“ถ้าผมปล้ำพี่นี่จะโดนหักกี่แต้มครับ”สายตาที่เค้ามองมายังผมมันเหมือนราชสีห์ที่กำลังจ้องจะตะครุบเหยื่อ สองมือเค้ายันผนังกักตัวผมไว้ไม่ให้หลบหลีกไปไหนได้ ผมเชิดหน้าขึ้นจ้องมองเค้าตอบอย่างท้าทาย ทั้งที่ในใจก็เริ่มหวั่นๆ เพราะถ้าเกิดเค้าคิดจะทำอย่างที่พูดขึ้นมาจริงๆ ผมคงจะสู้แรงเค้าไม่ไหวแน่ๆ
“ถ้านายทำแบบนั้นก็ไม่มีวันที่จะได้กลับเข้ามาวุ่นวายในชีวิตของพี่อีก”ผมบอกออกไปอย่างราบเรียบแววตาที่มองเค้าว่างเปล่า แต่ในใจลึกๆ ก็ยังหวั่นๆอยู่เหมือนกัน เห็นเค้าชะงักไปเล็กน้อย
“ว้า...ใจร้ายจัง แต่ผมก็ไม่กล้าทำแบบนั้นหรอกครับ ผมไม่ชอบบังคับใจใคร ผมไปอาบน้ำก่อนแล้วกันนะครับ”เค้ากลับมาเป็นเด็กน้อยคนเดิมที่ผมรู้จักก่อนจะหันหลังเตรียมเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย ผมลอบถอนหายใจเอือกใหญ่เลย ตกใจหมดนึกว่าจะทำจริงๆเสียอีก
“นี่...อย่าลืมผ้าเช็ดตัวล่ะ พี่ไม่อยากดูโชว์นะ”ผมบอกตามหลังเค้าไป
“มาอาบด้วยกันดีกว่าไหมครับเดี๋ยวผมถูหลังให้”เค้าหันกลับมาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับทำท่าจะกระโจนเข้ามาหาผมอีกครั้ง
“อย่ามาทะลึ่งไปอาบน้ำได้แล้วเร็วเดี๋ยวสองคนนั้นรอ”ก่อนไปยังมาทำท่ายั่วยวนผมอีก ก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเอือมระอานี่การได้มารู้จักกับเค้านี่เหมือนผมลดอายุตัวเองลงไปยังไงไม่รู้ เหมือนจะปัญญาอ่อนเข้าไปทุกวันแล้วนะเนี่ย
ไอ้แชมป์โทรเข้ามาบอกผมว่าเดี๋ยวอาบน้ำเสร็จแล้วจะไปดูพระอาทิตย์ตกกับเฟิร์นก่อน ให้ผมกับนายน้องอ้วนไปรอที่ร้านอาหารที่ตกลงกันไว้ได้เลย หลังจากนายน้องอ้วนอาบน้ำเสร็จผมก็อาบต่อออกมาแต่งตัวจนเรียบร้อยเราสองคนก็ไปรอที่ร้าน
“พี่แชมป์กับเฟิร์นไปไหนเหรอครับ”ชายหนุ่มที่มากับผมเอ่ยถามอย่างสงสัยเพราะเราสองคนก็รอมาได้สักพักแต่อีกสองคนยังไม่มา
“เค้าไปทำซึ้งกัน”เค้าทำหน้างงในคำตอบของผมเห็นหน้าซื่อๆ นั่นแล้วเลยต้องอธิบายต่อ
“เค้าไปดูพระอาทิตย์ตกกัน รู้หรือเปล่าว่าเวลาที่พระอาทิตย์ลับหายไปตรงเส้นขอบฟ้าที่บรรจบกับท้องทะเลมันสวยขนาดไหน แล้วเวลาดูกับคนที่เรารักมันก็จะโรแมนติกมากๆ เลย นั่นแหละทำซึ้งที่พี่ว่านะ”ผมอธิบายให้ไอ้หน้าซื่อที่กำลังตั้งอกตั้งใจฟัง ก่อนเค้าจะทำหน้ามุ่ย
“แล้วทำไมพี่ไม่บอกแต่แรก ผมจะได้ไปด้วย”เค้าฟาดงวงฟาดงา ไอ้เด็กบ้าเอย ทำตัวง๊องแง๊งเหลือเกินนะ
“เอ้าก็เค้าไปดูเป็นคู่แล้วอ้วนจะไปเป็นส่วนเกินเค้าทำไมล่ะ”แหมทำงอนเป็นเด็กๆ รู้ทันหรอกน่าว่าจะชวนผมไปดูด้วยละสิ ฝันไปเถอะไอ้น้อง
“ผมก็ไม่ได้จะไปเป็นก้างขวางคอเค้าหรอกครับ แต่ผมจะไปทำซึ้งกับพี่บ้างไง”ดูมันครับ ดูทำหน้าทำตาเข้า น่ารักตายละ
“พอดีพี่ไม่ค่อยชอบดูพระอาทิตย์ตก ชอบดูพระอาทิตย์ขึ้นมากกว่า”ผมบอกออกไปขำๆ แต่ก็อดที่จะรู้สึกถึงครั้งที่ผมเคยดูพระอาทิตย์ขึ้นกับใครบางคน ผมรู้สึกได้ว่าสีหน้าผมอาจจะกำลังเปลี่ยนเลยต้องพยายามข่มอารมณ์นั้นลงไป
“แต่ผมไม่ค่อยชอบตื่นเช้า แล้วแบบนี้พี่จะได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นเหรอครับ”เค้าพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ผมได้แต่ส่ายหน้า
“แล้วใครบอกเหรอว่าพี่จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกับอ้วนนะ”ผมยืนหน้าตอบเค้าลอยหน้าลอยตา อย่างหยิ่งๆ แต่เจอเข้าไปแบบนี้มันก็ไม่สำนึกครับ
“ผมว่าตอนเช้าๆ เราทำอะไรอย่างอื่นที่มันทั้งลึกทั้งซึ้งกว่าการไปดูพระอาทิตย์ขึ้นดีไหมครับ”จนได้สิครับสีหน้าแววตา น้ำเสียงทุกอย่างแสดงความหื่นออกมาอย่างชัดเจน
“อ้าวๆๆๆ ไอ้อ้วนมากินข้าวนะไม่ได้ให้มากินพี่ชั้น”เสียงของเฟิร์นแว่วดังมาพอหันไปก็เห็นอีกสองคนเดินตรงมาที่เรารออยู่แล้ว
“ถึงจะหิวขนาดไหนพี่ชายของเฟิร์นก็ยังไม่ยอมใจอ่อนให้กินเสียที”ไม่ได้อายเลยใช่ไหมที่พูดนั่นนะ ผมได้แต่ส่งสายตาค้อนๆ ไปให้
“ไม่ต้องมากัดพี่เลยแม่ตัวดี ว่าแต่เราเหอะไปทำซึ้งอะไรกันนักหนา นานเหลือเกิน”ต้องแซวคืนบ้างครับ นี่ผมยังไม่ลืมนะว่าสองคนนี้ติดบัญชีแค้นผมอยู่ยังไม่ได้ชำระความเรื่องเปลี่ยนห้องพัก เราทั้งสี่ก็โต้ตอบกันพอหอมปากหอมคอแหละครับ กว่าจะทานอาหารเสร็จก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว เราตกลงกันว่าจะไปผับกันต่อ นี่ขนาดมาเที่ยวทะเลธรรมชาติแต่ก็ยังไม่วายยังต้องการความบันเทิงรูปแบบนี้อีกนะครับเนี่ย
แต่แม่น้องสาวผมนั่นแหละครับ ว่าสอบเสร็จทั้งทีอยากสนุกให้สุดเหวี่ยงบ้าง ก็เลยต้องตามใจเค้าหน่อยครับ แต่ผมว่าคนที่มาทำผับนี่ก็ช่างคิดนะสถานที่พักผ่อนธรรมชาติแบบนี้ยังจะมาเปิดอะไรแบบนี้อีก คนมาเที่ยวก็เหมือนกัน อย่างเที่ยวผับหรือเที่ยวกลางคืนไม่ต้องดั้นด้นมาถึงนี่หรอก ที่ไหนมันก็มีหรอกผับ แม้จะบ่นไปอย่างนั้น แต่ผมเองก็ยังอยากเข้าไปเที่ยวเหมือนเดิมแหละครับ
“ทำไมดื่มเยอะนักละครับ”นายน้องอ้วนตะโกนถามผมแข่งกับเสียงเพลง แต่จริงๆวันนี้ผมก็ดื่มเยอะอยู่เหมือนกันนะ ตั้งแต่เมื่อกลางวันกับไอแชมป์แล้วยังมาตอนนี้อีก แต่ก็ยังไม่ได้เมามายอะไรหรอกครับยังมีสติดีอยู่
“กลัวพี่เมาหรือไง”ผมตอบกลับไปพร้อมกับหันไปมองอีกสองคนที่มาด้วยกันซึ่งตอนนี้ออกไปวาดลวดลายสวีทกันแบบไม่อายใครเลยครับ แต่ส่วนมากในนี้ก็มีแต่ฝรั่งเสียส่วนใหญ่นะครับ
“กลัวพี่ไม่เมาต่างหาก เพราะถ้าพี่เมาอาจจะลืมตัวปล้ำผมขึ้นมาบ้างก็ได้”ถึงจะฟังไม่ค่อยชัดนักแต่ไอ้สายตาหื่นๆ นั่นนะบ่งบอกเหลือเกินว่าเค้าไม่สมควรกลัวผมปล้ำหรอกแต่ผมต่างหากที่ต้องระวังตัวเองไม่เมาจนถูกเค้าปล้ำ
“ฝันไปเถอะ...ไอ้น้อง”บอกพร้อมกับเอามือตีที่หน้าเค้าเบาๆ อย่างเอ็นดู เหอๆ นี่ผมเอ็นดูหมอนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
พอเริ่มดึกเหมือนคนจะยิ่งเยอะจนแทบจะไม่มีอากาศหายใจแล้ว ผมเลยบอกกับไอ้แชมป์และเฟิร์นว่าขอตัวออกไปเดินเล่นชายหาดอีกหน่อยแล้วคงกลับที่พักเลย แต่กลายเป็นว่าเราทั้งสี่ก็ออกจากที่นั่นทั้งหมดเลย น้องเขยกับน้องสาวผมแยกตัวไปเข้าหอเรียบร้อยครับ ส่วนนายน้องอ้วนยังเดินตามผมต้อยๆ อยู่ที่ชายหาด
“เสียดายเนอะวันนี้ไม่มีพระจันทร์”ผมบ่นลอยๆ เพราะวันนี้เป็นคืนเดือนมืด ไม่มีพระจันทร์ส่องสว่าง มีแต่ดวงดาวที่แข่งกันทอแสงในยามที่ไม่มีแสงจันทร์มาบดบังพวกมัน
“พี่ชอบพระจันทร์เหรอครับ”เค้าเอ่ยถามพร้อมกับแหงนมองท้องฟ้า ผมหยุดยืนและมองออกไปในท้องทะเลที่มืดมิด
“ไม่ชอบหรอกเพราะพระจันทร์มันโดดเดี่ยว”ผมบอกออกไปอย่างเศร้าๆ เค้าขยับเดินเข้ามาใกล้ๆ ผมและหยุดอยู่ข้างๆ เหมือนกำลังตัดสินใจบางอย่าง
“อยากจับมือพี่เหรอ”ผมเอ่ยอย่างรู้ทัน เค้าหันมามองเขินๆ แม้จะไม่มีแสงไฟแต่อยู่ใกล่แค่นี้ผมก็พอจะจับความรู้สึกเค้าได้อยู่บ้าง เค้าพยักหน้าเล็กน้อยอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“วันนี้พี่มีโปรโมชั่นใจดี อนุญาตให้จับได้แล้วกัน”เป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรืออย่างไรไม่ทราบทำให้ผมพูดออกไปอย่างนั้น นี่จะทำให้เด็กมันคิดว่าผมไปอ่อยมันหรือเปล่าเนี่ย อย่าคิดมากเลยนะน้องคนแก่อย่างพี่อารมณ์มันแปรปรวนแบบนี้แหละ เค้าค่อยๆประสานมือมาที่มือของผม สัมผัสได้ถึงความเย็นเฉียบแถมเหมือนจะสั่นๆ อีกด้วย อะไรกันนายน้องอ้วน ไหนว่าแต่ก่อนสาวๆเยอะแยะแล้วแค่จับมือแค่นี้ทำไมต้องประม่าขนาดนี้ด้วย ผมยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยอย่างเอ็นดูเค้า
“ไม่ใช่ว่ายอมให้ผมจับแล้วหักแต้มผมนะ”เค้าเอ่ยถามอย่างล้อๆผม ผมไม่ได้ตอบเพียงแต่หัวเราะในลำคอ ให้กับความคิดของเค้า สงสัยทุกอย่างนี่เค้าต้องตีเป็นตัวเลขไปหมดแล้วมั้ง ยิ่งตอนนี้คะแนนติดลบอยู่เยอะเสียด้วยสินะ
“รู้ไหมทำไมพระจันทร์ถึงต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว”ผมแหงนมองท้องฟ้าก่อนจะถามเค้าออกไป นี่ผมกำลังคิดถึงใครอีกคนอยู่ใช่ไหมทั้งๆ ที่จับมืออยู่กับนายน้องอ้วนนี่
“ไม่รู้สิครับ”เค้าตอบออกมาอย่างซื่อๆ เหมือนไม่ได้พยายามคิด แต่ถึงคิดไปเค้าก็คงตอบไม่ตรงกับที่ผมคิดอยู่แล้วล่ะ
“ไม่รู้นะดีแล้ว”ผมบอกออกไปเสียงเศร้าแต่คำตอบนั้นยังคงก้องอยู่ในใจของผม “เพราะการอยู่ด้วยกันมันช่างยากเหลือเกิน” คำตอบที่ยังดังก้องอยู่ในใจผมเรื่อยมา
“รู้ไหมครับว่าผมชอบพี่ที่เป็นแบบนี้แหละครับ”เค้าบีบมือผมแน่นขึ้นตอนที่กำลังพูด
“แบบไหนเหรอ”ผมอดที่จะถามไม่ได้ว่าเค้ามองผมเป็นคนยังไง แล้วไอ้คนอย่างผมนี่มันมีอะไรให้เค้ามาชอบได้ ทั้งที่ขนาดตัวผมเองผมยังไม่ค่อยชอบตัวเองเลย
“ก็ดูลึกลับแล้วก็น่าค้นหา ผมว่าเสน่ห์พี่แฟ้มอยู่ตรงนี้แหละครับ”อย่างผมเนี่ยนะลึกลับน่าค้นหา เอาอะไรมาตัดสินกันเนี่ย
“ใครจะไปเหมือนอ้วนล่ะ เปิดให้ดูจนหมดขนาดนั้นไม่ต้องค้นหาอะไรอีกแล้วมั้ง”ผมอดที่จะแซวเค้าไม่ได้ แต่ครั้งนี้ไม่ยักกะโวยวายเหมือนทุกครั้งแหะ ผมหันไปมองเค้าว่าทำไมถึงเงียบไป พอหันไปก็เจอเค้าจ้องผมอยู่ก่อนแล้ว ใบหน้าของเค้าค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาหาผม จมูกเราใกล้กันจนผมรู้สึกถึงลมหายใจที่ร้อนผ่าวของเค้า
“กลับห้องกันเถอะ”ผมเบี่ยงหน้าหลบพร้อมกับจะเดินนำหน้าแต่ด้วยความทำเค้าจับมือผมไว้และเค้าไม่ขยับเดินตามทำให้ผม ไปต่อไม่ได้
“วันนี้พี่ให้บวกสิบแต้ม กับคำพูดที่บอกว่าพี่ลึกลับน่าค้นหา”ผมบอกโดยยังหันหลังให้เค้าอยู่ จริงๆที่ผมแกล้งหักแต้มเค้าเยอะๆ นี่เพราะอยากให้เค้าเลิกล้มความตั้งใจและเลิกสนใจผมเสีย แต่บางทีผมก็คิดว่าทำร้ายจิตใจเค้ามากไป แค่ปลอบใจด้วยคะแนนเล็กๆ น้อยจากผมแค่นี้มันคงจะไม่เสียหายอะไรมากหรอกมั้ง
“งั้นก็กลับห้องกันเถอะครับ”เค้าก้าวมาเคียงข้างแต่ยังไม่ยอมปล่อยมือก่อนจะเดิน ไปตามทางที่กลับที่พัก
-------------------------------------------------
แวะมาอัพต่อคร๊าบบบบบ
มาเอาใจช่วยน้องอ้วนกันหน่อยเร็ว 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
