ตอนที่ 3 สามีกูไม่อยากได้
วังหลวง จักรวะนคร เหล่านางกำนัลทั้งสี่ต้องรีบแต่งองค์ทรงเครื่องให้กับเหล่าองค์ชายทั้งสี่ด้วยชุดที่เป็นทางการประจำสีชุดของเราทั้งสี่
“สวยเกินไม่”หยกคนเดิมครับ ตื่นเช้าก็เจอนางกำนัลตัวเองมาปลุกมาอาบน้ำให้ยังไม่พอจับแต่งตัวเวอร์อย่างกับตุ้กตา พึ่งเข้าใจเดียวนี้เองว่าที่แต่งอยู่ทุกวันไม่ใช้ชุดทางการ อ้อผมลืมบอกไป ที่เข้าบอกพวกผมว่าหลับปีเต็มอะ ผมของพวกผมก็ยาวตามนะครับถึงได้บอกว่าเหมือนผู้หญิงนักก็เพราะแบบนี้แหละครับ สวยแบบเวอร์ เดียผมจะอธิบายชุดให้หวังกันนะครับ อย่างแรกนะครับ ชุดที่ผมใส่เป็นสีฟ้าใส่สองชั้น ชั้นแรกส่วนที่ลับตารัดหน้าอกซึ่งมันไม่มีแต่เสือกจะรัดตรงเอวก็รัดให้ได้รูป ตามมาด้วยชุดนอกที่เป็นแบบเสื้อคุมแบบจีนของผู้ชายที่จะใช้กับคนชั้นสูงมีปกเสื้อใหญ่ กระโปรงยาว ส่วนผมรวบผมมามัดไว้กลางหัวรวบผมทางซ้ายขวาเหลือตรงหลังหัวแล้วเอาปิ่นปักผมที่แสดงถึงฐานะมาเสียบ แต่งหน้าอ่อนๆให้พงาม
“สวยชิบ”พิม หลายนี้ก็สวยไม่ต่างกัน
“สวยเกินไปไม่วะ อย่างกะไปต้อนรับใคร อย่างงั้นแหละ”คิม ครับ ปากมันนี้แหละพาซวยพูดแต่เรื่องซวยๆ ไอ้หยกได้แต่คิด
“มึงพูดมากน่าคิม ปากมึงนี้ซวยชิบ”ไอ้แทนมันด่า ครับ มันยังแต่งตัวไม่เสร็จดีครับ
ผมไม่อยากจะบอกเลยว่าพวกผมสวยอะสวยมาก สวยจนผู้หญิงยังอายเลยอะ
“เพค่ะ องค์ชายทั้งสี่ของหม่อมฉันสวยที่สุดเลยเพค่ะ ขนาดพี่ๆๆของพระองค์ยังสู้พระองค์ชายทั้งสี่ไม่ได้เลย นี้สินะที่มีแต่คนรำลือความสวยของพระองค์ชายทั้งสี่”น้ำพิมว่า
“เราควรภูมิใจว่างั้น แทนที่จะได้เป็นพระสวามี กับต้องเป็นชายาแทนงั้นสินะ”ไอ้หยก เองครับ
“ความสวยของพวกเรานี้มันบาลใจชายเหลือ”พิม
“สวยแบบนี้สินะ ถึงมีแต่สัตว์มาชอบอะ”คิม
“แล้วมันไม่ดีเหรอสวยแบบสัตว์ๆๆ”แทน
“สัสแทน”ด่าอย่างพร้อมเพียงกัน
“ถึงเวลาแล้วเพค่ะ อย่าทรงต้องให้เสด็จพ่อเสด็จแม่ต้องรอนานเพค่ะ”น้ำฟ้า ร้องเตือน องค์ชายทั้งสี่พยักหน้าหมายจะบอกว่าพวกเจ้านำไปสิ
ท้องพระโรง
นับตั้งแต่เข้าในท้องพระโรงก็มีแต่สายตาจับจ้องมาที่ร่างบางทั้งสี่ด้วยความหลงไหลในรูปกายจะกลิ่นหอมเฉพาะตัวของทั้งสี่
“องค์ชาย อินธิรา เสร็จ”
“องค์ชาย ศิลาทร เสร็จ”
“องค์ชาย มณีจันทร์เสร็จ”
“องค์ชาย จันทา เสร็จ”
วันนี้ไอ้หยกคนหล่อขอเป็นองค์ชายสักวัน ว่าแล้วก็เดินตรงที่แท่นนั่งของตนเองที่อยู่ทางขวามือของเสด็จแม่ ตามมาด้วย คิม ทางซ้ายมือของเสด็จพ่อมี พิม แทน และน้องสาวคนเล็ก
“ลูกๆๆมาพร้อมกันแล้วใช่ไม่ ถ้าอย่างงั้นเชิญเสร็จ องค์อินนาคนเข้ามาเถอะ”
“พะยะค่ะ”
ขบวนเสร็จขององค์อินนาคา เจ้าเมืองนาคา ได้เข้ามายังท้องพระโรงเป็นที่เรียบร้อยจัดนั่งให้สมเกียติร์เป็นที่เรียบร้อยนั้นคืออีกแท่นของท้องพระโรงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามทีเอาไว้รับรองแขกบ้านแขกเมืองที่เป็นเจ้าเมือง
หยกได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาแขกบ้านแขกเมือง เห็นมาตั้งแต่เข้ามาแล้ว่าใช่ไอ้งูบ้านั้นแน่ที่จูบเข้า คิมสะกิดไอ้หยกให้ถวายพระพร
“หยก ลุกสิวะ”คิมยังสะกิดข้างต่อ
เอาวะหยกมันคงจำมึงไม่ได้หรอก แต่งูมันอ่านควาคิดได้นี้วา หยกได้แต่คิด หนังสือบอกว่าอะไรนะ ถ้าไม่สบตางู งูก็อ่านไม่ได้นิว่า สู้ๆๆโว้ยหยก ว่าแล้วไอ้หยกรูปหล่อก็ลุกขึ้นตามมาด้วยคิมพิมแทน เดินเข้าไปใกล้แท่นที่นั่งฝั่งองค์อินนาคา หยกก้มตัวมอบกราบตามธรรมเนียมของจักรวะนคร
“ถวายพระพรพะยะค่ะ องค์อินนาคาหระหม่อมองค์ชาย อินธิราพะยะค่ะ ”
“ถวายพระพรพะยะค่ะ องค์อินนาคาหระหม่อมองค์ชาย ศิลาทรพะยะค่ะ ”
“ถวายพระพรพะยะค่ะ องค์อินนาคาหระหม่อมองค์ชาย มณีจันทร์พะยะค่ะ ”
“ถวายพระพรพะยะค่ะ องค์อินนาคาหระหม่อมองค์ชาย จันทา พะยะค่ะ ”
“ลุกขึ้นเถอะ องค์ชายทั้งสี่”องค์อินนาคากล่าว ที่พระองค์เข้าวังมาครั้งนี้เมื่อมาตามหานางชาวบ้านที่กล้าหนีพระองค์ แต่พระองค์ไม่ต้องไปหาที่ไหนไกลพระองค์เจอแล้ว องค์ชายอินธิรา เจ้าคงไม่รู้ว่าเรามีความสามารถเหนือ ผู้อื่นถึงแม้ไม่สบตาพระองค์ก็สามารถอ่นความคิดคนอื่นได้โดยง่ายหนัก ช่างแตกต่างกับวันนั้นหนัก ข้าคิดว่าเจ้างามแล้วในตอนนั้น ยังไม่เท่ากับเห็นเจ้าวันนี้ ช่างสวยงามหนัก องค์ชายอินธิรา
“ขอบพระทัยพะยะค่ะ”หยก คิม พิมแทน ลุกขึ้นและจะเดินกลับที่แท่นนั่งของตนเอง
“เดียวก่อนองค์ชายอินธิรา”องค์อินนาคาทรงเรียกร่างบาง ทำเอาหยกถึงกะสะรุงด้วยความตกใจ
คงไม่มั้ง เขาคงไม่รู้นิก็วันนั้นปลอมตัวแล้วนี้วา หยกได้แต่ คิด เงบหน้าสะ และอย่าคิดอะไรอีก หยกเงยหน้ามองพระพักตร์องค์อินนาคา
“พะยะค่ะ”หยกขานรับ
“องค์ชายทั้งสามเชิญกลับที่แท่นของท่านก่อนเถอะเรีเรื่องจะคุยกับองค์ชายอินธิราสักหน่อย”คิม พิมแทน จึงต้องทำตามถึงแม้จะไม่พอใจก็ตามที
“พระองค์มีเรื่องอะไรหรือพะยะค่ะ”หยกถรามออกไป หวังว่าคงจำไม่ได้นะไอ้งูผี
“ไอ้งูผีงั้น หึ ”พระองค์ตรัวสคำพูดบอกคำที่ทำให้หยกถึงกับช็อค
“หึ”หน้ากูคงซีดมากเลยแง่ ไอ้งูผี อ่านได้อ่านไป กูไม่กลัวมึงหรอกสัส ด่าในใจให้รู้ไปเลย
เจ้าไม่กลัวข้า แล้วข้าจะทำให้รู้การที่เจ้ามาดูหมิ่นเกียติร์ข้ามันเป็นเช่นไร
“องค์ชายอินธิรา เจ้าจะต้องแต่งงานกับข้า ไม่มีขอแม้ใดๆๆทั้งสิ้น”ข้าจะให้เจ้าได้ตายทั้งเป็น
“ไม่แต่ง ไม่แต่ง ”หยก ตอบกลับทันขวัค ไม่มีวันไอ้หยกไม่แต่ง
“เจ้าไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธเรา องค์ชายอินธิรา”ข้ามากที่ปฎิเสธพระองค์เช่นนี้ มีแต่คนอยากอยู่ข้างกายพระองค์
“ช้าก่อน องค์อินนาคา พระองค์จะให้พี่ข้าแต่งงานกับท่านแล้วจะให้อยู่ในฐานะใด”คิมที่ทนไม่ไว้วิ่งตรงมาหาหยกทันที่พร้อมทั้งพิมแทน
“พระสนมของเรายังละ”พระองค์ทรงตอบกลับไป พวกมนุษย์มีค่าเพียงเท่านั้น
“ไม่ได้ ถ้าจะให้พี่ข้าแต่งกับพระองค์ จะต้องเป็นชายาเท่านั้น”พิมเป็นคนพูดแทน
“ใช่ ถ้าไม่ก็ไม่มีการแต่งงานใดๆๆทั้งสิ้น องค์อินนาคา”แทน
“กูไม่แต่งต่อให้ตำแหน่งไหนก็ตาม คิมพิมแทน ไม่แต่ง กูเกลียดงูพวกมึงก็รู้ กูไม่แต่ง”ไม่แต่งนะ ไม่เอา รับไม่กลัวงูอะ ไม่แต่งน้ำตาไอ้หยกรินไหลอาบแก้ม
“เสด็จแม่ ลูกไม่แต่ง แต่งกับใครก็ได้แต่ไม่ใช่ องค์อินนาคา” หยกเดินกลับมาหาเสร็จแม่เสร็จพ่อของตน น้ำตาที่อาบแก้มอย่างน่าสงสาร
“ลูกชอบแต่งกับใครก็ได้ แต่ไม่ใช้ องค์อินนาคา”หยกยังคงพำบอกต่อไป ถึงรู้ว่าต้องทำให้ใครไม่พอใจ ข้าราชบริวารเมื่อเห็นองค์ชายของตนร้องไห้ ต่างพากันร้องไห้ตามกันด้วความสงสาร
“ถ้าลูกไม่ต้องการแบบนั้นแม่กับพ่อก็ห้ามไม่ได้”พระนางสงสารลูกจับใจ
“ไม่ได้ องค์อินธิราต้องแต่งกับเรา”องค์อินนาคา ยังคงไม่ยอมแพ้ เจ้ามนุษย์รังเกียรติจ้าถึงขนาดนี้เฉียวรึ มันน่าฆ่าหนัก
“ลูกไม่แต่ง ลูกไม่แต่งกับคนทีไม่ให้เกียรติลูกเช่นนี้”
“ลูกจะยอมแต่งก็ต่อเมือ องค์อินนาคา ยอมให้ลูกในตำแหน่งนั้น ลูกไม่ยอมให้ใครมาหยาบเกียรติลูกต่อให้คนนั้นจะเป็น องค์อินนาคา ก็ตาม หม่อมฉันให้เวลาพระองค์ 7วัน นับแต่พรุ่งนี้ไป ครบกำหนดเมื่อไร พระองค์ต้องให้คำตอบหม่อมฉัน ว่าจะให้หม่อมฉันเป็นชายา ของพระองค์เพียงองค์เดียว ไม่มีนางเล็กนางน้อย สนมใดๆๆข้างกายพระองค์ ”หยก พูด ได้แค่นั้น มองหน้า องค์อินนาคา พระองค์ไม่กล้าหรอก ที่จะละทิ้งนางพวกนั้น ถ้าอยากได้หม่อมฉัน ต้องเอาออกให้หมด หยก ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ใครก็ตามอารมณ์ไอ้หยกไม่ทันหรอกครับ
“เสด็จแม่เสด็จพ่อลูกทูลลา”ไอ้หยกพูดจบเดินออกไปเลย พร้อมเพื่อนๆๆที่เดินตามออกมา
เจ้าข้าหนักองค์ชายอินธิรา แล้วเราจะได้เห็นดีกัน อยากได้หนักใช่ไม่เมียหนึ่งเดียว งั้นเจ้าก็เป็นจงตายสะ พระองค์คิด สนุกแน่งานนี้
................................
En จบไปอีกตอน คู่แรกเราขอเป็ํนหยกก่อนนะ เอาแบบฮาเศร้าเล็กๆๆ
ถูกใจไม่ถูกใจยังไงก็บอกด้วยนะ เราก็เดาเนื้อเรื่องตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
