- 1 -
ผมนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าคอม ตัวนิ่งเป็นหิน แต่ในใจว้าวุ่นไปหมด
กูจะเอาไงดีวะเนี่ย? แม่งงงงงงงงง
อันดับแรกต้องทำให้รูปผมและรายละเอียดต่างๆนี้หายไปซะ ก่อนที่จะมีใครติดต่อมาหรือเห็นรูปผมในเว็บเกย์แบบนี้
แล้วทำไงยังไงล่ะ?
ไอ้เรื่องจะให้แฮ็คเข้าเว็บอะไรพวกนี้ผมก็ทำไม่เป็น สงสัยต้องถามไอ้บูม ถึงมันจะไม่ได้เก่งคอมแต่อย่างน้อยมันก็น่าจะให้คำปรึกษาที่ดีกับผมได้
มันทักแชทผมมาก่อนแล้ว
‘มึงใจเย็นๆนะไอ้โม กูว่าคนทำแค่อยากแกล้งมึงเล่นๆ’
‘สัด แกล้งเล่นๆแต่เสือกเอารูปกูจริงๆไปโพสเนี่ยนะ? เห็นหน้าตาชัดซะขนาดนั้น แถมยังใส่ชุดนศ.อีก!! ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยย’
ผมพิมรัวเร็วด้วยความโมโห
‘แบบนี้ถ้าเกิดคนในมอมาเห็นจะทำไงวะ กูไม่ต้องอับอายจนหาที่เรียนใหม่หรอ!!!!’
ปล่อยมือจากคีย์บอร์ดมากำแน่น เล็บจิกกลางฝ่ามือจนเจ็บ แต่ผมก็ไม่รู้สึกอะไร ประสาทรับรู้ถูกปิดกั้นไปหมดแล้ว ตอนนี้ในหัวมีแต่เรื่องหาตัวไอ้คนทำกับทำยังไงถึงจะเอารูปผมและข้อความรับนวดบ้าๆนั่นออกไปจากเว็บเกย์!
‘ไอ้เหี้ยโม กูบอกให้เย็นไงสัด’
‘ลองมาเป็นมึงมั้ยละ’
‘เอออออออออ’
‘ทำไงดีวะแม่ง’
มันอ่านข้อความแล้ว แต่ยังไม่ตอบ
‘มึงติดต่อเว็บมาสเตอร์ดิว่าให้ลบรูปมึง’
‘เออ’
ผมสลับมาที่หน้าเว็บเกย์อีกครั้ง สายตาไล่หาลิ้งค์ที่สามารถติดต่อผู้ดูแลเว็บได้ทันที ซึ่งไม่นานก็พบเพราะมันอยู่ข้างๆเมนู
หากท่านเติมเงินแล้วไม่เข้า ไม่สามารถรับชมรูปหนุ่มหล่อของเรา ไม่สามารถโหลดคลิปได้อย่างจุใจ กรุณาติดต่อมาที่ admin@gayded.com นี่แหละ! ใช่เลย กูติดต่อไปแน่ แต่ไม่ใช่เรื่องที่กูเติมเงินไม่เข้า ดูรูปหนุ่มหล่อไม่ได้หรือโหลดคลิปเกย์ไม่ได้หรอกนะ มันเป็นเรื่องความน่าอับอายของกูต่างหาก
ผมจัดแจงส่งอีเมลล์ไปทันทีโดยไม่รอช้า หวังว่าไอ้แอดมินแม่งจะตอบกลับมาไวๆและลบให้กูทันทีนะ
กลับไปยังแชทเฟซกับไอ้บูมอีกครั้ง
‘กูส่งเมลไปหาแอดมินเว็บเกย์นั่นละ’
‘เออ รอไปมึง ถ้าไม่ได้เรื่องยังไงค่อยว่ากันอีกที’
‘ห่า ต้องได้เรื่องสิวะ’
‘เออ ได้เรื่องจริงๆ เรื่องของมึงไงสัด อยู่ดีไม่ว่าดี รูปตัวเองดันโพสลงเว็บเกย์ซะงั้น แถมขายนวดด้วยนะมึง 5555+’
‘กูต้องรู้ให้ได้ว่าเหี้ยตัวไหนทำ กูจะไปกระทืบแม่ง!!!’
