สวัสดีค่ะเรื่อรีปรินท์นิยายพลอยยังเปิดให้จองอยู่ค่ะ ตามที่แจ้งคือจนกว่าจะถึงยอดที่กำหนดค่ะhttp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=46318.msg3023588#msg3023588พลอยตองขอขอบคุณทุก ๆ คนมากเลยนะคะที่ชอบนิยายของพลอย เขินจังเลยหนูขอเอาหัวมุดพื้นแปป(ไม่ใช่ละ)
แต่วันนี้ออกจะเป็นวันพิเศษของพลอยเล็กน้อยพลอยเลย... สปอยเรื่อง(เก่า)ใหม่? (ที่แต่งค้างไว้ราว ๆ 1 ปี)มาให้ลองอ่านกัน แอบอยากรู้ว่ามีคนสนใจภาคต่อ...?? ของเรื่องนี้ไหมเพราะชื่อเรื่องเป็น Love Surgery ยกกำลังสองค่ะ
แต่ถึงบอกไปว่าเป็นภาคต่อแต่ก็เป็นสตอรี่ของคู่อื่นค่ะ (แต่มีพี่ศิน้องกรออกมาแน่นอนถ้าไม่มีคู่นี้ในเนื้อเรื่องนี้ก็คงไม่สมหวังกันและน้องกรที่น่ารักก็ยังไม่ได้เอาคืนเพื่อนเลิฟคนนี้เลย)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Intro
คนเรามักมีสัญญาในสมัยเด็กหรือไม่คนเราก็มันจะมีความฝันตอนเด็กว่าโตขึ้นนั้นพวกเขา (รวมถึงตัวผมด้วย) อยากเป็นอะไรเพียง แต่ตอนนี้ผมกำลังทำลายความฝันของผู้ชายคนหนึ่งอยู่ ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเขานะครับว่า ทำไมคน ๆ นี้ถึงต้องยึดติดกับอดีตด้วยหรือทำไมเขาต้องยึดติดกับคำมั่นสัญญาบ้า ๆ บอ ๆ และน่าอายในวัยเด็กมากมายขนาดนี้
ผมมองเขาคร่ำครวญมาเกือบจะสิบนาทีแล้วหละครับเสียงทุ้มพูดพร่ำเป็นภาษาไทยบ้าง ภาษาอังกฤษบ้าง ซึ่งผมก็ไม่ได้รู้สึกรำคาญหูอะไรหรอกนะครับนั่นอาจจะเป็นเพราะผมรู้ว่าเขาเป็นลูกครึ่งไทย – อังกฤษก็ได้หละมั้งครับ มันจึงทำให้ผมยอมรับพฤติกรรมที่เขาทำกับภาษาไทยแบบนี้ ทุก ๆ ท่านคงจะสงสัยสินะครับว่าผมเป็นใครและคนที่นั่งอยู่เบื้องหน้าผมคือใครผมขอแนะนำตัวก่อนเลยนะครับ ทุก ๆ คนน่าจะได้ยินชื่อผมในเรื่องราวของเพื่อนผมมาแล้วเพราะผมชื่อเจมส์ครับ ผมเป็นเพื่อนสนิทสุดเลิฟกับนายรณกรนั่นเอง แต่ทุก ๆ คนคงยังไม่รู้จักชื่อจริงของผมใช่ไหมหละครับ งั้นก็ไม่ต้องรู้จักต่อไปเถอะครับผมไม่อยากจะแนะนำตัวเท่าไหร่เอาเป็นว่าผมชื่อเจมส์ หรือเพื่อนเจมส์ที่ทุก ๆ คนคุ้นเคยแล้วกัน
ส่วนคนที่นั่งอยู่เบื้องหน้าผมพวกคุณทุกคนก็น่าจะคุ้นเคยกับเขานะครับเพราะคน ๆ นี้เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนสนิทผมหรือจะพูดให้เข้าใจว่าเขาเป็นเพื่อนกับคุณพี่ศิรวิทย์นั่นเองซึ่งเขาชื่อพี่เตอร์ครับ (ความจริงแล้วผมจำชื่อเล่นเต็ม ๆ ของเขาไม่ได้เหมือนกันรู้สึกว่าพี่ศิจะเรียกคน ๆ นี้ว่าเต๋อครับ)
และเหตุผลที่ผมกับพี่เขาต้องมานั่งประจันหน้ากันแบบนี้ก็เป็นเพราะเรื่องราวบางอย่างที่เกิดขึ้นในอดีตและผมก็ต้องการแก้ไขความทรงจำที่ผิดของพี่เตอร์แกครับ (อ่อ ลืมบอกไปอีกอย่างตอนนี้ผมขึ้นขั้นปีที่ 3 แล้วส่วนพี่เตอร์แกตอนนี้อยู่ปี 6 ใกล้จะจบเต็มทนแล้วหละครับ)
มันเป็นเรื่องราวในอดีตที่ผมก็จำไม่ค่อยจะได้แต่เฮียแกดันจำได้ดีซะเหลือเกิน หนำซ้ำยังยึดมั่นถือมั่นในคำสัญญานั่นจนเข้าขั้นโคม่า และมันอาจจะหนักหนาจนทำให้ก้านสมองเขาตายไปเลยก็เป็นได้ครับ ผมรู้สึกว่าพี่เขาเป็นคนที่ยึดติดกับอะไรจะยึดติดแบบสุด ๆ และไม่ยอมปล่อยสิ่งที่ตัวเองยึดติดด้วยครับ
แต่ตอนนี้พอพี่เขารู้ความจริงทั้งหมดแล้วเขาคงอาจจะตัดใจและละทิ้งในคำสัญญาหรือความฝันสมัยเด็กพวกนั้นไปก็ได้หละมั้งครับ ผมนั่งเท้าคางมองใบหน้าขาวตามประสาหนุ่มลูกครึ่งหากแต่ดวงตานั่นคมเข้มตามฉบับหนุ่มไทย
ผมทอดถอนลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่และตัดสินใจจะลุกออกจากโต๊ะและวางเงินค่าชานมเย็นที่ผมดื่มไป ให้พี่เตอร์แกช่วยจ่ายตอนที่เขาร้องห่มร้องไห้เสร็จแล้ว ทว่ามือกร้านข้างหนึ่งของพี่เขากลับเอื้อมมือมาจับท่อนแขนของผมเอาไว้พร้อมกับดึงร่างของผมให้ทรุดนั่งลงไปกับเก้าอี้อีกครั้ง
“My little princess” 
วิ่งหลบกะทะ หมอ ไห กะละมัง ... จริง ๆ ตอนนีแต่งค้าไว้ตอนที่ 4 แหะ ๆ ยังไม่มีไฟเลยมาขอไฟแต่งจากทุก ๆ คนค่ะ ฮาๆๆ
https://www.facebook.com/pages/WIFACs-Work-Page/376396462412920 ติดตามข่าวสารและนิยายเรื่องอื่น ๆ ได้ที่เพจค่า
โพลล์
หัวข้อ: - Love Surgery รักกวน ๆ ฉบับป่วน(ว่าที่)คุณหมอ - [แจ้งข่าว] [03/06] (อ่าน 257874 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก