“ปุณ”
“เอส” เธอแตะที่ข้อมือเขาเป็นเชิงห้าม
ผมเองก็เพิ่งรู้ว่าเขามีลูกค้า
ไม่ได้มากันแค่สองคน
“นั่งก่อน” คุณพุฒดึงผมไปนั่งโต๊ะข้างๆ
.
.
“หึๆ”
“...”
“ดีใช่ไหม ที่ย้อนกลับมาดู”
“ครับ”
จริงอย่างที่คุณพุฒพูด
ดีที่ผมย้อนกลับมา
เขาแค่มาพบลูกค้า
ผมคิดมากไปเอง
แต่..
ไอ้ท่าทางสนิทสนมแบบนั้น..
ก็ยังทำผมคิดมากอยู่ดี
.
.
“ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ล่ะครับ” ผมถามในสิ่งที่ยังข้องใจอยู่
“...”
“ยังเอ่อ..ตามผมอยู่เหรอครับ”
ผมละสายตาจากเอสเมื่อเห็นเขาเงียบ
“ขอโทษครับ”
คงลำบากใจที่ผมพูดเรื่องเก่าๆ
“ฉันกำลังพยายามอยู่”
“...”
“ขอเวลาฉันอีกนิด”
“ครับ” ตอบแล้วหลบสายตาที่มองมา
“ท่าทางนายมีความสุขดี”
“...”
“ปุณ”
เผลอกำมือแน่น เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นแตะมือเอส
สองครั้งแล้ว
ที่เธอแตะต้องตัวเขา
“นายเคยใจเย็นกว่านี้นะ”
“ครับ” หันกลับมามอง เมื่อไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด
“ตอนอยู่กับฉัน นายไม่ค่อยแสดงออก”
“...”
“จนบางทีฉันก็คิด ว่านายไม่เคยรัก”
“ขอโทษครับ”
กับเรื่องของเอส
ผมแสดงสีหน้า และท่าทางแบบไหนกันนะ
.
.
“อย่าพูดเรื่องเก่าเลย” พูดแล้วส่งยิ้มมาให้ “หมอนั่นคุยธุระเสร็จแล้ว”
ผมหันไปมองเอสที่กำลังจับมือเพื่อบอกลาลูกค้า
“ฉันกลับล่ะ”
“ครับ ขอบคุณนะครับ”
ส่งยิ้มให้ ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปหาเอส
“งั้นดากลับก่อนนะค่ะ” เธอบอกลาเอส ก่อนจะหันมายิ้มให้ผม
รอยยิ้มที่มุมปาก
รอยยิ้มที่ดูไม่น่าไว้ใจ
“เอส”
“กลับไปคุยกันที่บ้าน”
บอกแล้วกระชากแขนผมให้เดินตามไปทันที
Ma-NuD_LaW
ก็ยังคงปั่นอยู่
ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ
ลองดูดึกๆ อีกซักนิดนะครับ สำหรับคนนอนดึก
ส่วนคนที่ง่วงแล้ว ฝันดีครับ