เหมือนจะเพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาเม้นครั้งแรก (หรือเม้นซ้ำก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ลืมจริงๆ55)
มีช่วงนึงที่อ่านเรื่องนี้บนรถไฟฟ้าตลอดเลยไม่ได้คอมเม้นสักที
คราวนี้ตั้งใจเปิดคอมพ์มาเม้นเลยนะะ รู้กติดค้างมากถ้าไม่ได้มาเม้นยาวๆ หลังจบโปรเจกต์5555
อยากชื่นชมหลายอย่างมากในเรื่องนี้
โดยเฉพาะสำนวน ชอบการเขียนที่เหมือนพูดอ้อมๆ หรือแฝงอะไรไว้ในเนื้อความตลอด
มันดูมีเบื้องหลัง มีความนัย น่าค้นหาติดตามและคิดตามอยู่ตลอด ทำให้ไม่เคยอ่านข้ามเลยในเรื่องนี้
นี่ยอมรับเลยว่าถูกชะตามากๆๆ 555 มีหลายประโยคมากที่รู้สึกติดใจ แต่ไม่สามารถยกมาตรงนี้ได้หมด
คาแรคเตอร์ก็ดีอ่ะ แบบนายเอกนิสัยเหมือนเข้าใจยากนะ แต่อ่านไปอ่านมา เออ เข้าใจว่ะ เหมือนอินไปกับวินด้วย กลายเป็นเข้าถึงได้เฉยเลย อาจเพราะรู้สึกว่าปมในจิตใจของวินมันเป็นเหตุเป็นผลกับการแสดงออกดี
ส่วนพี่โป๊ะนี่จนถึงตอนนี้ยังไม่เข้าใจเท่าไหร่เลย ถ้าเป็นคนจริงๆก็จะมองว่าเป็นคนแปลกอ่ะ ถถถถถ น่าสนใจ รอดูนิสัยพี่โป๊ะต่อไป
ยาวเกินไปละ เอาเป็นว่าติดตามค่ะ เป็นเรื่องน่าสนใจอีกเรื่องในลิสต์ของเราเลย เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่า
