“ฮื้อ! อะ..ไร เฮ้ย!”
ความงุนงงถูกแทนที่ด้วยความตกใจ เมื่ออ้อมแขนแข็งแรงช้อนตวัดร่างเข้าสู่อ้อมอกขาแกร่งก้าวดุ่มๆ เข้าไปในบ้านพัก ไม่สนใจอาการดิ้นรนน้อยๆ เลยสักนิด
ร่างสูงวางร่างของคนเจ้าเสน่ห์บนโซฟาลายกระจุ๋มกระจิ๋ม แต่ยังใช้สองแขนกางกักร่างของคนรักเอาไว้ป้องกันการหนีใบหน้าหวานแดงซ่าน ถึงจะรู้ว่าเหตุผลบ้าๆ นั่นมันน่าอายแค่ไหนแต่เขารู้สึกหึงหวงไปหมด อุตส่าห์เอาธรรมะเข้าข่มแต่พอเจอคะน้าปลาเค็มตบะเลยแตก ยิ่งมาเจอยัยเด็กคนนั้นซ้ำเข้าไปรอบใครจะไปอดกลั้นอยู่
หึงจนหน้ามืดไปหมดแล้ว! “นะ นี่ จะทำอะไรน่ะ วันนี้วันพระนะห้ามทำเด็ดขาด”
“ผมขอห้ามคุณ” เจ้าของบ้านเอ่ยเสียงเข้ม ดวงตาจริงจัง “ห้ามอยู่กับนายปืนสองต่อสอง ห้ามให้ผู้หญิงคนไหนปะแป้งแล้วก็ห้าม...” ใบหน้าขาวคมสันยื่นเข้ามาใกล้ ก่อนจะฉกริมฝีปากลงบนกลีบปากอิ่มแดงระเรื่อกดย้ำหนักๆ ให้หายหงุดหงิด “ห้ามนอกใจผมเด็ดขาด เพราะถ้าคุณทำอย่างนั้น ผมจะฆ่าไอ้คนนั้นซะ”
“อะ..ไรนะ อื้อ”
ปากแดงๆ ทำท่าจะเถียงอีก เขาเลยจัดการปิดมันซะด้วยจุมพิตเร่าร้อนและเรียกร้อง คุณหมอหนุ่มพลิกตัวลงนั่งแล้วดึงอีกคนขึ้นมาก่ายบนตักแทน เขาถ่ายทอดทุกความรู้สึกในจูบนั้น จูบหนักๆ ย้ำๆ ซ้ำๆ อย่างไม่เกรงว่าปากเล็กจะเจ็บ เขาทั้งหึงและหวง ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ แค่เห็นอีกฝ่ายเอาใจปืนก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ถ้าไม่ได้ประกาศตัวไปมีหวังเขาอกแตกตายแน่ดีที่ปืนไม่ใช่พวกงี่เง่า ศัตรูหัวใจยอมล่าถอยไปได้ง่ายๆ เขาเลยเบาใจได้นิดหน่อย
คิมหันต์ถอนริมฝีปากออกมาเมื่ออกที่ร้อนรนทุเลาลงเล็กน้อย กลีบปากจิ้มลิ้มบวมเปล่งสีสดกว่าเดิมและยิ่งเพิ่มเสน่ห์มากกว่าเดิม นับวันอาณกรยิ่งน่าปรารถนาแล้วจะไม่ให้เขาหึงหวงได้อย่างไร ตาหวานปรือปรอยจมอยู่ในห้วงพิศวาส คงโดนจูบของเขาเล่นงานจนลืมไปแล้วว่าเมื่อครู่เพิ่งเตือนเขาว่าวันนี้วันพระไม่ควรกระทำกิจกรรมที่ผิดศีล
“วันนี้วันพระงดก่อนนะครับ” เขากระซิบติดกับปากแดงจัด คนตัวเล็กรู้สักตัวในตอนนั้นตาหวานเลิกกว้างดิ้นออกจากตักถอยไปหลักห่างหลายก้าว
“ไอ้คนบ้าหน้ามึน!”
ด่าเสร็จก็วิ่งหนีหายเข้าไปในห้องพักของเขา คิมหันต์ผ่อนลมหายใจร้อนระอุออกมาความหึงหวงมันไม่ได้จางหายไปไหนหรอกตราบใดที่เขายังรักอาณกรอยู่ นึกแล้วก็สมเพชตัวเองหลงแฟนจนหัวปักหัวปำแต่จะให้ทำอย่างไรในเมื่อเขารักคนๆ นี้เหลือเกิน
คุณหมอหนุ่มตัวสูงยักไหล่วันหยุดยังเหลืออยู่บ้างถึงสามวันที่ผ่านมาจะได้นอนเลยเพราะเอาแต่หึงอาณกรแต่อีกสองวันที่เหลือเขาจะไม่ลุกไปไหนเลยรวมทั้งคนที่ทำให้เขารักจนหมดหัวใจด้วย...
……………………
“กลับมาทำไม!” เสียงตวาดลั่นจนแก้วหูสะเทือนไม่ได้ทำให้อีกคนสะดุ้งหรือแม้แต่เปลี่ยนสีหน้าได้เลย ร่างโปร่งบางหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมเขาเกลียดท่าทางเหมือนภูเขาน้ำแข็งของไอ้ยักษ์หน้านิ่งนี่ที่สุด หลายเดือนที่มันกลายมาเป็นบอร์ดี้การ์ดให้มันไม่เคยแสดงอารมณ์อื่นใดยกเว้นในยามที่เคลื่อนไหวอยู่ในกายของเขาเท่านั้น แววตาเย็นชาราวกับไร้ความรู้สึก
“หูหนวกหรือไง ฉันถามทำไมไม่ตอบ”
“แล้วคุณล่ะหนีทำไม”
“ไม่ได้หนี!” เขาเถียงกลับ “แค่จะไปเที่ยว”
“แต่วีซ่ามันไม่ใช่นี่ครับ” ไอ้คนที่ดูคล้ายจะโง่เขลาเบาปัญญาบอก “ถ้าคุณภูมิไปไม่ทันก็คงจะอาศัยอยู่ที่นั่นเลยใช่ไหมครับ”
โยธินถอยหลังเมื่อคนตัวสูงกว่าขยับเข้าใกล้ กลิ่นกายแบบบุรุษเพศแท้ๆ โชยให้ท้องไส้ได้ปั่นป่วน เขาเกลียดตัวเองที่จดจำสัมผัสจากอีกคนไว้อย่างแม่นยำเพราะเพียงแค่กลิ่นก็มีปฏิกิริยาเสียแล้ว
“ถะ..ถอยออกไปนะ ไอ้โง่!”
“จริงซิมันมันคนโง่” ชายหนุ่มตัวสูงใหญ่แค่นยิ้ม ความเจ็บปวดทวีรุนแรงจนเจียนจะทนไม่ไหวถ้าหากว่าสมองมีรอยหยักมากกว่านี้อีกสักหน่อยบางทีเขาอาจจะมีฐานะสูงพอที่จะรักอาณกรได้ “เพราะว่าโง่ผมถึงต้องเสียหัวใจไปยังไงล่ะ”
“พูดบ้าอะไรฉันไม่รู้เรื่อง”
ตาคมกริบมองใบหน้าขาวซีดไม่ต่างกับกระดาษ ยิ่งเขาเจ็บหัวใจมากเท่าไรก็ยิ่งเกลียดผู้ชายคนนี้มากขึ้นเท่านั้น
เกลียดจนอยากทำลาย มือแกร่งคว้าหัวไหล่เล็กออกแรงบีบจนคนตัวเล็กกว่าครึ่งเบ้หน้าและก่อนที่จะมีถ้อยคำต่อว่าเขาก็หยุดมันด้วยริมฝีปากของตัวเอง
“ด่าผมให้มากๆ ผมจะได้รู้สึกผิดตอนที่ผมทำร้ายคุณ”
“ไอ้สารเลว! ไอ้คนไร้สมอง ไอ้ อื้อ”
ปืนระบายทุกความรู้สึกลงไปในร่างนั้น ไม่สนใจเสียงคร่ำครวญเพื่อขอความเห็นใจ เขารู้แค่วาเรือนร่างนี้มีไว้เพื่อรองรับอารมณ์ของเขาเท่านั้นไม่ว่าจะโกรธ ชิงชังหรือเจ็บปวด
สมแล้วที่โยธินจะได้รับทัณฑ์นี้ คนผิดต้องได้รับโทษ เพราะถ้าหากไม่คิดร้ายกับใครผลร้ายก็จะไม่ย้อนกลับมาหา ชายหนุ่มกระแทกกายลงสู่เรือนร่างที่เรียกได้ว่าบอบบางครั้งแล้วครั้งเล่า ภาพของคนใต้ร่างเลือนรางและกลายเป็นใบหน้าที่เขาทำได้แค่ถวิลหาเท่านั้น
‘อาณกร’............. จบ ...............
ออกป่วงนิดนึงเนอะ
อยากจะอินเทรนด์แต่งเกี่ยวกับวันสงกรานต์บ้างแต่ดันไม่มีสาดน้ำเลย
สมองไร้รอยหยักคิดได้แค่นี้เอง อย่าถือโทษโกรธกันเลยนะคะ
มีผู้สงสัยว่าตกลงเรื่องใหม่มันสามพีหรือเปล่า
สรุปคือ
1. เรื่องใหม่ที่ว่ามี 2 เรื่องค่ะ เรื่องแรกเป็นโปรเจคพิเศษซึ่งไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับเรื่อง "เมารัก" นี้เลย เป็นการแต่งใหม่ทั้งหมดค่ะ และเป็นความลับ (ได้ข่าวว่าแกประกาศไปนานแล้วว่ามีโปรเจค)
2. เรื่องใหม่อีกเรื่องคือ ภาคต่อของ ปืน หมอภูมิ และโยธิน ซึ่งเกี่ยวข้องกับ "เมารัก" แน่นอนค่ะ แต่ยังตั้งชื่อเรื่องไม่ได้และยังไม่ได้แต่ง
ตกลงเคลียร์แล้วเนอะ
ตอนนี้อิป้าขอไปฟินกับฟิคก่อนนะคะ บ๊ายบาย