รูปสวยสวยจริงๆ(อกน่ะคัพดีหรืออี หือ
) ส่วนพี่ครหล่อแบบพระเอกฮ่องกงเนาะ
อีแก้วนี่มันเลวจริง สายใจไม่เกี่ยวก็ไปตบเขา แล้วยังให้ครกราบเท้าอีก โอ๊ย อีชั่ว
สวยมาถึงตบๆๆๆๆๆอีแก้ว สะใจจริงๆ
จันนาแอบเป็นสายลับด้วย ร้ายนะเนี่ย
พี่ครกับหนูกระแตเลยได้เป็นเศรษฐีเพราะรักถูกคนแท้ๆ
จุดจบคนเลวอย่างแก้วน่าสลดใจและน่าสมน้ำหน้า
จบลงอย่างน่าประทับใจ สนุกและให้แง่คิดดีมากจ้า
บวกๆ^^
v
v
v
“นี่คือสิ่งที่เธอทำสายใจ ลบหลู่ศักดิ์ศรีสามีฉัน คำหยาบคายที่เธอเหยียดหยาม
ที่ยอมมาตลอดไม่ได้แปลว่าฉันกลัวเธอ จำใส่หัวไว้ด้วย กะเทยที่เธอด่าทุกคำใช่อ่อนแอ
แพ้คนไร้ยางอายเห็นแก่ตัวแบบเธอ เป็นเพราะฉันให้
เกลียด...เกียรติ
= 2 =
แค่การกระทำที่กระสวยแสดงออกจากก้นบึ้งของหัวใจซึ่งบริสุทธิ์งดงาม
กับ...กลับ
“ไปกันค่ะพี่คร พวกพี่ๆเชิญด้วยนะคะ เลิกงานจะมีคนมาพาไป
สวยเชิญพี่ๆกินเลี้ยงเล็กน้อยแทนการขอบคุณ” เธอไม่ลืมชวนพวกไอ้เป้ ไอ้นพ
และลูกน้องในแผนกผม แต่ละคนพยักหน้ารับปาก ก่อนเดินนำผมไปขึ้นรถลีมูซีน
ขันหรู
ซึ่งมีคนรอเปิดประตูให้เสร็จสรรพ เราสามคนพ่อแม่ลูกเข้าไปนั่งด้วยกัน
ไม่กล้าปริปากถามว่ากระสวยกำลังพาผมไปไหน
...คัน (พี่ครไม่กล้าถามนี่ กลัวเมียป่าวเนี่ย อิอิ)
“สวัสดีค่ะคุณน้า คุณตา” ก่อนโดนรวบตัวปุ๊กลุก
ไปอยู่ในอ้อมแขน
อา...น้า
“น่ารักจังค่ะ” แก้มใสโดนฟัดด้วยจมูกโด่งกระแตหัวเราะคิก
คงจั๊กจี้ไรหนวดของ
ซารีฟ
...ชา
ชารีฟ
ค่อมหัวให้เป็นการแนะนำตัวอีกครั้ง ผม
ค่อมหัวให้เขาเช่นกัน
...ค้อม/ก้ม
ระหว่างที่สวยไปปากีฯกับผม เพื่อพบหน้าปู่ย่าครอบครัวที่
นั้นตลอดสองอาทิตย์
ผมให้ชารีฟจัดคนตามความเคลื่อนไหวของนคร จนรู้ถึงปัญหาที่นคร
ประสพ แต่ไม่ได้บอกกระสวย รอดูว่าลูกตัดใจได้จริงไหม กระสวยไม่มีความสุข
เมื่ออยู่โดยปราศจากนครกับลูก รอยยิ้มที่เผยออกมาเป็น
ร้อยยิ้มที่เศร้าหมอง
...นั่น...ประสบ...รอย