หัวข้อ: Nov.vol2 เอาให้แน่...ได้แค่ไหน ?

[naumi]

ค้างงงงงงง นึกว่าตอนนี้จะได้กระจ่างเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าเด-กิกซะอีก รออีกตอนก้อได้เนอะ ว่าแต่สองคนนี้ดูงอนๆกันอยู่ไงไม่รุ้อ่ะ อยากรุ้ๆๆๆ

ว่าแต่พระเอกของเราคราวนี้เปนถึงลูกหลานมาเฟียเลยรึเนี่ย จะโหดกว่าพี่แชมป์เปล่าหว่า??หุหุ  ลุ้นคร้าบบบบ
มาต่อไวๆน้าต้ามมม จุฟๆๆ

[OT]

ขอก้าวสามเลยได้ป่ะ  55

อยากให้ทุกตอนมีมาเฟียเดฟ

[katalina]

มาติดตามและรอตอนต่อไปของพี่ตั้มอย่างใจจดใจจ่อ   
นั่งกดรีเฟรชทั้งวันเผื่อพี่ตั้มจะมาต่อ หวังว่าจะได้อ่านก้าวที่3 4 5... ต่อไป 55
เรื่องนี้พระเอก(น่าจะ เดฟ ) ท่าทางจะโหดไม่ใช่น้อย
เรื่องนี้ขอไปจับขัง ตบจูบตบจูบกว่าเรื่องที่แล้วเลยนะพี่ตั้ม 
ฮึ พูดอะไรออกไปนี่ ไปดีกว่าเดี๋ยวจะเผยความในใจมากไปกว่านี้
ชะแว๊บบ

[uknowvry]

อยากอ่านอีกอ่า

[YO DEA]

 


มารออ่านอย่างมีความหวัง

[cassper_W]

ยังลุ้นอย่เลยอ่ะ  ว่าใครเป็นพระเอก จะใช่เดฟอ่ะป่าวเนี่ยยย

แต่ดูเหมือนมี 2 คู่เลยอ่ะ มีคู่ไอ้เดอีกคู่ด้วยอ่ะป่าวว   

[andy_kwan]

มันค้างนะคะ รอตอนต่อไปค่ะ

[สาวเครือฟ้า]

รอด้วยคนครับ

[๐๐๐Robin๐๐]

รอจ้า มาต่อได้แล้วนะ อิอิ จายจะขาด

[tama_zaa]

ก้าวที่สาม



" อะไรนะครับ คัดพนักงานผู้ชายในแผนกทั้งหมดออกไปหรอ "
ผมถามขึ้นโดยทันที
หลังจากที่ได้ฟังเรื่องที่พี่วุฒิเล่าให้ฟังในตอนเช้าของวันที่ผมเข้าไปทำงาน
ว่าที่ประชุมเขาได้ประชุมเรื่องอะไรกันบ้าง

" จริง ๆ แล้วพี่เองก็ไม่รู้นะ ว่าเพราะอะไร แต่ทางผู้บริหารให้เหตุผลมาว่า พนักงานผู้หญิง ทำงานด้านการประชาสัมพันธ์ได้ดีกว่าผู้ชาย แต่เหตุผลที่แท้จริงแล้วพี่เองก็ไม่รู้เหมือนกัน "
พี่วุฒิแกเล่าต่ออย่างยอมรับในชะตากรรม
เพราะว่าแกเองก็เป็นผู้ชายแล้วก็เป็นพนักงานผู้ชายในแผนกประชาสัมพันธ์หนึ่งในหกคน
ซึ่งในนั้นก็รวมผมเข้าไปด้วย

" คนพวกนั้นมันจะไปรู้อะไรล่ะพี่ คนเรามันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเพศหรอกนะว่าจะทำงานดีไม่ดีน่ะ ต้องเป็นพวกลูกค้าชีกอแน่ ๆ ที่หวังจะเคลมพนักงานสาว ๆ สวย ๆ "
ผมพูดขึ้นอย่างแค้นเคือง
เพราะเวลาที่มีลูกค้าผู้ชายมา
ร้อยละเจ็ดสิบจะเดินตรงไปหาพนักงานหญิงทันที
ทั้ง ๆ ที่พวกผมก็ยืนหัวโด่อยู่ทั้งคน
แต่พวกผมก็ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพนะครับ
เพราะลูกค้าทุกคนต่างก็ออกปากชมเป็นเสียงเดียวกัน
ถ้าไม่มีไอ้พวกหัวงูทั้งหลายนั่นน่ะ


" แล้วเขาจะให้เราออกเมื่อไหร่พี่ เดือนหน้าใช่ป่ะ "
ผมถามขึ้นอีกครั้งอย่างยอมรับชะตากรรม

" อาทิตย์หน้า "
เสียงพี่วุฒิตอบกลับมาอีกครั้ง
ทำเอาผมสะดุ้งโหยงไปเลยทีเดียว
มีอย่างที่ไหน
จะให้พนักงานออกแต่บอกล่วงหน้าแค่อาทิตย์เดียว
ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำ
เพราะอาทิตย์หน้าที่ว่าคือวันอาทิตย์หน้า
ซึ่งถือเป็นวันเริ่มทำงานวันแรกของพวกผม
แต่วันนี้มันเป็นวันพฤหัสแล้วน่ะสิ
งั้นผมก็เหลือเวลาทำงานอีกแค่ วันเดียว ถ้าไม่นับวันนี้ แล้วก็วันเสาร์ที่ถือเป็นวันหยุดพนักงาน

" บ้าหรอพี่ มาบอกอะไรกระชั้นแบบนี้ แล้วเราจะไปหางานที่ไหนทัน แบบนี้มันเข้าข่ายเอาเปรียบลูกจ้างนะเนี่ย "
ผมโวยขึ้นอย่างเคือง ๆ

" อย่าไปยุ่งกับเขาเลยไอ้น้อง เราน่ะจะเจ็บตัวเปล่า ๆ อำนาจเงินน่ะมันสามารถบันดาลได้ทุกอย่างนะอย่าลืม อ้อ ลืมไปเลย  เห็นเขาบอกว่าจะมีค่าจ้างล่วงหน้าให้ด้วยนะ หนึ่งเดือน "
พี่วุฒิแกพูดเตือนผม
ก่อนที่จะบอกในสิ่งที่ได้รับรู้มา เหมือนเพิ่งจะนึกได้

" โห ตั้งเดือนหนึ่งแน่ะ ช่างเมตตา กรุณาอะไรเยี่ยงนี้ เป็นบุญหัวของเราแท้ ๆ ที่มีนายจ้างแบบนี้ "
ผมอดที่จะพูดประชดไม่ได้
มีอย่างที่ไหนให้พนักงานออกแต่ให้ค่าจ้างล่วงหน้าแค่เดือนเดียว
ทั้ง ๆที่เป็นความผิดของตัวเองแท้ ๆ
แล้วในสภาพเศรษฐกิจแบบนี้
ใครมันจะไปหางานทำได้ภายในเวลาแค่อาทิตย์เดียวได้ล่ะ
อย่างน้อยก็น่าจะสักเกือบ ๆ เดือนได้ละมั้ง

" เฮ้อ ช่างมันเหอะ ยังไงก็ถือว่าเรามันซวยแล้วกัน ไป ๆ ไปทำงาน ก่อนที่เขาจะหาข้ออ้างอีกข้อมาไล่เราออก "
พี่วุฒิแกรีบไล่ผมให้ไปทำงาน
หลังจากที่เก็บของที่ล็อคเกอร์เรียบร้อยแล้ว
ทำให้ผมต้องเดินไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำก่อน
เพราะนักประชาสัมพันธ์ที่ดี
จะต้องยิ้มแย้ม มีอัธยาศัยที่ดี
อย่างน้อยผมก็ต้องทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด
เพื่อที่สามารถจะบอกใครต่อใครได้เต็มภาคภูมิ ว่าผมก็เป็นหนึ่งในนักประชาสัมพันธ์ที่ดีคนหนึ่ง




..............................................................



..............................................................



" เอิง เดี๋ยวเอาเงินไปจ่าค่าเทอมด้วยนะ "
ผมบอกน้องชายในเช้าวันจันทร์
ก่อนที่น้องชายผมมันจะออกไปเรียน


" พี่ไปเอามาจากไหนเนี่ย "
น้องชายผมมันถามอย่างงงงัเพราะปกติแล้ว เงินเดือนที่ผมมี มักจะใช้ได้แค่เดือน ชนเดือนเท่านั้น
อาจจะมีเหลือเก็บบ้างเพียงเล็กน้อย
แล้วเงินค่าเทอมส่วนใหญ่ก็จะได้จากเงินในบัญชีที่พ่อกับแม่เหลือไว้ให้นิดหน่อย ที่เหลือจากผมใช้ไปในการเรียนแล้ว
แต่เทอมนี้เงินในบัญชีกับเหลือเพียงไม่ถึงหมื่อนด้วยซ้ำ
ซึ่งถ้าเอามาบวกกับเงินเดือนผม
ก็จะพอจ่ายค่าเทอมพอดี
แต่ก็จะไม่มีเงินเหลือเอาไว้ใช้จนถึงสิ้นเดือนหน้า
แต่ครั้วนี้ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่
ที่จู่ ๆ ผมก็ได้เงินเดือนของเดือนหน้ามาใช้ก่อน
ทำให้มีเงินใช้ไปอีกเดือนเต็ม ๆ




แต่ ....





ไม่มีงาน

แล้วเรื่องที่ผมโดนเชิญออกเนี่ย
ผมยังไม่ได้บอกน้องชายผมเลยด้วยซ้ำ
เพราะศุกร์ เสาร์อาทิตย์ที่แล้วมันไปทำงานส่งอาจารย์ที่หอของไอ้กิก
แล้วผมก็มัวแต่ยุ่ง ๆ เรื่องหาที่ทำงานใหม่อยู่
เลยไม่ได้โทรไปบอก



" เงินเดือนล่วงหน้าน่ะ "
ผมบอกมันไป
ตอนแรกมันเองก็งง ๆ เหมือนกัน
แต่สักพักมันก็รู้ความหมาย ว่ามันหมายถึงอะไร


" นี่อย่าบอกนะ ว่าพี่ลาออกเพื่อเอาเงินเดือนล่วงหน้ามาจ่ายค่าเทอมให้ผมเนี่ย "
มันถามขึ้นเสียงดัง



" เปล่า ใครเค้าจะทำแบบนั้นล่ะ พี่โดนไล่ออก ไม่สิ ต้องเรียกว่าโดนเชิญให้ออกมากกว่า แต่อย่าถามนะว่า เพราะอะไร มันช้ำ "
ผมตอบน้องชายผมไปแล้ว
ก็ยังแค้นไม่หาย
มีอย่างที่ไหนไล่ผู้ชายออก
เพื่อรับผู้หญิงเข้าทำงาน
ทั้ง ๆที่ประสิทธิภาพการทำงานเท่าเทียมกันแท้ ๆ


" เขาไล่พี่ออกเพราะอะไรล่ะ "


" อ้าวไอ้นี่ บอกไปแล้วไงว่าอย่าถาม ยังจะมาถามอีก "


" ยิ่งไม่อยากให้รู้น่ะแหละ ยิ่งอยากจะรู้ "


" มันต้องการเอาพนักงานผู้ชายออก แล้วเอาพวกผู้หญิงไว้ต้อนรับไอ้พวกหัวงูน่ะสิ "
พอผมพูดจบ
ไอ้น้องชายผมมันก็หัวเราะงอหงายทันที


" ขำอะไรวะ ไม่ใช่เรื่องตลกนะ "


" ก็ขำเจ้านายพี่น่ะสิ มีอย่างที่ไหน เขามีแต่ไล่ผู้หญิงเพราะพวกกีดกันผู้หญิง แต่นี่ไล่ผู้ชายออก เพื่อเอาพนักงานผู้หญิงไว้ "
ไอ้น้องชายตัวดีของผมมันยังคงพูดไปขำไป


" เออ หัวเราะอยู่นั่นแหละ พี่เชื้อตกงานเนี่ย ตลกมากนักนะ ไป ๆ ไปเรียนได้แล้ว "
ผมไล่ไอ้น้องชายออกจากบ้าน
เพื่อที่ผมจะได้ออกไปหางานจริง ๆ จัง ๆ เป็นวันที่สอง
หลังจากที่ออกไปตระเวนสมัครมาแล้วในวันเสาร์
แต่ก็ไม่มีที่ไหนรับพนักงานสักที่

บางที่ที่ไปก็เพิ่งปิดรับสมัคร
หรือเพิ่งได้พนักงานไป

วันนี้ผมหวังว่าคงไม่ได้โชคร้ายเหมือนวันเสาร์หรอกนะ

สาธุ



.......................................................



......................................................



