อยู่ห่างกันจึงได้รู้ ว่าผมหมดรักเขาแล้ว
“ฉันต้องไปพบลูกค้าที่สิงคโปร์”
“ครับ”
“ไปด้วยกันนะ”
“ครับ”
.
.
ทั้งที่รับปากกับเขาแล้ว
แต่พอถึงวันจริงๆ ผมกลับป่วย
ป่วยจนไม่สามารถไปกับเขาได้
เขาดูไม่พอใจนิดหน่อย
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ส่วนผม ได้ลาพักงานตลอดช่วงที่เขาไปสิงคโปร์
เพราะเขาไม่ไว้ใจ ให้ผมไปทำงาน
ไปเจอกับเอส
.
.
“เบื่อ”
และเมื่อผมเบื่อ ผมก็ไปเที่ยว
เดินเรื่อยเปื่อยในห้าง
ซื้อทุกอย่างที่อยากได้ ด้วยเงินของเขา
ก่อนจะขับรถไปเรื่อยๆ
เพื่อผลาญน้ำมัน ที่เติมด้วยเงินของเขาอีกเช่นกัน
ชีวิตแบบนี้ ดูน่าอิจฉาไม่ใช่เหรอ
แต่ทำไม ผมไม่มีความสุขเลย
และยิ่งใช้เงินไปมากแค่ไหน
ก็ไม่ทำให้ผมคิดถึงเจ้าของเงินนั้น ขึ้นมาสักนิดเลย
.
.
“อิสระ”
พร่ำเพ้อถึงสิ่งที่ไม่มีทางได้
พูดซ้ำซากอยู่แต่คำเดิมๆ
.
.
“น้ำลึกแค่ไหนนะ” บ่นกับตัวเองริมสะพานข้ามแม่น้ำ
“จะฆ่าตัวตายหรือไง”
รู้สึกเหมือนโลกหยุดนิ่ง
เวลาคนที่เราอยากเจอ มาอยู่ตรงหน้า
ผมพึ่งเข้าใจความรู้สึกนั้น เอาก็วันนี้
.
.
“นาย”
“ขับรถตามมาตั้งนาน ไม่คิดว่าจะมาที่นี่” พูดแล้วส่งยิ้มให้ผม “อยากตายเหรอคุณเลขา”
“เอส”
“คิดถึงผมไม่ใช่เหรอ”
“...”
“ผมก็มาหาแล้วไง”
“กอดได้หรือเปล่า” เข้าไปกอดโดยไม่รอคำตอบ “ไม่โกรธฉันแล้วเหรอ”
“ผมเหนื่อยน่ะ” ยกมือขึ้นกอดตอบผม “เหนื่อยที่ต้องหลอกตัวเองว่า เลิกรักคุณแล้ว”
“...”
“เหนื่อยที่ต้องแกล้งทำเป็นว่า ไม่เคยรู้จักคุณ”
“เอส”
“ผมมาคิดๆ ดูแล้ว”
“...”
“ผมควรจะให้โอกาสคุณได้แก้ตัว”
“ฮึก..”
“รีบพูดตอนที่ยังมีโอกาสนะคุณเลขา”
“ขอบคุณนะเอส”
ขอบคุณที่เข้ามาในเวลาที่ผมต้องการเสมอ
Ma-NuD_LaW
รู้แล้วใช่ไหม ว่าใครเป็นพระเอก 
คนแต่งเรื่อง เมียหลวงกับเมียน้อย ..คนละคนกันนะครับ
แต่ฝากผมทวงเมียหลวงได้ เดี๋ยวผมช่วยจิกมันให้ 
อีกเรื่องนึง.. ผมเรียนจบแล้วครับ 
ดีใจฝุดๆ
+เป็ด ขอบคุณทุกความเห้นนะครับ 
หัวข้อ: ((เรื่องยืดเยื้อ)) เมียน้อย --มี Ebook แล้วนะค้าบบบบ-- (อ่าน 314830 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก