## บันทึกรักสีม่วง ## ตอนพิเศษสุดท้าย [ ๒๑ / ๐๑ / ๒๕๖๐ ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ## บันทึกรักสีม่วง ## ตอนพิเศษสุดท้าย [ ๒๑ / ๐๑ / ๒๕๖๐ ]  (อ่าน 268439 ครั้ง)

ออฟไลน์ Pz_ready

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 53
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +107/-1
ตอนนี้สั้นหน่อยนะคะ เจอกันตอนหน้าค่ะ




เสียงเครื่องยนต์เสียงดังกระหึ่ม ล้อหมุนวนบดกับถนนอย่างไม่สนสถานที่ ความเร็วของตัวรถยังไม่เท่ากับความร้อนใจที่แน่นอยู่ในอกหนาของตัวเองตอนนี้

หลังจากที่ลูกชายพูดบอกในสาย หัวใจของเขาก็บีบแน่นกลัวว่าจะเกิดอันตรายอะไรกับอดุลย์ แต่ยังพอมีสติมากพอจะไต่ถามเบอร์ที่โทรเข้ามากับลูกชาย ก่อนจะส่งต่อให้วัชรตรวจสอบทันที

และคำตอบที่เลขาบอกกลับมาเพียงไม่กี่นาทีต่อมาคือ...เบอร์ของบ้านนายการิน...

ความกังวลมากขึ้นไปอีกเมื่อเรื่องเข้าไปเกี่ยวข้องกับภรรยาเก่าอย่างนลินที่แสดงท่าทีเป็นภัยกับตนเองอย่างมาก คิดไปคงไม่พ้นเรื่องรูปที่เผยแพร่ออกไป ไม่อย่างนั้นเป้าหมายของนลินคงไม่ใช่อดุลย์เป็นแน่

วืดดดดดด

ร่างสูงหักเลี้ยวรถอย่างไม่ชะลอความเร็วลงแม้แต่น้อย ตอนนี้เขามาถึงหมู่บ้านจัดสรรที่เป็นที่ตั้งที่วัชรบอกมา หน้าคมมองซ้ายขวาพยายามมองป้ายข้างถนนสองเลนสลับกับแผ่นกระดาษขาวภายในมือตัวเอง ที่อยู่ที่จดมาคือซอยหก บ้านเลขที่สามแปดแปด...

คนร้อนใจเริ่มเบาความเร็วของรถลงเมื่อใกล้ถึงที่หมาย ไม่รู้แน่ชัดว่าบ้านหลังไหนมีแต่ต้องไล่ดูไปทีละหลังเรื่อยๆ นึกถึงเลขาผู้ที่สามารถทำได้ทุกอย่างอย่างวัชร ถ้าอีกฝ่ายมาด้วยคงจะเร็วกว่านี้

แต่เพราะว่าไม่สามารถทนรอได้ ทันทีที่รู้ก็รีบออกรถมาทันทีศูรขอตามมาเขาก็ปฏิเสธ ตะวันยิ่งแล้วใหญ่รายนั้นขอที่อยู่บอกว่าจะไปหาพ่อปิงปองของตัวเอง เขาก็บอกปัดก่อนจะกดตัดสายแล้วหนีออกมาคนเดียวทันที

ในขณะที่คนในรถกำลังมองซ้ายขวาหาบ้านเลขที่ที่ตรงกับที่ต้องการอยู่ บนถนนมีร่างของชายคุ้นตาวิ่งเขย่งขาด้วยความเจ็บออกมาอยู่กลางถนน ไม่ทันที่จะร่างนั้นจะหนีไปไหน หญิงสาวอีกคนก็ตามออกมาจากบ้านทางด้านซ้ายมือ

ใบหน้าของหญิงสาวที่เคยสวยงามบูดบึ่งบิดเบี้ยวจนน่าเกลียด ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นทรงและด้วยความรีบตามคนที่ป่วนอารมณ์ตัวเองจนลืมสวมรองเท้า

รพีเห็นคนที่ตามหาก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่ตัวเองเคยทำบาปกรรมเอาไว้ เพราะไฟสีส้มข้างถนนทำให้เห็นอดุลย์ที่ดูสะบักสะบอมอย่างมาก อารมณ์โกรธก็ผุดขึ้นมาในกาย ยิ่งเห็นสีหน้าหวาดกลัวของร่างบางมองไปที่นลินที่ไล่ตามมาด้านหลังก็ยิ่งนึกโกรธมากขึ้น

“หยุด!!”ตวาดเสียงกร้าวทันทีที่ลงมาจากรถ ทันท่วงทีก่อนที่นลินจะถึงตัวอดุลย์ หญิงสาวหยุดชะงักตามเสียงคำสั่งแล้วหันมองมาทางรพี สีหน้าแดงด้วยความโกรธแค้นซีดขาวลงทันที ดวงตาคู่นั้นกลับกลายเป็นดวงตาที่ฉายแววหวาดกลัวเสียเอง

“ซัน..”เสียงสั่นปากสั่นเมื่อเห็นว่าใครมายืนอยู่ตรงหน้า หันมองสลับไปมาระหว่างคนที่มาใหม่กับผู้ชายที่ตัวเองกำลังไล่ทำร้ายยิ่งย้ำถึงความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่

ถึงขนาดรพีออกมาช่วยด้วยตัวเองขนาดนี้...

“ท...ทำไม...ทำไม...กรี๊ดดดดด!!!”เสียงหวีดดังจนทำให้บ้านรอบๆเริ่มเปิดไฟตื่นมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น รพีมองผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาด้วยความแวดระวัง ด้วยตัวเขาอยู่ห่างจากทั้งคู่อยู่มาก ถ้านลินทำอะไรอดุลย์ตอนนี้เขาคงเข้าไปไม่ทัน แต่ดูตามมือตามตัวของนลินแล้วก็โล่งใจที่ไม่มีอาวุธอะไร

“คุณรพี...ช่วยผมด้วย...”พูดไปหอบไปด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนที่จะหนีออกมาได้ก็แทบจะหวิดไม่รอดเสียหลายรอบ พอหลุดออกมาจากในตัวบ้านได้ก็ถูกตามอีก จากสภาพร่างกายของเขาตอนนี้คงหนีไม่พ้นนลินแน่ๆดังนั้นพอเห็นรพีก็เผลอดีใจขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

“ฮึ!! ใครจะช่วยแกได้อีตอแหล ร้ายมากนะมึง ร้ายมากนะมาปั่นหัวกูให้กูกับน้องต้องทะเลาะกันเอง!!”มือบางยกขึ้นหมายจะฟาดลงที่หน้าขาวที่มีรอยช้ำอยู่จำนวนหนึ่ง ความเกลียดแค้นที่มีอยู่เป็นทุนเดิมบวกกับเมื่อครู่โดนปั่นหัวด้วยคำพูดและท่าทางของอดุลย์ยิ่งทำให้โกรธมากขึ้นหลายเท่าตัว

เมื่อก่อนหน้านี้ซักสิบนาที อดุลย์โยนคำโกหกคำโตใส่นลินและน้องชาย การินเบิกตากว้างด้วยความตกใจ หันมองหน้าคนพูดอย่างอดุลย์ด้วยสีหน้างงงัน ไม่ทันจะทำอะไรได้มากกว่าตกใจใบหน้าเขาก็ถูกพี่สาวแท้ๆฟาดลงมาอย่างไม่ทันตั้งใจ

และแม้จะปฏิเสธอะไรก็เหมือนว่านลินไม่ยอมฟัง เธอสติหลุดเหลือเพียงความโกรธเท่านั้นในใจ กว่าที่เธอจะได้สติการินก็นอนพังพาบเนื้อตัวมอมแมมเสื้อผ้าถูกฉีกขาดไปหมดโหนกแก้มแดงช้ำ ปลายคิ้วแตกหมดสภาพสิ้น

อดุลย์ใช้ช่วงเวลานั้นแอบเล็ดลอดสายตาของนลินจนหนีมาได้ถึงหน้าบ้านแต่หญิงที่อาละวาดก็รู้ตัวเสียก่อนแล้วตามมาจนถึงหน้าบ้านจนพบกับรพี

“หยุดนะนลิน!!”เสียงตวาดดังกว่าเสียงกรี๊ดของหญิงสาวเสียอีกจนทั้งคนที่โดนตวาดและคนที่กำลังจะโดนทำร้ายสะดุ้งตัวพร้อมกัน รพีใช้ช่วงเวลานั้นรีบเดินเข้าไปจนถึงตัวก่อนจะคว้าแขนบางของภรรยาก่อนจะออกแล้วผลักจนเธอถอยหลังไปไกลแล้วเอาตัวเองไปบังอดุลย์เอาไว้ราวจะปกป้อง

ยิ่งเห็นก็เหมือนยิ่งเพิ่มแรงแค้น นลินลุกขึ้นกำมือแน่น

“ทำไม!! ทำไม!! ทำไม !!”พร่ำตะโกนอยู่แค่คำเดียว ไม่อยากเห็นไม่อยากเข้าใจและจะทำทุกอย่างที่จะไม่ต้องเห็นภาพตรงหน้าแบบนี้

นลินโผเข้ามาหมายจะทำร้ายคนที่ถูกปกป้องอยู่ข้างหลัง แต่รพีก็ทั้งปัดป้องและป้องกันมือเล็กแต่เต็มไปด้วยแรงแค้นหมดทุกทาง อดุลย์เองก็เอาแต่เกาะไหล่แกร่งตรงหน้า

“ทำไม...ฮึก...คุณมัน...ฮึกก”จู่ๆน้ำตาที่แห้งไปเมื่อครู่ก็ไหล่อาบแก้ม ในอกจุกแน่นและร้าวราวทีละนิดตั้งแต่เห็นรพีคอยปกป้องคนข้างหลัง บอกได้เป็นนัยว่าคนข้างหลังสำคัญมากขนาดไหน

เรี่ยวแรงที่เคยมีด้วยความโกรธค่อยๆหายตามดวงใจที่ค่อยๆแตกทีละนิด นลินทรุดลงนั่งกองอยู่กับพื้นหมดท่าหมดทุกอย่าง มือที่กำแน่นยกมือหน้าตาแล้วร้องไห้จนตัวโยน

“ทำไมถึงหลอกชั้นได้...ใจ...ฮึกใจคุณมันทำด้วยอะไร ฮึก...ที่ผ่านมาเห็นชั้นเป็นตัวอะไร...ชั้นมันเป็นตัวอะไร”ราวกับถูกแทงใจดำ รพีสะเทือนใจเมื่อเห็นอาการพร่ำเพ้อของผู้หญิงตรงหน้า ที่นลินร้ายกาจแบบนี้เขาเองมีส่วนอย่างมาก เพราะเขายอมแต่งงานกับเธอ ใช้ความรักที่เธอให้เป็นเครื่องมือ...

“ชั้นขอโทษ...แต่เธอควรพอได้แล้วนลิน”รพีพูดเสียงเข้ม ถึงจะรู้สึกสำนึกแต่ก็ไม่แสดงท่าทีอ่อนโยนอะไรออกไป ดวงตายังคงคอยระแวงกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นมาอีก

“คุณมันไม่ยุติธรรม...ตลอดมา ฮึก ...ตลอดมาชั้นคิดว่าคุณไม่เคยรักใคร...มีแต่พ่อกับบริษัทบ้าๆของคุณที่คุณรัก ฮึก...ชั้นอยากได้ของรักของคุณมาไว้ในมือ...เพื่อ..ฮึก..เพื่อคุณจะรักชั้นบ้าง...แต่นี่อะไร!! นับวันคุณจะมีคนที่คุณรักเพิ่มขึ้นมา คุณมีลูก คุณมีเมียเป็นผู้ชาย...คุณหลอกชั้น!!”ความในใจที่บอกออกมาคือทั้งหมด นลินคิดเสมอว่าถ้าเธออยากได้หัวใจของรพีมีทางเดียวคือเธอจะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของที่รพีรัก เลยพยายามจะเข้ามายุ่งวุ่นวายกับที่บริษัท แต่ก็ไม่ใช่...ทันทีที่เธอไปยุ่งย่ามรพีก็ไล่เธอราวกับหมูกับหมา

พยายามทำทุกอย่างทุกวิธีทางให้ได้กลับเข้าไปอยู่ใกล้รพี ถึงจะหย่าแต่ก็ทำเรื่องฟ้องหย่าขอส่วนแบ่งหุ้นในบริษัท สร้างข่าวลือทั้งจริงและปลอมเพื่อที่จะทำให้บริษัทเสียเครดิสมากที่สุดรพีจะได้ตัดสินใจยอมได้ง่ายๆ แต่ก็ไร้ประโยชน์ทั้งหมด

ทุกอย่างที่ทำมาไร้ค่า...

“ชั้นไม่เคยหลอกเธอ...ชั้นไม่เคยพูดว่ารักเธอ มีเรื่องเดียวที่ชั้นผิดต่อเธอ...คือชั้นยอมแต่งงานกับเธอ”ร่างสูงบอกเสียงเรียบ เรียกน้ำตาของนลินให้เอ่อล้นมาได้อีกครั้ง แม้แต่คนที่ไม่มีบทพูดอะไรอย่างอดุลย์ยังรู้สึกวูบไหวกับคำพูดของรพี

เป็นคำพูดที่บ่งบอกว่าคนพูดเหมือนคนไม่มีหัวใจ

“ชั้นจะปล่อยเธอไป ทั้งเธอและน้องชายชั้นจะไม่เอาเรื่อง แต่เธอต้องไปอยู่ที่อื่น ที่ไหนก็ได้ที่ไกลจากชั้นและครอบครัวของชั้น”ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งกรีดลงไปในหัวใจที่เต็มไปด้วยรอยแผล

หากแต่รพีไม่สนใจ เขารู้เขาผิด...แต่นลินมาทำร้ายคนสำคัญเขาหลายครั้งหลายครา แค่นี้ร่างสูงก็รู้สึกว่าตัวเองเมตรามากพออยู่แล้วด้วยซ้ำไป

“กลับเถอะอดุลย์”หันไปพูดกับคนที่เกาะไหล่ตัวเองอยู่ข้างหลัง คนร่างบางพยักหน้าอ่อนแรงอย่างง่ายดาย อยากไปจากจุดๆนี้ให้ไวที่สุด ร่างกายที่ผ่านการโดนทำร้ายมาทั้งบอบช้ำมากอยู่แล้ว ไหนจะต้องใช้แรงหนีออกมา ไม่สนใจแล้วว่าใครจะร้องไห้หนักแค่ไหน ไม่สนใจว่าต้องเจ็บปวดอะไร

รพีเห็นท่าทีอ่อนแรงของอดุลย์ ลอยสำรวจตามเนื้อตัวใกล้ๆอีกทีพบร่องรอยการถูกทำร้ายพอสมควร ในกดเก็บความโมโหไม่ให้ระเบิดออกมา ตัดสินใจว่าสิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือพาอดุลย์กลับไปให้ไวที่สุด

“ใครบอกให้พวกแกไป...!!!?”หญิงสาวหนึ่งเดียวตวาดขึ้นอีกครั้งด้วยใบหน้าที่ยังนองด้วยคราบน้ำตา แต่ทว่าคราวนี้เสียงของเธอดูเย็นเชียบขึ้น ก่อนที่มือบางจะหยิบวัตถุที่อยู่ในกระเป๋าข้างของเดรสตัวสั้นของตัวเอง

“!!!”ทันทีที่เห็นว่านลินหยิบอะไรตาคมเบิกกว้างแล้วดันให้อดุลย์หลบไปที่หลังตัวเองเช่นเดิม มือบางของคนตรงหน้าถือปืนพกขนาดเล็กไว้ด้วยมือที่สั่นเทา แต่ระยะที่ห่างแค่นี้ไม่มีทางที่จะยิงพลาด รพีมองจ้องที่ปลายกระบอกปืนกดดันคนตรงหน้าด้วยสายตาคมดุ

“อย่ามองชั้นแบบนั้นนะ!!”นลินตวาดกลับเมื่อโดนมองรังเกียจ

“คุณมันเลวซัน...แต่เลว...ชั้นก็รักคุณ...”นลินพูดตาลอยเหมือนคนไม่มีสติ ร่างสูงยังคงจ้องคนที่คลั่งแบบนั้นพร้อมกับตัวหนาที่พยายามบังตัวของคนข้างหลังให้มิดมากที่สุด

“พอเถอะนลิน เธอทำอะไรไม่ได้หรอก ไม่ว่าจะยังไงเธอก็เปลี่ยนคนอย่างชั้นไม่ได้”

“ได้สิค่ะ...ชั้นทำได้...ชั้นรู้แล้ว ถึงทำอะไรไอ้ผู้ชายคนนั้นไปก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้”นลินยกมืออีกข้างขึ้นมาช่วยประคองมือที่สั่นเทาให้มั่นคง เล็กปลายกระบอกปืนไปยังร่างสูงตรงหน้าพร้อมยิ้มกว้าง

“ถ้าคุณไม่ได้รักชั้น คุณก็ไม่ควรรักใครแต่ชั้นห้ามคุณไม่ได้”

“ชั้นทำได้แค่นี้...แค่ทำให้คุณไม่อยู่...ทำให้คุณไม่ต้องรักใครทั้งนั้น”







ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





เหมือนจะค้างหนักกว่าเดิม  :mew3:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-10-2014 23:04:24 โดย Pz_ready »

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8

ออฟไลน์ Pupay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-1
ยิ่งอ่านยิ่งเพลินนนนนน เรื่องสนุกมาก มีหลากหลายอารมณ์
เล่าเรื่องดีเลยค่ะ การแต่งแบบว่าลื่นไหล ชอบรพีมากกกก บอกเลย อิอิ  :impress2:
ตอนนี้นลินเป็นบ้าไปแล้ว บ้าเพราะความรัก รักมากจนทุกข์
จะว่าไปก็สงสารนางนะเนี่ย  :mew2:
รอชมตอนต่อไปว่าใครจะโดนยิง?

 :pig4:

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
 :katai4: :katai4: :katai4:
อย่ามีใครเป็นอะไรนะ ครอบครัวสุขสันต์กำลังจะมา ตะวันจะมีทั้งพ่อทั้งแม่

ออฟไลน์ tequila04

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 8
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ม่ายยยยยย รพีของช้านนน แต่ก็ดีนะ จะได้คอยดูแล คิคิ

ออฟไลน์ imissyou

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 703
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-2
กรี๊ดดดด!!

ใครโดนยิง!!  :a5:

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
ค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ YounIn

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-8
ม่ายยยยยยยยยยยยยยย
ค้างกว่าเดิมอีก โอ้ยยยยย ยิงใคร ปลอดภัยมั้ย งื้ออออออ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ patsakon

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 236
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-2

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ junpa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 322
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1

ออฟไลน์ yisren.

  • #คนที่ฉันไม่เคยลืม
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-4
โิ๊อ๊ย สงสารอีบ้านลินไม่ลงจริงๆ ค้างมากจริงๆค่ะ มาต่อเร็วๆเถอะพลีสสส

ออฟไลน์ fenrilo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
นลิน นางสติแตกสุดขอบจักรวาลแล้ว

 :mew5:  :mew5:  :mew5:
 
 :katai1:  :katai1:  :katai1:

 :serius2:  :serius2:  :serius2:

ออฟไลน์ PoPuAr

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-2
หากจะมีใครตายสักคน ขอให้เป็นนลินแล้วกันนะ
นางร้ายมาพอสมควรแล้ว ควรจะพบจุดจบได้แล้วนะ
ครอบครัวจะได้สุขสันต์กันสักที.

naizoza

  • บุคคลทั่วไป
2เม้นที่ผ่าน​มา
-ค้างงงง
-ค้างงงงงงมากกว่าเดิม
เม้นนี้
-ค้างงงงงงงงงงมากกกกกกmaxxx

ออฟไลน์ Veesi3

  • coHon3 {ต้นฝ้าย}
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 715
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :ling1: :ling1:  :ling3:

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5
ตามคำลงท้าย นักเขียน เนอะ มากที่สุด

ออฟไลน์ KMprince

  • kyumin QingYu
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 281
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ไม่จริงๆๆๆๆๆๆ ตามอ่านมาถึงตอนล่าสุด
เจอ "ปัง!!!!!!!" เข้าไป
ค้างอย่างแรงเลยพี่น้อง
ขออย่าให้คุณรพีหรืออดุลย์เป็นไรนะ
รักทั้งสองคน ขอร้องนะคะ

ออฟไลน์ double9JH

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1808
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-7
จริง ค้างหนักกว่าเดิมอีก แง้~

 :katai1: :katai1: :katai1:
 :katai4: :katai4: :katai4:

nuum

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุณมากครับ  ที่มาแต่งเพิ่มให้อ่าน
สนุกครับ  จะรอคอยตอนต่อไปครับ





CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ fannan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-6
ค้างนลินบ้าไปแล้ว



ยิงเลยเหรอนี่โอ้ยๆ



รออ่านตอนต่อไปค้าบ

ออฟไลน์ bulldog17

  • ❤GOT7
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3689
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +265/-12
รักมาก รักไม่ลืมหูลืมตา

สงสารนางนะ ว่าแต่จะมีคนโดนยิงไหม

คิดว่าผ่านเรื่องนี้ไปคงทำให้ความสัมพันธ์กระชับขึ้น

ออฟไลน์ kokoro

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2
นลิน นางไปไกลแล้ว
ตกลงใครโดนยิงอ่ะ หวังว่าจะเป็นตำรวจยิ่งสกัดให้นะ
หรือจะให้รพีโดนดี จะได้เรียกคะแนนสงสารเพิ่มอีก 555

ออฟไลน์ EunJin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1310
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-2
ซะงั้้นนนนนนนนนนนนน
ขออย่าให้มีใครเป็นอะไรเลยนะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ เรื่องนี้สนุกมากจริงๆ

ออฟไลน์ Ice_Iris

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1226
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +74/-0


ขอสามคำ

ค้างมากมาย

ไม่อยากรอเลยขอรับ

ขอเลยได้ไหม

อยากอ่านต่อแล้ว


ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
อ๊ายยย ไม่นะ ขอให้อย่าเป็นอะไรเลย
เพี้ยง! ค้างมากค่ะ :z13: รอร๊อรอ :katai1:

ออฟไลน์ minenat

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1661
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-3
นลินผู้หญิงโรคจิต :fire:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
ขอภัยคนเขียนเป็นอยางมากที่มาอ่านเรื่องนี้ช้ามากกกก รู้สึกพลาดมากมายที่ไม่ได้อ่านเรื่องที่สนุกมากขนาดนี้ แต่เราก็มาทันใช่มั้ยคะหวังว่าจะยังไมจบเนอะ ขอให้มีอีกนาน ๆ และก็รวมเล่มเถอะค่ะ จองล่วงหน้าเลย

เราอยากให้นลินหายป่วยนะ นางเป็นแบบนี้เพราะตัวนางเองก็จริงแต่ซันก็เป็นส่วนหนึ่งให้อาการป่วยนางกำเริบมากขึ้นไปอีก อยากให้ครอบครัวนางพาไปรักษาอย่างจริงจังจนหายและคิดได้กลับตัวกลับใจเพื่อที่ซันจะได้ไม่บาปมากขึ้นไปอีก ส่วนตะวันยังอยู่ในวัยสับสนต้องมีคนเตือนสติ ยังดีที่หนีไปอยู่บ้านทานตะวันเลยได้บุคคลที่เคารพเหมือนแม่ช่วยเตือนได้ พ่อปิงปองเป็นคนที่น่านับถือมากจริง ๆ ที่ทิ้งความเป็นตัวเองทิ้งไปเพื่อลูกชายของตัวเองได้ตะวันเป็นตนน่าอิดฉามาก ๆ เลยนะ

ออฟไลน์ love AJ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
ค้างหนักกว่าเดิมจริงๆแหละ555555555555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด