DOUBLE-FACED: เสแสร้งแกล้งรัก
Chapter 18: We don’t know where to go, so I’ll just get lost with you
เราต่างไม่มีที่ไป งั้นฉันจะหลงทางไปกับเธอก็แล้วกันนะHIM: PORCHE
น่าโมโหที่สุดเลย ยัยผู้หญิงบ้านั่น! เอาจริงๆนะ ผมไม่เคยมีความรู้สึกอยากจะทำร้ายผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยในชีวิต มันคนแรก!
อินังน้ำเน่าเคล้าขี้ควายเอ้ย!!!
ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห มันกล้ามากที่มาดูคนอย่างพวกผม แล้วไง กูรักเพศเดียวกันมันผิดตรงไหนวะ ไม่ได้ไปทำบนหัวมันซักหน่อย นี่ดีนะที่พริกมันรู้จักตอบโต้บ้าง คิดว่าจะยอมคนเป็นอย่างเดียว ไม่งั้นผมคงได้หงุดหงิดมากกว่านี้แน่ๆ
“จะไปฆ่าใครหรือไงถึงได้ทำหน้าแบบนั้น” โอชินใช้มือทั้งสองข้างของมันจับหน้าผม วางหัวแม่โป้งตัวหัวคิ้วของผมทั้งสองข้างก่อนจะกดนวดแรงๆ ผมจับมือมันออกจากหน้าพลางขึงตาดุๆใส่มัน แต่แทนที่โอชินจะสลดสักนิดมันกลับยิ้มระรื่นใส่ผม เมายาหรือไงวะ มันลืมไปหรือไงว่ามันก็โดนด่าเหมือนกันน่ะ
“อย่ามายุ่งได้ป่ะ คนยิ่งหงุดหงิดอยู่” ผมชักเสียงรำคาญใส่มัน หมดความอยากอาหารตรงหน้า แม้ว่ายัยผู้หญิงหน้าด้านแย้งแฟนเช้าบ้านจะไม่อยู่ตรงนี้แล้ว แต่ใครมันจะไปกินลงกันล่ะ
“จะไปไหน นายยังกินไม่เสร็จเลยนะ” โอชินดึงแขนผมเอาไว้ ผมสะบัดมือออกจากมือหนา แต่ก็ไม่หลุด
“ไม่กินแล้ว หมดอารมณ์!”
“จะไปสนใจทำไมล่ะ เขาอยากพูดอะไรก็ให้เขาพูดไป”
ดูท่าโอชินเองก็รู้ว่าผมหงุดหงิดเรื่องอะไร ก็อยากจะไม่ใส่ใจอยู่หรอก แต่มาโดนด่าต่อหน้าจังๆนี่มันก็อดไม่ไหวเหมือนกันนะ
“ไม่ชอบอ่ะ ได้ยินไหม!” ผมกระแทกเสียงไส่หน้าโอชินอย่างพาลๆ แต่มันก็ไม่ยักโกรธผม มันลากแขนผมให้นั่งลงที่เดิม ตอนนี้บนโต๊ะกินข้าวเหลือแค่ผม โอชิน และพี่ธันเท่านั้น พี่กัสไปคุยโทรศัพท์กับแฟน...มั้ง ส่วนเพื่อนฝั่งพริก ทุกคนลุกหายออกไปจากโต๊ะ เพราะยัยน้ำเน่าคนเดียว ทำบรรยากาศดีๆกร่อยหมด แม่งเอ้ย! คิดแล้วอยากจะถลกหน้ามันสักที!
“อย่าทำหน้าบึ้งได้ไหม น่าเกลียดจริงๆ”
ผมตวัดตามองโอชินตาขวาง มันกล้าพูดว่าผมหน้าเกลียดอย่างนั้นเหรอ ผมไมได้จะยอตัวเองหรอกนะ แต่ผมเป็นคนที่ดูดีมากๆคนหนึ่งเลยล่ะจะบอกให้!
“ถอนคำพูดเดียวนี้เลยนะ” ผมจิกตาใส่มันอย่างไม่ยอม
“ฉันพูดเรื่องจริง ถ้าไม่อยากหน้าเกลียดก็เลิกทำหน้าบึ้งได้แล้ว ตีนกาถามหาอย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
ดูปากมันนะ ไอ้...คนปากเสียเอ้ย!
“เอานี่ กินเข้าไปซะ จะได้อารมณ์ดี” โอชินยัดกุ้งที่แกะเปลือกออกแล้วใส่ปากผม พอจะอ้าปากด่ามันก็ยัดเข้ามาอีกตัว เสียงหัวเราะจากพี่ธันทำให้ผมรุ้สึกอาย ผมเหลือบไปมองพี่ธันนิดๆ พี่แกมองผมกับโอชินอยู่ก่อนจะลุกออกจากโต๊ะไป ผมรีบเคี้ยวรีบกลืนกุ้งในปากลงคอ น่าอายชะมัด
ผมเดินกลับบ้านพักหลังจากนั่งให้โอชินยัดกุ้งยัดปลาเข้าปากจนแทบจะอ้วก ก่อนจะถึงบ้านพักผมกับโอชินก็ต้องผ่านบ้านพักของมาโค ผมหยุดเดินแล้วมองขึ้นไปที่ระเบียงด้านบน ภาพคนสองคนที่จูบกันอยู่ตรงระเบียง ถึงไม่ได้เปิดไฟแต่แสงจันทร์ในคือประจันทร์เต็มด้วยก็พอจะทำให้มองเห็น
โรแมนติกดีนะ จูบกันเย้ยจันทร์
“หึหึ” แล้วผมก็ทำได้แต่หัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง ผมไม่เคยมีโอกาสได้รับอะไรแบบนั้นเลย และคิดว่าผมไม่มีโอกาสต่อไป ผมเลือกแล้ว วันนี้ผมจะตัดทุกสิ่งอย่างเกี่ยวกับมาโคทิ้งไป จะไม่มีอีกแล้ว ผมจะไม่วิ่งตามผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว
“อย่าร้องไห้ล่ะ ฉันขี้เกียจปลอบ”
“เงียบไปเลยป่ะ” ผมหันไปว่าโอชินที่ยืนอยู่ข้างหลัง สาวท้าวเดินตรงไปยังบ้านพัก ไม่เคยมีหรอกที่มันจะปลอบผมดีๆน่ะ สงสัยมันคงคิดว่าผมเป็นพวกฮาร์ดคอร์ล่ะมั้ง ระวังไว้เถอะมึง กูฮาร์ดคอร์ขึ้นมาจริงๆวันไหนล่ะก็ เตรียมตัวหนาวไว้ได้เลย =_=^
“นี่ เรามาคบกันไหม” ผมถามโอชินท่ามกลางความมืด ผมนอนตะแคงหันหน้าเขาหามัน จากที่ลับตาโอชินก็ลืมตาขึ้นมอง ขนาดมืดๆผมยังมองเห็นเลยว่ามันตกใจพอดู
“เมากุ้งหรือไง” มันย้อนถามขำๆ เหมือนเรื่องที่ผมถามมันเป็นเรื่องตลกขบขัน แต่ขอโทษเถอะ กุจริงจังวะ!
“ไม่ได้เมา อย่ามากวนประสาทน่ะ ว่าไงจะคบไหม” ผมขยับเข้าไปใกล้ เบียดร่างตัวเองเข้ากับตัวมัน ไม่มีอะไรต้องอายหรอก ผมยอมมันไปเท่าไหร่แล้ว ผิดตรงไหนที่ผมจะทวงหาความยุติธรรมให้ตัวเองบ้าง เห็นผมแรงๆแบบนี้ผมก็ไม่ได้ง่ายขนาดจะให้ใครก็ได้หรอกนะ นอกจากมาโคก็มีมันนั่นแหละที่นอนกับผมน่ะ
แล้วอีกอย่าง ไหนๆผมก็หลงทางมากับมันไกลขนาดนี้แล้ว ให้ถอยกลับไปก็คงกลับไปไม่ถูกแล้ว หลงไปกับแม่งแบบนี้แหละท่าจะดี
“ไม่คบหรอก นายมันแรด!” มันด่าเน้นคำใส่หน้าผม มือก็กอดผมเข้าหาตัวแน่นขึ้น
หน๊อยแหนะ! ว่ากูแรดเหรอ ได้!!! เดี๋ยวกูจะแรดให้ดู
“จะไม่คบใช่ไหม นายว่าฉันแรดใช่ไหม!!” ผมผลักอกมันให้นอนหงายก่อนจะขึ้นไปนั่งคล่อมตัวมัน โอชินมองผมไม่วางตา ผมกลั้นใจก้มหน้าลงไปใกล้ๆมัน
“ถ้าอยากขะคบกับฉัน ก็เลิกแรดสิ” มันพูดท้าทาย แต่ผมเป้นพวกประเภทยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ไม่อยากให้ผมแรดใช่ไหม เดี๋ยวผมจะแรดให้มันอกแตกตายไปเลย!!!
HIM: MACO
“พอแล้วน่า จะดื่มอะไรเยอะแยะขนาดนั้น” ผมห้ามเด็กตรงหน้าที่กระกดไวน์เข้าปากเหมือนไปตายอดตายอยากไปจากไหน หลังจากจูบกันดูดดื่มทั้งด้านล่างและตรงระเบียงห้อง มันก็ร้องจะกินไวน์ให้ได้ ลำบากผมต้องลงไปสั่งกับรีสอร์ทขึ้นมาให้มัน นี่กินหมดไปแล้วขนดหนึ่งน พริกกำลังจะต่อขวดที่สอง ผมรีบแย้งมาถือไว้ในมือก่อนที่มันจะรินใส่แก้วแล้วยกดื่ม
“พี่มาร์ค อะ อึก...เอามาน้า” เสียงมันอ้อแอ้เต็มทน ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ไอ้เด็กตรงหน้าแทบจะทรงตัวนั่งไม่อยู่อยู่แล้ว ยังร้องจะกินอีก
“พอแล้ว ไม่ต้องกินแล้ว” ผมเดินถือขวดไวน์ไปเก็บไวน์ในตู้เย็น พริกมองตามขวดเหล้าตาปรอยเหมือนเสียดาย แววตาหวานเยิ้มมองมาที่ผมเหมือนจะงอนที่ผมไม่ยอมให้มันกิน
ยิ่งเมามันยิ่งน่ารักชะมัด
ผมเดินเข้าไปใกล้มัน ยืนอยู่ตรงหน้าเจ้าเด็กร้ายกาจ ผมจะทำยังไงกับมันดีเนี่ย บอกตามตรงว่าไม่เคยมีใครทำกับผมอย่างที่มันทำมาก่อน ริอาจมากที่ใช้ผมเป็นเครื่องมือแก้แค้นแฟนมัน แล้วผมก็เสือกบ้าจี้เล่นตามเกมส์ของมันด้วย แต่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไปมันจะเป็นฝ่ายวิ่งตามเกมส์ผมบ้าง
“พี่มาร์ค ร้อนอ่ะ” พริกหลับตายกมือเช็ดเหงื่อตามลำคอ จะไม่ร้อนได้ยังไงล่ะ เล่นซัดไวน์ไปทั้งขวดขนาดนั้น
“อาบน้ำไหม” ผมขยับเข้าไปใกล้มากขึ้น พริกแหงนหน้าช้อนตามองผมอ้อนๆ แถมมันยังยกแขนกอดเอวแล้วซบหน้ากับหน้าท้องผมอีก
ถ้ารู้ว่าเมาแล้วมันจะอ้อนขนาดนี้นะ! กูจับกรอกเหล้าเข้าปากไปนานแล้ว!!!
“อ้อนแบบนี้จะเอาอะไร” ผมถามมันเสียงนุ่ม ผมรู้ว่ามันเจ็บกับเรื่องไอ้เหี้ยงแจ็กกี้กับผู้หญิงหน้าด้านคนนั้น จะว่าสงสารก็สงสารอยู่หรอก แต่ลึกๆแล้วผมก็ดีใจ เพราะนั่นหมายความว่าผมมีโอกาสที่จะทำให้มันหันมารักผมได้
“พี่มาร์ค...”
“หืม”
“พี่จะรักผมไหม ฮึก พี่จะรักผมหรือเปล่า” คำถามและเสียงสะอื้นของพริกทำให้ผมมึนตึบไปชั่วขณะ ตลอดทั้งวันที่มันทำเป็นเข้มแข็ง ที่จริงมันก้เป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่รู้สึกเจ็บเป็นเสียใจเป็น
“อยากให้ฉันรักไหมล่ะ” ผมถามมัน พริกเงยหน้ามองผม น้ำตาไหลออกจากดวงตาใส ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
“รักผมน่ะ รักผมที”
สิ้นสุดของพูดของมันผมก็ก้มตัวอุ้มมันขึ้นมา พริกผวากอดคอผมแน่น ผมพรมจูบบริเวณใบหูของมัน ขาก้าเดินไปที่เตียงแล้วจัดการวางตัวพริกลงกับที่นอน ส่วนตัวผมก็ขึ้นเตียงตามไปติดๆ
“ฉันจะรักนาย ถ้านายยอมคบกับฉัน” ผมต่อรอง วินาทีนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นว่าวิธีของตัวเองจะชั่วช้ามากแค่ไหน ผมรู้อย่างเดียวว่าผมต้องได้มัน มันจะต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น ไม่ว่าไอ้หน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์
“ว่าไง จะคบกันฉันไหม” ผมถามแล้วก็ก้มหน้าลงหอมแก้มแดงๆของมันหลายๆที เลื่อนจมูกของตัวเองเข้าเคล้าเคลียกันจมูกสวยๆของมัน
“ถ้า อึก...ถ้าผมคบกับพี่ พี่จะ...จะรักผมใช่ไหม” เสียงหวานถามเบาหวิว ผมยกหน้าขึ้นยิ้มมุมปากนิดๆ
“รักสิ ฉันจะรักนายแน่ๆ” ผมบอก
“งั้น..คบก็ได้”
แต่คำตอบของมันก็ทำผมหัวใจพองโตแล้ว ไมต้องมาทำหน้าน่ารักขนาดนั้นก็ได้ไอ้เด็กขี้อ่อยเอ้ย!!!
ผมจับมันถอนเสื้อออก มันดูงงๆก่อนจะจับเข้าที่ชายเสื้อผม ผมมองตามมือมันแล้วก็ไล่ขึ้นมองหน้ามันตามเดิม
“ผมถอดให้นะ”
“หึหึ เอาสิ”
ท่าทางคืนนี้มันคงอยากเจ็บตัว ถึงได้ยั่วผมหนักขนาดนี้
ผมจับมันลุกขึ้นนั่ง พริกขยับตามอย่างว่าง่าย เห็นแบบนี้แล้วอยากให้มันเมาทั้งวี่ทั้งวัน ว่านอนสอนง่ายชะมัด
พริกจับเสื้อผมถอดออกจากหัว สายตามันมองที่หน้าท้องผม ผมเลยจับมือมันมาวางไว้ที่หน้าท้อง พริกเหลือบตาขึ้นมองผมเหมือนจะขออนุญาต
“เอาสิ อยากจับฉันไม่ว่าหรอก” ผมพูดเหมือนใจดี แต่ความจริงคือกูได้กำไรครับ
มือนิ่มค่อยๆลูบไล้ที่หน้าท้องผม ผมก้มหน้าลงไปจูบซับที่ใบหูเล็กๆ มือข้างหนังจับใบหน้ามันเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนวงหน้าไปจรดริมฝีปากเหนือกลีบปากสีอมส้มอมแดงนั้นเบา ๆ พริกดูจะตื่นตระหนกนิดหน่อย แต่ก็ยินยอมให้ผมเป็นฝ่ายรุกล้ำครอบครองริมฝีปากมันแต่โดยดี ผมแอบอมยิ้มกับท่าทีว่าง่ายนั้นก่อนจะกวาดลิ้นชิมรสหวานจากปากของพริกจนอีกฝ่ายอ่อนระโหยโรยแรง
ผมดึงตัวพริกขึ้นนั่งตัก จูบไล่ตั้งแต่ริมฝีปาก หู คอ ลงมาจนถึงหน้าอกที่มีรอยสักแสนเซ็กซี่อยู่ สิ่งที่ตราตึงใจอย่างหนึ่งเลยคือรอยสักของมันนี่แหละ ผมจูบตามรอยสักมันแผ่วเบาสลับย้ำหนักๆ ดูดจนขึ้นรอยกุหลายแดงเป็นดวงสวยเด่น จากหนึ่งจุดก็เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะเล่นกับจุดเล็กๆ สองจุดที่แค่แตะนิดเดียวมันก็แข็งตัวขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว ผมเลียหน้าอกสีสวยอย่างแผ่วเบาก่อนจะเริ่มดูดและกัดดึงจนเสียงแหบปร่าดังลอดออกมาจากริมฝีปากบางที่ตอนนี้ช้ำจนกลายเป็นสีแดงเรื่อๆจากบทจูบของผมเมื่อสักครู่
ผมกระชับเอวมันเข้าชิดตัวเองมากยิ่งขึ้น ซ้ำยังลูบไล้เบาๆตามผิวกายของมัน ถึงเนื้อตัวจะไม่นุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วย แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่าผิวที่ลื่นมือของมันก็ทำให้ผมคลั่งไคล้ได้ไม่ยาก
จากครางเสียงเบา พริกก็เริ่มครางเสียงดังมากขึ้นเรื่อย ๆ ใบหน้าก็แหงนไปตามแรงอารมณ์ที่ถูกปลุก ผมขยับเนื้อตัวเบียดชิดร่างเล็กมากขึ้นกว่าเดิม เอนอีกฝ่ายลงนอนกับเตียง พริกปรือตามองผมเหมือนสงสัยว่าผมจะทำอะไรต่อ ผมมองร่างขาวเนียนใสที่อมชมพูระเรื่อนอย่างเพลินตา มือค่อยๆลูบที่รอยสักเบาๆ พริกเกร็งตัวเมื่อมือผมสัมผัสกับตัวมัน ยิ่งผมเลื่อนมือลงมาที่หน้าท้อง พริกยิ่งเกร็งตัวมากขึ้น ลมหายใจหอบกระชั้นแรงขึ้นเรื่อยๆ จนมือผมมาถึงขอบกางเกงขาสั้น ผมดึงมันออก พริกรีบคว้ามือผมเอาไว้ ผมเลยต้องโน้มหน้าไปจูบมันอีกครั้ง ปรนเปรอความหวานหวิวบนริมฝีปากให้มันจนมันยอมปล่อยมือออกจากแขนผม ไม่รอช้าผมรีบดึงกางเกงและชั้นในของมันออกจากตัว
ความหนาวจากแอร์ทำให้พริกห่อตัวเข้าหากัน แต่อีกไม่นานมันจะร้อนจนทนไม่ไหวเลยล่ะ
“พี่มาร์คผม...อื้อ”
ผมยิ้มอย่างพอใจก่อนจะใช้มือประคองน้องชายตัวเล็กๆของพริก จนมันร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา ยิ่งได้ยินเสียงแหบพร่าหลุดออกมาจากริมฝีปากนั่นผมก็ยิ่งขยับมือให้เร็วขึ้นจนร่างกายนั้นกระตุกเป็นระยะๆ
“รู้สึกดีไหม” ผมถามโดยที่ยังไม่หยุดมือ เด็กขี้เมาเบนหน้าหนีไปทางอื่น ดูก้รู้ว่ามันอาย พอผมเร่งมือมันก็ร้องครางออกมาเหมือนไม่อาจห้ามปราบตัวเองได้ จนเจ้าตัวต้องยกมือขึ้นปิดปกตัวเอง แต่ผมไม่ยอมหรอกครับ จับมือมันออก ผมอยากได้ยิมเสียงมัน
“ร้องออกมา ฉันชอบฟังเสียงนาย” ผมกระซิบชิดใบหู ขมเม้มเขาๆจนอีกฝ่ายขนลุกชันทั่วร่าง ผมปลุกเร้ามันทั้งด้นบนและด้านล่าง จนในที่สุดร่างของพริกก็กระตุกอย่างแรงปลดปล่อยหยาดน้ำรักออกมาเต็มไม้เต็มมือผม
“ฉันจะรักนายแล้วนะ อยากให้ฉันรักไหม” ผมถามเสียงแหบพร่า ความต้องการของผมเองก็มีไม่น้อยไปกว่ามันนักหรอก แต่ผมจะต้องล่อลวงให้มันเต็มใจ ตื่นขึ้นไอ้เด็กขี้เมาจะได้หาเรื่องปฎิเสธผมไม่ได้ กันไว้ดีกว่าแก้ครับ มันแสบสันจะตายไป
“ยะ อ๊ะ...อยาก”
เสียงมันนี่เซ็กซี่ไปไหมวะ! กะจะทำให้ผมคลั่งตายเลยใช่ไหม!
“หึหึ ร้ายนักนะ อย่ามาบอกให้ฉันหยุดรักก็แล้วกัน!” ผมคาดโทษมันโดยที่อีกฝ่ายเหมือนจะไม่ค่อยรับรู้เท่าไหร่ ผมจู่โจมมันทันที ถอดกางเกงของตัวเองออก มันมองตัวตนของผมอึ้งๆ ก็แน่ล่ะครับ ใช่ย่อยที่ไหน
ไม่รอช้าผมใช้นิ้วกวาดหยาดน้ำสีขาวขุ่นของมันป้ายเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง จับเรียวขาสวยกางออกเพื่อที่ผมจะได้สำรวจมันถนันยิ่งขึ้น นิ้วของผมค่อยๆ สอดเข้าไปในทางร้อนทีละนิ้วก่อนจะควานหาจุดกระสันที่ทำให้เสียงหวานๆ หลุดออกมา ผมขยับนิ้วสามนิ้วเข้าออกเร็วๆ เพื่อเตรียมพร้อมที่จะให้อย่างอื่นเข้าไปสำรวจ
“พร้อมไหม” ผมถามมัน พริกนินนิ่งก่อนจะพยักหน้าเหมือนไม่รู้ตัว แต่ถึงมันไม่พร้อมหรือไม่ยอม ผมก็ไม่หยุดแล้วครบตอนนี้ จัดการกดความเป็นชายของตัวเองลงไปในช่องทางคับแคบช้าๆ
“อื้ออ! จะ เจ็บ!” ผมร้องเสียงหลง แล้วก็กระถดสะโพกหน้า ผมคว้าหมับเขาที่เอวมันไม่ให้มันหนีผม ใบหน้าน่ารักของมันสะบัดไปมา น้ำตาไหลเพราะความเจ็บ ผมก้มลงจูบซับน้ำตาให้มัน แต่ก็ไม่หยุดกดสะโพกตัวเองเข้าหามัน
“อย่าเกร็งสิครับ ถ้าไม่เกร็งมันจะไม่เจ็บนะ” ผมปลอบมัน แต่พริกก็ยังคงเกร้ง ผมเลยต้องเลือนมือลงไปสัมผัสตรงส่วนกลางของคนใต้ร่าง ปากก็พรมจูบไปทั่วหวังให้มันมีอารมณ์ร่วม แล้วก็จริง พริกเริ่มที่จะป่อนคลายความคับแน่นด้านหลัง ผมเลยจัดการยัดตัวเองเข้าไปในร่างมันพรวดเดียว
“ฮื้อ!!! เจ็บนะ!!!” พริกทุบที่หน้าอกผมอย่างแรงโทษฐานที่ผมทำให้มันเจ็บ ก่อนจะร้องไห้สะอื้นเบาๆ แต่ดูแล้วมันน่าฟัดมากกว่าน่าสงสารเสียอีกนะ
“เจ็บนิดเดียว เดียวก็เสียวแล้ว” ผมเย้าแหย่มัน ดูเหมือนว่าความรุนแรงของผมจะทำให้พริกสร่างเมาได้บ้าง ถึงได้มองค้อนผมอย่างไม่พอใจ
ผมเริ่มขยับตัวด้วยจังหวะเนิบนาบก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อช่องทางสีสวยนั้นตอดรัดไม่หยุด ส่วนปากก็ดูดดุนหน้าอกสวยจนเสียงกระเส่าครวญครางไม่หยุด
“ชอบไหม” ผมยกตัวขึ้นมองหน้าพริกที่เหยเกด้วยความเสีย
“อ๊ะ อา...อ๊า” พริกร้องเมื่อผมเร่งจังหวะมากยิ่งขึ้นจนมันหัวสั่นหัวคลอน ผมนี่เสียววาบไปทั่วร่าง อยากจะรักมันแรงๆให้มันร้องครวญครางไม่หยุดให้สมกับที่ผมอดทนกับมันมานาน
“ว่าไง ชอบไหม” ผมพูดแล้วจูบปากมันไปด้วย หยุดขยับตัวทุกสิ่งอยาก เพราะผมจะทำให้มันพูดออกมาให้ได้
“พี่มาร์ค อื้อ ยะ..อยากแกล้ง” พริกตัดพ้อผมที่หยุดอารมณ์มันกลางคัน
“ก็อยากไม่ตอบทำไม จะรู้ไหมว่าชอบหรือไม่ชอบ”ผมถามมันหน้าตา พริกเขินอายจนไม่กล้ามองหน้าผม “ว่าไง ชอบไหม” ผมถามอีกรอบ
“ชอบ” เสียงมันเบามากจนแทบไม่ได้ยิน ผมเลยแกล้งกระทุ้งตัวเข้าข้างในแรงๆ ผมสะดุ้งร้องครางเสียงหลง ตวัดตาจิกผมเคืองๆ
“พูดดังสิ” ผมกัดฟันข่มความต้องการของตัวเองเอาไว้ ถ้าไม่ไม่พูดออกมา ผมจะไม่ให้มันนอนทั้งคืนเลยคอยดู!
“ชอบเว้ย! ทำเร็วๆสิไอ้พี่บ้า!!!”
หึหึ นี่อย่างนี้ล่ะปากดีทีเดียว ในเมื่อมันชอบ ผมก็จะสนองมันให้ถึงใจไปเลย โทษผมไม่ได้นะ ผมเองที่เรียกร้อง และผมก็ชอบที่จะสนองและปรนเปรอมันเสียด้วยสิ
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ผมรักมันอยู่อย่างนั้น ไม่รู้ว่ากี่ท่าต่อกี่ท่าที่ผมทำให้มันครางเรียกชื่อผมทั้งคืน แต่ผมรู้สึกมีความสุขโคตรอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน นอนกับใครมาก็มาก แต่ไม่เคยมีใครทำให้ผมอิ่มเอมเท่าพริก จะว่าเป็นเพราะมันยังบริสุทธิ์อยู่ก็ไม่ใช่ เพราะก่อนหน้านี้ผมก็เคยเปิดซิงเด็กมาก่อน แต่ผมกลับไม่รู้สึกดีขนาดนี้ บางทีผมคงรักมันเข้าให้แล้วล่ะ
“สลบไปเลยนะไอ้เด็กขี้เมาจอมยั่ว” ผมกดจูบที่ริมฝีปากมันทิ้งท้ายก่อนจะนอนกอดมันไว้แนบอกด้วยความอิ่มสุข ไหนๆก็มาไกลขนาดนี้แล้ว ผมจะลองดูกับมันซักตั้งก็แล้วกัน ส่วนเรื่องพนัน ขอทิ้งมันไปก่อนแล้วกัน ผมไม่อยากคิดเรื่องเวรนั่นให้ปวดหัว
มันคงมีสักวันแหละที่ผมจะคิดออกว่าจะทำยังไงต่อไปดี
ปึงๆๆ!!!
“อื้อ” เด็กในอ้อมกอดครางขัดใจที่มีเสียงมารบกวนเวลานอนของมัน ผมเองก็รู้สึกรำคาญไม่แพ้กัน ใครแม่งมาเคาะห้องแต่เช้าวะ ผมลุกขึ้นออกจากเตียง พริกปรือตามองผมเหมือนไม่อยากให้ผมลุกไปไหน
“เดี๋ยวมา นอนไปก่อน” ผมบอกมันถึงได้ยอมนอนต่อ ถ้ารู้ว่าหลังจากที่ได้มันแล้วมันจะเชื่อฟังผมขนาดนี้นะ ผมปล้ำมันไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้ลอยนวลมาขนาดนี้หรอก เห็นแล้วอยากจะคลุกวงในมันอีกรอบ แต่ก่อนอื่นผมต้องจัดการไอ้คนที่มารบกวนผมแต่เช้าก่อน
“มึง...มาทำไม”
อยากรู้ไหมครับว่าใครมาหาผม”
พลั๊ก!!!
“มึงทำอะไรแฟนกูวะ!” ไอ้แจ็กกี้เข้ามาต่อยผม ผมใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มมองตามหลังมันที่เดินเข้าไปในบ้านผม พอมันเห็นพริกนอนเปลือยท่อนบนมันก็ตกใจจนแทบช็อค
“แฟนมึงเหรอ แต่โทษทีวะ นั่นน่ะเมียกู” ผมพูดอย่างเหนือกว่า ไอ้แจ็กกี้มองผมอย่างโกรธแค้น มันปรี่เข้ามาหมายจะชกผม แต่กูให้แค่ครั้งเดียวก็เกินพอ ก่อนที่มันจะชกผม ผมก็ชิ่งชกมันก่อนสองทีแบบเน้นๆ จนตัวมันลงไปกองอยู่ที่พื้น
“พี่มาร์ค...” เสียงพริกดังขึ้น มันลุกขึ้นนั่งมองผมกับไอ้แจ็กกี้งงๆ ก่อนจขยับลุกออกจากเตียง ไม่ต้องห่วงว่ามันจะโป๊ ผมใส่กางเกงขายาวให้มันเรียบร้อย มันเดินมาหาผมก่อนจะกอดผมไว้ การแสดงออกของพริกทำให้ไอ้แจ็กกี้เลือดขึ้นหน้า มันลุกขึ้นแล้วก็กระชากพริกออกจากตัวผม
“พริก ทำไมทำแบบนี้!!! ฉันเป็นแฟนนายนะ แต่นายกลับไปนอนกับมัน!!!” ไอ้แจ็กกี้คำรามใส่หน้าพริก เด็กแสบสบัดมือมันออกก่อนจะขยับเข้ามาหาผม ได้ทีผมก็ยกมือขึ้นโอบไหล่พริกไว้
“ด่าฉันแต่ไม่ดูตัวเองเลยนะแจ๊กกี้ เป็นไงล่ะ รู้สึกดีไหมที่เห็นฉันนอนกับคนอื่น มันก็คงเหมือนกับที่ฉันเห็นนายนอนกับยัยน้ำหวานอะไรนั่นน่ะแหละ!!!” พริกคะคอกกลับอย่างไม่ยอม ไอ้แจ็กกี้หน้าเสียทันที มันเดินเข้ามาหาพริกแต่ผมยกเท้าถีบมันหงายหลังเสียก่อน
“ฉัน...นายเห็น” ไอ้เวรนั่นพูดพึมพำเสียงเบาอย่างกับคนที่สติออกจากร่าง
“เฮอะ! ฉันไม่ได้โง่นะ ถ้าจะเอากับมันก็บอกกันดีๆสิ ไม่ใช่มาทำหลับหลังอย่างนี้ มันน่าสมเพชวะ!” เมียกูของขึ้นแล้วครับ มันเดินเข้าไปชกหน้าไอ้แจ็กกี้แรงๆหนึ่งที อึดเหมือนกันนี่หว่า คิดว่าจะหมดแรงตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเสียอีก
“ฉัน ขอโทษ น้ำหวานเธอยั่วฉัน”
โอ้โห หน้าตัวเมียได้อีกป่ะวะ
“ไอ้เลวเอ้ย! ออกไปจากชีวิตฉันซะ พี่มาร์ค ลากมันออกไป” พริกหันมาสั่งผมหัวเสีย มันคงโกรธจัดมาก และผมก็ทำตามแต่โดยดี ลากมันออกจากบ้านพักผม พริกเดินตามมา
“พริก ฉันขอโทษ” มันลุกขึ้นจะเดินเข้ามาหาพริก แต่ผมพลักมันออกห่าง
“กองไว้ตรงนั้นแหละ คำพูดที่เหมือนเศษขยะเน่าเสียของนายฉันไม่อยากได้ และจากนี้ไปเราไม่มีอะไรต่อกัน อย่างมายุ่งกับชีวิตฉันอีก!!!”
“พริก!!!”ไอ้แจ็กกี้เรียกชื่อพริกเสียงหลง คงไม่คิดสินะว่าพริกจะตัดความสัมพันธ์กับมันง่ายๆขนาดนี้ ผมเองก็ไม่คิดเหมือนกัน
“ฉันรู้ว่านายนอนกับมันเพื่อประชดฉัน”
ผมหันไปมองพริก พริกมองผมเหมือนหวั่นๆก่อนจะส่ายหน้ายิกๆ
“ไม่จริง ผมไม่ได้ทำประชดแจ็กกี้นะ” พริกขยับเข้ามาใกล้ผมแล้วก็อ้อนผมต่อหน้าแฟนเก่ามัน ผมขอใช้คำนี้นะ เพราะตอนนี้พริกมันเป็นของผมแล้ว ส่วนไอ้แจ็กกี้ก็มองพริกด้วยความเจ็บปวด สมน้ำหน้ามึง มีของดีแต่เสือกเอาตัวเองไปคลุกกับของเน่า!
“งั้นบอกมันไปทีสิว่านายเป็นของใคร” ผมถามพริก ยกมือลูบแก้มใสเบาๆจนอีกฝ่ายออกอาการเขิน
“ผมเป็นของพี่ ของพี่คนเดียว” แววตาของพริกที่มองสบตาผมเต็มไปด้วยความมั่นคง ผมยกยิ้มอย่างพอใจ ดึงมันเข้ามากอด ก่อนจะปรายตามองคนขี้แพ้ด้วยสายตาเย้ยหยัน
“ได้ยินชัดแล้วนะไอ้ลูกหมา ต่อไปอย่ามายุ่งกับเมียกูอีก!”
ให้มันรู้กันไปว่าอะไรที่ผมอยากได้ ผมก็ต้องได้!
………………………………………………..
# คึคึ คงสมใจอยากทุกคนแล้วสินะ
# มีคนสงสัยว่าหลังๆพี่มาโคน่ารักไปไหม จริงแล้วพี่แกน่ารักมากนะ ต้องรอดูต่อไป ริริไม่ได้สับสนในบุคลิคตัวละครนะ พอดีวางมาให้เป็นแบบนี้ คอยดูกันต่อไปแล้วกันว่าพี่แกจะน่ารักขนาดไหน
# ฝากหนึ่งประโยคให้โอชิน มีเมียแรด แซ่บอย่าบอกใคร 5555
หัวข้อ: ◄▌Double-faced▐►เสแสร้งแกล้งรัก ผัวผมใครห้ามแตะ! # 27-05-14 P.40 เปิดจองหนังสือ (อ่าน 491540 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก