หัวข้อ: ✣✤|แมว หมา ดอกไม้ และพี่ชายข้างบ้าน|✤✣ ตอนพิเศษวันสงกรานต์ P.29

[saruttaya]

อ่านแล้วน้ำตาซึม เป็นเอ็นซีที่หน่วงหัวใจยังไงไม่รู้ 

[Dark_Noah]

เดี๋ยวนะ คือน้องจะไม่เสียใจใช่มั่ย พี่เอกอย่าลืมนะ ถึงจะเป็นวสันต์แต่ก็คือวสุด้วยนะ 

[PoP~Pu]

มันหน่วงๆแปลกๆ คือวสุก็รู้ตัวอยู่ใช่มั้ยในขณะที่เป็นวสันต์ เอ๊ะยังไง?
หวานๆอมขมนะคะเรื่องนี้ 555
รอตอนต่อไปค่ะ

[GETIIZ]

พี่เอกกำลังจะเป็นอมตะ !!!!! 5555555
ไม่ว่าจะเป็นวสุ หรือ วสันต์ ความรู้สึกรักและโหยหาต่อพี่เอก มันก็เป็นเรื่องจริง
จิตวิญญาณและความรู้สึกเป็นสิ่งแท้ ไม่ว่าจะอยู่กับใคร. หรือเปลี่ยนไปอยู่ในรูปแบบไหนก็ตาม
การรอคอยมันทรมาน ยิ่งรอมาเนิ่นนาน พอได้พบเจอยิ่งมีค่า

แอบขำดุ๊กดิ๊ก กลัวขาวตลอดดด 55555

[Zelsy]

  จะมีเหตุการณ์ได้เสียเกิดขึ้นไหม

ปล. พี่เอก ดูแลน้องดีๆนะ

[mild-dy]

พี่เอก วสุกะวสันคือคนเดียวกันนะ

[hoshinokoe]

ตอนหน้านี่ จะบอกวิธีการกินเด็กที่ถูกต้องใช่ไหมลุงเอก 555555
อมตะแล้วที่นี้ ลุง 5555

[Ryoooo]

ดีใจที่ไม่ได้ซดมาม่าหนักๆ
ดีใจทีวสุดูจะเข้าใจความรักของพี่เอกและวสันต์ว่าส่งผ่านมาถึงตัววสุเอง
ไม่อยากใ้คิดว่าเป็นตัวแทน เพราะวสุไม่ใช่ตัวแทนใคร
แต่เป็นวสันต์อีกหนึ่งเว่อชั่น และเป็นคนที่มีความรักให้กับพี่เอกเช่นกัน

มันก็เหมือนแค่มีความฝันและมันเป็นจริง
ชอบตอนนี้ บางอย่างเริ่มคลี่คลาย
ถึงแม้จะไม่ง่าย แต่ค่อยๆ เรื่อยๆแบบนี้ ดีที่สุด
ไม่รีบร้อนแต่อ่อนโยน ชอบๆๆ


ปล. เค้าจูบกันแล้ววววววว กริ๊บกริ๊ววววว

[Tsubamae]

อ้ากกก ทำได้ดีๆๆ กู๊ดจ๊อบ พี่เอก เอ้า หรือตอนนหน้าจะยังกินไม่หมดหว่า อิิอิื แบบน้องเกิดอายกระทันหัน พี่เอกเลยอด กิกิ แล้วก็กดไลค์ คนเขียนบท บรรยายดีมากๆ ชอบตอนที่เปรียบเปรยกับดอกไม้ที่ร่วงโรยแต่ยังผลิดอกใหม่ ไม่มีสิ่งใดสูญสลายมีแต่เปลี่ยนรูป (อันนี้คือที่เราจำได้คร่าวๆ คนเขียนบรรยายดีกว่านี้)ประโยคนั้นแทนตัววสันต์กับวสุตอนนี้ได้ดีทีเดียว แม้จะไม่ใช่คนเดียวกัน แต่ก็เป็นคนเดียวกันนั่นแหละ ถึงตอนนี้จะหน่วงแต่อ่านแล้วสบายใจขึ้นนะ พี่เอกเองเราก็เข้าใจพิแกนะ ถึงใจจะมั่นใจและอยากให้วสุเป็นวสันต์แต่ความเป็นจริงมันไม่ได้  และพิแกก็ห่วงความรู้สึกของหนูวสุด้วย สับสนแทน แต่พอได้อ่านความรุ้สึกหนูวสุถึงได้สบายใจขึ้น ดีใจที่วสุรักคนในฝัน รักพี่เอกด้วย
จะว่าเห็นแก่ตัวมั้ย ถ้าอยากได้ทั้งสองคน ทั้งวสันต์และวสุ ให้จิตวิญญาณของวสันต์ยังคงอยู่ รวมกันกับวสุเป็นหนึ่งเดียว ได้มั้ยนะ  เนาะขาวเนาะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับตอนที่5ค่ะ

[mystery Y]

อ่า...ตอนนี้ยิ้มได้นิดๆเนาะ ถึงจะแอบนำ้ตาซึมก็เถอะ

[NINEWNN]

ถ้าวสุยอมรับว่าเราคือตี๋ใหญ่ก็โอเค
แต่...!
พี่เอกกกกกกกกกกกกกก น้องยังเด็ก!
พรากผู้เยาว์ชัดๆๆๆๆๆๆ

[urmein]

ถ้าคิดว่า วสุ ก็คือ วสันต์ คือคนเดียวกัน ไม่มีใครแทนใคร มันก็น่าจะแฮปปี้เนอะ
แต่ในความเป็นจริง มันก็คงยากเหมือนกันนะ

สู้ๆนะทั้งพี่เอก ทั้งวสุ ^__^

[บ๊ายบายโพ]

"ทางนี้อายุปาเข้าไปตั้งจะสามสิบห้าแล้ว"
"ผมก็จะสิบห้าแล้ว"
ทำไมอ่านตอนนี้แล้วขำ 555555 ทำไมพี่เอกน่าสงสารงี้

[snack]

ถึงจะหน่วงๆไปบ้างแต่สุดท้ายก็ดูจะมีความสุขดีนะ

วสุในที่สุดก็หาจนเจอนะกับคนที่อยู่ในความฝันมาทั้งชีงิต...

[Infinity 888]

พี่เอกเย็นไว้ น้องเพิ่ง15เอง 

ในที่สุดก็เข้าใจตรงกัน การรอคอยของทั้งสองคน สมหวังซะที 

[wan_sugi]

เหงาๆ เศร้าๆ ในตอนเริ่ม
แต่ตอนนี้จะกินเด็กแล้ว...ว คุกนะคะคุก 

[nutjisub]

อ้าย อ่านตอนนี้ มันฟินมากๆ  ตอนแรก ๆๆ ก็หน่วงลุ้นว่าพี่เอกกับวสุ จะต้องแยกจากกันอีกแล้วเหรอ แต่พอพี่เอกดึงน้องไว้แล้วพูดความจริง แล้วน้องวสุกับสารภาพว่าตามหาพี่เอกมาตลอดชีวิต คือมันซึ้งมากๆๆ ไม่ว่าจะเป็นใครอย่างไร สองคนนี้คือคนที่มีบทเรียนแล้วว่าชีวิตมีค่าเวลามีค่าไม่ควรปล่อยทิ้งให้ว่างเปล่า ชอบตอนที่คนเขียนเปรียบเหมือนดอกไม้ที่ร่วงโรยและรอดอกใหม่ผลิบานคือมันใช่มากๆๆ ค่ะ
ประทับใจต่อมาคือมานั่งคุยกันเรื่องไม่เคยร้องไห้หนักขนาดนี้และบอกอายุของกันและกัน คือฮาพี่เอก คือพี่แก่มาก ๆๆ จะ35 แล้วส่วนน้องวสุจะ15 ยังไม่ได้ทำบัตรประชาชนเลยอะ 555 คือพี่เอกโครตจะกินเด็ก แต่ฉากสุดท้ายคือที่สุดของที่สุดรอฉากนี้มานาน55 สนับสนุนให้พี่เอกรีบกินเด็กเพราะพี่แกแก่แล้วอาจเหลือเวลาไม่มาก 555 (โดนพี่เอกฆ่า)  ใครก็ได้ช่วยตามตำรวจมาจับลุงเอกหน่อยแกกำลังทำผิดฐานพรากผู้เยาว์ (ผู้เยาว์ก็เต็มใจสุดถือว่าเป็นการสมยอมแล้วกัน555)
นึกถึงอนาคต พี่เอกตื่นมาตอนเช้า มาทำอาหารเช้าให้วสุกิน แต่งตัวให้น้องไปโรงเรียน พาเด็กนักเรียนไปส่งโรงเรียน ตอนเย็นมารับกลับบ้าน สอนการบ้านในบางครั้ง หรืออาจจะต้องคอยพาน้องไปกวดวิชา แค่นึกก็ขำแล้ว นี่มันตาลุงเลี้ยงต้อยชัด ๆๆ 

[★KVH™★]

ย่าห์ วสุกับวสันต์
พี่เอกกินเด็ก   

[shabushabu4]

คือนี่ยังเป็นวสุใช่มั้ย.... ไม่ใช่ว่าพี่เอกเห็นเป็นตัวแทนวสันต์อยู่เลยทำแบบนั้นนะ 

[EoBen]

อ่าาา  รู้สึกอบอุ่น ปนกระหาย ยังไงไม่รู้คะแบบ โหยหากรอบโกย อยากได้ คิดถึง มันมีทุกอารมณ์ปนเปไปหมด

อ่านตอนนี้แล้วเริ่มเข้าใจ วสุขึ้นมานิดนึงว่าทำไมถึงได้รู้สึกสนใจพี่เอกนัก เพราะเค้าคล้ายกับคนในฝันที่ตนเองแอบรักเหลือเกินน

ส่วนพี่เอกก็มีเด็กน้อยข้างบ้าง ที่ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ


ตอนนี้คืบหน้าไปมากเลย ถึงขนาดจุ๊ฟกันดูดดื่มมม


อยากเป็นเจ้าขาว กับดุ๊กดิ๊กจัง 555555

[buathongfin]

น้ำตาซึมเลยอ่ะ เป็นอะไรที่ได้ฟีลลิ่งสุดๆ 

[poohanddew]

ถึงแม้จะยังหน่วงๆ แต่ก็แอบมีความหวานซ่อนอยู่
สู้ต่อไปน๊า พี่เอกกกก
อยากเห็นพี่เอกกลับมามีความสุขอีกครั้ง

[kinjikung]

รูปลักษณ์เปลี่ยนไป แต่จิตวิญญาณไม่เปลี่ยน วสุช่างน่ารักเสียจริง ๆ
พี่เอกต้องดูแลน้องดีดีนะ

[donutnoi]

มันอ่อนโยนนะ แต่ทำไมยังรู้สึกเศร้าๆนะ รอตอนต่อไปค่ะ 

[MK]

จูบกันแล้ว  เอิ๊กๆ   

[SenzaAmore]

  ตอนบอกอายุนี่ยิ่งตอกย้ำว่าพี่เอก แก่มาก 555

โอยลุ้นว่าตอนหน้าจะเป็นยังไง ขอบทให้ตี๋คิมกับพี่ภพอีกหน่อยน้าาาา

รอตอนต่อไปค่ะ+1
ปล..ชอบคำโปรยตอนเริ่มตอนจังเลยค่ะ

[=นีรนาคา=]

ยังคงรู้สึกหน่วงๆหนึบๆอยู่เลยอ่ะ
เจ้าขาว คริคริ

[Jaiko★]

เกิดอาการเม้นท์ไม่ออกไปชั่วขณะ
บอกไม่ถูกเลยว่ารู้สึกยังไง
จะดีใจก็ดีใจที่เริ่มลงเอยกันได้แล้ว
แต่ก็ยังหน่วงๆมึนๆตรงที่ตกลงนั่นวสุหรือวสันต์กันแน่
รู้แต่ที่แน่ๆ คุกนะคะพี่เอกกกกก
รออ่านอย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ

[misso]

กรี๊ดดดด พี่เอก น้องยังเด็กนะคะ อร๊ายยย

ชอบตรงบรรยายเทียบกับดอกไม้ แม้ดอกเก่าจะเหี่ยวเฉาไปแล้ว ดอกไม้ที่เกิดมาใหม่ก็มาจากฐานของดอกเดิมนะเอง เจ๋งมาก

อีกตอนที่ลงท้าย เจ้าเหมียวบอกว่า นั่นเป็นการแสดงความรัก  แม้ตอนแรกจะหน่วงๆไป แต่ลงท้ายประทับใจ 

ขย้ำพุงเจ้าอ้วนขนทอง ฮาที่แมวด่าเจ้าหมาโง่ 

[pae666]

ในที่สุด.... ทั้งสองคนก็ได้มาเจอกันแล้ว