<<หลงยุคยังไม่พอยังจะซวยอีกเหรอครับ >> ตอนที่14 100% p. 5 22/11/2556
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: <<หลงยุคยังไม่พอยังจะซวยอีกเหรอครับ >> ตอนที่14 100% p. 5 22/11/2556  (อ่าน 44859 ครั้ง)

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
อ๊ากกกมาต่อแล้วอ่ะ  มีโปรเจ็คงั้นก็  ถ้าว่างก็มาต่อนะ  แต่อย่าทิ้งนิยายล่ะ  นี่ๆเค้าอยากเจอสวามีของแต่ละคนจริงๆ  ว่าจะเป็นยังไง  อินธิรามาโหมดอ้อนถึงกับใจอ่อนเลยนะองค์อินนาคา  นี่ดีนะองค์ศิลาธรเตือนแล้ว

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
 :m20: ขำทุกตอนเลย

รอตอนต่อไปน่ะ

 :mew1: :mew1:

น้องแกะน้อย

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่9 มึนมึน

ณ ตำหนักที่พักอาคันตุกะฝั่งใต้(แขกบ้านแขกเมือง)ตำหนักที่พักฝั่งอาคันตุกะแบ่งเป็นทิศเหนือทิศใต้ทิศตะวันตกทิศตะวันออกและตำหนักกลาง

“ฝ่าบาทเป็นเช่นไรบ้างพะยะค่ะ”คนสนิทขององค์อัศวินร้องถามนายเหนือหัวตนเอง เมื่อเห็นสภาพกลับมายับเยินสะไม่มี ถึงตามร่างกายจะไม่มีบาดแผลใดๆๆก็ตาม

“เราไม่เป็นอะไร”องค์อัศวินบอกต่ออีกฝ่ายที่เป็นข้ารับใช้ของตน เกกิเป็นข้ารับใช้ทีสนิทดังเพื่อนมิตรชิดสหายกันมาตั้งแต่เยาว์วัย

“ไม่เป็นอะไรแน่พะยะค่ะ ดูท่าว่าจะช้ำใจนะพะยะค่ะ”สภาพที่นายเหนือหัวตนเองกลับมาดูไม่ได้เลย มีคนมารายงานต่อเราว่านายเหนือหัวเราโดนทำร้ายโดยองค์ชายมณีจันทร์เหตุเพราะนายเหนือหัวของเราดันไปลักหลับองค์ชายจันทาที่ไม่ได้สติ มือเท้าองค์ชายทั้งสี่ไม่ใคร่อยากจะบอกว่าหนักยิ่งหนักเพราะเคยลองมากับตัวเองช้ำในอยู่หลายวันว่าจะหายถึงจะไม่มีแผลก็ตามแต่

“ช้ำในไม่ว่า เราได้มาคุ้มยิ่งว่าคุ้ม ริมฝีปากที่อ่อนนุ่นน่าหลงใหลกลิ่นอายที่หอมกลุ่นแก้มที่เรียบผิวหน้าเนียมเรียบหอมเท่าไรไม่เคยพอ”องค์อัศวินออกอาการเพ้อ ได้แต่คิดในใจเป็นเอามาก สงสัยความรุนแรงของมือเท้าองค์ชายมณีจันทร์คงลงมือเบาไป กลับมาเพ้อได้ขนาดนี้ เกกิได้แต่คิดในใจ พูดออกมามีหวังตาย

“เป็นเอามากนะพะยะค่ะ”ได้แต่พูดประชดออกไป

“ใช่ เจ้าไม่มีเมียไม่รู้หรอกว่าเป็นเช่นไร”ได้ข่าวว่าฝั่งนั้นเขายังไม่ตกลงมิใช่หรือ หรือแอบไปตกลงกันเอง แต่ได้ข่าวว่าเขานอนหลับอยู่แล้วตอบตกลงตอนไหน ตกข่าวแน่เลยเราได้แต่ทำหน้าสงสัย

“อืม องค์ชายจันทายอมแต่งแล้วหรือพะยะค่ะ”ย้อนถามนายเหนือหัวอีกครั้ง เพื่อความแน่ใจในข่าวสารที่ได้รับ

“ยัง”ตอบกลับมาด้วยความมั่นใจเต็มร้อย แล้วเมื่อไม่นานนี้บอกว่าเป็นเมีย แล้วยังไง เกกิได้แต่สายหน้า

“แต่เราจะเอา”แล้วเขาเอาด้วยหรือเปล่าละ ยิ่งยอมเขาสะขนาดนี้เขาคงเอาละ แต่งกันไปก็ได้ชื่อแน่แท้ว่ากลัวเมียกับคนอื่นเคยยอมเหรอมีแต่องค์ชายจันทาเท่านั้นแหละถึงได้ยอมได้ขนาดนี้ กับคนอื่นจับตายทั้งนั้นมีหรือจะสร้างรอยแผลไว้ได้ ถ้าคนนั้นไม่เกี่ยวข้องกับของรักตนเอง

“ไม่ต้องมาด่าเราในใจ ”องค์อัศวินหันมาด่าเกกิ เกกิได้แต่คิด รู้ทันอีกแนะ

   “กระหม่อมมิกล้า”แต่ด่าไปแล้ว

   “ไม่ต้องเรารู้ดี แต่เราจะเอา แบบนี้สิแม่พันธ์ชั้นดี หึหึหึหึ”ก็คิดสะแบบนี้นั้น ผู้หญิงเขาถึงหนีตลอดไม่เว้นแม้กระทั่งผู้ชาย ที่วังก็มีแม่พันธ์เยอะแยะเต็มไปหมด ถ้าองค์ชายจันทารู้เข้า วังไม่แตกหรือไงนะ คิดแล้วปวดหัวใจ เกิดมาเป็นเกกิเศร้าแทนนายเหนือหัวสะจริง ก็ไม่ให้เศร้าได้ไงก็เราเองเป็นคนจัดที่จัดทางให้เล่าสนมๆๆทั้งหลายภายในวังเหนื่อย ขยันหาแต่เมีย


วันที่สาม


   ตำหนักองค์ชายจันทาหลังจากเกิดเหตุการณ์ทะเลาะวิวาทขององค์ชายมณีจันทร์และองค์อัศวิน

   “อากาศยามเช้าวันนี้ดีจริงๆๆ”แทนที่พึ่งตื่นมาหลังเหตุการณ์ยุ่งๆๆเมื่อวานยังไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นจึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษทีได้นอนหลับสบาย

   “ตื่นบรรทมแล้วหรือเพค่ะ”นางกำนัลประจำตัวร้องทักขึ้นมาเมื่อเห็นนายของตนตื่นจากบรรทมแล้ว

   “อืม”แทน

   “อ้อ เราจะออกไปเดินเล่นสักหน่อยเจ้าเตรียมน้ำให้เราด้วยเดียวเรามา”ว่าแล้วแทนก็ลุกจากเตียงนอนเดินออกไปเดินเล่นที่สวนหลังวังทั้งชุดที่ใส่นอนแบบนั้นเพราะคิดว่าที่สวนวังแห่งนี้จะไม่มีใครมาเดินเล่นในยามเช้าเช่นตัวเองแน่ปกติตื่นเช้าตลอดเลยชอบมาเดินเล่นรับอากาศบริสุทธิ์

   “บรรยากาศดีจริงๆๆ สดชื่น”แทนกำลังดูดซับบรรยากาศบริสุทธิ์ที่มีบรรดาต้นไม้นานาชนิดสีสันสดใส่ หน้าหลงใหลมีลำธารเล็กไหลผ่าน ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนแดนสวรรค์สวยหาใดเปรียบได้

   “ดอกไม้พวกนี้ คงไม่สวยหอมเช่นท่านหรอก องค์ชายจันทา”แทนทีได้ยินเสียงคนที่ขัดความสุขของตัวเองแล้วหันไปหน้าไปตามเสียงท่านพอรู้ว่าเป็นใครถึงกับอามรณ์เสีย

   “ท่าน”มันมาได้ไงวะ เสียอารมณ์หมดให้ตายเถอะ

   “ท่านมาที่นี้ได้อย่างไร”แทนถาม ใจยิ่งก็ไม่อยากรู้เรื่องมันหรอก

   “เราก็เดินตามท่านมานั้นแหละองค์ชายจันทา”องค์อัศวิน

   “เหรอ สบกับเป็นเผ่าพันธุ์หมา………..ป่าสะจริง”แม่ง อยากจะด่าแม่งให้เจ็บแสบถ้าไม่ติดว่ามันมียศท่าบรรดาศักดิ์ที่สูงว่าตนนะ พ่อจะด่าให้ลืมบ้านเกิดเมืองนอนเลย

   “มันไม่เกี่ยวกับเผ่าพันธ์เราตรงไหนเลย องค์ชาย เมื่อวานท่านหลับสบายดีหรือไม่”องค์อัศวินถามเขา

   วันนี้ดีหน่อยที่ไอ้องค์บ้านี้มาเป็นคนปกติไม่อย่างนั้นต่อให้มาดี พ่อก็ไม่คุยกับมันหรอกน่ากลัวชิบหายคิดแล้วขนลุก อยากไปหาองค์อินนาคาจังอยากกอด คิดแล้วก็เขิน

   “เจ้าเป็นอะไรองค์ชาย”องค์อัศวินเห็นท่าไม่ดีที่อยู่ๆๆคนตรงหน้าก็ทำท่ารางเขินอายบิลตัวไปมาหน้าก็ยิ้ม จนพระองค์ทนไม่ไว้ต้องเดินเข้าไปใกล้เขย่าตัวองค์ชายเบาๆแล้วก็ถึงเขามากอด

   “กอดทำไม่เนียปล่อยสิวะ”แทนที่พึ่งรู้สึกตัวว่าโดนกอดก็ร้องโว้ยวาย

   “ตัวเจ้ายังหอมเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน”องค์อัศวินตรัส

   “ห่า”หอมเหมือนเดิม กูให้มันหอมตอนไหนวะหรือมันมาลักหลับกูเหมือนที่องค์อินนาคามเข้าฝันไอ้หยกหรือเปล่า คิดแล้วหน้าซีด

   “ตอนไหนยังไง”แทนเลิกดิ้น ร้องถามอีกฝ่าย

   “เมื่อวานตอนที่เจ้าสลบ เราพาเจ้ามาส่งที่ตำหนักของเจ้า ตัวเจ้าหอมไปทั้งตัว”

   “ห่า”ทั้งตัว อย่าบอกนะว่าไอ้เวรนี้แม่งเห็นกูหมดแล้ว แทนรับไม่ได้ แทนรับไม่ได้

   “ท่านทำ……….อะไรกระหม่อม”ถามด้วยความอึ้งสุด

   “หอม จูบ ดม ไซร้”องค์อัศวินบอกต่อร่างบางในอ้อมกอด

   “หอม จูบ ดม ไซร้”แทน ทวนคำ กูแค่หลับมึงเล่นกูสะแล้วชีกอ มึงอย่าอยู่เลย ว่าแล้วแทนก็เอาหน้าขาเตะเข้ากลางหว่างขาโดนเต็มลูกรักของอีกฝ่าย

   “โอ้ย”องค์อัศวินปล่อยแขนที่กอดรัดร่างบางออกล้มตัวลงกุมส่วนที่โดนทำร้าย

   “อย่าอยู่เลยมึง”ว่าแล้วแทนก็ไม่รอช้า ประทานตีนตรงลำตัวของอีกฝ่ายเตะเข้าไปที่หน้าท้องอีกฝ่ายอย่างแรง

   “เดียวก่อน ฟังเราก่อน”

   “กูไม่ฟัง คิดลักหลับกูเหรอ อย่าอยู่เลย”แทนกระทืบซ้ำแรงอัดไม่ยัง ไม่สนหน้าอินหน้าพรหมที่ไหนทั้งนั้น ด้วยความโมโหอย่างแรง

   “จำไว้นะ ถ้าไม่ให้ก็อย่ามลักหลับกัน คาวหน้าเจอหนักว่านี้แน่ องค์อัศวิน”แทนพูดเสร็จก็ขอเตะสักที่ด้วยความหมั่นไส้เต็มทน หน้าหล่อ เละไปหมด

   “ต่อให้จำทำเรามากกว่านี้เราก็ยอมเพราะมันคุ้มกับที่เราได้มา”องค์อัศวินก็ยังไม่เลิกยั่วโมโหอีกฝ่าย

   แทนที่ได้ยินอย่างนั้นคิดได้คำเดียวเลย มันซาดิสเปล่าปะ หรือมันบ้า

   “SM โรคจิต”แทนส่ายหน้ายกเท้าออกจากอีกฝ่ายรีบเดินออกห่างกลับตำหนักของตนเอง

   “รุนแรงแบบนี้แหละเราชอบ แรงๆแบบนี้เหมาะนัก หึหึหึหึ”องค์อัศวินได้แต่คิดมันคุ้มยิ่งว่าคุ้มที่เราได้กอดเจ้าวันนี้ อิอิอิ

   “ฝ่าบาทเป็นเช่นไรบ้าง เจ็บตรงไหนพะยะค่ะ”เกกิที่เดินเข้ามาหาผู้เป็นชายหลังจากเงียบสังเกตมาตั้งแต่ต้นแต่ไม่คิดเข้ามาช่วยเพราะนายของตนสั่งไว้

   “เราไม่เจ็บเรามีความสุข อิอิอิอิ” เกกิมองหน้านายเหนือหัวของตน ยิ้มแหย่ส่งไปให้แล้วพูดว่า

   “ฝ่าบาทชอบแรงๆๆแบบนี้หรือพะยะค่ะ กระหม่อมว่าอยู่ด้วยกันไม่ถึงสามเดือนช้ำในตายก่อนนะพะยะค่ะ”เกกิเตือนด้วยความหวังดี

   “เราไม่มีทางตายๆๆหรอก ต้องมีลูกให้ได้สัก30 40 ก่อนเราถึงจะตาย”เยอะไปไม่ เมียคนเดียวคลอดได้ขนาดนั้นคงตาย ยิ่งเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาไม่ใช่เผ่าหมาป่าเช่นพวกเรา ที่คลอดลูกที่ยะเยอะๆๆได้

   “พะยะค่ะ กลับตำหนักเถอะพะยะค่ะ กระหม่อมช่วย”เกกิ ช่วยพยุงชายเหนือตัวของตนขึ้นมากลับตำหนักความจริง องค์อัศวินไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แค่ยอมว่าที่เมียเฉย ทำร้องเจ็บแบบสำออยให้อีกฝ่ายสงสาร แต่คงใช่กับองค์ชายจันทาไม่ได้ยิ่งร้องยิ่งซ้ำ


อีกด้านหนึ่งตำหนักพระนางดวงมณี มเหสีของวรรลวิไลเจ้าเมืองจักรวะนคร


   “องค์ชายมาพร้อมกันแล้ว แม่มีเรื่องจะคุยกับพวกเจ้า”พระนางดวงมณีเรียกพบลูกชายทั้งสี่คนที่ก่อเรื่องไว้มาหาตน

   “พะยะค่ะเสด็จแม่”หยก คิม  พิม แทน  คานรับ

   “เจ้ารู้ใช่ไม่ว่าแม่เรียกพวกเจ้ามาพบด้วยเรื่องอะไร”พระนางทรงถามลูก

   “ลูกไม่ทราบ”องค์ชายอินธิรา

   “งั้นแม่จะบอกความผิดของพวกเจ้าที่ละคน เริ่มจากเจ้าที่เป็นพี่คนโตก่อน เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าทำตัวไม่เหมาะสมกับการที่เจ้าเป็นพี่แทนที่เป็นแบบอย่างที่ดีต่อน้องๆๆกับเป็นสะเอง”

   “ลูกทำอะไรผิดพะยะค่ะ ลูกเป็นตัวของตัวเองผิดตรงไหน”หยกที่ฟังเสด็จแม่ต่อว่า ต้องร้องทักขึ้นมาเถียงว่าตัวเองไม่ผิด
   กูผิดตรงไหนอะ เขาออกจะน่ารัก หยกคิด

   “ผิดตรงไหนเหรอ ตรงที่เจ้าไม่มีมารยาทพูดจาไม่เพราะทำร้ายองค์อินนาคาให้เจ็บตัว”พระนางต่อว่า

   “ลูก ยอมรับว่าลูกไม่มีมารยาท แต่เรื่องทำร้ายร่างกาย ลูกไม่เคย”กูไปทำร้ายมันตอนไหนวะ แม่งขี้ฟ้องนี้วา

   “ยังจะเถียงอีก วันแรกของเจ้าที่กำหนดแต่งงาน เจ้าร้ายองค์อินนาคา ไม่ว่าด้วเหตุผลอันใดเจ้าก็ทำร้ายพระองค์ และเจ้าก็ปฎิเสธการแต่งงานไม่ได้อีกเพราะถือว่าเจ้าทั้งสองได้เข้าหอ เป็นสามีภรรยาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ”

   “ห่า ได้ไง เสด็จ ลูกไม่ยอมนะพะยะค่ะ ลูกไม่ผิดนะ เขาเข้ามาเอง ลูกแค่ป้องกันตัวเองโดนรังแกนะ”หยกอยากจะร้อง ไงเรื่องมันเป็นแบบนี้ไปได้วะ แค่สามวันยังไม่ครบเจ็ดนี้โดนจับแต่งสะแล้วเหรอ กูไม่ใช่ไม่หญิงไม่เสียหายสักหน่อย

   “ลูกไม่ใช่ผู้หญิงนะ เสด็จแม่ไม่เสียหายหรอก”หยกยังคงเถียงพะนางต่อ

   “แต่เจ้าท้องได้มีลูกได้ ก็ไม่ต่างจากผู้หญิงนักหรอกนะ สรุปแล้วเจ้าเป็นลูกสาว”พระนางตรัส

   “เสด็จแม่เกินไปแล้ว ลูกกว่าเรื่องนี้รอให้ครบกำหนดก่อนดีว่าไม่พะยะค่ะ”คิมที่ ทนไม่ไว้ ต้องรีบเอ๋ยปากช่วยเพื่อน หยกบอกหน้าคิมสงสายตาประมาณว่าขอบคุณ

   “มันไม่เกินไป แล้วอีกอย่าง เมื่อวานองค์อินนาคาอยู่ในห้องของเจ้าทั้งคืน เจ้าจะบอกเรื่องนี้กับแม่อย่างไร ในเมื่อเจ้าเสียหายไปหมดแล้ว”

   “เสด็จแม่เรื่องนั้นมันเป็นการเข้าใจผิด ลูกไม่สบายลูกไม่รู้ว่าลูกทำอะไรไปบ้างนะเพค่ะ”หยก ร้องบอก ถึงยังไงวันนี้กูต้องรอดสู้โว้ย

   “แม่ตัดสินใจแล้ว เป็นอันจบ”พระนางตรัส

   “เสด็จแม่มันเกินไป”คิมร้องทัก

   “มันไม่เกินไป มันน้อยไปด้วยซ้ำ องค์ชายศิลาทร อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้นิสัยเจ้า ”

   “เสด็จแม่”หยก มองหน้าพระนางดวงมณี งานเข้ากูอีกแล้ว กูยังไม่อยากมีผัวตอนนี้นะ เมื่อวานไอ้งูผีกูเกลียดมึง หยกขาดโทษองค์อินนาคาในใจ

   “ลูกทำอะไรผิดอีกเสด็จแม่”คิม ผมว่าผมเป็นเด็กดีสุดแล้วนะ  ไม่มีทางหาข้อเสียเราได้หรอก หึหึหึ

   “ความผิดเจ้าไม่ต่างกับพี่เจ้า แต่ที่เจ้าทำผิดมากที่สุด คือไม่รู้จักห้ามน้องของเจ้า การที่เจ้ามีนิสัยเกลียดใครไม่ลงมือเอง ยืมมือคนอื่นทำร้ายเพื่อความสะใจของเจ้าโดยเฉพาะ แล้วค่อยห้ามที่หลัง เจ้าเห็นหรือไม่วั่นร้ายแรงหน้าองค์อินนาคา องค์อัศวินเป็นอะไรไปพวกเจ้าจะทำยังไง”

   คิมเปะหน้าไม่พอใจที่มีคนรู้นิสัยตัวเองนอกจากพวกมันสี่คนแล้วไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาเป็นแบบไหนเปลือกนอกเป็นคนดีค่อยห้ามเพื่อนตลอดลาดเป็นที่หนึ่ง

   “ลูกมิได้ทำผิดอะไร ลูกห้ามน้องแล้ว น้องจะเชื่อฟังลูกหรือไม่อันนี้เป็นเรื่องของน้อง”ก็มันจริงห้ามแล้วนะไม่ใช่ไม่ห้าม แค่ห้ามที่หลัง เท่านั้นเอง

   “ห้ามแบบไม่จริงใจละสิไม่ว่า”แนะรู้ทันอีก คิมยิ้ม

   “ลูกออกจะเป็นคนดี”คิมบอก ทำเอาอีกสามคนหันมามองที่ตน

   “คนดีตายละมึงนะ๐” หยก พิม แทน คิมมองกลับยักคิ้วให้คนละที

   “ส่วนเจ้าองค์ชายมณีจันทร์ เจ้าทำร้ายองค์อินนาคาองค์อัศวินเจ็บ ข้ออื่นๆๆก็เหมือนพวกพี่เจ้า”

   ทำไม่ของตู่สั้นจังวะ เสด็จแม่รวบคำหรือปล่าวเนียพบพูดยิ่งน้อยๆๆอยู่

   “พะยะค่ะ ลูกไม่ปฎิเสธ แต่เพราะองค์อินนาคาองค์อัศวิน ล่วงเกินพี่กับน้องหม่อมฉันก่อน หม่อมฉันถึงทำเช่นนั้น”พิมบอกต่อ

   “นั้นก็ถือเป็นความผิดและความดีความชอบ แต่ก็ยังผิดอยู่ดี”พระนางบอก

   สรุปกูผิดว่างั้น

   “พะยะค่ะ หม่อมฉันยอมรับ”

   “ส่วน”เจ้าองค์ชายจันทา ความผิดเจ้าก็ไม่ต่างกับคนอื่นนัก แม่ไม่อยากพูดมากเอาเป็นว่าพวกเจ้าโดนลงโทษ”

   “เดียวพะยะค่ะ เสด็จแม่ ลูกยังไม่พูดอะไรเลย”แทนร้องทัก เขายังไม่ได้พูดเลยเกิดเป็นน้องทำไม่บทพูดแม่งสั้นจัง

   “แม่เหนื่อยแล้ว เอาเป็นว่าเจ้าพูดแค่นั้นพอ บทลงโทษของพวกเจ้าทั้งสี่คน  พวกเจ้าต้องไปทำความสะอาดที่คองม้าที่เมืองเทวันตั้งแต่วันนี้จนว่าจะครบกำหนด7 วันขององค์ชายอินธิรา”

   “เสด็จแม่” หยก คิม พิม แทน ร้องออกมาแถบพร้อมกัน  แต่เหมือนเสด็จแม่ของพวกเขาจะไม่อยู่รับฟังเดินออกจากตำหนักแล้ว

   “งานเข้าแล้วกู”หยก แค่อยู่ในวังกูยังซวยออกนอกวังกูไม่ซวยหรือไงวะ

   “หึ หึ หึ หึ”กูว่าแล้วไง สรุป แผนกูพังหมดไม่เป็นท่าเสียรู้เสด็จจนได้ เหนือฟ้ายังมีฟ้าสินะ

   “รู้อย่างนี้ กูน่าจะอัดให้น่วมไปเลย”เจ็บใจนัก ถ้ารู้ว่าต้องโดนลงโทษหน้าจะเอาให้นักสะเลย

   “กูไม่ยอมๆๆๆๆๆๆ”สวนดอกไม้กู แงๆๆๆๆ

จำไว้เลยเสด็จแม่พวกเราไม่ยอมให้เป็นแบบนี้ง่ายๆๆแน่ กูจะก่อม็อบกูจะประทวงเรียกร้องความยุติธรรม กูจะอดข้าวกูจะนอนทั้งวัน กูจะไปหาเมียๆๆๆๆ หยกคิด


====================================================================
END

จบไปอีกตอนไม่รู้จะสนุกถูกใจหรือเปล่า

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป

na-au

  • บุคคลทั่วไป
ตอนหน้าจะเจอเนื้อคู่ใครอีกหรือป่าวเอย

 :bye2: :bye2: :bye2:

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3130
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9
ตอนนี้มึนจริงๆแต่ฮาอ่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไปทำคงวามสะอาดที่เมืองเทวันพิมจะเจอเนื้อคู่ไหมนะ

ออฟไลน์ sukaz

  • I Will Love You Unconditionally
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






น้องแกะน้อย

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่10 ระหว่างเดินทาง


ออกเดินทางไปเมืองเทวันเมืองแห่งม้าที่ใหญ่ที่สุดมีพื้นทีมากที่สุด มีม้าหลากหลายสายพันธ์ มีมากกว่า10000 ตัว เมืองเทวันอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนักเดินทางโดยใช้ม้าแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ถึง

“อยู่ห่างๆๆหน่อยได้ไม่ จะเดินมากอดเอวหม่อนฉันทำไม่ หม่อมฉันหายใจไม่ออก”หยก ที่เริ่มรำคาญคนข้างๆๆอย่างมาก ถ้าไม่ใช้เสด็จแม่สั่งไว้แล้วละก็พ่อจะด่าให้ลืมบ้านเลยค่อยดูสิ

“แต่เราชอบ”องค์อินนาคาตอบ ทำให้หยกปากกระตุกเล็กน้อยถึงปานกลาง อยากจะด่าอยากจำทำอะไรไอ้เวรนี้อย่างมาก ก็ทำอะไรมันไม่ได้อีก

“หม่อมฉันเกลียด”หยกตอบกลับ แนะยังอีกหน้าด้านชิบ มือนี้แม่งอย่างกะปลาหมึกไซร้ตลอด แม่งเปลี่ยนสายพันธ์เลยไม่มึง

“เราเป็นงูนะดีแล้ว จะเปลี่ยนทำไม่อีกเจ้า”ว่าแล้วองค์อินนาคาก็กระชับอ้อมแขนกอดเอวอีกฝ่ายแน่นบนหลังม้า

“แน่นจะตายอยู่แล้วจะกอดทำไม่อีก ปล่อยๆๆไปบ้างก็ได้ทำยังกะพวกติดสัตว์”หยกด่าให้ หายใจไม่ออกอยู่แล้วกอดแน่นอยู่ได้

“เราชอบ แล้วเจ้าก็อย่าดิ้นมากนัก ระวังเราจะทำมากกว่ากอด”องค์อินนาคา ว่าแล้วหอมแก้มซ้ายขวาของร่างบาง

“ไอ้บ้า ทำอะไรเนีย”แม่งไว้ชิบเผลอเป็นไม่ได้ ไอ้งูผี

“ด่าอีก ก็โดนอีก”ว่าแล้วก็หอมแก้มร่างบางไปอีกที

“ท่าน”หยก มองตาเขียวปัด อย่าให้ถึงที่พ่อนะ

“แก้มเจ้าหอมดีนะ” แม่งชอบจังนะมึง ค่อยดูวันหลังกูจะเอาขี้มาทาถ้า กูอยากจะรู้จักว่าแม่งจะหอมอยู่ไม่ หยกคิดต่อ

“ไม่ว่าเจ้าจะเอาอะไรมาทาตัว เราก็ชอบอยู่ดี”องค์อินนาคาตรงตรัส แล้วก็หอมแก้มร่างบางอีกที

“เชอะ”หยกสะบัดหน้าไปมาไม่ให้อีกฝ่ายหอมแก้มได้

อีกด้านหนึ่ง คิม กับพิมที่ขี้ม้าตามมา

“องค์อินนาคาดูถ้าจะรัก คุณพี่ของเรามากเลยนะ”คิม ที่เห็นเพื่อนตัวเองนั่งอยู่บนหลังม้ากับองค์อินนาคาพูดขึ้นมา

“ก็จริง ดูคุณน้องของเราสิ จะกัดกับ  หอ หีบ มอ ม้า สระ อา ”พิมที่จับตามองแทนอยู่ห่าง ออกอาการไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะโดนสั่งห้ามมา ถ้าก็เรื่องอีกจะโดนทำโทษหนักกว่าเดิมแน่

“คุณน้อง คุณพี่ว่า เราทั้งสองควรจะสงบจิตสงบใจกันสักเล็กน้อย” การพูดสุภาพมีมารยาทแบบนี้มันขัดใจผมจริงๆ แต่ทำไงได้ละครับ โดนสั่งมา อีกใจหนึ่งก็สงสารเพื่อนทั้งสองคนนะครับที่ต้องนั่งบนม้าเดียวกันกับคนที่ไม่ได้ แบบนี้แต่ทำไงได้โดนสั่งมาแบบจัดเต็มสะ

“แม่ขอสั่งพวกเจ้า ห้ามดื้อ กับองค์อินนาคา องค์อัศวิน เด็ดขาด ท่านสั่งอะไรพวกเจ้าต้องทำตาม แล้วก็ต้องมีมารยาทเข้าใจไม่ ”พวกเราสี่คนถึงกับอ้าปากค้างเลย บอกได้คำเดียวซวยชิบหาย

“เสด็จแม่ทำแบบนี้กับลูกได้อย่างไง”หยก ร้องทัก

“เพราะเจ้าทำตัวเอง”

“เสด็จแม่”หยก

“ไปละ”เสด็จแม่ก็เดินจากไปทิ้งพวกเราไว้กับองค์อินนาคา องค์อัศวิน สภาพการจึงเป็นเช่นนี้

“สงบใจได้เหรอคุณพี่”พิมเล่นสวนกลับ

“ผมว่าเรา เล่นลิเกกันเลยดีว่าไม่”ผมเริ่มรับไม่ได้แล้วครับเดียวคุณเดียวน้อง มันขัดปากเต็มทน ยิ่งตอนนี้มีคนรู้นิสัยของผมเพิ่มมากขึ้นชักเริ่มทำตัวเป็นคนดีไม่ค่อยไว้

“ผมเล่นลิเกไม่เป็น แต่ถ้าเล่นละครก็ได้อยู่”พิมบอก

“เยอะไปแล้ว”คิมว่า


อีกด้านหนึ่ง องค์อัศวิน และแทน


   “องค์อัศวิน”แทนเรียกองค์อัศวิน

   “เรียกเราหรือเจ้า”องค์อัศวินถามร่างบางท่อยู่ในอ้อมแขนของพระองค์

   “ถ้าไม่เรียกพระองค์แล้วจะรียกหมาที่ไหน”แทน ที่รำคาญอีกฝ่ายขอย้อนสักคำพอเป็นพิธี

   “จริงสินะ แถวนี้ก็มีแต่เรา ไม่มีหมาตัวอื่นด้วย” พึ่งรู้ตัวอีกไอ้หมาบ้า อยากเปลี่ยนที่นั่งชิบ มาแลกกับกูมา ไอ้หยกกูรำคาญหมาจะแย่แล้ว

   “เพค่ะ แถวนี้มีแต่พระองค์ ช่วยเอาแขนออกไปที่เพค่ะ หม่อมฉันหายใจไม่ออก”แทนว่า แม่งกอดอยู่ได้ทั้งต่ออกมาแหละ นี้ก็พ้นเขตวังมามากแล้ว เสด็จแม่คงไม่เห็นแทนจึงต้องร้องบอกอีกฝ่ายให้ปล่อย

   “ไม่ เราชอบ ตัวเจ้านิ่มนุ่นดีเราชอบ”ว่าแล้วองค์อัศวินก็กอดแน่นกว่าเดิมจน แทนเริ่มรำคาญ

   “หม่อมฉันหายใจไม่ออก รีบๆๆปล่อย ”แทนร้องบอกอีกฝ่าย เพราะเริ่มแน่น

   “เจ้าหายใจไม่ออกหึ ”องค์อัศวินว่าแล้วยื่นหน้าเข้าไปหา แทนทางด้านซ้ายมือของแทน ทำเอาแทนตกใจ

   “เอ๋ย”ตกใจหมด ไอ้หมาบ้าจะเอาหน้ามาทำไม่วะเนีย

   “เอาหน้าอกไปเลยนะ”แทนเอามือผลักหน้าอีกฝ่ายให้ออกห่างจากหน้าตัวเอง

   “จุ๊บ”องค์อัศวินกลับเอาหน้าออกห่างแล้วไปหอมแก้มทางขวาแทน ทำให้แทนตกใจ ตกศอกกระแทกหน้าอีกฝ่ายเต็มแรง

   “ตุ้บ”องค์อัศวิน ตกจากหลังม้า ตกลงพื้นอย่างแรง

   “หม่อมฉันขอโทษ หม่อมฉันตกใจเพค่ะ”แทน กล่าวคำขอโทษ กระโดดลงจากหลังม้า ลงมาดูอีกฝ่าย

   สมน้ำหน้า ใครใช่ให้มาหอมแก้มตู่ไอ้หมาโรคจิต ไม่รู้จัก ไอ้แทนสวยร้อยศพไปแล้ว แทนได้แต่ยิ้มในใจไม่ให้อีกฝ่ายรู้

   “ไม่เป็นไร เราไม่โกธรเจ้า เรารู้ที่เจ้าทำเพราะอายเรา” องค์อัศวินลุกขึ้นยืนปัดฝุ่น ตอบร่างบาง

   คิดได้ไงวะ ไอ้หน้าด้าน คนอย่างไอ้แทนคนนี้ไม่เคยอายใครโว้ยคิดแล้วโมโห อยากกระทืบคน แทนเดินเข้าไปใกล้อีกฝ่ายทำถ้าจะเตะเข้าที่ข้างเอวองค์อัศวิน

“องค์ชายจันทา”พิมทีเห็นเหตุการณ์ร้องทักเพื่อนขึ้นมาเพราะเห็นถ้าไม่ดี เพราะเริ่มรู้สึกว่า แทนจะโมโหแล้ว

“อะไร”แทนหันกลับไปตอบเพื่อน ด้วยความโมโห

“ใจเย็น”พิม เดินเข้ามใกล้ตบไหล่เพื่อนสองสามที

“เออ”

“เดินทางต่อเถอะ องค์อัศวิน อย่าเล่นมากหนักสิพะยะค่ะ เดียวองค์ชายอารมณ์ไม่ดีเพราะองค์อาจจะโดนหนักนะ”  พิมเตือนอีกฝ่ายเบาๆๆแล้วเดินจากไปขึ้นม้าของตัวเอง


“ขึ้นมาสิองค์ชายจันทา ”องค์อัศวินเรียก แทน ให้ขึ้นไปบนหลังม้า แทนจึงเดินไปหาอีกฝ่าย

ตลอดการเดินทางองค์อัศวินตกม้ามากกว่า 10 ครั้ง โดนไปไม่น้อยว่า20ครั้ง โดนกระทืบแบบไม่ตั้งใจอีกสามครั้ง โดนตบไปไม่น้อยกว่า5ครั้ง เปลี่ยนไปเรื่อยๆๆไม่ให้ซ้ำกันของแทน เรียกได้ว่า ต่างคนต่างได้กำไล แต่มีอยู่คนเดียวที่เสียเปรียบคงไม่พ้น หยก ที่นั่งเจ็บใจอยู่บนหลังม้าโดยมีองค์อินนาคานั่งหลังประกบ นับได้ว่าองค์อินนาคาได้กำไลจากครั้งนี้เป็นอย่างมาก ได้ทั้งหอมหลังกอด ทั้งจุ๊บปากที่เผลออยู่บ่อยครั้ง ทำเอาการเดินทางครั้งนี้องค์อินนาคาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

=================================
END  จบไปอีตอนที่ดูวุ่นวายเอารูปมาให้ดู เป็นรูปของหยกที่แต่งตัวเป็นทางการ ไม่รู้จะสวยไม่เพราะวาดไม่เก่ง รูปข้างบนที่เอามาโพสไว้ ดูแล้วบอกด้วนะว่าประมาณนี้ได้หรือเปล่า



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2013 04:35:00 โดย น้องแกะน้อย »

น้องแกะน้อย

  • บุคคลทั่วไป
ว่า จะลงได้ เหนื่อยเลยเรา

รูปที่เอาลงจะเป็นรูปวาดของหยกหรือ องค์ชายอินธิรา อย่างที่รูู้กัน ว่าตัวละคร ของนิยายเรื่องนี้ จะเป็นตัวละครที่มีหน้าสวยหวานแบบผู้หญิงเราจะให้ลักษณะของทั้งสี่คน เหมือนดารา ต่างๆๆ การแต่งกายก็จะออกแนวแฟนตาซี แนวจีน ผสมไทย ถ้าวาดออกมาได้อะนะ เราวาดไม่เก่ง ไม่สวยอย่างไงก็อย่าว่ากันนะ วาดมาให้ดูกันว่าการแต่งกายของพวกนี้เขาจะเวอร์ๆๆนิดหน่อยเอาแบบจัดเต็มไม่มีเก็บอะ หญิงพอแต่งงาน ชุดจะเยอะว่านี้ เพราะแต่ละเผ่าการแต่งตัวจะไม่ค่อยเหมือนกัน


[attachment deleted by admin]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2013 05:56:29 โดย น้องแกะน้อย »

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ maew189870

  • รักทุกคนนะคับ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 726
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-4

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
องค์อินนาคาได้กำไร  แต่สงสารองค์อัศวินอ่ะ  โดนบ่อยมากไปแล้ว  นี่ถ้าองค์อัศวินโหดแบบองค์อินนาคาก็นะ  องค์จันทาหรือแทนก็คงจะหือไม่ได้  ว่าแต่  เมื่อไหร่มันจะได้กันซะทีห๊าาาา  รอตอนต่อไปนะคัฟคนแต่ง  ขอบคุณคัฟ ^^

น้องแกะน้อย

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่11 เขาหาว่าผมเป็นคนใช้


วันที่ สี่

   ระยะการเดินทางที่ใช้เวลาไม่นาน ก็ทำให้คณะเดินทางที่เดินทางจากเมืองหลวงมึง เมืองเทวันได้อย่างปลอบภัย

   เช้าวันนิองค์ชายทั้งสี่คนก็ต้องอกมาทำงานกันที่คอกม้าของเมืองเทวันโดยมีเหล่านางกำนัลค่อยดูและองค์อัศวินค่อยมาเฝ้าองค์ชายจันทา ส่วนองค์ชายอินธิราก็มีองค์อินนาคาเฝ้าอยู่ไม่ให้องค์ชายเดินเข้ามาพระองค์ทั้งสอง

   “เช้าๆๆแบบนี้ ใครเขาทำงานกันวะเนีย”เสียงพิมบ่นไม่ขาดสาย หลายนี้เขาไม่ชอบทำงานเช้า เพราะเช้าแบบนี้มันตื่นสายสุดถ้าไม่โดนปลุกมันคงไม่ตื่นมาหรอก

   “เอาน่า มึงคิดสะว่ามาออกกำลังกาย”คิม ผมเห็นมันบ่นตังแต่เริ่มทำงานแล้ว ไม่รู้จะบ่นอะไรนักน่าของมัน

   “ออกกำลังกายด้วยชุดนี้อะนะ มึงดูชุดกูดิ ยังกะชุดประจำชาติอะ มึงทำชชุดที่นางงามคนหนึ่งเอาไปประกวดได้ปะ” พิม หันมาถามคิม

   “ใครวะ”ไอ้ผมก็งงสิครับ ชุดเหมือนนางงาม นางงามคนไหนวะมีหลายคน ถึงกูจะฉลาดวแต่กูไม่รู้โว้ยมีหลายคน

   “กูก็นึกว่ามึงจะรู้ เห็นฉลาด”พิม มันด่าผม แล้วใครจะรู้เรื่องมึงคิดเอง ตบมุกเองท่าจะบ้าวะ

   “แล้วกูจะรู้เรื่องของมึงไม่”ผมหมั่นไส้มัน พิมมันเบ้หน้ามาหาผมประมาณว่า มึงโง่อะ

   “เออ เดียวกูคิดก่อน แม่งโง่”พิมมันยังด่าผมต่อ แล้วกูจะรู้มึงไม่ พิม มันก็ทำท่าทำทางคิดออกมันไป

   “กวินตรา โพธิจักร   มิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส ประจำปี 2551 วะชุดแม่งคล้ายกันเลยวะ”

   “ไหน ดูหน่อย เออจริงวะ ชุดมึงโคตรคล้ายเลยวะ แต่ของมึงแบบว่าตัวบนเหมือนเสื้อแบบจีน ตัวกางเกงเหมือนแบบไทย แปลกดีวะ”มันจริงอย่างที่ไอ้พิมมันว่า ชุดมันแม่งคล้ายนางงามจริงๆ

   “ไม่ชอบเหรอวะ”ผมพูดยั่วมันไปเพราะรู้ว่ามันไม่ชอบชุดที่ใส่ แม่งบางสัสอะ ผมจับตัวมันหมุนไปมาเมือดูชุดของมัน จึงให้ความเห็นว่าเหมือนครับ ส่วนเสื้อผ้าผมนั้นก็ไม่ต่างจากมันแต่ค่อนข้างที่สั้นว่ามาก มันดีว่าตรงไหนวะเนีย คิดแล้วปวดตับ

   “ชุดมึงดีว่ากูตรงไหนวะ”ผมว่าแล้วมันต้องด่าผม

   “เออ ทำงานไป”ผมไม่อยากพูดมากแล้วเลยตัดบทที่จะพูดกับมันหันไปทำงานของผมต่อ



เวลาผ่านไปสักพักทุกคนที่อยู่บริเวรนี้ค่อยๆๆหายไปกันหมดเหลือเพียง พิมคนเดียวในเวลานี้


   “เอา หายไปไหนกันหมดวะ ทิ้งกูอีก”พิมได้แต่ถอดหายใจ ตั้งใจทำงานมากไปหรือไงนะทุกคนเลยหายไปกันหมด ไหนๆๆก็ไหนแล้ว ลองเดินไปที่ลำธารเล่นดีว่า วังก็อยู่แค่นี้คงไม่เป็นไรมั้ง ว่าแล้วพิมก็เดินไปทางลำธารห่างจากที่คอกม้าไม่เท่าไร

   “สวยจริงๆๆ บอกไกลๆๆก็ว่าสวยแล้ว มาใกล้แบบนี้สวยเป็นบ้า เล่นน้ำดีไม่วะน่าจะสนุก”เห็นลำธารแบบนี้แล้วอยากจะลงเล่นน้ำมาก ผมชอบน้ำนะครับเล่นที่ก็นานหน่อย แต่ถ้าเล่นคนเดียวคงไม่สนุก เดินไปทางโคนหินนั่งลง ห้อยขาลงแช่น้ำ

   “ห่มเย็นดีจัง อยากล้างตัวจัง เหม็นกลิ่นม้าชิบหาย”พิมทำท่าจะลงไปในน้ำก็มีใครไม่รู้กระชากตัวเองอย่างแรงจนต้องเซไปด้านข้างแล้วล้มลง

   “โอ้ย”เจ็บชิบ ก้นกูเป็นไรเปล่าวะ แม่งใควะ

   “โสโศก”เสียงพึมพำออกใครดังขึ้น จนพิมต้องเงยหน้าขึ้นไปมองว่าใคร พิมตกใจเล็กน้อยที่เห็นคนตรงหน้า เขาหล่อมากแต่หล่อแบบร้ายมองดีเหมือนเขาจะมีหูคล้ายๆๆเสือ มองไปที่ปากเขาก็เห็นเคี้ยวที่แหลมคม มองต่ำลงไปก็เห็นนางเป็นลายเหมือนเสือ

   “เสือ”พิม พึมพำกับตัวเองด้วยความตกใจ จึงถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัวทั้งทียังนั่งอยู่

   “เจ้าเป็นใคร กล้าดียังไงมารบกวนข้า”ชายแปลกหน้าถาม พิม แต่พิมก็ยังตกใจอยู่ ถึงโดนอีกโดยกระชากตัวอย่างแรงขึ้นมาปะทะกับอกของอีกฝ่ายอย่างจัง

   “เหม็น”บ่นอีกคำได้ก็ผลักพิมลงไปอีกครั้ง

   “โอ้ย ไอ้บ้า”พิม ร้อง หายตกใจเลยกูเจ็บชิบหายผลักมาได้ แล้วนี้กูจะนั่ให้แม่งกระชากกูแล้วผลักอีกทำไม่วะ พิมจึงลุกขึ้นยืนเต็มตัวทั้งๆที่เจ็บอยู่ก็ตาม

   “เจ้าเป็นใคร แม่คนใช้”ใครวะคนใช้ หันมองซ้ายมองขวา ก็ไม่เห็นใคร แล้วมันพูดถึงใครวะ

   “ใครอะ แถวนี้ไม่เห็นมีใครเลย”พิมสวนกลับ ทำเอาอีกคนหัวเสียก็ไม่ปาน เอาถามดีๆมาโมโหใส่

   “เจ้าคนใช้ ใครส่งเจ้ามาที่นี้”มันยังถามอีก ก็บอกว่าใครละ พิมก็ยืนเฉยทำสีหน้าไม่พอใจอีกคน มันกำลังด่าใครอยู่วะ

   “ท่านพูดกับใครอะ”พิมถามหน้าตาย กูไม่ใช่คนใช้อะ ใครจะยอมรับวะ

   “เจ้านี้มัน ”อีกฝ่ายโมโห เขามาก

   “ห่า หมายถึงเราเหรอ”พิมถามอีกคน ที่กำลังหัวเสียตัวเองอยู่

   “ใช้ แล้วที่นี้มันมีใครนอกจากเจ้ากับเรา เจ้าโง่”

   สองคำก็คนใช้ สามคำก็คนโง่ ถึงกูจะโง่ว่าไอ้คิมแต่ก็ฉลาดว่าไอ้หยกไอ้แทนก็แล้วกันละ

   “เราไม่ได้โง่”พิมไม่พอใจเลยสวนกลับไป อีกฝ่ายก็ไม่แม้กันเอามือจิ้มหน้าผากเขาแล้วผลักไปข้างหลังอย่างแรงดีที่ไม่ล้มลงไป

   “เจ้าคนใช้”

   “เราไม่ใช้คนใช้ ”

   “แต่งตัวแบบนี้ถ้าไม่ใช้คนใช้แล้วเป็นอะไร เหม็นกลิ่นขี้ม้า”

   สวยขนาดนี้เห็นเป็นคนใช้ แค่โดนลงโทษมาทำงานเองนะ เขาเองมีแต่คนชม สวยอย่างกะอั้มสองขนาดนี้เห็นกูเป็นคนใช้เจ็บใจชิบ พิมเอามือมาลูบอกตัวเองด้วยความสะเทือนใจอย่างแรง

   “คนใช้ น่าอย่างเราเนียนะ คนใช้ ท่านเป็นใครถึงกล้ามาดูถูกเรา”ให้มันรู้กันใครเป็นใคร

   “ทำไม่ เราต้องบอกเจ้าด้วยแม่คนใช้”อีกคนก็ไม่ยอมแพ้

   “หือ ………………”สองคำก็คนใช้ เจ็บใจโว้ย หมั่นไส้มันเลยเตะเข้าไปเต็มๆกลางเป้าอีกฝ้ายอย่างจัง

   “โฮ้ย”พิม เตะเสร็จกำลังจะเดินออกไปแต่โดนอีกฝ่ายดึงแขนไว้ได้ก่อนกระชากร่างตัวเองเขาไปหาอย่างจัง

   “เล่นแรงไปแล้ว”คนแปลกหน้าพอกระชากพิมเข้าไปหา ก็กัดคอพิมอย่างจังจนเลือดไหล

   “โอ้ย เจ็บนะ”มันกัดคอกูทำไม่ มันเป็นแวมไพร หรือไงวะ เจ็บชิบ ดิ้นก็แล้วงัดทุกวิธีมาใช้แม่งก็ไม่ปล่อยกัดอยู่นั้นแหละ ทำอย่างกะเลือดกูหวานอย่างนั้นแหละ

   “หวานมาก”ชายแปลกหน้าเงยหน้าขึ้นมามอง ตนหลังจากที่กัดคอเขาเป็นที่เรียบร้อย

   “ไอ้โรคจิต”พิมด่าชายแปลกหน้า ชายแปลกหน้ากลับยิ้มส่งมาให้

   “เลือดเจ้าหอมว่ากลิ่นตัวเจ้ามากหนัก แม่คนใช้”ชายแปลกหน้าล้อเลียนเขา

   “ก็คนไปทำความสะอาดม้า ให้หอมก็แปลกแล้ว”พิมสวนกลับ แปลกเอะ ทำไม่เขาไม่โกธรมันวะ พิมแปลกใจกับความรู้สึกตัวเอง

   “ก็เจ้ามันคนใช้”

   “ไม่ใช้โว้ย”พิมบอกอีกฝ่าย แม่งเห้นกูเป็นคนใช้

   “ถ้าไม่ใช้แล้วเจ้าเป็นใคร”

   “บอกให้โง่เหรอ”พิมสวน เรื่องอะไรจะบอก แม่สอนไว้ก่อนรู้ชื่อคนอื่นต้องแนะนำตัวเองก่อน

   “เดียวเจ้าก็รู้”ว่าแล้วชายแปลกหน้าก็กัดคอเขาอีกข้างที่ไม่โดนกัด กูว่าแม่งมันต้องเป็นแวมไพรแน่ กัดจริงกับคอกูนะ เอาๆๆยืนบ้าอยู่ทำไม่ แล้วมึงไม่ดิ้นละจะให้มันกัดดูดเลือดออกหมดตัวก่อนไม่เนีย

   “ไอ้บ้า เจ็บนะปล่อย”เห็นท่าไม่ดีแล้ว พิมจึงเอามือไปกอดด้านหลังอีกฝ่ายและยกตัวอีกฝ่ายข้ามหัวตัวเองไปข้างหลังโดยไม่ให้อีกฝ่ายตั้งตัวจาก ที่กัดคอเขาไว้อยู่ก็ต้องปล่อยแต่ช้าสะแล้ว

   “ตุ้บ”ลงมืออย่างแรง พิมคลิ้งตัวออกห่างจากอีกคนลุกขึ้นวิ่งนี้

   “เดียว”ชายแปลกหน้าเรียกให้พิมอยู่ แต่มีหรือที่พิมจะอยู่วิ่งหน้าตั้งไปทางคอกม้า

   ชายแปลกหน้าเห็นร่างบางวิ่งไปที่คอกม้าแล้วมีคนเรียกร่างบางว่า

   “องค์ชายเพค่ะ”

   “รีบวิ่งเร็ว วันทา”ร่างบางร้องบอกอีกคน จับมือวิ่งไปอีกทางมุ่งหน้าสู่วังมหินทรขององค์วรรลวิไล

   “องค์ชายอย่างงั้นหึ ชักจะสนุกขึ้นแล้วสิ”ชายแปลกหน้ายิ้มให้กับตัวเอง

   “แม่คนใช้ เลือดหวาน”ชายแปลกหน้าเดินออกจากบริเวรนี้ที่เป็นอาณาเขตของเมืองสิงหานคร
===================================================================

END จบไปอีกตอนที่แสนวุ่นวาย
เอารูปมาฝากอีกอัน    ถ้าคนติดตามจะรู้นะครับว่า คิมพิมแทนหยกจะใส่เสื้อสีอะไร ใครทายถูกจะอัพให้เพิ่มเลยสองตอน อิอิอิ

เอามาลุ้นกันมีใครท้ายถูกบ้าง คนเขียนจะอัพให้เพิ่มเลยครับงานนี้ อิอิอิ ไม่ว่างยังไงก็จะอัพให้ครับถ้าท้ายถูกอิอิอิ




[attachment deleted by admin]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2013 17:45:51 โดย น้องแกะน้อย »

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
ย๊ากๆๆ  แม่คนใช้เลือดหวาน  คิดอยู่แล้วเชียวว่าพิมต้องเจอเนื้อคู่ในเมืองนี้  เพราะดูยังไงๆคิมก็ดูเป็นคนสุดท้ายที่เจอเนื้อคู่  ว่าแต่พ่อเสือหนุ่มนั่นเป็นใครกันน๊า  รีบๆมาเฉลยนะคัฟคนเขียนกะลังมันส์เลย  เจอกันครั้งแรกก็โดนกัดคอแล้ว  ถ้าอยู่ด้วยกันไปคง  อึ๊ยๆไม่อยากคิดฟินน่าดู  รอตอนต่อไปนะคัฟคนเขียน  ขอบคุณคัฟ ^^  ----  แอบไปอ่านมา  พ่อเสือหนุ่มเป็นเจ้าเมืองนี่เอง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-09-2013 17:45:25 โดย @Lucifer_Prince@ »

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
เนื้อคู่น้องพิมพ์มาแล้ววววว :hao7:

 :mew1: :mew1:

na-au

  • บุคคลทั่วไป
เนื้อคู่ของหลานพิมเป็นเสือ

ท่าทางจะเป็นเสืออย่างนี้ใช่ป่ะ  :z1:

 :bye2: :bye2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ clock_nuchchee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 243
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1

ออฟไลน์ aoaer

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
ว๊าวววว  พิมเจอเนื้อคู่แล้ว  พ่อเสือหนุ่มแบดบอยจะเป็นใครน๊า  รีบมาต่อนะคะ


 o13 o13 :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ sukaz

  • I Will Love You Unconditionally
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1431
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
เนื้อคู่โผล่อีกคนแล้ววววว

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ MZter

  • ~ใครหาว่าผมอินดี้...ผมเกรียนจะตาย(•`^`•)~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
เจอกัดเข้าให้
เนื้อคู่อยู่แค่นี้เอง เอิ้กๆๆ

น้องแกะน้อย

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่12 ตีตราจ้อง 50%

   หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดหมายไว้ พิม กลับไปที่ห้องพักของตัวเองเปลี่ยนเสื้อผ้าและกำลังออกไปเจอเพื่อนๆๆของตนเองที่ห้องรับแขก

   “แสบคอเป็นบ้าเลยวะ”กัดมาได้เจ็บชิบหาย พ่อมันแม่งต้องเป็นแวมไพรแน่ กัดสะเลือดออกเลย อาบน้ำทีโดนที แสบคอชิบ

   พิมเอามือมาลูบที่คอเอาผ้ามาซับเลือดที่คอจนมันหยุดไหลเลยเดินออกจากห้องพักตัวเองไปหาเพื่อนๆๆที่ห้องรับแขก พอไปถึงพวกมันก็หันมามองตนด้วยสายตาแปลก

   “มองอะไร”มองอะไรของพวกมันนะ ไอ้หยกมันเดินเข้ามใกล้ผมจับหัวผมไปมาซ้ายขวา ผมรำคาญเลยปัดมือมันออกไป

   “ทำอะไรของมึ……เสด็จพี่”ผมจะด่ามันอยู่แล้วถ้าไม่ติดว่าไอ้คิม ส่งสายตามาให้

   “คอน้องไปโดนอะไรมา”หยกพูดเพราะใส่ผม ปากผมเนียกระตุกๆๆเลยครับรับไม่ค่อยได้

   “ใครที่ไหนไม่รู้ กัดคอเอา เจ็บเป็นบ้าเลย”ผมบอกมัน ตัดจะรำคาญด้วยซ้ำ เลยเดินออกจากมันมา ไปนั่งที่โต๊ะรับประทานอาหาร

   “เหรอ”หยกเดินตามผมมาที่โต๊ะนั่งข้างๆๆผม คิมนั่งอยู่ฝั่งซ้ายมือตามด้วยแทน ฝั่งตรงกันข้ามไอ้หยกไอ้แทน คงไม่ต้องบอกว่าใคร คนที่คุณรู้ว่าใคร

   “องค์ชายรู้หรือไม่ใครกัดคอท่าน”องค์อินนาคาถามผม ผมก็มองหน้าอีกฝ่ายประมาณว่ารู้ได้ไง

   “ไม่รู้”พิมตอบ เพราะไม่พอใจที่มีคนรู้มากหนัก มันเสียหน้า ปล่อยให้คนแปลกหน้าเขาถึงตัวเองได้ขนาดนั้นแทบสร้างรอยแผลให้ตนอีก

   “ใช้เผ่าพันธ์เสือหรือไม่”

   “ใช่แล้วจะทำไม่”รู้มากจริงวะแม่ง พิมส่ายหน้าเล็กน้อย ไอ้หยกแม่งเคียงคอมามองผมเล็กน้อยประมาณว่าเสือกอะ

   “เราแค่จะบอกว่าท่านโดนคนตีตราจ้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว”องค์อินนาคาบอกตน

   “ห่า”เสียงร้องตกใจนี้ไม่ใช่ของผมคนเดียวแต่ร่วมถึงเพื่อนอีกสามคนด้วย

   “พิม …..ไม่จริงนะ”ไอ้หยกทำหน้าตกใจ แต่ผมเห็นนะว่าบอกมันกระตุกยิ้มเล็กน้อย

   “เอาแล้วไง”เสียงไอ้คิมดังข้างหูผมตามมาด้วยอีกคน

   “หึหึหึหึ ไม่จริงอะตัวเอง”เสียงนี้จะเป็นใครไม่ได้นอกจากไอ้แทน ที่ทำเสียงแอ๊บแบ๊วมาให้แถบด้วยการผลักไอ้คิมออกไปข้างหลังโผล่หน้ามาเอามือสองข้างแทบข้างด้วยแบ๊วสัสๆๆอะ

   “เอาหน้าไปไกลๆๆเลย”ว่าแล้วผมก็ผลักหน้ามันออกไป

   “องค์อินนาคา ท่านกำลังล่อเล่นกับความรู้สึกเรา”

   “เราเปล่า ท่านก็น่าจะรู้ตัวว่าท่านโดนกัดเข้าทีคอแทนที่ท่านจะโกรธเขาผู้นั้น ท่านกับรู้สึกอะไรบ้างอย่าง และที่สำคัญ พวกนั้นจะทิ้งสัญญาลักษณ์บ้างอย่างไว้ที่ตัวท่าน ท่านลองสังเกตดู”ไอ้หยกที่ได้ยินดังนั้นมันจับแขนขวาของผมขึ้นมาดูแล้วสำรวจไปมา

   “เจอแล้ว 5555555”ไอ้หยกมึงจะหัวเราะทำเหี้ยอะไรวะ ภูมิใจที่มึงหาตามผัวมึงได้ว่างั้น แม่งอยากให้กูมีผัวหนักหรือไงวะไอ้เพื่อนเลวรู้งี้พ่อไม่ช่วยมันก็ดี แล้วนี้อะไรวะที่มือกูเนีย มันขึ้นมาตอนไหนวะ ตอนอาบน้ำแม่งก็ไม่เห็น อย่างกะรอยสักเท่ดีวะ เอ๋ยไม่ใช่แม่ง เอาอีกแหละกู

   “ปล่อยเลย”ผมปัดแขนออกจากมือมันพอปัดมือมันออกอีกคนก็หันมาจับหน้าผมไปทางมัน

   “อะไรอีก”รำคาญจริงจะจับหมุนไปมากันทำไม่วะเนีย

   “น้องพี่ พี่สงสารเจ้าจริงๆๆนะ และยินดีด้วยนะ”ปากผมเนียกระตุกตุ้บๆๆอยากทืบคนเป็นบ้า ดูมันพูดสิครับปากมันเหรอนั้น ปากพาซวยชิบหาย

   “ไม่ต้องยินดีหรอก เสด็จพี่ น้องคิดว่าเสด็จ……พี่ คงเจอ………เหมือน…..กัน”ผมเน้นที่คำใส่ไอ้คิมไปดึงมือมันออกไป

   “หึหึหึหึ”ไอ้เหี้ยแทน หัวเราะเยาะเย้ยกูหรือมึงค่อยดูกูจะแช่งมึงให้เสียตัวแม่งสัส กูซวยชิบคิดแล้วอยากจะร้อง

หยก

   “ซาดิส ดี หึหึหึหึ”แม่งหน้าสนใจชิบซาดิสชิบหายเลยวะ พิม แลกกับกูไม่เสือแม่งก็คล้ายกับหมาดีๆๆนี้เอง หน้ารักอะ กูยอมเป็นผัวให้เลย

   “ซาดิส พ่อ มึงสิ”ไอ้พิมหันมาด่าผม แต่ไม่ดังมากหนักให้ได้ยินกันสองคน

   “หึหึหึ แลกกันปะ”กูอยากได้อะ ตอนนี้กูอยากเปลี่ยนเลี้ยงหมามาเป็นเลี้ยงเสือวะ

   “บอกพ่อมึงก่อนไม่ สัส”

   “แต่ก็ยินดีนะ มีคนอยากได้ตัวเองเป็นเมีย เขาโคตรดีใจเลยอะ”



พิมพูด

ดูมันทำหน้าเขาสิแม่งหน้าถีบชิบ กูจะแช่งให้ผัวมึงจับทำเมียเลยค่อยดูสิ กูไม่ต้องบอกเข้าก็คงจัดเต็มให้มึงแน่ไอ้หยกเปรต


   “เหอะๆๆๆ”ผมนี้แทบนั่งไม่ติด ไอ้บ้าหยก มึงอย่ามาแอ๊บกับกูเลย พ่อมึงสิคนอย่างพิม ต้องเป็นผัวเท่านั้นโว้ย

   “เอาน่า ใจเย็นๆๆนะ”ไอ้คิมตบไหล่ปลอบใจผม ผมยักไหล่ประมาณว่าแล้วไงใส่มัน

   “ไม่เป็นเขาตัวเองไม่รู้หรอก”ผมตอบกับไปแบบแอ๊บๆๆเวลาพวกเราอยากแกล้งใคร

   “ตัวเองก่อ เข้าช่วตัวเองได้นะ”ไอ้แทนเสนอหน้าออกมาอีกครั้ง

   “เหอะ ช่วยตัวเองก่อนดีไม่”ผมสวนกลับไปให้ไอ้แทน

   “ตัวเองก็…………เข้าน้อยใจแล้วนะ”กูอยากถีบหน้ามึง มึงจะแอ๊บไปไหนวะสัส

แทน

   น้อย ใจ พ่อสิ ไอ้พิมด่าผมแบบไม่ออกเสียง ผมจับปากมันได้ แล้วก็ยิ้มส่งไปให้มันประมาณว่ากูแอ๊บอะสัส

   โคตรจะสะใจเลยครับทีตอนนี้ผมมีเพื่อนร่วมชะตาเพิ่มมาอีกคน จะสะใจมากกว่านี้ถ้าไอ้คิมโดนด้วยอีกคน

   “ตัวเองอะ ”ผมส่งสายตา ปิ้บๆๆให้มัน สภาพผมนี้กวนตีนแบบสัสๆๆอะ จังหวะนั้นผมก็ไปสบตากับให้หยกเข้าให้อย่างจังพวกผมมันมีกระแสจิตที่ส่งถึงกันได้

   คิดแบบเข้าปะ หยก

   คิดสิ จ้ะ  แทน

   จัดสักดอกไม่  หยก

   เอาดอกไรดีวะ  แทน

   ดอกทอง  หยก

   พ่อมึงสิ      แทน

ตัวเองอะว่า เขา หยก ส่ายหน้าเล็กน้อย

อย่ามาแอ๊บ แทน

ใจร้าย เขาไม่คุยด้วยแหละ เชอะ หยก

    จบการส่งกระแสจิตกันเรียบร้อยโรงเรียนหยกแทน อย่าคิดหลอกเรียนแบบแม้วันมามาก เกี่ยวเปล่าวะช่างมันแล้วกัน เอาเป็นว่าเรื่องสนุกคงเริ่มจากตรงนี้ แต่ทำไม่กูรู้สึกแปลกๆๆจังวะ ผมหันกลับไปมองที่ต้นเหตุ ไอ้โรคจิตแม่งส่งสายตาแปลกๆๆมาให้ ผมรู้โดยสัญญาณว่า มันอยากได้ผมมาก ตานี้ อย่าเลย พูดแล้ว ขนลุกอยากทืบคนเป็นบ้าคิดแล้วโมโห กูไม่อยากเอามึง หยกมึงแลกกับกูที ……………


...........................................................................


ปล.
เอาไปก่อน 50 % ก่อนนะครับ กำลังจะเขียนฉาก ncอะ เขียนยากปาก อะ จะตัดดีไม่แบบว่า 555555555555
ส่วนเรื่องใครพูดเราแบ่งบทคนพูดตามสีแล้วกันนะครับจะได้ไม่งง กัน มาก ถ้ายังงง กันอีก จะเปลียนบทเขียนใหม่  จะพยายามเขียนให้เข้าใจกันนะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-09-2013 19:02:10 โดย น้องแกะน้อย »

ออฟไลน์ MZter

  • ~ใครหาว่าผมอินดี้...ผมเกรียนจะตาย(•`^`•)~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
 อย่าตัดน้าาาาาาา เรารออยู่
ปล.กระผมงงกับบทสนทนา ตกลงตอนไหนใครพูดมั่งอะครับ ผมไม่ค่อยเข้าใจ

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
อย่าตัดเอ็นซีนะคัฟ  ไม่งั้นจะเผาบ้านคนแต่ง  ฮี่ฮี่  เรื่องบทสนทนาอ่ะ  เวลาพูดกันผมแนะนำให้ใส่ '____' หรือ  "_____"  นะคัฟ ก็แค่บอกว่าเขาคุยกันสองคนมีใครบ้าง  ส่วนบทสนทนาอื่นๆก็เกือบดีแล้ว  แต่ควรใส่ไปว่าใครกำลังจะพูดหรือพูดไปแล้ว  เรื่องสุดท้ายถ้าจะเขียนไปในแนวที่ใครคนนึงสนทนาก็ควรจะเติมคำ  เช่น  Part'หยก  ส่วนเรื่องอื่นๆดีมากๆเลยล่ะคัฟ  ขอบคุณคัฟคนแต่ง^^

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

@Lucifer_Prince@

  • บุคคลทั่วไป
ส่วนตัวผมอ่ะ  ไม่ค่อยงงหรอก  เพราะผมยังไงก็ได้อยู่แล้ว5555555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด