แง แอบอ่านตอนจบ นอกจากค้างแล้วยังเศร้าด้วยอะ สงสารไอ้ตะบัน
เฮียมาช่วยหนูกะพ่อนกเร็ว ๆ นะ
เดี๋ยวกลับไปอ่านก่อนค่ะแล้วมาใหม่
==========================
เป็นตอนที่อ่านแล้วยิ้มได้น้อยที่สุดเลย (ไม่ใช่ไม่สนุกนะ) เพราะตอนหลัง ๆ บู้กระจาย บรรยายได้เห็นภาพมาก
กว่าเฮียจะฝ่ากระสุนออกมาได้ ลุ้นตามแทบแย่ กลัวเฮียโดนจับไปอีกรอบ
แล้วถ้ายังหาซิปที่ไอ้อัลฝั่งไม่เจอจะทำยังไง มันคงไม่ได้ฝั่งไว้ที่ส่วนนั้นของเฮียหรอกนะ แค่นี้ก็บอมช้ำพอแล้ว
แล้วไหนจะเรือนหอรอรักของพี่สิบน้องเบียร์ ถึงพ่อนกจะสร้างให้ใหม่แต่มันก็ไม่เหมือนกันนะ
เคนก็โดนยิงด้วยมันคงไม่ฆ่าเพราะไม่มีประโยชน์หรอกนะ แล้วอีก 2 คนโดนเก็บไปยังไม่รู้
แต่ที่แน่ ๆ ไอ้ตะบันนี่สิ ขอให้มันแค่สลบได้ไหม ไม่อยากให้มันตายเลยจะได้เป็นเพื่อนเล่นกะตุลย์ไง
เศร้า
ตอนหน้าจะเลือดสาดกว่านี้ไหม คงไม่ให้ใครต้องตายอีกหรอกนะคะ ขอให้เฮียหรือพี่สิบมาช่วยหนูกะพ่อทันด้วยเถอะ
รอติดตามและเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนเหมือนเดิมค่ะ