ตอนที่ ๑๐๓ ทะเล ๒ ครึ่งหลัง
“ไอ้ทะลึ่ง เดี๋ยวคืนนี้จัดหนัก”
“รออยู่ แบร่ๆ ป่ะ ไปเล่นน้ำกันเหอะ ไปปล่อยแก่กันสักหน่อย”
“อะไร ใครแก่วะ ไม่มี”
“ถุย ปีหน้าจะ ๓๐ แล้วไม่ใช่เหรอ”
“ปีหน้า ๒๙ ยังไม่แก่เว้ย ป่ะๆ”ว่าแล้วก็ร่อนกันลงทะเลครับ เจ้าตัวเล็กนั่งก่อเจดีย์ทรายอยู่บนทรายหาด ส่วนหนุ่มสาวก็เล่นน้ำกันเต็มที่
“ได้เล่นกับสาวๆนี่ ทะลงทะเลไม่สนใจเลยนะไอ้ตัวเล็ก”ผมเดินขึ้นชายหาดมาแซวลูกชายที่หัวเราะคิกคักกับพี่ๆ ว่าที่พี่สะใภ้เขาน่ะ ทั้งขนมผิง ใบบัว และฟาง ๓ สาวที่นั่งเล่นกับลูกชายผม
“พ่อไปเล่นน้ำ”
“อ้าว นี่พ่อมาขัดความสุขเหรอ ถึงได้ไล่พอลงทะเลอ่ะ หืม”
“แซวน้องอ่ะพี่บอมบ์”ฟางหันมายิ้มให้ผม วันนี้สาวๆใส่เสื้อยืด เอ่อ เสื้อของแฟนตัวเองอ่ะ สีเขียวขี้ม้าตัวโครงๆ มองก็รู้ว่าเสื้อใคร อย่างฟางนี่ กองทัพบกอยู่บนหน้าอกเสื้อเลยครับ ส่วนขนมผิงก็ใส่เสื้อไอ้ภีม ใบบัวก็ใส่เสื้อไอ้ภูมิ มีรหัสทางทหารของเขาอ่ะ เลขรุ่นอะไรแบบนั้น กางเกงขาสั้น โชว์ขาขาวๆ น่ารักดีครับ ผู้หญิงยังไงก็คือผู้หญิง ดึงดูดผู้ชายได้เสมอ
“อา มองแฟนผมเยอะไปละ”ไอ้ซันวิ่งมาแซวผม
“เดี๋ยวนะ กูเห็นแฟนมึงตั้งแต่เรียนม. ๕ ไอ้สัส มึงจะเพิ่งมาหึงอะไรตอนนี้ เดี๋ยวหอมแก้มโชว์เลย”
“ตาบ้า อ๊าย ตัวเล็ก ตกใจหมดเลย”เจ้าแสบลุกขึ้นมาหอมแก้มฟางทันทีครับ แล้วก็ขำคิกๆ
“ไอ้ตัวเล็ก แฟนพี่นะเว้ย มานี่เลย”ไอ้ซันทำเป็นขู่ เจ้าแสบนี่วิ่งขำคิกๆไปไกลแล้วละครับ “ฟอด ขอหอมบ้าง”วิ่งมาหอมแก้มแฟนตัวเองแล้วก็ลงทะเลไปแล้วละครับ
“หึหึ ซ่าไม่เล่นน้ำกับพ่อเหรอ”
“ไม่เล่น”
“ครับด้วย พูดต้องมีหางเสียง”
“กั๊บ พ่อ ทำอันนี้ให้หน่อย”
“หางเสียง”
“หางเสียง พ่อหางเสียงคืออาไล พ่อ อยากกินหางเสียง”ตกลงว่าเข้าใจหรือไม่เข้าใจวะเนี่ย
“ฮ่าๆๆๆ”สาวๆนั่งขำกันใหญ่เลยครับ
“เฮ้อ ไปเล่นน้ำกับพ่อป่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราก็กลับบ้านแล้ว”
“อุ้ม”เจ้าแฝดชูแขน จากนั้นผมก็พาทั้งคู่ลงเล่นน้ำทะเลกันอย่างสนุกสนาน ผมมีความสุขมากนะที่ลูกยิ้มได้ ปกติก็ไม่ค่อยงอแงอยู่แล้ว เลี้ยงง่าย(แต่ซนเยอะ)
“อาคอยดูนะ ผมจะแกล้งผิงสักหน่อย”ไอ้ภีมเข้ามากระซิบผมแล้วมองไปยังเป้าหมาย เออ หาเรื่องโดนดุละมั้งพวกมึง แล้วมันก็เดินขึ้นหาด สาวๆนั่งมองแล้วยิ้มหารู้ไม่
“ว้าย พี่ภีม ไม่เอา ไม่เล่น พี่บอมบ์ช่วยผิงด้วย”ไอ้ภีมรวบหัวรวบหางอุ้มขนมผิงมาลงทะเล โยนตู้มไปน้ำกระจาย “ไอ้ตาบ้า แค่กๆ สำลักเลย แค่กๆๆ”
“ฮ่าๆๆ”
“นี่ๆๆๆ”
“พี่ภีม อุ้ม”เจ้าซ่าชูมือขึ้น ไอ้ภีมก็วิ่งมา
“อะไรเรา อยากโดนจับโยนน้ำเหมือนพี่เขาไง”
“โยนน้ำ พี่ภีมโยนน้ำ”
“หืม ไม่เอา ไม่ต้องเล่น อันตราย”ผมพูดหามอากาคะนองของลูกชาย ผู้ใหญ่เล่นอะไรก็อยากเล่นกับเขาไปหมดเลยนะเจ้านี่
“พ่อบ้า”
“ไอ้ตัวเล็ก ด่าพ่อได้ไง หืม ใครสอน”
“แบร่ๆ”ยังแลบลิ้นใส่พ่อมันอีกแน่ะ
“ขอโทษพ่อก่อน ปากไม่ดีนะเรา”
“ธุกั๊บ”ยกมือไหว้แล้วยิ้มแฉ่ง หึ ไอ้ตัวแสบเอ๊ย
“ห้ามด่าพ่อนะทีหลัง ไม่งั้นพ่อจะไม่พาไปไหนอีกเลย จุ๊บพ่อก่อน”
“จุ๊บ”หึหึ ว่านอนสอนง่ายจริงๆ อยากฟัดวันละพันรอบ
“พ่อ นี่พามาเล่นน้ำทะเลนะ ไม่ได้พามาฮันนีมูนกับแม่ ๒ คน”ไอ้ชินตะโกนแซวพี่นิดผู้เป็นพ่อซึ่งนั่งคุยกันหัวเราะสนุกสนานกับพี่พร
“ไอ้คนไม่มีแฟนไม่ต้องมาอิจฉา แน่จริงหาแฟนให้ได้สิโว้ย”พี่นิดตะโกนออกมา
“ฮ่าๆๆๆ”พวกผมถึงกับฮาครืน
“เดี๋ยวพามาเปิดตัวแล้วพ่อจะหนาว”
“ทำไม แอบไปคบใคร หรือว่าไปทำใครท้อง เฮ้ย อย่าบอกนะว่าเอ็งคบผู้ชาย”พี่นิดพูดไปยิ้มไป
“พ่อออออออออออออออออออออออออ”
“พ่อออออออออออออออออออออออออ”คำแรกไอ้ชินร้องโอดครวญ คำหลังเจ้าแสบเจ้าซ่าวิ่งแล้วเรียกพี่นิดว่าพ่อเสียงดัง วิ่งไปแบบตัวเปียกๆ ไปถึงก็คลุกวงครับ
“พี่ชินๆ หอมแก้มแฟนมันมีความสุขนะพี่”ไอ้ซันพูดแล้วเย้ยหยันไอ้ชินด้วยการหอมแก้มฟางโชว์
“ใช่ๆ พี่ชิน นี่พี่อุ้มแฟนลงทะเลมันสนุกนะพี่”ไอ้ภูมิอุ้มใบบัววิ่งลงทะเลไปนู้น
“พี่ชิน”หมวดเต้ยกำลังจะพูด
“หยุดเลยพวกมึง ไม่ต้องมาประชดกู เดี๋ยวเหอะๆ เดี๋ยวกูหาแฟนให้ได้ก่อนเหอะ”
“พี่ชิน อยากมีแฟนหล่อๆแบบหนูไหม แฟนดูหล่อที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
“โว้ยยยยยยยยยยยยยย มาเที่ยวทะเลโว้ย ไม่ได้มาสวีทกับแฟน อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไอ้ตัวเล็ก มาเล่นน้ำกับพี่”มันร้องเสียงดังวิ่งไปอุ้มเจ้าแสบเจ้าซ่าลงทะเล สติแตกไปแล้วหลานกู
“เบาๆกับน้องหน่อยลูก เกิดแข้งขาหักหรือน้องเป็นอะไรไป แกมีปัญญาทำให้เขาคืนได้ไหม”พี่พรตะโกนว่าตามหลัง เจ้าแฝดก็หัวเราะคิกคักถูกใจใหญ่เลยครับ เฮ้อ สนุกได้สนุกดีจริงๆพ่อคุณ
