บทที่ 37
ผมกลับมามหาลัยกับแม่ พี่เมฆอยู่ทำงานที่นู่นมาส่งไม่ได้
ส่วนแม่พี่เมฆก็อยู่ดูแลคุณตา ผมเข้าใจต่างคนก็ต่างมีภาระ กลับมาทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีแล้วเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต
ผมกับแม่ยังมีเกร็งๆกันบ้าง เธอใจดีเหมือนที่พี่เมฆบอก ใจดี สวย น่ารัก ไม่ว่าผมจะทำอะไรเธอมักยิ้มอยู่เสมอ ไม่แปลกใจเลยที่พ่อรักแม่มาก
ถึงปากจะบ่นว่าเสียใจทุกครั้งเวลาพูดถึงแม่ แต่มือของพ่อจะวาดรูปแม่อยู่เสมอ
บ้านของเรา บ้านที่มีพ่อแม่ลูก ตอนนี้แม่กลับมาหาเราแล้วนะพ่อ ถ้าพ่ออยู่ด้วยก็คงจะดี พ่อคงแห่แม่ไปรอบบ้าน
กอดฟัดเหมือนที่พ่อชอบกอดผมใช่มะ ตอนนี้ให้ผมทำแทนพ่อนะ ผมจะดูแลแม่อย่างดี พ่อไม่ต้องห่วง รักพ่อครับ
ผมพาแม่เดินรอบบ้าน แม่สัมผัสแตะต้องของทุกชิ้นอย่างทะนุถนอม แม่หยิบดินสอแท่งเล็กที่เรียงรายอยู่ในห้องทำงานพ่อขึ้นมาลูบไล้
ดินสอแท่งแรกที่พ่อวาดรูปแม่ ทุกสิ่งถูกเก็บไว้อย่างดี ผมเพิ่งสังเกตว่าพ่อวาดรูปแม่เยอะมาก
เหมือนเป็นรูปที่ไว้ระบายความคิดถึงแม่ ความรักของท่านทั้งสองยิ่งใหญ่จริงๆ
แม่ยืนน้ำตาซึม ต่อหน้ารูปมากมาย เธอเปิดดูสมุดแกลอรี่ที่พ่อสะสมไว้
ผมไม่เคยเปิดพวกมันดูเลย เพราะมันใส่ไว้ในกล่องที่มีรหัส
แม่เปิดมันอย่างง่ายดายเหมือนรู้ว่าพ่อตั้งรหัสอะไร
รหัสนั้นอยู่หลังรูปที่พ่อให้ผม เลขสี่ตัวที่ผมคิดว่า เป็นราคาที่ช่างล้างรูปเขียนติดไว้ ให้ตายเถอะ ผมนี่โง่จริงๆ
ในกล่องมีรูปผมกับแม่ด้วย พ่อไม่เคยเอารูปนี้มาให้ผมดู รูปเราสามคนพ่อแม่ลูก
รูปตอนผมเกิด รูปตอนแม่อุ้มผมอาบน้ำ พ่อจะเก็บไว้ทำไม
กลัวผมจะเสียใจหรอ กลัวผมจะเสียใจที่แม่หนีไป
หรือกลัวผมตามหาแม่กัน พ่อสอนให้ผมเข้มแข็ง
สอนให้สู้ชีวิต อยู่ได้โดยที่ไม่มีแม่ ผมไม่เคยร้องไห้โยเยเลย
เวลาถึงวันแม่แล้วไม่มีแม่ขึ้นไปไหว้บนเวที
ผมกลับมาไหว้พ่อที่บ้านแทน ผมคิดเสมอว่าผมมีแค่พ่อก็พอแล้ว
พ่อเป็นทั้งแม่ทั้งพ่อทั้งเพื่อน
ท่านไม่เคยสอนให้ผมเกลียดแม่ แต่ก็ไม่ค่อยพูดถึงนัก
พอกลับไปคิดดูแล้ว แม่ก็คงทรมานเพราะถูกบังคับ ส่วนพ่อก็เสียใจที่คิดว่าแม่หนีไปแต่งกับคนอื่น
ผมกอดแม่แน่น เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะครับ
มหาลัยเปิดเรียน
มหกรรมการสอบผ่านพ้นไปแล้ว ตอนนี้ก้มาเริ่มเรียนใหม่และสอบใหม่
ผมได้เพื่อนคนเดิมกลับมา ปูเป้ เรากลับมานั่งด้วยกัน กินข้าวด้วยกันอีกครั้ง
เธอไปบ้านผมบ่อยๆแม่ชอบปูเป้มาก ชมว่าน่ารัก ท่านมักทำอาหารให้เราทานเสมอ อาหารง่ายๆ แต่อร่อย
ตอนนี้บ้านผมเหมือนเป็นบ้านมากๆ แม่ทำทุกอย่างเองหมดเก็บกวาด ดูแลสวน แล้วก็จัดห้องพ่อใหม่ แม่ลงไปนอนห้องพ่อ บอกว่าจะได้หายคิดถึง
ผมตามใจท่านครับอยากทำอะไรก็ทำ แม่ชอบล้างรถมาก เจ้าสนิมเป็นลูกรักคนใหม่ของแม่ไปเลย ล้างทุกวัน ผมขับออกไปเปื้อนนิดหน่อยก็เอากลับมาล้าง
ช่วงผมสอบกลางภาค แม่พาสนิมไปทำสีใหม่ แต่งเครื่องใหม่อย่างแจ่ม ว่าจะลองขับไปเชียงใหม่กับแม่ดูเหมือนกัน
ส่วนไอ้จอร์ทหรอครับ กรรมตามสนองมัน ผมไม่ต้องทำอะไรกับมันมาก มันยังหลงตัวเอง หลงในความหล่อเหลาของใบหน้ามัน หลงในความคิดที่ว่ามันเก่งกาจ ออกไปเที่ยวทุกคืนกลับมามันก็สอบตก
มันติดโปรด้วย ถ้าติดเอฟวิชาไหนวิชาหนึ่งมันโดนไทร์ไล่ออกจากมหาลัยแน่นอน เพราะฉะนั้นผมไม่ต้องไปทำอะไรกับมันมาก เพื่อนๆก็ค่อยๆรู้สันดารมันแล้ว
ผมยังรับจ้างอาจารย์วาดรูปอยู่เหมือนเดิม ทำเป็นงานอดิเรก ผมชอบวาดรูป แถมยังได้ความรู้จากการทำงานของอาจารย์นะ อย่างน้อยผมก็วาดโครงสร้างกระดูกในร่างกายคนได้อย่างละเอียดถูกต้องทุกชิ้นแน่นอน
เป็นไง สอบอนาโตมี่ที คะแนนเต็มจะลอยไปไหน ดีตรงนี้แหละ
ผมกับพี่เมฆคุยกันทุกคืน เฟสไทม์บ้าง ไลน์บ้าง เฟสหากันบ้าง บอกรักกันกรุ้งกริ้งฟรุ้งฟริ้ง
Pencil : น้องเมทำอะไรอยู่ครับ
/// พี่เมธใช้ชื่อเมธา น่ารักดี ผมเลยแซวในไลน์เรียกเขาว่าน้องเม ส่วนพี่เมฆเรียกผมว่าพี่เพ็น มาจากเพ็นซิ่ว ดินสอ
Maytaa : ตรวจงานเด็กอยู่ครับ (หมีทำหน้าเครียด)
Maytaa : พี่เพ็นอย่าลืมกินนมก่อนนอนนะครับ
Pencil : (หมูทำท่าตกลง)
Pencil : อ้องเมย่านอนดึกนะครับ เป็นห่วง
Maytaa : (หมีส่งจูบ)
Maytaa : พี่เพ็นอย่าอ่านหนังสือดึกเหมือนกันนะครับ ดูแลสุขภาพด้วย
Pencil : มีสอบทุกวันเลย
Pencil : (หมูนั่งร้องไห้)
Maytaa : สอบเสร็จเดี๋ยวพาไปกินขนม
Pencil : (หมูทำตาโต หัวใจรอบตัวฟรุ้งฟริ้ง)
Pencil : เย้ๆ นั้นไม่นอนแล้วคืนนี้ จะอ่านทั้งคืนเลย
Maytaa : หมูเพ็นครับระวังป่วยนะ
Pencil : ไม่ป่วยหรอกครับ มีหมอรักษาส่วนตัว
Pencil : (หมูกลิ้งหัวเราะบนพื้น)
Maytaa : น้องหมีเมจะจับฉีดยานะครับ
Maytaa : (หมีทำท่าหัวเราะแบบมีเลศนัย)
Pencil : (หมูทำท่าตกใจ)
Pencil : ไม่คุยด้วยแล้วคนบ้ากาม
Maytaa : จะรีบไปไหน ยังไม่หายคิดถึงเลย วันนี้มีสอนทั้งวัน แถมต้องเย็นมีเคสผ่าตัดอีก
Pencil : รับงานผ่าตัดแล้วหรอครับ ไหนบอกจะสอนอย่างเดียว
Maytaa : ก็ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ในไทยมีไม่กี่คนนี้ครับ แล้วคนไข้ค่อนข้างสำคัญ ก็เลยต้องลงมือเอง
Pencil : น้องเมของพี่เพ็นเก่งที่สุดในโลกเลยครับ
Pencil : (หมูยื่นดอกไม้ให้)
Maytaa : ตั้งใจอ่านหนังสือนะครับพี่ตรวจงานก่อน รักนะครับ
Pencil : รักเหมือนกันครับ
ผมนอนกลิ้งจูบมือถือหลายที คิดถึงคนที่อยู่อีกฝั่ง อยากกอดอยากนอนหนุนตัก อยากซบไหล่ คิดถึงนะครับ
ผมลุกไปอ่านหนังสือต่อ ก่อนนอนไลน์ไปบอกว่านอนแล้ว พี่เมฆส่งหัวใจกลับมาให้ สงสัยยังตรวจงานไม่เสร็จ แต่ว่าตีสามแล้วนะ สู้ๆนะครับ
...................................................................................

หน้าปกเสร็จไปราวๆ 70% แล้วค่าาา เอามาให้ยลโฉมกัน น้องดินสอน่ารักมาก
พี่เมฆหล่อมากเท่มาก คุณหมอของน้องงงงง >< น้ำตาจะไหล
เย้ๆ ^^

ส่วนมีใครถามว่าหน้าปกวาดเองมั้ย เปล่าค่า ฝ้ายให้น้องจากเพจหนึ่งวาดให้ ผลงานน้องสวยมากๆเดี๋ยว จบเรื่องแล้วจะแนะนำให้นะคะว่าน้องคนไหน ใช้บริการได้
ราคาไม่แพงงานคุรภาพมาก
ส่วนที่ถามว่า พี่เมฆกับน้องดินเป็นญาติกันจะแต่งยังไง
อันนี้ก็จะพยายามไม่เน้นเรื่องอย่างว่าแล้วคะ
แต่อยากให้แสดงออกความรักมากกว่า
ความรู้สึกที่อยากดูแลกันตลอดชีวิตน่ะคะ
เป็นทั้งพี่ ทั้งเพื่อน ทั้งผู้ปกครอง คู่ชีวิต ในอารมณ์เดียวกัน ^^