ร้ายที่ 2 โรงพยาบาล
“ไอ้ธัญ หายหัวไปไหนมา!!!!” ธีมันว้ากใส่แฝดมันตั้งแต่ที่มันเจอหน้าไอ้ธัญ ไอ้ธีนอนอยู่บนเตียงในห้องฉุกเฉินครับ ไม่มีอะไรมากนอกจากทำแผล และหมอก็ให้กลับบ้านได้ ไอ้ธัญเหงื่อซ่กมากขึ้นไปกว่าเดิมเมื่อเห็นแฝดตัวเองได้รับบาดเจ็บ
“กูขอโทษ กูหามึงไม่เจอ”
“เชี่ยแม่ง!!! น่าจับฆ่าทั้งไอ้วายุทั้งไอ้ตัวเหี้ยนั่นเลย!!!” มังกรเคยเป็นสัตว์ในตำนานที่ผมหลงใหลได้ปลื้มแทบจะไปสักลายเป็นลายมังกรอยู่แล้ว แต่พอมารู้ว่ามีคนที่ชื่อมังกรและเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหี้ยที่สุดในโลก ผมก็อคติไปเลย!
“สรุปใครทำมึงกันแน่” ไอ้ธัญล้วงกระเป๋า เดินมานั่งบนเตียงคนไข้ ไม่สนใจสายตาหมอพยาบาลแถวนี้เลยสักนิด ก็แหม . . พวกผมเป็นนักเลงแบบดูก็รู้ว่าเป็นนักเลงอ่ะ
“ก็จะใครซะอีก ก็พวกไอ้วายุรวมทั้งพวกไอ้มังกรไง!!”
“มันมั่วมาก และกูก็ถูกใครไม่รู้ยำเละเลยเหี้ยเอ๊ย”
“กูจะบอกอะไรให้ ไอ้เชี่ยมังกรแม่งทำอะไรก็ไม่รู้กับรถกู ทำรถกูเครื่องกระตุก และก็ทำกูเกือบตาย” ผมพูดอย่างหัวเสีย “มันคงจะแหยมกับพวกเราจริงๆจังๆแล้วล่ะ”
ธีกับธัญมองหน้ากัน
“พวกมึงสองคนมีข้อมูลอะไรอีกมั้ย เกี่ยวกับไอ้ตัวเหี้ยคนนี้น่ะ”
“ชื่อมังกร เป็นคนมีหลายเชื้อชาติในตัว อังกฤษ ฝรั่งเศส และก็ไทย”
“. . .” ผมจ้องไอ้ธีที่เพิ่งจะพูดจบ มันมองมาที่ผมงงๆ “มึงสืบมาได้แค่เนี้ย”
“และก็ชื่อกลุ่มมัน”
“แค่นั้นก็น่าจะพอแล้วล่ะ บอกชื่อมา”
“ชายโฉด”
ชื่อกลุ่มมันทำเอาผมอึ้งไปนิด . . ไม่เคยได้ยิน แต่รู้ว่าแม่งเท่
“และไอ้แก๊งชายโฉดเหี้ยนี่โผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่และตอนไหนวะ!!!!!!”
“ไม่มีใครรู้” ธีกระแอมไอก่อนตอบ “ไอ้มังกรมันลึกลับมาก แต่เท่าที่กูรู้ . . มันเป็นนักศึกษาของมอเราว่ะ”
“ของมอเรา!!! แต่ทำไมมันเพิ่งจะโผล่หัวมากวนตีนกู!!!”
“ไม่รู้”
“เชี่ยแม่ง!!!!!!!!!!!!!!!!” ผมว้าก ทุกคนในห้องพยาบาลรวมทั้งหมอคนไข้ทุกคนตัวสั่นเทิ้มและก็สะดุ้งโหยงสุดตัว แต่ไม่มีใครกล้าทำอะไรผมหรอก ทำไมน่ะเหรอ ก็ไอ้โรงพยาบาลนี่ พี่เจ้าขุนของผมเป็นหุ้นส่วนใหญ่(ที่สุด)อยู่น่ะสิครับ “ชายโฉดงั้นเหรอ!!!!!!!!!! จะสู้แก๊งของไอ้เจ้านายได้ยังไงกัน!!!!!!!”
สองร้ายในหนึ่งรัก *
“เมื่อคืนได้ข่าวว่าเกิดอุบัติเหตุกับมึงเหรอวะไอ้นาย”
พี่เจ้าขุนส่งเสียงทักทายผมตั้งแต่เช้า อันที่จริงก็ไม่เช้าเท่าไหร่หรอก เพราะมันสิบโมงกว่าๆแล้ว ผมเดินหน้าบึ้ง ผ่านหน้าเมดที่เรียงรายโค้งให้ผม ผมคลายเนคไทออก ชุดนักศึกษาหลุดลุ่ยออกจากชายกางเกง นี่แหละครับคือสไตล์ของผม ที่จริงวันนี้มีเรียนตอนแปดโมงครึ่งนะ แต่เจ้านายพอใจจะไม่ไปเรียนซะอย่าง เรียนเหี้ยไรเช้าจังวะ ผมไม่ยอมไปฟังเสียงอาจารย์หึ่งๆเข้าหูชวนง่วงเด็ดขาด
“มีคนมาทำเหี้ยอะไรกับรถไม่รู้”
“ทำไมยามถึงปล่อยให้ใครมาทำรถของเจ้าของสนามได้” พี่ขุนเริ่มครุ่นคิด ทำท่าซีเรียส นิยามของตัวพี่แกก็ไม่มีอะไรมากครับ หล่อ ดูเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุมีผล คล้ายๆนิสัยไอ้ธัญ มือขวาของผมนั่นแหละ
“มันจะยากอะไรตรงไหนล่ะ มันก็ต่อยยามน่ะสิ!!!”
“ใครวะ ไอ้วายุรึไง” พี่ขุนยังรู้เลยว่าไอ้วายุมันเป็นศัตรูตัวฉกาจของผม แต่พี่เขายังไม่รู้ว่ามีศัตรูคนใหม่งอกขึ้นมาอีกคน
“อาจใช่ แต่มันมีคนมาช่วย”
“มึงนี่ศัตรูเยอะจังนะ”
“พี่ขุนก็มีเยอะไม่ใช่เหรอ”
“หึหึ แต่กำราบได้หมด ไม่มีปล่อยให้มาลอบกัดแบบมึงได้หรอกน่า” ชิ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนดูถูกว่าไร้ความสามารถชะมัด “จะทำอะไรอ่ะนะก็ขอให้ระวังตัวหน่อย เรื่องนี้พ่อยังไม่รู้ แต่ถ้ารู้ล่ะก็ มึงอาจจะไม่ได้ไปเหยียบสนามนั้นอีกเลยก็ได้ มึงลูกรักเขาจะตาย”
“โหย ไม่ยอมอ่ะ”
“ขัดใจคุณกิจเขาได้ด้วยเหรอ”
“ก็เคยขัดใจได้หลายครั้งอยู่”
“มีอะไรบอกกูได้ กูจัดการให้”
“ไม่ต้องถึงมือพี่ขุนหรอกน่ะ”
“แล้วนี่จะไปเรียนใช่มั้ย”
“ถ้าไปถึงห้องเรียน ก็จะไปเรียน”
“ขยันๆหน่อยสิ”
“ขี้เกียจ!!!!!!”
พี่ขุนส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอา แต่ก็ยังยิ้มๆอยู่เพราะพี่เขารู้ว่าน้องชายบังเกิดเกล้าเป็นคนยังไง ผมยัดข้าวเช้าเข้าปากอย่างอารมณ์ไม่สู้ดีนัก เพราะยังไม่รู้เรื่องแก๊งชายโฉดนี่มากขึ้นเลยสักนิด ไอ้ธีที่ชอบเล่นบทเป็นนักสืบก็เจ็บ ผมก็ไม่อยากกวนมันมาก เห็นทีผมจะต้องสืบเองซะแล้วล่ะมั้ง
ว่าแต่จะเริ่มจากตรงไหนดี . .
มันเป็นนักศึกษามอผม มอผมมันมีกี่คณะวะ . . เอ่อออออออ วันๆเข้าออกแต่ตึกคณะบริหารน่ะ แต่เอ๊ะ เมื่อวาน ผมจำได้ เพื่อนมันหนึ่งในสองคนใส่เสื้อช้อป!!!!!! หึหึ คณะที่ใส่เสื้อช้อปในมอผมจะมีสักกี่คณะกัน ??!!!! แต่ถึงแม้ไอ้ตัวเหี้ยมันจะไม่ได้เรียนแบบเพื่อนมัน ก็เริ่มสืบจากเพื่อนมันนี่ไง . .
ไอ้นายก็ฉลาดนะ ไม่ใช่เก่งแต่เรื่องชกต่อยอย่างเดียว หึหึ
“พี่ขุนผมไปแล้วนะ” คว้ากุญแจรถหมับ
“อื้อ ก่อเรื่องให้มันน้อยๆหน่อยล่ะ”
“บอกตัวเองเหอะ!!!”
สองร้ายในหนึ่งรัก *
สรุปว่าผมมาถึงมหาวิทยาลัยครับ แต่ผมไม่เข้าเรียน . .
เพราะตอนนี้กำลังอยู่ในรถ จ้องมองดูตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์อย่างเอาเป็นเอาตาย เผื่อจะมีใครตัวสูงผมดำแต่หน้าตาลูกครึ่งฝรั่งจ๋าเดินเข้าออก เพราะอะไรผมจำหน้าเพื่อนของไอ้มังกรไม่ค่อยได้(หน้าพวกแม่งตี๋ โหลจะตายห่า) แต่ไอ้มังกรล่ะก็ผมจำได้ขึ้นใจแน่แท้ทีเดียว
หัวหน้าแก๊งลงทุนมาสืบเองเลยมันใช่เรื่องมั้ยเนี่ยพับผ่า แต่ตอนนี้ผมได้ข่าวมาว่าไอ้ธีกับไอ้ธัญกำลังนั่งเรียนหัวฟูอยู่ในตึกบริหารนู่น ปล่อยพวกแม่งไป ผมไม่อยากเรียน ผมอยากแก้แค้นมากกว่า!!!!
นั่งกินเฟรนช์ฟรายก็แล้ว แฮมเบอร์เก้อก็แล้ว ดูดโค้กก็แล้ว ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมีใครที่พอจะเป็นคนของแก๊งชายโฉดเข้าออกในตึกนี้เลย ไม่ ไม่ มันต้องสำเร็จสิน่า นานๆทีคนอย่างไอ้เจ้านายจะคิดลึกและคิดอย่างมีเหตุมีผลนะโว้ย . .
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ใครเคาะกระจกรถกูวะ เดี๋ยวแม่งชักปืนมายิงให้แหลก!!! ล้อเล่น . . ผมไม่มีปืน ผมแค่คิดอย่างนักเลงๆก็แค่นั้นเอง
ผมหันไปมองข้างๆเพราะคนที่เคาะเค้าเคาะฝั่งคนขับซึ่งก็อยู่ใกล้ๆผมนี่เอง
พอผมหันไปปุ๊บ . . นมเต็มสองลูกกระตากูเลยจ้า!!!!!!
“พรวด!!!!” สำลักโค้กเลยกู
ใส่มาได้ยังไงรัดขนาดนี้ ไม่รู้รึไงว่าตัวเองนมใหญ่นะฮะ!!!!!!! เห็นแล้วกูอึดอัดแทนโว้ย แล้วกระโปรงนี่ก็อีก จะยาวถึงคืบมั้ยนะนั่นน่ะ!!!!! ตายๆๆๆ มอผมคงเป็นมอเอกชนในประเทศไทยระดับหางแถวเค้ากระมังเพราะมีนักศึกษาผู้หญิงแต่งตัวแบบนี้!!!!!
แต่บางทีก็ชอบ . .
ผมเลื่อนกระจกลง เห็นนางฟ้าพลาสติกส่งยิ้มสุดเซ็กส์มาให้ จำหน้าได้เลย . . น้ำหวาน วิป
“เจ้านาย ไม่ได้ติดต่อมาซะนานเลยนะ!!!”
“เอ่อ . .”
“ขอหวานขึ้นไปคุยบนรถด้วยหน่อยดิ ข้างนอกนี่มันร้อนอ่ะ”
นี่มันมารผจญขัดการสืบเสาะแสวงหาของผมชะมัด มาทำไมตอนนี้วะ!!!!!!!!!! ผมเคยนอนกับเธอประมาณสองอาทิตย์ก่อน ตอนไปเที่ยวผับ เธอชื่อน้ำหวาน คณะไหนไม่รู้ ปีไหนก็ไม่รู้อีก รู้แต่แม่งโคตรอ่อยผมก็เลยจัด . .
เธอก้าวเข้ามาในรถผม เปิดประตู เข้ามานั่ง และก็ปิดฉับ ผมอ้าปากค้างมองเธอ ถ้าเป็นผู้ชายนะ ผมถีบมันลงไปนอนกองกับฟุตบาทนั่นแล้วก็กระทืบซ้ำเข้าไปแล้ว!!!!!
“เป็นไงบ้างคะ”
มือของเธอคว้าหมับเข้าที่ต้นขาของผม . . อุ้ย อุ้ย รุกหนักแฮะ
“สบายดี”
ผมรีบตอบแล้วแกะมือเธอออกอย่างรวดเร็ว ไม่ลืมที่จะมองไปยังตึกวิศวะอย่างรอบคอบ เผื่อตอนที่มีตัวมารมาผจญแล้วดันเกิดแอกซิเด้นท์ไอ้พวกชายโฉดกรูกันลงมาเหมือนแมลงสาบผมไม่เสียเที่ยวแย่เหรอ . .
“หวานคิดถึงนายน้า”
กูไม่คิดถึงมึงเลยฮะ . .
“นายมองหาใครอยู่อ่ะ”
“เปล่าหรอก ไม่มีอะไรสำคัญ” สำคัญที่สุดในตอนนี้ต่างหาก อัดไอ้มังกรให้น่วมได้ คือหนึ่งในร้อยสิ่งที่ควรทำก่อนตายของผม!!!!!
“ถามหวานได้นะคะ หวานเรียนวิศวะอ่ะ”
ผมถึงกับหันขวับ!!!!!!!!!!! หะ หะ หะ เซ็กส์(จัด)ขนาดนี้เรียนวิศวะ!!!!!! ตายๆๆๆ เรียนท่ามกลางผู้ชายนะตัวเธอ แต่งตัวแบบนี้ไม่โดนข่มขืนกลางห้องเรียนรึไงวะเนี่ย!!!!!!!! แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อน . .
“รู้จักมังกรรึเปล่า!”
“มังกร . . ที่พ่นไฟได้น่ะเหรอ”
ปัญญาอ่อนรึเปล่า . . “มังกร ที่เป็นคนน่ะ”
“คุ้นหูมากค่ะ”
สมควรคุ้น . . น้ำหวานเธอกว้างขวางจะตาย เธอน่าจะรู้จักมันบ้าง เพราะไอ้มังกรหน้าตามันก็ไม่ได้ธรรมดาแบบคนเดินดินกินข้าวแกงทั่วไป เพราะถ้าเดินมากันร้อยๆคน จะเห็นไอ้มังกรได้เป็นคนแรกๆชัวร์ หน้ามันเด่นเกินคนไทย . .
“อ๋อ!!!!!!!!!!” เธอร้องเสียงดัง ส่วนผมแทบทรุดลงจากเบาะนั่งด้วยความลุ้น
“ต้องเป็นมังกรคนนั้นแน่ๆ!!!”
“คนไหน”
“อังกฤษ ฝรั่งเศส และก็ไทย!!!” ถูกเป๊ะ เชื้อชาติผสมกันมั่วขนาดนี้คงมีแค่คนเดียวในมอมั้ง
“แต่เค้าไม่ได้เรียนวิศวะนี่คะนาย”
ทรุดอีกครั้ง . . ตามตัวยากจังวะ!!!!!! แต่ก็ช่างมัน อย่างน้อยก็กำลังจะรู้ว่ามันเรียนคณะอะไร!!!!
“แล้วมันเรียนคณะไหน”
“อ๋อรู้สึกว่าจะเป็นคณะ . .”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เคาะได้เคาะดีจังวะ!!!!!!! รถกูไม่ใช่ห้องน้ำสาธารณะนะโว้ย!!!!!! ผมหันไปมองข้างกระจกอย่างอารมณ์เสีย(เคาะที่เดิมเหมือนน้ำหวานวิปเดี๊ยะ) แต่ทว่า . . ผมกลับต้องทรุดลงอีกครั้งเป็นครั้งที่สาม
เพราะไอ้ที่ผมกำลังตามตัวอยู่ มันเป็นคนเคาะเอง!!!!!!!!
จมูกโด่งมากจนจะมาชนหน้าผมอยู่แล้วมั้งน่ะ!!!!!
“อุ๊ย!!!!!!!!!!!!!!” หวานเธออุทานว่าเงี้ย . .
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เออ กูรู้แล้ว!!!!!! ขอเวลาอึ้งหน่อยไม่ได้รึไงเล่า!!!!!!!!!!!
ผมกดเลื่อนกระจกลง หน้าบึ้งทันทีที่เห็นไอ้มังกรกับเพื่อนของมันอีกสอง ทายไม่ผิดจริงๆเพื่อนมันคนหนึ่งเรียนวิศวะ . .
“เฮ้ย” ไอ้ตี๋คนหนึ่งอุทานเมื่อเห็นผม ไม่คิดล่ะสิว่าเป็นกู!!!!!
ผิดกับไอ้มังกรที่หน้าตายไม่ทุกข์ร้อนอะไรแต่แถมใบหน้าเย็นชาโคตรมาให้ผมอีก
“ตรงนี้เค้าไม่ให้จอดนาน”
“กูจะจอด” ผมขยับแว่นดำลง “มีปัญหาอะไรรึเปล่า”
มังกรหน้านิ่ง จากนั้นก็ . . ปัง!!!! มันเตะเข้าอย่างแรงแถวๆประตูฝั่งคนขับจนรถผมสะเทือน ไม่รู้ว่ามีรอยบุบรึเปล่า!!!!!!!
มันกวนตีน . .
“ไม่มีปัญหาอะไรหรอก” พูดจบแม่งก็เดินนำหน้าเพื่อนของมันหนีไปอีกทาง อย่างสบายใจ อย่างไม่ทุกข์ร้อน ก็ใช่เซ้!!! ไม่ใช่รถมันนี่ที่โดนเตะจนเกือบบุบแบบนี้น่ะ!! แบบนี้มันหยามไอ้นายมากขอบอก!!!!
ผมลงจากรถปิดประตูดังโครม ย่างสามขุมเข้าไปหาไอ้สามคนนั้นอย่างหาเรื่อง คิดอย่างเดียวว่าจะต่อยไอ้มังกรให้หน้าหงาย โทษฐานที่มันกวนผม ผมจับมันให้หันหน้ามา ง้างหมัด เตรียมต่อย แต่ก็เป็นอีกครั้งที่มันคว้าหมัดของผมไว้ได้
“มึงยังไม่ไปไกลๆอีกเหรอ” มันพูดว่างี้
“ปล่อยกูไอ้สัด!”
“บอกแล้วไงว่าแถวนั้นเค้าไม่ให้จอดนาน”
“กูจะต่อยมึง!”
“ต่อยแล้วจะไปใช่มั้ย”
“เออ!!!!” รับคำไปงั้นแหละ!!!
“งั้นก็ต่อยมา”
หะ . . หมัดที่กำแน่นคลายทันทีเลยกู มันจะยอมให้ต่อยง่ายๆจริงเหรอเนี่ย
“ทำไมไม่ต่อยล่ะ แล้วจะได้ไปๆสักที”
“กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!! เจ้านายคะ!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“อะไรเล่า!!!!!” เสียงน้ำหวานชัวร์ๆ ผมรีบหันกลับไปที่รถ ปรากฏว่า . .
“คนพวกนี้มาทำอะไรรถนายก็ไม่รู้ค่ะ!!!! กรี๊ดดดดดดด กรี๊ดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดด”
ผมเห็นพวกวิศวะประมาณห้าถึงหกคนกำลังจะเข้ามารุมสะกรำรถผม!!! เหี้ยอะไรเนี่ย!!!! ผมสะบัดมือไอ้มังกรออก หวังจะไปจัดการไอ้พวกนั้นให้แม่งหลาบจำ แม่ง สงสัยไม่อยากตายดี อยากตายโหดๆใช่มั้ย!!!
“ก็บอกมึงแล้ว ว่าให้รีบไปไกลๆ”
“หุบปาก!!!!”
ผมหันไปตะคอกด่าไอ้มังกรอย่างหัวเสีย เดินไปหาไอ้พวกนั้นที่มีพวกเยอะกว่าอย่างไม่เกรงกลัว
“ทำเหี้ยอะไร”
พวกมันสบตากันแล้วก็เริ่มทำหน้าไม่ถูก ผมเป็นผู้ทรงอิทธิพลที่นี่ พอเผชิญหน้าผมจริงๆพวกมันไม่กล้าหรอก แต่ที่พวกมันกำลังจะทำคือมันจะอาศัยช่วงเวลาที่ผมเผลอต่างหาก พูดง่ายๆก็คือ . . ลอบกัด!
“จัญไรจริงๆพวกมึง!!!”
ไม่ต้องถามให้มากความ ผมสอยแม่งให้ร่วงไปหนึ่ง หนึ่งต่อหกกล้ามากไอ้เจ้านาย แต่แค่นี้จิ๊บจ๊อย ไม่งั้นผมจะเป็นผู้ที่มีอิทธิพลที่สุดในมอได้ยังไงจริงมั้ย
เด็ดมากขอบอก มีเรื่องกันหน้าตึกวิศวะ ผมฉายเดี่ยวคนเดียว ไม่รู้ว่าไอ้พวกหกคนนี่จะมีพรรคพวกอะไรมาเสริมอีกมั้ย แน่นอนมันต้องมีสิ เพราะพวกมันหมั่นไส้ไอ้เจ้านายและพยายามจะเล่นงาน แต่ตอนนี้ผมกำลังเอาอยู่ และถ้ามาเยอะกว่านี้มันก็ไม่แน่!!!!
รีบไปให้ไกลดีกว่า!
“ถอยไป” ผมเตะเจ้าคนหนึ่งที่ขวางทางประตูรถผม จากนั้นก็ปิดประตูดังปัง!
ฝีมือใคร . . อยากจะรู้จริงๆ
“ฮือ ฮือ ฮืออออ” ยัยน้ำหวานส่งเสียงร้องไห้ นี่ยังไม่หนีไปอีกเหรอ!!!!!!!
“ทำไมยังไม่หนีไปอีกล่ะ?!!!”
“หวานเป็นห่วงเจ้านาย ฮืออออ”
“ไม่ต้องมาเป็นห่วงหรอก แค่นี้จัดการได้” ผมพูดส่งๆ “แล้วนี่จะให้ขับไปส่งที่ไหนล่ะเนี่ย”
ระหว่างที่เธอบอกสถานที่มา . . . สายตาของผมก็พลันไปเจอะเข้ากับพวกของไอ้มังกร ที่กำลังทำท่าเหมือนยืนเทศนาไอ้พวกที่ผมเพิ่งจะสอยร่วงลงไป
ฝีมือมัน ต้องเป็นฝีมือมันแน่ๆ!!!!!
เพราะมันต้องเดินมาขู่ผมก่อนที่มันจะลงมือจริงๆ มันล่อให้ผมเดินตามไปหาเรื่องมัน แล้วลูกน้องมันจะได้จัดการกับรถผม เรื่องมันต้องเป็นอย่างนี้แน่ๆ!!!!!!!
สองร้ายในหนึ่งรัก *
ผมกำลังนั่งจมกับความคิดของตัวเองตอนที่ไอ้ธัญชงเหล้าให้ . . ที่นี่เป็นร้านเหล้าที่ไม่ได้อยู่ในย่านที่พ่อกับพี่เจ้าขุนเป็นคนคุม ซึ่งปกติผมก็ไม่อยากจะกินในร้านที่มีหูตาของครอบครัวอยู่เต็มไปหมดหรอก มันไม่อิสระ ร้านนี้เป็นร้านเหล้าของพวกวัยรุ่นธรรมดาๆแถวมหาลัย ไม่หรูมากเท่าไหร่
“ต่อไปต้องมีกูไปด้วยนะ มึงไปแบบนั้นมันอันตราย”
ธัญพูดพร้อมกับส่งแก้วเหล้าให้
“อย่าห่วงเลยน่า” ผมตัดบท รับแก้วเหล้ามาพร้อมกับดื่มมันลงคอกรึ๊บเดียวหมด “ขออีก”
“ชิ ยังแค้นมันไม่หาย นี่ถ้ากูเจอมันนะ กูจะเอาคืนให้สาสมกับที่มันต่อยกู โอ้ยยย” ไอ้ธีขยับมากไม่ได้ครับ มันยังช้ำในอยู่
“เออนี่ คอนโดมึงน่ะ . . ตกแต่งเสร็จแล้วนะ มึงจะย้ายเข้าวันนี้เลยรึเปล่า” ธัญถามผม ผมมีคอนโดอยู่ที่หนึ่งครับ และผมก็ทำมันพังพินาศไปตอนที่มีคนเข้ามาลอบประทุษร้าย ที่จริงไม่ใช่ฝีมือผมหรอก แต่เป็นฝีมือพวกคนร้ายต่างหาก ผมเรียกคอนโดนี้ว่าคอนโดน้ำเต้าหู้ . . เพราะอะไรน่ะเหรอ
“พี่ชายน้ำเต้าหู้คงคิดถึงมึงแย่ไอ้นาย” ไอ้ธีหัวเราะคิก
“กูบอกแล้วไงว่าเขาไม่ได้เป็นคนเอามาให้หรอกน่า”
“จริงอ่ะ . . ชั้นนั้นมีแต่ห้องมึงกับห้องเค้าติดกัน”
“ไร้สาระ” ผมพูดเสียงราบเรียบ “พอทีเถอะ พูดเรื่องนี้แล้วขนลุกว่ะ”
ที่เรียกว่าคอนโดน้ำเต้าหู้ ก็เพราะว่าตอนที่ผมอาศัยอยู่ ทุกวันจะมีน้ำเต้าหู้มาห้อยอยู่หน้าประตูทุกเช้าเลยครับ ไอ้ธีกับไอ้ธัญเลยสันนิษฐานว่าจะต้องเป็นคนที่แอบชอบผมแน่ๆที่เอามาให้ ซึ่งตลกมาก หน้าอย่างผม นักเลงอย่างผมเนี่ยนะ จะมีคนมาชอบ และไอ้ธีก็ไปสืบเสาะมาทั้งชั้นนั้นมีห้องผมกับห้องผู้ชายคนหนึ่งอาศัยอยู่แค่นั้น มันก็เดาไปต่างๆนานาว่าเขาเป็นคนเอามาให้ หนำซ้ำยังหาว่าเขาแอบชอบผมอีกต่างหาก
ขนลุกเกรียว . . มีผู้ชายมาชอบผม ชอบกูได้ไงวะ? ผู้หญิงที่จะมาชอบยังเป็นไปได้ยากเลย ก็วันๆผมเอาแต่ต่อยแดกเหล้า สูบบุหรี่ ไม่เห็นมีเหี้ยอะไรดีเลย
เพราะฉะนั้นข้อสันนิษฐานนี้จึงไม่มีประโยชน์ แม้ว่าไอ้ธีมันจะชอบล้อผมมากก็ตาม
“ย้ายไปวันนี้นี่แหละ พี่ขุนขี้บ่น”
“งั้นเดี๋ยวกูจัดการให้นะ”
เฮ้อออออ คืนนี้จะได้นอนคอนโดที่รักสักที ไม่ใช่เพราะน้ำเต้าหู้ปริศนา พอที พอเลย หยุดความคิดของคุณ ณ บัดนาว ที่ผมชอบคอนโดนั้นก็เพราะว่าทุกอย่างที่ผมชอบมันลงตัวอยู่ในนั้นหมดเลยต่างหาก ทั้งทำเล วิว สระน้ำ ฟิตเนส ทุกอย่างแม่งใช่สำหรับผม . .
ไอ้ธัญเหยียบเบรกให้หยุดกึก ตอนที่มันขับรถมาถึงหน้าคอนโดของผม . . ผมขับไม่ได้ เพราะตอนนี้กำลังกึ่มๆ และโคตรจะง่วง โคตรอยากนอน ไม่น่าไปแดกเมื่อสองชั่วโมงที่แล้วเลย
“เดี๋ยวก่อนนะ”
“อะไรวะ” ผมที่โคตรง่วงเริ่มเหวี่ยง
“นั่นมันไอ้มังกรไม่ใช่เหรอ”
“หะ . .”
“จริงด้วย นั่นไอ้มังกร!!!!” ไอ้ธีร้องลั่น
“ทำไม . . มังกร มันทำไม . .”
“มันเข้าไปทำอะไรในคอนโดมึง ????????????”
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
