมาอีก ยิงมันทิ้งเลยดีมั้ยวะ ?" ผู้ชายคนเดิมพูด
"เดี๋ยว ๆไอ้ภัทร...มึงดูหน้ามันก่อนดิวะ หน้าตาดีเชี่ย ๆ" ผู้ชายตัวที่สูงกว่าพูด
"มึงนี่โรคจิตป่าววะ ? ไอ้เตี้ยนี่มันเป็นซอมบี้นะเว่ย ! มันตายไปแล้วแบบนี้มึงยังกล้าหื่นกับมันอีกเหรอวะ ?"
'...เตี้ยแล้วมันหนักหัวใครวะ' ผมคิด
"กูเสียดายนี่หว่า..."
ผู้ชายคนที่สูงกว่าหันไปพูดกับอีกคนแต่เชื่อสิว่าผมไม่ได้สนใจเสียงพวกนั้นเลยสักนิด ผมก้าวเท้าต่อไปเรื่อย ๆหวังเพียงแค่จะได้กินใครสักคนตนในที่สุดผมก็ห่างจากคนสองคนนั้นไม่มาก
"อือ..."
ผมครางออกมาเล็กน้อยก่อนจะพุ่งใส่สองคนนั้น หึ..! คราวนี้แหละไม่แขนก็ขาแหละที่ผมจะได้กิน
"เฮ้ยระวัง !"
ดูเหมือนสองคนนั้นจะไหวตัวทันจนสามารถหลบผมได้ คนตัวใหญ่ถีบผมล้มส่วนคนตัวเล็กกว่าตั้งท่าจะยิงผมแต่คนตัวใหญ่นั้นกลับห้ามเอาไว้
"เฮ้ย ! มึงอย่าเพิ่งยิ่งสิวะ..."
"มึงจะห้ามกูทำไมวะ ? มึงก็เห็นนี่ว่าไอ้ผีเตี้ยนี่มันกำลังจะแดกมึงกับกูน่ะ"
'คำก็เตี้ยสองคำก็เตี้ยเดี๋ยวพ่อจับฉีกท้องกินเลย' ผมคิดเหมือนเดิม
"กูรู้ว่ามันจะแดกมึงกับกู แต่กูเสียดายมันจริง ๆนี่หว่า ยังไง ๆมึงก็ให้กูหาที่ลงหน่อยสิวะ"
...ลงอะไรหว่า ?
"..."
"เอางี้กูจะจับมันกดส่วนมึงก็ช่วยจับแขนมันให่กูหน่อยได้มั้ยวะ ?"
"..."
"ได้มั้ยวะไอ้ภัทร ?"
"เออ ๆ"
ว่าแล้วคนสองคนนั้นก็เข้ามาหาผม คนตัวเล็กกว่าเข้ามาตรึงแขนของผมไว้กับพื้นส่วนอีกคนก็เข้ามาถอดเสื้อผ้าของผมออก
"โห...! แม่งโคตรขาวเลยว่ะ"
คนตัวใหญ่พูดส่วนผมก็พยายามดิ้น ๆนะแล้วก็พยายามจะกัดแขนของอีกคนที่กำลังตรึงแขนผมเอาไว้อยู่
"อือ..."
"เห้อยไอ้คิม ! มึงจะทำอะไรก็รีบทำสิวะ ! ไอ้เตี้ยนี่มันพยายามจะแดกแขนกูอยู่นะ"
'เออผมเตี้ย ! พอใจยัง ?'
"เออ ๆกูขอใส่ถุงยางก่อน"
"ถุงยาง...? มึงไปเอาถุงยางมาจากไหนวะ ?"
"กูเก็บไว้นานแล้ว ตอนแรกกูก็กะจะเอาไว้ใช้กับมึงแหละ"
"กวนตีนนะสัส ! เดี๋ยวกูปล่อยให้เตี้ยนี่ให้ไปแดกคอมึงเลยนี่"
...แปลกใจตัวเองทำไมผมไม่ขัดขืนนะ
หลังจากที่คุยกันเสร็จเรียบร้อยผู้ชายที่ตัวใหญ่ก็เริ่มเลียตามตัวของผม เชื่อสิว่าผมน่ะไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเลยนะนอกจากอยากจะกินเขาซะมากกว่า
"แม่ง...! ขนาดมันตายไปแล้วแต่ตัวมันโคตรอร่อยเลย"
"มึงนี่ก็กล้าเลียตัวมันนะ มึงไม่กลัวติดเชื้อจากมันเลยรึไง...?"
"ทำไมกูจะต้องกลัวด้วยก็เขาบอกว่าเชื้อมันอยู่ที่ปากนี่นา"
"เออ ๆ มึงจะทำอะไรก็รีบทำเถอะเดี๋ยวพวกเพื่อน ๆไอ้เตี้ยนี่มันก็แห่กันมาหรอก"
"เออ ๆ"
ว่าแล้วผู้ชายคนที่กำลังจะทำมิดีมิร้ายผมก็เริ่มที่จับขาผมแยกออก ผมพยายามดิ้นนะ แต่ด้วยร่างกายที่มันผอมแห้งบวกกับร่างกายที่มันตายไปแล้วมันก็ทำได้แค่ขยับไปมาก็เท่านั้น
"อือ"
ผมครางออกมาเบา ๆเป็นเชิงขู่แต่ผู้ชายคนนั้นเขากลับได้สนใจผมไม่ เขาค่อย ๆยัดอะไรบางอย่างเข้ามาจากด้านหลังของผม มันไม่ได้รู้สึกเจ็บนะแต่ผมรู้สึกว่าผมไม่เป็นตัวของตัวเองมากเลย มันแน่น ๆจนผมเลิกสนใจเรื่องกัดคนเลย
"แม่งขนาดตายไปแล้วยังโคตรแน่นเลยว่ะ"
ผู้ชายคนนั้นพูดก่อนจะกระแทกตัวของเขาใส่ผมอย่างแรงและสม่ำเสมอ ส่วนผมก็ได้แต่ดิ้นหนีไปมาเพราะความไม่เป็นตัวของตัวเอง 'ผมเริ่มเจ็บ' ใช่...ผมรู้สึกเจ็บ...ตอนนี้สีหน้าของผมที่ตายด้าน(ตามประสาผีซอมบี้)ก็เริ่มกัดฟันเพราะความเจ็บ ผมไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไม่ผมถึงได้มีความรู้สึกทั้ง ๆที่ผมก็ตายแล้ว
"อือ...อา...อา"
ผมเริ่มครางดังขึ้นจนคนที่ตรึงผมไว้หันมาสนใจ
"เฮ้ยไอ้คิม ! กูไม่รู้ว่ากูคิดไปเองหรือว่าไอ้เตี้ยนี่มันครางแปลก ๆวะ ?"
"อือ...ครางแปลก ๆอะไรวะ....อา..."
"กู้รู้สึกเหมือนกับว่ามันกำลังครางที่มึงกำลังจับมันกดแบบนี้"
"อือเหรอวะ...หึ...ถ้ามันครางได้แบบนั้นก็ดีเลยน่ะสิก็จะได้คึกมากกว่าเดิม"
ว่าแล้วผู้ชายคนที่กำลังทำอะไรผมก็ขยับเอวเร็วขึ้นและเร็วขึ้นจนผมได้แต่เผลอหลับตาพริ้มเพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่ผมเพิ่งเจอ
"อือ...อือ...อะ..อา...อา..."
ตอนนี้ผมไม่รู้สึกอะไรแล้ว ความรู้สึกของผมมันชา ๆไปหมด ตั้งแต่ผมตายไปผมก็เพิ่งจะรู้สึกได้ถึงความแปลกใหม่ของอารมณ์ก็วันนี้เอง แต่แล้วผมก็รู้สึกว่าที่ตรงนั้นของผมมันมีอะไรออกมา...อื๋อ
"เฮ้ย...! ไอ้เตี้ยนี่มันเสร็จว่ะ กูว่ามันต้องมีอะไรแปลก ๆแน่เลย"
"หึหึหึ...มึงเห็นมั้ยว่าลีลากูมันเด็ดขนาดทำให้ซอมบี้เสร็จเองได้..."
"มึงนี่มันทั่งหื่นทั้งโรคจิตสุด ๆเลยว่ะ"
และแล้วการสนทนาของทั้งคู่ก็จบลงพร้อม ๆกับผู้ชายคนนั้นที่ขยัยสะโพกเร็วขึ้น และในที่สุด...
"อา...อา...!"
ใช่แล้วผู้ชายคนนั้นเสร็จซะที เขาถอดเอาของ ๆเขากลับส่วนผมก็ได้แต่นอนนิ่ง ๆไม่เคลื่อนไหวอะไรเลย ผมพยายามขยับตัวนะแต่ร่างกายมันสั่น ๆไปหมด อา...หิว...หิวจัง...
"อือ..."
"ไอ้เตี้ยแม่งโคตรสุดยอดเลยว่ะ กูล่ะโคตรติดใจมันมากเลย..."
"เออ ๆ มึงกดมันเสร็จแล้วมึงก็ไปได้แล้ว"
"กูอยากเอามันไปด้วยว่ะ"
"เห้ย ! มึงจะบ้าเหรอวะ ? มึงเอามันไปด้วยเดี๋ยวสักวันมันก็แดกมึงกับกูหรอก"
"กูว่ามันไม่แดกมึงกับกูหรอก มึงดูมันสิ พอกูเอาเสร็จแม่งก็นอนนิ่งเลย"
"มึงนี่มันโคตรหื่นเลยว่ะ" ผู้ชายคนที่ตัวเล็กกว่าพูดก่อนจะเดินออกไป
"เออกูหื่น ! แล้วนั่นมึงจะไปไหนวะ ?"
"กูจะไปไหนมันก็เรื่องของกู ส่วนมึงจะทำอะไรกับไอ้เตี้ยนั่นมึงก็ทำเลยกูไปล่ะ"
"เออ ๆ เดี๋ยวกูตามไป"
พูดจบผู้ชายคนนั้นก็หันมาสนใจที่ผม ตอนนี้ผมอยากกินเขานะ แต่ผมไม่มีแรงลุกขึ้นมาเลย
"หึหึหึ...กูชอบมึงมากเลยว่ะ เดี๋ยวกูจะเอามึงไปด้วย" พูดจบผู้ชายคนนั้นก็ล้วงเข้าไปเอาสก๊อตเทปสีดำ(นี่ผมรู้จักมันด้วยเหรอเนี่ย ?)มามัดมือทั้งสองข้างของผมไว้ติดกันก่อนจะเอามามัดปากของผมไว้ซะแน่นเลยสงสัยคงจะกลัวผมกัดเขาแน่ ๆ
"เอาล่ะเราไปกันเถอะ เอาไว้วันไหนกูขึ้นเดี๋ยวจะเล่นมึงต่อ"
ว่าแล้วผู้ชายคนนั้นก็อุ้มผมไปโดยที่ผมไม่สามรถทำอะไรได้เลย...
.
.
.
.
.
...เศร้า เป็นซอมบี้แท้ ๆแต่เสียตัวให้คน...
...ฮือ...ฮือ...
.
.
.
.
.
The End(?)
=========================
ปล.ถ้าคอมเม้นถูกใจอาจจะเขียนเรื่องนี้ต่อ
...แค่เรื่องเอาฮาก่อนสอบกลางภาค ไม่ต้องคิดเยอะ ๆ...
#Pop
หัวข้อ: [เรื่องสั้น]_Walker_ใครว่าผมไม่มีหัวใจ (อ่าน 2128 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก