รู้สึกเสียเวลาที่อ่านมายี่สิบกว่าตอน ตอนที่รู้บทสรุป(ช่วงคลายปม)ของเรื่อง
แรกๆปมมาสวยๆ สวยมาตลอด คิดแค่ว่าถ้าประคองแบบนี้ไปจนจบ หรือตัดสวยๆแบบให้ตายกันไปครึ่งเรื่อง อีกครึ่งอยู่แบบกึ่งเป็นกึ่งตาย ไม่มีใครสมหวัง ก็น่าจะดีไม่น้อย
แล้วก็ลากเอาคนนอกเข้ามาพัวพันให้หนุกๆอีก เช่นป้าแม่บ้าน ชื่อไรนะ เอื้อย เอื้อง เอื้อ อะไรสักอย่างอะ ถ้าป้าแกโดนลูกหลงตายก็น่าสนุกไม่น้อย ส่วนที่เลือกให้นะโมเป็นคนตายถือว่าตอบโจทย์ (ส่วนตัวเชียร์ให้คุณรามตายแต่ต้นเลยนะ 5555 ก็พี่แกฆ่าพ่อแม่ข่มขื่นน้องขนาดนั้น)
จนตอนเฉลยทั้งหมดนี้แหละ ไอ้ที่พ่อได้แม่ แม่ประชดพ่อ แม่ไปเอาคนนู้น พ่อไปเอาคนนี้ อันนี้เริ่มเลอะเทอะละ เลอะเทอะแบบเลอะเทอะอะ งื้ออ
ตัวละครหลายๆตัวในเรื่องค่อนข้างจะมีคาแร๊คเตอร์ขัดกันในตัวเองแบบอะไรที่ไม่ควรอยู่ด้วยกันได้กลับมาเขย่ารวมกัน
หรือบางตัวสร้างขึ้นมาจากพื้นเพนึง บรรยายว่าเกิดเติบโตมาในครอบครัวสิ่งแวดล้อมนึง แต่นิสัยกลับตรงข้าม เหมือนกันให้เด็กที่เกิดในคุกรู้จักมารยาทแบบเจ้าชายอะ
แต่ก็นะ ที่ว่าไปเป็นแค่บางจุดที่โผล่มากไม่มาก เพราะโดยรวมแล้วถือว่าตีโจทย์แตก โดยเฉพาะกับพล๊อตเรื่องที่ใช้คาแร๊คเตอร์ตัวละครเน้นๆในการดำเนินเรื่อง สามารถสร้างตัวละครออกมาให้มีมิติได้ถึงจุดนี้นับว่าไม่เบาเลย
หลายอย่างในเรื่องที่สมเหตุสมผลดีสมบูรณ์ มีบ้างเล็กน้อยที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผลเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้สะดุดอะไร
เอาง่ายๆอะ ยกเว้นเรื่องณะโมอะนะ
แต่ถ้าถามว่า ตลค ไหนไม่เมคเซนต์มากที่สุดคงเป็นคุณรามนี่แหละ หลายๆอย่างทำให้พี่แกต้องรับบทตัวไม่สมเหตุสมผลเพื่อให้เรื่องดำเนินได้ ถ้าขัดๆถูๆดีๆ ตัวละครนี้น่าจะไปรอดไม่ยาก
เหมือนปมส่วนที่เป็นวังวนแค้นอะ เฉพาะตอนที่พูดเรื่องแก้แค้นวนลูป ตรรกะของตัวละครหลายตัวมาก ที่เพี้ยน เพี้ยนหนักแบบ หา!? ได้หรอ
แล้วก็รู้สึกว่า(ถ้าจำไม่ผิดนะ)ตอนต้นเรื่องเปรยๆประมาณว่าคุณรามเคยข่มขืนพระพายต่อหน้าคุณเอกแบบที่คุณเอกโดนตรึงอยู่ (รู้สึกจะเป็นฉากในห้องใต้ดิน) ถ้าจำถูกคนเขียนคงลืมปมนี้อะ เพราะไม่เคยพูดถึงอีกเลยทั้งๆที่เป็นเรื่องใหญ่มากเลยน้าา (ถ้าจำผดขออภัย มึนๆเบลอๆ 555)
(อันนี้เริ่มสวนตัว) อุตส่าห์นั่งซึมซับความดาร์กมาตั้งนาน มาจบซะเคลียร์เรียบร้อย นี่ถ้าเป็นนิยายฝรั่งนะคงจบแบบ พรึบ ! แล้วก็ให้คนอ่านตามสาปแช่งนักเขียนที่หัวเราะสะใจ ถถถถ
ยอมรับตรงๆเลยว่าตอนอ่านไปได้กลางๆเรื่อง คือตั้งใจไว้แล้วว่าพอจะคลายปมเมื่อไหรเราจะเลิกอ่านทันที เพราะรู้สึกว่าคนอ่านคนอื่นๆเชียร์กันเต็มที่ให้เข้าไลน์พิมพ์นิยมคือร้ายมาเอาคืนกลับ ไม่โกง ทำพระ/นายเจ็บมา ต้องเจ็บกลับไม่โกง แต่เรากัดฟัน (5555) อ่านจนจบได้นะ เพราะมันก็ไม่ได้พิมพ์นิยมแบบโลกสวยขนาดนั้นนน
แต่ก็นะ เข้าใจว่าคนไทยชอบอะไรสวยๆ ทุกอย่างต้องแฮปปี้เอนด์ เพื่อสนองนีดทุกคน เลยต้องจบแบบพิมพ์นิยมแบบนี้ (แต่แอบเสียดายคาแร๊กเตอร์พระเอกนิดหน่อยที่ประกอบมาดิบดีแต่เอามาย่ำยีซะ ...เอิ่ม) แถมยัดเยียดจับๆคู่ให้ครบคู่อีก บางอันมันไม่อินก็ไม่ต้องให้เค้าคู่กันก็ได้นะครับ -.-
ส่วนเนื้อเรื่องแยกของคุณราม.... เราคิดว่าบารมีฮีไม่พออะ ออร่าพระเอกไม่รู้จะไปออกตรงไหน อย่างพระพายน่าจะพอเป็นนายเอกได้ แต่คุณรามเค้าพอมาเทียบกับคุณเอกแล้วออร่าฮีโดนข่มอะ พูดง่ายๆไม่น่าเกิด
(ส่วนตัวคิดว่าเนื้อเรื่องนางเป็นแค่ไซส์สตอรี่ก็หรูแล้ว)
แต่เดี๋ยวขอเตรียมใจสำหรับไปอ่านเรื่องคุณรามก่อน เพราะมันต้องขัดใจเรามากแน่ๆ (ขอโทษ TT_TT มันไม่ไหวจริงๆ เราชอบดาร์คๆนะ ยิ่งปวดตับยิ่งชอบ แต่ไม่ใช่แนวดาร์คแล้วจบแบบคุณธรรมจริยธรรมอะ เราชอบดาร์คแล้วดาร์คให้สุด ดาร์คเสมอต้นเสมอปลาย)
สุดท้ายคือ ยังไงก็รักคนเขียนนะ
อะไรที่พิมพ์ไปแล้วไม่โอเค หรือไม่ชอบเราก็ขอโทษจริงๆ หรือให้ลบออกก็ได้นะ (ย้อนขึ้นไปอ่านแล้วตกใจเอง)
— รักส์