‘ขาถึงหรอมึงอะ?’
‘ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด’
สแปมคำนี้รัวๆเลยครับ หยาบหน่อย แต่มันก็สื่อถึงอารมณ์ผมได้ดีที่สุดละ ไอ้บูมแม่งเสือกกวนตีนผมหาว่าผมขาสั้น ไม่จริงนะครับ ขาผมยาว สาบานเลย
แต่ยาวกว่าแขนหน่อยนึงนะ...
‘แล้วพวกไอ้จ๊อบ ไอ้โท ไอ้หลามแม่งรู้เรื่องยัง’ ผมพิมถาม
‘ยังวะ’
‘เออดีละ มึงก็อย่าเสือกปากสว่างไปบอกมันละ’
‘เออ’
คงสงสัยว่าทำไมผมถึงห้ามบอกเพื่อนในกลุ่ม ไม่ใช่ไรหรอกครับ ผมไม่อยากให้พวกมันมีเรื่องอะ ยิ่งเป็นเรื่องของผมด้วย ไอ้จ๊อบกับไอ้หลามไม่เท่าไหร่ ไอ้โทเนี่ยดิ...
บูม จ๊อบ โท หลามและผมเป็นหนุ่มหล่อบอยแบนด์5คนที่หล่อที่สุดในภาควิชาวิศวกรรมปิโตรเคมีแล้วครับ ผมไม่ได้เวอร์ ลองไปถามไอ้พวกนั้นได้ พวกมันก็จะตอบกลับมาแบบผมเหมือนกัน พวกเราเพิ่งมารู้จักกันตอนเข้าปี1เนี่ยละ นับรวมๆเวลาที่รู้จักกันมาก็ปีกว่าแล้วครับ เพราะตอนนี้ผมกำลังอยู่ปี2
เริ่มที่ไอ้ ‘บูม’ จะว่าสนิทกับผมมากที่สุดก็ได้ เพราะมันเป็นคนเดียวในกลุ่มที่บ้าการ์ตูนเหมือนผม แต่ผมไม่ใช่โอตาคุนะครับ ยังไม่คลั่งถึงขั้นนั้น แค่แบบชอบอ่าน ชอบลายเส้น ชอบเนื้อหาและชอบตูมๆ ฮ่าๆๆๆๆ ก็แหม... นิดนึงครับๆ หน้าตามันดีนะครับ ผิวเข้มแบบเกรียมแดด แต่เสียดายแม่งชอบไว้เคราะแพะ หน้ามันเลยดูแก่จนรุ่นพี่บางคนที่จำมันไม่ได้ว่ามันเด็กกว่าเผลอยกมือไหว้มัน แล้วสไตล์การแต่งตัวของมันทำเอาชุดนักศึกษาดีๆกลายเป็นเด็กช่างกลเทคนิควอนตีนไปด้วยครับ แต่มันชอบของมันก็ปล่อยมันเถอะครับ มันอยู่รอดดงตีนมาได้จนถึงปี2นี่ก็บุญแล้ว
ต่อกันที่ไอ้ ‘จ๊อบ’ มีน้องชายชื่อแจ๊บ ไอ้จ๊อบแม่งจะเด่นสุดเวลาเดินไปไหนมาไหน จะเห็นมันคนแรก เพราะมันไว้ผมทรงแอฟโฟ่ครับ แต่คือมันไม่ได้ตั้งใจจะไว้นะ ผมมันหยิกหยักศกมากกก ซึ่งมันก็ไม่ยอมไปตัดผม ปล่อยให้ยาว ไม่ยอมดูแลจนนกทำรังออกลูกไปหลายตัวละครับ บวกกับไอ้จ๊อบเป็นคนตัวสูง สูงมากกกกกกกก คิดดูผมสูงแค่คางมันเองอะ มันเลยเป็นจุดเด่นที่สุดในกลุ่มไป ไอ้จ๊อบหน้าตาดีครับ ถึงมันจะไว้ผมทรงแอฟโฟ่แต่มันก็ยังแอบกิ๊กสาวไว้ตรึมอะ (ไม่อยากจะบอกว่ากิ๊กสาวสวยๆทั้งนั้นด้วย แถมเยอะกว่าผมอีก) แอบกิ๊กสาวๆที่ผมพูดถึงนี่คือแอบจริงๆนะครับ ไม่มีการออกหน้าออกตาออกสื่อใดๆทั้งนั้น จนบางทีพวกผมเดินด้วยกันแล้วแอบมองหน้าอกสาวๆมันก็จะพูดขึ้นมาว่า
‘นั่นน้องแตงโม เรียนอยู่มนุษย์ นมแม่งไม่ได้ใหญ่จริงหรอก ฟองน้ำทั้งนั้น’
เชี่ยยยยยยยยยยย แม่งรู้ถึงขนาดนั้นอะครับ พวกผมได้ยินนี่ตกใจสัด เห็บเงียบๆจ๊อบเพียบนะครับ แต่มันไม่มีแฟนหรอก มันบอกไม่อยากมีภาระ
ซึ่งก็เหมือนกับไอ้หลาม หรือชื่อเล่มเต็มๆชื่อ ‘ปลาฉลาม’ มีน้องสาวชื่อปลาวาฬ ไอ้นี่แม่งก็ไม่มีแฟนครับ แต่มันไม่ได้แอบกิ๊กเหมือนไอ้จ๊อบ มันเปิดเผยเลย ควงมาทีไม่ซ้ำหน้า บอกว่าแค่เพื่อน แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ให้มันไป มันหล่อจริงๆ แถมบ้านรวย คารมดี ยิ้มตลอด และที่สำคัญมันเป็นนักร้องนำวงประจำของมัน เสียงมันดีมาก ตาตี่ ผิวขาวแบบลูกคนมีอันจะกิน สนิทกับไอ้โทมาก่อนเพราะเรียนม.ปลายด้วยกัน
และคนสุดท้าย...ไอ้ ‘โท’ มีพี่ชายชื่อเอก น้องสาวชื่อตรี อะแฮ่ม ฟังดีๆนะครับ ผมขอกระซิบหน่อย ไอ้โทมันรวยสุด หน้าตาดีสุด สาวเยอะสุดในกลุ่มครับ ไม่อยากจะยอมรับเชี่ยแม่งเลย แต่ก็ต้องยอมรับ เห้ออออ ถึงจะบอกว่ากลุ่มเดียวกัน แต่สำหรับไอ้โทเนี่ย ผมไม่ค่อยสนิทใจยังไงก็ไม่รู้ เหมือนจะสนิทแต่ก็ไม่สนิท...คงเพราะมันโกหกผมด้วยมั้งครับ จะเล่าให้ฟัง
คือตอนปี1เนี่ย ไอ้ตัวผมก็มาจากต่างจังหวัด ไม่ค่อยรู้อะไรกับเค้าหรอก ตอนรับน้องก็ได้เพื่อน4ตัวนี้มายังไงไม่รู้แบบงงๆเบลอๆเอ๋อๆ แต่แบบคนเพิ่งรู้จักกันอะนะ ก็ไม่ค่อยได้พูดถึงเรื่องส่วนตัว ครอบครัวเท่าไหร่ ในตอนนั้นที่ผมอยู่ปี1 ผมคิดมาตลอดว่า ไอ้หลามแม่งรวยสุดในกลุ่ม รองลงมาคือไอ้บูม รองลงมาอีกคือไอ้จ๊อบ และตัวผมที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจนสุดเพราะผมบอกพวกมันหมดว่าต้องทำงานหาเลี้ยงตัวเอง เช่าหอพักพัดลมใกล้หอแบบถูกที่สุด พวกมันก็ไม่รังเกียจไรผมนะ แถมยังเลี้ยงข้าวบ่อยๆด้วย แต่ตอนที่จะบอกว่าเลี้ยงน่ะ ไม่ได้บอกก่อนว่าให้ผมออกไปก่อน ดังนั้นมันเลยจบลงที่ผมจะเป็นจนจ่ายค่าอาหารเสมอ มันให้เหตุผลว่าขี้เกียจหาร ขี้เกียจคิดเลข (แล้วพวกมึงเรียนวิศวะเพื่อ?) แถมผมยังเก่งเลขที่สุดในกลุ่ม (ไม่ได้โม้นะ อิอิ) พวกมันเลยให้ผมเป็นคนจัดการซะเลย จะได้ไม่ต้องวุ่นวาย
แต่พออีก2วันต่อมา ผมก็จะได้เงินคูณ5เท่าของค่าอาหารมื้อนั้นคืน แรกๆผมก็ไม่เอาหรอกครับ คิดซะว่าเพื่อนกัน แต่หลังๆพวกมันเริ่มหนัก ให้ผมจ่ายก่อนตลอด แทบทุกครั้งที่มากินข้าวด้วยกัน หลังๆนี้ผมเลยรับแบบไม่เกี่ยง แถมยังทวงเพิ่มด้วยแน่ะ บอกว่าดอกเบี้ยมันงอก 555+
ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เลี้ยงข้าวพวกแม่งครับ (อ่าวแล้วหลอกให้อ่านซะนาน : คนอ่าน) จุดสำคัญมันอยู่ที่ไอ้โทที่ผมไม่รู้เรื่องไรมันมากนัก ข้าวของที่มันใช้ก็ไม่ใช่แบรนด์เนม เวลามามหาลัยมันก็อาศัยรถที่วิ่งรอบมหาวิทยาลัยเหมือนผม ไม่เคยเห็นว่ามันจะขับรถมาเองหรือทำตัวหรูหราซะที ผมก็เลยคิดว่าฐานะทางบ้านมันคงกลางๆไม่รวยไม่จน ซ้ำยังมันชอบยืมเงินผมบ่อยๆ
‘100ดิ’
’50 วันนี้กูลืมหยิบเป๋าตังค์มา’
’ซื้อน้ำให้หน่อย ออกไปก่อน’
เป็นแบบนี้ตลอดครับ บางทีที่มันยืมไปก็ไม่ได้ทำไรหรอกครับ ดูหนังเงี้ย ซื้อน้ำมาตั้งวางไว้เฉยๆแต่ไม่กินเงี้ย ผมเห็นแล้วขึ้น! ถึงจะไม่กี่บาทแต่นั่นก็เงินนะครับ ผมเลยทักมันว่า
‘เชี่ยโท มึงยืมกูหลายครั้งแล้วยังไม่คืนเลยนะสัด’
แต่มันกลับทำหน้ากวนๆแล้วตอบมาว่า
‘กูพูดหรอว่ายืม?’
อะ อะ อะ ไอ้เหรี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ทั้งๆที่มันก็รู้ว่าผมไม่ได้รวย แถมยังต้องหาเลี้ยงตัวเอง ทำไมมันยังทำกับผมแบบนี้อีกวะ ตอนนั้นที่มันพูดกลับมาผมนี่แทบจะไปกระโดดชกหน้ามันเลยครับ ดีที่ไอ้หลามกับไอ้บูมรั้งไว้ก่อน
ถึงจะขึ้นชื่อว่า ‘เพื่อน’ แต่เรื่องเงินมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ ถ้าผมรวย ผมก็เลี้ยงพวกมันได้ แต่นี่...ค่าเทอมผมยังต้องกู้กยศ.เลย (กยศ.=กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา)
‘ยังไงเงินที่กูใช้ มึงก็ได้มาจากไอ้พวกนี้ไม่ใช่หรอไง? ค่าข้าวเลี้ยงทีแค่ร้อยสองร้อย แต่มึงๆได้คืนไปทีตั้งห้าร้อย บางทีก็เป็นพัน’ ไอ้โทว่าอย่างนั้น
ผมเลยนิ่งไป
ก็ถูกของมัน...เงินที่ได้เกินมา ถึงผมจะล้อว่าค่าดอกเบี้ย แต่นั่นก็เป็นการล้อขำๆ ไม่ได้ต้องการเงินเพิ่มอะไรเลย...
พอผมจะเอาไปคืน แม่งก็เสือกไม่รับอีก ส่วนเกินทั้งหมดเลยอยู่ในบัญชีอันน้อยนิดของผม ที่เสี้ยวหนึ่งของเงินนั่นจะหมดไปกับไอ้โท
ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่พูดถึงเรื่องที่มันขอเงินผมอีกเลย ส่วนมันก็ยังหน้าด้านขอเงินผมเหมือนเดิม ผมก็เลยให้ไปตามปกติเพราะไหนๆแล้วนี่ก็ไม่ใช่เงินผมโดยแท้จริง สู้เอามาให้เพื่อนในกลุ่มช่วยกันใช้ดีกว่า แถมในตอนนั้นผมคิดว่าไอ้โทมันคงไม่ได้รวยมาก หรือแอบจะทำงานพิเศษเหมือนผมก็เป็นได้ (แต่มีมันคนเดียวนะที่ขอ คนอื่นไม่เคยขอเล๊ยยยย)
แต่...มันโกหกครับ คือจะบอกว่าโกหกก็ไม่ถูกซะทีเดียว ไอ้โทไม่เคยพูดถึงครอบครัวหรือฐานะมัน ไอ้หลามก็ไม่เคยเอ่ย มีแต่ผมที่คิดไปเองและตีสภาพทางการเงินจากสิ่งของรอบตัวทั้งนั้น
ช่วงปิดเทอมเดือนตุลาคม พวกเรา5คนมีแพลนที่จะไปเที่ยวต่างจังหวัด สรุปกันได้ว่าจะไปเที่ยวน้ำตก ไอ้จ๊อบแม่งอย่างล่องแก่ง อยากแอดแวนเจอร์ หลามเลยเสนอขึ้นมาว่าให้ไปจังหวัดกาญจนบุรี ที่นั่นมีบ้านของไอ้โทอยู่ ผมก็นึกไปไกลเลยว่าไอ้โทเนี่ยภูมิลำเนาบ้านเกิดมันคือกาญฯ พ่อแม่มันคงอาศัยอยู่ที่นี่ โดยไปรถตู้(ที่ผมคิดว่าใครสักคนคงไปเช่ามา)
แต่ทั้งหมดนั่นผมคิดผิด ไม่ใช่บ้านของไอ้โท แต่เป็นรีสอร์ทของไอ้โท รถตู้ที่อาศัยกันมานั่นก็ของที่บ้านไอ้โทที่พ่อแม่มันอนุเคราะห์มาให้ ครั้งแรกที่รู้ผมบอกได้คำเดียวเลยว่าช๊อค ไม่คิดว่าแม่งจะรวยขนาดนี้ ผมถามไอ้โทว่าทำไมมึงไม่บอกกูมันก็ตอบกลับมาว่า
‘ก็มึงไม่เคยถาม’
เออ กูผิดเอง แค่กูสงสัยสักหน่อยว่าโรงเรียนมัธยมปลายเอกชนชื่อดัง ค่าเทอมแพงเหบียบ5หลักถึง6หลักที่ไอ้หลามกับไอ้โทมันจบด้วยกันมาเนี่ย...ไอ้โทมันจะจ่ายยังไง ถ้าแม่งไม่รวยเหมือนคนอื่นๆ...
ผมพลาดมหันต์เลย
แต่ความรู้สึกหลังจากช๊อคก็คือน้อยใจ ทำไมแม่งไม่บอกกูวะ? ทำไมแม่งต้องมาขอตังค์กูตลอด? ทำไมต้องทำตัวธรรมดาๆให้กูเข้าใจผิดด้วย?
‘ก็มันไม่อยากให้มึงรู้สึกแย่ไปกว่านี้ไง โง่อีก โว้ววววว’ ไอ้หลามมันบอกผมอย่างนั้น
นั่นสินะ...ผมจะรู้สึกยังไงถ้าเพื่อนในกลุ่มทุกคนรวย แต่ตัวผมจน? แค่นี้ผมก็รู้สึกแปลกแยกจากไอ้3ตัวนั่นมากพอแล้ว
แทนที่ผมจะโกรธมัน กลับกลายเป็นความรู้สึกซาบซึ้งแบบบรรยายไม่ถูก
เห้อออออ ก็นั่นแหละครับที่มาของความไม่สนิทใจระหว่างผมกับไอ้โท สุดท้ายเลยสรุปว่าไอ้โทเนี่ยแม่งรวยสุดในกลุ่ม พอผมรู้ว่ามันรวยปุ๊ป เปิดเทอม2ปี1มาแม่งเล่นขับเบนซ์มาเลยครับ
กูหมั่นไส้!
แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังขอเงินผมเสมอต้นเสมอปลาย ไม่มีทีท่าว่าจะควักบัตรเครดิตของตัวเองมาใช้ซะที
กลับมาเรื่องที่ผมโดนเอารูปไปโพสไว้ในเว็บเกย์ ผมไม่อยากให้อีก3ตัวนั่นรู้เรื่อง ไม่งั้นจากเรื่องเล็กๆได้กลายเป็นโกโกครั้นช์แน่
‘แล้วนี่มึงไม่ไปทำงานไง๊?’
‘เออ จะออกไปละ’
ผมพิมตอบไอ้บูมในแชทเฟซก่อนจะที่เหลือบตามองไปยังนาฬิกาที่ล่างมุมขวาของเดสก์ท๊อป บ่งบอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงผมต้องไปปรากฏตัวที่ร้านอาหาร ‘กุ้งเต้น’ ซึ่งเป็นร้านอาหารขนาดใหญ่ที่ผมรับหน้าที่เป็นเด็กเสิร์ฟอยู่
‘พักเรื่องไว้ก่อน ไว้เว็บมาสเตอร์ตอบกลับแล้วมาบอกกู’
‘เค’
ผมปิดคอม แต่งตัวพร้อมที่จะออกไปทำงาน ปิดไฟปิดน้ำให้เรียบร้อย หยิบโทรศัพท์ กุญแจห้อง หันไปมองที่คอมพ์เป็นครั้งสุดท้าย
หวังว่ารูปผมที่โชว์หราหาคู่เกย์ในเว็บมันคงไม่มีอะไรนะ...
Next Chapter >> - 2 -
สอบเเสร็จแล้ววู้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีเวลาแต่งนิยายแล้ว กรี๊ดดดดดดดดด
สำหรับตอนแรกมาต่อแล้วน้า ^^ หายไปนานแต่บอกแล้วว่าไม่ทิ้งแน่นอน อิอิ
ต่อไปนี้ปิดเทอมจะมาต่อให้สม่ำเสมอเท่าที่จะทำได้จ้า
แต่บอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้...โนพล๊อต (เหมือน i'm not นั่นแหละ) อยากแต่งไงก็แต่ง
ไม่ต้องคาดหวังกับเรื่องนี้มากนะ เกรียนๆ กากๆเหมือนเดิม 555+
คิดไรได้ก็พิมๆๆๆๆ
(บอกตรงๆว่าตอนต่อไปจะให้เป็นไงยังไม่รู้เล๊ยยย ลงสดใหม่จริงๆ ใครเจอคำผิดบอกล่วยยย)
ขอบคุณทุกคอมเม้นต์ที่เป็นกำลังใจให้นะคะ
แล้วก็....i'm not ใกล้ปิดโอนแล้วน้า ใครยังไม่โอนรีบโอน! ไม่งั้นเดี๋ยวแพรจะไม่รวย กร๊ากกกกกก
ปล.ไว้มีเวลา สมองโล่งๆ ความเกรียนบังเกิด จะไปแก้ไข Characterization นะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