พอสมควรแก่เวลาพวกเราจึงขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้า ลูกชายผมนี่อาบน้ำเสร็จแล้วไปนั่งงุ้งงิ้งกับน้อง ส่วนหมวดบูมสลบครับ อาบน้ำเสร็จก็นอนแผ่หลา
“บูม”
“หืม”ผมคร่อมตัวพี่แกแล้วมองหน้า หมวดบูมแกนอนตะแคง แก้มใสดีครับ นี่ขนาดมาลงทะเลหลายวันแล้วนะ ยังใสๆอยู่เลย แล้วจะรออะไร หอมแก้มไปสัก ๑๐ ที
“พี่บอมบ์ มึงหอมแก้มแบบนี้ มึงแก้ผ้าเอากูเลยไหม”
“พูดเองนะบูม”
“กวนตีน ขอนอนแปบดิ”
“นอนตอนเย็นมันไม่ดี มันจะปวดหัว เดี๋ยวจะปวดก้นด้วย”
“ไอ้หื่น ไม่นอนก็ได้วะ ฮ้าว พรุ่งนี้เราต้องกลับแล้วเหรอ”
“กลับเย็นนี้”
“เฮ้ย จริงดิ ไม่ใช่กลับพรุ่งนี้เหรอ”
“หึหึ ล้อเล่น กลับพรุ่งนี้แหละ ไปหาอะไรกินดีกว่า”
ผมเดินไปเปิดประตูห้องแม่ ก็มีแต่ชาวสูงวัย หมวดเต้ยนั่งพับเพียบอยู่บนพื้น ส่วนแม่ผมกำลังเล่าเรื่องเก่าๆให้ฟัง เป็นเรื่องผี เออ พี่แกก็ชอบเรื่องผีจริงๆครับ ฟังได้ไม่มีเบื่อ แม่ผมนี่เรื่องเล่าเยอะ พวกผีสางนางไม้ เรื่องเล่าเก่าๆ ที่เจอเองบ้าง พ่อเล่าให้ฟังบ้าง หมวดเต้ยนั่งฟังเพลินเลยครับ ผมเองว่าจะไม่ฟัง ไปๆมาๆก็นั่งฟังเรื่องที่แม่เล่า เรื่องเดิมๆแต่ฟังทีไรรู้สึกว่าสนุกทุกครั้ง
“นี่อย่างเมื่อก่อนนะ เห็นปราสาทที่หมู่บ้านไหมลูก ถ้าเป็นวันพระใหญ่ จะได้ยินเสียงเพลงปี่พาทย์ดังไปทั่วหมู่บ้าน”
“ใครไปเล่นปี่พาทย์ดึกๆอ่ะแม่ มีลิเกหรือเปล่า”
“ไม่มีใครไปเล่นหรอก ใครจะกล้าไปเล่นดึกๆดื่นๆ พวกระนาด กลอง ฆ้องวงก็อยู่ที่วัดหลวงพ่อหมด คนเฒ่าคนแก่ที่อยู่บ้านใกล้ๆแถวนั้นก็บอกว่าไม่มีใคร ไม่เห็นคนเล่น แกก็เดินหาคนเล่นว่าอยู่ตรงไหน เสียงมันมาจากตรงไหน ถามลุงเบิ้ลดูสิ สมัยนั้นลุงเบิ้ล ลุงน้อย ลุงนิด ยังทันอยู่”
“หลอนอ่ะ แล้วแม่ไม่กลัวเหรอครับ”
“กลัวอยู่นะ ไม่ค่อยกล้าออกไปหรอกกลางค่ำกลางคืน เมื่อก่อนไม่เหมือนสมัยนี้ มันอันตราย ไหนจะพวกงูเงอ เยอะไปหมด”
“อยากได้ยินบ้าง อยากรู้ว่าจะหลอนแค่ไหน”
“ก็ไปนอนที่บ้านแม่สักคืนสิ ว่างๆก็ไป เผื่อจะเจอของดี น้องภีมก็แบบนี้ แม่เล่าให้ฟัง ก็บ่นว่าอยากเจอ พอวันพระก็เจอจริงๆ เป็นไข้เลย ต้องให้หลวงพ่อรดน้ำมนต์ให้ แต่บางคนเขาอยากเจอก็ไม่เจอนะ แล้วแต่คนด้วย”
