100%ใครที่ไม่ได้อ่าน 50% แรก รบกวนไปอ่านได้ที่หน้า 131My love
Part 46
[Special Bam] ผ่านไปเป็นอาทิตย์ เหมือนคนเราดวงต้องเจอกัน วันนั้นไปเป็นเพื่อนแม่ทำผมทำเล็บ
ร้านประจำที่ห้าง แม่มีงานเลี้ยงกระทรวงพรุ่งนี้เช้าเลยต้องมาทำวันนี้ตรงวันเสาร์พอดี ไม่อยากนั่งรอในร้าน
เลยขอแม่มาเดินเตร่ดูของ ถ้าแม่เสร็จแล้วให้โทรเข้ามือถือจะรีบมา
ผ่านร้านเสื้อเห็นตัวอย่างที่หุ่นใส่โชว์เกิดกิเลส ตรงเข้าไปในร้านเจอไอ้พี่ต้นแบบไม่คิดว่าจะเจอ
วันนี้ใส่ยีนส์เสื้อยืดรองเท้าผ้าใบไม่ติดขัดตาแต่แรกที่พบหน้า อดยอมรับว่ามันดูดีชะมัดยาด
“อ้าว!..น้องแบม” ดันยิ้มให้แถมทักชื่อถูกอีก
“เรารู้จักกันเหรอ” กวนเฉย
“หึหึ..ยิ่งกว่ารู้จักอีกนะ เกือบตบ....”
“แฟนคุณสินะ ทำไมไม่พอใจหรือไง” สวนก่อนมันพูดจบอีก
“เฮ้ย!..ใช่ที่ไหน ทีมเป็นเพื่อนแฟนเก่าพี่” รีบปฏิเสธยกใหญ่
“เหรออออ!!!” ทำเสียงล้อเลียนซ้า เพื่อนแฟนห่าไรแสดงออกขนาดนั้น
เป็นจริงยัยนี่ก็เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดแล้วล่ะ
“แฟนเก่าเลิกกันแล้ว เป็นเพื่อนสนิทกับทีม” พยายามอธิบายใหญ่
สีหน้าแววตาดูจริงจังเหมือนไม่ได้โกหก นอกเสียจากหน้าหล่อดูอบอุ่นสามารถโกหกขั้นเทพ
“ช่างเถอะ..ไม่เกี่ยวนิ เป็นอะไรกับคุณแล้วมาบอกทำไม”
“อ้าว! นึกว่าอยากรู้ เห็นสนใจถาม” ย้อนกูซ้าหงายเงิบเลยไอ้ห่านิ
หน้านิ่งๆยิ้มอบอุ่นตลอด พูดทีกวนโมโหโคตรสิน่า
“นี่...พูดให้มันดีหน่อย เล่นด่าทางอ้อมสู้บอกมาตรงๆเลยดีกว่าว่า ‘เสือก’ ยังจะฟังดูดีเสียกว่า”
ปรี๊ดแตกอีกแล้ว ไม่รู้เป็นไงกับไอ้พี่ต้นเนี่ยะ อารมณ์ขึ้นง่ายชะมัด
“ฮ่ะฮ่าๆๆ..อะไรกันครับ พี่พูดตอนไหน ด่าตัวเองก็เป็นด้วย นึกว่าเก่งแต่ด่าคนอื่นไฟแลบ”
เอร้ย!!..เห็นหน้านิ่งๆดูไม่มีพิษมีภัย ปากนิคมยิ่งกว่าเคียวเกี่ยวข้าวเสียอีก
“ชิส!..” จิ๊ปากใส่ นึกหาคำพูดเถียงไม่ออก มีน้อยต่อน้อยสามารถต่อกรฝีปากผมจนไปไม่เป็นแบบนี้
ไม่อยากโดนหลอกด่าอีกหันหลังเตรียมออกจากร้าน ตัดใจไม่ดูแม่งแล้วเสื้อห่าเหวช่างหัว
“เดี๋ยวซี่..เข้ามาดูเสื้อในร้านไม่ใช่เหรอ” มือมันคว้าหมับจับแขนรั้งไว้เฉย ใครใช้ให้ถึงเนื้อถึงตัววะ
“ปล่อย..” สั้นๆง่ายๆ พร้อมสายตาบ่งบอกชัดว่ากูเอาจริง
“ไม่ต้องทำตาดุก็ได้ ไม่คว้าไว้คงเดินลิ่วไปแล้ว ไม่อยากวิ่งไล่ตามในห้าง
พี่ถึงยอมเสียมารยาท ขอโทษนะครับ” พูดมาทั้งหมด พาให้ใจอ่อนอารมณ์โมโหลดฮวบ
เพราะประโยคสุดท้ายทีเดียว ไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่ จากปากผู้ชายที่เข้ามาตอแย
แต่ไอ้พี่ต้นมันพูดได้นุ่มนวลเป็นธรรมชาติ ไม่มีน้ำเสียงแบบขอไปทีให้จับสังเกต
“ช่างเถอะ ไม่อยากดูแล้ว” พอเขาดีด้วย ก็ไม่อยากทำตัวแย่
“โกรธเหรอ ขอโทษแล้วนะครับ พี่คงรู้สึกแย่ถ้าแบมไม่ดูเสื้อสาเหตุเป็นเพราะพี่”
แววตาสำนึกผิดทำเอาใจอ่อน อีตานี่บทสุภาพโคตรพ่อโคตรแม่แมนซะขนาดนั้น แปลกใจมึงจะสนอะไรกูที่เป็น ‘ตุ๊ด’
“ดูก็ได้” ความจริงตั้งใจแต่แรกว่าดูเสื้อ พอบอกแบบนั้น รอยยิ้มกว้างผุดขึ้นกระแทกตาอย่างจัง
จนต้องเบือนหลบ ไอ้พี่บ้านี่ยิ้มได้ชวนใจเต้นแปลกๆ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน โชว์ฟันเรียงตัวสวยยิ้มทั้งปากทั้งตา
ไม่ได้เสแสร้งแกล้งยิ้มอย่างที่เคยเห็นพวกหน้าตาดีพยายามทำ ปานว่ายิ้มแล้วหล่อตายชัก เห็นแล้วรำคาญเสียมากกว่า
“ถ้างั้นสนใจตัวนั้นอยู่ใช่เปล่า” พยักหน้าไปยังหุ่นที่ผมเล็งเสื้อไว้
“รู้ได้ไง” แปลกใจ คงไม่ใช่มีผีกุมารคอยบอกหรอกนะ
“เห็นมองตั้งแต่อยู่นอกร้านแล้ว” แสดงว่าอีตานี่เห็นผมแต่แรก
“อืม..” ยอมรับตรงๆ ไม่ใช่คนสร้างภาพ เดินเลือกดูตรงราวหาไซส์ของตัวเอง จนได้ไซส์ s
เอามาทาบส่องกระจกบิดซ้ายขวาว่าเข้ากันไหม บางทีหุ่นใส่สวย พอเป็นเราดับอนาถ สักแต่ใจชอบไม่ได้หรอกเสียดายตังค์
“สวยครับ เหมาะกับแบมมาก ไม่คิดว่าจะตัวเล็กขนาดนี้” ผู้ออกความเห็นที่ไม่ได้รับเชิญ
ยืนยิ้มแฉ่งวิจารณ์หน้าตาเฉย ผมเลี่ยงไม่ตอบ ถือเสื้อไปยื่นหน้าเคาน์เตอร์ไม่ลงไม่ลองมันแล้ว
ไม่ใช่ว่าไอ้พี่ต้นชมเลยเชื่อนะ แค่ลองทาบแล้วชอบก็เอาเลย..จบ
“750 ค่ะ” พนักงานยิงบาร์โค้ดแจ้งราคา กำลังเปิดเป๋าตังค์แต่..
“นี่ครับ” บัตรเครดิตสีทองชิงตัดหน้าเฉย เหลือบมองคนยื่นยืนทำไม่รู้ไม่ชี้อมยิ้มมีความสุขอย่างไม่เข้าใจ
มันบ้าป่ะจู่ๆมาจ่ายตังค์ให้ นึกหรือว่าแบมจะหยิ่ง คิดผิดเสียแล้ว
“ขอบคุณ ไม่รู้ว่าใจป๋า..นี่มั้งถึงมีชะนีคอยโหนอยู่ตลอด” รู้ตัวว่าปากไม่ดี แต่มันอดเหน็บไม่ได้
ซื้อให้ก็เอาขอบคุณแล้วด้วย ไอ้เรื่องแขวะอดไม่ได้จริงๆ เพิ่งคุยกันดันหน้าใหญ่พิลึกคน
“พรืดด!!..ฮ่ะฮ่าๆๆ” นอกจากไม่สวนกลับ ดันขำพรืดหัวเราะเฉย
ยัยพนักงานสาวถึงกับหน้าแดงกลั้นขำตาม รู้หรอกหล่อนมองอีตาเส้นตื้นนี้ตั้งแต่แรก..ชิส!
“ไปนะ” รับถุงใส่ของเสร็จหันไปบอกอย่างตีมึน เดินหนีมาเลย เห็นกำลังเซ็นสลิปบัตรเครดิต
ชิ่งก่อนของฟรีแบมไม่เกี่ยง ยกเว้นของเพื่อนไม่เอาเปรียบเด็ดขาด แต่อีตาหน้าใหญ่อวดรวยเองไม่ได้ขอนิ
“เดี๋ยวครับ เป็นเพื่อนพี่ทานข้าวก่อน” เร็วปานวอกไม่ทันไรตามมาตีคู่แล้ว เข้าใจเดินออกมาไกลแล้วเสียอีก
“อะไร..ชวนเพื่อ” งงสิ!..เนียนจีบฉันหรือเปล่ายะ มั่นใจความสวยตัวเอง ถึงจะหัวรองทรง
แต่หนุ่มก็ขายขนมจีบประจำ นอกจากไม่รับแล้วยังเขี่ยซาลาเปาที่พวกมันแถมลงถังขยะอีกต่างหาก
รู้ทันหวังฟันกูฟรีไอ้พวกระยำ ต่อให้เป็นตุ๊ดแต่อุดมการณ์มั่นคง ตั้งใจเสียจิ้นให้คนรักเท่านั้น
ที่ผ่านมามันยังไม่มีเลยเวอร์สุดๆ
“พี่ไม่มีเพื่อนกินครับ” ไม่ได้ยินกับหูไม่เห็นกับตาว่ามันเดินคนเดียวคิดว่าตอแหลบรรลัยเชียวล่ะ
หน้าตารูปร่างอย่างอีตานี่ขยิบตานิดขี้คร้านชะนีน้อยใหญ่โหนเถาวัลย์แข่งกันเข้าวิน
“คงไม่อ้างตอบแทนที่ซื้อเสื้อให้ใช่ไหม” ถ้ามันคิดแบบนี้ฉันจ่ายตังค์คืนมึงแน่ เงินกูก็มีหยะ
“เปล่า..หิวจริงๆ อยากมีเพื่อนกินด้วย” หน้าตาละห้อยได้อีก แอบเอามือลูบท้องเพิ่มแอ็คติ้งต่างหาก
ตัวโตเป็นหมีทำแบบนี้เสือกเท่อีกมึง ปกติใครออกอาการสำออยอีแบมเห็นแล้วรำคาญตา
แต่อีตาพี่ต้นเสือกทำแล้วดูไม่แอ๊บนี่สิ ช่างหาได้ยากยิ่ง
“ก็ได้ ถือว่าเมื่อกี้ซื้อเสื้อให้หรอก” เวร!..อยากตบปากตัวเองชะมัด เพิ่งว่าเขาไปหยกๆ
เสือกอ้างเสียเอง บางทีวุฒิภาวะใจเร็วเหมือนกัน
“พรืดดด!!..ฮะฮ่าๆๆ พี่ไม่ได้พูดนะ” ไอ้ท่าทางแบบนี้ไง ขำพรืดแล้วหัวเราะตาม
พานทำให้ผมอายชอบหลุดประจำ เสือกเป็นอีตานี่ด้วยสิไม่รู้เป็นห่าอะไร เจอแบบนี้ไปไม่เป็นเลยจริงๆ
“จะกินไหม ขำอยู่ได้ไม่กินด้วยแล้ว” น้อยครั้งจะไร้เหตุผลหรือคุมสติไม่อยู่ ต่อให้เจอเหตุการณ์แรงแค่ไหน
อย่างน้อยผมนิ่งได้มากกว่านี้ พออยู่กับอีตานี่มันพานจะปรี๊ดเสียทุกที
“ครับๆกินสิกิน..ป่ะไปกัน” แล้วร่างสูงใหญ่ก็เดินนำ แอบมองไหล่กว้างด้านหลังยังสั่นอยู่อีก
มันหัวเราะแน่ๆ ถึงไม่เห็นหน้าก็เถอะ สังเกตจากสาวๆตอนเดินผ่าน มองหน้ามันแล้วเขินหน้าแดงเป็นแถว
“แบมสั่งอะไร” เรามานั่งในร้านวัยรุ่นชอบทาน
“อะไรก็มาเหอะ กินง่ายไม่เรื่องมากหรอก” บอกตามจริง ไม่เคยเลือกผักไม่กินนั่นนี่ไม่เอาไม่ได้
ต้นตระกูลทำสวนทำไร่มีหรืออีแบมจะลืมกำพืด ไอ้พี่ต้นเลยจัดการสั่งๆ พอพนักงานรับออร์เดอร์เดินออกไป
“เลี้ยงง่ายดีเนอะ” ฟังมันสิ ถ้าไม่คิดอะไรดูเหมือนชม พอคิดให้ลึกว่าแดกกูชัดๆ
“เลี้ยงง่าย..แต่ไม่เชื่องนะขอบอก” นึกหรืออีแบมจะจ๋อย หาญกล้ามาต่อกรลองลับฝีปากกันดูหน่อย
“ชอบ..เชื่องมากก็น่ารำคาญ” ไอ้บร้า! กูตายสนิทไปต่อไม่ได้เลย มันเล่นหมัดฮุกแบบนี้
“แล้วว่าไงล่ะ” พอผมเงียบเสือกไม่หยุดอีก
“อะไร” ไม่เข้าใจคำถาม
“ก็ชอบ แล้วแบมว่าไงครับ” เอร้ยย!!..อีตานี่คิดจีบฉันเหรอ
“หึ..กะแล้วไม่แคล้วพวกหน้าหม้อ” ชักไม่สบอารมณ์แล้วสิ
“เปล่า..ไม่ได้หม้อ พี่รู้สึกยังไงก็บอกแบบนั้น” เชื่อก็ควาย
“เหรอ..แล้วรู้สึกบ่อยไหม” อดเหน็บไม่ได้
“ไม่เคย” หน้ามึนจริง
“ช่างกล้าาาา!!!!” น้ำเสียงเยาะเย้ยได้หน้าตบจริงกู
“กล้าสิ เจอแล้วไม่รีบคว้าไว้ถือว่าพลาดโอกาส” ยังไปได้อีก
“นี่..หว่านแบบนี้ประจำเหรอ” มือประสานตั้งศอกบนโต๊ะวางคางอย่างเก๋ ดูแรดพอสมควร
ส่งสายตาที่ใครต่างชมว่าเรียวสวยให้มันปริบๆ พร้อมท่าทางตอแหลสุดๆ ไม่เคยทำใส่ใครมาก่อน
“หึหึ..น่ารัก” มันไม่ตอบเสือกชม ยิ้มพราวให้ผมใหญ่
“ถามก็ตอบสิ”
“เรียกพี่ต้นก่อน”
“ทำไมต้องเรียกด้วย” รู้ตัวเองเอาแต่ใจ
“พี่เรียนปวช.3 วิศวะไฟฟ้าอยากให้แบมเรียกพี่ต้น” แนะนำตัวเฉย
“ใครเขาถาม” เล่นตัวจริงกู
“เปล่า..แค่อยากให้รู้จักกันไว้” มันก็พระเอกโคตรๆ
“ของมาลงแล้ว..พี่ต้น” เรียกก็เรียก เห็นแก่ความเป็นสุภาพบุรุษ บวกใจเย็นขั้นเทพ
ที่ทนอีแบมได้ขนาดนี้ ‘มันคือคนแรก’
เรากินกันไปคุยไปด้วยเรื่อยๆ ส่วนใหญ่ข้อมูลของไอ้พี่ต้นที่เล่าให้ฟังเสียมากกว่า
มันเพิ่งเลิกกับแฟนชื่อออย ซึ่งเป็นเพื่อยยัยชะนีทีม เหตุผลง่ายๆออยถึงจะน่ารักนิสัยดีแต่มีข้อเสียคือ ‘หูเบา’
ชอบฟังอะไรมาคาดคั้นไอ้พี่ต้นจนระหองระแหง ในที่สุดก็ต้องเลิก พี่ต้นเป็นฝ่ายขอเลิกเองหลังเห็นว่ายิ่งคบยิ่งประสาทเสีย
ไม่แปลกใจเลยถ้ายัยน้องออยมันบ้า ดูเพื่อนมันยัยชะนีทีมพอเห็นเค้าลาง
สรุปยัยทีมเลยกะเสียบ เพื่อนที่รอโอกาสตลอดไอ้พี่ต้นมันรู้นะ มันไม่อยากคบคนในกลุ่มแฟนเก่า
ยัยชะนีทีมดันตื๊อขั้นเทพมาดักรอสารพัด นิสัยสุภาพบุรุษอย่างไอ้พี่ต้นไม่กล้าหักหาญน้ำใจหญิงหรอก เล่าข้ามไปหน่อย
สาเหตุหนึ่งที่พี่ต้นมันใจร้ายกับยัยชะนีออย เพราะหล่อนดันควงเพื่อนเขาประชด นั่นแหละคือการที่พ่อยอดสุภาพบุรุษ
ตัดขาดไม่เหลือเยื่อ
“คบกับพี่ไหม” ขอกันดื้อๆ กูเพิ่งเจอมึงหนสอง คุยกันครั้งแรกได้เสื้อฟรีกับอาหารมื้อหนึ่ง ขอคบกูแล้วเหรอ
“เร็วไปไหม” ไม่ได้ตัดบทปฏิเสธ ไม่รู้สิไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
“ถ้างั้นค่อยศึกษากันก่อน แล้วตัดสินใจคบกับพี่นะ”
“เป็นเกย์เหรอ” อดถามไม่ได้ มาขอคบตุ๊ด
“เปล่าเป็น ไม่เคยจีบอย่างแบมมาก่อน มีแต่แฟนผู้หญิง แบมคนแรกที่พี่รู้สึกสนใจ”
อยากจะเชื่อแต่ไม่ใช่คนหูเบา
“ทำไม” ต้องการเหตุผล
“แบมสวย..มากๆ” ประเด็นนี้ตก เพราะฟังจนเบื่อ สีหน้าระอาใส่
“ไม่สำคัญเท่าเป็นคนตรงสุดๆ ปากแรงได้ใจ” ชมหรือหลอกด่ากูนิ
“อยากมีแฟนแบบนี้บ้าง ไม่เคยมีมาก่อน”
“แฟนนะไม่ใช่จำอวด จะได้ควงโชว์เพราะ..อยาก” สอนเลยไอ้ห่า คิดแบบมันกูมีผัวเป็นโหลแล้วมั้ง
“ไม่เคยคิดแบบนั้น พี่อยากเจอคนที่ใช่มาตลอด แต่ที่ผ่านมามันไม่ใช่นี่ครับ” ว่ามันฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกสิ
“ช่างเหอะ” ตัดบท เมื่อเปิดโอกาสก็มีการแลกเบอร์ หลังออกจากร้าน
มันตามมาเจอแม่ที่ร้านเสริมสวย แถมอาสาพาไปส่งบ้านอีกต่างหาก แนะนำตัวเสร็จสรรพ
แม่ดันถูกชะตานิสัยใจคอมันเฉย คุยกันตลอดทาง
หนักสุดเชิญให้ทานข้าวเย็นที่บ้านอีกมื้อ มันดันเจอพ่อซึ่งทำสวนอยู่พอดี ลูกคนสวนมาเจอกันคุยกันถูกคอ
พากันลุยสวนเป็นที่เรียบร้อย เพียงวันเดียวมันได้รับการต้อนรับจากครอบครัวผมไปเรียบร้อย
ท่าทางพ่อกับแม่ก็ชอบนิสัยไอ้พี่ต้นเอามากๆ....
นับจากวันนั้น มันเทียวไล้เทียวขื่อมาบ้านผมประจำ จนกลายเป็นเข้านอกออกใน
แถมเสมอต้นเสมอปลายไม่ขาดตกบกพร่อง กระทั่งแวะรับส่งผมไปโรงเรียน ถึงจะยังไม่คบกันแต่การกระทำปฏิเสธไม่ได้
ว่าเราเหมือนเป็นแฟนกันไปแล้ว
ส่วนหนึ่งเป็นความผิดผมไม่ยอมรับมันเป็นแฟนให้รู้แล้วรู้รอด มันก็ตื๊อถามอยู่บ่อยครั้ง
คบกันแบบนี้ยัยชะนีทีมผมไม่เคยปะทะหล่อนอีกเลย ในช่วงที่พี่ต้นมาขลุกอยู่กับผม มารู้ตอนหลังว่ามันอาศัยหลบ
ให้เพื่อนช่วยกันสารพัด แต่ยัยชะนีนั้นไม่ยอมปล่อย ตามติดดีที่พี่ต้นเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ หล่อนเลยจนปัญญา
แต่ไม่เลิกล้มความพยายาม
กระทั่งผมกับพี่ต้นสนิทกันได้ 4 เดือน มันเริ่มขอนิดหน่อยมากสุดแค่จูบไม่รู้ทนผมได้ยังไง
ดูแล้วความตั้งใจพี่ต้นสูงมาก อยู่กับมันแล้วเหมือนมีพี่ชายคอยดูแลใจเย็นอบอุ่นมีเหตุผล ขณะที่ผมใจร้อนดูภายนอกสงบนิ่ง
ไหนได้ผมนี่แรงตัวแม่เชียวล่ะ
พออยู่กับพี่ต้นควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น ประเภทร้ายลึกไม่ผลีผลามวู่วามอวดเก่งเหมือนตอนแรกๆ
ทำอะไรรู้จักคิดมากขึ้น วางแผนเยอะขึ้น ไม่อยากเชื่อเวลา 4 เดือนผมได้อะไรมากทีเดียว จนตัดสินใจรับปากเป็นแฟนกัน
ไม่ได้รู้แค่เราสองคนพ่อแม่รับทราบ ทางครอบครัวพี่ต้นก็ยอมรับ มันพาไปแนะนำเต็มปากเต็มคำว่านี่คือแฟน
สองครอบครัวนัดเจอผู้ใหญ่พูดคุยอย่างเป็นเรื่องเป็นราว
นึกว่าทางครอบครัวมันรับไม่ได้เสียอีก ไหนได้พ่อแม่ไอ้พี่ต้นหัวสมัยใหม่สุดๆ
ไม่คิดเยอะเรื่องมาก ถือความสุขของลูกคือสิ่งสำคัญ
อีกอย่างเพราะพี่ต้นมีความเป็นผู้นำสูง พึ่งพาตัวเองได้เป็นลูกชายคนที่สอง
พี่ชายมันแต่งงานมีหลานให้พ่อแม่แล้วด้วย น้องสาวคนเล็กดันชอบใจผมด้วยอีก ทุกอย่างเลยผ่านฉลุย
ถึงคบกันเราก็ยังไม่มีอะไรกันจนผู้ใหญ่รับรู้นั่นแหละ ถึงเวลาที่ต้องยอมเสียที
เห็นแก่การอดทนอันแน่วแน่เด็ดเดี่ยวของมันหรอกนะ...
มาลงครบแล้วนะคะสำหรับตอนนี้
ตอนหน้า NC น้องแบมเปิดซิงแล้วค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ
Luk.
โพลล์
หัวข้อ: @@@โดยLuk {My..Love} ความรักของเพื่อนแท้ ที่ยั่งยืนถาวรตลอดกาล (อ่าน 1198956 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก