14
ตาของผมเบิกโพลงอยู่ในความมืด
หัวใจของผนเต้นถี่กระชั้น
เสียงบรรเลงนางครวญดังแว่วเข้ามาในหู
เหงื่อที่เย็นไปทั่วหน้าและช่วงหน้าอกของผม.....เป็นตัวบอกว่า สิ่งที่ผมเห็นและทำมันลงไป....เป็นความฝัน
......
.....
....
...
..
.
ผมวิ่งกลับมาที่บ้านตัวเอง
ไฟในตัวบ้านเปิดแล้ว
ผมเดินหอบแฮกเข้าไปในบ้านพร้อมถุงปาท่องโก๋
“เอาโอวัลตินมั้ยพี่กั๊ก” ไอ้แม๊คที่นั่งดูข่าวอยู่บนโซฟาถามผมทันทีที่ผมเปิดประตูแล้วเข้ามา
“ไม่เอาว่ะ อ่ะ กูไปอาบน้ำก่อน” ผมวางปาท่องโก๋ไว้บนแผ่นกระจก แล้วเดินขึ้นไปชั้นบน เพื่ออาบน้ำและแต่งตัวไปทำงาน
......
.....
....
...
..
.
เดินลงมาข้างล่างอีกที ไอ้แม๊คก็ย้ายตูดมานั่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊คของมันแล้ว
“แม๊ค เมื่อคืนมึงนอนกี่โมง?” ผมถามมันพลางยืนผูกเนคไทค์
“อืม.....ตี 4 มั๊งครับ” มันตอบ แต่ตายังจ้องอยู่หน้าจอ
“ไปนอนสิ จะมานั่งเปิดคอมทำอะไรอีกวะ”
“แหะแหะแหะ.....รายงานมันยังไม่ได้หัวข้อเลยพี่กั๊ก...” ไอ้แม๊คหันมาทำหน้าปุเลี่ยน
“ฮื๊อ........” ผมทำเสียงขัดใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ “เออ กูไปล่ะ!”
ผมบอกมันแล้วก็เดินออกไปใส่รองเท้าที่ด้านนอก จากนั้นก็จูงจักรยานปั่นออกไปหน้าหมู่บ้าน...
......
.....
....
...
..
.
ถ้าเวลาจะเดิน.....คนเราก็ยังต้องก้าวต่อไปเรื่อยๆ
ผมก็ก้าวไปช้าๆ ในแบบของผม
ส่วนไอ้แม๊คมันก็เรียนมาครบหลักสูตรจนถึงช่วงเวลาสำคัญของเด็กป.โท......วิทยานิพนธ์...
ช่วงนี้ไอ้แม๊คชอบทำหน้าเคร่งบ่อยๆ.....มันบอกว่ามันหาหัวข้อทำรายงานยังไม่ได้....แต่มันก็ยังไปทำงานพิเศษที่บ้านเพื่อนมันไม่ขาด งานแปลหนังสือมันก็รับ ..... มันถือว่ามันมีเวลาเหลือเฟือ เมื่อมาอยู่บ้านผม
ก่อนนี้น่ะใช่ แต่เวลานี้มันไม่เหมือนกัน....ในความคิดผมอ่ะนะ
มันเครียด นอนดึกมาก
ผมเห็นแล้วหงุดหงิด แต่ยังไม่ด่ามันหรอก ปล่อยมันสุดๆ ก่อน ค่อยโป้งมันทีเดียวให้จอด
......
.....
....
...
..
.
กี่ปีแล้วนะ
เกินหนึ่งปีแล้ว
หรือจะเกินสองปี.....ไม่แน่ใจ
......
.....
....
...
..
.
เวลามันนานมากพอ....จนกระทั่งน้องแอ๊บฝากฝังน้องชายเธอไว้กับผม ประดุจว่าผมเป็นหนึ่งในครอบครัวของเธอ
หลังจากตอนนั้น...คดีของไอ้หึหึหึ... น้องเค้ามาขอใช้บริการผมเรื่อยๆ โดยขอเอาผมไปควงออกงาน....
ตอนนี้ผมเลยกลายเป็นแฟนของน้องแอ๊บครับ.....แฟน (ในนาม) ปากหมาหน้าดุที่คนกล่าวถึงกันเกรียวในบล๊อก....
ทีแรกที่รู้ข่าวนี้จากแฟนไอ้เป้ ผมก็ตกใจ กลัวน้องเค้าเสียหาย แต่ที่ไหนได้ น้องเค้าไม่กังวลเลย....เค้าบอกเค้ารู้ว่าต้องเป็นแบบนี้
เมื่อเริ่มสนิทกันกับน้องแอ๊บ ผมก็ได้รู้ถึงเรื่องที่แฟนไอ้เป้เคยบอกผม.....คนที่น้องแอ๊บแอบรัก
เขามีตัวตนอยู่จริง
ผมไม่ได้ถามนะ ครั้งหนึ่งคุยกันเรื่องนั้นนี้ แล้วไม่รู้เข้าประเด็นนี้ได้ยังไง.... แต่ก็นั่นแหละ น้องเค้าเล่าให้ผมฟังเองโดยที่ผมไม่ได้ถามเลยสักคำ
น้องแอ๊บบอกว่า คนที่เธอแอบรักเป็นเพื่อนของญาติที่อยู่อังกฤษ
ปิดเทอมเจอกันบ้าง และคุยกันผ่านเน็ต คุยกันบ่อย สนิทกัน จนเธอคิดว่าอีกฝ่ายต้องชอบเธอแน่ และเธอก็ชอบเค้า...เช่นเดียวกัน
ปีหนึ่งที่เธอไปอังกฤษ ช่วงนั้นเธอกำลังขึ้นม.4.........เธอสารภาพรักกับเค้า
แล้วเธอก็เข้าใจผิด
วันนั้นจบลงที่ความเข้าใจ และต่างสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
แต่แล้วมันก็ไม่มีความเหมือนเดิมอยู่ในความสัมพันธ์ของเธอกับเค้า....
น้องแอ๊บบอกว่าเธอเสียเพื่อนสนิทไปตั้งวันนั้นเป็นต้นมา....และในทางตรงข้าม ถึงแม้เธอจะเสียใจ แต่เธอกลับยังรักเค้า..... แล้วหลอกตัวเองในเวลาที่ตัวเองหยุดไว้ “ห้วงเวลาที่แอบรัก”
นั่นคือ....ผู้ชายปริศนาในบล๊อกที่เพื่อนของแฟนไอ้เป้บอกมานั่นเอง
......
.....
....
...
..
.
เด็ก....เด็กจริงๆ
แต่ผมก็เอ็นดู
......
.....
....
...
..
.
แล้วก็นั่นแหละน้องแอ๊บกับน้องแม๊ค..... น้องสาวกับน้องชายของผม
น้องที่ผมได้มาโดยไม่ทันรู้ตัว
......
.....
....
...
..
.
ผม.....ไม่หยุดก้าวเหมือนกับน้องแอ๊บ
ผมยังเดินต่อไปเรื่อยๆ ....ไม่ได้วิ่ง ก็แค่ก้าวเท้าและเดินหน้าไป
ต้นโมกข์ของบ้านผมใหญ่ขึ้นอีกแล้ว
และตอนนี้ผมก็เพิ่งมีแฟน
ครั้งแรกเราเจอกันในงานเลี้ยงของเพื่อนๆ ...... ต่อมาก็เจอกันตอนขากลับจากทำงาน บนรถตู้เข้าคลอง...บางครั้ง...... เราคุยกันถูกคอดี แถมเธอยังสเป๊คผมด้วย
แล้วเราก็เพิ่งลองคบกัน เมื่ออาทิตย์ก่อนนี้เอง
......
.....
....
...
..
.