“ไม่กลัวบ้างเหรอหมวดเต้ย”ผมถามแทรกระหว่างที่แม่กำลั่งนั่งคิดเรื่องใหม่
“ไม่อ่ะ ชอบๆ สนุกดี มหามันหมดเรื่องเล่าแล้ว ก็มาถามแม่ ว่างๆเดี๋ยวไปนอนที่บ้านให้แม่เล่าให้ฟังสักคืนดีกว่า ฟังแบบนี้ไม่จุใจ”แม่ผมหัวเราะเอิ้กอ้ากทันทีเลยครับ พักหนึ่งประตูห้องเปิดเข้ามา ขนมผิง บิว ชาลี และเจ้าแฝดครับ เจ้าแฝดนี่เดินหน้าตาสดชื่น มาถึงก็มากอดหมวดเต้ย
“อาแบ๊ม”กอดคอ ปีนขึ้นเหยียบบนตัก หัวเราะคิกคัก แล้วหอมแก้มแล้วปีนนั่งไปทั่วเลยครับ
“หิวข้าวกันยังลูก ไปๆ ไปหาอะไรกินกัน”
“แมะกินกุ้น”เจ้าซ่าพูดแล้วลงจากไหล่หมวดเต้ย ปีนมานั่งบนเก้าอี้
“ไม่ให้กิน”ขอกวนไอ้ลูกชายหน่อยเหอะ
“แมะ ตีพ่อเลย พ่อดื้อ”ฟ้องย่า
“ไอ้ตัวเล็ก กวนนะเรา”
“ไปลูกไป กินข้าวกินปลา”
“แมะ กินปลาฉลาม”
“มันมีให้กินที่ไหนล่ะ”ผมอุ้มเจ้าชาลี ตาใสแจ๋ว น่ารักว่ะ โตขึ้นต้องหล่อเหมือนผมแน่เลย นี่ขนาดเพิ่งจะ ๓ เดือนกว่าๆเองนะ ยังจิ้มจิ้มขนาดนี้
“พี่บอมบ์มองลูกแล้วทำตากรุ่มกริ่ม คิดว่าตัวเองหล่อรึไง”หมวดบูมแซว
“เออดิ เนอะแสบ พ่อหล่อเนอะ”
“ใช่ พ่อหล่อ แสบก็หล่อ”เจ้าแสบตอบทันที เจ๋งมากลูกชาย
“แหวะ ทั้งพ่อทั้งลูกเลย”หมวดเต้ยขำ เออ ก็จริงของลูกชายนี่หว่า ใครจะหล่อเท่าผมล่ะ ฮ่าๆๆ
อุ้มเจ้าชาลีไปกินข้าวไป ใครขออุ้มไม่ยอมอีกแล้วครับ ก็ลำบากหน่อย แบบนี้แหละ พ่อคน แต่ก็กินอิ่มนะ เสร็จแล้วพาลูกเดินเล่นนิดหน่อยก่อนจะส่งให้แม่เขาคืน เจ้าแสบเจ้าซ่าเพื่อนเล่นเยอะไม่ต้องห่วงรายนั้น
“นอนได้แล้วแสบ ซ่า เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะกลับบ้านกันแล้ว”
“พ่อจุ๊บหน่อย”เจ้าซ่าทำปากจู๋ ก็จุ๊บแก้มไปคนละที ตบตูดเบาๆ ลูกชายก็หลับตาลง ผมนอนตะแคงกล่อมอยู่ครู่หนึ่งจนลูกหลับสนิทจึงกลับห้องไปอาบน้ำอีกครั้ง
หมวดบูมเดินออกไปรับลมทะเลกับหลายๆคนมั้งครับ ผมเองตอนนี้ก็เก็บเสื้อผ้า ส่วนที่ใส่แล้วกับส่วนที่ยังไม่ใส่แยกออกจากกัน พรุ่งนี้กลับบ้านแล้ว การมาพักผ่อนคราวนี้ก็สนุกดีครับ ญาติๆเราได้พักผ่อน เด็กๆหลานๆก็ถือว่าเป็นรางวัลให้กับพวกเขา พวกเขาไม่ค่อยได้มาแบบนี้เท่าไหร่นัก ก็จัดให้สักหน่อยแล้วกลับไปก็จะให้ตั้งใจเรียน หลานๆนี่มีดื้อบ้างเกเรบ้าง แต่โอเค ฟังผม คือ น้าไพห้ามนี่เอาไม่อยู่หรอกครับ ต้องผม จริงๆผมไม่ใช่คนดุนะ ใจดีจะตาย บ้าๆบอๆไปวันๆ แต่ถึงเวลาเราต้องจริงจังก็ต้องจริงจังครับ
“แฮ่”
“กรี๊ดดด”
“หึหึ ติดเชื้อบ้าจากอีหนูรึไง”
“หยอกเล่น รู้หรอกน่าว่าจะมาทำให้ตกใจ แฝดหลับแล้วเหรอ”
“อืม หลับแล้ว”
“บรรยากาศแบบนี้น่ากินเบียร์เนอะ ร้องเพลงคลอ แล้วกินเบียร์ไปด้วย เออ พูดไปก็เหมือนย้อนไปตอนเรียนจบม.๓ เลย พากันมาเที่ยวทะเลแบบนี้แหละ ร้องเพลง ชมดาว มีเบียร์เย็นๆ”
“เฟี้ยวตั้งแต่ม.๓ เลยนะ”
“ก็วัยรุ่นนี่หว่า คนไม่เคยเป็นวัยรุ่นไม่รู้หรอก”
“รู้ได้ไงว่าไม่เคยเป็นวัยรุ่น”
“ฮ่าๆๆ ก็เกิดมาก็แก่เลยไง พี่บอมบ์ดูดาวเป็นป่ะ”
“ไม่เป็นอ่ะ ไม่รู้ดวงไหนชื่ออะไร ดูเป็นแต่ดาวน์โจนส์ และก็ดาวบนบ่า ดวงเดียวก็ร้อยตรี สองดวงร้อยโท”
“สามดวงนี่ร้อยเอ็ด”หมวดบูมเสริม
“ก็คิดได้เนอะ”
“ฮ่าๆๆ”
“แฮ่มๆ หวานกันจังเลยนะ”เสียงอีหนูกระแอม ผมหันไปมองมันเดินมาคนเดียวครับ
“ฝรั่งอ่ะ”
“ไปเข้าห้องน้ำ หนูมาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า กูจะมีจังหวะอะไรล่ะ ยืนคุยกันเฉยๆ แล้วนี่เดินไปไหนมา แอบไปปี้กันบนหาดอ่ะดิ”
“บ้า แค่ในห้องหนูก็อิ่มไปสิบชาติ ดาวสวยเนอะผู้หมวด พี่บอมบ์”อีหนูเงยหน้ามองบนท้องฟ้า “แต่ก็สวยสู้หนูไม่ได้”
“เดี๋ยวๆ ไอ้ประโยคหลังนี่ไม่มีใครถามเลยนะ”
“นั่นแหละ พูดให้ฟัง ต่อให้ดวงดาวบนฟ้าจะส่องประกายมากมายแค่ไหน แต่สู้ความดอกทองเอ๊ยความสดใสของหนูไม่ได้หรอก”
“มึงนี่นะ ชอบว่าตัวเองว่าดอกทอง ทั้งที่จริงก็เป็นแบบนั้น”
“ไอ้เหี้ยพี่บอมบ์ ชิ ผู้หมวดก็ด้วย ขำอย่างเดียวอ่ะ ไม่ปกป้องคนบอบบางแบบหนู”
“นี่มึงบางแล้วเหรอหนู น้ำหนัก ๗๐ อย่างมึงนี่นะบอบบาง กูคิดว่าแม่หมูพันธุ์ซะอีก”ผู้หมวดเอาบ้าง
“อี๊ ผู้หมวดอ่ะ ขอกอดเลย ไถ่โทษ”แล้วมันก็ไปกอดผู้หมวดครับ “เฮ้อ กอดแฟนชาวบ้านมันก็อุ่นดีนะเนี่ย ถามจริงผู้หมวด สมมติว่าถ้าหนูอ่อยแบบนี้”
“อ้าว ตอนนี้ไม่ได้อ่อยเหรอ”
“เออ ก็อ่อยอยู่ สมมติว่าถ้าอ่อยแบบนี้แล้ว ผู้หมวดจะหื่นเอากับหนูไหมอ่ะ อยากรู้”
“ก็ไม่นะ กูไม่เคยอยากลองกับผู้ชาย แต่ก็ดูได้ กูเคยแอบดูรุ่นพี่กูซัมติงกันอ่ะ ตอนที่อยู่โรงเรียนนะ ฮ่าๆๆ”
“แล้วผู้หมวดไม่โดนจีบบ้างเหรอ”
“โดนนะ แต่ไม่ค่อยใส่ใจอ่ะ อีกอย่างคนจีบแม่งก็กลัวเหมือนกันแหละว่าคนอื่นจะรู้ มันมีกำแพงบางๆกั้นอยู่อ่ะ พวกเราจะเปิดเผยมากไม่ได้ ตอนนี้กูก็เห็นมีรุ่นพี่บางคู่ก็โอเคนะ คบกัน เหมือนมึงกับฝรั่ง กูกับพี่บอมบ์ไรงี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าข้างหน้าเขาจะเป็นยังไงนะ เรื่องแบบนี้เปิดเผยยาก จะยอมรับก็ไม่เต็มปาก จะพูดมากก็ไม่เต็มเสียง แต่มึงก็ดีนะหนู มึงชัดเจนกับตัวเอง”
“หนูสาวจะตาย”
“แรดด้วย”ผมเสริม
“เออ ถ้าไม่แรดก็ไม่ได้ผัว มัวแต่กระมิดกระเมี้ยน รูตันกันพอดี แหม่ อีตาบ้านี่ก็ อือ ผู้หมวดก็อย่าคิดมาก ไปเรื่อยๆแหละ ชีวิตคนเนอะ”
“สมมติว่าถ้าฝรั่งบอกเลิกมึง มึงทำใจได้ป่ะวะ”ผมถามอีหนูที่ตอนนี้มายืนแซะกับผมแล้วละ แหงล่ะ กอดผู้หมวดจนพอใจแล้วนี่
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่หนูก็ต้องทำใจได้แหละพี่บอมบ์ กะเทยถึกอย่างหนู โดนอาร์พีจีร่างยังไม่แหละเลย”
“อ้าว แล้วนี่โดนริคน้อยทำไมดังร้องใจจะขาดละ”เสียงฝรั่งดังขึ้นมาจากข้างหลัง
“ตาบ้า ก็นั่นมันยาบำรุงนี่”ฝรั่งเดินมากอดอีหนูจากด้านหลังแล้วหอมแก้มกันไปหลายที
“เมื่อกี้มึงถามอะไรนะบอมบ์ ว่ากูจะเลิกกับเช่เหรอ”
“อือ สมมติไงว่าวันหนึ่งมึงทิ้งเพื่อนกูไปเนี่ย มันจะทำใจได้ไหม”
“อืม กูไม่ทิ้งหรอก กูรักของกูมาตั้งแต่อายุ ๑๓”
“อ้าว ทำไมไม่บอกหนูตั้งแต่ตอนนั้นล่ะจะได้เอากันตั้งแต่เด็ก จะได้ชิน มาเจอตอนโตแล้วหนูจุกจะตายห่าอยู่ล่ะ”
“อีเหี้ย แทนที่จะป๊อบปี้เลิฟ ดันแรดแต่เด็ก”ผมผลักหัวอีหนูไปที เออ ทั้งขำทั้งอึ้ง
“ล้อเล่น ตอนนั้นหนูยังไม่เป็นตุ๊ดนะ มาเป็นตอนโตกว่านั้นแล้วเหอะ ตอนนั้นแมนๆเล่นลูกแก้วด้วย เล่นซ่อนแอบ”
“ใช่ ตอนเด็กๆเช่ซนมาก พี่ก็คิดนะว่าเด็กซนๆแบบนี้พี่จะเอาอยู่ไหม ปีนป่ายเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะบอมบ์ เคยเกือบขาหักด้วยล่ะ ตกต้นมะม่วงที่บ้านป้าหน่อย”ฝรั่งหันมามองหน้าผมด้วยรอยยิ้มละมุม กูเสียวไปถึงง่ามตูด เอ่อ ไม่ใช่อะไร หมวดบูมแกลูบหลังผมเล่น แหม่
“ฮ่าๆๆ ตอนนั้นมดแดงกัดอ่ะ มาทั้งรังเลยละมั้ง ปัดไม่ทัน หล่นตุ๊บลงมา ดีไม่สูงมากแล้วโดนพุ่งดอกไม้ของพ่อด้วย โดนพ่อด่าด้วย ฮ่าๆๆ”
ขำขันกันไปกับเรื่องเก่าๆ เฮี้ยวๆเฟี้ยวซน ตอนเด็กๆพวกผมคงไม่ต่างจากเจ้าแสบเจ้าซ่าหรอกครับ คงจะแบบนี้ มีเรื่องให้พ่อแม่ได้ปวดหัวเล่น แต่เราก็โตมาได้ ก็อยากให้เข้าใจเด็กในบางเรื่อง แต่เราก็ต้องคอยสอนเขาในบางเรื่อง ผมยอมรับนะครับว่าบางเรื่องเราไม่ได้ถูกฝึกถูกหัดมาเหมือนกัน มาเรียนรู้เอาตอนโตแล้ว อาจจะเป็นเพราะว่าผมเป็นเด็กชนบทด้วยล่ะครับ แต่ก็ผลักดันตัวเองมาถึงจุดนี้ได้ ถือว่าโอเคอยู่เหมือนกัน
ก็เป็นสีสันดีสำหรับชีวิต คนเรามันก็ต้องมาการต่อสู้ฟันฝ่าเนอะ ร้อยเรื่องพันปัญหา เราต้องก้าวเดินกันต่อไป การมาเที่ยวก็ถือว่าเราได้มาชาร์ตแบตให้กับชีวิต มาเติมพลัง มาสร้างแรงใจ มาสร้างแรงกาย กลับไปเราก็ต้องรับผิดชอบกับหน้าที่การงานของเราต่อ
ชีวิตมันก็คือความเป็นอยู่ ความเป็นอยู่ที่ต้องเคลื่อนไปข้างหน้า ไม่ได้ย่ำอยู่กับที่ เราก็ต้องขับเคลื่อนตัวเองให้ก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง กลับจากการเที่ยวแล้วผมก็ต้องไปทำงาน งานที่เคยทำอยู่ในกรุงเทพผมคิดว่าจะทยอยขายกิจการบางส่วนแล้วคงบางส่วนเอาไว้ ลงทุนในรูปแบบต่างๆแล้วกลับไปอยู่กับครอบครัวครับ อยู่กับแม่ ไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียว เพราะลูกหลานก็นานๆกลับบ้านที แม่คงจะเหงา ถึงปากจะบอกว่าไม่เหงาก็ตามเถอะนะ ขนาดผมตอนเป็นทหารกลับมากองร้อยผมยังเหงาเลย ก็อยู่เป็นเพื่อนแม่ ทำงานที่บ้าน ทำไร่ไถนา หาทางเพิ่มมูลค่าให้กับทรัพย์สินเงินทอง ใช้ชีวิตกับธรรมชาติ ผมเชื่อว่าทุกคนต้องการธรรมชาติ ต้องการร่มไม้ ต้องการอากาศสดชื่น ส่วนหมวดบูม ไม่มีอะไรน่าห่วง แค่คิดถึงผมก็ลงมากรุงเทพสักหลายๆวัน ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ พี่แกก็คงจะอยู่ได้ เราเชื่อใจกัน
การได้มาทะเลเหมือนกบเติมพลังให้ชีวิต การเจอหน้าแฟนเหมือนกับการเติมพลังให้หัวใจ การได้เห็นญาติมิตรของเรามีความสุขก็เหมือนกับพลังให้กับจิตวิญญาณ
ลาก่อน ทะเลแสนงาม
ไม่รู้จะมีตอนหน้าอีกหรือเปล่านะครับ
ตอนนี้รู้สึกว่าเรื่องมันอิ่มตัวแล้ว
ทุกอย่างโอเคแล้วล่ะครับ
หัวข้อ: ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร ปีสองของสองคน ๒๐๐๑๒๕๖๓ ตอนที่๑๔/๒ หน้า๑๓๒ (อ่าน 1218139 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก