-
(http://upic.me/i/yq/z1hed.jpg)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(http://upic.me/i/ye/fec1efdb4ce45c1d234f40d0fe15e2a8.jpg)
บทนำ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2800608#msg2800608)
บทที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2801683#msg2801683)
บทที่ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2802395#msg2802395)
บทที่ 3 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2803955#msg2803955)
บทที่ 4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.240)
บทที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2805545#msg2805545)
บทที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2806209#msg2806209)
บทที่ 7 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2807287#msg2807287)
บทที่ 8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2807992#msg2807992)
บทที่ 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2808936#msg2808936)
บทที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2809827#msg2809827)
บทที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2811223#msg2811223)
บทที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2811506#msg2811506)
บทที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2812616#msg2812616)
บทที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2813681#msg2813681)
บทที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2814350#msg2814350)
บทที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2815204#msg2815204)
บทที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2828732#msg2828732)
บทที่ 18 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2828732#msg2828732)
บทที่ 19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2854161#msg2854161)
บทที่ 20 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2858595#msg2858595)
บทที่ 21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2859451#msg2859451)
บทที่ 22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2860352#msg2860352)
บทที่ 23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2866981#msg2866981)
บทที่ 24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2868571#msg2868571)
บทที่ 25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2881605#msg2881605)
บทที่ 26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2882766#msg2882766)
บทที่ 27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2883046#msg2883046)
บทที่ 28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43449.msg2889771#msg2889771)
บทที่ 29 (http://) coming soon
-
ขายครับ ชื่อต้อม อายุ 21 ผิวขาว ต้องการเงินครับ สนใจโทรมา
บทนำ
เดือนหน้าจะเปิดเทอมแล้วผมยังหาเงินไม่ได้เลย กู้ยืมเรียนไว้ก็ได้แค่ค่าเทอม แต่ค่าเช่าบ้าน ค่ากินอยู่ผมต้องหาอีก ใครจะไปรู้ว่าพ่อจะจากไปเร็วแบบนี้ ถ้ารู้ก่อนผมคงไม่ใช้จ่ายสุรุยสุร่าย ตั้งใจเรียนขอทุนทางมหาวิทยาลัย เป็นเด็กดีเป็นคนดี ของสังคม
แต่นึกไปผมก็ไม่สามารถย้อนกลับไปได้ ไม่สามารถกลับไปตั้งใจเรียนในช่วงปีหนึ่งปีสองได้ ผมก็ต้องสู้กับปีสามที่จะถึง ตอนพ่อป่วยพ่อบอกว่าให้ตั้งใจเรียนให้จบ ถึงแม้พ่อไม่อยู่ก็ต้องเรียนให้จบ ผมจะตั้งใจทำงานส่งตัวเองเรียนให้จบตามที่รับปากกับพ่อไว้ครับ
ตั้งแต่เกิดมาผมก็ไม่เคยเจอหน้าแม่ พ่อบอกว่าแม่ทิ้งพ่อไปแต่งงานกับคนที่ครอบครัวหาให้พ่อมันจน เรียนก็ไม่จบมหาวิทยาลัย แถมมีโรคภูมิแพ้ขนสัตว์ติดตัว ไปไหนมาไหนก็ลำบาก วันๆเลยขลุกอยู่ในบ้าน วาดรูปขาย แม่คงจำเจ เลยเบื่อแล้วทิ้งไป ถ้าจะเอาผมติดไปด้วยก็กลัวจะเป็นภาระเลยทิ้งไว้อยู่กับพ่อเนี่ยแหละ
ปิดเทอมสามเดือนมานี้ผมพยายามหางานทำแต่ก็ไม่ได้สักที่ เขาบอกมีพนักงานพอแล้ว ช่วงปิดเทอมแบบนี้เด็กๆส่วนใหญ่ก็รับจ้าง หางานพิเศษทำ ผมเพิ่งรู้ตัวว่าถ้าไม่ทำงานเงินจะหมดไม่มีกินต้องทำงานหาเงินเพิ่ม เงินที่พ่อเหลือไว้น้อยมาก แต่กว่าผมจะรู้ตัวก็ช้าไปอีกเลยสมัครงานไม่ได้เลย
ผมมีความคิดประหลาดๆ ผมอยากขายตัวครับ คือไม่รู้สิ มันได้เงินเร็ว ผมอยากได้เงินเยอะๆ อยากเอาไปจ่ายค่าบ้าน ค่ากินอยู่ซื้อโทรศัพท์ใหม่ ซื้อโน๊ตบุ๊คใหม่ แล้วก็ซื้อกล้องเอาไว้มาถ่ายรูปงานรับปริญญา รับจ้างอะไรแบบนี้ ผมสมัครงานแล้วไม่มีใครรับ ผมไม่มีเงินทุนไปเปิดร้านหรือรับของมาขาย ผมไม่สามารถไปหยิบยืมใครได้ ผมไม่มีญาติพี่น้อง ถ้าถามหาคนรู้จักบนโลกนี้ผมก็มีแต่พ่อนี่แหละครับ พ่อขายบ้านหลังเก่าแล้วมาเช่าบ้านอยู่ที่นี่เพราะผมติดมหาลัยที่นี่ พ่อก็เลยย้ายมาอยู่ด้วยกัน
พ่อบอกว่าปู่กับย่าตายไปแล้ว แล้วพ่อเป็นลูกคนเดียว ซึ่งทวดของผมหรือปู่ของพ่อผมก็มีแค่ปู่ผมคนเดียว คือ ไม่มีใครแล้วจริงๆนะ ผมไม่รู้จะหาเงินจากไหนแล้ว ถ้าไม่มีเงินผมก็ไม่ได้เรียน ผมยังไม่อยากลาออก ผมอยากเรียนต่อไปเรื่อยๆ คิดว่าถ้าจบไปผมคงมีงานที่มั่นคง และเลี้ยงดูตัวเองได้ แต่ระยะเวลาอีกหลายปีนี่แหละ ผมจะเรียนจบไหม
หลังจากพ่อเสียผมก็ใช้เงินน้อยลง ไม่เที่ยว ไม่ใช่ชีวิตกลางคืน ประหยัดมากๆ แต่เงินมันก็คงไม่พอถึงขนาดผมเรียนจบหรอก อีกตั้งสี่ปีแน่ะ อ่านไม่ผิดหรอกครับ ผมเรียนหมอครับ ครอบครัวผมไม่เต็ม อยู่อย่างขาดๆ ผมก็ต้องเอาตรงนั้นมาเป็นแรงผลักดัน ผมไม่อยากมีอนาคตที่ต้องดิ้นรนหาเช้ากินค่ำ ผมเหนื่อยกับความจนของตัวเอง เราก็ไม่ได้จนมาก แต่แค่อยากได้อะไรก็ไม่ได้น่ะครับ ต้องเก็บใช้เวลาหาเงินนานประมาณนี้ ก็เลยตั้งใจเรียนแล้วสอบหมอ คิดว่าเรียนจบไปจะได้มีการมีงานมีเงินดีๆ ได้รักษาพ่อไม่ต้องไปหาหมอให้เปลืองเงิน ผมจะรักษาเอง แต่พ่อก็อยู่ไม่ทัน
ตอนสอบติดช่วงแรกๆยอมรับเลยว่ามันโก้ มันเท่ กูติดหมอเว้ย หน้าตาก็พอไปวัดไปวา เพื่อนชวนไปไหนก็ไป ชวนเที่ยวไหนก็ไป หลีสาวไปทั่ว มั่วไม่หยุด
ผมใช้เงินเยอะ เที่ยวเยอะ เกเรไปทั่วไม่ค่อยกลับบ้าน เกรดก็เลยน้อยมาก จะขอทุนขออะไรกับใครก็ไม่ได้ จะจบหรือเปล่ายังเสียวๆอยู่เลย แต่ต่อไปนี้ผมจะตั้งใจเรียน ผมต้องเรียนจบให้ได้
ผมจรดนิ้วลงไปบนแป้นพิมพ์แล้วประกาศขายในเว็บหนึ่งครับ ไม่ขอบอกว่าเว็บไหนผมค้นกูเกิ้ลแล้วเจอน่ะ
‘ขายครับ ชื่อต้อม อายุ 21 ผิวขาว ต้องการเงินครับ สนใจโทรมา 08xxxxxxxx ขอคนอยู่แถว…นะครับ’ผมใช้ชื่อปลอมประกาสลงไป
ผมรอไม่ถึงอึดใจนึง ก็มีคนโทรเข้ามา ใจผมสั่นระรัวเหมือนกลอง มือสั่นเล็กน้อยผมหยิบมือถือขึ้นมาดู
ไอ้ห่า เพื่อนโทรมาครับ
“ว่าไง ปูเป้”เพื่อนผู้หญิงที่คณะน่ะครับ เธอสนิทกับผมไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆจนคนคิดว่าเป็นเพื่อนกัน
“ดิน เป้กลับมามอแล้วน้า ดินอยู่ไหนออกมาหาอะไรกินกันเถอะ”ดินคือชื่อจริงๆของผมครับ ย่อมาจากคำว่าดินสอ พอบอกว่ามันเป็นอุปกรณ์ที่ติดตัวพ่อตลอดเพราะว่าต้องวาดรูป ก็เลยตั้งชื่อให้ผมว่าดินสอ จะได้อยู่กับพ่อตลอดไม่ทิ้งพ่อไปไหน แต่พ่อก็ทิ้งผมไปครับ ผมน้อยใจนะ
“เป้กลับมาแล้วหรอ พรุ่งนี้ได้ไหม วันนี้ดินกินเรียบร้อยแล้วครับ กำลังจะนอนเลย”ผมโกหก
“ได้ นั้นพรุ่งนี้เจอกันนะดิน”เธอบอกมาด้วยเสียงสดใส สไตล์ดาวคณะ ควบดาวมหาลัยนั้นแหละ ใครๆก็อิจฉาที่ผมสนิทกับเธอ เธอน่ารักมาก นิสัยดี ใจเย็น เรียนเก่ง ทำงานละเอียดสมกับที่ได้ตำแหน่งมานั่นแหละ
ผมวางสายจากปูเป้ไป แล้วก็จ้องหน้าจอว่าจะมีใครเห็นโพสของผมไหม ผมเลื่อนดูเรื่อยๆ มีคนมาโพสเต็มเลย ผมนั่งอ่านของคนอื่นไปเรื่อยๆดูว่าเขาเรียกค่าตัวกันยังไง แต่ไม่มีใครแปะราคาเอาไว้
ครืด~~ ครืด~~~
มือถือผมดังขึ้นจริงๆแล้ว ผมพลิกหน้าจอดู
เบอร์ที่ไม่รู้จัก~
“ครับ”ผมกดรับทันที
“น้องต้อมใช่ไหมค”เสียงปลายสายสอบถามเข้ามา เสียงนุ่มมาก เล่นเอาผมตัวสั่นไปเลย ถอยไม่ได้แล้วไอ้ดินเอ้ย
“ครับ”
“สะดวกที่ไหน”
“แล้วแต่พี่เลยครับ ผมยังไงก็ได้”ปกติเวลาคนเขาทำแบบนี้เขาจะไปเจอกันที่ไหนหรอครับ ผมไม่รู้ ไม่เคย
“นั้นเจอกันที่โรงแรม…นะ บอกว่าชื่อต้อมจองห้องไว้ แล้วขึ้นมาเลย พี่จะรออยู่ในห้อง”
“กี่โมงครับพี่”ผมมือสั่นอย่างหนัก เอาแล้วไง ไอ้ดิน มึงทำอะไรลงไป อยากเอาหัวโขกพื้น
“อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน”
“ครับ”พี่เขากดตัดสายไป
เอาแล้วไง ผมนั่งทบทวนกับตัวเองสักพัก เอาวะ ถ้าไม่ทำจะเอาเงินที่ไว้กิน กับอีแค่มีเซ็กส์ กับผู้ชายด้วยไม่ท้องซะหน่อย นอนด้วยไม่กี่ชั่วโมงก็ได้เงินมากินแล้ว ต้องสู้สิวะ
ผมอาบน้ำแต่งตัว แล้วขับรถยนต์คันเก่าที่พ่อทิ้งไว้ให้มาตามนัด โรงแรมนี้เป็นโรงแรมอันดับต้นๆของจังหวัด ค่อนข้างอยู่ไกลจากในเมืองบรรยากาศดี แล้วก็สงบมาก นักท่องเที่ยวที่มาพักส่วนใหญ่จะเน้นไพรเวท ผมว่าพี่เขาเลือกสถานที่ได้ดี เพราะถ้าเป็นในเมืองที่คนพลุกพล่านผมกลัวเพื่อนจะรู้
ผมเดินลงจากรถ อย่างกล้าๆกลัวๆความรู้สึกมันเหมือนจะเป็นลม มันปั่นป่วนในห้องแบบบอกไม่ถูก
“จองห้องไว้ครับ ชื่อต้อมครับ”ผมบอกพนักงานหน้าเคาท์เตอร์ เขาตรวจดูรายชื่อสักพักก่อนส่งคีย์การ์ดมาให้ผม ผมรับแล้วพลิกดู ห้อง 505 ห้องห้าชั้นที่ห้า ผมด้อมๆมองๆไปรอบๆไม่มีใครเลย มีพนักงานอยู่สองสามคนนอกนั้นก็เงียบสนิท ก็เลยรีบกดลิฟต์ขึ้นไป
ในลิฟต์ผมคิดแต่ว่าอยากให้ถึงเร็วๆ ผมอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ครู่เดียวมันก็เปิดออก ผมเดินไปหยุดหน้าห้อง 505
มองมันอยู่นาน ถ้าเปิดประตูนี้ไป ผมจะเสียใจไหม ผมถามตัวเอง
ถ้าผมไม่เปิดละ ผมจะเสียใจไหม นั้นก็เป็นอีกคำถาม
ผมตอบตัวเองได้พร้อมๆกับการเคาะห้องเบาๆ
ผมจะไม่เสียใจกับการกระทำครั้งนี้
แอ๊ดดดด
ประตูเปิดออก
TBC
:ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
หลบข้าวของ อย่าปาอะไรใส่เขาน้าาา ฮ่าๆๆๆๆ
ฝากติดตามด้วยนะคะ เรื่องนี้ NC จัดหนักจัดเต้ม เอาให้สมราคาค่าตัวน้องดิน อุอิ กิ้วๆๆๆ
-
มารอ NC :z1:
-
หยิบมือถือแล้วคับ ว่าแต่เบออยู่ไหน?
5555
/////////////
อ่านละคับ ตื่นเต้นดี รอคับรอ
-
ตอนแรกกะไม่ล็อคอินแต่พอเห็นเรื่อง เอ๊ะ!!! นี่อะไรอ่า เข้ามาดู
แอบตกใจเล็กๆคิดว่ามาขายจริง ฮิฮิ
-
โหยต้อมมมมมมมมม
แต่ชื่อเรื่องสะดุดตาจริงๆค่ะ55
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องเหมือนกันเยย แหะๆ
รอตอนต่อไปค่าาา -.,-
-
สะดุดตากับชื่อเรื่องละ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
เข้ามาตกใจกับชื่อเรื่อง นึกว่ามาผิดบอร์ด
น่าติดตามดี
แต่เราแอบงง :confuse: คือช่วงแรกๆเหมือนจะบอกว่านายเอกเรียนไม่ได้ตั้งใจเรียนเลยเกรดไม่ดี เลยไม่มีทุน
แต่พอต่อมา นายเอกอวดว่าตัวเองเรียนเก่ง เกรด 3.5 เราว่าอันนี้แปลกๆมันเหมือนขัดๆกับตอนแรก
แถมเรียนหมอ ทุนเยอะออกนะ มีแบให้ค่าใช้จ่ายรายเดือนด้วยนี่ สำหรับคนฐานะไม่ดี
-
นี่เปิดมาตกใจชื่อเรื่อง :a5:
นึกว่าขายจริง 555555
-
เข้ามาตกใจกับชื่อเรื่อง นึกว่ามาผิดบอร์ด
น่าติดตามดี
แต่เราแอบงง :confuse: คือช่วงแรกๆเหมือนจะบอกว่านายเอกเรียนไม่ได้ตั้งใจเรียนเลยเกรดไม่ดี เลยไม่มีทุน
แต่พอต่อมา นายเอกอวดว่าตัวเองเรียนเก่ง เกรด 3.5 เราว่าอันนี้แปลกๆมันเหมือนขัดๆกับตอนแรก
แถมเรียนหมอ ทุนเยอะออกนะ มีแบให้ค่าใช้จ่ายรายเดือนด้วยนี่ สำหรับคนฐานะไม่ดี
เดี่ยวจะลองปรับเปลี่ยนดูนะคะ ขอบคุณมากๆเลย
-
รอๆๆ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เห็นชื่อเรื่องเลยรีบเข้ามาเผื่อได้เบอร์ เอ๊ย!! ไม่ใช่ละ :o8:
ชีวตน่าสงสารจังเลยน้องดิน พี่สนับสนุนคนมีความตั้งใจใฝ่เรียน ค่าเทอมไม่พอเอาเบอร์พี่มั้ย :laugh:
-
เห็นชื่อเรื่องนึกว่าโพสผิดบอร์ด จะตามเข้ามาดูเบอร์ 5555, ชื่อเรื่องแรงมาก ชัดเจนค่ะๆ
-
ชื่อเรื่องนี่มันโดนมาก
คนแต่งอย่าโหดร้ายกับน้องดินสอเกินไปนะ
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องนะเนี่ย :laugh:
-
เลื่อนหน้าลงดูนิยาย เจอชื่อเรื่องสะุดหัวทิ่มหักพวงมาลัยเลี้ยวแหกโค้งเข้ามาแทบไม่ทันลยค่ะ
-
:z2: แอ้ดดด .... ผ่างงงงงงง
ชื่อเรื่องชวนสะดุดกึ้กหัวทิ่มเลย ต้อซูมดูอย่างไว
-
o13
-
ตัดฉึบบบบบ :o12:
-
ติดตามค่าาา~~~
-
ตามติดค่ะ!!! น้ำหมากจะหก :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
คนเขียนบอก NC ไม่ยั้งด้วย แม่จ้าววววววววววว
(ขอมาม่าชามเล็กๆพอนะคะ จุฟฟฟฟฟ :กอด1:)
-
ชื่อเรื่องน่าติดตามครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
ค้างอยู่หน้าประตู :katai1:
ปล. โดนชื่อเรื่องดูดเข้ามาค่ะ รอติดตามนะคะ :pig4:
-
น่าสนใจ :hao6:
-
เนื้อเรื่องน่าสนใจมากค่ะ
ติดตามค่ะๆ
:hao6:
-
ชื่อเรื่องเด็ดมาก
ปูเสื่อรอตอนต่อไปเลยนะคะ
:hao6: :hao6:
-
เอาแล้วไง
เอาแล้วไง
เข้ามาเพราะเอาแล้วไง เฮ้ย ไม่ใช่ เข้ามาเพราะชื่อเรื่องแท้ๆเลย
-
สะดุดตาตั้งแต่ชื่อเรื่องเลย ตามมาอ่านแล้วยิ่งน่าสนใจ
แหมๆ เป็นว่าที่คุณหมอตกอับ สู้ๆนะดิน เราจิเป็นกำลังใจให้
เนื้อเรื่องน่าสนุกมากๆ มาต่อไวๆน้า เราจะรอ
-
เห็นชื่อเรื่อง เอ๊ะ!ในเล้าเขามีเด็กขายด้วยหรอว่ะ พอดูไปๆนิยายนี่หว่า
เรื่องน่าหนุกเลย
แต่พี่ฝ้ายต่อเรื่องอื่นด้วยนะคัฟฟ
เรื่องนี้ก็ว้อนท เรื่องอื่นก็ว้อนท คัฟ
-
โดนชื่อเรื่องสะกิดให้เข้ามา
ติดตามฮับ
มาปูเสื่อรอ nc จัดเต็ม :hao7:
-
มาต่อไวไวนะ
มัดจำโดยการบวกเป็ด :mew1:
-
เมื่อคืนอ่านตอยแรกแล้วไม่ได้เม่้น นี่เพิ่งได้เมนต์เอง ไม่รู้อัพตอนใหม่ยัง แต่ก็เม้นตอนแรกก่อน
คือตอนที่เข้ามาอ่านนี่ ชื่อเรื่องเหมือนเด็กลงประกาศขายจริงๆอ่ะ จนเราเข้ามาแบบ เห้ย นี่มันกระทู้นิยายนะเว้ย มาขายโจ่งๆเลยเหรอวะ? แล้วเราเพิ่งกระทู้เกี่ยวกับเด็กขายน้ำมาด้วย เงิบเลยจ้าา
แล้วพอกดเข้ามา มีป้ายแบบนี้ เริ่มยังไงวะ ไหนอ่านคอมเม้นต์ พอเลื่อนๆมา เห้ยเยส เป็นนิยายเว้ย ชอบอ่าา ตั้งชื่อเรื่องได้น่ากลัว และฮาร์ดคอร์มาก
น้องดินจะขายให้พระเอกไหมหนอ?
-
ลุ้นๆ เปิดประตูเข้าไปแล้วไงต่อ
หวังว่าคนที่โทรมาจะเป็นพระเอกนะเจ้าคะ :m17:
-
เห็นชื่อปุ๊ป o22
นี้เราอยู่ในเล้าเป็ดหรือว่าผิดเว็บว่ะ :a5:
ลองเลื่อนมาคอมเม่นต์ปุ๊ป :jul3:
นิยายนี่เอง
มารอน๊า
-
ชื่อเรื่องสะดุดตามากค่า :hao7:
-
สะดุดชื่อเรื่องเข้ามาเหมือนกัน ฮ่าๆ :laugh:
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องจริงๆนะ :-[
-
ชื่อเรื่องแซ่บมากจ้าาา สะดุดหัวทิ่มเข้ามาเลยทีเดียว
รอน้าา มาต่อเร็วๆเลย ค้างโคตร :hao5:
-
ตกใจชื่อเรื่องมาก นี่นึกว่าอยู่ผิดเว็บ เกือบรีพอร์ตแล้วเชียว...
น่าติดตามนะคะ น้องจะเจอใครรออยู่เนี่ยยย
-
บทที่ 1
ผมยืนเอ๋ออยู่หน้าห้องทำอะไรไม่ถูก พอประตูเปิดออกก็พบผู้ชายร่างสูง ผิวสีแทน หน้าตาดี ยืนอยู่ด้านใน พี่เขาส่งยิ้มมาให้ ก่อนจะดึงตัวผมเข้าไปแล้วล็อกห้องอย่างดี ผมยืนแข็งทื่อเป็นท่อนไม้ทำอะไรไม่ถูก จู่ๆพี่เขาก็เข้ามากอดจากด้านหลังเอาคางเกยไหล่แล้วใช้ปากจูบใบหูแล้วก็ต้นคอ จนผมขนลุกไปทั้งตัว
“หอมจังอาบน้ำมาแล้วหรอ”พี่เขากระซิบถามเสียงนุ่ม
“ค-ครับ”ผมตอบเสียงสั่น
ฟอด ฟอด ฟอด ไม่พูดพร่ำทำเพลงพี่แกก็ขยับขึ้นมาหอมแก้มผมไปหลายที เล่นเอาผมยืนแทบไม่อยู่ ขาอ่อนไปเสียดื้อๆ มันเกิดอะไรขึ้นทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ มือใหญ่ของพี่เขาลูบไล้แขนผมไปมา มืออีกข้างก็ลูบหัวก่อนพาเดินเข้าไปในห้อง “คิดชั่วโมงเท่า
ไหร่”
“อะไรนะครับ”ผมฟังไม่ถนัด
“คิดชั่วโมงเท่าไหร่”พี่เขาถามย้ำอีกรอบ จะตอบยังไงดี ผมก้มหน้างุด
“ผมเพิ่งเคยครั้งแรกครับ ปกติพี่ซื้อยังไงครับ”ผมตอบไปเสียงเบาแล้วถามต่อ พี่เขานิ่งไปสักพัก ก่อนจะหันตัวผมเข้าไปหา ผมเห็นพี่เขามองผมด้วยสายตาพึงพอใจ เหมือนผมเป็นของเล่นชิ้นถูกใจอย่างไงอย่างงั้น
“เอาเป็นว่าทำงานก่อนแล้วกัน แล้วพี่จะตีเป็นเงินให้ ถ้าทำดีพี่จะพิเศษให้”ผมพยายามเอียงตัวไปด้านหลัง มันแปลกยังไงไม่รู้ ให้ตายสิตั้งแต่เกิดมานอกจากพ่อก็ไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนกอดเลย แถมยังเป็นผู้ชายแปลกหน้าด้วยนะ
ผมสั่นไปทั้งตัว พี่แกคงสัมผัสได้ เพราะแกยืนหัวเราะในลำคอ ผมก้มหน้าลงจนอยากมุดพื้นหนี พี่เขาใช้มือเชยคางผมขึ้นมา เราจ้องตากัน ดวงตาของพี่เขาสวย ดูมีพลังจนผมเผลอมองตอบไม่ได้ ผมกำลังเป็นอะไร เหมือนถูกดูดเข้าไปในวังวนอะไรสักอย่าง เสียงหัวใจเต้นแรงขึ้น แรงขึ้น จนได้ยินมาถึงข้างนอก
มือใหญ่ไล้บนแก้มจนจักจี้ พี่เขาใช้นิ้วโป้งสัมผัสที่ริมฝีปากผม ทำเอาผมรู้สึกคอแห้งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
พี่เขาขยับหน้าเข้ามาใกล้ ใกล้จนผมรับรู้ได้ถึงลมหายใจร้อนๆรดใบบนหน้า มันรู้สึกแปลกๆ บอกไม่ถูก ให้ตายเถอะ ทำไมผมตื่นเต้นแบบนี้ ผมหอบแฮ่กอย่าไม่รู้สาเหตุ
พี่เขาจับมือผมขึ้นมาทั้งสองข้าง จูบเบาๆแล้วจับมันไปคล้องคอพี่เขาไว้ ผมทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนที่เราจะจูบกัน
ริมฝีปากหนาแต่นุ่มเบียดเข้ามาหาริมฝีปากของผม ผมอ้าปากอย่างไม่รู้ตัวก่อนจะถูกลิ้นร้อนแทรกเข้ามาด้านใน
“อื้ม”ผมครางเบาๆ พี่เขาขยับตัวเข้ามาจนติดกับผม ร่างกายของเราเบียดกันจนผมรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลใต้เข็มขัดของเราทั้งสองคน ลิ้นหวานฉ่ำของพี่เขาหยอกเอินทุกพื้นที่ทั่วปากของผม
“แฮ่ก อ้า”
ผมหายใจแรงขึ้นๆ ผมรู้สึกดีเป็นบ้าให้ตายสิ พี่เขาถอนจูบออก ก่อนส่งยิ้มให้ผมเล็กๆ ผมเขินจนต้องก้มหน้าเหมือนเดิม ทำไมเขาถึงทำดีกับผมแบบนี้ ในเมื่อสถานะของผมตอนนี้เป็นแค่ไอ้ตัว แต่พี่แกก็ยังก้มลงมาหอมแก้มผมอย่างทะนุถนอม จนผมแทบละลายไปกองบนพื้น
มือของผมยังคล้องคอพี่เขาเพื่อเป็นหลัก ก่อนจะสะดุ้งเมื่อพี่แกบดสะโพกลงมาชนส่วนนั้นของผม
“อ๊ะ”ผมขยับตัวหนีแต่ก็ถูกดันตามจนหลังติดกำแพง ส่วนสูงของผมห่างจากพี่เขาไม่มาก จากสายตาพี่เขาสูงกว่าผมประมาณ 4-5 เซ็นต์ ผมเหมือนถูกกักอยู่ในกรงแขนหนาไม่สามารถขยับไปไหนได้ พี่เขาก็บดเอวไม่เลิก อื้อ มันแปลก
ไอ้หนูของผมมันร้อนจนแทบอยากจะทะลุออกมาจากกางเกงตัวสวยแล้ว
เอวของพี่เขาขยับมากขึ้น ส่วนร่างของเราบดเบียดกัน ด้านบนพี่เขาใช้ปากซุกไซร้ไปทั่ว เริ่มจากริมฝีปาก แก้ม ลำคอ ใบหู
ผมกัดปากพยายามกลั้นเสียง มันแปลกมากครับผมจะบ้าแล้ว ตอนนี้อยากจะระเบิดให้ตัวแตกเหมือนลูกโป่งใส่น้ำ
“คนดี น่ารักมากเลย”พี่เขากระซิบหวาบหวาม ผมอ้าปากรับอากาศเข้าไปหายใจ แต่ก็ถูกปิดด้วยจูบแห่งความปรารถนา ผมตอบสนองเขาโดยอัตโนมัติ เราบดเบียดกันทั้งบน ทั้งล่าง เอวของผมขยับตามเอวพี่เขาไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แขนผมรัดคอพี่เขาแน่น สองมือของพี่แกก็ลูบไล้ไปทั่วสรรพางค์กายของผม
เสื้อตัวเล็กถูกถอดออกไปจากตัว ตอนนี้ท่อนบนของเราเปลือยเปล่า ผิวสีเข้มของพี่เขาตัดกับผิมสีขาวของผมอย่างเห็นได้ชัด
ปากร้อนค่อยๆไล่จากลำคอของผม มาเนินอก พี่เขาใช้ลิ้นเลียยอดไตแข็งๆของผมทั้งสองข้าง ผมกำมือแน่นจิกเล็บลงไปบนหลังพี่เขาอย่างเผลอตัว
“พี่ครับ มัน ซี๊ด อ๊า พี่ครับ”ผมจับบ่าพี่เขากดลง พยายามยกตัวสูงขึ้นหนี
“ชอบไหมครับ”พี่แกรัวลิ้นไม่หยุด ผมปรือตามอง มันแปลก อื้อ จะบ้าตายผมจะบ้าตายไปแล้ว
นิ้วหัวแม่มือทั้งสองข้างสะกิดยอดไตของผมเบาๆ พร้อมกับจังหวะรัวลิ้นจนผมเสียวซ่านไปทั้งตัว มันซู่ซ่า ทำเอาผมเกร็งตัวจนต้องยกเท้าขึ้น จนดูเหมือนผมแอ่นหน้าอกให้พี่เขาดื่มกิน
“อร่อยจังเลย ทำไมหวานแบบนี้ หื้มหวานเหลือเกิน”พี่เขาพึมพัมไม่หยุด ก่อนจะเลียไล้ไปทั่ว
“ทำให้พี่หน่อย”แกขยับตัวขึ้นมาจ้องหน้าผม ก่อนจะปลดเข็มขัดของตัวเองออก ผมยืนเอ๋ออยู่เพราะรู้ว่าพี่เขาหมายถึงอะไร พี่เขา
ดึงไอ้ช่อนตอชะโดออกมาพาดหน้าท้องของผม ทำเอาหน้าผมร้อนผ่าว
เขากดหัวของผมให้ต่ำ จนนั่งลงกับพื้น ใบหน้าของผมอยู่ระดับเดียวกับเอวพี่เขา เขาจับหัวผมจ่อให้เข้าไปใกล้ลูกชายที่ผงาดยิ่งใหญ่จนผมตกใจ พี่แกจับมันจ่อปากผม ผมเม้มปากหลับตาปี๋ เขาค่อยๆใช้มันถูไปทั่วริมฝีปาก ใช้มันตบไปที่แก้มทั้งสองข้าง แล้วเอามาจ่อดันเข้าช้าๆ
“เร็วครับ”เขาเร่ง
ผมเงยหน้ามองพี่เขาพยายามให้มันดูน่าสงสาร เขาก้มลงมาจูบผมเบาๆอีกหนึ่งที จากนั้น ก็จับมือผมก่อนไปกำรอบมันเอาไว้
เอาโว้ยมาถึงขนาดนี้แล้ว เพื่อเงิน อีกชั่วโมงกว่าๆ ช่างมัน ผมหลับตาอ้าปากกลืนมันเข้าไปข้างใน ก่อนจะใช้ลิ้นเลียที่ส่วนหัวบานๆของมันจนทั่ว
พี่เขาใช้มือลูบหัวผมไปมาอย่างพอใจ ก่อนจะจับหัวผมโยกตามจังหวะเอวที่กระเด้งเข้าออก
“ซี๊ด ซี๊ด ดีๆ”พี่เขาหลับตาแล้วเงยหน้าซูดปาก
ซวบ ซวบ ซวบ
ผมรีบรูดมันเข้ามาในปาก อยากให้มันจบเร็วๆ ไม่กี่นาทีพี่เขาก็ถอนมันออกแล้วดึงตัวผมขึ้น เขาตะปบมือลงไปบนเป้ากางเกงของผมที่นูนขึ้นมาจนน่าอาย
เขาคลึงมันเบาๆ จนผมต้องห่อตัวก้มลง
“ใหญ่เหมือนกันนี่เรา”พี่เขาฮึมฮัมในลำคอ
“อ๊ะ”มือหนาล้วงเข้ามาด้านใน เขาเอามือบีบนวดไปมา ผมได้แต่กัดปาก
พี่เขาดึงมือออก แล้วแกะเข็มขัดของผมช้าๆ เข็มขัดของผมมันแกะยาก พี่แกแกะอยู่นานจนอารมณ์เสียเล็กน้อย ก่อนจะบอกให้ผมแกะ ระหว่างที่มือผมแกะกางเกง พี่เขาก็จู่โจมจูบผมไม่ยั้ง
“อื้อ”มือผมสั่นจนแทบแกะไม่ออก พอเข็ดหลุดออกจากตัวพี่เขาก็ปลดกระดุมแล้วดึงมันออกไปพ้นตัว
ร่างของเราเปลือยเปล่า ไอ้หนูของผมออกมาเผชิญโลก โลกที่แตกต่างไปจากเดิม โลกที่แปลกประหลาด
ผมรับรู้ถึงพลังงานความร้อนที่เบียดอยู่ตรงเอว มันขยับขึ้นลงๆตามจังหวะขยับของพี่เขา เขาดึงผมออกจากกำแพงแล้วกอดแน่น
จากนั้นเขาก็ย่อตัวลงเพื่อให้ไอ้หนูของเราได้ทำความรู้จักกัน มันทักทายกันแล้วก็หยอกล้อกันไปมาตามภาษาคนใหญ่คนโต
“พร้อมไหม”
“ห๊ะอะไรนะครับ”ผมทวนคำถามอีกรอบ ผมหูดับไปหมดแล้วพี่แกพูดอะไรก็ได้ยินไม่ถนัด ก่อนจะถูกให้หันหลังจับกำแพงเอาไว้
“ครั้งแรกใช่ไหม”เขาขยับตัวแนบสนิทกับหลังผม ใช้แล้วลิ้นเลียที่ติ่งหูไปมา
“ครับ”
“พี่จะเบามือนะ”
เขาค่อยๆเอาขาแทรกเข้ามากลางหว่างขาของผม ผมกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ก่อนจะถูกอะไรเย็นๆป้ายที่บริเวณทางรักด้านหลัง
มันเย็นวาบเหมือนเอาเจลคูลมาแปะ ผมหลับตาแล้วเอาหัวพิงกำแพงไว้ยึดหลักให้มั่นเพราะรู้ว่าพี่เขาจะทำอะไร
“อ๊ะ”
TBC
...
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
น้องดินน่าฮักขนาด >////<
แต่งเองยังปลื้ม ฮ่าๆ โอ๊ยยยย อยากเป็นผู้ชายคนนั้น แอร๊ยยยยย
-
โบกธงน้องดิน
คนเขียนใจร้ายมากกก Ncแล้วตัดฉับ แงงง
-
ขี้โกงงงงง มันค้างนะรู้ไหม :katai4:
ฉากอะจึ่กแบบสยิวกริ้ว
ขอให้ได้ ขอให้โดนนะลูก :haun4:
ปล. คำผิดค่ะ
หน้าสงสาร
คำคอ <<< หาบรรทัดเองเน้อ อิอิ
-
:m25: o13 โอ้ย~~~~ มาไวนะตอนต่อไปน้องต้อง
-
ขี้โกงงงงง มันค้างนะรู้ไหม :katai4:
ฉากอะจึ่กแบบสยิวกริ้ว
ขอให้ได้ ขอให้โดนนะลูก :haun4:
ปล. คำผิดค่ะ
หน้าสงสาร
คำคอ <<< หาบรรทัดเองเน้อ อิอิ
ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
แอร๊ยยยแก้แค้นไม่บอกบรรทัด กันด้วย ฮ่าๆๆ ขอบคุณนะคร๊าา ม๊วฟๆๆ
-
^
^
ทำไมไม่มีใครเรียกชื่อ ' น้องต้อม ' ถูกเลย
:laugh:
-
อะหือออ ตัดจบได้ขัดใจขาหื่นมาก ๆ
-
หัวข้อล่อแหลม 5555....ล่อใจจนต้องเข้ามาอ่าน
-
:z1: โอยยยยยย ครั้งแรกก้อท่ายืนเลยเหรอ
เอาน้องดินสอมาส่งไวๆนะคะ :mew1:
-
พี่คนนั้นคือใครกัน ทำไมถึงได้อ่อนโยนกับดินแบบนี้ :-[ :z1:
-
LET'S GOO !!! :hao6:
-
ตัดจบแบบนี้ :sad2:
-
ง่า ตัดจบแบบนี้นู๋มะยอมมมมม :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
:a5: ถ้าจะตัดฉับขนาดนี้
-
:ซูโม่: :ซูโม่:
ค้าง
-
กรี๊ด ค้าง!
-
เพิ่งได้มาอ่านแล้วก็ค้างไปตามระเบียบ!! :ling1:
สนุกอ่ะะะะ น้องดินน่ารักมากกกกก อ๊างงงงงงง
ว่าแต่พี่คนเปิดซิงน้องดินนี่พระเอกไหม?? 555555
รอจ้า รอได้!!
-
ตัดฉับแบบโหดร้ายมาก o22 :a5: :a5:
-
ตัดแบบนี้ ค้าง!! :hao7: :hao7:
-
สะดุดกึกกะชื่อเรื่องเลย :hao4:
แล้วงัยมาตัดฉับเฉยเลย :m31:
-
อร๊ายยยย ชอบบบบ น้องดินน่ารักกกกกกกกกกก
(หื่นนิดๆจิตแจ่มใจ =,.=)
ไรต์ใจร้ายยย มาทำให้อยาก..... แล้วก็จากไป อะเฮือกๆ :oni1:
จงมาอัพเร็ว ๆๆๆๆๆๆ :oni3:
-
น้องดินน่ารัก!! พอพูดว่าเป็นนศพ.ละนึกถึงริทเลยค่ะ
มาต่อเร็วๆนะคะ บอกเลยว่าค้างมากกกกก
-
เรื่องน่าสนใจ อ่านแล้วสนุกเลย
มาต่อเร็วๆ นะ
-
ชื่อเรื่องดึงดูดจนต้องเข้ามาอ่าน อิส์
กำลังดีดดิ้นฟินๆ เจอ TBC เข้าไป แง่งงงงงงงงงง ไม่ยอมมมมมมมม :ling1:
-
ตัดจบได้โหดมากค่ะ ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
อารมณ์ค้างเลยอ่า(?)
:hao5:
ปล. เป็นอีกคนที่เข้ามาเพราะชื่อเรื่อง นึกว่าขายจริงๆ :hao6:
-
ค้างมากกกกกกก 5555555 น้องดินน่ารักนะในความรู้สึกเรา แอร๊ยยยย
-
ฉับ.... เอ๊ะ เสียงใครตัดอะไร :z3:
ติดตามค่ะ >< น้องดินน่ารักจัง
-
คนเขียนใจร้าย ตัดฉากได้ทรมานคนอ่านมากกกกกก
ฮือๆ รีบมาต่อนะคะ
:z3: :z3: :z3:
-
o22 o22
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงง
เหมือนกำลังเริงร่าอยู่บนสวรรค์แล้วถูกถีบให้ตกนรกแบบฉับพลัน :hao5:
-
อ๊าคคคคคคคคค คนเขียนใจร้ายยยย
ตัดจบเยี่ยงนี้ได้อย่างไร :ling1: :ling1:
รอตอนต่อไปน๊าาาาา :katai4:
-
ขอตอนต่อไปอย่างเร่งด่วน เพราะค้างงงงอย่างแรง
-
:z3: :z3: :z3:
-
:a5: ค้างง่ะ รีบมาต่อไวๆนะคะ :mew3:
-
ตอนแรกตกใจชื่อเรื่อง o22
ฮ่าๆ เห็นชื่อคนแต่ง อ่อออออ คริคริ รอตอนต่อไป :z2:
-
มาต่อเร็วๆขอแค่นี้ไม่มีอะไรมาก....55+
ทำไมต้องตัดไปตอนจุดสำคัญ นะ -*- หึ่ม
-
แค่ ชื่อเรื่อง ก็ชนะขาดลอย ..
-
อร้ายยยย ชอบๆ อยากรู้ว่าชายนิรนามคือใคร
-
เห็นชื่อเรื่องนึกว่าตั้งผิดกระทู้ กดเข้ามาทันใด//ไม่ค่อยจะ...เลยฉัน555
กรี๊ดดดดด ตัดได้โหดร้ายมากค่ะ
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องเลย เตะตาสุดๆ
นึกว่าใครมาตั้งกระทู้ผิด 555
ถามหน่อยค่ะก่อนที่จะติดเรื่องนี้
มันจะดราม่าไหมคะ เพราะเป็นภูมิแพ้ดราม่าค่ะ
อ่านไม่ได้เลยแนวนี้
ปล.ตัดจบแบบนี้มีเคืองนะคะ
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องเลย เตะตาสุดๆ
นึกว่าใครมาตั้งกระทู้ผิด 555
ถามหน่อยค่ะก่อนที่จะติดเรื่องนี้
มันจะดราม่าไหมคะ เพราะเป็นภูมิแพ้ดราม่าค่ะ
อ่านไม่ได้เลยแนวนี้
ปล.ตัดจบแบบนี้มีเคืองนะคะ
ไม่ดร่ามาค่า รักหวานแหวววววว
-
เ้ข้ามาเพราะสะดุดกับชื่อเรื่อง..เเว่บเเรกคิดว่าโพสท์ผิดห้องรึป่าว...เเต่สุดท้าย 555+...นั่งขำ...ชอบอ่ะ...
-
ขอตกใจชื่อเรื่องด้วยคน 55555
ตอนแรกอ่านไปก็แอบกลัวอยู่นะ ว่าเรื่องมาแนวนี้จะดาร์คมั้ยดราม่ามั้ย
แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วแบบ เห้ยยย ทำไมเค้าดูอ่อนโยนกันจัง
รู้สึกว่าน่ารักดีด้วย ทำไมไม่รู้ววว 555555
ได้ยินว่ารักหวานแหวก็ดีใจค่ะ เย่
รอต่อนะะะ ตอนนี้ตัดฉับได้บับว่าาา :katai1: :katai1:
-
อ่านแล้วแอบงง ตกลงบ้านจนใช่ไหมแต่ทำไมแต่งให้เที่ยวเยอะ ใช้เงินเก่ง หลีสาวมั่วไปทั่ว มันขัดๆ กันนะคะ
บทต่อไปพยายามเข้านะคะ จะมาตามอ่านต่อ
-
อ่านแล้วแอบงง ตกลงบ้านจนใช่ไหมแต่ทำไมแต่งให้เที่ยวเยอะ ใช้เงินเก่ง หลีสาวมั่วไปทั่ว มันขัดๆ กันนะคะ
บทต่อไปพยายามเข้านะคะ จะมาตามอ่านต่อ
บ้านจนค่ะ ก้เลยพยามสอบเข้าหมอ อยากช่วยเหลือที่บ้าน
แต่พอเข้ามาแล้วก็ติดหรู เหมือนสอบติดหมอ เพื่อนพาเที่ยว เพื่อนพาไปไหนก็ไป ยิ่งใครแนะนำก็ตามเขาไป
ใช้เงินไม่เป็น หลงระเริงในโลกที่สร้างขึ้นกันเองน่ะคะ
เพิ่งมารู้สึกตัวหลังพ่อเสียเนี่ยแหละค่ะ
-
ตัดจบเหมือนตบหน้าเลยค่ะ :hao5:
-
:jul1: ว๊ายยยยยยยยยยยยยย
NC แต่แรกเลย
-
บทที่ 2
ผมยืนขาสั่นพั่บๆ เมื่อส่วนนั้นถูกนิ้วเรียวคลึงไปทั่วเหมือนพยายามนวดให้มันผ่อนคลายเพื่อเปิดทาง ผมยอมรับเลยว่าขมิบมันจนพี่เขาต้องเอามือมาลูบก้นจนผมหายเกร็ง
ผมท่องนะโมตัสสะเป็นสิบรอบ มือสองข้างกำแน่น อย่าเจ็บเลยนะได้โปรด ผมภาวนาในใจ
พี่เขาใช้ปากจูบไซร้คอ แล้วจูบไปทั่วแผ่นหลังผมอย่างแผ่วเบา จนผมลืมไปว่าด้านล่างกำลังจะถูกบุกเข้ามา ผมหลับตาแน่นมือรับรู้ได้ถึงความแน่นตึงภายในเนื่องจากมีบางอย่างถูกสอดเข้ามา ผมจิกเท้าแน่น
“ไม่ต้องเกร็งนะ พี่แค่เอานิ้วเข้าไป อย่าเกร็งนะคนดี เดี๋ยวมันจะดีเอง”พี่แกพูดไปด้วยนิ้วเรียวก็ค่อยๆเข้ามาด้วย มันไม่เจ็บอย่างที่พี่เขาบอก อาจเป็นเพราะเจลเนื้อใสที่เกาะอยู่รอบนิ้วเรียวของพี่เขาและรอบปากทางรักของผม
“ฮึก”พี่เขาเข้ามาจนสุดก่อนจะควงนิ้วไปมาจนผมจักจี้ ผมอ้าปากพะงาบเอาอากาศเข้าไปใช้หายใจ
“ชอบไหมครับ”ผมไม่อาจปฎิเสธได้ เลยพยักหน้าเล็กๆ พี่แกหัวเราะหึหึ ก่อนจะดึงนิ้วออกจนได้ยินเสียงดังบ็อก
“ฟิตจะชัด ไม่รู้ของพี่จะเข้าไปได้หรือเปล่า”เขาขมวิดคิ้วแน่น ผมหันไปมองแล้วก็หลบตา ฮือ อย่าเพิ่งเอาเข้ามาก้ได้ครับผมยังไม่พร้อม
“มานี่สิ”พี่แกดึงผมตามเข้าไปในห้องนอน พี่เขานั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนจะดึงตัวผมไปนั่งบนตักแบบหันหน้าเข้ามากัน หน้าอกกว้างดูอบอุ่น กว้างเหมือนหน้าอกพ่อเลย ผมใช้มือลูบไล้อย่างเผลอตัวก่อนจะถูกพี่เขาจับมือไปวางที่บ่าหนาเพื่อเป็นหลักยึดแน่น
เขาจับเอวผมยกขึ้น จากนั้นก็บีบเจลจากขวดชโลมไปทั่วไอ้หนูของตัวเอง แล้วปาดมาที่ทางรักของผม จนเยิ้ม
เขาจ่อเจ้าหนูตรงทางรักของผมจากนั้นกดเอวผมลงช้าๆผมขมวดคิ้วแน่นเมื่อมันค่อยๆแทรกเข้ามาในร่างกายผมทีละนิด ผมจิกนิ้วไปบนไหล่พี่เขาอย่างเหลืออด มันอึดอึด คับแน่น จุกไปหมด
“อึก จะเจ็บครับ”
ผมสะท้านไปทั้งตัวพี่แกถอนตัวออกเพราะว่ามันไม่สามารถเข้าไปได้จริง เขาปล่อยผมให้นั่งลงบนเตียงก่อนเดินออกไปค้นอะไรสักอย่าง เขากลับมาพร้อมยาเม็ดเล็กๆ แต่ยื่นให้ผม จากนั้นก็ทานของตัวเองอีกเม็ด
“อะไรหรอครับ”ผมชูยาสีแปลกๆขึ้น
“ไม่อันตรายหรอก มันช่วยให้อะไรง่ายขึ้น”เขาบอกแล้วหยิบมันใส่ปากผม จากนั้นก็ประกบจูบผมกลืนมันเข้าไปอย่างไม่เต็มใจนัก เขากดตัวผมให้นอนลง แล้วล้มตัวลงมานอนข้างๆ
“ไม่ต้องกลัวมันไม่ได้เป็นยาอันตราย แค่เป็นยาปลุกเซ็กส์แบบอ่อนๆ เราจะได้ไม่เจ็บ พี่ไม่อยากให้เราเจ็บ เพราะพี่อดใจไม่ไหวยังไงคืนนี้ต้องเข้าไปในตัวน้องให้ได้ ยิ่งรู้ว่าครั้งแรก เห็นแล้วสงสาร”
“ครับ”ผมตอบรับ พี่แกยิ้มขำ เพราะผมขมวดคิ้วแน่นใครจะไปรู้เผื่อเป็นยาบ้า ยาไอซ์ขึ้นมาใช่ไหม เขานอนลูบหัวผมไปมาอย่างเอ็นดู ใช้คำว่าเอ็นดูเลยครับผมสัมผัสได้ถึงความเอาใจใส่จากสายตาแล้วก็การกระทำของพี่เขา
เรานอนมองตากัน ผมไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอยิ้มไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่เขาเอาจมูกมาถูไปมากับจมูกผม กดจูบแบบแตะเล็กน้อยแล้วก็ถอนออกย้ำๆกันหลายที
“ตลกจัง น่ารักดี”พี่แกชม ผมทำหน้าหมางง น่ารักยังไง ผมเนี่ยนะน่ารัก หน้าผมร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
“น่ารักจนอดใจไม่ไหวแล้ว”พี่เขาพลิกตัวคล่อมตัวผมแล้วกดจูบอย่างหิวกระหาย ผมใช้มือคล้องคอพี่แกโน้มลงมาตอบรับจูบอย่างดูดดื่ม ฤทธิ์ยาคงออกตัวแล้ว ผมอยากให้พี่เขากอด อยากให้พี่เขาเข้ามาในตัวผมเร็วๆ อยากให้เขาจุบผมเยอะๆ กอดผมแน่นๆ ร่างกายของเราแนบสนิทกันจนผมคิดว่ามันคงสนิทกันแล้วระดับหนึ่ง
ผมรู้สึก อบอุ่น ปลอดภัย ถ้าทำงานแบบนี้ แล้วได้เงิน สำหรับผมมันโอเคเลย
ไม่นานพี่เขาก็ยกขาผมให้แยกออก ก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในตัวผม เอวหนาขยับเข้าออกช้าๆ ผมได้แต่กัดปากเพราะเสียวป่นเจ็บนิดๆ ก่อนจะรู้สึกมือชาตัวชาไปหมด
“อ๊ะ อ๊า”ผมครางอู้
“ฟิตจังเลย”พี่แกสาวเอวเล็กๆ มือสองข้างจับเอวผมเป็นหลักยึดเอาไว้ จากนั้นเขาก็กระแทกลงมาอย่างเร็วจนผมตอบรับแทบ
ไม่ทัน เอวของผมมันขยับตามเอวพี่เขาโดยอัตโนมัติ
“แฮ่กๆ”เสียงหอบหายใจของเราทั้งคู่ดังลั่นห้อง ผมก็จำอะไรแทบไม่ได้ รู้แต่ว่าผมสั่นไปทั้งตัวถูกพี่เขาดึงเข้าไปกอด จูบ และทำทุกอย่างทั้งคืน ครั้งแรกของผม มันเจ็บอย่างไม่น่าเชื่อ แต่มันก็ทำให้ผมมีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกันหมดยกแรกพี่เขาก็ต่อยกที่สอง พี่เขาหยุดให้พักแต่ก็ยังหยอกเอินล้อเล่นกับร่างกายของผมไม่เลิก
พี่เขากอดผมไว้ไม่ห่างตัว เหมือนกับว่าหลงใหลในร่างกายของผมเสียอย่างนั้น ผมลุกไปล้างตัว กลับมาเขาก็ทำแบบนั้นกับผมซ้ำๆอีกจนไม่ได้ลงจากเตียงยันเช้าผมตื่นมาตอนบ่ายพี่ไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว
ผมถอนหายใจเบาๆ แล้วก็ต้องอยู่คนเดียวเหมือนเดิม ผมนอนมองเพดานด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ความรู้สึกวาบหลามเมื่อคืนหล่นหายไปพร้อมกับตัวพี่เขา ความสัมพันธ์แค่คืนเดียว ความสัมผัสชั่วครู่ ก็ผมขายตัวนี่น่า ผมจะหวังอะไร ตลกชะมัด ผมมองรอบๆห้องก่อนจะเห็นการ์ดใบเล็กเขียนติดไว้บนหัวเตียง
‘พี่เห็นเรานอนอยู่ ก็เลยไม่อยากกวน พอดีพี่ต้องไปทำงาน ตื่นมาอย่าลืมทานข้าวแล้วก็ทานยานะครับ พี่เตรียมเอาไว้ในครัว เอาเข้าเวฟแล้วทานได้เลย เงินที่พี่ให้เรามันอาจจะมากหน่อยแต่ไม่เป็นไร พี่พิเศษให้เพราะเราดูแลพี่อย่างดีตลอดคืน แล้วพี่จะโทรหา เป็นห่วงนะครับ ดูแลตัวเองด้วย’
การ์ดใบเล็กทำเอาผมยิ้มออก ที่น้อยใจเมื่อกี้หายเป้นปลิดทิ้ง ผมมองเงินที่กองไว้บนโต๊ะข้างเตียง มันเยอะจนผมอึ้ง เงินสองปึกใหญ่ๆ แบงค์พันล้วนๆ โอโห้ เขารวยขนาดนั้นเลยหรอ เงินขนาดนี้ไม่อดตายแล้วเรา
ผมลุกเดินเข้าไปในครัวเล็กๆในครัวที่ถูกแยกเป็นส่วนไว้ เปิดดูข้าวต้มที่ยังร้อนควันลอยกรุ่น แสดงว่าพี่เขาเพิ่งออกไปไม่นาน ผมนั่งลงช้าๆ แล้วตักข้าวกินจนหมดจาน จากนั้นก็กินยาซึ่งถูกวางไว้ข้างๆ ก่อนจะปีนขึ้นเตียงไปหลับต่อ
ผมตื่นมาดึกมากเพราะเสียงโทรศัพท์ ผมกดรับสายอย่างงัวเงีย
“ครับ”
“ดินอยู่ไหน เป้หิวข้าวจะแย่แล้ว”ให้ตายสิลืมไปว่านัดกินข้าวกับปูเป้วันนี้
“อ้อ คือว่า ไปกินที่ไหนดีเดี๋ยวดินไปหา”
“อื้ม กินที่ซ่าแซ่บดีกว่า เป้อยากกินส้มตำกรอบ มีกุ้งแช่น้ำปลาของโปรดดินด้วยนะ เดี๋ยวเป้สั่งรอไว้”เสียงสดใสบอกมาตามสาย
“ครับผม อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน”ผมล้มตัวนอนต่ออีกนิด ไม่อยากไปไหนเลยอยากนอนพัก
ผมอาบน้ำแต่งตัวแล้วแว้นออกจากที่นี่ จากโรงแรมนี้ไปมหาลัยไม่ไกลนัก ท้องฟ้าด้านนอกมืดแล้ว ผมขับรถด้วยอาการง่วงนอน แต่ก็รอดปลอดภัยจนถึงร้าน ผมเปิดประตูเข้าไปปูเป้ในชุดเดรสยิ้มสดใสโบกมือทักทาย ผมนั่งลงตรงข้างเธอบนโต๊ะมีอาหารเต็มไปหมด
“เป้ หิวก็เลยสั่งๆ พอรู้ตัวอีกทีก็เต็มโต๊ะเลย”เธอหัวเราะเสียงใส
“ไม่เป็นไร ดินกำลังหิวพอดี มากินกัน”ผมยกน้ำดื่มแก้กระหาย เธอส่งจานข้าวที่ตักแล้วให้ผม หลังจากนั้นก็ตักกุ้งแช่น้ำปลาให้
ผมตักกับข้าวใส่จานให้เธอบ้าง เธอยิ้มแล้วทานอย่างอร่อย ผมทานไปง่วงไปเหนื่อยครับ เพลียมาก แต่ก็หิวมากเช่นกัน
ระหว่างทางอาหารเราก็คุยกันไปเรื่อย เรื่องนั้นบ้างเรื่องนี้บ้าง ส่วนใหญ่เป้จะเป็นคนเล่า เธอเล่าตอนไปเวิร์คแอนทราเวลมา ผมนั่งกินไปแล้วก็ฟังเฉยๆ ก่อนจะรู้สึกว่าเหมือนมีคนจ้อง พอเงยหน้าขึ้นไปตัวผมชาวาบไปถึงเท้า
เชี่ย!!!
โลกมันจะกลมไปไหน!!!
พี่เขานั่งอยู่โต๊ะตรงข้าม !!!
แถมยังมองแล้วส่งยิ้มมาให้ผมด้วย!!!
TBC
....................................................................................
:hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
เอาแล้วน้องดินนนนนเอ็งเจอดีแล้วววว ฮ่าๆๆ
มาอัพเพราะว่าพรุ่งนี้ฝ้ายเลิกเรียนเย้นมาก เลยมาอัพไว้ก่อน
เผื่อพรุ่งนี้กลับหอแล้วสลบอดอัพ ^^
ไปนอนแล้วนะคะ :bye2: :bye2:
(http://upic.me/i/gz/yrplr.jpg)
ดินสอ
-
หะ โหดร้าย!!! :o
ตัดฉึบอย่างนี้ จะให้เค้าหันหน้าไปทางไหนอ่ะ :dont2:
"อ๊ะ" แล้วจบไม่ได้นะ มาต่อด่วนจ้ะ ต่อจากไอ้ "อ๊ะ" น่ะ เข้าใจตรงกันนะ
นี่ไม่ได้หื่นนะบอกเลย :hao7: แค่ไม่ชอบอะไรค้างคาเท่านั้นเอง กร๊ากกกก
-
กรี๊ดดด เร็วเว่อร์ :oni1:
จะติดตามชีวิตน้องอย่างใกล้ชิดนับจากนี้ :interest: :interest:
-
จ๊ากกกกกกก งานเข้าาาาาาาาาาา
:katai5:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
สงสัยได้หยุดขายที่คนนี้ 5555
บวกเป็ด
-
ผู้ชายคนแรกของต้อมทำไมเรารู้สึกว่าอบอุ่นจังเลย ถ้าเป็นพระเอกก็ขออย่าให้ไปแอบซื้อบริการที่อื่นอีกเลยนะ
-
หวายยย อ่านแรกๆไม่เท่าไหร่
แต่ทำไมน้องดินน่ารักเงี๊ยะะะะ :man1:
-
อ้ากกกอิมเมจดินสอพาฟินมว๊ากกกก :m25: :z1: :m25:
-
:pighaun: กรี๊ดดดด อิมเมจน่ารักมากๆ เพราะแบบนี้ไงคุณพี่เค้าถึงไม่อยากปล่อย
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
แล้วจะยังไงกันเนี่ย
-
อ่อนโยนไปอีกกกก พี่นี่เอ็นดูน้องดินดีจังเลยนะ มีเขียนโน้ตไว้ซะน่ารัก
ส่วนดินนี่ยิ่งน่ารักกก ยิ่งเห็นอิมเมจยิ่งแบบ คริ้วอ้ะ น้องดินสอออ :-[ :-[
โลกกลมๆมาเจอกันอีกแล้ว จะเป็นไงต่อน้า อยากอ่านต่อสุดๆเล้ยย
-
แบบว่า เลี้ยงเด็กเลยมั้ย?
ท่าทางเหมือนมีอะไรมากกว่าซื้อกินแล้วนะ
-
งานงอกเลย
-
แบบว่าน้องดินน่าฮักขนาดดดดด :m3:
-
จะรอดไหมดิน
-
น่าสนใจ ถึงจะไม่ใช่แนวตัวเองก้อจะลองติดตามดู
-
สนใจเลี้ยงเด็กไหม???? อิอิ
-
ได้เงินจากพี่เค้าเยอะอย่างนี้ น้องดินคงไม่มีเหตุผลไปขายคนอื่นอีกใช่มั้ย o13
อิมเมจดินน่าฟัด :impress2:
ตอนหน้างานจะเข้าน้องปะเนี้ย
-
หนีไม่พ้นแล้วค่ะลูกดิน :katai2-1:
อ่า มีจุดนึงค่ะ “ฟิตจะชัด >> ฟิตชะมัดหรือเปล่าคะ (ctrl+f แล้วพิมพ์คำนี้หาดูนะคะ)
-
ขอบคุณค่า
-
อูยยยยย จะยังไงต่อละนี่
-
ชะนีเป้หลบไป ตัวจริงของน้องดินมาแล้ว(หวังว่าพี่คนได้ความบริสุทธิ์ครั้งแรกจะเป็นพระเอกนะ)
-
ตายแน่น้องดิน
-
ยังไงๆๆๆ
-
ตกใจกับชื่อเรื่องเลยเดินตามมาแบบงงๆ ฮา น่าสนใจดีค่ะ รออ่านต่อไป ฮา
-
งานนี้สงสัยจะขายขาดให้ลูกค้าแค่คนเดียวละมั้ง :ruready
-
ดินสอน่ารักแบบนี้ไงพี่คนนั้นเลยหลงใหลน่าดู :z1:
แต่มาเจอกันแบบนี้ ดินจะทำไงล่ะเพื่อนนั่งอยู่ด้วย
พี่เขาจะเข้ามาทักไหม
แต่ทำไมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่พี่เขามีให้ดิน :-[
ดูเอ็นดู ดูแลดีเกินกว่าคนที่จะมาซื้อเฉยๆแล้วจบกัน
ดูมีอะไรในตัวพี่คนนี้ ติดตามตอนต่อไป.....
-
:z3: :z3:อยากอ่านต่ออีกอ่ะ คนเขียนจ๋า...มาเร็วๆน้า
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
ขายขาดเลยค่ะน้องดิน
ถ้าจะใส่ใจขนาดนี้
-
ชั้นชอบเรื่องนี้!!!!
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ตัดฉับอย่างโหดร้ายยย ย ย :katai1: :katai1: :katai1:
-
มาม่าไม่เอา ขอเกาเหลาเลือดหมู :ling1:
-
:mew1:
-
ตกใจชื่อเรื่อง :a5:
ลุ้นๆๆๆ ดินจะเปนไงต่อนะ โลกดันกลมซะขนาดนี้
-
เอาแล้วไงๆ
แล้วว่าแต่พี่เขาชื่ออะไรอะ
-
สนุกดีคร้าบ
-
เป็นชื่อเรื่องที่เห็นกี่ทีก็ตกใจ
-
ยิ้ม แบบไหนหว่า ร้ายหรือดี ..
-
โลกกลม พรหมลิขิต (หรือคุณพี่เป็นคนลิขิตเองกันแน่?) :-[
-
คุณนักเขียนต้องมีชื่อจริงว่า "กรรไกร" แน่ๆ
-
โดนชื่อเรื่องดูดเข้ามา 555555
เอาแล้วไงดิน นั่งยิ้มมาจากฝั่งตรงข้ามแบบนี้จะโดนลงโทษมั้ยน๊าา :haun5: :haun5:
-
ชื่อเรื่องและเนื้อเรื่องน่าสนใจมากๆ
ว่าแต่ดินขายใหพี่เค้าคนเดียวใช่ไหม
-
สนุกมากคร่า า ติดตามน้องดินต่อไป ชอบจัง พี่คนนั้นก็ดีเน๊อะ คิคิ มาต่อไวๆน๊า า :z13:
-
:hao7:
-
อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
o13 :jul1: ชอบๆ
-
ฟิตจนติดใจอ่ะดิ
-
ขายขาดเลยรึเปล่าทีนี้~
-
ว๊ายยย ตาเถร! ตกชักโครก .......
อะไรจะกลมขนาดน้านนนน ไม่ใช้เฮียแกก็มากับคู่ขานะจ๊ะ
เฮียแกดูอ่อนโยนแปลกๆ ไม่ใช่เซอร์วิสพิเศษ ก่อนจะเผยธาตุแท้ตอนหลังนะ (ฮาาา)
รีบมาต่อนะคะ โฮะๆ สนุกจุงงง =,.=
-
เพิ่งมาเจอเรื่องนี้แค่ชื่อก็สะดุดแล้วอ่ะแต่พอเริ่มอ่านแบบ....เอิ้กกก นี่แหละ มันใช่.....ติดตามจ้าาาหนุกๆ :mew1:
-
โลกกลมจริง ๆ
-
อูยยย
พี่เค้าเป็นใครค่ะ ชื่ออะไรยังไม่รู้เลย
เอ็นดูเราจริงหรือเปล่า ทำไมใจดีจัง
แอบตกใจชื่อเรื่องคะ ตอนแรกคิดว่าใครเข้าใจผิดเข้ามาขายในบอร์ดนี้ซะอีก 55555
-
ตกใจชื่อเรื่อง!!! ชอบเนื้อหา รีบมาต่อนะครับ
-
ที่เงินเยอะเพราะพี่เค้าอาจจะซื้อขาด ได้ปั๋วรวยแล้วนะลูก โชคดีแล้ว :hao7:
-
อย่างค้างอ่ะ ค้างโหดมากเลย > ~ < น้องดินน่ารักมาก~
เป็นครั้งแรกที่โชคดีสุดไรสุด ว่าแต่พี่เค้าชื่อไรนะ? เรายังมะรู้เลย
แหมๆ มีไรกันเสร็จก็เจอกันอีกตอนกินข้าวจนได้ โลกกลมสุด 5555
มาต่อไวๆน้าาาาาา
-
ขายขาดให้พี่คนนี้คนเดียวไปเลย
-
หุหุ เด็กขายจะมีรักจริงกับเค้ามั่ยยย น่าสนใจ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
สะดุดชื่อเรื่อง คิดว่าลงผิดที่ 5555
ว่าแต่เงิน 2 ปึกที่พี่ผิวสีแทนให้ดินไว้
คงทำให้ดินไม่ต้องประกาสขายไปอีกนาน
-
:jul1:นึกว่าไม่ใช่นิยายซะอีก โฮ้!!!!เข้าใจผิดซะงัน 55555 สะลนุกมากอะ รอตอนต่อไปอยู่น้ะ เอาใจช่วยจ้า
-
โอ้วแม่เจ้าาาาาาาาา มันเลิศเลอจริงๆค่ะ
:jul1: :jul1: :jul1:
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่อง 55555
ตอนแรกคิดว่า.....เห้ยเดี๋ยวนี้มีแบบนี้แล้วเหรอ
ดูไปดูมานิยายนี่หว่าเลยกดเข้ามาดู
ใครจะเป็นพระเอกพี่คนนั้นหรือป่าววว
เดี๋ยวนะพี่แกชื่อไรนะ ได้บอกชื่อยังอ่ะ
ขอเรียกว่าพี่แทนก่อนได้มะ เพราะผิวแทนไง555
แล้วน้องดินจะได้ขายกับคนอื่นๆอีกมั้ยเนี้ยย :hao7:
-
อยากให้พี่เเค้ารับดินไปดูแลเลยยยยย
-
ตอนแรกที่เห็นชื่อเรื่องก็เฮ้ย.....มีทู้ขายด้วยหรอ
พอคลิ๊กเท่านั้นแหละ.........โอ้ย...คุณหลอกดาว ฮ่าๆๆๆ
เรื่องน่าติดตามมากเลย อิมเมจดินสอก็น่ารักมากด้วย
อยากอ่านต่อแล้วสิ :hao7:
-
แค่โดนครั้งเดียว
น่ารักขึ้นจมเลยยย
:mew1:
-
มารอน้องดินสอ :katai5:
-
ติด งอมแงม แล้วล่ะสิทีนี้
-
โดดเข้ามาเพราะชื่อเรื่อง
งอมแงมกันล่ะทีนี้
บวกและเป็ดขอบคุณ
:hao7:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด NCอลังมาก5555
เด็ดพอกับชื่อเรื่อง
ต่อเเถวรอ
-
อ่านตอนนี้ก็ชอบนะ ชอบหมดเลย แต่เราขอถามล่วงหน้าเลยได้มั๊ยคะ ถ้าไม่อยากออกสื่อ ได้โปรดหลังไมค์ทีเถอะค่ะ
เราอยากรู้ว่ามันจะซาดิสม์รุนเเรงทำร้ายจิตใจแบบเรื่องก่อนๆ แบบนนท์ วุฒิ สิงห์ อะไรยังงี้มั๊ยอ่ะคะ
เราชอบภาษาของคุณทุกเรื่องนะคะ เเต่เพราะเราทำใจกับความโหดร้ายเเบบนั้นไม่ได้อ่ะค่ะ
เลยขออนุญาติถามแบบนี้อ่ะค่ะ :m17:
ขอบคุณมากค่ะ
ปล.ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ :กอด1: :L2:
-
อ่านตอนนี้ก็ชอบนะ ชอบหมดเลย แต่เราขอถามล่วงหน้าเลยได้มั๊ยคะ ถ้าไม่อยากออกสื่อ ได้โปรดหลังไมค์ทีเถอะค่ะ
เราอยากรู้ว่ามันจะซาดิสม์รุนเเรงทำร้ายจิตใจแบบเรื่องก่อนๆ แบบนนท์ วุฒิ สิงห์ อะไรยังงี้มั๊ยอ่ะคะ
เราชอบภาษาของคุณทุกเรื่องนะคะ เเต่เพราะเราทำใจกับความโหดร้ายเเบบนั้นไม่ได้อ่ะค่ะ
เลยขออนุญาติถามแบบนี้อ่ะค่ะ :m17:
ขอบคุณมากค่ะ
ปล.ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ :กอด1: :L2:[/color
ไม่ค่า เรื่องนี้เป็นรักหวานแหวว 55555
-
ไม่ค่า เรื่องนี้เป็นรักหวานแหวว 55555
อีตาพระเอกนี่เป็นสต๊อกเกอร์หรือบังเอิฐเจอนายเอกคะเนี่ย??
(ชูป้ายไฟพระเอก)
-
พระเอกน่ารัก
ดูอบอุ่นมากอ่ะ กรี๊ดดดดดด >////< :-[
ปาหัวใจใส่พระเอกรัวๆ :mew1:
-
บทที่ 3
บอกตามตรงผมไม่ได้ฟังที่ปูเป้เล่าเกี่ยวกับชีวิตของเธอเลยสักนิด ผมตักข้าวใส่ปาก แล้วก็สบตาพี่เขาเป็นระยะ พี่แกคุยกับเพื่อน แต่ก็ชำเลืองมองมาที่ผม ผมไม่ได้คิดไปเองนะ พี่เขาแอบขยิบตาด้วย แล้วก็หัวเราะตัวเอง แล้วก็หันไปคุยกับเพื่อน
ผมหุบยิ้มไม่ได้เลยขำพี่แก เล่นเหมือนเด็ก รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ผมหน้าแดงไปถึงหู ให้ตายเถอะ เหมือนลักลอบคบชู้ยังไงก็ไม่รู้ พี่เขามากับเพื่อนสี่ห้าคน ผมเห็นสั่งอาหารแล้วก็เครื่องดื่มมาทาน
ถ้าเจอกันง่ายแบบนี้แสดงว่าพี่เขาต้องทำงานแถวมหาลัย แบบนี้มีหวังเจอกันบ่อยแน่ๆ ชักร้อนๆหนาวๆยังไมก็ไม่รู้
“เป้นะ สนิทกับเจ้าของร้านมากๆเลย แกพาเป้ไปเที่ยวเมืองอื่นด้วยนะ สวยมากคิดเลยว่าถ้าไปเองจะได้เที่ยวแบบนี้ไหม อยากให้ดินไปด้วยจัง แล้วดินรู้ไหมลูกชายเจ้าของร้านนะ ติดเป้แจเลย อายุเพิ่ง 5 ขวบแต่น่ารักมาก”เสียงปูเป้แว่วเบาๆเข้ามาในโสตประสาท
“นี่ๆดูรูปๆ”เธอโชว์รูปเด็กเจ้าของร้านที่ไปทำงานในอเมริกาให้ดู
“น่ารักจริงด้วย”
“ใช่ไหมละ”เธอหัวเราะคิกคักกับเรื่องของตัวเอง ผมได้แต่ยิ้มๆก่อนจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เหนื่อยแฮะอยากกลับบ้านแล้ว ง่วงนอนมากเลย ผมใช้น้ำล้างหน้าแล้วก็ลูบต้นคอตบๆเรียกพลังก่อนจะล้างมืออีกรอบ
“ตอนแรกก็นึกว่าไอ้ก้องมันโกหก มันบอกว่ามึงกลับมาแล้ว ถ้าไม่เจอมึงวันนี้ส่งสัยด่ามันตายเลย”เสียงคุยกันดังออกมาจากร้าน ผมหันหลังไปมองก่อนจะรีบหันกลับมาล้างมือ พี่กับเพื่อนเดินออกมาเข้าห้องน้ำ ผมรีบล้างมืออย่างเร็ว จะหันตัวกลับเข้าร้านก็เจอพี่เขามายืนข้างๆเสียแล้ว
เพื่อนพี่เขาแทรกตัวผมเข้าห้องน้ำซึ่งมีอยู่ห้องเดียว ส่วนผมออกไปไหนไม่ได้ เพราะพี่แกยืนปิดทางไว้ เลยกดน้ำในก๊อกเปิดแล้วล้างมือต่อ
ผมรู้สึกว่าพี่เขาขยับตัวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ก่อนจะเดินมาช้อนหลังผมคล่อมไว้ มือยาวของแก ถูสบู่แล้วเอามือลูบมือผมเบาๆ ผมสะดุ้งสุดตัว
ไม่นะพี่ อย่านะ
.........................................................................................
เมธา Talk
ผมเพิ่งกลับมาจากอเมริกาได้ทุนจากมหาลัยไปเรียนต่อเฉพาะทางที่นั้น ผมเพิ่งกลับมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว กลับไปเยี่ยมครอบครัวแล้วก็ต้องขึ้นมาที่นี่เลยเพราะว่าต้องมาเตรียมการสอน ระหว่างผมอยู่ที่นี่ผมเลือกพักที่โรงแรมใกล้มหาลัย มันสงบแล้วก็เป็นส่วนตัว ผมโทรบอกเพื่อนสนิท ซึ่งเป็นอาจารย์อยู่ในมหาลัยเหมือนกัน มันตกใจไม่คิดว่าผมจะกลับมาเร็งอะไรประมาณนั้น เรานัดทานข้าวกัน
หลังจากทานอาหารแล้วก็พูดคุยกันเสร็จมันก็ขอตัวกลับบ้าน เพราะต้องไปดูแลแฟนตอนนี้เธอท้องอยู่ใกล้คลอดแล้ว มันชอบโทรไปเม้าท์บ่อยๆเห่อกว่าตัวแฟนอีก
หลังจากนั้นผมก็เปิดโน๊คบุ๊คเล่น อัพเดตชีวิตตัวเองไปเรื่อยๆ ก่อนจะเปิดเมลนั่งเช็คงานเผื่ออาจารย์จากทางนู้นติดต่อมา ผมติดทำวิจัยกับท่านไว้ ระหว่างนั้นผมเจอเว็บๆหนึ่ง มันเป็นเว็บที่ฟอเวิร์ดเข้ามาในเมลของผม ผมเปิดเข้าไปดูก่อนจะไล่ดูไปเรื่อย นี่มันเว็บเกย์ ผมกดไปเรื่อยๆ นั่งดูภาพแล้วก็โฆษณาที่ใช้รูปอล่างฉางมาก ก่อนจะเห็นกระทู้หนึ่งโพสขึ้นมา
'ขายครับ ชื่อต้อม อายุ 21 ผิวขาว ต้องการเงินครับ สนใจโทรมา 08xxxxxxxx ขอคนอยู่แถว…นะครับ’
นี่มันแถวที่เราอยู่เลยแฮะ ผมมองเลขโทรศัทพ์นั้นอยู่นานก่อนจะเลื่อนมือหยิบมือถือตัวเอง
เอาไงดี ลองโทรไปดูไหม ไหนๆคืนนี้ก็ว่าง เหงาด้วยอยู่คนเดียว ก่อนจะเปิดเทอม ขอเอาอะไรออกจากตัวให้สบายหน่อยก็แล้วกัน
ผมกดเลขโทรศัพท์เบาๆ จากนั้นก็กดโทรออก
ตื้ด~~~ตื้ด~~~ตื้ด~~
“ครับ”เสียงปลายสายดังขึ้นอย่างสดใส
“น้องต้อมใช่ไหม”ผมกรอกเสียงเข้าไป พยายามให้มันนิ่งที่สุดเท่าที่จะนิ่งได้
“ครับ”
“สะดวกที่ไหน”ผมมองนาฬิกาข้อมือ มีเวลาอีกเยอะ ถ้าให้ออกไปรอบๆนี้ก้ได้อยู่
“แล้วแต่พี่เลยครับ ผมยังไงก็ได้”เขาให้ผมเป็นคนเลือกสถานที่ เอาไงดี ผมก็ไม่เคยด้วยเหมือนกันของแบบนี้ นั้นมาที่นี่แล้วกัน
เดี๋ยวอีกสองวันผมจะเช็คเอ้าท์แล้วคงไม่เป็นไรหรอก
“นั้นเจอกันที่โรงแรม…นะ บอกว่าชื่อต้อมจองห้องไว้ แล้วขึ้นมาเลย พี่จะรออยู่ในห้อง”
“กี่โมงครับพี่”เขาถามกลับมาเสียงสั่นๆ
“อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน”
“ครับ”พอน้องเขาตอบรับผมก็ตัดสายทันที
ก่อนจะเดินเก็บของรอบๆห้อง คิดอยู่ว่าถ้าไม่ถูกใจจะให้เงินแล้วให้กลับบ้านไป แต่ผิดคาดเลยแฮะพอผมเปิดประตุออก เหมือนโลกทั้งโลกของผมมันติดไฟ ร่างกายของผมมันร้อนลุ่ม อยากจะกระชากร่างบางมาจัดการซ้ำไม่ให้ลงจากเตียงเลย
น้องเขาเพิ่งเคยขายครั้งแรก น่ารักมากเลยครับ ผมงี้มองเพลินเลย เด็กอะไรก็ไม่รู้ คอยดูนะผมจะลงลิ้นทั้งตัวเลย เอาให้มีแต่รอยรักของผม วันนั้นผมเล้าโลมน้องไม่นานก็จัดการเขาบนเตียง น้องตัวเล็กมากจนผมไม่กล้าทำอะไรรุนแรง เลยเน้นสบายใจมากกว่า ผมยังทำไม่สาแก่ใจเลย สายๆของอีกวันอาจารย์ที่มหาลัยก็โทรมาว่าตอนบ่ายให้เข้าไปรายงานตัว
ผมยังอยากทำมากกว่านี้อีกก็เลยได้แต่ แอบหอมแก้มน้องเขาไม่หยุด จากนั้นก็ทิ้งเงินและเขียนโน๊ตไว้ ผมสั่งรูมเซอร์วิชให้เอามาส่งอาหาร ผมวางยาไว้ให้น้องด้วย เพราะเมื่อวานผมไม่หยุดเลย กลัวว่าน้องจะไม่สบายเอา
พอเข้าไปถึงในตัวสำนักงานเพื่อนทั้งสี่ก็ยกแก๊งค์กันมาเซอร์ไพรท์ ไอ้ก้องเป็นคนจัดการตามเพื่อนๆ พอผมรายงานตัวเสร็จก็เลยอยู่ฉลองกัน ผมได้แต่มองนาฬิกา อยากจะออกไปจะแย่ หวังว่าน้องจะยังอยู่ที่ห้อง ผมอยากเจอน้องอีก ถ้าไม่เจอผมจะโทรหาเขา แล้วนัดมาอีก เท่าไหร่ผมก็ทุ่ม
เหมือนเรื่องตลก เมื่อเรื่องบังเอิญ เมื่อโชคชะตาผมใช้คำว่าโชคชะตา จู่ๆ เจ้าตัวเล็กของผม ก้พรวดเข้ามาในร้านด้วยสภาพโรยราเหมือนจะปลิวไปกับลม
ผมเห็นเขานั่งกับสาวสวยน่ารักไม่รู้ว่าเพื่อนหรือแขกคนใหม่ให้ตายเถอะเพิ่งทำกับผมมาทั้งคืน ยังจะมีแรงรับแขกอีกหรอ อึดไม่ใช่เล่น น้องเขาคุยกับผู้หญิงคนนั้นซักพักก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม เขาสะดุ้งตาโตอย่างกับเห็นผี ก่อนจะหน้าแดงเรื่อ โอ๊ยน่ารักผมอยากเดินไปฟัดเสียตอนนี้เลย ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนๆอยู่ตรงนี้นะ ผมจะเข้าไปไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงให้หายหมั่นเขี้ยวเลย
ผมส่งยิ้มไปให้น้อง น้องเขาก้มหน้าหัวเราะเล็กๆแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผม ผมเห็นน้องพยักหน้ารับกับแขกคนใหม่ซักพักก็มองผม
ผมเลยขยิบตาให้ เขาหัวเราะก๊ากเลยทีเดียว ผมก็ขำตัวเองทำไปได้ไงวะ
ไอ้เพื่อนตัวดีก็กินไม่เลิก มันถามนู้นถามนี้ว่าผผมไปอยู่นู้นเป็นไงบ้าง ผมก็เล่าไปเหมือนตอบส่งเดช อยากกลับแล้วครับเพื่อน อยากจะออกไปตอนนี้เลย แต่เป็นเจ้ามือก็เลยต้องอยู่ยันงานเลิก ซักพักน้องเขาลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมก็เลยขอตัวเพื่อนไปเข้าห้องน้ำด้วย แต่ไอ้เก่งเพื่อนตัวดีดันติดสอยห้อยตามมาด้วย
โธ่เอ้ย ออกมาเป็นก้างขว้างคอทำไม
ไอ้เก่งพูดไม่หยุด ผมได้แต่หัวเราะ ตอนเดินออกจากร้านผมเห็นน้องหันหน้ามามองก่อนจะหันกลับไป ผมเลยดันตัวไอ้เก่งให้เข้าไปก่อนแล้วค่อยตามเข้าไปยืนข้างๆน้อง จากนั้นก็เดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วขยับไปยืนช้อนท้ายน้องเอาไว้ ผมเอาแขนโอบรอบตัวน้องไปกดถูสบู่แล้วเอามาล้างมือให้น้อง น้องสะดุ้งเล็กๆ น่ารักมากเลย กลิ่นครีมอาบน้ำที่ผมชอบลอยออกมาจากตัวน้องสงสัยก่อนออกมาไปทานข้าวอาบน้ำมาแน่ๆ
มันน่าฟัดจริงๆ ไม่ไหวแล้วนะ
จัดการมันตรงนี้แหละ
TBC
.....................................................................
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
คุณพี่ขาใจเย็นๆๆๆๆ >///< ที่สาธารณะนะคะ (ปิดตา)
(http://upic.me/i/51/kimhyesung7.jpg)
ถ้าอยากอ่านเยอะเดี๋ยวดึกๆอัพให้อีกตอนนะ ><
-
พี่ธา ?
ย้ากกก ถูอีก เบียดอีกค่าาาา ~ :impress2:
-
ตรงนี้เลยหรอคะ พลักเข้าห้องน้ำก่อนไหม
55555
-
5555+ พี่หื่นนะๆๆๆๆ :hao7: :hao7: :hao7:
-
ท่าทางน้องจะได้คนดูแลถาวรล่ะ :mew1:
-
เอาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ :katai2-1: :katai2-1:
-
อะไรจะหื่นปานนั้น น้องดินเหนื่อยหน่อยนะลูก :katai2-1:
-
:haun4:
อะคึ อะคึ...
ครั้งเดียว...ไม่พอหรอกคุณเมธา
รับเลี้ยงน้องดินยาวไปเลยยยยย...
:hao6:
-
หื่นจังงงงง :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao7: :hao7: :hao7:
-
อ๊ะ ค้างอีกแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
ชอบจังเลยที่เขาหยอกล้อกันทางสายตา
-
เห็นหน้านายเอกแล้ว ก็สมควรที่จะโดนกดมันตรงนั้น หน้าตาผิวพรรณ มันน่า... :m25:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เมธาดินสอ แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง้ T_______________T
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
แสดงตัวครับ อยากอ่านต่อครับ
-
คุณพี่คะ! หื่นกำลังดีเลยค่ะ :jul1: :jul1:
แต่ช่วยฟังน้องอธิบายบ้าง น้องเขาก็ไม่ได้เป็นเกย์น้าค้าาาาา มีแฟนแล้วววว
-
ง่ะ ตรงนี้เลยหรอ เดี๋ยวคนมาเห็นนะ ย้ายไปที่ๆปลอดคนหน่อยก็ดีนะเราว่า :hao6:
แต่ดินคงจะมีคนเข้ามาดูแล อย่างเป็นจริงเป็นจังแล้วล่ะ เพราะดูแล้วน่าจะหลงดินน่าดู :-[
-
ตกใจชื่อเรื่อง กดเข้ามาแบบงงๆ
อ่านไปลุ้นไป ชอบ 555
-
เอิ่ม คุณพี่คะ เก็บอาการหน่อยค่ะ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
หืนแท้ น้องต้อมจะไหวรึเนี่ย
-
อ่านๆไปพระเอกของเรื่องกบอกอยู่ว่าครังแรก
แต่พอเห็นอยู่กับคนอื่นก็บอกว่าแขก
คิดตื้นไปหรือป่าวพระเอกของเรา
น้องมากับเพื่อนนะ ยังไงก็เชียร์อยู่นะ
-
ว๊ายยยยยยย อย่าน้าาา
อย่าช้าค่ะ จัดการน้องดินเลย :hao7:
-
คริๆ outdoor หรอ
-
อย่าบอกนะว่าพี่เมธาจะไปเป็นอาจารย์สอนในคลาสของดินอ่ะ 55
เฮียแกหื่นไปนะ ฮาาา นึกว่าเฮียแกจะเชี่ยว
-
หื่นไปมั้ยเพ่ 5555+ :laugh:
-
โอ้วววว มาอีกตอนด่วนๆเลยค่ะคนอ่านพร้อมแล้ววว
:katai2-1: :katai2-1:
FC น้องต้อม 5555555
-
พี่เมธาอย่าช้าจัดการเลยค่ัะ :jul1: :laugh:
-
ขาหื่น ออกมาแสดงตัวกันเพียบล่ะ 555555
แต่พี่เมธาคะ น้องไม่ได้กำลังขายตัวอยู่นะคะ
-
น่ารักอ่ะ
-
คนอ่านก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน :pighaun: น้องดินน่ารัก
-
จัดตรงนี้เลยเหรอคะ...คุณพี่ :pighaun:
-
มาแล้ววววว น้องต้อม >//<
-
คืนนี้มาต่ออีกสักรอบนะ อยากอ่านต่อเร็วๆ :pig4:
-
ตามกลิ่นมาด้วยคน :z1:
เอาตรงนี้เลยเหรอพี่ จัดว่า เด็ด!!
-
อร๊ายยยยยยย มันค้างงงอ่า แต่ก้อฟิน น่ารักมากกก
มาต่อเร็วๆ เน้อ
-
คุณพี่คะ รู้สึกว่ามีเพื่อนติดมาด้วยไม่ใช่เหรอคะ :ruready
-
:call: :call: :call: :call: :call:
-
มาลงชื่อเอาใจช่วยน้องดินสอ
ปล.พอเห็นนักเขียนตอบเมนต์ ว่าไม่โหดแต่หวาน เรากรี๊ดเลย
:pig4:
-
โอย คุณพี่ อยากให้มาต่อค่ะ ยกมืออีกเสียง
เอ๊ะ หรือจะเป็นอาจารย์กับนักศึกษา :z1:
-
หื่นนะคะคุณพี่ แต่เราชอบ :hao7: ขออีก ขออีก :mew1:
-
ตามลายแทงมาครับ
เริ่มเรื่องมาก็สนุกแล้วครับ
น้องดินกับพี่เมธา เป็นรักต้องห้ามระหว่างลูกศิษย์นิสิตแพทย์กับอาจารย์หมอ?ใช่มั้ยครับเนี่ย
โอย...มันใช่เลย อยากอ่านแนวนี้มากครับ
เห็นชื่อคนแต่ง แอบกลัวว่าจะมีดราม่าหนักสุดใจ
เรื่องนี้ขอเบาๆกรุบกริบก็พอนะครับ เอาแค่ยำยำช้างน้อยซองเล็กสุดได้มั้ยครับ
รอติดตามเรื่องนี้ด้วยคนครับ
-
คุณพี่หื่นไม่บันยะบันยังเล้ยยยยย
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อยากอ่านค่ะ อัพทุกวันยิ่งดีนะคะ โฮะๆๆๆๆ
รอค่า
:hao7:
-
จะรออ่านอีก >~<
-
ขอแบบยาวๆ :hao7:
-
อันนี้เข้าขั้นหลงน้องเลยนะพี่เม
-
อุบ๊ะๆ :pighaun:
-
:pighaun: :pighaun:
-
กรีดร้องงงงงงงงงงงงง :hao7: :hao7: :hao7:
โลกมันจะกลมเกินไปแล้วนะ คนเขียนรีบมาต่อน้าาาาา :katai2-1:
-
มันไม่ไหวแล้ววววว อยากอ่านต่อมากเลยค้าบบบ คนเขียน :heaven
ฟินนนนสุดๆๆ บรรยายไม่ออกแล้วฟังจากพระเอกเล่ามาแบบนี้ น้องดินต้องน่ารักน่ากอดมากกแน่ๆ โฮกก
เตรียมเด็ดทิชชู่รอแย้ววว ชอบมากกก ชอบการเขียนของคุณมันอ่านง่ายไม่ซับซ้อนยุ่งยาก o13
ปลห้องน้ำก็ไม่เกี่ยงนะเราอ่านได้หมด :impress2:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย /ณ จุดๆ นี้คือไม่รู้จะพิมพ์อะไรนอกจากคำนี้จริงๆ
-
เอามาเสิร์ฟอีกกก :hao7:
-
แอบลักพาตัวกลับโรงแรมเลยดีกว่า :z1:
-
มานั่งรอตอนใหม่ :hao3:
-
:impress2: :impress2:
-
กรี้ดดดด มาต่อนะคะ รอๆๆ
คุณพี่ในห้องน้ำยังมีคุณเพื่อนของคุณพี่อยู่นะคะ อุอิ
-
แปะโป้งงงง มาอ่านต่อแล้ว
-
คุณเมธาเจอรอบเดียวถึงกับติดใจ
ดินมาถูกทางละลูกกกกอิอิ
-
น้องดินได้กอดจากด้านหลังคงอบอุ่นน่าดู
-
มายัง รออ่านต่ออยู่เน้อ
-
เหยๆๆๆๆ เพื่อนคุณอยู่ในห้องน้ำนะค้าาาา
-
ถ้าไม่ติดเลี่้ยงเพื่อนจะรีบกลับ
หื่นจริง ๆ ดีที่ดิน ไม่สลบไปก่อนนะ
:ling3: :ling3: :ling3:
-
อร๊ายยยย น้องดินเจอตาลุงหื่นเข้าซะแล้ว :eiei1: :eiei1:
-
พี่แกหื่นจริง ๆ :katai3:
-
อร๊ายยย ใจเยนเย๊นนนนค่ะเสี่ยขาาาา
ค่อยกลับไปฟัดต่อที่ห้องก็ได้จ้าาาา อะไรจะหื่น(ได้ใจ)ปานนั้นนน โฮะๆ :hao7: :hao6:
-
อยากอ่านต่อ
-
สงสัย เป้นี่เพื่อนหรือแฟน เพื่อนใช่ไหมเพราะท่าทางเหมือนเพื่อนมากกว่า
-
:-[โอ้ยฟิน อยากอ่านต่อ โอ้ยๆ
-
ตัดฉับ:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงค่ะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
-
แนะนำให้เมธาจับฟัดในห้องน้ำ แล้วค่อยลากไปฟัดในห้องค่ะ กร๊ากกกกก
ว่าแต่เมธานี่จะมาเป็นอาจาร์ยแพทย์หรอ? ก็สวยสิ สอนดินชัวร์เลย อิอิอิ
ค้างงงงงงงงง ค้างสุดไรสุด >____< มาอัพไวๆ มาอัพเร็วๆ มาอัพบ่อยๆหน่อยน้า
-
:impress2: :impress2: อยากอ่านทุกวันเลยอะ
-
อื้อหืออออ
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้
ใช้ได้เลยทีเดียววว
ดินเอ้ยย (ชื่อดินปะวะ ลืม 555)
ถ้าบังเอิญคนอื่นโทรมาก่อนไม่ใช่เมธานี่ อันตรายนะยะ ยิ่งดูใสๆแบบแกเนี่ย
เมธาก็นะ แกไม่คิดว่าน้องเค้าอาจจะยั่วเพื่อเพิ่มราคาไรงี้มั่งเร้ออ (หรือคิดมากไป)
555555 5 หลงอะดิ หลง
รอติดตามตอนต่อไปน้าา :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ตอนแรกชื่อเรื่องน่ากลัวจะแบบ sm ดราม่าหน้กหน่วง หรือประชดชีวิต
แต่พอถึงตอนที่สอง โอ๋ยยยย โล่งใจ//แต่ยังไม่สุดจนถึงตอนนี้
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
-
บทที่ 4
ตึก ตัก ตึก ตัก
เสียงหัวใจของผมเต้นรัวยิ่งกว่ารัวกลอง
ตอนนี้พี่เขายืนแบคฮัคผมอยู่ ผมขยับตัวจะเดินออกไป แต่ถูกพี่เขาดึงตัวไว้ ผมรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆที่รดต้นคอ มันทำให้ผมขาอ่อนอยากล้มไปกองตรงนั้น มือหนาก็ถูทำความสะอาดมือให้ผม มือของเราประสานกันแล้วเลื่อนเข้าออกระหว่างนิ้วช้าๆ ผมเงยหน้ามองกระจก พี่เขาก็มองเข้ามา เรามองกันผ่านกระจกบานใสไร้ซึ่งคำพูด
พี่เขาลูบไล้ทั่วฝ่ามือ หลังมือ ใช้สบู่ชโลมอย่างช้าๆ เอวด้านหลังก็ดันตัวเข้ามาเป็นจังหวะผมยืนขาสั่นระริก
“ฮึกๆ”ผมกัดปากตัวเองไว้ ไม่ให้ส่งเสียงออกไป ตรงนั้นของพี่เขามันตุงออกมาจนผมรู้สึก มันถูก้นผมไปมา
สายตาคมมองร่างผมเหมือนจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัว ตาของผมปรืออ่อน เหมือนคนหมดแรง
กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวพี่เขาเพิ่มให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเดิม นี่มันที่สาธารณะ ถ้าเกิดใครเห็นขึ้นมามันจะไม่ดี
“แฮ่กๆ”พี่เขาหายใจดังไม่ต่างจากผม ปากหนางับหูผมเล่นไปมา ผมกำมือแน่น ไม่ได้นะ จะปล่อยตัวปล่อยใจแบบนี้ไม่ได้ แต่มัน
โอ๊ย รู้สึกดีเป็นบ้า
“อ๊ะ”ผมหลับตาแน่นเพราะพี่เขาเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อผม มือเย็นๆที่เพิ่งผ่านน้ำ สัมผัสกับยอดอก ทำเอามันแข็งขึ้นมาสู่มือพี่เขาเลย โน้มตัวลงเพราะมันยืนแทบไม่ไหว
“อะ อย่า ครับอื้อ”ปากเล็กของผมถูกพี่เขาใช้ลิ้นสอดเข้ามาจากนั้นก็ดูดดึงไม่หยุด
“อื้ม”ผมเอามือเกาะขอบอ่างล้างหน้าไว้
ไม่ได้นะ ในใจผมร่ำร้องแบบนั้น แต่จะขยับตัวตอนนี้ผมยังทำไม่ได้เลย ให้ตายสิ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้
“อื้อ อื้อ”ผมไม่อาจยับยั้งหัวใจตัวเองได้เลยจูบตอบพี่เขาไป พี่เขาเริ่มจูบแรงมากขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเครื่องดื่มที่พี่เขาทานไปหรือเปล่า ผมจึงรู้สึกว่ามันรุนแรงกว่าเดิม
“อ๊ะ”เอวหนาขยับเบียดมามากขึ้นเรื่อยๆ เขาจับตัวผมให้หันมาหา ผมแพ้สายตาความต้องการนี้เหลือเกิน ส่วนล่างของผมกับพี่ถูกันไปมา นี่สินะที่คนเขาว่าถ้าจูบเดียวก็เสร็จได้ ผมเพิ่งรู้ก็วันนี้แหละ
ครืด~~~~
เสียงเพื่อนพี่เขากดชักโครกดังมาจากในห้องน้ำ ผมเลยดึงตัวจากการเกาะกุมของพี่เขา แล้วเดินเข้าไปในร้าน
แฮ่กๆ ทำไมถึงเหนื่อยแบบนี้ก็ไม่รู้ ผมจับหัวใจตัวเอง มันเต้นแรงจนผมแทบตายอยู่ตรงนั้น
ไม่ไหว ไม่ไหว เหมือนจิตใจของผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมันหล่นไว้ตรงไหนก็ไม่รู้ ทำยังไงดี
“ดินอิ่มแล้ว เป้ทานอะไรต่อไหม”เธอส่ายหน้าปฏิเสธ
“ไปกินนมสดกัน เป้อยากกินนมสดประตูห้า ไปกินนมสดกันนะดิน”เธอเสนอ ผมพยักหน้ารับ อะไรก็ได้ตอนนี้อยากออกไปจากที่นี่แล้ว ถ้าอยู่ต่อผมกลัวจะควบคุมตัวเองไม่ได้
หลังจากผมกินนมสดกับปูเป้เสร็จก็พาเธอไปส่งที่หอ แล้วก็ขับรถกลับบ้าน ผมล้มตัวลงนอนบนเตียงในบ้านที่ว่างเปล่า ปกติกลับมาจะได้ยินเสียงพ่อเรียกกินข้าวไม่ก็เรียกให้ไปช่วยขึงผ้าใบ
แต่ตอนนี้มีแต่ความเงียบเหงา ผมนอนมองเพดานที่มีแต่หยากไย่ ผมล้วงเงินในกระเป๋าออกมาวางไว้ แล้วยกขึ้นมารับ เงินมากมายที่ได้จากการขายตัวเอง เงินมากมายที่ต้องเอาไว้เลี้ยงตัวเอง
จู่ๆน้ำตาของผมมันก็ไหลออกมาเสียอย่างนั้น ผมกอดเงินจำนวนนี้เอาไว้ ผมต้องใช้มันอย่างประหยัด เพราะผมไม่อยากทำแบบนี้อีกเป็นครั้งที่สอง มันไม่สนุกเลยถึงแม้ผมจะเคลิ้บเคลิ้มไปกับกรงกามเมื่อคืนก็เถอะ
ถ้าผมเจอคนไม่ดีละ ถ้าผมติดโรคละ เมื่อคืนเขาไม่ได้ใช้ถุงยาง ยิ่งคิดยิ่งทำให้ผมเครียด พรุ่งนี้ผมจะไปตรวจเลือด
ผมเก็บเงินไว้ในลิ้นชักล็อกอย่างดี พรุ่งนี้ผมจะเอาเงินไปฝากธนาคาร วันนี้ขอนอนก่อน ฝันดีครับ ผมมองรูปพ่อบนพนังห้อง ก่อนจะหลับไป
ผมตื่นมาอีกทีเกือบบ่าย ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปตรวจเลือดแต่ก็ไม่ได้ไป ก็เลยเอาเงินไปฝากธนาคารแทนแล้วก็ซื้อของเข้าบ้าน พวกกระปิน้ำปลา มันหมดทุกอย่างเลยผมรีบซื้อตุนเอาไว้ ยามที่มันไม่มีจะได้ไม่ลำบาก
ผมซื้อมาม่ามาหลายลัง ไข่หนึ่งแผง แล้วก็ผลไม้ เอาใส่ตู้เย็นไว้ จากนั้นก็ซื้อโทรศัพท์ใหม่ เครื่องหน้าจอแตกตอนเมาเหล้าแล้วรถตกถนนกับเพื่อน เมื่อก่อนปิดเทอมที่แล้ว อีกอย่างเมื่อเช้าผมลองเช็คดูมีคนโทรเข้ามาเป็นร้อยสายเลย น่ากลัว TT^TT ผมไปลบกระทู้ที่ผมตั้งไว้ออกจากเว็บ แล้วก็เปลี่ยนเบอร์ใหม่ไปเลยเลิกใช้เบอร์เก่า
ผมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างจริงๆจังๆแล้ว จะตั้งใจเรียน จะหางานที่ดีกว่านี้ทำ ผมไม่ได้ว่างานนั้นไม่ดีนะ แต่ว่าผมคงไม่ทำแล้วละ ไม่เอาแล้ว ถึงมันจะดีก็เถอะ แต่มันก็ไม่ดีในอนาคตแน่ๆผมมั่นใจ เพราะถ้ามหาลัยรู้เรื่อง ผมอาจจะโดนไล่ออกก็ได้ใช่ไหม ผมยังอยากเรียนจบแล้วไปทำงานอยู่นะ
ผมเดินจนทั่วแผนกอาหาร บนรถเข็นเต็มไปเสบียงมากมาย ผมซื้อยาวไปถึงปลายปีเลยนะ แบบอะไรที่มันหมดอายุช้า เก็บไว้ได้นานๆ อยากกินระหว่างนั้นสายตาอันแหลมคมของผมก็หันไปเจอ ผู้ชายที่ผมไม่อยากเจอมากที่สุดในตอนนี้ พี่เขานั้นเอง เฮ้ย!! ห้างในจังหวัดนี้มันมีตั้ง 5-6 ที่ แล้วเดินวันอื่นก็ได้ทำไมต้องมาเดินวันนี้ แล้วทำไมต้องมาเจอกัน ผมไม่เข้าใจ
ผมเดินเลี่ยงออกไปอีกทางหวังว่าพี่เขาคงไม่เห็นผมเหมือนที่ผมเห็นพี่เขานะ
ผมได้แต่ภาวนา ตอนนี้ไม่มีกะใจซื้อของเลย ผมรีบลากรถเข็นไปช่องคิดเงิน
พี่เขาไม่ได้ตามผมมาใช่ไหมทำไมมันบังเอิยขนาดนี้ ผมยืนหันหลังเพราะพี่เขากำลังจ่ายเงินอยู่ตรงช่องถัดไป ดีที่ของผมเยอะเลยเห็นพี่เขาเดินไปก่อน
เฮ้อ~~~ ทำไมสองสามวันนี้มานี้มีแต่เรื่องให้ตื่นเต้น TT^TT
ผมรีบจ่ายเงินแล้วก็เอาของไปไว้ในรถ รถกระบะคันเก่าที่พ่อซื้อไว้ตั้งแต่ผมยังเด็ก บ้านเราอยู่ไกลจากโรงเรียนประจำจังหวัดมากพ่อก็เลยซื้อรถคันนี้เอาไว้ส่งผมไปโรงเรียน ผมแอบหัดขับตอนมอปลาย แล้วก็ขับไปเองแต่เอาไปจอดไว้ที่วัดข้างโรงเรียนเวลาพ่อไม่ใช้รถ ตอนนั้นยังไม่มีใบขับขี่เลย โดนตำรวจจับหลายครั้งไม่เคยเข็ด พอเขาเห็นรถก็เตรียมโบกเลย เสียเงินตลอด
ครืด~~ ครืด~~ ครืด~~
เฮ้ย เป็นไรอ่ะ ผมบิดกุญแจแล้วแล้วสตาร์อีกรอบ ดับสนิท มาเสียอะไรตอนนี้ อ๊ากอยากเอาหัวโขกพวงมาลัย ฮือ ฮือ
ผมนั่งเสียกุญแจแล้วบิดใหม่อีกหลายรอบมันก็ไม่ตอบสนองจนต้องลงมาดูหม้อน้ำ ก็เพิ่งเติมไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วไง
“มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”เสียงนุ่มคุ้นหูดังขึ้นจากด้านหลัง เอาแล้วไง เสียงนี้ ผมรีบปิดประโปรงหน้ารถ
“ไม่มีอะไรครับ”ผมตอบส่งๆอย่างไม่มองหน้า แล้วรีบกลับเข้าไปในรถ
พี่เขาเดินมายืนเท้าประตูรถส่องดูผม ผมบิดกุญแจอีกสามสี่ที ไม่ได้มันติดเลยเงียบสนิท น้องสนิมของพ่อ ช่วยพ่อหน่อยนะลูก ติดสิครับ ติดหน่อยน้า
ก็อก ก็อก ก็อก
พี่เขาเคาะกระจก
ผมค่อยเปิดมันออกเล็กๆพอให้คุยกันได้แล้วก็มีอากาศหายใจ
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”เขาถามเข้ามา
“ไม่มีครับ แค่สตาร์ไม่ติด รอมันบู๊ทเครื่องนิดหน่อย”แก้ตัวสุดฤทธิ์
“คือว่ามันขว้างทางรถพี่อยู่น่ะครับ ให้พี่ช่วยเข็นไปอู่ไหม" ผมลองบิดกุญแจอีกสามสี่ที ฮือ เอาก็เอาวะ
จากนี่ไปอู่ถ้าจ้างรถมาลากแพงแน่ๆ ผมค่อยๆเดินลงจากรถไปเผชิญหน้ากับพี่เขา ให้ตายเถอะเจอกันสามวันติด
คราวนี้เขาไม่ยิ้มให้ผม ทำหน้าบึ้งเหมือนกับว่าไม่รู้จักกัน เขาเดินไปเอาเชือกมาผูกกับรถของผม ผมเข้าไปคุมรถของตัวเองพี่เขาก็ขับพาไปอู่ให้
ที่ร้านบอกว่าน้องสนิมน่าจะอยู่ดุอาการอีกสองสามวัน วันนี้ให้กลับไปก่อน ของเยอะแยะเต็มหลังรถผมจะขนกลับบ้านยังไง น้องสนิมทำกับพ่อได้ โธ่
“บ้านอยู่ไหน เดี๋ยวพี่ไปส่ง”พี่เขาเดินมาข้างตัวผม
“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวเรียกแท็กซี่ไป”ผมตอบปฎิเสธ พี่แกหน้าเสียไปเลย ผมเดินไปหยิบของหลังรถออก พี่แกก้มาแย่งไปจากมือแล้วเอาไปไว้ที่รถตัวเอง
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง อย่าปฏิเสธขอร้อง”เขาพูดเสียงเข้ม หน้าตาก็บ่งบอกว่าจริงจังทำเอาผมกลัวเลยปล่อยให้พี่เขาทำตามใจ
เขาขนของของผมไปไว้ในรถตัวเองจนหมด แล้วก็เข้าไปนั่งในรถ ผมเดินตามไปนั่งข้างๆ
“ไปทางไหน”
“ทางนี้ครับ”ผมชี้บอกทาง
บรรยากาศบนรถขมุกขมัวมาก ผมอึดอัด กลับกับแท็กซี่ดีกว่าอีก ผมนั่งกำเบลล์ที่คาดอยู่กลางอกแล้วก็มองไปนอกหน้าต่าง
“ทำไมไม่รับสายเลย”พี่เขาเริ่มบทสนทนา
“อะไรนะครับ”มัวแต่เหม่อก็เลยไม่ได้ยินที่พี่เขาพูด
“พี่ถามว่าทำไมไม่รับสายเลยครับ เมื่อวานพี่โทรหาเราทั้งคืนเลย”
“เอ่อะ คือว่าผมเปลี่ยนเบอร์ใหม่แล้วน่ะครับ”ผมตอบอ่อมแอ่ม
“เปลี่ยนทำไม”
“ก็มีคนโทรเข้ามาไม่หยุดเลย เบอร์แปลกๆทั้งนั้นผมก็เลยเปลี่ยนเบอร์น่ะครับ”
“อย่างนี้นี่เอง นั้นพี่ขอเบอร์ใหม่เราได้ไหม”พี่แกยื่นมือมาตรงหน้าผม
“เอาโทรศัพท์เรามาสิ”ผมยื่นโทรศัทพ์เครื่องใหม่ให้อย่างไม่ค่อยเต็มใจ เขาเอาไปกดเมมเบอร์ชื่อตัวเองไว้แล้วก็โทรออกไปหา
เครื่องพี่เขา จากนั้นก็คืนมือถือให้ผม
“คืนนี้ว่างไหม”
“อะไรนะครับ”ผมร้องเสียงหลงอีกรอบ
“ถามว่าคืนนี้ว่างไหม”
“คะ คือว่า...”
“พี่จองเลยละกันนะ สองวันนี้เสาร์กับอาทิตย์”พี่แกหักรถเลี้ยวไปอีกทางอย่างรวดเร็ว
เฮ้ย อะไรเนี่ย ไม่น้า
...................................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
กระดึ้บมาอัพพพพพพพ
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
ปั่นแบบสี่คูณร้อยยยยย คำผิดเยอะมาก ไม่ได้ตรวจทรานเลย เจอคำไหนแปลกๆบอกนะคะ
เดี๋ยวตอนเช้าฝ้ายมาแก้น้า พรุ่งนี้มีเรียนเช้ามีสอบแลปด้วยฝ้ายไปอ่านหนังสือก่อนน้า
ฝันดีค่ะ
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
(http://upic.me/i/1j/kimhyeseong05.jpg)
โทรไปทำไมไม่รับ
-
จิ้ม
edit
ตอนแรกคิดว่าดินจะเฉยๆเรื่องขาย แต่พออ่านบทนี้แล้วรู้สึกว่าเออน้องก็มีความคิดนี่หน่า
มีเหตุมีผลและมีสติ
ส่วนคุณเมธาาาาา :katai1: เขาจะเข้าใจน้องไหมอะว่าน้องไปกับเพื่อนเมื่อวันนั้น
เป็นพระเอกที่เป็นพระเอก ที่เป็นพระรอง+ตัวโกงแปลกๆ//รึเรารู้สึกไปเอง 555
รอตอนต่อไปอีกน้าาาาา
-
เหมานานๆตลอดชีพเลยก็ได้นะพี่ธา เราอยากเสียเลือด555
-
มาแล้วเร็วมากกกกกกกก
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
แฮร้ย แฮร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มันแบบ แบบว่า อึ๊ยๆๆๆ :give2: คันหัวใจยุบยิบๆ
ไอ้สองวันนั่้นน่ะ ย้ำว่าสองวันนั้น o11 จัดมาให้ป้าอย่างด่วนนะเคอะ
อยากรู้อยากเห็นว่า เขาจองอะไรยังไงกัน :haun5:
-
สะดุดกึกกับสถานที่ ทั้งซ่าแซ่บ ทั้งนมสดประตู5 คนเขียนอยู่แถวๆม.นเรศวรหรือเปล่าคะ :katai5: :katai5: :katai5:
ปล.นุ้งดินดิ้นไม่รอดแย้วววว
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
อร้ายยยยยยย เขินนนนน
-
ห้างในจังหวัดมีตั้ง 5-6 ที่ อืม! :hao3:นับก่อนนะ
1. แมคโคร
2. บิ๊กซี
3. ท็อปแลนด์อาเขต
4. "---------"พลาซ่า
5. โลตัส
6. "----"ท่าทอง
7. เซ็นทรัล
ได้อยู่นา :katai3:
-
ตอนแรกก็สนุกละนะ พอได้อ่านตอนนี้ รู้สึกว่าความสนุกจริงๆมันเพิ่งเริ่มอ่ะ 555
คราวนี้ดินจะทำไงต่อไปเนี่ย จะเนียนๆไป หรือจะปฏิเสธนะ ลุ้นๆ
อ่านเรื่องนี้แล้วต่อมหื่นมันทำงานรุนแรงมาก 5555
-
อ่านเรื่องนี้แล้วมันหยุดยิ้มไม่ได้จริงๆ
พี่เมธารุกหนักเลย อีก2วันนี่ คงจะเน้นหื่นใช่ไหมค่ะ
แหมมม ไอ้เราก็ใสๆ!? ด้วยสิ ทำไงดี คิคิคิ
-
น้องดิน: พี่ครับ ผมเลิกขายแล้ว
เมธา: ไม่เป็นไร สนใจคบกันไหม แถมตำแหน่งคนรักตลอดชีพ
อยากใช้ประโยคนี้จริงๆว้อยยยยยยยยยย
แต่เมธายังไม่รักดินนี่อ่ะดิ เซงงงเลยยยยยย
-
ต้องเตรียมเลือดรอเลยใช่ป่ะ อิอิ :z1:
-
โอ๊ยตายแล้ววว ทำไมมันน่ารักงี้ล่าาาา
ทั้งที่เป็นเรื่องขาย แต่ทำไมเขียนออกมาได้น่ารักน่าเขินแบบนี้น้า 55555
คนนึงก็ขายครั้งแรก อีกคนซื้อครั้งแรก
แบบนี้ต้องเป็นคนแรกและคนเดียวแล้วล่ะ
น้องดินน่ารักแบบนี้ต้องเอ็นดูกันต่อไปนานๆนะ อะฮิ้ง :o8: :o8:
-
มาแบบนี้มันค้างนะ
555
รอตอนต่อไปจ้าา เรื่องนี้สนุกดี
:hao6: :hao6:
-
เข้ามารอเอ็นซี
:haun4:
-
สะดุดกึกกับสถานที่ ทั้งซ่าแซ่บ ทั้งนมสดประตู5 คนเขียนอยู่แถวๆม.นเรศวรหรือเปล่าคะ :katai5: :katai5: :katai5:
ปล.นุ้งดินดิ้นไม่รอดแย้วววว
ถามแบบนี้จะเลี้ยงข้าวเค้าใช่ไหม ปะๆ แฮปอะซิส 5555
-
เรื่องนี้อัพไวมาก รู้สึกว่าเพิ่งอ่านตอนที่สองเมื่อคืนอยู่เลย ฮ่า ฮ่า :mew1:
-
ติดใจแบบนี้ท่าจะต้องเหมากันยาวข้ามปี
-
เอาแล้วไงดิน ถูกจองตัวสองวันติดแบบนี้ :hao6:
แต่ดินเลิกทำเป็นอะไรที่ดีมาก หางานพาร์ทไทม์ทำก็ได้นะ
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป แต่ตอนนี้ถูกพี่เมธาเขาพาไปแล้ว
คงต้องยอมนะดินนะ :z1:
-
น้องดินไม่รอดแน่ :-[
-
ขอให้เป็นรักหวานแหววจริงๆ เถอะนะคนเขียน 555555555
ชอบเลยอ่ะ เรื่องนี้ บรรยากาศสบายๆ ดี อย่าหักมุมนา 55555
ปล. อิมเมจน้องดินสอนี่ชื่ออะไรอ่ะคะ งืออออ น่ารัก -/////-
-
กรี๊ดดดดด จองยาวเสาร์อาทิตย์ สงสัยงานนี้ได้นอนซมแน่ๆ 55555
-
บอกไปเลย ผม ไม่ขายแล้วครับ
-
ฮิ้ววว จองตัว หรือ จองใจย่ะ พี่เมธา
-
ฟินๆๆ
-
โทรไปไม่รับ.....พี่มารับถึงที่
55555
:hao6: :hao6: :hao6:
-
เพิ่มค่ะ
......
ขอให้หนูปูเป้ทิ้งหนูดินได้ไหมคะ บอกเลิกไปเลยยยยย ชะนีเรื่องนี้ไม่มีบท
(ว่าแต่หร่อนนี่พูดมากจริงๆออกมากี่ซีนคุยเก่งเป็นบ้าเลย)
-
ไรท์เตอร์อยู่มอนออ่อ อร๊ายยย อยากเจออ่ะไรท์เตอร์ปีไรเค้าปีหนึ่งเฟรชชี่5555อยากเจอไรท์จังจะขอลายเซ็น><
ว่าแต่น้องต้องโดนจัดหนักแน่ดีเลย ชอบบบบบบ><
-
แอบเข้ามากรี๊ดรูปประกอบ
:hao7: :hao7:
-
:3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
-
ชอบบบบ ลุ้นด้วย ดินจะทำไงต่อ
-
:jul1:
-
เห็นดินแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมพี่เมถึงอดใจไม่ไหว
-
:impress2: :impress2: :-[ :o8: ชอบอะผิดหวังจากนิยายอีกเรื่องจนนอนไม่หลับมาเจอเรื่องของคุณฝ้ายทำให้ยิ้มและนอนหลับแล้วละขอบคุณที่อัพนิยายมาให้อ่านนะคะ
-
ลูกค้าประจำ รีบๆซื้อขาดเร็วเข้า :hao3:
-
น่ารักจริงๆเลยอ่ะ ทำไมดวงสมพงค์กันจริงๆเลย
น้องดินนี่น่ารักจริงเลย~ โดนจองตัวยาวซะแล้ว~
จะทำไงละเนี่ย สู้ๆนะ ศึกหนักแน่นอน 55555555
-
ดิน จะโดน อีกแล้ว ช้อบชอบ
-
น้องดินสอท่าทางจะไม่รอดแล้วนะครับ
น้องดินอาจเครียด แต่พี่ชอบ............
:z1: :z1: :z1:
-
กรี๊ด สองวันเลย :-[
-
:hao6: :hao6:
-
:impress2: เอาใจช่วยพี่เมธาให้จองสำเร็จ
-
พี่ธาสอนอะไรอะ น้องเรียนแพทย์นี่จะได้สอนไหม
แบบสอนทั้งในทั้งนอกห้องเลย ประมาณนั้น กร๊ากกก :m20: :laugh:
ปล.ชอบตอนหน้าห้องน้ำมาก แบบว่ามันเสียวๆว่าคนจะมาเจอไหม ฮ่าๆ
แล้วก็ดินมีความคิดดีนะ ขายเพราะจำเป็น แต่ไม่ได้คิดเอาอนาคตไปแลก
-
เพิ่งตามเข้ามาอ่าน
น้ิองดินหนูขายตัวช่างไม่กลัวฟ้าเกรงดินเลยนะ ไม่ใหิ้ลูกค้าใส่ถุงยาง ยอมรับยาจากคนแปลกหน้ามากินง่ายๆ ไปหาเขาถึงที่ ถ้าเกิดเรื่องพลิกล็อค ลูกค้าเป็นโรค เขาเอาเสพติดให้กิน หรือเขามีพวกรอเซ็กส์หมู่หนูจะทำนังไงคะ ไม่รอบคอบเลย อุตส่าห์เรียนมาขนาดนี้ ขาดทักษะมากนะ แล้วการให้เบอร์ดันให้เบอร์ใช้จริง เฮ้ออออ ป้าละเพลีย นี่ดีที่มาเจอพ่อเมธาของป้า อะไรเลยไม่พลิก :z2:
ปล. เข้าใจว่านิยายแต่มันอดไม่ได้ :ling2:
ปลล. ป้าไม่เคยขายนะแจ๊ะ :mew3: รอติดตาม
-
:hao7: รอตอนต่อไป :impress2:
-
น้องดิน ถ้าหักใจจะเลิกขายแล้ว
ปฏิเสธไปเลยดีกว่า หรือจะเอาอีกก้อนทิ้งทวน :z1:
-
ถ้าให้เป็นไปได้ขออีกตอนวันนี้
-
พี่เมน่าจะพูดตรงๆว่ายังไงอะไร
เดี๋ยวน้องดินเข้าใจผิดล่ะนะ
-
มาตอบตอนสอง นี่คือพระเอกรึป่าววววววว กรี๊ดๆๆๆ :-[
ครั้งแรก เบาๆนะคะ :hao6:
ทำไมคนเขียนตัดกันแบบนี้ ใจร้ายยยยยยยยยยย :z3:
-
ฟว้ากกก พี่อ่อนโยนมากเลยค่ะ เป็นพระเอกใช่มั้ยยย
แล้วน้องดินอยากขายอีกหรออ แค่พี่เค้าคนเดียวก้พอแล้ว แล้วบอกจะโทรหาโทรมาหารึยัง
คึคึ บังเอิญเจอ นี่มันพรหมลิขิตใช่มั้ยยย
-
:haun4: อร๊ายยยยยยยยยยย คุณเมธาก้แอบติดใจน้องดินเหมือนกันนี่หน่า กร๊ากก แต่หลอกว่าชื่อต้อมนี่นะ โหลมากๆ
คือเล่นไปเล่นถูสบู่ละเกิดอารมณ์แล้ว ทำไงดี เพื่อนพี่ยังอยู่ในห้องน้ำนะ แต่ชอบบบบบบบบบบ สาธารณะก้ชอบบ กรี๊ดดดด :hao7:
-
กรี๊ดดด บอกให้เลยก้ได้ ว่าพี่เค้าตามสโตรกเกอร์เทอแน่ๆล่ะ ฟว้ากกกกก :ruready
อ่อ ที่หน้าบึ้งนี่คงเป็นเพราะดินไม่ยอมรับโทรศัพท์สินะคะ เลยงอนสินะ น้องพูดว่าเปลี่ยนเบอร์แสดงว่าน้องเลิกขายแล้ว ถ้าเผื่อพี่ไม่เอะใจนะคะ :impress2:
ขายตัวขายใจให้พี่เมธาคนเดียวเลยยยย จองไปให้หมดเลยค่ะ ให้ทุกวัน :z2:
-
น้องดินสอน่ารักมากเลยค่ะ แต่ถ้าไม่ใช่เจอพระเอกดีแบบนี้
ชีวิตคงลำบากกว่าเดิมแน่ๆ ไหนจะไม่ใส่ถุง ไหนจะเจอกันบ่อยขนาดนี้
พระเอกเหมาชีวิตที่เหลือของดินสอไปเลยล่ะกันเนอะ
รอตอนหน้า คงไม่รอดอีกแน่ๆ ใช่ป่ะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
มารอค่ะ :katai2-1:
-
อาจมีการตายคาเตียงเกิดขึ้นได้ อิอิ :jul1: o13
-
ถูสบู่นี่ฮึ่ม กร้ากกกกกกกกกกก
พี่เมธาติดใจใช่มั้ยคะะแหม่ๆๆๆ
-
อุต๊ะะะะะะะ แย่แล้วน้องดินนนน :hao7:
-
อ่ะ อ่ะ เรื่องนี้อะไรยังไงเนี่ย
ได้อ่านแล้วชอบเลย สนุกๆ น่ารักด้วย
ดินมันก็มีความคิดแฮะ นึกว่าจะขายต่ออีก
บอกพี่เขาด้วยนะ ว่า/ม่ขายแล้ว จะจองตัวยาวเลยเปล่า อิอิ
-
ขอจองในใจ .. 2 วัน
-
น้องดินน่ารักมาก
พี่เขาจะรู้มั้ยนะ
ว่าดินขายครั้งเดียว
แต่จะขายขาดหรือเปล่า
ก็ขึ้นอยู่กับพี่เขานะ อิอิ
-
ดูมีความคิดมากขึ้นนะดิน
-
เพิ่งเข้ามาอ่านแบบว่า เฮ้ย มันดีอ่ะ
ตอนแรกนึกว่าจะมีแต่ขายๆอย่างเดียวซะอีก
น้องดินคะยอมพี่เค้าเถอะลูก
ยังไงหนูก็หนีไม่พ้น
รอสองคืนเสาร์อาทิตย์อยู่นะคะ
ลุ้นจังว่าจะเกิดอะไรขึ้น
:hao6: :hao6:
ไรท์มาต่อไวๆ นะคะ
:call:
-
พระเอกจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ยะ เหมือนตัวร้ายเข้าไปทุกทีละ
ไม่ฟังอะไร ใครเล้ยยย ตั้งหน้าตั้งตาจะอึ๊บเขาท่าเดียว เอ .. หรือหลายท่าหว่า
-
เอาแล้ววว
ขายขาดเลยดิน 55555
-
รอตอนต่อไป
:katai5:
-
ไม่รอดแล้วดินนน
-
เค้าเป็นพระเอกหรือเปล่า จะได้เชียร์ อิอิ
-
ไม่ใช่ว่าเปิดเรียนมาเมธาเป็นอาจาร์ยของดินนะ หุหุ :haun5:
-
ก็แอบๆคิดอยู่ว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับอาจารย์ลูกศิษไหม
ที่ไหนได้ใช่จริงๆด้วย
หนูดินคิดถูกแล้วล่ะลูกงานแบบนี้มันไม่ดีหรอก
แค่ครั้งเดียวก็เดินพอละ
-
อ๊ายยยย อยากอ่านต่อมากกกก
อยากรู้ว่าดินสอจะทำไง ยอมๆพี่เค้าไปเห๊อะ มาขนาดนี้แระ 5555555
แต่เอ๊ะ เรายังไม่รู้ชื่อ 'พี่' เรยสินะ
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
พี่จะเหมาตลอดชีวิตก็ได้นะคะ :hao7:
-
ถามแบบนี้จะเลี้ยงข้าวเค้าใช่ไหม ปะๆ แฮปอะซิส 5555
กรี๊ดดดดดดดดด ใช่จริงด้วย ปะปะ หมูจุ่มเซเว่นกลาง 55555555
-
ยังไงพี่ฝ้ายก็ยืนยันมาแล้วว่าเรื่องนี้หวานแหวว
ไม่อยากปวดตับแบบวุฒินนท์หรือคู่อื่นๆอีก
ยังไงก็ติดตามนิยายพี่ฝ้ายเสมอจ้า
.
.
.
ดินจะตอบว่าไงน้ออออ
:z10:
-
กรี๊ดดดดดดดดด ใช่จริงด้วย ปะปะ หมูจุ่มเซเว่นกลาง 55555555
555555 เฮ้ยยยยย
วันไหนดี กร้ากกก
-
โถ่วววววดินอุตส่าห์เปลี่ยนเบอร์
แล้วกะจะเริ่มใหม่แต่ไหงไปที่ไหน
ก็ไปเจอแต่พี่เค้าละเนี่ยไม่รอดแน่ๆ :z1:
-
แงงงงงงง มาไวไวน้าาาาาา
-
หึหึ หนี/ม่รอดและดิน
ถ้าจะพรมลิขิตขนาดนี้ :hao3:
-
ตอนแรกแอบเงิบชื่อเรื่อง 555 อ่านไปอ่านมา เฮ้ย! สนุกอ่ะ :mew3: :hao7:
-
:laugh:ดินกล้วแกแล้วเมธาเอ่ย :hao4: :hao4:
-
สนุกมากๆค่ะ รอต้อม เอ๊ย!..รอดินมาให้กอด 555
รอจ้าๆๆๆ
ตามตอนต่อไป
-
แหง่ก ทำไมขุ่นพี่ดูโหดขึ้นล่ะก๊ะ o22
ได้แต่สงสารน้องดินเนอะ ต้องทำใจ เลือกทำไปแล้ว พอจะเลิกก็มีมาร(พี่เมธา)มาขัดขวาง ฮึกๆ
สู้ๆ ขอให้โชคดี ได้มีฉากนั้นไวๆ อะจ๊ากกกก (เป็นอัลไล ==') :hao6:
-
เป็นนิยายที่ชอบมากเลยตอนนี้
แต่มาสั้นไปหน่อย อิอิ
-
โอ้ยยยย ปลื้ม อิมเมจ ไม่รับโทรศัพท์มากกกกก ไม่ทราบว่ามาจากเรื่องอะไรเหรอจ๊ะ :-[
-
:oo1 รอต่อนไปครับ โพส์ ช้าเนอะ
-
รออ่านต่ออยู่เหมือนกัน ^^
-
5555555 โดนแน่ดิน สองคืนเลยสิเนี่ย ฟ้าเหลืองๆๆ 55555
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เจอหนูดินทีไร หื่นทุกทีเลยนะคุณพี่เมธา แหมมมมม
:L2:
-
หื่นๆตลอดเลย
-
มาต่อออออออออออออออออออออออออออออ เถิดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
รออยู่ :ling1:
-
อะไรยังไง
พี่มันหน้ามืดมาก เห็นแล้วคิดแต่จะฟัด
เอ....หรือเพราะน้องดินมันน่ารัก ขาววิ้งเกินไป?
-
บทที่ 5
เมธา Talk
เมื่อวานนี้ผมนึกอยากฆ่าเพื่อนมากที่สุดในชีวิต เกือบแล้วอีกนิดเดียว ถ้ามันไม่ออกมาจากห้องน้ำหรือไม่ตามผมมา ผมคงได้จัดการน้องเขาไปแล้ว
ผมนอนไม่หลับคิดถึงแต่ร่างนุ่มนิ่มจนอดโทรหาไม่ได้ ไม่รู้ว่าคืนนั้นเขามีแขกหรือเปล่า เขาไม่รับโทรศัพท์ผมเลย ผมนอนหัวเสียทั้งคืน ตื่นมาตอนเช้าก็รัวโทรหาเขาก็ไม่รับอีก เด็กขายเขาเป็นแบบนี้หรือเปล่า รับแขกแค่ครั้งเดียวแล้วไม่ติดต่ออีกหรอ เขาไม่มีแขกประจำหรอ ผมให้เงินเขาไปตั้งเยอะนะ แล้วก็ไม่ได้รุนแรงด้วย หรือเขาจะชอบแบบรุนแรง ผมทำไม่ถึงใจเขาหรอวะ ผมหงุดหงุดติดต่อน้องไม่ได้ก็เลยออกไปซื้อของ
ผมว่ามันตลกดีนะดันมาเจอไอ้ตัวเล็กรถเสียขว้างหน้า เขาทำท่าเหมือนเห็นผีตอนเข้าไปทัก ผมเลยถือโอกาสมัดหัวมัดหางรวบกลางตลอดตัวอาสาลากรถพาไปอู่ แล้วก็พาไปส่งบ้าน
บนรถเขาขยับไปนั่งเสียติดกระจกรถ ทำอย่างกับกลัวผมจะทำร้ายเสียอย่างนั้น
แก้มขาวๆมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นจนผมอยากเอามือไปเช็ดให้ น่ารักเหมือนเดิมเลยแฮะ อยากเอามือลูบหัวแล้วเอามาพิงไหล่ อื้อ อยากได้มาเป็นของตัวเองจัง ชักฟุ้งซ่าน ผมเลื่อนสายตาไปมองถนน
น้องเองก็มองออกไปนอกหน้าต่างสองมือกำเบลล์แน่น ผมขับรถไปเรื่อยๆก่อนจะอดถามเรื่องเมื่อวานไม่ได้
“ทำไมไม่รับสายเลย”
“อะไรนะครับ”เขามัวแต่เหม่อจนต้องหันมาถามผมอีกรอบ
“พี่ถามว่าทำไมไม่รับสายเลยครับ เมื่อวานพี่โทรหาเราทั้งคืนเลย”เมื่อเช้าด้วย
“เอ่อะ คือว่าผมเปลี่ยนเบอร์ใหม่แล้วน่ะครับ”น้องตอบอ่อมแอ่มเหมือนกลัวความผิด
“เปลี่ยนทำไม”ผมถามเสียงดุ น้องเขาหน้าเสียไปเลย
“ก็มีคนโทรเข้ามาไม่หยุดเลย เบอร์แปลกๆทั้งนั้น ผมก็เลยเปลี่ยนเบอร์น่ะครับ”เขาตอบเหมือนจะร้องไห้ เสียงเล็กสั่นเครือ
“อย่างนี้นี่เอง นั้นพี่ขอเบอร์ใหม่เราได้ไหม”ผมยื่นมือไปตรงหน้าน้อง
“เอาโทรศัพท์เรามาสิ”ผมเร่ง น้องเขาส่งมือถือมาให้แบบสั่นๆ ผมรับไปกดเมมเบอร์ตัวเองแล้วโทรออกเข้าเครื่อง
น้องเขากัดปาก ก้มหน้า ผมส่งมือถือคืนไปให้เขา เขารับแล้วเอาไปกำแน่น
“คืนนี้ว่างไหม”
“อะไรนะครับ”น้องดูตกใจ
“ถามว่าคืนนี้ว่างไหม”ผมย้ำ
“คะ คือว่า...”น้องกำลังจะพูดแต่ผมชิงพูดก่อน
“พี่จองเลยละกันนะ สองวันนี้เสาร์กับอาทิตย์”ผมรีบหักเลี้ยวมุ่งหน้าตรงไปโรงแรมอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าน้องจะปฏิเสธ น้อง
เขาโวยวายเสียงดังลั่น
“พี่ครับ พี่จะพาผมไปไหน ผมไม่ขายแล้วพี่”น้องเขาเอามือมาจับแขนผมเขย่าไปมา
“อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน้า นายจะโก่งราคาหรอ พี่รู้ว่าวันนี้เราไม่มีแขกหรอก ถ้ามีก็แคนเซิ่ลไปซะ พี่จะจ่ายเงินให้สองเท่าเลยรวมค่าล่วงเวลาด้วย”ผมไม่ฟังรีบเหยียบคันเร่งอยากไปถึงโรงแรมเร็วๆ
“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ผมไม่ขายแล้วพี่ ผมเลิกแล้ว ผมแค่ทำไปเพราะต้องการเงิน”น้องเขาอธิบายหน้าตาตื่น
“นี่ไง เดี๋ยวพี่ให้เงิน ต่อไปไม่ต้องขายใคร ขายให้พี่คนเดียวก็พอ พี่จะซื้อเราเอง”ให้เด็กคนนี้ไปโดนคนอื่นปู้ยี่ปู้ยำไม่ไหวผมไม่ยอมหรอก
“ไม่แล้วครับ ผมได้เงินพอแล้วผมไม่ขายแล้ว”น้องเขาเกาะแขนผมแล้วทำตาเศร้าเหมือนกระต่ายน้อยน่ารัก
“ไม่ต้องขายให้คนอื่นไง ขายให้พี่คนเดียว”
“ไม่เอาครับ ไม่เอาแล้ว”น้องปฏิเสธไม่หยุด เอาไงดีวะ ผมไม่อยากขัดใจใครด้วย ถึงอยากจะได้มากๆก็เถอะ
“เงินที่พี่ให้ไปมันไม่พอหรอก ใช้อย่างมากก็ได้แค่ปีนึง แล้วต่อไปละ”ผมพยายามหวาดล้อม
“ผมจะหางานอื่นทำแล้วครับ ผมไม่ขายแล้วจริงๆ”น้องร้องไห้ออกมา ผมเลยเลี้ยวรถไปจอดข้างทาง เชี่ยแล้วทำเด็กร้องไห้ หน้าวหวานเต็มไปด้วยน้ำตา ผมขยับตัวเข้าไปใกล้ แล้วเอานิ้วโป้งเขี่ยเช็ดน้ำตาให้น้อง
“พี่อยากได้น้อง อยากได้จริงๆ ถ้าน้องไม่ขายแล้วไม่เป็นไร แต่ขายให้พี่ได้ไหม แล้วพี่จะจ่ายเงินเดือนให้”ผมขยับเข้าไปกระซิบเบาๆใกล้แก้มน้อง จมูกของผมชนแก้มเล็กเลยสูดความหอมเข้าปอดเต็มที่น้องเขาดูสั่นๆ
“พี่ไม่บังคับหรอก น้องก็ทำงานอื่นได้ แต่พี่แค่อยากได้น้องมาหาพี่บ้าง เรากำลังเรียนอยู่ใช่ไหม เอาเป็นว่าพี่จะส่งเสียเราจนกว่าจะจบเลย”ผมยื่นขอเสนอทุกทาง
“ให้ผมเป็นเด็กพี่น่ะหรอครับ”เสียงสะอื้นเล็กๆถาม น้องเขาขมวดคิ้วทำหน้าน่าสงสาร
“ใช่แค่มีเซ็กส์ น้องไม่ต้องกลัวพี่บอกใคร เรื่องนี้เป็นความลับของเราสองคน”น้องเขานิ่งไปนิดเหมือนคิดอะไรอยู่
ผมไม่เร่งรัด อยากให้เขาคิดดีๆ ถ้าเขาตอบตกลงผมก็จะจัดการเขาเลยคืนนี้ แต่ถ้าเขาตอบปฏิเสธยังไงผมก็จะตื้อจนกว่าจะได้
ผมลูบหัวเล็กไปมาอย่างเอ็นดู ตาน้องแดงกล่ำปากสั่นระริก ผมเช็ดน้ำตาออกจากแก้มขาวจนหมด อยากจูบชะมัดผมได้แต่เอามือลูบหัวน้องไว้ ทำอะไรต้องช้าๆ อย่าให้กระต่ายน้อยตื่นตูม
“จริงหรอครับ”จริง!!!ผมพยักหน้า
“พี่ถูกใจเรามากเลยรู้ไหม น้องน่ารักมากเลย”ผมบอกคำหวาน ล่อลวงสุดๆ
“พี่ไม่รู้ว่าน้องมีปัญหาอะไร ถึงได้ทำแบบนี้ พี่พอจะช่วยอะไรบอกพี่ได้เลย”ผมบอกไปแล้วก็นิ่งรอคำตอบ
น้องเขาก้มหน้าลง ผมเลยขยับตัวออกแล้วนั่งถอนหายใจรอลุ้น
“นานแค่ไหนครับ”น้องเขาเงยหน้าขึ้นมาถาม เยส
“แล้วแต่น้องเลย พี่อยากดูแลเราไปเรื่อยๆนั่นแหละ”อยากดูแลตลอดชีวิตเลย เด็กอะไรไม่รู้น่ารักเป็นบ้า
“แล้วจะให้เงินเท่าไหร่ครับ”ผมยังไม่ได้คิดแฮะ
“ถ้าน้องตกลงเรามาคิดเรื่องนี้กันอีกที พี่อยากรู้ว่าเราโอเคไหม ถ้าโอเคเราก็มาคุยรายละเอียดกัน”
“ถ้าผมทำไปแล้วไม่ชอบ ผมจะเลิกทำได้ไหม”
“ถ้าน้องไม่อยากทำแล้วก็บอก พี่ก็จะไม่ยุ่งกับเรา”ปากว่างั้นแต่ในใจนี่อยากเอากลับโรงแรมจะแย่แล้ว
“ผม ผม …”น้องคิดไม่ตกเงยหน้ามองผมเหมือนกลัวๆ
“ผมยังไม่พร้อมครับ พี่พาผมไปส่งบ้านเถอะนะ”อ๊าก อยากเอาหัวโขกพวงมาลัย
“คิดดีๆนะครับ”ผมย้ำอีกรอบอยากได้โว้ย
“ขอเวลาผมคิดแล้วผมจะติดต่อกลับไปนะครับ”ผมไม่พุดอะไร ตอนนี้โคตรเสียใจ ผมกลับมานั่งดีๆแล้วสตาร์เครื่องเลี้ยวกลับไปบ้านน้อง
น้องนั่งเงียบครุ่นคิดอยู่ข้างๆ บอกทางผมเป็นระยะ ผมไม่อยากให้ถึงบ้านน้องเลย ตอนนี้เลยได้แต่แอบดึงมือเล็กมาจูบเล่น น้องเขาดึงกลับแล้วกุมมือไว้
“แล้วตรงนั้นเป็นไงบ้าง เจ็บอยู่หรือเปล่า”ผมถามอย่างเป็นห่วงเพราะน้องเขาบอกว่าเพิ่งเคยตรงนั้นเป็นครั้งแรก สงสัยเมื่อก่อนคง
ขายให้แต่ผู้หญิงแน่ๆเลยไม่เคยใช้ แต่ข้างหน้าน้องก็ใหญ่ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน ก็ไม่แปลกหรอก ที่ผู้หญิงจะมาติด
“ดีขึ้นแล้วครับ แต่ยังเจ็บอยู่ครับ”
“ถ้ามันอักเสบก้ไปหาหมอ แต่ถ้าอายก็มาหาพี่นะ เดี๋ยวพี่ช่วยดูให้”
“ครับ”น้องพยักหน้า
“ทานยาแก้อักเสบก็ช่วยได้มีตามร้านขายยาทั่วไปนั่นแหละ”แต่ถ้าไปห้องผม ผมมีติดตัวอยู่บ้าง พอดีเพื่อนเป็นเภสัชจัดมาให้เยอะทีเดียว
“ขอบคุณครับ”
ไม่นานผมก็มาจดหน้าบ้านน้อง ผมขับโคตรช้าเลยนะ แต่ทำไมมาถึงเร็วแบบนี้ น้องค่อยๆแกะเบลล์ออกแล้วเปิดประตูลงไป ผมรีบเปิดประตูตามไปด้วย
น้องหยิบข้าวของหลังรถหิ้วเข้าบ้าน น้องซื้อของมาเยอะมากสงสัยเงินผมเมื่อวานละมั้ง ผมช่วยน้องขนเข้าไปไว้ด้านใน ผมมอง
ไปรอบๆบ้านเงียบสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ บ้านไม้สองชั้นยกสูง ด้านล่างถูกตบแต่งเป็นสตูดิโอวาดรูปเพราะผมเห็นมีรูปวาดเต็มไปหมด
น้องเอาของไปเก็บแล้วยกน้ำมาให้ผม ผมหยิบไปดื่มแล้วนั่งลงบนเก้าอี้แถวนั้น น้องยืมองอึดอักเหมือนอยากให้ผมกลับเสียเต็ม เอาวะชวดคราวนี้ โอกาสหน้ายังมี
ยังไงวันนี้ผมก็สร้างแลนด์มาร์คเอาไว้แล้ว
ผมดื่มน้ำหมดก็ลุกออกมา น้องเดินมาส่งแล้วยกมือไหว้ผม มารยาทดีมากเลย อยากเข้าไปกอดจริงๆ
“เรื่องนั้นถ้าน้องคิดว่ายังไง เกิดเปลี่ยนใจอยากมาหาพี่ก็โทรมานะครับ”ผมเดินไปกอดเขาส่งท้าย อยากจูบจะแย่ น้องเขาพยักหน้าเบาๆ ผมแทบไม่อยากปล่อยตัวออก น้องเขายืนอยู่หน้าบ้านผมเดินหันหลังกลับขึ้นรถ
ก่อนที่ผมจะเปิดประตูรถแล้วแทรกตัวเข้าไป ก็ได้ยินเสียงน้องเขาเดินตามมา
“พี่ครับ อย่าเพิ่งครับ”
ผมรีบออกจากรถแทบไม่ทัน อย่าบอกนะว่าน้องจะตกลงน่ะ
“ว่าไงครับ”ผมรีบถามทันที
“คือว่า…”
TBC
..........................................................................................
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
มาลุ้นกันว่าน้องดินสอจะตอบอะไรระหว่าง
กดหนึ่ง ตกลง
กดสอง ไม่ตกลง
โหวตกันแล้ววันนี้ผู้ใดโหวตถุกจะได้อ่านตอนต่อไปค่าาา
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
(http://upic.me/i/5o/boymeetsboy08.jpg)
เรื่องนั้นถ้าน้องคิดว่ายังไง เกิดเปลี่ยนใจอยากมาหาพี่ก็โทรมานะครับ
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
ไปอ่านหนังสือต่อแล้ว
ลงแบบไม่ได้ตรวจทาน ปั่นสดๆร้อนๆ เพราะฝ้ายมีสอบแแลป กับพรีเซ้นต์งานพรุ่งนี้อีกวัน
เจียดเวลามาพิมพ์ให้ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ ><
:ling3: :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ตกลงๆๆๆๆๆ
-
ตกลงงงงงงง
อยากอ่านอีกไม่เคยพออออ
-
เอ้ยยยยยย พี่คะ พี่รวบรัดน้องมากค่ะ รู้สึกว่าจะติดใจแค่เซ็กส์นะคะ ดูหลอกล่อน้องดินสอจังเลยย
น้องดินยิ่งทำตัวแบบนี้พี่เค้ายิ่งอดใจไม่ไหวสิคะเนี่ย ดูความคิดพี่เค้าแล้วจะหนาวว :hao3:
ไหนๆก้รู้บ้านแล้ว ก้มาตะล่อมทุกวันเลยละกันนะคะ 5555555 :hao7:
ถ้าน้องดินสอตอบไม่ตกลง สงสัยต้องเปลี่ยนพระเอกกกก :m20:
-
คือว่า.....?? อยากรู้ค่ะ อยากรู้ :z13:
-
ติดใจแค่เซ็กส์ตอนนี้ไม่เป็นไร
ต่อไปค่อยพัฒนาเป็นรัก
ชอบจัง ><
:-[
-
กด 1 รัวๆๆๆ แอร๊ยยยยยยยยย :ling1:
-
หลอกลวง :z6:
ล่อหลอก :a5:
ซ้าทุ ต่อไป ขอให้"ลุ่มหลง"
-
:hao6: :hao6: :hao6:
พี่หื่นอย่างเดียว แต่่....
น้องก็จะยอมเพื่อพี่....
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ตกลงไปเลยค่าาน้องดิน มีเสี่ยเลี้ยงตลอดชีวิต ฮรู้วววววววววววววววว :hao6:
-
กด 1 ค่ะ อยากให้น้องดินตอบตกลง จะได้มีคนส่งเสียเลี้ยงดู ที่ดูท่าแล้วจะหลงดินมากอยู่จริงๆ :-[
แต่เมธาเข้าใจผิดไปแล้วว่าดินขายมานานแบบนี้ ต่อไปดินจะบอกเมธายังไงล่ะนี่ ถ้าเมธาเชื่อและเข้าใจก็ดีไป แต่กลัวจะไม่เข้าใจนี่สิ แต่ช่างมันก่อนมันเป็นเรื่องของอนาคต เอาตอนนี้ก่อนที่อยากให้ดินตอบตกลงสุดใจเลย :z1:
-
ตกลงเถอะ ตกลงเถอะ ตกลงเถิดดด #สแปมรัวๆ
-
คือว่าอาร๊ายยยยยยยยยยยย
-
:hao7: ตกลงๆๆๆๆๆๆ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยย จะฆ่ากันเหรอค้าาาาาาาาาาาาาาา มาตัดจบแบบเนี้ยยยยย คนเขียนใจร้ายยยยยยยยยยยย :ling1: :ling1:
แต่ขอกด 2 นะคะ อยากเห็นลีลาการตื้อของเฮียเมธาอ่ะ คึคึคึ :z1:
-
มีแต่คนกด1 งั้นเรากด2 แล้วกัน อยากให้พี่เมคลั่งมากกว่านี้ 5555555 :laugh:
-
ค้างงงงงงงงงงงงง
-
คืือว่า.........ผมตกลง (กดข้อนี้รัวๆๆๆๆๆๆ)
-
:z3: :z3: :z3:
-
เชียร์ให้ไม่ยอมค่ะ แกล้งพี่มัน555
-
คนเขียนๆๆๆ จบแบบค้างกระชากใจมากๆๆ
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกจังเรื่องนี้ จะติดตามต่อไปเรื่อยๆนะจ๊ะ^_^
-
แน่นอน กดหนึ่ง ฮ้าบ 555
-
กด1ให้ปุ่มมันค้างไปเลยค่ะ
-
คือว่า...ขอบคุณที่มาส่งครับ :laugh: :laugh:
-
กด3 ค้างงงงง
-
แน่นอนกด 1 ค่ะะะะะ
ตัดฉับใจร้ายยยยยยยยยยยยอ่ะค่ะ
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2
-
อย่าคิดนานค่ะน้องดิน พี่อยากเสียเลือด :impress2: (หื่นตัลหลอดดดดดดด)
-
กด 1 ตกลงคร่า า ถ้าโหวดกด 2 กลัวเจอรุมกระทืบ 55 :hao6:
-
ตกลงเร็วรี่
-
กด1 จ้า
-
กดเบอร์ไหนไม่ต้องคิดให้มากความ
กด 1ไปเลย
มีคนมาเลี้ยงดู ดินจะได้สบาย
-
:z3:
-
กด 1 รัวๆๆๆๆ :hao6:
-
....กดสอง ขอแหวกแนว
(ทำไมหนูไม่บอกล่ะคะว่ามีแฟนแล้ว อาจได้เห็นอะไรดีๆก็ได้ แหม่ :ling3: :ling3:)
-
ฝันดีคับเพ่
-
มาต่อบ่อย ๆ นะครับ สนุกมากเลย >,,<
-
กดสองงงงงง
น้องเรียนหมอ ไปรับจ๊อบตามคลีนิคเอาก็ได้ เพื่อเสริมกับการเรียน
อย่าไปเป็นเด็กเฮียเลยยยยย เดี๋ยวเจอกันตอนเรียนจะทำตัวไม่ถูก
เป็นแฟนลับๆ ยังดีกว่า เป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงนะ หมดสิทธิ์หึงหวงทุกอย่างเลย แค่ชี้ชีวิตก็บัดซบพอแล้ว เนอะ
-
:hao6: :hao6: :hao6: กด1เรามาต่อกันเถอะในครัว :hao7: :hao7:
-
กดสองงง อยากเห็นความพยายามของคุณพี่ อิอิ เห็นพระเอกขัดใจแล้วสะใจ 555
แต่น้องดินคะ ก่อนตัดสินใจ ไปตรวจเลือดก่อนดีมั้ยหนู
-
กดหนึ่ง ตกลง
-
น้องดินรีบตกลงเลยนะจากนั้นบริการหลังการขายเป็นความรักที่สวยงาม :-[
-
อ๊ากกกกกกกกกกกก
ค้างมากเลยอ่ะะะะ T^T
-
กรี๊ดดด ตกลงใช่มั้ยย ค้างอะ ><
-
กดสอง
บอกไปเลยไอ้น้อง ว่าต้องการคนรักจริงที่เลี้ยงเราด้วยความรัก ไม่ใช่ล่อลวงโดยใช้เงินหลอกล่อ
-
กด 1
ล้านเปอร์เซ็นเรยคร้า า า า า า า า า
ค้าง อยากอ่านต่อม้วกๆ >[]<
-
พี่เมธาเป็นเสี่ยหรอ
555555555555555
-
ทำไมไรเตอร์ชอบตัดให้ค้างค่ะ แบบนี่มันทรมานผู้อ่านนะค่ะเนี้ยย ฮือออ รอตอนต่อไปไม่ไว้แล้วนะค่ะ
แง่ๆๆ อยากอ่าน แล้วจะรักกันยังไงล่ะค่ะเนี่ยยย แบบว๊ากกก อยากอ่านๆๆๆ
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
เออ..คือว่าอะไรเหรอ
รีบๆตอบตกลงไปเถอะ
แบบว่าเชียร์ขาดใจ
-
หาที่ปัก แหมม ชอบค้างจริงๆ เวลาแบบลุ้นๆ นี่ตัดฉับไม่เกรงใจคนอ่านเลย 55555
-
ขายทั้งตัวทั้งใจไปเลยนะ ดินสอ
แต่ขอทั้งเงินทั้งใจของเมธานะ อิอิ
-
อ๊าก... พี่เมธารุกทำคะแนนกับน้องได้เร็วมาก
:z1:
-
คือว่า.........................
พี่ลืมกุญแจรถครับ :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
กดหนึ่ง รัวๆ :hao6: :hao6: :hao6:
-
คือว่า....
จบแบบนี้ทำร้ายกันมากเลยยยยย กรี๊ดดดด
พี่นี่หลงน้องดินมากจริงอ่ะ เจอครั้งเดียวอยากเลี้ยงไปทั้งชีวิตแล้ว
ก็น้องดินน่ารักนี่น้าาาาา งื้อๆๆๆๆ
ไม่ไหวละค่ะ จุดนี้ต้องขอกด 1 รัวๆๆๆๆๆ อ๊ากกกกก :katai4: :katai4:
-
กด 1 รัวๆเลย :katai4:
-
กดอะไรก็ได้ที่ให้พี่มันกดน้องดินเร็วๆ
และอีกกดหนึ่งคือคนเขียนทำค้าง
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
ตกลงเซ่ ตกลงงงงงง
-
:z3: :z3: :z3:
-
รัวปปุ่มหนึ่งค้าบบบ ฮิ้วววว
โอย คือว่า อัลไรอ่าลุ้นมากก ลุ้นสุดๆแล้วววเป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วย ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ :pig4:
-
พี่เมธานี่ก็ชอบน้องจริงจัง :katai2-1:
ปล. ตัดจบได้โหดเหมือนเดิม :hao5:
-
:call: :call: :call: :call: :call:
-
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยย คุณพี่ตัดฉับแล้วหัวใจจะสลาย
น้องดินสอตกลงไปสิ แล้วเรามา :hao6: :hao6: :hao6: กัน
รีบอัพเร็วๆนะคะ รอ รอ รอเธออยู่ รีบมานะ
ขอแซ๊บๆเลยนะคะพี่ ฝ ฝ้าย
จ๊วฟๆๆๆๆๆๆ
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ยังดีที่พี่เมธาไม่หื่นใส่น้องมากกว่านี้
รอลุ้นดีกว่าว่าจะกด 1 หรือ 2
-
ชอบมากมาต่อบ่อยๆๆนะคะเข้ามารอตลอดเรย o13
-
กด1ๆ ดินเด็กเสี่ย ก็เสี่ยเขารักเขาหลงขนาดนั้น :katai3:
-
กดหนึ่งรัวๆๆๆๆๆๆ
อยากอ่านต่ออ่าาาาาา
-
ตกลงหรือไม่ตกลงไม่รู้ รู้แต่ลูกแกะน้อยโดนหมาป่างาบแน่ๆ
หลอกง่ายหรืออีกฝ่ายเจ้าเลห์ พล็อตน่ารักดี อย่าดราม่าหนักหนา
อ่านชื่อเรื่องนี่ไม่กล้าเข้ามาเลย แต่พออ่านเนื้อเรื่อง ดีนะที่เข้ามา
-
พี่ครับ.
ขอบคุณนะครับที่มาส่ง
-
แหมม ดิน กลัวเขา แต่ให้เขามาส่งบ้าน มารู้ที่อยู่ รู้อะไรซะงั้นละ
แอบอ่อยปะอิหนู ละนี่เรียกเค้าทำไมมมม
อยากแล้วเหรออ (ไม่ใช่และ)
รออัพน้าาา
-
กด 1 ตกลงไปเลยยยย
ถึงไม่ตกลงก็คงหนีไม่รอดอยู่ดี
-
ตอบ"ตกลง" สิ :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
:-[ :impress2:
-
คือว่า......กด 1 ระรัวๆ
55555
-
กด 1 รัวๆๆ :katai4:
-
กดเข้ามาเพราะชื่อเรื่องจริงๆ555555
น้องดิน น่าร๊ากกกกกกกกก
โหวต1 กันแบบไม่ต้องคอดดด
ว่าแต่เมธาเข้าใจผิดคิดว่าน้องเป็นเด็กขายมานานแล้วนี่ดิ อ๊ากกกกกก
-
ตัดชึบๆมาก
ขอให้น้องตกลงทีเห้ออออ
ปล.รุปที่ใช้ประกอบใช่จากเรื่องทาคุมิรึเปล่าคะ
-
กด2ค่า!!!!!!! อยากดูลีลาตื้อขั้นเทพ :laugh: อีกอย่างน้องดินเองก็ยังรักศักด์ศรีของตัวเองอยู่บ้าง อย่ารังแกน้องนักเลย น่าสงสารน้องนะที่ทำเพราะเหตุบังคับ มันเป็นปมที่คาใจน้องมาก
-
บทที่ 6
“อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนไหมครับ”ไหนๆพี่เขาก็มาส่ง แถมยังลากรถพาไปเข้าอู่อีก ถึงแม้เขาจะพยายามให้ผมขายตัวก็เถอะ แต่เขาก็เป็นคนดีคนนึง (หรือเปล่า) ใจหนึ่งผมก็กลัว อีกใจก็ไม่กลัว ผมไม่อยากกินข้าวคนเดียวด้วยแหละ มันเหงานะบ้านหลังใหญ่ แต่มีคนอยู่แค่คนเดียว TT^TT
“นั้นพี่ไม่เกรงใจนะครับ”พี่เขาเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา เขาปิดรถแล้วเดินตรงมาหาผม ผมเดินหันหลังเข้าไปในบ้าน ตอนแรกว่าจะมาเก็บกวาดสตูดิโอพ่อแต่ว่าน้องสนิมดันเสียก่อนเลยไม่ได้เก็บ ผมให้พี่เขานั่งรออยู่ตรงลานบ้านพ่อเอาม้านิ่งหินอ่อนมาตั้งไว้ต้นไม้ต้นใหญ้ขึ้นปกคลุมร่มรื่นดี
ผมเอาของเข้าไปเก็บแล้วก็เรียงไว้ในตู้ ก่อนจะหยิบเอาวัตถุดิบออกมาทำกับข้าว ผมว่าจะทำกับข้าวสองสามอย่าง ต้มยำกุ้ง ผัดผักแล้วก็ไข่เจียวหมูสับ ผมเงยหน้าจากกะทะเจียวไข่เห็นพี่แกยืนชโงกมองจากประตูครัว
“คือพี่เหงาอ่ะ นั่งอยู่คนเดียว มีอะไรให้ช่วยไหม”เขาพับแขนเสื้อขึ้นทำท่าอยากมาช่วยเต็มที่ ผมเลยส่งผักให้ล้าง แกล้างอยู่อ่างล้างจานข้างๆส่วนผมก็ทอดไข่เจียวพอพี่เขาล้างผักเสร็จผมก็หันผัก
พี่เขาเดินมากอดเอวผมแล้วเอาคางเกยที่ไหล่ ผมห่อไหล่ไว้เพราะมันรู้สึกแปลกๆ
“เก่งจัง”เขาชมผม ผมไม่ได้ว่าปล่อยให้เขากอดไปเรื่อยๆจนหันผักเสร็จ
“ช่วยผมแกะกุ้งหน่อยสิครับ”ผมยื่นถุงกุ้งให้
ฟอดดดด
“รับทราบคัรบ”เขาหอมแก้มผมก่อนจะรับเอาไปแกะ ไม่ต้องสอนเลยแฮะทำเป็นหมดเลยเก่งจัง
ผมผัดผักอย่างไว แล้วก็จัดเครื่องต้มยำ ปรุงเครื่องรอจนกุ้งเสร็จก็จับโยนใส่ลงไป พี่เขายืนคร่อมตัวผมมองผมทำนู้นนี่
“หอมจัง”พี่เขาพูดเบาๆพลางกุมท้องสงสัยจะหิวแล้ว
“ลองชิมดูไหมครับ”ผมตักน้ำต้มยำใส่ช้อนแล้วยื่นให้ แทนที่พี่แกจะเอามือหยิบไปชิมเอง แกดันก้มตัวลงมา ทำท่าเหมือนกับว่าผมป้อนอย่างนั้นแหละ
“อร่อย”แกตาโต แล้วยกนิ้วโป้งให้ผม
“เอ่อะคือ ตักข้าวรอเลยครับ เดี๋ยวผมยกกับข้าวไป”ผมรีบหันหลังให้พี่แกทันที พี่เขาชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อย
ผมยกกับข้าวไปตั้งไว้บนโต๊ะกินข้าว มันอยู่หลังบ้าน พ่อปลูกพวกผักสวนครัวแล้วก็กล้วยไม้เอาไว้เวลากินข้าวมากินตรงนี้สวยดี พี่เขาช่วยยกหม้อข้าว ยกน้ำแล้วด็แก้วมาให้
“นั่งเลยครับเดี๋ยวผมจัดการเอง”ผมโบกมือไล่แก พี่เขาออกจากครัวแล้วไปนั่งที่ ผมหยิบซอสอีกสองสามขวดแล้วก็ไปตักข้าว
“บ้านสวยดีนะ”พี่แกชม ผมหัวเราะแฮะๆให้
“แล้วอยู่กับใครไม่เห็น พ่อกับแม่น้องเลย”
เคร้ง
ช้อนหล่นจากมือ ไม่คิดว่าพี่เขาจะถามแบบนี้ ผมก้มลงไปเก็บ เอามันไปไว้ในครัวแล้วก็หยิบช้นอีกคันมา ส่งให้พี่เขา
เขามองหน้าผมอย่างหาคำตอบ เหมือนอยากรู้มาก
“พ่อผมเพิ่งเสียไปเมื่อสามเดือนที่แล้ว ส่วนแม่เอจากไปนานแล้วครับ ตอนนี้ผมอยุ่คนเดียว”พี่แกทำหน้ารู้สึกผิดก่อนขอโทษขอโพยผมการใหญ่
“พี่ไม่รู้ว่าพ่อแม่น้องเอ่อะ พี่ขอโทษ”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ กินข้าวเถอะพี่เดี๋ยวมันเย็นหมดไม่อร่อย”
ผมตักกับข้าวใส่จานแล้วเอาเข้าปากเคี้ยวตุ้ย พี่แกแกะกุ้งแล้วเอามาให้ผม
“ขอบคุณครับ”
“กินเยอะๆ”พี่แกบอกแล้วตักข้ามเข้าปากเหมือนกัน เรานั่งกินเงียบๆไม่ได้พูดอะไร เออ ลืมถามชื่อพี่เขาเลยเจอกันมาสามวัน แถมยังมีอะไรกันด้วย ผมไม่รู้ชื่อพี่เขาเลย
“พี่มีชื่อปะ”
“มีดิ ถามทำไม”แกตักข้าวกินอย่างแล้วเลิกคิ้วกวนๆ
“พี่ชื่ออะไรอ่ะพี่”
“ไม่บอก”
“อ้าว”กวนตีนอีก ผมวางช้อนมองหน้าพี่แกอย่างหาเรื่อง พี่แกหัวเราะลั่น
“ชื่อจริงชื่อเมธา ชื่อเล่นชื่อเมฆ”อ้อ เหอะๆ เรียกพี่เฉยๆมาตั้งนาน
“อื้อ”ผมตอบรับเบาๆ พี่แกทำหน้างงประมาณว่าแค่เนี่ยถามแค่นี้ไรงี้
“เรียนที่ไหนเราน่ะ”เออะเอาไงดี จะบอกดีไหมอ่ะ ว่าเรียนที่ไหน ถ้าพี่แกไปบอกมหาลัยงี้ว่าผมขายตัวขึ้นมาจะเกิดปัยหาหรือเปล่า
“อ้อผมเรียนมหาลัย…น่ะครับ”ผมบอกชื่อมหาวิทยาลัยรับบาลแห่งหนึ่งอยู่แถวภาคเหนือเป็นมหาลัยเปิดที่เราไปสมัครเข้าเรียนแล้วก็เรียนได้ที่บ้าน จะสอบก็ค่อยเข้าไปสอบในตัวมหาลัยงี้
“อ้อ ดีแล้วตั้งใจเรียนละ เรียนจบจะได้ทำงานดีๆ แต่ถ้าหายไม่ได้มาทำงานกับพี่ก็ได้นะ”แรกๆก็ดีหรอกแต่หลังๆนี่ยังไง
“แล้วพี่ทำงานอะไรอ่ะทำไมเงินเยอะจัง”
“ทำไมสนใจอยากทำงานกับพี่หรอ”นั่นยังไม่หยุด
“ไม่ใช่เหอะ ผมบอกแล้วไง ผมไม่ทำแล้ว ตอนนั้นผมแค่ไม่มีเงินจริงๆแล้วก็สิ้นคิดไปหน่อย”
“แล้วไม่ต้องการเงินอีกหรือไง”พี่แกส่งสายตาหวานเยิ้มมาหาคำตอบ ง่ะ อยากเอาส้อมจิ้มตา
“พี่นี่ยังไง รีบกินข้าวเลย”ผมดันกับข้าวไปตรงหน้าพี่เขา
พี่แกตักกับข้าวแล้วยังจ้องผมไม่เลิก ผมก้มหน้ากินไม่สนใจ
“เออพี่ขอบคุณมากนะที่มาช่วยอ่ะ ไม่ได้พี่สงสัยผมได้ลากรถไปอู่เองแน่ๆ”ผมขอบคุณจากใจ
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นไม่ได้ดีกว่าหรอ”
“เฮ้ยพี่ก็บอกว่าไม่ทำแล้วไง”หยอดไม่เลิก แม่ง กลับบ้านไปเลยไป ผมนั่งเอาเท้ากระทืบดินหลายรอบ ส่วนพี่เมฆหัวเราะไม่หยุด
“อิ่มหรือยังพี่”ผมเร่งเร้าอยากให้พี่เขากลับบ้านใจจะขาดแล้วตอนนี้ถ้าอยู่ด้วยอีกอีกนิดนึง มีหวังผมได้เอาจานข้าวฟาดหัวพี่แกแน่
“อิ่มแล้ว”พี่แกวางช้อนแล้วลุกขึ้นช่วยผมเก็บจาน
“ผมเก็บเองได้พี่ พี่กลับไปเลยก็ได้”นี่เรียกว่าไล่เลยนะ พี่แกมึนไม่ยอมไปผมเลยเอาจานไปเก็บกวาดโต๊ะแล้วเข้าไปล้างจาน พี่เขาเดินตามเข้ามาแล้วเท้าแขนกับพนังห้องครัวมองดูผมล้างจาน
“ไม่กลับหรอพี่ ระวังฝนตกนะ”ผมมองดูฟ้ามืดครึ้มเตรียมตั้งเค้าตกเต็มที่
“อาหารอร่อยมาก วันหลังพี่มากินอีกนะ”แกไม่ตอบคำถาม ดันยกมือมาลูบหัวผมเสียอย่างนั้น
“มาครั้งหน้าผมคิดเงินนะพี่”ผมแซว
“แพงเท่าไหร่เรียกมาเลย”ผมละอิจฉาคนรวยจริงๆ เค๊ามีเงินมากมายพอจะซื้ออะไรหาความสุขใส่ตัวได้
“นี่เราจะไม่ลองตัดสินใจเรื่องที่พี่บอกอีกสักหน่อยหรอ”เขาเดินมาประกบหลังผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาถาม
“ผมไม่ขายแล้วพี่”บอกอย่างหนักแน่น
“เสียดายจัง”พี่แกก้มหน้าเอาจมูกเฉียดแก้มผมไปมา สองมือก็จับเอวแล้วสอดมากอดไว้ด้านหน้า ผมรู้สึกอบอุ่นปนสยิวแปลกๆ
“พี่ครับปล่อยก่อน ผมล้างจานก่อน”ผมขยับตัวออกช้าๆ แต่พี่แกกอดมากยิ่งกว่าเดิม แถมยังขยับจนตัวผมติดอ่างล้างจาน
“อื้อ”ผมสะดุ้งเมื่อพี่แกเอาปากครอบลงบนลำคอขาวของตัวเอง มือหนาสอดเข้าไปในเสื้อตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
“พ-พี่อย่า”ผมพยายามปฏิเสธแต่พี่แกไม่เลิก ใช้ปากจูบไซร้จากคอมาที่ใบหูเล็กแล้วมาบนแก้ม มือผมสั่นระริกจับจานแทบไม่อยู่
“อื้ม อื้ม”เป็นเสียงพี่เขาครางตลอดยามบรรจงจูบไปทั่วตัวผม
“พี่อย่า”ให้ตายเถอะ ปากปฏิเสธแต่ร่างกายผมไม่ขยับเลย มันตอบสนองพี่เขาเฉยเลย ร่างกายทรยศ
มือหนาลูบผ่านยอดไตทั้งสองข้างของผม ผมเอาวางจานลงแล้วเอามือมาจับมือพี่เมฆไว้ไม่ให้ขยับไปไหน
“อย่าทรมานพี่เลยนะครับน้องต้อม”เขาเรียกชื่อผม ชื่อเหมือนกับเป็นตัวตนของผมอีกคนซึ่งซ้อนอยู่
“พี่เมฆ ผมไม่แล้วครับ อื้อ”ไม่ทันได้ปฏิเสธพี่แกก็เล่นจูบปิดปากผมทันที เอวพี่แกกดลงมาโยกกับเอวผม จนขาสั่นไปหมด บด
เบียดทั้งช่วงบนและช่วงล่าง
“เด็กดี อยู่นิ่งๆนะแล้วจะดีเอง”พี่เมฆเอามือล้วงเข้ามาในกางเกงผม
“ไม่นะพี่ อ๊ะ”
TBC
...
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
เซอร์ไพรท์คนนอนดึก
ส่วนคำตอบก็คือ ข้อที่สองงค่าาาาาาาาาา
มีคนตอบถูกน้อยมาก ฮ่าๆๆๆ
ตอนหน้า เป็นตอนที่ทุกคนเฝ้ารอ
กรี้ดๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
อ้อมีคนถามเข้ามาภาพประกอบ มาจากเรื่อง Boy meet boy นะคะ
(http://upic.me/i/1p/large.jpg)
พี่เมฆ เมธา กับน้องดินสอ >O<
-
จิ้มมมมมมมมมมม :hao6: :hao6:
-
ขอบคุณมากครับ
สนุกมาก แม้จะค้างสุดๆ ก็ตาม :3
-
:hao6: :hao6: :hao6:
-
อิมเมจน่าฟัดมวากกกกกกกกกก
เลยต้องเข้าไปดู boy meets boy จนได้คู่จิ้นใหม่ซะ :-[
:haun4:
-
:mew2: :z1: :z1: :z1:
-
:z1: :z1:
-
รู้ชื่อจนได้ พี่เมฆล่อลวงว่ะ 555 กะว่าได้แน่ๆตั้งแต่แรกอะดิ
ตอนหน้าคืออะไรหนอ เรารอคอยการรู้ความจริง อิอิ
-
กินอาหารคาวเสร็จแล้วก็ต่อด้วยขนมหวานเลยนะพี่เมฆ :z1:
สำรองเลือดรอตอนต่อไปดีกว่า :teach:
-
ตอนทำอาหารฟิลลิ่งข้าวใหม่ปลามันอ่ะ
น่ารักกกกกกก
อบอุ่นดีจัง
-
น้องดินจะต้านความหื่นของพี่เมธาได้ระดับไหนนะ
-
อิพี่หื่นมาก...
-
ชอบตอนที่ทำกับข้าวด้วยกัน น่ารักดี เหมือนคนรักกันจริงๆ :-[
แต่พี่เมฆนี่ช่างตื๊อแถมมือไวอีกต่างหาก
ปล.ตัดจบได้แบบ :katai1: รอตอนต่อไปนะคะ
-
พี่เมฆเอ้ยยยย คิดจะเอาอย่างเดียว :z6:
ถ้าชอบน้อง น้องไม่ขายไม่คิดจะจีบเลยรึไง :m16: เป็นแฟนจิ ทำได้เหมือนกัน :z1:
-
โอยยย หื่นมากกกก
น้องดินไม่ต้องหวงตัวละลูก
จัดหนัก
-
มันสุดยอดมาก
-
เอาจริงๆ ดินก็ยังไม่ไวัใจใครขนาดนั้นเนอะ
เจอกันแบบไม่ปกติเท่าไหร่ ทั้งชื่อทั้งมหาลัย ไม่จริงสักอย่าง
ปล คือตัดจบตอนแบบนี้เหรอคะ เห็นเปนแบบนี้อยุ่เนืองๆ
หรือเปนสไตล์ของนักเขียน เลยลองถามดูน่ะค่ะ. ^^
-
โอ้ยยยยพี่เมฆจับน้องทำเมียไปก่อนนะคะแล้วค่อยมาจีบน้องเป็นแฟน ก๊ากกกกกกกกกกกก o18
-
ฟินๆๆๆๆๆ
-
เอาจริงๆ ดินก็ยังไม่ไวัใจใครขนาดนั้นเนอะ
เจอกันแบบไม่ปกติเท่าไหร่ ทั้งชื่อทั้งมหาลัย ไม่จริงสักอย่าง
ปล คือตัดจบตอนแบบนี้เหรอคะ เห็นเปนแบบนี้อยุ่เนืองๆ
หรือเปนสไตล์ของนักเขียน เลยลองถามดูน่ะค่ะ. ^^
>< เคยอ่านบทความเกี่ยวกับการเขียนหนังสือน่ะคะ
เขาบอกว่าตัดจบแต่ละตอนต้อง ต้องตัดแบบให้คนอ่านลุ้น
อยากอ่านตอนต่อไป ตัดจบอย่างหน้าสนใจ
เลยลองนำมาใช้ดู แต่ไม่รู้ได้ผลไหม
ลองกับเรื่องนี้เรื่องแรกเลย พอจะโอเคไหมคะ
-
มีครั้งที่ 1 ครั้งที่ 2 ก็ต้องตามมา
พี่อย่า... อย่า..... อย่าช้า
ว่าแล้วไง อิอิอิอิ
:hao7: :hao7: :hao7:
-
ไม่มีอะไรมากแค่อยากจะบอกว่า...รอตอนหน้า...555
บ่งบอกความหื่นของตัวเอง แฮ่!
พี่เมฆหื่นไปนะพี่55
-
ช่วยกันทำกับข้าว หวานมากเหมือนคู่รัก
ถ้าพี่เปลี่ยนจากขอให้น้องขายตัวมาเป็นคบกัน น้องดินสออาจตกลงก็ได้นะครับ
และก็.... ก็.....
เอิ่ม..ในครัวและอ่างล้างจาน
มันช่าง.......
-
น้องดินสอเค้าปฏิเสธด้วยแหละ กร๊ากกกกกกกกกก งานนี้พี่เมฆคงต้องหว่านล้อมเด็กน้อยอีกซักพักล่ะม้างงงงงงงงง
แต่ระหว่างนี้ก็เห็นเก็บเกี่ยวผลประโยชน์น่าดูเลยนะคุณเมธา :z1: :z1:คึคึคึ
-
ไม่น่ารอดดดด :hao7:
-
แล้วจะได้เจอกันที่มหาลัยป่ะเนี้ย
เหอะๆๆ
:z2:
:hao6:
-
โอ้ว ว ว ว ว
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ -,.-
แต่เฮียเมฆ แกเนียนจิง
ได้ ไม่ได้ เปนจับจูบลูบคลำ >\\\\<
-
พี่เมฆใจเย็นๆนะพี่
555555555555
สงสารน้องดิน
-
ทำไมน่ารักเงี้ยะ? พี่เมธานี่จริงๆเล้ย~ กินข้าวไปแล้วยังจะกินน้องอีด
ว่าแต่เรียนหมอเรียนที่บ้านได้ด้วยหรอ? 55555 อยากอ่านต่อ อัพหน่อยน้า~
-
:o8: ตัดฉับไม่ว่า ค้างก็ทนได้ แต่ตอนหน้าอย่าหักมุมนะคะ เหอะๆ
รอจร้าาาาาา :hao7:
-
หงุ่ยยย คุณพี่เมธา จะกดน้องลูกเดียวเลย
-
อู๊ยยยยยยยยยยยย :haun4: :haun4: :haun4:
-
พี่เมฆหื่นมาก
-
:serius2: ตัดฉับ !!!
-
รอตอนหน้าคึคึ :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:
-
พี่เมฆใจง่ายยยยย :hao6:
-
น่ารีก
-
มันค้างอีกแล้ววววววว
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆอย่างใจจดใจจ่อ :hao7:
-
กรี๊ดดดดดดดค้างงงงงงง อิพี่เมฆหื่นมากกกกกกก แต่เราชอบบบบบบบ5555555
-
อย่าดื๊อนะเด็กดี...
ไห้อารมณ์เหมือน ทำไมถึงมาโรงเรียนสายยยยย 555+
เอ๊ยๆๆ อย่าไปยอมเขาง่ายๆนะ เด๋วเขาจะไม่เห็นคุณค่าเรา
-
:-[
-
สนุกมากกกก
-
จะรอดมั้ยๆๆๆ :impress2:
-
เมฆรุกเร็วมากเลย จะรอตอนหน้า :z1:
-
สนุกมากๆๆๆๆคับ แต่ทำไมชอบตัดตอนสำคัญตลอดเลยคับ :fire: :fire: :fire: :seng2ped:
-
พี่เมฆหื่นนนนนน หนูดินมีเพื่อนป้ะเนี่ย นอกจากเป้อ่ะ
ตอนแรกไม่อ่าน ชื่อเนื่อง แบบ.. 55555
เดาว่าจะได้เจอกันที่มหาลัยแน่ๆเลย นศ กะ อาจารย์
-
ชอบเลยอ้ะะะ :impress2: :impress2:
-
โอยยยยยยยย อัพเร็วมากค่ะ เป็นปลื้ม
ปล. จะตกลงหรือไม่ ดินก็เสีย...เปรียบอยู่ดีนั่นแล ถถถ
-
ต้องเตรียมเลือดสำรองกับทิชชูใช่ป่ะ
พี่เมฆช่างหื่นกาม 5555
หวังว่าจะเป็นกับดินแค่คนเดียวนะ
-
ยอมๆไปเถอะ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว
-
ทำอาหารด้วยกันได้น่ารักมากเลย
-
ชวนไอพี่เมฆมันกินข้าว ป่านนี้เค้าคิดไปถึงกินอย่างอื่นแล้วลูกก แหม่ะ เหมือนคู่ข้าวใหม่ปลามันก้ไม่ปานน มีช่วยกันทำกับข้าวด้วยยยยย ชอบอ่ะ ดูอบอุ่นนน ดูพี่เมฆเป็นคนไม่หื่นกาม กร๊ากก :ruready
คือแหม่ะ กินข้าวเค้าฟรี ตัวเองยังมีของหวานตบท้ายด้วยอ่ะ :-[
แล้วน้องดินของเราจะปฏิเสธได้หนักแน่นแค่ไหนน้าาา ฮิฮิ ขายพี่เค้าคนเดียวก้พอแล้วแหละเนอะ ดูท่าออกจะหลงขนาดนี้
ถ้ารู้ความจริงเรื่องโกหกชื่อกะสถาบันคงไม่โมโหดราม่าหรอกเนอะ
-
ย่องมารอตอนหน้า :haun5:
-
วู้วววววว เชียร์พี่เมฆรุกฆาตน้องดินต่อไป!
-
อ๊ายยยย รอๆๆๆคร่าาาา :z1:
-
รอๆๆ
-
:katai4: ตัดจบกันแบบนี้เลย สั้นดีแท้
ชอบพี่เมฆจริงๆอ่ะ ดูเอาจริงเอาจังอะไรขนาดนี้
ท่าทางเป็นคนเต็มที่กับชีวิต น้องดินค่ะ ยอมๆ ไปเหอะ
เผื่อพี่เค้าไปเป็นอาจาย์หนูล่ะฮาไม่ออกเลยนะ โกหกหลายกะทงเลย
-
ใช่จ้ะดิน อยู่นิ่งๆแล้วจะดีเอง
-
ไม่น่าตัดฉับเลย
เรารอให้พี่เมธากดน้องอยู่ววว :hao6:
-
:jul1: ว๊ายยยยยย เอาอีกแล้วเหรอ
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสส ค้างงงงงงงงงงงงงงอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงง
-
กริ๊ดดดดดดดดด
ชอบเรื่องนี้ :m3: :m3:
-
:pig4:
-
พี่เฆมเปลี่ยนจากขายให้พี่ เป็น
มาเป็นแฟนกันดีกว่าน่าาา
-
โอ้ยย ดูมุ้งมิ้งง่า อยากให้เปนแบบนี้ตลอดไป 555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่เมธา ตื้อจังง ชอบน้องไม่ลองตื้อน้องแนวใหม่ดูละ
ออกแนวจีบๆอ่ะ ไม่ใช่แบบเสี่ยเลี้ยงเงี้ย อาจจะได้ผลเร็วก็ได้นะ
แต่ก็นะใครจะรู้ละ รู้จักน้องก็เพราะน้องขาย ใช้เงินเข้าหาง่ายกว่าเยอะ
-
-1:เข้ามาอ่านแบบงงๆเพราะชื่อเรื่อง
สนุกค่ะ ตอนนี้ติดงอมแงมเลย
มาอัพทุกวันเลยนะคะ จะตั้งตารอ
อิมเมจน้องดินสอ น่ารักมาก :o8:
-
:hao7: :hao7: :hao7: จะรอนะจร้า
-
สารภาพเลยว่าที่ไม่เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่องมันบ่งบอกเกินไป เนื่องจากโดยส่วนตัวไม่ชอบให้ตัวเอกนายเอกพระเอกทำแบบนี้ กลัวจะเป็นแบบว่ารักสนุกและได้ตังค์ ก็เลยไม่เฉียดเลยจ๊ะ 5555 แต่ว่าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้มันว่างไม่มีนิยายตอนใหม่มาให้อ่านแล้ว เจอแต่เรื่องนี้อหละที่ข้ามไปข้ามมาเลยลองเข้ามาอ่านดู :a5: สนุกมากค่ะ ดูนายเอกไม่งี่เง้าดีมีสติและเหตุผลที่ดีมาคอยรองรับการดระทพตลอด ชอบเลยอะ
-
ดินคะแนะนำให้ยอมค่ะ
ถ้าหนูจะไม่ขัดขืนขนาดนี้
ก็ยอมๆ พี่เค้าไปเถ้อะะป5555
:hao6: :hao6:
ยิ่งอ่านยิ่งชอบค่ะ
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
:hao5:
:call: :call:
-
บทที่ 7
ผมรีบจับมือพี่เมฆไว้ไม่ให้ล้วงเข้าไปมากว่านี้
“พี่ครับอย่า”ผมบอกเสียงแข็ง พี่เขาไม่ฟังพยายามล้วงเข้ามาไม่หยุด
“นิดนึงนะ”พี่แกไม่ลดละ ดึงผมไปกอดแน่นกว่าเดิม
“พี่ครับ อื้อ”ผมเถียงอะไรไม่ได้เลยปากถูกพี่เขาครอบครองอย่างรวดเร็ว ไม่เอานะ ผมไม่ต้องการแบบนี้ อื้อแต่มัน รู้สึกดีเป็นบ้า
มือที่เหมือนหนวดปลาหมึกชอนไชไปทุกส่วนในร่างกายของผม ลูบผ่านหน้าอก ลงไปเอว ล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วจับส่วนนั้นของผมรูดขึ้นลงเหมือนกับว่าเป็นของตัวเอง
“อึก อ๊า”ผมไม่สามารถพูดคำอื่นออกมาได้เลย อื้อ ตัวของผมสั่นไปหมด แขนขาชาจนกระดิกไม่ได้
พี่เขาพาผมอุ้มมานั่งบนโต๊ะทำกับข้าวซึ่งตั้งไว้กลางห้อง
“ไม่ได้นะที่นี่ไม่ได้”ใครเขาทำกันในห้องครัวเล่าผิดผีแย่เลย ผมบอกทั้งๆยังซบไหล่หนาเพราะหมดแรงจะสู้
“ที่ไหนดีละ?”พี่แกนิ่งคิดก่อนจะ อุ้มพาผมตรงไปห้องรับแขก ผมเอาแขนตีหลังพี่แกไม่หยุด
“ไม่เอา ปล่อยเถอะครับ อย่านะ”ตัวของผมถูกทิ้งลงไปบนโซฟา พี่เขาถอดกางเกงของตัวเองออกแล้วก้มลงมาถอดกางเกงของผม
“อย่าครับ”ผมดึงกางเกงของผมไว้ เขาแกะเข็มขัดแล้วรูดมันออกไปปลายเท้า จากนั้นก็นั่งคล่อมลงมาส่วนนั้นของเราสัมผัสกัน พี่แกขยับตัวเข้าออกไม่หงุด
“อื้อ ไม่ ไม่นะครับ”ผมส่ายหน้าไปมา อยากจะขัดขืนมากกว่านี้ แต่ไม่รู้เรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมด
พี่เมฆขยับหน้ามาใกล้ผม เขายิ้ม แล้วเอามือลูบศรีษะผมไปมา จากนั้นก็เอามือเชยคางขึ้น ก้มกดจูบเบาๆแค่แตะๆหลายที แล้วก็
เปลี่ยนเป็นใช้ลิ้นเลียวนรอบๆ แทรกเข้ามาบ้างแล้วก็ถอนอออกไป
ผมปรือตามองพี่เขา พยายามห้ามด้วยการผลัก พี่เขาหัวเราะในลำคอแล้วก็ก้มมาจูบคอของผม ทำรอยเบาๆ จนผมจักจี้ จนต้องย่นคอหนี พอย่นคอพี่แกก็ไล้ปากลงมาเลียหัวนมสองข้างซึ่งแข็งเป็นไต ผมก็กระตุกวาบ เชี่ยเสียวชิบหาย อ๊า
ตัวของผมถูกเอนไปทางด้านหลังพิงพนักโซฟา ตัวพี่แกขึ้นคร่อม ส่วนนั้นของเราพร้อมใช้งาน
พี่แกจับมันถูวนไปทั่วช่องทางรักของผม และฟาดฟันกับเจ้าหนูของผม ไม่ได้ ทำไม่ได้
“พ-พี่ อ-อย่า”พี่แกสอดนิ้วเข้ามาด้านในแล้วดึงเข้าออกไม่หยุด ก่อนจะใช้มือเปิดทางให้เจ้าหนูเข้ามาอย่างสะดวก
“พ-พี่ ถ-ถุง”ผมส่ายหน้าไปมา ขยับก้นหนีไม่ให้พี่เขาใส่มันเข้าไป
“หื้ม”พี่แกเลิกคิ้ว
“แบบนี้ดีกว่าไม่ใช่หรอ”เขากระซิบบอกผมแล้วเอามือจับก้นไว้ไม่ให้ผมขยับ
ผมรวบแรงเฮือกสุดท้ายในร่างกายผลักพี่เมฆกระเด็นไปอีกฝั่งของโซฟา ผมรีบลุกขึ้นแล้วเอากางเกงมาปิดส่วนนั้นของตัว
“ไม่มีถุงก็อดโว้ย”ผมบอกอย่างหัวเสีย ประโยคนี้แม่งโคตรคลาสสิก
พี่แกงงๆ ก่อนลุกขึ้นดึงผมเข้าไปหา
“ไม่เอาน่า อย่าดื้อสิ”
“ปล่อยนะพี่ ถ้าพี่มีโรคอะไรขึ้นมาละ ผมจะรู้ได้ไง”ผมบอกหน้างอ แกหัวเราะลั่น แล้วดึงผมไปพรมจูบทั่วไปหน้า
“พี่ไม่กลัวหรอก เพราะพี่ไม่มีโรคอะไร จะกลัวทำไม พี่ตรวจสุขภาพทุกปี”เอาแล้วไง จะทำยังไงละที่นี่
“ล-แล้ว พ-พี่ไม่กลัวติดจากผมหรอ”พี่แกชะงักไปนิดนึง แล้วดึงหน้าเข้ามามองผม
“ผมอาจจะมั่วกับคนอื่นแล้วไปติดโรคมาก็ได้นะพี่”เขาไม่สนใจกอดผมแน่น แล้วก็เอามือเลิกเสื้อผมขึ้นถอดมันออกไปพ้นตัว
“ถ้าเป็นเราพี่ไม่กลัวหรอก”โอ๊ยจะบ้า คนบ้าอะไรไม่รู้ ผมถูกดึงให้ล้มลงไปบนโซฟาอีกรอบ คราวนี้ผมนั่งตักพี่เขา เขากอดผมจาก
ด้านหลัง เขาไม่ทำอะไรได้แต่กอดเอาไว้เฉยๆอาจจะมีวนมาจูบแก้มบ้างคางบ้าง
ซวบๆ
เขายื่นมือไปหยิงกางเกงยีนต์มาแล้วค้นสักพักก่อนจะโยนกล่องถุงยางยี่ห้อดีสองกล่องลงบนโต๊ะตัวใหญ่
“พอไหมถ้าไม่พอพี่ไปเอาในรถได้อีกนะ”
เชี่ยแล้ว ผมหันไปมองหน้าพี่เขาอย่างตกใจ เขาเลยเลื่อนเข้ามาจูบ
“อื้อ”ผมสู้แรงเขาไม่ไหวจริงๆ เลยปล่อยให้เขาทำสิ่งที่ต้องการ
เขาจับผมนอนแผ่บนโซฟากว้างก่อนจะเอาเจ้าหนูที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยตามคำร้องของผม แทรกเข้ามา เจ็บใจจะขาด แต่มันก็รู้สึกดีแปลกๆ พี่เมฆพยายามจะทำเบาๆผมรู้ พี่เขาใส่ใจทุกครั้งเวลามีอะไรกับผม เขาใช้มือลูบวนไปทั่วก้นผมพยายามทำให้ผมผ่อนคลาย
ผมนอนหลับตาปี๋ เขาพยายามจะเข้าไปมากกว่านี้แต่มันทำไม่ได้ พี่เขาลุกขึ้น แล้วเดินตรงไปที่โซฟาอีกตัวตรงข้าม เขาค้นถุงช็อปปิ้งของผมก่อนจะเจอวาสลีนที่ผมตั้งใจซื้อมาทาตรงนั้น มันยังขัดๆอยู่เลยจะเอามาทาให้หายขัด
พี่เขาเอามันมาชโลมไปทั่วน้องชายของตัวเองแล้วกวาดชอนไชไปทั่วด้านหลัง
ผมขมิบก้นหนี มันจักจี้ คันๆยังไงไม่รู้ พี่เขาเขี่ยไปมาวนทาจนเยิ้มไปหมด จากนั้นก็ใส่มันเข้ามา
“อื้อออออออ”จุกสัด ผมอ้าปากกว้างเพื่อหายใจเข้าไป
พี่แกใช้มือวนลูบหน้าอกผมไม่เอา ก่อนจะจับที่เอวแล้วเลื่อนตัวเองเข้าออก
“อ๊า ไม่ อื้อพี่ครับผม อะ มัน อื้อ”
“อู้ว ฟิต จัง แน่น อะ อย่าขมิบสิครับ มันรัดพี่ไปหมดแล้ว อื้อ”พี่แกครางไม่หยุดเช่นกัน ผมนอนบิดตัวไปมา โอ๊ย เจ็บแต่มันก็รู้สึกแปลกๆ
พี่เมฆดันมันเข้ามาจนสุดลำก่อนจะดึงออก แล้วเลื่อนเข้าไปใหม่จนเกือบหลุดแล้วขยับเข้าไปในสุดลำเช่นเดียวกัน
“อ๊า~~~”ผมครางลั่นบ้าน
แฮ่กๆ เสียงหอบหายใจของเราสองคนปนกันไปหมด พี่เขาดึงตัวผมขึ้นแล้วจับนอนหันหลัง เขาแทรกมันเข้ามาใหม่แล้วนอนทาบทับตัวผม เขาเอาหมอนมารองที่เอวผมเอาไว้เพื่อให้ก้นลอยขึ้น จากนั้นก็กดทับตัวลงมา
พั่บ พั่บ พั่บ
“อา อ๊า อ่า”เสียงครางของผมกับเสียงก้อนเนื้อกระทบกันดังแข่งกันเลย
“อื้อดี ครางอีกสิครับ”พี่แกเด้งเอวเข้าออกไม่หยุด ผมนอนจิกหมอนแน่น
“อื้อ อื้อ”พี่เขาจับขาผมแยกออกแล้วเปลี่ยนเป็นตะแคงข้าง
“อ๊า~~~”มันเข้ามาลึกสุดๆไปเลย ผมนอนหายใจรวยระริน พี่เขาหยุดสักพัก เพราะเห็นผมหมดแรง แต่ไม่นานก้จับขาของผมยึดไว้แล้วดันเข้าออกไม่ยั้ง
“อ่า อ๊า อา อื้อ”
พั่บ พั่บ พั่บ
เสียงเนื้อกระทบกันไม่หยุด
“ดีครับ อื้อ ฟิตมาก เป็นของพี่นะ มาเป็นของพี่”พี่เขากัดฟันแน่น ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมองฟ้า มองปรือตามองพี่เขาอย่างลุ่มหลง
“อ๊า อ๊า”ผมครางไม่หยุด
พี่เอาขยับให้ผมแผ่ลงจากนั้นก็อ้าขาทั้งสองข้างออกให้เปิดทางกว้าง ผมเอามือปิดส่วนนั้นของผมที่ชูชันออกมาชี้หน้า พี่แกปัด
มือผมออกแล้วจับมันรูดอย่างเร้วตามจังหวัดเอวของตัวเอง
“อื้อ”ผมกัดปากแน่น มันเสียวทั้งด้านหน้าและหลัง
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
คราวนี้พี่แกขยับตัวอย่างเร็ว
“อะ ใกล้แล้ว อื้อ”
พี่แกขยับเอวเข้ารัวๆ
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
ผมรู้สึกปวดจี้ดขึ้นไปบนหัว
“อ๊ะ อ่า เบาๆพี่ อ๊ะ”
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
“สะ เสร็จแล้ว อ๊า~~”
พี่เมฆทิ้งตัวลงมาซบอกผม เรากอดกันกลม ผมหอบไม่หยุดพี่แกก็หอบไม่แพ้กัน
“แฮ่กๆ ดีมาก ดีที่สุด”พี่เขาพร่ำบอกไม่หยุด ผมได้พักไม่นานพี่ก็ดึงผมขึ้น แกเปลี่ยนถุงอีกอัน แล้วจับผมโก่งโค้งหันหลังให้ ท่า
นี้ผมแทบพี่แกต้องพยุงไว้ ผมลงไปทรุดกองกับพื้นหลังจากจบกิจกรรมนั้น พี่เขาเปลี่ยนถุงอีกรอบ แล้วจัดผมในท่าด้อกกี้อีก
ผมแทบหมดแรง คออ่อนคอพับครั้งสุดท้ายเห้นจะเป็นบนโซฟาในท่าเบสิกธรรมดา ถุงยางอันสุดท้ายถูกสวมใส่และเราก็นอนกอดกันจนฟ้าข้างนอกมืดสนิท ผมนอนซบอกพี่เขาไว้อุ่นดีแฮะ อุ่นใจพร้อมๆกับร่างกายเลย
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
โทรศัพท์บ้านดังรบกวนการพักผ่อนของผม
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
ผมทำท่าจะขยับไปรับ แต่พี่เมฆดึงตัวผมเอาไว้
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
อื้อ ผมดึงตัวออกจากแขนใหญ่แล้วไปรับโทรศัพท์
“ดิน เป้นะ”เสียงหวานดังออกมาจากปลายสาย
“ครับว่าไง”ผมตอบรับงัวเงีย
“อยู่บ้านหรือเปล่า”เธอถามเสียงใส
“อยู่ครับ”
“เป้โทรหาดินไม่ติดเลย เป้อยู่หน้าบ้านดินแล้วเปิดประตูให้หน่อยสิ”ห๊ะ ผมตาสว่าง
ชิบหายแล้ว
ผมมองไปรอบห้องถุงยางเกลื่อนไปหมด เสื้อผ้าของผมกองไปทั่ว แถมพี่เมฆนอนเปลือยอยู่บนโซฟาอีก
“ออกมาเร็วๆนะ เป้หนักมากเลย ซื้อผลไม้มาให้ดินเนี่ย”เธอเร่งเร้า
“ครับๆ”
ให้ตายเถอะดินสอ
ผมอยากจะบ้า
TBC
..................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
กระดึ้บมาอัพแล้ววววววว
ไม่รู้ถูกใจแม่ยกหรือเปล่าาาาาาาาาาาาาา
แฮ่ๆๆๆๆ >///< เขิน เขียนฉากแบบนี้เขินมากเลย
ฝ้ายใสมาก เขียนอะไรแบบนี้ไม่เป็นเลย
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
ผลักถูกนักอ่านเตะ ฮ่าๆๆๆ
วันเสาร์นี้ขอให้เป็นวันหยุดที่มีความสุขนะคะ
ฝ้ายมาลงให้แล้ว เดี๋ยวไปทำงานกลุ่มก่อนนะคะ
ชีวิตนิสิตพี่สามช่างระทม ><
เจอกันตอนหน้าค่ะ เด็ดเด้อออบอกไว้เลยยย
ในห้องนอนมีอะไรพอๆๆๆๆ
:z13: :z13: :z13:
ไปล้าาาาค่าา
(http://upic.me/i/fu/79e37fa0dac7797fdc8f20c12efd12d3.jpg)
ในครัวไม่ได้นะครับ
-
เปลี่ยนมาเป็นของพี่เมฆเถอะลูก
พี่เมฆต้องดูแลน้องด้วย ห้ามทิ้งน้องนะ
คิดแต่จะปี้น้อง ผู้ชายนี่มัน สันดาน
:o12:
-
:haun4: ยัยเป้ เธอ เค้าไม่รับสายแต่ยังมาถึงบัาน อะไรยะ
น้องดินเอ๋ย สองกล่องนี่หมดเกลี้ยงใช่ไหม นี่ขนาดว่าอิดออดแล้วนะ
-
มาต่อแล้ว ดินสอจะทำไงดีเนี๋ย ~~~
บวกเป็ด
-
ยังดีนะเนี่ยเป้มาตอนเสร็จแล้ว
ไม่งั้นหื้อออช็อคตาค้างแน่ :laugh:
-
กี๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
-
มาทำไมล่ะเป้!!!! (ดินสอไม่ได้กล่าว)
พี่เมฆได้น้องขนาดนี้ ดูแลดีๆด้วย อย่าคิดแต่จะมาเอาเปรียบน่าาาา
ที่โต๊ะกินข้าวไม่ได้
แต่ที่โซฟา แล้วแต่ นับๆก็จะห้าหกรอบเลยน่าาา เค้าชอบบบบบบ :haun4:
-
ได้น้องแล้วอย่าทิ้งน้องนะ
-
แบบนี้พี่เมฆขอน้องดินเป็นแฟนไปเลยเถอะ
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คนอ่านอยากจะบร้าาาาาาาาาาาา
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
อิเมฆแกจัดน้องซะคุ้มเลยนะ :oo1: ถ้ายังไม่รับผิดชอบอีก
ขอให้ฝ่อใช้การใดๆ มิได้อีกต่อไป :laugh:
-
จะเอาพี่เมฆไปยัดไว้ตรงไหนดีล่ะ
-
ฟินสุดๆเลยเรื่องนี้
คนเขียนใช้ภาษาง่ายๆ อ่านเข้าใจโดยไม่ต้องตีความ เนื้อเรื่องสนุกดี o13
เอ็กซ์ด้วย 5555 :haun4:
-
โอ้ยยยตายยยย
จะทำไงหละนู๋ดินนนนนนน
-
นี่แค่ชวนกินข้าวอย่างเดียวนะ..
อืมห์...............................ซ้าาาา
:hao6: :hao6: :hao6:
-
เอิ่ม โดนขนาดนี้ ยอมให้เมฆเลี้ยงเถอะ 5555 :pighaun:
ปล. ว่าแต่ดินจะทำไงเนี่ย รถไฟชนกัน ไม่อยากคิดว่าเมฆจะยอมแค่ไหน หุหุ :z1: :katai4:
-
อ่านมารวดเร็วเลย ดินน่ารัก :o8: แต่ก็น่าสงสารในเวลาเดียวกัน
พี่เมฆได้น้องแล้วต้องดูแลน้องดีๆ นะ ไม่ใช่หวังแต่จะฟันน้องอย่างเดียว :hao3:
-
:pighaun:
ตอนนี้มันสั้นไปหน่อยป่ะคะ
-
อยากอ่านอีกกก :katai2-1: :-[
-
อิพี่เมฆจัดหนักมาก
น้องดินก็ดูเหมือนจะสมยอมแบบอิดเอื้อนพอให้ได้ลุ้น
เป้คะ จะรักเพื่อนมากไปไหม ? มาทำไมยะ ?
-
ยังดีที่โทรมาบอกให้ได้ทันตั้งตัว ถ้าเปิดประตูเข้ามาเลยชีคงช็อคตาค้าง :o
-
อุกรี๊ดดด :m10: พูดไม่ออกบอกเลย
ปล. คนอ่านก็ใสๆ :confuse: ไม่ถนัดจริงๆฉากแบบเนี๊ยะ :hao7: :hao7:
-
:pighaun:
-
ขัดจังหวะจริงๆ
-
โอ้ตายๆๆๆๆ
-
อย่างงี้ต้องร้องว่าาาาาาา. ผัวข่อยไปเป๋นเมียเขา 55555
-
เอาแหล่ววว คุณพี่จะซ่อนมั้ย หรือจะอยู่ทั้งสภาพนี้ 5555555
-
นางชะนีเป้ิหล่อนมาทำไม!!!!
-
เป้มา
-
เฮือกกกก!!
... ดีแล้วจ๊ะที่หนูมีมารยาทไม่พรวดพลาดเข้ามา ไม่อย่างนั้นหนูคงช็อกอ่ะจ่ะ คึคึ
-
อิชั้นขอมโนล่วงหน้าเลยว่า
ชะนีเป้มา
พี่เมฆหึง
น้องดินโดนจัดหนักอีกหลายๆๆๆๆๆๆรอบ ฟ้าเหลือง คนอ่านฟิน ^/////^
:pighaun:
:m25:
-
อยากให้เมฆรักจริงน้องดินจัง
-
:haun4: :haun4: ดินไปอยู่กับพี่เขาเถอะ ห้ามพี่เมฆไม่ให้ทำอะไรตัวเองไม่ได้แบบนี้
แถมดินยังรู้สึกดี ไปอยู่ด้วยกันจะได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันไง ดินได้มีคนดูแลด้วย :-[
แต่เป้ไม่น่ามาตอนนี้เลย :katai1: ดินจะจัดการยังไงต่อล่ะนี่ พี่เมฆยังนอนอยู่แบบนั้น
ปล.พี่เมฆช่างร้อนแรง :m25:
-
จะหาที่ซ่อนทันมั้ยเนี่ย 555
น้องดินจะมีแรงดูแลแขกรึเปล่า
โดนจัดหนักอีกแล้ว
-
พี่เมฆหื่นมากก จัดหนักตลอด
เป้นางจะมาทำไม แต่ให้นางเห็นเลยก็ดีจะได้ตัดใจจากน้องดินซะ
-
น้องเป้..............มาทำไมตอนนี้ กร๊ากกกกกกกกกก
รอตอนต่อไป :hao7:
-
พี่เมฆหื่นมากจะทำน้องตลอด :jul1:
-
:mew1:
-
เอาแล้ว5555 ดีนะคะน้องเป้ รู้งาน มาตอนเสร็จแล้ว
-
รีบเก็บหลักฐานเร็ว!!!!!
-
รีบเก็บหลักฐานเร็ว !!!!!
-
เป้ต้องสังเกตุแน่ ๆ ว่าอีกคนเป็นใคร ผ่านศึกมาขนาดนี้ต้องมีพิรุธบ้างแหละ
-
บอกตรงๆเลยว่าเข้ามาอ่ารเพราะชื่อเรื่อง แปลกดี
แม้ว่ามันจะเริ่มมาจากการขาย แต่ต่อมาน่ารักจัง
โชคดีว่าครั้งแรกน้องดินก็เจอคนดี ท่าทางรักจริง
ให้พี่เมฆเขาดูแลเถอะ เชื่อว่าพี่แเขาจะดูแลน้องดินอย่างดีเชียว
แล้วไม่ใช่ว่าพี่เมฆสอนอยู่ที่ที่น้องดินเรียนหรอกนะ :hao3:
เป้นี่แค่เพื่อนใช่มั๊ย ดูสนิทและเอาใจใส่ดินมากเกินเพื่อน
ยังไงก็เอาใจช่วนพี่เมฆให้น้องดินตอบตกลงนะคะ :o8:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
คุณพระ ดิฉันล่ะชอบการบรรยายฉากอัศจรรย์ของคุณซะจริง :m25: :m25: :pighaun: :haun4:
-
เป้มาเร็วกว่านี้ ช็อกแน่ 5555
พี่เเมธา รุนแรงงะ
-
เอาแล้วววว
5555555
จะทำยังไงละดิน
-
>< เคยอ่านบทความเกี่ยวกับการเขียนหนังสือน่ะคะ
เขาบอกว่าตัดจบแต่ละตอนต้อง ต้องตัดแบบให้คนอ่านลุ้น
อยากอ่านตอนต่อไป ตัดจบอย่างหน้าสนใจ
เลยลองนำมาใช้ดู แต่ไม่รู้ได้ผลไหม
ลองกับเรื่องนี้เรื่องแรกเลย พอจะโอเคไหมคะ
ได้ผลค่ะ เพราะคนอ่าน//โดยเฉพาะเรา//
อยากอ่านตอนต่อไปมาก 555
แต่ตอนที่7 นี่ ดีค่ะ ไม่ค่อยค้าง ถือว่าทรมานคนอ่านน้อยลง กร้ากก ^^
ขอบคุณที่ตอบนะคะ เม้นต์ไปก็กลัวๆเหมือนกันว่าจะทำให้รุ้สึกไม่ดีหรือเปล่า ^^
-
รอดูๆ
-
ได้ผลค่ะ เพราะคนอ่าน//โดยเฉพาะเรา//
อยากอ่านตอนต่อไปมาก 555
แต่ตอนที่7 นี่ ดีค่ะ ไม่ค่อยค้าง ถือว่าทรมานคนอ่านน้อยลง กร้ากก ^^
ขอบคุณที่ตอบนะคะ เม้นต์ไปก็กลัวๆเหมือนกันว่าจะทำให้รุ้สึกไม่ดีหรือเปล่า ^^
คุยได้ตลอดค่า มีอะไรติชมกันมาได้เลยยย ><
พยายามจะพัฒนางานเขียนตัวเองอยู่ค่ะ
ก็ค่อยเป็นค่อยไป มีนักอ่านในเล้านี่แหละค่ะ
คอยเตือนเรื่องคำผิด ภาษาการเขียน
หลายเรื่องเลย ขอบคุณมากนะคะ ><
-
เป้จ้ะ. จะมาทำไม
ดินมันซื้อของมาเยอะแยะแล้ววว
และอีกอย่างตอนนี้ดินยุ่งมากจ้ะ ยุ่งมากๆๆเลย อิอิ
อ่อ พี่เมฆจะรุ้ชื่อ ดิน ตอนนี้เลยรึเปล่านะ
บวกหนึ่งบวกเป็ดจ้า
-
อร๊ายยยยยยยย น้องคะ ปฏิเสธไม่เต็มปากเลยยย พี่เค้าลีลาเยอะค่ะ :impress2:
ฮิฮิ จะว่าไปพี่เมฆก้ไม่กลัวติดโรคจากน้องหรอ แต่ก้ดูมีชะงักๆไป สุดท้ายก้ใช้จนได้ หมดกล่องเลยสินะ ฮริ้งง นึกว่าจะในครัวซะอีกกก วัยรุ่นเซ็ง :-[
ปูเป้ จะมากวนทำไม :z3: คนเค้ากำลังได้ที่ ฟว้ากกกกก
-
ชะนีมาขัดจังหวะ
เป้คิดไรกะดินป่าวเนี้ย
ชอบในความพยายามของพี่เมฆ
-
โดนจัดหนัก
-
:h :pighaun:จะเอาพี่เมฆไปเก็บตรงไหนเนี่ย?aun4:
-
เหมือนหลายๆ คนที่เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่ิอง 55555
พี่เค้ามาเร็วเคลมเร็วจริงๅ :mew4:
รอติดตามนะคะ :hao3:
-
ให้กำลังใจคนแต่งครับ :mew1:
-
อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา(ชอบบบบบบบบ)
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
3 ตอน รอบบ้าน ..
-
ระทึกสุดๆ
-
โอ้วววววววววววว
เป้จ๋าาา เทอจิมาตอนไหนไม่มา
ดั๊นมาตอนนี้ ทำไมดีอ่าดินสอ~~~~~~~~!!!!
-
สรุปเป้นี่เพื่อนสาวใช่ปะ เอาพี่เมฆไปซ่อนในห้องนอน
แล้วพี่เมฆก็หึงเล็กๆ เลยจัดอีกหลายรอบ อ่ะ...นะมโนกันไป
-
บอกไปว่าปั๋วมาหา เธอกลับไปก่อนเถอะ :haun4:
-
ดินจะทำยังไงหว่า
ให้พี่เมฆซ่อย หรือ
ลุ้นๆๆๆๆๆ :hao3:
-
อร๊ายยยย เหมือนฉากเมียมีชู้แล้วผัวมาหาเลยยยยยย
ทำไงดีๆๆๆๆ :hao7:
-
โอ๊ยยย ตายแล้ววววว
น้องดินเจอลูกตื้อลูกอ้อนพี่เมฆเข้าไปนี่ หนีไปไหนไม่ถูกเลย
ห้องครัวไม่เอาๆๆ สุดท้ายไปจบที่โซฟากี่รอบเนี่ยย :o8: :o8:
น้องดินสู้พี่เมฆไม่ได้จริงๆ มันคนละชั้นกันเกินไป 555555
พี่เมฆนี่พอเห็นน้องสู้ไม่ได้เอาซะคุ้มเลยนะ ดูแลน้องด้วย ห้ามฟันแล้วทิ้งนะ เข้าใจมั้ยยยย!!!
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องลากเข้ามา พออ่านปุ๊ปแทบไม่อยากลุกไปไหนเลย
-
โดนชะนีมาขัดขวางการสวีทของทั้งคู่ซะแล้ว
-
เป้ ทำไมมาถูกเวลาแบบนี้ คราวหน้าเอาใหม่นะ o7
-
:oo1: :oo1: :oo1: :oo1: น้องดินโดนตลอดดด
-
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องเลยคะ แต่ก็ติดน้องดินสอตามพี่เมฆแล้วว o18 ตอน 7 นี้ทิ้งท้ายว่ารถไฟชนกันอะ ค้างๆ พราเมฆตัวใหญ่จะเอาไปแอบไว้ตรงไหนคะน้องดิน
-
สั้นไปนะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ชื่อเรื่องแปลกดีค่ะ
สนุกดีค่ะชอบๆ
รอติดตามตอนต่อไปนะคะ :katai2-1:
-
เช็ดเลือดก่อนเน้อ :m10: :m10:
ตอนหน้าดินสอจะเอาพี่เมฆไปแอบไว้ไหนนะ หุหุ
:pig4:
-
พี่เมฆทำดีค่ะ ทำดีมากเลย แอบสงสารดินสอนะเนี่ย
แล้วเป้นี่ เป็นชะนีที่มาผิดเวลาจริงๆเลย มาต่ออีกนะ อยากอ่านแล้ว~
-
เป้มาขัดจังหวะแบบนี้ เกิดพี่เมฆรมณ์เสีย น้องดินโดนจัดหนักอีกแน่
ปล เพิ่งอ่านรวดเดียว ต้นเรื่องดินบอกสูงต่างกันไม่มาก แต่แอบงงอีกฝ่ายบอกตัวเล็ก
-
เลือดจะหมดตัวก็วันนี้แหละ พี่เมฆ แทนที่จะจีบดันไปถามว่าจะขายไหม
-
เป้มาขัดจังหวะแบบนี้ เกิดพี่เมฆรมณ์เสีย น้องดินโดนจัดหนักอีกแน่
ปล เพิ่งอ่านรวดเดียว ต้นเรื่องดินบอกสูงต่างกันไม่มาก แต่แอบงงอีกฝ่ายบอกตัวเล็ก
ดินสอหลงตัวเองค่า ชอบคิดว่าตัวเองแมนมากกก เดี่ยวรออ่านหลังๆจะรู้ว่าชอบ
คิดว่าตัวเองแมนค่ะ ฮ่าๆๆ
-
ออนแล้วก็ลงต่อเลยค่าาา
:impress2:
-
พระเอกหื่นไปนะ ครั้งเดียวไม่เคยพอ แถมตอนนี้เหมือนจะปล้ำนะ ถ้าน้องไม่เคลิ้มเสียก่อน
แล้วนายเอกนี่ก็เคลิ้มง่ายจริง บอกไม่ขายๆ แต่ก็เสร็จพระเอกจนได้ เชรอะ หมั่นไส้ อิอิ
-
บทที่ 8
“พี่ครับ พี่ คือว่า แต่งตัวเร็ว เพื่อนผมมา”ผมรีบวิ่งไปปลุกพี่เมฆ แกลืมตาขึ้นมองผมเฉยๆ แต่ไม่ยอมขยับ ผมรีบเก็บเศษถุงยางทิ้งในถังขยะ เก็บกวาดรอบๆห้อง ใส่เสื้อผ้า แล้วก็ดึงพี่เขาลุกขึ้น พี่เขาไม่ยอมขยับเลยเหมือนจงใจแกล้งผม
“พี่ครับลุกก่อนนะ ลุกมาใส่เสื้อผ้าก็ได้”ผมแทบนั่งกราบพี่เมฆ พี่แกก็เลยลุกขึ้นมาทั้งเปลือยเปล่า ให้ตายเถอะ ทำไงดี ผมหอบเสื้อผ้าพีเขาก แล้วผลักให้ขึ้นไปบนบ้าน ก่อนจะยัดพี่แกเข้าไปในห้องนอน ผมโยนเสื้อผ้าเขาไว้บนเตียงแล้วปิดห้องลงมาเก็บข้างล่าง
จากนั้นก็ออกไปรับปูเป้เธอไม่ได้มาคนเดียว มีผู้ชายคนนึงยืนอยู่ข้างๆด้วย ผมเปิดประตูรั้วออกไปรับ เธอรีบตรงเข้ามาแล้วยื่นถุงมาให้สองข้าง ผมยื่นมือออกไปรับ
เชี่ยหนัก
แขนผมแทบทรุดเส้นเลือดขึ้นแขนเลย เอาอะไรมาให้เยอะแยะเนี่ย
“กว่าจะติดต่อได้ ดีนะหน้าบ้านเขียนเบอร์ไว้ ไม่งั้นเป้จะบุกเข้าไปแล้วนะ”ผมยิ้มแหยๆ ดีนะไม่บุกเข้ามาไม่งั้นซวยแน่
“เอ่อะ คือ...”ผมหันไปทางผู้ชายมาใหม่อีกคน
“เดี่ยวค่อยไปคุยกันในบ้านนะ ตรงนี้ยุงกัด”ปูเป้ตบยุงเปาะแปะ
“อ้อได้ๆ”ผมหลีกทางให้ปูเป้และชายนิรนามเข้าไปด้านใน ผมเอาถุงไปเก็บในครัวแล้วก็เอาน้ำมาเสิร์ฟให้
“นี่น้ำ”ผมเสิร์ฟแล้วนั่งลงตรงข้ามปูเป้กับผู้ชายอีกคนหนึ่ง
“นี่พี่ชายเราชื่อป็อก”ปูเป้แนะนำ ผมยกมือไหว้พี่เขาทันที เขาส่งยิ้มมาให้ พลางมองไปที่ปูเป้
“ผ่านใช่ไหม”เธอขยิบตาพูดคุยกับพี่ชาย ผ่านอะไรวะ ผมเกาหัวแกร๊กๆ
“พี่ชายเราลงมาหาก็เลยเอาสตอเบอรี่กับอะโวคาโด้มากฝาก เป้กินคนเดียวไม่หมดเลยแบ่งมาให้ดินด้วย แต่ว่าพรุ่งนี้มะรืนนี้เป้จะพาพี่ป็อกไปเที่ยวเพชรบูรณ์กลัวมันเน่าก็เลยเอามาให้ตอนนี้ ขอโทษทีดึกไปหน่อยน้า”
“อ้อไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีแล้ว วันหลังไม่ต้องเอามาก็ฝากก็ได้ครับผมเกรงใจ”ผมยกมือโบกไปมาบอกปูเป้ แล้วหันไปหาพี่ชายเธอ
“ไม่เป็นไรหรอกครับสบายมาก ในไร่มีอีกเยอะเลย ถ้าชอบบอกได้พี่จะให้คนงานเอาลงมาให้ทานนะ”
“ขอบคุณครับ”ผมยกมือไหว้พี่เขาอีกรอบ ครอบครัวนี้ดีกับผมมากเลย พ่อแม่ปูเป้ขึ้นมาเมื่อไหร่ก็พาไปเลี้ยงข้าว
ผมเพิ่งรู้เหมือนกันว่าพี่ชายปูเป้ทำงานที่เชียงใหม่ ผมรู้มาว่าครอบครัวเธอเป็นคนกรุงเทพฯ
ระหว่างที่ผมกำลังคุยกับเป้แล้วก็พี่ชาย พี่เมฆดันเดินลงมาจากด้านบนพอดี เขาพันผ้าขนหนูรอบเอวเท่านั้นส่วนด้านบนเปลือย
เปล่า ดีที่ว่าทั้งสองคนนั่งหันหลังเลยไม่เห็นพี่เขา
พี่เมฆทำไม้ทำมือถามประมาณว่า ห้องน้ำอยู่ทางไหน บ้านผมเป็นแบบโบราณห้องน้ำเลยอยู่ชั้นล่าง ด้านบนมีแค่ห้องนอนผมแล้วก็ห้องพระ พ่อนอนชั้นล่าง แต่ตอนนี้ห้องพ่อถูกผมเปลี่ยนเป็นที่เก็บรูปไปแล้ว
ทางนู้น
ผมชี้มือไปทางขวา แกยืนมองสองคนนั้นนิ่ง ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินไป
“มีอะไรหรอ”ปูเป้หันไปมองด้านหลัง พี่เมฆก็เดินไปเข้าห้องน้ำแล้ว
อ๊ากใจจะขาด
“ไม่มีอะๆไรหรอก ปวดแขนนิดหน่อยน่ะ วันนี้ไปซื้อของเขาบ้านมา”แก้ตัวหน้าตาย
“คือว่าที่จริงเป้จะมาชวนดินไปเที่ยวด้วยกันน่ะ สองวันนี้ดินว่างไหม พรุ่งนี้ออกเดินทางตอนเช้าสนใจไปด้วยกันไหม”อ้ออย่างนี้นี่เอง ผมยิ้มกว้างก่อนจะส่ายหน้าไปมา
“ขอโทษทีนะ พอดีว่าดินต้องทำความสะอาดสตูดิโอพ่อน่ะ ว่าจะเคลียร์รูปส่งให้ลูกค้า ไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะ”ผมก้มโค้งขออภัยเพราะพี่ชายเป้อยู่ด้วย
“แย่จัง ไม่เป็นไรครั้งหน้าดินต้องไปกับเป้นะ”เธอทำหน้ายู่ พี่ป็อกยกมือลูบหัวน้องสาวตัวเองไปมา
“ครับ ครั้งหน้าไม่พลาดแน่”
“อื้อ โอเคเลย เออดินเป้ขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะ คืออั้นไว้ตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว”เธอบ่นงุ้งงิ้งก่อนจะลุกขึ้นยืน
เฮ้ย!!!!
“เข้าไม่ได้”เป้ตกใจที่ผมเสียงดังใส่ ผมรีบลุกแล้วเดินไปใกล้เธอ
“อ้อ พอดีห้องน้ำข้างในเต็มอ่ะ ดินยังไม่ได้ให้คนมาดูดส้วมเลย เป้เข้าห้องน้ำด้านนอกนะ ติดครัวจำได้ไหม”
เธอพยักหน้าแล้วส่งยิ้มสดใสร่าเริงมาให้
“โอเค ได้เลย ดินนะดินคุณพ่อไม่อยู่ บ้านช่องไม่เป็นระเบียบเลย”เธอบ่นอู้ ผมยิ้มสู้แล้วเปิดประตูบ้านให้
ผมกลับมานั่งยิ้มแฮะๆส่งให้พี่ป็อก แกอดขำน้องสาวตัวเองไม่ได้
“เป้ขี้บ่นแบบนี้แหละ พี่โดนประจำ”แกว่า
“ไม่เป็นไรหรอกครับน่ารักดี”เธอห่วงผมตลอดมีอะไรก็นึกถึง ผมรู้สึกเลยว่าผมโชคดีที่มีเพื่อนแบบนี้
“พี่ฝากดูแลด้วยนะ ถึงจะขี้บ่นไปหน่อยแต่เป้น่ะรักใครรักจริงนะ”แกพูดอย่างจริงจัง
“ครับ”ผมพยักหน้ารับ ขนลุกแปลกๆ ถ้าใครหักอกเป้ สงสัยพี่แกคงตามมายิงถึงบ้านแน่ๆ ผมละหนาวแทนคนที่มาจีบเป้เลย
“เป็นไงบ้าง เห็นเป้ว่าพ่อเพิ่งเสีย”พี่เขามองไปรอบๆบ้าน
“ก็ยังงงๆครับ บ้านก็รกรุงรังอยู่ ผมเพิ่งจัดงานทำบุญร้อยวันไปก็เลยยังไม่เข้าที่เท่าไหร่”
“มีปัญหาอะไรบอกพี่ได้เลยนะ”แกลุกเอื้อมมือมาแตะบ่าผม
ผมสะดุ้งเอือกมองไปด้านหลังพี่ป็อก พี่เมฆเดินจากห้องน้ำมาหยุดอยู่หลังพี่เขาแบบใกล้มากๆ ผมกลืนน้ำลายลงคอแทบไม่ได้ พี่เขาจ้องมาที่ผมก่อนจะเดินขึ้นห้องไป
หัวใจผมจะวาย ทำไมช่วงนี้มีแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้
ปูเป้เดินกลับเข้ามาในบ้าน ก่อนจะเรียกพี่ชายตัวเองกลับบ้าน
“ดึกแล้วเป้ว่าเรากลับกันก่อนดีกว่าค่ะพี่ป็อกพรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า เดี๋ยวจะลุกไม่ไหว”เธอเดินไปกอดแขนพี่ชายแน่น
“ไปสิ”พี่ป็อกลูบหัวปูเป้ไปมาอย่างเอ็นดู ผมลุกขึ้นเดินไปลงทังสองหน้าบ้าน
“ขอบคุณมากนะครับ สำหรับผลไม้”ผมหันไปบอกพี่ป็อก ปูเป้อิงซบพี่ชายแล้วยิ้มกว้าง
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าติดใจบอกเป้เลยนะ เราจะให้พี่ป็อกเอามาให้อีก”
“เราเกรงใจแค่นี้ก็เยอะแล้ว ไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า ยังไงก็ขอบคุณมากเลย พรุ่งนี้เดินทางปลอดภัยนะครับเที่ยวให้สนุกนะ”ผมอวยพร
“จะสนุกได้ไง ก็ดินไม่ไปด้วย”ปูเป้บ่นเบาๆ ได้ยินกันแค่สองคนพี่น้อง
“มีอะไรหรือเปล่า”ผมเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
“อ้อ เขาบ่นว่าอยากให้ดินไปด้วยน่ะ เสียดายนะ”พี่ป็อกตอบแทน
“ไว้วันหลัง เดี๋ยวเราไปเที่ยวด้วยกัน”ผมกันไปบอกเธอ ปูเป้ยิ้มกว้าง ก่อนจะขึ้นรถตามพี่ชายกลับบ้าน
พอรถแล่นออกไปผมก็ถอนหายใจยาว
เฮ้ออออออออ จะบ้าตาย ผมรีบล็อกประตูรั้วแล้วก็เข้าบ้าน ผมยังต้องมีคนที่ต้องไล่กลับบ้านอีกคน
ผมขึ้นไปบนห้องพี่เมฆนอนอยู่บนเตียง ผมเดินเข้าไปแล้วใกล้เขาก่อนจะสะกิดเบาๆ เขานอนถอดเสื้อด้านล่างมีแค่ผ้าขนหนูผืนบางปิดเอาไว้
“พี่ครับ มันดึกแล้วกลับได้แล้วครับ”พี่เมฆลืมตาขึ้นมามองหน้าผม จากนั้นก็ขยับตัวลุกขึ้นนั่งเอาหลังพิงพนักเตียง เขายื่นมือมา
ดึงผมให้ล้มลงไปนั่งทับตัวพี่แก
“เมื่อกี้แขกอีกคนหรอ”พี่เขากระซิบถามเสียงเหี้ยม
“แขกเขิกอะไรกัน พี่ชายของเพื่อนผมครับ”ผมหันไปตาเขียวใส่พี่เขาทันที
“อย่างนั้นเองหรอ ทำไมต้องถึงเนื้อถึงตัวกันด้วย”แกคงหมายถึงตอนที่พี่ป็อกแตะไหล่ละมั้ง
“เขาแค่ฝากให้ผมดูแลปูเป้เท่านั้นเอง”
“โอ๊ะ”พี่เขาจับข้อมือผมบีบอย่างแรงแล้วดึงมาถามใกล้ๆ
“แล้วปูเป้นี่ใคร”พี่เมฆขมวดคิ้วแน่น แล้วจ้องตาผมไม่หยุด
“ล-แล้วพี่จะอยากรู้ไปทำไมละ ปล่อยผมนะ”ผมสบัดตัวลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อผ้าพี่เมฆเอาไว้ในมือ ผมดึงตัวพี่เขาลากออกจากห้อง
พี่แกเดินตามอ้อยอิงลงมาข้างล่าง
“กลับไปได้แล้วครับดึกแล้ว แล้วก็ไม่ต้องมาที่นี่แล้วนะ ผมไม่ขายแล้ว ผมเลิกขายแล้ว”ผมยัดเสื้อผ้าใส่มือพี่แก พี่เมฆทิ้งมันลงกับพื้นแล้วเดินเข้ามากอดผม
“บอกพี่ก่อนว่าปูเป้คือใคร”เขาเซ้าซี้ไม่เลิก
“หื้ม บอกพี่มาสิครับแล้วพี่จะกลับ”ให้ตายเถอะ ผมม้วนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเขา
“เป็นเพื่อนที่มหาลัย พอใจหรือยังครับ กลับได้แล้ว”ผมผลักตัวพี่เขาออก พี่แกก็กอดผมแน่นขึ้น
“เด็กดี อื้ม”พี่เขาก้มลงมาจูบผม ผมพยายามเบี่ยงหน้าหลบแต่ก็ถูกไล่จูบจนได้
“พ-พอแล้วครับ กลับเถอะนะ”ผมอยากนอนจะแย่แล้วเหนื่อยมาทั้งวัน
“คืนนี้พี่ขอนอนนี้น่ะ”ไหนบอกจะกลับเลยไง ผมส่ายหน้าไปมา พี่เมฆไม่ฟังเขาอุ้มผมไปที่โซฟาอีกครั้ง ผ้าขนหนูหลุดออกจาเอว
พี่แก ไอ้หนูตัวโตโผล่ออกมาจนผมอาย มันชนกับเอวของผม
“อย่าครับ”ผมใช้มือปัดไม่ให้พี่แกวุ่นวาย
“พี่รู้ว่าเราเหนื่อย พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก พี่แค่จะทำให้เราสบาย”ไม่ว่าเปล่าพี่เมฆดึงกางเกงของผมออก ไอ้หนูของผมมันพร้อมรบ
ตั้งแต่พี่แกจูบ ตอนนี้มันเผยตัวออกมาทำความอับอายให้ผมแบบสุดๆ พี่แกหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะก้มลงครอบครองมัน
“อ๊า ไม่นะครับ”ผมใช้มือดันศรีษะพี่แกออก พี่เมฆดุดกลืนมันเข้าไปทั้งแท่งก่อนจะรัวลิ้นตรงหัวไม่หยุด
“อ๊ะ อ๊ะ”เสียวชิบผมกำมือจิกขยุมผมแก เพื่อยั้งไม่ให้พี่เมฆทำมันมากกว่านี้
“อื้อ อื้อ”ใบหน้าของผมเหยเก เพราะเสียวซ่านไปทั้งตัว ในท้องผมตอนนี้เหมือนมีนกบินร่อนนับร้อยๆ มันปั่นป่วนไปหมด พี่แกรูด
เข้ารูดออกอย่างชำนาญ ผมกำมือแน่นหลับตาปี๋
กริ้ง กริ้ง กริ้ง
ใครโทรมานักหนานเนี่ย TT^TT
แฮ่ก ผมเอื้อมมือคว้าโทรศัพท์บ้านที่ดังอยู่บนโต๊ะใกล้ๆ
“พี่ครับโทรศัพท์”พี่เมฆไม่ฟังแกตั้งหน้าตั้งตารังแกผมอย่างเดียว ผมจับใจยกหูโทรศัพท์ขึ้น พลางกัดปากตอบรับไปตามสาย
“ดินหรอ เป้นะ”มีอะไรอีกนะ ผมอยากตะโกนถามเธอ
“ครับว่าไง”ซี้ดดดด ผมอู้ปากครางออกมาเบาๆ
“เป้ลืมกระเป๋าไว้ที่โต๊ะ ดินหยิบออกมาให้เป้หน่อยสิ เป้รออยู่หน้าบ้านนะ”ผมเหลือบมองบนโต๊ะก่อนจะเห็นกระเป๋าสีชมพูของปูเป้
ตั้งอยู่ ทำไมถึงขี้ลืมแบบนี้
“อ้อ ครับๆ อ๊ะ ด- เดี๋ยว ร-เราเอาออกไปให้นะ”ผมกลั้นใจพูดตอบไป พี่เมฆรัวลิ้นไม่หยุดเหมือนจงใจแกล้งผม
"ดินทำอะไรอยู่หรอ ทำไมเสียงแปลกๆ"เธอถามมาอย่างสงสัย
"อ้อพอดีเรากินมาม่าแล้วมันเผ็ดน่ะ ซี็ดดดด"ผมสูดปากดัง
"นั้นเป้รออยู่ข้างหน้านะ"
สายถูกตัดไป
“อ๊า”ผมครางลั่น เงยหน้าขึ้นฟ้า ครางลั่น
“พี่ครับหยุดก่อน”ผมดันตัวเองขึ้น แล้วขยับตัวออก แต่พี่แกจับเอวผมกดไว้แน่นแล้วจับมันสาวขึ้นลง ส่วนหัวก็ถูกเลียรัวๆ
“พะ พี่ครับ”
................................................
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ดินไหวไหมมม
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ใส่ถอด ใส่ถอดกางเกงหลายรอบ
(http://31.media.tumblr.com/7229a6ec23a279ca5fe2c9ee99c5ffc7/tumblr_mjqdiugkfX1s8vuj8o7_250.gif)
มาแอบลงตอนดึกๆ ฝันดีค่าา ><
คนสวยหมดแรง >< พี่เมฆขาน้องจะไม่ไหวแล้วววว
(http://upic.me/i/da/1_295332125m.jpg)
-
เป้ขัดจังหวะตลอด
-
แอบเห็นคนเขียนมาลงตอนดึก ๆ คึคึ ><
:hao6:
-
อ่อนโยน :-[ พระเอกน่ารักอ่ะ คนนี้ผ่านสุดๆ เลย คนนี้แหละพระเอก ใช่เลย โฮะๆ
-
ชอบพี่เฆมจัง ขอได้ไหมดิน อิอิ :hao3:
-
:katai1:เป้
-
เป้นี่ขัดตลอด
555555555555
-
ค้างงงง :ling1:
-
อุ้ยๆ เป้นี่ตั้งแต่คราวก่อนละ โทมาเหมือนรู้เวลา
-
อ่านตอนแรกดูเหมือนดราม่านึกว่าจะได้กินมาม่าทั้งเรื่องพออ่านมาถึงตอนนี้ขำจนปวดกรามหยุดไม่ได้เลย :laugh:
-
:angry2:ยัยเป้ขัดคอตลอดดดดด 555555มาต่ออีกนะค้ารอๆๆๆ
-
:m25: พี่เมฆคงจะไม่ยอมกลับบ้านแน่ๆ
ขอบคุณที่มาต่อเรื่อยๆนะคะ
ปอลิง แอบไปอ่านตอนก่อนๆอีกรอบ ปลื้มใจแทน ยอดบวกเป็ดบางตอนจะ60อยู่แล้ว hot จริงอะไรจริง เรื่องนี้ :katai2-1:
-
รออ่านนะสนุกสุดๆๆๆ
-
:hao6: :hao6: :hao6:
หื่นสุด ๆ เลย สงสารดินมากมาย
พี่เมฆก็เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนะ
-
พี่เมฆคะ ถนอมน้องหน่อยเถอะค่ะ
-
แง ค้างอ่ะ
-
:ling1: หงุดหงิดเป้แทนพี่เมฆจริงๆ
-
น้องเป้มโนเพื่อนเป็นแฟนหรือเปล่าจ๊ะ มีพาพี่ชายมาฝากฝัง ชะนีสมัยนี้ ไม่ไหว ไม่ไหว :เฮ้อ:
ส่วนอิพี่เมฆนี่ก้อนัวเนียมาก หน้ามึนตลอด สงสารน้องงงง :haun4:
-
เป้นี่คิดอะไรกับดินหรือเปล่า ที่ถามพี่ชายว่าผ่านไหมแบบนั้นหมายความว่ายังไงกัน
แต่ไม่สมควรโทรมาตอนนี้ที่สุดนะ ตลอดๆเลยเป้นะ :katai1:
-
ถ้าจะเข้าๆออกๆบ้านคนอื่นบ่อยขนาดนี้
ย้ายมาอยุ่เลยไหม เป้ เฮ้อออ!!
พี่เมฆยังจัดเต็มเหมือนเดิม พักบ้าง น้องเหนื่อยแล้วววว คึคึ
-
พี่เมฆคงหึงมากแน่ ๆ น้องดินจะไหวไหมเนี้ยะ
-
ขุ่นน้องเป้ค่ะ เจ๊เรยจะไม่ไหวกะนู๋แร้วนะ
ขัดจังหวะเจ๊มาก เจ๊ค้าง~~~~~~
-_-^^^^^^^^^
-
หึหึ งานนี้ดูน้องเป้จะไม่เป็น่ที่ปลื้มของเหล่าแม่ยกพี่เมฆเท่าไรนะ ^^
-
น้องเป้ชอบดินเหรอคะ สงสารเลย นนงน่าาักดีอะ
-
พี่เมฆฆฆฆฆ น้องดินจ่ายยาลดความหื่นด่วนๆ
คือ อิเป้ เกิดมาเพื่อขัดใช่มั้ย โทรจัง :m16:
-
อ่านแล้วหื่นมาก
:hao6: :hao6: :hao6:
พี่เมฆจะสามารถเอาชนะใจน้องดินได้ไหมหนอ
แต่พูดไปน้องดินก็ไม่มีใครนะ
ยอมๆไปเหอะ
:hao7: :hao7: :hao7:
-
จะลืมอะไรนักหนาาา ขัดตลอด
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คือแบบ ทำไมเมฆหื่นงี้อ่าาาาาา!!! :hao5: :hao5:
อยากรู้จังเลยค่ะว่าเนื้อเรื่องจะเป็นไงต่อไป แบบจะรักกันไงอ่ะค่ะ มันจะมีมาม่าไหม :serius2: :serius2:
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ
:pig4: :pig4:
-
โอ๊ยยย อิพี่เมฆก็หลายรอบเลย
สงสารน้องมั่ง น้องหอบจนตัวลอยแล้ว
:haun4:
-
เป็นชะนีขี้มโนมันไม่ดีนะคะน้องปูเป้
แล้วก็อย่าโทรมาขัดจังหว่ะบ่อยสิค่ะ
อารมณ์เสียรู้ไหว เดี๋ยวแม่ด่าเลย!!!
-
เป้นี่ขัดตลอด แต่พี่เมฆนี่หื่นตลอด :hao6: :hao6: :hao6:
-
ตอนเป้กะพี่ชายมาบ้าน
พี่เมฆเหมือนผีเลย ผลุบๆโผล่ๆ555555555555
-
ชอบเรื่องนี้มากอ่ะ วอนขออย่าดราม่าโหดร้ายมากนะเคอะ จิตใจอ่อนแอ พี่เมฆ พี่หื่นมากเค่อะ อิอิ :impress2:
รอตอนต่อปายยยยยยย :katai5:
-
ตัดตอนให้ค้าง... เอ๊ย ลุ้นทุกตอนเลยที่เดียว :katai1:
พี่เมฆก็หื่นได้ทุกที่ทุกเวลาจริงๆ :o8:
-
อ่านชื่อเรื่องแล้วนึกว่าจะได้ซดมาม่าชามโต
แต่ถ้าจะน่ารักขนาดนี้นะ
พี่เมฆอย่าโกรธน้องพอ ตอนรู้ว่าน้องหลอกเรื่องชื่อกับมหาลัยอ่ะ
น้องแค่ป้องกันตัวนะพี่ พี่ต้องเข้าใจนะ กลัวดินโดนทิ้งอ่ะ
-
เป้อย่ามาบ่อยได้ม่าย มันค้างงงง
เหมือนเป้เอาพี่มาดูตัวแฟนน้อง
แต่น้องดินคนซื่อไม่ได้รู้ตัวเลย
พี่เมฆขอน้องเป็นแฟนด่วนน
-
ชอบเรื่องนี้มากเลย แต่เค้าว่าเป้นี่คิดกับดินเกินเพื่อนใช่มั้ยย มีการพาพี่ชายมาดูตัว เริ่มได้กลิ่นมาม่า ไม่น้าาาาาาาา
-
Dee Day. อธิบายด่วน. 3 ตอนรอบบ้าน. พี่คิดลึกนะจ๊ะ อิอิ ปลื้มแทนจัง ยอดอ่านกระฉูด เหมือนเลือดกำเดา รักดิน รักปูเป้. รักเมฆ อยากให้ปูเป้เข้าใจดิน
-
ติดตามๆ ดินน่ารักอ่ะ. :กอด1: :กอด1:
-
เป้คิดไปเองเหรอเนี่ยยยย
สงสารดิน หมดเรี่ยวหมดแรง
-
ปูเป้นี่ยังไง
คือชอบดินป่ะ หรือเอาพี่มาให้ดินดูตัว คือยังไง๊
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: ค้างงงงงง
-
ชอบพี่เอออออออออออออ >< :o8: :o8: :o8:
-
คำพูดพี่ชายปูเป้แปลกๆอ่ะ อย่าบอกนะว่าเป้จะชอบดินสอ :a5:
-
:impress2: ชอบพี่เป้
-
ยัยปูเป้มาแรงกมากกก
ถามดินยังว่าชอบป่าวเนี่ยยย
พี่เมฆอย่ายอมนะค้าาาา
-
ว๊าาา นึกว่าจะ...ในห้องครัวสุดโรแมนซ์ซะอีก แต่ที่โซฟาห้องรับแขกก็คลาสสิคดี
แหม่...พี่เมฆนี่นอกจากหล่อแล้วท่ายากยังเยอะอีกนะครับ :m25: :m25:
เล่นน้องดินสอซะ ฟ้าเกือบเหลือง แล้วนี่หญิงเป้ดันมาที่อยู่หน้าบ้านอีก (มาทำไมฟระ คนกำลังสวีทกัน :angry2:)
รถไฟจะชนกันแล้ววววว....น้องดินสอ จัดเก็บด่วน
ก่อนอื่นเก็บพี่เมฆให้ได้ก่อน อย่างอื่นที่เกลื่อนพื้นนี่ง่ายแล้ว
ชอบคร้าบบบบ.....
หื่น.....สมคำล่ำลือ ทุกตอนจริงๆ
:impress2: :impress2: :impress2:
-
:haun4: น้องดินไปเป็นเด็กป๋าดีกว่า
-
อารมณ์อยากอ่านต่อมันค้างอะ
-
:pig4: :pig4:
-
พระเอกเรื่องนี้มันหื่นจริงๆ
แล้วแบบนี้ดินจะไหวเหรอ รับมือไม่ไหวแน่ๆ
-
อ้ากกก ดะ เด็ด ทิชชู่ไม่ทันแย้วววค้าบบ ที่สุดของที่สุดอ่าาาโอยยยอ่านละปริ่มเรยยแต่มันก็ค้างจริงๆนะ :hao3:
-
ค้างอย่างแรงงงงงงงงงส์ :z3:
-
เป้วางสายแล้วใช่มั้ย
-
ดินเอ้ย! นายตายแน่ๆ :hao6: :hao6: :hao6:
-
อ่ะ 0.0 อิพี่เมฆ อะไรแกจะเสี้ยนขนาดน้านนนนน =,.=
-
สังหรณ์นังชะนีจริงๆ
-
เอาเป้ไปเก็บหน่อยยยยยยยยยยยยยยย
-
ชะนีเป้นี่ช่างหาเวลาขัดจังหวะคู่นี้ได้ตลอดเลย
-
พี่เมฆฆฆฆฆ หื่นมาจากไหนเนี่ยยยยย 5555555
น้องดินจิไม่ไหวแล้วค่าาา ให้น้องพักนิดมั้ยยังไง
ทำหน้ามึนไม่สนใจไรเลย ไล่ก็ไม่ยอมกลับ กร๊ากกก
น้องก็สู้ไรพี่ไม่ได้เลย โดนจูบทีก็... :-[ :-[
เป้นี่จริงๆนางน่ารักนะเนี่ยยย แต่จุดนี้ขัดจังหวะเก่งจริงงง อย่าเพิ่งขัดค่ะหนู กรี๊ดดดด
-
บทที่ 9
พี่เมฆไม่ยอมผละออกจนผมเสร็จ ปล่อยน้ำออกมาเต็มปากพี่เขา เขาจัดการจนเกลี้ยงผมนอนหอบแฮ่กก่อนจะลุกหยิบกระเป๋าไปให้ปูเป้ เธอขอโทษขอโพยใหญ่แล้วก็กลับบ้านไป
ผมเดินเข้ามาจัดการคนในบ้าน ซึ่งตอนนี้ถือโอกาสนอนหลับปุ๋ยบนเตียงผมเสียแล้ว
เฮ้อ~~ เนียนตลอด
ผมไม่ไหวจะสู้รบปรบมือเลยก้าวขึ้นไปบนเตียงแล้วก็นอนหลับ มีอะไรพรุ่งนี้เช้าค่อยว่ากัน
ผมตื่นขึ้นมาพบว่าเตียงว่างเปล่า บนโต๊ะหัวเตียงมีเงินกองไว้เช่นเดิม ผมหยิบเงินพวกนั้นมาปาลงพื้น ก่อนจะวิ่งไปเก็บมาไว้ที่เดิม
เงินยังไงก็คือเงินต่อให้ยับยู่ยี่หรือเปอะเปื้อนแค่ไหนมันก็มีค่า แต่ตัวผมตอนนี้สิ รู้สึกตัวเองไร้ค่าชะมัด
ผมเดินเข้าฉี่แล้วก้เตรียมตัวอาบน้ำเมื่อวานเหนียวตัวมากๆก่อนจะพบว่า
ไอ้เชี่ย!!!!!!!!!!
บนตัวผมมีปากกาเมจิกเขียนว่า
‘จองแล้วนะ’
ตัวใหญ่มาก แล้วเขียนเซ็นต์กำกับไว้มุมล่างซ้ายว่า
เมฆ เมธา
ผมเอาแอลกอฮอลล์มาลบกว่าจะออกแสบไปหมดทั้งตัว วันนี้จะเผาพริกเผาเหลือแช่งอย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย ไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้นะ เลวที่สุดแสบอ่ะ
สตูดิโอของพ่อถูกเก็บกวาดอย่างดี ผมรวบรวมงานที่ต้องส่งลูกค้าแยกไว้ในห้องนั่งเล่น ส่วนห้องนอนพ่อ ผมทำความสะอาดแล้วก็เอาอุปกรณ์ทั้งหมดไปไว้ข้างใน พวกรูปของสะสมพ่อผมเอาไปตบแต่งในห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องครัว ติดไว้ทั่วบ้านเลย ผมจะได้รู้สึกว่ามีพ่ออยู่ด้วย
สตูดิโอของพ่อเป็นลานโล่งๆ มีหลังคายื่นออกมาจากตัวบ้านเท่านั้น ตอนนี้มันไม่มีอะไรเหลือเลยสะอาดตาดี ผมว่าจะเอาไว้ทำโรงรถให้น้องสนิม ลืมบอกไปอู่บอกว่าน้องสนิมซ่อมเสร็จพรุ่งนี้เย็นๆ ให้ผมเข้าไปเอารถได้ เยี่ยมมาก
บ่ายนี้ผมไม่มีอะไรทำเลยนอนดูบอลแล้วก็อ่านหนังสือเตรียมเรียน ก่อนปิดเทอมได้ชีทจากรุ่นพี่มาตั้งหนึ่ง เอาไว้อ่านจะได้เรียนตามเพื่อนทัน
ผมหาวแล้วหาวอีก ลุกขึ้นเอาสตอเบอรี่แล้วก็อะโวคาโด้ที่เป้เอามาให้เมื่อวานล้างแล้วก็มานั่งกิน ผมลุกไปรดน้ำต้นไม้ พรวดดิน เก็บจานล้าง กวาดลานหน้าบ้าน ซักผ้า เก็บผ้า กวาดใบไม้
เหงาครับ
เหงามากๆ
ผมมองไปทางไหนก็มีแต่ความว่างเปล่า ผมอยู่คนเดียวบนโลก ไม่มีพ่อให้คุย ไม่มีแม่ให้กอด ไม่มีพี่หรือน้อง ไม่มีปู่ยาตายาย
ญาติติที่ไหนก็ไม่มี
รู้งี้ผมไปเที่ยวกับเป้ดีกว่า ดีกว่าอยู่เหงาๆแบบนี้
ผมกลับมานั่งถอนหายใจทิ้งแล้วหยิบชีทขึ้นมาอ่านต่อ เย็นๆผมออกไปวิ่งรอบหมู่บ้านแล้วก็ซื้อกับข้าวมานั่งกิน มันฝืดคอชะมัดกินไปได้สามสี่คำผมก็วางช้อนเก็บจานล้าง
ผมกลับมานั่งแหมะกับกองชีทอีกจนดึก ก่อนจะขึ้นนอน
เมื่อสองสามวันก่อนผมยังมีคนนอนกอดอยู่เลย คืนนี้ผมต้องนอนคนเดียว ทั้งๆที่นอนคนเดียวมาตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนี้ทำไมมันไม่ชินไม่รู้ สามเดือนที่แล้วไม่มีพ่อผมก็นอนคนเดียว แต่ตอนนี้ผมไม่อยากนอนคนเดียว
ผมรับรู้สึกความเย็นที่ไหลออกมาเปอะแก้ม
ผมบอกตัวเองมาตลอดว่า
ไม่เป็นไร
เราอยู่ได้
อย่าเสียใจ
พ่อไปสบายแล้ว พ่อมีความสุข พ่อไม่อยู่ตรงนี้แต่พ่อยังอยู่ในใจ
พ่อมีความสุขเราต้องอยู่ได้
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเพราะได้ยินเสียงลมหายใจรดอยู่ที่คอ ผมลืมตาขึ้นมองในความมืดพยายามขยับตัวแต่ถูก
กอดตรึงเอาไว้ ผมหยิกตัวเองเพื่อพิสูจน์ว่าผมไม่ได้ฝันไป หรือผีหลอก
เจ็บ
กลิ่นน้ำหอมจากตัวเขา ทำให้ผมรู้ว่าคนที่กอดผมอยู่เป็นใคร ผมขยับดฃเพื่อให้นอนสบายขึ้นก่อนจะหลับตาแล้วนอนฝันดี
ดวงอาทิตย์สาดแสงเข้ามาทางหน้าต่าง ผมขยี้ตาตื่นอย่างัวเงีย ตัวของผมยังโดนกอดอยู่ ผมจับมือพี่เขายกออก ก่อนจะลุกก้าว
ข้ามลงจากเตียง
นอนหลับสบายเลย แอบเข้ามาในบ้านได้ไงวะ เมื่อวานก็ล็อกประตูแล้วนี่หว่า
โทรเรียกตำรวจมาจับฐานบุกรุกดีไหมเนี่ย ผมยืนใคร่ครวญคิดสักครู่ก่อนสายตาจะไปสะดุดกับปากกาเมจิกข้างเตียง ที่เมื่อคืนก่อนเขาเอามาเขียนแกล้งผม
หึหึหึหึ ผมหัวเราะอย่างชั่วร้ายก่อนจะปีนขึ้นเตียงแล้วจรดปากกาบนหน้าพี่แก
ดีมาก อื้อน่ารักที่สุด หนวดแมวๆ คิ้วเข้มๆ มีหนวดด้วย ขอบตาคล้ำๆ ใส่แว่นตา นั้นแหละ ฮี่ๆๆๆ
เสร็จ!
ผมเก็บปากกาไว้ในลิ้นชัก แล้วเดินตัวปลิวลงมาจากบ้าน
คอยดูนะตื่นขึ้นมา มีฮา
ผมล้างหน้าล้างตาแล้วก็ยืนรดน้ำต้นไม้พักหนึ่งก่อนจะเข้าไปหุงข้าวทำกับข้าวในครัว ทำไรดีวะข้าวต้มแล้วกันง่ายดี ผมต้มข้าวรอ
มันเดือดแล้วก็โยนๆหมูสับ คนอร์ กระเทียมพริกไทใส่ลงไป ปรุงรส โรยหน้าด้วยผักชีเป็นอันเสร็จ ทำถ้วยเดียว กินเองไม่เผื่อแผ่ใคร
เฮ้ย!!
ผนยกข้าวมานั่งกินในห้องนั่งเล่น นั่งเปิดข่าวกีฬาดูผลบอลก่อนจะได้ยินเสียงตะโกนมาจากบนบ้าน
ฮ่าๆๆ ผมนั่งขำกลิ้ง ตื่นแล้วแน่ๆเลย ฮาวะ หัวเราะจนแทบกินข้าวไม่ได้ เสียงพี่เขาเดินตึงตังลงมาจากในบ้านเขามองหน้าผม
อย่างคาดแค้น จากนั้นก็เข้าห้องน้ำไป
ซวยแล้วตู พี่เมฆ เข้าห้องน้ำนานมาก สงสัยขัดหน้าอยู่
ผมรีบกินข้าวแล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำตรงห้องครัวอาบน้ำ เดี๋ยวจะไปรับน้องสนิมที่อู่ ถ้าผมอยู่บ้านมีหวังตายแน่ๆ หน้าพี่เขาแบบโหดสุดๆ ผมก้าวบันไดลงจากบ้านอย่างเงียบกริบไม่รู้พี่ออกจากห้องน้ำหรือยัง
ผมค่อยๆเดินไปที่ประตูบ้านเปิดแง้มเบาๆ
“จะไปไหน”
ไอ้เหี้ย
ผมสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะหันไปปะทะพี่เมฆที่ยืนระยะประชิด แกพันผ้าขนหนูไว้ตรงเอว ด้านบนเปลือยเปล่ามีหยดน้ำเกาะพราวตัว
ใบหน้าแกซึ่งถูกผมละเลงปากกาเมจิกตอนนี้เกลี้ยงเกลาหล่อเหลาเหมือนเดิม
“ผมจะไปรับรถน่ะครับ พี่ออกจากบ้านล้อกบ้านให้ด้วยนะ”ผมรีบตัดบทแล้วหันไปเปิดประตูบ้าน
“ยังไปไม่ได้”พี่เมฆเอามือดันประตูไว้ไม่ให้ผมออกไปไหน
“ประเทศไทยเป็นประเทศเสรีนะพี่ ผมไปไหนก็ได้ผมอายุยี่สิบแล้ว”ชักแม่น้ำทั้งห้ามาแบบงงๆ
กูตายแน่ ตายแน่ๆ ไอ้ดินสอ ฮือ ฮือ
“สนุกไหม”พี่แกถามเสียงเหี้ยม
“อ-อะไรครับ ผมจะไปเอารถ”พยายามพูดเบี่ยงประเด็น ผมไม่กล้าหันไปมองหน้าพี่เมฆเลยยืนหันหลังคุยด้วย
แกค่อยๆจับไหล่ผมแล้วหมุนตัวไปหา ผมหลับตาปี๋แล้วก้มหน้า ถ้าสบตาผมจะแข็งทื่อเหมือนจ้องตาเมดูซ่าไหม ผมกลัวตาย แง้ๆ
พี่แกคงโกรธมากอจับมือผมแล้วบีบแน่น แกเอามือเดียวรวบสองมือผม อีกมือเชยคางผมขึ้นให้มองหน้าพี่แก
“ลืมตา”พี่เมฆสั่งเสียงแข็ง ผมส่ายหน้าไปหา ไม่เอากลัว
“พี่บอกให้ลืมตา”เสียงสั่งเรียบ เย็นแยบจนผมกลัว
“จะลืมหรือไม่ลืม”พี่เขาขึ้นเสียง
ลืมก็ได้ ลืมแล้วๆ ผมเปิดตาขึ้นมอง พี่เมฆขมวดคิ้วแน่น จากนั้นก็ดึงตัวผมขึ้นไปบนห้อง
“เอ้ยๆ พี่จะพาผมไปไหนปล่อยนะ ปล่อย”ผมดิ้นสุดชีวิต
“คนทำผิดต้องโดนลงโทษ”
ไม่นะไม่เอา
“เมื่อวานพี่ยังแกล้งผมเลย”ผมเถียงออกไป
พี่เมฆหันมาตาเขียวใส่ผม แล้วก็อุ้มผมเข้าใปในห้องนอน
โอ๊ยแบบนี้มันไม่ฮาแล้ว
“อ๊ากกกกกก ผมเกลียดพี่”
.................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
คำหยาบคายประจำวันนี้คือ
วันนี้วันจันทร์
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
อาทิตย์นี้มีเรียนเต็ม พรีเซ้นต์งาน งานกลุ่ม เยอะแยะมากมาย
TT^TT ซิกๆๆๆ อยากเอาสมองน้องดินมาสักครึ่งหนึ่ง
:hao5: :hao5: :hao5:
เจอกันตอนหน้านะคะ ลงวันละนิดจิตแจ่มใส ฮ่าๆๆ
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
(http://upic.me/i/1x/al10zr.jpg)
เงินๆๆๆ >O<
-
อ้ากกกกกก รอดูบทลงโทษค่ะ
คนอ่านไม่หื่นเลยจริงๆนะ :hao6:
-
ิอ่านตอนนี้แล้วเกลียดเมฆ
อยากก็มา เอาเงินฟาด แล้วก็ไป
-
กร้ากกกกกกกโดนตลอดดด
พี่เมฆเพลาๆบ้าง
-
พี่เมฆนี่หื่นตลอด :hao6: :hao6: :hao6:
-
ป๊าดดดดดดดดดดด :oo1:
-
ปูเป้ถ้าเธอคิดกับดินสอแค่เพื่อนที่ดี คอยดูแลทุกข์สุข ชั้นโอเค
แต่ถ้าคิดอะไรมากกว่านี้ บอกเลยเดี๋ยวรู้เรื่องนี้ !!!!!! :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
ส่วนพี่เมฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆห อร๊ายยยยยยยยยยย นั๊ลล๊ากกกกกกก
มีจองตัวนองด้วยอ่ะ 5555555555555 เอะอะเป็นจับน้องกิน :hao3:
-
ลงโทษ ลงโทษ :hao7:
ปล.วันนี้วันจันทร์ (หยาบคายมาก...ไวไปนะบางที :o12: )
-
:haun4: ช่วงนี้เอ็นซีทุกตอนเลย
-
ดินจะโดนอะไรเนี่ย :z1:
ไปเขียนหน้าเมฆแบบนั้น
หรือคำว่าเกลียดจะทำให้เมฆหยุดน้าาา
-
เอาอีกๆๆๆๆๆ จากเอาน้องดินสออีก 555 วันนี้วันจันทร์ หยาบคายจริงด้วย
-
:impress2: :-[ :o8:
-
พี่เมฆถ้าไม่รีบขอน้องเป็นแฟนเค้าจะมาแย่งละนะ
น่าร้อกกก อยากได้ o18
-
สมน้ำหน้าน้องดินนนนนนน ไปแกล้งพี่เค้าไว้แบบนั้น พี่เมฆคะจัดให้หนัก เอาให้เข็ดไปเลยแคร่ะ!!!!!
-
เมฆ กะดิน ฮาพอกัน เนื้อเรื่อง ฮา นะ อิอิ ส่วนใหญ่ หื่น มั๊ก
-
พี่ดินหาเรื่องเองป่ะ55 ตัวเองทำเค้าก่อนแท้ๆ
-
เมฆ เมธา แอบไปปั๊มกุญแจเรอะ
เข้าบ้านคนอื่นไดัไงเนี่ย 555
มาอยุ่กับน้องบ่อยๆนะ น้องอยุ่คนเดียว เหงาอ่ะ
-
ก็บอกให้เป็นเด็กป๋า
-
ลงโทษเด็กซนหนักๆเลยค่ะคุณพี่ :haun4:
-
:katai1: แหมพี่เมฆ หมั่นไส้ ทิ้งเงินไว้พร้อมคำสั้นๆ ไม่พอเฟ้ย น้องดินต้องจัดหนักนะ ยั่วเลยๆ
โอ๋ๆสู้ๆนะคะ
รูปประกอบเด็ดเหมือนเคย
-
:pig4:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ตื่นมาก็หิวเลยเรอะพี่เมฆ
ดูแลน้องดินด้วยสิ
บอกน้องไปเลย พี่รักกกกก อิอิ
รับพี่เมฆไว้พิจารณาหนูจะได้ไม่เหงานะดินสอ
-
รีบวิ่งไปใต้เตียง
-
เมฆหื่นมาก
-
พี่เมฆนี่เนี่ยนตลอด
-
:hao6: :hao6: จัดการๆๆๆ
-
เอ่อ พี่เมฆคะ
ให้น้องทำงานหนักขนาดนี้
ต้องเปย์หนักๆหน่อยนะคะ
เอะอะลากขึ้นเตียง สงสารน้องจริงๆ :katai5:
-
เรื่องนี้ยอมไม่ได้เลยนะพี่เมฆ ต้องลงโทษให้รุนแรง เร่าร้อน หวาบหวาม แอร๊ยยยยยย :pighaun:
มาต่อเร็วๆน๊ะ
-
เอะอะกด เอะอะกดแบบนี้ คนอ่านก็ฟินสิคะ อิอิ
-
ดินไปแกล้งพี่เขา โดนลงโทษเลย
แต่จะลงโทษแบบไหนกันนะ :z1:
-
เก๊กโหดหาเรื่องลวนลามเด็กอ่ะดิพี่เมฆ
-
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่องเลยค่ะ 555
พี่เมฆเอะอะปล้ำ เอะอะหื่นตลอดเลยนะคะ
ยังไงก็ถนอนน้องดินมั้งนะ เด๋วไปเรียนหมอไม่ไหว
คงต้องเปลี่ยนอาชีพเป็นเมียพี่เมฆแทนค่ะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
-
หาเรื่องรังแกน้องตลอด
-
คิกคิกคิก เด็กซนต้องโดนลงโทษ :z1:
-
พี่เมฆหาเรื่องกับน้องอ่ะ :-[
-
ตกลงเป้คิดไงกะดินสอกันแน่นะ
มาหาบ่อยๆ โทรหาบ่อยๆนี่ยังไง
โอ้ยยยยยย
-
:กอด1:
:กอด1:
-
น้ำเย็นๆไหลลงมา นั่นน้ำตา? มันน่าจะอุ่นป้ะ
-
มันจะดีมากถ้าพี่เมฆกับน้องดินจะคุยกันให้รู้เรื่องอ่ะนะ
เข้าใจว่าพี่เมฆหวังดีกับน้องจริงๆไม่อยากให้น้องลำบาก
ก็เลยให้เงินน้องทุกครั้งที่นอนด้วยกันหรืออยู่ด้วยกัน
แต่นั่นมันทำให้น้องเข้าใจผิด และมองพี่ในแง่ไม่ดีมากขึ้น
ถ้าพี่เมฆอยากให้น้องคบกันก็บอกน้องไปเลยว่าอยากเป็นแฟน
หรือว่าจะคบหาดูใจกันไปก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกทีก็ว่าไป
เพราะถ้าทำอย่างนี้เรื่อยๆน้องก็คิดว่าพี่ดูถูกน้องน่ะสิ
ยังไงก็เอาใจช่วยพี่เมฆกับน้องดินต่อไปจ้า
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
ทีแกล้งเขาทำได้เนอะ พี่เมฆ ทีนี้ทำมาโกรธ ยังงี้ต้องให้น้องดินลงโทษกลับด้วยน๊าาาาา :hao7:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อยากบอกคนเขียนว่า "อย่าท้อ อย่าเบื่อเลยกับการเรียนการทำงานที่คุณทำอยู่"
แค่จะบอกว่า มีคนอิจฉาคุณอยู่นะ ที่ได้มีโอกาสเรียน เพราะตัวเราเองไม่ได้เรียนต่อด้วยจากหลายสาเหตุ คุณจงภูมิใจกับมันเถอะ ทำให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ :L1: :L1:
-
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พี่เมฆเนียนอ่ะ
-
พี่เมฆกับดินสอร้ายพอกัน555555น่ารักอะ
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
:-[ ชอบบบบ อิพี่เมฆดูหลงน้องมากก ฮริ้งงง
ปูเป้นี่ชอบขัดจังหวะหรอออ ไม่เตรียมของอะไรให้เรียบร้อย แอบชอบดินสอใช่มั้ย พาพี่มาดูตัวหรอ เสียใจด้วยนะเค้ามีผัวแล้วว กร๊ากกกก พี่เมฆจองเรียบร้อย
อิพี่เมฆคะ ยังไม่รู้ใจตัวเองใช่ป่ะ รีบๆรู้ใจเร็วๆนะ ไม่อยากเห็นดินสอเสียใจ :m15: คึคึ แกล้งกันไปแกล้งกันมา น่ารักดี
มานอนด้วยกันบ่อยๆนะ ฟริ้วววว :z2:
-
อยากบอกคนเขียนว่า "อย่าท้อ อย่าเบื่อเลยกับการเรียนการทำงานที่คุณทำอยู่"
แค่จะบอกว่า มีคนอิจฉาคุณอยู่นะ ที่ได้มีโอกาสเรียน เพราะตัวเราเองไม่ได้เรียนต่อด้วยจากหลายสาเหตุ คุณจงภูมิใจกับมันเถอะ ทำให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้ :L1: :L1:
ขอบคุณมากนะคะ
ฝ้ายจะตั้งใจเรียนเต็มที่ค่ะ
-
อิเมฆ ไม่กะให้น้องทำอย่างอื่นเลย สินะ
เจอหน้า จับฟัดอย่างเดียวเลย :m16: เงินหน่ะ ให้เยอะหน่อย อย่างก :hao6:
-
งานนี้มีเสร็จอีก
-
ว่าที่ อาจารย์คณะ แพทย์ จริงเหรอ พี่เมฆอ่ะ พลังหื่นเหลือเฟือเกิน
-
:katai2-1:
-
โดนขโมยปั๊มลูกกุญแจแน่ๆ ..
-
โถ่ อิหนูดิน ลุกไม่ขึ้นแน่ลูก :katai5:
-
ฮาาาาาาาาาาาว่ะะะะะะะะะะะะะ
-
ภาพน้องดินที่นอนจมกองเงิน ทำเอาอิเจ๊แทบอดใจไม่ไหว อยากด้ายยยยยย (อยากมี) 5555
-
เป้นี่ตัวขัดตลอดจริงๆ แอบชอบดินใช่ไหม
-
มารอเรื่องนี้ทุกวันเลย
ตัวละครสบายๆ ดี มีทุกข์ก็แก้กันไปไม่คร่ำครวญ
ว่าแต่เมื่อไหรจะเปิดเรียน อยากรู้พี่เมฆเป็นอาจารย์หมออย่างที่เดาหรือเปล่า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อารายจะหื่นขนาดเน้้ :o8: ปูเป้เปนแค่เพิ่ลอ่ะดีแร้วว
-
รักๆกันเร้วๆน๊า
เค้ารออ่าจตอนเปนแฟนกัน ^^
แต่ สงสัยว่าจะมีมาม่ามาคั่นเนอะ
><
-
หื่นไม่หื่นไม่รู้ รู้แต่ว่าชอบพี่เมฆมากๆๆๆ ดินสอก็ฮาโครตดูรั่วๆๆ
ปล.เข้ามาเพราะชื่อเรื่องสะดุดตามาก ตอนแรกนึกว่ามีคนมาประกาศอะไรผิดห้องเปล่า
-
หนูดินงานนี้มีคางเหลืองแน่ๆ
-
คุณฝ้าย
ใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยให้เต็มที่นะคะ เรียน กิจกรรม หาเพื่อน พี่ น้อง ทั้งในและนอกคณะ
เมื่อผ่านช่วงนี้ที่อิสระที่สุด (สำหรับตัวคนเม้นท์เอง) หากไม่ได้ทำเต็มที่ มันน่าเสียดายและเรียกคืนมาไม่ได้อีก
เรียนปริญญาโท แม้จะในมหาวิทยาลัยก็ไม่มีความรู้สึกหรือบรรยากาศแบบนี้อีกแล้ว
เป็นกำลังใจให้ในทุกๆ เรื่องนะคะ
-
คุณฝ้าย
ใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยให้เต็มที่นะคะ เรียน กิจกรรม หาเพื่อน พี่ น้อง ทั้งในและนอกคณะ
เมื่อผ่านช่วงนี้ที่อิสระที่สุด (สำหรับตัวคนเม้นท์เอง) หากไม่ได้ทำเต็มที่ มันน่าเสียดายและเรียกคืนมาไม่ได้อีก
เรียนปริญญาโท แม้จะในมหาวิทยาลัยก็ไม่มีความรู้สึกหรือบรรยากาศแบบนี้อีกแล้ว
เป็นกำลังใจให้ในทุกๆ เรื่องนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ ฝ้ายจะใช้ชีวิตอีก 3 ปีนี้รั้วมหาลัยให้คุ้มค่า
แล้วก้จะพิมพ์นิยายให้ทุกคนอ่านเรื่อยๆ
จะเวิร์คอาร์ด เพลย์ฮาร์ด สตั้ทดี้ฮาร์ด ><
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ
-
อ่านเพลินมากกก พี่เมฆขาาจัดหนักแน่เลยย :-[
รอมาต่ออยู่เน้ออออ
-
แหมพี่เมฆ แกล้งน้องเอาไว้ พอน้องแกล้งบ้างเอาเปรียบเชียวนะ หื่นจริงๆ 5555+
-
เอ็นซีกำลังจะมาอีกครั้ง :jul1:
-
บทที่ 10
เจ็บสัดๆ ขัดไปหมด พี่เขาไม่ยั้งเลย ใส่มาพรวดๆ กระแทกกระทั้น ถุงยางแทบฉีก ผมนั่งทุบหมอนไปมาบนเตียง พี่เมฆนอนมองผมแล้วดึงผใให้หันไปหาแก
“คราวหน้าจะทำอีกไหม”เขาถาม ในใจผมงี้เถียงยาวเป็นห่างว่าว ทำอีก จะเขียนให้เต็มตัว จะทำให้ยิ่งกว่าเดิมเลย แล้วก็จะใช้
เล็บข่วนให้หลังเป็นแผลยาว ให้แสบอาบน้ำไม่ได้เลย
“ถามทำไมไม่ตอบ”พี่แกเขย่าแขนผม ผมมองแกแล้วค้อนขวับ พี่เมฆเลยลุกขึ้นนั่งแล้วดึงผมไปกอด
“อย่าเล่นแบบนี้อีกรู้ไหม มันไม่ดี”พี่แกสอนผม
“แล้วทำไมพี่แกล้งผมได้ละ แล้วทำไมต้องทำกับผมแบบนี้ ออกไปเลยนะ ไม่ต้องมาบ้านผมเลย”ผมยกชี้ไล่แก แกหัวเราะดังลั่นแล้วหอมแก้มผม
“หน้าด้าน ไล่แล้วไม่ยอมไปอีก ออกไปเลย ไม่ต้องมาเลย”โป้งแล้ว แม่ง เจ็บอ่ะ พี่เขาไม่ตอบโต้ เปลี่ยนใบหน้าจากรอยยิ้มเป็นเรียบตึงหลังจากจบประโยคของผม
ผมเริ่มตัวสั่นพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า ทั้งๆที่เป็นเจ้าของบ้านแท้ๆดันกลัวคนแปลกหน้าซะงั้น
“พี่กลับแล้วนะ”พี่เมฆค่อยๆลุกใส่เสื้อผ้า เขาวางเงินไว้ที่เดิม แล้วเดินออกไป โดยไม่หันมามองผมเลยสักนิด
ทำไมผมอยากจะรั้งเขาไม่รู้ มือของผมยื่นออกไป แต่แตะไม่ถึงตัวเขาเลย
ไปจริงๆหรอ ผมวิ่งตามพี่แกไปถึงรั้วบ้าน พี่เขาเดินเข้าไปในรถแล้วขับออกไปไม่สนใจ
ผมเป็นแค่เด็กขายตัวนี่น่า ผมจะมีสิทธิ์อะไร เขาอยากจะนอนด้วยเขาก็มา เขาอยากจะไปก็ไป ไม่ได้สำคัญสักนิด
ฮือ ฮือ
ผมทิ้งตัวลงนั่งบนพื้น แล้วร้องไห้โฮ ทำไมไม่ง้อผมสักนิด ทำไมหันหลังหนีผมอีกแล้วละ หนีผมเหมือนคนอื่นๆเลย ไหนบอกว่าอยากได้ตัวผม อยากให้ผมไปอยู่ด้วยไง แล้วหนีผมทำไม ทำไมไม่ลงโทษผมอีก ทำแรงๆก็ได้ แต่อย่าทิ้งผมไว้แบบนี้สิ
ผมนั่งครำครวญอยู่นาน ก่อนจะนึกได้ว่าต้องไปรับตัวน้องสนิม
ผมโทรเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่อู่ น้องสนิมซ่อมเสร็จแล้ว ค่าเสียหายพี่เมฆแอบจ่ายไว้ตั้งแต่ตอนมาส่ง ผมอยากโทรไปขอบคุณแล้วก็ขอโทษเขาแต่ไม่กล้า
ผมพูดแรงไปใช่ไหม ผมเครียดมากเลย ตั้งแต่ออกจากบ้าน ก็คิดถึงเรื่องพี่เมฆ ผมทิ้งเงินที่เขาวางไว้บนโต๊ะไว้อย่างนั้นไม่ได้หยิบมาฝากธนาคารเหมือนก่อนหน้า ถ้าพี่เขากลับมาผมอยากให้เขาเอาเงินคืนไป ผมไม่ได้ขายตัวแล้วและผมก็ไม่ชอบที่พี่เขาทำแบบนี้ แต่ผมก็พูดแรงไปจริงๆ ผมสำนึกผิด
แต่พี่เขาคงไม่ฟังหรอก เขาโกรธผมไปแล้วนี่น่า
ผมเป็นเด็กไม่ดี ใครๆก็ไม่อยากอยู่ด้วย ผมรู้ รู้มานานแล้ว แม่ก็ไม่รักผม พ่อก็ไม่รักผม
ไม่มีใครสนใจผมสักคน ไม่มีใครแคร์ความรู้สึกผมหรอก ว่าผมต้องการอะไร อยากได้อะไร อยากทำอะไร
มีแต่คนต้องการความสุขของตัวเอง สั่งนู่นสั่งนี่ ให้ทำตามที่พวกเขาต้องการ
เธอต้องเรียนแพทย์เท่านั้นจะได้เป็นประวัติกับโรงเรียน
เรียนหมอนะดิน พ่อจะได้เอาไว้อวดลูกบ้านข้างๆว่าลูกพ่อเรียนเก่ง
ดินไปเที่ยวกับเรานะ เราจะได้อวดว่ามีเพื่อนหล่อ
ไปกินเหล้ากัน มึงไปด้วยสาวๆจะได้มาหาเยอะๆ
ไม่เห็นมีใครสนใจความรู้สึกผมจริงๆสักคน ว่าผมอยากเรียนอะไร ผมอยากเรียนหมอจริงไหม เรียนไปเพราะจำทน อยากมีเงินอยากหลุดจากวงจรอุบาวท์ ไม่ใช่เพราะอยากเรียนจริงๆ จะมีใครสนใจไหมว่าผมอยากกินเหล้าหรือเปล่า ชอบหลีผุ้หญิงไหม
ชอบสังคมกลางคืนหรือเปล่า
มีใครรู้ไหมว่าผมอยากเรียนสถาปัตย์
จะมีใครรู้ไหมว่าผมแพ้แอลกอฮอล์แอบมาเกาเพราะตุ่มขึ้นเต็มตัวหลังกินเสร็จ
มีใครรู้ไหมว่าผมแอบวาดรูปของพ่อตอนพ่อไม่อยู่บ้าน เติมแต่งมันจนเกือบเสร็จ
มีใครรู้ไหมว่าผมเล่นกีต้าร์เพราะชอบเสียงของมัน มันทำให้ผมหายเหงาไม่ใช่เพราะมันเท่
ไม่มีใครรู้สินะ ทุกคนก็มองแต่ตัวเองนั่นแหละ
หรือจะเถียงว่าที่ทุกคนบอกผม ทุกคนทำไปเพราะหวังดี
คุณครูอยากให้ผมมีอนาคตที่ดี
พ่ออยากให้ผมทำงานดีๆมีเงินใช้ ไม่เดือดร้อน
เพื่อนๆอยากพาผมไปเที่ยวสังคม ออกงานพบเจอผู้คน
พาผมไปเรียนรู้วัฒนธรรมการวางตัวในวงเหล้า อย่างนั้นหรอ
หวังดีกับผมจริงๆหรอ
กอดผมเพราะรักผมหรอ หรือแค่ต้องการ
คุณซื้อผมเพราะต้องการมีเซ็กส์ผมเข้าใจ แต่เมื่อผมปฏิเสธคุณบอกว่าต้องการผม อยากให้ผมไปอยู่ด้วยแล้วนี่อะไร
ผมกลับมาคิดถึงเรื่องพี่เมฆอีกครั้ง มันน้อยใจมากๆ เสียใจมากๆด้วยทำไมไม่อยู่รอฟังผมขอโทษก่อน ไม่รอฟังผมสำนึกผิด หรือฟังเหตุผลของผมก่อน
เขาไม่โทรมา ไม่มาหาที่บ้าน ผมไม่กล้าโทรไป ได้แต่นั่งรอโทรศัพท์ ไร้วี่แวว
ผ่านไปอาทิตย์กว่าๆมหาลัยก็เปิด ผมหอบชีทปึกใหญ่ไปให้น้องรหัส น้องรหัสผมชื่อก้อง ได้ทุนแพทย์ชนบทมาจากโรงเรียนขนาดเล็กในภาคเหนือ บ้านอยู่บนดอย พ่อแม่เป็นแม้ว ปลูกผักอยู่บนดอย
“อ่ะ ชีทเอาไปอ่าน”ผมวางกองชีทบนโต๊ะกลางโรงอาหาร
น้องก้องเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะทำสีหน้าหวาดกลัวชีทตรงหน้าที่ถ้าเอามาวางตั้งคงสูงท่วมตัว
“ปีสองเรียนเยอะขนาดนี้เลยหรอพี่ดิน”น้องมันโอดครวญ
“อันนี้แค่ของเทอมหนึ่ง ของเทอมสองอยู่ที่บ้านขนมาไม่หมด”ผมบอกแล้วนั่งลงตรงข้ามมัน แล้วหยิบชานมไข่มุกของมันมาดูด
“อยากจะร้องไห้”มันก้มหน้าก้มตารื้อกองชีทเปิดออกมาดูว่าต้องเรียนอะไรบ้าง ก่อนจะผงะออกกลับลงไปนั่ง
“จะไหวไหมเนี่ย ถ้าเกรดผมไม่ถึงสามผมหลุดทุนแน่ๆพี่”
“สู้ๆสิวะ เอ็งเรียนเก่งจะตาย ทำได้อยู่แล้วแหละ”มันสอบได้ที่หนึ่งของสายชั้นเรียนเก่งมาก ทั้งขยันและตั้งใจเรียน ผมสู้ไม่ได้เลย
“เงินทุนที่ได้มาทุกเดือนกับเงินกยศ.มันไม่พอน่ะสิพี่ ผมต้องส่งไปให้น้องด้วยมันเข้ามาเรียนในเมืองเนี่ย ผมก็เลยรับจ้างทำงาน
พิเศษ งานก็เยอะจนผมแทบไม่มีเวลาเลย”มันบ่นงุ้งงิ้งตามภาษา
“งานอะไรวะ”
“ผมไปช่วยอาจารย์สุทธิพงษ์วาดอนาโตมี่น่ะพี่ อาจารย์เขาจ้างรูปละ 500 วาดแล้วก็เขียนรายละเอียดส่วนประกอบแต่ละชิ้นด้วย ปิดเทอมผมวาดไปได้แต่ 20 รูปเอง เหลืออีกเป็นร้อยเลย”ผมตาลุกวาวรูปละห้าร้อย สิบรูปก็ห้าพันแล้ว เงินๆทั้งนั้นนี่หว่า
“เฮ้ย แนะนำให้พี่บ้างดิ๊”ผมสะกิดไหล่มัน
“พี่สนใจหรอ”มันตาโต ทำเหมือนไม่เชื่อ
“เออดิ สนใจมากด้วย”ผมพยักหน้า
“ดีเลยพี่ อาจารย์กำลังหาคนช่วยอยู่ เหมือนสวรรค์มาโปรด ผมทำคนเดียวไม่เสร็จแน่ๆ ไปพี่เดี๋ยวผมพาไปหาอาจารย์”ผมพยักหน้ารับมัน ถ้าได้งานนี้ผมสบายเลย มีรายได้ด้วยโว้ย ไม่ต้องไปสมัครร้านกาแฟ ร้านหนังสือแล้วเย้
ผมรีบลุกตามน้องก้อง ผมเอาหนังสือเข้าไปส่งมันในหอในก่อน ผมเคยอยู่ที่นี่ตอนปีหนึ่ง ห้องหนึ่งนอนสี่คน มีห้องอาบน้ำ น้องน้ำแยกส่วนตัว แต่ละคนจะมีเตียง ตู้เล็กแล้วก็โต๊ะอ่านหนังสือส่วนตัว ไม่ค่อยเป็นส่วนตัวเท่าไหร่ ใกล้สอบทีไร เป็นปัญหาทุกที อีกคนจะอ่านหนังสือเปิดไฟ อีกคนจะนอนก็ปิดไฟ ทะเลาะทันแทบตาย
ผมแอบหนีไปนอนบ้านบ่อยๆ พออาจารย์มาตรวจค่อยมานอนในหอใน
“จะนอนได้หรอวะเนี่ย” เตียงน้องก้องมีพื้นที่เล็กๆเพราะทั้งหมดเต็มไปด้วยกองหนังสือและชีท
“นอนได้พี่ จะนอนก็แหวกๆเอา ผมก็ไม่รู้จะเอาไปไว้ไหน จะทิ้งก็เสียดาย ว่าจะเก็บโละให้น้องปีหนึ่งเหมือนกัน”
“เออๆ พาหลานรหัสมาแนะนำให้รู้จักด้วย เดี๋ยวพาไปเลี้ยง”
“ครับ”มันตอบรับอย่างนอบน้อม เสร็จมันก็พาผมไปคณะ ตรงไปห้องพักอาจารย์ อาจารย์สุทธิพงษ์นั่งอยู่ในห้องผมเดินเข้าไปฝากเนื้อฝากตัว
“คุณอยากทำงานกับผมหรอ”อาจารย์เหล่ตามองผม พุงยื่นๆของแกกระเพื่อมขึ้นลง
“ครับอาจารย์”ผมบอกอย่างมั่นใจ
“คุณเคยโดดคลาสผมนะ นายธนาทิปผมจำคุณได้”ซวยแล้วไอ้ดิน ทำวีกรรมอะไรไว้
“มันนานมาแล้วครับอาจารย์ตั้งแต่ปีหนึ่ง ให้ผมแก้ตัวเถอะนะครับ”ผมอออดอ้อนเต็มที่ งานถนัดผมเลยนะ วาดรูปเนี่ยถนัดมาก เวลาเรียนทีไรผมเป็นคนวาดตลอด เซลล์พืช เซลล์สัตว์ เนื้อเยื่อ กระดูก
“คุณลองวาดกล้ามเนื้อบริเวณแขนมาซิ”ผมรีบจับดินสอแล้วนั่งลงวาดอย่างไว ผ่านไปไม่กี่นาทีผมก็ส่งกระดาษคืนให้อาจารย์ น้องก้องยืนลุ้นอยู่ข้างหลัง
แกเอาไปไตร่ตรองดูซักพัก ลูบเคราไปมาก่อนจะพยักหน้าไปมากับรูปของผม
“ใช้ได้ๆ เอาอย่างนี้เดี๋ยวผมติดต่อคุณไปอีกทีแล้วกันว่าจะรับมาช่วยทำงานไหม”
“ได้เลยครับอาจารย์”ผมตอบรับอย่างแข็งขัน น้องก้องยืนเชียร์อยู่ข้างๆยิ้มร่า
“นั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”ผมกับน้องก้องไหว้ลาอาจารย์ แกยิ้มให้แล้วนั่งทำงานต่อ
ผมหมุนตัวเดินเกาะคอน้องออกจากห้องพักครู
ผมชะงักอยู่หน้าประตูเมื่อเจอร่างสูงของบุคคลที่คุ้นเคย ยืนจังก้าอยู่
ผมกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะหยุดแข็งทื่อขยับไปไหนไม่ได้ น้องก้องหยุดตามผมแล้วหันมองหน้าอย่างงๆ
มือของผมเย็นเฉียบ เหงื่อผุดเต็มหน้าผาก อยากจะร้องไห้
พี่เมฆ
เขาขมวดคิ้วมองหน้าผมเช่นกัน ทำไมพี่เมฆมาอยู่ที่นี่ ผมก้มลงมองชุดนิสิตของตัวเอง
“ธนาทิปพรุ่งนี้มาทำงานได้เลย ผมจองตัวคุณนะ”อาจารย์สุทธิพงษ์เดินตามมาบอก
“ครับอาจารย์”ผมหันไปตอบรับก่อนจะโค้งให้แล้วหันกลับมา
“เย้ ได้งานแล้วพี่”น้องมันหันมาทำท่าดีใจกับผม
วืบ
ลมเย็นๆปะทะหน้า พี่เมฆเดินผ่านตัวผมไป ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน ผมกัดปากที่สั่นระริก ดวงตาร้อนผ่าวก่อนจะเดินตามน้องก้องออกจากห้องพักอาจารย์ไป
...........................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
ตี 1.53 นาที แฮ่ๆๆๆ
พรุ่งนี้มีสอบตอน 9 โมงเช้า ไปนอนก่อนนะคะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้น์ ฝ้ายอ่านทุกอันเลย
ขอบคุณมากๆค่ะ
ขอบคุณที่อบรมสอนเด็กคนนี้ ทั้งเรื่องนิยาย
และเรื่องการใช้ชีวิตในการเรียน
:L2: :L2: :L2: :L2:
ขอบคุณค่ะ >///<
ปอลอ
แม่ยกท่านใดรอเอ็นซี เห็นจะได้ว่ารออีกสักตอนสองตอนนะคะ
ยาวติดๆกัน เดี๋ยวเป็นดรคหอบหื่นกันหมด อุอิ ^^
(http://upic.me/i/dg/boymeetsboy-chasya7.jpg)
ไหนบอกว่าต้องการผมไง แล้วทิ้งผมไปทำไม
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
กรี๊ดดดดดดดดดด มาเร็วเคลมเร็ว
edit
พี่เมฆนึกว่านุ้งดินมาขายให้เพื่อนเค้ารึเปล่านั่น
-
สงสารทั้งคู่เลย
เจ้าตัวเล็กหลงรักพี่เมฆเข้าให้แล้วสินะ
ปล. ตั้งใจสอบนะคะ
:L2:
-
:sad4: ดราม่าเล็กน้อย
-
พี่เมฆจะเข้าใจผิดป่ะเนี่ย
T^T ทำไมไม่อยู่ฟังดินก่อน
โอ้ยย ไม่อยากดราม่า
-
ทำไมมันสั้นแบบนี้ :z3:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
ร้องแทนดิน
แล้ว 'จารย์พี่เมฆจะคิดว่าดินทำงานไรล่ะนั้น
:serius2:
-
เอ๊าาาา งอนกันซะแล้วว
พี่เมฆเนี่ยแกล้งน้องก่อนแท้ๆ น้องแกล้งคืนมั่งไม่ได้เลยนะ ฮึ่มมม
ละอยู่ม.เดียวกันหรือนี่ จะแย่มั้ยนะะะ แอบกลัว
ขอให้สอบได้คะแนนดีๆนะค้าาา :L2: :L2:
คนแต่งมาลงให้อ่านก่อนด้วย น่ารักจังเลยย
-
ตอนหน้า น่าจะเป็นเป็นพี่เมฆเล่าบ้างใช่ป่ะ คนเขียนน่ารักมาก มาอัพต่อเร็วๆ นะ :pig4:
-
พี่เมฆนึกว่าน้องขายตัวป่าวเนี่ยยย
-
พี่เมฆใจร้าย
-
มาม่ามาแล้วรึเปล่า :hao7: :hao7: :hao7:
-
มาม่าสินะ เข้าโหมดมาม่าสินะ ฮึก
พะลีสสสส ช่วยให้น้องดินกับพี่เมฆดีกันไวๆ
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
พี่เมฆทำมามงมาเมินนะ แล้วจะเสียใจ
-
กรี๊ดดดดด ดีกันไวๆน้า เราจะรอๆๆๆๆๆๆๆ
-
เฮียแกมโนว่าน้องมาขายแน่ๆ โธ่ๆๆ พ่อคุณ นั้นสิรักแล้วต้องตื้อดิพี่ไม่ใช่จะเอสสสสสสน้องอย่างเดียวโถ่ว
-
สงสารดินสอจังเลย
ทั้งคู่เจอกันในสถานะอื่นสักที
ว่าแต่ดินมีคดีโกหกติดตัวอีกแล้วซิ
แต่คงไม่เป็นประเด็นให้พี่เมฆโกรธหรอก
เพราะมีเหตุผลที่จะต้องโกหกเนอะพี่เมฆเนอะ
-
น้องดินตั้งสตินะคะ ใจเย็นๆนะ
-
น้องดินมาเป็นของป้าดีกั่ว :z1: ช่างหัวอิพี่เมฆมัน เนอะๆๆๆ
-
น้องดินน่าสงสาร รักพี่เมฆเข้าแล้วสิเนี่ย :mew4:
-
น้องดินน่ารักมาต่อเร็วๆๆนะ
-
ขอบคุณค่า มาต่อไวๆๆน่ารออยู่
-
โธ่ๆๆๆ น้องน้อยใจแล้วเห็นไหม เสียใจด้วย รีบมาคุยมาง้อเลยอิพี่เมฆ
-
:hao5: ดีกันไวๆนะ
-
สงสารดินนะที่ต้องทำตามสิ่งที่คนอื่นบอกแบบนั้น แต่ดินก็ควรบอกความต้องการจริงๆของตัวเองให้คนอื่นรู้ด้วยเหมือนกันนะ :เฮ้อ:
พี่เมฆก็มาทำเมินนะ จะเข้าใจน้องผิดอีกรึเปล่านี่ ดินก็ดูเหมือนจะชอบเมฆเข้าให้แล้ว เลยเสียใจที่โดนเมินแบบนี้ เศร้าจังตอนนี้
สู้ๆนะดิน :กอด1:
สู้ๆนะคะคนเขียน :mew1: :L2:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เมฆจะทิ้งน้องเหรอ น้องไม่ได้ตั่งใจพูดดนะ แต่เราก็รอนะncๆๆๆ 555555 :impress2:
-
สวสารดินอ่า
-
:serius2: เจอกันที่มหาลัยจนได้
แถมยังอึนมึนงอนกันอีก จะเข้าใจผิดกันไปไกลแค่ไหนเนาะพี่เมฆ
ขอบคุณคนเขียนค่ะดูแลสุขภาพด้วยนะ
-
น้องดืน ทำไมหนูน่าสงสารงี๊ !!! หนูน่าจะบอกความค้องการของตัวเองบ้างนะ ไม่ใช่เก็บเงียบ ทันทรมานและเหนื่อยเกินไป
-
แล่วๆ ความจริงะมาในไม่ช้าาาาาาาา พี่เมฆคงรู้แล้วจิว่าโกหกกกก
-
น้องดินโดนเข้าใจผิดแน่เลย รีบง้อเถอะนะเพราะเราก็พูดแรงไป คราวหน้าพูดอะไรที่ตรงกับใจหน่อยแล้วกัน
-
เมินกลับเลยลูก ตั้งใจเรียนเหอะ พี่เมฆเขาชัดเจนตั้งแต่แรกนะว่าต้องการแค่เซ็กส์อะ ไม่ต้องไปง้อเลยนะ หางานทำ ดูแลตัวเองเยอะๆ
-
อิพี่เมฆเข้าใจผิดแหง
ดั๊นใช้คำว่าจองตัว T^T
พี่เมฆหัวล้าน ขี้น้อยใจเจงๆ น้องไม่ได้ตั้งใจนะ
ฟังน้องมันก่อน น น น น น น
-
สงสารดินอ่ะ พี่เมฆมาง้อเลย น้องเสียใจนะ
-
ชอบเรื่องนี้มากๆๆ
สงสารน้องดิน
พี่เมฆอย่าโกรธน้องนานเลย
-
พี่เมฆใจร้าย
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
ผ่านเฉยเลย
-
ทิ้งน้องไว้คนเดียวได้ไง นิสัยไม่ดี
แล้วไม่ใช่คิดว่าน้องไปขายให้อาจารย์นะ o18
-
พี่เมฆจะไม่สนใจน้องดินแล้วจริงๆ เหรออออออออ :z3:
-
อ่านตอนนี้เราว่าน้องผิดนะ..
คือน้องพูดไม่ดีเองค่ะ แล้วเรื่องความต้องการของน้องหรือสิ่งที่อยู่ในใจ ได้ลองพูดออกมาหรือยังคะดินสอ?
ถ้าใครบอกให้ทำอะไรก็ทำตามเขาไปหมดซะเองก็ว่าใครไม่ได้นะคะ แต่เข้าใจล่ะว่าน้องค่อนข้างหัวอ่อน :ling2:
-
แอบสงสารพี่เมฆ คือนางก็คงชอบน้องจริงๆ
น่าจะคุยให้รู้เรื่อง :mew2:
-
อิพี่เมฆมันเป็นอะไรรรรร แก่แล้วฮอร์โมนแปรปรวนเหรอ ถถถถถถถถถถถถถถถ :katai5:
-
โอยย จะขาดใจสงสารน้อง
พี่เมฆฟังน้องก่อน :serius2:
น้องใจแป้วหมดแล้วเนี่ย
-
ชัวิตหนูดินช่างรันทด การอยู่คนเดียวในโลกมันช่างน่าเศร้า :mew6:
พอจะมีคนมาอยู่ด้วยก็มีเรื่องให้เข้าใจผิดกันอีกละ :เฮ้อ:
หนูดินเองก็พูดแรงไปนะ ยังไงพี่เมฆเขาก็เป็นผู้ใหญ่กว่า
ชอบไม่ชอบหรือต้องการอะไรก็พูดกันไปตรงๆ ต่างคนต่างคิดก็อย่างนี้
ความมาแตกจนได้ พี่จะง้อน้องหรือน้องจะง้อพี่ รอติดตามนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ขอให้ได้เอนะคะ :L2:
-
ดินโดนแล้วทั้งชื่อทั้งที่เรียน
-
โถ่ๆ โรคนี้กินยาแก้แพ้ก็หายค้าบบบบบบ จัดมาเถ้อออออ
-
พี่เมฆจะแอบเข้าใจผิดว่าดินรับจ๊อบพิเศษกับจารย์สิทธิอะไรนั่นรึเปล่านิ
เหตุผลเล็กน้อยทำโกรธดิน ดินน่าสงสาร :serius2:
-
อยากอ่านมุมมองพี่เมฆบ้าง
เห็นน้องดินเป็นอะไร นึกจะมาก็มา
นึกจะไปก็ไม่หันมามองเลย
เจอภาคนักศึกษามาของานอาจารย์แบบนี้ อีพี่เมฆจะคิดไปไหนอีกมั้ยเนี่ย :hao5:
-
อิเมฆ :beat: แกโตกว่านะ ทำไมทำอย่างนี้
น้องดินอย่าไปสนใจมันเลย ตั้งใจเรียนดีกว่า น่ารักอย่างดินหาใหม่ไม่อยาก หึ หึ
-
น่าสงสารน้องดิน หน่วงจังตอนนี้
:mew2:
-
พี่เมฆงอนข่าาา
-
คราวนี้แย่จริงๆแล้ว ดินสอ ทั้งเรื่องชื่อจริงที่ไม่ใช่ต้อม ทั้งเรื่องเรียนที่ไม่ได้เรียนทางเหนือ :m20:
กร๊ากก โลกกลมพรหมลิขิต จริงๆ ก็ลุ้นต่อไปว่าพี่เมฆจะสอนวิชาอะไร แล้วจะรู้ความจริง จริงๆเมื่อไหร่
-
หลังจากที่ข้ามเรื่องนี่ไปมาหลายรอบ ก็ตัดสินใจมาอ่านจนได้
กลัวจะได้กินมาม่าทั้งเรื่องอ่ะ เลยข้ามเรื่องนี้ไป
แต่ตอนนี้อ่านทันแล้ว เย้ๆ
ชอบ ดิน นะแบบว่ารู้จักตัวเองว่ากำลังทำอะไรอยู่และคิดได้ที่จะกลับมาแก้ไข
ตอนนี้แอบเศร้าไปกับ ดิน เพราะคล้ายเราเลยเรียนตามที่ผญ. อยากให้เรียน พอเรียนแล้วก็ไม่ใช่
ดีที่เรียนจบมาได้แม้ไม่สวยนักแต่ก็โอเค
ตั้งใจเถอะแม้จะไม่ชอบในสิ่งที่เรียนตอนนี้นักแต่อนาคตความรู้ที่เรียนมายังไงก็ได้ใช้
อยากกระโดดถีบ อีพี่เมฆ อ่ะหมั่นไส้เหลือเกิน
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
ดินสอคิดว่าพี่เมฆต้องการแค่เซ็กส์
พี่เมฆคิดว่าน้องโกหกเพื่อขาย
ไม่อธิบายแล้วเมื่อไรจะเข้าใจกัน คิดกันไปเองเพื่ออะไร :hao5:
-
แม่ง!!! เมฆทำใจข้าน้อยเจ็บเป็นเกลียว เดินผ่านไปอย่างนี้เลยหรอ ร้ายกาจ!!!!
ฮืออออ ดินไม่ต้องเสียใจไปนะ ชีวิตคนเรามันต้องสู้ดีกว่าอยู่อย่างไร้ค่าเหมือนหมาโฮ่งๆๆนะค่ะ
เดี๊ยวไอ้พี่เมฆมันก็มาง้อน้องเองแหละค่ะ !! เชื่อเรา เราอยู่ข้างดินนะ
#เราอินจัดไปมั้ย
-
อย่างอนนะพี่ ไม่ใช่เด็กๆแล้ว
ถึงน้องมันจะพูดแรงไปหน่อย แต่ถ้ายอมแพ้ง่ายๆอย่างนี้ ถือว่าไม่จริงจังนะ งั้นก็ปล่อยน้องไปเจอคนดีๆเถอะ
-
มีจองตัว พี่เมฆต้องคิดว่าดินขายตัวให้อาจารย์แน่ๆๆเลย
ดินจะซวยไหมนิ
-
น้องสับสน
-
เรื่องนี้ อิน้องดินโดนหนักตลอด แต่ก็วิ่งตามพี่เมฆ หนีพี่เมฆได้ตลอด
อยากให้ดูตรงนี้หน่อยค่ะ มันดูเหมือนว่าน้องไม่ได้เจ็บมากถึงขนาดนั้น ในเมื่อน้องบ่นว่าเจ็บ และขัดๆ
-
เรื่องนี้ อิน้องดินโดนหนักตลอด แต่ก็วิ่งตามพี่เมฆ หนีพี่เมฆได้ตลอด
อยากให้ดูตรงนี้หน่อยค่ะ มันดูเหมือนว่าน้องไม่ได้เจ็บมากถึงขนาดนั้น ในเมื่อน้องบ่นว่าเจ็บ และขัดๆ
ขอบคุณค่ะ ฝ้ายจะลองเอาไปปรับนะคะ
-
โอ้ยยย สงสารรรรรรรรรรรร ใครดีหละ
สงสารทั้งพี่เมฆทั้งดินละกัน
เคลียร์กันบนเตียง เด๋วก้หายช่ายปะ
-
แกล้งโกรธให้ดินคิดได้ และยอมตัวเองรึเปล่านะเมฆ
ดินหนีไม่พ้อและแหละ
เจอกันที่มหาลัยอีกื :hao3:
-
เบื่อพี่เฆม ใจร้าย ไม่เชียร์แล้ว
-
อะไรของอีตา เมฆ เหตุผลของการโกรษคืออะไรยังหาเหตุผลไม่ได้ ชอบเรื่องนี้นะค่ะ รอติดตามค่ะ
-
น้องดินแค่เหงา หรือรักพี้เค้าแล้วเนี้ย
คงเคลียกันยาวกลายกระทงซะด้วย
ปล.ดูคำผิดนิดนะ มีทุกตอนจะโค้ดคำผิดให้ก็ลำบากเพราะไม่ได้ใช้คอม
-
นี่มันเกิดอะไรขึ้น รีบๆมาต่อเลยนะ
โกรฑไอ้พี่เมฆแทนน้องแล้ว
-
เจอกันที่มหาลัยจังๆเลย ใส่ชุดนิสิต รุ้จักกับอาจารด้วย เหอๆ
เอาใจช่วยดิน
แต่ดินมันก้อปากไวไปหน่อยอ่ะนะ ที่ว่าพี่เขาไปน่ะ
-
สงสารดินจังเลย
-
สงสารดินนน :hao5:
ดินสู้ๆๆ
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
อย่างน้อยก็ได้เจอกัน ..
-
หอบหื่น 5555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สนุกมากๆค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
ต๊ายย คุณพระ! สะเทือนจิตสะเทือนใจเหลือเกิน
สงสารหนูดิน แหง่ก (ณ ปัจจุบัน อิพี่เมฆก็ยังไม่รู้ชื่อจริงๆของหนูดินซักที - -)
ไม่ใช่เฮียแกเข้าใจผิด คิดว่าหนูดินมาขายให้อาจารย์พุงพุ้ยหรอกนะ เอิ้กกกก :pigha2:
-
อิพี่เมฆโง่ ตบ!
-
เอาแล้วไง จะเข้าใจผิดมั้ยนี่
-
พี่เมฆทำไมเย็นชากับน้องจังเดียวโดนแย นะก :z6:
-
พี่เมฆไม่ใจเลย งอนน้องหายเงียบไปแบบนี้
-
พรหมลิขิตซินะในที่สุดก็เจอกัน. คนเขียนเก่งจังเลย. ดินนั่งเศร้าแป๊ปนึง ลุกขึ้นปั๊บว่าต้องไปรับน้องหนิม. เหมือนชีวิตจริง ที่ต้องก้าวต่อไป
-
ตอนแรกเด็ดทิชชู่ไม่ทันเลยขอบอกแต่มาหลังๆนี่คือยังไงอ่าคับ :mew2: พี่เมฆเปนไรอ่าไม่คุยกะน้องดีๆล่ะ
ไม่ชอบ ไม่พอใจอะไรน้องก็คุยสิค้าบบบบทำแบบนี้น้องใจเสียเรย
-
:hao7:
-
:z6: พี่เมฆเป็นอาร้ายยยยยยยยยยยย
-
คำพูดของอาจารย์อีกคนก็ทิ้งท้ายไว้ดีเสียจริง พี่เมฆจะพาลโกรธแล้วมาลงกับน้องอีกไหมเนี่ยยย แค่นี้ชีวิตน้องก็น่าสงสารแล้วนะ :mew6:
-
คุณชายพี่เมฆ ทำไมใจน้อยง่ายนักละค้า
ทนเห็นหน้าน้องดินโดยไม่จับกดได้อย่างไรกัน :katai1:
เอ๊ะ....... หรือว่า.............
พี่มีไอเดีย ?????
-
:sad4: เข้าใจผิดไปใหญ่
-
ว๊าว เค้าเจอกันที่มหาลัยแล้ว.....
ที่มาได้ยินอาจารย์ว่าจองตัวแล้วเนี่ย พี่เมฆคงไม่คิดว่าน้องจะมาขายตัวให้อาจารย์สุทธิพงศ์อีกคนหรอกนะ
ตอนน้องดินคิดอยู่กับตัวเอง ว่าเหลือตัวคนเดียว ไม่มีใครสนใจความรู้สึก ไม่มีใครรัก
น่าสงสาร....น้องดินสอ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะ ไอ้ความรู้สึกนี้เนี่ย สู้ๆ
เรื่องนี้สนุกมากแถมมาต่อบ่อยอีกต่างหาก พาเอาติดงอมแงม
น้องฝ้ายคนแต่งก็สู้ๆนะ พรีเซนต์งานและสอบผ่านฉลุยทุกวิชาเลยนะครับ
-
กำลังลุ้นเลย ว่าจะเป็นไงต่อไป
สงสารดินนะ โดนเมินแบบนั้น
ไม่อยากให้ไปสนใจพี่เมฆเลย
ทำเชิดเดินผ่านทำเป็นไม่รู้จักไปเลยยิ่งดี
สำหรับเรา เราว่าเมฆนิสัยแย่มากอ่ะ
ดินจะพูดอะไรก็ไม่ค่อยฟัง เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ
-
ขี้หึงจริงเชียวคุณพี่เมฆ....ทำท่าทางแบบนั้นเดี๋ยวน้องหนีไปหาเสี่ย(?) แล้วอย่ามาเสียดายนะจ๊ะ//อวยน้องดินเต็มที่ :hao5:
-
ปล่อยมันไปเถอะ อิเมฆน่ะ ไม่ต้องไปอะไรกับมันหรอกดิน มันมาหาดินเฉพาะตอนไหน? ตอนที่มันอยากไง!! คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไป
-
อ่านสองวัน ตามทันแล้ว
ปรับความเข้าใจกันเร็วๆนร้าาาาา สงสารน้องดิน แล้วก็ เข้าใจความรู้สึกของเมฆด้วย
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
-
แย่แล้ว
เขาผิดใจกันแน่เลย
รอต่อไป
-
พี่เมฆใจร้ายยยยยยยยย
แต่
น้องดินก็ทำตัวเองนี่เนอะ
รอค่า
-
พี่เมฆเข้าใจผิดว่าน้องดินรับงานอย่างว่าแหงๆเลย
-
พี่เมฆเมินน้องมันเลยนะ สงสารดินจัง
-
พี่เมฆก็ไม่เคยแสดงนะ
ว่ารักหรือชอบ มีสิทธิ์มาโกรธดินหรอ
-
บทที่ 11
ทำไมพี่เมฆถึงมาอยู่ที่นี่ คำถามมากมายร้อยแปดประเดประดังเข้ามาในหัวผม ผมเดินออกมาจากห้องพักอาจารย์ด้วยความมึนงง
เขาตามหาผมหรอ หรือว่าเขาจะทำงานที่นี่
พี่เมฆจะมาเป็นอาจารย์ประจำคณะเราหรอหรือเป็นแค่พนักงานราชการ
แต่จะเป็นอะไรก็เถอะผมรู้สึกไม่ดีเลย
เขาคงไม่เอาเรื่องผมขายตัวไปบอกกับคณะบดีหรอกนะ ถ้าทำแบบนั้นชีวิตน้อยๆของผมแย่ต้องแน่ๆ
ถ้าเขามาเป็นอาจารย์จริงๆ ผมคิดว่าผมคงทำตัวเฉยๆ ทำเหมือนไม่รู้จักเขา
เขาทำเหมือนไม่รู้จักผม ผมก็จะทำเป็นไม่รู้จักเขาเช่นกัน
เรื่องที่ผ่านมาก็ให้แล้วกันไป เหมือนว่ามันไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้น
ผมไม่เคยรู้จักเขา
ท่องไว้ดิน
มึงไม่เคยเจอหน้าเขาดิน
เราไม่เคยเจอพี่เมฆ
ผมเครียดจนกินข้าวไม่ลงเลย ผมชวนน้องก้องกินข้าวด้วยกัน บ่ายน้องมีเรียน เรานัดเจอกันอีกทีพรุ่งนี้ตอนเย็น เพื่อไปรับงานกับอาจารย์สุทธิพงษ์
บ่ายๆผมก็มีเรียนไม่ต่างกัน ตอนนี้ทำได้แค่สลัดความคิดทั้งหมดออกจากหัวแล้วมุ่งหน้ามุ่งตาเรียนเหมือนที่ตั้งใจไว้
นิสิตแพทย์ปีหนึ่ง-สามจะเรียนพวก Basic science วิทยาศาตร์พื้นฐาน พวกฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยา แล้วก็ Basic medical science วิชาแพทย์พื้นฐาน เช่น จิตวิทยาเกี่ยวกับคนไข้ กายวิภาคเล็กๆน้อยๆระบบต่างๆของร่างกายแล้วก็เรื่องยา ยังไม่ขึ้น clinical skill ที่ต้องเจอคนไข้ ออกตรวจหรือสัมผัสกับการทำงานจริง
ปีสามปีนี้ผมตั้งใจจะเก็บวิชาง่ายๆให้ได้เอ พอขึ้นปีสี่ ปีห้าเจอวิชายากๆจะได้พอถูๆไถๆไปได้
เสียดายช่วงปีหนึ่งกับปีสองถ้าผมไม่เหลวไหลป่านนี้คงได้ทุนของมหาลัย เรียนฟรีสบายไปแล้ว
ผมมาเรียนคาบแรกของวันในวิชา neurology วิชาที่ว่าด้วยเรื่องระบบประสาท การทำงานและหน้าที่ของมัน
ผมถ่ายเอกสารชีทมาให้ปูเป้ เธอต้องไปดูแลน้องหลีดฯแล้วก็ดาวเดือนคณะ ซึ่งจะมีประกวดดาวเดือนมหาลัยอาทิตย์ข้างหน้า
“ดินขอบใจมากนะ”เธอหย่อนก้นลงนั่งข้างผม
“เป็นไงบ้าง”ผมยื่นชีทให้เธอ
“เหนื่อยมาก ดีนะมาเรียนทัน ตอนแรกคิดว่าจะได้โดดตั้งแต่คาบแรกซะแล้ว”ปูเป้หยิบชีทไปพัดหน้าพัดตา เหงื่อใสผุดขึ้นเต็มหน้าเนียน
มหาลัยเราขึ้นชื่อว่าเป็นมหาลัยที่ร้อนที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศไทย เห็นแล้วอดสงสารไม่ได้ผมเลยเอาทิชชู่ช่วยซับตามหน้าตาปูเป้ เธอก้มตัวลมมาให้ผมเช็ดช้าๆ
“ขอบใจมากนะดิน เหนื่อยมากเลย”เธอบ่นกระปอดกระแปด เพราะวิ่งจากชั้นหนึ่งมาชั้นสี่
“ไม่เป็นไร”ผมค่อยๆเช็ดให้ เพื่อนในห้องหันมายิ้มให้ผมกับปูเป้กันใหญ่ เพื่อนชอบแซวว่าเราเป็นแฟนกัน ปูเป้นิ่งๆยิ้มๆใส่เวลามี
คนพูดแบบนี้ ผมไม่กล้าปฏิเสธกลัวจะเธอจะขายหน้า ก็เลยได้แต่ยิ้มเช่นกัน
“สวีทกันเหลือเกิน”เสียงแซะของเพื่อนผู้หญิงหน้าห้องดังขึ้นเบาๆ ผมไม่ได้ยิน แต่ปูเป้ปัดมือผมออกแล้วถามผู้หญิงกลุ่มนั้น
“มีอะไรกับเราหรือเปล่าพะแพง”เธอถามเสียงแข็งบ่งบอกว่าไม่พอใจ
“เปล้า เราไม่มีอะไรกับเธอหรอกแม่ดาวมหาลัย ดินจ๋าเป็นไงบ้างคิดถึงจังเลยปิดเทอมไม่เจอกันเลยน้า”พะแพงหันไปบอกปูเป้
แล้วก็หันมาส่งยิ้มหวานให้ผม เธอเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน
เมื่อก่อนผมสนิทกับเธอพอสมควร เราไปทานข้าวด้วยกัน ไปเรียนด้วยกันบ่อยๆ แต่พะแพงเคร่งมากเรื่องเรียนไม่เลยสายไม่เคยขาด ค่อนข้างกดดันพอสมควร ผมก็เลยไปกินข้าวแล้วก็ไปเรียนกับปูเป้แทน นานไปเราก็ห่างกัน
“สบายดี พะแพงเป็นไงบ้าง”
“สบายดีเหมือนกัน คิดถึงดินจะแย่”เพื่อนๆของพะแพงกรี้ดกร๊าดทันทีที่พะแพงพูดจบ ปูเป้ขยับตัวกอดอกแน่นแล้วเงียบไปเลย
ผมยิ้มแหยๆให้พะแพง ก่อนจะก้มลงอ่านชีทที่เพิ่งถ่ายเอกสารมา
วิชา neurology มีนิสิตประมาณ 30 คน เพราะฉะนั้นเราก็เลยได้เรียนห้องเล็กซึ่งเป็นห้องสำหรับรองรับชั้นเรียนขนาดเล็กที่มีนิสิตลงเรียนไม่มาก
ปึง
เสียงประตูห้องเรียนปิดลง
ผมเงยหน้ามองอาจารย์ที่เดินเข้ามาด้วยความอยากรู้อยากเห็น สายตาของผมกระทบกับไหล่กว้างดูอบอุ่น และปะทะกับสายตา
คมคู่นั้นที่มองมา
เหมือนมีสายฟ้าฟาดผ่าลงมากลางตัว!!! ผมนั่งตัวลีบอยู่หลังห้องไปอย่างอัตโนมัติ หวังว่าเขาจะไม่เห็นผมนะ
“สวัสดีครับนิสิต ผมนพ.เมธานะ จะมาสอนวิชา neurology ในภาครายวิชานี้...”
นายแพทย์เมธา อย่างนั้นหรอ ภาพของผมตัดไปตอนที่พี่เขาจัดยา ทายาให้ผมทันที แบบนี้นี่เองถึงมียาติดตัวตลอด
การเรียนกว่าสองชั่วโมงไม่ให้อะไรกับผมเลย หัวของผมมึนตึ้บ ไม่สามารถรับความรู้ที่อาจารย์เมธาสอนได้ เขาสอนจบก็เลิกคลาสแล้วเดินออกไป
“อาจารย์หล่อมากเลยเน๊าะดิน”ปูเป้พูดเหมือนปลื้มใจมาก
“สอนก็ดี เข้าใจง่ายมากเลย แบบนี้นะ ตอนสอบจะได้ไม่ต้องมานั่งท่องจำให้ยากเลย”เธอเก็บชีทลงกระเป๋าใบสวย ผมยิ้มแล้ว
พยักหน้าตอบรับบทสนทนาของเธอ
“อื้อ แล้วเป้จะไปไหนหรือเปล่า”วิชาต่อไปอาจารย์ยังไม่กลับมาจากทำวิจัยต่างประเทศ จะกลับมาอีกทีอาทิตย์หน้า ผมก็เลยว่าง
“ก็คงไปช่วยน้องปีสองดูแลน้องนั่นแหละ ถ้าผ่านงานเฟชรชี่ไนท์ไปได้ก็คงมีอะไรแล้ว ดินไม่โกรธเป้ใช่ไหมที่ทิ้งดินไว้แบบนี้”เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมขยี้หัวเธอไปมาอย่างหมั่นไส้
“ไม่เป็นไร ไปเถอะ เดี๋ยวดินจะกลับบ้านเลย”
“โอเคจ้า นั้นเป้ไปก่อนนะ”เธอลุกขึ้น แล้วรีบเดินออกไป
ผมค่อยๆเก็บอุปกรณ์การเรียน เตรียมกลับบ้านเหมือนกัน
“เอ่อะ ด-ดิน อ-อาจารย์เรียกพบนะ”ผมเงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงปราโมทหัวหน้าชั้นปีของพวกเรา
ผมไม่ค่อยสนิทกับพวกหัวกะทิเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เพื่อนๆก็ไม่ค่อยกล้ามาคุยกับผม ทุกคนจะตั้งหน้าตั้งตาเรียน ไม่โดดไม่เที่ยวเกเร
ส่วนผมโดดประจำ แล้วก็ท่าทางนิ่งๆนักเลงของผมก็เลยทำให้คนคิดว่าผมหยิ่ง เลยไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
“อาจารย์?”ผมทำหน้าสงสัย
“อ-อ้อ ค-คือว่า อ-อาจารย์ที่ปรึกษาของพวกเรา ท่านไปเรียนต่อต่างประเทศก็เลยเปลี่ยนอาจารย์คนใหม่”ปราโมทขยับแว่นตาไปมา
“แล้วยังไง”ผมถามเสียงแข็ง เออ อาจารย์เรียก อาจารย์ชื่ออะไร คนไหน เรียกไปทำอะไร ทำไมไม่บอกมาให้หมดตั้งแต่ทีแรก ผมขมวดคิ้วเน้น อย่างหาเรื่อง
“อ-อาจารย์คนใหม่เขา อ-อยากพบนิสิตที่เกรดมีปัญหา ก-กลัวว่าจะไม่จบ ไปพบน่ะ”เขาบอกอย่างกล้าๆกลัว
“แล้วอาจารย์ชื่ออะไร ให้เราไปพบที่ไหนยังไง บอกมาให้หมดทีเดียวซิ”ผมขึ้นเสียงใส่ปราโมทอย่างหงุดหงิด
“อาจารย์เมธา ตึก MD ห้องพักอาจารย์ที่ปรึกษา ชั้น10 ห้อง 1011 เวลา 15.30 น.ครับ”ปราโมทตกใจสะดุ้งแล้วรีบพ่นคำพูดออกมาอย่างเร็ว
“ขอบใจมาก”ผมตบบ่ามัน ปราโมทยิ้มยิ้มแหยๆเหมือนกลัวผมมาก ก่อนจะค่อยๆก้มตัวแล้วเดินออกไป
เฮ้อ ผมกระแทกปากกาลงบนโต๊ะ
อาจารย์เมธาอย่างนั้นหรอ
ฮือออ
ผมอยากจะบ้าตาย ทำไมต้องเรียกไปพบด้วยวะ
“มึงก็โดนเหมือนกันหรอไอ้ดิน”ผมเจอไอ้จอร์ทหน้าลิฟต์
ปกติมหาลัยไม่ค่อยให้นิสิตใช้ลิฟต์เท่าไหร่ ส่วนใหญ่ให้อาจารย์มากกว่า แต่การขึ้นไปชั้น 10 ของอาคารผมก็เลยต้องเพิ่งพาลิฟต์
ไม่อยากใช้อากาศร่วมหายใจกับไอ้เชี่ยนี่เลย
“เออ”ผมตอบสั้นๆเพราะไม่ค่อยชอบขี้หน้ามันเท่าไหร่ มันเป็นเดือนคณะชอบหม้อผู้หญิงไปเรื่อย หล่อ บ้านรวย ขับรถหรู กร่าง
ไปทั่วเวลาไปกินเหล้ามันชอบโชว์พาวเวอร์ ว่ามันรวยอย่างงั้นอย่างี้ เรียนเก่งอย่างงั้นอย่างงี้ ทั้งๆที่เกรดมันน้อยกว่าผมอีก
มันเคยเมาแล้วลวนลามเป้ตอนที่เรา ไปออกค่ายด้วยกัน เป้บอกว่าจอร์ทพยายามลวนลามเป้หลายครั้ง เพื่อนก็ไม่เคยห้าม ไม่เคยช่วยเพราะอยากให้เป้กับจอร์ทคบกัน หลังจากนั้นมาผมก็เลยสนิทกับเป้ เพราะเคยไปช่วยเธอไว้ เธอไม่ไว้ใจใครเลยแม้แต่เพื่อนผู้หญิงกลุ่มเก่าที่นั่งเฉยๆมองดูเธอร้องขอความช่วยเหลือ ตอนจอร์ทปล้ำจูบเธอ ก่อนที่พบจะถีบมันกลิ้งไปบนพื้น
ปูเป้ไม่ชอบจอร์ทมากๆ หนีได้คือหนี เรียนด้วยกันเป้ก็ทำเหมือนจอร์ทไม่มีตัวตน
ภายในลิฟต์มีเพื่อนร่วมชะตากรรมอยู่สี่คน ผม ไอ้จอร์ท แล้วก็เพื่อนอีกสองคนที่ผมไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่เป็นผู้หญิงทั้งคู่ เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ จับมือกันแน่น ผมไม่ต่างกัน อยากจะร้องไห้เหมือนกัน
ผมหันหลังให้พวกนั้น หันหน้าออกมาทางประตูลิฟต์กำมือตัวเองแน่น คิดแต่เรื่องตัวเองว่าจะทำยังไงดี
ถ้าเจอเขาผมจะทำยังไง ถ้าเขาไม่คุยถึงเรื่องผมขายตัว ผมก็จะไม่คุยเรื่องนี้ ผมกลัวเขาคุยถึงเรื่องนี้สุดๆ หวังว่าเขาจะไม่ใช้ประเด็นนี้ดุหรือด่าผมหรอกนะ แล้วเรื่องที่ผมโกหกเรื่องชื่อกับมหาลัยอีก หวังว่าเขาจะไม่เอามาเป็นประเด็นอีกเช่นกัน
ติ้ง!
เสียงลิฟต์เปิด ทุกคนที่อยู่ข้างในสะดุ้งกันตัวโหย่ง ผมเดินนำออกไปก่อนแต่ค่อยๆลดฝีเท้าเพื่อรั้งเท้า ให้เพื่อนนำเข้าไปในห้องอาจารย์
“ขออนุญาติค่ะอาจารย์”เสียงเพื่อนผู้หญิงเคาะห้องอาจารย์เบาๆ
“เชิญ”เสียงเข้มที่ผมคุ้นเคยตอบรับมา
มือผมเย็นเฉียบ
ตอนนี้อยากร้องไห้มากเลย
ทำไงดี
................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
อัพแล้วค่ะ
เนื่องจากว่า ฝ้ายพิมพ์สดอัพสด ไม่มีเวลาตรวจทานคำผิดเพราะว่า
มีสอบแล้วก็เรียนเต็ม พอพิมพ์เสร็จก็อัพลงด้วยความเร็วแสง
แล้วไปทำอย่างอื่นต่อ ไม่ได้ตรวจทานเลย
รู้สึกผิดมาก
ขอโทษนะคะ
:mew2: :mew2: :mew2:
(http://upic.me/i/yj/tumblr_l8a3zmbzx51qbu1tso1_400.jpg)
อย่าโกรธผมเลยนะ
:mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
-
รู้สึกหน่วงๆ แง~ น้องดินสู้นะ
-
สงสารน้อง
-
โถ่ๆๆๆ อิหนู ลงเอยกันสักทีเถอะ
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ความรู้สึกเหมือนเหมือนโดนแช่แข็งยังไงไม่รู้
:z3: :z3: :z3:
-
:z3: :z3: :z3:โลกกลมเนอะ :impress2:
-
จะเป็นไงต่อไปเนี่ย
-
อ๊ากกก ลุ้นเลยๆ เจออาจารย์ซะด้วย
-
ฆ่าหนู๋เถอะหนู๋ค้าง
-
น้องดินนน อย่าทำหน้าแบบนั้นน
มันน่าฉุดมากๆเลยอ่ะค่ะ :hao6:
*****
-
อ่านตอนนี้แล้วขออนุญาตติพฤติกรรมของพี่เมฆนิดนึงนะครับ
คือพี่แกทำตัวไม่สมกับเป็นแพทย์เลยอ่ะ เรื่องเที่ยวเรื่องซื้อเด็กเราไม่ได้ติดใจนะ
แต่เราติดใจตรงที่พี่แกจะไม่ยอมใช้ถุงยางกับต้อม(ไม่แน่ใจว่าใช่ตอนที่อยู่บ้านรึป่าว ที่สุดท้ายก็ใช้อ่ะ)
คือเอาอะไรมามั่นใจว่าต้อมไม่เป็นโรค ขนาดต้อมที่เป็นแค่นักศึกษาแพทย์ยังทำตัวสมกับเรียนแพทย์มากกว่าเลย
ปล.แล้วแกจะโกรธจะงอนต้อมเพื่อ...? ไม่ทราบว่าคุณเป็นอะไรกับเค้า ก็แค่ลูกค้า(ที่เค้าบอกคอแทบแตกว่าเลิกขายแล้ว) :beat:
-
ลุ้นกว่าเดิมอี๊กกกกกกกกกกกกกก
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
อึดอัดแทนค่ะบอกตรงๆ
-
มาบวกเป็ดเป็นกำลังใจค่ะ
:pig4:
ตอนหน้าขอ นพ. เมธา talk บ้างนะคะ อยากรู้ว่าพี่แกจะมโนเลิศล้ำไปถึงไหน
-
ได้เจอกันอีกเยอะระหว่างพี่เมฆน้องดิน
เป็นทั้งอ.ประจำวิชา อ.ที่ปรึกษา
ดินสู้ๆ
-
รักคนเขียนอ่ะ ยังแบ่งเวลามาอัพอีก
ขอบคุณนะคะ
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
ตัดฉับบบบ
น้องดินนนนนนน
-
สั้นไป ฮือๆๆๆ อยากอ่านต่อ
-
ทำไงดี :katai1:
ส่งกำลังใจช่วยน้องดิน :กอด1:
-
สู้ๆนะดิน อย่าไปสนใจเมฆมากนักเลย ตอนนี้ดินต้องพยายามตั้งใจเรียนนะ เพื่ออนาคตของตัวเอง
และได้ทำตามที่พ่อดินได้บอกได้ขอไว้ให้เรียนหมอไง คิดแค่นี้ก็พอถ้าเมฆจะไม่สนใจใยดีอะไรกัน
สู้ๆนะดิน เดี๋ยวมันจะผ่านไปได้ อะไรที่แล้วมาก็ปล่อยมันไป ตอนนี้ก็ตั้งใจเรียนมากขึ้นนะ สู้ๆ :กอด1:
ส่วนพี่เมฆ ขอรอดูท่าทีตอนต่อไปก่อนจะมาไม้ไหน รอตอนต่อไป สู้ๆนะคะคนเขียน :L1:
:mew1: :L2:
-
ดินกับพี่เมฆได้พบกันอย่างเป็นทางการแล้ว
:laugh:
-
นึกว่าจะเรียกน้องดินมาคนเดียว^^ :hao3:
-
มาที่ละนิด 2 ตอนแล้วที่พี่เมฆไม้ฝ่มีบทบาทอ่ะ :mew2:
-
:hao5:ดิน สู้ๆเข้มแข็งไว้น่ะ
แต่คนอ่านไม่ไหวแล้วมันค้างคา :ling3: :ling3:ดึกๆมาต่ออีกได้ไหมค่ะ :jul1:มันจิลงแดงแล้ว
-
เฮียเมฆอย่าทำไรน้องดินน๊า
น้องมันไม่ได้ผิดซะหน่อย
ส่วนเฮียเองก้อไม่ใช่แฟนน้องด้วยซีน๊า
ช่วยไม่ได้ แบร่~~~~~!!! -3-
-
ทำไมนิยายเรื่องนี้ถึงได้สนุกตื่นเต้นแบบนี้โคตรลุ้นเลยว่าดินจะโดนอะไรบ้าง5555
-
สู้ๆนะดิน
พี่เมฆอาจจะแค่งอนเฉยๆ
-
ตอนนี้รู้สึกเหมือนคาแรกเตอร์น้องดินเปลี่ยนไป
-
ท่ดๆๆๆ โถถถถ อิพี่เมฆอย่างอลนานสิลูก สงสารน้องมัน กลัวจะตาย(ขาดใจ)อยู่แล้ว :hao7:
-
:z3: :z3: :z3: :z3:
พี่เมฆ จาลงโทษน้องดินยังไงดีน้าาา
ลงโทษบนเตียงที่บ้านละกัน
อย่าลงโทษ หรือโกดน้องเลยน้า
-
ก็แค่ ไอ้แก่ขี้หื่นคนนึง ต้องแคร์ไหม
ถ้าดีก็ดีตอบ ถ้าไม่ดี ก็ทำตัวเหมือนนิสิตทั่วๆไปก็พอ
-
อ่านแรกๆ เฉยๆ กับเรื่องนี้ แต่ 3 ตอนหลังเรื่องราวชวนลุ้นทุกตอน ติดอีกเรื่องแล้วครับ ยิ่งอ่านยิ่งค้าง
-
อย่าไปกลัวน้องดิน ลุงเค้าชี้้ใจอ่อน เชื่อป้า
-
คงจะไม่เป็นไรมากหรอก
-
เริ่มหมั่นไส้อิพี่เมฆละ เยอะไปไหนคุ๊ณณ ทำน้องจิตตกไปหลายตลบละ
น้องดินก็ใจเย็นยังไม่เกิดเรื่องอะไรอย่าเพิ่งแพนิคล่วงหน้า
-
ดินน่ารักขนาดนี้
ยังมีคนกลัวอีกเนอะ
-
พี่เมฆแกฮาร์ดคอดมากๆๆๆ
งอนอะไรไม่เข้าใจ เค้าก็บอกอยู่ว่าเลิกขายแล้ว
พี่แกก็ไม่ฟัง ถ้าหึงทำไมไม่คบขอเป็นแฟนล่ะ
-
มารอต่อไปชอบบบ
-
โอ๋ๆนะคะหนูดิน
-
เห็นภาพของดินแล้ว น่าสงสารปนน่ารักอ่ะ
อ.เมธา จะอดใจได้นานแค่ใหน รีบปรับความเข้าใจกันนะ
-
เหอะๆๆๆ
:ling3:
ไปใหนไม่รอดแล้ววว
-
ทำไงดี. รู้ถึงความรู้สึกของดิน ว่าความกลัวเป็นยังไง จะปลอบใจดินยังไงดีล่ะ อิอิ
-
กรี๊ดดดดดดด มาตัดจบอะไรตรงเน้ลลลลลลลลล :hao5: :hao5:
ขอต่อคืนนี้เลยได้ปะ ลุ้นมาก อินมาก 5555
ปล.ตึก MD มีชั้นสิบด้วยเรอะ เราเรียนสูงสุดชั้น2 ก๊ากกกก
ปล2. ฮาตรงมหาวิทยาลัยที่ร้อนที่สุด นึกภาพแดดตอนเที่ยงๆออกเลย
-
ค้างง่ะะะะะะ
ดิน อย่าไปสน
เดินหหน้าต่อไป สู้ๆๆๆ :hao5:
-
กรี๊ดดดดดดด มาตัดจบอะไรตรงเน้ลลลลลลลลล :hao5: :hao5:
ขอต่อคืนนี้เลยได้ปะ ลุ้นมาก อินมาก 5555
ปล.ตึก MD มีชั้นสิบด้วยเรอะ เราเรียนสูงสุดชั้น2 ก๊ากกกก
ปล2. ฮาตรงมหาวิทยาลัยที่ร้อนที่สุด นึกภาพแดดตอนเที่ยงๆออกเลย
งานเว่อร์วังต้องมาก่อน ฮ่าๆๆ มีสองชั้นมโนไปยีสิบแล้วตอนนี้ คิคิ
ตอนแรกว่าจะเอาชั้นเจ็ดก็ดูโจ้งแจ้งเกินไป ฮาๆๆๆ อุ้บสืเดี๋ยวเขารู้หมด
คนเขียนจะแต่งไงยัง ฮ่าๆๆ
-
โห ไม่ใช่แค่อาจารย์หมอสอนธรรมดาแต่เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาด้วย
สนุกล่ะงานนี้ น้องดินสู้สู้นะลูก
-
พี่เมฆเป็นอาจารย์น้องดินจริงๆด้วย :eiei1:
-
บ๊ะ! ว่าแล้วว่าโลกมันต้องกลม
น้องดินน่ารัก
พี่เมฆน่าโดนตีสักป้าบ โกรธน้อง ทำรุนแรง เย็นชาใส่
แล้วเมื่อไรจะหวานห๊ะ!
ขอให้น้องฝ้ายทำข้อสอบได้นะคะ
-
สู้ๆนะจ้ะดินสออ :z2:
พี่เมฆอย่าเข้มกับน้องมากนักนะ! :m31:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: ลุ้นนนนนน
-
:angry2: :angry2:
-
สั้นอ่ะ อยากอ่านต่อแร้วอ่ะ มาต่อไวๆๆน่าค่า
-
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สงสารน้องดินสุดไรสุด ฮือๆๆๆ
ดราม่าตั้งแต่ตอนที่แล้วๆอ้า ดีกันสักทีสิ เราเป็นกำลังใจให้น้าดิน
มาอัพอีกน้า มาอัพอีกไวๆน้า เรารออยู่ ><
-
ดินเอ้ย จะกลัวทำไม
เราขาย เขาซื้อ ถ้าคนอื่นรุ้ ซวยกันหมด 55 ใครจะกล้าป่าวประกาศ
พี่เมฆเขาไม่ทำแบบนั้นหรอก ออกจะชอบ ติดใจดินนะ
อาจจะเริ่มรักแล้วก็ได้นะ
-
อ่านจบตอนนี้คือลุ้นแทนน้องดิน
แต่พอเจอรูปประกอบ.....
คือตาย! :pighaun:
-
ฮือออ ค้างงง
-
บทที่ 12
เมธา Talk
หน้าด้าน
คำนั้นกระแทกเข้ามาในใจผมแบบเจ็บสุดๆ ผมหน้าด้านจริงๆแหละ
ผมตื้อน้องเขาแบบนั้น ทั้งยังทำตัวน่าเกลียดไม่รู้จักพอ คิดแต่เรื่องอย่างว่าไม่หยุด
ตอนที่น้องบอกว่าต้องใส่ถุง ผมยังสะอึกเลยให้ตายเถอะเรียนมาตั้งสูง จบมาจากต่างประเทศเรื่องเล็กๆแค่นี้ผมดันลืมเสียดาย
ผมมันคนหน้ามืด ตาบอด และหน้าด้านเหมือนที่น้องว่าจริงๆ
แต่ที่ผมเป็นแบบนี้เพราะเขาทั้งนั้น
ผมรังแกเขา ตักตวงร่างกาย ตักตวงความสุขมากจากเขา ทั้งๆที่เขาปฎิเสธทุกอย่าง
ครั้งแรกผมได้ไปไม่พอหรือ ผมถามตัวเอง
ผมเหมือนคนบ้า เหมือนคนติดยาเสพติด ผมกำลังลงแดง พอได้ลิ้มรสความหอมหวาน ผมก็อยากจะกินมันอีกอยากจะกินทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ดี ไม่ดีเลยที่ครั้งต่อไปน้องไม่ได้เต็มใจสักนิด
ผมลงทุนแอบปั๊มกุญแจบ้านน้องเอาไว้เลยนะ พอดีบ้าน้องมีดินน้ำมันกับสีแล้วก็พวกพู่กันเต็มบ้านเลย แล้วน้องทิ้งพวงกุญแจไว้บนโต๊ะในห้องรับแขกผมเดินผ่านเลยแอบปั๊มไว้
ผมแอบย่องมาหาเขาตอนดึก น้องนอนหลับไปแล้ว ผมเลยขึ้นไปนอนแล้วกอดเขาไว้
ยาเสพติดของผม ถ้าไม่ได้นอนกอดแล้วจะนอนไม่หลับ ผมหอมแก้มน้องหลายฟอดแอบจูบปากเล็กหลายทีกว่าจะข่มใจให้หลับไปได้ บางสิ่งบางอย่างเมื่อมันตื่นแล้วก็ยากที่จะหลับจริงไหม (18+)
วันนั้นผมตกใจมากตื่นมาใบหน้าเต็มไปด้วยร่องรอยซุกซนของเขา ผมจูบเขาไปทั่วตัว ร่วมรักกับน้องอย่างถึงพริกถึงขิงเพื่อลงโทษ น้องหลับตาพริ้มใต้ร่างของผม มันน่ารักเกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรได้
คิ้วขมวดเป็นปม ดูเป็นจุดสนใจบนใบหน้าน้องที่ผมชอบใช้มือเขี่ยเล่นให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม
น้องโกรธมาก เขาตื่นมาโวยวายใหญ่
“หน้าด้าน ไล่แล้วไม่ยอมไปอีก ออกไปเลย ไม่ต้องมาเลย”
ผมจุกจริงๆกับประโยคเล็กๆน้องของ
ผมเดินออกมาด้วยอาการหน้าชาความจริงอยากจะจับน้องมากอดแล้วลงโทษหนักๆอีกสักรอบที่พูดจาแทงหัวใจของผมเกินไป แต่ผมก็คิดว่าผมมีสิทธ์อะไร เขาเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะโว้ย มึงไปทำแบบนี้กับเขาได้ไงวะ
ผมเคยมองน้องเขาเป็นสิ่งของ เพราะผมเคยซื้อเขามา แต่พอผมได้รู้จักน้องมากขึ้นอีกนิดผมก็รู้เลยว่าผมไม่สามารถซื้อตัวตน
ของน้องได้จริงๆ ผมไม่สามารถซื้อชีวิตใครสักคนมาเป็นของตัวเองได้หรอก ผมคงซื้อให้น้องมาเป็นแบบที่ผมต้องการไม่ได้
ผมตกหลุมความเป็นน้อง ผมชอบเสียงครางของน้อง ชอบตอนเข้าทำหน้าเหยเกเวลาที่ผมอยู่ในตัวน้อง ชอบตอนที่น้องขมวดคิ้วยามที่ผมชำแรกเข้าไปลึกๆในตัวน้องหรือแม้แต่ตอนที่น้องหลับสนิทบนอกของผม ผมมีความสุขมากเวลาเห็นเขาทำกับข้าว เวลาเขาออนท็อปอยู่บนตัว หรือแม้แต่ตอนนั่งเหม่อ
การพบเจอน้องสำหรับผมมันเหมือนพรหมลิขิต ผมว่ามันเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไม่ได้เลย จู่ๆผมก็เจอเว็บนั้นโทรหาเขา ได้เจอเขา อยากได้มาครอบครอง อยากเอามาเป็นของตัวเองสุดๆ
ผมเข้าข้างตัวเองนะว่า น้องเกิดมาเพื่อผม
แต่หลังจากวันนั้นผมก็ไม่มีเวลาไปหาน้องอีกเลย
ผมมาจัดการเรื่องงาน ผมต้องทำหลักสูตรการสอนต้องร่างแล้วเขียนใหม่ทั้งหมด ต้องเตรียมตัวเข้ารับหน้าที่เป็นอาจารย์สอน
นิสิตแพทย์เพื่อใช้ทุนให้กับทางมหาลัย
ความจริงผมจะใช้เงินตัวเองเรียนก็ได้นะ แต่สถาบันที่ผมจะเข้า รับเฉพาะคนในประเทศและนักศึกษาต่างชาติที่ได้ทุนเท่านั้น ไม่สามารถสมัครเรียนเองได้ ผมเลยต้องสมัครเพื่อเอาทุนเข้าไปเรียน เรียนจบมาด้วยเกรดเฉลี่ยที่สูงมากทีเดียว
แต่เมื่อเรียนจบกลับมาก็ต้องทำงานใช้ทุนเป็นเวลาสี่ปี ก่อนจะออกไปทำงานตามที่ตัวเองต้องการได้
ผมยังเลือกไม่ได้ว่าจะทำงานในโรงพยาบาลหรือกลับไปดูแลกิจการฟาร์มโคนมที่บ้าน หรืออาจจะไปช่วยพี่สาวดูแลไร่องุ่นและโรงงานไวน์ก็เป็นไปได้ ความจริงผมยังไม่ได้คิดถึงตรงนั้นมากนัก
สองอาทิตย์กับหลักสูตรเล่มหนาและเอกสารประกอบการเรียนเสร็จ พร้อมทั้งเคลียร์งานได้หมด ผมตั้งใจว่าจะไปหาน้อง จะซื้อขนมไปฝาก ซื้อของทำอาหารกินด้วยกัน ง้อเขา กอดเขา จูบเขา ทำทุกอย่างเลย
บอกแล้วผมกัดไม่ปล่อยหรอก ยังไงน้องต้องมาเป็นของผมแน่นอน
เที่ยงวันเปิดเรียนวันที่ผมทำงานวันแรก ผมเดินเข้ามาในห้องพักอาจารย์ชั้นล่างเพื่อเอางานมาให้เพื่อน ระหว่างที่เดินเข้าไป ผมสะดุดกับร่างเล็กที่ยืนเกาะคอเพื่อนอยู่ตรงหน้าผม
ปากเล็กอมชมพูอ้าออกแบบไม่ทันตั้งตัว ตาหวานเบิกกว้างเมื่อเห็นหน้าผม
ทำไมน้องมาอยู่ที่นี่ ผมกำลังจะก้าวไปกระชากน้องมาถามว่ามาทำอะไร
“ธนาทิปพรุ่งนี้มาทำงานได้เลย ผมจองตัวคุณนะ”เสียงของอาจารย์สุทธิพงษ์ดังขึ้นจากด้านหลัง
ผมเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง อ้อ อย่างนี้สินะ มาเร่ขายถึงในมหาลัยอย่างนี้เลยหรอ ยามประจำตึกควรจะเข้มงวดมากกว่านี้ไม่ควรให้
นิสิตหรือนักศึกษาอื่นเข้ามาในมหาลัยได้
ผมกัดปากที่สั่นระริกแล้วเดินผ่านตัวน้องไปอย่างรวดเร็ว ผมคงจะทนไม่ไหว ถ้าอยู่ตรงนั้นอีกนาน ผมคงกระชากตัวเขาแล้วจับยัด
ใส่รถพากลับบ้านแน่ๆ แต่ในเวลาราชการผมไม่สามารถทำแบบนั้นได้ ผมเอางานไปส่งพอออกมาจากห้องน้องก็หายไปแล้ว
ผมเดินวนรอบอาคาร ขับรถวนรอบมหาลัยเผื่อจะเจอเขาอยู่แถวนี้
ผมกลับเข้ามาเกือบบ่าย ผมมีสอนเลยต้องมาเตรียมเอกสาร ระหว่างกำลังขึ้นไปสอนผมเจออาจารย์สุทธิพงษ์ผมอยากต่อยหน้าเขาเหลือเกินให้ตายเถอะ หนวดเครารกรุงรัง อ้วนลงพุง แบบนี้น่ะหรอ น้องชอบแบบนี้หรอ หรืออาจารย์เขามีเงินมากกว่าผม
ผมเป็นบ้าอะไรไป ให้ตายเถอะ
“โชคดีนะครับอาจารย์เมธา”อาจารย์สุทธิพงษ์อวยพรขณะผมก้าวออกมาจากลิฟต์ ผมหันไปยิ้มแล้วโค้งให้อาจารย์
เฮ้อ~~~ อึดอัดชะมัด ผมสงบใจอยู่หน้าห้องสอนราวๆสิบนาที อยากสอนให้มันจบๆ ตอนนี้ใจผมลอยไปบ้านน้องแล้ว
ผมเปิดประตูก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนคุยกันดังออกไปถึงข้างนอก พอผมก้าวเข้ามานิสิตทุกคนก็เงียบกริบ ผมเงยหน้าขึ้นกวาดสายตามองรอบห้อง
ก่อนจะสะดุดสายตากลมด้านหลัง
อยู่ที่นี่? มาได้ยังไง? ผมมองชุดที่เขาใส่ เข็มนิสิต กระดุม เครื่องแต่งกายของมหาลัย อย่าบอกนะว่าน้องเรียนที่นี่ แล้วคลาสที่ผม
สอนเป็นคลาสของนิสิตแพทย์ ให้ตายเถอะ
ผมกำลังจะเป็นบ้า ผมคิดถึงน้องมากเกินไป จนหลอนแล้วหรอเนี่ย
ผมแทบสอนไม่รู้เรื่อง พูดสะดุดผิดๆถูกๆ กว่าจะจบสองชั่วโมงสุดโหดทำเอาลมแทบจับผมแอบหยิกตัวเองระหว่างสอนหลายที เพราะสายตาของผม มองน้องไม่หยุด น้องก้มหน้ามองชีทไม่เงยขึ้นมา ทำเอาผมไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่าใช่เขาไหม
ผมยืนพิจารณาอยู่ไกลๆ ความจริงอยากเดินไปใกล้ๆด้วยซ้ำ แต่ก็ทำไม่ได้ เลิกคลาสผมต้องรีบออกไปเพราะอาจารย์ที่ดูแลสอนงานไลน์มาบอกว่าให้ติดต่อด่วน
ผมได้รับรายชื่อนิสิตมาสี่คน เพราะผมเป็นทีชเชอร์คลาส(อาจารย์ที่ปรึกษา)ของนิสิตปีสาม ทางมหาลัยให้ผมติดตามตรวจสอบพฤติกรรมของนักศึกษากลุ่มนี้เพราะมีความเสี่ยงอาจจะถูกรีไทร์ออกจากมหาวิทยาลัย
ผมค้นแฟ้มรายชื่อนิสิต ผมโทรหาเป็นรายคน ที่คนสุดท้ายรู้สึกว่าเบอร์ติดต่อจะใช้ไม่ได้ ผมเลยโทรไปเบอร์หัวหน้าสายชั้นให้ติดต่อเรียกพบ
อาจารย์บอกว่าให้ผมเรียกนิสิตมาคุยส่วนตัวแล้วสอบถามถึงปัญหา ว่ากล่าวตักเตือนก่อนเขาจะหลุดออกไป
อีกหนึ่งชั่วโมง จะเลิกงาน ผมนั่งมองนาฬิกาก่อนจะได้ยินเสียงเคาะห้องเบาๆ
“ขออนุญาติค่ะอาจารย์”เสียงนิสิตหญิงสอบดังเข้ามา
“เชิญ”ผมตอบรับเสียงเข้ม
TBC
...................................................................
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ทุกคนคงอยากเตะฝ้ายอารมณ์แบบ ถ้าจะอัพแบบนี้อย่าอัพดีกว่าใช่ไหมมมมม
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
รอตอนต่อไปละกันน้าคุคิ
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
ไปอ่านหนังสือแล้วววววววว
แวบมาแวบไป ^^
(http://upic.me/i/7e/tumblr_lq4drv9kg31r1hevpo1_500.gif)
นิสิตแพทย์ดินสอ >////<
-
พี่เมฆจะทำอะไรน้อง
-
โอ๊ยยยย
คาวาอี๊!!!!!!!!!!
:hao7:
-
เปิดมาดีใจฝุดๆ รีบมาเม้นท์ให้ก่อนเลยฮิฮิ
-
:o8: ลุ้นๆๆๆ
-
คิดกันไปคนละทาง เออ แล้วจะเข้าใจตรงกันไหม
-
คือจริงๆแล้วดินไม่น่าเรียนหมอ
นี่จริงจังนะ
ปล. อัพทำร้ายมาก ค้างพอๆกับอันเก่า
-
พี่เมฆจะได้เจอกับดินอีกแล้ว แต่จะทำยังไงล่ะ รู้ว่าดินเป็นนิสิตแบบนี้ด้วย หวังว่าจะคุยกันดีๆนะ รอลุ้นตอนต่อไปค่ะ
:mew1: :L2:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :z3: :z3: :z3: ค้างสองตอนติด
-
:undecided:
:a6:
:serius2:
ค้างมากบอกเลย จากใจ
-
คนเขียนทำอย่างนี้ได้เยียงไรรรรร กรี๊ดดดดดดดดดดด :ling1:
-
:ling1:
-
:pig4: ขอบคุณที่มาต่อให้อีกรอบ ถึงแม้จะจบอยู่ที่เดิมก็เถอะ :laugh:
-
อัฟ ต่อให้จบสิค่า มันค้างมากกกกก
-
:hao7: :hao7: :hao7: ค้าง ค้าง แลล้วก็ค้างงงงงงงงงงงงงงงง
เติ่งเลยคนเขียนมาสอยด้วยนะ อ๊ายยยยยยยยย
อุตส่าว่างมือจากการบ้านเลยนะ
-
ตอนนี้ก็ได้รู้ฝั่งพี่เมฆบ้าง
แต่ที่บรรยายมาบอกได้เลยว่าแกหื่น!!!มากจริงๆ คิดถึงน้องแต่ละอย่าง ออนท๊อปเอย ชำแรกเอย
อิพี่เมฆนี่น่าาาาาา
ไปเคลียร์กับน้องดินเลย
ไปคิดว่าน้องเร่ขายอีก
เมื่อไหร่จะเชื่อว่าน้องไม่ได้ทำอาชีพนั้น วุ้ย!!
-
โหยยยย เข้าใจผิดกันเข้าไปหันหน้ามาคุยกัน ให้เข้าใจเลสดีกว่านะจ้ะ
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
เราเข้าใจพี่ เราก็อยากฟัดเหมือนกัน
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง พรุ่งนี้เช้าต่อเลยนะ
โอ๊ย ติดน้องดินเหมือนพี่เมฆแล้ว
-
ถึงกับพูดไม่ออกเลยที่เดี่ยวค่ะ
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
จะโดนอะไรล่ะนี่
ถ้าดื้อ คุณครูหมอจับตีเลย อิอิ
-
ค้างเลยยยย
-
มิน่าเป้ถึงรักดิน มีเพื่อนแย่มาก นั่งเฉยงั้นหรอ เหอะ...เลิกคบไปเลย
พี่เมฆอย่าดุน้องหนักนักเลย
-
อร๊ายยยยยยยยยย ค้าง X2 เด้ง
แต่ใจจังที่เมธาไม่ได้ทิ้งน้อง(ดิน)
แค่ไม่มีเวลาว่างเฉยๆ แต่ความคิดแกเนี่ยนะน่าตบกะโหลกมากเมธา
-
พี่เมฆคิดเองเออเองหมดเลยยยย อย่าทำอะไรน้องนะ!
-
:o8: ดินน่ารัก
-
ตอนแรกดีใจมากเลย เฮ้ยยย อัพแล้ว :katai1: แล้วไหงมันจบเท่าตอนที่แล้วเลย :sad2: ค้างงงง
-
อย่าแกล้งกันอย่างนี้สิ มันขาดตอนนนนนนนนนนน :ling1: :katai4: :katai1: :z3: :sad4: :m15: :monkeysad: :seng2ped:
-
แง้งงงงงงงงงงงงงง
ค้างงงงงงงงงงงง
ค่อยๆพูดกับน้องนะพี่เมฆ
ว่าละว่าต้องเข้าใจผิด คิดว่าน้องมาขาย T^T
สู้ๆนะดิน
-
อ้ายยยยยย ค้าง
-
:z3:อิพี่เข้าใจผิดจริงๆด้วย
-
มาสองตอน แต่เป็นตอนเดียวกัน ?
-
ต่อด่วนนน เค้าตื่นเต้นน :ling1:
-
ด่อ ด่วนนนนนน ค้าบบ
พี่เมฆ เข้าใจผิดเต็มๆๆ :hao6:
-
:z3: :z3: :z3:
-
ไม่ว่าง เลยไม่ได้ไปหาน้องหรอกหรอ
อืมๆๆ
:hao3:
ว่าแล้วววว
เข้าใจผิดจริงง
:ling3: :ling1:
-
ค้างต่ออีกรอบ
พี่เมฆ ยังไงก็คุยดีๆนะ
อย่าคิดว่าดินขายอีกหล่ะ
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :hao5: :a5: o22
-
ค้างมากกกกก
-
สนุกมากถึงมากที่สุด ชอบๆๆๆๆ
คนเขียนแต่งเก่งอ่า o13
-
โอ้ยยยยนึกว่าจาเปนตอนเจอกันนนยังไม่เจอกันเลยยย
แต่ดูพี่เมฆจาแค่เข้าใจผิด ถ้าน้องงงอธิบายยยยย พี่เมฆคงเข้าจายยยย
-
ค้างอย่างที่สุด
-
เห็นรูปแต่ละรูปแล้วใจจะละลายไปกับความน่ารัก
-
:ling1:
ร้ายกาจ
-
ค้างมากกกก :z3: :z3: :z3:
-
ค้างไปมั้ย :ling2:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ตอนนี้แตกต่างจากตอนที่แล้วตรงที่เป็นพาร์ทของพี่เมฆเท่านั้นเองเหรอ มันค้างนะ :hao5:
-
สั้นมากกกกก คิดถึงลงแดงยิ่งกว่าเก่า 55+ :katai1:
-
ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆกว่าเดิมมาต่ออีกนิดเถอะ :ling1:
-
:กอด1: คุณฝ้ายน่ารักที่สุด รูปน้องสุดยอดมาก
อิพี่เมฆ ยาปลุกเซ็กส์อ่อนๆของพี่เมื่อตอนที่สองคงแรงมากนะคะ หื่นเสมอต้นเสมอปลายเลย ต่อไปใกล้ชิดกันที่มหาลัยจะทนไหวปะเนี่ย
บังเอิญอีกแล้ว ชื่อน้องดินดันโผล่ในกลุ่มนักศึกษาที่ต้องตักเตือน ตอนหน้ามีคนเงิบแน่ๆ
-
เข้ามา
แล้วก็ออกไป
พี่เมฆใจเย็นๆนะ
อย่ารุนแรงเดี๋ยวน้องซ้ำหมด
รอต่อไป
-
โอ๊ยโคตรค้างๆๆๆๆๆเลยรอนะคับ
-
จะได้เจอแล้ว อิอิ อย่าแกล้งน้องนะ คุยกับน้องดีๆ
-
โอ้ย ใกล้จะรู้จักกันอย่างเป็นทางการแล้วสินะ อิอิ
ปล. สงสัยคราวนี้น้องดินคงไม่โดนไทร์แน่ๆ มีอาจารย์ติวส่วนตัวแบบนี้
-
ตัดจบตอนแบบค้างๆคาๆ *^*
ใจร้ายที่สุดดดดด
-
มาต่อหน่อยได้ม้ายยย:z3: :z3:
-
ในที่สุดก็ได้เจอกันอย่างเป็นทางการ อะไรๆที่เข้าใจผิดก็จะได้ถูกเสียที
ถ้าอาจารย์เมธาอยากจะดูแลน้องจริงๆก็ตัดเรื่องนั้นออกไปบ้างนะ :hao3:
สิ่งแรกที่ต้องทำคือช่วยให้น้องไม่ต้องโดนรีไทร์ เสียดายเวลาน่ะ
อีกอย่างน้องก็รู้ตัวแล้วว่าต้องทำอะไร พี่เมฆก็ทำหน้าที่ของตัวเอง
หวังว่าสถานการณ์จะดีขึ้นนะ
ขอยคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาต่อเหอะ นะๆๆๆๆๆ
-
มามะ มาต่อโดยเร็วนะคนเขียน
ไม่งั้นจะไปดักปล้ำที่หน้าบ้าน
:hao6: :hao6: :hao6:
-
มันค้างอีกแล้วอ่ะ
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :hao7:
-
จีบๆๆ
-
เห็นไรเตอร์อับเราดีใจฟุ๊ด พออ่านจบ ค้างกว่าเดิมอีก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:z3: :z3: :serius2: :serius2:
-
เข้ามารอต่อไปน่าไม่ได้มาโพสให้หลายวันเลยติดธุระต่างๆๆนานา ยังไงคนแต่งสู้ๆๆนะคะ
-
ตอนหน้าๆ ลุ้นๆๆๆๆ :ling2: :ling2:
-
ค้างจ้ะ
ผู้แต่งแทบทุกเรื่องจะมีโรคประจำตัวอย่างหนึ่ง
คือชอบแต่งนิยายแล้วจบตอนแบบทำให้ผู้อ่านค้าง
ทำไมใจร้ายยยยยย
-
หนูฝ้ายทำกันแบบนี้อีกแล้วหรอ
มันค้างนะ ค้างมากมาย
-
ยิ่งอ่านฝั่งพี่เมฆแล้วยิ่งแบบ ทำไมมันพี่เมฆหื่นกับน้องขนาดนี้ :o8: :o8:
จบทำร้ายกันอีกแล้ววว
ทำไมตัดจบเก่งแบบนี้น้าาาา 5555555
-
อิมเมจน้องน่ารักมากกก นอกเรื่อง 5555
-
เอิ่มมมมม ก็ไม่มีไรมากกกก ................. แค่ค้างฝุดๆ :z13: :z13: :z13:
-
ชอบเรื่องนี้มากกกก มานั่งรอที่ท่าน้ำทุกวันเลย อิอิ
แล้วก็ขัดใจกับคนแต่งมาก ช่างตัดจบได้อย่าง.....ฮึย!!!! :z3: :z3:
ทำคนนอนไม่หลับ กระสับกระส่ายเพราะคิดถึงนิยายเรื่องนี้มันบาปนะเออ
เพราะฉะนั้น....เอาตอนต่อไปมาลงซะดีๆ :z2: :z2: :z2:
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเน้อ :mew1: :mew1:
-
:ling1: :ling1: :ling1: ค้าง
-
:mew2: :mew2: :mew6: :mew6: รออยู่น่าจร้า
-
อย่ามาโวยเรื่องชื่อน้องนะอาจารย์ถ้ารู้แล้วว่าชื่อจริงน้องชื่ออะไร คงไม่โง่คิดว่าคนขายจะใช้ชื่อจริงกันหรอกนะ เชียร์ดินสอเต็มที่
-
เจอกันในฐานะลูกศิษกับิาจารย์แล้วว
-
พี่เมฆใจร่มๆ :mew2:
มาต่ออีกน้าา
-
คนเขียนได้แรงบันดาลมาจากใครเนี่ย บอกหน่อย หลังไมค์ก็ได้
พรุ่งนี้ไปเรียน MD จะได้ไปส่อง 5555
-
น้องดินสอน่ารักอ่ะ :o8:
-
เหวอเรยคับคนเขียนผมค้างงงงงงมากก
เรื่องนี้แบบว่าอ่านแล้วมันต้องอ่านเรื่อยๆอ่ามันหยุดไม่ได้จะลงแแดงงง :katai1:
-
มันค้างงงงง
ทำไมอัปฯทำร้่ายคนอ่านจังงงง
-
อิอิ แว้บมาส่อง :katai5:
-
แอบมาส่อง เผื่อคืนนี้อัพ
-
บทที่ 13
ผมแทบสำลักกาแฟในมือทันทีที่นิสิตทั้งสี่คนเข้ามาในห้อง น้องยืนอยู่หลังสุดของเพื่อนๆ ผมเชิญทุกคนออกไปข้างนอกแล้วเรียกมาทีละคน แน่นอนว่าผมเก็บชื่อน้องไว้คนสุดท้าย
หลังจากผ่านนิสิตสามคนแรกไป ทราบความว่า นิสิตหญิงสองคนเรียนไม่ทันเพื่อนเพราะมาจากโรงเรียนประจำอำเภอเล็กๆได้ทุนเข้ามาเรียนตอนนี้พยายามอ่านหนังสือหนักเพื่อให้ทันเพื่อนอยู่ ส่วนนิสิตชายอีกคนไม่มีปัญหาครอบครัวและเรื่องการเรียนแต่ไม่ค่อยชอบเข้าเรียนเลยทำให้คะแนนน้อยก็มีการว่ากล่าวตักเตือนไป
ผมให้นิสิตทั้งสามคนกลับไปก่อนผมมีเรื่องต้องคุยกับน้อง
น้องเดินเข้ามาช้าๆ แล้วนั่งลงตรงหน้าผม เขาเบนหน้าไปมองทางอื่นไม่มองหน้าผม
“ชื่อจริง ธนาทิป เนตรไตรรัตน์ นิสิตชั้นปีที่ 3 คณะแพทย์ศาสตร์ เกรดเฉลี่ย 2.21 อาศัยอยู่คนเดียว ไม่มีผู้ปกครอง”ผมนั่งอ่านประวัติเขาคร่าวๆให้เขาฟัง
“หรือว่าผมอ่านผิด ต้องเป็น ชื่อต้อม เรียนมหาลัย...หรือเปล่าครับ”ผมเลิกคิ้วขึ้นเชิงถาม
ใบหน้าเล็กขมึงตึงเหมือนไม่พอใจ
“คุณชื่ออะไรกันแน่”ผมจ้องหน้าน้องด้วยสีหน้าเคร่งขรึมพอๆกัน บรรยากาศในห้องตอนนี้มาคุมากๆ
ผมต้องการความจริงจากปากน้อง ตลอดเวลาสามสี่วันที่เจอกัน ผมได้ยินแต่เรื่องโกหกมาตลอดเพราะผมเป็นแค่คนซื้อบริการชั่วครั้งชั่วคราว ตอนนี้ผมอยู่ในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษาผมต้องการความจริงจากนิสิตของผม
“ชื่อธนาทิปครับ”น้องตอบเสียงดัง
“คุณอยู่คนเดียวใช่ไหม”เป็นคำถามที่ผมไม่ต้องการคำตอบเพราะผมรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้วแต่ในสถานะอาจารย์ที่ปรึกษาผมต้องถาม
น้องชะงักไปสักพักเขาจ้องหน้าผม ประมาณว่ารู้แล้วจะถามทำไม แต่เขาก็พยักหน้าแล้วตอบ
“ครับ”
“ผลการเรียนของคุณแย่มาก”ผมติติงเขา
“ครับ”
“เทอมนี้ถ้าคุณทำให้ดีกว่านี้ไม่ได้ จะมีผลต่อการศึกษาต่อของคุณ ทางมหาลัยอาจจะเชิญคุณออกได้”พอเริ่มพูดถึงผลการเรียนเขาก็ทำหน้าหงอยลงทันที
“ผมพยายามอยู่ครับ”กระต่ายตัวเล็กของผม หน้าถอดสีไปเลย
“ตั้งใจเรียนหน่อยนะ ถ้ามีปัญหาให้รีบบอกผมเลย ผมจะไปคุยกับอาจารย์ประจำวิชาให้”
“ครับ”
“ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายส่วนตัว ผมพอทราบว่าคุณมีปัญหา ผมก็ช่วยคุณได้เหมือนกัน”น้องเงยขึ้นมองหน้าผมทันที
“ขอบคุณครับอาจารย์ ถ้าผมมีปัญหา ผมจะเรียนให้อาจารย์ทราบนะครับ ยังไงวันนี้ผมกลับได้แล้วใช่ไหม”ดวงตากลมระรื้นไปด้วยน้ำตา แววตาใสสั่นระริก ก่อนจะเชิดสูงขึ้นอย่างเย่อหยิ่ง
เหมือนกระต่ายตัวเล็กแสนซน ดื้อรั้น ชอบวิ่งออกไปเล่นในสนามไม่ฟังเจ้าของ
“ผมพูดจริงๆนะ ถ้าคุณมีปัญหาบอกผม ไม่ต้องบอกใน.ฐานะคนอื่น บอกในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษา ผมพร้อมจะช่วยคุณ”ผมพูดอย่างจริงจัง ผมพร้อมช่วยเหลือเขา ถึงแม้ผมไม่ใช่อาจารย์ที่ปรึกษาผมก็พร้อมจะช่วย
แต่ต้องออกตัวไปก่อน เพราะผมกลัวว่าน้องจะคิดไปทางอื่น
“ผมเกรงใจมากเลยครับอาจารย์ เท่านี้อาจารย์ก็กรุณาผมมากพอแล้ว ทั้งเรียกมาอบรม ใส่ใจดูแลขนาดนี้ ไม่ต้องห่วงผมครับ ผมเลี้ยงดูตัวเองได้”เขาปฏิเสธผมทุกอย่าง ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้
“แล้วอาชีพนั้นเลิกซะ มันไม่เป็นผลดีกับการเรียนของคุณหรอกนะ”ผมยืนขึ้นตามน้องแล้วบอกออกไป
“ผมเลิกแล้วครับ ไม่ต้องเป็นห่วง”น้องกระแทกเสียงใส่ แล้วหันหลังเพื่อกลับออกไป
“โกหก”ยังขายให้อาจารย์สุทธิพงษ์อยู่เลย
น้องหยุดชะงักอยู่หน้าประตู ผมเดินไปใกล้เขาก่อนจะล็อกประตูแน่นแล้วจับน้องหันหน้ามาหาตัว
ผมเหลือบมองนาฬิกาบนพนังห้อง เลยเวลาเลิกงานไปแล้วผมไม่ได้เป็นอาจารย์แล้วตอนนี้
“คุณจะทำอะไร”น้องผลักผมแล้วดิ้นใหญ่พยายามเปิดประตูออก
“ทำไมถึงชอบโกหกนัก”ผมสลัดคราบอาจารย์ออกจากตัว จับไหล่น้องไม่ให้ขยับไปไหน
“ปล่อยผม”น้องดิ้นไม่หยุด
“ผมไม่ดีตรงไหน ให้เงินคุณน้อยหรอ หรือว่ารุนแรงเกินไป”
“อาจารย์พูดเรื่องอะไร”น้องถามผมเสียงสั่น
“ผมไม่ต้องบอกคุณก็น่าจะรู้ ว่าผมหมายความว่ายังไง”ผมจ้องเข้าไปในดวงตาใส ที่ตอนนี้เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา
“ทำไมต้องโกหกว่าชื่อต้อม เรียนที่… แล้วโกหกอีกว่าเลิกขายแล้วทั้งๆที่ยังรับงานอยู่ นี่เป็นวิธีการสลัดลูกค้าของคุณอย่างนั้น
หรอ”ผมตัดพ้อ
“มันไม่ใช่เรื่องของคุณ ผมจะใช้ชื่ออะไรเรียนที่ไหน หรือทำอะไรก็ได้”ผมเจ็บกับคำพูดของเขา น้องปาดน้ำตาออกจากแก้มของ
ตัวเอง แล้วพยายามดึงตัวเองออกจากมือผม
“เกี่ยวแน่ เพราะถ้าทางมหาวิทยาลัยรู้ว่า นิสิตออกเที่ยวเร่ขายตัวแบบนี้ ผมคิดว่ามันมีผลต่อการเรียนของคุณหรอก คุณธนาทิป”ผมขู่เขา
“อาจารย์จะทำอะไร?”น้องหน้าเสีย เขาหยุดแข็งเป็นท่อนไม้
“ผมไม่ต้องทำอะไรมาก แค่ผมไม่ให้คุณผ่านวิชาของผม แค่นั้นคุณก็ไม่มีสิทธิ์เรียนต่อที่นี่แล้ว ทำให้หมดสิทธิ์สอบดีไหม หรือ
ติดเอฟดีละ เกรดของคุณลงจะร่วงลงไปอีกมากแน่ๆ ถึงเวลานั้นคุณอาจจะได้ไปเรียนมหาลัยที่คุณบอกผม แล้วก็ทำงานนั้นแบบเต็มเวลาแล้วละ”ผมก้มลงไปกระซิบใกล้ๆให้น้องได้ยิน น้ำตาใสไหลออกมาทันที
“อาจารย์ต้องการอะไรจากผมกันแน่? คุณจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร?”น้องกัดปากไม่ให้เสียงสะอื้นดังออกมา
“ผมต้องการให้คุณบอกความจริง พูดความจริงและจริงใจกับผม”
“ผมบอกไปแล้ว ผมไม่ได้โกหกจริงๆ เรื่องชื่อกับมหาลัยเพราะมันจำเป็นจริงๆ ผมไม่อยากบอกความจริง ไม่อยากให้ใครรู้ว่าผม
เคยทำงานแบบนั้น”น้องปล่อยโฮ ผมอยากดึงเขาเข้ามากอดชะมัดให้ตายเถอะกระต่ายน้อยของผมร้องไห้
“แต่คุณยังขายให้อาจารย์สุทธิพงษ์อยู่เลย ผมได้ยินเต็มสองหู คุณยังจะโกหกอีกหรอ”ผมถามไม่ลดละ เพราะอยากรู้คำตอบ
“ผมไม่ได้ขาย ฮือ ฮือ ผมรับจ้างวาดรูปเรเบลงานให้อาจารย์เขา ฮึกๆ บอกแล้วไงผมไม่ขายแล้ว ฮือ ฮือ อย่าทำกับผมแบบนี้
นะ”ให้ตายเถอะ ผมเข้าใจผิดมาตลอดเลยหรอ
ผมดึงน้องเข้ามากอดแน่น
รู้สึกผิดชะมัด น้องร้องไห้ไม่หยุด ผมยืนกอดปลอบเขาอยู่อย่างนั้น ค่อยๆใช้มือเช็ดน้ำตาที่เลอะแก้มใสออกไป ยืนลูบหลังบางไปมา
“พี่ขอโทษพี่แค่ เอ่อะ โมโหไปหน่อย”ผมเริ่มเปลี่ยนสรรพนามกลับมาใช้กับเขาเหมือนเดิม
น้องคงงงๆ เขาใช้มือทุบอกผมหลายทีเพื่อระบายอารมณ์
“ปล่อยเลยนะ ปล่อยเลย”
“โอ๋ๆ พี่ขอโทษ ไม่โกรธพี่นะครับ คนดี หื้มดูสิ ตาบวมหมดแล้ว”ผมจูบกระหม่อมเขาเบาๆอย่างปลอบโยน
“คุณจะทำให้ผมหมดสิทธิ์สอบ จะทำให้ผมติดเอฟ โดนไล่ออกจามหาลัย แล้วคุณจะมาพูดดีกับผมทำไม คนใจร้าย”น้องทุบผม
ไม่หยุด ผมจับสองแขนเล็ก แล้วดึงเข้ามาจนติดหน้าอก ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มบาง
“ไม่แล้วครับพี่ขอโทษ ทีหลังอย่าโกหกพี่แบบนี้อีกนะครับ”
“ทำไมผมต้องรับปากคุณด้วย”น้องขยับหน้าหนี
“พี่หลงเราจะแย่อยู่แล้ว เราไม่รู้หรอว่าพี่รู้สึกยังไง อยากเจอหน้า อยากกอดทุกวัน”ผมหยุดหอมแก้มน้องแล้วเงยคางน้องขึ้นเพื่อ
มองเข้าไปในดวงตาโต เพื่อบอกความในใจที่แท้จริง
“คุณเป็นอาจารย์ของผมนะ”น้องตัวสั่นระริก
“เลิกงานแล้วครับ ไม่ขอเป็นอาจารย์ขอเป็นพี่เมฆคนเดิมได้ไหม”น้องส่ายหน้าไปมา ใบหน้าแดงกล่ำ
“ทำไมจะไม่ได้ละ”ผมก้มลงจูบน้องอย่างเร็ว ค่อยๆไล้ลิ้นเข้าไปชิมความหวานด้านในที่ผมคิดถึงมาตลอดสองอาทิตยื อื้มหวาน
เหมือนเดิมเลย
น้องตัวอ่อน แขนขาไม่มีแรง ได้แต่เกาะไหล่ผมไว้
“อื้อ ย-อย่า”
“คิดถึง จะแย่แล้วรู้ไหม”น้องเกาะตัวผมแน่น ผมโน้มตัวลงไป ชิมความหวานจากตัวน้องอย่างหิวกระหาย
“ป-ปล่อย อื้ม อ-อย่านะ อื้ม”น้องพยายามเบี่ยงหน้าออกเพื่อสูดอากาศเข้าไปหายใจ
ก็อก ก็อก ก็อก
“ขออนุญาติค่ะ จากฝ่ายระเบียนค่ะ”
เฮือก!!!
ผมถอนจูบแทบไม่ทัน รีบปล่อยน้องออกแล้วจัดเสื้อผ้าตัวเอง
“ครับ”ผมค่อยๆเปิดประตูออกไป หญิงสาวสวยเจ้าหน้าที่ระเบียน เอาประวัตินิสิตที่ผมดูแลมาให้ ผมลืมไปเลยว่าสั่งงานไว้
ผมขอบคุณเธอก่อนจะปิดประตูลงอีกครั้ง น้องถอยหลังไปอยู่มุมห้องอีกฝั่งเพราะไม่อยากให้พนักงานสาวเมื่อกี้เห็น
ผมวางแฟ้มลงบนโต๊ะทำงานก่อนจะล็อกห้องอีกครั้งนึงแล้วเดินก้าวข้ามขุมไปหาน้องทันที
จัดการกระต่ายต้องต้อนให้จนมุม
“ทำอะไร ออกไปนะ”
“มาให้พี่ชื่นใจหน่อย”
“ไม่นะ อื้อ”
TBC
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
แทบหลับคาโน๊ตบุ๊ค ไปนอนแล้วนะคะ ><
:katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
(http://upic.me/i/xx/thumb.jpg)
มาให้พี่กอดหน่อยคิดถึงจะแย่ เก๊กขรึมไปงั้นแหละ ใจอ่อนตั้งแต่เห็นหน้าแล้ว
-
หึหึหึ ในที่สุดพี่เมฆก็รู้ซะทีว่าดินเลิกขายแล้ว
ดินน่ารักกกกกก :hao7:
-
ชอบเฮียเมฆง่า น้องดินนารัก
-
ให้ตายเหอะพี่เมฆ ผีเข้าผีออกนะเฮ้ย :katai1:
-
กรี๊ดดดดด......ไม่เสียแรงที่นั่งคอยที่ท่าน้ำ :hao7: :hao7:
-
:hao6:
-
รำคาญเมฆอ่ะ ดูไม่มีความจริงใจกับดินเลย เจอกันก็จ้องแต่จะเอา ไม่เคยเชื่อใจดินอีก โอ้ยยยยตายพระเอก
-
ไหนๆ ก้อไหนๆ ล่ะ
ย้ายไปยุด้วยกันเลยเถอะ
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
มหาวิทยลัยจ๊ะมหาวิทยาลัย
-
คนแก่ชอบขี้เก๊ก
-
พระเอกมันท้องป่ะ? อารมณ์เเปรปรวนขึ้นๆลงๆ :hao4:
-
ตาเมฆจีบเป็นไหมจีบอะจีบ :z3:
-
นิสัยไม่ดี!!!แกล้งน้องได้ไง :beat:
โอ๋ๆๆๆน้องดิน :กอด1:
-
:-[ น่ารัก
-
มีโกรธ มีงอน กันด้วย น่ารัก
รอตอนพี่เมฆ "ชื่นใจ" น้องดิน นะ
-
โหยยยยย แกล้งน้องว่ะจารย์
เอ็นดูน้องดิน ฮิฮิ
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เมฆนิสัยไม่ดี!! ทำแบบนี้กับน้องดินสอของเค้าได้ไง
ขอให้มีคนมาแย่งดินสอ สาธุๆๆ :m16:
-
ขอบคุณค่า รักน้องดินจังเลย น่ารักอ่ะ
-
ดินเสร็จพี่เมฆอีกแน่ๆเลย
น้องดินน่ารักอ่ะ
-
เล่นขู่กันแบบนี้ก็ต้องมีร้องไห้ให้ปลอบกันบ้าง อิอิ :haun4:
-
พี่เมฆบร้า บร้าที่สุด
แอบเขิน ฮิฮิ
-
พี่เมฆง้อน้องอีกนิด อย่าเพิ่งหื่นใส่ คนอะไรหื่นจริงๆ
-
พี่เมฆรังแกน้องอ่ะ หาเศษหาเลยตลอด
-
หมั่นไส้พี่เมฆ ขอสักทีเหอะ :beat:
น้องดินน่ารักเกินไปปป แอร๊ย
-
น้องพูดความจริงก็หาว่าโกหกนะเมฆ
เดี๋ยวไปเห็นอะไรอีกจะมาคอดเองเออเองโกรธน้องอีกไหมเนี่ย?!
เฮ้อออออออ
-
พี่เมฆฆฆฆฆฆ คิดในแง่ร้ายตัลหลอด
-
พี่เมฆเนี่ยหื่นสุดๆๆๆๆ :ling1: :ling1:
-
โอยอิพี่คะ หมั่นไส้
-
เรื่องนี้ใสๆดี ชอบๆ
#เบาๆไม่ปวดตับ
:hao3:
-
พี่เมฆหื่นแท้ :katai5:
-
พี่เมฆขู่ได้ขู่ดีนะเนี่ย น้องเสียใจจะตาย
-
:ling1: หมั่นไส้อิพี่เมฆ
นี่ก้อหื่นไม่ดูสถานที่อีก แน่ใจนะว่าไม่มีกล้อง
-
ตอนนี้น่ารักกก :impress2:
-
ถ้าคนนี้จะเอาจริง ตัวจริงแน่ๆอ่ะนะ
ต่อจากนี้มีเวลาก็ทำคะแนนซะ พี่เมฆ
แสดงความจริงใจบ้าง ไม่ใช่จ้องแค่จะเอาน้องมัน
-
ดินสอ ก็แอบชอบพี่เมฆ แล้วนิ แต่ปัญหาในอนาคต คือ ปูเป้ กับพี่ชาย จะสลัดหลุดเหรอ มาม่า อีกแน่ๆเลย
-
ไม่อยากคิดถ้ารู้ว่าเป้อาจเป็นมากกว่าเพื่อน น้องดินเอ้ย หึหึ :z1:
-
อารมณ์ดีแล้วล่ะสิพี่เมฆ รู้ความจริงหมดแล้ว
ดินก็น่ารัก น่ากอด :impress2:
ขอบคุณคนเขียนมากๆนะคะ มาต่อให้ทุกวันแบบนี้ :mew1:
:mew1: :L2:
-
พี่เมฆไม่ดูสถานที่เลย :hao6: :hao6: :hao6:
สนุกมากๆค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เมฆก็เหมือนคนทั่วไปล่ะนะ ที่คิดว่าน้องเคยขายครั้งนึง แล้วต้องขายตลอดไป :เฮ้อ: มันเป็นธรรมดาไปแล้ว ถ้าคนๆหนึ่งเคยทำผิดอะไรสักอย่างครั้งหนึ่งแล้ว ก็จะถูกมองในแง่ลบตลอด
ทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่าน้องขายให้กับตัวเองเป็นคนแรก
สู้ๆดินสอ ชีวิตนี้หนทางยังอีกไกล เรื่องวันนี้มันจะกลายเป็นครูไว้สอนเราเอง เอาน่าอย่าคิดมาก
-
อื้อออออ ไม่นะ อย่า....นะ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
พี่เมฆนี่ไม่สมควรเป็นอาจารย์สอนคนอื่นเลยนะ :m16:
เอาเรื่องส่วนตัวมารวมกับเรื่องงานเรื่องเรียนได้ยังไง
ถ้าอยากช่วยน้องจริงก็ต้องทำในฐานะอาจารย์สิ
เป็นเราเราก็โกรธอ่ะ เอะอะก็พูดเรื่องเงินเรื่องขาย
อยากให้น้องยอมรับก็ปรับตัวเสียใหม่นะ ไม่อย่างนั้นก็อด
ทำให้น้องเห็นว่าพี่เป็นผู้ใหญ่ที่รักน้องจริงๆ อยากดูแลจริงๆ
น้องดินอย่าใจอ่อนง่ายๆนะ ต้องเอาให้เข็ด :hao3:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
แหม่ๆๆ ใช้อำนาจหน้าที่ในทางมิชอบนะฮะ
-
รักซะขนาดนั้นยังชอบแกล้ง
-
อย่าเพิ่งงง ตกลงนี่เคลียร์กังรู้เรื่องแล้วชิมิ
รวดเร็วมาก
-
ถามไปให้เคลียร์ก็หมดเรื่องแล้ว อิพี่เมฆเอ้ย
มีมาขู่หนูดินอีก เดี๋ยวเหอะ จะยุให้น้องคบกับเป้ชะเลย
คิดไปเองคนเดียวแล้วมาว่าน้องดิน ชิชิ
หนูดินอย่าไปยอมง่ายๆลูก งานนี้ต้องมีงอน
-
เข้าใจน้องแล้วสินะเมฆ ถ้าอย่างนั้นก็ดูแลน้องดีๆนะ
สู้ๆนะหนูดินสอ เดี๋ยวยเรื่องร้ายๆก็ผ่านไป....... :กอด1:
-
ทำไมสั้น :mew2:
-
โอ้ยพี่เมฆฆฆ :o8:
น้องดินใจแข็งไว้ก่อนนน
-
อย่ายอมค่ะ อิเมฆมันวัยทองไปแล้ว
อยู่ในฐานะ ซื้อขาย ใครเค้าจะพูดความจริงกัน
แล้วเอาเรื่องเรียน อนาคตมาขู่เพราะตัวเป็นอาจารย์ น่าเกลียดที่สุด
-
พี่หมอออออ
:ling1: :ling1: :ling1:
-
เฮียแกหื่นทุกที่จริงๆ
นี่มันห้องพักอาจารย์(รึเปล่า)นะ
พอหมดเวลาก็เป็นพี่เมฆเชียว
รอต่อขอรับ
-
พี่เมฆหื่นจัง
นี่มะนห้องทำงานนะ!!
:hao7:
-
พี่เมฆอารมณ์แปรปรวนมากเลยนิ
-
จะรักก็รีบรัก เพราะดูแล้วพี่ป๊อกก็ชอบน้องดินอยู่นะเนี่ย
-
:-[ :-[ รอต่อไปค่ะ
-
โอ้ยยยยยพี่เมฆขาาา บทจะหวานก็หว้านหวานนน
น้องปรับโหมดไม่ทันคร่าาาาา
-
พี่เมฆอ่าาาาาา ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจน้อง เอะอะๆๆ ก็เงินๆๆ ขายๆๆ
ดินเขาก็มีหัวใจนะ!!! ประโถ่ แบบนี้ขอให้มีคนอื่นคาบไปกินแทนทีเหอะ
#หลอกนะค่ะ ไรเตอร์อย่าทำจริงนะ
:mew3: :mew3:
-
บังคับตลอดอ่ะ
-
กรี๊ดดดดดดดด พี่เมฆขาาจะเอาตรงนี้จริงอ่ะ ในห้องไม่มีกล้องวงจรปิดเหรอ อิ๊สๆๆๆๆๆๆๆ :hao6:
-
มันผิดกฏของมหาลัยนะไอ้คุณพี่เมฆ ดินนี้ก็จริงเชียวเขาจูบเข้าหน่อยและยอมเขาสะแล้ว เฉอะ คงไม่ดราม่าหนักนะ แค่เห็นเชื่อเรื่องก็ปวดใจแล้ว มันส้อชัดๆ เลย แถมสองยังจะเป็นหมอทั้งคู่อีก มันผิดจรรยาบรรหมอไม่ใช่เหรอครับ คุณพี่เมฆคุณดินครับ ถ้าเขาทั้งสองคนคือรักแท้ของกันและกัน ผมก็เอาใจช่วยในความรักครั้งนี้ของทั้งสองคนนะครับ ไอ้พี่้เมฆจอมหื่น เห็นไม่ได้ของตั้งทุกทีสิน้า เดียวถ่ำของดินก็พังหรอก
-
รุ้ซักทีนะพี่เมฆ
แต่ทำแบบนี้ในมหาลัย จะดีหรออ :z1:
-
ครูแบบอิพี่เมฆนี่เลวจิง หน้ามืดไม่รู้จักเห็นใจน้อง ชั่วดีแยกไม่ออก เจอหน้าน้องก็จ้องแต่จะเอา.. ไอ้ชั่ว!
-
แหมพี่เมฆ
หลงน้องขนาดนี้
นี่ในมหาลัยเน้อ
ปล. ปกติห้องอาจารย์มักมีหน้าต่างให้พอจะมองเข้ามาเห็น
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
พี่เมฆโล่งแล้วงานนี้
แต่ดินต้องให้น้ำเกลือแน่ ๆ
เพราะเจอหื่นตัวพ่อ
-
รู้ควาจริงซะทีนะอิตาหื่น
-
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดพี่เลิกกินหญ้าแทนข้าวแล้ว กริ๊ดดดดดดดดดดด โง่แบบไม่น่าเป็นหมอ พี่นี่ป่วยเนาะ ป่วยเป็นโรคขี้มโน
-
อ.นพ.เมธาครับ
นั่นมันห้องพักอาจารย์นะครับ
จะจัด...น้องในนั้นเลยหรอครับ ใจเย็นก่อนมั้ย??? #พี่เมฆเป็นอาจารย์ที่หื่นมาก...
แต่ผมชอบนะ คึคึ :hao6: :hao6:
-
เอ่อโน๊ะ บทจะเข้าใจก็ง่ายๆ เลย บทจะงอนพี่แกก็งอนไม่ฟังอะไร
สรุปเรื่องนี้ใครเด็กมครผู้ใหญ่นิ ถ้าน้องไม่เผลอร้องให้บ่อยๆ
จะนึกว่าแก่กว่าคุณพี่อาจารย์นายแพทย์เลยนะ
-
คู่นี้มีปัญหาเรื่องการสื่อสารระหว่างกันค่ะ อยากให้เข้าใจกันเร็วๆ :mew2:
-
พี่เมฆแกแบบว่าวัยทองจริงจัง เอิ้กๆๆ
น้องเลิกขายแล้วก็รู้ๆซะที เฮ้อออออ
แต่ว่าง้อไม่ทันพอใจพี่แกหื่นต่อได้ทันที - -
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อิพี่เมฆเดี๋ยวผีเข้าผีออก บ้าจริง !!!! ทำน้องดินร้องไห้อีกแล้ววววว :katai1: :katai1: :katai1:
ชอบน้องจริงๆหรือหวังแต่เรื่องอย่างว่ากับน้องห๊ะะะะะะ :fire:
-
ไม่เกรงใจสถานที่เลยนะคะอาจารย์ กลับบ้านก่อนไหม
-
ฟว้ากกก ไอเราก้นึกว่าจะมาม่าที่รู้ว่าโดนน้องหลอกเรื่องชื่อกับมหาลัย :heaven ดีจังที่พี่เมฆเข้าใจน้อง
หุหุ ทำมาเป็นจะช่วย ขาดเหลืออะไร ในฐานะที่ปรึกษา จิงหยออออ :-[ ช่วยติวตัวตัวมั้ยคะ เกรดน้องจะได้ดีขึ้น อะไรอย่างเน้
:hao3: คือนี่พอรู้ว่าหมดเวลางานเปลี่ยนเป็นพี่เมฆผู้หื่นกามคนเดิม กร๊ากกก น้องดินสอคะ พี่เห็นน้องบอกอย่าๆ ก้เสดพี่เค้าทุกทีนะลูกก มันเป็นสเน่ห์อย่างนึงชิมิๆ คริคริ :oo1: เสร็จแน่ :ruready
-
โดนต้อนเข้ามุม .. อีกแล้วววว
-
พี่เมฆในโรงเรียนก็ไม่เว้นนะ
-
เค้าจะอ่านตอนต่อไป จะอ่าน จะอ่าน
รอนะจ๊ะ ขอหวานปนหื่น หุหุ ^,.^
-
น้องดินน่ารัก ส่วนพี่เมฆมีหวงด้วยทั้งๆ ที่ตอนนี้สถานะยังไม่ชัดเจน
-
เมืีอไรพี่เมฆจะรู้สักที
ว่าดินขายให้พี่เมฆคนแรก
และคนสุดท้าย สรุป ขายให้คนเดียว
-
หย่ายนะ มีห้องพักอาจารย์ส่วนตัวด้วย เจ้าเล่ห์ แผนการณ์ให้ดินเป็นคนสุดท้าย. เมฆหื่นตล๊อด
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เมฆชอบแกล้งน้อง :beat:
-
ไม่่ๆๆๆๆ ดินอย่ายอม
เมฆควรวางตัวให้ดีกว่านี้ ในมหาวิทยาลัยนะ หื่นเกิ๊น!
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่เมฆขี้มโนนะคะ ได้ยินอะไรไปก็เอาไปมโนเองตล๊อดๆๆๆ :katai1:
น้องดินสอจะไม่งอน ไม่โกรธได้ไงอ่า
-
พี่เมฆคิดไปซะไกลเลย เป็นเอามากนะเนี่ย
-
อิพี่เมฆทำอะไรผิดจรรยาบรรณในฐานะครูบาอาจารย์ที่สุด :z6: :beat: :beat: :beat:
หลังเลิกงาน ถอดคราบอาจารย์ :fire: :fire: พวกอาจารย์ที่คิดยังงี้สิ มันถึงแย่กันทั้งบาง
เอาเรื่องข่มขู่เด็ก มันใช่ไหม :fire:
เอาเรื่องเกรดมาขู่นี่มันเลวมากกกกก คล้ายๆที่เราเคยเจอเลยอ่ะ ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด
โดนขู่เรื่องเกรดแต่ทำอะไรไม่ได้
ร้องเรียนก็ไม่ได้ เพราะฝ่ายนั้นเป็นอาจารย์ ไม่มีใครเชื่อนอกจากเพื่อนที่เห็นเหตุการณ์ พออ่านเรื่องนี้แล้วมันจี๊ดดดด น้ำตาจะไหลจริงๆ
-
พระเอกเลวขั้นขั้นเหี้ยเลย
หมดเวลาทำงานคือเลิกเป็นอาจารย์ คิดได้ไง?
-
พี่เมฆทำให้ถูกต้องสิคะ จับกดตลอดน้องไม่รู้นะ
ชอบก็บอกชอบขอเป็นแฟนเซ่ ไม่ใช่ขอให้เป็นเด็กในสังกัดเหมือนคราวที่แล้วนะ
-
ในมหาลัยพี่เมฆก็บ่ยั่น
-
พี่เมฆนิสัยไม่ดีๆๆๆๆๆ
โกรธแล้วทำตัวไม่ดีตลอดเลยย
ถือว่าเป็นอาจารย์แล้วเอาเรื่องเรียนมาขู่น้องแบบนี้ได้ไง โกรธๆๆๆ มากกก
ไม่เป็นผู้ใหญ่เอาซะเลยยยย
กระต่ายหนีเดี๋ยวนี้ อยู่ทีมกระต่ายยยย
ปกติจะเชียร์ แต่ตอนนี้ขอสั่งให้กระต่ายขัดขืนเพื่อปรับพฤติกรรมพี่เมฆค่ะ
:katai4: :katai4: :katai4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่อง นี้ สนุก มาก เลยค่ะ รอตอนต่อ ไป นะค่ะ
-
สงสารน้องจัง
-
ติดตามครับ ชอบมาก
-
คนแต่งเป็นเด็ก มน.ใช่มั้ยยยยยย555 :mew1: :mew1:
-
แอบคิดเหมือนกันว่าเป็น มน
พี่เมฆขา ในม.ก็เว้นๆหน่อยเถอะค่า
-
กรี๊ดดดดดด ขอแรงๆ จับขึ้นเตียงอีกรอบเลย (ไม่ใช่ละ) 555555555
-
บทที่ 14
“ไม่เอา อื้อ” ผมหลบตัวหนี พี่เขาเดินเข้ามากัดผมไว้กับกำแพงก่อนจะก้มลงมาจูบ
จูบแบบแผ่วเบา เขาค่อยๆเล็มริมฝีปากของผมทีละนิด ก่อนจะแทรกลิ้นเข้ามาด้านใน ผมอ้าปากโดยอัตโนมัติทั้งๆที่พยายามจะขัดขืนเขา
น้ำตาของผมไหลช้าๆ มันไหลเพราะน้อยใจ เจ็บใจ เสียใจปนๆกันไปหมด น้อยใจที่เขาทำเหมือนผมเป็นแค่เด็กขายตัว เจ็บใจที่ไม่มีแรงจะสู้เขาไหว เสียใจที่หัวใจของผมตอนนี้แค่เห็นเขามันก็วูบวาบไปหมด
เสียงจูบของเราดังลั่นห้องทำงานขนาดเล็ก
มือหนาลูบไล้ไปทั่วตัวผม ผมเอามือจับแขนพี่เขาไว้ไม่ให้ล้วงเข้าไปในเสื้อนิสิตตัวขาว
“อ-อย่าครับ”ผมปัดป้องเต็มที่ พี่เขาเลยดันจูบเข้ามาอย่างหนัก
“อื้อ”ผมครางอู้ พยายามส่ายหน้าเพื่อให้เขาถอนจูบ
พี่เมฆดึงจูบออก เขายืนจ้องตาผมอยู่นาน
“ที่นี่ไม่ได้”เขากระซิบบอกผมเบาๆ กัดปากเหมือนระงับตัวเอง
ผมเบือนหน้าหนีไปอีกทาง เขาเลยก้มลงไปซุกไซร้คอขาว ผมสะดุ้งเมื่อเขาใช้ลิ้นเลียไปรอบๆ จากนั้นก็วนขึ้นมาที่ใบหู
จากนั้นก็ยืดตัวขึ้นมาจูบผมหนักๆหลายทีก่อนจะหยุด
“ไปหาอะไรทานกัน”เขาลูบหัวผมอย่างเอ็นดู ก่อนจะผละไปเก็บของที่โต๊ะ
เฮ้อ ผมถอนหายใจยาว ทำไมผมขัดขืนเขาไม่ได้เลยนะ อยากตีตัวเองจริงๆ
ผมเดินไปรอเขาหน้าประตูก่อนจะถูกกอดจากด้านหลังแล้วโดนหอมแก้มหลายฟอด
“อย่าครับ”ผมพยายามเบี่ยงตัวหนี พี่เขาหอมซ้ำๆแล้วก็ปล่อยตัวผม
“อยากกินอะไร”เขาถามผมระหว่างอยู่ในลิฟต์ มือก็เอื้อมมาคอยจับเส้นผมของผมทัดหูไปมา
“ไม่อยากกิน ผมอยากกลับบ้าน”ผมไม่หายโกรธเขาหรอก คนอะไรผีเขาผีออก บทจะดีก็ดีจะร้ายก็ร้าย ผมตามไม่ทันหรอกนะ ถ้า
ผมยังใจง่ายแบบนี้ ผมก็ยังติดอยู่ในวังวนของเด็กขายตัวอยู่อย่างนั่น ถ้าพี่เขาโมโหผมขึ้นมา ผมไม่แย่หรอ รีบปฏิเสธแล้วตีตัวออกห่างเสียตอนนี้เลยดีกว่า
“ซื้อไปกินที่บ้านก็ได้ เดี๋ยวพี่แวะตลาดให้”เขาบอกอย่างเอาแต่ใจตัวเอง
“ผมเอารถมาครับ ไม่ต้องจอดส่งผมที่ไหนหรอก”
“นั้นเดี๋ยวพี่ซื้อของเข้าไปทานที่บ้านเราก็ได้”กัดไม่ปล่อยเลยจริงๆ ผมหน้างอ
“ทานข้างนอกก็ได้ครับ เลือกร้านมาเลย”ผมพูดอย่างละเหี่ยใจ เพราะจะไปทางไหนสรุปสุดท้ายก็คือไปทานข้าวกับพี่เขานั้น
แหละ ไม่ทานข้างนอกก็ต้องไปทานที่บ้าน
“ไปกินสเต๊กกันไหม”
“ก็ได้ครับ”เขาดูตื่นเต้นกับการเสนอเมนูอาหารวันนี้ ผมขับรถออกจากมอตรงไปยังร้านที่เป็นจุดหมายปลายทาง ร้านสเต๊กกระทะร้อนสาขาสอง ซอยโลกีย์
“เอาสเต๊กปลาเซม่อน หนึ่งครับ ข้าวหมูบูโกกิ อีกหนึ่ง แล้วก็เฟรชฟรายทอด เอาถุงทองด้วย”ผมสั่งไม่ยั้ง พี่เมฆนั่งหัวเราะอยู่ตรงข้าม เป็นไงละ พามาเลี้ยงไม่เกรงใจแล้วนะ หิวจนไส้จะขาดแล้ว
“เอาสเต๊กเนื้อสันในครับ เพิ่มไข่แล้วก็แฮม”พี่เมฆยื่นใบสั่งอาหารให้พนักงาน
“ของผมด้วย เพิ่มไข่ เพิ่มแฮม เพิ่มข้าว”พนักงานรีบจดยิก ผมสั่งเพิ่มแล้วแกล้งมองทางอื่น วันนี้คนไม่ค่อยเยอะ ปกติร้านนี้คนจะแน่นมาก ต้องมายืนต่อคิวเข้าเลยบางวัน
“ปากเจ่อเลย”พี่เขาเอื้อมมือมาจับริมฝีปากของผม ก็เพราะใครกันละ จูบเบาๆไม่บวมก็ให้มันรู้ไปสิ
เขาจ้องหน้าผมไม่เลิก ทำอย่างกับจะกินผมแทนอารเสียแล้ว ผมยกน้ำขึ้นดื่จนหมดแก้ว แล้วเติมแก้วต่อไปมาดื่มอีก
“จ้องอยู่ได้ ไม่ใช่ปลากัดนะ”ผมเหวใส่เขา แต่ในใจนี่เต้นรัวตึกตักตึกตัก แทบจะละลายไปกับสายตาร้อนๆนั้นแหล้ว พี่เขามองมาราวกับว่าจะถอดเสื้อผ้าผมทุกชิ้น แล้วจับขึ้นโต๊ะแล้วรุมกินอย่างหิวกระหาย
“ถ้าใช่ก็ดีน่ะสิ จะได้ท้อง”เขาพูดหน้าตาย
“ทะลึ่งเหอะ”ผมยกมะเหงกให้เขา พ่ออยากจะฟาดให้หน้าแหก
พี่เขาเอื้อมมือมาจับมือผมแล้วกุมไว้
“พี่ครับ เดี๋ยวคนเห็น”ผมดึงมือออก พี่เขาไม่ว่าอะไร ผมแกล้งยกสมาร์โฟนขึ้นมาเล่นเกมส์ระหว่างรออาหาร
เขาเองก็ยกมือถือยี่ห้อดังขึ้นมาเล่นเช่นกันแต่ดูเหมือนเขาไม่ได้ยกมาดูเฉยๆ เขายัง ยกมาถ่ายรูปผมอีก
ไม่นานอาหารก็ถูกเสิร์ฟตรงหน้า ผมรีบทานเพราะหิวมากและอยากกลับบ้านเร็วๆด้วย
“อยู่เฉยๆนะ”พี่เมฆเอื้อมมือมาเช็ดปากให้ผม
ผมรีบเช็ดให้ตัวเองอีกรอบ ก่อนจะเปลี่ยนมาทานแบบช้าๆตามสไตล์ รีบไปไม่ดีต่อตัวเองเลย
หลังจากทานอาหารเสร็จพี่เขาก็ขับรถไปส่งผมที่บ้าน ผมจิดน้องสนิมไว้ในโรงรถอันใหม่ซึ่งเคยเป็นสตูดิโอเก่าของพ่อ
ส่วนรถของพี่เมฆจอดอยู่นอกรั้วบ้าน เขาเดินเข้ามาหาผม ผมไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไหร่เลยไม่ยอมเดินเข้าบ้านสักที วนอยู่แค่ตรงสวนแล้วก็ผลักให้พี่เขากลับบ้านไปได้แล้ว
“ขอบคุณมากครับที่มาส่ง แต่กลับไปได้แล้ว”ผมยืนขวางไม่ให้พี่เขาเข้าบ้านด้วยสีหน้าจริงจัง
“ไม่เอายังไม่อยากกลับเลย พี่อยากอยู่กับ…”พี่แกนิ่งไปสักพักนึงเหมือนคิดอะไรอยู่ ก่อนจะเดินมารวบกอดผม
“ที่รักครับ ชื่อจริงๆของเราชื่ออะไร บอกพี่หน่อยได้ไหม”ผมอ้าปากกว้าง ที่รักอะไรกันเล่า ตอนนี้หน้าของผมร้อนผ่าวไปหมด เขา
จ้องเข้ามาในตาแล้วทำหน้าออดอ้อนเสียเหลือเกิน
“หื้ม ฟอด ฟอด”ไม่ว่าเปล่าหอมแก้มผมไม่หยุดอีก
“ช-ชื่อดินสอครับ อื้อ- เรียกดินเฉยๆก็ได้”ผมผลักแกออกจากตัว
“น่ารักกว่าชื่อเดิมอีก”น่ารักอะไรกันเล่า ชื่อแมนจะตาย ดินนะ ดิน หนักแน่น ผู้ชายแมนๆ
พี่เมฆกอดผมไม่หยุด ดูท่าทางไม่ยอมกลับง่ายๆ
“ดึกแล้วครับพี่เมฆ พรุ่งนี้ดินมีเรียนเช้า พี่เมฆก็มีสอนใช่ไหมค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะ”ผมแกล้งอ้อนเขากลับบ้าง ผมทำตาตาปริบๆ
พี่เขาไม่ฟังอุ้มตัวแล้วพาเข้าบ้านทันที
“พี่เมฆครับไม่เอานะ ผมง่วงนอน”เขาค่อยๆวางผมลงจากนั้นก็นั่งลงไปบนโซฟาแล้วดึงผมนั่งตาม
ผมนั่งอยู่บนตักพี่เมฆ แกค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้ผม จากนั้นก็จูบที่ริมฝีปากช้าๆ
ผมตัวสั่นเทิ้ม มันอ่อนโยนแล้วก็ตื่นเต้นอย่างไรก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ผมโดนพี่เขาจูบลวนลามมาหลายที แต่ครั้งนี้ผมก็ตื่นเต้นเหมือนเดิม
“ตลกดีนะ เรื่องของเรา”พี่เขาพูดแล้วใช้มือไล้ใบหน้าผมไปมา
“ไม่เห็นตลกเลย”ผมเบะปาก พี่แกเลยยกตัวขึ้นมาจูบ
“อื้อ”
“นิสิตแพทย์ธนาธิปครับ จะให้อาจารย์เมธาทำยังกับคุณดีครับสอนไปก็อยากจับมากดไปแบบนี้”พี่เมฆซิบบอกจนผมหน้าแดง
“ทะลึ่ง”ผมตีไหล่พี่แกหลายที
“พี่พูดเรื่องจริง”เขาบอกด้วยสายตาจริงจัง ผมกัดปากแล้วทุบเขาอีกหลายๆที
“มันผิดจรรยาบรรณแพทย์นะ ผิดจรรยาบรรณครูด้วย”พี่แกหัวเราะรวน แล้วก็พยักหน้าให้ผม
“นั่นสิ ทำยังไงดี หื้ม”พี่แกฟัดผมเหมือนหมั่นเขี้ยว จูบไปทั่ว จูบคอ จูบแก้ม จูบปาก
“อื้อ อย่าผมจักจี้”ผมดิ้นไปมาบนตักเขา
“ก็เลิกยุ่งกันเลยครับ”ผมออกไอเดีย พี่แกเปลี่ยนไปทำหน้าโหด ผมเลยก้มหน้าลงแล้วซบอกพี่แกไว้
“ให้ตายพี่ก็ไม่เลิกยุ่งกับเราหรอก เตรียมตัวไว้ให้ดี”พี่เมฆบอกเสียงเหี้ยม ผมหน้าร้อนผ่าว รู้สึกอบอุ่นที่หัวใจยังไงก็ไม่รู้ ก่อนจะ
ยกตัวขึ้นแล้วทุบอกพี่แกอีกหลายๆทีอย่างหมั่นไส้
“ถ้าอยู่ในมหาลัยเราเป็นแค่ศิษย์อาจารย์กันนะ แต่ถ้าออกจากมหาลัยอีกเรื่องหนึ่ง”พี่เขาจับมือผมมาประสาน แล้วดึงมาจูบ ผมตัว
สั่นแค่พี่เขาจูบมือผมก็รู้สึกแปลกๆแล้ว
“อื้อ”ผมตอบรับเบาๆ
“ใส่ชุดนิสิตแล้วน่ารักมากเลยรู้ไหม”พี่เขาทำสายตาหื่นๆใส่
“อย่าแม้แต่จะคิดนะ”ผมพยายามดึงมือแล้วก็ตัวออกจากการเกาะกุมของพี่เขา
โอ๊ะ
ผมรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่อยู่ในตัวพี่เขา ซึ่งผมกำลังนั่งทับอยู่
“คนทะลึ่ง กลับบ้านไปเลยไป”ผมส่งเสียงไล่เขาดังลั่น
“ฮ่าๆ”พี่แกหัวเราะอย่างพอใจ จากนั้นก้ดึงผมมาไว้ในอก กดปากลงมาจูบ อย่างดูดดื่ม ผมปล่อยตัวให้ตามไปกับสิ่งที่พี่เขามอบ
ให้ มือทั้งสองข้างโอบรอบคอหนา จากนั้นก็ยกตัวขึ้นเพื่อดันตอบรับจูบร้อนๆของพี่เขา
เจ้าหนูของผมมันก็โป่งดันกางเกงออกมาเหมือนกัน พี่เขาใช้มือลูบไล้ไปทั่วตัวผม เขาลูบผ่านส่วนนั้นวนไล้ไปมาเบาๆ จนผมสยิวไปทั้งตัว
“อื้มๆ”เสียงเราจูบกันไม่หยุด
ผมเสียวแปร๊บๆที่หัวใจ เหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นเขามาภายในท้องก้เหมือนมีผีเสื้อบินร่อนไปมานับพันๆตัว
มันเป็นอาการที่แตกต่างจากเมื่อเช้ามันอิ่มเอม จี้ดๆ แบบมีความสุขยังไงก็ไม่รู้
“ไปที่เตียงกันเถอะนะ”พี่เมฆอุ้มผมขึ้นแล้วพาขึ้นไปในห้องนอน
ผมได้แต่หลับตาพริ้มในอ้อมกอดของเขา
ก็รู้ว่ามันผิด อีกสักครั้งก็แล้วกัน ค่อยตัดใจ ผมบอกตัวเอง
.................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
กาดึ้บๆมาอัพพพ
อิคนพี่ก็ไม่ชัดเจน
อิคนน้องก็ไม่รู้ใจตัวเอง
><
มันเป็นเรื่องราวของคนสองคนที่ งงๆ
ทั้งๆที่ร่างกายต้องการกันและกัน
แต่ปากก็ปฏิเสธ จิตสำนึกก็ล้อเล่นกับความรู้สึก
อะไรประมาณนั้นค่ะ ><
ไปอ่านหนังสือแล้วน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
(http://upic.me/i/51/boymeetsboy07.jpg)
ไม่อยากเจอพี่เมฆเล้ย (เสียงสูง)
-
:mew1: :mew3:
-
:hao7: จบที่เตียงแบบนี้ถอนตัวยากจ้าดินสอเอ๊ยยยยยย
ขอบคุณที่มาต่อนะจ๊ะ
-
อุ๊ เค้าได้กันอีกแล้วววววววว :ling1: :heaven
-
อบอุ่น
-
ตัดฉับ!!!!!!!!!!!
อิมเมจน้องดินสอนี่มาจากเรื่องอะไรคะ
-
นุ้งดินสอขา ถ้ากลัวตัดใจไม่ขาด ก็ตัดใจหลายๆรอบก็ได้ค่าาาาา :hao6:
-
อิอิ
รักกันแระ
-
พี่เมฆ เจ้าเล่ห์อ่ะ
ยังไม่ชัดเจนเลย มีแต่ร่างกายที่เคลียร์กัน
-
ดินรักพี่เมฆเข้าให้แล้วล่ะ ส่วนพี่เมฆเพราะหลงใหลในตัวดินรึเปล่า ยังไม่แน่ใจว่าพี่แกรักดินรึยัง ต้องรอติดตามตอนต่อไป
แต่ดินถ้าคิดจะตัดใจก็ทำแต่ตอนนี้เลยนะ อย่าถลำลึกไปกว่านี้ ไม่งั้นมันจะยิ่งเจ็บมากๆ เอาใจช่วยดินให้ผ่านทุกอย่างไปได้
ปล.แอบหมันไส้พี่เมฆ มาทำแบบนี้กับดินอีกแล้ว แต่เราก็ชอบนะ :z1:
:mew1: :L2:
-
ดูเหมือนว่าดินสอจะไม่เหมาะที่จะเรียนหมอเลยอ่ะ แล้วก็ไม่ได้อยากเรียน+เกรดน้อยมากๆเลย
น่าจะไปเรียนอย่างอื่นที่ถนัด(อย่างวาดรูป)ดีกว่ามั้ย จะได้ไม่เป็นภาระให้ลูกหลาน 55
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า
-
5555 ผลัดมีนแบบนี้จะดีเหรอคะดิน
-
ไม่อยากปฏิเสธก็ไม่ต้องจร้าาา
พี่เมฆแกก็ทำอะไรให้น้องมันมั่นใจบ้างเถอะ :o8:
-
ก็รู้ว่ามันผิด อีกสักครั้งก็แล้วกัน ค่อยตัดใจ
ดินเอ้ยยยย มีหนึ่งก็ต้องมี สองสามสี่ห้าตามมา สู้ต่อไป
-
เหอะๆถ้าไม่ชัดเจนน้องแย่แน่ๆ
-
boy meet boy desu ka?
หึหึๆๆๆๆๆ
แล้วมันอีกสักกี่ครั้ง?ล่ะ ถึงจะตัดใจ
หืออออ
:hao6:
-
สนุกมาก น้องดินปากแข็งชะมัด ถึงแม้จะยอมพี่เขาตลอดก็เถอะ :laugh:
-
ฟินอ่าาาาา นายแพทย์กับนักศึกษาแพทย์
อ่านแล้ว นึกถึง พี่หมอริท :o8: :-[ :impress2:
-
พี่เมฆหื่นตลอด แต่เราชอบ555555 มาต่ออีกนะๆๆ :ling1: :ling1: :ling1:
-
กรี๊ดดด ผ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไง :hao7:
พี่เมฆหื่นตลอดดด น้องดินก็น่ารักมากกก :o8:
ปล. ฉากบรรยายคุ้น ๆ จัง แถว(มน.)ป่ะนี่ ? :hao3:
-
ดินเอ้ย อ้อยเข้าปากช้างแล้ว ช้างคงคายอ่ะนะ
ดูนิสัยพี่เมธแล้วไม่ถอยแน่ๆ สนุกกันล่ะทีนี้
-
แหม๋ มาขนาดนี้แล้ว เป็นแฟนกันไปเลยม่ะ อิพี่เมฆ ก็ไม่ขอซะที
ปล.คุ้นกับบรรยากาศ ม. มากอ่ะซ่าแซ่บเอย ประตู 5 เอย จะใช่ที่คิดไว้ป่าวน๊า
-
ยังไงดิน ก็อยู่ใต้เมฆอยู่ดี
:ling1: :ling1:
เหนื่อยอีกแล้ว
-
โดน :oo1: อีกแล้ววววววว :impress2:
-
ผลักไปอีกหลายๆครั้งเลยนะดิน
-
พี่เมฆเจอน้อง ก็หื่นใส่น้องตลอดๆๆ :hao6: :haun4:
-
ใช้ร่างกายคุยกันท่าจะดีกว่านะ มันซื่อสัตย์กว่าคำพูดอีก
-
2 คนนี่น๊า า า า า
ไม่พูดให้ชัดๆไปฮืม....
แต่ไงก้อชอบอ่ะ >\\\< เวลาตอนอยู่ด้วยกันดูอบอุ่น มุ้งมิ้ง
ปนหื่นๆ 5555444
-
นี่ขนาดไม่ชัดเจนนะ ถ้าชัดเจนเมื่อไหร่ คาดว่าน้องดินคงได้เรียนบนเตียงทุกวันอ่ะ 5555 :haun4:
-
ขอสถานะที่ชัดเจนทีค่ะ พี่เมฆ
จะมากดๆดินเฉยๆแบบนี้ไม่เอาน้า
ถึงจะมรเรียกทีรักก็เถอะ
เอาให้ดินมั่นใจแบบไม่คิดจะตัดใจได้ป่าว :mew6:
-
รู้สึกพี่เมฆชัดเจนขึ้นมาหน่อยนึง
ส่วนน้องดินก็ได้แต่มึนๆ เคลิ้มๆ
เพราะเอะอะพี่เมฆก็จูบก็หอม จนน้องดินไม่ได้เป็นตัวของตัวเองสักที เมาจูบเสียก่อน
รอลุ้นคู่มึนคู่นี้ อิอิอิ
-
รู้สึกพี่เมฆชัดเจนขึ้นมาหน่อยนึง
ส่วนน้องดินก็ได้แต่มึนๆ เคลิ้มๆ
เพราะเอะอะพี่เมฆก็จูบก็หอม จนน้องดินไม่ได้เป็นตัวของตัวเองสักที
รอลุ้นคู่มึนคู่นี้ อิอิอิ
-
อร๊ายยยยยยยยยย ดินสอใจง่ายยย กร๊ากก ชอบบบบ o13 คือปากบอกอย่าๆๆ แต่ตัวนี่ยอมเค้าแล้วจย้าา :heaven
คือจริงแล้วถ้าพี่เมฆพูดตรงๆเราคิดว่าดินสอคงยอมให้หมดล่ะเน้อ ตอนนี้น้องคงคิดว่าพี่เข้าหาเค้าเพราะน้องเป็นเด็กขาย
แล้วทุกครั้งพี่ก็ยังให้เงินทุกครั้ง ยิ่งตอกย้ำสถานะระหว่างทั้งสองคนกันไปใหญ่เลย อยากให้ชัดเจนเร็วๆจัง นี่ขนาดยังไม่ชัดเจนน้องยังแทบจะปฏิเสธไม่ได้แล้วเนี้ย ฮุฮุฮุ อย่างนี้ก้เข้าทางพี่เมฆน่ะสิคะ เวลาไปเรียนก้เป็นรักต้องห้ามเนอะ >3<
-
คู่นี้น่ารัก น้องดินยอมพี่เมฆแต่โดยดีเถอะไม่ต้องคิดอะไรมาก
-
น้องมันน่าร้ากกกกกกกก ใครจะตัดใจไหวกัน
-
อิพี่เมฆจับน้องดินกินอีกแล้วววววววววววววววววววววววววววววววว :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
น้องดินตอนแรกก็ไม่ๆๆ สักพักก็อ้าวว หลังติดเตียง 555555555555555 :z2:
-
ได้กันบ๊อยบ่อย ชอบค่ะ555
-
ต้องรอลุ้นกันต่อไป
ว่าจะชัดเจนกันเมื่อไร
-
โอ้ยยยยย ดูหวานๆ ปนขมๆเบาๆ
งงเน้อ
ทำไมไม่พูดกันดีๆเนี่ยยย จาได้เข้าใจกัน
คนหนึ่งขึ้หึงอยากกอดเก็บไว้กับตัวเอง
อีกคนก้ขี้น้อยใจ ไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง
-
พี่เมฆกับน้องดินสอดีกันแบบงงเนาะ
ตอนต่อไปรีบมา :katai5:
-
เดี๋ยวคราวหน้าก็อีกสักครั้งแล้วค่อยตัดใจนะน้องดินสอ o18
-
น้องดินสอ ไม่ต้องตัดใจหลอก มีสามีดีกว่านะค่ะ
-
เฮียเมแกตีหน้ามึนดีจริงๆ
แล้วแบบนี้น้องจะไปไหนได้
กางมุ้งรอ
-
โอ๋ลันลา
-
ก็รู้ว่ามันผิด มันก็คงเหมือนยาเสพย์ติด เอาน่า ไม่ผิดหรอก ลองเลย :hao6:
-
ไม่ผิดหรอกน้องดิน
-
อีกซักครั้งค่อยตัดใจหรอครับน้องดิน
จะทำได้จริงเร๊ออออออออออ......??? :hao3: :hao3:
-
สงสัยจะหยุดไม่ได้ละ
:hao6:
-
ขึ้นไปบนห้อง แล้วงัยต่อ? มาเฉลยเลยนะ หึหึ
-
ไม่อยากเจอ เสียงสูงๆๆ ..
-
ก็ยอมเค้าอย่างนี้แหละน้าาาา เลยเป็นแบบนี้ตลอด
-
ถูกต้องแล้วน้องดิน ...พรุ่งนี้ค่อยเลิก วันนี้ขอมีความสุขก่อนเนอะ..
-
สะดุดกับชื่อเรื่องเลยเข้ามาอ่าน เนื้อเรื่องสนุกดี o13
รอดูว่าดินสอจะตัดใจได้รึเปล่า
แต่จากที่เห็นคงทำไม่ได้หรอกโดนพี่เมฆลูบหน้าล้วงหลังขนาดนั้น :laugh:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ค้างตลอดเว :katai4:
-
:hao6: ดินน่ารัก คิคิ หนีพี่เค้าไม่ง่ายนะ
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: ชอบๆๆ
-
จบแบบนี้เห็นทีตัดใจยากดิน
พี่เมฆก็หื่น หึงโหดเกิน ไม่มีทางปล่อยแกหรอกดิน
-
ด้วยความเคารพ...
ทำไมถึงใช้คำว่า "นั้น" ล่ะคะ เช่น “นั้นเดี๋ยวพี่ซื้อของเข้าไปทานที่บ้านเราก็ได้”กัดไม่ปล่อยเลยจริงๆ ผมหน้างอ
คืออ่านแล้วขัดๆ เพราะไม่เคยเห็นการใช้แบบนี้น่ะค่ะ แฮะๆ แบบว่าย่อมาจากคำว่า "ถ้าอย่างนั้น"
ใช่ไหมคะ แล้วทำไม่ถึงไม่ใช้คำว่า "งั้น" ล่ะคะ
สงสัยจริงๆจ้า พอดีไม่ค่อยมีความรู้เรื่องภาษาไทย ช่วยชี้แนะหน่อยนะคะ :hao5:
//กรี๊ดดดดดด ต้นๆเรื่องหวานซะขนาดนี้ ส่อแววจะมีมาม่า หรือเปล่านาา ชักหวั่นๆ สู้ๆๆๆค่าา :serius2:
-
ตัดใจไม่ลง และคงไม่ยอม55555555555
-
:impress2:สุดท้ายก็ต้องได้เจอกันทุกวันเลยซินะ :laugh: พี่เมฆจะทนเก็บความหื่นได้ไมเนี่ย อิอิอิอิ :-[
-
อีกครั้งของน้องดิน แต่มันคงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน :haun4:
-
ด้วยความเคารพ...
ทำไมถึงใช้คำว่า "นั้น" ล่ะคะ เช่น “นั้นเดี๋ยวพี่ซื้อของเข้าไปทานที่บ้านเราก็ได้”กัดไม่ปล่อยเลยจริงๆ ผมหน้างอ
คืออ่านแล้วขัดๆ เพราะไม่เคยเห็นการใช้แบบนี้น่ะค่ะ แฮะๆ แบบว่าย่อมาจากคำว่า "ถ้าอย่างนั้น"
ใช่ไหมคะ แล้วทำไม่ถึงไม่ใช้คำว่า "งั้น" ล่ะคะ
สงสัยจริงๆจ้า พอดีไม่ค่อยมีความรู้เรื่องภาษาไทย ช่วยชี้แนะหน่อยนะคะ :hao5:
//กรี๊ดดดดดด ต้นๆเรื่องหวานซะขนาดนี้ ส่อแววจะมีมาม่า หรือเปล่านาา ชักหวั่นๆ สู้ๆๆๆค่าา :serius2:
555555ฝ้ายใช้ภาษาเวลาพูดกับเพื่อนหรือใช้เองน่ะคะ
สงสัยฝ้ายไม่ค่อยใช้ทำว่างั้น เลยพิมพ์แบบนี้
เดี๋ยวะลองปลี่ยนให้ดีขึ้นนะคะ
ขอบคุณมากๆเลย
-
เอาดีๆ ขอแบบชัดเจนขึ้นนะ คุณเมธา
ค่อยๆรับรุ้ ยอมรับใจตัวเองกันไปจ้า
ไม่ใช่จ้องจะฟันนัองดินทุกครั้งที่เจอหน้า. หื่นไปนะคุ๊ณณณ
บวกหนึ่ง บวกเป็ด เปนกำลังใจค่ะ
-
หราคะ น้องดินหราคะ ตัดใจหราคะหนู
ป้าว่าหนูทำไม่ได้อะ พนันกันมั้ย อิอิ
ร้อยไม่เอาสักบาทค่ะ ฮิ้วววว
ตอนนี้มันหวานๆ ปนหื่นเน๊อะะะ
:hao6: :hao6: :hao6:
-
ที่จริง ใช้ นั้น ก็ถูกเหมือนกันนะคะ เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครใช้
งั้น มันก็มาจาก ถ้าอย่างนั้น ถ้าเช่นนั้น เช่นนั้น ดังนั้น เหมือนกันค่ะ จะนั้นหรืองั้นก็ไม่ผิด แต่ไม่ค่อยชินเท่านั้นเอง
น้องดินมันน่าฟัด ฮึ่ยๆๆๆๆ :man1:
-
พี่เมฆ เบาๆนะเดี๋ยวน้องไปเรียนไม่ได้พอดี
-
เอาเข้าไป พี่ก็หื่น น้องก็ต่อต้านไม่ได้ เอาเข้าไป ๆ :hao7:
-
พี่เมฆเอาให้เคลียร์ก่อนดีกว่า
คือจะขอคบกับน้องใช่ป้ะ ไม่ใช่ขอเลี้ยงดูเพื่อแลกกับเซ็กส์นะ
ต่อไปน้องจะได้ไม่เสียใจ ไม่สับสน
-
พี่เมฆน่ารักแบบโหดๆน่ะ
เขินระดับสิบ >///<
น้องดินสอหวั่นไหวอีกแล้ว รักพี่เมฆแล้วใช่ไหมล่ะ
-
ดินน่ารักมากค่ะ ชอบๆ
-
ขอให้พี่เมฆอย่าหลอกน้องดินสอแล้วกันนะครับ สงสารน้อง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ปกติชอบอ่านแนวอาจารย์ลูกศิษย์มาก โดยเฉพาะอาจารย์เป็นเมะ แล้วด้วยมันดูเจ้าเลห์ดี 55555
แต่ในความเจ้าเล่ห์นั้นมันแฝงหลายอย่างนะ
ออกหน้าออกตามากไม่ได้
กลัวความไม่เหมาะสม กับสถานที่ ตัวนักเรียนและตัวเองที่เป็นอาจารย์
แต่มันก็ได้โมเม้น หลายๆอย่างกลับมาด้วยย
แต่เรื่องนี้ต่างออกไปนะ
ตัวละคร เหมือนมีกันอยู่สองคน ไม่แคร์สังคม
โดยเฉพาะตัวอาจารย์ ไม่แปลกนะคะ ถ้าจะรักใครสักคน แต่ควรให้เกียรติเค้าด้วยย
ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต่างกับอาจารย์ มีข่มเหงนักศึกษาทั่วไปตามข่าวสารบ้านเมือง
ติดแต่ว่า เมธาเป็นพระเอกแค่นั้นเองงง
นี่ชั้นโลกสวยไปหรือเปล่าเนี้ยย 555555
แต่ก็ยังติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ อยากรู้ว่าเมื่อไหร เมธาจะจีบน้องจริงจัง ไม่กระลิ้มกระเรี่ย จะจับกินอย่างเดียวซะที
ขอบคุณค่ะ อย่าโกธรกันนะคะ :pig4:
-
เอาให้เคลียร์ๆสิจ๊ะ
พี่มันหลงน้องจะแย่แล้ว
-
555555ฝ้ายใช้ภาษาเวลาพูดกับเพื่อนหรือใช้เองน่ะคะ
สงสัยฝ้ายไม่ค่อยใช้ทำว่างั้น เลยพิมพ์แบบนี้
เดี๋ยวะลองปลี่ยนให้ดีขึ้นนะคะ
ขอบคุณมากๆเลย
อ่อ แบบไหนก็ดีเหมือนกันนะคะ เราแค่ไม่ค่อยได้เห็นใครใช้ มันเลยแปลกตา และทำให้ประโยคดูสวยไปอีกแบบเหมือนกัน
ใช้แบบไหน ตามใจคุณนักเขียนเลยค่ะ แฮะๆ หายข้องใจแล้ว ขอบคุณมากๆค่ะ
ปาหัวใจใส่คุณนักเขียนรัวๆๆๆๆ :กอด1:
-
ที่จริง ใช้ นั้น ก็ถูกเหมือนกันนะคะ เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครใช้
งั้น มันก็มาจาก ถ้าอย่างนั้น ถ้าเช่นนั้น เช่นนั้น ดังนั้น เหมือนกันค่ะ จะนั้นหรืองั้นก็ไม่ผิด แต่ไม่ค่อยชินเท่านั้นเอง
น้องดินมันน่าฟัด ฮึ่ยๆๆๆๆ :man1:
รับทราบค่า ขอบคุณ สำหรับคำอธิบายนะคะ แฮะๆ :m23:
-
อย่าเผลอเชียวน้องดิน อาจารย์พี่เมฆจ้องตลอด
-
พี่เมฆก็หื่นจังเลยอ่ะ-..-
สงสารน้อง
-
ไม่เห็นภาพ
-
พี่เมฆ ยังไม่แก่เลย
แต่ทำตัวเหมือนตาแก่โรคจิตมาก :ling2:
-
:ling1: :ling1: :ling1:
ฉับๆ ตลอดๆๆ
:z3: :z3: :z3:
บอกแล้ววววว มายุด้วยกันเตอะ :hao6:
-
:katai5: :katai5: :katai5:
เห็นใจและสงสาร แต่แอบเชียร์ฝั่งพี่เค้านะ o18
:katai3:
-
เฮ้ออออ จิตส่วนลึกเรียกหาอิเสี่ย แต่อิหนูดินก็ยังคงไม่ยอมรับใจตัวเอง
อิเสี่ยนี่ก็เหลือเกินจริงๆ ไม่ยอมพูดให้มันชัดๆ น้องก็ยังเข้าใจผิดแล้วก็ไม่ยอมรับตัวเองได้ง่ายๆแน่
ถ้าแกไม่ทำให้เค้ารู้ว่าแกรู้สึกยังไง
เอ่อะ อยากให้สองคนนี้ลงเอยกันจริงๆสักทีล่ะน้าาาา :hao3:
-
ดินสอ น่ารักมากๆๆ
พี่เมฆก็หื่นได้ใจ 555
-
อุ๊! สารภาพว่าข้ามเรื่องนี้ไปเพราะชื่อเรื่อง.... แต่อยากตีตัวเองหลายรอบ... ข้ามเรื่องสนุกๆแบบนี้ไปได้ยังไงตั้งนาน
-
ขอป้าเช็ดน้ำหมากแป๊บนะคะ
-
บทที่ 15
`
เมธา Talk
ผมวางน้องไว้บนเตียง ก่อนจะคลานขึ้นไปคล่อมร่างน้องเอาไว้ น้องมองผมด้วยสายตาเขินอาย มันเป็นแววตาที่น่ารักที่สุดในโลก ผมก้มหอมแก้มนิ่มจากซ้ายไปขวา
ชื่นใจสุดๆ
มันเป็นการร่วมรักที่นุ่มนวลที่สุดในโลก ผมค่อยๆดึงเสื้อน้องขึ้น จากนั้นก็ลากลิ้นไปทั่วตัวเขา ยอดอกสีชมพูทั้งสองข้างชูหยอกเย้ากับลิ้นร้อนๆของผม มันหวานมาก ตัวขาวเนียนสั่นเทาทุกครั้งที่ผมสัมผัส น้องครางเสียงหวานรื่นหู
“อ๊ะ อื้อ”
ผมลากลิ้นลงมาที่หน้าท้องเนียน แล้ววนทั่วดือเล็ก จากนั้นก็แกะเข็มขัดดึงกางเกงให้หลุดออกมา น้องใช้มือปิดอันเดอร์แวร์สีขาวไว้ ผมขยับตัวขึ้น ไปจูบน้อง น้องตอบรับจูบของผม ลิ้นของเราตวัดรับกันอย่างโหยหา
“อื้ม อื้ม”เป็นผมเองที่คราง ผมถอดเสื้อผ้าออกจากตัว แล้วค่อยๆรั้งมือน้องออกเพื่อดังอันเดอร์แวร์ตัวนั้นให้หลุดไป
ผมรูดมันออกไปทางปลายเท้าของน้อง น้องดินยกมือขึ้นปิดอย่างเขินอาย ผมจับมือน้องรวบแล้วบีบเป็นจังหวะ
“แฮ่กๆ อ๊ะ”น้องหอบหายใจ เงยหน้าขึ้นอย่างเสียวสุด
ผมรีบฉีกซองถุงยางออกแล้วใช้ครีมทาทั่วไอ้หนูของตัวเองและทั่วตัวน้อง
ก่อนจะจำแรกแทรกเข้าไปในตัวเขา น้องสูดปากดังซี๊ด ผมเองก็เช่นกัน น้องขมิบก้นไว้แน่น จนผมแทบขยับไปไหนไม่ได้
ผมค่อยๆควงเอวตัวเองไปมา
“อ๊า~~”น้องครางลั่นห้อง ผมชอบเสียงหวานของน้อง
ผมสาวเอวช้าๆจนน้องชินก่อนจะเข้าสุดออกสุดเพื่อให้มันถึงใจ น้องหยิบผ้าขึ้นมากัด แล้วนอนหลับตาปี๋
หน้าขาวแดงกล่ำเป็นลูกมะเขือเทศ ตัวน้องก็แดงเหมือนเด็กอ่อน
“อึก อึก”น้องดินหอบตัวโยกตามจังหวะที่ผมเข้าออก
ผมจับขาน้องมาไว้ทางเดียวกัน ก่อนจนล้มตัวนอนข้างหลังน้อง จากนั้นก็ยกขาเล็กขึ้นหนึ่งข้างเพื่อเปิดให้ผมเข้าไปได้โดยง่าย
ก่อนจะนอนสาวเอวเข้าออกภายในตัวน้องไม่หยุด ผมใช้มือดึงหน้าน้องให้หันมาหา จากนั้นก็จูบไม่หยุด ผมใช้ลิ้นหยอกเอินอย่างสนุกสนาน จูบเข้าใช้ลิ้นตวัดไปทั่วปากเล็ก โลมเลียลงมาที่คอขาว แล้วกลับไปตวัดจูบน้องอีกไม่หยุด
ข้างบนก็ทำหน้าที่อย่างดี ข้างล่างผมก็ทำงานไม่หยุด ผมซอยไปได้สักพักก็หยุด แล้วจับตัวน้องให้นั่งคล่อม
ผมจับน้องให้ลุกขึ้นนั่งช้าๆ แบบไม่ต้องให้ไอ้หนูผมหลุดออกตัวน้องเขา เวลาเข้ามันเข้ายาก ตอนนี้น้องนั่งหันหลังอยู่บนตัวผม
ผมจับเอวน้องยกขึ้นก่อนจะซอยเอวเด้งขึ้น น้องทิ้งตัวลงมาอย่างเหนื่อยล้า แต่มันรับกับจังหวะสวนของผมพอดี ผมจับเอวน้องขึ้นจากนั้นก็ปล่อยแล้วเด้งตัวขึ้น
พั่บ พั่บ พั่บ
เสียงก่อนเนื้อตีกันดังกลบเสียงคราง
“อื้อ อื้อ อ๊า”ผมกัดฟันแน่นแล้วโยกเอวสวนขึ้นทันที ไม่นานผมก้หยุด น้องโน้มตัวไปข้างหน้าเอามือเท้ากับฟูกก่อนจะพยายาม
ยกตัวขึ้น ผมตัวตัวเขากลับมาแล้วหมุนให้หันหน้ามาหา จากนั้นก็จับคอน้องให้โน้มลงมาหาแล้วกอด จากนั้นก็จูบ แล้วเอวผมก็เริ่มทำงานต่อ
“ม-ม่าย อื้อ อื้อ อื้อ”
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
เด้งเอวขึ้นไม่หยุด เอวน้องก็เด้งลงมารับสู้
“อื้อ อื้อ”เราครางไปด้วยกัน ให้ตายเถอะ ผมเหมือนคนบ้าเซ็กส์โรคจิตไม่รู้จักพอเลย ผมไม่รุ้ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ผมเด้งเอวไม่หยุดเลย ยิ่งทำเหมือนยิ่งมีแรง ผมรู้ว่าน้องเริ่มล้าแล้ว แต่ผมก็ไม่หยากหยุด ผมเปลี่ยนเป็นลุกขึ้นแล้วให้น้องลงจากเตียงแล้วโก้งโค้งเอามือจับกับขอบเตียงไว้
ระหว่างที่พาน้องลงมาผมก้พยายามไม่ให้ไอ้หนูหลุดออกมากจากตัวน้อง
“อ๊า อ๊า อ๊า”ผมเด้งเอวเข้าออกแล้วครางไปมาอย่างมีความสุข น้องหลับตาแน่นแล้วครางออกมาเช่นเดียวกัน
ไม่นานน้องก็หมดแรงแล้วล้มตัวลงไปบนฟูก ผมเลยนอนทับเขา ผมเอาหมอนใบใหญ่มาหนุนไว้ที่เอวเล็กเพื่อทำให้ก้นโด่ง จากนั้นก็กแยกขาเล็กออก แล้วจัดการบีบก้นเปิดออกให้ไอ้หนูของผมมันเข้าไปได้อย่างง่ายได้ ผมคลึงก้นกลมๆที่ลอยเด่นไปมา ตีบางน้องก็ร้องตามแรงมือผม
“อ้าว จ-เจ็บ อ้า”หมั่นเขี้ยวชะมัด ผมขยี้เอวเข้าไปจนสุดลำแล้วทิ้งไว้ จากนั้นก็ควงเอวเป้นวงกลม น้องนอนดิ้นทันที
“อ๊า อ๊า ไม่ อื้อ มันเข้า ล-ลึก ไปแล้วครับอ้า”ผมยิ่งควงเอวเข้าไปอีก
“แล้วดีไหม ลึกแบบนี้”ผมก้มตัวไปกระซิบถาม
“อ๊า อื้อ อ๊า ม-มัน เสียวครับ อื้อ อย่าทำแบบนั้นอ๊า”น้องร้องดังลั่นดิ้นหนีผม
ผมยึดเอวเล็กไว้แล้วขยี้เต็มๆที่อีกนาน น้องดิ้นพล่านเหมือนกระต่ายน้อยที่โดนแกล้ง
“อ๊า อา อ๊า”ผมเห็นน้องกระตุกสองสามทีจากนั้นก็นอนหอบอยู่ใต้ร่างผม
“แฮ่กๆ”
ผมลุกขึ้นนั่งแล้วจับก้นน้องลูบไปเรื่อยก่อนจะดึงไอ้หนูออกมาจนเกือบหลุด จากนั้นก็
ตับ!
ดันเข้าไปจนสุดแบบช้าๆ
ผมดึงออกมาอีก น้องผวาพยายามดึงเอวออก ผมก็ดันสวนเข้าไป
ตับ!
“อ๊า”น้องเงยหน้าขึ้นอ้าปากกว้างครางอย่างเสียวซ่าน
ตับ!
ตับ!
ตับ!ผมสาวออกมาเกือบสุดแล้วดันเข้าไปสุดอีกหลายครั้ง
น้องกระตุกอีกหลายรอบในครั้งนี้
“ฮือ ฮือ พ-พอแล้ว ฮึก ม-ไม่ไหวแล้วครับแฮ่กๆ”น้องเพ้อแล้วร้องไห้อ้อนวอนผม เขาเสร็จกันติดๆกันหลายที
ผมดันเอวเข้าอีกตอนโน้มตัวไปลงนาบด้านหลังน้อง ผมควงเอวไม่หยุด ปากก็จูบใบหูเขา จูบซอกคอ ไปจนถึงปากหวานที่หอบ
แฮ่ก
“ยังครับ พี่ยังไม่หายคิดถึงเราเลย ไม่เจอกันตั้งสองอาทิตยื ขอพี่ชื่นใจอีกนิดนะ”
“แฮ่กๆ แค่ครั้งสุดท้ายนะครับ ผมไม่ไหวแล้ว”น้องปาน้ำตาออกจากแก้มขาว
ฟอดดดดดดด
“ครับผม”ผมลุกขึ้นแล้วดึงตัวน้องขึ้นให้เขาชันเข่าเอาไว้ในท่าด็อกกี้
“ขอท่านี้เป็นท่าสุดท้ายแล้วกันนะ”ผมบอกอย่างเอาแต่ใจ น้องเอี้ยวตัวมามองให้แน่ใจ
ผมลูบไล้ไปมาที่ก้นขาวเนียน จากนั้นก็จับเอวเล็กแล้วกระแทกเอวเข้าออกเต็มแรง
“อ๊า~~~~~~”น้องร้องลั่น ผมจับเอวเขาดึงเข้ามายามผมกระแทกสวนไป
“ฮือ ฮือ อ๊ะ อ๊า”น้องโยกตัวตามผมมาช้าๆ
“ดีครับ ดันเข้ามาอย่างนั้น อื้อดีมาก”
พั่บ พั่บพั่บ พั่บ
ผมจับขาน้องแยกออกจากกันอีกเพราะมันฟิตเกินไป จากนั้นก็เอามือล้วงเข้าไปที่ไอ้หนูของน้อง ผมจับมันรูดไปมาตามจังหวะ
เอวของตัวเอง
“อย่าล-เล่นกับในครับ”น้องร้องห้าม ผมไม่ฟังรีบกระทอกมันไปมา
“อ๊า”น้องครางเสียงหวานเกร็งเอว
ผมใช้อีกมือจับเอวน้องให้กระแทกเข้ามาหาตัว สักพักก็เริ่มรู้สึกเสียงซ่านช่วงเอว ก่อนจะจี้ดมาที่ส่วนนั้น
ผมเร่งความเร็วเต็มที่
ปรี้ด
“อ๊า”ผมเงยหน้าครางอย่างอดไม่ได้ น้องปล่อยน้ำออกมาเต็มมือผม
ผมก็เช่นกันปล่อยน้ำออกมาเต็มก้นน้อง ผมไม่ได้ดึงออก ผมปล่อยมันออกมาจนมันเต็มถุงยาง เรากระตุกไปมาสามสี่ทีน้องฟุบลงไปนอนบนเตียงหนานุ่ม จากนั้นผมก็ดึงออกแล้วรูดทิ้งลงถังขยะ
“อาบน้ำไหม”ผมถามเขา
น้องส่ายหน้าไปมา ตาสองข้างหลับสนิทคงเพราะเหนื่อยมาก ผมมองนาฬิกา ปาไปเกือบตีสองแล้ว
“ไปเถอะเดี๋ยวพี่อุ้มลงไปอาบ”ห้องน้ำบ้านน้องอยู่ชั้นล่าง ผมเลยต้องอุ้มเข้าไปอาบน้ำ น้องนอนหลับในอ้อมกอดผม ผมอาบน้ำถู
สบู่ให้เขา จากนั้นก็เช็ดตัว แล้วอุ้มขึ้นมานอนบนห้อง
เขานอนหลับสนิท ผมกอดน้องไว้ทั้งคืน น้องขับตัวเข้ามาหาผมจากนั้นก็ยกมือโอบผมไว้เช่นเดียวกัน
ฟอด
แก้มนิ่มหอมชื่นใจ
ผมปิดไฟหัวเตียงก่อนจะหลับไปด้วยกัน
ฝันดีครับทุกคน
......................................................................................
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ชื่นอกชื่อใจกับตอนนี้กันไหมคะแม่ๆ
สารภาพว่าไม่ได้ตรวจคำผิด ตีสองกว่าๆ ตาลายหมดแล้ว
ผิดตรงไหนขออภัยนะคะ
><
หมดแรง :z13: :z13: :z13: :z13:
(http://upic.me/i/8n/tumblr_n51tm8mk6w1rmxiuuo1_400.gif)
ด-เดี๋ยวพี่เมฆใจเย็น!!!!!!!!!!!!!!!
ปล้ำลิง
อาการของเด็กขาดความอบอุ่น ชื่อดินสอ ฮ่าๆๆ
ปากไล่เขา ขยับไปนอนไกลเขา
พอดึกๆก็ >/////<
น่าตีจริงๆ
(http://upic.me/i/6x/tumblr_mzm2zslcah1rzf574o1_400.jpg)
-
หลังจากทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันได้แล้ว น้องดินดูจะร้อนแรงน่าดู ส่วนพี่เมฆถนอมน้องบ้างหละ
-
ฮอตตตตตตตตตตตตตมาก อิพี่เมฆหื่นมากกกกกก
-
แหมๆ พี่เมฆถนอมน้องบ้างก็ได้ ช้ำในตายก่อนพอดี
-
แบบว่า love เลย nc ที่เรา want :hao6: :haun4:
-
พี่เมฆทำเอาฟินเลือดหมดตัวแล้วเนี่ย
เห็นใจดินน่ะ เหนื่อยแย่เลย จะไปเรียนไหวไหมนิ
-
:m25: :pighaun: :jul1:
-
กรีสอิตาพี่เมฆแปบ
-
พี่เมฆโคตรอึด ไม่สงสารน้องเลย อิชั้นหัวใจจะวาย :haun4:
-
ทั้งเนื้อเรื่องทั้งภาพประกอบ :haun4:
พี่เมฆเล่นจัดหนักอย่างเดียว
-
เอิ่ม ตอนนี้สะท้อนความหื่นของเสี่ยเมฆมากค่ะ
เดี๊ยนเริ่มเห็นใจน้องดินสอ
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :jul1: :jul1: :jul1:
-
สงสารดินสอโดนจัดหนักทุกครั้งเลย
-
เมฆเพลาๆบ้าง
-
โอยยย เออออ อ่าาา :heaven
พี่คะ น้องเดินไม่ไหวก็อย่าว่ากันเลยนะ
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:jul1:
-
พี่เมฆอ่อนโยนกับดินสอมากเลย :o8:
-
เสียเลือดเลยอ่ะ พี่เมฆได้ชื่นใจน้องดินแล้ว บอกความในใจกันได้แล้วมั่ง ลุ้นอยู่ น้องจะได้ไม่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็น"เด็กขาย"
รอตอนต่อไปนะ^_^
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
ถ้าตอนเช้าพี่เมฆวางเงินไว้นะ ต้องทะเลาะกันอีกแน่เลย
เคลียร์เรื่องความรู้สึกกันดีกว่า
-
พี่เมฆ ทำเบาๆจิ น้องหมอดินสอเค้าเจ็บ จิจิ
ส่วนคนอ่าน เลือดหมดตัวแล้วจ้าาาาา :pighaun: :jul1:
-
:haun4: อธิบายเป็นคำพูดไมีถูก
-
นี่สองคนนั่นนะ...
จะไม่สอน ไม่เรียนกันแล้วหรือ
:hao6: :hao6: :hao6:
-
เรียบร้อยโรงเรียนพี่เมผไปแร้ว ว ว ว -,.-
น้องดินสอโดนกินเกลี้ยงเบย
>\\\\<
-
สลบคาคอม เลือดหมดตัวแว้วววว
-
น้อยจัง
อยากได้อีกขอรับ
พี่เมฆเอวดีจริงๆ
-
:z3: :z3: :z3: :z3: ถูกหลอกด้วยชื่อจริงๆเรื่องนี้ พอมองยอดวิวกับหน้าแล้ว เอ๊ะ เข้ามาดูหน่อยดีกว่า
o22 นี่เราพลาดไปอย่างแรงเลยจริงๆเนี่ย แบบว่า อร๊าาาาา อิพี่เมฆทำฟินจริงๆ
น้องดินก็ช่างอ่อยแบบไม่รู้ตัว :z1: ผลสรุปคนอ่าน นอนฟินน้ำลายฟูมปาก :haun4: :m25:
-
:katai2-1: อิพี่เมฆ ไม่เพลียมั่งรึไงคะอาจารย์ อึดเกินไปแล้ว สงสารน้องดินสอ
ตื่นมาก้อคุยกันดีดีนะ
-
:mew1: :mew1:
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
อ่า เลือดหมดตีัััวแล้วไม่ไหวเลย :haun4: :jul1:
-
:haun4: :haun4: :haun4: โดนชุดใหญ่
-
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
น้องดินเอ้ย ต่อจากนี้คงไปไหนไม่รอดแล้ว ท่าทางพี่เมฆจะหื่นเอาเรื่องนะ อิอิ
-
เหมือนดูหนังโป๊ญี่ปุ่นยังไงไม่รู้ อีพี่เมฆมันให้อารมณ์ประมาณนั้น
:pig4:
-
จะลุกกันไหวไหมนั่น
จัดไปซะขนาดนั้น
อย่าลืมติวเรื่องเรียนด้วนนะ เด่วนัองเรียนไม่จบนะจ้ะ
-
ชื่นใจมั้ยพี่เมฆ ได้จัดน้องดินหนักขนาดนี้
ดูแลน้องให้ดีด้วยยยยย
-
:pighaun: :pighaun:
-
ฟิน~~~~~~
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด :jul1: :jul1: :jul1:
-
พี่เมฆหื่นมากกกกกกกก :z1:
แต่เราชอบ 555555
น้องดินช้ำพอดีแบบนี้ :-[
-
รูปนี่ฟินฝุดๆ
-
พี่เมฆ หื่นมาก ถนอมน้องบ้าง
-
พี่เมฆเหมือนลุงหื่นโรคจิตเลยค่ะ
-
โดนแบบนี้ทุกวัน เครื่องเคราน้องไม่หลวมหมดเหรอนั่น ใช้งานไม่บันยะบันยังเอาเลย :mew5:
-
พี่เมฆไม่ปล่อยให้คลาดสายตาแน่เลย อกอุ่นๆแบบนี้น้องดินซุกด้วยความอิ่มเอม คึคึ :z1: :o8:
-
ถ้าตอนเช้าพี่เมฆวางเงินไว้อีกนะ ถีบหน้าพี่เมฆเลยนะน้องดินสอ :m31:
-
:jul1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่เมฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆ
ท่าพี่จะเยอะไปไหนครับพี่
:z1: :z1: :z1:
สงสารเอวน้องเลยเนี่ย พรุ่งนี้น้องดินสอจะลุกไหวมั้ย
:haun5: :haun5: :haun5:
-
เอื่อะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ :m25:
-
เอาอีก เอาอีก
พี่เมฆหื่นมาก น้องเสร็จไปกี่น้ำ
พี่ซอยไปกี่ท่า โอยย เจ็บแทน
:jul1:
-
ฮอตมากกกกกกกกกกกกกกกกก
เอิ้กๆ
-
แล้วน้องดินจะไปเรียนได้เปล่าเนี้ยะ เจอจัดหนักขนาดนี้
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :-[ :-[
-
อึก อึก เอื้อก! (//กลืนน้ำลาย) :hao6:
ปรับความเข้าใจกันได้ แม่ยกทั้งหลายก็ดีใจจ่ะ . ....... :hao7:
-
แบบนี้หลงรักตายเลยแหละ
-
พี่เมฆขาใจร้ายว่ะ
ดูไม่รู้เหรอ น้องมันสับสนเพราะพี่ไม่ชัดเจน อย่ามาทำมึนแบบเพิ่งมาถามชื่อเอาตอน14 แล้วบอกว่าเพราะมัวแต่หลงน้องเลยไม่ได้คิดนะพี่เมฆขา ก่อนหนูจะอยากเหยียบพี่เมฆด้วยขาแทน .....
โอ๊ยยยยยยยยยยยย อุปสรรคใหญ่นอกจากน้องสับสน พี่เมฆขาขี้มึน เหมือนจะเห็นรางๆเป็นน้องเปเป้อัลไลนั่น .... ไม่นะ!!
เปเป้ลูกจงหยุดมโน ผู้ชายสุภาพกับเธอไม่ได้หมายความว่าเค้าเป็นแฟนเธอนะหล่อนนนนน
อัดยาหยุดมโนเปเป้ไปสามขวด อัลไลของเธ๊ออออ
อิน้องดินก็เอ๋อซะ ไม่รู้จริงใช่มะว่าเปเป้เค้าคิดว่าเธอกะดินเป็นแควนกันแล้วน่ะ โฮวววว
ขอตัวช่วยด่วยค่ะ!!! ถ้าน้องดินกะพี่เมฆขาจะมึนตีึบเรื่องนอกเตียงกันขนาดนี๊ย์ย์ย์ย์~~~
-
:haun4:พี่เมฆท่าเยอะนะเรา กิกิ
-
โอยยยยยยยยยย :m25:
กว่าจะอ่านทัน เหมือนตายแล้วเกิดใหม่
อ่าน :a5: สลบ :jul1: ฟื้น :-[
วนเป็นลูปเลยค่ะ ถถถถถถถ
มาต่อเร็วๆน๊า ใจจิขาดรอนๆ
-
:pighaun: อร๊ายยยย พี่เมฆหลอกล่อน้องงง โอ๊ยยย ฟินนน
โธ่นึกว่าจะต่ออีกซักรอบสองรอบ :hao6: ตื่นขึ้นมาน้องจะคิดมากอะไรอีกมั้ยเนี่ยยย :oo1:
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13
อ๊ายได้อ่านพร้อมกัน2ตอนเลยค่ะ
-
หื่นมากพี่เมฆ :jul1:
-
:pighaun: :haun4: :hao6:
-
โหดหวนแปป โหยยยย ฟินนนนนนนนน หื่นำได้ใจมาก
เราเกือบเลือดกำดาวจะไหลกับบทรักของ2คนนี้จริงๆ
-
ตีสอง....หื่นก็สงสารน้องหน่อยนะพี่เมฆ
-
หน้าแดงก่ำ ไม่มี ตัว ล นะคะ
คร่อม. ใช้ ร เรือ นะคะ
อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆเลยไปถามอากู๋ดู 555
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อิพี่เมฆหื่นมาาากกกกกกกกกกกกกกกกก
เล่นหลายท่าด้วยยย โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ดินสอเช้ามามีระบมมมม 555555555555555555 :hao6: :hao6: :hao6:
-
อ่อนโยนกับน้องบ้างก็ได้นะครับ สงสารน้อง หุหุ
-
ฟินมากกก แม้จะหื่นเกิ๊นนะอิพี่เมฆ สงสารน้องบ้างเหอะ :-[
-
คบกันเลยจิ น้องจะได้เลิกน้อยใจซะที
-
กรี๊ดค่ะ เลือดหมดตัว
-
พี่เมฆค่ะ จัดหนักน้องขนาดนี้
ตื่นไปเรียนไหวไหมเนี้ย เพิ่งเรียกมาอบรมเรื่องเรียนไม่ใช่เหรอ
-
โอ้ว .... จัดหนัก จัดเต็มกันเลยทีเดียว อย่างนี้ดินสอจะไปไหนรอดล่ะคะ ถ้าท้องได้คงมีลูกเป็นโหล ๆ แน่เลย :z2:
เพิ่งตามทัน เลยมาขอแสดงตัวว่าเป็น FC fic แนวนี้น่ะค่ะ :m29: ว่าแล้วก็เขิน แต่มันคือเรื่องจริงจากก้นบึ้งของหัวใจ :laugh5: :z6:
รอตอนต่อไปนะคะ
:katai3:
-
ตกลงสงสารว่าจะไม่ทำร้ายน้องดินแล้วนี่ ไหงลงเอยแบบเดิม
:hao6: :hao6: :hao6:
-
อ๊ากกกกก....ชอบมากเรื่องนี้ :ling1: :ling1: :ling1:
-
กรี๊ดดดดดด ละมุนมากอะตอนนี้ เป็นอะไรที่หวานสุดๆ
-
แบบว่า :jul1:
-
บทที่ 16
ผมถูกปลุกขึ้นด้วยอาการไข้ หนาวไปถึงกระดูก ผมเจ็บไปหมดทั้งตัว ได้แต่นอนอ้าปากพะงาบงับอากาศเข้าไปหายใจ เพราะตอนนี้ผมหายใจทางจมูกแทบไม่ได้เลย ตัวก็ร้อนราวกับไฟป่าไม่สามารถลุกไปไหนได้
ข้างๆตัวมีพี่เมฆลุกขึ้นมาเช็ดตัวให้ตั้งแต่เช้า
“ทานยานะครับ”พี่เขาช้อนตัวผมขึ้นลุกขึ้นนั่ง แล้วจับกรอกยา ผมกลืนลงไปด้วยอาการฝืดคอ
“วันนี้ไม่ต้องไปเรียนนะ นอนพัก เดี๋ยวกลางวันพี่ซื้อข้าวต้มมาให้ทาน”
“อื้อ ไม่ได้ครับ”ผมพยายามลุกขึ้น วันนี้ผมต้องไปเอางานกับอาจารย์สุทธิพงษ์
“ไม่ดื้อนะคนดี สภาพแบบนี้ไปเรียนไม่ไหวหรอก”พี่เมฆกดตัวผมลงจากนั้นก็เอาผ้าห่มมาคลุมให้ถึงอก ผมหลับตางัวเงียพยายามลุกขึ้น
“ผมต้องไปเอางานกับอาจารย์สุทธิพงษ์ครับ”เสียงของผมแหบพร่า
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่เอาให้”พี่เมฆก้มลงมาจูบหน้าผากผมเบาๆ
ไม่ได้ครับเดี๋ยวอาจารย์สุทธิพงษ์สงสัยว่าเราเป็นอะไรกัน ผมได้แค่คิดเพราะพูดแล้วลุกขึ้นไม่ได้ ได้แต่ตีมือไปมาในอากาศ
พี่เมฆอาบน้ำแต่งตัว เขามีชุดสำรองในรถ ก่อนไปเขาป้อนโจ๊กให้ผมแล้วก็ให้ทานยาแก้ไข้กับยาแก้อักเสบ
ผมนอนหลับไปนานก่อนจะถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์
“ดิน”เสียงปูเป้ลอยมาตามสาย
“ครับ”ผมตอบไปด้วยเสียงแหบสนิท
“ดินถึงไหนแล้วคะ”เธอถามมาด้วยเสียงเศร้าๆ เธอคงอยู่คนเดียวแน่ๆ ปกติเป้จะอยู่กับผมตลอด ถ้าวันไหนผมไม่ได้ไปเรียนเป้ก็
เรียนคนเดียว
“เป้ละครับ”ผมถามเขากลับ
“ดิน เป้อยู่นั่งอยู่หลังห้องคนเดียว ดินใกล้ถึงหรือยังเป้เหงามากเลย”เสียงสั่นเครือของเป้เหมือนจะร้องไห้
“ครับๆเดี๋ยวดินรีบไปนะครับ”
ผมเงยหน้ามองนาฬิกาบนพนังห้อง อีก 20 นาที เก้าโมงเช้าเรียนคาบแรก ผมลากสังขารตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัวขับรถไปมหาลัย
ผมมาถึงห้องเรียนเฉียดฉิวพอดี
“ดิน”เป้ยกมือเรียกผม เอจองทีหลังห้องไว้ เราสองคนชอบหลังห้องไม่บังใครดี แถมเวลาเรียนก็ไม่ได้ยินเสียงคนคุยกันด้านหลังด้วย ผมค่อยๆเดินช้าๆเข้ามานั่งที
“ดินไม่สบายหรอทำไมหน้าซีดๆจัง”ปูเป้เอื้อมมือมาจับหน้าผากผมก่อนจะสะดุ้งตัวโหยง
“ดินตัวร้อนจี๋เลย ไปหาหมอกัน”เธอลุกขึ้นทันที ผมดึงมือปูเป้ไว้แล้วชูแผ่นเจลลดไข้ให้เห็น
“ไม่เป็นไรเรียนเถอะ เดี๋ยวพักเที่ยงค่อยไป”เป้ค่อยๆลงนั่ง แล้วแกะแผ่นเจลแปะหน้าผากให้ผม
ผมนอนฟุบหลับไปโดยข้างๆมีเป้คอยดูแลตลอด
วิชานี้ผมก็ไม่ได้เรียนตามเคย ดีที่ว่าเป็นคลาสใหญ่คนเรียนเป็นร้อยก็เลยพอหลับได้ เมื่อวานก็ไม่ได้เรียน ผมจะผ่านเทอมนี้ไปได้
ไหม ขอแค่ไม่ติดโปร ก็พอแล้ว อย่าร่วงไปไหนอีกเลยนะครับเกรดของกระผม
เที่ยงพักเรียนชั่วโมงหนึ่ง เราไปหาหมอกันผมโดนฉีดยาสองเข็ม หมอตรวจร่างกายผมก่อนจะบอกว่าให้เพราๆเรื่องนี้บ้าง หรือไม่
ก็บอกให้คนที่ทำเบามือหน่อย ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ ก็คนที่ตรวจดันเป็นรุ่นพี่ศิษย์เก่ามหาลัยนี่ครับ มีเขินเหมือนกัน
แกบอกว่าไม่บอกใครหรอก ผมยกมือลาแกแล้วออกมาหาเป้
ไม่นานโทรศัพท์ก็ดังอีก ปูเป้ดึงยาในมือผมไปดู ผมเลยค่อยๆเดินช้าๆออกมารับโทรศัพท์
“เด็กดื้อ หนีไปเรียนหรอ”ชิบหายละ พี่เมฆ
“ค-ครับ”ผมตอบรับไป
“เฮ้อ~~ เดี๋ยวก็ไข้แตกกันพอดี พี่บอกให้นอนอยู่ที่บ้านไงครับ พี่ซื้อข้าวมาให้”แกบ่นเสียงดัง
“ผมขอโทษครับ พอดีผมไม่อยากขาดเรียน”พี่แกเงียบไป ทำเอาผมใจไม่ดี
“พี่เมฆอยู่ที่บ้านหรอครับ”ผมถามเขาเบาๆ
“อื้อ”เขาตอบกลับมาแค่นั้น ผมก็รู้แล้วว่าเขาไม่พอใจ ผมเองก็รู้สึกผิดที่ไม่โทรบอก
“พี่ครับไม่ต้องห่วงผมนะครับ ผมมาหาหมอแล้ว โดนฉีดยาไปสองเข็มแน่ะ”ผมทำเสียงน่ารักๆบอกไป
“ทานข้าวทานยาด้วยนะ”พี่แกแสดงความห่วงใยผ่านมาทางปลายสาย ผมสัมผัสได้ ตอนนี้ผมรู้สึกอ่อนแอมาก อยากร้องไห้นิดนึงพอหันไปมองปูเป้กับพี่เมฆที่ห่วงใยแบบนี้ ขอบคุณที่ยังส่งคนมาดูแลผม
“ผมขอโทษนะครับ ที่ไม่ได้ทำตามคำสั่งพี่”
“ไม่เป็นไรครับ ตอนเย็นจอดรถทิ้งไว้ที่คณะนะ เดี๋ยวกลับด้วยกัน ไข้หนักแบบนั้นขับกลับเองไม่ไหวหรอก เดี๋ยวเกิดอุบัติเหตุ”
“ครับ”ผมรับคำ พี่เมฆบอกรักผมเบาๆก่อนจะตัดสายไป
ผมจับหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ มันวูบวาบไปหมดแล้วตอนนี้ ไม่รู้ว่าวูบวาบเพราะอาการไข้หรือเพราะอะไรกันแน่
ผมเดินกลับไปนั่งข้างๆปูเป้ เธอชูยาที่ต้องกินมื้อเที่ยงมาให้ผม ก่อนพยุงพาไปทานอาหารในโรงอาหารประจำโรงพยาบาลที่อยู่
ด้านหลังตึกใหญ่
“ทานนี้นะดิน”เธอซื้อแล้วเอามาให้ผม
“ขอบใจมากนะ”ขอบใจที่ดีกับเราขนาดนี้ ผมขอบคุณเธอด้วยหัวใจ
“ยังไม่ได้ครึ่งหนึ่งที่ดินเคยช่วยเราไว้หรอก”ปูเป้ยิ้มกว้าง
ผมทานข้าวเสร็จอนาคตคุณหมอปูเป้ก็จัดยาให้ทานแล้วพาไปเรียน ผมหลับเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้พอตื่นมาแล้วรู้สึกว่าอาการดีขึ้น เป้จะไปส่งผมที่บ้านแต่ผมบอกว่านัดน้องรหัสไว้ เดี๋ยวให้น้องไปส่งเธอเลยต้องปล่อยไป เพราะจริงๆเธอต้องไปช่วยรุ่นน้องซ้อมลีดด้วย
“พี่ดิน”น้องรหัสตัวดีของผมเดินโบกมือมาแต่ไกล
“มาแล้วหรอ”ผมยกมือทักทายกลับ
“หวัดดีพี่ เป็นไรหน้าซีดๆเมื่อวานยังดีๆอยู่เลย”ผมหน้าซีดขนาดนั้นเลยหรอ มีแต่คนทัก
“หวัดแดก”ผมตอบกวนๆ น้องพยักหน้ารับ
“ไปหาหมอมายังพี่”น้องเลิกคิ้วถามระหว่างจะเดินไปห้องพักอาจารย์ด้วยกัน
“ไปมาแล้วโดนฉีดยาสองเข็ม”
“เดี๋ยวก็หาย”น้องก้องตบหลังผมเบาๆ ใครพี่ใครน้องวะเนี่ย ผมมองหน้า มันหัวเราะเบาๆแล้วดึงมือออก
ห้องพักอาจารย์ที่เป็นเจ้าหน้าที่ชั้นสูงจะอยู่ชั้นหนึ่ง ส่วนอาจารย์ใหม่ๆอย่างพี่เมฆหรืออาจารย์ที่ปรึกษาคนอื่นๆจะอยู่ดูแลตามชั้น
ต่างๆของตึก อย่างพี่เมฆอยู่ชั้นสิบประมาณนั้น
“อ้าวมากันแล้วหรอ”อาจารย์สุทธิพงษ์ลุกขึ้นจากโต๊ะหลังจากเห็นผมกับน้องก้องเดินมาด้วยกัน ผมเดินช้าๆ เพราะยังขัดๆอยู่
ผมมองไปที่โต๊ะอาจารย์มีร่างสูงคุ้นเคยนั่งจิบกาแฟหันมามอง
ผมก้มหัวทักทายพี่เมฆนิดนึงก่อนจะสวัสดีอาจารย์สุทธิพงษ์
“อันนี้เป็นตัวอย่างที่ต้องทำนะธนาทิป แล้วก็นี่เป็นรูปที่เธอต้องเอาไปวาด ผมถ่ายหลายๆส่วนมาแล้ว ผมเขียนรายละเอียดไว้ว่าต้องการอะไรบ้าง”อาจารย์ส่งหนังสือเล่มใหญ่มาให้ผมพร้อมซีดีรวมรูปภาพและงานที่ผมต้องวาด
ผมรับมือถือด้วยอาการสั่นๆ เป็นไข้จนแทบไม่มีแรง
“มาพี่ ผมช่วยถือ”น้องก้องจะรับงานของผมไป แต่อาจารย์เบรกมันไว้ก่อน
“คุณก้องฟ้าครับ ของคุณอันนี้ครับ”อาจารยืยกหนังสือสี่ห้าเล่มมาใส่ในมือน้องก้อง น้องทรุดเบาๆ
“อาจารย์ครับอะไรกันเนี่ย”น้องร้องโหยหวน
“นั่นน่ะของคุณ เอาไปศึกษาเยอะๆ ผมยังมีงานให้ทำอีกเยอะ”อาจารย์บอกแล้วกลับไปนั่งที่เดิม
“นั้นพวกผมลาแล้วนะครับ”น้องก้องรีบลาอาจารย์
“ให้พี่ไปส่งไหม”ผมเดินหอบเอกสารออกมานอกห้อง
“ไม่เป็นไรพี่ ผมว่าจะไปอ่านหนังสือที่หอสมุดก่อนกลับหออ่ะดีเหมือนกันเอาพวกนี้ไปดูด้วย”ผมพยักหน้าให้รับคำมัน จากนั้นก็ลากัน
“อุ้ย”หนังสือและชีทในมือผมถูกแย่งไปถือ ผมหันตัวไปมองต้นเหตุ
“เดี๋ยวพี่ถือให้”พี่เมฆบอกแล้วนำผมไปที่ลานจอดรถด้านหลังอาคาร
ผมเดินตามเขาไปนั่งหน้ารถ พี่เมฆเอาหนังสือไปไว้หลังรถ ก่อนจะย้อนกลับมานั่งตรงคนขับ เขาคาดเบลให้ตัวเองก่อนก้มมาคาดให้ผมแล้วเอาหน้าผากมาชิดกัน
“ตัวไม่ค่อยร้อนแล้วนี่”ผมหดตัวไปด้านหลังแต่ก็ติดกับเบาะไม่ชินกับการวัดไข้แบบนี้เลย
“เดี๋ยวกลับบ้านพี่เช็ดตัวให้นะครับ”พี่เมฆหอมแก้มผมหนึ่งทีแล้วสตาร์รถ
ผมนอนหลับทันทีเพราะโดนแอร์เย็นๆเป่าบวกกับอาการไข้ด้วยตื่นขึ้นมาเพราะโดนพี่เมฆอุ้มพาเข้าบ้าน
เขาวางผมไว้ที่โซฟา เอาผ้าห่มมาห่มให้ จากนั้นก็ไปทำข้าวต้มมาให้ผม เรานั่งทานข้าวต้มด้วยกัน ผมทานยาจากนั้นก็หลับไป
ตื่นขึ้นมาดึกๆอีกรอบเพราะพี่เมฆปลุกมาทานยา
ผมมองไปรอบๆห้อง นี่ผมอยู่บนห้องนอนตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่นั่งคอพับคออ่อนได้ไม่นานก็ล้มตัวนอน หมดแรงไปเลย
“ขอบคุณนะครับที่ดูแลผม”ผมกระซิบบอกพี่เมฆเบาๆ เขาก้มลงมาจุ๊บปากผมเบาๆ
“พี่ขอโทษ ที่ทำรุนแรงกับเรา นอนนะครับคนดีของพี่”
...
:L2: :L2: :L2: :L2: :3123: :3123: :3123: :3123: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
โปรยดอกไม้ทั่วกระทู้ ^^
(http://upic.me/i/u5/tumblr_m53c7vp2ly1qb1qumo1_400.jpg)
พักผ่อนแยะๆนะคะคนป่วย
ขายของแป๊บนึงนะ ><
สมทบทุนค่าน้ำค่าไฟค่าห้อง555+
หนังสือเรื่อง นายเป็นของฉันคนเดียวฝ้ายเปิดจองอยู่นะคะ
ส่วนเรื่องบำเรอรักบทเมียน้อย
รักลวงหลอก ทั้งหวานและดราม่ามีหนังสือพร้อมส่ง
ติดต่อ...แฟนเพจนะ
ขอบคุณค่ะ
-
แหมๆๆๆ สวีทนะเนี่ยยย
รับผิดชอบน้องเลยยย
:hao6:
-
ดูแลน้องอย่างดีเลยนะพี่เมฆ
5555555555555555
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
หวานซะ :-[
-
พี่เมฆดูแลน้องได้น่ารักจัง ทำรุนแรงกับน้องดินไว้ก็ต้องรับผิดชอบดูแลแบบนี้แหละ
-
แหมๆพี่เมฆ อย่ารุนแรงกับน้องอีกล่ะเดี๋ยวป่วยอีกนะ5555
-
ต้องรับผิดชอบน่ะพี่เมฆ
-
น้องมันอึดจริงๆ
-
กลัวยังเดียว
คือกลัวปูเป้รู้ความจริงแล้วจะเสียใจ
แล้วพี่ชายผู้แสนดีของเธอจะต้องมาจัดการแหงมๆ -*-
-
ดินได้ความรับผิดชอบดี ดูแลดีจากเมธา สงสารปูเป้ อยากให้ปูเป้เจอคนดีๆ เท่าดิน
-
:katai2-1: ชอบพี่เมฆขึ้นมาหน่อยนึง
มีแววดราม่าเพราะยัยปูเป้นี่แหละ
-
ดูแลกัน แบบหวานๆ
ไมาเอามาม่านะ
ปูเป้ ผู้หญิงในเรื่องนี้ต้องยอมรับความจริงง่ายๆ จะได้ไม่มาม่ารู้ปะ
-
ฟินอีกล่ะ
จิกหมอน
เขาดูแลกันด้วย
รอต่อไป
-
อิๆๆๆ น่าร๊ากแท้พี่เมฆ
-
เมฆดูอบอุ่นจัง
-
ทีหลังก็ต้องเพลาๆลงบ้างนะพี่เมฆ น้องป่วยเลยเนี่ย พี่จะอดไปหลายวันนะ :hao6:
หายไวนะคะดินสอ :กอด1:
-
ฟินมากกกกก อยากให้แฮปปี้ตลอดๆ
-
น่ารักอ่ะ
-
เมฆ :-[ :กอด1:
-
ขนาดป่วยยังน่ารักขนาดนี้(ตามภาพอ่ะนะ)พี่เมฆจะอดใจได้นานแค่ไหนเนี้ย ยังงัยพี่เมฆก็เบาๆกับน้องนิดนึงนะ กิกิ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยนะ ^_^
-
พี่เมฆ แอยฝบน่ารักน่ะเนี้ย
-
อ๊ายยยยยยยยยย
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
ขนาดน้องยังไม่ตกลงคบยังขนาดนี้
ถ้าตกลงเมื่อไหร่ สงสัย....อิอิ :pighaun:
-
พี่เมฆเล่นแรงๆๆๆแน่เลยน้องดินป่วยหนักเลย
-
ดินน่ารักจัง :-[
-
:m20: :m20: เป็นไงล่ะน้องดิน ไม่ยอมห้ามใจตัวเอง อายรุ่นพี่เลย
ส่วนอิพี่เมฆ ทำอะไรน้องไม่เบาเอวเลย :z1:
-
หวาน แต่ทำน้องเป็นไข้ ต้องตีพี่เมฆ ซักทีสองที
-
พี่เมฆดูแลดินดีจริงๆ
แถมตอนท้ายยังพูดแบบนั้น
คนดีของพี่อะไรกัน เขินแย่แล้ว :-[
-
หวานก็เป็นนะ!
-
อ่อนไหวไปมั้ย หญิงเป้
นั่งเรียนคนเดียวไม่ได้ ต้องให้น้องดินซึ่งป่วยไปหา
โดนสปอยเกินไปแหละจ๊ะ
พี่เมฆดูแลน้องดินได้ดีมาก มีบอกรักผ่านโทรศัพท์ให้น้องดินใจสั่นเล่นด้วย
ทำดีมาก แต่ที่น้องป่วย เพราะแกน่าาา รู้ยัง
กดซะไข้ขึ้นเลย
ปล.หมอพูดตรงดีนะ อิอิ
-
บวกไปเลย ตอนนี้น่ารักมากอ่ะ
-
รุนแรงกับน้องจนได้เรื่อง น้องป่วยเลย
-
โอ้ยยยยย
ตาฮักหลายยยยยย
พี่เมฆก็ไม่สงสารน้องดินสอเลยนะ
แต่แอบถูกใจคนอ่าน อิอิ
-
ทำน้องจนเป็นไข้เลยนะคะพี่เมฆ
ดีที่ดูแลดี :hao3:
-
ทำดีไถ่โทษซะ
สงสารปูเป้อ่ะ ถ้ารู้เรื่องพี่เมฆเข้าจะมีสภาพยังไงหว่า
พี่เมฆจะทนหึงให้ปูเป้สนิทสนมกับดินได้นานแค่ไหน ขึ้นอยู่กับเวลาแล้ว
-
อ๋อยย หลงพี่เมฆเวอร์ชั่นอ่อนโยน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :impress2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เพลาๆหน่อยนะคะ พี่เมฆ
-
วัดไข้ ใกล้ชิด ..
-
ปูเป้ แปลกๆนะ หรือคิดไปเอง
-
จะนั่งวาดรูปไหวหรือเปล่านะ ดิน
-
สมควรแล้วป่ะ
ก็ตัวเองเปนคนทำน้องไม่สบายนี่นา
เพลาๆบ้างดูความเต็มใจกับสภาพร่างกายน้องด้วย ทำถี่เกิ๊นนนน
-
ดูแลกันมุ้งมิ้ง น่าร๊าก
พี่เมฆอย่าดีแตกนะจ๊ะ ^^*
-
แหม พี่เมฆเล่นซะน้องเป็นไข้เลย
ถนอมๆหน่อย
-
จะหวานก็หวานสะ จะดราม่า ก็ทำเอาสะดุ้ง 5555
-
ชอบพี่เมฆเวอร์ชันนี้จังครับ
อบอุ่น ดูแลน้องอย่างดี
น้องดินสอก็อึดเกิ๊นนน ยังอุตส่าห์ไปมหาลัยไหว
-
อืม ไข้ขึ้นกันเลยทีเดียว
อ่านตอนนี้ก็รู้สึกว่าดินสาวมากนะ เป้ไม่น่าจะคิดชอบแบบแฟนหรอกมั้ง
น่าจะเป็นอารมณ์เพื่อนสาวมากกว่า แต่ของแบบนี้ก็ไม่แน่
-
พี่เมฆหื่นจนน้องดินป่วยเลย
ดินก็อึด ยังลุกมาเข้าเรียนไหว
-
ไม่ชอบเมฆอ้ะ
ข่มเหงรังแก ถึงดินจะสมยอม แต่รุนแรงไปไหม?
-
ครบทุกอารมณ์และรสชาติดีคับ ถูกใจขาหื่น
-
ดินป่วยเลย
พี่เมฆนี่น่าตีจิงๆเลยนะ
-
น่ารักอ่ะ :o8: :mew1:
-
ดูแลดีมากเลย
-
พี่เมฆรุนแรงกับน้องจนน้องไม่สบายเลย
-
พี่เมฆนี่หื่นจริงๆ
5555
-
ดูแลน้องพีๆเลยพี่เมฆ
บอกตรงๆว่ารำคาญ ยัยปูเป้ชะมัด
-
555 ดินนี้อึดสุดๆอะ พี่เมฆดูแลน้องดินดีๆนะจะได้หายเร็วๆๆ อิอิอิ
-
พี่เมฆทำน้อง ก็ต้องดูแลน้องดีๆนะ
เราสงสารเป้อ่า ส่งใครมาหาเป้ที
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
หวานๆเน้ออ
แต่ว่า นางชะนีปูเป้เนี่ยยยจะทำยังไง
นางจะร้ายม้าย
-
แบบนี้ต้องฉีดยา 5555++
-
ฉีดยา2เข็มเล็กยังไม่หายดี
ก็จัดฉีดยาเข็มเดียวใหญ่ๆให้น้องไปเลยพี่เมฆ :hao7:
-
คราวหน้าอย่ารุนแรงอีกนะพี่เมฆเห็นมะน้องป่วยหนักเลย
-
โอ๊ยๆ พี่เมฆทำน้องเบาๆบ้าง
ช้ำในตายแหล่ะ
-
พี่เมฆหื่นอ่าน้องช้ำหมดแร้วนะ :-[ แต่ปูเป้นี่ยังไงไม่เคลียเลย :hao4:
-
พระเอกอ่อนโยนเว่อ
:mew1:
-
ตอนแรกเห็นชื่อคนเขียนแอบกลัวดราม่าไม่กล้าเข้ามาอ่านแต่พอได้อ่านแล้วน่ารักมากๆ
-
เป็นคุณหมอก้อน่าจะรู้ดีน่ะเรื่องนี้อ่ะ
อิอิ
-
ฒมันถูกต้องแล้วค่ะ ที่พี่เมฆมาดูแลน้องอย่างนี้
คราวหน้าคราวหลังก็เบาๆบ้างนะคะ น้องดินเปราะบาง
ต่อไปคงได้ย้ายมาอยู่ด้วยกันอ่ะเนาะ จะได้ดูแลสะดวกกว่านี้ :-[
จะว่าไปก็สงสารปูเป้เหมือนกันนะ ถ้ารู้ความจริงขึ้นมา
เลิกคบคงไม่ แต่ให้ตัดใจก็คงยาก :เฮ้อ:
พี่เมฆเขาเกิดมาคู่ดินแล้ว ปูเป้ก็ต้องทำใจนะ :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
-
งื้อออ น่ารัก พี่เมฆ
-
ระวังหน่อยก็ดีน่ะ พี่เมฆ เดี่ยวท้องในวัยเรียนแล้วจะยุ่งน่า :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
ถนอมน้องบ้างสิพี่เมฆ
-
ขอบคุณพี่ฝ้ายนะครับ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกก :mew1:
-
ถ้าดินสอท้องได้ คงมีลูกเป็นทีมฟุตบอล :hao6: :hao6: :hao7: :hao7:
-
:-) พี่เมฆคะ ถนอมน้องบ้างนะคะ อิอิ
-
อิจฉาดินสออ่ะ อยากได้นพ.มาดูแลบ้าง :impress2:
พี่เมฆก็เพลาๆบ้าง คนนะคะ ไม่ใช่ตุ๊กตายาง :laugh:
-
สวีทเว่อ
-
หวานกันจังเลย :impress2: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
หายไปไหนหนออยากอ้านต่อจุงเบยยย
-
น่ารักมากๆเลย~ หวานม๊าก มดขึ้นละเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
วันนี้มาไหม :hao4: :hao4:
:katai4: :katai4:
-
รอน้าาาา :mew2:
-
:man1: น้องดินสอหายดีรึยังจ๊ะ มารอนะ
-
ตอนแรกเข้ามาเพราะสงสัยว่ามาผิดกระทู้รึเปล่า :hao7: :hao7: :hao7:
แต่สนุกมากเลยค่ะ พระเอกมีมุมน่ารักๆด้วย :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ตอนต่อไปจงมา อาเมน
-
รู้ตัวอีกทีก็อ่านมาถึงตอนล่าสุดซะแว้วววววว
สนุกดีค่ะ พี่เมฆดูแลน้องดีๆหน่อย อย่าทำจนน้องป่วยสิ โถ่
น้องดินสอก็ สุ้ๆนะคะ
จะรออ่านจ้า
-
บทที่ 17
เมธา Talk
ผมดูตารางเรียนที่น้องแปะไว้เหนือโต๊ะอ่านหนังสือ น้องมีเรียนบ่ายวิชาผมวิชาเดียว ตัวเขายังรุมๆไม่หายไข้ดี ผมเลยให้เขานอนต่อไม่ต้องไปมหาลัย วันนี้ผมจะให้นิสิตค้นคว้าด้วยตัวเอง แล้วก็ทำรายงานส่งสัปดาห์หน้า น้องน่าจะหายทัน
เขาหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ผมค่อยๆ ก้าวขึ้นไปนั่งหลังพิงพนัก แล้วมองดูน้องอย่างชอบใจ น่ารักชะมัด ขนาดเป็นไข้ปากยังแดง แก้มนุ่มน่าลักหลับสุดๆ ผมใช้มือเขี่ยแก้มนิ่มไปมา ก้มตัวไปหอมบ้าง จูบปากเล็กบ้าง
“อื้อ”น้องยกมือขึ้นมาปัดสะเปะสะปะไปทั่ว
ผมเลื่อนตัวลงไปนอนกับน้อง ปากของผมอย่าตรงหน้าผากเขา แน่นอนว่าผมไม่ลืมจูบหรอก นุ่มไปทั้งตัว จูบส่วนไหนก็ดีไปหมด
ผมไม่น่ารุนแรงเลยจะได้ทำบ่อยๆ รู้สึกพลาดยังไงไม่รู้แฮะ
ไม่อยากไปทำงานเลย ยกเลิกทุนดีไหม จ่ายเงินค่าปรับแทนสอนใช้ทุน ลาออกมาเลี้ยงน้อง
ตลกจริงเชียวความคิดผมเนี่ย
น้องค่อยๆปรือตาขึ้นมาช้าๆ ก่อนจะขยี้เพื่อปรับแสงที่ลอดผ่านเข้ามา เขาเงยหน้ามองผมตาปริบๆ
“เช้าแล้วหรอครับ”เด็กดื้อของผม พยายามลุกจากเตียง ผมดึงตัวเขานอนลงแล้วกอดไว้หลวมๆ
“อื้ม”น้องพยายามดิ้น
“วันนี้ไม่ต้องไปมหาลัยหรอก มีเรียนวิชาพี่วิชาเดียว เดี๋ยวพี่สอนให้ที่บ้าน”ผมกระซิบบอกเขา น้องนิ่งไปก่อนจะมองหน้าผม แล้ว
หลับตาลง
เสียงลมหายดังสม่ำเสมอ หลับไปล้ว
น่าสงสาร ผมลูบหัวน้องอย่างเบามือ
น่าฟัด
น่าฮอต
น่าจับฟิน
จับกิน
จริงๆเลย คิดถึงภาพแมวตัวเล็กๆ นอนขดอยู่บนเตียง แต่ผิวนุ่มเหมือนขนกระต่าย อยากจับถอนขนแล้วกินทั้งตัวเลย น่ารักมากๆ
ผมนอนฟัดน้องอยู่คนเดียวบนเตียงจนนาฬิกาบอกเวลา7.30 ผมเลยรีบไปอาบน้ำ เวฟข้าวต้มไว้ให้น้อง วางยาไว้ให้เขียนโน๊ตบอกให้ทานข้าวทานยา จากนั้นก็ไปสอน
เที่ยงผมมาดูน้องที่บ้าน ข้าวต้มหมดชาม ยาไม่อยู่บนโต๊ะ ไข้น้อวลดแล้ว ผมค่อยๆปลุกน้องแล้วเช็ดตัวให้เขา
น้องหลับไม่รู้เรื่อง ผมเลยวางโจ๊กที่เพิ่งซื้อมา กับยาไว้ให้อีกชุด จากนั้นก็ไปทำงาน เพราะน้องไม่ดื้อหนีมาเรียนอย่างเมื่อวานผมเลยไม่ห่วงอะไร วันนี้เลยสอนแบบตั้งใจและมีสมาธิมาก
เลิกเรียนผมรีบกลับบ้านไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านพักของตัวเอง ก่อนจะบึ่งไปหาน้องทันที
หน้าบ้านน้องมีรถจอดอยู่ผมเลยเลี่ยงขับไปจอดด้านหลัง ก่อนจะเดินลอบมองดู เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงมาแล้วขับรถออกไป คุ้นๆแฮะ
ผมเดินขึ้นไปบนบ้านน้องตื่นแล้ว อาบน้ำแต่งตัวปะแป้งหอมฉุย
“อ๊ะ”เขาสะดุ้งเบาๆเมื่อถูกผมรวบกอดจากด้านหลัง
“ยังไม่หายดีเลยจะลุกมาทำไม”ผมงึมงัมถาม ขณะที่ปากก็ซุกไซร้จูบไปทั่วคอขาวเนียนของน้อง หอมมาก แป้งเด็กบนตัวน้อง
ห้อม หอม
“อย่าครับ”น้องหันหน้ามาแล้วดันตัวผมออก เขาหน้าแดงระเรื่อ
“จุ๊บ”ผมก้มจูบปากเขา จูบแก้มเขาอย่างเอาแต่ใจ
น้องทำอะไรไม่ได้ เลยปล่อยตัวให้ผมยืนจูบอยู่อย่างนั้น
“ผมเพิ่งหายป่วยนะ ที่จริงยังไม่หายดีเท่าไหร่”น้องกระอ่อมกระแอ่มบอก
“นั่นสิ ยังไม่หายดีเท่าไหร่แล้วลุกจากเตียงทำไม เดี๋ยวไปทานข้าวแล้วนอนนะ”ผมดันตัวเขาไปที่เตียง
น้องหันมาค้อนผมขวับ
“แล้วใครสั่งงานกลุ่มให้พรีเซ้นต์อาทิตย์หน้ากันเล่า”ตายห่า นี่น้องลุกมาทำงานผมหรอ ผมมองรายงานบนโต๊ะทำการบ้านน้อง อย่าบอกนะว่าหาเสร็จแล้ว เร็วไปไหน
“ทำเสร็จแล้วหรอ”ผมเดินไปเปิดดูรายงาน
“ครับเพิ่งทำเสร็จเมื่อกี้ เพื่อนขนหนังสือจากหอสมุดมานั่งทำงานกัน”เขาทำหน้างอ
“ทำไมรีบทำจังส่งอาทิตย์หน้านะ”
“ผมต้องทำงานให้อาจารย์สุทธิพงษ์ เป้ก็ต้องซ้อมลีดฯให้น้อง ไม่ค่อยมีเวลาหรอกครับ”ผมเดินกลับไปกอดน้องก่อนนั่งลงบนเตียงแล้วจับน้องนั่งบนตัก
“เดี๋ยวค่อยทำก็ได้งานอาจารย์สุทธิพงษ์ นอนพักก่อน หายแล้วค่อยทำงานน่ะ”ผมกระซิบแล้วจูบที่คอขาวๆของเขาอย่างตราตรึงแบบไม่ดึงออก น้องย่นไหล่แล้วขยับตัวออก ขนบนแขนเล็กชู่ชัน
“ปล่อยสิครับ ผมจะได้นอน”น้องบอกเสียงกระเซ่า เมื่อผมใช้ลิ้นเลียเบาๆที่ใบหูเล็กของน้อง
“อื้อ อย่าครับ”น้องล้มตัวลงบนอกผม แล้วดิ้นขลุกขลัก
“ทำงานให้พี่ดีกว่า งานสบายได้เงินเยอะกว่างานนั้นอีก” น้องดินหน้ามุ่ย ก่อนจะยกมือกอดอกไว้ ตาใสแดงเหมือนคนจะร้องไห้
“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ขายตัวแล้ว”
“พี่ขอโทษ โอ๋ๆๆๆ”ผมแกล้งเอาแก้มเราชนกันถูๆให้จักจี้ น้องระเบิดหัวเราะออกมาลั่น
“มันจักจี้นะ”น้องโวยวาย น่ารักจัง ให้ตายเถอะ เด็กใครกันนะ
“จุ๊บๆ”ผมก้มลงไปจูบเขาสามสี่ครั้งแล้วจูยแบบใช้ลิ้นควานลึกไปหนึ่งที่ก่อนจะถอนจูบออก
“อ๊า”น้องตาปรือเหมือนคนเมา
“พรุ่งนี้ไปมหาลัยด้วยกันนะ”น้องปฏิเสธส่ายหัวไปมา
“ทำไมละครับ”ผมขมวดคิ้วแน่น
“มันดูไม่ดีครับ ถ้าใครเห็นผมเดินลงมาจากรถพี่ เขาจะคิดว่าเรามีอะไรกัน”
“ก็เรามีอะไรกันจริงๆนี่”ผมไซร้คอเขาอย่างหมั่นเขี้ยว
“ไม่ดีหรอกครับ คนจะมองว่าพี่เมฆเลี้ยงต้อยนะ”
“เราต้องคบกันหลบๆซ่อนๆแบบนี้น่ะหรอ”น้องทำตาโตหลังจากผมพูดจบ
“ใครไปคบกับพี่กัน ผมไม่ได้เป็นอะไรกับพี่สักหน่อย”น้องปฏิเสธเสียงดัง
“ถึงขนาดนี้แล้วยังไม่ใช่อีกหรอครับ”ผมทำเสียงดุ
“หมายความว่าไง”น้องทำหน้างงๆ
“น้องดินครับ”ผมหยุดเว้นช่วง
ก่อนจะขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆน้อง น้องเขินหันหน้าหนี ผมจึงเชยคางน้องขึ้น
เราสบตากันมองเข้าไปในดวงตาของกันและกัน ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ได้ยินแค่เสียงลมหายใจ และเสียงเต้นของหัวใจ
“น้องดินครับ”ผมเรียกน้องอีกรอบ”
“หื้ม”น้องขานรับมาเบาๆ
“น้องดิน...คบกับพี่นะครับ”
น้องอ้าปากหวอ ก่อนจะกระพริบตาปริบๆหลายที
“พี่สัญญาว่าจะดูแลเราอย่างดี ไม่ทิ้งดินไปไหน”ผมมองเข้าไปในดวงตาใส บอกความจริงที่มีอยู่ในใจกับน้อง
ดวงตาเล็กสั่นระริกน้ำตาเอ่อร้นออกมา
“พี่พูดจริงๆหรอ”น้องถามเสียงสั่น
ผมพยักหน้าเพื่อตอบคำถามนั้น
“จริงครับ เป็นแฟนพี่นะดิน”น้องร้องไห้โฮ ผมดึงตัวน้องมากอดไว้ในอกแน่น
“เด็กขี้แย ยังไม่ตอบพี่เลย”น้องร้องไห้ใหญ่ไม่พูดไม่จา ได้แต่เอามือทุบอกผม
“ไม่พูดแสดงว่ายอมรับว่าคบกันนะ”ผมอึกอักไปเองเลย
“น้องดินเป็นแฟนพี่เมฆแล้วนะครับ”ผมยิ้มให้น้อง น้องไม่ตอบแต่ก้มตัวซุกอกผม
น้องดินเป็นของผมแล้ว มีความสุขที่สุดในโลกเลย
ผมเคยมีแฟนมาเยอะแยะมากมาย ทั้งไทยและต่างประเทศ ทั้งผู้ชายและผู้หญิง แต่น้องดินเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้
รู้สึกว่าจะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต อยากมีเขาไปทุกวัน ตื่นขึ้นมาก็เจอ นอนก็หลับไปด้วยกัน
“ดินเป็นของพี่แล้วนะ”ผมย้ำอีกรอบ
พลั่ก เขาตีอกผม
“ใช่ที่ไหนกันเล่า”น้องอู้อี้ตอบ
“ไม่รู้ละ ดินเป็นของพี่แล้ว เป็นแฟนพี่แล้ว”
“ขี้ตู่”ฮ่าๆๆปากแข็งชะมัด ปากบอกว่าไม่ใช่ แต่กอดผมไว้แน่นเลย
ผมจะไม่ปล่อยน้องไปไหน สัญญา
ผมดึงตัวเขาขึ้นมาจูบ จากนั้นค่อยพานอนราบบนเตียง หายไข้แล้วทำเบาๆคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งเน๊าะ
........................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
แว้บมาลงให้ สอบเสร็จไปหนึ่งวิชาแล้วค่ะ
เหลืออีก 6 O[]O
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
ไปอ่านหนังสือแล้วค่า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
(http://upic.me/i/2z/boymeetsboyavi_000638504.jpg)
ไม่เห็นได้อยากเป็นแฟนเลย
-
อีพี่นี่ก็หื่นตลอดเวลาเลยนะยะ
-
พี่เมฆ พี่จะหื่นเกินไปและนะ
ให้ดินได้พักบ้างเหอะ :o8:
-
หายไปสอบนี่เอง เรารึก็รอ
สอบให้เสร็จก่อนดีมั้ยคะ เดี๋ยวจะมัวพะวงกับการแต่งน้าาา
เราเป็นห่วง ^^
เรารอพี่เมฆกับน้องดินสอได้~ :3
เก็ทเอนะคะ o13
-
:oo1: กร๊ดๆๆ เค้านึกว่าจะไม่ขอคบซะแช้ว คริคริ น้องดินก้คบเถิอะค่ะ พี่เมฆเค้าอยากจะแย่ น้องเพิ่งหายไข้ สงสัยจะได้เรียนตัวตัวที่บ้านกะพี่เมฆซะละมั้งง :ruready
-
อีพี่เมฆหื่นได้น่ารักมาก
คุ้มค่าแก่การรอคอย ฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
-
:sad4: ปลาบปลื้มมมมมมม ในที่สุด :katai2-1:
แก้คำผิด อึกอัก เป็น ทึกทักนะคะ
-
หื่นนนนนน 5555555
-
:jul1:พี่เมฆจอมหื่นจริง สุดท้ายก็คบกันจนได้ ดีใจจัง รักกันนานนะ พี่เมฆ*ดิน
-
โอ้ยย เสี่ยเมฆตัณหากลับ :katai3:
-
ชอบบบบบบบบอ่ะ
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ชัดเจนกันสักที
ที่พี่เมฆชวนดินทำงาน
คือมาเป็นแฟนให้นี่เอง
-
อร๊ายยยยยยเป็นแฟนกันล้าวววว
ต้องงี้ดิพี่เมฆเป็นแฟนกันถึงจะมี
สิทธิ์ในตัวน้องหึงน้องได้ :laugh:
-
โว้ พี่เมฆเนี่ยหื่นเกิน น้องพิ่งหายไข้น่ะค่ะ
-
น่าร๊ากกกกก :o8:
-
ฉีดยา ไข้คงหายสนิท :-[ :-[
-
น้องไข้กลับจะขำไม่ออกเหอะ 555
-
น่ารักจัง พี่เมฆขอน้องดินเป็นแฟนแล้ว
-
เป็นแฟนกันเเล้วๆๆๆๆ
งี้ก็ไม่ใช่เลี้ยงต้อยแล้วซินะ ห้าๆ
-
ในที่สุดพี่เมฆก็พูดจาภาษาคนรักปกติเค้าทำสักที
ข้ามขั้นไปหลายเลย แค่นี้น้องดินสองจะไปไหนเสีย
-
เดี๋ยวน้องดินก็ไข้กลับหรอกนะ ป๋าเมฆนี่จะหื่นไปไหน
:hao6: :hao6: :hao6:
-
พี่เมฆยังคงไม่ทิ้งคอนเซป..หื่น...ซินะ :-[ :-[
-
น้องดินน่ารักอ่ะ ยิ่งเห็นภาพ ยิ่งชอบ
พี่เมฆจะทำอะไรน้องดินอ่ะ มาเล่าต่อด้วยนะ
-
อย่าเพิ่งแกล้งน้องสิ -2-
555555544
-
อย่าสัญญาแต่ปากล่ะพี่เมฆ :hao3:
-
5555 อิเสี่ยเลวววววววว ขนาดน้องยังไม่สบาย บอกทำเบาๆคงไม่เป็นไร
บ้าจริงงงงงง :hao7:
-
แหม๋ๆพี่เมฆ น้องดินยังไม่หายดีเลย :hao7: :hao7: :hao7:
ตั้งกล้องรอ...หุหุ
-
:hao7:น้องป่วยอยู่นะพี่เมฆน้องป่วยยยยยยยยย
-
ยังคงความหื่นไว้ไม่เสื่อมคลายนะพี่เมฆ o3
-
ชอบจริงๆ พระเอกอ่อนโยนแต่หื่นสุดๆเนี่ย
:hao6:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
งื้ออออ. ฟินมากกก
ขอฟัดน้องบ้างจิพี่เมฆ
:z1:
-
ไม่รอด ..
-
ทำเบาๆ จะได้ทำบ่อยๆ ความคิดหื่นนนนนนนนนมาก แต่เราชอบบบบบ 55555
เป็นแฟนกันแล้ว ดีจังพี่เมฆดูรักน้องจริงๆ
-
ในที่สุด
คบกันแว๊ววววววว
-
เมฆแกหื่นไปนะ
-
อยากจะตีตัวเองจริง ๆ ทำไมไม่รีบเข้ามาอ่านตั้งแต่แรก
สนุกมาเลย :pighaun: :pighaun:
-
:-[ :-[ :-[
โอ้ยยยเคลิ้มมมมมม ชอบบบบบบบบบ
น่ารักละลายยยยยเลยยย งื้อออออ
อยากได้ดินสอมาฟัดที่บ้านซักคืนนนนนนน :hao6: :hao6: :hao6:
-
น่ารักที่สุด
-
กว่าจะยอมขอคบ เล่นเอาน้องแทบหมดหวัง
เจอหน้าจับซั่มอย่างเดียวเลย
-
เป็นแฟนกันแล้ว :mc4:
-
พี่เมฆหื่นจริงๆ
-
อีหนูไปอ่านหนังสือ ทำข้อสอบให้ได้เกรดเอมาอวด...
แล้วค่อยเอาอิพี่เมฆจอมหื่นออกมาสอยหนูดิน..โอเค๊...
-
:impress2:เป็นแฟนกันแล้วววววว
อิพี่เมฆหื่นมาก
-
มาเพื่อการนี้ :hao6:
-
ให้น้องได้พักบ้างเถอะ
-
เปนแฟนกันแล้วววว
เย้ๆๆๆๆ
แต่ว่าาาา
ไม่อยากคิดเลย ตอนที่ๆๆๆๆ นางชะนีเป้รู้เรื่อง จะเปนยังไง
-
อืตาเมฆหื่น เดี๋ยวน้องก็ท้องหรอก 555
-
น้องเพิ่งสร่างไข้ ยังไม่หายดีเลยไม่ใช่เรอะ
พี่เมฆมันหื่นจริงวุ้ย
โชคเอในการสอบจ้าา
-
พี่เมฆหื่นตลอด
-
พี่เมฆสุดยอด หื่นตลอดอ้ะ
ชอบเรื่องนี้จัง พระเอกน่ารัก เอาใจใส่ดินสอ ไม่รังเกียจที่เคยขายตัว
ที่สำคัญ แข็งแรง สุขภาพดีมากกกกกกกกกก 555 :o8:
สมกับที่เรียนหมอ หึหึ
-
ตอนเช้ายังบอกว่าไม่น่าทำน้องแรงเลย
ตอนเย็นรวบหัวรวบหางน้องอีกละ
แล้วเมื่อไหร่น้องจะหายสนิทเนี่ย?
ปล. น้องควรจะเคลียร์กับเป้ด้วยหรือเปล่านะ? หรือเราคิดมากไปเอง?
-
เลือด หมด ตัว :jul1: :jul1:
-
:hao6: ชีวิตอันสุขีของพี่เมฆ
-
พี่เมฆอย่าหลอกน้องน้าาา :o8:
-
หื่นตลอดๆนะพี่เมฆ เบาๆหน่อยน้องดินจะแย่เอานะ หุหุ :hao6: :hao6:
-
พี่เมฆน้องไม่สบายอยู่นะ
-
มีความสุขที่เมฆจริงใจกะน้องดิน สงสารปูเป้
-
เป็นกำลัง ขอให้สอบผ่านได้คะแนนดีทุกตัวน่ะค่ะ
แม้ๆเสี่ยเมฆหื่นตลอด น้องช้ำหมดแล้ว
-
เพลาๆบ้างก็ได้นะฮะพี่เมฆ เดี๋ยวน้องไม่มีแรงไปเรียนนะฮะ :haun4:
-
น่ารักอ่า ในที่สุดก็คบกัน ดีใจ o13 o13
-
:katai2-1: :katai2-1: ฟินๆๆ
-
เค้าเป็นแฟนกันแล้ว อิอิ
-
สนุกมากเลยค่า ชอบทั้งน้องดิน ทั้งพี่เมฆเลย
สู้ๆนะคะ ^^
-
:impress3: อจ.เมธา รักน้องจริงนิ ว้ากกก อย่ามั่วหื่นดูแลจิตใจน้องด้วย
-
ดีใจนะที่พี่เมฆ ขอน้องคบซะที
-
สุดท้ายก็ได้คบกันนะ เหลือแต่ชะนีนั่นกะอาจารย์อีกคน สู้ตายนะพี่เมฆ
-
:mew1: เป็นแฟนกันแล้ว
-
พี่เมฆทำตัวเหมือนเสี่ยป้อเด็กเลย
-
เป็นแฟนกันแล้ววว,,,,
แต่พี่เมฆนี่หื่นจริงๆนะ
55
-
น่าร้ากกกกกกก
ฮืออออ
ในที่สุดก็เป็นแฟนกันแล้ว
น้องดินอ้อนเยอะๆหน่อย
พี่เมฆก็นะ รีบเคลียร์เรื่องเพื่อนน้องดินด้วย!!!
-
ในที่สุดคู่บ่าวสาวก็เข้าเรือนหอ เป็นที่เรียบร้อย~
-
ว้ายยเป็นแฟนกันแล้ว
-
พี่เมฆก็นะ กว่าจะขอน้องให้คบกันเป็นแฟนได้
เล่นน้องจนพรุนไปหมดทั้งตัวแล้วนะครับ เลยคำว่าแฟนไปไกลแล้ว...
และน้องกำลังจะพรุนทั้งตัวอีกรอบ หลังจากเป็นแฟนกันหมาดๆ :hao6:
น้องฝ้ายตั้งใจสอบนะครับ
ผ่านฉลุย get A ทุกวิชาเลยนะ
:man1: :man1:
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ฉลองงงงงงงงง
แต่มันคงไม่ง่ายขนาดเน้้้
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
น่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆ อยากกอดดินบ้างจัง อิๆๆๆ
-
หวานอ่ะ อิจฉา
แต่คือแบบ...พี่เมฆนี่คิดอกุศลกับน้องตลอดเลยอ่ะ ให้น้องพักให้หายดีก่อนสิ
-
ให้ดูแลคนป่วย ไม่ใช่ให้รังแกน่ะพี่เมฆ
หื่นไม่เลือกเวลาจริงๆ
น้องดินป่วย ให้พักมั้ย?
เค้าเป็นแฟนกันแล้วว
-
:impress2: พี่เมฆนี้หื่นตลอด น้องพึ่งหายไข้เอง :-[ :-[
-
555+ เมฆนี่มันนหื่นตัวพ่อชัดๆ
-
บางทีก็ให้ ดิน เค้าได้พักบ้างก็นะ พี่เมฆ หื่นตลอดอ่ะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
กว่าดินจะเสียใจเพราะไอ้เหี้ยเมฆจริงๆเลย บ้าsexอีกตั่งหาก อีกไม่นานคงเกิดการคิดสั้นฆ่าตัวตายแน่ๆ ไอ้เชี้ยเมฆนี้อีกบ้าsex อยู่ เจอคนถูกใจคนไหมคงทิ้งดินอ่ะ ดูจากสันดานมันที่เริ่มเผยออกมากทีละนิดล่ะ
-
แหมพี่เมฆ
คนป่วยก็ไม่เว้นนะ
ให้น้องเขาพักเถอะ
เขาเป็นแฟนกันแล้ว
ฟินอ่ะ
รอต่อขอรับ
-
บวกและเป็ดให้พี่เมฆ
ชัดเจนขอน้องเป็นแฟน
ชอบตรงนี้แหละ
:hao7:
-
เค้าเปนแฟนกันแร้ววววววว >3<
แต่พี้่เมฆนี่หื่นเสมอต้นเสมอปลายเจงๆ 55555
-
ตอนนี้หวาน แต่พี่เมฆหื่นไปนะ หื่นเกิ๊น
-
อิพี่เมฆอะไรจะหื่นขนาดนี้!!!!
-
ดินน่ารัก
-
อ่านแล้วมันจั๊กจี้หัวใจจริงอะไรจริง :hao7:
-
เง้ยยยย เค้าเป็นแฟนกันแล้วอ้ะะ
น้องดินน้อน้องดินนน ไหนว่าจะยอมพี่เค้าครั้งสุดท้ายไงง
ไปมากอดไม่ปล่อยเลยน้าาา โง้ย น้องดินน่ารักอ่ะ :ling1: :ling1:
พี่เมฆเพลาหื่นนิดนึงมะ
น้องช้ำไปหมดแล้วนะพูดจริง 555555
ปล.ชอบรูปตอนจบจังเลย ใครอยากเป็นแฟนกันเล่า *กอดแน่น* :-[ :-[
-
คือได้ข่าวว่าน้องยังไม่หายป่วยดี พี่แกเอาอีกแล้วเรอะ!?
:katai2-1:
-
ตลอดอ่ะพี่เมฆ...ถนอมน้องด้วย
เป็นแฟนกันแล้วต่อไปก็ต้องคุยกันเยอะ ๆ นะ
พี่เมฆอาจได้รู้ว่าน้องมีแค่พี่คนเดียวไม่ได้ไปขายให้ใครด้วย...ฟิน
-
พี่เมฆนี่หื่นสุดๆ ถนอมๆ น้องบ้างงง
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
=.= ชอบมากอ่ะ ฟิน เว่อร์อ่ะ ^^ รีบมาต่อน่ะ จะรอ ๆๆๆ :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
-
:katai2-1 :เค้าเป็แฟนกันเเล้วววววว :-[
-
เพิ่งเข้ามาอ่านคร่าาาาา
หวังว่าจะไม่มีดราม่านะ เค้ากลัววว :ling3:
-
ฉลองเลย เย้ ๆ :mc4:
-
เป็นแฟนกันแล้ว :mc4: :katai2-1:
-
:katai5:
-
ดินสอ เป็นแฟนพี่เมฆต้องอดทนนะ
เพราะพี่มันหื่นอ่าาา
-
5555 พี่แม่งหื่นอ่า
เอ๊ะอะก็จับนอนราบ 55555
โอ๊ย น่ารัก อิจฉาคะ รอตอนต่อไปนะคะ ติดมากๆอะ
ขอบคุณนะคะ
-
รอน้องหายดีก่อนพี่เมฆ ค่อยจัดเต็ม5555
-
เป็นแฟนกันแล้วว :m4:
-
ฝากนียายด้วยครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43727.0
-
น่าล๊ากกกกก~ เป็นแฟนกันแล้วสินะ โง้ยยย อิจฉาอาะ หวานกันจริงๆเลย
-
รอฉันรอเธอมาอัพอยู่ :hao7:
-
มารอเหมือนกันจร้าา :katai5:
-
เป็นไข้ก้อไม่เว้น :oo1:
พี่เฆขนี่จะหื่นไปไหน :hao6:. สงสารน้องดินสอจะไข้ขึ้นอีกไหมละนั่น :katai1:
ชอบๆมานั่งรอตอนต่อไป :L2:
-
ชอบบบบบบ มาต่อเร็วๆนะ
-
อิ้วว เขิน
-
รอค่ะชอบมาก :mew1:
-
คิดถึงน้องแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววว
:mew1:
-
สนุกมากกก ฟินน อิ้อิ้ มารอจ้า คิคิ >,<
-
จะหื่นไปไหนพี่ :oo1:
รักหวานแหววเรื่องนี้คงมีอุปสรรคเล็กน้อยเนอะ
สัญญาๆๆๆๆ
-
รอน้องหายดีก่อนไม่ได้นะ พี่เมฆนะ เดี๋ยวน้องก็ไข้กลับหรอก
พี่เมฆแม่งหื่นนน
-
เป็นแฟนกันแล้ววว
แอบสงสารเป้นะ
-
หมอเมฆหายไปนานเลยเอาน้องดินสอไแซ่อนไว้ที่ไหนเอ่ย...เอามาคืนเดี๋ยวนี้เลยนะ
-
มาต่อยังงน้าาา :ling1:
-
บทที่ 18
ฟอด ผมหอมแก้มน้องแล้วซุกไซร้ไปทั่วตัว น้องบิดไปมาพยายามขัดขืนแต่หลับตาพริ้ม
ผิวเนียนๆถูกผมโลมเลียไปทุกส่วน น้องยกมือปิดตอนที่ผมพยายามใช้มือแทรกเข้าไปด้านหลังของเขา
น้องทำหน้าขอร้องผม ประมาณว่าอย่าเข้าไปเลยนะครับ แต่ผมอดใจไม่ไหวจริงๆ มันจะระเบิดแล้วเลยกระซิบบอกน้องไปว่า
“นะครับ ให้พี่หมอฉีดยาสักเข็ม”น้องอายหน้าแดงมุดหน้าลงกับหมอน เขากำมือจิกผ้าห่มแน่นตอนผมแทรกตัวเข้าไป น้องเกร็งจนตอด รัดผมแน่นไปหมด ผมต้องใช้เจลทาถุงยางที่ครอบลูกชายผมเอาไว้จนทั่ว ถึงจะแทรกเข้าไปได้
ผมทำเบาๆ รูดเข้ารูดออกเล็กๆให้น้องได้เสียวเล่น เขาเงยหน้าครางอู้อยู่ตลอดคืน
“ดีขึ้นไหมครับแบบนี้”ผมแช่เจ้าหนูไว้อย่างนั้น พลางกอดกระชับน้องเข้ามาหาตัว กอดจากด้านหลัง แล้วไล่จูบตัวขาวๆไปเรื่อยๆ
“เจ็บครับ”น้องหันมาบอกทั้งน้ำตา
“เจ็บนิดเดียวนะครับเหมือนมดกัด”ผมเริ่มเร่งขยับเอว
“อ๊ะ อ๊ะ จะ เจ็บ ครับ”น้องหลับตาปี๋
ผมคว้าเจลหล่อลื่นบนหัวเตียงออกมาแล้วเทมันลงบนฝามือ ผมถอดน้องชายตัวเองออกอย่างทุลักทุเล น้องจิกมือกับ
ผ้านวมจนเป็นรอย
ผมใช้นิ้วปาดเจลแล้วใส่เข้าไปในตัวน้อง เจลเย็นๆทำให้น้องรู้สึกดีกว่าเดิม
เขาหลับตาพริ้มขณะที่ผมกำลังแทรกนิ้วเข้าไปลองว่าจะเจ็บไหม เพราะเจลมากมายทำให้ผมสามารถเข้าออกด้านในได้อย่าง
คล่องตัว ก็แค่นิ้วละนะ ถ้าเป็นไอ้นั้นของผมไม้รู้น้องจะไหวไหม ผมเลยเลี้ยงเจลเข้าไปด้านในเยอะๆ โปะลงมาบนไอ้นั้นตัวเองเยอะๆ
“อ๊า”น้องขยับตัวหนี
“ซี๊ด”ผมกัดปากแน่น ฟิตไปนะขนาดผมใส่เจลไปขนาดนั้นแล้ว
“เบาๆครับ พี่จะทำเบาๆ”ผมจูบน้องเพื่อเล้าโลม จับข้างหน้าน้องรูดขึ้นลง ทำทุกอย่างจนน้องหายเกร็ง
แล้วก็แทรกเข้าไปจนสุด
“เจ็บ”น้องครางเบาๆ ผมเลยไม่รอช้าโยกเข้าออกอย่างเร็ว ก่อนจะพาน้องพุ่งทยานไปถึงจุดสูงสุดของเรา น้องนอนหอบแฮ่ก ตอนผมดึงตัวออก น้องก็ยังตอดไม่เลิก ตรงนั้นของน้องแดงแจ๋ ผมเช็ดตัวให้น้องแล้วใส่ยาให้เขา เขาดิ้นหนีเพราะมันแสบ
“ทั้งๆที่ผมไม่สบายพี่ยังจะทำอีก”น้องดินเหวผมหลังจากผมล้างตัวอาบน้ำมานอนกอดกัน
“ไม่เอาไม่โกรธพี่นะครับ หมูน้อย”ผมใช้จมูกเขี่ยแก้มน้องไปมา
“โอ๊ย”ผมโดนมือฟาดลงบนอกแบบสุดแรง
“หมูที่ไหนเรา ไม่ได้อ้วนสักหน่อย”
“ไม่อ้วนหรอก แต่น่ารักดี หมูน้อยๆ”ผมแซวไม่เลิก น้องขยับตัวแล้วนอนหันหลังให้ผม พลางบ่นงุบงิบ
“ไอ้พี่หมีหื่น”
“ได้ยินนะ หมูน้อย”ผมขยับไปจูบที่ใบหูเล็กของน้อง เขาเอามือผิดหูตัวเองผมจับออกแล้วงับเล่น จนน้องหันมาตาเขียวใส่
“นอนจำศีลไปเลยนะ คนบ้า”
“ครับๆ หมูน้อยของพี่ก็นอนน้า พรุ่งนี้จะได้ไปเรียน”
“ไม่ได้เป็นหมูสักหน่อย”น้องถูกผมดึงให้มานอนซบอกแล้วหลับไปด้วยกัน
วันนี้ผมตื่นสาย เพราะเมื่อวานฉีดยาให้คนไข้ทั้งคืน แต่แปลกที่คนไข้ของผม ดันลุกออกไปไหนก็ไม่รู้ผมเดินดูในห้องน้ำก็ไม่มี เลยอาบน้ำแล้วลงไปข้างล่าง น้องเดินช้าๆ เข้ามาเรียกผมไปทานข้าว
“อาหารเสร็จแล้ว”
“มีอะไรทานบ้าง”ผมเดินไปเอาแขนคล้องเอวน้องแล้วค่อยๆพาเดินไปห้องครัว
“ข้าวต้มครับ”
“ตัวยังร้อนอยู่เลย”ผมเอาหน้าผากตัวเองทาบหน้าผากน้อง
“แต่ขาดเรียนไม่ได้แล้ว วันนี้มีแลป”ผมพยักหน้ารับแล้วรับข้าวมาทาน
“ขับรถไปเองต้องเหยียบเบรกนะ มันจะกระทบกระเทือนหรือเปล่า”ผมแซว น้องเงยหน้าขึ้นมาจากชามข้าวต้ม แล้วย่นหน้าใส่ผม
“ไม่เป็นไรครับผมไปเองได้”
“เปล่าไม่ได้บอกว่าจะไปส่ง แค่บอกว่าฉีดยาอีกสักเข็มไหมเผื่อจะหายดี”พอผมพูดจบน้องแทบสำลักข้าว
“ไอ้พี่หื่น โอ๊ย ร้อน ไปไหนก็ไปเลยนะ คืนนี้ห้ามมานอนที่นี่ด้วย”น้องสำลักข้าวต้มแล้วโวยวายใหญ่ ผมได้แต่นั่งหัวเราะแล้วตัก
ข้าวเข้าปาก
เราทานข้าวกันเสร็จน้องก็ยืนล้างจานผมยืนกอดเขาอีกที คลอเคลียไม่เลิก อยากลาออกจากงานมากกน้องจริงๆเลย ให้ตายเถอะ
“ไปได้แล้วครับเดี๋ยวสายนะ”น้องบ่นงุบงิบ
“เหลืออีกตั้งครึ่งชั่วโมง พี่ขับรถไปแป๊บเดียวก็ถึง”ฟอด แก้มแฟนใครทำไมหอมแบบนี้
น้องดินล้างจานเสร็จกันหันหน้ามาหาผม
เขาจัดเสื้อให้ผม พลางหน้าแดง
“ตั้งใจทำงานนะครับ เข้าใจมะ”น้องบอกเสียงกวนๆ กรอกตาไปทางอื่น
“ครับคุณแฟน”ผมเลยเชยคางน้องขึ้น แล้วก้มจูบให้หายหมั่นเขี้ยว
“อื้ม อ๊า”
“หมูน้อย อร่อยที่สุดในโลก”ผมครางเบาๆ น้องใช้มือตีผม แต่ก็ตอบสนองจูบเป็นอย่างดี
ผมไล้ลิ้นเข้าไปในด้านใน ตวัดเคลาคลึงกับลิ้นเล็กๆของน้องอย่างเพลิดเพลิน
“อ๊า อ๊า”น้องครางอู้
“อื้ม”ส่วนผมเองก็ครางในลำคอ น้องยกมือมาตวัดรอบคอผม ผมเอามือโอบน้องไว้แล้วดึงเข้ามาหาตัว
“พอแล้วครับ”น้องยกมือทาบกับอกผมน่ารักเหลือเกิน แฟนใครไม่รู้เขินยังน่ารัก โกรธก้น่ารัก ร้องไห้ก็น่ารัก
“อีกนิดนะ”ผมกระเซ้า หอมแก้มนิ่มอีกหลายที
“เดี๋ยวไปทำงานสายครับ”น้องยังไม่ยอม พยายามเบี่ยงหน้าหนีผม
จุ๊บๆๆๆ ผมเลยพรมจูบไปทั่วหน้าหวาน
“จักจี้”น้องดิ้นไปมา หัวเราะคิกคัก โอ๊ยมีความสุข
“พอแล้วครับ”น้องก้มตัวซบอกผม มันเป็นวิธีที่ทำให้ไม่ถูกจูบ
“ครับ พอก็พอ”ผมดึงน้องเข้ามากอด เรากอดกันหลมคางน้องเกยอยู่ที่ไหลของผม ส่วนผมก็ซุกไซร้คอขาวๆของน้อง
“อื้อไหนบอกจะพอไงครับ”
“นิดเดียวๆ”ผมใช้ลิ้นเลียใบหูเล็ก
“อื้อ”น้องขยับตัวเข้าหาผมใหญ่ ร่างกายนิ่มๆ หอมๆ กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม อร่อยสุดๆ
ระหว่างที่ผมกำลังกอดคลอเคลียน้อง น้องก็หยุดดิ้น แล้วนิ่งไป ก่อนที่ผมจะได้ยินเสียงของหล่นจากด้านหลัง
เคร้ง!!!
ผมหันไปดูอย่างรวดเร็ว เห็นเพียงปิ่นโตสีเงินกับอาหารกระจายเต็มพื้น
“เป้”น้องผลักตัวผมออกก่อนจะพุ่งออกไปข้างนอก
ตุบ ก่อนน้องจะล้มลงไปกองกับพื้น
..........................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
มาแล้วค่ะ
(http://upic.me/i/xx/thumb.jpg)
-
น้องเองคงตกใจมาก ถึงมีแรงผลักพี่หมีหื่นๆจนล้มได้
-
เอาแล้วๆ เป้ยิ่งแอบชอบน้องอยู่ด้วย จะเกิดเรื่องไหมน้า....
-
เอาแล้วๆ มาได้ตรงจังหวะจริงๆเลยนะคะ แหมๆ
เห็นฉากเด็ดแบบนี้ มีช๊อค โฮ๊ะๆๆๆ แย่จริงๆเลยนะคะ
อิจพี่หมีกับน้องหมูจริงจัง หวานจนมดไต่ละเนี่ย
อยากอ่านต่ออ่ะ ค้างคาว่าช_นีน้อยตนนั้นจะเป็นไง มาต่อไวๆน้า
-
เป้ เราว่าตัดใจเถอะ ดินมันมีหมอประจำตัวไว้ฉีดยาส่วนตัวแล้ว5555+
-
คุณพระ คุณเณร ตาเถร ยายชี!
เอาแล้วไง มาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลยนะ
คนเค้ากำลังหวานๆอยู่เชียว! :z3:
-
งานเข้าแล้วดินสอ
-
ดีแล้วๆ เป้จะได้ตัดใจ มามะเป้มาเป็นสาววายเชียร์น้องหมูกะพี่หมีร่วมกันดีกว่า :hao7: :hao7:
-
ชะนีเป้ต้องทำใจ
หล่อนอยู่ในนิยายวายนะ :hao7:
-
:mew2: เป้เอ๋ย โผล่มาแต่ละทีคือผิดเวลาสุดๆ
ทำใจเถอะนะเพื่อนเธอมีผัวแล้ว
ตอนสุดท้ายพี่เมฆล้มใช่มะ
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ
-
ทำใจเป้
-
ทำใจนะเป้ สตรีในนิยายวาย ทำยังไง้ทำยังไงก็ไม่มีบทหรอก มีแต่บุรุษให้เราได้ฟินกันทั้งนั้นแหละ
-
ก็ถือว่าดีนะ เป้จะได้รู้ความจริงเลย
เป้นี่สนิทกันดีเนอะ เข้ามาถึงในบ้านได้เลยไม่ต้องกดออด
-
พี่หมอกลายร่างเป็นหมีหื่นไปแล้ววววว
พอเปลี่ยนสถานะเป็นแฟน เอาใหญ่เลยนะครับพี่หมอ
ถนอมน้องหน่อย เอะอะจับน้องฉีดยาตลอดๆๆๆ :hao6: :hao6:
-
พึ่งตกลงเป็นแฟนกันไม่นาน จะได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้วเหรอ o*o ตัดใจนะหนูเจ๊ขอร้อง...
-
เข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงก็ช็อคเยี่ยงนี้แลชะนีน้อยเอ๋ย o3
ว่าแต่งานจะเข้าพี่หมีหรือน้องหมูนะ :try2:
-
มาขัดจังหวัะซะได้...นะเป้...แต่เป้ชอบดินอยู่เนอะ..จะรู้สึกอย่างไร555รอลุ้นต่อไม่ไหวแล้วรีบมาต่อไวไวนะ
-
ค้างง่ะ!! :hao5: ว่าก่อนเป็นแฟนน้องเปลืองตัวแล้วนะ หลังคบกันนี่แม้จะป่วยก็ไม่ว่างเว้นเลย (แต่ก็ชอบ^^) :hao6:
ยัยเป้ น่ารำคาญอ่ะ :m16: ไม่รู้สึกสงสารเลยซักนิด หล่อนไม่มีเพื่อนคนอื่นเลยรึไงยะ เอาแต่มาตามติดน้องดินอยู่ได้
เพื่อนไม่คบขนาดเรียนยังต้องโทรมาตามให้น้องไปเรียนด้วยนี่เค้าเรียกตัวภาระนะ :m31:
สุดยอดของความน่ารำคาญ :angry2: เสร่อเข้ามาในบ้านเองอีก ไม่ชอบสุดๆ เห็นคนแบบนี่แล้วหงุดหงิดอ่ะ :z6:
-
ตายละ มาเห็นฉากบาดตาบาดใจของ พี่หมีหื่น กับ หมูน้อย :oo1:
-
เป้มาเจอได้ถูกจังหวะพอดีเลย แล้วดินจะเป็นยังไงต่อไปล่ะ เป้จะเอาเรื่องของดินกับเมฆไปบอกใครไหมอะ
:mew1: :L2:
-
ไม่มีมารยาทเลยนะเป้ ไม่ใช่ว่าสนิทแล้วจะเดินเข้าเดินออกบ้านคนอื่นได้ตามใจชอบนะ มาไม่รู้จักบอกล่วงหน้า o7 ความแตกเลย
-
ซวยแล้วไง...
-
o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22 o22
มีคนเห็นนนนนนนนนนนนนน
-
เป้เห็นก็ดีแล้วจะได้ตัดใจได้ แต่ขัดจังหวะอ่ะ กำลังฟินเลย
-
ทำใจนะเป้ คนที่เธอแอบชอบเป็นเมียคนอื่นไปแล้ว 55+
-
ง่าาาาาาาาา
มันค้างงงน้าาาาาาาาาา
มาต่ออออออออ pleaseeeeeeeeeeeeeeew :hao5:
-
งานเข้า
-
:hao3: :hao3: :hao3: ถนอมเนี่ยสะกดเป็นพี่หมีหื่น :m20: :m20: :m20:
เล่นซะน้อง ขาอ่อนหมดแรงตั้งแต่ออกตัวเลยหลอ :hao7: :hao7:
-
บอกแล้วว่าเป้ ทำเหมือนบ้านดินเป็นบ้านตัวเอง
เข้าออกบ่อยมาก ล่าสุด เข้าบ้านคนอื่นไดัเฉยเลย อ่ะนะ
-
แหมพี่เมฆหื่นได้ดี
ส่วนหนูดป้ เธอก็ช่างมาได้เวลาจริงๆ
รอต่อไป ว่าอะไรจะเกิดต่อจากนี้
ตีตั๋วนอน(รอ)พร้อมขนม :)
-
มาเจอฉากเด็ดซะได้ น่าสงสารเป้แฮะ
ทำใจให้ได้เร็วๆ อย่าทำตัวเป็นนางอิจฉา
-
เป้เธออย่ายุ่งดีกว่านะ
-
อุ๊ย ฉากเด็ด :hao6:
-
มันเข้ามาในบ้านได้ยังไงงงงงงงงงงงง
คงไม่นำเรื่องยุ่งๆเข้ามาให้ดินหรอก....ใช่ไหม
-
กำลังหวานกันอยู่ดีๆ งานงอกเลย
แล้วจะทำยังไงต่อละทีนี้
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13
รู้แล้วดีจังเลยค่ะ
ขอให้สมหวังนะพี่หมีหื่นนนนนน
-
มีคนต่อยน้องดินเหรอ?ใครบังอาจ?!
:3125:
-
ซวยแล้วน้องดินชะนีเป้มาเห็นซะแล้ว หวังว่าชะนีเป้จะไม่นำปัญหามาให้นะ
-
ดีแล้ว เป้จะได้รู้ซะที รู้สึกรำคาญนางมานาน
-
ปกติเราเป็นคนอ่านหนังสือเร็ว แต่ตอนนี้ทำให้เราอยากอ่านช้าๆ ว้ายยเขินนนพี่หมีกับน้องหมู ง่อวววววววววววววว :-[
ปล ดราม่าจะบังเกิดชิมิ
-
ดินสอไม่ล็อคบ้านเหรอคะ? น้องเป้เข้ามาได้แบบไม่ต้องเคาะเลย
ปอลอ เป้เอ้ย มาเป็นสาววายเถอะมาๆ
-
หมูน้อยอะร่อยที่สุดชอบมากกครับน้องฝ้าย :mew1:
-
ทำใจเหอะเป้
ง่ะะ หมูน้อยอร่อยที่สุดในโลก 45555
-
พี่หมอนี่หื่นจิงๆ 5555
แต่เป้ที่ต้องพบกับความเป็นจิงของเรา ไม่รู้จิเปนไง =_=
ยังไงก็ได้นะ แค่ไม่สร้างปัญหาก้อพอ
เข้าใจไหม๊ค่ะเป้~~~~~~~~~!!!!!
-
เป้คงเข้าใจอะไรได้ง่ายขึ้นนะ
น้องหมูน้อย (น่ารักอะ)กับไอ้พี่หมีหื่น (เหมาะมาก)
-
มาแล้วค่ะ
ที่มานี่คือ ดราม่าใช่ม๊ายยยย :ling2:
-
:mew1:
-
:serius2: งานงอกแล้วไหมล่ะ :oo1: พี่หมีรังแกน้องหมูจนได้เรื่อง :katai1:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
พี่เมฆต้องช่วยดินเคลียร์นะ
เป้เห็นชอตเด็ดเลอ
-
ขนาดน้องไม่สบายพี่เมฆก็ไม่ยอมหยุดดดด
หื่นสุดไรสุดละคนเนี้ยยย คนน้องก็งุงิงิ้งๆ ยอมเค้าหมดเลย
ฮือออ น้องดินนี่มันน่าฟัดจริงๆๆๆ
:hao5: :hao5:
เป้มาจากหนายยย มาถูกเวลาตลอดด
แล้วเข้ามาในบ้านเองได้ไงเนี่ยยย!!
-
โหยชะนีบอร์ดนี้ไม่เคยได้เกิดสักคนทำใจนะคะ 5555
รอตอนตอ่ไปนะคะ ชอบมากๆเลย ><
o13 :mew1:
-
เป้เธอมาตอนเวลาสำคัญตลอดเลย
-
รอดูว่าปูเป้จะทำไง
-
ดราม่า......
-
อร๊ายยย เวรกรรม ความแตกจนได้
แต่แบบนี้คงดีแล้วล่ะมั้งงงง เพราะถ้าหนูเฟ้ยังไม่รู้ เค้าก็จะแอบชอบแบบนี้ต่อไป
ให้รู้ว่าน้องดินมีเจ้าของแล้วก็ดีเหมือนกัน แต่ไม่รู้ความเป็นเพื่อนจะยังเหมือนเดิมรึเปล่านี่สิ เฮ้ออ :เฮ้อ:
-
จะได้เลิกวุ่นวายกับดินซักที่ดินเขามีเจ้าของแล้ว เหอะ!!
-
ว๊ายยยยชะนีเหนแล้ววว
ทำไงดีเนี่ยยย เป้
ดราม่าม้ายยย
-
อืม.. เป้ก็เป็นผู้หญิงที่ดีนะ
แต่เสียใจด้วยนะเป้ หลีกทางให้ผู้ชายเค้ารักกันเถอะ
ขอบคุณที่มาอัพนะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ
-
บ๊ะแหล่ว
-
ช็อคไหมล่ะเป้ :laugh:
พี่หมีกับน้องหมูน้อย :กอด1:
-
ชอบคู่นี้อ่ะ น่ารักเกิ้นโดยเฉพาะภาพด้านล่าง เห็นแล้วยิ้มเลยอ่ะ
รอตอนต่อไปนะ
-
ก็ดีม้างงงงงงงงงที่เป้เห็น จะได้รู้ๆกันไป กร๊ากกกกกกกก
-
:katai1:แล้วไงต่อ :katai1:
-
ลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
-
ช่วงนี้มันช่วงข้าวใหม่ปลามันหวังว่าจัไม่ดราม่าให้น่องช้ำใจนะคุณหมอ
ส่วนน้องเป้ อาจจะเสียดายที่ไม่ได้เพื่อนเป็นพี่สะใภ้ก็ได้
-
ม่ายน้าาาาาาาาา
เป้เข้ามาได้ไงเนี่ย
โอ้ยจะเกิดเรื่องมั้ยเนี่ย :mew2:
-
ตัดใจเถอะเป้
-
ค้างอะ เป้ เทอจะได้รู้สถานะ ซะทีนะว่าใครคู่ใคร หยุดมโน :laugh:
-
งานเข้าแล้วสิหมูน้อย
เป้เห็นเต็มๆ
หมูกะหมี น่ารักๆๆๆ
-
จะได้เลิกฝันซักทีนะะ ชะนีน้อยยย หึหึหึหึหึ o18
-
ยังคงไม่ชอบความเอาแต่ใจตัวเอง ไม่สนคนอื่นของพี่เมฆ
รุนแรงจนดินป่วย น้องยังไม่หายดีก็ดื้อดึงทำ น้องบอกว่าเจ็บก็ไม่หยุด
นี่ชอบดินจริงๆ หรือแค่หาความสำราญจากความน่ารักและความอ่อนไหวของน้องกันแน่?
ตอนนี้เราเชียร์เป้มากกว่าอีก
-
พี่นี่หื่นตลอดอ่ะ
สงสารเป้เหมือนกันนะ มาทำไมตอนนี้ 5555555555
:L2:
-
ตัดใจเถอะชะนี
-
หื่นมากกกกก :jul1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คนกำลังเขินฉากสวีท :ling1:
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
เป้ รู้เรื่องแล้ว
จาเกิดไรขึ้น
หวังว่าเป้คงไม่ก่อเรื่องยุ่งๆ ให้น้าาา
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
โว้ย เห็นซะที
ชะนีตัดใจเถอะ :katai3:
-
พี่เมฆนี่คือทำตัวไม่ค่อยสมอายุเลยค่ะ หลงเมียเกิน
น้องเป้เห็นซะแล้ว สงสารนางอยู่นะ...
-
แม่ชะนีน้อยนี่นางจะมาขัดมาช่วงเขาหวานกันตลอด
แบบว่าอร๊ายยยยยย
มาทำไหมมมม
แต่มาก็ดี มาดูๆให้เห็นจะได้ทำใจ คึคึ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านคะ
น้องดินน่ารักดี คุณพี่ก้อหื่นได้โล่จิงๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ *0*
-
เป้คิดไรกับดินหรือเปล่าเนี่ย
-
เป้ คงต้อง ยอมรับ และ ยอมแพ้ นะ ..
-
:call:
-
โว้วววว เข้ามาถึงก็เจอมาม่าชามน้อยนึงเลยเว้ย :เฮ้อ:
เป้จะเป็นไรไหมนะ เหมือนจะแอบชอบดินอยู่
o22
-
เราว่าเป้ คงไม่เอาเรื่องดินกับพี่เมฆไปบอกใครหรอกนะ เฮ้อ เป็นงั้นแม่นางได้โดนเกลียดแน่ๆๆ :hao4: :hao4:
-
มายังเอ่ยยย ^^
-
รอร๊อรอ :z2:
-
มาดันให้มันอยูหน้าแรกเฉยๆ ไม้ได้มาตามจิกนะจ๊ะ
-
พี่หมีหื่นจริงอะไรจริง น้องเป้ทำใจนะจ๊ะ น้องดินเขาก็ไม่ได้ชอบหนูแบบนั้นด้วยนะ
-
สำหรับเรื่องของ "เป้" คงต้องใจแล้วน่ะ
:a3: :a3: :a3:
พี่เค้าหวง "ดินสอ" ของเค้ามาก
:a11: :a11: :a11:
-
มันตกหน้าแรกไปอีกและ ดันใหม่ ด้วยใจจดใจจ่อ
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เชร้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
เป้ตัดใจง่ายกว่า อย่ามาพรากน้องหมูพี่หมีเลยนะ :katai2-1:
-
มาซักทีเหอะ อยากรู้แล้วว่าน้องดินจะหายไข้ หรือจะทรุดเพิ่ม
-
หื่นมากนะพี่เฆก
-
:call: :call: :call:
-
ขัดจังหวะตลอดเลยนะเป้
-
:a5: :a5: ฉิบ................................ :ling2: :ling2:
-
:a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
-
มาทันเห็นฉากเด็ดพอดีเลยเนอะ
-
เพิ่งเข้าอ่านแอบกลัวดราม่า 55555
พีหมีนะคะ ตอดเล็กตอดน้อยน้องตลอดดดด
หวังว่าชะนีเป้จะไม่สร้างความร้าวฉานอะไรนะ
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
หายไปนายมาก คิดถึงเมฆกับดินแล้วววว
-
:hao6: เหอเหอเหอ เรื่องนี้สนุกมาก
พระเอกกินม้าเข้าไปรึ ทำไปได้ คึกอะไรนักหนา ทั้งวันทั้งคืน
น้องช้ำในกันพอดี ว่าแต่คนแต่งเมื่อไหร่สอบเสร็จ? คิดถึงตอนมาม่าแล้วอ๊า
-
เป็นได้แค่เพื่อนอ่ะเป้ เรื่องนี้ชะนีไม่ใช่นางเอก :o8:
-
พี่เมฆหื่นชะมัด
เรียกเลือดทุกตอน :m25:
-
สู้นะดิน หวังว่าเจอพระเอกที่ดีดีนะ
-
ตัด nc เลยทำไมอ่ะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ีเอ๊ะคนครั้งแรกเนี่ยใช่พระเอกป่ะ บอกเป็นแนวหน่อยนะ :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :m15: :sad11:
-
พี่เมธาค่ะ กรุณาใจเย็นบ้างนะ ที่นี่ร้านอาหารนะค่ะ :-[ :man1: :impress2: :impress2:
-
ผิดที่ผิดเวลาสุดๆอ่ะเป้
ตัดใจเถอะ และอย่าพยายามนะ
เข้าใจน้องดินด้วยย
-
เป้!!!!~~~~~ ติดตามอ่าน รออยู่นะ~~~~ คิดถึง :กอด1: มาลงให้นักอ่านให้ชื่นใจหน่อยเถอะนะ :o12:
-
คิดถึงน้องดินมากมายเลยนะนี่...
คุณหมอหื่นให้มันน้อยนิ๊ดส์นึงเหอะ.......
มาเถอะนักแต่งเอ๋ย....เรารอท่านอยู่....
-
1 ปีผ่านไป........
-
แง๊งงงง หายไปไหน :ling1:
-
คนแต่งหายไปไหนหนอออออออ
-
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
ดินสอหายไป^^
-
:ling2: :ling3: สนุกมาก
-
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
รัวๆ เลยนะ รอน้องดินอยู่
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
คิดถึง ดิน ครูเมฆ
-
สนุกมากครับ ครบทุกรส เผ็ด คาววววววว หวาน :oo1:
ขอบคุณคนแต่งคราบบบ อ่านรวดเดียวเลยเลือดทะลัก
อยากอ่านต่ออีก แอบสงสารเป้อยู่นิดๆนะ(นิดเดียวจริงๆ 555)
-
เรื่องนี้น่ารักมากๆเลยค่ะ
แต่...
:hao4:
หวังว่าเป้จะเข้าใจเร็วๆนะ
-
บทที่ 18
เจ็บ!!
ผมถูกพี่เมฆอุ้มมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น พี่เขานั่งนวดเท้าใส่ยาแล้วเอาผ้าพันให้
“ไม่ต้องไปเรียนนะวันนี้ เดี๋ยวพี่ทำเรื่องลาให้”พี่เมฆยืนเท้าสะเอวสั่ง
“แต่ว่า…”ผมขาดเรียนหลายวันแล้วนะ
“ไม่มีแต่ ยังไม่หายป่วยแถมเท้าเจ็บอีก ไม่ต้องไปนะครับ”ผมพยักหน้ารับ ตอนนี้ในใจอยากไปหาปูเป้มาก เธอจะเป็นยังไงบ้าง เธอจะคิดอะไร ในใจของผมมันวุ่นวายไปหมด
พอพี่เมฆออกไปทำงาน ผมก็ค่อยๆเดินไปหยิบโทรศัพท์ แล้วโทรหาปูเป้ เธอตัดสายทิ้งก่อนจะปิดเครื่องไป
ให้ตายเถอะ ทำยังไงดี ผมทนเจ็บเดินออกไปขับสนิมลูกรักไปมหาลัย
ปูเป้ไม่ได้เข้าเรียน ผมไปหาเธอที่หอก็ไม่เจอ ไปไหนของเธอนะ ผมวนรถหารอบมหาลัยเป็นสิบรอบ
ก่อนจะมาดักรอปูเป้หน้าหอ หวังว่าคืนนี้เธอจะกลับมา
Rrrrrrr Rrrrrrr Rrrrrr
มือถือดังขึ้นทำเอาผมสะดุ้งสุดตัว
‘พี่เมฆ’
ผมมองดูชื่อคนโทรมาก่อนจะปล่อยไว้อย่างนั้น
เที่ยงคืนกว่ารถมอเตอร์ไซต์คันเก่าค่อยๆจอดมาเทียบข้างรถผม
“พี่ครับมาช่วยหน่อย”เฮ้ย ผมเห็นน้องก้องประคับประคองปูเป้ลงจากรถด้วยสภาพสะบักสะบอม เธอเมาเละไม่ได้สติ
“ทำไมเป็นงี้”ผมค่อยๆเดินไปรับตัวปูเป้จากน้องก้องมาประคองไว้
“ครายน้า ป้อย น้า ป้อย ช้าน”เธอตีมือไปทั่ว
“ผมไปกินข้าวแถวประตูหกพอดี ขับรถผ่าน ภูตะวัน (ร้านเหล้า) เห็นพี่ปูเป้เอะอะโวยวายจนแทบพังร้านเขา เลยเข้าไปช่วยมา
เจ็บหนักเลยพี่ ทั้งมือทั้งตืน กว่าจะเอามาได้”น้องก้องสาธยาย
“หรอ หาคีย์การ์ดในกระเป๋าเป้ แล้วเปิดประตูให้หน่อย”น้องรีบหยิบกระเป๋าใบเล็กไปควานหาคีย์การ์ดทันที
“ได้แล้วพี่”น้องก้องชูคีย์การ์ดสีขาว
“เปิดสิวะ”
“เคๆ”น้องทำท่างงๆ ค่อยๆแตะคีย์การ์ดกับประตูจากนั้นมันก็เปิดอัตโนมัติ
“อุ้มหน่อย พี่เจ็บขา”ผมส่งปูเป้ให้น้องก้อง น้องทำท่าเลิกลัก ส่ายหน้าไปมาแต่ก็ต้องรับตัวเป้ไป น้องก้องช้อนขาเล็กแล้วอุ้มเป้เข้าลิฟต์ไปทันที
“ฮือ ฮือ ทาม มาย ถึง เปน แบบเน้ ฮือ ฮือ”ปูเป้ยังเพ้อไม่หยุด
“ถึงยังพี่ ผมหนัก”ผมตบหัวน้องก้องไปหนึ่งที โทษฐานที่มันขี้บ่น ก่อนจะวิ่งไปเปิดประตูห้องเป้ แล้วให้น้องก้องวางเธอบนเตียง
ห้องนอนเล็กสี่เหลี่ยมของผู้หญิงคนหนึ่งเต็มไปด้วยหนังสือมากมายเพราะเธอเรียนหมอ ไม่ต่างกันที่บ้านผมก็มีหนังสือเยอะมาก นอกจากนั้นที่เยอะคือรูปของผม เธอมีรูปผมเยอะกว่าตัวผมเองเสียอีก
รูปแปะอยู่บนพนังห้อง ใส่กรอบอย่างดี เรียงรายเต็มไปหมดรูปเดี่ยวบ้างรูปคู่บ้าง ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กันที่ผมเข้ามาในห้องเธอ ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่า
เป้จะ...คิดอะไรกับผม
น้องก้องหันมองรอบตัวก่อนจะมองหน้าผมแล้วยืนหัวเราะแฮะๆ
“เอาผ้าชุบน้ำให้หน่อยผ้าขนหนูผืนเล็กอยู่ในตู้นู่นน่ะ”ผมชี้บอกเพราะจำได้ว่ามันเคยอยู่ตรงนั้น
“อ้อครับๆ”ระหว่างที่น้องก้องไปชุบน้ำผมก็เดินไล่ดูรูปกับคนบนเตียงสลับกัน ให้ตายเถอะ เราขอโทษนะเป้ เราไม่สามารถรับ
ความรู้สึกนั้นของเธอได้จริงๆ
ผมนั่งลงข้างเตียงก่อนจะรับผ้าในมือน้องก้องมาเช็ดหน้าให้เธอ ปูเป้ยังสะอื้นไม่เลิก
Rrrrrrr Rrrrrrr Rrrrrrr
มือถือของผมยังแผดเสียงไม่เลิก
“รับเหอะพี่ไม่ก็กดปิดเสียง ผทรำคาญอ่ะ”น้องก้องสะกิดไหล่ผมเบาๆ
“อื้อๆ”ผมกดปิดเสียงไว้ ยังไม่อยากคุยกับพี่เมฆตอนนี้ ผมไม่อยากโดนพี่เขาบ่น
ไม่นานผมก็เช็ดตัวให้เธอเสร็จก่อนจะหายาแก้แฮงค์วางไว้ให้ข้างเตียง
“กลับได้แล้วเดี๋ยวพี่ดูแลเอง”ผมหันไปบอกน้องก้อง
“ครับ”น้องพยักหน้ารับแล้วค่อยๆเดินออกไป
“เออพี่ มีอะไรโทรเรียกผมนะ”น้องมันชูมือถือกากๆไปมา
“โอเค”ผมโบกมือบ้ายบายมันก่อนจะกันมองมือถือในมือ
45 miss call
Rrrrrrr Rrrrrrr Rrrrrr
“ครับ”ผมตอบรับปลายสาย
“อยู่ไหน”เสียงเข้มดังลอดออกมา
“หอเพื่อนครับ”
“โทรไปทำไมไม่รับ”ผมเย็นวาบไปทั่วตัวไม่รู้จะแก้ตัวยังไงเลย
“ขอโทษครับ”เลยได้แต่ตอบเสียงอ่อยๆ
“ดื้อจังเลย พี่บอกให้อยู่บ้านไง”พี่เมฆตำหนิ
“ผมเป็นห่วงเพื่อน ก็เลยมาดูเธอ เดี๋ยวผมจะกลับแล้วครับ”
“พี่รออยู่ข้างล่าง เสร็จแล้วก็โทรมา”ห๊า อยู่ข้างล่างหรอ ผมวิ่งออกไปมองทางหน้าต่างก่อนจะเห็นรถสปอร์ตคันหรูของพี่เมฆจอดอยู่ตรงข้ามหอ
“ครับๆ เดี๋ยวผมลงไปนะ”
“รีบมานะ”
“ครับ”เขาวางสายไป ส่วนผมเอาผ้าขนหนูไปซักแล้วตากไว้ให้เธอ ก่อนจะเขียนโน๊ตบอกเป้ว่าผมมาที่นี่นะ ตื่นมาอย่าลืมกินยา แค่นั้น
ผมเดินลงไปด้านล่าง พี่เมฆยืนสูบบุหรี่พิงรถมองมาทางผม ผมเดินเข้าไปหาแกก่อนจะถูกกอดแล้วหอมหลายที
“พี่ครับไม่ได้นะ”ผมดึงตัวออกจากกอดนั้น แถวนี้รถเยอะเป็นที่สาธารณะ
“ปะขึ้นรถ”เขาดึงมือผมให้เข้าไปในรถ
“ผมเอารถมาครับเดี๋ยวไปเจอกันที่บ้านก็ได้”
“เท้าเป็นไงบ้าง”เขามองสำรวจ
“ก็ยังเจ็บอยู่ครับ”
“เดี๋ยวกลับบ้านพี่ใส่ยาให้อีกทีนะ”พี่เมฆยกมือลูบหัวผมเบาๆ
“ครับ”
“ทานข้าวหรือยัง”น้ำเสียงอบอุ่นถามอย่างเป็นห่วง ผมได้แต่ส่ายหน้าไปมา
“ไปกินข้าวต้มอิ่มอุ่นไหมดึกแบบนี้คงไม่ค่อยมีคนแล้ว”
“ก็ดีครับ”
“ขับรถตามมานะ”
ผมพยักหน้าอีกรอบ พี่แกขยี้บุหรี่ทิ้งพลางเอามือเขี่ยแก้มผมไปมา ผมรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ ในใจงี้เต้นรัวไปหมด
เราแยกกันขับรถคน ไปเจอกันที่ร้านทานข้าวจากนั้นก็กลับบ้าน
พี่เมฆจอดรถตัวเองเสร้จก็เดินมาหาผม ผมถูกอุ้มลงมาจากรถก่อนจะวางไว้ที่โซฟา
เขาก้มตัวลงนั่งแล้วแกะผ้าที่เท้าผมออก มันบวมแฮะ ว่าแล้วทำไมถึงปวดจี้ดๆ
“เด็กดื้อเห็นไหม อักเสบเลย”เขามองหน้าผมอย่างตำหนิ จนผมต้องหลบตา
“อาบน้ำก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่ทายาให้”
“ครับ”ผมค่อยๆลุก แต่พี่เมฆกลับยกตัวผมขึ้นแล้วพาเข้าไปในห้องน้ำ
“อ๊ะ ไม่ต้องครับผมเดินเองได้”
“รู้แล้วครับแต่พี่อยากอาบน้ำให้แฟนพี่นี่ครับ”
“บ้าใครไปเป็นแฟนพี่กัน”ผมเอามือตีไหล่กว้าง
“ให้พี่อาบน้ำให้นะครับจะได้มาทายา แฮะ หรือฉีดยาดี”ผมฟาดมือหนักๆซ้ำลงไปที่เดิม
“ทะลึ่ง”เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะก้มมาฟัดแก้มผมไปหลายที เปลืองตัวตลอด
ผมกำลังนอนอยู่บนเตียงนุ่มพี่เมฆนั่งอยู่ปลายเตียงนวดเท้าใส่ยาให้ผมอยู่ เขาลุกไปล้างมือแล้วกลับขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง
“ขอบคุณครับ”ผมบอกจากใจ พี่เขาขยับตัวเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะดึงคางผมขึ้น
“พี่ยังไม่ลงโทษเราเลยที่ขัดคำสั่งพี่ แถมไม่รับโทรศัพท์อีก”เขาใช้มือลูบบริเวณโครงหน้าแล้วไล้ลงไปที่ลำคอ
“ผมขอโทษครับ ผมเป็นห่วงเพื่อนนี่น่า”ผมขยับตัวเข้าไปอ้อนซบอกพี่เขา พี่เมฆหัวเราะหึหึก่อนจะเอามือลูบหัวผมไปมา
“แล้วเขาว่าไงบ้าง”
“ก็...ยังไม่ได้คุยกันเลยครับ”
“เขาชอบดินนี่”ผมเงยหน้าสบตาพี่เมฆอย่างสงสัย
“พี่รู้ด้วยหรอ”ผมถามอย่างประหลาดใจ
“รู้สิเขาออกจะแสดงออกขนาดนั้น”อ่า ขนาดพี่เมฆยังดูออกว่าเป้ชอบผม ทำไมผมถึงโง่แบบนี้นะ ผมควรบอกเธอว่าผมไม่ได้ชอบ
ผู้หญิงให้ตายเถอะ ให้มาเห็นเองแบบนี้ไม่ดีเลย
“ต้องปล่อยเวลาให้เขาคิดได้สักพัก ถ้าเขาเป็นเพื่อนเรา ถ้าเขารักเราจริง เขาจะรับได้ ว่าเราเป็นอะไร”
“ขอบคุณครับ พี่ทำให้ผมสบายใจขึ้นเยอะเลย”
“ก็พี่รักเรานี่ครับ”
“ขี้จุ๊”ผมถูกดึงขึ้นไปสบตาเข้ม ใบหน้าคมค่อยๆเลื่อนเข้ามาจากนั้นก็ประกบจูบเบาผมๆ ผมอ้าปากรับลิ้นร้อนเข้ามาในปาก เรา
แลกจูบกันอย่างดูดดื่ม
“วันนี้คุณหมอขอฉีดยาสักเข็มนะครับ”
“มะ มะ ไม่ได้นะครับ อื้อ”ปฏิเสธไม่ทันตัวผมถูจับพลิกนอนบนเตียงเสียแล้ว
“เมื่อวานยังไม่หายเจ็บเลยนะ”ผมใช้มือผลักอกพี่เมฆเบาๆ
“พี่จะเบาๆครับ”เขากระซิบเสียงแตกพร่า
“เมื่อวานก็พูดแบบนี้”ผมยกมือกันไว้ไม่ให้เขาจูบผม พี่เมฆใช้มือรวมมือทั้งสองข้างของผมกดลงกับเตียงก่อนจะจูบผมหนักๆแล้วลากลิ้นลงไปที่คอ
“ก็ดินสอของพี่น่ากินนี่ครับ ทั้งขาวทั้งนุ่มนิ่มน่ารักแบบนี้ พี่จะไม่รุนแรงได้ยังไง”
“อ๊า”
ให้ตายเถอะคนใจร้าย อื้อ ผมกัดฟันแน่นก่อนจะปล่อยให้พี่เขาพาไปล่องลอยแล้วตกลงมานอนกอดกันทั้งคืน
...................................................................
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
หายไปนานกลับมาแล้วค่าาา ^^
(http://upic.me/i/uj/a8737914-87.jpg)
-
หื่นทุกตอนจนเยอะไปแหละพี่เมฆ รักหรือมันหลงกันแน่
แอบสงสารเป้เบาๆ :mew5:
-
จิ้มๆๆ
สิ้นสุดการลอยคอ รอคอย...
พี่เมฆขาาาาาา :impress2:
-
พี่เมฆไม่กดน้องสักตอนจะลงแดงใช่มั้ยยยยย
น้องดินเจ็บขา ขาปวด พี่ยังสามารถอี๊ก
สงสารเป้น่ะ
แต่ทำใจเถอะหนู
ดินเค้าคิดแค่เพื่อนจริงๆ
-
:mew1: ฟินเบาๆ
เย้ในที่สุดก้อกลับมาแล้ว อย่าหายไปนานๆนะคะ
-
ปูเป้ เธอควรรู้ตัวได้แล้วนะว่าเค้าไม่ได้ชอบเธอ ไม่ต้องฟูมฟายไป คริคริ
พี่เมฆนี่จับฉีดยาตลอดเลยน้าา แข็งแรงจะตายอยู่แล้ววว :z1:
มาสั้นๆให้หายคิดถึงได้หน่อยนึงงงงค่ะ o13
-
จับน้องดินกินอีกแล้ววสสววสสสส
ก็น้องน่ากินนี่หน่าาาา555555
ส่วนปูเป้รีบทำใจให้ได้ละกัร
-
กินน้องตาหลอดดดดด
พี่เมฆๆๆๆๆๆ
:hao7:
บวกและเป็ดรัวๆ
ดูแลอย่างนี้ได้ใจตรึม
:mew1:
-
พี่เมฆหื่นเว้อ นี่จะกดน้องดินทุกตอนเลยใช่มะ
-
กรั๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :ling1:มาแร้วววว.สุขใจจังที่มาต่อแล้ว อย่าหายไปนานสิ :mew6:
-
เพลาลงบ้างก็ด้ายยยย น้องดินจะไม่ได้ไปเรียนอยู่แล้ว
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่หมอหื่นนนน :ling1: :ling1: :ling1:
-
หื่นตาล๊อด :haun4:
-
:katai3: ทำใจนะเป้นะ ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์ในโลกของสาววาย :hao7: :hao7:
-
สุดท้าย พี่เมฆ ก็หื่นอยู่ดี
5555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ต้องทำความเข้าใจ ในความเป็นเพื่อน ..
-
ซึม เศร้า หวาน หื่น :hao6:
-
สั้นจังเลยยยย
:ling1:
-
วันๆ พี่แกจ้องจับกดตลอดดด
-
พี่เมฆเอัอะก็จับฉีดยาตลอดดดดดด
-
เย้ๆๆ มาต่อแล้ว
พี่เมฆหื่นเหมือนเดิม
ให้ดินได้ฟื้นตัวหน่อยเถอะพี่ :laugh:
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
กลับมาแล้วววววววววววววววววววววววววววววว
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
เป้จ๋า ให้น้องก้องช่วยดามหัวใจละกันนะ
ส่วนดินสงสัยแกต้องไปทำรีแพร์ แล้วล่ะ
ก็พี่แกเล่นบทหื่น 24 ชั่วโมง 55555 :laugh:
-
หายไปนานนนนน กลับมาอัพแทบกรี๊ด >\\<
เป้ที่น่าสงสาร เมากันไป ทำใจนะจ๊ะๆ
-
เอะอะ ก็จับน้องลงโทษตลอดอะ
ไม่ถนอมคนเจ็บอย่างปากบอกซ้ากที
รอตอนต่อไปว่าจะเอาไงกันนะ
เป้ต้องทำใจหน่อยนะรสนิยมมันบังคับกันไม่ได้
-
คนเจ็บก็ไม่เว้นเลยนะ
-
น้องดินมาแล้ว ยังไม่เคลียร์กะปูเป้โน๊ะ
มีแต่คนว่าพี่เมฆจับน้องดินกินทุกตอน อ่ะนะ
ช่วงนี้ช่วงข้าวใหม่ปลามันเอาให้คุ้ม เดี๋ยวถึงช่วง
ข้าวยากหมากแพงต้องซดแต่มาม่าล่ะจะหนาว
-
พี่เมฆ หื่นได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆๆ
-
สงสารน้องเป้ ดินสอรักพี่เมฆ ดีแล้วที่ ดินสอ ไม่ฝืนหัวใจตัวเองเนอะ รับรักปูเป้เพราะความสงสาร
-
อิพี่เมฆ...หื่นตั้งกะเริ่ม..ไม่ใช่ผ่านไปไม่ทันไรจะทำน้องเสียจะนะ..
ถ้าเป็นแบบนั้นละก็รอรับ :z6: :z6:จากแม่ยกหนูดิน...
-
555 ชะนีนะชะนี
ดินสอโดนทุกวันให้น้องพักมั้งสิพี่
กลับมาสักทีคิดถึงนะคะ รอมาต่ออีกน้าาา
-
เรื่องนี้มันชายรักชาย ชะนีเป็นได้แค่เพื่อนนะปูเป้ ทำใจซะเถอะ
น้องดินโดนพี่จับกินอีกแล้ว :laugh:
-
อุกร๊ดดดด หวานแหววไม่แคร์สื่อแคร์ใครจริงๆค่ะท่านผู้โช้มมมม :impress2:
-
ดูแลยังไงเนี่ย น้องป่วยตลอดเลยนะ. หึหึ :hao7:
-
:heaven. มันสั้นอ่ะ ไม่ค่อยสะใจเลย. :ling2: เห็นใจน้องดินนะคะ รักเพื่อนก็รัก เชื่อว่าปูเป้ต้องทำใจได้ แล้วกลับมาดป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแน่นอนค่ะ แต่ต้องทำใจนิดนึง สู้ ๆ นะจ๊ะ
แต่ตอนใจเต้นเพราะพี่เมฆนี่น่ารักอ่ะ :mew1:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
เพิ่งตามมาอ่านนน ดินสอน่ารัก
-
ชอบอิมเมจน้องดินมากกกก :-[
-
สำหรับเป้ต้องให้เวลาสักหน่อย
ถ้าเป้รักและหวังดีกับดินก็จะรับได้
แบบที่พี่เมฆบอก ดินอย่าพึ่งเครียดมากนะ
แต่พี่เมฆนี่ไม่ปล่อยให้น้องพักบ้างเลยรึไง :z1:
ขอบคุณคนเขียนนะคะ :pig4:
:mew1: :L2:
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
ก็น้องน่าฟัดอ่ะ
-
โดนจับกดอีกแล้ว :z1:
-
อิตาเมฆหื่นจริงไรจริงมากกกกกก :z1:
-
เด็กน้อยน่ารัก
ส่วนพี่เมฆ.....
น้องเขาเจ็บก็ไม่เว้นเลยนะ
เหอๆ
-
ปูเป้ทำใจนะ
น้องดินน่ารักน่ากินเนอะพี่เมฆ ก็เลยอยากรักน้องตลอดเวลา คึคึ
-
ชะนีเห็นแบบนี้อกหักเลย พี่เมฆนี่หื่นจังขนาดว่าดินเจ็บเท้านะเนี่ย
ขอบคุณครับ
-
ปูเป้ถอยออกเหอะ
-
สรุปแล้วโดนฉีดยาทุกที
555
-
อิมเมจน้องดินช่างน่าฟัด :hao6:
-
กินน้องอีกแล้วววว :hao6:
-
พี่เมฆไม่อาละวาดล่ะ
แสนดีจริงๆ อย่ารังแกน้องบ่อยนะ ช้ำหมดแล้ว
-
:hao7: :hao7: :hao7:
เย้ๆๆๆๆ น้องดินมาล้าวววววววว
คิดถึงน้องดินมากกกกก
ส่วนคุณพี่เมธา ก็เสมอต้นเสมอปลายมากค่ะพี่ (ความหื่นนนน) 5555
-
พี่เมฆหื่นตลอดอะ น้องจะหายป่วยไหมเนี่ย
เป้ทำใจซะเถอะ ขออย่าให้เป็นดราม่าเรื่องนี้เลย
-
น้องมันน่าร้ากกกกกก
-
บทที่ 19
หนึ่งเดือนต่อมา
ชีวิตผมมีพี่เมฆคอยดูแล ผมห้ามไม่ให้เข้าทำการบ้านอ้างว่าต้องทำงานส่งอาจารย์ อ่านหนังสือสอบ ตัวพี่เขาเองก็ทำงานหนักเหมือนกันเห็นว่าต้องเตรียมสอนนิสิต แล้วก็ออกข้อสอบด้วย ต่างคนต่างทำงานเลยไม่ค่อยได้ทำเรื่องอย่างว่าเท่าไหร่ ดีแล้วสำหรับผม เพราะที่ผ่านมามันหนักหน่วงมากจริงๆ
ผมวาดงานอาจารย์สุทธิพงษ์เสร็จไปส่วนหนึ่ง ได้เงินมานิดหน่อยก็ยัดไว้ในบัญชี ผมแทบไม่ได้ใช้เงิน เพราะว่าพี่เมฆจะซื้อกับข้าวมาใส่ตู้ทุกวัน ส่วนใหญ่ผมจะเสียค่าน้ำมันรถกับค่าชีทนิดๆหน่อยๆ
เดือนนี้ผมไม่รับงานเพราะว่าต้องเตรียมสอบมิดเทอม อาจารย์สิทธิพงษ์ไปสัมนาต่างประเทศพอดี ผมก็เลยได้พัก
ส่วนเรื่องปูเป้เรายังไม่ได้คุยกันนับตั้งแต่วันนั้น เธอพยายามหลบหน้าผม ย้ายไปเรียนหน้าห้อง ทำงานกับเพื่อนกลุ่มอื่นแล้วก็เดินหนีเวลาผมเข้าไปหา ยิ่งผมเห็นเธอผมก็รู้สึกไม่ดี เธอไม่ยิ้มแย้มแจ้มใสเหมือนเมื่อก่อน ตาบวมเป่ง ใบหน้าซีดเซียว ให้ตายเถอะผมทำร้ายเธอใช่ไหม
วันนี้ผมเดินตามปูเป้ออกจากห้องเรียน เธอหันมาเจอผมก่อนรีบเดินหนีไป ผมคว้าแขนเล็กไว้แล้วดึงเข้ามาหาตัว
“ดิน”เป้ร้องด้วยความตกใจ ก่อนจะค่อยๆดึงแขนตัวเองออก
“เป้...”
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เราขอร้องล่ะ ไม่ต้องพูดอะไร”เธอมองผมด้วยสายตาเจ็บปวด ดวงตาสั่นระริกน้ำตาคลอเหมือนจะไหลออกมาตลอดเวลา
“เป้จะไม่ฟังเราอธิบายอะไรหน่อยหรอ”ผมถามด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ เธอส่ายหน้าไปมาแล้วยกมือปาดน้ำตา
“ฮือ เรายังไม่พร้อมจะฟังอะไรทั้งนั้น เราขอเวลา ขออยู่กับตัวเอง ได้ไหมนะดิน แค่เราเห็นหน้าเธอทุกวันเราก็เจ็บจะแย่แล้ว อย่าทำให้เราทรมานอีกเลย”
“เป้..”ผมดึงเธอเข้ามากอดแนบอก
“ฮือ ฮือ”ปูเป้สะอื้นเสียงดัง
"ดินขอโทษ ดินขอโทษนะเป้”ผมกอดเธอแน่น ปูเป้ตัวสั่นสะท้านเหมือนลูกนก ผมลูบหัวเธอไปมาเพื่อปลอบโยน
“ฮือ ฮือ”ผมรู้สึกผิด ผมเคยสัญญากับพ่อแม่แล้วก็พี่ชายปูเป้ไว้ว่าจะดูแลเธออย่างดี เธอผ่านเรื่องร้ายๆมา ผมเป็นคนฉุดและช่วยเธอ แต่ตอนนี้เหมือนผมผลักเธอให้กลับลงไปอีกครั้ง
“ดินขอโทษที่ดินไม่ได้บอกเป้”
ปูเป้ดึงตัวออกจากอกผม แล้วส่ายหน้าไปมา ใบหน้าหวานเปอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา เธอมองผมก่อนจะหันหลังช้าๆแล้วเดินจากไป
อีกคนแล้วที่เดินออกจากชีวิตผม ทำไมนะ ทำไมไม่มีใครอยู่กับผม ทำไมไม่มีใครรักผม ผมเกิดมาพร้อมกับการลาจากหรอ ถึงคนที่ผมรักถึงหายไปจากชีวิตทีละคน
“เป็นผู้ชายไม่ร้องไห้”เสียงนุ่มกระซิบข้างหู จากนั้นก็ถุกรวบกอด ผมจำกลิ่นน้ำหอมของเขาได้ จึงพลิกตัวหันไปกอดแล้วเอาหน้าซบอกกว้าง
พี่เมฆลูบหลังผมไปมา เขาจูบขมับแล้วเพื่อปลอบโยน
“ให้เวลาเพื่อนหน่อย เดี๋ยวเขาก็ทำใจได้”
“ฮือ ฮือ ทำไมผมถึงต้องเสียคนที่รักไปตลอดเลย”
“ไม่เอาไม่ร้องนะ พี่อยู่ตรงนี้ไง พี่ไม่ได้หนีดินไปไหน”ผมยิ่งกอดพี่เมฆแน่นกว่าเดิม อย่าทิ้งผมไปไหนนะ
“ฮือ ฮือ”
“ถ้าไม่หยุดร้องไห้ คืนนี้พี่ไม่ให้ลงจากเตียงนะ”ผมรีบดึงตัวออกแล้วตีอกเขาเสียงดัง
“ทะลึ่ง”ผมมองไปรอบๆ นิสิตกลับไปกันหมดแล้ว ทางเดินฝั่งนี้ไม่ค่อยมีใครมา ทำเอาผมโล่งอกแต่ก็อดมองซ้ายมองขวาไม่ได้ ถ้าใครมาเห็นจะไม่ดี
“กลับบ้านกัน”พี่เมฆจับมือผมประสาน
“พี่เมฆกลับก่อนเลยครับ ผมนัดเพื่อนติวที่หอสมุดอีก คงกลับดึกๆ”
“ไม่ให้ไป”เขาบอกเสียงเรียบ ผมเงยหน้าจ้องตาเขา
“ผมนัดเพื่อนไว้แล้วนี่ครับ”ผมบอกช้าๆแล้วเน้นเสียงทีละคำ
“โทรไปยกเลิก เดี๋ยวพี่ติวให้เอง คืนนี้พี่ว่าง”เขาย้ำเสียงแข็ง พลางจ้องตาผมไม่ลดละ
“แต่ว่าดินอยากติวกับเพื่อนนี่ครับ”ผมงอแง ทำไมพี่เมฆชอบบังคับนักนะ
“ไม่รู้ละ วันนี้ยังไงต้องกลับบ้าน”
“ไม่เอา”
“รู้ได้ไงว่าจะเอา”พี่แกถามพลางยักไหล่กวนโอ๊ย
“ไอ้พี่บ้า ไม่กลับ กลับไปคนเดียวเลย”ผมเอามือฟาดเขาแล้วเดินหนีออกจากอาคาร
“นะ วันนี้พี่เหนื่อย อยากได้คนนอนกอดนะครับ”เขาตามมาออดอ้อนผม
“ก็ดินไม่ว่างนี่ครับ”
เขาไม่ฟังเสียงดึงมือผมลากไปที่รถแล้วจับยัดนั่งข้างคนขับจากนั้นก็คาดสายนิรภัยให้พร้อม
“พี่เมฆทำไมชอบบังคับด้วย”ผมโวยวายลั่น
เขาไม่ฟังรีบขับรถกลับบ้าน จากนั้นก็ลากผมเข้าไปด้านใน ผมนั่งกอดอกอยู่บนโซฟากลางห้องนั่งเล่น
“อาบน้ำด้วยกันไหม”ผมรับหลับตาปี๋ทันทีก็พี่เมฆบ้าแก้ผ้าหมดเดินล่อนจ่อนกลางบ้านน่ะเซ่
“ไม่เอา ใครเขาให้แก้ผ้ากลางบ้านไม่อายผีบ้านผีเรือนเลยหรือไง”ผมตะโกนเสียงดัง หน้านี่ร้อนผ่าวไปหมด จะบ้าตายโตแต่ตัว
“ลุกมาสิ”เขาเดินมาดึงตัวผมขึ้น
“อื้อ ไม่เอา”ผมขัดขืน ไม่เอาไม่ไป
“อ๊ากก”ผมโดนอุ้มเข้าห้องน้องเรียบร้อยโรงเรียนพี่เมฆ
ผมนั่งหยิบหนังสือมาอ่าน พี่เมฆยืนเช็ดผใให้
“เช็ดผมก่อนนะครับ เดี๋ยวไม่สบายอีก”เขาหอมแก้มผมหนึ่งทีแล้วก็ยืนเช็ดต่อ
“เอามาเดี๋ยวดินเช็ดเอง”ผมแย่งผ้าขนหนูจากมือพี่เมฆแล้วลุกไปนั่งบนเตียง
“น่ารักจัง ต่อไปแทนตัวเองว่าดินแบบนี้นะ”เขาเดินมาใกล้ๆผมแล้วหอมแก้มอีกที พี่เมฆจ้องหน้าผมที่แดงเป็นลูกตำลึง
“แฟนใครน่ารักจัง”เขาก้มมาใกล้ๆแล้วเอาจมูกโด่งของตัวเองเขี่ยจมูกผม
“ใครเป็นแฟนตัวเอง ขี้ตู่อีกแล้ว”ผมดึงตัวออกแล้วพี่เขาดันโถมทับมาเลยกลายเป็นว่าตอนนี้พี่เมฆกำลังนอนทับตัวผมอยู่
“พี่ไงครับแฟนน้องดิน แฟนคลับ จะติดตามทุกผลงานเลย”เขาเอาจมูกมาซุกคอผมแล้วส่ายหน้าไปมา มันจักจี้ผมเลยดิ้นรอบ
เตียง
“อ๊ากไม่เอา ดินยังเช็ดผมไม่แห้งเลยนะครับ”ผมโวยวายเอามือยันตัวพี่เขาไว้
“เดี๋ยวพี่เช็ดให้”เขาหยิบผ้าขนหนูออกไปไว้ในมือแล้วก้มมาจูบปากผม
“อื้อ”ผมส่ายหน้าหนี
“ค่าจ้าง”พี่เมฆบอกแล้วดึงตัวออกจับมือผมลุกขึ้น
“ติวให้ผมด้วยนะครับ”ผมอ้อนเขา
พี่แกขยี้ผมบนหัวผม แล้วพยักหน้าให้
“ถ้าสอบได้ท็อปจะให้รางวัล”
อ๊าก ผมพูดอะไรออกไป
พี่เมฆหัวเราะลั่น ก่อนจะกดผมลงกับเตียงแล้วจูบหนักๆอีกหลายที
“อยากได้รางวัลใจจะขาด”เขาฮึมฮัมแล้วฟัดผมไม่หยุด
..............................................................................
“ถ้าสอบได้ท็อปจะมาต่อนิยายให้”
ล้อเล่น ส่งสัยเรียนจบแล้วคงไม่ได้มาต่อแน่ๆ คะแนนนั้นยากแท้
มาอัพให้สั้นๆเล็กเพราะไม่มีเวลา
เรื่องมันเลยสั้นๆนะคะ แต่จะมาอัพทุกวันนะ (ตั้งใจไว้แบบนั้น)
ตอนต่อไปเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องแล้วค่ะ (ห๊ะนี่ยังไม่เริ่มอีกหรอ)
ฮ่าๆๆๆ จะบอกว่านี่มันอินโทร 19 ตอนเนี่ยอินโทร
(http://upic.me/i/e0/1251585_6049863.jpg)
น้องดินจะคว้าคะแนนท้อปได้ไหม
แล้วพี่เมฆจะได้รางวัลหรือเปล่า
ติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^
-
แย๊กกกก พี่เมฆหื่น
แต่คนอ่านชอบ อิอิ :katai2-1:
-
งั้นก็ พยายามเข้า
-
:jul3: นี่ อินโทรหรอกเหรอ อ้ากกกก
เข้าเรื่องเลยละกันแต่อย่าดราม่าหนักนะจ๊ะสงสารน้องดิน.
:pig4:
-
สู้ๆๆๆๆค่ะ
ขอให้ข้อสอบง่ายๆอ่านตรงไหนออกตรงนั้นนะค่ะ
รอรออรอรอค่ะ
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
ว่าแต่จะติวอะไรคะ
-
โห อินโทร 19 ตอน เนื้อเรื่องกี่ตอนไม่ต้องนึกถึง :laugh:
แต่เราก็จะรออ่านเหมือนเดิม :impress2:
พี่เมฆอ้อนน้องใหญ่เลยนะ แต่น่าจะให้น้องมีสังคมกับเพื่อนบ้างเน้อ :katai2-1:
-
ปูเป้ทำใจเร็วๆละกัน
ส่วนน้องดินเอาให้ได้ท็อปนะ
อยากเห็นดินสอโดนพี่เมฆกินนน555555
-
อินโทร19ตอน เนื้อเรื่อง50ตอน ตอนพิเศษอีก20 คนเขียนสู้ป่ะ คนอ่านสู้นะ :impress2:
-
ฟินอีกแล้ว ตอนนี้น่ารักแบบไร้ฉากอะจึ๊ก
สู้ตายค่ะ สอบให้ได้ท็อปเลยน้าาา
แล้วมาจัดหนักน้องต่อ :oo1:
-
เรื่องจะดำเนินไปแบบไหนกัน
จะมีดราม่ามากไหมนะ รออ่านนะคะ
:mew1: :L2:
-
ดีใจจ้าที่น้องดินมาแล้ว รู้สึกว่าตอนนี้น้องดินจะขี้อ้อนขึ้นน้า
-
อยากได้น้องดินจังเลย
ขอได้ไหมพี่เมฆ
-
ขอให้ได้ ขอให้โดน !!! :call: :call: จงท็อป จงท็อป จงท็อป จงออนท็อป เฮ้ย !!!! :z6: จงท็อปสิ !!!!! :เฮ้อ:
ตกใจอ่ะ ที่บอกว่าอินโทร 19 ตอนเนี่ย จะเป็นลม :sad2: แล้วเนี้อหาจริง ๆ จะขนาดไหน งั้นก็จัดมาแบบจุใจไปเลยละกัน รับได้หมด :laugh3:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
ขอดินกลับบ้านได้ไหม น่ารักฮือออออ :o12: :o12: :o12:
-
ขอให้ ออน ท็อป เลย คริคริ
:hao6: :hao6: :hao6:
-
หื่นอีกแล้ว พี่เมฆ เนี่ย
5555
-
เอิ่ม เดี๋ยวก่อนนะหนู จะบอกเจ้ว่าเพิ่งเกริ่นเรื่องเหรอ กว่าจะจบน้องดินของพี่เปลืองตัวสุดๆ
แอบกลัวดราม่า
-
สนุกๆๆๆๆ มาต่อไวๆๆๆน่า
-
จะได้ติวมั้ยน้องดิน
-
จะได้ Top ป่าวนะ น้องดินสอ
ขอให้ได้ ขอให้โดน 555
-
เดี๋ยวนะะะ นี่เพิ่งอินโทรหรอออ 5555555
พี่เมฆอย่าบังคับน้องนะ เดี๋ยวน้องไม่ให้รางวัลนะ ฮุฮิ
-
ติดตามนิยายคนเขียนมานาน เพิ่งรู้ว่าได้มาเป็นน้องที่มหาลัย :katai2-1:
-
อย่าบอกนะว่า. พี่ชายปูเป้เป็นพระเอก. ต่อไปเนื้อเรื่องหลักคงเป็น. อาญารัก ล่ะซิ อู้วลันล๊า. (จินตนาการบรรเจิด)
-
พี่เมฆนี่หื่นที่สุด :z1:
-
ปูเป้สู้ๆๆล่ะกัน
พี่เมฆจะหวงน้องมันอะไรหนักหนา หื่นตลอดแหล่ะ
-
หวานอีกและ
หวังว่าเรื่องนี้จะไม่มีมาม่านะ อิอิ
-
โอ้ววววว อินโทนอันยาวนาน
เนืเอเรื่องหลักเอามาม่ามาำม่ต้องมากนะจ๊ะ
มันไม่ค่อยจะดีต่อสุขภาพ(ใจ)คนอ่านอ่ะ 555555
-
น้องดินนี่มีบอก "ถ้าสอบได้ท็อปจะให้รางวัล" ด้วย น่ารักจัง
ตอนแรกคิดว่าจะชะนีจะสร้างปัญหาให้ทัั้งคู่ซะอีก หรือยังไม่สร้างปัญหาในตอนนี้
พี่เมฆนี่หื่นตลอดเลย
ขอบคุณครับ
-
:hao6:น่ารักอะ มาทุกวันจริงเป่า รอๆ ฟิน
-
น้องดินขี้อ่อยว่ะ ขอให้หนูได้ท็อปนะลูกนะ พี่เป็นกำลังใจให้จ้า 555
ขอบคุณค่า
-
น้องดินก็ยังคงต้องร้องเพลงของสิงโต นำโชคกันต่อปายยยยยยย (อ๊า อิ ยะ อิ ยาาา :hao6:)
-
ดินพลาดละ
-
กลัวใจง้าาา กลัวดราม่า 5555555555555
-
สู้ๆนะน้องดิน
ต้องสอบให้ได้ท็อปนะ 55555
-
เอ..จุดเริ่มต้น ขอไม่ซดมาม่าน้ำข้นได้ไหมคะ *รู้สึกกังวล* :ling1:
น้องดินสู้ๆนะ ตั้งใจสอบให้ได้คะแนนเต็มไปเลย
พี่เมฆคงพร้อมจะได้รับวางวัลทุกเมื่ออยู่แล้วเนอะ
..ดิท เค้าอ่านผิดไปเอง ว่าพี่เมฆจะให้รางวัลน้อง แหะๆ
-
อ้ากกกกกกก
ติวเลยค่ะ
จัดหนักไปปปป
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:hao6: :hao6:
มาต่ออออออ
:call: :call:
-
น้องดินต้องได้ท๊อปนะขอรับ
ข้าเจ้าอยากรู้ว่ารางวัลนั้นคืออะไร(มีทำหน้าหื่น)
รอรางวัลท๊อป
-
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!! น้องดินน่ารักที่สุด.... :hao6:
-
แบบนี้อิพี่มันยิ่งหลงหนักขึ้นไปอีก :laugh:
-
19 ตอนที่ผ่านมาคืออินโทร อุต๊ะ! :hao7:
พี่เมฆกับน้องดินยังมีอะไรให้ร่วมกันฟันฝ่าอีกเยอะสินะ
-
ต้องได้ท้อปเลยนะ
-
คว้าท็อปมาให้ได้เลยนะ รออยุ่ ๆๆ 555
-
แค่อินโทรพี่เมฆก็กดน้องดินขนาดนี้
เข้าเรื่องหลักสงสัยน้องดินสอจะไม่ได้ออกไปไหน 5555
เป้จะเป็นประเด็นหลักหนือเปลาาหน่อออออ
-
สงงสารปูเป้ป
-
ตกใจหมดบอกได้ท๊อบจะมาต่อให้ 5555
รอตอนต่อไปนะคะ น่ารักมากๆเลยคะ
-
สู้ๆ ..
-
บทที่ 20
“อ่านในชีทเยอะๆ ส่วนใหญ่อาจารย์มักออกในชีทนั้นแหละ”
“ครับๆ”พี่เมฆขยี้หัวผมอีกทีก่อนจะลุกไปนั่งตรวจงานบนเตียง ไอแพดแอร์เครื่องใหญ่กับคุณหมอหนุ่มใส่แว่นตาหนาเตอะน่ารักดีเหมือนกันนะ ผมนั่งอมยิ้มก่อนจะเรียกสติกลับมาอ่านหนังสือของตัวเอง
เงยหน้าขึ้นมาอีกทีเพิ่งเห็นว่านาฬิกาตีไปตีห้าแล้ว ผมปิดหนังสือปิดไฟหัวเตียงแล้วลากสังขารขึ้นไปนอนแซะพี่เมฆที่ยังนั่งกึ่งนอนทำงานอยู่ เขาหันมาจูบแก้มผมหัวลูบหัวให้จนหลับไป
ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ในมือถือ 7 โมงเช้า วันนี้ผมมีเรียน 9 โมงเลยไม่รีบเท่าไหร่
อาหารเช้าของเราสองคน กระดากปากเล็กๆ แฮ่ๆ เขิน ของผมกับพี่เมฆคือไข่ดาว ไส้กรอก ขนมปังทาแยมแล้วก็กาแฟ คนละแก้ว เรารีบทาน ผมนั่งอ่านหนังสือไปด้วยพี่เมฆก็เอาแลปท็อปมานั่งพิมพ์งานด้วย เขาว่างไอแพดไว้บนเตียงแล้วลากแลปท็อปตัวใหญ่มาตั้งบนโต๊ะลงมือพิมพ์
“เมื่อคืนได้นอนหรือป่าว”ผมเงยหน้าถาม
“นอนหลังเรานิดเดียวเอง”เขาพิมพ์งานไม่หยุด
“ทานข้าวก่อนสิครับ”ผมเอามือปิดหน้าจอพี่เมฆ เขาหันมายิ้มใส่ผม ก่อนจะพักหันไปสนใจไข่ดาวของตัวเองที่ผมทอดให้สองฟองเลย
ดินด้วยเอาหนังสือมาให้พี่มา”เขาแย่งหนังสือไปจากมือผม อั่ยโหดร้ายยังอ่านไม่จบเลย ผมทำหน้าย่นใส่เขา พี่เมฆเอามือมาบีบจมูกผมมาไปแล้วทานอาหารต่อจนหมด
7 โมงครึ่ง พี่เมฆออกไปทำงานก่อนเพราะต้องเข้างานตอน 8 โมง ส่วนผมยังนั่งอ่านหนังสือต่อจน 8 โมงครึ่งถึงไปมหาลัย
วันนี้มีสอบย่อยของวิชาหนึ่งซึ่งยากมาก ผมยังคงอ่านชีทกับหนังสือไม่เลิกเพราะยังอ่านไม่ทันอาจารย์เริ่มเรียกเข้าห้อง ก่อนปิดมือถือ ผมดูไลน์ขึ้นเตือนว่ามีข้อความเข้าก่อนจะมีแรงฮึดสู้
‘สู้ๆนะครับพี่เป็นกำลังใจให้’
ผมส่งรูปอีโมชั่นยิ้มหวานไปให้ จากนั้นก็ปิดมือถือเดินเข้าห้องสอบ
เวลากว่า 3 โมงชั่วกับกระดาษเปล่าๆ 10 แผ่น ผมทั้งใส่น้ำใส่เนื้อลงไปจนหมดมุข กระดาษทั้งสิบไม่ว่างแม้แต่แผ่นเดียว ผมเห็น
เพื่อนที่ได้คะแนนท็อปขอกระดาษอาจารย์เพิ่มด้วย ทำไมเก่งจังเลย
ผมเห็นปูเป้คุยกับเพื่อนใหม่ว่าทำได้ ผมส่งยิ้มให้เธอ เธอก้มหน้าหนีทันที
“ทำได้หรือเปล่า”เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในคลาสถามผม
“อ้อ พอได้ แต่ว่ามั่วมากเลย”ผมหัวเราะแฮะๆ
“วันหลังให้เราติวให้ได้นะ”จำได้แล้วเธอคนนี้ที่สอบได้คะแนนท็อปๆนี่นา
“ขอบใจมากนะ วันหลังรบกวนติวให้เราด้วยนะ”
“ถ้าเป็นดินสอได้อยู่แล้ว”เธออายม้วนแล้วโบกมือลา ผมบ้ายบายให้เธอพอเงยหน้าขึ้นมาเจอสายตาไม่พอใจของปูเป้ เธอสะบัดหน้าหนีไปแล้วเดินไปกับเพื่อนกลุ่มใหม่ทันที
ผมถอนหายใจแรงๆ ผมทำอะไรผิด
ผมจะไปกินข้าวเลยเปิดมือถือเช็คอะไรเล่น ตามประสาคนถูกเพื่อนทิ้ง
‘ทำได้มั้ย?’
ไลน์จากพี่เมฆลอยอยู่หน้าจอ
“ทำไม่ได้เลย ฮือ ฮือ”ผมพิมพ์ข้อความแล้วส่งอีโมชั่นร้องไห้ไปหา
‘ทำเต็มที่แล้ว เดี๋ยวเย็นนี้พี่พาไปกินสเต๊กกระทะร้อนประตูสี่’เขาไลน์ตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว
ผมส่งสติ๊กเกอร์ไลน์รูปหน้าตกใจไปให้ แล้วตามด้วยสติ๊กเกอร์น้ำลายย้อย
เขาพิมพ์ส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะกลิ้งมาให้ ผมยืนยิ้มจน เพื่อนแก๊งหลังห้องที่เพิ่งออกมาจากห้องสอบเดินมาตบหลังผม
“ไปแดกข้าวกัน”ไอ้ตี๋ ตัวแดกเหล้า เดินปล่อยชายเสื้อออกมาเซ็ง
“ทำได้ปะ”ผมถามมัน
“เต็มอ่ะ กูท็อปแน่ๆ”มันบอกอย่างมาดมั่น
“แหมไอ้สัดกูเห็นมึงปล่อยกระดาษว่างเต็มเลย”ไอ้จิ๋มหนวดเฟิ้มหน้าตาโคตรมหาโจรตบหัวไอ้ตี๋คว่ำ อยู่กับไอ้สองคนนี้ก็ดีนะครับ
ชีวิตวันๆก็นอน เล่นเกม ร้านเหล้า นานทีจะมาเรียน ก่อนพ่อจะเสียไปผมก็อยู่กับพวกมันบ่อยๆ รองจากเป้เลย
“แล้วมึงทำได้ปะไอ้ดิน กูเห็นเขียนยิก ออกจากห้องคนแรกเลย”
ผมส่ายหน้าไปมาเป็นคำตอบก่อนจะทำท่าบีบน้ำตา
“ทำได้เหี้ยไร มั่วชิบหายใส่ไรไป ไม่รู้เขียนวนไปวนมา
“เหมือนกูเลย ศัพท์ภาษาอังกฤษกูยังสะกดผิดๆถูกๆ ตีกันไปหมดละ”ไอ้จิ๋มตบเข่าฉาดแล้วบ่นเสียงดัง
“คืนนี้ไปหาเหล้ากระแทกปากฉลองสอบเสร็จกันเหอะ”ไอ้ตี๋ ทำหน้าเจ้าเล่ห์
“สอบย่อยเสร็จเนี่ยนะ อาทิตย์หน้าสอบกลางภาคแล้วไอ้สาดอ่านหนังสือก่อน”ไอ้จิ๋มตบหัวไอ้ตี๋อีกที จนไอ้ตี๋หน้างอเป็นตูดลิง
“สอบเสร็จค่อยไปดิ กูไปด้วย”ผมบอกมันสองตัว ร้างลาร้านเหล้ามานาน ไปซักหน่อยเดี๋ยวจะสิ้นลาดินสอเสียหมด
“ได้คร๊าบ ลูกพี่ดินสอ ว่าแต่มึงจะกลับบ้านเลยปะ พวกกูไม่เข้าเรียนบ่ายนะ ขี้เกียจ”ไอ้จิ๋มหันไปพยักหน้ากับไอ้ตี๋
“อ้าวหรอ กูเข้าเรียนวะ เจอกันพรุ่งนี้”ผมตบบ่ามันสองตัว
“เออๆ พวกกูไปละ”มันสองตัวแยกออกไป
ผมไปหาอะไรกินที่ตึก QS (ตึกกลางสำหรับเรียนวิชามหาลัย) ผมเดินขึ้นชั้นสี่ เพราะว่าตึกไม่ให้นิสิตใช้ลิฟต์พวกเราก็เลยต้องเดินขึ้นไปเรียน ไอ้สองตัวนั้นเลยขี้เกียจ ผมนั่งเรียนภาษาอังกฤษวิชาบังคับจนเย็น ก่อนจะหมดแรงกลับมาสลบที่บ้าน
ค่ำๆพี่เมฆโทรมาให้ไปที่ร้านสเต๊ก ผมค่อยๆพาร่างอันไร้วิญญาณของตัวเองออกจากเตียงขับรถไปที่ร้าน
พี่เมฆนั่งรออยู่ด้านในแล้ว เนื่องจากที่นี่เป็นร้านเล็กๆ คนเยอะมากเลยต้องจองถึงจะเข้ามาทานได้ ถ้ามาดึกหน่อยของก็อาจจะหมดเพราะฉะนั้นใครจะมาทานต้องรีบมานะ (ขอค่าโฆษณาด้วยครับ ฮ่าๆๆ)
ผมนั่งลงตรงข้ามเขา พี่เมฆสั่งของทานเล่น พวก ถุงทอง เฟรนฟราย ไก่ทอดมาไว้เต็มโต๊ะเลย
“ทานอะไรดี”เขายื่นเมนูมาให้ผม
“พี่สั่งแล้วหรอครับ”
“ใช่”
ผมกวาดตามองเมนูก่อนจะเขียนสั่งไป เอาข้าวหมูบุลโกกิ กับสเต๊กแซลม่อนแล้วกัน สองเมนูนี้แนะนำเลยอร่อยมาก เวลาเสิร์ฟ
เขาจะใส่กระทะร้อนๆมา ข้างๆจะมีสปาเก็ตตี้แล้วก็ไข่ดาวเสิร์ฟมาด้วยอร่อยมากๆ
ผมหยิบช้อนจิ้มของทานเล่นกินอย่างหิวโหย พี่เมฆต้องดึงกระดาษทิชชู่มาเช็ดปากให้ผมเพราะมันเปื้อน ผมปัดมือเขาออกเบาๆ ในร้านโจงแจ้งเกินไป เดี๋ยคนมอง พี่เมฆลืมตัวเขารีบชักมือกลับทันที
อาหารร้อนๆถุกเสิร์ฟตรงหน้าผมยัดลงท้องอย่างรวดเร็ว
“อิ่มมากเลยครับ”ผมบ่นเมื่อกลับมาถึงบ้าน ผมล้มตัวนอนแผ่หราบนเตียง
พี่เมฆค่อยๆถอดชุดออกเขาก้มมาหอมแก้มผม ฟัดสองสามทีแล้วไปอาบน้ำ กลับขึ้นมากลิ่นตัวหอมเชียว ผมไม่ไหวแล้วเลยหลับ
ไปทั้งอย่างนั้น
ดึกๆก็ตื่นมาอาบน้ำแล้วอ่านหนังสือต่ออีก 7 วิชา พี่เมฆนอนทำงานท่าเดิม ผมคร่ำครึอยู่กับหนังสือทั้งวันทั้งคืน เดี๋ยวนี้อาหารเช้าง่ายๆของเราสองคนคือไข่ดาว ขนมปังปิ้ง และกาแฟ
ตอนเช้าผมไปทางพี่เมฆไปทางกลับมาทานข้าวด้วยกัน มือผมอ่านหนังสือ พี่เมฆก็เอาแลปท็อปมานั่งพิมพ์งานไปด้วย อาบน้ำเสร็จก็แยกมุมใครมุมมัน
ติ้ง!!
ไลน์เด้ง
‘เพื่อนๆคะแนนวิชา…. ออกแล้วนะ เราถ่ายรูปใบประกาศคะแนนมาให้แล้วดูได้เลยจ้า’
“คะแนนออกแล้ว”ผมโวยวายลั่นห้อง
พี่เมฆเงยหน้าจากงาน เขาลุกอย่างรวดเร้วมาหาผมที่โต๊ะทำการบ้านก่อนลุ้นคะแนนด้วยกัน
“ต้องท็อปนะ”เขากระซิบข้างหูผมเบาๆ”ทำเอาผมไม่กล้าอ่านคะแนนเลย
“ถ้าไม่ท็อปละครับ”ผมพูดเสียงงุ้งงิ้ง
“หื้มท็อปสิ ยังไงก็ท็อป”เขาย้ำ อื้ม ผมไม่ได้คิดอะไรเลยตอนนั้น แต่พอดูคะแนนแล้วรู้ตัวอีกที
ท็อปจริงๆด้วย
ผมท็อปทั้งคืนเลย ฮือ TT^TT
TBC
...........................................
ตอนหน้าค่อยมาต่อแล้วกันว่าท้อปยังไง ^O^ แฮ่ๆๆๆๆ
ว่าจะมาต่อทุกวันแต่สอบๆ ติว สอบ เรียนเพิ่มเติมเลยมาได้แค่นิดหน่อยๆนะคะ
ขอโทษทีน้าาา
^^
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
(http://upic.me/i/7a/200807311217469612.jpg)
-
ตบเข่าฉาด น้องดินท็อป o13
แต่เอ ไหนล่ะ ฉากท็อปทั้งคืนนน
ขอหน่อยจิ :hao6:
-
ต้องท็อปสินะ ถึงจะดี คริๆ :haun4:
-
ค่าติว
-
อูยยยยย พี่เมฆใจเย็นนะคะ :hao6:
-
น้องดินท็อปนี่กลัวเป็นประเด็นค่ะ คืออาจารย์กับลูกศิษย์มีความสัมพันธ์ุกันเกินปกติ ยังไงคำครหาก็ต้องตามมาอยู่แล้ว ยิ่งน้องเป้เธอรู้เรื่องคู่นี้แล้วด้วย..........
ขอคุณพี่ว่ายังไงก็อย่าลึมสปิริตการเป็นครูนะ
ติดตามอ่านมาตลอด รอการอัพเดทอยู่เรื่อยๆเลยค่ะ
-
:hao7: ท๊อปๆ :a5:
-
ท็อปที่ว่า นี่อินท็อปทั้งคืนรึเปล่าน้องดินพี่เมฆ5555555
ส่วนปูเป้ท่าคิดจะหยิ่งจะเมินก็เอาให้ได้ตลอดนะย้ะ!
-
ไหนล่ะ ฉากท็อป
555555555555
ทั้งคืนด้วย ตายๆ
-
ตับ ตับ ตับ ตับ
เอริ้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :hao7:
-
ท็อปจริงๆ ด้วย :hao6:
-
น้องดินท็อปจริงๆด้วยยย :hao6: :hao6:
-
โอยยเหนื่อยแทนดินจัง
อ่านหนังสือเยอะมาก จนเราอาย5555
-
ท็อปจริงจังนะเนี่ยน้องดิน
-
ออนท็อป...อ่ะสิ
-
รอว่า ท็อปอย่างไง อิอิ
-
:impress2: รอว่าท้อปยังไง
นี่น้องสอบได้เพราะความสามารถตัวเองแน่นะพี่เมฆ รีบมาเคลียร์เลย
-
ออนท๊อปเลย
:impress2:
-
ท๊อปสองเด้งเลยน้องดิน
-
ดินท็อปด้วย
ว่าแต่ท็อปอะไร :z1:
:mew1: :L2:
-
ดินท็อปยังไง ขอรายละเอียด 555
-
ออนท๊อปอ้ะดี้ :z1:
-
อยากอ่านว่าท็อปยังไง
-
ดีใจด้วยได้ ท็อบ แล้วอีกท็อบละ ยังไม่เห็นเลย :impress2:
-
:hao6: Top ยังไง อิอิ อุอุ อ่ะอ่ะ
-
:mew1:
-
น้องดินท๊อปยังไง อธิบายป้าให้ละเอียด ทุกซอกทุกมุมสิ อิอิ
-
ขอท๊อปๆๆๆๆๆๆ
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
ท็อป? คะแนนท็อป? หรือแค่ท็อปทั้งคืนอ่ะ 555
-
หวังว่าคงไม่โดนกล่าวหานะ
คือแบบว่าดินอ่านมาเยอะเลยทำได้
แต่กลัวปากคนอื่นมาก
รอฉากท็อปของพี่เมฆกะน้องดินด้วยยย
ฮ่ะๆๆๆๆ
-
QS ตึกเรียนรวม ม.เรา ก็ชื่อนี้นะ อิอิ
-
เอ......
ท๊อปยังไงกันนะ
ทั้งคืนเลยด้วย
ชักอยากรู้แล้วสิ
แอบไปนั่งเฝ้าข้างเตียงดีกว่า
อิอิ
-
อูวว ท๊อปสินะ :hao6:
-
On Top แน่ๆ
-
55555 ท็อป แบบไหน ยังไงอะดิน ไม่เห็นเล่าให้ฟังเลย :hao6:
-
น่าสงสาร น้องดิน จัง
สอบครั้งหน้าไม่ต้องตั้งใจอ่านหนังสือนะ เดี๋ยวจะได้ท็อปอีก 5555
-
ทอปทั้งคืน ครั้งหน้าจะกล้าทอบไหมเนี้ยะ
-
ท๊อป
คะแนนนนนนนนนท๊อปปปปปป
แต่แะไรคือ ท๊อปทั้งคืนค่ะ :m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17: :m17:
-
ขอฉากน้องดินท็อปหน่อยได้มั้ยคะ ไม่กระจ่างเลย ท็อปยังไงหนอ ขอละเอียดๆเลยน้า :hao6:
-
ตั้งใจเรียนนะน้องดินจะได้ท็อปบ่อยๆ :z1:
ปล.คนเขียนสู้ๆ ขอให้สอบได้คะคะแนนดีๆน้า :L2:
-
ดินท๊อปปห
ว่าแต่ท๊อปยังไงนัา :z1:
-
อ่านะ นั่นมันฉาก ม. ผมนี่ ทางภาคเหนือ ตอนบน อ่านไป จินตนาการไป เพราะเพิ่งผ่าน สถานที่ ของ ทั้ง 2 หุหุ อินไป นะ
-
ท็อปอะไรจ๊ะน้องดิน
-
ว่าแล้วต้อง Top
-
อีหนูดินไม่ต้องอ่านก็ท็อปได้..555..
-
:hao6: :hao6: :hao6:
ฮ่าๆ ท็อปแล้วเป็นไงล่ะ!!!
รอ รอ รอ ฮ่าๆ
รางวัลๆ :ling1: :ling1: :ling1:
-
On Top ทั้งคืน
555
สุดยอด Top ก็โดน ไม่ Top ก็โดน
-
555555555555ทอฟทั้งคืนเลย
-
รอให้พี่เมฆสะสางงาน แล้วน้องดินสอบเสร็จ ยินดีให้จัดหนัก
-
ท๊อปปป
ออนท๊อปช่ายมะ
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
เดี๋ยวจะมาอ่าน :katai3:
-
คะแนนหรืออะไรคะที่ท็อป :oo1:
-
บทที่ 21
พี่เมฆแยกมือถือผมไปดู ผมพยายามแย่งคืนพี่เขาเบี่ยงตัวหนีแล้วกระโดดขึ้นไปนอนพิงพนักเตียงเพื่อเลื่อนดูคะแนนในมือถือของผม
“ให้เจ้าของคะแนนดูก่อนสิ”ผมก้าวตามขึ้นไปโวยวายข้างๆ
“ไหนดูสิ เสียชื่อคุณครูเมธาหรือเปล่า”เขาหมาดหมายเบาๆ ก่อนจะเลื่อนอ่านชื่อผม
“นายธนาทิป ได้ 95 คะแนน”
ผมเอื้อมมือไปขยายหน้าจอให้ใหญ่อีกครั้ง
95 จริงดิ เต็มร้อยเนี่ยนะ
ผมแย่งมือถือจากพี่เมฆมาดูให้แน่ใจ เฮ้ย 95 คะแนนจริงๆด้วย
“ท็อปมั้ยๆ”พี่เมฆลุกขึ้นนั่งเอาคางเกยไหล่ผม
“ดูก่อนนะ ปราโมทได้ 94 สิริวรรณได้ 92 ปูเป้ได้ 90 นอกนั้นก็ 90 ทั้งเกือบหมดเลย มีไอ้จิ๋มกับไอ้ตี่ได้88”ผมนั่งอ่านชื่อเพื่อน
ทุกคน ก่อนจะหันไปยิ้มให้พี่เมฆด้วยความดีใจ
“ท็อปวะครับ”ผมเอาหัวพิงอกพี่เมฆแล้วซุกๆดิ้นไปมาด้วยความดีใจ
เพิ่งเคยท็อปครั้งนี้แหละอ๊าก มันรู้สึกดีแบบนี้เองหรอ
“ขอบคุณมากนะครับที่ติวให้”ผมก้มพนมมือกราบแทบอกกว้างของพี่เขาอย่างหยอกล้อ เขาก้มมาหอมแก้มผมแล้วกระซิบเบาๆข้างหู
“ไหนบอกจะให้รางวัล”พี่เมฆมวงยิก ผมค้อนขวับก่อนจะค่อยๆยกตัวขึ้นไปหอมแก้มพี่เขาสองที
“พอใจมั้ยครับ”ผมยักคิ้วให้ แล้วนอนซบไหล่หนาอย่างสุขใจ ได้คะแนนท็อปให้ตายเถอะผมฝันไปแน่ๆ
“หื้ม แค่นี้เองหรอ”พี่เมฆถามเสียงดัง
“ก็แค่นี้แหละ รางวัลไง หอมแก้มสองที”
“ขี้โกงนี่น่า”เขาเอี้ยวตัวมาจ้องหน้า
“พี่เมฆหวังอะไรอยู่หรอครับ”ผมทำหน้าเจ้าเล่ห์ถามเขา
“ก็ให้รางวัลสมกับได้คะแนนท็อปสิครับ”
“เอ๋!”ผมร้องเสียงดัง ทำตัวยังไงล่ะ ผมทำหน้าหมางง
“แบบนี้ไง”เขาพลิกตัวขึ้นแล้วกดผมลงกับเตียง
“พี่เมฆครับ ผมมีสอบนะ”ผมเอามือลูบไหล่เขาขึ้นลงเพื่อให้ระงับอารมร์ลง
“เดี๋ยวค่อยอ่านก็ได้”เขากระหยิ่มยิ้มย่อง แล้วหอมแก้มผม
“อื้อ”ขัดขืนไปงั้นแหละครับ ผมตอบรับจูบของพี่เมฆอย่างดูดดื่ม ผมถูกฟัดไปทั้งตัว เหมือนเก็บกด ตัวผมมีแต่รอยคิสมาร์คเต็ม
ไปหมด
“ท็อปให้ดูหน่อยสิครับ”ผมหน้าแดงแจ๋เมื่อจู่ๆพี่เมฆก็จับผมพลิกนั่งบนตัวพี่เขา ให้ตายเถอะ ตอนนี้ร่างกายเราล่อนจ้อน ไม่เหลือ
เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว ไอ้หนูผมของผมชี้โด่เด่อยู่ตรงหน้าท้องพี่เมฆส่วนของพี่เมฆมันซุกซนขยับถูไปมาไม่เลิก
“ไม่เอา”ผมส่ายหน้าไปมา อย่างเขินๆให้ตายเถอะ แบบนี้ผมไม่เคยไม่เอา
“นะครับ คุณท็อป”เขาแกล้งนอนลงไปแล้วจับเอวผมให้ยกขึ้น
“พี่เมฆ”ผมเอามือยันอกหน้าก่อนจะกดตัวเองลงสวมทับไอ้หนูของพี่เมฆเข้ามาในตัว
“มันลึกมาเลย”
“อย่าตอดสิครับ มันขยับไม่ได้เลย”
“ก็มันใหญ่นี่ครับ”พูดไปก็อายตัวเอง ผมเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้อง แน่นไปหมด
“ช้าๆครับ ค่อยๆขยับนะ”พี่เมฆยกตัวผมขึ้น แล้วปล่อยเอวผมลง
“อ๊า”ผมครางอู้ มัน เจ็บๆเสียวๆแปลกๆ
นี่มันออนท็อปชัดๆ ไอ้พี่หื่น
“นั้นแหละครับ ท็อปให้ดูหน่อยสิ”พี่เมฆเอื้อมมือมาแตะแก้มผม
“อื้อ อย่า”เขาขยับเอวสวนขึ้น ขณะที่ผมกำลังกดเอวลง
“ทำไมละ พี่ช่วยไง”
“อื้อ ยะ อย่า”เขาสวนเอวขึ้นมาอีกแล้ว โอ๊ยให้ตายเถอะ ผมดึงเอวขึ้นจนไอ้นั้นของพี่เมฆเกือบหลุดก่อนจะลงไปใหม่ แต่ไม่ใช่
อะไรพี่เมฆดันสวนกลับขึ้นมาน่ะสิ มันเลย จี้ดไปถึงสมองเลย ผมหลับตาแน่น
“นั้นพี่ไม่ทำแล้ว เราต้องทำเร็วๆนะ”
“หื้ม ผมยังไม่ชินนะ”ผมเอามือฟาดอกหนา
“ขึ้นลง 95 ครั้ง ตามคะแนน พี่ถึงจะพอใจ”
“อะไรนะ จะบ้าหรอไม่เอาหรอก”ผมโวยวายเสียงดัง
“นั้นพี่ขยับเอวนะ”แกเอามือมาจับยึดเอวผมไว้
“ได้ๆ แค่ 95 ครั้งนะ”ผมเอามือยันอกหนาให้นอนราบเหมือนเดิม ก่อนจะค่อยๆยกเอวขึ้นแล้วกดลง
“นะ หนึ่ง อื้อ”
“ควงเอวด้วยสิ อย่าขึ้นลงอย่างเดียว”เขากดเอวผมส่ายไปมา
“อื้ม ไม่เอา คนบ้ามันเสียวนะ”
“ไม่ดีหรือไง”เขายิ้มกว้าง
“คนอะไรหื่นชะมัด” ผมเอามือรัวผาดอกพี่เมฆไม่ยั้งก่อนจะขยับขึ้นลงอย่างเร็วเพื่อให้ครบจำนวนเร็วๆ
ให้ตายเถอะคราวนี้ผมจะไม่ทำคะแนนท็อปแล้ว ไม่เอาแล้ว
“อื้อนั่นแหละดีมาก”พี่เมฆครางไม่หยุดเช่นกัน
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ผมอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาเสียงดังเพราะท่านี้สุดๆไปเลยให้ตายเถอะเมื่อยก็เมื่อย แต่มันก็เข้าลึกสุดๆไปเลย
แฮ่กๆ กว่าจะครบเล่นเอาผมแทบลมจับผมนอนหายใจซบอกหนาขณะที่ส่วนนั้นของเรายังไม่หลุดจากกัน
“อื้อๆ มะ ไม่เอา”ผมรีบยันตัวขึ้น แต่ถูกพี่เมฆรัดไว้
เขาเล่นขยับเข้าตัวเข้าออกไม่หยุดนั่นแหละ
“ครบแล้วนะครับ อย่าแกล้งกันสิ อื้อ”ผมไม่มีสิทธิพูดเมื่อพี่เมฆประกบปิดปาก
ลิ้นเย็นๆ ควานลึกอย่างไม่รีบร้อน เขาค่อยๆดูดดื่มแล้วแทรกเข้ามา ผมตอบรับพัลวัล ตอนนี้หัวสมองของผมมันขาวโพนไปหมด
อิ่มเอมมีความสุข เสียวและตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้
“ดินของพี่เมฆเก่งที่สุด”เขาถอนจูบออกแล้วชมผม ผีที่ไหนเข้าเนี่ย
ผมเขินหน้าแดงเลยเอาจริงๆ หน้าเราห่างกันไม่ถึงหนึ่งนิ้วผม ก้มลงหอมแก้มพี่เขาขอบคุณที่ช่วยติวให้
“ขอบคุณมากนะครับ”
“พี่ต่างหากที่ขอบคุณดิน”
“ขอบคุณผมทำไม”ผมไม่ได้ทำอะไรให้เลยนะ
“ขอบคุณที่อยู่กับพี่ไงครับ”
“ไม่ต้องมาหวานเลยอ๊ะ” ผมร้องเสียงหลง ก็พี่เขาขยับตัวอีกแล้ว
“ปล่อยผมเลยนะ”ผมพยายามดึงตัวออกจากอ้อมกอด ตอนนี้ผมนอนทับพี่เขาอยู่ครับ แล้วพี่เขาก็ขยับเอวไม่เลิก
เขาพลิกตัวผมนอนลง จากนั้นก็เป็นฝ่ายคล่อมผมเสียเอง
“คนอะไรท็อปไม่ได้เรื่องเลย วันหลังต้องสอนใหม่”เขาว่าผม จากนั้นก็เริ่มลงมือทำร้ายผมทั้งคืน บ้าที่สุด เขาสลับให้ผมอยู่ข้างบนบ้าง ควบคุมผมบ้าง จนผมเริ่มเรียนรู้ทีละนิด เขากำลังทำผมหื่นนะ
“ซี๊ด ดินครับ ช้าๆครับ”พี่เมฆครางบ้างเมื่อผมเป็นฝ่ายควบคุม
ครั้งนี้พี่เมฆลุกขึ้นนั่งเอาหลังพิงหมอนนุ่มๆไว้ ส่วนผมนั่งอยู่บนตักเขา โดยมีส่วนนั้นครอบครองพี่เมฆไปจนหมด
เขาก้มเลียยอดอกของผมจนต้องเอามือยันไว้เพราะมันเสียวมาก ผมเอามือจับบ่าหนาแล้วยกตึ้วขึ้นจากนั้นก็กระแทกลงมาจนสุด
“ซี๊ดดดดดด”พี่เมฆครางยาว
ผมกัดปากแน่น ฮึก มันลึกมากๆ
“อีกสิครับ”เขาเร่งผม
ผมดึงตัวขึ้นอีกคราวนี้กดลงจนสุดแล้วเด้งตัวขึ้นใหม่อย่างรวดเร็ว
“อื้อ ดีมากที่รัก ที่รักของพี่ ดีอะไรแบบนี้”
จะควบให้ร้องทั้งคืนเลย คนขี้หื่น
ผมจัดหนักยันเช้าจนลืมไปว่า อาทิตย์หน้ามีสอบนะคร๊าบบบ ให้ตายเถอะ
พรุ่งนี้วันเสาร์ผมหลับไปเมื่อตอนเกือบเช้า พี่เมฆหมีหื่นยังคงนั่งทำงานอยู่ ผมตื่นขึ้นมาคววานหาตัวเขาดึงเข้าไปกอด จากนั้นก็
เอามือจับไอแพดไปวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง ปีนป่ายลากพี่เมฆมานอนกอด
เขาคงรำคาญผมแย่เลยปิดไฟแล้วนอนราบให้ผมกอด ผมซุกอกอุ่นที่ตอนนี้รู้สึกว่ามันโคตรมั่นคงเลย ผมมีความสุขมากๆ แขนใหญ่โอบกอดผมไว้ ปากหนาจุมพิตอยู่ที่หน้าผากของผม
ผมเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจแล้วละ
พรุ่งนี้จะตื่นมาเจอเหตุการณ์อะไร ผมก็พร้อมรับมันแล้ว
..............................................................
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
ท็อป ท็อป ท็อป ท็อป ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ฟินกันมั้ยเอ่ยแม่ๆจ้าาาาา
(http://upic.me/i/kf/kimhyee.jpg)
หมดแรง ^^
โฆษณาเล็กๆ
ฝ้ายกำลังรีปริ้นเรื่องนายเป็นของฉันคนเดียวใหม่นะคะ
อ่านรายละเอียดในแฟนเพจน้า https://www.facebook.com/faiizfiction
อันนี้เนื้อเรื่องค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=41039.0
-
คริคริ ดีนะได้ 95 คะแนน ถ้าได้คะแนน 96 อาจมีออฟชั่นเสริมพิเศษ :hao6: :hao6:
-
อยากปกป้องน้องจัง
-
ฟินนนนน
-
คนได้ทอปถึงกับหมดแรง เรียกค่าสอนจนน้ำหมดตัวแล้วมั้ง
-
ฟินระเบิดระเบ้ออ ออนท็อปบ่อยๆนะลูกหนูดินนน
ว้ายยยยยย ควงเอวกันยกใหญ่ คราวหน้าไม่ท็อปสิบวิชาเลยรึ
ปล. รักกันนานๆนะ พี่เมฆดูแลน้องด้วยยย
:oo1: :กอด1:
-
้ตอนนี้หื่นนนนนนนนน :hao6:
ตอนหน้านางปูเป้จะสร้างเรื่องไหม ไม่ใช่ว่าเอาเรื่องดินไปนินทานะ แบบแอบคบอาจารย์จะไม่ท็อปได้ไงไรเงี้ยะ :katai1: :katai1:
-
ค่าตอบแทนที่ติวให้น้องดินแล้วได้คะแนนท็อฟสุด ๙๕ คะแนน เหนื่อยแย่เลย
ขอบคุณครับ
-
ต้องให้ได้ท็อปบ่อยๆจะได้ชิน
-
อุต๊ะ!! เลือดจะหมดตัว :hao5:
-
โอ๊ยยยยยยย ชอบตอนนี้
-
น่าร้ากกกก
-
กรี๊ดๆๆๆๆ ท็อปๆๆๆๆๆๆ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
อยากให้น้องดินสอท๊อปทุกวิชาเลยย~~~~
-
แอร๊ยยย :oo1: :oo1:
:hao6:
-
หมีหึ่นจริงๆคุณพี่นี่ ออนท๊อปขึ้นลง 95 ครั้ง :pighaun:
กลัวจริงๆคำครหานี่
ขอบคุณที่อัพต่ออย่างรวดเร็วค่ะ o13
-
ฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนน :pighaun:
แรงจูงใจดีขนาดนี้รับรองน้องดินไม่พ้นเกียรตินิยมอันดับหนึ่งชัวร์. พี่หมีหื่นจัดให้ท็อปทุกวิชาไปเร้ยย
-
ตอนนี้หื่นนนน
น้องดินท็อปอีกสิ 555555
-
:haun4: :haun4: :haun4:
-
:m25: ดูทรงน้องดินสอจะเก่งวิชาท้อปขึ้นเรื่อยๆ ครูเมฆติวหนักขนาดนี้
น้องดินน่ารักขนาดนี้เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่เมฆหื่นจัง :-[
-
ถ้าได้เต็มร้อยคงร้อนแรงยิ่งกว่านี้
-
แม่ยกปลื้มม
น้องดินสอได้อีกสักวิชาจิจ๊ะ
จะได้ฟินต่อเนื่องงง
มีสอบอาทิตย์หน้า พี่เมฆรีบติวให้น้องเร็ว
-
บทลงโทดโคตรฮา
-
:z1: ท็อบๆๆๆ
-
ฟินกับความหวานสุดๆ :-[
-
>\\\\\\\<
อ๊ายยยย ดินสอออนท๊อป
ขุ่นเจ๊ไม่ไหวแระคร้าฟิน เลือดสาดดดด ^,.^
-
อ่านหนังสือหนักขนาดนี้ แถมยังมีคนติวดีอีกต่างหาก
คะแนนมันก็ต้องดีขึ้นสิเนอะ
-
ท๊อปทั้งคืนเลยยยย :o8:
-
พี่เมฆติวให้ดินอีกนะ ดินจะได้ท็อปอีก :z1:
:mew1: :L2:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ถ้าได้เต็มร้อยท่าจะยาวยันปีใหม่ 5555
-
ภาวนาขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย
แม้จะแอบเดาหลายๆไว้ในใจ
แต่ก็หวังว่ามันจะไม่เกิด
ใช่ไหมขอรับคนเขียน :)
-
:haun4:
แหมๆๆๆ สวีทนะเนี่ยยย
รับผิดชอบน้องเลยยย
:hao6:
-
ท็อปทุกวิชาได๋เปล่า
:hao6:
บวกและเป็ด
ตอกไข่ให้พี่เมฆยกซด
หุหุ
-
ดีนะมีสอบอาทิตย์หน้า ไม่งั้น ...
-
ดินได้ท๊อปบ่อยๆ = คนอ่านเลือดหมดตัว :jul1:
-
ท็อปบ่อยๆนะจ๊ะน้องดิน
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
ท็อปจริงๆค่ะ
ออนท็อปปปปปปปปปป
พี่เมฆได้กำไรว่ะ แง
-
ดินได้กำลังใจ แบบนี้มีหวังฮึดเรียนแน่ๆๆ
แม้ๆๆ พี่เมฆดูถ้าจะเปรม
-
อิพี่เมฆค่ะ 95 เลยนี่กะให้น้องดินหมดแรงคาอกใช่ไหม
อืม แต่คนอ่านก็ชอบนะ ฮิ ฮิ ฮิ
-
โห ตั้ง 95 แหนะ :z1:
พี่เมฆนี่หื่นสุดๆๆอ่ะ
-
ปัญหาใหญ่สุดคือเป็นลูกศิษย์กับอาจารย์นี่แหละ
แต่ขอให้จับมือผ่านมันไปด้วยดีนะจ๊ะ
-
อร๊ายย :-[ ท่าทางน้องดินจะติดเชื้อความหื่นพี่เมฆเข้าไปซะล่ะ :impress2:
-
อื้อหือนะ กำเดาแทบพุ่งตามคะแนนท๊อปน้องดินสอ
แหม ข้อสอบน่าจะมีสักสี่ห้าร้อย ครึครึ แต่ถึงจะแค่
95 แต่พี่เมฆก็ให้น้องท๊อปทั้งคืน ท๊อปจนเกินอย่างนี้
เอาคะแนนไปลงกินเนสบุ๊คได้เลยนะเนี่ยะ 555
-
:call:
-
เรียนเก่งๆ นะ จะได้ Top บ่อยๆ ..
-
พี่เมฆติวให้น้องทุกวิชาเลยนะ
น้องจะได้ท็อปตลอด :haun4:
-
อร้ายยยยยยยย
เดี๋ยวนี้ชักหื่นคู่ พอกันเหมาะสมมากกด
อร้ายยยยยย
ท็อปได้ถูกจายยยย
-
หื่นจริงๆ พี่เมฆเนี๊ยะ
555
-
:jul1: หื่นตลอดเลย
-
ค่าติวนี่ :jul1:
ปล.ควรท็อปหลายๆครั้งนะ :laugh:
-
บทที่ 22
วันอาทิตย์ผมใช้เวลาทั้งวันอยู่กับการอ่านหนังสือบนเตียงกับพี่เมฆ เขานั่งออกข้อสอบวิชาที่สอนผมอยู่
ผมพยายามแอบดูแล้วแต่ก็ไม่เห็น เขาเอามือมาบีบแก้มผมแล้วดึงให้ออกห่างตัว
เขาติววิชาอื่นให้ผมนะ แต่วิชาที่เขาสอนเขาไม่บอกสักคำ
“บอกหน่อยไม่ได้หรอครับว่าคุณครูจะออกสอบชีทไหน”ผมยกปึกชีทขนาดสองรีมไปวางบนตักหนา แล้วทำหน้าออดอ้อน อิ๊งอ๊าง ส่งตาหวานปิ๊งๆ
“อ่านให้หมดนั้นแหละ”เขามองผมด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้มกลับแล้วก้มลงมาหอมแก้มผมจากนั้นก็ทำงานต่อ
อ๊าก แค่นี้ก็กั๊ก คนแก่ขี้กั๊ก ผมยกตั้งชีทออกจากตักพี่เมฆเอาวางทับตัวเอง ตื่นเช้ามาจะได้มีข่าวพาดหัวใหญ่เท่าบ้าน
นิสิตแพทย์ถูกชีททับตายอนารถคาเตียง
ผมเลิกคิดอะไรไร้สาระ นั่งอ่านทีละชีท ผมกดทอร์คกิ้งดิกเครื่องเล็กหาคำศัพท์พร้อมเปิดหนังสือแปลความหมายคำศัพท์ทางการแพทย์ดู
ทำไมต้องเขียนชีทเป็นภาษาอังกฤษหมดด้วยก็ไม่รู้ ดีนะผมช่วยพ่อขายงานเขียนให้ชาวต่างชาติบ่อยเลยอ่านออกสื่อสารได้ แต่ทำศัพท์บางตัวที่เป็นของแพทย์ หรือทางวิทยาศาตร์ผมก็ต้องค้นหาเองบ้าง
“กลัวคนอื่นไม่รู้หรือไงว่าจบมาจากต่างประเทศ”ผมแกล้งบ่นดังๆให้คนข้างๆได้ยิน
เขาหัวเราะในลำคอ แต่ก็ยังพิมพ์งานต่อไป น่าหมั่นไส้ที่สุดคืนนี้จะไม่ให้นอนกอดเลยคอยดู
กว่าผมจะแปลชีทได้หมดก็เย็น แค่แปลนะ ยังไม่ได้อ่านด้วยซ้ำ
“พี่เมฆครับ ดินหิว”ผมนอนดิ้นร้องโวยวายบนเตียง เขาละจากงานมากอดผม
“ไปหาอะไรในเมืองกินกันมั้ย ค่อยกลับมาอ่านหนังสือตอนดึกๆ”ผมรีบพยักหน้ารับทันที
“ไปเดินตากแอร์ที่เซ็นทรัล หรือจะไปกินร้านอาหารริมน่านดี”เขามีข้อเสนอ ห้างแอร์เย็นดี ริมน่านก็ชิว ที่ไหนดีนะ
“เซ็นทรัลเถอะครับดินอยากซื้อของด้วย”แน่นอนผมเลือกห้าง ก็ช่วงนี้มันร้อนนี่ครับไปเดินตากแอร์เย็นๆให้สบายใจดีกว่า
“ไปอาบน้ำกันเดี๋ยวพี่พาไป”
เขาช้อนตัวผมขึ้นแล้วพาเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน ผมไม่อยากขัดขืนอะไรก็รู้อยู่ว่าสู้ไปก็เท่านั้น
ในห้องน้ำเราสองคนเปลือยเล่า ใต้สายน้ำที่รินรดจากฝักบัว เขาค่อยๆบรรจงจูบผมอย่างนุ่มนวล ใช้ปากจูบซับไปทุกส่วน ผมยืนตัวสั่นเพราะหนาวและเสียวซ่าน มือหนาวๆลูบไล้สบู่ถูไปทั่วตัวผม ผมใช้มือเล็กถูกหน้าอกกว้างเพื่อทำความสะอาดและยั้งไม่ให้เขาจู่โจมมากกว่านี้
เรายืนกอดกันแลกจูบกันเนิ่นนาน เขาจับผมหันหลังปิดน้ำแล้วสระผมให้ ใส่ใจทุกความระเอียด ดูแลทุกอย่างจนผมรู้สึกดี
“ชอบยาสระผมกลิ่นนี้”พี่เมฆใช้มือขย้ำไปมาบนหัวผม
“หอมดีนะดินก็ชอบ แต่มันใกล้จะหมดแล้ว”ผมจับขวดมาเขย่าดู
“เดี๋ยวทานข้าวเสร็จไปเดินซื้อเครื่องใช้กัน”
“ครับ”พี่เมฆเอาแขนมาคล้องที่เอวผมแล้วเอี้ยวมาจูบ
ส่วนนั้นของเขาเริ่มดันหลังผมเบาๆ จนผมรู้สึกได้
“อย่านะครับ ดินยังเจ็บอยู่เลย”พอพี่เมฆถอนจูบออกผมก็รีบปรามไว้ก่อน
“พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย คิดมากไปนะเรา”เขาเอามือลูบไอ้หนูของผมจนต้องงอตัวหนี
“อย่าเล่นสิครับ”ผมตีมือเขาแล้วดิ้นไปมา
“ไม่ก็ไม่ครับ นั้นหลังสอบได้มั้ย หลังสอบเสร็จ”เขาทำสายตาอ้อนวอน
“ไม่รู้สิครับ”ผมแกล้งเดินหนีไปล้างน้ำยาสระผม
เขาตามมาบรรจงจูบที่ลำคอของผม แล้วอ้อนไม่เลิก
“นะครับ น้า” อ้อนแบบนี้ผมก็ใจอ่อนเหมือนกันนะ ผมขนลุกซู่ หัวใจเต้นตึกตักตึกตัก
“ก็ถ้าไม่เหนื่อยมาก ก็ได้ครับ”ผมก้มหน้างุดแล้วเดินออกจากห้องน้ำ คว้าผ้าขนหนูไปเช็ดตัว
พี่เมฆยืนหัวเราะอยู่คนเดียวในห้องน้ำ เขารีบอาบน้ำแล้วตามผมขึ้นมาบนบ้าน
คนบ้าอะไรหื่นจังเลย ถ้าเขากล้าขอผมก็ใจอ่อนครับ แต่ถ้าไม่ขอแล้วทำเลยยังไงผมก็ใจอ่อนอยู่ดีนั้นแหละ ผมมันใจง่ายจริงๆเลย
พี่เมฆออกมาแต่งตัวสวยเชิ๊ตสีขาสกับกางเกงยีนต์โคตรหล่อ ผมใส่เสื้อยืดธรรมดากับกางเกงขาสั้น
“ไปกันได้แล้ว”ผมกระโดดโลดเต้นอยู่หน้าห้อง พี่เมฆเดินมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ
“ไปเปลี่ยนกางเกง”เขายืนจังก้าทำหน้ายักษ์อยู่หน้าประตูห้อง
“ไม่เอา”ผมกระทืบเท้าอยู่ตรงหน้า ไม่เอาไม่เปลี่ยน
“มันสั้นมากเลย ไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้”
“ก็ดินร้อนนี่ครับ”ผมกระเง้ากระงอด
“มันสั้นไป ไปหาตัวที่ยาวกว่านี้หน่อยไป”เขาดันผมไปหน้าตู้เสื้อผ้า
“ไม่เอาไม่เปลี่ยน นี่หน้าร้อนนะ จะใส่ยาวๆไปทำไม”ผมยืนยันคำเดิม ไม่เห็นสั้นตรงไหนเลย
“ไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องไป”เขาวางกุญแจรถไว้บนโต๊ะอย่างเดิม
“ง๊า เออๆ เปลี่ยนก็ได้”ผมเดินหันหลังหนีไปเลือกกางเกงในตู้อีกรอบ
“ตัวนี้มั้ย”ผมยื่นให้เขาดู
“ไม่เอาสั้นอยู่ดีนั้นแหละ สั้นแบบนี้ไม่ต้องใส่มันเลย”เขาบ่นไม่เลิก
“หัวโบราณ”ผมกัดฟันบ่นผู้ใหญ่จอมเรื่องมาก
“ได้ยินนะ”เขาคำรามในลำคอ
“ตัวนี้ละตัวนี้ๆ”
.......................................................
เมธา Talk
ผมกำลังจะบ้าตาย ก็ไอ้ตัวเล็กใส่กางเกงขาสั้นจุดจู๋เกินเข่าไปเกือบครึ่ง เรียกได้ว่าสั้นเสมอหูเลยหล่ะ ผมนี่เลือดกำเดาแทบไหลตอนกระโดดไปกระโดดมาตรงหน้า
“กางเกงขายาวตัวนั้นล่ะ”ผมพูดถึงตัวที่น้องดินใส่ตอนเจอกันครั้งแรก น้องยืนคิดอยู่หน้าตู้ก่อนจะชี้ไปที่ตะกร้าผ้า
“ยังไม่ได้ซักเลย”เขาทำหน้างอ ผมเลยเดินไปเลือกๆให้
ไม่มีเลย ไม่มีกางเกงขายาวเลย มีแต่ขาสั้นเกินเข่า
“เห็นมั้ยบอกแล้วว่าไม่มี”น้องบ่นเป็นหมีกินผึ้ง
“ไอ้หมูเอ่ย ใส่ตัวนี้ไปก็ได้ ไปถึงแล้วไปซื้อกางเกงเปลี่ยนก่อนเลยนะ”ผมตัดปัญหา ไม่อย่างนั้นทะเลาะกันบ้านแตกแน่ๆ
“เห็นมั้ย โวยวายเป็นลุงเลย”เขาเหวใส่ผมเลยจับล็อกคอจูบหนักๆไปหลายที น้องดิ้นเอามือทุบไหล่แล้วผลักผมออก
“เดี๋ยวลงรถแล้วไปแผนกเสื้อผ้าเลยนะ”ผมดึงเอวเขาไปขึ้นรถ
“อื้มๆ”น้องพยักหน้ารับแบบส่งๆ หมั่นเขี้ยวนักไอ้ตัวแสบ
ระหว่างทางผมแทบไม่มีสมาธิขับรถอยากจอดข้างทางแล้วจับน้องสำเร็จโทษให้มันรู้แล้วรู้รอด ใส่สั้นแล้วยังขยับไปขยับมารบกวนสมาธิผมสุดๆ
น้องดินเปิดเพลงแล้วโยกตัวเต้นตามจังหวะ ผมมองถนนที มองหน้าน้องที มองขาน้องที พอติดไฟแดงทีก็อดไม่ได้ เอามือไปลูบ
ขาน้องเล่น
ตอนแรกน้องก็ทำท่าตื่นๆ ขยับหนี แต่ผมไม่เลิกลูบเขาก็เลยเอามือมาจับไว้ไม่ให้ผมขยับไปไหน
“คุณลุง ขี้หื่น นอนอยู่ข้างสะพานดำ”น้องร้องเพลงของแอดคาราบาว โดยการเปลี่ยนเนื้อร้องทำเอาผมหัวเราะไม่หยุด
“อย่าซี๊ครับ มองถนนครับคุณหมอ”น้องชี้มือไปข้างหน้า
ตามองถนน แต่มือยังลูบขาเขาไม่หยุด
“อื้อ ดีเหมือนกันต่อไปใส่ขายาวจะได้ไม่มีใครมาลูบแบบนี้”ต้องบ่นอุบ
พอเปลี่ยนเป็นไฟเขียวผมก็ชักมือกลับมาขับรถเหมือนเดิม ก่อนจะถึงห้างก็จอดริมถนน แล้วดึงตัวน้องมาจูบอีกที ข้อหาทำให้หิว
อยากกินขาอ่อนเด็ก
ผมนับวันรอเลยสอบเสร็จเมื่อไหร่จะหยุดไฟแดง จอดข้างทางมันทั้งคืน
.................................................................................
รอสอบเสร็จพี่เมฆจะกินเด็ก
:katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
ติดสอบ อัพอีกที วันที่ 3 พ.ย. นะคะ
ไปอ่านหนังสือก่อนน้า
ยังจองเรื่องนายเป็นของฉันคนเดียวเข้ามาได้เรื่อยๆน้อ โอนเงินแล้วแจ้งยอดมาได้เลยค่ะ
บ้ายๆ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
(http://upic.me/i/tt/g8sfc.jpg)
เหนื่อยมาก อ่านหนังสือทั้งคืนเลย
-
:z1:
ลุงหื่นตลอดดดดดดดด
:hao6:
GET A(4) นะคะคนเขียน
-
ปล้ำเลย ปล้ำเลยยย
ชอบบบบบบบบบบ
ดินขี้อ้อน พี่เมฆขี้หื่นนน
:impress2:
-
ลุงหื่นเอามากๆเลยนะเนี่ยแถมยังหวงน้องอีกอะ
-
ลุงบัดสีบังเถลิงว่ะ จะเล่นข้างทางเลยเหรอ
แต่บอกตำแหน่งมาด้วยนะ ไม่งั้นงอน
-
ไม่รู้ว่าเม้นต์ยัง555 สนุกมากๆค่ะเป็นคู่ที่น่ารักมุ้งมิ้งมากจริงๆ ชอบๆ
-
ปกติก็ไม่เห็นนับวันรอนี่พี่เมฆ
น้องดินรอดตัวไปเพราะสอบนะนี่ คึคึ
-
รอสอบเสร็จ :hao6:
-
สอบเสร็จๆๆๆ
:hao7: :hao7: :hao7:
-
อีพี่เมฆอาการหนักแล้ว เห็นขาหน่อยไม่ได้เลย ความคิดหื่นๆของพี่แกแต่ละอย่าง
ชอบช่วงเวลามุ้งมิ้งแบบนี้จัง
ตั้งใจสอบนะคะคนเขียน ขอให้สมหวังกับผลสอบ :mew1:
-
พี่เมฆจัดเต็มหลังสอบบ :z1:
-
อิลุงหื่นนน ลูบอีกๆ จูบอีกๆๆ
อิอิ
น้องดินไปไหนไม่รอดหรอก
หลังสอบโดนแน่ พี่เมฆดูแลด้วยยย
ปล.คงไม่มีดราม่าเรื่องลูกศิษกับอาจารย์น่าาาา
ไม่อยาดให้แยกกัน
-
:mew1:
-
รอร๊อรอ รอดินสอสอบเสด หุหุ -,.-
-
พี่เมฆหื่นกับดินตลอด
แต่อย่าทิ้งดินไปไหนนะ
อยู่หื่นข้างๆดินนะ
ดินสอก็น่ารัก
แอบยั่วพี่เมฆไม่รู้ตัว
:mew1: :L2:
-
โถถถ พี่เมฆอย่าทำน้องหมูในรถเลยนะ สงสารน้องมากกก
ว่าแต่รถติดฟิล์มดำเรียบร้อยละยังคะ ถถถถถถถถถถถถถถถถถ :hao7: :hao6:
-
ถ้า พี่เมฆ จะจอดข้างทางงั้นขอพิกัดค่า จะได้ไปส่องถูก 5555
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
พี่เมฆนี่ฉวยโอกาสกับน้องดินตลอด
ขอบคุณครับ
-
เหอๆๆ ขาขาวๆ....
-
ฟินกระจาย :jul1:
-
น่าร๊ากกกก :hao7:
-
พึ่งเคยอ่านเรื่องนี้ค่ะ แหะๆ
ตอนแรกดูชื่อแล้วไม่กล้าอ่าน เฮ้ย นิยายรึอะไรเนี่ย ฮ่าๆๆ
กลัวกินมาม่าหม้อใหญ่ ฮ่าๆ
แต่พออ่านเท่านั้นแหละ ติดเลย
น้องดินน่ารักมากๆๆ
แต่ตาลุงเมฆนี่หื่นไป น่าเอาอะไรฟาด ก๊ากก
-
สู้ ๆ ปล้ำในรถ ..
-
ก่อนสอบก็เห็นกินน้องตลอดน้าพี่เมฆ
-
:mew1:.หื่นทุกเวลาจิงๆๆ
-
อ๊ายยยยยยย อ่านทันแล้ววว พี่เมฆจะหื่นไปไหนนน :hao7: :hao7:
-
หวานแบบนี้ดีแล้ว
อย่ามีดราม่านะ
ไม่อยากร้องไห้ขอรับ
-
เอะใจตั้งแต่ตึก QS พอมาร้านอาหารริมน่านนี่ใช่เลย คนบ้านเดียวกันนี่เอง :hao6:
-
สอบเสร็จไวๆนะดิน คริคริ :hao6: :hao6:
-
พี่เมฆหื่นตลอดเวลา
-
โอ๊ยยยย น้องน่ารักน่าฟัดมากอ่ะ
-
ฮุๆ สงสัยต้องเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น คุณลุงสุดหื่นกับคุณหนูขี้อ้อนซะละมั้งงงงงง :hao7:
-
พั่เมฆหื่นจริงๆเลย 55555555 :pighaun:
-
หื่นทั้งเรื่องเบย :jul1:
-
รอสอบเสร็จสำเร็จโทษ
-
:hao6: รอด้วย
-
พี่เมฆ หื่นได้เหมือนต้นไม่เปลี่ยนเลย
ดินนี่ก็ช่างยั่วซะจริงๆ ระวังคนแก่จับปล้ำบนรถเอาหรอก อิอิ
-
รู้สึกเรื่องนี้เริ่มเข้าใกล้นิยาม 'แฟนผมมันหื่น' :jul1:
-
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย
ทำไมน่ารักกันแบบนี้
คุณลุงหมอกับน้องดินสอ กร๊ากกกกกกกกกก
-
สอบเสร็จคงจัดหนักเลยสินะพี่เมฆ
555555555555555
-
น้องดินสอยิ่งนับวันยิ่งน่าฟัด หัวใจจะวาย :impress2:
-
ดินน่ารักมากกกกกกก :impress2:
-
สงสารน้องดิน 5555
-
อูวว คนแก่ขี้หื่น 555 :z1:
-
สอบเสร็จเมื่อไหร่น้องดินไม่น่ารอด :hao6: พี่เมฆคงจัดหนัก ฟ้าเหลืองแน่ :z2:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
ไม่ชินกับ ชื่อสถานที่ หรืออะไรก็ตาม ที่มีอยู่จริงซะที
คิดไม่ออก ว่าดินจะอยู่ส่วนไหนของมอ อยากขับรถตามหา ฮ้าๆๆๆ :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
คุณลุงแม้งหื่นนนนนนนนนนนนน :katai1:
-
หื่นตลอดเลย
555
-
เลือดจะหมดตัวแล้ววววว :jul1:
-
อ๊ากกกกกกกกก พี่เมฆอะไรจะหื่นขนาดนั้น น้องดินก็น่ารักตลอด //โอ๊ยยยย คนอ่าน ฟินตายเลย :-[
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอให้ได้ A ทุกวิชานะ สู้ๆ :L2:
-
น้องดินขี้อ่อย ตอนกระทืบเท้าน่ารักดีง่ะ ใส่สั้นๆ ไปเล้ย เอาให้คนแก่หวง คนแก่ก็ไมียอมอีก น่ารักดี
พี่เมฆหลังๆ มานี่น่ารักมาก รอเค้าสอบเสร็จ อิอิ
-
ครูเมฆหื่น แต่ชอบมาก
-
^^
-
ต้องตีน้องดินให้ตายดื้อจริงๆๆๆๆ
-
:z13:
-
อิพี่เมฆ ผู้ชายจอมหื่น ขี้หวง :laugh:
-
รอสอบเสร็จจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
-
เขาเรียกว่ามวยถูกคู่ ฮ่ะๆๆ
คือถ้าพี่เมฆแกคงอยากติวให้ทุกวิชาอ่าแบบเนี่ย
เลยวันที่สามแล้วนะค่าาาาา
อยากบอกว่ามีคนรออ่านะคะคนเขียน
GET A ค่าาาา
-
วันที่ 4 ละนะตัวเอง
:L2:
-
ไม่ได้อ่านเสียหลายตอน กลับมาอีกทีน้องดินเราท็อปซะแล้ว
ท็อปทั้งเรื่องเรียนและเรื่องที่บ้าน ไม่ขาดตกบกพร่องเลยน้า :o8:
เก่งอย่างนี้สมแล้วที่พี่เมฆให้รางวัล เดี๋ยวรอสอบเสร็จอีกรอบ
คาดว่าจะหนักกว่าเดิม เพราะไม่ใช่สอบย่อย :laugh:
น้องดินรักลุงเขาแล้วใช่มั๊ย บรรยากาศมันน่ารักมากเลย
ออกข้างนอกก็ระมัดระวังกันหน่อยนะจ๊ะ คนเดี๋ยวนี้หูตาไว
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
+1และเป็ดค่ะ
-
รออยู่นะค้าบบ สู้ๆ
-
เข้ามากดบวกและบอกว่า คิดถึง
:hao7:
-
บทที่ 23
ตอนนี้ผมอยากได้กางเกงขายาวมาใส่สุดๆจะได้ไม่โดนหมีแก่ลามกลูบนั้นลูบนี่ ขนาดผมเอามือตีหลายทีก็ยังไม่หยุด
“ถึงแล้ว”ผมยกมือดีใจเสียงดัง รีบถอดเข็มขัดนิรภัยแล้วเปิดประตูรถออกมาทันทีที่พี่เมฆจอดรถในลานจอดรถขนาดใหญ่ของห้างดัง ถ้าอยู่นานกลัวโดนกดในรถเนี่ยแหละ
พี่หมีหื่นเดินยิ้มตามลงมาโอบไหล่ผมแล้วพาเข้าไปในห้างด้วยกัน
ผมถูกพาเข้ามาในร้านเสื้อผ้ายี่ห้อดัง ผมลองพลิกป้ายราคาดูแล้วมันแพงสุดๆ ถ้าอยู่กับพ่อผมคงไม่เข้าร้านแบบนี้เด็ดขาด อย่างมากก็ลีวาย ซื้อทีใส่ไปสามสี่ปี
“สนใจเป็นกางเกงแบบไหนคะ”พนักงานสาวรีบตรงปรี่มาที่เราสองคน
ผมหันไปมองพี่เมฆที่ส่งยิ้มให้เธออย่างหมั่นไส้ เลยแกล้งเอาศอกถองท้องที่มีกล้ามเป็นมัดๆอย่างแรง
“อ๊ะ เอากางเกงยีนต์ขายาวไซต์น้องคนนี้ครับ”พี่เมฆชี้มาที่ผม พลางเอามือกุมท้องประหนึ่งเจ็บเหลือเกิน พอพนักงานหันไปเลือกเขาก็แอบหอมแก้มผมดังฟอด
“หายกัน”เขาพูดทิ้งท้ายแล้วยืนหน้ามึน เพราะพี่หนันงานหันมายิ้มแก้มแดง ผมมองตรงไปด้านหนาก่อนจะเห็นว่ามันเป็นกระจกขนาดใหญ่ เธอคงเห็นพี่เมฆหอมแก้มผมสินะ โอ๊ย ไอ้พี่หมีหื่น ผมเดินหนีไปเลือกเสื้อผ้าที่อื่น
เห็นพี่เมฆยืนคุยกับพนักงานคนนั้นก่อนจะเดินตามายื่นกางเกงยีนต์สองสามตัวให้ผม
“ลองให้พี่ดูหน่อย”ผมพยักหน้า แล้วส่งยิ้มให้เขาแบบยั่วๆ พี่เมฆยกมือขยี้หัวผมแล้วเดินหนีไปดูเสื้อผ้า
“โอเคมั้ย”ผมเปิดประตูออกมาแล้วหมุนตัวไปรอบๆ
“อื้อ ฟิตไป เปลี่ยนอีกตัวสิ”ง่ะ ผมทำหน้ายู่ แล้วกลับเข้าไปใหม่
“ตัวนี้ละ”ผมออกมายืนโชว์ให้เขาดู
“น่ารักดีเอาตัวนี้แหละ”ผมมองเขาเห็นถือกางเกงพลางทำท่ามองซ้ายขวาเห็นพนักงานสาวต้อนรับลูกค้าอยู่เลยสวมโอกาสดันผม
เข้าไปในห้องลองชุดแล้วล็อกประตูทันที
“พี่เมฆทำอะไรน่ะ”ผมเหวเสียงดัง
“ก็ลองชุดใง พี่ก็อยากได้เหมือนกัน”เสร็จแล้วถอดเข็มขัดตัวเองออก ผมเลยต้องหันหลังให้
“แล้วทำไมไม่ให้ผมออกไปก่อน”ห้องลองชุดแคบๆกับผู้ชายตัวใหญ่ๆสองคน โคตรเล็กเลย ผมถูกพี่เมฆเบียดๆดันๆจนต้องทำตัว
ลีบอยู่ในห้อง
“แบบนี้ก็ตื่นเต้นดีเหมือนกันไม่ใช่หรอ”เขาโน้มตัวลงมาจูบผม รู้สึกว่าเขาจะใส่กางเกงเสร็จแล้ว มือหนารวบตัวผมกอดจากด้าน
หลังแล้วจูบแบบหื่นกระหาย ผมเอามือยันพนังห้องไว้ไม่อย่างนั้นคงล้มลงไปจนพนังห้องบางๆพังแน่ๆ
“อย่าครับ”ผมเบือนหน้าออก แต่ถูกพี่เมฆตามมากดจูบไม่เลิก
“อื้ม ยะ อย่าครับ”มือหนาเลื่อนเข้ามาในเสื้อ ผมรีบคว้ามือพี่เมฆไว้ เขาเลยเปลี่ยนเป็นถอนจูบแล้วไซร้คอผมแทน
“อื้อ พี่เมฆอย่าสิครับ ผมกลัว”
“หื้ม กลัวอะไร”เขาเม้มใบหูผมแล้วดูดดึงดังจ๊วบจ๊าบ
“ห้องนี้วาง ลองได้เลยค่ะ”ผมได้ยินเสียงพนักงานสาวเข้ามาใกล้ ก่อนจะรู้สึกว่าห้องลองชุดอีกห้องมีคนเข้ามาใช้งาน
ผมตีแขนพี่เมฆใหญ่ให้เขาปล่อยตัวผม แต่เขาไม่ยอมหยุด
“ชู่ว เบาๆซิ เดี๋ยวคนข้างห้องได้ยิน”
เขาก้มลงจูบผมอีกรอบ ครั้งนีนุ่มนวลทำเอาผมเคลิ้มไปหมด
หน้าผมร้อนผ่าวไปหมดใจเต้นแรง ทำไมพี่เมฆถึงหื่นได้ไม่เว้นที่แบบนี้
ผมขยับตัวออกหันไปมองพี่เขาแล้วตีอกหนากว้างเมื่อได้ยินข้างห้องออกไปแล้วพนักงานสาวเชิญไปชำระเงินที่เคาร์เตอร์ด้านหน้า
“ฮ่าๆ”เขาหัวเราะเสียงดัง จากนั้นก็เปลี่ยนกางเกงกลับไปใส่ตัวเดิม แล้วพาผมออกไปข้างนอก
ผมเดินไปรอหน้าร้าน ไม่กล้ามองหน้าใครทั้งนั้น ผมว่าพนักงานคนนั้นต้องรู้ จู่ๆเราก็หายไปด้วยกันสองคนแบบนั้น
“ปะ ไปหาอะไรกินกัน”พี่เมฆเดินถือถุงใบใหญ่ ผมจะรับไปถือแต่พี่แกดึงเอาไว้
“เดี๋ยวพี่ถือเอง”เขาเอามือโอบเอวผมแล้วพาเดินไปร้านอาหาร
เราเลือกร้านอาหารเกาหลีปิ้งย่าง ผมก้มหน้างุดทานอย่างเร็วไม่กล้ามองแม้แต่หน้าพี่เมฆ ดีนะแค่จูบ ถ้ามีอะไรมากกว่านี้ผมคง
ให้พี่เขารีบพากลับบ้านแล้วไม่มาเดินห้างนี้อีกแน่ๆ
“เป็นอะไรไป”เอาเอื้อมมืมาจับมือผม
“อย่าทำแบบนี้อีกนะครับ”ผมยัดหมูย่างเข้าปากแล้วทำหน้างอน
พี่เขาหัวเราะแต่ไม่ยอมตอบผม ผมเลยงอนไม่คุยด้วยตลอดการกินข้าวเลย แต่ในมือนี่ถือถุงกางเกงที่เขาจ่ายมาให้แจเลย
ผมไปเปลี่ยนกางเกงแล้วเราก็ไปเดินซื้อของใช้กัน พวกยาสระผม สบู่ ยาสีฟันหมด ปกติผมใช้คนเดียวผมเลยซื้อขวดกลางช่วงนี้
มีคนมาอยู่ด้วยมันเลยไม่พอ
“เอากลิ่นที่เราใช้ปัจจุบันนะหอมดี”เขาเดินมากอดผมแล้วหอมที่ศีรษะเบาๆ
“อายเขา”ผมตีแขนพี่เมฆ แกดูท่าจะทนทายาท ไม่ปล่อยผมเลย
“เอาอันนี้หรอ”ผมหยิบยาสระผมขวดใหญ่ให้เขาดู
“ลองเปลี่ยนเป้นสีชมพูมั้ยครับเพิ่งออกใหม่น่าใช้ดี”ผมถามไปงั้นแหละแต่มือนี่หยิบรถเข็นแล้ว พี่เมฆจ่าย จะซื้อไปตุนเยอะๆเลย
“เอาครีมอาบน้ำอันนี้ด้วย”พี่เมฆหยิบครีมอาบน้ำขวดใหญ่ที่ผมใช้ประจำมาใส่รถเข็น
“ห้ามรุ่มร่ามนะ”ผมหันไปตาเขียวใส่เมื่อเห็นว่าพี่เมฆจะพยายามก้มลงมาไซร้คอผม
“ครับๆ”เขาตอบรับ หลังจากนั้นเราก็เดินไปบริเวณของสดอาหารทะเล ผมซื้ออาหารตุนไว้สำหรับเสาร์อาทิตย์แล้วก็วันจันทร์
“เอาไอติมมั้ย”พี่เมฆชูกล่องไอศครีมกล่องใหญ่โชว์ให้ผมดู
“ไม่เอาครับ อ้วน”ผมบอกเบาๆ พี่เมฆหยิบมาสองสามกล่องใส่ไว้ในรถเหมือนเดิม
“ดินบอกว่าไม่เอา”ผมทำท่าจะหยิบออก
“พี่เอาไว้กินตอนดูบอล”เขาบอกงี้ผมก็เลยเข็นรถไปทางอื่น
“ดิน”เสียงเรียกตรงหน้าทำให้ผมเงยขึ้นไปมอง
“ปูเป้ เป็นไงบ้าง”ผมทักเธอ
“ก็ดี”เธอเลือกผักตรงหน้า
“อ้าวดิน มาซื้อของหรอ”เพื่อนใหม่สองสามคนของเธอเดินมาสมทบ
“อื้อแล้วมาทำอะไรกัน”ผมทักเพื่อนใหม่ของปูเป้ ซึ่งเป็นเพื่อนในคระนั้นแหละแต่เราไม่ค่อยสนิทกัน
“มาดูหนังน่ะ แล้วก็ว่าจะซื้อสุกี้ไปทำปาร์ตี้กินกัน คืนนี้สงสัยอ่านหนังสือโต้รุ่ง”เธอว่า
“สู้ๆ”ผมบอกไปอย่างนั้น
“โอเคนั้นพวกเราไปก่อนนะ”เพื่อนใหม่ของปูเป้บอกแล้วไปซื้อของทางอื่น ปูเป้มองหน้าผมก่อนจะหลบสายตาแล้วเดินตามเพื่อน
ไป
“เมื่อกี้ฉันเห็นอาจารย์หมอเมธาด้วยแก หล่อมาก”ผมได้ยินเสียงแว่วๆหลังจากเข็นรถไปทางอื่น
“เอานี้ด้วย”พี่เมฆโผล่มาอีกทางเอาไวน์ขวดใหญ่ใส่ไว้ในรถเข็น
“เฮ้อ”ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่
“เอาอะไรอีกมั้ย”พี่เมฆเลิกคิ้วถามผม
“ไม่เอาครับ”
“ไปคิดเงินกัน”พี่เมฆดึงรถเข็นไปลากเอง ผมเดินตามไปคุยด้วยตาก็มองหาเพื่อนกลุ่มนั้น หวังว่าจะไม่เห็นหรอกนะ
เรากลับมาถึงบ้านก้ดึกมากแล้ว ผมนอนหลับคอพับคออ่อนอยู่บนเบาะ พี่เมฆอุ้มผมไปนอนบนโซฟาส่วนตัวเองเดินไปเอาของเข้าบ้านเก็บใส่ตู้เย็นใส่ตู้เก็บของ ผมตื่นขึ้นมาแกะเอาของใช้ไปใส่ในห้องน้ำ
จากนั้นเราก็อาบน้ำด้วยกัน ผมถูกจูบถูกกอดอยู่ในห้องตั้งนาน
พี่เมฆนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงหลังจากผมเป่าผมให้เขาจนแห้ง ผมต้องอ่านหนังสือต่อเลยต้องปิดไฟทั้งห้องจนเหลือแค่โต๊ะ
อ่านหนังสือ ผมปีนขึ้นไปบนเตียงก่อนจะจับมือพี่เมฆไว้
“ว่าไงหื้มคนเก่ง”พี่เมฆถอดแว่นตาออก แล้วจูบแก้มผมเบาๆ
“ขอบคุณมากนะครับที่ดูแลผม”ขอบคุณที่พาไปซื้อของ พาไปเที่ยว เลี้ยงอาหาร แล้วก็อยู่ด้วยกัน ขอบคุณมากนะครับ
“หึหึ พี่ละอยากให้เราสอบเสร็จเร็วๆจังเลย”เขาบอกพลางจับผมกดลงเตียงแล้วจูบไปทั้งตัว จนผมหมดแรง
พี่เมฆนอนหลับ ส่วนผมต้องอ่านหนังสือต่อ มิดเทอมนี้อีกนาน
ฝันดีนะครับพี่เมฆ
.......................................................................
ติดสอบบบค่าา ^^
เลยมาช้า แต่มาดีกว่าไม่มาเน๊าะ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
จากกันด้วยรูปพี่หมอเมฆ เมธา
(http://upic.me/i/ai/10389142_750743751641819_7806664061247165173_n.jpg)
-
พี่เมฆเวอร์ชั่นนี้ละลายค่าาา
โอย หื่นไปทั่วทุกสารทิศเลยพี่เมฆ :oo1:
-
โว้ววววว.....อิมเมจพี่หมอนี่ครือ.....แหล่ม
-
พี่เมฆหื่นตลอด
-
มาแล้วมาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ
ตอนนี้ก็ยังหวานกัน เหมือนคู่แต่งงานที่ไปซื้อของเข้าบ้านเลย :impress2:
พี่เมฆก็คงอยากให้ดินสอบเสร็จเร็วๆสินะ คงเก็บกดน่าดู :z1:
ถ้าดินสอบเสร็จนี่อาจต้องนอนซมบนเตียง ลุกไม่ไหวแน่เลย
แต่กลุ่มปูเป้จะเห็นดินกับพี่เมฆอยู่ด้วยกันไหม กลัวจะเอาไปพูดแล้วดินกับพี่เมฆจะเดือดร้อนนี่สิ
:mew1: :L2:
-
พี่เมฆคงมีโรคประจำตัว ชื่อว่าโรคหื่น อิอิ
-
:-[. อิมเมจชวนละลายตลอดๆ
ถ้าพี่เมฆจะแซบขนาดนี้ก็เชิญหาเศษหาเลยกับน้องดินจนพอใจเลยนะลูกพี่
อิชั้นฟินแทนน้องดิน :ling1:
ขอบคุณที่มาต่อจ้ะ
-
ห่่น/ปนะเมฆ
-
โอ้ พี่เมฆหล่อทะลุเพดานเลยอ่ะ
-
โฮฮฮฮ พี่เมฆ ปรบมือให้เลย แทะเล็มน้องได้ตลอดๆ :katai2-1:
-
โอย เห็นภาพละอยากได้พี่เมฆ หื่นนนน แง่มๆ :hao6:
-
พี่เมฆแซ่บมาก
-
พี่เมฆมีพลังdamageรุนแรงมากค่าาอร่อกก :-[
-
ดินขาดทุนตลอดดดดด สู้พี่เมฆไม่ได้ :hao7:
-
หื่นตลอด
-
พี่เมฆหื่นและด้านเกินไปแหล่ะ
ขนาดในห้องซึ่งเป็นที่สาธารณะก็ไม่เว้น
เสียวดินถูกเชิญออกจริงๆๆ
-
น้งดินสึกหมดแล้ว ตอดเล็กตอดน้อย
พี่เมฆหื่นจริงๆลย
-
ถึงตอนนี้จะมีความหื่นของพี่แกอยุ่
แต่ก็มุ้งมิ้งดีนะ น่ารัก
-
คือรูปพี่เฆมอ่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
^^
-
หื่นไม่เลือกที่ คิคิ
-
พี่เมฆหล่อมากจ้า
-
我怎么喜欢อี่พี่เมฆ。 หื่นตะหลอดทุกฉากเลียไม่มีตอนไหนที่
ไม่หื่นอี่พี่เมฆขา :z6:
-
สอบเสร็จแล้ว สงสัยโดนจัดหนักจนลืมวันลืมคืนแน่ๆดินสอ
เตรียมตัวดีๆนะครับ
-
บอกได้คำเดียวว่า พี่เมฆหื่นตลอดเว
555
-
แค่เห็นอิมเมจก็ดาเมจหัวใจแล้วคร่า
-
เขาหื่นไม่เลือกที่จริงๆ
ไม่อยากให้มีเรื่องร้ายเลย
กลัวสาวๆนั่นจะสร้างเรื่องจัง
-
พี่เมฆหื่นมากกกกก 5555
-
:jul1: ขนาดไปเดินห้างยังเลือดกระฉูดได้นะคู่นี้
-
อย่างหล่อเลย
-
พี่เมฆหื่นตลอด
เอ็นดูน้องดิน 55555
-
อดใจไว้นะพี่อดใจไว้ :hao7:
-
ถ้าคุณพี่เมฆจะหื่นขนาดนี้นะ
น้องดินสอก็น่ารักน่าฟัด ขึ้ยั่วมากขึ้นด้วยนะเดี๋ยวนี้
สอบเสร็จเมื่อไหร่ ฟิตร่างกายดีๆนะครับน้องดิน
คาดว่าคงไม่ได้พักทั้งวันทั้งคืนแน่ๆ พี่เมฆรออยู่
พวกปูเป้กับเพื่อนอย่านำดราม่ามาเลยนะ
เคยสนิทกันกับน้องดินอยู่ดีๆ อย่าทำร้ายน้องดินเลยนะครับ
ขอบคุณน้องฝ้ายนะครับมีสอบก็ยังมาต่อเรื่องนี้ให้ :กอด1:
ขอให้น้องฝ้ายทำข้อสอบได้ฉลุย ได้ A ทุกวิชาเลยนะครับ สู้ๆ
เรื่องนี้น่ารักมาก หื่นวันละนิดจิตแจ่มใส
:z1: :z1: :z1:
-
ฟิตเหลือเกินพี่เมฆ
เพราะมีแฟนเด็กใช่มั้ยเนี่ยยยย
หวังว่าปูเป้และผองเพื่อนคงไม่ทำให้เกิดดราม่า
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
พี่เมฆอบอุ่นจังเลย. อยากให้รักดินสอตลอดไป
-
โอยยย อ่านไปแร้วเราชักจะหื่นเหมือนพี่หมีหมอ 5555
เราก้ออยากอ่านตอนสอบเสดแระเหมือนกัล ^.,^
ปล. ชะนีน้องปูเป้ ยังทำใจไม่ได้หรือลูกกกก
-
ตาลุงหื่นนน :katai5: ฮ่าๆ พี่เมฆเหมาะกับคำนี้มาก
แทะเล็มน้องจนสึกแล้วมั้ง><
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
อ๊ายยยยยย พี่เมฆฆฆฆฆฆ ....... นั่นมันพี่ติ๊ก เจษฎา ชัดๆ :haun4:
-
พี่เมฆหล่อโฮก
เอ่อ.. บางทีก็แอบรำคาญปูเป้นะ
เรื่องนี้มันชายรักชายนะปูเป้
ชะนีเป็นได้แค่เพื่อนนะปูเป้นะ :ruready
-
หนูเป็นชะนีในเรื่องนี้หนูต้องทำใจคะปูเป้ ไม่มีที่วางให้ชะนีในหัวใจน้องดินจริงๆ เจ๊บอกเลย
-
น่ารักกกก :-[ :-[ :-[
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด มอนอใช่ไหมเนี่ยยย
คิดถึงข้าวต้มอิ่มอุ่นอ่าาา งื้อออ อยากกลับไปนั่งเล่นลานสมเด็จ
TT
ปล. ขอแวปไปอ่านให้ถึงตอนปัจจุบันก่อนนะ เท่าที่อ่านมาน้องดินน่ารัก และอิพี่เมฆหื่นเกินไปแล้วค่ะ
-
พี่เมฆนี่หื่นกับน้องดินตลอดเวลาจริงๆ หวังว่าชะนีร่วมคณะของน้องดินจะไม่เห็นเวลาที่พี่เมฆกับน้องดินไปเดินซื้อของด้วยกันนะ จะได้ไม่เกิดเรื่อง
ขอบคุณครับ
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
แปะไว้ก่อนจ้า เดี๋ยวมาเม้นใหม่ อิอิ
-
พักนี้เรื่องดูเรียบๆ เรื่อยๆ หวังว่าคงไม่ใช่อารมณ์ทะเลสงบก่อนเจอพายุใหญ่หรอกนะ
-
บทที่ 24
เมธา Talk
มหกรรมสอบคือความสนุกสนานของชีวิตในมหาลัยของนิสิตทั้งหลาย รวมถึงนิสิตแพทย์อย่างน้องดินด้วย เขาใช้เวลาทั้งหมดอยู่กับหนังสือและชีทกองโต ทบทวนแล้วทบทวนอีกเพื่อไม่ให้พลาดในการสอบครั้งนี้ ต่างจากผมเมื่อก่อนมาก ผมมักจะไปเที่ยวกินเหล้า สนุกสนานกับเพื่อนในช่วงเวลาเคร่งเครียดของทุกคน
เขาทำให้ผมเปลี่ยนไปความคิด เขาทำให้ผมรู้ว่าคนเราสามารถทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้ด้วยอะไรหลายๆอย่าง หนึ่งในนั้นคือการศึกษา มันอาจจะมีทางอื่นเยอะแยะ แต่วิธีนี้ง่ายที่สุดสำหรับเด็กคนหนึ่งที่ชีวิตของเขาไม่มีอะไรเลยคือการเรียนได้สูงๆ จบไปมีงานทำมีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ผิดจริงๆที่ผมเลือกเด็กคนนี้เข้ามาในชีวิต
มันคือความสุขได้เห็นน้องค่อยๆเติบโต ค่อยๆก้าวเดินด้วยทางของตัวเอง ผมมีความสุขที่ได้กอดเขา พยุงเขาชี้แนะแนวทางหรือแม้แต่เดินไปด้วยกัน
“กินนมร้อนๆก่อนสิแล้วค่อยอ่านต่อ”ผมวางแก้วนมที่เพิ่งอุ่นร้อนๆวางบนโต๊ะอ่านหนังสือ น้องเงยหน้ามองผมด้วยสภาพอิดโรยก่อนจะโปรยยิ้มมาให้ ผมก้มลงไปหอมแก้มเขาอย่างอดไม่ได้ สงสารก็สงสาร เป็นห่วงก็เป็นห่วงแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากให้กำลังใจอยู่ห่างๆ
“ขอบคุณครับ”น้องกระซิบบอกเบาๆ ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าเล็กของน้อง มองลึกเข้าไปในดวงตาใส แล้วยกตัวขึ้นจูบ
หน้าผากเล้กอย่างชื่นชม
“คนเก่งของพี่ สู้ๆนะครับ”น้องยกมือกอดรอบคอผม จากนั้นก็กลับไปอ่านหนังสือต่อ เขายกนมขึ้นดื่มเป็นระยะจนหมดแก้ว
ผมกลับไปนั่งตรวจข้อสอบเงียบๆบนเตียง การสอบเพิ่งผ่านไปสองวัน คะแนนของน้องอยู่ในระดับท็อปของกลุ่มที่ผมสอนอยู่ เขาทำได้ดีมากกว่าที่ผมคิด ผมไม่ได้สอนเขาเกินกว่าในห้องเรียนและไม่ได้ให้แนวข้อสอบอะไรกับเขาเลย ความภูมิใจเล็กๆกำลังทำให้ผมจุกอก ผมยิ่งรู้สึกรักน้องมากขึ้น มากขึ้นทุกวัน
ตีสาม ไปลงไปอุ้มน้องขึ้นมาบนเตียง ผมปิดไฟ และจูบราตรีสวัสดิ์เด็กน้อยที่นอนหลับบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า อวยพรให้การสอบของเขาในวันพรุ่งนี้โชคดี
ดินสอ Talk
โชคดีว่ามีสอบตอนบ่าย เพราะว่าวันนี้ผมตื่นสายสุดๆ ตื่นขึ้นมาบนเตียงพี่เมฆก็ไม่อยู่บ้านแล้ว สงสัยไปทำงาน ผมเดินลงไปหาอะไรกินในครัว พี่เมฆไม่ลืมทำอาหารง่ายๆไว้ให้ ผมรีบทานมันระหว่างนั้นก็อ่านชีทในมือไปด้วย
เมื่อคืนหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่บนเตียง
ผมทานอาหารเสร็จก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัยเพื่อสอบ ผมออกจากห้องสอบคนแรก วิชานี้ผมไม่ค่อยมันใจเท่าไหร่ผมไม่ค่อยถนัดแต่พอทำได้ ผมรีบกลับมาที่บ้าน นอนพักเอาแรงอีกนิด ตอนเย็นจะได้ลุกขึ้นมาอ่านวิชาสุดท้ายที่จะสอบในวันพรุ่งนี้
ผมตื่นมาเพราะเสียงรถของพี่เมฆเข้ามาจอดในบ้าน เดี๋ยวนี้เขาไม่เอารถไปซ่อนแอบไปข้างบ้านแล้วนะ แต่เข้ามาจอดข้างในเลย ประกาศตัวสุดๆ เขาเคยพาผมไปบ้านพักอาจารย์ที่เขาอยู่ เขาชวนผมนอนที่นั่นคืนนึง ผมไม่ได้นอนคุณก็รู้ เขาหื่นมาทำกับผมทั่วบ้าน จะเรียกว่าบ้านไม่ได้สิ มันเหมือนอพาเม้นต์สำหรับอาจารย์มากกว่า สองห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น สองห้องน้ำ ตั้งแต่วันนั้น
ผมก็หลีกเลี่ยงไปห้องเขาอีกเลย ถึงแม้ว่าจะถูกบังคับพาไปอีกสองสามครั้งและเราจบกันที่โซฟาในห้องนั่งเล่น
เขาบอกว่าพอผมเข้าไปในห้องนอนของเขาแล้วเขาต้องการผมอย่างมาก บ้าไปแล้ว ผมจะไม่คิดเรื่องแบบนี้ในหัวอีก
ผมลุกจากเตียงไปล้างหน้าแล้วเดินไปกอดเอวพี่เมฆที่ยืนทำกับข้าวในครัว อย่างออดอ้อน ผมก็แค่อยากกอดเฉยๆ ไม่ได้จะอ้อนอะไรสักหน่อย จริงๆนะ ไม่ได้จะหว่านสเน่ห์หรืออะไรทั้งสิ้น
“ว่าไง ทำข้อสอบได้มั้ย”เขาหันมาถามผม ไม่ลืมที่จะก้มลงมาหอมแก้มผมด้วยตาหมีหื่น
“พอได้ครับพอดีผมไม่ค่อยถนัดวิชานี้”เขาส่งยิ้มอ่อนดยนมาให้ และนั้นเพียงพอที่จะทำให้ผมยิ้มกลับไปอย่างอัตโนมัติ
“มะ มาช่วยพี่ทำกับข้าวหน่อยสิ”พี่เมฆดึงตัวผมไปกอดแล้วยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง เรายืนหันผักด้วยกัน หัวเราะเพราะผมกำลังร้องไห้ให้กับหัวหอมอันใหญ่ที่ถูกเราหันเป็นชิ้น
“พี่เมฆแกล้งดิน”ผมเอศอกถองเขาเบาๆ
“ฮ่าๆ โอ๋มาเดี๋ยวพี่กันต่อเอง”เขาคว้ามีดจากมือผมไปหัน ผมหันหน้าซุกอกเขาจะได้ไม่โดนหัวหอม ตอนนี้เรายืนกอดกันอยู่ในครัว เขาหอมศีรษะผมตลอดเวลาระหว่างนั้น
“เสร็จแล้ว”เขาวางมีดแล้วเอื้อมไปหยิบกระทะ ผมดึงตัวออกแล้วดูว่าเขาจะทำอะไรต่อ
“ทำอะไรทานครับ”
“ผัดผัก ไข่เจียว ต้มจืดเต้าหูหมูสับ”ของโปรดผมทั้งนั้นเลย เขาทำเอาใจผมใช่มั้ย นี่ผมกำลังคิดเข้าบ้างตัวเองอยู่ใช่มั้ย หน้าผมร้อนผ่าวไปหมด
“แก้มแดงๆ”พี่เมฆก้มลงมาหอมแก้มผม เขาแซวแล้วหัวเราะเบาๆ
“ไม่เห็นมีอะไรน่าขำ”ผมมุดตัวออกจากแขนยาวๆของเขา เปิดตู้เย็นหยิบไข่ออกมาตอกใส่ชามแก้เขิน
“หึหึ”
“ไม่หยุดอีก”ผมหันไปเหวใส่แล้วเดินหนีไป ยืนตีไข่ที่อื่น
“อยากกินอะไรอีกมั้ยเดี๋ยวพี่ทำให้”เขาถามขณะกำลังผัดผักในกระทะ
“ไม่เอาครับแค่นี้พอแล้ว”ผมเปิดเตาอีกอันแล้ววางกระทะ ใส่น้ำมันเจียวไข่ ผมชอบเวลาไข่มันฟูๆ กรอบๆ อร่อยที่สุดกินกับข้าว
สวยร้อนๆ
“พี่ก็ว่างั้น”ผมหันไปหน้ายู่ใส่พี่เมฆ เบื่อคนแก่รู้ทัน
ผมทอดไข่เจียวเสร็จ พี่เมฆผัดผักเสร้จ ส่วนต้มจืดเสร้จก่อนผมจะลงมาเสียอีก อาหารถูกตั้งไว้บนโต๊ะอาหาร ผมรบตักเข้าปากอย่างรวดเร็ว อร่อย มีความสุข ฟินมากๆ
“ดินทานจนพี่รู้สึกอิ่มด้วยเลย”พี่เมฆแซวผม
“ก็มันอร่อยนี่ครับ”ผมตักข้าวเข้าปากอีกคำ
“เดี๋ยวพี่ทำให้ทานบ่อยๆเอามั้ย”
“เอาครับ”ผมพยักหน้ารัวๆ
“สอบเสร็จไปเที่ยวกันนะ”จู่ๆพี่เมฆก็พูดขึ้น
“ไปไหนครับ”
“เพชรบูรณ์ อากาศกำลังดีช่วงนี้คนไม่เยอะ”
“ใกล้ๆแค่นี้เอง”ผมรู้สึกตื่นเต้น เพชรบูรณ์ห่างจากมหาลัยผมไม่ถึงสองชั่วโมง อากาสดี มีที่เที่ยวเยอะมาก ระหว่างทาแวะชม
อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้าก็ได้ ไปยืนแตะหมอกที่ภูทับเบิก หรือไปนอนดุดาวที่เขาค้อ
“นั้นสอบเสร็จเราแพ็คกระเป่าไปกันเลยนะ”
“คร๊าบบบบบบบบ”ผมหัวเราะอย่างดีใจ มีแรงอ่านหนังสือเลย พี่เมฆดูจะยิ้มหน้าบานที่หลอกผมไปเที่ยวได้ เขาดูจะปลื้มนักปลื้มหน้า
“ยิ้มไม่เลิก”ผมแกล้งแขวะ
“พี่กำลังคิดถึงม้าตัวโตๆที่จะขี่ไปชมดอกไม้ หรือจะทำมากกว่าขี่ม้าที่ลำธารหลังรีสอร์ก็ได้”ข้างแทบพุ่งให้ตายเถอะ ไอ้พี่เมฆสุดหื่น นี่เขาวางแผนจะพาไปผมเผด็จศึกที่เพชรบูรณ์อย่างนั้นหรอ
ของขวัญหลังสอบเสร็จที่ผมจะให้เขา
พี่เมฆมองผมสวยสายตาซุกซน
ให้ตายเถอะ ผมอยากเอาส้อมจิ้มตาเขาจังเลย
“อยากให้สอบเสร็จเร็วๆจังน้า โอ๊ย”ผมเอื้อมมือไปฟาดเขา ตอนนี้ได้แต่นั่งก้มหน้ากินข้าวอย่างเดียว
คนบ้าๆๆๆๆๆ
.....................................................................
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
พี่เมฆอ่ะ ไม่ได้คิดจะขี่ม้า แต่คิดจะขี่น้องใช่ม้า ร้ายกาจที่สุด
>/////< อะไรก็ไม่รู้ เขินแทนน้องงงงงง
หวานฉ่ำ ล้ำมากกกกกกกกกกกกกกก พูดเลย
ตอนหน้าเนี่ยยยยยย
เคยอ่าน NC 10 หน้า ++++ มั้ย
ไม่เคยเหมือนกันแต่จะลองแต่ง
ฮ่าๆๆๆๆ น้องดินมีสอบ ฝ้ายก็สอบเหมือนกัน
บ้ายๆไปอ่านหนังสือแล้วนะคะ
(http://f.ptcdn.info/810/022/000/1409206262-800374img1-o.jpg)
-
รอเพชรบูรณ์นะพี่หมีหื่น :haun4:
-
พี่เมฆมีหนวด
แบดมากกกกกกกกกกกกกกก
เหมมอาหรับ
แต่ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
-
:hao7: แทบจะรอให้สอบเสร็จไม่ไหวเลยทีเดียว
หึหึ พี่เมฆเค้าแสดงออกชัดเจนขนาดนี้ ไม่ต้องคิดว่าเข้าข้างตัวเองเกินไปหรอกค่ะ แหมๆๆ :oo1:
-
รอความหื่น nc 10 ++++ ค่าาาา :haun4:
-
ขอเสนอ "เพชรบูรณ์ ...ร้อนรัก" :haun4:
อยากอ่านตอนหน้าแล้วว
-
จะรออ่านหลังสอบเสร็จนะค่า :hao6:
-
:hao6: สอบเสร็จมีศึกหนักรออยู่ ดินเอ๊ยยยย
รูปประกอบเรียกเลือดได้เสมอเลยอะ
-
เผด็จศึกที่เพชรบูรณ์
-
น่ารัก
-
:hao6:
-
เอิ่ม สิบหน้าเลยเหรอจ้ะ
เจ้ขอไปนอนพักเอาแรงก่อนนะ เดี๋ยวตอนหน้าจะไปร่วมสอดส่องเรื่องในมุ้งของพี่เมฆน้องดิน
-
เตรียมเลือดแป้บบบ
-
ตอนนี้อบอุ่น พี่เมฆดูแลดินดีมากๆเลย ทำอาหารให้
ดินจะสอบเสร็จแล้ว รอไปเพชรบูรณ์ รอของขวัญพี่เมฆ :z1:
:mew1: :L2:
-
พี่เมฆไม่เคยธรรมดา ศึกหนักแล้วดินเอ้ยย :laugh:
-
หมีหื่น อยากลองนอกสถานที่ใช่มั้ย อย่ามาเนียน o16
-
แทบรอการไปเที่ยว พร้อมเปิดตัวลูกสะใภ้ไม่ไหวล่ะ
-
แอบสะกดรอยตามสองหนุ่มไปดีกว่าค่ะ
-
พี่หมีหื่น..เอ้าท์ดอร์ค่ะ...
-
แพ็คกระเป๋ารอเรียบร้อยแล้วค่ะ รอไปส่องหมีหื่น
-
เมฆโคตรหื่นอ่า
-
พักไหนคะ เดี๋ยวเช่าห้องข้างๆ
ถ้าอยู่บ้านขอนอนโซฟา :o8:
-
รออย่างตั้งหน้าตั้งตา
-
น้องขี่ม้า หมี ..
-
หมอมันหื่นแบบนี้ทุกคนรึเปล่านี่...
-
รอทริปเพชรบูรณ์ :hao6: :hao6: งุงิ
-
ขอให้สอบผ่านนะจ๊ะ
-
รอตอนต่อไป ไม่ได้หื่นนะแต่รู้สึกมีความสุขที่คนเค้ารักกัน
-
มารอ10หน้า :hao6:
-
เขินอ่ะ
น้องดินน่ารัก
พี่เมฆหื่นน้อยๆหน่อยสิ
-
o13 รอเลยจ้าาา น่ารักจังเลย
-
ขอตามไปด้วยคน 5555
-
หวานนนนนนนนนนนนนนน่ารักกกกก กรุบกริบๆกำลังดี :katai3:
-
=￣ω￣= มารอดื่มด่ำกะบรรยากาศหลังสอบเสร็จ.... อิอิ
-
มารอพี่เมฆพาดินไปหื่นนนนนน
นอกสถานที่คงจะมันส์ :oo1:
-
พี่เมฆจะพาน้องดินเอ้าท์ดอร์หรอครับ
รอบทอัศจรรย์10หน้านะครับน้องฝ้าย
น้องดินก็ฟิตร่างกายเตรียมไว้นะ ไม่งั้นเจอสิบหน้าที่น้องฝ้ายแต่งเข้าไปมีหวังเห็นฟ้าเป็นสีเหลืองรำไรแน่นอน
น้องฝ้ายตั้งใจสอบนะครับ ขอให้สอบผ่านฉลุยทุกวิชาเลย
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ไปพักที่ไหนเหรอ เดี๋ยวไปจองห้องข้างๆ
:oo1: :oo1: :oo1:
-
พี่เมฆนี่หื่นจริงๆเลย
-
ตอนนหน้าคงเป็นสองเราท่ามกลางธรรมชาติสินะ
รอจ้า
-
เก็บกระเป๋าตามน้องดินกับพี่เมฆ
ข้าเจ้าขอไปด้วยคน (โดนยันออกมา)
-
จะ NC. กี่สิบหน้าก็จัดมาเลยค่ะ เลือดสำรองพร้อมแล้ว :z1:
-
:mew1:
-
น้องดินสู้ๆ ตอนนี้พี่เมฆแอบขุนน้องไว้ไปเชือดที่เพชรบูรณ์สินะ :hao6:
-
ตายๆ สงสารน้องดิน :hao3:
-
หื่นตลอด หื่นตัวพ่อเลย พี่เมฆอ่าาาาาา
-
ตั้งหน้างตารอตอนต่อไปเรยค่ะ พี่หมีหื่น -////-
ตอนนี้นี่น่ารักหวานแหวว ยรรยากาศอบอุ่น หุหุหุ
ปล. ตั้งใจสอบนะจ๊ะ ผู้แต่ง ^^
-
มารอ NC 10 หน้าค่ะ
(คนอ่านหื่นมาก อยากได้ขนาด dry orgasm เลยอ่ะค่ะ กร๊าาาาาส์)
:hao7: :hao7:
-
เก็บกระเป๋าล่วงหน้าไปรออิพี่เมฆกับน้องดินก่อนเลย :hao7:
-
เอ้อ อยากถามอ่ะค่ะว่ามีสารบัญไหมคะ? เราไปดูหน้าแรกไม่เจอสารบัญเลย T T
-
เอ้อ อยากถามอ่ะค่ะว่ามีสารบัญไหมคะ? เราไปดูหน้าแรกไม่เจอสารบัญเลย T T
เลิกเรียนเดี๋ยวกลับไปทำให้นะคะ
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:
-
มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย~~ แต่สำหรับพี่เมฆคงไม่ต้องเพราะอึดและหื่นมาก 5555
ขอบคุณค่ะ
-
พี่เมฆจะหื่นไปไหนเนี่ยหื่นสุดไๆๆๆแต่เราชอบนะหื่นดี
-
รอ nc แบบจัดเต็มนะคะ สู้ๆค่ะ
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
-
คือแบบว่า พี่เมฆนี่หื่นทุกตอนจริงอะไรจริง :hao6:
-
fC อีกเรื่องถวายตัวเลยยยยยนย
ชอบ เมธา Talk มากที่สุดแบบฟินมากกกกกกกกกก
ยิ่งที่บอกประมาณว่า อยากเห็นน้องดินสอ โตไปทีละนิดละ พี่เมฆก็คอยประคับประควง ฟินนนนนนนนาน. ดีอะไรแบบนี้
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกอยากประกาศขายตัวมากๆ คิดว่าการขายตัวอาจจะเจอเรื่องดีๆได้เลย คนเขียนมีพลังมากทำให้เราอยากขายตัวสะนี้ :hao4: :katai1: :m31:
-
ขอเสนอ "เพชรบูรณ์ ...ร้อนรัก" :haun4:
อยากอ่านตอนหน้าแล้วว
เห็นด้วยกับเม้นต์นี้ แบบนี้เลย 555
-
ยังแต่งไม่ครบ 10 หน้า แน่ ๆ เลย ยังไม่มาซะที
-
ีหื่นนนนนนนนน :hao7:
-
คิดถึงพี่จอมหื่นของน้องต้อมเด็กขายแล้ว
กดบวก
:hao7:
-
รอ
-
บทที่ 25
สอบเสร็จเสียที ผมเดินบิดตัวออกมาจากห้องสอบด้วยความเหนื่อยล้า ไอ้จิ๋มกับไอ้ตี๋ชวนผมไปกินเหล้าหลังมอ เห็นว่ามีร้านเหล้าเปิดใหม่
“ปชช/ปชช”มันเดินสองคนเดินมาคล้องคอผม
“อะไรของพวกมึง”ผมทำหน้าหมางง
“ประชาชื่นไงไอ้สัด”อ้อ ร้านเหล้าเปิดใหม่ตรงซอยโลกีย์ อ่านแต่หลังสือเลยไม่ได้สนใจเรื่องเหล้ายาปลาปิ้งเท่าไหร่
“ไปไม่ได้วะ พรุ่งนี้กูต้องไปเพชรบูรณ์”ผมยักคิ้วเป็นคำตอบ
“โห! ไรวะ สอบเสร็จทั้งที มันต้องเมา ต้องเมา ต้องเมา”พวกมันสองคนกำมือแน่นแล้วโยกตามจังหวะ ชงกันชิบหาย
“โทรถามพ่อก่อน”ผมตะโกนบอกพวกมัน
มันสองคนมองหน้าตาตื่น
“โพ่งไต๋ แล้วไม่ใช่หรอ”ไอ้ตี๋ทำหน้าสยอง
พ่อทูลหัวน่ะไอ้เชี่ย
“กูจุดธูปบอกพ่อก่อน”ผมแกล้งพวกมัน
“ไม่ต้องไปละ เดี๋ยวพ่อมึงแม่งมานั่งเฝ้ามึงแดกเหล้า”ไอ้จิ๋มรีบห้ามผมทันที
“เอ้าไอ้สัด มึงจะไม่เชิญพ่อกูไปกินเหล้าด้วยหรอวะ เมื่อก่อนพ่อกูเลี้ยงเหล้าพวกมึงออกจะบ่อย”เหอะๆ
“เชี่ย เมื่อก่อนส่วนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรคร๊าบพ่อ ผมกินกันสองคนก็ได้คร๊าบ”พวกมันยกมือไหว้ประหงกๆ
“เพื่อนชั่ว”ผมสบถด่าพวกมันอย่างหมั่นไส้ อยากไปกินด้วยอ่ะ เอาไงดี แอบไปดีกว่ายังไงก็ไปเที่ยวพรุ่งนี้เช้า แค่ไปสังสรรค์กับ
เพื่อนคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
“กูไปด้วย”ผมกอดคอไอ้เพื่อนยากสองตัวหลับหอพวกมัน ผมไม่กล้ากลับไปเปลี่ยนชุดที่บ้านเลยใส่เสื้อไอ้จิ๋ม มันตัวมันเท่าผมเลยใส่ของกันและกันได้ พอพระอาทิตย์ตกดินปั๊บพวกผมก็กางปีกบินพั่บๆ
ประชาชื่นจ้า
ผมไม่รู้เลยว่าการไปประชาชื่นในครั้งนี้จะทำให้ชีวิตผมไม่ชื่นเหมือนชื่อเลยสักนิด
มือถือผมดังตลอดเวลา ผมไม่กล้ารับเลยปิดไป เหล้าแก้วแล้วแก้วเหล้าถูกชงและส่งมาให้ เด็กคณะบริหารน่าตาน่ารักสามสี่คน
มานั่งนัวเนียกับพวกผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
“สอบเสร็จให้มันได้อย่างนี้สิวะ”ไอ้ตี่บ่นฮึมฮัมในลำคออย่างพอใจ พลางล้วงควักตับไตสาวในอ้อมกอดอย่างถึงพริกถึงขิง
“ดิน ชนแก้วกัน”น้องพราวยื่นแก้วเหล้ามาชนกับผมไม่เท่านั้นเธอหย่อนตัวลงมานั่งแหมะบนตักผมด้วย
“ชนครับ ชนๆ”ผมยกแก้วชนตอบเธอแล้วยกกระดกเข้าปาก
เพลงที่นี่จะเป็นแนวเพื่อชีวิตโดนๆ สนุกๆ แสงสีไม่มาก พื้นที่เยอะเหล้าไม่แพง
ผม ไอ้จิ๋ม ไอ้ตี๋ได้สาวไปกินคืนนั้น ผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็บ่ายกว่าแล้ว
ชิบหายมั้ยละ ผมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วขับน้องสนิมกลับบ้านทันทีเลย นรกกินหัวแน่ๆ
ผมจอดรถแล้วเดินอย่างกล้าๆกลัวๆเข้าบ้าน ผมมองเหลือซ้ายเหลือบขวาก็ไม่มีใครเลยรีบวิ่งขึ้นบ้านไปเปลี่ยนชุดเพื่อลงมาอาบ
น้ำ
ปัง!!!
เสียงประตูห้องนอนปิดดังลั่นทำเอาผมสะดุ้ง
ผมหันไปดูพบร่างสูงของพี่เมฆยืนทำหน้ายักษ์อยู่
“ไปไหนมา”เขาถามเสียงเข้ม ผมได้แต่ยืนถอดเสื้อทำตาปริบๆไม่กล้าตอบ
“ทำไมไม่รับโทรศัพท์”
“ปิดเครื่องหนีพี่ทำไม”
“รู้ใช่มั้ยว่าวันนี้เราจะไปไหนกัน”
“ทำไมเป็นคนแบบนี้”เขาถามรัว พลางเดินมากระชากแขนผมแล้วบีบจนเจ็บ
“ผมเจ็บนะ”ผมส่วนกลับไป แล้วสบัดมือออก เจ็บสัดๆ บีบมาได้ไงเนี่ย
“เจ็บหรอ พี่รอเราทั้งคืน นั่งรอกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ ทำไมถึงทำแบบนี้ ไปไหนก็บอกกันสิ พี่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”ผมผลักอกพี่
เขาออกห่างจากตัว ตอนนี้รู้สึกกลัวเขามาก พี่เมฆหายใจรุนแรง แล้วก็ทำท่าคุกคามสุดๆ
“ผมไปกินเหล้ากับเพื่อนมา ไม่กล้ารับโทรศัพท์เพราะกลัวพี่ด่า ตอนแรกว่าจะกลับตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแต่พอดีมันสุดวิสัยนิดหน่อยก้
เลยกลับมาตอนนี้ ผมขอโทษ”ผมใจดีสู้เสือ แสร้งตอบไปอย่างใจเย็น
“วันหลังไปไหนก็บอกพี่ รู้ไหมพี่ยังไม่ได้นอนนั่งรอเราทั้งคืน พี่ขับรถออกไปตามหาทั่วมหาลัยก็ไม่เจอ อย่าทำแบบนี้อีกนะเข้าใจมั้ย”
“ครับๆ”ผมปัดมือเขาที่จับตัวออกแล้วเปลี่ยนคว้าผ้าขนหนูมาพาดบ่า
“นี่อะไร”พี่เมฆจับบ่าผมแล้วเขย่า
เหี้ยแล้ว ผู้หญิงบ้าใครให้ทำรอยไว้ ผมเงยหน้าสบตาพี่เมฆอย่างตะลึง
“ตอบพี่มา”เขาคาดคั้น
“ไม่มีอะไร”ผมปัดมือเขาออกจากตัว
“ดิน ตอบ”
“ไม่มีอะไรจริงๆครับ”ผมขึ้นเสียงใส่เขา แล้วเดินหนีไป
“โกหกก็พี่เห็นอยู่”
“พี่อย่ามายุ่งกับดินได้มั้ย”ผมตอบไปเพราะแรงอารมณ์ ผมไม่อยากให้เขาจับได้ว่าเมื่อคืนผมไปทำอะไรมา
เพี๊ยะ
แก้มของผมหันไปตามแรงตบ ผมทรุดลงกับพื้น ช้าไปทั้งหน้า
โครม
ก่อนจะตามด้วยของบนโต๊ะเครื่องแป้งตกลงมาหล่นกระจายไปทั่วพื้นห้อง
ผมตัวสั่นเทาเป็นลูกนก แก้มก็เจ็บ ใจนี่หล่นหายไปถึงตาตุ่ม น้ำตาใสๆไหลออกมาบนแก้มแบบกั้นไม่อยู่ ผมลุกขึ้นเดินถอยไปหลังห้อง
ตอนนี้เขาเหมือนสัตว์ร้ายกำลังอาระวาดยังไงก็ไม่ป่าน สายตาแดงเข้มของพี่เมฆมองผมเหมือนอยากจะฆ่าให้ตาย
ใจของผมมันหายไปพร้อมแรงตบ จนทำให้ไม่รุ้สึกเจ็บอะไรแต่จุกสุดๆ
พี่เมฆก้าวสามขุมตามผมมาน่ากลัว ผมขาสั่นจนแทบขยับไปไหนไม่ได้ ผมเดินหลลออกไปอีกทางแต่ถูกเขาคว้าแขนไว้ได้
“ที่พี่บำเรอให้เรามันไม่พอใช่มั้ย ที่พี่ให้เงินไม่พอใช่มั้ย ต้องการอีกหรอ อยากได้เยอะๆ สันดารเก่ามันไม่ยอมหลุดจากตัวเลยสินะ ไปขายให้ใครมาละห๊ะ”เขาบีบแขนผมทั้งสองข้างจนเจ็บไปหมด
ผมไม่สามารถจะอ้าปากพูดโต้ตอบอะไรได้ เรี่ยวแรงหายไปหมด
คำพูดว่าร้ายกรีดบาดลึกลงในใจ
“มะ –ไม่ ชะ ใช่แบบนั้นนะ”ผมสะอื้นไห้ได้แต่เกาะคนตัวใหญ่เพื่อพยุงร่างตัวเอง
“แล้วรอยพวกนี้มันอะไรบอกพี่สิว่าเราไม่ได้ไปมีอะไรกับใครมา บอกพี่สิดิน ที่หายไปทั้งคืนไม่ได้ไปนอนกับคนอื่นมา บอกพี่สิ”
“ฮือ ฮือ ใช่ครับ ผมไปนอนกับคนอื่นมา”มันเป็นเรื่องจริง ผมไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร ก็หลักฐานมันมีอยู่บนตัวผมเต็มไปหมด
เพี๊ยะ แก้มอีกข้างของผมกระทบกับฝ่ามือใหญ่ของพี่เขา
“เลี้ยงดีๆไม่ชอบ พี่รักเราไม่พอใช่มั้ยห๊ะ ถึงได้ร่านไปหาคนอื่นน่ะ”เขาดึงตัวผมขึ้นแล้วจับมาเผชิญหน้า ผมเจ้บร้าวไปทั้งตัว เจ็บและมึนไปหมด
“ไม่ใช่นะครับ มันไม่ใช่แบบนั้น ฮือ ฮือ”ผมอธิบายไม่ถูกเลย เขาโกรธผมมาก จากสายตาเขาตอนนี้คงอยากจะฆ่าผมให้ตายจริงๆ
นั่นแหละ
พลั่ก ผมถูกผลักไปกองบนเตียง พี่เมฆหันไปลงกับชั้นหนังสือแทน เขาฟาดมันล้มระนาวรื้อหนังสือออกมากระจัดกระจายเต็มห้อง
“พี่อยากจะฆ่าเราให้ตายจริงๆ ดินสอ”เขาเรียกชื่อผมเต็มๆ แล้วขึ้นมาคร่อมทับผมบนเตียง
เขาใช้สองมือบีบคอผมเอาไว้ ก่อนจะกดน้ำหนักลงมา
“ฮึกๆ มะ อื้อ”
..............................................................................
แฮ่ๆ อย่าปารองเท้ามานะ ตามท้องเรื่องจ้ะ
-
:z13:
-
ขอไม่เข้าข้างน้องดินนะ
เพราะน้องผิด
เต็มๆ
-
อะไรวะเนี่ย :z6:
-
อะไรอะ
-
ตอนนี้มึนๆแปลกๆ :hao4:
-
:ling1: ค้างเลย
ทำไมทำงี้อะหนูดิน โฮกกกก
พี่ค้าบ ใจเย็นๆๆๆ
-
ง่ะ อุตส่าห์สอบเสร็จแล้ว กำลังจะไปเที่ยวแล้วดันมีเรื่องก่อน
แล้วจะทำยังไงกันล่ะ ดินก็น่าจะโทรบอกพี่เมฆเขาก่อนนะ
พี่เขาคงไม่ใจร้ายเกินไปจนไม่ให้ออกไปกับเพื่อนหลังสอบหรอก
แล้วดินก็คงไม่ต้องโดนตบแบบนี้ ตอนนี้คงได้ไปเที่ยวกันแล้ว :katai1:
:mew1: :L2:
-
กริ๊ดดดดดดดดดด พี่อย่าเป็นคนรักแรง เกลียดแรงดิเว้ย น้องตายไม่มีม้าให้ขี่นะ
//อ้าวโทษเอาใหม่ๆ
กริ๊ดดดดดดดดดดด พี่อย่าเป็นคนรักแรงเกลียดแรงดิ น้องมันทำผิดก็ลงโทษมันแรงๆ เคลียแบบเนื้อแนบเนื้อไป
แอร้ยย//// เอาอินี่ออกไป :hao7:
เอาจริงๆน้องผิดนะ ไปไหนไม่บอก คนที่ไม่รู้ก็เป็นห่วงไป เกิดพี่เค้าไปตามหาละเครียด ขับรถไม่เต็ม100 เกิดอุบัติเหตุไป ดินก็เสียใจเองน๊า
-
สั้นเเท้
สมน้ำหน้านังดิน ทำไมทำเเบบนี้
กินเหล้าไม่ว่า เเต่ไปนอนกะคนอื่นมาสมควรโดน//อินจัด 55//
-
จะผิดไหมจะบอกว่าตอนนี้โคตรเกลียดดินเลย
-
ดิอสออายุกี่ขวบแล้วคะ เด็กๆจะคิดไม่ค่อยเป็น มีแต่ชอบกับไม่ชอบ ความคิดหนูคงเล็กมากๆ
แล้วยังงี้....พี่เมฆไม่สำคัญอะไรเลยดิ!!! ถ้าพี่เมฆทิ้งขึ้นมาจริงๆ อย่ามาคร่ำครวญนน๊ะ ทำตัวเองทั้งหมด ถ้าพี่เมฆจะเข้าใจผิด ก็ไม่แปลกเลย :m16: :m16: :m16:
-
ถ้าดินทำจริง (หึ่มๆๆ อยากสมน้ำหน้าอ่ะ me//จะโดนตรบไหม 555)
สงสารพี่เมฆนะ เป็นห่วงทั้งคืน สุดท้ายคนรักไปมีsexกับคนอื่น เจ็บเหลือเกินนนนนน
-
ฮะ หะ หา หาาาาา อะไรกัน หมดช่วงโปรโมชั่นกันแล้วเหรอ?
อย่าบอกนะว่าต่อไปนี้น้องดินจะโดนเลี้ยวด้วยลำแข้ง ไม่เอาพิศาลนอกเตียงนะ
เรากะไปเกาะขอบเตียงรอ NC เต็มที่ เฺฮียอย่ารุนแรงสิ น้องก็ผิดด้วยแหละ ยังไงก็ขอให้คืนดีกัน(บนเตียง)นะ นะ นะ
-
โอยยยยยยยยยยยย
ตามท้องเรื่องน่ะเข้าใจนะคะ ไม่ปารองเท้าหรอก จริงๆๆ :hao3:
แต่.............
ตัด ตอนแบบนี้ เปลี่ยนใจ ถอดรองเท้า มาปา แทบไม่ทันเลยค่ะ :katai1:
อิอิ ล้อเล่นเน้ออ ตัดแบบนี้ ต้องมาต่อไวๆๆเลยนะ :mew1: :hao7:
-
ค้างอะ ทำตัวเองแท้ๆ ดินเอ้ย :katai1:
-
ปล่อยตัวปล่อยใจไปป่ะ ไหนบอกว่ารักไงดิน อย่าอ้างเรื่องเมาเรื่องเหล้าด้วย
-
เราอรอบรรยากาศหวานๆบนเขาค้อ
ไหงได้งานเลือดสาดแบบนีหว่า
แต่พี่ไม่เข้าข้างดินเลยนะพูดเลย
แต่เค้าก็ไม่ชอบพี่เมฆใช้ความรุนแรงเหมือนกัน
ขอต่อต้านการใช้ความรุนแรง
น้องผิด็ว่าไปตามผิด อย่าซ้อมน้องเลย
พูดได้คำเดียว เครียด!!!!!
-
อ่าว................ค้าง :a5:
-
เด่วนะๆ ไอ้ประโยคที่ว่า "ก่อนจะกดน้ำหนักลงมา" นะ แล้วมันมีประโยคอะไรต่อท้ายด้วยอะเปล่า
คนเขียนกับมาก่อน กลับมาต่อประโยคถัดไปสักสองสามหน้า :ling1: :ling1: :ling1:
-
โอ้ยยย! สั้นไป
-
ทำไมเป็นแบบนี้วะ
ผิดหวังในตัวดินหวะ
ผิดหวังมากจริงๆหวะ บอกไม่ถูกเลยต้องรู้สึกยังไง
อย่าโทษเหล้า อน่าโทษใคร โทษตัวเองเถอะหวะที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ
ต่อให้ดินไม่ไปนอนกับผู้หญิง
แต่การที่ดินไทมติดต้อกับเมฆทั้งคืน ไม่รู้หรอคนรอโดยไม่รู้อะไรเลนเค้าทั้งห่วงทั้งทรมาน
แต่นี้กลับมาเจอว่าไปนอนกับคนอื่นมา
บอกตามตรงว่าเรารับไม่ได้จริงๆหวะดิน
ตบยังน้อยไปเลยถ้าเป็นเราเจอแบบนี้ ไม่รู้จะทำยังไงให้สายตาที่่มองดินเป็นเหมือนเดิม...
แต่ตอนนี้คงไม้ได้จริงๆหวะ
-
ตอนนี้ทำไมมาแปลกๆ...ไร้เหตุผล..มีแฟนแต่ไปนอนกับคนอื่นถึงจะเป็นผู้หญิงก็เถอะ...ทั้งที่รู้ว่าพี่เขารออยู่...ไม่สมเหตุสมผลเลย..
-
เฮ้อออ หนูดินเนี้ยะทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีๆ
สงสารก้แต่พี่เมฆ
ระวังโดนพี่เมฆทิ้งแล้วจะเสียใจนะจ๊ะหนูดิน
-
สั้นไปป่ะ
....เท่ากับเอ5 หน้าครึ่งที่คุณเอามาลง...แบบว่าเราก้อติดตามเรื่องนี้มานานนะ ลงบ้างทิ้งบ้าง ก้อเข้าใจว่ามีธุระ..แต่บางทีหายไปเป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์กลับมาต่อไห้เเค่เอ5 หน้าครึ่ง...แล้วไม่เข้าใจไมชอบตัดจบแล้วทิ้งให้ค้าง.เรียกเรตติ้งหรอ...บอกเลยเรื่องนี้ควรปรับปรุงด่วน.....ปล.เม้นเเยอะแรงมากโปรดเข้าใจในฐานะคนรอเเล้วมาต่อแค่นี้ไม่สมกับที่รอ ปล.2อ่านก้ออ่านฟรีจะเอาไรกับคนเขียนมาก...คืออยากได้คงามต่อเนื่องนะ
-
ค้างกว่าตอนที่ยังไม่ได้อ่านเสียอีก
อยากบอกว่า....
พี่เมฆเบามือหน่อยน้องดินซ้ำหมดแล้ว
ถึงน้องจะผิดก็อย่ารุนแรงนักเลย
-
สั้นไปป่ะ
....เท่ากับเอ5 หน้าครึ่งที่คุณเอามาลง...แบบว่าเราก้อติดตามเรื่องนี้มานานนะ ลงบ้างทิ้งบ้าง ก้อเข้าใจว่ามีธุระ..แต่บางทีหายไปเป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์กลับมาต่อไห้เเค่เอ5 หน้าครึ่ง...แล้วไม่เข้าใจไมชอบตัดจบแล้วทิ้งให้ค้าง.เรียกเรตติ้งหรอ...บอกเลยเรื่องนี้ควรปรับปรุงด่วน.....ปล.เม้นเเยอะแรงมากโปรดเข้าใจในฐานะคนรอเเล้วมาต่อแค่นี้ไม่สมกับที่รอ ปล.2อ่านก้ออ่านฟรีจะเอาไรกับคนเขียนมาก...คืออยากได้คงามต่อเนื่องนะ
-
เรียกสั้นๆ 'เมียพี่มีชู้' ถึงตายค่ะ ไม่เห็นใจคนนอกกาย
-
คือดินผิดจริงๆนะ ลองสลับกันดูถ้าพี่เมฆทำนี่คงต้องง้ออิหนูดินกันยาว
แต่พี่เมฆก็ไม่น่าตบน้องเลยนะ รุนแรงง
ปล สนับสนุนให้พี่เมฆห่างน้องไปเลย ให้ดินสำนึกบ้าง โดนป๋าเปจนไม่นึกถึงใจเค้าละสิ ชิชิชิชิ :katai1:
-
ค้างอ่ะจร้าแบบนี้ แล้วที่นี้จะเป็นไงต่อล่ะ
พี่เมฆ โมโหร้ายเหมือนกันนะ แต่ น้องดิน ก็ไม่น่าจะทำแบบนี้เลย
เฮ้อ!!! แล้วมาต่อไวไวนะ คนเขียน ^^
-
:ling1: :ling1: :ling1:อยากอ่านต่อ
-
รักมาก ก็หึงมากเป็นธรรมดา
ดินก็ไม่น่าทำแบบนั้นเลยนะครับ,,,,
-
บอกเลยดินผิดเตมๆ
ตบหน่อยไปรึป่าว
เรื่องนอกกายนอกใจบอกตรงๆรับไม่ได้
-
โอ้วมาทำให้ให้ค้างแล้วจากไปจริง ๆ ทะเลาะกันรุนแรงขนาดนี้
จะดีกันอย่างไรเนี้ยะ
-
:z3:
-
อ่านตอนนี้แล้ว เงิบจ้าาาาาาาา
นายเอกคือ ไม่มีความคิดเลยหรอ
ไม่รู้สึกผิดสักนิดเลยหรอที่ไปนอนกะคนอื่น
จะบอกว่าเมา ไม่รู้ตัว แล้วไปเอากะคนอื่นก็ไม่ใช่
เพราะตื่นมาก็ไม่เห็นว่าจะตกใจอะไรเลย กลับบ้านชิวๆ
ทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติเลยอ่ะ ความละอายใจไม่มี
ไม่น่าเรียนหมอนะคะ ดูเป็นคนไม่ค่อยมีความคิดเท่าไหร่เลย
ไม่ปลื้มแล้วก็รู้สึกผิดหวังอย่างแรงง!!!!!!!!
เราว่าตอนนี้มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะ
ดูเหมือนคนเขียนอยากดึงเข้าดราม่า
แต่ถ้าดราม่าแบบนี้เราว่าคนอ่านไม่ค่อยปลื้มหรอกนะคะ
มันดูไม่มีที่มาที่ไป ดูไร้เหตุผลไปหน่อยนะ
ความเห็นส่วนตัวนะคะ ถ้าไม่ชอบก็ขอโทษค่ะ
-
ฝันใช่ไหม? สะดุ้งตื่นอีกทีก็เช้า อิอิ มาต่อด่วนจร้า ค้างมากมาย
-
ตอนนี้ตัดฉับ เปลี่ยนอารมณ์เรื่องเลยอ่ะ ไม่ชอบดราม่า :sad11:
-
เอาพิศาลบ้างก็ดีนะ หวานมาพอแล้ว ดราม่าเยอะ ๆ เลย เค้าชอบ
-
ตัดฉับ มันน่าปามากกว่า พี่เมฆหึงน่ะ
ถ้าโทรไปก็จบแล้วดินเอ๊ย
-
อ่านตอนนี้แล้ว เงิบจ้าาาาาาาา
นายเอกคือ ไม่มีความคิดเลยหรอ
ไม่รู้สึกผิดสักนิดเลยหรอที่ไปนอนกะคนอื่น
จะบอกว่าเมา ไม่รู้ตัว แล้วไปเอากะคนอื่นก็ไม่ใช่
เพราะตื่นมาก็ไม่เห็นว่าจะตกใจอะไรเลย กลับบ้านชิวๆ
ทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติเลยอ่ะ ความละอายใจไม่มี
ไม่น่าเรียนหมอนะคะ ดูเป็นคนไม่ค่อยมีความคิดเท่าไหร่เลย
ไม่ปลื้มแล้วก็รู้สึกผิดหวังอย่างแรงง!!!!!!!!
เราว่าตอนนี้มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะ
ดูเหมือนคนเขียนอยากดึงเข้าดราม่า
แต่ถ้าดราม่าแบบนี้เราว่าคนอ่านไม่ค่อยปลื้มหรอกนะคะ
มันดูไม่มีที่มาที่ไป ดูไร้เหตุผลไปหน่อยนะ
ความเห็นส่วนตัวนะคะ ถ้าไม่ชอบก็ขอโทษค่ะ
เอาใจไปเลยยยยย!!!
:katai1: เครียดค่ะ มาอ่านคอมเม้นต์คนอื่นเหมือนนิยายตัวเองไปละ จิตเราไม่ปล่อยวาง
ไม่ชอบการกระทำเช่นนี้ ต้อมทำกันได้ :m31:
-
สงสารดินสอนะ
แต่บอกเลยนาทีนี้ โคตรเข้าข้างพี่เมฆอ่ะ คงเจ็บที่สุดแล้วอ่ะ :hao5:
-
:a5:
-
คราวนี้ดินทำตัวเองนะ :z3:
-
ดินhereมาก คิดไม่เป็น
-
เจ็บแทนพี่อ่ะ T_T
-
ฝันใช่ไหม? สะดุ้งตื่นอีกทีก็เช้า อิอิ มาต่อด่วนจร้า ค้างมากมาย
อยากให้เป็นแค่ความฝันเหมือนกันเลย
-
ค้างอ่ะ
-
ดินนะดิน เรียนก้อสูงแท้
มันไม่ช่วยให้คิดอะไรเป็นเลยใช่ไหม
ตั้งแต่ตอนไปขายตัวแล้ว ก้อยังดีที่เจอพี่เมฆ ไม่งั้นต่อมห้ดินรู้สึกผิด มันก้อไม่จบแค่นั้นแน่
แล้วนี่อะไร เข้าใจอ่ะว่าผู้ชายนะ แต่นี่ก้อมีแฟนที่ดีกับเราขนาดนี้ ไม่รู้จักรักษา ก้ออย่ามาคร่ำครวญแล้วกัน
-_-^^^^^^^^^^^
-
ดินสอทำไมทำตัวแย่แบบนี้สงสารพี่เมฆ
-
:z3: ผิดหวังมาก เข้าใจความรู้สึกของพี่เมฆและสงสารพี่แกจับใจ
ถ้าดินสอเมาแล้วได้เมียแบบนี้เรื่อยๆก็อย่ามีแฟนเลย
จะคบใครเป็นแฟนไปทำไมถ้าไม่แคร์เรื่องนอกใจนอกกาย
-
สมน้ำหน้า แม้จะไม่นิยมความรุนแรง แต่กรณีนี้ควรเอาให้หนักๆ
แต่ขออย่างอย่าลงท้ายด้วยการข่มขืน อยากให้พี่เมฆหายออกไปจากชีวิตมันเลย
ให้มันได้รู้สึกและสำนึกบ้าง บอกเลยว่าตอนนี้ไม่ได้เห็นใจหรือสงสารนายเอกเลย
ซึ่งปกติเราจะเข้าข้างนายเอกตลอดเกือบทุกเรื่อง แต่เรื่องนี้บอกเลยว่าไม่
บางคนอาจว่าพี่เมฆทำรุนแรงที่ตบ แต่เราว่าถ้าไม่ถึงกับกระทืบเราก็ยังว่ามันยังไม่รุนแรงมากนักนะ
เรียกว่าตบให้ได้สติจะดีกว่า แต่นี่รราว่ามันไม่มีสติไม่มีสำนึกเลยนะไม่ได้รู้สึกผิดหรือเสียใจ
ที่นอกกายกับคนอื่น แต่เหมือนแค่กลัวพี่เมฆจับได้แค่นั้นเอง :beat: :beat: :beat:
-
คือดินสอต้องการอะไรจากการทำแบบนี้ เบื่อ? ว่าง? คะนอง? แล้วมีพี่เมฆไว้ทำไมล่ะคะ คือผิดหวังกะดินสอมาก ไม่สมเหตุสมผลเลย ต่อไปถ้าพี่เมฆ (และคนอ่าน) จะมองน้องรักน้องไม่เหมือนเดิม นี่คือไม่แปลก สงสารก็แต่พี่เมฆ :เฮ้อ:
-
ทำไมรู้สึกชอบตอนนี้ 555555555
เปล่าซาดิสม์นะ ><
แต่เราว่าเมฆยอมน้องเกินไป โหมดนี้มาบ้างก็ดี
ดินก็นะ ตอบชี้ความกระจ่างไม่ได้เหรอออออ ตอบว่าไปนอนมาใครๆมันก็คิด
ยิ่งเขารักเขาหวงยิ่งคิดไปใหญ่เลยทีนี้
o18
-
อ่านมาหลายตอน เพิ่งจะรู้ว่าพี่เมฆก็มีโหมดโหดๆ กะเค้าเหมือนกันน แต่ก็นะ!!! ดินสอ หนูทำตัวเองนะลูกก.. ต้นต้องเป็นที่พึ่งเเห่งตน 55555+ :call: :call:
...แต่จะว่าไป พี่เมฆโหมด ตบ จูบ ก็ดีนะนะ อิอิ :hao6: :hao6:
ปล. มาต่อไวไว นะคะ... :mew1: :mew1:
-
น้องดินทำตัวเองนะครั้งนี้
ไม่ดีนะจ๊ะ ง้อเลย
-
อ่าว อ๊าว ตัดฉับเฉย ใจร้าย :ling1:
-
กรี๊ดดดด พี่ขาฟังน้องดินก่อนนนน~
-
ไม่น่ารักเลยดินสอ..... ทำตัวแบบนี้จะไม่ให้พี่เมฆโกรธได้ไง
แค่เหล้าเข้าปากก็สามารถไปนอนกับคนอื่นได้แล้ว ความคิดน่ะมีมั๊ย..
เหอะ ๆ อิป้าอินมาก รักหนูดินสอ แต่ตอนนี้ขอรักอิพี่เมฆก่อน...ถ้าเกิด
ยัยพราวมากเรียกร้องจะทำไงเจ้าหนูดิน...ตายแน่ ๆ เลย....
-
เพราะเหตุใด ดิน ถึงไปกับ ญ ง่ายๆ ลืมสนิทเลยเหรอว่าต้องกลับบ้าน ..
-
คือดินผิดเต็มๆ
แต่พี่เมฆก็รุนแรงไปไหม
-
สงสารพี่เมฆ
ดินดูไม่สำนึกเลยด้วยซ้ำ
แล้วเด๋วก็คงมาโกดพี่เมฆกลับ เซง
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
เอาไม้มาสอยเราลงไปที่ ค้าง สุดๆ
[/size][/size]
-
มาม่าแบบงงๆ เดี๋ยวๆขอตั้งสติแปปปป o22
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ดราม่าไม่เข้าเรื่อง แถมสั้นไปอี้กกก :ling1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ค้าง แบบ ไม่มีเหตุผล
:katai1: :katai1:
-
ไม่เข้าข้างดินเลยแม้แต่นิด ทำไมไม่คิดเล้ย ดินเอ๊ย :ling1:
-
บทที่ 26
เมธา Talk
ผมกดน้ำหนักมือลงไปบนคอขาวเนียน น้องดิ้นทุรนทุรายเหมือนจะขาดใจตายเสียให้ได้ ใบหน้าเล็กแหย่เกทรมานจากการขาดอากาศหายใจ
ผมโกรธมาก เมื่อคืนน้องไม่กลับบ้านแถมยังปิดมือถือหนีผมอีก กลับมาก็มีรอยคิสมาร์กเต็มตัว ขึ้นเสียงใส่ผม จะให้ผมทำยังไง ฆ่าเขาเลยมั้ย
ผมละมือออกจากคอเขาแล้วกระชากกางเกงตัวเล็อออกจากตัว ผมจูบไปทั่วตัวน้องเพื่อลบร่องรอยพวกนั้นที่มีอยู่บนตัวขาวๆ ทุกส่วนที่คิดว่ามีใครสัมผัส
ผมไม่ยั้งมือเลยจูบย้ำทุกที่ไม่เว้นแม้แต่ที่ลับตรงไหน น้องพยายามขัดขืนแต่เขาสู้แรงผมไม่ได้ จึงได้แต่นอนร้องไห้และปล่อยให้ผมทำเรื่องอย่างว่าจนเสร็จ
ผมนั่งสงบสติอารมณ์ตัวเองอยู่ข้างเตียง น้องไอค่อกแค่กปนร้องไห้สะอื้นไม่หยุด มันไม่ได้ทำให้ผมใจเย็นลงสัก
นิด ผมโกรธ ผมโมโห ผมเสียใจ ทุกอย่างมันปนเปไปหมด
“ฮึก ฮึก”ผมหันไปมองร่างเล็กที่ขดตัวแน่นบนเตียง
จะโกรธแค่ไหนแต่ผมก็รักน้องไปแล้ว ผมเสียใจตรงที่น้องเคยรักผมบ้างมั้ย?
เขาแทบไม่บอกรักผมเลยด้วยซ้ำส่วนมากก็บอกแค่ว่าขอบคุณ มือผมสั่นเล็กน้อยตอนที่เอื้อมไปสะกิดแขนน้องเบาๆ
“ไปอาบน้ำแล้วเก็บเสื้อผ้า”น้องดูกลัว เขาตัวสั่นทำหน้าตื่นๆแต่ก็ค่อยๆลุกทำตามที่ผมบอก
ผมนั่งรอน้องเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าอย่างใจเย็น
ตลอดเวลาการเดินทางจากมหาลัยไปเพชรบูรณ์ไม่มีการพูดคุยกัน น้องนั่งร้องไห้อยู่ข้างผม เขากอดกระเป๋าผ้าของตัวเองแน่น ส่วนผมก็ขับผ่าลมฝนด้วยแรงอารมณ์ ถ้ามันจะเกิดอุบัติเหตุก็ตายไปด้วยกันทั้งคู่เหมาะสมดี
ผมเลี้ยวรถเข้าไปจอดในรีสอร์ทพอถึงด้านใน แม่บ้านก็รีบกุรีกุจอมายกกระเป๋าให้
“มาแล้วหรอคะคุณเมฆขา คุณผู้หญิงรอทานอาหารอยู่ด้านในค่ะ”
“ขอบคุณครับป้าน้อง”ผมดึงน้องออกจากรถแล้วหยิบกระเป๋าส่งให้แม่บ้านเก่าแก่ที่ดูแลผมตั้งแต่เด็ก
น้องทำหน้าตื่น มองไปรอบๆเหมือนจะร้องไห้อีกรอบ ผมกระชากแขนเขาเดินเข้าไปในบ้าน
“มากันแล้ว”แม่เดินมากอดผมแก้มหอมแก้มสองสามฟอดผมกอดตอบและหอมแก้มกลับอย่างคิดถึง ท่านก้มลงมองร่างเล็กข้างตัวผม น้องมองหน้าผมอย่างงงๆ ก่อนจะยกมือไหว้แม่อย่างน่ารัก
“น่ารักจังเลย”แม่รีบเข้าไปกอดน้อง แล้วพาเดินไปห้องทานข้าว
“น่ารักเหมือนที่พี่เมฆโทรมาเล่าให้แม่ฟังเลยค่ะ น้องดินใช่มั้ย”น้องพยักหน้าเป็นคำตอบ น้องคงจะงงมาก
ผมไม่ได้อธิบายให้ขาฟัง ตอนแรกตั้งใจเซอร์ไพร์ทเขาโดยการพามาพบแม่ แม่อยากเจอน้องดินมากเพราะผมเล่าเรื่องน้องให้แม่
ฟังบ่อยๆ บางวันก็ส่งรูปมาให้แม่ดู แรกๆท่านก็รับไม่ได้แต่พอเห็นว่าผมหลงน้องมาก ท่านก็เลยโอเค
ผมนิ่งไม่ได้พูดอะไรนั่งลงตักอาหารทาน ไม่มองไปที่น้อง ผมโกรธเขาอยู่ น้องนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวก้มหน้านิ่งแทบไม่ตักอาหารเลย
แม่คงสังเกตุเห็นความผิดปกติ ท่านมองที่ผมเป็นคำถาม ผมส่ายหน้าไปมา ไม่กล้าบอกความผิดของไอ้ตัวเล็กให้แม่ทราบ ท่านมองหน้าน้องที่ทำท่าเหมือนจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลาแล้วหันมาดุผม
“เมฆทำอะไรน้องหรือเปล่าลูก”แม่วางช้อนแล้วลุกขึ้นไปหาน้อง
ผมตักข้าวทานต่อไม่สนใจ คนเป็นแม่ท่านพอจะรู้ว่าผมเป็นคนอย่างไร
ท่านเลิกเสื้อน้องดูเห็นรอยบนตัว ก่อนจะเบิกตาโพรงเมื่อเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ผมอยากจะบอกเลยว่ารอยนั้นไม่ใช่ของ
ผมคนเดียวผมก็แค่ลบรอยคนอื่น ถึงแม้จะทำเกินไปจากของคนอื่นบ้างก็เถอะ ท่านเปิดคอเสื้อน้องดูเห็นรอยเขียวเป็นรอยมือขนาดใหญ่ เออะอันนี้ผมทำเองผมแทบสำลักข้าว
น้องพยายามดึงเสื้อปิดเพื่อไม่ให้แม่เปิด ทั้งสองคนเลยปัดมือกันไปมาพัลวัน
“ตาเมฆ ทำไมลูกทำแบบนี้”ท่านหันมาแวดใส่ผมทันที
“เด็กดื้อครับ ต้องโดนลงโทษ”ผมตอบไปอย่างไม่ยี่ระ
“แม่ไม่เคยเลี้ยงให้เราใช้กำลังแบบนี้นะ”แม่เดินมาตีแขนผม
“แม่ครับ คนที่แม่ควรตีโน้นไอ้หมูน้อยของแม่นู้น”ผมโบยไปทางน้อง น้องดินนั่งตัวสั่นงกๆน้ำตาใสไหลออกมาจากดวงตาหวาน
แม่เดินไปกอดน้องแล้วพาไปนั่งที่ห้องนั่งเล่น
“โอ๋ พี่เมฆทำอะไรหนูครับ ไหนบอกแม่มาสิลูก”กอดปลอบกันใหญ่ทำเอาผมหมั่นไส้ เลยนั่งทานข้าวต่อคนเดียวบนโต๊ะแม่บ้านลูกน้องนู้นไปช่วยกันปลอบน้องกันหมด
“ผมผิดเองครับ”ผมได้ยินเสียงน้องตอบแม่
“ผิดอย่างไรแต่พี่เขาก็ไม่ควรทำรุนแรงกับหนูแบบนี้ แม่จะตีพี่เขาให้ อย่าโกรธพี่เขาเลยนะลูก”มีอย่างที่ไหนเข้าข้างคนผิดอยู่นั้น แต่จะมาตีผมหรอให้ตายเถอะ
“อย่านะครับ อย่าตีพี่เขาเลย พี่เมฆไม่ผิด ดินผิดเองครับ อย่าตีพี่เมฆเลยครับ”น้องร้องไห้โฮ แม่เลยกอดปลอบไม่เลิก สมใจคุณนายเขาเลย ท่านอยากมีลูกชายคนเล็กอีกคน ได้สมใจท่านเลยละ
“กลับมาทานข้าวกันทั้งสองคนเลย”ผมตะโกนเรียกแม่กับน้อง
“ตาเมฆนี่ยังไง ใจจืดใจดำ ทำน้องเจ็บแล้วไม่มาดูน้อง”แม่บ่นเสียงดัง
ผมเดินแต๊ะจุ๊ยไปยืนมองแม่ลูกผูกพันธ์นั่งกอดกันอยู่บนโซฟา รอบๆมีนางกำนัลที่ทำท่าเห็นอกเห็นใจกันล้อมรอบไปหมด
“แม่ครับน้องยังไม่ได้ทานข้าวเลยตั้งแต่เมื่อวาน พาน้องไปทานข้าวเถอะครับเดี๋ยวผมเล่าให้ฟังเกิดอะไรขึ้น”จะเล่าว่าน้องน่ะไม่ได้ทานข้าวครับแม่ แต่ทานเหล้าแกล้มเซ็กส์มาจนอิ่มท้อง นี่ผมยังไม่หายโกรธนะรู้มั้ย
น้องเงยหน้ามองหน้าผม แล้วส่ายหน้าไปมาเพื่อขอความเห็นใจ เขาคงไม่อยากให้แม่ทราบว่าไปทำเรื่องอะไรมา
“ตายแล้วจริงหรอ เรานะเราทำไม่พาน้องทานข้าวก่อนมาห๊ะตาเมฆ”อ้าวกลายเป็นผมผิดอีก
“ไปกินข้าว”ผมเดินไปดึงน้องกลับไปที่โต๊ะอาหาร
“อย่าดื้อกินข้าวให้หมด เรามีเรื่องต้องคุยกัน”ผมกระซิบบอกเขา ถึงแม้จะโกรธแต่พอมองหน้าสำนึกผิดของน้องผมก็อดสงสารไม่ได้อ่ะเอาจริงๆ
น้องเดินตามผมไปกินข้าว แม่เดินมาหยิกผมหลายที แล้วรีบตักกับข้าวให้น้องเป็นการใหญ่
“เมฆ”ระหว่างที่น้องทานข้าวอยู่ผมลุกออกมาหาขนมกิน ในครัวแม่เลยเดินตามมา
“ครับคุณแม่”ผมหันไปกอดแล้วหอมแม่หลายฟอด
“ทำไมถึงทำรุนแรงกับน้องแบบนี้ล่ะลูก”ท่านทำหน้าไม่สบายใจเอ่ยถามผมอย่างหาคำตอบ
“เมื่อคืนน้องไปกินเหล้ากับเพื่อนมาครับ แล้วก็ปิดมือถือเพราะกลัวผมจะดุ กลับมาอีกทีตอนบ่ายผมก็เลยจัดหนักไปอย่างที่เห็น”
“ลูกบ้า”แม่ฟาดผมไม่ยั้ง
“โอ๊ยแม่คร๊าบ เมฆเจ็บ”ผมจับมือแม่ไว้แล้วดึงท่านมาหอมแก้มอีกหลายฟอดอย่างออดอ้อน
ผมไม่ได้บอกแม่เรื่องน้องไปนอนกับคนอื่น อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ควรให้ผมกับน้องเคลียร์กันให้รู้เรื่องก่อน
“แม่จะเอาหน้าที่ไหนไปสู้หน้าน้องหื้ม ทำไมเราใจร้ายแบบนี้ ชีวิตเด็กวัยรุ่นเขาก็มีเรื่องอะไรแบบนี้แหละ จะให้น้องยึดติดอยู่ที่เรา
อย่างเดียวก็ไม่ได้นะ เขาก็ต้องการชีวิตของเขาอย่าเคร่งนักสิ ไปเที่ยวกับเพื่อนกับฝูงหน่อยอย่าไปว่าน้องเลย”
“แต่น้องเป็นของผมนะแม่ จะไปไหนก็ต้องบอกผมบ้างไม่ใช่หนีไปแบบนี้ แล้วเขาสัญญากับผมแล้วว่าจะมาเที่ยวกับผม แต่ดันหนีไปกินเหล้ากับเพื่อนแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน”
“เราเป็นแค่แฟนเขา ไม่ใช่พ่อแม่เขาเมื่อไหร่ เมฆต้องเข้าใจน้องนะ น้องยังเด็ก แม่ก็ไม่มี พ่อก็เสียไปแล้ว เมฆต้องสอนเขาแทนพ่อแม่น้อง ไม่ใช่เลี้ยงด้วยมือด้วยเท้าแบบนี้ ถ้าแม่เลี้ยงเราด้วยวิธีนี้ เมฆจะชอบมั้ย?”
“ครับตอนนี้ผมเป็นแค่แฟน”ของน้องหรือเปล่าก็ไม่รู้ ผมตอบแม่ไปแบบเสียงอ่อยๆ เพราะเขาไม่เคยยอมรับเลยว่าเป็นแฟนผม มีแต่ผมฝ่ายเดียวที่ทึกทักไป
“แต่อนาคตไม่แน่”ตอนนี้ผมไม่มีสิทธิในตัวน้องเลย ไม่มีสักนิด ถ้าน้องอยากจะทิ้งผมไป หาคนอื่นผมก็ได้ง่ายๆให้ตายเถอะผมจะทำยังไง ผมรักน้องต่อให้น้องผิดแค่ไหนผมก็ให้อภัยเขา แต่ถ้าเขาจะหนีไปจริงๆคนที่แย่คือผมเองสินะ มีแต่เสียกับเสีย
“แม่ครับ”
“ว่าไงลูก”
“แม่อยากมีลูกเพิ่มมั้ยครับ”
“ห๊า”
..........................................................................................
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
ตอนแรกว่าจะมาหวานๆสิบหน้า แต่พอคิดดีๆแล้วเดี๋ยวโยงเข้าพล็อตไม่ได้เลยดำเนินตามพล็อตเดิม
^^ อย่าว่ากันนะ
มีสอบยาวถึงวันที่ 4 ธ.ค.เลยมาสั้นๆ พิมพ์ได้แค่ไหนลงแค่นั้นนะ
ขอโทษทีค่ะ
ส่วนเรื่องตัดจบให้ค้าง เคยอ่านหนังสือมาว่ามันเป็นสไตล์การเขียนอย่างหนึ่ง
เลยลองเอามาใช้ ถ้าไม่พอใจขอโทษด้วยค่า ^^ (แต่ก็ยังใช้ต่อไป) อย่าปารองเท้ามา TT^TT
ไปอ่านหนังสือละค่าา :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
(http://upic.me/i/m4/1409203910-800374img1-o.jpg)
-
รอนะคะ
:pig4:
-
ตอนท้ายๆๆ นี่ไม่ค่อยโอนะ
หรือว่าน้องดินท้องได้
รอค้าบบบ
มาคราวหน้า นี่วันที่สี่ธันวาเลยป่ะ
แบบว่าพอดีเลยพรีเซ้นโปรเจคจบวันนั้น
ชีวิตก็ว่างมีนิยายให้อ่านต่อเลย ฟินๆๆ :mew4:
-
ยังงงงงอยู่
-
เซงดินนนนนนนน
-
ดินท้องได้ ????
รึพี่เมฆจะทำให้ดินท้องได้ หื้มมมมมม????
ว่าแต่ก็ยังไม่เคลียเรื่องที่ดินไปนอนกับผู้หญิงมาอยู่ดีหวะ
เห้อออออ พักใจยาวๆๆๆกับดินสอ ตอนนี้อยู่ข้างพี่เมฆจริงๆ
-
ขอบคุณที่อัพเร็วทันใจ เเต่มันสั้นอ่ะ เอาตอนที่เเล้วกะตอนนี้รวมกันถือว่าพอดีเลย
ตกลงเรื่องนอกใจยังไง? ไม่เคลียร์อ่าาา อ่านตอนที่เเล้วนังดินเหมือนไม่สลดเลย เเต่เสียใจที่โดนจับได้
-
อยากมีลูกอีกคน
คืออะไร
รีบมาต่อนะครับ,,,
-
ไม่พอใจนุดนุง แต่ก็จะรออ่านตอนต่อไป (หน้าด้านจริง คริคริ) :impress2:
-
ทำไมไม่คุยให้รู้เรื่องงงงงง อ่านแล้วงงงวยกันทั้งคู่แหละ อิน้องดินทำผิดมหันต์ มันไม่สำนึก อิพี่เมฆก็ไม่ซักไซร้
เป็นครั้งแรกที่อยากให้ทิ้งอิน้องดินไปเล้ยยย อิน้องมันไม่สำนึกไม่มีความคิด เดี๋ยวก็ทำผิดซ้ำๆอีก
แต่อิพี่เมฆกับพาไปเที่ยวเหมือนเดิมเฉ้ยย เพลียว่ะค่ะ :m19: :m19: :m19: :m19:
-
พี่เขาจะอยากให้คุณแม่รับอุปการะน้องเป็นลูกบุญธรรมหรือเปล่าเอ่ย ตอนนี้น้องดินก็ไม่มีญาติผู้ใหญ่เหลือแล้วนี่
อุปการะให้ใช้นามสกุลเดียวกันฟินยังกับเป็นสามีภรรยาหรือเปล่านะ คนอ่านมโนเอาเองค่ะ
ไม่ได้คิดเข้าข้างน้องนะ น้องดินผิดเต็มประตู แต่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างน้องดินกับพี่เขานี่ให้อารมณ์ประมาณน้องไหลไปตามสถาณการ์ณหรือเปล่า มีพี่เขาที่เข้ามาในชีวิตน้องเป็นพายุบุแคมกวาดน้องไปด้วยในช่วงที่น้องเคว้งคว้างหลังเสียพ่อไป เหล้าเข้าปากไปก็เปลี่ยนนิสัยไปด้วย การสีสาวก็เป็นของที่เคยทำขาดสติตอนเมา ไม่ได้คิดถึงสิ่งที่ตามมา
ดินผิดยังไงก็ช่าง ยังไงก็ไม่ควรที่จะลงไม่ลงมือต่อกัน รักแค่ไหนก็ใช้เป็นข้อแก้ตัวในการทำร้ายคนอิ่นไม่ได้หรอก
จะรอตอนต่อไปจนกว่าคนเขียนจะว่างนะคะ :กอด1:
-
ค่อยยังชั่วหน่อย คืนนี้นอนหลับล่ะ
:z1: :z1: :z1:
-
อ๊ายยยย จะรับน้องดินเป็นลูกบุญธรรมรึเปล่า เอ๊ะ หรือว่าน้องดินท้องได้ :laugh: แบบไหนก็ฟินทั้งนั้น
แต่ขัดใจอย่างนะ ว่าพี่เมฆทำร้ายร่างกายน้องเพื่อ เข้าใจนะว่าโมโห ที่น้องทำไปแต่ การทำร้ายร่างกายเนี่ยมันก็
ออกจะเกินไปหน่อยนะ ผิดก็มานั่งคุยกันดีๆ ดีกว่าว่าจะเอายังไง จะลงโทษหรืออะไรก็ว่าไป แต่ก็อย่างว่าแหละเนอะ
เข้าใจพี่เมฆเหมือนกัน ว่ามันอารมณ์ชั่ววูบ แบบว่าปี๊ด ณ บัดนาว !!! :hao3:
-
รับเป็นลูกบุญธรรม? ลูกสะใภ้? 555556
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
บอกเลยว่าความรู้สึกที่เสียไปให้กับดินตอนนี้มันติดลบไปเยอะแล้ว
จะให้กลับไปรักไปชอบไปสงสารแบบเดิมคงยากมากกกกกกกกกก
แล้วยิ่งมารู้ว่าพี่เมฆแกคิดจริงจังด้วยขนาดที่เล่าเรื่องน้องให้แม่ฟัง
จนวางแผนจะพามาเปิดตัวอีกเราก็ยิ่งเสียความรู้สึกกับดินเพิ่มมากขึ้นไปอีก
คือสงสารพี่เมฆอ่ะ คือถ้าเป็นเราๆคงไม่อยากเจอไม่อยากเห็นหน้าดินมันอีกแน่ๆ
แม้จะรักมากก็ตามเพราะยิ่งเห็นยิ่งเจ็บปวด อย่างน้อยๆก็คงต้องห่างกันซักพักไปทำให้ใจเย็นลง
แต่นี่พี่เมฆแกยังเลือกที่จะพาน้องมา แบบโกรธแต่ก็เหมือนว่าพร้อมที่จะให้อภัยอยู่
แล้วดินล่ะมันสำนึกบ้างรึยัง :katai1:
-
พี่เมฆจะให้คุณแม่รับดินเป็นลูกบุญธรรมหรือเปล่าน้อ :impress2:
-
มาต่อไวๆๆน่า อยากรู้ว่าน้องดินจะเป็นไงต่อ
-
พี่เมฆรักดินมากและคิดจริงจังด้วย พามาเปิดตัวกับแม่แบบนี้
แต่ดินก็มาทำเรื่องแบบนี้ เอาให้เคลียร์นะดินอย่าให้พี่เขาเสียใจ
แล้วตัวเองก็ต้องเจ็บแล้วเสียใจตามนะ
:mew1: :L2:
-
เพลียกับทั้งคู่อะ :เฮ้อ: เรื่องนอนกับสาวนี่ยังไม่เคลียร์ใส่ถุงรึเปล่า เมาแล้วชอบเป็นเรื่อง เบื่อมาก
เข้าใจพี่เมฆแหละรักมากแค้นมาก. แต่ดินจะผ่านจุดนี้ไปได้ไหม น้องเปราะบางอยู่แล้วดันมาเจอพี่เมฆโหมดหนังพิศาลเข้าไปอีก
ต่อไปจะเป็นพี่ชายน้องชายบุญธรรมกันใช่ไหม ก็ดี ถ้าดินยอมนะ
-
ตอบแทนคุณแม่ได้ไหมขอรับ
คุณแม่ขอรับบอกพี่เมฆไปเลยว่าอยากมีลูกเพิ่ม
รับน้องดินเป็นลูกเลยขอรับ
แล้วก็จัดการไล่ส่งพี่เมฆเสียเลย
555 :)
-
หมายถึงจะให้แม่รับดินเป็นลูกบุญธรรมรึเปล่า
:a5:ต้มมาม่ายังไม่ทันเดือดเลย เปลี่ยนมู้ดด้วยความรวดเร็ว - -"
-
ดราม่าหรือเปล่าเรื่องนี้ รออย่างใจเย็น :katai5:
-
ฮ่อยยยยย ทำไมพี่เมฆไม่แกล้งทิ้งน้องบ้างอ่ะ
ดีกว่าใช้กำลังนาาาาาาาา
ยังโกรธดินอยู่ค่ะ พูดเรย!!!!!!
-
อั๊ยย่ะ!!!!
-
รับดินเป็นบุตรบุญธรรม? เหม็นขี้หน้าดินสอแล้วจริงๆ ร้องไห้อย่างเดียว จนพี่เมฆกลายเป็นผู้ร้ายไปเลย 555+
-
jรอๆๆๆ
-
มีลูกเพิ่มหมายความว่าไงพี่เมฆ?????
-
น่ารักจังเลยนะพี่เมฆให้อภัยน้องดินเร็วจัง
-
เหอะๆ ทำมัยดินถึงได้ ดื้อ แบบนี้นะ !!!!
-
เห็นหน้าพี่ติ๊กแล้วหายเครียดเลยอ่า :haun4:
-
จะให้แม่รับดินสอเป็นลูกบุญธรรมเหรอพี่เมฆ :hao6:
-
ดินแบบสำนึกผิดแล้ว ?
เรื่องไม่เคลียร์เลยค่ะ
รอตอนต่อไป
-
จะให่แม่รับน้องดินเป็นน้องละสิ
-
พี่เมฆจะขอให้แม่รับดินเป็นลูกบุญธรรมหรอ
นี่เดานะ เซนส์ล้วนๆ
-
บทที่ 27
เมธา Talk
“แม่รับน้องเป็นลูกบุญธรรมได้มั้ย”
“ทำไมละลูก”
“ถึงเวลานั้นผมจะได้มีสิทธิ์ในตัวน้อง สามารถดุเขา สั่งสอนเขาได้ ผมอยากอยู่ในสถานะนั้นครับ”
“โธ่ เมฆ ทำไมจะไม่ได้ละลูก เราไปคุยกับน้องตกลงกันดีๆ แล้วมาบอกแม่ พรุ่งนี้แม่นัดนายอำเภอมาบ้านเรายังได้เลย”แม่ของ
ผมท่านก็ยังเป็นแม่ที่ดีที่สุดในโลก ผมจะทำอะไร ต้องการอะไรท่านไม่เคยขัด อันไหนดีก็เห็นดีตามกัน อันไหนไม่ดีท่านก็จะสอนให้รู้ว่ามันไม่ดีและห้ามไม่ให้ทำ
“ขอบคุณมากนะครับ”ผมดึงตัวแม่มากอด แล้วสั่งแม่บ้านพาน้องขึ้นไปบนห้อง ก่อนจะคุยรายละเอียดอื่นๆกับแม่อีก นิดหน่อยผมคุยกับแม่เสร็จก็จะไปจัดการคนข้างบน
ดินสอ Talk
ผมถูกแม่บ้านพาขึ้นมาบนห้องนอนใหญ่ที่อยู่ชั้นบน มันสวยมาก สวยจนผมไม่กล้านั่งลงบนเตียงเพราะกลัวมันจะเปื้อน เปื้อนความโสโครกความโสมมของผม
ตอนนี้ผมปวดตามากเพราะร้องไห้มาตลอดทาง มันแทบจะปิดลงมาตลอดเวลา ผมทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม ก่อนจะเคลิ้มหลับไป
พลั่ก ผมถูกลากลงจากเตียงไปกองกับพื้น
“ใครให้นอนบนเตียง”พี่เมฆยืนขมึงหน้ายักษ์อยู่ปลายเท้า ผมพยุงตัวขึ้นมาก่อนจะเลื่อนหนีไปด้านหลัง
“คิดว่าจะหนีพ้นหรือไง”เขาครางฮึ่มฮัมในลำคอ ผมไม่ได้คิดจะหนีไปไหน เพราะรู้ว่าหนียังไงก็ไม่พ้น ผมแค่ไม่อยากเอาร่างกายเน่าๆของตัวเองไปใกล้เขาเท่านั้น ยิ่งเขาทำดีกับผมมากเท่าไหร่ผมก็ยิ่งสะอิดสะเอียนตัวเองมากเท่านั้น
ขณะที่ผมกำลังกินเหล้ากับเพื่อน เขาต้องกังวลว่าผมจะอยู่ไหน ขับรถตามหาตัวมอ ขณะที่ผมกำลังอยู่บนเตียงกับสาวพวกนั้นเขากำลังทุกข์ใจ และไม่ได้นอนทั้งคืน
เขาตั้งใจพาผมมาบ้าน พาผมมากราบแม่ ให้ตายเถอะ ผมทำอะไรลงไป
“เมื่อคืนไปไหนมา”เขาจับคอเสื้อผมดึงขึ้นให้ลุกมาเผชิญหน้า
“พี่เมฆ”ผมครางชื่อเขาเบาๆเพื่ออ้อนไม่ให้เขารุนแรงกับผมอีก แค่นี้ผมก็เจ็บไปทั้งตัวแล้ว
“บอกมา”เขาตะโกนใส่หน้าผม
“ฮึกๆ ผม ปะ ไป กินเหล้ากับเพื่อนที่ประชาชื่นครับ”พี่เขาขมวดคิ้วแน่นแล้วเขย่าตัวผมไปมาอีก จู่ๆน้ำตาของผมก็ไหลลงมาอีกอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“เช็ดน้ำตาซะ พี่ไม่ชอบ”เขาสั่งเสียงเฉียบ ผมรีบยกมือมาปาดน้ำตาอย่างเร็ว
“แล้วไอ้รอยพวกนี้มาได้ยังไง ระเริงรักกับใครมา เพื่อนคนไหน ห๊ะ เพื่อนคนไหน”เขากระชากเสื้อผมออกจากตัว แล้วเอานิ้วจิ้มไปทั่ว มันทำให้ผมเจ็บไปถึงกระดูก
“ไม่ใช่เพื่อนครับ”ผมก้มหน้ามองพื้น พี่เมฆจับคางผมให้เงยขึ้นมองหน้าเขา
“แล้วมันเป็นใคร แขกใหม่หรอ นี้แอบไปรับงานอีกหรือ เงินที่พี่ให้ไม่พอใช่มั้ย หรือว่าพี่ทำให้ไม่สะใจ เลยไปรับงานจากคนอื่นอีก”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ ไม่ใช่”พี่เขาเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว
“พี่ไม่รู้จะทำอย่างไรกับเราแล้วดิน พี่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเราถึงจะหยุดทำเรื่องแบบนี้เสียที ถ้าคนที่ดินขายตัวให้ไม่ใช่พี่ ดินไม่
ต้องเร่ขายตัวให้คนนู้นคนนี้ทีอีกหรือไง อ้อไม่สิตอนนี้มีพี่ก็ยังขายให้คนอื่นอยู่ ไม่รู้จักพอ”เขามองผมด้วยสายตาดูแคลน
“มันไม่ใช่อย่างนั้นครับพี่เมฆ ฮือ ฮือ ผมไปกินเหล้ากับเพื่อน แล้วมีน้องผู้หญิงจากคณะบริหารมากินด้วย ผมเมามาก รู้ตัวอีกทีก็เกือบเที่ยง ผมไม่รู้ว่าไอ้รอยพวกนี้มาได้ยังไง ผมจำได้ครั้งสุดท้ายแค่กินเหล้าที่เธอป้อนให้เท่านั้นเอง”
ผมพรั่งพรูในสิ่งที่อยากจะพูดออกไปจนหมด
“ผมขอโทษ ผมแค่อยากไปกินเหล้ากับเพื่อน ตอนแรกคิดว่าเที่ยงคืนก็จะกลับ ผมไม่กล้าบอกพี่เพราะกลัวพี่จะดุ แต่ว่าเรื่องผู้หญิงพวกนั้นผมไม่ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นจริงๆนะครับ”เขากัดฟันกรอด ผมเลยถือโอกาสกอดเขา
“ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมไม่ได้คิดจะขายให้ใคร ไม่คิดจะขายตัวอีก ไม่ได้คิดจะนอกใจพี่เมฆด้วย ฮือ ฮือ”
“คิดได้แบบนั้นก็ดี อย่าให้มีครั้งที่สองอีก ไม่งั้นพี่เอาเราตายแน่ดิน พี่ไม่ใช่ตัวตลกที่เราจะเล่นด้วย ตลอดมาพี่จริงใจกับเราเสมอ แต่ถ้าดินยังทำแบบนี้ พี่บอกเลยพี่ไม่เอาเราไว้แน่นอน พี่ให้โอกาสอีกครั้งเข้าใจมั้ย”
พี่เมฆผลักตัวผมออกแล้วเดินผละออกไป เขาถอดชุดออกเพื่ออาบน้ำ ผมนั่งขดอยู่มุมห้อง เขาไม่มองผมหรือสนใจผมอีกเลย เขานิ่งและเฉยมาก ตอนนี้เหมือนไม่อยู่ในสายตาเสียแล้ว
ผมตามเขาเข้าไปอาบน้ำ พี่เมฆงงที่เห็นผมตามเข้ามา ผมถอดชุดออกแล้วก้าวลงอ่างเดียวกับพี่เขา เขาทำท่าจะลุกขึ้นเดินหนี แต่ผมเกาะหลังเขาเอาไว้
“ให้ผมถูหลังให้นะครับ”เขานิ่งก่อนจะนั่งลงอย่างเดิม สายตาแข็งมองเหมือนประเมินว่าผมจะทำอะไร ผมรู้สึกผิดอย่างน้อยให้ผมได้ดูแลพี่เมฆเป็นการไถ่โทษก็ยังดี
ผมหยิบผ้าขนหนูผืนบางที่อยู่ข้างอ่างชุบน้ำสบู่ที่ถูกตีจนแตกฟอง ลูบที่แขนพี่เมฆแล้วถูไปด้านหลัง เขานั่งมองผมไม่พูดอะไร ผมค่อยๆลุกขึ้นขยับตัวแล้วนั่งคล่อมพี่เมฆ ผมใช้มือลูบไล้อกหนาตอนนี้ผมมือสั่นกลัวว่าถ้าทำไม่ถูกใจเขาจะไล่ผมออกไปจากที่นี่
“ผมขอโทษนะครับ พี่เมฆยกโทษให้ดินด้วยนะ ดินจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วครับ ดินสัญญา”ผมพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
หมับ แขนของผมถูกจับ พี่เมฆหายใจเข้าออกอย่างรุนแรง เขาเหวี่ยงผ้าในมือผมลงพื้นแล้วกระชากผมเข้าไปใกล้
ใบหน้าคมก้มลงมาบดขยี้จูบผมอย่างรุนแรง
“อ๊ะ”ร่างเล็กของผมถูกมือใหญ่ฟ่อนเค้นไปทั่ว ใบหน้าลำคอถูกจูบเม้มให้เกิดรอยจนเจ็บไปหมด ผมครางลั่นห้องน้ำใหญ่ที่กว้างกว่าห้องนอนที่บ้านเสียอีก
“อื้ม”ผมดันตัวเข้าหาเขา ให้เขาทำมากกว่านี้ ให้เขาลงโทษความผิดของผมมากกว่านี้
“ดินสอ”พี่เมฆครางฮึ่มในลำคอ เขาดึงตัวผมขึ้นแล้วดันน้องชายเข้ามาด้านหลัง ผมถลากอดคอเขาแน่นแล้วโยกตัวไปมารับกับส่วนล่างที่แข็งขืนในตัว
“อ๊า อ๊า”ผมปรือตามองหน้าเข้มที่ขมวดคิ้วทำหน้าเครียด ผมเป็นคนเลื่อนหน้าเข้าไปจูบปากนุ่ม สอดลิ้นเข้าไปด้านใน พี่เมฆพยายามจะสบัดหน้าออก แต่ผมตามจูบเข้าอย่าสะเปะสะปะ
“ดินสอ”เขาครางชื่อเหมือนห้ามปรามผม ผมไม่ฟัง เลื่อนปากลงมาจูบที่คอพี่เมฆทำรอยให้พี่เขาบ้าง เขาดึงหน้าผมมาใกล้จนอยู่ในระดับเดียวกัน
“เล่นแบบนี้ใช่มั้ย”เขาคำราม ผมเลยจู่โจมจูบเขาเสียเลยเขาเอามือมากดล็อกคอแล้วดันเข้ามาบดอีกจนผมหายใจไม่ทัน มันทั้งรุนแรงและวาบหวิวระคนกันไป
“อ๊ะ อ๊ะ”ผมโยกตัวบดลงมาอย่างหนักหวังว่าพี่เมฆจะพอใจ
เขาอุ้มผมขึ้น ก้าวออกจากอ่างน้ำ พยุงไปที่อ่างล้างหน้า จากที่ผมเป็นฝ่ายควบขี่พี่เมฆตอนนี้กลับเป็นผมเองที่ถูกซอยเข้ามาอย่างหนัก เขาวางผมลงแล้วจับหันหลังเกาะขอบอ่าง
“ไม่ครับ”ผมอยากเห็นหน้าเขา ผมเลยพยายามหันกลับไป แต่พี่เมฆกระชับเอวผมไว้จนขยับไม่ได้ ผมเลยถูกทำอย่างนั้นจนขาสั่นแทบยืนไม่อยู่
“แฮ่กๆ”ผมหอบเหมือนวิ่งหนึ่งคูณร้อยเมตร
เขาพาผมไปล้างตัวใต้สายน้ำเย็นเราสองคนตอบสนองกันอย่างหนักหน่วงจนถึงจุดสุดยอดไปด้วยกันทั้งคู่ ผมล้มครืดไปกองกับพื้น
พี่เมฆอุ้มผมออกจากห้องน้ำมานอนบนเตียงคิงไซต์ขนาดยักษ์
ผมนอนปรือตามองพี่เมฆที่เช็ดตัวอยู่ปลายเตียง ผมเอื้อมมือดึงแขนเขา พี่เมฆอ่อนตามแรงดึงของผมเขาล้มตัวนอนบนเตียง ผมลุกขึ้นคล่อมพี่เขาไว้
พี่เมฆเลิกคิ้วขึ้น อย่างไม่เข้าใจ
ผมนั่งทับเจ้าหนูตัวใหญ่ของพี่เมฆแล้วพามันเข้ามาในตัว
“อื้ม”พี่เมฆคำรามเสียงดัง
บนเตียงใหญ่มีร่างกายเปลือยเปล่าของเราทั้งคู่ ผิวสีแทนของพี่เมฆตัดกับพี่ผิวสีขาวของผม ภาพผมนั่งทับอยู่บนตัวพี่เมฆสะท้อนกระจกทั่วห้องทำเอาผมหน้าแดง
ผมก้มตัวลงไปเอามือเท้าที่อกหนา แล้วจัดการโยกตัวขึ้นลง
“อื้ม อ๊ะ”มันคับแน่น กว่าในห้องน้ำอีก ผมแทบขยับไม่ได้ เพราะมันใหญ่เหลือเกิน
“เด็กบ้า”พี่เมฆสบถเบาๆ เขาเอื้อมมือไปคว้าเจลหล่อลื่นบนหัวเตียงมาคลึงทั่วน้องชายตัวเอง แล้วสอดนิ้วทาเข้ามาด้านในตัวผม
ทั้งๆที่น้องชายเขาก็ยังอยู่
“อ๊า”ผมขมิบเพราะตกใจ
“อื้ม อย่าตอดนักสิ”เขากัดฟันแน่น ส่งสายตาดุมาที่ผม ผมหอบตัวโยนระหว่างนั้นเอวกูกจับยึดไว้ พี่เมฆสวนเอวขึ้นมาทำเอาผมถูกตีให้ลอยขึ้นไปด้านบน จนรู้สึกว่าน้องชายพี่เมฆจะหลุดออกจากตัว แต่พอผมเด้งกลับลงมาพี่เมฆก็ดันส่วนขึ้น
พั่บ พั่บ พั่บ
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ผมครางไม่ได้ศัพย์ มันเข้าไปลึกที่สุดเท่าที่เคยทำมา
ผมตั้งใจจะทำให้พี่เมฆครางจนแทบบขาดใจ แต่กลับเป็นผมเองที่ครางลั่นห้องอย่างน่าอาย
ผมไม่ยอมแพ้ ถึงแม้จะเสร็จไปกี่ครั้งก็ยังไม่ยอมลงจากตัวพี่เมฆตลอดคืนเลย
“ดินสอ”พี่เมฆครางชื่อผมแบบดุๆเป็นรอบที่สิบของคืน เมื่อผมดื้อจะอยู่ด้านบนไม่เลิก
...................................................................................................
น้องมันก็สำนึกผิดแล้ว มันก็ง้อแล้ว อย่าไปโกรธน้องเลยน้าา
ให้โอกาสน้องอีกสักครั้งนะทุกคน
:mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
(http://upic.me/i/8s/15_manlove35.jpg)
-
ครั้งนี้ถือว่าให้อภัย +1
ครั้งหน้าจะยุพี่เมฆหาคนใหม่
เข้าใจมั้ยคะหนูดิน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ฮึ่มๆ นี่เห็นว่ารู้ตัวว่าผิดหรอกนะ แถมยังปรนนิบัติพี่เมฆดีขนาดนี้ก้ ให้อภัยก้ได้ ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นนะ :z6:
พี่เมฆเห็นว่าดีก้ดีค่ะ :m25:
-
เห็นแก่ความน่ารักของดินและดินอาจจะไม่ได้นอนกับใคร
เราจะยอมให้อภัยน้อง เพราะพี่เมฆแกขาดน้องไม่ได้อยู่แล้ว
รอตอนต่อไปนะคะ ขอความกระจ่างด่วน พร้อมบวกเป็ด
:mew1:
-
ออนท้อปชนะทุกสิ่ง. :katai2-1:
-
แอร๋ยยยยยยย :jul1: :jul1:
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
ถ้าดินสอจะขอโทษ แล้วออนทอปทั้งคืนแบบนี้ :haun4:
เรายกโทษให้ก็ได้ แต่อย่าทำอีกนะ อย่าให้มีอีกนะ
เจอแบบนี้พี่เมฆก็ใจอ่อนเหมือนกันสินะ :z1:
:mew1: :L2:
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:
-
น้องดินสำนึกผิดก็ดีแล้วค่า
แต่แอบรู้สึกขัดๆกับตอนที่แล้วนะ เพราะดินบอกว่าได้ผู้หญิงกลับมาทุกคนกับเพื่อนๆ แต่ตอนนี้กับมาบอกว่าไมีรู้เรื่องว่ารอยมาได้ยังไงซะงั้น
ทั้งๆที่ตัวเองก็ดูเต็มใจเองนะ เหอๆ
-
ง้อแบบนี้พี่เมฆหมดแรงแน่ๆ 5555 :pighaun: :katai4:
-
งอนนนนน้อง
ง้อนานๆเลยนะ
-
ให้อภัยก็ได้ถ้าทำแบบนี้บ่อยๆ :hao7: :hao7:
-
เง้ออออออออ
ออนท๊อปง้อ จั๋งซี้~~~!!!!!
พี่เมฆแพ้สนิทคร้าาา 55555
โอเคๆ เราจิลดเหลือคาดโทษไว้ก่อน -////-
-
ทไเป็นเข้มไป ฟอร์มเยอะ เด็กมันตกใจไป ไม่มีใครน๊า
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
เป็นการง้อที่ ... :z1:
-
ไถ่โทษเยอะๆ นะดิน
-
ง้อแบบนี้หรอ ง้อซะหมดแรงเลย :hao6: :mew5:
-
ถูกสาวๆวางยารึเปล่า ถึงไม่รู้ตัวขนาดนั้น
-
ง้อกันจน คนอ่านจะจมเลือดตัวเองแล้ว :jul1:
-
จิ้มก่อน
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องง้อ ด้วยวิธีที่ ดื้อด้านจะอยู่ข้างบนไม่เลิก 5555 โอ๊ย :haun4: :pighaun: :jul1: :z1:
-
ง้อแบบนี้มีหวังลุกไม้ขึ้นแน่
-
ให้อภัยครั้งเดียวนะน้องดิน เข้าใจ๋
-
อิจฉษพี่เมฆจัง ใครมาง้อเราแบบนี้ ยอมให้ง้อทั้งคืนเลย
:haun4: :haun4: :haun4:
-
เป็นการ ง้อ ที่เหนื่อยน่าดู ..
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คาดว่าเป็นการง้อที่ถูกใจพี่เมฆน่าดู :z1:
-
ใจอ่อนแน่เลยยย
-
อย่ามีครั้งหน้าอีกนะดิน
แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวและเป็นครั้งสุดท้าย
ส่วนพี่เมฆเปรมเลยดิ น้องง้อแบบนี้555555555
-
แล้วจะเกิดปัญหาหญิงที่ไปนอนด้วยตามมาไม๊เนี่ย :เฮ้อ:
-
ง้อแบบให้หมดแรงกันไปข้างนึงเลย....
-
ง้อกันจนขาสั่น ฟ้าเหลืองเลยทีเดียว :hao6: :hao6:
ตอนหน้าขอฟรุ้งฟริ้ง มุ้งมิ้ง หวานๆ นะคร้าบบบบ
-
เจอแบบนี้เข้าไป....อิพี่เมฆเอ๋ยจะใจร้ายได้อีกเหรอ....
-
รู้สึกขยะแขยงในตีฃัวดิน แต่ดีใจด้วยที่เมฆให้อภัย
-
วิธีง้อของดินสอนี่สุดยอดมากๆๆเลยนะครับ,,,,
-
บอกไม่ถูก อ่านแล้วอารมณ์สะดุด
การกระทำของดินสอดูเป็นไปได้ คือ เอาแต่ใจตัวเอง หนีเที่ยว เมา มีเซ็กส์กับคนแปลกหน้า ไม่ยอมรับผิด ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน
แต่พฤติกรรมของเมฆกลับดูขาดๆ เกินๆ ตั้งแต่แรกๆ ก็บังคับให้ดินสอมีเซ็กส์ด้วยทั้งๆ ที่บางครั้งน้องไม่เต็มใจ ขุดเอาเรื่องขายตัวมาตอกย้ำ ลงโทษด้วยการขืนใจ ทำร้ายร่างกายแบบที่ถ้าเรียกสติกลับมาไม่ทันก็คือฆาตกรรมอย่างจงใจ
การที่ดินสอง้อด้วยเซ็กส์แล้วเมฆก็รับ ทำให้เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของสองคนนี้ฉาบฉวย ลุ่มหลง และไม่ได้รักกันจริงๆ
ต่างตักตวงสิ่งที่ตัวเองต้องการ เมฆได้เซ็กส์ ดินสอได้หลักเกาะ
ความสมเหตุสมผลของเรื่องดูขาดน้ำหนักไปหน่อย
ขออภัยถ้าคุณคนเขียนอ่านแล้วรู้สึกไม่พอใจ แต่เราเชื่อว่าคุณสามารถเขียนเรื่องแบบที่ผู้อ่านจะคล้อยตามอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจได้แน่นอน
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
:haun4: :pighaun:
-
อยากบอกว่า...
แบบนี้น่าให้น้องดินง้อพี่เมฆบ่อยๆจัง
แบบว่าคนมันหื่น
อิอิ
-
สมใจเลยสิพี่เมฆ แหมๆ :hao3:
-
ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
-
:pig4:
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
ง้อแบบนี้อีกนะดิน เจ๊ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ
-
หุหุ ง้อขนาดนี้ มีหรือพี่เมฆจะทนไหว
อย่าทำอีกนะดิน มีอะไรก็บอกกัน
แต่พี่เมฆก็ใจร้อนไป ลงมือลงไม้ขนาดนั้น ไม่กลัวน้องงมันจะตายบ้างเรอะ
รู้ว่าโกรธ แต่คนรักกัน ลงมือขนาดนั้นได้ไงอ่ะ
-
สิบรอบ กะจะรีดให้หมดจนหยดสุดท้ายหรือไงดินสอ น้องง้อก็ยอมน้องหน่อยสิพี่เมฆ
-
น้องดินต้องโยกให้เอวหักก่อนนะคะ แม่ยกถึงจะให้อภัย :hao6:
-
ต่อไปก็อย่าทำอีกล่ะน้องดิน
-
ง้อแบบนี้ สงสัยพี่เมฆเปรมน่าดู
-
ง้อได้แซ่บมากค่ะลูก
-
:mew2: จะผิดไหม ถ้าอยากให้พี่เมฆงอนดินสอบ่อย ๆ :z6:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
ง้อแบบ :m25:
-
อ่านตามทันแล้ววว รอมาต่อตอนต่อไปนะค่ะ :katai2-1: :katai2-1:
-
บทที่ 28
“ตื่นแล้วหรอ”พี่เมฆขยับตัวเข้ามาหาผม
“กี่โมงแล้วครับ”ผมค่อยๆปรับตากับแสงที่ส่องเข้ามาแล้วปรับตามองไปรอบห้อง
“บ่ายกว่าแล้ว”เขาค่อยๆอังมือกับหน้าผากของผม ก่อนจะชุบน้ำเช็ดตัวให้ ใบหน้าเข้มยังคงบึ้งตึงอยู่
ผมไม่ขอให้เขายกโทษให้ผมตอนนี้หรอก แค่เขาให้โอกาสผมอยู่ใกล้ๆอีกครั้งผมก็ดีใจแล้ว
“เจ็บหรือเปล่า”เขาไล้มือบนใบหน้าผม ตาคมกวาดมองไปทั่วอย่างพิจารณา
“ไม่เจ็บครับ แต่ปวดมากกว่า เหมือนตะคริวจะกิน”ผมทำท่าออดอ้อน เขาบีบจมูกผมอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะโน้มตัวลงมาหอมแก้มทั้งสองข้างของผม
“พี่อุ้มเราไปอาบน้ำนะ”
“ครับ”ผมถุกอุ้มขึ้นจากเตียงเข้าไปอาบน้ำโดยมีพี่เมฆคอยดูแลตลอดเวลา
เขาอาบน้ำให้ผม ถูสบู่ขัดหลังดูแลอย่างดีผมแกล้งเอาตัวซบพี่เขาทำเหมือนว่ายืนไม่อยู่ คราวนี้เลยไม่ใช่ผมคนเดียวที่ต้องอาบน้ำ เขาเลยต้องมาอาบเป็นเพื่อนผมไปเลย
เราออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปียกเหมือนลูกหมา พี่เมฆยืนเช็ดผมให้ผม เขาทำอย่างเบามือเหมือนกลัวว่ามันจะหลุดร่วงไปเสียอย่างนั้น
ผมจับมือเขาไว้ แล้วดึงให้เขานั่งลง ทำให้หน้าเราอยู่ระนาบเดียวกัน ผมวาดสองมือไปโอบรอบคอระหง มองเข้าไปในตาของพี่เขา ก่อนดึงตัวเขาเข้ามากอด
“ขอบคุณครับ”ผมซบหน้าลงบนไหล่กว้าง ที่กอดกี่ครั้งก็อบอุ่นทุกครั้ง
พี่เมฆลูบหัวผมไปมา เขาจูบกระหม่อมของผม แล้วเลื่อนมาจูบขมับไล่วนไปมาเหมือนปลอบโยน พลางตบหลังผมเบาๆเชิงว่าไม่เป็นไร
หลังจากนั้นเราก็ไม่พูดถึงมันอีกเลย ผมพยายามไม่คิดถึงเรื่องนั้น เราสองคนปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปเราก้าวข้ามมันมาอย่างง่ายดาย ทำเหมือนว่าไม่เคยเกิดขึ้น
มันจะเป็นบทเรียนของผมตลอดไป...
“ลงมาแล้วหรือลูก”แม่ของพี่เมฆกุลีกุจอเข้ามาหาผมผมก้มหน้าไม่กล้าสบตาท่านให้ตายเถอะทำไมพี่เมฆต้องพาผมมาเจอแม่เขาในสภาพนี้ด้วย เมื่อวานผมก็แย่ ร้องไห้ขี้มูกโป่งเนื้อตัวมอมแมม วันนี้ก็หน้าซีดเดินไม่ไหว
“น้องดินเดินไหวมั้ย ให้แม่เรียกหมอมั้ยครับ”
“ไม่เป็นไรครับทานยาก็คงจะหาย ขอบคุณมากนะครับ”ผมตอบไปอย่างสุภาพ
“เอาขนมมาให้ตาเมฆกับหนูดินทานเร็ว”ท่านเอ็นดูผมมาก หาข้าวให้ทาน ให้เด็กทำโจ๊กทำข้าวต้มเสิร์ฟตลอดจนพี่เมฆต้องสั่งให้หยุดเพราะมันเยอะเกินไป
“คุณแม่ครับพอแล้วครับ ผมอิ่มจนท้องจะแตกแล้ว”
“เราน่ะอิ่มแต่น้องทานไปนิดเดียวเอง น้องไปยกมาเร็วๆ”คุณแม่ดุพี่เมฆแล้วหันไปสั่งแม่บ้านส่วนตัว
“ผมก็อิ่มแล้วครับไม่ต้องยกมาหรอกครับ”ผมตอบแบบอ่อมแอ่ม
“อย่างนั้นหรอครับ ว้า แย่จัง เอาอย่างนี้แม่ห่อใส่กลับไปทานที่มหาลัยดีมั้ย น้องห่อขนมไว้ให้คุณๆเขานะ วันกลับจะได้เอาไปด้วย”
“ขอบคุณครับ แม่ของผมน่ารักที่สุดในโลก”พี่เมฆดึงตัวคุณแม่เข้าไปกอดแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ๆหลายที
“ปล่อยเลยนะตาเมฆ วันนี้มีลูกคนเดียวชื่อดินสอ”คุณแม่บอกแล้วเดินมากอดผม ผมอึ้งทำตัวไม่ถูกเลยตอบรับกอดของแม่ไว้
“แม่อ่ะ เอาเมฆไปไว้ไหน”พี่เมฆโวยวายลั่น แต่ผมรู้สึกร้อนผ่าวที่ดวงตา ก่อนจะก้มหน้าลงเพราะมันไหลออกมาไม่เสียอย่างนั้น
“แม่ครับ”พี่เมฆส่งสัญญาณให้คุณแม่ดูผม ก่อนที่เธอจะกอดผมแน่นกว่าเดิม
“ฮือ ฮือ”ผมร้องไห้เหมือนเขื่อนแตก นี่น่ะหรอความอบอุ่นของแม่ นี่น่ะหรออ้อมกอดของแม่ มันเป็นแบบนี้นี่เอง
“โอ๋ไม่เอาไมร้องนะลูก”เธอค่อยๆลูบไหล่ปลอบผม
“ฮึก ฮึก”
“คิดเสียว่าแม่เป็นแม่ของหนูนะลูก ดินสอครับ”คุณแม่เรียกผมเบาๆ ผมเงยหน้าทั้งน้ำตามองหน้าเธอ
“มาเป็นลูกของแม่นะลูก”
มาเป็นลูกของแม่นะลูก ผมร้องไห้หนักกว่าเดิม มันจุกอก ทั้งดีใจ ทั้งตื้นตันปะปนกันไปหมด
“ฮือ ฮือ”
“หื้ม ยังไม่ตอบแม่เลยน้า”ผมพยักหน้ารัว เธอค่อยๆใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาออกไปจากแก้มผม
ผมค่อยๆนั่งลงกับพื้น ก่อนจะก้มกราบเท้าคุณแม่ช้าๆ เธอค่อยๆย่อตัวลงมาลูบหัวผมไปมา ก่อนดึงตัวผมขึ้นมากอดอีกที
ตอนนี้คนในบ้านต่างร้องไห้งอแงกันเหมือนเด็ก คุณแม่ก็ร้องไห้เหมือนกัน ท่านคงสงสารเด็กไม่มีพ่อมีแม่เหมือนผม
“อะไรที่มันแล้วก็แล้วกันไป ต่อแต่นี้ไปมาเริ่มกันใหม่นะลูก”แม่จับมือพี่เมฆมาวางกุมมือผมไว้
“เมฆโตแล้ว เป็นพี่ต้องดูแลน้องเข้าใจมั้ย”พี่เมฆพยักหน้ารับ “ส่วนเราหนูเป็นน้องต้องเชื่อฟังพี่เมฆรู้มั้ยครับ”ผมร้องไห้อีกอย่างหยุดไม่อยู่
“เป็นพี่น้องกันดูแลซึ่งกันและกันนะ”
“ขอบคุณครับแม่”พี่เมฆกอดคุณแม่ แล้วดึงผมไปกอดแน่น
“ผมจะดูแลน้องอย่างดี”
พี่เมฆบอกว่าคุณแม่อยากรับผมเป็นลูกบุญธรรม พรุ่งนี้นายอำเภอจะมาทำเรื่องให้ วันนี้เราก้เลยทำได้แค่ชมดอกไม้ที่สวนตรงระเบียงห้อง
“ถ้าหายพี่จะพาขี่ม้า จำได้มั้ยที่เราคุยกันไว้”เขากอดผมไว้ในอก ตัวของผมถูกพันด้วยผ้าห่มเพราะพี่เมฆกลัวว่าผมจะหนาว
“จำได้ครับ”
“ขี่ไปน้ำตกแล้วก็....”เขาเว้นช่วงแล้วทำสายตาเจ้าเล่ห์
“บ้า”ผมก้มหน้างุด ซุกอกกว้างทันที พี่เมฆระเบิดหัวเราะใหญ่
“ฮ่าๆๆ เมื่อคืนนี้ดีมากเลยนะ ฮอตสุดๆ”เขาแซวผม
“พี่เมฆไม่เอา ไม่พูด”ผมรีบเอามือปิดปากเขาไว้ ตอนนี้หน้าผมแดงมากๆเลย
“แต่มันฮอตจริงๆนะ หายแล้วทำใหม่ได้มั้ย”เขาไม่ยอมหยุด
“มะ ไม่เอา เลิกพูดเลยไม่งั้นดินงอนจริงๆนะ”
เขาหัวเราะที่ได้แกล้งผม
“ก็มันฮอตจริงๆนี่ครับ”พี่เมฆอ่า ผมตีเขาไปหลายที
“ไม่เอา ไม่พูดแล้วชู่ววว ”ผมส่ายหัวไปมา แล้วทำสายตาดุ
“ครับไม่พูด นั้นทำอย่างอื่นนะ”พี่เมฆก้มลงจูบผมเบาๆ เราจูบกันดูดดื่มเหมือนละเมียดนมอุ่นๆ มันทั้งหอมหวานและมีความสุขมากๆ
........................................................
มาอัพให้เล้กน้อย สอบเสร็จวันที่ 4 นี้แล้ว
รอหน่อยนะคะ ตอนหน้าสัญญาว่าจะมาเยอะๆเต็มๆแน่นอน ^^
ขอบคุณที่รออ่านนะคะ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
(http://upic.me/i/g9/boymeetsboyavi_000638504.jpg)
-
ฮาาาาาา ดีใจกับน้องดินด้วยกับอ้อมกอดของครอบครัวใหม่ พี่เมฆตกกระป๋องไปแหล่ว
-
ดีใจที่ดีกันแล้ว แล้วพี่เขาก็เอ็นดูน้องให้น้องได้ไปเจอคุณแม่และได้สัมผัสความอบอุ่นจากนี้ไปน้องก็เหมือนเป็นของพี่เขาตามกฏหมายแล้งสินะ (มโนว่าจดทะเบียนสมรส)
จากตอนแรกเข้าใจนะว่าความสัมพันธ์ของสองคนนี้ยังวางอยู่บนพึ้นฐานของเซ็กส์ในเมื่อสองคนนี้รู้จักกันยังไม่นานแถมยังเริ่มจากการซื้อขายเซ็กส์ด้วย แต่ก็เริ่มเห็นแล้วว่ามีการสนใจทางด้านความรู้สึกเพิ่มขึ้นในแต่ละตอน
ขอออกความเห็นนิดหนึ่งอคือพี่เขาคิดว่าน้องไปนอนกับคนอื่นมา แต่พี่ก็ยังมีเซ็กส์กับน้องแบบไม่ป้องกัน อันนี้เราแค่ออกความเห็นนะคะ เข้าใจว่าถ้าเขียนถึงตรงนี้บ่อยๆก้อาจจะขาดความฟินไป ถ้าเราอ่านผิดหรือข้ามไปก็ขอโทษด้วยนะคะ
คนเขียนเขียนสนุกทุกเรื่อง ขอบคุณมากค่ะ เอาใจช่วยในการพรีเซ๊นท์ค่ะ :pig4:
-
อ้อมกอดของพี่เมฆ
-
คืนดีกันแล้ว ดินก็ยอมเป็นลูกบุญธรรมแม่พี่เมฆแล้ว
ชีวิตดินเริ่มดีขึ้นแล้ว จำเรื่องราวครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนนะดินสอ
:mew1: :L2:
-
:mew1:
-
น้องดินมีครอบครัวใหม่และสมบูรณ์แล้ว
-
:mew1:
-
:man1:
ว้าว.........อิจฉาอะ ที่มีคนเข้าใจ
ดีใจ........ที่ทุกคนมีความสุข
-
คุณแม่น่ารักจริงๆค่ะ :กอด1:
ดินสอมีความสุขแล้วนะ :z1:
-
ขอให้คนเขียนสอบได้คะแนนท็อปของห้อง เพี้ยง!!
-
เฮ้อออออ ดีกันก้อดีแล้วแหล่ะ
ดินก้อทำตัวดีๆนะจ๊ะ มีคุณแม่แร้วน้าาาา ^^
-
โล่งอกไปนะ :เฮ้อ: ดินสอมีครอบครัวแล้วนะคะหนู ต่อไปรู้ตัวใช่ไหมว่าต้องแคร์ใครบ้าง.
ฝากถึงพี่เมฆอย่าติดค้างคำขอโทษกับน้องดินนะ ที่รุนแรงกับน้องขุดเรื่องเก่ามาด่าน้องน่ะ โกรธยังไงแต่สิ่งที่ทำมันก็เลวร้ายกับคนรักอยู่ดี. จะได้พัฒนากันไปได้ในฐานะคนรักเนอะ
เรื่องสอบขอให้สมหวังนะคะ โชคA
-
ดินสอนี่ฮอตจริงๆ
คุณแม่น่ารักมากกก
-
ดีกันแล้วนะ
แต่คาดว่าน้องดินน่าจะโดนจัดหนักจากพี่เมฆเร็ววๆนี้แน่นอน :hao7:
-
ดีจัง
พี่เมฆให้อภัยเข้าใจกัน
ละมุนมากเลย
ขอให้ขอสอบง่ายๆตรงกับที่อ่านมานะค่ะ
โชคAในการสอบค่ะ
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
ดีใจด้วยนะดิน
-
:hao7: :hao7: พี่เมฆสุดหื่นติดใจท่าฮอตของน้องดินมากๆๆ :hao6: :hao6:
สนุกมากๆค่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
ดีกันแล้วก็ดีไป พี่เมฆอย่าหื่นใส่น้องให้มากนัก
:oo1:
-
รู้สึกว่าทุกอย่างมันดูง่ายดายดี ง่ายเกินไป
แต่เอาเถอะ ดีกันแล้วก็ดีไป
ปล.เห็นไปประชาชื่นกันบ่อยเหลือเกิ๊นนนน ลองเปลี่ยนบรรยากาศไปนั่งrelaxบ้างสิเธอ เร้าใจดีนะจ๊ะ 555
-
ดินสอร้องคนอ่านก็ร้อง ประโยคแสดงการกระทำสั้นๆแต่ทำให้เราเข้าใจความรู้สึกของดินสอ
ต่อจากนี้ก็ยิ้มให้เยอะๆนะ น้องดิน :mew1:
-
เย้ๆๆๆๆ ดีกันแล้ว :กอด1:
-
ได้ที ละก็หื่น ไม่มีสะดุดเลยน่ะพี่เฆม
:jul1: :jul1: :jul1:
-
เด็กอ่อนโยน บอบบางไปเลย
-
พี่เมฆชอบบบ :oo1:
-
โล่งใจไปที ขวัญเอยขวัญมานะดินลูกแม่ :m15:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เข้าใจกันก็ดีแล้ว ..
-
มาตามอ่านจ้า
-
เอาเรื่องนั้นไว้เป็นบทเรียนนะดิน
ส่วนอิพี่เมฆก็ดูแลน้องดีแล้ว
คุณแม่น่ารัก ชอบคุณแม่จัง
-
คืนดีกันแล้ว ดีกัน
เริ่มต้นกันใหม่เนอะ
-
คืนดีกันแล้วสิน่ะ พี่เมฆก็ดัดนิสัยน้องซะโหดเลย
-
กำลังหวานได้ที่ กลับไปไม่ใช่ชะนีจะมาทวงความรับผิดชอบนะ...
-
หมดแล้ว....
ยังไม่หายอยากเลย
แต่ก็ดีใจที่เข้าใจกันแล้ว
ถึงแม้ว่าอยากจะเห็นตอนที่น้องง้ออีกก็ตาม
รอตอนยาวๆขอรับ
-
น่าร้ากก ฝุดๆ
-
คืนดีกันแล้วเย้ๆๆ
แต่ว่าเมื่อไหร่...ดินจาบอกรักกกกกพี่เมฆล้าาา
-
ขอบคุณคับ :katai2-1:
-
พี่เมฆตัวจริงคงเป็นคนที่อบอุ่นน่าดูเลย
-
อั้ยย่ะ หลังจากทำผิด
น้องดินนี่อ้อนเอาๆ ยั่วเอาๆ
เลยโดนพี่แกเอาเข้าจังเลยนะ อิอิ
รอตอนต่อไปนะคะ
:mew1:
-
ยังตามอ่านไม่ทัน
ชอบมากๆเลย
-
น้องดินนนน น่ารักจักเลยน้า
มีความรู้สึกว่าคงมีดราม่ามาอีก
แต่ไม่เป็นไร เรารับได้
พี่เมฆใจดีอยู่แล้ว
-
ขอมโนว่าจดทะเบียนสมรสแล้วกัน :o8:
-
เหอ ๆ ยังคงความหวานไว้อย่างมากมาย :man1: ไม่นึกเลยว่าพี่เมฆจะหี่นได้ตลอดเวขนาดนี้ :katai5:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
ตามอ่านอยู่จ้า
อ่านมาหลายวันแล้ว
ยังอ่านไม่ทัน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านแล้วแบบคุณหมอน่ารักอ่ะ
นอนอ่านอยู่ประตูสี่ นี่อยากบอกน้องถ้าพี่มันดุนักหนีมาหาเจ้ก็ได้นะลูก :-[ :-[
-
บทที่ 29
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมจับมือถือหลังจากมาถึงที่นี่ สองสามก่อน มัวแต่ยุ่งๆ เมื่อเช้าเพื่อนไลน์มาบอกว่าคะแนนสอบออกแล้ว ผมนี้อึ้งไปเลย อยากรู้ใจจะขาด
“คะแนนออกแล้วครับ”ผมขยับเข้าไปนั่งใกล้พี่เมฆที่นอนอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนเตียง เขาเอื้อมมือมาโอบไหล่ผมแล้วดึงเข้าไปใกล้ตัว
“เป็นไงบ้าง”พี่เมฆขยับหน้าเข้ามาใกล้แล้วชะโงกดูมือถือของผม ผมดึงมือถือออกแล้วนั่งทำหน้าเครียด ทำเอาพี่เมฆเครียดตามไปด้วย
“คะแนนไม่ดีหรอ”เขาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
“ป่าว เกิน 80 ทุกวิชา ฮ่าๆๆๆๆ”ผมนอนกลิ้งบนเตียง กรี้ดได้นี่กรี้ดไปแล้ว ไม่ท็อปแต่คะแนนสูงมาก เอาเป็นว่าถ้าตัดเกรดผมว่าผมได้เอทุกตัวอ่ะ
ฟอด ผมยกตัวขึ้นไปหอมแก้มพี่เมฆแล้วเอาตัวซุกพี่เขาไว้
“ขอบคุณนะครับพี่ติวให้”พี่เมฆอึ้งไปเลย ปกติผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้ เขายิ้มกว้างแล้วเป็นคนจับผมฟัดเสียเอง
“ถ้าทำแบบนี้จะติวให้บ่อยๆ”
“อย่านะ”เขาทำท่าจะกระโจนใส่ผม ผมเลยเอามือดันตัวเขาไว้ เผลอไม่ได้ จ้องจะทำอย่างว่าทุกที
“ไปอาบน้ำปะ เดี๋ยวตอนบ่ายมีแขก”พี่เมฆใช้สองมือรวบตัวผมไว้ แล้วพาอุ้มไปอาบน้ำ
ผมตีโป่งแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำอย่างสบายใจ
“ดินครับ”
“หื้ม”ผมเงยหน้าขึ้นจากฟองสบู่สีขาวในมือ
พี่เมฆชี้มือลงมาบนตัวเอง
“มานั่งบนตักป๋ามา”เขาทำหน้าเหมือนอาเสี่ยรวยๆเลี้ยงเด็ก ผมเบ้ปากแล้วขยับไปนั่งติดขอบอ่างอีกฝั่ง ก้มหน้าเล่นฟองสบู่ไม่
สนใจ
“น้องดินสอคร๊าบ”เขาพยายาม เรียกร้องความสนใจ ผมกลั้นยิ้มเพราะรู้สึกมันน่ารักมากเขาทำเสียงเล็กๆน้อยๆเหมือนเด็ก
“พี่ดิงสอก๊าบ มาหาพี่เมฆหน่อยน๊า อิ๊งๆ”พี่เมฆเอาเป็ดสีเหลืองมาว่ายตรงหน้าผม ผมเอามือคว้าเป็ดเหลืองมาไว้ในมือ แล้วขยับตัวโถมทับพี่เมฆ เขาดึงผมไปหอมแก้ม เราอ้อยอิงอาบน้ำให้กันอยู่ในห้องน้ำเกือบสองชั่วโมง บอกได้เลยว่าไม่มีเรื่องอย่างว่า อย่าลืมสิผมยังเจ็บอยู่นะ
ระหว่างที่กอดกันผมรู้สึกเศร้ายังไงก็ไม่รู้ ผมจะกอดเขาแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหน เราจะยังอยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปมั้ย
มันเป็นคำถามที่ผมยังคิดไม่ตก ชีวิตของเราไม่ยืนยาวเลย บทจะไปก็ไป บทจะดีก็ดีใจหาย บทจะร้ายก็ร้ายจนน่ากลัว
ผมหลับตานิ่งซึมซับทุกความรู้สึกเก็บเอาไว้ เผื่อวันใดวันหนึ่ง เราต้องห่างกัน
วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตผม ผมลงมาจากบ้านด้วยอาการงุนงง เพราะที่บ้านมีคนเต็มไปหมด ทุกคนหันมามองผมแล้วยิ้มหวานส่งมาให้ พี่เมฆกับคุณแม่นั่งอยู่ข้างกันบนโซฟาใหญ่ ตรงข้ามมีผู้ชายท่าทางดูภูมิฐาน พร้อมเลขาอีกสองคน แม่บ้าน พนักงานในรีสอร์ท รวมไปถึงเพื่อนๆคุณแม่นั่งกันเต็มห้องรับแขก
“มานี่สิลูก”แม่พี่เมฆกวักมือผมให้ไปหา ผมก้มตัวหลบทุกคนฝ่าวงล้อมไปนั่งกับตรงกลางระหว่างคุณแม่กับพี่เมฆ แล้วยกมือไหว้รอบทิศ
“น่ารักจังเลยนะคะ”เสียงเพื่อนของคุณแม่ชื่นชม
พี่เมฆจับมือผมไว้ ก่อนจะดึงตัวผมไปกอดไว้แนบอก ทุกคนในบ้านต่างส่งเสียงหิ้วโห่กันอย่างสนุกสนาน ผมเขินหน้าแดงไปหมด แม่ก็ยิ้มอย่างมีความสุข
“เอาล่ะ ไหนๆก็มาพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว ท่านนี้คือนายอำเภอประจำอำเภอเราท่านจะมาเป็นคนรับรองการรับดินสอมาเป็นลูกบุญธรรมของแม่ และด้านซ้ายคือเพื่อนๆของแม่เอง มาเป็นพยานให้หนู”แม่ขยับเข้ามาใกล้ผมแล้วจับสองมือมาประคองไว้ จากนั้นก็อธิบายทีละคน ผมพนมมืออีกรอบแล้วไหว้ช้าๆตามคุณแม่แนะนำ
พิธีการไม่มีอะไรมาก มีการทำขวัญ รับขวัญผูกข้อไม้ข้อมือพอเป็นพิธี จากนั้นก็เซ็นรับเป็นบุตรโดยมีนายอำเภอเป็นผู้ รับรอง จากนั้นก็มีงานเลี้ยงเล็กๆ ผมถูกคุณแม่แล้วก็เพื่อนแม่ๆซักประวัติอย่างถึงพริกถึงขิง บางคนถึงกับร้องห่มร้องไห้เพราะสงสารผม ผมเลยได้คะแนนความสงสารอย่างท่วมท้น
พี่เมฆดื่มเหล้าทานกับเพื่อนๆอยู่อีกมุมหนึ่ง พี่เขาเห็นผมทำท่าไม่ดี เลยค่อยๆมาขอตัวดึงผมออกไปนั่งคุยด้วย
ในวงเหล้าส่วนใหญ่เป็นลูกของเพื่อนแม่พี่เมฆ แล้วก็เป็นเพื่อนพี่เมฆด้วยทุกคนแววว่าพี่เมฆหวงผม
บางคนถึงกับออกปากจะจีบพี่เมฆเลย แอบจูบผมโชว์แล้วบอกคนนี้จองไว้แล้ว ทำเอาอายม้วนซุกตัวอยู่ในอกตลอดคืน
แม่บ้านและพนักงานในไร่ก็ออกมาฉลองนายคนใหม่ของไร่ด้วย(พกเขาว่าอย่างนั้นกัน) ผมเป็นตัวเห่อมาก ไปไหนทุกคนก็ส่งตายิ้มหวานเยิ้มมาให้ไม่เว้นแม้แต่คนขับรถหรือคนสวนหน้าโหด
“ผมง่วงแล้วครับ”ผมมองพี่เมฆด้วยสายตาปรือ เขาบอกลาเพื่อนๆแล้วพาผมเข้านอน
เช้าวันต่อมาเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในบ้าน พ่อของพี่เมฆลงมาจากไร่ทางเหนือ มาหาแม่พี่เมฆทุกคนปิดเรื่องผม ผมถูกแนะนำว่าเป็นเด็กในอุปถัมป์ พ่อพี่เมฆดุมาก เจ้าระเบียบและเคร่งสุดๆ ท่านมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะหันไปซักไซร้ไรเรียงพี่เมฆว่าผมเป็นใครมาจากไหน
พี่เมฆเล่าให้ฟังคร่าวๆว่าผมทำงานกับอาจารย์ที่มหาลัยรับจ้างวาดรูป หาเงินส่งตัวเองเรียนพ่อเสียแล้ว แม่ก็ไม่รู้หายไปไหน พี่เมฆสงสารเลยรับเลี้ยงดูโดยให้แม่รับเป็นลูกบุญธรรม
คุณแม่ผู้แสนใจดีนั่งเรียบร้อยยิ้มรับท่า พ่อพี่เมฆพิจารณาผมอีกทีก่อนจะพยักหน้ารับ แล้วท่านก็คุยกับทั้งสอง ผมขอตัวออกมาเดินเล่นนอกบ้าน ไร่ขนาดใหญ่ถูกใช้เลี้ยงสัตว์และทำไร่กะหล่ำ สตอเบอรี่และชา ผมเดินดูสตอเบอรี่และเด็ดกินเล่น กว่าจะเดินหมดสวนก็อิ่มจนเดินต่อแทบไม่ได้ ชีวิตพี่เมฆดีจัง ผมไม่แปลกใจเลยว่าเขาเอาเงินที่ไหนมาให้ผมเยอะแยะขนาดนั้น
ผมคิดถึงพ่อ ชีวิตที่พ่อเคยให้ผมไม่ได้ด้อยกว่าใครผมอยากได้อะไรก้ได้ อยากไปเที่ยวไหนก็ไป ผมคิดถึงเขามากจริงๆ
“หนูดินใช่มั้ย”เสียงเข้มดังมากจากด้านหลังผมหันกลับไปก่อนจะตกใจและรีบยกมือไหว้แทบไม่ทัน
“สวัสดีครับ”
“ไหว้พระเถอะลูก”พ่อพี่เมฆเดินมาใกล้ผมก่อนจะเบิกยิ้มอย่างอบอุ่น
“เดินดูไร่หรอ”
“ครับ เดินดูไปชิมไป จนอิ่มแล้วครับ”ผมลูบท้องเบาๆ พ่อหัวเราะออกมาด้วยทำเอาผมตกใจ มีมุมนี้ด้วยหรอ เขาทำเอาผมลดอาการเกร็งไปเลย ผมชะเง้อมองดูรถพี่เมฆแล่นออกจากไร่ไป
“เมฆพาแม่ไปซื้อของ เดี๋ยวมา”พ่อบอกเสียงเข้ม
“อ้อครับ”ผมทำท่าอึ้งๆก่อนจะพยักหน้ารับ แฮ่ ให้อยู่กันสองคนแบบนี้น่ากลัวจะตาย ขยับตัวยังไม่กล้าเลย ผมสูดลมหายใจเข้าออกก่อนจะจัดการกินสตอเบอรี่ในมือจนหมดลูก
“หน่วยก้านใช้ได้นะเราน่ะ”พ่อตบลงมาบนบ่าผมทำเอาสะดุ้ง
“แฮะๆ ไม่ถึงขนาดนั้หรอกครับ”ถ่อมน้อมถ่อมตัวสุดฤทธิ์ ปรานีดินสอตัวเล็กด้วยครับ
พ่อพี่เมฆเอามือวาดหนวดเบาๆก่อนจะหรี่ตามองผม
“ปะ ไปตีกอล์ฟกัน”ห๊ะ ตีกอล์ฟหรอ
ผมถูกพาออกมาสนามกอล์ฟข้างรีสอร์ทแบบไม่เต็มใจ ผมยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยครับ ผมหิวมากเลย ผมอยากกินข้าวก่อนครับ แล้วเช้าๆแบบนี้ใครเขามาตีกอล์ฟกันครับคุณพ่อ
สนามกอล์ฟก็ใหญ่เป็นบ้า นี่เขาเอาเขาสามลูกมาสร้างสนามเลยหรอ จะใหญ่โตไปแล้ว สุดลูกหูลูกตาไปเลย
“อื้ม อากาศดี ไม่ยังไม่ร้อน แบบนี้สิ เหมาะกับการออกกำลังกาย”พ่อขยิบตาให้ผม ผมยื่นมือไปรับไม้กอล์ฟจากพ่อพี่เมฆมาถือ
อย่างกล้าๆกลัว เหมาะมือชะมัด น่าเอาไปฟาดพี่เมฆเวลาหื่นๆ หึหึ
“เอาเริ่มเลยละกัน”พ่อขยับไปหน้าหลุมบนพื้นหญ้านุ่มๆ ก่อนจะหวดไม้กอล์ฟฟาดโดนลูกจังๆ กลิ้งไปเกือบจะลงหลุมแต่เลยไป
“ยังเช้าอยู่ แรงไม่ค่อยมี”พ่อหันมาโม้ โอโห้ ตีเกินหลุม เอาแรงมาจากไหนกันครับเนี่ย สุดยอดไปเลยคร๊าบ รุ่นคุณลุงไปได้ขนาดนี้สุดยอดไปแล้ว
พ่อขยับตัวออกให่ดินสอตัวเล็กตัวน้อยคนนี้ขยับเข้าไปบ้าง ผมยืนอยู่หน้าหลุมแทนพ่อ ก่อนจะก้มหัวคำนับว่า ผมจะตีแล้วน้า ผมหวดสุดแรง
ฟิ้ว~~~ กึกๆๆๆๆ ป็อก!
อ๊าก ลงไปแล้วครับ
“ฟลุ๊คนะครับ”ผมหันไปยิ้มให้พ่ออย่างถ่อมตัว
พ่อเดินไปที่หลุมค่อยๆตีลูกที่เลยไปให้ลงหลุม เราผ่านไปสนามต่อไปอย่างรวเร็ว
พ่อขยับแข้งขยับขาไปมา ยกไม้กอล์ฟขึ้นสุดแรง ฟาดวงสวิงเต็มที่
จุ่ม ลงน้ำไปแล้วครับ ผมยืนกลั้นหัวเราะอยู่ข้างๆ คิดดูว่าชวนผมมาแต่ตีไม่ลงท่านจะเจ็บใจแค่ไหน
ผมเลยแกล้งตีลงน้ำบ้าง แล้วก็แกล้งตีไม่ลงไปอีกสามสี่หลุม จากนั้นพอพ่อพี่เมฆได้ใจท่านตีลงบ้าง ผมเลยผมก็ตีลงหลุมเรื่อยๆแบบไม่ให้หลุดจนหลุมสุดท้าย ทำเอาท่านอึ้งไปทีเดียว โฮะๆ อย่ามาหื้มกับอดีตเด็กเก็บลูกกอล์ฟครับคุณผู้ชาย ผมหัวเราะอยู่ในใจ
“เอาละ นี่ก็สายมากแล้ว อาหารที่บ้านคงพร้อมแล้วเรากลับกันเถอะ ลูกดิน”เปลี่ยนสรรพนามเรียกผมแล้ว ฮ่าๆๆผมทำสำเร็จ นี่
เขามาทดสอบผมใช่มั้ย รู้จักดินสอน้อยไปเสียแล้ว
สำเร็จ!!
“เป็นไงบ้าง”พอถึงบ้านพี่เมฆก็ถลามาหาผมทันที แกล้งทำหน้าเครียดครับ ผมแกล้งทำท่าเหมือนจะร้องไห้ พี่เมฆตะลึงไปเลย แล้วเขามากอดผมแนบอก เนียนไปสิ แกล้งซบไหล่พี่เมฆแบบเนียนๆ
“เฮ้ย มากอดลูกคนอื่น ขอพ่อขอแม่เขาหรือยัง”พ่อเดินมาชนพี่เมฆแล้วดึงผมลากเข้าบ้าน
หน้าพี่เมฆนี่ งงเป็นไก่ตาแตก อยากจะหัวเราะให้ฟันหัก
............................................................................................
ปิดเทอมแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
รออ่านนิยายกันใช่ม้าาาา
:m12: :m12: :m12: :m12: :m12: :m12:
มาช้าขอโทษทีน้าาาาาาา
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
เดินชมดอกมงดอกไม้ สวยและเล่อค่า ดินสอของน้องงง
(http://upic.me/i/e0/1251585_6049863.jpg)
ปิดเทอมแล้วติดตามเม้าท์มอย กันได้ที่
แฟนเพจจ้า กดรัวๆ จงกดกันรัวๆ ^^
https://www.facebook.com/faiizfiction
-
:z13:
-
เย้ๆมาแล้ว
หมาหัวเน่าแล้วพี่เมฆ
:z2:
-
แล้วคุณพ่อจะรู้รึยังละเนี๊ยะ
สู้ๆนะดินสอ
-
:mew1:
-
นึกภาพน้องเริงร่ากลางท้องทุ่ง
Sound of musicมั่กๆ
-
กรี๊กดดดดดดด :sad4: พ่อพี่เมฆเท่ห์จุงงง
-
น้อง น่ารัก มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :really2: :really2: :really2:
-
น้องดินน่ารักอย่าไปกิ๊กกับใครอีกน้า
-
น้องดินขี้แกล้งงงงงงงงงงงงงงงงงง
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
โอ๊ย หวานชึ่นมึ่นจัง พี่เมฆอ้อนน่ารัก อิ่มค่ะ ไม่มี nc ไม่เป็นไรตอนนี้ แต่สารภาพว่าคิดถึงพี่เมฆตอนหิ่นค่ะ
รักคนแต่งน้าอัพเร็ว :กอด1:
-
พี่เมฆเป็นหมาหัวเน่าแล้ว
-
พระเอกหมาหัวแล้วค่าาาาาาาาา 555
รอตอนต่อไปๆนะคะ
ฟ้าหลังฝนชัดๆดินเอ๊ย ขอบคุรนะจ๊ะ ♥♥
-
กำลังยิ้มค้าง คนเขียนมารับผิดชอบด้วยไม่งั้นยิ้มไม่หุบจริงๆด้วย
-
โอ๊ย น่ารัก บ้านนี้เขาน่ารักกันทั้งบ้านใช่ไหม ตอบ!!! :hao7:
-
และแล้วก็มีคนเป็นหมาหัวเน่า
-
พี่เมฆเป็นหมาหัวเน่าของทุกคนแท้ 555
-
:mew1: ขวัญเอ๋ยขวัญมานะหนูดิน
ตอนนี้พี่เมฆออกแนวตลกมุ้งมิ้งนะ ไม่น่าเชื่อ
-
ดินสอกลายเป็นที่รักของทุกคนในบ้านแบบนี้ พี่เมฆต้องดีใจนะ คึคึ
:mew1: :L2:
-
:mew1:
-
น้องน่ารักมากๆ
-
รออยู่ค่ะคิดถึง
เป๋นมรารักตลอดเลยน้องดิน
พี่เมฆจะกลายเป็นหมาหัวเน่า
-
และแล้วพ่อพี่เมฆก็หลงดินสอ
น่ารักอ่ ครอบครัวนี้
พี่เมฆแกล้งน้องไม่ได้แล้วน่า
แบคอัพเค้าเยอะน่ะจ๊าาา
-
กรี๊ดพี่เมฆตกกระป๋องซะแล้ว 5555+
-
พล๊อกๆๆๆ เสียพี่เมฆตกกระป๋อง
-
ลองใจได้ดีมากนะคุณพ่อ
-
บทที่ 30
อาหารเช้าอร่อยมาก ผมยัดเข้าปากแบบไม่ยั้ง ตีกอล์ฟมาใช้พลังงานไปเยอะ เลยกินแบบจัดเต็ม พี่เมฆคอยเอาทิชชู่มาซับปากให้เพราะผมทานเลอะไปหมด พ่อกับแม่หัวเราะชอบใจใหญ่ ตอนนี้ผมทำอะไรก็ดูน่ารักไปหมด
“กินเยอะๆลูก”แม่ตักข้าวใส่จานผมจนพูนจาน ตักมาเลยคร๊าบ แค่ไหนดินสอสู้ทานหมดแน่นอน
“พอแล้วครับแม่ เดี๋ยวมีเด็กกลิ้งกลับมหาลัยแน่ๆ”พี่เมฆเอามือขว้างแม่ไว้ อะไรไม่ยอม ตักมาอีก กลับไปไม่ได้ทานอะไรแบบนี้แน่ๆ
“กินเยอะแล้วเดี๋ยวอ้วน”
อะไรอ่ะพี่เมฆชอบคิดแทนคนอื่นตลอด อยากกินอีกอยากกินอีก
“ก็ปล่อยให้น้องกินไปสิลูก นานๆจะกินข้าวที่บ้านที”โอ๊ยรักพ่อ พ่อพูดถูกที่สุด เป็นไงละ ผมมีแบคอัพเยอะ พี่เมฆนี่เงียบไปเลย ผมแกล้งหันไปขยิบตายักไหล่กวนๆใส่พี่เมฆ
“อ้วนเป็นหมูอยู่แล้วยังจะกินอีก”ใครเป็นหมูห๊ะ บ่นมากเดี๋ยวไม่ให้กอด
“เมฆจะกลับกันวันไหนลูกแม่จะได้เตรียมขนมไว้ให้”
“อีกสองวันครับแม่ หมูแถวนี้อยากขี่ม้า มาตั้งหลายวันยังไม่ได้พาขี่เลย”ผมย่นจมูกใส่พี่เมฆ
“โอเค เดี๋ยวแม่ให้คนเตรียมเสบียงให้พร้อมเลย บ่ายนี้ไปปิกนิกกันสิ แม่จะเตรียมชุดน้ำชาให้”แม่พี่เมฆใจดีที่สุดในโลกเลย แม่ของผมท่านจะใจดีแบบนี้มั้ยน้า อย่าไปคิดถึงเลย ถ้าท่านใจดีคงไม่ทิ้งผมกับพ่อไปหรอก
“ครับ เดี๋ยวตอนบ่ายไปขี่ม้ากันนะ”อย่าเอามือมาขยี้หัวเซ่ กำลังกินข้าว ผมปัดมือพี่เมฆออก
“ตอนบ่ายพ่อว่าจะชวนแม่ไปไหว้พระ นั้นเจอกันเย็นๆนะ เดี๋ยวเย็นนี้พ่อโชว์ฝีมือ ย่างหมูเลี้ยง”ย่างหมูหรอ ผมชอบกิน สงสัยผม
ได้กลิ้งกลับมหาลัยเหมือนที่พี่เมฆว่าแน่ๆ แค่คิดน้ำลายก็สอแล้ว
บ่ายแก่ๆแดดร่มลมตกแล้ว พี่เมฆจูงม้าออกมารับผมหน้าบ้าน แม่บ้านส่งตะกร้าขนมยื่นให้ผมมีชุดน้ำชาแล้วก็ขนมเต็มเลย เสร็จโจร รู้สึกชีวิตดีจัง พี่เมฆรับชุดน้ำชาไปถือ แล้วดึงผมขึ้นไปนั่งคร่อมบนม้าด้วยกัน ผมนี่สั่นไปทั้งตัวไม่เคยขึ้นม้ามาก่อน ใจนี่เต้นถี่ยิบ
“หลัวหรอ หึหึ”
“ใครกลัว ไม่มี๊”ดินสอคนแมน ไม่เคยกลัวอยู่แล้ว
“กลัวก็บอก จะได้ขับรถไป”ผมหันไปค้อนพี่เมฆขวับ ไม่ได้กลัวเฟ้ย แต่เสียวนิดหน่อย
“จับแน่นๆนะ”ผมก้มตัวลงไปเกาะคอม้าแน่น อ๊าก มันไปแล้ว มันเดินไปแล้ว
หลังจากที่ผมหายใจไม่ทั่วท้องก็เริ่มชินเลยลุกขึ้นมา มองทิวทัศน์รอบๆ สวยชะมัด อากาศดีสุดๆ
ฟอดดดดด
อื้ม โดนขโมยหอมแก้ม ผมหันหลังไปตีพี่เมฆเช็ตใหญ่
“คนบ้า”
“ถึงจะบ้าก็บ้ารักนะ”โหย มุขเสี่ยว
“เราจะไปตรงไหนกันครับ”ผมกวาดตามองรอบๆ ไม่รู้ทิศทางเลยนะ ถูกหลอกมาล่อลวงนี่หนีกลับไม่ได้แน่ๆ
“เดี๋ยวถึงก็รู้”พี่เมฆกระซิบข้างหู ผมงี้ขนลุกไปทั้งตัว
มือใหญ่ค่อยๆวาดมากอดเอวผมดึงให้ไปชิดอก ผมขยับตัวมากไม่ได้บนหลังม้า เพราะกลัวเลยปล่อยเลยตามเลย
“อย่าซีครับ”ลมหายใจร้อนจรดอยู่บนคอของผม เล่นเอาจักจี้ไปหมด
“นั้นตรงนี้”
“อื้ม”ที่หูก็ไม่ได้ ผมขยับคอหนี อย่าเอามือล้วงเข้ามาในเสื้อสิครับ โอ๊ยจะบ้าตาย นี่มือหรือหนวดปลาหมึก
“ตรงนี้ละ”อื้ม พี่เมฆคนบ้า บนหลังม้านะ มาจูบกันได้ไงแต่ มันตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้ ผมหมดแรงเกาะอะไรก็ไม่อยู่ เลยถูกพี่เมฆรวบไว้ไม่ปล่อย
“อ๊า แฮ่กๆ”จูบแบบจะไม่ให้หายใจเลย ผมต้องดึงตัวออกเอง ไม่งั้นโดนสูบวิญญาณไปแล้ว
“ฮ่าๆๆ ยังหน้าแดงอยู่อีก ยังไม่ชินอีกหรือไง”ใครจะไปหน้าหนาหน้าทนเหมือนพี่เมฆเล่า ผมก้มหน้างุด
“ถึงแล้ว”พี่เมฆกระโดดลงม้า แล้วรับตัวผมลง เขาผูกม้าไว้กับต้นไม้ จากนั้นก็จูงมือผมเดินฝ่าทุ่งหญ้าไปจนถึงน้ำตก สุดยอดมาก มีน้ำตกซ่อนอยู่ในรีสอร์ท สวยสุดยอดไปเลย โอ้โห้ มีลำธารไหลยาวออกไปจนท้ายไร่ แล้วก็มีลานโล่งๆสำหรับกางแต๊น แต่ตอนนี้เป็นสถานที่ปิกนิกของเรา
พี่เมฆปูผ้าบนพื้นหญ้านุ่มๆ แล้วดึงตัวผมไปนั่งบนตัก อย่าคิดแม้แต่จะทำเรื่องอย่างว่านะ ผมมองตาพี่เมฆคนหื่น ตอนนี้แพรวพราวไปหมด อยากเอานิ้วจิ้มตาเสียจริง
“อากาศดีนะว่ามั้ย”ดีกับผีอะไร โดนหลอกมากินตับแน่ๆ
“พี่เมฆปล่อยเลยนะ”ไม่งั้นจะเอาตะกร้าขนมฟาดหัว พี่เมฆดึงตะกร้าขนมออกจากมือผมไปวางข้างตัว จากนั้นก็เริ่มคลุกวงใน
“อายผีสางเทวดานางไม้ครับ”ผมนี่พูดเสียงอ่อยเลย ใครจะไปทนได้ ทั้งมือทั้งปาก ไซร้มาไม่ยั้งเลย
“ไม่ต้องอายหรอกครับ ท่านชอบ”ชอบกับผีน่ะสิ ยังจะมาหัวเราะอีก แน่ะดิ้นแล้วยังไม่ปล่อยอีก หลังของผมแตะพื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีพี่เมฆก็คล่อมอยู่ด้านบน
“อย่าครับเดี๋ยวมีใครมาเห็น”
“ไม่มีหรอก ที่นี่พื้นที่ส่วนตัว” อ๊ะ อย่าขบติ่งหูแบบนั้นซี๊ อื้ม ลิ้นเปียกลากไปทั่ว ผมนอนหมดแรงแผ่หราเลย
ตอนนี้ผมรู้ตัวเลยว่านอนอ่อยมาก จะให้ทำยังไงละครับ ก็เล่นรุกทุกทางแบบนี้ ดินสอจะไปสู้ยังไงได้ พี่เมฆยิ้มอย่างมีชัย เขาจัดการรังแกผมแบบไม่ให้หลุดเฟรมเลยล่ะ
“แฮ่กๆ พอแล้วครับ ดินไม่ไหวแล้ว”สอบรอบเข้าไปแล้วไปเอาเรี่ยวแรงมากจากไหน
“อ๊ะ”ผมตกใจ พี่เมฆอุ้มผมขึ้นทั้งๆที่เรายังมีสิ่งนั้นติดกันอยู่เลย ผมเหมือนลูกลิงเกาะติดแม่อยู่กลางป่า น้ำเย็นๆแทรกเข้ามาในห้วงอารมณ์ ในน้ำเนี่ยนะ คนหื่นๆ ในน้ำไม่ๆๆๆ ผมเอามือฟาดพี่แกยกใหญ่
“มะ มะ ไม่ ในน้ำไม่”เฮ้ย ยะ อย่าอ๊า อย่าขยับตัวซิ โอ๊ย ผมหนาวนะ น้ำเย็นมากเลย พี่เมฆกอดผมแน่นขึ้นก่อนจะขยับตัวไปมา
“ดีมั้ย”
ยะ ยังจะมาถามอีก ดีกับผีอะไร ผมอายจะแย่อยู่แล้ว ถ้ามีใครมาเห็นต้องแย่แน่ๆ รีบทำเข้า ผมอยากกลับบ้าน
“ไม่ดีหรอ นั้นเปลี่ยนท่าอื่น”
“ไม่ๆท่านี้ดีอยู่แล้ว”ผมรีบตีโพยตีพายในน้ำ ยอมรับเลยว่ามันดีกว่าในอ่างอาบน้ำที่บ้านอีก ไม่เซ่ ผมต้องไม่รู้สึกดีอะไรด้วย จะบ้าหรอผมไม่ได้โรคจิต ชอบทำอะไรนอกบ้านแบบนี้นะ
“ดีใช่มั้ย พี่อยากทำกับเราที่นี่ตั้งแต่วันแรกที่มาถึงเลย”คนบ้า พูดอะไรออกไป ในหัวพี่เมฆคิดแต่เรื่องแบบนี้ใช่มั้ย
“อ๊ะ ดินหนาวครับอยากกลับบ้าน”ห้ามไปไม่ฟังต้องใช้ลูกอ้อน
“ได้ นั้นกลับไปทำที่บ้านต่อนะ”ไม่ใช่แบบนั้น โอ๊ยพี่เมฆ เล่นเอาตลอดบ่ายวันนี้ผมระบมไปหมด ยิ่งตอนขี่ม้ากลับนะ นรกดีๆนี่เอง
“ฮึ่ย จะไม่ออกมาขี่ม้ากับพี่เมฆอีกแล้ว”ผมบ่นปอดแปด หงุดหงิดๆ น้ำชงน้ำชาขนมนี่ไม่ได้แตะ
“ก็ได้ครับ ไม่ขี่ม้า แต่ขี่พี่เมฆแทนนะ”
อยากฆ่าคนหมกป่าโว้ย พูดออกมาได้ยังไง ไม่อายคนก็อายเทวดา อายม้าบ้างเถอะ อย่าหาว่าดินชอบใช้กำลังเลยนะ ก็มันน่าฟาดจริงๆนี่น่า
กลับมาถึงบ้านผมโดนจัดหนักขี่ม้าเมฆจนนั่งไม่ติดเลยค่ะ ม้าอะไรเด้งดีเหลือเกิน คิดแล้วแค้นสุดขีดสุดฤทธิ์สุดเดช
“ขี่เป็นนี่น่า ต่อไปไม่ต้องสอนแล้ว”ไม่ต้องมาแซวเลย
“ขี่เก่งกว่าพี่อีก”
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ”ผมหยุดไม่ทำอะๆรทั้งนั้น
“โอ๋ๆ ทำต่อสิครับกำลังดีเลยพี่ขอโทษ”ไม่ต้องเอามือมาจับหน้า ผมสบัดตัวหนี แล้วเอนไปข้างหลัง จากนั้นก็ขยับตัว
“อื้ม ดีมาก แบบนั้นแหละครับดินสอ”
“ไม่ต้องมาสั่ง”
ผมบิดตัวไปมาอยู่ด้านบน หนีมือพี่เมฆที่จับเอวกดลง อ๊าก มันลึกเกินไปแล้วนะ
“แฮ่กๆ พอแล้ว ไปทำที่อื่นกันบ้างเถอะ”ไม่ๆ ไม่เอาไม่เอาระเบียงไม่ๆ ผมดิ้นหนีแต่ถูกจับตัวไว้ สุดท้ายก็มาเกาะระเบียงแน่นเพราะกลัวตกลงไป
“เดี๋ยวคนสวนเห็น เดี๋ยวแม่บ้านเห็น อายเขา พี่เมฆดินอายได้โปรด”
“ไม่เห็นหรอกห้องพี่ติดกับสวนดอกไม้ วันนี้คนงานไปเก็บสตอเบอรี่ที่ไร่อีกฝั่งกัน”วางแผนมาดี แต่มันไม่ใช่โว้ย โอ๊ย มันลึก แล้วก็สุดยอดไปเลย ทำอะไรไม่ได้เลยได้แต่ครางหยอยๆ
ผมนอนหลับซบอยู่บนตัวพี่เมฆหลังจากเสร็จกิจ อาย เว้ย อาย ฮือ ฮือ กลัวใครมาเห็น
“ไปอาบน้ำกัน”
“ผมไม่มีแรงแล้วครับ พาไปหน่อย”
“คิดค่าแรงนะ”เฮ้ย ผมเด้งตัวออกแทบไม่ทัน
“นั้นดินไปอาบเอง พี่เมฆไม่ต้องตามเข้ามานะ”พ่อคุณตั้งใจจะจัดหนักทุกพื้นที่ของบ้านเลยหรือไงให้ตายเถอะๆ น่าจะนอนป่วยนานๆ
“จะไม่ให้พี่เข้าไปช่วยอาบน้ำจริงๆหรอ”เสียงคนหื่นตะโกนเข้ามา
“อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นจะฟาดด้วยฝักบัวนี่แหละ”
“ไม่กลัวหรอกพี่ชอบให้ดินฟาดแรงๆ”เฮ้ยบอกว่าอย่าเข้ามาไง ผมผลักอกหนาๆแน่นๆของพี่เมฆให้ออกจากห้องน้ำ
“พี่เมฆครับดินล้าไปหมดทั้งตัวแล้วครับ ขี่ม้านี่มันเหนื่อยจริงๆ”ผมต้องงัดลูกอ้อนออกมาใช้อีกรอบ
“นั้นนอนแช่น้ำอุ่นในอ่าง ป้องกันมันระบมนะ”เอาแล้วไงสุดท้ายก็หนีไม่พ้นจับลากลงอ่างอีกจนได้ พี่เมฆหมอหื่น ฮึ่ย
ตกเย็น
พี่เมฆกับพ่อกันย่างบาร์บีคิวอยู่ที่สวนหน้าบ้าน ยืนชนแก้วไม่รู้คุยอะไรกัน ผมเดินอาดๆออกไปหาแม่ที่นั่งจัดอาหารอยู่ที่โต๊ะ
“ให้ดินช่วยนะครับ”
“เอาสิลูก”แม่หันมายื่นจานให้ผม ทำเอาสองหนุ่มหันมามองผมพร้อมกัน พี่เมฆทำปากจุ๊บส่งมาให้ผม ผมเลยค้อนขวับ สองคน
พ่อลูกเลยหันไปหัวเราะกันใหญ่ตลกมากนักหรือไง
“ปิกนิกเป็นไงบ้าง สนุกมั้ย”แม่ถามขึ้นมาทำเอาผมนี้หน้าแดงไปเลย สนุกอะไรละครับ ขี่ม้าที่ไหน ขี่พี่เมฆมากกว่าอีก ลูกแม่เจ้าเล่ห์ที่สุดเลย
“ก็สนุกดีครับ”ผมบอกอ่อมแอ่ม
“วันหลังจะให้พี่เมฆพาไปขี่บ่อยๆนะจะได้คล่อง”เอ่อะไม่ต้องครับแม่ ผมไม่อยากคล่องแค่นี้เอวก็เคล็ดหมดแล้วครับ
“บอกแม่ไปสิว่า ขี่ชำนาญแล้ว”พี่เมฆมากระซิบข้างหูผมตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ผมขยับตัวหนีเขาแกล้งเอามือมาบีบก้นผม
“ว่าอะไรนะเมฆ”แม่ถามย้ำอีกรอบ
“ไม่มีอะไรครับ คือผมไม่ชอบม้าน่ะครับ ขอไม่ขี่ดีกว่า”ผมปฎิเสธทันควัน แม่ขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อ
“ทำไมละลูก”
“คะ คือว่า มัน”จะแก้ตัวยังไงดีวะฮือ
“ม้ามันตัวใหญ่น่ะครับ วิ่งเร็ว แล้วดินสอเขาก็ไม่เคยขี่เลยกลัวไปหน่อย”บอกแม่เฉยๆก็ได้ ทำไมต้องเอามือมาโอบรอบเอวด้วย
“เมฆก็ต้องพาน้องไปขี่บ่อยๆซิ จะได้ชินนะ”ไม่เอาครับแม่ ดินไม่อยากขี่ม้าครับ
“ได้ครับ เดี๋ยวเมฆสอนน้องขี่เอง ต่อไปจะสอนขี่ทุกวันเลย”ฮึ่ย ขี่ม้าโว้ย ไม่ต้องมาทำสายตาเจ้าเล่ห์มองเลยนะ แม่อ่ะ พูดเข้าทางพี่เมฆหมด
“ดีมากลูก อาหารพร้อมแล้วไปเรียกพ่อมาทานข้าวปะ ตรงนั้นปล่อยให้แม่บ้านดูแล”
“ครับแม่”
อาหารแบบพร้อมหน้าพร้อมตามื้อแรกในชีวิต ทั้งอร่อย ทั้งมีความสุข แบบนี้สินะที่เขาเรียกว่าครอบครัว
เพราะความสนุกและความอบอุ่นที่ได้รับจากบ้านหลังนี้ ทำเอาผมลืมมือถือไปเลย ไม่ได้เช็คว่าที่มหาลัยมีเหตุการณ์อะไรบ้าง เกิดอะไรไม่ดีขึ้นมาผมไม่รู้แน่ๆ แต่คงไม่มีอะไรหรอก เกรดก็ออกหมดแล้ว ถ้าผมไม่คิดแบบนั้นแล้วเช็คมือถือสักนิดก็คงจะดี
‘ดินกลับมอด่วน โทรกลับหากูด้วย’
: จิ๋ม
........................................
:110011: :110011: :110011: :110011: :110011: :110011:
อัพแล้ว อาจจะไม่ถึงสิบหน้าที่ให้ไว้ แต่ก็พอไปวัดไปวาใช่มั้ยยยยย
ไปพิมพ์ต่อละ บ้ายยยยยยยยยยยยยยยยจ้าาาาาาาา
เม้นท์กันวันละนิดจิตแจ่มใส ชอบอ่านคอมเม้นท์ ติชม ได้หมด
ขอบคุณล่วงหน้าค่าาาาา จะได้มีแรงใจ ฮึ่บๆๆๆๆ
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
(http://upic.me/i/m0/khs514pg.jpg)
อาหารฝีมือแม่ พี่เมฆอร่อยที่สุดในโลก~~~~~ ^^
-
โอ๊ยยอิมเมจชวนละลาย :-[.
พี่เมฆก็คึกจังเลย คึกเป็นม้าเด้งเชียว ฮา
เพื่อนจิ๋มบอกมาเดี๋ยวนี้นะว่าเกิดอะไรขึ้น ม่ายอาวมาม่าแล้วน้าาาาาาา :ling1:
-
ดินเอ๊ย หาคนดีและหื่นแบบพี่เมฆได้ที่ไหนอีก อย่าปล่อยไปนะลูกนะ
-
เรื่องมันแดงแล้วหรือเปล่า?!? :ling3:
-
:mew1:
-
:mew1:
-
้เหอๆ :hao6: ว่าแล้วอย่าเกาะขอบเตียงเลย พี่เมฆหึ่นได้ทั่ว
ที่มหาลัยเรึ่องแดงหรือเปล่านะ? :mew2:
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่น้า :กอด1:
-
โถพี่เมฆ ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนน :hao6:
-
เกิดอะไรขึ้นที่ม ลุ้นค่าาาา :katai5:
-
น่ารักมากไปแล้วนะ
หื่นมากไปแล้วนะ
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ถ้าจะขี่กันข้ามน้ำขนาดนี้นะ
:haun4:
-
ขี่เมฆน่าจะนุ่มกว่าขี่ม้านะดิน :haun4:
เกิดเรื่องอะไรที่ ม. หว่า
หรือว่าเรื่องพี่เมฆกับดินมันแดงขึ้นมาแล้ว :katai1:
-
คงไม่ใช่เรื่องร้ายนะ
-
เรื่องอะไรอ่ะ
ไม่เอาเรื่องร้ายน่า ไม่เอาๆๆๆ
บรรยากาศกำลังดี ทุกอย่างกำลังเหมาะ
โดยเฉพาะสถานที่ เนอะพี่เมฆเนอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เอาแล้วไง...สุขไม่เท่าไหร่ คาดว่าชะนีจะมาแผลงฤทธิ็แน่ ๆ...ดินเอ๋นดิน...
-
โดนไปกี่น้ำคะน้องดิน
เหมือนจะมีมาม่า แง้
:mew2:
-
รู้สึกว่าตอนนี้อิ่มเอมเปรมสุขซะจนกลัวว่าตอนหน้าจะมีมาม่า ยำยำ ไวไว (ใช่ม้ายยยย)
-
น้ำชง น้ำชา ไม่ต้องกินกันละ
ฟินนนนนนนนนนน
:haun4:
-
โอ้ยยยยยยยยยย
เด๋วนี้เขาใช่คำพูดสื่อสารกันแบบนี้ใช่มั้ยยย :jul1: :jul1:
-
มีเรื่องอะไรที่ มอ อีกนะ
น่าเป็นห่วงดินสอจัง
เป็นกำลังใจให้นะค้าบบ
-
:katai4: :katai4:
-
หื่นมันทุกที่
-
พี่เมฆหื่นที่สุด
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ยัยเป้โดดตึกตายรึเปล่า 555
หรือความแตกแล้วรอตอนต่อไปนะค
ลุ้นนะ ชอบบ ขอบคุณคะ
:mew1:
-
ชอบโมเมนต์คู่นี้น้องดินสอกับพี่เมฆ :oo1:
แต่มาม่าอะไรอีก กลับม.ไปมีเรื่องอะไรอะ....ลุ้นๆ :katai1: :ling3:
-
พี่เมฆหื่นจริงๆ
มาม่ากำลังจะมาแล้วสินะ
-
งานเข้าอีกแล้วววว
-
เกิดเรื่องอะไรอ่ะ
กำลังหวานได้ที่
ไม่อยากกินของเผ็ดเลยขอรับ
-
เกิดไรว่ะ
-
ป่าดงพงไพร ..
-
เกิดอะไรขึ้น
อย่าให้มีเรื่องร้ายๆเลย
น้องดินกะพี่เมฆกำลังไปได้สวยเชียว
-
บทที่ 31
ทันทีที่ได้อ่านไลน์ของไอ้จิ๋มผมอึ้งไปหมด รู้สึกกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้น ผมรีบโทรหามัน มันบอกอย่างเดียวว่าให้รีบกลับมอแล้วก็ตัดสายไป ผมยิ่งกระวนกระวายใจ ตอนนั่งในรถพี่เมฆต้องเอื้อมมือมากระชับมือผม แล้วพูดปลอบใจต่างๆนาๆ
“ไอ้จอร์ทมันพาพวกปราโมทขึ้นไปพบคณะบดีบอกว่ามึงกับเอออาจารย์เมธามีอะไรกัน แล้วอาจารย์เขาบอกข้อสอบมึง มึงเลยสอบได้คะแนนเยอะ มันบอกว่ามึงไม่มีทางได้คะแนนเยอะกว่าปราโมท กว่าพวกวรรณวิภาแน่ๆ มึงรีบขึ้นไปพบเลยเขาอยากเจอตัวมึงกับเอ่อะอาจารย์แทบแย่”ไอ้จิ๋มวิ่งกระหืดกระหอบเหมือนวิ่งมาจากหน้ามหาลัย ใจเย็นๆ ค่อยๆบอกก็ได้ กูมาถึงแล้ว ผมเอามือลูบหลังมัน
ไอ้จอร์ทอีกแล้วหรอ มึงจะจองล้างจองผลาญกูไปถึงไหนวะ สัดอย่าให้เจอตัวนะมึงจะสอยให้ร่วงเลย
“หวัดดีครับอาจารย์”ไอ้ตี๋ ตามมาติดๆมันยกมือไหว้พี่เมฆ แล้วทำมือปาดคอผม ไอ้เชี่ยนี่คนยิ่งกลัวๆอยู่ดันทำให้กลัวเข้าไปอีก
“ขึ้นไปเลยมึงๆ”มันสองตัวดันหลังผม ไอ้ห่าพวกนี้ คนกลัวอยู่
ปึก พี่เมฆดันพวกมันสองตัวออก แล้วจับแขนผมเดินเข้าไปในลิฟต์ มันสองตัวงี้มองผมกับพี่เมฆตาค้าง
“พี่เมฆครับ ผมกลัว” เรื่องชู้สาว (เอ่อะ) นั้นแหละเรื่องทำนองนี้ถ้ามีคนร้องเรียนขึ้นมา ไม่ผมก็พี่เมฆต้องติดวินัยแน่ๆ ผมอาจถูกพักการเรียน พี่เมฆอาจจะถูกพักงานหรือร้ายที่สุดคือไล่ออกจากงานเลย ผมไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
“ไม่เป็นไรหรอกน้า เรื่องเราคบกันก็จริง แต่เรื่องพี่บอกข้อสอบติดสอไม่เป็นความจริงสักหน่อยจริงมั้ย”ผมรู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อยเพราะพี่เมฆลูบหัวผมเบาๆ
หน้าห้องคณะบดี เป็นอะไรที่ตึงเครียดมาก ผมเคาะประตูแล้วเดินเข้าไปกับพี่เมฆ ไอ้เชี่ยจอร์ท ปราโมท แล้วก็เด็กท็อปๆอยู่กันครบ ทุกสายตาในห้องกันมามองผมกับพี่เมฆเป็นทางเดียว
“เชิญนั่งสิ”เสียงเย็นๆของคณะบดีทำเอาผม มือสั่น พี่เมฆจับมือผมดึงไว้ แล้วนั่งข้างกัน
“ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรหรือครับ”พี่เมฆเป็นฝ่ายเอ่ยถามไป
“ผมได้รับเรื่องร้องเรียนมาเกี่ยวกับพฤติกรรมไม่เหมาะกับของคุณกับนิสิตครับ”ท่านคณะบดีมองมาที่ผมสลับกับพี่เมฆก่อนจะส่ง
ไอแพดเครื่องใหญ่มาให้ ในนั้นมีภาพของผมกับพี่เมฆนั่งรถคันเดียวกัน ไปกินข้าวด้วยกัน ไปซื้อของ แล้วก็เข้าบ้าน ผมกับพี่เมฆมองหน้ากัน ผมเงยหน้ามองจอร์ท มันยักคิ้วให้ผมเหมือนมันเป็นผู้ชนะ มึงแม่งเหี้ยจริงวะจอร์ท เหี้ยจริงๆ
“คุณจะอธิบายเรื่องทั้งหมดอย่างไรครับ”ทั้งห้องเงียบไปหมด มือผมเย็นเหมือนเฉียบ แม้แต่ความอบอุ่นที่พี่เมฆส่งผ่านมาให้มันยังไม่พอกับความเย็นเยือกนี้
“ครับ ผมกับนายธนาธิป เรามีความสัมพันธ์กันจริงๆ”ห๊ะ ผมหันไปมองพี่เมฆด้วยความตะลึง ไอ้จอร์ทยกปากยิ้มออกมาอย่างสะใจ ทุกคนในห้องตะลึงไปหมด ท่านคณะบดีถึงกับเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเหงื่อที่ผุดออกมาบนใบหน้า
“เห็นมั้ยครับ ผมบอกแล้วว่าเป็นเรื่องจริง ไม่อย่างนั้น มันไม่มีทางได้คะแนนเยอะแบบนี้หรอกครับ”เพื่อนๆในห้องฮือฮา พูดคุยตามเสียงจอร์ททันที ผมนี่อยากลุกขึ้นไปชกหน้ามันจริงๆ
ปัง! พี่เมฆตบโต๊ะ มองจอร์ทด้วยความไม่พอใจ
“เรื่องที่ผมบอกข้อสอบนิสิตไม่เป็นความจริงครับ ถึงเราจะอยูบ้านเดียวกัน ผมก็ไม่เคยสอนเขา หรือบอกแนวข้อสอบเขา เขาตั้งใจอ่านหนังสือและทำคะแนนได้เองครับ อีกอย่าง…” พี่เมฆหยิบเอกสารออกมาส่งให้ท่านคณะบดี “พี่กับน้องจะอยู่บ้านเดียวกันไม่ได้หรอครับ”
เอ๋ๆเสียงในห้องเปลี่ยนเป็นอีกเสียงหนึ่งทันที คร่าวนี้เป็นผมบ้างที่ยิ้มอย่างมีชัย ไอ้จอร์ทหน้าหดเหลือสองนิ้ว พวกปราโมทและเพื่อนๆเอะอะกันใหญ่
“เงียบๆหน่อย”ท่านคณะบดี ส่งเสียงดุพวกนั้นก่อนก้มพิจารณาเอกสารในมืออีกครั้ง
“คุณจะบอกว่า คุณกับนิสิตเป็นพี่น้องกันอย่างนั้นหรอ”ท่านเลิกคิ้วทำเหมือนไม่เชื่อ
“ครับ ผมเป็นที่ปรึกษาของเด็กคนนี้และได้ทราบปัญหาว่าพ่อเขาเพิ่งจะเสียไปแล้วเขาก็ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ผมเห็นว่าเด็กคนนี้มีความประพฤติดี รับจ้างอาจารย์วาดงานเพื่อหาเงินเลี้ยงดูตัวเอง เลยปรึกษากับคุณพ่อคุณแม่รับนายธนาธิปเป็นน้องครับ”ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ขออนุญาติค่ะ คือว่าหนูจะมาบอกว่า ธนาธิปคบกับหนูเขาไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่นอนค่ะ”ปูเป้เปิดประตูเดินเข้ามาในห้อง จอร์ททำหน้าไม่พอใจอย่างแรง ผมก้มหัวเบาๆ เชิงขอบใจ เอพยักหน้ารับผมก่อนจะหันไปมองท่านคณะบดีอย่างจริงจัง
“เรื่องเป็นอย่างนี้หรอ”ท่านหันไปมองจอร์ทอย่างตำหนิ มันหน้าเสียไปเลย
“นั้นเรื่องพวกนี้ก็ไม่เป็นความจริงสินะ”ท่านโยนไอแพดคืนไอ้จอร์ทไป แล้วเชิญผมกับเพื่อนๆออกจากห้อง ท่านมีเรื่องคุยกับพี่เมฆสองคน เรื่องของผมผ่านไปแล้ว ผมแอบเครียดทำไมต้องเรียกให้พี่เมฆอยู่ต่อนะ
“รอดตัวไปนะไอ้ดิน แต่ครั้งหน้ามึงไม่โชคดีแบบนี้แน่”หรอวะไอ้เชี่ยจอร์ท ผมเดินเข้าไปใกล้มันแล้วผลักอกมันติดกำแพง
“อยากมีเรื่องใช่มั้ย”ความอดทนของผมมันขาดเสียแล้ว
“อย่ามีเรื่องครับ”ปราโมทรีบเข้ามาเสือก
“อย่ายุ่ง”ผมหันไปตวาด มันนิ่งไม่ขยับเข้ามา ปูเป้กับเพื่อนผู้หญิงอีกสี่ห้าคนส่งเสียงวีดว๊ายกันใหญ่
“เป็นน้องหรอ กูเห็นแทบได้กันบนรถ มึงแม่งเหี้ย อยากได้คะแนนดีๆ ถึงกับต้องเอาตัวเข้าแลกเลยหรอวะ ดิน มึงนี่น่าสมเพชจริงๆ”เหี้ย เอาตัวเข้าแลกพ่อมึงดิ ยกหมัดจะต่อยมันแต่มันผลักตัวผมออกก่อน ผมเลยถอยออกมา
“มึงโง่เองหรือเปล่าจอร์ท คะแนนสอบถึงได้เหี้ยแบบนั้น อย่าใส่ร้ายว่ากูได้ข้อสอบเลย มึงโง่เองแล้วจะโวยวายทำไม”มันได้คะแนนน้อยที่สุดในชั้นปีครับ ปกติคนที่ได้น้อยต้องเป็นผม แต่มันดันได้น้อยกว่าผมอีก มันเลยเสียหน้า เป็นถึงเดือนคณะแต่คะแนนสอบเหี้ย
พลั่ก มันวิ่งเข้ามาต่อยผม ผมไม่ยอมสรุปเราเลยตะลุมบอลแลกหมัดกัน จนน้ายามต้องมาแยก มันกับพวกปราโมทออกไปจากตรงนั้น น้ายามถามว่าผมเป็นอะไรมั้ย ก็เจ็บน่ะสิครับ โดนต่อยเต็มๆ แบบนี้ ปูเป้ยืนดูแลผมไม่ห่าง
“เจ็บมั้ยดิน”เธอยังคงใจดีอยู่เสมอ
“เจ็บมากเลย”หมัดแม่งหนักชิบ ซี๊ด ปูเป้เอาน้ำแข็งมาประคบให้ผม
“ทีหลังอย่าไปทะเลาะกับหมาบ้าเลยนะ ปล่อยให้มันเห่าไป”ขอบใจมากที่หวังดีกับเรานะปูเป้ขอบใจมากๆเลย
“ขอบใจนะที่มาช่วยเรา”ถ้าไม่ได้ปูเป้อีกคนไม่รู้ท่านคณะบดีจะเชื่อมั้ย
“ไม่เป็นไรหรอก ก็ดินเป็นเพื่อนเรานี่นา”ยิ่งเธอพูดผมยิ่งรู้สึกผิด เราสองคนนั่งอยู่ด้วยกันเงียบๆ ความเป็นเพื่อนยังคงไม่ไปไหน
ในวันที่ผมลำบากเธอยังย้อนกลับมาช่วยผม ขอบใจจนไม่รู้จะขอบใจอย่างไร เธอดีกับผมจริงๆ
สักพักร่างสูงของพี่เมฆก็เดินออกมาจากห้อง
“นั้นเป้ไปก่อนดีกว่า มีอะไรโทรหาเราได้นะ”
“อื้ม”บ้าย บาย ผมโบกมือลา
“เป็นไงบ้างครับ”ผมวิ่งไปหาพี่เมฆ เขาไม่ตอบ แต่จับมือผมจูงกลับบ้าน ตลอดทางพี่เมฆเงียบมาก ผมใจไม่ดี ทำไมพอเวลาเรามี
ความสุข กลับมาเราต้องมาเจออะไรแย่ๆทุกที
กลับมาถึงบ้าน ลงจากรถได้พี่เมฆก็ดึงผมมากอด ผมไม่เข้าใจความหมาย ทำไมต้องกอดผมแน่นขนาดนั้น ผมหายใจแทบไม่ออก พี่เมฆวนจูบซับที่ขมับผมไม่ปล่อย เรายืนกอดกันอยู่อย่างนั้น จนผมต้องพาพี่เมฆเข้าบ้านไปนั่งคุยกันดีๆในห้องนั่งเล่น
“พี่เมฆเป็นอะไร”ผมจับมือสองข้างของพี่เขารวบเข้าหากันอย่างเป็นห่วง มีอะไรทำไมพี่ไม่บอกผม บอกผมมาสิอย่าเงียบแบบนี้ พี่เมฆเอาแต่จ้องหน้าผม เขามองอย่างพิจพิจารณา
“เป็นอะไร”ผมสงเสียงงิ้งๆเหมือนลูกแมวอ้อน ไม่ต้องมายิ้มเลย ไม่ต้องมาส่งยิ้มให้ พูดมาเดี๋ยวนี้ ผมเอามือจับปากเขาง้างออก พูดสิพูด
พี่เมฆไม่พูด แต่ก้มลงมาจุ๊บแก้มผม จากนั้นก็อ้อยอิ่งจูบปากผมเบาๆ
“พี่เมฆ”ผมร้องไห้ออกมาเพราะรู้สึกเศร้าแปลกๆ เขาใช้มือหนาเช็ดน้ำตาให้ผม แล้วเอาจมูกมาเขี่ยตรงแก้ม
“ถ้าไม่มีพี่ เราจะอยู่ได้มั้ย”อะไรนะ พี่เมฆพูดอะไร รู้ตัวมั้ย ฮือ ไม่เอาสิไม่พูดแบบนี้
“พี่เมฆจะไปไหน ไม่เอา ดินไม่ให้ไป ฮือ ฮือ”ไม่เอาจะไปไหน อย่าหนีผมอีก อย่าหนีผมไปเลย ตอนนี้ผมไม่เหลือใครแล้ว อย่าหนีผมไปไหนนะ ฮือ ฮือ
“รับปากมาก่อนว่าถ้าพี่ไม่อยู่เราจะอยู่ให้ได้”ใบหน้าจริงจังของพี่เมฆทำเอาผมใจหายหนักกว่าเดิม ทำไมต้องสัญญา ทำไมต้องไป ไปไหน
“ไม่เอา ไม่ไป ไม่ให้ไป”ผมกอดพี่เมฆแน่น
“พี่รักดินนะ”เขาดึงตัวผมไปกอด
“ดินก็รักพี่เมฆ ฮือ ฮือ บอกดินมา เรื่องอะไรกัน ทำไม ฮือ”
.....................................................................
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
ไม่นะพี่เมฆ ฮืออออออออออออออออออ
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
อย่าไปไหนนะ อย่าทิ้งดินสิ ไหนบอกว่ารักน้องไหง ไอ้พี่บ้าาาา
:impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
ไปแต่งตอนต่อไปต่อ ฮืออออ
:katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
(http://upic.me/i/1p/large.jpg)
-
ไม่นะพี่เมฆ :z3:
-
:m8: :m8: :m8: :m8: :m8: :m8:
คืออะไรยังไง
จะไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอ
จัดการไอ้ตัวขี้ฟ้อง ขี้อิจฉา
:z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
-
เกิดไรขึ้นในห้องอ่ะ :ling1:
-
นี่มันอะไรก๊าน....เกลียดตอนนี้ที่สุดสงสารดินสอกับพี่เมฆจัง
-
พี่เมฆไปไหนนนไม่ให้ไปปป
ไปไหนนนน
-
ไม่เอาน้าาาา. จะไปไหน. พี่เมฆเอาน้องไปอยู่ด้วยเลย. :o12:
-
พี่เมฆจะไปไหน ไม่ให้ไป
หัามทิ้งดินน่ะ :o12:
-
พี่เมฆจะไปไหน
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
อิหมอหื่น จะไปไหนอร่า ไม่ยอมนร๊าาาาาาาาาาาาาา
-
ไปไหนอะ เมฆไปไหน น้องดินจะอยู่ยังไงหละ :o12:
:z3: :serius2:
-
อ้าวเรื่องอะไรอะบอกมาน้าา
บอกมาสิว่าพี่แกล้งน้องเฉยๆเพราะหึงปูเป้อะ
บอกม้าาาาาาา กริ๊ดดดดดดดดดดดดด
:o12:
-
พี่เมฆอย่าทิ้งน้องดินสิ
ฮืออออ
:mew6:
-
ให้สอบใหม่แข่งกันมั้ยห่ะ
ไม่แฟร์เลย
พี่เมฆอย่าทิ้งดินไปไหนน่ะ
สงสารน้อง
-
ว้อทเดอะะะ :z3: :z3:
-
พี่เมฆจะไปไหนต้องไปทำงานใช่ไหม ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่จอร์ทมันฟ้องใช่ไหม
มีความสุขพึ่งกับมา ความสุขพึ่งเข้ามาหาดิน จะเดินออกไปอีกแล้วหรอ :m15:
ดินยังมีความสุขได้ไม่เต็มที่เลย แล้วดินจะอยู่กับใคร ฮือ~
:mew1: :L2:
-
พี่เมฆจะไปไหนนนนนนนนนน :ling1:
-
อะไรกันเนี่ย พี่เมฆจะไปไหน ไม่ยอมๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1: :ling1:
-
โดนไล่ออก ? ลาออก? โดนย้าย?
-
เรื่องอารายยยยยยยยยยย
บอกมาเดี่ยวนี้น้าทาาาา
จะไปหนายยยยยยยยยยย
ไม่ให้ไปปปปปปป
มาต่อเร็วเร็ววววววววววว
น้าาาาาาาาา :katai1: :mew2:
-
ม่ายยยยยยยยยยย
ม่ายยยยยยยย
ม่ายดราม่า พลีสสสสสสสสสสสสสสสส
-
อะไรกันพี่เมฆจะจากน้องไปไหนเดี๋ยว
น้องก็โดนสอยหรอก T^T :o12: :o12:
-
:katai4:
-
เฮ้อออออ ผ่านมันไปให้ได้แล้วความสุขจะมาหาเราเอง :mew5:
-
พี่เมฆจะเลึอกจ่ายคืนทุนมหาลัยหมดเลยหรือเปล่า? ก็ดีนะ ออกไปทำอย่างอิ่นแล้วออกตัวเต็มที่ :hao5:
อย่ามาม่ามากนะคะ ปวดตับรอ อิจอร์ทจะทำอะไรน้องดินอีกหรือเปล่านี่? กลัวแต่ว่าพี่เมฆจะโดนไล่ออกสิ
-
:sad4:ซึมเลยเรา :sad4:
-
พี่เมฆจะไปไหนอ่ะ จะทิ้งน้องเหรอ?
ระวังจะไปดักตบน่ะค่ะ โทษฐานทำน้องร้องไห้น่ะ
-
สงสารดินเมฆ
-
เอ่อ หยุดเลยพี่เมฆ อย่าแกล้งนะ ใจเสียกันหมดแล้วเนี่ยยยยย
สงสารน้องดิน แงๆๆๆ
-
:o8: ชื่อเรื่่องอะไรกันเนี่ย ต้องเข้ามาอ่านซะหน่อยแว้วววว :impress2:
-
แล้วตกลงพี่เมฆไปไหน
-
คือไรรรรรรรรรรรรรรรรรร
-
เมฆจะไปไหนอย่าทิ้งน้องไปนะ
-
เกิดอะไรขึ้นอีกนะ
ไม่อยากจะคิด
-
บทที่ 32
เมธา Talk
“คุณเมธา ความประพฤติของคุณในฐานะอาจารย์ไม่เหมาะสม ผมคงต้องให้คุณออกจากการเป็นอาจารย์จากมหาวิทยาลัยเรา”
“ครับ”ผมก้มหน้ารับชะตากรรม เหมือนโลกของผมพังครืดลงมาก ผมไม่ได้ห่วงตัวเอง ความจริงผมตั้งใจมารับหน้าที่สอนให้หมดทุน แล้วออกไปทำงานที่ไร่กับครอบครัว ไม่ก็ทำงานในโรงพยาบาลของพี่ชายอยู่แล้ว ผมห่วงน้องมากกว่า ถ้าผมไม่อยู่เขาจะเป็นยังไง
“กฏของมหาลัยถ้าอาจารย์ท่านใดมีเรื่องร้องเรียนไม่ว่าจะเป็นเรื่องการสอนหรือเรื่องชู้สาวเราต้องทำแบบนี้ขอโทษด้วยนะครับที่ต้องทำแบบนี้”
“ครับ”
“ผมไม่ไล่คุณออก แต่ผมจะคุณย้ายไปทำงานที่มหาลัยวิทยาลัยXXX แทน ผมอยากให้คนมีความสามารถอย่างคุณอยู่สอนเด็กที่
กำลังจะเป็นอนาคตของชาติ ผมยังไม่อยากให้คุณออกจากการเป็นอาจารย์ ยังไงก็รับคำพูดของผมไปพิจารณาด้วยนะ ผมขอโทษที่ต้องทำแบบนี้มันอาจจะเป็นการบังคับคุณเกินไป”ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ เป็นความผิดของผมเอง ผมต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น ท่านคณะบดีช่วยผมมากพอแล้ว ผมมองชื่อมหาวิทยาลัยเราเป็นหลักแน่นอน ผมไม่อยากทำให้ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยเสียหาย
ที่ทำงานใหม่ของผมคือมหาวิทยาลัยทางเหนือที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก และที่นั้นก็เป็นบ้านเกิดของผมด้วย ผมจะอยู่เพื่อสอนนิสิตต่อไป
“ขอบคุณครับที่ช่วยเหลือ”ผมยกมือไหว้ขอบคุณท่านคณะบดี แล้วเซ็นบนแจ้งย้ายที่ทำงาน ผมชดใช้ค่าใช้จ่ายในการจ้างงานให้กับทางมหาวิทยาลัยเพื่อนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อไป ระหว่างนั้นผมแทบไม่ได้ฟังที่ท่านคณะบดีพูดต่อ รู้แต่เพียงว่า ผมต้องย้ายไปที่นั้นอย่างเร็วที่สุดเพราะเขาต้องการคน
ประตูแห่งโลกความจริงเปิดออก น้องนั่งรอผมอยู่กับปูเป้ เธอเดินเลี่ยงออกไปทันทีที่ผมเดินออกมา ผมไม่อยากพูดอะไรตอนนี้จูงมือเขากลับบ้านทันที น้องถามตลอดทางว่าผมเป็นอะไร หน้าเล็กเหมือนจะร้องไห้มันบาดหัวใจของผมให้เป็นแผล เพราะความประพฤติของผมทำให้เราต้องห่างกัน
ลงจากรถผมก็ดึงเขามากอดทันที ตัวน้องเล็ก ตัวเล็กนิดเดียว ถ้าน้องต้องอยู่คนเดียวน้องจะอยู่อย่างไร ผมอยากซึมซัมความรู้สึกว่ามีน้องอยู่ในตัวนานๆ ผมจูบน้องไปทั่วหน้า ทั่วศรีษะ จูบไปทั่ว จนน้องต้องดึงผมเข้าบ้าน
“พี่เมฆเป็นอะไร”น้องจับมือสองข้างของผมรวบเข้าหากัน ไม่ต้องเป็นห่วงพี่นะ พี่สิต้องห่วงเรา ดวงตาเล็กสั่นระริก ใบหน้าหวานเศร้าซึม ปากเล็กเม้มเข้าหากัน แก้มนิ่มยกสูงเพราะอาการกังวล แค่คิดว่าต้องห่างสักวินาทีเดียวก็ไม่อยากแล้ว
“เป็นอะไร”น้องขยับตัวเข้ามาอ้อน น้องใช้มือแตะที่ริมฝีปากผมเบาๆ น่ารัก น้องน่ารักมากจริงๆ ลมหายใจของผม ความหวังของผม ผมแตะปากจุ๊บที่หน้าผากน้อง แล้วเลื่อนไปดูดปากน้องเบาๆ
“พี่เมฆ”น้องร้องไห้ตัวสั่น ไม่ร้องนะคนดีของพี่ ผมใช้มือปาดน้ำตาจากแก้มใสออกไป
“ถ้าไม่มีพี่ เราจะอยู่ได้มั้ย”ถ้าไม่มีพี่ เราจะตั้งใจเรียน ไม่ออกไปดื้อไปซน ทำได้มั้ยครับ ดินสอของพี่
“พี่เมฆจะไปไหน ไม่เอา ดินไม่ให้ไป ฮือ ฮือ”น้องร้องไห้ป่านขาดใจ ตัวเล็กๆโถมเข้ามากอดผมเอาไว้ ผมจุกจนพูดไม่ออก ผมตัดสินใจแล้ว นิสิตจำนวนมากต้องการความรู้จากผมเพื่อไปพัฒนาวงการแพทย์ของไทย ผมไม่ได้ถือดีว่าเก่งอะไร แต่คนที่จบเฉพาะทางทางด้านสมองจากต่างประเทศในไทยมีไม่กี่คน และผมก็คือหนึ่งในนั้น ผมต้องกลับมาถ่ายทอดความรู้ให้สมกับทุนการศึกษาพวกนี้
“รับปากมาก่อนว่าถ้าพี่ไม่อยู่เราจะอยู่ให้ได้”ผมกำชับน้องอีกรอบ
“ไม่เอา ไม่ไป ไม่ให้ไป”น้องโวยวายลั่น หน้าเล็กเปื้อนไปด้วยน้ำตา
“พี่รักดินนะ”ผมกอดตอบน้องแล้วซบหน้าลงบนตัวหอมนุ่มนิ่มของเขา
“ดินก็รักพี่เมฆ ฮือ ฮือ บอกดินมา เรื่องอะไรกัน ทำไม ฮือ”
“พี่ต้องย้ายไปทำงานที่XXX”น้องเงียบไปสักพัก ก่อนดึงตัวออกแล้วส่ายหน้าไปมา
“ไม่ให้ไป ดินไม่ให้พี่เมฆไป ฮือ ฮือ พี่เมฆบอกว่าจะอยู่กับดินไง ดินไม่ให้ไป ฮือ อย่าทิ้งดินเลย ไหนพี่เมฆบอกรักดินละ ไหนบอกว่าอยากอยู่กับดิน”พี่ก็ไม่อยากไปพี่อยากอยู่กับเรารู้มั้ย แต่พี่ต้องทำงานใช้ทุน
“พี่สัญญาว่าจะกลับมาเยี่ยมทุกอาทิตย์ จากนั้นกับที่นี่ไม่ไกลกันสักหน่อย”ผมบีบแก้มย้วยๆ ไปมา ไม่เอานะครับไม่ร้อง
“ดินไม่ให้ไป ฮือ”
“ขี้แย อายุ 21 แล้วน้า”ผมชอบให้น้องอ้อนผมแบบนี้จัง ผมชอบให้น้องรั้งผมแบบนี้จัง
“ฮึก ฮึก ต้องไปจริงๆหรอครับ”ผมฟัดแก้มนิ่มไปพักหนึ่งก่อนจะพยักหน้า
“พี่เซ็นต์ตอบรับการทำงานไปแล้ว”
“ตัดสินใจเร็วไปหรือเปล่าครับ หรือว่าไม่อยากอยู่กับผมกันแน่ จะทิ้งผมก็ใช้วิธีอื่นสิครับ อย่าทำแบบนี้เลย”เสียงน้องตัดพ้อ
“พี่ไม่เคยคิดจะทิ้งดินเลยนะ”สักวินาทีเดียวก็ไม่เคย น้องดึงตัวออก
อย่าทำแบบนี้ อย่าดึงตัวออกไป ดินสอ ผมพยายามรั้งน้องไว้ แต่น้องเดินหนีขึ้นบ้าน
ปัง ปัง ปัง
“ดินสอฟังพี่ก่อน พี่ไม่ได้จะทิ้งดินนะ พี่ต้องไปทำงานจริงๆ”ผมเคาะจนเจ็บมือน้องก็ไม่ยอมเปิดประตู
ฮือ ฮือ
เสียงน้องร้องไห้อยู่ในห้อง ทำผมเจ็บเป็นสิบๆเท่า ยิ่งน้องร้องไห้หนักแค่ไหนผมก็ยิ่งทรมานมากเท่านั้น ตั้งแต่เจอหน้าเขาผมก็ไม่อยากให้น้องไปไหน ผมรักเขามากทุกคนก็รู้
ผมเดินลงไปหยิบกุญสำรองห้องน้องที่ปั๊มไว้ในรถมาไขประตู น้องนอนขดเป็นลูกนกร้องไห้อยู่บนเตียง
“ดิน”ผมรั้งตัวน้องเข้ามากอด
“ฮึก ฮึก ไปเลย อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ทำชีวิตของคุณ ฮือ ฮือไม่ต้องสนใจผม คุณอยากทำอะไรก็ทำ”ไม่ ไม่เอาอย่าผลักไสพี่สิ ผมจับมือน้องเอาไว้ ไม่ให้ดินขยับตัว น้องบิดข้อมือตัวเองออก ดื้อจริง
“ทำไมครับ เขาจะทำให้ผมเกิดมาทำไม ในเมื่อเกิดมาแล้วเขาก็ไม่ดูแลผม คนที่ผมรักทยอยหายออกไปจากชีวิตทีละคน พ่อ ปูเป้ แล้วก็มาพี่เมฆอีก ทำไมฮือ ทำไมไม่ฆ่าผมให้ตายไปเลย ปล่อยให้ผมอยู่ทรมานแบบนี้ไปทำไม”น้องใช้สองมือทุบหน้า ทุบอกตัวเอง
“หยุดดิน หยุดพอแล้ว อย่าทำแบบนั้น พี่ขอร้องละ แค่นี้พี่ก็เจ็บแล้ว อย่าทำร้ายตัวเองเลย ถ้าเราทำร้ายตัวเองพี่จะเบาใจได้ยังไงละ อย่าทำแบบนี้”ผมดึงมือน้องมากำไว้ จูบอ่อนโยนคงจะช่วยให้น้องคลายอารมณ์ได้ น้องค่อยๆอ่อนลงก่อนจะนอนราบไปกับเตียง เสียงสะอื้นยังคงมีให้เห็นอยู่บ้าง
ผมเอียงตัวลงไปนอนข้างน้อง ดึงน้องเข้ามากอดไว้ หวังว่าความอบอุ่นที่ผมให้จะทำให้น้องเข้าใจอะไรมากขึ้น ผมไม่ได้หนีไปไหน ผมอยู่ตรงนี้
“ดินครับ พี่ไม่ได้ไปไหน พี่อยู่ตรงนี้ อยู่กับดินได้ยินมั้ย”
“ฮึก ฮึก”หัวใจผมถูกฟาดซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่ชอบเลยเวลาน้องร้องไห้ ไม่ชอบเลยจริงๆ
“มาเยี่ยมดินบ่อยๆนะ”น้องหันมาซบไหล่ผมแต่ยังสะอื้นเหมือนเด็กไม่เลิก
“จะมาให้เบื่อขี้หน้าเลย”ผมจูบบนผมนุ่มๆของน้อง ผมลูบไปมาเพลิน จนน้องหลับไปตอนไหนไม่รู้ สงสัยเหนื่อยเดินทางจากเพชรบูรณ์ แล้วก็ร้องไห้
ผมกล่อมจนห้องหลับ น้องพยายามเอามือกอดก่ายป่ายไม่ให้ผมไหน ผมนอนเฝ้าเขาอยู่พักหนึ่ง ก้มหอมแก้มน้อง จูบไปทั่วตัวจนพอใจ ก็ลุกออกมาโทรศัพท์หาแม่ ท่านรอฟังข่าวอยู่ที่เพชรบูรณ์เพราะผมกับน้องรีบออกมาจนไม่ได้เอาขนมที่ท่านเตรียมมาด้วย ท่านโทรหาผมหลายสายแล้วแต่ผมไม่ได้รับ
“แล้วน้องว่าไงบ้างลูก”แม่ถามถึงน้องหลังจากผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง น้ำเสียงแม่ห่วงน้องเหมือนผมเลย
“ก็ร้องไห้โวยวายครับ เขาไม่อยากให้ผมไป”
“มันด่วนไป น้องคงรับไม่ทัน”
“นั่นสิครับ ผมจะทำอย่างไร ใจก็ไม่อยากไป แต่ทางนู้นต้องการตัวผม”ทางนี้ก็ต้องการเหมือนกัน ผมแอบมองน้องที่ยังนอนนิ่งอยู่บนเตียง อยากกอดจะแย่แล้ว
“ไม่ต้องห่วงนะลูกทางนี้แม่จะดูแลน้องเอง ทำงานใช้ทุนให้เสร็จ หลังจากนั้นค่อยกลับมาหาน้อง น้องก็มีหน้าที่เรียนเหมือนกัน แม่จะกล่อมเขาเอง”แม่ของผมน่ารักมากจริงๆ ผมรักแม่นะครับ
“ขอบคุณครับแม่”
“พรุ่งนี้เดี๋ยวแม่ไปหานะ”
“ครับขอบคุณครับ”ผมวางสายแล้วเดินกลับไปขึ้นเตียง นอนกอดน้องแน่นตลอดคืน
...............................................................................................
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
ฮือออออออ ปาดทิชชู่ ฮึกๆๆๆๆๆๆๆ
พี่เมฆไม่เอา ไม่ไปไหนทั้งนั้นนนนนนนนนน
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
แกทิ้งน้องไปได้ยังไงห๊าาาา
:angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:
(http://upic.me/i/xq/tumblr_mkc0054air1s5jbvso1_500.jpg)
-
ว่าแล้วเชียว นี่ว่าจะไม่มาม่าแล้วนะ :mew2:
น้องดินจะอยู่ยังไงเนี่ย พี่เมฆมาอาทิตย์ละหนแล้วน้องดินจะไปเรียนวันจันทร์ได้หรือ? :hao5: ตกเบิกอาน ขอโทษค่ะคนอ่านคนนี้หื่น
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ค่ะ :กอด1:
-
อุปสรรค์ทำให้เรารักกันมากขึ้น อดทนนะจ๊ะดินสอ พี่เมฆจะได้หายหื่นด้วยอยู่ด้วยกันน้องดินช้ำกันพอดี อิอิ
-
สงสารดินสอ :m15: เข้มเเข็งไว้นะดินสอ
พี่เมฆตั้งใจทำงานแล้วกลับมาหาน้องเร็วๆนะ
ดินสอก็ตั้งใจเรียนนะรอพี่เมฆกลับมานะ
แต่อยาก :z6: พวกที่ไปฟ้องจนทำให้พี่เมฆต้องไปทำงานที่อื่น
ดินกับพี่เมฆต้องห่างกันแบบนี้ หึ่ม!
:mew1: :L2:
-
สู้ๆๆดินสอ
-
:monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยย
-
:m15: น้องดิน จะร้องไห้ตาม :ling3:
-
ปกติตัวติดกันอย่างกับอะไร
พี่เมฆจะอยู่ได้หรอ
:mew6:
-
:impress3: :impress3: :impress3: :impress3: :impress3:
-
สงสารทั้งคู่เลย
ดินไม่เอาไม่ร้องน่าา (ฮืออ :hao5:)
-
เศร้าง่า ไอ้เพื่อนเวนไปฟ้องทำมอยห่ะะะะะะ!!!!
:serius2: :angry2:
-
:hao5: เป็นห่วงดินสอก็ตรงนี้แหละ
น้องจะดูแลตัวเองได้จริงเหรอ อายุ21แต่ดูเด็กมากๆเลย
ดีแล้วที่แม่มาช่วยดู โอ๋เอ๋นะดินสอ หนูต้องเข้มแข็งสักทีนะแค่ห่างตัวไม่เท่าไหร่หรอกจ้า.
เข้าใจพี่เมฆนะ ยังไงก็ต้องไปอะ :mew6:
-
:hao5:
-
โธ่เอ๋ย อย่าเศร้าไปหนูดินพี่เขาไปแปปเดียวเอง
-
เสียน้ำตา เพราะ ความรัก ..
-
อืมมม เวลาและความห่างไกลคือบทพิสูจน์ของรักแท้ อดทนนะดิน สู้ๆนะพี่เมฆ :hao5:
-
ใครเป็นคนฟ้องงงงง
ใจร้ายมากกก
สงสารน้องดิน
สงสารพี่เมฆ
คนรักกันมันผิดมากสินะ
แต่ก็อย่างว่า อาจารย์กับนักศึกษาถ้าอยู่สาขาเดียวกันถือว่าต้องห้ามอยู่แล้ว
เฮ่ออออออ
-
ใช้ทุนให้หมดไวๆนะ
จะได้มาอยู่กับน้อง
หรือน้องก็เรียนให้จบไวๆ
จะได้ไปอยู่กับพี่
หวังว่าจะไม่เศร้านะขอรับ
-
เพราะไอ้ห่าจอร์จคนเดียวเลยนะเนี่ย
ทำให้น้องต้องห่างกับพี่เมฆ
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
อ่านทันแย้ว และ ต้องไปอ่านหนังสือต่อแย้ว 55555
สู้ๆนะคะทั้งคนเขียนทั้งพี่เมฆน้องดิน อ่านเพลินเลย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสารดินสอที่สุดอะ
-
ดินก็ไปหาพี่เขาด้วยนะลูก
เอาให้คนอิจฉาเลย
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
หวานจนแทบล่ีมหายใจเลยก็ว่าได้ :กอด1:
แต่มาเครียดตอนท้ายนี่ล่ะ
รอตอนต่อไปนะคะ
:katai3:
-
เราก็จะอยู่เป็นเพื่อนดินอีกคนนะคะ
อร๊ายยยยยยยยย
เป้นกำลังใจให้คนเขียนคะ สู้ๆ
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ ขอบคุณจ๊ะ ♥♥♥♥
-
ต้องอดทนนะดินสอ
-
พาพวกไปกระทืบอีจอร์ท :z6:
-
ห่างกันแปปเดียวเอง ไม่เป็นไรหรอก แค่ห่างกาย
คิดว่าห่างกันให้คิดถึง ให้ได้รัก ทำให้พี่เมฆรู้ว่าถึงพี่เมฆไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ดินสอก็ยังรักพี่เมฆ แบบนี้ไม่ดีหรือ?
-
หนูดินอย่าร้องลูก ห่างกันแค่ตัว :mew1:
-
ไอ้จอทแม่งเลวจริงอะไรจริง
-
:hao5:
:กอด1:
-
รักมาก...
-
อุปสรรคมาอีกแล้ววว สู้ๆนะทั้งพี่เมฆและน้องดินสอ :mew6:
-
มารอคะ.. :mew1:
-
ดินได้รับบทเรียนไปแล้ว ถึงคราวเมฆบ้างว่าไม่ควรทำรุ่มร่ามในที่สาธารณะ ตั้งแต่อ่านมารอเจอฉากนี้ที่สุด 555
-
สงสารดินสอ :hao5: ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้วหรีอเปล่า ไม่อยากให้น้องโดดเดี่ยวเหมีอนชีวิตที่เคยผ่านมา มันคงทรมาน และเจ็บปวดมากสำหรับเด็กคนหนึ่งที่ต้องโตมาโดยใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง :กอด1: หวังว่าคุณแม่กับพี่เมฆจะหาทางช่วยไม่ให้น้องต้องเหงาเพียงลำพังได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ด้วยกัน :L2:
รอตอนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
รอค่ะ ปาดน้ำตา TAT
-
ฮืออออ นั่งปาดน้ำตาซดมาม่า
-
:monkeysad:
-
สนุกดีคับ
-
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
:z13: มารอด้วยคนครับ
-
เงียบเลยอะคิดถึงพี่เมฆกับดินสออะ
-
คนเขียนหายหลายวันแล้วคิดถึง
-
รออยู่นะ ติดตามๆ :impress2: :impress2: สู้ๆละ :กอด1: :กอด1:
-
เมื่อไหล่จะมาอัพรออยู่นะคิดถึงพี่เมฆ
-
คิดถึงพี่หมีหื่นจัง :call:
:กอด1:
-
สนุกมาก ทั้งๆที่ผมมีนโยบายจะพยายามไม่อ่านเรื่องที่ยังแต่งไม่จบ แต่สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว
ไอเดียดีมาก สนุกมากครับ
-
มารอค่ะ :katai5: :katai5:
-
มาอัพได้แล้วววว :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
มาอัพได้แล้วววว :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
อัพแย้วค่าาา ฮ่าๆๆๆ
-
บทที่ 33
ตื่นมาผมก็โดนพี่เมฆดึงตัวไปกอด เขาทั้งฟัด ทั้งหอมแก้มผมพัลวันไปหมด ผมพยายามเอามือปัดแล้วนะแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย ผมไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่มองหน้าเขาไม่ละสายตา
“ดินอยากตื่นมาเจอหน้าพี่ทุกวันเลย”อ้อนเขา เผื่อจะใจอ่อนเปลี่ยนใจไม่ไป
“พี่ก็อยากนอนไปพร้อมกับดินทุกคืนครับ”นั้นก็อย่าไปสิครับ อยู่ด้วยกัน แก้มผมโดนฟัดอีกรอบ
“ไปอาบน้ำกันนะ”ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะถูกยกตัวพาเข้าห้องน้ำ
เราอาบน้ำด้วยกัน แค่อาบน้ำนะไม่ได้ทำอย่างอื่นอย่าคิดลึก ผมเหนื่อยมากๆเมื่อวานนั่งรถจากเพชรบูรณ์มามหาลัย แถมยังเจอเรื่องไม่ดีอีก ผมร้องไห้จนตาบวมตุ่ยไม่มีแรงจะทำอะไรทั้งนั้น
ผิดกับพี่เมฆที่คอยวนเวียนหอมแก้มผม จูบผมไม่เลิก เขายิ่งทำแบบนี้ยิ่งทำให้ผมเสียใจ
“อื้อ อย่า”เขาเอามือวนลูบหน้าท้องผมไปมาไม่หยุด ผมเอามือตีแขนพี่เมฆ
“หันหลังมาเดี๋ยวพี่ถูกหลังให้”พี่เมฆหยิบสบู่มาเทใส่ผ้าขนหนูผืนเล็กสีขาวแล้วถูไปทั่วหลังของผมอย่างเบามือ พี่เมฆก้มตัวลงจูบที่ไหล่ผม ผมสะท้านไปทั้งตัว เลยหันไปกอดเขาไว้ พี่เมฆครับ ผมรักพี่ครับ รักมากเลย ผมไม่อยากให้พี่ไปไหน ไม่อยากให้พี่ไปไกลจากผมเข้าใจมั้ยครับ
“อ้อนแบบนี้ไม่ดีเลยนะ”พี่เมฆยืนยิ้มกริ่ม ผมรับรู้ได้ถึงความรู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าขาก่อนจะต้องแก้ตัวไปเรื่องอื่น
“ดินหนาวแล้วครับ”ผมผละออกจากพี่เมฆ ยืนตัวสั่น รีบอาบน้ำล้างตัวแล้วขึ้นไปเปลี่ยนชุดบนบ้าน
เขาตามขึ้นมาใส่เสื้อผ้าแล้วเดินลงไปข้างล่าง ผมนั่งนิ่งอยู่บนเตียงค่อยๆเปิดลิ้นชักข้างเตียงหยิบรูปพ่อกับแม่ออกมา แม่ยังสวยเหมือนเดิม เหมือนตอนที่ผมดูรูปครั้งแรก พ่อเก็บรูปนี้ไว้อย่างดี จนกระทั่งวันสุดท้ายของชีวิต ท่านมอบให้ผม วันสุดท้ายของพ่อเป็นวันที่ผมเห็นหน้าแม่ครั้งแรกจากรูปภาพ ผมควรจะดีใจแต่เปล่าเลยผมเสียใจมากกว่า ถ้าให้เลือกได้ผมขอไม่เห็นหน้าแม่และขออยู่กับพ่อตลอดไป ผมกำชับรูปในมือตั้งใจว่าจะเอาไปใส่กรอบแล้วตั้งไว้ในห้องทำงานพ่อ
ผมเดินลงมาจากบ้านก็เจอแม่พี่เมฆพร้อมสาวใช้หอบอาหารและขนมมาให้วุ่นวาย
“สวัสดีครับคุณแม่”ผมยกมือไหว้แทบไม่ทันตกใจมากแม่พี่เมฆมาที่นี่ได้ยังไง แม่เดินมากอดผมแน่นแล้วลูบหัวไปมาเหมือนเอ็นดู
“แม่ครับทานน้ำก่อนครับ”พี่เมฆยกน้ำมาให้แม่ เธอโบกมือปัดแล้วดึงตัวผมนั่งลงบนโซฟานุ่ม
“เรื่องเป็นไงมาไงไหนเล่าให้แม่ฟังสิลูก”
“คือว่า..”พี่เมฆเดินขึ้นบ้าน ปล่อยให้ผมอยู่กับแม่สองคน ผมเล่าเรื่องให้แม่ฟังทั้งหมด แม่ปลอบบอกว่าไม่เป็นไร ยังไงผมก็เป็นลูกแม่ แม่จะมาเยี่ยมบ่อยๆ แม่เปลี่ยนเรื่องเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้ผมฟัง จากเศร้าๆก็เลยหัวเราะไปกับเรื่องตลกของแม่ที่เป็นเรื่องของพี่เมฆซะส่วนใหญ่
สักพักหนึ่งก็ย้อนกลับไปเรื่องพ่อแม่ เรื่องบ้านหลังนี้ เรื่องเจอพี่เมฆ จนถึงวนมาเรื่องนั้นอีกรอบ ทำเอาผมน้ำตาไหลออกมาอีกจนได้ แม่ได้แค่กอดปลอบแล้วก็กอดผมไว้
เมธา Talk
แม่หอบขนมแล้วก็อาหารมาให้แต่เช้า น้องลงมาสวัสดีแล้วก็เกาะติดแม่แจ แม่ปลอบน้องอยู่เรื่อยๆ เห็นทั้งสองคนเข้ากันได้ดีก็โล่งใจไปเปราะหนึ่ง ผมไม่อยู่แม่คงช่วยดูแลน้องได้ เอาผมสบายใจขึ้นเยอะ ผมคิดเรื่องน้องเยอะมาก เพราะผมรักเขามาก ผมไม่รู้เหมือนกันทำไมผมถึงรักเขามากขนาดนั้น ทั้งๆที่ตอนเจอกันครั้งแรกความสัมพันธ์มันมีแค่เรื่องเซ็กส์เท่านั้น
ผมเห็นว่าคุยกันได้ดีแล้วก็เลยไม่เข้าไปยุ่ง ถือโอกาสขึ้นมาเก็บของบนห้อง เสื้อผ้าผมอยู่บ้านน้องมากกว่าบ้านพักของตัวเองเสียอีก ผมติดน้องมากๆเลยนะ ผมรับยัดๆลงกระเป๋า แล้วเอาไปไว้ในรถกลัวว่าน้องเห็นแล้วจะเสียใจ ผมทิ้งเสื้อผ้าสี่ห้าชุดไว้เผื่อกลับมาพักที่นี่
“เมฆ”แม่เดินขึ้นมาหาด้วยน้ำเสียงตื่นๆ
“ครับ มีอะไรหรือเปล่า”
“เมฆ คือว่า ”แม่ตัวสั่นใหญ่จนผมต้องจับตัวไว้
“ดูนี่สิลูก”แม่ยื่นรูปภาพมาให้ผมรูปหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ใครกันนะคุ้นๆจัง
นี่มัน น้าแพรวนี่น่า แล้วผู้ชายที่ยืนข้างๆเธอนั้นผมคุ้นตามากเพราะมีรูปคู่กับไอ้ตัวเล็กของผมติดแทบทุกมุมบ้าน พ่อของน้องนั้นเอง อย่าบอกนะว่าน้าแพรวเป็น … ให้ตายเถอะโลกกลมชะมัด ผมมองหน้าแม่สลับรูปภาพ
“แม่ไปเอารูปนี้มาจากไหนครับ”
“น้องถือไว้ตลอดเวลาเลยแม่ก็ไม่ได้สังเกต คงจะร้องไห้จนเหนื่อยจนนอนหลับไปบนโซฟาข้างล่าง รูปเลยหลุดจากมือ แม่เห็นเข้าเลยเอามาให้เมฆดูนี่แหละลูก”น้าแพรวเป็นน้องสาวของแม่ผมเอง ผมจำเธอได้ดีเพราะน้าแพรวสวยและใจดีที่สุด เธอแต่งงานแต่ว่าเลิกกับสามีแล้วตอนนี้อยู่ที่อังกฤษและเมื่อวานเธอเพิ่งกลับมาเยี่ยมคุณตาที่เชียงใหม่
ผมไม่เคยดีใจขนาดนี้มากก่อน ถ้าน้องรู้เขาคงต้องดีใจมากแน่ๆ เขาไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป นอกจากผม แม่ พ่อของผมแล้ว น้องยังมีแม่ของตัวเองอีก สำหรับเรื่องนี้ทั้งน้องและน้าแพรวควรจะได้เจอกันสักที
“เมฆคิดเหมือนแม่ใช่มั้ย”ครับ ผมคิดเหมือนแม่ เราต้องทำให้ทั้งสองมาเจอกันให้ได้
โลกใบใหญ่ผู้คนเป็นล้านคน แต่มันช่างกลมเหมือนคำว่าที่ทำให้เรามาเจอกัน
ผมไม่แปลกใจเลยที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาน้อง ตกหลุมรักน้องและต้องการตัวน้อง นับตามสายเลือดเราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันจริงๆด้วยซ้ำ
“ติดต่อน้าแพรวเลยมั้ยครับ”
“แม่ว่าอย่าเพิ่งดีกว่า มาตัดฉากให้เขาสองคนมาพบกันเถอะลูก”แม่ดูมีความสุข
“ก็ดีครับ แม่โทรนัดน้าแพรวทานอาหารเลยพรุ่งนี้ ผมจะพาน้องไปรายงานตัวกับผม หลังจากนั้นผมจะพาน้องไปหาแม่และน้าแพรวที่ร้านอาหารโอเคมั้ยครับ”
“ดีที่สุดเลยเมฆ”เราสองคนกอดกันแน่นที่สุดในชีวิต ดีใจกว่าตอนผมสอบติดหมอซะอีก
ตกเย็นเราทานอาหารพร้อมหน้ากัน แม่ชวนน้องไปส่งผมที่เชียงใหม่ด้วย ถึงแม่ไม่ชวนผมก็ต้องพาน้องไปด้วยอยู่ดีนั้นแหละ
“ดินทานนี้สิลูก อร่อยมาก”แม่ตักอาหารใส่จานน้อง น้องก็ยิ้มร่าตักทานอย่างเอร็ดอร่อย
“แม่ทานนี้ด้วยสิครับ”น้องตักอาหารให้แม่บ้าง น้องน่ารักเสมอ ถึงแม้จะยังยิ้มได้ไม่เต็มที่แต่ผมรู้สึกว่าน้องดีขึ้นมากแล้ว
“แม่จะค้างที่นี่มั้ยครับ เดี๋ยวผมจัดห้องให้”
“ไม่ไรจ้า เดี๋ยวแม่ไปนอนในเมืองสะดวกกว่าไม่ต้องจัดห้องหับให้ยาก แม่มีพวกป้าๆติดสอยห้อยตามมาอีกเป็นพรวนไปนอนโรง
แรมสะดวกกว่านะ ไม่ต้องลำบากจัดการอะไรนะลูก”แม่คงหมายถึงพวกแม่บ้านและพี่เลี้ยงที่นั่งยิ้มฟันขาวอยู่ข้างหลัง
“ครับ”น้องก้มหน้ากินข้าวต่อ แม่เงยหน้ามายิ้มให้ผม แม่คงชอบความใจดีของน้อง ยิ่งรู้ว่าน้องเป็นลูกชายน้าแพรวยิ่งชอบเข้าไปใหญ่
“พรุ่งนี้จะออกเดินทางกี่โมงลูก”แม่หันมาถามผม
“แปดโมงครึ่งครับ ผมต้องไปเอาใบส่งตัวที่มหาลัยตอนแปดโมง แม่รอผมอยู่ที่โรงแรมเลยครับเดี๋ยวผมไปรับ”
“โอเค ถ้าออกจากมหาลัยก็โทรหาแม่เลยนะ แม่จะได้เตรียมตัว”
“ครับแม่”
เราทานอาหารเสร็จแม่ก็ไปนอนพักในเมือง ปล่อยให้ผมอยู่กับน้องสองคนที่บ้าน น้องค่อยๆเก็บจานไปล้าง ผมไปช่วยเขา น้องพยายามผลักผมออกไม่ให้ช่วย ผมเลยยืนให้กำลังใจข้างๆ
“พี่เมฆไปเก็บของเถอะครับพรุ่งนี้เดินทางแต่เช้า”
“พี่เก็บเสร็จแล้วครับ”
เคร้ง น้องทำช้อนในมือหล่นกระทบจาน น้องนิ่งไป หื้ม ผมขยับตัวไปใกล้น้อง
“เป็นอะไร”
“เปล่าครับ เก็บไวจังเลยนะครับ”น้องตอบเสียงสั่นเครือปนน้อยใจ โธ่ เด็กบ้า
“โอ๋ ไม่เอาไม่คิดมากนะครับ ของมีนิดเดียวพี่เก็บไปแต่ของจำเป็น ของใช้อย่างอื่นยังทิ้งไว้ที่นี่ครับ ไม่เอาไม่งอนน้า”
“ดินเปล่างอน”ไม่งอนแต่ทำหน้าบูดเป็นตูดลิงเลยเจ้าตัวแสบ
“ไม่งอนก็ไม่งอนครับ นั้นมาให้พี่หอมแก้มหน่อยสิ”
“อื้อ”น้องเบี่ยงตัวหนีผม แต่ก็ถูกกอดจากข้างหลังฟัดจนได้หอมแก้มนั้นแหละ
....................................................................................
พอดีว่าปิดเทอม ที่บ้านไปเที่ยวไหว้พระทางเหนือมาก็เลยหยุดยาว
เพิ่งกลับมาไม่กี่วันเอง ตอนนี้อยู่ที่มหาลัยแล้ว
ขอโทษทีนะคะที่อัพสั้นๆ มาอัพแแก้เหงาให้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพยาวๆให้อีกทีนะ
ประกาศล่วงหน้าไว้ก่อนว่าฝ้ายจะรวมนิยายเรื่องนี้นะคะ
แอบไปทำปกมาแล้ว อันนี้เป็นแบบร่าง ติชมตรงไหนอยากให้แก้ตรงไหนบอกได้เลยนะคะ
(http://upic.me/i/v0/10675563_767434849972709_7389943794206905444_n.jpg)
^^
-
อ้าววววววววววว ไหงอยู่แม่ก็โผล่มา?
-
ดีใจ.....
พี่เมฆกับน้องดินสอมาแล้ว
คิดถึง....
-
อุ๋ยๆ บังเอิญเจออัพพอดี รอตั้งนานแน่ะ
สงสารดิน อ่ะ แต่เจอแม่แล้ว คงไม่เศร้ามากเนอะ
-
:katai2-1:มาต่อแล้ววว
-
วาดปกสวยมากค่ะ ไว้มาอัพต่อนะคะ :katai2-1:
-
ต้องแยกกันจริงๆเรอะ
สงสารน้องงงง
ยังเอิญโลกกลมพรหมลิขิตจริงๆ
จะได้เจอแม่แล้วนะดิน
-
เด๋วก็ผ่านไปดินสอ
-
ขอบคุณค่ะ เราเชื่อว่าในเรื่องร้ายๆยังมีเรื่องดีซ่อนอยู่แค่รอโอกาสเข้ามาเท่านั้น
หวังแค่แม่ของดินสอจะรักดินสออยู่นะ อยากให้ดินสอมีความสุขในฐานะเด็กคนหนึ่งบ้าง
-
ขอให้น้องดินมีความสุขบ้างเถอะกับพี่เมฆด้วยนะ
แก้แค้นอิจอทด้วย
-
:mew1:
-
นึกว่าแม่ตายมาตลอดเลยน่ะเนี่ย
-
ฟ้าหลังฝนยอมสวนงามสเสมอคะ
:L2: :L2: :L2: :L1:
-
:mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:hao4: คุณแม่ หลอ อืมมมมม มาทำไม ไม่จำเป็นแล้ว อ่านแล้วเศร้าอ่ะ พี่เมฆต้องไปจริงๆสินะ กี่ปีกันหว่า :o12:
-
อ่าๆๆ เครื่อญาติกัน น้องดินไม่ต้องเหงาแล้ว :กอด1: :กอด1:
-
จะได้เจอแม่แล้ว :กอด1:
-
ดีใจที่มีแต่เรื่องดีๆเข้ามานะดินเมฆ สู้ๆ o13
-
ต้องห่างกันจิงๆเหรอเนี่ย
:hao7: :hao7: :hao7:
-
:เฮ้อ:
-
มีสิ่งดีๆ ก็ดีแล้ว ดินน่าจะดีใจ
-
ดินมีแม่หรอเนี่ย
หวังว่าน้องจะพบแต่ความสุขนะคะ
:mew1:
-
รออ่านต่อจ้า :impress2:
-
ไม่เป็นไรครับจะรอผู้แต่งเสมอรักนิยายเรื่องนี้จะซื้อคับรอนะ
-
เย้ๆมาแล้วๆติดตามอยู่นะค่ะ :hao5:
-
ไม่อยากให้จากกันเลย
-
รอมาม่า ยำยำ ไวไว
-
กลัวดราม่าเรื่องบรรดาเด็กที่จะมาชอบพี่เมฆจังง //อินี่มโนไปไกล :z3:
-
ดินจะได้เจอแม่แล้ว จะได้ไม่เหงาไม่รู้สึกโดเดี่ยวแล้วนะ
ขอให้ดินมีความสุขสักทีนะ
:mew1: :L2:
-
ขอให้มีแต่สิ่งดีๆนะขอรับ
ไม่อยากกินมาม่าแล้วอ่ะขอรับ
แบบว่ากินมากมันอืดขอรับ
-
ดินจะได้เจอแม่แล้ว
ปกสวยมากกกก :impress2:
-
เรื่องทุกอย่างกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ ใช่ไหม
-
มันบอกไม่ถูกหรอกว่าดีใจรึเปล่าที่ได้เจอแม่แม้จะสายเลือดเดียวกันแต่ความผูกพันไม่มียังไงก็เหมือนเป็นคนอื่น
-
:katai2-1:
-
ดินสอจะได้พบแม่แล้ว
แล้วจะเป็นอย่างไรต่อไปละทีนี้
-
บทที่ 34
ระยะทางไปเชียงใหมไกลมากๆเส้นทางค่อนข้างอันตราย ตอนขับรถผมรู้เลยว่าน้องนั่งเกร็งตลอดทาง จนบ้างครั้งต้องหยุดรถบริเวณจุดพักลงเพื่อให้น้องลงมาเดินเล่นยืดเส้นยืดสาย
“เหนื่อยมั้ย”เราแวะทานกาแฟแก้ง่วง น้องไม่เคยขึ้นเหนือมาก่อน น้องบอกผมว่าเหนือสุดสำหรับน้องคือที่มหาลัยนั้นแหละ ซึ่งสำหรับผมไม่เหนือสักนิด เหนื่อยพิจิตร กำแพงเพชร ประมาณนั้นมั้งครับ
“ไม่เหนื่อยครับ แล้วพี่เมฆเหนื่อยมั้ยครับ”น้องยื่นผ้าเย็นมาให้ คนดีของพี่น่ารักที่สุด ผมรับมาแกะแล้วซับไปทั่วลำคอ น้องเอื้อมมือมาหยิบแล้วเช็ดให้ ผมปล่อยให้เขาจัดการ
“ไม่เหนื่อยเลยครับ สบายมาก”ผมค่อยๆขยับหน้าเข้าไปใกล้น้อง น้องเอามือทาบแก้มผมแล้วดันไว้ น้องอมยิ้มเล็กๆแล้วมองไปรอบตัวคนเยอะแยะเลย ผมเลยผละออก
“เปลี่ยนให้ดินขับแทนก็ได้นะ”ทางอันตรายแบบนี้ผมไม่ให้น้องขับหรอก ต้องสวนรถสิบล้อเป็นร้อยๆคัน
“ไม่เป็นไรครับพี่ไหว”ผมขยี้ผมน้องไปมาอย่างเอ็นดู น้องมองตาผมพริบๆก่อนจะเอนตัวมาซบอกผม
เราเริ่มออกจากจุดพักรถที่ลำปางมุ่งหน้าสู่เชียงใหม่อันเป็นจุดหมายปลายทาง อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงแล้ว แม่กับบรรดาแม่บ้านมุ่งหน้าไปก่อนแล้ว ท่านตื่นเต้นกว่าผมเสียอีกเห็นว่านักกับน้าแพรวเสร็จสับเรียบร้อย พรุ่งนี้เราจะไปไหว้คุณตากันผมทำงานมหาลัยที่นู้นก็จริง แต่ผมต้องกลับไปพักที่บ้าน ฝากให้ผมดูแลคุณตา ท่านชรามากแล้ว ผมไม่ซีเรยสเพราะผมสนิทกับท่านพอสมควร
“ชอบกินข้าวซอยมั้ย?”
“ของโปรดเลยคร๊าบ”น้องยกมือโบกไปมา
“เดี๋ยวพาไปกินร้านอร่อย”
“จัดไป”
“วันนี้จะเป็นวันที่ดิน ดีใจที่สุดในโลก”เพราะว่าดินจะได้เจอแม่ ดินไม่ได้อยู่คนเดียวแล้วนะครับ ดินยังมีแม่ที่น่ารักอยู่ พี่เชื่อว่าความน่ารักและใจดีของน้าแพรวจะทำให้ดินลืมเรื่องเลวร้ายทั้งหมดในชีวิตได้
“เย้ๆ”น้องนั่งโยกตัวไปมาแบบไม่รู้เรื่องออะไร ผมอยากให้เขาสดใสแบบนี้ตลอดไป เราเปิดเพลงจากเอฟเอ็มฟังไปตลอดทาง
คลื่นส่วนใหญ่จะเป็นภาษาเหนือ ผมค่อยแปลให้น้องฟังเราคุยกันตลอดทางจนถึงเชียงใหม่
ออกจากมหาลัยตอนเก้าโมง มาถึงเชียงใหม่ บ่ายสอง ผมพาน้องเข้าที่พักเป็นคอนโดส่วนตัวของผมตอนอยู่ที่นี่ ผมชอบเอาหนังสือมาอ่านคนเดียวบ่อยๆตอนช่วงใกล้สอบ
ตอนยื่นเรื่องรายงานตัว ได้ความว่าวันจันทร์หน้าเริ่มงาน ผมมีเวลาเตรียมตัวอีก 5 วันก่อนจะเริ่มสอน จิ๊บๆเบาๆอาจารย์เมฆพร้อมเสมอ เนื้อหาวิชา สไลด์ แล้วก็แผนการสอนผมดึงมาจากที่เก่าได้เลยเพราะฉะนั้นก็แค่ทำความเข้าใจเด็กๆว่าเรียนถึงเรื่องไหนแล้วบ้าง มีความรู้เดิมเรื่องไหนบ้าง ผมก็แค่ต่อจากเดิมให้ดีขึ้นเท่านั้นเอง
น้องอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วแต่คงเหนื่อยจึงเผลอหลับบนเตียง ผมเข้าไปอาบน้ำบ้าง พออาบเสร็จก็โทรหาแม่ที่รออยู่บ้านคุณตา
“กี่โมงแล้วครับ”น้องงัวเงียน่ารัก
“หกโมงเย็นแล้วครับ เรามีนัดดินเนอร์ทุ่มนึง นอนไปก่อนก็ได้ใกล้ๆแล้วพี่จะเรียก”
“ไม่หรอกครับผมนอนพอแล้ว”น้องลุกขึ้นมาทำตาปริบๆ มองผมแต่งตัว เหมือนนกฮูกตาโต
“เสร็จแล้ว แค่รอเวลา”ผมทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงแล้วจูบบนศรีษะน้อง
“ไปรายงานตัวเขาว่าไงบ้างครับ”
“เริ่มทำงานวันจันทร์ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรมากชิวๆ”
“กลับไปหาดินบ้างนะครับ”ดูทำเสียงเข้า อย่างกับแมวเหงา
“กลับสิครับ พี่มีของพี่คนเดียวไม่กลับได้ไง”ผมดึงตัวน้องมากอดเอาไว้ ทำให้น้องรู้สึกว่าผมไม่ได้ทิ้งน้อง
แก้มขาวใสกลมโตเพราะน้องเป่าลมเอาไว้ ทำท่าเหมือนไม่เชื่อ
“พี่กลับจริงๆนะสัญญา พี่ไม่เคยผิดสัญญาเราดินก็รู้”
“ดินไม่ได้ว่าอะไรเลย”น้องเสียงสูง “ดินแค่รู้สึกว่า...ทางมันอันตรายมาก ดินไม่อยากให้พี่เมฆขับรถบ่อยๆครับ”อ้อ เป็นห่วงผม
นี่เอง
“ไม่เป็นไรครับ เพื่อดินพี่ทำได้ทุกอย่าง”
“พี่เมฆทำให้ดินเคยตัวรู้มั้ยครับ ถ้าไม่มีพี่เมฆดินจะอยู่ยังไง”
“นั้นดินก็ต้องมีพี่เมฆนะครับ”น้องก้มหน้างุด แล้วพยักหน้าเยอะๆ
“พี่เมฆต้องมีดินด้วยนะครับ อย่าทิ้งดินนะดินไม่เหลือใครแล้ว”
“ใครบอกละครับดินยังเหลือพี่ ครอบครัวของเรา แล้วก็...แม่”ผมแสร้งบอกน้องเป็นนัยๆ
“คุณแม่น่ารักมากเลยครับ”แต่น้องเข้าใจผิดว่าเป็นแม่ของผม
“ก็ดินน่ารักนี่ครับ”แก้มนิ้มนิ่มฟัดเท่าไหร่ก็ไม่พอจริงๆ
น้องเอียงตัวซบอยู่ในอ้อมกอดผม แค่ได้อยู่ใกล้กันกอดกันก็พอแล้วจริงๆ
“ดิน”
“ครับพี่เมฆ”
“ดินอยากเจอแม่มั้ย”
“เดี๋ยวเราก็เจอกันแล้วนี่ครับ”น้องทำหน้างงๆ
“ไม่ใช่ หมายถึงแม่จริงๆน่ะ ดินอยากเจอมั้ย”
น้องเงียบไปนานมาก ทำเอาผมใจไม่ดี
“ไม่รู้สิครับ เมื่อก่อนผมเคยคิดมาตลอดว่าอยากเจอแม่ แต่เดี๋ยวนี้ผมไม่ได้คิดอะไร เจอก็ได้ไม่เจอก็ได้ ผมไม่ได้รู้สึกผูกพันธ์กับท่าน ถ้าเจอกันก็คงทำตัวไม่ถูก”ผมเข้าใจน้อง ยังแอบคิดกับตัวเองว่า ถ้าวันนี้ทั้งคู่เจอกันจะเป็นอย่างไร น้องจะดีใจเหมือนที่ผม
คิดหรือเปล่าชักกลัวขึ้นมาแล้วสิ
“ถ้าได้เจอกัน ดินจะทำยังไง”ผมถามน้องอีก
“ดินจะถามเขาว่าทำไมถึงทิ้งผมกับพ่อไป ทำไมไม่กลับมาหาผมเลย ไม่รักผมหรอ ฮือ ฮือ”น้ำตาใสไหลออกจากแก้มบาง
“รักสิครับ พี่เชื่อว่าแม่ของดินต้องมีเหตุผล ถ้าได้เจอท่านอีกดินต้องรักท่านให้มากๆนะรู้มั้ย คนเราเกิดมามีแม่ได้คนเดียว ต่อให้เขารักเราหรือเปล่า เราก็ต้องตอบแทนบุญคุณที่ท่านทำให้เราเกิดมา พี่จะขอบคุณที่ท่านทำให้ดินเกิดมาเป็นของพี่”ขอบคุณนะครับน้าแพรว ไม่ว่าน้ามีเหตุผลอะไรที่ทิ้งน้องไป แต่ผมก็ขอบคุณที่ให้กำเนิดเด็กชายคนนี้มาให้ผม
“ขอบคุณนะครับพี่เมฆที่รักดิน ดินไม่คิดมาก่อนเลยว่าชีวิตดินจะมีคนรักดินมากขนาดนี้”น้องร้องไห้กอดผมโฮ พี่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าชีวิตพี่จะรักใครได้มากขนาดนี้เหมือนกันครับ รักนะครับ
“ที่เชียงใหม่มีอะไรน่าเที่ยวบ้างครับ”น้องเริ่มทำตาลุกวาวอยากออกเที่ยวแล้ว
“เยอะมากอยากไปไหนละครับ สวนสัตว์ หอศิลป์ สวนดอกไม้ ผับ ร้านอาหาร วัด ขึ้นเขา ลงดอย เยอะแยะไปหมด”
“พี่เมฆพาไปไหนดินก้ไปหมดครับ อีกหลายวันเปิดเทอม ดินอยู่เที่ยวกับพี่เมฆก่อนได้มั้ยครับ”ดูทำหน้าอ้อนเขาใจอ่อนแล้วคร๊าบ ใจอ่อนแล้ว
“ทำไมจะไม่ได้ละครับ โชว์เฟอร์คนนี้พร้อมเสมอ”
“เย้”
ได้เวลาแล้วผมใจเต้นตึกๆไปหมด ไม่รู้ว่าแผนการพาแม่ลูกมาพบกันจะเป็นอย่างไรบ้าง ผมพาน้องมาห้องอาหารที่อยู่ในเครือร้นอาหารของคุณตา ติดแม่น้ำวิวสวยธรรมชาติล้วนๆและค่อนข้างส่วนตัวมากเลย จะเข้ามาทานอาหารต้องจองล่วงหน้าก่อนเพราะว่าที่นี่จะเต็มตลอด
แม่กับน้าแพรวนั่งรออยู่ด้านในแล้วผมจอดรถมองเข้าไปก็เห็นแต่น้องไม่ได้สังเกตมัวแต่หิ้วของฝากที่ผมแวะซื้อมาให้น้าแพรว เจ้าตัวคนถือไม่รู้หรอกว่าผมเอามาให้แม่ตัวเอง คิดว่าผมเอามาไหว้ญาติผู้ใหญ่ แต่ก็จริงแหละเป็นทั้งญาติผมและแม่น้อง
“พร้อมมั้ย”ผมกำชับกับน้อง
น้องยกของในมือขึ้นแล้วบอกเสียงดังว่า
“พร้อมครับ”
...............................................................
สั้นๆ เดี๋ยวดึกมาลงอฃให้อีกตอนนะ ^^
เมอรี่ คริสมาสต์ย้อนหลังและอวยพรปีใหม่ก่อนเลยนะคะ
ขอให้คนอ่านทุกคนมีความสุขมากๆ
ขอให้ปีหน้ามีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต
สิ่งที่ไม่ดีขอให้หลุดออกไปอย่างรวดเร็ว
เงินทองไหลมาเทมาไม่เครียดยิ้มตลอด
มีแต่คนรัก ไม่มีคนว่าร้ายน้า
^^
(http://upic.me/i/fm/kimhyeseongqf3.jpg)
-
มาแล้ววว :katai2-1:
ลุ้นอะยังไม่พร้อมเลยไปทำใจรอมาอ่านตอนดึก 55
เจอแม่แล้วจะทำยังไงนะดินตื่นเต้นแทน อิอิ :mew3:
-
ตื่นเต้นๆ จะเจอแม่แล้วอ่าน้องดินตั้งสตินะลูก
ขอหวานๆนะคะ
ก่อนจากทั้งที
-
ตื่นเต้นแทนดิน หวังว่าน้องจะมีความสุขนะคะ
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะ
:mew1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:mew2: :mew2: :mew2: โอยย ตื่นเต้นๆๆ น้องดินจะได้เจอแม่แล้ว อยากรู้เหตุผลนะว่าทิ้งน้องกับพ่อไปทำไม
-
ตื่นเต้นนนนนนนน
-
o13
-
ว้าววันนี้มาไว
ลุ้นๆเจอแม่แท้ๆแล้วน้องจะรู้สึกยังไง
-
เป็นกำลังใจให้น้องดินกับพี่เมฆ
-
แค่นี้ก่อน ดีค่ะ
เค้าขอทำใจแผล่บบบ :call:
-
ดีใจแทนน้องนะ อ่านตอนนี้จะรุ้สึกเลยว่าพี่เมฆรักน้องดินมากๆ อบอุ่น พี่เมฆที่ไม่หื่น? o22
ไม่รู้ว่าแม่น้องดินเลิกกับพ่อไปเพราะเฮียอินดี้หรือติ๊สมากไปหรือเปล่า?
แต่กลัวว่าแม่น้องดินจะรับความรักของน้องกินกับพี่เมฆไม่ได้ กลัวว่าจะโดนจับแยก
Happy New Year 2015 คนเขียนด้วยค่ะ
-
งืม จะเป็นไงต่อนะ ลุ้นๆๆๆๆ :hao3:
-
ลุ้นนนนนนนนนนนนน :hao7:
-
:pig4:
กอดน้องดินกับพี่เมฆ :กอด1:
-
:mew1:
-
ดีใจด้วยนะดินจะไดเจอแม่แล้วเรื่องนี้ขอจบสวยงามนะสงสารดินสอ
-
น้องเจอแม่แล้วจะทำยังไงนะ ดูเหมือนจะแอบโกรธแม่ตัวเองนิดๆรึป่าว?!
โอ้ยยย ลุ้นๆๆ
-
เข้าใจความรู้สึกดินอ่ะ รู้แค่ว่าแม่ทิ้งตัวเองกับพ่อไปตั้งแต่เด็ก
แล้วถ้ามาเจอกันจริงๆใครดีใจปลาบปลื้มน้ำตาไหลได้นี่ก็แปลกแล้วนะ
แต่หวังว่าคงไม่มีอะไรเลวร้ายให้ดินต้องเสียใจอีกนะครับ แค่ต้องห่างกับคนรักกผ้สงสารน้องพอดูแล้วอ่ะ
-
จะเป็นไงนะน้องดินเจอแม่
-
ทุกอย่างดีขึ้น ..
-
ลุ้นๆๆ
-
ลุ้นๆๆๆๆ :katai1: :katai1: :katai1:
-
รอๆๆ :katai2-1:
-
ดินจะได้เจอแม่แล้ว ลุ้นอะว่าดินจะทำยังไง
แล้วแม่ดินจะทำยังไงถ้ารู้เรื่องของดินกับพี่เมฆ
:mew1: :L2:
-
ลุ้นจังน้องดินจะได้เจอแม่แล้ว
Happy new year คร้า :L1:
-
สนุกดีค่ะ พี่เมฆหื่นมาก 555 เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ
-
น้องดินทำไมถึงได้น่ารัก น่าฟัดขนาดนี้ :sad4:
-
บทที่ 35
"สวัสดีครับแม่"พี่เมฆยกมือไหว้แม่ ผมส่งกระเช้าผลไม้ให้ท่าน แล้วยกมือไหว้ตาม แม่ส่งกระเช้าไปให้แม่บ้านประจำตัว แล้วดึงตัวผมไปกอดแน่น
"เหนื่อยมั้ยลูก"ท่านหอมแก้มผมซ้ายขวาจนชื่นใจ
"ไม่เหนื่อยครับ ได้นอนพักแปีบนึงก่อนมา ตอนนี้หายเหนื่อยแล้วครับ"ผมยกกล้ามอันน้อยนิดขึ้นมาเบ่งให้แม่ดู แม่กับพี่เมฆหัวเราะใหญ่
"น้าแพรวละครับ" พี่เมฆถามถึงใครคนหนึ่ง ผมมองรอบๆตามเขาไม่เห็นใคร
"เข้าห้องน้ำน่ะลูก นั่งก่อนสิ"ผมถูกปล่อยออกมา พี่เมฆเลื่อนเก้าอี้ให้ เรานั่งข้างกัน ข้างเก้าอี้ของแม่มีเก้าอี้ว่างอีกตัว
เรารอนานจนอาหารมาเสิร์ฟแต่เจ้าของเก้าอี้ตัวนี้ก็ยังไม่มา
ระหว่างรอแม่กับพี่เมฆมองผมเป็นตาเดียว บรรยากาศแปลกๆยังไงไม่รู้
"แม่ว่าแม่ไปตามน้าแพรวดีกว่า"แม่ลุกจากเก้าอี้อย่างร้อนรน
"ดินขอตัวเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับพี่เมฆ"นั่งนานๆแล้วอยากลุกไปยืดเส้นยืดสายบ้าง
"ให้พี่ไปด้วยมั้ย"เขาจับมือผมไว้แล้วพยายามจะลุกตามผมขึ้นมา
"ไม่ต้องครับดินไปเองได้ พี่เมฆอยู่นี่แหละ เผื่อคุณแม่กลับมาไม่เจอท่านจะหาเอา"
"ได้ รีบไปรีบมานะ"พี่เมฆค่อยๆปล่อยมือที่รั้้ง
"คร๊าบ ไปเข้าห้องน้ำนะ ดินไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนสักหน่อย"ผมทำเหมือนผมเป็นเด็กไปได้
"ก็แฟนน่ารักนี่ครับกลัวโดนฉุด"
"บ้า"
ผมเข้าไปทำธุระในห้องน้ำล้างหน้าล้างตาเสร็จก็เดินออกมา ก่อนจะได้ยินผู้หญิงเถียงกันเสียงดัง
"แกจะหลบอยู่แบบนี้ไม่ได้นะแพรว ลูกที่แกตามหามาตั้งชีวิตอยู่ตรงหน้าแล้ว ทำไมไม่ออกไปหาเขาห๊ะ แกจะทิ้งโอกาสปล่อยให้เขาหายไปจากชีวิต แล้วทำเหมือนแกไม่มีตัวตนอย่างนั้นหรอ"นี่มันเสียงแม่พี่เมฆนี่น่า ผมค่อยๆลอบฟังตามประสาคนอยากรู้ ไม่ใช่อยากรู้อะไรหรอกครับ ถ้าผมออกไปตอนนี้ดูท่าจะไม่เหมาะ
"ก็แพรวไม่กล้าเจอหน้าลูกนี่คะ พี่พราวจะให้แพรวทำยังไง แพรวทิ้งทินกับลูกตั้งแต่ยังเด็ก แล้วตอนนี้จู่ๆจะให้แพรวไปเปิดตัวว่าเป็นแม่ แล้วเอาเขามาเลี้ยงอย่างนั้นหรอคะ"
ทินชื่อพ่อผมนี่ครับ แล้วทิ้งลูกไปตั้งแต่เด็ก เรื่องมันคุ้นๆจัง เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
"มันก็ต้องเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรอ ตอนนี้ดินสออยู่คนเดียวตาทินก็เพิ่งเสียไป แพรวจะทนเห็นลูกอยู่คนเดียวหรอ จิตใจเธอทำด้วยอะไร"ดินสอชื่อผม นี่มันเรื่องอะไรกัน แม่พี่เมฆกำลังคุยกับใครกันแพรวนี่ใคร
"ไม่ใช่แพรวไม่รักลูก แพรวรักลูกค่ะพี่พราว แพรวรักเขามาก ไม่อย่างนั้นแพรวคงไม่ออกตามหาเขาสองคนหลังจากหย่ากับไกรสรหรอก แต่แพรวยังไม่พร้อม แพรวยังไม่กล้าเจอหน้าเขา"ขาของผมมันเดินออกไปตามเสียงโดยอัตโนมัติ
ทันทีที่ผมโผล่ไปแล้วเห็นหน้าผู้หญิงที่ยืนคุยกับแม่พี่เมฆชัดๆผมถึงกับบางอ้อ มือผมสั่นระรัว ตัวผมก็สั่นเช่นกัน น้ำตามันพร่าไปทั่วดวงตาจนแทบมองอะไรไม่เห็น
สวัสดีครับคุณผู้หญิง หน้าคุ้นๆนะครับ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน นี่คุณกับผมเป็นอะไรกันหรือเปล่า ทำไมเราหน้าตาเหมือนกันแบบนี้ ทำไมคุณหน้าตาเหมือนแม่ของผมที่อยู่ในรูปพ่อเลย
"ดินสอ"แม่พี่เมฆตะลึงหลังจากเห็นผมโผล่ออกไป
"ฮือ ฮือ ฮือ"คุณผู้หญิงข้างๆ ร้องไห้โฮ เธอค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ผม ใช้มือลูบไปทั่วใบหน้าก่อนจะดึงผมเข้าไปกอดเต็มแรง
"ลูกแม่ ฮือ ฮือ ดินสอ ลูกแม่ขอโทษ ฮือ"ทำไมต้องขอโทา ขอโทาผมทำไม
"คะ คุณเป็นใครกัน"คุณเป็นใคร ทำไมถึงเรียกผมว่าลูก
"แม่ขอโทษ แม่ขอโทษนะครับ แม่ขอโทษ"เธอค่อยๆทิ้งตัวลงไปนั่งกับพื้นแต่มือยังเกาะกอดที่ขาของผม ชุดสวยสง่ายับยู่ยี่ ใบหน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มมาอย่างดีเปอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา
"คุณเป็นใคร ฮือ ฮือ"ผมค่อยๆย่อตัวลงไปหาเธอ มองหน้าเธอ ใช่ผุ้หญิงใจร้ายที่ทิ้งผมกับพ่อไปหรือเปล่า ใช่เธอมั้ย
"แม่ขอโทษ"ทำไมกัน ทำไมต้องพร่ำแต่ขอโทษผม
"แม่ครับเกิดอะไรขึ้น"ผมเงยหน้าตามเสียงของพี่เมฆ
"พี่เมฆช่วยดินด้วย"ผมขยับตัวไม่ได้ มันอ่อนแรงไปหมด มันงงไปหมดแล้ว
แม่พี่เมฆค่อยๆพยุงร่างผุ้หยิงคนสวยออกไป ส่วนผมก็โผกอดพี่เมฆที่อยู่ใกล้ๆ
ในร้านอาหาร เธอนั่งอยู่ตรงข้ามผม เรามองหน้ากันปราศจากบทสนทนาใดๆ อาหารคงเย็นจืดชืดไปหมดแล้ว ผมไม่มีกะจิตกะใจแตะต้องอะไรทั้งนั้นตัวผมกอดพี่เมฆไว้ตลอดเวลา
นี่อะไรกัน ทำไมแม่ของผมถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วแม่รู้จักแม่พี่เมฆตั้งแต่เมื่อไหร่ นี่มันอะไรกัน
ผมคิดย้อนไปตั้งแต่อยู่คอนโดพี่เมฆแล้ว พี่เมฆถามผมแปลกๆ ถ้าอย่างนั้นเขาคงรู้เรื่องแม่นานแล้วสินะ แล้วเขารู้ได้อย่างไรว่าเธอเป็นแม่ของผม
"แพรวมีอะไรจะคุยกับลูกมั้ย"แม่พี่เมฆสะกิดเธอ
"คะ เอ่อะคือ เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย"
คำพูดแรกของแม่ที่ผมได้ยินนอกจากคำว่าขอโทษคือ สบายดีมั้ย ผมปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด
แม่สวย สวยเหมือนที่พ่อบอก สวยเหมือนรูปที่พ่อให้ผม
สวยเหมือนในรุปที่พ่อวาดไว้ในห้องนอน
สวยเหมือนเวลาที่พ่อยิ้มทุกครั้งเวลาเล่าถึงแม่
ผมเห็นแล้วครับพ่อ แม่สวยจริงๆ สวยเหมือนที่พ่อบอก
"ฮือ ฮือ"ผมอ้าปากตอบอะไรไม่ได้เลย มันสั่นพูดไม่ออก พี่เมฆลูบหลังผมเบาๆเพื่อปลอบ
"คุยกับแม่สิครับ"พี่เมฆกระซิบบอกผม ผมไม่รู้จะพูดอะไร ผมไม่รู้ต้องทำอย่างไรด้วยตอนนี้ ทำตัวไม่ถูกจริงๆ
"แม่ว่าปล่อยให้แม่ลุกเขาคุยกันดีกว่านะ"ไม่นะครับ อย่างทิ้งผมไว้คนเดียวตอนนี้ แม่พี่เมฆกับพี่เมฆค่อยๆลุกออกไปพร้อมกัน
ผู้หญิงที่พี่เมฆบอกว่าเป็นแม่ของผมตอนนี้ เธอเอามือหนึ่งทาบอก อีกมือเช็ดน้ำตาตัวเอง แล้วค่อยๆลุกมานั่งข้างผม ผมแข็งทื่อเป็นท่อนไม้
มือของผมถูกรวบไปไว้บนตักแม่
"แม่ขอโทษนะลูก/แม่ทิ้งผมกับพ่อทำไม"นั้นคือสิ่งที่ผมอยากถาม เธออ้าปากค้างก่อนจะก้มหน้าร้องไห้เหมือนเดิม
"แม่ขอโทษนะลูกต่อไปนี้แม่จะไม่ทิ้งลูกไปไหนอีกแล้ว ยกโทษให้แม่นะครับ"
ผมรู้เรื่องราวทั้งหมดจากแม่ว่า
แม่เป็นนักเรียนไฮสคูลเพิ่งจบมาจากเมืองนอกตั้งใจกลับมาเรียนมหาลัยที่ไทย พ่อเป็นศิลปินไส้แห้งทำงานตามท้องถนนวาดรูปหาเงินเลี้ยงตัวเอง ทั้งสองพบกันบนถนนสายมหัศจรรย์ในเชียงใหม่
ความรักค่อยๆก่อตัวขึ้นแม่พาพ่อไปเปิดตัวกับตา ท่านอาระวาดอย่างหนักและสั่งให้ทั้งสองเลิกคบกัน
แน่นอนว่าแม่ก็ยังแอบคบกับพ่ออยู่ ตาส่งคนมาพังร้านวาดรูปของพ่อ ส่งคนมาทำร้ายพ่อจนเข้าโรงพยาบาล นั้นเป็นเหตุที่ทำให้พ่อกับแม่หนีตามกัน
ศิลปินไส้แห้งที่ไม่มีเงิน กับนักเรียนที่เพิ่งจบไอสคูลอ่ายุยังไม่ถึง 18
ตาโกรธแม่มากแต่ตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอเพราะทั้งคู่หนีไปจังหวัดอื่น
ค่อยๆร่อนแร่หางานทำ วาดรูปหาเงิน กัดก้อนเหลือกิน ไม่นานแม่ก็พบว่ามีผมอยู่ในท้อง ทั้งคู่ประคบประหงม ช่วยเหลือกันและกันจนคลอดผมออกมา
ตาของผมทราบข่าวท่านรีบส่งคนตามมาเอาตัวแม่กลับไปเรียนต่อ ท่านบังคับให้แม่แต่งงานกับลูกชายนักธุรกิจเพื่อนตา ถ้าไม่มาแต่งตาจะส่งคนมาทำร้ายผมกับพ่อ
แม่บอกว่าแม่ต้องทนทุกข์ทรมานเพราะคิดถึงผมและพ่อเป็นปีๆ จนเรียนจบและหย่ากับลูกชายนักธุรกิจคนนั้น ท่านออกตามหาพวกเราไปทุกที่แต่ก็ไม่พบ
ผมกับพ่อใช้ชีวิตแร่ร่อนไปทั่ว อยู่จังหวัดนี้ปีนึง จังหวัดนู้นสองปี อย่างนี้นี้เองที่แม่หาผมไม่พบ
แม่ไม่ได้ทิ้งผม แม่รักผม ผมคิดไปเอง ว่าท่านทิ้งผมทิ้งพ่อไป
ขอโทษครับแม่ ผมขอโทษ
...
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
แฮ่ๆ ก็ได้เจอกันแล้วเน๊าะน้องดินก้ไม่ต้องเสียใจ โดดเดี่ยวเดียวดายอีกแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆ
:heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven
น้ำตาจะไหล ฮือ ฮือ รักน้อง เห็นน้องมีความสุข คนเขียนก็ปลื้มใจ
รอติดตามใหม่ตอนหน้านะคะ
เลิฟยู้ววววว
:katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
-
สรุปแล้วคนที่ควรโดนโกรธโดนเกลียดคงเป็นอีคุณตานั่นใช่มั๊ย
เพลียกับคนแก่แต่ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เอาซะเลยอ่ะ
แต่ก็หวังว่าดินจะงอนตามันนานๆหน่อยนะ เข้าใจว่าเป็นผู้อาวุโส
แต่สิ่งที่แกทำมันใหญ่และร้ายแรงมากนะ พรากลูกพรากเมียคนอื่น
แล้วคิดดูสิถ้าดินไม่มาเจอกับพี่เมฆก็คงต้องดินรนต่อสู้ไปคนเดียว น่าสงสารมากอ่ะ
เพราะขนาดที่ดินยอมไปขายตัวเพื่อหาเงินไว้ใช้ ทั้งที่จริงก็มีแม่รวยแต่ต้องทำเพราะคิดว่าตัวเองไม่เหลือใครไง
(อันนี้เราอยกให้ตามันรู้เลยนะจะได้รู้สึกผิดไปจนวันตาย) ยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธอ่ะ
คือคุณตานี่มันยังมีจิตสำนึกความเป็นคนอยู่รึป่าว ถ้าดินยอมง่ายๆนี่เราเพลียโคตรๆเลยอ่ะบอกเลย
คืออีกอย่างทั้งดินกับตาก็ไม่ได้มีความผูกพันอะไรกันเลยซักนิด
แล้วยิ่งมาฟังความจริงทั้งหมดนี่เราขึ้นเลยอ่ะ งอนนานๆเลยนะดิน ขอร้องล่ะ :katai1:
-
โอ้ คือก็ต้องเข้าใจว่าตาแกก็ต้องห่วงลูกเป็นธรรมดาแต่วิธีการมันออกจะ อืมนะรุนแรงไปนิด
ดินสอเจอแม่แล้ว ต่อไปก็จะมีครอบครัวจริงๆซ่ะทีเนอะ
-
เพราะตาเลยที่ทำให้ครอบครัวขาดหายไป ดีใจด้วยน้องเจอแม่แล้ว
-
งั้นเมฆกับดิน ก็เป็นลูกพีลูกน้องกันน่ะซิ อ้าวว ญาติแท้ๆได้กันเองอีก (- -" ถ้าไม่ใช่ญาติกันจะดีมาก ดันเป็นญาติกันอีก เฮ้ออออ
-
:katai2-1: ดีใจกับน้องดินสอด้วย ตอนนี้หนูมีแม่ถึงสองคนและแม่ยกในเล้าเป็ดด้วยนะรู้ป่าว
คุณตาตายยัง? อย่ารังควาญแม่ลูกเค้าอีกเลยนะขอร้องเหอะ. ที่ผ่านมาก็ใจร้ายมากไปแล้ว พรากแม่ลูกตั้งยี่สิบปี
สรุปก็ญาติกัน ที่จริงก็ไม่ซีเรียสแต่แม่ๆและญาติจะรับได้ไหมล่ะ แถมเรื่องที่มหาวิทยาลัยก็ยังไม่เคลียร์ดีเลย
ยังมีปมซุกใต้พรมอีกหลายจุดนะ. แล้วน้องยังต้องเรียนที่นั่นอีกหลายปี ไหนจะระยะห่างกับพี่เมฆอีก
รักน้องดินไม่อยากให้น้องเสียใจแล้วอ่าแต่ดูท่าจะยากเพราะปัญหาเยอะเหลือเกิน. :hao5:
-
คุณตาใจร้าย
-
ดินสอมีแม่แล้ววว เย้ๆๆ
น้ำตาแตก รอตอนต่อไปนะจ๊ะ สวัดดีปีใหม่ ขอบคุณคะ
-
ดีใจด้วยนะ ดิน
-
ห๊ะ? มาม่า หมดแล้ว? ดีๆๆ
-
ก็ต้องเข้าใจนะ ลูกสาวยังไม่ถึง18เลย
ผู้ใหญ่ไม่เชื่อในความรักของเด็กหรอก โดยเฉพาะยิ่งหนีตามขนาดนี้
เขาจะคิดว่าหลงกันซะมากกว่า มันมีหลายปัจจัย ต่างคนต่างความคิด
ดีใจที่ดินเจอแม่ มีคนดูแล
-
อะจึ๋ยๆๆ
มาต่อแล้ว
:katai4: :katai4: :katai4:
ขอบคุณผู้เขียนมากครับ พร้อมทั้ง สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า ครับ
:mc4: :mc4: :mc4:
-
เป็นเรื่องที่กำลังดี
-
เข้าใจกันซะทีนะ
-
:hao5: :hao5: :hao5:
-
:L2: ดีใจด้วยนะดินสอ
-
เจอคุณแม่แร้ววววว ^0^
-
แม่เขามีเหตุจำเป็น
ให้อภัยกันดีที่สุด
หวังว่าจะไม่มีเรื่องเศร้าอีกนะขอรับ
-
รู้แต่ว่าตอนนี้โกรธอะ
-
:mew1:
-
งืดดดด
น้องดินของป้าาา
ในที่สุดก็ได้รับรู้แล้วสินะ ว่าเรื่องพ่อกับแม่เกิดจากอะไร
-
แล้วพี่เมฆกะดินสอจะเป็นไงเนี่ย แล้วเมื่อดินสอรู้ว่าเมฆเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน มันจะเป็นไงอะ รู้สึกเศร้าใจตามอีกแล้ว :mew2 :mew6:: :katai3
-
เรียนจบไวๆๆจะได้อยู่กับพี่เมฆสักที
-
น้องดินน่ารัก ขอให้มีแต่คนรักนะคะ ได้เจอแม่แล้วจะต่อไปนี้คงไม่ต้องเหงาอีกต่อไป :กอด1:
รอตออนต่อไปค่ะ
:katai3:
-
สงสารดินสออะ :hao5:
-
สรุปเป็นญาติพี่น้องกันจริงๆ แล้วทำไงต่อ
แต่ตอนนี้ดีแล้วที่ดินสอเจอแม่
-
ปรับความเข้าใจ ..
-
ได้เจอแม่แล้ว
เย้ๆๆไๆ
-
บทที่ 36
ตอนนี้เห็นน้องกับน้าแพรวยิ้มผมกับแม่ก็โล่งใจ
นึกว่าจะทำให้เหตุการณ์แย่ลงกว่าเดิมแล้วเสียอีก
แม่หนักกว่าผมมากตอนเดินออกมางี้ร้องไห้ใหญ่เลยเพราะสงสารน้องกับน้าแพรว
แม่รู้ทุกเรื่อง แม่เล่าให้ผมฟังว่าทำไมน้าแพรวถึงต้องทิ้งน้องดินและสามีของเขา
แม่เป็นคนคอยช่วยเหลือทั้งคู่ให้ติดต่อกันตอนที่ตาสั่งห้ามเจอกัน วันที่น้าแพรวหนีไปกับพ่อของน้องดิน แม่ก็รู้เห็นเป็นใจด้วย
ตาน่ะเป็นคนใหญ่คนโตในเมืองเชียงใหม่ มีลูกสาวหลายคน แต่ไม่มีลูกชาย ท่านอยากให้ลูกสาวเรียนจบสูงๆแต่งงานกับผู้ชายดีๆแล้วช่วยกันสืบทอดกิจการของที่บ้านที่มีมายาวนานตั้งแต่สมัยเป็นนครพิงค์นู้นมั้ง
ตาให้น้าแพรวแต่งงานกับอาไกรสร แล้วมารู้ที่หลังว่าผู้ชายคนนี้แย่มาก โกงเงินในกิจการไปเยอะมาก ตาบอกว่าทั้งๆที่กิจการทั้งหมดก็ต้องเป็นของเขา แต่เขากับคตโกงเอาไปเป็นของตัวเอง เพื่อเอาไปเล่นพนัน คนติดพนัน ไม่นานบ้านก็จะไม่มีไว้คุ้มหัว สมบัติที่มีก็จะขายกินหมด
น้าแพรวร้องไห้แทบทุกวันเพราะอาไกรสรซ้อมเช้าซ้อมเย็น
พอตาทราบความจริงก็ให้ทั้งคู่หย่ากัน ตาขอโทษน้าแพรวสำนึกผิดที่พรากครอบครัวน้าแพรวไปแถมบังคับให้น้าแพรวทนอยู่กับอาไกรสรกว่าสี่ปี
หลังจากนั้นตาออกแรงช่วยตามหาลูกและสามีของน้าแพรวอีกด้วย
แต่ด้วยว่าตาก็ชราภาพมากแล้ว ท่านป่วยออดๆแอดๆจนต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยๆจึงช่วยอะไรไม่ได้มาก ทั้งกิจการในบ้านที่ต้องเอากลับมาทำเองอีก เลยปล่อยให้น้าแพรวจัดการเรื่องนี้คนเดียว โดยตามดูห่างๆ
หลายปีผ่านไปยังไม่เจออะไร ยิ่งหาก็เหมือนยิ่งงมเข็มในมหาสมุทร น้าแพรวตัดใจเลิกตามหา ย้ายไปอยู่ที่อังกฤษนานๆจะกลับมาที เพราะทนอยู่เมืองไทยคิดถึงลูกกับสามีไม่ได้
แม่ผมก็ลืมเรื่องพวกนี้ไป พอหมดเรื่องก็ไม่ได้คิดถึง
ช่วงน้าแพรวเลิกกับอาไกรสรแม่ก็ย้ายตัวเองและผมมาอยู่กับพ่อในไร่แถวเพชรบูรณ์
ตอนเด็กๆผมได้เจอน้าแพรวบ้าง ท่านใจดี เป็นนางฟ้าของผม ผมรักท่านมาก
และผมคิดว่าน้องต้องรักน้าแพรวเช่นเดียวกัน ดินสอไม่ใช่เด็กไม่มีเหตุผลเขาเป็นเด็กดี อนาคตน้องจะเจอแต่คนดีๆ มีชีวิตที่ดี
เรากลับเข้าไปทานอาหารด้วยกันอีกครั้ง ครั้งนี้มีแต่เสียงหัวเราะ น้าแพรวพาน้องไปไหว้คุณตาที่บ้าน
ตาเห็นหน้าน้องครั้งแรกก็น้ำตาซึมบอกว่ารู้สึกผิดที่ทำให้น้องกำพร้าแม่หลายปี
แต่เห็นแม่ลูกมาอยู่ด้วยกันตาก็ตายตาหลับแล้วตาบอกอย่างนั้น
ผมปล่อยให้แม่กับลูกคุยกัน คืนนั้นน้องนอนกับน้าแพรว ส่วนผมกลับไปนอนที่คอนโด
ตอนเช้าผมตื่นขึ้นมา ก็พบไอ้ตัวเล็กนอนขดอยู่ในอก มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้เรื่องเลย ผมขยับตัว ลุกจากเตียง
"อื้อ อย่าเพิ่งไปไหนสิครับ ดินเพิ่งได้นอนไม่ถึงชั่วโมงเลย นอนก่อนนะๆ"อ้อนอย่างนี้มีตายสิครับ ผมค่อยๆขยับตัวลงไปซุกผ้านอนกอดน้องต่อ
"เข้ามาได้ไง"
"ตาให้กุญแจสำรองมาครับ"นี่ตาแอบปั๊มกุญแจคอนโดผมไว้หรอ ให้ตายเถอะ อย่าบอกนะว่าเข้ามาห้องนี้บ่อยๆ ถึงว่ากลับมาที่ไร ไม่เห็นฝุ่นเลย
"ไม่นอนกับน้าแพรวหรอ"
"ดินยังไม่ชินน่ะครับ นอนกับพี่ชินกว่า"ฉีกยิ้มเลยตู ฮาๆๆ ไอ้น่ารักเอ้ยยยยย ผมก้มไปฟัดแก้มนิ่มหลายที
"นอนไปๆ"ผมลูบหลังน้องเบาๆ น้องครางหงิงๆสักครู่ก็หลับสนิท
เราอยู่ในท่านั้นจนเกือบเที่ยงแม่โทรมาให้เข้าไปทานข้าวด้วยกัน
ผมก็เลยจำใจปลุกไอ้ตัวเล็กจากเตียง
น้องไม่ยอมตื่นผมเลยจับถอดเสื้อผ้าแล้วเอาไปลงแช่ในอ่าง
"พี่เมฆทำไมทำงี้"เขาเหวใส่ผม ตาเล็กเบิกกว้าง ตื่นเต็มที่แล้วสินะ
"มาๆอาบน้ำกันเดี๋ยวไปทานอาหารกับคุณตาที่บ้าน"ผมดึงมือบางลงมานั่งบนตักแล้วค่อยๆไล้สบู่ถูตัว น้องทำหน้างอ
"อะไรโกรธพี่หรอ ขอโทษครับ โอ๋ๆมาเดี๋ยวอาบน้ำให้"
"นวดให้ด้วย"
"ได้ครับๆ"
"นวดตรงนี้ๆ"น้องชี้ไปที่ไหล่ พบจับไหล่บางนวดเบาๆ
"ตรงนี้อีกๆ"น้องชี้ที่แขน ได้ครับๆ อ่ะนวดแขนๆ
"แล้วตรงนี้ไม่นวดหรอครับ"ผมจ้องไปที่ปากน้อง
"ตรงไหน"คิ้มเล็กขมวดเป็นปม
"ตรงนี้ไงครับ"
จุ๊ฟ ปากนิ่มจัง
น้องดิ้นจนน้ำแตกฟองกระเพื้อมไหล่ออกนอกอ่าง
"พี่เมฆอ่ะ"แขนเล็กตีอกผมไปเรื่อย
"หวานมาก อร่อยมาก มาอาบน้ำต่อนะ"
"อื้อ"น้องพยักหน้าอายๆ
ผมชอบที่น้องมักอายเสมอกับเรื่องแบบนี้ ถึงแม้ผมจะสอนอะไรหลายๆอย่างให้เขา แต่เขาไม่ทำเกินตัว ยังไร้เดียงสาและน่ารักอยู่เสมอ
ทั้งๆที่อะไรๆในตัวก็ไม่ได้เด็กสักนิด
ชีวิตของผมกับน้องตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาอยู่แค่บนเตียง ห้องน้ำ มหาลัยร้านอาหาร ทุกคนอาจจะคิดว่ามันน่าเบื่อ ก็ผมมีสอนนี่ครับ น้องก็มีเรียน หมดจากภาระหน้าที่ผมก็มีความสุขอยู่กับน้อง
ห่างกันครั้งนี้ผมคงตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุดท้ายทอดความรู้ที่เล่าเรียนมาให้นิสิตแพทย์ตัวน้อยๆอนาคตของชาติ หลังจากนั้นพอน้องเรียนจบผมจะลาออก
อาจจะไปทำงานโรงพยาบาลเดียวกับน้องหรืออาจจะออกมาทำงานอย่างอื่น คุณตาก็แว่วๆมาว่าอยากให้ช่วยดูแลธุรกิจโรงแรม ร้านอาหารแล้วก็ไร่สตอเบอรี่ด้วย พ่อคงสับผมเละ เพราะไร่ และรีสอร์ทที่เพชรบูรณ์ท่านก็สร้างไว้ให้ผมดูแล
เอาเถอะ ถ้ายุ่งยากมากนักผมจะพาตัวน้องไปอยู่ต่างประเทศให้รู้แล้วรู้รอด
นอกจากผมและดินสอ คุณตาก็มีหลานอีกหลานคนครับที่เกิดจาก ป้าๆและน้าๆของผม สวนพ่อก็มีพี่ชายกับพี่สาวผมช่วยดูแลงานพวกนั้นอยู่แล้ว
อนาคตที่ผมคิดไว้ หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้น
อาหารมื้อที่สองของน้องกับน้าแพรว อาหารมื้อแรกที่พร้อมหน้าพร้อมตากันที่สุด คุณตา แม่ ผม น้าแพรว น้องดิน
เจ้าตัวเล็กคารมดี พูดอะไรทุกคนก้เห็นเป็นเรื่องฮาไปหมด แม้ตาคุณตาต้องเข้มยังต้องหัวเราะเลย
"ดินยังไม่ได้เล่าให้แม่ฟังเลยว่าไปเจอพี่เมฆได้ยังไง"น้าแพรวถามขึ้นกลางวงอาหาร คุณตาเงยหน้าขึ้นมาเพื่ออยากฟังเหมือนกัน
เรื่องน้องขายตัวยังไม่มีใครรู้ ผมไม่กล้าพูดเรื่องนี้ให้แม้แต่แม่ฟัง รู้กันแค่ผมกับน้องสองคน ส่วนเรื่องน้องคบกับผมแม่รู้แต่พยายามไม่พูดอะไร แม่กลัวน้าแพรวกับคุณตารับไม่ได้ เอาไว้ให้มัน นานกว่านี้อีกหน่อย ผมจะบอกความจริงกับทุกคน
"เอ่อะคือ.."น้องตะกุกตะกัก
"ผมเป็นที่ปรึกษาน้องน่ะครับน้าแพรว เผอิญว่าดินเขาไปของานอาจารย์ที่เป็นเพื่อนผมหาเงินมาเป็นทุนการศึกษาน่ะครับ ผมทราบเรื่องก็เลยสอบถามได้ความว่าพ่อเสียไม่มีเงินเรียนก็เลยให้ทุนการศึกษาแล้วก็ดูแลน่ะครับ"ผมชิงพูด น้องถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วพยักหน้าตาม
"อ้อเป็นอย่างนี้นีั้เอง ไม่ได้เมฆนะ ไม่รู้น้าจะได้เจอลูกหรือเปล่าก็ไม่รู้"น้าแพรวขอบอกขอบใจผมใหญ่
"ถือว่าเรามีบุญวาสนาต่อกันนะ"ตาปิดประเด็น เราเริ่มทานข้าวกันต่อ ผมคุยไปเรื่องอืน ถามถึงอาการคุณตา แม่ก็ถามถึงความเป็นอยู่น้าแพรวที่อังกฤษ
เราทานอาหารจนดึก หมดจากคาวก็หวาน หมดจากหวานก็ผลไม้ หมดจากผลไม้ก็นม ขนม กว่าจะได้กลับคอนโดก็พุงยื่นเลย
พรุ่งนี้ผมจะพาน้องไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพจากนั้นก็ต้องส่งน้องกลับมหาลัย น้าแพรวจะไปอยู่ดูแลน้องที่นู้นด้วยผมก็เบาใจ แม่เลยสลับหน้าที่อยู่ดูแลคุณตาที่นี่ ไร่ที่เพชรบูรณ์พ่อดูแลให้
อีกสามเดือนก็ปิดเทอม ระหว่างนั้นเสาร์อาทิตย์ผมก็ยังคงไปๆมาๆหาน้อง
ถึงแม้จะยากสักหน่อยแต่พร้อมจะสู้ตาย
ระยะทางไม่ใช่ปัญหา แต่แม่ยายนี่แหละ ยากขึ้นมาทันที
..............................................
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
HNY 2015 ค่าาา
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ
คุรพระคุ้มครอง ชีวิตดี้ดีนะคะ ^^
อ๊ะ น้องดินสอพี่เมฆมีแฮชแท็กแล้วนะ #ขายครับชื่อต้อม อย่าลืมติดแท็กคุยกันในทวิตหรือเฟสนะ ^^
(http://upic.me/i/40/fboy3.jpg)
-
ด่านแม่ยายท่าทางจะหินนะ
-
Happy New Year 2015
มีความสุขมากๆนะคะ
:mew1:
-
คนแต่งช่วยอธิบายหน่อยซิ คิดยังไงกับคนที่เป็นญาติกันแท้ๆ แล้วมีอะไรกันน่ะ แบบว่าเราคาใจอ่ะ 5555
-
แหมๆ แม่ยายคนกันเอง ค่อยๆ คุยไปเดี๋ยวก็หาทางออกได้แหละ
-
ญาติกัมันส์ดี :hao6:
-
สนุกมากง่าาาาาา รออ่านตอนต่อนะคร้าบบบบบ
-
ชอบพี่เมฆมุมนี้จัง คืออบอุ่น รักน้องดินจริงๆ วาดอนาคตไว้ด้วยกัน
เรึ่องการเป็นญาติ ณ ที่นี่ เราคิดแบบนี้นะคือไม่ตะขิดตะขวงใจเท่าไหร่เพราะว่าทั้งเมฆและดินไม่ได้โตมาด้วยกัน ความรู้สึกของทั้งคู่ไม่ได้เป็นญาติกันแต่เป็นคนแปลกหน้าที่มารักกัน ถ้าหากว่าสามารถข้ามเส้นชายรักชายไปได้ก็โอเค เพราะว่ายังไงก็ไม่มีเรึ่องเด็กเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่คนส่วนใหญ่น่าจะยังรับไม่ได้ไม่ว่าจะชายรักชายกับเรึ่องการเป็นญาติที่ใกล้มากๆ
คนเขียนโพสต์ภาพคุณติ๊กเป็นพี่เมฆทำให้อิมเมจพี่เมฆของเราเป็นคุณติ๊กตลอดเลย ไม่ได้บ่นน้า :mew1:
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอบคุณสำหรับปี 2014 และฝากตัวเป็นแฟนนิยายปี 2015 ด้วยนะคะ
-
:-[ :-[ :-[
ทำมัย ไม่มีญาติกันแบบนี้มั่ง โฮ๊ะๆๆๆ
:ling1: :ling1:
-
มีด่านคุณแม่ยายเข้ามาเพิ่มซะงั้น :z3:
สู้ๆนะพี่เมฆ!!!
-
ก็ดีที่แม่มาอยู่กับน้อง จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง..
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
น้องมีความสุขสะทีนะ :mc4:
-
เราว่าถ้าเป็นคู่รักชายชายเรื่องมีปู่ย่าตายายร่วมกันมันไม่เป็นปัญหานะ เพราะไม่มีลูกด้วยกันแน่นอน ยิ่งไม่ได้โตมาด้วยกันอีก เหมือนคนแปลกหน้าเลย
-
ดีใจกะน้องดินด้วยน่ะครับ
แฮปปี้ซะที หรือป่าวน่ะ
-
ทนคิดถึงน้องนิดหน่อยน่าพี่เมฆเดี๋ยวก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว
:L2: Happy New Year 2015 ค่ะ :L2:
-
คนกันเองทั้งนั้นคงไม่หินหรอกมั้งพี่เมฆ
-
แม่ยายโพล่มาหินแน่ๆ
-
:กอด1: โล่งอกไปหลายเปลาะเรื่องคุณแม่กับคุณตาเนอะ
แต่ตอนนี้ยังรอเคลียร์เรื่องรักกันนี่แหละยังไงเราก็เชื่อว่าคุณแม่ต้องเข้าใจ อาจจะไปอยู่ด้วยกันที่อังกฤษก็ได้
ส่วนตัวเราคิดว่าเขามารักกันทั้งที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนแถมไม่ใช่พี่น้องท้องเดียวกัน ก็เหมือนคู่รักทั่วๆไป
เรารับได้นะ. นี่อาจจะเป็นครอบครัวในแบบที่ดินสออยากมีก็ได้ :L2:
เป็นกำลังใจให้น้องฝ้ายจ้า
-
ดูท่าด่านแม่ยายและด่านคุณตาจะงานหินน่าดู
เอาใจช่วยให้พี่เมฆกับดินสอผ่านมันไปได้นะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
:mew1: :L2:
-
ขุ่นแม่ต้องเข้าใจสิ
ก้อเคยโดนให้แยกกันมาก่อนนินาาาา
มันทรมานน๊า ขุ่นแม่คงต้องยอมรับชิมิค่ะ *0*
-
:mew1:
-
แม่ยายกับคุณตาให้ผ่านอยู่แล้วคะ //คิดว่างั้น 555
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
Happy new year ♥
-
ด่านแม่ยายไม่เท่าไหล่หลอกทุกอย่างขึ้นอยู่กับน้องดินสอเท่านั้น
-
ขอบคุณคนแต่งครับ Happy New Year :z2:
-
ไม่อยากกินมาม่า
อย่ามีมาม่าเลยนะขอรับ
ยังไม่อยากกินตอนนี้
ขอขนมหวานก่อนนะขอรับ
-
บทที่ 37
ผมกลับมามหาลัยกับแม่ พี่เมฆอยู่ทำงานที่นู่นมาส่งไม่ได้
ส่วนแม่พี่เมฆก็อยู่ดูแลคุณตา ผมเข้าใจต่างคนก็ต่างมีภาระ กลับมาทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีแล้วเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต
ผมกับแม่ยังมีเกร็งๆกันบ้าง เธอใจดีเหมือนที่พี่เมฆบอก ใจดี สวย น่ารัก ไม่ว่าผมจะทำอะไรเธอมักยิ้มอยู่เสมอ ไม่แปลกใจเลยที่พ่อรักแม่มาก
ถึงปากจะบ่นว่าเสียใจทุกครั้งเวลาพูดถึงแม่ แต่มือของพ่อจะวาดรูปแม่อยู่เสมอ
บ้านของเรา บ้านที่มีพ่อแม่ลูก ตอนนี้แม่กลับมาหาเราแล้วนะพ่อ ถ้าพ่ออยู่ด้วยก็คงจะดี พ่อคงแห่แม่ไปรอบบ้าน
กอดฟัดเหมือนที่พ่อชอบกอดผมใช่มะ ตอนนี้ให้ผมทำแทนพ่อนะ ผมจะดูแลแม่อย่างดี พ่อไม่ต้องห่วง รักพ่อครับ
ผมพาแม่เดินรอบบ้าน แม่สัมผัสแตะต้องของทุกชิ้นอย่างทะนุถนอม แม่หยิบดินสอแท่งเล็กที่เรียงรายอยู่ในห้องทำงานพ่อขึ้นมาลูบไล้
ดินสอแท่งแรกที่พ่อวาดรูปแม่ ทุกสิ่งถูกเก็บไว้อย่างดี ผมเพิ่งสังเกตว่าพ่อวาดรูปแม่เยอะมาก
เหมือนเป็นรูปที่ไว้ระบายความคิดถึงแม่ ความรักของท่านทั้งสองยิ่งใหญ่จริงๆ
แม่ยืนน้ำตาซึม ต่อหน้ารูปมากมาย เธอเปิดดูสมุดแกลอรี่ที่พ่อสะสมไว้
ผมไม่เคยเปิดพวกมันดูเลย เพราะมันใส่ไว้ในกล่องที่มีรหัส
แม่เปิดมันอย่างง่ายดายเหมือนรู้ว่าพ่อตั้งรหัสอะไร
รหัสนั้นอยู่หลังรูปที่พ่อให้ผม เลขสี่ตัวที่ผมคิดว่า เป็นราคาที่ช่างล้างรูปเขียนติดไว้ ให้ตายเถอะ ผมนี่โง่จริงๆ
ในกล่องมีรูปผมกับแม่ด้วย พ่อไม่เคยเอารูปนี้มาให้ผมดู รูปเราสามคนพ่อแม่ลูก
รูปตอนผมเกิด รูปตอนแม่อุ้มผมอาบน้ำ พ่อจะเก็บไว้ทำไม
กลัวผมจะเสียใจหรอ กลัวผมจะเสียใจที่แม่หนีไป
หรือกลัวผมตามหาแม่กัน พ่อสอนให้ผมเข้มแข็ง
สอนให้สู้ชีวิต อยู่ได้โดยที่ไม่มีแม่ ผมไม่เคยร้องไห้โยเยเลย
เวลาถึงวันแม่แล้วไม่มีแม่ขึ้นไปไหว้บนเวที
ผมกลับมาไหว้พ่อที่บ้านแทน ผมคิดเสมอว่าผมมีแค่พ่อก็พอแล้ว
พ่อเป็นทั้งแม่ทั้งพ่อทั้งเพื่อน
ท่านไม่เคยสอนให้ผมเกลียดแม่ แต่ก็ไม่ค่อยพูดถึงนัก
พอกลับไปคิดดูแล้ว แม่ก็คงทรมานเพราะถูกบังคับ ส่วนพ่อก็เสียใจที่คิดว่าแม่หนีไปแต่งกับคนอื่น
ผมกอดแม่แน่น เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะครับ
มหาลัยเปิดเรียน
มหกรรมการสอบผ่านพ้นไปแล้ว ตอนนี้ก้มาเริ่มเรียนใหม่และสอบใหม่
ผมได้เพื่อนคนเดิมกลับมา ปูเป้ เรากลับมานั่งด้วยกัน กินข้าวด้วยกันอีกครั้ง
เธอไปบ้านผมบ่อยๆแม่ชอบปูเป้มาก ชมว่าน่ารัก ท่านมักทำอาหารให้เราทานเสมอ อาหารง่ายๆ แต่อร่อย
ตอนนี้บ้านผมเหมือนเป็นบ้านมากๆ แม่ทำทุกอย่างเองหมดเก็บกวาด ดูแลสวน แล้วก็จัดห้องพ่อใหม่ แม่ลงไปนอนห้องพ่อ บอกว่าจะได้หายคิดถึง
ผมตามใจท่านครับอยากทำอะไรก็ทำ แม่ชอบล้างรถมาก เจ้าสนิมเป็นลูกรักคนใหม่ของแม่ไปเลย ล้างทุกวัน ผมขับออกไปเปื้อนนิดหน่อยก็เอากลับมาล้าง
ช่วงผมสอบกลางภาค แม่พาสนิมไปทำสีใหม่ แต่งเครื่องใหม่อย่างแจ่ม ว่าจะลองขับไปเชียงใหม่กับแม่ดูเหมือนกัน
ส่วนไอ้จอร์ทหรอครับ กรรมตามสนองมัน ผมไม่ต้องทำอะไรกับมันมาก มันยังหลงตัวเอง หลงในความหล่อเหลาของใบหน้ามัน หลงในความคิดที่ว่ามันเก่งกาจ ออกไปเที่ยวทุกคืนกลับมามันก็สอบตก
มันติดโปรด้วย ถ้าติดเอฟวิชาไหนวิชาหนึ่งมันโดนไทร์ไล่ออกจากมหาลัยแน่นอน เพราะฉะนั้นผมไม่ต้องไปทำอะไรกับมันมาก เพื่อนๆก็ค่อยๆรู้สันดารมันแล้ว
ผมยังรับจ้างอาจารย์วาดรูปอยู่เหมือนเดิม ทำเป็นงานอดิเรก ผมชอบวาดรูป แถมยังได้ความรู้จากการทำงานของอาจารย์นะ อย่างน้อยผมก็วาดโครงสร้างกระดูกในร่างกายคนได้อย่างละเอียดถูกต้องทุกชิ้นแน่นอน
เป็นไง สอบอนาโตมี่ที คะแนนเต็มจะลอยไปไหน ดีตรงนี้แหละ
ผมกับพี่เมฆคุยกันทุกคืน เฟสไทม์บ้าง ไลน์บ้าง เฟสหากันบ้าง บอกรักกันกรุ้งกริ้งฟรุ้งฟริ้ง
Pencil : น้องเมทำอะไรอยู่ครับ
/// พี่เมธใช้ชื่อเมธา น่ารักดี ผมเลยแซวในไลน์เรียกเขาว่าน้องเม ส่วนพี่เมฆเรียกผมว่าพี่เพ็น มาจากเพ็นซิ่ว ดินสอ
Maytaa : ตรวจงานเด็กอยู่ครับ (หมีทำหน้าเครียด)
Maytaa : พี่เพ็นอย่าลืมกินนมก่อนนอนนะครับ
Pencil : (หมูทำท่าตกลง)
Pencil : อ้องเมย่านอนดึกนะครับ เป็นห่วง
Maytaa : (หมีส่งจูบ)
Maytaa : พี่เพ็นอย่าอ่านหนังสือดึกเหมือนกันนะครับ ดูแลสุขภาพด้วย
Pencil : มีสอบทุกวันเลย
Pencil : (หมูนั่งร้องไห้)
Maytaa : สอบเสร็จเดี๋ยวพาไปกินขนม
Pencil : (หมูทำตาโต หัวใจรอบตัวฟรุ้งฟริ้ง)
Pencil : เย้ๆ นั้นไม่นอนแล้วคืนนี้ จะอ่านทั้งคืนเลย
Maytaa : หมูเพ็นครับระวังป่วยนะ
Pencil : ไม่ป่วยหรอกครับ มีหมอรักษาส่วนตัว
Pencil : (หมูกลิ้งหัวเราะบนพื้น)
Maytaa : น้องหมีเมจะจับฉีดยานะครับ
Maytaa : (หมีทำท่าหัวเราะแบบมีเลศนัย)
Pencil : (หมูทำท่าตกใจ)
Pencil : ไม่คุยด้วยแล้วคนบ้ากาม
Maytaa : จะรีบไปไหน ยังไม่หายคิดถึงเลย วันนี้มีสอนทั้งวัน แถมต้องเย็นมีเคสผ่าตัดอีก
Pencil : รับงานผ่าตัดแล้วหรอครับ ไหนบอกจะสอนอย่างเดียว
Maytaa : ก็ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ในไทยมีไม่กี่คนนี้ครับ แล้วคนไข้ค่อนข้างสำคัญ ก็เลยต้องลงมือเอง
Pencil : น้องเมของพี่เพ็นเก่งที่สุดในโลกเลยครับ
Pencil : (หมูยื่นดอกไม้ให้)
Maytaa : ตั้งใจอ่านหนังสือนะครับพี่ตรวจงานก่อน รักนะครับ
Pencil : รักเหมือนกันครับ
ผมนอนกลิ้งจูบมือถือหลายที คิดถึงคนที่อยู่อีกฝั่ง อยากกอดอยากนอนหนุนตัก อยากซบไหล่ คิดถึงนะครับ
ผมลุกไปอ่านหนังสือต่อ ก่อนนอนไลน์ไปบอกว่านอนแล้ว พี่เมฆส่งหัวใจกลับมาให้ สงสัยยังตรวจงานไม่เสร็จ แต่ว่าตีสามแล้วนะ สู้ๆนะครับ
...................................................................................
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
หน้าปกเสร็จไปราวๆ 70% แล้วค่าาา เอามาให้ยลโฉมกัน น้องดินสอน่ารักมาก
พี่เมฆหล่อมากเท่มาก คุณหมอของน้องงงงง >< น้ำตาจะไหล
เย้ๆ ^^
(http://upic.me/i/fm/10897796_778145195568341_2379056109857552004_n.jpg)
ส่วนมีใครถามว่าหน้าปกวาดเองมั้ย เปล่าค่า ฝ้ายให้น้องจากเพจหนึ่งวาดให้ ผลงานน้องสวยมากๆเดี๋ยว จบเรื่องแล้วจะแนะนำให้นะคะว่าน้องคนไหน ใช้บริการได้
ราคาไม่แพงงานคุรภาพมาก
ส่วนที่ถามว่า พี่เมฆกับน้องดินเป็นญาติกันจะแต่งยังไง
อันนี้ก็จะพยายามไม่เน้นเรื่องอย่างว่าแล้วคะ
แต่อยากให้แสดงออกความรักมากกว่า
ความรู้สึกที่อยากดูแลกันตลอดชีวิตน่ะคะ
เป็นทั้งพี่ ทั้งเพื่อน ทั้งผู้ปกครอง คู่ชีวิต ในอารมณ์เดียวกัน ^^
-
จาจบแล้วไม่อยากให้จบเลย :ling3:
ภาพปกสวยมากเลยค่ะสีสดใส :L2:
-
น่ารักฟรุ้งฟริ้งจริงๆ
-
ง่าาา ใกล้จบแล้วหรอคะเนี่ย
:mew2:
-
สวยจริงๆ ปก
เป็นคู่ชีวิตที่มีอย่างว่าก็ได้นะ 555555555 เอ้ะ ถ้าไม่เน้นแล้วหายไปเลยรู้สึกแปลกๆเหมือนไม่ใช่เรื่องนี้
ไม่เป็นไรแล้วแต่คนเขียน
โอ๊ยยเรียกเม เฉยๆไม่ได้ต้องมีน้อง โอ๊ย น่ารักไปไหม
รู้สึกเขิน
-
ฟรุ้งฟริ้งๆ ชอบมากมาย น่ารักมาก
-
มาแล้วๆ คุยกันน่ารักมุ๊งมิ๊งมากๆ ดีใจนังจอร์จรับผลกรรมของตัวมันเอง
น้องดินดูมีความสุขมาก ยังไงก็ขอให้อยู่คู่กันไปจนตลอดนะ ป้ายกธงเชียร์
เดี๋ยวรอฟังข่าวดีเรึ่องรวมเล่มนะคะ
-
:mew1:
-
น่ารักอ่ะ...ชอบ!!!
-
น่ารักทั้งสองคนเลย :bye2:
-
ครอบครัวอบอุ่นจังงงง
รอตอนต่อไปน้าาา :กอด1:
-
:mew1:
-
:mew1: เห็นดินสอของน้องเมมีความสุขก็ดีใจ ในที่สุดเนอะ
ดูเหมือนกำลังจะรวบเรื่องราวไปสู่ตอนจบ ขอตอนพิเศษหวานๆนะคะ (ล่วงหน้าเลย). :pig4:
-
ถึงตัวจะห่างไกล แต่ใจไม่ห่างกัน
คุยกันน่ารักมาก น้องเมพี่เพ็น :impress2:
:mew1: :L2:
-
น่ารักอ่า
-
น่ารักอ่ะ ฟรุ้งฟริ้ง~~ :oo1:
:L2:
-
หวานกันเบาๆๆ อ๊ายๆๆๆ~>_<~♥♥♥
-
ใกล้จบแล้ว :mew1:
-
นั้ลร้ากกกก :mew1:
-
น่ารักมาก ทั้งคู่เลย สู้ๆนะเดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว o13
-
แอร๊ยย
ตอนนี้ทำร้องไห้ทั้งน้ำตา ค่าาา 555
น่ารักจริงๆ
ดีใจด้วยนะคะดินสอชีวิตกลับมาปกติสุขสักที
รอตอนต่อๆไปนะจ๊ะ ♥
ขอบคุณคะ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักๆๆๆ :-[
-
ดีใจกับดินสอที่ได้อยู่กับคุณแม่อย่างมีความสุข ชีวิตครอบครัวคงได้เติมเต็มแล้วสินะ อยากให้ปิดเทอมเร็ว ๆ จะได้ไปหาพี่เม"ที่เชียงใหม่ไว ๆ เห็นสองคนนี้มุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งแล้วคิดถึง :-[
รอตอนต่อไปนะคะ
:katai3:
-
:heaven
-
อ่านทุกตอนแต่ขี้เกียจพิมพ์ เยี่ยม!
ความสัมพันธ์ของคู่นี้ ดูซับซ้อนก็จริง
แต่จะบอกให้ชีวิตจริงยิ่งกว่านี้อีก ดังนั้นให้ตัวละครใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก็พอ ใกล้จบแล้วใช่ไหมเพราะเรื่องดูเรื่อยๆ เรียบๆ
-
ตอนนี้ฟินเวอร์
ระยะทางไม่ใช่ปัญหา
ความหวานได้ใจ
ปกน่ารักขอรับ
-
หวานนะตอนนี้ ดินดูมีความสุขขึ้น
แต่ก็นะจะมีมาม่าตามมาอีกป่าวเนี่ย
-
หน้าปกสวยงามมาก.....ใกล้จบแล้วละสิว่า
-
แฮปปี้เอ็นดิ้งนะดินสออิพี่เมฆ :กอด1:
:pig4:
-
บทที่ 38
"นอนคนเดียวเหงา วันนี้แม่ขอนอนด้วยนะลูก"
"เอ่อะ...ครับ"
ไม่รู้แม่นึกอย่างไร วันนี้ขึ้นมานอนด้วย
แล้วจะคุยกับพี่เมฆยังไงฟะ ต้องแอบคุยใต้ผ้าห่มสินะ
Rrr Rrr Rrr
"ชู่ว ฮัลโหลพี่เมฆ วันนี้แม่มานอนด้วยต้องคุยเบาๆนะครับ"
เหมือนลักลอบมีชู้เลยแฮะ
"โอเค คะแนนสอบเป็นไงบ้าง”ฮึ่ย แค่ประโยคแรกก็ไม่อยากตอบคำถามเลย
“ก็ดีครับ เกาะกลุ่มระดับท็อปๆ”โฮะๆ เก่งมากบอกเลย “แล้วจะมาหาเมื่อไหร่ครับ ไหนบอกจะมาหาทุกอาทิตย์ไง นี่สามอาทิตย์กว่าแล้วยังไม่เจอหน้ากันเลย”
“คิดถึงพี่หรอ”
“ไม่สักนิด”
“คิดถึงก็บอกว่าคิดถึงสิครับ ไม่ต้องบอกว่าอยากให้ไปหา”
“ถ้าบอกว่าคิดถึงจะมาหามั้ยละ”
“ถ้าบอกว่าคิดถึงจะรีบไปหาเลย”
“ขี้โม้ ให้ดินคิดถึงคนเดียวหรอ ไม่คิดถึงดินบ้างหรอ ไม่อยากมาหาดินเลยหรอ”
เมื่อก่อนมาหาผมบ่อยมาก พาไปทานข้าวดูหนังเดินเล่น ถูลานสมเด็จ นั่งดูดาวดูท้องฟ้า
“หมดช่วงโปรโมชั่นแล้วหรอครับ”ผมตอกไปเบาๆ
“เจอหน้าจะจับตีให้ก้นลายเลย คิดแบบนั้นได้ไง กลับไปจะจัดการให้ลุกไม่ขึ้นเลย ช่วงนี้ติดงานวิจัยเด็กๆน่ะ พี่เป็นที่ปรึกษาขยับตัวไปไหนไม่ได้เลย”
“...........”
“งอนพี่หรอ”
“เปล่าสักหน่อย”
“ทั้งคิดถึงทั้งงอน แสดงว่าอาการหนักแล้วนะเนี่ย”
ก็ใครละ ไม่มาหาตั้งหลายอาทิตย์ จะไม่ให้งอนได้ไง
“ดินยังไม่นอนหรอลูก”
แม่เอามือมาแตะไหล่ ผมงี้สะดุ้งเหมือนโดนครุจับผิดเลย
“ครับกำลังจะนอนครับ”
“พี่เมฆดินต้องนอนแล้ว แค่นี้นะครับ”
“นั้นไลน์คุยกันนะ”
“ครับ”
ผมกดวางโทรศัพท์แล้วเข้าหน้าไลน์แทน พี่เมฆถ่ายรูปตัวเองพร้อมส่งข้อความมาว่า อย่างอนนะคนดี
ในรูปพี่เมฆหัวฟู ตาดำเป็นหมีแพนด้า มำงานหนักมากจริงๆสินะ ไม่งอนก็ได้
Pencil : อย่าลืมดูแลตัวเองสิครับ ได้นอนบ้างหรือเปล่า
Maytaa : ช่วงนี้งานเยอะไม่ค่อยได้นอนเลย คิดถึงดินสอ พี่อยากนอนกอดเราแล้วหลับไปบนเตียง
Pencil : ดินก็อยากให้พี่กอดเหมือนกันครับ คิดถึงมากเลย
Maytaa : นิสิตพรีเซ้นต์งานเสร็จเมื่อไหร่ พี่ว่าจะลางานสักอาทิตย์ไปหาดิน
Pencil : มีแม่อยู่นะครับ
Maytaa : พี่มีแผนแล้วนะ จะให้แม่พี่กลับบ้านไปหาพ่อ แล้วให้น้าแพรวมาดูแลคุณตาแทน จากนั้นพี่ก็ลงไปหาเรา
Maytaa : พี่คุยกับแม่พี่แล้ว
Maytaa : (หมีกระโดดไปมา)
Pencil : แผนสูงนะครับน้องเม
Maytaa : ก็น้องเมอยากกลับไปกอดพี่เพ็นนี่ครับ
Pencil : รีบทำงานให้เสร็จนะครับ ดินก็อยากกอดพี่เมฆเหมือนกัน
Maytaa : กับน้าแพรวเป็นไงบ้าง
Pencil : ก็ยังมีเกร็งๆอยู่ครับ แต่แม่ทำอาหารให้ทานทุกวันเลย แล้วก็มีกอดกันก่อนไปมหาลัยด้วย
Pencil : คิดว่าดีขึ้นมากเลยครับ
Pencil : วันนี้แม่ก็มานอนด้วย
Maytaa : น้าแพรวรักดินมากนะ รู้มั้ยครับ
Pencil : รู้ครับดินก็รักแม่
Pencil : รักพี่เมฆ รักทุกคนครับ
Maytaa : แต่พี่รักดินคนเดียวนะ
Pencil : จริงหรอครับ อย่าให้จับได้นะว่าไปสุงสิงกับนิสิตที่ไหนไม่งั้น
Pencil : (หมีนอนจมกองเลือด)
Maytaa : (หมีหัวเราะลั่น)
Maytaa : อย่าให้จับได้เหมือนกันนะว่ากลับบ้านดึก
Maytaa : ไปกินเหล้า ไปเต๊าะสาวน่ะ
Maytaa : ไม่อยากนั้น
Maytaa : (หมูจมกองเลือก)
Pencil : นี่เล่นบททโหดหรอครับ
Maytaa : แน่นอน จะจับเชือดบนเตียง ให้เลือดหมดตัวเลย
กลัวตายแหละ น่ากลัวเหลือเกิน หึหึ จะแอบไปกินเหล้ากับพวกไอ้ตี่ ไอ้จิ๋ม คิคิ
Pencil : ไม่คุยด้วยแล้ว ไปนอนแล้วนะครับ
Pencil : ฝันดี
Pencil : (หมูส่งจูบ)
Maytaa : นี่หนีหรอ หมูดิน อย่าดื้อนะครับ รู้มั้ย
Maytaa : ฝันดีที่รักของพี่
Maytaa : อยากกอดดินก่อนนอนรู้มั้ย
Maytaa : พี่ทรมานจัง
Maytaa : นอนไม่หลับ
Maytaa : ไปนอนจริงๆหรอ
Maytaa : พี่เพ็นครับ
Maytaa : น้องดิน
Maytaa : ไอ้หมูดื้อ
Maytaa : ไปแล้วสินะ
Maytaa : ฝันดีครับดินสอของพี่
ผมตื่นมาเช็คไลน์ตอนเช้า โอโห้ เด้งเป็นสิบ ใครคิดถึงใครมากกว่ากันเนี่ย ผมงี้ยิ้มไม่หยุดเลย คนแก่ก็มีมุมน่ารักเหมือนกันนะ พี่เมฆไม่ค่อยเก่งโซเชี่ยลมากนัก แต่เขาพยามเล่นเพราะผมเลย ไลน์ ไอจี คาท็อกเฟสบุ๊ค แม้แต่ทวิตเตอร์ที่ผมเอาไว้บ่นๆพี่แกยังมี ดูสิไม่ให้รักได้ยังไง
“กินข้าวก่อนค่อยไปเรียนนะลูก”
“ครับแม่”
อาหารจานโตถูกเสิร์ฟบนโต๊ะ รู้สึกคุรภาพชีวิตดีขึ้นมากเลยครับ ขอบคุณนะครับคสช ที่คืนความสุขให้ผม ไม่ใช่แล้ว ขอบคุณแม่นะครับที่ดูแลผม
“ไม่กินด้วยกันสิครับ”
“โอเคจ้ะ”แม่ตักข้าวผัดหมูใส่ไข่มานั่งกินกับผม
“อาหย่อยมากเยยครับ”
“มีเติมอีกนะ แม่ทำเผื่อคนงานในสวนด้วย แม่จ้างคนมาปลูกดอกไม้เพิ่ม”
ถึงว่ารถดอกไม้เอาดอกไม้มาส่งหน้าบ้านแต่เช้า
“สวยมากเลยครับ สวนที่แม่ทำ”
“ไม่มีอะไรอยู่ว่างๆก็หาอะไรทำไปเรื่อย ว่าแต่...”
แม่เว้นวรรคไปแล้วไม่พูดอะไร
“มีอะไรหรือเปล่าครับ”
ผมขมวดคิ้วแน่น แม่วางช้อนแล้วเอื้อมมือมาจับมือผม
“แม่ได้ยินลูกคุยกับพี่เมฆ...”
หน้าแม่ดูกังวลแบบแปลกๆ ผมยิ้มแล้วพลิกมาจับมือแม่เอง
“ครับ ผมกับเมธาเราคบกัน”ผมเลือกจะบอกความจริง ไม่อยากปิดบัง ถ้าแม่ถามผมก็ไม่อยากโกหก “ไม่ม่ว่าอะไรใช่มั้ยครับ ถ้าเราจะเป็นแฟนกัน”
“ดินสอ ลูกรักใครแม่ก็รักคนนั้น ถ้าเป็นเมธา แม่ไว้ใจ ว่าเขาดูแลลูกของแม่ได้นอน อย่ากังวลไปเลย แม่ไม่ดุลูกหรอก”
ขอบคุณนะครับท่เข้าใจ ผมโคตรโชคดีเลยที่เกิดมาเป็นลูกของพ่อกับแม่
“ขอบคุณนะครับแม่”ผมนี้อยากกอดแม่แน่นๆ
“กินข้าวเยอะๆนะ”
“ครับ ขอบคุณนะครับแม่ ตอนแรกกินกลัวแม่จะดุ”
“แม่เข้าใจ คนรักกัน ถ้าจะให้แม่สั่งให้ดินเลิกคบกับเมธา ลูกของแม่คงทรมานเหมือนที่แม่เคยเป็น”
“ดินรักแม่ที่สุดเลยครับ”ผมลุกจากเก้าอี้แล้วนั่งลงคุกเข่ากอดแม่แน่น แม่ค่อยๆลูบหัวผมไปมา
.........................................................................
อวดหน้าปดเสร็จแล้วเกือบ 100% แหละ
สวยมากเลยปลื้มมากพี่เมฆหล่อมาก น้องดินสอน่ารักมาก
(http://upic.me/i/1g/60700.jpg)
ถ้ารูปไม่ขึ้น ไปตามดูในแฟนเพจนะคะ
https://www.facebook.com/faiizfiction/
ช่วยอุดหนุนด้วยนะค่าาาาาา ^^
เจอกันตอนต่อไปพรุ่งนี้ค่ะ
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
ปกไม่ขึ้นอีกแล้ว
น่ารักมากเลยค่ะ
น้องกับแม่ก็รักกันเข้าใจกันแล้ว
แถมแม่ยังอนุญาตให้ครบอีก
ฟินเลยยย
:mew1:
-
:mew1: สุดยอดไปเลย
คุยกันมุ้งมิ้งน่ารักฝุดๆ แอร๊ยยฟิน
-
คุณแม่ไม่อยากให้ดินต้องเป็นแบบตัวเองเมื่อก่อน เลยไม่คิดที่จะให้พี่เมฆกับดินเลิกกัน
ดินโชคดีมากนะที่ได้เจอแม่และแม่ใจดี เข้าใจดินแบบนี้ ชีวิตดินเนิ่มจะดีมีความสุขมากขึ้นแล้ว
เหลือคุณตา ถ้ารู้จะทำยังไง จะบังคับให้เลิกแบบที่ทำกับแม่ของดินไหม แต่อย่าเลยนะคะ
เพราะครั้งนี้เป็นหลานทั้งคู่เลย เพื่อความสุขของหลานคุณตาคงไม่ทำแบบเก่าหรอกนะคะ
พี่เมฆมาหาดินเร็วๆนะ
:mew1: :L2:
-
ปลื้มค่ะ คุณแม่เข้าใจสินะเพราะว่าโดนกีดกันมาก่อน
ทางโล่งไปเขียวปลอดตลอดทางปราศจากสิ่งกีดขวาง
คิดถึงหมีเมธาแล้วมุ๊งมิ๊งดีค่ะ
-
ไม่เห็นหน้าปกเห็นแต่ที่ว่างโล่งๆ :hao5:
พี่เมฆขี้อ้อนจัง
-
คุณแม่ดีที่หนึ่งเลยค่ะ!!!!!
น่ารักจัง รอตอนต่อไปน้าาาา :กอด1:
-
มะมีมาม่าแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ
ไม่งั้นสงสารน้องดินอ่า
ดีแล้วจาได้มีชีวิตที่ดี
-
โล่งใจไปอีกขั้น
-
ดีนสอทำตัวหน้ารักขื้นทุกวัน :z13: :mew1:
-
แม่ยายผ่านง่ายดีจัง 55555
-
โมเมนต์น่ารักตลอดคู่นี้ :-[
-
หวานตลอดอะคู่นี้ :hao3:
-
แม่ยายเปิดทางสว่างโล่งให้แล้วพี่เมฆ
ไฟเขียวตลอดทาง 5555+
-
คนแก่ติดโซเชี่ยล
-
ฟินเลย
เข้าใจกันดีแบบนี้
คนอ่านโล่งใจ
ว่ามันจะไม่เศร้า
-
:mew1:
-
ในที่สุดปัญหาแม่ยายก็จบไป...เหลือแต่เมื่อไหล่ดินสอจะเรียนจบได้...แต่อย่าเพิ่งรีบจบเลยนะมีต่อเลื่อยๆๆๆอยากอ่านนานๆๆๆๆ
-
:hao6: :hao6: :hao6:
เย้ๆๆๆๆ ผ่านด่านแล้ว นะคุณหมอ เมฆา
:hao5: :hao5: :hao5:
-
:mew1:
-
แม่ปล่อยผ่านและ
พี่เมฆมาเร็ววววว
-
ปลื้มคุณแม่มาก
-
รักดีๆ เพราะ ความเข้าใจดีๆ
-
หวานอะ :-[ :-[
-
ดีจังน้าที่คุณแม่เข้าใจ :mc4:
-
บทที่ 39
เมธา Talk
ร่างสูงเอนตัวลู่ลงไปกับเบาะที่ปรับให้นอนได้ ดีจังที่ซื้อเก้าอี้ตัวนี้มา ต้องอ่านงานวิจัยของนิสิตเกือบสิบคเขียนเป็นภาษาอังกฤษและวิชาการล้วนๆ ทำเอาผมไม่ได้นอนมาหลายคืน ได้นอนเอนหลังคือมากสุดแล้วสำหรับคืนนี้ ผมไม่มีสิทธิ์หลับตาด้วยซ้ำ ลูกศิษย์ตาดำๆกำลังรอบทวิจารณ์ของผมอยู่
อยากลับไปหาน้องจังเลย
เมื่อไหร่เดือนนี้จะผ่านไปสักที ผมอยากกลับบ้านไปกอดน้องจะแย่แล้วรู้มั้ย แต่พอท้อก็เงยมองรูปคนตัวเล็กบนโต๊ะทำงาน แรงใจของจริง
คิดถึงน้องจัง
คุณเคยได้ยินคำนี้มั้ย ความคิดถึงฆ่าคนได้
ผมกำลังจะตายเพราะคิดถึงน้อง
มือถือถูกเปิดไว้ทั้งคืนไม่กลัวว่าจะเปลืองเงิน เปิดลำโพงฟังเสียงน้องหายใจตอนนอนหลับแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
“อื้อ” น้องคงขยับตัวเปลี่ยนท่านอน ดินสอชอบนอนกอดหมอนข้าง ถ้าผมอยู่เขาก็จะกอดผม
เงียบไปแล้ว ผมสดับฟังเสียงน้องหายใจสม่ำเสมอ ก่อนจะตบหน้าตัวเองสองสามทีเพื่อเรียกสติ อีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว ได้วันลาเมื่อไหร่จะไปกอดน้องให้ชื่นใจเลย
ตัวอักษรตัวแล้วตัวเล่าไหลเข้ามาในโสตประสาทของผม
ผมเช็คงานวิจัยนิสิตอย่างละเอียดจะไม่เป็นภาระให้เด็กๆต้องกลับมาแก้อีกครั้ง
“พี่เมฆ...”
ผมสะดุ้งจากสมาธิเมื่อได้ยินเสียงหวานพึมพร่ำเบาๆ
“ครับ”
เงียบ
น้องคงละเมอ ผมถอนหายใจ ก่อนเอื้อมมือไปลูบโทรศัพท์เบาๆ เหมือนกำลังกล่อมคนที่อยู่ปลายสาย หลับนะคนดี เดี๋ยวพี่กลับไปหา
ตีสี่แล้วหรอ ผมลุกไปหากาแฟมาดื่มมันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมคืนนี้อย่างน้อยก็ช่วยต่อเวลาให้ผมไม่หลับคาโต๊ะได้
ผมแอบสารภาพว่าแอบนอนหลับไปก่อนเช้านิดหน่อยรายงานเล่มสุดท้ายเสร็จผมก็หลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาอีกทีก็ 7 โมงเช้า สายถูกตัดไป ผมเข้าไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวออกไปสอน ไม่ลืมส่งไลน์ไปหาน้อง
Mattaa : ตั้งใจเรียนะครับ
Read……..
ทำไมไม่ตอบ
Mattaa : อย่าลืมกินข้าวนะ
Read……..
Mattaa : ดินสอ
Read…….
Mattaa : เรียนอยู่หรอ
Read…….
อ่านแล้วทำไมไม่ตอบ ผมเริ่มหงุดหงิด
Pebcil : ขับรถอยู่ครับ
Mattaa : ……………..
ผมพิมพ์จุดไปบ้าง ความรู้สึกตอนนี้อึดอัดหัวใจ เหมือนไม่มีที่ยืนบนโลก ทำไมน้องไม่ตอบผมละ
อย่างน้อยผมเขียนะไรก็น่าจะตอบบ้าง ส่งสติ๊กเกอร์มาก็ยังดี
Pebcil :อะไรครับ น้อยใจหรอ
Pebcil : ดินขับรถอยู่ครับ เห็นไลน์แล้ว รอว่าถึงมหาลัยจะตอบ
Pebcil : พี่เมฆครับ ไม่เอาไม่โกรธดินนะ
Pebcil : คนบ้า แก่แล้วน้อยใจไม่เข้าเรื่อง ขี้งอนชะมัด
นี่น้องว่าผมแก่หรอ แล้วใครงอน แค่โมโหเฉยๆ
Pebcil : จะไม่ตอบดินจริงๆหรอ
Pebcil : ดินขอโทษ
Rrr Rrr Rrr
น้องโทรเข้ามาหาผม ผมเล่นตัวสักพัก กำลังจะกดรับน้องก็ตัดสายไปไหงเป็นงั้นเล่า
ผมเลยรีบตารีตาเหลือกโทรกลับไปทันที
“ว่าไงครับ คนแก่ขี้งอน”น้องหัวเราะคิกคัก นี่น้องแกล้งพี่อยู่หรอเนี่ย
“เล่นแบบนี้ไม่สนุกเลยนะ”ผมบ่น
“พี่เมฆนั้นแหละ งอนเหมือนเด็กเลย ดินขับรถอยู่ครับ รับไม่ได้ขอโทษนะครับ”
“แค่ได้ยินเสียงดินพี่ก็หายโกรธแล้วรู้มั้ยเด็กดื้อ”น้องหัวเราะลั่น
“ทำอะไรอยู่หรอครับ”
“กำลังจะไปสอนดินละ”
“กำลังจะเข้าเรียนครับ”
“พี่คิดถึงดินนะ รู้ยัง”
“รู้แล้วครับ รีบมาหาดินสิครับ ดินคิดถึงพี่เมฆมากเลย”อยากจะได้ประตูข้ามมิติของโดเรม่อนก็ตอนนี้แหละ
“อยากกอดนะ รู้มั้ยครับ”
“ครับ”น้องตอบเบาๆเสียงอ่อน ทำเอาผมใจเต้นแรง
“อยากจูบด้วย”
“ครับ”ผมรู้เลยว่าน้องกำลังเขิน เพราะเสียงน้องสั่นรัว
“อยากทำมากกว่านั้นอีก”
“บ้า”
“พี่ไปสอนก่อนนะ”
“อื้อ..อย่าเพิ่งไปสิครับ”
ชอบจังเวลาน้องรั้ง
“ดินยังไม่หายคิดถึงพี่เมฆเลย”
“พี่มีข่าวดีจะบอก”
“อะไรหรอครับ”น้องเงียบรอฟังผมพูด
“คือว่า....”
“ครับ อะไรครับ”เขาเร่ง
“เจอกันวันศุกร์นะ”
“อะไรนะ วันศุกร์พี่เมฆจะมาหาดินหรอ ไชโย วู้วว”ผมถึงหูออกจากโทรศัพท์แทบไม่ทัน น้องตะโกนลั่น
“รอได้มั้ยครับ”
“ทำไมจะไม่ได้ละครับ นานแค่ไหนก็รอได้”
“ถ้าต้องรอทั้งชีวิตละครับ”
“ถ้าให้รอทั้งชีวิตดินก็รอได้”น้องตอบน้ำเสียงหนักแน่น
“รู้แล้วครับ จะรีบกลับไปหาครับ”
“ดินรออยู่ตรงนี้นะครับ รู้ยัง”เขาสวนกลับมา
“รู้แล้วครับ คิดถึงมากๆ”
“พี่เมฆ”
“หื้ม”ผมเงียบเพื่อฟังน้อง
“ถ้ากลับมาเร็ว จะยอมทั้งคืนเลย แต่ถ้ามาช้า อด”
พรึบ
น้องตัดสายไป
อะไรกันยอมทั้งคืนเลยหรอ
รู้สึกไม่ง่วงแล้วตอนนี้มีแรงทำงาน ฮ่าๆๆ
ดินสอ Talk
เมื่อคืนก่อนนอน เสียงพี่เมฆนั่งตรวจงานดังออกมาจากโทรศัพท์ ผมจำได้จากเสียงตวัดปากกา มันเพลินและกล่อมให้ผมนอนหลับ เกือบเช้าผมตื่นมาได้ยินเสียงพี่เมฆหายใจสม่ำเสมอ สงสัยหลับไปแล้ว ผมเลยปิดมือถือแล้วไปอาบน้ำแต่งตัว
เพิ่งรู้ว่าพี่เมฆขี้งอนมากก็ตอนห่างกันนี้แหละ ง้องแง้งแถมอ้อนผมมากด้วย ตลกดี
ผมชอบนะครับรู้สึกว่าเขาคิดถึงผมไม่ต่างจากที่ผมคิดถึงเขา นึกว่าจะบ้างานสนใจแต่งาน
อีก 4 วัน ผมอดใจรอให้ถึงวันศุกร์แทบไม่ไหวเลย อยากเจอพี่เมฆมากๆ
กลับมาเร็วๆนะครับ
.............................................
(http://upic.me/i/uj/a8737914-87.jpg)
ไม่ตอบไลน์แค่นี้มีงอน คนแก่ขี้งอน ฮาๆๆๆๆๆๆๆ
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
แปะ
มาสั้นจัง
ดินสออะไรนะลูกทั้งคืนเลยหรอ 5555555
-
:hao7: หัวล้านใจน้อย
-
งอนกันหวานเชียว
:o8:
-
พี่เมฆน่ารักมากกกกกก :กอด1:
-
อ๊าย คู่นี้งอนง้อกันด้วย
ใกล้ถึงความจริงแล้วสิน่ะ ไม่อยากให้จบเลย
-
เข้ามาฟินก่อนนอน ^_____^
-
รอวันศุกร์นะรู้ยัง?? >//< :z1: :z1:
-
คนแก่ขี้งอนนนนน :laugh:
-
น่าร๊ากกกกกก
-
ไม่นะ รู้ว่าคนแต่งมีแผน :ling1:
-
โอ๊ย ป้าฟิน :hao5: โดยที่ไม่ต้องมี NC
เปิดลำโพงฟังเสียงน้องหายใจตอนนอนหลับแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
อ่านประโยคนี้แล้วรู้เลยว่าพี่เมฆรักน้องดินขนาดไหน แม่ยกฟิน
ชื่อเรื่องนี้อ่านแล้วบอกตรงกะหื่นมากๆ แรกๆเป็นจนอยากจะเป็นจิ้งจกเกาะฝาบ้านน้องดินคอย NC แต่มาตอนหลังๆนี้มีนหวาน มันฟินมากๆ คือมีความรักอบอวลชวนอบอุ่น รักที่ให้แล้วก็มีการรับด้วยสนองด้วย :ling1: ปลึ้มค่ะ
-
เคยทำสมัยยังไม่มีสมาร์โฟนโทรคุยกันจนอีกฝ่ายหลับได้ยินเสียงเค้ากรนด้วยหล่ะ ส่วนเค้าได้ยินเสียงเราละเมอ คิดแล้วก็ขำ :m20:
-
:really2: :really2: :really2: :really2:
หวานซึ้ง
:mew1: :mew1: :mew1:
-
ฟินสุดๆ. :impress2:
ว่าแต่พี่เมฆต้องขับรถอีกไกล ต้องนอนเอาแรงด้วยนะเพราะงานหนักรออยู่ จัดหนักพี่เพ็นไง
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
รีบทำงานรีบกลับมาหาน้องนะพี่เมฆ :katai2-1:
-
ความคิดถึงช่างทรมาน
-
กิ้วๆ ดินยอมหรอ อ๊าย หากล้องตั้งแอบดูนะ :hao3:
-
ขี้งอน
แต่ก็..........
รักนะคะ
ขอลาไปฟินแปป
อิอิ
-
ไม่ได้เม้นเสียหลสยตอนเลย
รวบยอดที่เดียว ว่า ดีใจกับน้องดินที่ได้เจอแม่
แถมแม่ไม่ได้ทิ้งแต่มีเหตุผล
ถึงพี่เมฆจะอยู่ไกลไปนอด แต่ความคิดถึงที่มีให้กันก็ทำให้ความรักหวานขึ้น
รอให้เจอกันเรวๆน่าา
-
แม่งชั่งเขียนได้ใกล้เคียงชีวิตจริงเลยชอบมากๆๆๆๆๆๆๆอะ..ทำให้นึกถึงตอนมรแฟนอยู่ไกลกันแล้วเปิดโทรศัพท์ฟังเสียงหายใจทั้งคืนจนตังหมด55555555
-
กลับมาโดนพี่เมฆจัดแน่ๆ
:katai5:
-
:impress2:
-
พี่เมฆกับดินจะได้เจอกันแล้ว
ดินอย่าลืมนะ ทั้งคืน :z1:
:mew1: :L2:
-
ชอบเวลาห่างกันแบบนี้ น่ารัก :กอด1:
-
ยอมทั้งคืน อ๊ากกกกกกก ถ้าฉันเป็นพี่เมฆฉันคงรีบกลับ
ข้อเสนอของดินสอนี่เป็นแรงกระตุ้นชั้นดี 555555555
-
ทั้งคืนนนนนน 555 :-[
-
น่ารัก ก็คนมันคิดถึงกันนี่เนอะ :-[
-
สั้นจุงงงง
รออ่านตอนต่อไปน๊า
ตอนได้เจอกันหวานแหวว ^^
-
บทที่ 40
วันศุกร์แห่งชาติ
ผมเลิกงานก็รีบดิ่งไปหาแม่ที่บ้านตา แม่บอกตาเรียกเข้าหา ไม่รู้ว่ามีอะไร ปกติท่านไม่ค่อยยุ่งกับผมอยู่แล้ว ก็งงเหมือนกันว่าจะเรียกเข้าไปหาทำไม ไปถึงบ้านตาแม่ก็ผลักๆให้เข้าไปในห้องใหญ่ อันเป็นห้องพักรักษาตัวของตา พยาบาลสาวสองสามคนค่อยๆเดินออกจากห้อง เหลือเพียงผมกับตาที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง
ผมค่อยๆคลานหมอบกราบแบบผู้ดีไปนั่งข้างเตียงตา ท่านลืมตามองผมก่อนจะกวักมือให้เข้าไปใกล้ๆ
ผมขยับไปจนติดเตียง
“แม่บอกว่าตาเรียกผมมีอะไรหรือเปล่าครับ”ผมนั่งพับเพียบเรียบร้อยบนพื้น เคยบอกว่าตาเคยมีเชื้อเจ้ามาก่อน กิริยามารยาทเวลาเข้าหาตาจึงต้องเยบร้อยนิดนึง
“กลับมาอยู่เชียงใหม่เป็นไงบ้าง ไม่ค่อยมาหาตาเลยนะ”เสียงแหบแห้งปนไอค่อกแค่กของตายังน่าเกรงขามเสมอ
“สบายดีครับ มีสอนเยอะหน่อยช่วงนี้เลยไม่ได้เข้ามากราบตาเลย”
“อื้อ สบายก็ดีแล้วเห็นแม่ว่าจะไปบ้านนู้นหรอ”
“...”บ้านนู้นไหน
“จะไปหาหนูดินหรอ”อ้อ
“ครับ”แม่บอกอะไรตาไปบ้างเนี่ย
“เอานี้ไปสิ”ท่านเอื้อมมือส่งของมาให้ผม เอ๋ อะไรหรอ ผมค่อยๆยื่นมือไปรับของจากตา
มันเป็นกล่องกำมะหยี่สีแดง สี่เหลี่ยมเล็กๆ รูปร่างคุ้นตาดี เพราะมันมักถูกใช้เอาไปใส่สิ่งของมีค่าจำพวกแก้วแหวนเงินทอง
“มันเป็นของที่ตามอบให้ยายตอนขอยายแต่งงาน”ของมีค่าขนาดนี้ตาให้ผมทำไม
“เอาไปให้หนูดินสิ”ผมอึ้งไปเลย นิ่งไปสิบวิ ตาพูดแค่นั้นก่อนจะหลับตาลงแล้วนอนพัก ผมพูดอะไรไม่ออก
ก่อนจะก้มลงกับพื้นกราบเท้าตาแล้วเดินออกจากห้องมาเจอแม่ที่ยืนยิ้มดีใจ
“แม่นี่อะไรกัน”ผมดึงแม่ออกมานอกบ้าน
“ของผู้ใหญ่ให้ก็รับไปสิ”แม่ไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“แม่ครับบอกเมฆหน่อย ตาให้ผมทำไม”เปิดออกมาเป็นแหวนเพชรวงเบอเร่อ ผมกลืนน้ำลายลงคอ ตัวแหวนถูกตบแต่งลวดลายอย่างอ้อนช้อยวิจิตรงดงาม
“ตอนแรกตาจะให้เมฆดูตัวกับลูกสาวเจ้าเมืองเก่า แม่ก็เลยเล่าเรื่องเมฆกับน้องให้ตาฟัง ตอนแรกท่านก็นิ่งไปก่อนจะเรียกลูกมาหาเนี่ยแหละ ก่อนเมฆมาถึงตาใช้ให้คนในบ้านไปหยิบแหวนของยายมาให้
แม่นี่ลุ้นแทบตาย นึกว่าจะโดนด่าเสียอีก ปกติท่านใช่คนแบบนี้ที่ไหน”
“รักแม่จังเลยขอบคุณนะครับ”ผมกระโดดกอดแม่หอมแก้มซ้ายขวา
“อื้อ ลูกคนนี้นิ ทโมนเหมือนลิงไป จะไปหาน้องไม่ใช่หรอ เดี๋ยวมืดค่ำเอา เดินทางปลอดภัยนะลูก”
“ครับแม่ ผมไปก่อนนะ จุ๊บ”
จุ๊บแก้มแม่ก่อนมาอีกที แม่ค้อนใส่ผมวงใหย่ก่อนจะเดินมาส่งที่รถ ท่านหอมแก้มผมอีกสองสามที กอดตบหลังให้กำลังใจ
“แม่จะรอฟังข่าวดีนะ”
“ครับ ผมไปก่อนนะ”
“จ้า”
รถสปอร์ตคันหรูที่ผมเคยใช้เมื่อสมัยอยู่เชียงใหม่ถูกเอาออกมาใช้อีกครั้ง
เพราะผมต้องการใช้ความเร็วของเครื่องพาผมไปหาน้องให้เร็วที่สุด
“กำลังไปครับ”ผมโทรหาน้องใส่บลูทูธเพื่อความปลอดภัย เพราะต้องเดินทางกว่า 6
ชั่วโมงผมก็เลยให้น้องคุยเป็นเพื่อนจะได้ไม่หลับ
“ไม่ต้องรีบขับนะครับ มาช้าๆจะได้ปลอดภัยนะ”
“โอเคครับ”
“แม่ทำกับข้าวรอด้วย”
“จริงหรอ วันนี้เลี้ยงอะไรพี่ครับ”
“มีเยอะเลย แม่แทบยกทะเลมาไว้ในบ้านแน่ะพี่เมฆ ไปซื้อกุ้งมา หอยปูเต็มเลย ตอนนี้กำลังตั้งเตาปิ้งบาบีคิว ฮ่าๆ”
เสียงกัวเราะสดใสร่าเริงมาจากปลายสาย
“แม่ครับอีกหกชั่วโมงไม่ต้องรีบจุดเตา”เสียงน้องบอกแม่ตัวเอง ผมอดหัวเราะตามไม่ได้
“ใครบอก แม่ทำเลี้ยงคนงานก่อนตั้งหาก ของเมฆทีหลัง”เสียงน้าแพรวๆแว่วๆมาเบาๆ
น้องเล่าให้ฟังว่าแม่จ้างแม่บ้านมาอยู่ด้วยคนหนึ่งเพราะว่าเหงา ไม่มีเพื่อนคุยเวลาน้องไปมหาลัย
แม่บ้านก็มีสามีแม่เลยจ้างคู่ให้สามีของแม่บ้านมาเป็นคนวนเสียเลย นอกนั้นยังมีไอ้เล็กไอ้น้อย
ลูกชายตัวแสบของทั้งคู่ที่น้องเล่าให้ผมฟังว่ามาถึงวันแรกก็ปีนต้นมะม่วงตกลงมาขาหักเลย ต้องใส่เผือกไปโรงเรียน
“คนเยอะแยะเลยครับ ไอ้เล็กไอ้น้อยสองคนก็เต็มบ้านแล้วเนี่ย”น้องบ่นงุ้งงิ้ง
“เต็มบ้านอะไร พวกผมตัวเล็กนิดเดียวเองอย่ามาใส่ร้าย”เสียงไอ้แสบคนใดคนหนึ่งลอดเข้ามา
“ตัวเล็กอะไร อยู่ ป.3 หนักตั้ง 50 ไอ้หมูอ้วน”
“พี่ดินนั้นแหละอ้วน”เออ ผมเห็นด้วยกับไอ้แสบสองคนนะ
“เฮ้ยใครบอกพี่อ้วนไม่ให้กินกุ้งเว้ยวันนี้”
“โหย ขี้โกงอ่ะ ผมกับไอ้เล็กช่วยกันล้างเลยนะ”เสียงใหญ่กว่าคนแรก สงสัยคนนี้ชื่อน้อย ส่วนอีกคนที่อยู่ป.3 หนัก 50 เมื่อกี้ชื่อเล็ก แต่ดูจากน้ำหนักแล้วไม่ได้เล็กสมชื่อ
“นั้นแหละเว้ย อด”อันนี้เสียงไอ้ตัวแสบแกล้งเด็กไม่เลิก
“ขอให้อ้วน ไขมันจุกคอตาย”
“ใช่ๆ ขอให้อ้วนกว่าไอ้เล็ก”
“กินคนเดียวระวังเป็นหมูนะครับ”ผมพูดตามสายไปเบาๆสมทบสองแสบ
“พี่เมฆเข้าข้างพวกมันหรอ งอนแล้ว”
“ฮ่าๆๆ”เสียงไอ้สองแสบหัวเราะลั่น
“แม่ไอ้สองตัวนี้กับพี่เมฆแกล้งดินอ่ะ”โอโห้เล่นฟ้องแม่เลยหรอ
“ไอ้สองตัวเอ้ย มึงไปแกล้งคุณดินทำไม มาช่วยพ่อมึงเอาถ่านใส่เตาเร็ว ขอโทษนะคะคุณดิน”
“คร๊าบ ฮ่าๆๆ โดนแล้วไง ฮ่าๆๆ”แกล้งเด็กได้มันน่าดีใจตรงไหนเนี่ย
“แกล้งเด็ก”
“ไม่ได้แกล้งครับ ก็พวกมันกวนอ่ะ”
“อยากเจอแล้วสงสัยพี่ต้องซื้อขนมไปให้สองคนนั้น ในฐานะที่ช่วยปราบดิน”
“โป้ง ไม่ต้องกลับมาเลยนะ”เสียงน้องกระเง้ากระงอด
ปัง!!
ผมหมุนพวงมาลัยหลบว้ายเพราะมีรถคันหนึ่งเบียดมา
ก่อนจะถูกชนท้ายแล้วบีบเข้าไประหว่างรถสิบล้อสองคนที่ขับคู่คี่กันมาขว้างถนน
ถ้าใครขับรถผ่านมาทางสายเหนือจะทราบดีว่าเส้นทางนี้รถสิบล้อเยอะมาก และเส้นทางสองข้างทางจะเป็นไหล่เขา บางก็หน้าผา
แต่ดึกๆมักจะไม่ค่อยมีรถ ทำให้รถสิบล้อพวงพวกนี้มักขับเร็งแบบนี้
“พี่เมฆ ดินล้อเล่นกลับมาหาดินนะโอ๋ๆ”
“พี่เมฆ เสียงอะไรครับ”
ผมเหยียบคันเร่งไปให้พ้นสองคันนี้
บรืนน….
ข้างหน้ามีรถสิบล้ออีกคันกำลังสวนมา ถนนสี่แลน ซ้ายมีสิบล้อ ตรงกลางรถผม และขวามีสิบล้ออีกคันที่พยายามจะแซงหน้า ส่วนด้านหน้าผมมีสิบล้ออีกคัน
แสงไฟสูงตบส่องเข้ามาจนแสบตา ผมหลบตาก่อนจะเบรกสุดแรงเพราะถ้าแซงคงไม่ทัน
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงล้อรถสปอร์ตคันใหญ่เบียดกับถนน
“พี่เมฆ”
สมาธิของผมอยู่ที่เท้ากับมือ ผมหักหลบเข้ามาที่สิบล้อคันแรก
ส่วนสิบล้อคันทางขวาเบียดแซงหน้าไปก่อนจะชนกับสิบล้อด้านหน้าอย่างเฉียดฉิว
ปึก!! ผมถูกชนท้าย
โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“พี่เมฆ เกิดอะไรขึ้น”
“............”
“พี่เมฆครับ ตอบดินหน่อย”
“พี่เมฆ”
ดินสอ Talk
ผมได้ยินเสียงเหมือนรถประแทกกับอะไร พี่เมฆเงียบไป ผมใจไม่ดีเลย ตอนนี้ตัวสั่นไปหมด
“พี่เมฆ เกิดอะไรขึ้น บอกดินหน่อย พี่เมฆครับ ดินล้อเล่น กลับมาหาดินำด้ ล้อเล่นจริงๆ”
“เฮือก ฮั่ก”เสียงเหมือนหายใจไม่ออก ผมเริ่มคิดไปต่างๆนาๆ ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ
“แม่ พี่เมฆ แม่ แม่”ผมผวาไปหาแม่ทันที
“ดินๆ เป็นอะไรลูก”
“แม่ พี่เมฆ ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ”ผมจ้องโทรศัพท์ในมือมันค่อยๆดับสายไป
“แม่”
“ดินใจเย็นๆลูก”ตัวผมสั่น ทำอะไรไม่ถูก
“แม่เหมือนพี่เมฆเกิดอุบัติเหตุเลยดินได้ยินเสียงเหมือนรถกระแทกกับอะไร แม่ๆ”
ผมโทรเข้าไปหาพี่เมฆเท่าไหร่เขาก็ไม่รับ
แม่ก็ช่วยโทรอีกแรง แม่โทรหาแม่พี่เมฆแล้วเล่าให้แม่พี่เมฆฟัง ท่านรีบให้คนออกตามไป
ผมไม่อยากได้ข่าวไม่ดี ตอนนี้ภาวนาให้ไม่เกิดอะไรกับพี่เมฆ
น้ำตาของผมไม่หยุดไหล มันกังวลไปหมด อยากจะขับน้องสนิมไปหาพี่เขาแล้ว
“ฮึกๆแม่”
“ไม่เป็นไรลูก พี่เมฆจะปลอดภัย ไม่เป็นไร”
...
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
ฮืออออออออออออออออ พี่เมฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆฆ ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
(http://upic.me/i/eb/kim_hye_seong200810091221432.jpg)
-
น่ากลัวมาก ใจหายหมดเลย
พี่เมฆอย่าเป็นไรน้า
-
พี่เมฆ :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
o22
เฮียเมฆอย่าเป็นไรน๊าาาา
:monkeysad:
-
พี่เมฆต้องไม่เป็นอะไรนะ :katai1:
-
พี่เมฆต้องไม่เป็นอะไรนะ ดินเข้มแข็งไว้ :L2:
-
กำลังจะได้เจอกันอยู่แล้วเชียวพี่เมฆ :mew6:
น้องดินสู้ๆ :mew1:
-
ไม่นะ..
:z3:
-
ง่าอย่าเป็นไรมากนะ สงสารอ่ะ กำลังจะได้เจอกันเลย
-
ว่าแล้วเชียวว :z3:
-
แหวนหายไหม????
(ความเห็นส่วนตัวนะ วูบหนึ่งของอารมณ์คนขับรถ
ถ้ามีคนมาแง้วๆข้างหูตอนรถเสียหลักอยากขว้างโทสับทิ้งเลยล่ะ :pigha2:)
แฟนคลับน้องกับพี่เมฆโดดถีบขาคู่
-
:katai1: หายใจไม่ออก จะเป็นลม คุณฝ้ายอย่าทำเค้านะ
พี่เมฆบอกแล้วไงว่าอย่าคุยโทรศัพท์เวลาขับรถ
คุณฝ้ายขอนะ อย่าทำร้ายจิตใจเค้านะ เค้านี่น้องดิน พี่เมฆ คนในครอบครัวพี่-น้อง คนอ่านด้วย กราบงามๆค่ะ
-
ว่าแระเชียว... "ถ้าต้องรอทั้งชีวิต" มันทะแม่งๆ
-
อ้ายยยยย พี่เมฆ
-
แง๊......พี่เมฆกำลังจะมาหาน้องกินเลยทำไมเป็นแบบนี้ :ling1: :ling1: :ling1:
-
อย่าเพิ่ง...ใจเย็นๆ
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ม่ายยยยยยยยยย พี่เมฆ
-
เฮ้ย ไม่นะไม่ไม่ๆ ขอให้พี่เมฆไม่เป็นอะไรขอให้หักหลบทัน ฮื้อ :katai1:
-
:call: เจ้าประคู้ณ ขอให้พี่เมฆและแหวนเพชรปลอดภัย
สงสารน้องดินซ้ำแล้วซ้ำอีกง่ะ ชักจะงอนคุณฝ้ายแล้วนะ
-
:hao5: :hao5: :hao5:
-
:a5: :a5: :a5:
เฮ้ยยยย สิบล้อเบียด กันเลยน่ะ
โอ้ย ใจร้ายง่ะคนแต่ง ใจหายวาปป
เค้ากลัว น่ะ
:ling3: :ling3: :ling3:
-
ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
อย่าเป็นอะไรนะพี่เมฆ :serius2: :serius2:
-
:mew1:
-
จะบอกว่าสังหรณ์ไม่ดีตั้งแต่ตอนที่แล้วและ มันแปลกๆ
-
นั่นไงงงงงงงงงงงงงงง :hao5:
ต้องร้องไห้ส่งท้ายยยยนนน
-
อะไรกันเนี่ย ไม่นะ :katai1:
-
อย่าเป็นอะไรน่าาาาาาา :katai1:
-
ว่าแล้วว่าจะต้องเป็นแบบนี้พี่เมฆไม่เป็นไรหลอกเนอะดินสอ
-
พี่เมฆฆฆฆ
:a5:
-
พี่เมฆอย่าเป็นอะไรนะ
-
พี่เมฆอย่าทำให้น้องดินร้องไห้สิ :sad4: :sad4: :sad4:
-
จะมีดราม่ามั้ย
ไม่ความจำเสื่อมเนอะ ไม่เป็นไรมากเนอะ
อร้ายยย รอค้าบ
-
พี่เมฆต้องปลอดภัยนะ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
เดินทางปลอดภัย ..
-
ไม่นะพี่เมฆ รีบกลับไปหาน้องนะ
ดินสอรออยู่ อย่าเป็นอะไรนะ :katai1:
-
เมฆ ไม่นั่งเครื่องบินมาวะ
-
ไม่นะ
ไม่เอาแบบนี้
ไม่ชอบอารมณ์นี้เลย
อย่าเป็นอะไรนะพี่เมฆ
-
พี่เมฆอย่าเป็นอะไรน่ะพี่ เมียและลูก เฮ้ย เมฆและสองแสบรออยู่ที่บ้าน
-
บทส่งท้าย
เมธา Talk
มือถือของผมฟาดกับคอนโซลรถเลยเจ๊งไปแล้ว สายของน้องถูกตัดไป ผมพยายามต่อสายกี่รอบก็ไม่สามารถทำอะไรได้ รถถูกชนท้ายจนหลุดโค้งชนกับต้นไม้ ทำให้รถคันอื่นๆเสียหลักพุ่งชนตามมานับไม่ถ้วน
เพราะรถสปอร์ตที่ผมเปลี่ยนก่อนมาออกแบบให้ความปลอดภัยดี ผมจึงไม่เป็นอะไรมาก
จุกนิดหน่อยตอนหน้ารถทิ่มกับต้นไม้ใหญ่ ผมค่อยๆดึงตัวออกจากซากรถ
รถกว่าสิบคันที่หักเบี่ยง หลบสิบล้อ แล้วก็เบรกไม่ทัน ทำให้ถนนเส้นนี้เป็นอัมพาตโดยสิ้นเชิง
ผมได้ยินเสียงรถตำรวจและสัญญาณจากรถพยาบาลมาไกลๆ
เสียงบีบแตรดังไม่หยุด มีคนบาดเจ็บ สัญชาตญาณของความเป็นหมอที่อยู่ในตัวผม พุ่งเข้าไปตามรถต่างๆค้นหาผู้บาดทันที มีคนใจดีลงมาช่วยผมปฐมพยาบาลอีกแรง
“ผมเป็นหมอครับ พาคนเจ็บมาทางนี้ให้หน่อยนะครับ”
“หมอๆ ทางนี้ช่วยลูกผมด้วย”ผู้ชายร่างท้วมอุ้มลูกสาวในชุดเจ้าหญิงออกมาจากรถ เลือดท่วมตัว
“วางไว้ตรงนี้เลยครับ”ผมดึงเสื้อกาวน์ที่ติดในรถมารองพื้นจากนั้นถีบให้ประตูหลังที่ยับยู่ยี่เปิดออก
หยิบกล่องเครื่องมือทางการแพทย์ออกมา ดีที่ผมมีนิสัยติดของพวกนี้อยู่ในรถเสมอ
“หมอครับทางนี้ครับ”
“ครับๆ”
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างเร่งด่วน ผมปฐมพยาบาลแค่เบื้องต้น มีคนเจ็บตั้งแต่หัวแตก ข้อมือซ้น ไปจนถึงตอนนี้ตัวติดอยู่ที่รถ
เวลาเกือบสามชั่วโมง ตำรวจและเจ้าหน้าที่พยาบาลค่อยๆเข้ามาลำเลียงคนออกไป เจ้าหน้าที่มูลนิธิต่างๆก็มาช่วยด้วยอีกแรง
ผมนั่งหอบหายใจพักกับรถร่วมกตัญญูคันหนึ่ง หลังจากเห็นว่าทุกคนปลอดภัย
“เมฆ”
“แม่”
แม่ร้องไห้โผเข้ามากอดผมแน่น ตัวสั่นเหมือนลูกนก
“ฮือ ฮือ ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย แม่ห่วงแทบตาย โธ่ เมธา ลูกนะลูก”โอ๋ๆ ผมลูบหลังปลอบเบาๆ
ผมลืมนึกถึงคนที่บ้านไปเลย ขาดการติดต่อไปสามชั่วโมง ทุกคนต้องเป็นห่วงมากแน่ๆ เสียงสุดท้ายที่ได้ยินคือน้องเรียกชื่อผมดังมาก
“น้องเป็นไงบ้างครับ”
“ทุกคนเป็นห่วงลูก แม่ทราบข่าวก็รีบให้คนขับรถตามมาเลย ไหนเล่าให้แม่ฟังสิ เกิดอะไรขึ้นห๊ะ แม่ร้อนใจไปหมดแล้ว”
“ไม่มีอะไรครับรถโดนชนท้ายนิดหน่อย ตอนนี้ ไม่เป็นไรแล้วครับ”
“ตาเมฆนะตาเมฆทำไมไม่รับโทรศัพท์ ไม่โทรบอกแม่”อั่ก ผมโดนทุกอกรัว
“ขอโทษครับแม่ พอดีมือถือพังแล้วก็เมฆต้องช่วยคนเจ็บ แต่ว่าผมปลอดภัยนี่ครับ”
“แกน่ะปลอดภัยแต่คนที่บ้านกำลังจะตาย รู้มั้ยน้องร้องไห้หนักมาก ลูกบ้า ฮือ ฮือ”แม่ทั้งโกรธผม ทั้งดีใจปนกันไป ผมจับมือแม่ไว้แล้วหอมแก้มแม่
“ใจเย็นนะครับ เดี๋ยวผมไปให้การกับตำรวจก่อน แม่รออยู่ตรงนี้นะ”
ตอนนี้ผมหลับคอพักคออ่อนอยู่บนโซฟาในรถคู่กับแม่ แม่อาสาพาผมไปส่งหาน้อง ตอนแรกว่าจะโทรหาน้องแต่ไปๆมาๆ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เจอกัน ผมเลยคิดว่าไปหาเขาเลยดีกว่า
“น้องโทรมา จะรับมั้ย”
“ไม่ต้องครับ อีกครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านแล้ว”ผมค่อยถอดชุดเปื้อนเลือดออกแล้วใช้ผ้าเปียกเช็ดตัว
“บอกข่าวทางนั้นหน่อยมั้ย น้องจะเป็นห่วงเอานะ”
“ไม่เป็นไรครับ อยากเซอร์ไพร์ทน้อง”ผมแตะกล่องแหวนที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อตรงอกด้านซ้ายเบาๆ ของยังอยู่
เหมือนเป็นของนำโชคที่ทำให้ผมปลอดภัย
“นั้นแม่ตัดสายทิ้งนะ”
“ไม่ต้องครับ ปล่อยให้ดังไปแบบนั้น”
ถ้าตัดสายจะดูผิดสังเกตไป
แม่เงียบแล้วกดเบาเสียง ท่านทำหน้าไม่สบายใจเอามากๆ
“แม่ว่าเมฆทำไม่ถูก”
“ขอโทษครับแม่”
ผมขอโทษ
ไม่นานรถก็เลี้ยวเข้ามาใซอยบ้านน้อง ทุกอย่างเงียบสนิท รถจอดเงียบๆผมค่อยเปิดประตูรั้วเข้าไป
หญิงสาวหน้าตาไม่คุ้นเป็นคนมาเปิด เธอมองพบกับแม่สลับกัน สงสัยจะเป็นแม่บ้านใหม่ของน้าแพรว ข้างหลังมีผู้ชายตัวสูง คงจะเป็นสามีเธอคนสวน
ผมยกนิ้วขึ้นแตะปาก
“ชู่ว อย่าเสียงดังนะครับ”
สองคนอึ้งไปเงียบไม่พูดอะไร ในสวนหน้าบ้านผมเห็นเด็กชายตัวแสบของคน เล็กกับน้อยนั่งก้มหน้าเขี่ยดินเล่น
แม่กับผมเดินผ่านเข้าไปในตัวบ้าน
ประตูมุ้งลวดถูดปิดอยู่ เสียงน้องสะอื้น ดังออกมาเบาๆ
ผมค่อยๆก้าวแล้วเปิดประตูออก ทันทีที่น้องเงยหน้าขึ้นมา เราก็สวมกอดกัน
“พี่เมฆ ฮือ ฮือ”สุดที่รักของพี่ ผมค่อยๆประคองตัวน้องไปนั่ง น้องกอดผมแน่นเหมือนไม่ให้หลุดไปไหน
เขาเอามือลูบๆไปทั่วตัวผม เหมือนพยายามสำรวจว่าผมจริงๆใช่มั้ย
“ฮึก ฮึก”น้าแพรวยืนปิดหน้าร้องไห้อยู่ข้างๆ แม่ผมเดินไปปลอบน้าแพรว
ผมใช้มือใหญ่ของตัวเองลูบหลังเล็กที่โยกขึ้นลงเพราะแรงสะอื้น
“ฮือ ฮือ”
“ไม่ร้องนะครับไม่ร้องพี่อยู่ตรงนี้แล้ว”ผมจูบกระหม่อมบาง
“พี่เมฆ ฮือ ฮือ ดินกลัวไปหมด กลัวว่าพี่เมฆจะเป็นอะไร คนบ้าทำไมไม่รับโทรศัพท์ คนใจร้าย ฮือ ฮือ ทำให้ดินเป็นห่วง คนบ้า
ฮือ ฮือ”น้ำตา น้ำมูกไหลเต็มหน้า ผมดึงทิชชู่บนโต๊ะ เช็ดให้ช้าๆ
“พี่อยู่ตรงนี้แล้วไม่เป็นอะไร พอดี มือถือพังนิดหน่อย แล้วพี่ก็ช่วยคนเจ็บอยู่”
“พี่เมฆไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ แม่บอกว่าเกิดอุบัติเหตุ แต่ดินโทรไปอีก ก็ติดต่อใครไม่ได้เลย ดินเป็นห่วง ดินเป็นห่วง”
ครับ พี่รู้แล้วดินเป็นห่วงพี่ พี่รับรู้แล้วครับ ขอบคุณมากๆนะคนดี ผมจับศรีษะน้อง ก่อนจะก้มไปจุ๊บบางปากสีแดงสด
“พี่ไม่เป็นไรแล้ว ขอทานะครับที่ทำให้เป็นห่วง”แม่และน้าแพรวถึงกับต้องเดินหันหลังออกจากห้องทันที
น้องพยักหน้ากอดจะสวมกอดผมแน่นอีกรอบ
“พี่เมฆ ดินเหมือนจะตาย ตอนที่สายตัดไปดินทำอะไรไม่ถูก อยากจะวิ่งไปหาพี่ตอนนั้นเลย”
“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง ขอโทษครับ”ยอมรับผิดทุกประการ ที่ไม่ติดต่อมาหาน้องน้องไม่สบายใจมากๆ
ทั้งเสียใจและดีใจที่รู้ว่าน้องห่วงผมขนาดไหน กลับมาถึงบ้านเห็นเขาร้องไห้ กอดผมแน่นไม่ปล่อย
ยิ่งทำให้ผมมั่นใจในตัวน้องมากขึ้น
บางที...........แหวนที่อยู่ตรงหัวใจด้านซ้ายของผม
มันได้เจอ......เจ้าของแล้วจริงๆ
“ฮือ ฮือ”น้องร้องไห้อีกครั้ง ทั้งกอด แบบแทบจะโถมลงมาทั้งตัว
ดินสอ Talk
ผมอยากจะฆ่าพี่เมฆให้ตายกับมือ อยากจะทุบให้ตายไปตอนนี้เลย คนบ้า คนบ้า คนบ้า ทำไมทำกับผมแบบนี้
ผมดีใจที่เขาปลอดภัยแต่เสียใจที่เขาไม่ยอมติดต่อมา ผมทำอะไรไม่ถุกอยากจะเป็นลไปสักสิบรอบ คิดไปต่างๆนาๆ
ถ้าพี่เมฆไม่อยู่กับผมอีกคนผมจะทำอย่างไร ผมต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆ ผมอยากจะตายไปตอนนั้นเลยด้วยซ้ำ
แต่พอเห็นโผล่เข้ามาในบ้าน ผมอยากจะทุบๆ ให้สมใจ แต่มือของผมก็ไม่ไป มันดันไปกอดพี่เมฆแน่น
ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แค่นี้ก็ดีมากแล้ว ดีมากจริงๆ
“พรุ่งนี้เราไปทำบุญกันเถอะนะ”คิดเรื่องอื่นไม่ออกจริงๆนอกจากจะพาพี่เมฆไปทำบุญ
“ครับพรุ่งนี้ไปไหว้พระกัน”
“ฮึก ฮึก”มือผมสั่นไม่หาย จนพี่เมฆต้องเอามือตัวเองมาประคองจับมือผมไว้
“พี่ไม่เป็นไรแล้วครับ”เขาบีบมือผมให้แน่ใจ
“ดินกลัวนี่ครับ”
“เด็กน้อยของพี่”แก้มของผมร้อนผ่าวเพราะถูกจุ๊บเบาๆ
พี่เมฆค่อยๆ ล้วงเข้าไปในเสื้อ ก่อนจะดึงกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมา เขาวางมันตรงหน้าผม ก่อนจะค่อยๆเปิดออก
แหวนเพชรเรือนงามอยู่ตรงหน้า ผมยกมือปิดปาก ถ้าตอนนี้ไม่ใช่เหตุการณ์แบบนี้ถ้าตอนนี้พี่เมฆไปอยูที่อื่น ถ้าตอนนี้แหวนวงนี้ไม่อยู่ต่อหน้าผม
“อยู่กับพี่ตลอดชีวิตนะ”
น้ำตาแห่งความดีใจ กังวลใจ เซร้าใจ ตกใจ ปนกันไปหมด
“ครับ”ผมพยักหน้ารัวๆ
“ห้ามหนีไปไหน ห้ามหาย ห้ามติดต่อไม่ได้เหมือนวันนี้อีกนะครับ”ผมบอกพี่เมฆ พี่เมฆหัวเราะรวน
แหวนเล็กถูกใส่เข้ามาในนิ้วนางข้างซ้ายของผม แหวนพอดีกับมือของผม อย่างไม่น่าเชื่อ พี่เมฆไปแอบวัดมาตอนไหน ผมไม่รู้มาก่อนเลย
“แหวนวงนี้เป็นมรดกตกทอดมาจากคุณตา ท่านได้รับมาจากท่านทวด ท่านให้ยายไว้ก่อนจะเสีย ตอนนี้ท่านให้พี่เอามาดิน”ห๊า คุณตาเนี่ยนะ
“ท่านทราบหรอครับ”
“อื้อแม่พี่บอกท่านน่ะ”
“ขอบคุณนะครับ แหวนสวยมากเลย”ผมโผกอดพี่เมฆอีกรอบ
“หมูน้อย พี่ปลอดภัยแล้วนะครับไม่ต้องกังวลคิดมากอีกแล้วนะ ถือว่าฟาดเคราะห์ไป
พี่อยู่ตรงนี้อย่าร้องไห้อีกนะครับพี่ไม่ชอบเลย”
“อื้อ”ไม่ให้กังวลไม่ได้หรอก ต้องเดินทางไกลแบบนี้ตลอด ให้นั่งเครื่องบินมาก็ไม่ยอม
บอกว่าถ้าเกิดอุบัติเหตุทางอากาศไม่มีสิทธืทำอะไรเสียอย่างเดียว แต่ถ้าเราขับรถแบบมีสติ เราก้พาตัวเองรอดพ้นอันตรายได้
คนแก่มีข้ออ้าง ความจริงแม่บอกว่าพี่เมฆกลัวความสูง
“ต่อไปไม่ต้องมาบ่อยก็ได้ครับ ดินจะไม่งอแงแล้วดินจะไปหาพี่เมฆเอง”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่มาหาดินเอง”ดื้ออีกแล้ว
“นะครับ ปิดเทอมเจอกันครั้งหนึ่งก็ได้”
“ไม่เอาหรอก พี่คิดถึงดินแย่”
“ไม่ได้ครับ เพราะพี่คิดถึงดิน ให้เจอกันแค่ปิดเทอม พี่ทนไม่ได้หรอก ครั้งนี้พี่รีบรอดขับรถเร็วไปหน่อย ก็เลยเกิดเรื่อง
ต่อไปจะไม่ให้เป็นแบบนี้แล้ว”
“พี่เมฆดื้อ ดินเป็นห่วงนะรู้มั้ย ดินจะตายอยู่แล้ว”
“ไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีกแล้วครับ พี่สัญญา”
“สัญญาแล้วนะว่าจะไม่มีแบบนั้นอีก จะอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต”
“พี่สัญญา ใช้แหวนนี้แทนใจ”พี่เมฆรวบข้อมือผมขึ้นก่อนจะดึงตัวเข้าไปจูบ
ผมเสียผลัดพรากจากคนรักตั้งแต่เด็ก เสียคนรักขณะกำลังเข้าช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ จากนี้ไปผมจะไม่เสียใครอีกแล้ว ผมจะทะนุทนอมคนข้างตัวอย่างดี ไม่รู้วันนี้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร แต่วันนี้ขอเป็นคนรักของคนรอบตัวตลอดไปก็พอ
มาอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต จนกว่าใครจะจากไปด้วยกันเถอะ
“ไปฉลองกัน”พี่เมฆดึงผมจากเก้าอี้
“ฉลองอะไร”
“ฉลองที่พี่ขอดินแต่งงานไง”
“ยังไม่ได้ขอเลยขี้ตู่”ผมโวยวาย
“ก็ขอให้อยู่ด้วยตลอดชีวิตนั้นแหละ ขอแต่งงานแล้ว”
“ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลยขอใหม่สิ”
พี่เมฆลากผมออกไปหน้าบ้าน แม่ผม แม่พี่เมฆ แม่บ้าน คนสวน และไอ้สองแสบ ยืนพร้อมหน้า
เขาก้มลงคุกเข่ากับพื้น
“ทุกคนครับช่วยเป็นพยานด้วยนะครับ คุณดินสอครับ คุณยินดีจะใช้ชีวิตกับผมชั่วชีวิตมั้ยครับ”ผมยืนบิดอายม้วนเป็นขนมโปเต้โต้
“ฮิ้ววววววววววว”ไอ้สองแสบ ส่งเสียงกิ้วก้าวฮาแตก
“รับเลย รับเลย”แม่ผมกับปม่พี่เมฆยืนเชียร์
“ครับ”
“เย้”ทุกคนกระโดดดีใจ พี่เมฆลุกขึ้นจับผมยกเหวี่ยงไปรอบ
“มีเมียแล้วโว้ยยยยยย”
น่าขายหน้าที่สุดในโลก อายบ้านอื่นเขาจริงๆ ผมเอามือตีแขนพี่เมฆให้ปล่อยตัวลงแต่กลายเป็นว่าถูกจูบต่อหน้าไอ้สองแสบ
อุตส่าห์คีฟลุคโหด เสียหมด สาวแตกเลยดินสอเอ้ย
พวกมันสองตัวยกกล้องมือถือมาถ่ายกันรัวๆอย่างกับปาปารัซซี่ เข้าจะนะว่าสมัยนี้สมาร์ทโฟนราคาถุก แต่เด็กตัวแค่นี้มีกันแล้วหรอ
“พอแล้วครับ เหนื่อยมาทั้งคืนไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะนะครับ”ผมดึงตัวออกลากพี่เมฆขึ้นบ้าน
“อยากพักผ่อนน่ะอยาก แต่อยากกินอะไรมากกว่าหิวมากเลย”
“หรอครับ นั้นไปหาอะไรทานก่อนนะครับ”ผมดึงพี่เมฆไปกลางสนามหน้าบ้าน
“ผิดทางครับ ทางนี้”พี่เมฆชี้ไปบนบ้าน
“บนบ้านเนี่ยนะ”
“ก็พี่อยากกินดินนี่ครับ”โห้ยยย ผมนี่อยากก้มลงไป แล้วกำมาใส่ปากพี่เมฆจริงๆ
“ให้ตายเถอะ น่าจะรถคว่ำตายไปเลย”ผมบ่นงุบงิบ พี่เมฆกอดผมแล้วพาเดินไปกลางงานเลี้ยงเล็กๆ
“กินข้าวเพิ่มแรงก่อน แล้วค่อยไปกินดิน”เขากระซิบเบาๆ ผมเอาศอกถองทันที
“กินหินแทนมั้ย”พี่เมฆหัวเราะตัวงอ
งานเลี้ยงก็เริ่มสักที เราได้แขกมาเพิ่มอีกคนคือแม่พี่เมฆ แม่ผมเลยได้เพื่อนคุย
ส่วนพี่เมฆก็ไม่ยอมปล่อยผม จับนั่งตักแล้วสนทนากับไอ้สองแสบอย่างออกรส ถามเรื่องนู้นเรื่องนี้อย่างสนุกสนาน
ผมนี่โดนเผาจนเละเป็นโจ๊ก
สองสามีภรรยา แม่บ้านและคนสวนคนใหม่ ช่วยกันปิ้งเนื้อและอาหารทะเลมาเสิร์ฟ
ผ่านเรื่องงร้ายๆไป ตอนนี้ผมรู้สึกว่าจะมีแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิต
.....เหมือนแหวนวงนี้
แหวนเพชร บุษราคัม
THE END
ด้วยรักและห่วงใย...ฝ ฝ้าย
.................................................................
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
จบแล้วค่า ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ที่ติดตาม พี่เมฆกับดินสอมาตั้งแต่แรก
ติดตามอ่านตอนพิเศษได้เรื่อยๆนะคะ ฝ้ายเอามาลงบอร์ดทุกตอน
ส่วนใครสนใจสั่งหนังสือฝ้ายเปิดโอนเงินแล้วนะคะ หมดเขตสิ้นเดือนกุมภาพันธ์
รายละเอียดตามนี้ค่ะ
(http://image.ohozaa.com/i/c46/INAN0a.jpg)
ช่วยอุดหนุนด้วยนะคะ ^O^
-
ใจหายใจคว่ำาาาา
แต่ก็แฮปปี้เอนดิ้งงงง :)
-
เลิฟคนเขียนมากจ้าาา ตกใจหมดเลยอยู่ๆมาตอนสุดท้าย 5555 นึกว่าพี่เมฆจะเป็นอะไรไปแล้วซะอีก ยังไงจะเข้ามาติดตามอ่านตลอกเลย >w< รักคนเขียนน้าาาา :o12:
-
:heaven แต่งงานกันแล้ว
-
จบแล้วเรื่องราวความรักของเด็กน้อยที่คิดจะขายกับคนซื้อผู้ใจดีและมั่นคงต่อความรัก
สนุกมากค่ะ จบได้งดงามมากๆ ขอให้หนังสือขายดีนะคะ
เป็นกำลังใจต่อไปค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆเรื่องนี้
:mew1: :mew1: :mew1:
-
:pig4:
เรื่องเปิดมาด้วยความหวาม ลงท้ายด้วยความหวาน
แต่งเรื่องใหม่มาให้อ่านอีกนะคะ o13
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ฮือๆ พี่เมฆจบซะแล้ว จะคอยติดตามอ่านน่ะค่ะ
-
ใจหายหมดเลย แน่ดีแล้วแหละที่ไม่เป็นอะไรมาก
แล้วก็ยินดีด้วยนะสำหรับการของแต่ง :mc4: :L2:
-
:เฮ้อ: โล่งอก นึกว่าจะเกิดดราม่าหนักซะแล้ว
-
จบแล้วจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง คงคิดถึงพี่เมฆกับน้องดินสอน่าดูเลย
ชอบพี่เมฆเป็นผู้ชายที่ดีและรักน้องดินสอมาก รู้ว่าน้องขายตัวก็ยังรักเลี้ยงดูต่อ น้องไปกิ๊กกับคนอื่นก็ยังให้อภัย
เลิฟมากเลยยยยย ขอบคุณคนเขียนที่เขียนนิยายดีๆให้อ่านนะคะจะติดตามผลงานต่อๆไป :กอด1:
-
กรีสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอตอนพิเศษ 5ตอนนะจร้า
-
เย้ๆๆ แฮปปี้แอนดิ้ง ขอบคุณคนแต่งครับ :katai2-1:
-
:o8: :o8: :o8:
โล่งอก ค่อยหายใจทั่วท้อง
พี่เมฆ ปลอดภัย
:impress2: :impress2: :impress2:
-
พี่เมฆนิสัยไม่ดี ชอบแกล้งน้อง ไม่ได้รู้เลยนะว่าคนที่รอข่าวอยู่มันทรมาณขนาดไหน
แต่จบแบบสุขนิยมตามนี้ก็เป็นปลึ้มแล้ว เริ่มต้นไม่ดีแต่จบดี รักกันมั่นคงอยู่ด้วยกันไปชั่วชีวิตนะพี่เมฆ-น้องดิน
ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากๆ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
-
:กอด1: ขอบคุณคุณฝ ฝ้ายสำหรับนิยายน่ารักๆค่ะ
น่าจับพี่เมฆมาตีให้ก้นลายเชียว พี่เมฆรู้ดีที่สุดว่าการรอมันทรมานขนาดไหนเพราะเคยรอน้องดินทั้งคืนมาแล้ว
จะเซอไพรส์อะไรน่ะไว้ทีหลังได้เพราะการที่เราได้เห็นคนที่เรารักกลับมาอย่างปลอดภัยน่ะมันดีที่สุดแล้ว
หลังจากนี้ว่าที่คุณหมอดินสอกับพี่หมอเมฆยังต้องเจอเรื่องกดดันอีกเยอะ รอตอนพิเศษนะคะ ต้องคิดถึงทั้งคู่มากแน่ๆเลย
ขอบคุณอีกครั้ง. จะติดตามเรื่องถัดไปนะคะ. :katai2-1:
-
จบแล้วววววววววว
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ :กอด1:
-
:mew1:,ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆๆนะค่ะ
-
จบแล้ว
:mc4:
-
:mew1:
-
พี่เมฆปลอดภัยและกลับมาขอดินแต่งงานแล้ว :mc4:
ดินสอก็ได้อยู่กับคนที่รัก มีความสุขมากๆสักทีแล้ว
รักกันดูแลกันไปเรื่อยๆนะพี่เมฆดินสอ
จบแล้ว ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้นะคะ :pig4:
:mew1: :L2:
-
พี่เมฆน่าตีจริงๆ :z6:
-
ใจหายใจคว่ำหมด
แต่ก็ยืนดีด้วยค่ะ
-
หวางไป(โล่งไป)
นึกว่าจะดราม่าเสียแล้ว
สบายใจ
น่ารักอ่ะ
-
ลุ้นแทบแย่ หัวใจจะวาย แต่ตอนนี้มีความสุขล่ะ แฮปปี้แฮปปี้ รอตอนพิเศษอยู่นะค่ะ ขอแบบหวานนนนเลยน๊ะะะ :hao3: :katai3:
-
จบแล้ว
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z3: มจหายจังเลยยยย อ่านตั้งแต่ตอนแรก ไมาค่อยได้เม้นซักเท่าไหร่ แฮะะๆ โอ๋เอ๋ๆ ไม่โกรธกันนะตัวเอง
สนุกมากกก ๆค่า เราชอบตอนที่ดินมโนไปเองมากกิ๊วก๊าวหัวใจดี แต่ไม่ค่อยเข้าใจตอนที่ดินเมาแล้วมีอะไรกับผู :katai1:้หญิงเหมือนมันยังไ่ม่เคลียร์ ? ว่าตกลงน้องรู้สึกยังไง เห็นแต่ตอนหลังที่ก็รู้สึกผิดเราไม่ชอบเลยเราเกลียดคนแบบนี้มาก ทำโดยไม่คิดถึงจะขาดสติอยู่ก็เถอะ พยายามคิดไม่ในใจน้องมันยังเด็กหน่า :katai1: ช่วงหลังๆ น้องกับพี่เมฆก็รู้สึกว่าชัดเจนขึ้น ไม่อยากให้จบเลยอ่าาา :katai2-1: :katai2-1: ขอบคุณหลายๆเด้อที่ผลิตเรื่องราวดีๆมาให้ผู้อ่านเป็นกำลังใจให้จ้า
-
จบแล้วอ่าาา
ขอบคุณนะคะ
เป็นความรักที่สวยงามมากจริงๆ
:mew1:
-
โอ๊ยยย พี่เมฆทำตกใจหมดเลยคะ อิอิ
รอตอนพิเศษนะจ๊ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆจ๊ะ ><
-
:L2:
-
:L2 :mc4:
-
ขอบคุณมากๆครับบบบบ :bye2:
-
เหมือนมันตัดจบแบบห้วนๆเลย ยังไม่อยากให้จบเลยครับ
-
เย้....อ่านจบแล้วสนุกมากมาย เข้าอารมณ์คนแก่ขี้อ้อนเลย เพราะบางครั้งก็เป็นเหมือนกัน มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คร่างกาย ~ 555+
-
ขอบคุณที่สร้างความสุขให้นะคะ :sad4:
เห็นตอนพิเศษหนามากๆ ไบ้หน่อยยว่าเป็นช่วงไหนอะ
ฟลังแต่งงานรึเปล่า ~ เห็นหนามากเลยอยากสอยๆ :ling1:
-
แต่งงาน แต่งงาน แต่งงาน :mc4: ใจหายหมดเลยตอนพี่เมฆปนะสบอุบัติเหตุ แต่ไม่ได้บาดเจ็บก็โล่งใจ เพราะคนที่จะใจเสียมากที่สุดคงไม่พ้นดินสอน้อย. สงสารน้อง
รอตอนต่อไป และตอนพิเศษค่ะ :katai5:
:katai3:
-
จบสิ้นได้แบบมีความสุขมากๆคับ
ขอบคุณมากๆนะคับเดี๋ยวผมจะซื้อ1เล่มคับ
-
ว้าวววว สนุกมากกกคะ
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ
-
แฮ๊ปปี้ มีความสุขเสียทีน่าาาหนูดินนน
-
จบแล้ววว o13 :mew1:
-
จะจบล่ะหรอออ อยากต่ออีกกกกก :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ นะคะ
เดี๋ยวขอเก็บเงินก่อนนะค้า
-
ก็ถือเป็นการปิดฉากที่ดี
-
จบแล้ว มีความสุขจริงๆ ซะที ดีใจด้วยนะ ดินสอ เมธา
-
ขอบคุณมากค่า :pig4:
-
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ อีก 1 เรื่อง ..
-
นึกว่าจะจบแบบเศร้าๆซะแล้ว
สนุกมากเลยครับ
-
มีความสุขไปกับพี่เมฆและน้องดินสอ
-
:L1: :L2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
จบแล้ว หวานกันจริงๆ
อิจฉาตาร้อนเลย
ขอบคุณคนเขียนมากๆ นะฮัฟ..
:katai2-1:
-
แฮปปี้ๆๆๆๆๆ
-
พี่เมฆน่ารักกกกก
-
ThankS
-
สนุกมากกก หื่นนด้วยยยย อิอิ
แอบโกรธดินสอตอนเมาไปนอนกับผู้หญิงอื่น
นิดนุง แต่ก็สงสารชะตากรรมชีวิตของดินสอ
ดีใจกับดินสอมากๆเรื่องครอบครัวพี่เมฆ และที่ได้
เจอน้าพราว ได้กลับมาอยุ่ด้วยกันอีก อ่าา แต่ไม่อยาก
ให้จบเลย อยากอ่านต่อเรื่อยๆ แหะๆๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค :mew1:
-
มหาลัยที่ดินอยู่นี่ใช่ที่พิษณุโลกใช่มั๊ยค่ะ สโลแกน เทา แสด แดงและยุง 555 :laugh: :hao7:
-
สนุกมากค่ะ o13
-
โล่งอก ดีแล้วแต่พี่เมฆไม่เป็นอะไร แฮปปี้กันไปอีกเรื่อง ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้ค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณนักเขียนต่อไปค่ะ สู้ๆ
-
ชอบบ
-
สนุกครับ สนุกจริงๆแนะนำคนอื่นๆต่อเลยว่าน่าอ่านมากครับ
ดีใจที่จบแฮปปี้
ขอบคุณคนแต่งสำหรับเรื่องดีๆครับ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน พี่เมฆก็หื่นมาตลอดจนกระทั่งตอนจบก็ไม่เลิกหื่น
แต่เป็นผู้ชายที่หื่นแบบอบอุ่น!
ชอบพี่เมฆ ........แต่จบแล้วง่า :z3:
-
:hao5: :hao5: :hao5: จบแล้ว 6 ชั่วโมงกับการอ่าน 12.00-05.57 :heaven :heaven :heaven
ตอนพิเสษจะมีป่าวน้า :hao6: :hao6: :hao6:
-
ชอบมากครับ แฮปปี้ :mew1:
-
อยากจะบอกว่า เพิ่งเห็นว่าเรื่องนี้อัพตอนจบ ตอนแรกคิดไปเองว่าอ่านแล้ว
แล้วก็หงุดหงิดว่าทำไม๊ทำไมคนเขียนไม่อัพสักที สรุป คนอ่านเบลอเอง
จบแล้วน้องดินจะได่มีความสุขสักที
ออพี่เมธานี่ทำเอาใจหาใจคว่ำ
-
:impress2: :impress2:
ชอบมากกกกกกกกกกกก
-
คือถ้าไม่แต่งงานนี่ถือว่ายังไม่ใช่เมียหรอพี่เมฆ
ดินเป็นเมียอย่าง....
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
วันเดียวจบบบบ สนุกกกกกกจริงๆ เมฆนี่หื่นตลอดศกจริงๆ 555555555555555 เป็นเรื่องที่น่ารักมาก อ่านได้เรื่อย ๆ
-
เรื่องสนุกมาก ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
:-[ ชอบดินสอสุดๆ พี่เมฆก็หื่นได้ใจ 555+
-
ตอนพิเศษ
-1-
หลังจากเกิดอุบัติเหตุพี่เมฆเลยถือโอกาสลางานเพิ่มเป็นสองอาทิตย์เพื่อรักษาเนื้อรักษาตัว ผมเลยมีอาจารย์หมอคนเก่งมาช่วยติวหนังสือ เย้ กรดเอจะหนีดินสอไปไหน ชีวิตดี้ดี
แม่พี่เมฆไปหาคุณพ่อที่เพชรบูณ์แล้วล่วงหน้าไปดูแลคุณตาที่เชียงใหม่พร้อมแม่ของผม สองสามีภรรยาแม่บ้านกับคนสวนและสองแสบเล็กน้อย แม่ให้หยุดงานกลับไปเยี่ยมครอบครัวที่ต่างประเทศได้สองอาทิตย์เหมือนกัน ลาวครับประเทศเพื่อนบ้านเรานี่เองสบายไปเลย เหมือนทุกคนจงใจให้ผมอยู่กับพี่เมฆสองคนยังไงก็ไม่รู้ (เอานิ้วจิ้มมือเข้าหากันไม่รู้ไม่ชี้)
พี่เมฆนอนพักอยู่บนเตียงผมปิดหนังสือแล้วขึ้นไปนั่งข้างๆ
“ดินนวดให้มั้ยครับ”ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้พี่เมฆที่นอนอ่านหนังสืออยู่
“หื้ม อะไรนะ”
“คือว่า ดิน นวด ให้ มั้ยครับ”เขินว้อย ผมไม่เคยอ้อนแบบนี้มาก่อนเลย
“เอาสิ”พี่เมฆขยับตัวลงนอนในท่าสบาย ผมเริ่มนวดให้จากแขน ไปจนถึงขา
“อื้อ ดีมากเลย ตรงนั้นขอหนักๆหน่อยอื้ม สบายจัง”
นวดเสร็จผมก็ลงไปนอนกอดพี่เมฆไว้
“หื้มมาอ้อนแบบนี้จะขออะไรหรือเปล่า”
“เปล่าครับ”แค่รู้สึกว่าอยากกอดพี่เมฆนานๆ เมื่อหลายคืนก่อนเป็นห่วงแทบแย่ กลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
ผมนอนหลับตาและสัมผัสความอบอุ่นที่แผ่ออกมารอบตัว พี่เมฆกอดกระชับผมไว้ในอก แล้วจูบหน้าผากผมเบาๆ
“อย่าหายไปไหนนะครับ”
“ยังไม่เลิกกังวลอีกหรอ”
“ก็อดห่วงไม่ได้นี่”กลัวว่ามันจะเกิกขึ้นอีก ถ้ามีอะไรรุนแรงมากกว่านี้ ผมต้องตายแน่ๆ มือหนาลูบหัวปลอบใจ
“พี่จะระวังครับ ไม่เป็นไรนะ อย่าคิดมาก”
“สัญญาสิครับว่าจะไม่ขับรถเร็วอีก ต้องระวังนะรู้มั้ย”
“ครับสัญญา”พี่เมฆยกมือมาเกี่ยวก้อยกับมือของผม แสงจากแหวนเพชรบุษราคัมส่องมากระทบตา
“พี่เมฆแหวนมันใหญ่มากเลย ดินไม่กล้าใส่ออกจากล้าใส่ออกจากบ้าน ไม่กล้าใส่ไปเรียนหรอกครับ อีกอย่างมันเป็นของตกทอดจากตระกูลอีก พี่เมฆเก็บไว้ได้มั้ยครับ”
พี่เมฆดึงมือผมที่สวมแหวนอยู่ขึ้นไปดู แล้วจูบเบาๆ จนผมสั่นไปทั้งตัว แค่จูบเดียวของพี่เมฆก็ทำเอาผมรู้สึกอ่อนไหวไปหมด
“ถ้ากลัวหายก็เก็บใส่เซฟไว้ เดี๋ยวพี่ซื้อแหวนวงเล็กๆมาใส่แทนให้นะ”
“ครับ ขอบคุณครับ”ผมขยับตัวไปจูบขอบคุณพี่เมฆที่แก้ม แต่พี่เมฆดันขยับหน้าเข้ามาใกล้แล้วฉวยโอกาสจูบผมซะงั้น
“อื้อ อย่าครับ”ผมยังเพลียไม่หายเลย อยู่ด้วยมาสองสามวันผมแทบไม่ได้ลงจากเตียง ขอพักฟื้นร่างกายบ้าง
“หิวหรือยัง”พี่เมฆกระซิบถาม แต่ปากซุกไซร้ซอกไม่เลิก อื้อ มันจักจี้ ผมขยับตัวหนี แต่พี่เมฆไม่หยุด
“หะ หะ หิวแล้วครับ”อื้ออย่ากัดคอ อ้า ผมครางไม่รู้ภาษา มือหนาลูบไปทั่วตัว
ทั้งๆที่สวมเสื้อผ้าอยู่แต่ผมเหมือนถูกจับเปลือยยังไงไม่รู้
“ปะ ไปหาอะไรกินกัน”
“เย้”
วันนี้เราเลยออกมาทานข้าวนอกบ้านเปลี่ยนบรรยากาศ ความจริงมันคือข้ออ้างของคนขี้เกียจทำอาหารคร๊าบ ยกมือสารภาพรัวๆ เราเลือกทานร้านอาหารไทยที่มีชื่อว่า แสงจันทร์ เป็นร้านเรือนไทยเปิดโล่งรับแสงจันทร์เหมือนชื่อร้าน
ผมสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะเพราะหิวมากๆ พี่เมฆเปิดเบียร์มานั่งละเลียดจิบอย่างสบายใจ
ผมตักอาหารทานอย่างไม่เกรงใจ หิวมากครับ ตั้งแต่เมื่อคืนผมยังไม่ได้พักเลย
ตอนเช้าก็นอนยาวตื่นมาอีกที่เย็นไม่มีอะไรตกถึงท้องแถมพลังงานก็หมดจึงจัดการเรียบร้อยลงกระเพาะอาหารไปเลย
“สั่งอะไรอีกมั้ย”
“ไม่แล้วครับ แค่นี้พอแล้วพุงจะแตกแล้วครับ”ผมลูบพุงพุ้ยๆที่ปริ้นออกมาตามปริมาณอาหารที่ทานเข้าไป
พี่เมฆนั่งยิ้มแล้วคีบน้ำแข็งเติมน้ำลงแก้วให้ผม บริการดีกว่าสาวเชียร์เบียร์ข้างๆอีก
“พอแล้วครับ”พี่เมฆยกมือขึ้นกันสาวสวยข้างๆที่พยายามเติมเบียร์ในแก้วไม่หยุด เธอค่อยๆยกขวดขึ้นแล้วเดินผละไป
“เกือบได้กินอย่างอื่นแทนเบียร์แล้วละครับ”ผมหมายถึงหน่มหน้มของเธอที่ก้มลงมาเกือบชนหน้าพี่เมฆ
“ทะลึ่งนะเรา”
“ก็จริงนี่น่า”ผมหัวเราะรวน
“รีบกินเข้าพี่อยากกินหน่มหน้มดินที่บ้านจะแย่”
“ตลกเหอะ พี่ครับขอสั่งเพิ่มครับ”ใครจะกลับบ้านกันง่ายๆเล่า กลับไปก็โดนกินตับน่ะสิ ผมสั่งขนมแล้วก็ของหวานมาทานล้างปาก
“นึกว่าใคร ที่แท้ก็หมอเมฆนี่เอง”ผู้ชายตัวสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก พี่เมฆเงยหน้ามองผู้ชายคนนั้น ก่อนจะ หัวเราะในลำคอ
“ว่าไง”พี่เมฆทักไป จู่ๆเขาก็ถือวิสาสะ นั่งลงข้างผม ผมขยับตัวออกโดยอัตโนมัติ
เขาเหล่ตามองแบบจาบจ้วงตั้งแต่ศีรษะไปจนถึงปลายเท้า ผมไม่ชอบสายตาแบบนี้เลย
มันเหมือนเขากำลังข่มขืนทางสายตายังไงก็ไม่รู้ น่ากลัวชะมัด
“มีเด็กน่ารักๆก็ไม่บอกกันบ้างเลยนะ”เขาเอามือมาฟาดบ่าผม
“เอามือมึงออกจากตัวเด็กกู”พี่เมฆคำรามเบาๆ
“แหมๆ หวงหรอวะ เมื่อก่อนไม่เห็นจะขี้ห่วงแบบนี้เลย ของเพื่อนของเหมือนของเรา มึงเคยบอกแบบนี้ไม่ใช่หรอ ฟืดดดดด หื้มตัวหอมซะด้วย”
เฮ้ย เขาเอาหน้าเข้ามาใกล้ผม ทำท่าเหมือนจะจูบ ผมพยายามหนีแต่มือหนากดลงมาบนบ่าจนเจ็บ
“ไอ้เจต มึงจะปล่อยหรือไม่ปล่อย”พี่เมฆลุกขึ้นยืนไม่พอใจ ใบหน้าเปลี่ยนเป็นบึ้งตึง
“โอเค กูปล่อยแล้ว แหม จับนิดจับหน่อยก็ไม่ได้”น่ากลัว ผมลุกขึ้นไปนั่งฝั่งเดียวกับพี่เมฆ เขามองผมไม่ละสายตา
ทำท่าเหมือนเห็นของถูกใจอย่างไงอย่างงั้น
“อย่ายุ่งกับเด็กกู กูเตือนมึงแล้วนะ”พี่เมฆบอกเพื่อน แล้วยกเบียร์มาจิบต่อ
“เป็นอะไรหรือเปล่า”พี่เมฆก้มลงมาถามผม
“เจ็บไหล่ครับ”ผมเอียงตัวไปไกลๆ พี่เมฆเลิกเสื้อผมดูจนเห็นรอยเขียวช้ำ
“กูได้ข่าวจากท่านคณะบดีว่ามึงไม่ได้สอนที่นี่แล้วไหงมาเจอมึงที่นี่วะ”
“เดี๋ยวกลับไป พี่ทายาให้นะครับ”พี่เมฆไม่สนใจเพื่อน เขาลูบไหล่ผมไปมาเบาๆเพื่อให้มันบรรเทา
“ไอ้เมฆกูคุยกับมึงอยู่นะโว้ย”เพื่อนพี่เมฆเริ่มเสียงดังขึ้น พี่เมฆเสมองไปทางอื่นแล้วเรียกบริกรมาเก็บเงิน
“ไม่ต้องทอนครับ”แบงค์สีเทาสี่ใบถูกวางลงบนโต๊ะ ตัวผมถูกพี่เมฆดึงขึ้นและโอบพาเดินออกจากโต๊ะทานข้าว
“เชี่ยเมฆมึงจะไม่ตอบกูใช่มั้ย”เพื่อนพี่เมฆลุกขึ้นมาดักหน้า พี่เมฆไม่ตอบแต่เดินชนไหล่ผู้ชายหน้ากลัวคนนี้แล้วเดินไปที่รถ
“สัด มึงจะไปไหน คุยกับกูให้รู้เรื่องก่อน”
“โอ๊ย”แขนของผมถูกดึงอย่างแรง
“กูบอกว่าอย่าแตะตัวเด็กกู”พี่เมฆหันไปผลักเพื่อนที่ชื่อเจตอย่างแรงจนเซไปชนต้นไม้ข้างๆ
“ทำไมกูจะแตะไม่ได้ มึงหวงมากนักหรือไงห๊ะ”พี่คนนั้นเดินมาผลักอกพี่เมฆบ้าง ผมรู้สึกว่าบรรยากาศมันเริ่มไม่ดีแล้ว
ผมยืนหลบอยู่หลังพี่เมฆ
“เออหวงมาก และมึงก็ห้ามยุ่งกับเด็กคนนี้ด้วย”
“ของๆมึงก็เหมือนของๆกู”ผู้ชายคนนั้นย้ำคำเดิม
“แค่คนนี้ไม่ใช่”พี่เมฆบอกเสียงดัง มือข้างหนึ่งกำชับมือผมไว้ไม่ปล่อย
“นี่มึงเห็นคนอื่นดีกว่าเพื่อนหรอวะ มึงเห็นไอ้เด็กเหี้ยนี้ดีกว่ากูหรอ”พี่เจตชี้มาที่ผมเหมือนไม่ชอบใจ
“เออ แล้วไอ้เด็กเหี้ยที่มึงว่าก็เมียกู เพราะฉะนั้นอย่ายุ่งกับเมียกู”
“เมียมึง”
“เออ”
“หึ กูจะยุ่ง”
“ไอ้สัตว์เจต”พี่เมฆถลาไปดึงคอเสื้อเพื่อนไว้ ยกมือค้างไว้เหมือนจะต่อยลงไปบนหน้าเหี้ยม
“กูเตือนมึงแล้วไอ้เจต คนนี้กูไม่ให้ และมึงก็ไม่มีสิทธิ์ อย่าเก่งให้มันมากนัก
เรื่องเมื่อก่อนส่วนเรื่องเมื่อก่อนแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว”
“มึงจะกลืนน้ำลายตัวเองหรือไง”พี่เมฆนิ่งไป
“กูยกหนิงให้มึงแล้ว มึงจะเรียกร้องห่าเหวอะไรอีก”
“หึ ยกหนิงให้กูอย่างนั้นหรอ เขารักมึงเขาไม่ได้รักกู”ผู้ชายคนนั้นจับมือพี่เมฆแล้วบิดดึงตัวออก
ผมไม่เข้าใจพวกเขาทั้งสอง แต่ผมจับใจความได้ก็คือ พวกพี่เขาเป็นเพื่อนกันและคงเป็นเพื่อนสนิทกัน เพราะเขาบอกว่า
ของๆเพื่อนก็เหมือนของๆตัวเอง แล้วหนิงคือใครกัน ทำไมต้องยกให้กันด้วย
“กูลืมไปแล้ว กูไม่ได้รักหนิง ตอนนี้กูมีคนที่กูรักแล้ว แล้วมึงก็อย่ายุ่งกับคนของกู”
พี่เมฆเดินกลับมาหาผม
“เมฆ”เสียงหวานดังขึ้นด้านหลัง ก่อนจะตามมาด้วยร่างเล็กของผู้หญิงคนหนึ่งที่วิ่งเข้ามากอดพี่เมฆแน่น
“มะ เมฆหนิงคิดถึงเมฆ”เสียงหวานใสแต่ทำไมถึงได้ยินแล้วหัวใจของผมเต้นหนึบๆไม่รู้
“หนิง ลงมาทำไมเจตบอกให้รออยู่ข้างบนไง”คนชื่อเจตเดินเข้ามาดึงแฟนสาวของตัวเองออกไป
“ปล่อยเรานะ เมฆช่วยหนิงด้วย หนิงไม่อยากไปกับเขา”
“หนิง”พี่เจตเพิ่มเสียงดังขึ้น “มานี่”เขากระชากแขนเธอออกจนล้มลงไปกองกับพื้น
“หนิงเป็นอะไรมั้ย เชี่ยเจตทำไมต้องรุนแรงขนาดนี้วะ”พี่เมฆเข้าไปพยุงร่างบางเธอค่อยๆลุกขึ้นแล้วเกาะแขนพี่เมฆแน่นไม่ปล่อย
“ช่วยหนิงด้วย ฮือ ฮือ”ผมค่อยสังเกตผมว่าร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ แถมยังมีแผลที่ข้อมืออีก
แบบนี้เกิดจากการทำร้ายร่างกายชัดๆ
“สัตว์เอ้ย”พี่ชายน่ากลัวสบถเบาๆ “จะมาดีๆหรือให้ไปลากตัวมาห๊ะ”เขาขู่เธอเสียงดัง เล่นเอาผมกลัวไปด้วย
ผมยืนห่างออกมาจากทั้งสามคนเล็กน้อยตอนนี้ขาแข็งจนไม่กล้าขยับไปไหน
“ไม่ไป ไม่กลับหนิงจะอยู่กับเมฆ”เธอตอบเสียงดัง
“หนิงเกิดอะไรขึ้นไหนบอกเมฆมาสิ”พี่เมฆจับมือเธอ เธอค่อยๆร้องไห้ออกมาอย่างอดไม่ได้
“เมฆช่วยหนิงด้วย เจตทำร้ายหนิงทุกคืนเลย ตั้งแต่เมฆไปเรียนต่อหนิงก็โดนทำร้ายทุกคืน ฮือ”
ผมรู้สึกเห็นใจเธอจนอดร้องไห้เพราะสงสารไม่ได้
“เชี่ยเจตไหนมึงบอกว่ามึงจะดูแลหนิงไง ไหนมึงบอกว่ามึงจะปกป้องหนิงไหนมึงบอกว่ารักหนิง ทำไมเป็นงี้”พี่เมฆหันไปเล่นงานเพื่อนตัวเอง ที่ยืนทำท่าไม่พอใจอยู่ตรงหน้า
“มึงอย่าเสือกแล้วพามันมานี่ หนิงมาหากูก่อนที่กูจะโมโหมากกว่านี้”สรรพนามเริ่มเปลี่ยนไปจนผมรู้สึกว่ามันรุนแรงขึ้น
“ไม่ไป หนิงไม่ไป เมฆอย่าปล่อยหนิงนะ หนิงไม่อยากไป”
“มานี่”พี่เจตตะโกนจนผมสะดุ้ง
“ได้ถ้ามึง ไม่อยากให้กูยุ่งกับเด็กมึงก็ได้ มึงเอาตัวหนิงมานี่ กูสัญญาว่าเด็กมึงจะไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหรือรอยช้ำเลย”
พี่เมฆหันมามองหน้าผม
“ไม่เอานะเมฆ อย่าให้หนิงไปกับเขาเลยนะ เมฆอย่าน้า”เธอร้องไห้โฮ
“คิดดีๆนะ มึงกับกูเป็นเพื่อนกันมานานกูพูดคำไหนคำนั้น มึงก็รู้”
“ดินขึ้นรถ”พี่เมฆหันมาสั่งผม
“ครับ”ผมดึงสติตัวเองออกจากตรงนั้นแล้วก้าวขึ้นรถทันที
“เมฆ”พี่หนิงจับตัวพี่เมฆไว้ไม่ปล่อย ผมเห็นพี่เมฆทำหน้าเครียด ผมไม่อยากให้พี่เมฆปล่อยตัวพี่หนิงไปกับพี่เจต
ถ้าให้พี่หนิงกลับไปพี่หนิงต้องเจ็บตัวอีกแน่ๆ น่ากลัวชะมัดผู้ชายอะไรน่ากลัวเหลือเกิน
“หนิงขึ้นรถไปก่อน”พี่เมฆดันตัวพี่หนิงให้ตามมาที่รถ เธอค่อยๆเดินมาแล้วเปิดประตูเข้ามานั่งด้านหลัง ผมขยับตัวจากเบาะหน้าหันไปหาเธอ เธอหน้าตาตื่นปิดประตูล็อกอย่างดี
“เชี่ยเมฆ”พี่เจตเดินตรงเข้ามาจะกระชากพี่หนิงไป แต่พี่เมฆขว้างไว้
“กลับไปซะ คิดได้เมื่อไหร่ค่อยมาเอาหนิงคืน”
“ปล่อยหนิงมา”พี่เจตกระชากคอเสื้อพี่เมฆคืน
พลั่ก พี่เมฆปล่อยหมัดลงไปบนหน้าหนา
“เชี่ย”พี่เจตต่อยสวนกลับมาแต่พี่เมฆหลบได้
“ปล่อยหนิงมาเดี๋ยวนี้”
“กูไม่ปล่อย”
“มึงทำแบบนี้คิดว่าดีหรอ เด็กมึงไม่ตายดีแน่”
พี่เมฆไม่ฟังเขาผลักพี่เจตออกไปจากตัวแล้วขึ้นรถปิดล็อก
“มึงทำแบบนี้ใช่มั้ย มึงจะทำแบบนี้ใช่มั้ย ได้แล้วมึงกับกูจะได้เห็นดีกัน”
พี่เจตตะโกนโวยวายเหมือนคนบ้า ไล่ทุบกระจกจนผมเองต้องนั่งหลบ พี่เมฆค่อยๆสตาร์รถแล้วขับออกไปอย่างเร็ว
......................................................................
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ตอนพิเศษมาแล้ววววบอกเลยว่าเยอะมากกกเนื้อเรื่องยาวมากกกกก
ลุ้นยาวๆ ไปอีกกกกกก ใครเอฟซีพี่เจตยกมือขึ้น ฮิ้ววววววววววว
ฝ้ายเองงงงงงงงงงงงงงงงง
(http://image.dek-d.com/18/876951/15005020)
-
ตายแล้ววว กลายเป็นคู่อื่นมาแทรก
แอร๊กก ตอนพิเศษอย่ามาม่านะค้าา
:mew1:
-
เฮ๊ย มาได้ไง โคตรดราม่าเลย
เจอเจตไม่พอ ยังมีหนิงอีกล่ะ หนิงจะตามมาป่วนพี่เมฆ-ดินหรือเปล่า?
ไหนจะอยากกลับไปหาเมฆ ไหนจะออกจากเจต ไหนพี่เมฆ-ดินจะอยู่ห่างกันอีก
หนิงโดนแฟน DV Domestic Violence แล้วไม่ยอมหนีหรือหนีไม่ได้
ชักกังวลถึงน้องดินแล้วสิ
พี่เมฆขาเมื่อก่อนพี่กับเพื่อนร้ายกันมากหรือคะ?
-
ใครมันจะคู่กะเจตเนี่ย
ซาดิสจริงพ่อคุณ
-
:katai4: :katai4: เหมือนจะมีมาม่า มีมาม่าไม๊ มีมาม่าไม๊
-
มาต่อบ่อยๆนะรออยุ่ มาเงียบๆตกใจเลย
-
เหมือนมีรางว่า หนิงคือหายนะ
ส่วนเตดคือคนดี
-
:katai1: อ้าวพี่เมฆ. เรื่องยุ่งวุ่นวายมารุมเพียบ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนพิเศษมาแล้วววว :katai4:
-
ขอบคุนคราบ เขียนได้กระชับดี ชอบๆๆๆๆๆ
-
:z3:
ตอนพิเศษไหงกลายเป็นมาม่าไปซะได้ ฮือออ
-
:katai1:
-
งานนี้ดินสอรับศึกหนักแน่
-
ตอนพิเศษมาให้อ่านแล้ววววว
-
เย้ๆๆ มีตอนพิเศษด้วย แต่ก็มีเรื่องด้วย
พี่เมฆพูดกับน้องดินให้เข้าใจก่อนนะ กลัวน้องจะคิดมากจัง
:mew2:
-
เย้ ตอนพิเศษมาแว้ว
คงไม่มาม่าใช่มั้ย ไม่เอาแล้วนะ :z3:
-
พี่เมฆหื่นมากอึดมาก น้องดินขี้อ้อนน่ารัก
แววมาม่าจะมาแล้วเริ่มหน่วง
ขอบคุณครัย :pig4:
-
ขอบคุณค่ะ แต่ว่าจะมีดราม่ามั้ยอ่าา
สงสารน้องดินนะ :mew2:
-
ขอนึกแปบ อิพี่เจตนี่ใครหว่าาาา
แต่มาได้แมนมากพี่ ลวนลาม ตะโกนด่า ขู่ฆ่า ทำร้ายผู้หญิง
ไม่ไหวจะแมนเลย
ทำไมออกมากินข้าวนอกบ้านแล้วได้เรื่องขนาดนี้ละเนี่ย
รู้งี้ดินกลับไปให้พี่เมฆกินตับดีกว่าน่าา ป้าว่า อิอิ
-
สนุกคับ สนุก :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
โอยยยยยยยย งานเข้าแล้วววว
รอๆๆๆๆค่าา :katai5:
-
พี่เมฆจะจัดการยังไง จะให้หนิงมาอยู่ด้วยจริงๆหรอ
แล้วดินสอล่ะ ไหนจะต้องอยู่ห่างกันอีก :katai1:
หนิงนางมาดีหรือมาร้าย จะมาเป็นมือที่สามหรือเปล่า
จะมาป่วนอะไรให้ดินคิดมาก เสียใจไหมนี่ คือกังวลคิดมาก
ไม่อยากให้ดินเสียใจอีกแล้ว ดินพึ่งจะมีความสุขเองนะ
ขอให้เรื่องผ่านไปด้วยดี พี่เมฆหนักแน่น ให้เคลียร์นะพี่
:mew1: :L2:
-
ผู้หญิงโดนทำร้ายทุกคืน ทำไมต้องทน คนแต่งหาทางลงดีๆ น้า
เหมือนชีจะไม่รักเจตอีกตะหาก รึยังไง
-
น่ากลัวมาก บ้าป่าวเนี่ย
-
อย่ามาม่าเลยนะตะเอง :hao5:
-
น่ากลัวววววว
-
ต่อจร้า ต่อๆๆๆๆ เร็วๆๆๆๆๆ ด่วนๆๆๆๆๆ เลยยยยยย รออยู่
-
คือว่าค้างอะมากมายยยมาต่อนะไรเตอร์สนุกกกกกกกกกกกก
-
:mew1:
-
สนุกมากเลย อ่านวันเดียวจบเลย พี่เมฆน่ารักนะแต่เวลาโมโหนี่ก็ร้ายมากกกกกก
-
:katai1: :katai1:
-
หนิงน่าจะมาทำให้ความสัมพันธ์สั่นคลอนนะ นางจะจะมาทวงคืน
-
ตอนพิเศษ
-2-
ลบจ้าาาาา
-
:serius2: หญิงร้ายชายเลว
คนซวยก็ไม่พ้นดินสอ อีพี่เจตน์มันต้องมีแผนชั่วแน่ๆ
งานเข้าพี่เมฆเต็มเลย ปีชงป้ะ
-
อยากได้หนังสือเลยยยยยย
-
หวั่นแทนน้องดินเลย :katai1:
-
สะใจยัยแฟนเก่าอิพี่เมฆ
ตอนแรกก็สงสารนางอยู่หรอกที่โดนเจตทำแบบนั้น
แต่พอมาเจอนางทำนิสัยเห็นคนเก่าแล้วอยากได้คืน
แล้วยิ่งมารู้ว่าเรื่องราวเป็นยังไงด้วย
เหอๆ บอกตรงๆว่า"ฉันสงสารหล่อนไม่ลงว่ะ"
เจตต้องมีแผนมายุ่งวุ่นวายกับดินแน่ๆ หมาบ้าจริงๆ
-
น้องดินตั้ลล้ากกกก :mew1:
-
:katai1: :katai1:
-
ดีที่พี่เมฆเด็ดขาดกับแฟนเก่า แต่เรื่องเจตล่ะ
เจตมีแผนการชั่วร้ายใช่ไหม ดินต้องบอกพี่เมฆเรื่องนี้ะ
ระวังตัวไว้ให้มากๆนะ พี่เมฆดูแลดินดีๆนะ
:mew1: :L2:
-
โรคจิตแน่ๆ คงชอบแย่งแล้วจะมีความสุข
-
:katai1:
-
ตอนพิเศษยังจะมีเรื่องอีกนะ
:katai1:
-
พี่เมฆไม่หน้าช่วยเลย
ดินสู้ๆๆ อย่ายอมแพ้
-
น้องดินซวยล่ะงานนี้. :katai1:
-
มาไงล่ะเนี่ย น้องดินนนนน
-
ดินจะผ่านไหมวิชานี้
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:a5: ห๊ะแย่แน่ๆ บรรยากาศแปลกมาแล้ว o22
-
เวรกรรมจริงๆ คนแบบนี้มาเป็นครูบาอาจารย์ซะได้
:katai1:
-
:mew1:
-
สามคำ
ชิบ หาย แล้วววว
:z2:
-
คนเขียนเอามาม่ามาฝากอีกแย้ว อิเจตคงตามรังควานน้องดินน่าดูพี่เมฆก็ไม่ได้อยู่ด้วยต้องกลับไปทำงาน ไม่ปลอดภัยๆ :katai1:
-
:katai1: :katai1: :mew5: :mew5: :mew5: :mew5: :mew5:
-
เราขอยุติการอ่านลงตอนที่เกิดการนอกใจนอกกายนะ
ไม่สามารถทำใจยอมรับได้จริงๆ
คนที่ยับยั้งตัวเองในเรื่องนี้ไม่ได้
เราคงทนอ่านและมีความสุขกับคนแบบนี้ไม่ได้
-
สบายละดินเอ้ยยยย ปีชงปะเนี่ย 5555555
-
เรื่องหลักมาแบบแฮปปี้ แต่ตอนพิเศษมีมาม่าอืดเต็มหม้อนี่มันคืออะไร แงๆ ๆ :ruready
-
จะเปนยังไงละเนี่ย
กำจัดตัวเมียไปได้
ตัวผัวก็มาเป็นอาจารย์สอนน้องดินเลยจ๊าาาา
พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกของจริง
พี่เมฆช่วยน้องดินด้วยย
-
อิพี่เจตโผล่มาทำไม จะทำอะไรนู๋ดินป่ะเนี่ย :katai1:
พี่เมฆจัดการด่วน :z6:
-
สงสัยจะเจอดีแน่ดินสอเอ้ย
-
น้องดินมันน่ารักกก
โอ้ยยยย เกลียดแฟนเก่าอิพี่เมฆจริงจัง
อะไรนักหนา
ดีนะที่เมฆเด็ดพอไม่งั้นนะ
ไม่งั้น................ไม่งั้น
ดราม่าแน่นอนนนนน กรี๊ดดดด
-
พี่เจต + น้องจอร์ท หึ หึ :z1:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย พี่หมีหื่นจริงไรจริง รักจริงไรจริง :-[
ตอนพิเศษร้ายกาจมาก ดราม่ากว่าตอนหลักอีก คุณฝ้ายไม่เคยทำให้ผิดหวังกับการแต่งเรื่องดราม่าจริงๆ
พอตอนจะหวานนี้ก็ไม่แคร์มดเลย ถึงจะเป็นดราม่าเล็กๆก็กระชากฟิลได้ 555
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ :pig4:
ปล. เห็นเรื่องนี้ตั้งแต่วันแรกๆ แต่รอให้มาเขียนให้จบก่อนจะได้ไม่ค้าง แต่ไหนได้ ตอนพิเศษดันนนมีมาม่าซะงั้น :katai1:
-
กรรมละ ดันมาอ่านตอนพิเศษที่มีทีท่าว่าจะมาม่าชามโต
คงต้องบอกว่าขอรอตอนจบเลยนะคะ ยังไม่อยากรับทานตอนนี้
-
ตอนพิเศษค้างมากอ่ะ :katai1:
-
อย่าทำอะไรน้องดินนะ งือออ
-
ตายล่ะ !
:z3:
-
น้องเมกับพี่เพ็นน่ารักนะคู่นี้ :jul3: :pig4:
ตายๆ งี้บอกให้พี่หมอมาเฝ้าที่มอดีกว่านะน้องดิน :z3:
รอนะฮะ :')
-
อ่านจบภายในวันเดียว :katai2-1: :katai2-1:
ไม่อยากให้จบเลยอะ :katai1: :katai1:
อยากอ่านอีก :z3: :z3:
-
รวดเดียวจบบบ ตีห้าพอดี หืมมมมม หนูไม่รู้ตัวจริง ๆ ค่ะ :o12:
สนุกมากกกกกกกก พี่เจต แล้วไงล๊าาาาา :z6:
นอน ดีมั้ย มีเรียน เช้า :sad4:
-
เราว่าเปลี่ยนจากตอนพิเศษ เป็นภาคต่อเหอะน่ะ อยากอ่านต่อยาวๆ ถ้าจะดราม่ากว่าเรื่องหลัก
-
เจตจะพลิกกลับไปเป็นพระเอกอีกเรื่องหรือคะ ไม่ไหวอ่ะ คาแรคเตอร์เลวสุดขั้วไปนะ 555+ แอบกินแฟนเพื่อนลับหลัง แล้วยังอาฆาตมาดร้ายคู่พี่เมฆกับน้องดินสออีก ถ้ามีเรื่องใหม่ คนอ่านจะเชียร์เจตไหวหรือนี่...
อ่านๆไป รู้สึกน้องดินสอนี่ คาแรคเตอร์บางอย่างแอบคล้ายๆหมอติ๊บ ^^ คาดว่ามหาลัยเดียวกันด้วย..
ปล.คำผิดเยอะนะคะ แต่ก็ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านค่ะ
-
รอตอนพิเศษจบก่อนละกัน แฮ่ :hao6:
-
อยากมีแฟนเป็นหมอบ้างจัง น่ารักมากมาย
ว่าแต่ น้องดินเป็นรุ่นน้องสถาบันเดียวกับพี่เหรอเนี่ย เทาแสดแดดและยุง :mc4: :mc4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน :katai2-1: ถึงแม้ว่าจุดเริ่มต้นดูจะไม่ราบรื่นไปซักหน่อย แต่ตอนจบแฮปปี้ รักน้องดินสอมาก :กอด1::กอด1: ดินสอน่ารักกกกกกกกกก อิอิ แต่สเปแลดูเหมือนจัะมีปัญหา :hao5: ขออย่าให้มีเรื่องร้ายเลย อิพี่เจตนี่เอาไง อย่ามายุ่งกับน้องดินนะ :serius2: :serius2:
-
หวั่นใจจัง สู้ๆนะน้องดิน หมอเมฆ ต่อด่วนๆ :ling3:
-
:serius2: ไล่อ่านจนทันแล้ว ตอนพิเศษจบได้ค้างมาก เจตจะโผล่มาทำไม ขอความสงบเถอะ
-
น้องดินสอ พี่เมฆ น่ารักทั้งคู่
เพิ่งอ่านรวดเดียวจบช่วงเช้า
นี้ก็ตามไล่อ่านทุกเรื่องที่คนเขียนแต่ง อิอิ
-
อ่านรวดเดียวววววจบ 55555
บอกได้คำเดียววววว พี่เมฆหื่นระดับสิบบบ พูดเลออออ >//<
ดินก็น่ารักกกกกก โอ้ยยยชอบคู่นี้อ่ะะ กรี้สสสสส
ไม่อยากให้จบเลยยย อยากให้มีต่อภาค 2345 55 (เวอร์ล่ะะ)
ปล. ตอนพิเศษมันจบแบบค้างๆๆอ่ะะ เนอะ!
-
มาต่อเถ๊อะ ค้างๆๆๆ
-
ค้างครัชชชชชชชชชชชชช
:katai4: :katai4:
-
สนุกมากกกรอติดตามคับ
-
เห็นชื่อเรื่องหลายรอบแต่ไม่เคยคิดจะอ่าน แต่พอเข้ามารู้สึกไม่ผิดหวังเลยค่ะ
สนุกมากๆ o13 น้องเมกับพี่เพ็นก็น่ารักมากๆ :-[ รอติดตามตอนพิเศษ รีบมาต่อนะค่ะ
-
สนุกมากเลยจ้าาา อ่านรวดเดียวจบ!
แต่ตอนพิเศษค้างมากกกกกกกกก :sad4:
จะมาต่อมั้ยอ่าาา แล้วยังมีหนังสือเหลือมั้ย อยากด้ายยยย
-
เออ...... :mew2:
แบบว่าค้างอ่ะ :ling1:
จะมาต่อไหมอ่ะ 5555 :katai1:
รอต่อไป คิคิ :m15:
-
:mew1: อ่านตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ ชอบมากๆเลยครับ :mew1:
-
จะเกิดอะไรกับน้องดินสอเนี่ย
พี่เมฆมาช่วยด่วนเลย
-
มาต่อด้วยยยยยย :ling1:
-
อ่านจบแล้ววววว
น้องดินน่ารักจัง พี่เมฆหลงน้องน่าดู
o13
-
:a5:
-
ตอนพิเศษ 3 ฉันรอเทอยุน๊า
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่อง ประทับใจน้องดิน และเนื้อเรื่อง :L2:
Thank o13
-
ตอนพิเศษ 3 ฉันรอเทอยุน๊า
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่อง ประทับใจน้องดิน และเนื้อเรื่อง :L2:
Thank o13
-
ไม่มาต่อตอนพิเศษ 3 หรอค่ะไรท์ เรารออยู่นะ รีบมาต่อเหอะมันค้างอ่ะ :hao5:
-
อร๊ายๆๆ รอตอนพิเศษต่อไป :z2:
-
รอตอนพิเศษตอนต่อไปปปป
-
น้องดินน่ารักกด :katai2-1:
-
สนุกมากค่ะ ขอบคุณค่ะ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณค่ะ
เป็นเรืีองที่ผ่านสายตาบ่อยมาก แต่ไม่ได้กดเข้ามาอ่าน ทำไม? (T_T)
สนุกมากค่ะ ดราม่าไม่เยอะ ชอบสุด
ฝ้าย คงลืมตอนพิเศษไปแล้ว โฮๆๆ
-
พี่เจตมาทามมายยยย :katai1:
-
น้องดินสอน่ารักมากนะคะ พี่เมธาหล่อมากกกก เรื่องนี้อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจมากค่ะ
ปล. ฝ ฝ้าย เด็ก ม.น. หรือเปล่าค่ะ
-
รักกันง่ายอ่ะ แต่ชอบนะ สนุกดี
-
รอตอนพิเศษ :katai5:
-
มันจะดูเหมือนเป็นตอนยาวมากกว่าตอนพิเศษนะ
-
:z2: รอ ๆ
-
:pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pighaun: :pig4:ขอบคุณมากค่ะสนุกมากเลย จะติดตามเรื่องต่อๆไปนะค่ะ
-
อ๊ากกกกก ลงแดง อยากอ่านต่อ :z3: :z3: :z3:
-
น่ารัก
ขอบคุณนะคะ
-
อ่านยาวมาเลย2วันติด เป็นเรื่องที่น่ารักมากค่ะ เครียดๆทำงานอยู่ว่างก็มานั่งอ่าน เออ เบาสมองดีเป็นเรื่องกุ๊กกิ๊กน่ารักมานั่งอ่านเขาจีบกันหวานๆ ดราม่ามาพอกรุบกริบ
ปล.ติดตามเรื่องนี้อยู่นะคะ รอตอนพิเศษเต็มๆอยู่นะ :katai2-1:
-
รอ รอ แล้วก่อน ค่า
-
เฮ้อ จบแล้ว~
จากที่คิดว่านิยายเรื่องนี้ไม่น่ารอด
ไม่น่าจะอ่านจนจบได้
เพราะไอ้พี่เมฆมันหื่นเกิ๊น สงสารน้อง 555
แต่ก็อ่านจบจนได้ กร้ากกกกก
อ่านแล้วหลงน้องเลยอ่ะ
น้องเด็กมากๆ บางเรื่องก็ทำลงไปไม่คิดอะไรให้ดีซะก่อน
แต่ก็ดีอ่ะ เพราะมันจะเป็นบทเรียนอันล้ำค่าของน้องต่อไป แล้วก็หลงรักอิพี่เมฆที่รักน้องมากจนอภัยให้น้องได้
อ่านแล้วอบอุ่นดีจริงๆ
อิพี่เมฆ มันเกือบจะเพอร์เฟ็คอยู่ละ
แต่ติดตรงที่หื่นไปหน่อย..ไม่หน่อยสิ
แต่โคตรหื่นเลยยยย สงสารน้องมากมาย
ถ้ายังอยากจะอยู่กับน้องไปนานๆ
ก็เพลาๆแรงลงบ้างเถอะ
อย่าใช้งานมันหนักนัก เหอเหอ
ตอนสุดท้าย ก็เดาแล้วว่าอิพี่เมฆมันไม่เป็นอะไรหรอก
เฮียแกหนังเหนียวแล้วก็กระดูกเหล็กจะตาย
แต่แอบเซ็งตรงที่ว่าไม่โทรหาน้องเนี่ยแหละ
อยากเตือนความจำอิพี่เมฆจริงๆว่า
ตอนที่น้องแอบหนีไปกินเหล้ากับเพื่อนทั้งคืนอ่ะ
พี่ติดต่อน้องไม่ได้ พี่รู้สึกยังไง เป็นห่วงขนาดไหน
กับน้องในเวลานี้มันหนักกว่านะ
เพราะได้ยินเสียงกับหูเลย รู้ว่ามีอุบัติเหตุ
แล้วก็โทรหาพี่มันไม่ติดเลย
เวลาแต่ละนาทีที่ผ่านไป ระหว่างที่รอคอยข่าวคราวว่าพี่เมฆเป็นยังไงบ้างอ่ะ
มันผ่านไปช้ามากราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์เลยนะ
มันทรมานขนาดไหน พี่เมฆน่าจะเข้าใจนะ
ไม่ไหวเลย
แต่ก็เอาเถอะ
พี่เมฆก็ทวงคะแนนกลับคืนไปได้แบบท่วมท้นอยู่ดี
โดยการคุกเข่าขอน้องแต่งงานต่อหน้าแม่ทั้งสองฝ่าย
ฮ้าาาา มีฟามฉุข~~~
ขอบคุณคนเขียนมากเลยค่ะ
-
:n1: :n1: :n1:
ขอบคุณครับ
-
สนุกๆ :jul1:
-
:jul1:
-
สนุกดีค่ะ :z13:
-
:pig4:
-
จบแล้วครับ ชื่อเรื่องสดุดตาสุดๆ555
-
เข้ามาอ่านอีกรอบ เร้าใจเช่นเคย ^^
-
พริกสิบเม็ดอะเรื่องนี้ :-[ :o8:
-
โอ้ยยยยยยย มีต่อใช่มั้ยคะ บอกที เร้าใจสุดๆ
-
ขอบคุณ :o8: :o8:
-
:hao6: :hao6: ตายแล้ววว พี่เฆมโซเดมฮอตมากเลยค่ะ :jul1: :jul1:
-
:z3: :z3: :z3: :z10: :z10: :z10: :z10: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :heaven :heaven :heaven :heaven
โอ้ยยยย มันนนดียยยยย์มากกกกกกก น้องดินคือลูกมากกกกก อยากเอากลับไปเลี้ยงงงง โซคิ้วววววว
จากใจเคยเห็นเรื่องนี้ตั้งแต่ปีที่แล้วแต่ไม่ได้กดอ่าน ไม่รู้ทำไม พึ่งมาได้อ่านปีนี้
ฮืออออออออ ดีกว่าที่คิดไว้มากมากกกกก แบบบ มากๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่เมธาพอร์นมากเว่อ หลอกล่อมากกก ฮึ่ย
สรุปว่าชอบเรื่องนี้ไปเลยยยยย ทำไมไม่อ่านตั้งแต่ปีที่แล้วนะ!!!! ดีมากก ชอบมากก
เป็นกำลังใจในนักเขียนต่อไปนะคะ :hao5: :mc4:
<3
-
สนุกมากคับ
-
กลับมาอ่านอีกรอบยังสนุกเหมือนเดิม
o13 o13
-
ดินสอผิด
ถ้าทำแบบนี้แสดงว่าดินยังรักพี่เมฆไม่มากพอ หรือ ไม่เคยรักเลย
อ่าาาา สงสารพี่เมฆ ทำไมดินสอทำแบบนี้ละ
มันกำลังจะดีแล้วแท้ๆ :z3:
-
ขอบคุณครับ
-
สนุกมากค่ะเสียดายไม่ได้อ่านตอนพิเศษ
-
สนุกมากค่ะ น่ารักมาก :o8: o13
-
เรื่องนี้อ่านแล้วไม่เคลียร์ตรงที่ นายเอกไม่เห็นบอกพระเอกเรื่องขายตัวให้กระจ่างเลย
เลยค้างคาอ่ะ
:serius2:
-
I love this story
-
:hao7:
-
รักเรื่องนี้อ่านกี่รอบก็ยังสนุก
-
:laugh: ชื่อเรื่องคือ ต้องกดเข้ามา
-
อ่านตอนนี้แล้ว เงิบจ้าาาาาาาา
นายเอกคือ ไม่มีความคิดเลยหรอ
ไม่รู้สึกผิดสักนิดเลยหรอที่ไปนอนกะคนอื่น
จะบอกว่าเมา ไม่รู้ตัว แล้วไปเอากะคนอื่นก็ไม่ใช่
เพราะตื่นมาก็ไม่เห็นว่าจะตกใจอะไรเลย กลับบ้านชิวๆ
ทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติเลยอ่ะ ความละอายใจไม่มี
ไม่น่าเรียนหมอนะคะ ดูเป็นคนไม่ค่อยมีความคิดเท่าไหร่เลย
ไม่ปลื้มแล้วก็รู้สึกผิดหวังอย่างแรงง!!!!!!!!
เราว่าตอนนี้มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะ
ดูเหมือนคนเขียนอยากดึงเข้าดราม่า
แต่ถ้าดราม่าแบบนี้เราว่าคนอ่านไม่ค่อยปลื้มหรอกนะคะ
มันดูไม่มีที่มาที่ไป ดูไร้เหตุผลไปหน่อยนะ
ความเห็นส่วนตัวนะคะ ถ้าไม่ชอบก็ขอโทษค่ะ
ไม่หรอกคนเที่ยวกินเหล้า บรรยากาศพาไปและขาดสติ ไม่งั้นคงไม่มีศีล5หรอก ห้ามดื่มเหล้ามันผิดศีล คือเป็นการป้องกันเรื่องอื่นจะตามมา ส่วนคนที่รับดราม่าไม่ได้คืออะไรก่อน ชีวิตจริงก็ดราม่าจ้าา
-
ขอบคุณครับ
-
aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 43บ./1วัน กด *777*7721*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 75บ./2วัน กด *777*7724*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 113บ./3วัน กด *777*7719*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7722*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 97บ./2วัน กด *777*7725*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 140บ./3วัน กด *777*7720*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 70บ./1วัน กด *777*7723*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน โทรฟรี ทุกเครือข่าย ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น. โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที กด *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที โทรฟรี ทุกเครือข่าย ได้ 100 นาที อายุ 1 วัน กด *777*246*117010#
aIS สมัคร โทรไป จีน, ฮ่องกง, มาเลเซีย, สิงคโปร์, เกาหลีใต้, อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา 99 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 1.54 บาท
aIS สมัคร โทรไป ลาว, กัมพูชา, เมียนมาร์, เวียดนาม
*777*3802*117010#
ราคา 119 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.78 บาท
aIS สมัคร โทรไป สหรัฐอเมริกา, แคนนาดา
*777*3803*117010#
ราคา 129 บาท โทรได้ 60 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 2.01 บาท
aIS สมัคร โทรไป เยอรมนี, สหราชอาณาจักร, ญี่ปุ่น, ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา 159 บาท โทรได้ 40 นาที
เฉลี่ยนาทีละ 3.71 บาท
เวลาโทร กด
003 รหัสประเทศ รหัสเมือง เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ กด *121*32# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด *545# โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด 1175 โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=ClwQq4AZEb8 (https://www.youtube.com/watch?v=ClwQq4AZEb8)
เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า AIS ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU (https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU)
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน เมษายน 2567
https://www.facebook.com/100063871243003/posts/905036281635405/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v (https://www.facebook.com/100063871243003/posts/905036281635405/?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v)
AIS ระบบเติมเงิน เอไอเอส เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 31 มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=HEXso1Duo6k (https://www.youtube.com/watch?v=HEXso1Duo6k)