[พุฒ]
“คุณปุณอยู่ที่รีสอร์ทxxกับหมอนั่นครับ”
“อืม”
ผมทิ้งงาน กลับมาเมืองไทยทันที
กล้าดียังไงมาสวมเขาให้ผมแบบนี้
.
.
“มารับฉันที่สนามบิน ฉันจะไปจัดการพวกมัน”
รถมารออยู่ที่สนามบินก่อนหน้าที่เครื่องจะลงหนึ่งชั่วโมง
ลูกน้องผมรู้ดี ว่าต้องทำอะไรตอนไหน และเร็วแค่ไหน
.
.
“ฉันจะเข้าไปหาพวกมันได้ยังไง”
“ผมจัดการให้แล้วครับ รีสอร์ทนี้เคยเสนอขายหุ้นให้กับบริษัทเรา”
ผมจำได้
รีสอร์ทเล็กๆ ที่ดูจะหากำไรได้ไม่เป็นกอบเป็นกำ
เล็กเกินไป จนไม่น่าลงทุน
.
.
“...”
ภาพที่พวกมันสวมกอดกัน ทำเอาผมแทบคลั่ง
ร่างกายไร้เสื้อผ้าเต็มไปด้วยร่องรอย
ร่องรอยที่ตอกย้ำถึงความโง่ของผม
โง่ที่ปล่อยให้เมียตัวเองมาสวมเขาแบบนี้
“คุณพุฒ”
จำไม่ได้ว่าตัวเองพูดอะไร หรือทำอะไรไปบ้าง
รู้ตัวอีกที ก็ตอนที่เสียงปืนดังขึ้นมา
“เอส”
เขากอดมัน ร้องไห้เหมือนแทบขาดใจ
“ลุก”
อดไม่ได้ที่จะไปกระชากเขาออกมา
ท่าทีที่แสดงออกถึงความรักแบบนั้น
ทำผมเจ็บ
“ไม่” ตวาดผมเสียงดัง “ปล่อยผม ผมจะไปดูเอส”
“ปุณ”
เขาเคยเป็นของผม
ทั้งตัวและหัวใจ
“ฆ่าผมเลยสิ”
“ยิงคนที่ผมรักทำไม”
เพี๊ยะ!!
“อย่าทำอะไรเขา” ผมหันไปมองมัน
เลือดออกขนาดนั้น ยังทำอวดดี
“เอส”
หมอนี่ก็เหมือนกัน
ทำท่าอย่างกับจะขาดใจตาย
“กลับไปกับฉัน แล้วมันจะปลอดภัย”
“ไม่”
“ปุณ”
ผมให้โอกาสขนาดนี้แล้ว
ทำไมเขาจะต้องปฏิเสธ
“ปล่อยผมไปเถอะ ผมขอร้อง”
“หึ”
ปล่อยนายไปงั้นเหรอ
“งั้นก็ดูมันตาย”
“อย่า”
ปัง!
ภาพเขาค่อยๆ ทรุดตัวลงกับพื้น
ภาพเลือดที่กำลังไหลออกมา
ภาพที่เขาพยายามตะเกียกตะกายเข้าไปหามัน
ทำไมจะต้องเอาตัวไปบังกระสุนแบบนั้น
ทำไมจะต้องยอมตายเพื่อมัน
.
.
“นายครับ”
“นาย”
ผมหันไปมองลูกน้องตัวเอง
“พาพวกมันไปหาหมอ”
“แต่นายครับ”
“เดี๋ยวฉันจะตามไป”
หมดแรง
ตอนนี้ผมกำลังหมดแรง
ความรักของเขา
ความรักที่เคยเป็นของผม
ไม่เหลืออีกแล้ว
Ma-NuD_LaW
เห็นอยากอ่านตอนพุฒกัน 
ผมไม่คิดจะให้พุฒมันมีปมไรนะ
สำหรับผม มันก็แค่มนุษย์ที่เห็นแก่ตัวคนนึง 
หาได้ทั่วไปตามร้านสะดวกซื้อ 
ว่าจะตอบเม้นคนอ่าน แต่ตอนนี้คิดไรไม่ออกอ่ะ 
หลายเรื่องรุมเร้าในหัว 
ปั่นนิยายกันต่อไป
+เป็ดจ๊ะ 
หัวข้อ: ((เรื่องยืดเยื้อ)) เมียน้อย --มี Ebook แล้วนะค้าบบบบ-- (อ่าน 340393 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก