ตอนนี้อยากจะสงสารเนย์นะแต่ทำไม่ลง ให้เนย์ได้สามคำคือ มึง-โง่-เอง
ถ้าความรักมันจะทำให้ชีวิตเราอัปรีย์ได้ขนาดนี้ขออยู่เป็นโสด เชิ่ดๆเริ่ดๆคนเดียวแบบนี้ดีกว่า
ส่วนไอ้บูก็นะ มันเลวโดยกมลสันดารจริงๆ เลวโดยไม่สำนึก คนอย่างมันอย่าได้มีความสุขเลยชีวิตนี้
หวังว่าถ้าเนย์กลับมาจะกลายเป็นคนใหม่ ไม่แคร์ไม่สนใจบูมันอีกล้วนะ
เพราะถ้ากลับมาแล้วยังเป็นแบบเดิมเห็นทีว่าเราคงอ่านต่อไม่ไหว
เพราะเบื่อกับความโง่ของเนย์ ทั้งๆที่มันก็รู้ว่าถ้ารักบูแล้วต้องเจอกับอะไรบ้างมันก็ยังรัก
ซึ่งอันนี้เราก็ไม่ว่าหรอกพราะความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ แต่ที่โคตรรับไม่ได้เลยคือเนย์มันไม่รักตัวเอง และยอมให้บูมันทำร้ายซ้ำๆ
จนบางทีเราอยากให้มันตายๆไปซะเพราะรำคาญ ทั้งที่มันก็สู้ได้แต่เผือกไม่สู้เอง แล้วจะมาคร่ำครวญหาสวรรค์วิมารอะไร
เพราะถ้าจะพูดจริงๆแล้วคนที่่ทำร้ายเนย์มันไม่ใช่บูแต่เป็นตัวเนย์เองต่างหากที่ทำร้ายตัวเองยอมให้มันกดขี่ข่มเหงอยู่ได้
แต่ยังไงเราก็ยังยืนยันนอนยันเหมือนเดิมว่าบุคลิกของเนย์มันขัดๆถ้าอ่านจากช่วงแรกๆ มันเลยดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่
อย่างกับคนล่ะคน(คหสต.) ยิ่งอ่านยิ่งไม่ใช่เนย์ช่วงแรกๆ แม้จะรู้เหตุผลว่าเพราะรัก แต่มันก็ไม่ใช่อยู่ดีเพราะคนแต่ง
เลือกแต่งตอนแรกว่าเนย์มันเข้มแข็งไม่ยอมคนขึ้นมาแล้ว แต่อยู่ๆมาฆ่าเนย์ให้เปลี่ยนบุคลิกเป็นอีกคน เราเลยขอติตรงส่วนนี้นิดนึงอ่ะครับ