คุยกับรูมเมท....ความรักที่เกิดจากความผูกพันธ์ กับ ความรักที่เกิดจากความใกล้ชิด เมื่อมันกำลังจะเกิดขึ้นมาในเวลาที่พร้อมกัน คนกลางอย่างเราควรจะทำอย่างไร? เมื่อคนหนึ่งยังไม่ชัดเจน แต่อีกคนหนึ่งกำลังจะชัดเจน!!...ยินดีต้อนรับรูมเมทคนใหม่ของเราครับ คุณGoodfellas ขอบคุณที่ติดตามนะครับ Roommate&Soulmate(ตอนที่ 36) : ส่งนายปิ๊กกลับเชียงใหม่+นายบอมมาแปลก!!.....เช้านี้เราตื่นก่อนใครเลย เพราะว่ารู้สึกหนาว นายนิกเล่นเอาผ้าห่มไปม้วนตัวห่มอยู่คนเดียวเลยอ่ะนะ ฮ่าๆ ดูนาฬิกาเพิ่งจะแปดโมงเช้าเอง คงไม่มีใครตื่นขึ้นมากินข้าวเช้าหรอกมั้ง มองดูคนอื่นๆก็ยังนอนกันอยู่ เราก็เลยล้มตัวนอนต่อ หันไปหานายนิก แกะผ้าห่มออกจากตัวนายนิก!!!!!
"นิกๆ....นิกๆ"
"อือ!!!"
"ขอผ้าห่มบ้างดิ!!!หนาวว"เราบอกนายนิก
....นายนิกลืมตาขึ้นมา พอเห็นว่าตัวเองอยู่ในม้วนผ้าห่มเป็นดักแด้อยู่ ก็รีบดึงผ้าห่มออกจากตัว
"แหะ แหะ ขอโทษคร๊าบ" นายนิกพูดแล้วก็ยิ้มแหย่ๆ
"ยังไม่มีใครตื่นหรอ" นายนิกถามเรา
"อือ!!!!เพิ่งจะแปดโมงอ่ะ"
"อือ!!!งั้นนอนต่อๆ มาๆหนาวหรอ นิกกอด เร็วๆ" นายนิกพูดแล้วก็ดึงแขนเราให้นอน
.....เราก็ล้มตัวนอนหงายลงไป นายนิกพลิกตัวมากอดเรา ขาก็มาก่ายตรงขาเรา แต่ว่า!!!!!เรารู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่าง มันทิ่มๆอยู่ตรงต้นขาเรา ฮ่าๆ
"นิก เอาขาออกไปเหอะ ไม่ต้องก่ายหรอก หนัก!!!!" เราบอกนายนิก
"ไม่อ่ะ จะนอนแบบนี้ใครจะทำไม" นายนิกพูด
"แต่ว่า...."
"แต่ว่าอะไร!!!!" นายนิกถามเรา
"ก็....ก็ ตรงนั้นมันโดนขาเอิร์ตอ่ะ"
"ตรงไหนอ่ะ" นายนิกถามเรา
"ตรง...ตรง!!!!เป้ากางเกงนิกอ่ะดิ!!!" เราพูด
....นายนิกก็เปิดผ้าห่ม มองลงไปดูตรงเป้ากางเกงตัวเอง แล้วก็หัวเราะออกมา
"ฮ่าๆ ก็แปดโมงเช้า มันก็ต้องเคารพธงชาติดิ ฮ่าๆ" นายนิกพูด
"ก็ได้ๆ เอาออกก็ได้ เดี๋ยวคนบางคนนอนไม่หลับ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็เอาขาที่ก่ายเราออกจากตัวเรา
"โอเคยัง นอนได้ยัง" นายนิกถามเรา
"อือ!!!! นอนได้แล้ว"
.....แล้วเราก็หลับไป......พร้อมๆกับหัวใจที่เต้นแรงโดยไม่มีสาเหตุ ฮ่าๆ
.....มาตื่นอีกทีก็ตอนที่นายนิกปลุกเรา
"ไอ่ดื้อ เค้าตื่นกันหมดแล้ว" นายนิกเขย่าตัวเรา
"กี่โมงแล้วอ่ะนิก"
"จะเที่ยงแล้ว" นายนิกบอกเรา
"เอิร์ต ตื่นล้างหน้าล้างตาเลยมึง เดี๋ยวไปกินข้าวกัน" ไอ้แมคบอกเรา
"งั้นเดี๋ยวนิกกลับห้องก่อนนะ ไปอาบน้ำ เอิร์ตจะไปกับนิกป่าว" นายนิกหันมาถามเรา
"อือ!!!! ไปดิๆ"
"เอ็มไปด้วย"
"โอเค งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ร้านข้าวนะไอ้แมค" นายนิกหันไปบอกไอ้แมค
"เออ!!! คร๊าบ เร็วๆนะสามตัวมึงอ่ะ" ไอ้แมคบอกเรา
......แล้วเรา นายเอ็ม นายนิกก็เดินกลับมาหอใน เราบอกนายนิกเดินดีๆหน่อย อย่าลืมนะว่าตัวเองไม่ได้ใส่กางเกงในอ่ะ ฮ่าๆ กลับถึงหอใน อาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยก็เดินมาที่ร้านข้าวร้านประจำ เจอพวกนั้นมานั่งรออยู่แล้วครบเลย
"สั่งเลย เหลือพวกมึงสามคนอ่ะ" ไอ้แบงค์บอกเรา
....สั่งข้าวเสร็จก็มานั่งที่โต๊ะ รอข้าวมาเสิร์ฟ
"เป็นไงปิ๊ก เมื่อคืนนอนสบายป่าว" ยัยส้มถามนายปิ๊ก
"อื้อ!!!!สบายมากครับส้ม นอนกันเยอะอบอุ่นดี"
"มีใครกรนบ้างป่าวว๊ะ"ไอ้มอสถาม
"ไม่มีนะ บอมไม่ได้ยินเลย"นายบอมพูด
"หลับเป็นตายกันขนาดนั้น ใครจะไปรู้เรื่องว๊ะ" ไอ้แมคพูด
"ไอ้นิก ปากมึงยังช้ำๆอยู่เลยนะ"
"เออดิ!!!! ยังเจ็บๆอยู่เลย"
"แล้วถ้ามึงเจอไอ้บอลอีก จะคุยกันได้ป่าวว๊ะเนี่ย"ไอ้แมคถามนายนิก
"คุยได้ดิ กูไม่มีปัญหาหรอก เพื่อนกัน แต่มันจะคิดยังไงก็แล้วแต่มันหว่ะ"นายนิกพูด
"แล้วสรุป มึงกับ คนชื่อไหมอ่ะไรนั่น ยังไงว๊ะ" ไอ้แบงค์ถามนายนิก
"กูจบ!!!!คำเดียวเลย" นายนิกพูด
"พูดซ๊ะไม่ไว้หน้าผู้หญิงเลย" ไอ้แบงค์บอกนายนิก
"แล้วจะให้กูทำยังไงอ่ะ" นายนิกถามกลับ
"แต่ก็สะใจดีหว่ะ ถ้าส้มเป็นเอิร์ตนะ ตบร่วงตั้งแต่สาดโค้กใส่แล้ว" ยัยส้มพูด
"แหม่ๆ ทำเป็นเก่งนะมึง ดีแต่ปากหล่ะสิ" ไอ้แมคว่ายัยส้ม
"หรือจะลอง ฮ๊ะ!!!!ไอ้แมค" ยัยส้มพูดแล้วก็หยิบแก้วน้ำทำท่าจะสาดไอ้แมค
"พอๆเลยครับ มีเรื่องแค่คู่เดียวพอนะ ปิ๊กขอร้อง ฮ่าๆ" นายปิ๊กพูดแล้วก็หัวเราะ
"กินข้าวเสร็จแล้วไปไหนกันดีอ่ะ" ยัยแพรวถามขึ้นมา
"ไปให้อาหารปลากัน" เรากับนายบอมพูดขึ้นมาพร้อมๆกัน/////แล้วต่างคนก็ต่างมองหน้ากันนะ แอบยิ้มนิดๆ ฮ่าๆ เขินๆๆ
"แหม่ๆ ใจตรงกันเลยนะมึงสองคนอ่ะ" ไอ้แบงค์แซวเรากับนายบอม
"เออ!!!กูก็จะบอกว่าไปให้อาหารปลากัน แต่พูดไม่ทัน" นายนิกพูด
"เออๆ งั้นสรุปกินข้าวเสร็จ เดินไปให้อาหารปลากัน วัดอยู่ใกล้ๆ ไปทำสังฆทานกันด้วยดีกว่า เรื่องร้ายๆจะได้หมดไปนะไอ้นิก" ไอ้แมคพูด
"อือ!!!ดีเหมือนกัน ปิ๊กจะกลับพรุ่งนี้แล้วไปทำบุญกันดีกว่า"
"มาเที่ยวนี้ พาแต่ปิ๊กเข้าวัด คงเบื่อแย่อ่ะ" นายเอ็มพูด
"ไม่เป็นไรๆ ไหว้พระก็ดีเหมือนกัน เอาไว้มาคราวหน้าค่อยไปเที่ยวที่อื่น"นายปิ๊กพูด
......แล้วพวกเราก็กินข้าวกัน พอกินข้าวเสร็จ จ่ายตังค์เรียบร้อย ก็เดินข้ามสะพานไปวัดที่อยู่ใกล้ๆ ที่วัดนี้มีคลองไหลผ่านหน้าวัด มีท่าน้ำให้คนลงไปให้อาหารปลาได้ ปลาสวายตัวใหญ่ๆทั้งนั้นเลย^^
"เฮ้ยๆ!!! ขึ้นมาที่ศาลากันก่อน มาทำสังฆทานกันก่อน เร็วๆหลวงพ่อท่านรออยู่" ไอ้แบงค์วิ่งมาตามพวกเราที่อยู่ท่าน้ำ
.....แล้วเราก็ขึ้นจากท่าน้ำไปที่ศาลาหลังใหญ่กัน ทำสังฆทาน กรวดน้ำ หลวงพ่อท่านก็ให้พร แล้วก็พรมน้ำมนต์ให้พวกเราทั้งหมด
"โดนน้ำมนต์แล้วอย่าร้องหล่ะ ฮ่าๆ" นายนิกหันมากระซิบใส่หูเรา
"เดี๋ยวเหอะ ไอ่ลิงเผือก" เราหันไปพูดกับนายนิกเบาๆ////นายนิกมองเราแล้วก็ยิ้มๆ
.....พอทำสังฆทานเสร็จ พวกเราก็เดินออกไปที่ท่าน้ำ หยอดตังค์ใส่ตู้เอาเศษขนมปังที่ทางวัดมีไว้ให้ มาโยนให้ปลากินกัน สนุกสนานกันไป
"เอิร์ตๆดูดิ ปลาเผือก" นายบอมชี้ให้เราดูปลาสวายเผือก
"ข้างบนนี้ก็มีลิงเผือกนะ" เราพูด
"มีด้วยหรอ" ยัยส้มหันมาถามเรา
"เออ!!!!นั่นดิ ในวัดมีลิงเผือกด้วยหรอว๊ะ"ไอ้แบงค์พูดทำหน้าสงสัย
....แล้วนายนิกก็ทำเสียงกระแอม กระไอขึ้นมา
"ฮ่าๆ กูว่าแล้ว นึกตั้งนาน ฮ่าๆ" ไอ้แมคเป็นคนแรกที่คิดได้ มันพูดแล้วก็หัวเราะออกมา
"ไหนว๊ะลิงเผือกของมึงอ่ะไอ้แมค"ไอ้มอสถามไอ้แมค
"ก็นั่นงัย ยืนให้อาหารปลาอยู่นั่นอ่ะ"ไอ้แมคพูดแล้วก็ชี้ไปทางนายนิก
"เฮี่ย!!!! ลิงเผือกจริงๆด้วย เหมือนๆๆ ฮ่าๆ" ไอ้มอสพูดแล้วก็หัวเราะ
"เชี่ย!!!มอส เลือกเอาซักอย่างดิว๊ะ จะเป็นเฮี่ยเผือกหรือว่าลิงเผือก กูสับสนนะเว๊ย" นายนิกพูด
"เอิร์ต ร้ายกาจนะเราอ่ะ ฝากไว้ก่อนเถอะ" นายนิกพูดกับเรา
.....พวกเราใช้เวลาอยู่ที่ท่าน้ำกันนานพอสมควร ประมาณสี่โมงเย็น แดดร่มๆก็ชวนกันเดินกลับ พานายปิ๊กเดินไปเที่ยวต่อที่สนามกีฬามหาลัย พอดีไปเจอเพื่อนๆสาขาเดียวกับเราเล่นบอลกันอยู่ พวกไอ้แมคก็เลยไปขอเล่นด้วย ส่วนเรา ยัยส้ม ยัยแพรวก็นั่งดูกันกันอยู่ริมสนาม
"เอิร์ตๆ ไปซื้อน้ำกัน เดี๋ยวไอ้พวกนั้นต้องบ่นหาน้ำกินแน่ๆ"ยัยส้มชวนเรา
"อือๆไปดิๆ"
....แล้วเรา ยัยส้ม ยัยแพรวก็เดินไปซื้อน้ำกัน
"เอิร์ต นั่นใช่พี่วินป่าวว๊ะ กรี๊ดดด ถอดเสื้อด้วยอ่ะ หุ่นดี๊ดี" ยัยส้มชี้ให้เราดูผู้ชายที่กำลังซื้อน้ำอยู่ที่ร้านค้าสนามกีฬา
"อือ!!!!พี่วิน ใช่ๆ"
.....เราพูดแล้วก็เดินเข้าไปที่ร้านค้า พี่วินหันมาเห็นเรา เราก็เลยสวัสดีพี่วิน
"พี่วิน สวัสดีครับ//สวัสดีค่ะ" เรา ยัยส้ม ยัยแพรว สวัสดีพี่วิน
"อ่าว!!!!เอิร์ต ไปไหนมาเนี่ย"
"เพื่อนๆมาเล่นบอลกันอ่ะครับพี่ เอิร์ตจะมาซื้อน้ำให้เพื่อนอ่ะ"เราบอกพี่วิน
"อ่อๆครับ เอาดิๆ กี่ขวดอ่ะ เดี๋ยวพี่จ่ายตังค์ให้ๆ"
"สามขวดพอมั๊ย" พี่วินถามเรา
"ป้าครับ เอาน้ำเปล่าขวดใหญ่อีกสามขวดครับ"พี่วินหันไปบอกป้าคนขาย
"ไม่เป็นไรครับพี่วิน เดี๋ยวเอิร์ตจ่ายเองครับ"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่จ่ายให้ นี่!!!ครับป้า" พี่วินพูดแล้วก็จ่ายตังค์ค่าน้ำให้เรา
"ขอบคุณครับพี่วิน"
"ครับผม แล้วนี่ได้ข่าวว่าไปมีเรื่องอะไรกันมาเนี่ย" พี่วินถามเรา
"พี่วินรู้เรื่องด้วยหรอครับ" เราถามพี่วิน
"ไอ้ต่อเพื่อนพี่มาเล่าให้ฟัง มันเห็นเหตุการณ์พอดีเมื่อคืน" พี่วินบอกเรา
"อ่อครับๆ เห็นตอนไหนอ่ะพี่"
"ตอนที่เอิร์ตโดนสาดน้ำนั่นแหล่ะ"
"อ่อๆครับ ไม่มีไรหรอก เข้าใจผิดกันนิดหน่อยอ่ะครับพี่วิน" เราบอกพี่วิน
"อื้ม!!!!ครับ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว นี่เหลือนายบอมอีกคน เจอจะจัดการซักหน่อย" พี่วินพูด
"บอมช่วยเอิร์ตนะพี่วิน คงไม่ได้ตั้งใจ" เราบอกพี่วิน
"ก็ดีแล้ว แต่อย่าทำบ่อย เลี่ยงได้ก็เลี่ยง อย่ามีเรื่องเลย"พี่วินบอกเรา
"ครับพี่"
"อือ!!!งั้นไปเถอะเดี๋ยวเพื่อนๆรอกินน้ำ"พี่วินบอกเรา
"ครับ ขอบคุณครับพี่วิน"
"เออ เอิร์ตพรุ่งนี้มีเรียนถึงกี่โมงอ่ะ" พี่วินหันมาถามเรา
"เรียนถึงบ่ายสามอ่ะครับพี่วิน แต่พวกเอิร์ตต้องไปส่งเพื่อนที่สนามบินอ่ะครับ"
"อ่อครับๆ"
.....แล้วเราก็แยกย้ายจากพี่วิน เดินกลับมาตรงที่พวกนั้นเล่นบอลอยู่
"โห!!!!! พี่วินนี่ ผู้ชายในฝันเลยอ่ะ คนอะไรหุ่นดี๊ดี ผิวเนียนมากอ่ะ"ยัยแพรวพูด
"นั่นดิ พูดจาดี สุภาพสุดๆ หลงรักเลยหว่ะ"ยัยส้มพูด
"เอิร์ตแม่งโชคดีได้พี่วินเป็นพี่รหัส"ยัยส้มพันมาพูดกับเรา
"แหม่ๆ ก็พูดกันเกินไป ฮ่าๆ" เราพูด
"แสนรู้จริงๆ มาเลยๆ หิวน้ำโคตรๆ" ไอ้แมคเดินพูดมาแต่ไกล
"ปากหมาจริงๆมึงนี่ไอ้แมค ไม่ต้องกินเลย"ยัยส้มบอกไอ้แมค
"ขอโทษคร๊าบบคุณส้ม ขอน้ำเถอะครับ หิวมากกก" ไอ้แมคพูด
"เออ!!!บอม เมื่อกี้เจอพี่วิน พี่วินเลยซื้อน้ำให้ พี่วินรู้เรื่องเมื่อคืนด้วยหล่ะ" เราบอกนายบอม
"เรื่องไรอ่ะเอิร์ต" นายบอมถามเรา
"ก็เรื่องที่บอมต่อยไอ้บอลตรงเซเว่นอ่ะ"
"อ่าว!!!!แล้วพี่วินรู้ได้งัยอ่ะ"
"ก็เพื่อนพี่วินเห็นเหตุการณ์พอดี"
"อ่อๆ ซวยแน่เลย เจอพี่วินบ่นอีก"
"ฮ่าๆ แน่นอน เห็นเค้าบอกอยู่ ว่าถ้าเจอจะจัดการซ๊ะหน่อย อิอิ" เราบอกนายบอม
.....แล้วพวกนั้นก็ไปเล่นบอลกันต่อ พอค่ำๆซักทุ่มนึงก็เลิกเล่น
"ไปกินข้าวกันเลยป่าวเนี่ย"ยัยส้มถามขึ้นมา
"อือๆ ไปกินข้าวกันก่อนค่อยแยกย้าย"ไอ้มอสพูด
"แล้วคืนนี้จะมานอนห้องกูกันป๊ะเนี่ย"ไอ้แมคถามเรา
"เอาไงดีอ่ะนิก พรุ่งนี้เรียนกี่โมง" เราหันไปถามนายนิก
"มาก็มาดิ เช้าค่อยตื่นกลับหอ"นายนิกบอกเรา
"เออ!!!มากันหมดแหล่ะเหมือนเดิมๆ"ไอ้มอสพูด
"โอเค เดี๋ยวกินข้าวเสร็จกูกลับไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา"เราหันไปบอกไอ้แมค
"เออๆ"
.....พวกเรากินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับหอใครหอมัน
"ไอ้บอม เดินคนเดียวระวังนะมึงอ่ะ"ไอ้มอสบอกนายบอม
"ระวังอะไรว๊ะ"นายบอมถามไอ้มอส
"ก็ระวังพวกไอ้บอลมันมาเอาคืนไงมึง"
"ไม่กลัวหรอก แต่อย่าหมาหมู่ละกัน สู้ไม่ไหวหว่ะ" นายบอมพูด
"ไม่หรอก นิสัยไอ้บอลไม่กลับมาแก้แค้นใครหรอก จบคือจบ" นายนิกพูดขึ้นมา
"แต่นี่บอมไม่ใช่เพื่อนบอลมันนะนิก" นายบอมบอกนายนิก
"ก็นั่นแหล่ะ ไอ้บอลมันไม่กลับมาแก้แค้นหรอก มันไม่ใช่คนแบบนั้น"
"อือๆครับ" นายบอมพูด
......เรากับนายนิก นายเอ็มกลับมาหอใน เจอไอ้บอลยืนอยู่หน้าหอใน
"อ่าวไอ้นิกไปไหนมาว๊ะ" นายบอลทักทายนิก เหมือนกับว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น////นายบอลหันมามองเรานิดนึง
"ไปกินข้าวมา แล้วมึงมาทำไรเนี่ย" นายนิกถามไอ้บอล
"มาเอาหนังสืออ่ะดิ!!!! พี่รหัสกูฝากเพื่อนเอามาให้" นายบอลพูด
"เออ!!!! งั้นกูไปอาบน้ำก่อนนะ" นายนิกบอกไอ้บอล
"เออ!!!ไอ้นิก" นายบอลเรียกนายนิก
"อะไรอีกว๊ะ" นายนิกหันไปถามไอ้บอล
"เอ่อ!!!! .....ป่าวๆไม่มีไร มึงไปเหอะ" ไอ้บอลพูด
"ห่าไรของมึงเนี่ย เรียกแล้วก็ไม่พูด" นายนิกบ่นไอ้บอลแล้วก็เดินขึ้นบันไดไป
.....เรากับนายนิกอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จก็เดินมารอนายเอ็มข้างล่าง พอนายเอ็มมาก็เดินไปหอไอ้แมคกัน!!!!
.....พอถึงหอไอ้แมค ไอ้พวกนั้นก็เอาเกมส์เพลย์มานั่งเล่นกัน สนุกสนานกันไป ยัยส้ม ยัยแพรวก็นั่งกินขนมกันอยู่
"Game Play!!!! เอามาจากไหนอ่ะเนี่ย" นายเอ็มถาม
"ของบอมเองครับ เอาติดมาด้วย ว่างๆก็เล่น"
"เจ๋งหว่ะๆ เล่นด้วยๆ" นายนิกพูด
"ไอ่นิก ต่อคิวนะมึง ฮ่าๆ" ไอ้แบงค์บอกนายนิก
"เออๆ กูต่อใครอ่ะเนี่ย"
"ต่อกูนี่แหล่ะ" ไอ้แบงค์พูด
......พวกนั้นเล่นเกมส์กันอยู่จนดึก เกือบๆห้าทุ่ม
"กูไปนอนแล้วนะ พรุ่งนี้ตื่นไปเรียนกันด้วยหล่ะ"ยัยส้มพูด
"อือๆ ป่ะเดี๋ยวไปส่ง" เราบอกยัยส้ม
"เดี๋ยวบอมไปเป็นเพื่อนนะเอิร์ต"นายบอมหันมาบอกเรา
"เดี๋ยวนิกไปเอง" นายนิกพูด
"ห่า!!!นิก เล่นไปเลยมึงอ่ะ เกมส์ยังไม่จบ" ไอ้แมคบอกนายนิก
.....นายนิกหันมามองเรา เราพยักหน้าให้ นายนั่นทำหน้าอยากจะเดินไปส่งด้วย แต่ก็ต้องหันกลับไปเล่นเกมส์ต่อ เพราะเกมส์ยังไม่จบ
เรากับนายบอมเลยเดินไปส่งยัยส้มกับยัยแพรวที่หอ
....ตอนเดินกลับ นายบอมชวนเราแวะเซเว่น
"ไม่อยากไปเลยบอม เดี๋ยวเจอเหตุการณ์แบบเมื่อวานอีกอ่ะ" เราบอกนายบอม
"กลัวทำไม มากับบอม แหะ แหะ" นายบอมพูดแล้วก็หัวเราะ
"กลัวโดนรุมอ่ะดิ ฮ่าๆ"เราบอกนายบอม
"อือๆ กลัวเหมือนกัน ถ้าตัวต่อตัวบอมสู้ตายอ่ะ" นายบอมพูด
.....แล้วเราสองคนก็ไปซื้อขนมกัน เราไม่ลืมซื้อโอโจ้ไปฝากนายนิกด้วย อิอิ^^
.....พอขึ้นมาบนห้อง ก็แกะขนมกิน นายนิกเล่นเกมส์เสร็จแล้วก็รีบมานั่งข้างเราๆ
"ซื้อขนมไรมามั้งอ่ะ" นายนิกถามเรา
"นี่ไง โอโจ้ของนิก" เราบอกนายนิกแล้วก็ยกกล่องโอโจ้ให้นายนิกดู
"ขอบคุณครับ ป้อนหน่อยๆ" นายนิกพูดแล้วก็ยิ้มๆ
"กินเอง จะนอนแล้ว" เราบอกนายนิกแล้วก็ขึ้นไปนอนบนเตียง
"นอนกันได้แล้วมั้ง พรุ่งนี้เรียนเช้ากันนะ" เราบอกไอ้พวกนั้น
"อือๆ จบตานี้ก่อนจะนอนแล้ว" ไอ้แมคพูด
"เออ พรุ่งนี้ไม่ต้องรีบกันนะ ปิ๊กไปไฟลท์หกโมงเย็นอ่ะ" นายปิ๊กพูด
"เออๆ ดีเลย เลิกเรียนพอดี จะได้ไปส่งพร้อมๆกัน" ไอ้แมคพูด////เพราะพรุ่งนี้เรามีเรียนถึงบ่ายสาม
"ถ้าตอนเย็นกูอาจจะไม่ได้ไปหว่ะ อาจจะโดนเรียกซ้อมบาส"นายนิกพูด
"ไม่เป็นไรหรอกนิก แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วที่ได้เจอกัน"นายปิ๊กพูด
"อือๆ นิกบอกไว้ก่อน แต่ถ้าไปได้ก็จะไปส่งนะปิ๊ก" นายนิกบอกนายปิ๊ก
"ครับ"
.....ไอ้พวกนั้นเก็บเกมส์ แล้วเราก็นอนกัน.....นายนิกกอดเราอีกแล้ว^^
"ไม่ต้องกลัวนะคืนนี้กอดได้ ใส่กางเกงในมาแล้ว" นายนิกกระซิบบอกเรา
"ไอ่ลิง!!!!" เราบอกนายนิก
"ไอ่ดื้อ" นายนิกบอกเรา
"นอนได้แล้ว"
"ครับ ฝันดีนะ"นายนิกบอกเรา
......ตื่นเช้ามาก็กลับหอใน อาบน้ำ แยกย้ายกันไปเรียน วันนี้เรามีเรียนแค่บ่ายสาม พอบ่ายสามเรียนเสร็จ ไอ้แมคก็บอกว่าจะกลับไปที่หอช่วยนายปิ๊กเก็บข้าวของ แล้วสี่โมงเย็นเจอกันหน้าคณะ.....พวกเราที่เหลือก็รออยู่ที่คณะ เราเดินไปเข้าห้องน้ำ!!!!!
"เอิร์ตๆเรียนเสร็จแล้วหรอ" ใครเรียกเรา////หันไปปรากฏว่าเป็นพี่วินนั่นเอง////พี่วินเดินมากับเพื่อนๆเค้า
"สวัสดีครับพี่ๆ" เราหันไปสวัสดีพี่วินกับเพื่อนๆพี่วิน
"เรียนเสร็จแล้วครับพี่วิน รอไปส่งเพื่อนที่สนามบินอ่ะ"เราบอกพี่วิน
"ไปกินข้าวกับพี่ป่ะ"พี่วินบอกเรา
"พี่วินสวัสดีครับ" นายบอมเดินเข้ามาสวัสดีพี่วิน
"เจอพอดีเลยบอม ป่ะๆไปกินข้าวกันพี่เลี้ยงเอง"พี่วินบอกเรากับนายบอม
"เดี๋ยวกูไปกินข้าวกับน้องรหัส เดี๋ยวตามไปที่สนามนะ" พี่วินหันไปบอกเพื่อนๆพี่วิน
"เดี๋ยวเอิร์ตไปบอกเพื่อนก่อนนะครับพี่วิน" เราพูดแล้วก็วิ่งไปบอกพวกยัยส้มที่นั่งรออยู่
.....แล้วเรา นายบอม พี่วิน ก็ไปที่โรงอาหาร กินข้าวกัน
"เป็นไงไอ่คนเก่ง อยากเป็นนักมวยหรอ" พี่วินถามนายบอม
"แหะ แหะ ป่าวครับพี่วิน" นายบอมตอบพี่วินแล้วก็ยิ้มแหยๆ
"ก็มันจะต่อยเอิร์ตก่อนอ่ะครับ บอมก็เลย...!!!"
"เค้าแค่จะต่อย แล้วทำไมเราต้องไปต่อยเค้าก่อนหล่ะ" พี่วินถามนายบอม
"ก็ มือเร็วไปหน่อยอ่ะครับพี่" นายบอมบอกพี่วิน
"ทีหลังก็อย่าอารมณ์ร้อน ทำอะไรคิดให้ดีๆก่อน อย่าใช้อารมณ์" พี่วินบอกนายบอม
"ครับพี่"นายบอมตอบพี่วินเสียงอ่อยๆ
.....แล้วเราสามคนพี่น้องรหัสก็นั่งกินข้าวกัน คุยกันไป เสร็จแล้วเรากับนายบอมก็ขอบคุณพี่วินที่เลี้ยงข้าว แล้วก็แยกย้าย
พี่วินบอกว่าจะไปเล่นบาสกับเพื่อนๆ ส่วนเรากับนายบอมก็เดินไปรวมกับเพื่อนๆที่มากันครบพอดี ส่วนนายนิกก็เป็นไปอย่างที่คิด โทรมาบอกเราว่าติดซ้อมบาสไปส่งนายปิ๊กไม่ได้ แล้วก็ให้เราเอาโทรศัพย์ไปให้นายปิ๊ก คงจะอวยพรนายปิ๊กให้เดินทางปลอดภัย แล้วเราก็โบกแท๊กซี่ไปสนามบินกัน นายปิ๊กไปเช็คอิน เสร็จแล้วก็มาหาพวกเราที่นั่งรออยู่/////พวกเราตื่นเต้นกันมาก เพราะช่วงนั้นสนามบินเพิ่งเปิดให้บริการ ตื่นตาตื่นใจกับความโอ่อ่า กว้างใหญ่ของสนามบิน เห็นฝรั่ง เห็นเครื่องบินลำใหญ่ ตื่นเต้นกันสุดๆ จนได้เวลานายปิ๊กเข้าไปข้างในเพื่อรอขึ้นเครื่อง
"ได้เวลาแล้ว ปิ๊กต้องเข้าไปข้างในแล้วหล่ะ"นายปิ๊กบอกพวกเรา
"อือ!!!! ไอ้ปิ๊ก แล้วมาหาพวกกูอีกนะ"ไอ้แมคพูด
"อือ!!!! ขอบคุณทุกๆคนมากนะ ที่ดูแลปิ๊กอย่างดี เดี๋ยวว่างๆจะมาหาอีก อยู่แค่นี้บินมาแป๊บเดียว" นายปิ๊กพูด
"เออ พวกกูจะรอนะ"
"ถ้าว่างๆก็ขึ้นไปหาปิ๊กที่เชียงใหม่บ้างนะครับ" นายปิีกบอกพวกเรา
"เออๆ ไปแน่นอน"ไอ้แมคพูด
.....แล้วพวกเราก็เข้าไปกอดลานายปิ๊ก เราเข้าไปกอดเป็นคนสุดท้าย
"เดินทางปลอดภัยนะปิ๊ก ถึงเชียงใหม่แล้วโทรมาบอกด้วยนะ" เราบอกนายปิ๊ก
"ครับ ดูแลตัวเองนะเอิร์ต" นายปิ๊กบอกเรา
......แล้วนายปิ๊กก็เข้าไปรอขึ้นเครื่องข้างใน ส่วนพวกเราก็เดินทางกลับมหาลัยกัน ยังคิดถึงนายปิ๊กอยู่เลย ทั้งๆที่ก็รู้ว่านายปิ๊กไม่ได้ไปไหนไกลเลย แค่เชียงใหม่นี่เอง.....นี่แหล่ะน๊า พลังมิตรภาพของความเป็นเพื่อน....!!!!
....ขอบคุณมากมายสำหรับ กำลังใจนะครับ แฮ่ๆ รักเลยๆ