@@Roommate&Soulmate:รูมเมทครับ..รักแรกเริ่ม ตอนที่.63[ตอนจบ!!]UpDate.[08/July/14]@@
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@Roommate&Soulmate:รูมเมทครับ..รักแรกเริ่ม ตอนที่.63[ตอนจบ!!]UpDate.[08/July/14]@@  (อ่าน 178323 ครั้ง)

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-07-2014 20:12:38 โดย ฟูจิซัน »

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
"เพื่อน ความรัก ความผูกพันธ์ คำสัญญา คำสาบาน ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีคำว่าตลอดไป มีแต่คำว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน? จากรูมเมทที่แปรเปลี่ยนมาเป็นความรัก ไม่มีอะไรแน่นอน อะไรก็เกิดขึ้นได้...ปาปริก้าเค้าบอกไว้...ขอฝากนิยายรักหลายเส้าเคล้าดราม่าเรื่องนี้ไว้ด้วยนะครับ Roommate&Soulmate(รูมเมทครับ....รักแรกเริ่ม) ขอบคุณมากๆคร๊าบบบ!!"


ตอนที่1:เฟรชชี่ปีหนึ่ง+My Roommate

"แม่ครับ เอิร์ตสอบติดที่นี่นะครับ วันจันทร์นี้เค้าให้ไปรายงานตัวแล้ว" เราตะโกนบอกแม่ด้วยความดีใจหลังจากที่เพื่อนโทรมาบอกว่าเราได้โควต้าที่สถาบันฯแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ

"อื้มๆดีแล้วหล่ะลูก แล้วมีเพื่อนไปเรียนด้วยกันมั๊ยเนี่ย" แม่ถามเรา

"ก็มีครับแม่ 5คน รวมเอิร์ตด้วย ไอ่แมคกับส้มก็ติดนะ" เราบอกแม่(ไอ่แมคกับส้มคือเพื่อนที่อยู่ใกล้บ้านเรา คุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็กๆ)

"แล้วจะไปอยู่กันยังไง อยู่หอกับเพื่อนๆหรือป่าว" แม่ถามเราอีก

"น่าจะเป็นอย่างนั้นอ่ะครับแม่ แต่ขออยู่หอข้างนอกนะ เอิร์ตไม่อยากอยู่หอใน" เราบอกแม่

......ด้วยความที่รุ่นพี่บอกมาว่า หอในอยู่ห้องละหลายคน แถมห้องน้ำรวมด้วย โทรทัศน์ก็ไม่มีให้ดู เราก็เลยไม่อยากอยู่หอใน

...จนวันที่มารายงานตัว แม่ก็มาด้วย หลังจากรายงานตัวเสร็จ ก็บอกแม่ว่าจะไปเดินหาหอกับเพื่อนๆ ถ้าได้จะได้จ่ายมัดจำไปเลย แล้วอยู่ๆก็มีรุ่นพี่กลุ่มนึงมาถามว่าอยู่หอในมั๊ย ข้างในนั้นมีกิจกรรมดีๆเยอะแยะเลย ปลอดภัยด้วย เรากับเพื่อนๆก็เก้อๆกังๆ ไม่อยากอยู่ พวกพี่พวกนั้นก็เลยไปเข้าหาบรรดาแม่ๆของพวกเราจนสุดท้ายมีคำสั่งให้ลงชื่อจอง"หอใน"ไป เราก็ต้องจำยอม แล้วกลับมาปรึกษากันว่า เดี๋ยวอยู่เทอมเดียวค่อยออก ออกมาหาหอนอกอยู่กัน

.....จนมาถึงก่อนวันเปิดเทอมพวกเรามาที่มหาลัยกันก่อนล่วงหน้า เพราะเค้ามีกิจกรรมรับน้องใหม่กัน วันนั้นเราจะได้รู้ว่าจะได้อยู่ห้องไหน อยู่กับใคร เราก็ลุ้นว่า ขอให้มีเพื่อนที่มาด้วยกันมาอยู่กับเราซักคนนึง เพราะเราแอบกลัวงัย จะต้องไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ สุดท้าย เราได้หอในโซนใหม่เป็นตึกใหม่ มีห้องน้ำในตัว ห้องแอร์ อยู่ห้องละ2คน และรูมเมทของเราก็ไม่ใช่เพื่อนที่มาด้วยกันซักคน ต่างคนต่างกระจัดกระจายกันไปอยู่กับเพื่อนใหม่ วันนั้นเราก็เอากระเป๋าเสื้อผ้า ของใช้ติดตัวเดินเข้าหอไปโดยที่ยังไม่รู้ว่า "รูมเมท" ของเราคือใคร คืนนี้ก็คงต้องนอนคนเดียว แต่ก็ดีเหมือนกัน ได้เข้าห้องก่อน จะได้เลือกเตียงก่อน อิอิ เข้ามาในห้อง มีเตียงให้2เตียง คือเตียงด้านในที่อยู่ใกล้ประตูทางออก กับเตียงด้านที่ติดกับระเบียงห้องพัก ทั้งสองเตียงถูกกันด้วยโต๊ะเขียนหนังสือที่จะอยู่ขวามือของเตียงใครเตียงมัน แน่นอนเราเลือกเตียงที่ติดกับระเบียง เพราะไม่ชอบนอนใกล้ประตู คืนนี้ก็นอนคนเดียวไปก่อน พรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำกิจกรรมรับน้องอีก คงจะสนุกน่าดู

......ตอนเช้า รุ่นพี่นัดแต่เช้าให้มารวมกันหน้าหอ ตึกใครตึกมัน แล้วก็พาพวกเราเดินมารวมกันที่ลานกว้างๆ แล้วรุ่นพี่ก็บอกให้ทุกคนไปนั่งจับคู่กับรูมเมทของตัวเอง ห้องในอยู่4ก็นั่ง4 ใครอยู่2ก็นังจับคู่กัน แต่เรายังไม่รู้เลยว่ารูมเมทคือใคร? หน้าตายังไง? ก็เลยนั่งแยกคนเดียว ซักพักก็มีรุ่นพี่มาถามว่าทำไมเรานั่งคนเดียว เลยบอกเค้าไปว่า รูมเมทยังไม่มา ไม่รู้ว่าคือใครคนไหน รุ่นพี่เลยพาเราไปนั่งกับเพื่อนกลุ่มนึงที่นั่งกันอยู่แค่3คน พอเราเข้าไปนั่งก็ยิ้มให้ทุกๆคน เพื่อแสดงความเป็นมิตร มีเพื่อน2คนยิ้มกลับ แต่มีอยู่คนหนึ่งที่แสดงความเป็นมิตรกลับมาด้วยสีหน้าที่เฉยชา ชักจะแปลกๆซ๊ะแล้วสินะ กับชีวิตน้องใหม่ในรั้วมหาวิทยาลัย ที่กำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่วัน!!

...หลังจากที่เราส่งยิ้มทักทายกันไปมา ก็เป็นเราก่อนที่เอ่ยปากแนะนำตัว

"เราชื่อเอิร์ตนะเรียนเกษตร"

"เราคิม วิดวะ"

"เราบอล วิดยา"

....แต่มีคนหนึ่งนั่งนิ่ง!! เราเลยหันไปถาม

"แล้วนายอ่ะ ชื่อรัย"

นายนั่นเหลือกตาขึ้นมามอง แล้วก็บอกว่า "ปิกนิก วิดยา"

"ปิกนิกหรอ? ชื่อเหมือนผู้หญิงเลย ฮ่าๆ" เราพูดแล้วเพื่อนอีกสองคนก็หัวเราะ ฮ่าๆ

"เหมือนผู้หญิงตรงไหนว๊ะ เรียกนิกเฉยๆก็ได้"..นายนั่นตะคอกเสียงดัง พวกเราเลยหยุดขำกัน!!

แล้วพี่เค้าก็ให้พวกเรานั่งต่อแถวกัน เริ่มกิจกรรมแรก "First Kiss" โดยที่รุ่นพี่ให้เรานั่งต่อแถวกันแล้วก็ส่งลูกอมฮาร์ทบีท ที่แกะเปลือกออกแล้วให้เพื่อนที่อยู่หน้าสุด ส่งต่อกันด้วยปากมาข้างหลัง จนถึงคนสุดท้าย ทีนี้ เราอ่ะนั่งคนสุดท้าย มีนายนิกนั่งอยู่ข้างหน้า พอรุ่นพี่อธิบายวิธีการเล่นจบ ก็ได้ยินเสียงนายนิกบ่นว่า "เกมส์เชี่ยไร ปัญญาอ่อนชิบ" แล้วเกมส์ก็เริ่มขึ้น เสียงกลอง เสียงเพลง เสียงเชียร์จากรุ่นพี่ก็ดังไปหมด จนลูกอมมาถึงนายนิก นายนิกหันมาหาเรา ที่ปากไม่เห็นมีลูกอมเลย!!

"ลูกอมไปไหนอ่ะ?" เราถามนายนิก นายนั่นหยิบลูกอมออกมาจากปากแล้วคาบไว้!!

"เฮ้ย!! นายอมลูกอมไปทำไมอ่ะ แล้วใครจะกล้ารับต่ออ่ะเนี่ย" เราพูด เพราะตกใจ!! แล้วก็ต้องเป็นคนรับลูกอมจากปากนายนิก แต่นายนั่น ทำหน้าตากรุ่มกริ่ม กวนๆ หยิบลูกอมออกจากปาก แล้วพูดว่า

"จะรับหรือไม่รับ อยากให้แถวเราแพ้หรือไง?"

"อ่า!! รับก็ได้ มาดิ!!" เราต้องจำยอมเพราะไม่อยากแพ้ นายนิกเขยิบเข้ามาใกล้เรา เอาสองมือมาประคองหน้าเราไว้ เราหลับตา เพราะตื่นเต้น และไม่เคยเล่นอะไรแบบนี้ ลมหายใจอุ่นๆเริ่มร้อนผ่าวๆอยู่ตรงหน้าเรา แล้วเราก็รู้สึกว่า ลูกอมมาชนกับริมฝีปากเรา เราเลยอ้าปากออกงับลูกอม แต่ว่านายนิก กลับเอาลิ้นของเค้าดันลูกอมเข้ามาในปากเรา!! ริมฝีปากชนกัน ความรู้สึกแปลกใหม่มันเกิดขึ้น นายนั่นอาจจะไม่รู้สึกอะไร เพราะคิดสนุกแบบผู้ชาย(มั้ง) ....แต่เรา ตัวชา ร้อนผ่าวๆทั่วใบหน้า หัวใจเต้นจนรู้ว่าแรงมาก เลือดสูบฉีดไปทั่วตัวเลย!!

"พี่ครับ แถวนี้เรียบร้อยแล้วครับ" เสียงนายนิกตะโกนบอกรุ่นพี่ แล้วรุ่นพี่ก็มา ขอดูลูกอมที่เหลือจากเรา เราไม่มีให้ เพราะตกใจจนกลืนลูกอมลงท้องไปแล้ว รุ่นพี่เลยปรับให้แถวเราแพ้ เลยต้องโดนทำโทษ!!

"กลืนไปทำไมว๊ะ ใครสั่งให้กลืน แมร่งแพ้จนได้" นายนิกหันมาตะคอกใส่เรา

"เอ้า!! ก็คนมันตกใจนี่ กลืนลงไปตอนไหนก็ไม่รู้" เราพูด

"โธ่!!โดนจูบแค่นี้ทำเป็นไม่เคย ไอ่เด็กน้อย" นายนิกว่าเรา

"ว่าแต่เค้า แล้วนายเคยหรอ?" เราถามกลับ.....นายนั่นนิ่งไป!! แล้วพูดว่า..

"ไม่เคยเหมือนกันหว่ะ....นี่ครั้งแรก จูบแรกของเราเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ ขออีกทีได้ป๊ะ" นายนิกกอดคอเรา ดึงเข้าไปแกล้งจะจูบอีก แล้วก็หัวเราะ

......กลุ่มเราโดนทำโทษ ด้วยการเต้นไก่ย่าง แล้วก็ไปทำกิจกรรมอื่นๆต่อ จนเย็น พี่ๆก็ปล่อยให้เรากลับห้องใครห้องมัน เราสี่คนสนิทกันมากขึ้น นายคิม นายบอล นายนิกและเอิร์ต รู้แต่ว่า คิมกับบอลอยู่ด้วยกัน แต่นายนิกนั่นเราไม่รู้ว่าเค้าอยู่กับใคร แล้วเราก็ไม่รู้ด้วยว่า"รูมเมท"เราคือใคร?

....เรากลับขึ้นไปจัดของ ปูที่นอนเตรียมไว้ เพราะนัดเพื่อนๆที่มาจากโรงเรียนเก่าด้วยกันไปกินข้าว เพื่อนๆจากโรงเรียนเก่าเรามี4คนรวมเราเป็น5คน ผู้ชายอีก2คนชื่อแมคกับมอส ส่วนผู้หญิงชื่อแพรวกับส้ม มีแมคกับส้มที่เรียนคณะเดียวกันกับเรา ส่วนมอสเรียนวิศวะ และแพรวเรียนสถาปัตฯ

...ที่โรงอาหาร เรา5คนเจอกับนายนิกอีกครั้งหนึ่ง เค้ามากับกลุ่มเพื่อนเค้า นายนั่นหันมาเจอเราแล้ว ก็มากอดคอพาเราเดินไปที่โต๊ะของเค้า แล้วก็แนะนำกับเพื่อนๆเค้าว่า

"เฮ้ย!!ทุกคน นี่เอิร์ต จูบแรกของกรูเอง ฮ่าๆ" นายนิกพูดกับเพื่อนๆแล้วก็หัวเราะ คนอื่นๆก็หัวเราะด้วย โดยเฉพาะพวกผู้หญิงที่ งงๆว่า ทำไมต้องจูบแรก พอมีคนถาม เพื่อนผู้ชายในกลุ่มนั้นก็เลยอธิบายเรื่องเกมส์รับน้องหอให้ฟัง ก็เลยได้หัวเราะกันอีก เราก็พลอยหัวเราะไปกับเค้าด้วย ฮ่าๆ

"เออ!! นายอยู่หอไหนเนี่ย" นายนิกหันมาถามเรา

"ตึก2 ชั้น3" เราตอบ แล้วถามกลับ

"แล้วนายอ่ะ อยู่หอไหน"

นายนิกส่ายหน้า "ยังไม่รู้เลย เนี่ยกินข้าวเสร็จแล้ว รุ่นพี่จะพาไป อยู่หอไหนก็ได้หว่ะ แต่ขออย่าให้อยู่ห้องเดียวกะพวกตุ๊ดเลย กรูขอบาย"

ได้ยินนายนิกพูดแบบนี้ เราก็มีสะดุ้งเล็กน้อย!!!!!

.....หลังจากทำความรู้จักเพื่อนๆของนายนิกเรียบร้อยแล้ว เราก็ขอตัวออกมาทานข้าว " อยู่หอไหนก็ได้หว่ะ แต่ขออย่าให้อยู่ห้องเดียวกะพวกตุ๊ดเลย กรูขอบาย" คำพูดของนายนิกยังก้องอยู่ในหูเราตลอดเวลา ในใจนึงก็แอบๆคิดว่า ถ้ารูมเมทที่เรากำลังรออยู่ คือนายนิกนี่เราจะทำยังไง? แต่เราก็ไม่ได้เป็นจนถึงกับแสดงออกมากมายอะไร ถ้าต้องอยู่ด้วยกันคงไม่มีปัญหาอะไรมั้ง แต่อีกใจนึงก็คิดว่าอย่ามาเป็นรูมเมทกันเลยดีกว่า ขอให้คนนั้นเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่นายนิกนี่ เฮ้อ!!!!! คิดไปเองอีกแล้วเรา..

.....พอกินข้าวเสร็จเรากับเพื่อนๆก็แยกย้ายกันกลับห้อง มาถึงห้องเราก็อาบน้ำ กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ!!

"ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูห้อง เราก็เดินไปส่องตาแมวดู ปรากฏว่าเป็นรุ่นพี่ รูมเมทของเราคงมาแล้วแน่นอน เย้!! เราก็เปิดประตูไป ปรากฏว่า เจอนายนิกนั่นยืนสะพายกระเป๋า ถือของพะรุงพะรังอยู่กับรุ่นพี่

"น้องเอิร์ต คณะเกษตรใช่มั๊ยครับ" รุ่นพี่ถามเรา

"ใช่ครับ"

"พี่พารูมเมทมาส่ง ไม่รู้ว่าตอนทำกิจกรรมเมื่อกลางวัน ได้รู้จักกันไปหรือยัง งัยก็ทำความรู้จักกันเอาเองนะ" รุ่นพี่บอกกับเรา

"อ่อ....รู้จักกันแล้วครับ" นายนิกหันไปพูดกับรุ่นพี่ แล้วก็หันมายิ้มๆกับเรา

"ใช่ๆครับ รู้จักกันแล้ว" เราบอกกับรุ่นพี่

"โอเคๆ ถ้ารู้จักกันแล้วก็ดี อยู่ด้วยกันดีๆก็แล้วกัน ไปๆพาเพื่อนเข้าห้องได้แล้วพี่ไปหล่ะ"
เราสองคนขอบคุณรุ่นพี่แล้วก็พากันกลับเข้าห้อง นายนิกพอเข้ามาในห้องก็เอากระเป๋าไปวางบนเตียงฝั่งติดระเบียงที่เรานอน

"เราขอนอนเตียงนี้นะ"

"เฮ้ยได้งัยอ่ะ เรานอนก่อนแล้ว นายมาทีหลังก็นอนเตียงนี้ดิ" เราชี้ไปที่เตียงฝั่งประตู

"ไม่อ่ะ เราจะนอนเตียงนี้ ใครจะทำไม"

"ไม่ได้ เรานอนก่อนแล้ว ถ้านายไม่ไปนอนเตียงนั้นเราจะไปบอกรุ่นพี่"

"เชิญไปบอกเลย เราก็จะบอกรุ่นพี่เหมือนกันว่าเราจูบนาย" นายนิกขู่เรา

"เครๆ ตามสบายเลยนายจะนอนตรงนั้นก็เชิญ" เราเห็นว่าเถียงกันไปก็ไม่มีประโยชน์ ก็เลยยอมๆไป ในใจแค้นมาก นายนี่มาทีหลังแล้วยังเรื่องมากอีก เกเรอีกต่างหาก จะอยู่ด้วยกันรอดมั๊ยเนี่ย เฮ้อ!!!!

"ยอมซ๊ะตั้งแต่แรกก็หมดเรื่องและ" นายนิกพูดแล้วยิ้มแบบเยาะๆ น่าหมั่นไส้ชะมัด แล้วเราก็เข้าไปอาบน้ำ พอแต่งตัวเสร็จออกมา ปรากฏว่านายบ้านั่นนอนหลับไปแล้ว เราเลยถือโอกาส สำรวจนายนี่ซักหน่อย

..ผิวขาว คิ้วเข้ม ตาตี๋ ตามแบบฉบับของหนุ่มตี๋เชื้อสายไทย สูงประมาณ178 ถือว่าหุ่นดีที่เดียว แต่เรื่องสำคัญคือ เราอยากรู้ว่านายนี่จะ"นอนกรน"มั๊ย เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เราไม่ชอบมากที่สุด ปรากฏว่าไม่กรนแฮะ สบายใจไปเรา!!!! เอ๊ะ!! แต่ว่า ที่นอนของเรา หมอนของเรา ผ้าห่มของเรา อยู่บนเตียงนั้น เตียงที่นายนั่นนอน!! จะทำงัยดี จะปลุก หรือว่ารอให้ตื่นเอง แล้วคืนนี้เราจะนอนยังไง แล้วเครื่องนอนนายนั่นอยู่ไหน เห็นมีมาแต่กระเป๋าเสื้อผ้ากับหอบหนังสือ!!

"นายๆ" เราเขย่าตัวนายนิก จะปลุกให้ตื่นไปอาบน้ำ แล้วเราจะได้เอาที่นอนเรามาที่เตียงของเรา

"นายนิกๆ ตื่นๆดิ"

"อือ!!!!"  แต่ยังนิ่ง

"นายนี๊กกกกกกก"

"เฮ้ย!!คนนอน จะเรียกทำไมเนี่ย"

"นายก็ตื่นดิ ไปอาบน้ำ เราจะเอาที่นอนเราไปเตียงเราแล้ว เราจะนอนแล้ว"

"นายอาบน้ำเสร็จแล้วหรอ" นายนิกถามเรา

"อือ!! นายอ่ะตื่นไปอาบน้ำ เราจะเอาที่นอนของเราแล้ว"

"ไม่ตื่น ไม่อาบ ไปปิดไฟแล้วเดินมานี่!!" นายนิกบอกเรา

"ทำไมอ่ะ"

"บอกให้ไปปิดไฟก็ไปดิว๊ะ"

"เอ้า!! ทำไมต้องตะคอกกันด้วยเนี่ย"

"ก็บอกดีๆแล้วทำไมไม่ทำหล่ะ ไปดิ ปิดไฟ ไม่ปิดใช่มั๊ย ปิดเองก็ได้ว๊ะ" นายนิกพูดแล้วก็เดินไปปิดไฟ พรึ่บบบ!!!!!

....เราคิดอะไรไม่ทัน นายนิกเดินมาที่เตียงแล้วก็ดึงตัวเรานอนลงข้างๆ

"เฮ้ย!! นิกนายจะทำไรเนี่ย"

"นอนเถอะน่า รังเกลียดเพื่อนหรอ"

"แล้วที่นอนของนายอ่ะ"

"เรายังไม่ได้ซื้อ คืนนี้ขอนอนของนายก่อนนะครับ" นายนิกพูดกับเราด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป

"แต่เตียงมันแคบ เราไปนอนเตียงเราก็ได้กลัวตกเตียงอ่ะ"

"เรากอดนายไว้ ไม่ให้ตกเตียงหรอก" นายนิกพูดแล้วก็หันตัวมากอดเราไว้ ด้วยตัวที่สูงกว่าเรา ทำให้เราเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของนายนั่นได้อย่างสบายๆ เรานิ่งๆ พูดอะไรไม่ออก แอร์ที่เปิดไว้เย็นๆ แต่ทำไมเรารู้สึกร้อนผ่าวๆไปทั้งตัว

"เราพูดดีๆกับนาย นายก็ไม่ค่อยจะฟัง ต้องให้ขึ้นเสียง หลับได้แล้วนะ พรุ่งนี้ไปเรียนวันแรกเดี๋ยวตื่นสาย" นายนิกพูดกับเรา ทั้งๆที่ยังกอดเราอยู่

"ได้ยินมั๊ยเนี่ยที่พูดอ่ะ"

"อือ!!" เราพูดตอบได้แค่นั้นจริงๆ คืนนี้จะนอนหลับมั๊ย ยังไม่รู้เลย!!

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-12-2014 10:43:03 โดย ฟูจิซัน »

ออฟไลน์ Silvercrowkk

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
สุโค่ยยยง่าาา ~ ปักหมุดรอชมตอนต่อไป ขยันๆ อัพ น้าาา ~
เนื้อหาน่าติดตาม ภาษาในการบรรยายเข้าใจง่าย สู้ๆ

ออฟไลน์ มานามิ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 31
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
น่าสนุกมาตามจร้าา
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:  :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ benzdekba

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 503
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-2

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
อ้าว ไหนนิกบอกไม่เอาตุ๊ด แล้วทำไมไปกอดเค้าซะล่ะ  :hao6:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
แวะมาอ่านมาชมเรื่องใหม่

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
ตอนที่2: วันแรกก็ตื่นสาย+เพื่อนใหม่!!

......ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน ไม่รู้ว่านายนั่นจะกอดเรานานมั๊ย เมื่อคืนนี้!!

"เอิร์ตๆ"

"อือ!!"

"เฮ้ย!!!! ตื่นดิว๊ะ สายแล้วเนี่ย" นายนิกดึกผ้าห่มออกจากตัวเรา

พอได้ยินคำว่าสาย เท่านั้นหล่ะ เด้งตัวอัตโนมัติ อาบน้ำ รีบออกมาใส่เสื้อผ้า แต่เอ๊ะ!! เสื้อเราที่แขวนไว้ หายไปไหน

"หาอะไร เสื้อหรอ? อยู่นี่ ยืมใส่ก่อน ของเรายังไม่ได้รีดเลยไม่ทันแล้ว"

"แล้วใส่ได้หรอ?" เราถามแล้วก็หยิบเสื้อตัวใหม่ออกมาใส่

"เออ!! ใส่ได้ แต่มันยัดเข้าไปทับในไม่ได้ แมร่งตัวสั้น"

(คิดในใจ)...อ่าวกรูผิดใช่มั๊ยเนี่ย ที่ตัวสั้นกว่ามรึง!!! ฮ่าๆ

พอเราแต่งตัวเสร็จก็หันไปหามัน เห็นแล้วกลั้นหัวเราะไม่ไหว ฮ่าๆๆๆ

"ขำรัยว๊ะ ก็บอกแล้วว่าตัวมันสั้น"

"ป่าวๆ ก็ดูแปลกๆนิดนึง เสื้อมันฟิตไปป่าวว๊ะ" เราถามนายนิก

"ก็ฟิตอยู่ แต่ก็ใส่ได้ แก้ปัญหาไปก่อน ป่ะๆ สายแล้วหล่ะ"

แล้วเราสองคนก็รีบออกจากหอ ไปคณะใครคณะมัน พอไปถึงตึกคณะเรา อืม!!!!! ห้องไหนหล่ะเนี่ย หยิบตารางเรียนขึ้นมาดู
แล้วก็เดินตามหาห้องเรียน จนเจอ!!!! แต่ไม่กล้าเปิดประตูเข้าไป เพราะสายไปตั้งครึ่งชั่วโมงแล้ว เค้าคงเริ่มเรียนกันแล้วหล่ะ ก็เลยนั่งอยู่ที่โต๊ะหน้าห้องนั่นแหล่ะ วันแรกก็สาย แถมไม่เข้าเรียนอีก เราเนี่ยไม่ไหวเล๊ยยย!!

"นายๆเรียนห้องนี้หรอ?" เอ๊ะ!!เสียงใคร เราหันไปมอง ก็เจอผู้ชายคนนึงมาถามเรา

"อ่าใช่ๆ แต่เรามาสายเลยไม่กล้าเข้าห้อง"

"อ่อๆครับ นายเรียนสาขา....ใช่ป๊ะ" คนมาใหม่ถามเรา

"อื้มๆใช่ๆ แล้วนายหล่ะ"

"เหมือนกันครับ เราชื่อเอ็ม นายอ่ะชื่อไร?"

"เราเอิร์ตครับ"

"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"

"เช่นกันครับ" เราตอบแล้วก็ส่งยิ้มให้กับเพื่อนใหม่คนนี้ เราสองคนนั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนรู้ว่านายเอ็มนี่เป็นนักศึกษาโควต้านักกีฬา(บาสเกตบอล) ไม่สงสัยเลยว่าทำไมตัวสูงขนาดนั้น หน้าอย่างนายเอ็มนี่พิมพ์นิยมแบบสาวๆ เก้งกวางตามกรี๊ดเลยนะเนี่ย(เราเองก็หวั่นๆใจเหมือนกัน ฮ่าๆ) ไม่ขาว ไม่ตี๋ หน้าแบบไทยๆ ผิวสีน้ำตาลแต่ไม่ถึงกับคล้ำ คิ้วเข้มกับดวงตาสะกดใจคู่นั้น จมูกเป็นสัน โอ๊ยยย!! ทำไมปั้นมาเป๊ะอย่างนี้นะ สวรรค์!!!!! ที่สำคัญนายเอ็ม อยู่หอในตึกเดียวกะเราแต่คนละชั้นกัน!!

"เออ เอิร์ตนายมีเพื่อนๆมาเรียนที่นี่ด้วยป่าวครับ"

"มีๆ เรียนสาขาเดียวกันนี่แหล่ะอีก2คน เดี๋ยวเรียนเสร็จออกมาก็เจอ แล้วนายอ่ะ"

"ไม่มีเลย เรามาคนเดียว"

"งั้นนายมาอยู่กับพวกเราก็ได้นะ"

"ได้ๆ ขอบคุณครับ"

เพ้อ//รูปหล่อ พูดเพราะ เล่นกีฬาเก่ง.....นี่มันเทวดาชัดๆ ฮ่าๆ
เราสองคนนั่งคุยกันไปซักพัก อาจารย์ก็ปล่อยเพื่อนๆออกมาพักเบรก เข้าห้องน้ำ พักผ่อนแป๊บนึง เราก็สอดส่ายสายตาหาส้มกับไอ่แมค

"เอิร์ตๆ ทำไมไม่เข้าเรียนว๊ะ" ไอ้แมคตะโกนถามมาตั้งแต่ไกล

"ไอ้แมค กรูตื่นสายอ่ะ เลยมาไม่มัน แล้วส้มอ่ะ"

"สงสัยไปเข้าห้องน้ำมั้ง นางนั่นอ่ะเข้าไปก็จ้อไม่หยุด เห็นได้เพื่อนใหม่ไปหลายคนเลย"

"รัยๆนินทารัยกัน เข้าเรียกว่าคนมีมนุษยสัมพันธ์โว๊ย!!!"

ฮ่าๆ พวกเราพากันหัวเราะ

"เออ!! นี่ๆ เอ็ม เพื่อนใหม่ของเรา มาสายเหมือนกัน" เราแนะนำเอ็มให้ส้มกับแมครู้จัก

"แล้วนี้ก็ส้มกับแมค เพื่อนเอิร์ตเองหล่ะเอ็ม"

"ไอ่แมค มรึงชอบเล่นบาส คงคุยกับเอ็มถูกคออ่ะ เพราะนี่เค้าเป็นโควต้านักกีฬานะเว๊ย"

"โห!!จริงอ่ะ เจ๋งไปเลย ป่ะๆ เข้าห้องเรียนๆ เดี๋ยวไปคุนกันต่อข้างใน"

//ไอ้แมคพูดแล้วกอดคอพาเอ็มเข้าไปข้างใน สองคนนั้นคุยกันสนิทเร็วมาก อาจเพราะนิสัยผู้ชายที่ไม่ต้องอะไรมาก แค่คุยกันถูกคอก็ไปได้เรื่อยๆ ส่วนเรากับส้มก็จ้อไม่หยุดกับกลุ่มเพื่อนสาวข้างๆ มีผู้ชายมาแจมบ้างนิดหน่อย สนุกสนานกันไปสำหรับการเจอกันครั้งแรก ของเพื่อนๆที่เราต้องอยู่ ต้องเจอ ต้องเรียนด้วยกันไปอีก4ปี พอหมดเวลาเรียน เรา ส้ม แมคและเอ็ม ก็ออกไปหาข้าวกินกัน รอเรียนช่วงบ่ายต่อไป////

...ในช่วงบ่าย อาจารย์พาเรามายังสถานที่หนึ่ง ที่เรียกว่าแปลงเกษตร มันกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาเลยหล่ะ อาจารย์บอกว่าให้เดินเข้าประจำแปลง จะมีป้ายรหัสนักศึกษาของแต่ละคนปักเอาไว้ ให้เดินไปอยู่ที่แปลงของตัวเอง เราก็เดินหาไปจนเจอ แปลงข้างซ้ายเราเป็นไอ้แมค เพราะรหัสติดกัน ส่วนข้างขวา ใครหล่ะเนี่ย!!!! ยังๆ ยังไม่มา

"อ้าวเอิร์ต นายแปลงนี้หรอ?"

เราหันไปก็เจอเอ็มยืนถามเราอยู่

"อ่าๆใช่ๆ แล้วแปลงเอ็มหล่ะ"

"ก็นี่งัยข้างๆนายนี่แหล่ะครับ" นายเอ็มพูดแล้วก็ยิ้มนิดๆ

"อ้าว!! งั้นก็แสดงว่ารหัสเราติดกันน่ะสิ บังเอิญจริงๆเลย ฮ่าๆ" เราพูดแล้วก็หัวเราะ

"ใช่ๆบังเอิญจริงครับ" นายเอ็มพูด

เพ้อ////คนอะไร พูดเพราะ บุคลิกก็ดี ไม่ห่ามเหมือนไอ้รูมเมทเราเลยซักนิด เฮ้อ!!!! เออ!!! แล้วนี่!!นายนั่นจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

.......พอทุกคนประจำแปลงเสร็จ ก็มีพี่ๆที่คอยดูแลแปลงเกษตรมาเดินแจก"จอบ"ให้พวกเราฮะ อาจารย์บอกว่า ให้พวกเราทำการขึ้นแปลง สำหรับปลูกข้าวโพด ซึ่งอาจารย์ได้สอนทฤษฏีและวิธีการขึ้นแปลงให้พวกเราจากในห้องเรียนมาแล้ว ทีนี้ให้พวกเราทำการปฏิบัติ อีก2วันแปลงของทุกคนต้องเป็นรูปเป็นร่างพร้อมที่จะหยอดเมล็ดพันธุ์!! อาจารย์สั่งงานเสร็จก็ปล่อยให้พวกเราทำแปลงต่อไป จนกว่าจะหมดเวลาเรียนก็ค่อยแยกย้ายกันกลับ!!

"เฮ้ย!!!! เอิร์ตเดี๋ยวมาช่วยกันขึ้นแปลงของเราก่อนมั๊ย จะได้เสร็จเร็วๆ แล้วจะได้ไปช่วยกันทำของเอิร์ตต่อเลย ดีกว่าต่างคนต่างทำนะ " ไอ้แมคเสนอขึ้นมา

"อืม!! เราว่าก็ดีเหมือนกันนะครับ ไปช่วยกันทำแปลงแมคก่อน เสร็จแล้วก็มาทำของเอิร์ตแล้วก็ของเอ็ม จะได้เสร็จเร็วๆ" เอ็มพูดเห็นด้วย

"อืมๆ ก็ดีเหมือนกัน"

....แล้วเราก็ไปช่วยกันทำแปลงของไอ้แมค ดินแข็งมากๆ แดดก็ค่อนข้างแรงเพราะเพิ่งจะบ่ายสามกว่าๆ แต่ดีนะที่อาจารย์ให้รถไถคันใหญ่มาช่วยไถดินให้บ้าง พวกเราเลยทำเพียงแค่ย่อยดิน แล้วก็คุ้ยๆดินมาถมกันเป็นรูปแปลงสำหรับปลูกข้าวโพด ให้ได้ความกว้าง ความยาว ความสูงของแปลงตามที่อาจารย์กำหนดไว้

"เหนื่อยโคตรๆ ทำไมต้องมาขุดอะไรแบบนี้ด้วยว๊ะเนี่ย" เสียงไอ้แมคบ่น แล้วมันก็ยืนปาดเหงื่อ

"อ่าว!! ก็มรึงเลือกเรียนเกษตร มันก็ต้องมีขุดดินเป็นธรรมดา มรึงจะบ่นทำไมเนี่ย" เราพูดขึ้น

"แล้วไอ้เอ็มหายหัวไปไหนว๊ะเนี่ย แมร่งแอบอู้!!"

"ไม่รู้ดิ คงไปเข้าห้องน้ำมั้ง"

"มาแล้วๆ อ่าเอิร์ตน้ำครับ อ่ะนี้แมคของนาย"//นายเอ็มเดินมาพร้อมกับยื่นน้ำเปล่าเย็นๆชื่นใจมาให้เรากับไอ้แมค

"ขอบใจนะเอ็ม"

"สวรรค์เลยมรึง ไปซื้อที่ไหนมาเนี่ย" ไอ้แมคถามเอ็ม

"นู่นตรงนั้นงัย ศาลาตรงนั้นมีรถมาขาย น้ำอัดลมก็มีนะ ไอติม ลูกชิ้นทอดก็มี" เอ็มพูด

"อ่าว!! ไอ้แมคหายหัวไปไหนแล้วเนี่ย สงสัยไปหาร้านขนมนั้นแน่ๆเลย เฮ้อ!!!" เราพูด เพราะหันมาอีกที ตรงที่ไอ้แมคก็เหลือแต่จอบว่างอยู่ ฮ่าๆ เรากับเอ็มเลยช่วยกันขุดแปลงต่อไป

..เพ้อ//// ทะมัดทะแมง แข็งแรง ดูดีสุดๆ ผู้ชายอะไร ขนาดขุดแปลง ยกจอบยังหล่ออ่ะ ฮ่าๆ เราแอบมองเอ็มแล้วคิดในใจ ฮ่าๆ

"อ่ะๆ มากินไอติมกันก่อน เร็วๆเดี๋ยวละลาย" ที่แท้ ไอ้แมคก็หายหัวไปซื้อไอติมมานี่เอง

"อ่ะเอิร์ต ของนายรสถั่วดำ ฮ่าๆ" ไอ้แมคยื่นไอติมมาให้เรา

"เฮ้ย!!!! แหมๆ ไม่เอา ไม่ชอบกินรสนี้ มีรสไรอีกอ่ะ" เราถามเพราะไม่ชอบกินไอติมถั่วดำจริงๆ

"เรื่องมากหว่ะ อ่ะไปเลือกเอง เอ็มเลือกเลยนะในถุงนี้"

"เอ็มเอาถั่วดำก็ได้ครับ"

"อ่ะ" เรามองหน้าเอ็ม แล้วก็ยื่นไอติมรสถั่วดำให้ เอ็มยิ้มนิดๆที่มุมปาก

....เราขุดแปลงกันต่อ ขุดบ้าง พักคุยกันบ้าง ก็หมดเวลาเรียน เอาจอบไปทำความสะอาดแล้วเก็บส่งคืนเจ้าหน้าที่ แล้วก็พากันเดินกลับหอกันสี่คน ส้ม แมค เอิร์ต เอ็ม

"เอ็มนายอยู่ตึกเดียวกับเอิร์ตใช่ป๊ะ" ส้มถามเอ็ม

"ใช่ๆครับ"

"งั้นฝากเอิร์ตด้วยละกันนะ"

"ได้เลยครับ ฮ่าๆเดี๋ยวจะส่งให้ถึงหน้าห้องเลย" เอ็มหันมามองเราแล้วก็หัวเราะ

....เอ็มมาส่งเราที่หน้าห้อง พอเข้าไปในห้อง ไฟปิดแฮะ แล้วนายนิกบ้านั่น ไปไหนนะ ยังไม่กลับมาอีก เบอร์โทรก็ไม่ได้ถามกันไว้ เราก็เลยจัดการอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ....

"ก๊อกๆๆ" เสียงใครเคาะประตูนะ?

"ก๊อกๆๆๆๆๆๆ" ทีนี่รัวมาเป็นชุด

เราก็เลยไปเปิดประตู!!

"หูหนวกรึงัย เคาะจนมือหงิกแล้วเนี่ย" นายนิกบ่น พร้อมกับหอบของพะรุงพะรัง อยู่หน้าห้อง

"เอ้า!! ขนไปวางข้างในดิ เดี๋ยวมีของข้างล่างอีกยังขึ้นมาไม่หมด" นายนิกพูดแล้วก็เดินลงไปเอาของ

ที่แท้นายนี่ก็ไปซื้อที่นอนมานี่เอง ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องนอนเตียงเดียวกันอีก//นายนิกขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับหมอนและหมอนข้างสองอัน

"นี่งัย ไปซื้อที่นอนมา ลายสวยมั๊ย แกะดูๆ ปูเลยๆ" นายนิกพูด แล้วก็แกะที่นอนตัวเองออกมา

"แหว่ะ ลายสไปเดอร์แมน" เราบ่นเบาๆ

"ทำไมอ่ะ ก็คนชอบ มาๆช่วยปูหน่อย"

////นายนิกกางผ้าปูออก ผืนใหญ่จังแฮะ!!

" นิก นี่มันผ้าปูสำหรับเตียง6ฟุตนี่ นายทำไมไม่ซื้อแบบ3ฟุตครึ่งอ่ะ"

"อ่าวหรอ ใครจะไปรู้หล่ะ ก็เลือกลายได้ก็สั่งแล้วจ่ายตังค์เลย ไม่ได้ดูขนาดนี่หว่า"

"ทำไงดีหล่ะทีนี้" เราพูดขึ้น

//นายนิกยื่นนิ่งพักนึง//

"คิดออกแล้ว นี่งัย"

นายนิกทำการเลื่อนโต๊ะเขียนหนังสือที่กั้นระหว่างเตียงเราสองคนออกมา แล้วก็ดึงเตียงของเราให้ไปชิดกับเตียงของเค้า

"เอ้า!! ยื่นบื้ออยู่ทำไมว๊ะ มาช่วยกันหน่อยดิ" นายนิกหันมาตะคอกใส่เรา

"นายจะทำไรของนายอ่ะ"

"อ่าวก็เตียงนายก็3ฟุต เตียงเราก็สามฟุต ผ้าปู6ฟุตก็ปูเต็มพอดี แถมผ้านวมยังใหญ่อีก ห่มสองคนได้สบายเลย"

"เฮ้ย!! นี่หมายความว่า เราต้องนอนเตียงเดียวกันหรอ?"

"ก็เออดิว๊ะ ของซื้อมาแล้วก็ต้องใช้ดิ มาๆช่วยกันขยับเตียงเร็วๆเลย"

เราสองคนช่วยกันขยับเตียงมาจนชิดกัน

"อันนี้ไม่ต้องใช้แล้ว เอาออกๆ" นายนิกพูดแล้วก็ดึงผ้าปูที่นอนบนเตียงเราออก เขวี้ยงลงกับพื้น

"มาๆช่วยกันปูดิ"

เราเข้าไปช่วยดึงผ้าปูที่นอน ซึ่งคลุมเตียงเราสองคนพอดิบพอดี

"เห็นมั๊ย แค่นี้ก็เรียบร้อยแล้ว" นายนิกพูดแล้วยืนดูผลงานของตัวเองท่าทางภูมิใจ!!

"อ่ะนี่หมอนหนุน หมอนข้าง ปลอกหมอน ใส่ให้เรียบร้อย เราไปอาบน้ำก่อนนะ" นายนิกสั่งแล้วก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ

เรายืนมองเตียงนอนลาย"สไปเดอร์แมน" มีแดงสีน้ำเงิน มีใยแมงมุม ยึ๋ยย!! แอบขนลุก นายนี้เลือกลายมาแต่ละอย่างนะ จะนอนหลับมั๊ยเนี่ยเรา เฮ้อ!!!!!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-05-2014 07:18:09 โดย ฟูจิซัน »

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
Roommate&Soulmate(ตอนที่3) : นายนิกไม่สบาย!!

.....ช่วงต้นเทอมจะเป็นช่วงฤดูฝน กิจกรรมแรกๆของชีวิตนักศึกษาใหม่ก็คือ"การเข้าเชียร์" ที่แทบทุกคณะจะต้องมี และการเชียร์ของคณะเราก็ค่อนข้างจะโหดและกดดันมาก สำหรับน้องใหม่อย่างเราๆที่ไม่รู้อะไรมาก่อน มีน้ำตากันแทบทุกวัน ฮ่า คิดย้อนไปแล้วก็ขำๆสนุกดี ดีตรงที่การเข้าเชียร์ ทำให้เรามีความกล้าแสดงออกมากขึ้นและได้รู้จักเพื่อนๆในคณะเดียวกันมากขึ้น ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และวันนี้หลังจากเชียร์เสร็จ พี่ๆก็ปล่อยพวกเราให้กลับหอประมาณ1ทุ่ม ทุกๆวันนายนิกจะมาถึงห้องก่อน แต่ว่าวันนี้ทำไมนายนั่นยังไม่มาอีกนะ!! เราก็ทำการเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ แล้วก็รู้สึกว่าได้ยินเสียงฝนตก!! เลยเปิดประตูหลังห้องออกไปดู โห!!ฝนตกแรงมากอ่ะ เราเลยโทรหานายนิก เผื่อว่านายนั่นติดฝนเราจะได้เอาร่มลงไปรับกลับหอ!!

"ฮัลโหล นิกนายอยู่ไหนเนี่ย"

"เอ่อ กำลังจะกลับ"

"ฝนตกนายจะกลับมายังงัย"

"ก็ลุยฝนไปงัย ถามได้!!"

"นายอยู่ตรงไหนเดี๋ยวเราเอาร่มลงไปรับ"

"เดี๋ยวกลับเอง วิ่งตากฝนแป๊บเดียวก็ถึง"

"ให้เราเอาร่มไปรับดีกว่า เดี๋ยวเปียกฝน??" เราพูดยังไม่ทันจบ นายนิกก็พูดแทรกขึ้นมา

"เอ๊ะ!! บอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้องงัย พูดไม่รู้เรื่องงัยว๊ะ แค่นี่นะ รออยู่ข้างบนนั่นแหล่ะ....ตู๊ดๆๆ!!!!" เราก็เอ้า!! คนหวังดีจะเอาร่มไปรับ ยังมาตะคอกใส่อีก เลยเลิกสนใจ เข้าไปอาบน้ำ แต่งตัวออกมาก็เจอนายตัวดี ยืนตัวเปียกโชก อยู่หน้าห้องน้ำ

"อ่าว!! ยืนดูอยู่ได้ เอาผ้าขนหนูมาให้หน่อยดิ"

"แป๊บๆ" เราพูดแล้วก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูส่งให่นายนิก แล้วนายนิกก็เข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ

"เอิร์ต เอาผ้ามาเช็ดน้ำตรงพื้นที่เปียกด้วย เอาเสื้อผ้ามาเตรียมให้ด้วยชุดนึง กางเกงในตากอยู่ข้างนอกนะ" เราได้ยิน แต่ไม่รับคำ

"ได้ยินป๊ะเนี่ย!!" เสียงนายนิกตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

"ได้ยินแล้ว" เราตอบกลับ

"เออ!! ได้ยินก็บอกว่าได้ยินดิ ทำเงียบใครจะไปรู้ว๊ะ"

(เราคิดในใจ////อ่าว ผิดอีกกรู!! ฮ่าๆ)

..พอนายนั่นอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว เปิดพัดลมเป่าผมจนแห้ง เราพิจจารณาดูรูปร่างนายนิก อืม!! นายนี่หุ่นดีจัง ผิวขาวเนียนมาก รูปร่างดี สมส่วนถึงจะไม่ได้สูงมากแต่ก็ดูดี

"เอิร์ต!! มองรัยว๊ะ" เสียงนายนิก ทำให้เราสะดุ้ง!!

"เอ่อ!! ป่าวๆ ไม่ได้มองรัย"

"ไม่ได้มอง ก็เห็นมองเราอยู่นี่ อย่าบอกนะว่ามรึงเป็นเกย์อ่ะ" เราสะดุ้งกับคำถามนี่เลย!!

"ป่าวๆ"

"เออ...อย่าให้กรูจับได้ละกันว่ามรึงเป็น กรูไม่เอาไว้แน่!!" นายนิกพูดแบบนี้ เราก็แอบกลัวขึ้นมาเลยจริงๆนะ

"ไปๆ ปิดไฟนอนได้แล้ว เพลียๆง่วงๆหว่ะ สงสัยไข้แดรกแน่ๆ"

"กินยาดักไว้ก่อนมั๊ย" เราถามนายนิก

"ไม่อ่ะ ขี้เกียจกิน เราแข็งแรงดี ไม่เป็นรัยง่ายๆหรอก ไปๆปิดไฟแล้วมานอน"

....เราเดินไปปิดไฟ แล้วก็ขึ้นเตียงนอน ข้างๆนายนิก!!มีคำถามอีกแล้วในความมืด ด้านนอกเสียงฟ้าร้อง เสียงฝนตก น่ากลัวจริงๆ แต่คำถามน่ากลัวกว่า!!

"เอิร์ต"

"เรียกทำไม"

"เราถามจริง"

"ถามรัย?"

"นายมีแฟนป๊ะ"

"ไม่มีอ่ะ แล้วนายอ่ะ"

"ไม่มี....มีแต่คนที่แอบชอบ"

"อือ!!"

"แต่เค้าไม่ได้มาเรียนที่เดียวกะเราอ่ะดิ"

"อือ!!"

"เค้าเรียนพยาบาล"

"อือ!!"

"เฮ้ย!! จะพูดแค่ อือๆๆๆ นี่ใช่มั๊ย วู๊ว!! รมณ์เสียหว่ะ นอนดีกว่า"

"ก็เราง่วง ไม่อยากคุยแล้ว" เราบอกนายนิก แต่ในใจแอบหวั่นไหวนิดๆที่นายนั่นบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว เราเป็นอะไรเนี่ย ไม่นะๆ

"เออๆ!! นอนๆ โทษทีที่ชวนคุย"

.....แล้วเราก็นอนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ จนมารู้สึกตัวอีกที ตอนที่นายนิกคงจะหันตัวแล้วมือฟาดมาโดนตัวเรา เฮ้อ!!!! ตัวนายนิกร้อนมากอ่ะ
เป็นไข้แน่ๆเลยนายนี่ เราเลยลุกไปเปิดไฟ!!

"จะเปิดไฟทำไมเนี่ย!!" นายนิกสะลืมสะลือตื่นมาถาม

"นิกนายเป็นไข้ ลุกขึ้นมากินยาก่อนเร็ว เดี๋ยวเราเช็ดตัวให้"

"ไม่เอา ไม่กิน จะนอน"

"เอ๊ะ!!นายนี่ ทำไมดื้อยังงี้ว๊ะ เอามากินยาก่อน" เราประคองนายนิก ลุกขึ้นมากินยา

"เดี๋ยวเอาผ้าเช็ดตัวหน่อยนะ นายตัวร้อนมาเลยนะเนี่ย"

"อือ!!ปวดหัวหว่ะ" นายนิกพูด

.....เราจัดการเอาผ้ามาชุบน้ำเช็ดตัวให้นายนิก เห็นนายบ้านี่นอนหมดฤทธิ์แบบนี้ มันก็เด็กน้อยดีๆนี่เองอ่ะ ฮ่าๆ เสร็จแล้วเราก็เอาผ้าชุบน้ำวางแปะไว้บนหน้าผาก นายนั่นนอนหลับไม่รู้เรื่องเลย แล้วเราก็ปิดไฟนอน

"เอิร์ต เราหนาว"

"อืม!! แป๊บๆ" เราเอาผ้าห่มผืนเก่าของเรามาห่มให้นายนิกอีกชั้นนึง แต่ว่า!!!!! นายนั่นกลับดึงเราลงไปกอดแนบไว้กับหน้าอกตัวเอง

"มันต้องนอนแบบนี้ถึงจะอุ่น!!"

"เฮ้อ!!จะบ้าหรอ? ปล่อยๆ" เราบอกนายนิก

"ไม่ปล่อยๆ" แล้วนายนิกก็เอามือลูบผมเราเบาๆ แล้วพูดว่า!!

"เห็นมั๊ย ถ้านายตากฝนลงไปรับเราตอนเย็น นายต้องไม่สบายแน่ๆ เราขอไม่สบายเองดีกว่า เราเป็นนักกีฬา เราแข็งแรงเดี๋ยวตื่นเช้าก็หายแล้ว
เวลาเราพูดอะไร นายอย่าดื้อได้มั๊ยหล่ะ!! ไปๆ ไปนอนไกลๆเราเลย เดี๋ยวจะติดไข้จากเรา"

.....นายนิกพูดเสร็จก็ผลักตัวเราออกมา เราพูดอะไรไม่ออก แต่รู้ตัวว่า รู้สึกดีกับนายรูมเมทบ้าคนนี้มากขึ้นไปอีก ถึงแม้ว่าจะตะคอกกันบ้าง จะดุกันบ้าง แต่บางมุมบางอารมณ์ นายนี่ก็เป็นคนที่น่ารัก อบอุ่น อ่อนโยนมากๆ...เฮ้อ!!!! เราเขยิบตัวออกมานอนตรงที่ตัวเอง ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้พรุ่งนี้นายนิกหายป่วยเร็วๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-05-2014 21:46:59 โดย ฟูจิซัน »

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
Roommate&Soulmate ตอนที่4:เล่นเกมส์ที่ซิสเลอร์

...นายนิกเนี่ยแข็งแรงจริงๆ พอตอนเช้าก็ฟื้นไข้ ตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จก่อนเราอีกฮะ แถมยังตะโกนปลุกเราซ๊ะลั่นห้องเลย ฮ่าๆ^^

.....วันนี้เป็นวันศุกร์ เรากับเพื่อนๆนัดกันไปเดินห้างแล้วก็หาอะไรกินด้วยกัน จะได้ทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการด้วย พวกที่ไปก็จะมี เอิร์ต เอ็ม แมค มอส ส้ม แล้วก็แพรว ส่วนเพื่อนทางฝั่งนายนิกก็มีไปอีก5คนรวมนายนิกด้วยเป็น6 สรุปทั้งกลุ่มเรารวมกันโหลนึงพอดี ฮ่าๆ เรานัดเจอกันที่ป้ายรถเมลล์หน้าคณะวิดยา เพราะเราจะขึ้นรถตู้กันตรงนั้น พอเรามากันครบ รถตู้มาพอดี เรา12คนขึ้นไปเต็มคันพอดี ฮ่าๆ รถก็ออกเลย ไม่รอผู้โดยสารเพิ่ม
เรากับเอ็มนั่งด้วยกัน ส่วนนายนิกนั่งข้างหน้าคู่กับคนขับแล้วก็เพื่อนอีกคนนึง ระหว่างทางเราก็คุยกันไปสนุกสนาน!!

"เอิร์ตๆ" นายนิกเรียกเรา

"เรียกทำไม?"

"มานั่งตรงนี้ดิ๊ มีเรื่องคุยด้วย"

"คุยรัยอ่ะ? กำลังคุยกับเพื่อนอยู่ไม่เห็นหรอ?"

"บอกให้มาก็มาดิ"

"รถกำลังวิ่ง จะไปได้งัย ข้างหน้าเพื่อนก็นั่งอยู่เต็มแล้วนี่" เราพูดเพราะเห็นว่าเบาะหน้าที่อยู่ด้านหลังคนขับ มีเพื่อนผู้หญิงนั่งอยู่3คนกับผู้ชายเพื่อนนายนิกอีก1คน!!

"ไอ้บอส มรึงไปนั่งข้างหลังดิ ให้เอิร์ตมานั่งข้างหน้า"

"อ่าวไอ้นี้ ซวยกรูอีก เออๆก็ได้" นายบอสบ่น แต่ก็ลุกมา////เรามองหน้าเอ็ม เอ็มบอกว่าไปเหอะ!!

....//เพ้อ//....ทำไมฟร่ะ เห็นเรานั่งกับนายเอ็มแล้วหึงหรอ? ฮ่าๆ/////

....แล้วเราก็สลับที่กับนายบอสไปนั่งเบาะแถวหน้ากับเพื่อนๆผู้หญิง

"ดีมาก" นายนิกพูด

"อ่าว มีรัยก็พูดมาดิ!!" เราพูดกับนายนิก

"อืม!!!! อยากกินไรหรอ?" นายนิกหันมาถามเรา

"อ่าว!! มากันตั้งหลายคนทำไมถามเอิร์ตคนเดียวว๊ะ" เสียงเพื่อนผู้หญิงถามนายนิก

"เออๆ ไม่ถามก็ได้ นั่งตรงนี้แหล่ะ ไม่ต้องลุกไปไหนและ รถกำลังวิ่ง อันตราย" นายนิกหันมาพูดกับเรา

//เพ้อ//...รัยฟร่ะ ที่มะกี้ แมร่งให้กรูมานั่งข้างหน้ารถก็ยังวิ่งอยู่ ตอนนี้บอกไม่ต้องลุกไปไหน บอกว่าอันตราย เฮ้อ!! งง กะชีวิตจริงจริ๊ง ฮ่าๆ

....พอถึงห้าง พวกเราก็เดินเล่นกันชิลล์ๆ ดูเสื้อผ้า ดูของไปเรื่อยเปื่อย!!

"หิวแล้วหว่ะ กินไรกันดีเนี่ย" เพื่อนคนนึงในกลุ่มพูดออกมา

"กินพิซซ่ากัน"

"KFC"

"MK"

....หลายคนก็หลายความคิด จนทุกคนมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านSizzler สายตาทุกคนหันไปเห็นป้ายโปรโมชั่น ลดราคา(จำไม่ได้ว่าลดเท่าไหร่อ่าT_T)
แทบเอกฉันท์ทุกคนเลือกSizzler ฮ่าๆ กำลังจะเดินเข้าร้าน

"เอิร์ตไปห้องน้ำกับเราหน่อย" นายนิกชวนเราไปห้องน้ำเป็นเพื่อน

"กรูไปด้วย" ไอ่มอสพูด

....ด้วยความที่เรายังไม่รู้สึกปวดฉี่ตอนนั้นก็เลยยืนรอแถวๆหน้าห้องน้ำ

"อ่ะเอิร์ต!!" นายนิกเรียกเราแล้วก็ยื่นไอติมมาให้เราโคนนึง

"ซื้อมาให้เราทำไมเนี่ย" เราถามนายนิก

"ก็ให้งัย..ทำไมต้องมีคำถามด้วยว๊ะเนี่ย" นายนิกเริ่มอารมณ์เสีย ฮ่าๆ

"อือ!! ขอบใจนะ" เรารับไอติมมากิน

"แหม่ๆไอ่นิก ซื้อให้เอิร์ตคนเดียวหรอมรึง" เสียงนายมอสแซวมาแต่ไกล

"ก็วันนั้นกรูไม่สบาย แล้วเอิร์ตดูแลกรู กรูเลยซื้อให้ขอบคุณงัย ไม่มีรัยหรอก" นายนิกพูดกับไอ่มอส

"ป๊ะๆ กรูหิวแล้ว" นายมอสพูด

....พอมาถึงSizzler เราก็สั่งสเต็กมาคนละอย่าง แล้วก็ทยอยลุกไปตักสลัดบาร์กัน สนุกสนานมาก แล้วก็มีเพื่อนคนนึงพูดว่า

"เล่นเกมส์กันมั๊ย"

"เกมส์รัยว๊ะ"

"เออๆแป๊บนึงๆ"

....แล้วเพื่อนคนนั้นก็ขอกระดาษกับปากกาจากพนักงานมาแล้วมันก็ฉีกแล้วเขียนชื่อเพื่อนๆลงไปจนครบ12คน แล้วให้พวกเราจับกระดาษขึ้นมาคนละ1อัน เปิดมาแล้วได้ชื่อเพื่อนคนไหนก็ให้เงียบไว้////ของเราจับแล้วเปิดมาเป็นชื่อนายนิก

"เปิดชื่อหมดทุกคนแล้วนะ ทีนี้ก็ให้ลุกขึ้นไปตักสิ่งที่คิดว่าเพื่อนที่เราจับชื่อได้ ไม่ชอบกินมาให้เพื่อนคนนั้นกิน ตักมาแค่3ชิ้นพอนะ โอเคมั๊ย"

.....พอได้ยินกติกา พวกเราก็ขำกันใหญ่ บางคนก็ไม่อยากเล่นต่อ แต่ก็ต้องจำใจเล่น ฮ่าๆ เรากำลังคิดว่านายนิกไม่ชอบอะไร? ก็นึกไม่ออก ตอนเดินไปตักก็แอบคิดว่าใครจะได้ชื่อเรานะ ถ้าเป็นไอ่แมค ไอ่มอส ส้ม แพรว ก็คงแย่เพราะพวกนั้นรู้ว่าเราไม่ชอบกินอะไร? เราตักมะเขือเทศเชอรี่ไป3ลูก เพราะคิดว่านายนิกไม่น่าจะชอบกิน พอมาถึงโต๊ะครบหมดทุกคน เราเห็นนายนิกมองมาที่จานมะเขือเทศของเรา นายนั่นจะรู้มั๊ยเนี่ยว่ามะเขือเทศเนี่ยของนายนั่นเอง ฮ่าๆ แล้วเราก็แอบมองจานเพื่อนๆว่าใครตักหอมหัวใหญ่มามั๊ย และแล้วก็เจอ2จาน จานนายมอสซ๊ะด้วย แอบปะทะสายตากันแป๊บนึง รอยยิ้มอำมหิตมาเชียว  แอบลุ้นว่า ขออย่าให้เป็นของเราเลยนะ เกลียดสุดๆ หอมหัวใหญ่เนี่ย!!!!

"เอาหล่ะ เริ่มเลยนะ เริ่มจากเราก่อนเลย เราจับได้ส้ม อ่ะนี้พริกหวาน3ชิ้นกินซ๊ะ"นายนุ๊กคนที่คิดเกมส์เป็นคนเริ่มก่อน แต่งานนี้เข้าทางส้ม เพราะขานั้นนางชอบกินผักยิ่งกว่าอะไร เลยกินได้อย่างสบายๆ พอส้มกินเสร็จ ก็เป็นส้มที่จะต้องเอาของให้คนที่ส้มจับชื่อได้กิน เวียนไปกันจนมาถึงไอ่มอส....ความซวยมาเยือนเรา สายตานายมอสส่งมาที่เราจังๆ

"อ่ะเอิร์ต หอมหัวใหญ่ อร่อย หวาน กรอบเว่อร์" นายมอสพูดกับเรา

"โห!! ว่าแล้วเชียว ทำไมมองเราแปลกๆ แมร่ง!!!!" เราบ่น แต่ก็รับจานหอมหัวใหญ่มากิน แหว่ะ แค่ได้กลิ่นก็จะอ้วกและ ทั้งเผ็ด ทั้งฉุน เรากินน้ำตามจนจุกอ่ะ ฮ่าๆ

.....ทีนี้ก็เหลือเรา นายนิก นายนุ๊ก

"เอิร์ตนายจับได้ชื่อใครอ่ะ เราหรือว่าไอ่นิก"

"เราจับได้.....!!!!" เรานิ่งไป รอให้เพื่อนๆลุ้น

"รีบๆบอกมาเหอะหว่ะ จะได้จบๆ" นายนิกเริ่มหงุดหงิด ฮ่าๆ

"อ่ะๆ ใจร้อนนักก็เอาไปกินเลย" เราพูดแล้วก็ยื่นจานมะเขือเทศให้นายนิก

"เฮ้ย!! จับได้เราจริงง่ะ ไหนๆเอากระดาษของนายมาดูดิ๊" นายนิกพูดกับเรา

"อ่ะนี้ ดูซ๊ะ น. อิ๊ก นิ๊ก ใช่ชื่อนายป่าวหล่ะ ฮ่าๆ กินซ๊ะๆๆ" เรายื่นกระดาษให้นายนิกดู แล้วเพื่อนๆก็หัวเราะกัน

"อย่าให้กรูรู้นะว่าใครบอกเอิร์ตว่ากรูไม่ชอบกินมะเขือเทศอ่ะ" นายนิกหันไปพูดกับเพื่อนๆของเค้า

"ถ้าเอิร์ตจับได้มรึง งั้นข้าวโพดอ่อนในจานมรึงก็ของกรูอ่ะดิ ขอบใจนะเพื่อนของชอบกรูเลยเนี่ย" นายนุ๊กพูดกับนิกแล้วก็เอามือตบไหล่นิก ฮ่าๆ

....นายนิกนั่งพะอืดพะอมกินมะเขือเทศ ดูสีหน้าไม่ค่อยจะดี เราได้ยินเพื่อนผู้หญิงของนายนิกพูดเบาๆว่า นายนิกไม่ชอบมากมะเขือเทศ ซักพักพอนายนี่กินลูกสุดท้ายหมด ก็ลุกพรวดไปจากโต๊ะ!!

"เฮ้ย!! ไอ่นิกเป็นรัยว๊ะ"

"เดี๋ยวเราออกไปดูเอง" เราพูดแล้วก็วิ่งตามนายนิกไป

...เห็นหลังนายนั่นวิ่งเข้าห้องน้ำ สงสัยคงจะไปอ้วกหรือคายทิ้ง แล้วก็เป็นอย่างที่คิด พอเราไปถึงห้องน้ำก็เห็นนายนิกยืนล้างปากอยู่ที่อ่างล้างหน้า เราเลยดึงกระดาษทิชชู่ไปให้

"ตามมาสมน้ำหน้าหรอ? สะใจอ่ะดิ" นายนิกพูดกับเรา

"ป่าวๆ เราตามมาดูว่านายเป็นอะไร" เราพูดแล้วก็ยื่นกระดาษทิชชู่ให้

"ไม่ต้องมายุ่ง หยิบเองได้หว่ะ จะไปไหนก็ไปเลย" นายนิกปัดมือเรา แล้วก็เดินออกจากห้องน้ำไป

....เราเดินตามออกมา เพื่อนๆก็ออกมายืนรอกันแล้ว แล้วพวกเราก็กลับกัน โดยนั่งแท๊กซี่คันละ4คน เรานั่งคันเดียวกับนายนิก เอ็ม แมค ตลอดทางนายนิกไม่พูดกับเราเลย ถามอะไรก็ไม่ตอบ จนไปถึงห้อง เราก็เข้าไปอาบน้ำ เสร็จแล้วก็ขึ้นไปนอน พอนายนิกอาบน้ำเสร็จก็ปิดไฟ ขึ้นเตียง แล้วนายนั่นก็ดึงผ้านวมออกจากตัวเราไปห่มคนเดียว เราเลยหันไปถาม

"โกรธเราหรอ?"

เงียบ!!!

"ขอโทษแล้วกันนะ"

เงียบ!!!

....นายนั่นไม่ตอบ ไม่พูดกับเรา นอนหันหลังให้เราอีก เราก็เลยลุกไปหยิบผ้าห่มผืนของเรามานอนห่มหันหลังให้นายนิกเหมือนกัน นอนก็ไม่หลับ มัวคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แล้วซักพักนายนิกก็ขยับตัว แล้วเราก็รู้สึกว่านายนั่นเอาผ้านวมสไปเดอร์แมนมาคลุมห่มให้เรา แล้วก็กระซิบข้างหูเราว่า....!!!!

"ไม่โกรธหรอกไอ่ดื้อ"

....หึ หึ พลาดแล้วหล่ะนายนิก เรายังไม่หลับ โถ่ๆๆ!!!! ไม่แน่จริงนี่หว่า ไอ่บ้า เราคิดแล้วก็หลับตานอน ZZZzzzzz!!!!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-05-2014 21:55:08 โดย ฟูจิซัน »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
ชอบก็บอกไป อย่ามาทำซึน
หลุดมือจะแย่  :hao3:

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7

Roommate&Soulmate(ตอนที่5) : เชียร์บอลโลก

.....ช่วงที่เราอยู่ปีหนึ่งเนี่ย เป็นปีที่มีการแข่งขันฟุตบอลโลก ทุกอย่างในช่วงนั้นก็จะเป็น World Cup ฟีเว่อร์มากๆๆ นายนิกนี่จะใส่ชุดบอลทีมโปรด(อังกฤษ)นอนแทบทุกวัน จนบางวันอดถามไม่ได้ว่า ซักบ้างหรือป่าว ฮ่าๆ วันนี้ก็เหมือนกัน เสื้ออังกฤษนั่งอยู่บนเตียงอีกแล้ว แต่ทำไม?วันนี้ดูเงียบๆไป!!!!

"เป็นไรป่าวเนี่ย เงียบๆไปนะเรา" เราแกล้งแซวนายนิก

"ทะลึ่งละๆ" นายนิกตอบเรามาด้วยสีหน้ากวนๆ

"อ่าวก็เห็นนั่งเงียบๆเลยถามดู"

"อยากออกไปดูบอลห้องเพื่อนหว่ะ วันนี้อังกฤษเตะด้วยอ่ะดิ"

"หอข้างนอกอ่ะหรอ?"

"อือ!! เนี่ยใกล้ๆ"

"แล้วทำไมไม่ไปอ่ะ"

"ถ้าไป นายอยู่คนเดียวได้หรอ?" นายนั่นมองหน้าเราแล้วก็ถาม

//เพ้อ// ฮึๆ ที่แท้ก็แอบเป็นห่วงเรา ฮ่าๆ

"เฮ้ย!! อยู่ได้ดิ นายไปเราก็ปิดไฟนอนแล้ว" เราตอบนายนิก

"แต่...ว่า!!!"

"แต่ไรอีกอ่ะ.,.รีบไปเหอะ บอลเตะแล้วมั้งเนี่ย"

"เออ!! อยากให้ไปด้วยกันอ่ะ ไปนะๆเอิร์ต" นายนิกรบเร้าเรา

"อ่าว ซ๊ะงั้นอ่ะ เราไม่ชอบดูบอล"

"ก็ไปเป็นเพื่อนกัน จะได้เดินกลับด้วยกันงัย ไม่ห่วงเราหรอ?" เจอคำถามนี้ถึงกับจุก!!

"อ่ะๆ ไปก็ได้"

"แค่นี้ก็หมดเรื่อง เล่นตัวอยู่นั่นแหล่ะ ป่ะค๊าบบบ" แล้วเราสองคนก็ออกจากหอใน เดินไปหอเพื่อนนายนิกที่อยู่ข้างนอกด้วยกัน แต่มันก็ไม่ไกลมากเดินไม่กี่นาทีก็ถึง วันนี้ฟ้าแลบ แปร๊บๆ เหมือนฝนจะตก

.....พอไปถึงหน้าหอ เพื่อนนายนิกก็เดินลงมารับ แต่ว่าสายตาเพื่อนมันมองเราแปลกๆ

"เออ ไอ้บอล นี่เอิร์ต รูมเมทกรู...เอิร์ตนี่ไอ้บอล เพื่อนที่ภาควิชาเรา"

"หวัดดี" เราทักทาย แต่นายบอลไม่สนใจ

"ป่ะมรึง บอลกำลังเตะเลย" นายบอลพูดกับนิก

....พอเข้าห้องไป ก็เจอเพื่อนๆนายนิกอีกมีนายบอสด้วย พวกนั้นกำลังนั่งดูบอลแต่ก็มีเบียร์กับขนมกินด้วย

"อ้าวเอิร์ตมาด้วยหรอ มาๆชนเบียร์กันซักแก้ว" นายบอสหันมาทักทายเราแล้วก็ยื่นแก้วเบียร์มาให้

"ไม่เอาอ่ะบอส นายกินเหอะ"

"เฮ้ย!! ตุ๊ดป่าวว๊ะ เบียร์ก็ไม่กิน บอลแมร่งก็ไม่ดู" เพื่อนนายบอลคนหนึ่งพูดขึ้น

"อ่าว ทำไมพูดแบบนี้ว๊ะ กรูให้เอิร์ตมาเป็นเพื่อนกรูเองแหล่ะ" นายนิกพูดขึ้น

"มาแล้วไม่กิน ไม่ดู เกะกะหว่ะ" นายบอลพูดแล้วหันมามองเราด้วยสายตาแปลกๆ

.....เราก็เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว ไม่อยากนั่งอยู่ตรงนั้นแล้วอ่ะ ก็เลยสะกิดนายนิก

"งั้นเดี๋ยวเราลงไปรอข้างล่างนะ นายดูบอลเสร็จแล้วก็โทรหาเราละกัน"

"จะลงไปไหน อยู่ข้างบนเนี่ยแหล่ะ ไอ้พวกนี้มันก็พูดไปงั้นแหล่ะน่า" นายนิกพูดกับเรา

"เออ...ดี จะไปไหนก็ไปเลย" นายบอลพูด

....เราไม่รอฟังใครพูดอีกแล้ว ก็เลยเดินเปิดประตูออกมา ลงมาข้างล่างพอดีมีคนเข้าหอมาพอดี ก็เลยออกไปข้างนอกได้ นั่งรออยู่ตรงโต๊ะไม้หินหน้าหอ รอได้ซักพักนึง ลมเริ่มพัดแรง แล้วก็มีเสียงฟ้าร้อง ฟ้าแลบด้วย เราก็กลัวหล่ะสิ เพราะไม่ชอบเสียงฟ้าร้องอยู่แล้วอ่ะ แล้วฝนก็เริ่มตกลงมาจนมันตกหนัก เราก็ไม่มีที่หลบ จะเข้าไปหลบในหอก็ไม่ได้ ไม่มีคีย์การ์ด ก็เลยต้องหลบใต้ที่จอดรถ แต่ฝนก็สาดเข้าไปได้อยู่ดี

"เอิร์ตๆๆๆๆๆ" นายนิกออกมาเรียกหาเราตรงระเบียงห้อง แต่เราออกไปไม่ได้ ซักพักนายนั่นก็เลยโทรมา

"อยู่ตรงไหนเนี่ย เดี๋ยวลงไปรับ"

"ไม่เป็นรัย เราหลบฝนอยู่ข้างล่างนี่แหล่ะ"

"อย่าดื้อดิว๊ะ" แล้วจังหว่ะนั้น ฟ้าก็ร้องดังมาก เราเลยว่างสาย แล้วก็ปิดโทรศัพย์

"อ้าวเอิร์ต มายืนทำไรตรงนี้เนี่ย" เราหันไปก็เห็นเอ็มยืนกางร่มถือของอยู่

"อ้าวเอ็ม มาทำรัยเนี่ย"

"เอ็มลงมาซื้อเบียร์ให้เพื่อนอ่ะ แล้วเอิร์ตอ่ะมาทำไร"

"เรารอนิกอยู่อ่ะ ดูบอลอยู่ห้องเพื่อนนู่น"

"อ๋อๆ แล้วทำไมไม่ขึ้นไปดูกะเค้าหล่ะ"

"ไม่อ่ะ อยากกลับหอแล้ว"

"อ่อๆ งั้นเดี๋ยวเอ็มเอาของขึ้นไปให้เพื่อนก่อน แล้วเดี๋ยวเดินไปส่งที่หอนะ ขึ้นไปเอาร่มด้วย เอิร์ตไปหลบฝนในหอก่อนแล้วกัน" แล้วเรากับเอ็มก็เดินเข้าหอ เอ็มเอาของขึ้นไปให้เพื่อน เราก็ยืนรอข้างล่าง ซักพักเอ็มก็ลงมา

"อ่ะร่ม" เอ็มยื่นร่มให้เรา

"แล้วนิกอ่ะยังไม่กลับหรอ" เอ็มถามเรา

"ยังหรอกมั้ง บอลยังไม่จบอ่ะ"

"อ่อๆ โอเค ป่ะๆ"

.....แล้วเรากับเอ็มก็เดินกลับหอ เราขอบคุณเอ็มที่มาส่ง เอ็มก็แยกไปห้องเค้า ส่วนเราก็เข้าห้องเรา อาบน้ำ สระผม เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ แล้วเราก็ล้มตัวนอน รู้สึกตัวอีกที ก็นายนิกมาปลุก!!

"ปิดโทรศัพย์ทำไมว๊ะ"

"อ่าว ก็ฝนมันตก ฟ้าร้องดังก็เลยปิด"

"บอกให้ขึ้นไปก็ไม่ขึ้น"

''ก็เพื่อนนายพูดแบบนั้น ใครจะอยากอยู่ต่อหล่ะ"

"สนใจทำไม หรือว่าเป็นจริงอย่างที่พวกมันพูด"

....เราก็นิ่งเงียบ ไม่พูดต่อ เห็นนายนั่นตัวเปียกๆก็เลยถาม

"ตากฝนมาหรอ? ตัวเปียกเนี่ย"

"อือ!! ก็ลงมาหานายตอนที่นายวางสายแล้วปิดโทรศัพย์นั่นแหล่ะ"

"อ่าวหรอ?ขอโทษนะ" เราขอโทษนายนิก

"ไม่เป็นรัย แล้วกลับมายังไง" นายนิกถามเราแต่น้ำเสียงดูแปลกๆ

"ก็เดินกลับมาเอง"

"กลับมากับใคร"

"เอ็ม"

"เออ....!! งั้นเราไปอาบน้ำก่อนนะ" นายนิกพูด แล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ แล้วเราสองคนก็ไม่พูดอะไรกันอีก จนนายนิกอาบน้ำเสร็จมาขึ้นเตียงนอน

"เอิร์ต"

"อารัย"

"เขยิบมานอนใกล้ๆเราดิ๊"

"ทำไมอ่ะเนี่ย"

"บอกให้มาก็มาเหอะหว่ะ"

.....เราขี้เกียจรำคาญ ก็เลยเขยิบไป แล้วนายนิกก็หันตัวมาทางเรา แต่ไม่ได้กอดนะ^^

"ขอโทษนะ ที่ทิ้งนาย"

"เฮ้ย..ขอโทษทำไม ไม่เลยๆ" เราพูดกับนายนิก

"นายอย่าไปสนใจคำพูดไอ้พวกนั้นเลย แมร่งปากหมา"

"อือ!! แต่ถ้าเราเป็นแบบนั้นจริงๆ นายจะเกลียดเราด้วยมั๊ย"

....พอนายนิกได้ยินเราพูดแบบนี้ นายนั่นก็ลุกขึ้นมามองหน้าเรา

"ถามแบบนี้ทำไมว๊ะ หรือว่า...!!!"

"ป่าวๆ ก็ถามดู เห็นนายท่าทางจะเกลียดคนที่เป็นแบบนั้นมาก"

"ก็ไม่ได้เกลียดหรอก แต่...ช่างมันเหอะ นอนเถอะหว่ะ แล้วอย่าพูดแบบนี้อีก กรูไม่ชอบ"

"อือ!!" เราพูดแล้วก็หลับตานอน

"ขอกอดหน่อยนะ" นายนิกพูดกับเรา แล้วก็หันมากอดเรา ตั้งตัวไม่ทัน!! ขยับตัวหนึไม่ได้แล้ว อุ่นมาก ข้างนอกฝนตก แต่ข้างในอบอุ่นมาก^^

"นอน ไม่ต้องพูด ไม่ต้องถามอะไรแล้ว" นายนิกพูดดักคอ เราก็เลยนอนนิ่งๆ ไม่พูด ไม่ถามอะไรอีก!!

//เพ้อ//....นี่นายนิกไม่รู้ว่าเราเป็นแบบนั้นจริงๆ หรือว่ารู้แต่ทำเป็นไม่รู้ หรือว่าในสายตาเค้าเห็นเราเป็นแค่ผู้ชายเรียบร้อยกันแน่นะ....แล้วนายนิกไม่ชอบคนที่เป็นแบบนั้น แต่ทำไม่มานอนกอดเราแบบนี้หล่ะ เฮ้อ!! สับสน งุนงง!! จริงๆ!!

ออฟไลน์ toshika

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 819
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-4
นายนิกคิดอะไรป่ะเนี่ย กอดบ่อยไปแระ5555

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
Roommate&Soulmate(ตอนที่6) : เที่ยวเกาะล้าน

.....เรียนด้วยกัน อยู่ด้วยกันมาจนครึ่งเทอมแล้ว ก็รู้สึกสนิท คุยกันง่ายขึ้น รู้จักกันมากขึ้น ตอนนี้เพื่อนในกลุ่มเราที่ไปไหนมาไหนด้วยกันประจำๆก็จะมี9คน คือ เอิร์ต แพรว ส้ม แมค เอ็ม มอส นิก คิมและแพรว2 ผู้หญิง3คน ผู้ชาย6คน ส่วนเรากับนายนิกนั่นก็เริ่มคุยกันเป็นผู้เป็นคนมากขึ้นแล้ว ฮ่าๆ นายนิกก็จะมีสาวๆมองบ่อยเพราะ เพราะเค้าค่อนข้างจะฮอตพอสมควร หลังจากได้รองเดือนคณะมา คุยฟุ้งไปหลายวันอยู่ ฮ่าๆ วันนี้วันศุกร์ เราเรียนเสร็จก็นัดกันไปกินข้าว เจอกันครบ9คนเลยทีเดียว

....ที่โรงอาหาร

"พรุ่งนี้มีใครกลับบ้านป๊ะ" ไอ่มอสถามขึ้นมา

"ไม่อ่ะ"

"ไม่กลับ"

"ไม่แน่ใจ"

"ถามทำไมว๊ะ" ไอ่คิมพูด

"เสาร์-อาทิตย์ กรูว่า เราไปเที่ยวกันเหอะ ไปหมดเนี่ยแหล่ะ" ไอ่มอสชวน

"เออดีเหมือนกันนะ ไปไหนดีอ่ะ" แพรว2พูดขึ้นมา

"ทะเลดีมั๊ย ใกล้ๆไปค้างคืนนึง" ไอ่คิมพูด

"เออๆน่าสนๆ"

"ทะเลที่ไหนดีอ่ะ พัทยา หรือบางแสน"

"ดีๆทะเล หนับหนุนๆ"

"ไปป๊ะ" นายนิกหันมากระซิบข้างหูเรา

"เฮี้ยย!! แค่นี้ทำเป็นกระซิบ มรึงจะไปหรือไม่ไปไอ่นิก" ไอ่คิมพูด

"เออ!! คืนนี้เดี๋ยวกรูให้คำตอบหว่ะ"

"กรูว่า เราไปเกาะล้านกัน ข้ามเรือไปแป๊บเดียวเอง" ไอ่มอสพูด

"เออ  ดีๆเกาะล้าน"

"ไปๆ"

"งั้นเอางี้ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จกรูขอคำตอบเลยละกันว่าใครจะไปหรือไม่ไป โอเคป๊ะ" ไอ่มอสพูด////เพื่อนๆก็โอเค

....กำลังยืนซื้อข้าว

"ไปป๊ะพรุ่งนี้อ่ะ" นายนิกกอดคอเราแล้วก็ถาม

"ไปดิ น่าสนุก นายอ่ะไปป๊ะ" เราย้อนถามนายนิก

"รูมเมทไป นิกก็ต้องไปดิคร๊าบบบบบ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"เอ่อ นายชื่อนิกใช่มั๊ยค่ะ" ผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาถามนายนิก

"อ่า ใช่ครับ"

"คือว่า มีคนฝากน้ำมาให้อ่ะค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วก็ยื่นชาเขียวให้นายนิก

"เอ่อ!! ใครฝากมาครับ" นายนิกรับมาแล้วถามแบบ งงๆ

"เค้าไม่ให้บอกอ่ะ ไปก่อนนะค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วก็รีบวิ่งไป

"รัยว๊ะ กำลังจะบอกว่าไม่ชอบกินรสนี้ คราวหน้าขอเปลี่ยนเป็นรสข้าวญี่ปุ่นได้ป๊ะ ฮ่าๆ" แล้วเรากับนายนิกก็หัวเราะด้วยกัน

......พอกินข้าวเสร็จ เก็บจานแล้วนั่งคุยกัน ตกลงเรื่องที่จะไปเที่ยว

"สรุปใครไปมั่งเนี่ย" นายมอสถาม

"ก็ไปกันทุกคนเนี่ยแหล่ะ ห้ามใครไม่ไป" ส้มพูดขึ้น

"งั้นก็โอเค พรุ่งนี้เจ็ดโมงเจอกันหน้าคณะวิดยา ห้ามเกินเจ็ดโมงครึ่งนะไอ่นิก" นายมอสพูดแล้วหันมากำชับนายนิก

"เออน่า มึงงบอกเอิร์ตเหอะ กรูอ่ะตื่นก่อนทุกวัน" นายนิกโยนมาหาเรา

"เออๆ งั้นตกลงตามนี้นะ ป่ะๆแยกย้ายๆ"

"เฮ้ย!! ได้ยินว่าจะไปไหนกันหรอ กรูไปด้วยดิ" นายบอล คนที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเราทักมา

"อ่อ พรุ่งนี้เราจะไปเกาะล้านกัน" ส้มพูด

"ไปด้วยคนดิ ได้ป๊ะ"

"ได้ดิไอ่บอล พรุ่งนี้เจ็ดโมงที่คณะวิดยานะมรึง"

"แล้วเมทขี้งอนของมรึงอ่ะ ไปด้วยป่าวว๊ะ ไอ่นิก" นายบอลพูดแล้วหันมามองเรา

"ทำไมว๊ะ ไปดิ" นายนิกพูด

"เออ!!พรุ่งนี้เจอกัน ไม่แน่เพื่อนกรูอาจจะไปด้วยนะ" นายบอลพูด

"เออๆได้ๆ" นายมอสพูด

.....แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับหอใครหอมัน พอมาถึงห้อง นายนิกก็เข้าไปอาบน้ำ ส่วนเราก็จัดการเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า นายนิกอาบน้ำเสร็จ เราก็เข้าไปอาบต่อ แต่งตัวเสร็จออกจากห้องน้ำมา....!!!!

"เก็บกระเป๋าแล้วหรอ?" นายนิกถามเรา

"อือ!!"

"เอาเสื้อผ้ามาใส่กระเป๋าเดียวกะเราก็ได้ กระเป๋าเราใบใหญ่"

"ไม่เป็นรัยหรอก"

"นายจะได้ไม่ต้องสะพายงัย เอาใส่ใบเดียวกันเราสะพายเอง"

"ไม่เป็นรัย ขี้เกียจรื้อแล้ว"

"นี่!! อย่าขัดใจได้มั๊ยว๊ะ เอากระเป๋ามาเดี๋ยวรื้อเองก็ได้"

"อ่ะๆ ตามใจ" เรานั่งรื้อของออกจากกระเป๋าเรา ให้นายนิกเอาไปจัดไว้ในกระเป๋าตัวเอง

"พูดดีๆไม่ชอบ ชอบให้อารมณ์เสียหว่ะ" นายนิกบ่น

"เสร็จแล้วปิดไฟด้วยนะ นอนแล้ว" เราบอกนายนิก

"ค๊าบ ได้ค๊าบคุณผู้หญิง" นายนิกพูด

"ฮะ!! นายพูดว่าอะไรนะ" เราลุกขึ้นมาถามนายนิก

"เอ่อ!! ป่าวๆ ไม่ได้พูด นอนๆไปเหอะ ถ้าพรุ่งนี้ตื่นสายนะ จะเตะให้ตกเตียงเลย"

"ใครกันแน่ที่จะตื่นสาย" เราพูดแล้วก็ลุกขึ้นไปกินน้ำ

"ปิดไฟด้วยนะ" เสียงนายนิกสั่งเรา////แค่ลุกมากินน้ำ นายนั่นก็จัดกระเป๋าเสร็จแระ แพ้อีกแล้วเรา เฮ้อ!!!!! เราปิดไฟแล้วก็เดินขึ้นเตียงไปนอน

"เอิร์ต"

"อือ!! เรียกทำไมอีกอ่ะ"

"ถ้าไอ้บอลว่าอะไรอีก อย่าไปสนใจนะ"

"อือ ไม่เคยสนใจอยู่แล้ว"

"พวกนั้นปากแมร่งก็อย่างนั้นแหล่ะ จริงๆแล้วไม่มีอะไรหรอก"

"อือ!!"

"นอนเหอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า ตั้งนาฬิกาปลุกยังเนี่ย"

"เรียบร้อย" เราพูดแล้วก็นอน

.....พอตอนเช้า เราก็ตื่นเพราะนาฬิกาปลุก แต่ว่าไม่ทันแล้ว เสียงนายนิกอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำเรียบร้อย ฮ่าๆ

"ตื่นสายหว่ะ"

"อ่าวก็ตื่นตามนาฬิกาปลุกเนี่ย'

"อ๋อ หรอ? ไปๆนั่งเฉิ่มอยู่ได้ อาบน้ำดิ เดี๋ยวเพื่อนๆรอ"

"อือ" เราพูดแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ นายนิกก็พร้อม เราก็พร้อม ก็เดินไปเจอเพื่อนๆที่หน้าคณะวิดยา กลุ่มเรา9คนแล้วมีนายบอลกับเพื่อนนายบอลอีก2คนเป็น12คนพอดี เราไปขึ้นรถตู้ที่อนุสาวรีย์ฯกัน

"น้องๆมากี่คน" เสียงคนขายตั๋วถาม

"12คนครับพี่" นายมอสตอบกลับ พี่คนขับรถหายเข้าไปซักพักนึงแล้วออกมาบอกว่า.....

"งั้นเดี๋ยวพี่จัดรถคันใหม่ให้เลย ไม่ต้องนั่งรวมกับคนอื่น เดี๋ยวกลุ่มน้องขึ้นรถแล้วออกเลย คนละ150 ถ้าไป-กลับพี่คิดคนละ280 เอามั๊ย"

"เอางัยดีว๊ะ' นายมอสหันมาถามเพื่อนๆ

"เอ่อ!! แล้วตอนขากลับพี่จะรอรับตรงไหนอ่ะครับ" นายนิกถาม

"ก็รอตรงท่าเรือ เดี๋ยวพี่ให้เบอร์ไว้ ขากลับเข้าฝั่งโทรหาคนขับรถได้เลย รับรองไม่โกง"

"โอเค ครับพี่ ไปกลับก็ไปกลับ แต่พวกผมขอจ่ายคนละ200ก่อนได้ป่าว เดี๋ยวขากลับจ่ายอีกคนละ80" นายนิกพูด

"แหม่ ไอ้พวกนี้ หัวหมอจริงๆ เอ้าๆก็ได้ มาๆจ่ายมา จะได้ออกรถ"

.....แล้วพวกเราก็รวมตังค์กันไปจ่ายค่ารถ แล้วพี่คนขับรถก็พาเราไปที่รถตู้ที่จอดรออยู่ รถคันใหญ่และใหม่มาก กว้างขวาง เบาะนั่งสบาย

"เอิร์ตไปนั่งข้างหน้ากับเรา"นายนิกพูดแล้วเปิดประตูข้างหน้าให้เราขึ้นไปก่อน

......พอทุกคนขึ้นรถเรียบร้อย ก็ออกเดินทาง ระหว่างทางพี่คนขับก็เปิดเพลง ตามใจพวกเราเต็มที่ เรากับนายนิกก็ชวนพี่คนขับคุย ยัยส้มที่เป็นคนคุยเก่งอยู่แล้วก็เข้ามาแจมด้วย พี่คนขับบอกว่า จริงๆวันนี้ไม่มีคิววิ่งหรอก แต่ว่าจะต้องกลับบ้านไปงานบวชหลานชายแถวๆนั้นอยู่แล้ว ตอนแรกจะตีรถเปล่าๆไปนี่แหล่ะ แต่พอดีกลุ่มน้องมา ก็เลยเป็นรายได้พิเศษให้พวกพี่เลย ฮ่าๆ คนขับพูดแล้วก็หัวเราะ

"แหม่ เป็นอย่างนี่้นี่เอง ถึงได้ลดราคาให้ขนาดนั้น ฮ่าๆ" ยัยส้มพูด

"โอเคๆ เดี๋ยวถ้ายังไงพี่ส่งให้ที่ท่าเรือ พรุ่งนี้ก่อนออกจากเกาะล้านโทรหาพี่ก่อนนะ พี่จะได้มารอรับพวกเราเลย" คนขับรถพูด

.......รถจอดปั๊ม เราก็ซื้อขนม ซื้อน้ำมากินกันบนรถ นายนิกซื้อน้ำมาให้พี่คนขับรถด้วย พี่เค้าขอบคุณแล้วก็รับไปกิน คุยกันสนุกมากขึ้น พี่เค้าใจดี ขับรถก็ดีนะ ไม่เร็วจนเกินไป บอกให้แวะปั้๊มก็แวะ ไม่เรื่องเยอะ แถมพอถึงท่าเรือ เหมือนแกจะเจอคนรู้จัก แกวิ่งมาบอกพวกเราที่กำลังต่อแถวซื้อตั๋วเรืออยู่ว่า ให้ตามแกมา เดี๋ยวพาไปเรือฟรี  พอไปถึงก็เจอคุณตากับคุณยายกำลังลำเลียงของลงเรืออยู่ พี่คนขับรถบอกว่า นี่เป็นลุงกับป้าของเค้า แกมีที่พักให้เช่าอยู่บนเกาะล้าน แกมาซื้อของแล้วกำลังจะกลับเข้าเกาะพอดี ให้พวกเราลงเรือไปพร้อมแกก็แล้วกัน ///พี่คนขับบอกพวกเราแล้วก็ไปพูดอะไรกับตายายนิดหน่อยแล้วพี่เค้าก็ขอตัวกลับ

"มาเลยๆไอ้หนู โห!! มากันกี่คนเนี่ย" คุณตาถาม

"12คนครับคุณตา เรือจะพอป่าวเนี่ย" นายมอสถามคุณตา

"พอๆ มาๆลงเรือมาเลยๆ"คุณยายไล่พวกเราลงเรือ

.....พร้อมแล้วคุณตาก็ออกเรือ....อีกไม่นาน ก็จะถึงเกาะล้านแล้ว รู้สึกว่ามีสายตาจ้องเราอยู่ เลยหันกลับไปมอง ก็เจอสายตาของนายบอลที่มองมาที่เราอย่างแปลกๆ เราหันหน้ากลับ....คิดในใจว่าขออย่าให้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเลยนะ!!!!!!

"คุณตาซิ่งเลยๆๆๆๆๆ วู้ววว!!!!" นายคิมตะโกนบอกคุณตา

"คุณยายค่ะ คุณยายมีห้องพักให้เช่าด้วยหรอ?" ส้มหันไปถามคุณยาย

"มีจ๊ะ แต่ว่าวันนี้เต็มแล้วหล่ะ พอดีมีกลุ่มใหญ่มา ยายกับตาเลยต้องเข้ามาซื้อของในเมืองเพื่มเนี่ย" คุณยายพูด

"ว๊า!!!! เสียดายจังเลยครับ ว่าจะพักที่พักของตากับยายซ๊ะหน่อย" นายมอสพูด

"แล้วนี้ไม่ได้จองที่พักมาพักก่อนหรอ?พวกหนูอ่ะ" คุณยายถาม

"ไม่ได้จองครับ" นายมอสตอบคุณยาย

"ไม่ได้จองก็ลำบอกหน่อย ต้องเดินหาที่พักกันอีกนะ" คุณยายบอก////พวกเราพยักหน้ารับรู้

.....ซักพักเรือก็มาจอดเทียบตรงท่าน้ำของที่พักคุณตากับคุณยาย พวกเราช่วยยกของออกจากเรือของคุณตาไปไว้ข้างบน แล้วก็ขอบคุณคุณตากับคุณยาย นายนิกยื่นเงินให้คุณตา บอกว่าพวกเราช่วยค่าน้ำมัน แต่คุณตาไม่รับ แถมคุณยายยังบอกอีกว่า ถ้าหาที่พักไม่ได้ ให้โทรมาหาคุณยาย เดี๋ยวคุณยายจะจัดบ้านที่คุณตาคุณยายอยู่ไว้ให้พวกเรานอนฟรีๆเลย/////พวกเราขอบคุณคุณยายกับคุณตาอีกครั้งแล้วก็ขอตัว แต่ก็ไม่ลืมเมมเบอร์โทรของคุณยายไว้

....หลังจากที่เราขอบคุณและร่ำลาคุณตาคุณยายแล้ว พวกเราก็ออกเดินๆกันบนเกาะนั่นแหล่ะ เพื่อหาที่พักสำหรับคืนนี้
ทุกคนลงความเห็นว่า อยากได้ที่พักที่ติดชายหาดหรืออยู่ใกล้ๆชายหาด เป็นบ้านหลังใหญ่ได้ยิ่งดี ก็เลยเดินหากันตามแนวหาดนั่นแหล่ะ จนซักพักนายมอสก็เป็นคนแรกที่หาเจอ,,,,,,!!!!!

"นั่นงัยตรงนั้น มีที่พักอยู่ป่ะเดินเข้าไปถามกัน" นายมอสพูดแล้วก็ชี้ไปที่ข้างหน้า ที่มีป้ายที่พักติดอยู่

.....พอพวกเราเดินเข้าไปข้างใน ก็เจอคุณป้าคนหนึ่งกำลังกวาดพื้นอยู่

"เชิญค่ะ ได้จองกันมาก่อนหรือป่าวค่ะ" คุณป้าถามเราแล้วก็ยิ้ม

"เอ่อ ไม่ได้จองอ่ะครับ จะถามว่ามีห้องพักเหลือมั๊ยครับ" นายมอสพูด

"มากันกี่คนหล่ะเนี่ย" คุณป้าถามพวกเรา

"12 คนครับป้า" นายแมคบอกคุณป้า

"อืม!! ถ้าเป็นห้องพักคงจะไม่พอ แต่เดี๋ยวนะ ป้ามีบ้านอยู่หลังนึง อยู่ริมหาดเลย 12คนคงจะนอนกันพอ พวกหนูสนใจมั๊ยหล่ะ" คุณป้าบอกกับพวกเรา

.....เราปรึกษากันก็ตกลงว่า ขอไปดูบ้านหลังนั้นก่อน

"ป้าช่วยพาพวกเราไปดูบ้านก่อนได้มั๊ยค่ะ" แพรวบอกคุณป้า

"ได้สิจ๊ะ มาๆตามมาเลย ไม่ไกลหรอก" คุณป้าพูดแล้วก็เดินนำทางพวกเราไป

.....พวกเราเดินผ่านห้องพักเป็นแถวๆที่คุณป้าเปิดให้พัก มีลานกว้าง มีโต๊ะและเตาปิ้งย่าง แล้วเราก็มาหยุดกันตรงที่บ้านไม้ชั้นเดียว ที่มีเสาสูงๆยื่นลงไปในทะเล ด้านหน้ามีทางเดินลงไปชายหาด มีลานหน้าบ้านสำหรับนั่งปาร์ตี้กลุ่มเล็กๆ มีเตาปิ้งย่างให้ด้วย ป้าบอกว่าบ้านนี้ให้สำหรับกลุ่มใหญ่ประมาณ10-15คนเข้ามาพัก ถ้าพวกเราจะพักที่นี่ ป้าจะให้คนมาทำความสะอาดให้ จะเข้าบ้านได้ก็คงจะเกือบๆเย็น

......พวกเราเห็นที่พักก็ชอบกันทุกคน ก็เลยบอกป้าว่าจะพักที่นี่แหล่ะ คุณป้าคิดค่าที่พักพวกเรา2000บาท แล้วบอกว่าคืนนี้ถ้าจะทำปิ้งย่างกินกันให้บอกหลานชายป้าได้เลย เดี๋ยวจะให้หลานเตรียมถ่านมาให้ แล้วป้ามีผลไม้สดให้ด้วยถาดนึง แล้วป้าก็เรียกหลานชายมาหาพวกเรา

"ไอ่โก้ เดี๋ยวดูแลพวกพี่ๆเค้าด้วยนะ หาถ่าน ตะแกรงที่คีบมาเตรียมไว้" ป้าบอกโก้

"ได้ๆครับป้า"

....โก้ หลานชายของป้าเจ้าของที่พัก น่าจะกำลังเรียนมัธยมปลาย อายุก็ใกล้เคียงกับพวกเรานั่นแหล่ะ ก็เลยคุยกับพวกเราได้สบายๆ โก้พาพวกเราไปวางกระเป๋ากันก่อน รอคนมาทำความสะอาดบ้านพัก จัดที่นอนให้เรียบร้อย ระหว่างนั้น ป้าให้คนมาถามเราว่าจะไปซื้อของทะเลมาเตรียมทำกินคืนนี้มั๊ย หรือว่าจะสั่งอาหารกับป้าก็ได้ ถ้าจะไปซื้อของก็ออกไปพร้อมกับป้าเลยเพราะป้ากำลังจะไปตลาด ส้ม แพรว1 แพรว2 ไอ่มอส ไอ่เอ็ม บอกว่าจะไปตลาด ซื้อปลาหมึก กุ้ง หอยมาเตรียมปิ้งย่างคืนนี้ ส่วนน้ำจิ้มซีฟู๊ด ป้าบอกว่าเดี๋ยวกลับมาทำให้

.....ส่วนพวกที่เหลือก็นั่งคุยกัน รอพวกที่ไปตลาด

"เอิร์ต ไปเดินชายหาดกัน" นายนิกหันมาชวนเรา

"เฮ้ย!! กรูว่า อยู่ว่างๆลงไปเตะบอลที่ชายหาดกันดีกว่าหว่ะ" ไอ่บอลพูดขึ้น

"แล้วมรึงมีลูกบอลมาหรอ?" เพื่อนไอ่บอลถาม

"ผมมีครับพี่ ผมเล่นด้วยรอแป๊บๆๆ" นายโก้พูด แล้วก็วิ่งหายเข้าไป

"มาแล้วๆ ป่ะๆ ตอนนี้น้ำกำลังลง ชายหาดกำลังกว้าง เตะได้สบายๆเลยครับ" นายโก้พูดแล้วเดินนำพวกเราลงไปที่หาด

.....ตอนนี้เหลือเรา นายนิก ไอ่แมค ไอ่คิม ไอ่บอลแล้วก็เพื่อนอีก2คน รวมนายโก้ก็เป็น8คน

"มาๆ ข้างล่ะ4คนพอดีเลย" ไอ่บอลพูด

"เฮ้ย!! เราไม่เล่นนะ" เราพูดขึ้น

"ทำไมว๊ะ!! มรึงไม่เล่นคนก็ไม่ครบดิ หรือว่าเล่นไม่เป็น" ไอ่บอลพูดกับเรา

"เอ่อ!!" เราไม่รู้จะพูดยังไง เพราะเล่นบอลไม่เป็นจริงๆ คือเตะได้ แต่ไม่รู้กติกาหรอก ก็คนไม่ชอบนี่นา!!

"ว่างัย มรึงเล่นบอลไม่เป็นหรอ?" ไอ่บอลถามเราอีก

"เออๆ ช่างเหอะ คนไม่ครบก็เล่นได้ มาๆ เสียเวลาหว่ะ" นายนิกพูด

"ห่า!!!! ตุ๊ดชิบ!!!!!เล่นบอลไม่เป็น" นายบอลพูดใส่เรา

.....เราก็เลยเดินออกมา นั่งริมชายหาด พวกนั้นก็เล่นๆบอลกันไปใกล้ๆกันนั่นแหล่ะ ดูจะสนุกสนานมาก อากาศตอนบ่ายสองบ่ายสาม ไม่ร้อนเลย แสงแดดอ่อนๆตอนเย็นๆ ลมพัดสบายๆ เสียงคลื่น โหย!! มีความสุขสุดๆอ่ะ เรานั่งก่อกองทรายเล่น เก็บเปลือกหอยไปเรื่อยเปื่อย จนซักพักพวกที่ไปซื้อของที่ตลาดก็กลับมา มอสกับเอ็มเข้าไปเล่นบอล ส่วนสาวๆ3คนก็มานั่งเล่นกับเรา

"เฮ้ยยย!!!! เอิร์ต ระวัง!!" ........มีคนตะโกนมา เราก็หันไปมอง เท่านั้นแหล่ะ!! ลูกฟุตบอลพุ่งเข้ามาใส่หน้าเราจังๆ!! มันวิ้งๆๆ มึนๆ ดาวขึ้นเต็มไปหมด ไม่กล้าลืมตา เพราะรู้ว่าต้องมีทรายเข้าตาแน่ๆ

"เฮ้ย!! เอิร์ตเป็นงัยบ้าง"

"เฮ้ย!!เลือด"

"เชี่ย!! เลือดออกเลย กรูว่าเอาเอิร์ตขึ้นไปบนบ้านก่อนดีกว่า"

"เดี๋ยวผมไปหาที่ทำแผลมาให้นะพี่"

.....ไม่รู้หล่ะ ตอนนั้นมันชุลมุนไปหมด ไม่รู้เสียงใครต่อเสียงใคร มีคนอุ้มเราขึ้นไปบนบ้าน ไม่กล้าลืมตาเพราะรู้สึกเจ็บมากๆ เหมือนมีทรายเข้าตา

"เช็ดเลือดก่อนดีกว่า"

"เช็ดหมดแหล่ะมรึง"

"เอิร์ต เงยหน้าไว้นะ ไม่มีแผลหรอก แค่เลือดกำดาวไหลอ่ะ"

"น้องโก้ พี่ขอน้ำแข็งหน่อยได้ป่าว เอามาประคบตรงจมูกอ่ะ"

"ได้ครับๆ"

"เอิร์ตลองลืมตาดิ๊"

....เราก็ค่อยๆลืมตา แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บๆตาอยู่

"เออ!! เงยหน้าไว้นะ เลือดกำเดาจะได้ไม่ไหล เดี๋ยวประคบน้ำเย็นๆตรงจมูกก็หายแล้ว"

"กรูว่า ปล่อยผู้หญิงดูแลเอิร์ตไปเหอะ ที่เหลือมาเตรียมทำของกินคืนนี้ดีกว่าหว่ะ ส้มมรึงมาด้วย" เสียงไอ่คิมเรียกส้ม

"สาดดด กรูก็ผู้หญิงนะ" ส้มบ่น แต่ก็เดินไป เหลือแพรว1 แพรว2 ที่นั่งดูแลเราอยู่

"เอิร์ต ลุกไปนอนพักในห้องดีกว่า เดี๋ยวตื่นมาก็หายนะ" แพรว1พูดกับเรา แล้วก็ประคองเราลุกขึ้น

"มาๆแพรว เดี๋ยวเราพาเอิร์ตไปห้องเองนะ" เสียงนายนิกพูดขึ้นมา แล้วนายนั่นก็มาพยุงเราลุกขึ้น เดินไปห้อง

....พอถึงห้อง เราก็ล้มตัวลงนอน

"นิก งั้นนายดูแลเอิร์ตไปก่อนนะ เนี่ย!! เอาผ้าชุบน้ำเย็นประคบตรงจมูกเอิร์ตไว้นะ เลือดจะได้หยุดไหล" แพรว1พูด

"เดี๋ยวแพรวจะออกไปช่วยเพื่อนๆเตรียมของดีกว่า เสร็จแล้วจะเข้ามาเรียก" แพรวสองแพรวพูดแล้วก็เดินออกไปเหลือเรากับนายนิกสองคน

"งัย!! หายเจ็บยังเนี่ย" นายนิกพูดกับเรา

"ไม่ค่อยเจ็บแล้วหล่ะ"

"งั้นนอนไปก่อนเถอะ เดี๋ยวนิกอยู่เป็นเพื่อน" นายนิกพูด

"ไอ่บอลมันคงไม่ได้ตั้งใจ"

"ไม่เป็นรัย ไม่ได้โกรธนี่" เราพูดแล้วก็หลับตาไป ไม่รู้ว่าหลับไปนานขนาดไหน แต่ตอนนี้รู้สึกว่าได้ยินคนสองคนคุยกัน

"ไอ่นิก กรูขอโทษนะ กรุไม่ได้ตั้งใจ"

"เออ!! เอิร์ตบอกแล้วว่าไม่โกรธ"

"แต่เมทมรึงเนี่ย แมร่งตุ๊ดหว่ะ บอลแมร่งก็เล่นไม่เป็น"

"ทำไมว๊ะ เล่นบอลไม่เป็นต้องเป็นตุ๊ดด้วยหรอ"

"ป่าวๆ เออ!! กรูอยากให้มรึงไปรวมทีมบาสกับกรู เพราะเดี๋ยวจะมีแข่งบาสของคณะเรา"

"จริงหรอว๊ะ ไปดิๆ กรูพร้อมเสมออ่ะ"

"แต่มรึงต้องออกไปอยู่ หอนอกกับพวกกรูนะ"

"อ่าว ทำไมว๊ะ กรูก็อยู่หอในกับเอิร์ตแล้วงัย"

"บาสอ่ะ มันต้องซ้อม บางวันก็ซ้อมจนดึก มรึงอยู่หอในมันไม่สะดวกหรอกหว่ะ อีกอย่างเมทมรึงก็ตุ๊ดขนาดเนี้ย มรึงไม่กลัวคนอื่นจะพูดกันหรอว่า มรึงอยู่ห้องเดียวกับตุ๊ดอ่ะ"

"เฮ้ย!!มากไปมั่งไอ่บอล เอิร์ตมันก็ไม่ได้เป็นตุ๊ดนี่"

"มรึงรู้ได้งัย!!ไอ่นิก ระวังเหอะมรึงจะ จะได้เป็นผัวตุ๊ดเข้าซักวัน"

.....เรานอนอยู่ได้ยินการสนทนาทั้งหมด นึกเกลียดนายบอลขึ้นมามากๆ

"เอางี้ กรูอยู่หอในเหมือนเดิมนั่นแหล่ะ งัยก็ออกไปซ้อมกับพวกมรึงได้อยู่แล้ว"

"ไม่สะดวกหรอก วันไหนซ้อมหนักก็กลับดึกเลยนะมรึง"

"แล้วถ้ากรูออกไป เอิร์ตมันจะอยู่กับใครอ่ะ"

"ก็เรื่องของมันดิ๊ เดี๋ยวเทอมใหม่เค้าก็หาคนมาอยู่กับมันเองแหล่ะ" ไอ่บอลพูด

"งั้นกรูขอคิดดูก่อนแล้วกันหว่ะ" นายนิกพูด

"แล้วถ้าเอิร์ตมันเป็นตุ๊ดจริงๆ มรึงจะยังอยู่กับมันมั๊ยว๊ะ" นายบอลถาม

......คำถามนี้ทำเอาเราอึ้งไปเหมือนกัน แอบลุ้นว่านายนิกจะตอบยังไง!! เพราะพอไอ่บอลถามจบ นายนิกก็เหมือนนิ่งไปซักพัก แล้วก็พูดว่า....!!!!

"ถ้าเป็นตุ๊ด กรูไม่เอาไว้แน่" เสียงนายนิกพูดแบบหนักแน่น จนเราได้ยินยังรู้สึกหวั่นๆ

"เออ!! ดีมากเพื่อน"

"แต่ตอนนี้มรึงไร้สาระเกินไปแระ ออกไปเลยมรึง" นายนิกไล่ไอ่บอลออกไป

"เออ!!ซักวันมรึงจะรู้ไอ่นิก" นายบอลพูดแล้วก็เดินออกไป

.....แล้วเราก็รู้สึกว่า นายนิกลงมานอนข้างๆเรา เอามือลูบหัวเรา แล้วก็พูดคนเดียว

"เอิร์ต นายเป็นตุ๊ดจริงๆหรอว๊ะ"

"ไม่หรอกมั้ง ไอ่บอลแมร่งไร้สาระ"

"ถ้านายเป็นอย่างที่ไอ่บอลพูดจริงๆ เราคงอยู่กับนายต่อไปไม่ได้หรอก"

"เฮ้อ!!"

.....เสียงนายนิกรำพึงรำพันกับตัวเอง เราได้ยินก็กลัวๆแต่ก็แอบๆขำ

"นิกๆ เอิร์ตดีขึ้นยัง"

"ยังนอนอยู่เลยอ่ะ เดี๋ยวลองปลุกดูก่อนนะ"

"เออ ถ้าตื่นแล้ว ออกไปกินได้เลยนะ เพื่อนๆตั้งวงกันแระ"

"ไอ่ดื้อ ตื่นๆ" นายนิกกระซิบข้างหูเรา/////เราเลยลืมตาขึ้นมา ก็เห็นรอยยิ้มสุดหล่อของนายนิก

"ยังเจ็บอยู่มั๊ย" นายนิกถามเรา

"ไม่เจ็บแล้ว"

"งั้นตื่นไปอาบน้ำก่อนมั๊ย แล้วเดี๋ยวค่อยออกไปกินกับเพื่อนๆข้างนอก"

"ไม่อาบอ่ะ ออกไปเลยดีกว่า"

"ไหนๆเข้ามาดูใกล้ๆดิ๊" นายนิกพูดแล้วดึงตัวเราเข้าไปหา

.....แล้วนายนิกก็จับหน้าเราแหงนขึ้น แล้วก็มองดูจมูกเรา

"อืม!! เลือดคงไม่ไหลแล้วหล่ะ" นายนิกพูดแล้วก็ยิ้มๆ

"งั้นออกไปข้างนอกกัน" แล้วนายนิกก็พยุงเราลุกขึ้น

"เออ!! เอิร์ต!!....." นายนิกจับไหล่เราหันหน้าเข้าไปหาตัวเค้า

"ถ้าไอ่บอลมันว่าอะไรเอิร์ตอีก อย่าไปสนใจมันนะ อย่าคิดมาก เค้าใจมั๊ยครับ' นายนิกพูดแล้วก็เอามือขยี้หัวเรา

"อืม!! เข้าใจ" เราตอบ แล้วนายนิกก็กอดคอเราเดินออกไป

"ห่า แมร่งกว่าจะออกมากันได้ ทำยังกะคู่ผัวเมีย เพิ่งแต่งงาน" ไอ่มอสพูดขึ้น ทำเอาเพื่อนๆหัวเราะ

"พี่เอิร์ตคับ นี่ป้าผมทำข้าวต้มทะเลสำหรับคนป่วยมาให้" นายโก้พูดกับเรา

"อ๋อๆ ขอบคุณมากนะโก้ ฝากขอบคุณป้าด้วยนะ" เราพูดแล้วก็ยิ้มให้โก้

"ครับๆ" โก้ยิ้ม แล้วก็เดินออกไป

"อ่าวไอ่โก้ จะไปไหนหล่ะ มากินด้วยกันสิ" ไอ่แมคเรียกนายโก้

"ไม่ดีกว่าครับ เกรงใจครับพี่ๆ ถ้าขาดเหลืออะไร เรียกผมได้เลยนะครับ"

"มาๆเลย ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวพี่ไปบอกป้าให้" นายนิกพูดแล้วก็ลุกเดินไปกอดคอนายโก้เข้าไปในบ้านป้า ซักพักสองหนุ่มก็เดินออกมา นายโก้ยิ้มมาเลย ฮ่าๆๆ

"ไอ่นิกกรูเอากีตาร์มา มรึงไปเอามาเล่นดิ กรูดีดไม่ไหวหล่ะ" ไอ่คิมพูด

"เออๆ เพลงละ10บาทนะเว๊ย ฮ่าๆ" นายนิกลุกไปหยิบกีตาร์มาเล่น

......นายนิกนี่เก่งเหมือนกันนะเนี่ย กีฬาก็ได้ ดนตรีก็เป็น เฮ้อ!! เพอร์เฟค ฮ่าๆๆ เราไปช่วยสาวๆปิ้งปลาหมึก กุ้ง น้ำจิ้มที่ป้าทำมาให้ แซ่บถึงใจมากๆ อร่อยสุดๆ พวกผู้ชายไปซื้อเบียร์มากินตามประสา มีสปายของสาวๆด้วย5-6ขวด

"เอิร์ตเบียร์ป๊ะ" ไอ่มอสยื่นแก้วให้เรา เราก็เลยรับมากิน

"กินได้หรอ?" นายนิกถามเรา

"ก็กินได้"

"เออ!! เดี๋ยวก็เมาหรอก"

"เมาก็ช่าง"

"ไอ่ดื้อเอ๊ย" นายนิกพูดแล้วเอามือมาบีบจมูกเรา

"โอ๊ยยย!! เจ็บนะเนี่ย!!" เราร้อง

"อ่าว!! ลืมๆ ขอโทษๆ" นายนิกพูดกับเรา

......พวกเรานั่งร้องเพลง เล่นกีตาร์ กินกันไปตรงลานหน้าบ้านนั่นแหล่ะ จนซักพัก อยู่ๆฟ้าก็ร้อง มีลมพัด เหมือนฝนจะตก พวกเราก็เลยย้ายมานั่งกินกันในบ้าน พวกผู้หญิงก็ทยอยไปอาบน้ำ นายโก้ก็ขอตัวกลับไปบ้านเค้า 

"เอิร์ต จะอาบน้ำยัง" นายนิกถามเรา

"ว่าจะไปอาบแล้ว รอพวกส้มกับแพรวอาบเสร็จก่อน"

"อืมๆ เรียกนิกด้วยนะ"

"อือๆ"

.....พอพวกผู้หญิงอาบน้ำเสร็จ เราก็เรียกนายนิกไปอาบน้ำ ไอ่มอสกับเอ็มไปด้วย พออาบเสร็จก็มาเก็บจานชามที่กินกันไปล้าง แล้วก็เข้านอนกัน ฝนเริ่มตกลงมา ค่อนข้างแรง เสียงฟ้าร้องดังมากๆ มีห้องนอนสองห้อง นอนห้องละ6คน ที่นอนเป็นฟูกที่ปูต่อๆกัน มีหมอนมีผ้าห่ม เรานอนกับนิกกับไอ่มอส แล้วก็สาวๆ3คน ส่วนนายเอ็ม ไอ่คิม ไอ่แมค นอนรวมกับไอ่บอลกับเพื่อนๆ

.....คืนนั้นฝนตก ฟ้าร้องค่อนข้างแรง เราก็เป็นโรคกลัวเสียงฟ้าร้องอยู่แล้วด้วย เหมือนนายนิกจะรู้!!

"กลัวอ่ะดิ!!" นายนิกพูด

"อือ!!"

"เข้ามานอนใกล้ๆกันดิ"

"ไม่เป็นรัย"

"ดื้ออีกแระ มาๆเร็วๆเลย หรือต้องให้ลากมา" นายนิกพูดแล้วก็ดึงตัวเราเข้าไปหาเค้า หน้าเราแนบกับหน้าอกแน่นๆของนายนิก

"มีนิกอยู่ใกล้ๆจะกลัวอะไรอีก หลับซ๊ะไอ่ดื้อ" นายนิกพูดกับเราแล้วก็ห่มผ้าให้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-05-2014 19:31:55 โดย ฟูจิซัน »

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
......คืนนี้ เรานอนหลับไปด้วยกันพร้อมๆกับเสียงฝนตกฟ้าร้อง บรรยากาศดีมากๆ พรุ่งนี้เช้าพวกเราก็ต้องโบกมือลาเกาะล้าน กันแล้วหล่ะนะ^^

"เอิร์ตๆๆๆๆๆตื่นๆๆๆๆ" นายนิกเรียกเราแต่เช้า////นายนี่ตื่นเช้าจริงๆ

"อือ!! ปลุกทำไมแต่เช้าเนี่ย"

"ลุกมาเถอะน่า....เร็วๆจะพาไปดูอะไร"

"ดูรัยอ่ะ"

"ไม่ลุกมาแล้วจะเห็นมั๊ยหล่ะ หรือจะให้ลากลงไป"

"อือๆ ลุกก็ได้" เราพูดแล้วก็ลุกเดินตามนายนิกลงไปที่ชายหาด

.....เพื่อนๆยังไม่มีใครตื่นซักคน ท้องฟ้าก็เพิ่งจะเริ่มสว่าง ยังมีกลุ่มเมฆครึ้มๆอยู่เลย นี่แสดงว่าฝนคงเพิ่งหยุดตกไปไม่นาน แต่ที่ชายหาดมีบางสิ่งบางอย่างที่ตื่นตาตื่นใจรอเราอยู่ ฮ่าๆ

"เอิร์ตๆ มาดูอะไรนี่ดิ" นายนิกเรียกเรา

"อะไรอ่ะ"

"นี่งัย ปลาดาว ตัวจริงเสียงจริง แต่มันตายแล้วอ่ะดิ" นายนิกชี้ให้เราดูซากปลาดาวสีขาวๆเหลืองๆ ที่นอนนิ่งอยู่บนชายหาด

"นั่นก็แมงกะพรุน ตัวใหญ่น่ากลัวเนอะ" นายนิกชี้ให้ดูซากแมงกะพรุนที่คงจะโดนคลื่นซัดมาเข้าฝั่งตั้งแต่เมื่อคืน

"มีตั้งหลายตัวเลยอ่ะ นั่นก็ใช่ ตรงโน้นก็ใช่" นายนิกเดินไปเรื่อย แล้วก็พูดก็ชี้อะไรไปเรื่อยเปื่อย

"พระอาทิตย์ไม่ขึ้นแล้วมั้งเนี่ย" เราพูดกับนายนิก

"ถึงขึ้นเราก็ไม่เห็นหรอก ดูดิ ฟ้าครึ้มตั้งแต่เช้าเลย นี่ถ้าฝนตก เราจะกลับเข้าฝั่งกันยังไงอ่ะเนี่ย" นายนิกพูด

"นั่นดิ สงสัย คงได้นอนที่นี่อีกคืนนึงอ่ะนะ ฮ่าๆ" เราพูด

"เอิร์ต หายเจ็บจมูกยัง"

"ก็หายแล้ว ไม่ค่อยเจ็บแล้ว"

"ดีแล้ว นิกว่าเดี๋ยวถึงกรุงเทพฯ ไปตรวจอีกทีที่โรงพยาบาลป๊ะ เผื่อมีอะไรผิดปกติ"

"ไม่ๆอ่ะ กลัวหมอ"

"แล้วกลัวนิกป๊ะ"

"นิกหรอ? จะกลัวทำไมอ่ะ"

"ป่าวๆ ถามไปงั้นแหล่ะ"

.....เราสองคนเดินคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนรู้สึกว่าเดินมาไกลมากแล้ว ก็เลยชวนกันเดินกลับมาที่บ้านพัก พอกลับมาถึง ปรากฏว่าเพื่อนคนอื่นๆกำลังนั่งทานข้าวต้มทะเลกันอยู่ แล้วคุณป้ากับนายโก้ ก็นั่งคุยอยู่กับพวกเราด้วย

"นั่นงัยครับคุณป้า ไอ้คนป่วยอ่ะ" นายแมคพูดแล้วชี้มาทางเรา

"ไหนๆคนป่วย มาให้ป้าดูหน่อยซิ เป็นอะไรมากมั๊ย"

"ไม่เป็นรัยมากครับป้า หายเจ็บแล้ว" เราพูดแล้วก็เดินเข้าไปนั่งคุยกับคุณป้า

"ไม่เป็นรัยก็ดีแล้ว ไปตักข้าวต้มมากินสิ ป้าทำเองกับมือเลย" คุณป้าพูดกับเรา

"อ่ะ ตักมาให้แล้ว" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นถ้วยข้าวต้มมาให้เรา

"ถ้าไม่พอบอกไอ้โก้ได้เลยนะ ให้มันไปเอาข้าวต้มในบ้านมาเติมให้....เดี๋ยวป้าขอตัวไปดูแลลูกค้าข้างในก่อน"

.....พวกเรายกมือไหว้ขอบคุณ คุณป้าที่ทำอาหารเช้ามาให้ อร่อยมากๆ

"เออ!! นี่!! แล้วจะกลับกันกี่โมงกี่ยามหล่ะเนี่ย จะกลับตอนไหนก็บอกแล้วกัน เดี๋ยวป้าจะได้ให้ลุงเอารถไปส่งที่ท่าเรือ"

"ขอบคุณครับคุณป้า แต่ว่าที่นี่ให้พวกเราออกกันได้กี่โมงอ่ะครับ" นายมอสถามคุณป้า

"ก็ก่อนเที่ยงนั่นแหล่ะหนู"

"อ่อๆครับๆ"

"งั้นเดี๋ยวโก้ไปซื้อตั๋วเรือมาเตรียมให้พวกพี่ๆเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องไปรอซื้อเสียเวลา" นายโก้พูด

"เออ ดีเหมือนกัน แต่ว่าค่าตั๋วคนละเท่าไหร่อ่ะ"

.....นายโก้บอกราคาตั๋วเรือ พวกเราก็รวบรวมเงินให้นายโก้ไปซื้อตั๋วเรือ รอบ11โมงเช้า เตรียมไว้ให้ พอทานข้าวกันเสร็จ เราก็เดินๆนั่งๆริมชายหาด ย่อยอาหารกันซักพัก ก็เข้ามาอาบน้ำ เก็บเสื้อผ้า เก็บกระเป๋าเตรียมตัวกลับกรุงเทพฯ
คุณป้าให้คุณลุงเอารถยนต์มาส่งพวกเราที่ท่าเรือ นายโก้ก็มาด้วย ก่อนจะออกมา คุณป้ามาส่งที่รถ แล้วบอกว่า คราวหน้าถ้ามาเที่ยวเกาะล้านกันอีก ให้โทรบอกป้า ป้าจะเตรียมบ้านหลังนี้ไว้ให้พวกเรา แล้วคุณป้าก็ขอบคุณพวกเราที่มาพักที่นี่////เรายกมือไหว้ ร่ำลาคุณป้าแล้วก็มาที่ท่าเรือ รอขึ้นเรือกลับเข้าฝั่ง เราโทรให้พี่คนขับรถตู้มารับเราตอนเที่ยง จะได้กลับถึงกรุงเทพฯเร็วๆ พอเรานั่งเรือมาถึงฝั่งแผ่นดินใหญ่ ก็โทรหาพี่รถตู้ ปรากฏว่าพี่เค้ามารอแล้ว พวกเราก็เลยเดินไปขึ้นรถกัน

"มานี่เลย มานั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดิ" นายนิกกอดคอเราแล้วเปิดประตูด้านหน้ารถให้เราขึ้นไปนั่ง

"ไม่อ่ะ เอิร์ตว่าขากลับจะนั่งข้างหลัง คุยกับเพื่อนๆอ่ะ" เราบอกนายนิก

"งั้นเดี๋ยวกรูไปนั่งเป็นเพื่อนมรึงเอง ไอ่นิก" นายบอลพูดขึ้น

"เออ เนี่ยบอลนั่งเป็นเพื่อนแล้ว เอิร์ตไปนั่งข้างหลังกับเพื่อนๆนะ"....เราพูดแล้วก็แกะมือนายนิกออกจากคอ แล้วก็เดินไปนั่งข้างหลัง ตรงเบาะเดียวกับเอ็ม////ส่วนนายนิกก็ไม่พูดอะไรอีก แล้วก็ขึ้นไปนั่งด้านหน้ากับนายบอล

.....รถวิ่งตรงเข้ากรุงเทพฯ พวกเราข้างหลังคุยกันสนุกสนาน

"นิกมันบ่นให้ฟังป่าว" นายเอ็มหันมาพูดกับเรา

"บ่นเรื่องรัยอ่ะเอ็ม"

"ก็บ่นว่า เอิร์ตตัวหนักงัย"

"นิกจะรู้ได้งัยว่าเอิร์ตตัวหนัก ฮ่าๆ"

"อ่าว!! ก็ตอนที่เอิร์ตเลือดกำเดาไหล นายนิกนี่แหล่ะที่เป็นคนอุ้มเอิร์ตจากชายหาดขึ้นมาข้างบนอ่ะ" นายเอ็มบอกเรา

"อ่าวหรอ? เอิร์ตไม่รู้เลยนะเนี่ย"

"ฮ่าๆ เนื้อตัวนิกมันเปื้อนเลือดเอิร์ตเต็มไปหมดอ่ะ ดีนะที่มันถอดเสื้อเล่นบอลอยู่แล้ว ไม่งั้นเสื้อมันคงเปื้อนเลือดเอิร์ตอ่ะนะ"

"เออ!! ช่ายๆ ฮ่า เก็บไว้เป็นความทรงจำเลยหล่ะ อิอิ" เราพูดกับนายเอ็ม

"พี่คร๊าบบบ แวะปั๊มหน่อย ปวดฉี่ๆ" นายมอสพูดขึ้น

....พี่รถตู้แวะเข้าปั๊ม พวกเราลงรถมายืดเส้นยืดสาย บางคนก็ไปเข้าห้องน้ำ ส่วนเราจะไปเซเว่น หารัยกินๆ ฮ่าๆ

"นิกเอาไรป๊ะ เอิร์ตจะไปเซเว่น" เราพูดกับนายนิก

....เงียบบบบบ!!!.....

"ไม่เอาไรหรอ? ไม่เข้าห้องน้ำหรอ?" เราถามนายนิก

.....เงียบบบบบ........

.....ถามอะไรไปก็นั่งนิ่ง ไม่พูดไม่จากับเรา เราก็เลยเลิกสนใจ เดินไปเซเว่น หาซื้อของกินส่วนนายนิกก็นั่งอยู่บนรถ ไม่ได้ลงไปไหน จนรถพาเรามาถึงท่ารถที่อนุสาวรีย์ แล้วพวกเราก็นั่งแท็กซี่กลับหอใครหอมัน คันที่เรานั่งมีไอ่มอสนั่งข้างหน้า เอ็ม เราแล้วก็นายนิก ตลอดทาง นายนิกเอาแต่เงียบ ไม่พูดไม่จา จนมาถึงห้อง เราก็เดินขึ้นห้องแล้วก็จัดการกับเสื้อผ้าในกระเป๋า

"นิกกกกก เป็นรัยเนี่ย ทำไมไม่พูดกับเราอ่ะ" เราถามนายนิก

.....เงียบบบบ.....

"นิก เป็นรัยๆ บอกมาดิๆ" เราพูดแล้วก็เข้าไปหานายนิกใกล้ๆ////ก็ยังนิ่งอีก

....เราเจอแบบนี้ ก็เลยนิ่งบ้าง อยากร้องไห้ นายนิกเป็นอะไรถึงไม่พูดกับเรา

"ป่ะ ไปกินข้าวกัน" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"นายโกรธเราหรอนิก" เราถามนายนิก

"ป่าวนี่ โกรธเรื่องรัยอ่ะ" นายนิกย้อนถามเรา

"ก็ไม่รู้ดิ เห็นนายไม่พูดกับเราตั้งแต่บนรถตู้แล้ว"

"คิดมากน่ะ ป่ะๆไปกินข้าวเย็นกัน หิวแล้ว"

"หายโกรธเอิร์ตแล้วหรอ?"

"ป่าวๆ ไม่ได้โกรธนี่.....แค่อยากให้รู้ว่า เรายังไม่ทิ้งนายเลย เห็นมั๊ยชวนไปกินข้าวเนี่ย ทีหลังอย่าทิ้งเราแบบนี้อีก"

"ขอโทษ" ..... พูดออกไปได้แค่นั้น รู้สึกผิด  ที่ปล่อยให้นายนิกนั่งข้างหน้ากับไอ่บอล

"ไม่ได้โกรธๆๆๆ แต่จำไว้ว่าอย่าทิ้งเราแบบนี้อีกนะไอ่ดื้อ" นายนิกพูดกับเราแล้วมากอดคอเรา พาเดินออกไปกินข้าวที่โรงอาหารหอใน

ออฟไลน์ Silvercrowkk

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 61
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
พี่นิกทำเป็นแอ็บอะโด่ งอลก็บอกก คึคึ

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :katai1: นิกบอกไม่ชอบตุ๊ด แต่ที่ตัวเองนอนกอดผู้ชายมันคืออะไร

ส่วนบอลทำไมเกลียดตุ๊ดนักหนา

อ่านแล้วยังกะเรื่องจริงเลยอ่ะ  :hao4: วิธีการเล่ามันให้มากๆ

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7

Roommate&Soulmate(ตอนที่7) : ความลับที่เปิดเผยทีละนิด

.....หลังจากวันที่กลับมาจากเกาะล้าน นายนิกก็ไปซ้อมบาสกับไอ่บอลแทบทุกวัน แต่ถึงยังไง นายนั่นก็ต้องแว๊บออกมากินข้าวเย็นกับเราทุกครั้งเลย....กินเสร็จก็กลับไปซ้อมต่อ 4ทุ่มกว่าๆก็กลับมาหอพัก อาบน้ำนอน ถึงตอนนั้นเราก็หลับไปก่อนแล้ว ช่วงนี้เราก็เลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ แต่แอบสังเกตุว่า ก่อนนอนนายนิกจะออกไปคุยโทรศัพย์ที่ระเบียงห้องประมาณ10-15นาทีแล้วก็เข้ามานอน เราอยากรู้ แต่ไม่อยากถาม ว่าคุยกับใครทุกวันเลย ฮ่าๆ

....วันนี้เราไม่มีเรียน นายนิกก็ไม่มีเรียน ก็เลยนั่งแง่วๆ กันอยู่ที่ห้องตั้งแต่เช้า แต่บ่ายสาม เรานัดเพื่อนๆไปรดน้ำผักที่แปลงกัน ตอนนี้กำลังโตเลยหล่ะ ไปถอนวัชรพืชด้วย

"เอิร์ตจะไปไหนอ่ะ" นายนิกถาม เพราะเรากำลังแต่งตัวออกไปแปลงผัก

"ไปรดน้ำผักที่แปลง"

"นิกไปด้วยดิ"

"อ่าว วันนี้ไม่ไปซ้อมบาสหรอ?"

"ไม่อ่ะ ป่ะนิกไปด้วย" นายนิกพูดแล้วก็ลุกขึ้นจากเตียงมาเปลี่ยนเสื้อผ้า

"เดี๋ยวบอลก็โทรตามอีก"

"ตามก็ช่างมัน วันนี้ไม่อยากไป"

"อือ!! เป็นรัยป่าวเนี่ย"

"ป่าวๆ ไม่เป็นรัย ป่ะๆ" นายนิกพูดแล้วก็จูงมือเราออกจากห้อง

////นายนี่ ท่าทางแปลกๆ คงมีเรื่องอะไรแน่ๆเลย....////อยากรู้จัง ฮ่าๆ

...ที่แปลงผัก เพื่อนๆมารดน้ำผักกันหลายคนเลย ดูคึกคักดี สาวๆหลายคนมองแต่นายนิก ฮ่าๆ เพราะอาจจะไม่คุ้นหน้า บางคนเข้ามาถามเราก็มี ว่าเราพาใครมา อิอิ

"อ่าวไอ่นิก วันนี้ไม่ไปซ้อมบาสหรอ?" เอ็มถามนายนิก

"ไม่ไปอ่ะ เบื่อๆ อยากทำอย่างอื่นบ้าง"

"เป็นรัยป่าวว๊ะ มีรัยบอกได้นะ เพื่อนๆกันทั้งนั้น" ไอ่แมคเข้ามาถามนิก

"เออ กรูไม่เป็นรัยหรอก สบายๆ" นายนิกพูดแล้วก็นั่งถอนหญ้าในแปลงเรา

"เอิร์ต ข้าวโพดต้นน่ารักดีเนอะ เดี๋ยวออกฝักแล้ว เรามาเก็บไปกินได้ป๊ะ" นายนิกถามเรา

"ได้มั้ง ให้อาจารย์ลงคะแนนก่อน คงจะเก็บไปกินได้"

....ซักพัก โทรศัพย์นายนิกเข้า เลยรับสายอยู่ตรงนั้น

"ว่างัยไอ่บอล"

"วันนี้กรูไม่ว่าง ไม่ไปซ้อมนะ"

"กรูอยู่แปลงเกษตร มารดน้ำผักกับเอิร์ตอ่ะ"

"แค่นี้ก่อนนะ" .....นายนิกพูดแล้วก็วางสายไป หันมาถอนหญ้าต่อ

"บอลโทรมาตามหรอ?" เราถาม

"อือ!! แต่นิกไม่ไปหรอก"

"อ่าว ทำไมอ่ะ"

"ไม่รู้ เบื่อๆ"

"เป็นรัยป๊ะเนี่ย"

"ไม่รู้ดิ เดี๋ยวรดน้ำเสร็จ ไปเดินเล่นกันนะ สองคนนะ ห้ามชวนใคร"

"อ่าว ซ๊ะงั้นอ่ะ"

"เออน่า...บอกก็ทำตามดิ อย่าขัดใจได้ป่าว"

"อือ!!"

......พอเรารดน้ำ ถอนหญ้าเสร็จ ก็เดินออกมาจากแปลงผัก ถึงถนนที่จะข้ามไปหอพัก

"เฮ้ย!! ไอ่นิกๆ" เราหันไปก็เห็นนายบอลเรียกนิก แล้วก็กำลังวิ่งมาหาเราสองคน

"มรึงไม่ไปซ้อมบาสหรอวันนี้อ่ะ รุ่นพี่จะมาดูนะ"

"ไม่อ่ะ กรูไม่ว่าง" นายนิกตอบ

"ไม่ว่างไม่ได้นะไอ่นิก รุ่นพี่จะคัดตัววันนี้"

"คัดก็คัดไปดิ กรูสำรองก็ได้"

"อ่าว ทำไมว๊ะ ป่ะๆ ไปซ้อมคัดตัวกับพวกกรูเหอะ" นายบอลพูด

"ไม่ไป กรูบอกแล้วงัยว่าไม่ว่าง" นายนิกพูดแล้วก็ โบกรถแท๊กซี่ พอรถหยุดก็เปิดประตู ดันเราขึ้นไปนั่งแล้วนายนิกก็เข้ามานั่งตาม

"ไปซีคอนฯครับ" นายนิกบอกคนขับรถ

......เราเอง ก็นั่งไปแบบ งงๆ เกิดอะไรขึ้นนะ เสียงโทรศัพย์นายนิกดัง คงจะเป็นไอ่บอลที่โทรมาตาม แต่นายนิกตัดสายทิ้งแล้วปิดโทรศัพย์

"ไปดูหนังกันนะเอิร์ต" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"เฮ้ย!! ดูหนังหรอ?"

"จะตกใจทำไมเนี่ย เออ ดูหนังอ่ะดิ"

"นิก เราถามจริง นายเป็นรัยป่าวเนี่ย"

"ก็มีเรื่องนิดหน่อย อย่าถามมากเลย"

"ไม่ถามได้งัยอ่ะ"

"ห่วงเราหรอ?" นายนิกถาม

"อือ!!"

.....พอถึงซีคอนฯ นายนิกก็ตรงไปซื้อตั๋วหนัง จำไม่ได้แล้วหล่ะว่าเรื่องอะไร แต่เป็นหนังฝรั่งอ่ะนะ ฮ่าๆ แต่เหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมงกว่าๆ เราเลยไปเดินเล่นๆ ดูของกันก่อน

"เอิร์ตกินติมป๊ะ"

"กินดิๆ" พอได้ยินว่าไอติม เราก็หูผึ่งเลย ของชอบอยู่แล้ว ฮ่าๆ

"ป่ะ สเวนเซ่น นิกเลี้ยงเอง"

"จริงน๊า"

"จริงดิคร๊าบบบ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวเรา ฮ่าๆ

....ที่ร้านสเวนเซ่น เราไปถึงก็สั่งไอติมมากินกัน

"อ้าวนิก มากับใครอ่ะเนี่ย"

"เฮ้ย!! มุก เรามากับเมทเราอ่ะ แล้วมุกมากับใครอ่ะ"

"มากับไหมอ่ะ แต่เดี๋ยวตามมา ไหมไปเข้าห้องน้ำ เนี่ยถ้าไหมเจอนิก คงดีใจอ่ะ"

"เอ่อ!! คงไม่เจอหรอก เพราะเรากำลังจะกลับแล้วหล่ะ เดี๋ยวไปดูหนังต่อ"

"อ้าว ไอติมยังกินกันไม่หมดเลย จะไปแล้วหรอ?"

"อือ!! ช่ายๆ จะได้เวลาเข้าโรงหนังแล้วหล่ะ"

"เราไปก่อนนะมุก...ป่ะๆเอิร์ต" นายนิกบอกเพื่อน แล้วก็หันมาดึงเราออกไปจ่ายตังค์

"นี่ๆ หยุดก่อน เป็นรัยอ่ะเนี่ย" เราดึงมือตัวเอง ออกจากนายนิกแล้วก็หยุดเดิน

"ไม่มีรัย" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"ไม่มีรัย แล้วทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยอ่ะ เจอเพื่อนนายทำไมต้องรีบออกมาขนาดนั้น"

"ช่างเหอะ อย่าถามมากได้ป๊ะ ปวดหัวหว่ะ เบื่อ!!" นายนิกพูดแล้วมาดึงมือเราเดินไปต่อ

"นิก...นายเป็นอะไรเนี่ย บอกเราเถอะ ห่วงหว่ะ"

"....ห่วงเราจริงหรอ?"

"จริงดิ!!" เราหันไปบอกนายนิก

"อือ!! ขอบใจนะ"

////อยากถามว่า คนชื่อไหม คือใคร ทำไมนายนิกดูเหมือนไม่อยากเจอขนาดนั้น/////

....พอไปถึงโรงหนัง เราสองคนก็นั่งรอเวลา พอถึงเวลาก็เข้าไปนั่ง ซื้อป๊อบคอร์น น้ำเรียบร้อย แต่เพราะเป็นหนังฝรั่งเราก็เลยไม่ชอบดู นั่งกินแต่ขนมไปเรื่อยเปื่อย กำลังจะหยิบป๊อบคอร์นคำนึงเข้าปาก

"เฮ้ยๆ กินมั่งดิ" นายนิกเอามือมาจับมือเรา แล้วพูดกับเราเบาๆ

"อ่ะ" เรายื่นกล่องป๊อบคอร์นให้นายนิก

"จะกินคำนั้นอ่ะ" นายนิกพูดแล้วดึงมือเราข้างที่มีป๊อบคอร์นไปใกล้ๆปากตัวเอง

"ได้งัยอ่ะ หยิบเองดิ' เราบอกนายนิก แต่ไม่ทันแล้ว นายนิกงับป๊อบคอร์นในมือเราไปกินแล้ว เราก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย ฮ่าๆ

"น้ำหน่อยดิ"

"อ่ะ" เราหยิบแก้วน้ำมาวางตรงเก้าอี้นายนิก

.....นายนิกหยิบน้ำไปกิน แต่มือข้างที่จับมือเราไว้ยังไม่ปล่อยซักที

"ปล่อยมือได้แล้วมั้ง" เราพูด

"ไม่อ่ะ ไม่ปล่อย นิกนอนนะ หนังจบแล้วปลุกด้วยหล่ะ"

"ซ๊ะงั้นอ่ะนะ ชวนเรามาดู แต่ตัวเองนอนเนี่ยนะ"

"นิกเบื่อๆอ่ะเอิร์ต เจอแต่เรื่องบ้าๆบอๆ ปวดหัว ขอนอนพักสมองหน่อยนะ"

"อือ!! เข้าใจๆ"

"ไม่ปล่อยมือนะ" นายนิกพูด

"แล้วจะจับไว้ทำไมมือเอิร์ตเนี่ย"

"จับไว้....ไม่ให้หนีไปไหนงัย"

"บ้าป่าว ใครจะหนีไปได้ อยู่ในโรงหนัง ปล่อยเหอะ"

"ไม่ปล่อย พูดมากหว่ะ นอนแล้วนะ ปลุกด้วย"

..... นายนิกเอามือเราไปวางไว้บนตักแล้วก็นอน ส่วนเราก็ดูหนังต่อไป ไม่รู้เรื่องหรอก เพราะไม่ชอบหนังฝรั่ง เราหันไปมองนายนิก นายนั่นหลับสบายเลย แต่ก็จับมือเราแน่นเหมือนกัน สงสัยคงจะมีเรื่องบางอย่างเข้ามาให้ปวดหัว น่าสงสารจริงๆ อยากรู้นะว่าเรื่องอะไร แต่ไม่กล้าถาม พอหนังจบเราก็ปลุกนายนิก

"นิกๆ หนังจบแล้ว กลับกันเถอะ"

"อือ!!' นายนิกงัวเงียๆ ตื่นขึ้นมา

.....เราพากันนั่งรถตู้กลับ พอถึงห้อง เราก็เข้าไปอาบน้ำ พอออกมา นายนิกก็ออกไปคุยโทรศัพย์ที่ระเบียงอีกตามเคย พอคุยเสร็จ นายนิกก็เข้ามา แต่ว่า.....ร้องไห้ทำไมอ่ะ

"เฮ้ย!! นิก ร้องไห้ทำไมอ่ะเนี่ย"

"ป่าวไม่มีอะไร มากอดหน่อยดิ๊" นายนิกพูดแล้วเดินเข้ามากอดเราที่นั่งอยู่บนเตียง เป็นกอดที่แน่นและนานมาก เราก็เงียบ นายนิกก็เงียบ////เราอยากรู้ แต่ไม่อยากถาม

"เอิร์ต อย่าไปไหนไกลจากเรานะ" นายนิกพูดขึ้นหลังจากเงียบไปนาน

"อือ!! เราจะไปไหนได้ เราเมทกันนะนิก"

"กอดเราหน่อยดิ" นายนิกพูด เพราะเรานั่งให้นายนิกกอดอยู่บนเตียง แต่มือเราปล่อยไว้เฉยๆ ไม่ได้กอดตอบ

"อืม!! ได้ๆ" เราค่อยๆเอามือขึ้นมากอดนายนิกตอบ รู้สึกว่ามันแน่นและอุ่นมากๆ นายนิกร้องไห้เข้าไปใหญ่

"เป็นรัยอ่ะนิก ยังไม่เลิกร้องอีก"

"เอิร์ต อย่าไปไหนไกลจากเรานะ ได้ยินมั๊ย" นายนิกพูดประโยคนี้เป็นครั้งที่สอง

"อือ!! ได้ยินสิ หยุดร้องได้แล้วนะ ไปอาบน้ำเถอะ!!" เราผลักนายนิกออกจากตัวเรา แล้วเอามือเช็ดน้ำตาให้นายนิก

"ขอบใจนะไอ่ดื้อ รักหว่ะ"  นายนิกพูดกับเรา

"อือ!! เหมือนกัน" เราพูดกับนายนิก

"เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนนะ" นายนิกยิ้มแล้วลุกไปอาบน้ำ

.......สุดท้ายก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่า ใคร และเรื่องอะไร ที่ทำให้ ผู้ชายแข็งๆ แบบนายนิก ร้องไห้ออกมาได้ขนาดนี้ เฮ้อ!!!!!

.....ปลายๆเทอม1 กีฬาเฟรชชี่ ก็เริ่มขึ้นแล้ว เป็นกีฬาที่ให้น้องใหม่แต่ละคณะมาแข่งขัน กระชับความสามัคคี ในวันแรกๆนี้ก็จะแข่งกีฬายิบๆย่อยๆไปก่อน ซักประมาณอาทิตย์นึงก็จะไปแข่งขันรอบชิงกัน แล้วก็จะมีแข่งเชียร์หลีดเดอร์  กรีฑา ฟุตบอล กันที่สนามกีฬาหลักของสถาบัน วันนี้เป็นวันแรกของการแข่งขัน วันนี้เรากับเพื่อนๆจะไปเชียร์เอ็มที่จะลงแข่งบาส กับคณะวิดยา นั่นหมายความว่า จะต้องแข่งกับนายนิกและไอ่บอลด้วย คงสนุก ฮ่าๆ

.....พอเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จ พวกเราก็เดินออกจากห้องเรียน เพื่อจะไปสนามบาสในคณะวิศวะ เสียงโทรศัพย์เราเข้ามา นายนิกโทรมานั่นเอง

"ไอ่ดื้อ อยู่ไหนเนี่ย"

"กำลังเดินไปสนามบาส"

"มาเชียร์นิกหรอ ฮ่าๆ"

"ป่าวๆ เราไปเชียร์เอ็ม"

"เชียร์มันทำไมอ่ะ" นายนิกถามเรา

"เอ้า!!! ก็คณะเดียวกันนี่ ไม่เชียร์แล้วจะให้เชียร์ใครหล่ะ"

"จำไว้ๆๆ วันนี้จะเอาชนะให้ได้เลยคอยดู" นายนิกพูด แล้วก็วางสายไป....!!!

.....พอไปถึงสนามบาส เราก็ไปนั่งบนอัฒจรรย์ ตรงฝั่งของคณะเรา มีธงคณะ แล้วก็พี่ๆนำเชียร์ เสียงกลอง เสีงสันทนาการ ดูสนุกสนานดี ชอบๆ
ในสนามเอ็มกับเพื่อนๆกำลังลงวอร์มกันอยู่ เอ็มในเสื้อเบอร์2 เสียงโทรศัพย์เราดังอีกแล้ว!!!! นายนิกโทรมา!!!!

"ไอ่ดื้อ มานี่ดิ๊" นายนิกพูด

"ให้ไปไหนอ่ะ"

"อยู่ข้างหลังเนี่ย หันมาดิ" นายนิกพูด เราเลยหันไปมองข้างหลังอัฒจรรย์ เห็นนายนิกยืนอยู่ใส่เสื้อบาสเบอร์2 เหมือนเอ็มเลย เราเลยลงไปหานายนิก

"ให้ลงมาทำไมเนี่ย" เราพูด

"เราจะฝากกระเป๋าหน่อยอ่ะดิ เก็บไว้ให้ด้วย" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นกระเป๋าสะพายให้เรา

"โอเครๆ เดี๋ยวแข่งเสร็จจะรอแถวๆนี้นะ กลับพร้อมกัน" เราพูดกับนายนิก

"อือ!! เชียร์เราด้วยนะ" นายนิกพูดแล้วก็ยิ้มๆ

"อือ!!"

"เออ เดี๋ยวก่อนเอิร์ต ฝากโทรศัพย์ด้วย" นายนิกพูดแล้วยื่นโทรศัพย์ให้เรา เรารับโทรศัพย์มาเก็บไว้ในกระเป๋า แล้วกลับขึ้นไปนั่งบนอัฒจรรย์

.....การแข่งขันเริ่มขึ้นแล้ว เสียงเชียร์ เสียงกลอง ดัง สนุกสนานมากๆๆ แล้วอยู่ๆเสียงโทรศัพย์ของนายนิกก็มีสายเข้า มันสั่นๆอยู่ในกระเป๋า เราเปิดดูปรากกว่า ชื่อคนที่โทรเข้ามาคือ "ไหม" นายนิกเมมชื่อไว้ว่า "ไหม" สองจิตสองใจจะรับดีมั๊ยว๊า คิดแล้วก็ไม่รับดีกว่า ปล่อยสั่นไปแบบนี้แหล่ะ สายของคนชื่อไหมโทรเข้ามาอีก3ครั้ง แล้วก็เงียบไป...หรือจะเป็นคนที่ชื่อไหม คนเดียวกับ ไหม ที่นายนิกไม่อยากเจอที่สเวนเซ่นวันนั้น หรือจะเป็น ไหม ที่นายนิกออกไปคุยโทรศัพย์ด้วยกันบ่อยๆน๊า!!!!

.....การแข่งขันจบควอเตอร์แรกแล้ว คณะเราคะแนนตามอยู่ จะไม่ได้ว่าเท่าไหร่ เราลงไปหาเอ็ม หาน้ำหาพัดมาพัดให้ เพื่อนๆคนอื่นๆก็ลงมา ดูแลเพื่อนๆที่ลงแข่ง

"เอ็ม เอาชนะให้ได้นะ" ส้มพูดกับเอ็ม

"ต้องชนะอยู่แล้ว" เอ็มพูดแล้วหันมายิ้มกับพวกเรา

"อ่ะน้ำ" เรายื่นแก้วน้ำให้เอ็ม

"ขอบใจนะเอิร์ต เชียร์เอ็มหรือเชียร์ใครเนี่ย ฮ่าๆ" เอ็มพูดแล้วก้หัวเราะ

"ก็ต้องเชียร์คณะเราดิ เอาชนะไอ่บอลให้ได้นะเอ็ม เอิร์ตจะสะใจมากอ่ะ" เราพูด

"ครับ ชนะแน่นอน" เอ็มพูดแล้วก็ยิ้มๆตามสไตล์

"เอิร์ตๆ ไปฉี่เป็นเพื่อนกรูหน่อยดิ" ไอ่แมคเดินมาพูดกับเรา

......เรากับแมคเดินไปเข้าห้องน้ำ เรารออยู่หน้าห้องน้ำเพราะไม่ปวดฉี่ แต่สายตาดันมองไปเห็นไอ่บอลกับนายนิกกำลังเดินมาทางห้องน้ำ สงสัยจะมาเข้าห้องน้ำแน่ๆ เราเลยรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ ไอ่แมคเดินสวนออกมาพอดี เราเลยจูงมือไอ่แมคกลับเข้าไปในห้องน้ำ เข้าไปห้องในสุด แล้วก็อยู่ในห้องนั้นด้วยกันสองคน ไอ่แมคอ้าปากจะถาม เราเลยทำจุ๊ๆปาก บอกให้มันเงียบๆก่อน อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้ ซักพักนายนิกกับไอ่บอลก็เข้ามาในห้องน้ำ.....เราได้ยินเสียงสองคนคุยกัน

"เฮี้ยยย เกษตรแมร่งโคตรเก่ง" เสียงไอ่บอลพูด

"อือ" เสียงนายนิกตอบ

"แล้วนี้เมทตุ๊ดมรึงไม่มาเชียร์หรอว๊ะ ไอ่นิก"

"เค้าก็เชียร์คณะเค้าดิ"

"เออ มุกโทรมาบอกกรูว่า เจอมรึงไปกินไอติมกับเมทมรึงหรอ"

"เออ ทำไมว๊ะ"

"แล้วมรึงเจอไหมป๊ะ"

....เสียงนายนิกเงียบไปพักนึง แล้วพูดว่า

"ไม่เจอ กรูไปดูหนังก่อน"

"นี่มรึงหนีหน้าไหมขนาดนั้นเลยหรอว๊ะ"

"ป่าว กรูไม่ได้หนี"

"แล้วทำไมมรึงไม่อยู่รอเจอไหม"

"แล้วทำไมกรูต้องรอเจอไหม" นายนิกพูด

"ก็......มรึง"

".....ก็...ยังงัยมรึงก็เคยเป็นแฟนกัน" ไอ่บอลพูด

"ไอ้บอล มรึงหยุดพูดเถอะ มึงคิดจะทำอะไรว๊ะ" นายนิกพูด

"ป่าวๆ กรูก็แค่อยากให้มรึงกับไหมกลับมาคบกันเหมือนเดิม" ไอ่บอลพูด

"แล้วตอนนั้นมรึงมาแย่งไหม ไปจากกรูทำไมว๊ะ แล้วมรึงก็ทิ้งไหม" นายนิกพูด

.....โห!!!! ที่แท้ ไอ่บอลก็แย่งแฟนนายนิกไปนี่เอง เริ่มจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้แล้ว

"มรึงรู้มั๊ยไอ้บอล กรูเสียใจมากนะ แต่ที่กรูยังต้องคุยกับมรึง กับไหม ก็เพราะว่ามรึงสองคนเป็นเพื่อนกรู" นายนิกพูด

"เออ!! กรูก็อยากขอโทษ ตอนนั้นที่ทำไปก็เพราะว่ากรูแค่อยากเอาชนะมรึงงัยไอ่นิก" ไอ่บอลพูด

"เอาชนะหรอ? เอาชนะกรูด้วยวิธีนี้อ่ะนะ เฮี้ยยจริงๆ"

"เออ มรึงจะด่า จะว่ากรูยังงัยก็ได้ กรูขอโทษหว่ะ"

"แล้วมรึงทิ้งไหม ทำไม ไอ่บอล" นายนิกถาม

"ก็อย่างที่บอก กรูจีบไหม เพราะแค่อยากเอาชนะมรึง แต่ไหมก็เสือกมายุ่งกับกรูจริงๆ กรูก็ไม่รู้จะทำยังไง กรูไม่ได้รักไหม เลยด้วยซ้ำ" ไอ่บอลพูด

"เฮี้ยย!!...."

"โอ๊ยย!!!!"

.....เราได้ยินนายนิกพูดแค่นั้น แล้วก็ได้ยินเสียงไอ่บอลร้อง สงสัยคงโดนนายนิกต่อยแน่ๆ

"เฮ้ย!! เอิร์ต แมร่งต่อยกันแน่เลยหว่ะ" ไอ่แมคพูดกับเรา

"เออ!! นั่นดิ เราออกไปดูมั๊ย"

"อย่าเพิ่งเลย ถ้ามันสองคนรู้ว่าเราอยู่ในนี้ ตายแน่ๆๆ โดยเฉพาะมรึงนั่นแหล่ะเอิร์ต" ไอ่แมคพูด

"เออ หว่ะ"

"แต่ไอ่บอลแมร่งเลวจริง แย่งแฟนเพื่อน" ไอ่แมคพูดกับเรา

....เหตุการณ์ข้างนอกไม่รู้ต่อยกันได้กี่หมัด แต่ก็ได้ยินเสียงนายนิกพูดว่า

"แต่กรูก็ต้องขอบใจมรึงนะไอ่บอล ที่ทำให้กรูรู้ว่า ผู้หญิงที่กรูเคยรักมาก เค้าไม่ได้รักกรูมากมายขนาดนั้น ดีแล้วที่ทำให้กรูรู้ว่า ผู้หญิงคนนี้พร้อมจะไปจากกรูทุกเมื่อ ถ้ามีคนอื่นมาจีบเค้า" นายนิกพูด

"แล้วมรึงไม่โกรธกรูหรอ?ว๊ะไอ่นิก มรึงก็รู้ว่ากรูแย่งไหมไปจากมรึง แต่มรึงก็ยังพูดกับกรู มรึงไม่เคยมาทวงไหมคืน"

"กรูยอมรับ กรูเสียใจมาก แต่ที่กรูไม่ตามไหมคืนก็เพราะว่า กรูคุยกับไหมตอนเริ่มคบกันแล้วว่า ถ้าวันไหนไม่รักกันแล้วก็ให้บอกจะปล่อยไปมีคนอื่นตามสบายเลย แล้วไหมเค้าก็ไปจากกรู กรูจะไปตามทำไมหล่ะ รักมากกรูยอมรับ แต่ก็ทำให้กรูเสียใจมากเหมือนกัน" นายนิกพูด

"มรึงคิดดู กรูทรมานขนาดไหน ที่ต้องเห็นคนที่เคยรักมาก ไปเป็นแฟนกับเพื่อนที่กรูรักมากเหมือนกัน กรูต้องทนคุยกับมรึง ทั้งๆที่กรูอยากต่อย อยากเหยียบมรึงให้จมดิน มรึงรู้มั๊ยไอ้บอล" นายนิกพูดแล้วก็ทำเสียงเหมือนจะร้องไห้

"เฮี้ยยนิก กรูรู้สึกผิดมากเลยหว่ะ กรูขอโทษเรื่องที่ผ่านมา กรูขอโทษจริงๆ" ไอ่บอลพูด

"เออ....ก็มรึงเพื่อนกรู ไหมก็เพื่อนกรู กรูโกรธพวกมรึงไม่ได้หรอก แต่ที่กรูไม่อยากเจอไหม เพราะกรูไม่อยากให้เค้ากลับมาพยายามที่จะให้กลับไปเป็นแฟนกันเหมือนเดิม เพราะยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ กรูรักไหมแบบแฟนไม่ได้แล้ว"

"กรูเข้าใจหว่ะไอ่นิก กรูขอโทษนะเพื่อน"

"เออ ป่ะ ไปข้างนอกเถอะ แล้วอย่าพูดเรื่องไหมกับกรูอีก แล้วอีกอย่างนึง มรึงอย่ามายุงกับเอิร์ต เมทกรูอีก" นายนิกพูด

"เออๆ ห่วงจริงนะเมทตุ๊ดของมรึงเนี่ย" ไอ่บอลพูด

......แมร่งยังมาแขวะกรูอีกนะไอ่บอล เลวจริงๆ.....พอสองคนนั้นเงียบเสียงไป คงเดินออกไปข้างนอกแล้วหล่ะ เรากับไอ่แมคก็เลยค่อยๆเปิดประตูห้องน้ำออกมา  เฮ้อ!!!!โล่งอก ไม่มีใครเห็น เหงื่อเปียกโชกทั้งสองคน ก็ข้างในห้องน้ำร้อนก็ร้อน แคบก็แคบ แต่ก็ได้รู้ความลับของนายนิกกับไอ้บอล แค่นี้ก็โอเครและ ฮ่าๆ

....แต่ก็สงสารนายนิกเหมือนกันนะ ที่ต้องโดนเพื่อนตัวเอง มาแย่งแฟนไป เพราะเหตุผลที่ต้องการเอาชนะ แถมยังต้องมาเจอกัน พูดคุยกันให้เหมือนปกติอีกทั้งๆที่ในใจเดือดแทบคลั่ง เพราะแค่คำว่า"เพื่อน" นายนิกถึงต้องยอมจบทุกอย่าง ไม่โกรธใคร/////แต่เรื่องนี้ก็ทำให้เรารู้ว่า นายนิกเป็นคนที่รักเพื่อนมากๆ////เรากับไอ่แมคออกไปนั่งเชียร์บาสกันต่อ ปรากฏว่า เป็นควอเตอร์สุดท้ายแล้ว คณะเราคะแนนนำอยู่8คะแนน ก็ค่อนข้างห่างอยู่นะ คงชนะแน่ๆ

"มรึงสองคนหายหัวไปไหนกันมาเนี่ยไม่มาช่วยกันเชียร์" ส้มพูดแล้วก็เดินเข้ามาหาเราสองคน ทำหน้าสงสัย

"ก็ไปหารัยกินมา แถวๆโน้นอ่ะ" ไอ่แมคพูด

"เออๆ มาๆเชียร์ต่อ จะชนะอยู่แล้วเนี่ย"

.....แล้วเราสองคนก็ขึ้นไปเชียร์บาสต่อจนจบการแข่งขัน ปรากฏว่า คณะเราชนะ แต่ในสนามไม่เห็นจะมีนายนิกกับไอ่บอลเลย มองไปฝั่งกองเชียร์วิดยา ก็เห็นสองคนนั้นนั่งอยู่ข้างสนามด้วยกัน////พอบาสแข่งจบ เรากับเพื่อนๆก็จะไปกินข้าวกัน

"ไปกันก่อนเลยนะ เดี๋ยวเรารอนิกก่อน" เราพูดกับเพื่อนๆ

"งั้นเดี๋ยวเอิร์ตโทรหาเอ็มแล้วกันนะจะได้รู้ว่ากินร้านไหน" นายเอ็มพูดกับเรา

"ได้ๆ เดี๋ยวเราโทรหานะเอ็ม"

.....เรายืนรอนายนิกอยู่นาน เพราะดูๆรุ่นพี่ทางคณะวิดยาคงจะมีเรื่องพูดกับรุ่นน้องเยอะ นายนิกก็หันมามองเราอยู่บ่อยๆ คงกลัวเราจะรอนาน พอคุยกันเสร็จ แยกย้าย นายนิกก็รีบวิ่งมาหาเรา ยิ้มมาแต่ไกลเลย

"ป่ะๆ รอนานมั๊ย หิวข้าวป๊ะเนี่ย"

"ไม่หรอก ไม่ค่อยหิวอ่ะ"

"แล้วคนอื่นๆไปไหนหมดอ่ะ"

"ไปรอที่ร้านข้าวแล้ว เดี่ยวโทรถามเอ็มก่อนว่ากินอยู่ร้านไหน"

"อ่อๆ คร๊าบบบ ขอโทษที่ให้รอนาน ป่ะๆ เดี๋ยววันนี้นิกเลี้ยงนมน้ำผึ้งปั่นนะ ของโปรดไม่ใช่หรอ?"

"เฮ้ย!! รู้ได้งัยอ่ะเนี่ย ใครบอกๆๆ" เราหันไปถามนายนิก

"ก็......ไม่บอกๆ" นายนิกพูดแล้วเอามือมากอดคอเรา

"เฮ้ยๆๆ เอาแขนออกไปเลย ตัวเองเหงื่อออกเต็มตัว มากอดคอเดี๋ยวเสื้อเปื้อนหมด"

"รัยว๊า....รังเกลียดเพื่อนหรอ เอาออกก็ได้ว๊ะ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือออกจากคอเรา

"เออ นิก มีคนโทรเข้ามาหาอ่ะ"

"ใครโทรมาอ่ะ แล้วทำไมไม่รับสาย"

"บ้าดิ ใครจะไปกล้ารับโทรศัพย์คนอื่นหล่ะ เสียมารยาท"

"แล้วใครโทรมาอ่ะ"

"คนที่ชื่อไหม อ่ะ"

.....เงียบบบบ......นายนิกเงียบไปซักพัก

"อ่อๆ เออๆ' นายนิกพูดแค่นั้นแล้วก็ไม่พูดอะไรอีก

......เราโทรถามเอ็มว่าอยู่ร้านไหน ก็ตามไปสมทบ พอกินข้าวเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับหอ แต่นายนิกดึงเราไว้แล้วบอกว่า

"ไปกินนมปั่นกัน เลี้ยงๆ"

"แล้วเอ็มจะกลับงัยอ่ะ" เราบอกนายนิก เพราะยังงัยก็ต้องกลับพร้อมกันสามคน เพราะอยู่หอตึกเดียวกัน

"อ่อๆ งั้นก็ชวนเอ็มไปด้วยกันเลยดิ" นายนิกพูด

"ไม่ดีกว่าครับ เดี๋ยวเอ็มกลับก่อนก็ได้" นายเอ็มพูด

"เอางั้นหรอ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะเอ็ม มีเรียนเช้านี่เนอะ" เราพูดกับเอ็ม

"อื้ม ครับ ไปหล่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะเอิร์ต ไปก่อนนะนิก" นายเอ็มพูดแล้วก็เดินกลับหอไปก่อน

.....ส่วนเรากับนายนิกก็เดินไปที่ร้านนมป้าเจ้าประจำที่เรามากินกับเพื่อนๆบ่อยๆ แต่เราไม่เคยมากินกับนายนิกเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านายนิกก็เคยมากินร้านนี้ด้วยเหมือนกัน

"ป้าค๊าบ เหมือนเดิมๆ" เราพูดกับป้าร้านนม

"นมน้ำผึ้งปั่นแก้วใหญ่เพิ่มวิปครีม" ป้าร้านนมพูดกับเรา ป้าจำได้เพราะเรามากินเมนูนี้บ่อยๆ

"อ่าว คนนี้เองหรอเพื่อนเอิร์ตอ่ะ เมื่อวานเห็นมาถามป้าว่าเอิร์ตชอบมากินอะไรที่นี่"

"อ้าว ป้าค๊าบบบบ จะพูดทำไมเนี่ย เค้าก็รู้หมดดิป้า โหยยย!!!!" นายนิกพูด

" ก็ป้าไม่รู้นี่นา เห็นมาถาม" ป้าร้านนมพูดแล้วก็ยิ้มๆ

"ที่แท้ก็แอบมาถามป้านี่เอง ขี้โกงจริงๆเลย" เราหันไปพูดกับนายนิก

"ก็....มาถาม ก็เห็นไอ่แมคบอกว่าเอิร์ตมากินร้านนี้บ่อย ก็เลยอยากรู้ว่าชอบกินอะไรที่นี่อ่ะ ถามไม่ได้งั๊ย" นายนิกพูด

"แล้วทำไมไม่ถามเราเองหล่ะ จะต้องมาแอบถามป้าเค้าทำไม ฮ่าๆ "  เราพูดแล้วก็หัวเราะ^^

"ก็....ก็!!!! เออน่า พูดมากกหว่ะ" นายนิกพูดแล้วก็เงียบไป

"อ่ะ ของเอิร์ตได้แล้ว แล้วหนูหล่ะจะกินอะไร" ป้าถามนายนิก

"เอ่อ!!!! เอา....เอาแบบเอิร์ตก็ได้ครับป้า แบบเอิร์ตเลย" นายนิกบอกป้า

"อ่ะๆ ให้ชิมก่อนป๊ะ" เราพูดกับนายนิกแล้วก็ยื่นแก้วนมปั่นให้

"อืม!! อร่อยๆ" นายนิกลองกิน แล้วก็บอกว่าอร่อย คงจะชอบเหมือนกัน

"เท่าไหร่ครับป้า สองแก้ว"

"40จ๊ะ แก้วละ20บาท"

"นี่ครับป้า" นายนิกยื่นตังค์ให้ป้า

......แล้วเราสองคนก็เดินกลับหอ เสียงโทรศัพย์นายนิกก็ดังขึ้นมาอีก นายนิกหยิบโทรศัพย์ขึ้นมาดูแล้วก็กดปิดเสียง แต่ไม่ได้ได้รับสาย!!

"ทำไมไม่รับสายหล่ะ"

"ไม่อ่ะ กินนมปั่นอยู่ คุยไม่ได้"

"ไหมโทรมาหรอ?"

"อืม!!"

.....แล้วเราก็ไม่ถามอะไรอีก คิดว่านายนิกคงไม่อยากคุยกับไหม เพราะว่าไหมคงจะอยากกลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมแน่ๆ แต่นายนิกพูดแล้วนี่ว่า ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้....!!!!

ออฟไลน์ JohnneiAndCossei

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
สนุกมากเลยคับ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

นิกต้องชอบเอิร์ธอยู่แน่ๆเลย แต่ยังยอมรับตัวเองไม่ได้  แล้วอิบอลนิยังไง :z6: ไม่ค่อยชอบเลยบอกตรงๆ นิสัยแบบนี้
หวังว่านิกกับเอิร์ธจะรักกันไวๆนะ (แต่รู้สึกเหมือนเอิร์ธจะมีโมเมนต์ที่จะชอบนิกน้อยมากเลยอ่ะ)

เชียร์คนเขียน :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:


ออฟไลน์ saradino1

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 323
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต นิกชอบเอิร์ต

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7

Roommate&Soulmate(ตอนที่8) : นั่งรถไฟไปไหว้พระ+ดวงใจพระพุทธ

......วันนี้เรามีเรียนทั้งเช้าและบ่าย แต่ปรากฏว่า วิชาตอนบ่าย อาจารย์แจ้งไว้หน้าห้องเรียนว่าไม่มาสอน ก็เลยทำให้เรา เอ็ม ไอ่แมค แล้วก็ส้ม ว่างๆๆๆ นั่งๆคุยกันอยู่ไม่รู้จะทำอะไร ไม่รู้จะไปไหน คุยกันไปคุยกันมา ไอ่แมคก็พูดขึ้นมาว่า

"วันนี้ว่างเรานั่งรถไฟไปไหว้หลวงพ่อโสธรกันป๊ะ นั่งรถไฟแป๊บเดียวเอง กีฬาก็ไม่มีแข่งไม่ใช่หรอ ป่ะๆไปกันๆๆ" ไอ่แมคพูดแล้วก็หันไปถามเอ็ม

"อืม!! ใช่ๆ วันนี้เราไม่มีแข่ง ไปก็ได้" เอ็มพูดแล้วก็กันมามองเรากับส้ม

"เออๆไปดิๆ เดี๋ยวเราลองโทรถามไอ่มอสกับแพรวก่อนว่าว่างหรือป่าว" แล้วส้มก็โทรหาทั้งสองคนนั้น

"เออ เอิร์ต มรึงลองโทรชวนไอ่นิกด้วยดิ เผื่อมันว่าง" ไอ่แมคบอกเรา

"ได้ๆ" แล้วเราก็โทรหานายนิก

"ว่างัย ไอ่ดื้อ" นายนิกรับสาย

"เรียนอยู่ป่าวเนี่ย" เราถามนายนิก

"ป่าวครับ เนี่ยนิกกำลังเดินกลับหอ"

"ว่างป่าว มีแข่งบาสหรือป่าว"

"วันนี้ไม่มีอ่ะ มีไรป่าวเนี่ย" นายนิกถามเรา

"อ่อ เพื่อนๆจะไปไว้พระกันที่ฉะเชิงเทราอ่ะ"

"อ่าว ไม่มีเรียนหรอ"

"อือ!!"

"แล้วไปกันยังไงอ่ะ"

"ก็ นั่งรถไฟไปอ่ะ"

"อื้อ!! ได้ดิ นิกไปด้วย ยังไม่เคยนั่งรถไฟเลย"

"โอเคๆ งั้นนิกมาที่สถานีรถไฟเลยแล้วกันนะ พวกเอิร์ตกำลังจะไปแล้ว"

"คร๊าบบบ" นายนิกพูดแล้วก็วางสายไป

"นิกว่าไง ไปป๊ะ" ส้มถามเรา

"อือ ไป บอกให้มารอที่สถานีรถไฟแล้วหล่ะ"

"งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ เดี๋ยวแพรวมาอีก2แพรว ส่วนไอ่มอสมีเลี้ยงสายรหัสมาไม่ได้" ส้มพูดกับเรา

.......แล้วพวกเราก็เดินข้ามจากตึกเรียนไปที่สถานีรถไฟกัน ก็เห็นนายนิกกับแพรวทั้ง2แพรวยืนรอพวกเราอยู่แล้ว ส่วนรถไฟก็มาพอดี พวกเรา7คนมีเอิร์ต ไอ่แมค เอ็ม นายนิก ส้ม แล้วก็แพรว2แพรว พากันขึ้นรถไฟ มีที่นั่งเหลือเฟือเพราะไม่ใช่ช่วงเวลาที่คนจะขึ้นกันเยอะ เลยได้นั่งรับลมเย็นๆกันสบายๆ นายนิกนี่ดูจะตื่นเต้นกว่าใครเพื่อน เพราะบอกว่านี่คือการขึ้นรถไฟครั้งแรก พวกเราคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ไม่นานรถไฟก็มาจอดที่สถานีแปดริ้ว หรือสถานีฉะเชิงเทรานั่นเอง พวกเราลงจากรถไฟก็ ขึ้นรถสองแถวต่อ ไปลงแถวๆวัดหลวงพ่อโสธร

.......พอไปถึงวัด พวกเราก็ตรงไปยังที่ๆเค้าขายของฝาก แล้วก็เป็นที่ขายอาหารด้วย พวกอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว ข้าวขาหมู ข้าวหมูแดง+หมูกรอบ ข้าวมันไก่ อะไรประมาณนั้น เพราะความหิว ฮ่าๆ เลยต้องหาอะไรรองท้องกันซ๊ะหน่อยก่อนที่จะเข้าไปไว้พระข้างในวัด เราเดินผ่านร้าน"ขนมจาก"ซึ่งเป็นของฝากที่ใครๆก็ต้องซื้อถ้ามาไหว้พระที่นี่

"น้องๆ เอาขนมไปชิมก่อนนะจ๊ะ ชอบก็ซื้อไม่ชอบก็ไม่เป็นรัย อ่าๆเอาไปชิมกันก่อน แบ่งๆกันไป" พี่แม่ค้าขนมจากพูดแล้วก็ยื่นขนมจากกำใหญ่ๆมาให้พวกเราแบ่งกันชิม เราก็แกะขนมออกมากำลังจะเอาเข้าปาก

"เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งกิน" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาจับมือข้างที่เราถือขนมไว้

"อ่าว!! ทำไมอ่ะนิก" เราถามนายนิก

"ก็ถ้าเรากินขนมจากนี่ แล้วเราจะจากกันมั๊ยอ่ะ" นายนิกพูดกับเราเบาๆ

"โหยยย ไอ้น้ำเน่า คิดได้นะมรึง" ไอ่แมคพูดแล้วก็ตบหัวนายนิกเล่นๆไป1ที แล้วพวกเราก็หัวเราะกัน ขำๆ ฮ่าๆ น้ำเน่าจริงๆ

"ชิมดินิก อร่อยนะลองดูๆ" แพรวบอกนายนิก ส่วนเราก็ยัดขนมเข้าปากเรียบร้อย อร่อยจริงๆ

"เป็นงัย อร่อยมั๊ย ช่วยพี่ซื้อหน่อยน๊า นี่ๆร้อนๆเลย" พี่คนขายพูดกับพวกเรา

"ได้ครับพี่ แต่ว่าเดี๋ยวพวกเราขอเข้าไปไหว้พระข้างในก่อน ขากลับจะออกมาซื้อนะครับ" ไอ่แมคพูดกับพี่คนขาย

"โหยย เดี๋ยวพวกน้องก็หาย ไม่มาซื้อขนมพี่อ่ะดิ" พี่คนขายพูดกับเรา

"อ่ะๆ สัญญาเลยครับพี่ มาซื้อแน่นอน" ไอ่แมคพูดแล้วก็ยื่นมือไปจับมือคนขาย ทำสัญญากันว่าไหว้พระเสร็จจะออกมาซื้อขนมพี่เค้า

......แล้วพวกเราก็เดินเข้าไปภายในวิหารหลังเก่าที่ประดิษฐานองค์หลวงพ่อจำลอง ให้พวกเราได้กราบไหว้ แก้บน ปิดทอง เสี่ยงเซียมซี ขอพรเพื่อเป็นศิริมงคล เราแยกย้ายกันไปซื้อดอกไม้ แล้วก็เข้าไปข้างในวิหารเพื่อไปไหว้พระ

"เอิร์ตๆดูนั่นดิ" นายนิกพูดกับเรา

"อะไรหรอ?"

"นั่นงัย นางรำ สวยเนอะ" นายนิกชี้ให้เราดูนางรำที่กำลังรำอยู่ ตรงหน้าวิหาร

"อ๋อๆ เป็นนางรำที่จ้างรำแก้บนอ่ะนะ อยากดูหรอ" เราถามนายนิก

"ป่าวๆ เราว่าสวยดี ป่ะๆเข้าไปไหว้พระกัน" นายนิกพูดกับเราแล้วก็เดินเข้าไปไหว้พระในวิหาร

.....ในวิหาร เราก็นั่งลงข้างๆนายนิก แล้วก็หลับตา ไหว้พระ ขอพรไปเรื่อยเปื่อย พอลืมตาขึ้นมา ก็เจอสายตานายนิกที่มองเราอยู่^^

"ไหว้พระต้องหลับตาด้วยหรอ?" นายนิกยิ้มแล้วก็ถามเรา

"อือ!! เราชอบหลับตาเวลาไหว้พระอ่ะ จะได้ขอพรได้เยอะๆ ฮ่าๆ" เราพูดกับนายนิกแล้วก็หัวเราะเบาๆ

"จริงหรอ แล้วเมื่อกี้ขอพรอะไรบ้างอ่ะ" นายนิกถามเรา

"ใครจะบอกหล่ะ"

"อ่าว ถามไม่ได้หรอ"

"ไม่บอกหรอก"

"นะๆ นิกอยากรู้"

"ก็.....ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ เจอเพื่อนที่ดี อะไรประมาณเนี้ย แล้วนายอ่ะขออะไรหรอนิก"

"อืม!!!! นิกก็.....ขอให้.....ไม่บอกดีกว่า ป่ะๆไปปิดทองพระกัน" นายนิกพูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินไป

"เฮ้ยยย!! ขี้โกงนี่ ถามเค้าแล้วทีตัวเองไม่บอกนะ มานี่ก่อนเลย บอกมาๆๆ" เราพูดแล้วก็ลุกเดินตามนายนิกไป

"จุ๊ๆๆๆ อย่าเสียงดังสิครับ คนอื่นๆเค้ากำลังไหว้พระอยู่นะ" นายนิกทำจุ๊ปากแล้วหันมาพูดกับเรา

"ก็นายอยากขี้โกงทำไมอ่ะ บอกมาดิๆๆ" เราพูดกับนายนิกเบาๆ

......แต่นายนิกก็เงียบ ไม่ตอบโต้ เดินไล่ปิดทององค์พระไปจนถึงองค์สุดท้าย ก็คือองค์หลวงพ่อโสธรจำลอง พอปิดทองเสร็จ นายนิกก็ดึงตัวเราไว้แล้วพูดว่า......

"เดี๋ยว ไอ่ดื้อ มานี่ก่อน" นายนิกพูดแล้วก็ดึงตัวเราไว้

"จะทำไมอีกอ่ะเนี่ย"

"มาๆนี่ ยืนตรงนี้นะ " นายนิกพูดแล้วก็บอกให้เรายืนอยู่ตรงข้างหลังองค์พระ แล้วนายนิกก็พูดต่อว่า

"เนี่ย เวลาไปไหว้พระ ปิดทองที่ไหน แม่เราจะบอกว่า ให้เราเศษทองคำเปลวที่เราติดองค์พระตรงหน้าอกมาแปะใส่หน้าผากของตัวเอง
แม่บอกว่าตรงนี่เรียกว่า..ดวงใจพระพุทธ..เอามาปิดหน้าผากเราเพื่อความเป็นสิริมงคล จะไปไหนมาไหนองค์พระก็จะคุ้มครองเรา" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นมือไปแปะเอาทองตรงหน้าอกขององค์พระออกมานิดนึง แล้วก็หันมาหาเรา

"มาๆ เดี๋ยวนิกปิดทองที่หน้าผากให้นะ" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นมือมาแปะตรงหน้าผากเรา

"ทีนี้หล่ะ ก็จะไม่ดื้อไม่ซนแล้วนะเรา" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวเราเล่น

"อ่ะนะ นายบ้านี่ ใครดื้อใครซนฮ๊ะ" เราพูดกับนายนิก แต่ตัวเองก็ยิ้มๆ เพราะขำในความเจ้าเล่ห์ของนายนิก ฮ่าๆ

"เอิร์ตแปะให้นิกบ้างดิ" นายนิกพูดกับเรา

"อืม!! แป๊บๆ" เราพูดแล้วก็เอามือไปแปะๆเอาทองตรงหน้าอกองค์พระ แล้วก็หันมาแปะหน้าผากนายนิก ทีนี้หล่ะถึงทีเราบ้าง

"ขอให้นายเปิดใจกับบางสิ่งบางอย่าง" เราพูดออกไป

"เปิดใจอะไรหรอ?" นายนิกถามเรา

"ป่าวๆ ไม่มีอะไรหรอก" เราพูดกับนายนิก

"บอกมาเดี๋ยวนี้" นายนิกทำเสียงเข้ม

"ไม่มีอะไรจริงๆ" เราพูดแล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น แต่ในใจ แค่ขอให้นายนิกเปิดใจยอมรับในสิ่งที่เราเป็นแค่นั้นก็พอ

......พอเราเดินออกมาก็เจอเพื่อนๆคนอื่นๆมายืนรอกันอยู่แล้ว แล้วพวกเราก็เดินไปที่พระอุโบสถหลังใหม่ สวยงามมากเพื่อเข้าไปกราบไหว้องค์หลวงพ่อโสธรองค์จริง ที่ประดิษฐานอยู่ด้านใน หลังจากนั้นเราก็เดินเล่นกันรอบๆบริเวณวัด เราไปเดินกันตรงริมแม่น้ำบางประกง ที่เป็นท่าน้ำของทางวัด บรรยากาศดี สวยงามมากๆ ลมพัดเย็นสบาย

"ไปไหนต่อกันดีว๊ะ" ไอ่แมคพูดขึ้นมา

"ไม่รู้ดิ แต่ยังไง มรึงกลับไปซื้อขนมจากของพี่คนนั้นก่อนเลยยะไอ่แมค"ส้มพูดกับไอ่แมค

"เออๆ กรูไม่ลืมหรอกน่า แต่ว่า พวกมรึงอ่ะ ช่วยๆกันออกตังค์เลย มาเลยๆ คนละ20 เดี๋ยวเอามาแบ่งกันกิน" ไอ่แมคพูดกับพวกเราแล้วก็แบมือมาเก็บตังค์

"โหยยย อะไรว๊า" เพื่อนๆมีแต่คนบ่น แต่ก็ควักตังค์ให้ เฮๆฮาๆกันไป

......เราเดินออกมาจากบริเวณวัดแล้วก็ไปซื้อขนมจากร้านพี่คนนั้น(สัญญาของไอ่แมค) แล้วเราก็นั่งสองแถวกลับไปที่สถานีรถไฟ รอรถไฟเที่ยวกลับ พอถึงสถานีที่พวกเราลงก็แยกย้ายกันกลับหอใครหอมัน เรา เอ็ม นายนิกเดินมาด้วยกัน

"เอ็ม พรุ่งนี้มีแข่งป๊ะ" นายนิกหันไปถามเอ็ม

"มีนะ แข่งกับวิศวะอ่ะ"

"อ่อๆ โอเคๆ ถ้าว่างเดี๋ยวเราไปเชียร์" นายนิกพูด

"แล้วนายไม่มีแข่งหรอนิก" เอ็มถามนายนิก

"ไม่รู้เลย ถ้ามีก็คงได้ลงอ่ะ"

"อ่อครับๆ"

.....พอถึงหอ เรากับนายนิกก็เข้าห้อง อาบน้ำ เตรียมตัวนอน นายนิกอาบเสร็จทีหลังเรา ก็ทำการปิดไฟนอน

"ไอ่ดื้อ"

"รัย"

"ตกลงว่า ให้เราเปิดใจอะไรหรอ"

"ก็บอกแล้วงัยว่าไม่มีอะไร"

"มันต้องมีดิ ถ้าไม่มีจะพูดออกมาทำไม" นายนิกเริ่มเสียงแข็งๆ

"ไม่มีรัยหรอก จริงๆ นอนแล้วๆฝันดีนะ"

"ยังไม่ต้องนอน ไม่ให้นอน" นายนิกพูดแล้วก็หันตัวมาทับหน้าอกเราไว้

"บอกมาว่าที่พูดหมายความว่างัย"

"หนักอ่ะ ลงไปเลยนะ" เราพูดกับนายนิก

"นิกไม่ลง เอิร์ตบอกมาก่อน"

"ก็บอกแล้วว่าไม่มีอะไรงัย คิดมากน่า"

"ก็พูดให้คิดทำไมหล่ะบอกมาเดี๋ยวนี้'

"ก็....ก็!! ลงไปก่อนเดี๋ยวจะบอก ตอนนี้หนัก"

.....พอนายนิกลงไป เราก็นอนหันหลังให้นายนิกทันที ฮ่าๆ เรื่องรัยจะบอกหล่ะ

"อ้าว!! ไอ่ดื้อ ทำงี้ได้งัยอ่ะ บอกมาดิๆๆ" นายนิกพูดแล้วก็เขย่าตัวเรา

"งั้นนายก็บอกมาก่อนดิว่า อธิษฐานอะไรตอนขอพรพระ" เราต่อรองกับนายนิก

......นายนิกเงียบไปซักพัก แล้วก็พูดว่า

"นิกก็ขอให้เจอเพื่อนที่ดี การเรียนไม่มีอุปสรรค ขอให้คนบางคนไม่ดื้อไม่ซน ขอให้คนบางคนอยู่กับนิกไปนานๆ"

.....ด้วยความอยากรู้ เราก็เลยพลิกตัวกลับไป กะจะถามนายนิกว่า คนบางคน นั้นคือใคร? แต่ก็พลาด นายนิกรอจับเราอยู่แล้ว นายนั้นเอามือมาจับแขนเราสองข้าง แล้วพูดว่า....

"พลาดแล้วหล่ะ ทีนี้จะบอกได้หรือยัง"

"บอกรัยอ่ะ"

"ก็ที่ให้เปิดใจอ่ะ"

......เราไม่มีทางเลือกแล้ว ก็เลยต้องบอกไป

"ก็ เราขอให้นายเปิดใจกับบางสิ่งบางอย่างที่อาจจะต้องพบเจอ หรือรู้ความจริงทีหลัง"

"มันคิออะไร เราไม่เข้าใจ"

"นายยังไม่เจอเหตุการณ์นั้น นายไม่มีทางเข้าใจหรอกนิก"

"แล้วมันคืออะไรหล่ะ ก็บอกมาดิ"

"ก็.....เดี๋ยวเจอก็จะรู้เองแหล่ะ" เราพูด

"นอนเถอะนะ ฝันดีนะนิก" เราพูดแล้วก็ผลักนายนิกออกจากตัวเรา

"ครับ ฝันดีๆ" นายนิกพูดแล้วก็ขยับไปนอนตรงที่ตัวเองอย่างเงียบๆ

......นิก นายยังไม่มีทางเข้าใจหรอก ถ้าวันไหนนายรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเรา นายก็จะรู้เอง ว่าที่เราให้นายเปิดใจคืออะไร....เราขอแค่นายเข้าใจและรับมันได้ก็พอ ถ้านายเปิดใจ คนบางคน คนนั้นก็จะอยู่กับนายไปนานๆอย่างที่นายอฐิษฐานไว้งัย/////เราคิดในใจแบบนี้ แล้วก็นอนหลับไป ZZZzzzzzzZZzzzzz!!!!!!!

:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

....แฮ่ๆ ขอบคุณมากๆนะคร๊าบ สำหรับกำลังใจและคอมเม้นต์จากเพื่อนๆทุกๆคนเลย ขอบคุณมากๆคร๊าบ

ออฟไลน์ actionmarks

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-44
ลงอีกกกกกกกกกกกกกกกกด่วนที่สุด

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :-[ อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงง รู้สึกฟินนิดๆ

ออฟไลน์ jj_girl

  • รูปโปรไฟล์ขำๆ นะคะ / Cr.สาววายในตำนาน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 343
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-0
 :o8:   บอลแอบชอบนิก แล้วแย่งแฟนของนิกเพื่อกันไม่ให้ไปยุ่งกับนิกชิมิ?????

ออฟไลน์ yowyow

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-7

ออฟไลน์ JohnneiAndCossei

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ถ้านิกเปิดใจยอมรับไม่ได้ คนที่เจ็บที่สุดก็คงเป็นนิกอีกนั่นล่ะ :mew2:   :mew2: :mew2:
มีความรู้สึกจะได้ชิมมาม่าในอิกเร็ววัน  :katai5:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะครับ    :mc4:  มาต่อเร็วๆนะ  ไม่อยากลงแดง อิอิ

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
Roommate&Soulmate(ตอนที่9) : วิ่งออกกำลังกาย+เดินตลาดนัด

.......วันนี้เรียนเสร็จตั้งแต่บ่ายสาม รดน้ำผักที่แปลงเสร็จเรียบร้อย ก็เดินกลับมาที่หอ พอเข้าห้องไปก็ปรากฏว่า นายนิกอยู่ในห้องเรียบร้อยแล้ว.....

"กลับเร็วจัง" เราพูดกับนายนิก

"อือ!! มีเรียนเช้าแค่วิชาเดียวเอง"

"แล้วไม่มีแข่งกีฬาหรอวันนี้อ่ะ"

"ไม่มีๆ แข่งพรุ่งนี้อ่ะ ไปเชียร์ด้วยนะ" นายนิกพูดกับเรา

"อ่อๆ ได้ๆ เกษตรก็มีแข่งเหมือนกัน"

"เอิร์ต" นายนิกเรียกเรา

"เรียกทำไม?"

"ไปวิ่งกัน ออกกำลังกาย^^"

"วิ่งหรอ"

"ก็เออ เด่ะ วิ่ง"

"ที่ไหนอ่ะ"

"สนามกีฬาสถาบันงัย ใกล้ๆเนี่ย ไปๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าเลย" นายนิกบอกเรา

"ไม่อ่า ง่วงนอน" เราพูดแล้วทิ้งตัวลงบนเตียง

"เฮ้ยยย!!!! ไม่ให้นอน ลุกมาเลย เปลี่ยนเสื้อผ้า ไปวิ่ง" นายนิกพูด

"ไปเอา ไม่ไป เดี๋ยวนอนรอกินข้าว"

"ต้องเอา ต้องไป มานี่เลย ลุกมา....." นายนิกพูดแล้วก็เดินมาดึงตัวเราขึ้นจากเตียง

"โหยยย ก็คนจะนอนอ่ะ"

"พูดดีๆไม่ชอบใช่ป๊ะ" นายนิกพูด แบบเริ่มอารมณ์เสีย

"เออๆ ไปก็ได้" เราพูดแล้วก็ลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

......แล้วเราสองคนก็เดินออกจากหอ ไปที่สนามกีฬาของสถาบันฯ ที่อยู่ใกล้ๆกัน อากาศไม่ค่อยร้อนแล้ว คงวิ่งได้สบายๆๆ พอไปถึงสนามกีฬา เราก็เริ่มวิ่งกันตรงลู่วิ่ง นายนิกอ่ะวิ่งสบายๆอยู่แล้ว เพราะเป็นนักกีฬา ออกกำลังกายตลอด แต่เราอ่ะดิ นานๆจามาวิ่งแบบนี้ซักที ก็วิ่งๆ หยุดๆ นายนิกต้องหยุดคอยเป็นระยะๆ จนนายนั่นเริ่มอารมณ์เสีย!!! ฮ่าๆ

"เฮ้ยย!! วิ่งให้มันได้ไกลๆหน่อยดิ นี่วิ่งๆ หยุดๆ" นายนิกพูดกับเรา

"นายก็วิ่งของนายไปดิ จะมารอเราทำไม"

"ก็.....เออๆ ก็วิ่งไปด้วยกันนี้แหล่ะ แต่อย่าหยุดบ่อยดิ" นายนิกพูด

"ก็คนมันวิ่งไม่ไหวนี่หว่า"

"เถียงหรอๆ ไอ่ดื้อ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาเขกหัวเราเล่นๆ ฮ่าๆ

......เราสองคนวิ่งกันไปเรื่อยๆ เราวิ่งบ้าง หยุดเดินบ้าง นายนิกก็บ่นตลอดๆ ก็ปล่อยให้บ่นไป ดีกว่าเราโหมวิ่งหนักๆจนเป็นลม ฮ่าๆ

"เหนื่อยยังเนี่ย" นายนิกหันมาพูดกับเรา แล้วเอามือมีขยี้ผมเรา(แหม่!!!!มาถามเอาตอนรอบที่3แล้วเหนื่อยจะตายอยู่แล้วเนี่ย!!!!)

"เหนื่อยตั้งนานแล้ว พอยังอ่ะ" เราพูด

"โอเค จบรอบนี้เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

"อือ!!"

....เราวิ่งกันจนครบรอบสนาม แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ใต้สนามกีฬา แต่เราไม่อยากเข้า....ก็เลยรออยู่ข้างนอก

"รอข้างนอกนะนิก"

"อ่าว ไม่เข้าหรอ?" นายนิกถาม

"ไม่อ่ะ ไม่ปวดฉี่"

"ไม่ได้ให้เข้าไปฉี่ ให้เข้าไปล้างหน้า ล้างเหงื่อ"

"นายไปเหอะ เรารอข้างนอก"

"ตามใจๆ" นายนิกพูดแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

"เอิร์ตๆ มาออกกำลังกายหรอ" เสียงใครคนหนึ่งพูดกับเรา เราหันไปก็เจอบอมสายรหัสคู่กับเรา เรียนคณะเดียวกันแต่คนละสาขาวิชา เคยเจอกันแค่ตอนเปิดสายรหัส แต่ก็ยังไม่ได้คุยอะไรกันมาก ตอนเรียนก็ไม่ค่อยเจอกันด้วยอ่ะนะ

"อ้าว!!! บอม ช่ายๆเอิร์ตมาวิ่งอ่ะ แล้วบอมมาทำรัยอ่ะ"

"บอมก็มาวิ่ง นัดเพื่อนไว้อ่ะ เออ!!! เอิร์ตได้หนังสือจากพี่รหัสยัง"

"ได้แล้วๆ แต่มันมีหนังสือกับเอกสารเรียนสาขาบอมด้วยอ่ะ เอิร์ตว่าจะเก็บเอาไปให้"

"ของบอมก็เหมือนกัน มีของสาขาเอิร์ตด้วย งั้นบอมขอเบอร์โทรเอิร์ตหน่อย"

"จะเอาไปทำอะไร".....เสียงนายนิก////เราหันไปก็เห็นนายนิกเดินเข้ามาหาเราสองคน//นายบอมก็ทำหน้า งงๆ

"เอ่อ....!! นิก นี่บอม สายรหัสเดียวกับเอิร์ต บอม นี่นิก รูมเมทเรา เรียนวิดยา" เราแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน

"ดีครับ" นายบอมพูดกับนายนิก

"อือ...อ่าครับ"นายนิกพูดตอบ

"ป่ะ ไปยัง" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"เดี๋ยวๆบอกเบอร์เพื่อนก่อน' แล้วเราก้หันไปบอกเบอร์โทรกับบอม

"โอเคเอิร์ต เดี๋ยวคืนนี้เราโทรหานะ" นายบอมพูดกับเรา

"หลังสี่ทุ่ม ไม่รับสายนะ" นายนิกพูด////เราก็ งงๆ อะไรของนายนี่เนี่ย////นายบอมก็ทำหน้า งงๆ แล้วยิ้มแหยๆ


"โทรมาเหอะบอม ตอนไหนก็ได้" เราหันไปพูดกับบอม

"อือๆ โอเค" นายบอมพูด

"รู้เรื่องกันแล้วใช่ป๊ะ ป่ะไปเถอะ' นายนิกพูดแล้วก็กอดคอพาเราเดินออกมาจากตรงนั้น

"ไปก่อนนะบอม เดี๋ยวคืนนี้คุยกัน" เราหันไปพูดกับบอม

"ครับๆ"

"นี่ ปล่อยเลย จะพาไปไหนเนี่ย คุยกับเพื่อนอยู่ไม่เห็นหรอ" เราหยุดเดิน ดึงมือนายนิกออกจากคอ

"ไปตลาดนัด"

"ตลาดนัด!!" เราพูด

"ก็เออ ดิ ตลาดนัด ไปหาขนมกินกัน" นายนิกพูดกับเราแล้วก็ยิ้มๆ

"ก็คุยกับเพื่อนอยู่เมื่อกี้ นายจะรีบไปไหนเนี่ย"

"อ่าว ก็เห็นแลกเบอร์กัน ก็โทรคุยกันเองดิ จะยืนคุยตรงนั้นทำไม" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"นายนี่นะ จริงๆเล๊ยย" เราพูดแล้วก็เดินออกมาจากนายนิก

"เดี๋ยว หยุดก่อนดิ๊!!" นายนิกพูดแล้วดึงมือเราไว้

"มานี่ก่อนไอ่ดื้อ ไหนหันหน้ามาดิ๊"

"จะทำไม" เราพูดแล้วก็หันหน้าไปหานายนิก

......พอเราหันไป นายนิกก็เอาผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าให้เรา.....

"ดูดิ วิ่งจนเหงื่อออก แล้วก็ไม่ไปล้างหน้า "/////เรายืนให้นายนิกเช็ดหน้าอยู่ตรงนั้นจนเสร็จเรียบร้อย

.......แล้วเราสองคนก็เดินไปตลาด....จนถึงตลาดนัด คนเยอะมากๆๆๆๆๆๆ แต่ก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกันนะ

"กินรัยดีๆ" นายนิกหันมาถามเรา

"เอิร์ตอยากกิน ลูกชิ้นปิ้ง ปลาหมึกย่าง"

"จัดไปๆๆ ป๋าเลี้ยงเอง ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"ผลไม้ป๊ะ...นิกอยากกินฝรั่งแช่บ๊วย"นายนิกหันมาพูดกับเรา

"นิก เค้กกก น่ากิน เอาป๊ะ" เราชี้ให้นายนิกดูเค้ก ชิ้นเล็กๆแบบคล้ายๆคัพเค้กอ่ะ น่ากินมากก

"เอาดิๆ" นายนิกพูด

......สองคนพากันซื้อของกิน พะรุงพะรัง ฮ่าๆ แล้วก็ได้เวลากลับ ตอนมา เดินมาได้จากสนามกีฬาถึงตลาดนัด แต่พอจะกลับ ปรากฏว่า ต่างคนต่างมองหน้ากันแล้ว ลงความเห็นว่า เดินกลับไม่ไหว ขอนั่งรถสองแถวดีกว่า ฮ่าๆ.....++++ยืนรอกันซักพัก รถสองแถวคันที่จะผ่านหอในก็มาถึง เราก็ขึ้นไปบนรถกัน แต่ที่นั่งเต็มหมดเลย ต้องยืน แต่ด้วยความที่เราเองถือถุงของกินไว้สองมือเลย เลยไม่มีมือที่จะจับยึดอะไรไว้ พอรถออกตัว เราก็เซเข้าไปชนนายนิก นายนิกก็เอามือมารวบตรงเอวเราไว้ ไม่ให้เซไปไหนอีก ฮ่าๆ

"ปล่อยเหอะ " เราหันไปพูดกับนายนิก

"ปล่อยก็ล้มไปโดนคนอื่นอ่ะดิ"

"เดี๋ยวคนอื่นก็คิดว่านายเป็นเกย์หรอก" เราพูดกับนายนิก

"ไม่หรอกน่า หรือว่านายคิด" นายนิกพูดเสียงแข็งกับเราเลย

"ป่าวๆ ไม่คิดๆ'

"เออ แล้วไป" นายนิกพูด

......พอรถมาถึงตรงป้ายที่เราสองคนจะต้องลง เราก็ลงรถแล้วเดินไปตามข้างทางรถไฟ ไปถึงสถานีรถไฟเล็กๆของสถาบันฯ นายนิกก็พูดกับเราว่า...

"เอิร์ต เรานั่งกินขนมกันตรงนี้ดีกว่า บรรยากาศดี ดูรถไฟด้วย"

"โหยย มันมืดแล้วนะ ขึ้นไปกินบนห้องดีกว่า"

"ตรงนี้แหล่ะ ป่ะๆนั่งๆ" นายนิกพูดแล้วก็จูงมือเราไปนั่งตรงที่นั่งรอรถไฟ////บรรยากาศตอนนี้ก็ลมพัดเย็นๆ ผู้คนเดินไปมา มีรถไฟวิ่งผ่านมาเป็นระยะๆ แต่เป็นรถไฟสินค้านะ ขบวนยาวมากกกกกกก ^^

"ลูกชิ้นไม่อร่อยเลย" นายนิกพูด

"ใช่ๆ น้ำจิ้มไม่อร่อยอ่ะ"

"แล้วซื้อมาทำไม" นายนิกถามเรา

"อ่าว!! ก็คนอยากกินอ่ะ พูดมากหว่ะ ซื้อมาแล้วกินๆไปเหอะ" เราพูด

"คร๊าบบผม" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"นิก"

"ครับ"

"ไหมไม่โทรมาหาแล้วหรอ"

"ก็....โทรมานะ แต่นิกไม่ค่อยรับสายอ่ะ ไม่อยากคุย"

"โกรธเค้ามากเลยหรอ"

"ก็....โกรธนะ แต่มันเสียความรู้สึกมากกว่า"

"เสียความรู้สึกยังไงอ่ะ" เราถามนายนิก ทั้งๆที่ก็รู้เรื่องอยู่แล้วนะ ที่แอบได้ยินนายนิกคุยกับไอ่บอลที่ห้องน้ำวันนั้นงัย อิอิ

"ถามมากหว่ะ,,,,,เอากินๆเข้าไปจะได้ไม่ต้องพูด" นายนิกพูดกับเราแล้วเอาชิ้นฝรั่งแช่บ๊วยยัดเข้าปากเรา ฮ่าๆ

....นายนิกนิ่งไปซักพัก ก็พูดขึ้นว่า

"เคยรักใครซักคนมากๆมั๊ยหล่ะ แล้วพอเจอเหตุการณ์แบบที่นิกเจอ มันเหมือนกับคนๆนั้นดูถูกความรัก ความจริงใจที่เรามีให้เค้าอ่ะ รักมากก็เกลียดมาก แต่ไม่ใช่ว่าจะกลับมาคุยกันไม่ได้ ก็คุยได้นะ แต่ถ้าจะให้เป็นแฟนกันเหมือนเดิม มันคงไม่มีโอกาสนั้นแล้วหล่ะ" นายนิกพูดกับเรา

"อ่าว แล้วคนที่นายแอบชอบหล่ะ ที่เรียนพยาบาลอ่ะ" เราถามนายนิก เพราะนายนิกเคยบอกว่า มีคนที่แอบชอบ เรียนพยาบาล

"โหยย อันนั้นน่ะหรอ เราก็พูดไปงั้นแหล่ะ ไม่มีหรอก ตอนนี้อ่ะ โสดดดดด แล้วก็ยังไม่คิดที่จะมีใครด้วย เบื่อ!!"

"จริงหรอ?" เราถามนายนิก

"ก็จริงดี ทำไมอ่ะ ไม่เชื่อหรอ?" นายนิกถามเรา

"ก็น่าเชื่อมั๊ยหล่ะ ไหนจะคนที่ส่งชาเขียวให้ที่โรงอาหาร ไหนจะรุ่นพี่ๆแล้วก็สาวๆ  ที่ตามกรี๊ดตอนแข่งบาสอีก แล้วยังมีผู้ชายด้วยกันกรี๊ดนายด้วยนะ วันนั้นก็เห็น ฮ่าๆ ระวังๆ" เราพูดกับนายนิก

"แหม่ๆๆ อะไรจะเยอะขนาดนั้น ฮ่าๆ ไม่มีหรอกเอิร์ต นิกพอแล้วตอนนี้หยุดก่อน ยังไม่อยากมีใคร ไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบไหมอีกหว่ะ" นายนิกพูด

"อ่ะเค้ก กินซ๊ะ อยากกินไม่ใช่หรอ" นายนิกพูดแล้วยื่นเค้กมาให้เรา

"นิกก็กินดิ ซื้อมาตั้งหลายอัน อร่อยนะเนี่ย"

"อือ!!" นายนิกพูด แล้วจังหวะนั้นนายนิกก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆเราแล้วกระซิบว่า

"อย่ากินมากนะ เมื่อกี้บนรถสองแถวอ่ะ กอดไปมีแต่พุง ฮ่าๆๆ"

"แหม่ๆ แล้วใครใช้ให้กอดหล่ะ ฮ่าๆ"

.....เราสองคนคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนขนมหมด ก็พากันเดินข้ามทางรถไฟกลับไปหอใน.....

"นิก"

"อือ"

"ถ้าเราเป็นอย่างที่ไอ่บอลพูดจริงๆ นายจะทำไงอ่ะ" นายนิกหยุดเดินกึ๊กเลย แล้วหันมาคว้าแขนเราไว้แล้วพูดว่า

"กรูบอกแล้วใช่มั๊ย ว่าอย่าพูด อย่าถามกรูเรื่องนี้อีก ถ้ากรูจับได้ว่ามรึงเป็น กรูไม่เอามรึงไว้แน่ มรึงจำไว้"

....นายนิกบีบแขนเราจนรู้สึกเจ็บ!!!!

"เจ็บแขน ปล่อยเถอะ"

"เออ....อย่าถามกรูแบบนี้อีกเข้าใจมั๊ย"

"อือ".....เราพูดตอบแค่นั้นแล้วก็เดินขึ้นหอตามนายนิกไป

......ไม่เข้าใจเล๊ยว่า ตกลงนายนี้จะรู้มั๊ยว่าเราเป็นเกย์ ก็ทำให้คิดซ๊ะขนาดนั้น ทั้งกอด ทั้งเช็ดหน้าให้ จะให้คิดยังไงหล่ะ ปากก็บอกว่าไม่ชอบ แต่การกระทำมันสวนทางชัดๆ หรือที่นายนั่นทำลงไป เพราะแค่คิดแบบผู้ชายด้วยกันที่เห็นเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่เราสิ กลับคิดไปไกลลลล!!!!!

:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

.....ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คอมเม้นต์ทุกคอมเม้นต์จากเพื่อนๆทุกคนนะคร๊าบ ขอบคุณคร๊าบบบ!!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-05-2014 21:08:19 โดย ฟูจิซัน »

ออฟไลน์ actionmarks

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-44
ลงอีกได้ป่าวววว

ออฟไลน์ ฟูจิซัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +153/-7
 
Roommate&Soulmate(ตอนที่10) : คำสัญญาก่อนปิดเทอม

.....ช่วงนี้เป็นช่วงเดือนกันยายนแล้ว ช่วงแห่งการสอบเทอมแรกของพวกเรา ก็มีการจับกลุ่มติวกัน มีรุ่นพี่ๆมานั่งติวให้ ดึกๆทุกวันเลย
นายนิกเองก็ต้องไปติวข้อสอบเหมือนกัน ช่วงนี้เราสองคนเลยไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เพราะต่างคนต่างเรียนเสร็จ ก็ไปติวหนังสือกันต่อ ต่างคนต่างไป กลับมาก็นอน ตอนเช้าก็ตื่นไปเรียน มันช่างแตกต่างกับตอนมัธยมจริงๆเลยนะ ชีวิตการสอบในช่วงมหาวิทยาลัย มีการแข่งขันกันสูงมาก ถ้าไม่ไปติวหนังสือ ไม่อ่านหนังสือ รับรองคะแนนออกมาเละเทะแน่นอน....เอาน่า...สู้ๆ ปลายเดือนกันยานี้ก็สอบแล้ว ปิดเทอมเล็กๆช่วงเดือนตุลาคมนี้ มีค่ายอาสารออยู่ อิอิ!!

.....คืนนี้เราสองคนอยู่บนห้อง ไม่มีใครไปติวหนังสือ......เรานอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง นายนิกอาบน้ำเพิ่งเสร็จ

"เอิร์ต นิกเห็นป้ายชวนไปค่ายอาสาของคณะเอิร์ตอ่ะ"

"อื้มๆ ใช่ๆปิดเทอมนี้ภาควิชาเอิร์ตมีค่ายอาสา น่าไปนะนิก"

"อือ!! อยากไป แต่....คงต้องถามที่บ้านก่อน"

"อ่อๆ"

"แล้วเอิร์ตไปป๊ะ"

"ว่าจะไปนะ แมคกับส้มมันบอกว่าไปอ่ะ"

"อือ...น่าสนใจๆ" นายนิกพูด

"แล้วอ่านหนังสือถึงไหนแล้วเนี่ย ไอ่ดื้อ" นายนิกพูดแล้วมานั่งบนเตียงข้างๆเราที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง

"ก็อ่านเรื่อยๆอ่ะ ไม่ชอบวิชาคำนวณเลย ปวดหัว" เราพูดกับนายนิก

"ไม่ชอบก็ต้องอ่าน ต้องทำ ไหนๆนิกขอดูหน่อย เรียนแบบเดียวกันป่าว" นายนิกพูดแล้วก็หยิบเอกสารเรียนของเราไปดู

"อือ!! เรียนแบบเดียวกันเลย"

"ก็แหง แหล่ะวิชาพื้นฐาน ปี1เรียนเหมือนกันหมดนี่นา" เราหันไปบอกนายนิก

"วิชานี้นิกทำได้ เดี๋ยวติวให้เอาป๊ะ"

"อื้อ!! จะติวให้เราจริงๆหรอ"

"ก็เออดิ ง่ายจะตาย"

"โห!! ง่ายตรงไหน ปวดหัวจะตายอยู่แล้วเนี่ยยยย" เราพูดแล้วก็เอามือขยี้หัวตัวเอง

"คร๊าบบบบ เดี๋ยวนิกติวให้ รับรองA ชัวร์ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"ถ้าได้Aนะ เอิร์ตเลี้ยงข้าวเลย" เราพูดกับนายนิก

"ไอ่ดื้อ ถ้าอยากได้A ต้องขยันด้วยนะ เชื่อฟังกระผม เข้าใจมั๊ยครับ" นายนิกพูดแล้วเอามือขยี้หัวเราเล่น(อีกแล้ว)

"แต่ตอนนี้...ไปกินนมปั่นกัน ป่ะๆ" นายนิกพูดแล้วก็ดึงมือเราลุกจากเตียงนอน

"ร้านป้าอ่ะนะ โหยย เดินไกลอ่ะ" เราพูด

"จะกลัวอะไร ไปกับนิก"

"ไม่ได้กลัว แต่มันไกล"

"จะไปไม่ไป...บอกมาคำเดียว" นายนิกเริ่มพูดแบบน้ำเสียงเหวี่ยงๆตามสไตล์ที่กำลังบ่งบอกว่า อีกไม่นานอารมณ์จะเสีย

"เอ่อ!! ไป"

"ไปก็ลุกมาดิ"

.....เราลุกลงจากเตียง เดินตามนายนิกไป ระยะทางระหว่างหอในไปถึงย่านหอนอกที่มีของขายเยอะๆก็ไกลพอสมควร แต่เดินไปเรื่อยๆตามทางรถไฟ บวกกับอากาศเย็นๆช่วงสามสี่ทุ่มก็ไม่เหนื่อยเท่าไหร่หรอก^^

"เออนิก บ้านนิกอยู่ไหนหรอ"

"ถามทำไม จะไปหรอ"

"ป่าวๆ ก็ถามดู"

"อยู่สุพรรณฯ"

"เฮ้ย!! สุพรรณบุรีหรอ ทำไมพูดไม่เหน่อเลยอ่ะ"

"แล้วทำไมต้องเหน่อด้วย" นายนิกหันมาถามเรา

"อ่าว!! ก็เห็นคนสุพรรณฯพูดเหน่อแทบทุกคนนี่นา น่ารักดี"

"อือๆ นิกไม่เหน่อ เพราะโตที่กรุงเทพฯ เพิ่งกลับไปเรียนที่สุพรรณฯตอนมัธยมนี่เอง"

"อ่อๆ"

"แล้วบ้านเอิร์ตอ่ะอยู่ที่ไหน"

"นครสวรรค์"

"อ่อๆใกล้ๆกันเลยเนอะ"

"อือๆ"

.....เราสองคนเดินคุยกันเรื่อยเปื่อยก็มาถึงร้านนมปั่นของป้าเจ้าประจำ......ป้าร้านนมเห็นเราสองคนก็ส่งยิ้มมาแต่ไกลเลย^_^

"ลมอะไรพัดมาตอนดึกๆเนี่ยสองหนุ่ม" ประโยคแรกที่ป้าทักทายเราก็ทำฮา

"ลมคิดถึงมั้งครับป้าคนสวย" นายนิกตอบกลับไป ทำเอาป้าอายม้วนเลย ฮ่าๆ

"เหมือนเดิมนะ นมน้ำผึ้งปั่นสองแก้วเพิ่มวิปครีม" ป้าร้านนมพูด

"ครับป้า จัดไปๆ"

.....พอเราได้นมปั่นมา ก็จ่ายตังค์ แล้วก็พากันเดินกลับ พอถึงทางข้ามรถ นายนิกก็จูงมือเราไปที่สถานีรถไฟที่เดิม ตรงที่เคยมานั่งกินขนมกันตอนนั้น

"แวะทำไมอ่ะ" เราถามนายนิก

"ยังไม่อยากขึ้นห้อง อากาศเย็นๆนิกชอบ"

"บนห้องก็เย็น เปิดแอร์งัย"

"มันคนละแบบ เข้าใจป๊ะ"

"อือๆ"

"ไหน เอานมมาชิมดิ๊" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"อ่าว ก็นมเหมือนๆกัน จะชิมทำไม"

"อ่อๆ เออๆลืมไปๆ" นายนิกพูด

"เอิร์ต"

"เรียกมัยอ่ะ"

"อากาศดีเนอะ"

"อือ"

"เอิร์ต"

"เรียกทำไมอีกเนี่ย'

"ฟังเพลงป๊ะ อ่ะๆ" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นหูฟังมาให้เราข้างนึง เราเอามาเสียบใส่หู....แล้วมันก็เป็นเพลงนี้!!

"แหล่ะหนึ่งในนั้น....ก็คือเธอคนนี้....ที่ชั้นนั้นโชคดี.....ที่เราได้พบกัน....จากหนึ่งในร้อย....หนึ่งจากในล้าน ได้มาร่วมทางเดิน ให้ฉันได้เจอกับรัก...ดีๆ"

"เฮ้ยยย!! อารมณ์ไหนเนี่ย รู้มั๊ย เอิร์ตชอบเพลงนี้มากเลยนะ"

"เอิร์ตชอบหรอ นิกก็ชอบ ความหมายดีเนอะ"

"อือๆ นี่ถ้ามีใครร้องเพลงนี้ให้เอิร์ตนะ รักตายเลยหล่ะ ฮ่าๆ" เราพูดแล้วก็หัวเราะ

"เอิร์ต"นายนิกเรียกเรา

"นิก...เป็นรัยป่าวเนี่ย เรียกเอิร์ตหลายครั้งแล้วนะ"

"เอ่อๆ ป่าวๆไม่มีรัย"

"ถ้ามีรัยก็บอกนะ เราเพื่อนกัน" เราพูดแล้วหันไปยิ้มให้นายนิก

.....นายนิกหันตัวมาแล้วเอามือสองข้างมาจับไหล่เราไว้

"เอิร์ต สัญญากับนิกได้มั๊ย ว่าเปิดเทอมมา เราต้องมาอยู่ด้วยกันอีก" นายนิกพูดกับเรา

"ก็แหง อยู่แล้วหล่ะ เราต้องอยู่ด้วยกันจนจบปีหนึ่งนั่นแหล่ะ" เราพูดกับนายนิก

"สี่ปีเลยได้ป๊ะ อยู่ตลอดไปเลยอ่ะ ได้มั๊ย" นายนิกพูดกับเรา แต่เราเงียบ.....!!!!!

"อ่าวเงียบทำไมอ่ะ หรือว่า...ไม่อยากอยู่กับนิก"

"ป่าวๆ ไม่ได้คิดแบบนั้น"

....ที่เราเงียบ เพราะไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นแบบไหน ถ้าอยู่ๆไปแล้วนายนิกรู้ว่าเราเป็นเกย์ขึ้นมาหล่ะก็ นึกสภาพไม่ออกเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราเองก็ไม่รู้ตัวเองด้วยว่าจะพลั้งพลาดวันไหนน่ะสิ ทุกวันนี้เราก็ทำตัวปกตินะ ไม่ได้ตั้งใจจะโกหก หรือหลอกนายนิกเลยด้วยซ้ำ ใจจริงอยากจะบอกความจริงไปเลยว่าที่แท้จริงเราเป็นอะไร.....แต่ว่า...มันคงยังไม่ถึงเวลาของมัน ตอนนี้ในสายตานายนิก ก็เห็นเราเป็นแค่เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่เรียบร้อย นิ่มๆ นิ่งๆ เป็น"ไอ่ดื้อ"ของนายนิกเท่านั้นเอง

"ป่ะๆ กลับห้องกันเถอะ" นายนิกพูดขึ้น

.....เราสองคนพากันเดินกลับห้อง พอขึ้นมาบนห้องก็ขึ้นเตียงนอนเลย

"นิกปิดไฟด้วย"

"คร๊าบบผม"

.....นายนิกปิดไฟแล้วก็ขึ้นมานอนบนเตียง

"มานอนใกล้ๆนิกดิ๊" นายนิกพูด

"ทำไมอ่ะ"

"เวลาบอกอะไร อย่าถามกลับได้ป๊ะ" นายนิกพูด

....เราเขยิบเข้าไปนอนใกล้ๆนายนิก

"เอิร์ตรู้มั๊ย นิกอ่ะมีแต่พี่สาว นิกอยากมีน้อง อยากมีน้องให้ดูแลบ้าง"

"อือ"

"นิกเลยอยากดูแลเอิร์ตงัย"

"ฮ่าๆ อารมณ์ไหนเนี่ย" เราพูดกับนายนิกแล้วก็หัวเราะ

"ตลกตรงไหนเนี่ย"

"ก็แล้วทำไมนิกต้องอยากดูแลเอิร์ตด้วยหล่ะ ทำไมนิกไม่หาแฟนหล่ะ จะได้ดูแลเค้างัย"

"ก็...นิกไม่ได้อยากดูแลแบบแฟนนี่นา นิกยังไม่อยากมีแฟน"

"อ่อๆ"

"แล้วทำไมนิกต้องกอดเอิร์ตหล่ะ"

"ไอ่ดื้อ ถามโง่ๆ รูมเมทกันเค้ากอดกันไม่ได้หรอ หรือว่าไม่ชอบให้กอด นิกไม่กอดก็ได้นะ"

"ป่าวๆ กอดได้ แต่ว่า ผู้ชายใครเค้านอนกอดกันหล่ะ"

"ก็.....ผู้ชายแบบนิกนี่งัย..." นายนิกพูดแล้วก็หันมากอดเราไว้(กอดอีกแล้ว ซีนนี้ออกบ่อยมา กลัวคนอ่านจะเบื่อจังเลยแฮะ^^)

"แล้วนิกก็ไม่ได้กอดเอิร์ตนะ นิกกอด..ไอ่ดื้อ..ของนิกต่างหากหล่ะ เข้าใจมั๊ยครับ" นายนิกพูดกับเรา

"อือ!!"

.....พูดได้แค่นั้นจริงๆ ทุกครั้งที่นายนิกกอดเรา เราก็รู้สึกดีทุกครั้ง เหมือนพี่ดูแลน้องอย่างที่นายนิกพูดจริงๆ สบาย อบอุ่น ปลอดภัย....อยู่ในอ้อมกอดของนายนิกหมดเลย=^_^=....แล้วนายนิกหล่ะ จะคิดยังไงน๊า ในทุกๆครั้งที่เค้า"กอด"เราแบบนี้...อยากรู้จัง!!

:mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:

.....ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคร๊าบ วันนี้เห็นว่ามีเคอฟิว ตัดอินเตอร์เน็ต เลยลงไว้ก่อน2ตอนนะครับ แฮ่ๆ

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
 :mew5: เอ่อ คือ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็น ผช แท้ที่ไหนนอนกอดเพื่อ ผช เลย
ยกเว้นมันจะเซอร์วิสให้ดูอ่ะ
ดังนั้น นิกตั้งคิดอะไรแน่ๆ แต่จะยอมรับตัวเองได้รึเปล่าก็แค่นั้น

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด