หัวข้อ: Nov.vol2 เอาให้แน่...ได้แค่ไหน ?

[kaporzung]

ลืมไอ้เดฟไปเลยยยยยยยย

[krappom]

ตอนแรกเห็นหัวเรื่องแล้วตกใจ
นึกว่าจะเลิกแต่งซะแล้ว
 

รีบกลับมาน้า
จะรอ

[Sameejaejung]

  :call:มาต่อเร็วๆน้า

[palpouverny]

นึกว่าหลังปีใหม่
 

[LingNERD*]

พอดีเลยอาทิตหน้าสอบเสดพอดี หวังว่าจะได้อ่านน้าาาาาาาาาา

[RN]

ต้องรอคอย นานอีกแล้ว

อยากอ่านนนนนน มากมายยย

 

[senli_87]

เล่นงี้เลย ตกใจหมด เฮ่อ...
ถ้าเป็นอาทิตย์หน้าก็รอได้อยู่แล้ว
แต่ต้องมาต่อจริงๆนะ อิอิ

[aimaim]

เล่นเอาใจหาย แต่ว่าศุกร์หน้า  ไม่อยู่นิหว่าตู กำ แงๆๆๆๆ

[LIZZ]

ใจแป่ว.......

[tama_zaa]

ก้าวที่สิบแปด



" มึงมาได้ไงวะ "
ผมรีบถามเพื่อนผมโดยเร็ว
ก่อนที่จะเบนสายตาไปมองคนที่เดินมาข้างๆมัน

"นี่พาแฟนใหม่มาด้วยหรอวะเนี่ย คราวนี้มาลุคใหม่เลยนะมึง"
ผมยังคงแซวเพื่อนผมไม่เลิก
จริงๆ ผมกับไอ้ว่านเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วครับ
แต่พักหลังๆเริ่มห่าง
มันรู้ว่าผมเป็นเกย์
ผมเองก็รู้ว่ามันเป็นไบ
เราสองคนก็คบๆกันเรื่อยมา
เรียกได้ว่าก็ค่อนข้างสนิทแหละครับ
จนหลายๆ คนคิดว่าผมกับมันเป็นแฟนกันก็มีครับ
แต่ผมกับมันก็รู้ดีอยู่แก่ใจว่ามันเป็นไปไม่ได้
เพราะพวกผมเคยลองที่จะคบกัน
แต่ไปๆมาๆมันก็เหมือนเป็นเพื่อนกัน
เลยตกลงที่จะเป็นเพื่อนกันดีกว่า
เอาล่ะคับ
พักเรื่องของผมกับไอ้ว่านไว้แค่นี้ก่อน

เพราะผมรู้สึกว่าบรรยากาศในห้องชักจะเริ่มเงียบๆ
ผมจึงได้หันหน้าไปมองคนโน้นที คนนี้ที
ทุกคนก็ทำสีหน้าแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทั้งนั้น
ยกเว้นแฟนไอ้ว่าน
ที่ทำหน้าเหมือนผมไปสกิดต่อมเขาเข้า
เพราะหน้าตาเขาตอนนี้เหมือนผมเอารังแตนไปแหย่ยังไงยังงั้น
สงสัยเขาคงไม่ชอบให้ใครมาแซวมั้งครับ
หรือไม่งั้นก็คงเป็นพวกไม่อยากเปิดเผยความสัมพันธ์

"เฮ้ย แซวเล่นๆกันน่ะครับ เป็นเรื่องปกติของผมกับไอ้ว่านมัน "
ผมรีบแก้ไขสถานการณ์โดยการหันไปพูดกับแฟนไอ้ว่าน

"มันไม่ใช่แฟนกูไอ้อิง มึงบ้าป่าวเนี่ย เล่นอะไรให้มันรู้บ้าง คราวก่อนก็เอาซะกูแทบตายนะมึง"
ไอ้ว่านมันเดินเข้ามาพร้อมกับทำท่าหงุดหงิด
แล้วเรื่องคราวก่อนที่มันพูดถึงมันเรื่องอะไรกัน
ผมจำได้ว่าเหตุการณ์มันเลือนๆอยู่ในความทรงจำ
แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก

"คราวก่อนไรวะ "
ผมทำหน้างง

"นี่มึงเป็นไรเนี่ย ความจำเสื่อมรึไง"
ไอ้ว่านยังคงถามผมเหมือนเคย
พร้อมกับจับหัวผมส่ายไปมา
โดยปล่อยให้คนที่มากับมันยืนหน้าบึ้งไม่ยอมพูดยอมจาอยู่กับที่

"ถ้ากูความจำเสื่อมกูจะจำมึงได้หรอ ไอ้เวร"
ผมด่ามันไปพร้อมกับหัวเราะ

"แล้วมึงจะไม่ทักไอ้คนที่มากับกูมั่งหรอ หรือมึงอยากให้ระเบิดลง"
ไอ้ว่านขยับปากมากระซิบที่ข้างๆใบหูผม
ก่อนที่จะรีบเบี่ยงตัวออกไปยืนอยู่ข้างๆพวกน้องๆผม
ปล่อยให้ผมนั่งเหวออยู่กับที่

มันจะบ้ารึเปล่าครับ
จู่ๆจะให้ผมไปทักคนที่ไม่รู้จักเฉยเลย

"อะ เอ่อ สวัสดีครับ "
ผมทักเขาคนนั้น
พร้อมกับก้มหัวให้อย่างงามตามมารยาท
แต่ไอ้คนนั้น(ผมขอใช้ว่ามันแล้วกันนะครับเพราะผมเริ่มเซ็งแล้ว คนอะไรยืนเป็นยักษ์วัดโพธิ์ไปได้)มันยังคงยืนนิ่ง
สายตาจ้องมาที่ผมประมาณว่า มึงกำลังทำบ้าอะไรอยู่ประมาณนั้นแหละครับ

"....."
มันยังเงียบครับ
ผมหันไปมองคนอื่นๆ
มันก็หันหน้าหนีหมดครับ
เอาแล้วไง

พวกมันเล่นอะไรกันเนี่ย

" มาเยี่ยมผมรึเปล่าครับ "
ผมถามไปตรงๆ
เพราะสังเกตเห็นกระเช้าเครื่องดื่มบำรุงร่างกายในมือ
ที่มันยังคงยืนนิ่ง
ไม่ยอมวางโดยไม่รู้จักหนักเลยสักนิด

"เออ "
โอ้วว
มันตอบมาคำแรกโดนใจผมเลยครับ

สั้นๆ

แต่ได้ใจความ

"เอิง มารับกระเช้าหน่อยดิ เดี๋ยวพี่เค้าเหนื่อย"
ผมไม่รู้จะเรียกมันว่าอะไรครับ
ไอ้เพื่อนบ้ามันก็ไม่แนะนำตัว
เออ
ใช่สิ
ผมลืมแนะนำตัวไป

" ผมอิงนะครับ เป็นเพื่อนกับไอ้ว่านมันตอนเรียนมหาวิทยาลัยครับ "
ผมเอ่ยทักทายขึ้นอีกครั้ง
ซึ่งครั้งนี้ก็เป็นผลครับ
เพราะไอ้คนนั้นมันเดินตรงมาที่ผมทันที
พร้อมกับกระแทกกระเช้าลงบนที่โต๊ะหัวเตียงอย่างแรง
ก่อนที่จะหันมาจับแขนผมทั้งสองข้างเขย่าอย่างแรง

"มึงเล่นเหี้ยอะไรอยู่เนี่ย หา มึงเป็นบ้าอะไร "
มันตะคอกพร้อมกับเขย่าตัวผมไปด้วย

"....."
ผมเริ่มงงกับมันแล้วสิครับ
ไอ้พวกที่มันยืนนิ่งอยู่ในตอนแรก
ก็เริ่มกรูกันเข้ามาช่วยจับตัวไอ้บ้านี่ออกไปจกผมแล้วครับ

"มึงคิดจะหาผัวใหม่ด้วยวิธีนี้หรอ "
มันยังคงตะโกนเหมือนเดิมครับ
แต่ตัวมันเริ่มนิ่งแล้ว
ส่วนผมนี่สิ
ไอ้แต่อึ้งสิครับ

"เฮ้ยเดฟ พอเถอะ พี่อิงไม่สบายอยู่นะ"
เสียงไอ้เอิงครับ
มันพูดกับไอ้คนที่ชื่อเดฟ

อ้อ
ใช่แล้วครับ
ไอ้เดฟนี่ไงที่เป็นเพื่อนกับน้องชายผม

"เอิง นะ นี่เพื่อนแกหรอ "
ผมที่เพิ่งจะหายจากอาการช็อคเริ่มพูดเสียงสั่น

"อะ เอ่อ "
น้องชายผมมันติดอ่างแล้วครับ
ไม่สามารถจะตอบคำถามได้

"มึงคิดว่ากูเป็นใคร มึงจำไม่ได้รึไงว่ากูเป็นผัวมึง มึงจำผัวตัวเองไม่ได้รึไง "
ไอ้คนชื่อเดฟมันปรี่เข้ามากระชากตัวผมอีกแล้วครับ
คราวนี้มันไม่แค่เขย่าหรอกครับ
เพราะมันแทบจะเอามือบีบคอผมไว้เลยทีเดียว
ไอ้พวกที่เหลือก็พยายามมาห้ามนะครับ
แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้
เพราะถ้ามันดึงตัวไอ้นี่ออกก็เท่ากับดึงเอาคอผมไปด้วย

"กูนี่แหละผัวมึง เรื่องแค่นี้ทำเป็นลืมรึไง หรือมึงมีผัวหลายคน"


ผัวหลายคน

ผัวหลายคน

ใช่สิ

ผมโดนข่มขืน

ผมไม่บริสุทธิ์พอสำหรับเขาคนนั้นแล้ว

ผมมีผัวหลายคน

.
.
.

" ไม่จริง ไม่ ไม่ "

"......"


"ไม่ ชั้นไม่ได้โดนข่มขืน ชั้นมีผัวคนเดียว ไม่จริง ไม่ได้มีหลายคน ไม่จริง "
ผมพูดเพ้อเหมือนไม่ได้สติอีกครั้ง

"ไม่จริง ชั้นไม่ได้มีผัวหลายคน ชั้นไม่ได้โดนข่มขืน ชั้นไม่ได้โดนข่มขืนนะ เชื่อชั้นนะ ชั้นไม่ได้มีผัวหลายคน"
ผมเริ่มเอามือไปกอดตัวไอ้คนชื่อเดฟ
พร้อมกับพร่ำเพ้อ
จนอีกฝ่ายถึงกับยืนนิ่งมองผมด้วยความตกใจ

"ชั้นไม่ได้มีใครจริงๆ นะ นายต้องไม่ทิ้งชั้นไปนะ "

"....."

"ชั้นมีนายคนเดียวจริงๆ นะ ฮึกกก  ชั้นรักนายคนเดียวนะ"
ผมพูดพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย

"นายจะไม่ทิ้งชั้นใช่ไหม "
ผมพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองที่หน้ามัน

แต่สิ่งที่ผมได้เห็นคือคนที่มีสีหน้าของอาการตกใจอย่างสุดขีด

เหมือนกับมันกำลังช็อคกับเหตุการอะไรสักอย่าง

"นายจะทิ้งชั้นไปใช่ไหม เพราะชั้นมันสกปรกใช่ไหม "
ผมเริ่มดันตัวออกห่าง
พร้อมกับก้าวลงจากเตียง
ก่อนที่จะกระชากแขนจนสายน้ำเกลือหลุดอีกครั้ง

"นายจะทิ้งชั้นเพราะชั้นโดนข่มขืนใช่ไหม ............"

"....."

"เพราะชั้นมันสกปรกใช่ไหม "

"....."

"ไม่จริง ไม่จริง  มันไม่ได้เป็นแบบนั้น "
ผมเริ่มส่ายหน้าไปทั่วห้อง
ก่อนที่จะวิ่งไปซบที่อกน้องชายผม

"นายไม่ทิ้งชั้นไปใช่ไหม นายจะไม่ทิ้งชั้นไปใช่ไหม"
ผมยืนกอดน้องชายผมพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย
ซึ่งพอผมเงยหน้าขึ้นมองน้องชาย
ผมก็พบว่ามันเองก็กำลังร้องไห้ออกมาเช่นเดียวกัน

"ฮ่า ๆ ๆ นายร้องไห้ด้วย ไม่เอานะ ไม่ร้อง ชั้นไม่ได้ทิ้งนายไปสักหน่อย "
ผมเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้กับน้องชาย

"นายเองก็จะไม่ทิ้งชั้นไปใช่ไหม..."
ผมถามกลับอีกครั้ง
ซึ่งน้องชายผมมันก็พยักหน้า

"เย้ นายไม่ทิ้งชั้นแล้ว  ............. ตะ   แต่ ชะ  ชั้น  มันสกปรกไปแล้วนะ  นายต้องไม่รักชั้นแน่เลย"

"....."

"ใช่สิ คนสกปรก ต้องล้าง  ล้าง ต้องล้างตัวให้สะอาด นายจะได้รักชั้น ใช่ไหม"
ผมพูดเสร็จก็ผลักน้องชายผมออกไป
วิ่งไปที่ห้องน้ำ
แล้วเปิดฝักบัวราดตัวเอง
พร้อมกับเอาสบู่มาถูตัวเองอย่างแรง

"ล้าง  ล้าง  ต้องล้างให้สะอาด "

"ต้องล้างให้สะอาด "

ผมนั่งเล่นน้ำอยู่ในห้องน้ำสักพัก

ก็มีพยาบาลสองสามคนกรูกันเข้ามาจับตัวผมไว้
พร้อมกับเอาเสื้อที่มันแขนติดกัน(ไม่รู้เขาเรียกอะไร ที่เอาไว้ใส่คนเสียสติ)มาสวมลงที่ตัวผม
แล้วก็ลากตัวผมออกมานอนที่เตียง
และเอาอะไรไม่รู้มาฉีด ๆเข้าที่ตัวผม
สักพักผมก็ไม่สามารถรับรู้อะไรอีกเลย
พร้อมกับเปลือกตาที่ค่อยๆปิดสนิทลง

..........

.........

.........


.........

" มึงจะพาพี่มึงหนีไปงั้นหรอ"
เมื่อผมตื่นขึ้น
ผมก็ได้ยินเสียงไอ้กิกดังขึ้นอยู่ห่างจากตัวพอสมควร

"แล้วมึงจะให้กูทำยังไง หมอเองก็บอกว่ากูต้องพยายามไม่ให้พี่กูอยู่สถานที่ หรือเหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดความเจ็บปวด แล้วมึงก็รู้ว่าพี่กูเจ็บปวดกับเรื่องอะไรมากที่สุด "
น้องชายผมตอบเสียงเครียด

"แล้วมึงก็จะไม่ให้เจ๊เค้าฟื้นฟูความทรงจำที่มันขาดหายไปเลยใช่ไหม"
เสียงไอ้เดแทรกขึ้น

"ถ้าเป็นความทรงจำเลวร้ายแบบนั้นกูขอบอกว่าใช่ .... มึงไม่รู้ถึงความรู้สึกกูหรอกว่ากูรู้สึกยังไง เวลาที่พี่กูคอยแต่เพ้อถึงเรื่องบ้าๆพวกนั้น พี่กูเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของกูนะโว้ย แล้วมึงคิดว่าเรื่องเลวๆแบบนั้นมันสมควรจะจำรึไง"

"แล้วมึงคิดหรอว่าพี่มึงเลือกที่จะลืมจริงๆ "
เสียงไอ้กิกถามขึ้น
ทำให้ห้องทั้งห้องเงียบไปสักพัก

"ถ้าพี่มึงเจ็บปวดกับความทรงจำนั้นจริงๆ จิตใต้สำนึกของเค้าคงไม่จดจำมันไว้หรอก มึงไม่เห็นหรอว่าพี่มึงยังรอมันอยู่ รอให้มันรักอยู่ กูว่าบางที่นั่นอาจจะเป็นความทรงจำที่สวยงามของเค้าก็ได้ "

"ใช่ กูว่าปล่อยให้เจ็แกเลือกเองอย่างไอ้กิกมันพูดเถอะ "

"กูไม่รู้ ขอกูคิดก่อนแล้วกัน เดี๋ยวกูลงไปซื้อของให้พี่กูก่อน พวกมึงลงไปด้วยกันไหม กว่าพี่กูจะตื่นคงจะสี่ห้าทุ่มโน่นแหละ "
น้องผมมันหันมาชวนเพื่อนๆ
ก่อนที่พวกมันทั้งหมดจะเดินออกไปจากห้อง(เท่าที่สังเกตจะมีเพียงสามคน ขาดไอ้กันไปคนหนึ่ง)



""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

แหะ ๆ ๆ

เอามาต่อให้อีกตอนก่อนกลับบ้าน

หวังว่าคงไม่ค้างแล้วนะ

เจอกันอาทิตย์หน้าจริงๆนะค้าบบบ

บายๆๆๆ

ขอบคุณทุกแรงอธิฐานให้ผมสอบไอ้นะครับ

ยังไงก็ขอให้ผลบุญสะท้อนกลับด้วยแล้วกัน

[jedi2543]

เข้ามาเมนต์




ลืมไปเฮอะ



พาหนีไปเลย เลวๆ อย่างไอ้เดฟน่ะอย่าไปจำมันเลย ชีวิตตัวเองจะได้หลุดพ้นความเศร้ามาเป็นความสุขเสียที




ยังไงก็เกลียดเดฟอ่ะ

[artday]

  จะรออาทิตย์หน้าครับ

[ifwedo]

รอๆๆตอนหน้า

[Mint]

 


เศร้าอ่ะ


ป.ล.ขอให้สอบได้คะแนนดีๆนะ

[maxtorpis]

 

[melody]

เริ่มเครียดละๆพี่อิงจะเป็นไรเปล่าเนี่ย
แล้วเดฟมันจะรู้สึกผิดบ้างมัยเนี่ย
มันจะคิดได้แล้วกลับมาดูแลพี่อิงเปล่า
แต่คนอย่างมันอาจจะโง่ดักดารคิดไม่ได้
สงสารพี่อิงเริ่มละๆเริ่มจะเกลียดอีเดฟ

[aimaim]

  มาตอนไหนนี่ ตกใจหมดเลย แต่ก็ดี หุหุ ได้อ่านก้ไปเชียงใหม่ เย้ๆ คริๆๆ 

พาหนีไปไกลๆ เลยเอิง หนีจากคนเลวๆ ชิชะ แต่ว่า =w= เจออิงสภาพสติแตกไปคงสำนึกมั้งล่ะนะ เหอๆๆ อ่ะ ให้โอกาสอีกครั้ง ดูสิว่าจะทำตัวดีขึ้นแค่ไหน  คริๆๆ

[RN]

อิงทำไมต้องเป็นแบบนี้

 


 :beat:ไอเดฟฟฟฟฟฟฟฟฟ


ปล.ขอให้ทำข้อสอบให้ได้นะ สู้ๆๆ

[Poes]

สงสารอิง 

[-~iK@iZ_KunG~-]

จะรอตนอต่อไป

อาทิตย์หน้านะครับ

 

[ranny]

เดฟ

เข้าใจรึยังล่ะว่า อิงต้องเจอกับอะไรบ้าง

จิตใจอิงบอบช้ำขนาดไหน......

เห็นกับตาขนาดนี้...ช๊อคไปเลยน่ะซิ

คนใจร้ายยย.....

ทั้งรักทั้งเจ็บ...ฝังใจ

สงสารอิง....จัง

[OHmeza019]

สงสาร อิง ที่สุดอ่า
อ่านตอนนี่เเร้ว เสทือนอารมณ์มากมายอะ
 


ยิ่งอ่าน ยิ่งเกลียดไอเดฟ เเมร่งงงงง

[ไอ้หัวแห้ว]

 



ใช่!



คนเลวๆ ลืมไปเหอะ



จบ!

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ชักสนุกละ อิๆ ท่าทางเด่วเดฟคงมีวิธีการฟื้นฟูความจำให้นะ 

[sharp2]

เยี่ยมคราบบบ

มาต่อเร็วน้า

[palpouverny]

เจอกานอาทิตย์หน้าค้าบบบบบ

[epochii_upfun]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เค้าชอบบบบบบบบบบบมาก  อ่านแล้วไม่ไหวแล้ว
แงๆๆๆ สงสารอิงมากมาย
อีเดฟฟฟฟฟ ไปตายซะ

ทำไม ต้องรักมันอยู่  โฮๆๆๆ  จะหั้ยมันทำร้ายไปเถิงหนายยยยย
  อีเดฟ

[~Kalianeko~]

อิง


น่าสงสารมากๆเลยคับ


เดฟ     ไปตายซะไป   

[jaejoong22]

I เดฟนี่มันบ้าป่าวนี่  คนไม่สบายยังไปหาเรื่องอีก    

พาหนีไปไกลๆเลยนะ  เอาให้ตามไม่ได้เลย

แล้วอิงจะเป็นบ้ามั้ยนี่       

[YANIZAxx™]

TT^TT...ไอ่เดฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!!!!!

แง่งๆๆๆ...นิสัยยยย

น่าสงสารเอิงอ่ะ..ไม่เป็นไรนะเอิงนะ มาซบอกป๋ามะ