หลังจากไปตระเวนสมัครงานมาทั้งวันเป็นวันที่สองแล้ว
แต่ผลออกมาก็ยังเหมือนเดิม
แต่วันนี้ยังดีหน่อย
มีอยู่สองที่ ที่เขารับใบสมัครไว้ แล้วรอเรียกตัวไปสัมภาษณ์อีกที
แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีแหละ
ว่าวันนั้นมันจะมาถึงเมื่อไหร่

ใขณะที่ผมกำลังเดินหมดอาลัยอยู่นั่นเอง
จู่ ๆ สายตาผมก็เหลือบไปเห็นป้ายรับสมัครพนักงานต้อนรับ ของบาร์แห่งหนึ่ง
ที่ค่อนข้างใหญ่แล้วก็หรูนิดหนึ่ง
เป็นการรับสมัครเฉพาะพนักงานชายซะด้วย
และที่สำคัญ ไม่จำเป็นต้องมีปะสบการณ์และเริ่มทำงานได้เลยอีกด้วย
อะไรจะแจ๋วขนาดนี้เนี่ย

และด้วยอะไรดลใจผมก็ไม่รู้
ผมจึงได้เดินเข้าไปสมัคร
ทั้ง ๆ ที่ตลอดชีวิตผมไม่เคยเข้าไปข้องเกี่ยวหรือข้องแวะกับบาร์ไหน ๆ มาก่อนเลย
และผมก็ไม่คิดจะเข้าด้วย
แต่กลับจะต้องมาทำงานซะงั้น
จะทำไงได้ล่ะครับ
นี่คงเป็นทางเลือกสุดท้ายแล้วสินะเนี่ย


" เฮ้อ เอาไงเอากันวะ "
ผมพูดกับตัวเอง
เพื่อเรียกความมั่นใจเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน
ที่ตอนนี้กำลังปิดอยู่เพราะเป็นช่วงกลางวัน
แต่ก็ยังมีประตูเล็ก ๆ อยู่ด้านข้าง
ที่มีป้ายชี้บอกว่าให้คนที่มาสมัครงานเดินเข้าตรงประตูนี้
ผมจึงได้เดินเข้าไปตามประตู
จนได้เจอกับผู้จัดการร้าน
ที่เป็นผู้ชาย(มั้ง)แก่ ๆ ท่าทางใจดีชื่อว่า อาเก๋า ( แกให้เรียกว่างั้น )
จากนั้นก็เป็นการตวรจสอบเอกสาร
แล้วก็สัมภาษณ์
เพราะว่าบาร์แห่งนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงจึงไม่รับคนทำงานสุ่มสี่สุ่มห้า
ต้องมีการตรวจสอบประวัติให้ถูกต้อง
รวมถึงตรวจโรคติดต่อและก็โรคประจำตัวทุกชนิดด้วย ( ไม่รู้จะตรวจไปทำไม แค่พนักงานต้อนรับ )

พอตกลงอะไรเรียบร้อยแล้ว
แกจึงได้นัดให้ผมเข้ามาดูงานในคืนนี้ก่อน
แล้วเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย
ส่วนเรื่องเงินเดือนก็พอ ๆ กับที่ทำงานเดิมผมเลยแหละครับ
อาจจะมากกว่านิดหน่อยด้วยซ้ำ
แต่ที่นี่จะดีหน่อยตรงที่มันมีทิปเพิ่มเข้ามา
อาเก๋าแกยังบอกนะว่า
บางคนทำงานดีทิปเยอะกว่าเงินเดือนซะอีก
ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิครับ
เพราะต่อไปผมจะได้มีเงินเก็บเพิ่มมากขึ้น
เวลาที่จ่ายค่าเทอมน้องชายแล้วจะได้มีเงินเหลือไว้ใช้จ่าย
ไม่ต้องมาลำบากเหมือนเดิมอีก

แต่มันก็ยังมีสิ่งที่ลำบอกอยู่ดีแหละครับ..............


เพราะว่านี่มันเป็นบาร์เกย์น่ะสิ
ไม่รู้ว่าผมดีใจจนลืมสังเกตรึเปล่าก็ไม่รู้
จึงไม่ได้มองสำรวจสิ่งรอบข้าง
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ
มองไปผมก็ไม่รู้อยู่ดี
เพราะป้ายเขาก็ไม่ได้บอกอยู่แล้วว่านี่เป็นบาร์เกย์หรือบาร์อะไร

เอาไงเอากันสิครับ
ดีกว่าอดตายแหละน่า
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว
แล้วพนักงานต้อนรับมันคงไม่มีอะไรมากไปกว่าที่ผมเคยทำมาหรอก (มั้ง )



""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ตอนนี้สั้นหน่อยนะค้าบบบ

เพราะเรื่องราวมันมีแค่นี้

ที่เหลือไว้ตอนหน้าแล้วกัน

แล้วเจอกันอาทตย์หน้าค้าบบบ

ปล.จะสอบแล้วววววว


ปล.2 กรูไม่ใช่ผู้หญิง...แล้วไงวะ  อัพตอนพิเศษแล้วนะค้าบบบ

[Joobperman]

 ได้เข้ามาจิ้มน้องตั้ม...ดีใจ   
 เฮอะ...ได้งานใหม่ คงจะเจอเรื่องสนุกในที่ทำงานแน่ ๆ   
 ป.ล. โชคดีในการสอบนะจ๊ะ คราวนี้จะเอา A กี่ตัวดีจ๊ะ

[RN]

แอร๊ยยยยยยยยย

บาเกย์ๆๆ

จะเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะนี่

โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปล.สู้ๆๆในการสอบนะ

[IZE]

ทำงานบาร์ แล้วจะเจอ ไอ้นั่นอะปะ อิอิ

[pongsj]

ทำงานบาร์แล้วไอ้เด็กนั้นต้องไปเจอแน่ๆ โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยสนุกแน่ๆ อิอิ

ปล.ตั้งใจอ่านหนังสือสอบน่ะค้าบบบบบบบบบบบบบบ

[สาวเครือฟ้า]

 


รอติดตามตอนต่อไปครับ

[gift_deb]

สงสัยจะมาเจอพระเอกโดยบังเอิญที่นี่แน่ๆ เลย กลายเป็นลูกค้าประจำ  

[DeShiWa]

 

อ่าครับไมชีวิตลำบากอย่างนี้ครับ

อยากไปมั้งจังบาร์เกย์ เกิดมายังไม่เคยไปเลยครับ อิอิ

 

[Little_Rabbit]

บอกได้คำเดียว รอก้าวที่ 4 ค่ะ
 

[THIP]

บาร์เกย์    :serius2:มีลุ้น

[andy_kwan]

พระเจ้าช่วยกล้วยทอด บาร์เกย์
แล้วก็ต้องมาเจอกันที่นี่ 

[Turn_righT]

รออ่านก้าวต่อไป 

[nozzle]

เคะสู้ชีวิต 

เดี๊ยนล่ะช๊อบ ชอบบบบ 

สู้ ๆ นะค้า

[naumi]

ว้ากกกกก พนักงานต้อนรับบาร์เกย์หรอ เอิงรู้เข้าจะว่าไงเนี่ย
แต่อยากไปทำมั่งจัง อิอิ ได้ดูผู้ชายด้วย แถมได้เงินด้วย สวรรค์ชัดๆเลยนะนั่น ฮ่าๆๆ
ว่าแต่ อย่าบอกนะว่า เดฟเปนลูกเจ้าของบาร์น่ะ อิอิ โดนแกล้งแน่ถ้าเปนงั้นจริง หึหึ

ปล.อัพตอนพิเศษ กูไม่ใช่ผู้หญิง.....แล้วหรอ กรี๊ดๆๆ ตามไปดูก่อน คิดถึงพี่แชมป์มากมาย

[ja ne]

 :m4:หนุกๆ ชีวิตผกผัน  รอลุ้นว่าคืนนี้จาเปงงัย








อ๊ากกกกกกกกกกกกก(เว่อร์แระ)

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยย

[both^^]

ใครเป็นพระเอกละเนี่ย

อยากรู้ๆๆ

ตอนหน้าขอให้เค้าเจอกันได้มั้ยๆๆ

[astral]

คุณน้องรู้เข้าเป็นห่วงแย่เลย 

[crosa]

 :oเอาแล้วสิ ได้งานในบาร์(เกย์)


อย่างนี้ต้องมีลุ้น อิอิ


แล้วเอิงจะว่ายังไงเนี๊ย

 

[ifwedo]

มารอตอนต่อไปจ้า

[ranaways]

ทำไงต่อไปอ่เนี่ย

พนักงานต้อนรับบาร์เกย์

แล้วทำได้ป่ะเนี่ย

สู้ๆนะ

[๐๐๐Robin๐๐]

สงสัยไปเจอเดฟที่บาร์เกย์แน่เลย -------- เอ๊ะรึว่าไง