รีบ Up ให้อ่านกันก่อน 'วันสิ้นโลก'เดี๋ยวจะเสียใจ ไม่ทันได้อ่าน 555555!!!!!
ตื่นมาเปิดคอมฯ ตกใจ กระทู้ ต๊ายยยย!!! ขึ้นมาอีกแล้ว 4 หน้าคอมเม้นท์
ไม่รู้นักเขียนท่านอื่นดีใจเหมือนกันหรือเปล่านะคะ (อีนี่เป็นเอามาก)
อันนี้ไม่ได้โอเวอร์แอคติ้ง ดีใจยิ่งกว่าขายนิยายรวมเล่มได้เสียอีก
พอเห็นพวกคุณคนอ่าน ตามให้กำลังใจกันแบบนี้ น้ำตาไหลพรากๆๆๆ!!!!
มือสั่นจนต้องสงบสติอารมณ์ บรรจงอัพให้ไปเลย Specail Ver.Kam 50%
ตามเม้นท์กันกระจายแบบนี้ พรุ่งนี้จะเอาที่เหลือมาลงให้
คำนวนดูแล้ว วันที่ 21-12-12 สัญญาณวันสิ้นโลก พวกคุณคนอ่าน
มาบริจาคเลือด กับ NC ของ เถื่อนเขม VS ตี๋หนุ่ย ค๊าาาาาาา!!!!!
PS. อัพไปแล้ว มีคนอ่านรีเควสเรื่องภาษาถิ่น ที่อ่านไม่เข้าใจความหมาย คนเขียนเลยกลับมาอีดิท
ใส่ซับฯ ให้เข้าใจกันเสียหน่อย เพื่ออรรถรสในการอ่านที่เพิ่มขึ้น
PS2. ความจริงอ่านเสียงในฟิล์ม จะได้อรรถรสกว่ามาก หากคนอ่านพอเข้าใจภาษาถิ่นอิสานกัน นะคะ
My love
Part 31
[Specail Kam] “บักเขม มึงมักบักตี๋หน้าขาวแม่นบ่” ใครเอาไอ้หินไปเก็บที 'ไอ้เขม มึงชอบไอ้ตี๋หน้าขาวใช่ไหม' “คือหยั๋งบ่เว้า” เหลือบมองเสือกยิ้มยิงฟันอีก รำคาญมึงมาก!!
'ทำไมไม่พูด' “จั๋งได๋เบิ่งกูจังซี่” เฮ้อ! ขืนไม่ตอบคงไม่มีสมาธิขับรถ ดีแค่ไหนกูอุตส่าห์เอา BM มาบริการพาช็อป..ห่า
'ทำไมมองกูแบบนี้' “เมื่อไหร่มึงจะหยุดพูด” เน้นให้รู้ กูรำคาญซาวด์มึงวุ้ย!
“โด่!!! อยู่น่ำกูรมณ์บ่จอย น่ำบักตี๋หน้าขาวมึงซิหน้าเท่ากระโด้งหล้า” แหนะ!..บ่นกูอีก เดี๋ยวตบขี้หูไหล ลามปาม..สัด!
'โด่..อยู่กับกูอารมณ์ไม่ดี อยู่กับไอ้ตี๋หน้าขาว หน้ามึงเท่ากระโด้ง' “มันเมียกู..หน้ากูบานย่อมสมเหตุผล ส่วนมึงพูดแต่เสียงในฟิล์ม ถึงกูฟังออก ใช่จะชอบฟังมึงพร่ำ..ไอ้ห่า”
ผมฟังอิสานรู้เรื่องไม่แปลกหรอก ลูกน้องในโรงงานเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ภาคนี้ทั้งนั้น ได้ยินมาตั้งแต่เด็ก
“กูเว้ากรุงเทพฯบ่ถอบ ขี้เดี้ยมปาก” มันบอกพูดไม่ถนัด อายปาก
'กูพูดไม่เก่ง อายปาก' “แล้วมึงเสือกอะไร..เรื่องกู” มันคงยอมพูดหรอกภาษากลาง เจอกี่ทีซัดภาษาถิ่นตลอด เลือดรักนิยมเข้มข้นโคตร..
“กูแปลกใจ๋หลาย มึงซิมักผู้บ่าวบ่แม่นผู้สาวซิหล้า” มันแปลกใจที่ผมชอบผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง
'กูแปลกใจมาก มึงชอบผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง' “เดี๋ยวนี้โลกเปลี่ยนไปแล้ว กูชอบมันแปลกตรงไหน” ยักคิ้วกวนใส่ เด๋อหนักเข้าไปใหญ่ คิดผิดเปล่าวะ..
พามันไปเดินประตูน้ำ ความต้องการของแขกเยือนล้วนๆ ผมบริการในฐานะเจ้าบ้าน
“เว้าบ่ตั้ว..บักเขมมม!!!” ย้ำกูอีก เสือกใส่เอฟเฟกด้วย..สาดดด!!
'ไม่โกหก..ไอ้เขม' “เออ..หน้ากูเหมือนโกหกรึไง”
“อิหยั๋งมึงติดใจละหว่า ฮูดากคือดีแท้เล่า” บักห่าหิน เสือกอยากรู้รูตูดมันดียังไง...ระยำแล้วมึง
'ทำไมมึงติดใจวะ รูตูดมันดีหรือไง' “ลองดูเองสิวะ จะได้เลิกสงสัยซักที” กูประชด ถ้ามึงจะบ้าตาม
“กระเทยน้อยย่านกูมีหลาย มึงซิเว้าจั๋งซี่ กูซิอยากลองดูแล้วหว่า”
'กระเทยเด็กบ้านกูมีมาก มึงพูดแบบนี้ กูอยากลองเสียแล้วสิ' เสือกบ้าจะลองจริง..ไอ้ห่า เดี๋ยวมึงได้หลังลืมหน้า โทษกูไม่ได้นะเว้ย!
“เอาเลย..ลองแล้วเล่าให้ฟังด้วย..ฮ่ะฮ่าๆ” โคตรตลก ยุส่งแม่งเลย
“บักหรั่งหน้าหล่อ คือบ่แม่นญาติบักตาโต๋น่าฮักบ่”
'ไอ้ฝรั่งหน้าหล่อ เป็นญาติกับไอ้ตาโตน่ารักใช่ไหม'มันคงหมายถึงไอ้บอลลูนกับบูตัส รูปพรรณสัณฐานแบบนี้เป็นใครไม่ได้
“มันเป็นพี่น้องกัน มึงชอบเสือกเรื่องชาวบ้านเป็นกิจวัตรรึไงวะ” สอดรู้เค้าไปทั่ว
เพิ่งเจอมันคนแรกนี่แหละ ดันทำหน้าเหมือนควายงง..?
“คือหยั๋งหน้าบ่คือกั๋น บักหล่อหน้าคือฝาหรั่ง โต๋สูงพอมึง บักตาโตหน้าคือตุ๊กตาญี่ปุ่นโต๋ก็น้อยน่าฮักแท้
อิพ่ออิแม่..บ่แม่นคนละคนเล่าหว่า?”
'ทำไมหน้าไม่เหมือนกัน ไอ้หน้าหล่อเหมือนฝรั่ง ตัวใหญ่สูงพอกับมึง ไอ้ตาโตหน้าเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น ตัวเล็กน่ารักมากๆ'เป็นผมก็แปลกใจ แต่ตอนนี้รู้แล้วมันไม่ใช่พี่น้องแท้จริง ที่ไอ้หินสงสัยเป็นเรื่องปกติ
ไอ้บอลแม่งหล่อเหี้ยยังกับดาราฮอลลิวู้ด ส่วนบูตัสดันน่ารักโคตร เลือดนิยมท้องถิ่นอย่างไอ้หิน มันยังเอ่ยปากชม
“มันไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมาหรอก เลิกพูดเรื่องพวกมันเหอะ มึงทำไมถามซอกแซกไม่หยุดเลยวะ”
โบกมือตัดรำคาญ รถยิ่งติดๆ เจอไอ้หินสอดรู้กวนอยู่ข้างหู ยิ่งไปกันใหญ่
“บ๊ะ!กูกึ๊ดไว้บ่ผิด บักเขมมึงซิว่า กูจักจีบบักตาโตน่าฮักได้บ่หล้า ซื่ออิหยั๋งก่ บักตามนดำถ่านนั่นแน๋”
'บ๊ะ! กูคิดไว้ไม่ผิด เขมมึงคิดว่า กูจีบไอ้ตาโตน่ารักได้ไหม ชื่ออะไรไอ้ตากลมสีดำเป็นถ่านนั่นน่ะ' “พรวด!!!..แค่กๆ” สำลักน้ำลายเลยกู เผื่อหูฝาดฟังผิด
“มึงพูดว่าไงนะ” ทำหน้ามึนไม่รู้ตัวอีก
“กูอยากฮู้ กูซิจีบบักตาโตน่าฮักได้บ่เล่า มันซื่ออิหยั๋ง มึงฮู้จักนี่ล่ะ”
'กูอยากรู้จัก กูจีบไอ้ตาโตน่ารักได้ใช่ไหม มันชื่ออะไร มึงรู้จักดีนี่'สรุปฟังไม่ผิด มันอยากจีบบูตัส...กรรม! รสนิยมดีปานวอก กูเพิ่งยอมรับกับมึงหมาดๆ
มึงสนใจลองเลยเชียว อยากรู้จักบูตัสอีกต่างหาก
“มันชื่อบูตัส ส่วนมึงอ่ะเหรอ กูว่าตัดหัวทิ้ง สิบชาติยังจีบไม่ติดวะ ฮ่ะฮ่าๆๆ”
ไม่ได้ดูถูกมันนะ..ออฟชั่นดีกว่ามันยังแห้วเป็นแถว
“จั๋งได๋..มึงซิมั่นใจ๋หลายแท้” เหอะ..อยากรู้กูอนุเคราะห์ให้ฟัง
'ทำไม มึงถึงมั่นใจมาก' “กูเตือนด้วยความหวังดี เถื่อนหล่อ พ่อรวย ครวยใหญ่ สาวตรึม ระดับกู มันยังไม่สนกูเลย ประสาอะไรมึงฮึ”
ดีไม่บอกกูแดกแห้วก่อนมึงอีก
“มึงซิเคยจีบแล้วบ่..ถึงเว้าได้จั๋งซี่” ทีงี้เสือกฉลาด..ห่าราก
'มึงเคยจีบมาแล้วสิท่า ถึงได้พูดแบบนี้' “เปล่า..เมียกูเคยเป็นแฟนมัน” ยืมไอ้หนุ่ยอ้าง ขืนให้มันรู้เคยจีบมาแล้วไม่ติด ขายหน้าฉิบหาย..
“ห๊ะ!! บักตี๋เมียมึง เป็นแฟนบักตาโตน่าฮักมาแล้ว”
'บ๊ะ! ไอ้ตี๋เมียมึง เคยเป็นแฟนไอ้ตาโตน่ารักมาแล้วเหรอ' “เออ..แล้วมึงจะตกใจอะไรวะ” หน้าเด๋อ..โคตรตลก
“ฮ่วย! จั๋งซี่กูมีลุ้นเว้ยเฮ้ย!” ไปใหญ่แล้ว อะไรทำให้มั่นใจขนาดนั้น
'อย่างนั้น! แบบนี้กูมีลุ้นเว้ยเฮ้ย!' “ลุ้นเหี้ยไร มึงหล่อกว่าแฟนกูตรงไหน ไอ้หนุ่ยมันตี๋เทรนเกาหลีเลยนะโว้ย สาวกรี๊ดไม่น้อยเลยเหอะ
ดูมึงซินึกว่าเป็นน้องเหลือเฟือจ๊กมก”
“กูบ่หล่อดอก กูบ่เถียงมึง แต่กูมันเท่”
'กูไม่หล่อหรอก กูไม่เถียงมึง แต่กูมันเท่'ยักคิ้วข้างเดียวให้อีก คิดว่าดูเท่แล้วสินะ ไม่ติดขับรถอยู่ กูขออ้วกใส่หน้าแม่งสักที
“กูเตือนด้วยความหวังดี มึงหล่อให้ได้ครึ่งไอ้ฝรั่งน้องมันก่อนเถอะ ไม่งั้นอย่าหวัง..มึงจะหม้อมันติด”
ดูไม่ผิด..บูตัสกับไอ้บอลยิ่งกว่าชัวร์ป๊าป
“จั๋งได๋ต้องหน้าฝาหรั่งเล่าเว้ยเฮ้ย!” มันถามอย่างเร็ว คงงง..?
'ทำไมต้องหน้าฝรั่งด้วยเล่าเว้ยเฮ้ย!' “หน้าตาอย่างไอ้หนุ่ยเมียกู บูตัสมันยังขอเลิก มึงลองไปคิดดูเอง ถ้าไม่ได้หน้าออกฝรั่งหล่อสาด..
อย่างน้องมันมึงอย่าหวัง” ขี้เกียจอธิบาย
“งั้นกูหัดเว้าปะกิดก่อน หล่อมันเรื่องใหญ่ เว้าฝาหรั่งได้อย่างอื่นเห็ดเอาทีหลังบ่ยากดอก มึงสอนกูแน๋”
'มึงหัดให้กูพูดอังกฤษก่อน หล่อมันเรื่องใหญ่ พูดฝรั่งได้อย่างอื่นค่อยทำทีหลัง มึงสอนกูหน่อย'บ้าเปล่าให้กูสอนพูดอังกฤษ กูเองยังเอาตัวไม่ค่อยจะรอด งูๆปลาๆอยู่เลย เรื่องอะไรจะให้มันรู้ เสียเชิงหมด..
“กูไม่เทพเรื่องภาษา มึงหาคอร์สเรียนสิวะ แถวบ้านมึงคงมีแหละ” ทำอย่างกับจะอยู่นาน อีกสองวันก็กลับแล้ว
ริจีบบูตัส..ถุ่ย! ไม่ติดกูรักรถมาก ขอถุยน้ำลายใส่หน้าให้รู้สำนึกซักที..ไอ้ห่า
“เถอะน่า..มึงสอนกูเว้า คำสองคำบ่เสียหลายดอก” ตื้อกูอีก
'เถอะน่า..มึงสอนกูพูด คำสองคำไม่เสียหายหรอก' “ไหนมึงลองพูดตามกูก่อน ดูมึงมีแววแค่ไหน” กระตือรือร้นใหญ่ ภาษากลางมึงยังไม่รอด กระเดะจะพูดอังกฤษ..สาด!
“เว้านำโลด” เร่งกูอีก ขุดความรู้เก่า..เคาะสนิมกันเลยนะมึง
'พูดมาเลย' “ว๊อท (What) พูดตามกู พูดสิ” ง่ายสุดแหละ
“ว๊อท?” เออเหะสำเนียงมันได้ คนอิสานมีพรสวรรค์ภาษาจริงว่ะ มิน่าลูกครึ่งดารามาจากภาคนี้กันเยอะ
“ใช้ได้..มึงผ่าน” ชมมันหน่อย ยิ้มแก้มปริทีเดียว
“แปลว่าอิหยั๋ง..เขม” คำแปลเหรอ
'แปลว่าอะไร' “มึงไม่เคยเรียนมาเลยเหรอ” พื้นฐานแค่นี้ มันน่าจะพอรู้บ้างสิ
“บ่เคยดอก..กูเรียน กศน.” เพิ่งรู้กศน. ไม่สอนอังกฤษ หรือมึงอ่านไม่ออกเองมากกว่า แถได้น้ำขุ่นๆ
'ไม่เคยเรียนหรอก กูเรียน กศน.' “อะไร..” ยอมเฉลยคำแปลให้มึงก็ได้ กูรู้ไม่กี่คำหรอก..เชี้ย!
“มันคืออิหยั๋ง..เขม” อ้าว!..ไอ้ห่านิ เสือกโง่ไม่เข้าใจอีก
'มันแปลว่าอะไร..เขม' “ว๊อท แปลว่าอะไร..”
“ฮ่วย! จั๋งได๋ถามกู มึงซิต้องเว้าให้กูฮู้ มันคืออิหยั๋งบักเขม” กรรม!
'แม่ง!..ทำไมมาถามกู มึงสิต้องบอกให้กูรู้ มันแปลว่าอะไร..เขม' “กูบอกมึงอยู่นี่ ไอ้สาด!!! มันแปลว่า..อะไร..?” อยากเบิดกะโหลกจริงเชียว เรื่องง่ายๆ ดันไม่เข้าใจ
“บักเขมมึงซิเข้าใจ๋ยากแท้ เพิ่งฮู้เด็กเทพสมองโค้ยน้อย มึงคือคนสอนกูเว้า อิหยั๋งมาถามกูเล่า..ฮ่วย!”
'ไอ้เขมมึงเข้าใจยากมาก เพิ่งรู้เด็กเทพฯสมองควายน้อย มึงสอนกูพูด เสือกมาถามกู..แม่ง!'อึ้งไปหลายวิ มันด่าสมองควายน้อย..เสื่อมฉิบหาย..กู!
“ควายพ่องมึงสิ..มึงแหละไม่เข้าใจ กูบอกมันแปลว่าอะไร..สัด”
“แล้วมันซิแปลว่าอิหยั๋ง บักห่ากิ๋นตับมึง บักปอบเขม ครูภาษาหัวโค้ยกูหล้า!”
'แล้วมันแปลว่าอะไร ไอ้ห่ากินตับ ไอ้ปอบเขม ครูสอนภาษาหัวครวยกูนี่'เช็ดเข้! นี่กูโดนไอ้หน้าปลาแดก วิจารณ์เสียหมาเหรอเนี่ยะ เทียบสมองกูกับหัวไอ้นั่นมึงเลยเหรอ!!!!
ไอ้หินหน้าเหลี่ยม...อร๊ากกกก!!!
“โว้ย! มึงสิศิษย์หัวโคร้ย กูบอกอยู่เนี่ยะ..อะไร อะไร? เสือกไม่เข้าใจ..ไอ้ส้นตีน!” อยากเอาหัวโขกคอลโซน
โมโหจนจะพ่นไฟได้ ระยำสาด..ไม่คิดมันจะบ้องตื้นเข้าใจยากขนาดนี้ บังอาจมาเหวี่ยงเขมสุดหล่อกูอีก..ไอ้เหลี่ยมหัวโคร้ย!
“มึงสิหัวขี้เกี๋ยม บลาๆๆๆ”
'มึงแหละ..หัวจิ้งจก..บลาๆๆๆ' สรุปผมกับมันเถียงไร้สาระยันประตูน้ำ ไม่รู้มึงบ้าหรือกูเพี้ยน ดันไม่มีใครยอมใคร ดีแค่ไหนที่กูไม่ถีบมึงตกรถ..สัด
รู้งี้กูแอบทิ้งไว้กลางทางก็ดีหรอก น้ำหน้าอย่างมึงคงกลับถูกสิท่า ไม่ติดกลัวแม่กูเล่นงานล่ะก็
กูทิ้งมึงแน่..ฮึ่มมมมม!!!! กล้ากระตุกต่อมเถื่อนเขม
งงกับมันจริงๆ เรื่องง่ายๆเสือกไม่เข้าใจ สะเออะจะจีบบูตัสเฉย ระดับปัญญามันยังมีปัญหา
ประสาอะไรจะคุยกันรู้เรื่องวะ..บูตัสมันยิ่งอึนตัวแม่อยู่ด้วย เจออย่างมึงเข้าไป
ไม่มันก็มึงคงได้เส้นเลือดในสมองแตกกันไปข้าง..กูเองยังเกือบไม่รอด..เวร!!!!
“เลิกไปรอกูที่เดิม ดูรองเท้ากันนะ” โทรบอกเมีย พอส่งไอ้หินเข้าบ้านเรียบร้อย ดอดมาเรียนคาบบ่ายทันที
ขืนอยู่ฟังมันซาวด์แทร็คต่อ คงได้สมองแตกสมใจอยาก ดูเวลาไอ้หนุ่ยพักกินข้าวพอดี โทรหน่อย..คิดถึง!!
[ดูเหี้ยไร กูมีนัดแข่งบอล] ฟังมันคุยกับผัว หึ่ม!!! มันน่าจัดหนัก
“กูจำได้ เมื่อเช้ามึงไม่มีบอก” ไม่เห็นมันพูดถึงซักคำ ตอนไปส่ง
[กูลืม..มึงเล่นยึดเป๋าตังค์กับโทรศัพท์กูไมเล่า] แถเก่งชะมัด
“มึงแอบโทรคุยกับแฟนเก่าก่อนทำไม” เห็นเบอร์โทรล่าสุดสามทุ่ม แม่งเบอร์บูตัส..กูหึงสาดดดด!!!
[ไอ้เหี้ย..มึงหาเรื่องกู หวงบูอยู่สิท่า ทำมาปากดี..สัดหมา..เขม] รู้สึกวันนี้กูเป็นสารพัดสัตว์
ตั้งแต่ควาย ยันหัวโคร้ย ตอนนี้เจอเมียด่าเป็นหมาอีก ทำไมมีแต่คนยัดเยียดให้เป็นสัตว์ซะจริง หน้าออกจะหล่อปานนี้
มันยังคิดว่าชอบบูตัสอยู่อีก ถ้ามึงรู้กูจีบเพราะมึงเป็นสาเหตุ จะคิดยังไงวะ
“กูบอกไปแล้ว อย่าให้ต้องย้ำบ่อย เถื่อนหล่อรวย ครวยใหญ่ สาวตรึม
พูดครั้งเดียวมึงหัดจำคำพูดกูบ้างเหอะ” เงียบ..คงไม่ลืม ‘กูหึงมึง’
[แค่นี้นะ บูตัสจะคุยด้วย] หูผึ่งเลยแม่ง ชื่อนี้ทำกูผวา มันเล่นแอบรักมาตั้ง 2 ปี
นึกว่าเงียบเพราะเขินที่จำคำพูดกูได้เสียอีก
“เดี๋ยว..มึงคุยไรกัน” เป็นเอามากแหละ..ยอมรับ
[ไม่รู้..คุยโทรศัพท์ไอ้เอกมันยื่นให้ แค่นี้นะ] เช็ดเข้ ตัดสายเฉย โทรไปดันไม่ติดอีก
มึงเจตนาปิดเครื่องหนีกู เย็นนี้เจอกันไอ้ตูดหมึก..
ถูกต้องนะคร้าบ ตูดมันมีปานเขียวตรงแก้มก้นด้านซ้าย อุว่ะ! ทำไมผมรู้เหรอ เมียทั้งคนยิ่งกว่ารู้
ทุกตารางนิ้ว ไอ้เขมสำรวจละเอียดยิบ
ย้อนไปสามอาทิตย์ ตอนบูตัสบอกเลิกมัน ไอ้ตี๋แม่งไม่ยอมไปเรียน พอไปรับดันต่อยปากกูอีก
หาว่าเป็นต้นเหตุทำให้บูตัสเปลี่ยนใจขอเลิกเฉย
ผมไม่โกรธสักนิด ดีใจฉิบหาย นึกว่าต้องใช้เวลานานกว่านี้เสียอีก ตั้งใจทำให้มันเลิกกันล่ะ
เกือบเผลอตะโกนเสียงดัง นี่ถ้ารู้แต่แรกแม่งชอบผู้ชาย กูจับล่อตั้งแต่อยู่ป.6 ไม่เลี้ยงต้อยให้ปากเก่ง
จนปีนเกลียวดึงไม่ลงแบบนี้หรอก ขี่คอได้มันคงบี้หัวกูเละ...
“มันอยู่ไหนวะ” ไปดูศพตี๋บ้านไอ้เอก จุดเริ่มเป็นเมียกูสมบูรณ์
“นอนตายอยู่ในห้องครับ..พี่เขม” ไอ้เอกรีบบอก หน้ามันหนักใจกับสภาพเพื่อนสุดๆ
แหง๋ล่ะ..ไม่ยอมไปเรียนติว ขาดโรงเรียนอีก เมาแอ๋..
“อืม..พี่จัดการเอง” เจอศพเหม็นหึ่ง แบกพาดหลังยังไม่รู้สึกตัวอีก พากลับคอนโดฯ เสียเลย
เพื่อนมันช่วยเปิดประตูรถให้ จัดให้นั่งเบาะถนัด
คอพับคออ่อนหลับเป็นตาย ป้านุ้ยแม่มันขอให้ช่วยอบรมหน่อย ออกบ้านได้เมาไม่มีสภาพ
อ้างมาทำรายงาน เสร็จกูล่ะทีนี้ แม่มึงไฟเขียว ปล่อยให้ดื้อมานานแล้ว ถึงเวลากำราบกันสักที
“พี่เขม..สอนหนุ่ยยิงบ้างดิ” ไอ้ขี้ก้างตัวซีด ยื่นปั้นหน้าเจียมเจี๋ยม อ้อนให้สอนยิงหนังสติก
ในบรรดาพี่น้อง มันเป็นลูกชายคนเล็ก
มีน้องสาวอีกคน ห่างมันเกือบเจ็ดปี ตอนนี้มันอยู่ป.3 น้องมันเพิ่งได้ขวบกว่า
ที่เหลือเป็นพี่มันหมดชายสามหญิงหนึ่ง ผมเป็นเพื่อนไอ้นนท์ พี่ชายคนติดกับมัน ผมอยู่ป.6 กันแล้ว
ครอบครัวเราสนิทกันมาก พ่อแม่ปู่ย่าจีนยกตระกูล ก่อร่างสร้างตัวจนมีธุรกิจของตัวเอง
ก่อนหน้ารุ่นอากงอาม๊ายังคงลำบาก เพิ่งมาสบายตอนรุ่นปู่รุ่นพ่อนี่แหละ ค่อยลืมตาอ้าปากสบายจนถึงทุกวันนี้
บ้านผมมีโรงงานพลาสติก ส่วนครอบครัวมันทำน้ำหอมกับของชำร่วยส่งออกทั้งในและต่างประเทศ
ใช้พลาสติกโรงงานผมบรรจุหีบห่อ
เราเกื้อหนุนกันมาหลายรุ่น ไม่แปลกที่ผมจะมาคลุกอยู่บ้านมัน ครอบครัวผมดันมีพี่น้องสามคน
แถมห่างผมมาก พ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาดู เอาผมมาทิ้งบ้านป้านุ้ยประจำ ที่นี่เป็นสวนมีพื้นที่วิ่งเล่นเยอะ
ประเด็นคือผมเป็นเพื่อนกับไอ้นนท์พี่ชายมันด้วย
ปัญหาอยู่ที่ไอ้นนท์มันไม่อยากให้ไอ้ตี๋ผิวซีดเล่นด้วย ผมสองคนชอบเล่นกันแผลงๆห่ามๆ
ยิงนกตกปลานึกแล้วบาปฉิบหาย ถวายสังฆทานทุกวันพระเลยตอนนี้ ก่อนนั้นยังเด็กรู้เท่าไม่ถึงการณ์
กลัวผีปลาผีนกตามมาหักคอคืน เลิกมาเป็นสิบปีนับตั้งแต่ขึ้น ม.1 พอมีเพื่อนก็เปลี่ยนนิสัย หันไปเล่นลามกแทนเสียเลย
“มึงอย่ามา..ไอ้หนุ่ย” ไอ้นนท์พี่มันชี้นิ้วห้าม
“อะไรเล่า..หนุ่ยจะเล่น ไม่ได้ขอพี่นนท์สอนเหอะ หนุ่ยขอพี่เขมนิ” ขยันหาเรื่องให้กูอีกแหละ
“ไอ้เขม..มึงอย่าตามใจมัน เพราะมึงเลยเห็นไหม มันกลัวกูที่ไหน” เกี่ยว’ไรกูวะ
“มึงก็ปล่อยมันเล่นบ้างสิวะ ผู้ชายกลัวห่า’ไรนักหนา” เถียงมันไป
“ขืนกูปล่อยให้เล่น แม่ตีน่องลายนะมึง มันเล่นอะไรนิดไรหน่อย กลางคืนไข้แดกประจำ”
นั่นคือปัญหา สมัยเด็กไอ้ตี๋หนุ่ยกะโหลกบาง ชอบเป็นไข้ง่ายตัวมันเลยดูซีดๆ ไม่ค่อยโดนลมโดนแดดอย่างชาวบ้านเขาหรอก
แต่มันดันดื้อ วันไหนเห็นผมไปเล่นที่บ้าน ต้องเสนอหน้ามาอ้อนเหมือนนกรู้ผมขี้ใจอ่อน
คนไม่มีน้องมีแต่พี่อายุก็ห่าง พอเห็นมันมายืนทำหน้าแบ๊วมองปริบๆ ตามใจมันทียิ้มซะตาเป็นสระอิ อดเอ็นดูไม่ได้ทุกทีสิน่า
“มึงจะหัดยิงจริงอ่ะ” มันรีบผงกหัวหงึกๆ คอแทบหลุดแล้วมั้ง
“ไอ้เขม กูบอกอย่าให้มันเล่น” ไอ้ห่านนท์ หน้ามุ่ยใหญ่เลย
“เออน่า..กูสอนมันเอง มึงอยากให้มันเป็นตุ๊ดหรือไง” ป.6 พวกตุ๊ดหัวโปกเดินแรดตูดบิดกันเป็นขบวน
“มึงรับผิดชอบเลยนะ แม่กูด่ามึงรับไปคนเดียว ไอ้ห่านี่ก็พอกัน เห็นไอ้เขมมาระริกระรี้เสนอหน้าประจำ
โตขึ้นมามึงเป็นตุ๊ดอย่างไอ้เขมว่า ไม่พ้นได้มันเป็นผัวมึงแน่..ห่าหนุ่ย” พูดจบ งอนตุ๊บป่องหนีขึ้นบ้านไปแล้ว
ไม่คิดคำพูดวัยเด็กของไอ้นนท์ ซึ่งตอนนี้เรียนอยู่สิงคโปร์ จะแม่นเหมือนหมอดูตาทิพย์
ไอ้ตี๋หนุ่ยเป็นเมียผม เสร็จโรงเรียนเถื่อนเขมเรียบร้อย
แต่มันดูผิดไปข้อ น้องมันไม่ได้เป็นตุ๊ด เกือบเป็นผัวตุ๊ดถ้าเกิดบูตัสมันเล่นด้วย
ที่แน่ๆเป็นเมียกูตามคำทำนายของมึงแปดปีก่อนว่ะ..นนท์ กูดันกลายเป็นน้องเขยมึงไปแล้ว
เต็มใจรับผิดชอบอย่างไม่มีเงื่อนไข..
เอาแล้วเว้ย..เฮ้ย!!!! อีก 50% มาอัพให้พรุ่งนี้นะคะ
ยังไม่ใช่ NC เด้อนั่งเดิดเด๋อๆ..นั่งเดิด ตึ่งๆ!!!!
เอาเป็นว่าใครรอ NC ถึงพริกถึงขิง ถึงลำไส้น้อยลำไส้ใหญ่
ตามนิสัยอิหื่นอันเป็นพื้นฐานดั้งเดิมของคนเขียน
โปรดแสดงตัวมาร่วมบริจาคเลือด ให้กับสภา 'วาย' อย่างเป็นล่ำเป็นสันกันหน่อย
ตอนนี้สภาต้องการเลือด เพื่อไปใช้ในการช่วยเหลือหนุ่มๆ กรี๊ดดดดด!!!!
วันพฤหัส 21-12-12 NC ต้อนรับวันสิ้นโลก ของขวัญจาก เถื่อนเขม& น้องหนุ่ย ตี๋ตูดหมึก
Luk.
ปล.ขอบคุณสุดซึ้งจากใจ ทุกเม้นท์มีคุณค่าและความหมาย ดุจกระทิงแดงเสริมพลังให้คนเขียนปั่นนิยายไฟแล่บ!!!
โพลล์
หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล (อ่าน 1190903 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก