หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จผมกับพี่โคก็นั่งพักอยู่ที่บ้านอยู่หนึ่งชั่วโมง ก่อนจะขี่เจ้าอาชาออกมาด้วยพร้อมกัน ซึ่งขาไปร้านหมูกระทะนั้นก็มีพวกชาวบ้านต่างเข้ามาแสดงความยินดีกับพี่โคไม่ขาดสาย ถึงแม้พี่โคจะได้แค่ที่สองเหมือนกับพี่ผลไม้ก็ตาม
“คนที่นี่ดูใจดีนะฮะ ไม่มีการแบ่งแยกว่าต้องอวยพรกับคนที่ได้ที่หนึ่งเท่านั้น”
“อืมใช่ คนที่นี่เขารักสามัคคีกัน เพราะงั้นที่นี่ถึงได้ดูร่มรื่นเงียบสงบอย่างที่เห็น” พี่โคพูดตอบในขณะที่มือหนึ่งถือสายบังเหียนอาชากับอีกข้างได้กอดเอวผมไว้อีกข้างกันผมตก “ว่าแต่ที่รักเถอะ มาอยู่ที่นี่ได้หนึ่งเดือนแล้วรู้สึกเป็นยังไงบ้างเอ่ย”
ถึงแม้ผมกับพี่โคยังเป็นแค่แฟนกันอยู่ ไม่ได้มีสัมพันธ์ทางกายก็ตาม แต่ผมก็รู้สึกเขินไม่ใช่น้อยที่ได้ยินคำว่าที่รักนั้นดังมาจากปากพี่โค
“ก็...รู้สึกดีฮะ ผักชอบที่นี่มาก ทุกคนบนเกาะนี้ใจดีกับผักที่เป็นคนแปลกหน้า” ผมก้มหน้าตอบ ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองพี่โคที่เอียงคอมองหน้าผมหรอกครับ “แล้วนอกจากนี้ผักก็ดีใจ...ที่ได้อยู่บ้าน...สวน...ที่เป็นของคุณพ่อคุณแม่ ถึงแม้มันจะ...ฮึก...เป็นของชิ้นสุดท้ายที่พวกท่านทิ้งไว้ให้ผมดู...ฮึก...เป็นต่างหน้าก็ตาม”
แล้วพี่โคก็ไม่ถามผมอีก มีเพียงแต่กุมมือผมไปตลอดทางจนกระทั่งถึงร้านหมูกระทะที่ได้นัดหมายไว้
....................
โพลล์
หัวข้อ: ชีวิตใหม่ๆของน้องผัก [ตอนพิเศษ วันเด็ก 1 up 100% 25/01/60] (อ่าน 74613 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก