ตบเข่าฉาด! แล่วๆๆๆ ตูว่าแล้ว~ พระเอกมันต้องกลับมาเป็นคนเดิม! เคี๊ยกๆๆ

แหม หายป่วยแล้ววาดลวดลายซะนายเอกเราเขิน ไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว

แถมบอกรักกันและกันเรียบร้อย คนอ่านปลื้มเจ้าค่ะ

บวกๆ^^
v
v
v
“ขอบคุณมาก..โจ๊ก” หน้าหล่อคมเข้มคลี่ยิ้มอบอุ่น ก่อนมือใหญ่
ยี้หัวผมเบาๆ รั้งไหล่เข้าไปซุกอกกว้าง
...ขยี้
“หึหึ!เริ่ม
เขาที่เข้าทางล่ะ” มันยิ้มกริ่ม อาการแบบนี้แอบมี
ลับลมคมนัย ทำให้
อย่างรู้เข้าไปใหญ่
...เข้า...ลับลมคมใน...อยาก
เจอเด็กผู้ชายหน้าบ้านๆ ตาโตเป็นไข่ห่านจ้องตัวเองอยู่ หน้าเป็นสี
เซอร์รี่สุกมองตอบงงๆ...ใครหว่า?
...เชอร์รี่
= 2 =
“นั่นสิ..ลืมไปเลย อาทิตย์นี้ติวครั้งสุดท้ายนี่หว่า” เร็วเหมือนกันนะ
แป๊ปๆสองเดือนแล้วสิ
...แป๊บ
“ไป
โชวร์รูมรถกัน” ออกจากบริษัทฯ น้องเรียกแท็กซี่ไป
โชวร์รูมรถ
...โชว์รูม
ป.ล. ...ยกตัวอย่างสองประโยคข้างล่างนี้มาถาม สงสัยมานานแล้วว่า "?" จะสื่อถึงอะไร เห็นพิมพ์แบบนี้หลายครั้งอยู่อ่าจ้า บอกหน่อยนะจะได้อ่านแล้วอินมากขึ้น อิอิ
“เออน่าสนใจเอาตัวเองให้รอดก่อน อย่ามัวอึน” มันโยกหัวผมเล่น รอยยิ้มละมุนอาบบนหน้าหล่อ
นอกจากบอลลูนแล้ว ในสายตาผมมีโจ๊กนี่แหละหล่อสุดๆเชียวล่ะ..?
พอโจ๊กกลับ อาบน้ำเสร็จนั่งอ่านแนวข้อสอบใบขับขี่ ความเงียบสงบทำให้มีสมาธิ ทบทวนจนขึ้นใจชักง่วง
ลุกไปดูน้องห่มผ้าให้เรียบร้อยปิดไฟเสร็จหลับอยู่ตรงโซฟา...?