ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒  (อ่าน 1219475 ครั้ง)

ออฟไลน์ akajinkame

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 82
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
คิดๆแล้ว สมัยพ่อนี่โหดกว่าเยอะ สมัยน้องแสบน้องซ่าเนี่ย เอาตัวรอดด้วยปัญญา ไม่ค่อยโดนแดก
แต่ พบญาติก็รั่วเลย
รอตอนต่อไปค่า

ออฟไลน์ sazzy_pee

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 190
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
ตอนนี้มันดีกับใจมากกกกกก

คิดถึงทุกคนที่สุดดดดดดดดดดดดดด มากันครบเลย คิดถึงพี่บอมบ์ น้องหนู มหากับหมวดเต้ยก็มา ฮือออออ
คิดถึงหมวดบูมจัง

ปล. หมวดรินแอบน่ารักอะ ดูใจดี ตลกเชียว แอบชอบใครเนี่ย

ออฟไลน์ nbee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 849
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1
เหมือนจะมีใครมาสมทบอีกใช่ปะเนี่ย
อ้อๆๆ ยังขาดสะใภ้ใหญ่อีกคนนึง อิอิ
รอภาคสมทบค่ะ

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3

ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
ตอนที่ ๙/๒

วันนี้วันอาทิตย์ เป็นวันที่พวกเรารอคอยกับการเยี่ยมของญาติๆ วันนี้ญาติพวกเรามาเยอะมากเลยครับ ผมก็ทักทายกับทุกๆคน และกับไอ้แมน หรือหมวย ชื่อมันเชยนะ แต่ตอนนี้มันอ่ะสวยกว่าเมื่อก่อนมากเลยครับ รู้จักการแต่งเนื้อแต่งตัว คงเป็นเพราะไปทำงานกับแม่บิวอ่ะ แม่บิวก็เลยพาไปใส่ตะกร้าล้างน้ำ ทำให้ดูเป็นผู้หญิงมากขึ้น ผมก็หวงมันแหละครับ แฟนนี่เนอะ

“ตรง”เสียงสั่งตรงดังขึ้นเมื่อบุคคลสำคัญของกองพันเดินทางมา อ้าว ไหนว่าไปตามผู้หมวดแล้วผู้พันมาทำไมนะ ผมลุกขึ้นยืนตรง อามหา พ่อ อาหนู ก็ยืนตรงตามด้วย

“จะยืนตรงทำไมอา”พี่ภีมสะกิด มีแค่พี่ภีมกับพี่ชายที่เป็นทหารนี่แหละครับที่ไม่ลุกขึ้นยืน แก๊งทหารเกณฑ์รุ่นเก่านี่เป๊ะมาก

“เออ ไอ้ห่า กูลืมว่ะ”

“นี่ถ้าได้ยินเสียงนกหวีดไปวิ่งไปรวมแถวกับเด็กๆหรอกเหรออา”พี่ภีมแซวต่อ อย่างฮาอ่ะ

“ตามสบายๆ นั่งๆ สบายนะคุณพ่อคุณแม่”ผู้พันหันไปยิ้มให้กับผู้ปกครอง “สวัสดีครับๆ”ผู้พันมาถึงก็ยกมือไหว้พี่ชายของผม

“สวัสดีน้อง”พี่ฉัตรยิ้มให้ พี่ฉัตรนี่พลเอกแล้วนะ ใกล้ๆจะเกษียณแล้ว

“ผู้ฝึกเหรอ”พ่อถาม

“เปล่าครับ ผู้พันครับ ผู้พันครับนี่พ่อผม นี่อาหนู อาตวง อาเต้ยรู้จักผู้พันไหมครับ”ผมเป็นคนแนะนำ

“รู้จักสิ ตอนอาเป็นผู้พันที่นี่ ไอ้เฟิร์สยังเป็นร้อยตรีใหม่เอี่ยมอยู่เลย”อาเต้ยพูด

“อ๋อ แล้วทำไมอาเต้ยไม่มาหาซ่าบ้างล่ะ เป็นถึงอดีตผู้พัน น่าจะมาเยี่ยมหลานบ้าง”

“พ่อเอ็งห้าม”

“จะมาทำไม มาเรื่องอื่นไม่ว่า แต่ถ้ามาเบ่งว่านี่ลูกกูหลานกู กูไม่ยอม มันเสียระบบ แล้วจำไว้ด้วยนะแสบ ซ่า พี่เรา ญาติเราใหญ่แค่ไหน เราไม่ได้อยู่เหนือกติกาของที่นั่น”พ่อชี้แจง มิน่าไม่เห็นมีใครมาให้ผมเห็นหน้าเลย

“ครับพ่อ”

“แล้วไหนผู้ฝึกอ่ะ ไม่เห็นมาสักที”อาหนูถามหาอีกรอบ

“ให้เขาไปพบปะคนอื่นบ้างเถอะ แฝดมันมาเป็นทหารอยู่แค่ ๒ คนรึไงวะ เดี๋ยวถ้าว่างเขาก็ต้องแวะมาสิ เออ”อาตวงชี้แจงบ้าง

“ก็หนูอยากเห็นว่าหล่อไหม”อาหนูทำหน้างอ

“คนนั้นไงอาหนู ที่ยืนยิ้มอยู่ตรงนั้น”

“ไหนอ่ะ มองไม่เห็น เดี๋ยวหาแว่นก่อน อ้าว ไม่มี พี่เจิดเห็นแว่นไหม ลืมเอาแว่นมาอีกแล้วกู โอ๊ย อะไรของกูวะเนี่ย วางไว้บนโต๊ะว่าจะหยิบมาก็ลืม ไปลากมาซ่า พามาดูหน้าก็พอแล้ว นี่ไม่ได้จะมาเยี่ยมพวกเราหรอกนะ แค่มาดูผู้ฝึกก็กลับละ”อาหนูเชิดหน้าใส่

“อาหนูอ่ะ นี่หลานนะ ไม่ใยดีกันเลยเหรอ”แสบประท้วงแต่ทำหน้าแป้นแล้น

“ไม่ๆ อาเบื่อพวกแกแล้ว”บ่นว่าเบื่อแต่แกะส้มให้พวกผมกิน “พวกแกกับพ่อแกอ่ะ เห็นมานานแล้ว ไม่กระชุ่มกระชวย”

“นี่เพื่อนที่แอบปลื้มยังขนาดนี้ แล้วกูที่เป็นผัวล่ะบอมบ์ เห็นกันเช้ายันเย็น มันจะไม่เอือมเหรอวะ”อาฝรั่งบ่นกับพ่อ ๒ คน

“เดี๋ยวต่อยหน้าฝรั่งให้เป็นหน้าตี๋เลยพี่เจิด ผัวก็คือผัวสิ น้องแสบ นี่อาสั่งนะลูก ไปลากผู้หมวดมา”อาหนูพูดพลางแกะนั่นนี่ให้กิน นี่มาถึงนี่ของกินเยอะนะครับ มีผลไม้หลายอย่าง ของจากที่บ้านบ้าง ซื้อมาบ้าง อาหนูมาถึงก็จัดการนั่นนี่ให้พวกเรา บ่นไปด้วยทำไปด้วย

“ลูกกูจะเป็นง่อยกันทั้งคู่แล้วมึง”พ่อพูดเสียงดุ

“เชอะ พี่บอมบ์ไม่เคยคิดจะตามใจลูกบ้างหรือไง”

“ตามใจสิ แต่ตามใจในสิ่งที่ถูกต้อง เออ ลืมไป ภีมได้เอาขนมจีนมาป่ะวะ”

“อยู่ท้ายรถมั้งอา หรือว่าใครกินหมดแล้ว”พี่ภีมตอบ

“ใครจะกินหมดวะ กูทำมาตั้งเยอะ”

“พ่อทำเองเหรอ น่ากินอ่ะ ซ่าหิ๊วหิว”

“อร่อยมากเลยนะพี่ซ่า ผมกินไปหลายรอบละ ย่าหมักแป้งเองด้วย”ชาลีพูด น้ำลายศอเลย

เรื่องขนมจีนนี่ย่าทำสูตรโบราณให้พวกเรากินกันปีละครั้งครับ จะหมักแป้งเอง โม่เอง ทำทุกขั้นตอน ใช้เวลาหลายวัน พวกเราได้กินปีละครั้ง แต่ถ้าเส้นที่เขาทำขายนี่กินบ่อยครับ ชาลีกับตะวันเดินไปเอาขนมจีนมา พวกผมนั่งรอกันตรงนี้ มาถึงก็จัดหนักกันเลยทีเดียว กินกันเกือบทุกคน ผู้พันทีแรกก็เหนียมๆ บอกปฏิเสธ สุดท้ายก็หมดไป ๒ จาน พ่อ อาหนู อาตวงนั่งมองพวกเราครับ

“พ่อกินไหม”

“กินไป พ่อกินเยอะแล้ว”

“พ่อยังไม่กินเลยพี่ซ่า บอกให้กินไม่ยอมกิน”ชาลีฟ้อง

“เออ เดี๋ยวไม่อิ่มกันไอ้กุมารทอง”

“พ่ออ่ะ ชอบเรียกกุมารทอง”ชาลีค้อนใส่พ่อ

“ก็จริง ใครๆก็รู้ว่าเอ็งคือกุมารทอง”

“ไม่เห็นจะมีทองมีเงินอะไรเลย จนมาก”

“ถุ้ย พี่ชาลี เงินพ่อพี่นี่มี ๕ บาทละไง”ตะวันฉะชาลีซะแล้ว

“เงินพ่อก็เงินพ่อ เงินพี่ก็เงินพี่ดิวะ”หันไปแก้ต่างกับน้องก่อนจะหันมางอแงใส่พ่อ “พ่อชอบเรียกกุมารทองจนเพื่อนๆเรียกตามกันหมดละ”

“ฮ่าๆๆๆ”

เรื่องที่ชาลีเป็นกุมารทองเรารู้กันทั้งบ้านนะครับ พ่อเล่าให้ฟัง บางครั้งพ่อก็เรียกชาลี บางครั้งก็เรียกกุมารทอง แล้วแต่อารมณ์พ่อ แต่ถ้าเรียกแฝดเมื่อไหร่ นั่นหมายความว่า อย่าหือกับพ่อ หึหึ

“พ่อกินหน่อยนะ”แสบมันเดินไปหยิบขนมจีนน้ำยามาให้พ่อ

“ก็กินกันไปสิ เดี๋ยวไม่อิ่มกัน”พ่อปฏิเสธอีกรอบ

“พ่ออ่ะ พ่อไม่กินแสบก็จะไม่กิน”แสบวางจานขนมจีนจานที่ ๒ ของตัวเองลง

“รู้จักเอาอกเอาใจพ่อเนาะพ่อหนุ่ม”ป้าโต๊ะข้างๆหันมาพูดกับแสบ

“ครับป้า”แสบยิ้มให้ “พ่อกินเลย กินให้หมดด้วย ถ้ามาแล้วไม่กินอะไรแบบนี้ซ่าก็ไม่มีความสุขหรอกนะ”

“หึหึ เออๆ กินก็กิน”พ่อยอมกินขนมจีนในที่สุด ผมก็เข้าใจแหละครับว่าพ่ออยากให้เรากินอิ่มๆ บางครั้งอ่ะ ของดีๆพ่อไม่ค่อยกินหรอก ชอบแบ่งให้ย่าและพวกผมเป็นคนแรก 

ขนมจีนหมด น้ำยาหมด อาหนูก็แกะนั่นแกะนี่ให้กิน จนเกือบๆ ๑๑ โมง ผู้หมวดจึงเข้ามาหาพวกเรา คือ ภาระแกติดพันมากเลยครับ โต๊ะนั้นก็ชวนคุย โต๊ะนี้ก็ชวนคุย กว่าจะมาถึงโต๊ะพวกเรา

“สวัสดีครับ”มาถึงโต๊ะนี้พี่แกตัวลีบเล็กไปทันที

“พ่อนี่ผู้หมวด ผู้หมวดนี่พ่อผม นี่แม่บิว นี่น้องชายชื่อชาลี ตะวัน พี่ชายผม....”ผมเป็นคนแนะนำโดยมีแสบเป็นคนเสริม บางคนผู้หมวดก็รู้จัก บางคนก็ยังไม่รู้จัก

“หล่อนะพี่บอมบ์ คิดถึงหมวดบูมเลย ผู้ฝึกหล่อหนูก็ตั้งใจ”อาหนูทำหน้าปลื้ม

“มึงก็นะ บ้าหน้าตาไม่หยุดไม่หย่อน”พ่อส่ายหัว “เป็นไงบ้างผู้หมวด แฝดนี่ฝึกยากไหม”

“ไม่ยากครับ”

“ตอบตรงๆสิ อย่าเกรงใจ”พ่อทำเสียงดุล่ะครับ

“เอ่อ”

“เออน่า บอกมา กูรู้ว่าลูกกูเป็นไง”

“กวนตีนเหมือนพี่แหละพี่บอมบ์ แล้วนี่จะขึ้นเสียงทำไม เออพี่นี่ ผู้หมวดมานั่งตรงนี้ มาให้พี่สัมภาษณ์”

“ถุย พี่เหรอ รุ่นพ่อแล้วมึงอ่ะ”อาเต้ยแหวะอาหนูบ้าง

“ หมวดเต้ย หนูยังใสๆ เพิ่งไปถ่ายบัตรประชาชนมาครั้งแรก”หันไปฉะอาเต้ยก่อนจะหันมาคุยกับผู้หมวด “เป็นไงบ้าง ชื่ออะไรอ่ะเรา”อาหนูถาม แต่นั่งห่างนะ

“เอ่อ ชื่อรินครับ”

“ตอบเสียงเข้มแข็งสิ เป็นชายชาติทหารต้องคมต้องเข้ม”อาหนูดุบ้าง “โอ๊ย อารมณ์เสีย”

“อาหนูอ่ะ ผู้หมวดตกใจหมดแล้ว”ผมรีบปรามอาหนู ว่าแต่พ่อตัวเองก็อีกคน ฮ่าๆๆ

“ก็มัวแต่อ้ำอึ้ง ไม่ทันใจ แล้วนี่แฝดทำให้หนักใจไหม”อาหนูหันไปถามต่อ

“ก็นิดหน่อยครับ รับมือได้ แฝด เอ่อ แสบซ่า ฝึกง่ายดีครับ แต่ขี้เล่นไปหน่อย”

“เห็นไหมอีหนู กูว่าแล้ว ลูกกูมันกวนตีน”พ่อยักคิ้วให้อาหนู

“พ่อออออออ”ผมกับแสบหันไปมองหน้าพร้อมกัน

“กวนตีนเหมือนพี่แหละพี่บอมบ์ เชื้อไม่ทิ้งแถว”

“โดนจนได้กู”

“มันก็ถูกของอีหนูนะบอมบ์ มึงอ่ะกวนตีนตัวพ่อเลย”อาตวงเสริม พ่อโดนยำเละ ฮ่าๆๆ

จากนั้นพ่อก็คุยกับผู้หมวดหลายเรื่องเลยครับ ส่วนพวกเราเด็กๆก็ไปนั่งโซนเด็กๆกัน ผมเล่าเรื่องฝึกให้ชาลีกับตะวันฟัง จนใกล้เวลากินข้าว คนที่ญาติไม่เยี่ยมจะไปจัดเวรเลี้ยงกันครับ

“น่าสงสารคนไม่มีญาติมาเยี่ยมนะ กูอารมณ์นั้นเลยว่ะ อยู่แบบเหงาๆ แอบมองเขาห่างๆ”พ่อรำพึงมาเบาๆ

“ได้ข่าวว่ามึงอ่ะกระทืบคนจนต้องงดเยี่ยมไม่ใช่เหรอ”อาตวงพูดแทรก

“เออไง มันเหงานะเว้ย”

“ทำตัวของตัวเองทั้งนั้น”พี่ภูมิกระเซ้าพ่ออีกคน

“ก็มันกวนตีนนี่หว่า ไม่เอาให้ตายก็บุญแล้ว เออๆ ช่างมัน มันผ่านมาแล้ว”พ่อยักไหล่เบาๆ เรื่องนี้ได้ยินจากหมวดวินมาครั้งหนึ่ง แล้วครั้งนี้อีกครั้งหนึ่ง

“พ่อเล่าให้ชาลีฟังหน่อย”ชาลีเดินมาอ้อนละครับ

“เล่าเรื่องอะไร มันไม่ดี มันมีความรุนแรง”พ่อจับหัวชาลีลูบเบาๆ “พ่อเถื่อนด้วยนะช่วงนั้นอ่ะ ไม่ดีๆ”

“แต่ชาลีก็มีวิจารณญาณในการรับฟังนะพ่อ”

“กองเซ็นเซอร์มาเองเลยนะลูกชาย”แม่บิวหยิกเนื้อลูกชาย หึหึ

“เดี๋ยวอยากเล่าเมื่อไหร่พ่อจะเล่า นี่ได้ข่าวแสบไปขึ้นเสียงผู้หมวดมาเหรอ มันไม่ดีนะ”พ่อหันมาหาแสบ

“ก็อดไม่ได้นี่พ่อ”แสบตอบพ่อ

“ที่อยากเป็นทหารเพราะอยากจะมาเจอความอดทนไม่ใช่เหรอ แต่อย่างว่า เราไม่ได้มาเป็นควาย เราเป็นคน ถ้าทำกับเราไม่เหมือนคน ก็ลุยแม่งเลย เข้าใจไหม”

“ทีแรกก็เหมือนจะดี”อาหนูบ่น

“อะไรมึง จะยอมทำไมวะ ยอมก็เป็นควายสิวะ ถ้าทำถูกต้อง ตรงไปตรงมา เราก็ต้องตรงไปตรงมา ถ้าเล่นไม่ซื่อ ไม่มีความจริงใจ จะทนทำเหี้ยไร”

“ผ่านมาจะ ๒๕ ปีแล้ว เลือดนักเลงนี่ไม่มีหยุดเดินเลยนะ”

“เออดิ ให้ลุยตอนนี้ก็ยังไหวนะ”

“หึหึ วันนั้นยังบ่นปวดตัวอยู่เลย จับจอบแค่นิดเดียว ตกเย็นบอกปวดเนื้อปวดตัวซะแล้ว”พี่ซันขำพ่อ

“ไอ้ห่าจะไม่ปวดได้ไง เช้าแบกกระสอบข้าว เย็นขับรถ รถเสือกติดหล่มอีก กว่าจะงัด กว่าจะยกได้ ยอกไปทั้งตัว จะไปอาบอบนวด ไอ้ตัวดีก็มานวดให้ก่อน อดไปเลย”พ่อลูบหัวชาลี

“ชาลีไม่ยอมให้พ่อไปหาคนอื่นหรอก”

“ครับ พ่อคุณทูนหัว มือหนักชิบหาย คิดผิดที่ให้ลูกนวดให้”

“พ่ออ่ะ”

“พี่บอมบ์พูดแล้วทำให้หนูคิดถึงตอนพวกเราฝึกเสร็จแล้วพากันไปนวดตัวเนอะ ฟินมากเลย นี่ๆเด็กๆ สมัยพ่อพวกเรายังหนุ่มๆนะ หุ่นนี่เซี๊ยะเชียว ฝึกเสร็จ อาก็พากันไปนวด หูย ฟินมาก”อาหนูทำหน้าเคลิ้ม

“ให้มันน้อยหน่อย หัดหมดไฟบ้าง”อาฝรั่งจับที่คออาหนูลูบๆ ตอนนี้คณะนายทหารเขาแยกวงไปคุยกันอีกวง ก็ถูกคอของเขาไป

“ไฟไม่มีหมดหรอกพี่เจิด”

“ปล่อยให้มันแรดเถอะฝรั่ง ๖๐ มันก็เป็นอีแก่นั่งถักนิตติ้งอยู่บ้านแล้ว”

“พี่มหา ปากเหรอนั่น ตบปากตามจำนวนทหารใหม่เดี๋ยวนี้”

“ฮ่าๆๆ”

“ขออนุญาตนะครับ ได้เวลากินข้าวกลางวันแล้ว”

“ผู้หมวด นี่มีให้ดูอาหารกลางวันบ้างไหม ที่จริงนะอยากจะขึ้นไปดูโรงนอนด้วยละ”อาหนูหันไปทำสายตาหวานซึ้งใส่

“จะไปทำไม”อาตวงมองหน้า

“พี่มหา หนูก็อยากรู้แหละว่าเขาเลี้ยงลูกหลานเราดีไหม ไม่ใช่เหมือนสมัยเรานะ ผัก ๑ ไร่ ไก่ ๑ โล ข้าวก็แข็งๆ กับข้าวก็เหี้ยอะไรไม่รู้ทำมาให้กูแดก กูก็แดกกันไม่ลืมหูลืมตา เพราะไม่มีอะไรจะแดก ไม่ได้ๆ หนูต้องไปดู พี่ฉัตรก็มา พี่ภีมพี่ภูมก็มา มาดูให้เห็นกับตาไปเลย เลี้ยงไม่ดีนี่หนูเอาเรื่อง”

“อำนาจบาตรใหญ่นะมึง”อาเต้ยยิ้มให้

“หมวดเต้ยก็แบบนี้แหละ ทหารนะรักให้เหมือนน้อง ฝึกให้เหมือนคน แค่นี้คนมันก็เทใจให้แล้ว ไปๆ หนูจะไปดู”อาหนูจับมือแต่ละคนลุกขึ้น คณะพ่อๆจึงเป็นคณะพิเศษที่ได้ติดตามไปดู พวกเราวิ่งไปจัดแถวตามหมวด จากนั้นก็เดินแถวไป พ่อเดินตามหลังมานะครับ

“จะเข้าไปดูก็รีบดู เวลาทหารกินข้าวแล้วเดินดู มันเหมือนเข้าเยี่ยมสวนสัตว์ ดูไม่มีมารยาทเท่าไหร่”อาตวงเอ่ยขึ้น จากนั้นผู้หมวดพาเข้าไปดูกับข้าวกับปลา เราก็ไม่รู้เรื่องหรอกครับ ยืนแถวอยู่ด้านนอก พ่อเข้าไปดูเสร็จแล้วพวกเราจึงเข้าไปกินข้าว วันนี้กินได้นิดเดียว พอกินเสร็จก็ไปนั่งรอที่ศาลากลางน้ำต่อ นั่งคุยกับชาลีและตะวัน แก๊งพ่อนี่น่าจะอยู่ตลาดกองพันครับ

“แสบ ซ่า อุ้ย ครบแก๊งเลย”ตินตินมาแล้วครับ เข้ามาทักพวกเรา

“นั่งก่อนสิติน วันนี้ใครมาเยี่ยมเหรอ”ผมตบที่เก้าอี้ตัวว่างๆ

“สวัสดีแฟนซ่า เราชื่อติน ถึงเราจะเป็นเกย์ แต่เราไม่กินแฟนเธอหรอกนะ”ตินตินหันไปแนะนำตัวกับหมวย

“สวัสดีจ๊ะ เราชื่อหมวย ตินนี่น่ารักดีเนอะ”

“ใช่ แต่ไม่มีใครรัก คนที่ยังว่างเขาก็ไม่เหลียวตามามอง”ตินตินหันไปทำสายตาหวานซึ้งให้แสบ

“ดอกทองไม่มีที่สิ้นสุด อ่อยโต๊ะนั้นไม่พอมาอ่อยโต๊ะนี้อีก”เอาแล้ว คู่แค้นแสนรักมาฉะกันแล้วครับ โอโซนเจ้าเดิมนั่นเอง “สวัสดี ชื่อโอโซน ใสๆ ยังไม่มีแฟน อุ้ย ชาลีเหรอ ตัวจริงหล่อมาก”โอโซนเดินเข้าไปนั่งข้างๆชาลี

“ดีครับ แฮะๆ พี่ๆผมหล่อกว่าครับ”

“หล่อทั้งหมดนั่นแหละ นี่นักชิมตัวยง ตะวัน กรี๊ด อุ้ย หอยกูกระพือผึ่บๆๆๆ เลยว่ะอีนิโคติน ตะวันหล่อมาก ได้ข่าวเพิ่งเลิกกับแฟนเหรอตัวเอง สนใจพี่ไหม เลี้ยงไม่ยาก”

“กูขอยืมคำมึงบ้างนะอีคาร์บอน ดอกทองไม่มีที่สิ้นสุด”

“กรี่ แต่มึง ทำไมพี่น้องเขางานดีแบบนี้อ่ะ กูคลั่ง โอ๊ย ขนาดกูเคยกินนายแบบมาแล้ว พอมาเจอแก๊งนี้ โอ๊ย กูไม่เสียชาติเกิดที่มาเป็นทหาร”

“ได้ข่าวว่าบ่นเช้าบ่นเย็น อยากกลับบ้าน อีหอย ทีงี้มาคลั่ง”ตินตินต่อปากต่อคำ

“เด็กๆ พ่อให้มาตาม อ่ะๆ นี่ใคร”

“สวัสดีค่ะ”ตินตินกับโอโซนยกมือไหว้

“หวายๆ ตุ๊ดเด็กนี่เอง นี่หนู เป็นทหารต้องยืนตรง ทำให้มันเข้มๆ พี่ก็เป็นทหารมาก่อน ว้าย กูได้ลูกสาว”

“ถามเพื่อนแสบละยังว่าเขาอยากเป็นลูกสาวอาหรือเปล่า”แสบเดินไปโอบเอวอาหนู

“ไม่รู้สิ แต่ดูหน้าแล้ว เด็กๆ ๒ คนนี่กรี่พอตัวอยู่นะ”

“อาหนูปากไม่งามเลย งอน”ผมทำหน้างอใส่

“โหย ป่ะๆ เดี๋ยวพ่อรอ ลูกสาวจะไปด้วยไหม”

“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่”ทั้งคู่พูดพร้อมกัน

“อาหนูไม่เห็นจะแมนเลยอ่ะ เห็นเพื่อนทีไรสาวแตกทุกที”ตะวันบ่น

“ปล่อยให้อาได้อยู่กับความเป็นจริงบ้างเถอะลูก แอ๊บแมนไปตุ๊ดเด็กมันก็ด่าลับหลังอยู่ดี เป็นคุณแม่แบบนี้อ่ะดีแล้ว แล้วนี่จะบ่นทำไม เดี๋ยวเตะก้านคอซะนี่”

“โหดอ่ะ นี่หลานนะ”

“เออ ก็หลานนี่สิมันลงมือลงไม้สะดวก ไปเด็กๆ น้องหมวย มานี่ลูก ไปเดินกับผู้ชายเถื่อนๆได้ไง”

“ตัวเองนี่ไม่เถื่อนเลยเนอะ”ผมแซวอาหนู


ออฟไลน์ AGELA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1109/-0
เดินผ่านศาลาน้ำไปหาพ่อที่กองร้อย ตอนนี้ผู้พันยังอยู่นะครับ แต่ผู้หมวดไปต้อนรับแก๊งอื่นซะแล้ว

“ทำอะไรอ่ะพ่อ”ผมเดินไปกอดพ่อจากข้างหลัง

“ยืนคุยกันสิ ตอนนั้นมันไม่เป็นแบบนี้เนอะ ด้านบนอ่ะจะเป็นไม้ ตัวเล็กยังจำได้ไหม”พ่อหันมาพูดกับพวกเรา ผม แสบ ชาลี ตะวันนี่มาบ่อยนะครับ ยังจำภาพกองร้อยในสภาพเดิมได้อยู่ ด้านบนเป็นไม้ ด้านล่างเป็นปูน มีมุข ๓ มุข ชั้นบนมุขซ้ายขวาเป็นคลังอาวุธ ชั้นล่างปีกซ้ายขวาเป็นคลังอาภรณ์กับคลังสื่อสาร ตรงกลางเป็น บก.ร้อย ชั้นบนมุขกลางเป็นห้องผู้หมวดผู้กอง ผมยังจำได้ดี เรามาเล่นกับอาบูมบ่อยครับ มีสนามบาสหน้ากองร้อยแต่ไม่ได้เล่นบาสกันหรอก เล่นบอลกันมากกว่า

“คิดถึงหมวดบูมอ่ะ หนูยังจำได้”

“แล้วในนี้มีใครความจำเสื่อมบ้าง”อาตวงถาม

“กวนตีนแล้วพี่มหา พี่บอมบ์ก็แบบเด็กผู้หมวด ชอบอู้งาน กวาดหน้ามุขนิดๆหน่อยๆแล้วก็ไปนั่งตากแอร์ในห้องผู้หมวด พี่มหาก็ทำท่าจะเบิกปืน ที่ไหนได้แอบขึ้นไปหลับ ไม่เห็นจะเบิกสักกระบอก”

“กูพกติดตัว”อาตวงบอก

“ยังใช้งานได้อยู่เหรอ กระสุนปืนใหญ่ ๒ ลูก ลำกล้องอันหนึ่ง”

“มึงนี่ทะลึ่งตลอด เดี๋ยวให้พุ่งหลังตามอายุกองพันเลย”

“เออ ปีนี้เท่าไหร่แล้ว เรามาก็ ๑๐๐ ปีพอดี นี่ผ่านไปกี่ปีแล้ว ๑๒๓ ปีแล้วเหรอ ไวจัง ทำไม ๒๐ ปีนี่ไวจังเลยอ่ะ”

“นั่นสิ ไวมาก กูยังคิดว่ากูวัยรุ่นอยู่เลย”พ่อพูดแล้ววาดแขนมาพาดไหล่แสบ

“นี่ๆ แสบซ่าชาลีตะวัน พี่บอมบ์โดนเตะตรงนี้แหละ อักๆๆ โหยอย่างหนักอ่ะ อาก็ร้องไห้เจ็บใจไปช่วยไม่ได้ จำได้ไหมพี่บอมบ์ ตอนที่โดนจับยาอ่ะพี่”

“เออ ไอ้ห่ามันถึงคราวซวยกูนี่หว่า ผู้กองนี่ก็ กูไม่รู้จะพูดยังไง ไอ้อาร์ตก็นะ เออ ได้ข่าวมันตายแล้วนี่หว่า มันเป็นไรตายวะ”

“มันขี้เกียจหายใจ มันก็เลยตาย”

“เต้ย เดี๋ยวกูได้เสยคางมึง”

“โดนยิงตาย ไอ้ห่า ไปมีชู้กับเด็กเสี่ย โดนเสี่ยเก็บ เห็นไหม คนมันไม่ซื่อ มันก็ไม่เคยซื่อ”อาตวงขยายความ “เออ อย่าพูดถึงมันเลย ไหนๆมันก็ตายไปแล้ว พูดถึงคนตายแม่งมันมาแก้ตัวอะไรไม่ได้หรอก ขนาดคนอยู่บางคนยังแก้ตัวไม่ได้เลย ใช่ไหมอีหนู”

“อะไร หนูทำอะไรพี่มหา หนูไม่เคยทำผิดคิดนอกใจผัว ถึงหนูจะแรดยังไง หนูไม่เคยนอกใจ”

“เปล่าไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น ที่มึงเป็นผัวไง ห่าแดก คบผู้ชายแมนๆแทนที่จะได้เป็นผัว อีนี่เสือกเป็นผัวแทน”

“อย่าพูดพี่มหา มันเสื่อมเสียวงการสถาบันเกย์มากเลยนะ ใครจะไปรู้ แม่ง รุกกูครั้งเดียว ที่เหลือมันให้กูรุกตลอด กูก็เอวเคล็ดเอวยอกไปสิ ก่อนเลิกดอกทองมารุกกูแล้วบอก กูไปมีผัวละนะ โอ๊ย อยากเดินไปตบ”

“เดี๋ยวๆ ขึ้นมือขึ้นไม้นี่ตบกูหรือตบใคร”พ่อจับมืออาหนูไว้ ท่าทางอาหนูนี่คงจะแค้นมาก

“มันแค้นนี่พี่บอมบ์ แต่ก็ต้องขอบคุณนางนะ ที่นางทิ้งหนูไป ทำให้มาเจอคนดีๆแบบพี่เจิด”

“พี่ว่าพี่หลงผิดว่ะ ฮ่าๆๆๆ”

“กูงอน”

“เนี่ย บนหลังคากองร้อยนี้อ่ะ พ่อกำลังจะเปลี่ยนเวรกับอาตวง เนอะมหา แม่งหัวผีกลิ้งลงจากหลังคากองร้อย ตกลงพื้นแผละ”

“น่ากลัวอ่ะพ่อ วันก่อนซ่าก็เห็นนะ แต่ไม่รู้ว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า”

“เห็นอะไร”

“เห็นผี ซ่าลงไปเยี่ยวแล้วเขาก็มาชวนคุย ซ่าก็คุย ทีแรกก็นึกว่าจ่าทีไหน มันไม่คุ้นหน้า ก็คุยอยู่พักหนึ่ง ครูถามว่าคุยกะใคร”

“ยังไม่ไปไหนอีกเหรอวะ”

“นั่นสิ หรือว่าเขายังไม่หมดอายุขัย เพราะตอนนั้นที่จ่าแกตายก็ ๕๐ กว่าๆนี่นา”

“อ้าว ก็ตายไปแล้วก็น่าจะไปผุดไปเกิดนะพี่มหา”อาหนูถามอาตวง

“มันมีงี้เว้ย คือคนเราอ่ะ อย่างเช่น กูต้องตายอายุ ๘๐ ใช่ป่ะ แล้วเผอิญกูเสือกตายก่อนอายุขัย เช่น กูตายตอน ๔๐ กูก็ต้องเป็นสัมภเวสีไปก่อนจนกว่าจะถึงอายุขัย ช่วงที่ยังไม่ถึงอายุขัยก็เร่ร่อนเป็นผีไป”

“แล้วมึงว่าไอ้บูมมันตายก่อนอายุขัยป่ะวะ”พ่อถามอาตวง

“กูก็ไม่รู้ว่ะ เฮ้ย แม่งนักรบอ่ะตายไวนะ ไม่รู้ชาติที่แล้วไปฆ่าใครมาบ้าง แต่มันก็แล้วแต่คนอ่ะ บางคนก็ตายช้า บางคนก็ตายไว แต่หมวดบูมก็ไม่น่าตายไวเนอะ”

“เออ นั่นดิ แต่ก็เข้าใจนะ ความตายแม่งไม่เข้าใครออกใครจริงๆ เออ แล้วหลังจากวันนั้นซ่าเจออีกป่าว”

“ก็ไม่เจอนะพ่อ ซ่านอนหลับเป็นตายทุกคืน มันเหนื่อยอ่ะ”

“ก็ดีแล้ว พ่อว่าแสบกับซ่าดูเข้มแข็งขึ้นนะ ไม่เด็กน้อยเหมือนแต่ก่อนแล้ว”

“ใช่เหรออา ยังเห็นอ้อนอาอยู่เหมือนเดิม”พี่ซันแขวะพวกผม ๒ คน

“เออ มันดีกว่าเมื่อก่อนนิดหนึ่งว่ะ ตอนเด็กๆมันอยู่แต่กับกู มันอ้อนกูได้ อ้อนพี่อ้อนคนอื่นได้ นี่ไม่มีใครให้อ้อน มันจะได้เข้มแข็ง ลูกผู้ชายเว้ย ต้องเข้มแข็ง ต้องนักเลง รู้จักไหมคำว่านักเลง นักเลงที่แท้จริงอ่ะเขาไม่ทำใครก่อน เขามีคุณธรรมในใจ แต่ถ้าเมื่อไหร่มันไม่ถูก ก็ลุยแหลก”

“ดูสอนลูกเข้าสิ ชอบให้ลูกใช้กำลัง”

“มึงจะยอมให้คนโดนต่อยมึงเปล่าๆเหรอวะอีหนู เออ ทีตัวเองโดนรังแกยังเตะเขาซะอ่วม”

“หนูได้นิสัยนี้มาจากพี่บอมบ์นั่นแหละ แต่ทางที่ดีอ่ะ ไม่จำเป็นอย่าใช้กำลัง”อาหนูสอน ตกลงเราจะเชื่อใครดีนะ หึหึ

“พวกมึงเป็นฝ่ายบู้นะ กูฝ่ายบุ๋น ถ้าศัตรูตายกูเป็นฝ่ายพิธีสงฆ์ นิมนต์พระมาสวด ฮ่าๆๆ”อาตวงพูดทำเอาพวกเราขำเฮฮา

ตอนนี้มาดูกองร้อย กองร้อยเงียบๆนะครับ หมู่จ่าไม่อยู่ เหลือแค่พลทหารที่นอนเล่นบ้าง พอเจอผู้พันก็สั่งตรงทำความเคารพ ผู้พันก็พูดว่าตามสบายแล้วคุยกับพี่ภีมพี่อั้ม คุยเรื่องงานบ้าง เรื่องฝึกบ้าง บางทีก็หันมาคุยกับอาเต้ย อาเต้ยนี่ผู้พันเก่าของที่นี้ เป็นผู้พันอยู่ ๕ ปี แล้วย้ายไปตำแหน่งอื่นด้วยยศที่สูงขึ้น

“ร้องไหมลูก พี่บอมบ์นี่ก็บ้าพาลูกมาตากแดด ร้อนก็ร้อน ไปๆ เข้าไปนั่งที่ร่มๆก่อน หนูก็ตากแดดจนลืม”

“เออ กูก็เพิ่งนึกได้ว่าอากาศมันร้อน”พ่อยิ้ม เราเดินไปใต้ถุนกองร้อย ไปนั่งเล่นเย็นๆ พ่อเล่าเรื่องให้ฟังเล็กน้อย ก็ล้งเล้งตามประสาผู้ใหญ่ไปครับ

“เบื่อไหม มานั่งฟังผู้ใหญ่คุยกัน”พ่อหันมาถามพวกเรา

“ไม่อ่ะ อยากให้พ่อมาอยู่นี่ทุกวัน เป็นผู้ฝึกได้ยิ่งดี”แสบตอบพ่อ

“พ่อโหดนะ”

“กล้าทำกับลูกเหรอ”

“กล้าสิ อยากเล่นเกมส์อะไรล่ะ พ่อจะได้หาให้เล่น”พ่อยิ้ม เล่นเกมส์นั่นหมายถึงบททดสอบกำลังกายและกำลังใจของพ่อ ซึ่งมีเยอะมากเลยครับ

“เอาไว้ปลดทหารดีกว่า แล้ววันนี้พ่อรีบกลับไหมครับ”

“เดี๋ยวบ่าย ๓ ก็ไปแล้ว อยู่นานแล้วเบื่อขี้หน้า”

“ฮ่าๆๆ”ผมกับแสบขำ

“อย่าไปเชื่อ พ่อเอ็งบ่นว่าบ้านเงียบทุกวันเลย”พี่ซันแฉพ่อ

“จริงนี่หว่า ตะวันก็ไปเรียน คนนั้นก็เรียน คนนี้ก็มาเป็นทหาร กูอยู่บ้านมองซ้ายก็ทุ่งนา มองขวาก็มีแต่คนแก่ๆ นี่ถ้าไม่มีงานทำกูเหงาตายห่าแน่ มึงก็คิดถึงลูกมึงอยู่ไม่ใช่เหรอไอ้ซัน”

“เหอะ มีแต่แม่มันแหละบ่นคิดถึงทุกวัน ผมอ่ะสบายๆ ใครจะไปไหนมาไหนก็ตามสบาย โตแล้ว อยู่คนเดียวได้”พี่ซันยักไหล่

“จริงเหรอพ่อ”ตะวันถามพ่อตัวเอง “นี่ลูกนะ คิดถึงกันบ้างสิครับ”

“มีเมียแล้วพ่อแม่ก็หมดความหมายเอ็งน่ะ”

“เพิ่งเลิกอ่ะพ่อ ไม่ไหวๆ แม่คงจะเหงามากสินะ หึหึ”ตะวันยิ้มให้พ่อมัน

“เออ ไปให้หมดบ้านก็ดี อยู่กับแม่เอ็ง ๒ คนสบายใจกว่า อยู่หลายคนวุ่นวาย”พี่ซันยักไหล่ไม่แคร์ลูกๆ

“เดี๋ยวมึงจะรู้ ตอนนี้มึงมีลูกอยู่มึงบ่นได้ พอมันโตแล้วไปจากมึงนี่ ความรู้สึกเหงามาเยือนมึงแน่”พ่อเตือนพี่ซัน

“ให้มันรีบโตเถอะอา ไอ้วันก็ตั้งใจเรียนด้วยนะ ไหนๆก็อยากจะเรียนแล้วนี่ ไอ้อาร์ตนี่สิ ไม่รู้จะยังไง กลัวว่าจะมีเมียก่อนจบม.๖”

“อาร์ตมันก็ตั้งใจเรียนนะพ่อ แต่ติดเพื่อนไปหน่อย”ตะวันพูดกับพี่ซัน

“เออ ติดเพื่อนไม่ว่า กูกลัวมันไปทำเขาท้อง อีห่านั่นแม่งจ้องจะจับไอ้อาร์ตอยู่ด้วย กูเห็นนิสัยแม่มันแล้วกูไม่โอเค ไม่รู้มันไปได้เสียกันรึยัง จริงๆธรรมชาติมันน่าจะให้จวยแข็งตอนอายุ ๒๐ เนอะอา แม่งแข็งแต่เด็ก แบบนี้มันก็ปี้ไปทั่วสิ”

“มึงปี้ครั้งแรกตอนอายุเท่าไหร่”

“๑๗”

“ไอ้สัส”

“ฮ่าๆๆๆๆ”ขำกันทั้งวง

“เอาน่า อย่าห่วงไปเลย พี่น้องมันคุยกันได้อยู่น่า กูว่าลูกมึงไม่พลาดท่าง่ายๆหรอก อย่าลืมว่ามันโตมากับกู”พ่อตบไหล่ปลอบพี่ซัน

“เพราะโตมากับอานี่แหละผมจึงไม่ค่อยไว้ใจ อย่าให้พี่สาวไส้พ่อเอ็งจะแสบซ่า นี่แหละตัวพ่อเลยละ”

“ไม่มีเหอะ กูใสๆ”

“น้ำนิ่งไหลลึกอ่ะพี่บอมบ์ นายตัวร้ายกับลูกชายจอมป่วน”อาหนูตั้งชื่อเหมือนหนังเกาหลีเลย

“ไอ้นี่กูว่าไม่เท่าไหร่ ได้ด้านดีจากพ่อมาเยอะ แต่ไอ้เจ้านี่นี่สิ เชื้อเจ้าชู้มาแรง”อาตวงตบไหล่ผมคนแรกแล้วตบไหล่แสบทีหลัง แสบเจ้าเสน่ห์นะ เด็กของแสบอ่ะหลายคน ตัวท็อปทั้งนั้น ส่วนผมน่ะเหรอ ก็มีคนสนใจเยอะนะ แต่ว่าก็ไม่มีใครสู้ไอ้แมนได้ ยิ่งตอนนี้มันสวยขึ้นกว่าเมื่อก่อน จะให้มองคนอื่นก็ยังไงอยู่นะ

“แสบเป็นเด็กดีนะอา”

“อืม เชื่อว่าเป็นเด็กดี แต่ระวังตัวด้วย คนชอบเราเยอะ บางคนเข้ามาดี บางคนเข้ามาไม่ดี เราเองก็ทำตัวดีๆ แต่บางอย่างก็ไม่ต้องดีเกินไป เอาให้มันเป็นเหลี่ยมเป็นมุมบ้าง”อาตวงสอนพวกเรา

“ไปนั่งที่เต็นท์กันเถอะ เดี๋ยวเขาหาว่าไอ้นี่พ่อมันใหญ่”พ่อลุกขึ้น

“แต่พี่ก็ใหญ่จริงนะพี่บอมบ์ เป้าตุงอ่ะ หนูชอบ”

“ของพี่ล่ะเช่”อาฝรั่งถาม

“เหี่ยวแล้วของพี่ ฮ่าๆๆๆๆ”อาหนูขำ พวกเราก็ขำตาม

ยกขบวนกันมาที่เต็นท์นะครับ มานั่งคุยกัน ผู้พันขอตัวกลับบ้านไปแล้ว ตอนนี้ยังคึกคัก พ่อก็ถามอะไรพวกเราเรื่อยเปื่อยแหละครับ พวกเราเฮฮา จนถึงเวลากลับ เราก็หงอยๆกันไป

“ที่แห่งนี้อ่ะเป็นครั้งแรกของอะไรหลายๆอย่างในชีวิตพ่อเลยนะ พ่อเจอแฝดครั้งแรกที่กองพัน เจออาบูมครั้งแรกก็ที่นี่ เจอความลำบากที่สุดในชีวิตก็ที่นี่ เจอเพื่อนรักก็ที่นี่ มันเป็นครั้งแรกของอะไรหลายๆอย่างเลยนะ มาทีไรก็คิดถึงภาพเก่าๆเสมอ คิดถึงเสียงหัวเราะ คิดถึงความบ้าบอของแก๊งทะลึ่ง คิดถึงเสียงผู้หมวดผู้กอง หึหึ และที่สำคัญนะ พ่อคิดถึงเสียงร้องของแฝดครั้งแรกด้วยนะ มันยังก้องหูมาจนทุกวันนี้แหละ ตั้งใจฝึกนะลูก เชื่อฟัง ตั้งใจ เล่นได้ งานห้ามเสีย ไม่ยุติธรรมก็ลุย โอเคไหม”

“รับทราบครับ”ผมกับซ่าโผกอดพ่อกันคนละข้าง พ่อก็เถื่อนๆแบบนี้แหละครับ แต่ความรักลูกของพ่อนี่อันดับหนึ่ง เฮ้อ กว่าจะได้เจอกันก็ตั้งอีก ๑ สัปดาห์ พ่อก็คือพ่อ โหด มัน ฮา กับพวกเราเสมอ


ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ DLuciFer

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ aiyuki

  • รักแท้ไม่แบ่งแม้เพศพันธุ์
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2628
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +133/-6
น่ารัก ถ้าหมวดบูมอยู่ด้วยคงสนุกกว่านี้ คิดถึงหมวดบูม

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 885
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
คิดถึงหมวดบูมนะ

รักทุกคนเลย




ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
รักครอบครัวนี้และผองเพื่อนมากขึ้นทุกครั้งที่ได้อ่าน .. :L2:

ออฟไลน์ SuPeRDonGDanG

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
เลือดทหารในตัวข้นจริงๆ
มันฮาตรงที่ผู้พันมาแล้วยืนตรงทั้ง 3 คนเนี่ยแหละ  :laugh:
แต่อ่านไปน้ำตาคลอไป คิดถึงหมวดบูม

 :ling1:

ออฟไลน์ nonnon04

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 84
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ narongyut

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 81
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-1

ออฟไลน์ psyche

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 97
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
โหด มัน ฮา อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงหมวดบูมเนอะ

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9

ออฟไลน์ Vanillaเปรี้ยว

  • รักเด็กอายุยืนยาว กินเด็กชีวิตเป็นอมตะ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เฮ้อ ผ่านพ้นไปกับการเยี่ยมญาต นี่มาไม่ครบนะ ถ้าครบคงกองพันแตก

ออฟไลน์ shikyu3211

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1537
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-1
บูมจะเกิดใหม่หรือยังพี่บอมยังว่างอยู่นะ ไม่แก่เกินจะมีเมียเด็กหรอก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Sohso

  • You are my precious thing And I will always love you.
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1372
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-3
น่าจะมีหมวดบูมอยู่ด้วยนะ  :mew2:

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
 พี่บอมบ์ยังคงเก๋าอยู่ ชอบเวลาที่ทุกคนรวมตัวกัน
ได้คุย ได้ระลึกความหลัง

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3

ออฟไลน์ snack

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 951
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +148/-0
พ่อลูกผูกพันแกีงค์เพื่อนก็ยังสนิทรักใครกันดีเสียดายแต่หมวดบูม


ออฟไลน์ funland

  • https://www.facebook.com/pew.pal
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
    • pew.pure

ออฟไลน์ GF_pp

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1

ออฟไลน์ lune

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 688
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-2

ออฟไลน์ fahdekkom

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 211
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
คิดถึงหมวดบูม
ตอนที่บอมบ์พูดถึงตอนท้ายน้ำตาจะไหล
ทำไมต้องรีบจากไปด้วยนะหมวดบูม

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด