หัวข้อ: @@Roommate&Soulmate:รูมเมทครับ..รักแรกเริ่ม ตอนที่.63[ตอนจบ!!]UpDate.[08/July/14]@@

[IsDeer]

แลดูเอิร์ตไม่ได้รักนิกมากขนาดคนรัก แค่ชอบมากกว่าเพื่อนนิดนึงเฉยๆ
กลับมาย้ายหอหนีมันไปเลย มันจะได้รู้ตัว และช้ำใจ ฮ่าฮ่าฮ่า

[ฟูจิซัน]

Roommate&Soulmate(ตอนที่20) : ไปค่ายอาสา-9(ต้องให้เจ็บก่อนใช่มั๊ย!!)

.....อากาศที่นายนิกมองไม่เห็น ความว่างเปล่าที่นายนิกสัมผัสไม่ได้ ความรู้สึกที่นายนิกไม่เคยสนใจ....เราอยู่ในสถานะพวกนั้นมาตลอดเกือบสองอาทิตย์ตั้งแต่วันแรกที่มาอยู่ค่ายที่นี่....เป็นค่ายอาสาปีแรกที่ไม่สนุกเอาซ๊ะเลย....เฮ้อ!!!!นี่ก็เข้าอาทิตย์ที่สามแล้ว ถึงแม้ว่าช่วงนี้ฝนจะไม่ตกลงมาแล้ว แต่เราก็ยังคงนอนที่บ้านปีหนึ่งกับเพื่อนๆเหมือนเดิม ส่วนพวกไอ้แมค นายเอ็ม นายนิก นายปิ๊กก็เห็นว่าวันนี้จะออกมานอนเต๊นท์กันแล้วหล่ะ งานในส่วนของการก่อสร้างอาคารอเนกประสงค์ก็คืบหน้าไปเกือบจะเสร็จแล้ว...วันนี้เราได้งานไปช่วยกันตัดไม้ไผ่ ก็มีนายเอ็ม นายนิก แล้วก็นายปิ๊กไปกับเราด้วย รุ่นพี่พาพวกเราเดินไปตามลำธาร น้ำใสไหลเย็นมากๆ เอามือวักน้ำขึ้นมาล้างหน้านะ เย็นสบายสดชื่นสุดๆอ่ะ กลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้ป่าลอยมาตามลม ได้บรรยากาศดีมากๆ

"เอิร์ต เอาถุงมือมาป่าวเนี่ย" นายเอ็มถามเรา

"เออ!!ลืมเลย ไม่ได้เอามาอ่ะ" เราค้นตามตัวเอง แล้วก็บอกนายเอ็ม ลืมไปจริงๆว่าต้องเอาถุงมือมาด้วย

"ไม่เป็นรัย เอิร์ตก็ไม่ต้องตัดไม้ คอยขนไม้ก็พอ ไม้ไผ่อ่ะคมนะ อาจจะบาดมือเอาได้" นายปิ๊กบอกเรา

"อือๆ!!!!"

"นิกแล้วมึงเอาถุงมือมาป่าว" นายเอ็มหันไปถามนายนิก

.....นายนิกไม่ตอบแต่ล้วงเอาถุงมือจากกระเป๋าเสื้อขึ้นมาให้ดู

"แม่งน้ำเย็นๆแบบนี้ ลืมเอาสปอนเซ่อร์มาแช่น้ำกินหว่ะ" นายเอ็มพูด

"กูเอามา อยู่ในกระเป๋า" นายนิกพูดแล้วก็ตบกระเป๋าที่คล้องคออยู่

"เอามากี่กระป๋องว๊ะ ขอกูมั้งนะ" นายเอ็มพูด

"ครบคนนั่นแหล่ะ" นายนิกพูด

////ครบคนนั่นแหล่ะ เราเองแอบดีใจนะว่า...นายนิกพูดว่าครบคนนั่นแหล่ะ อาจจะรวมเราอยู่ด้วย ////

.....พอเดินไปซักพัก พวกเราก็ถึงลานหินกว้างตรงที่เคยมาเก็บผลไม้ป่าวันนั้น ทางซ้ายจะเป็นป่ากอไผ่เยอะแยะไปหมด พวกพี่ๆก็แจกอุปกรณให้พวกเราก็คือมีดอีโต้ พวกผู้ชายให้ไปตัดต้นไผ่ ส่วนผู้หญิงก็คอยยกลำเลียงลำไม้ไผ่ออกมา เราไม่ได้เอาถุงมือมาก็เลยคอยช่วยลำเลียงไม้ไผ่ที่เค้าตัดแล้วออกมาวางกองไว้ตรงลำธาร ทำงานกันไป คุยกันไปสนุกสนาน เพื่อนๆผู้หญิงที่เพิ่งจะมารู้จักกันบนค่าย ดูเหมือนจะเข้ามาจีบๆเราด้วยอ่ะ^^

....พอเหนื่อยก็มานั่งพักกันตรงลำธาร นายนิกก็เอาสปอนเซ่อร์ออกจากกระเป๋าไปแช่น้ำ4กระป๋อง เห็นมั๊ย!!มีของเราจริงๆด้วย อิอิ แล้วนายนิกก็กลับมานั่งกับพวกเรา

"สงสารไอ้แมคหว่ะ แม่งไม่เคยได้ออกมาลำธารเลย" นายนิกพูด

"อือ!! เดี๋ยววันหลังจัดทริปพิเศษพามันมาดีกว่า ฮ่าๆ" นายเอ็มพูด

"ก็ดีเหมือนกัน เอาไว้วันท้ายๆอ่ะ ที่งานไม่ค่อยมีทำ เดี๋ยวเราจะพาไปที่ที่นึง รับรองสวยมาก" นายปิ๊กพูด

"มีที่ที่สวยกว่าตรงนี้อีกหรอว๊ะ" นายนิกพูด

"มีดิ!! รับรองพวกนายต้องชอบแน่ๆ" นายปิ๊กพูด

....แล้วนายนิกก็เดินไปเอากระป๋องสปอนเซ่อร์ที่แช่ไว้

"น้องนิก พี่ขอกระป๋องนึงได้ป่าว"รุ่นพี่คนนึงถามนายนิก

"อ่าได้ครับๆ" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นน้ำให้รุ่นพี่คนนั้น เหลือมาสามกระป๋อง

.....นายนิก ยื่นน้ำให้นายเอ็ม ให้นายปิ๊ก เหลืออีกกระป๋องนึงนายนิกก็เปิดกินเอง ส่วนเราไม่ได้ นอยด์นิดๆ ฮ่าๆ

"อ่ะเอิร์ต แบ่งกันๆ" นายปิ๊กพูดแล้วก็ยื่นน้ำให้เรา

"ไม่เอาอ่ะ ขอบใจนะ" เราพูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินออกมาจากตรงนั้น

"อ่าวเอิร์ต!!จะไปไหนอ่ะ" นายปิ๊กเรียกเรา

"ไปตรงต้นมะม่วงหิมพานต์อ่ะ เผื่อมีลูกตกจะได้เก็บไปคั่วกินกัน" เราหันมาตอบนายปิ๊ก แอบมองนายนิกก็ไม่สนใจเราเหมือนเดิม เฮ้อ!!!!

"เอิร์ตเราไปด้วย" นายเอ็มพูดแล้วก็ลุกวิ่งตามเรามา

.....เรากับนายเอ็มก็เดินไปจนถึงต้นมะม่วงหิมพานต์ ไม่มีลูกตกเลยแฮะ มีแต่ลูกที่ยังเขียวๆอยู่บนต้น

"นี่หรอมะม่วงหิมพานต์อ่ะ" นายเอ็มถามเรา

"ใช่!!ต้นนี้แหล่ะ ที่คราวที่แล้วเอิร์ตเก็บลูกมันไปคั่วเม็ดกินอ่ะ"

"เอิร์ต...ไอ่นิกยังไม่คุยด้วยอีกหรอ" นายเอ็มถามเรา

"อือ!! ช่างเหอะเอ็ม เอิร์ตก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะนะ" เราบอกนายเอ็ม

"เดี๋ยวมันก็ดีเองแหล่ะนะ ยังไงพวกเราก็ไม่ยอมให้เป็นแบบนี้อยู่หรอก" นายเอ็มพูดกับเรา

"เอิร์ตว่า อย่าทำอะไรเลยเอ็ม คนจะเกลียดอ่ะ ยังไงเค้าก็เกลียด ไม่มีทางมาดีได้เหมือนเดิมหรอก เอิร์ตไม่อยากบังคับใจใครอ่ะ"

"แล้วถ้าเป็นแบบนี้อยู่ กลับไปเอิร์ตจะอยู่กับมันได้หรอ"นายเอ็มถามเรา

"นั่นสิ!! เอิร์ตคงออกมาหาหอข้างนอกอยู่มั้ง" เราพูดกับนายเอ็ม

"เฮ้อ!! แต่ว่ามันคงไม่เลวร้ายถึงขนาดนั้นมั้ง"นายเอ็มพูดแล้วก็เอามือมาบีบไหล่เรา

"อือ!!ขอให้เป็นอย่างนั้น" เราพูด

"เออ!!คืนนี้เห็นไอ่แมคบอกว่าจะย้ายออกมานอนเต๊นท์แล้วอ่ะ เอิร์ตกลับมานอนด้วยกันนะ" นายเอ็มพูด

"อืม!!! นอนบ้านแหล่ะดีแล้ว"

"ไม่ดีหรอก ยังไงไอ่แมคก็ต้องไปตามเอิร์ตกลับมาอยู่ดี"

......เราคุยกันอีกซักพัก รุ่นพี่ก็ตะโกนบอกให้เริ่มงานได้ เรากับนายเอ็มก็เลยเดินไปตรงที่ตัดไม้ไผ่ เราไปตรงข้างๆนายนิก เห็นมีดวางอยู่ก็เลยลองเอามาตัดดูบ้าง ตัดไปตัดมา ลำไม้ไผ่ที่เราตัดอยู่มันก็แตกออก แล้วมีดก็หลุดจากมือเรา แล้วไม้ไผ่ที่แตกๆมันก็บาดข้อมือข้างขวาของเราเป็นแผลยาวเหมือนกัน ความรู้สึกมันแบบเจ็บจี๊ดอ่ะ เราเอามือซ้ายมากำข้อมือไว้ เลือดไหลออกมาเต็มเลย ทำไงดี นายปิ๊ก นายเอ็มก็อยู่ไกล มีนายนิกที่อยู่ใกล้ๆ เราหันไปมองนายนิก นายนิกก็มองเราอยู่ แล้วก็หันไปตัดไม้ต่อ เราไม่รู้ว่านายนิกจะรู้มั๊ยว่าเราโดนไม้บาด แต่เราไม่กล้าบอกนายนิก ก็เลยเดินจับข้อมือไปตรงลำธาร เอาแผลแช่ในลำธารเพื่อล้างแผล เลือดก็ไหลไม่หยุดเลย เจ็บ แสบมากๆ.....!!!!

"เฮ๊ย!!น้องเอิร์ต เป็นรัยอ่ะ" พี่ผู้ชายปีสองวิ่งเข้ามาถามเรา

"ไม้ไผ่บาดอ่ะพี่" เราพูดแล้วก็ยกข้อมือขึ้นมาให้เค้าดู เลือดไหลอาบข้อมือเลย

"เฮ้ย!!เลือดเต็มเลย ไปๆกลับไปทำแผลที่ค่ายดีกว่า" รุ่นพี่พูดแล้วก็วิ่งไปบอกรุ่นพี่ปีสามปีสี่

.....ในตอนนั้นเราเห็นนายนิกทิ้งมีดแล้วก็วิ่งมาทางเรา แต่ว่านายเอ็มกับนายปิ๊กเร็วกว่า นายปิ๊กวิ่งเข้าป่าไปซักพักก็กลับมาพร้อมกับใบไม้อะไรก็ไม่รู้ นายปิ๊กเอาใบไม้มาขยำๆจนเละแล้วก็เอามาแปะแผลเราไว้ บอกว่านี่"ใบสาบเสือ"ใช้ห้ามเลือดได้ แล้วนายปิ๊กก็พาเรากลับไปทำแผลที่ค่าย
นายนิกเห็นก็เลยหยุดไม่วิ่งเข้ามา แต่ก็ยืนมองอยู่ตรงนั้น เราเดินไปกับนายปิ๊ก แอบหันหลังมามองก็เห็นนายนิกยืนมองตามอยู่////ห่วงเราหล่ะสิ!! อิอิ^^

.....พอมาถึงค่าย รุ่นพี่ก็มาทำแผลให้ ดีนะที่แผลไม่ลึกมาก แต่ก็หนักพอสมควรเพราะเป็นที่ข้อมือขวาข้างถนัดด้วย จะหยิบจับอะไรก็ลำบาก เวลาอาบน้ำก็ห้ามแผลโดนน้ำ เฮ้อ!!

....พอทำแผลเสร็จรุ่นพี่ก็ให้เรานั่งเฉยๆอยู่อย่างนั้นไม่ต้องออกไปทำงาน เราก็เลยนั่งคุยกับรุ่นพี่ สบายเลย

"เป็นงัยน้องเอิร์ตมาค่ายสนุกมั๊ย" รุ่นพี่ถามเรา

"สนุกดีครับพี่ เดี๋ยวปีหน้าเอิร์ตจะมาอีก"

"เออ!!วันที่ไปติดฝนอ่ะ ไม่กลัวหรอ"

"โห!!พี่อย่าให้พูด กลัวมากอ่ะ ทั้งฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ฝนก็ตกหนัก แถมเจอผีอีกต่างหาก"

"เจอผีด้วยหรอ....เป็นพี่นะ ไปติดฝนแบบนั้นกับน้องนิก พี่ก็ไม่กลัวอะไรแล้ว คนอะไรน่ารักจริงๆ ร้องเพลงก็เพราะเนอะ" รุ่นพี่ผู้หญิงพูดกับเรา

"น้องนิกนี่เป็นรูมเมทกับน้องเอิร์ตหรอ"

"ใช่ครับ"

"เอ๊ยย!!!! อิจฉาอะ ได้นอนกับน้องนิกทุกคืนเลย" รุ่นพี่พูดแล้วเราก็พากันหัวเราะ ฮ่าๆๆๆ

////อย่าอิจฉาเลยพี่....ตอนนี้เอิร์ตก็ยังไม่รู้จะจัดการกับชีวิตยังไงเลย เฮ้อ!!!!....เราคิดในใจ!!!!!////

......แล้วซักพักก็ได้เวลาเลิกงาน พักผ่อน เตรียมมากินข้าวเย็น นายเอ็ม นายปิ๊ก นายนิกเพิ่งกลับมาจากตัดไม้ ก็เดินมาหาเราตรงหน่วยงานพยาบาล

"เอิร์ตเป็นงัยบ้าง" นายเอ็มถามเรา

"อือ!!ไม่เป็นรัยแล้ว แผลไม่ใหญ่มาก แต่ว่าใช้แขนไม่ค่อยถนัดเลย"

"เฮ้ย!!เอิร์ตมึงเป็นไรมากป่าวเนี่ย ซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนเลยนะมึงเนี่ย" ไอ้แมคเดินโวยวายมาแต่ไกล

"เออ!!กุไม่เป็นไรแล้ว" เราบอกไอ้แมค

"เอิร์ต ใครเอามีดฟันมึงว๊ะ" ยัยส้มก็เดินเข้ามาถามเรา

"นี่พวกมึงมาพร้อมๆกันได้ป๊ะทีหลังอ่ะ กูขี้เกียจพูดหลายๆครั้งฮ่าๆ" เราพูดแล้วก็หัวเราะ

"ข้างขวาด้วย เย็นนี้กินข้าวไม่ได้แล้วมั้ง" ไอ้แมคพูด

"กินไม่ได้ก็ให้ไอ่นิกป้อนดิ รูมเมทกันไม่ใช่หรอ" ยัยส้มพูด แล้วก็หัวเราะ

.....แต่เราดิ!! หัวเราะไม่ออก ยัยส้มพูดแบบนี้เราเลยมองหานายนิก นายนิกยืนมองอยู่ข้างนอกไม่ได้เข้ามาใกล้ๆ คงได้ยินที่ยัยส้มพูด นายนิกก็เลยหันมายิ้มนิดๆ แต่ก็ไม่เข้ามาดูเราเลย

.....แล้วไอ้แบงค์ก็มาพาเราไปอาบน้ำ แล้วก็ไปรวมตัวกินข้าวกัน นายนิกมานั่งใกล้ๆเรา แต่ก็ไม่พูดอะไรอีกเหมือนเดิม

"เออ!!วันนี้ออกมานอนเต๊นท์กันนะ ฝนไม่ตกแล้ว เราจะได้เปิดกองไฟอีกเหมือนเดิมๆ" ไอ้แมคพูด

"เอิร์ตมึงก็ออกมานอนด้วย" ไอ้แมคหันมาพูดกับเรา

"นอนบ้านแหล่ะดีแล้ว พวกมึงนอนเต๊นท์กันไปเหอะ"

"ทำไมว๊ะ"

"เออน่า เดี๋ยวออกมาวันหลัง"

...แล้วก็ไม่มีใครพูดอะไรต่อ พากันก้มหน้าก้มตากินข้าว แต่เราดิ กินไม่ถนัดเลย ถึงมือจะจับช้อนได้ แต่ว่าข้อมือมันก็งอไม่ได้อ่ะ ตักอะไรมาก็หก ร่วงใส่จานหมดเลย

"กินข้าวได้ป๊ะเนี่ย กูป้อนมั๊ย" ไอ้แมคพูดกับเรา

"ไม่ต้องหรอก ใช้มือซ้ายก็ได้" เราพูดแล้วก็พยายามใช้มือซ้ายตักข้าว ก็ไม่ได้อยู่ดี ก็ข้างไม่ถนัดนี่นา

....เราก้มหน้าวางช้อน พอเงยหน้าขึ้นมาก็ปรากฏว่า นายนิกตักข้าวมารอป้อนเรา เรามองหน้านายนิก นายนิกก็มองเราแต่ก็ทำหน้าเฉยๆ

"เหี้ย!!!!จ้องหน้ากันอยู่ได้ เอิร์ตมึงก็กินๆไปดิ เพื่อนป้อนข้าวแล้วเนี่ย" ไอ้แมคพูดแล้วก็ยิ้มๆ เราก็เลยอ้าปากงับข้าวที่นายนิกป้อน

"เออ!!มันต้องอย่างนั้นสิว๊ะ เพื่อนกันอ่ะ ฮ่าๆ" นายเอ็มพูดแล้วก็หัวเราะ

"ห่า!!ทำเป็นฟอร์มจัดนะมึงไอ่นิก" ไอ้แมคพูด

.....เพื่อนๆพากันแซว ยัยส้ม ไอ้แมค นายเอ็ม นายปิ๊ก ก็นั่งยิ้มๆกัน แต่นายนิกก็ไม่ได้พูดอะไร ก็ตักข้าวกิน แล้วก็ตักมาป้อนเราอีกสองสามคำ เราก็บอกว่าอิ่มแล้ว นายนิกก็เลยหยุดป้อน

"อ่ะๆน้ำ ป้อนน้ำด้วยดิ" ยัยส้มพูดแล้วก็ยื่นแก้วน้ำให้นายนิก

"ไม่ต้องหรอก ถือเองได้" เราพูดแล้วก็ยื่นมือซ้ายไปรับแก้วน้ำจากยัยส้มมากิน แต่ก็ไม่ค่อยถนัดอยู่ดี ฮ่าๆ

.....พอกินข้าว สรุปงาน ร้องเพลงค่ายเสร็จ พวกเราก็ไปนั่งก่อกองไฟกันตรงข้างๆเต๊นท์นายปิ๊กเหมือนเดิม แต่ว่าเราไปนั่งรอพวกไอ้แมคขนของออกมาไว้ที่เต๊นท์ก่อน เราไปนั่งรอตรงศาลาข้างๆเต๊นท์นายนิกกับเต๊นท์ไอ้แมคนั่นแหล่ะ ส่วนยัยส้มเห็นบอกว่าจะไปซื้อขนมกับไปตามไอ้แบงค์มานั่งด้วยกัน เราก็เลยนั่งรออยู่คนเดียว ก้มหน้าก้มตาคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย!!!! เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นนายนิกยืนมองเราอยู่ คงมองอยู่นานแล้วหล่ะ นายนิกเห็นเราเงยหน้ามามอง ก็ทำท่าจะเดินเข้ามาหาเรา.....!!!!

"เอิร์ตๆป่ะๆ ไปตรงกองไฟกัน พวกนี้ขนของเสร็จกันยังอ่ะ" เสียงยัยส้มถามเรามาแต่ไกล

"เสร็จแล้วมั้ง"

"เสร็จแล้วก็ไปดิ รอไรอ่ะ ป่ะๆ" ยัยส้มพูด....แล้วเราก็ลุกจากศาลาเดินไปกองไฟกับยัยส้ม หันไปมองนายนิกก็ยืนอยู่ตรงนั้นมองตามเรามา!!

.....พอถึงกองไฟ ก็เจอนายปิ๊กนั่งก่อไฟรออยู่ อากาศคืนนี้ดีมากๆ ในวันที่ฝนไม่ตกท้องฟ้าก็เปิด ดาวเต็มท้องฟ้าเลย ซักพักไอ้แมค นายเอ็ม
นายนิกก็เดินตามมาสมทบ พร้อมกีตาร์ คุยกัน ร้องเพลงกันไป สนุกสนาน ได้บรรยากาศมากๆ อากาศหนาวๆ กองไฟอุ่นๆ ขนมกรอบๆ ฮ่าๆๆ

"เออ!!ส้ม แล้วไอ่แบงค์อ่ะ" เราถามยัยส้ม

"ไม่รู้ หามันไม่เจออ่ะ สงสัยไปอาบน้ำมั้ง"

"อือ!!"

"แล้วมึงจะกลับไปนอนกับมันอีกป่าวเนี่ย" ไอ้แมคถามเรา

"ก็กลับดิ!!"

"แล้วทำไมไม่ออกมานอนเต๊นท์ปิ๊กหล่ะเอิร์ต ฝนก็ไม่ตกแล้วเนี่ย!!" นายปิ๊กพูด

"อือ!! เดี๋ยวออกมาวันหลังก็ได้ วันนี้ยังไม่ได้บอกแบงค์เลย" เราพูด

"มีใครจะขอเพลงอะไรมั๊ย กูเล่นให้" นายเอ็มพูด แล้วก็เอากีต้าร์จากนายนิกมาเตรียมพร้อม

"ขอเพลงดาวประดับฟ้า ได้ป่าว" ยัยส้มพูด

"ได้เลยๆ เข้ากับบรรยากาศมาก ดาวแม่งเต็มฟ้าเลย ฮ่าๆ" นายเอ็มพูดแล้วก็เล่นเพลงดาวประดับฟ้า

......ตามด้วยอีกหลายๆเพลงเลยหล่ะ นั่งคุย นั่งร้องเพลงกันไป เราหันไปมองนายนิก นายนิกก็มองเราอยู่ พอเห็นว่าเราหันไปมอง นายนั่นก็หันหน้าหนีไปทางอื่น ฟอร์มจัดจริงๆนายคนนี้อย่างที่ไอ้แมคมันว่านั่นแหล่ะ ฮ่าๆ

"นิก เอิร์ตมันกินขนมไม่ถนัดอ่ะ ป้อนมันหน่อยดิ" ยัยส้มบอกนายนิก

//อ่าว!! หางานมาให้กูอีกแล้วนะยัยส้ม//

"เออ ป้อนเพื่อนหน่อยดิ" นายปิ๊กพูด

//นายปิ๊กนี่ก็อีกคน ฮ่าๆ//

.....นายนิกพอได้ยินยัยส้มพูด ก็หันมามองหน้าเรา แต่เราก็หลบหน้า เพราะไม่รู้จะมองกันทำไมบ่อยๆ ฮ่าๆ แล้วนายนิกก็หยิบขนมขึ้นมาป้อนเรา....เราก็งับมากิน ฮ่าๆ เห็นหน้าเพื่อนๆแต่ละคนแล้ว ยิ้มๆอย่างมีเลศนัยกันทั้งนั้น ฮ่าๆ

"ไอ่นิก มึงจะให้เอิร์ตมานอนเต๊นท์กับมึงได้ยังว๊ะ" ไอ้แมคยิงคำถามชวนหาเรื่องอีกแล้ว

....แต่!! นายนิกเงียบ!!!! ไม่ตอบ

"ได้ยินป่าวเนี่ย ที่ถามอ่ะ" ไอ้แมคย้ำอีก

"เออ!!" นายนิกพูดแล้วก็ลุกเดินไปยืนตรงหน้าเต๊นท์นายปิ๊ก

"เฮี้ย!! แค่พูดแค่เนี่ย ทำเป็นฟอร์มจัดนะมึง"

"ฟอร์มเฟิร์มอะไรเล่า พวกมึงนี่" นายนิกพูด แต่ก็ไม่ได้หันกลับมามองพวกเรานะ

"อย่างนี้แหล่ะเค้าเรียกว่าฟอร์ม มึงนี่ฟอร์มจัดโคตรๆอ่ะไอ่นิก" นายเอ็มพูด

"ถามมากูก็ตอบ พอกูไม่ตอบก็ว่ากู" นายนิกพูด

"ให้เอิร์ตมานอนคืนนี้เลยป่าวว๊ะ" ไอ้แมคถาม

.....นายนิกเงียบไป!!!!ยังไม่ทันตอบ เสียงนายแบงค์ก็มาเรียกเรากลับไปนอน

"เอิร์ตๆ ป่ะๆกลับไปนอนได้แล้ว" ไอ้แบงค์พูด

"อือ!!ป่ะๆ เดินไปส่งส้มก่อนนะ" เราพูดแล้วก็ชวนยัยส้มกลับบ้านไปนอน

"เดี๋ยวพรุ่งนี้กูมานั่งด้วยได้ป๊ะ บรรยากาศแม่งดีหว่ะตรงเนี่ย" ไอ้แบงค์พูด

"ได้ดิๆ" นายปิ๊กบอกไอ้แบงค์

"ป่ะๆเอิร์ต ส้ม" ไอ้แบงค์เรียกเรากับยัยส้มกลับไปนอน

"ไปก่อนนะ ฝันดีๆ" เราพูดแล้วก็ลุกเตรียมจะเดินกลับ เรามองนายนิก ก็เห็นนายนิกยังคงยืนนิ่งอยู่ ไม่ได้หันกลับมามองพวกเรา ไอ้แมคลุกขึ้นไปยืนกอดคอนายนิก

"สงสัยคืนนี้จะไม่ทันแล้วหว่ะเพื่อน" ไอ้แมคพูดกับนายนิก

 

[seaz]

เกลียดอะไรกันนักนะนายนิก

[palmykub]

》"สงสัยคืนนี้จะไม่ทันแล้วหว่ะเพื่อน" ไอ้แมคพูดกับนายนิก《
เอ๊ๆๆๆๆๆมันมีอะไรหว่า

[tuckky]

  กระดึ้บผ่านมา แล้วก็กระดึ้บผ่านไป

[jj_girl]

นั่นหน่ะสิ   ไม่ทันอะไรน๊าาาาา

[ฟูจิซัน]

 
Roommate&Soulmate(ตอนที่21) : ไปค่ายอาสา-10(ความในใจของคุณชายฟอร์มจัด)



......ตั้งแต่เป็นแผลที่ข้อมือมานี่เหมือนกับว่า นายนิกจะอ่อนข้อกับเรามากขึ้น ไม่ทำท่าทีเฉยชาใส่เราเหมือนแต่ก่อน แต่เราก็ยังคงนอนที่บ้านปีหนึ่งกับเพื่อนๆ ไม่ได้ออกมานอนเต๊นท์กับนายนิก ยัยส้มกับไอ้แมคบอกว่า..ถ้านายนิกมาชวนกลับไปนอนด้วยกันก็อย่าเพิ่งไป แกล้งนายนิกก่อนเอาให้สะใจไปเลย ฮ่าๆ แต่ว่าด้วยความที่ฟอร์มจัดของนายนั่นก็ยังไม่ออกปากชวนเราซักที แต่ก็มีส่งสัญญาณอะไรบางอย่างมาใน"สมุดกระจก"ที่บ่งบอกว่า....นายนิกอยากจะขอโทษเราบ้างแล้ว ฮ่าๆ แกล้งซ๊ะให้เข็ดฟอร์มจัดแบบเนี้ย!!!!

....วันนี้เป็นวันที่3แล้ว มือยิ่งใช้การไม่ได้ไปกันใหญ่เลย เพราะว่าแผลเริ่มแห้งแล้วก็มีสะเก็ดแผลทำให้บริเวณข้อมือที่เป็นแผลตึงมากๆ หยิบจับอะไรก็ไม่ถนัดเลยจริงๆ แล้วตั้งแต่เป็นแผลมานี่ เราก็ได้อยู่แต่งานครัวกับพี่ๆเค้าตลอดเลย อยากออกไปทำงานที่โครงสร้างบ้างอ่ะ อยากไปช่วยทาสี ฉาบปูน ก่ออิฐ เลื่อยไม้บ้างก็ยังดี จะได้ดูมีประโยชน์ขึ้นมาหน่อย////วันนี้หลังจากออกกำลังกายเสร็จ ก็มารอกินข้าวเช้ากัน

"เอิร์ตวันนี้มีไรกินว๊ะ" ไอ้แมคเดินถามเรามาแต่ไกล

"ผัดมาม่ากับน้ำซุปหัวไชเท้า"

"มาม่าอีกแล้วหรอ เฮ้อ!!เบื่อๆๆๆ"

"แล้วมึงจะกินอะไรหล่ะไอ่แมค" ยัยส้มหันไปถามไอ้แมค

"กูอยากกินข้าว ข้าวอ่ะมีป๊ะ กินมาม่าจนกระดูกจะพรุนแล้วเนี่ย" ไอ้แมคบ่นๆ

"ข้าวต้องรอตอนกลางวัน มีข้าวผัดแครอท" เราบอกไอ้แมค

"เออ!! ค่อยมีกำลังใจทำงานขึ้นมาหน่อย ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูดแล้วก็หัวเราะ

....ซักพักพวกนายนิก นายเอ็ม นายปิ๊กก็เดินมาพอดี

"เอิร์ต แผลเป็นงัยบ้าง" นายปิ๊กถามเรา

"แผลตึงๆอ่ะ จับอะไรก็ไม่ถนัด"

"อือ!!แผลมันกำลังตกสะเก็ด เดี๋ยวก็หาย" นายปิ๊กพูด

"เอิร์ต คืนนี้บอกไอ่แบงค์เลยนะว่าจะออกมานอนเต๊นท์แล้ว" นายเอ็มพูดกับเรา

"นอนเต๊นท์ไหนอ่ะ"

"อ่าว!!ก็เต๊นท์ไอ่นิกงัย มีคนเค้าฝากมาบอก" นายเอ็มพูดแล้วก็บุ้ยปากไปทางนายนิกที่ยืนดูสมุดกระจกอยู่////ฟอร์มมาก ทำเป็นยืนแบบไม่รู้ไม่ชี้อ่ะ ฮ่าๆ

"แล้วแม่งทำไมไม่มาบอกเองว๊ะ" ไอ้แมคพูด

"เออน่า คุณชายเค้าฟอร์มเยอะ ปล่อยเค้าไปเถอะ" ยัยส้มพูด

"รอแผลหายก่อนแล้วกันเดี๋ยวเราออกมานอนด้วย" เราแกล้งพูดดังๆเผื่อนายนิกจะได้ยิน////ได้ผลแฮะ พอเราพูดจบ นายนิกรีบเงยหน้าขึ้นมามอง พอเห็นว่าเรามองอยู่ นายนั่นก็รีบหันหน้าไปทางอื่นทันที ฮ่าๆ

"นี่มันเหลือแค่อาทิตย์กว่าๆเองน๊า จะปล่อยให้ไอ้นิกมันนอนคนเดียวหรอ" นายเอ็มแกล้งพูดดังๆ

"เออ!!นั่นสิ ได้ข่าวว่าเดี๋ยวพอกลับไปกรุงเทพฯ มึงก็ต้องไปหาหอใหม่อยู่ไม่ใช่หรอ ไอ้นิกมันไม่นอนกับตุ๊ดนี่นา" ไอ้แมคพูด

"มีเวลาอีกไม่กี่วันก็ออกมานอนด้วยกันเถอะเอิร์ต กลับไปกรุงเทพฯก็ต้องย้ายหอ ออกมาแล้วนะ" นายปิ๊กพูดแล้วก็ยิ้มๆ

"เพื่อนมันพูดเองนะว่าให้ออกมานอนด้วยได้แล้วอ่ะ เอ๊ะ!!รึยังไง มันเปลี่ยนใจแล้วหรอ" ยัยส้มพูด

.....คือทุกคนช่วยกันแกล้งนายนิกใหญ่เลย ฮ่าๆ นายนั่นก็ตอนแรกๆก็นิ่งๆอยู่ พอได้ยินหนักเข้าๆเริ่มนิ่งต่อไปไม่ไหว วางสมุดกระจกแล้วก็เดินมาตรงที่เรายืนคุยกันอยู่

"ป่ะ ไปกินข้าวกันเถอะเค้าเรียกรวมแล้ว" นายนิกเดินมาพูดแค่นี้

"อ่าว!!เฮี้ย!!!นิกมึงอยู่แถวนี้หรอเนี่ย เมื่อกี้มึงได้ยินพวกกูคุยกันป๊ะ" ไอ้แมคถามนายนิก

"คุยไรกูไม่ได้ยินหรอก" นายนิกพูด....แต่จริงๆแล้วใครไม่ได้ยินก็บ้าแล้ว ฮ่าๆ ฟอร์มจัดจริงๆ

.....แล้วพวกเราก็พากันเดินไปที่ศาลากินข้าว นายนิกเอามือมาดึงข้อมือเราไว้ให้เดินไปทีหลัง แต่ว่าเราเจ็บเพราะว่านายนิกมาดึงข้อมือข้างที่เป็นแผลพอดี เราหันไปมองแล้วก็สะบัดข้อมือออกเพราะความเจ็บ แล้วก็รีบเดินตามเพื่อนๆมา นายนิกคงจะคิดว่าเราโกรธมั้ง เพราะพอขึ้นไปนั่งกินข้าวนายนิกก็มานั่งข้างๆเราแบบท่าทีหงอยๆ เงียบๆผิดปกติ!! พอเริ่มกินข้าว วันนี้เป็นมาม่า นายนิกเอาจานมาม่าของเรากับนายนิกไปเทรวมกัน แล้วก็เอาซ่อมพันๆมาม่าขึ้นมาแล้วก็หันมาป้อนเรา

"อ่ะ!!" นายนิกพูดแล้วก็ยื่นมาม่ามาตรงปากเรา////เราก็อ้าปากงับมาม่ามากิน แล้วนายนิกก็ตักให้ตัวเองกินบ้าง สลับกันไปแบบนี้ ป้อนเราบ้าง ป้อนตัวเองบ้าง ไอ้พวกเพื่อนๆก็กินไป ทำเสียงกระแอมกระไอกันไป ตลกมากๆอ่ะ ทุกคนกำลังรวมหัวกันแกล้งคุณชายฟอร์มจัด ฮ่าๆ แต่นายนั่นก็ไม่สนใจ ยังนิ่งอยู่เรื่อยๆแบบนั้น ฟอร์มจัดจริงๆ

"ไอ่นิก เดี๋ยวกินข้าวเสร็จมึงไปช่วยเอิร์ตขนของมาไว้ที่เต๊นท์เลยนะ" ไอ้แมคพูดกับนายนิก

"อะไร...ทำไมต้องเป็นกูหล่ะ" นายนิกพูด

"อ่าว!! ไอ่นี้ ก็มึงเป็นคนไล่เอิร์ตออกมา มึงก็ต้องไปขนของเอิร์ตกลับมาดิ"

"แล้วใครบอกว่าจะให้มานอนกับกูหล่ะ" นายนิกพูด

"อ่าวไอ่นี้ แล้ววันนั้นหมาตัวไหนมันพูดว๊ะ" ยัยส้มเริ่มโมโห

"พอๆเถอะ เอิร์ตนอนที่บ้านนั้นแหล่ะ ไม่ออกมาแล้ว อย่าเถียงกันเลย จบๆพอๆ" เราพูดออกไป ทุกคนก็เลยหยุด

"เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็กลับแล้ว อย่ามาทะเลาะกันเพราะเราเลยนะ"เราพูดแล้วก็ลุกไปจากตรงนั้น เพราะเราอยู่งานครัวต้องไปเตรียมสถานที่สำหรับล้างจาน

"เห็นมั๊ยมึงเอิร์ตโกรธเลย" นายเอ็มพูด

.....พอกินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน แต่เราต้องไปล้างจาน ยัยส้มตามมาช่วยเราล้างจาน แถมมาเล่าให้ฟังว่า พอเราเดินออกมาจากตรงนั้น นายนิกก็พูดว่า"กูแค่พูดเล่นอ่ะ เอิร์ตโกรธจริงหรอว๊ะ" ไอ้แมคเลยบอกว่าไม่รู้ นายนิกก็พูดว่าก็พวกมึงเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมมึงไม่รู้หรอว่าเวลาโกรธเอิร์ตเป็นยังไงอ่ะ////ไอ้แมคบอกว่าไม่รู้ เพราะเอิร์ตไม่เคยโกรธกู!!!!นายนิกก็ยิ่งทำหน้ากังวลไปกันใหญ่ ไอ้แมคเลยบอกว่ามึงอยากรู้ก็ตามไปดิ ไปบอกเอิร์ตมันดิว่าเมื่อกี้พูดเล่นอ่ะ!!!!แต่นายนิกก็ไม่กล้ามา////พูดแต่ว่า...ไม่กล้าหว่ะ กูจะทำยังไงดีว๊ะ!!!!

.....เราคุยกันไป จนล้างจานเก็บจานเสร็จเรียบร้อย ก็เดินไปตรงที่แขวนสมุดกระจก ไปเช็คเรตติ้งซ๊ะหน่อย อิอิ เจอนายปิ๊ก นายนิก นายเอ็ม ไอ้แมค ยืนคุยกันอยู่พอดี ยัยส้มบอกว่าทำเป็นไม่สนใจไปก่อน แกล้งมันๆ เราก็เลยเดินไปแบบไม่มองพวกนั้น ไปหยิบสมุดกระจกของเราเองมาดู สังเกตุเห็นนายนิกมองตามเราตลอดเลย ฮ่าๆ เราเปิดไปจนไปสะดุดตากับหน้าสุดท้ายตรงที่เป็นปกหลังด้านในอ่ะ มีคนใช้ดินสอเขียนไว้ว่า"จอง"ตัวใหญ่มากเต็มหน้ากระดาษเลย เราดูก็รู้ว่าเนี่ย ลายมือนายนิก ฮ่าๆ แต่สมุดกระจกของนายนิกเราเองยังไม่ได้ไปเขียนให้เลย!!

"ไอ่แมค ตอนกลางวันมึงไปทำตรงไหนเนี่ย" ยัยส้มหันไปถามไอ้แมค

"ก็ส้วมนั่นแหล่ะ วันนี้มุงหลังคาแล้วนะไปช่วยกูเลย"

"เออ!!ได้ๆ เดี๋ยวเอาชาไปเสิร์ฟ" ยัยส้มพูด

"เดี๋ยวเอิร์ตไปช่วย" เราพูดยังไม่ทันจะจบเลย นายนิกก็พูดแทรกขึ้นมา....!!!!

"ไม่ต้อง....!!!!" นายนิกพูด

"อะไรของมึงว๊ะไอ่นิก ไม่ต้องอะไร....!!!!" ไอ้แมคถามนายนิก////นายนิกก็ทำหน้าแบบว่าไม่รู้ไม่ชี้

"เออ!!ป่าวๆไม่มีไรๆ" นายนิกพูดแล้วก็หันไปเปิดสมุดกระจกของตัวเอง

"ห่า!!! เปิดดูจัง มันมีอะไรว๊ะ...อ๋อ!!!!หาไม่เจอหรอก มือมันเจ็บมันเขียนไม่ได้หรอก ฮ่าๆๆๆ" ไอ้แมคพูดกับนายนิกแล้วก็หัวเราะ

"อะไรของมึงเนี่ย ไม่มีไร!!!!" นายนิกพูดแล้วก็รีบเอาสมุดกระจกของตัวเองแขวนเก็บไว้เหมือนเดิม แล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น

"กูไปรอที่ส้วมนะไอ่แมค"นายนิกพูด

"เออ!!คุณชายฟอร์มจัด" ไอ้แมคพูด

"ฟอร์มอะไรเล่า พวกมึงนี่ชอบว่ากู" นายนิกพูด

"แม่ง ฟอร์มจัดชิบหาย!!!!เมื่อกี้ทำเป็นกังวลกลัวมึงจะโกรธมัน" ไอ้แมคหันมาบอกเรา

"นิกมันอยากขอโทษเอิร์ตจะตาย แต่มันไม่กล้า" นายเอ็มพูด

"เผลอๆก็เขียนขอโทษในสมุดกระจกนั่นแหล่ะ ปิ๊กว่านะ" นายปิ๊กพูด

"อือ!! เห็นแล้วแหล่ะ แต่เขียนไว้แค่คำว่าจอง...ยังไม่ได้เขียนอะไรเลย เราจำลายมือนิกได้" เราพูด

"ป่ะๆ แยกย้ายๆ เอิร์ตเดี๋ยวไปเสิร์ฟน้ำกะส้มนะ" ยัยส้มพูดแล้วก็หันมาชวนเรา

"อือ!!!ได้ๆ เดี๋ยวไปบอกพี่ที่งานครัวก่อน" เราพูดแล้วก็เดินแยกไปงานครัว

....พอไปถึงงานครัว พี่ๆก็กำลังหั่นแครอทอยู่พอดี เราก็เลยช่วยพี่ๆเค้าหั่นแครอท

"น้องเอิร์ต แขนหายเจ็บแล้วหรอ"

"ยังเลยครับพี่ มันตึงๆอ่ะ"

"งั้นไม่ต้องหั่นหรอก ไม่ถนัดหรอกเดี๋ยวมีดบาดซ้ำอีก มาช่วยพี่แกะเม็ดถั่วลันเตาดีกว่าสุดหล่อ"

"อ่อๆ ได้ครับๆ" เราพูดแล้วก็ลุกไปช่วยพี่เค้าแกะถั่วลันเตา

"งานครัว มีน้องเอิร์ตมาช่วยทุกวันแบบนี้พี่ๆมีกำลังใจนะเนี้ย แผลอย่าเพิ่งหายเลยนะ "รุ่นพี่ผู้หญิงพูดกับเรา

"เอ่อ!!! พี่ครับให้แผลมันหายเถอะ แหะ แหะ" เราบอกรุ่นพี่

"เอิร์ตๆ ป่ะๆ" เสียงยัยส้มมาเรียกเราไปเสิร์ฟน้ำ

"ไปไม่ได้แล้ว แกะถั่วยังไม่เสร็จเลย" เราบอกยัยส้ม

"อ่อๆงั้นไม่เป็นไรๆ ถ้ามีอะไรคืบหน้าเดี๋ยวกลับมาเล่าให้ฟัง" ยัยส้มพูดแล้วก็ยิ้มๆ

////อันนี้เป็นตอนที่ยัยส้มไปเสิร์ฟน้ำแล้วกลับมาเล่าให้เราฟังนะ////

"น้ำมาแล้วๆ"

"วันนี้มาเร็วเว๊ย" ไอ่แมคตะโกนลงมาจากหลังคาส้วม นายนิกก็อยู่ข้างบนนั้นด้วย

"โห!!!!ไอ่พวกลิง มาๆลงมากินเลย อยู่นานไม่ได้ต้องไปเสิร์ฟที่อื่นต่อ" ยัยส้มพูด

.....นายนิกกับไอ่แมคปีนลงมากินน้ำ

"อ่ะนิกน้ำ" ยัยส้มยื่นน้ำให้นายนิก แต่นายนิกก็มัวแต่มองหาอะไรก็ไม่รู้

"เฮ้ย!!!นิก น้ำ มองหาใครอ่ะ เอิร์ตมันไม่มาหรอก" ยัยส้มพูด

"ป่าวๆไม่ได้มองหาใครซักหน่อย ขอบใจนะ" นายนิกพูดแล้วก็รับน้ำไปกิน

"ปากแข็งชิบ" ยัยส้มพูด

"เอ่อ!!!!แล้ว....แล้ว!!!!" นายนิกพูด

"แล้วอะไร....เอิร์ตน่ะหรอ มันทำกับข้าวอยู่ที่ครัวโน่น ถามทำไมอ่ะ"

"ป่าวๆ ไม่มีไร ขออีกแก้วนึงดิ" นายนิกพูดแบบกลบเกลื่อนอาการ ฮ่าๆยัยส้มบอกว่าเห็นท่าทางนายนิกแล้วก็อดขำไม่ได้ ฮ่าๆ

.....ยัยส้มบอกกับเราว่า คืนนี้พวกเราวางแผนกันจะเปิดใจนายนิก ให้เราไปแอบอยู่ในเต๊นท์ของนายปิ๊ก จะได้ได้ยินด้วยกัน....เราก็โอเคตามนั้น ฮ่าๆ นายนิกเอ๊ยยย!!!! ท่าจะแย่แน่ๆ แต่เราเองก็แอบหวั่นๆกับคำตอบของนายนิกเหมือนกันนะ เพราะนี่เป็นการตอบโดยที่ไม่มีเราอยู่ตรงนั้นมันย่อมเป็นความจริงแน่นอน!!!!!

.....พอกินข้าวตอนเย็นเสร็จ ทุกคนก็ทำตัวปกติ นัดกันมานั่งกองไฟตรงเต๊นท์นายปิ๊กเหมือนเดิม นายปิ๊กบอกว่าให้เราอาบน้ำเร็วๆแล้วก็มาแอบอยู่ในเต๊นท์นายปิ๊ก นายนิกจะได้ไม่รู้!!!! เราก็รีบอาบน้ำ แล้วก็มาเข้าเต๊นท์นายปิ๊ก ซักพัก ทุกคนก็มา แรกๆก็ร้องเพลง กินขนมกันไป จนไอ้แมคพูดขึ้นมา!!!!

"ส้ม วันนี้เอิร์ตไม่มาหรอว๊ะ"

"ไม่รู้ดิ สงสัยจะไม่มา ไอ่แบงค์ก็ไม่เห็นมาเลย"

"เอิร์ตมันโกรธพวกเราป่าวว๊ะ เรื่องเมื่อเช้าอ่ะ" ไอ้แมคพูด

"เออ!! สงสัยจะใช่" นายเอ็มพูด

"เอิร์ตคงไม่โกรธพวกมึงหรอก โกรธกูนี่แหล่ะ" นายนิกพูดขึ้นมา

"เอิร์ตมันจะโกรธมึงทำไม ในเมื่อมึงโกรธมันอยู่" ไอ้แมคพูด

"กูโกรธเอิร์ตตรงไหนว๊ะ" นายนิกถามขึ้นมา

"ก็ที่นายรู้ว่าเอิร์ตเป็นตุ๊ดแล้วก็ไล่เอิร์ตออกมาจากเต๊นท์งัย" นายปิ๊กพูด

"เฮี้ย!! ไล่เค้า ไม่พูดกับเค้าขนาดนั้น คงไม่รู้ว่ามึงโกรธเลยมั้งไอ้นิก" นายเอ็มพูด

"ก็...กู....กู...เอ่อ!!! กูไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ" นายนิกพูด

"นิกส้มถามหน่อย แล้วที่ผ่านมา อยู่กับเอิร์ต นอนกับมันมา นิกไม่รู้เลยหรอว่ามันเป็นอ่ะ" ยัยส้มถามนายนิก

"อือ!!ใครจะไปรู้หล่ะ เอิร์ตไม่เห็นจะเหมือนตุ๊ดเลย" นายนิกพูด

"แล้วพอรู้ว่าเพื่อนกูเป็น มึงกลับรับไม่ได้ แล้วก็ไล่มันทำกับมันแบบนั้นอ่ะนะ" ไอ้แมคพูด

"ป่าว!!!!ก็....พอกูรู้ กูก็ตกใจ ไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้เลยนะ" นายนิกพูด

"รู้ป๊ะ วันแรกที่เอิร์ตมานอนกับเรา....เอิร์ตห่วงนายมากนะ กลัวนายจะนอนไม่ได้ จะอยู่ไม่ได้ เอิร์ตพูดกับเราว่ารู้สึกผิดที่เป็นคนชวนนายมาค่ายแล้วก็เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอ่ะ กลัวนายจะอยู่ไม่ได้" นายปิ๊กพูด

....นายนิกก็เงียบไป....นายเอ็มเลยรุกต่อ

"เอิร์ตมาถามกุทุกวันแหล่ะว่ามึงอ่ะเป็นยังไงบ้าง กลัวมึงจะไม่สนุก"

"แล้วทำไมเอิร์ตไม่มาถามกูหล่ะ"นายนิกพูด

"ถุย!!!! แล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง มึงพูดกับเอิร์ตมันบ้างป๊ะหล่ะ มันก็คุยก็พูดกับมึงไม่ใช่หรอ แต่มึงไม่พูดกับมัน" ไอ้แมคพูด

"ก็....ก็...กูไม่รู้จะทำไงอ่ะ มันไม่กล้าพูดหว่ะ...กูไล่เค้าไปขนาดนั้น" นายนิกพูด

"กูถามหน่อยเอิร์ตมันผิดอะไร มันคิดมากเลยนะเรื่องที่มึงจะไม่ให้มันอยู่หอด้วยอ่ะ" นายเอ็มพูด

"ก็ไม่ได้ผิดหรอก...เรื่องหอก็พูดไปงั้นแหล่ะ กูไม่ให้เอิร์ตไปไหนหรอก"นายนิกพูด////เราได้ยินแบบนี้ก็แอบนั่งยิ้มเหมือนกันนะ

"แล้วมึงจะอยู่กับมันได้หรอ มันเป็นตุ๊ดนะ" ไอ้แมคพูด

"เออ!!กูรู้แล้ว กูเข้าใจ....กูให้เอิร์ตห่างกูไม่ได้จริงๆหว่ะ" นายนิกพูด

"ทำไมอ่ะ...ก็ให้เอิร์ตห่างมาตั้งสองอาทิตย์แล้วนี่" ยัยส้มพูด

"แล้วคิดว่าสองอาทิตย์ที่ห่างนี่!! นิกไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ" นายนิกพูด

"คนอย่างมึงมันจะรู้สึกอะไรหล่ะไอ่นิก คำว่าเกลียด มึงยังพูดใส่หน้าเอิร์ตมันมาแล้วอ่ะ" ไอ้แมคพูด

"ก็วันนั้นกูเมา พวกมึงก็เข้าใจกูบ้าง กูก็เสียใจเหมือนกัน" นายนิกพูด

"ตั้งแต่เปิดเทอมกูเคยอยู่ด้วยกัน เคยนอนด้วยกัน คุยกัน เถียงกัน บางครั้งกูก็รำคาญแต่ไม่รู้สึกเบื่อเลยเวลาอยู่กับเอิร์ต กูบอกตรงๆว่าไม่เคยมีใครทำให้กรูรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันผูกพันธ์แบบแปลกๆหว่ะ" นายนิกพูด////เราฟังเองก็ยังรู้สึกแปลกๆ ฮ่าๆ

"แปลกๆยังไงอ่ะ หรือว่า....นิกนายจะเป็น....!!!!" นายปิ๊กพูด

"ป่าวๆ เราไม่ได้เป็นเกย์....แต่ว่าแค่รู้สึกว่าเวลาอยู่กับเอิร์ตแล้วมันสบายใจ สองอาทิตย์ที่ผ่านมาคิดว่าเรานอนหลับหรอ....คิดถึงคนที่เคยนอนข้างๆเราตลอดนะ" นายนิกพูด

"โห!!!! ไอ่เฮี้ย!!!! นี่ถ้าเอิร์ตมันเป็นผู้หญิงนะ กูว่ามันรักมึงตายเลย ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูด

(เหมือนสถานการณ์เริ่มดีขึ้น^^)

"เออ!!กูพูดจริงไม่ได้พูดเล่น" นายนิกพูด

"แล้วมึงทำไมไม่คุยกะเอิร์ตหล่ะ" นายเอ็มถาม

"ไม่รู้หว่ะ ตั้งแต่ไล่เอิร์ตออกไปวันนั้น กูก็รู้สึกผิดแล้ว พอเจอหน้าก็ไม่รู้จะทำยังไง กูบอกเลยว่าที่ผ่านมาไม่เคยโกรธเอิร์ตเลย แต่ว่ากูเจอหน้าเค้าก็พูดไม่ออกอ่ะ ไม่รู้ดิ!!!อธิบายไม่ถูกหว่ะ" นายนิกพูด

"ก็มึงมันฟอร์มจัดไงไอ่นิก" ไอ้แมคพูด

"ไม่ได้ฟอร์ม ก็ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆนี่หว่า"

"ถ้ามึงอยากได้เอิร์ตคืนมา ก็กล้าๆหน่อยดิว๊ะ พวกกูไม่อยากบังคับ ปล่อยให้มึงหาวิธีเองก็แล้วกัน เรื่องแบบนี้พวกช่วยไม่ได้หรอกหว่ะ"

"เออ!! พวกมึงก็เงี้ย ที่งี้อ่ะไม่ช่วยกู" นายนิกพูดเสียงอ่อยๆ

"นิกเรื่องแบบนี้อ่ะ มันต้องทำเอง คนอื่นจะช่วยได้ยังไงอ่ะ เรารู้นายต้องมีวิธีของนายดิ!! สู้ๆ" นายปิ๊กพูด

"ถ้ามึงจะฟอร์มอยู่แบบนี้ก็ตามใจ เอิร์ตมันโกรธใครไม่เป็นหรอก แค่พูดดีๆกับมันมันก็กลับมาแล้ว แต่ว่าเท่าที่รู้มา เอิร์ตมันไม่ชอบคนโกหกหว่ะ คือมีอะไรก็บอกกันตรงๆไปเลย ถ้าไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ ถ้าชอบก็บอกชอบ อะไรประมาณเนี้ย กูช่วยได้แค่นี้แหล่ะไอ่นิก" ไอ่แมคพูด

"อะไรว่า ชอบไม่ชอบ" นายนิกพูด

"ก็ นายรู้ว่าเอิร์ตมันเป็นตุ๊ดแล้วใช่ป๊ะ ถ้าไม่ชอบหรือว่าไม่อยากอยู่ด้วยกันต่อ ก็ให้บอกตรงๆไปเลย อย่าเกรงใจ เพราะถ้าเกรงใจอยู่กันไปก็อึดอัดใจเปล่าๆ" ยัยส้มพูด

"ไม่เลย....อยู่ต่อ เราไม่ให้เอิร์ตไปไหนทั้งนั้นอ่ะ" นายนิกพูด

"เพราะถ้ามึงไม่โอเคที่จะอยู่ต่อ กูก็จะเอาเพื่อนกูกลับมาอยู่กับกู" ไอ้แมคพูด

"อยู่กับเอ็มก็ได้ ถ้าต้องไปหาหอนอกอยู่อ่ะ" นายเอ็มพูด

"ไม่ เอิร์ตก็เพื่อนกู กูไม่ให้ไปไหนทั้งนั้นอ่ะ" นายนิกพูดเสียงจริงจัง////เรานี่แอบยิ้มแอบขำอยู่ข้างในเต๊นท์ กับความฟอร์มจัดของนายนี้จริงๆเลย ฮ่าๆ

"ไอ่นิกกูถามจริง มึงรู้สึกยังไงกับเอิร์ต พอรู้ว่าเอิร์ตเป็นแบบนี้อ่ะ" ไอ้แมคถามนายนิก

"อืม!!!....หะ...หวง!!!!" นายนิกพูดแล้วก็ลุกเดินไป

"อ่าว เฮี้ย!!!!หวง หรือ ห่วง ไอ่นิกมึงจะไปไหนเนี่ย ยังคุยกันไม่จบเลย" ไอ้แมคตะโกนเรียกนายนิก

"กูจะไปนอนแล้ว พรุ่งนี้เราย้ายเต๊นท์มาข้างๆเต๊นท์ปิ๊กได้ป๊ะ"

"ได้ดิ!! ตามสบายเลย" นายปิ๊กพูด

"แล้วมึงจะย้ายมาทำไม" นายเอ็มถาม

"ก็เอิร์ตบอกว่าชอบตรงนี้" นายนิกพูด

"ไอ่สาดดดด....เออ!!! เดี๋ยวกูต้องย้ายมาด้วยใช่ป๊ะ" ไอ้แมคพูด

"เรื่องของมึง ย้ายไม่ย้ายก็เรื่องของมึง" นายนิกพูด

"อ่าวไอ่นี่!!!วอนซ๊ะแล้วมึงไอ่นิก" ไอ้แมคพูด

"ส้ม ป่ะๆ เดี๋ยวเราเดินไปส่ง" นายนิกพูด

"จะแวะไปหาเอิร์ตหรอ ฮ่าๆ" ยัยส้มพูด

"ป่าวๆ ก็ไปส่งนี้แหล่ะ เดี๋ยวก็กลับมานอน"

"เออ!! พรุ่งนี้กูจะคอยดูว่า คุณชายฟอร์มจัดอย่างมึงจะทำยังไง ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูด

......พอทุกคนแยกย้ายกันไปนอน นายปิ๊กก็บอกเราว่าคืนนี้นอนที่นี่แหล่ะ ไม่ต้องกลับบ้านแล้ว เราก็เลยนอนกับนายปิ๊กที่เต๊นท์นั้น นอนคุยกันเรื่องนายนิก ฮาๆขำๆกันไป....สมแล้วกับฉายา คุณชายฟอร์มจัด ฮ่าๆๆ^^

ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะครับ

[actionmarks]

ขอวันละ 8 ตอนได้ป่าว ลุ้นๆ

[Singleman]

อ่านตอนนี้แล้ว รู้สึกยิ้มตามเลย ฟอร์ดจัดจริงๆ

[greenapple]

 

[tuckky]

  ถ้าเป็นไปได้อยากกระโดตบหัวนายนิกสักที 

[JohnneiAndCossei]

การที่ไม่พูดอะไรมันจะทำให้คนอื่นคิดไปต่างๆนานานะนายนิค

[IsDeer]

  ฉันอยากตบกะบาลอินิก เตือนสติมันหลายๆรอบ แล้วตะโกนใส่หน้าว่า
"นี่มึงไม่รู้ตัวเหรอว่ามึงชอบเอิร์ต"
ปอลิง: ปกติฉันไม่พูดหยาบนะ อิอิ แต่นี่มันเกินทน

[seaz]

นายนิกยังไม่รู้ตัวอีกหรือไง?
ความรู้สึกช้าจริงๆ นะ พ่อคุ๊ณณณณณ

[ฟูจิซัน]

Roommate&Soulmate(ตอนที่22) : ไปค่ายอาสา-11(ง้อ!!!!)

.....หลังจากที่คุยกันเมื่อคืนแล้ว เพื่อนๆสรุปว่าให้เราทำเป็นตึงๆใส่นายนิกก่อนเวลาที่นายนิกมาง้อ หรืออาจจะไม่มาง้อ จะได้ดูท่าทีว่านายนิกรับเราได้จริงๆอย่างที่พูดหรือป่าว แล้วทุกๆคนก็อยากจะเห็นด้วยว่า วิธีการ"ง้อ"คนของคุณชายฟอร์มจัดอย่างนายนิกเนี่ยจะเป็นยังไง ฮ่าๆ แต่ว่า!!!!ภาระหนักอ่ะตกอยู่ที่เรานะ เพราะตามนิสัยเราแล้วโกรธใครไม่ค่อยนานหรอก คราวนี้ต้องงัดฝีมือการละครออกมาใช้ซ๊ะแล้ว อิอิ.....!!!!!

....ตอนเช้าเรารู้สึกตัวตื่นนอนเพราะว่าได้ยินเสียงอะไรบางอย่างข้างๆเต๊นท์นายปิ๊ก หันไปดูนายปิ๊กยังไม่ตื่นเลย เราก็เลยมุดออกไปกะว่าจะสูดอากาศยามเช้าให้สดชื่นปอดซ๊ะหน่อย ก็เจอนายนิกกำลังกางเต๊นท์อยู่ เราก็ตกใจ นายนิกก็ตกใจ สายตาสองคนหันมาเจอหน้ากัน นายนิกพอเห็นเราก็วางทุกอย่างลงแล้วก็รีบเดินไปทางอื่น ส่วนเราก็รีบออกมามองตามนายนิกว่าเดินไปไหน เห็นนายนิกเดินไปตรงเต๊นท์ของไอ้แมคที่ยังกางอยู่ที่เดิม....นั่นแน่!!!!แอบมาย้ายเต๊นท์แต่เช้าเลย ร้ายกาจนะเนี่ย อิอิ!!!!

"เอิร์ตตื่นเร็วจัง!!" นายปิ๊กงัวเงียๆตื่นขึ้นมาถามเรา

"อือ!!ตอนเช้าอากาศดี๊ดีอ่ะปิ๊ก แต่ว่าเมื่อกี้เอิร์ตมุดเต๊นท์ออกไปเจอนิกอ่ะ"

"อ่าว นิกมาทำไมแต่เช้าอ่ะ" นายปิ๊กถามเรา

"นี่ไง ออกมาดูดิ นิกย้ายเต๊นท์มากางข้างๆเนี่ย" เราพูดแล้วก็เรียกนายปิ๊กออกมาดูเต๊นท์ที่นายนิกกางทิ้งไว้

"แต่ยังกางไม่เสร็จหรอก พอนิกเห็นเอิร์ต ก็เลยเดินหนีไปก่อนอ่ะ" เราบอกนายปิ๊ก

"ฮ่าๆ อ่าวหรอ คงเขินมั้ง" นายปิ๊กพูดแล้วก็หัวเราะ

"เขินอะไรกัน กลัวว่านิกจะรู้แล้วอ่ะดิว่าเมื่อคืนเอิร์ตแอบอยู่ในเต๊นท์ปิ๊กอ่ะ"

"เออ!!นั่นดิ!! แต่ว่ามันคงไม่คิดแบบนั้นหรอกมั้ง คงตกใจที่เจอเอิร์ตมากกว่าแล้วก็ไม่รู้จะทำไงอ่ะ ก็เลยเดินหนีไป"

"อือ!! ป่ะๆ ไปล้างหน้าแปรงฟันกัน เดี๋ยวเอิร์ตกลับไปบ้านปีหนึ่งก่อนนะ" เราพูดกับนายปิ๊กแล้วก็เดินไปบ้านปีหนึ่ง

.....ระหว่างทางตรงที่ผ่านศาลาใกล้ๆเต๊นท์ไอ้แมค เราก็เห็นนายนิกนั่งอยู่ เราก็เดินผ่านไปแบบไม่สนใจนายนิก

"เอิร์ต!!" เสียงนายนิกเรียกเรา เราก็หันไปมอง แต่นายนั่นก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หันหน้าไปทางอื่น เราก็เลยเดินต่อไปไม่สนใจอีก

....จนมาเจอกันอีกทีตอนกินข้าวเช้า นายนิกก็นั่งข้างเราเหมือนเดิม วันนี้มีข้าวผัดกับกุนเชียงทอด น่าอร่อย!!!! นายนิกจะเอาข้าวเราไปรวมกับจานของนายนิก....!!!!

"ไม่ต้องหรอก เอิร์ตกินเองได้แล้ว" เราบอกนายนิก

"ไม่เป็นไร ให้นิกป้อนนะ"นายนิกพูดกับเรา

"ไม่เป็นไรเหมือนกัน กินเองได้" เราพูดแล้วก็เอื้อมมือไปหยิบจานข้าวของเรามา

"อย่าดื้อดิว๊ะ บอกว่าจะป้อนไงเอามานี่" นายนิกพูดตะคอกเราแต่ก็ไม่ดังมากแล้วก็มาดึงจานข้าวไปจากมือเรา

"เฮ้ย!!ไอ่นิก มึงจะตะคอกเอิร์ตทำไมว๊ะ" ไอ้แมคว่านายนิก

"เนี่ยนะคนจะง้อกันอ่ะ" ยัยส้มพูด...ส่วนนายเอ็มกับนายปิ๊กก็นั่งยิ้มๆกันอยู่

"เอ่อ!!!! ขอโทษๆอ่ะๆกินเองก็กินเอง" นายนิกพูดแล้วก็ยกจานข้าวมาคืนเรา////เฮ้อ!!!นี่แหล่ะนายนิกตัวจริงหล่ะ ฮ่าๆ

.....แล้วพวกเราก็เริ่มกินข้าวกัน

"อ่ะกุนเชียงทอด" นายนิกพูดแล้วก็ตักกุนเชียงมาใส่จานให้เรา

"ขอบคุณนะ" เราหันไปบอกนายนิก///นายนั่นยิ้มนิดๆแล้วก็กินข้าวต่อ

"เอ่อ!!ไอ่แมค งานส้วมมึงจะเสร็จยังเนี่ย" นายเอ็มถามไอ้แมค

"เห็นรุ่นพี่บอกว่าอีกซัก2วันอ่ะ เหลือฉาบปูนกับทาสี"

"ทาสีด้วยหรอ เดี๋ยวเอิร์ตไปช่วยทาสีนะ"

"ไม่ต้องไปเลย!!" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"อ่าวทำไมอ่ะ"เราหันไปถามนายนิก

"เออ!!นั่นดิ ทำไมว๊ะ" ไอ่แมคพูด

"ก็...ก็แผลยังไม่หาย จะไปทาสีทำไมอ่ะ เดี๋ยวเชื้อโรคก็เข้าแผลหรอก" นายนิกพูดแบบว่าเสียงอ่อยๆ

"อ่อๆ!!!ที่แท้ก็เป็นห่วง" ยัยส้มพูด

"กลัวแผลเอิร์ตจะไม่หายหรอนิก" นายปิ๊กถามนายนิก

"เออ!!ช่างเหอะ ไปกินน้ำก่อนนะ" นายนิกพูดแล้วก็ลุกออกไปกินน้ำ

"เฮี้ย!!!!แม่งจะง้อเค้า แต่ก็ยังฟอร์มไม่เลิกนะไอ่เนี่ย ฮ่าๆ" ไอ้แมคพูดแล้วก็หัวเราะ

.....พอเราทุกคนเก็บจานข้าวเรียบร้อย รุ่นพี่ก็เรียกรวมพร้อมกับแจกแจงงานว่าวันนี้ใครไปทำอะไรบ้าง เราอ่ะวันนี้ได้ไปอยู่สวัสดิการกับยัยส้ม วันนี้ของกินเยอะด้วย ต้องเดินเสิร์ฟทั้งน้ำ แล้วก็ผลไม้ที่ชาวบ้านเก็บมาให้ มีทั้งฝรั่ง ส้มโอ มะละกอสุก หวานมากๆ ส่วนนายนิกกับไอ้แมคก็งานส้วมเหมือนเดิม นายเอ็มกับนายปิ๊กไปอยู่โครงสร้าง เห็นว่าวันนี้โครงสร้างใหญ่ก็จะเริ่มมุงหลังคาแล้วหล่ะ...^^

"น้องเอิร์ตกับน้องส้มเดี๋ยวรอบเช้านี้เอาขนมปังปี๊บนี้ไปเดินเสิร์ฟก่อนนะ" รุ่นพี่บอกเรากับส้ม

"ค่ะ/ครับ" เรากับยัยส้มรับคำแล้วก็ไปเอาขนมปังปี๊บออกมาแบ่งใส่แก้วพลาสติก ก็มีขาไก่ ขนมปังไส้สับปะรด แล้วก็แบบที่เป็นแท่งๆแบบโอโจ้อ่ะ คงนึกภาพกันออกนะฮะ^^////เอามาแบ่งใส่แก้วพลาสติกจะได้สะดวกต่อการเสิร์ฟ

.....พอแบ่งเสร็จ เรากับยัยส้มก็เอาเดินไปเสิร์ฟที่โครงสร้างกันก่อน

"น้องเอิร์ต มือหายเจ็บเมื่อไหร่ พี่จองตัวมาเทปูนหน่อยนะไอ่สุดหล่อ" รุ่นพี่แซวเรา

"ฮ่าๆ ได้เลยครับพี่ พรุ่งนี้ก็หายแล้ว" เราพูดกับรุ่นพี่

"เอิร์ต ขอโอโจ้อีก อร่อยดีอ่ะ" นายเอ็มเดินมาหาเรา

"อ่ะเอาไปเยอะๆเลย" ยัยส้มพูดแล้วก็หยิบขนมให้นายเอ็ม

.....ตอนนี้โครงสร้างใหญ่ที่เป็นอาคารอเนกประสงค์ก็เริ่มจะคืบหน้าไปบ้างแล้ว เดี๋ยวพอมุงหลังคาบางส่วนเสร็จก็จะต้องเทพื้นปูน แล้วก็จะเป็นแบบปูนขัดมันด้วย ต้องมาช่วยกันทำพื้นปูนให้เป็นมันๆอีก น่าสนุกดีนะ อิอิ

....พอเสิร์ฟที่โครงสร้างหลักเสร็จ เรากับยัยส้มก็เดินไปตรงงานส้วมต่อ เห็นไอ้แมคกำลังขุดดินอยู่ข้างๆส้วมส่วนนายนิกไม่รู้ไปไหน

"ไอ่แมค ขนมมาแระ อยู่นี่นะมากินเอง" ยัยส้มพูด

"โห!!!ส้ม มึงมาป้อนกูหน่อยดิ เอาขาไก่อ่ะ มือกูเปื้อน" ไอ้แมคพูด

.....เราก็เลยเดินเอาขาไก่ไปป้อนไอ้แมค เพราะยัยส้ม เข้าไปดูในห้องน้ำว่าเสร็จถึงไหนแล้ว

"อ่าวนิกมาทำไรในนี้เนี่ย" เสียงยัยส้มดังออกมาจากห้องน้ำ คงเจอนายนิกในห้องน้ำ

....แล้วยัยส้มก็เดินออกมา แล้วบอกว่าให้เราเอาขนมเข้าไปให้นายนิกข้างในนั้น เราก็เลยหยิบแก้วโอโจ้เข้าไป ก็เจอนายนิกกำลังนั่งต่อก๊อกน้ำอยู่

"นิกทำไรอ่ะ" เราถามนายนิก

"ดูเองดิ ไม่เห็นหรอ..." นายนิกพูด เราก็เลยเงียบ ไม่พูดอะไรต่อ นายนิกหันมาเห็นว่าเป็นเรา คงนึกขึ้นได้มั้งว่าต้องทำดี ก็เลยเปลี่ยนท่าที ฮ่าๆ

"กำลังต่อก๊อกน้ำอยู่ครับ" นายนิกพูดตอบเราใหม่อีกครั้ง

"อือ!! กินขนมก่อนมั๊ย" เราพูดแล้วก็นั่งลงข้างๆนายนิก

"ป้อนหน่อยดิ" นายนิกหันมาพูดกับเราแล้วก็ยิ้มๆ

"อะไรนะ" เราถามอีกเพราะนายนิกพูดเบาเลยได้ยินไม่ชัด ใจอยากจะแกล้งด้วยแหล่ะ ฮ่าๆ

"ป้อนนิกหน่อย ใส่ถุงมืออยู่" นายนิกพูดแต่ก็ไม่ได้หันมามองเรานะ ปากพูดไปมือก็ทำงานอยู่

"ไม่หันมาแล้วจะได้กินมั๊ยหล่ะ" เราบอกนายนิก

"คร๊าบบบ" นายนิกพูดแล้วก็หันมาหาเรา เราก็เลยหยิบโอโจ้ ป้อนนายนิก

"เอิร์ตก็กินมั่งดิ" นายนิกบอกเรา....เราก็เลยหยิบขนมมากินบ้าง

"ไม่ใช่ๆ ต้องกินแบบนี้" นายนิกพูดแล้วถอดถุงมืออกเอามือมาหยิบโอโจ้เข้าปาก เหลือปลายอีกข้างไว้ แล้วก็ชี้ให้เรางับกินตรงปลายข้างที่เหลือ!!

"เฮ้ย!!!!จะบ้าหรอ ไม่เอาอ่ะ ไปแล้วๆ" เราพูดแล้วก็ลุกเดินไป แต่นายนิกดึงมือเราไว้ เราก็เลยนั่งลงไปแล้วก็งับกินขนมข้างที่เหลือ ฮ่าๆ

"แหะ แหะ ออกไปได้แล้วไป" นายนิกพูดกับเราแล้วก็ยิ้มๆ

"อือ!!!" เราพูดแล้วก็เดินออกมาจากห้องส้วม

"เอิร์ต!!!' นายนิกเรียกเรา

"เรียกทำไม" เราหันไปถาม แต่นายนิกก็เงียบไป ไม่พูดอะไรต่อ เราก็เลยเดินออกมา เจอยัยส้มกับไอ้แมคยืนคุยกันอยู่

"แหม่!!!! เข้าไปเคลียร์กันนานเลยนะมึง" ไอ้แมคแซวเรา

"ป่าว!! เคลียร์อะไร ไม่มีหรอก" เราพูด

"ป่ะๆ กลับกันดีกว่าเอิร์ต" ยัยส้มพูดแล้วก็ชวนเรากลับ

"เจอกันตอนกินข้าวเที่ยงนะ" เราหันไปพูดกับไอ้แมค

"เออ!!" ไอ้แมคพูด

.....เรากับยัยส้มเดินกลับมาตรงกลุ่มงานสวัสดิการ ตอนนี้ก็ว่างแล้วไม่มีอะไรทำ รอเสิร์ฟน้ำกับผลไม้ตอนช่วงบ่าย เรากับยัยส้มก็เลยเดินไปตรงสมุดกระจก กะว่าจะไปเขียนให้คนอื่นๆซ๊ะหน่อย เราหาสมุดกระจกของเรา แต่ก็ไม่เจอ สงสัยใครเอาไปเขียนที่อื่นแล้วก็ยังไม่เอามาแขวนคืน ส่วนของนายนิกก็แขวนอยู่ เราก็เลยหยิบมาอ่านดู โห!!!!มีแต่สาวๆมาเขียนให้ทั้งนั้นเลย บางคนให้อีเมลล์ให้เฟซบุ๊คไว้ด้วยนะ ฮ่าๆ ฮอตไม่เบาเลยนะนายนิกเนี่ย จะเต็มเล่มจนไม่มีที่จะเขียนอยู่แล้ว....!!!! เราก็เลยเลือกตรงมุมๆนึงที่ว่างๆแล้วเราก็ตีกรอบแล้วก็วาดหน้าคนแลบลิ้นลงไป แต่ก็ไม่ได้เขียนอะไรลงไป แค่วาดหน้าคนแลบลิ้นเท่านั้น ฮ่าๆ นายนั่นจะได้ไม่รู้ว่าเป็นเราเขียน

"เฮ้ย!!!!ทำไรกันน่ะ" เสียงไอ้แมคตะโกนถามเรามาแต่ไกล

.....เราหันไปก็เจอไอ้แมค นายนิก นายเอ็ม นายปิ๊กเดินกันมาครบเลย

"พักกินข้าวแล้วหรอ" เราถามไอ้แมค

"อือ!! วันนี้มีไรกินว๊ะ" ไอ้แมคถามเรา

"ไม่รู้เลย วันนี้ไม่ได้ไปโรงครัวเลย"

"เฮ้อ!!!! ไม่ได้เรื่องเล๊ยพวกมึงเนี่ย" ไอ้แมคว่าเรากับยัยส้ม

"อยากรู้มึงก็ไปแหกตาดูเองสิ" ยัยส้มว่าไอ้แมค

"เอิร์ตเขียนสมุดกระจกให้เรายังอ่ะ" นายปิ๊กหันมาถามเรา

"ยังไม่ได้เขียนเลยอ่ะปิ๊ก เดี๋ยวเอาไว้ใกล้ๆก่อน จะเขียนให้ทุกคนเลยนะ" เราพูด

"สมุดกระจกของเอิร์ตก็หายไปไหนก็ไม่รู้" เราพูดขึ้นมา

"อยู่ที่....!!!!" เสียงนายนิกพูดขึ้นแล้วก็เงียบไป เราเลยหันไปถาม

"อยู่ที่ไหนอ่ะนิก"

"ไม่รู้" นายนิกพูดแค่นี้แล้วก็เดินออกไป

"อะไรของมันว๊ะ" ไอ้แมคพูด

"มันนั่นแหล่ะเอาสมุดกระจกเอิร์ตกลับไปเขียนที่เต๊น เอ็มเห็น" นายเอ็มพูด

"หรอ ฮ่าๆ แม่งฟอร์มชิบ" ยัยส้มพูด

"ปิ๊กก็ว่าอยู่ เมื่อวานก็เห็นหยิบสมุดกระจกกลับไปแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร นึกว่าเป็นของนายนิกเอง" นายปิ๊กพูด

......เรา พอรู้ว่านายนิกเอาไป ก็แอบลุ้นนะว่านายนิกจะเขียนอะไรลงไปในนั้น ฮ่าๆ

"ป่ะๆ ไปกินข้าวกันเถอะ ไอ้นิกช่างมันให้แม่งตามไปทีหลัง" ไอ้แมคพูด

....แล้วพวกเราก็ไปนั่งที่ศาลารอกินข้าวกัน นายนิกตามมาทีหลังก็มานั่งข้างๆเราเหมือนเดิม

"ไอ่นิกมึงไปไหนมาว๊ะ" ไอ้แมคถามนายนิก

"ไปที่เอาของที่เต๊นท์มา"

"ของอะไรว๊ะ"

"ช่างเหอะ อย่ารู้เลยไม่มีไรหรอก"

"ไอ่นี้ หัดมีความลับนะมึงเดี๋ยวเนี้ย"

"ความลับอะไรหล่ะไม่มีหรอก" นายนิกพูด เราก็หันไปมองหน้านายนิก นายนิกก็ยิ่งหลบตาไปกันใหญ่ ฮ่าๆ

....แล้วเราก็กินข้าวกัน นายนิกยัดกระดาษเล็กๆมาใส่มือเรา แล้วกระซิบบอกว่า

"เปิดอ่านอย่าให้ใครเห็นนะ แต่ไม่ใช่ตอนนี้นะ"

เรารับกระดาษนั้นมาแล้วก็ใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง แล้วก็กินข้าวต่อไป.,......!!!!

.....พอกินข้าวเสร็จ ช่วงบ่ายก็แยกย้ายกันไปทำงานต่อ เรากับยัยส้มก็ไปที่สวัสดิการ ไปปอกมะละกอกับส้มโอ แล้วก็แกะชาเขียวเทใส่ถัง แล้วก็ออกไปเสิร์ฟเหมือนเดิม ไปเสิร์ฟไอ้แมคกับนายนิกตรงงานส้วม

"น้ำมาแล้ว" ไอ้แมคพูด

"ป้อนเลยๆ หิวมากๆๆ มะละกอด้วยชิ้นนึง" ไอ้แมคสั่งยัยส้ม

.....ส่วนเราหันไปมองนายนิก นายนิกก็มองเราแล้วก็ยิ้มๆ

"ขอน้ำแก้วนึง ป้อนด้วย" นายนิกพูด

.....ยัยส้มก็เอาน้ำไปป้อนนายนิก นายนิกพอหันมากิน เห็นว่าไม่ใช่เราก็ชะงักไปนิดหน่อย แต่ก็ยอมกินน้ำที่ยัยส้มเอาไปป้อน

"แหม!!!! กินไม่ลงเลยหรอ" ยัยส้มแซวนายนิก

"ป่าวๆ ไม่คิดว่าส้มจะมาป้อนอ่ะนะ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"อยากกินมะละกอ" นายนิกพูดขึ้น แต่ก็ไม่ได้หันมามองทางเรานะ

.....หันไปมองยัยส้ม ดันไปยืนเม้าท์แตกกับคนอื่นๆอยู่ เราก็เลยหยิบมะละกอเดินไปหานายนิก

"อ่ะ!!" เราพูดแล้วก็ยื่นมะละกอไป

.....นายนิกหันมาชำเลืองๆมองด้วยหางตานิดๆ พอเห็นว่าเป็นเรานายนั่นก็หันมายิ้มแล้วก็งับมะละกอเข้าปาก

"แหะ แหะ คิดว่าจะให้ส้มมาป้อนนิกอีก" นายนิกพูดแล้วก็ยิ้มๆ

"เอาส้มโอป่าว" เราถาม

"ไม่กินส้มโอ เอามะละกออีก หวานดี" นายนิกพูด

.....เราก็เลยไปหยิบมะละกอมาป้อนนายนิกอีก

"เอิร์ต เปิดดูยัง....!!!!" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"เฮ้ย!!! เอาส้มโอมาป้อนกูบ้างเลยเอิร์ต" ไอ้แมคพูด....เรายังไม่ทันตอบนายนิก ก็เดินเอาส้มโอไปป้อนไอ้แมค

"เอิร์ตป่ะๆ กลับกันเหอะ" ยัยส้มชวนเรากลับ

....เราก็เดินกลับออกมาจากตรงนั้น เจอไอ้แบงค์เดินสวนมาพอดี

"เออ!!เอิร์ต ไอ้นิกมาบอกเราว่าวันนี้เอิร์ตจะออกไปนอนเต๊นท์กับไอ้นิกหรอ"

"เมื่อเช้านี้แหล่ะ มันบอกว่ามันจะให้เอิร์ตกลับไปนอนกับมันอ่ะ"

"แล้วแบงค์ว่าไงอ่ะ"

"แบงค์ก็บอกว่าได้ดิ ไอ้นิกก็ยิ้มๆแล้วก็เดินไปไม่ได้พูดอะไรอีก"ไอ้แบงค์พูด

"งั้น!! เดี๋ยวตอนเย็นค่อยไปย้ายของออกมาก็ได้ เดี๋ยวแบงค์ช่วยขน" ไอ้แบงค์บอกเรา

"อื้ม!!ขอบใจมากนะแบงค์" เราพูดแล้วก็แยกย้ายกันออกมา

......พอกินข้าวเย็นเสร็จ เราก็กลับไปอาบน้ำที่บ้านปีหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ขนของออกมา เพราะจะดูซิว่า นายนิกจะทำยังไงต่อไป/////อาบน้ำเสร็จเราก็เดินมาตรงที่เขียนสมุดกระจก เห็นสมุดกระจกของเราแล้ว เราก็เลยหยิบขึ้นมาดู

"เอิร์ตอันนั้นสมุดกระจกเอิร์ตป๊ะ" เพื่อนปีหนึ่งด้วยกันถามเรา

"อื้มๆใช่ๆ"

"งั้นเราขอเอาไปเขียนก่อนได้ป๊ะ"

"อ่า ได้สิ" เราพูดแล้วก็ยื่นสมุดกระจกให้เพื่อนไป เลยไม่ทันได้ดูว่านายนิกเขียนอะไรเพิ่มเติมหรือป่าว

.....แล้วก็มีคนมาจูงมือเราออกไปจากตรงนั้น เราหันไปก็เห็นว่าเป็นนายนิกนั่นเอง

"นิกจะไปไหนเนี่ย"

"ตามมาเถอะน่ะ อย่าพูดมาก" นายนิกพูดแล้วก็จูงมือเราเดินไปต่อ

.....นายนิกพาเรามาจนห่างจากคนเยอะๆพอสมควร แล้วนายนิกก็จับไหล่เราหันไปหน้าเข้าไปหานายนิก

"ไอ่ดื้อ!!" นายนิกพูดแล้วก็ก้มหัวลงมาจนหน้าผากนายนิกมาชนกับหน้าผากของเรา

"คืนนี้กลับมานอนกับนิกนะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ"

.....เราได้ยินแล้วก็เงียบ เพราะพูดอะไรไม่ออก

"ได้ยินมั๊ยเนี่ยที่พูดอ่ะ" เสียงนายนิกชักเริ่มเหวี่ยงๆละ เมื่อเห็นว่าเรายังเฉยๆอยู่

"อือ!!ได้ยินแล้ว" เราพูดออกไปแค่นั้น แล้วนายนิกก็เปลี่ยนมาเป็นดึงเราเข้าไปกอด แน่นมาก!!!!!

"นิก....นิกขอโทษนะ ขอโทษนะครับ" นายนิกพูด

"อะไรนะ" เราถามย้ำอีก

"อย่าให้พูดหลายครั้งได้ป๊ะ หูหนวกหรอ ก็บอกว่าขอโทษไง!!" นายนิกว่าเราแล้วก็ดันตัวเราออกมา แล้วก็มองหน้าเราอยู่อย่างนั้น!!!

"ก็คนไม่ได้ยินนี่นา ผิดด้วยหรอ" เราถามนายนิก

"ผิด!!!!!" นายนิกพูด

"ป่ะ กลับกันเถอะ ไปขนของมานอนเต๊นท์" นายนิกพูดแล้วก็จูงมือเราเดินกลับ.....!!!!!!

.....เรากลับไปก็นึกขึ้นได้ว่า เศษกระดาษที่นายนิกยื่นให้ยังไม่ได้อ่านเลย เราเลยล้วงออกมาดู นายนิกเขียนไว้ว่า
"กลับมาเป็นเหมือนเดิมนะไอ่ดื้อ" ฮ่าๆ นายนี่คงกะว่าถ้าเราเปิดอ่าน นายนิกก็จะได้ไม่ต้องมาบอกด้วยตัวเองแบบนี้สินะ
แต่พอเห็นว่าเราไม่ได้เปิดอ่าน หรืออาจจะลืม////นายนั่นก็เลยต้องจูงมือเราไปพูดขอโทษไกลๆแบบนี้ ฮ่าๆ เฮ้อ!!!!นายนิกนะนายนิก^^

....ขอบคุณทุกๆกำลัง ทุกๆคอมเม้นต์ ทุกๆ+เป็ดเลยนะครับ

[Singleman]

น่ารักกกกอ่ะ. จุ๊บๆๆๆ แฮปปี้สุดๆ

[JohnneiAndCossei]

เย้คืนดีกันแล้ว เมื่อไหร่จะได้กัน(หื่นเต็มพิกัด)
ขอบคุณคนแต่งนะครับ เอาใจช่วย

[greenapple]

กว่าจะง้อได้เนอะ

[palmykub]

 

[jj_girl]

ฟอร์มเยอะเกิ๊นนนนนน   แต่ก็น่ารักไปอีกแบบ ^^






วันนี้จะมาต่ออีกมั้ยอ่า  อยากอ่านอีก  อิอิ

[pumpui]

ลูกเอิร์ต หายงอน นายนิก เร็วจัง กลับมาอยู่ หอ คงมีฉาก nc แน่ๆ เลย

[IsDeer]

  แป๊ปนะ นี่ง้อเพื่อน หรือง้อแฟน
คือแต่ละอย่างนี่แบบว่ามัน......
เพื่อน ผช เค้าไม่ทำกันนะคู๊ณณณณณ
พ่อคุณเอ้ย รู้ตัวได้แล้ว

[ฟูจิซัน]

Roommate&Soulmate(ตอนที่23) : ไปค่ายอาสา-12(โกรธมันมั๊ย...ไอ้คนเนี้ย!!!)

.....พอเราสองคนเดินกลับไปตรงที่เขียนสมุดกระจก ก็ปรากฏว่าเจอเพื่อนๆยืนจับกลุ่มรอเรากับนายนิกอยู่ ไอ้แมค นายปิ๊ก นายเอ็ม ยัยส้ม แถมไอ้แบงค์มาอีกคน....ฮ่าๆ สายตาทุกคนมองมาที่เรากับนายนิกจนเราต้องปล่อยมือจากนายนิกที่จับมือเราอยู่เลย ฮ่าๆ ก็มันเขินนี่นา อิอิ

"ไปเคลียร์กันไกลเนอะ" ยัยส้มเริ่มคนแรก

"เฮี้ย!!!! ยิ้มมาแต่ไกลเลยนะมึงไอ่นิก" ไอ้แมคแซวนายนิก

"นิกยิ้มครับ ไม่ใช่เฮี้ยยิ้ม ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"มึงรีบไปกางเต๊นท์ให้เสร็จเลยไอ่นิก เดี๋ยวจะไม่มีที่ซุกหัวนอนกัน" ไอ้แมคบอกนายนิก

"เออ!!! เต๊นท์ยังกางไม่เสร็จนี่หว่า" นายนิกพูดแล้วก็รีบวิ่งไปกางเต๊นท์

"วันนี้ต้องฉลอง ไปซื้อขนมกันดีกว่า" นายเอ็มพูดขึ้นมา

"อือ!! ใช่ๆต้องฉลองๆ ป่ะๆ เดี๋ยวกลับมาก่อกองไฟ" นายปิ๊กพูด

"งั้นเดี๋ยวเอิร์ตไปขนของก่อนนะ" เราพูด

"อือๆได้ๆ" ยัยส้มพูด

....แล้วเพื่อนๆก็ไปซื้อขนมกัน ส่วนเราก็ไปขนของจากบ้านปีหนึ่งออกมานอนเต๊นท์ ออกมาจากบ้านก็เจอนายนิกยืนรออยู่แล้ว

"มาๆนิกช่วยถือนะ" นายนิกพูดแล้วก็เดินเข้ามาหยิบห่อผ้าไปจากมือเรา

"ไอ่ดื้อ!!!" นายนิกเรียกเรา แต่เราไม่ได้ตอบกลับเพราะรอให้นายนิกพูดต่อ

"ได้ยินมั๊ยนิกเรียกเนี่ย" นายนิกถามด้วยน้ำเสียงเหวี่ยงๆเล็กน้อย

"อือ!!ได้ยิน ก็รอให้พูดต่อไง จะเรียกทำไมอ่ะเนี่ย"

"ไม่มีไรหรอก แค่อยากเรียกไม่ได้หรอ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวเรา

"เฮ้ย!!! ทำไรเนี่ย เล่นเป็นเด็กไปได้" เราพูดแล้วก็เอามือเราปัดมือนายนิกออกจากหัว

"โห!!!! เดี๋ยวนี่เล่นไม่ได้นะ จำไว้ๆ" นายนิกพูดแล้วก็เดินไปเงียบๆ จนถึงเต๊นท์ นายนิกก็เอาของเราเข้าไปไว้ในเต๊นท์ แล้วก็ออกมาก่อกองไฟรอเพื่อนๆ

"นิก!!" เราเรียกนายนิกที่กำลังก่อกองไฟอยู่

"เรียกนิกทำไม" นายนิกพูด

"นิกแน่ใจแล้วหรอ ที่ให้เอิร์ตกลับมานอนด้วยอ่ะ" เราถามนายนิก

"อือ!!แน่ใจดิ ถามทำไมอ่ะ"นายนิกพูด

"ก็นิกเกลียดตุ๊ด แล้วตอนนี้ก็รู้แล้วว่าเอิร์ตเป็นยังไง...." เราพูดยังไม่ทันจะจบ นายนิกก็พูดแทรกขึ้นมา

"แล้วไงอ่ะ...!!" นายนิกหันหน้ามาถามเรา

"ก็เอิร์ตกลัวว่านิกจะไล่เอิร์ตออกไปอีก" เราตอบนายนิกเสียงอ่อยๆ เพราะไม่ค่อยมั่นใจเลย

"เฮ้อ!!เอิร์ตไม่เห็นจะทำตัวตุ้งติ้งเหมือนพวกนั้นเลยนี่ เอาหล่ะ!!! หยุดพูด หยุดคิด หยุดทุกอย่างที่จะทำให้เราสองคนทะเลาะกันอีก เข้าใจมั๊ยครับ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวเรา

"ลืมไปมือเปื้อนๆ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ ที่เอามือเปื้อนๆมาขยี้หัวเรา.....แต่เราสิ!! น้ำตาจะไหลกับคำพูดของนายนิกซ๊ะงั้นอ่ะนะ อิอิT_Y

"ห่า!!!! หวานกันอยู่นั่น ไฟแม่งคงติดให้หรอกนะไอ่นิก ไอ่เอิร์ต" เสียงไอ้แมคแซวเรากับนายนิก!!!มาแต่ไกล!!

"หวานอะไรเล่า มึงก็พูดเว่อร์นะไอ่แมค" นายนิกหันไปพูดกับไอ้แมค

"มาๆ กินหนมกันดีกว่า ฉลองๆให้เจ้าชายเจ้าหญิงเค้าหน่อย" ยัยส้มพูด

"เดี๋ยวเอ็มไปเอากีตาร์แป๊บนะ" นายเอ็มพูดแล้วก็เดินไปเอากีตาร์ที่เต๊นท์ข้างๆเต๊นท์นายนิก////คือตอนนี้เต๊นท์สามเต๊นท์มาเรียงกันตรงที่ก่อกองไฟของเราเรียบร้อยแล้ว////ไอ้แบงค์ก็ออกมานอนด้วย มานอนเต๊นท์นายปิ๊ก

"ไอ่นิก มึงจำคำพูดกูไว้นะ ถ้าวันไหนมึงไล่เอิร์ตอีก วันนั้นได้ชิมหมัดกูแน่ๆ" ไอ้แบงค์พูดขึ้นมา


"โห!!!! แบงค์ดุอ่ะ!!! คิดอะไรกับเอิร์ตป๊ะเนี่ย" นายนิกถามไอ้แบงค์แล้วก็ยิ้มๆ

"คิดดิ!! ก็เพื่อนกูอ่ะ ทำไมว๊ะ....แล้วมึงอ่ะคิดอะไรกับเพื่อนกูป่าว!!" ไอ้แบงค์ถามนายนิกบ้าง

"ก็....คิดดิ!! ก็เอิร์ตเป็นรูมเมทกูอ่ะ" นายนิกตอบแล้วเอามือมากอดคอเรา

"มาๆร้องเพลงกันดีกว่า วันนี้ฟ้าแม่งเปิด ดาวกระจายเต็มเลยดูดิ" นายเอ็มพูดแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า

"มา ปิ๊กเล่นกีตาร์ให้" นายปิ๊กพูดแล้วก็หยิบกีต้าร์จากมือนายเอ็มไปเล่นวอร์มๆก่อน

"เอาเพลงไรดีอ่ะ" ยัยส้มพูด

"ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ" ไอ้แมคพูดขึ้นมา

.....นั่งคนเดียวแล้วมองกระจก ที่สะท้อนแสงจันทร์วันเพ็ญ โดดเดี่ยวกับความเหงา อยู่กับเงาที่พูดไม่เป็น.....นายเอ็มร้องเพลงนี้ได้เพราะมาก

...หลังจากนั้นก็มาอีกหลายเพลงเลยหล่ะ....จนสุดท้าย นายนิกก็เอากีต้าร์ไปแล้วก็ร้องเพลงนี้

.....หนึ่งในไม่กี่คน......ซึ้งเลยเป็นเพลงที่เราชอบด้วยอ่ะ ฮ่าๆ!!!!ได้เวลานอนพวกเราก็แยกย้ายกันเข้านอน

ในเต๊นท์....เราเข้าไปนอนรอนายนิก เพราะนายนิกกับไอ้แมคเดินไปส่งยัยส้มที่บ้านผู้หญิง

"เอิร์ต หลับยัง" นายนิกเข้ามาในเต๊นท์แล้วก็เรียกเรา

"ยัง!!"


....นายนิกรูดซิปปิดเต๊นท์ แล้วก็มาล้มตัวลงนอนข้างๆเรา

"ไอ่ดื้อ มาให้นิกกอดดิ๊ คิดถึงหว่ะ!!" นายนิกพูดแล้วก็ตะแคงตัวหันมาหาเรา

"คิดถึงทำไม เจอกันทุกวัน" เราพูด

"อย่ามาทำบรรยากาศเสียได้ป๊ะ..มาๆกอดหน่อย" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมากอดเราไว้

"จำได้ป่าว เอิร์ตเคยบอกว่า ถ้าใครร้องเพลงนี้ให้ฟัง จะรักตายเลย" นายนิกพูดอยู่ใกล้ซอกคอเรา ลมหายใจอุ่นๆรดต้นคอ รู้สึกแปลกๆ!!!

"เพลงอะไร" เราหันไปถามนายนิก

.....ด้วยความที่นายนิกนอนตะแคงมากอดเราอยู่ พอเราหันไปถามนายนิกก็ทำให้จมูกเรากับนายนิกชนกันจังๆ แล้วสายตาก็มองกัน เพราะแสงจากดวงจันทร์ที่ส่องเข้ามาในเต๊นท์ทำให้สว่างอยู่บ้าง เราหลบตานายนิก เพราะสู้สายตาคู่นั้นของนายนิกไม่ไหวจริงๆ

"ก็เพลงหนึ่งในไม่กี่คนไง" นายนิกพูดกับเราเบาๆแล้วก็เอาจมูกมาชนกับจมูกเราอีก...จนเราต้องก้มหน้าหลบกระกระทำของนายนิก

"จะหลบไปไหนหล่ะ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือประคองหน้าเราขึ้นมา

"มองตานิกดิเอิร์ต"

"มองทำไมหล่ะ!!!' เราถามนายนิก แต่ก็ยังหลบสายตาคู่นั้นอยู่

"บอกให้มองก็มองสิ" นายนิกพูด

.....เราหันหน้าขึ้นมามองหน้านายนิก....แล้วนายนิกก็พูดว่า!!

"เอิร์ตเกลียดมันมั๊ยไอ้คนเนี้ย"นายนิกถามเราว่าเกลียดนายนิกมั๊ย!!

"ไม่เกลียด!!" เราตอบนายนิก

"เอิร์ตโกรธมันมั๊ยไอ่คนเนี้ย"

"ไม่โกรธ!!"

"เอิร์ตรักมันมั๊ยไอ่คนเนี้ย"

"ไม่....!!!!"

"อ๊ะ...อ๊ะ!!!ต้องตอบยังไง ตอบให้ดีๆนะ" นายนิกพูดกับเรา

"เอ่อ!!!!!.....รักดิ!!!!" เราตอบนายนิกแล้วก็ผลักนายนิกออกไปจากตัว

"ไม่คุยแล้ว นอนแล้วนะฝันดีๆ"เราพูด

"เอ้า!!ซ๊ะงั้นอ่ะ นอนห่างระวังเจอผีนะ" นายนิกพูด

.....พอพูดว่า"ผี"เราก็นึกถึงผีที่เจอตอนไปติดฝนกับนายนิกขึ้นมาทันที ก็เลยเขยิบตัวเข้าไปนอนใกล้ๆนายนิก

"ฮ่าๆ มาๆเดี๋ยวนิกกอดน๊า อย่ากลัวๆ" นายนิกพูดแล้วก็หันตัวมานอนกอดเรา

"หลับซ๊ะนะไอ่ดื้อของนิก!!!!" นายนิกพูดแล้วก็เอาแขนมากอดเราไว้

"อือ!!!"

.....อ้อมกอดที่อบอุ่นและสนิทใจกับมาอีกครั้ง ดีใจนะ แต่ก็ยังหวั่นๆอยู่เหมือนเดิม!!!!!!!แต่ตอนนี้ไม่คิดอะไรแล้ว ขอแค่"กอด"นี้ อย่าหายไปอีกก็พอ

....ขอบคุณทุกๆกำลังใจเลยนะคร๊าบ ขอบคุณมากมาย แฮ่ๆ

[Singleman]

นิกรู้ใจตัวเองแล้วสินะ ดีใจจัง หวานนนนเชี้ยว

[seaz]

หวังว่าคงไม่ไล่กันไปไหนอีกนะ เห็นใจคนที่ถูกไล่บ้างเถอะพ่อคุณ มันเจ็บนะครับ

[jj_girl]

ดูนิกถามดิ  เพื่อนกันเค้าถามกันแบบนี้หราาาา


รู้ใจตัวเองรึยังน๊านายนิก

[JohnneiAndCossei]

อ่านไปยิ้มไป 

[cowinsend]

ชอบมากๆค่ะ อ่านรวดเดียวเลย ตอนแรกๆก็ธรรมดาเรียบ แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งสนุกค่ะ น่ารักมากๆเลย รอตอนต่อไปนะคะ

[ฟูจิซัน]

Roommate&Soulmate(ตอนที่ 24) : ค่ายอาสา-13(แมงปอกะแมงมุม!!)

....แอบหวั่นๆใจนะว่านายนิกจะดีกับเราแบบนี้ได้นานแค่ไหน ที่นายนิกยอมกลับมาดีกับเราอาจจะเป็นเพราะว่าแรงยุจากเพื่อนๆ คำพูดจากเพื่อนๆที่พยายามช่วยเคลียร์ให้เรากับนายนิกมาดีกันเหมือนเดิม หรืออาจจะเป็นเพราะตัวนายนิกเองที่รู้สึกผิดแล้วก็อยากขอโทษเราจริงๆ....แต่ก็ช่างเถอะนายนิกอ่ะนะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจนเราเองก็ตามไม่ทัน วันนี้เราดีกัน แต่วันหน้าก็ไม่รู้อนาคต ถ้านายนี่เกิดบ้าขึ้นมาอีก เราก็คงต้องเตรียมรับมือเนอะ ฮ่าๆ

"ไอ่ดื้อๆ ตื่นได้แล้ว" เสียงนายนิกเขย่าตัวเรา ปลุกเราแต่เช้าเลย

"อือ!! ขอนอนต่ออีกนิดนะ"

"ไม่ได้!! ลุกขึ้นมาเลย ไปดูทะเลหมอกกัน" นายนิกพูด

"ไปดูคนเดียวดิ คนจะนอน"

"บอกให้ตื่นก็ตื่นดิว๊ะ ชอบขัดใจหว่ะ" นายนิกพูด เสียงเริ่มเหวี่ยงๆ

"อือ!!" เราพูดแล้วก็ขยับตัวหนีนายนิก

"ไอ่ดื้อ มานี่จะหนีไปไหน" นายนิกพูดแล้วก็ดึงผ้าห่มออกมาจากตัวเรา เราขยับตัวตื่น แต่นายนิกเสียหลักล้มทับมาบนตัวเรา จมูกชนกัน!!!!

มีแต่ความเงียบ สายตาสองคู่ได้แต่จ้องมองกันเอง!!!!

"เจ็บ!!!!" เราพูดขึ้น

"นิกขอโทษ" นายนิกพูด

"ขอโทษแล้วก็ลุกไปดิ!! หนัก" เราพูดแล้วก็ผลักอกนายนิกให้ลุกไปจากตัวเรา

.....นายนิกก็ลุกไปแต่โดยดี....ส่วนเราก็ล้มตัวลงนอนต่อ!!

"อ่าว!! นอนต่อไมอ่ะ ไปดูทะเลหมอกด้วยกันดิ" นายนิกหันมาพูดกับเรา

"ฟ้ายังมืดอยู่เลย เนี่ยเพิ่งจะตีสี่ ทะเลหมอกของนายคงไม่มาเช้าขนาดนี้มั้ง" เราพูด

"ก็ออกไปรอไง อากาศหนาวดีอ่ะ"

"ไปรอคนเดียวเถอะ รอฟ้าสว่างออกไปดูก็ทัน" เราพูด

"เออ!!! นอนก็นอนว๊ะ" นายนิกพูดแล้วก็คลานเข้ามานอนข้างๆเรา

"ห่มผ้าให้หน่อยดิ" นายนิกหันมาบอกเรา

"อ่ะ" เราพูดแล้วก็ลุกขึ้นมาห่มผ้าให้นายนิก

"กอดนะอากาศหนาว" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมากอดเราดึงตัวเราเข้าไปหานายนิก หน้าเราแนบอยู่กับหน้าอกนายนิก

"ปล่อยเหอะ นอนไม่ถนัด" เราพูด

"แบบไหนถึงจะถนัดอ่ะ" นายนิกพูดแล้วก็หัวเราะ

"แบบไม่ต้องกอดเลยไง ต่างคนต่างนอน" เราพูดแล้วก็แกะมือนายนิกออกจากตัว แล้วก็ขยับไปนอนตรงที่ตัวเอง

"ไอ่ดื้อเอ๊ย เต๊นท์เล็กแค่นี้ หนีนิกไม่พ้นหรอกนะ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแต่ก็ไม่เข้ามากอดเรานะ

.....ส่วนเราก็นอนไปเงียบๆ จนหลับตอนไหนไม่รู้/////มารู้สึกตัวอีกทีตอนที่มีคนมาปลุก

"เอิร์ตๆ ไอ่นิกๆ ตื่นกันยังว๊ะเนี่ย"

....เราได้ยินเสียงคนเรียกก็เลยสะดุ้งตื่นขึ้นมา ไอ้แมคมาเรียกเราอยู่ข้างนอกเต๊นท์ เราลุกออกไปก็ปรากฏว่า ฟ้าสว่างมากแล้ว ทะเลหมอกข้างหน้าเต๊นท์ก็หายไปแล้ว ไอ้แมคยืนอยู่หน้าเต๊นท์

"อ่าวไอ่แมค ไปไหนมาเนี่ย" เราถามไอ้แมค

"ก็มาตามมึงสองตัวไปกินข้าวไง มัวทำไรกันอยู่ว๊ะ ตื่นซ๊ะสายเชียว ไปๆเรียกไอ้นิกไปกินข้าวเลย เค้ารอกันอยู่"

....เราก็เลยมุดเข้าเต๊นท์ไปปลุกนายนิก ตื่นไปกินข้าว สองคนพากันเดินสลึมสลือไปที่ศาลากินข้าว ทุกๆคนเริ่มกินข้าวกันแล้ว

"เฮี้ย!!! แมงไม่รู้เคลียร์กันยังไง ตื่นซ๊ะสายเลย" ไอ้แมคพูดขึ้นมา

"ก็เอิร์ตดิ ไม่ยอมตื่น" นายนิกพูด

"อากาศคงดีมาก จนไม่ยอมตื่นกันเลยสินะ" นายเอ็มพูดขึ้น

"เซ็ง!!!! ทะเลหมอกก็อดดู ตื่นก็สาย" นายนิกพูดแล้วก็หันมามองเรา....เราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"เอิร์ต ส้ม เดี๋ยววันนี้ไปช่วยกันทาสีห้องส้วมนะ" ไอ้แมบอกเรากับยัยส้ม

"อือ!! ได้ๆ"

....นายนิกมาจับแขนเราข้างที่เป็นแผลยกดู

"แผลหายดีแล้วหรอ?" นายนิกถามเรา

"อือ!! หายดีแล้ว ไม่เจ็บแล้ว" เราหันไปพูดกับนายนิก

"อือ!!! งั้นก็ไปได้" นายนิกพูดกับเรา

"แต่กูว่า ตอนนี้มึงสองคน พากันไปอาบน้ำก่อนดีกว่ามั๊ย หน้าก็ยังไม่ล้าง ไปเลย เดี๋ยวพวกกูไปรอที่ส้วมนะไอ่นิก" ไอ้แมคพูด

.....แล้วพวกเราก็แยกย้ายกัน เรากับนายนิกเดินกลับมาที่เต๊นท์ เตรียมของไปอาบน้ำกัน อาบเสร็จ แต่งตัวเสร็จก็ไปเดินไปตรงงานส้วม เพื่อนๆวันนี้อยู่กันครบเลย เพราะไอ้แมคบอกรุ่นพี่ที่เป็นหัวหน้างานทำส้วมว่า ขอให้เพื่อนๆมาช่วยกันทาสีห้องส้วม

"อ่าว!! มาเลยๆสองตัวมึงอ่ะ"

....เรากับนายนิกเดินไปหยิบแปรงทาสีกับลูกกลิ้ง

"เดี๋ยวนิกเข้าไปทาสีข้างในนะ เอิร์ตอยู่ข้างนอกนี่แหล่ะ อากาศมันถ่ายเทดี ข้างในอึดอัด" นายนิกหันมาบอกเรา

"อือ!!" เราพูดแล้วก็เดินไปข้างๆยัยส้ม

.....ห้องน้ำเป็นสีฟ้า สดใสมากๆ รุ่นพี่ปีสามสั่งไอ้แมคมาว่า ข้างนอกนี่ ขอให้เพ้นท์ลายอะไรก็ได้ ให้สวยๆ งานนี้มอบให้น้องๆปีหนึ่ง ครีเอทกันเองเลย แต่ข้างในขอเป็นสีพื้นธรรมดาๆ พวกเราก็เลยช่วยกันทาสีฟ้าเป็นพื้นด้านนอกก่อน แล้วเดี๋ยวตอนกลางวันค่อยไปคุยกันอีกทีว่าจะเอาลายอะไรดี

"เอิร์ต เอาลายอะไรดีอ่ะ" ยัยส้มหันมาปรึกษาเรา

"เราอยากเพ้นท์สายรุ้งอ่ะ แต่สีมีไม่ครบอ่ะดิ"

"ส้มอ่ะ อยากได้ลายอะไร"

"อยากวาดผีเสื้อกับดอกไม้อ่ะ ทุ่งหญ้ากับเด็กๆ" ยัยส้มพูด

"อือ!! ดีๆ แนวๆเดียวกันเลย"

"คุยไรกันอ่ะ" นายนิกออกมาจากห้องน้ำตอนไหนก็ไม่รู้ มาโผล่ทักทายเรากับยัยส้ม

"คุยเรื่องทำลายห้องน้ำ" ยัยส้มหันไปบอกนายนิก

"อยากได้ลายอะไรกันอ่ะ" นายนิกถามเรา

....ยัยส้มก็เลยเล่าคอนเซ็ปที่เรากับยัยส้มวางกันไว้ว่า จะเป็นแนวๆเด็กๆ มีทุ่งหญ้า ท้องฟ้า สายรุ้ง ทุ่งดอกไม้////นายนิกก็พยักหน้าเหมือนจะเห็นด้วยนะ

"แล้วนิกอ่ะอยากได้ลายอะไร" ยัยส้มถามนายนิก

"นิกจะวาดสไปเดอร์แมน กับเด็กเล่นบาส" นายนิกพูด

"โห!!!! คนละแนวเลยอ่ะ" เราพูด

"ก็วาดคนละข้างดิ นิกจะวาดข้างหลังห้องน้ำ จอง!! ห้ามใครแย่ง" นายนิกพูด

"เชิญเลยๆ ส้มกับเอิร์ตจองข้างนี้แหล่ะ" ยัยส้มพูด

"ปิ๊กกับเอ็มข้างนี้นะ" เสียงนายปิ๊กดังมาจากผนังอีกข้างของห้องน้ำ

"แล้วกูหล่ะ ลืมกูหรอ" เสียงไอ้แมคดังมาจากในห้องน้ำ

"ของมึงก็ ทำข้างในไง คนเดียวเลย" ยัยส้มพูด

"โหยยย!!!! กูก็อยากวาดรูปบ้างอ่ะ" เสียงไอ้แมคพูดอ่อยๆ

"เออๆ เดี๋ยวให้ออกมาวาดกับกูนี่แหล่ะไอ่แมค ผนังออกจะกว้าง อยากวาดอะไรก็เชิญ" เราบอกไอ้แมค เดี๋ยวมันจะน้อยใจอีก ฮ่าๆ

.....พวกเราช่วยกันทาสีผนังจนเสร็จทั้งข้างนอกแล้วก็ข้างใน////ในช่วงเช้าพวกเราทำงานกันแค่นี้ แล้วก็รอสีแห้ง....พวกเราเดินไปตรงที่แขวนสมุดกระจก////เราหาของเราไม่เจออีกแล้ว สงสัยมีคนเอาไปเขียน ของนายนิกก็หายไปด้วย!!

"สมุดกระจกหายอีกแล้ว" เราพูด

"ของนิกก็หาย"

"ปิ๊กก็หาย"

"แต่ของกูไม่หาย" ไอ้แมคพูด

"ก็ไม่มีใครอยากเขียนของมึงไงไอ่แมค ฮ่าๆ" ยัยส้มพูดแล้วก็หัวเราะ

"แหม่ๆ ทำอย่างกะมีคนอยากเขียนของมึงอ่ะนะส้ม" ไอ้แมคพูดกับยัยส้ม

"ก็มีสิ!! ออกจะฮอต จะเต็มเล่มแล้วเนี่ย แหกตาดูซ๊ะ" ยัยส้มพูดแล้วก็เปิดสมุดกระจกของตัวเองให้ไอ้แมคดู

"เออๆ กูเชื่อละ" ไอ้แมคพูดด้วยความหมั่นไส้ ฮ่าๆ

......แล้วก็ได้เวลากินข้าวกลางวันกัน เราก็ไปกินข้าวที่ศาลา

"เอิร์ตๆ เดี๋ยวนิกจะวาดเราสองคนด้วยนะ" นายนิกหันมากระซิบข้างๆหูเรา

"ห่านิก ทำไมต้องกระซิบด้วยว๊ะ" ไอ้แมคถามนายนิก

"ความลับๆ" นายนิกพูดแล้วก็หันกลับไปกินข้าวต่อ

"เออ!!! มึงระวังตัวไว้เหอะ ถ้ามึงทำไอ้เอิร์ตอีก คงจะไม่โดนไอ้แบงค์ต่อยคนเดียวหรอก จะโดนตีนกูด้วย" ไอ้แมคขู่นายนิก

"กลัวแล้วคร๊าบบ" นายนิกพูดกับไอ้แมค เพื่อนคนอื่นๆก็พากันหัวเราะ ฮ่าๆ

.....พอกินข้าวเสร็จ เราก็ไปเริ่มงานกันต่อ สีที่ทาไว้ก็แห้งแล้ว เราจับคู่กับยัยส้ม ก็เริ่มเอาดินสอมาร่างลายที่เราจะวาดกัน ส่วนนายปิ๊กกับนายเอ็มก็ช่วยกันผสมสีอยู่ให้ได้หลายๆสี เรากับยัยส้มร่างลวดลายเป็นทุ่งหญ้า มีดอกไม้ ก้อนเมฆ สายรุ้ง มีเด็กๆวิ่งไล่จับผีเสื้อ

....ส่วนด้านของนายปิ๊ก นายเอ็มแล้วก็ไอ่แมค ทำเป็นรูปเด็กๆกำลังเล่นฟุตบอล นายปิ๊กวาดเด็กเล่นกีต้าร์ด้วย

....แอบๆไปดูของนายนิก ข้างหลังห้องน้ำ เห็นรูปใยแมงมุมใหญ่มาก ทำเสร็จแล้วคงจะสวย ฮ่าๆ นายนิกหันมาเห็นเรา ก็โบกมือไล่ ประมาณว่า อย่าเพิ่งมาดู ฮ่าๆ เราก็เลยเดินออกทำของตัวเอง พอร่างแบบเสร็จเรากับยัยส้มก็เริ่มลงสี เด็กๆชาวเขาเริ่มให้ความสนใจมามุงดูกันเต็มเลย รุ่นพี่ๆก็ให้พวกเราโชว์ฝีมือกันเต็มที่!!!!

....สรุปว่า ผนังด้านของเรากับยัยส้มเสร็จก่อนใครเลย สีสันสดใสมากๆ โดยเฉพาะผีเสื้อที่ยัยส้มวาดลวดลายบนปีกได้สวยมากๆ เด็กๆชอบ สายรุ้งของเราก็สวยมาก เป็นภาพเด็กสองคนกำลังวิ่งไล่จับผีเสื้อบนทุ่งดอกไม้ มีรุ้งกินสีสดใสพาดผ่านอยู่ข้างบน เด็กๆที่มาดูก็ชอบใจกันใหญ่

....ไปดูอีกฟากของผนังที่สามหนุ่มเค้าช่วยกันทำ ก็เริ่มจะเสร็จแล้ว รูปเด็กๆกำลังเล่นฟุตบอล ถูกใจเด็กๆผู้ชายมาก เด็กเล่นกีตาร์ของนายปิ๊กก็น่ารักดี

....ส่วนของนายนิกใยแมงมุมเสร็จแล้ว สวยมากๆ สไปเดอร์แมนเสร็จมาครึ่งตัวแล้ว เหลือแต่ส่วนหัวถึงหน้าอกที่ยังไม่ได้ทำ นายนิกก็กำลังตั้งใจระบายสี เราชอบมากอ่ะ ใยแมงมุม แต่แอบสังเกตุเห็นมีแมงมุมกำลังเดินไปขย้ำเหยื่อที่เป็นแมลงปอตัวน้อยๆที่บินมาติดอยู่บนใยแมงมุม

"นิก มีไรให้เอิร์ตช่วยป๊ะ"

"มีดิ ของเอิร์ตเสร็จแล้วหรอ"

"เสร็จแล้ว สวยด้วย"

"เหรอๆ" นายนิกพูดแต่ก็ไม่ได้หันมามองเรานะ ยังคงระบายสีสไปเดอร์แมนต่อไป

"ไหนอ่ะให้ช่วยอะไร" เราถามนายนิก

"ช่วยนั่งอยู่เฉยๆตรงนี้แหล่ะ อย่าไปไหน"

"เอ้า!!!! บ้าป่าว งั้นเอิร์ตไปช่วยพวกแมคดีกว่า เดี๋ยวมาหาใหม่นะ"

"คร๊าบบบบ!!!!" นายนิกพูด/////แล้วเราก็ลุกเดินไป แต่!!! นายนิกเอามือมาดึงมือเราไว้

"อย่าไปไหนไกลนะ" นายนิกพูดกับเรา

"อือ!!!"

.....แล้วนายนิกก็ปล่อยมือเรา เราก็เดินมาช่วยทางฝั่งที่ไอ้แมคทำงานอยู่แต่ไม่เจอไอ้แมค!!!!

"โหยยย!!!! ไอ้แมค มึงอ่ะ ของกูเละหมดเลย" เสียงยัยส้มโวยวายอยู่อีกฟากนึง

"อะไรกันอ่ะ" นายเอ็มเดินไปดู

"ก็ไอ้แมคอ่ะดิ มาวาดอะไรก็ไม่รู้ เละหมดเลย" ยัยส้มพูด

"ไหนๆ" เราพูดแล้วก็เดินไปดู

"อะไรว๊าาาา!!!! กูแค่วาดเด็กกำลังเล่นว่าวอ่ะ เละตรงไหนเนี่ย" ไอ้แมคพูด

......เรามองไปบนผนังด้านที่เราวาด ก็เห็นว่า ไอ้แมคมันไปวาดเติมตรงเด็ก เป็นเด็กกำลังวิ่งเล่นว่าว แต่ว่าว่าวที่มันวาด บูดๆเบี้ยวๆ ไม่สวยเลย ตลกอ่ะ ฮ่าๆ

"แมค ฝีมือแย่มากๆนายอ่ะ ฮ่าๆ ถ้ามีว่าวแบบนี้จริงๆมันคงไม่ขึ้นไปบนฟ้าหรอก ฮ่าๆ" นายปิ๊กพูดแซวไอ้แมค

"มึงเลี้ยงขนมกูเลยเย็นนี้อ่ะไอ้แมค" ยัยส้มบอกไอ้แมค

"เออๆ ก็ได้ว๊ะ " ไอ้แมคพูดแบบปฏิเสธไม่ได้ แต่ก็แอบขำที่ทำให้ยัยส้มหัวเสีย ฮ่าๆ

......แล้วพวกเราก็ช่วยกันทำงานต่อจนเสร็จ ผนังด้านของสามหนุ่มก็เสร็จแล้ว ของนายนิกก็เสร็จแล้ว เพราะได้นายปิ๊กไปช่วยอีกแรงนึง สวยมากๆ เด็กๆผู้ชายชอบมาก สไปเดอร์แมนของนายนิก ฮ่าๆ
 
"เอิร์ตๆ มานี่ดิ๊" เสียงนายนิกเรียกเรา

"ทำไมอ่ะ"

"นี่ไง เราสองคน" นายนิกชี้ที่ใยแมงมุม

"นิกเป็นแมงมุม ส่วนเอิร์ตก็เป็นแมงปอตัวนี้ บินมาติดใยแมงมุม แมงมุมตัวนี้ก็กำลังเดินเข้าไปขย้ำเหยื่อ ฮ่าๆ" นายนิกพูดแล้วก็เอามือมาขย้ำหัวเราเล่น

"แหม่ๆไอ่ลิง ใครจะขย้ำใครกันแน่" เราพูดกับนายนิก

"ระวังตัวให้ดีเหอะเราอ่ะ ไอ่ดื้อ ป่ะ ไปอาบน้ำกัน" นายนิกพูดกับเรา

.....พวกเราช่วยกันเก็บของ อุปกรณ์ให้เรียบร้อย แล้วก็พากันเดินกลับไปอาบน้ำ รอกินข้าวตอนเย็น////พออาบน้ำเสร็จ เราก็เดินไปร้านค้ากัน เพราะไอ้แมคจะเลี้ยงขนมตามที่พูดไว้ ซื้อขนมเสร็จก็เดินเอากลับมาเก็บที่เต๊น แล้วก็ไปกินข้าวเย็นกัน แล้วก็กลับมานั่งก่อกองไฟกันเหมือนเดิมๆ เพลงมา กีต้าร์ สนุกสนานกันไป เหลือเวลาอีกไม่กี่วันแล้วที่จะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้////ไม่อยากให้ถึงวันที่จะต้องกลับเลย อยากอยู่ในบรรยากาศแบบนี้อีกนานๆ

....ดึกๆน้ำค้างเริ่มลง พวกเราก็แยกย้ายกันเข้านอน นายนิกกับนายเอ็มไปส่งยัยส้มที่บ้าน กลับมาก็ปิดเต๊นท์แล้วก็มาล้มตัวลงนอนข้างๆเรา

"เอิร์ต" นายนิกเรียกเรา

"เรียกทำไมอ่ะ"

"คืนนี้มืดเนอะ พระจันทร์โดนเมฆบังหมดเลย" นายนิกพูด

"อือ!!! มืดๆแบบนี้น่ากลัวอ่ะนิก เอิร์ตไม่ชอบเลย"

"กลัวก็มานอนใกล้ๆนิกดิ" นายนิกพูดแล้วก็ดึงเสื้อเราให้ไปนอนใกล้ๆนายนิก

"มาๆ นอนหนุนแขนนิกนี่แหล่ะ อยู่กับนิกไม่ต้องกลัว" นายนิกพูด

.....เราขยับไปนอนหนุนแขนนายนิก จริงๆแล้วอยากจะบอกว่า รู้สึกปลอดภัยแล้วก็ไม่กลัวอะไรทุกครั้งที่มีนายนิกอยู่ใกล้ๆด้วย////แต่อีกใจนึงก็คิดอยู่ว่าที่นายนิกกำลังอยู่นี่มันคืออะไร...ส่วนตัวเราอ่ะชัดเจนอยู่แล้วว่าเราเป็นอะไร แต่ด้วยความที่เรายังไม่เคยมีความรู้สึกรักใครซักคน เราก็เลยไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อนายนิกในตอนนี้มัน...คืออะไร?

....ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นต์ ทุกๆกำลังในนะครับ จริงๆแล้วอยากตอบกลับทุกคอมเม้นต์นะครับ แต่ไม่รู้จะตอบยังไงอ่ะ แฮ่ๆ

[jj_girl]

สู้ๆ นะเอิร์ต เอาชนะใจนิก ให้ยิกกล้ายอมรับตัวเองให้ได้